ေက်နပ္ေနတဲ့ လင္သား 💕

အခန္းထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ ဦးဘေသာ္ သိတယ္။ သိမွာေပါ့ အသံေတြ ထြက္ေနတာကိုး။ ယာဥ္ေမာင္းေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ အိမ္ခန္းေဆာင္ေလးထဲက ထြက္ေနတာ မနီလာ အသံမွန္းလည္း သိတယ္။
“မမ ကို လိုးပါ ေမာင္ရယ္။ ၾကမ္းၾကမ္းေလးေနာ္။ အား အား ရွီး ရွီး”

ဦးဘေသာ္ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာခဲ့တယ္။ သူသိတာက သူ ဒါကို အရမ္း ၾကည့္ခ်င္တာပဲ။ အသံေလး ၾကားေနတာနဲ႔ တင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေတြ တမ်ိဳးျဖစ္လာတာကိုး။ မျဖစ္ဘူး သူဒါကို ျမင္ရမွကို ျဖစ္မယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ အိမ္ခန္းေဆာင္ေလးေပၚ မတက္ေတာ့ဘဲ ေဘးကေန ပတ္သြားလိုက္တယ္။

အသံမထြက္ေအာင္ အသာေလး နင္းၿပီး ေခါင္းရင္းကို သြားလိုက္တယ္။ ျပတင္းပိတ္ထားတယ္။ အထဲက လိုက္ကာ ပါးပါးေလး တပ္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လိုက္ကာၾကားထဲကေန ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာၾကည့္လို႔ရတယ္။ အသံကေတာ့ နည္းနည္းတိုးသြားတယ္။

မနီလာ ဟာ အသက္ ၄၅ႏွစ္အ႐ြယ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႕ ထုံးစံ နည္းနည္းဖိုင့္ၿပီး ဗိုက္ပူစ ျပဳေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ပုံစံပဲ။ ဦးဘေသာ္ဟာ မနီလာကိုၾကည့္ရင္ တံေတြးေတြ မ်ိဳခ်လိုက္ရတယ္။ သူ႔ကို ဒါမ်ိဳး မျမင္ရတာ သူ႔အသံဒါမ်ိဳး မၾကားရတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ နားမေထာင္မိတာေတာင္ အေတာ္ၾကာေပါ့။

မနီလာ ဟာ ေမာင္စိုးသိုက္ အိပ္ရာေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ထားတယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္က ေနာက္ကေန ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ေဆာင့္ေပးေနတယ္။ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္သြားတဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြကို ျမင္ရင္း ဦးဘေသာ္ ေအာက္ကဟာႀကီး မာေက်ာလာတာကို သတိထားမိတယ္။ သူ႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က လက္နဲ႔ မဆြေပးမခ်င္း ခုလို ေထာင္ထလာတာမ်ိဳး မျဖစ္တာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ၾကာၿပီ။ လက္နဲ႔ ထိပ္ကို ကိုင္ၾကည့္တာ အရည္ေတြေတာင္ စိုစိလာတယ္ဟ။

တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မနီလာ ေကာင္းေကာင္း သြားတာကို ၾကည့္ရတာ အရသာပဲ။ မနီလာ ဟာ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ေလးဘက္ေထာက္ထားၿပီး သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြကို သူျပန္နယ္ေနတယ္။
“ေမာင္ ေရ မမ အယက္ခံခ်င္တယ္”
“ဟုတ္ မမ”
လုပ္ေနရင္း ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ ခုတင္ေအာက္ဘက္ဆင္းၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ မနီလာက ေပါင္ကို ကားေပးထားတယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ ပထမပိုင္း မနီလာရဲ႕ ရင္သားေတြကို အရင္စို႔ေပးေနတယ္။ မနီလာ ဟာ ေအာ္လိုက္တာ အသံကို စုံေနတာပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနတယ္ ထင္ရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဗိုက္ကိုယက္ေပးေနတယ္။

“မမ ကြၽန္ေတာ္ အဖုတ္ႀကီးကို ယက္လိုက္ရမလား”
“ပတ္ပတ္စက္စက္ ေျပာေပးပါ ေမာင္ရယ္။ မမ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္လိုက္စမ္းပါ။ အား ရွီး”
ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ႏို႔အုံႀကီးကို ဆြဲညႇစ္ထားရင္း အေမႊးမဲမဲႀကီးေတြၾကားထဲ ေခါင္းကို ႏွစ္ခ်လိုက္တယ္။ ေခါင္းက ငုံ႔လိုက္နိမ့္လိုက္နဲ႔ ယက္လိုက္၊ အေစ့ႀကီးကို ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္ လုပ္ေနတာေပါ့။
“ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္။ ေမာင္ရယ္။ အား အား အား။ ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္။ စုပ္လိုက္စမ္း စုပ္စမ္း”
မနီလာဟာ ႐ုတ္တရက္ ထလိုက္ၿပီး ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ ပစၥည္းႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ ယူစုပ္ေနတယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္ က မနီလာ ရဲ႕ ေခါင္းကို ျပန္ကိုင္ထားတာေပါ့။

ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဖီ ႁပြတ္ ဖီ မနီလာ ဟာ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ ပစၥည္းႀကီးကို ယူၿပီး တံေတြးနဲ႔ ေထြးလိုက္ ငုံၿပီးစုပ္လိုက္ လုပ္ေနတယ္။
၄ မိနစ္ေလာက္ ၾကာမလားမသိဘူး စိတ္ႀကိဳက္ကို စုပ္ေနတာ။ ေကာင္းလိုက္တာ မနီလာရယ္။ ဦးဘေသာ္ ဟာ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲက ပစၥည္းႀကီးကို ဂြင္းတိုက္ေနလိုက္တယ္။ သူဒီလို စိတ္ပါလက္ပါ မရွိတာ ၾကာပါၿပီေကာ။
“မမ ခဏရပ္ပါဦး ကြၽန္ေတာ္ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ။ အား အား”
မနီလာ က ပါးစပ္ထဲက ေမာင္စိုးသိုက္ ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။
“ေမာင္ေလး စိတ္ႀကိဳက္သာ ခံစားစမ္းပါ။ မမ ကို အားမနာနဲ႔” လို႔ ေျပာၿပီး ပစၥည္းကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဆက္တိုက္ထုေပးတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ပါးစပ္ဆီကိုလည္း ခ်ိန္ထားတာေပါ့။
ၿပီးေတာ့မယ္ မမ အားအား ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အားအား
ေမာင္စိုးသိုက္ရဲ႕ သုတ္ရည္မ်ားဟာ အေထြးလိုက္ကို မနီလာရဲ႕ မ်က္ႏွာႀကီးေပၚ သြားစင္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ပါးစပ္ထဲ ဝင္သြားတယ္။ မနီလာ ဟာ ၿပီးသြားတဲ့ ေမာင္စိုးသိုက္ရဲ႕ ပစၥည္းႀကီးကို အဆာပိတ္ ျပန္စုပ္ေနတယ္။ အသံအက်ယ္ႀကီးပဲ ရွလြတ္ ရွလြတ္နဲ႔။ ေမာင္စိုးသိုက္ ကေတာ့ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္။

ဦးဘေသာ္လည္း ၿပီးသြားတယ္။ ပုဆိုးေတြေတာင္ ေပကုန္တယ္။
မနီလာ ဟာ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး သူ႔အိပ္ထဲက ေသာင္းတန္တခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ေပးေနတယ္။
“မမ သိပ္ကို ေက်နပ္သြားတယ္ေမာင္ရယ္။ ကဲ မုန႔္ဖိုးယူပါဦး ကိုယ္ေတာ္ေလး။ မမလည္း မင္းအဘ က မျဖည့္ဆည္းေပးတာၾကာလို႔ သိပ္ကို ဆာေနတာ”
“မယူပါရေစနဲ႔ မမရယ္။ ကြၽန္ေတာ္ က မမ ကို ခ်စ္လို႔ လုပ္ေပးတာပါ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း လုပ္ခ်င္လို႔ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သူမ်ား မယားကို ၾကာခိုေပမယ့္ ခ်ဴေတာ့မစားပါဘူး။ ကဲ မမျပန္ေတာ့။ အဘ ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္။ ခ်စ္တယ္”
ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ မနီလာရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ေမႊးေမႊးေပးလိုက္တယ္။ ဦးဘေသာ္ က ေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ရတာကို သူဘယ္ေလာက္ ေက်နပ္သလဲဆိုတာ ျပန္ၿပီး အံ့ၾသေနမိတယ္။
(၂)
“အဘ ေခၚတယ္ ဆိုလို႔ပါ” ေမာင္စိုးသိုက္ က မတ္တပ္ေလးရပ္လို႔ လက္ကေလးေနာက္ပစ္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
“ေအး ေမာင္စိုးသိုက္ လာပါဦး ထိုင္ပါဦး”
ဦးဘေသာ္ က သူ႔ဇနီး မနီလာနဲ႔ အတူ ထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲဝိုင္း ကုလားထိုင္ေတြထဲက လြတ္ေနတဲ့ ထိုင္ခုံတစ္ခုကို ျပလိုက္တယ္။
ေမာင္စိုးသိုက္ခမ်ာ မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔။ သူတို႔ ခိုးစားေနတာကို ဦးဘေသာ္ႀကီး သိသြားလို႔လား။ အမနီလာ ကေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္ပဲ။ ဘာမ်ားျဖစ္လို႔ပါလိမ့္။ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ ဆရာ ဦးဘေသာ္ ရဲ႕ ဇနီး နဲ႔ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ အၿမဲတမ္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားေနရတယ္။

ဦးဘေသာ္ျပတဲ့ ထိုင္ခုံမွာ ေမာင္စိုးသိုက္ က က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။
“ဘယ္လိုလဲ မင္း မမနီလာ နဲ႔ ခ်စ္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား”
“ဗ်ာ ဟို ဟို ဟိုေလ”
မနီလာ က ၿပဳံးၿပီးေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ျပတယ္။
“အစ္ကိုႀကီး က မမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို အေႏွာက္အယွက္ မေပးပါဘူးတဲ့။ သူက ေမာင္စိုးသိုက္ မမ နဲ႔ ေနေပးေနတာကို ေက်းဇူးတင္ပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ေမာင္ေလးရဲ႕”
ေမာင္စိုးသိုက္ မ်က္စိလည္သြားတယ္။ လူႀကီးကေတာ္ကို ယာဥ္ေမာင္းက ၾကာခိုမိတာ ခုဆိုရင္ မဖမ္းခ်ဳပ္တဲ့အျပင္ ေက်းဇူးေတာင္ တင္တယ္ဆိုပဲ။
ဦးဘေသာ္က ဆက္ေျပာတယ္။
“တစ္ခုပဲရွိတယ္ ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕။ မင္းရဲ႕ ဝန္ထမ္း လိုင္းခန္းေလးထဲမွာ ေတြ႕ေနတာေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ေတာ္ၾကာ တျခားသူေတြ သိသြားရင္ ကိုယ္လည္း မေကာင္းဘူး။ ကိုယ္ရွိတဲ့ အခ်ိန္ ေမာင္ရင့္ကို လွမ္းေခၚလိုက္မယ္။ မင္းနဲ႔ မမ နီလာနဲ႔ အိမ္ႀကီးေပၚမွာပဲ ေတြ႕ၾကေပါ့”

လူႀကီးအိမ္ထဲက ထြက္လာေတာ့ ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတယ္။ အဘ က သူ႔ကို စိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္ သူရွိတဲ့အခ်ိန္ လာေတြ႕ခြင့္ေတာင္ ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္လိုပါလိမ့္။ ညပိုင္း အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္စိုးသိုက္ကို မမနီလာက ဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚတယ္။ အိမ္ႀကီးထဲကို ျပန္သြားရတာေပါ့။
အိမ္ႀကီးထဲက ဝန္ထမ္းေတြ တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့ဘူး။ အားလုံးက အလုပ္သမားတန္းလ်ားကို ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။ ေမာင္စိုးသိုက္ ဝင္လာေတာ့ မနီလာ က ထမင္းစားခန္းထဲကို လွမ္းေခၚတယ္။
ထမင္းဝိုင္းေပၚမွာ အေကာင္းစားအျမည္းေတြ ျပည့္လို႔ပါလား။ ဘာတံဆိပ္မွန္းေတာင္ မသိတဲ့ ႏိုင္ငံျခား အရက္ပုလင္းႀကီးလည္း ေထာင္ထားတယ္။
“ကဲ ေမာင္စိုးသိုက္ မင္း နည္းနည္းပါးပါး ေသာက္တတ္တယ္မဟုတ္လား ခ်ကြာ။ ဒီပုလင္းက ငါ့ကို တပည့္တစ္ေယာက္ လာကန္ေတာ့ထားတာ။ အစစ္ကြ”
“ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့အဘ”
ႏို႔အုံျဖဴျဖဴႀကီးကို တမင္မေပၚေပၚေအာင္ ဇာပါးပါးေလး ဝတ္ထားတဲ့ မနီလာ က ဦးဘေသာ္နဲ႔ ေမာင္စိုးသိုက္ ကို အရက္ငွဲ႔ေပးတယ္။

ဦးဘေသာ္နဲ႔ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ အရက္ေလးေသာက္လိုက္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေလးေတြ ေျပာလိုက္နဲ႔ အရက္ဝိုင္းက အရွိန္ေလး တက္လာေနတယ္။ မနီလာ က ေမာင္စိုးသိုက္ နားထိုင္ၿပီး လက္ေမာင္းေလးကို နမ္းလိုက္။ ေအာက္ကေန ေဂြး ကို ႏိူက္လိုက္ လုပ္ေနေတာ့ ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ မ်က္ႏွာေတြပူလို႔။ ဦးဘေသာ္ က ေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။
“ကဲကဲ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ သြားနားၾကေတာ့။ ကိုယ္ နဲ႔ မနီလာ ရဲ႕ အခန္းမွာ နားလို႔ရတယ္။ တံခါးေတာ့ ဖြင့္ထားကြာ။ ကိုယ္အသံေလးေတြ ၾကားရတာေပါ့။ မီးပိတ္ခ်င္ပိတ္ၾကပါ” တဲ့။
မနီလာ ကေတာ့ ကေလးမေလး တစ္ေယာက္လို ေမာင္စိုးသိုက္လက္ကို ဆြဲၿပီး သြက္သြက္ေလး ေရွ႕က ဦးေဆာင္ ထြက္သြားတယ္။ “လာေမာင္ မမ ေနာက္လိုက္ခဲ့တဲ့”
ဦးဘေသာ္ နဲ႔ မနီလာ တို႔ရဲ႕ အိပ္ခန္းဟာ အိမ္တစ္လုံးစာေလာက္ရွိတယ္။ အိပ္ရာႀကီးကလည္း ၁၅ ေပ ပတ္လည္ေလာက္မ်ား ရွိမလားမသိဘူး။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေပၚက မနီလာ ဟာ လူလစ္တိုင္း သူ႔ရဲ႕ အလုပ္သမား တန္းလ်ားအခန္းေလးကို ေရာက္ေရာက္လာတာ အံ့ၾသမိပါရဲ႕။ ပိုအံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာက သူ႔လို ယာဥ္ေမာင္း တစ္ေယာက္ကို ဦးဘေသာ္က သူ႔အိပ္ရာေပၚကို သူ႔ဇနီးနဲ႔ လႊတ္ေပးတာပဲ။ မေသာက္ဖူးတဲ့ အေကာင္းစား အရက္ပုလင္းရဲ႕ သင္းသင္းေလးမူးေနတာေရာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈေရာ၊ ဇာဂါဝန္အတိုေလး နဲ႔ လုပ္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနတဲ့ မနီလာေၾကာင့္ေရာ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ ဒါေတြကို မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။
မနီလာရဲ႕ ခါးကေန သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး လည္ပင္းကို စစုပ္ေတာ့တယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ မနီလာရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ကို သိပ္ႀကိဳက္တာပဲ။ ေရေမႊးအေကာင္းစားနံ႔နဲ႔ ေခြၽးနံ႔ေလး ေရာေနတာ။ လည္ပင္းကို စုပ္ထားရင္ လွ်ာႀကီးနဲ႔ လည္ပင္းေၾကာတစ္ေလွ်ာက္ လိုက္သပ္ေပးလိုက္တယ္။၂ မိနစ္ေလာက္ ျပင္းျပင္းေလး လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ဖက္ထားတဲ့ မနီလာရဲ႕ လက္ေတြက တင္းက်ပ္လာၿပီး လိုက္ကုပ္ျခစ္ေတာ့တယ္။
“အား အား အား အမေလးေနာ္ အား အား”
သူ႔ေယာက်ၤား အျပင္ကေန ၾကည့္ေနမွန္း သိလို႔လား ၊ အလုပ္သမားတန္းလ်ားထဲမွာထက္ ပိုလြတ္လပ္လို႔လား မေျပာတတ္ဘူး။ မနီလာ ဟာ ပိုၿပီး ထန္ျပေနသလိုပဲ။
မနီလာ ဟာ ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ လည္ကုပ္ကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ငုံ႔က်လာတဲ့ ေမာင္စိုးသိုက္ မ်က္ႏွာအႏွံ႔လိုက္နမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ လွ်ာပါ ထြက္လာၿပီး လိုက္ယက္ေတာ့တာပဲ။ ကဲ လွ်ာျခင္း နမ္းတာ စ ပါၿပီ။ ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ မနီလာရဲ႕ လွ်ာႀကီးနဲ႔ ထိလိုက္တိုင္း ႐ူးမတက္ေအာင္ ထန္လာတယ္။ တစ္ေယာက္လွ်ာကို တစ္ေယာက္ ပလြတ္ ပလြတ္နဲ႔ စုပ္ေနတာ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာမလား မသိဘူး လွ်ာေတြေတာင္ ေညာင္းလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ရာေပၚ လွဲခ်လိုက္တယ္။
(၃)
မီးေရာင္ဖ်ဖ် ေလး လင္းေနတဲ့ အခန္းထဲကို အျပင္ကေန ဦးဘေသာ္ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ ကုတင္ေဘးကေန သြားၾကည့္ခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္စိုးသိုက္ နဲ႔ မနီလာ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာ စိုးလို႔ အခန္းအျပင္ကေနပဲ ဒရင္းဘတ္ေလးေပၚ လွဲရင္း မိန္ဖ်ဖ်ျမင္ကြင္းကို လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ ဒါကို ၾကည့္ေနရတာ သူ႔ ကိုယ္ထဲမွာ စူးစူးနစ္နစ္ကို ႀကိဳက္တယ္။ အလုပ္မ်ားလွတဲ့ တာဝန္ႀကီးသူ ဦးဘေသာ္ဟာ ခုေလာက္ လိင္စိတ္မေပၚမိတာ ၾကာၿပီ။ ခုေတာ့ သိပ္အရသာ ရွိတာပဲ။ ၾကည့္ပါလား ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ သူ႔မိန္းမ ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရ နယ္ေနၿပီ။ အစကတည္းက ထန္တဲ့ မနီလာဟာ တအီးအီး တအားအား နဲ႔ အသံစုံေတြေနတယ္။ နယ္ေနရင္း အားမရျဖစ္လာတဲ့ ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ မနီလာရဲ႕ ႏို႔ႀကီးတစ္ဖက္ကို ညႇစ္ထားၿပီး တစ္ဖက္ကို အားရပါးရ စို႔ေလရဲ႕။
“ေမာင္ အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ေမာင္ေရ။ မမ ႀကိဳက္တယ္။ အားကုန္စို႔လိုက္ပါ။”
ႏို႔စို႔ခံေနရင္း မနီလာ ဟာ ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ ပစၥည္းႀကီးကို ပုဆိုးအျပင္ကေန ကိုင္ေပးေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မနီလာ ဟာ ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းၿပီး ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္တယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္က မတ္တပ္ရပ္လ်က္ေပါ့။ မနီလာ ဟာ ေမာင္စိုးသိုက္ ပစၥည္းေထာင္ေထာင္ႀကီးကို စုပ္ေပးရင္း ေရွ႕တို႔ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေလရဲ႕။ ေခါင္းႀကီးကို ေပါင္ရင္းေအာက္ဝင္ၿပီး ဥေတြကိုပါ လိုက္စုပ္တာ။
“ေမာင္ မမ ပါးစပ္ကို လိုးပါေနာ္”
ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ မနီလာရဲ႕ ေခါင္းကို ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ oral penetration လုပ္ေနပါၿပီ။ ဇစ္ ဇစ္ ဇစ္ ဇစ္ နဲ႔ အသံေတြ ေတာင္ၾကားရတယ္။ ဦးဘေသာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ထုၿပီေလ။
“ေမာင္ လိုးေပးပါေတာ့” မနီလာ က ေျပာလိုက္တယ္။
“ေမာင္ ေစာက္ဖုတ္ ယက္ဦးမယ္ေလ မမရဲ႕”
“ေနာက္မွ ယက္ေတာ့ ကေလးရယ္။ မမ တအားကို ျဖစ္ေနၿပီ ခုပဲ လိုးပါေတာ့”
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ မနီလာ ဟာ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ပက္လက္လွန္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲေပးလိုက္တယ္။ မနီလာ ဟာ ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ ဝေပမယ့္ လူႀကီးကေတာ္ပီပီ ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာ၊ မင္းႀကိဳက္စိုးႀကိဳက္ အသားအေရႀကီးနဲ႔ ဆိုေတာ့ ခုန္အုပ္ခ်င္စရာႀကီးေပါ့။ ေမာင္စိုးသိုက္ဟာ မခြၽတ္ရေသးတဲ့ သူ႔အက်ႌကို အကုန္ခြၽတ္ၿပီး လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အေပၚကေန ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး သူ႔ ပစၥည္းတံႀကီးကို မနီလာရဲ႕ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေတာနက္နက္ အဖုတ္ႀကီးထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။
“အား အား အား ေမာင္ရယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုးဘူး”
ေမာင္စိုးသိုက္ ဟာ အေပၚကေန ေလွႀကီးထိုးနဲ႔ပဲ တစ္ခ်က္ျခင္း ျဖည္းျဖည္းေညႇာင့္လိုက္၊ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္ လုပ္ေနတယ္။ အထဲက မနီလာရဲ႕ ပစၥည္းႀကီးက ညႇစ္ေပးတာေၾကာင့္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနပုံ ေပၚတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူတို႔ position ေျပာင္းၾကတယ္။ ေမာင္စိုးသိုက္ က ေအာက္ေနလွဲလိုက္တယ္။ မနီလာ က အေပၚက ေန ေမာင္စိုးသိုက္ ရဲ႕ ပစၥည္းေထာင္ေထာင္ႀကီးေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ အထက္ေအာက္ ခါရင္း လုပ္ေပးေနသလို႔ ေမာင္စိုးသိုက္ကလည္း ေအာက္ေန ပင့္ပင့္ၿပီး ေဆာင့္ေပးေနတယ္။ အေပးအယူ ညီလိုက္ၾကတာ။ မနီလာ က အေပၚတက္ခုန္ေပးေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက တုန္တုန္ေနတာေပါ့။
“ေမာင္ေရ မမ ၿပီးခ်င္လာၿပီ။ တူတူၿပီးရေအာင္ေနာ္”
ေမာင္စိုးသိုက္ က အေပၚက ျပန္တက္ၿပီး မနီလာကို အားရပါးရ ျပန္ေဆာင့္ျပန္ၿပီ။ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ နဲ႔ အသံေတြ အားအား အီးအီး အသံေတြက အခန္းလုံးညံလို႔ေပါ့။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၅ မိနစ္ေလာက္ စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ၿပီးတဲ့အခါ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေျခပစ္လက္ပစ္ ၿပီးသြားၾကတယ္။
ေမာင္စိုးသိုက္ ရင္ခြင္ထဲကို ဝင္ရင္း မနီလာ အေမာေျဖေနေလရဲ႕။
“မမ ေရ။ အဘ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး”
“သူလည္း ခုေလာက္ဆို ၿပီးသြားေလာက္ၿပီ ကေလးရဲ႕”
မီးေရာင္ဖ်ဖ်ေလးနဲ႔ အခန္းထဲမွာ လူသားႏွစ္ေယာက္ ဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔ ။ အခန္းျပင္မွာလည္း ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးေနတဲ့ လင္သားတစ္ေယာက္။
ၿပီးပါၿပီ။