လြမ္းေနမွာလား

ဦးေက်ာ္ႏိုင္ နာရီကိုေျမာက္ၿပီး နာရီၾကည့္လိုက္သည္။ ညေန(၃) နာရီပင္မထိုးေသး။ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ခင္ေမာင္ထူးက သူ႔ကား အင္ဂ်င္ခ်တာမၿပီးေသးေသာေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူကို ေဆးခန္းပို႔ရန္အတြက္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ရဲ႕ ကားကိုအကူအညီေတာင္းထားသည္။ အလုပ္ကလဲအေရးတႀကီးလုပ္ရန္ အလုပ္ကလဲ မရွိေတာ့သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ခါထဲ ႐ုံးဆင္းတာဘဲ ေကာင္းမည္ဟုေတြးကာ ကားကို ခင္ေမာင္ထူးအား တစ္ခါထဲပင္ေမာင္းခိုင္းကာ ျပန္လာခဲ့သည္။ ၿခံတံခါးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဦးေက်ာ္ႏိုင္က ကားေပၚမွဆင္းလိုက္ၿပီး ခင္ေမာင္ထူးအား ကားကိုေပးလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္ ေစ့႐ုံသာေစ့ထားေသာ ၿခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္ကာ၀င္လာခဲ့သည္။ ခဏမွ်ေလွ်ာက္လိုက္ၿပီး ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္ အိမ္ကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရေသာ အခ်ိန္တြင္ စိတ္ထဲမွာ ထိတ္ၿပီးသြားရသည္။ အိမ္တံခါးတြင္ခတ္ထားေသာ ေသာ့ကပြင့္ေနၿပီး ေသာ့တံက တန္းလန္းျဖစ္ေနသည္။ လက္မွနာရီၾကည့္ၿပီး ဒီခ်ိန္ဆို သားကက်ဴရွင္မွာပဲရွိဦးမည္။ ခါတိုင္းဆို သူျပန္လာၿပီးမွ သားကျပန္ေရာက္တတ္သည္။ အခုသူ ခါတိုင္းျပန္ေနခ်ိန္ထက္ပင္ တစ္နာရီေက်ာ္ ႏွစ္နာရီနီးပါးေစားၿပီး ျပန္ေရာက္တာျဖစ္ေတာ့ သားမ်ား ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔ျပန္ေရာက္ေနတာလားဟူေသာ အေတြးမ်ားက ဦးေက်ာ္ႏိုင္ကို စိုးရိမ္ပူပန္မႈကို ျဖစ္ေစျပန္သည္။

ဦးေက်ာ္ႏိုင္ တို႔မွာက သားအဖ ႏွစ္ေယာက္သာရွိသည္ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒါက္တာမက သူတို႔သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ကို ပစ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသို႔ အၿပီးတိုင္ထြက္သြားသည္မွာသုံးႏွစ္မွ်ပင္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ အသက္သည္ အခုမွ (၄၂)ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ မိန္းမထြက္သြားတုန္းက (၃၉) ႏွစ္သာရွိေသးသည္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈတို႔အျပင္ ငယ္စဥ္ကပင္ တစိုက္မွတ္မွတ္ အားကစားလုပ္ခဲ့ေသာ ဦးေက်ာ္ႏိုင္က ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းျဖင့္ က်န္းက်န္းမာမာ သန္သန္စြမ္းစြမ္း ရွိကာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလွ်င္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးရႏိုင္ေသာ အေျခအေနတြင္ရွိသည္။

ဒါေပမယ့္ သားဟူေသာ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုလိုခ်င္သူေတြ ရွိေနလွ်က္ၾကားကပင္ ဇြတ္မိတ္ေနခဲ့ရသည္။ ဦးေက်ာ္ႏိုင္တြင္ တစ္ခါတစ္ရန္ ရင္ထဲကမီးေတာက္မတတ္ ရမက္စိတ္ေတြထန္ေနတတ္ပါသည္။ ”သားမ်ားေနမေကာင္းလို႔မ်ားလား” ဟူေသာအေတြးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းကို ခက္သြက္သြက္လွမ္းကာ လာခဲ့ေသာဦးေက်ာ္ႏိုင္တစ္ေယာက္ ေသာ့ပြင့္ေနေသာတံခါးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆြဲဖြင့္ကာ၀င္လိုက္သည္။ သားျဖစ္သူျပန္ေရာက္ေနေၾကာင္း ဦးေက်ာ္ႏိုင္ သိလိုက္ရသည္။ သားစီးေနက်ဖိနပ္ အျပင္ မိန္းမစီးေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္တရံကို တစ္ဖက္နံရံနားတြင္ တက္ဆက္တည္းေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေယာက်ၤားသားခ်ည္းဘဲေနေသာ ဒီအိမ္သို႔ မိန္းမစီး ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္က ဘယ္ကေရာက္တာလဲဟုစဥ္းစားရၾကပ္သြားသည္။
ဒါသားဆီလာေနက် သူ႔သူငယ္ခ်င္းမေလး ျဖစ္မည္ဟုေတြးၿပီး ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲလွမ္း၀င္လိုက္သည္။ “ဟင္” ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေတြ႕ရပါ။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ဧည့္ခန္းႏွင့္ ကပ္လွ်ပ္ရွိေသာ သားရဲ႕အခန္းထဲမွတိုးတီးသံေလးမ်ား ၾကားလိုက္ရသည္။ အသံက သားရဲ႕အသံႏွင့္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံျဖစ္ေၾကာင္း ခြဲျခားသိလိုက္ရသည္။ သူတို႔တိုးတီးေျပာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စကားလုံးေတြကိုေတာ့ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေသျခာ မၾကားရေျခ။ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ရင္ထဲတြင္ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးစိတ္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးဒြန္တြဲေရာႁပြန္ၿပီး ခံစားေနရသည္ကိုေတြ႕ေနရသည္။ ေျခကိုဖြနင္းကာ အိမ္ထဲသို႔၀င္လာခဲ့သည္။

သားအခန္းႏွင့္ ကပ္ရက္ရွိေသာ သူ႔အခန္းထဲသို႔၀င္ကာ တံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့လက္ထဲမွ အိတ္ကိုအခန္းထဲရွိစားပြဲေပၚသို႔ တင္လိုက္ၿပီး အ၀တ္ေတြကိုခြၽတ္ ပုဆိုးတစ္ထည္ေကာက္လဲ၀တ္ကာ အက်ႌကိုပင္ မ၀တ္ေတာ့ပဲ ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္ သူ႔အခန္းႏွင့္ သားအခန္းၾကားတြင္ ကာထားေသာကြၽန္းျပားနံရံသို႔ တိုးကပ္လိုက္သည္။ ထိုနံရံတြင္ ခဲတံလုံးေလာက္ အေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ကို ညေရးညတာ ကိစၥရွိလွ်င္ ၾကည့္လို႔ရေအာင္ေဖာက္ထားသည္။ နံရံနားတိုးကပ္လိုက္ေတာ့မွ တစ္ဖက္ခန္းမွ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဆည္းလဲသံလြင္လြင္ေလးကိုၾကားလိုက္ရသည္။
ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္အေပါက္ေလးတြင္ ဆို႔ၿပီးပိတ္ထားေသာ အဆို႔ေလးကို အသာျဖဳတ္ၿပီး တစ္ဖက္ခန္းသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ” အို ” ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္ တစ္ကိုယ္လုံးထူပူသြားရသည္။ ေကာင္မေလးသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ကာအေပၚပိုင္းတြင္အ၀တ္အစားကင္းမဲ့ေနသည္။ ႐ုပ္ကေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းကာေႂကြ႐ုပ္ကေလးအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္သို႔ မၾကာခဏဆိုသလို သားႏွင့္လိုက္ပါလာခဲ့ ဖူးသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အသားေလးက ၀င္းမြတ္ေနၿပီး ႏို႔အုံေလးက ရင္ဘတ္ေပၚမွာ မထိရက္မကိုင္ရက္ စရာေလးျဖစ္ေနသည္။
သားကလဲ အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းႏွင့္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္မေလးႏို႔ကို အားရပါးရစို႔ေနသည္။ ဦးေက်ာ္ႏိုင္မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။ သူတို႔ကိုသြားၿပီး ေအာ္ေငါက္ရမလား… ဒါမွမဟုတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးဘဲေနရမလားျဖစ္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္လိုက္ဖက္လွေသာ စုံတြဲကို ဦးေက်ာ္ႏိုင္မ်က္လုံးမ်ားက ခြာမရျဖစ္ေနသည္။ ေစာေစာက စိတ္ျဖဴစင္ေနေပမယ့္ အခုေတာ့ သားႏွင့္ေကာင္မေလး ခ်စ္တင္းေႏွာတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနမိသည္။ သူတို႔ကို ေအာ္ေငါက္လိုက္ဖို႔ကလဲ မေကာင္းပါဘူးဟု ေတြးလိုက္မသည္။ ခတ္လူငယ္ေတြျဖစ္ၿပီး ခတ္လိုပဲ အျပစ္ေျပာလို႔မရေပ။ ၿပီးေတာ့ ဒီဟာက ဘဝေပးထားေသာ လူ႔အခြင့္အေရးပင္ျဖစ္သည္။

သားကလဲ အသက္(၁၉)ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူလဲေလာကရဲ႕ အရသာကိုခံစားခ်င္တဲ့ အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲေလ။ ေပါက္လြတ္ပဲစား မရႈပ္ရင္ေတာ္ၿပီဟု ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ေတြးလိုက္မိသည္။ “ေမာင္…အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေနာ္…၀င့္ဝါေၾကာက္တယ္” ေကာင္မေလးက သားရဲ႕ ဦးေခါင္းကို ပြတ္ေပးၿပီးေျပာလိုက္သည္။ ခ်ာတိတ္မေလးက မာယာေတြမ်ားေနသည္။ ေၾကာက္သည္ဟုသာေျပာသည္။ သူမက အၿပဳံးပင္မပ်က္ေပ။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ႏို႔အုံေတြဟာ သားေၾကာင့္နီရဲ လာခဲ့သည္။ အသားျဖဴသူမို႔ ပိုသိသာလွသည္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ႏို႔သီးေလးေတြက ေထာင္လာသလို သူတို႔အျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ေနေသာ ဦးေက်ာ္ႏိုင္သည္လဲ အာေခါင္ေတြေျခာက္ၿပီး အသက္ရႉတာေတြ ပိုျမန္လာရသည္။
လူ႔ဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းဆုံးအ႐ြယ္…ၾကည့္လို႔ အသင့္ေတာ္ဆုံး အေသြးအသားေတြ ဆူၿဖိဳးဆုံး အ႐ြယ္ေတြမို႔ စုံတြဲသည္ ရႈ႕မၿငီးေအာင္ လိုက္ဖက္ညီလွသည္။ ေကာင္မေလးက ႏွႏွငယ္ငယ္ေလး အသက္ (၁၆) ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးသည္။သားရဲ႕လက္က ေကာင္မေလးရဲ႕ ေပါင္တံေဖြးေဖြးေလးမ်ားႏွင့္ ဆီးခုံမို႔မို႔ေလးမ်ားဆီသို႔ ဦးတည္ကာ သြားေနသည္။ အလြန္ျငင္သာၿပီး ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး မရွိေပ။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ထဘီစကပ္ေလးသည္ ေရွာကနဲ ကြၽတ္ထြက္သြားသည္။ အတြင္းမွ အတြင္းခံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ ျပားခ်ပ္တင္းမာေနေသာ ၀မ္းဗိုက္ေအာက္မွ ၀င့္ဝါရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ ခုံးၿပီး မို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနသည္။

သူမရဲ႕ေျခသလုံးတြင္ ရွိေနေသာ ထဘီစကပ္ေလးကို သားကလုံး၀ကြၽတ္သြားေအာင္ ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ကုတင္ေျခရင္းမွာပုံထားလိုက္သည္။ “ေမာင္ ၀င့္ဝါကို လက္ထပ္ယူရမယ္ေနာ္…ေမာင္ပစ္သြားရင္ ၀င့္ဝါေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သက္ေသပစ္မွာဘဲ” “၀င့္ဝါရယ္ ေမာင့္ကို ယုံစမ္းပါ…ေမာင္မယူႏိုင္ပဲနဲ႔ ဘယ္မိန္းခေလးကိုမွ အခန္းထဲေခၚမလာဘူး…ေမာင္နားလည္ပါတယ္ ၀င့္ဝါရယ္ ေမာင့္အတြက္ေၾကာင့္ ၀င့္ဝါ စိတ္မညစ္ေစရဘူး” “ေမာင့္ေဖေဖကေရာဟင္” “ေဖေဖက သေဘာေကာင္းပါတယ္…ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မတရားမလုပ္ဘူး…သိပ္စည္းကမ္းႀကီးတာ… ၀င့္ဝါနဲ႔ ေမာင္တို႔အတြက္ ေဖေဖကအေကာင္းဆုံးစီစဥ္ေပးမွာပါ”
သားသည္ စကားေတြ တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ၀င့္ဝါဆိုေသာေကာင္မေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို အတြင္းခံေဘာင္ဘီထဲ လက္လွ်ိဳၿပီး ႏိုက္ကာ ကိုင္ေနသည္။ ေကာင္မေလးက သိသိသာသာပင္ သူမရဲ႕ေပါင္ ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲကာ ကားေပးေလသည္။ “အဲ့လဲ ခတ္လူငယ္ေတြမ်ား” ဟုဦးေက်ာ္ႏိုင္ ေတြးလိုက္မိသည္။ ၀င့္ဝါသည္သားရဲ႕ ပုဆိုးကိုေျဖလိုက္ၿပီး သူကလဲအားက်မခံပင္ သားရဲ႕ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲကို သူမရဲ႕လက္ကေလးျဖင့္ ႏႈိက္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနၾကၿပီး ရမက္လႈိင္းေတြႂကြေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ သားကညႇင္သာစြာျဖင့္ ၀င့္ဝါရဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ေ႐ႊအိုေရာင္အေမႊးေလးမ်ားသည္ ေန၀င္ဆည္းဆာရဲ႕ အလင္းေရာင္ေအာက္မွ ေ႐ႊမွ်င္ေလးလိုျဖစ္ေနသည္။
ပုဆိုးထဲမွ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ရဲ႕ လီးႀကီးမွာေထာင္းခနဲ ႂကြတက္သြားသည္။ ေကာင္မေလးသည္ အခုမွရွက္ၿပီး ေပါင္ကိုေစ့ထားသည္။ သူမရဲ႕မ်က္စိေတြကိုလဲ မွိတ္ထားသည္။ သားသည္ေကာင္မေလးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ညႇင္သာစြာ နမ္းေနသည္။ ဒီလိုဖြဖြေလးနမ္းရင္းက သူ႔ရဲ႕ပါးစပ္ကိုမခြာတမ္းပင္ ေစာက္ဖုတ္နားကပ္ထားသည္။ ေကာင္မေလးကလဲ ခုဏတင္စိထားတဲ့ေပါင္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းၿဖဲဟေပးေနသည္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ကိုယ္လုံးတစ္ခုလုံး တြန္႔လိမ္ကာေနသည္။ “အိုး…..ေမာင္ရယ္…..အား…..ရွီး…..ကြၽတ္…..အား…..အိုး…..အဟင့္အဟင့္” ဒီတစ္ခါေတာ့ ၀င့္ဝါ မာယာလုပ္တာမဟုတ္မွန္း သိသာလွသည္။
သူမရဲ႕ အသံမွာ မခ်ိမဆန္႔ျဖစ္ကာ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲသို႔ပင္ ပ်ံ႕လႊင့္လာရသည္။ ၀င့္ဝါသည္ ကုတင္ေပၚမွအိပ္ယာခင္းကို လက္နဲ႔ဆုတ္ကိုင္ၿပီး သူမရဲ႕ ဦးေခါင္းသည္ ခါယမ္းကာေနသည္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုလဲ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ကိုက္ထားသည္။ “ေမာင္…..ေမာင္…..ေမာင္…..အင့္…..အဟင့္…..အား” ေကာင္မေလးသည္ သားရဲ႕ေခါင္းကို သူမရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ခြရင္း ဆတ္ခနဲေကာ့ၿပီး အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ၿငိမ္က်သြားသည္။ ခဏေနေတာ့မွ သူမရဲ႕ေပါင္မ်ားသည္ သားရဲ႕ေခါင္းကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ “အို…..ခိ…..ခိ…..ခစ္” ေကာင္မေလးသည္ သားရဲ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေနသည္။ သားရဲ႕ပါးစပ္တြင္ ေျပာင္လက္စို႐ြဲၿပီးေနသည္ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
သည့္ေနာက္ သားကႏြမ္းလွ်စြာျဖင့္ ၀င့္ဝါရဲ႕ေဘးမွာ ၀င္အိပ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ယုယုယယျဖင့္ သားကိုနမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေပက်န္ေနေသာ အရာမ်ာကို ယက္ကာေပးသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပင္ သားသည္ သူ႔ရဲ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဖေအတူလီးႀကီးဆက္ခနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ နီညိဳေရာင္သန္းေနေသာ လီးႀကီးသည္ ဆက္ခနဲပင္ ေလထဲမွာယမ္းကာေနသည္။ လီးဒစ္ႀကီးသည္ ခရမ္းခ်ဥ္လို နီရဲကာေျပာင္လက္ေနသည္။ “၀င့္ဝါ…..ကိုယ့္ကိုခ်စ္ရင္” စကားပင္ဆုံးေအာင္မေျပာေတာ့ပဲ သားက သူ႔လီးႀကီးကိုမ်က္စပစ္ျပလိုက္သည္။ “ဟင့္အင္း…..၀င့္ဝါရွက္တယ္” ေကာင္မေလးသည္ ရွက္တယ္သာေျပာသည္ အိပ္ယာေပၚမွ အသာထၿပီး သားရဲ႕လီးကို မရဲတရဲဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။
လီးႀကီးသည္ သူမရဲ႕လက္ထဲ မဆန္႔မၿပဲျဖစ္ေနၿပီး တစ္ဆတ္ဆတ္ျဖင့္ ႐ုန္းကန္ကာေနသည္။ ၾကည့္ေနရင္းက ဦးေက်ာ္ႏိုင္ရင္ထဲတြင္ ေႏြးကနဲျဖစ္ကာ ခံစားသြားရသည္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္စိေရွ႕တြင္ ၀င့္ဝါေလးသည္ သားရဲ႕လီးဒစ္ႀကီးအား သူမရဲ႕ပါးစပ္ေလးျဖင့္ ငုံလိုက္သည္။ ၀င့္ဝါသည္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ရွိရာဖက္သို႔ ဖင္ေလးကုန္းထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကဟေနၿပီး ပန္းႏွေရာင္အတြင္းသားေလးကို လွမ္းကာေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ “အား….ရွီး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….၀င့္ဝါရယ္….သိပ္ေကာင္းတာပဲ….အိုး….အား….၀င့္ဝါ” သားသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ဒူးေထာင္ထားၿပီး ရင္ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး မခ်ိမဆန္႔ ေအာ္ၿငီးကာေနသည္။
၀င့္ဝါသည္ ဖင္ကိုေကာ့ၿပီး ေနာက္ကို ပစ္ထားသည့္အတြက္ သူမရဲ႕တင္သား အိအိေလးေတြမွာ အတိုင္းသားျဖစ္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ တင္သားအိအိေလးေတြက ကြဲဟၿပီး ပန္းႏုေရာင္သန္းေနေသာ စအိုဝေလးကို ရႈံ႕ခ်ီပြခ်ီနဲ႔ ေတြ႕ျမင္ေနရေတာ့ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ရင္ထဲတြင္ ဘေလာင္ဆူကာေနရသည္။ သားသည္အားမရပုံႏွင့္ ၀င့္ဝါရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးေနသည္ တစ္ခ်က္…ႏွစ္ခ်က္…ဆယ္ခ်က္…ဆယ့္ငါးခ်က္ အားရပါးရေဆာင့္ေပးရင္း ၀င့္ဝါရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ကာ လီးကိုဟိုးအာေခါင္ထဲေရာက္ေအာင္ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ၀င့္ဝါ မရႉႏိုင္မကယ္ႏိုင္ျဖစ္သြားကာ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ဖင္တရမ္းရမ္းျဖင့္ ႐ုန္းေနသည္။
သူမခမ်ာ မြန္းေနရွာမွာ ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္သားလည္း ဒီေလာက္မရက္စက္ပါ။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြပန္းထုတ္လို႔ၿပီးတာနဲ႔ ၀င့္ဝါကိုလြတ္ေပးလိုက္သည္။ ၀င့္ဝါသည္ သူမပါးစပ္ထဲတြင္ ရီးေလးခိုေနေသာ သုတ္ရည္ျဖဴျဖဴေတြကို လွ်ာနဲ႔လွ်က္ရင္းသိမ္းယူလိုက္ေတာ့ သားကစိတ္မေကာင္းျဖစ္ဟန္ျဖင့္ ေတာင္းပန္သည္။ ဒီအတိုင္းဆို ဒီေကာင္မိန္းမေၾကာက္ျဖစ္ကာ နဖားႀကိဳးအထိုးခံရမွာ ေသခ်ာပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ေတြးလိုက္မိသည္။ “ေမာင္ ၀င့္ဝါမွာ ကိုယ္၀န္ရွိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဟင္” “မရွိႏိုင္ပါဘူး ၀င့္ဝါရယ္” ”
၀င့္ဝါေတာ့စိုးရိမ္တယ္ေမာင္ ဒီလိုေနရင္ကိုယ္၀န္ရတတ္တယ္” “ဘယ္လိုေနတာလဲ ၀င့္ဝါရဲ႕စကားကို ရွင္းရွင္းေျပာကြာ” “လိုးၾကတာ…လိုးၾကတာ…ကဲ သိပ္ၾကားခ်င္တယ္မဟုတ္လား” ကေလးေတြေပ်ာ္ေနၾကပုံကိုၾကည့္ရင္း ဦးေက်ာ္ႏိုင္ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကို ျပန္ၿပီးသတိရကာ ၾကည္ႏူးေနရသည္။ ၿပီးပါၿပီ