သဘာရင့္
“ဗြ်တ္ ဗြ်တ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးး” အိပ္ယာခင္းအား လက္သီးစုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္း ဘယ္ညာရမ္းရင္း ဦးအိုက္စံ၏ မညွာမတာ ေစာင့္လိုးခ်က္ေတြကို လွိမ့္ခံေနရသည္။ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ကာ အိပ္ယာခင္းတြင္ ရႊဲေနသည္။