December 3, 2024

ဒဂုံမန္းရထားေပၚက အန္တီမမ

ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္က အစိုးရဌာနတခုက အရာရွိေပါက္စေလးပါ။ ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္ၿပီးေတာ့ တာ၀န္က်ရာ စစ္ကိုင္းတိုင္းက ၿမိဳ့ေလးတၿမိဳ့ကို အသြား ဒဂုံမန္းရထားနဲ႔ အထူးတန္းလက္မွတ္သြားယူတာ လက္မွတ္က ကုန္ေနလို့ တေနရာက်န္တဲ့ အိပ္ခန္းတြဲက လက္မွတ္တေစာင္ ျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။
ေနာက္ေန႔ညေန ရထားစီးဖို့သြားေတာ့မွ သိရတာက ဒီတြဲက ရွယ္ႀကီးဗ်။ ရထားတတြဲလုံးကို ၄ ပိုင္းပိုင္းၿပီး တပိုင္းကို တခန္းစီလုပ္ထားတာ။
တခန္းမွာ ေအာက္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခုံ ၂လုံး စီ ဘယ္ညာ ၄ လုံးရွိတယ္။ အဲဒီ ခုံေလးလုံးကို ကုတင္အႀကီး ႏွစ္လုံးအျဖစ္ အသြင္ ေျပာင္းလို့ရတယ္။ တခါ ေပၚမွာ နံရံကပ္ တေယာက္အိပ္ကုတင္ႏွစ္လုံးကလည္းပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီတြဲေတြက မိသားစုေတြ အတြက္လုပ္ထားတာ ။ က်ေနာ္က တျခားလက္မွတ္မရလို့ သူမ်ားမိသားစုနဲ႔ ေပါင္းစီးရတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ေနတာေပါ့ ။


က်ေနာ္ကနဲနဲေစာေရာက္သြားေတာ့ တျခားသူေတြ မေရာက္ေသးဘူး။ တြဲေစာင့္က ထိုင္ခုံေတြကို ကုတင္အသြင္ေျပာင္းနည္းကိုလာရွင္းျပပါတယ္။ ဒီအခန္းက လူ ၄ ေယာက္စာ လက္မွတ္ေရာင္း ထားတာပါ။ ရထားထြက္ကာနီးတဲ့အထိ တေယာက္မွလဲေရာက္မလာၾက ေသးလို့ က်ေနာ္တေယာက္တည္းမ်ား တခန္းလုံးရေတာ့မွာလားလို့ ေတြးေပ်ာ္ေနတုံး ရထားဥၾသ ဆြဲပါေတာ့တယ္။
ထြက္ဘို့ ၅ မိနစ္ဘဲလိုေတာ့တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အန္တီႀကီးတေယာက္ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ က်ေနာ့တြဲေပၚ ေျပးတက္လာပါတယ္။ သူလည္းတြဲေပၚအေရာက္ ရထားလည္း စထြက္ေတာ့တာပါဘဲ။ အန္တီႀကီးဆိုေပမဲ့ အသက္က ၃၅ နဲ႔ ၄၀ ၾကား ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအန္တီမမက က်ေနာ့ကို တခ်က္ျပဳံးျပၿပီး အေမါေျဖေနတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ျပန္ျပဳံးျပ႐ုံ ျပဳံးျပလိုက္ပါတယ္။ အေမာေျပေလာက္ေတာ့မွ သူက “အင္း…ေမာလိုက္တာ၊ မမီေတာ့ဘူးလားလို့၊ ထြက္ကာနီးမွ အေရးေပၚလာလို့ အေဖၚေတြ လိုက္လာလို့ မရေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတယ္။ သူစိမ္းတေယာက္ပါတယ္ဆိုလို့ စိတ္နဲနဲပူေနတာ၊ ေတာ္ပါေသးရဲ့၊ ” လို့ ရဲရဲတင္းတင္းေျပာလာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူ႔စကားအတိုင္း “က်ေနာ္ကလည္း လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ရွုတ္ရွက္ေနမွာကိုပူေနတာ” လို့ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ” ရထားထြက္လာလို့ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူက “အင္း၊ ပူလိုက္တာကြာ၊ တညလုံးရထားစီးရမွာဆိုေတာ့ အ၀တ္အစားလဲဦးမွပါဘဲ။” အဲလိုေျပာၿပီး သူ႔လက္ဆြဲအိပ္ထဲက အ၀တ္အစားတခ်ိဳ့ကိုထုတ္ယူပါတယ္။


ၿပီးေတာ့ ေနရာက ထလိုက္ ပါတယ္။ က်ေနာ့က သူ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လဲမယ္ပဲ ထင္လိုက္တာေပါ့။ ဒီတြဲေတြမွာ ထိုင္ခုံေတြနဲ႔ အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္းၾကားမွာ ကြက္လပ္တခုရွိပါတယ္။ ထိုင္ခုံေနာက္မွီ ရဲ့ေနာက္မွာ လူတေယာက္မတ္တတ္ ရပ္လိုက္ရင္ ေခါင္းနဲ႔ ပုခုံးဘဲျမင္ရပါတယ္။ အန္တီမမက အဲဒီေနရာမွာဘဲ သူ႔အ၀တ္အစားေတြကို ထိုင္ခုံေနာက္မွီေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္က သူ႔ဘက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနေတာ့ သူ႔ေခါင္းပိုင္းကိုျမင္ေနရပါတယ္။ သူက ခပ္တည္တည္ဘဲ သူ႔အ၀တ္အစားေတြကို တထည္ခ်င္း ခၽြတ္ပါေတာ့တယ္။ ခၽြတ္ေနရင္းလဲ က်ေနာ့ကို ဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္ေျပာေနေတာ့ က်ေနာ္လည္းသူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျဖေနရ တာေပါ့။
သူကထမဆုံး သူ႔အင္းက်ီနဲ႔ ထမီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး သပ္သပ္ယပ္ယပ္ေလးေခါက္လိုက္ၿပီး ထိုင္ခုံ ေက်ာမွီ တန္းေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ထိုင္ေနတဲ့ေနရာက ဘာမွမျမင္ရေပမဲ့ အတြင္းခံေတြနဲ႔ဘဲရွိေနမဲ့ သူ႔ကို က်ေနာ့ရဲ့ စိတ္မ်က္ေစ့ နဲ႔ ေတြး ၾကည့္လို့ရေနေတာ့ က်ေနာ့မွာ ေသြးေတြဆူလာပါတယ္။ သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ဘဲ လဲရမဲ့အ၀တ္ေတြကို မ၀တ္ေသးဘဲ သူ႔ရဲ့ ဘရာစီယာကိုပါခၽြတ္လိုက္ၿပီး တန္းေပၚ တင္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တဆက္တည္း သူ႔ရဲ့ပင္တီ ကိုလဲ ကုန္းခၽြတ္ၿပီး တန္းေပၚ ထပ္တင္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ သူ႔ပင္တီက ပန္းေရာင္ ေသးေသးေလးပါ။


စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ အခန္းတခန္းထဲမွာ ေယာက္က်ားနဲ႔ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္ထဲ၊ မိန္းမက ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ခၽြတ္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိေနရတဲ့ ေယာက္က်ားတေယာက္ရဲ့ စိတ္ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာကို၊ သူကေတာ့ ကိုယ္တုံးလုံးခနေနၿပီးေတာ့မွ သူထုတ္ထားတဲ့ အင္းက်ီကိုေခါင္းက စြပ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအင္းက်ီက ေခါင္းစြပ္ဂါ၀န္ပါ။ ဒူးေလာက္ထိဘဲရွည္ပါတယ္။
အဲဒီတထည္ဘဲ ေနာက္ဘာမွ မ၀တ္ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့အေရွ႕ကခုံမွာလာထိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ဟူး၊ ခုမွဘဲ လြတ္လပ္သြားေတာ့တယ္။ မင္းလဲ အ၀တ္အစားေပါ့ေပါ့ပါးပါးလဲလိုက္ပါလား။ တညလုံးခရီးသြား ရမွာကြ။” လို့ ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္းခ်က္ဆိုႏွာေခါင္းကမီးေတာက္တဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့
“ဟုတ္ကဲ့” တခြန္းဘဲတိုတိုတုပ္တုပ္ေျပာၿပီး က်ေနာ့အိပ္ထဲက အိမ္ေနရင္း၀တ္တဲ့ ကြာတာေဘာင္းဘီ ပြပြကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူအ၀တ္ လဲတဲ့ေနရာကိုသြားၿပီး သူ႔လိုဘဲ တကိုယ္လုံးခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ သူက က်ေနာ့ကိုေက်ာေပးထားတဲ့ ခုံမွာ ထိုင္ေနတာဆိုေတာ့ က်ေနာ့ကိုၾကည့္မေနပါဘူး။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေနာက္မွာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးေနေနရတာ ကလည္း ဖီလင္တမ်ိဳးပါဘဲ။ က်ေနာ့ညီေလးကလည္း သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔သူ ေဒါသေတြ ႀကီးေနပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေဘာင္းဘီခ်က္ခ်င္း မ၀တ္ေသးဘဲ ခနေလာက္ေနလိုက္ၿပီးမွ က်ေနာ့ေဘာင္းဘီကို၀တ္လိုက္ၿပီး စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ကို ျပန္၀တ္လိုက္ပါတယ္။ ခုနက တမင္ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ခ်င္လို့ မလိုဘဲတမင္ခၽြတ္လိုက္ တာေလ။ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ့ေနရာကို က်ေနာ္ျပန္လာထိုင္လိုက္ပါတယ္။ “မင္းက မႏၲေလးထိဘဲလား။” “ဟင့္အင္း၊ ကေလးၿမိဳ့ ထိသြားရမွာ”
“ေၾသာ္၊ မမ ကေတာ့မႏၲေလးထိဘဲ။” သူကသူ႔ကိုသူ မမ လို့ေျပာေတာ့လဲ မမ ေပါ့။


ရထားထြက္တာက ညေန ၇ နာရီ၊ တနာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ရထားကအရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ခုတ္ေမာင္းေနၿပီ။ တြဲက အဲယားကြန္းနဲ႔ဆိုေတာ့ တြဲျပတင္းေတြကို ပိတ္ထားရတာေပါ့။ တြဲျပတင္းက မွန္တထပ္၊ သံတထပ္။ က်ေနာ္တို့က မွန္ျပတင္းကိုဘဲခ်ထားပါတယ္။ အျပင္ကိုလည္းၾကည့္လို့ရေအာင္ေပါ့ေလ။ အစမွာေတာ့က်ေနာ္က ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ဘာမွ သိပ္မေျပာ ျဖစ္ပါဘူး။ သူ႔ဂါ၀န္ေအာက္ကေပၚေနတဲ့ သူ႔နို့သီးေခါင္းကိုဘဲ ခိုးခိုးၾကည့္ေနမိပါတယ္။ သူ႔နို့က ေတာ္ေတာ္ထြား သလို နို့သီးေခါင္းကလဲ ခၽြန္ၿပီးထြက္ေနေတာ့ က်ေနာ့မွာ သက္ျပင္းကို ခိုးခိုးခ်ေနရပါတယ္။
သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ဘဲဗ်။ ၈ နာရီေလာက္က်ေတာ့ သူက ပါလာတဲ့ ၅ ဆင့္ဂ်ိဳင့္ထမင္းဘူးႀကီးဖြင့္ၿပီး က်ေနာ့ကိုလဲစားဘို့ေခၚပါတယ္။ “ေမာင္ေလးလာစားေလကြာ။” “ရပါတယ္ မမ၊ စားပါ၊ က်ေနာ္ ပဲခူးမွာ ရပ္ရင္၀ယ္စားမလို့ပါ။”
“ဟာကြာ၊ မင္းကလည္း။ ဒီမွာၾကည့္ မမ မွာ ထမင္းေတြ အမ်ားႀကီးထည့္လာတာ၊ မမ တေယာက္ထဲကုန္မွာ မဟုတ္ဘူးကြ။ လာစားစမ္းပါ။ ” မမ က အတင္းေႂကြးေတာ့လဲ က်ေနာ့မွာစားရေတာ့တာေပါ့။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ မမက
“တို့ေတြ တဖက္ခ်မ္းကို ကုတင္လုပ္ၿပီး တဖက္ကိုေတာ့ ဒီအတိုင္း ထိုင္ခုံလိုဘဲထားရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္။ ဒါမွ အိပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ အိပ္ၿပီး မအိပ္ခ်င္ရင္ ထိုင္လို့ရတာေပါ့။ ေမာင္ေလး ဘယ္လိုသေဘာရလဲ။” “အင္း မမ ေျပာသလို ေကာင္းပါတယ္။၊ ဒါဆို က်ေနာ္ ဟိုဖက္ခ်မ္းကို ကုတင္လုပ္လိုက္မယ္ေနာ္။”
က်ေနာ္လဲ မမ ေျပာသလို ထိုင္ခုံ တဖက္ခ်မ္းကို တြဲေစာင့္ျပထားတဲ့အတိုင္း ကုတင္အျဖစ္ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကုတင္လဲေျပာင္းၿပီးေရာ မမ က “မမခနေက်ာခင္းလိုက္ဦးမယ္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ဗိုက္ေလးၿပီး လူက နဲနဲ ျပင္းေက်ာဆန္႔ခ်င္တယ္ကြ။”


“ဟုတ္ကဲ့ မမ၊ လွဲေလ။” မမ ကကုတင္ေပၚမွာလွဲအိပ္လိုက္ပါတယ္။ သူက ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲအိပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဂါ၀န္ကလဲ တာ၀န္ေက် စြာဘဲ ေပါင္တ၀က္ေလာက္အထိ လန္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမက ျပန္မဖုံးပါဘူး။
ဒီအတိုင္းဘဲ မ်က္စိေလး မွိတ္ ၿပီး မွိန္းေနပါတယ္။ ၀တ္ထားတာက စပန္႔ဂါ၀န္ ေအာက္ကဘာမွလဲမခံထားေတာ့ သူ႔ကိုယ္လုံးကိုျမင္ေန ရတာ ရွိုက္ႀကီးဖိုငယ္ အသြယ္သြယ္ကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတာပါ။
ပက္လက္ အိပ္ေနေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း စပန္႔သား ဆိုတာကလဲအသားနဲ႔ တြယ္ကပ္ေနတတ္ေတာ့ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားက ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးေပၚ စပန္႔သားက ကပ္ေနေတာ့ ေဖါင္းေဖါင္း ကားကားႀကီးကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ႀကီး ျမင္ေနရေတာ့တာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအန္တီ မမ ႀကီးက က်ေနာ့ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးႏွိပ္စက္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရထားက ပဲခူးဘူတါ ေ၇ာက္ေတာ့ ခဏရပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ကလည္း စားေသာက္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွ မ၀ယ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ပဲခူးမွာ ခနဘဲရပ္ၿပီး ရထားက ဆက္ထြက္လာပါတယ္။
ရထားဘူတာထဲ၀င္တုံးက ခဏ ထထိုင္တဲ့ မမ က ရထားလဲထြက္လို့ အရွိန္လဲရေရာ ျပန္လွဲလိုက္ပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ လွဲလိုက္ၿပီး သူပါလာတဲ့ မဂၢဇင္း စာအုပ္ကို ဖတ္ေနပါတယ္။ သူ႔ မ်က္ႏွာက မဂၢဇင္းနဲ႔ကြယ္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုယ္လုံးကို ေကာင္းေကာင္း ပြဲေတာ္တည္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့စိတ္ေတြကေတာ့ေဗ်ာင္းဆန္ေနပါၿပီ။ အဲဒီအန္တီ မမ ႀကီးကို ေတာ္ေတာ့္ကို လိုး ခ်င္ေနတာပါ။


ေဆာ္ ၄-၅ ေပြလိုးဘူးေတာ့ အရသာကိုလည္းသိေနၿပီေလ။ သူလုပ္ေနပုံက အထာေပးေနတာလား ပုံမွန္ဘဲလားဆိုတာ မခြဲတတ္ေတာ့ က်ေနာ့မွာ လုံး၀မစရဲတာေတာ့ အမွန္ပါ။ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ မမ က ေမာင္ေလး မင္းလည္းေညာင္းေရာေပါ့၊ လာလွဲေလ လို့ေခၚပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ျပတင္းေပါက္ ဘက္ကို ေရႊ႕ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကုတင္က လူႏွစ္ေယာက္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ အိပ္လို့ရတာေတာ့အမွန္ပါ။
ဒါေပမဲ့ တစိမ္းေယာက္က်ားနဲ႔မိန္းမ အရြယ္ဘယ္ေလာက္ကြာကြာ အတူတူ အိပ္ဘို့ ဆိုတာကေတာ့ ဟင္း…….ေၾကာခ်မ္းစရာပါ။ သူကေခၚေတာ့လဲ ညင္းရင္ က်ေနာ့ေလာက္ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ သူ ဒီဇျဗဴမွာ ရွိေတာ့မယ္မထင္ဘူးေလ။ က်ေနာ္လည္း ႏွစ္ခါအေခၚမေစာင့္ေတာ့ဘဲ ကုတင္ေပၚ တက္လွဲလိုက္ ပါတယ္။ က်ေနာ္က ပက္လက္ေလး ဘာမွမေျပာဘဲလွဲေနေတာ့ ခနၾကာေတာ့ မမက ဖတ္ေနတဲ့မဂၢဇင္းကို ခ်လိုက္ ၿပီး က်ေနာ့ဘက္ ေစာင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
“မင္းအသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလည္း”
“၂၃ ပါ မမ။ ”
“အင္း၊ မမက ၃၅ ရွိၿပီ။ မင္းက ရန္ကုန္ကဘဲလား။ ”
“ဟုတ္ကဲ့၊ မမ ကေရာ၊”
“မမ က မႏၲေလးကကြ။ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ။ ခု အေမတို့ဆီ ခန ျပန္လာလယ္တာ။”
မမနဲ႔ က်ေနာ္ အလာပ သလာပ ေတြေျပာရင္းကေန မမက
“မင္းမွာ ရီးစားရွိလား” လို့ ဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ႀကီးေမးခ်လိုက္ပါတယ္။
“ရွိေတာ့ရွိဘူးတယ္။ ခုေတာ့မရွိေတာ့ဘူး။ ျပတ္သြားၿပီ။”
“အိုး၊ ဘာျဖစ္လို့လဲ။”
“သူကေယာက္က်ားယူသြားလို့ဗ်။ သူ႔အိမ္ကေပးစားလိုက္တာေလ။
က်ေနာ္ကလဲ မိန္းမ မယူနိုင္ေသးေတာ့ ဒီလိုဘဲ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတာေပါ့။ ၾကာခဲ့ပါၿပီမမရာ၊ အဲဒီတုံးက က်ေနာ္ ေက်ာင္း မၿပီးေသးဘူးဆိုေတာ့ သတၱိလည္းမရွိဘူးေလ။”
“ဒီအတိုင္းႀကီးလႊတ္ေပးလိုက္ရတာလား။ ကိုယ္ရသင့္တာေလးေကာယူမထားလိုက္ဘူးလား။” “အြန္၊ ဘာကိုလဲ၊ မမ။” “မင္းကလည္း အ ခ်င္ေယာင္မေဆာင္စမ္းပါနဲ႔၊ မင္းတို့ရန္ကုန္သားေတြ ဒီေလာက္မ အ ပါဘူး။”
“မဟုတ္ဘူးေလ မမ ရဲ့ ေတာ္ၾကာ က်ေနာ္ထင္တာနဲ႔ မမ ဆိုလိုတာနဲ႔ လြဲေနရင္ ျပသနာတက္မွာဆိုးလို့ မမ ရ။” “ဟင္းဟင္း၊ ဟုတ္ၿပီ၊ ကဲ မင္းထင္တာကဘာလဲ ေျပာ။” “ဟို၊ မမ ဆိုလိုတာနဲ႔လြဲေနရင္ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္။”
“ေအးပါကြာ၊ ေျပာၾကည့္ပါဦး။ စိတ္မဆိုးပါဘူး။”
“ဟို..S နဲ႔ပါတ္သက္တာကိုေျပာတာမို့လား။” “ဟင္းဟင္း၊ ဒါဘဲေပါ့၊ ကိုယ့္ရည္းစားဆီက တျခားယူစရာဘာရွိေသးလို့လဲ။”
“အင္း…ေျပာရရင္ေတာ့ က်ေနာ္ မယူလိုက္ဘူး မမ။” “အိုး၊ ဘာလို့လည္း၊ သူက မေပးတာလား။” “မဟုတ္ဘူး မမ ရ၊ အဲဒီတုံးက က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္းမေတာင္းခဲ့ဘူး။” “ဟင္၊ အဲဒီေတာ့ မင္းတို့ခ်ိန္းေတြ႕ရင္ ဘာလုပ္ၾကလည္း။” “က်ေနာ္တို့ ေတြ႕ၾကတာက လဘက္ရည္ဆိုင္တို့ ကင္တင္းတို့ ဘူးသီးေၾကာ္ဆိုင္တို့ ဘဲေလ။ လက္ေလးဘာေလးေတာ့ကိုင္ျဖစ္တာေပါ့။”
“အင္၊ မင္းဟာက ဟုတ္ေကာ ဟုတ္ရဲ့လား။ ရန္ကုန္က စုံတြဲ လက္ကေလး ကိုင္ယုံဆိုတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ယုံရခက္ေနၿပီ။”
“ဒါေပမဲ့ အဲဒါတကယ္ မမ ရဲ့။ အဲဒီတုံးက က်ေနာ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တတ္တာ။” “အင္းေနပါဦး၊ မင္း နမ္းေကာ နမ္းလိုက္ရရဲ့လား။ ”
“ဟီးဟီး။ လူရွင္းတုံး အလစ္မွာ ၂ ခါနမ္းဘူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေကာခံရတာနဲ႔ မကာမိဘူး။” “အင္း မင္းတို့ကလည္းမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါဆိုလည္း ရည္းစားဘာလို့ထားေနၾကေသးလဲ။” “အဲဒီေတာ့ မင္းက တခါမွ မတခါရေသးဘူးလို့ ဆိုခ်င္တာလား” “အဲဒီတုံးကေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဟီးဟီး။”
“ေအး၊ အဲ့လိုလုပ္ပါဟယ္။ ေျပာစမ္းပါဦး၊ ေနာက္ရည္းစားတေယာက္နဲ႔လား။” “မဟုတ္ဘူး မမ၊ က်ေနာ္တို့ အိမ္နားက ေဒၚေလး တေယာက္နဲ႔။” “ေဝ…. အင္း၊ စိတ္၀င္စားဖို့ေကာင္းလာၿပီ၊ ေျပာျပစမ္းပါဦး။”
“အာ၊ မမ ကလဲ၊ ရွက္စရာႀကီး။”
“ေအာင္မယ္ တို့မ်ား ရွက္ဖို့လဲ ထားပါဦး၊ ေယာက္က်ားေလးကဘဲ ရွက္ေနရေသးတယ္။ ကဲပါ၊ မရွက္ပါနဲ႔၊ ေျပာစမ္းပါ။ ဘယ္လိုကေနဘယ္လိုစျဖစ္တာလည္း။”
“အင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဒီလိုပါ…………” က်ေနာ္တို့အိမ္မွာ က အိမ္တြင္းလုပ္ငန္းေသးေသးေလးတခုလုပ္ပါတယ္။ အဲဒါက ဇီးထုပ္ ထုပ္တာပါ ။ ဇီးသီးေတြကို ထညက္နဲ႔ႀကိဳၿပီး အေအးခံၿပီးေတာ ပလပ္စတစ္အိပ္ထဲသြပ္ၿပီးေရာင္းရတာပါ။
က်ေနာ့ မိဘေတြနဲ႔ ဦးေမာင္ေလးဆိုတဲ့ လူတေယာက္နဲ႔ ရွယ္ယာလုပ္ၾကတာပါ။ လုပ္ငန္းက သိပ္မႀကီးေတာ့ က်ေနာ္တို့ အိမ္သား ေတြနဲ႔ ဦးေမာင္ေလးတို့ အိမ္သားေတြ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရတာမ်ားပါတယ္။ အျပင္လူဆိုလို့ ဇီးထုပ္ ထုပ္တဲ့ ေကာင္မ ေလး ၃ ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ ဦးေမာင္ေလးရယ္ သူ႔မိန္းမ ေဒၚလွျမင့္ရယ္ (က်ေနာ္က ေဒၚေလးလို့ေခၚပါတယ္) က်ေနာ္တို့ မိသားစုဘက္က အေမရယ္ က်ေနာ္ရယ္၊ က်ေနာ့အကိုတေယာက္ရယ္ဝိုင္းလုပ္ၾကတာပါ။ ျဖစ္ပုံက တခါက ဦးေမာင္ေလးတို့က က်ေနာ့ပုဆိုးဆြဲခၽြတ္ စ ၾကရင္းက က်ေနာ့ဟာေပၚသြားၿပီး က်ေနာ့ကို သူတို့က တုတ္ႀကီး လို့နာမယ္ေပးလိုက္ၾကပါတယ္။ ဦးေမာင္ေလးက က်ေနာ့ကို လူေရွ႕မေရွာင္ သူေရွ႕မေရွာင္ အျမဲတန္း “မင္းရထားစီးရင္ပုဆိုးမကၽြတ္က်ေစနဲ႔ေနာ္ တန္ဆာခေဆာင္ရမယ္” လို့ ေနာက္တတ္ပါတယ္။
သူေနာက္တာကကိစၥမရွိဘူး။ သူ႔မိန္းမက ၾကားၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ေနတာက ခက္တာပါ။ ေဒၚေလးေဒၚလွျမင့္က က်ေနာ္သူ႔ေရွ႕ကျဖတ္ေလၽွာက္တဲ့အခါ လူလစ္ရင္ ေနာက္သလိုလိုနဲ႔ က်ေနာ့ ညီေလးကို လွမ္းလွမ္းပုတ္တတ္ပါတယ္။ အစမွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း အရမ္းရွက္ေတာ့ ေအာ္ေျပးတာပါဘဲ။
ဒါေပမဲ့ သူက လူလစ္တိုင္း အဲဒီလို လွမ္းလွမ္းကိုင္တတ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း တေျဖးေျဖးနဲ႔ ရိုးလာၿပီး အရင္လို မေျပး ေတာ့ဘဲ ခတ္တည္တည္ အကိုင္ခံတတ္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂြင္းကလည္း ေကာင္းေကာင္း ထုတတ္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူကိုင္တဲ့အခါ အရသာလဲ ခံတတ္ေနပါၿပီ။ သူကလဲ လူလစ္တဲ့အခ်ိန္တို့ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတဲ့အခ်ိန္တို့ မွ ကိုင္တတ္ေတာ့ က်ေနာ္လဲ ရဲလာတာေပါ့ေလ။
အစပိုင္းမွာ သူက ႐ုတ္တယက္ပုတ္႐ုံေလာက္ဘဲလုပ္ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း မွာ အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို ဆုပ္ကိုင္တဲ့အဆင့္အႀထိဖစ္လာပါတယ္။ က်ေနာ့ညီေလးကလဲ သူကိုင္လိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္း မာလာတတ္ပါတယ္။ ေဒၚေလးက အဲဒီလို ကိုင္ကိုင္ၾကည့္ၿပီး “နင့္ဦးေလး ေျပာတာ မွန္သားဘဲ၊ နင့္ဟာက တန္ဆာေဆာင္ရမဲ့ဟာဘဲ” လို့ဆိုတတ္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေလးတို့ႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေနၾကပါတယ္။ တေန႔မွာေတာ့ ဦးေမာင္ေလးကလဲ ဇီးထုတ္ေတြ ေစ်းကိုသြားပို့ေန၊ အေမကလည္း အျပငိသြား အကိုကလဲက်ဴရွင္သြားေနေတာ့ ႐ုံထဲမွာ က်ေနာ္ရယ္ေဒၚေလးရယ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲဘဲရွိေနပါတယ္။ ဇီးထုတ္ထုတ္စရာကလည္းမရွိေတာ့ ေကာင္မေလးေတြကလည္း အိမ္ျပန္ကုန္ပါၿပီ။ အဲဒီမွာ ေဒၚေလးက ရတဲ့အခြင့္အေရးကို အပိုင္အသုံးခ်ပါေတာ့တယ္။
သူက ခါတိုင္းလိုဘဲ က်ေနာ့လီးကို ပုဆိုးေပၚကေနကိုင္ၿပီး နယ္ေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ည္း က်ေနာ့လီးက ဘယ္ေနပါ့မလဲ၊ ေတာင္လာေတာ့တာေပါ့။ ေဒၚေလးက
“ဟဲ့ ငေက်ာ္…နင့္ဟာႀကီးကလည္း မနဲမေနာႀကီးပါလား လူနဲ႔မလိုက္ဘူး၊ နင့္ဦးေလးဟာေတာင္ ဒီေလာက္မႀကီးဘူး” လို့ေျပာၿပီး က်ေနာ့ပုဆိုးကိုဆြဲလွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္းေကာင္းေနေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးဘဲ သူလုပ္သမၽွခံေနလိုက္ပါတယ္။ သူက က်ေနာ့လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အသက္ရွူျပင္းလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့သူက က်ေနာ့ အေရွ႕မွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး က်ေနာ့လီးႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္ၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ဂြင္းထုေပးပါတယ္။ ထုေနရင္းက က်ေနာ့လီးကို သူ႔ပါးစပ္ထဲ ငုံလိုက္ၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔စုပ္ပါေတာ့တယ္။ လက္တဘက္က ဂြင္းထုေပးေန တဘက္က က်ေနာ့ေဘာေအာက္ကေနပြတ္ေပးေနၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ က်ေနာ့ထိပ္ကို စုပ္ေနေတာ့ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာလိုက္ပါဘူး က်ေနာ္အေၾကာအခ်င္ေတြ တင္းလာၿပီး လီးထိပ္က လေရေတြ ပန္းထြက္ခ်င္လာပါတယ္။ အဲတာနဲ႔ “ေဒၚေလး က်ေနာ္ထြက္ေတာ့မယ္” လို့ ေျပာၿပီး က်ေနာ့လီးကို ဆြဲထုတ္မလို့လုပ္ေတာ့ ေဒၚေလးက အထုတ္မခံဘဲ သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာဘဲ အတင္းဆြဲကပ္ထားေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔ပါးစပ္ထဲကိုဘဲ ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေဒၚေလးေဒၚလွျမင့္က က်ေနာ့လရည္ေတြကို မက္မက္ေမာေမာဘဲ ၿမိဳခ်လိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့လီးကို အရင္းကေနအဖ်ားထိ တေျဖးေျဖး ညႇစ္ခ်ၿပီး စိမ့္ထြက္လာတဲ့ လက္က်ံ လရည္ေတြကိုပါ သူ႔လၽွာနဲ႔ ယက္ယူၿပီးၿမိဳခ်လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့က်ေနာ့ကို ျပဳံးၾကည့္ၿပီး “အင္း……….ေကာင္းလိုက္တာ နင္ေရာေကာင္းလား” လို့ ေမးပါတယ္။ က်ေနာဘာမွ မေျပာနိုင္ပါဘူး၊ ေဂါင္းကိုဘဲ ၄-၅ ႀကီမ္ ၿငိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေလးဟာ အဲဒီေန႔ကစၿပီး အခြင့္အေရးရတိုင္း က်ေနာ့ကို ခုလိုဘဲ ပုေလြေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး က်ေနာ့လရည္ကို မက္မက္ေမာေမာကို ေသာက္ပါတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ လရည္ကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပုံပါဘဲ။ ၾကာလာေတာ့လည္း က်ေနာ္တို့ခ်င္းက ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ အေခ်အေနေပးတာနဲ႔လုပ္ငန္း စ ေတာ့တာပါဘဲ။ ေဒၚေလးကိုက်ေနာ္က “ေဒၚေလး က်ေနာ့လရည္ေသာက္ရတာေကာင္းလို့လား”ဆိုေတာ့ သူက “ေကာင္းလို့ေသာက္တာေပါ့၊ မယုံရင္ နင္နဲနဲျမည္းၾကည့္ပါလား” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္မွာေပေနတဲ့က်ေနာ့လရည္ေတြကို က်ေနာ့ပါးစပ္ထဲ ထဲ့ေပးတယ္။ ျမည္းၾကည့္ရတာေတာ့ ငံသလိုလို တမ်ိဳးဘဲဗ်။ အရသာက ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး။ ေဒၚေလးနဲ႔က်ေနာ္ ဒီလိုနဲ႔ ၂ လေလာက္ ၾကာသြားပါတယ္။ တေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ္က ေဒၚေလးကို “ေဒၚေလး က်ေနာ္လဲ ေဒၚေလးဟာကိုၾကည့္ခ်င္တယ္” လို့ေျပာေတာ့ ေဒၚေလးက “ကဲလာ” ဆိုၿပီး သူက စားပြဲေပၚမွာတက္ထိုင္ၿပီး သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကိုလွန္ျပပါတယ္။ က်ေနာ္က ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရက္ၾကည့္ရတာေပါ့။
ေဒၚေလးက စားပြဲေပၚမွာထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေပါင္ႀကီးျပဲသြားတာေပါ့။
အဲဒီေတာ့ သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလဲ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ႀကီးကို ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ၾကည့္လို့ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။အေမႊးလဲတပင္မွမရွိ၊ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းေဖါင္းကားကားႀကီးေျပာင္ေနတာဘဲ။ က်ေနာ္လဲ ရင္ေတြတအားခုံလာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့တသက္မွာဒါပထမဆုံးအႀကိမ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို နီးနီးကပ္ကပ္ျမင္ရတာေလ။ က်ေနာ့ကိုၾကည့္ၿပီး ေဒၚေလးက ကိုင္ၾကည့္ေလလို့ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘယ္ေနမလဲ။ ကိုင္ၾကည့္တာေပါ့။ အစမွာေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေျဖးေျဖးေလးပြတ္ပြတ္ၾကည့္ပါတယ္။ သူက “ဟဲ့ မထိတထိမလုပ္နဲ႔၊ ယားတယ္ဟဲ့” တဲ့။
အဲဒီေတာ့မွက်ေနာ္လည္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကို ပြတ္လိုက္ဆြဲလိုက္၊ အေျမႇာင္းၾကားထဲဖိဆြဲလိုက္လုပ္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ေဒၚေလးကေတာ့ တခ်ိန္လုံးျပဳံးၾကည့္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္က “ေဒၚေလးမွာ အေမႊးမေပါက္ဘူးလား” ဆိုေတာ့ သူက “ေပါက္တာေပါ့။ ႏွုတ္ထားတာ” တဲ့။ က်ေနာ္လည္း ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိပါဘူးဗ်ာ၊ အဲဒီေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အရမ္းခ်စ္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကုန္းၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲက်ေနာ့ႏွာေခါင္းျမႇပ္ၿပီး တရွိုက္မက္မက္ ကိုနမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ က နံမေနဘဲ ေမႊးတာလဲမဟုတ္တဲ့အနံ့ သင္းသင္းေလး တမ်ိဳးရပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီအနံ့ကိုႀကိဳက္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တရွုတ္ရွုတ္နမ္းေနရာက လၽွာနဲ႔ပါ ယက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူကေျပာစရာကို မလိုဘဲည က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က သူ႔ဟာႀကီးကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ကို ယက္လိုက္နမ္းလိုက္ လုပ္ေပးေနတာပါ။ ယက္ရင္းက က်ေနာ့လၽွာကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲသြင္းလိုက္ေတာ့ အဲဒီထဲက ခၽြဲက်ိက်ိအရည္ေတြကို ယက္မိပါတယ္။ အဲဒီအရည္ေတြက ခ်ိဳတိုတိုေလးဗ်။ က်ေနာ္လည္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အသားကုန္ယက္လိုက္ စုတ္လိုက္နဲ႔ သူ႔အရည္ေတြ ထြက္သေလာက္ကို စုပ္ေသာက္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ေဒၚေလး အရည္က ခ်ိဳတယ္ဗ်” လို့ဆိုေတာ့ ေဒၚေလးက “ဟုတ္လို့လား” တဲ့။ က်ေနာ္ကလည္း ဘာရမလည္း၊ သူလုပ္ခဲ့သလို သူ႔ေစာက္ရည္နဲနဲကို လက္နဲ႔ကေလာ္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တာေပါ့။ သူက “ဟုတ္သားဘဲေနာ္၊ ေဒၚေလးလည္း ခုမွ သိတာ” တဲ့။
က်ေနာ္က ေဒၚေလးကို သူ႔ေစာက္ရည္ျပန္တိုက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့လက္စ အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ပါတယ္။ ေဒၚေလးက က်ေနာ္ သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းယက္ေနတုံး က်ေနာ့ေခါင္းကို သူ႔လက္တဘက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ဆြဲကပ္လိုက္ နဲနဲခြာလိုက္နဲ႔ သူလိုသလို လန္းညႊန္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္းက်ေနာ့ကိုၿပီးေအာင္ ေလြေပးထားတဲ့ေဒၚေလးကို ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္ ေနတာ့ ေဒၚေလး ေစာက္ဖုတ္ကို အသားကုန္ယက္ပါေတာ့တယ္။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတခုလုံးကိုယက္လိုက္၊ေစာက္ေခါင္းထဲ လၽွာထိုးထည့္လိုက္၊ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးလိုက္နဲ႔လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေလးဟာ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးတဲ့အခါမွာ သူ႔ဖင္ႀကီးေကာ့ေကာ့တက္လာၿပီး ရွီး…ရွီး.. နဲ႔ သူ႔ပါးစပ္က အသံေတြထြက္လာပါတယ္။ သူ ဒါကို ပိုအရသာေတြ႕မွန္းသိလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႔ ေစာက္စိ ကိုပိုၿပီး အသားေပးၿပီး စုပ္စုပ္ ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေဒၚေလးလဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႔ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့ ထိုးၿပီး က်ေနာ့ မ်က္ႏွာကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ အတင္းဆြဲကပ္ထားၿပီး တခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္းေဒၚေလးကို ေက်းဇူးဆပ္လိုက္ရလို့ စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္လိုက္တာအရမ္းပါဘဲ။ အဲဒီေန႔ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ က်ေနာ္တို့ႏွစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ ကိုယ္ ျပဳစု ကိုယ့္ သူျပဳစုနဲ႔ အေပးအယူမၽွေနၾကပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို့ႏွစ္ေယာက္က တေယာက္နဲ႔တေယာက္တၿပိဳင္နက္တည္း အဆင္ေျပနိုင္တဲ့ 69 နည္းနဲ႔ လွုပ္ရွားၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို့အတြက္ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕နိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြကလည္း မၾကာမၾကာရပါတယ္။ ဦးေမာင္ေလးကေရာ အေမတို့ကေရာ က်ေနာ့ကို ကေလးသာသာ ထင္ထားၿပီး ေဒၚေလး ေဒၚလွျမင့္ကိုလည္း ဒီလို မထင္ထားၾကေတာ့ က်ေနာ္တို့အတြက္ အဆင္ေျပေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ႏွစ္ေယာက္ စုပ္ရင္းယက္ရင္းနဲ႔ ဘဲ ၃-၄ လ ၾကာသြားပါတယ္။ အဲဒီကေန တဆင့္တက္ၿပီးက်ေနာ္ ေဒၚေလးကိုလိုးခ်င္လာပါတယ္။ တခါမွလဲ မိန္းမ မလိုးဘူးေသးေတာ့ ပိုၿပီးလိုးခ်င္လာပါတယ္။ ဒါကို ေဒၚေလးကိုေျပာျပေတာ့ ေဒၚေလးက “ဟဲ့၊ ငါကဗိုက္ႀကီးလာမွာေၾကာက္တယ္ဟဲ့။ နင့္ဦးေလးကလည္း ခု မလိုးေတာ့ ေတာ့ ငါဗိုက္ႀကီးလာရင္ ျပသနာကတက္ေတာ့မွာ။” “ေဒၚေလးကလည္း ဗိုက္မႀကီးတဲ့ေဆးစားေပါ့ဗ်။” “ဟဲ့၊ အဲဒါေတြငါမ၀ယ္ရဲဘူးဟဲ့။ ၀ယ္ရင္ လူေတြသိကုန္မွာေပါ့။”
“ အင္း၊ က်ေနာ္လည္းေဒၚေလးကို အရမ္းလိုးခ်င္ေနတာဗ်။” “ေအးပါ၊ ငါလည္း အတူတူပါဘဲ၊ ငါလည္း ခံခ်င္ေနတာပါ ။ နင္လည္းႀကံဦးေလ။” က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းက အကိုႀကီးေတြကို ခပ္တည္တည္နဲ႔ အကူအညီေတာင္းရတာေပါ့။ သူတို့ကေတာင္ေမးေနေသးတယ္ ဘယ္ေကာင္မေလးကို တိုက္မလို့လဲလို့ေလ။ က်ေနာ္ကလည္းခပ္ႂကြားႂကြားေပါ့၊ အရပ္ထဲက က်ေနာ့ေဆာ္ေလးကို တိုက္မလို့ လို့ ရႊီးရတာေပါ့။ ေက်ာင္းက အကိုႀကီးကေနာက္တေန႔ ေရာင္စုံေဆးကပ္ေလး၀ယ္လာေပးတယ္။ မၽွားေလးေတြနဲ႔ေလ။ က်ေနာ္လည္းေပ်ာ္သြားၿပီး ေနာက္တေန႔ေဒၚေလးနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီေဆးကပ္ကိုေပးလိုက္တာေပါ့။ ေဒၚေလးက “ေနဦး ခ်က္ခ်င္းႀကီးလုပ္လို့မရေသးဘူးေနာ္ တပါတ္ေလာက္ေနမွလုပ္” ဆိုလို့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေအာင့္အီးၿပီး သည္းခံေနရေသးတယ္။ ရေတာ့မယ္ဆိုကာမွ လူက မေစာင့္နိုင္ဘူး ပိုပိုလိုခ်င္လာတယ္။ ေဒၚေလးကေတာ့ တာ၀န္ေက်စြာနဲ႔ ပုေလြကိုေတာ့မွန္မွန္ေပးပါတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း ဂ်ာတာကိုေတာ့မေလၽွာ့ပါဘူး။ တပါတ္တိတိၾကာတဲ့ေန႔မွာဘဲ က်ေနာ္က ေဒၚေလးေနာ္ ဒီေန႔ေတာ့ လိုးကိုလိုးမွာလို့ လူလစ္တာနဲ႔ကပ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေလးက ေအးပါ၊ေအးပါဆိုၿပီးရီေနပါတယ္။ ေန႔လည္က်ေတာ့ လူရွင္းသြားၿပီးက်ေနာ္တို့ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္က ႐ုံတံခါးကို အတြင္းက ၈လန္႔ေျပးထိုးၿပီး ေဒၚေလးဆီေျပးလာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့လီးကလည္း ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဒင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ကိုေတာင္မတ္ေနပါၿပီ။ က်ေနာ္လည္းေဒၚေလးဆီကိုေ၇ာက္ေရာ ေဒၚေလးက စားပြဲနားမွာ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနပါတယ္။ “ေဒၚေလး ဒီေန႔ မယက္ေတာ့ဘူးေနာ္ လိုးခ်င္ေနတာ အရမ္းျဖစ္ေနၿပီေဒၚေလးရ” “ေအးပါဟယ္၊ ကဲ ကဲ လာ လာ၊ ေျဖးေျဖးလဲလုပ္ဦးေနာ္ အတင္းေစာင့္မထိုးတည့္လိုက္နဲ႔ နာတတ္တယ္။” “ဟုတ္ကဲ့ပါေဒၚေလး” ေဒၚေလးက ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ ထမီကိုေရာ အေပၚအကၤ်ီကိုေရာ ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။
အရင္ကတည္းက အတြင္းခံေတြ၀တ္မထားေတာ့ ေဒၚေလးဟာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လဲ က်ေနာ့ ပုဆိုးကို ကန္ခၽြတ္လိုက္ၿပီးစြတ္က်ယ္အကၤ်ီကိုလည္း ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တိုႏွစ္ေယာက္စလုံးက မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ေတြျဖစ္သြားၾကပါၿပီ။ ေဒၚေလးက စားပြဲေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ျပဴၿပီးထြက္လာတာေပါ့။ က်ေနာ္က သူ႔ေပါင္ၾကား၀င္ရပ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့လီးကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္၀မွာ ေတ့လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္တခါမွ မလိုးဘူးေပမဲ့ ကိုယ္ဒီေလာက္ယက္ထား စုပ္ထားတဲ့ေစာက္ဖုတ္ကိုေတာ့ အေပါက္မလြဲေတာ့ပါဘူး။ ေဒၚေလးေျပာသလိုဘဲ က်ေနာ္က က်ေနာ့လီးႀကီးကို ေဒၚေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တေျဖးေျဖးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ကလည္း ခံခ်င္လြန္းလို့ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲၿပီးခၽြဲေနေတာ့ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴ ခ်ဴ ပဲ ၀င္သြားပါတယ္။ က်ေနာ့လီးတဆုံးေရာက္ခါနီးမွ အထဲမွာတခုခုနဲ႔ ထိၿပီးရပ္သြားပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ေဒၚေလး စုပ္ေပးေနတုံးကနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက က်ေနာ့လီးကို ငုံထားတဲ့အရသာဟာ ေတာ္ေတာ့ကိုေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးတဆုံး၀င္သြားေတာ့ ခနရပ္လိုက္ၿပီးေဒၚေလးကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
ေဒၚေလးက ျပဳံးၿပီး ေခါင္းတခ်က္ၿငိမ့္ျပပါတယ္။ အိုေက ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ထဲကို က်ေနာ့လီးတ၀က္ေလာက္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ၿပီးစလိုးပါေတာ့တယ္။
အစမွာေတာ့ေျဖးေျဖးမွန္မွန္လိုးေနရာက နဲနဲၾကာလာေတာ့ က်ေနာ့လိုးရွိန္လဲ ျမန္လာပါတယ္။ အရွိန္ျမန္လာသလိုဘဲ ေဆာင့္အားကလည္း ပိုျပင္းလာပါတယ္။ က်ေနာ္ကေဆာင့္ေဆာင့္လိုးတိုင္း ေဒၚေလးမွာ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ အံကိုႀကိတ္ၿပီးခံပါတယ္။ ပါးစပါကလည္း “အီး..အီး..” နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းထဲက အသံနက္ႀကီးထြက္ေနပါတယ္။ ေဒၚေလးက “ငေက်ာ္၊ ၾကာၾကာလိုးေနာ္ ခနေလးနဲ႔ မၿပီးလိုက္နဲ”့ လို့ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေဒၚေလးနဲ႔ ၃-၄ လေလာက္က်င့္ထားၿပီးသားဆိုေတာ့ ခနေလးနဲ႔မၿပီးပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေဒၚေလးကၾကာၾကာခံခ်င္ေနေတာ့ က်ေနာ့စိတ္ကလည္း ေဒၚေလးကို အၾကာႀကီးလိုးေပးခ်င္စိတ္ရွိေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မၿပီးပါဘူး။ က်ေနာ္က လိုးေနရင္းနဲ႔ ေဒၚေလးမ်က္ႏွာကိုဘဲၾကည့္ေနၿပီး ေဒၚေလး အရသာေတြ႕ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။ ေဒၚေလးကေတာ့ တခါတခါမွာ တအားေကာင္းလာသလိုျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့ကို ေကာ့ေကာ့့ထိုးလိုက္ ခန ၿငိမ္ခံလိုက္ ျပန္ေကာ့ထိုးလိုက္ ၿငိမ္သြားလိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို အရသာေတြ႕ေနပုံပါဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ေဒၚေလးက က်ေနာ့ကတကိုယ္လုံးေခၽြးေတြရႊဲေနတာကို သတိျပဳမိသြားၿပီး
“သား ငေက်ာ္ ေတာ္လိုက္ေတာေလ၊ ေဒၚေလးျဝပီ” လို့ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း စိတ္ကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး ေဒၚေလးကို အသားကုန္ က်ဴံ းၿပီး ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ က်ေနာ့ လရည္ ေတြကို ပန္းထုတ္ၿပီး တခ်ီၿပီးလိုက္ပါတယ္။ တခ်ီၿပီးသြားၿပီး က်ေနာ့လီးကို ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ထဲက မထုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္းေဒၚေလးကို ကုန္းဖက္ၿပီး ေဒၚေလးပုခုံးေပၚမွာ က်ေနာ့ေခါင္းတင္ၿပီး နားေနလိုက္ပါတယ္။ ခနနားေနရင္းက ေဒၚေလးမ်က္ႏွာတခုလုံးကို ေလၽွာက္နမ္းလိုက္ ေဒၚေလးႏွခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္လုပ္ေနလိုက္ပါတယ္။ နမ္းလို့ကလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်။ အဲဒီလိုနမ္းေနရင္းနဲ႔ ခုနက ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ထဲမွာေယာင္ေယာင္ေလးေပ်ာ့သြားတဲ့က်ေနာ့လီးႀကီးျပန္မာလာပါတယ္။
က်ေနာ့ လီးႀကီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ျပန္မာလာတာကို ခံစားမိတဲ့ေဒၚေလးက က်ေနာ့မ်က္ႏွာကို တအံ့တၾသၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျပဳံးျပန္ပါတယ္။ ေဒၚေလးကိုယ္လုံးကိုခြာလိုက္ၿပီး ေနာက္တေခါက္ ထပ္လိုးဘို့ ျပင္ပါေတာ့တယ္။ ဒီတခါမွာေတာ့ စကတည္းက က်ေနာ္ အရွိန္မေလၽွာ့ဘဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးတာပါ။ ေဒၚေလး ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကလည္း က်ေနာ့လရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲေနေတာ့ လိုးရတာပိုသြက္ပါတယ္။ အခုနက တခ်ီ ၿပီးထားေတာ့ ဒီတခ်ီမွာ ပိုၿပီးၾကာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လိုးလိုက္ ေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း ေနာက္တခ်ီထပ္ၿပီးသြားပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ေဒၚေလးကို သိပ္ဂ႐ုမစိုက္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေလး ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ၿပီးသြားလဲေတာ့မသိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္းၿပီးသြားေရာ ေဒၚေလးက က်ေနာ့လီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကထြက္သြားေအာင္ က်ေနာ့ကို အသာတြန္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲထားရင္ ေနာက္တခါထပ္ေတာင္လာၿပီး ထပ္လိုးမွာ ေၾကာက္သလားမသိပါဘူး။ က်ေနာ့္ကို အသာတြန္းလိုက္ၿပီး သူက စားပြဲေပၚမွာ ေကြးေကြးေလး လွဲေနၿပီး အသက္ကို ျပင္းျပင္းရွူေနပါတယ္။
က်ေနာ္လည္းအဲဒီေတာ့မွ ေဘးက ကုလားထိုင္ေပၚကို ထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေဒၚေလးဟာ စားပြဲေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီး “ငေက်ာ္ေရ နင္ကေတာ့ စံဘဲ နင့္ဦးေလး မလိုးခဲ့သမၽွကို တခါတည္းနဲ႔ အတိုးခ်ၿပီး လိုးေပးလိုက္တာဘဲ၊ ေကာင္းလိုက္တာ” လို့ အသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ေျပာပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေလး မျပဳံးနိုင္ေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ထူးဆန္းတာကေတာ့ အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေဒၚေလးကိုက်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သြားတာပါဘဲ။ အရင္ အဖုတ္စုပ္ လီးစုပ္ေနတုံးကေတာ့ဘာမွ သိပ္မျဖစ္ေပမဲ့ လိုးလဲ လိုးၿပီး သြားေရာ ေဒၚေလးကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သြားပါတယ္။ ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ တအားကိုဖက္ဖက္နမ္းခ်င္ေနပါတယ္။ နမ္းလို့လဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာပါတယ္။ အခြင့္အေရး ရတိုင္း ေဒၚေလးပါးကို အတင္းေမႊးေမႊးေပးျဖစ္တယ္။ ႏွုတ္ခမ္းကိုလည္း နမ္းျဖစ္တယ္။ လိုးခြင့္မရရင္ေတာင္ နမ္းခြင့္ရေနယုံနဲ႔ကို ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။ ေဒၚေလးကလည္း အတူတူပါဘဲ။ က်ေနာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္မွာ သမီးရီးစားေတြလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ လူေတြလစ္တာနဲ႔ အငန္းမရကို ဖက္နမ္းေနမိ ၾကပါတယ္။ လူရွင္းရင္ေတာ့ လိုးၾကေတာ့တာေပါ့။
စဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ ရီစရာပါ။ လန္႔လဲလန္႔စရာပါ။ က်ေနာ္က ၁၉ ႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသး၊ ေဒၚေလးက ၃၅..၃၆ အရြယ္ အိမ္ေထာင္ရွင္ ကေလး ၃ ေယာက္အေမ။ က်ေနာ့ မိဘေတြေရာ သူ႔ေယာက္က်ားေရာ သိသြားလို့ကေတာ့ မိုးမီးေလာင္မွာပါ။
ေတာတ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေလးတို့ ေဒၚေလး စာရင္းတြက္တဲ့စားပြဲေပၚမွာဘဲ အျမဲ လိုးျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဒၚေလးကိုဖက္ၿပီး တညလုံးအိပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေခ်အေနက အဲဒီအထိေတာ့ခြင့္မျပဳဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ေဒၚေလးကလည္း ပုံစံတမ်ိဳးတည္း အလိုးခံေနရတာကို ရိုးလာပုံရပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ ေဒၚေလးက “ေက်ာ္ေက်ာ္.. ဒီတခါတမ်ိဳးေျပာင္းလုပ္ရေအာင္ေနာ္”
“ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္းေဒၚေလးေျပာေလ” “ေဒၚေလးကုန္း ေပးမယ္ ေနာက္က လုပ္ ” ဆိုၿပီး စားပြဲေပၚ ကုန္းေပးပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း နဲနဲေၾကာင္သြားပါတယ္။ “ေဒၚေလး၊ ဖင္ကိုလုပ္ရမွာလား။”
“ဟယ္နင္ကလည္း ဖင္ေအာက္မွာေစာက္ဖုတ္ႀကီး မျမင္ဘူးလား။
တုံးပါ့ကြာ။” အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္းသေဘာေပါက္သြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျပဴထြက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း ေတြ႕လိုက္တိုင္း စုတ္ခ်င္စရာႀကီးျဖစ္ေန ေတာ့ မလိုးခင္ က်ေနာ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေနာက္က ေန ကုန္းယက္ လိုက္ပါတယ္။ ေဒၚေလးကလဲ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုယက္လို့ကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ မညင္းတတ္ေတာ့ ၿငိမ္ခံ ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း မလိုးဘူးခင္ကတည္းက ယက္လာတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို မယက္ရဘဲနဲ႔ လိုးကို မလိုး ခ်င္ပါဘူး။
က်ေနာ္ ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ယက္ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေလး ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တခုလုံး ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲလာပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ က်ေနာ့ မ်က္ႏွာတခုလုံးလဲ စိုရႊဲေနပါတယ္။ ပါးစပ္ထဲ၀င္လာသမ်ကိုေတာ့ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တာပါဘဲ။ ႀကိဳက္တာကိုး။ ေဒၚေလးကလည္းေကာင္းလြန္းေတာ့ သူ႔ဖင္ႀကီးနဲ႔ က်ေနာ့မ်က္ႏွာကို ေကာ့ေကာ့ ေနေတာ့တာပါဘဲ။
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အဖုတ္ယက္ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္မတ္တတ္ ထရပ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက လိုးဘို့ စျပင္ကတည္းက ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ အဆင္သင့္လိုး ယုံပါဘဲ။ က်ေနာ္လည္း မတ္တတ္ရပ္ၿပီးက်ေနာ့္လီးကို ေဒၚေလး ေစာက္ဖုတ္၀ကို ေတ့လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေနာက္ကိုျပဴထြက္ေနေတာ့ က်ေနာ့ လီးနဲ႔ သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ အ၀နဲ႔က တန္းေနတာပါဘဲ။
က်ေနာ္လည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ က်ေနာ့လီးကို ေဒၚေလး ေစာက္ေခါင္းထဲ တခါထဲ တဆုံးသြင္းထဲ့လိုက္ ပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလဲ ေစာက္ေရေတြနဲ႔ ရြဲေနေတာ့ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴ ခ်ဴ တဆုံး၀င္သြားၿပီး တခုခုနဲ႔ ခံေနသလိုျဖစ္ၿပီး ဒုတ္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေဒၚေလးလဲ အင့္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး “ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ ငေက်ာ္ရယ္ ငါ့ မွာေအာင့္သြားတာဘဲ။ ” “ေစာရီး၊ ေဒၚေလး က်ေနာ္က ခါတိုင္းလိုဘဲမွတ္လို့။” “ဟဲ့၊ ဒီပုံစံက ပိုထိတယ္ဟဲ့၊ သိပ္ၾကမ္းၾကမ္း မလုပ္နဲ႔” “ဟုတ္ကဲ့ေဒၚေလး။” က်ေနာ္လည္း ေဒၚေလးေျပာသလို ၾကမ္းၾကမ္း မေဆာင့္ေတာ့ဘဲ မွန္မွန္ေလးဘဲ လိုးေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ခနဘဲၾကာပါတယ္၊ ေဒၚေလးက “ငေက်ာ္၊ နဲနဲ တိုးေဆာင့္စမ္း” လို့ဆိုလာပါတယ္။ ခုနက တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ထိေနတာလည္း ခုေတာ့ မထိေတာ့သလိုျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း အရွိန္ ျမႇင့္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးပါေတာ့တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေလးက ခုနကလို မတားေတာ့ဘဲ တအီးအီးနဲ႔ ရင္ေခါင္းထဲက အသံညႇစ္ထုတ္ၿပီး ခံေနပါတယ္။ ေနာက္ကလိုးရေတာ့ သူ႔ဖင္ႀကီးနဲ႔ က်ေနာ့ ေပါင္နဲ႔ေရာ ဆီးခုံနဲ႔ ေရာ ရိုက္သံက တဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ပက္လက္လိုးတုံးကနဲ႔ မတူတဲ့ အသံတမ်ိဳးထြက္ေနပါတယ္။ က်ေနာ့မွာလဲ သူ႔ဖင္ ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး လိုးရေတာ့ ဖီလင္က တမ်ိဳးပါဘဲ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *