အိမ္ေရာင္းရန္ရွိသည္

က်ဳပ္က အိမ္ၿခံေျမအက်ဳိးေဆာင္လုပ္ငန္း လုပ္ပါတယ္။ အိမ္ပြဲစား ေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ဝါသနာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့အလုပ္ ဆုိေတာ့လည္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ပတ္မွာ နာရီ ၄၀ ေလာက္ တစ္အိမ္ၿပီးတစ္အိမ္ ဖိနပ္ေပါက္ေအာင္သြားၿပီး အာေပါက္ေအာင္ ေျပာရ ဆုိရတာေတာ့ သိပ္မသက္သာလွပါဘူး။ စေန၊ တနဂၤေႏြလို ပိတ္ရက္မ်ဳိးဆုိ ပိုဆုိးတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကို ထီးျဖဴ ဖိနပ္ပါး အလုပ္လို႔ လူေတြ ေျပာၾကတာကိုး။ အိမ္ေရာင္းခ်င္တဲ့ သူေတြက က်ဳပ္ကို ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ေလာက္ကေန ညေန ၄ နာရီအထိ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဝယ္မယ့္သူေတြကို လာျပေစခ်င္ၾကတာ။ တစ္ေန႔လံုးနီးပါး ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ဝယ္မယ့္သူေလး တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ လာၾကည့္မယ့္အေရးကို က်ဳပ္က တစ္ေနကုန္ ေက်ာေတာင့္ေအာင္ တပိန္ပိန္ တလိမ္လိမ္နဲ႔ သြားေစာင့္ေပးရတာပါပဲ။ သူမ်ားအိမ္မွာ သြားေနရတာဆုိေတာ့ ကိုယ့္အိမ္လိုလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႔ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ ဣေျႏၵႀကီး တစ္ခြဲသားနဲ႔ အေတာင့္လိုက္ ထိုင္ေနရတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွင္းျမဴေတြ အံု႔မႈိင္းၿပီး ခုိက္ခိုက္တုန္ေအာင္ေအးတဲ့ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔ကို ေရာက္လာပါတယ္။

အဲဒီေန႔မွာ က်ဳပ္က ေရာင္းမယ့္အိမ္တစ္လံုးကို သြားျပတာဗ်။ အိမ္က ေနရာအခ်က္အခ်ာေလးလည္း က်ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ေလးလည္း ေကာင္းတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက ေျပာင္းသြားၿပီဆုိေတာ့ အဲဒီအိမ္မွာ လူမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္က သိပ္မက်ယ္လွပါဘူး။ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးလုိ႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ ပရိေဘာဂေလး နည္းနည္းပါးပါး ထပ္ထည့္ခ်င္ရင္ေတာင္ ေနရာက သိပ္မရွိဘူး။ တစ္ခန္းက အီးေပါက္ရင္ တစ္ခန္းက အတုိင္းသားၾကားရမယ့္ အိမ္မ်ဳိးပါ။ နံရံမွာ ကပ္ၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ ဗီ႐ိုတစ္လံုးကလြဲရင္ တစ္အိမ္လံုး လွည့္ပတ္ၾကည့္မွ နံရံနဲ႔ တံခါးပဲ ၾကည့္စရာရွိတယ္။ အဲဒီအိမ္ကို ႏွစ္ဦး သံုးဦးေတာ့ လာၾကည့္ပါတယ္။ ၾကည့္သာ ၾကည့္တယ္… ဝယ္ဖို႔ကို စကားေတာင္ မဟၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ၄ နာရီထုိးခါနီးေတာ့ က်ဳပ္ပစၥည္းပစၥယေလးေတြ သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ပတ္ၾကည့္တာေပါ့ေလ။ မီးေတြမွိတ္၊ တံခါးေတြပိတ္လုိက္ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ေမွာင္က်သြားသလို အိမ္အျပင္က ဒီဇင္ဘာညေနခင္းကလည္း သူရိယေနဝန္း ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီးလို႔ ေမွာင္ရီေနေရာေပါ့။ က်ဳပ္ မီးဖုိခန္းထဲမွာ နာရီၾကည့္ေနတုန္း ကားမီးေရာင္လုိလို ျမင္မိလို႔ ရပ္ေစာင့္ေနလုိက္ပါတယ္။

ကားက ဒီအိမ္ဘက္ကို ေကြ႕လာတာပါ။ ၾကည့္ရတာ ဝယ္သူေတြ လာၾကည့္တာျဖစ္မွာေပါ့။ သူမ်ားေတြေျပာတာေတာ့ ေဆာင္းတြင္းက ေန႔တာ တုိသတဲ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဒီေန႔အဖို႔ အင္မတန္ရွည္လွ်ားလွတဲ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေဆာင္းတစ္ရက္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အလုပ္မျဖစ္လိုက္ပံုမ်ားေတာ့ သက္ျပင္းခ်ဖို႔ေတာင္ စိတ္ကုန္သြားသလိုပဲ။ အားခ်င္းဝယ္မယ့္သူ ေဝးလို႔ စံုစမ္း႐ံုသက္သက္လာတဲ့ တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္မသြားတဲ့ အိမ္မ်ဳိးပါဗ်ာ။ အခုလည္း ၾကည့္မယ့္သူေတာ့ လာျပန္ၿပီ။ ကားက ႏွစ္စီးပဲ။ ကားတစ္စီးမွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္စီ ပါလာတာကိုး။ သူတို႔ဆင္းလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ႐ုပ္ေရာ အဆက္အေပါက္ပါ ခပ္ဆင္ဆင္မို႔ သားအမိလို႔ ခန္႔မွန္းလုိက္မိတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက သမီးကို အိမ္ဝယ္ေပးဖုိ႔ လာၾကည့္တာ ထင္ပါရဲ႕။ က်ဳပ္လည္း တံခါးဝက ဆီးႀကဳိၿပီး ဧည့္ခန္းေတြ၊ အိပ္ခန္းေတြကေန မီးဖုိခန္းထဲအထိ လုိက္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ အေမျဖစ္သူက ညေန ၄ နာရီထုိးခါနီးမွ ေရာက္လာလို႔ ေတာင္းပန္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ သူ႔သမီးက ႐ံုးမွာ အလုပ္ေတြ က်ပ္ေနလို႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွ ထြက္လာခဲ့ရလို႔ပါ တဲ့။ ဒီအိမ္က ေနရာေကာင္းေလးလည္း ျဖစ္၊ သူတတ္ႏုိင္တဲ့ ေငြေၾကးပမာဏနဲ႔လည္း ဝယ္ႏုိင္တာမို႔ စိတ္ဝင္စားေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း အိမ္ကို စိတ္ႀကဳိက္ ၾကည့္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ က်ဳပ္ ေစာင့္ေပးမယ့္အေၾကာင္း ေျပာရေသးတယ္။ ပြဲစားတို႔ ထံုးစံအတုိင္း အပိုဆာဒါးေလးေတြလည္း ညႊန္းရ ဆုိရေသးတာေပါ့ေလ။

အိမ္အေပၚထပ္ ေလွကားေပၚကို သူ႔သမီးေနာက္ကေန တက္သြားတဲ့ မိန္းမႀကီးက က်ဳပ္ကို လွည့္ၿပီး ၿပံဳးျပတယ္ဗ်။ အဟုတ္ေျပာတာ။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္လည္း ျပန္ၿပံဳးျပလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ ေလွကားတစ္ထစ္ တက္လိုက္တုိင္း နိမ့္ခနဲ ျမင့္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တင္ပါးဆံု ကားကားႀကီး ႏွစ္စံုကို က်ဳပ္ျဖင့္ ဘယ္လိုမွ မ်က္စိလႊဲလို႔ မရေပါင္ဗ်ာ။ သူတို႔ ေလွကားေပၚေရာက္လို႔ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚကို ခ်ဳိးေကြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိန္းမႀကီးက က်ဳပ္ကို ငံု႔ၾကည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပံဳးျပျပန္ေရာဗ်ဳိ႕။ က်ဳပ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို အေသအခ်ာ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ အေတာ္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြပဲလို႔ သတိျပဳမိသြားတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက ဆံပင္ကို ကုတ္ေထာက္ေလာက္အထိ ညႇပ္ထားၿပီး အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ က်န္းမာေရးျပည့္စံုတဲ့ အသြင္သ႑ာန္အျပည့္ရွိတဲ့ အသက္ ၄၀ အရြယ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲ။ ခႏၶာကိုယ္အရြယ္အစား ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ဆုိေပမဲ့ လိပ္ခါး ဖားဖင္ ဆုိသလို ဗိုက္ေခါက္ထူႀကီး မဟုတ္ဘဲ အေႏြးထည္ေအာက္မွာ မလံု႔တလံု ဖံုးထားတဲ့ ခပ္ထြားထြားရင္သားအစံုနဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ခါးအရြယ္အစားမ်ဳိး ပိုင္ဆုိင္တဲ့သူပါ။ အျပာေရာင္ ပိုးထည္ေျပာင္ထဘီကလည္း ႀကီးမားလံုးဝန္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးႏွစ္လံုးေၾကာင့္ ေျပာင္တင္းေနပါတယ္။

သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ေဘာင္းဘီအနက္နဲ႔ ခါးတုိ ရွပ္အက်ႌအနီေရာင္ကို အေပၚက ဂ်က္ကက္အက်ႌနဲ႔ ထပ္ၿပီး ဝတ္လာတာပါ။ ဒီကျပန္ရင္ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ညပိုင္းအလုပ္ ဝင္ရဦးမွာမုိ႔ တစ္ခါတည္း အလုပ္ဝတ္စံုကို ဝတ္လာတာ ျဖစ္မွာပါပဲ။ သူ႔အက်ႌေအာက္က ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးဟာ ၾကယ္သီးေတြျပဳတ္ၿပီး ျဗဳန္းခနဲ ကန္ထြက္ေတာ့မလိုလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတာပါ။ ေဘာင္းဘီပံုစံကလည္း တသိမ့္သိမ့္နဲ႔ ခုန္ေနတဲ့ အုိးကားကားႀကီးေတြကို ထင္သာျမင္သာေအာင္ ျပေနသလိုပါပဲဗ်ာ။ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ့ က်ဳပ္ဟာ သူတို႔ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာတဲ့အသံ ၾကားေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔လည္း စကားစျမည္ေလး နည္းနည္းပါးပါး ထပ္ေျပာျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သမီးျဖစ္သူကေတာ့ သူအရင္ၾကည့္ဖူးတဲ့ အိမ္တစ္လံုးနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီအိမ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာရြက္စာတမ္း အခ်က္အလက္ေတြ က်ဳပ္ၾကည့္ရေအာင္ ကားထဲက သြားယူေပးမယ္ဆုိၿပီး ထြက္သြားတယ္ေလ။ သူထြက္သြားၿပီးေတာ့ အေမလုပ္တဲ့သူကလည္း အခန္းေတြကို ထပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆုိၿပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကို သုတ္ခနဲ ျပန္ဝင္သြားေလရဲ႕။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့မွ က်ဳပ္ကို လွမ္းေခၚတဲ့အသံ ၾကားမိလိုက္တယ္။

လူမရွိတဲ့အိမ္ဆုိေတာ့ လႈိင္သံလိုလို ပဲ့တင္သံလိုလိုနဲ႔ ဘာေမးမွန္း မသဲကြဲတာမို႔ သူရွိတဲ့ေနရာကို လုိက္ဝင္သြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ သူဝင္သြားတဲ့ အခန္းေရွ႕ေရာက္လို႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ ဟုိဟာမႀကီးက အေႏြးထည္ကို ရင္ဘတ္ဖြင့္ၿပီး ေအာက္က တီရွပ္ကို လွန္တင္ထားလို႔ သူ႔လည္ပင္းေအာက္မွာ တြဲေလာင္းႀကီးေတြ ခ်ိတ္ေနတဲ့ ႏုိ႔ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လံုးကို အျပဴးသားႀကီး ျမင္လုိက္ရေတာ့တာပဲ။ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚက အဲဒါႀကီးႏွစ္လံုးဟာ ႀကီးမားထြားႀကဳိင္းသေလာက္ ႏူးႏူးညံ့ည့ံရွိမယ့္ပံုဆုိတာ သူလႈပ္လိုက္တုိင္း တုန္ခနဲ တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားတာကိုၾကည့္ရင္ သိသာတယ္ဗ်ဳိ႕။ လံုးဝန္းတဲ့ သူ႔ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ ဣေျႏၵရရ တည္ေနတဲ့ သူ႔ပစၥည္းေတြကိုၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ငပဲကလည္း ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားရင္းနဲ႔ကို ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္ကလည္း အဲဒီေန႔မွ ပေလကပ္ပုဆုိး ဝတ္လာမိတာဆုိေတာ့ ေကာင္မႀကီးက က်ဳပ္အျဖစ္ကို ရိပ္မိသြားတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ “ခစ္” ခနဲ မပြင့္တပြင့္ေတာင္ ရယ္လိုက္ေသးတယ္။ “အစ္မႀကီးသမီး ခဏေနရင္ ျပန္လာေတာ့မွာေနာ္” က်ဳပ္လည္း ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလုိက္ရတယ္။

သူက ရယ္ေနရင္းက… “သူ႔ကားက ၾကြက္သိုက္လို ႐ႈပ္ပြေနတာပါ။ အဲဒီစာရြက္ကို ေတြ႕ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ရွာယူရလိမ့္မယ္။ သူမလာခင္ ရွင္ကေရာ ကၽြန္မကို ဘာေတြထပ္ျပဖို႔ ရွိေသးလဲ” လို႔ ေမးျပန္ပါတယ္။ ႏုိ႔သီးတြဲေလာင္းနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ရပ္ေနရတာ က်ဳပ္လည္း ႐ႈိးတုိးရွန္းတန္းေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့ဗ်။ မ်က္ႏွာေတြေတာင္ နီေနမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္က အာသေဝါကုန္ခန္းေနတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ။ ဒါမ်ဳိး ဘယ္အလြတ္ေပးလိမ့္မလဲဗ်… ေနာ္။ က်ဳပ္ သူ႔ေရွ႕ကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့ ေကာင္မႀကီးက က်ဳပ္ေပါင္ခြဆံုကို သူ႔လက္နဲ႔ ဆီးၿပီး ဆုပ္လုိက္ေတာ့တာပဲ။ ပါးစပ္ကလည္း “အင္း” လည္း မဟုတ္… “ဟင္း” လည္း မဟုတ္… အဲဒီႏွစ္ခုၾကားထဲက အသံမ်ဳိးနဲ႔ တုိးတုိးေလး ညည္းလိုက္တယ္။ က်ဳပ္ငပဲကို ဆုပ္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကလည္း အၿငိမ္ေနတယ္လို႔မွ မရွိဘဲ။ ပြတ္လိုက္ သပ္လိုက္ ဇတ္ခနဲ ဆိတ္သလိုလုပ္လိုက္နဲ႔ တဆြတည္း ဆြေနေတာ့တာကိုး။ က်ဳပ္လည္း ေနာက္ကို နည္းနည္းျပန္ဆုတ္ရင္း မဆုိစေလာက္ကေလး ရႊဲေနတဲ့ သူ႔ဗိုက္ေခါက္ကို ဆုပ္ကုိင္ၿပီး ပြတ္ေပးလုိက္တာ ေကာင္မႀကီး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားပံုရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်ဳပ္ကို ဒီလိုေမးတယ္ေလ။ “ရွင္ ႀကဳိက္ရဲ႕လား။ က်န္တာေတြ ကုိင္ခ်င္လည္း ရပါတယ္ရွင့္။ ကၽြန္မသမီးကို ျပန္လႊတ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု ရွာလိုက္မယ္ေလ” တဲ့။ ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ သူ႔အက်ႌေတြေရာ ဘရာကုိပါ ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး အေႏြးထည္ၾကယ္သီးေတြပါ ျပန္တပ္လိုက္တယ္။

“မပူပါနဲ႔ရွင္… ကၽြန္မသမီးနဲ႔ အတူ ျပန္သြားလိုက္မယ္။ လမ္းေပၚေရာက္ေတာ့မွ ကားပ်က္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနရစ္ခဲ့မယ္။ သူက အလုပ္သြားရမွာပဲ။ သူသြားရင္ ကၽြန္မ ျပန္လာမယ္ေလ။ အဲဒီက်ရင္ ရွင္သာ စိတ္ေျပာင္းမသြားနဲ႔” ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ က်ဳပ္ကလည္း သေဘာတူ႐ံုအျပင္ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ဦးမွာလဲေလ။ သူ႔သမီးေရာက္လာေတာ့ စာရြက္ေတြ ပါလာတယ္။ က်ဳပ္လည္း လွန္ေလွာၾကည့္ၿပီး အဲဒီအိမ္မ်ဳိးေတြက ေစ်းကြက္ထဲမွာ ေပါခ်င္းေသာခ်င္း ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီအိမ္ကသာ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ရႏုိင္တာမို႔ ရဖုိ႔မလြယ္ေၾကာင္း အႀကံေပးလိုက္ရတာေပါ့။ သူတို႔ အိမ္ျပင္ ျပန္ထြက္သြားေတာ့ က်ဳပ္လည္း အိမ္ကို တစ္ခါေလာက္ ပတ္ၾကည့္ၿပီး မီးေတြ မွိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေလး ငါးမိနစ္ဟာ က်ဳပ္ဘဝမွာ အၾကာဆံုးေသာ ငါးမိနစ္ပါပဲ။ သူတို႔သားအမိ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ သြားေနတာကို ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ သူတို႔လည္း ကားေတြေပၚ အသီးသီး တက္ၿပီး ေမာင္းထြက္သြားၾကၿပီေပါ့။ က်ဳပ္မွာေတာ့ ဟုိမိန္းမႀကီးစကားကို ယံုရမလို၊ မယံုရမလိုျဖစ္ၿပီး က်န္ေနခဲ့တာေပါ့ေလ။ သူ႔ကားထဲမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ မီးေရာင္ေၾကာင့္ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရတယ္ဗ်။

အား ပါးပါး ပါးပါး… တကယ္ဟုတ္တယ္ဗ်ဳိ႕။ ဟုိေကာင္မႀကီး သူေျပာတဲ့အတုိင္း လုပ္ေနၿပီ။ သူ႔သမီးရဲ႕ကား ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ေရာက္သြားေတာ့ သူ ကားကို ရပ္ထားလိုက္တယ္။ သူ႔သမီး အေဝးႀကီးေရာက္သြားတာ ေသခ်ာေတာ့မွ ကားကို ျပန္ေကြ႕လာၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္ သူ႔ကို ဒီအိမ္တံခါးဝမွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေတြ႕ရတာဟာ ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက သူနဲ႔ ဆံုခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ လံုးဝကို ျခားနားသြားၿပီ။ သူက အိမ္ထဲကို စိတ္ခ်လက္ခ်ဝင္လာၿပီး က်ဳပ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ “ကဲ… ယံုၿပီလား ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာ။ ဒီေတာ့ ရွင္ ဘာဆက္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးလဲ” ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္ကို ၾကာၾကည့္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေတာင္ ေနာက္လိုက္ေသးတယ္။ “မ်က္လံုးေတြ ကၽြတ္က်သြားဦးမယ္ ဆရာႀကီး” တဲ့။ မုတ္ဆိတ္ပဲ ပ်ားစြဲတာလား… ေဂြးစိပဲ ပ်ားတုပ္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ စားရကံ ႀကဳံေနတာကေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္သြားၿပီ။

အဲဒီမွာ အဆင္မေျပတာေလးတစ္ခုက အိပ္ယာျပႆနာပဲ။ လူမေနတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ ပရိေဘာဂေတြ ဘာေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကို အားနာေၾကာင္း ေျပာရတယ္။ “အုိ… ဒါ ကိစၥမရွိပါဘူးရွင့္။ အေပၚထပ္မွာ ေကာ္ေဇာ ခင္းထားတဲ့ အိပ္ခန္းတစ္ခု ေတြ႕ခဲ့တယ္။ မုိးဖုိခန္းေတြမွာ ခင္းတဲ့ဟာမ်ဳိးေလ… အိေနတာပဲ။ အေပၚထပ္ကို သြားရေအာင္” ဒီတစ္ခါ သူ ေလွကားတက္တဲ့ ပံုစံကေတာ့ သူ႔ဖင္လံုး အယ္စတံုႀကီးေတြကို က်ဳပ္ ျမင္သာေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ တစ္လံုးခ်င္း ပစ္ပစ္ၿပီး တက္ေနတာဗ်ဳိ႕။ သူေျပာတဲ့အခန္းကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔ေနာက္က လုိက္ဝင္လာတဲ့ က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ရမၼက္ခုိးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ဆင္မလည္ျပန္ ႐ႈိးတယ္။ က်ဳပ္အနားကပ္လာၿပီး က်ဳပ္ပုဆုိး ခါးပံုစကို ဆြဲျဖည္ရင္း “ကၽြန္မႏို႔ေတြနဲ႔ ကစားခ်င္တယ္ဆုိရင္ ရွင့္ပစၥည္းကိုလည္း အရင္ျပစမ္းပါဦး” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ပုဆိုး ပံုက်သြားတဲ့အခါမွာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲ သူ႔လက္နဲ႔ႏႈိက္ၿပီး တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္လျဗြတ္ကို ဆြဲထုတ္လုိက္ပါတယ္။

က်ဳပ္လေခ်ာင္းကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္းနဲ႔ပဲ က်ဳပ္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ဝိုင္းဝုိင္းေလးလုပ္ရင္း လဒစ္ထိပ္ကေန အရင္းဘက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စုပ္သြင္းလုိက္၊ ျပန္ဆြဲထုတ္သြားလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနေတာ့တာပဲေလ။ “အင္း… ဒါဆုိ အဆင္ေျပသြားၿပီ။ ကၽြန္မအဝတ္ေတြလည္း ကူခၽြတ္ေပးပါဦးေနာ္” ဟုတ္သားပဲ… သူ႔ကုတ္အက်ႌအျပင္ဇစ္က က်ပ္ေနတာနဲ႔ တူပါရဲ႕။ ဒီကိစၥ က်ဳပ္မွာ တာဝန္ရွိတာေပါ့။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာတာပါ… တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီမခၽြတ္ရေသးခင္ သူက ကုတ္အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြေရာ ဇစ္ေတြပါ ျဖဳတ္ၿပီးေနပါၿပီ။ သူ႔ႏုိ႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုဟာ ခဲေရာင္ တီရွပ္ကို ေဖာက္ၿပီး ထြက္လာေတာ့မတတ္ တင္းၿပီး ေထာင္တက္ေနတာကိုလည္း ျမင္ေနရပါၿပီ။ က်ဳပ္လက္အစံုဟာ တီရွပ္ေအာက္ကုိႏႈိက္ၿပီး သူ႔ႏုိ႔ေတြေပၚကို ေရာက္သြားပါၿပီ။ ေဘာ္လီအက်ႌကေတာင္ မႏိုင္မနင္း ထိန္းထားရတဲ့ သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြကို လက္တစ္ဖက္စီနဲ႔ ေအာက္ကပင့္ရင္း ဆ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။

အခ်ိန္စီးလွတဲ့ ေတာင္ပူစာႀကီးႏွစ္လံုးရဲ႕ ႏူးညံ့ စုိျပည္ပံုက ျမင္႐ံုနဲ႔တင္ သိသာေနပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူ႔တီရွပ္ကို သူ႔ေခါင္းေပၚကေက်ာ္ၿပီး ခၽြတ္လုိက္တယ္။ သူ႔တီရွပ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပစ္ခ်လုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ထြားႀကဳိင္းတဲ့ သူ႔လက္ႀကီးေတြ က်ဳပ္ပုခံုးေပၚ ျပန္က်လာတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း သူ႔ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန အုပ္ကိုင္ၿပီး ေရွ႕ကို ဆြဲယူလုိက္တာေပါ့။ ၿပီးမွ တစ္ဖက္ကို လႊတ္ခ်လုိက္ၿပီး ဗုိက္ေခါက္ကိုပါ ခပ္နာနာေလး ညႇစ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ “ရွင္ ဒါႀကီးေတြကို ႀကဳိက္လား” လို႔ က်ဳပ္ကို ေမးရင္းနဲ႔ သူ႔ႏုိ႔နဲ႔ ဝမ္းဗိုက္ကို သူကိုယ္တုိင္ ပြတ္သပ္လိုက္ပါတယ္။ “ဒါႀကီးေတြက တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုပိုၿပီး ႀကီးလာတာရွင့္။ ရယ္စရာႀကီးေနာ္” အဲလိုေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔ႏုိ႔သီးႀကီးႏွစ္လံုးကို ခါလိုက္ ယမ္းလိုက္ လုပ္ေနတယ္ဗ်ဳိ႕။ သူ အဲသလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးႏွစ္လံုး ဝ႐ုန္းသုန္းကား ခုန္ေပါက္ေနလိုက္တာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကမ္းသလဲဆုိရင္ ဘယ္ဘက္ႏို႔သီးႀကီး ေဘာ္လီထဲကေန ျဗြတ္ခနဲ ကၽြတ္ထြက္လာတဲ့အထိပါပဲဗ်ာ။

က်ဳပ္လည္းပဲ အဲဒီ ႏို႔ပ်ဥ္းတြဲႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲ ဖ်င္းခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေအာက္က ငပဲကလည္း တဆတ္ဆတ္နဲ႔ လႈပ္လာၿပီေပါ့ေလ။ သူကလည္း က်ဳပ္ကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာေပါက္သြားတဲ့ ပံုမ်ဳိးနဲ႔ က်ဳပ္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ လွဲခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္ေပးပါတယ္။ ေဘာင္းဘီ ကြင္းလံုးကၽြတ္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ထရပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားေနလုိ႔ က်ဳပ္က ကူၿပီး ပင့္ေပးလုိက္ရေသးတယ္။ က်ဳပ္အေပၚမွာ ခြၿပီး မားမားႀကီး ရပ္ေနရင္းကေန သူ႔ထဘီကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ လည္းတင္လုိက္ေရာ ထဘီေအာက္မွာ ငုပ္လွ်ဳိးေနတဲ့ အဖုအထစ္၊ အတံုးအခဲႀကီးေတြ အားလံုးဟာ ဘြားဘြားႀကီးကို ေပၚလာေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ထဘီေအာက္က ထြက္လာတဲ့ ခပ္တြဲတြဲ ဖင္ေျပာင္ႀကီးေတြကို ျမင္လုိက္ရတဲ့ က်ဳပ္မွာေတာ့ စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာမရေတာ့ဘဲ ကိုယ့္လီးကုိယ္သာ နာနာဆုပ္ထားမိေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။ “ရွင္ ဒါႀကီးေတြကို ရေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မျပတာ အရင္ၾကည့္ဦး” ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ သူဟာ က်ဳပ္ကို ေနာက္ခုိင္းလုိက္ၿပီး ထဘီကိုလည္း ေခါင္းေပၚကေန ေက်ာ္ခၽြတ္လုိက္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဟီးဟီးထေနတဲ့ သူ႔ဖင္ေကာက္ႀကီးႏွစ္လံုးဟာ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ တေျပာင္ေျပာင္တဝင္းဝင္း ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ က်ဳပ္လည္း သူ ဒီဘက္ျပန္မလွည့္ခင္ သူ႔ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးၾကားမွာ ျပဴးထြက္ေနမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို လက္နဲ႔ၿဖဲၿပီး အေပၚတြန္းတင္လုိက္မိေရာ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ အဲသလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မႀကီးက ဒူးကို နည္းနည္း ေကြးခ်လုိက္ၿပီး ဒူးေပၚ လက္ေထာက္ရက္ ခပ္ကုန္းကုန္း အေနအထားနဲ႔ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေရွ႕ကို သူ႔ဖင္ႀကီး ေကာ့ေပးလာပါတယ္။ ေကာင္မႀကီးကလည္း မေခဘူးဗ်ဳိ႕။ သူအသက္အရြယ္နဲ႔စာရင္ သူ႔လႈပ္ရွားပံုေတြက ေတာ္ေတာ္နန္႔တယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ သူက က်ဳပ္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး စိန္ေခၚသလို ၿပဳံးရင္းက “ကၽြန္မကို လုပ္ေစခ်င္တဲ့ေနရာကို ျပေနၿပီေနာ္” လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ရင္း ဒီဘက္ျပန္လွည့္လာပါတယ္။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို သူ႔ေစာက္ပိနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ႏွိမ့္ခ်လုိက္ပါေတာ့တယ္။

ကနဦး အေနနဲ႔ က်ဳပ္ပါးစပ္နားေရာက္လာတဲ့ သူ႔ေစာက္စိကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို တစ္ေၾကာင္းတည္းပဲ ခပ္ၾကာၾကာေလး မွ်ဥ္းၿပီး ဆြဲေပးလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္အကြဲရာတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ လ်က္ေပးေနရင္း အခြင့္သင့္ရင္ သင့္သလို အတြင္းနံရံေတြကိုပါ ေမႊ႕ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ က်ဳပ္လွ်ာကို ျမန္ႏႈန္း ျမႇင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အဲဒီဟာမႀကီးခမ်ာ ဖင္ကို ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ လုပ္ရင္း က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို ပြတ္ေနရၿပီေပါ့။ သူ က်ဳပ္ကို ဖိၿပီးပြတ္ေနတဲ့ စည္းခ်က္နဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႕ လွ်ာခ်က္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို စည္းဝါးကိုက္ေနပါၿပီ။ ဒီေကာင္မႀကီး က်ဳပ္လ်က္ေပးတာကို ေတာ္ေတာ္အသည္းခိုက္ေနၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြ က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကို လာလာၿပီး ထိတာကို မျမင္ရေပမဲ့ သိေနပါတယ္။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေပၚမွာ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ ယိမ္းထုိးေနရင္း ႏုိ႔ပ်ဥ္းတြဲႀကီးေတြေပၚကို သူ႔လက္က ေရာက္သြားၿပီး တစ္လံုးခ်င္းစီ ဆုပ္နယ္လိုက္၊ ႏွစ္လံုးပူးၿပီး ညႇစ္လုိက္နဲ႔ တရြတည္း ရြၿပီး တညည္းတည္း ညည္းေနတာကိုလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ က်ဳပ္ေခါင္းေပၚက ခြေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ခိုင္းလိုက္ရင္း သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ က်ဳပ္လီးကို ဇတ္ခနဲဆုပ္ၿပီး ဂြင္းထုေပးေနပါေတာ့တယ္။

ဒီေကာင္မႀကီး အေတာ္ရြေနၿပီဗ်။ မရြဘဲ ဘယ္ေနမလဲဗ်ာ… က်ဳပ္ကလည္း နည္းပညာအစံုသံုးၿပီး မႈတ္ေနတာကိုး။ က်ဳပ္လွ်ာကို ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ လုပ္ၿပီး အဖုတ္ဘတ္လပ္ျပားႏွစ္ခုၾကား ထုိးသြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးတာမ်ဳိး… ေစာက္စိကို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ခပ္သုတ္သုတ္ကေလး ခလုတ္တုိက္ေပးတာမ်ဳိး… တစ္ခါတစ္ခါ အဲဒီ အစိေလးကို ဖြဖြေလး စုပ္ေပးလုိက္တာမ်ဳိး… အုိး… မႈတ္နည္းကို စံုေနေရာပဲဗ်ဳိ႕။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ လွ်ာဖ်ားလွ်ာေစာင္းပညာေၾကာင့္ ဟုိဟာမႀကီး အီဆင္းသြားပံုရပါတယ္။ သူ႔ေရွ႕ကို ကုန္းခ်လုိက္ရင္း ေစာေစာကလိုပဲ ပါးစပ္ဝုိင္းေလးနဲ႔ က်ဳပ္လီးကို စုပ္ေနၿပီေပါ့ေလ။ သူ မႈတ္လုိက္တုိင္း သူ႔ႏုိ႔သီးေခါင္း ခၽြန္ခၽြန္ႏွစ္ခုဟာ က်ဳပ္ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ တရြရြနဲ႔ ထုိးေနသလို ဖင္အုိးႀကီးကလည္း က်ဳပ္ရင္ဘတ္ေပၚမွာ တရမ္းရမ္းနဲ႔ ခါေနပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း အဲဒီ ဖင္ဆံုႀကီးကို လွမ္းဖက္ၿပီး က်ဳပ္မ်က္ႏွာနားကို ျပန္ဆြဲယူလိုက္တာေပါ့။ အရည္တရႊဲရႊဲျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ပိုၿပီး အရသာရွိသြားေအာင္ လွ်ာနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ထပ္လ်က္ေပးလုိက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း အေပၚမွာ မနားတမ္း မႈတ္ေပးေနသလို သူကလည္း ေအာက္မွာ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္နဲ႔ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနပါတယ္။

သူ႔ဦးေခါင္း ျမင့္လုိက္ နိမ့္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္တုိင္း သူ႔ရဲ႕ ႏုိ႔အံုႀကီးေတြကလည္း က်ဳပ္ဝမ္းဗိုက္ေပၚမွာ တအိအိနဲ႔ လာလာဖိေနၾကေလရဲ႕။ သူက စုပ္ခ်က္ ၾကမ္းလာေလ က်ဳပ္လွ်ာခ်က္ေတြကလည္း ပုိျမန္လာေလျဖစ္ေနရာက တစ္ခ်က္မွာ က်ဳပ္လွ်ာက သူ႔အဖုတ္ထဲ ခပ္နက္နက္ဝင္သြားလိုက္တာ ေကာင္မႀကီးလည္း ဇတ္ခနဲျဖစ္ၿပီး ထရပ္လိုက္ပါတယ္။ သူက က်ဳပ္အေပၚကေန ေခါင္းကေလး ငဲ့ၾကည့္ရင္း “ရွင့္လီးကို ကၽြန္မအဖုတ္ထဲ ထည့္ဖုိ႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ” လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ သူ ဒီဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး က်ဳပ္အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေတာ့မွာပဲလို႔ က်ဳပ္က ထင္လိုက္မိတာဗ်။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ တျခားအစီအစဥ္တစ္ခု ရွိေနတယ္။ မေျပာမဆုိနဲ႔ ေကာင္မႀကီးက ျပတင္းေပါက္ကို ေလွ်ာက္သြားတယ္။ ခါးေကာ့ေကာ့ အေနအထားနဲ႔ ဖင္အုိးႀကီးကို အားရပါးရ ပစ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚမွာ လက္ေထာက္လုိက္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္အရ နည္းနည္းေလး အုိင့္တုိင့္တုိင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုက္အုိးကလည္း ေအာက္ကို တြဲက်လာပါတယ္။ က်ဳပ္ သူ႔ေနာက္ကို လုိက္သြားၿပီး မုိးေပၚကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ ေထာင္ေနတဲ့ က်ဳပ္ငပဲကိုကိုင္ရင္း ရႊဲရႊဲစုိေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ရွိရာ ေနရာေလာက္မွာ လဒစ္နဲ႔ စမ္းၿပီး ေထာက္လိုက္တာေပါ့။ က်ဳပ္လည္း အထဲကို ထုိးသြင္းလိုက္ေရာ ဟုိဟာမႀကီး တစ္ကိုယ္လံုး ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ေတြ ျဖစ္ၿပီး က်ဳပ္လျဗြတ္ေတာင္ ျပဳတ္ထြက္မလိုျဖစ္သြားတာနဲ႔ သူ႔ဖင္ႀကီးကို လုိက္ဖမ္းရေသးတယ္ဗ်။

မိလည္း မိေရာ အဲဒီဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ညႇစ္ထားလိုက္မိေတာ့ က်ဳပ္လက္ထဲမွာ အဲဒီဖင္ႀကီးက အိစက္ေနတာပဲဗ်ဳိ႕။ က်ဳပ္ေဆာင့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြဟာ ေရွ႕က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္နဲ႔ တဘတ္ဘတ္ သြား႐ုိက္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ဳပ္က အဲဒါႀကီးေတြကို သူ႔အေနာက္ကေန လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး ဆုပ္လုိက္ ညႇစ္လုိက္ လုပ္တာေပါ့ေလ။ ေအာင္ျမင္လိုက္တဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြဗ်ာ… က်ဳပ္လက္ဖဝါးေတြထဲမွာ တေပြ႕တပိုက္ႀကီးကို ျပည့္ေနေတာ့တာပဲ။ ဆုပ္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ေျဖလည္းခ်လိုက္ေရာ ႏုိ႔ႀကီးေတြ ေအာက္ျပန္က်သြားၿပီး တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ခုန္ေနေရာဗ်။ က်ဳပ္လည္း လက္နဲ႔ အသာ ျပန္ပြတ္ေပးေနရင္း အေနာက္ကေနလည္း ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ဳပ္ဗိုက္နဲ႔ သူ႔ဖင္လံုးႀကီးေတြ ထိတဲ့အသံကလည္း တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာတယ္။ အဲဒီလို တဖုန္းဖုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္လို႔ ေကာင္မႀကီးတစ္ကိုယ္လံုးလည္း က်ဳပ္ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔ စည္းခ်က္ညီညီပဲ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ ယိမ္းထုိးေနပါၿပီ။ အသားအရည္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြနဲ႔ ဗိုက္သားေတြဟာ ႏူးည့ံေခ်ာေမြ႕ေနလုိက္တာမ်ားဗ်ာ… က်ဳပ္လက္က လႊတ္မပစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အဲသလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အားႀကဳိးမာန္တက္ ႀကဳိးစားေနလိုက္ၾကရင္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ေတာ့ ေကာင္မႀကီး က်ဳပ္ကို လက္ေနာက္ျပန္ တြန္းလႊတ္လိုက္ၿပီး က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပတင္းေပါက္နံရံမွာ ေက်ာမွီထိုင္ရင္း က်ဳပ္ကို ဒီလိုေျပာတယ္။

“အဲဒီမွာ ရပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ ကၽြန္မ ႏုိ႔ေတြကို လာလိုးလွည့္” အဲဒီစကား ၾကားလုိက္ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဝမ္းပမ္းတသာပဲ နာခံလိုက္တာေပါ့ေလ။ အသာေလး ေရွ႕တုိးၿပီး က်ဳပ္လျဗြတ္ကို သူ႔ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားက ေျမာင္းထဲမွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန တြန္းဖိၿပီး က်ဳပ္လီးကို ႏုိ႔နဲ႔ ညႇပ္ေပးလိုက္တာမ်ားဗ်ာ… သူ႔အယ္စတံုႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးၾကားမွာ က်ဳပ္လျဗြတ္တစ္ေခ်ာင္းလံုး စုပ္စျမဳပ္စေပ်ာက္သြားလိုက္တာ လဒစ္ကေလးေတာင္ ႏုိ႔အံုအေပၚပိုင္းနားမွာ ျပဴတစ္ကေလးပဲ ျမင္ရေတာ့တယ္။ က်ဳပ္က ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ေညႇာင့္ေပးလုိက္ေတာ့ သူကလည္း အိေထြးေနတဲ့ သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို က်ဳပ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားရေအာင္လို႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး ဖိေပးထားပါတယ္။ က်ဳပ္လီးကို ထုိးထည့္လိုက္ရင္ က်ဳပ္လက္က သူ႔ႏုိ႔ကို ဖိေပးတယ္။ ျပန္ထုတ္လုိက္ရင္ ဆုပ္နယ္ေပးတယ္။ အဲဒီလို တစ္လွည့္စီ လုပ္ေပးရင္း ေညႇာင့္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ခဏေနေတာ့ က်ဳပ္လီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ႏုိ႔ေတြကို အာဘြားေလးေတြ တဖြဖြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဖင္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားမွာ ပုန္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း လက္ခလယ္နဲ႔ အသာႏႈိက္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အဲသလိုလည္း လုပ္ေပးလုိက္ေရာ ေကာင္မႀကီး မေနႏုိင္ျဖစ္လာတာနဲ႔ တူပါရဲ႕… က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကို တြန္းၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲွခိုင္းေတာ့တာပဲ။ သူ က်ဳပ္အေပၚကို ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး တက္လာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ႏုိ႔တြဲေလာင္းႀကီးေတြဟာ ဗူးသီးႀကီးႏွစ္လံုး မုန္တုိင္းမိသလို ယိမ္းထုိးေနတာကို ျမင္ရတယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္အေပၚမွာ က်က်နန ခြထုိင္ၿပီး က်ဳပ္ငပဲကို သူ႔အဖုတ္မွာ စြပ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္အေပၚကေန သူ ခုန္လုိက္တုိင္း သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြကလည္း ထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ေရာ ေဘးဘီဝဲယာပါ ဦးတည္ရာမရွိ ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ေနေရာဗ်ဳိ႕။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထြက္လုိက္သလဲဆုိရင္ က်ဳပ္ဆီးခံုတစ္ခုလံုး စုိရႊဲၿပီး အျမႇဳပ္ေတြေတာင္ ထေနတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း ေအာက္ကေန သူ႔ႏုိ႔ႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲၿပီး ဆုပ္ညႇစ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေတြကိုလည္း လက္ထိပ္ကေလးေတြနဲ႔ ေခ်ေပးတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေကာင္မႀကီး တျဖည္းျဖည္း ၾကမ္းလာလိုက္တာ က်ဳပ္ေအာက္က ၾကမ္းေတြေတာင္ တက်ိက်ိ ျမည္လာေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားတယ္ဗ်။

က်ဳပ္ လန္႔သြားတာကို သူ မရိပ္မိဘူးလို႔ က်ဳပ္က ထင္တာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မႀကီးက ရိပ္မိသြားတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေဆာင့္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ဒီလိုေျပာတယ္ဗ်။ “ၾကမ္းခင္းေတြက အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူးေနာ္… ကၽြန္မ ေအာက္က ေနမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ကၽြန္မကိုယ္က ဆုိဖာႀကီးလို ျဖစ္ေနတာဆုိေတာ့ ရွင္ အေပၚက တအားေဆာင့္လည္း ၾကမ္းေတြ မလႈပ္ေတာ့ဘူးေပါ့… အဟိဟိ” ေျပာရင္းဆုိရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ လွဲခ်လုိက္ေတာ့ ႏုိ႔ပ်ဥ္းႀကီးႏွစ္လံုးက သူ႔နံေဘးႏွစ္ဖက္ကို ေလွ်ာခနဲ က်သြားၿပီး တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႔ ျဖစ္ေနလိုက္တာ ခဏၾကာေတာ့မွ ၿငိမ္သြားတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ဳပ္ အေပၚစီးက ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ၿပဲႀကီးထဲ က်ဳပ္ငပဲကို ျပန္ထည့္ရတာေပါ့။ က်ဳပ္ အေပၚကေဆာင့္ၿပီး သူ ေအာက္ကခံရတဲ့အလွည့္မွာ သူ႔ႏုိ႔သီးေတြ လႈပ္ရွားပံုက ေျပာင္းသြားတယ္ဗ်။ ေစာေစာကလို ဦးတည္ရာမရွိ ေျပးလႊားခုန္ေပါက္ေနပံုမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ေဘးဘက္မွာ စက္ဝုိင္းလွည့္သလို လည္ေနတာဗ်ဳိ႕။ က်ဳပ္ေဆာင့္တာ ျမန္လာေလ စက္ဝုိင္းလွည့္တာလည္း ျမန္လာေလပဲ။ အဲသလို ျမင္ရတာ က်ဳပ္စိတ္ထဲ ကလိကလိ ျဖစ္လြန္းလို႔ အဲဒါႀကီးေတြကို လက္နဲ႔ဖမ္းၿပီး ညႇစ္ပစ္လိုက္ကေရာ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ က်ဳပ္ ၿပီးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ က်ဳပ္ၿပီးသလို ေကာင္မႀကီးကိုလည္း အီဆိမ့္ေနေအာင္ ၿပီးသြားေစခ်င္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရွိန္တင္လုိက္ၿပီး လက္ညႇစ္အားကို တုိးလုိက္တယ္။ နည္းနည္း ၾကာေတာ့ ေကာင္မႀကီး ဆတ္ခနဲဆုိ တုန္သြားၿပီး ပါးစပ္ကလည္း ညည္းသံရွည္တစ္ခု မသဲမကြဲ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ ကိစၥေတာ့ ျပတ္သြားၿပီဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။ က်ဳပ္လည္းပဲ ၿပီးေတာ့မွာမုိ႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲက က်ဳပ္ငပဲကို ျပြတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လုိက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ “ရွင့္ဟာႀကီးက ဘယ္ကိုမ်ား သြားခ်င္ေနတာလဲ” သူေမးတာကို ေျဖမလို႔ ပါးစပ္ျပင္ေနတုန္းမွာပဲ က်ဳပ္လျဗြတ္ကုိ သူ႔ႏုိ႔ၾကားထဲ ျပန္ဆြဲယူတာ ခံလုိက္ရတယ္။ လျဗြတ္ကို ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားမွာ ဖိညႇပ္လုိက္တဲ့အတြက္ က်ဳပ္ငပဲဟာ ေနမဝင္ေတာင္ၾကားထဲ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ သူ ညႇစ္ေပးတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ႏုိ႔ၾကားထဲမွာတင္ က်ဳပ္လျဗြတ္ရည္ေတြ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ထစ္ခနဲ ထစ္ခနဲ ပန္းထြက္လာပါတယ္။

အဲဒီအထဲမွာ အားရေအာင္ ႏွပ္ထားၿပီးေတာ့မွ လျဗြတ္ကို ျပန္ထုတ္ရင္း ခါးကို ျပန္မတ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ခဏေလာက္ ေငးၾကည့္ေနၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ဳပ္ေဘးနားမွာ က်ေနတဲ့ အက်ႌကို လွမ္းယူလုိက္ၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ ျဖန္႔ခင္းလုိက္ပါတယ္။ သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ က်ဳပ္ေခါင္းကို ငံု႔ခ်လုိက္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ စုိရႊဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးေရွ႕မွာ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို အပ္ထားလုိက္ရင္း က်က်နန ေနရာယူလုိက္ပါတယ္။ အရည္ေတြ အုိင္ထြန္းေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ၿပဲႀကီးထဲကို မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ပစ္သြင္းလိုက္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲမွာ မႊန္ထူၿပီး ေရနစ္ေနသလို ခံစားလုိက္ရေပမဲ့ က်ဳပ္ ျပန္မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပါးေတြပါ စုိရႊဲသြားေအာင္ ထုိးၿပီး ႏွစ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဒီလို ေရႊဘုိမင္းႀကဳိက္ ေဘာ္ဒီမ်ဳိးဆုိတာ ႀကိတ္ရခဲဘိခ်င္းဗ်ာ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ္လိုက္ရ႐ံုတင္ မဟုတ္ဘူးဗ်ဳိ႕… ႏုိ႔ၾကားထဲမွာေတာင္ က်ဳပ္လျဗြတ္ကို အျပဳစုခံလုိက္ရေသးတယ္။

သူကေတာင္ ဒီေလာက္ လုပ္ေပးမွေတာ့ က်ဳပ္ကလည္း သူ႔ကို ဒီလို ေနာက္ဆက္တြဲအရသာကေလးေတြ ေပးရတာ ဘာမ်ား မေက်နပ္စရာ ရွိမွာတုံး။ က်ဳပ္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ အေခါင္းထဲကုိ လွ်ာေလးနဲ႔ထုိးၿပီး ရြရြကေလး ႏွိပ္ေပးေနသလိုမ်ဳိး လုပ္ေပးလုိက္တယ္။ သူ႔ကိုယ္လံုးႀကီး တထြန္႔ထြန္႔နဲ႔ ျပန္လူးလာတဲ့အထိ ေစာက္စိ ျပဴးျပဴးကေလးကို ျပြတ္ခနဲ ျပြတ္ခနဲ စုပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကလည္း တအင္းအင္း ညည္းသံေတြ ခပ္တုိးတုိးေလး ထြက္လာပါတယ္။ သူ စိတ္ေက်နပ္မႈ အျပည့္အဝ ရသြားၿပီဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိသြားေတာ့မွ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကို ျပန္ထုတ္ၿပီး သူ႔ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ေပပြေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔သုတ္လုိက္ပါတယ္။

သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း အားရေက်နပ္သြားပံုမ်ဳိးနဲ႔ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ ႐ႈိက္လိုက္တာကို ျမင္ရတယ္ေလ။ ဒါကုိၾကည့္ရင္း က်ဳပ္ေအာက္က ငပဲက ဇာတ္လမ္း ျပန္စခ်င္သလိုလို တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္လာတာနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရေတာ့တယ္ဗ်ဳိ႕။ က်ဳပ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းခဲ့ၾကရင္း အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ တံခါးေပါက္ကုိ ေလွ်ာက္လာတုန္း က်ဳပ္ရဲ႕ ဖုန္းစာအုပ္မွတ္စုမွာ သူ႔ကို စာရင္းသြင္းခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလုိက္ေတာ့ သူကလည္း ၾကည္ၾကည္သာသာပဲ ေပးတာကိုးဗ်။ “အစ္မႀကီးကို အိမ္က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ရွာေပးမလို႔ပါဗ်။ ေတြ႕ရင္ သတင္းေပးရေအာင္လို႔ပါ… ဟဲ ဟဲ” သူ တံခါးဖြင့္ၿပီး ထြက္သြားရာကေန က်ဳပ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး စကားတစ္ခြန္း ေျပာလုိက္ပါတယ္။ “က်ယ္တာ မက်ယ္တာ သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို လူမရွိတဲ့ အိမ္မ်ဳိး ေတြ႕ရင္ေတာ့ ဆက္ဆက္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေပါ့ရွင္” တဲ့။ ၿပီးပါၿပီ အေတြးပင္လယ္ျပာ