အိပ္မက္ ဒိုင္ယာရီ ( ဆုံး )

    ခ်ယ္ရီ ၿမိဳ့ႀကီးမွာ ေမြးဖြားခဲ့ေပမယ့္ တာဝန္က်ရာေတာ ျမႇိုေလးမွာ ေပ်ာ္ေနၿပီ။ေလေကာင္းေလသန္႔  ရွုရင္း ေတာင္တန္းႀကီးေတြ စိုက္ခင္းေတြ သဘာဝ အလွတရားေတြမွာ ၾကည္ႏူးေက်နပ္ေနၿပီ။ဝါသနာပါရာ ေက်ာင္းဆရာမ အလုပ္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၿပီး  ဘဝကို ေက်နပ္စြာ ျဖတ္သန္းေနသည္ ။
    ခ်ယ္ရီရဲ့ မ်က္လုံးေတြကို ေနာက္ကေနၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္က လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ပိတ္လိုက္သည္။
    ဘယ္သူဆိုတာ သိတယ္ေနာ္  ႏြဲ႕ႏြဲ႕။
   မခ်ယ္က ေတာ္သားဘဲ ။ ဒါနဲ႔ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ။ ခ်စ္သူရည္းစားေတြ ရေနၿပီလား မခ်ယ္ ။ 
   က်ဳပ္ကို ဘယ္သူက ခ်စ္မွာလဲ ။ေတာ္ဘဲ က်ဳပ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ အနိုင္က်င့္ ေနတာေလ။
      မခ်ယ္ကို ခ်စ္လို့ပါ ။ မခ်ယ္လည္း ႀကိဳက္တယ္မို့လား ။
    မႀကိဳက္ဘူးလို့ မေျပာပါဘူး ။ ခ်ယ္ရီအိမ္ေထာင္ က်ရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
     ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ယူလိုက္ေလ။ မခ်ယ္ စိတ္တိုင္းက် ျပဳစုေပးမွာေပါ့ ။
   ဟုတ္ပါၿပီေတာ္ ။ ေတာ္ႀကိဳက္သလိုဘဲ ေျပာပါေတာ့ ။
   ခ်ယ္ရီ ေငါ့ေတာ့ေတာ့ေလး ေျပာလိုက္ရာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ သေဘာက်ၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ့ ခါးေလးကို ေနာက္ကေန ဖက္ထားလိုက္သည္ ။
   အို ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ ။ လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ ေျပာရင္းဆိုရင္းကို ခ်ယ္ရီပါးေလး အနမ္းခံလိုက္ရသည္ ။
    ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနာ္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ။

ဒါ အစဘဲ ရွိေသးတယ္ ညက်ရင္ ဒီထက္ပို ျပဳစုေပးမယ္ ။
ခ်ယ္ရီပုခုံးေလးတြန္႔ၿပီးေၾကာက္ျပလိုက္ေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕့အူယားၿပီးက်န္ခဲ့သည္။တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းသြားေသာ ခ်ယ္ရီ၏ တင္ပါးအလွကို ၾကည့္ၿပီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕ တေတြးၿမိဳခ်ေနရသည္ ။
လွလိုက္တာ မခ်ယ္ရယ္ ။

ညေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီရြာထဲက ျပန္လာၿပီး ေက်ာင္းက အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႀကိဳးေခြေတြနဲ႔ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။
ႂကြပါရွင္ ႂကြပါ ျပဳစုဖို့ အသင့္ပါ ရွင့္
မယ္မင္းႀကီးမ ႏႊဲု့ႏြဲ႕ သေဘာအတိုင္းပါရွင့္
ခ်ယ္ရီ ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ သေဘာက်သြားကာ ခ်ယ္ရီလက္ေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး တဘက္စီတိုင္မွာ ခ်ည္လိုက္ေတာ့ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ ကားကားေလးနဲ႔ မလွုပ္နိုင္ေတာ့ ။ ခ်ယ္ရီရဲ့ အဝတ္အစားေတြကို ႏြဲ႕ႏြဲ႕က ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ခ်ယ္ရီရဲ့ ကိုယ္လုံးလွလွေလးကို တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း မ်က္လုံးေလးကို စည္းေပးလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ မၽွစ္စိပ္တဲ့ အပ္ကို ခါးက ခ်ိဳးထားၿပီး ေသြးထားကာ ထိပ္လုံးေနေသာ အပ္ႏွင့္ ရင္သားေလးေတြကို ပြတ္ဆြဲလိုက္ရာ ခ်ယ္ရီၾကက္သီးေလးေတြထကာ တြန္႔လိမ္ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အပ္ဖ်ားေလးက ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြဆီ ေရာက္လာၿပီ။အပ္က ေသြးထားေတာ့ ထိပ္ဖ်ားေလးက စူးလဲမစူးေပမယ့္ ထိုးခံရသူမွာေတာ့ ခံစားမွု့က မလြယ္။

အား ႏြဲ႕ႏြဲ႕
ေတာင္းဆိုစမ္း ႏွိပ္စက္ဖို့
ခ်ယ္ရီကို ႏွိပ္စက္ပါ ရွင္
ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ ခ်ယ္ရီရဲ့ တင္ပါးကိူ ရိုက္လိုက္သည္ ။လက္ဆနဲနဲ ျပင္းေတာ့ ခ်ယ္ရီခါးေလး ေကာ့သြားသည္။
ရႊမ္း အား အား
ခ်ယ္ရီ ေအာ္သံေလး။
ခ်ယ္ရီ ထပ္မရိုက္ဘဲ ထိပ္လုံးအပ္ေလးနဲ႔ ဆြေပးလိုက္ျပန္သည္ ။လက္တစ္ဘက္ကလည္း ခ်ယ္ရီေပါင္ၾကားထဲကို ႏွိုက္ၿပီးကလိေပးလိုက္သည္ ။
ခ်ယ္ရီ ပါးစပ္က ညည္းသံေလး ထြက္လာသည္ ။နို့ေလးေတြကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ စုပ္ေပးၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကလည္း ခ်ယ္ရီရဲ့ တင္ပါးေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္ ။

ခ်ယ္ရီရဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ကားၿပီး တိုင္တစ္လုံးစီမွာ ခ်ည္လိုက္ျပန္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခ်ယ္ရီေပါင္ရင္းကို ေခါင္းေလးတိုးဝင္ကာ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီ အေၾကာေတြ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ၿပီး အေၾကာစုံရဲ့ ကာမ ေကာင္းျခင္း အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။
အား ေကာင္းလိုက္တာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရယ္
လာအုံးမယ္ ဒီထက္ေကာင္းတာ
ရႊမ္း ရႊမ္း ရႊမ္း
ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ့ ႀကိမ္လုံး လက္စြမ္းျပသံ။
အား အား အား
ခ်ယ္ရီ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ့ ျပဳစုမွု့ေအာက္မွာ ေလာကကာမစည္းစိမ္ ခံစားရင္း ေကာင္းေနၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ့ ပစၥည္းေလးမွာလည္ူး အရည္မ်ားနဲ႔ ရႊဲစိုေနၿပီ ။

မခ်ယ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနၿပီမို့လား။
အင္း ေကာင္းတယ္ ရန္ကုန္က ရဲေမ ကလပ္နဲ႔ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းလည္း ေျပာစမ္းပါ
ေျပာေျပာဆိုဆို ခ်ယ္ရီရဲ့ နို့ေလးေတြကို အဝတ္လွမ္းတဲ့ ကလစ္နဲ႔ညႇပ္လိုက္သည္ ။ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းက ခ်ယ္ရီရဲ့ တင္ပါးေလးေတြေပၚ တစ္စက္ခ်င္း ခ်ေပးေနသည္။
အား
ခ်ယ္ရီေအာ္သံေလးေတြ ထြက္ေပၚေနသည္။

ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေတြထန္လာကာ ခ်ယ္ရီရဲ့ ေပါင္ၾကားထဲကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ေမႊေပးေနသလို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ေမႊေနမိသည္။
ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္ရီရဲ့ အစိေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ စုပ္ေပးေနရင္း ေဘးႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုလည္း လၽွာေလးနဲ႔ လၽွက္ေပးေနရာ ခ်ယ္ရီ ၿပီးေတာ့မည္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ေတာက္ေလၽွာက္ျပဳစုေပးေနရင္း ႏြဲ႕ႏြဲ႕လက္ႏွစ္ဘက္က ခ်ယ္ရီရဲ့ အဖုတ္ပတ္လည္ေနရာေလးေတြကို ဖိေခ်ေပးရင္း ကလိလိုက္ရာ ခ်ယ္ရီ ခါးေလးေကာ့ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။
ခ်ယ္ရီေပ်ာ့ေခြသြားေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕က ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။

ေကာင္းလား မခ်ယ္
ခ်ယ္ရီ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ေမွးေနလိုက္သည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခ်ယ္ရီကို ဖက္ကာ အိပ္ေတာ့သည္။
ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ေတာ့ မနက္ဖန္က်ရင္ ဟိုဘက္ရြာ သြားစရာရွိေသးတယ္။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ခ်ယ္ရီႏွင့္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ရြာကထြက္လာခ်ိန္ ခ်ယ္ရီရဲ့ စိတ္ထဲ ေနာက္က တစ္စုံတစ္ေယာက္လိုက္လာသလို ခံစားရသည္။စိတ္ထဲမသိုးမသန္႔ ျဖစ္မိသည္။ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းေျမာင္းေနသည့္ အလား။ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း းျဖတ္သြားျဖတ္လာ မရွိေပ။ေတာင္ေလွကားထစ္ စိုက္ခင္းေတြႏွင့္ ေတာတန္းေလးသစ္ပင္ေတြက အုံ႔ဆိုင္းမွိုင္းေနသည္။
ေတာတန္းေလးက ပိုထူလာသည္။အရင္တုန္းက သြားဖူးေသာ္လည္း အခုတစ္ခါ သြားရတာ စိတ္ထဲ စိုးရြံ့့သလို ခံစားရသည္။
အေတြးမဆုံးေသး။

ဟိတ္ မလူတ္နဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ေျမႇာက္ထား။
ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ အလန္႔တၾကား ျဖစ္ကာ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ဒူးေလးေတြေထာက္ကာ ေခါင္းငုံ႔ထားၾကသည္။လက္နက္ကိုင္ ေပ်ာက္က်ားဝတ္စုံေတြနဲ႔ လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိမည္။ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ကာ ထြက္လာၾကသည္။
ဒီေကာင္မေတြကို ႀကိဳးတုတ္လိုက္။လူႏွစ္ေယာက္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို လက္ျပန္ႀကိဳးမ်ား တင္းၾကပ္စြာတုတ္လိုက္သည္။ရင္သားေတြကို စူထြက္လာေအာင္ ေသခ်ာထပ္တုတ္ၾကသည္။ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္။
မင္းတို့ ဘယ္ကလာတာလဲ။
ဟို ဘက်ရွာကပါ ။
ဟုတ္လို့လား မွန္မွန္ေျဖ။
ေျပာေျပာဆိုဆို အနီးအနားမွာ ေပါက္ေနေသာ ႀကိမ္ပင္မွ ႀကိမ္လုံးတစ္လုံးကို ခုတ္ကာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕့ႏြဲ႕အား တစ္ခ်က္စီ လႊဲရိုက္လိုက္သည္။

ရႊမ္း ရႊမ္း အားအား
အျဖဴအစိမ္း ဝတ္စုံေလးေတြနဲ႔ ႀကိဳးတုတ္ခံေနရေသာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခုလို စစ္သားေတြ ေသနတ္ေတြၾကားမွာ တကယ္တန္း ႀကိဳးတုတ္ႏွိပ္စက္ခံရေသာအခါ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေတာ့ မသိ။ ခ်ယ္ရီကေတာ့ ေၾကာက္တာက သပ္သပ္ ရင္ခုန္စိတ္လူပ္ရွားၿပီး တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။
မင္းတို့က သူလၽွိုေတြလား
မဟုတ္ပါဘူးရွင္ ေက်ာင္းဆရာမေတြပါ
မွန္မွန္ေျပာေနာ္
ႏွစ္ေယာက္စလုံးေပၚကို ႀကိမ္ရိုက္ခ်က္ေတြ က်လာျပန္သည္။
ရႊမ္း ရႊမ္း အား အ
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူမွာ သံခေမာက္ေဆာင္းထားၿပီး မ်က္ႏွာကို အမဲေရာင္မ်ား ျခယ္ကာ ႐ုပ္ဖ်က္ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပ။

ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားေသာ ႀကိဳးစေတြကို ေနာက္မွ ကိုင္ၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ့ ဘယ္ေျခေထာက္ကို ပူးခ်ည္ၿပီး လမ္းေလၽွာက္ေစသည္။ေနာက္ကေနၿပီး မထင္ရင္ မထင္သလို ႀကိမ္လုံးႏွင့္ တင္ပါးေတြကို ရိုက္လာသည္။ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕မွာ ႏြားႏွစ္ေကာင္ကို သခင္က ရိုက္ေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။
စခန္းေရာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က သူေနထိုင္ရာ အိမ္ဆီေခၚသြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားရာမွ ျဖည္ေပးၿပီး လက္ေတြကို ပူးခ်ည္ကာ ထုတ္တန္းမွာ တြဲေလာင္းခ်ည္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ေက်ာခ်င္းကပ္ခါ ႀကိဳးနဲ႔တြဲၿပီး ခါးေတြ ခ်ည္ေထာက္ေတြကိုပါတြဲခ်ည္လိုက္သည္။

ဘယ္လိုလဲ ႀကိဳးခ်ည္ခံရတာ ေကာင္းလား။ႀကိဳက္လား။မွန္မွန္ေျပာ။
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ခ်ယ္ရီနဲ႔ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို စိတ္ႀကိဳက္ခ်ည္တုတ္ၿပီးေတာ့ ေရကိုတစ္လွည့္စီ တိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ေရပုံးႀကီးတစ္ပုံးနဲ႔ ေခါင္းေပၚမွ ေလာင္းခ်လိုက္ရာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲႏြဲရဲ့ ေရစိုေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ အလွက ပိုမိုေပၚလြင္လာၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတို့ကို ပိုမို ဆြဲေဆာင္ေစၿပီး လိင္စိတ္ႂကြေစသည္။
ေခါင္းေဆာင္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ႏြဲႏြဲ႕ရဲ့ နို့ေလးေတြကို တစ္လွည့္စီီပြတ္သပ္ဆုတ္ေခ်ေပးေနရာ နဂိုကတည္းက ဓာတ္ခံရွိေသာ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲ႕မွာ စိတ္ႂကြလာေတာ့သည္။စိတ္ႂကြလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေက်ာခ်င္းအပ္ကာ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရတဲ့ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ့ နို့ေလးေတြကို ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ရိုက္ၿပီး ကလိေပးေနရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ေၾကာက္စိတ္ေတြေပ်ာက္ၿပီး ထန္လာရာ နို့သီးေခါင္းေလးေတြမွာ တင္းၿပီး စူထြက္လာေတာ့သည္။
အေျခအေနကို ရိပ္စားမိေသာ ေခါင္းေဆာင္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲရဲ့ အျဖဴအက်ီ ၤ ေလၤးေတြကို ဓားနဲ႔ ခြဲထုတ္လိုက္ရာ တင္းမာစူထြက္ေနေသာ နို့သီးေခါင္းေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကြယ္ဝွက္ထားတဲ့ အလွတရား စိတ္ဆႏၵေတြ ျငင္းဆန္လို့မရေအာင္ ေပၚလြင္လာေလသည္။
မင္းတို့ ခႏၶာကိုယ္ေလးေတြက သိပ္လွတာဘဲ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ငါခ်စ္သြားၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ယူမယ္။ေျပာေျပာဆိုဆို ခ်ယ္ရီကို နမ္းၿပီး ႏြဲႏြဲ႕နို့ေလးေတြကို ေခ်ေပးေနသည္။ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ ဖင္ေလးေတြကို စိတ္ႀကိဳတ္ပြတ္သပ္ေနျပန္သည္။

မင္းတို့ရဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ငါသိၿပီးသား မင္းတို့ရဲ့ စိတ္ေတြကိုလည္း ငါနားလည္တယ္။
ေျပာေျပာဆိုဆို ေရပုံးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးအေပၚ ေလာင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။
ငါ ေရသြားခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္။ၿပီးရင္မင္းတို့ စိတ္ႀကိဳက္ ျဖစ္ေစရမယ္။ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ ထြက္သြားေတာ့
မခ်ယ္
ေျပာေလ ႏြဲ႕ႏြဲ႕
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္
ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေတာ့ မသိဘူး မခ်ယ္ေတာ့ သေဘာက်ေနၿပီ သတ္ေတာ့ မသတ္ေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္
ႏြဲ႕ႏြဲ႕့ေတာ့ ေၾကာက္ေနတယ္ မခ်ယ္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ အသံကို ၾကားဖူးသလိုလိုဘဲေနာ္။
မခ်ယ္ေတာ့ မမွတ္မိဘူး။
ခဏၾကာေတာ့ ေျခသံၾကားလိုက္ရၿပီး ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူ ဝင္လာသည္။
ဟင္ စိုင္းလူ
ဟုတ္တယ္ ငါစိုင္းလူဘဲ ။ တစ္ရက္က ညပိုင္းေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ မင္းတို့ အခန္းထဲက အသံေတြၾကားၿပီး မီးလင္းေနလို့ ငါၾကည့္လိုက္တာ မေမၽွာ္လင့္ဘဲ မင္းတို့အေၾကာင္းေတြကို သိခဲ့ရၿပီး ဆရာမေလးရြာေရာက္တဲ့ေန႔ကတည္းက ငါရဲ့အခ်စ္ေတြ စိတ္ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝေတာ့မယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရၿပီး ခုလို ဖမ္းခဲ့တာဘဲ။
မင္းတို့ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ခ်စ္တယ္။ငါပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြက မင္းတို့အတြက္ ဘဝမွာ ပူပင္စရာ မလိုေတာ့ေအာင္ ထားနိုင္တယ္ ။ငါ့ရဲ့အခ်စ္ကို လက္ခံၾကပါ။ ခုလို ခ်ည္ၿပီး တုတ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ၿပီးမွ ခ်စ္စကားေျပာရတာလည္း မင္းတို့အေၾကာင္းကို သိေနလို့ပါ ။
ေျပာေျပာဆိုဆို ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုလည္းနမ္းရင္း ခ်ယ္ရီရဲ့ ရင္သားေလေတြ ပြတ္ေပးလိုက္ ဖင္သားေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္နဲ႔ ဆြေပးေနရာ ႏွစ္ေယာက္လုံး ထန္လာၾကေတာ့သည္။
စိုင္းလူက ေျခေထာက္ေတြ ပူးခ်ည္ထားတာေတေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ေလးေတြကို မတင္ၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးေတြကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ ေဘာင္းဘီေလးေတြမွာ စိုစိစိနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီး ေရမဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာေနသည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံး ဖီးတက္ၿပီး ထန္ေနၿပီ။ခ်ယ္ရီရဲ့ နို့ေလးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဘက္မွ ခြကာ ပင့္တင္လိုက္ၿပီး စိုင္းလူက သူ႔ပစၥည္းကို ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။
ခ်ယ္ရီ တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ မခံစားဖူးေသာ ခံစားခ်က္ကို ခံစားရသည္။အလြန္ေကာင္းေသာ အရသာ ကာမ အရသာ။စိုင္းလူရဲ့ ပစၥည္းက ခ်ယ္ရီရဲ့ အထဲ ဝင္လာေတာ့ ခ်ယ္ရီရဲ့ ေအာ္သံေလးက တစ္ဘက္က ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုပါ ကူးစက္ကာ ဖီးျဖစ္ေစသည္။
အား အ
စိုင္းလူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးသြင္းေနရာမွ အရွိန္ရလာသည္ ။ ခ်ယ္ရီရဲ့ ေအာ္သံေလးက စိပ္လာၿပီး ခံစားမွု့ေကာင္းေနေသာ ပုံစံက ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုပါ ကူးစက္ေစသည္ ။စိုင္းလူ ခ်ယ္ရီကို ထိုးသြင္းေနရာမွ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ေျပာင္းကာ ခ်ယ္ရီလို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေအာ္သံေလး ညံသြားသည္။ ခုမွ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ မိမိတို့ခံစားခ်င္ေသာ ခ်ည္ေႏွာင္ ႏွိပ္စက္ ထိုးသြင္းၿပီး လုပ္ခံရတဲ့ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားရၿပီ။
စိုင္းလူရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း အားပါလွသည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ့ကိုယ္လုံးေလးကလည္း ယိမ္းခါေနသေလာက္ ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ခ်ယ္ရီပါ ယိမ္းခါေနသည္။ႏြဲႏြဲ႕ေရာ ခ်ယ္ရီပါ ေလာကစည္းစိမ္ကို အတူတူ ခံစားေနရသည္။
စိုင္းလူ ႏြဲႏြဲနဲ႔ ခ်ယ္ရီကို ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို လက္ျပန္လက္ထိတ္ခတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ေမွာက္ခိုင္းၿပီး ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ ရိုက္ေပးရင္း တစ္လွည့္စီထိုးသြင္းကာ ေလာကစည္းစိမ္ကို ခံစားေစသည္ ။ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တို့လည္း ခံစားမွု့ေတြ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ကာ ၿပီးဆုံးသြားၾကေသာ္လည္း စိုင္းလူမွာ မၿပီးနိုင္ေသး။ အရွိန္ေကာင္းတုန္း ရွိေသးသည္။
ခ်ယ္ရီက လက္ျပန္လက္ထိတ္တန္းလန္းႏွင့္ စိုင္းလူရဲ့ ပစၥည္းကို ဒူးေထာက္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရာ စိုင္းလူမွာ သေဘာက်ေနသည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကလည္း အားက်မခံ ျပဳစုေပးမယ္ျပင္ေတာ့ စိုင္းလူက ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္လွန္ေစလိုက္ေတာ့ လက္ထိတ္ခတ္ခံရတဲ့ လက္ေလးေတြက ေအာက္ကပင့္ေပးထားသလို ျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ အဖုတ္ေလးေတြက မို့ေမာက္ေဖာင္းကားေနၿပီး စိုင္းလူ အလိုက် ျဖစ္ေနၿပီး ဖိတ္ေခၚေနသလို။
စိုင္းလူ ခ်ယ္ရီကို အရင္ဆုံး ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ႀကိမ္ရိုက္ခ်က္ကလည္း တစ္လွည့္စီ ရိုက္ေပးေနသည္။ခ်ယ္ရီၿပီးေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ အလွည့္ ။စိုင္းလူရဲ့ စြမ္းေဆာင္နိုင္စြမ္းကလည္း ျမင့္မားသည္။တန္ဖိုးရွိေသာ ေဆးတစ္လက္ရထားသလို ။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ျပန္ၿပီးဆုံးမွ သူလည္း ၿပီးသြားေတာ့သည္။
ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲ႕ ရြာျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ အလွုရွင္တစ္ဦးရဲ့ ေကာင္းမွု့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး ေပၚလာၿပီး ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တို့ကေတာ့ ေက်ာင္းအနီးက အိမ္သစ္ႀကီးေပၚမွာ နယ္ေျမခံေခါင္းေဆာင္ စိုင္းလူႏွင့္ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အိပ္မက္ေတြကို ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔အတူျဖတ္သန္းရင္း။