ေယာက္်ားမိန္းမ မဟူတည္း

ေႏြ၏ အေငြ႕အသက္တို႔ စတင္လာၿပီျဖစ္ေသာ မတ္လ၏ ေနာက္ဆုံးရက္တစ္ရက္….။
လူကိုက္ဖူးေသာ က်ားသည္ ပိုမို ရဲတင္းသည့္ပမာ အေတြ႕အၾကဳံ စုံေသာ ေယာက်္ားတို႔၏ ရမ္းကားမႈသည္ မိန္းမတိုင္း အတြက္  အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ားတို႔အေပၚ အထင္ႀကီးတတ္လြန္းသည့္ မိန္းမသားမ်ား အဖို႔ အလြန္ပင္ အႏၲရာယ္ ႀကီးမားလွေပသည္..။

“ အရက္တစ္လုံးနဲ႔ အရြက္သုတ္ တစ္ပြဲ ေပးပါဗ်ိဳ႕…”

မနီတစ္ေယာက္ အဝင္ေပါက္ဘက္ ကို ေက်ာေပးလိုက္ရင္း ကိုယ္ကို တေစာင္းလွဲလ်က္  ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေယာက္်ားတို႔အေၾကာင္း စာအုပ္ကို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ဖတ္ေနစဥ္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အရက္ေသာက္မည့္သူက ေရာက္ခ်လာသည္..။
ေရခ်ိဳး ၊ အဝတ္ေလၽွာ္ ၊ ကေလးသိပ္ၿပီး ေန႔လည္ေန႔ခင္း စာအုပ္ဖတ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဒီစာအုပ္ကို သူ႔ေယာက္်ား ကိုခင္ေမာင္ျမင့္က ဖတ္ဖို႔ ေပးထားသည္မွာ ၾကာၿပီ ….။

“ ေရာ့…..နီနီ…ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၾကည့္စမ္း…၊ လူဆိုတာ ဗဟုသုတ ရွိရတယ္..ကြ…၊ ဗဟုသုတ ရွိမွ အေကာင္းနဲ႔ အဆိုး ၊ အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳး ၊ အမွားနဲ႔ အမွန္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားနိုင္တယ္..။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ေယာက္်ားေတြရဲ့ အေၾကာင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ပက္ပက္စက္စက္ ေရးျပထားတယ္..။ ဒီစာအုပ္မ်ိဳး မိန္းမေတြ သိပ္ဖတ္သင့္တယ္…..ေရာ့….”

ယခု သူ႔ေယာက္်ား ေက်ာက္ကိစၥႏွင့္ မူဆယ္ဘက္ သို႔ ထြက္သြားသည္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ရွိၿပီ..။  ရက္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ၾကာမည္ဟုလည္း ေျပာသြားခဲ့သည္..။
လြန္ခဲ့ေသာ တစ္လေလာက္ကထဲက သူ႔ေယာက္်ားက ဖတ္ရန္ ေပးထားခဲ့သည္..။ စာအုပ္က စာမ်က္ႏွာ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိသည္..။  မဖတ္ခ်င္ ဖတ္ခ်င္ႏွင့္ ဖတ္လာခဲ့ရာ အခုမွ စာမ်က္ႏွာ တစ္ရာေလာက္ ေရာက္႐ုံသာ ရွိေသးသည္..။
မနီက ဒီလိုစာအုပ္မ်ိဳး မႀကိဳက္…။  သူမ ဖတ္ေလ့ ရွိတာက အခ်စ္ဝတၳဳတို႔ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ေၾကာ္ျငာမ်ားမ်ား ပါေသာ မဂၢဇင္းတို႔ေလာက္သာ ဖတ္ေလ့ရွိသည္..။ သူ႔ေယာက္်ားက ဒီစာအုပ္ကို ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဖတ္ေစခ်င္မွန္း မနီ သိပါသည္..။  သူ႔ေယာက္်ား ကိုခင္ေမာင္ျမင့္က သူ႔ထက္ ၁၅ ႏွစ္ႀကီးသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ မိန္းမကို စိတ္မခ်သည့္အတြက္ ေယာက္်ားေတြရဲ့ ကာမဂုဏ္ေထာင္ေခ်ာက္အတြင္း မသက္ဆင္းမိေစရန္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္တတ္ေအာင္ ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ခိုင္းျခင္း ျဖစ္သည္..။
ထို႔အျပင္ ကာမဂုဏ္ ေဖာက္ျပန္ေသာ ဇာတ္ေတာ္ေတြကိုလညး္ ေျပာျပသည္..။ ကာမဂုဏ္ ေဖာက္ျပန္ေသာ ေယာက္်ား မိန္းမေတြ ေသလ်င္ က်ေရာက္တတ္ေသာ ငရဲဘုံ ၊ ၿပိတၱာဘုံ ေတြကိုလည္း ေျပာျပသည္..။
ဒုသနေသာ ပုံဝတၳဳေတြကိုလညး္ နားၿငီးေအာင္ နားေထာင္ရသည္..။ လူက ဘာသာေရးသမားလိုလို ဘာလိုလို..။ အလုပ္က အရက္ေရာင္းသည့္ အလုပ္ ။ ေန႔တိုင္း ေသာက္၏ ..။ သို႔ေသာ္ ဆိုင္သိမ္းၿပီးမွ ခြက္ပုံးခ်သည္..။ အရက္ဆိုတာ မေသာက္တတ္လ်င္ ေဘး ၊ ေသာက္တတ္လ်င္ ေဆးျဖစ္ေၾကာင္း ..ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ေသာက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ကမၻာေက်ာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ၊ စာေရးဆရာႀကီးေတြေတာင္ ေသာက္ေလ့ ရွိေၾကာင္း ..။ စသည္ျဖင့္ အရက္ေရာင္းစားသူပီပီ အရက္မေကာင္းေၾကာင္းေတာ့ ေျပာေလ့ မရွိ…။
အရက္ဆိုင္ဆိုတာက သိၾကသည့္အတိုင္း လူစုံ သည္..။ စကားစုံသည္..။ စရိုက္ စုံသည္..။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေအးေအးေဆးေဆး မေသာက္ ၊ ေသြးဆိုးသည္..။ ျပႆနာ ရွာတတ္သည္..။ အရစ္တက္သည္..။
အခုေနာက္ပိုင္း လိုက္စင္လုပ္ထားၿပီး ျဖစ္၍ ေတာ္ေသးသည္..။ ျပႆနာ ရွာလ်င္ ရပ္ကြက္လူႀကီး တိုင္႐ုံသာ…။
အရက္မွာသံေၾကာင့္ …..
မနီ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို အမွတ္အသား ျပဳ ပိတ္လိုက္ၿပီး ခုံရွည္ေပၚ တေစာင္းလွဲေနရာမွ  ထလိုက္သည္..။  အရက္မွာသည့္သူက အဝင္ေပါက္ ညာဘက္ေဘးခုံမွာ အမိန႔္သား ထိုင္ရင္း အားကစား ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကို ဖတ္ေနသည္..။
လူပုံစံက အသက္ ၁၈ ႏွစ္ခန႔္ အရြယ္ ၊ လူရည္သန႔္ကေလး ျဖစ္သည္..။ က်ားက်ားလ်ားလ်ား ၊ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း သြက္သြက္လက္လက္ ျဖစ္မည့္ ပုံစံ…။ ဆံပင္က …ကတုံးဆံပင္ေပါက္ေက…။
မနီက ျမင္းခြာရြက္သုတ္ တစ္ပြဲႏွင့္ အရက္တစ္လုံး သြားခ်ေပးလိုက္သည္..။  အရက္ပုလင္းႏွင္ အျမည္း ေရာက္လာေသာအခါ ဖတ္လက္စ ဂ်ာနယ္ကို ခ်၍ မနီကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး….

“ မမ….ဒီနားမွာ ကြမ္းယာဆိုင္ ရွိလား ဟင္……”

“ ေအး….ရွိတယ္…ဘယ္ေလာက္ဖိုး ဝယ္မွာလဲ…မမ သြားဝယ္ေပးမယ္ေလ….”

ေက်ာ္ထူးက ၂၀၀ တန္ တစ္ရြက္ ထုတ္ေပးရင္း …

“ ၂၀၀ ဖိုး ဝယ္ခဲ့ေပး…မမ…”

မနီက ေက်ာ္ထူးမ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာ ၾကည့္၍ ….

“ မင္း….က ကိုသန႔္စင္ နဲ႔ အမ်ိဳးလား….ဘာေတာ္လဲ…”

“ ေအာ္….ဟုတ္..၊  သူ႔ညီ အငယ္ဆုံးေလ…၊ မေန႔ညကမွ ေရာက္တာ…၊ အစ္ကိုႀကီးတို႔ အလုပ္သြားၾကတယ္…က်ေနာ္လဲ ျပင္း ျပင္း ရွိတာနဲ႔ ဒီဖက္ ထြက္လာတာ…၊ ဆိုင္က လူပါးတယ္ေနာ္….မမ.”

“ ေအး…ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို …မရွိသေလာက္ ပါပဲ…၊ ညေနပိုင္း အလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွ ေပါတာေလ….”

“ ဟာ…မမ…၊ က်ေနာ္ ဒီလာတာ…အစ္ကိုႀကီးကို သြားမေျပာနဲ႔ေနာ္……..”

“ အံမယ္…ဘယ္ရမလဲ..ေျပာရမွာေပါ့…အဟင္းဟင္း…”

မနီက ၾကာၾကည့္ ၾကည့္ရင္း တဟင္းဟင္း ရယ္ကာ ကြမ္းယာဝယ္ ထြက္သြားပါေတာ့သည္..။  မာယာေလးဆယ္တြင္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္ေသာ ရယ္ျခင္းမ်ိဳးမို႔ …စပို႔ရွပ္ အက်ႌပါးပါး အတြင္းက အတြင္းခံေဘာ္လီမဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ တသိမ့္သိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ လႈပ္ခါသြားသည္..။
ေယာက္်ား ခရီးထြက္သြားသည္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္၍  သူမ၏ ေသြးသားရမၼက္ဆႏၵတို႔မွာ မြတ္သိပ္ေတာင့္တေနလ်က္ ရွိေနပါသည္…။  ယခင္က ခရီးထြက္လ်င္ ၂ ညအိပ္ ၊ ၃ ညအိပ္ေလာက္သာၾကာတတ္သည္…။ အခု ရက္ေပါင္း ၂၀ ခန႔္ ၾကာမည္ ၊ ေငြလည္း သိန္းခ်ီ ရမည္ဟု ေျပာသည္..။
ဘာအလုပ္လည္း ဆိုတာေတာ့ လုံးဝမေျပာ…။ မနီကလည္း စပ္စပ္စုစု မေမး..။ အဓိက  ေငြရဖို႔သာ..ပဓာနေလ…။ ဒီေန႔မွာမွ မနီ၏ ရမၼက္ဆႏၵေတြက သိသိသာသာႀကီး ထႂကြေနသည္..။
မနက္ပိုင္းက ေဈးသည္မ ႀကိဳင္ႀကိဳင္ ေရာက္လာေတာ့ ပိုဆိုးသြားသည္..။  ၾကည္ၾကည့္ထံက ဟင္းခ်က္စရာ ဝယ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေလမိေနၾကသည္..။ ၿပီးေတာ့ အသက္ကလညး္ မတိမ္းမယိမ္း အရြယ္ေတြ..။
ၾကည္ၾကည္ဆိုတဲ့ ေဈးသည္မက လီးအေၾကာင္း ေစာက္ဖုတ္အေၾကာင္း ေတြကို မရွက္မေၾကာက္ ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာတတ္သည္..။  ေဈးဘန္းကို ခ်ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ …ဟိုဟိုဒီဒီ ေဝ့ၾကည့္ကာ….

“ ဟဲ့….ညည္း ေယာက္်ားႀကီးေရာ..မျမင္ပါလား…..”

“ ေသနာမ…စကားေျပာတာ..ၾကည္ေျပာေနာ္…..“

“ ညည္းေယာက္်ားႀကီးေရာ ဆိုေတာ့ ၊ ငါ့မွာ ေယာက္်ားေလး ရွိေနတာက်ေနတာပဲ….”

မနီက ျပဳံးစစမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေျပာသည္..။

“ အမေလးဟဲ့..အထအန ေကာက္ေနလိုက္တာ…ဖာသယ္မရယ္…၊ နင့္ထက္ အသက္ႀကီးလို႔ နင္ေယာက္်ားႀကီးလို႔ ေျပာတာေပါ့…ကဲ……..”

ၾကည္ၾကည့္ ရႈံ႔ကာမဲ့ကာ ေျပာသည္..။  အမွန္အားျဖင့္ မနီကလည္း တကယ္မေက်နပ္၍ ေျပာျခင္းမဟုတ္..။  ပါးစပ္ကသာ ဟန္လုပ္ျပေနေသာ္လည္း စိတ္ထဲကမူ သာယာေက်နပ္ေနတာ..၊ အထူးသျဖင့္ လီးႏွင့္ ျပတ္လတ္ေနေသာ အခုလို အခ်ိန္မ်ိဳးဝယ္ အညႇီအေဟာက္ စကားမ်ိဳး..၊ ပက္စက္စြာ တစ္တစ္ခြခြ ေျပာတာမ်ိဳးေတြကို ပိုၿပီး ၾကားခ်င္လွသည္..။

“ မူဆယ္ဖက္ ခရီးထြက္သြားတာ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ ရွိၿပီ…ၾကည္ၾကည္ေရ…၊  အရက္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာမယ္ ေျပာတာပဲ….”

“ ကဲ….ဒီလိုဆို ..ညည္းေစာက္ဖုတ္က လီးငတ္ေနမွာေပါ့….အဟင္း..ဟင္း……”

“ အယ္…….ေဖလိုးမရယ္….ေျပာပုံကလဲ…စုတ္ပဲ့လိုက္တာ…..”

“ ဘာစုတ္ပဲ့ရမွာလဲ..ဟဲ့…ေသနာမရဲ့…၊ မွန္တာေျပာတဲ့ ဥစၥာ…၊ ဒို႔ကေတာ့ ေယာက္်ား ခရီးရွည္ထြက္ရင္ ေစာက္ဖုတ္ကို လီးအျပတ္ မခံဘူးေတာ္ ေရ…၊ သိလား…ၾကဳံသလိုဖန္ၿပီး စားပစ္လိုက္တာပဲ….၊ အ ဟင္းဟင္း………”

“ အံမယ္….ေဖလိုးမ….နင္က ခံဖူးတယ္ ေပါ့……..”

မနီက မၾကည္ၾကည္စကားကို သေဘာက်၍ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး လုပ္ေနသည္..။ သူမ မ်က္ဝန္းေတြက ရမၼက္ဆႏၵ လႈံ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ စိုလက္ေတာက္ပလာသည္..။  ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလည္း ယားသလိုလို ရြသလိုလို ႂကြသလိုလို ျဖစ္လာသည္..။
မနီရဲ့ ၿဖီးတီးတီး ပုံစံႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး….၊ ၾကည္ၾကည္က……..

“ တကယ္ေျပာတာဟဲ့…ေကာင္မရဲ့……ၿဖီးတီးတီး လုပ္မေနနဲ႔………”

ၾကည္ၾကည္က မနီမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း ေျပာသည္..။ တစ္ဖက္က ေမးမ်ား ေမးမလားဟု ေစာင့္စားေနရာ ဘာမွ မေမးသျဖင့္ ဆက္ေျပာပါေတာ့သည္…။

“ တစ္ခါမ်ားေအ….အိမ္ကလူႀကီး…မုံရြာဖက္ ခရီးထြက္သြားတာ…၅ ရက္ေလာက္ ၾကာတယ္…၊  ႏွစ္ရက္ေလာက္ ရွိေတာ့ ငါ့ေစာက္ဖုတ္က တအားကို ဆာလာပါေရာ…”

ၾကည္ၾကည့္ ေခတၱ စကားျပတ္သြားခိုက္…၊ မနီက ေဈးဘန္းထဲက ခရမ္းသီး တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီးကို ေကာက္ကိုင္ကာ…..

“ ဒါႀကီးနဲ႔ ေျဖလိုက္တယ္ေပါ့………”

မၾကည္ၾကည္က မဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္….

“ အမေလး…ေဝးလို႔ …ေဝးလို႔..၊ ခရမ္းသီး ဘာလုပ္မွာလဲ…ဟဲ့..။  တကယ့္လီးအစစ္ကို ခံပစ္တာေဟ့….သိလား….၊

“ အိမ္မွာ အျမဲတမ္း ေရလာလာ ပို႔ေနတဲ့ ေက်ာ္ထြန္း ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး ရွိတယ္..။ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ေလာက္ေပါ့ေအ….။  ငါေဈးေရာင္းၿပီး ျပန္လာရင္  ေရဆယ္ထမ္း လာပို႔ေနက်…။  ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံယူျပန္ေပါ့…၊ အဲဒီေန႔ကေတာ့… ငါ့ဆီက ပိုက္ဆံ မရေသးလို႔ ေစာင့္ေနတာ…၊ ငါက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာေတာ့ ေကာင္ေလးက အခန္းထဲ ဝင္ခ်လာပါေရာ…။ ငါကလဲ…ဒါကိုသိလို႔ ထမီကို ေပါင္လည္ေလာက္ထိ လွန္  နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေဖာ္ၿပီး အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တာ…၊ ဒီမယ္ေလ….ငါ့နို႔က ႀကီးႀကီး ရယ္…ေကာင္မ..ရဲ့..”

ၾကည္ၾကည္က သူမ ရင္ဘတ္ကို ေကာ့၍ ဘယ္ယိမ္း ညာယိမ္း လႈပ္ျပသည္..။ မနီက သေဘာေတြက်လ်က္ တခစ္ခစ္ ရယ္ပါေတာ့သည္..။

“ မရယ္နဲ႔….ေကာင္မရဲ့…ဒို႔ နို႔ကမွ စပါယ္ရွယ္…ပင္ကိုယ္နို႔…။ ဟို …ေမာ္ဒယ္ကေန တက္သြားတဲ့ မင္းသမီးေအ….ဘယ္သူ….လဲ…ထားပါေတာ့…ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္ ..နို႔ပ်င္းက်ႀကီးနဲ႔….ဒါမို႔ ေဆးထိုးၿပီး ေယာက္်ားေတြ မက္ေအာင္  တင္းေအာင္ လုပ္ထားရတာ…။ ဒို႔က ဘာေဆးမွ မလိုဘူး…ပင္ကိုယ္တင္း…ပင္ကိုယ္ထြား..။ ဒါႀကီး ျမင္ေတာ့ ေသနာေလး…ဘယ္လီးမေတာင္ပဲ ေနပါ့မလဲ….။ ၿပီးေတာ့ ေဟာဒီ ေပါင္တန္ႀကီးေတြကလဲ ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္…”

မၾကည္ၾကည္က သူမ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွင့္ ပုတ္ျပသည္..။ ၿပီးေတာ့မွ စကားကို ..ျပန္ဆက္သည္..။

“ ငါက…မ်က္လုံးကို ေမွးစင္းၿပီး ၾကည့္ေနတာ….ေသနာေလးက မသိဘူးေလ….။ မႊန္ေနတာကိုး…။  အေပါက္ဝကေန ရပ္ၾကည့္ေနတာ…ေအ့..“

“ ခဏေနေတာ့…ငါက ညာဖက္ေပါင္ကို ေထာက္လိုက္တယ္…။ ညာဖက္လက္နဲ႔လဲ…ထမီကို မသိမသာ ဆြဲလိုက္ေသးတယ္…။ ဒီေတာ့…ေစာေစာထဲက ေပါင္လည္ေလာက္ေရာက္ေနတဲ့ ထမီက ေပါင္ရင္းထိ ကပ္သြားေတာ့တာေပါ့…။ ဒီေတာ့ …ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီး ၾကားက ေစာက္ေမႊးအုံ မဲမဲအုပ္အုပ္ႀကီးကို ျမင္သြားတာေပါ့…ေအ…..။ အေပၚပိုင္းက တင္းရင္းဝင္းအိေနတဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံး ၊ ေအာက္ပိုင္းက ျဖဴေဖြးတုတ္ခိုင္လွတဲ့ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေစာက္ေမႊးအုံ မဲမဲ ဆိုေတာ့…သေကာင့္သားေလး ဘယ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ….။  အခန္းတံခါး ျမန္ျမန္ပိတ္…၊ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ထည့္ၿပီး…ခုတင္ေပၚ အတင္းတက္ၿပီး လိုးပါေရာ..ေအ…..။  လူသာငယ္တာ…သတၱဝါေလးက မေခဘူး…ေတာ္ေရ့..။ လီကလဲ ႀကီး အလိုးကလဲ ကၽြမ္း…အေဆာင့္ကလဲ သန္လိုက္တာေအ….၊ ထန္လွပါတယ္ ဆိုတဲ့ ငါေတာင္ ေမ်ာ့က်သြားတာပဲ…။ အဟင္းဟင္း…..လူပ်ိဳသိုး ဆိုတဲ့အတိုင္း လိုးလိုက္တာမ်ား…ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ကို ေက်သြားတာပဲ…။ ေနာက္ဆုံး ငါ့ကို ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ထားၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေအာက္ခ်ၿပီး လိုးတဲ့ အခ်ီမ်ား…ထိမွ ထိေအ….၊ နို႔ႏွစ္လုံး ကို အေျခက ဆုတ္လိုက္ၿပီး မတ္တတ္ရပ္ သိပ္လိုက္တာမ်ား….အခုေျပာရင္း ဆိုရင္းေတာင္..ေစာက္ဖုတ္ထဲ ရြလာၿပီ….အဟီး…ဟိ…၊ အဲဒီဟာ ၿပီးေတာ့….ေကာင္မရယ္…ငါဆို…လမ္းေလၽွာက္ရတာကို…ေပါင္ေတြကြတကြတႀကီးျဖစ္လို႔…..ဟယ္….။ အေတာ္ကို လိုးနိုင္တဲ့ ဟာေလး…ေအ….”

ၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ အယုတ္တမာ စကားေတြကို အျမႇုပ္ထြက္မတတ္ ေျပာရင္း…မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆန္ျပဴးျဖင့္…

“ အလိုေလး…ဒုကၡပါပဲ…ဒီမယ္…ျမင့္ၾကည္က ဟင္းထုတ္ ႏွစ္ထုတ္ မွာထားတာ…အဆဲခံရေတာ့မွာပဲ….၊  ေကာင္မ…ငါ့ေဈးဗန္း ျပန္ပင့္ေပးစမ္း…၊ ညည္းအတြက္ နည္းေပးလမ္းၿပ လုပ္ေနရတာနဲ႔ ငါ အဆဲခံရေတာ့မယ္…..”

မနီက ေဈးဗန္းကို ျပန္မေပးရင္း..

“ နင္က ရြၿပီး ေျပာေနတာကို..အဆဲခံလိုက္ေပါ့….ေအ…အဟင္း..ဟင္း………”

ေဈးဗန္း ေခါင္းေပၚ ရြက္ရင္း မၾကည္ၾကည္ ထြက္သြားသည္..။ ဟုတ္ေလာက္ပါသည္..။ သူခႏၶာကိုယ္က ေယာက္်ားေတြ တပ္မက္ခ်င္စရာ …ဆူၿဖိဳး ျပည့္တင္းဆဲ…။ ထမီ ခလယ္ေလာက္တြင္ သိသာထင္ရွားေသာ အစိုကြက္ႀကီး တစ္ကြက္…ထင္းလ်က္ရွိသည္..။
မနီတစ္ေယာက္ မၾကည္ၾကည္ကို အားက်မိသည္..။ ေရခ်ိဳးရင္း သူမ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆပ္ျပာျဖင့္ အထပ္ထပ္ အခါခါ ပြတ္တိုက္မိသည္..။  အညစ္အေၾကး ကင္းစင္ပါလ်က္ႏွင့္ ထိုသို႔ အထပ္ထပ္ ပြတ္တိုက္ေနျခင္းမွာ ကာမစိတ္ေတြ ထႂကြေန၍ ျဖစ္သည္..။ ေရခ်ိဳးေသာ ေနရာက လုံလုံျခဳံျခဳံ ကာရံထားေသာေၾကာင့္ ထင္တိုင္း က်ဲေနျခင္း ျဖစ္သည္..။
သူ႔နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးက မၾကည္ၾကည္ နို႔အုံထက္ လွသည္..။ တင္းသည္…။ ဝင္းသည္..။ ႀကီးထြားမို႔ေမာက္သည္..။  အို..ကုန္ကုန္ေျပာရလ်င္ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး မ်က္ႏွာပါမက်န္ မၾကည္ၾကည္ထက္ အဆတစ္ရာ သာသည္..။

“ မမ…ႏွပ္ေဆးက အေရလား..အဖတ္လား……..”

ကြမ္းယာေရာင္းသည့္ ေကာင္မေလးက ေမးေတာ့မွ  မနီတစ္ေယာက္ အိပ္မက္က လန႔္နိုးသလို အေတြးေတြ လြင့္ေပ်ာက္သြားသည္..။
သူ႔ကိုယ္သူ  မလုံမလဲ ျဖစ္ကာ…

“ အ ဟင္း..ဟင္း….အေရေရာ ..အဖတ္ေရာ ထည့္…ညီမ……”

ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ အစ္ကိုျဖစ္သူ အလုပ္သြားခိုက္ ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ အိမ္ကထြက္လာခဲ့သည္..။ အစ္ကို႔မိန္းမ မလွရီက ထမင္းခ်က္ရင္း ဘယ္သြားမွာလဲဟု ေမးရာ…ဒီနားတင္ပါ.ဟု ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္..။
ၿမိဳ႕စြန္ရပ္ကြက္ျဖစ္သည့္အတိုင္း ေတာ္ေတာ္ေလး စည္ကားေနသည္..။ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ၊ ကုန္စုံဆိုင္ ၊ စာအုပ္အငွါးဆိုင္ ၊ အေခြငွါးဆိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ စုံလင္လွသည္..။  အိမ္ေျခကေတာ့ စိပ္သည္..။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဝင္းက်ယ္က်ယ္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က် ဆယ္ေပ ဆယ့္ငါးေပ ႁပြတ္သိပ္ေနသည္..။
ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ၊ ခပ္ပ်ံပ်ံ ခပ္လန္လန္ ေကာင္မေလးေတြလည္း ေပါသည္..။ မ်က္ႏွာစိမ္း ျဖစ္သည့္ ေက်ာ္ထူးကို တစ္ခ်ိဳ႕က ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ လုပ္ၾကသည္…။ ရပ္ကြက္လမ္းမအတိုင္း ေျမာက္ဘက္ဆီသို႔ တစ္ေျဖးေျဖး ေလၽွာက္လာခဲ့ရာ သူ႔အစ္ကိုအိမ္ႏွင့္ သုံးျပခန႔္ အကြာ လမ္း၏ ညာဖက္ေဘးတြင္ ခပ္သန႔္သန႔္ အရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ျမင္သျဖင့္ အေတြ႕အၾကဳံသစ္တစ္ခု ရရန္ ဝင္လိုက္သည္..။
အရက္ဆိုင္နာမည္က ခပ္ဆန္းဆန္း..။

“  သုခဘုံ ..ယမကာ ရိပ္သာ  ”   တဲ့….။

ဆိုင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိ..။ ဆိုင္အတြင္းရွိ ခုံရွည္ေပၚတြင္ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ခန႔္ရွိ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ သူ႔ကို ေက်ာေပးၿပီး စာဖတ္ေနသည္..။
တေစာင္းအိပ္ အေနအထားမို႔ ဆူၿဖိဳး ထြားကားေသာ ဖင္ဆုံႀကီးမွာ သိသိသာသာ ေကာက္ထစ္ကာ မို႔ဝက္တက္ေနသည္..။  ဖင္ဆုံႀကီးက ဝင့္ႂကြားခန႔္ထည္သေလာက္ ခါးေလးမွာ ညႊတ္ေျပာင္း သြယ္လ်ေနသည္..။  သည့္ျပင္ …ျပည့္တင္းေသာ ေျခသလုံးသား ဝင္းဝင္းႀကီးေတြကို ျမင္ရ႐ုံႏွင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ အမ်ိဳးအစားဟု အကဲခတ္လို႔ရသည္..။
လူသူ ကင္းရွင္းေနသည့္အတြက္ ျပန္ထြက္မည္ဟု ေျခလွမ္းအျပင္ ထိုမိန္းမ၏ အဆင္းသြင္ျပင္က ညိဳွ႕ယူဖမ္းစားထားလိုက္သျဖင့္ ေက်ာ္ထူး ဝင္ထိုင္ရင္း အရက္မွာျဖစ္သြားသည္..။

ထိုမိန္းမက သူ႔ကို ၾကာၾကည့္ ၾကည့္ရင္း ကိုသန႔္စင္ ညီလားဟု ေမးလိုက္သည္..။  အခု ထိုမိန္းမသည္ သူ႔အတြက္ ကြမ္းယာ သြားဝယ္ေနသည္..။  ျဖဴဝင္းစိုေျပေသာ ပါးျပင္ဝယ္ သနပ္ခါး ပါးပါး ကြက္ၾကား အေဖြးသားႏွင့္ သူ႔ကို ၾကာၾကည့္ ၾကည့္သြားသည္..။  ၿပီးေတာ့  သူမ မ်က္လုံးေတြက စိုလက္ဝင္းပေနၿပီး ေက်ာ္ထူးရင္ကို ေႏြးေထြး လႈပ္ရွားေစသည္..။
ေနာက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကို မြတ္သိပ္ေတာင့္တေနေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္ရွားလြန္းလွသည္..။  ေက်ာ္ထူးဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း ေတာက တက္လာသည့္တိုင္ နလပိန္းတုံးေတာ့ မဟုတ္…။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေသာ ေတာသား ျဖစ္သည္..။
အျပာစာအုပ္ အျပာကားေတြ ေထာင္းလေမာင္း ထေအာင္ ၾကည့္ဖူးထား႐ုံမၽွ မက သူ႔ထက္ ၅ ႏွစ္ခန႔္ ႀကီးေသာ တစ္ခုလပ္မ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ပင္ ညိစြန္းဖူးထားသည္..။  မိန္းမေဆာ္နည္း နိႆရည္း ကို စာေတြ႕ လက္ေတြ႕ ႏွံ့စပ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္..။
ယခု ..သူ႔အစ္ကိုဆီ ေရာက္လာတာကိုက ထိုတစ္ခုလပ္ မိန္းမႏွင့္ အဆက္ျပတ္သြားေစရန္ သူမိဘမ်ားက ပို႔လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္..။  ၾကာလ်င္ ရြာလူႀကီးမ်ားႏွင့္ ေထာင္ဖမ္းၿပီး ေပးစားေတာ့မည့္ အဆင့္သို႔ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။
တစ္ခုလပ္မ မစန္းစန္းရီက လည္သည္..။ နပ္သည္..။ ပါးသည္…။  ဝကၤႏၲ ဉာဏ္အရာတြင္ ေခတ္သစ္ စိဥၥမာန ဟု ဆိုနိုင္ေလာက္သည္..။
ေက်ာ္ထူးႏွင့္ တင္မကပဲ တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္ႏွင့္ပါ ညိေနသည္..။ ထို႔အျပင္ ဘုရားဒကာ ေက်ာင္းဒကာ အေရျခဳံၿပီး ေငြတိုးေပးစားေနသည့္ ဦးထြန္းေအာင္ႀကီးကိုပါ အဖုတ္ႏွင့္ ျမဴ၍ ေငြျခဴေနေၾကာင္း အနံ့ထြက္ေနသည္..။

ေက်ာ္ထူးကလည္း ထိုမိန္းမကို ေတာ္ေတာ္ေလး စြဲလန္းေနသည္..။  သူ႔မိဘမ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖ်က္ၾကသည္ကို လုံးဝ လက္မခံ..။  ေနာက္ဆုံး ယူဖို႔အထိ ဆုံးျဖတ္ထားသည္..။
တစ္ခုလပ္ စန္းစန္းရီႏွင့္ ပတ္သက္သမၽွ တမင္သက္သက္ အပုတ္ခ် ေျပာေနၾကသည္ဟု ထင္မွတ္ထားသည္..။  တစ္ည စန္းစန္းရီႏွင့္ ခ်ိန္းေတြ႕ရင္း ထုံးစံအတိုင္း အလုပ္ျဖစ္ၾကသည္..။  စန္းစန္းရီက ၾကာၾကာလုပ္နိုင္ေအာင္ ဟုဆိုကာ ၾကက္ဥႏွင့္ အရက္ စပ္ေပးထားသည္..။  ၾကက္ဥႏွင့္ အရက္မပါလ်င္လည္း ေက်ာ္ထူးက ၾကာၾကာ ဆြဲနိုင္ပါသည္..။  ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးတန္ႀကီးက အရွည္ ၈ လက္မ ၊ လုံးပတ္က ၇ လက္မခန႔္ ရွိရာ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ စံခ်ိန္လြန္ လီးႀကီး ပင္ ျဖစ္သည္..။
ထိုညက ေက်ာ္ထူး ၅ ခ်ီတိတိ ေဆာ္ထည့္လိုက္သည္..။ စန္းစန္းရီလည္း အီဆိမ့္ၿပီး ေမ့ေမ်ာမတတ္ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္..။ ျပန္ကာနီးတြင္ စန္းစန္းရီကို ေပြ႕ဖက္ထားရင္း….

“ မမ….”

“ ဟင္…..”

“ ေမာင္…နက္ျဖန္ခါ…မႏၲေလး သြားရမွာ…အေဖ့အတြက္ မ်က္မွန္ လုပ္ခိုင္းထားတာ တကယ္လို႔ မရရင္ တစ္ညအိပ္မွ ျဖစ္မွာ…“

“ ေန႔ခ်င္းျပန္လာခဲ့ကြာ…မက ေမာင္နဲ႔ မခြဲခ်င္ဘူး……”

“ အင္းပါ… မ်က္မွန္ ရရင္ေတာ့ ျပန္လာမွာပါ…”

စန္းစန္းရီက ေက်ာ္ထူး၏ လီးႀကီးကို လက္ဖဝါးႏွင့္ ဆုပ္ေခ်ေပးေနရာ တေျဖးေျဖး မာေက်ာတင္းေတာင္လာျပန္သည္..။

“ ဟင့္အင္း…ေမာင္က မေသခ်ာဘူး…နက္ဖန္ညအတြက္ပါ…အတိုးခ်လိုးေပးခဲ့…”

အရက္ႏွင့္ ၾကက္ဥ သတၱိေၾကာင့္လားမသိ…၊ ၅ ခ်ီတိတိ ေဆာ္ထားၿပီးသည့္တိုင္ လီးႀကီးက ျပန္လည္ တင္းမာ မတ္ေတာင္လာျပန္သည္..။
ေက်ာ္ထူးကလည္း အဆင္မသင့္လ်င္ ညအိပ္ရမည္မို႔ စန္းစန္းရီ အလိုက် အတိုးခ်ၿပီး လိုးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ေက်ာ္ထူး၏ လီးႀကီးကို ဆြေပးရင္း စန္းစန္းရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ မာန္ဖီ ေဖာင္းထခုံးတက္လာသည္..။
ေက်ာ္ထူးက စန္းစန္းရီ နို႔အုံႀကီးကို ဆုတ္ေခ်ေပးရင္း ခုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ လွဲသိပ္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖဲ၍ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ အသားကုန္ ေဆာ္ပါေတာ့သည္..။  စန္းစန္းရီ တဏွာရာဂ ႀကီးပုံကို အမွတ္ထင္ထင္ သတိထားမိလိုက္သည္..။
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားၾကသည္..။  အျပန္တြင္  စန္းစန္းရီ၏ တဏွာေၾကာတင္း ၊ ရမၼက္ျပင္းျပလွပုံကို  ေတြးရင္း သူ႔အေဖတို႔က ဘာေၾကာင့္ စန္းစန္းရီႏွင့္ မပတ္သက္ေစခ်င္ေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္သလို ရွိလာသည္..။

စန္းစန္းရီ၏ ကာမရမၼက္ ျပင္းထန္ပုံက ေၾကာက္စရာေတာ့ ေကာင္းလွသည္..။ သူၾကားဖူးသည့္ မဃေဒဝ လကၤာထဲကလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိ..။

“  မိုက္အားသန္လွ ထိုမိန္းမတို႔…
  ဆႏၵအလို ခိုက္တြန္းဆိုလညး္
  သားညိဳလိမၼာ မလိုက္နာလင္..
  ႀကီးစြာေမာဟ တပ္ေလာဘႏွင့္..
  မိန္းမဟူသည္ တိုရွည္မသိ..
  အလိုရွိတိုင္း ထင္မိထင္ရာ..
  ျပဳတတ္စြာ၏ ။ ရာဂ တပ္ေပြ႕၊
  ႀကိဳက္သူေတြ႕ေသာ္ ရွက္ေလ့မရွိ..
  ထိုဣတၳိတို႔ ၊ တပ္မိမခြာ ေမၽွာ့ပမာသို႔.. ”

ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာ္ထူး မႏၲေလးသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္..။ အလုပ္တိုက္တြင္ သူ႔အစ္ကိုႏွင့္ သြားေတြ႕ၿပီး သူ႔အေဖမ်က္မွန္ကို အားခ်င္း လုပ္ခိုင္းသည္..။  ကံအားေလၽွာ္စြာ ညေန ၅ နာရီတြင္ မ်က္မွန္ ရသည္..။ သူ႔အစ္ကိုက တစ္ညအိပ္ခိုင္းတာေတာင္ မအိပ္ေတာ့ပဲ ျပန္ခ်လာသည္..။  ရြာေရာက္ေတာ့  ည ၈ နာရီခန႔္ ရွိၿပီျဖစ္၍ အေတာ္ေလး မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ..။

ထမင္းစား ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး စန္းစန္းရီ အိမ္ဖက္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္..။ စန္းစန္းရီတစ္ေယာက္ မႏၲေလး ညမအိပ္ပဲ ျပန္လာသည့္အတြက္ အံ့ၾသ ဝမ္းသာ ျဖစ္သြားေအာင္ ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ အသံမေပးပဲ တိတ္တိတ္ကေလး ဝင္လာခဲ့သည္..။
အိမ္တံခါးမွာ ပိတ္ထားသည္..။ ေျမစိုက္အိမ္မို႔ တံခါးနား အသာတိုးကပ္ၿပီး  ထရံေပါက္မွ အတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။ ေရနံဆီ မီးေရာင္တြင္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေက်ာ္ထူး မ်က္လုံးေတြ ျပာေဝမူးမိုက္သြားရသည္..။
ကိုသန္းေအာင္ႏွင့္ စန္းစန္းရီ တို႔ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ခုတင္ေပၚတြင္ လိုးေနၾကသည္..။ စန္းစန္းရီက လက္ႏွစ္ဖက္ ေရွ႕ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးထားသည္..။ ကိုသန္းေအာင္က ေနာက္က မုဆိုးထိုင္ ထိုင္ၿပီး ခါးေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္  ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနသည္..။
ကိုသန္းေအာင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ စန္းစန္းရီက ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ၿပီး ခံသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးထိေတြ႕သံ..ရမၼက္ညီးသံတို႔က ေျမစိုက္အိမ္ေလးထဲတြင္ ပြက္ပြက္ညံလ်က္ရွိသည္..။
ေက်ာ္ထူးရင္ထဲ ပူေလာင္လ်က္ရွိသည္..။ ေဒါသစိတ္တို႔ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာသည္..။

“ ဖြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ပလြတ္…ဖြတ္……”

“ အား…..အမေလး….အီးဟီး….ေကာင္း….ေကာင္းလိုက္တာ…ေမာင္ရယ္…..ေဆာင့္…….ေဆာင့္…ဟုတ္ပီ….ေဆာင့္ပါ….အားရေအာင္ ေဆာင့္စမ္းပါ…ေမာင္ရဲ့….အ…အီး….ေကာင္းလိုက္တာ…….အား….အား…”

စန္းစန္းရီတစ္ေယာက္ ေရွ႕သို႔ ေမွာက္က်သြားသည္..။ ကိုသန္းေအာင္က ေဆာင့္လို႔ေကာင္းတုန္း ခါးေလးကို အပီအျပင္ ဆုတ္ကိုင္၍ အသားကုန္ ေဆာင့္ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ၾကမ္းလြန္းလွသျဖင့္ ခုတင္တစ္ခုလုံး လႈပ္ခါရမ္းေနသည္..။
ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါ ကိုသန္းေအာင္လည္း စန္းစန္းရီ ကိုယ္လုံးေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္..။  ေက်ာ္ထူး ေဒါသစိတ္ေတြ ေပါက္ကြဲသြားၿပီး ေတာက္တစ္ခ်က္ ျပင္းျပင္း ေခါက္ကာ တံခါးကို လက္သီးႏွင့္ တအားထိုးလိုက္သည္..။

“…ေတာက္……….ဝုန္း……….”

“ ဖုတ္…”

“ အမေလး……ဟဲ့…လန႔္လိုက္တာ….ဟယ္………”

သူ႔စိတ္ကူးႏွင့္ သူ အူျမဴး၍ ျပန္လာေသာ မနီတစ္ေယာက္ အေပါက္ဝ အေရာက္တြင္ ျပင္းထန္ေသာ ေတာက္ေခါက္သံေၾကာင့္  လက္ထဲက ကြမ္းယာထုပ္ လြတ္က်သြားသည္..။  ႏႈတ္ကလည္း ေယာင္၍ ေအာ္လိုက္မိသည္..။

သည္ေတာ့မွ ေက်ာ္ထူးလည္း သတိျပန္ဝင္လာကာ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားရသည္..။

“ ဟာ….မမ…..ေဆာရီး…..ေဆာရီးေနာ္…..”

မနီက ေအာက္က်သြားေသာ ကြမ္းယာထုတ္ကို ကုန္းေကာက္ရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ကို ဖိလ်က္  ….

“ အ..ဟင္း…ဟင္း….မမျဖင့္ ရင္ထဲကို တုန္ခါသြားတာပဲ….မင္းက ဘာေတြမ်ား ေဒါသျဖစ္ေနရတာလဲ……”

“ အဟား….ဟား….ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး မမရာ…မေန႔က ႏွစ္လုံး သုံးေထာင္ဘိုး မျပန္ဘဲ ထိုးမိတာ ေတြးၿပီး စိတ္တိုလာလို႔….အဟဲ ဟဲ…ေဆာရီးေနာ္…..”

“ အမေလး..ဟဲ့….ေတာ္ေသးတာေပါ့…မမ ကလဲ ဒီေန႔ ဘာထိုးရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ ေတြးလာတာ….မင္းကလဲ….ထိုးရင္ အာမွေပါ့…..ဟဲ့…“

မနီက ေက်ာ္ထူးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ရင္း…….

“ ေရာ့…ကြမ္းယာ…”

ေက်ာ္ထူးက ကြမ္းယာယူရင္း အတြင္းခံ ဝတ္မထားသျဖင့္ တင္းတင္းရင္းရင္းႀကီး ပုံေပၚေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အမွတ္ထင္ထင္ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္လိုက္မိသည္..။
မနီက မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး……

“ ေနစမ္းပါအုံး …ဒီေန႔ ဘာေကာင္းလဲဟင္….မမလဲ မင္းထိုးတာ လိုက္ထိုးမယ္…အခုတေလာ တည့္ကို မတည့္ဘူး…အပါခ်ည့္ပဲ…..”

“ က်ေနာ္လဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ မေန႔က ဟာႀကီး လွန္ထိုးရမလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ…မမရ……”

“ ဒါျဖင့္….၅၃  ေပါ့….ဟုတ္လား…….”

“ အင္း……..”

“ မေန႔က ထြက္သြားတာက ၃၅ …သုံးဆိုတာက စ ဆ ဇ ဈ ည ..အဂၤါ ၊ ပ.ဖ.ဗ.ဘ.မ  က  ၾကာသာပေတး…။ စ နဲ႔ ဖ နဲ႔ဆိုေတာ့ အင္း…….အဲဒါကို လွန္ထိုးမွာဆိုေတာ့ အဟီး…ဟီး….ေၾကာက္စရာႀကီး ကြာ…….“

“ ဘာလဲ….မမရ…ဘာလို႔ ရီတာလဲ…..”

“ မင္းဘဲ …စနဲ႔ ဖကို လွန္ၿပီး ထိုးမွာဆို….”

“ ဟုတ္တယ္ေလ…မမက မႀကိဳက္ဘူးလား…ဒီတစ္ခါ လွန္ထိုးမွာဆိုေတာ့ အာစရာ မလိုဘူးေလ မမရ…သူ႔ဖာသူ အာၿပီးသား ျဖစ္ေနၿပီ..”

မနီက အထာနဲ႔ေျပာေန၍ ေက်ာ္ထူးကလည္း အထာျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။  မနီက ေက်ာ္ထူးကို မ်က္လုံးေလး ေထာင့္ကပ္ၾကည့္ရင္း ၾကာမူအျပည့္ျဖင့္ ….

“ ေသခ်ာတယ္ေနာ္…….”

“ အင္း…ေသခ်ာတယ္…”

ေက်ာ္ထူးကလည္း ေထာင့္ငါးရာ ဗို႔အျပည့္ျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္..။

“ အမေလး…ဟဲ့…ဘာေကာင္ကိုက္တာလဲ…”

မနီက ညာလက္ကို စပို႔ရွပ္အက်ႌထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ဘယ္ဖက္ နို႔အုံႀကီး ေအာက္ေျခကို ကုတ္လိုက္သည္..။  သည္ေတာ့ နို႔အုံတင္းတင္းႀကီးက စပို႔ရွပ္အက်ႌကို ေဖာက္ထြက္ေတာ့မတတ္ မို႔ေမာက္စူထြက္လာသည္..။ ထိုအျခင္းအရာကို ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ အေရာင္ေတြလက္လက္ထေနေသာ မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ အေသအခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္..။
မနီက အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့လိုလိုႏွင့္ စပို႔ရွပ္ကို မ လွန္ၿပီး ၾကည့္မည့္ဟန္ျပဳၿပီးမွ နို႔အုံဝင္းဝင္းအိအိႀကီး တဝက္ေလာက္ေပၚလာေသာအခါ…

“ အယ္…..ေယာင္လို႔….”

ရွက္ရမ္းရမ္းေသာပုံစံျဖင့္ ကပ်ာကယာ ျပန္ဖုံးလိုက္သည္..။  ျဖဴေဖြးဝင္းအိေနေသာ နို႔အုံတင္းတင္းႀကီးကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ေက်ာ္ထူး ရင္ထဲ ဒိန္းခနဲ လႈပ္ခါသြားရသည္..။
ထိုစဥ္…ထပ္ခိုးေပၚမွ  ကေလး ငိုသံ ၾကားရသည္..။

“ ခဏေနာ္…မမ ကေလး နို႔သြားတိုက္လိုက္အုံးမယ္…”

“ ေအာ္…..ဒါနဲ႔ ..မမေယာက်္ား ေရာ ဟင္….”

ေက်ာ္ထူးက သိခ်င္ေဇာျဖင့္ ခပ္ေလာေလာ ေမးလိုက္သည္..။

“ မူဆယ္ဖက္ တက္သြားတယ္…ေမာင္ေလးရဲ့… တစ္ပတ္ေလာက္ ရွိၿပီ…အရက္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာမွာေလ…..”

မနီက ညိဳွ႕မ်က္ဝန္းအစုံျဖင့္ ၾကာ ၾကည့္ေလး ၾကည့္ရင္း ေျပာသြားသည္..။ ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ မနီ၏ ဆူၿဖိဳးျပည့္တင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ ေနာက္ပိုင္းႀကီးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားစြာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္..။
စန္းစန္းရီႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ စြဲလန္းစိတ္ နာက်င္စိတ္မ်ားလညး္ လြင့္ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ…။  အရက္ရွိန္ကေလးလဲ ရလာၿပီမို႔ ေပ်ာ္ျမဴးတက္ႂကြ လာေတာ့သည္..။ သူ႔ ေယာက္်ား မရွိဘူး ဆိုပါလား…။
ၾကားဖူးထားေသာ မဃေဒဝ လကၤာစာပိုင္း အစေလးက သူ႔ေခါင္းထဲ ေရာက္လာသည္..။

“ မိစၧာလိုၾကဴး ၊ လင္ကုန္ကူးသည္
ညစ္ညဴးစာရီ ၊ အလဇၨီျဖင့္
ဒုႆီဣတၳိ ၊ မ်ိဳးဇာတိတို႔
မိမိကိုယ္ကို ၊ စိတ္အလိုတိုင္း
ထိိုထိုေယာက္်ား ၊ တပ္ရာမ်ားႏွင့္
လိုက္စားႏွံလိမ့္မည္သာကို….”

လင္ေယာက္်ား မရွိခိုက္ လီးႏွင့္ ျပတ္လတ္လ်က္ ရွိေသာ မနီတစ္ေယာက္ မိစၧာလိုၾကဴးၿပီး လင္ကုန္ကူးေတာ့မည့္ လကၡဏာေတြ ျပသေနသည္..။
အရက္က တစ္ပိုင္းပင္ မကုန္ေသး..။ တစ္ခြက္ငွဲ႕၍ တစ္ငုံေသာက္လိုက္စဥ္…

“ ေမာင္ေလး..ေရ…ဒီကို ခဏ….”

မနီက ထပ္ခိုးေပၚမွ လွမ္းေခၚသည္..။

“ လာၿပီ…မမ….”

ေက်ာ္ထူးက လက္က်န္အရက္ကို အကုန္ေမာ့ခ်လိုက္ရင္း မနီရွိရာ အထပ္ခိုးေပၚသို႔ ခပ္သြက္သြက္ တက္သြားလိုက္သည္..။  ေက်ာ္ထူးတစ္ကိုယ္လုံး ကိေလသာ အမိုက္ေမွာင္ေတြက တစ္စတစ္စ ဖုံးအုပ္လာသည္..။ မနီလည္း ထို႔အတူပင္…။
ဤသည္မွာ ဖိုမ အစုံ ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိေသာ ေလာကီ ကာမဘုံ၏ ျဖစ္ေလ့တံထြာ ဓမၼတာပင္…။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း မဃေဒဝ လကၤာက ေအာက္ပါအတိုင္း သတိေပးခဲ့သည္..။

“ သိမ္းဆည္းမဲ့ဘိ ၊ ကင္းသတိႏွင့္
အသိပညာ ၊ မယွဥ္သသူ ၊ ထိုမၽွလူတို႔
က်င့္မူေဖာက္ျပား ၊ မတည္ၾကားသည္
ေယာက္်ားမိန္းမ …မဟူတည္း….”

ေက်ာ္ထူး အခန္းဝေရာက္ေတာ့ တုံ႔ခနဲ တန႔္သြားသည္.။ မနီက အေရွ႕ဖက္ နံရံကို ေက်ာေပးၿပီး ဘယ္ဖက္ကို ေစာင္းလ်က္ ကေလး နို႔တိုက္ေနသည္….။ ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းရွိ ညာဖက္ေပါင္ကို အနည္းငယ္ ေကြးထားၿပီး ေအာက္ဖက္ရွိ ဘယ္ဖက္ေပါင္ကိုမူ ခပ္ဆန႔္ဆန႔္ေလး စင္းထားသည္..။
ကေလးေခါင္းကို သူမ၏ ဘယ္ဖက္ လက္ေမာင္းေပၚတင္ၿပီး ဘယ္ဖက္ျခမ္း နို႔ကို  တိုက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ စပို႔ရွပ္ အေပ်ာ့စား အက်ႌကို စုလိပ္ၿပီး အထက္သို႔ မတင္ကာ  နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေဖာ္ထားသည္..။  အေပၚပိုင္း ညာဖက္ နို႔အုံႀကီးမွာ လြတ္ေနသည္..။ ေစာေစာက တဝက္တပ်က္မၽွသာ ျမင္လိုက္ရေသာ နို႔ႀကီးကို အခုေတာ့ အထင္းသား အရွင္းသား ပီပီသသ ႀကီး ျမင္ေနရသည္..။
အိစက္မို႔ထြားလွေသာ ညာဖက္နို႔အုံႀကီးက တင္းရင္း ဝင္းဝါေနသည္..။  ဘယ္ဖက္ျခမ္း နို႔အုံမွာမူ ခေလး၏ ေခါင္းႏွင့္ ကြယ္ေန၍ တဝက္တပ်က္မၽွွသာ ျမင္ေနရသည္..။
ထမီကလည္း ေျပေလ်ာ့ေနရာ အေပၚပိုင္း ညာဖက္ ျခမ္း တင္ပါးေဖြးေဖြးႀကီးမွာ တဝက္နီးနီးခန႔္ ေပၚေနသည္..။  ထမီေအာက္ပိုင္းအစကလည္း ဒူးေကာက္ေကြး အထက္နားအထိ ေရာက္ေနရာ ျပည့္တင္း ဝင္းဝါေသာ ေျခသလုံးသားမ်ားက အထင္းသား အရွင္းသားႀကီး ေပၚထြက္ေနသည္..။
မနီက အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေနေသာ ၾကာရမၼက္ မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ရင္း ….

“ ဟဲ့…ဘာလို႔ ရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ…ေမာင္ေလးရဲ့…ဒီကိုလာပါဆို…ကေလး နိုးသြားမွာ စိုးလို႔ မမကို ျခင္ေထာင္ ေထာင္ေပးစမ္းပါ…”

ျခင္ေထာင္ အထက္ႀကိဳးႏွစ္စက မနီေခါင္းရင္း ဘက္မွာ ပုံေသခ်ည္ထားၿပီး လုံးလိပ္ထားသည္..။ ေက်ာ္ထူးက ေခါင္းရင္းဘက္တြင္ လုံးလိပ္ထားေသာ ျခင္ေထာင္ ေျခရင္းပိုင္းကို စုကိုင္လာၿပီး ေျခရင္းဘက္က ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းတြင္ ခ်ည္လိုက္သည္..။  ထို႔ေနာက္ ျခင္ေထာင္ကို လႈပ္ခါၿပီး ျခင္ထုတ္လိုက္သည္..။  ဘယ္ဖက္လက္ေမာင္း ေပၚတြင္ ကေလးအိပ္ေနသျဖင့္ မနီက ညာဖက္လက္ျဖင့္ ျခင္ေထာင္ေခါင္းရင္းပိုင္းကို ဆြဲဖိလိုက္ရာ ညာဖက္နို႔အုံေဖြးေဖြးတင္းတင္းႀကီးကို လွန္ျပလိုက္သလို ျဖစ္ေနသည္..။
ကိုယ္ဟန္အေနအထားလည္း ပ်က္ယြင္းသြားသျဖင့္  အေပၚပိုင္း ထမီစက ေအာက္သို႔ ေလ်ာ့သြားရာ ဆီးခုံဝင္းဝင္းႀကီးႏွင့္ ေစာက္ေမႊးအုံ မဲမဲအုပ္အုပ္ႀကီးကိုပါ ျမင္လိုက္ရသည္..။
မနီက ဘာမွ မျဖစ္သလို မသိဟန္ ေဆာင္ေနသည္..။ ကေလးကို လက္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြေလး ပုတ္ရင္း အို႔..ေအး…အို…ေခ်ာ့သိပ္ေနလိုက္ေသးသည္..။  မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ေက်ာ္ထူးပါ ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္လိုက္ရသည္..။  ေခါင္းရင္းေရာ ေျခရင္းပါ မက်န္ လုံလုံျခဳံျခဳံ ျဖစ္ေစရန္ ဖိညႇိေပးလိုက္သည္..။
သည္ေတာ့…မနီရဲ့ နို႔အုံေဖြးေဖြးဥဥႀကီးေတြကို အနီကပ္ ျမင္ေနရသည္..။  မနီ၏ ေက်ာဖက္ပိုင္းမွာ အေရွ႕ဖက္နံရံတြင္ ကပ္ေနသျဖင့္ ျခင္ေထာင္စမွာ ေအာက္သို႔ မေရာက္ပဲ ေက်ာျပင္ႏွင့္ နံရံ အၾကားတြင္ ညႇပ္တင္ေနသည္..။
ေက်ာ္ထူးက အိပ္ေနေသာ ကေလးကိုလည္း မထိခိုက္မိေစရန္ ဒူးေထာက္လ်က္ မနီ၏ ပခုံးသားျပည့္ျပည့္ကို လက္ႏွင့္ ဆြဲကာ ျခင္ေထာင္စကို ေအာက္ထဲ ထိုးသိပ္ေပးလိုက္သည္..။
ထို႔ေနာက္ ခါးလည္ပိုင္းကို ထိုးသိပ္ေပးသည္..။  ျဖဴဝင္းဆူၿဖိဳးေသာ တင္ပါးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ထိမိသြားသည္..။ ေက်ာ္ထူးေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္ရာ ပုဆိုးထဲက ေငါထြက္ေနသည္..။  အသက္ရႉသံေတြကလည္း ျပင္းထန္ေနသည္..။  ရင္ေတြပူ အာေခါင္ေတြလည္း ေျခာက္လာသည္..။
အရက္အရွိန္ေလးကလည္း တက္ေနသျဖင့္ …

“ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ ..ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေတာ့ကြာ….”

ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ၿပီး ညာဖက္နို႔အုံတင္းတင္းမို႔မို႔ႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကုန္းစို႔ပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္..။

“ ႁပြတ္…ႁပြတ္….ႁပြတ္……ပလြတ္…ပလြတ္……..”

မနီမွာ ယားလြန္းသျဖင့္ လည္ပင္းေၾကာေတြ ေထာင္ကာ ရင္အစုံ ေကာ့တက္ေနသည္..။

“ ရွီး…အား…ယား….အီး ရွီး….ကၽြတ္….ယား..ယား တယ္ကြာ….အဟင္းဟင္း….အဟိ…ခစ္…ခစ္……..”

အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးငယ္ကို အသာမ၍ ေစာင္ထူထူႏွင့္ ကာေထြးလ်က္ ခပ္ေဝးေဝးသို႔ တြန္းပို႔ထားလိုက္သည္..။ ေက်ာ္ထူးက ထမီကို ေပါင္လည္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ထြားအိဆူၿဖိဳးေသာ ဖင္ဆုံႀကီးတဝိုက္ကို ႏွံ့စပ္ေအာင္ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးသည္..။
ပါးစပ္ကလည္း နို႔ကို မခြာတမ္း စို႔ေနသည္..။ နို႔ရည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူ႔ဗိုက္ထဲ ေရာက္ကုန္သည္..။  အားရွိေသာ လူနို႔ကို စို႔ရခဲသမို႔ တႁပြတ္ႁပြတ္ စို႔လ်က္ ရွိရာ ကေလးငယ္ထက္ပင္ ဆိုးေနပါေတာ့သည္..။
ဖင္ဆုံထြားထြားအိအိႀကီးကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးရသည္မွာ အရသာရွိလြန္းလွသည္..။  မနီကလည္း အၿငိမ္မေန..။ ေက်ာ္ထူးပြတ္ဆြေပးေနသမၽွကို ဖီလင္အျပည့္ျဖင့္ လူးကာလြန႔္ကာ ခံစားရင္း ေက်ာ္ထူး ပုဆိုးကို ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။  ရွစ္လက္မခန႔္ ရွိေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက အထက္သို႔ ေကာ့၍ ေတာင္မတ္ေနသည္..။
ဒစ္ႀကီးက ျပဲလန္ေနၿပီး ဒစ္ဆီႀကီးက နီညိဳေရာင္သမ္းကာ တင္းရင္းဝင္းေျပာင္ေနသည္..။  မနီက သူမနို႔ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေနေသာ ေက်ာ္ထူးေခါင္းကို ဆြဲေမာ့လိုက္သည္..။  ကိုယ္ကို လည္း ေက်ာ္ထူးဖက္ေရာက္ေအာင္ ေရႊ႕လိုက္ၿပီး ပက္လက္အေနအထား ျပင္လိုက္သည္..။

“..ခစ္ ခစ္….ဒီကေလးႀကီးကလည္း ..ကြယ္….နို႔ဆြဲ သိပ္သန္တာပဲ…ဟင္း..ဟင္း…….”

မနီက ေျပာလိုက္ရင္း…ပုံစံပ်က္သြားေသာ ေက်ာ္ထူးေခါင္းကို သူမနို႔အုံ ရွိရာသို႔ ဆြဲယူၿပီး နို႔အုံတစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ အသာမယူကာ ကေလးနို႔တိုက္သလို ေက်ာ္ထူးပါးစပ္ဝသို႔ နို႔သီးေခါင္းကို ေတ့ကပ္ေပးလိုက္သည္..။
ေက်ာ္ထူးက နို႔ႀကီးကို ျပန္စို႔ရင္း ဘယ္ဖက္လက္က မနီ၏ ေစာက္ဖုတ္အုံေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေပၚသို႔ ေရာက္သြားၿပီး ရြရြဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးသည္..။
ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက ေႏြးေထြးခုံးထေနသည္..။ လက္ခလယ္ႏွင့္ ထက္ေအာက္ ေလၽွာတိုက္ေပးရင္း အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္..။  ေစာက္ရည္ေတြက စိုရႊဲေနၿပီး အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြက ပူေႏြး ရြအိေနသည္..။ ေက်ာ္ထူးက လက္ခလယ္ကို အဆုံးထိေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေဆးေမႊသလို လွည့္ပတ္ေမႊေပးသည္..။
ေစာက္ရည္ေတြက အဆမတန္ စိုရႊဲေနၿပီမို႔ တစြပ္စြပ္ တႁပြတ္ႁပြတ္…အသံ ညႇင္းညႇင္းေလးေတြ ထြက္ေပၚေနသည္..။  မနီလက္ကလည္း ေက်ာ္ထူးေပါင္ၾကားထဲက ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆုတ္ညႇစ္ေပးရင္း ဂြင္းတိုက္သလို ပြတ္ေလၽွာေလး လုပ္ေပးေနသည္..။
လီးႏွင့္ျပတ္ေနသည္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ  မနီတစ္ေယာက္ အသဲအသန္ အငမ္းမရ ပင္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မြတ္သိပ္ေတာင့္တ ေနပါသည္..။
အခုအားရေက်နပ္ဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ေက်ာ္ထူး၏ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကို ျမင္ေတြ႕ရ ကိုင္တြယ္ပြတ္ဆြေနရေသာအခါ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အလြန္သိသာထင္ရွားစြာ မာန္ဖီခုံးတက္ ေမာက္ႂကြလာသည္..။
ေက်ာ္ထူးက ေစာက္ေခါင္းထဲကို စိတ္ရွိလက္ရွိ ေမႊေႏွာက္ ထိုးဆြၿပီးေသာအခါ သူ႔လက္ခလယ္ကို အလ်ားလိုက္ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္း ေျမာင္းအတိုင္း အထက္ဆီသို႔ ပြတ္ထိုးသြားၿပီး ေစာက္စိငုတ္ျပဴးျပဴးႀကီးႏွင့္ ထိတိုက္မိမွ ရပ္လိုက္သည္..။
ထို႔ေနာက္ ေစာက္စိငုတ္ႀကီးကို လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ ဝိုက္၍ ပြတ္ဆြ ကလိေနျပန္သည္..။  မနီတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေတြ မဖြင့္နိုင္ေတာ့ပဲ အံကိုႀကိတ္လ်က္ ခါးေကာ့ ရင္ေမာ့ကာ လူးလြန႔္ ေနရေတာ့သည္..။

“ အီး….ရွီး….အီး ဟီး….ရွီး…ကၽြတ္ကၽြတ္….အား…..အင္း…..အင္း…….အေမ့……..အီး…အား..ကၽြတ္ကၽြတ္….အ…အ..ေမ့…..ေမာင္ေလး….ရယ္….အီး…အီး  ရွီး….ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ…ကြယ္…မမ….မေနနိုင္ေတာ့ဘူး…အူး..ဟူး….အီးဟီး…ရွီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္…လိုး…..လိုးပါေတာ့ ေနာ္…..အင့္………အေမ့…ကၽြတ္ ကၽြတ္….အင့္..ဟင့္…….”

အခ်ိန္ဆြဲေန၍ မျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာ္ထူး နားလည္သည္.. ။ သူက ဒီအရပ္သား မဟုတ္..။ မေန႔ညကမွ ေရာက္လာသူ ျဖစ္သည္..။  ကံေကာင္း၍ မုတ္ဆိတ္ ပ်ားလာစြဲသည္ကို အခ်ိန္ ဆြဲေန၍ မျဖစ္ေတာ့..။ ထို႔ေၾကာင့္ မနီ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို နံရံႏွင့္ လြတ္ေအာင္ ျခင္ေထာင္အလယ္ေလာက္ဆီ ဆြဲယူလိုိက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးငယ္ကိုလည္း သူတို႔ႏွင့္ ေဝးရာသို႔ ညင္သာစြာ တြန္းေရႊ႕လိုက္သည္…။

ကေလးငယ္ ရွိေနသျဖင့္ ဆန္းဆန္းျပားျပား လိုးေန၍ မျဖစ္..။  ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အေပၚက တက္ေမွာက္ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးပဲ လိုးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။  ေက်ာ္ထူးက မနီ၏ ျဖဴေဖြးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံအိအိႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီ တိုးကပ္လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ မို႔တင္းဝင္းမြတ္ေနေသာ နို႔အုံထြားထြားႀကီးႏွစ္မႊာကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္ေခ်ေပးျပန္သည္..။ မနီက ေက်နပ္အားရေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ၿငိမ္ခံေနသည္..။

“ မမ….က်ေနာ္…လွန္ထိုးေတာ့မယ္…ေနာ္….. အဂၤါနဲ႔ ၾကာသာပေတး ဆိုေတာ့ ဘာလဲဟင္..”

“ ေစာက္ဖုတ္..ေစာက္ဖုတ္…ဟင္း…ဟင္း…..”

မနီက ၾကည္လဲ့လဲ့ အျပဳံးေလးျဖင့္ ရႊင္ရႊင္ျမဴးျမဴးေလး ေျပာသည္..။  ေက်ာ္ထူးက ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြ တင္းေဖာင္းေနၿပီး အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလ်က္ရွိေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အဝသို႔ ေတ့ျမဳပ္လိုက္ၿပီး  သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေရွ႕သို႔ တေရြ႕ခ်င္း  တြန္းပို႔လိုက္သည္..။
ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီး နစ္ဝင္သြားသည္ႏွင့္ မနီ၏ မ်က္ႏွာမွာ အားရေက်နပ္စြာ ရႈံ႔မဲ့သြားသည္..။

“ ဖြတ္…ျပစ္…ဖြတ္….ျဗစ္….ၿဗိ….ဘြတ္…..ဖြတ္…..ျဗစ္……ဖြတ္……”

“ အား….အား………အေမ့…..အင့္….အင့္……”

လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲသို႔ တစ္ရစ္ခ်င္း တစ္ရစ္ခ်င္း နစ္နစ္ဝင္သြားသည္..။  လီးတန္ႀကီးႏွင့္ အတူ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေတြပါ အေဖာ္အျဖစ္ နစ္ပါသြားသည္..။  တဖန္ လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္ျပန္သည္..။ ထိုအခါ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းအလႊာႀကီးက လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးႏွင့္အတူ အေပၚသို႔ ႂကြတက္ ပါလာျပန္သည္..။
ယခု တဖန္ ျပန္ထြက္လာေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကႏွင့္ လုံးဝ မတူေတာ့..။ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္ စိုရႊဲကာ တင္းေျပာင္ ဝင္းလက္လာသည္..။ စံခ်ိန္မွီ လီးတန္ႀကီးကို အလိုးခံရေနၿပီမို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လွိုက္ခနဲ လွို္က္ခနဲ ယားႂကြလာသည္..။  ေက်ာ္ထူးက သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အသြင္းအႏႈတ္ ေလးငါးခ်ီေလာက္ ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ အရွိန္ရလာေသာ အျမန္ရထားႀကီးပမာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးပါေတာ့သည္..။

တဖြတ္ဖြတ္ တႁပြတ္ႁပြတ္…အသံမ်ား ၊ အီး အင္း အား…အမေလး….အသံမ်ားျဖင့္ ထပ္ခိုးအခန္းေလးထဲမွာ ဆူညံပြက္ေလာ ရိုက္ေနစဥ္…
မိန္းမတစ္ေယာက္ ထရံေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္..။  ေက်ာ္ထူးႏွင့္ မနီတို႔ က အသဲအသန္ လိုးေနၾကသလို ထိုမိန္းမကလည္း ဇြဲသန္သန္ႏွင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနပါသည္..။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မိန္းမလည္း  ၅၃ ကို  မလွန္ ထိုးဖို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ဆင္းခဲ့ရပါေတာ့ သတည္း….။

ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္မွ ျပန္ေရာက္လာသည္..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မလွရီတစ္ေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သီခ်င္းေလး တေအးေအးႏွင့္ သနပ္ခါး လိမ္းေနသည္..။
သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္က အိမ္ေအာက္ထပ္ အေရွ႕ခန္းထဲတြင္ ကာတြန္းကား ၾကည့္ေနၾကသည္..။  ေက်ာ္ထူးျပန္လာတာ ျမင္ေတာ့ မလွရီက သနပ္ခါး လိမ္းေနရာမွ …

“ ဟဲ့…..ေက်ာ္ထူး….ထမင္း စားေတာ့ေလ…….”

“ ဟုတ္ကဲ့…….မမ..အစ္ကို ျပန္လာမွ စားေတာ့မယ္…”

“ ဟဲ့….နင့္အစ္ကိုက ဒီည ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဖူး……..”

“ အဲဒါဆိုလဲ…..မဆာေသးလို႔….ၿပီးမွ စားေတာ့မယ္……..မမ…”

“ ေနစမ္းပါအုံး….နင္က မနက္ကထဲက ထြက္သြားလိုက္တာ….အခုမွပဲ ျပန္လာေတာ့တယ္… အက်ိဳးအေၾကာင္းလဲ ေျပာမသြားဘူး….. ဒီက စိတ္ပူလိုက္ရတာ..ဟြန္း…မေန႔ညက ေရာက္လာလို႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္…….”

မလွရီ အသံထဲတြင္ မေက်မနပ္ ေဒါသ သံေတြ ပါေနသည္..။  ေက်ာ္ထူးကလည္း  ေျပာစရာပင္…။  မေန႔ညက ေရာက္ ၊ ဒီေန႔မနက္ မနီႏွင့္ အခ်စ္စခန္း သြား..၊ မနီတစ္ေယာက္လညး္ ေက်ာ္ထူးအေပၚ ေတာ္ေတာ္ ေလး စြဲလန္းသြားပုံ ရသည္..။
ေနာက္ရက္ေတြ လည္း ဒီအခ်ိန္မ်ိဳး လာခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္ေသးသည္..။  ညေနကစလို႔ ည ဆယ္နာရီေလာက္ထိ အရက္ေသာက္သူေတြ ရွိသည္..။ သူ႔ေမာင္ႏွင့္ သူ႔ေယာက္မတို႔ အရက္လာကူေရာင္းၾကေၾကာင္း ၊ ထို႔ျပင္ အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မေခ်ာင္ေၾကာင္း လည္း သတိေပးလိုက္သည္..။
ေက်ာ္ထူးက သူ႔အျပစ္ႏွင့္ သူမို႔ ေလေၿပ ထိုးလိုက္သည္..။

“ ေအာ္…..ပ်င္းပ်င္း ရွိတာနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သြားတာပါ….မမရ……အဟင္းဟင္း…….”

“ ဟြန္း…….အခုမွ လာၿပီး ေလေၿပ ထိုးမေနပါ နဲ႔…..”

ေက်ာ္ထူး အိမ္ေပၚထပ္ တက္ခဲ့သည္..။  မနီက သူ႔ကို ေစာက္ဖုတ္ေရာ ၊ ထမင္းပါ အဝအအီ ေကၽြးလႊတ္လိုက္သည္..။ ေက်ာ္ထူး မနီ အရက္ဆိုင္က အျပန္ ေဆးပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ ေတြ႕၍ စံခ်ိန္မီ ေဆးဆီ တစ္ဗူးႏွင့္ မက္စ္မန္း ေဆးေတာင့္  ေလးေတာင့္ တစ္ကဒ္ ဝယ္ခဲ့သည္..။ သည္ေဆးႏွစ္မ်ိဳးက မိန္းမေပါင္ၾကားရွိ ကာမဗဟို ဌာနခ်ဳပ္ တည္းဟူေသာ ေစာက္ဖုတ္ အဟာရကို အလ်င္မျပတ္ စားသုံးနိုင္ရန္ အတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳ အားျဖည့္ေဆးဝါးမ်ား ျဖစ္သည္..။
သူ႔အတြက္ ေနရာေပးထားေသာ အိမ္အေပၚထပ္ရွိ အခန္းထဲ ေရာက္ေသာအခါ အဝင္တံခါးကို ေစ့၍ စံခ်ိန္မွီ ေဆးဆီ ေၾကာ္ျငာမ်ားကို  ဖတ္ၾကည့္ေနသည္..။

“ ေျခာက္ေသြ႕ ညႇိုႏြမ္း မလန္းဆန္းပဲ
လူစဥ္မမွီ မပီျပင္သမို႔
ပူပန္ စိုးထိတ္ သင္စိတ္မညစ္နဲ႔
ေရထိပန္ပမာ ငြားစြင့္ပြင့္လန္း
က်ားမာန္ ဝင့္ခ်ီ ဆႏၵျပည့္မည္
အားသစ္ရႊင္လန္း ေရႊၾကာပန္း…”

ဤ စာသားေလးကို ဖတ္၍ ေက်ာ္ထူး ျပဳံးလိုက္မိသည္..။ မနီေယာက္်ား ျပန္မေရာက္မခ်င္း ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ ကာမစစ္ပြဲ ဆင္ႏြဲရန္အတြက္ သူ႔ေပါင္ၾကားမွ ဒုံးက်ည္ကို စံခ်ိန္မွီွ ႏွင့္ က်ားကန္ေပးထားဖို႔ လိုမည္…။  ထို႔ေနာက္ စံခ်ိန္မွီ လိမ္းေဆးဆီ သုံးစြဲရန္  အညႊန္းကို ဆက္ဖတ္သည္..။

“ မိမိ၏ လိင္အဂၤါကို ေရေႏြးဆပ္ျပာ ႏွင္ ့ စင္ၾကယ္စြာ ေဆးေၾကာ ၊ ေျခာက္ေသြ႕ေစၿပီးလ်င္  ေဆးဆီ ေလးငါးစက္မၽွကို လိင္တံတစ္ခုလုံး အတြင္းသားေရာ ေပၚအေရျပားကိုပါ ႏွံ့ေအာင္ ေကာင္းစြာ ပြတ္သပ္ႏွိပ္နယ္၍ လိမ္းေပးပါ…။ တစ္ခဏအတြင္း ေတာင့္တင္း သန္မာလာပါလိမ့္မည္…။  ပန္းေသ ေရာဂါ ျပင္းထန္သူမ်ား အျမဲသုံးစြဲပါက မၾကာမီ ပန္းျပန္လန္းလာပါလိမ့္မည္..။  သာမန္ အခ်ိန္ ပန္းလန္းေနစဥ္ထက္ ဤ ေဆးလိမ္းၿပီး  ပန္းလန္းလာေသာအခါ လိင္တံေပၚရွိ အေၾကာမ်ား ဖုထစ္ႂကြရြလာျခင္းျဖင့္ ေဆး၏ အစြမ္းသတၱိကို သိရွိရပါမည္..။  ဤ ေဆးဆီကို တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ လိမ္း႐ုံႏွင့္ လူတိုင္းအား စိတ္ရွိသလို ႀကီးထြားေစမႈ မျပဳနိုင္ေစကာမူ သိသာရမည္..။ ထင္ရွားရမည္..။ ပိုမို သန္မာလာ၍ သုတ္ကို ေကာင္းစြာ ထိန္းနိုင္ေၾကာင္း အာမခံပါသည္..။
အထူးစြမ္းေသာ စပါယ္ရွယ္ ေဆးဗူး…”

ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ စံခ်ိန္မီ ေဆးဆီပုလင္းကို ဖြင့္၍ အညႊန္းအတိုင္း လိမ္းပါေတာ့သည္..။

————————x————————-x———————

မလွရီတစ္ေယာက္ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္က  အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို  ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ကာေနမိသည္..။
“ ဒီနား ခဏ…”  ဆိုၿပီး  ထြက္သြားေသာ ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္ေပၚမလာ..။  မလွရီမွာေတာ့ ထမင္းပြဲ ျပင္ၿပီး ေစာင့္ေနသည္.။ ထမင္းစားရင္း သူ႔ေယာက္်ား ကိုသန႔္စင္ အေၾကာင္းကို သူ႔ညီ ေက်ာ္ထူးအား ေျပာၿပ တိုင္ပင္အုံးမည္ ဟု စိတ္ကူးထားသည္..။
နာရီၾကည့္ရင္း  ေက်ာ္ထူးအလာကို ေစာင့္ေမၽွာ္ေနရာ တစ္နာရီသာ ထိုးသြားၿပီး ေခြးေကာင္ေလးက ေပၚမလာ..။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္တိုတိုႏွင့္ ထြက္လာခဲ့သည္..။  မေန႔ညကမွ ေရာက္လာသူဆိုေတာ့ ဘယ္သြားတတ္မွန္းလည္း  မသိ..။  ထိုစဥ္ စိတ္ကူးထဲ ျဖတ္ခနဲ အသိတစ္ခု ေပၚလာသည္..။ မနီတို႔ အရက္ဆိုင္မ်ား ရွိေလမလားဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ဦးတည္ ထြက္လာခဲ့သည္..။
သူ႔ေယာက္်ား ကိုသန႔္စင္မွာ  မနီညီမ ခင္သီတာႏွင့္ တိတ္တိတ္ပုံး ညားေနၾကသည္..။  ခင္သီတာက ၿမိဳ႕သစ္မွာ သူ႔အေမႏွင့္ အတူေနသည္..။ ေစာေစာကေတာ့  အေခ်ာင္ႀကံတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္..။ ယခုေတာ့ တရားဝင္ ေပါင္းသင္း ေနထိုင္သည့္ အဆင့္သို႔ပင္ ေရာက္ေနၾကၿပီ..။
ကိုသန႔္စင္ကလည္း သူ႔မိန္းမ မလွရီကို အေၾကာင္းစုံ ဖြင့္ေျပာျပထားၿပီး ျဖစ္သည္..။ ၾကားၾကားခ်င္းေတာ့ မလွရီ တစ္ေယာက္ ေႁမြေပြး အကိုက္ခံရသလို ဆတ္ဆတ္ခါ နာက်ည္းခဲ့သည္..။ ကိုယ္ဝန္ပါ ရွိေနၿပီျဖစ္၍ ဘယ္လိုမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ပဲ မယားငယ္ အျဖစ္ တရားဝင္ ယူရေတာ့မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုသန႔္စင္က ရွင္းျပသည္..။
မင္းတို႔ မိသားစုကိုလညး္ လုံးဝ ပစ္ထားမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း..။ အစစအရာရာ ယခင္အတိုင္း ျပည့္စုံေအာင္ ထားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အခုဟာက ဘယ္လိုမွ မတတ္နိုင္ေတာ့သည့္ အဆင့္ေရာက္ေနသည့္အတြက္ ယူရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေမတၱာ ရပ္ခံ ရွင္းျပပါသည္..။
ခင္သီတာ ဆိုသည့္ ေကာင္မက ရပ္ကြက္ေျမာက္ထိပ္ အရက္ဆိုင္က မနီ ၏ ညီမ အရင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပပါသည္..။  တစ္ပတ္လ်င္ ခင္သီတာဆီမွာ ၃ ည အိပ္ေလ့ ရွိသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ည ခင္သီတာဆီမွာ အိပ္မွာမို႔ ကိုသန႔္စင္ အိမ္ ျပန္မလာျခင္း ျဖစ္သည္..။
သူ႔ညီ ေက်ာ္ထူးမွာ သူ႔အစ္ကိုအေၾကာင္း ဘာမွ သိပုံမရ..။ ထို႔ေၾကာင့္ ထမင္းစားရင္း ေျပာျပမည္ဟု စိတ္ကူးထားရာ ေက်ာ္ထူးျပန္မလာသျဖင့္ သူ႔အစ္ကို၏ မယားငယ္ အစ္မေတာ္စပ္ေသာ မနီ၏ အရက္ဆိုင္ကို ျဖတ္ခနဲ သတိရကာ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္.။
မနီအရက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ထဲတြင္ လူရွင္းေနသည္..။ ဆိုင္ အဝင္ေပါက္ ညာဖက္ေဘး  စားပြဲခုံေပၚတြင္ေသာက္လက္စ အရက္ပုလင္း ၊ျမင္းခြာရြက္သုတ္ ပန္းကန္..၊ ကြမ္းယာထုတ္ တစ္ထုတ္ ၊ အားကစား ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ တို႔ကို ေတြ႕ရသည္..။
ေက်ာ္ထူး အိမ္က ထြက္သြားစဥ္ လက္ထဲမွာ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္ ပါသြားသည္ကို မလွရီ သတိရမိသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္ကို ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္..။  သန႔္စင္ ဟု ေရးထိုးထားသည့္ သူ႔ေယာက်္ား လက္မွတ္ကို ေတြ႕ရသည္..။  ေသခ်ာၿပီ…ေက်ာ္ထူး ဒီဆိုင္ထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီ…။ သို႔ေသာ္ လူကို မေတြ႕ရ..။  ၿပီးေတာ့ မနီ၏ အရိပ္အေယာင္ကိုလည္း မေတြ႕ရ..။
မလွရီ အေပၚထပ္ ထပ္ခိုးေပၚသို႔ နားစြင့္ ၾကည့္သည္..။ ထပ္ခိုးေပၚမွ လႈပ္ရွားသံ သဲ့သဲ့ ၾကားေနရသည္..။ မလွရီလည္း ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ ထပ္ခိုးေပၚသို႔ တိတ္တဆိတ္ တက္လာခဲ့သည္..။ ေသခ်ာသြားၿပီ..။ ေလွခါးေျခရင္းမွာ ေက်ာ္ထူး ဖိနပ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။  ေျခသံလုံလုံျဖင့္ ေလွခါးေပၚ တက္လာလိုက္သည္..။ တျဖည္းျဖည္း အသံေတြကို ပိုမို ၾကားလာရသည္..။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ထားသည္..။  အခန္းမွာ ထရံကာ ျဖစ္၍ ေခ်ာင္းၾကည့္စရာ အေပါက္ေတြ ရွာရန္ မခက္လွ..။
မလွရီလည္း ခဲတံလုံးေလာက္ရွိေသာ ထရံေပါက္မွ အတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းႀကီးက မလွရီကို အႀကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား သြားေစသည္..။

“ အမေလးေလး…..မနီ နဲ႔ ေက်ာ္ထူးတို႔ လိုးေနၾကတာ ပါလား…….”

မလွရီ တစ္ေယာက္ ထရံေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲက ဘုရားတမိသည္…။  နို႔စို႔ ကေလးငယ္က သူတို႔ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနရွာသည္..။  မနီက ေအာက္ကေန သူမရဲ့ ဒူးႏွစ္လုံးကို ေထာင္ကာ ေပါင္ႀကီးေတြ ျဖဲကားေပးထားရာ ေက်ာ္ထူးက  အထက္မွေန တက္ေမွာက္ရင္း ဖင္ႀကီး ႂကြကာ ႂကြကာ ျဖင့္ ေဆာင့္လိုးေနသည္.။
ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ ေက်ာႀကီးက သိသာ ထင္ရွားစြာ ရႈံ႔ခြက္ဝင္သြားကာ အသားျပင္ေတြ က လႈပ္ရွားေနသည္..။  မုန္ထေနေသာ ဝက္သိုးႀကီး တစ္ေကာင္အလား အသဲအသန္ အ႐ူးအမူး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနပါေတာ့သည္..။
မနီကလညး္ ေအာက္ကေန ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို  အစြမ္းကုန္ ျဖဲကားလ်က္ သူမ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး အားရပါးရ ခံကာေနသည္.။
လိုးသူႏွင့္ ခံသူ အေပးအယူမၽွလ်က္ လိုးျခင္းအမႈ ျပဳေနၾကသည္မွာ အားရစရာ ၾကက္သီးထစရာႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္..။  မလွရီ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ စစ္ခနဲ က်င္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး  ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္အုံလုံး တင္းမာ ခုံးႂကြလာသည္..။

“ ဖြတ္…ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္….ျဗစ္…….ပလစ္……….ဖြတ္……”

“ အား….အား……အ….အေမ့….အ…..အား…အမေလး..ေလး…..အား…အီး…ေကာင္း…လိုက္တာ….ကြယ္….အ…အေမ့….အား….ရွီး….ကၽြတ္..ကၽြတ္….အို..အိုး…အိ…………..အ.”

ေက်ာ္ထူးက အရွိန္အဟုန္ ျပင္းထန္စြာ ဒလစပ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနသလို မနီကလည္း တအီးအီး တအားအားျဖင့္ ျမည္တမ္းလ်က္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေကာ့ေကာ့ခံလ်က္ ေနသည္..။

“ မမ…..“

“ ဟင္….”

“ ေကာင္းလား…..မမ…”

“ အမေလး…ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ရယ္….ေျပာမျပတတ္ေအာင္ကို ေကာင္းတာ….မမျဖင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ လိုးတတ္ လိုးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တကယ္ မထင္ဘူး…..”

မနီစကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေက်ာ္ထူးက ေဆာင့္သည့္ အရွိန္ကို ျဗဳန္းခနဲ ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး… သူ႔ဖင္ႀကီးကို ႂကြ၍ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲမွ  ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္..။

“ ဟင္…ဒီမွာ တအားေကာင္းေနတာ…ဘာ….ဘာ လုပ္တာလဲ….ေမာင္ေလး….ရဲ့….အီး….ဟင့္…ဟင့္…”

မနီက ေဇာႂကြေနေသာ အသံႀကီးျဖင့္ ပ်ာပ်ာသလဲ  ေမးသည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္  ေက်ာ္ထူးခါးကို လွမ္းၿပီး ဆြဲခ်ိတ္ထားလိုက္သည္..။
ေက်ာ္ထူးက သူ႔ကိုယ္ႀကီးကို ကုန္းထရင္း…

“ ခဏေလး ဖယ္ေပးပါ အုံး ….မမရ…ပုံစံ တစ္မ်ိဳး ေျပာင္းခ်င္လို႔ပါ……..”

ဒီေတာ့မွ မနီက ခ်ိတ္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျဖေပးလိုက္သည္..။  လီးတန္ႀကီး ကၽြတ္သြားေသာ အခါ မနီေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ အနည္းငယ္ ျပဲဟလ်က္ အတြင္းသားႏုႏုေတြက ရြစိရြစိ လႈပ္လ်က္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္..။
ေက်ာ္ထူးက ေဘးတြင္ ပုံထားေသာ သူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး မနီကို ေက်ာေပးကာ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးတြင္ စိုရႊဲ ေပပြေနေသာ ေစာက္ရည္ေတြကို  သုတ္ပစ္လိုက္သည္..။
မနီ ေစာေစာက တစ္ခ်ီၿပီးသြားေၾကာင္း ေက်ာ္ထူး သိလိုက္သည္..။ သူက တစ္ခ်ီမွ မၿပီးေသး..။  ယခု ေပပြေနေသာ အေရေတြမွာ မနီေစာက္ေခါင္းထဲက ပန္းထြက္ခဲ့ေသာ သုတ္ေရေတြ ျဖစ္သည္..။  ေက်ာ္ထူးက မနီကို ေက်ာေပးၿပီး မတ္တတ္ ရပ္ေနသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မလွရီႏွင့္  လီးတန္ႀကီးမွာ ထရံ တစ္ခ်ပ္သာ ျခားသည္..။  ေက်ာ္ထူးေပါင္ၾကားက လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးကို နီးနီးကပ္ကပ္ ျမင္လိုက္ရေသာအခါ မလွရီ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ ရမၼက္ေသြးေတြမွာ ပူေလာင္ ပြက္ထ လာေတာ့သည္..။
လီးတန္ႀကီးမွာ နည္းတဲ့ဟာႀကီး မဟုတ္…။  အတုတ္က သူမ လက္တစ္ဆုပ္ မမိနိုင္ေလာက္ေအာင္ ..ရွိၿပီး…အရွည္မွာလညး္  သူမ လက္တစ္ထြာပင္ မကေလာက္…။ ဒစ္ႀကီးကလည္း ျပဲအာလန္ေနသည္..။ ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးက နီညိဳေရာင္သန္းကာ တင္းရင္း ဝင္းေျပာင္ေနသည္..။ လီးတန္ႀကီးကို ယွက္သန္းထားေသာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြက ဖုေဖာင္းေနၿပီး အေၾကာ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထကာ ေတာင္မတ္ေကာ့တက္ေနသည္..။
မလွရီ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနသည္..။ အသက္ရႉသံေတြလည္း ျမန္ဆန္ေနသည္..။ ျဖစ္နိုင္လ်င္ အခန္းထဲ ေျပးဝင္ၿပီး ေက်ာ္ထူးလက္ကို ဆြဲကာ အိမ္သို႔ ေခၚသြားလိုက္ၿပီး သူမကိုသာ တက္လိုးခိုင္းလိုက္ခ်င္သည္..။ အခုေတာ့ ထမီကို လွန္ၿပီး သူမေပါင္ၾကားမွ ေဖာင္းႂကြရြထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ဝါးႏွင့္ ဖိပြတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္..။
သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မာတင္း ခုံးထေနၿပီး ေစာက္ေရေတြကလညး္ ဘုံဘိုင္ေခါင္းမွ ေရက်ထားသလို တစက္စက္ႏွင့္ ယိုစီး စိမ့္ထြက္က်ေနသည္..။ ေက်ာ္ထူးက မနီဖက္ ျပန္လွည့္သြားရာ မလွရီကို ေက်ာေပးလ်က္  အေနအထား ျဖစ္သြားရျပန္သည္..။

“ ကဲ….မမ…ထ….”

ေက်ာ္ထူးက မတ္တတ္ရပ္ရင္း မနီထံ သူ႔လက္ကို လွမ္းလိုက္သည္..။ မနီက ေက်ာ္ထူးလက္ကို လွမ္းဆြဲၿပီး ထလိုက္သည္..။
 ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေသာ အခါ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းက်စ္ေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္ၾကသည္..။  ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့အပ္ကာ စုတ္နမ္းၾကသည္..။  တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေနၾကသည္မွာ အေတာ္ေလး ၾကာသည္..။
ေက်ာ္ထူးလက္ေတြက မနီ၏ ဖင္ဆုံထြားထြားအိအိႀကီးကို တအားနဲ႔ပင္ ဆုပ္ေခ်ပြတ္နယ္ေနသလို မနီလက္ေတြကလည္း ေက်ာ္ထူးေက်ာျပင္ႀကီးကို အားမလိုအားမရျဖစ္ေနသလို ပြတ္သပ္လိုက္ ဆြဲကုတ္လိုက္ ရြရြေလး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေနသည္..။  ေက်ာ္ထူးလီးတန္တုတ္တုတ္ေႏြးေႏြးႀကီးက မနီ၏ မာန္ဖီခုံးထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို ဖိေထာက္ထားသည္..။
ေက်ာ္ထူးက သူ႔လၽွာကို မနီပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္.။ မနီကလညး္ အဆင္သင့္ပင္ ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလး ဆြဲစုပ္ေပးရင္း သူမ၏ လၽွာျဖင့္ ျပန္လွန္ ပြတ္တိုက္ေပးေနသည္..။  ေက်ာ္ထူးက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္ၿပီး…

“ မမ…ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းေပးေနာ္….”

“ အမေလး…ဘုရား ဘုရား…ဖင္…ဖင္လိုးမလို႔လား….ဟင္…….”

“ အား..ဟား ဟား…..မဟုတ္ပါဘူး…မမရဲ့…ေစာက္ဖုတ္ ပဲလိုးမွာပါ…မမကလဲ….”

“ သိနိုင္ဘူးေလေတာ္….ေစာက္ဖုတ္ေတာင္ ဒီေလာက္ အီစလံေဝေနေအာင္ ခံေနရတာ….ေတာ့လီးႀကီးနဲ႔ ဖင္မ်ား လိုးလိုက္ရင္ ကြဲျပဲ စုတ္ျပတ္သြားမွာ ေၾကာက္လို႔ ေတာ္ေရ့….”

မနီက ေက်ာ္ထူးအလိုက် ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္..။  တေတာင္ဆစ္ ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာေပၚ ေထာက္ထားၿပီး  ခါးေလးကို ညႊတ္လ်က္ ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးထားရာ  စြင့္ကားလြန္းလွေသာ ဝိုင္းဝိုင္းအိအိ ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္မႊာမွာ ေက်ာ္ထူး ရမၼက္မီးလၽွံကို တဝုန္းဝုန္း ေတာက္ေလာင္ေစသည္..။  ေက်ာ္ထူးက စြင့္စြင့္ကားကား ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြား ရွိလြန္းလွေသာ ဖင္ဆုံႀကီးေနာက္တြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ မုဆိုးထိုင္ ထိုင္လိုက္သည္..။
ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးတန္ တုတ္တုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ကိုင္လ်က္ ပူေႏြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲႀကီးထဲသို႔ ေတ့ျမႇုပ္ထားလိုက္သည္..။

“ မမ…“

“ ဟင္….ဘာလဲ….လို႔……..”

“ မေန႔…က  ထြက္တာ…၃၅  ေနာ္…….”

“ အင္း…..”

“ ၃၅ ဆိုေတာ့ အဂၤါ ၾကာသာပေတး စ..ဖ..ေပါ့ေနာ္……..”

“ ဟုတ္ပါတယ္…လို႔ ဆိုေန…”

မနီအသံက ရမၼက္ေဇာေတြ ထန္ေနၿပီး စိတ္မရွည္ေတာ့ဟန္ ေပၚလြင္ေနသည္..။

“ အဲဒီ …စဖ  ဆိုတာ ဘာလဲ…ဟင္……”

“ အဲဒါ….အဲဒါ……သိပလား….အဲဒါ….ဟဲ့…တဏွာ႐ူးေလးရဲ့….“

မနီက ပါးစပ္ကလညး္ ေျပာ သူမ ဖင္ဆုံႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေကာ့တြန္းေပးလိုက္သည္..။  ထိုအခါ ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားႏုႏုေတြ ထဲသို႔ နစ္ဝင္သြားသည္..။

“ အဲဒီ စ ဖ  ကို လွန္ထိုးရင္ ဘာလဲ ဟင္…မမ…”

“ ..ဖြတ္…စြတ္ …ေပါ့ဟာ……….ကဲ…ကဲ…..”

မနီက ေဒါေဖာင္းေနသံႏွင့္ ေျပာရင္း သူမဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ဆတ္ခနဲ ပစ္တြန္းဖိေကာ့ လိုက္ျပန္သည္..။ ၈ လက္မခန႔္ ရွည္ေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးမွာ  ၃ လက္မေလာက္ နစ္ဝင္သြားျပန္သည္.။

“ ေမာင္ေလးတို႔ လိုးၿပီးရင္ အဲဒီ ဂဏန္း ထိုးရေအာင္ ေနာ္…မမ…..”

“ အင္းပါ…ဟဲ့….ဒီမွာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး လွိုက္ယားထေနၿပီ…ၾကာရင္ ပြင့္ကန္ထြက္ေတာ့မယ္….အဟင့္ဟင့္..အီး….အိ…အင့္…….”

မနီတစ္ေယာက္ အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ က ငယ္ထိပ္ထိ တက္ေနၿပီ ျဖစ္၍ ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္..။  သည္ေတာ့မွ ေက်ာ္ထူးက မနီ ခါးသြယ္သြယ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္း ဆြဲဖက္ကာ  သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အဆုံးတိုင္ ဝင္သြားေအာင္ ဖိသြင္းခ်လိုက္ပါေတာ့သည္..။

“ ျဗစ္……ဘြတ္….ျပစ္……..ပလြတ္….ဖြတ္……ၿဗိ…….ျဗစ္…..အီး……အိ..အိ….အား……..အင္း…..အေမ့…….အို႔…..အ……..အေမ့……အင့္…..ကၽြတ္…ကၽြတ္…အိုး….”

မနီတစ္ေယာက္ ေခါင္းႏွင့္ ေမြ႕ယာခင္း ထိလ်က္ ပါးစပ္ေလး ပြင့္ဟကာ အားရေက်နပ္စြာ ညီးညဴလိုက္ပါေတာ့သည္..။

———————–x————————-x————————-

ထိုအခိုက္မွာပင္ မလွရီတစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာမွ ေျခသံလုံစြာႏွင့္ ဆုတ္ခြာလာခဲ့ပါသည္..။  လက္ထဲမွာ ေငြတစ္ေသာင္းခြဲ ရွိသည္..။  “ ဖြတ္..စြတ္…”  တစ္ေပါက္ထဲ ေအာခ်လိုက္မည္..ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။  ေအာက္ထပ္ေရာက္ေသာအခါ မလွရီ ေက်ာ္ထူး၏ လက္က်န္အရက္မ်ားကို လက္ႏွစ္လုံးစာေလာက္ ခ်န္ခဲ့ၿပီး အကုန္ေမာ့ေသာက္လာခဲ့သည္..။
အိမ္ျပန္ၿပီး ေငြတစ္ေသာင္းခြဲ ယူသည္..။ ၿပီးေတာ့ လက္ခြဲဒိုင္ ခင္မာရီထံသြားၿပီး  ၅၃  တစ္ေပါက္ထဲ ထိုးခ်လိုက္သည္..။
စိတ္ထဲကလည္း ဤအတိုင္း ၾကဳံးဝါးလိုက္သည္..။

“ ေပါက္လိုက္စမ္းဟယ္….ဖြတ္ စြပ္….ဖြတ္စြပ္……”

ေက်ာ္ထူးကို ေစာင့္ရင္း ၄ နာရီခြဲသြားသည္..။ မၾကာမီ မ်က္ေစာင္းထိုး ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္မွ စက္ခ်ဳပ္သမ အုပ္စု၏ ၅၃ တဲ့ေဟ့….ဟူေသာ အသံကို က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလိုက္ရသည္..။  တဒဂၤ အတြင္း မလွရီ ႏွလုံးေသြး ေတြ ရပ္တန႔္သြားမတတ္ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္..။

————————–x—————————x————————-

မလွရီတစ္ေယာက္ သနပ္ခါး လိမ္းရင္း ေန႔လည္က အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္း စဥ္းစားမိရာမွ ေက်ာ္ထူးကို ေခၚၿပီး ေငြသြားထုတ္ရန္ အိမ္ေပၚထပ္သို႔ ထမီရင္လ်ားႀကီးျဖင့္ တက္လာခဲ့သည္..။
ေက်ာ္ထူးအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ့ၿပီမို႔ အနာဂတ္အတြက္ စီမံကိန္းေတြ ခ်လ်က္ ရွိသည္..။  ေက်ာ္ထူးအခန္းနား ေရာက္ေသာအခါ  တံခါးေစ့ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။ တံခါးက လက္တစ္လုံးခန႔္ ဟေနသည္..။  ထိုဟေနေသာ ေနရာမွ အတြင္းသို႔ အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။
သဲထိတ္ရင္ဖို ျမင္ကြင္းႀကီးကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျမင္လိုက္ရျပန္သည္..။  ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ ခုတင္ေစာင္းတြင္ ေျခတြဲေလာင္း ခ်ကာ ပုဆိုးကို ပင့္လွန္လ်က္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖဲၿပီး ေဆးလိမ္းေနသည္..။
အခန္းေပါက္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူထားသျဖင့္  ေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္..။  ေက်ာ္ထူးက ဘယ္ဖက္ေဘးတြင္ ခ်ထားေသာ ေဆးပုလင္းထဲမွ ေဆးစက္မ်ားကို ညာဖက္လက္ဖဝါးထဲ ထည့္လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ဝယ္ ေပါင္ၾကားထဲက လီးတန္ႀကီးမွာ အထက္သို႔ ေကာ့ေထာင္လ်က္ ေတာင္မတ္ေနသည္..။ ေသြးေၾကာႀကီးေတြက ဖုေဖာင္းၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ဖုံးအုပ္ထားေသာ အေရျပားမ်ားမွာ အရစ္အရစ္ေတြ ထလ်က္ရွိေနသည္..။
ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးက နီညိဳေရာင္သမ္းေနၿပီး ေဆးဆီလိမ္းထားသျဖင့္ ဝင္းေျပာင္တင္းကားေနသည္..။
ျမင္႐ုံႏွင့္ တုတ္ခိုင္မာေက်ာမည့္လီးတန္ႀကီးမွန္း မလွရီ အကဲခတ္မိသည္..။  လီးတန္ အတုတ္မွာ ၇ လက္မခန႔္ရွိၿပီး အရွည္က ၈ လက္မခန႔္ ရွိရာ အလြန္ရွားပါးေသာ စံခ်ိန္မီ လီးႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္..။
လီးတန္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း မလွရီ စိတ္ေတြ ထႂကြလာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွလည္း  လွိုက္လွိုက္ၿပီး ယားႂကြလာသည္..။  ဟိုေနရာ ဒီေနရာက ဒိတ္ခနဲ ဒိတ္ခနဲ လႈပ္လႈပ္သြားသည္..။
ေက်ာ္ထူးက ညာလက္ဖဝါးထဲရွိ ေဆးဆီမ်ားျဖင့္ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ႏွံ့စပ္ေအာင္ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္..။  ထို႔ေနာက္ အထက္သို႔ ေကာ့ေထာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ ဖိဖိဆြဲခ်သည္..။ ထိုသို႔ ဆြဲခ်လိုက္တိုင္း ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးမွာ တင္းခနဲ တင္းခနဲ အစ္အစ္ထြက္သြားသည္..။
မလွရီ ေစာက္ေခါင္းထဲ က်င္ခနဲ စစ္ခနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး ေစာက္ေရေတြ စိမ့္ထြက္ယိုစီးက်လာေတာ့သည္…။  ထမီကို မ လွန္လိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ခလယ္သြင္းကာ ထိုးဆြေမႊေႏွာက္လိုက္သည္..။
ေက်ာ္ထူးက လီးတန္ႀကီးကို လက္ဖဝါးႏွင့္ လိမ္ၿပီ ဆြဲဆြဲဆန႔္သည္..။  ၿပီးေတာ့ ဂြင္းတိုက္သလို ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေပးျပန္သည္..။
ဒီမၽွ အဖိုးတန္ အမ်ိဳးမွန္ေသာ လီးတန္ႀကီးကို မနီဆိုတဲ့ ေကာင္မႏွင့္ မပတ္သက္ေစခ်င္ေတာ့..။  ခံခ်င္းခံ သူမသာ အားရေအာင္ ခံမည္..။  ေက်ာ္ထူးသည္ သူမေယာက္်ား ကိုသန႔္စင္၏ ညီအရင္းေခါက္ေခါက္ ျဖစ္သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသာလ်င္ ပိုင္ဆိုင္ထိုက္သည္ဟု ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။
မလွရီက အခန္းတံခါးကို အသာဆြဲဖြင့္လိုက္သည္..။  အသံၾကားသျဖင့္ ျဗဳန္းခနဲ ၾကည့္လိုက္ရာ အခန္းထဲ ဝင္လာေသာ မလွရီကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ တဒဂၤအတြင္း ေက်ာ္ထူး တစ္ေယာက္ ဖြတ္ေမ့ ပုတတ္ေမ့ ေမ့သြားရသည္.။  မလွရီက အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးပိတ္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္ထူးဆီသို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ေလၽွာက္လာသည္..။

ေက်ာ္ထူးကလည္း  လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္..။ ၿပီးေတာ့ မွ ျဗဳန္းခနဲ ပုဆိုးျဖင့္ ဖုံးလိုက္သည္..။ မလွရီက ပလပ္စတစ္ခုံတစ္ခုံကို ဆြဲယူၿပီး ေက်ာ္ထူးႏွင့္ တစ္ေပခန႔္အကြာတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္သည္..။

“ မင္း….ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ……..ဟင္…”

“ ဟို..ဟို….ေဆး….ေဆး လိမ္းေနတာပါ…မမ……”

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ…..”

“ ဆီး……..ဆီး ေအာင့္ေနလို႔ပါ……”

“ ဟြန္း….တဏွာ႐ူးေလး….မသိရင္ခက္မယ္….ဟိုေကာင္မ မနီကို လိုးဖို႔ မဟုတ္လား…”

“ ဗ်ာ…..”

ေက်ာ္ထူး မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးျဖင့္ ဗ်ာ ခနဲ အာေမဋိတ္သံႀကီး ထြက္သြားသည္..။

“ အခုမွ ဗ်ာ မေနနဲ႔…၊ ေဟ့ေကာင္…..နင္နဲ႔ မိနီနဲ႔ လိုးေနၾကတာ…ငါ့မ်က္စိနဲ႔ တပ္အပ္ ေတြ႕ခဲ့ရတာ….သိရဲ့လား…..ဟင္း…..”

“ ဟို…..ဟိုု….ဘယ္….ဘယ္တုန္းက..လဲ…မမ..”

“ ေန႔ လည္တုန္းကေလ…..မိနီအရက္ဆိုင္ ထပ္ခိုးေပၚမွာ..နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကတာ…ေဟာဒီ မ်က္စိႀကီးနဲ႔ တပ္အပ္ျမင္ခဲ့တာ….သိပလား…”

မလွရီက သူမမ်က္စိကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ေနာက္ျပန္ထိုးျပရင္း ႀကိမ္းသည္..။ ထို႔ေနာက္ စကားဆက္ျပန္သည္..။

“ ဒီကျဖင့္ မလာ.မလာ နဲ႔ စိတ္ပူေနလိုက္ရတာ…၊ မေနနိုင္ေတာ့လို႔ လိုက္ရွာေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ…ဒင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပင္ပင္းတိုးေတာ့တာပဲ….အစ္ကိုတင္ ၿဂိဳဟ္ေမႊ႐ုံ မကဘူး…၊ ညီကိုပါ …အလြတ္မေပးပဲ ၿဂိဳဟ္ေမႊတဲ့ ေကာင္မ….”

“ ဟို…….ဟို….အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မနီနဲ႔က ျဖစ္ေနၾကတာလား….မမ…….”

“ ေအး….ဒီေကာင္မ နဲ႔ ျဖစ္မျဖစ္ေတာ့ မသိဘူး….၊ သူ႔ညီမအရင္း ခင္သီတာကေတာ့ နင့္အစ္ကိုရဲ့ မယားငယ္ ျဖစ္ေနၿပီ…။ ဒီည ျပန္မလာတာက အဲဒီ မယားငယ္ မ ဆီ သြားအိပ္တာေလ…၊ တစ္ပတ္ကို ၃ ရက္ေလာက္က အဲဒီ မယားငယ္မ ဆီ သြားေနရတာေလ…..”

“ ဟုတ္ေကာ ….ဟုတ္ရဲ့လား….မမရာ….အစ္ကိုႀကီးက လူးေအး လူမွန္ပါ……”

“ ဟား…ဟား…..ရီစရာေကာင္းလိုက္တာ…လူေအး လူမွန္တဲ့…ဟာ ဟ….အဲဒီ မယားငယ္နဲ႔…ေတာ့အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ ညားေနတာ…ကေလးေတာင္ မၾကာခင္ ေမြးေတာ့မွာ…သိရဲ့လား……ဟြန္း…..”

“ ဟုတ္ရဲ့လား…မမရာ……..”

“ ငါ…နင့္ကို လက္ေတြ႕ျပရမလားဟင္…ေက်ာ္ထူး……”

မလွရီအသံထဲမွာ နာက်ည္းဝမ္းနည္းသံေတြ အျပည့္ပါေနသည္..။  ထမီရင္လ်ားအတြင္းမွ မို႔ေမာက္ တင္းအယ္ ေဖာင္းကားေနေသာ နို႔အုံႀကီး ႏွစ္မႊာက ေဒါသေၾကာင့္လား ၊ရမၼက္ေၾကာင့္လားမသိ..သိသာထင္ရွားစြာ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ လႈပ္ေနသည္..။

“ မိန္းမ လိုးစရာ…ဒီေလာက္ေတာင္ ရွားရသလား…ဟယ္……ဒီေကာင္မကိုမွ သြားလိုးရတယ္…လို႔….ႏွာဗူးေလး…ရဲ့….”

“ ဟို…ဟို…မထင္…မထင္မွတ္ပဲ…ျဖစ္သြားတာပါ…မမရယ္…..တကယ္…တကယ္ေျပာတာပါ…”

“ အဲဒီ ေကာင္မက …ငါ့ထက္ အျပန္တစ္ရာ သာေနလို႔လား..ဟင္…..ေက်ာ္ထူး….”

မလွရီက ေျပာေျပာဆိုဆို ရင္လ်ားထားေသာ ထမီကို ေျဖခ်လိုက္သည္..။  ဝင္းဝင္းမြတ္မြတ္ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ တင္းရင္ျပည့္ၿဖိဳးလွေသာ နို႔အုံလွလွႀကီး ႏွစ္မႊာက ဘြားခနဲ ေပၚလာသည္..။
လွလိုက္သည့္ ရင္သားႏွစ္မႊာ..။ ျပည့္တင္းဝင္းမႊတ္ေနသည္..။ ျဖဴဝင္းေနေသာ နို႔အုံတဝိုက္တြင္ ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းႀကီးေတြက ယွက္ျဖာေနၾကသည္..။ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ၿပီး အထက္သို႔ ေကာ့ခၽြန္ေနသည္..။  နို႔စို႔ကေလးငယ္ ရွိေသာေၾကာင့္သာ မနီနို႔အုံႀကီးက တင္းေနပုံရသည္..။
ကေလးငယ္ မရွိေသာ မလွရီ နို႔အုံႀကီးက မနီ နို႔ထက္ပင္ ျပည့္တင္းဝင္းမွဲ႕ေနပါေတာ့သည္..။ ေက်ာ္ထူးက မလွရီ၏ လွပျပည့္ၿဖိဳးေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ရမၼက္မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ စိမ္းစိမ္းႀကီး ၾကည့္ရင္း …ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္ကာ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာသည္..။

“ ဒါက…နို႔….ေဟာဒီမယ္…ေစာက္ဖုတ္ ကိုၾကည့္အုံး….နင့္ဟာမထက္ …သာပါတယ္…ေနာ္….မေအလိုးေလး……..ရဲ့……”

မလွရီက ပလပ္စတစ္ ခုံေပၚထိုင္ေနရာမွ  မတ္တတ္ ထရပ္လိုက္ၿပီး ထမီကို ကြင္းလုံး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။  ၿပီးေတာ့ ျပန္ထိုင္လိုက္သည္..။  ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို  အနည္းငယ္ ျဖဲကာ သူမေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေရွ႕သို႔ ေကာ့ျပလိုက္သည္..။
ဆီးခုံ ဝင္းဝင္းႀကီးေအာက္ရွိ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ အလြန္တင့္တယ္လွပေနသည္..။  ေစာက္ေမႊးဟူ၍ တစ္ပင္မၽွပင္ မရွိပဲ…ရွင္းေျပာင္ ဝင္းစက္ေနသည္..။ အငုတ္ပါ မရွိသည္မို႔ ေစာက္ေမႊးေတြက လုံးလုံးမေပါက္တာပဲလား ၊ ႏႈတ္ပစ္တာပဲလားေတာ့ မသိ…။ ၾကည့္ေနရင္း ေက်ာ္ထူး သေရမ်ားပင္ ထြက္က်လာမတတ္…၊ ဂလုခနဲ တံေတြးမ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ရသည္..။
ထူထဲေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္မႊာက သေျပညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္..။ က်န္ေစာက္ဖုတ္အုံတျပင္လုံးမွာမူ ဆီသုတ္ထားသလား ထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္ ဝင္းဝါ အိစက္ ေျပာင္လက္ေနပါသည္..။
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ သန႔္ရွင္းလတ္ဆတ္လြန္းလွသည္..။

“ ကဲ…..ဘယ့္ႏွယ္လဲ….နင့္ဟာမ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ငါ့ေစာက္ဖုတ္…ဘယ္ဟာက ပိုလွသလဲ…ေျပာေလ….”

“ မမ…မမေစာက္ဖုတ္က ပိုလွတယ္..ဗ်….အဟီး…..”

“ ဘာ…ဟီးဟီးလဲ….ဒါနဲ႔မ်ား မေမးမစမ္း…ဟိုဟာမကို သြားလို႔ရတယ္…လို႔….ေျပာလိုက္ရရင္…မေကာင္းပဲ ရွိေတာ့မယ္…“

“ ေၾကာက္လို႔….”

“ ဘာေၾကာက္တာလဲ…..ဟိုဟာမကိုေတာ့ မေၾကာက္ဖူးလား….နင့္ကို ဖမ္းထားမွာ…သိရဲ့လား…….ကဲ…ႀကိဳက္ရဲ့လား…..မမ ေစာက္ဖုတ္ကို……..”

“ အဟီး….ႀကိဳက္တယ္…..“

“ ဒါေတာင္ …နင္က ဒီေစာက္ဖုတ္ကို မလိုးပဲ…ဟိုဟာမ ေစာက္ဖုတ္ကို ဘာေၾကာင့္ စည္းေက်ာ္ၿပီး လိုးရတာလဲ…ဟင္….”

“ ဟို…ဟို…အစ္ကို႔ မိန္းမမို႔…ေၾကာက္လို႔…မမရဲ့…“

“ နင့္အစ္ကိုက ငါ့ကိုပစ္ၿပီး…မယားငယ္ ယူထားတာေလ…အဲဒါ ..တရားသလား…..”

“ ဟင့္အင္း….မတရားပါဘူး…မမ……”

“ နင္ကေရာ…အခု…ငါ့ကို မခ်စ္နိုင္ဘူးလား……”

“ ခ်စ္….ခ်စ္ပါတယ္…..မမ…ဒါေပမယ့္..အစ္ကို႔မိန္းမဆိုေတာ့…..ေၾကာက္တယ္….ဗ်…”

“ ခ်စ္ရင္ မေၾကာက္နဲ႔….ေၾကာက္ရင္..မခ်စ္နဲ႔…ေသနာေလးရဲ့……”

ေက်ာ္ထူးကို ..ကိုသန႔္စင္ ညီမဟုတ္လားဟု မနီက ေမးပုံႏွင့္ သူ႔အရက္ပုလင္းထဲက  အရက္မ်ား ဖင္ကပ္မၽွသာ က်န္ရစ္ခဲ့ပုံကို အခုမွ ေက်ာ္ထူး သေဘာေပါက္သြားေလသည္..။
သူ႔အစ္ကိုမိန္းမ မလွရီကိုလည္း အရမ္းသနားသြားသည္..။ မလွရီ၏ အခ်စ္ကြက္လပ္ကို တာဝန္ေက်ေအာင္ ျဖည့္ဆီးေပးမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါသည္..။
ခုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး မလွရီ လက္ေမာင္းအိအိႀကီးမ်ားကို  ေပြ႕ကိုင္လိုက္ၿပီး ဆြဲယူလိုုက္သည္..။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆို္င္ ျဖစ္သြားေသာအခါ သူ႔ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။ မလွရီက လက္ႏွစ္ဖက္ဆန႔္တန္းၿပီး ေက်ာ္ထူးလည္ပင္းကို တင္းတင္း သိုင္းဖက္လိုက္သည္..။ ေက်ာ္ထူးလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း မလွရီ၏ ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ဆြဲညႇစ္လိုက္သည္..။
ႏွစ္ေယာက္သား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိကပ္သြားသည္..။  မြတ္သိပ္ျပင္းျပစြာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ၾကသည္..။  ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ေနရင္းကပင္ ေက်ာ္ထူးလက္ေတြက မလွရီ၏  ျပည့္ၿဖိဳးထြားကားလွေသာ ဖင္သားဆိုင္တင္းတင္းအိအိႀကီးကို အထပ္ထပ္အခါခါ ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးေနသည္.။  ပူေႏြးမာေက်ာေသာ လီးတန္ႀကီးက  ေဖာင္းတင္းဝင္းအိေနေသာ ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီးကို  ဖိေထာက္ထားသည္..။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရမၼက္ေသြးေတြ ဆူပြက္ထလာေနသည္..။  ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာသည္..။  အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္လာသည္..။  မလွရီလက္ေတြက ေက်ာ္ထူး လီးတန္ေႏြးေႏြးႀကီးကို ဆုပ္ညႇစ္ပြတ္ဆြေပးေနသလို ေက်ာ္ထူးလက္ေတြကလည္း မလွရီ ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းအိအိႀကီးကို  ဖိပြတ္ကုတ္ဆြေပးေနသည္..။  ထို႔ေနာက္  ေစာက္ေခါင္းအတြင္း လက္ညိဳွးကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေဝ့ကာဝိုက္ကာ ေမႊဆြသြင္းႏႈတ္ေပးေနျပန္သည္..။

“ ႁပြတ္….ႁပြတ္…..ပလပ္……ပ်စ္……..ႁပြတ္….”

ေစာက္ေရေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္းေနၿပီမို႔ ေမႊဆြသြင္းႏႈတ္ လုပ္ေပးတိုင္း တႁပြတ္ႁပြတ္..အသံေတြက ထြက္ေပၚေနသည္..။  ဟင္း………. မလွရီ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္း…..

“ ေမာင္…..ေမာင္ေလးရယ္….မ…မေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္….လုပ္…….လုပ္ပါေတာ့္ေနာ္……”

 ေက်ာ္ထူးက  မလွရီကိုယ္ကို ညင္သာစြာ တစ္ပတ္လွည့္လိုက္ၿပီး  ခုတင္ေစာင္းေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္..။  ၿပီး ခုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ လွဲသိပ္ေပးလိုက္သည္..။
ျဖဴေဖြးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ေအာက္သို႔ တြဲေလာင္းက်ေနၿပီး ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ အထက္သို႔ ျပဴးျပဴးႀကီး ကန္ထြက္လာသည္..။  ေက်ာ္ထူးက ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို  အနည္းငယ္ ျဖဲေပးလိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ အနည္းငယ္ ျပဲဟ လာသည္..။  ႏုေထြးနီျမန္းေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက တလႈပ္လႈပ္တရြရြျဖစ္ကာ ေစာက္ေရၾကည္တို႔ျဖင့္ ဝင္းလက္ေနသည္..။
ေက်ာ္ထူးက ျပဲဟေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ႔ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးကို ဖိႏွစ္သြင္းထည့္လိုက္သည္…။  ေႏြးေထြးအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားလိုက္ရသည္..။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲသို႔ တစ္ရစ္ခ်င္း တိုးဝင္လာသည္..။  သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ့သို႔ မာေက်ာတုတ္ခိုင္ေသာ လီးတန္ႀကီးက က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း တိုးဝင္လာသည္ကို မလွရီတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ အံကိုႀကိတ္ၿပီး အားရေက်နပ္စြာ ခံယူေနပါသည္..။
နာက်င္သေလာက္ ေကာင္း ၊ ေကာင္းသေလာက္ ရမၼက္ေဇာေတြႂကြေနေသာ ကာမရသ သေဘာမွာ ရႈပ္ေထြးနက္ရွိုင္းလြန္းလွသည္..။  လီးတန္ႀကီးကို ဖုံးအုပ္ထားေသာ အေရျပား အရစ္အရစ္ေတြက မလွရီ၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္တိုက္တိုးဝင္လာျခင္းျဖစ္ရာ  တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာေတြမွာ တျဖင္းျဖင္း လႈပ္ခတ္တုန္ခါသြားသည္..။

လီးတန္ႀကီးက ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္းသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္လႊြာမွာ အတြင္းသို႔ ခ်ိဳင့္ဝင္ေနၿပီး က်န္ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခုလုံး တင္းရင္း ေဖာင္းကားေနသည္..။
ေက်ာ္ထူးက အဆုံးထိ နစ္ဝင္သြားေသာ လီးတန္ႀကီးကို တျဖည္းျဖည္း ျပန္ႏႈတ္သည္..။

“ ဗ်စ္……ဗ်စ္……ဖြတ္…….ဗ်စ္….ပလစ္……ဖြတ္……ဗ်စ္……ဗ်စ္….”

ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီး ေပၚလုေပၚခင္ေရာက္မွ ရပ္လိုက္သည္..။ ေစာက္ေရတို႔ျဖင့္ သုတ္လူးထားသျဖင့္ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးမွာ အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေနပါေတာ့သည္..။  ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားႏွင့္ အုံႀကီးတစ္ခုလုံးမွာလည္း လီးတန္ႀကီးႏွင့္ အတူ ႂကြတက္လာသည္..။  ဤကဲ့သို႔ အသြင္းအႏႈတ္ ေလးငါးခါေလာက္ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဝင္းဝါတင္းမို႔ေနေသာ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြေနျပန္သည္..။
ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတန္ျမႇုပ္ၿပီး နို႔အုံကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုတ္ေခ်ခံရေသာအခါ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီး တစ္ခုလုံး တင္းမာခုံးထလာသည္..။ လွိုက္ခနဲ လွိုက္ခနဲ ယားႂကြလာသည္..။

“ ရွီး…..အီး….က်ၽြတ္ကၽြတ္….ေကာင္းလိုက္တာ….ေမာင္ေလးရယ္…မမတစ္သက္ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့အရသာမ်ိဳး တစ္ခါမွ မခံစားခဲ့ရပါဘူးကြယ္….၊ မမကို ပစ္မထားပါနဲ႔ေနာ္….မင္းအစ္ကိုက ရက္စက္သေလာက္ မင္းက မမကို သနားၾကင္နာပါေနာ္…ေမာင္ေလး…ေနာ္……”

“ စိတ္ခ်ပါ…မမရာ…၊ က်ေနာ္လဲ မမကို ႀကိတ္ၿပီး စိတ္ဝင္စားေနတာၾကာပါၿပီ…..ဒါေပမယ့္ အစ္ကို႔ မယားဆိုေတာ့ အရာရာ ငဲ့ကြက္ၿပီး ၿမိဳသိပ္ေနရတာပါ……”

ေက်ာ္ထူးက သူ႔စကားဆုံးသည္ႏွင့္ လီးအသြင္းအႏႈတ္ကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္..။

“ ဖြတ္……ဖြတ္…..ဖြတ္…….ႁပြတ္…..ပလြတ္….”

“ က်စ္….အ…..ရွီး….အား…….ရွီး…….ကၽြတ္..ကၽြတ္……..”

“ ဖပ္..ဖြတ္…….ႁပြတ္…..ပလြတ္……..ျဗစ္……..ၿဗီ……..ဘြတ္……”

“ အေမ့…….အီး….ရီီွး…..ကၽြတ္ ကၽြတ္………အား …..အင့္…..အင့္….အေမ့……..အား……….ရွီး…အမေလး……ေကာင္းလိုက္တာကြယ္……ေမာင္ေလးရယ္…….အ……..အင့္….အီး……အေမ့…….”

ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တျဖည္းျဖညး္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ အသြင္ေဆာင္လာသည္..။  စံခ်ိန္မွီ ေဆးဆီအစြမ္းႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အေငြ႕ဓါတ္၏ အစြမ္းေၾကာင့္  လီးတန္ႀကီး၏ တုတ္ခိုင္မာေက်ာမႈမွာ အံ့မခန္း အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္..။

“ ဖြတ္……ဖြတ္…..ဖပ္..ႁပြတ္………….”

“ အား……အ..အ………အင့္…….အ……အား…အေမ့…အင့္…….အင့္…..အေမ့…”

မလွရီတစ္ေယာက္ လည္ပင္းေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ကာ ညီးညဴစုပ္သပ္လ်က္ ရွိသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း လူးကာ လႈပ္ရမး္ေနသည္..။

“ မမ……”

“ ဘာ….ဘာလဲ ..ဟင္….”

“ နာလို႔လား….ဟင္…..”

“ ဟင့္အင္း….ေကာင္း………ေကာင္းလြန္းလို႔……..အေမ့…ကၽြတ္………အင့္……..အင့္.. ..အား…..အီး…အေမ့…”
မလွရီက သူမဖင္ဆုံႀကီးကို ႂကြႂကြၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံေပးခ်င္ေသာ္လညး္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ တြဲေလာင္းႀကီး ခ်ထားရသျဖင့္ စိတ္ႀကိဳက္ လႈပ္ရွားခြင့္ မသာပဲ ျဖစ္ေနသည္..။ ေက်ာ္ထူးက ဒလစပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနတာကို ပင္ တြန႔္လိမ္ ေကာ့ပ်ံရင္း ခံစားေနရသည္..။  သူ႔ကိုယ္ႏွိုက္ကလည္း  စိတ္ရွိလက္ရွိ ေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး ခံပစ္လိုက္ခ်င္သည္…။ စေကာဝိုင္း၍ ညႇစ္ညႇစ္ ခံလိုက္ခ်င္သည္..။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ မေအာင့္နိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး…..
“ ေမာင္………ေမာင္ေလး….”
တိုးညႇင္းေသာ အသံေလးျဖင့္ ေခၚလိုက္သည္..။ ေက်ာ္ထူးက မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ….
“ ဗ်ာ….ဘာလဲ…..မမ…….”
“ ဟို….မမ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခုတင္ေပၚ တင္ေပးကြာ….မမဘက္က အားရပါးရ လႈပ္ရွားလို႔ မရဘူး….ျဖစ္ေနတယ္….မမကလဲ ေမာင္ေလးကို ေအာက္က ေကာ့ေပးခ်င္လို႔….”
“ ေအာ္…….အင္း အင္း….တင္ေလ…..”
ေက်ာ္ထူးက နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အေျခမွ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို  လႊတ္လိုက္ၿပီး  ကိုယ္ကိုကုန္း၍ တြဲေလာင္းက်ေနေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေကာက္ေကြးဆီမွ ဆြဲမလိုက္ကာ ခုတင္ေပၚတင္ၿပီး ဆြဲေထာင္လိုက္သည္..။  ထိုအခိုက္မွာ သူ႔လီးတန္ႀကီးမွာ ပလြတ္ခနဲ ကၽြတ္ထြက္သြားသည္..။ ဖင္ဆုံႀကီးကို ခုတင္ေစာင္းတြင္ အံက်တင္ထားၿပီး  ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဆီအထိ တြန္းကပ္ဖိခ်လိုက္သည္..။ ထိုအခါ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ ျပဴးအာထြက္လာေတာ့သည္.။ ႀကီးမားေသာ  လီးတန္ႀကီး၏ အသြင္းအႏႈတ္ေၾကာင့္  ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူႀကီးႏွစ္လႊာမွာ ေဘးသို႔ အနည္းငယ္ လန္ထြက္ေနသည္..။ ေစာက္ေမႊးတစ္ပင္မွ မရွိသျဖင့္ ျပဲအာေဖာင္းအစ္လ်က္ ရွိေနေသာ  ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေက်ာ္ထူး ရမၼက္ေဇာကို ထန္သထက္ ထန္ ၊ ကန္သထက္ကန္ လာေစသည္..။  ဝက္မေစာက္ဖုတ္နံ့ကို ရထားေသာ ဝက္သိုးႀကီးကဲ့သို႔ တရႉးရႉး တရွဲရွဲ ဂဏာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္..။ ထို႔ေၾကာင့္  ေကာ့ေထာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဖိႏွိပ္၍ ေစာက္ဖုတ္အဝထဲသို႔ တရွိန္ထိုး ဖိသြင္းေဆာင့္ခ်လိုက္သည္..။ 
“ ဗ်စ္…..ဗ်စ္….ဖြတ္……ႁပြတ္….ဖြတ္…..ပ်စ္……..ဖြတ္……ရွီး……အီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္….အားလားလား…..အ..အီး…….”
ဤမၽွ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးတန္ႀကီးျဖင့္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ တရွိန္ထိုး ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေသာအခါ မလွရီတစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါ အီေဆာင့္ သြားရသည္..။  ရမၼက္ေဇာေတြ အႀကီးအက်ယ္ ထႂကြေနေသာ အခ်ိန္အခိုက္မို႔သာ ခံနိုင္ရည္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ သာမန္အခ်ိန္ဆို ဤပုံစံမ်ိဳးျဖင့္သာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ပါက ေမ့ေမ်ာသြားနိုင္ေလာက္သည္..။ မလွရီ၏ နို႔အုံႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ ပို၍ ေဖာင္းတင္းလာၿပီး နို႔သီးေခါင္းႏွင့္ ၄င္းတဝိုက္ရွိ အညိဳဝိုင္းေလးမွာ စူေဖာင္းတင္းေျပာင္ေနသည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလည္း အႀကီးအက်ယ္ လွိိုက္လွိုက္ထကာ ယားလြန္းလွသည္..။  ေက်ာ္ထူးက အဆုံးထိ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ထုတ္ၿပီး အဆုံးထိ မသြင္းပဲ ခပ္သြက္သြက္ေလး အသြင္းအႏႈတ္ လုပ္ေပးလိုက္သည္..။ 
“ ဖြတ္…..စြပ္……ဖြတ္….ပြတ္…….ႁပြတ္……ဖ်စ္…ဗ်စ္……..ပလြတ္….”
“ အ…အ………အင့္…အေမ့…….အိ….အင့္…..”

မလွရီက ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း ညႇစ္ညႇစ္ခံသည္..။  ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမအရသာထူးႀကီးကို ေခါင္ခိုက္သည္အထိ အျပည့္အဝ ခံစားေနရသည္..။ေက်ာ္ထူး အခုမွ သတိထားမိသည္..။ မလွရီ ေစာက္ဖုတ္က မနီေစာက္ဖုတ္ထက္  အတြင္းသား ပိုထူသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ လိုုးရသည္မွာ ပိုၿပီး စီးစီးပိုင္ပိုင္ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ရွိသည္..။  ၿပီးေတာ့ အတြင္းညႇစ္အားကလည္း သန္မာလြန္းလွသည္..။ အပင့္အေကာ့ အေဝ့အဝိုက္ ေတြကလညး္ စုံသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အေတြ႕က ထူးျခားလွသျဖင့္ ေက်ာ္ထူးတစ္ေယာက္ မူးေမ့မတတ္ပင္ ျဖစ္လို႔ေနသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ညႇစ္အားေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ ေက်ာ္ထူးလီးတန္ႀကီးမွာ က်ဥ္ဆိမ့္အီေကာင္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္..။  ဤမၽွ လိုးလို႔ေကာင္းလွေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပစ္၍ ေစာက္ဖုတ္အသစ္ရွာေသာ သူ႔အစ္ကို ကို အံ့ၾသမိသည္..။ 
“ မမ….”
“ ဟင္…….”
မလွရီက ေအာက္မွ ပင့္ပင့္ ၿပီး ေကာ့ခံေနရင္း တိုးညႇင္းေသာ ေလသံျဖင့္ ထူးသည္..။ 
“ ကိုကို႔….လီးက က်ေနာ့္ထက္ ႀကီးလား…….”
“ ဟင့္အင္း……….မင့္တဝက္ေတာင္ မရွိဘူး…..အင့္….အေမ့…..အ….”
ေက်ာ္ထူးက အားရပါးရ ပစ္ေဆာင့္လိုက္ရာ စကားအဆုံး အင့္ခနဲ ျဖစ္သြားရွာသည္..။ 
“ ဖြတ္…ႁပြတ္…..ျဗစ္……..ပလြတ္…….အမေလး….အေမ့…….အင့္…..အား…အီး…ရွီး.    ..အ……….အား…….ကၽြတ္.ကၽြတ္…..အင့္…….”
မလွရီတစ္ေယာက္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္လႈပ္ကာ ေစာက္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္သည္..။ 
“ အား……အေမ့……..အီး….ေကာင္း….ေကာင္း………အ….အ..မမ..ၿပီး.ၿပီ…..ေမာင္ရဲ့…အား…ေကာင္း……လိုက္တာ……….ေမာင္ရဲ့………”
မလွရီတစ္ေယာက္ ေကြးေကာက္တြန႔္လိမ္ကာ ၿပီးဆုံးသြားေသာ္လည္း ေက်ာ္ထူးက မၿပီးေသး…။ အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင့္ေကာင္းေနဆဲ…။  ေစာက္ေရထြက္ေနစဥ္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္အလိုးခံရသည္မွာ  အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေသာကာမအရသာကို ျဖစ္ေပၚေစသည္..။ ထိုစြမ္းေဆာင္ရည္က မိန္းမေတြကို အသည္းအသန္ စြဲလန္းေစသည္..။  ထိုလီးမ်ိဳးကို တစ္သက္မေမ့နိုင္ ျဖစ္သြားၾကတတ္သည္..။  အခ်က္ ရွစ္ဆယ္ခန႔္ ခပ္ျပင္းျပင္း မနားတမ္း ေဆာင့္ၿပီးေသာ အခါ ေက်ာ္ထူးလေခ်ာင္းႀကီးထဲမွာ က်င္ခနဲက်င္ခနဲ စိမ့္တက္လာသည္..။  လေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး ပူရွိန္းယားႂကြ သြားၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ေဆာင့္တြန္းခံလိုက္ရသလို တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ခါသြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့သည္..။ ေက်ာ္ထူးခႏၶာကိုယ္က မလွရီ ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားသည္..။  မလွရီက ေက်ာ္ထူးေက်ာျပင္ႀကီးကို ႏွစ္သက္ေက်နပ္စြာ သိုင္းဖက္ထားရင္း ကာမေရစီးေၾကာင္းတြင္ ဆက္လက္ ေမ်ာပါသြားသည္..။  လီးေရာ ေစာက္ဖုတ္ပါ ဒိတ္ခနဲ ဒိတ္ခနဲ လႈပ္ေနသည္..။ 
“ ေမာင္ေလး…..”
“ ဗ်ာ……မမ…….”
“ ဒီေန႔ …မမ ႏွစ္လုံး တစ္ေသာင္းခြဲဖိုး ေပါက္တယ္……..”
“ ဟာ…..တကယ္လား….မမ”
“ တကယ္…ေပါ့ လို႔…….”
“ ဘယ္က ဂဏန္း ရတာလဲ…ဟင္  မမ…”
ေက်ာ္ထူးက တကယ့္ကို အားရဝမ္းသာစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္..။ 
“ ေစာက္ဖုတ္ကို လွန္ထိုးရင္ ဘယ္လို အသံထြက္လဲ….ဟင္…ေမာင္ေလး……”
“ ဖြတ္…စြပ္ လို႔ထြက္တာေပါ့…မမရ..”
“ ေအး….မမလဲ…အဲဒီ ဖြတ္ စြပ္ ကိုထိုးတာ….အဲဒီ ဂဏန္း ထိုးခ်င္လြန္းလို႔ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္မတေကာင္ လိိုးေနတာကိုေတာင္ ၿပီးေအာင္ မၾကည့္နိုင္ဘူးေလ…..အဟင္း…ဟင္း…..”
“ ၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး….မမရာ…အဲဒီေကာင္ေလးကို မမပိုင္သြားပါၿပီ…….”
“ ဟင္……တကယ္……”
“ တကယ္ေပါ့….မမရ…”
မလွရီက ေက်ာ္ထူးပါးကို ရႉးခနဲ ရႉးခနဲ နမ္းပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္..။  အားရေအာင္ နမ္းၿပီးေသာအခါ …..
“ ကဲ ကဲ…ေမာင္ေလး…ခဏဖယ္အုံး…မမတို႔ ေငြသြားထုတ္ရေအာင္…. မင္းပါလိုက္ခဲ့….တစ္လက္စထဲ လက္ခြဲဒိုင္ ခင္မာရီဆီက ဆိုင္ကယ္ငွားၿပီး  မင္းအစ္ကို မယားငယ္အိမ္မွာဆိုတာ…မမ လက္ေတြ႕ျပမယ္…ကဲ ထ…”
——————–၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀——————-
ေက်ာ္ထူးက ဆိုင္ကယ္ေမာင္းတတ္ေသာ္လညး္ လမ္းမသိ၍ မလွရီကိုယ္တိုင္ ေမာင္းသည္..။  ေက်ာ္ထူး ေနာက္က ခြထိုင္လ်က္ မလွရီ ဖင္ၾကားကို သူ႔လီးျဖင့္ ေထာက္ကာ နို႔ႏွစ္လုံးကို ထိထိမိမိ ဆုပ္ကိုင္သိုင္းဖက္ရင္း ပါလာသည္..။ အသိအိမ္တစ္အိမ္တြင္  ဆိုင္ကယ္ဝင္ထားၿပီး  လမ္းေလၽွာက္လာခဲ့ၾကသည္..။ ဆိုင္ကယ္ထားခဲ့ေသာ အိမ္ႏွင့္ တစ္ျပေလာက္အေရာက္တြင္ လမ္းအေရွ႕ဖက္က အိမ္တစ္အိမ္ကို ေမးဆတ္ျပသည္..။ 
“ အဲဒီ အိမ္ပဲ….ေမာင္ေလး……”
ေက်ာ္ထူးက အသာ ဝင္းထရံကို ေက်ာ္၍ အတြင္းသို႔ အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္သည္..။  ေသခ်ာသြားၿပီ..။ သူ႔အစ္ကိုႏွင့္ မယားငယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆက္တီခုံေပၚတြင္ ပူးကပ္ထိုင္ရင္း တီဗီ ၾကည့္ေနၾကသည္..။  ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေစာင့္ေနေသာ မလွရီထံ ျပန္လာသည္..။ အနားသို႔ ေရာက္ေသာအခါ  ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ၾကဳံးဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္..။  ေတာ္ပါေသးသည္..။ ထိုေနရာတဝိုက္မွာ လမ္းမီးကၽြမ္းေနပုံရသည္..။ မလွရီက သူ႔ဗိုက္တြင္းေၾကာကို ခပ္နာနာေလး ဆြဲလိမ္လိုက္ၿပီး….
“ ဟိုမယ္…လူေတြနဲ႔…ရွက္စရာႀကီး…….”
“ သိပ္ခ်စ္လို႔ပါ…မမရယ္……”
မလွရီ ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့သြားသည္..။ 
“ ည…အားရပါးရ ခ်စ္အုံးမွာေနာ္……”
“ ဟင့္အင္း…..ခ်စ္ဖူး…”
ႏႈတ္က မခ်စ္ဖူးဆိုေသာ္လညး္ မလွရီ လက္က ေက်ာ္ထူးလီးတန္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္..။……