December 4, 2024

ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္

သူမနို့ေတြကိုလဲျပဴးျပဲၾကည့္သည္ တကယ္လားဟီးဟီး အင္းက်န္တာမလုပ္နဲ႔ေျပာတာပဲလုပ္ မေျပာထားတာလုပ္ရင္ ခုနက ဓာတ္ပုံရိုက္ထားၿပီးသားေနာ္ ဟီးဟီးစိတ္ခ် ေျပာတာပဲလုပ္မွာ ဘယ္လိုကိုင္ေပးရမလဲ အကၤ်ီေပၚကလား ေမျမတ္ကိုကိုကိုင္ေနတာကိုေတြးၾကည့္ေတာ့ ဟိုမိန္းမတြင္အေပၚပိုင္ဗလာနဲ႔ ဟင့္အင္း အကၤ်ီခၽြတ္ေပးမယ္

ငယ္သူငယ္ခ်င္း

သီရိလည္း ႐ုန္းဖို့ကိုေမ့သြားၿပီး တုန္႔ျပန္အနမ္းေတြနဲ႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္သြားရာ ေမာင္ခိုင္က သူ႔လၽွာႀကီးကို သီရိပါးစပ္ထဲ ထည့္ၿပီး ေမႊလိုက္ ႏွတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးစုပ္လိုက္နဲ႔ သီရိရဲ့ စိတ္ေတြ အဆုံးစြန္ထိေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနို့ႏွစ္လုံးကို အသာအယာဘဲ စုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးေနရာ သီရိရဲ့လက္ေတြက ေမာင္ခိုင္ကို သိုင္းဖက္ၿပီး ေက်ာျပင္ကို အသာပြတ္ေပးေနမိတယ္ၿပီးေတာ့

သားဖြားဆရာမေလး

နို့ထြားထြားႀကီးေတြၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တံေတြးၿမိဳခ်ရသည္က အႀကိမ္ႀကိမ္။ ညေရာက္ေတာ့ အေဒၚႀကီးကမ်က္စိစူးသည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ အခန္းမီးကို ပိတ္ထားရေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို့ မမတိုးလာသည္ဟုခံစားရသည္။ မျဖစ္နိုင္။ေက်ာင္းဆရာမို့သပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားသည္မွအပ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေစာ္ၾကည္ဘဲမဟုတ္

ကုသိုလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀

ပလပ္ ပပလ္ ဟူး…တစ္ေယာက္ေလမူတ္တဲ့အနံ အသံေတြ ပြတ္တိုက္ေတြ နမ္းသံေတြနဲ႔ ……. ဟူး….ထို့ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ာမဝင္းအက်ီကႋဳဆြဲခၽြတ္ကာ နို့ႏွစ္အုံကိုေမႊကာ အငမ္းမရစို့ပါေတာ့တယ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ပလပ္ ပလပ္ ဟူးး ေမာင္ေလးရယ္ အငမ္းမရကြယ္ …ဟူးး ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္…ထို့ေနာက္ မဝင္းရဲ့လည္ပင္း ခ်ိဳင္း ဗိုက္တို့ကိုအငမ္းမရလၽွာျဖင့္ယက္ေနကာ မဝင္းမွာလည္း ႏူတ္မွေမာင္ေလးရယ္ ေမာင္ေလးရယ္နဲ႔တေနပါေတာ့တယ္

ငယ္သူမို့မသိတတ္ခဲ့ပါ

ကိုကိုကေက့လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး ေက့နို့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို့တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “,အို့! အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းး” နို့စို့ေပးပုံကအရင္ကလိုမ ဟုတ္ျပန္ပါဘူး။လြတ္လြတ္လပ္ လပ္စို့ရလို့လားမသိဘူး။ကိုကိုကနို့အုံတစ္ခုလုံးငုံစုပ္လိုက္၊ကေလးနို့စို့သလိုစို့လိုက္၊နို့သီးေခါင္းထိပ္ဖ်ား ေလးေတြကိုလၽွာႏွင့္ယက္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္

ဗိုလ္ႀကီးသေဘာပါ

ထူးစိန္ကလည္း မနားေတာ့ဘဲ ေဆာင့္သည္။ “အု” ထူးစိန္က ေဘးတေစာင္းတြန္းလဲခ်သည္။ ထပ္၍ ေဘးတေစာင္းလိုက္ လိုးသည္။ လိုးတာ မရပ္။ သူမလည္း အေၾကာေတြ တင္းေနေအာင္ ခံစားရင္း ခံသည္။ “ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္” “နာလား” “နာတယ္” ထူးစိန္က လီးျပန္ထုတ္သည္

တယ္ေကာင္းတဲ့ဖီလင္

ကိုေအာင္လည္း ဒီလိုစိတ္ႀကိဳက္ကုန္းေပးတဲ့ ဇနီးေခ်ာေလးကို ခ်စ္မိရတာ အခါခါပင္ ” ေအးပါ မိန္းမရယ္ ေနာက္ေန႔က် လီးရည္ခ်ိဳေအာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ပိုစားပါမယ္ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြက် ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ၿပီးၾကရေအာင္ကြာ ကိုတို့လည္း ကေလးယူၾကရေအာင္”

အေဆာင္ပ်က္ထဲက နုနုေမ

နုနုေမက အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲက စားပြဲခံုကိုလက္ေထာက္ကာဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ ရဲေမာင္က ခ်က္ခ်င္းမလိုးေသးပဲ တင္းရင္းေနသည့္နုနုေမဖင္ျကီးကို ထဘီေပၚကေန အားရပါးရဆုပ္နယ္ေလသည္။

စိတ္တုိင္းက်

တင္လွသည္ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ အုိးကလည္း လံုးက်စ္ေနသည္။ ကုိယ္လံုးကလည္း သြယ္သြယ္ေလး။ ရင္ကုိ ၾကည့္ဦး မလား စြင့္စြင့္ကားကားေလး။

ေမ့မရတဲ့ကိုကို

အိမ္ေနရင္း တပတ္ႏြမ္းလက္ျပတ္ေလးႏွင့္ အေရာင္အဆင္းမရွိေတာ့ေသာ ထမီေလးႏွင့္ သူမ၏ခႏၵာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းေလးမ်ားကို အပိုအလိုမရွိေစေပ သူလည္းျပန္ထြက္မသြားေသးပဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ ဆိုင္မွပစၥည္မ်ားအား ကိုင္ကာ သူမေလးအားခိုးရႈိးေနေတာ့သည္