မုန္းမာန္ခ (စ/ဆုံး)

ခ်စ္မိလိမ့္မယ္လို႔ထင္မထားးဘူးးစုစု။ ခပ္ခ်ိဴ ခ်ိဳ ဝိုင္တစ္ခြက္ကို တေျမ့ေျမ့ေသာက္ရင္းးအတိတ္အေၾကာင္းးကိုစဥ္းစားမိတိုင္းး
ေသမတတ္နာက်င္ရတယ္။စုမာယာ ခပ္တိုးးတိုးးေခၚသံက နားထဲဗုံးခြဲလိုက္သလိုခံစားရတယ္။ၾကင္နာစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္အတြင္း အရမ္းခ်စ္ျပသေလာက္လက္ထပ္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္ပိုင္း မာန္ရဲ႕ပုံစံေတြေျပာင္းလဲလာသည္။အလုပ္ကျပန္လာသည့္အခ်ိန္တိုင္း စုစုနားမွာပဲေနခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သူကအခုေတာ့ ပုံမွန္အိမ္ျပန္ခ်ိန္လြန္ေနတာေတာင္ စုစုအနားေရာက္မလာေသး။စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ညေနစာထမင္းပင္မစားခ်င္။ည၁၀နာရီအထိေစာင့္ေပမယ့္မာန္က ျပန္မလာေသး။

ကိုကို ခက္မာကို ခ်စ္လားး။ခ်စ္တာေပါ့ခက္မာရယ္။ကိုကို ဘဝမွာ ခက္မာကိုသာ အခ်စ္ဆုံးပဲ။ဟုတ္လို႔လားးကိုကို ရဲ႕။ဟုတ္တာေပါ့ ခက္မာ။ ခက္မာက ကိုကိုရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် မညည္းမညဴလုပ္ေပးးတယ္ေလ။အာ့ေၾကာင့္ ခ်စ္တာေပါ့ ဟုတ္လားးး။ေအာ္ အာ့ေၾကာင့္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ခက္မာရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ့ပုံစံေလးေတြလည္းပါတာေပါ့။ ခက္မာ က ကိုကို လုပ္သမွ် လုပ္ခိုင္းသမွ် လုပ္ေပးတာကိုကကိုကို စြဲမက္ေစတဲ့အေၾကာင္းးအရာတစ္ခုပဲေပါ့။ဟြန္းးးကိုကို ကေတာ့ ပိုၿပီ ဟု ေျပာရင္းးရင္ခြင္ထဲတိုးးဝင္လာေသာခက္မာ၏ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို နမ္းရႈိက္ရင္းးသူမ၏ ရင္သားႏွစ္ခုကို လက္ျဖင့္အားရပါးရဆုတ္ေခ်လိုက္သည္။
အင့္ ဟူေသာ အသံခပ္တိုးးတိုးးမွ လြဲ၍နာသည္ ဟု ေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ဒါကိုက အိမ္ကမေဟသီ စုမာယာနဲ႔တျခားးဆီ။ထိုေနာက္ခက္မာအားးဝမ္းလ်ားေမွာက္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးၿပီးး ဗိုက္ေအာက္တြင္ေခါင္းအုံးးတစ္ခုခံေပးးကာ သူ၏တင္းမာစြာေထာင္ေနေသာ လီးထိပ္အားးတံေတြးအနည္းငယ္ဆြတ္၍ခက္မာ၏ ဖင္ဝကို အသာေတ့ကာ ထိုးခ်လိုက္သည္။အားးးကိုကိုရယ္ ခက္မာ နည္းးနည္းးနာတယ္။

ေကာင္းသြားမွာပါ။ ခ်စ္ေလးရယ္ေနာ္ ခနပဲနာတာသိလားး။ခက္မာ ေခါင္းေလးညိတ္ျပလိုက္ၿပီးးမ်က္စိေလးမွိတ္ကာ ကိုကိုသေဘာက်လုပ္ပါေစဆိုတဲ့အေတြးးေတြးးကာအသာၿငိမ္ေနေပးးလိုက္သည္။မာန္တစ္ေယာက္ လီးးကိုတေျဖးးေျဖးးနဲ႔ ခက္မာ၏ဖင္ထဲသို႔အဆုံးးထိဝင္ေစရန္ေျဖးးေျဖးးခ်င္းးးဖိကာတစ္မ်ိဳးးအသြင္းးအထုတ္လုပ္ကာတစ္ဖုံ ျပဳလုပ္ကာ ခက္မာ၏ဖင္ပါကင္ေလးးရဲ႕ ညႇစ္အားးကိုခံစားးရင္းအေကာင္းႀကီးးေကာင္းးေနေတာ့သည္။မာန္ ႀကိဳက္တာက ဖင္ေပါက္ပဲျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ္ ဟိုမိုစိတ္ေပါက္ေနျခင္းးမဟုတ္။အေျခာက္ေတြလိုဟာမ်ိဳးရဲ႕ ဖင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္။ သူႀကိဳက္တာက မိန္းမေတြရဲ႕ဖင္ေပါက္။အိမ္က မိန္းမျဖစ္သူ စုမာယာက ဖင္ခံရမွာေသမတတ္ေၾကာက္သည္။မာန္က လည္းးစုစုအဖုတ္ကို လုပ္ၿပီးးသုတ္ရည္ပန္းးခ်င္တာမဟုတ္။အဖုတ္လုပ္ၿပီးးၿပီးခါနီးလာလွ်င္ ဖင္ထဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ အဆုံးးထိဝင္ေအာင္ထိုးးထည့္ကာ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းးးလိုးးရင္းးဖင္အေခါင္းးထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားးပန္းထည့္ပစ္ခ်င္တာျဖစ္သည္။

ခက္မာကေတာ့ သူဘာပဲလုပ္လုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူးးဟုမျငင္းးဆန္ဖူးသလိုသူအေပၚတြင္လည္းးအရမ္းးခ်စ္သည္ဟု မုန္းမာန္ခ ထင္မိလာသည္။တကယ္ေတာ့ ဖင္ေပါက္ထဲကို အရွည္ ၇ လက္မခန႔္ရွိေသာလေခ်ာင္းႀကီးးထိုးသြင္းခံရတာခက္မာ မနာ၍မဟုတ္။ေသမတတ္နာက်င္ရသည္။လက္သန္းးေလးးပင္မဝင္ခဲ့ဖူးေသာဖင္ေပါက္ကို ၂လက္မခန႔္တုတ္၍ရလက္မရွည္ေသာလီးးက မဆန႔္မၿပဲထိုးထည့္ခံရေတာ့ ခက္မာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲလာသည္။သို႔ေပမယ့္ ကိုကိုသေဘာက်ပဲေလ။ ခက္မာ ဖင္ခံေပးးရတာေပါ့။မ်က္ႏွာနားတြင္ရွိေသာ ေခါင္းအုံးကို ဆြဲယူကာ ခက္မာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္တြင္ကိုက္ကာတေျဖးးေျဖးးနဲ႔ အသြင္းးအထုတ္ျမန္လာေသာကိုကိုရဲ႕ လိုးးခ်က္ေတြကို မ်က္ရည္က်လာသည့္အထိခက္မာ အားးတင္းးကာ ေအာက္ကေန ခံေနမိသည္။ကိုကိုကေတာ့ မညႇာ။ သူရဲ႕လီးးအဆုံးးထိ ထိုးးသြင္းးကာ ျပန္ထုတ္ၿပီးးခက္မာဖင္ထဲကိုအဆုံးးထိျပန္ထိုးးသြင္းးသည္။မာန္တစ္ေယာက္ ဖင္လိုးးရတာကို တေျဖးးေျဖးးအရွိန္တက္လာကာ သူရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုပို၍အားးထည့္လာမိသည္။တင္းးက်ပ္ေနေသာဖင္ေပါက္ရဲ႕စီးးပိုင္မႈက ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္။ထိုေနာက္မာန္ ခက္မာအားး ခါးးမွ မကာ ေလးးဘက္ေထာက္သလိုျဖစ္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးးလိုက္သည္။ခက္မာကလည္းးးအလိုက္တသိပင္ သူလိုခ်င္တာကို သိေနသည့္အတိုင္းး သူျပဳျပင္ေပးသလိုလိုက္ေနေပးးသည္။

အဲ့ေနာက္ မာန္ သူလီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသြင္းးကာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခက္မာ၏ တင္သားႏွစ္ျခမ္းကိုဆြဲၿဖဲၿပီးး ဖင္ေပါက္ထဲ လီးးဝင္ေနသည့္ကို မ်က္စိအရသာခံ ၾကည့္ရႈကာ ေျဖးးေျဖးးနဲ႔မွန္မွန္ လီးးအားအဆုံးးထိမဝင္ ဝင္ေအာင္ လိုးးခ်ေနမိတယ္။လီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသည့္အခါ စအိုေပါက္ကေလးမွာကြၽံဝင္သြားးၿပီးး လီးးထိပ္ေလးးအထိျပန္ႏႈတ္ေသာအခါ စအိုေပါက္ကေလးမွႏႈတ္ခမ္းးသားးမ်ားးစူထြက္၍လာသည္ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ မာန္တစ္ေယာက္ဘီလူးသဘက္စီးစည့္အတိုင္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးနဲ႔ျမန္ျမန္ခက္မာ၏
ဖင္ေပါက္ကို အားးရပါးးရ လိုးးေဆာင့္ၿပီးးး လီးးကိုလည္းးးဖင္ထဲအဆုံးထိဝင္ေအာင္ထိုးသြင္းကာခက္မာ၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ သူ၏သုတ္ရည္မ်ားးးပန္းးထုတ္လိုက္သည္။ခက္မာ၏ တအင့္အင့္နဲ႔ညည္းးသံရႈိက္သံတို႔ကလည္းးမာန္ကို စိတ္တက္ႂကြေစသလို
လိုးးရသည့္မွာလည္းးအလြန္အရသာရွိသည္။ခက္မာကေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ငရဲေရာက္သလို ခံစားးရၿပီးးးဖင္ေပါက္ထဲသို႔ အရည္မ်ားးပန္းးခံရမွသာ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ျပန္ကပ္ေတာ့သည္။ခက္မာရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးးေလးးဘက္ေထာက္ထားးရာမွ ကုတင္ေပၚသို႔ ဖုတ္ကနဲ႔ ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ထိုေနာက္ ခက္မာတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲအလြန္ပဲ ဝမ္းးနည္းလာသျဖင့္ ကိုကို ကိုပင္သတိမရေတာ့ပဲ
အားးရပါးးရ ရႈိက္ႀကီးးတငင္ငိုေႂကြးးမိေတာ့သည္။ဖင္ဝကလည္းးစပ္ဖ်င္းးဖ်င္းးနဲ႔နာက်င္ေနသလို လရည္ေတြ ဖင္ထဲအထည့္ခံရေတာ့ လူကအိမ္သာတက္ခ်င္လာသည္။ကိုကိုကေတာ့ သူလိုခ်င္ရာရၿပီးးသြားးေတာ့ ခက္မာကိုပင္သတိမရေတာ့ပဲ မ်က္စိမွိတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

မနက္လင္းးသည့္တိုင္ မာန္တစ္ေယာက္ စုစု ေမွ်ာ္ေနေပမယ့္ ျပန္မလာခဲ့။
ယခင္က စုစုကို အသက္ေလာက္ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ မာန္ ယခု ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့။
စုစုတစ္ေယာက္ အားးငယ္ျခင္းးစိတ္ပ်က္ျခင္းးဝမ္းးနည္းးျခင္းးတို႔ေပါင္းးစပ္ကာ
ပါးးေပၚသို႔မ်က္ရည္မ်ားးက်ဆင္းးလာၿပီးးး စိတ္ထဲဝမ္းးနည္းးးလာသေလာက္
ကုတင္ေပၚေမွာက္လ်က္အိပ္ကာ ငိုေႂကြးးေနမိေတာ့သည္။
မာန္ရယ္ စုစု တစ္ေယာက္တည္းးးပါ။ ျပန္လာပါေတာ့ ဟု ေျပာဆိုကာ ရႈိက္ႀကီးးတငင္ငိုေနမိေတာ့သည္။
ေန႔လည္ေလာက္တြင္ မာန္တစ္ေယာက္ သူ၏ ကားးေလးးျဖင့္ စုစု ရွိရာသို႔ ျပန္ရန္
ေမာင္းးႏွင္လာခဲ့သည္။
မာန္နဲ႔ စုစုသည္ ေန႔လည္ဘက္တို႔တြင္ မာန္ကလည္းးစုစုကိုခ်စ္သလို စုစု၏
သေဘာအလိုလိုက္ၾကၿပီးးစုစုခိုင္းးေစသမွ်ကိုလည္းးမညီးးမညဴလုပ္ေပးသည္။
သို႔ေပမယ့္ ညအခ်ိန္အခါ လင္မယားးလိုးးၾကေတာ့မည္ဆိုလွ်င္အဆင္မေျပေတာ့။
စုစုက မာန္၏ ဖင္လိုးးခ်င္ေသာစိတ္ကိုအလိုမလိုက္ခ်င္၍တစ္ခါတစ္ေလ အဖုတ္ကိုပင္ေပးမလုပ္ ထိုေၾကာင့္လည္းးမာန္စိတ္ညစ္ရသည္။
အဖုတ္ကိုေပးးလုပ္ျပန္ရင္လည္းးဘယ္ေတာ့အခါမွ ဖင္ထဲကိုလီးးအဝင္မခံ။
လီးးဒစ္ကေလးးေတ့လိုက္ရင္ကို စုစုက ေကာက္ေတာ့သည္။
ထိုကဲ့သို႔ေကာက္လွ်င္ မာန္က အဖုတ္ကိုပင္မလိုးေတာ့ပဲ တန္းးအိပ္ပစ္လိုက္သည္။
ထိုေၾကာင့္ မာန္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးးအဆင္မေျပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ စုစု၏ တူမေလးးခက္မာကို မာန္တေျဖးးေျဖးးနဲ႔ က်ဳံးးသြင္းးေတာ့သည္။
၁၈ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိေသာ ခက္မာသည္ စုစု၏ ခႏၶာကိုယ္ထက္ပင္ ေတာင့္တင္းသလို
အေနာက္သို႔အနည္းးငယ္ေကာက္ေနေသာ ဖင္ကေလးးကလည္းးမာန္အႀကိဳက္
လိုးးခ်င္စရာေလးးျဖစ္သည္။
ထိုေၾကာင့္ မာန္ တစ္ေယာက္ သူ၏႐ုံးတြင္ စာေရးးမ မလိုအပ္ပဲ ခက္မာကို လစာေကာင္းေကာင္းျဖင့္
စာေရးးမ ခန႔္ထားးကာ သူ၏ အစီအစဥ္အတိုင္းးလႈပ္ရွားးေတာ့သည္။
ထိုေၾကာင့္ ယခုလို ခက္မာ၏ ဖင္ေပါက္ပါကင္ေလးးအားးစားးသုံးခြင့္ရခဲ့သည္။
မာန္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာေသာအခါ စုစုသည္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ရွိသည္။
မာန္အသာအယာပဲ အဝတ္အစားးလဲ ေရခ်ိဳးး ၿပီးးသည္အထိ စုစုမႏႈိးးေသးးး။
မာန္လည္းးမႏႈိးးေတာ့ပဲတိတ္တိတ္ကေလးးအသာအျပင္သို႔ျပန္ထြက္ၿပီးးး
႐ုံးးသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
လမ္းးမွာလည္းးးခက္မာအိမ္ဝင္ကာ ေခၚရအုံးးမည္။
ခက္မာ ညက ဖင္အလိုးးခံလိုက္ရသျဖင့္ အင္မတန္နာက်င္ေနေပမယ့္လည္းး
ကိုကို ကေတာ့ ခက္မာကို နည္းးနည္းးမွမညႇာ။
ခက္မာ လည္းးဘာမွမေျပာ။ ႏွစ္ေယာက္သားးဖက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္သြားကာ
ေန႔လည္ေရာက္မွ ႏိုးးလာၾကသျဖင့္ ကိုကို က တည္းးခိုခန္းးခရွင္းးကာ
အိမ္သို႔ျပန္လာၾကသည္။
အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းးပဲ ခက္မာ ေရမိုးခ်ိဳးးၿပီးး႐ုံးးသြားရန္ျပင္ဆင္ရသည္။
ဖင္ေပါက္ကအနည္းးငယ္ၿပဲသြားး၍လားးမသိ။ေရေဆးးသည့္အခါတိုင္းး
ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ေနသည္။
တီ တီ ပြမ္ ကားးဟြန္းးသံၾကားး၍ ခက္မာ အေျပးးကေလးးးအိမ္ေရွ႕ထြက္ကာ
ကိုကိုကားးေပၚသို႔တက္ၿပီးးးလိုက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။
မာန္ ေရာက္လာတာကို စုစုသိသည္။မသိ၍မဟုတ္။ မာန္ စုစုကို အနမ္းးေလးးေပးးကာ
ေခ်ာ့မ်ားးေခ်ာ့ မလားးလို႔ စုစု ေပကပ္ကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ မာန္က သူဘာသာသူအဝတ္အစားးလဲကာ တန္းးထြက္သြားးေတာ့ စုစုပဲ
ဝမ္းးနည္းးရျပန္သည္။မ်က္ရည္က်ရျပန္သည္။
ေအာ္ ဒါကလည္းးဝဠ္ေႂကြးးးတစ္မ်ိဳးးပါလားးးဟုေတြးးကာ သက္ျပင္းးခ်လိုက္မိသည္။
ခက္မာတစ္ေယာက္ အလုပ္ထဲမွာစိတ္မပါ။ ဖင္က နာေန၍ေကာင္းးေကာင္းးထိုင္မရ။ ဒီၾကားးထဲ ကိုကိုက တစ္မ်ိဳးးးခက္မာကို သူ႐ုံးးခန္းးးထဲလာခဲ့ဖို႔ကို အမွာေတာ္ဆင့္လိုက္သည္တဲ့။
ဟူးးးးးးးးစိတ္ညစ္ပါတယ္ ဟုေျပာရင္းးး ခက္မာ တစ္ေယာက္ ဖင္ေလးးယမ္းးခါယမ္းးခါနဲ႔ ကိုကို အခန္းးးဆီသို႔လွမ္းးလာခဲ့သည္။
လာ ခက္မာ ကိုကို ခိုင္းးစရာရွိလို႔ ။ ဟုတ္ ကိုကို ေျပာေလ ခက္မာဘာလုပ္ေပးးရမလဲ။
ဒီ စားပြဲခုံေအာက္ကို ဝင္ၿပီးးးကိုကို လီးးကိုစုတ္ေပးးပါလားးး။ကိုကို ဖိအားးေတြမ်ားၿပီးး စိတ္ေတြရႈပ္ေနလို႔ လီးးစုတ္ခံရင္းးခန နားးမလားးလို႔…..။
“ရွင္ ” ခက္မာက ကိုကို ဟိုဟာ ————
ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ခက္မာ။ မင္းးပဲ ကိုကို ဆႏၵအကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆို လီးးစုတ္တာ ဘာခဲ့ယဥ္းးလို႔တုန္းး။ လာ ဒီေအာက္ဝင္။
အတင္းးပဲ ကိုကို ကေတာ့ သူလိုရာပဲ ဆြဲခိုင္းးေနသည္။ ခက္မာ မလုပ္ေပးးလို႔ကလည္းးမျဖစ္။
ထိုေၾကာင့္ သက္ျပင္းေလးမသိမသာခ်ကာ ခုံေအာက္ကို ေလးဘက္ေထာက္လ်က္ ဝင္ကာ
ကိုကို ၏ ေဘာင္းးဘီ ခါးပတ္ျဖဳတ္ကာ ေအာက္ကို ဆြဲခ်ေပးးၿပီးးးအနည္းငယ္မာေနေသာ
ကိုကို လီးးႀကီးးကို ခက္မာပါးးစပ္ေလးးထဲသို႔ ငုံကာစုတ္ေပးးလိုက္သည္။
ကိုကို ကေတာ့ အသာခုံေနာက္မွီၿပီးးမ်က္စိမွိတ္အရသာခံကာ ခက္မာစုတ္ေပးးတာကို
ၿငိမ္ခံေနသည္။
နာရီဝက္သာသာေလာက္အထိ ခက္မာစုတ္ေပးးရတာ ၾကာေတာ့ ပါးးေတြေညာင္းးကာ
ဒူးးေထာက္ထားးရသျဖင့္ ဒူးးေတြလည္းးနာေနသည္။
ကိုကို အခုခ်ိန္ထိ ေတာ္ေတာ့ ဟုမေျပာေသးးး။
ထိုေၾကာင့္ ခက္မာလည္းးးလီးးကို ပါးးစပ္ထဲမွ ထုတ္ကာ လက္ျဖင့္ ဂြင္းးတိုက္ေပးးလိုက္သည္။ခက္မာ ပါးးေညာင္းးလို႔လားးး။
ဟုတ္ ကိုကို ၾကာေတာ့ ခက္မာ မစုတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။
ကဲ ကဲ ဒါဆို ထြက္ခဲ့ ။ ဟုေျပာသျဖင့္ ခက္မာလည္းးးခုံေအာက္မွ ထြက္လိုက္သည္။
ကိုကို ကလည္းးထိုင္ရာမွ ထကာ ခက္မာ ကိုလည္းးျပန္ထိုင္ခိုင္ၿပီးးး လီးးကိုပါးးစပ္ထဲျပန္ထည့္ခိုင္းကာ
ကိုကို က ခက္မာ၏ ေခါင္းးကို ဆုတ္ကိုင္၍ ေရွ႕တိုးးေနာက္ဆုတ္ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းျပဳလုပ္ေတာ့သည္။
အာေခါင္ကို လာေထာက္ေသာေၾကာင့္ ခက္မာ ပ်ိဳ႕တက္လာတာကိုသတိမထားး။
အားးရပါးးရကို ပါးးစပ္ထဲအသြင္းးအထုတ္လုပ္၍ ငါးးမိနစ္အၾကာတြင္ ခက္မာ၏
ပါးးစပ္ထဲသို႔ လရည္မ်ားးပန္းးထည့္လိုက္သည္။
ခက္မာ တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြေရာ ႏွာရည္ေတြေရာ ပြကာေနရသည့္အထဲ လရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ
ပန္းးခံရေသာအခါ လန႔္သြားၿပီးးးးအျမန္ျပန္ေထြးးထုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အက်ႌေတြေရာပိုၿပီးး
ပြ ကုန္ေတာ့သည္။
ကိုကို ကေတာ့ ရၿပီ ခက္မာ ျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ ဟုေျပာကာ ခက္မာကိုအမိန႔္ေပးသည္။
ခက္မာ ကိုကို စားပြဲက တစ္သွ်ဴးးကိုယူကာ ပြေပေနေသာ ပါးးစပ္ကိုသုတ္ကာ
အိမ္သာသို႔ အေျပးးကေလးးအျမန္ထြက္လာခဲ့သည္။
အိမ္သာထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါမွသာ ခက္မာ အားရပါးရ ပလုတ္က်င္းးကာ အန္ထုတ္ရင္းး
မ်က္ရည္မ်ားးက်လာသည့္အထိ ငိုေႂကြးးမိသည္။
ညေန ႐ုံးးဆင္းးခ်ိန္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ကိုကို က သူနဲ႔အတူျပန္ရမယ္ဆို၍ ခက္မာ
ေစာင့္ေနရသည္။ထိုေနာက္ကိုကို က သူ၏ ကားးေလးးျဖင့္ ၿမိဳျပင္ထိေမာင္းးကာ
အနည္းငယ္လူသြားလူလာျပတ္ေသာေနရာတြင္ ကားရပ္ၿပီးးကားမီးးပိတ္ကာ
ခက္မာအားးအဝတ္အစားးခြၽတ္ခိုင္းးၿပီးးးဖင္ကိုေနာက္တစ္ခါ ထပ္လိုးးပါေတာ့သည္။
ခက္မာ ပထမတစ္ခါလိုးးတုန္းးကနာေနတာေတာင္မေပ်ာက္ေသးး။ေနာက္တစ္ခါထပ္ခံရျပန္သည္။
ကိုကို ကေတာ့ မညႇာ။ သူစိတ္ႀကိဳက္ သူသေဘာအတိုင္းးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးဆက္ဆံၿပီးး
လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ကားးေမာင္းးၿပီးးအိမ္သိုတန္းးျပန္ခဲ့ၾကသည္။
ခက္မာကေတာ့ ပင္ပန္းးျခင္းးနာက်င္သို႔သာ ႀကီးးစိုးးၿပီးးးးအိမ္ျပန္လာခဲ့ရသည္။
မာန္နဲစုစုတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးးမသာယာေတာ့တာ အခုဆို တစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
တစ္ႏွစ္အတြင္းးမာန္ရဲ႕ေျခလွမ္းးမ်ားးပ်က္ေနသည္ကိုလည္းးစုစုစုံစမ္းးေနသည္။
ဒါေပမယ့္ မာန္က သူမ်ားးေတြလို ႏိုက္ကလပ္မတက္ မေသာက္မစားးျဖစ္၍ အိမ္ျပန္မိုးခ်ဳပ္ယုံကလြဲၿပီး
အလုပ္နဲ႔အိမ္ အိမ္နဲ႔အလုပ္ကိုသာ အေၾကာင္းးျပေနခဲ့သည္။
အရင္က လိင္ ဆိုလ်င္ အတင္းးလုပ္ခ်င္ေသာ မာန္ အခုဆိုလ်င္ လုံးဝမလုပ္ေတာ့ပဲ ျပန္လာလွ်င္
တန္းးအိပ္ေတာ့သည္။
စုစုကေတာ့ ေသြးးသားးကာမရဲ႕ေတာင္းးဆိုခ်က္အရ မာန္ရဲ႕ အလိုးးအေဆာင့္ေတြကို
တမ္းးတမိေပမယ့္ မိန္းးမသားးပီပီ မေတာင္းးဆိုခဲ့။
ဒီေတာ့ စုစုနဲ႔ မာန္တို႔က ၾကာေလေဝးးးေလ ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ခက္မာလည္းးကိုကို ခ်စ္သူသက္တမ္းးတစ္ႏွစ္ျပည့္သြားးခဲ့သည္။
ခက္မာကို ကိုကို က ဖင္လိုးးတယ္။ ကိုကို လိုးးလြန္း၍ ဖင္ေပါက္လည္းးေခ်ာင္ခ်ိကာ
သူစိတ္ႀကိဳက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးအလိုးးအေဆာင့္ေတြကို ခံႏိုင္လာသည္။
လီးးစုတ္လည္းးကြၽမ္းးက်င္လာသည္။
ထူးးျခားးခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ကိုကို သည္ ခက္မာ၏ အဖုတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္။
လက္ျဖင့္မပြတ္သပ္ခဲ့ေပ။ ဖင္ကိုလိုးးလီးးစုတ္ခိုင္းးးျခင္းးျဖင့္သာ တစ္ႏွစ္တိတိ လိုးးလာခဲ့သည္။
တစ္ရက္ ထူးထူးျခားျခားးကိုကို က ခက္မာကို မိုတယ္တစ္ခုသို႔ေခၚသြားးသည္။
အရင္က ဟိုတယ္ေတြမွာသာ တည္းခိုဖူးၿပီး ဒါကလည္းးအလြန္ဆုံးတစ္ရက္ပင္ျဖစ္သည္။
အခုဟာက မိုတယ္မွာႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္လုပ္ၿပီးးငါးရက္ စာရင္းးေပးးထားသည္ဆိုေတာ့
ခက္မာအနည္းးငယ္အံ့ၾသသြားးသည္။
မိုတယ္ အခန္းးနံပါတ္ ( ) ေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ မာန္က တံခါးးကိုေသာဖြင့္ကာ အခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ
မီးးဖြင့္လိုက္သည္။
ခက္မာကေတာ့ ေနာက္ကေနဝင္လာကာ အဝတ္အစားးလဲရန္ ေရခ်ိဳးးခန္းးဘက္ထြက္သြားးသည္။
မာန္က ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲကာ ေဆးလိပ္ကိုဖြာရႈိက္ရင္းးခက္မာကိုေစာင့္ေနမိတယ္။
ဆယ့္ငါးမိနစ္အၾကာတြင္ ခက္မာ ေရခ်ိဳးးခန္းးသုံးအေမြးးပြတဘက္ႀကီးးပတ္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔တက္လာသည္။
မာန္ကလည္းးအလိုက္သင့္ေလးးးခက္မာကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္ထားးၿပီးးး
ခက္မာ ကို ကိုကိုေျပာစရာရွိတယ္။
အင္းးးေျပာေလ ကိုကို
ကိုကို ဒီေန႔ခက္မာကို ထူးထူးးျခားးျခားးျဖစ္စရာတစ္ခုလုပ္မလို႔။
ဟုတ္လားးေျပာေလ ကိုကို ဘာလုပ္မလို႔လဲ။
ခက္မာေလးးသိရမွာေပါ့ကြယ္။ ဟုေျပာကာ ခက္မာကို ဝမ္းးလ်ားးေမွာက္ခိုင္းးကာ ထုံးစံအတိုင္းး
ခက္မာ ဗိုက္ေအာက္တြင္ ေခါင္းးအုံးးႏွစ္ခု ခံလိုက္သည္။
ထိုအခါ ခက္မာ၏ ခါေလးးမွာ ေထာင္ေနသလို ဖင္ေလးးမွာလည္းးေကာ့တက္ေနေတာ့သည္။
ထိုေနာက္ မာန္က ခက္မာ၏ လက္ေလးးတစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ ေခါင္းရင္းရွိကုတင္တန္းးနဲ႔ တြဲကာ
ေဘးးမွာရွိတဲ့ စားပြဲခုံေလးရဲ႕ အံဆြဲထဲမွ လက္ထိပ္တစ္ခုယူကာ ခတ္လိုက္တယ္။
ေနာကါတစ္ဖက္လည္းးထိုအတိုင္းးပင္ ဆြဲခတ္လိုက္ျပန္သည္။
ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ၿပီးးသြားးေသာအခါ ခက္မာ၏ေနာက္တြင္ ဝင္ၿပီးးးခက္မာ၏ ဖင္ၾကားးထဲကို
ဂ်ယ္ေတြေလာင္းးထည့္ကာ ဖင္သားးကိုအကုန္လုံးးသုတ္လိမ္းးလိုက္သည္။
ၿပီးးေနာက္ ျပန္ထကာ ေဆးထိုပိုက္ေတြ ဆလိုင္းႀကိဳးေတြ လီးးအတုေတြ ထိုေနာက္ဘာမွန္းမသိေသာ
အိတ္အႀကီးးႀကီးးနဲ႔ထည့္ထားးေသာအရည္ေတြ ၿပီးေနာက္ ၾကက္ဥေတြ ကို ထုတ္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔
တင္ထားလိုက္သည္။
ခက္မာ နည္းးနည္းးေတာ့ လန႔္လာသည္။ မာန္သည္ ခက္မာကို ဘာလုပ္မည္မသိ။
ခက္မာကို ေသေအာင္ေတာ့ မသတ္လိုက္ပါဘူးးဟုေတြးးကာခက္မာၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
ထိုေနာက္ မာန္သည္ ခက္မာ၏ ဖင္သားးကို ဆြဲၿဖဲကာ အႀကီးးဆုံးးလီးးတုကို ယူ၍ ဂ်ယ္ေတြသုတ္လိမ္းးကာ
ခက္မာ၏ ဖင္ေပါက္ေလးးထဲကို ေတ့ကာ ထိုးးသြင္းးလိုက္သည္။
အားးးးးးကြၽတ္ ကြၽတ္ ကိုကို နာလိုက္တာ ေနာ္။
ခန ပဲေနာ္ ခက္မာ ဟုေျပာကာ ထိုလီးတုအားးဖင္ထဲအဆုံးထိဝင္ေစရန္ တေျဖးေျဖးခ်င္းးဖိသြင္းလိုက္သည္။
ခက္မာ အံကိုတင္းးတင္းးႀကိတ္ကာ စိတ္ေတြေလ်ာ့ခ်ၿပီးးး မာန္သေဘာအတိုင္းးခံေနလိုက္သည္။
တေျဖးးေျဖးးနဲ႔ လီးးတုက ခက္မာ၏ ဖင္ထဲကို အဆုံးထိဝင္ေရာက္သြားးသည္။
ခက္မာလည္းးေသမတတ္နာက်င္ရသည္။ ႀကီးးမားးလြန္းးေသာလီးးတုက ခက္မာ၏ ဖင္ထဲ
ျပည့္က်ပ္တင္းးလြန္းစြာ ကလန႔္ခံေနသလို ခံစားးေနရသည္။
မာန္ကေတာ့ မသိသည့္အတိုင္းးသူလုပ္စရာရွိတာကိုပဲ ဆက္လုပ္ေနသည္။
ထိုေနာက္ မာန္သည္ ခက္မာ၏ ဗိုက္ေအာက္မွ ေခါင္းးအုံးးမ်ားးဖယ္လိုက္ကာ သူ၏ အဝတ္အစားးမ်ားကိုလည္းခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။
ၿပီးးလွ်င္ အရည္ေတြအမ်ားးႀကီးးပါေသာ အိတ္ကို ေဘးးတြင္ ခပ္ျမင့္ျမင့္တိုင္တစ္ခု၌ ခ်ိတ္၍ ဆလိုင္းးႀကီးးျဖင့္
တပ္ကာ အရည္မ်ားးဆလိုင္းးႀကိဳးထဲစီးးလာေစရန္ မာန္တစ္ေယာက္လုပ္ေနသည္။ထိုေနာက္ ခက္မာဖင္ကိုလက္ျဖင့္ဆြဲၿဖဲကာ အဆုံးးထိဝင္ေနေသာလီးးတု၏ ေအာက္ဆုံးးမွ အေပါက္ေလးထဲသို႔ ထိုဆလိုင္းးႀကိဳးးတပ္ကာ ခက္မာဖင္ထဲသို႔ အရည္မ်ားးတေျဖးးေျဖးးနဲ႔စီးဝင္သြားသည္။
ဟိုးးးးအားးးးးအ ကိုကို ရယ္ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။
ဘာမွမဟုတ္ဘူးးခက္မာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ ဗိုက္ထဲ အရမ္းးေအာင့္လာရင္သာေျပာ။
ဟီးးးးးးဟီးးးးးးျပန္ထုတ္ေပးးပါကိုကိုရယ္ေနာ္ ခက္မာေၾကာက္လို႔ပါ။ ဟုေျပာကာ ခက္မာငိုခ်လိုက္သည္။
မာန္က မေၾကာက္ပါနဲ႔ ခက္မာရဲ႕ ဘာမွမျဖစ္ဘူးးၿငိမ္ၿငိမ္ေလးးသာေန။
ခက္မာသည္ ႐ုန္းးမရ ကန္မရ နဲ႔ ငိုေနယုံကလြဲၿပီးးဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေခ်။
အခ်ိန္ေတြတေျဖးးေျဖးးနဲ႔ကုန္လာသလို အိတ္ထဲမွ အရည္မ်ားကလည္းးတစ္ဝက္ခန႔္ကိုေရာက္ရွိလာသည္။
ခက္မာ၏ ဖင္ထဲေရာ ဗိုက္ထဲမွာပါ ထိုအရည္မ်ားးျပည့္ႏွက္လာသလိုခံစားးရၿပီးး ဗိုက္ေလးးပူကာေဖာင္းးလာသည္။
ထိုေၾကာင့္ ခက္မာလည္းးး ကိုကို ခက္မာ ဗိုက္ထဲေအာင့္တက္လာလို႔ မရေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္။ျပန္ထုတ္ပါေတာ့ေနာ္ ကိုကို ဟီးးးးးးဟီးးးး႐ႊတ္။
နည္းးနည္းးေလးးေတာ့ ေအာင့္ခံပါအုံးခက္မာရယ္ေနာ္ ။ ခနပဲ။
ခက္မာ ဘာမွပင္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေတာ့။ထိုေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားသာအေဖာ္ျပဳရင္းး ခက္မာငိုေႂကြးေနမိေတာ့သည္။
ေနာက္ထပ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္အၾကာတြင္ ကိုကိုသည္ ခက္မာ၏ ဖင္ကိုၿဖဲကာ ဆလိုင္းးပိုက္ႀကိဳးးကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။
ဖင္ထဲက လီးးတုကိုေတာ့ ထုတ္မေပးးေသးး။ ဒီတိုင္းးထားးကာ ထိုပစၥည္းးမ်ားးကိုသိမ္းဆည္းးေနေတာ့သည္။
ကိုကို ခက္မာ ဖင္ထဲက ဟာကို ထုတ္ေပးးပါေနာ္ ခက္မာ အိမ္သာတက္ခ်င္လို႔ပါေနာ္ ကိုကို။
ထိုသို႔ ခက္မာေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုကိုသည္ ခက္မာ၏ ခါးးေလးကိုမကာ ေျခေထာက္မ်ားအားးကုတင္ေအာက္တြင္ ေထာက္ေစကာ ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းးကိုေတာ့ ကုတင္ေပၚတြင္ ေမွာက္ခိုင္းးထားးသည္။
ၿပီးးေနာက္ ခက္မာ၏ ဖင္ထဲမွ လီးးတုအားးတေျဖးးေျဖးးခ်င္းးးဆြဲယူကာ ထုတ္လိုက္သည့္နဲ႔တၿပိဳင္နက္
ခက္မာ၏ ဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးသည္ ေဝါကနဲ႔ အျပင္သို႔ပန္းးထြက္သြားးသည္။
ဘူ ဘူ ႐ႊတ္ ဘူ ပူ ဟူေသာျမည့္သံမ်ားးနဲ႔အတူ ထိုအရည္မ်ားးကို ခက္မာ မထိန္းးႏိုင္ ။
ေမွာက္ခုံအတိုင္းးသာေနရင္းးး ထိုအရည္မ်ားးထြက္ေနသည့္ကိုသိသိရက္နဲ႔ ခက္မာတစ္ေယာက္
ငိုေနမိေတာ့သည္။
မာန္ကလည္းးခက္မာ ဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးထြက္လာသည္ကို အရသာခံၾကည့္ရင္းး ၿပဲအာေနေသာ
ဖင္ေပါက္ေလးးကိုလည္းးၾကည့္ေနမိသည္။
ခက္မာဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးပင္ထြက္လာသည့္မဟုတ္ ။ ခ်ီးးေတြေရာပါ ပါလာသည္။
မာန္ မ႐ြံ႕ေပ။ သူျဖစ္ခ်င္တာ ဒါမ်ိဳးးးမဟုတ္ပါလားးး။
ခက္မာကေတာ့ ငိုေနယုံကလြဲၿပီးးးးဘာမွ မလႈပ္ႏိုင္ ေတာ့ေပ။
ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ခက္မာကို ကုတင္ေပၚသို ျပန္တင္ကာ ခက္မာ၏ ေျခေထာက္မ်ားတြင္ ပြေနေသာ
အရည္မ်ားးးခ်ီးးမ်ားးကို တဘက္ျဖင့္ သုတ္ကာ တေစာင္းးေလးးးျပဳျပင္ေပးးၿပီးးး မာန္သည္ သူ၏လီးးအားး
ခက္မာ၏ ဖင္ထဲသို႔ ထိုးးသြင္းကာ အားးရပါးးရေဆာင့္ေတာ့သည္။
ခက္မာ ေအာ္ပင္မေအာ္ႏိုင္။ လူကလည္းးသတိရတစ္ခ်က္ မရတစ္ခ်က္နဲ႔ မာန္လုပ္သမွ် ခံေနမိသည္။
မာန္က မညႇာတာ။ ေရေတြ ထည့္ထားး၍ ေရႏူးးးေနေသာ စအိုဝနဲ႔အတြင္းးသားးမ်ားးကို မာန္၏
အသြင္းအထုတ္ၾကမ္းးတမ္းးေသာ လီးးးရဲ႕ဒဏ္ကို ခံစားရင္းး ေသြးးစေလးးမ်ားပင္ လီးးတြင္ကပ္ပါလာသည္။
ထိုေနာက္ ခက္မာ ဘာမွမသိေတာ့ပဲ ေလာကႀကီးးနဲ႔ခဏတာ အဆက္အသြဟ္ျပတ္ေတာက္သြားသည္။
မာန္က ေတာ့ ဖင္ထဲကို လီးးသြင္းးကာ လိုးးေကာင္းးတုန္းးးပင္ျဖစ္သည္။
စုစု တစ္ေယာက္ စဥ္းးစားးသည္။ မာန္ ခရီးသြားးမည္ဆိုတာကို စုစုကိုဖြင့္ဟေျပာျခင္းးမရွိ။
သူဘာသာသူ ထြက္သြားးကာ သြားမည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းအရိပ္အမြတ္ေလာက္ပဲ စုစုကို
ေျပာသြားးသည္။ ဒါေတာင္ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ဆိုတာကို အတိအက်မေျပာခဲ့။
ထိုေၾကာင့္စုစု တစ္ေယာက္ မာန္မရွိတုန္းးမာန္ရဲ႕ ႐ုံးးခန္းးကိုသြားးကာ မာန္အေၾကာင္းး
တိတ္တဆိတ္စုံစမ္းေတာ့သည္။ မာန္ရဲ႕႐ုံးးခန္းတြင္ မသကၤာစရာဘာမွမရွိ။သို႔ေပမယ့္
ခက္မာပါ ခရီးထြက္ကို ပါသြားသလားးဆိုတာ စုစု သိခ်င္လာသည္။
အမွန္ဆို မာန္သြားးခ်င္လွ်င္ ေတာင္ ခက္မာကိုေခၚသြားစရာအေၾကာင္းးမရွိ။
ၿပီးးေတာ့ ႐ုံးးကိစၥလည္းးမဟုတ္။ ထိုေၾကာင့္ စုစု ခက္မာ ဖုန္းကို လွမ္းးေခၚလိုက္သည္။
တူ တူ တူ လူႀကီးးမင္းးေခၚဆိုေသာဖုန္းးမွာ ျပန္လည္ေျဖၾကားႏိုင္ျခင္းးမရွိေသးးပါသျဖင့္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားးၾကည့္ပါ။ Sorry တူ။
စုစု အနည္းငယ္ပူပန္လာသည္။ ခက္မာသည္ ဖုန္းးကို ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္နဲ႔ခြာထားးတာမဟုတ္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေခၚသည္။မကိုင္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္
မ်ားးစြားးေသာ ေခၚဆိုမႈေတြသာ ေခၚဆိုေပမယ့္ မကိုင္။ထိုေၾကာင့္ စုစုသည္ မာန္႐ုံးခန္းးထဲမွ ထြက္ကာ
ခက္မာ အိမ္သို႔ သြားးရွာလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ခက္မာမရွိ။ စုစု စိတ္ေတြပူစျပဳလာသည္။
တစ္ရက္ကုန္သြားးသည္။ စုစုသည္ ငိုေႂကြးးရလြန္းး၍ မ်က္ရည္မ်ားးပင္မထြက္ေတာ့။
မာန္ရဲ႕ ဖုန္းးးကို စုစု လွမ္းးေခၚလိုက္သည္။
ဟဲလို စုစုေျပာ။
မာန္လားးးဟင္ မာန္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္။
မာန္အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးးသြားးေနတာေလ ။ဘာလို႔လဲစုစု။
ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးး။မာန္တစ္ေယာက္တည္းးလားးးဟင္။
အင္းးးေလ မာန္တစ္ေယာက္တည္းးပါပဲ။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲစုစု ။ေနမေကာင္းးလို႔လားး။
စုစု ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးးမာန္ရယ္ ။ ဘယ္ေန႔ျပန္လာမွာလဲဟင္ ။
သုံးးေလးရက္ေလာက္ေနရင္ ျပန္လာမွာစုစု။
စုစု အခုတေလာေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာမာန္ရဲ႕ ။ ျပန္လာလို႔ရရင္ မနက္ျဖန္ျပန္ခဲ့ပါလားဟင္။
အင္းးပါ မာန္ ျပန္ခဲ့မယ္ေနာ္။ ဒါပဲ ေလ စုစု မာန္အလုပ္ေလးေတြရွိေသးလို႔။
ဟုတ္ မာန္ ဒါပဲေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ အာဘြားးး။ ဟုေျပာကာစုစုတစ္ေယာက္ ဖုန္းးခ်ကာ
အေတြးးေတြျပန္ေတြးးၾကည့္သည္။
သို႔ေပမယ့္ မာန္ မနက္ျဖန္ျပန္လာမွ ေမးးေတာ့မယ္ ဟုေတြးကာ အေတြးစတို႔ျဖတ္ေတာက္၍
အိပ္ယာထဲ ဝင္ကာ အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္။
ခက္မာ ေသခ်င္သည္။ ကိုကို သည္ ခက္မာကို တစ္မ်ိဳးးၿပီးးတစ္မ်ိဳးးမ႐ိုးးေအာင္ ႏွိတ္စက္၍
သူစိတ္ထင္တိုင္းးးခက္မာကို သတ္ေနသည့္အလားးျပဳမႈေနသည္။
ၾကာလာေတာ့ ခက္မာ ကိုကို ကိုေၾကာက္လာသည္။ လူလည္းးကိုကို က ခါးပတ္နဲ႔ ႐ိုက္ထား၍
ေက်ာေတြ ဖင္ေတြ မွာလည္းးအစင္းးရာမ်ားနဲ႔ ရဲတြက္ေနသလို႔ ႏို႔ေတြကိုလည္းးကလစ္ေတြနဲ႔
ညႇပ္ထားး၍ ႏို႔ေတြေတာင္ ေရာင္ကိုင္းးေနသည္။
ခက္မာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပန္ခ်င္ၿပီ။ အိမ္ျပန္ေရာက္လွ်င္လည္းး ကိုကို အလုပ္မွ ႏႈတ္ထြက္ကာ ကိုကိုနဲ႔လည္းး
ေနာက္ထပ္မပတ္သတ္ေတာ့ဘူးးဟု ေတြးးေနမိသည္။
ခက္မာပဲ ကံေကာင္းတာလားးမသိ။ မမစု က ကိုကို ဖုန္းးေခၚကာ ျပန္လာဖို႔ဆက္သည္ဆိုေတာ့
ခက္မာအရမ္းးဝမ္းးသာသြားးသည္။
ထိုေနာက္ မျပန္ခင္ တစ္ညလုံးးနီးးပါးး ခက္မာတစ္ေယာက္ ေလာကငရဲကို ခံစားးလိုက္ရသည္။
ဝဋ္ေႂကြးးရွိလည္းးးေၾကပါေစ ဟု တိတ္တခိုးးဆုေတာင္းးေနမိယုံကလြဲလို႔ _။
မာန္ တစ္ေယာက္ သူလိုခ်င္တဲ့ ပုံစံအတိုင္းးဆက္ဆံလိုက္ရလို႔ ခက္မာကို အရမ္းးခ်စ္မိသြားသလို
ခက္မာကိုပင္လက္ထပ္ယူရန္ စဥ္းးစားးးမိလိုက္သည္။
ညက တစ္ညလုံးးသူၾကမ္းးခ်င္တိုင္းၾကမ္းးး ႐ိုက္ခ်င္တိုင္းး႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ခက္မာကေတာ့
ေဘးမွာတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနကာ မာန္ကေတာ့ ကားေမာင္းရင္းးအိမ္ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အသက္၂၀အ႐ြယ္ခက္မာသည္ မာန္အသည္းႏွလုံးးကို ဖမ္းးစားးထားးသြားးးႏိုင္သည္။
ခက္မာတို႔အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေသာ္ မာန္ကားးကိုရပ္ၿပီးးခက္မာကို ႏႈိးးလိုက္တယ္။
ခက္မာလည္းး ထကာ ကိုကို ကိုပင္ႏႈတ္မဆက္ေတာ့ပဲ။ အိမ္ထဲတန္းးဝင္ကာ အိပ္ခန္းးသို႔ေျပးဝင္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ပစ္လွဲခ်ကာ အားးရပါးရငိုေႂကြးးေနမိေတာ့သည္။
မာန္ ခက္မာကို ဆင္းသြားသည္ကိုၾကည့္ၿပီးး ကားးစက္ႏႈိးးကာ ေမာင္းးထြက္လိုက္တယ္။
သို႔ေပမယ့္ သူတို႔ကို ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးးတစ္စုံကိုေတာ့ မာန္ေရာ ခက္မာပါ သတိမထားမိခဲ့။
မာန္အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အိမ္တြင္ စုစု မရွိေပ။ မာန္ အဝတ္အစားလဲကာ
ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္ေရာက္ၿပီးး ေရကို ခ်ိဳးးလိုက္တယ္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ စုစုသည္ မာန္ျပန္ေရာက္ေနသည့္ကိုေတြ႕ၿပီးး ေရခ်ိဳးခန္းးထဲတြင္ ေရသံၾကား၍
စုစုလည္းးအဝတ္အစားးမ်ားခြၽတ္ကာ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ မာန္နဲ႔အတူေရခ်ိဳးရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔
ဝင္လာသည္။
မာန္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးးဖြင့္သံၾကားး၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ စုစုကိုေတြ႕လိုက္သည္။
စုစုက ေနာက္ကေန မာန္ရဲ႕ေက်ာကို ဖက္ကာ မာန္ စုစုကို ၿငီးေငြ႕ေနၿပီလားးးးဟုေမးလိုက္တယ္။
မာန္လည္းးစုစုနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ စုစုဘက္သို႔လွည့္ၿပီးး စုစုကိုဖက္ကာ
ခ်စ္တာေပါ့စုစုရဲ႕ မၿငီးေငြ႕ပါဘူးး။
ထိုေနာက္မာန္က စုစုရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းးကိုနမ္းးရႈိက္ၿပီးးလက္ေတြကလည္းးစုစုရဲ႕ တင္သားကိုဆုတ္ကိုင္ကာ
ထားသည္။
ၿပီးးေနာက္ မာန္က စုစုကို ေရခ်ိဳးခန္းမွန္ဘက္ မ်က္ႏွာမူေစရန္ ဆြဲလွည့္ကာ သူ၏ လီးကို
စုစု၏ အဖုတ္ထဲသို႔ ထိုးျမဳပ္လိုက္သည္။
မလုပ္တာ၍ စုစုရဲ႕အဖုတ္ကေလးးမွာ တင္းးက်ပ္စီးးပိုင္ကာေနသည္။
မာန္လည္းးစိတ္ပါလာၿပီးး စုစုရဲ႕ အဖုတ္ကို အားရပါးးရ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ကာ
လိုးေဆာင့္ရင္းး လရည္ေတြကို အဖုတ္ထဲပန္းးထည့္ပစ္လိုက္သည္။
ထိုေနာက္ ေရခ်ိဳးးကာ အဝတ္အစားလဲၿပီးကုတင္ေပၚသို႔တက္ကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေဆာ္ၾကျပန္သည္။
စုစု ကေတာ့ သူ၏ အလိုးးအေဆာင့္ၾကမ္းၾကမ္းးကိုသာ ေက်နပ္စြာခံရင္းးအႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးခဲ့ရပါတယ္။
သုံးးခ်ီ ေလာက္ လိုးၿပီးးသြားေသာအခါ မာန္သည္ စုစုအားးေလးးဘက္ေထာက္ခိုင္းးပါသည္။
စုစုလည္းးမာန္အလိုက်ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေနေပးးလိုက္သည္နဲ႔တၿပိဳင္နက္ မာန္သည္ သူ၏
လီးးကို တံေတြးးဆြတ္ကာ စုစု၏ဖင္ေပါက္ေလးးထဲကို ဒစ္ဖ်ားေလးထိုးးျမဳတ္လိုက္သည္။
အားးးးအ နာလိုက္တာ မာန္ရယ္။ေျဖးေျဖးးေနာ္ မာန္။
မာန္ကေတာ့ မၾကားးသည့္အလားးးစုစု၏ဖင္ထဲကို လီးးအဆုံးးထိဝင္ေစရန္ တရစ္ခ်င္းးးးသြင္းးးလိုက္ကာ
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မာန္လီးးတစ္ေခ်ာင္းးလုံးးစုစု၏ ဖင္ေခါင္းးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားးသည္။
ထိုေနာက္တၿပိဳင္နက္ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းးပဲ ျပန္ထုတ္ကာ မညႇာေတာ့ပဲ ဆက္တိုက္ဆိုသလို
အားးရပါးးရ ေဆာင့္လိုးးးေသာေၾကာင့္ စုစုမွာေခါင္းအုံးးကို ကိုက္ျခင္းးးနာက်င္ျခင္းးကို
မ်က္ရည္မ်ားးအျဖစ္ေျပာင္းးလဲကာ မာန္ရဲ႕ သနားးညႇာတာကင္းမဲ့ေသာစိတ္ကို ႐ြံ႕မုန္းးလာသည္။
စုစုကေအာ္ေလ မာန္ပိုၾကမ္းးေလပါပဲ။နာရီဝက္ခန႔္လိုးၿပီးးေသာအခါ ဖင္ထဲကိုလီးးအရင္းးထိထည့္ၿပီး
သူ၏သုတ္ရည္မ်ားးတပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ပန္းးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
စုစုကေတာ့ အားးရေအာင္ငိုေႂကြးးေနမိတယ္။ ခနၾကာေတာ့ မာန္သည္ အိပ္စက္ျခင္းးသို႔ေရာက္ရွိသြားသည္။
အိပ္မေပ်ာ္သူက စုစု ။ မာန္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြ ပ်က္ေနသည္ကို ယေန႔ မ်က္ဝါးးထင္ထင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
စုစု၏ တူမျဖစ္ေသာ ခက္မာသည္ စုစုကို အေၾကာင္းစုံရွင္းျပလိုက္သည္။
စုစုသည္ ဝမ္းးနည္းျခင္းရွက္ျခင္းးအံ့သျခင္းးမ်ားစြာျဖင့္ မာန္ကိုေတာ္ေတာ္နာက်ည္းးမိသြားးသည္။
ထိုေၾကာင့္ မာန္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာအခ်ိန္တြင္ အသင့္ယူထားေသာ ဓါးးျဖင့္ မာန္၏ရင္ဘတ္ကို
ထိုးးစိုက္ကာ စုစုတစ္ေယာက္ သူမ၏ဖုန္းျဖင့္ ရဲစခန္းကိုအေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါေတာ့သည္။
(ၿပီးပါၿပီ…..။)