ခိုးစားခ်င္တာလဲ

ေအး…လူတစ္ေယာက္ဟာ ကာမေရာဂါ စြဲကပ္လာရင္ ဒီေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစတဲ့ ေဆးမရွိဘူးလို႔….ဆိုလိုတာေပါ့ကြာ…အဲ…ဒါေပမဲ့…. မိမိရဲ့ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့ဆမႈ မရွိျခင္းကေတာ့ ကာမေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့ အလြန္အစြမ္းထက္တဲ့ ေဆးပါဘဲတဲ့…..” “…..ေႀသာ္.. ဟုတ္ကဲ့…အဘ သာလွ… ဒါနဲ႔…လကၤာမွာ ေဆးမရွိဘူးလို႔လဲ ဆိုတယ္. …မဟာႀသသဓေဆးမည္စြလို႔လဲဆိုတယ္….ဒီအဓိပၸါယ္ကို က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္း မသိဘူး အဘ…အဲဒါလည္း ရွင္းျပပါအံုး….” “….ေအး..ေအး…နားလည္သေလာက္ ရွင္းျပရတာေပါ့ ကြာ…အဆင္း..အသံ.. အန႔ံ အရသာ… အေတြ႔…ဆိုတဲ့… မင္းတို႔ငါတို႔ေတြထိခံစားေနတဲ့ သဘာဝရုပ္ဓာတ္ေတြ ကို အာရုံလို႔ေခၚသကြ….ဒီအာရုံငါးမ်ိဳးဟာ ကာမစိတ္ဓာတ္ကို တိုးပြားေစတတ္လို႔ ကာမဝတၳဳ……ကာမအာရုံလို႔ေခၚတယ္… ဒီျပင္ပက ကာမဝတၳဳနဲ႔ အဇၩတၱက ကိေလသာ ေပါင္းဆံုမိတဲ့အခါ ကာမေရာဂါေတြ အဆင့္ဆင့္တိုးပြားလာေတာ့တာဘဲ ……..တိုးပြားရုံတင္မကေတာ့ဘူး…ေမာင္…ေရ…တျဖည္းျဖည္းေရာဂါက…ရင့္ရင့္ လာတယ္…..ေအး…အဲဒီလို စိတ္ထဲမွာ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာတဲ့ ကာမေရာဂါကို ကုသဖို႔ ျပင္မမွာ ေဆးမရွိဘူးလို႔ ေျပာတာ…”“…..ေၾသာ္…..ေၾသာ္….” ဘၾကည္က ဦးသာလွစကားကို ေခါင္းျငိမ့္ရင္း ေထာက္ခံလိုက္သည္။ဦးသာလွက သူ႔စကားကို ဆက္ျပန္၏။ “…..ဥပမာ….ဖ်ားတယ္….ဗိုက္နာတယ္…..ေခါင္းကိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့ကြာ… အဲဒီ ေရာဂါေဝဒနာကို ေပ်ာက္ကင္းသက္သာေစတဲ့ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆး.. ေခါင္းကိုက္ ေပ်ာက္ေဆး…. ေဆးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္…. တိုင္းရင္းေဆး…အဂၤလိပ္ေဆးအစံု ေပါ့ကြာ…”“….ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ့ စိတ္ထဲကျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကာမေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစ တဲ့ ေဆးကေတာ့ ဘယ္ေဆးဆိုင္မွာမွ ဝယ္လို႔မရႏိုင္ဘူးတဲ့… ႏိုင္ငံျခားမွာလဲမရဘူး.. နတ္ျပည္လွမ္းမွာလဲ… မရဘူး…ရွိမွ မရွိပဲကိုးကြ… ေအး…ဒီေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကာမေရာဂါကို စိတ္မွာမွီေနတဲ့ အစြမ္းထက္ ေစတသိက္ေဆးဝါးနဲ႔ပဲ ကုသႏိုင္တယ္… အဲဒီေစတသိက္ေတြကေတာ့ ပညာနဲ႔သတိပဲ….။

ဒီသတိနဲ႔ပညာ ဆိုတဲ့ တရားႏွစ္ပါးဟာ ကာမေရာဂါကို အေကာင္းဆံုး ေပ်ာက္ကင္းေစတဲ့ မဟာႀသသဓ ‘ ေဆးေကာင္းဝါးေကာင္းႀကီးေတြပဲေပါ့ကြာ……” “…..ေႀသာ္… ဟုတ္ကဲ့…အဘ…ေရွ႔ဆက္ျပီး မိန္႔ပါအံုး….” ဦးသာလွက ေရေႏြးပုဂံကိုလွမ္းအယူ ဘႀကည္က ကဗ်ာကယာႏွင့္ ေလးေလးစားစားေပးလိုက္၏။ပုဂံျပန္အခ် အလိုက္တသိ ထပ္ငွဲ႔ေပးလိုက္၏။ ဒီေကာင္၏အလိုက္သိတတ္မႈကို ဦးသာလွစိတ္ထဲက က်ိတ္၍ခ်ီးမြမ္းလိုက္သည္။ ဦးသာလွ ေခြးေလွးယားေစ့ေလွာ္ တစ္ဇြန္းစားလိုက္သည္။ေမႊးပ်ံ႔ခါးသက္ေသာ လဖက္ေျခာက္အေကာင္းစားခပ္ထားသည့္ အဖန္ရည္ကို တစ္ငံုေသာက္လိုက္၏။ အဖန္ရည္သတိၱက တကိုယ္လံုး လန္းဆန္းသြားေစသည္။ “….အင့္….မင္းလဲ စားေလကြာ…” ဦးသာလွက ေခြးေလွးယားေစ့ေလွာ္ ပန္းကန္ကို ဘႀကည္ေရွ႔သို႔တိုးေပးလိုက္၏။ ဗဟုသုတနည္းပါးေသာ ဘၾကည္က ေခြးေလွးယားေစ့ေလွာ္ကို မၾကိဳက္ပါ… သို႔ေသာ္…..မေကာင္းတတ္၍ တဇြန္းေတာ့ စားျပလိုက္သည္။ “…..ဒူလာ အေညာင္းအကိုက္အတြက္ …အလြန္ေကာင္းတယ္ကြ….” “….ဟုတ္ကဲ့….အဘ….” ဘၾကည္သည္ စကားေျပာၾကြယ္၍ပါးနပ္ေသာ္လည္း စာေပဗဟုသုတနည္းပါးသည္။ နည္းဆို ၂ တန္းေအာင္ရုံသာ အတန္းေက်ာင္းေနခဲ့ဖူး၏။ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသာလွ စားေနေသာ ေခြးေလွးယားေစ့သည္ မည္သည့္အာနိသင္ရွိေၾကာင္း ဘႀကည္လံုးဝ မသိပါ …… ဦးသာလွေျပာသလို ဒူုလာအေညာင္းအကိုက္အတြက္ ဓာတ္စာဟုသာ မွတ္ထားလိုက္၏။ ဦးသာလွက ေစာေစာကစကားကို ျပန္ဆက္၏။“…..မင္းတို႔ ငါတို႔ဘက္ကၾကည့္ရင္……. ကာမေရာဂါကိုျဖစ္ပြားေစတာ.. ဣတၳိယေခၚ မိန္းမေတြပဲကြ…. တစ္ခါ သူတို႔ရဲ့ကာမေရာဂါကို ထၾကြတိုးပြားေစတာ လဲ ဒို႔ေယာက်ာ္းေတြပဲေပါ့ကြာ…. အခု မင္းကိုယ္မင္းဘဲ စဥ္းစားႀကည့္ေလ… တင္အိနဲ႔ မင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ကာမေရာဂါေတြ အျပန္အလွန္ထေနၾကသလဲဆိုတာ …….ဟား …ဟား ….” ဦးသာလွက သူ႔အေျပာသူ သေဘာက်၍ တဟားဟား…..ေအာ္ ရယ္ပါေတာ့သည္။

ထိုစဥ္ ေတာင္းတစ္လံုးကိုေခါင္းေပၚရြက္၍ မရင္ေမတစ္ေယာက္ အိမ္ေခါင္းရင္းဘက္က ဝင္လာသည္။ေခါင္းရင္းဘက္ရွိ ျခံစည္းရိုးႏွင့္တဆက္တည္းတြင္ ဦးသာလွပိုင္ယာကြက္ေတြက ဧက ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိသည္။ထိုယာကြက္ေတြကို မရင္ေမက လုပ္ကိုင္ေပးျပီး ၃ ပံု ၂ ပံု အခြင့္အေရးကို မရင္ေမက ရရွိ၏။မရင္ေမက ဦးသာလွ၏ တူမျဖစ္သည္။ ဦးသာလွ အမ သံုးဝမ္းကြဲရဲ့ သမီးျဖစ္၏။အသက္က ၃၈ ႏွစ္အရြယ္ခန္႔ရွိျပီး အိမ္ေထာင္မရွိသည့္ တကိုယ္ေတာ္အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။အသားအေရက ဝင္းဝါစိုေျပျပီး ေရႊဘိုမင္းၾကိဳက္ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္းလံုးၾကီး ေပါက္လွၾကီး ျဖစ္၏။ ဦးသာလွတို႔ တူဝရီးက သည္ရြာဇာတိမ်ားမဟုတ္ႀက။ေအာက္ေျပ ေအာက္ရြာ ေတာင္ငူနယ္ကျဖစ္၏။ဦးသာလွမိန္းမ မအံုးရွင္ကသာ ဤရြာဇာတိသူ ျဖစ္သည္။ယခုဦးသာလွပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ေျမကြက္မ်ားမွာ မအံုးရွင္ ဘက္ကရထား ေသာ အေမြအႏွစ္မ်ားျဖစ္သည္။ဦးသာလွႏွင့္မအံုးရွင္တို႔မွာ သားသမီးမထြန္းကား…. ထို႔ေႀကာင့္ မရင္ေမကို ၉ ႏွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္ကပင္ ေမြးစားခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန္႔က ဦးသာလွမိန္းမ မအံုးရွင္ သားအိမ္ကင္ဆာေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။မအံုးရွင္ မကြယ္လြန္ခင္ကပင္ ဦးသာလွတို႔ႏွင့္တဆက္တည္း ရွိေနေသာ ေျမကြက္ကိုဝယ္ယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေျမစိုက္အိမ္တစ္လံုးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကိုေနထိုင္ေစသည္။ျခံက ေပတစ္ရာပတ္လည္က်ယ္ဝန္းသျဖင့္ ထိုျခံထဲတြင္ သနပ္ခါးပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးထား၏။မရင္ေမက စိုက္ပ်ိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ဆယ္တန္း ေအာင္ျပီးလည္းျဖစ္၏။ေမထုန္ႏို႔စားႏြားမ သံုးေကာင္လည္းရွိသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ သူတို႔ တူဝရီးမွာ ဤရြာတြင္ စီးပြားေရးေခ်ာင္လည္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ အဝီစိတြင္းတူးကာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို တိုးခ်ဲ ႔ကာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာျပီျဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤရြာသူလံုးလံုးျဖစ္ေနပါျပီ…. ရြာ၏သာေရး နာေရးလႈမႈေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေရွ႔တန္းမွပါဝင္၍ တက္တက္ၾကြၾကြ လုပ္ေဆာင္သည္။မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမ်ိဳးသမီးဝတ္အသင္းဖြဲ႔ကာ အဖိတ္ ဥပုသ္ထြက္ေန႔တိုင္း ရြာလည္ဓမၼာရုံတြင္ ဝတ္တက္ၾက၏။စုစုေပါင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးငယ္ ၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိ၏။

“….အမ….ျပန္ေရာက္ျပီလား…” “…..ေအး…..ေရာက္ေနတာၾကာပလား…” “….ဟုတ္ကဲ့….” ဘၾကည္က ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားအျပည့္အေမာက္ထည့္ထား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစ္လံုးကို ေခါင္းေပၚရြက္၍ ဝင္လာေသာ မရင္ေမကိုႏႈတ္ ဆက္လိုက္ရာ မရင္ေမကလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။ မရင္ေမက ေလွကားတက္ခံုေပၚတြင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတာင္းကို ခ်မည့္ဟန္ျဖင့္ ဒူးႏွင့္ခါးကိုညြတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပင့္မျပီး ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ သည္။ ထမီတိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ တင္းရင္းစိုေျပေသာ ေျခသလံုးသားမ်ား၏ သန္စြမ္းမႈ မို႔ေမာက္ေသာရင္သားအစံု ဝိုက္ကားေသာပံုသ႑ာန္ရွိသည့္ ကားကား စြင့္စြင့္ ငြါးငြါးဖြင့္ဖြင့္ရွိလြန္းလွသည့္ ျပည့္ျဖိဳးတင္းအိေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားမ်ား ထိုသို႔ ထိုသို႔ေသာ အလြန္အခ်ိဳးစားက်နသည့္ ဣတိၳယအဂၤါရပ္မ်ားကို အေရာင္လက္ေသာမ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လိုက္မိ၏။မရင္ေမက ဆံထံုးကို ျဖည္ခ်ရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးျဖင့္ ယပ္ခတ္သလိုလုပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ ျပည့္ျဖိဳးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြက ထမီကို ထြင္းေဖါက္၍ အလွျပေနသည့္ႏွယ္ ေပၚေပၚလြင္လြင္ရွိလွသည္။ ဘၾကည္မိန္းမ တင္အိလည္းလွပါသည္။အဖုအထစ္အမို႔အေမာက္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္စံုျပီး စြဲမက္စရာေကာင္းလွပါသည္။ တင္အိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါင္မေကာင္း…. သည္ေတာ့ ေရႊဘိုမင္းၾကိဳက္လံုးႀကီးေပါက္လွစတိုင္ေတာ့ မဟုတ္။ အဲ တင္အိက မရင္ေမထက္သာတာက အရြယ္ဂုဏ္…ငယ္ဂုဏ္… တင္အိ အသက္က အခုမွ ၃၀ ထဲ ဝင္ရုံရွိေသး၏။ ခက္သည္က က်ားဆိုေသာသတၱဝါသည္ ကိုယ့္မိန္းမမည္မွ် ေခ်ာေမာလွပျပီး စြဲမက္စရာ အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ျပည့္စံုပါေစ ေန႔ရွိသေရြ႔ ညရွိသေရြ ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလာသည့္အခါ ရုိးအီသြားတတ္ပါသည္။ အတြင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစ္ခ်ိန္ကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္စြဲမက္ စရာဟု ထင္ခဲ့ေသာအရာေတြက အျပစ္အသြင္ေဆာင္လာျပီး အင္္တင္တင္ ညီးတီးတီးျဖစ္လာတတ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ အာရုံကိုအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လံုးႀကီးေပါက္လွ မိန္းမမ်ားကို ကိေလသာရမၼက္လႊမ္းေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ၾကည့္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေစာေစာက အဘဦးသာလွေျပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတြင္းနာက ဘႀကည္ကို စြဲကပ္လိုက္ေတာ့၏။ လီးရိပ္လီးေငြ႔မသမ္းေသာ အဖုတ္ႀကီးကို စိတ္ျဖင့္ မွန္းဆကာ ရာဂစိတ္နယ္ပယ္ကို က်ယ္သေလာက္က်ယ္ေအာင္ ျဖန္႔က်က္လိုက္သည္။လွ်ပ္တျပက္ အကဲခတ္ရုံျဖင့္ ဦးသာလွက ဘၾကည္၏မေနာႏွင့္ သေဘာကိုရိပ္မိလိုက္သည္။ဘႀကည္လိုလူစားသည္ ကိေလသာအာရုံႏွင့္ ဖမ္းစားျခင္းခံရလွ်င္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့တတ္ျပီး အသိတရားျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္းဟု ဦးသာလွစိတ္ထဲက မွတ္သားလိုက္၏။ မရင္ေမက အေမာေျဖျပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးဖုိခန္းေပၚ တက္သြား၏။လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ အဆီခဲေတြစုခဲထားသည့္ တင္ဆံုထြားထြား ႀကီးက သူ႔စိတ္ကို ျမဴဆြယ္ကလိသြားသည္ဟု ထင္မွတ္လိုက္မိ၏။ သည္ေတာ့မွ သူ႔လာရင္းကိစၥကို သတိရေတာ့၏။ဦးသာလွက ျပံဳးတံု႔တံု႔ မ်က္ႏွာထားႏွင့္…………….. “…………ေအး…….. ငါ့တူမ အပ်ိဳႀကီးကလည္း ကာမေရာဂါကို ထၾကြတိုးပြားေစတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးႀကီးေနာ္…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလွ စကားေၾကာင့္ ဘၾကည္မ်က္ႏွာမွာ အနည္းငယ္ရွက္ရိပ္သမ္းသြားျပီး တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ျပလိုက္သည္။ “…..အဘ….က်ဳပ္….ဟို…ဟို…” ဘၾကည္စကားမဆံုးေသးခင္မွာပင္ ဦးသာလွ လက္ကာျပလိုက္ရင္း ……….. “…ေနေန….ေမာင္ဘၾကည္… အဘ…သိတယ္…” “….မင္းေငြ…..လိုခ်င္လို႔မဟုတ္လား…” “…..ဟုတ္ကဲ့……..အဘ…” ဘၾကည္စိတ္ထဲ အံ့ၾသသြားတာအမွန္။သူ႔အႀကံကို ဦးသာလွဘယ္လိုသိေနသလဲ.. ဘၾကည္၏စိတ္အေျခအေနကို ဦးသာလွက ရိပ္မိလိုက္သျဖင့္………. “…..မအံ့ၾသနဲ႔ေမာင္…..မင္းေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ကို ငါက အဂၤဝိဇၨာနည္းနဲ႔တြက္ႀကည့္ လို႔သိျပီးသား…..မင္းမွာေငြလိုေနတယ္…ဒီတစ္ေခါက္ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥမွာ မင္း အရႈံးႀကီးရႈံးခဲ့တယ္……တျခားေနရာမွာ ရစရာမျမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာက္လာတယ္… ကဲ… ဟုတ္တယ္…မဟုတ္လား….” ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဟုတ္ကဲ့ ဟုပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ႀကီးျဖင့္ ဦးသာလွကိုျပဴးျပဴးႀကီးႀကည့္လွ်က္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။

ျပီးေတာ့မွ ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ျငိမ့္ကာ “…..ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့…အဘ….” ဘၾကည္ ဦးသာလွကို ယခင္ကထက္ပို၍ အထင္ႀကီးေလးစားသြား၏။ ဓာတ္ေတြ ပရမတ္ေတြကုိလည္း လူျပိန္းလူနေတြနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပတတ္…. ေလာကီဂမၻီရပညာရပ္ေတြကလည္းတတ္…..အလြန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလွ ပါတကား……… ဦးသာလွကို အထင္ၾကီးေလးစားစိတ္ျဖင့္ႀကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ သူ႔တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ ေတာ့သည္။မရင္ေမတေယာက္ ထြက္မ်ားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘက္ဆီ အႀကည့္ေရာက္သြားသည္။ “….ေရာ့…ေမာင္ရင္ လိုခ်င္တာ ၂ သိန္းခြဲမဟုတ္လား…”မီးဖိုခန္းဘက္ဆီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘက္ဆီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလွ စကားသံႏွင့္အတူႏွစ္သိန္းခြဲေထာင္တန္အထုပ္က သူ႔ေပါင္ေပၚဖုတ္ကနဲက်လာ၏။ “……ေအာ…ေငြပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလွပါလား…” ဘၾကည္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ျပီး ဦးသာလွေျခရင္းတြင္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ဦးသံုးႀကိမ္ကန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။ “…ေအး…ေအး….ဒီတေခါက္အဆင္ေျပပါေစကြာ…” ဘၾကည္ ေငြထုပ္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီး ဦးသာလွကိုႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဤကိစၥရပ္ေတြကို အဂၤဝိဇၨာ ေဗဒင္နည္းျဖင့္ သိရသည္မဟုတ္ဘဲ သူ႔မိန္းမ တင္အိကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေျပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလွ်င္………. အဖိတ္ေန႔ည ဝတ္တက္စဥ္က တင္အိတစ္ေယာက္ဝတ္အဖြဲ႔ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလွထံေရာက္ေနခဲ့သည္ဆိုလွ်င္… ထိုေန႔ည ေသြးသားဆႏၵႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔စြာ ျပီးဆံုးသြားျပီးေနာက္ ဦးသာလွရင္ခြင္ထဲမွာ ဦးသာလွ၏အေပြ႔အဖက္ကို ခံယူထားစဥ္ ေငြေၾကးကိစၥေျပာခဲ့သည္ဆိုလွ်င္…. ထိုေန႔ည ျပန္ခါနီးတြင္ ဦးသာလွက………၂ သိန္းခြဲဟုတ္လား…. ေအး..ေအး….သန္ဘက္ခါ ညီးေယာက်ာ္းကို ငါ့ဆီ လႊတ္လိုက္….” ဟု မွာၾကားလိုက္သည္ဆိုလွ်င္……ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဦးသာလွထံမွ အလြယ္တကူ ေငြ ၂ သိန္းခြဲေခ်းယူရရွိခဲ့သည့္အတြက္ အခုလို ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္မည္ေလာ………. ဦးသာလွကိုလည္း အထင္ႀကီးေလးစားႏိုင္ပါအံုးမည္ေလာ…. သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုးျပံဳးေနႀက၏။

သို႔ေသာ္……….အဓိပၸါယ္ျခင္းကာ မတူပါေလ…….။ အဖိတ္ေန႔ည…………။ထိုအဖိတ္ေန႔ညကို ဦးသာလွမေမ့ပါ……ဒီေန႔ည တင္အိလာမည္…. ရင္ေမက အက်ိဳးအေၾကာင္းအစံုအလင္ကို ဦးသာလွအား ေျပာျပထားျပီးျဖစ္၏။မရင္ေမႏွင့္ တင္အိတို႔ ညွိႏႈိုင္းၾကေသာစကားထဲတြင္ ေငြ ၂ သိန္းခြဲရမည္… ဦးသာလွ၏ေသြးသား ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆည္းေပးရမည္။အမ်ားသူငါမရိပ္မိေစရန္ ေယာက်ာ္းကို ေငြယူလႊတ္ရမည္။မည္သူမွမရိပ္မိႏိုင္သည့္ အဖိတ္ေန႔ညကို ေရြးရမည္။အတိုးေငြ ၁၅ က်ပ္ဆိုလွ်င္ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ေပးမည္။ သုိ႔ေသာ္ ေယာက်ာ္းကို ေငြပို႔ခိုင္းစဥ္ ၁၅ က်ပ္ႏႈန္းႏွင့္ေပးအပ္ခိုင္းရမည္။ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ကို ဝတ္တက္သည့္ညမွ ကိုယ္တိုင္သြားယူရမည္။မရင္ေမ ဘက္က တင္ျပေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္အိကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ျပီးျဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေန႔ညက တင္အိတစ္ေယာက္ ဝတ္တက္ဓမၼာရုံတြင္ေရာက္ရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုး၍ အသာလစ္ထြက္ခဲ့သည္။။ ဝတ္တက္ေခါင္းေဆာင္က မရင္ေမမို႔ ပြဲျပီးမီးေသအျငိမ္ျဖစ္၏။ ဝတ္တက္ခ်ိန္ တစ္နာရီ အသစ္သင္ၾကားပို႔ခ်သည္က ၂ နာရီခြဲ…. ဤအခ်ိန္အတြင္း (၁၀)မိနစ္ေစာ၍ျပန္ေရာက္ေစရမည္ဟု မရင္ေမက အေသအခ်ာ မွာ လိုက္ျပီးျဖစ္၏။တပါတ္ရစ္….. ေယာဂီထမီအက်ၤီေလးႏွင့္ တင္အိတေယာက္ တေသြးတေမြးလွလို႔ေနပါသည္။ အခုတပါတ္ ကုန္ရႈံးလာသည့္အတြက္ ေယာက်္ားကစိတ္ညစ္သည္ဟု ဆိုကာ အရက္ခ်ည့္တြန္းေသာက္ေန၏။ မရင္ေမဆီကရေအာင္ ေျပာၾကည့္ပါမည္ဟု ေခၽြးသိပ္ရင္း အရက္ကိုေလ်ာ့ေသာက္ခိုင္းထားရ၏။ဒါေတာင္ ဝတ္တက္လာခါနီး ရမ္အၾကီးတစ္လံုးဝယ္ေပးခဲ့ရေသးသည္။တင္အိကလည္း သူ႔အႀကံႏွင့္သူမို႔ ေက်နပ္စြာပင္ အေၾကြးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ မရင္ေမ အစီအစဥ္အတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက္က ဝင္ရမည္ျဖစ္သည္။ “….ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္….” မရင္ေမသင္ျပထားသည့္အတိုင္း တံခါးေခါက္အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ မၾကာခင္တံခါးပြင့္လာ၏။ တံခါးဝတြင္ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီပြပြ…စြပ္က်ယ္အက်ီၤ လက္ျပတ္ႏွင့္ မားမားႀကီးရပ္ေနေလသည္။ဦးသာလွ၏ေတာင့္တင္းႀကံ႔ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟန္ထားကိုၾကည့္၍ တင္အိ ရင္ေတြလႈိက္ဖိုလႈပ္ခတ္သြား၏။ လူႀကီးက အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ အတြင္းဆိုေသာ္လည္း က်န္းမာ သန္စြမ္းလွသည္။ရင္အုပ္ကားကား လက္ေမာင္းၾကြက္သားႀကီးေတြက ထစ္ဖုတုတ္ ခိုင္လွသည္။ထို႔အတူ ေပါင္တံ ေျခသလံုးၾကြက္သားႀကီးေတြက တင္းရင္းဖုထစ္ သန္မာလွသည္။

ဦးသာလွက တင္အိ ဝင္သာေအာင္ ေဘးသို႔ဖယ္ေပးလိုက္ျပီး….. “….ဝင္…ဝင္…..တူမႀကီး….အထဲကို…” တင္အိက ကိုယ္ကိုရုိ႔၍ အတြင္းသို႔ဝင္လိုက္၏။ဦးသာလွက တံခါးမင္းတုန္း ခ်က္ကို ထိုးပိတ္လိုက္သည္။အခုသူတို႔ေရာက္ေနေသာအခန္းမွာ ထမင္းစားခန္း ျဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတ္လည္က်ယ္ဝန္းျပီး မတ္တပ္ရပ္ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ မီးဖို စားစရာ မ်ားကို သိုေလွာင္ထားသည့္ ေၾကာင္အိမ္ ၃ လံုးရွိ၏။ ထမင္းစားစရာေနရာမွာ ၂ ေပခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ျမင့္ျပီး သစ္မာရွာထိုးသား မ်ားခင္းထားသည္။ ထိုအေပၚတြင္ စားပြဲခံုဝိုင္းတစ္လံုးခ်ထားျပီး ဝီစကီအႀကီးတစ္လံုး …ၾကက္ေၾကာ္….ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္…ငွက္ေပ်ာ္သီးဖီးၾကမ္းတစ္ဖီး… ဝီစကီပုလင္း ကအျပည့္မဟုတ္ေတာ့….ထိုအထဲတြင္ ကာမစြမ္းအားကို တိုးပြားေစေသာ ဖ်ံသိုစိမ္ထား၏။ “….ကဲ…အေပၚတက္ေလ…တူမႀကီးရဲ့….ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္..သြား…. ဟိုမွာ စားစရာေတြရွိတယ္…..စားႏွင့္…” တင္အိက မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလွက ေျပာလိုက္သည္။ လာကထဲက ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ အရွက္ေတြသိကၡာေတြ က်င့္ဝတ္ေတြ အကုန္ခဝါ ခ်ထားခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ေမဓာရွိလွ်င္….သူ႔ေမဓာလည္းရွိရမည္ပင္………………. ျပီးေတာ့ ကိုယ္ရခ်င္တဲ့ေငြက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္…. ဖာထြက္ခံလ်င္ေတာင္ ရမည္မဟုတ္……ျပီးေတာ့ ကိုယ္ကအပ်ိဳမွမဟုတ္ဘဲ….ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ …အအို….ျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္… ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမွတ္လို႔…ျပီးေတာ့ တင္အိက ေခ်ာသည္… လွသည္….ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရွးအတိတ္ကုသိုလ္ေကာင္းပံုရ၏။…. ဒီေတာ့ ခပ္ရဲရဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆက္ဆံလိုက္သည္။အေပးေကာင္း အျပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခြဲေငြ အလကားေတာင္ ရခ်င္ရေနအံုးမည္……။ အခုေတာင္ အတိုးေငြရဲ့ ၃ ပံု ၂ ပံု ခံစားခြင့္ကို အလိုးခံခအျဖစ္ ေပးထား၏။တင္အိက စားပြဲခံုေဘးတြင္ ခပ္ရဲရဲထိုင္လိုက္ျပီး ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ၃ ေခ်ာင္းကို တခါတည္း စားပစ္လိုက္သည္။ မီးဖြားျပီးစက ေသြးေဆးႏွင့္ အရက္ဦးေရေသာက္ဖူးသည္။ရီတီတီ ရစ္တစ္တစ္ႏွင့္ ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းေသာ အရသာကိုခံစားခဲ့ဖူးသည္။ဦးသာလွႀကီး က အိမ္အတြင္းခန္းဘက္ဝင္သြားသည္။

ထိုအခိုက္ ဝီစကီပုလင္းကိုဖြင့္၍ လက္ဘက္ရည္ပုဂံထဲ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ထည့္ျပီး ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ ေမႊးပ်ံ ႔ခါးသက္ေသာအရသာႏွင့္အတူ တစ္ကုိယ္လံုးေႏြးေထြးရွိန္းျမသြား သည္။ေရသန္႔ဗူးထဲကေရကို ဖန္ခြက္ထဲ တစ္ဝက္ငွဲ႔ေသာက္လိုက္သည္။ ဝက္အူေခ်ာင္း ၃ ေခ်ာင္း ထပ္စားလိုက္ေလသည္။ အဖိုးႀကီးက ေခပံုမရ။သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုအျပတ္အုပ္ဖို႔ စားဖြယ္ေသာက္ ဖြယ္အစံုႏွင့္ ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ထား၏။လီးအေတြ႔အႀကံဳမရွိသည့္ အပ်ိဳမသာဆိုလွ်င္ သည္ျမင္ကြင္းက ေၾကာက္ရြ႔ံထိတ္လန္႔စရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ အခုေတာ့ တင္အိက လီးအေၾကာလီးအထာကို ေကာင္းေကာင္းသိျပီးသား….အအို… ဒီေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို အျပတ္လုပ္ဖို႔ ခင္းက်င္းစီမံထားသည့္ သည္ျမင္ကြင္းက သူ႔အဖို႔ ရင္ခံၾကည္ႏူးစရာ ရမၼက္ေသြးတို႔ ထၾကြစရာသာ ျဖစ္ပါေတာ့၏။ အခုလည္း ဝီစကီအရွိန္က တရိပ္ရိပ္ျဖင့္တက္လာသည္။ေသြးၾကြ လာသည္။ျမဴးၾကြလာသည္။ေပ်ာ္ရႊင္လာသည္။ႀကည္ႏူးလာသည္။ဂုဏ္မငယ္ေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္၍ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဲကာ ထမီကိုမလွန္ျပီး လက္ဖဝါးႏွင့္ ဖြဖြေလးပြတ္စမ္းလိုက္သည္။ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို သိရွိရိပ္မိျပီးမို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းၾကြေန၏။ေစာက္ေရေတြပင္ သိသိသာသာ စိမ့္ထြက္ေနျပီ……..။သူမဝတ္ထားေသာ အဝတ္အစားမ်ားကိုၾကည့္၍ ျပံဳးမိသည္။ဝတ္ထား သည္က ေယာဂီသူေတာ္စင္ အဝတ္အစား။ပကတိအျဖစ္က ရမၼက္၏သားေကာင္ တင္အိအျဖဴေရာင္လက္ရွည္အက်ီၤက်ယ္သီးမ်ားကို တစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ မူးယစ္ရီေဝေသာ ဝီစကီအရွိန္ေလးႏွင့္မို႔ တင္အိတေယာက္ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြ ရဲရဲတင္းတင္း ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္ ဦးသာလွဝင္လာ၏။ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးကို ခ်ိဳင္းၾကားမွာညွပ္ျပီး ယိုးဒယားပလတ္စတစ္အခင္းတစ္ခုကိုလည္း လက္ကကိုင္လာသည္။ထမီအက်ီေတြ ကို ခၽြတ္ပံုထားျပီး ေဘာင္းဘီတို ေဘာ္လီအက်ီသာ ကိုယ္ေပၚမွာရွိေတာ့သည္မို႔ အစ ပထမအံ့ၾသသြားပံုရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အံ့ၾသစိတ္က တဒဂၤေလးပါ။ဦးသာလွ မ်က္လံုးေတြက အေရာင္ေတြတလက္လက္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ထြက္ရွိျပီး ျဖဴေဖြးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႏွင့္ ဘရာစီယာအတြင္းမွ ရုန္းကန္ေဖာက္ထြက္ကာ မာတင္းမို႔ေမာက္ေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္မႊာကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္လွ်က္ ရွိသည္။

“….ဘာလို႔….ဒီေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ……လာေလလို႔….” တင္အိက အမူပိုပို ျမဴခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးထိုးျပီး ညဳတုတုေခၚလိုက္ ေသာအခါ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ျပံဳးျဖီးျဖီးမ်က္ႏွာႀကီးျဖင့္ ေရာက္လာသည္။ ေခါင္းအံုးႏွင့္အခင္းမ်ားကို ပစ္ခ်ထားခဲ့ျပီး တင္အိကိုႀကံဳးဖက္ထားသည္။ ထိုသို႔ ဖက္ထားရင္းကပင္ ဘရာစီယာ၏ ေက်ာဘက္ကခ်ိတ္ကို ေထာက္ကနဲ ေထာက္ကနဲ ကၽြမ္းက်င္စြာသြက္လက္စြာ ျဖဳတ္လိုက္၏။လွလိုက္သည့္ ႏို႔ႏွစ္လံုး……အဆင္းက ဝင္းဝါေနျပီး တင္းတင္းအိအိ မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္ ႏို႔သီးေခါင္းတဝိုက္က စူေဖါင္းတင္းေတာင့္ေနသည္။ဦးသာလွ လက္တစ္ဖက္က ႏို႔တစ္လံုးကို ရြရြဖြဖြေလးဆုတ္ေခ်ေပးရင္း က်န္ႏို႔တစ္လံုးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ငံုလိုက္သည္။ျပီးေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ကေလးပမာ တျပြတ္ျပြတ္ ျဖင့္ စုပ္ပါေတာ့သည္။ “…..အဟစ္…အစ္…ခစ္…အဟင့္…ဟင့္….ယား…ယား…တယ္လို႔…” အေနရအထိုင္ရခက္ေလာက္ေအာင္ယားသည့္အတြက္ တင္အိတစ္ကိုယ္လံုး ေကာ့တက္သြားရွာသည္။သည္ေတာ့ ႏို႔အံုႀကီးက ပိုမို၍စူတင္းထြက္လာသည္။ ဦးသာလွက ႏို႔တစ္လံုးကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးလွ်က္ကပင္ တင္အိ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္သည္။ေပါင္တံႀကီးေတြက…ထြား…တင္ဆံုႀကီးေတြက ဖြံ႔ထြား စြင့္ကားလြန္းေနသည့္အတြက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မကၽြတ္ဘဲျဖစ္ေနသည္။ “….ဟြန္း…..ခိုးခ်င္တာလဲပ်ာလို႔…လက္ေႏွးတာလဲ ခ်ာလို႔…” ဦးသာလွတစ္ေယာက္ အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ တဏွာရမၼက္ေတြ မႊန္ထူေနပံုကို အျမင္ကပ္ကပ္ရွိလွစြာ ဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးျမည္တြန္ရင္း…. ကူခၽြတ္ေပးလိုက္ ၏။တင္အိ အျပဳအမူေလးက ဦးသာလွကို ၾကည္ႏူးစြဲမက္သြားေစ၏။ ေဘာင္းဘီတိုကၽြတ္သြားေသာအခါ ျဖဴဝင္းထြားအိေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္သြယ္ ၾကားက တင္အိ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ဘြားကနဲျမင္လိုက္ရ၏။ တင္အိက ပိုျမင္ရေအာင္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို မသိမသာျဖဲေပးလိုက္သည္။ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေပါင္အဟတြင္ သိသိသာသာျပဲဟသြားျပီး အတြင္းသားနီနီႏုႏုေတြကိုပါ ျမင္လိုက္ရ၏။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက အညိဳေရာင္သမ္းေနျပီး ထူထူပြပြျဖစ္ ေန၏။

သူ႔အေရာင္ႏွင့္သူ ပိုင္းျခားထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အလြန္႔အလြန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ဝင္းဝါမို႔ေမာက္ေနေသာ ဆီးခံု။နက္ေျပာင္မဲေမွာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမႊး အညိဳေရာင္သမ္းေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား… ျပဲဟေနေသာ အတြင္းသား နီနီ…ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းက……ဦးသာလွလီးႀကီးမွာ ထြားသထက္ထြား… ေတာင္သထက္ေတာင္….မာသထက္မာ…. ထန္သထက္ထန္လာပါ၏။ ေဘာင္းဘီတိုၾကားမွ တိုးတိုးထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို တင္အိက လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း………….. “….ဟြန္႔….ကဲ…..ကဲ….လြန္းတယ္…” ႏွာေခါင္းလွလွေလးတြန္႔ရႈံ႔ရင္း ေျပာ၏။တင္အိက ဦးသာလွႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ျပီး…………… “….ကဲ….အေသအခ်ာ….ထိုင္စမ္းပါ….တကထဲ….” ဦးသာလွတစ္ေယာက္ လက္ရွိအသက္ထက္ ၅ ပံု ၁ ပံုခန္႔ငယ္သြားသလားထင္ရ ေအာင္ ႏုပ်ိဳသြား၏။စိတ္ထဲမွာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးၾကြသြားသည္။တင္အိ မလာခင္ကပင္ ေသာက္ထားႏွင့္ေသာ အရက္အရွိန္ကလည္း တက္ေနျပီျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္ျပီး ေျခဆင္းလွ်က္ ေပါင္ကို နဲနဲကားထား လိုက္သည္။ “…….ကဲ…..ေဘာင္းဘီခၽြတ္……” တင္အိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယ္တိုင္ခၽြတ္ေပး၏။ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားမို႔ ခႏၶာကိုယ္အလွည့္အေျပာင္းလႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဦးသာလွကို ျမဴဆြယ္လွ်က္ရွိေနပါသည္။ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီအခၽြတ္ရလြယ္ေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ျပီး ကိုယ္ကိုၾကြေျမွာက္ေပးလိုက္သည္။ဖုထစ္မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္လက္ေမာင္းၾကြက္သားႀကီးေတြက တင္းအစ္ၾကြတက္လာသည္။ ေဘာင္းဘီကၽြတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးမွာ မတ္ကနဲ ေထာင္တက္သြား၏။ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးႀကီးကို ဘြားကနဲ ျမင္လုိက္ရေသာအခါ တင္အိ အံ့ၾသမွင္သက္သြား၏။မအံ့ၾသလို႔လည္းမျဖစ္…. သူ႔လီးတန္ႀကီးက ျမင္းလီးတန္ႀကီးေလာက္နီးနီးရွိသည္။သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုပင္… လက္ႏွင့္ေယာင္ရမ္း၍ အုပ္မိလိုက္သည္။အရွည္ရွစ္လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ လီးတုတ္ႀကီးမွာ အေၾကာေတြျပိဳင္းျပိဳင္းထလွ်က္ အေရျပားေတြက ၾကက္ေပါင္ကြင္း တုတ္တုတ္ေတြ အထပ္ထပ္စြပ္ထားသလို အရစ္အရစ္ထေနသည္။

တစ္သက္ႏွင့္တကိုယ္ မေတြ႔ဖူးမျမင္ဖူးေသးေသာ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ တင္အိလည္းေခသူေတာ့ မဟုတ္ပါ။ဘၾကည္ႏွင့္မညားခင္ကပင္ ယခင္ရည္းစား ေဟာင္း ႏွစ္ေယာက္၏အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ထိုလီးမ်ိဳးသည္ ေယာက်ာ္းလူစဥ္မွီရုံသာ ရွိသည္။ခံလို႔လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။အခု ဦးသာလွလီးႀကီးက သူမတခါမွ မျမင္ဖူးေသးေသာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လီးႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒစ္ဖူးႀကီးက တင္းေျပာင္ေနေသာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ဦးသာလွက သူ႔လီးႀကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္ေနေသာ တင္အိလက္ကိုဆြဲယူ၍ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ေစလိုက္သည္။ တင္အိက ေျမြတေကာင္ကိုကိုင္ရသလို မဝံ့မရဲေလးကိုင္ႀကည့္လိုက္သည္။ သံမဏိေခ်ာင္းကဲ႔သို႔ မာတင္းေသာအေတြ႔ကို ေႏြးေႏြးရွိန္းရွိန္းႀကီး ခံစားလိုက္ရ၏။ တင္အိအေနျဖင့္ ယခုေသြးသားဆႏၵဖလွယ္ပြဲတြင္ လံုးဝအညံ့ခံ၍ မျဖစ္ပါ။ဦးသာလွေက်နပ္လွ်င္ ေက်နပ္သေလာက္ သူ႔အဖို႔အခြင့္အေရးေတြ ရလာႏိုင္၏။ ဦးသာလွသေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ေစမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေပးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားျပီးျဖစ္၏။သူမေခ်းရမည့္ ေငြေတြက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ကုန္က အႀကီးအက်ယ္ရႈံးခဲ့သည့္အတါက္ ရွင္းရမည့္ေငြေတြက မရွင္းႏိုင္လွ်င္ သူ႔ေယာက်ာ္းေထာင္က်ျပီး ဘဝပါပ်က္မည္။ ဘဝပ်က္မည့္အေရးႏွင့္ယွဥ္လိုက္လွ်င္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ဦးသာလွထံ ထိုးအပ္ရသည့္အလုပ္က ဘာမွမျပာပေလာက္သည့္ အလုပ္မဟုတ္။ သည္ၾကားထဲ အျပဳအစုေကာင္းလွ်င္ ဦးသာလွ၏ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခြင့္အေရးေတြက တသီႀကီး။မရင္ေမက ေျပာျပထား၍ အတြင္းေရးကို သိထားႏွင့္ ျပီးျဖစ္၏။ တကယ္အားျဖင့္ မရင္ေမသည္ပင္ တူမ၊ေမြးစားသမီးဆုိေသာ္လည္း ဦးသာလွ၏လူမသိသူမသိမယားသာျဖစ္ေန၏။သို႔ေသာ္…. အဖိုးႀကီးက ပီမွ… ပိုင္မွ သူသေဘာက်မွ သားေကာင္ကို ကိုင္ေလ့ရွိသည္။ျပႆနာႀကီးငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရေအာင္ အကြက္ခ်စီစဥ္ျပီးမွ သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ျဖစ္သည္။

ပထမဆံုးတက္ကြက္အျဖစ္ တင္အိက ဦးသာလွ၏ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းကာ လီးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ ကိုင္လွ်က္ ပါးစပ္ျဖင့္ ငံုခဲစုပ္ယူလိုက္သည္။လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ အကုန္လံုး သိမ္းႀကံဳးမငံုႏိုင္ဘဲ တဝက္တပ်က္သာ ငံုခဲထားႏိုင္သည္။ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ အာေငြ႔ႏွင့္ၾကမ္းရွေသာလွ်ာအေတြ႔က အေရးပါေသာကာမအေၾကာအစံုကို စုပ္ယူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားျပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္းညီးညီးလိုက္သည္။ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ တင္အိအေပၚအမွတ္ေတြ ေပးလိုက္သည္။ တင္အိအျပဳအမူက သူသေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ေသာ အျပဳအမူေတြျဖစ္ေန၏။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္ျပီးသား ေစာက္ဖုတ္မို႔ သူ႔လီးဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံႏိုင္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္လိုက္သည္။ “….ကဲ….ကဲ….တူမႀကီး ခဏရပ္လိုက္အံုး….ေလးေလး….မင္းကို သေဘာက်သြားျပီး…ေအး..ေအး….ေဆး..ေဆးေပါ့ေနာ္….” ဦးသာလွစကားေၾကာင့္ တင္အိတစ္ေယာက္ ဦးသာလွလီးႀကီးကို လွ်ာျဖင့္ဝိုက္ပတ္ ၍ လွ်က္ေပးေနရာမွ ေခတၱရပ္လိုက္ျပီး ဒူးတုတ္လွ်က္ ကႏြဲ႔ကလ် ထိုင္ေနသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကိုယ္ကာယအလွမ်ားကို တဝႀကီးႀကည့္ရႈခံစားရင္း ဝီစကီတပန္းကန္ငွဲ႔ေသာက္လိုက္သည္။ ပုဂံျပန္အခ် တင္အိက အဆင္သင့္ပင္ ဝက္အူေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲခြံ႔ေပးလိုက္၏။ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနစဥ္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုးကို အခြံႏြာ၍ ပါးစပ္နားထိုးေပး လာသည္။ဦးသာလွက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကိုက္ယူစားလိုက္သည္။ ဤမွ်ဆိုလွ်င္ တင္အိသေဘာထားကို အေတာ္အတန္ရိပ္မိသြားျပီ။တင္အိႏွင့္ လက္တြဲလို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီးရႏိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ “…ကဲ…တူမႀကီး…ဦးေလးရဲ့ ပစၥည္းႀကီးကို ေက်နပ္ရဲ့လား…” “…အဟင္း..ဟင္း…ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္…” “…ကဲ..ထ….အေပၚက ခြထိုင္ျပီး…ကိုယ့္ဖာသာကို အဆံုးထိဝင္ေအာင္သြင္းၾကည့္ … ဦးက မဆင္မျခင္ လုပ္မိရင္ နာသြားမွာစိုးလို႔….” တင္အိ စိတ္ထဲ ဦးသာလွကို ေလးစားသြားသည္။အမွန္အားျဖင့္ တင္အိသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကေရသာျဖစ္၏။

ႀကိဳက္သလိုလုပ္ခြင့္ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဦးသာလွက မလုပ္ပါ……..သူ႔ေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ကာမကိစၥတြင္ အေပးအယူမွ် တစြာ ျပဳမူလိုက္ပါ၏။ တင္အိက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး ဦးသာလွပုခံုးကိုကိုင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ထိုင္လိုက္သည္။လီးႀကီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အဝ ေတ့ေထာက္မိေသာအခါ ဦးသာလွက တင္အိ ဖင္ဆံုထြားထြားႀကီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မေပးထားလုိက္၏။တင္အိက ခြထိုင္လွ်က္ကပင္ ဦးသာလွလီးတံတုတ္တုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ႏွင့္အက်အန ဆုတ္ကိုင္ သူ႔အဖုတ္ဝႏွင့္ အေသအခ်ာ ခ်ိန္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ဖိသြင္းလိုက္၏။ “…..ဖြိ…ဖြိ…ဖြစ္…ျပြတ္….ျဗစ္….ဖြတ္….ဖြိဖြိ……ဖြစ္….ျပြတ္…” လီးတံႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾကာင္းအတြင္းသို႔ နစ္နစ္ ဝင္လာသည္။ကေလးေမြးဖူးေသာမိန္းမမို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်ိန္ဆရမည့္အထာကို မွန္းဆ တတ္သူပီပီ ထိန္းလိုက္သြင္းလိုက္ ဖိလုိက္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ျပဳလုပ္ေနသည္။ သူ႔သေဘာႏွင့္သူ စိတ္တိုင္းက်ျပဳလုပ္ေနသည္မို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မနာက်င္ဘဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ကာမအရသာထူးႀကီးကို လီးႀကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။ ပါးစပ္ကေလးဟလိုက္……….မ်က္ႏွာေလးရႈံ ့မဲ့လိုက္ႏွင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံုျဖစ္ေနရွာေသာ တင္အိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလွသေဘာက်ေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ လီးၾကီးက အဆံုးထိနစ္ဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။နာက်င္မွာစိုး၍ ထိန္းသြင္းေနသည့္ၾကားက ခံခ်င္စိတ္ႏွင့္အားမလို အားမရစိတ္ေရာေထြးသြားကာ တင္အိ ကဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “.အေမ့…အင့္….အ….အီး…အား…အ… လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ သားအိမ္ဝမွာ တင္းကနဲ ဒုတ္ကနဲျပစ္ေဆာင့္သြားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာႀကီးကို ျပိဳင္တူခံစားလိုက္ရသည္။ ေခတၱမွ် ျငိမ္ေနျပီးေနာက္ တင္အိက ဦးသာလွပုခံုးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယ္ကိုေျမွာက္ၾကြ လိုက္ျပန္သည္။ဖိသြင္းစဥ္ကႏွင့္မတူဘဲ အၾကြတြင္ အနည္းငယ္ျမန္ဆန္၏။တဖန္ ေစာေစာကလို တျဖည္းျဖည္းျပန္ဖိသြင္းသည္။ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္း ေနျပီမို႔ ပို၍ ပို၍ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔လာေတာ့သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ အခ်က္ ၂၀ ေက်ာ္ခန္႔ျပဳလုပ္ျပီးေသာအခါ တင္အိ ရမၼက္စိတ္ေတြက အျပင္းအထန္ထၾကြလာပါေတာ့သည္။

ေျမွာက္ၾကြ ျပန္ဖိခ်ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စိပ္စိပ္လာသည္။ျမန္ျမန္လာ သည္။ထန္ထန္လာသည္။သန္သန္လာသည္။ အေမ့…အား…အင့္….အင့္….အေမ့…..အီး…အင့္…ကၽြတ္…ကၽြတ္… အင့္… အ…အီး…ရွီး…ကၽြတ္…ကၽြတ္…အေမ့…အား…” တင္အိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ တက္ၾကြ ျပင္းထန္လာသည္။အထက္သို႔ ၾကြျပီးေဆာင့္တိုင္းေဆာင့္တိုင္း ႏို႔အံုအိအိႀကီးေတြက ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေနေတာ့သည္။ ဦးသာလွကမူ အေထြအထူးအားအင္မစိုက္ရဘဲ တင္အိ ျပဳမူသမွ်ကိုသာ ဇိမ္က်စြာ ခံယူေနပါသည္။သူ႔ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္လိုက္ျပီး ရမ္းခါေနေသာ တင္အိႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးကို သူ႔လက္အစံုျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။ လွ်ိဳ ့ဝွက္ဆန္းက်ယ္ေသာ ကာမဓာတ္သတၱိက ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ဆုတ္ေခ် ပြတ္ဆြေပးလိုက္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္……..ဟီး…အီး…အေမ့….အမယ္ေလး…” ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အသံနက္ႀကီးကို ျမည္တမ္းရင္း တင္အိတကိုယ္လံုးလွ်ပ္စစ္ လိုက္သလို တြန္႔လိမ္ေကာ့တက္သြားသည္။တဆက္တည္းပင္ ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိေႀကာင္း သေကၤတအျဖစ္ ေစာက္ေရပူေတြကို ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။ တင္အိတကိုယ္လံုး ေပ်ာ့ေခြညႊတ္ၾကသြားျပီး ဦးသာလွ ဘယ္ဘက္ပုခံုး ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ဦးသာလွက တင္အိခါးသြယ္ေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း ေက်နပ္အားရစြာ ေမွးေနလိုက္သည္။ တင္အိအေမာအပန္းေျပသည္အထိ ေခတၱေစာင့္ဆိုင္းေနျပီး ဦးသာလွ လက္အစံုက ေခ်ာမြတ္ျပည့္တင္းေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားအိအိႀကီးကို စံုခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္လွ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။ အေမာေျပ၍ထင္သည္ တင္အိက ဦးသာလွပုခံုးေပၚတြင္ေမွာက္အပ္ ထားေသာ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ျပီး ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္၏။သူမမ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းနယ္ေနဟန္ရွိေသာ္လည္း ေက်နပ္ေသာ ပီတိရိပ္ေတြက ထင္ဟပ္ေနသည္။ ကိုယ္အလႈပ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း နင့္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ထူပူသြား၏။ “……အမေလးေတာ့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တင္အိစိတ္ထဲ တကယ္ပင္ အမေလးတမိလိုက္သည္။မတလို႔ျဖစ္ရိုးလား….. ကိုယ္ေတာ္ဘုရား၏လီးတံႀကီးက သံမဏိတိုင္ႀကီးစိုက္ထားသလို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ႀကီး ရွိေနေသး၏။

တင္အိသေဘာထားကို ဦးသာလွကရိပ္မိလိုက္၍….. “…..ဘာလဲ….အိေလးက…သေဘာက်ေနတာလား…” “….ဟင့္….အင္း….ေဝးေသး…” ဦးသာလွႏႈတ္ဖ်ားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းလဲသြား၏။တင္အိကို အိေလးတဲ့…….ဒါဆို…ေတာ္ျပီေပါ့…” “…..ဟင့္အင္း…” “….ဒါဆို….သေဘာက်တယ္ေပါ့….” “….ဟင့္….အင္း…” ဦးသာလွက တင္အိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားျပီး စိတ္မရွည္ျဖစ္ကာ တင္အိခါးေလးကို ႀကံဳး၍ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။ “….အေမ့…..ရွီး….ကၽြတ္…ကၽြတ္….” တင္းက်ပ္ေတာင္မတ္စြာ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာလီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက ဦးသာလွခါးကို ဆြဲဖက္လိုက္သည့္အတြက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ဆြဲႏွဲ႔လိုက္သလို ျဖစ္ကာ ပူကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္က လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္မိသည္။ “…..အဟင့္…ဟင့္…ဟင့္….ေဟာဒီအကိုႀကီးကို……သိပ္ၾကမ္းတာပဲ…..ကဲ…. ၾကမ္းအံုး………..ၾကမ္းအံုး….” တင္အိက ငိုသံႏြဲ႔ႏြ႔ဲေလးျဖင့္ ဦးသာလွပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြေလးထုပစ္လိုက္သည္။ အခ်စ္ဓာတ္၏ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႔မူေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္ကလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေျပာင္းသြား၏။ကိုယ့္အေဖအရြယ္ေလာက္ အသက္ႀကီးသူကို အကိုႀကီးတဲ့…..ေအာ္…ကာမ….ကာမ….လူကိုရူးသြပ္ေစပါလား……. “…….အိေလး….ကိုႀကီးပုခံုးကို ျမဲျမဲဖက္ထားေနာ္…” “…..အင္းပါ….” အင္းပါဟုသာေျပာလိုက္ရသည္။ဦးသာလွဘာလုပ္မည္မသိ၍ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနရ၏။အေတာ္ထူးဆန္းလွသည့္ လူဆန္းႀကီး ဦးသာလွပင္….. ဦးသာလွက ေျခဆင္းထိုင္ေနရာမွ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးျပီး သူ႔ဖက္ဆြဲယူ လိုက္သည္။တင္အိကလည္း အေနအထားက်နရန္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ျပဳျပင္ေပး၏။ ဦးသာလွဘယ္လက္က ၾကမ္းကိုအားႏွင့္ ဖိေထာက္ရင္း ညာလက္က တင္အိခါးသြယ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ… “…..အေသအခ်ာ…ဖက္ထားေနာ္…” “….ဟုတ္ကဲ့ရွင့္….က်မလင္…” တင္အိႏႈတ္က ထြက္သြားေသာ စကားလံုးမွာ မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္…. ေရတြက္ၾကည့္လွ်င္ ၆ လံုးမွ်သာျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ ထုိ စိတၱဇသဒၵ ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလွစြာေသာ ထိုအသံ ၆ လံုးက ဦးသာလွကို အပိုင္ခ်ီတုတ္ထားလိုက္ပါျပီ ဦးသာလွေက်ာရိုးတေလွ်ာက္ စိမ့္သြားသည္အထိ ထိုအေျပာ ထိုအသံ ထိုဟန္ပန္ေလးက တင္အိမွ တင္အိဟု စြဲစြဲလန္းလန္းျဖစ္သြားေစပါသည္။ ႏုပ်ိဳသန္စြမ္းေသာ အင္အားသစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာ၏။ထို႔ေၾကာင့္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာ အားမာန္သြင္းလွ်က္ “…ဟိတ္…” ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ဖ်ပ္ကနဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ အားမာန္ပါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံႀကီးက တင္အိကိုပါ လန္႔ဖ်န္႔သြားေစ ပါသည္။ျပီးမွ ျပံဳးမိ၏။ တင္အိတစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပါျပံဳးျဖီးလာသည့္အလား တသိမ့္သိမ့္တျငိမ့္ျငိမ့္ေဝဒနာလႈိင္းေတြရုိက္ခတ္သြားသည္။ ဦးသာလွက မတ္တပ္ရပ္ျပီးသည္ႏွင့္ တင္အိဒူးေကာက္ေကြးအတြင္းသို႔ လက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိဳသြင္းကာ ဖင္ဆံုႀကီးေအာက္မွ ပင့္မထားလိုက္သည္။အလားတူ တင္အိလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဦးသာလွ၏လည္ပင္ႀကီးကို ခ်ိတ္ဖက္ထားလိုက္၏။ သူ႔ေယာက်ာ္း ဘၾကည္သည္ပင္ ဦးသာလွလို လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္က ဦးသာလွ၏အားအင္ဗလသတၱိမွာ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားသန္စြမ္းေၾကာင္း ျပသေန၏။ တခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပီးဆံုးသြားေသာ္လည္း ေသြးသား ဆူျဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အဆက္မျပတ္တိုးပြားလွ်က္ရွိေနေသာ တင္အိမွာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတြ တဖန္ႏိုးၾကြလာျပန္၏။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလံုး စူေဖါင္းၾကြတက္လာျပီး ရြစိထိုးကာ တလႈပ္လႈပ္ တရြရြႏွင့္ျဖစ္လာ၏။ခံခ်င္စိတ္ေတြက ဒီေရအလား တိုးပြားလာျပန္သည္။ သူ၏သန္စြမ္းမႈကို ျပသခ်င္၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းၾကြက္သားေတြျဖင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးကို ညွစ္၍ ညွစ္၍ျပလိုက္သည္။ထိုအေတြ႔က ဦးသာလွလီးထိပ္ ႀကီးတခုလံုး က်င္ထံုအီဆိမ့္တက္သြားေစသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေလးငါးေျခာက္ခါမွ အားထဲ့၍ညွစ္ေပးရာ လီးေခ်ာင္းတံႀကီးတခုလံုး ယားၾကြလာသည္။လေလရေတြ ထြက္လုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။

သည္အတိုင္းျငိမ္ခံေနလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္သုတ္ေတြထြက္ကုန္ေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသာလွက တန္ျပန္စစ္ထိုးသည့္အေနျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလုိက္သည္။ညွစ္အားႏွင့္ ကန္အားအရွိန္ႀကီးမားစြာ တိုက္ဆိုင္သြားသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး တုန္ခါသြားႀကသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကို ေပြ႔မလွ်က္ကပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ တိုက္အတြင္းခန္းထဲသို႔ ဝင္သည္။ထို႔ေနာက္ သူ႔အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သည္။ထမင္းစားခန္းထဲမွ အိပ္ခန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလွ်ာက္တြင္ တင္အိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတြတသိမ့္သိမ့္ခံုကာ တျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ လိုက္ပါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖင္ဆံုႀကီးကို က်ံဳ႔၍က်ဳံ႔၍ ပြတ္ပြတ္ေဆာင့္လိုက္သည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဤမွ်ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို အိပ္မက္ထဲမွာပင္ မႀကံဳဖူးခဲ့ပါ။ ထိုခရီးစဥ္အတြင္း တင္အိတခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပီးခဲ့ျပန္၏။တင္အိ ႏွစ္ခ်ီတိုင္တိုင္ကာမဆႏၵျပီးဆံုးခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူ႔အံ့မခန္းႀကီး ျဖစ္ေသာ ဦးသာလွမွာ တခ်ီမွ မျပီးေသးပါ။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလြန္သားနားလွပေသာ ေမြ႔ယာႀကီး အထက္သို႔ တင္အိခႏၶာကိုယ္ကို ညင္သာစြာ ပက္လက္ခ်လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးတဖက္ဆီသို႔ျပစ္ခ်လွ်က္ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ရင္း တင္အိ တစ္ေယာက္ မွန္းေနရွာသည္။သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကမူ ဦးသာလွခါးကို ခ်ိတ္ထားလွ်က္ရွိသည္။ အေတာ္အတန္အေမာေျပသြားေသာအခါ တင္အိေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုဆြဲမလိုက္ျပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဆီဖိတြန္းထားလိုက္သည္။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ဖိၾကည့္လိုက္ေသး၏။ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ဒစ္အရင္းေလာက္ ေရာက္သည္အထိ ဆြဲႏႈတ္သည္။ျပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္သြင္းသည္။ အဆံုးထိဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လံုးအလို ေစာေစာက အတိုင္းျပန္ႏႈတ္သည္။

ေစာက္ေရေတြကလည္း အိုင္ရႊဲဗြက္ထေနသလို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း လီးတံႀကီး ၏ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံႏိုင္ေနျပီမို႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္လို႔ရေန၏။ဦးသာလွက တင္အိရဲ့ ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးအေပၚ အေသအခ်ာဖိေထာက္၍ ခပ္ျပင္းျပင္းခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္ .အ…အီး…အင့္….အေမ့….ကၽြတ္…ကၽြတ္…အမယ္ေလး… အီး….အား…..အင့္….” တင္အိတေယာက္ ညီးညဴလူးလြန္႔ရင္း ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလွ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဂ်က္အင္ဂ်င္လို အရွိန္မျပတ္ဒလစပ္ျမန္ဆန္လာ၏။ တင္အိ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ဦးသာလွ၏လီးတန္ႀကီးကို ညွစ္ညွစ္ဆြဲသည္။သူတို႔သခင္ ဘုရင္မကို အျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ရန္သူကို ျပန္လွန္ရန္တံု႔သကဲ့သို႔ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ဆြဲဆြဲညွစ္ၾက၏။ ညွစ္အားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလွဒစ္ထိပ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ထူပူက်င္ထံုလာ၏။ အထူးသျဖင့္ ဒစ္အညွာရင္းရွိ အေၾကာျမွင္ႀကီးမွာ ျပတ္လုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။က်ဥ္ေသာ…….ယားေသာ….ဆိမ့္ေသာ…. အီေသာ ေဝဒနာအပူလႈိင္းေတြ က လေခ်ာင္းတံႀကီးတေလွ်ာက္ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေန၏။ အခ်က္ေပါင္းတစ္ရာအေရာက္တြင္ တင္အိႏႈတ္ဖ်ားက “အီးကနဲ” အသံနက္ႀကီးျမည္ဟီးလွ်က္ ေကာ့ထိုးတက္သြား၏။ဦးသာလွလည္း အလားတူ ေဝဒနာမ်ိဳးႀကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတြကို ျပိဳင္တူပန္းထုတ္လိုက္ၾကသတည္း။ တင္အိက ဘၾကည္ကို အေသအခ်ာ မွာလိုက္၏။ “….ေတာ္….ဦးသာလွကို ……ေလးေလးစားစား…ဆက္ဆံေနာ္…” “…..ေအးပါ..ဟ…” ႀကီးသူကို ရိုေသေသာေၾကာင့္လားမသိ ေငြ ၂ သိန္းခြဲကို ဦးသာလွထံမွ ေရွာေရွာ ရွဴရွဴရလာခဲ့သည္။ဘၾကည္မ်က္ႏွာျပံဳးလွ်က္………အလားတူ ဦးသာလွ မ်က္ႏွာမွာလည္း……..။