အေပးေကာင္းမူ႔ေၾကာင့္

သူမမွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေသြးသားဆူၿဖိဳးတက္ႂကြခ်ိန္၌ လင္ျဖစ္သူ၏ စြန္႔ခြာသြားမွုေၾကာင့္ ေလာကစည္းစိမ္ကို ေကာင္းစြာ မခံစားရရွာေပ။ သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အျခားေယာက္်ားသားမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံျခင္းလည္းမရွိခဲ့။ အႏၲရာယ္ကင္းေသာ၊ လုံျခဳံေသာ စိတ္အာသာေျဖနည္းမ်ိဳးႏွင့္သာ ဖင္ကို လီးနဲ႔အေထာက္ခံ အေတ့ခံကာ စိတ္ေျဖရာရွာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သူမ၏ စိတ္မွာ နားလည္ရခက္ေလသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တင္ယုႏြယ္မွာ အျပန္ခက္ခဲ ကားရွားမွုေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ေနရေပ၏။

မိုးကလည္း ခုနေလာက္က သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာထားျခင္းေၾကာင့္ ေအာက္ဆိုက္ကားသမားေတြ အရက္ဆိုင္ထဲ ေရာက္ေနၿပီလားဟု ေတြးေနမိသည္။ ကားလာရာလမ္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားမီးေရာင္တခုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ တင္ယုႏြယ္ အားတက္သြားရသည္။ ေအာက္ဆိုက္ကားျဖစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းေသာ္လည္း တင္ယုႏြယ္ ဆုေတာင္းမျပည့္ခဲ့။ တကၠစီတစ္စီး ျဖစ္လို့ေန၏။ ” ဟြန္း.. ကားေတြကလည္း ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ မသိဘူး.. “။

တင္ယုႏြယ္ စိတ္တိုစြာ ေရရြတ္ရင္း ေျခေလးေဆာင့္ကာ ကားကို ေမၽွာ္လင့္တႀကီး ေမၽွာ္ေနရာမွ ေနာက္သို့ျပန္ဆုတ္ေနလိုက္သည္။ တကၠစီက တင္ယုႏြယ္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေက်ာ္ေမာင္းသြားသည္။ ေရွ႕ႏွစ္လံေလာက္အကြာတြင္ ကားရပ္သြားၿပီး ေနာက္ျပန္ဆုတ္လာ၏။ တင္ယုႏြယ္ နားမလည္နိုင္သလိုႏွင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ကားက သူမေရွ႕မွာ တုံ႔ကနဲရပ္လာ၏။ ကားထဲမွာ ခရီးသည္မပါဘဲ ေမာင္းသူတဦးသာ ရွိေနသည္။ ” ညီမ.. ဘယ္ျပန္မလို့လဲ ” ” ရတယ္ အစ္ကို.. ရတယ္.. က်မ လိုင္းကားေစာင့္ေနတာ.. “။

မဟုတ္ပါဘူး.. အစ္ကိုက ဘုရင့္ေနာင္ဘက္ ဂိတ္ျပန္ထိုးရမွာဆိုေတာ့ လမ္းၾကဳံရင္ ေခၚသြားေပးမလို့ပါ.. ကားခေပးစရာမလိုပါဘူး.. လိုင္းကားေတြက ဒီအခ်ိန္ရွားသြားၿပီေလ.. ညီမတေယာက္ထဲ ညည့္နက္သြားမွာစိုးလို့ပါ ” ပထမ သူမကို မေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးထင္သြားမွာစိုး၍ တင္ယုႏြယ္ အတင္းျငင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ကားေမာင္းသူက သူမ၏ အထင္ကို ရိပ္မိဟန္ျဖင့္ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြေျပာဆိုကာ အကူအညီေပးသည့္သေဘာ ေျပာလာမွုေၾကာင့္ တင္ယုႏြယ္ အားနာသြားရသည္။

အင္း.. က်မက အင္းစိန္ေစ်းနား ျပန္ရမွာ.. ကားဌားခေတာ့ မတတ္နိုင္ဘူးေနာ္.. ” ရပါတယ္.. အစ္ကိုက ကူညီတာပါ.. ကဲ.. တက္.. တက္ ” ဒီလိုနဲ႔ တင္ယုႏြယ္တေယာက္ မိတ္ေဆြသစ္ေယာက္တိုးခဲ့ရျပန္သည္။ တကၠစီေမာင္းသူက အသက္(၃၈)ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီး ကိုသိန္းေမာင္ဆိုသူျဖစ္သည္။ တင္ယုႏြယ္ႏွင့္ အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕ဆုံျဖစ္သည့္ေန႔မွ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ သိန္းေမာင္မွာ သူမ အလုပ္ျပန္ကားေစာင့္သည့္ ကားဂိတ္အနီးတြင္ သူ၏ အဌားကားေလးျဖင့္ မေယာင္မလည္ ေရာက္ရွိေနတတ္ေတာ့ည္။

တင္ယုႏြယ္ျပန္တိုင္း သူ၏ကားျဖင့္ လိုက္ပို့ေပးတတ္သည္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ႀကိဳပို့လုပ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခင္မင္ရင္းႏွီးလာၾက၏။ သိန္းေမာင္ကလည္း ကေလးအေဖတခုလပ္တေယာက္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း သိန္းေမာင္က တင္ယုႏြယ္ကို ပြင့္လင္းစြာ ေျပာျပထားသည္။ သိန္းေမာင္၏ မိန္းမက ကေလးတေယာက္ႏွင့္ သူ႔ကိုထားပစ္ခဲ့ၿပီး လင္ငယ္ေနာက္သို့ လိုက္သြားတာျဖစ္သည္။ တင္ယုႏြယ္မွာ သူမႏွင့္ ဘဝတူခ်င္းလည္းျဖစ္ၿပီး။

သူမအေပၚအကိုတေယာက္လို ေဖးမကူညီတတ္ေသာ သိန္းေမာင္ကို စာနာနားလည္ကာ ပိုမိုခင္မင္လာခဲ့သည္။ အခ်ိန္ေန႔ရက္တို့ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ရင္းႏွီးမွုကလည္း နက္ရွိုင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ တရက္မွာေတာ့… ” ညီမ.. ဒီေန႔အလုပ္နားလို့ရလား ” ” ဟင္.. အကို ဘာလုပ္မလို့လဲ.. ” ” ညီမကို တခုခုလိုက္ေကၽြးခ်င္လို့ပါ.. ညက အကို ကားဆြဲေကာင္းတယ္ေလ ” တင္ယုႏြယ္ အလုပ္သြားခ်ိန္လာႀကိဳၿပီး သိန္းေမာင္က ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အစပိုင္း၌ တင္ယုႏြယ္ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္သာ သိန္းေမာင္လာႀကိဳတတ္ေသာ္လည္း ရင္းႏွီးမွုပိုလာသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္သြားခ်ိန္လည္း သိန္းေမာင္လိုက္ပို့တတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ တင္ယုႏြယ္က သိန္းေမာင္ကို သူမတို့လမ္းထိပ္မွတ္တိုင္တြင္ မေစာင့္ခိုင္းပဲ ေရွ႕တမွတ္တိုင္မွသာ ႀကိဳ၍ ေစာင့္ခိုင္းတတ္သည္။ သိန္းေမာင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးမွုကို သူမတို့ပတ္ဝန္းက်င္မွ ေျပာစရာျဖစ္လာမည္စိုး၍ပင္ျဖစ္သည္။ သူမက စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ိဳးျဖစ္သည္။

သိန္းေမာင္၏ ကမ္းလွမ္းမွုကို တင္ယုႏြယ္ လက္ခံလိုက္သည္။ သိန္းေမာင္အေပၚ စာနာသနားစိတ္ျဖင့္ သူမ သံေယာဇဥ္တြယ္မိေနၿပီျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ သိန္းေမာင္ အလိုကို လိုက္ေလ်ာမိတာျဖစ္သည္။ သိန္းေမာင္က စားေသာက္ဆိုင္တခုတြင္ ဟင္းအမည္စုံလင္စြာျဖင့္ တင္ယုႏြယ္ကို ေကၽြးေမြး၏။ ” စား.. ညီမ ” ” အကိုလည္း စားေလ.. ” ” ဟို.. အကိုနဲနဲေလာက္ ေသာက္ခ်င္တယ္.. ညီမ ခြင့္ျပဳပါလား ” ထမင္းစားခါနီး တပက္ႏွစ္ပက္ေလာက္ေသာက္တတ္ေသာ အက်င့္ေၾကာင့္ သိန္းေမာင္ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

ရပါတယ္.. အကိုရဲ့.. ေသာက္ခ်င္ေသာက္ပါ.. ဒါေပမယ့္ အမ်ားႀကီးေတာ့ မေသာက္နဲ႔ေနာ္.. ကားေမာင္းရအုံးမွာ.. ” အင္းပါ.. ညီမရဲ့ ” သိန္းေမာင္ႏွင့္ တင္ယုႏြယ္တို့ စားေသာက္လို့ၿပီးသည့္ အခ်ိန္က ေန႔တဝက္ပင္မက်ိဳးေသး။ သိန္းေမာင္က သူမကိုေနာက္တခု ေတာင္းဆိုျပန္သည္။ ” ညီမ.. မျပန္ပါနဲ႔အုံးေနာ္.. အကိုတို့ ကားပတ္ေမာင္းၿပီး စကားေျပာၾကမယ္ေလ ” ” အကိုက ကားမဆြဲေတာ့ဘူးလား.. ” ” ဟင့္အင္း.. အကို ဒီေန႔ ညီမနဲ႔ ေလၽွာက္လည္မယ္ စိတ္ကူးထားတာ “။

အို.. အကိုကလည္း.. တင္ယုႏြယ္ ရင္ထဲ သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သိန္းေမာင္ျပဳမူေနပုံက သမီးရည္းစားေတြႏွယ္။ ေနာက္ၿပီး သိန္းေမာင္၏ အၾကည့္ေတြကလည္း သူမအေပၚ အရမ္းစူးနစ္မွုရွိေနသည္ဟု တင္ယုႏြယ္ မိန္းမသားသဘာဝအရ ခံစားသိရွိေနျပန္သည္။ ” အကိုတို့ ကားေလၽွက္ေမာင္းၾကမယ္ေနာ္ ” တင္ယုႏြယ္ ေခါင္းညိတ္မိျပန္ပါသည္။ သိန္းေမာင္က သူ၏ ကားေလးကို လွည့္ပတ္ေလၽွာက္ေမာင္းရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ့ျပင္သို့ ဦးတည္လာသည္။

ေအာင္ေဇယ်ႀကိဳးတံတားႀကီးကို ေက်ာ္လြန္၍ တြံေတးဘက္သို့သြားေသာ လမ္းဘက္ ေမာင္းႏွင္ေန၏။ တင္ယုႏြယ္ကလည္း ဘယ္သြားမွာလဲ၊ ဘယ္ေမာင္းေနတာလဲ မေမး။ အသာၿငိမ္သက္ကာပင္ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ အခ်ိန္က ေနဝင္ဖ်ိဳးဖ်အခ်ိန္သို့ပင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ သိန္းေမာင္က သူ၏ ကားေလးကို ကားလမ္းမႀကီးမွ ေဘးသို့ သြယ္ဆင္းသြားေသာ လမ္းကေလးတခုဆီသို့ ခ်ိဳးေကြ႕ခ်လိုက္ၿပီး ရပ္တန္႔ပစ္လိုက္၏။ ” ညီမ.. ေအာက္ဆင္းေလ.. ေလေကာင္းေလသန္႔ေလးရွုၿပီး စကားေျပာၾကတာေပါ့ “။

မဆင္းခ်င္ဘူး အကိုရယ္.. တင္ယုႏြယ္ ရင္ေတြခုန္ေနသည္။ သိန္းေမာင္ သူမကို ဘာေၾကာင့္ ဒီကို ေခၚလာခဲ့သလဲဆိုတာ သူမစိတ္ထဲ သိေနသလိုပင္။ ေနာက္ၿပီး ထိုလမ္းၾကားေလးထဲ၌လည္း ကားႏွစ္စီး သုံးစီး ေနရာအေတာ္ျခားကာ ရပ္ထားေၾကာင္းေတြ႕လိုက္မိသျဖင့္ ဒီေနရာေလးက အတြဲေတြလာၿပီး ခ်စ္ၾကည္ႏူးတတ္ၾကသည့္ ေနရာေလးျဖစ္ေၾကာင္း သူမ နားလည္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္လည္းပါသည္။ တင္ယုႏြယ္ မထုံတတ္ေတးနဲ႔ ၿငိမ္ေနေတာ့ သိန္းေမာင္ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လို့လာသည္။

အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ ေသြးကလည္း ဆူေနျပန္ရာ စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း လူကပါခ်င္ေနသည္။ သိန္းေမာင္က တင္ယုႏြယ္လက္ကေလးကို ဆြဲယူလိုက္သည္။ ထိုမွ ပခုံးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ျပန္၏။ ” အို.. အကို.. ” တင္ယုႏြယ္ မ်က္လုံးအဝိုင္းသားေလးႏွင့္ ေမာ့ၾကည့္သည္။ သိန္းေမာင္ကလည္း စူးစူးနစ္နစ္ျပန္ၾကည့္သည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသည္။ မ်က္လုံးခ်င္းစကားေျပာသည္။ ထိုမွရင္ဘတ္ခ်င္း နားလည္သြားၾကပုံရသည္။ ထိုင္ခုံတေနရာစီမွ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုက ပူးကပ္သြားၾကေတာ့၏။

သိန္းေမာင္က သူမ၏ ပခုံးသားအိအိေလးကို ခပ္တင္းတင္း ဆြဲေပြ႕ထားၿပီး ရွက္ေသြးေရာင္ျဖာေနေသာ ပါးျပင္မို့မို့ေလးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ နဖူးျပင္၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့တို့ကိုလည္း မက္မက္ေမာေမာျဖင့္ ယုယစြာနမ္း၏။ တင္ယုႏြယ္၏ လည္ပင္းေလးကေမာ့ေနၿပီး မ်က္လုံေလးကို ေမွးမွိတ္ထားကာ သိန္းေမာင္၏ အနမ္းကို ၾကည္ျဖဴစြာခံယူသည္။ သူမလက္ကေလးေတြကလည္း သိန္းေမာင္၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ထားရင္း ပြတ္သပ္ေပးေန၏။

သိန္းေမာင္တဆင့္ တက္ျပန္သည္။ တင္ယုႏြယ္၏ ဖူးျပည့္ေနေသာ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖိကပ္စုပ္နမ္း လိုက္သည္။ တင္ယုႏြယ္ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ႐ုန္းကန္ခ်င္ဟန္ႏွင့္ တြန္႔ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ခဏအတြင္းမွာပင္ ျပန္လည္ၿငိမ္သက္သြားရွာ၏။ သိန္းေမာင္လက္ရဲဇက္ရဲျဖစ္လာသည္။ တင္ယုႏြယ္၏ ပခုံးသားေပၚမွ လက္ေတြက ရင္သားေပၚသို့ေရာက္ရွိသြား၏။ နို့အုံေတြကို အကၤ်ီေပၚမွပင္ ခပ္တင္းတင္းေလးဆုပ္နယ္ေပး၏။ ” ႁပြတ္.. အြန္း.. ႁပြတ္.. အင္း.. ဟင္း.. အကို.. အဲလိုေတာ့ မလုပ္နဲ႔ကြယ္.. ညီမ မႀကိဳက္ဘူးကြာ.. “။

အရမ္းခ်စ္ေနမိၿပီ ႏြယ္ရယ္.. အကို အရမ္းခ်စ္ေနၿပီသိလား.. ” အို..ႁပြတ္.. ႁပြတ္.. အြန္း.. ဟြန္း.. ႁပြတ္.. အင္း.. ဟင္း.. ဟင္း.. ” နို့ေတြကို ဆုပ္နယ္ျခင္းခံလိုက္ရသျဖင့္ တင္ယုႏြယ္ ျငင္းသည္။ ဒါေပမယ့္ သိန္းေမာင္က သူ႔ကိုနာမည္ပင္ အဖ်ားဆြတ္ေခၚၿပီး အရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုေသာ စကားကို တတြတ္တြတ္ေျပာကာ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ထပ္မံ၍ အငမ္းမရ စုပ္နမ္းျပန္သည္။ သိန္းေမာင္၏ မြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းေတြကို တင္ယုႏြယ္တေယာက္ အံတုနိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။

တခဏအတြင္း ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ေသာ အနမ္းမ်ား ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအသက္ရွူသံေတြ ျမန္ဆန္ျပင္းထန္လာေတာ့၏။ သိန္းေမာင္ ပိုမိုရဲတင္းသြက္လက္လာသည္။ တင္ယုႏြယ္၏ အကၤ်ီေအာက္သို့လက္ကို လၽွိုသြင္းၿပီး အတြင္းမွ ဘရာစီယာေအာက္ထဲလက္ထိုးထည့္ကာ ေႏြးေထြးအိညက္ေသာ နို့အုံေလးကို အုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ နို့သီးေခါင္းေလးကိုလည္း လက္ျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ျပန္၏။ ” အြန္း.. အင္း.. ဟင္း.. ” တင္ယုႏြယ္ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာသည္။

သူမ၏ လက္ကေလးေတြကလည္း သိန္းေမာင္၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို မခ်င့္မရဲဟန္ျဖင့္ စုန္ဆန္ပြတ္သပ္ေနရွာ၏။ တင္ယုႏြယ္မွာ လင္ျဖစ္သူႏွင့္ ကြဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ကင္းကြာေနခဲ့ရေသာ ကာမအရသာကို ႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕မ်ားဆီမွ စတင္ခံစားလာရၿပီျဖစ္သျဖင့္ ရမၼက္ေသြးမ်ား တျဖည္းျဖည္း ဆူပြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ သိန္းေမာင္က တင္ယုႏြယ္ထိုင္ေနေသာခုံကို ေနာက္သို့လွန္ခ်လိုက္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ သူမမွာ ပက္လက္ေလးျဖစ္လို့သြားရသည္။

သိပ္ခ်စ္တယ္.. ႏြယ္ရယ္ သိန္းေမာင္က ေျပာရင္း ကားေမာင္းသူထိုင္ခုံဘက္မွ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ တင္ယုႏြယ္ထိုင္သည့္ ထိုင္ခုံဘက္သို့ က်ပ္က်ပ္ညပ္ညပ္ျဖင့္ပင္ ဝင္၍ ပူးကပ္ထိုင္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ တင္ယုႏြယ္ကို ေထြးဖက္ေပြ႕ပိုက္ထားရင္း နဖူး၊ ပါးျပင္၊ လည္ပင္းတို့ကို နမ္းျပန္သည္။ အကၤ်ီေအာက္သို့ လက္ကို ႏွိုက္ၿပီး နို့ေတြကိုလည္း ဆုပ္နယ္ေနေသးသည္။ တင္ယုႏြယ္မွာေတာ့ သိန္းေမာင္၏ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္နမ္းရွုံ႔မွုမ်ားေၾကာင့္။

အသက္ရွူသံမ်ား ျပင္းထန္ကာ ရင္ဘတ္ေလးကလည္း တခ်က္တခ်က္ေကာ့တက္သြားရရွာသည္။ ႏွုတ္မွလည္း တဟင္းဟင္းျဖင့္ ဖီလင္ေတြတက္ကာ ၿငီးျငဴသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚေနျပန္ေသး၏။ သိန္းေမာင္၏ အကိုင္အတြယ္ေတြက တင္ယုႏြယ္၏ အဓိကေနရာေတြဆီသို့ ေရာက္ရွိလာျပန္သည္။ လက္တဖက္က တင္ယုႏြယ္ ေက်ာေအာက္သို့ထိုးသြင္းကာ လက္လၽွိုၿပီး နို့ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ က်န္လက္တဖက္ကေတာ့ တင္ယုႏြယ္၏ ဗိုက္သားေလးေတြေပၚ ပထမဆုံး အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရင္းမွ။

တျဖည္းျဖည္းေလၽွာတိုက္ပြတ္ဆင္းသြားကာ ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚတြင္ တရြရြပြတ္သပ္ေပးသည္။ ထိုမွ ေပါင္တံတုတ္တုတ္ေတြေပၚ ေျဖးညင္းစြာ ပြတ္သပ္ေပးျပန္သည္။ ” အင္း.. ဟင္း.. အကိုရယ္.. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ.. ႏြယ္မေနတတ္ေတာ့ဘူး.. အရမ္းဆိုးတာပဲ.. ” တင္ယုႏြယ္က သူမကိုယ္သူမ သိန္းေမာင္ေခၚသည့္အတိုင္း ‘ႏြယ္’ဟုပင္ သုံးႏွုံးလိုက္ၿပီး ခပ္ခၽြဲခၽြဲေလး ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအမူအရာေလးကို ၾကည့္ၿပီး သိန္းေမာင္၏ ရမၼက္ေတြပိုျပင္းထန္လာရကာ။

လက္ေတြက တင္ယုႏြယ္၏ ထမီစေအာက္နားမွ လၽွိုသြင္းကာ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို မိမိရရ အုပ္ကိုင္ဖိညႇစ္လိုက္ေလေတာ့၏။ ” အင့္.. ဟင့္.. အကိုရယ္.. ” တင္ယုႏြယ္ ဖင္ေလးက ႂကြတက္လို့လာသည္။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သိန္းေမာင္က သူမ၏ ထမီေလးကို ခါးဆီသို့ မရရေအာင္လွန္တင္ပစ္လိုက္သည္။ တင္ယုႏြယ္ မျငင္းသာ။ မ်က္ႏွာေလးနီရဲၿပီး ရွက္ေနေသာ္လည္း အသာပင္ ၿငိမ္သက္ေနရွာ၏။ သူမလည္း ကာမေရယဥ္ေၾကာမွာေမ်ာကာ ရမၼက္ေစစားရာသို့ လိုက္ပါခ်င္ေနမိၿပီျဖစ္၏။

ကားေခါင္းခန္း ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ေလးထဲ၌ပင္ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ သိန္းေမာင္ အသည္းအသန္ႀကိဳးစားေန၏။ အခ်ိန္အခါကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံး ေမွာင္စျပဳေနၿပီမို့ သိန္းေမာင္ ရဲတင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ တင္ယုႏြယ္မွာလည္း ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ဗလာက်င္းေနရၿပီမို့ သိန္းေမာင္အျမင္အာ႐ုံ၌ သူမ၏ အလွကို မက္ေမာေနၿပီျဖစ္သည္။ တင္ယုႏြယ္၏ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးကေတာ့ အဓိက ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚ၌ လုံျခဳံစြာ ဖုံးအုပ္ထားဆဲပင္။

သို့ေပမယ့္ သူမေစာက္ဖုတ္အုံေလးက ပင္တီေလးေအာက္မွပင္ ေဖာင္းႂကြခုံးထလို့ေနသည္။ ထိုေနရာသို့ သိန္းေမာင္ မက္ေမာစြာ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ရွက္လြန္းသျဖင့္ တင္ယုႏြယ္ မ်က္လုံးေလးကိုစုံမွိတ္ထားသည္။ အသားေတြကလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာသည္။ ကေလးတေယာက္ေမြးဖူးေသာ မိန္းမေပမယ့္ ၾကဳံေတြ႕ေနရသည့္ အေျခအေန၊ ေနရာ၊ အခ်ိန္အခါက သူမကို ရင္ဖိုကာစိတ္လွုပ္ရွားေစသည္။ သိန္းေမာင္က သူမ၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ခက္ခက္ခဲခဲခၽြတ္ေနသည္။

တင္ယုႏြယ္ကလည္း ကူညီကာ ဖင္ႂကြေပးၿပီး အခၽြတ္ခံသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မက္ေမာစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။ တင္ယုႏြယ္၏ ေအာက္ပိုင္းႀကီးက ေယာက္်ားႏွင့္ေဝးတာၾကာၿပီမို့ အားသစ္အင္သစ္ေတြႏွင့္ ဖြံ့ၿဖိဳးစြင့္ကားလၽွက္ တင္းေမာက္လၽွက္ရွိေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စားမတတ္ ဝါးမတတ္ျဖင့္ သိန္းေမာင္ မက္ေမာစြာၾကည့္သည္။ တံေထြးကိုလည္း ခဏခဏမ်ိဳခ်လို့ေနေသး၏။ သူ႔စိတ္ေတြကို ခ်ဳပ္တီး၍ မရနိုင္ေတာ့။

သူဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ေခါင္းေပၚမွပင္ ေက်ာ္၍ ခၽြတ္လိုက္သည္။ သိန္းေမာင္လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ အလြန္မင္း ေတာင့္တင္းမာေက်ာလို့ေန၏။ သိန္းေမာင္က တင္ယုႏြယ္၏ ေပါင္တဖက္ကို ဆြဲမၿပီး လက္ျဖင့္ ထိန္းကာ သူမ၏ ေပါင္တန္ရွိရာေနရာသို့ သူ႔ဒူးကိုေထာက္ကာ ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ က်ဥ္းက်ပ္လွေသာ ကားေရွ႕ခန္းထဲ၌ပင္ မရ ရေအာင္လိုးဖို့ သိန္းေမာင္ႀကိဳးစားေနေလသည္။ ကားအတြင္း မီးမွိန္မွိန္ေလးေၾကာင့္ မသဲမကြဲျမင္ေနရေသာ ေစာက္ဖုတ္အုံဆီသို့ သူ၏ လီးကို ေတ့ေထာက္လိုက္သည္။

အင္း.. ဟင့္.. အကို.. လီးက ေစာက္ေစ့ေပၚတည့္တည့္ ထိုးေထာက္လိုက္မိသျဖင့္ တင္ယုႏြယ္ က်င္ခနဲခံစားလိုက္ရၿပီး ေကာ့တက္သြားသည္။ တင္ယုႏြယ္၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚ လီးေထာက္မိမွ သူမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ေတြထေနသလဲဆိုတာ သိန္းေမာင္သိလိုက္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ပူေႏြးခၽြဲပ်စ္ေသာ အရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲေနသည္ကို လီးထိပ္ႀကီးမွတဆင့္ ထိေတြ႕ခံစားလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ သိန္းေမာင္ သူ၏ လက္တဖက္ကို အကူအညီယူကာ။

ေစာက္ေခါင္းဝကို ခ်ိန္၍ ေတ့ေထာက္ၿပီး ဖိလိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” ႁပြတ္.. ဖြတ္.. ဒုတ္.. ” ” အ.. အင့္.. ဟင့္.. ဟင္း.. ” လီးက အရည္ၾကည္ေတြ ရႊဲနစ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို့ ေလၽွာကနဲ တရွိန္ထိုးေဆာင့္ဝင္ကာ လီးဒစ္ႀကီးက သားအိမ္ကို ေျပးေဆာင့္သည္။ ဒါေပမယ့္ တင္ယုႏြယ္ အသာေလး ခံနိုင္သည္။ သိန္းေမာင္၏ေဆာင့္ခ်က္ကို အသံေလးထြက္ၿပီး သာမန္ၿငီးျငဴ႐ုံမၽွသာ ျပဳသည္။ သိန္းေမာင္လီးက တုတ္ခိုင္ေသာ္လည္း (၅)လက္မေလာက္ရွည္သည္။

ကားထိုင္ခုံေပၚ ေခြေခါက္ျဖဲကားသည့္ ပုံစံျဖင့္ အလိုးခံေနရျခင္းေၾကာင့္သာ သားအိမ္ကို လီးက သြားေဆာင့္မိျခင္းျဖစ္သည္။ သိန္းေမာင္က လီးစဝင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဆက္တိုက္ပင္ မရပ္မနားေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အားပါလွသည္။ တင္ယုႏြယ္ကလည္း ေကာ့ခံသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္လည္း လီးကို ဆြဲညႇစ္ေပးသည္။ ေအာက္ေပးေကာင္းေကာင္းျဖင့္ အလိုးခံသည္။ တင္ယုႏြယ္၏ အေပးေကာင္းမွုေၾကာင့္ သိန္းေမာင္၏ လီးတေခ်ာင္းလုံး ပူထူက်င္ဆိမ့္တက္လာရေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္လိုးခ်က္ေတြကလည္း အဆမတန္ျမန္ဆန္ျပင္းထန္လာေတာ့၏။

အင့္.. ဟင့္.. ဟင့္.. အင္း.. အင္း.. ဟင္း.. ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စိပ္လာသည္။ ျမန္လာသည္။ သိန္းေမာင္ၿပီးခ်င္လာသည္။ တင္ယုႏြယ္ကလည္း အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ အတင္းဆြဲညႇစ္သည္။ တင္ယုႏြယ္ကလည္း အရသာေတြ႕ကာ ဖီးတက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ကင္းကြာျပတ္လပ္ေနခဲ့ေသာ ကာမအရသာကို ျပည့္ဝစြာခံစားေနရသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္…” အ.. အ.. အင္း.. ဟင့္.. ဟင္း… ” ဟင္းကနဲ သံရွည္ဆြဲသံကို ၾကားလိုက္ရၿပီး တင္ယုႏြယ္တကိုယ္လုံး တြန္႔လိမ္ေကာ့တက္လို့သြား၏။ သူမၿပီးသြားေၾကာင္း သိန္းေမာင္သိလိုက္သည္ႏွင့္ ခဏမွာပင္ သူ၏လီးထိပ္မွ သုက္ရည္ေတြကို တင္ယုႏြယ္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို့ ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့ေလသည္ …….ၿပီးပါၿပီ။