အမုန္းငယ္

စာမိတ္ဆက္ျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီေပါ့။ အခုေတာ့ေတြ႕ ၿပီေလ ရင္ဖြင့္ခြင့္ေတြရခဲ့ၿပီေပါ့။ နာမည္လား အမုန္းငယ္တဲ့ အသက္က ၂၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေပါ့။ ပညာလား ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီေလ။ သမိုင္းနဲ႔ေနာ္။ ေနတာကဧရာဝတီတိုင္းထဲက ပင္လယ္နဲ႔ နီးတဲ့႐ြာေလးကပါ————–
ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုအထင္ႀကီးေနၾကတဲ့ ေကာင္ေလးေတြေရာ ေကာင္မေလးေတြေရာ ဒီဇတ္လမ္းေလးဖတ္ၿပီး စာနာ နားလည္တတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္ကြယ္။

အပိုင္း (၁)
မုန္း ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့႐ြာေလးက ပင္လယ္ႀကီးကိုေန႔တိုင္းၾကည့္ခြင့္ရတဲ့႐ြာေလးတ႐ြာပါ။ မုန္း တို႔႐ြာမွာက ပင္လယ္လုပ္သားေတြ မ်ားတယ္ေလ။ ယာလုပ္တဲ့သူကရွားပါးေပါ့။ ဒီေတာ့ ပင္လယ္ေရကိုအၿမဲထိေတြ႕ေနၾကတဲ့ လူႀကီးလူငယ္ေတြက မိုးလင္းဒါနဲ႔ အရက္ကေလးကေထြၿပီေလ။ မုန္း က ဒီတုံးကအပ်ိဳ ေပါက္ေပါ့။ အခုမွစရွက္တတ္ၿပီး မေျပာရဲ မလာရဲ နဲ႔အိမ္မွာပဲအၿမဲေနတတ္တဲ့အပ်ိဳေပါက္စ ေမြးႏုစေပါ့။ ဒီတုံးက ငယ္သူငယ္ခ်င္းဖိုးေထာင္ကအိမ္ကိုဝင္ထြက္ေနၾကေလ။ သူလဲ ႀကီးေကာင္ဝင္ေတာ့ ပင္လယ္ထဲဆင္းရတာေပါ့။ ဒီေတာ့သူကလဲေသာက္တတ္လာတယ္ေလ။ မုန္း ကေတာ့ေသာက္တာမေကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာပါေသးတယ္။ သူကနဲနဲပါေပါ့။

တေန႔ မုန္း ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတက္ၿပီးျပန္ လာခ်ိန္မွာ… မုန္း မွာေမာလဲေမာ စာေမးပြဲႀကီးကို အားသြန္ေျဖခဲ့ တာေၾကာင့္ မုန္းရဲ႕အခန္းထဲမွာေျချပစ္လက္ျပစ္ကိုအိတ္ေနမိခဲ့တယ္
“မုန္း နင္ေရာက္ေနၿပီလား”
“ငါမွာေတာ့ေန႔တိုင္းကိုသတိရေနတာမုန္းရယ္”
ဖိုးေထာင္ကေတာ့ဒီလိုပဲေလ မုန္း ျပန္လာတိုင္းအၿမဲေျပာေနၾက။ ထိုေန႔ကမုန္းကမၾကားမိဘူးေလ။ သူကေတာ့ခါတိုင္းလိုေျပာေျပာ ဝင္ဝင္ ေရာက္လာခဲ့တယ္
“ဟာ……၏”
သူေၾကာင္ၿပီးေငးၾကည့္ေနတာေပါ့ မုန္း ရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာအသဲေလးကိုသူျမင္သြားၿပီေလ၏ သူနဲနဲလဲ မူးေနပုံရတယ္။ သူ မုန္းရဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးကိုအသာကေလးထိေတြ႕ေတာ့ မုန္းက ႏိုးေနၿပီေလ။ သူဘာဆက္လုပ္မလဲ အသာၿငိမ္ေနတာေပါ့။ ၿပီးမွရန္ေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့အႀကံနဲ႔ေလ။ ဘာၾကာလဲ ဖုတ္ဖုတ္မွာေႏြးကနဲျဖစ္ေတာ့ ငုံ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးေထာင္ရယ္ လ်ာနဲ႔ ရက္ေနတာ။ ေကာင္းလြန္းလို႔ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းကိုကြာမသြားေအာင္ကိုင္ထားမိတဲ့အထိေပါ့။ ဖိုးေထာင္ရယ္ေလအေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး…
“ ေကာင္းလား” တဲ့
စဥ္းစားၾကည့္အုံးေမးသင့္လား။ ဒီမွာက အပ်ိဳေပါက္ေနာ္ ရွက္ရွက္နဲ႔ တကိုယ္လုံးပူထူၿပီး ဖိုးေထာင္ကိုေစာင့္တြန္းျပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္ဆို လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ေနရင္ေကာင္းမွာ ရွက္မိၿပီဆိုေတာ့ စိတ္ကမလာေတာ့ဘူးေလ။ မ်က္လုံးကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဖိုးေထာင္ရယ္ေျပး လိုက္တာ ေနာက္ကိုေတာင္မလွဲ႔ေတာ့ဘူ။း ဒီေတာ့မွ မထူးေတာ့ပါဘူးမီးဖိုခ်ာင္ထဲဝင္ ဟိုရွာဒီရွာၾကည့္ေတာ့ အို အကိုတို႔လူငယ္ေတြလက္ကျမင္းၿပီးလုပ္ ထားတဲ့ သခြားသီးလီးတုႀကီးကိုေတြ႕ရေတ့ာတယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲအိတ္ယာထက္မွာ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကိုဆြရင္းကလိရင္းၿပီးလိုက္ မိေတာ့တယ္။

အပိုင္း (၂)
ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာအေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ဖိုးေထာင္တို႔ေပၚမလာဘူး။ အဲ… တစ္ရက္ေတာ့ အဘနဲ႔အကိုေရထဲဆင္းတဲ့ေန႔မွာ ဖိုးေထာင္ကိုသတိရေနမိတာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ဖုတ္ဖုတ္ကိုကလိရင္း အရွိန္ကတက္လာပါေလေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ.. ၿမိဳ႕ေက်ာင္းအေဆာင္မွာတုံးကအခန္းေဖာ္ေတြ သူ႔ဟာသူကလိေနတာျမင္တုံးက ေကာင္မေတြအရွက္ကိုမရွိၾကဘူးလို႔ေတာင္ ဆူခဲ့ေသးတဲ့ မုန္း ေလ။ ဒါေပမယ့္အေဆာင္မွာတုံးက ကိုယ့္ဟာကို လုံးဝမကလိၾကည့္ခဲ့တာဝန္ခံပါတယ္။ အဲဒီတုံး အခန္းေဖာ္ မမ ေတြက မုန္းရယ္ ဒီလိုမွမေျဖသိပ္ရင္လဲ တို႔ကေယာက်ာ္းေလးေတြကို သြားၿပီးကုန္းရမွာလားတဲ့။ ခ်စ္တဲ့သူမွမေတြ႕ေသးတာ မုန္းရယ္ အာပတ္ေျဖျခင္းတမ်ိဳးေပါ့တဲ့။ ခုေတာ့ မုန္းလဲအာပတ္ေျဖေနတာေပါ့။ ဖုတ္ေပါက္ဝေလးကိုသခြားသီးအလတ္ကေလးနဲ႔ ေတ့ ရင္း ပါးစပ္ကလဲ မေနႏိုင္ေအာင္တဟင္းဟင္းျဖစ္လာမိတယ္။

ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အသံေတြထြက္ကုန္တာေပါ့ မ်က္စိကိုစုံမွိတ္ၿပီး သခြားသီးနဲ႔အထက္ေအာက္ ဆြဲေနလိုက္တာ ဘယ္တုံးကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ဖိုးေထာင္ျမင္ပါေလေရာ ဖိုးေထာင္ကမ်က္လုံးေတြကြွ်တ္မတတ္ၾကည့္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီထင္တယ္သက္ျပင္းခ်သံ ၾကားေတာ့မွ မုန္းလဲ ရွက္မိေတာ့တယ္ ဖိုးေထာင္ကိုသခြားသီးနဲ႔ပစ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေတာ့ အံမယ္ဖိုးေထာင္က
” မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ ငါလာေတာင္းပန္တာပါ…ဒီေရာက္ေတာ့နင္ေဆာ့ေနတာေတြ႕လို႔ ငါလဲ ၾကည့္မိေနတာ နင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ..မုန္းရယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္း ကိုေပြ႕ဖက္ၿပီးတအားနမ္းေတာ့တာေပါ့ မုန္းကလဲရင္ထဲမွာက်ိတ္ၿပီးခ်စ္လက္စကလဲျဖစ္သခိုးလူမိေေနေတာ့ကာ ၿငိမ္ေန႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ တစ္အိမ္ေက်ာ္ကေနလႊင့္လာတဲ့ ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမွ်သီခ်င္းေလး နဲ႔ ဖိုးေထာင္ျပဳသမွ် ႏုဘို႔ရာအသာတၾကည္ ရင္ဖြင့္ႀကိဳခဲ့မိတယ္ေလျဖစ္သမွ်ေတြ ကို ေရးရမွာေတာ့ အရွက္သား ဦးဆုံးဖိုးေထာင္တို႔က နမ္းေနရင္းကလက္ကဖုတ္ဖုတ္ႏုႏု ရဲ႕အေပါက္ဝမွာ ၀ လုံးေလးေတြေရးေပးတယ္ ေနလို႔ထိုင္လို႔မရျဖစ္ေနတာသူသိတယ္ သက္သက္ကိုသူလုပ္ေနတာ ရင္ထဲကဘာေတြမွန္းမသိတဲ့ တဟင္းဟင္း ဆိုတဲ့ဘာသာမျပန္တတ္ေအာင္စကားလုံး ပြင့္ၾကလာေတာ့ မုန္းရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုၿဖဲၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကြမ္းစားထားတဲ့ရွာ(သွ်ာ) နီနီႀကီးနဲ႔ အထက္ေအာက္ဆြဲသတ္ ေနလိုက္တာ ဟင္းဟင္း ေရးေနရင္းေတာင္ရင္ထဲမွာဟာတာတာျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးနဲ႔ ေတ့လိုက္ဆြဲသတ္လိုက္လုပ္ေနတာ ဖိုးေထာင္ရယ္ျမန္ျမန္သာ သြင္းလိုက္ပါေတာ့ ေျပာမွပဲ ဒစ္ျမဳတ္႐ုံေလး ထည့္ေပးတယ္။ မုန္း ထင္တယ္ သူက စားေနၾကျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အသဲခိုက္ေနမွသူကတျဖည္းျဖည္းျခင္း ထည့္တာ။ ေနာက္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ကေနျမန္ျမန္ႀကီးကို တဆုံးထည့္လိုက္တာ မုန္းေလ ေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္မဆုံးဘူးတကယ္။
အပိုင္း (၃)
ေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ရတဲ့ ရက္ေတြအေၾကာင္းဆက္လက္ေဖာ္ျပရရင္.. မုန္း နဲ႔ ဖိုးေထာင္တို႔ပထမအႀကိမ္ဆုံၿပီး အေတာ္ၾကာတဲ့ေနာက္…မွတ္မွတ္ရရ မုန္း ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ေန႔ကေပါ့ ေပ်ာ္လိုက္တာတအားပဲ။ မုန္း တို႔ရဲ႕ ႐ြာေလးမွာ မုန္း တစ္ေယာက္တည္းေအာင္တာေလ… အဘတို႔အကိုတို႔က ဂုဏ္ယူမဆုံးေပါ့။ ဒီေတာ့ မုန္း က႐ြာထဲမွာ မ်က္ႏွာရတာေပါ့ တ႐ြာလုံး ခ်ီးမြန္းခန္းေတြဖြင့္ၾကတာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ႐ြာထဲမွာရွင္ျပဳပြဲကရွိေနေတာ့ မုန္းတို႔ မိန္းခေလးေတြသြားၿပီးကူၾကရတယ္.. မုန္းကိုလဲညဘက္အထိကူေပးပါဆိုလို႔ အဘတို႔ဆီမွာခြင့္ေတာင္ၿပီး သြားလိုက္မိတယ္ေလ။ အဘတို႔ကလဲေဆြမ်ိဳးနီးစပ္အလႉဆိုေတာ့ သြားေပါ့ အခ်ိန္မေတာ္ျပန္လာမေနနဲ႔ အိပ္လိုက္လို႔ဆိုေတာ့ မုန္းတို႔လဲ ဗြိဒီယိုၾကည့္ရင္း အိပ္ၾကမယ္ေပါ့.။

မုန္းတို႔တေတြ အလုပ္ေတြဝိုင္းလုပ္ေနၾကရင္းက ညည့္နက္ လာေတာ့ ဗြိဒီယို ျပေနတဲ့ဆီကိုေျခဦးလွည့္ၾကတယ္ဆိုရင္ပဲ…
“ မုန္းနင့္ကိုဖိုးေထာင္ကေတြ႕ခ်င္လို႔႐ြာလယ္ကေရခ်မ္းစဥ္နားမွာ ေစာင့္ေနတယ္”
ႏွင္းႏွင္းကလာေျပာတယ္ေလ…၏ဒါနဲ႔သြားေတြ႕ရေတာ့တာေပါ့ ေတြ႕တယ္ဆိုရင္ပဲ
“ မုန္းရယ္ငါေလနင့္ကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာ….. ပင္လယ္ကိုလိုက္သြားရေတာ့ ညေနမွ ဂါးႀကီးျပန္ဝင္တာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း နင့္ဆီကိုလိုက္လာခဲ့တာ”
“ သြားပါဟာ အပိုေတြ ငါမယုံပါဘူး”
“ ကဲပါ႐ြာလယ္ႀကီးမွာေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာငါ ဗြိဒီယိုၾကည့္ခ်င္လွၿပီ”
ဒီေတာ့ ဖိုးေထာင္ကမုန္းလက္ကိုဆြဲၿပီး ေရွ႕ကေန႐ြာေတာင္ဘက္ကို ထြက္ၾကတယ္ ေတာင္ဘက္မွာက ဖိုးေထာင္တို႔ယာတဲေလးရွိတယ္။ ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲမေတြ႕ျဖစ္ၾကတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ခ်စ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ေဟာင္းေလးမွာေမွးစက္ရင္းဖိုးေထာင္ေျပာလာမဲ့စကားေလးေတြကိုနားစြင့္ေနမိတာေပါ့ အရင္းဦးဆုံးမွာဖိုးေထာင္ရဲ႕ႏုတ္ခမ္းအစုံက မုန္းတစ္မ်က္ႏွာလုံးကိုတမ္းတမ္းတတနမ္းေတာ့မုန္းလဲအလိုက္သင့္ ၿငိမ္ေနရင္း… ဖိုးေထာင္ရဲ႕လက္ေတြက မုန္းရဲ႕ ဆီးခုံေပၚမွာေျပးေစာ့ေနၾကတယ္ေလ… ၿပီးေတာ့မွမုန္းရဲ႕ထမီကိုခြၽတ္ရင္း ခ်စ္လိုက္ရတာမုန္းရယ္တဲ့ သူရဲ႕လက္ကမုန္းလက္ကိုလာကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းတယ္ေလ မုန္းစရာႀကီးေနာ္ စစျခင္းဆိုေတာ့ ဘယ္ကိုင္ရဲမွာလဲ ..ဒါေပမယ့္ မသိစိတ္ကကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာကိုး အားပါးပါးနဲတာႀကီးမဟုတ္ပါလား မုန္းလဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ကိုင္႐ုံကိုင္ထားတာေပါ့ ဖိုးေထာင္ကသူလက္နဲ႔ အေပၚေအာက္လုပ္ျပေတာ့မွ မုန္းလဲသေဘာေပါက္ၿပီး ဖြဖြကေလးလုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဖိုးေထာင္တို႔တြန႔္လိမ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ရီ လိုက္မိတယ္။

“ ေအးပါ နင္ ရီ ထားပါ”
ဒီတစ္ခါငါအလွည့္ေရာက္ၿပီ။ မုန္း ရယ္ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္းရဲ႕ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို ရွာ(လွ်ာ)နီနီႀကီးနဲ႔ ရက္ေတာ့တာဆီးဘု ေလးကို လွ်က္ေနတာမ်ား မုန္းတစ္ကိုယ္လုံး ေလထဲကိုေျမာက္တက္သြားသလားထင္ရတယ္.။ ေကာင္းတာမွေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္တာရယ္ဖိုးေထာင္ရဲ႕ေခါင္းႀကီး ကြာသြားမွာေၾကာက္တာရယ္ဘဲသိေတာ့တယ္ လုပ္လိုက္စမ္းဖိုးေထာင္ရယ္ နင့္စိတ္ႀကိဳက္ေပါ့ (စိတ္ထဲက)..ေလွသမားတို႔ထုံးႏွလုံးမူထားတဲ့ဖိုးေထာင္ကေတာ့ မုန္းကို ကာမရဲ႕ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေရာက္တဲ့အထိပို႔ပါေတာ့တယ္။ ျပတ္ျပတ္ပ်စ္ပ်စ္ အသံေတြကစုံေနေအာင္ထြက္လာၾကၿပီ။
“ လုပ္ပါေတာ့ဟယ္ “ မုန္းက… ဘာေျပာေကာင္း မွာလဲ မုန္းကိုကုံးခိုင္းတယ္ၿပီးေတာ့ အသာအယာပါပဲ သူ႔ရဲ႕လီးကိုေတ့တယ္ တျဖည္းျဖည္းျခင္းထဲ့တယ္ ေနာက္ေတာ့မွမွန္မွန္ေလးလိုးေတာ့တယ္
“ ဗလုပ္ဘတ္ ဗလုပ္ဘတ္ “ ဘာသံလဲဟင္ဖိုးေထာင္
“ နင္ကလဲဟာေဂြးအုနဲ႔နင့္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္႐ိုက္တဲ့အသံေပါ့ဟ”
အဲဒီလို႐ိုက္သံေတြစုံလင္ေနတဲ့ၾကားထဲက ဖြတ္ဖြတ္ ဆိုတာမည္လာပါေလေရာ ေကာင္းလိုက္တာ တဲအိမ္တခုလုံးပ်ိဳက်သြားမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္ေတြ အေဝးကိုလြင့္ကုန္ၾကၿပီေလ။
“ေကာင္းလိုက္တာနာနာသာေစာင့္ကြာ” ေျပာေတာ့ “ေမာလာၿပီနင္အေပၚကေနေစာင့္ေပးပါလား” “နင္အခုမလုပ္တတ္လဲ တျဖည္းျဖည္းတတ္လာမွာပါလုပ္ၾကည့္ပါေနာ္”
မတ္ေထာင္ေနတဲ့လီးႀကီးေပၚတက္ထိုင္ခ်တယ္ဆိုရင္ပဲရင္ထဲမွာတစ္စို႔စို႔ႀကီး ရင္ဝမွာ တစ္ခုခုလာေထာက္ေနသလိုခံစားရတယ္..ဒါေပမယ့္ အေပၚေအာက္ေညႇာင့္ရင္းက ေလာကႀကီးေရ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အပိုင္း (၄)
အမုန္းငယ္ရဲ႕ မုန္းပင္လယ္ျဖစ္လာရတဲ့အေၾကာင္းေတြကစတင္လာေတာ့မွ ာကိုမုန္းတေယာက္ေစာေစာကသာႀကိဳတင္သိခြင့္ရရင္ေလာကႀကီးကိုႀကိဳၿပီး ေက်းဇူးတင္မိမွာမဟုတ္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ မုန္းတို႔ႏွစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သူကခ်ိန္းလိုက္မုန္းကခံလိုက္ မုန္းကခ်ိန္းလိုက္ သူကလိုးလိုက္နဲ႔သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတာ အမွန္ပါ။ မုန္းနဲ႔ ဖိုးေထာင္တို႔ႏွစ္ပါးသြားေလးကလို႔ မဆုံးခင္မွာဘဲ။ တစ္ေန႔ေတာ့……မုန္းရဲ႕ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ ေရလုပ္ငန္းမွာဝါရင့္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေတာ့ သူဦးစီးတဲ့ဂါးတစ္စင္းနဲ႔ ပင္လယ္ကိုထြက္ဖို႔အေၾကာင္းကဖန္လာတယ္ေလ–ဒီေန႔ကေနာက္ဆုံးလိုးပြဲေလးသာသိခဲ့ရင္မုန္း…. .ေလထိုေန႔က
“ မုန္း ငါတို႔ပင္လယ္ထြက္ရမယ္ သူေဌးကေျပာလာတယ္..နံနက္မလင္းခင္ထြက္ၾကရမွာ မုန္းရယ္ မုန္းကိုခြဲရမွာဒီတစ္ေခါက္တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲကြာ”
“ ဖိုးေထာင္ရယ္ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာရင္ မုန္းတို႔အဘကိုဖြင့္ေျပာၿပီးလက္ထပ္ၾကမွာပဲဟာ ႀကိဳးစားၿပီး စိတ္တင္းထားပါေနာ္ မုန္းလဲမခြဲခ်င္ပါဘူး”
ေျပာၾကရင္းနဲ႔ မုန္းလဲဟိုတစ္ေန႔က ႏွင္းႏွင္းတို႔နဲ႔စုၿပီးခိုးၾကည့္ထားတဲ့အေခြထဲကအတိုင္းပက္လက္အေနအထားအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကေန သူ႔ရဲ႕ ပုဆိုးစကိုလွန္ၿပီးလီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ေနာက္ေတာ့ ညိဳးေရာ္ေရာ္ျဖစ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကိုမုန္းအသာေလးငုံထားၿပီး ဖုတ္ဖုတ္ကိုလိုးသလိုေခါင္းေလးကို မ ၏ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီလုပ္ေပးေနမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကေ႐ႊငွက္ေပ်ာသီးႀကီးတစ္လုံးစာေလာက္ရွိေတာ့မုန္းပါးစပ္နဲ႔ေတာင္သိပ္မဆန႔္ခ်င္ဘူးေလ.။ မုန္းလဲငုံထားရင္းကမွန္မွန္ေလးလုပ္ေပးရင္းကခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးရင္းက လေရၾကည္ေတြက မုန္းပါးစပ္တခုလုံး႐ႊဲေနတယ္ေလ ေနာက္ေတာ့ အား…..ေကာင္းလိုက္တာဆိုၿပီး ပ်စ္ခႊၽဲေနတဲ့သုတ္ေရၾကည္ေနာက္ကေလးေတြထြက္လာလိုက္တာ မုန္းလဲေရာင္ယမ္းၿပီးၿမိဳခ်မိေတာ့တာ.။ ၿပီးေတာ့မွမုန္းကိုသူမ်က္ႏွာေပၚခြထိုင္ခိုင္းၿပီးေအာက္ကေနသူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔မုန္းရဲ႕ဆီးဖုေလးကိုစုပ္ေပးေနလိုက္တာဇာတ္ဆရာရယ္ အခုထိေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ေနတုံးပါ.။
ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္……
မုန္းလဲမေနႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာၿပီးဖိုးေထာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာတျပင္လုံးကိုပြတ္ျပစ္လိုက္တယ္ေလ… ေနာက္ေတာ့ အေပၚကေနမနားတမ္းထိုင္ေစာင့္လိုက္တာ
ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္၏ဖုဗ်စ္..
အခ်က္ေရေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေစာင့္မိမွန္းမသိပါဘူး ေကာင္းလိုက္တာကုံးေပးလိုက္ေတာ့သူကအလိုက္တသိဘဲေနာက္ကေနေစာင့္ျပန္ေရာ အေရၾကည္ေတြနဲ႔ခြၽဲေနတဲ့ေသာက္ေခါင္းေလးကအခုေတာ့ေခ်ာင္လည္လို႔
ဖူးဖြတ္…ဖူးဖြတ္…ဖူးဖြတ္.. ဖူးဖြတ္.. ဖူးဖြတ္…နဲ႔
ႏွစ္ေယာက္သားထပ္လွက္သားၿပီးသြားၾကတာေလလီးႀကီးကႊၽတ္ထြက္သြားမွာေတာင္ေၾကာက္ေနမိတယ္ေလ..လင္းအားႀကီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားမခြဲခ်င္ေပမယ္တူႏွစ္ကိုယ္နီးဘို႔အတြက္ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ခရီးထြက္ရၿပီဇာတ္ဆရာရယ္…၏တစ္လၾကာေတာ့ဖိုးေထာင္တို႔ဂါးျပန္လာရမဲ့ရက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ ကမ္းစပ္မွာမုန္းတစ္ေယာက္တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ျဖစ္တာ အဘကရိတ္မိေတာ့ မိန္းခေလးျပန္လာ ေတာ့မွာပါကြယ္ မိုးဦးေလဦးနဲ႔ကြယ္ ျပန္ၾကရေအာင္ေခ်ာ့ေခၚေပမယ္ အေဝးကလာေနတဲ့ေလွငယ္ေလးကိုလွမ္းၾကည့္ေနခဲ့တာ။ မိုးေတြက အညိဳးႀကီးလိုက္တာ ဖိုးေထာင္ျပန္လာမွ႐ြာပါေတာ့လားကြယ္။
ဒီလိုနဲ႔ နံနက္လင္းေတာ့႐ြာထဲမွာ ဆူညံေနမွ သတင္းစုံစမ္းမိေတာ့ ဖိုးေထာင္တို႔ဂါးႀကီး ညက ျမဳပ္သြားၿပီတဲ့ အသက္ရွင္တဲ့ေအာင္ေအာင္ကိုကမ္းစပ္မွာေတြ႕လိုသူ႔ အိမ္ျပန္ပို႔ရင္းအိမ္မွာေမးၾကည့္ခဲ့တာေတြ အို စုံလို႔ပါဘဲ……..
“ သြားၿပီး မရွိေတာ့ဘူး သူတစ္ေယာက္ မုန္းကိုခြဲသြားၿပီ ဖိုးေထာင္ေရ…..”
အို မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္………
ပင္လယ္ႀကီးကိုမုန္းတစ္ေယာက္အမုန္းႀကီးမုန္းျပစ္လိုက္ၿပီကြယ္……ဒီေနာက္ေတာ့မုန္းလဲ မုန္းခ်စ္တဲ့႐ြာႀကီးရယ္ မုန္းတအားမုန္းတဲ့ပင္လယ္ႀကီးကိုစြန႔္လႊတ္ရင္ းမဟာရန္ကုန္ကိုေခ်ခ်ခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ ဇာတ္ဆရာရယ္မဟာရန္ကုန္မွာ ဘဝေတြစုံေအာင္ထပ္ၿပီး က ျပမယ့္ မုန္း ဆိုတဲ့အမုန္းငယ္ရယ္ပါ။