Grab Love Story

ထဘီက ခ်က္ေအာက္ ေရာက္သြားေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးကေပၚလာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကထဘီကိုေခ်ဖ်ားဘက္မွေန၍ကြင္းလုံးခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး မခ်ိဳ၏ ႀကိဳးတပ္ခြေထာက္ပါ ေဘာင္းဘီကိုပါခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။အဝတ္ေတြအားလုံးကၽြတ္သြားေသာအခါ အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ခုံးခုံးႀကီး ထြက္ေပၚ၍ လာေလသည္

ႏွင္းျဖဴမွာ ေစာက္ေခါင္း၀ကို ဖင္လံုးၾကြက္သားအားေလးေတြစုျပီး အသားကုန္ ညွစ္ပိတ္ပါေသာ္လည္း ရာဘာတုတ္ၾကီး၏ထိပ္တြင္ ေခ်ာဆီသုတ္ထားေသာေၾကာင့္ အတံၾကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေလွ်ာကနဲေလွ်ာကနဲ ၀င္၀င္သြားေတာ့သည္။

အမဲမေတြက်ေတာ႕ ရင္ေရာ တင္ေကာ ၾကီးတယ္ ။ တင္းတယ္ ။ သူတို႕ အသားက ညက္ေညာတယ္လို႕ ပီဖိုး ထင္မိတယ္ ။ ေစ်းကလည္း အၿဖဴမထက္ ပိုသက္သာတယ္ လို႕ အယ္ေစးကလပ္က ထမင္းခ်က္က ေၿပာၿပဖူးတယ္ ။ ေၾကးစားေတြအေၾကာင္းကို သူတို႕ေနၾကတဲ႕ အပတ္မင္႕တိုက္ေအာက္ထပ္မွာ ေနတဲ႕ လူ၀ီ ဆိုတဲ႕

ေဘာ္လီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထဘီကိုျပင္ဝတ္လိုက္ရတြင္ေတာ့ မမၿမိဳင္၏ လံုးဝန္းျဖဴေဖြး မို႔ေမာက္ေနေသာ ေ႐ႊရင္အစံုကို လွမ္းျမင္လိုက္ရေလသည္။ ထဘီကို အနည္းငယ္မကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္အခ်မွာေတာ့ ျဖဴေဖြးေခ်ာမြတ္ေနေသာ မမၿမိဳင္၏ ေျခသလံုးသားေလးမ်ားႏွင့္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါ ျမင္ရေလေတာ့သည္

တစ္နာရီခန္႔ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သခင္မဟာ ကၽြန္ေတာ့ေက်ာေပၚတင္ထားတဲ့ သူမေျခေထာက္ေတြကုိ ဖယ္လုိက္ပါတယ္။ မလႈပ္မရွားဘဲေနေနရတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ဒူးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ကုိ နာက်င္ေနျပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုမွဘဲအနားရေတာ့တယ္လုိ႔ေတြးမိပါတယ္။

“သမီးကိုလိုးေတာ့မယ္မဟုတ္လားဟင္..လိုးပါေတာ့ေနာ္..” အရမ္းကိုထၾကြေနေသာ ခိုင္ၾကဴသင္းသည္ မရွက္မေၾကာက္ပင္ ေျပာလွ်က္ ကိုစိုးေနာင္၏မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုပင္ လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္ယူကာ သူမ ၏ေစာက္ပတ္အ၀တြင္ ေတ့ကပ္ေပးသည္။

အရင္ကေလာက္မရွက္ေပမယ့္ ၂ေယာက္သား ရင္ဖိုေနသည္ကအမွန္။ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္တြဲေနရင္း အိပ္ခန္းထဲေ၇ာက္ေတာ့ ဂ်ေလာက္ခနဲ တံခါးကိုပိတ္လုိက္သူက ေအးကုိ။ ေက်ာနဲ႕ ကုတင္နဲ႕ထိသည္ႏွင့္ လွဳပ္မရေတာ့တာက ဦးသိန္းေမာင္။

ႏို႔သီးေလးမ်ားပင္ေကာ့ေထာင္လာေလေတာ့သည္။ ပိပိေလးမွာလည္း အရည္တို႔ျဖင့္ စိုစြတ္လာေလေတာ့သည္။ လူ႐ိုင္းမေလးမ်ားကဲ့သို႔ပင္လီးႀကီးမ်ားျဖင့္ခံခ်င္စိတ္မ်ား ေပၚလာေလသည္။ လူ႐ိုင္းတို႔ လိုးေနၾကပုံမွာ အား၇ပါးရရွိလွသည္။ အေၾကာတၿပိဳင္းၿပိဳင္းႏွင့္ လိင္တံႀကီးက ပန္းႏုေရာင္အတြင္းသားေလးထဲသို႔ ဇြတ္ခနဲ ဇြတ္ခနဲ ဝင္သြားပုံမွာအသည္းယားစရာေကာင္းလွသည္။

လင္းလဲ့ ကုတင္ေပၚမွျပန္၍ ဆင္းလိုက္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ကာ ေရလဲထဘီ ေဟာင္း ေလးကိုယူ၍ သူမေပါင္ခြၾကားကိုသုတ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္၍လွဲလိုက္သည္။ လင္းလဲ့၏ ပုံသ႑ာန္မွာ အသက္မပါ ေႏွးေကြး၍ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို လႈပ္ရွား၍ေနသည္

ဒါေတာင္ ဦးသိန္းေမာင္ၾကီးက မူးမူးၿဖင့္ အစန္းေက်ာကိုသပ္ေပးေနေသး။ ခံစားမွဳေပါငး္စံုၿဖင့္ စြံအေနေသာအစန္းမွာ ၾကာၾကာ မအႏုိင္။ ၿဗြတ္ခနဲ၀င္လာေသာ လီးၾကီးေၾကာင့္ “””အားးးးး အေမ့….”ဟု ေအာ္မိသည္ေလ။ တံေတြးေပေနသၿဖင့္ ေလ်ာေလ်ာရွဴရွဴ ၀င္သြား၏