by ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္
ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ အမွုတြဲမ်ားစြာ ရွိတတ္သည္။ ဥပမာ မိန္းကေလးက မတိုင္ရဲလို့၊ ရွက္လို့၊ ဘယ္လို တိုင္ရမွန္း မသိလို့၊ တိုင္ရေကာင္းမွန္း မသိလို့ စသျဖင့္ မ်ိဳးစုံရွိတတ္သည့္အထဲ ဤအမွုသည္ တိုင္ရေကာင္းမွန္းပင္ မသိ သျဖင့္ သိသာ သိလိုက္ရသည္ ကိုင္တြယ္ခြင့္မရခဲ့ေသာ အမွုတခု ျဖစ္သည္။ ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္ ညီလြန္း လေသာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ရွင္းျပဖို့ ရွုပ္ေထြးလွေသာ အမွုတခုလည္း ျဖစ္သည္။ ေစ်းထဲတြင္ေတာ့ သူမကို မခိုင္ဟု ေခၚၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ သူမအမည္က ခိုင္ခိုင္ၾကည္ျဖစ္သည္။ သူမအမပ်ိဳဘဝကတည္းက မခိုင္ မခိုင္ဟု ေခၚလာခဲ့ၾကသျဖင့္ သူမအိမ္ေထာင္က်ခဲ့ ေသာ္လည္း မခိုင္ဆိုသည့္ အမည္က စြဲေနသည္။ မခိုင္မွာ မိမိကိုယ္တိုင္ စီးပြား ရွာ နိုင္သူမို့ ဘယ္ေယာက်ာ္းကိုမွ အားမကိုးဘဲ မိမိဘာသာ ရပ္တည္မည္ဟု ႀကံကာ တေယာက္ တည္းစီးပြားကို ကုန္း႐ုန္းရွာခဲ့သည္။ သူမ ရွာ သလိုလည္း သူမတျဖည္းျဖည္း ခ်မ္းသာ လာသည္။ မိဘနဲ႔ ေမာင္ႏွမမ်ားကေတာ့ သူမ ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး နားခ်ၾကသည္။ သူမ အတန္တန္ ျငင္းသည္။ သူမအသက္ကလည္း ၃၅ ႏွစ္နား ေရာက္လာသည္။ အသက္ႀကီးလာ လၽွင္ မလြယ္ကူဟု အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ သူမ မိဘမ်ားက သူမကို အိမ္ေထာင္အတင္း ခ်ေပးခဲ့ သည္။ သူမ၏ အိမ္ေထာင္ဘက္က သူမထက္ ၁၅ ႏွစ္ပင္ ႀကီးေသးသည္။
“ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာပါေအ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူ ေကာက္ယူလိုက္တာပါပဲ”
မုဆိုးဖိုနဲ႔လည္းျငားေသး မိမိထက္လည္း အသက္ႀကီးေသးသျဖင့္ မခိုင္တေယာက္ ေတာ္ေတာ္ ရွက္သည္။ မိဘကိုလည္း စိတ္တိုသည္။ သို့ေသာ္လည္း အတင္းေရာ အဓမၼေရာ ေပးစားေတာ့ သူမ မတတ္နိုင္ျပန္။ သူမ ရွာေသာ စီးပြားေရးက သူမေယာက္်ားဝင္ေငြထက္ ၁၀ ပုံတပုံမၽွပင္ မရွိေသာအခါ သူမ စိတ္တိုရျပန္သည္။ ဖုန္းေလး ဆက္တာနဲ႔ ေငြေတြ ဝင္ေနတဲ့သူ။ သူ႔သားသမီးေတြကလည္း သူမကို မၾကည္။ သူမလည္း သူ႔သား သမီးေတြကို မၾကည္ပါ။ သို့ေသာ္ ဘာမွ မတတ္နိုင္။ အားလုံးက ဝိုင္းစီစဥ္ၿပီးမွေတာ့ မဂၤလာပြဲတြင္ မိမိကိုယ္တိုင္ သတို့သမီး လုပ္ေပးလိုက္ရသည္။
ခိုင္ခိုင္ၾကည္၏ ေယာက္်ားနာမည္ကလည္း ခိုင္ပါေလသည္။ ခိုင္ေအာင္ တဲ့။ မိခိုင္စိတ္ညစ္သြားသည္။ သူ႔ကို ဦးခိုင္ဟု ေခၚခိုင္းသည္။ သူမလည္း ဦးခိုင္ဟု ေခၚလိုက္သည္။ မိမိထက္ အသက္လည္းႀကီး လူႀကီးလည္းမက အိုလည္းအိုၿပီမို့ ကာမကိစၥေတြဘာေတြ သိပ္ထင္မထားခဲ့ေသာ ခိုင္ခိုင္ၾကည္တေယာက္ မဂၤလာဦးညတြင္ တခ်ီ တက္ဆင္း အဖိုက္ခံရသည္။
ဦးခိုင္သည္ အားလုံးက မိမိကို ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီးမင္းတေယာက္အေနျဖင့္ သိထားသျဖင့္ အိေျႏၶသိကၡာနဲ႔ ေနသည္။ မိန္းမဆုံးထားေသာ္လည္း မငတ္ေအာင္ေတာ့ စီးပြားေရး အေၾကာင္းျပကာ နာမည္ သိပ္မထင္ရွားသည့္ၿမိဳ့တြင္ သာမာန္ေတာသားတေယာက္လိုဝတ္စားကာ တည္းခိုခန္းတက္ၿပီး အပ်က္မနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါးကဲရသည္။ ေရာဂါေတြဘာေတြလည္း ေၾကာက္ရေသးသျဖင့္ အလြန္႔အလြန္ဆာမွသာလၽွင္ သြားျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ သူက ဖိအားသေဘာမ်ိဳးနည္းနည္းေပးလိုက္သည္။ မခိုင္၏ မိဘမ်ားကလည္း သူတို့ သမီးကေလးတင့္ေတာင့္တင့္တယ္ေလး ျမင္ခ်င္ရွာသည္ကိုး။
“မိခိုင္ေလး အဝတ္ခၽြတ္ေတာ့ေလ”
“အို ဘာဆိုင္လို့တုန္း”
“ငါတို့က လင္မယားေလကြာ”
“အဲတာ ဘာျဖစ္တုန္း”
သည္မိန္းမ ေျပာတာကို သိပ္နားလည္မည္ မဟုတ္ဟု ဦးခိုင္တြက္လိုက္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ကိုယ္လုံးကို သိမ္း ဖက္လိုက္သည္။ မခိုင္သည္ မိမိကိုယ္ကို အားကိုးသည့္ အပ်ိဳႀကီးပီပီ ဆံပင္ကို တိုတိုညပ္သည္။ ကိုယ္တိုင္ အလုပ္ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ လက္ေမာင္းအိုးကလည္း တုတ္ခိုင္လွသည္။ ထို့အတူ မိခိုင္၏ အိုးကလည္း အယ္တက္ေနသည္။ ဦးခိုင္ မခိုင္ကို လက္ခံျခင္းမွာ မခိုင္အိုးေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ အိုးက နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္တာ။ တလုံးစီ တလုံးစီ တင္းရင္းေနသည္။ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္၍ ရင္သားက သိပ္မတင္း ေသာ္လည္း တင္သားက ကြယ္မရ ဖြက္မရ တင္းရင္းေနရာ ျမင္သူ ပုရိသတို့ စိတ္ထစရာလည္ း ျဖစ္ ေန သည္။
ဖြံ့ၿဖိဳးမွုအစုံနဲ႔ မိခိုင္သည္ တသက္တာလုံး ေယာက္်ားနဲ႔ မပတ္သက္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ဦးခိုင္၏ မိန္းမၾကမ္းေၾက ေသအျပဳအမူေၾကာင့္ ညြတ္က်သြားသည္။ ဦးခိုင္က တင္းတင္းဖက္ရင္း ပါးေတြကို တရစပ္နမ္း သည္။ နမ္းရင္း ကုတင္ေပၚ လွဲခ်သည္။ မခိုင္က စိတ္မ်ား ခိုးလိုးခုလု ျဖစ္ေနသည္။ ေယာက္်ားေတြက ဒါပဲဟု ေတြးမိသလို ေကာင္းသားပဲဟုလည္း ေတြးမိသည္။
ထမီကို ပင့္တင္ျခင္းခံရေတာ့ မိခိုင္တေယာက္ ရွက္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ျပန္ဆြဲခ်မိသည္။ ဦးခိုင္တေယာက္ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သူ အပ်ိဳစစ္စစ္ကို ေတြ႕ရလိမ့္မည္ မေမၽွာ္လင့္ထားေသာ္လည္း မိခိုင္ကို ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္သြားသည္။ ေပါင္ကိုခ်ဳပ္၍ ထမီကိုပင့္တင္သည္။ မခိုင္ပါးကိုလည္း နမ္းသည္။ မခိုင္က ေခါင္းကို ဘယ္ညာရမ္းကာ အနမ္းကို ေရွာင္သည္။ ဦးခိုင္လည္း ရေအာင္နမ္းသည္။ မခိုင္လက္ေတြက ေဘးကို အေသခ်ထားသည္။ ဦးခိုင္က မခိုင္လက္ကို သူ႔ေက်ာေပၚတင္လိုက္သည္။ မခိုင္က မတင္ခ်င္တင္ခ်င္ တင္သည္။
ဦးခိုင္က ပါးသာမက နားထင္ပါနမ္းသည္။ လည္ပင္းကိုလည္း နမ္းသည္။ ထမီက အေပၚ ေရာက္လာသည္။ လက္ကို ေနာက္ပို့ကာ အိုးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္၍ ညစ္သည္။ အိုးက ႀကီးလြန္းသျဖင့္ သူ႔လက္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မမိပါ။ သို့ေသာ္လည္း မိန္းမအိုးမို့ အေသအခ်ာပြတ္နယ္ ကစားသည္။ ေနာက္အိုးတလုံးကို ဆက္ကိုင္ သည္။ ၿပီးလၽွင္ ထမီကို ခပ္ျမန္ျမန္ခၽြတ္ခ်လိုက္ သည္။ မခိုင္သည္ေပါင္ကို ခ်က္ခ်င္းေစ့လိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ရွက္သလိုလည္း ခံစားရသည္။ သူမေပါင္ရင္းေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အုပ္ထားလိုက္သည္။ ဦးခိုင္က သူမနို့အစုံကို ကိုင္သည္။ သူမလက္ေမာင္းျဖင့္ အုပ္သည္။ ဦးခိုင္က လက္ေမာင္း အိုးႀကီးကို နမ္းသည္။ အကၤ်ီကိုလည္း သူမရွက္ေနသည့္ၾကားက ခၽြတ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံနဲ႔ ေဘာ္လီသာ က်န္သည္။ ဦးခိုင္က သူ႔အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္သည္။ မခိုင္ရွက္၍ မ်က္ႏွာကို တဖက္လွည့္ထားသည္။ ခဏေတာ့ သူမေပါင္တြင္ ေႏြးခနဲ ဦးခိုင္လီးလာေထာက္သည္။ ဦးခိုင္က သူမစပင္ဒါကို အသာခၽြတ္ခ်သည္။ သူမ လက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားသည္။ ဦးခိုင္က အသာဆြဲဖြင့္ကာ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီး ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ေကာ္ဖီထဲ သၾကားေရာ ေကာ္ဖီပါ ခပ္မ်ားမ်ား ထည့္မိသလို ဘယ္လိုအရသာ ျဖစ္သြား မွန္းမသိသည့္ပုံစံမ်ိဳး ခံစားရသည္။ ေပါင္ၾကားထဲ လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းသိပ္ထည့္သည္။ ျပည့္လာသလို ခံစားရသည္။ ေပါင္ၾကားမွတဆင့္ အေၾကာမ်ား ပုရြက္ဆိတ္တက္လာသလို ျဖစ္ေနသည္။ ဗိုက္သားသို့ ေရာက္ သည္။ ရင္ဘတ္သို့ ေရာက္သည္။ ရင္ညႊန္႔သို့ေရာက္သည္။ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာသည္။ လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာသည္။ ဦးေႏွာက္တခုလုံး လင္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ အားလုံး ေမွာင္က်လာ သည္။ အေမွာင္ကမၻာထဲ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနသလို ခံစားရသည္။ ဦးခိုင္ကိုယ္လုံးက သူမအေပၚ ပိက်ကာ လွုပ္ေနသည္။ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ျဖစ္ေနသည္။ တအင့္အင့္နဲ႔လည္း ညည္းေနသည္။ သူမပါးကိုလည္း နမ္းသည္။ သူမနို့ကိုလည္း ကိုင္သည္။ သူမမွာ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနသည္။ “ငါ့ကို လိုးေနတာပဲ” ဟုေတြးမိလိုက္ “ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ” ဟုေတြးမိလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္စိက ယားသလိုလို ေက်ာကယားသလိုလို ဆံပင္ေတြ မေလၽွာ္ရေသးသလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ ဦးခိုင္က အသက္ျပင္းျပင္းရွုကာ ေဆာင့္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ေတြ ပူ သလိုလို စပ္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ နာကလည္းနာသည္။ ငိုခ်င္သလိုလိုလည္း ျဖစ္ေနသည္။ ေအာ္လိုက္ခ်င္ ေပမည့္လည္း မေအာ္ရဲသလို ျဖစ္ေနသည္။
တခါမွ အလိုးမခံရဖူးေသးေသး မိန္းမကိုလိုးလၽွင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္၌ လရည္မထည့္မိဖို့လိုေၾကာင္း ဦးခိုင္ တေယာက္ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သူ႔လရည္ထြက္ခါနီး အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ကာ အဆုံးသတ္လိုက္သည္။ အပ်ိဳစင္ကို လိုးရေသာ္လည္း အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေန၍ ေအာင့္သက္သက္ေလး ျဖစ္ေနသည္။
မခိုင္တေယာက္ အရသာေတြ႕လုနီးနီး အခ်ိန္မွ ႐ုတ္တရက္ အျဖတ္ခံလိုက္ရေတာ့ ဆန္႔တငင္ ငင္ေလး ျဖစ္သြားသည္။ သို့ေသာ္လည္း ဦးခိုင္က လီးတန္းလန္းႀကီးျဖင့္ ကုတင္ေပၚ ျပန္တက္လာ ေတာ့ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ျပန္သည္။ ဦးခိုင္က သူမ ေဘးတြင္ဝင္အိပ္ၿပီး ပါးေတြကို နမ္းသည္။ သူမကို ဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္သည္။ သူမ ေပါင္ၾကားထဲကို လက္ထည့္ကာ လက္ခလယ္ျဖင့္ သူမအေစ့ကို ပြတ္သည္။ ဦးခိုင္ က သူမႏွုတ္ခမ္းကို နမ္းသည္။ ပထမတခ်က္ ေတာ့ သူမလည္း ျပန္နမ္းရမွန္း မသိေသး။ သို့ ေသာ္လည္း ေနာက္တခါ ထပ္နမ္းေတာ့ သူမ လည္းျပန္နမ္းသည္။
“ထပ္လိုးမယ္ေနာ္”
သူမ ေခါင္းညိတ္မိသလား မညိတ္မိသလား မသိပါ။ ဦးခိုင္က သူမအေပၚ တက္ခြသည္။ သူမ အသာေလး ကားေပးလိုက္မိသည္ဟု ထင္ပါသည္။ တကိုယ္လုံး ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဦးခိုင္က သူမဖင္ကို ကိုင္လိုက္ နို့ကိုကိုင္လိုက္ နမ္းရင္းအ ဆက္မျပတ္လိုးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ မနားတမ္းလိုးရင္း သူမေစာက္ဖုတ္ေတြ ပူလာသည္။ အရည္ေတြစိုလာသည္။ ခဏေတာ့ ဦးခိုင္က တအားအားနဲ႔ညည္းကာ သူမ အေပၚ ဖိခ်သည္။ သူမလည္း မတြန္းထုတ္မိ။ ဦးခိုင္က စိမ္ထားသည္။ သူမကို နမ္းရင္း နို့ကို ကစားသည္။ ခဏ ေလးသာနားသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ဦးခိုင္လီးက ျပန္မာလာသည္။ ျပန္ေဆာင့္သည္။ တညလုံး ဦးခိုင္ တေယာက္ မနားတမ္းလိုးသည္။
“မနက္လင္းၿပီေလ ေတာ္ေတာ့”
“သူ႔ဘာသူလင္းတဲ့ဥစၥာကြာ ဆက္လိုးၾကမယ္ေနာ္ လို့ေနာ္”
မခိုင္တေယာက္ သက္ျပင္းခပ္တိုးတိုးေလး မွုတ္ထုတ္သည္။ သို့ေသာ္ ဦးခိုင္ကေတာ့ မသိ။ သူမအေပၚ ထပ္ခြ သည္။
“ကလင္ ကလင္ ကလင္”
“ဖုန္း နင့္ဖုန္းပဲ ေရာ့”
မခိုင္ ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ေမာင္ခိုင္ ဖုန္းနံပါတ္ျဖစ္ေနသည္။ ေမာင္ခိုင္ဆိုသူက သူ႔ဆိုင္က အလုပ္သမား။ ႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ေမာင္ခိုင့္နာမည္အရင္းေတာ့ မမွတ္မိေတာ့။ ခိုင္ပါေနသျဖင့္ ေမာင္ခိုင္ဟု ေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။ တေယာက္က်န္ေသးသည္။ သူလည္း နာမည္ရင္း မမွတ္မိ။ ေမာင္နိုင္ဟု ေခၚသည္။ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က နည္းနည္းလည္း သြက္သည္။ ဟိုခိုင္းဒီခိုင္း ခိုင္းရတာ အဆင္ေျပသည္။
“ဘာ ေျပာစရာရွိတာလဲ”
“ဂိုေဒါင္က ပစၥည္းတခ်ိဳ့ထုတ္ဖို့ရွိတယ္ခင္ဗ်ာ၊ အဲဒါ မမ ဒီေန႔လာမလားလို့ပါ”
“လာခဲ့မယ္ေလ ေမာင္ခိုင္”
ဦးခိုင္က ေခါင္းခါျပသည္။ “ေအာ္ ခဏ” ဟု သူမ တားကာ ဖုန္းမိုက္ေပါက္ကို ပိတ္၍ ေမးေငါ့ေမးသည္။ ဦးခိုင္က ဘယ္လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မကို ကြင္းကာ ညာလက္ညိဳးျဖင့္ ထိုးျပသည္။ လိုးဦးမည္ဆိုသည့္ သေဘာ။
“ေအး ေမာင္ေလး မမဒီေန႔ နားလိုက္ဦး မယ္ကြာ၊ ေမာင္ေလးတို့လည္း နားရင္နားလိုက္”
တဖက္က ေက်းဇူးပါပဲဟု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေျပာကာ ဖုန္းခ်သြားသည္။ ဦးခိုင္ကေတာ့ သူမႏွုတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ သူမနို့သီးဖ်ားကို လက္ညိဳးဖ်ားနဲ႔ ကလိသည္။ ႏွုတ္ခမ္းကို မနားတမ္း စုပ္နမ္းသည္။ ဦးခိုင္က မခိုင္လက္ကို ဆြဲယူကာ သူ႔လီးကိုင္ခိုင္းသည္။ မခိုင္ကလည္း တညလုံး အသင္ခံထားရသျဖင့္ တတ္လာၿပီမို့ ကြင္းထုေပး သည္။ သိပ္ေတာ့ မခံစား တတ္ေသာ္လည္း လင္နဲ႔ မယားျဖစ္လာလ်င္ေတာ့ သည္ကိစၥ ေရွာင္မရသည္မွာ သဘာဝ တရားျဖစ္လိမ့္ မည္ဟုေတြးကာ ဦးခိုင္တက္ခြသည္ႏွင့္ သူမ အသင့္ ကားေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။
“ဘြားေတာ္ႀကီး ရွယ္အၾကဳံးခံေနရေလာက္တယ္ ေဟ့ေကာင္”
“သူ႔အိုးႀကီးက မိုက္တယ္ကြာ”
ေအာင္ခိုင္နဲ႔ ေအာင္နိုင္တို့ႏွစ္ေယာက္သား ေဆြးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားဆိုေပမယ့္ မခိုင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ရင္းႏွီးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ သူတို့က မခိုင္ကို နည္းနည္းက်ေနသည့္ အထဲတြင္ ပါသည္။ အေၾကာင္းမဲ့ သက္သက္ေတာ့ မဟုတ္။ မခိုင္အိုးႀကီးကို ျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ သူမ်ား ၿဖိဳၿပီ ျဖစ္သည္။
“အလုပ္ထြက္မလား”
“ေအး နည္းနည္းပါးပါး လုပ္ရင္း အလုပ္ရွာၾကတာေပါ့ကြာ”
ေမာင္ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္တို့ထိုသို့ ေျပာေနစဥ္ မခိုင္ကေတာ့ ရွယ္အဖုတ္ခံေနရသည္။ ဦးခိုင္က ေရေခၚခ်ိဳးကာ အေမြးေတြလည္း ေျပာင္ေနေအာင္ ရိတ္ေပးသည္။ အဖုတ္ကို သေပးၿပီးေတာ့လည္း ဦးခိုင္က လ်က္ေပးသည္။ မခိုင္မွာ ေမ်ာ့ေနေအာင္ ခံရသည္။ အဘိုးႀကီးခမ်ာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စုထားသည္မသိ။ သုံးရက္လုံးလုံး မခိုင္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚက မဆင္းရ။ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ေတာ့ သူမ အလွေတြ ျပင္ၿပီး အလုပ္ဆင္းသည္။ ေမာင္နိုင္နဲ႔ ေမာင္ခိုင္က ခိုးခိုးၾကည့္ေနသည္။ သူမကလည္း ရိပ္မိသည္။ တခါခါ ညေရာက္ လၽွင္ အိမ္ေတာင္ သိပ္မျပန္ခ်င္သလို ခံစားရသည္။ ဆိုင္က သုံးခြဲ ေလးနာရီေလာက္ ပိတ္ေသာ္လည္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေလၽွာက္သြားကာ ရွစ္ခြဲေလာက္မွ အိမ္ျပန္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးခိုင္က သူမကို ရွယ္ကင္ သည္။ ဦးခိုင္သည္ ေန႔ေန႔အိပ္၍ အားေမြးသည္။ ညညက် သူမကို မနားတမ္း ကင္သည္။ သူမ အိပ္ေရးပ်က္ သျဖင့္ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း မရ။
“ကိုႀကီး ရယ္ နည္းနည္းေလၽွာ့ပါလားဟင္ ညေလး မခံနိုင္လို့ပါ”
“ညေလးကလည္းကြာ ကိုႀကီးက ခ်စ္တာကို”
“ကိုႀကီး ခ်စ္တာကို ညေလးေၾကာက္တယ္”
“ဒါဆို ဒီညကိုႀကီး နည္းနည္းေလၽွာ့ေပးမယ္”
“တခ်ီပဲေနာ္”
“ေလးခ်ီေလာက္ကြာ”
“ဟူး” မခိုင္သက္ျပင္းခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ မခိုင္စဥ္းစားသည္။ သည္လူႀကီးက တကယ့္ဏွာဗူးႀကီး။ လိုးေနရရင္ ေက်နပ္တဲ့ပုံရွိသည္။ မခိုင္တေယာက္ အလုပ္သမားပြဲစားထံ ခ်ဥ္းကပ္သည္။ အလုပ္သမေလး ႏွစ္ေယာက္ေခၚသည္။ မယ္ခိုင္နဲ႔ မယ္နိုင္ဆိုသည့္ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူမေရြးခဲ့သည္။ မယ္ခိုင္က ပိန္ပိန္ပါးပါး။ အသက္အားျဖင့္ ၁၃ ႏွစ္ရွိၿပီ။ မယ္နိုင္က နည္းနည္းျပည့္သည္။ နည္းနည္းပုသည္။ မ်က္ႏွာက ေလးေထာင့္နည္းနည္းက်သည္။ လွတာေတာ့ လွသည္။ အိမ္ကို ခ်က္ျခင္း ေခၚလာသည္။ ညက် ဦးခိုင္ကို ေျပာသည္။
“ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ေခၚထားတယ္၊ အလုပ္ခိုင္းခိုင္း ဘာခိုင္းခိုင္း ဘာလုပ္လုပ္”
ဦးခိုင္က သူမကို ၾကည့္သည္။ သူမက တဖက္ေစာင္းအိပ္သည္။
“ဘာလုပ္လုပ္လို့ မင္းေျပာလိုက္သလားလို့”
ဦးခိုင္က ေမးသည္။ သူမ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။ ဦးခိုင္က သူမအိုးကို ပြတ္ကစားေနသည္။ အသာလွည့္ၿပီး သူမထမီကိုပင့္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ထိုညသည္ သူမ ေနာက္ဆုံး အလိုးခံရသည့္ည ျဖစ္သည္။ ေနာက္ည သူမ ျပန္လာေတာ့ ဦးခိုင္က အခန္းေျပာင္းအိပ္သည္။ ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ကို သြားၾကည့္ေတာ့ အငယ္မ တေယာက္ကို မေတြ႕။ ဒါနဲ႔ မယ္နိုင္ကို ေမးၾကည့္သည္။ မယ္နိုင္က ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး နည္းနည္းေတာ့ သိ တတ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“အဆင္ေျပလား သမီး”
မယ္နိုင္ငိုေနသည္။
“ေျပာပါ သမီး အဆင္ေျပလားလို့”
“ဘ ဘဘ အမီးတို့ကို အနိုင္က်င့္ က်င့္တယ္”
“ဟင္ ဟုတ္လား အို သမီးေလးရယ္”
မခိုင္မွာ သိေသာ္လည္း မသိေယာင္ေဆာင္ကာ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲဟု ေမးသည္။ မယ္နိုင္က ေျပာျပ သည္။ မမေလး အလုပ္ထြက္သြားေတာ့..
“လာစမ္း နင္တို့ႏွစ္ေယာက္”
အလုပ္ရွင္က ေခၚသျဖင့္ မယ္နိုင္နဲ႔ မယ္ခိုင္ အေျပး ကေလးေရာက္သြားသည္။ဘဘေရွ႕တြင္ အသာ မတ္တပ္ရပ္ၾကသည္။ ဘဘက အနီးသို့ လာရန္ ထပ္ေခၚသျဖင့္ သူမတို့ အနီးသို့ သြားသည္။ ဘဘက ထပ္နီးလာဦးဆိုသျဖင့္ ထပ္နီးသည္။ ဘဘေဘးတြင္ တေယာက္တဖက္ရပ္ေနၾကသည္။ ဘဘက မဆိုင္း မတြပင္ သူမတို့ ဖင္အိုးကို ကိုင္သည္။ အိုးတလုံးခ်င္း စီ က်က်နနကိုင္သည္။ ေနာက္ မယ္နိုင္ကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ကာ ပါးကို နမ္းသည္။ မယ္နိုင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ဝေအာင္ နမ္းၿပီး မယ္ခိုင္ကို တဖက္က ဆြဲဖက္ကာ နမ္းျပန္သည္။ လက္ကလည္း သူမတို့အိုးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ နယ္ကစား သည္။ မယ္ခိုင္ကို နမ္းၿပီး မယ္နိုင္ကို နမ္းျပန္သည္။ သူမတို့ပါးကို အထပ္ထပ္အခါခါ နမ္းသည္။ သူမတို့ ဖင္ကို လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးဖိနယ္ကစားသည္။
“မယ္နိုင္က မယ္ခိုင္အကၤ်ီကို ခၽြတ္လိုက္”
ဘဘက ခိုင္းသျဖင့္ ဘဘရင္ခြင္ထဲမွေန၍ မယ္ခိုင့္အကၤ်ီကို ခၽြတ္ေပးသည္။ မယ္ခိုင္က ခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဘာ္လီဝတ္ထားသည္။ ေဘာ္လီအျဖဴတြင္ ငါးမန္း႐ုပ္ပါသည့္ ေဘာ္လီေလး ျဖစ္သည္။ မယ္ခိုင္က ဘဘေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ရပ္ေနသည္။
“အလဲ့ ေဘာ္လီနဲ႔ပဲ မိုက္တယ္ အဲဒါကိုေတာ့ နင့္ကိုယ္တိုင္ ခၽြတ္ျပ”
မယ္ခိုင္က လက္ေနာက္ျပန္ကာ ေဘာ္လီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ နို့သီးေလးက စူတူတူေလး လွေနသည္။ ဘဘက မယ္ခိုင္ နို့သီးေတြကို စမ္း၍ နို့ေတြကို ပြတ္သပ္သည္။
“သူ႔အကၤ်ီ ျပန္ခၽြတ္ေပးလိုက္”
မယ္ခိုင္က မယ္နိုင့္အကၤ်ီကို ခၽြတ္သည္။ အျဖဴ စင္းေလးမ်ားပါသည့္ ေဘာ္ လီေလး ေပၚလာသည္။
“နင္လည္း မေခဘူးပဲ ခၽြတ္ျပပါဦး”
မယ္နိုင္က ေဘာ္လီခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။ သူမနို့က မယ္ခိုင္နို့ထက္ မဆိုစေလာက္ေလး ႀကီးသည္။ ဘဘက ခါးကေန ဆြဲဖက္ကာ နို့ကို စို့သည္။ ဘယ္ဘက္နို့ကို ကိုက္စို့ၿပီးေနာက္ ညာဘက္နို့ကို လၽွာျဖင့္ ဝွိုက္ကာ စုပ္သည္။
“ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ၿပီးရပ္”
သူမတို့ကို ဘဘက ထိုအတိုင္းေနခိုင္းသည္။ သူမတို့ ဒူးေထာက္ရပ္ေနေတာ့ ဘဘက သူ႔ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်သည္။ ဘဘသည္ ေဘာင္းဘီဝတ္မထားပါ။ ဘဘ၏ လီးက တန္းမတ္ေအာင္ ေတာင္ေနသည္။
“ပါးစပ္ဟ”
မယ္နိုင္နဖူးကို တြန္းကာ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ေစရင္း ေျပာသည္။ မယ္နိုင္က ပါးစပ္ဟေပးသည္။ ဘဘက လီးျဖင့္ ပါးစပ္ထဲထည့္သည္။ ဘဘလီးက အႀကီးႀကီး ျဖစ္သျဖင့္ မယ္နိုင္ ပါးစပ္ေတာ္ေတာ္ဟထားေပးရသည္။ ဘဘက လည္း ဘာမွ စဥ္းစားသည့္ဟန္ မရွိဘဲ မယ္နိုင္ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ မယ္နိုင္ခမ်ာ အသက္ရွူပင္ ၾကပ္သည္။ တံေတြးေတြလည္း စီးက်ကုန္သည္။ ဘဘကေတာ့ ပါးစပ္ကို စိတ္လိုလက္ရ လိုးေနသည္။ ခဏအားရေတာ့ မယ္နိုင္ကို တြန္းလြတ္သည္။ မယ္ခိုင္ကို ပါးစပ္ဟခိုင္းသည္။ မယ္ခိုင္ ပါးစပ္ကိုလည္း တရစပ္လိုးသည္။ ဘဘ လီးက ႀကီးသျဖင့္ မယ္ခိုင္ပါးစပ္နဲ႔ပင္ မဆန္႔သလို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဘဘက လီးကို တဆုံးထိ မရရေအာင္ သြင္းကာ မင္ခိုင္ကို လိုးသည္။ မယ္ခိုင္ကို လိုးစဥ္ မယ္နိုင္က ေနာက္ကို လက္ေထာက္၍ ေရွာင္ေသာ္လည္း ဘဘက မယ္နိုင္ကို ေပါင္ရင္းဆြဲကပ္ထားသည္။ ေနာက္ မယ္ခိုင္ပါးစပ္ထဲလီးကို ထုတ္၍ မယ္နိုင္ ပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ မယ္ခိုင္ကိုလည္း ေပါင္ရင္းဆြဲကပ္ထားသည္။ လက္တဖက္လၽွင္ ေခါင္းတလုံးကိုင္ကာ သူမတို့ ပါးစပ္ကို တေပါက္ၿပီး တေပါက္လိုးသည္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ မယ္နိုင္ပါးစပ္ထဲ အျဖဴရည္ေတြ ထည့္ေပး သည္။ မယ္နိုင္ကို ၿမိဳခ်ခိုင္းသျဖင့္ မယ္နိုင္ ၿမိဳခ်သည္။
“သြား မ်က္ႏွာသြားသစ္ၿပီး ျပန္လာ”
မယ္နိုင္နဲ႔ မယ္ခိုင္တို့ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ သစ္ေနစဥ္ပင္ ဘဘက ျမန္ျမန္လုပ္ဟု ေအာ္သျဖင့္ ျမန္ျမန္ ျပန္ေျပးလာရသည္။
“ဝပ္ၿပီးေတာ့ ကုန္းၾကစမ္း”
သူမတို့ႏွစ္ေယာက္ ဦးခ်သလို ဝပ္ၿပီး ေနေတာ့ ဘဘက ဖင္ေထာင္ ခိုင္းသည္။ သူမတို့က ဖင္ေထာင္ ေပးရသည္။ အဝတ္ကိုလည္း အကုန္ခၽြတ္ၾကရသည္။
“ႏွစ္ေယာက္လုံး ေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္”
ဆိုသျဖင့္ ဖင္ေထာင္ကာ ကုန္းေပးရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ ေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ ေနသည္။ ဘဘက ခါးပတ္ႀကိဳးကို ႏွစ္ေခါက္ေခါက္လိုက္ၿပီး သူမတို့ ဖင္အိုးေပၚ အသာဆြဲကစားသည္။ ေနာက္ မယ္နိုင္ ဖင္အိုးကို တခ်က္ရိုက္သည္။
“ျဖန္း”
“အ အေမ့”
မယ္ခိုင္ ဖင္အိုးကို ထပ္ရိုက္သည္။
“ျဖန္း”
“အု အမမေလး “
မယ္နိုင္၏ အသားအေရက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနသေလာက္ မယ္ခိုင္ကေတာ့ အသားလတ္သည္။ မယ္နိုင့္ ဖင္အိုးတြင္ အစင္းရာေလး ထင္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း မယ္ခိုင့္ဖင္အိုးတြင္ မက်န္ခဲ့ပါ။ ထို့ေၾကာင့္ ဘဘက မယ္ခိုင္ ကို ထပ္ရိုက္သည္။
“ျဖန္”
“အမေလး”
ေနာက္မွ မယ္နိုင္ဖင္အိုး ေနာက္တျခမ္းကို ဆက္ရိုက္သည္။
“ျဖန္း”
“ေအမ့”
“ဒီဘက္လွည့္ၿပီး ငါ့ခါးပတ္ႀကိဳးကို နမ္းၾကစမ္း”
ဘဘက ေျပာသျဖင့္ မယ္ခိုင္နဲ႔ မယ္နိုင္တို့ ခါးပတ္ႀကိဳးကို ေမြးေမြးေပးၾကသည္။ သူမတို့ ေမႊးေမႊးေပးၿပီး ေသာအခါ ခါးပတ္ႀကိဳးျဖင့္ သူမတို့ႏွစ္ေယာက္၏ လည္ပင္းကို ပတ္လိုက္သည္။ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ ပါးခ်င္း အ အပ္လိုက္ ျဖစ္သည္။ ထို့ေနာက္ ဘဘသည္ သူမတို့ပါးစပ္ကို ျပန္လိုးသည္။ လရည္ကို မယ္ခိုင္အား ၿမိဳခ်ခိုင္း သည္။ ဘဘသည္ ဆက္တီခုံတြင္ နားၿပီး သူမတို့လည္ပင္းတြင္ ခ်ည္ထားေသာ ခါးပတ္ႀကိဳးကို ျဖည္ကာ သူမတို့ ႏွစ္ေယာက္ကို တမ်ိဳး ထပ္ခိုင္းျပန္သည္။
“နင္တို့ႏွစ္ေယာက္ ဒီၾကမ္းျပင္မွာ ေလးဖက္ေထာက္ သြားၾကစမ္း”
သူမတို့ႏွစ္ေယာက္ ပူးတြဲ၍ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဧည့္ခန္း ဆက္တီစားပြဲဝိုင္းကို ပတ္ျပၾကရသည္။ ဘဘက ရပ္ပါ ဟု မေျပာမခ်ငင္းေလးငါးပတ္ေလာက္ ပတ္လိုက္ရသည္။ ထို့ေနာက္ အနားကို ေခၚကာ ပါးစပ္ကိုပင္ ေနာက္တခါ ထပ္လိုးေၾကာင္း မယ္နိုင္ေျပာျပသည္။
“ေနပါဦး သမီးရယ္ ညည္းဘဘက တေနကုန္ပဲ ပါးစပ္ကို လိုးေနတာလား”
“ဟီးးးးးးးးးးးးး ဟုတ်”
မခိုင္တေယာက္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္ပတ္သည့္ လူႀကီးပဲဟု ေတြးမိသည္။ ပါးစပ္ကို လိုးသတဲ့။
“ေအးပါ သမီးရယ္ အဲလို မျဖစ္ေအာင္ အန္တီေျပာထားေပးမယ္ေနာ္ အိပ္ အိပ္”
နည္းနည္းပါးပါး ေခ်ာ့သိပ္ကာ ဦးခိုင္အိပ္ေနေသည့္ အခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္မလို့ လုပ္ေသးေသာ္လည္း မိမိ စိတ္မကုန္ေသးဟု ထင္မည္စိုးကာ ကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ္ဝင္လာခဲ့သည္။ ဦးခိုင္က တျခားအခန္းကိုပင္ ေျပာင္း အိပ္ေနၿပီေလ။ ထိုည မခိုင္တေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာလက္ခ်မ္းသာ အိပ္ခြင့္ရလိုက္သည္။
ေနာက္တညျပန္လာေတာ့ မယ္ခိုင္တေယာက္တည္းကို ေတြ႕သည္။ မယ္နိုင့္ကို သည္ည ေခၚအိပ္သည္ေပါ့ ေလ။ ေတာ္ေတာ္ ဏွာဗူးႀကီးဟု စိတ္ထဲက ေျပာလိုက္သည္။ သို့ႏွင့္ သည္ေန႔ ဘယ္လိုလုပ္လဲဟု မယ္ခိုင္ ကိုေမးၾကည့္ေတာ့ သည္ေန႔တေန႔လုံး မယ္နိုင္ဖင္ကို လိုးသည္ဟု ေျပာသည္။
“ဘာ”
မခိုင္ အံ့ၾသသြားသည္။
“ဖင္ကို ဟုတ္လား၊ ေစာက္ပတ္ကို ေနမွာပါေအ”
“ဟင့္အင္း မဟုတ္ဘူး အန္တီ”
“ဟုတ္လို့လားေအ”
“ဟုတ္တယ္ အန္တီ သမီးက ဒီေန႔တေန႔လုံး မယ္နိုင္ဖင္ပဲ လ်က္ေပးေနရတာ၊ မယ္နိုင္ဖင္လ်က္ေပးၿပီးရင္ ဘဘက မယ္နိုင္ဖင္ကို လိုးတယ္၊ မယ္နိုင္ဖင္လိုးေနတုန္း သမီးကိုလည္း ဘယ္မွေပးမသြားဘူး၊ မယ္နိုင္ဖင္ ေဘးမွာ ပါးစပ္ဟေပးထားရတယ္၊ ဘဘက မယ္နိုင္ဖင္လိုးလိုက္ သမီးပါးစပ္လိုးလိုက္ လုပ္တာ”
“ဟို အရည္ အရည္ထြက္ရင္ေကာ”
“ပထမတခါေတာ့ သမီးပါးစပ္ထဲထည့္တယ္ ေနာက္ ေျခာက္ခါလား ခုႏွစ္ခါလား မသိဘူး မယ္နိုင့္ဖင္ထဲ ထည့္တယ္၊ သမီးက ကုန္ေအာင္ စုပ္ေပးရတယ္”
“မယ္နိုင့္ဖင္ထဲကို သမီးစုပ္ေပးရတယ္ေပါ့”
မခိုင္တေယာက္ မအန္မိေအာင္ မနည္းသတိထားလိုက္ရသည္။ ယုတ္မာ ပက္စက္လွခ်ည္လားဟု လည္း ေတြးသည္။ ကေလးေတြကို သနားေသာ္လည္း သူမဘဝက ရွိေသးသည္။ မဟုတ္လၽွင္ သည္ကိစၥမ်ိဳး ေနာက္ပိုင္း သူမအေပၚ လုပ္လာနိုင္သည္။ သူမ သက္ျပင္းရွည္မွုတ္ထုတ္ရင္း ထိုည ႀကိဳးစား၍ အိပ္လိုက္ရသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ေမးၾကည့္ေတာ့ မယ္ခိုင္ဖင္ကို လိုးသည္တဲ့။ မယ္နိုင္က ဖင္လ်က္အလွည့္ တဲ့။ စတုတၳေန႔တြင္ ဖင္ၿပိဳင္တူကုန္းၿပီး အလိုးခံရသည္ဆိုပါလား။ ဘာေၾကာင့္ ေရွ႕ေပါက္ မလိုးေသးတာပါလိမ့္။ သူမေတြးမိသည္။ ကေလးေတြမို့လား။ သို့ေသာ္လည္း မဆိုပါ။
“ဒီေန႔ ေစာက္ပတ္လိုးတယ္ အန္တီ”
ညတိုင္းနီးပါး သူမက ေမးတတ္သည္မို့ ကေလးမေတြက ေျဖသည္။ သူမက ဘယ္လိုလဲဟု ေမးဆတ္ျပသည္။
“မယ္နိုင္က သူ႔ေစာက္ပတ္ သူျဖဲေပးရတယ္ သမီးက လီးကိုင္ၿပီးထည့္ေပးရတယ္”
“ကိုင္ထည့္ေပး႐ုံပဲလား”
“ဟင့္အင္း စုပ္လည္း စုပ္ေပးရတယ္လ်က္လည္း လ်က္ေပးရတယ္”
“ဒါပဲေပါ့”
“လရည္ကို သမီးဖင္ေပၚ လြတ္ခ်ၿပီး မယ္နိုင္က ေျပာင္ေအာင္ စားေပးရတယ္”
မခိုင္တေယာက္ ဘယ္လို ေယာက္်ားမ်ိဳးရထားမွန္း မသိ။ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာၿပီး ေတာ္ေတာ္လည္း ဏွာႀကီးသည့္ ေယာက်ာ္းးကို ယူထားမိသည္။ မိဘက ေပးစားထားေတာ့လည္း ဘာမွ မတတ္နိုင္ျပန္။ ေနာက္ပိုင္း ေတာ့ သူမေမးလို့ မရေတာ့။ သူမေယာက္်ားက ကေလးႏွစ္ေယာက္လုံးကို ညေခၚ အိပ္သည္။ အစပိုင္းေတာ့ သူမ သိပ္မသိသာေပမယ့္ ဆယ္ရက္ေလာက္ ရွိလာေတာ့ သူမ ဆာလာသည္။ ေယာက္်ားလီးကို လြမ္းလာသည္။ သို့ေသာ္လည္း ေကာင္မေလး ၂ ေယာက္ ေရာက္ကတည္းက သူမနဲ႔ သူမေယာက္်ား မဆုံျဖစ္ပဲ ရွိေနသည္။ ထို့ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမျပရေတာ့ ကိုယ့္လိုအင္ကို သူမသိ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုည ဆာလြန္း သဖျင့္ သူမ အိပ္မေပ်ာ္။ မနက္ေတာ့ ကပ်ာကယာထကာ ဆိုင္ကို ထြက္ခဲ့ သည္။ ဆိုင္ေရာက္ကာမွ အိမ္သာ တက္ခ်င္လာသျဖင့္ အိမ္သာကို ေျပး လိုက္သည္။
“အမေလး”
သူမ အိမ္သာ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ခိုင္ကို ဘြား ခနဲေတြ႕ရသည္။ ေမာင္ခိုင္တေယာက္ အိမ္သာတံခါး မပိတ္မိ။ ဖုန္းကို ေရပိုက္လိုင္းေပၚ ေထာင္တင္ ကာ ဖုန္းၾကည့္၍ ကြင္းထုေနေသာ ေမာင္ခိုင္ကို မခိုင္တေယာက္ တန္းမိေလသည္။ ဖုန္းေပၚ အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ သူမ ပို မ်က္လုံး ျပဴးသြားရသည္။ သူမပုံမွန္း သူမ သိသည္။ သူမ ကုန္းၿပီး ပစၥည္းကို သယ္ေနခ်ိန္ ေနာက္ကေန မိမိရရ ရိုက္ယူထားသည့္ပုံ။
“ေမာင္ ေမာင္ခိုင္ နင္ နင္”
ေမာင္ခိုင္က ပုဆိုးကို အျမန္ေကာက္ဝတ္သည္။ သူမက ဖုန္းကို ဖ်တ္ခနဲ ဖမ္းယူလိုက္သည္။ ဖုန္းကို ပြတ္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ဖုန္းထဲတြင္ သူမကို ေနာက္ကေန ရိုက္ထားသည့္ပုံခ်ည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရသည္။
“နင္”
“တ ေတာ ော ေတာင္းပန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမ”
ေမာင္ခိုင္ ဒူးေထာက္သည္။ သူမ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနသည္။ ဖုန္းကို ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။ အိမ္သာ အုတ္နံရံနဲ႔ ထိကာ ဖုန္းတခုလုံး ေၾကမြထြက္သြားသည္။ သူမ ခ်က္ခ်င္း အျပင္ျပန္ထြက္လာသည္။ ေမာင္ခိုင္တေယာက္ အိမ္သာထဲ ဒူးေထာက္ က်န္ခဲ့သည္။
“ေမာင္ခိုင္”
သူမ အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ ေခၚလိုက္သည္။ ေမာင္ခိုင္ ယို့ယို့ေလး ထြက္လာသည္။ သူမ အနီးတြင္ လာရပ္ေနသည္။ ေမာင္ခိုင္ တုန္ေနသည္။
“နင့္ အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိၿပီလဲ”
“ဆယ့္ ဆယ့္ေျခာက္ပါ မ မမ”
“နင္ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဒါေတြ တတ္ေနလဲ”
“အ အလုပ္ဝင္ဝင္စကတည္းက”
“ဒါဆို မႏွစ္ကတည္းကေပါ့”
“ဟ ဟကဲ့”
“နင္က ဒါေတြ နားလည္ေနၿပီေပါ့”
“ဟ ဟကဲ့”
“ေမာင္နိုင္ေရာလား”
“ဟ ဟက ဟကဲ့”
“ေမာင္နိုင္ကနင့္ထက္ ငယ္တယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ မမ”
“နင့္ဖုန္းကို ငါျပန္ေလ်ာ္ေပးပါ့မယ္”
“ရ ရပါတယ္မမ”
“ေမာင္ခိုင္”
“နင္ ငါ့ကို တကယ္လိုးခ်င္တာလား”
“င ခ ခ္င ခင္ဗ်ာ”
ေမာင္ခိုင္မွာ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ေနသည္။
“ငါ ေမးတာ ေျဖေလ”
“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
“ဒါက္ မထစၻဴး”
“ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
“ေမာင္ခိုင္”
“ခင္ဗ်ာ”
“နင္ ငါ့ကို တကယ္ စိတ္ဝင္စားလား”
“ဟုတ္ကဲ့”
“နင္ ငါ့ဆႏၵျဖည့္ေပးနိုင္ပါ့မလား”
“မမေလး”
ေမာင္ခိုင္သည္ မခိုင္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ မခိုင္ သည္ အျဖဴေရာင္ ဝမ္းဆက္ျဖင့္ တကယ့္ကို လွေနသည္။ ဆံပင္ကို နဖူးကေနစ၍ ေနာက္ကို သိမ္းကာ စုခ်ည္ထားၿပီး ပခုံးတဖက္ေပၚ လႊဲခ် ထားသည္။ စိန္နားကပ္ကလည္း ဝင္းေျပာ င္ ေနသည္။ လက္ထပ္လက္စြပ္ကလည္း အထင္း သား။ ႏွုတ္ခမ္းေတြ အၾကည့္ေတြ မ်က္ႏွာ အမူ အရာေတြကလည္း သူ႔ကို တကယ္ေျပာေနတာ သိသာသည္။ ေမာင္ခိုင္တေယာက္ အံ့ၾသ ေနသည္။ ေမာင္နိုင္လည္း မေယာင္မလည္ ေဘး တြင္လာရပ္သည္။
“ေရာ့ နင္တို့ႏွစ္ေယာက္ အားေဆးသြားရွာဝယ္ၿပီး စားထားၾက၊ ဒီည ဆိုင္ေစာေစာသိမ္းမယ္ ငါတို့ ဂိုေဒါင္ကို သြားမယ္ အဲမွာ ညအိပ္ၾကတာေပါ့”
ေမာင္ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္တို့ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၾကသည္။ မမေလး ေပးေသာ ပိုက္ဆံ အထပ္လိုက္ကို မယုံရဲ ယုံရဲယူသည္။
“နင္တို့ ပါးစပ္ဖြာလို့ကေတာ့ ငါ့အေၾကာင္း အသိပဲ နားလည္လား”
“အို မမေလးကလည္း ဒါက ေျပာရမယ့္ ကိစၥမွ မဟုတ္တာ”
ေန႔ခင္း ၁ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေမာင္ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။ မခိုင္က ခုနကတည္းက အိမ္ကို ခရီးထြက္ဖို့ရွိသည္ဟု ဖုန္းဆက္ထားလိုက္သည္။ မနက္ကတည္းက ဆက္သည္မို့ သူမ ေယာက္်ားကလည္း သူမကို ဘာမွ မသကၤာမျဖစ္။ မသကၤာမျဖစ္သည့္အျပင္ ပိုေတာင္ ဝမ္းသာမည္ထင္သည္။ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေခြးဇာတ္ခင္းနိုင္ၾကမည္ကိုး။ ေဘးဆိုင္ ကိုလည္း ခရီးထြက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထား လိုက္သည္။ ေမာင္ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္က ႂကြေနသည္။ ေမာင္ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္တို့မွာ ကားေနာက္ခန္းကေန လိုက္ေန ရေသာ္လည္း တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္လိုက္ ျပဳံးလိုက္လုပ္ေနၾကသည္။ မခိုင္ကလည္း ေတး လိုက္သည္။ ဒင္းႏွစ္ေယာက္ လမ္းပင္ မေလၽွာက္နိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုးခိုင္းလိုက္မည္ဟု ေတးသည္။ ေမာင္ ခိုင္နဲ႔ ေမာင္နိုင္တို့ကလည္း နည္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ တြဲၿပီး လိုးလိုက္ဦးမည္ဟု ေတးေနေလသည္။
အမွန္မွာဤကိစၥက ဤတြင္ သူ႔ဘာသာသူ ရပ္သြားမည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္လည္း မခိုင္ကို လိုးရင္း ေမာင္ခိုင္တေယာက္ လက္ေဆာ့ကာ ဗြီဒီယို မွတ္တမ္းတင္မိလိုက္သည္။ ထိုဖုန္းကလည္း မေတာ္ တဆ ေပ်ာက္သြားခဲ့ရာမွ ဇာတ္ရွုပ္ႀကီး ေပၚလာရပါေတာ့သည္။ မူမူခ်ယ္က ဤအမွုကို လိုက္ေသာ္လည္း ဦးခိုင္က ေငြသိန္းတစ္ရာေပးကာ အစေဖ်ာက္ခိုင္းသျဖင့္ ဤအမွုပိတ္လိုက္သည္။ သို့ေသာ္လည္း ေမာင္နိုင္နဲ႔ ေမာင္ခိုင္ကိုမူ သီးျခားအမွုျဖင့္ ဖမ္း၍ ေထာင္ခ်လိုက္သည္။ မယ္နိုင္နဲ႔ မယ္ခိုင္ကေတာ့ တဏွာဘီလူးႀကီး၏ ကာမကၽြန္အျဖစ္မွ မလြတ္ပဲ က်န္ေနသည္။ မခိုင္တေယာက္ကေတာ့ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားေလသည္။ မူမူခ်ယ္သည္ ရရွိလာေသာ သိန္းတရာကို မိဘမဲ့ေက်ာင္းအား တခ်ိဳ့တဝက္ ေပးလွူကာ တဝက္အား မိမိကိုယ္တိုင္ ခ်ိဳ့တဲ့ေသာ ကေလးမ်ားကို ရွာ၍ ေပးလွူခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာ္င့ဆိုေသာ သူမလို မၾကဳံေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
