အေတြ႕ႀကံဳစံု

အခိ်န္က ည ၉နာရီခဲြလုျပီ။ ရန္ကုန္ မအူကုန္းရပ္ကြက္သည္ ေန့လည္ဘက္တြင္ လူစည္ကားသေလာက္ ညနက္လာလွ်င္ လူအသြား အလာက ျပတ္လာျမဲျဖစ္သည္။ ၁၂၃လမ္းထဲရိွ ‘ထြန္းေတာက္’ ေဆးခန္းထဲတြင္ ေဒါက္တာကိုလတ္တေယာက္ထဲ စာထိုင္ဖတ္ေနမိ၏။ မိုးဖဲြဖဲြရြာေနသည္မို့ ည၈နာရီေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ေဆးခန္းကို လူနာမလာေတာ့ … ၉နာရီခဲြ ေဆးခန္းပိတ္ခိ်န္အထိေတာ့ လူနာ မလာလည္း မျပန္ေသးပဲ ဆက္ထိုင္ေနတတ္သည္က ကိုလတ္ အက်င့္ျဖစ္ေနျပီ။ ေစာေသးလွ်င္ ကားလမ္းေပၚတြင္ကားေတြက ျပည့္ၾကပ္ေနတတ္ေသးသည္မို့ ကားေမာင္းရတာ ေမာင္းလို့မေကာင္း။ .. ၉နာရီခဲြနွင့္ဆယ္နာရီၾကားထဲေလာက္ဆိုမွ ကားရွင္းျပီး ေမာင္းလို့ေကာင္း၏ တခါတခါေတာ့လဲ လူနာမလာပါပဲ ထိုင္ေနရတာ ပ်င္းစရာေကာင္းလွသည္။ အလုပ္မရိွေတာ့ စိတ္ေတြကလဲ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ … ။ ဒီေန့ေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ ရြာမွငယ္ရည္းစား နီလာ့ကို ထူးထူးျခားျခားသတိရေနမိသည္။ .. သူကသာ သတိရေနမိတာပါ … နီလာကေတာ့ သူ့ကို စိတ္ကူးထဲေတာင္ထည့္ေတာ့မည္မဟုတ္မွန္းလဲ သူသိေနသည္။ ရည္းစားျဖစ္ျပီးလို့မွ တနွစ္မျပည့္ေသးခင္ နီလာ့အေမဆံုးပါးသြားတာ ေက်ာင္းတက္ရင္း သတင္းၾကားလိုက္ရ၏။ .. စာေမးပဲြေတြနွင့္လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနေသာ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀မို့ ခ်က္ျခင္းမျပန္နိုင္ေသးပဲ အားေပးစကားေတြသာ လူၾကံုပါးလိုက္ စာထည့္လိုက္ လုပ္ေနခဲ့ရသည္။ .. ေဟာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္ လို့ သူလဲ ရြာျပန္ေရာ သတင္းေကာင္းက ဆီးၾကိုေနပါေတာ့သည္။ .. နီလာတေယာက္ သူမ၏ပေထြး ကိုေက်ာ္နွင့္ အတိအလင္းယူလိုက္ၾကျပီတဲ့ … ။ ေကာင္းပါသည္ .. ေကာင္းၾကပါေပသည္။ .. သြားေလသူ အေမ့မ်က္နွာမွမေထာက္ .. ။

သူ့မ်က္နွာလဲမေထာက္ … ဘယ္သူ့မ်က္နွာမွမေထာက္ … လုပ္ပံု လုပ္ပံု၊ နီလာတို့လုပ္ခ်လိုက္ပံုက ကိုလတ္ဆလံသ သြားရသည္။ ရြာကိုလည္း အဲဒီကတည္းက ကိုလတ္ လံုး၀မျပန္ေတာ့။ ယိုသူက မရွက္ေပမယ့္ ျမင္သူက ရွက္သည္ေလ .. ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္နာသည္ဆိုဆို ပထမဆံုးရည္းစားမို့ ကိုလတ္ နီလာ့ကို ေမ့မရေသး … ။ နီလာ့နႈတ္ခမ္းေနြးေနြးေလးေတြ … နို့အံုထြားထြားၾကီးေတြ .. တင္သားအိအိၾကီးေတြ .. အိုေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆဲြအားေကာင္းလွေသာေစာက္ဖုတ္ေလး … တခုမွ ကိုလတ္ေမ့လို့ကိုမရ။ .. အင္း ဒါေပမယ့္ ဒါေတြအားလံုးက ခုေတာ့ သူ့ပေထြးတျဖစ္လဲ လင္ေတာ္ေမာင္ၾကီး ကိုေက်ာ့္အတြက္ အသံုးေတာ္ခံစရာေလးေတြသာ ျဖစ္ေနေပေရာ့မည္ … ေတာက္ … ။ ကိုလတ္ေတြးရင္း ေဒါသထြက္လာသျဖင့္ ေတာက္ပင္ေခါက္လိုက္မိသည္။ .. သူငယ္ခ်င္းတခို့်ကေတာ့ေျပာသည္၊ .. ကိုေက်ာ့္မွာ သူ့ထက္ေကာင္းကြက္ေတြရိွေနလို့ျဖစ္မည္တဲ့ … ။ သူလဲ ဒါေတြအစက သိပ္ေတာ့နားမလည္ .. ေဆးေက်ာင္းသားေပမယ့္ စာထဲသာစိတ္နွစ္ထားခဲ့သူမို့ ဒါေတြနွင့္ နဲနဲစိမ္းသည္။ .. သို့ေပမယ့္ ရည္းစားလူလုခံရျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ကိုလတ္ မခံခ်င္စိတ္နွင့္ ဒါေတြ လိုက္စားလာသည္။ လိင္တံၾကီးထြားေစေသာ နည္းလမ္းမ်ားရွာသည္။ .. ေဆးထိုးတာေတြဘာေတြ ကေတာ့ ေဘးမကင္းမွန္း ဆရာ၀န္ေလာင္းပီပီ သူသိသည္မို့ လက္တဲ့မစမ္းခဲ့။ .. ေဘးကင္းေသာ ေလစုပ္ျပြန္ေတြ ဘာေတြနွင့္ေတာ့ စမ္းၾကည့္သည္။ .. ရလဒ္က မဆိုးလွပါ။ သူ့ဆိုဒ္က ပိုၾကီးလာသည္။ .. သန္မာမႈနွင့္သုတ္ထိန္းနိုင္အားလဲ ပိုေကာင္းလာသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ တိုင္ပင္ျပီး တေယာက္ဟာေပၚတေယာက္ ေဂၚလီေတြ အျပန္အလွန္ထည့္ၾကသည္။ .. သူလဲ သူ့လိင္တံ ေက်ာဘက္တြင္ ေဂၚလီ၂လံုးထည့္လိုက္သည္။ .. ေျပာင္းဖူးေစ့ေတြလို ေလွ်ာက္ထည့္ေနလွ်င္ေတာ့ ေဘးလဲ မကင္းသလို ခံရသူလဲ လက္လန္သြားမည္မို့ မထည့္။ .. ၂လံုးေလာက္က အေနေတာ္ပါပဲ။ စိတ္နာနာနွင့္ ကိုလတ္ ရန္ကုန္တြင္ ရည္းစားေတြ ထည္လဲထားျပစ္ခဲ့သည္။ ထားလိုက္ေသာ ရည္းစားတိုင္းကလဲ သူ့ဟာၾကီးနွင့္ ေဂၚလီေလးေတြကို တန္းတန္းစဲြ .. ။ အဲ တခုေတာ့ ရိွသည္။ .. ရည္းစားက ရည္းစားလိုမေနပဲ ယူဘို့အတင္းအၾကပ္တိုက္တြန္းလာလွ်င္ေတာ့ ကိုလတ္ တို့ ေ၀းေ၀းေျပးေတာ့သည္။ .. လူပို်ဘ၀နွင့္ ရသေလာက္ကဲဦးမည္ဟု ကိုလတ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသည္။ .. ဒါေတြအားလံုးကို နီလာ့အစား မိန္းမေတြအေပၚလက္စားေခ်ေနျခင္း တမို်းဟု သူ ခံယူထားလိုက္သည္ .. ဆိုင္သလား မဆိုင္သလားေတာ့ မသိ။ .. ဒီလိုနွင့္ မနွစ္က သူ ဆရာ၀န္ျဖစ္လာသည္။ .. အလုပ္နွင့္အကိုင္နွင့္ဆိုေတာ့ ကဲရတာ ပိုတင့္တယ္လာ၏ သူ့ေၾကာင့္ အပို်ရည္ပ်က္ခဲ့ရသူေလးေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ။ ေနာက္ျပီးသားေရအိုင္ေတြကို ေျခ၀င္ေဆးခဲ့တာေတြလည္း မနဲလွေတာ့။ .. ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ ေရွာင္တတ္တိမ္းတတ္တာေကာ ကံေကာင္းေနေသးတာေကာ ပါမည္ေပါ့ေလ .. ကိုလတ္တို့ ခုထိေတာ့ ပိုက္ေဘာ မိသည့္ဘ၀ မေရာက္ေသး။

ကိုလတ္အလုပ္က ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း ေဆးရံုၾကီးတြင္ျဖစ္သည္၊ .. ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းကိုေတာ့ လူနာအရမ်ားသည့္ မအူကုန္းဘက္တြင္ ဖြင့္ျဖစ္သည္။ လူပို်လူလြတ္ ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ ေဆးခန္းပတ္၀န္းက်င္တြင္ ကိုလတ္နာမည္က ေရပန္းစားသည္။ .. ရႈပ္ေပြသူအျဖစ္လဲ နာမည္ထြက္သည္။ .. သို့ေပမယ့္ မိန္းကေလးမ်ားထံုးစံအတိုင္း ရႈပ္သူေပြသူဟု နာမည္ၾကီးသူေတြဆို ပိုကပ္တတ္ ေရာတတ္သည့္ အတြက္ ကိုလတ္ေဘးနားမွာ မိန္းကေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနေလသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ အခြင့္သင့္လွ်င္ သင့္သလို အေျခအေနေပးလွ်င္ ေပးသလို စိတ္ၾကိုက္ရာကို ဆြတ္ခူးစားသံုးရင္း လူပို်ဘ၀ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ျဖတ္သန္းေနေလေတာ့သည္။ ‘ ၀ါး ဟား … ‘ အိပ္ငိုက္သလိုလိုျဖစ္လာသည္မို့ ကိုလတ္ သန္းေ၀လိုက္မိသည္။ လက္ပါတ္နာရီကို ငံု့ၾကည့္ေတာ့ ကိုးနာရီခဲြလုျပီ။ .. လက္ထဲမွ ပေလးဘိြုင္းစာအုပ္ကို အသာေခါက္သိမ္းလိုက္ျပီး သိမ္းစရာရိွတာေတြ သိမ္းနွင့္ရန္ ကိုလတ္ ထလိုက္၏။ ပုဆိုးေအာက္မွ ဖြားဘက္ေတာ္က ပေလးဘိြုင္းစာအုပ္အရိွန္နွင့္တၾကြၾကြျဖစ္ေနသည္ ပုဆိုး၀တ္လွ်င္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၀တ္ေလ့မရိွေသာ ကိုလတ္အက်င့္က တခါတခါေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပး၏။ ခုလဲ ဖြားဘက္ေတာ္ျငိမ္ေအာင္ ခနေစာင့္ရေသးသည္။ နို့မဟုတ္ လူျမင္လို့မွ ေကာင္းမည္မဟုတ္။ … ‘ ဆရာ .. ဆရာရိွေသးလားဟင္ … ‘ ေဆးခန္းတံခါးတျခမ္းပိတ္ထားလိုက္ျပီး အတြင္းဘက္လူနာစမ္းသပ္ခန္းထဲ၀င္ကာ နားၾကပ္ေတြဘာေတြ သိမ္းေနေသာ ကိုလတ္နားထဲသို့ ဆည္းလည္းသံေလးတခုတိုး၀င္လာသည္။ .. ျပန္မည္လုပ္ခါမွ လူနာက လာေနျပန္ျပီထင္သည္။ ကိုလတ္ နဲနဲကဲြ်ျမီးတိုသြားရ၏။ တခါတခါက် လူနာေတြက ဒီလိုပါပဲ .. ေဆးခန္းဖြင့္ထားခိ်န္ေတာက္ေလွ်ာက္က် လူရႈပ္သည္ဘာသည္ဆိုျပီး လာမျပၾက၊ ေဆးခန္းပိတ္ျပီး ျပန္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ တေယာက္ျပီးတေယာက္ ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။ ‘ ကိုးနာရီခဲြျပီဗ် .. ေဆးခန္းပိတ္ေတာ့မလို့ … ေၾသာ္ … မီမီ ပါလား .. ‘ ကိုလတ္ဘုေတာသံက တ၀က္တပ်က္နွင့္ရပ္သြားရသည္။ ေရစိုေနေသာထီးေလးကို ကိုင္ထားသည့္ ခ်စ္စရာ မိန္းကေလးကို သူေကာင္းေကာင္းသိသည္ကိုး .. ။ လမ္းထိပ္နားမွ မီမီရယ္ေလ .. မနွစ္ကမွ ေယာက်ာ္း ဆံုးထားသည့္ ပူပူေနြးေနြး မုဆိုးမေလး မီမီ။ .. ‘ ေဆာရီးေနာ္ ဆရာ … ဆရာနဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာတိုင္ပင္ခ်င္လို့ ေဆးခန္းလူရွင္းခိ်န္က်မွ ေရြးျပီးလာခဲ့တာ၊ အေနွာက္အယွက္ေပးမိသလိုမ်ား ျဖစ္သြားျပီလားမသိဘူး .. အားနာလိုက္တာ .. ‘ မီမီက မ်က္လံုးေလး ပုတ္ကလပ္ပုတ္ကလပ္လုပ္ရင္း ေတာင္းပန္ေနသည္။ .. ခြင့္လႊတ္ေပးရမွာေပါ့ေလ။ .. ဒီေလာက္လွသည့္ မုဆိုးမေလးပဲဟာ .. ။ ‘ ရပါတယ္ မီမီရယ္ … ေျပာေနရမယ့္သူေတြမွ မဟုတ္တာ … ကဲေျပာ .. က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ ‘ ကိုလတ္ေလသံေျပာင္းသြားေတာ့မွ မီမီ အားတက္သြားရသည္။

ေနာက္ေန့မွလာလို့မ်ား ေျပာလႊတ္ေလမလားဟု ေဆးခန္းအလာတေလွ်ာက္လံုး ေတြးပူေနခဲ့ရသည္ေလ။ .. လက္ထဲမွ မိုးေရစိုေနေသာေခါက္ထီးေလးကို ထီးထည့္သည့္ပံုးထဲ မီမီထည့္လိုက္၏။ ေဘးဘီကို စိတ္မလံု သလို အသာအကဲခပ္သည္။ ‘ စိတ္ခ်သာ ေျပာပါ မီမီ … ဒီေန့ အကူေကာင္ေလးမလာလို့ က်ေနာ္တေယာက္ထဲရိွတာ .. ‘ ကိုလတ္က မီမီ့အေနအထားကို အကဲခပ္မိသျဖင့္ ရွင္းျပလိုက္ရ၏။ ခါတိုင္းဆို ေကာင္ေလးနွင့္ ကိုလတ္ အတူျပန္ျပီး လမ္းက်မွ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္တြင္ ခ်ေပးေနၾက။ ဒီေန့ေတာ့ ေကာင္ေလး သြားစရာရိွလို့ ခြင့္တိုင္ထားသည္မို့ သူတေယာက္တည္းသာ .. ။ ကိုလတ္စကားေၾကာင့္ မီမီ သက္ျပင္းေလး အသာခ်လိုက္သည္။ ရွက္ရံြ့ဟန္နွင့္ မ်က္လႊာေလးခ်လိုက္ရင္း တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ ‘ ဒီ .. ဒီလိုပါဆရာ … မီမီ ေသြးမေပၚတာ ၂လရိွေနျပီ အဲဒါ .. အဲဒါ .. ‘ က်န္းက်န္းမာမာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ လင္ေသမုဆိုးမေလး .. ေသြးထိန္ေနတာကို ရွက္ရွက္နွင့္ေျပာေနျပီဆိုမွေတာ့ တျခားဘာမ်ားျဖစ္နိုင္ဦးမွာတဲ့လဲ .. ခိုးစားတာ လူမိေလျပီေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ တျခားျဖစ္နိုင္ေျခေတြလဲ ရိွေသးသည္မို့ ကိုလတ္ တာ၀န္အရ ရွင္းျပရေလသည္။ ‘ တခါတခါ ဒီလိုပဲ ေသြးထိန္တတ္တာပဲ မီမီရဲ့ .. ‘ မီမီမ်က္နွာေလး ရဲတက္လာသည္။ .. သက္ျပင္းတခ်က္ကို ရိႈက္လိုက္ရင္း မပြင့္တပြင့္ေလး ေျပာလာျပန္ ေလ၏။ ‘ မဟုတ္ဖူးဆရာ .. မီမီက ေသြးသိပ္မွန္တာ။ .. ရက္ေတာင္ လဲြေလ့မရိွဘူး။ ခုဟာက .. ခုဟာက .. ‘ ‘ ရျပီ .. ဒီေလာက္ဆို ဆရာနားလည္ျပီ .. ။ ကဲေျပာ .. မီမီဘာျဖစ္ခ်င္လဲ .. ‘ ‘ ေသြးေပၚေဆးေတြဘာေတြ ထိုးေပးလို့ မရဘူးလား ဆရာ … ‘ ကိုလတ္ ေခါင္းကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းခါမိသည္။ အျပင္လူေတြၾကားထဲမွာ ေသြးေပၚေဆး ေသြးေပၚေဆးနွင့္ လူသိမ်ားလွေသာ ထိုးေဆးေတြက တကယ္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ရိွတာသာဆိုလွ်င္ ဘာမွ မတတ္နိုင္။ .. လူအမ်ားက နားလည္မႈေတြ လဲြေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ‘ ေသြးေပၚေဆးက ကိုယ္၀န္မရိွပဲ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသြးထိန္ေနတာမို်းမွ စြမ္းတာ မီမီရဲ့ .. ‘ ကိုလတ္စကားေၾကာင့္ မီမီ နီးရာခံုတခုေပၚ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။ ‘ အဲဒါမွ ခက္ေတာ့တာပါပဲ ဆရာရယ္ … ခုဟာက ကိုယ္၀န္ရိွတာလို့ မီမီေတာ့ထင္တာပဲ .. ဟင္း .. ‘ မီမီ၀တ္ထားသည္က လည္ပင္းေတာ္ေတာ္ဟိုက္ေသာ တီရွပ္လက္တိုကေလး .. ။ ကိုလတ္ေရွ့တည့္တည့္တြင္ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ လည္ဟိုက္ၾကားမွ ရင္နွစ္မႊာကဲြေၾကာင္းေလးက မ်က္စိထဲကို ထင္းကနဲ ၀င္လာသည္။ အသာမိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ နို့အံုအေပၚပိုင္းေလးေတြကိုပင္ ျမင္ေနရ၏။ ေစာေစာ တုန္းက ပေလးဘိြုင္းဖတ္ထားေသာ အရိွန္က မေသေသးသည္မို့ ကိုလတ္ေသြးေတြ ဆူလာသည္။ ‘ မီမီတကယ္တမ္းလိုအပ္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ဥကၠလာဘက္မွာ က်ေနာ့္အသိ ဆရာ၀န္မတေယာက္ရိွပါတယ္။

ဒါမို်းေတြကို ကူညီေနၾကေလ .. ခက္တာက .. ‘ ‘ ခက္တာက ဘာလဲဟင္ ဆရာရယ္ .. လုပ္ပါဦး .. မီမီ ဆရာ့ကို အားကိုးပါတယ္ရွင္ .. ‘ ‘ ခက္တာက ဒါဟာ တကယ္ကိုယ္၀န္ရိွတာ ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ရဦးမယ္ မီမီရဲ့ .. ‘ ‘ ဆီးစစ္ၾကည့္ရမွာလား ဆရာ … ‘ ကိုလတ္ အသာျပံုးလိုက္မိသည္။ သူဆင္ေသာ အကြက္ထဲေတာ့ မီမီတေယာက္ ၀င္လာေလျပီ။ .. ‘ ဆီးစစ္တာက မေသခ်ာလွေသးဘူး မီမီရဲ့ .. ေသခ်ာခ်င္ရင္ အတြင္းပိုင္း စမ္းသပ္ၾကည့္ရမွာ ….. ‘ ‘ အို … ‘ မီမီ့မ်က္နွာေလး ရဲတြတ္သြားသည္။ ေခါင္းေလးက ငံု့က်သြားရ၏။ ကိုလတ္က ဟန္ကိုယ့္ဘို့ ဆိုသလို အသာ မွင္နွင့္ေမာင္းနွင့္ ဆက္ေျပာလိုက္ျပန္၏။ ‘ မီမီရွက္ေနရင္ ေနာက္ေန့မွ မိန္းကေလးေဖာ္တေယာက္ေယာက္ေခၚလာျပီး စမ္းေလ .. ။ ဒါမွမဟုတ္ ေလဒီေဒါက္တာ တေယာက္ေယာက္ကိုပဲ သြားျပခ်င္ ျပပါလား .. ‘ ေျပာမယ့္သာေျပာလိုက္ရသည္၊ မီမီ သူေျပာသလို တကယ္သေဘာတူသြားရင္ အခက္ ဟု ကိုလတ္ေတြးေန မိေလ၏။ .. မုန့္က ပါးစပ္နားေရာက္ေနျပီမို့ မစားလိုက္ရလွ်င္ေတာ့ ကိုလတ္တို့ ရာဇ၀င္ရိုင္းေရာ့မည္။ ကိုလတ္ ဆုေတာင္းျပည့္သည္ေျပာရမည္။ မီမီက ခနစဥ္းစားသလိုေလးလုပ္ေနျပီးမွ သက္ျပင္းေလးတခ်က္ ခ်ရင္း စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်လိုက္ေလ၏။ ‘ မထူးပါဘူး ဆရာရယ္ … ။ ဒါနဲ့ပဲ ရက္ေတြ သိပ္ၾကာသြားဦးမယ္။ … ဆရာပဲ စမ္းေပးပါေတာ့ … ‘ ကိုလတ္ တံေတြးကို အသာျမိုလိုက္မိသည္။ စားရကံေတာ့ ၾကံုေလျပီ။ ‘ ကဲကဲ .. လာ။ ဒါဆိုလဲ အခန္းထဲသြားရေအာင္ … ေၾသာ္ … တံခါးၾကီးေတာ့ ပိတ္ခဲ့မယ္ေနာ္ … ေတာ္ၾကာ စမ္းေနတုန္း သူမ်ားေတြ ရုတ္တရက္ ၀င္လာမွာစိုးလို့ … ‘ မီမီ့အတြက္ ရတက္မေအးဟန္နွင့္ ကိုလတ္က ေဆးခန္းအ၀င္တံခါးကို တ၀က္ပိတ္ထားရာမွ အကုန္ပိတ္ ပစ္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ေတာ့ နုနုထြားထြား မုဆိုးမေလးကို ဦးေဆာင္ကာ အတြင္းဘက္ လူနာစမ္းသပ္ ခန္းထဲ ၀င္လာလိုက္ေတာ့၏။ မီမီက ေခါင္းေလးငံု့ရင္း ဆင္မယဥ္သာ ဟန္ေလးနွင့္ ကိုလတ္ေနာက္က လိုက္လာသည္။ အတြင္းခန္းသို့ေရာက္ေလျပီ။ ‘ ကဲ .. မီမီ တက္ ‘ ကိုလတ္က ေျပာလဲေျပာ မီမီ့လက္ေလးကိုလဲ အသာဆဲြကာ ကုတင္ေပၚတက္ခိုင္းလိုက္သည္။ မီမီ့လက္ဖ်ား ေလးေတြ ေအးစက္ေနတာ သတိထားမိလိုက္၏။ ကုတင္က အနည္းငယ္ျမင့္သည္မို့ မီမီက တဖက္ေစာင္းကာ လက္ေလးနွင့္ေထာက္ျပီးတက္ရသည္။ ေျခဖ်ားေလးေတြက ေအာက္မွ ခုထားေသာ ခံုေလးေပၚေထာက္ျပီး တင္ပါးကို တေစာင္းလွမ္းတင္လိုက္ရ၏ ကိုလတ္က သူ့ဘက္သို့လွည့္ကာ ကုန္းျပေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားေသာ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြကို အားမနာတမ္း အနီးကပ္ၾကည့္ျပစ္လိုက္သည္။ ေစာေစာက မနဲခို်းနိွမ္ထားရေသာ ဖြားဘက္ေတာ္က ရုန္းထလာသည္။ .. ခုတင္ေစာင္းနွင့္ မနဲဖိထားလိုက္ရသည္။ ‘ ဟင္း … ‘ ကုတင္ေပၚေရာက္ျပီးသည္နွင့္ မီမီက မ်က္လံုးေလးမ်ား အသာမိွတ္ကာ သက္ျပင္းေလးတခ်က္ မႈတ္ထုတ္ လိုက္ျပန္၏။

ကိုလတ္ အတတ္သိလိုက္ျပီ … ဒီေကာင္မေလးလဲ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနျပီ။ … ဟန္ကိုယ့္ဘို့ ဆိုသလို တရိွန္ရိွန္တက္ေနေသာ စိတ္ကို အသာခို်းနိွမ္ယင္း လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အတိုင္း ေသြးေပါင္အရင္ ခိ်န္ေပးလိုက္၏။ .. ဒါေတာင္ လူကေနေပမယ့္ လက္က မေန။ .. ေသြးေပါင္ခိ်န္ကရိယာ ျပန္အျဖုတ္တြင္ ကိုလတ္လက္ေတြက မီမီ့နို့ၾကီးေတြကို မထိတထိ ပြတ္သြားလိုက္ေသးသည္။ မီမီ မသိမသာေလး တြန့္သြားတာ .. ေျခဖ်ားေလးေတြ ကုပ္ေကြးသြားတာ ကိုလတ္ သတိထားမိသည္။ မီမီ့တကိုယ္လံုးက ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးမို့ ရိႈက္ၾကီးဖိုငယ္အသြယ္သြယ္က မၾကည့္ခ်င္ ျမင္လ်က္သား ဆိုသလို ျဖစ္ေနရေလသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ ၾကည့္ခ်င္ခ်င္ၾကီးနွင့္ကို ၾကည့္ေနျခင္းပါ။ ‘ ကဲ … မီမီေရ … စမ္းၾကစို့ေနာ္ … မရွက္နဲ့ သိလား … ‘ အာေတြေျခာက္တက္လာသည္မို့ ကိုလတ္ တံေတြးကို ခနခန ျမိုခ်ေနရ၏။ ဒီစကားေလး ေျပာထြက္လာဖို့ မနဲကို အရိွန္ယူလိုက္ရသည္။ မီမီကေတာ့ ဘာစကားမွေတာင္ ျပန္မေျပာနိုင္ရွာ။ … ေခါင္းေလးသာ အနိုင္နိုင္ ညိတ္ျပလိုက္ရသည္။ ကိုလတ္က မီမီ့ထမီအထက္ဆင္စေလးကို အသာျဖုတ္သည္။ … မီမီက ဗိုက္ေလးရွပ္ေပးထားျပီး ကိုလတ္ ျဖုတ္ရလြယ္ေအာင္ ကူညီေပးေန၏။ လူကေတာ့ မလႈပ္ … မ်က္စိလဲ စံုမိွတ္ထားသည္။ .. အထက္ဆင္စေလး ျပုတ္သြားေလျပီ။ .. ကိုလတ္က အစက မီမီ၀တ္ထားတာ ရိုးရိုးထမီထင္ေနမိသည္။ .. အခု ထက္ဆင္ျဖုတ္လိုက္မွ ခါးတြင္အထက္ဆင္စ ခ်ည္ျပီး ၀တ္ရေသာ စကပ္ထမီမွန္း သိရသည္။ ဟန္က်သည္ေပါ့ … အထက္ဆင္စ ျဖည္လိုက္သည္နွင့္ ခါးအကဲြစေလးက ဟထြက္သြားသည္။ .. ဒါေပမယ့္ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြက ဖံြ့ထြားလွသည္မို့ လြယ္လြယ္နွင့္ေတာ့ စကပ္ထမီေလးက ေအာက္ေလွ်ာခ်လို့ မရ။ .. ‘ မီမီ … တင္ပါးေလး နဲနဲ ၾကြေပးဦးေနာ္ … ‘ ကိုလတ္အသံက အေ၀းတေနရာမွ လာေနသလို မီမီ့နားထဲ ခံစားေနရ၏။ စိတ္ညိႈ့ခံေနရသူလို မီမီဘာမွကို ျပန္မေျပာနိုင္။ .. သူေျပာသလို ခါးေလးကို အသာပင့္ကာ သာ တင္ပါးၾကီးေတြကို ၾကြေပးလိုက္မိရသည္။ ကိုလတ္က အလိုက္သင့္ဆိုသလိုပင္ စကပ္ထမီေလးကို ေအာက္ဖက္ တျဖည္းျဖည္း ဆဲြခ်လိုက္၏။ ေဆးခန္းလာျပရသည္မို့လားမသိ .. ။ မီမီ့တြင္ ေအာက္ခံ ဘာမွ မ၀တ္ထားပါ။ .. ကိုလတ္က စကပ္ထမီေလးကို ဆဲြခ်လိုက္သည္နွင့္တျပိုင္နက္ မီမီ့ ရတနာေလးက ၀င့္ၾကြားစြာ ၀င္း၀င္းပပ ထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္။ မဂိုေသြးပါသူမို့လားမသိ … မီမီက အေမႊးအမွ်င္ေတြ ေျပာင္ေနေအာင္ကို ရိတ္ထားသည္။

မျဖူမညိုအသားေလးနွင့္ လိုက္ေလွ်ာညီေထြစြာပင္ မီမီ့ဆီးခံုေလးက မို့ေမာက္တက္ေန၏။ .. ေပါင္တံထိပ္ဖ်ားေတြကေတာ့ အျပင္အသားအေရထက္ကို ပိုျပီး ျဖူ၀င္းေတာက္ပေနသည္။ … ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း နႈတ္ခမ္းသားနွစ္လႊာ အတြင္း၀ယ္ သာမာန္မိန္းကေလးေတြထက္ သိသိသာသာၾကီးကို ပိုၾကီးေသာ အေစ့ေလးက ျပူးထြက္ေန၏ … ။ ကိုလတ္ကို မ်က္စပစ္ျပ ေနသလိုလို .. ။ ကိုလတ္က လက္အိတ္စြပ္လိုက္သည္။ … အမွန္က ဒါမို်းစမ္းမည္ဆိုလွ်င္ ပိုးသတ္ထားေသာ ရာဘာလက္အိတ္ အထူကို စြပ္ရမည္။ သို့ေပမယ့္ ကိုလတ္က အၾကံၾကီးနွင့္မို့ ရိုးရိုး ေသြးေဖာက္တာေတြ ဘာေတြမွာသံုးသည့္ ရာဘာလက္အိတ္အပါးေလးပဲ စြပ္လိုက္၏။ မီမီကေတာ့ ဘာမွ မသိရွာ … ။ ကိုလတ္ျပုသမွ် နုေတာ့မည့္ပံုနွင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး လဲွေနေလသည္။ ကိုလတ္က မီမီ့ေပါင္ၾကားထဲသို့ သူ့ညာဘက္လက္ၾကီးကို သြင္းလိုက္၏။ ဘယ္လက္ကေတာ့ မီမီ့ခါးကို အသာလွမ္းကိုင္ထားသည္။ မီမီက အလိုက္သင့္ပင္ ေပါင္ၾကီးေတြကို ကားေပးလိုက္သည္။ ေစာေစာက ဒူးေလာက္ေရာက္ေအာင္ ဆဲြခ်ထားေသာ စကပ္ထမီေလးက မီမီ ေပါင္ကားေပးလိုက္မႈေၾကာင့္ ေအာက္သို့ တြန္းခ်လိုက္သလိုျဖစ္ကာ ေျခဖ်ားထိေလွ်ာက်သြားေတာ့၏။ ကိုလတ္ အသက္ကိုမွန္ေအာင္ မနဲထိမ္းရႈယင္း မီမီ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ လက္ညိွုးကို စထိုးသြင္းလိုက္၏ အတြင္းပိုင္းစမ္းသပ္လွ်င္ လက္ညိွုးလက္ခလယ္နွစ္ေခ်ာင္းပူးနွင့္ စမ္းရျမဲျဖစ္ေသာ္လည္း မီမီ့ေစာက္ဖုတ္ေလးက အပို်နွင့္မျခား တင္းၾကပ္စိရိေနသည္မို့ တေခ်ာင္းထဲနွင့္ပဲ အရင္ သြင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေတာင္မွ ကိုလတ္လက္ညိွုးက ပုဇြန္က်စ္စာတြင္းထဲ ထိုးထည့္ရသည့္အလား စီးပိုင္တင္းၾကပ္ေနသည္။ … ‘ အ …. ‘ မီမီ့နႈတ္မွ မပြင့္တပြင့္ အသံေလး ပြင့္အံထြက္လာ၏။ ကိုယ္လံုးေလးလဲ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္။ .. ခါးေလးက မသိမသာ ေကာ့တက္လာကာ ေပါင္တံၾကီးေတြက ပိုကားထြက္သြားသည္။ ‘ မီမီ နာသြားလို့လားဟင္ … ‘ ကိုလတ္က အမွန္အကန္စမ္းသလို မစမ္းပဲ လက္ညိွုးကို အတြင္းထဲတြင္ ပတ္လည္လွည့္ကလိေပးေနရင္း မသိဟန္ေဆာင္ကာ ေမးလိုက္၏။ ခါးေလးကို ထိန္းကိုင္ေပးထားေသာ ဘယ္လက္ကလဲ မသိသလိုလိုနွင့္ ေအာက္ဖက္ေလွ်ာဆင္းလာျပီး မီမီ့တင္သား ထြားထြားအိအိၾကီးေတြကို အသာျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္လာသည္။ အထိအေတြ့က ထူးလွ၏။ .. ကိုလတ္ စိတ္ရိုင္းေတြ ပိုဆင္လာသည္။ ‘ နာရင္ေျပာေနာ္ … အားမနာနဲ့သိလား … ‘ ပါးစပ္ကသာ ေတြ့ကရာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနေသာ္လည္း ကိုလတ္ လက္ေတြက စနစ္တက် လႈပ္ရွားလာျပီ၊ လက္ညိွုးတေခ်ာင္းထဲထိုးသြင္းထားရာမွ လက္ခလယ္ကိုပါ စစ္ကူယူလာသည္။ နွစ္ေခ်ာင္းပူးျဖင့္ မီမီ့ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလာသည္။ .. မီမီ့ေစာက္ဖုတ္ေလးကလဲ အရည္ေတြ စိုရဲႊထြက္လာျပီမို့ ကိုလတ္လက္နွစ္ေခ်ာင္းပူးကို မျဖံုေတာ့ေပ။

ကိုလတ္က အပီပင္ လက္တဆံုးထိုးသြင္းလိုက္ .. ပါတ္လည္လွည့္ကာ ေမႊေနွာက္ေပးလိုက္ .. ေဘးနံရံေလးေတြကို တဆတ္ဆတ္ထိုးဆြလိုက္ .. သားအိမ္ေခါင္းေနရာေလးကို ဖိထိုးလိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။ မီမီ တဆတ္ဆတ္တုန္ေလျပီ … ကိုလတ္ ဘာလုပ္ေနျပီမွန္းလဲ ရိပ္မိျပီ။ .. သို့ေပမယ့္ ဘာမွလဲ မေျပာသာ .. မရုန္းသာ .. ။ သူမကိုယ္တိုင္လဲ အေသြးထဲအသားထဲက ကာမေဇာေတြ တရိွန္ရိွန္ တက္ေနရေလျပီကိုး .. ။ ‘ အား ဟာ့ဟာ့ …. ဆရာ ဆရာ ရယ္ … ‘ ကိုလတ္က လက္ညိွုးလက္ခလယ္ပူးကို အဆံုးထိုးသြင္းဖိထားရင္း လက္မက အ၀မွ အေစ့ေလးကို ဆြေပးလိုက္ေတာ့ မီမီ မေနနိုင္ေတာ့။ .. အသံေတြပင္ထြက္လာရေတာ့သည္။ .. ခုနက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး လဲွေနရာမွ ခုေတာ့ ေျခဖ၀ါးေတြ ခုတင္ေပၚအျပားလိုက္ခ်ကာ တင္ပါးၾကီးတခုလံုး တထြာနီးပါး ေျမာက္တက္ လာသည္အထိကို ေကာ့တင္ေပးေနေတာ့သည္။ ‘ မီမီ ခံလို့ေကာင္းလားဟင္ … ‘ ကိုလတ္က ေျဗာင္ပင္ ေမးလာေတာ့သည္။ .. အပဲြပဲြနဲႊခဲ့ဘူးျပီျဖစ္ေသာ သူရဲေကာင္းမို့ ဒီတပဲြလဲ သူေကာင္းေကာင္းၾကီး ေအာင္နိုင္သူျဖစ္ျပီမွန္း ေဗဒင္ေမးစရာမလိုပဲ ကိုလတ္ အတတ္သိေနေလျပီကိုး … ။ ‘ ေကာင္းတယ္ ဆရာရယ္ … ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကို မသိဘူး … အားရီွး …. ‘ ေတာ္ယံုမိန္းကေလးဆို ဒီေလာက္နွင့္ စကားေမးမရတတ္ေသး။ … မသကာ ေခါင္းေလးညိမ့္ျပယံုေလာက္ပဲ ရိွမည္။ .. မီမီကေတာ့ မုဆိုးမေလးလဲျဖစ္ျပန္ .. ကာမေဇာလဲ ထန္လွသူမို့ ရွက္တာေတြ ေၾကာက္တာေတြ ခနနွင့္ လြင့္စင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလျပီ။ … ကိုလတ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးကို ျပံုးလိုက္၏။ .. ေရကန္အသင့္ ၾကာအတင့္ဆိုသလိုပင္ အျပင္တြင္လဲ မိုးက သည္းသည္းမည္းမည္းရြာလာျပန္သည္။ … အျပင္ကလူေတြ ေရာက္လာစရာမျမင္ေတာ့။ .. ေရာက္လာလဲ ပိတ္ထားေသာ ေဆးခန္းတံခါးကိုၾကည့္ျပီး ဆရာ၀န္ျပန္သြားျပီပဲမွတ္ၾကမည္။ ကိုလတ္၏ ကားက ေဆးခန္းအ၀တြင္မရပ္ပဲ ရပ္ရန္လြယ္ေသာ လမ္းထိပ္နားက ေျမကြက္လြတ္ၾကီးေရွ့တြင္ ရပ္ထား ျခင္းျဖစ္ရာ ေနာက္ေၾကာင္းက အကုန္ရွင္းေနေလျပီ။ .. ‘ အမယ္ေလးေလး … ဆရာ ဆရာရယ္ … ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲရွင္ .. အား ဟားဟား အူး … ‘ ကိုလတ္က ဂီ်စေပါ့တ္ ဟုေခၚသည့္ ဆီးအိမ္ေအာက္နား ေစာက္ဖုတ္ေရွ့ဘက္နံရံကို အတင္းထိုးဖိကာ ဆြေပးလိုက္ေတာ့ မီမီ ထြန့္ထြန့္လူးသြားရေတာ့သည္။ … အရည္ေတြလဲ ပြက္ခနဲကို ထြက္က်လာရာ ကိုလတ္ လက္အိတ္ေပၚမွာပင္ ရဲႊအိုင္သြားရသည္။ … ျပီးရွာေလျပီေပါ့ တခီ် .. မီမီေလးရယ္ ။

ေကာ့တင္ေပးထားေသာ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြက စမ္းသပ္ခုတင္ေလးေပၚ ၀ုန္းကနဲ ျပန္ပစ္ခ်လိုက္သလို က်သြားသည္။ .. မီမီေခါင္းေလးကို တဖက္ေစာင္းကာ အသက္ကို မွန္မွန္ျပန္ရႈေနရ၏။ ဖံြ့ထြားေသာ မီမီ့နို့ၾကီးေတြက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နွင့္ လိႈင္းထေနရသည္။ ကိုလတ္ကေတာ့ ဒါကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ လက္ကိုေတာ့ မထုတ္ေသး … မီမီ့ေစာက္ဖုတ္ေလးက ရံႈ့လိုက္ပြလိုက္နွင့္ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ညွစ္ေနဆဲရိွေသးသည္။ ခနေနေတာ့ ကိုလတ္ ေရွ့တဆင့္တက္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္၏။ မီမီ့ကိုယ္ေလးကို ခုတင္ေအာက္ဖက္ေဇာင္းေရာက္ေအာင္ အသာဆဲြခ်လိုက္သည္။ .. မီမီက မ်က္လံုးေလး အသာေမွးကာ လွမ္းၾကည့္သည္။ .. ဘာမွေတာ့ မေျပာ၊ .. ရုန္းတာကန္တာေတြလဲ မလုပ္။ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြ ခုတင္ေအာက္ဖက္ေဇာင္းေပၚတင္မိေတာ့ ကိုလတ္က ခုတင္ေစာင္းမွာ မီွျပီးရပ္လိုက္သည္။ မီမီ့ ေပါင္တံၾကီးနွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္တီတူးေထာင္လို အေပၚေျမွာက္တင္လိုက္၏။ … တခိ်န္တည္းမွာ ကိုလတ္လံုခ်ည္ကလဲ ကြင္းလံုးကြ်တ္သြားျပီ။ .. ေက်ာဘက္တြင္ မ်က္လံုးေလးနွစ္လံုးလို ဖုထြက္ေနေသာ ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးနွင့္ ကိုလတ္ လိင္တံၾကီးက အမဲသားနံ့ရေနေသာ က်ားၾကီးလို အာသာငမ္းငမ္း ထြက္ေပၚလာေလေတာ့၏။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာေၾကာင့္ မီမီ့တင္သားၾကီးေတြကို ထိုးမိေထာက္မိျဖစ္ေနသည္။ မီမီကေတာ့ အံတင္းတင္းၾကိတ္ကာ ခုတင္ေဘးေစာင္းေတြကို သူမလက္ေလးေတြက ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ ထားေလ၏။ ကိုလတ္ ေရွ့တဆင့္တက္လာမွာကို အသင့္ၾကိုလင့္ေနသည့္အလား … ။ ကိုလတ္က ခ်က္ျခင္းေရွ့မဆက္ေသး …။ လက္အိတ္ကို ခြ်တ္ျပစ္လိုက္သည္။ … မီမီ့အရည္ေတြက လက္အိတ္ေပၚတြင္ ရဲႊအိုင္သြားသည္ျဖစ္ရာ လက္အိတ္အထဲမွ ကိုလတ္လက္ပင္ အစိုျပန္ကာ နူးအိေနရသည္။ နူးအိကာ အစိုျပန္ေနေသာ ကိုလတ္လက္ေနြးေနြးၾကီးေတြက မီမီ့ တီရွပ္ေလးေပၚမွ အုပ္ကာ ေရႊရင္ျဖိုးျဖိုး ေတြကို အုပ္ကိုင္လာေတာ့သည္။ မီမီ ပါးစပ္ေလး ဟ သြားကာ ပင့္သက္ရိႈက္သြားမိရ၏။ ‘ အေမ့ … ‘ ေအာက္ဖက္တြင္သာ ကိုလတ္ ပဲြၾကမ္းလိမ့္မည္ဟု ထင္ထားမိေနခိ်န္တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အေပၚပိုင္းကို တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ အငိုက္မိသြားေသာ စစ္သည္တဦး ပမာ မီမီ အေမပင္ တလိုက္မိရသည္။ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြအေပၚမွ သူမလက္ေလးနွင့္ ကပ်ာကယာ အုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ကိုလတ္ကေတာ့ မီမီ့နို့အံုအိအိထြားထြားၾကီးေတြကို မညွာမတာပင္ ဆုပ္ကိုင္ညွစ္နယ္ေလေတာ့၏။ တီရွပ္ေလးပင္ ျပဲသြားေတာ့မလား ေအာက္ေမ့ရသည္။

မီမီ နာလဲနာသည္ … ခံလို့လဲ ေကာင္းလွသည္။ .. ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြေပၚအုပ္ကိုင္ထားေသာ သူမ၏ လက္ေလးေတြက ပထမေတာ့ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြကို ဆဲြဖယ္မလိုလိုနွင့္ ေနာက္ေတာ့ မသိမသာ ကူညီ ဖိေပးေနမိလွ်က္သားျဖစ္သြားရသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ သူ့လက္အားေကာ မီမီ ဖိေပးေနသည့္အားကိုပါ ယူကာ အပီကို ပဲြၾကမ္းျပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ‘ အား … ရီွး … ဟင္း ဟင္း … ‘ အဖ်ားတက္ေနေသာ လူမမာပမာ မီမီ့နႈတ္မွညဥ္းသံေလးေတြ တရစပ္ထြက္လာသည္။ ရင္ဘတ္ေလးကလဲ ေကာ့တက္လာသည္။ .. မီမီ၀တ္ထားေသာ တီရွပ္ေလးက ပါးပါးေလးနွင့္ လည္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ဟိုက္သည္ျဖစ္ရာ ကိုလတ္ခုလို အပီပဲြၾကမ္းေနေတာ့ နို့အံုၾကီးေတြက လည္ဟိုက္အေပါက္ေလးထဲမွပင္ လံွ်ထြက္လာေတာ့မလိုျဖစ္ေနရ ေလ၏။ အတြင္းမွ ဘရာစီယာေလးကလဲ ရင္ပံုခြက္တျခား နို့တျခားျဖစ္ေနေလျပီ။ … ကိုလတ္က ဒါကိုပင္ အားမရေလဟန္နွင့္ မီမီ့ တီရွပ္ေလးကို ခါးေအာက္စမွ ကိုင္ကာ အတင္းလွန္ခြ်တ္၏။ မီမီက လက္ေလးနွစ္ဖက္ေျမွာက္ေပးကာ ကိုလတ္ခြ်တ္ရလြယ္ေအာင္ ကူညီေပးသည္။ … တီရွပ္ေလးကြ်တ္ သြားျပီးေတာ့ ဘရာစီယာကိုေတာ့ ကိုလတ္က အခိ်န္ကုန္ခံကာ ခြ်တ္မေနေတာ့။ .. နို့အံုေတြေအာက္မွ ဆဲြလွန္ကာ မတင္လိုက္ေတာ့သည္။ … ေဘာ္လီမဟုတ္သည့္အတြက္ ဒီလို မတင္လိုက္သည္နွင့္ပင္ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ျဖစ္သြားကာ နို့နွစ္လံုးက အျပိုင္ျပူးထြက္လာသည္။ မုဆိုးမေလးေပမယ့္ ကေလး မေမြးဘူးေသးသည္မို့ မီမီ့နို့သီးေခါင္းေလးေတြက အပို်ေလးေတြလိုပင္ နီနီရဲရဲေလးေတြျဖစ္၏။ .. ရာဂစိတ္မႊန္ေနခိ်န္မို့ နို့သီးေခါင္းေလးေတြက ခြ်န္ေကာ့စူတက္ေနသည္။ … ကိုလတ္က မီမီ့ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းတခုလံုးေမွာက္ခ်ကာ နို့သီးေခါင္းေလးေတြကို ငံုစုပ္ကာစို့လိုက္၏။ ‘ ျပြတ္ ျပြတ္ … အင္း ဟား …. ‘ မီမီ ေကာ့လန္တက္သြားသည္။ ကိုလတ္ေခါင္းၾကီးကိုလဲ လက္နွစ္ဖက္နွင့္အတင္းဖိကာ သူမရင္ဘတ္ေပၚဖိတြန္းထားလိုက္မိ၏။ ကိုလတ္ကေတာ့ နို့သီးေခါင္းေလးေတြကိုစို့ရာမွ နို့အံုသားၾကီးေတြပါ ပါးစပ္ထဲ၀င္နိုင္သမွ် ၀င္သည္အထိ အာကို အားရပါးရျဖဲကာ စုပ္သြင္းေနျပန္သည္။ .. မီမီ့နို့ၾကီးေတြ ေသြးခ်ည္ဥကုန္ျပီလားပင္ ထင္ရသည္။ အာေခါင္ထဲ၀င္လာေသာ နို့အံုသား နူးနူးညံ့ညံ့ေလးေတြကိုလဲ သြားနွင့္ မနာ့တနာ ကိုက္ျခစ္ေပးေနျပန္၏ နို့စို့ေနရင္းမွ ကိုလတ္ လက္ကလဲ အအားမေန။ .. ေအာက္ဖက္ကိုလွမ္းျပီး မီမီ့ဆီးခံုေလးေပၚပြတ္သပ္ရင္း အေစ့ေလးကို လက္ညိွုးလက္မနွင့္ ဖိညွပ္ေဆာ့ကစားေပးေနေသးသည္။ ‘ အင့္ ဟင့္ဟင့္ … ေတာ္ပါေတာ့ ဆရာရယ္ … လုိးမွာျဖင့္လဲ လုိးပါေတာ့ … မီမီခံရခက္လွျပီ .. ‘ ဒီလိုပဲ ျဖစ္လာရမည္ေလ။ … အနွူးအနွပ္ေတာ္သည့္ ေယာက်ာ္းမို်းနွင့္ေတြ့လွ်င္ အဘယ္မိန္းကေလးမဆို ဒီလိုပဲ မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ ေတာင္းဆိုလာရေပမည္ေပါ့။ .. ခုလဲ ကိုလတ္ မီမီ့ကို အပိုင္ခ်ည္ေနွာင္လိုက္ျပီေလ။

မီမီ့ေတာင္းပန္သံဆံုးသည္နွင့္ ကိုလတ္ မီမီ့ရင္ဘတ္ေပၚမွ ေခါင္းျပန္ၾကြလိုက္သည္။ ေနာက္သို့ အနည္းငယ္ျပန္ဆုတ္ျပီး ေနရာယူသည္။ .. ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးနွင့္ ပနံတင့္ေနေသာ သူ့လိင္တံၾကီးကို လက္နွင့္ကိုင္ကာ တဆဆလုပ္ရင္း မီမီ့ဆီးခံုေလးေပၚကို ဖတ္ကနဲဖတ္ကနဲ သံုးေလးခ်က္ ရိုက္ေပးလိုက္သည္။ .. ‘ အာ့ အာ့ ….. ‘ မီမီဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားရရွာသည္။ ကိုလတ္ဟာၾကီးက သူမအေစ့ေလးကိုပင္ လာရိုက္မိသျဖင့္ ျပီးလုလုပင္ ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ကိုလတ္သာ ေနာက္ထပ္ ဆက္ရိုက္ေပးေနလွ်င္ တကယ္ပင္ ျပီးသြားေလာက္သည္။ သို့ေပမယ့္ ကိုလတ္က ဆက္မရိုက္ေတာ့ .. ။ သူ့ဟာၾကီးကိုသာ လက္နွင့္အသာထိန္းကိုင္ကာ မီမီ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ေတ့သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ‘ ရီွး … အား လားလား … ‘ လိင္တံၾကီးေက်ာဘက္မွ ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးက မီမီ့ ဂီ်စေပါ့တ္ကို က်က်နန ဖိနိွပ္ပြတ္တိုက္သြားသည္။ ေရထဲမွ ကုန္းေပၚသို့ ဆဲြတင္ခံလိုက္ရေသာ ငါးကေလးလို မီမီ ပါးစပ္ေလးဟကာ အသက္ငင္သလို ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္ေလး ျဖစ္သြားရေလ၏။ … တကိုယ္လံုးလဲ တုန္တက္သြားသည္။ တခိ်န္တည္းမွာပင္ ကိုလတ္လီးေခ်ာင္းၾကီးတခုလံုးက အတြင္းထဲထိ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း အတင္းျဖဲကာ ထိုး၀င္လာေတာ့သည္။ အဆံုးေရာက္ေတာ့ သားအိမ္ေခါင္းေလးကို ဒုတ္ ကနဲ တိုက္မိသြားသည္။ … မီမီမွာ ကိုယ္၀န္ ၂လရိွေနသည္မို့ အတြင္းသားေလးေတြ သားအိမ္ေခါင္းေလးေတြက နုဖတ္ေနသည္။ မိန္းကေလးမ်ား ဒီအခိ်န္တြင္ လိုးလို့အေကာင္းဆံုးျဖစ္၏။ လိုးဖူးသူမွ ဒါကိုသိၾကမည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ အေတြ့အၾကံုစံုေနျပီမို့ ဒါကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ .. သိသည့္အတိုင္းလဲ ေသေသခ်ာခ်ာကို ခံစားကာ လိုးေလေတာ့သည္။ … မ်က္စိေတြကိုပင္ ေမွးထားကာ မီမီ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေလးေတြ၏ အထိအေတြ့ကို အပီအျပင္ ခံယူေနသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ မေဆာင့္ပဲ ျဖည္းျဖည္းေလး သာသာေလး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ .. စိမ္ျပီးနွပ္ထားလိုက္ လုပ္ေနသည္။ … ကိုလတ္ က ဒီလိုလုပ္ေနေလ မီမီကေတာ့ အာသာမေျပစြာနွင့္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးလာေလပါပဲ။ … ကိုလတ္ရဲ့ထိခ်က္ေတြမ်ား ပိုျပင္းလာလိုလာေလျငားနွင့္ ေအာက္ကေန သူမဖင္ဆံုၾကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့ပင့္ေဆာင့္ေျမွာက္ေပးေနသည္။ .. ကိုလတ္သိသည္၊ .. မီမီ ဘယ္လိုမွ အဆာမေျပျဖစ္ေနရျပီ။ .. အမွန္ကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေလးမ်ား၏ နူးညံ့သည့္အထိအေတြ့ကို ဆက္ခံစားေနခ်င္ေသးေသာ္လည္း မီမီ့အလိုကိုျဖည့္ေပးဘို့ကလည္း တာ၀န္ရိွေသးသည္မို့ ကိုလတ္ ဗူ်ဟာေျပာင္းလိုက္ရသည္။

မီမီ့ဖင္ဆံုၾကီးေအာက္သို့ လက္လိွု်ကာ တင္သားအိအိၾကီးမ်ားကို လက္နွင့္က်က်နန ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ မီမီ့ေျခနွစ္ေခ်ာင္းကို သူ့ပုခံုးေပၚထမ္းလိုက္ကာ ခါးအားေကာ တကိုယ္လံုးအားပါထုတ္သံုးျပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ခ်ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ … ‘ ဖံုး ဖံုး … ဖံုးဖံုး … အ အ .. အ အ … ‘ မီမီတေယာက္ ခုမွပဲ အာသာေျပေတာ့သည္။ .. ကိုလတ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း စမ္းသပ္ခုတင္ေလးက တအိအိလႈပ္ခါေနသလို မီမီ့တကိုယ္လံုး အထူးသျဖင့္ နို့ၾကီးေတြက ရမ္းခါေနရသည္။ .. ကိုလတ္က မၾကည့္ရက္ဟန္နွင့္ မီမီ့ နို့ၾကီးေတြကို လက္နွင့္အသာ လွမ္းကိုင္ကာ ထိန္းထားေပးလိုက္ေတာ့ မီမီ့လက္က ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြေပၚထပ္ကိုင္ရင္း အတင္းပဲ ဖိညွစ္ေနသည္။ ဒီေတာ့လဲ ကိုလတ္လဲ မေနသာေတာ့ ..။ အသားကုန္ေဆာင့္ကံု်းရင္းမွ လက္ေတြကပါ နို့ၾကီးေတြကို ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေပးေနမိရေတာ့သည္။ … နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ မီမီ့တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္တက္လာကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ေတြ ဒလေဟာ ပန္းထြက္သြားရျပန္သည္။ … ေနာက္တခီ် ေပါ့ … ။ မီမီ ျပီးသြားျပန္ျပီမွန္း သိေတာ့ ကိုလတ္က ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ေနွးေပးလိုက္သည္။ မီမီ့ ကိ်န္းစပ္ေနေသာ အတြင္းသားေလးေတြကို ခံသာနိုင္ယံု ခပ္သာသာေလး ဆက္ေဆာင့္ေပးေနရင္း ခုမွ စကားေတြ ေဖာင္ဖဲြ့ျဖစ္ေတာ့၏။ ‘ ဆရာလုပ္ေပးတာ ခံလို့ေကာင္းလားဟင္ … မီမီ … ‘ မီမီက နႈတ္ခမ္းေလး စူလိုက္သည္။ မ်က္ေစာင္းေလးပါ ထိုးပစ္လိုက္၏။ ‘ ေတာ္ပါ .. လူကို စမ္းသပ္မယ္ေလး ဘာေလးနဲ့ ညာျပီး လုပ္တယ္ … ဟင္း ဆရာ လူလည္ၾကီး .. ‘ ‘ အို … ဒါ စမ္းသပ္တာ မီမီ ရဲ့ .. သိျဖင့္မသိပဲနဲ့ .. ‘ ‘ ေတာ္ပါ … စကားတတ္တိုင္း … ‘ ‘ အဟုတ္ေျပာတာ … ကိုယ္၀န္ရိွကာစ မိန္းကေလးေတြမွာ ေဟာ္မုန္းအေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ အတြင္းသားေလးေတြက နဂိုကနဲ့မတူပဲ အရမ္းနုသြားတာ … ဒါကို ဆရာက အာရံုခံၾကည့္တာေလ .. ‘ ‘ ေျပာပါ … ေျပာပါ … သူပဲေျပာပါေတာ့ … ‘ ‘ ေၾသာ္ … မယံုရင္လဲေန။ … ခုဆို မီမီ့မွာ ကိုယ္၀န္ရိွေနတာ ဆရာသိျပီ … ‘ ‘ ရွင္ ….. တကယ္ …. ‘ ဒါေတာ့ မီမီ တကယ္ထိတ္လန့္ သြားရသည္။ ‘ တကယ္ေပါ့ … အထဲမွာ နူးအိေနတာပဲ။ ဒါမို်းဖီလင္ကို ရိုးရိုးမိန္းကေလးေတြမွာ ဘယ္လိုမွ မရဘူး .. ‘ ‘ ဟယ္ … ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခက္တာပါပဲ ဆရာရယ္ … မီမီကိုယ္၀န္ရိွလို့မျဖစ္ဖူး … အလိုလိုကမွ ဘိုင္ၾကီး အမို်းေတြက မီမီ့ဆို အျပစ္ေျပာခ်င္ေနၾကတာ .. ‘ ဘိုင္ၾကီး ဆိုတာက မနွစ္က ဆံုးသြားေသာ မီမီ့ေယာက်ာ္း ဘူတားၾကီးကို ဆိုလိုမွန္း ကိုလတ္သိသည္။

အနီွ ဘူတားၾကီးဆံုးသြားေတာ့ မီမီ့အတြက္ က်န္ခဲ့ေသာ အေမြအနွစ္ေတြက နဲတာမွ မဟုတ္တာေလ။ … အမို်းေတြ လက္ညိွုးထိုးခ်င္ေနၾကမည္ေပါ့။ … ဒါမို်းက ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ‘ ဆိုပါဦး …. လက္သည္က ဘယ္သူလဲ ။ တေယာက္ထဲေကာ ကရဲ့လား … ‘ ကိုလတ္ ေမးခြန္းက ရိုက္ေပါက္ … ။ မီမီ သူ့ကို စဲြျပီမွန္းသိလို့သာ ေမးရဲတာ။ … ‘ ေအာင္မယ္ .. ေအာင္မယ္ ဆရာေနာ္ … လူကိုမ်ား ဖင္ေလွ်ာက္ေဆာ့ေနတဲ့ အစားထဲကမွတ္လို့လား .. တေယာက္ထဲရွင့္ … အိမ္က ကားေတြကို ၀ယ္ေရာင္းလုပ္ေပးေနတဲ့ ရာရွစ္နဲ့ … ‘ မီမီ့ဆီမွာ ဘိုင္ၾကီး ထားသြားသည့္ ကား သံုး/ေလးစီးရိွျပီး အဲဒါေတြကို ၀ယ္ေရာင္းလုပ္တာနွင့္ပင္ ၀င္ေငြ ေျဖာင့္ေနမွန္း ကိုလတ္ ၾကားဘူးသည္။ … ေၾသာ္ .. စီးပြားေရးအတြက္ စိတ္ခ်ရေအာင္ လူယံုေမြးတာကိုး။ ရာရွစ္ကို ကိုလတ္ မ်က္မွန္းတန္းမိသည္ … ဒီေကာင္ ကံေကာင္းေလစြ။ … ‘ ဘယ္နွစ္ခီ်ေလာက္ ရိွေနၾကျပီလဲ … ေန့တိုင္းပဲလား … ‘ မီမီက ခံေနရင္းမွ ကိုယ္ေလးၾကြကာ ကိုလတ္ရင္ဘတ္ၾကီးကို လက္သီးဆုပ္ေလးနွင့္ လွမ္းထုသည္။ ‘ ေျပာေလကဲေလျဖစ္ေနျပီ … ဘယ္ကလာ ေန့တိုင္းရမွာလဲရွင့္ … ဟိုတေလာေလးကမွ တခါနွစ္ခါၾကံုမိတာ … ကံမ်ား မေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေသြးက တန္းကို ထိမ္သြားေတာ့တာ .. သိျပီလား ကဲ ‘ ကိုလတ္ ျပံုးသြားရသည္။ … ဒါဆို သူလဲ ကံထူးရွင္ပဲေပါ့။ .. ‘ ကဲပါ … ဆရာလုပ္ေနတာနဲ့ စကားေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး … မီမီ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ .. ‘ ‘ အင္း …….. ‘ ကိုလတ္က စဥ္းစားေနဟန္နွင့္ ခန ေတြေနသည္။ … ဒီ မုဆိုးမေလးကို စိတ္ခ်ရသည့္ဆီ လႊတ္မွျဖစ္မည္။ မလုပ္ေပးပဲ ထားလို့လဲမျဖစ္။ … ဗိုက္ၾကီးလာလို့ ျပသနာရႈပ္လာလွ်င္ သူလဲ ပါေနျပီမဟုတ္လား။ ….. ေတာ္ၾကာ ငါးတကာ ယိုသည့္ေခ်း ပုဇြန္ေခါင္းလာစုေနမွာမို်းေတာ့ ကိုလတ္ အျဖစ္မခံနိုင္ .. ။ ‘ ဒီလိုလုပ္ေလ မီမီ ရဲ့ … ေတာင္ဥကၠလာက ေမတၱာလမ္းကို သိတယ္မဟုတ္လား … ‘ ‘ အင္း သိတယ္ … ‘ မီမီက အသာမိွန္းခံေနရင္း ေခါင္းေလးညိမ့္သည္။ ကိုလတ္ကလဲ စကားသာေျပာေနတာ ခပ္မွန္မွန္ေဆာင့္ ေပးေနတာကိုေတာ့ အပ်က္မခံ .. ။ ‘ အဲဒီလမ္းေပၚမွာ ျမင္သာဘက္ေရာက္ခါနီးက်ရင္ ကာေတာ္လိပ္ေဆးရံုဆိုတဲ့ အမို်းသမီးနဲ့ ကေလးေဆးရံု ရိွတယ္ေလ … ‘ ‘ ဟယ္ … အစိုးရေဆးရံုက ဒါေတြ လုပ္ေပးတယ္လား … ‘ ‘ အာ ….. မဟုတ္ပါဘူး။ စကားကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါဦးေလ … အဲဒီေဆးရံုဟိုဘက္ကို ဘတ္စ္ကား ၂မွတ္တိုင္ေလာက္ေက်ာ္လိုက္ရင္ အေ၀ရာ ေဆးခန္းဆိုတာ ရိွတယ္ .. ထိုင္တာက ေလဒီေဒါက္တာ …. ဆရာ၀န္မ … ‘ ‘ အဲဒီေတာ့ … ‘ ‘ အဲဒီေတာ့ … မီမီ အဲဒီကိုသြားလိုက္ေပါ့။ .. ဆရာ လဲႊစာေရးေပးလိုက္မယ္။ ဆရာ၀န္ကိုယ္တိုင္လုပ္တာ ဆိုေတာ့ ပိုး၀င္မွာေတြ ဘာေတြ စိတ္ပူစရာမလိုဘူး။ … စိတ္ခ်ရတယ္ … ‘ ‘ ေဆးရံုေတြဘာေတြမ်ား တက္ေနရဦးမွာလား ဆရာရယ္ ….. ‘ ‘ မလိုပါဘူး မီမီရဲ့ … မနက္သြား .. ေန့လည္ျပီးျပီ …. လိုအပ္ရင္ေနာက္ရက္ေတြ ထပ္ေခၚလိမ့္မယ္ … ဟိုေရာက္ရင္ မီမီေတြ့ပါလိမ့္မဗ်ား … ေဟာ့တ္ေရွာ့တ္ေလးေတြ ၀င္လာမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္ေနၾကတာ .. ‘ မီမီက ကိုလတ္ ဗိုက္ေခါက္ၾကီးကိုလွမ္းလိမ္ဆဲြလိုက္သည္။ ‘ ဟင္း … ဆရာက ဒါေတြ ကြ်မ္းေနျပီေပါ့ေလ … ‘ ‘ ေၾသာ္ .. ဒီလိုပဲ ေလ့လာထားရတာေပါ့ …. ဒါမွ သူငယ္ခ်င္းေတြဘာေတြ ၾကံုရင္ လမ္းညႊန္နိုင္မွာေလ ‘ ‘ ေတာ္ပါ … ယံုမယ္ အားၾကီးၾကီး … ကဲ … မျပီးနိုင္ေသးဘူးလား … မီမီေတာင္ ေနာက္တခါ ျပီးခ်င္လာျပီ … ထိန္းနိုင္တာကလဲ လြန္ေရာပဲ … ။ ခ်တာခ်ျပီးရင္ လဲႊစာလဲ ေရးေပးဦး … ဟြန္း ‘ မီမီက မူနဲြ့နဲြ့ေလး ေျပာသည္။

ခ်စ္စရာဟန္ေလးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကိုလတ္ နွေျမာေနမိ၏။ ေနာက္ဆို သူမက သူ့ဆီ လာကုန္းခ်င္မွ ကုန္းေတာ့မွာေလ။ .. ‘ ျဖည္းျဖည္းေပါ့ မီမီရယ္ … ေနာက္ ၂ရက္/၃ရက္ေနမွ ဆရာေရးေပးမယ္ … ‘ ‘ ဟယ္ … အဲဒါနဲ့ပဲ ရက္ေတြၾကာကုန္ျပီး လုပ္ရခက္ေတာ့မွာပဲ … ဘာျဖစ္လို့တုန္း ဆရာရဲ့ … ‘ ‘ စိတ္မပူပါနဲ့ မီမီရဲ့ … ခုမွ ၂လရိွေသးတာဟုတ္လား။ .. ၃လေလာက္အထိကေတာ့ အဲဒီ အမ က ေအးေအးေဆးေဆးပဲ … ‘ ‘ ခုေရးေပးလိုက္လဲ ျပီးေရာ ဆရာရယ္ ….. အလကား အရစ္ရွည္ေနတယ္ … ‘ ‘ အို … ခုေရးေပးလိုက္လို့ ဘယ္ျဖစ္မလဲ မီမီရဲ့ … ‘ ‘ ဘာလို့ …. ‘ ‘ ဒါမို်းလုပ္လိုက္တယ္ဆိုတာက ကိုယ္၀န္ပ်က္က်သလိုပဲေလ … လုပ္ျပီးရင္ ၄၅ရက္ေတာ့ ေရွာင္ရမွာ … ‘ ‘ ဟင္ … အဲဒါနဲ့ ဘာဆိုင္လို့လဲ … ‘ ‘ ဆိုင္ပါေသာ္ေကာကြယ္ …. ေဟာဒီက ဆရာက မီမီေလးကို လုပ္လို့ျဖုတ္လို့ မ၀ေသးဘူးဗ် … ထပ္လိုးခ်င္ ေသးတယ္ … သိျပီလား … ‘ ‘ ဟယ္ … ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း … အေျပာရဲလိုက္တာ … သူ့ကိုမ်ား ဘယ္သူက ခံဦးမယ္ ေျပာေနလို့လဲ’ မီမီ မ်က္နွာေလး နီရဲသြားသည္။ .. ‘ မေျပာလဲ သိပါတယ္ကြယ္ … ဆရာ့ဟာၾကီးကို မီမီစဲြသြားျပီမဟုတ္လား … ‘ ‘ ဟြန္း … သူပဲ အေျပာေကာင္း … အ အ … အင့္အင့္ … ‘ မီမီက မ်က္လံုးေလးေဒါင့္ကပ္ျပီး ခ်စ္စဖြယ္ေျပာလိုက္ရာ ကိုလတ္ရင္ထဲ ကလိကလိျဖစ္သြားျပီး ကာမအားေတြ အဆမတန္တိုးလာကာ စကားဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အဆက္မျပတ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျပန္ေဆာင့္လိုး ေလေတာ့သည္။ မီမီလဲ ကိုလတ္ေဆာင့္လိုးသမွ် ေကာ့ခံရင္း ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္ကာ ကိုလတ္ညႊန္သည့္ဆီ မသြားေသးခင္ ေနာက္ညေတြတိုင္း ဒီမွာ ၀ေအာင္ လာလာခံဦးမွျဖစ္မည္ဟု အေတြးနယ္ခဲ့်ေနမိပါေတာ့သတည္း…..ျပီး။