ေန႔သစ္ ( စ/ဆုံး )

ဇာတ္လမ္း – အာကာမင္း
ဦးထြန္းလြင္ဆိုတာက သူတို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးသူေဌးတေယာက္ဟု ဆိုႏိုင္ၿပီး သူ႔မွာ ႀကီးမားလွေသာပလာဇာႀကီးတခုႏွင့္ ဆန္စက္ေတြလည္းပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးမင္းလြင္မွာ အလြန္ပင္အလုပ္မ်ားေသာလူတေယာက္ျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္တိုင္းကေငြ ဟူေသာ ခံယူခ်က္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေသာသူလည္းျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္ မိသားစုဟူ၍ မ်ားမ်ားစားစားမရွိဘဲ ဇနီးသည္ေဒၚကလ်ာမိုးႏွင့္ တဦးထဲ ေသာသားျဖစ္သူ မိုးမင္းတို႔သာ ရွိေလသည္။ ဦးမင္းလြင္မွာေငြေၾကးခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသူတို႔ရဲ႕ထုံးစံအတိုင္း ပညာေရးကိုအထင္မႀကီးတတ္ဘဲ ေငြသာရွိလွ်င္ ပညာတတ္ေတြကိုပင္ခိုင္းလို႔ရသည္ဟု ခံယူထားသည္။ ဦးမင္းလြင္ငယ္စဥ္က လည္း ပညာေရးကိုစိတ္မဝင္စားဘဲ အေပ်ာ္အပါးကိုသာ ခုံမင္လိုက္စားလြန္းအားႀကီးသျဖင့္ မိဘေတြကေျခၿငိမ္သြားေစရန္အတြက္ မိန္းမေပးစားခဲ့ၿပီး သူတို႔စီးပြားေရးတြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေစသျဖင့္ ဦးမင္းလြင္မွာတေျဖးေျဖးနဲ႔ ေငြေဇာကပ္လာၿပီး အလုပ္တြင္အခ်ိန္ေပးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

သူေဌးကေတာ္ျဖစ္ေသာ ေဒၚကလ်ာမိုးမွာ လင္ျဖစ္သူရဲ႕ျပဳစုယုယမႈကို မခံစားခဲ့ရေပ။ သူမအတြက္ ဦးမင္းလြင္ဘက္ကေန လိုေလေသးမရွိေအာင္ စည္းစိမ္ေတြနဲ႔ထားေသာ္လည္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈႏွင့္ ယုယမႈတို႔ကို မေပးခဲ့ေခ်။သူမအတြက္ ေငြကိုႀကိဳက္သလိုသုံးႏိုင္သည္သာရွိၿပီး ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ေျမႇာက္ပင့္ေပးမႈေၾကာင့္ သူမသားရဲ႕ပညာေရးက အားရစရာအဆင့္မွာမရွိေခ်။ သို႔ေသာ္ သူမအေနနဲ႔ မိန္းမေကာင္းတေယာက္ပီသစြာ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕အရိပ္ကိုၾကည့္ၿပီးလိုအပ္သည္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးေနေသာ္လည္း မိဘေပးစားလို႔သာ ျငင္းမရဘဲသူမကိုလက္ထပ္ခဲ့ရသည္ဟူေသာ ခံစားခ်က္ျဖင့္ သူမအေပၚမွာ အေကာင္းမျမင္သည့္အျပင္ ဆူပူေငါက္ငန္းမႈကိုသာ အစဥ္အၿမဲခံရတတ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လာတာကေနတဆင့္ သူမအေပၚအျပစ္ေတြခ်ည္းဘဲျမင္လာ သည္သာမက သူရွာေဖြထားေသာေငြကို အေခ်ာင္ထိုင္ျဖဳန္းေနသည္ဟုျမင္လာၿပီး သူမအတြက္ ေန႔စဥ္ေစ်းဖိုးကိုသာ တြက္ခ်က္ၿပီးေပးလာသည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမဘဝမွာ အျမင္အားျဖင့္သာ သူေဌးကေတာ္ျဖစ္ေနရေသာ္လည္း တကယ္တမ္းလက္ေတြ႕ဘဝတြင္မူ ဦးမင္းလြင္ေပးေသာေငြျဖင့္သာ လုံေလာက္ေအာင္သုံးစြဲေနရေသာ သူဆင္းရဲမတေယာက္ႏွင့္ မျခားေတာ့ေပ။

မိုးမင္းအေနနဲ႔ သူ႔မိသားစုရဲ႕ပ်က္စီးယိ္ုယြင္းေန ေသာဆက္ဆံေရးကို သတိထားမိေနသည္မွာ ၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ အၿမဲတမ္းလိုလိုေအာ္ဟစ္ေငါက္ငန္းေနတတ္ေသာအေဖ့ကိုလည္း စိတ္ပ်က္စျပဳလာမိသည္။ အေမ့ကိုလည္း သနားလာမိၿပီး ကိုယ္ခ်င္းလည္း စာမိသည္။ အဘယ့့္္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေမ့အေနနဲ႔ အေဖေက်နပ္ေအာင္ဘဲ ေနေပးေနရတာကို သူသိေနသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်က္ရျပဳတ္ရအဝတ္အစားေတြေလ်ာ္ရဖြတ္ရသည့္အျပင္ တအိမ္လုံးရဲ႕သန္႔ရွင္းေရးကိုလည္း အေမတေယာက္ထဲကသာ လုပ္ေနရသည္။ အရင္တုန္းက သူတို႔အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္ေတြရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း အေဖကအားလုံးကိုထုတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အေမ့ကိုဘဲအိမ္မႈကိစၥေတြကို ကြၽန္တေယာက္ပမာ ခိုင္းေလသည္။ အေမကေတာ့ အေဖစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ဘာတခုမွျပန္မေျပာဘဲ ထိုအလုပ္ေတြကိုလုပ္ေပးခဲ့ေပမယ့္လည္း အေဖ့ဆီက ေက်နပ္မႈကိုမရခဲ့သည္သာမက ဆူပူေငါက္ငန္းၿပီး အျပစ္တင္မႈေတြကိုသာ အၿမဲတမ္းရေနသည္။

ထို႔အျပင္ အေဖကအရွက္နည္းေသာသူလည္း ျဖစ္သည္။ သူစိတ္ပါလာလွ်င္ လူပ်ိဳအ႐ြယ္ျဖစ္ေသာ သူ႔အေရွ႕ ကိုေတာင္မေရွာင္ဘဲ အေမ့နဲ႔လိင္ဆက္ဆံတာကိုလည္း ႀကဳံရဖူးသည္။ မေန႔အမနက္စာစားၾကေသာအခ်ိန္တြင္ အေဖနဲ႔သူက ထမင္းစားစားပြဲမွာထိုင္ေနၾကၿပီး အေမကေတာ့သူတို႔စားရန္မုန္႔ေတြကိုခ်ေပးေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေဖကအေမ့လက္ကိုဆြဲၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေစလိုက္ၿပီး အေမ့ႏို႔ ေတြကို အက်ႌအေပၚကေနဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ဒီ့အရင္ကအေဖတခါမွခုလိုလုပ္တာကို မၾကာုဖူးၾကသျဖင့္ အေမေရာသူပါအံ့ၾသကာမွင္တက္ေနၾကခ်ိန္မွာဘဲ အေဖကအေမဝတ္ထားေသာအက်ႌၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္ျပစ္လိုက္သျဖင့္ အေမ့ဝတ္ထားေသာ ဘရာစီယာအျဖဴေရာင္ေလးကိုပင္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အေမကသတိဝင္လာၿပီး ဖြတ္႐ုန္းကန္ေသာအခါ အေဖက
“မိမိုး နင္ကငါ့မိန္းမေနာ္နင့္ကိုငါႀကိဳက္သလို လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာမေမ့နဲ႔”
ဟု ေျပာေသာအခါ အေမက
“အို အကိုကလဲ သားအေရွ႕မွာေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးေလ”
ဟု ေစာဒကတက္လိုက္ေသာအခါ အေဖက
“ဒီမွာ မိမိုးဒီအိမ္က ငါ့အိမ္ ၊ နင္ကငါ့မယား။ငါ့အိမ္ထဲမွာ ငါ့မယားကိုငါဘာလုပ္လုပ္ သင့္ေတာ္တယ္။ေနာက္ထပ္စကားထပ္မရွည္နဲ႔ေတာ့”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အေမ့မွာအေဖ့ကိုေစာဒကမတက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ဘက္ကိုလွည့္လာကာ
“ဟဲ့ သားမင္းစားၿပီးရင္သြားေတာ့ေလဒီမွာ မင္းကိစၥဘာရွိေနလို႔ ဆက္ထိုင္ေနရာလဲအခု ထသြားစမ္း”
ဟု မာန္မဲလိုက္သျဖင့္ သူက
“ဟုတ္ ဟုတ္”
ဟု ေျပာၿပီး ထမင္းစားခန္းကေန ထေျပးလာခဲ့ရသည္။ေငြေၾကးခ်မ္းသာသည့္ၾကားထဲ ေအာင္ျမင္ေနေသာစီးပြားေရးေၾကာင့္ ဦးမင္းလြင္တေယာက္ မိုးမျမင္ေလမျမင္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ တျခားလူကိုမဆိုထားႏွင့္ သူ႔ဇနီးအေပၚမွာေတာင္ အထက္စီးကေနဆက္ဆံလာခဲ့ၿပီး လူေတြၾကားထဲမွာလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသြးနထင္ေရာက္ကာ အလြန္ဘဝင္ျမင့္လာခဲ့သည္။ စကားေျပာေမာက္မာလာခဲ့ေသာ္လည္း သူ႔ဆန္စက္ကထြက္ေသာ ဆန္၏အရည္အေသြးမွာ ေကာင္းမြန္လွသည့္အျပင္ ထိုနယ္တနယ္လုံးမွာလည္း ဦးမင္းလြင္၏ ဆန္စက္ေတြကိုသာ မွီခိုအားထားေနရသျဖင့္ သူနဲ႔အတိုက္အခံမလုပ္ရဲၾကေပ။ သို႔ေသာ္ ကံဆိုးမႈေတြ မဖိတ္ေခၚဘဲနဲ႔ ဦးမင္းလြင္ဆီကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ ပထမဆုံး သိန္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ရင္းႏွီးထားရေသာ ဦးမင္းလြင္၏ ပလာဇာႀကီးမွာ ဘာမွန္းမသိဘဲနဲ႔ မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္။တၿမိဳ႕လုံးရဲ႕ခ်ဥ္ဖက္ျဖစ္ေနေသာ ဦးမင္းလြင္ရဲ႕ပလာဇာကို ဘယ္သူကမွလာၿပီး မီူမၿငိမ္းေပးသည့္အျပင္ အေရာက္ေနာက္က်လာခဲ့ေသာ မီးသတ္ကားမ်ားေၾကာင့္ ဦးမင္းလြင္ရဲ႕ပလာဇာမွာ ျပာပုံဘဝသို႔ ေရာက္သြားရေလေတာ့သည္။ထိုမွ်ႏွင့္မၿပီးေသးဘဲ ဆန္စက္အသစ္ေတြဖြင့္
ေသာ ကုမၼဏီႀကီးတခုက သူတို႔နယ္ကို အေျခခ်လာၿပီး သူတို႔နယ္တေၾကာတြင္ ဆန္စက္ခြဲေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ဖြင့္လွစ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအသစ္ဖြင့္ေသာ ဆန္စက္ေတြမွာဦးမင္းလြင္ဆန္စက္ေတြထက္ ဆန္အရည္အေသြးပိုေကာင္းျခင္း ၊ ေစ်းႏႈန္းသက္သာျခင္းႏွင့္ ခ်ိဳသာရည္မြန္စြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံတတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဦးမင္းလြင္ရဲ႕ေဖာက္သည္ ဆန္ကုန္သည္မ်ားက ထိုအသစ္ဖြင့္ေသာဆန္စက္ေတြဆီကိုေရာက္သြားၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးမင္းလြင္၏ဆန္စက္ေတြမွာ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ပလာဇာႀကီးကလည္းမီး ေလာင္သြားခဲ့အျဖင့္ စီးပြားေရးေလာကရဲ႕ဖ်ံႀကီးဦးမင္းလြင္မွာအႀကီးအက်ယ္အရႈံးေပၚေနေလသည္။ အဓိအားျဖင့္ သူတို႔နယ္မွာ ေငြအလုံးအရင္းရင္းႏွီးၿပီးလာဖြငိ့ေသာ “မိုးျဖဴ” ဆိုသည့္ ဆန္စက္ေတြေၾကာင့္ဘဲျဖစ္သည္။ ထိုမိုးျဖဴဆန္စက္ပိုင္ရွင္မွာ ဦးမင္းလြင္ရဲ႕ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚကလ်ာမိုးရဲ႕ဦးေလးျဖစ္ေသာ ဦးသီဟမိုးရဲ႕ ကုမၸဏီျဖစ္ေၾကာင္းသိရသျဖင့္ ဦးမင္းလြင္တေယာက္ ယမ္းေပၚမီးက်ကာ ဒ္ေသူပုန္ထေနရသည္။

“ဖုန္းဒိုင္းခြပ္အားးးး အေမလးေသပါၿပီေတာ့”
မီးဖိုခန္းဘက္က အသံေတြေၾကာင့္ မိုးမင္းတေယာက္ မီးဖိုခန္းဘက္သို႔ ေျပးလာခဲ့သည္။ ခုနတုန္းက အေဖနဲ႔အေမကရန္ျဖစ္ေနတာကိုသိရသျဖင့္ သူ႔အခန္းထဲလာၿပီး ေရွာင္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။၊ယခုေတာ့ မီးဖိုခန္းထဲမွာအေဖကအေမ့ကို ကိုထိလက္ေရာက္လုပ္ေနၿပီး အေမ့ေခါင္းကထြက္ေသာေသြးေတြက အေမ့မ်က္ႏွာေပၚကို စီးက်ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အေဖက ထိုအခ်ိန္အထိအားမရေသးဟန္ျဖင့္ အေမ့ကိုထပ္ၿပီး႐ိုက္ရန္ျပင္ေနသျဖင့္ သူဝင္ပါရေတာ့သည္။ အေဖ့ကိုဆြဲၿပီး အေမနဲ႔ေဝးရာကိုတြန္းထုတ္လိုက္သည္။ အေမ့ရဲ႕နာက်င္လို႔ၿငီးျငဴသံ ၊ အေဖ့ရဲ႕
“နင့္ကိုငါအေသသတ္ျပစ္မယ္မိမိုး”
ဟု ေအာ္ဟစ္ေနသည့္အသံႏွင့္သူ႔ရဲ႕ဟန္တားသံေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြပင္ေရာက္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုလူေတြထဲက သန္မာေသာေယာက်ၤားသားအခ်ိဳ႕က အေဖ့ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးထိန္းလိုက္ၾကသျဖင့္ အေဖအေနနဲ႔အေမ့ကို ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ေပ။ထိုအခါ အေဖက သူ႔ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထိန္းထားေသာလူေတြကို ဆဲဆိုၿပီး အေမနဲ႔ေဖာက္ျပန္ေနေသာသူေတြဟု စြပ္စြဲလိုက္သ ျဖင့္ ေရာက္လာသည့္လူအားလုံးမွာ ေဒါသျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဘယ္ကဝဲလာမွန္းမသိေသာ အုတ္ခဲက်ိဳးက အေဖ့ကိုလာမွန္ၿပီး လူအုပ္ကပါဝိုင္းၿပီး ဆြမ္း ႀကီးေလာင္းလိုက္ၾကခ်ိန္တြင္ သူကအေမ့ကိုခ်ီၿပီး ေဆး႐ုံသို႔ေျပးလာခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံမေရာက္ခင္ကပင္ အေမကသတိလစ္သြားသျဖင့္ အေမ့ကိုကုသေပးေနခ်ိန္တြင္ သူ႔မွာအေမဘာမွမျဖစ္ရန္ စိုးရိမ္ႀကီးစြာျဖင့္ ဆုေတာင္းေနရေလသည္။ အေမေခါင္းကို ၄ ခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရၿပီး ဆရာဝန္ကဆင္းခြင့္မေပးသျဖင့္ သူကသီးသန္႔အခန္းတခန္းယူကာ တရက္စာ ေငြရွင္ေပးကာ ေနလိုက္ၾကသည္။ ထိုညက အေမေကာင္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္တရက္မနက္တြင္ အေမစားရန္နံနက္္စာကိုေဆး႐ုံေရွ႕ကဆိုင္မွာဝယ္ၿပီး အေမ့အခန္းထဲဝင္လာ ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမကႏႈိးေနၿပီး သူဝင္လာတာကိုျမင္သျဖင့္ အေမစားရန္အတြက္ ကုတင္ေဘးကစားပြဲေလးေပၚမွာ ျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“သားေရာ စားၿပီးၿပီလား?”
ဟု ေမးလာသျဖင့္ သူကေခါင္းညိတ္ကေျဖလိုက္ရင္း
“အေမေရာ သက္သာရဲ႕လား?”
ဟု ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါအေမက
“နာေတာ့ နာေနတုန္းဘဲ သားရယ္”
“ခဏေတာ့ နာေနမွာေပါ့အေမရယ္။အေမ့ေခါင္းက ၄ ခ်က္ေတာင္ ခ်ဳပ္ထားရတာေလၿပီးေတာ့ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလည္း ေနလို႔မရေသးဘူးတဲ့ဆရာဝန္ကလည္း ေဆး႐ုံကဆင္းခြင့္မေပးေသးေတာ့ဒီအခန္းမွာဘဲ နားနးေနေန ေနလိုက္ေပါ့အေမရယ္”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။အေမ့ပုံစံက ေဆး႐ုံမွာဆက္ေနခ်င္ပုံမရေသာ္လည္း ဆရာဝန္ကဆင္းခြင့္မေပးေသးသျဖင့္ သီးခံကာနေနရေလသည္။ အေမက သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး
“အေမ့သားက အရမ္းလိမၼာတာဘဲကြယ္သားကစာသာမေတာ္တာ အေမ့ကိုေတာ့ ခ်စ္သားဘဲဒီလိုသားမ်ိဳးရထားတာ အေမေတာ့အရမ္းကံေကာင္းတာဘဲ”
ဟု ေျပာေလသည္။ ထိုအခါ သူက
“သားလည္း အေမ့လိုလူကို အေမေတာ္ထားရတာအရမ္းကံေကာင္းတာပါဘဲ”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အေမက
“ဘာျဖစ္လို႔လဲသားရဲ႕?”
ဟု အံ့ၾသဟန္ျဖင့္ေမးလာသျဖင့္ သူက
“အေမက အရမ္းလွတယ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ထားလည္း အရမ္းေကာင္းၿပီးသားအေပၚလည္း အရမ္းခ်စ္တယ္ေလဒီလိုအေမမ်ိဳးကိုရထားတဲ့သားမွကံမေကာင္းေသးရင္ဘယ္သူကကံေကာင္းဦးမွာလဲအေမရဲ႕”
ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အေမကသူမဒဏ္ရာေတြကိုပင္ေမ့သြားၿပီး ၿပဳံးေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အေမ့ကိုမနက္စာစားခိုင္းလိုက္ၿပီး သူကအေမလိုအပ္တာေတြကိုလုပ္ေပးရန္အဆင္သင့္ျပင္လိုက္သည္။အေမ မနက္စာစားတာကို ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ အေမက
“သား အေမကိုေသးအိုးျပင္ေပးဦးအေမဆ္ီးသြားခ်င္လို႔”
ဟု ေျပာသျဖင့္ သူကအေမ့ကုတင္ေအာက္က ပလက္စတစ္ျဖင့္လုပ္ထားေသာ လူနာေသးအိုးကိုယူေပးလိုက္ၿပီး အေမ့အနားကေနထြက္ခြာေပးရန္ျပင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက သူ႔လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး
“ေနဦး။ အေမဆီးသြားဖို႔ ျပင္ထားေပးဦးေလ”
ဟု ေျပာသျဖင့္ သူက
“အေမ ဟို ဟိုေလ”
“ဟိုေတြ ဒီေတြလုပ္မေနပါနဲ႔သားရယ္။အေမခိုင္းတာသာ လုပ္ေပးစမ္းပါ”
ထို႔ေၾကာင့္ သူကအေမ့ထမိန္ကို ဒူးအထိေျဖးေျဖးခ်င္းမတင္လိုက္ၿပီး
မိုးမင္းက သူ႔အေမေဒၚကလ်ာမိုး ေသးေပါက္ရန္အ တြက္ ပလစ္စတစ္ေသးအိုးကို လက္တဖက္ကကိုင္ၿပီး က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ သူ႔အေမကိုထမိန္ကို ဒူးအထိေျဖးေျဖးခ်င္းမတင္လိုက္ေသာအခါ အေမက သူမေပါင္ေတြကို ကားေပးလိုက္သည္။ သူက ဒူးအထိလွန္တင္ထားေသာ ထမိန္ၾကားကေနဘဲ ေသးအိုးကိုသြင္းေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“ေသခ်ာေရာ ေနရာက်ရဲ႕သား?ေတာ္ၾကာေန ေဘးေခ်ာ္မိရင္ အိပ္ယာခုလုံးေပၚ ေသးေတြစိုကုန္မွာေနာ္”
ဟု ေျပာေသာအခါ သူက
“အေမ့ထမိန္ထဲက ေမွာင္ေနေတာ့ သားလည္းေသခ်ာေတာ့မသိဘူးအေမ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“ဒီလိုရမ္းလုပ္လို႔ အိပ္ယာေသးေတြစိုကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲသားရဲ႕။ အေမ့ထမိန္ကိုအေမမေပးမယ္ေသးအိုးကို ေနသားတက်ထားလိုက္”
ဟု ေျပာေသာအခါ သူကေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ထိုအခါအေမကသူမလက္ေတြနဲ႔ ထမိန္ကိုကိုင္ၿပီး ခါးအေပၚအထ္ိမတင္လိုင္သည္။ထိန္ထိန္လင္းေနေသာ မနက္ခင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ အေအ့ေပါင္ခြဆုံက သူ႔ကိုေမြးထားေသာ အေမ့ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို ရွင္းလင္းစြာျမင္လိုက္ရသည္အေမ့ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ သူၾကည့္ဖူးေသာႏိုင္ငံျခားအျပာကားေတြထဲက မင္းသမီးေတြလိုဘဲ ေစာက္ေမႊးမရွိဘဲ ေျပာင္ရွင္းေနေအာင္ရိတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအခ်ိန္္တြင္ အေမကသူ႔ကိုၿပဳံးၾကည့္လိုက္ရင္း
“ေဟ့ တဏွာ႐ူးေလးအေမ့ဟာကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မေနနဲ႔ေနာ္”
ဟု သူ႔ကိုေနာက္ေနတာကိုေတာင္ မၾကားလိုက္ဘဲ အေမ့ေစာက္ပတ္ကိုသာ စူးစိုက္ကာၾကည့္ေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမကေသးစေပါက္လိုက္ၿပီး အေမ့ေသးထြက္ေနသံ တရွဲရွဲကိုၾကားေနရသည့္အျပင္ အေမ့ေသးေတြပန္းထြက္ေနတာကိုပါ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ေနရသည္။ အေမက ေသးေပါက္ေနလ်က္တန္းလန္းျဖင့္ သူ႔ကိုၿပဳံးၾကည့္ကာ
“ေဟ့ အဲဒါဘာၾကည့္ေနတာလဲ”
ဟု ေမးသျဖင့္ သူက
“အေမက အရမ္းလွၿပီး အရမ္းဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာဘဲေနာ္”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“အေမ့သားတဏွာ႐ူးေလးရယ္သားကအဲလိုၾကည့္ေနတာကို အေမလည္း သေဘာက်ေနတယ္ကြယ္”
ဟု ေျပာကာ ေသးေပါက္တာအဆုံးသတ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အေမက စားပြဲေလးေပၚက တစ္ရႉးတဆကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲလွမ္းေပးလိုက္သျဖင့္ ထိုတစ္ရႉးကိုအေမ့ေစာက္ပတ္မွာကပ္ထားၿပီး ျငင္သာစြာသုတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမ့မ်က္လုံးေတြက သူ႔ကိုၾကည့္ေနၿပီး အေမ့မ်က္ႏွာက ၿပဳံး႐ႊင္ေနေလသည္။

ထို႔ေနာက္ အေမ့ရဲ႕အကို ဦးသီဟမိုးေရာက္လာၿပီး အေမ့ကို လူနာသတင္းေမးရင္း သူ႔အိမ္လိုက္ေနရန္ေခၚေသာအခါ အေမကျငင္းဆိုလိုက္သည္။ အေမက သူတို႔မိသားစုေနေသာအိမ္ကိုသာျပန္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားသည္။သူတခုစိုးရိမ္သည္မွာ အေဖက အေမနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အိမ္နီးခ်င္းေတြရဲ႕ ဝိုင္း႐ိုက္မႈကို ခံထားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမ အိမ္ျပန္လွ်င္ အေမ့အေပၚအၿငိဳးထားၿပီး ႏွိပ္စက္မွာကိုေတာ့ သူစိုးရိမ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ အေမ့ဆႏၵကို သူလည္းမလြန္ဆန္ႏိုင္သျဖင့္ ဘာမွဝင္မေျပာဘဲသာ ေနလိုသည္။ ေဆး႐ုံတြင္ ၃ ရက္ခန္႔ေနၿပီးေသာအခါ ဆရာဝန္ဆီကဆင္းခြင့္ရသျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔အိမ္အေရွ႕ေရာက္ေသာအခါ အိမ္တံခါးပိတ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရၿပီး ေဘးအိမ္ကအမ်ိဳးသမီးတေယာက္က အေမ့ဆီလာၿပီး သူ႔အေဖဦးမင္းလြင္မွာ ဒီၿမိဳ႕ကေနအၿပီးထြက္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အလြန္ရွက္ေသာေၾကာင့္ ဒီၿမိဳသို႔ လုံးဝျပန္လာေတာ့မည္မဟုတ္္ေၾကာင္း သူတို႔သားအမိဆီကို သတင္စကားေျပာေပးရန္ သူမကိုမွာထားခဲ့သည္ဟု ေျပာျပၿပီး အိမ္ေသာ့ကိုေပးကာ ျပန္ထြက္သြားေလသည္။ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္လည္း အိမ္ထဲဝင္လိုက္ၾကၿပီး ညေနေနဝင္ခ်ိန္ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူကမီးေတြကိုဖြင့္လိုက္သည္။အိမ္ထဲေရာက္ၿပီးေနာက္ အေမကအရင္ဆုံး ေရခ်ိဳးခ်င္သည္ဟုေျပာၿပီး ထမိန္ရင္လ်ားျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္သြားသည္။ သူလည္း ေဘာင္းဘီအတိုတထည္ဘဲ ဲဝတ္ထားကာ အေမၿပီးလွ်င္သူလည္းေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သူတို႔အိမ္ထဲဝင္လာသည့္အခ်ိန္ထဲကအိမ္အေရွ႕တံခါးကို ျပန္ပိတ္ထားသည့္အျပင္ က်န္သည့္ ျပတင္းေပါက္ေတြကိုလည္း ခုထိမဖြင့္ရေသးေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန အေမ့အသံကက်ယ္ေလာင္စူးရွစြာ ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ သူအေျပးအလႊားသြားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အေဖ့ဆန္စက္က အေဖထိုင္ေသာ႐ုံးခန္းထဲမွာထားေသာအ႐ုပ္က ေရာက္ရွိေနၿပီး ထို အ႐ုပ္က အေဖ့ပုံတူ႐ုပ္ထုလည္းျဖစ္သည္။ အေမက႐ုတ္တ ရက္ ထို႐ုပ္တုကိုျမင္လိုက္ၿပီး လန္႔ဖ်န္႔ကာ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲအေမကေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန အသိစိတ္မရွသလိုျဖင့္ ျပန္ ထြက္ေျပးေလသည္။ အေမဝတ္ထားေသာထမိန္ေလးကလည္း ေရခ်ိဳးခန္းကျပန္အထြက္မွာဘဲ ကြၽတ္က်ကာက်န္ ေနခဲ့ၿပီး သူလည္းအေမ့ကိုလိုက္ဖမ္းရေတာ့သည္။ ဧည့္ခန္းထဲမေရာက္ခင္မွာဘဲ အေမ့လက္ကိုဖမ္းဆြဲမိလိုက္သည္။သူက အေမ့လက္ကိုဆြဲရင္း အေမ့ကိုသူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အေမ့မ်က္လုံးထဲကိုစိုက္ၾကည့္ရင္း
“အေမ စိတ္ေအးေအးထားပါဦးခုနက အေမေတြ႕တာက အေဖ့႐ုပ္တုႀကီးပါအ႐ုပ္ႀကီးပါအေမ”
ဟု သတိေပးလိုက္ေတာ့မွ အေမကအသိျပန္ဝင္လာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အေမကခုခ်ိန္မွာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူက
“အေမအေမ့အခန္းထဲကိုသြားၿပီး အရင္ဆုံးတခုခုဝတ္လိုက္ပါေနာ္”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“ဟင့္အင္း ဟင့္အင္းသားမပါဘဲ အေမတေယာက္ထဲမသြားရဲဘူး”
ဟု ျငင္းဆန္လိုက္ေလသည္။ အေမက သူ႔အေရွ႕မွာ ဝတ္္လစ္စလစ္ျဖင့္ဘဲ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။ အေမ့ႏို႔ေတြကႀကီးမားဆူၿဖိဳးၿပီး ခါးေသးကာ ဖင္ေတြကစြင့္ကားေနၿပီး ေနာက္္ကိုေကာ့ေနသည္။ အေမ့ကို ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ တခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ေပ။ ခုလိုဆိုေတာ့ သူ႔အေမကအလွနတ္သမီးတ ေယာက္လို ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိသည္။ထိုသို႔ျဖင့္ အေမ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚကေန သူ႔မ်က္လုံးေတြက ခြာလို႔မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအတိုင္း ခဏၾကာသည္အထိ အေမ့ကိုၾကည့္ေနၿပီးေနာက္တြင္ အေမက
“သား”
“ဗ်ာ အေမ”
“အေမ့ကိုၾကည့္ေနတာ မဝေသးဘူးလား”
ဟု ေမးရင္းသူ႔လက္တဖက္ကို သူမလက္ေတြနဲ႔ဖမ္းကိုင္ကာသူမႏို႔ေပၚကိုတင္လိုက္သည္။ အေမ့လက္က သူ႔လက္ေပၚကေနအုပ္ကိုၿပီး သူမႏို႔ေတြေပၚမွာပြတ္သပ္ေပးေနရင္း
“သားအခု ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ?”
ဟု ေမးလာသည္။ သူ႔လီးကလည္း အေမ့ေၾကာင့္ေတာင္္မတ္လာေသာေၾကာင့္ သူက
“အေမက အရမ္းလွၿပီး အရမ္းဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္သားအတြက္ေတာ့ အေမကဒီကမာၻေပၚမွာ အလွဆုံးမိန္းမတေယာက္ပါဘဲ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“တကယ္ေျပာတာလားသားရယ္”
ဟု ေမးသျဖင့္ သူက
“တကယ္ပါအေမရယ္သားတကယ့္ခံစားခ်က္နဲ႔ ေျပာတာပါ”
ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“အေမ့ကို အရမ္းခ်စ္တာဘဲလားသား?”
“အရမ္းခ်စ္တာေပါ့အေမရယ္အေမကသားရဲ႕ အခ်စ္ဆုံးပါ”
ထို႔ေနာက္ အေမကသူ႔လည္ပင္းကိုဖက္လိုက္သျဖင့္အေမ့ႏို႔ေတြက သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ဖိကပ္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ အေမက သူ႔လည္ပင္းနဲ႔ပုခုံးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး
“သားက အေမ့ကိုအခ်စ္ဆုံးဆိုတာ သစၥာဆိုရဲလား”
ဟု ေမးသျဖင့္ သူက
“ဆိုရဲပါတယ္အေမသားဘယ္လိုသစၥဆိုရမလဲဆိုတာသာေျပာပါ”
ဖိုအခါ အေမကခဏရပ္ၿပီးေနာက္မွ
“အေမဘာဘဲေျပာေျပာ သားကလိုက္လုပ္မွာလား?ေကာင္းတာျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးတာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့”
“အေမေျပာသမွ် ခိုင္းသမွ် သားကအကုန္လုပ္မွာပါ”
“ဒါဆို အေမေျပာသမွ် ဘာမွျပန္မေမးဘဲလိုက္လုပ္မယ္ေပါ့ေနာ္”
“လုပ္မွာေပါ့ အေမရယ္”
ဟု အေျဖေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမက
“သားအေဖက အေမ့အေပၚမွာ လုံးဝမေကာင္းခဲ့ဘူး။အေမ့အေပၚမွာအနိင္က်င့္တယ္သားရယ္။ လင္မယားဆက္တံတာေတာင္မွ အေမ့ကိုဖာသည္တေယာက္လိုသေဘာထားၿပီး ဆက္တံခဲ့တာ။ အခု သားအေဖလည္းမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အေမ့ရဲ႕ေန႔သစ္ ဘဝသစ္ ျပန္စလို႔ရၿပီ။ အခု သားကအေမ့ေယာက်ၤားလိုေနေပးပါ။ သားအေဖရဲေရွ႕မွာမဟုတ္ရင္ေတာင္ သားအေဖရဲ႕႐ုပ္တုေရွ႕မွာ အေမ့ကိုလိုးေပးပါ။ အဲလိုလုပ္ရမွဘဲ အေမ့စိတ္ထဲသက္သာသြားလိမ့္မယ္”
ဟု ေျပာၿပီး သူဝတ္ထားေသာေဘာင္းဘီကိည ခြၽတ္ခ်ေပးလိုက္သည္။ထိုအခါ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးကိုအေမကျမင္သြားၿပီး သေဘာက်သလိုၿပဳံးကာ
“အင္းးးးးသားဟာက စံခ်ိန္မွီသားဘဲဒါႀကီးနဲ႔ အေမ့ကိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးရမယ္ေနာ္သား”
ဟုေျပာရင္း သူ႔လီးကိုဆုပ္ကိုင္ကာ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ထုေပးရင္း စုတ္ေပးေတာ့သည္။ အေမ့လွ်ာက သူ႔ဒစ္ၾကားကို ထိုးေမႊကာယက္ေပးရင္း သူ႔လီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ အငမ္းမရစုတ္ေပးေနသျဖင့္ သူက
“အားးးးးးေျဖးေျဖးစုတ္ပါအေမရယ္သားၿပီးသြားပါဦးမယ္”
ဟုေျပာလိုက္သျဖင့္ အေမကသူ႔လီးကိုပါးစပ္ထဲကေနထုတ္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာဘဲ ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ေတြကိုၿဖဲေပးလိုက္ရင္း
“အေမ့ဟာကို လာယက္စမ္းသား”
ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူလည္း အေမ့ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာ အပ္ကာ အေမ့ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔လွ်ာက အေမ့ေစာက္ပတ္ေပၚကိုယက္ေပးရင္း ေစာက္ပတ္အ တြင္းသားေတြအထိ ထိုးေမႊကာယက္ေပးလိုက္ေတာ့ အေမက
“အားးးးသားးးးးရယ္လုပ္တတ္လိုက္တာကြယ္”
ၿငီးျငဴေနေလသည္။အေမကၿငီးျငဴေနေလ သူကတအားယက္ေလ သူယက္တိုင္း အေမကသူမေပါင္ေတြကိုပို၍ကားေပးၿပီး သူ႔ ေခါင္းကိုဆုပ္ကိုင္ကာ သူမေစာက္ပတ္နဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာကို ပြတ္ ေလျဖစ္ေနသည္။အေမက
“အားးးးးယက္ ယက္သားအေမ့ေစာက္ပတ္ကို တအားယက္ေပးပါအေမ့သားေလးက အရမ္းကိုအားကိုးရတယ္ခ်စ္လိုက္တာ သားရယ္”
ဟူပင္ ေျပာလာေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို အေမ့ေပါင္ၾကားကေနခြာလိုက္ေတာ့ အေမကသူ႔ကိုၾကည့္ရင္း
“ဘာလုပ္တာလဲသား?”
“ယက္တာ ေတာ္သင့္ၿပီေလ အေမရဲ႕”
“ဟာ အေမေကာင္းေနတုန္းေလျပန္ယက္ေပး”
“မယက္ေတာ့ဘူးအေမသားအေမ့ကို လိုးေတာ့မယ္”
ဟု ေျပာရင္း သူ႔လီးကို အေမ့ေစာက္ပတ္မွာေတ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သူက
“ေအမ”
“ဟင္”
“သားအေမ့ကို လိုးေတာ့မယ္ေနာ္”
“အင္း”
ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးကစို႐ႊဲေနေသာအေမ့ေစာက္တ္ထဲကို ထိုးခြဲဝင္ေရာက္သြားၿပီး စလိုးလိုက္သည္။ အေမကလည္း သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲာအညီ ေကာ့ေကာ့ၿပီးခံေပးရင္း အတိုင္အေဖာက္ညီလာၾကသည္။ အေမ့ေစာက္ပတ္ကို အျပင္းဆုံးေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ တဖုန္းဖုန္းေဆာင့္လိုးလိုက္ရင္း
သုတ္ရည္ေတြထြက္ကာၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ အေမကသူ႔ကိုဖက္ကာ
“အခုကစၿပီး အေမဘဝရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေန႔သစ္ေတ ြေရာက္ၿပီ”
ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။
( ၿပီးပါၿပီ )