ယာ ယီ ခင္ ပြန္း(ေအာစာအုပ္)

ေႏြေက်ာင္းပိတ္ ရက္ တ ရက္။ ” ကဲ ေျမး ဆရာမႀကီး ။ သည္ေန႔ဘာ ဇာတ္ ကား ၾကည့္မွာလဲ။ ဇိမ္နဲ႔သာ ၾကည့္ေနရစ္ေတာ့ ။ ႀကီးႀကီး ဥပုဒ္ေစာင့္ သြားေတာ့မယ္။ ” ႀကီးႀကီး ျမ ထြက္သြားသည္ ႏွင့္ သင္းသင္း သည္လမ္းေဘး အေခြဆိုင္ က ေသခ်ာ ေ႐ြး ဝယ္ၿပီး ဘီ႐ိုထဲမွာ ဝွက္ထားသည့္ ဂ်ပန္ အခ်စ္ ဇာတ္ကားကို ထိုးၾကည့္ပါ၏။ အေဖာ္ အခြၽတ္ေလးေတြႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ႐ိုက္ျပထားသည္ျဖစ္၍ ရင္ တခုန္ခုန္ႏွင့္ ၾကည့္ေကာင္းလွပါသည္။
ဟား…. ဘဝႀကီးက ဒီလိုေတာ့လည္း ေပ်ာ္စရာပါ့လား။ မွန္၏။ သူမ ဘဝသည္ ယခုမွ လြတ္လပ္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ အရသာကို စိတ္တိုင္းက် ခံစားရပါေခ်၏။ မူလတန္းျပ ဆရာမေဒၚသင္းသင္း သည္ ႐ြာက ေယာကၡမကို၊ အသက္ ၇၀ေက်ာ္ အေဒၚဝမ္းကြဲ အားျပဳစုရန္ အ ေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ သို႔ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ ၿမိဳ႕ေရာက္ေသာအခါ အ ေဒၚ၏ အိမ္တြင္ ေအး ေအးလူလူ ဗြီဒီယိုၾကည့္လိုက္ ၊ ဝတၳဳဖတ္လိုက္ ျဖင့္ ဇိမ္က်ေန၏။ သူမ ေယာက္်ားက စင္ ကာပူမွာ သြားအလုပ္ လုပ္ေန၍ ႐ြာမွာ စာသင္ ရင္း ေယာကၡမ ႏွင့္ အတူ ေနရသည္။

သိပ္မ ေပ်ာ္။ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ လွ၏။ ေယာက္်ားမိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕က သူမကို “ေဟး အပ်ိဳႀကီး ဒီေန႔ တယ္လန္းပါလား” စသျဖင့္ ေနာက္ေျပာင္ လွ်င္ ေယာကၡမႀကီး က မႀကိဳက္။ သူမ မွာ မိတ္ေဆြကို အားနာရ သလို ေယာကၡမႀကီးရဲ႕ အမဲ့အ႐ြဲ႕ေၾကာင့္ လည္း နာက်ည္းရ၏။ သည္မွာေတာ့ အဲ့ဒါေတြ ဘာဆိုဘာမွ မရွိၿပီ။ သြား။ ဂိုးေတာ့။ … ေနာက္တေန႔မနက္ပိုင္း ။ ေျမာက္ျပင္က ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းမွာ သူငယ္ ခ်င္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာမႀကီး တ ေယာက္ထံ အလည္ သြားျပန္သည္။ လိုင္းကားေပၚကအဆင္း ေယာင္ေပေပ ျဖစ္ေန ၍ သူမနဲ႔ အတူကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးကို ေမးသည္။
“ပန္းစံပယ္ စတိုးက ဒီလမ္းမွာလား” “ေအာ္ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်။ မမက ဒီက မဟုတ္ဘူး လား။က်ေနာ္က အဲသည္ေရွ႕က ျဖတ္သြားမွာပါ ခမ်ာ။ လိုက္ခဲ့လို႔ရပါတယ္ မမ” အလဲ့ ၊ ယဥ္ေက်းလွပါ့လား။ ” မမ့ မမ “ဆိုတဲ့အသံေလးက သင္းသင္းနား ထဲ ခ်ိဳဆိမ့္ေနသည္။ ခ်ာတိတ္ကို လွစ္ကနဲ ခိုးၾကည့္မိ၏။ အလန္းစားေလးဘဲ။ ညိဳသည္ ။ ဝိတ္သမားလို ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္သည္။

သင္းသင္း ခ်ာတိတ္နဲ႔လိုက္ပါခဲ့၏။ တခုေသာ အေအးဆိုင္ေရွ႕ အေရာက္။ “ေမာင္ေလး .. ခဏ့” အရမ္းကို ရင္းႏွီးတဲ့ပုံ နဲ႔ ေကာင္ေလးကို လက္ေမာင္းဆြဲကာ အေအး ဝင္ေသာက္ သည္။မိတ္ဖြဲ႕သည္။ သူမ ကိုယ္သူမ နာမည္ ျဖဴျဖဴသိန္း။ ေနတာက ပုသိမ္။ အလုပ္က အထည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္။ပါးစပ္ထဲေတြ႕ရာ ေျပာလိုက္၏။ ေကာင္ေလး ဖုန္းနံပါတ္ကိုလည္းေတာင္း ယူထားလိုက္သည္ ။
” မမ က ဒီၿမိဳ႕ မကြၽမ္းေတာ့ မင့္ကိုဘဲ အားကိုးရ ေတာ့မွာ” လို႔ ႀကိဳကြက္ ေ႐ႊ႕မိျပန္၏။ သည္လိုႏွင့္ သင္းသင္း ႏွင့္ ခ်ာတိတ္ မန္းတခြင္ အႏွံ႔လည္ၾကပါသည္။ ကုန္က်သမွ်ေငြ သူမအိပ္ ထဲကဘဲ ေလွ်ာ ေလွ်ာ နဲ႔ ထုတ္ ရွင္း၏။ ေအာ္ ။ စင္ ကာပူက ေယာက္်ားက ပို႔ပို႔ေနတဲ့ ပိုက္ပိုက္ေတြ အမ်ားႀကီးဘဲဟာကိုး ေနာ့္။ … တေန႔။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႐ုပ္ ရွင္ အတူၾကည့္ၾက သည္။ အဖ်င္းဆုံး ခ်ာတူးအလန္ဆုံး ဇာတ္ကား၊ ပရိသတ္နဲ လြန္းလို႔႐ုံထဲမွာ သရဲ ေျခာက္မွာေတာင္ ေၾကာက္ရတဲ့ ဇာတ္ကားကိုမွ သင္းသင္း ေ႐ြးၾကည့္၏။ ဒီစီ မွာ သူတို႔နဲ႔မွ အတြဲ ၄ တြဲသာရွိသည္။
ဇာတ္ကားစၿပီး ၁၀ မိနစ္ေတာင္ မၾကာခင္ ေရွ႕က အတြဲေတြက ၾကမ္းကုန္ၾကၿပီ။ ကစ္ဆင္ ဆြဲၾက။ ဘဲရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို ေစာ္ကႏႈိက္ၿပီးကိုင္ တိုက္ေပးၾက။ ေကာင္ေလးက ေျပာသည္။ “အာ့။ မမကို အားနာလိုက္တာ… ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ဟို႐ုံက တြမ္ခ႐ုရဲ႕ အက္ရွင္ ကားၾကည့္ရ ေအာင္ လို႔ေျပာသားဘဲ၊ အဲ့မွာ လူျပည့္ေတာ့ ခုလိုအတြဲေတြ မရွိဘူးဗ်” သင္းသင္း ဘာမွ ျပန္မ ေျပာပါ။ ေရွ႕က အတြဲေတြ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ ထ ေနတာနဲ႔ ေကာင္ေလး ေပါင္ေတြ ကို ပြတ္ေပးလိုက္ တယ္။
ခ်ာတိတ္က သူမ လက္ကို အသာ ဆုပ္ ရပ္လိုက္ၿပီး.. “မမ…စိတ္မရွိနဲ႔ဗ်ာ.. မမ အိမ္ေထာင္ နဲ႔မို႔လား” သင္းသင္း လန႔္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ငိုသံစြက္လ်က္ ။ “ကံမေကာင္းပါဘူး ခေလးရယ္။ လူေပလူေတ မို႔ ကြာရွင္းပစ္လိုက္တာ ၅ ႏွစ္ ရွိၿပီ။ ကြာၿပီးေရာ ဆိုၿပီး ရွိတဲ့ပစၥည္း အကုန္ကို ေပးပစ္လိုက္တာ။ “ေအာ့္” ေကာင္ေလးက သူမကို သနား သြားပုံ၊ နားလည္သြားပုံ ရ၏။ သင္းသင္းလက္ကို ဖမ္းထားရာက ေျဖ လႊတ္ လိုက္သည္။ သင္းသင္းက ေကာင္ေလးေပါင္ၾကားကို ပြတ္သပ္ ၍ ကိုင္ ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္ ေလးလက္တဘက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူမရဲ႕ ႏို႔အုံ ေပၚတင္ ဖိ ေပး၏။ ခ်ာတိတ္သည္ ပထမ ေတာ့ စိတ္မပါသလို။ သိပ္မၾကာခင္ အားထည့္၍ ဆုပ္နယ္လာေတာ့ သည္။

ဇာတ္ကား တကား ဘယ္လိုၿပီးသည္ပင္ မသိ လိုက္။ ႐ုံထဲ မီးေတြ လင္းထိန္လာမွ သူတို႔ ဟန္မပ်က္ ထြက္ ျပန္ခဲ့သည္။ ေနာက္ ေကာင္ေလး ေဘာ္ဒါတေယာက္ ဝယ္ ထားသည့္ လူမ ေန ေသးေသာ တိုက္ခန္းဆီ သို႔ တကၠစီ ႏွင့္ လစ္ၾကသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက အ႐ိုင္း မို႔ ထန္ေနၿပီ။ သင္းသင္းတကိုယ္လုံး အျမန္ ဆြဲခြၽတ္၏။ ႏို႔ေဖြးေဖြး မို႔မို႔ႀကီးေတြကို အငမ္းမရ စို႔၏။ဆုပ္နယ္ ကိုင္၏။ “မမျဖဴ ႏို႔ေတြက အိတြဲႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူးေနာ္” သင္းသင္းက “ခေလးရယ္ မမက ကေလးမွ မေမြးရေသးတာ ကိုးကြ” ဟု အတည္ေပါက္ ႐ႊီးသည္။
တကယ္က ၂ေယာက္ ေမြးၿပီးၿပီ။ သို႔ေသာ္ အငယ္ေကာင္ ကိုက ရွစ္တန္း ေရာက္ၿပီျဖစ္၏။ သင္းသင္းက ကုတင္ေပၚတက္ ေပါင္ ကားၿပီး ခ်ာတိတ္ကို သူ႔ေပါင္ၾကား ေနရာယူခိုင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ာတိတ္၏ ေတာင့္တင္း က်စ္လစ္ ေသာခါးကို ဆြဲယူၿပီး ေပါင္ၾကားခ်င္း ထိကပ္ လိုက္၏။ ခ်ာတိတ္ခမ်ာ လူေရာ ဟိုဟာေရာ တဆတ္ဆတ္။ သင္းသင္းကခ်ာတိတ္ ဟာကို နည္းနည္း ထပ္ဆြေပးသည္ ။

အဖ်ားထိပ္ေလးကို ပြတ္ ေခ်ေတာ့ “အ အ မမျဖဴ လုပ္ၾကစို႔.. မမ လက္ထဲ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္” “ေအးေလ… ဘာျဖစ္လဲ၊ အဲ့ဒါလဲ ရတာကို” “ဘယ္ ဟုတ္မလဲဗ်ာ.. က်ေနာ္က ဟိုဟာႀကီး ထဲမွ ၿပီးခ်င္တာ” သင္းသင္းက မ်က္ေစာင္းထိုး၍ “ဒီလိုက်ေတာ့လည္း အလာခ်ည့္ပါလား ဟြန႔္” သင္းသင္းသည္ ေကာင္ေလးရဲ႕ညိဳမဲမဲ ဟာႀကီး ကို သူမရဲ႕ ဝါဝင္းႏုအိေနတဲ့ ဟာထဲ လက္နဲ႔ကိုင္ ၍ေတ့ သြင္းေပးလိုက္သည္။ “အာ့ အို႔း… အရမ္းကို ေကာင္းတယ္ မမျဖဴ ရယ္… ဟား လား လား” သင္းသင္းသည္ ေကာင္ေလးရဲ႕ သန္မာေတာင့္ တင္းသည့္ ရင္ အုပ္ လက္ေမာင္းႂကြက္သား ေတြကို မ်က္စိ ကြၽတ္က်မတတ္ မြတ္သိပ္စြာ ၾကည့္၏။ ပါးစပ္ကလည္း ခ်ာတိတ္ကို ထသထက္ ထ ေအာင္ညဳ ခြၽဲခြၽဲ အၾကမ္းေတြ ေျပာသည္။
“ခေလးရယ္ ။ လုပ္ပါ ။ အား ေကာင္းလိုက္တာ မင္းဟာႀကီးက မမ ဟာထဲ အဆုံးထိ ျမဳပ္ေနၿပီ ကြာ.. လႈပ္ဦး .. ဘယ္ညာ လႈပ္… အာ အ အမ ေလး.. အရသာ ရွိလိုက္တာကြာ” ေကာင္ေလးက တျဖည္းျဖည္း အၾကမ္းစား အုပ္ပါေတာ့သည္။ ေဆာင့္ အခ်တိုင္း သင္းသင္းတ ေယာက္ အင့္ အင့္ နဲ႔ အသံပင္ ထြက္လာရသည္အထိပင္။ သူမ အတြက္လည္း အရမ္းကို ငတ္ေနသည့္ အရသာမို႔ ေရကုန္ေရခန္းလုပ္ေလ ဖီးတက္ ေလ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ထိုပထမ ဖြင့္ပြဲေန႔တြင္ ၁ နာရီ အတြင္းမွာပင္ နန္းစ ေတာ့ ၃ ခ်ီဆက္ ႏႊဲ ျဖစ္ပါသည္။ … ေနာက္ရက္ ေနာက္ရက္ေတြ မွာလည္း ဒီလိုဘဲ ခ်ိန္း၍ လုပ္ၾကပါသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ပ်င္းရိဖြယ္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ ရက္မ်ားသည္ သင္းသင္းအတြက္ ရင္ ခုန္သံ ျမန္ျမန္ျဖင့္ လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆုံးခဲ့ပါသည္။ ေမလ ေနာက္ပိုင္းတရက္မွာေတာ့ စာသင္ႏွစ္ သစ္အတြက္ သူမ ႐ြာျပန္ခဲ့ပါသည္။ မႏၲ ေလးၿမိဳ႕မွ အထြက္တြင္ေတာ့ တရိပ္ရိပ္ က်န္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးကို လွည့္ၾကည့္ရင္း သူမ တေယာက္ထဲ တိုးတိုးေျပာေနမိသည္။ ေနရစ္ေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေရ…။ ေနရစ္ေတာ့ ျဖဴျဖဴေရ…။ ဆရာမ ေဒၚသင္းသင္း ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ။
(ၿပီးပါၿပီ……။)