by ေတာင္တန္းသာ ရြာကေလးသည္ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ရွိေသာရြာေလးတစ္ရြာျဖစ္သည္။ အိမ္ေျခမွာ ၅၀၀ ဝန္းက်င္ရွိၿပီးကရင္တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုေနထိုင္ၾကသည္။ ဗမာလူမ်ိဳးမွာမူ အနည္းငယ္သာရွိသည္။ အိမ္ေျခ မနည္းလွေသာရြာတစ္ရြာမို့ ေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာန ႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းခြဲရွိသည္။ ေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာနရွိေသာ္လဲ ရြာမွာ အရမ္းေခါင္သျဖင့္သားဖြားဆရာမမ်ားမွာ အတည္တက်မေနပဲျပန္ျပန္ေျပာင္းသြားၾကသျဖင့္ သားဖြားဆရာမမ်ားမွာလစ္လပ္ေနေလသည္။ ေဆးခန္းတြင္က်န္းမာေရးမွူး ျဖစ္သူ ရဲေဇာ္သာရွိသည္။
ရဲေဇာ္သည္ အသက္ ၂၈ခန႔္ရွိၿပီးအျခားရြာမွတာဝန္လာက်ေနသည့္ ဗမာလူမ်ိဳးတဦးျဖစ္သည္။ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူးမွာလဲ ဗမာလူမ်ိဳးတစ္ဦးပင္ျဖစ္ၿပီး တျခားရြာမွေန၍ ဤရြာသူႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ကာေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ဗမာလူမ်ိဳးခ်င္းတူေသာ ရဲေဇာ္ကိုမ်က္ႏွာသာေပးသည္။ ရြာခံကရင္မ်ားကလဲ ရိုးအသည္ကတေၾကာင္း အျခားဆရာမမ်ားမေနနိုင္သည့္မိမိတို့ရြာတြင္ ငါးႏွစ္ၾကာလာေရာက္ေနထိုင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရဲေဇာ္ကို မေျပာင္းေစလိုသည္က တေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဲေဇာ္မွာ တစ္ရြာလုံးတြင္သူ႔ဩဇာေညာင္းေနေလသည္။ သူ႔ကို မၾကည္ျဖဴသူမ်ားရွိေသာ္လည္း ဖ်ားေရးနာေရး က်န္းမာေရးကိစၥမ်ားရွိပါက သူႏွင့္မလြတ္ကင္းနိုင္သျဖင့္ ဘာမွမေျပာသာၾကေခ်။ ရဲေဇာ္ကိုယ္တိုင္ကမူ လူကလဲအရြယ္ေကာင္းတုန္း မိန္းမကလဲအေဝးမွာျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ထန္လာတိုင္း ရြာသူကရင္မေလးမ်ားကို လိုးခြင့္ရရန္သာ အျမဲႀကံဆေနေလသည္။ ယခုေတာ့ သူ၏အႀကံေအာင္ေတာ့မည့္ အေျခအေနျဖစ္လာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ၏ေဆးခန္းတြင္ေန႔စားဝန္ထမ္းအျဖစ္ အသက္ ၁၈ႏွစ္အရြယ္ကရင္မေလး ေနာ္အယ္ခူဝါး ကိုခန႔္အပ္လိုက္နိုင္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေနာ္အယ္ခူဝါးမွာ အသားျဖဴျဖဴေလးႏွင့္မ်က္ႏွာေလးမွာေလး အပစ္ကင္းစင္ကာျမင္သူတိုင္းႏွစ္ခါျပန္ေငးရေလာက္ေအာင္လွပသူျဖစ္သည္။ခႏၶာကိုယ္မွာလဲျမင္ရသူေငး ေလာက္ေအာင္ဖြံ့ဖြံ့ထြားထြားႏွင့္အခ်ိဳးအစားက်နေျပျပစ္လွသည္။ သူ၏စြင့္ကားေသာတင္ ဖြံ့ထြားေသာရင္သားမ်ားက ျမင္ရသူေယာက္်ားေလးမ်ားကိုအသက္ရွူမွားေလာက္ေစသည္။ သို့ေသာ္သူ၏ကံၾကမၼာမွာမူမေကာင္းလွေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္သူ႔မွာ အေဖမရွိေတာ့ပဲ အေမႏွင့္သာဘဝကိုခက္ခဲစြာ႐ုန္းကန္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမွာလဲတက္လိုက္ နားလိုက္ျဖင့္ ယခုလဲ ဆယ္တန္းကိုအျပင္မွေျဖရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုသနားၾကသျဖင့္ ေဆးခန္းကေန႔စားအလုပ္ေခၚေသာအခါအလုပ္သြင္းေပးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ရဲေဇာ္ကလဲ နတ္သမီးေလးလိုလွေသာေကာင္မေလးမိမိအနားေရာက္လာမည္ျဖစ္သျဖင့္အေျခအေနေပးလၽွင္ ဂြင္ဖန္လို့ရနိုင္မည္ဟုေတြးကာ မကန႔္ကြက္ပဲလက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ယေန႔တစ္မနက္လုံးမိုးေလးတဖြဲဖြဲႏွင့္ရာသီဥတုမွာအုံ႔မွိုင္းေနေလရာ ေဆးခန္းလာျပသူတစ္ေယာက္မွမရွိပဲ အားလပ္ေနေလသည္။ေအးစိမ့္ ေသာရာသီဥတုႏွင့္အတူအေျခအေနကလဲေပးလာသျဖင့္ရဲေဇာ္လဲ ေနာ္အယ္ခူဝါးကိုလိုးရန္အႀကံကို အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
“အယ္ခူေရ လူနာမြမလာတာ တံခါးေတြလိုက္ပိတ္လိုက္ဦး မိုးပက္ေနတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ …ေရွ႕တံခါးမႀကီးေကာပိတ္ရမွာလားဟင္”
“အင္း ပိတ္ၿပီးဂ်က္ထိုးထား…..ေလတိုက္ရင္ပြင့္သြားဦးမယ္…….ၿပီးရင္ဆရာ့အခန္း လာခဲ့ ခိုင္းစရာရွိလို့”
“ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ”
ဟုေျပာကာ ေနာ္အယ္ခူဝါးလဲ တံခါးမ်ားကိုလိုက္ပိတ္ေနေတာ့သည္။ ဆရာ ရဲေဇာ္လဲ အခန္းထဲဝင္ကာ ေနာ္အယ္ခူဝါး အလာကိုေစာင့္ကာမည္သို့အစျပဳရမည္ကို စဥ္းစားကာေနေလသည္။
“ဆရာ သမီးေရာက္ၿပီ”
“ေအးေအး လာခဲ့လာခဲ့”
ဟုေျပာကာ ဆရာ ရဲေဇာ္လဲ ေနာ္အယ္ခူဝါးတစ္ကိုယ္လုံးကို သိမ္းၾကဳံးၾကည့္လိုက္ၿပီး
“အယ္ခူကေတာ္ေတာ္လွတာပဲေနာ္ ဒီရြာမွာေတာ့အလွဆုံးပဲ”
“ဆရာကလဲေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ”
“တကယ္ေျပာတာ အယၡဴရဲ႕” ေျပာရင္း ရဲေဇာ္ကထလာၿပီးအယ္ခူဝါးအနားတိုးလာကာ
” အသားေလးေတြဆိုလဲၾကည့္ပါလား ျဖဴေဖြး
ေနတာပဲ…ၿပီးေတာ့ အိစက္ၿပီးႏူးညံ့ေနမွာပဲ”
ဟုေျပာကာ အယ္ခူဝါး၏လက္ကိုကိုင္လိုက္သည္။ထိုအခါအယ္ခူဝါးကမသိမသာျပန္႐ုန္းလိုက္ရာ
“မ႐ုန္းပါနဲ႔အယ္ခူရယ္ ဆရာဘယ္လိုမွမေနနိုင္ေတာ့လို့ပါ…အယ္ခူကအရမ္းလွေတာ့ေလ”
ဟုေျပာကာခါးကိုသိုင္းဖက္ၿပီးပါးကိုနမ္းလိုက္ေလသည္။
“ဟင္ …ဆရာ လႊတ္ပါ မေကာင္းပါဘူးဆရာရယ္”
“မလႊတ္ဘူးကြာ”
“လႊတ္…လႊတ္ သမီးသြားေတာ့မယ္”
“ေတာ္စမ္းအယ္ခူ မင္းကိုငါကအသာတၾကည္ေျပာေနတုန္းေအးေအးေဆးေဆးၿငိမ္ခံေနလိုက္…မင္းအလုပ္ျပဳတ္သြားခ်င္လို့လား….ေအးမင္းေစာက္ဖုတ္ကအခုငါမလိုးလဲေနာက္က်ရင္တျခားသူလိုးတာခံရမွာပဲ.. အလုပ္ျပဳတ္သြားရင္မင္းေကာမင္းအေမေကာဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ သိလား……ခုေအးေဆးအလိုးခံရင္ခံ …မဟုတ္ရင္မင္းမသက္သာဘူးမွတ္”
ဟုမာန္မဲႀကိမ္းေမာင္းကာကုတင္ေပၚသို့တြန္းလွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ပင္ကိုကပင္ရိုးရိုးေအးေအးႏွင့္လူေၾကာက္တတ္ေသာ ကရင္မေလးေနာ္အယ္ခူဝါးမွာ ဆရာျဖစ္သူကမာမာထန္ထန္ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေျပာလိုက္သျဖင့္အေၾကာက္လြန္ကာ မည္သို့မၽွခြန္းတုံ႔မျပန္ရဲေတာ့ေပ။ရဲေဇာ္လဲ ခုတင္ေပၚတက္ကာ အယ္ခူဝါးအားဖက္၍ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအားအနမ္းမ်ားေပးကာ နို့ႏွစ္လုံးကိုလဲဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ထမီေပၚမွေန၍ေစာက္ဖုတ္အားပြတ္သပ္ေပးေနေလရာ အယၡဴဝါးလဲ စိတ္ကိုေလၽွာ့ခ်လိုက္ကာအလိုက္သင့္ပင္ၿငိမ္ခံေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာေသာ အယၡဴဝါးအား ရဲေဇာ္ကကိုယ္ေပၚမွအ၀တ္အစားမ်ားကို တစ္လႊာခ်င္းခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။
အယ္ခူဝါး၏ခႏၶာကိုယ္ေလးက အခ်ိဳးအစားေျပျပစ္လြန္းလွသည္။ ပကတိစင္းလုံးေခ်ာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ဖုထစ္ေဖာင္းကားကာ ျဖဴ၀င္းမြတ္ညက္၍ေနသည္။ ဆီးခုံမွအေမႊးႏုေလးမ်ားကဖီးသင္ထားသလို အစီအရီေလးျဖင့္ကဗ်ာဆန္လွ၊ ခ်စ္စရာေကာင္း လွသည္။
အေမႊးေလးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ရြရြေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ ႏူးညံ့ေႏြးေထြး၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ဖက္က ေလထိုးထားေသာ ပူေဖာင္းေလးမ်ားႏွယ္ လက္ညႇိုးထိပ္ႏွင့္ထိုးၾကည့္ေတာ့အိ၀င္သြားၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ခ်ိန္ေဖာင္းတက္လာသည္။
ေပါင္ႏွစ္ဖက္ထိပ္ထိ က်ယ္ျပန္႔စြာေျပေလ်ာသြားေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ခ်က္ေအာက္ဗိုက္သားရစ္ေလးထိ မို့ေဖာင္း၍ေနသည္။ အကြဲေၾကာင္းေလးကနက္နက္ရွိုင္းရွိုင္းေလးထင္း၍ေနသည္။
လွလိုက္တဲ့ ေကာင္မေလး.
တစ္ကိုယ္တည္းေရရြတ္လိုက္ၿပီး ေထြးအိေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးအား ရဲေဇာ္ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ႏူးႏွပ္ႏွိုးဆြၿပီးမွ သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္း လုပ္ခ်င္သည္။
ထို့ေၾကာင့္ ရဲေဇာ္ကအယ္ခူဝါး၏ေစာက္ဖုတ္အုံေလးကို လၽွာအျပားေလးျဖင့္ ယက္တင္လိုက္သည္။အယ္ခူဝါး၏ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ေစ့၍ကပ္သြားသည္။ ႏွုတ္ခမ္းသားေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက ေစ့ကပ္ၿပီးေနေလေတာ့ ေစာက္ေစ့ေလးကအကြဲေၾကာင္းထဲတြင္ ျမဳပ္၍ေနသည္။
ရဲေဇာ္က ေစာက္ေစ့ေလးရွိရာကိုမွန္းၿပီး လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ထိုးလိုက္ျပန္သည္။ အ ကနဲအသံေလးႏွင့္အတူ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေဘးသို့ကားထြက္သြားသည္။ ဒီေတာ့ေစာက္ေစ့ေလးက ေငါက္ေတာက္ေလးေပၚ၍လာသည္။ ရဲေဇာ္က ေစာက္ေစ့ေလးကိုႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ ခပ္ဖိဖိေလးညႇပ္ယူကာ လၽွာျဖင့္ကလိလိုက္ကာသၾကားလုံးစုပ္သလိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္သည္။ အ.အား..အဟင္း..အင္း.အင္း. အယၡဴဝါး၏ လွပေသာအ၀တ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကလူလိမ့္တြန္႔လိမ္၍သြားသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လူးလြန္႔ရင္းအေပၚသို့ေကြးတင္လိုက္ေပရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ျပဲအာသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားရဲရဲေလးမ်ားကို ျဖတ္ကနဲေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအခါရဲေဇာ္က ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့လၽွာကိုလိပ္သြင္းၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရာအယ္ခူဝါး၏ကိုယ္လုံးေလးတုန္တက္သြားသည္။ ႁပြတ္.ပလပ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္..ပလပ္..ပလပ္. ႐ြုးအား..အင္း..ဟင္း.ဟင္း.အီး.အိုး.ကၽြတ္.ကၽြတ္. ဖင္စအိုေလးေပၚလာသည္အထိ ေစာက္ဖုတ္ေလးကႂကြႂကြတက္သြားသည္။ အလိုမတူပါပဲလ်က္ ႏွိုးဆြထိေတြ႕မွုေတြေၾကာင့္အယ္ခူဝါး၏ေသြးသားမ်ား ကာမေရစုန္တြင္ေမ်ာေလၿပီ။ အားရပါးရ တျပတ္ျပတ္အ သံျမည္ေအာင္လ်က္ေပးေနေသာ လၽွာေႏြးေႏြးႀကီးေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၌ျပစ္ခၽြဲခၽြဲအရည္ၾကည္မ်ားစိမ့္ယိုထြက္က်လာရေပသည္။အယ္ခူဝါးမွာ ထႂကြေသာင္းက်န္းလာေသာ ေသြးသားမ်ားေၾကာင့္ လီးတစ္ ေခ်ာင္း၏လိုးသြင္းမွုကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွမခံစားဖူးခဲ့ေသာ္လည္း လီးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ပယ္ပယ္နယ္နယ္လိုးသည္ကိုခံခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚထြက္လာေလသည္။ ႁပြတ္စြပ္.ပလပ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္..ျပတ္..ျပတ္ဟ.အား.အလာလာ..အင္း.အင္း. အသက္ကိုေအာင့္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ကာေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ထိုးသြင္းကလိေပးေနေသာ လၽွာဖ်ားႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္အားညႇပ္ယူဆြဲလိုက္မိသည္။ သဘာ၀စြမ္းအားက ႀကီးမားလွသည္။ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွ စအိုေပါက္နီနီရဲရဲေလးမွာ ရွုံ႔၀င္သြားလိုက္ျပန္ကန္ၿပီးထြက္လာလိုက္ႏွင့္ ရွုံ႔ခ်ီပြခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ျဖဲၿပီး အတြင္းသား ေလးမ်ားကို လၽွာျဖင့္ထိုးထိုးယက္ေပးသည္။ ခၽြဲက်ိျပစ္ေႏြးေသာအရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။ ေတာ္..ေတာ္ပါေတာ့..အဟင့္.ဟင့္ ခံခ်င္လာၿပီလားဟင္.. အင္း..အဟင့္ ဟင့္.အင္း.ဟင့္ ရဲေဇာ္က ခံခ်င္လာၿပီလားဟုေမးလိုက္ေသာအခါ မဆိုင္းမတြအင္းဟုျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးမွ အယၡဴဝါး တဟင့္ဟင့္ငိုခ်လိုက္မိသည္။ အယၡဴဝါး၏ ၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို အရသာခံၾကည့္ရင္း
ရဲေဇာ္မွာသူ႔ကိုယ္ေပၚမွအ၀တ္အစားမ်ားကို စိမ္ေျပနေျပခၽြတ္သည္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ေလးျဖစ္ေနေသာ အယၡဴဝါးမြာ ရဲေဇာ္ကိုၾကည့္ရင္းလက္ဆစ္ေလးေတြကို တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္ခ်ိဳးလိုက္၊ေထာင္ထားေသာဒူးႏွစ္ဖက္ကို စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္လုပ္လိုက္၊ စိတ္မရွည္နိုင္သလိုလွုပ္ရွား၍ေနသည္။
အို..အိုး
အယ္ခူဝါးမ်က္လုံးေလးေတြဝိုင္းသြားသည္။
ဟင္.ဒါ.ဒါႀကီးနဲ႔
မရဲတရဲေလးၾကည့္ရင္း စိုးရြံ့စြာေမးလိုက္မိသည္။
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ကိုယ္ မနာေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ေပါင္ေလးကားေပးထား
ဟင့္.ဟင့္.ဒုကၡပါပဲ မလုပ္ပါနဲ႔လား
ရဲေဇာ္က ျပဲလန္နီရဲေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ရြစိစိျဖစ္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ဝေလးသို့ေတ့သြင္းလိုက္သည္။
ျဗစ္.အ
ဒစ္၀င္႐ုံမၽွျဖင့္ မနာေသာ္လည္း လန္႔ၿပီးေအာ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္လဲ အသားေလးမ်ားတုန္ေနသည္။ လီးဒစ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားသို့ နစ္၀င္႐ုံမၽွ၀င္သြားသည္ႏွင့္ လီးႀကီး ကို အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းအထက္ေအာက္ဆြဲေမႊပစ္လိုက္သည္။
အယၡဴဝါး၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ား တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္တုန္ခါေနၾကသည္။ နီေစြးေသာႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားဟကာ လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ယက္ေပးေနမိသည္။ ေစာက္ပတ္အ၀မွ လီးႀကီး၏အထိအေတြ႕အာ႐ုံမွာ အယ္ခူဝါး၏တစ္ကိုယ္လုံးဖိန္းရွိန္း၍ေန၏။
ျဗစ္..ႁပြတ္.
အ.အ..အီး
နာက်င္လိမ့္မည္ႀကိဳသိထား၍ အသက္ေအာင့္ထားသည့္ၾကားမွ အယ္ခူဝါးတစ္ကိုယ္လုံးဆတ္ကနဲတြန္႔သြားေအာင္ လီးႀကီးက ေဆာင့္၀င္သြားသည္။
အား.႐ြီး.နာတယ္.နာတယ္အိုး.အိုး
ရဲေဇာ္၏ ရင္ဘတ္ႀကီးကိုဆီး၍တြန္းထားလိုက္မိသည္။ နာက်င္ေသာေဝဒနာသက္သာေစရန္ အယ္ခူဝါးေျခႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ျဖဲကား၍ ခံသည္။ သို့ေသာ္ ေပါင္ျဖဲသေလာက္ ေစာက္ပတ္ကလိုက္ျပဲသည္မဟုတ္ေတာ့ လီးႀကီးက က်ဥ္းေျမာင္းက်စ္လစ္ေသာေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို့
ျပည့္ၾကပ္စြာ တိုး၀င္ေနေပသည္။
အားအား.နာလိုက္တာ..အ..အား
အယ္ခူဝါးမည္မၽွပင္နာက်င္ေစကာမူ ရဲေဇာ္ကေတာ့ တစ္ျပားသားမၽွမေလ်ာ့ေပ။ လီးႀကီးကို လိုးသြင္းျမဲလိုးသြင္းေနသည္။ လီးတစ္၀က္ ခန္႔၀င္သြားၿပီး တင္းၾကပ္နာက်င္ေသာေဝဒနာကိုခံစားေနရသည္။
အား..မရဘူးမရဘူးဝူးဝူးနာတယ္..နာတယ္.
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ အပ်ိဳေမွးေလးကအားတက္သေရာေရွ႕သို့တိုး၀င္လာေသာ လီးႀကီးထိပ္အားဆီးႀကိဳ၍ခုခံတြန္းလွန္ပိတ္ဆို့လိုက္သည္။
ထိုအေတြ႕ေၾကာင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာက်င္ျခင္းခံစားလိုက္ရရွာေသာ အယၡဴဝါးခမ္ာ တစ္အားေအာ္လိုက္ၿပီးမ်က္ရည္ေပါက္ေလးေတြစို့ထြက္ လာသည္။ အေျခအေနကိုသိလိုက္ေသာ ရဲေဇာ္ကလည္း ဒီအတားအဆီးကို ခ်ိဳးေဖာက္နိုင္ရန္အားယူၿပီး လီးကိုဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။
ျဗစ္.ေဖာက္..အေမလး.ေသပါၿပီ
လီးႀကီးမွာ သားအိမ္၀သို့တိုင္ေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလိုး၀င္သြားေတာ့သည္။ အယၡဴဝါးမြာ တစ္ခ်က္သာေအာ္လိုက္နိုင္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေကာ့ ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းပိတ္က်သြားသည္။ ေစာက္ေမွးပါးကို ထိုးေဖာက္ကၽြံ၀င္သြားေသာ လီးႀကီးႏွင့္အတြင္းသားႏုႏုေႏြးေႏြးေလးမ်ား ၾကည္ႏူးစြာဆုံ ေတြ႕မိသြားၾကေလသည္။ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေကာ့စင္းက်သြားသလို ေစာက္ဖုတ္ေလးကလဲ ေကာ့၍တက္လာသည္။ ရဲေဇာ္၏ လက္ႏွစ္ ဖကၠ အယၡဴဝါး၏ နို့ေလးႏွစ္လုံးကို ယုယုယယေလးဆုပ္နယ္ရင္း ေအာက္ပိုင္းကလီးႀကီးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို မညႇာမတာၾကမ္းတမ္းစြာလိုးေဆာင့္ေနေတာ့သည္။
ႁပြတ္.ဒုတ္..ဖြတ္ႁပြတ္.စြပ္.စြပ္.အင္း.အား..အင္း.ဟင္း.
အယ္ခူဝါးမ်က္ႏွာေလး ဘယ္ညာယမ္းခါ၍ေနသည္။ မဆန္႔မျပဲ၀င္ေနေသာ လီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးေတြက မနိုင္မနင္း ရစ္ပတ္ညႇစ္နယ္၍ေနသည္။
ႁပြတ္..စြပ္..ဒုတ္..ပလြတ္.ႁပြတ္.စြပ္.စြပ္
ရဲေဇာ္၏ ေဆာင့္အားျပင္းထန္သေလာက္ လီးႀကီးက အရသာေတြ႕ေနသလိုအယ္ခူဝါးမွာလည္းေစာက္ပတ္ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြနီရဲၿပီး တက္လာေပမယ့္ ရဲေဇာ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကာမေဇာက အျမင့္ဆုံးျဖစ္လာၾကၿပီး မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ ရဲေဇာ္ႏွင္အယ္ခူဝါးတို့မွာၿပိဳင္တူနီးပါးၿပီးသြားၾကေလေတာ့သည္။။ ။။
ထိုေန႔မွစ၍ရဲေဇာ္လဲအယ္ခူဝါးကိုစိတ္ထလာတိုင္းေခၚေခၚလိုးေတာ့သည္။ဖင္ကိုလဲလိုးသည္။ လီးလဲစုပ္ခိုင္းသည္။ မ်ိဳးစုံလုပ္ကာ ကာမအရသာခံစားေန ေပေတာ့သည္။
