by ေရးသားသူ – အမည္မသိ
မနက္ေစာေစာ ႏိုးလာကတည္းက ဦးမင္းေမာင္ တစ္ေယာက္ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ထန္ေနမိသည္။ အိမ္ကေန ငါးကန္ကိုေရာက္ေနတာ ၃ ရက္ရွိသြားၿပီ။ အိမ္မွာတုန္းက မိန္းမကို ေန႔တိုင္း ဆက္ဆံျဖစ္သည္။ ရာသီလာသည့္ ေန႔ေတြေတာင္ အစပိုင္း အလာမ်ားေသာ ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္သာ ေရွာင္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ရက္မ်ားမွာေတာ့ ဆက္ဆံျဖစ္သည္ခ်ည္းပင္။
ခ်စ္ဇနီးကလည္း လုံးႀကီးေပါက္လွ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆး ငါးႀကီး အသြင္ အ႐ြယ္ကလည္းေကာင္းတုန္းဆိုေတာ့ ကိုယ္က ဘယ္အခ်ိန္လိုခ်င္ခ်င္ အၿမဲတန္း အဆင္သင့္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ျငင္းသည္မရွိ။ မစားရတာ ၃ ရက္သာ ရွိေသးသည္ ဖြားဘက္ေတာ္က မနက္ကတည္းက ဒုကၡေပးေနသည္။ တဲေပၚတြင္ထိုင္ရင္း ဖြဲစာရင္းတြက္ ငါးမ်ိဳး စာရင္းတြက္လုပ္ရင္း စိတ္ကို တျခားဘက္ပို႔လဲ ခနပင္၊ ဒီစိတ္က ထ ထ ႏိုင္လြန္းသည္။ အိမ္ကိုျပန္ၿပီး အိမ္က မိန္းမကို ျပန္လုပ္ရေအာင္ကလည္း ကန္မွာ ငါးျခင္းမ်ိဳး လာစရာရွိလို႔ လာေစာင့္ေနရေတာ့ ခက္ေနသည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ အသက္က ၄၀ သာ ရွိေသးသည္။ ငါးေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေလး လုပ္ၾကည့္ရာ အက်ိဳးေပးသျဖင့္ ငါးကန္သို႔ မၾကာမၾကာလာေနရသည္။ လူက ၿမိဳ႕မွာဘဲေပ်ာ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်သည္မွာ ၁၀ ႏွစ္ခန႔္ ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး ကေလး ၃ ေယာက္ရွိသည္။ သူ႔မိန္းမက သူ႔ထက္ ၁၀ ႏွစ္ခန႔္ငယ္ၿပီး အလြန္ပင္ ေခ်ာေမာလွသူျဖစ္သည္။
အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကေတာ့ ေယာက်္ားပီသစြာပင္ အေပ်ာ္ရွာခဲ့ၿပီး မ ဘက္တြင္လည္း ေအာက္သက္ေက်ခဲ့ သူ ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ခ်စ္ဇနီးတစ္ေယာက္ထဲကိုသာ တစ္လက္ကိုင္ လုပ္ေနခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူ႔ ဇနီးကလည္း သူ႔ လိုအင္ဆႏၵကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သူျဖစ္သည့္အတြက္ အိမ္ေထာင္မႈသုခ ေကာင္းေကာင္းရေနခဲ့သျဖင့္ ျပင္ပတြင္ အေပ်ာ္မရွာျဖစ္ေတာ့သည္မွာ ၾကလွၿပီျဖစ္သည္။ အေဖာ္ ေကာင္းလွ်င္ ေတာ့ တခါတရံ အႏွိပ္ခန္း သို႔ေရာက္ျဖစ္သည္။ ဒီထက္ေတာ့ မပိုခဲ့။
ဒီေန႔ ျဖစ္ေနပုံက နည္းနည္းလြန္လြန္းသည္။ မေန႔က ညစာေႂကြးေတာ့ ငုံးဥျပဳတ္ ၄-၅ လုံး စားလိုက္မိလို႔လားေတာ့မသိ။ ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အိမ္မွာလည္း အိမ္ရွင္မက သူေကာင္းေကာင္းလိုခ်င္ၿပီဆိုလွ်င္ ငုံးဥျပဳတ္တို႔ ျပားရည္တို႔ တိုက္တတ္သည္။ သူ႔ ငါးကန္က ဧက ၅၀ ေလာက္က်ယ္၍ ကန္ေစာင့္ အလုပ္သမား ၄ ေယာက္ ထားရသည္။ ၂ ေယာက္က လူပ်ိဳလူလြတ္ ႏွစ္ေယာက္က အိမ္ေထာင္သည္။
အိမ္ေထာင္သည္ေတြက မိသားစုပါေခၚ၍ ကန္ ေပါင္ေပၚက တဲတြင္ေနသည္။ ကန္ေပါင္ေပၚတြင္ ေထာင့္ေလးေထာင့္၌ တဲေလးလုံးထိုး၍ ေလးဖြဲ႕ ေစာင့္အိပ္ၾကရသည္။ ဦးမင္းေမာင္ကေတာ့ သူလာသည့္အခါ အခိုင္အမာေဆာက္ထားေသာ ပင္မတဲႀကီးေပၚတြင္ေနသည္။ ဤတဲေပၚတြင္ တန္ဘိုးရွိပစၥည္းမ်ားထားေသာေၾကာင့္ အခိုင္အမာေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
မနက္ ၈ နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ငါးစာ ေႂကြးၿပီး ကန္ေပါင္ေနရာအသီးသီးတြင္ ျမက္ရွင္းသူကရွင္း ေဘာင္ျပင္သူက ျပင္ေနၾကသည္။ ဦးမင္းေမာင္လည္း တဲေပၚမွ အေဝးၾကည့္မွန္ေျပာင္းကို ယူ၍ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ကန္က က်ယ္ေသာေၾကာင့္ အေဝးမွျမင္ႏိုင္ရန္ မွန္ေျပာင္းမ်ား ဝယ္၍ တဲတိုင္း၌ တစ္ခုစီေပးထားခဲ့သည္။ မွန္ေျပာင္းႏွင့္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္လုပ္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။
ဘာရယ္မဟုတ္ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း ကိုျမႀကီးတို႔တဲဘက္ ေရာက္သြားသည္။ ကိုျမႀကီးမိန္းမတစ္ေယာက္ ကန္ေဘာင္ေပၚက သူ႔စိုက္ခင္းေလးမွာ တကုတ္ကုတ္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ မွန္ေျပာင္းက ဆြဲအားေတာ္ေတာ္ေကာင္းေတာ့ ပုံရိပ္ထဲမွလူက ကိုယ့္ လက္တကမ္းေရာက္ေန သလိုရွင္းရွင္းလင္း ျမင္ေနရသည္။
ကိုျမႀကီးမွာ ကန္လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္သူျဖစ္သျဖင့္ ကန္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစီးေနသူျဖစ္သည္။ အသက္က ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လူယုံလည္းျဖစ္သည္။ အစစ အရာရာ စိတ္ခ်ရသူျဖစ္ၿပီး သူ႔မိန္းမ မေၾကာ့ကလည္း သူႏွင့္ မတိမ္းမရိမ္း ျဖစ္ၿပီး ကန္ရွိ လူပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ကို ထမင္းခ်က္ေႂကြးေန သူ ျဖစ္သည္။
ေနာက္အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ေယာက္က ေမာင္ငယ္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်သည္မွာ ၂ ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး ကေလး တစ္ေယာက္ေမြးထားသည္မွာ ၆ လ ခန႔္သာ ရွိေသးသည္။ ေမာင္ငယ္တို႔ တဲမွာ ကိုျမႀကီးတို႔ တဲရွိရာ ကန္ေထာင့္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေထာင့္တြင္ရွိသည္။ ဦးမင္းေမာင္ မွန္ေျပာင္း ေမာင္ငယ္တို႔ တဲဘက္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဦးမင္းေမာင္ ရင္ထဲ ဒိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေမာင္ငယ့္မိန္းမ မိတူးမာမွာ တဲကျပင္တြင္ သူ႔ကေလးကို ႏို႔တိုက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
မိတူးမာ သူ႔ကေလးကို ႏို႔တိုက္သည္ကို ဦးမင္းေမာင္ မၾကာမၾကာ ျမင္ဘူးေနၿပီး ႐ိုးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ခုတခါမွာေတာ့ အေဝးက သူမ မသိေအာင္ခိုးၾကည့္ေနရ သလို ျဖစ္ေနတာေရာ ဦးမင္းေမာင္ကိုယ္တိုင္က ေတာ္ေတာ္ထန္ေနတာေရာ မိတူးမာက သူတစ္ေယာက္တည္းမို႔ လႊတ္လႊတ္လပ္လပ္ အေပၚအက်ႌေတာင္မဝတ္ဘဲ အေပၚပိုင္း တုံးလုံးႀကီး ခြၽတ္ၿပီး ႏို႔တိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေတာ့ ဦးမင္းေမာင္ အသက္ရႉမွားေနရျခင္းျဖစ္သည္။
မိတူးမာသည္ အသက္ က ၁၉ ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး ေတာသူေတာင္သား လက္လုပ္လက္စားျဖစ္ေလေတာ့ အသားအေရ တင္းတင္း ရင္းရင္းႏွင့္ ညိဳညိဳညက္ညက္ ျဖစ္သည္။ ကေလးေမြးထားကာစ ကေလးႏို႔တိုက္ေနသူဆိုေတာ့ သူ႔ႏို႔ႀကီးက ႏို႔ရည္ေတြျဖင့္ တင္းေနၿပီး အႀကီးႀကီးျဖစ္ေနသည္။ နဂိုကတည္းက ႏို႔ႀကီးသူျဖစ္ၿပီ့း ကေလးႏို႔တိုက္ေနေတာ့ ႏို႔ရည္ဝင္ၿပီး ပိုၿပီးႀကီးေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ မိတူးမာ ကေလးႏို႔တိုက္ေနသည္ကို မွန္ေျပာင္းျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္ကို မသိရွာေသာ မိတူးမာက လြတ္လပ္စြာပင္ ကေလးက ႏို႔လႊတ္ၿပီး ေဆာ့ေနေသာအခါတြင္လည္း ႏို႔ကို မဖုံးဘဲ ဒီအတိုင္းထားေလသည္။ မိတူးမာ၏ ႏို႔ကလည္း တြဲ႐ြဲမေနဘဲ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိေနရာ မွန္ေျပာင္းထဲတြင္ အနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ ဦးမင္းေမာင္မွာ လက္တဘက္က သူ႔ ငယ္ပါကိုကိုင္၍ ပြတ္သပ္ေနမိေတာ့သည္။ ၾကည့္ေနရင္းမွ မိတူးမာသည္ ကေလးႏို႔တိုက္ ျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး ကေလးကို တဲထဲသို႔ ပို႔လိုက္ကာ တဲအျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာသည္။ တဲအျပင္ေရာက္မွ ခုနက ခါးတြင္ပတ္ထား ေသာ ထမီကို ရင္လ်ားလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါမွ ဦးမင္းေမာင္မွာ သက္ျပင္းႀကီးကို ခ်ႏိုင္ေတာ့ေလသည္။
ဦးမင္းေမာင္၏ ရမက္ဆႏၵကေတာ့ မိတူးမာ ႏို႔တိုက္ေနသည္ကို ျမင္ၿပီးကာမွ ပိုဆိုးလာေနေတာ့သည္။ မထူးေတာ့သည့္ အတူတူ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဂြင္းထိုင္ထုေနမိေတာ့သည္။ ဂြင္းထုရင္း မိတူးမာတို႔တဲဘက္ကိုလည္း မၾကာမၾကာ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ မွန္ေျပာင္းမပါသျဖင့္ လူရိပ္ေတာ့ျမင္ေနရသည္ ဘာလုပ္ေနသည္ကို ေတာ့ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရေပ။
ၾကည့္ေနရင္း မိတူးမာ တဲအေရွ႕ ေရထဲသို႔ဆင္းသြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ဂြင္းထုေနျခင္းကို ခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္ၿပီး မွန္ေျပာင္းကို ျပန္ဆြဲလိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္မိျပန္သည္။ မိတူးမာက ကန္ထဲဆင္းၿပီးေရခ်ိဳးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကန္ထဲတြင္ ေရခန စိမ္ၿပီး ျပန္တက္လာကာ ကန္စပ္တြင္ ေရခ်ိဳးရန္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဝါးခင္းေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ဆပ္ျပာတုံးကိုယူ၍ ကိုယ္လုံးအေပၚပိုင္းကို ဆပ္ျပာတိုက္ေနေလသည္။ ပုခုံး ႏွင့္ လက္ေမါင္းမ်ား တိုက္ၿပီးေသာအခါ သူ႔ထမီကို ျဖည္ခ်လိုက္ရာ သူ႔ႏို႔ ႏွစ္လုံးမွာ ဘြားကနဲ ေပၚလာေလေတာ့သည္။ မိတူးမာသည္ သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဆပ္ျပာတုံးျဖင့္ က်က်နန တိုက္ၿပီး သူ႔ထမီထဲသို႔ လက္ႏႈိက္ကာ ေပါင္ၾကားကိုလည္း ဆပ္ျပာျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ တိုက္ေနျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ေျခေထာက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာတို႔ကို ဆပ္ျပာတိုက္ၿပီး ထမီကို ရင္လွ်ားျပန္စည္းလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ကန္ထဲသို႔ ျပန္ဆင္းၿပီး တကိုယ္လုံးကို ေဆးေက်ာ၍ ကန္ေဘာင္ေပၚသို႔ျပန္တက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ တဲအနားရွိ တန္းတြင္ လွန္းထားေသာ ထမီ အေျခာက္တစ္ထည္ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး သူ႔ထမီအစို အေပၚမွ ထပ္ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီး ထမီအစိုကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ အနားတြင္လူ တစ္ဦးမွ မရွိသျဖင့္ ျဖစ္သလိုခြၽတ္ခ်လိုက္သျဖင့္ ထမီ အေျခာက္ပါ ကြၽတ္က်သြားေလသည္။
ထိုအခါ မိတူးမာ၏ ဝတ္လစ္စားလစ္ ကိုယ္လုံးကို ဦးမင္းေမာင္မွာ အတိုင္းသား ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။ မိတူးမာက ကြၽတ္က်သြားေသာ ထမီကို ခ်က္ခ်င္းေကာက္ဝတ္လိုက္ေသာ္ လည္း သူမ၏ ေပါင္ၾကားမွ မဲနက္ေနေသာ အေမႊးေတာႀကီးကို ဦးမင္းေမာင္မွာ အားရပါးရ ရႈစားလိုက္ရေပ ေတာ့သည္။ မိတူးမာက ထမီကိုျပန္ဝတ္ရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ လုပ္ရာ ဦးမင္းေမာင္ရွိသည့္ တဲႀကီးဘက္သို႔ မ်က္ေစ့ ေရာက္လာေလသည္။ သူ႔ဘက္ကိုၾကည့္ေနေသာ မိတူးမာ၏ ပုံရိပ္သည္ ဦးမင္းေမာင္၏ မွန္ေျပာင္းထဲတြင္ ရွင္းရွင္းႀကီး ေပၚလာရာ ဦးမင္းေမာင္မွာ ႐ုတ္တရက္ လူမိသလို ျဖစ္သြားၿပီး မွန္ေျပာင္းကို တျခားဘက္သို႔ ခ်က္ခ်င္း လွည့္လိုက္ေလသည္။
ေနာက္မွ သူ႔ကို မိတူးမာ အေဝးမွ မျမင္ေလာက္ပါဘူးဟု ယူဆသျဖင့္ မိတူးမာတို႔တဲဘက္သို႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရာ မိတူးမာသည္ သူ႔တဲထဲသို႔ ဝင္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဦးမင္းေမာင္က မွန္ေျပာင္းကို ခနခ်ထားလိုက္ၿပီး မိတူးမာ အျပင္ထပ္ထြက္လာႏိုး ႏွင့္ ဆက္လက္ၾကည့္ရႈေနရာ ခနၾကာေသာအခါ မိတူးမာ ထမီရင္လွ်ားျဖင့္ တဲအျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာပုံကို ျမင္ရျပန္သျဖင့္ မွန္ေျပာင္းကို ျပန္ခ်ိန္ ၾကည့္လိုက္ရာ မိတူးမာသည္ မွန္ေျပာင္းျဖင့္ မိမိဘက္သို႔ လွန္းၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္ ဦးမင္းေမာင္ေရာ မိတူးမာပါ အၾကည့္ကို မလႊဲမိဘဲ ႏွစ္ေယာက္သား မွန္ေျပာင္းထဲမွတဆင့္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဦးမင္းေမာင္က အရင္ အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး တျခားဘက္သို႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလး ငါေခ်ာင္းေနတာကို သိသြားၿပီထင္တယ္ဟု ေတြးမိၿပီး စိတ္ပူသြားသည္။ ေမာင္ငယ့္ကိုေတာ့ ျပန္မေျပာေလာက္ပါဘူးေလဟု စိတ္ထဲမွာ တထင့္ထင့္ႏွင့္ ေတြးေနမိသည္။ ကိုယ့္ အလုပ္သမားေကာင္ေလးရဲ႕ မယားကို ေခ်ာင္းတာ လူမိသြားေတာ့ မ်က္ႏွာလည္း ေတာ္ေတာ္ ပူသြားမိသည္။ ခုနက ထႂကြေသာင္းၾကမ္းေနေသာ စိတ္လည္း ႐ုတ္တရက္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။
ေန႔လည္ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ေလာက္တြင္ ငါးျခင္းမ်ိဳးမ်ား ေရာက္လာ၍ ဦးမင္းေမာင္ေရာ အလုပ္သမားမ်ားပါ အလုပ္ေတာ္ေတာ္ ရႈပ္သြားၾကသည္။ ညေနေစာင္းတြင္မွ အားလုံးၿပီးသြား၍ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေဒၚေၾကာ့ ခ်က္ေႂကြးေသာ ထမင္းကို ၿမိန္ေရရွက္ေရစားလိုက္ၾကသည္။ ဦးျမႀကီးက
“ဆရာ မနက္ဆို ျပန္မယ္မို႔လား က်ေနာ္ သေဘၤာဆိပ္ လိုက္ပို႔မယ္ေလ။ မနက္ဆို ေရက ၆ နာရီေလာက္ဆို တက္ေတာ့မွာ၊ ၈ နာရီေလာက္သြားရင္ အေတာ္ဘဲ။”
“ၾကည့္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ၊ ရန္ကုန္မွာလည္း လုပ္စရာ အလုပ္သိပ္မရွိေတာ့ မေလာပါဘူး။”
ညပိုင္းမွာ ဦးျမႀကီးတို႔ လင္မယားေရာ ေမာင္ငယ္တို႔ လင္မယားေရာ က်န္တဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ပါ ဦးမင္းေမာင္၏ တဲႀကီးတြင္ တီဗြီလာထိုင္ၾကည့္ၾကသည္။ ဦးမင္းေမာင္တဲမွာက ဘက္ထရီအိုးနဲ႔ ဖြင္တဲ့ တီဗြီ ရွိေတာ့ သူတို႔ေတြ ေန႔တိုင္း လာၾကည့္ေနက်ျဖစ္သည္။
ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာကို မသိမသာ အကဲခပ္ၾကည့္လိုက္ရာ မိတူးမာက မသိသလို တီဗြီကိုဘဲ မဲၾကည့္ေနသည္။ ပါလာေသာ ကေလးကို ဒီတခါ ႏို႔လွန္တိုက္ရာ ဦးမင္းေမာင္မွာ မသိမသာ ေခ်ာင္းေနမိသည္။ ခါတိုင္းလဲ သူ႔ေရွ႕မွာ ကေလးႏို႔တိုက္ေနက် ျဖစ္ေသာ္လည္း မနက္တုန္းက ျမင္ၿပီးကတည္းက ဦးမင္းေမာင္မွာ မျမင့္တျမင္ကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ၿပီး ရင္ခုန္ေနရေတာ့သည္။
ည ၉ နာရီေလာက္တြင္ အားလုံး အလွ်ိဳလွ်ိဳ ျပန္ကုန္ၾကေတာ့ရာ ဦးမင္းေမာင္လည္း တီဗြီပိတ္ၿပီး အိတ္ယာဝင္လိုက္သည္။ ေတာမွာက ညဆို ၉ နာရီ အိပ္ျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ေနာက္က်ေနပါေသးသည္။ မနက္ဆို ၅ နာရီေလာက္ ထၾကၿပီး အလုပ္စၾကရေပမည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘဲ မိတူးမာ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ ဝတ္လစ္စားလစ္ ကိုယ္လုံးကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနသျဖင့္ မိတူးမာကို စိတ္ကူးျဖင့္ လုပ္ရင္း ဂြင္းထုလိုက္ေတာ့မွ ေမာၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
မနက္မိုးလင္းေသာအခါ မေန႔က အိမ္အရမ္းျပန္ခ်င္ေနေသာ ဦးမင္းေမာင္တစ္ေယာက္ ျပန္စကား လုံးဝမေျပာေတာ့ပါ။ လာေမးတိုင္း ဦးျမႀကီးကို တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ ေနဦးမယ္ဗ်ာဟု ေျပာလိုက္ရာ ဦးျမႀကီးပင္ နည္းနည္း အံ့ၾသသြားရသည္။ ခါတိုင္း ကိစၥေတြၿပီးတာနဲ႔ မွီရာနဲ႔ အိမ္တန္းျပန္တတ္တဲ့ သူ႔ဆရာ ဒီတခါ ဘာျဖစ္ပါလိမ့္၊ ဆရာကေတာ္နဲ႔မ်ား ကေတာက္ကဆ ျဖစ္လာလို႔မ်ားလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိပါေသးသည္။
ဦးမင္းေမာင္ကေတာ့ အလုပ္သမားမ်ား အသီးသီး လုပ္ငန္းခြင္ဝင္သြားသည္ႏွင့္ မွန္ေျပာင္းတလက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ပါေတာ့သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုပင္ ခနအၾကာတြင္ မိတူးမာတစ္ေယာက္ ကျပင္ေပၚ ကေလးပိုက္ၿပီး ထြက္လာပါေတာ့သည္။ ဒီတခါမွာေတာ့ မိတူးမာမွာ အေပၚအက်ႌဝတ္ထားတာကို ေတြ႕ရသည္။ ဦးမင္းေမာင္မွာ မေန႔ကလိုမ်ား ေတြ႕ရဦးမလားဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ် ခဲေလသမွ် သဲေရက်ျဖစ္ရသျဖင့္ စိတ္ပ်က္သြားမိသည္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျမင္ရသေလာက္ဘဲ ၾကည့္ရတာေပါ့ဟူေသာ စိတ္ကူးျဖင့္ ဆက္လက္ၾကည့္ေနစဥ္မွာ ပင္ သူ႔ျမင္ကြင္းထဲတြင္ မိတူးမာက သူ႔ဘက္ကို ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဒီတခါတြင္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္သည္ မွန္ေျပာင္းကို မလႊဲေတာ့ဘဲ ဆက္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ မိတူးမာက ဦးမင္းေမာင္ဘက္ ၾကည့္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ႏို႔တလုံးလွန္တိုက္ေနေသာ သူ႔ အက်ႌကို မလိုက္ၿပီး ေခါင္းေပၚကေန ခြၽတ္ခ် လိုက္ေလ သည္။ မိတူးမာမွာ မေန႔ကလို အေပၚပိုင္း တုံးလုံးျဖစ္သြားရာ ဦးမင္းေမာင္တစ္ေယာက္ ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။
မိတူးမာက ကေလးမစို႔ေသာ ႏို႔တစ္လုံးကို သူမရဲ႕ လက္နဲ႔ အသာေလး ပြတ္သတ္ေနရာ ဦးမင္းေမာင္မွာ မိတူးမာႏို႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္မိေလသည္။ ထိုအခါ မိတူးမာက ဦးမင္းေမာင္ရွိရာ ဘက္လွည့္ၿပီး ၿပဳံးေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ေၾသာ္ သူကသိေနတာကိုး၊ သိသိႀကီးနဲ႔ ငါ့ကိုတမင္ကလိေနတာေပါ့ေလ၊ ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့”
ဟု စိတ္ထဲတြင္ က်ိန္းဝါးလိုက္ၿပီး မိတူးမာကိုဘဲ ဆက္လက္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ မိတူးမာက မေန႔ကလိုပင္ ကေလးကို တဲထဲသို႔ ပို႔လိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေသာအခါ လက္ထဲတြင္ မွန္ေျပာင္းပါလာျပန္ပါသည္။ မွန္ေျပာင္းျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္ဘက္သို႔ တခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္ႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ မွန္ေျပာင္းကို ခ်လိုက္ၿပီး မေန႔ကလိုပင္ ေရခ်ိဳးရန္ျပင္ပါေတာ့သည္။
ဒီေန႔ေရခ်ိဳးရာတြင္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္ ၾကည့္ေနမွန္း သိသိႀကီးႏွင့္ မေန႔ကထက္ပင္ ပို၍ ဆပ္ျပာကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ တိုက္ျပေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး၍ ထမီလဲေသာအခါတြင္လည္း မေန႔ကကဲ့သို႔ မလဲေတာ့ဘဲ သူမ၏ ထမီအစိုကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ ၿပီးမွ အေျခာက္ကို ျပန္ဝတ္လိုက္သည္။ အားလုံးလုပ္ၿပီးေသာအခါ မွန္ေျပာင္းကိုယူၿပီး ဦးမင္းေမာင္ဘက္ကို တခါျပန္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ ဒီတခါတြင္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာကို ၿပဳံးၿပီး လက္ေမွ်ာက္ျပလိုက္သည္။ မိတူးမာကလည္း ဦးမင္းေမာင္ကို ျပန္ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္လည္း ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေကာင္မေလး ရေလာက္ၿပီဆိုသည္ကို သိလိုက္ေသာ္လည္း အလုပ္စရန္ လမ္းစရွာရပါေတာ့သည္။ ခနေလာက္ စဥ္းစားလိုက္ေသာအခါ ေ႐ႊဦးေႏွာက္က အႀကံေကာင္းတစ္ခု ရလာပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္သည္ ဦးျမႀကီးကိုေခၚလိုက္ၿပီး ငါးစာတိုင္ထပ္တိုးရန္ ႐ြာထဲမွ ဝါးသြားတိုက္ရန္ ေျပာလိုက္သည္။
႐ြာဆိုသည္မွာလည္း စက္ေလွတတန္ ေျခက်င္တတန္ သြားရသည္ျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္ စထြက္လွ်င္ ေတာင္ ညေမွာင္မွ ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ၿပီး ခိုင္းေသာ အလုပ္ကလည္း ၄ ေယာက္စလုံးလုပ္မွ အဆင္ေျပမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ဦးျမႀကီး သူ႔တပည့္အားလုံးကိုေခၚ ၿပီး ထမင္းအျမန္စားခိုင္းလိုက္ကာ ကသုတ္ကယက္ထြက္သြားပါေတာ့သည္။ ေဒၚေၾကာ့ကိုလည္း ပ ထုတ္ရန္ လိုေသးသျဖင့္ ႐ြာထဲမွ လိုအပ္သည္မ်ားကို တပါတည္း ဝယ္လာႏိုင္ရန္ လိုက္သြားခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ေဒၚေၾကာ့က
“ဆရာ ထမင္းစားဖို႔ မိတူးမာကို မွာထားခဲ့တယ္၊ သူလာၿပီး ျပင္ေကြၽးလိမ့္မယ္ ”
ဟု ေျပာလိုက္ရာ အရာအားလုံးသည္ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။
ဦးျမႀကီးတို႔အားလုံး ၁၀ နာရီေလာက္တြင္ ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။ မိတူးမာက ၁၁ နာရီခန႔္တြင္ ကေလးခ်ီ၍ ဦးမင္းေမာင္၏ တဲေပၚသို႔ ေရာက္လာသည္။ ကေလးကို အဆင္သင့္ရွိေသာ ပုခက္ေပၚတြင္ ထားခဲ့ၿပီး ေဒၚေက်ာ့တို႔ တဲတြင္ ခ်က္ထားခဲ့ေသာ ထမင္းဟင္းမ်ားကို သြားယူလာသည္။ ဦးမင္းေမာင္၏ တဲသို႔ျပန္ေရာက္ေသာ အခါ မိတူးမာက
“ဆရာႀကီး ထမင္းစားေတာ့မလား၊ မိတူးမာ ျပင္ေပးမယ္ေလ”
“ေနပါဦးဟာ မဆာေသးပါဘူး”
မိတူးမာက ထမင္းအိုးမ်ားကို ေနရာခ်ေနစဥ္မွာပင္ ပုခက္ထဲမွ ကေလးက ႏိုးလာၿပီး ငိုပါေတာ့သည္။ မိတူးမာက ကေလးကို ခ်ီလိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္ေရွ႕ ဖ်ာေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူမ၏ အက်ႌကို မတင္လိုက္ၿပီး ကေလးအား ႏို႔စတိုက္ပါေတာ့သည္။ အက်ႌကို မတင္ရာတြင္ အရင္က တျခားသူမ်ားရွိပါက ႏို႔တစ္လုံးခ်င္း ေဖာ္တိုက္သလိုမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ႏို႔ႏွစ္လုံးစလုံးကိုေဖာ္၍ တိုက္ပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္ကလည္း သူ႔အေရွ႕တြင္ ထိုင္၍ ကေလးႏို႔တိုက္ေနသည္ကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ၾကည့္ေနရင္း ကေလး မစို႔ေသာ ႏို႔မွ ႏို႔ရည္မ်ား တစက္ၿပီးတစက္ က်လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာအခါ ဦးမင္းေမာင္က သူ႔လက္ျဖင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေအာက္တြင္ခံ၍ ရလာေသာ ႏို႔ရည္မ်ားကို ေသာက္လိုက္ေတာ့သည္။
“ဟင္း.. ဟင္း.. ဆရာႀကီးက မဆာေသးဘူးဆို အခုဆာေနၿပီလား”
“ငါဆာတာက ထမင္း မဟုတ္ဘူးဟ၊ ႏို႔ဆာတာ”
“ဟင္း ဟင္း ဟင္း သိပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာႀကီးက ႐ုတ္တယက္ႀကီး အလုပ္ရွာၿပီး အားလုံးကို ပထုတ္လိုက္တာမို႔လား။”
“ေအးေပါ့၊ ကဲ ေျပာေနၾကာပါတယ္။ ငါ့ကို ႏို႔တိုက္ပါဦး”
ဦးမင္းေမာင္က ေျပာေျပာဆိုဆို မိတူးမာ၏ ေပါင္တဘက္ေပၚတြင္ ေခါင္းအုံးအိပ္လိုက္ၿပီး လြတ္ေနေသာ ႏို႔တဘက္ကို စို႔လိုက္ပါေတာ့သည္။ ထြက္လာသမွ် ႏို႔မ်ားကို ကေလးလိုပင္ တဂြတ္ဂြတ္ ၿမိဳခ်ေနသည္ကို မိတူးမာက ၿပဳံးၾကည့္ေနပါသည္။
ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာ၏ ႏို႔ကိုစို႔ရင္း လက္တဘက္က မိတူးမာ၏ တင္ပါးကို သိုင္းဖက္၍ တင္ပါးကို ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္။ ခဏေနေသာအခါ မိတူးမာက
“ဆရာ ခဏေလး၊ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ ပုခက္ေပၚ တင္လိုက္ဦးမယ္။”
“လုပ္၊ လုပ္၊ ျမန္ျမန္လုပ္ ၿပီးရင္ ဒီကေလးႀကီးကို ဆက္တိုက္ရဦမယ္။”
“ဟုတ္တယ္၊ မိတူးမာတို႔က အမႊာေမြးထားတာကိုး ဟင္း ဟင္း ဟင္း….”
မိတူးမာက ကေလးကို ပုခက္ေပၚ တင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဦမင္းေမာင္ လွဲအိပ္ေနေသာ ဖ်ာေပၚတြင္ လာထိုင္လိုက္သည္။ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာကို ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး အက်ႌကို လွန္တင္လိုက္ကာ ႏို႔ဆက္စို႔လိုက္ေတာ့သည္။ ဒီတခါတြင္ေတာ့ ႏို႔တဘက္ကို စို႔၍ ေနာက္တဘက္ကို လက္ျဖင့္နယ္ေပးေနလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ တအင္းအင္း ႏွင့္ ညည္းသံ ထြက္လာေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က လက္ကို ႏို႔နယ္ေနရာမွ ေနရာေျပာင္းလိုက္ၿပီး တင္ပါးကို ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ တင္ပါးကို ပြတ္ေနရင္း ေနာက္ဘက္မွ မိတူးမာ၏ ဖင္ၾကားထဲသို႔ ႏႈိက္လိုက္ရာ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးႏွင့္ သြားထိပါေတာ့သည္။
မိတူးမာကလည္း တြန႔္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ ႏို႔စို႔ေနေသာ ေခါင္းကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္သည္။ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို အထက္ေအာက္ ဆြဲဆြဲၿပီး ပြတ္ေပးေနလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ ေစာက္ဖုတ္ယားလာၿပီး ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တြန႔္လန္ တြန႔္လန္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က ေစာက္ဖုတ္အား ပြတ္ေနရင္း မိတူးမာ၏ ထမီကို မတင္လိုက္ရာ မိတူးမာမွာ ေအာက္ပိုင္း ဖင္ေျပာင္ႀကီး ျဖစ္သြားၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လက္သည္လည္း မိတူးမာ ေစာက္ဖုတ္ႏွစ္ျခမ္းၾကားတြင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လႈပ္ရွားေပးေနရာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးသည္ ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က သူ႔လက္ခလယ္ကို မိတူးမာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လက္ႏွစ္သစ္မွ် သြင္းလိုက္ၿပီး သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ျဖင့္ လက္ျဖင့္ လိုးေပးေနလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ အရသာေကာင္းေကာင္း ေတြ႕ေနၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း ဦးမင္းေမာင္၏ ေခါင္းကို သူ႔ႏို႔ႏွင့္ အတင္းဆြဲကပ္ထားေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က ႏို႔စို႔ျခင္းကို ခဏရပ္လိုက္ၿပီး မိတူးမာကို ပက္လက္တြန္းလွန္လိုက္ၿပီး မိတူးမာ၏ ဗိုက္ကို လွ်ာႏွင့္ ယက္ရင္း တေျဖးေျဖး ေအာက္ဘက္သို႔ ဆင္းလာလိုက္သည္။ ဆီးခုံေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခါ မိတူးမာ၏ ေစာက္ေမႊးမ်ားၾကားတြင္ လွ်ာျဖင့္ ဟိုထိုးဒီထိုး ေလွ်ာက္ကလိ ေပးလိုက္သည္။ လက္ကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ဆက္လက္လိုးေပးေနရင္း လက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းထဲ သြင္းေနရာမွ လက္ညႇိဳးပါ ထပ္သြင္းလိုက္သည္။
လက္ကို အဆက္မျပတ္ လႈပ္ရွားေနရင္း ဦးမင္းေမာင္၏ ပါးစပ္သည္ မိတူးမာ၏ ေစာက္စိေပၚသို႔ေရာက္လာပါေတာ့သည္။ ေစာက္ေမႊးၾကားထဲ ကလိေနရာမွ ေစာက္စိကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ခပ္လိုက္ စုပ္လိုက္လုပ္ေပးေနလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ
“အိ…….. အိ……. အီး…… အီး…… ရွီး…… ရွီး…. အ…..အ…..ရွီး….ရွီး…အား….. ”
စသျဖင့္ အသံမ်ိဳးစုံ ျမည္ေနပါေတာ့သည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္မွလည္း ေစာက္ရည္မ်ားမွာ တပြက္ပြက္ ထြက္က်ေနၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လက္ဖဝါးထဲမွ အျပင္ဘက္သို႔ စီးက်ေနပါေတာ့သည္။ ခနမွ် အၾကာတြင္ေတာ့ မိတူးမာ တကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္တက္လာၿပီး သူမ၏ ဖင္ႀကီးမွာလည္း ေလထဲသို႔ ႂကြတက္လာလိုက္ ဆတ္ကနဲ ျပန္က်သြားလိုက္ျဖစ္ေနၿပီး ပါးစပ္မွလည္း
“အား…..အား…..အား…. အ…အ…အား……အား…..”
ဟု သံစုံျမည္လွ်က္ တခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ တခ်ီၿပီးသြားသည္ႏွင့္ မိတူးမာသည္ ဦးမင္းေမာင္၏ လက္ကို သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အတင္းဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္ႏွင့္ ေဝးရာဘက္သို႔ ေစာင္းလိုက္ၿပီး ေကြးေကြးေလး အိပ္လွ်က္ အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႉရင္း ခႏၡာကိုယ္တစ္ခုလုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ မိတူးမာ ၿပီးသြားသည္ကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း သူ႔လက္ကေတာ့ သူ႔လီးကို ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ေျဖးညႇင္းစြာ ဂြင္းတိုက္ေနလိုက္သည္။ မိတူမာ အနည္းငယ္ ၿငိမ္သက္သြားေသာအခါမွ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာ၏ တင္ပါးကို ေျဖးညႇင္းစြာ ပြတ္သတ္ေပးရင္း မိတူးမာကို သူ႔ဘက္သို႔ ဆြဲလွည့္ လိုက္ေတာ့သည္။ မိတူးမာက ရီေဝေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး
“ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလည္း ဆရာႀကီးရယ္၊ ေကာင္းလိုက္တာ၊ မိတူးမာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။”
“အံမယ္ နင့္ေယာက်ၤားကေရာ နင့္ကို ဒါမ်ိဳး မလုပ္ေပးဘူးလား”
“လုပ္ေပးေပမဲ့ သူက ခဏဘဲ လုပ္ေပးတာ၊ ၿပီးတဲ့ အထိ တစ္ခါမွ လုပ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ခဏေလာက္ ယက္ၿပီးရင္ အေပၚတက္ေတာ့တာဘဲ။”
“ေမာင္ငယ္က နင့္ကို ေန႔တိုင္းလုပ္လား ”
“အာ၊ ဆရာႀကီးကလည္း၊ ေန႔တိုင္း ဘယ္ကမလဲ၊ အခ်ိန္ရတိုင္း လုပ္ေနတာ။ ကိုေမာင္ငယ္က တအားလုပ္တာ ဆရာႀကီးရ။”
“နင္ကလည္း ႀကိဳက္တယ္မို႔လား”
“ဟီး.ဟီး..ဟီး…ဆရာႀကီးကလည္း ႀကိဳက္တာေပါ့၊ ေကာင္းတာကိုး။”
“ကဲ၊ ကဲ၊ ငါ့ကိုလည္း ေပးလုပ္ဦး။ ငါလည္း အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီ။”
“သိပါတယ္ ၾကည့္ပါလား ဆရာႀကီး ဟာႀကီးက ေထာင္ေနလိုက္တာ နည္းနည္းေနာေနာႀကီး မဟုတ္ဘူး။”
“ငါ့ဟာနဲ႔ နင့္လင္ဟာ ဘယ္ဟာက ပိုႀကီးလဲ။ ”
“အင္….ဆရာႀကီးဟာက အရမ္းတုတ္တယ္။ ကိုေမာင္ငယ့္ဟာက နည္းနည္းသြယ္ၿပီး ဆရာႀကီးဟာထက္ နည္းနည္းေတာ့ ပိုရွည္မယ္ထင္တာဘဲ။”
ဦးမင္းေမာင္သည္ ေျပာေျပာဆိုဆို မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး တဆက္ထဲ သူ႔ဘက္သို႔ ဆြဲလွည့္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ မိတူးမာ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္လိုက္ၿပီး သူက ေပါင္ၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ မိတူးမာကလည္း သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဆြဲကားေပးလိုက္ရာ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို လက္ခံရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးကို ကား၍ ေထာက္လိုက္ၿပီး သူ၏လီးကို လက္တဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ရာ မိတူးမာက အသက္ရႉေအာင့္ကာ အံႀကိတ္၍ ခံေနလိုက္သည္။
“နာလို႔လားဟဲ့”
“မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆရာႀကီးရဲ႕၊ ရပါတယ္၊ နည္းနည္းၾကပ္လို႔ပါ။”
အဝင္ အနည္းငယ္ၾကပ္ေသာ္လည္း သူမ၏ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ႐ႊဲေနၿပီး ခြၽဲေနသျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္၏ လီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးသည္ ေစာက္ေခါင္းအဆုံးထိ ဝင္သြားေလသည္။ လီးဆုံးေတာ့မွ မိတူးမာက ေအာင့္ထားေသာ အသက္ကိုရႉထုတ္လိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္ကို ၿပဳံးၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါမွ ဦးမင္းေမာင္က တေျဖးေျဖး စလိုးပါေတာ့သည္။ လိုးေနရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပိုထြက္လာရာ အနည္းငယ္ ပို၍ သြက္သြက္ေလး လိုးေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။
မိတူးမာကို ေမာင္ငယ္က ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို သူက ပိုေကာင္းေအာင္ မလိုးေပးႏိုင္ပါက သိကၡာက်စရာ ျဖစ္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္မွာ သူ႔စိတ္ကို ထိန္းရင္း မွန္မွန္လိုးလိုက္ သြက္သြက္လိုးလိုက္ႏွင့္ စိတ္တိုင္းက် လိုးေနပါေတာ့သည္။ မိတူးမာကလည္း နကိုကတည္းက အလိုးခံရတာ ႀကိဳက္သူျဖစ္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္လိုးေနသမွ် သူမကလည္း ေအာက္မွ ျပန္ေကာ့ေကာ့ၿပီး စည္းခ်က္ညီညီ ခံေနပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္မွာ အိမ္မွ ဇနီးကို လိုးရာတြင္လည္း အနည္းဆုံး နာရီဝက္ေတာ့ ၾကာတတ္သည္ျဖစ္ရာ ဤတခါတြင္ေတာ့ ၾကာႏိုင္သမွ်ၾကာေအာင္ ထိန္း၍ လိုးေနေပသည္။ အေပၚမွ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ နည္းနည္းေညာင္းလာသျဖင့္ မိတူးမာကိုယ္ေပၚ ဖိၿပီး ေလွႀကီးထိုးပုံစံ တခါေျပာင္းလိုးလိုက္ျပန္ပါသည္။ ေလွႀကီးထိုးပုံစံႏွင့္ အေတာ္ၾကာၾကာ လိုးၿပီးေနာက္ လီးကို တပ္ရက္သား မိတူးမာကို ဖက္၍ အေပၚဘက္သို႔ တင္လိုက္ပါသည္။
မိတူးမာကလည္း သူ႔အလွည့္ေရာက္ၿပီကို အလိုလို သိၿပီး အေပၚမွ ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ငယ္႐ြယ္သူလည္းျဖစ္ ထန္သူလည္း ျဖစ္ေလရာ မိတူးမာသည္ အေပၚမွ ဖင္ကို ႂကြႂကြၿပီး လီးဆုံးခါနီးထိ ထုတ္ၿပီးမွ အသားကုန္ ျပန္ဖိဖိေဆာင့္ခ် လိုးေနပါေတာ့သည္။
မိတူးမာက သူ႔စိတ္တိုင္းက် မီးကုန္ယမ္းကုန္ တဖုန္းဖုန္း တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း ေဆာင့္ေနရာ သူမ တကိုယ္လုံးလည္း ေခြၽးမ်ား႐ႊဲနစ္ေနပါေတာ့သည္။ မိတူးမာစိတ္တိုင္းက် အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လိုးေစၿပီးမွ ဦးမင္းႏိုင္သည္ အေပၚဘက္သို႔ ေနရာျပန္ယူလိုက္ပါသည္။ ဒီတခါတြင္ေတာ့ မိတူးမာ၏ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို ခြ၍ ေဘးတေစာင္းပုံစံအတိုင္း ခြၿပီး အသားကုန္ တဖုန္းဖုန္း ပစ္ေဆာင့္၍ လိုးေပးလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ
“အီ…အီး… အိ….အားးးးးးးး……အားးးးးး..အု. အ. အား….အား…ဆရာႀကီးေရ လုပ္ပါ ..အသားကုန္လုပ္ပါ… ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ… လုပ္ပါ ေဆာင့္ပါ.. အမေလး ေသပါၿပီ…. ေကာင္းလိုက္တာ.. အား..အားး ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာႀကီးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အား အား”
ဟု အသားကုန္ ေအာ္ေနပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္လည္း စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီး သူ႔လရည္မ်ားကို မိတူးမာ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ပန္းထုတ္ရင္း ၿပီးလိုက္ပါေတာ့သည္။ ဤတခါတြင္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္ စကားပင္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဟာဟဲလိုက္၍ ေမာေနပါေတာ့သည္။ သူ၏လီးကို မိတူးမာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ဆြဲထုတ္ၿပီး မိတူမာေဘးတြင္ လွဲခ် အေမာေျဖေနလိုက္ရပါသည္။ မိတူးမာမွာလည္း ေမာေနၿပီး ဦးမင္းေမာင္ကို ဖက္၍ ႏွစ္ေယာက္သား အနားယူေနလိုက္ၾကပါသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား အေမာေျပမွ အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ေန႔လည္ တစ္နာရီ ထိုးေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ မိတူးမာက
“ဆရာႀကီးလည္း ဆာေရာေပါ့ မိတူးမာ ထမင္းခူးလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္”
“ေအးေအး နင္လည္း အတူလာစားေလ၊ ႏွစ္ေယာက္စာ တခါတည္းခူးလိုက္”
“ဟုတ္ကဲ့၊ ဆရာႀကီး”
ေမာေမာ ဆာဆာႏွင့္ မိတူးမာျပင္ေပးေသာ ထမင္းကို အဝစားလိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္သည္ ခင္းထားေသာ ဖ်ာေပၚတြင္ ခဏလွဲလိုက္ေလသည္။ မိတူးမာက အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ားကို ေဆးေၾကာၿပီး ဦးမင္းေမာင္ ေဘးသို႔လာ၍ ထိုင္လိုက္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္က ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္ပါသည္။
“နင္က ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာဘဲ၊ ေျပာစမ္းပါဦး ေမာင္ငယ္နဲ႔ မယူခင္ အရင္ေရာ ရည္းစားေတြဘာေတြ ရွိတယ္မို႔လား။”
“အာ။ ဆရာႀကီးက မသိလို႔၊ ကိုေမာင္ငယ္နဲ႔ မယူခင္ အရင္က မိတူးမာ လင္တစ္ေယာက္ရဘူးေသးတယ္။ ကြဲသြားတာ။ အဲဒီေကာင္က အရက္သမား ၾကက္သမား။ မိတူးမာဘဲ အလုပ္ေပါင္းစုံ လုပ္ၿပီး ရွာေကြၽးရတာ။ ၿပီးေတာ့ လူကိုလည္း ႐ိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ ၂ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ သည္းခံၿပီး ေပါင္းပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ ကြာလိုက္ေတာ့တာ။”
“အလိုးေတာ့ ေကာင္းတယ္မို႔လား”
“ဟီးဟီး၊ ဆရာႀကီးကလည္း၊ အဲဒါေၾကာင့္ ၂ ႏွစ္ ခံတာေပါ့။ သူနဲ႔မကြဲခင္ ကိုေမာင္ငယ္နဲ႔ေတြ႕တာ။ ကိုေမာင္ငယ္က မိတူးမာကို သနားၿပီး ဒီေကာင့္ကိုကြာလိုက္ရင္ သူယူမယ္ဆိုလို႔ မိတူးမာ သူ႔ကို ကြာလိုက္တာ။”
“သူနဲ႔ မကြာခင္ ေမာင္ငယ့္ကိုေကာ နင္ေပးလိုးခဲ့ေသးလား။”
“အင္းေပါ့၊ ေတာ္ၾကာ ကိုယ္နဲ႔ရမွ ပန္းေသေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေနာ့။”
“ဟားဟားဟား၊ ဟုတ္ပါ့ကြာ၊ အဲဒီေတာ့မွ မိတူးမာတို႔ ဒုကၡေရာက္မွာေနာ္။ ေမာင္ငယ္နဲ႔ ရၿပီးေတာ့ေကာ တျခားေကာင္ေတြနဲ႔ လုပ္ျဖစ္ေသးလား။”
“အင္၊ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူးေနာ္၊ ခုမွ ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ျဖစ္တာ။ ဒါေတာင္ မိတူးမာ ဘာျဖစ္သြားမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိေတာ့ဘူး။”
“ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး နင္ငါ့ကို သနားသြားလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့”
“အင္း၊ ဟုတ္မွာေပါ့ေနာ္။”
“ကဲ၊ မိတူးမာေရ၊ ေျပာ၊ ဒီတခါ ဆရာႀကီး ၿမိဳ႕ကျပန္လာရင္ နင့္အတြက္ ဘာယူလာရမလည္း။”
“ေအာင္မယ္ေလး မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာႀကီးရယ္။ ကိုေမာင္ငယ္ ရိပ္မိၿပီး ျပသနာေတြ တက္ကုန္ပါဦးမယ္။ မိတူးမာက ဆရာႀကီးကို တစ္ခုခု လိုခ်င္လို႔ ခံတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ သက္သက္ကို ခံခ်င္လို႔ခံတာ။ တစ္ခုခု လိုခ်င္လို႔ခံရင္ ဖာ ျဖစ္သြားမွာေပါ့။”
“ေအးပါ ကေလးရယ္။ ေကာင္းပါၿပီ၊ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္။
ဦးမင္းေမာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အပူအပင္ကင္းကင္း ေအးေဆးစြာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဖက္၍ စကားေျပာေနျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိေပသည္။ ဤငါးကန္မ်ားရွိေသာ ဧရိယာတြင္ အျပင္လူ ကန္ေဘာင္ေပၚ ေလွ်ာက္ခြင့္မရွိပါ။ လူစိမ္းလာလွ်င္လည္း ကန္တြင္ေမြးထားေသာ ေခြး ၃ ေကာင္က အရင္ ေဟာင္၍ ဆီးႀကိဳပါလိမ့္မည္။
ကိုယ့္ကန္မွ လူမ်ားျပန္လာလွ်င္လည္း ေခြးမ်ားက တဲေအာက္မထ၍ ေျပးႀကိဳတတ္ေသာေၾကာင့္ ဦးမင္းေမာင္တို႔မွာ အပူအပင္ ကင္းစြာပင္ ေနခ်င္သလိုေန ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဦးမင္းေမာင္တို႔လွဲေနစဥ္ မိတူးမာ၏ ကေလးေလးမွာ ေသးေပါက္ခ် ၿပီး ႏို႔ဆာလာသျဖင့္ ႏိုးလာပါေတာ့သည္။ မိတူမာက ကေလးကို အႏွီးလဲေပးၿပီး ထိုင္၍ႏို႔တိုက္ေနလိုက္ရာ ဦးမင္းေမာင္က ေဘးမွ ေန၍ သူမ၏ ႏို႔ေလးကို နယ္လိုက္ ဖင္ကို ပြတ္လိုက္ႏွင့္ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနပါေတာ့သည္။
“ဆရာႀကီးေနာ္ ဆရာႀကီး ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာနဲ႔ မိတူးမာ ေနာက္တခါ လိုခ်င္လာၿပီေနာ္။“
“မပူပါနဲ႔ဟာ၊ ကေလးႏို႔စို႔ၿပီးရင္ ေနာက္တခါေပါ့။”
“အြန္၊ ဆရာႀကီးက တကယ္ေျပာတာလား။”
“ဟ၊ တကယ္ေျပာတာေပါ့၊ ဘာလဲ နင္က ငါမႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္လို႔လား။”
“တကယ္ဆိုရင္လဲ ၿပီးေရာ။ ကဲ ကေလးလဲ ဝၿပီ။ ခန ေအာက္ခ်ထားလိုက္ဦးမယ္။”
မိတူးမာက ကေလးကို ေဘးမွာ အႏွီးခင္းၿပီး ခ်ထားလိုက္ရာ ကေလးမွာ သူ႔ဖာသာသူ ေဆာ့ေနပါေတာ့သည္။
ကေလးကိစၥၿပီးသည္ႏွင့္ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာကို ဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။ အခုန တခါက လိုရင္းကို တိုက္႐ိုက္ေရာက္သြားေသာေၾကာင့္ ဖက္ရမ္း နမ္းရႈံ႕ ျခင္း မလုပ္ျဖစ္လိုက္ပါ။ ဤတခါတြင္ေတာ့ မိတူးမာကို ရင္ခြင္ထဲသြင္းၿပီး မက္မက္ေမာေမာ နမ္းလိုက္ပါသည္။ မိတူးမာ၏ ႏႈပ္ခမ္းကို အၾကာႀကီး စုပ္နမ္းေနလိုက္ရာ မိတူးမာကလည္း ျပန္နမ္းရင္း သူမ၏ လွ်ာကို ဦးမင္းေမာင္၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလာပါသည္။
ဦးမင္းေမာင္က ဝင္လာေသာ လွ်ာကို ျပန္၍ စုပ္ေပးလိုက္ရာ မိတူးမာမွာ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္၍ အရသာ ခံေနပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေအးေအးေဆးေဆး သမီးရည္းစားမ်ားသဖြယ္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကင္နာစြာ နမ္းလိုက္ စကားေျပာလိုက္ျဖင့္ ေလာက စည္းစိမ္ခံေနၾကပါသည္။ နေဘးတြင္ေဆာ့ေနေသာ ကေလးငယ္က လည္း သူ႔အေမ၏ ေဖာက္ျပန္ေရးကားကို ေစာင့္ ၾကည့္ရင္း ပ်င္းလာသည့္ႏွယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
“ဆရာႀကီးက ဆရာႀကီး မိန္းမကိုလည္း ေန႔တိုင္းလုပ္တာဘဲလား။”
“ေအး၊ လုပ္တာေပါ့၊ ရာသီလာတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ေရွာင္တာ မဟုတ္ဘူးဟ။”
“ဆရာႀကီး မိန္းမကလည္း ႀကိဳက္တယ္ထင္တယ္ေနာ္၊ သူ လာလယ္တုန္းက ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ထန္မဲ့ပုံဘဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ေရးေရးနဲ႔ေနာ္။”
“အင္း ငါ့မိန္းမလည္း ထန္ေတာ့ထန္ပါတယ္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ေတာ့ ဆိုင္မဆိုင္ေတာ့မသိဘူး၊ နင္ဆို ႏႈတ္ခမ္းေမႊးလည္း မရွိဘဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ထန္တာဘဲ ဟာ။”
“ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ရွိတဲ့မိန္းမက ပိုထန္တယ္လို႔ေျပာတယ္ ဆရာႀကီးရဲ႕။”
“ေအးေလ၊ ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မွာေပါ့။”
“ဆရာႀကီးတို႔ ၿမိဳ႕မွာက ဒီမွာလိုေတာ့ ဘယ္လႊတ္လပ္ပါ့မလဲေနာ္။ ေန႔ခင္းဆို ကေလးေတြ ရွိရင္ ဘယ္လုပ္လို႔ ရပါ့မလည္း ေနာ္။”
“ရတာေပါ့၊ ဘယ္အခ်ိန္မဆို လုပ္လို႔ရေအာင္ ငါတို႔က သီးသန႔္ အခန္း ဖြဲ႕ထားတာ၊ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံဆို အျပင္က အသံေတာင္ မၾကားရဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းက အိပ္ခန္းထဲမွာေလ။ အဲဒီေတာ့ လုပ္ၿပီးရင္ အသာေလး ေရေဆးၿပီး ထြက္သြားလိုက္႐ုံဘဲဟ။”
“ေအာ္ ဟုတ္လား၊ ေကာင္းတာေပါ့။”
မိတူးမာက စကားေျပာရင္းႏွင့္ ဦးမင္းေမာင္၏ ပုဆိုးကို ခါးထိ မလိုက္ၿပီး လီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေျဖးေျဖးေလး ပြတ္သပ္ေပးရင္ႏွင့္ နယ္ေပးေနရာ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးသည္လည္း မာေတာင္လာပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္က
“နင္ငါ့ဟာႀကီးကို နဲနဲ စုပ္ေပးပါလား”
“အင္းစုပ္ေပးမယ္ေလ”
ေျပာေျပာဆိုဆို မိတူးမာက လွဲေနရာက ထထိုင္လိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို ကုန္းစုပ္လိုက္သည္။ မိတူးမာသည္ လီးကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ဆုပ္ကိုင္၍ အေပၚေအာက္ ဂြင္းထုသကဲ့သို႔ လုပ္ေပးေနရင္း လီးထိပ္ကြမ္းသီးလုံးႀကီးကို သူမ၏ ပါးစပ္ထဲထည့္၍ မက္မက္ေမာေမာပင္ စုပ္ေနပါေတာ့သည္။
သူမ စုပ္ေနပုံက တာဝန္ေက်႐ုံမဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အားရပါးရ စုပ္ေပးေနခ်င္းျဖစ္သည္။ လွ်ာဖ်ားျဖင့္လည္း လီးထိပ္ကို ဖိဖိၿပီးယက္ေပးေနရာ ဦးမင္းေမာင္မွာ ေကာ့ေနရေပသည္။ အတန္ၾကာစုပ္ေပးေနရာ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးမွာ မာေတာင့္လာၿပီး လုံး၀ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္လာသျဖင့္
“ဟဲ့ေတာ္ေတာ့၊ ေတာ္ေတာ့၊ ငါၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ”
ဟု ေျပာကာ လီးကို သူမ၏ ပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ မိတူးမာက လုံးဝအလြတ္မေပးပဲ အတင္းဆြဲ၍ ဆက္စုပ္ေပးေနရာ ဦးမင္းေမာင္မွာ လုံး၀ မထိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ မိတူးမာ၏ ပါးစပ္ထဲတြင္ သူ၏ လရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္၏ လရည္မ်ား လုံးဝမက်န္ေတာ့သည္အထိ စုပ္လိုက္ၿပီးမွ လရည္အားလုံးကို မိတူးမာသည္ မ်ိဳခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္က မီးတူးမာကို မယုံသလို ၾကည့္ေနရင္း ေမာလႈိက္ေနေပသည္။ မိတူးမာက
“အဲတာ ခုနက ဆရာႀကီး မိတူးမာကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္တာ။”
“ေကာင္းလိုက္တာဟာ၊ နင္ကေတာ့ ဆရာမႀကီးဘဲ၊ ေတာ္လိုက္တာ၊”
မိတူးမာသည္ ဦးမင္းေမာင္၏ အနည္းငယ္ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ျဖစ္သြားေသာ လီးကို ဆက္မစုပ္ေတာ့ဘဲ လက္ျဖင့္သာ အသာအရာ နယ္ေနလိုက္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ နယ္ေနရာ သိပ္မၾကာမီတြင္ပင္ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးမွာ မူလကကဲ့သို႔ ျပန္လည္၍ ဒင္ျပည့္ က်ပ္ျပည့္ ေတာင္လာပါေတာ့သည္။ မိတူးမာက ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးကို တခါထပ္၍ စုပ္ျပန္ေလသည္။ ဦးမင္းေမာင္ကလည္း အားက်မခံ မိတူးမာ၏ ဖင္ႀကီးကို သူ႔မ်က္ႏွာဘက္သို႔ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႔ ေခါင္းေပၚ ခြေစလိုက္ပါသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ 69 ပုံစံ ျဖစ္သြားၿပီး ဦးမင္းေမာင္က ေအာက္မွ မိတူးမာက အေပၚမွ ျဖစ္ေနပါသည္။ ဤပုံစံအတိုင္း မိတူးမာကလည္း ဦးမင္းေမာင္၏ လီးကို အားရပါးရစုပ္ေနသလို ဦးမင္းေမာင္ကလည္း မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္ ယက္ေနပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ယက္ရင္း စုပ္ရင္းႏွင့္ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာလာေသာအခါ မိတူးမာက လီးစုပ္ခ်င္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး ထလိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ဦးမင္းေမာင္ေပၚ ခြလိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို ကိုင္လွ်က္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ေတ့လိုက္ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးလည္း ေစာက္ရည္မ်ား တံေတြး မ်ားျဖင့္ ႐ႊဲေနေသာ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ေလွ်ာကနဲ ဝင္သြားပါေတာ့သည္။ အဆုံးထိဝင္သြားၿပီးေသာအခါ မိတူးမာသည္ ပထမအႀကိမ္တုန္းကကဲ့သို႔ အသားကုန္ မေဆာင့္ေသးဘဲ လီးကို တဆုံးထည့္ထားၿပီး ေညာင့္ေနပါေတာ့သည္။
မ်က္ေစ့ကို စုံမွိတ္ၿပီး ဖင္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ေညာင့္ေနရင္း တအင္းအင္း ႏွင့္ အရသာခံေနပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္ကလည္း သူမလုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္ေပးထားလိုက္ၿပီး သူ႔လီးႀကီး သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ ျပည့္ၾကပ္ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္နံရံက သူ႔လီးတေခ်ာင္းလုံးကို ညႇစ္ကစားေနသည္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာ ခံေနလိုက္ပါသည္။ မိတူးမာက ေျဖးေျဖးေလး ေညာင့္ေနရာမွ အသြင္ေျပာင္းၿပီး ဖင္ကို ႂကြႂကြၿပီး လိုးပါေတာ့သည္။
သူလိုးေနပုံက အရွိန္ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္၊ တခါ ေျဖးေျဖးေဆာင့္လိုက္ အား ႏွင့္ တဖုံးဖုံးေဆာင့္ လိုက္ႏွင့္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို သူမ စိတ္တိုင္းက် လိုးေနပါေတာ့သည္။ ဤတခါတြင္ေတာ့ မိတူးမာက ဦးမင္းေမာင္ကို ပုံစံေျပာင္းခြင့္ လုံးဝမေပးဘဲ သူမကသာ ဦးေဆာင္၍ သူမ စိတ္တိုင္းက် လိုးေနပါ ေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္မွာလည္း အရင္ကတည္းက ေအာက္မွေနရလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မၿပီးတတ္သူျဖစ္ရာ မိတူးမာမွာ ပြဲေတာ္ႀကီး ႏွင့္ ေတြ႕ေနရပါေတာ့သည္။
မိတူးမာမွာ လိုးရင္း လိုးရင္းႏွင့္ ေတာ္ခ်င္သလိုျဖစ္လာေသာ အခါမွ ဦးမင္းေမာင္ ၿပီးႏိုင္ရန္ အေပၚမွ အသားကုန္ တဖုံးဖုံးေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ သူမ ဘယ္လို ေဆာင့္ေဆာင့္ ဦးမင္းေမာင္က မၿပီးႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ မိတူးမာမွာ ေခြၽးတလုံးလုံးႏွင့္ ေမာဟိုက္ေနပါေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္က သူမကို အတင္း ေအာက္ဘက္သို႔ပို႔လိုက္ၿပီး တေပါင္ေက်ာ္ ကပ္ေက်းကိုက္ တက္ခြကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ တဖုံးဖုံးလိုးလိုက္ေတာ့မွ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားၿပီး ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။
မိတူးမာလည္း ဤတခါတြင္ေတာ့ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလးသာ က်န္ေတာ့ၿပီး အသက္ကို ျပင္းစြာရႉ၍ စကားတခြန္းမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပက္လက္ကေလး လွဲေနလိုက္ပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္မွာလည္း မိတူးမာ ေဘးတြင္ လွဲရင္း အေမာေျဖေနလိုက္ပါေတာ့သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အနားယူၿပီးမွ မိတူးမာသည္ ထလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးရန္ ကန္ထဲသို႔ ဆင္းသြားပါသည္။
ဦးမင္းေမာင္လည္း သူမေနာက္သို႔ လိုက္ဆင္းလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေသာအခါ မိတူးမာက ေရေႏြးတည္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္အား ေကာ္ဖီမစ္ တစ္ခြက္ေဖ်ာ္တိုက္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးခဲ့ေသာေနရာကို ေရစို အဝတ္ျဖင့္ တိုက္ေနပါသည္။ တဲတစ္ခုလုံးလည္း လရည္နံ႔ႏွင့္ ေစာက္ရည္ အနံ႔တို႔ျဖင့္ မႊန္ထူေနပါသည္။ မိတူးမာဘယ္လိုတိုက္တိုက္ အနံ႔က မေပ်ာက္ႏိုင္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္က ဒီဇယ္ႏွင့္ တိုက္ခိုင္းလိုက္ေသာအခါမွ အနံ႔ ေပ်ာက္ပါေတာ့သည္။
အခ်ိန္ကလည္း ညေန ၅ နာရီ ေက်ာ္ေန ၿပီျဖစ္ရာ ဝါးသြားတိုက္သူမ်ားလည္း ျပန္ေရာက္ခါနီးၿပီျဖစ္၍ မိတူးမာက အားလုံးအတြက္ ညေနစာကို ခ်က္ျပဳတ္ ေနလိုက္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္လည္း အဝတ္အစား အျပည့္အစုံဝတ္၍ ဘာမွ မျဖစ္သကဲ့ သို႔ က်န္သူမ်ား ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနလိုက္ၾကပါသည္။ ညေန ၆ နာရီ ေက်ာ္ၿပီး ေမွာင္ကာနီးမွ ဦးျမႀကီးတို႔ အားလုံးျပန္ ေရာက္လာၾကပါသည္။
ဦးမင္းေမာင္က ပါလာေသာ ဝါးမ်ားကို ေလွေပၚတြင္ပင္ ထားခိုင္းလိုက္ၿပီး မနက္မွ ဆက္လုပ္ရန္ ေျပာၿပီး အားလုံးအား ထမင္း စားခိုင္းလိုက္ပါသည္။ ထမင္းစားၿပီးၾကေသာအခါ အားလုံးသည္ ေမာေမာ ႏွင့္ အလွ်ိဳအလွ်ိဳ မိမိတဲသို႔ မိမိျပန္သြားၾကပါေတာ့သည္။ မိတူးမာလည္း ကေလးပိုက္ၿပီး ေမာင္ငယ္ ေနာက္သို႔ လိုက္ပါသြားပါေတာ့သည္။ ေန႔ခင္းက အရွိန္ႏွင့္ ဦးမင္းေမာင္လည္း ေစာေစာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
မနက္ ဦးမင္းေမာင္ အိပ္ယာမွ ႏိုးေသာအခါ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ငါးစာ ေကြၽးၿပီးေနၿပီး မေန႔က တိုက္လာေသာ ဝါးမ်ားကို ေလွေပၚမွ ကန္ေဘာင္ေပၚသို႔ တင္ေနၾကပါသည္။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္က်မွသာ အလုပ္အားလုံး ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ အလုပ္ၿပီးသြားေသာအခါ ထမင္းစားလႊတ္လိုက္ၿပီး ဦးမင္းႏိုင္လည္း ကိုျမႀကီးတို႔တဲတြင္ ထမင္း စားရင္း ေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ ေရွ႕ဆက္လုပ္ရမည့္ အလုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေနလိုက္ပါသည္။
ေန႔လည္ ခဏအနားယူၾကၿပီးေသာအခါ အလုပ္သမားအားလုံး အလုပ္ျပန္စရန္ ေရာက္လာၾကပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္က သူတို႔အားလုံးကို ေဘးကန္ ငါးေဖာ္ေနရာသို႔ သြားကူရန္ လႊတ္လိုက္ပါသည္။ ငါးကန္မ်ားတြင္ ဤကဲ့သို႔ပင္ သူ႔ကန္ ကိုယ္ကူ ကိုယ့္ကန္ သူကူႏွင့္ ေနၾကရပါသည္။ သူတို႔အားလုံး ထြက္သြားေသာအခါ ဦးမင္းေမာင္က ကန္ကို ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္သလိုလိုႏွင့္ ေဒၚေက်ာ့တို႔ တဲဘက္သို႔ အရင္သြားလိုက္ပါသည္။ ေဒၚေက်ာ့က
“ဆရာႀကီး ကန္ပတ္ေနတာလား”
“ဟုတ္တယ္ဗ်၊ မနက္ဖန္ ျပန္မွာဆိုေတာ့ လမ္းေလးလဲေလွ်ာက္ရင္း ဘာေတြလုပ္စရာရွိေသးလဲလို႔ လိုက္ၾကည့္ေနတာ”
“မပူပါနဲ႔ ဆရာႀကီးရယ္။ ကိုျမက ဒီကန္ကို သူ႔ကန္လို ေစာင့္ေရွာက္တာပါ။”
“ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ က်ေနာ္လည္း ေလွ်ာက္သာ ၾကည့္ေနတာပါ၊ ေျပာစရာဘာမွ မရွိပါဘူး။”
ေဒၚေက်ာ့ႏွင့္ အလာပ သလာပ ေျပာၿပီး ေရွ႕ကန္ကို ဆက္ပတ္လိုက္ပါသည္။ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ မိတူးမာထံသြားၿပီး အေျခအေနေပးပါက တခ်ီေလာက္ဆြဲရန္ျဖစ္ပါသည္။ မိတူးမာ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားလိုက္သည္ႏွင့္ လီးက ေတာင္လာပါသည္။ ၾကည့္မည့္သူလည္းမရွိေတာ့ ေတာင္ေနေသာလီးကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားလိုက္ၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါသည္။
မိတူးမာတို႔ တဲနားေရာက္လာေသာအခါ မည္သည့္အသံမွ မၾကားရ၍ ရွိမွ ရွိရဲ႕လား၊ ေတာ္ၾကာ ကေလးပိုက္ၿပီး ဟင္းစားေလးမ်ား ရမလားလို႔၊ ဟိုဘက္ကန္လိုက္သြားရင္ေတာ့ ဒုကၡပါဘဲဟု ေတြးေနမိရင္း မိတူမာတို႔တဲေရွ႕ ေရာက္လာပါသည္။ တဲထဲသို႔ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ပုခက္ထဲတြင္ ကေလးကို ေတြ႕ရ ၿပီး ေဘးမွ ဖ်ာေပၚတြင္ မိတူးမာတစ္ေယာက္ ထမီရင္လွ်ားႏွင့္ လွဲအိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္လည္း တဲေပၚသို႔တက္လိုက္ရာ ၿငိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားသျဖင့္ မိတူးမာ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ပါသည္။
“ဆရာႀကီးပါလား၊ ကိုေမာင္ငယ္တို႔ေရာ”
“ကိုေက်ာ္ေဌးတို႔ကန္ ငါးေဖာ္ကူ လႊတ္လိုက္တယ္။ ဟင္းစားရတာေပါ့ဟာ။”
“အင္၊ ဆရာႀကီးကလည္း မသိရင္ခက္မယ္၊ ဟိုကရလာမဲ့ ဟင္းစားထက္ ဆရာႀကီး ဟင္းစားရဘို႔လႊတ္လိုက္တာ မို႔လား။”
“ဒီေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာဘဲ။ မေျပာဘဲနဲ႔ကို သိေနတယ္ေနာ္။”
“သိတာေပါ့၊ ေႁမြေႁမြျခင္း ေျချမင္တယ္ေလ ဆရာႀကီးရဲ႕၊ ဟီးဟီး၊”
ဦးမင္းေမာင္လည္း မိတူးမာေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး တခါထဲ ထမီထဲလက္ထည့္ၿပီး မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းႏႈိက္လိုက္ပါသည္။
“ဟာ ႏွင့္ဟာႀကီးကလည္း ႐ႊဲေနပါလား။ နင္ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလည္း”
“အာ၊ ဆရာႀကီးကလည္း ဘာမွစဥ္းစားေနလို႔မဟုတ္ဘူး။ ကိုေမာင္ငယ္ ထမင္းစားၿပီး တခ်ီလုပ္သြားလို႔ သူ႔အရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲေနတာ။ ေနဦး။ ေရေဆးလိုက္ဦးမယ္။”
“ေနပါေစ၊ မေဆးနဲ႔၊ ငါဒီအတိုင္းဆက္လိုးမယ္။ ငါက တခါတခါ သူမ်ားလိုးၿပီးကာစ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လိုးၾကည့္ခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ။ ”
ဦးမင္းေမာင္သည္ မိတူးမာ၏ ထမီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား လရည္မ်ားႏွင့္ ႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးကို ပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ အခ်ိန္ သိပ္မၿဖဳံးေတာ့ဘဲ မိတူးမာ၏ ေပါင္ကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး ကားလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာက္နားတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ၏လီးႀကီးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
ေမာင္ငယ္လိုးထား၍ ေခ်ာေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးမွာ အတားအဆီး မရွိ ေရွာကနဲ ဝင္သြားပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္သည္လည္း ရသည့္အခ်ိန္ေလးတြင္ လိုးရသည္ျဖစ္ရာ မေန႔ကကဲ့သို႔ အခ်ိန္ဆြဲလိုးမေနေတာ့ဘဲ၊ စသည္ႏွင့္ တဖုံးဖုံး တဒိုင္းဒိုင္း ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနရာ ေဆာင့္လိုးရသည္မွာ ပိုသြက္ေနပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတြင္ ထမ္းတင္လိုက္ကာ ကိုယ္လုံးကို ကိုင္းလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္ကို မိတူးမာ၏ လည္ပင္းတဘက္တခ်က္ေဘးတြင္ ေထာက္ထားလိုက္ၿပီး အားကုန္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ မိတူးမာမွာလည္း ကိုယ္လုံးက လုံးဝေခါက္ခ်ိဳး ခ်ိဳးထားသလို ျဖစ္ေနၿပီး လီးႀကီးက သားအိမ္၀ထိ လာထိ ေနၿပီး တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ထိေနသလို ခံစားေနရပါသည္။
ဤပုံစံမ်ိဳးႏွင့္ တဆက္ထဲ အခ်က္ ၂၀၀ ခန႔္ မနားတန္း အသားကုန္ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ မိတူးမာလည္း တသက္စာ ရသြားၿပီး ဦးမင္းေမာင္လည္း မိတူးမာ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ဦးမင္းေမာင္သည္ တဲထဲတြင္ အခ်ိန္ ၿဖဳံးမေနေတာ့ဘဲ တဲျပင္သို႔ အျမန္ထြက္လိုက္ပါသည္။ မိတူးမာကေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ တဆက္ထဲ အလိုးခံ လိုက္ရ၍ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ကာ ေမာေမာ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္လည္း ဒူးေခ်ာင္ေခ်ာင္ႏွင့္ပင္ မိမိတဲသို႔ ျပန္လာလိုက္ၿပီး ေမာေမာႏွင့္ အိပ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ညေန ၃ နာရီခန႔္တြင္ အလုပ္သမားမ်ား အားလုံး ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ သူတို႔ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဟိုဘက္ကန္၌ အလုပ္မ်ားၿပီးေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ျပန္လာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ကန္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အစာတိုင္ ထပ္တိုးသည့္အလုပ္ကို ခဏလုပ္လိုက္ၿပီး အလုပ္သိမ္းလိုက္ၾကေလသည္။
ညပိုင္းတြင္ တီဗြီမွ ေဘာ္လုံးပြဲျပသျဖင့္ ေဘာ္လုံးပြဲ သရဲမ်ားျဖစ္ေသာ ေမာင္ငယ္ႏွင့္ အျခားႏွစ္ေယာက္မွာ ေဘာလုံးပြဲ ၾကည့္ရန္ အားခဲေနၾကေလသည္။ ၈ နာရီ သတင္းၿပီးမွ ေဘာ္လုံးပြဲကလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးျမႀကီးက ဦးမင္းေမာင္ကို အားနာေနေသာ္လည္း ဦးမင္းေမာင္က
“ရတယ္ ၾကည့္ၾက၊ ငါလည္း ေန႔လည္က တေရးတေမာ အိပ္ထားလို႔ မအိပ္ခ်င္ပါဘူး”
ဟု ေျပာထားရ၏။ ဦးမင္းေမာင္မွာ ေဘာ္လုံးပြဲကို မၾကည့္ရမေနႏိုင္ ဝါသနာပါသူ မဟုတ္ေပ။ ႀကဳံရင္ေတာ့လည္း ၾကည့္လိုက္တတ္၏။ ည ၉ နာရီခန႔္တြင္ မိတူးမာက ကေလးေကာက္ခ်ီၿပီး
“ကဲ၊ ကိုေမာင္ငယ္၊ က်ဳပ္ေတာ့ သြားေတာ့မယ္၊ အိပ္ငိုက္ေနၿပီ၊ ေတာ္ ေဘာပြဲၿပီးမွဘဲ ျပန္လာခဲ့ေတာ့”
ဆို၍ သူမတို႔၏တဲသို႔ျပန္ရန္ ဆင္းေလေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္က
“ေအး၊ ေကာင္မေလး ဓါတ္မီးပါတယ္မို႔လား ကေလးတဖက္နဲ႔ လမ္းေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္သြားေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာႀကီး”
မိတူးမာ ဆင္းသြားသြားသြားခ်င္း ဦးမင္းေမာင္က
“ဦးျမႀကီး၊ က်ေနာ့ဓါတ္မီး ေတြ႕မိသလား၊ က်ေနာ္ အိမ္သာ သြားမလို႔”
“ဓါတ္မီးက ဒီမွာ ဆရာႀကီး၊ ေမာင္ငယ္ မင္း အိမ္သာ ေရေရာ ျဖည့္ထားရဲ႕လား။”
“ျဖည့္ထားတယ္ အဘ၊ အျပည့္ဘဲ”
ဦးမင္းေမာင္လည္း အိမ္သာဖက္ကို ခပ္သုတ္သုတ္ ထြက္ခဲ့ပါသည္။ အိမ္သာကို တဲႏွင့္ အေတာ္လွမ္းလွမ္း ကန္ေဘာင္ေပၚတြင္ ကန္ေဘာင္ အျပင္ဘက္ခ်မ္း၌ ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးမင္းေမာင္ အေျပးတပိုင္း ခပ္သုတ္သုတ္လိုက္ေသာ အခါ အိမ္သာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးတြင္ မိတူးမာကို မီလာေလသည္။ ဦးမင္းေမာင္ေျပး လိုက္လာသည္ကို ေတြ႕သျဖင့္ မိတူးမာက ရပ္ေစာင့္ေနေလသည္။ မိတူးမာ အနားသို႔ ေရာက္ေသာအခါ
“ငါက နင့္ေနာက္လိုက္လာတာဟ၊ ေမာင္ငယ္တို႔ ေဘာ္လုံးပြဲၾကည့္ေနတုန္း တခ်ီေလာက္ ဆြဲမလားလို႔”
“ဆရာႀကီးကလဲ လြန္လြန္းပါတယ္၊ ေန႔ခင္းကလည္း တခ်ီ၊ အသားကုန္ ဆြဲၿပီးၿပီေလ၊”
“ငါက နက္ဖန္ ျပန္မွာဆိုေတာ့ ရသေလာက္ ထပ္ဆြဲလိုက္ဦးမယ္ေလဟာ။ ေနာက္ၿပီး နင့္ကို ဆြဲရတာ မဝေသးဘူးဟ။”
“တဲက အေဝးႀကီးကို ဆရာႀကီး အရမ္းၾကာေနရင္ သူတို႔စိတ္ပူၿပီး လိုက္လာၾကလိမ့္မယ္ ဆရာႀကီးရဲ႕။”
“အာ၊ နင္ကလည္း တဲထိမသြားပါဘူး၊ ဒီမွာတင္လုပ္မွာ။”
“အန္၊ ဘယ္မွာလဲ၊ ဒီကန္ေဘာင္ေပၚတင္လား”
“ေအးေပါ့၊ ကဲ ေျပာေနၾကာတယ္။ ကေလးကို ဟိုဘက္ ေျမညီရာခ်လိုက္။ ၿပီးနင္က ဒီနားလာ”
မိတူးမာ ကေလးကို ေအာက္ခ်လိုက္ေတာ့ ဦးမင္းေမာင္က သူ႔ကို ငွက္ေျပာပင္အုပ္နား ဆြဲေခၚသြားၿပီး
“ကဲနင္က ဒီငွက္ေျပာပင္ ကိုင္ၿပီး ဖင္ကုန္းထား ”
ဟု ဆိုလိုက္ပါသည္။ မိတူးမာက ငွက္ေပ်ာပင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ ကိုင္လိုက္ၿပီး ခါးကို ေကာ့ေပးထားလိုက္ပါသည္။ ဦးမင္းေမာင္က မိတူးမာ၏ ထမီကို ခါးေပၚလွန္တင္လိုက္ရာ ေအာက္တြင္ ဘာမွ ခံမဝတ္ထားေသာ မိတူးမာ၏ ဖင္ေျပာင္ႀကီး ေပၚလာပါေတာ့သည္။ ညက လ မသာသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ရာ ၾကယ္ေရာင္ျဖင့္သာ ေရးေရးေလး ျမင္ရပါသည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေနာက္မွ စမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ေျခာက္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသျဖင့္ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ကုန္းယက္လိုက္ပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး စို႐ႊဲလာသည္အထိ ယက္လိုက္ၿပီး တံေတြးမ်ားကို သူ၏လွ်ာျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္ေအာင္ တြန္းတင္ေပးလိုက္ပါသည္။
ေစာက္ဖုတ္ယက္ေနရလွ်င္ မရပ္ခ်င္ေသာ ဦးမင္းေမာင္မွာ အခ်ိန္မရေသာေၾကာင့္ ဆက္ယက္ေနခ်င္စိတ္ကို ထိမ္းလိုက္ၿပီး မတ္တတ္ရပ္လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ပုဆိုးကို မလိုက္ၿပီး လည္ပင္းတြင္ ေနာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ဖဝါးေပၚ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး သူ၏လီးႀကီးကို တံေတြးဆြတ္လိုက္ကာ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တခါထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။
သူ၏ တံေတြးမ်ားႏွင့္ေရာ၊ မိတူးမာကလည္း ခံခ်င္လာၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ေရာ၊ မိတူးမာ၏ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေခ်ာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေရွာေရွာရႉရႉပင္ ဝင္သြားပါေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္သည္ မေန႔က သူ႔ကို မိတူးမာက လီးနဲနဲတိုသည္ဟု ေျပာထားသျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္ ေတးထားခဲ့ရာ ေနာက္မွ ေဆာင့္လိုး ေသာအခါတြင္ သားအိမ္ေခါင္းကို ေစာင့္မိၿပီး ဒုတ္ကနဲ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္သြားၿပီး မညႇာမတာပင္ တဖုံးဖုံးေဆာင့္၍ လိုးပါေတာ့သည္။
မိတူးမာကလည္း တခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျဖစ္သာသြားသည္ သူက ၿဖဳံေတာင္ မၿဖဳံဘဲ သူ၏ဖင္ႀကီးကို ဦးမင္းေမာင္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ျပန္၍ ေကာ့ေကာ့ ထိုးေပးေနလိုက္ပါေသးသည္။ ဦးမင္းေမာင္၏ ေဆာင့္အားေၾကာင့္ ေရွ႕သို႔ေရာက္ေရာက္သြားရာ မိတူးမာမွာ ငွက္ေပ်ာပင္ကို လက္ႏွင့္ ေထာက္မထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပုခုံးႏွင့္ ေထာက္ထားၿပီး လက္ျဖင့္ ဖက္ထားလိုက္ရပါ သည္။
ညအခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ အသံကို လြယ္လြယ္ၾကားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မိတူးမာမွာ မေအာ္မိေစရန္ ေတာ္ေတာ္ သတိထားေနရေပသည္။ သားအိမ္ေခါင္းကို တခါေဆာင့္တိုင္း အားကနဲအားကနဲ ဖြင့္ေအာ္လိုက္ခ်င္ေသာ္ လည္း အသံၾကားမည္ဆိုးသျဖင့္ ထိမ္းထားရရာ “အု ” ကနဲ ”အိ” ကနဲ “အင့္” ကနဲသာ အသံထြက္ေနပါသည္။
ေမာင္ႏိုင္တို႔က တီဗြီၾကည့္ေနရာ တီဗြီသံေၾကာင့္ တျခားအသံကို ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ႏွင့္ မၾကားႏိုင္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္ ကေတာ့ တဖုံးဖုံးေဆာင့္လိုးေနပါေတာ့သည္။ အခ်ိန္ႏွင့္ ေနရာေၾကာင့္ ပုံစံေျပာင္းလိုးရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္သလို အၾကာႀကီးဆြဲလိုးရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ အခ်ိန္တိုတို အတြင္းမွာ ရွိသမ်အားကုန္သုံး၍ မညႇာမတာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေတာ့ရာ မိတူးမာမွာလည္း ထိထိမိမိရွိၿပီး ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္
“အား.. အမေလး၊ ဆရာႀကီးေရ၊ ေကာင္းလွခ်ီလား၊ အား၊ အိ၊ အင့္ ေကာင္းတယ္ ဆရာႀကီးရဲ႕၊ အေမေရ၊ ေကာင္းလိုက္တာ။ ေသေတာ့မွာဘဲ။ အား ေကာင္းတယ္။ ေကာင္းတယ္၊ ေဆာင့္။ ေဆာင့္၊ ေဆာင့္ပါ ဆရာႀကီးရယ္။ အသားကုန္ေဆာင့္ပါ။ အား…အား…အားးး ၿပီးေတာ့မယ္ ဆရာႀကီးေရ၊ အား..အား…..အား…. ၿပီးၿပီ ၊ အား ၿပီးၿပီ၊ အား ေကာင္းလိုက္တာ၊ ေကာင္းလိုက္တာ ”
ဟု ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ႐ြတ္ရင္း ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ မိတူးမာ၏ အသံႏွင့္ပင္ ဦးမင္းေမာင္မွာ ပို၍ ဖီလင္ ေတြတက္လာၿပီး မိတူးမာၿပီးၿပီးခ်င္းမွာပင္ သူလည္း လရည္မ်ားကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထုတ္ရင္း ၿပီးလိုက္ပါေတာ့သည္။ သူ႔လီးႀကီးအား မိတူးမာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ မိတူးမာလည္း ဒူးၫြတ္ၿပီး ငွက္ေပ်ာပင္ကို ဖက္၍ ထိုင္ခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္။
ဦးမင္းေမာင္လည္း လုံခ်ည္ကိုျပန္ဝတ္ၿပီး မိတူးမာေဘးတြင္ ေျမႀကီးေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အေမာေျဖေနလိုက္ပါေတာ့သည္။ မိတူးမာ၏ ကေလးေလး ကေတာ့ သူ႔အေမ ၏ ေဖာက္ျပန္ေရးဇာတ္လမ္းကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍ ကန္ေဘာင္ေပၚတြင္ အိပ္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ဆက္အိပ္ ေနပါသည္။
…………………………………………….
ေနာက္ေန႔ မနက္ေစာေစာ ေရတက္ခ်ိန္တြင္ ဦးမင္းေမာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ခဲ့ေတာ့သည္။ အျပန္လမ္းတလမ္းလုံး မိတူးမာကို လိုးခဲ့ရပုံမ်ားကို စားၿမဳံ႕ ျပန္ရင္း သေဘၤာေပၚတြင္ စိတ္က ထလာျပန္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိမ္မွ ဇနီးေခ်ာကို တန္းလိုးရန္ အားခဲထားလိုက္သည္။ ယခင္ကလည္း ဤသို႔ပင္ ငါးကန္မွျပန္ေသာေန႔ဆိုလွ်င္ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တခ်ီဆြဲေနက်ျဖစ္သည္။ ဇနီးေခ်ာကလည္း အထူးေျပာ စရာမလို အဆင္သင့္ျပင္ထားၿပီးသား။
ဦးမင္းေမာင္ထက္ ၁၀ ႏွစ္ခန႔္ ငယ္သူျဖစ္ၿပီး မိတူးမာေျပာသလိုပင္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးႏွင့္ ထန္လည္းအေတာ္ထန္သူျဖစ္ရာ ငါးရက္ခန႔္ လီးႏွင့္ေဝးေနသျဖင့္ အေတာ္လိုခ်င္ေနေလာက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဦးမင္းေမာင္ အိမ္ေရာက္မည့္ အခ်ိန္သည္ မနက္ ၁၁ နာရီေလာက္ျဖစ္ရာ ကေလးမ်ားလည္း ေက်ာင္းသြားကုန္ၿပီး အိမ္တြင္လူရွင္းခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ လိုးခဲ့ရာမွ မိတူးမာအား ၂ ရက္သာ လိုးလိုက္ရသည္ အိမ္မွ မိန္းမကို တအားသတိရၿပီး တအားက်ဳံးခ်င္ေနမိ သည္။ သေဘၤာ ဆိပ္ကမ္းကပ္သည္ႏွင့္ ကားမငွားမီ အိမ္ကို ဖုံးဆက္လိုက္သည္။
” မိန္းမေရ၊ ေမာင္ ျပန္လာေနၿပီေနာ္၊ အဆင္သင့္ျပင္ထား ”
“ မပူနဲ႔ေမာင္ သူမ်ားက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာ ၃ ရက္ရွိၿပီ ”
ဦးမင္းေမာင္တို႔အိမ္သည္ ၃၅ လမ္းထဲရွိ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ျဖစ္သည္။ ဦးမင္းေမာင္တို႔ ေနသည္မွာ ၃ လႊာတြင္ ျဖစ္သည္။ ဦးမင္းေမာင္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကားဆိုက္သည္ႏွင့္ ဝရန္တာတြင္ ထြက္ၾကည့္ေနေသာ ျဖဴျဖဴေဖႊးေဖႊး ေရေဆးငါးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကေသာကေမ်ာပင္ အိမ္ေပၚသို႔ တက္ခဲ့ရာ တံခါးေရွ႕ အေရာက္တြင္ တံခါးက အနည္းငယ္ ဟ ေနသည္ကိုေတြ႕ရသျဖင့္ တြန္းဝင္လိုက္သည္။
“ ဟာ.……”
ေရေဆးငါးႀကီးမွာ အိမ္ေရွ႕ ဆိုဖာေပၚတြင္ ေပါင္တေခ်ာင္း ေထာင္ တေခ်ာင္းကိုေအာက္ခ်၍ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုယ္ေပၚတြင္ အဝတ္အစားက လုံးဝမရွိ၊ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း။ ကေလးသုံးေယာက္ ေမြးထားသျဖင့္ ဗိုက္ကေတာ့ အနည္းငယ္ပူခ်င္သည္။ လူကလည္း အရမ္းမဝေသာ္လည္း ျပည့္ျပည့္ ၿဖိဳးၿဖိဳးျဖစ္သည္။
အသားက ျဖဴစြပ္ေနရသည့္ အထဲ ေစာက္ေမႊးကိုေျပာင္ေအာင္ရိတ္ထားရာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းမို႔ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားတြင္ ေစာက္စိႀကီးမွာ ျပဴးထြက္ေနသည္။ ဦးမင္းေမာင္က တံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာဆီသို႔ အေျပးတပိုင္းသြားလိုက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္သည္။ စကားတခြန္းမွ မေျပာျဖစ္ဘဲ မသူဇာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကာက္မလိုက္ၿပီး သူ႔ႏွာေခါင္းကို မသူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ ၾကားထဲထည့္ ၿပီး အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႈိက္ရႉလိုက္သည္။
“ အား…. မိန္းမရာ ဒီေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လြမ္းလိုက္ရတာကြာ..”
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ဦးမင္းေမာင္သည္ မသူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ကို တရႈံ႕ ရႈံ႕ နမ္းလိုက္ လွ်ာျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးအား တျပတ္ျပတ္ ယက္လိုက္ လုပ္ေနေတာ့သည္။ မသူဇာသည္လည္း မခံစားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဦးမင္းေမာင္၏ လွ်ာအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံေနရရာ ပါးစပ္မွ
“အင္း…အင္း…..အင္း…” .
ႏွင့္ ညည္းေနသလို တကိုယ္လုံးလည္း တြန႔္႐ြေနေလသည္။ ဦးမင္းေမာင္သည္ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္းကို ေခတၱရပ္လိုက္ၿပီး ထိုင္ရာမွ ထလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူ၏ အဝတ္အစားမ်ားကို အလွ်င္အျမန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ မသူဇာ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ဆိုဖာလက္တန္းဘက္သို႔ ဆြဲမတင္လိုက္ရာ မသူဇာ၏ ပုခုံးႏွင့္ ေခါင္းမွာ ေအာက္ဖက္ သို႔ဆိုက္သြားၿပီး တင္ပါးမွာ လက္တန္းေပၚသို႔တင္လွ်က္ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီး မိုးေမွ်ာ္သြားေလသည္။
ဦးမင္းေမာင္သည္ မသူဇာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲလိုက္ၿပီး မတ္တတ္ကပင္ ကုန္းလွ်က္ မသူဇာ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္ေလေတာ့သည္။ ခဏေနေသာအခါ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လွ်ာကို ဝင္သေလာက္ ထိုးသြင္းၿပီး လွ်ာႏွင့္လိုးေပးေနေလသည္။
ဤသို႔ လွ်ာႏွင့္လိုးေနရာမွ ေစာက္စိအား စုပ္လိုက္ စအိုဝအား ယက္လိုက္ လုပ္ေပးေနျပန္ရာ မသူဇာမွာ တအားအားႏွင့္ ေကာ့လန္ေနေပေတာ့သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အားရေအာင္ယက္ၿပီးမွ တဖန္မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၿပီး သူ၏ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ကိုင္၍ မသူဇာ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးသူ႔လီးႀကီးျဖင့္ မသူဇာ၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ ေစာက္စိအား ဖိပြတ္ေပးလိုက္ လုပ္ေနရာ မသူဇာမွာ
“အား… ေမာင္ေရ၊ ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ၊ လိုးပါေတာ့၊ ေမာင့္လီးႀကီးကို ထိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့၊ သူဇာ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အား..ရွီး….ရွီး… ေမာင္ေရ၊ လိုးပါ၊ လိုးပါ၊ လိုးလိုက္ပါေတာ့”
ဟု ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ ဦးမင္းေမာင္က သူ႔လီးကို မသူဇာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တခါတည္း တဆုံး သြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဒုတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ မသူဇာမွာ အားကနဲေအာ္ၿပီး ထြန႔္ထြန႔္ လူးသြားေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ဦးမင္းေမာင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူမ၏ ခါးကို ေကာ့ေကာ့ေပးကာ ဆိုဖာကို လက္သီးဆုပ္ျဖင့္ တဖုံးဖုံးထုေနေတာ့သည္။
တလမ္းလုံး ေတာင္လာေသာလီးကို အတိုးခ်ၿပီး ဦးမင္းေမာင္မွာ မသူဇာအား မီးကုန္ယမ္းကုန္ တဖုံးဖုံး ေဆာင့္လိုးေနေလရာ မသူဇာမွာလည္း ေရငတ္ တုန္း ေရတြင္းထဲက်သကဲ့သို႔ စိတ္ပါလက္ပါပင္ ခံေနေလေတာ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ အတန္ၾကာ လိုးၿပီးေသာအခါ ဦးမင္းေမာင္သည္ ၿပီးခ်င္လာေလသည္။ မသူဇာ မဝေသးသည္ကို သတိထားမိသျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္က သူ႔လီးအား မသူဇာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ကာ မသူဇာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား ျပန္ယက္ျပန္ေတာ့သည္။
ဤတခါတြင္ေတာ့ ေစာက္စိကိုသာ ဦးစားေပးၿပီး ဖိယက္ေပးေနရာ မသူဇာမွာ တကိုယ္လုံး တုန္တက္လာၿပီး ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္ကာ တခ်ီၿပီးသြား ေလသည္။ မသူဇာမွာ တခ်ီေလာက္ၿပီးယုံႏွင့္ ေက်နပ္တတ္သူ မဟုတ္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္သည္ ဆိုဖာေပၚတြင္ ပက္လက္အိပ္လိုက္ၿပီး မသူဇာကို အေပၚ ဆြဲတင္လိုက္ေလသည္။
မသူဇာကလည္း အလွည့္က်လွ်င္ မႏြဲ႕တတ္သူျဖစ္ရာ ဦးမင္းေမာင္ကိုယ္လုံးကို ခြလိုက္ၿပီး ဦးမင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို သူမလက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ ေတ့၍ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္သြားေသာအခါ ဖိထိုင္ထားလိုက္ၿပီး ေမႊ႕ေပးေနလိုက္သည္။ ခနေမႊ႕ေပးၿပီးေနာက္မွ ဦးမင္းေမာင္၏ ပုခုံးကို အားယူ၍ ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ဖင္ႀကီးကို လီးတဆုံးႂကြကာ ျပန္ေဆာင့္ သြင္းလိုက္ေလသည္။
ဤသို႔ေဆာင့္လိုးရသည္ကို သေဘာေတြ႕သြားသည့္အလား မသူဇာသည္ ဖင္ကိုႂကြလိုက္ ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ႏွင့္ တဖုံးဖုံး ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။ ဦးမင္းေမာင္သည္ ကိုယ္ကမေဆာင့္ရလွ်င္ မၿပီးတတ္သူျဖစ္ရာ မသူဇာမွာ သူမစိတ္တိုင္းက် မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးရင္း ပါးစပ္မွ
“အီး… အား… အီး… အား…”
ႏွင့္ ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။ မသူဇာသည္ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လိုးၿပီး တကိုယ္လုံး ေခြၽးမ်ား ႏွင့္႐ႊဲေနၿပီး ေမာဟိုက္လာေသာအခါမွ ဦးမင္းေမာင္က မသူဇာ့ကို အသာေအာက္ဘက္ပို႔လိုက္ၿပီး သူက အေပၚမွ တဖန္ ျပန္ေဆာင့္လိုးျပန္ေတာ့သည္။ ဤတႀကိမ္တြင္ေတာ့ မသူဇာလည္း ဝေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ဦးမင္းေမာင္မွာ လုံး၀ မထိန္းေတာ့ဘဲ အားရွိသေလာက္ အကုန္ေဆာင့္ကာ ၿပီးလိုက္ေလေတာ့သည္။
စိတ္ထဲမွလည္း “မိတူးမာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း မိသူဇာကိုေတာ့ မမွီပါဘူးကြယ္” ဟု ေတြးေနမိေလေတာ့သည္။
ၿပီးပါၿပီ။
