November 24, 2024

၁၆နွစ္သားရ႕ဲ အေတြ႕ၾကဳံ

ရံတိုင္ကို ကမန္းကတမ္းခ်ည္ၿပီး လွည္းေပၚမွ ခုန္ဆင္းကာာ လဲက်ေနေသာ မရင္ေမဆီသို႔ အေျပးေရာက္သြားသည္။ မရင္ေမတစ္ေယာက္ ဒူးတုပ္အေနအထားျဖင့္ ေမွာက္ရက္ႀကီး ပုံလဲေန၏။ သူ႔မ်က္ႏွာက မခ်ဳိမခ်ဥ္ ၿပံဳးစိစိႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ တက္လူက မရင္ေမေဘးတြင္ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ခ်ဳိင္းေအာက္လက္လွ်ဳိလွ်က္ ေပြ႔ထူလိုက္သည္။

ေမာင့္အလိုက်

ခင္သက္ထားလည္း အထက္သို႔ေကာ့ေကာ့တက္သြားၿပီးလွ်င္ ေမာ့၍ဦးဘအားၾကည့္ကာ ‘‘ အခုမွ အဆုံးဝင္တယ္ဘဘႀကီးရဲ႕ ၊ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္စမ္းပါ၊ ထားေတာင့္ခံထားမယ္ ’’ ဟု ရယ္ေသြးသြမ္း၍ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့လည္း၊ ေယာက်္ားမ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲအသက္ႀကီးႀကီး ဒီေနရာမ်ိဳးမွာ တကယ္ႀကိဳးစားပါလားဟု မွတ္ခ်က္ခ်မိျပန္သည္။

ေမာင္မေထာင္းန႕ဲ မေၫွာင့္မယ္

ဒါေပမယ့္ အာႏိုး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွ အေခ်ာင္းႀကီးက သူမ၏ ေပါင္ရင္း တြင္ တင္ကာ ဆီးခုံကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ထိ၍ေနသည္။ ယားတတ္ေသာ ေထြးေထြိျဖစ္ေန၏။ ခး ယားက်ိက်ဏအၾကာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေထြးေထြးတစ္ေယာက္ ဒီအေခ်ာင္းႀကီးကို ပို၍ထိခ်င္သည့္သေဘာျဖင့္ သူမ၏ ခါးေလးကို ပို၍ဖိကပ္ေပးမိသည္။

ကိုကို႔အတြက္ ရွယ္အစီအစဥ္

ဘာ္ဒါက ခ်စ္ခ်စ္ရဲ႕ ေနာက္ကေန ခ်စ္ခ်စ္ရဲ႕ဖင္ေတြကို မထိတထိနဲ႔လာလာပြတ္ေနတာကို က်ေနာ္ျမင္ေနရတယ္… အဲလိုက်ေနာ့္မိန္းမဖင္ေတြကို လာပြတ္ရင္းနဲ႔ ဒီေကာင္က က်ေနာ့္ကို အကဲခတ္ေနေသးတာ… က်ေနာ္ကမျမင္ခ်င္ေဆာင္ေနေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ဖင္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာလာကိုင္ေတာ့တာပဲ

လက္ဥိီးဆရာမႀကီး

က်ေနာ္ကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ အဆင္သင့္သလိုဘဲ သူ႔နို႔ႀကီးကို ပြတ္ေပး ေနလိုက္ပါတယ္။ စို႔ေနတဲ့နို႔ကလည္း နို႔ခ်ိဳခ်ိဳ ေတြအမ်ားႀကီးထြက္ပါတယ္။ သူကက်ေနာ့ေခါင္းကို ကိုင္ထားၿပီး ပါးစပ္က တအင္းအင္း နဲ႔ညည္းေနပါတယ္။

ရမက္ထန္တ႔ဲခင္ထားငယ္

ေပါင္တန္ကိုထမ္းတင္ထားေသါေၾကာင္႕ ခင္ထားငယ္၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုသည္ ေျပာ႕ေျပာ႕ အိအိ ပံု႕ပံု႕ ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ မင္းေဇာ္သည္ ခင္ထားငယ္၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုလက္၀ါး တစ္ခု စီျဖင္႕ အုပ္ကာ ခပ္တင္း တင္းကိုင္လိုက္သည္။ ထိုသို႕ကိုင္ရာတြင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဖင္သားႏွစ္ခုအလယ္႐ွိ အကြဲေၾကာင္းကို က်က်နန ကိုင္မိေစရန္ ျပဳသည္။

တခုလပ္​မမ

ကိုကလဲ ေရစိုေနတဲ့ သူ ထမိန္ေအာက္က သူဖင္လုံးႀကီးေတြကိုၾကည့္ေနေတာ့ လကေတာင္လာပါေလေရာဗ်ာသူကပဲ စကားစတာပါ.. “အမေလးေၾကာက္စရာႀကီး” တဲ့. “ဘာလဲ ” လိုဆိုေတာ့ “ဘာမွဟုတ္ဘူး” တဲ့ အဲ့လိုနဲ႔အဲ့တရက္ပီးတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ.

ေရႊနန္းထက္က ခယ္မေလး

အတူတူ ေရခ်ဳိး ခ်ီးတြန္းၾကတာေပါ့။ ဖြာက်လာေသာ ေရပန္းေအာက္မွာ သူမကို အေနာက္ကေန ဖက္ထားရင္း လည္ပင္းကို နမ္းရိႈက္မိသည္။ သူမရဲ႕ ဆံပင္ ရွည္ရွည္ေတြ ေရမစိုေအာင္ ေရကာဦးထုပ္ေဆာင္းထားေသာ လည္ပင္းရွည္ရွည္ေလးက ပိုျပီး ထင္ေပၚေနသည္။

ဆရာမေျခာက္ေယာက္ ကုိယ္တစ္ေယာက္

ေဆာ္ေတြရ႕ဲ ပါးစပ္ထဲ လီးေရာက္တုိင္း ထြန္းထြန္းက ေခါင္းကုိင္ထားကာ ဇိမ္ယူတတ္သည္။ “ခ်ယ္ရီ” နံရံကုိ လက္ေထာက္ကာ အုိးကုိ ျပထားရင္း ခ်ယ္ရီသည္ စစ္သည္မ်ား တန္းျဖဳတ္ဆုိသည့္ ပံုစံျဖင့္ သူ႔ထံ ေရာက္လာသည္။ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်သည္။

အိုးေကာင္းလို ့ဒိုးေတာင္း

“ အား .. ပါး .. ပါး .. နာလိုက္တာ … ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ဆရာမ … အား … ကၽြတ္ … ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ … ” ခင္ေမလြင္သည္ သူမ၏ ဖင္တံုးေလးေပၚက အရႉိးေတြကို ေဆးလူးရင္း .. ဆရာမကိုလည္း ေမတၱာပို ့လၽွက္ … ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေတြးေတာလ်က္ရွိသည္။ “ ဆရာမက ငါ့ကို မုန္းမွာေပါ့