ေရစုန္ မွာ ေလွႀကဳံ စီး

ထြန္းၿမိဳင္ က်ေနာ္ နဲ႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္း ။ က်ေနာ္ ဆည္ေျမာင္းမွာအလုပ္ဝင္ေတာ့ ပစၥည္းထိန္းဌာနမွာ အတူတူ က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အလယ္ပိုင္း ခ႐ိုင္ၿမိဳ႕ေလးပါ။ အဲ့ခ်ိန္က က်ေနာ္ေရာ ထြန္းၿမိဳင္ပါ အသက္၂၀ အ႐ြယ္ေတြဘဲ ရွိေသးတယ္။ ဆည္ေျမာင္းဌာနပစၥည္းထိန္းေတြဆိုေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္းလက္ဖ်ားနဲနဲေရစိုတာေပါ့။ ေအာ္ သူမ်ားအေၾကာင္းထက္ ကိုယ့္အေၾကာင္းေျပာျပအုန္းမွ ျဖစ္မယ္။ က်ေနာ့္နာမည္ သူရ အေဖမရွိေတာ့ဘူး။ အကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူရိန္ တဲ့။ က်ေနာ့္ထက္ ၅ ႏွစ္ႀကီးတယ္။ ၿမိဳ႕က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်လို႔ ဆံထုံးေနာက္ေယာင္ပါသြားတယ္။ သူ႔အမ်ိဳးသမီးက ေဈးထဲမွာ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ဖြင့္ထားေတာ့ သူလဲေဈးသည္ျဖစ္ေနၿပီေပါ့။ အေမကေတာ့ အသက္သိတ္မႀကီးေသးဘူး ၅၁ႏွစ္ဘဲရွိေသးတယ္။ အ႐ြယ္တင္လို႔ မထင္ရဘူး။ အေမ့ေတာင္လာရစ္ခ်င္သူရွိေနေသးတယ္ဗ်။

အသားျဖဴျဖဴ ဆံပင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မနိမ့္မျမင့္တဲ့ အရပ္ ရွိသင့္သမွ်အမို႔အေမာက္ အေကြ႕အေကာက္ေတြပိုင္ထားလို႔ ခုခ်ိန္ထိ ပုရိသ ေတြယိုင္ေနတာေပါ့။ အေဖဆုံးေတာ့ အေမကအ႐ြယ္ရွိေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ညီအကို ကိုငဲ့လို႔ ေနာက္တစ္ပင္မထူခဲ့ဘူး။ အကိုက ပညာေရးမွာ ပါရမီ မပါရွာဘူး ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ႏွစ္ဆက္အက်မွာ ပညာပါရမီမပါေပမဲ့ျမာ ပါရမီေတာ့အပါ။ ခု သူ႔မိန္းမနဲ႔ ခိုးေျပးလို႔ ႏွစ္ဘက္မိဘေတြ ကစီစဥ္ေပးလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္က အေမ႐ုပ္နဲ႔ အေဖ့အသားေရာင္အေမြခံလိုက္ရတယ္။ အေဖက အညာသားဆိုေတာ့အသားညိဳတယ္။ အရပ္ေကာင္းတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လဲ အသားညိဳညိဳ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ဗလ လဲေကာင္းၿပီး ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့သူေပါ့။ ဟဲဟဲ..ေၾကာ္ျငာဝင္ရေသးတယ္။ က်ေနာ္ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ တကၠသိုလ္ဆက္မတက္ဘဲနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းကိုအလုပ္ဝင္လိုက္တာ။ အဲ့ေခတ္ကဆယ္တန္းဆို စာေရးအလုပ္က အလြယ္တကူပါဘဲ။ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔ က်ေနာ္အလုပ္အတူဝင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားၾကတာ။ အစကေတာ့ တစ္ၿမိဳ႕ထဲေနေပမဲ့ မရင္းႏွီးၾကဘူး မရင္းဆို ထြန္းၿမိဳင္က တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ဘူးဗ် အရပ္အေခၚ ကုလား အိျႏၵိယအႏြယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္ေပါက္။ ကိုးကြယ္ေတာ့လဲ ခရစ္ယာန္ဗ်။ ဒီေတာ့ အစားလဲ မကြဲေလေတာ့ တ႐ုပ္ဆိုင္လဲ တူတူထိုင္ရတာမို႔ ပိုၿပီးရင္းသြားၿပီးႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ေတြျဖစ္လာၾကတယ္။

အဲ့လိုေနရာက ဒီေကာင္က မိန္းမခိုးေျပးပါေလေရာ။သူ႔မိန္းမက ၿမိဳ႕ေပၚကမဟုတ္ဘူး က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေက်း႐ြာေလး တစ္ခုက သူ႔ေကာင္မေလးကိုမေတြ႕ခင္က က်ေနာ္ထင္ထားတာ အညာသူဆိုေတာ့ က်ေနာ့္လို အသားညိဳမယ္လို႔။ ေဟာဗ်ာ ေတြ႕ေတာ့ တစ္ျခားစီဘဲ ေမာ္လၿမိဳင္သူလို႔ေျပာရင္ရတယ္။ အသားလဲ ျဖဴသလို ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလဲ ခပ္ျပက္ျပက္နဲ႔ ရင္ႀကီးသလို တင္လဲႀကီးတယ္။ ေျပာရရင္ သူ႔မိန္းမနဲ႔ သူ႔ကိုသေဘာမတူဘူးေလ သူ႔အိမ္ကေပါ့။ ဘယ္တူပါ့မလဲ ဘာသာကလဲျခားေနေသးတယ္။ အသက္ကလဲ ခုမွ၂၂ႏွစ္ တစ္အိမ္လုံးလဲ ေယာက္က်ားေလးက သူတစ္ေယာက္တည္းပါတာ။ အစ္မခ်ည္းေလးေယာက္ သူကအငယ္ဆုံးလဲျဖစ္ေတာ့ ခ်စ္ၾကအလိုလိုက္ၾကေပါ့။ ခုလိုမိန္းမယူလိုက္ေတာ့ အားလုံးစိတ္ဆိုးၿပီး ပစ္ထားလိုက္ၾကတယ္။ ဒီမွာ အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း က်ေနာ္။ သူဝန္ကို ကူထမ္းရေတာ့တာဘဲ။ ပထမဆုံးေနစရာရွာရၿပီ။လက္ထဲမွာကလဲ ဘယ္လိုဘဲ စိုတယ္ေျပာေျပာ ရရသုံးသုံးဆိုေတာ့ အထုအထယ္မရွိဘူးေလ။ ေနာက္ဆုံးရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုက ေလးခန္းတြဲတန္းလ်ားအခန္းေလးကို ငွါးလိုက္ရတယ္။ အခန္းေလးကက်ဥ္ေပမဲ့ ညားခါစဇနီး ေမာင္နံွအတြက္ကေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။

ခင္ေဆြသက္… ထြန္းၿမိဳင္ရဲ႕ မေဟသီ ၿမိဳ႕ေပၚကမဟုတ္ဘဲ ၿမိဳ႕နဲ႔မလွမ္းမကမ္းက ႐ြာေလးဆီကေပမဲ့ အစ္မျဖစ္သူ ခင္ေမသက္အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ အစ္မရဲ႕အေဖၚလဲျဖစ္ ကိုယ္တိုင္လဲေတာ အလုပ္ေတာင္အလုပ္ မလုပ္ခ်င္လို႔ အစ္မနဲ႔လိုက္ေနေတာ့ ၿမိဳ႕ သူေတြလိုဘဲ အဆင္အျပင္တတ္ေတာ့ နဂိုရ္ ရွိလို႔ နဂိုင္းထြက္တယ္ဆိုဆို ၾကည့္လို႔ရႈလို႔ေကာင္းတယ္။အရပ္ေလးပုတာကလြဲလို႔ ရင္ေတြ တင္ေတြက ၉ မဟုတ္ေတာင္ နဲနဲဘဲေလ်ာ့မယ္။ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔ ခင္ေဆြသက္တို႔က ေရစက္ပါတယ္။ၿမိဳ႕မွာႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲ ဘုရားပြဲတစ္ခုရွိတယ္။ ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ ရက္ရွည္ဘုရားပြဲ။ အဲ့ပြဲကိုလာတဲ့ ခင္ေဆြသက္နဲ႔ ထြန္းၿမိဳင္တို႔ ဆုံၾကၿပီးႏြယ္ကုန္ရာက ေနာက္ဆုံးခိုးေျပးသည္ထိ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔ခိုးေျပးခ်ိန္မွာ ခင္ေဆြသက္က သူ႔အစ္မအိမ္ကေန႐ြာျပန္ေနတဲ့ အခ်ိန္။ ႐ြာကေနလိုက္ေျပးလာတာမို႔။ ျပန္အပ္ၾကေတာ့လဲ ႐ြာကသူ႔အေမဆီမွာပဲျပန္အပ္ၾကတယ္။ သူတို႔မွာကအေဖမရွိေတာ့ဘူး။ အေမမုဆိုးမ နဲ႔ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ဘဲအိမ္မွာက်န္တယ္။

ခင္ေဆြသက္အထက္က ခင္ေဝသက္။ ခင္ေဝသက္ အထက္ကမွ ခင္ေမသက္။ ခင္ေမသက္အထက္က အစ္ကိုႀကီး သိန္းေအာင္။ အစ္ကိုႀကီးက အသက္၂၆။ အားလုံးႏွစ္ႏွစ္ႀကီး ႏွစ္ႏွစ္ငယ္ေတြ။ သူတို႔အေဖ ပိုးထိၿပီးဆုံးသြားေပလို႔ဘဲ။ ေနာက္မို႔ဆို ဘယ္ေလာက္တန္းစီေနမယ္ မသိဘူး။ အကိုႀကီး သိန္းေအာင္ ကလြဲလို႔ညီမသုံးေယာက္လုံး ခုေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီေပါ့။ ခင္ေဝသက္ကလဲ စစ္သားနဲ႔ အေၾကာင္းပါလို႔ ပဲခူးဘက္ကတပ္ရင္းတစ္ခုမွာ။ အေမျဖစ္သူ ေဒၚခင္ေလးက အသက္ ၅၃ ဆိုေတာ့ အ႐ြယ္က ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္။ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ဆိုတာက အိမ္ေထာင္ျပဳတာေျပာတာ။ ျပဳရဖို႔က်ေတာ့လဲ အသက္ႀကီးေနသလိုလို။ မျပဳျပန္ဘူးဆိုေတာ့လဲ အခ်ိဳးအစား ပစၥည္းပစၥယေတြကေကာင္းတုန္း။ ထားပါေတာ့။ အဲ့ဒါေတြ ခင္ေဆြသက္တို႔႐ႊာေလးမွာဘဲ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး မဂၤလာ ပြဲေလးလုပ္လိုက္တယ္။ အစ္မေတြေတာင္လာဖို႔မဖိတ္ႏိုင္ဘူး။ အေမနဲ႔အစ္ကိုတို႔နဲ႔ပဲ ၿပီးလိုက္ရတယ္။ မဂၤလာပြဲၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ျပန္လာ။ ငွါးထားတဲ့ အိမ္ခန္းေလးမွာ လိုအပ္တဲ့ အိမ္သုံးပစၥည္းေတြ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေျပးလႊားလို႔ဝယ္ရ။ အိမ္ခန္းေလးကိုလဲ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ျပင္ရဆင္ရေပါ့။ ေလးခန္းတြဲမွာ ရလိုက္တာက အလယ္ခန္း။ ဧည့္ခန္းသေဘာတစ္ခန္းနဲ႔ အိပ္ခန္းကတစ္ခန္း။ အေနာက္ဖက္အဖီခ်ၿပီး ထမင္းခ်က္ဖို႔မီးဖို ေခ်ာင္သေဘာ ၅ေပခန္းေလးကတစ္ခု။ ညားခါစလင္မယားေတာ့ ေနေပ်ာ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ကကန႔္လန႔္ပါေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ သင္ျဖဴးခင္းအိပ္လိုက္ရတာေပၚ။ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့လဲ လင္မယားႏွစ္ေယာက္က ေပးမျပန္ဘူး။ ညစာစားၿပီး ခဏတစ္ျဖဳတ္စကားထိုင္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ထြန္းၿမိဳင္က သူ႔မေဟသီကို အိပ္ခန္းဝင္ဖို႔ မ်က္ရိပ္ျပေနၿပီ။ ခင္ေဆြသက္ကေတာ့ အားနာလို႔ “အကိုကလဲအေစာႀကီးရွိေသးတယ္ အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား ကိုသူရႀကီးအားနာစရာ ပ်င္းေနမွာေပါ့” တဲ့။ အာ့ကိုဘဲ ထြန္းၿမိဳင္က “ပ်င္းရင္ေခ်ာင္းၾကည့္ပေစကြာ” တဲ့။ ေတာ္ေတာ့ဆိုးတဲ့လူ ခင္ေဆြသက္ဆို ရွက္လို႔မ်က္ႏွာေတြနီလို႔ေပါ့။ က်ေနာ့္ကလဲအလိုက္သိစြာဘဲ မေဆြသြားလိုက္ပါ က်ေနာ္လဲေျပးရလႊားရနဲ႔မို႔ ေစာေစာဘဲ အိပ္ခ်င္ေနတာ လို႔ေျပာလိုက္ရတယ္။ ဒါေတာင္မွ ထြန္းၿမိဳင္က “အဲ့သလိုသိတတ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းထဲမွာ မင္းကိုအ ခ်စ္ဆုံး” လို႔လုပ္ေနလို႔။ ” ငါ့မခ်စ္နဲ႔ဟေကာင္ မင္းမိန္းမသာ မင္းဝေအာင္ခ်စ္ ” လို႔ေျပာလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္လဲ အိမ္မျပန္ျဖစ္ဘူး။ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔က တစ္ဌာနထဲဆိုေတာ့ ႐ုံးတက္႐ုံဆင္းလဲ ဖယ္ရီနဲ႔ အတူတူမို႔ သူတို႔အသားက်တဲ့အထိေနေပးမယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ သိတဲ့အတိုင္းေပါ့။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု တည္ၿပီဆိုရင္ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းကလဲ မကုန္ႏိုင္မခမ္းႏိုင္ ဟိုဟာေလးလိုေသးတယ္။

ဒါေလးလိုေသးတယ္နဲ႔ယုတ္စြအဆုံး အက်ီခ်ႋတ္ဖို႔ လြယ္အိတ္ခ်ိတ္ဖို႔ သံငုတ္ကေလးေတြ႐ိုက္ဖို႔ေတာင္ အခန္းနီးခ်င္းနားက တူငွါးရ သံမရွိလို႔ေျပးဝယ္ရ။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ က်ေနာ္က ကြၽန္ဝယ္ရာ အဆစ္ပါေနတဲ့အျဖစ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ကူညီေပးရတာမို႔ပင္ပန္းတယ္လို႔လဲမထင္ပါဘူး။ မခ်က္တတ္ခ်က္တတ္နဲ႔ ခ်က္ေကြၽးတဲ့ အိမ္ရွင္ မလက္သစ္မေဆြရဲ႕ လက္ရာကို သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က်ိတ္မွိတ္ ၿမိဳခ်ၿပီး “ငါ့အလွည့္က် အက်င့္ရေအာင္ခုထဲက က်င့္ထားတာကြ” လို႔ေျပာၿပီး သုံးေယာက္သား ရီၾကေမာၾက။ က်ေနာ့္အဝတ္ေတြေတာင္ လဲစရာမရွိလို႔ အိမ္ေျပးယူေတာ့ အေမက ” မိန္းမယူတာ နင္မ်ားလား” လို႔ စ ေနေသးတယ္။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပါ့။ ထြန္းၿမိဳင္မိန္းမယူထဲက က်ေနာ္အိမ္မကပ္တာ။ တစ္ခုဘဲဆိုးတယ္။ ညအိပ္ခ်ိန္ သူတို႔လင္မယားကလဲ ညားခါစဆိုေတာ့ ခ်စ္စခန္းဖြင့္တာက မီးကုန္ယမ္းကုန္ ။ မေဆြချမာလဲ အသံမထြက္ေအာင္ ႀကိတ္မွိတ္ေနရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး မေအာင့္အဥ္းႏိုင္လို႔ ထြက္လာရင္ အဲ့အသံက က်ေနာ့္ရင္ကိုအဆုံးအစမဲ့ ကိုင္လႈပ္ခံရသလိုဘဲ။ က်န္တဲ့ အင့္အင့္ အ အ နဲ႔ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ေတြကေတာ့ ေဘးအခန္းက လူေတြကေတာင္ မနက္ဆို ညကသံစုံတီးဝိုင္းက ၿမိဳင္တယ္လို႔ စ ၾကတယ္။ တန္းလ်ားေနရင္ လိင္ကိစၥအရွက္ကုန္တယ္ဆိုတာ ခုမွနားလည္ေတာ့တယ္။

တစ္ေန႔တစ္ရက္မဟုတ္ေလေတာ့ ဘယ္သူကထိန္းႏိုင္ပါ့မလဲ။ ေနၾကထိုင္ၾကေတာ့လဲ နံရံေလးဘဲ ျခားၿပီးျခားတဲ့နံရံေလးကလဲ သစ္သား။ ေတာ္ေသးတယ္ ထရံဆိုရင္ေတာ့ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ဒိုးယိုေပါက္ျဖစ္ေလာက္တယ္။ ေလလည္ရင္ေတာင္ ၾကားေနရေတာ့ ဆီးခုံ႐ိုက္သံကိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့။ မေဆြလဲ အစကေတာ့ ရွက္ေနေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ျဖစ္လာေတာ့လဲ အေရထူသြားရွာၿပီေပါ့။ သူတို႔ကအေရထူေပမဲ့ လူပ်ိဳလူလြတ္ က်ေနာ့္မွာ တစ္ခါတစ္ေလ အျပင္မ ထုတ္ရလို႔ ေအာင့္ေတာင္ေနတယ္။ အဲ့ေတာ့လဲ အေအာင့္မခံေတာ့ဘဲ သူတို႔စခန္းသြားခ်ိန္မွာအိမ္သာေျပးလို႔ လက္စာေကြၽးရင္ ျပႆနာရွင္းေနရတယ္။ တစ္ေန႔ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ထြန္းၿမိဳင္တို႔အိမ္ခန္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေယာက္်ားေလးခေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မေဆြက သူ႔အစ္မႀကီးမခင္ ေမသက္နဲ႔တူေလး သက္ေနာင္လို႔ မိတ္ဆက္ေပးလာမွ မေဆြအရင္က လိုက္ေနတဲ့ အစ္မမွန္းသိရတယ္။ မေဆြသာမိတ္မဆက္ေပးရင္ မေမကို ညီအစ္မလို႔ဘယ္လိုမွမသိဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မေမက အရပ္၅ေပ၅ေလာက္ကိုရွိတာ ညီအစ္မျဖစ္ၿပီးအဲ့လိုကြာတာ။ ေနာက္မွမေဆြေျပာျပတာက မေမက အေဖတူတာတဲ့ အေဖက ပထန္စပ္တယ္ေျပာတယ္။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႀကီးတဲ့။ အေဖ့အေမြရထားလို႔ ထင္တယ္ မေမမ်က္ႏွာေပါက္ကလဲပဲ အိျႏၵိယႏြယ္ပုံေပါက္တယ္။ ခါးသိမ္ၿပီးေအာက္ဖက္ကို ကားၿပီး ဆင္းသြားတဲ့ တင္သားေတြက ပုရိသေတြလည္ျပန္ၾကည့္မိရတဲ့အထိ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါေပတယ္။ မေမရဲ႕အထူးျခားဆုံးကမ်က္လုံးဘဲ။ မေမအၾကည့္က ၾကာပါတယ္ေျပာရမလားပဲ။ သူ႔အၾကည့္က လူကိုဖမ္းစားႏိုင္တယ္။

ေ႐ႊရင္အစုံကလဲ သားေကာင္းမိခင္ပီသစြာ ဝင့္ဝင့္ထည္ထည္။ မေမကိုျမင္လိုက္တဲ့ခဏ က်ေနာ့္ရဲ႕စစ္ တမ္းေကာက္ခ်က္ဆိုပါေတာ့။ မေမတို႔သားအမိေရာက္လာေတာ့ က်ေနာ္အိမ္ျပန္အိပ္ရၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ႐ုံးကအျပန္ဆိုရင္ေတာ့ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔အတူတူလိုက္ၿပီး ညစာစားၿပီးမွ အိမ္ျပန္တယ္။ မေမသားေလး နဲ႔လဲခင္ေနၿပီ။ ေမာင္ေအာင္ထက္ကေလးႏွစ္သားေပမဲ့ စကားလဲတတ္သလို က်ေနာ့္လိုဘဲ ပန္းခ်ီဝါသနာပါလို႔ ပိုၿပီးခင္ေနမိတယ္။ ညေနထမင္းစားၿပီး မျပန္ခင္ ေအာင္ထက္ေလးကို ပန္းခ်ီသင္ေပးရတာ က်ေနာ့္အလုပ္။ မေမေရာက္လာမွ က်ေနာ္တို႔လဲ ထမင္းၿမိန္ေတာ့တယ္။ မေမက အခ်က္အျပဳတ္ေတာ္တယ္။ မေဆြကိုေတာင္ မေမနားကေနသင္ထားလို႔ေျပာရေသးတယ္။ မေမက အရင္အိမ္လိုက္ေနတုန္းကလဲ သင္ေပးတယ္ သူက ပ်င္းလို႔မသင္တာလို႔။ က်ေနာ္ကလဲ “အဲ့တုန္းကအပ်ိဳေလ မသင္လို႔ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အခုကအိမ္ေထာင္က်ေနၿပီ သင္ကိုသင္ရေတာ့မယ္” လို႔။ အဲ့လိုေျပာေတာ့ မေမကရီၿပီး သူ႔ညီမကိုဘဲ ၾကည့္ေနတယ္။

မေဆြကေတာ့ သူ႔ေျပာရပါ့မလားဆို ႏႈတ္ခမ္းစူလို႔ေပါ့။ “ခုမွမေမလာလို႔ အရင္က ေဆြ ခ်က္ေကြၽးတာဘဲစားေနၿပီးေတာ့” လို႔ ေျပာတယ္။ မေဆြကအဲ့လိုဘဲ စကားေျပာရင္ ေဆြ က ေဆြ ကနဲ႔သူ႔ကိုယ္သူနာမ္စားေလးနဲ႔ ေျပာတတ္တာ။ က်ေနာ္ကလဲ စကားကိုအႏိုင္ယူၿပီး အဲ့ဒါကေတာ့ဟာမစားရင္ ငတ္မွာမို႔စားရတာ ႀကိဳက္လို႔မွ မဟုတ္တာ ဆိုေတာ့။ “မွတ္ထားပါ မေမ မရွိေတာ့မွေတြ႕မယ္” တဲ့။ “ဟ မေတြ႕ေအာင္ခုထဲက သင္ထားဖို႔ေျပာေနတာ” ဆိုေတာ့။ “မသင္ဘူး မႀကိဳက္မစားနဲ႔” တဲ့။ ” ဪခုေတာ့ ေက်းဇူး ကန္းၿပီလား သူတို႔ယူထဲက လိုက္ဒုကၡခံခဲ့ရတာကို” ဆိုေတာ့မွ။ “ဟာ ကိုသူရ ကလဲ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး” လို႔ျပန္ၿပီး ေလ်ာ့သြားတယ္။ အႏိုင္ရသြားတဲ့ က်ေနာ္ကလဲသြားႀကီးၿဖီးလို႔ မေမကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားအႏိုင္လုေနတာကို ၿပဳံးလို႔ဘဲၾကည့္ေနတယ္။ မေမ မေဆြတို႔ဆီဘာလို႔လာသလဲဆိုတာ ေနာက္မွထြန္းၿမိဳင္ ေျပာျပလို႔သိရတယ္။ မေမနဲ႔သူ႔ေယာက္်ား တရားဝင္ ကြာရွင္းလိုက္ၾကၿပီတဲ့။ မေမတို႔မွာ ေလးႏွစ္သား ေမာင္ေအာင္ထက္ဘဲ ရွိတာ။ ကြာရွင္းေတာ့ လက္ရွိပစၥည္းဥစၥာေတြကို မေမနဲ႔သားကိုေပးခဲ့ၿပီး သူ႔ေယာက္်ားကေတာ့ ဇာတိျဖစ္တဲ့ၿမိတ္ကိုျပန္သြားခဲ့တယ္ေျပာတယ္။

မေမေယာက္်ားက စက္ျပင္ဆရာ ကားေတြျပင္သလို အဂ်ၤင္မွန္သမွ်လဲျပဳျပင္ႏိုင္တယ္။ စီးပြားလဲျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားဘက္ကိုအာ႐ုံစိုက္ေနေတာ့ အိမ္ ေထာင္ေရးဘက္မွာ လစ္ဟင္းလာတယ္။ ေသြးသားဆူေဝေနခ်ိန္ အလွအပကလဲ ျပည့္ေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ပန္းကိုေကာက္သူလဲ ရွိခဲ့တယ္ေလ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခိုးစားရင္းကေန အရွိန္မသတ္ႏိုင္ေတာ့ လင္နားကိုေပါက္ၾကားခဲ့ေတာ့ လူ႐ိုးျဖစ္တဲ့ လင္သားလဲအရွက္ပိုၿပီး တရားဝင္ကြားရွင္းလို႔ အေဝးကို ေရွာင္ေျပးခဲ့တယ္။ မေမနဲ႔ျဖစ္တဲ့သူလဲ တကယ္ကြဲၾကကြာၾကေတာ့ မေမကိုယူရင္ အေျပာခံရမွာေၾကာက္တာမို႔ သူလဲ တျခားေျပးသြားခဲ့တယ္။ က်န္ရစ္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြနဲ႔ ႐ြာမွာဆိုင္ကႏၷားဖြင့္လို႔ မေမကေတာ့ မေၾကာင့္မၾကမေတာင့္မတ ေနႏိုင္ပါတယ္။ ခုလဲ ဆိုင္ကအေမနဲ႔လက္လြဲလို႔ရလို႔ ညီမဆီအလည္အပတ္လာခဲ့တာ။ အဲ့မွာ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့တာဘဲ။ က်ေနာ္နဲ႔ထြန္းၿမိဳင္က လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ မၾကာခဏညေန ထမင္းမစားခင္ အေသာက္အစားေလးလုပ္ေလ့ရွိတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဝိုင္းစၿပီဆိုရင္ မေမက အျမည္းလုပ္ေပးတတ္တယ္။ ၿပီးရင္ ေဘးကေန မေမေရာ မေဆြပါ အျမည္းစား စကားေျပာနဲ႔ဝိုင္းကိုစည္ေစတာေပါ့။ အရက္မေသာက္တဲ့အခ်ိန္က မေမ ခႏၶာကိုယ္ကို ခိုးၾကည့္ၿပီး အရက္ဝင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း မ်က္စိကိုအစာေကြၽးေတာ့တာဘဲ။ မေမကလဲ က်ေနာ့္အၾကည့္ေတြကို သိေပမဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔ အၾကည့္ခံသလို သြားတဲ့လာတဲ့အခါ ပိုေတာင္လႈပ္တယ္လို႔ ထင္တာပဲ။ မူးလာၿပီဆို ထြန္းၿမိဳင္ကလဲ က်ေနာ္တို႔ေရွ႕တင္ သူ႔မိန္းမမေဆြကို ဖက္လိုဖက္ နမ္းလိုနမ္း။ မေဆြကေတာ့ ရွက္တာမို႔ “ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အစ္မေရာ ကိုသူရေရာ ရွိေနတာ အားနာစရာႀကီး” လို႔ ေျပာရွာပါတယ္။ သေကာင့္သားထြန္းၿမိဳင္က ဘာေျပာတယ္ထင္လဲ။ “နင့္အစ္မ က႐ိုးေနပါၿပီဟာ ဟိုေကာင္သူရကလဲ ငါတို႔အိပ္တာေတာင္ အၿမဲေခ်ာင္းေနမယ့္ေကာင္” တဲ့။ မေဆြက “ကိုကေတာ့ေျပာေလဆိုးေလဘဲ ” တဲ့။ အဲ့လိုေျပာတဲ့အခါ မေမကိုၾကည့္ရင္ သူကလဲက်ေနာ္ကိုၾကည့္ေနတတ္တယ္။ ၿပီးသူ႔အၾကည့္မွာက ရာဂ အေငြ႕ေတြေဝေနသလိုဘဲ။ က်ေနာ္ကလဲ အားမနာပါးမနာ သူ႔ရဲ႕ထြားက်ိဳင္းတဲ့ႏို႔အုံႀကီးေတြကို အာသာငမ္းငမ္းၾကည့္မိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မေမ အျမည္းကုန္လို႔ ထပ္လုပ္တဲ့အခါ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲအထိ လိုက္ၿပီး ကူသလိုလိုနဲ႔ မေမရဲ႕တင္သား ရင္သားေတြကို မေတာ္တဆလိုလိုနဲ႔ထိမိေအာင္ ပြတ္မိေအာင္လုပ္ေတာ့တာ။ အဲ့လိုထိမိရင္ ႏူးညံ့အိစက္တဲ့ အေတြ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္ညီငယ္ကအတြင္းခံမဝတ္ထားေလေတာ့ ပုဆိုးေရွ႕မွာ တေငါေငါျဖစ္ေနတယ္။

အဲ့လိုေငါေနတာကို မေမခိုးၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနတာကိုလဲေတြ႕ေနရတယ္။ ထြန္းၿမိဳင္တို႔ လင္မယားမ်က္ႏွာနဲ႔မို႔ က်ေနာ္အတတ္ ႏိုင္ဆုံးထိန္းပါတယ္။ တစ္ရက္ကေတာ့ ၾကက္ဥေၾကာ္ၿပီးလို႔ ပန္းကန္ထဲ ကုန္းထည့္ေနတဲ့ မေမရဲ႕ေနာက္မွာရွိေနတဲ့ က်ေနာ္။မေမရဲ႕ကုန္းေပးသလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္ႀကီးကိုျမင္ၿပီး စိတ္လြတ္သြားၿပီး အေနာက္ကေနေငါေနတဲ့ ညီေလးကို မေမဖင္ၾကားထိုးထည့္လိုက္မိေတာ့ အို ဆိုၿပီးဖင္ေလးေကာ့သြားၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လို႔ က်ေနာ္ကို နခမ္းကိုက္ျပတဲ့ မေမကိုဆြဲဖက္လို႔ နခမ္းကိုငုံခဲလို႔ စုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့။ ပထမအလစ္မိၿပီး က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အစုပ္ခံေနၿပီးမွ သတိလဲဝင္ေရာ အတင္း႐ုန္းၿပီး “အာ မလုပ္နဲ႔ေလ ” ဆိုၿပီးက်ေနာ္စုပ္ထားတဲ့ သူ႔နခမ္းကို လက္ခုံနဲ႔သုတ္ေနတယ္။ က်ေနာ္လဲ ျပန္ၿပီးစိတ္ကိုထိန္းလို႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ေန႔က ဝိုင္းမွာသူနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံတိုင္း နခမ္းစုပ္တဲ့ပုံလုပ္ျပသလို သူကလဲ နခမ္းကိုက္ မ်က္ေစာင္းထိုးျပန္လုပ္ျပတယ္။ စားေသာက္ၿပီးရင္က်ေနာ္က ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္။ က်ေနာ့္အိမ္ကရပ္ကြက္တစ္ခုျခားတယ္ေလ။ စက္ဘီးနဲ႔ျပန္တယ္။ မနက္က်စက္ဘီးစီးလာ။ ထြန္းၿမိဳင္အိမ္မွာထား။ ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္႐ုံးကဖယ္ရီနဲ႔ အလုပ္တက္။ အလုပ္ဆင္းေတာ့လဲ ဖယ္ရီနဲ႔ျပန္ ထြန္းၿမိဳင္အိမ္မွာ ညစာစားေသာက္ၿပီးမွ အိမ္ကိုျပန္တယ္။ မေမသား ေအာင္ထက္ေလးနဲ႔ကလဲ ေတာ္ေတာ္ကိုရင္းေနၿပီ။ မေမကလွတယ္ ေတာင့္တယ္ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တကယ္လက္တြဲဖို႔က်ေတာ့ မရဲဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ရာဇဝင္ျပန္ၾကည့္ရင္ ၿခံခုန္ခဲ့ဘူးတယ္။ ခုန္ခဲ့လို႔လဲခုလို တစ္ခုလပ္ဘဝေရာက္တာဘဲေလ။ အဲ့မိန္းမမ်ိဳးကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ေတာ့ လက္မတြဲရဲတာ အမွန္။ ဒါေပမဲ့ မေမအလွကိုေတာ့ခံစားခ်င္တယ္။

မေမအလွကလဲ စြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းတယ္ဗ်ာ။ အဲ့ေန႔က စေန႐ုံးပိတ္ရက္ အိမ္မွာ အေမနဲ႔ မနက္အေစာမုန႔္ဟင္းခါးစားၿပီး ထြန္းၿမိဳင္တို႔အိမ္ကို စက္ဘီးနဲ႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေဈးနားေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေအာင္ထက္ ေလးပူဆာထားတဲ့ ပုံဆြဲစာအုပ္ေလးနဲ႔ ပုံဆြဲခဲတံကို အမွတ္ရတာနဲ႔ဝယ္လိုက္ေသးတယ္။ ထြန္းၿမိဳင္တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ မေဆြနဲ႔ထြန္းၿမိဳင္တို႔က အဝတ္အစားသစ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါေတြ ေတာက္ေနတာမို႔ “ဟ ဘယ္လိုလဲဟ အေရာင္အဆင္းေတြ ဝင္းေနပါလား” ဆိုေတာ့ ထြန္းၿမိဳင္က “ေအး မင္းေရာက္လာတာ အေတာ္ဘဲ မေမတို႔သား အမိ အေဖၚရၿပီေပါ့ ငါနဲ႔ေဆြက ငါတို႔အိမ္သြားမလို႔ကြ ဟိုေန႔က ဦးေလးေမာင္နဲ႔ အမွာပါးလိုက္တယ္ အိမ္လာအုန္းလို႔” ဆိုၿပီး ထြန္းၿမိဳင္ေျပာလာေတာ့ သူတို႔လင္မယားအတြက္ ဝမ္းသာမိပါတယ္။ မိဘဆိုတာ အစက ဘယ္ေလာက္စိတ္ဆိုးဆိုးေလ ေနာက္က်ေတာ့ ေက်နပ္ရ ခြင့္လႊတ္ရၿမဲမဟုတ္လား။ “ေဟ ဒါဆိုအေျခေနေကာင္းလာၿပီေပါ့ကြ” လို႔က်ေနာ့္အေျပာကို ထြန္းၿမိဳင္က ေခါင္းၿငိမ့္ေထာက္ခံရင္း “အာ့ေၾကာင့္ငါတို႔လင္မယား သြားမလို႔ မင္းက မေမတို႔ကို အေဖၚလုပ္ေပးလိုက္ကြာ” ဆိုေတာ့ “ေအးပါကြာ မင္းတို႔သြားစရာရွိတာသာ သြားပါ” လို႔တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။

ထြန္းၿမိဳင္နဲ႔ မေဆြတို႔သြားေတာ့ က်ေနာ္က ေအာင္ထက္ေလးကို ပုံဆြဲစာအုပ္နဲ႔ ပုံဆြဲခဲတံ ေပးလိုက္ေတာ့ သူလိုခ်င္ရာကလို႔ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေအာင္ထက္ေခါင္းကို ပြတ္လိုက္ၿပီး ကဲ ေက်နပ္ၿပီလား လို႔ေမးေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ လို႔ေခါင္းၿငိမ့္ေျဖရင္း ဦးပုံဆြဲျပအုန္းဆိုတာနဲ႔ သူ႔ကို ပုံေလးေတြဆြဲျပေနရတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ေအာင္ထက္ ပုံဆြဲေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲမသိဘူး။ မေမက “သူရေရ မင္းတူအလိုလိုက္ေနရင္ ေနကုန္သြားလိမ့္မယ္ ေတာ္ေတာ့ လာ ဒီမွာ မေမလက္ဘက္သုပ္ထားတယ္ လာစားအုန္း” တဲ့။ အဲ့ေတာ့မွ က်ေနာ္လဲၾကမ္းျပင္မွာ ကုန္းၿပီးပုံဆြဲေနရာက ခါးကိုဆန႔္လို႔ “ကဲထက္ေအာင္ သားဘာသာဆြဲေတာ့ေနာ္” ဆိုၿပီး မေမ အနားကပ္ထိုင္လို႔ လက္ဘက္ခြက္ဆြဲယူၿပီး လက္ဘက္တစ္ဇြန္း ႏွစ္ဇြန္း ေကာက္ဝါးလိုက္တယ္။ “ေကာင္းရဲ႕လားသူရ မေမပုဇြန္ေျခာက္ေလးပါ ထည့္သုပ္ထားေပးတယ္” လို႔အေျပာကို “ေကာင္းတယ္မေမ မေမက တကယ္ေတာ္တယ္” ေျပာေတာ့ “မေျမႇာက္နဲ႔ ခုလဲစားေနရတာဘဲ ဘာစားခ်င္လို႔လဲ” လို႔ မေမေျပာမွ မေမကိုေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးတင္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုေတာ့ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နခမ္းနီဆိုးၿပီး လည္ဟိုက္ ဘေလာက္အက်ီကၤ ရင္သားတစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ကိုလွစ္ ျပထားသလိုဘဲ သင္းပ်ံ႕တဲ့ကိုယ္သင္းနံ႔ကလဲ စိတ္ကိုႏိူးၾကားေစျပန္တယ္။

“မေမ ကက်ေနာ္စားခ်င္ရင္ ေကြၽးမွာလား ” ဆိုေတာ့ မေမကၿပီ တီတီအၿပဳံးနဲ႔ “သူရက ဘာစားခ်င္လို႔” ဆိုၿပီးေမးလာေတာ့ က်ေနာ္လဲ အရဲစြန႔္ၿပီး မေမကိုစားခ်င္တာ လို႔ေျပာခ်လိုက္တယ္။ မေမက ေခါင္းငုံ႔သြားၿပီး “ဟာ သူရကလဲ ” လို႔မပြင့္တပြင့္ေျပာလာေတာ့ အေျခအေနေကာင္းၿပီ ဆိုတာ သိတာမို႔ မေမလက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဖမ္းကိုင္ၿပီး ” ေကြၽးမယ္မဟုတ္လားဟင္ ” ဆိုေတာ့ “မသိဘူးကြာ ဘာေတြေျပာမွန္း” လို႔မေမကျပန္ေျပာတယ္။ လူပ်ိဳလက္ဝက္ၿမီးတဲ့ က်ေနာ္လဲ မေမကိုဆြဲဖက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ေဆးဆိုးထားတဲ့ နခမ္းကိုဆြဲနမ္းလိုက္မိေတာ့ ခ်ိဳအီအီအနံ႔နဲ႔ လွ်ာမွာနခမ္းနီအရသာကိုခံစားလိုက္ရတာေပါ့။ မေမက “ဟာ ဧည့္ခန္းႀကီးမွာ ” လို႔ ေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္လဲ မေမကိုဆြဲထူလို႔ ထြန္းၿမိဳင္တို႔ လင္မယားအိပ္ခန္းထဲ ဆြဲသြင္းတဲ့အခါ ဟန္ေဆာင္႐ုန္းရင္း ကန္ရင္းဘဲ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ သြားပါေတာ့တယ္။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထြန္းၿမိဳင္တို႔ လင္မယားအိပ္တဲ့အိပ္ရာဆီကို ဆြဲလွဲလိုက္ေတာ့ မေမကအလိုက္သင့္ ပက္လက္ကေလးအိပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္လဲ ေျခဖ်ားကေန မေမရဲ႕ထမိန္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မေမကလဲကြၽတ္လြယ္ေအာင္ ဖင္ကိုႂကြေပးတာမို႔ မေမေအာက္ပိုင္းက အခံမဝတ္ထားတာေၾကာင့္ မိေမြးအတိုင္း ဖေမြးအတိုင္းျဖစ္လို႔ေပါ့။

က်ေနာ္လဲ နာမည္ကသာလူပ်ိဳ တာဝန္ကလဲ ပစၥည္းထိန္းရယ္မို႔ ရန္ကုန္႐ုံးခ်ဳပ္ကို ပစၥည္းထုတ္သြားရင္ အႀကံအဖန္နဲ႔ ေရလွ်ံေနတာမို႔ ကိုယ္တည္းတဲ့ တည္းခိုခန္းမွာကို တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမ႐ိုးေအာင္ စခန္းသြားေနၾက။ ခု မေမရဲ႕ေစာက္ပတ္မ်ိဳးမျမင္ဘူးေသးဘူး။ မေမက ဆံပင္ကေကာင္းသလို ေစာက္ပတ္အေမႊးကလဲ သန္ခ်က္ အေမႊးေတြဖုံးေနလို႔မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစိကေတာ့ လက္မေလာက္ျပဴးၿပီးအေပၚ ခြၽန္ထြက္ေနတယ္။မေမ ဘယ္ေလာက္ဆာေနသလဲမသိပါဘူး။ က်ေနာ္ေတာင္ မႏူးမဆြရေသးဘဲ ေစာက္ပတ္ဝမွာအေရစိုလို႔ေနၿပီ။ က်ေနာ္ ၿဖဲၾကည့္ေတာ့ နခမ္းဝမွာသေျပသီးမွည့္ေရာင္လိုက္ေနၿပီး အထဲကအတြင္းသားေတြကေတာ့ နီလို႔ရဲလို႔က်ေနာ္သူ႔ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ မေမတစ္ေယာက္မ်က္စိစုံမွိတ္လို႔ က်ေနာ္ဘာလုပ္လုပ္ၿငိမ္ေနမယ္ဆိုတဲ့ပုံ။ က်ေနာ္လဲ မေမ ေစာက္ပတ္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနမိတယ္။ မေမေစာက္ပတ္ ကြဲေၾကာင္းႀကီးကလဲ ေတာ္ေတာ္ရွည္တယ္ဗ်ာတစ္ထြာေလာက္ေတာင္ရွိမလားဘဲ။ ႏွာထန္သေလာက္ပစၥည္းကလဲ ေကာင္းေနျပန္တယ္။ အားရစရာႀကီးေပါ့။ က်ေနာ့္လဲဂ်ာဖို႔ေတြ ဘာေတြသတိမရေတာ့ဘူး။ အျမန္ဆုံးမေမထဲသြင္းဖို႔ဘဲက်ိဳးစားတာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ခါးကပုဆိုးကို ေခါင္းကေက်ာ္လို႔ခြၽတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ပုဆိုးခြၽတ္တာသိတဲ့ မေမက က်ေနာ့္လီးဆီကို ခိုးၾကည့္တာ က်ေနာ္သိတယ္။ သူအၾကည့္မွာတပ္မက္မႈေတြ ဆာေလွာင္မႈေတြနဲ႔ မ်က္လုံးကအေရာင္ေတာက္ေနတယ္။

အဲ့ဒါကိုေတြ႕တဲ့က်ေနာ္ ပိုလို႔ထန္လာတယ္ေလ။ မေမက က်ေနာ္လိုးမယ္ျပင္တာျမင္ေတာ့ ဒူးေတြကိုေထာင္ၿပီးေပါင္ကိုကားေပးေတာ့ ေစာက္ပတ္ကၿဖဲၿပီး ဖြင့္ထားေပးသလို အဆင္သင့္ဘဲ။ အပ်ိဳနဲ႔ အအို လိုးရတာ အာ့ေတြကြာတာဘဲ။ အပ်ိဳဆိုရင္မူယာမာယာနဲ႔ ႐ုန္းေနကန္ေနလို႔ အေနအထားျပင္ေနရတာနဲ႔ေခြၽးပ်ံေနၿပီ။ ၿပီးလိုးျပန္ေတာ့လဲ သစ္တုံးတက္ခြရသလို ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ေတာ့ ဘာေျပာေျပာ အပ်ိဳထက္ အအိုဘဲလိုးခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ မေမေပါင္ၾကားေနရာယူၿပီး လီးကိုထည့္မယ္လုပ္တဲ့အခါ မေမကသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်ေနာ့္ဆီးစပ္ကို လွမ္းတြန္းထားတယ္။ သေဘာကေတာ့ တအားမသြင္းလိုက္နဲ႔ ေျဖးေျဖးလိုးဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲ့အခ်ိန္မွာက က်ေနာ့္စိတ္က မေမက အအို ခေလးအေမ ၿပီးေတာ့ဖင္မၿငိမ္ဘဲလင္ငယ္ေနလို႔လင္မယားကြဲလာတယ္။ အာ့ေတြက စိုးမိုးၿပီး မေမကိုလိုးရင္မသနားဘဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးရမယ္လို႔ ကိုယ့္ဟာကို ႏိူးေဆာ္ေနမိတယ္။ အာ့ေၾကာင့္လဲ လီးကို ေစာက္ပတ္အဝနဲ႔ေတ့ၿပီးတာနဲ႔ဘဲ အားျပင္းျပင္း ထည့္ၿပီး တစ္ခါတည္းေဆာင့္လိုးခ်လိုက္တယ္။ ဗလြတ္ ဆိုတဲ့ လီးေစာက္ပတ္ထဲဝင္သြားတဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္က အမေလး လို႔ေအာ္လိုက္တဲ့ မေမရဲ႕ၿငီးသံကကပ္ပါလာတယ္။ ” ေသပါၿပီ ေမာင္ရယ္ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲ” တဲ့။ မေမ ႏႈတ္က က်ေနာ္မေတာင္းဆိုပါဘဲ ေမာင္ လို႔ေခၚလိုက္တဲ့အသံပါ မိန္းမေတြက လီးဝင္တာနဲ႔အေခၚအေျပာတယ္ ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ တကယ္မွန္တာဘဲေနာ္။ က်ေနာ္လဲလီးတဆုံးသြင္းထားၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။

မေမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က က်ေနာ့္လီးကို စပါးႀကီးေႁမြက သားေကာင္ကိုၿမိဳထားသလို ၿမိဳထားတဲ့ အရသာကေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ခေလး အေမသာေျပာတယ္ မေမေစာက္ပတ္က ဖြယ္ျခင္းေခ်ာင္ျခင္းမရွိပါဘဲ အိစက္ႏူးညံ့ၿပီး ခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႔ စိမ္ထားတဲ့လီးကို အရသာ အျပည့္အဝ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္လဲလီးကိုကြၽတ္လုနီးပါးျပန္ထုတ္လိုက္ အဆုံးထိအား ပါပါေဆာင့္လိုးလိုက္နဲ႔ လိုးေပးေနသလို မေမကလဲ လီးတစ္ခါ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း အာ့ အီး အင့္ နဲ႔အသံေပးရင္း က်ေနာ့္လီး အရသာခံေနတယ္။ က်ေနာ္က မေမကို ႏို႔စို႔မယ္ အက်ီခ်ၤြတ္လို႔ ခပ္မာမာဘဲခိုင္းလိုက္တယ္။ အဲ့လိုေျပာရတာကိုက ပိုဖီးလာေနသလိုပါဘဲ။ မေမကလဲမျငင္းရွာပါဘူး သူ႔ဘေလာက္အက်ီေလၤးကိုခြၽတ္ေပးတယ္။ ေအာက္ကေပၚလာတဲ့ဘရာ ကိုက်ေနာ္ခြၽတ္တဲ့ထိ မေစာင့္ႏိုင္တာနဲ႔ လက္နဲ႔ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ျဗဳတ္ဆိုၿပီးခ်ိတ္ေတြျပဳတ္ၿပီး လက္ထဲပါလာတယ္။ လက္ထဲက ဘရာကို အခန္းေျခရင္း လွမ္းပစ္လိုက္တာေပါ့။ ” ေသပါၿပီေမာင္ရယ္ ၾကမ္းလိုက္တာတအားဘဲ ” လို႔မေမေျပာတာကို ဂ႐ုမထားဘဲ လြတ္လပ္လာတဲ့ ဝင္းအိေနတဲ့နိ႔ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ စို႔ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြထဲ မေမကသူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြထိုးေမႊလို႔ ေဆာ့ကစားရင္း အရသာခံေနတယ္။

အဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ အခန္းဝက အရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ က်ေနာ္ေရာ မေမပါ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ႏႈတ္ကလဲဘဲ ဟာ လို႔ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ အခန္းဝမွာက မေမသားေလး ေအာင္ထက္ တံခါးေဘာင္ေလးကိုကိုင္ၿပီး သူ႔အေမနဲ႔က်ေနာ္ လိုးေနတာကို မျမင္ဘူးလို႔ ေသခ်ာၾကည့္ေနရွာတယ္။ မေမက သားသြားပုံဆြဲေလ သြား လို႔ေျပာေနေပမဲ့ ေအာင္ထက္ေလးက ေနရာမေ႐ြ႕ဘူး။ သဘာဝက လႈပ္ေဆာ္မႈအာ႐ုံေၾကာင့္ထင္တယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ေနေတာ့တာ က်ေနာ့္စိတ္မွာလဲ အေမျဖစ္သူကို သားေရွ႕မွာလိုးေနရတာပါလားဆိုတဲ့ အသိဝင္လာလို႔ စိတ္ေတြပိုႂကြလာၿပီး မေမေစာက္ပတ္ထဲ စိမ္ထားတဲ့ လီးႀကီးကပိုႀကီးလာသလို ေသြးတိုးႏႈန္းေတြ ကလဲ လီးတေလွ်ာက္ တဒုတ္ဒုတ္ျဖစ္လာတယ္။ က်ေနာ္လဲ မေမကို အားပါပါနဲ႔ ေဆာင့္လိုးေတာ့တာဘဲ မေမလဲ သားၾကည့္ေနတာကို ေမ့သြားၿပီး က်ေနာ္လိုးေပးတာကိုသေဘာေခြ႕လို႔ ေအာက္ကေနပင့္ၿပီးေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့တာ။ ႏွစ္ေယာက္သားစိတ္ေတြ အျမင့္ဆုံးေရာက္ေနၾကတာမို႔ ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံေတြ ေစာက္ပတ္ထဲကို လီးဝင္လီးထြက္သံေတြအျပင္ မေမရဲ႕ၿငီးျငဴသံေတြ က်ေနာ့္ရဲ႕ အသက္ရႉျပင္းျပင္းနဲ႔ ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ အံ့ႀကိတ္သံေတြနဲ႔ တစ္ခန္းလုံးညံေနေတာ့တာဘဲ။ လူပ်ိဳျဖစ္တဲ့က်ေနာ္ အခုလိုစိတ္ႀကိဳက္လိုးရေတာ့ စိတ္ကိုထိန္းမရေတာ့ ၾကာၾကာမလိုးလိုက္ရဘူး မေမ ေစာက္ပတ္ထဲလီးကို တဆုံးထည့္ၿပီး သုတ္ေရေတြပန္းလိုက္တယ္။ ေနာက္မေမေပၚမွာ အသာေမွာက္လို႔ အသက္ကိုမနဲဝေအာင္ရႉေနရတယ္ဗ်ာ။

မေမက “ေမာသြားလားေမာင္” ဆိုေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္လို႔ အင္း လို႔ ေျဖေတာ့ မေမကတခစ္ခစ္နဲ႔ သေဘာက်ေနတယ္။ က်ေနာ္ၿပီး သြားေပမယ့္ မေမမၿပီးေသးဘူးဆိုတာ ရိပ္မိတာမို႔ “ေဆာရီးမေမ က်ေနာ္မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘူး” ဆိုေတာ့ “ရပါတယ္ ေမာင္ကလူပ်ိဳဘဲ မေမနားလည္ပါတယ္” တဲ့။ က်ေနာ္မေမကိုယ္ေပၚကေနေဘးကို လွဲလိုက္ေတာ့ မေမေစာက္ပတ္ထဲက ေပ်ာ့စျပဳေနတဲ့က်ေနာ္ရဲ႕ လီးက ပလြတ္ဆိုထြက္လာသလို မေမေစာက္ပတ္ထဲကက်ေနာ္ ပန္းထည့္ထားတဲ့ သုတ္ေရေတြက ပြက္ဆိုထြက္က်လာေတာ့ မေမကေဘးမွာ ခြၽတ္ထားတဲ့ထမိန္ကိုလွမ္းယူၿပီး ဖင္ကိုေျမႇာက္လို႔ ေအာက္ဖက္ကခံထားလိုက္တယ္။ ၿပီးမွထြက္သမွ် သုတ္ေရေတြကို သုတ္လိုက္ၿပီး ထထိုင္လိုက္တယ္။ပက္လက္ေလးနဲ႔အေမာေျဖေနတဲ့ က်ေနာ့္ကိုၿပဳံးျပလို႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ေပ်ာ့ေလးတဲ့လီးကို အသာအယာကိုင္ၿပီး ေပေနပြေနတာေတြကို သူ႔ထမိန္နဲ႔ဘဲယုယုယယသုတ္လို႔ေပးပါတယ္။

မေမရဲ႕ျပဳစုယုယမႈကို က်ေနာ္တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးစင္းလို႔ဇိမ္ခံေနလိုက္တယ္။ ၿပီးမေမကိုဆြဲၿပီးရင္ဘတ္ေပၚေမးတင္ထားၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ကိုပြတ္သပ္ေပးေနမိတာေပါ့။ မေမကလဲပဲ က်ေနာ့္ႏို႔သီးေလးတစ္ခုကို လက္ညႇိးလက္မႏွစ္ခုနဲ႔ဆြဲလိုက္အသံခ်ဲ႕ခလုတ္ အတိုးအက်ယ္လုပ္သလို ကလိလိုက္နဲ႔လုပ္ေနသလို က်န္တဖက္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔စုပ္လိုက္ လွ်ာေလးနဲ႔ထိုးတာတစ္ဖုံ ယက္တာတစ္မ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေနေတာ့။ ေစာေစာက ေပ်ာ့ေနတဲ့ လီးထဲေသြးေတြျပန္စီးဝင္လာေလေတာ့ မာတာတာျဖစ္လာေလေတာ့ မေမေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္မိုးလို႔ လီးရွိရာေအာက္ဘက္ကို တြန္းေပးလိုက္ေတာ့ အလိုက္သိတဲ့မေမက သူ႔ကိုလိုးထားတဲ့လီးကို မ႐ြံမရွာ စုပ္ေပးရွာတယ္။ လီးကလဲ ေႏြးေထြးတဲ့အာေခါင္အေတြ႕ ရစ္ပတ္တြန္းထိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးေမွႊေနတဲ့ လွ်ာေၾကာင့္ ဆထက္တစ္ပိုးတိုးၿပီး မာေက်ာေတာင့္တင္းလို႔လာပါတယ္။ ေစာေစာထဲကမၿပီးလိုက္ရလို႔ တဏွာရွိန္မေသ ေသးတဲ့မေမ က်ေနာ့္လီးျပန္မာလာတာနဲ႔ ဝမ္းသာအားရ က်ေနာ့္အေပၚတက္ခြေတာ့တာဘဲ။ က်ေနာ့္လီးကိုလဲ သူ႔ဖာသာသူကိုင္ၿပီး အဝေတ့လို႔ ႀကိတ္ၿပီးထိုင္အခ် အီးး လို႔ေတာင့္အသံထြက္ေအာင္ေကာင္း သြားရွာသလို က်ေနာ္လဲ လီးအဝင္မေမမ်က္ႏွာအသြင္အျပင္ကိုၾကည့္ၿပီးပိုလို႔ဖီးတက္လာတာမို႔ ေအာက္ကေန ပင့္ပင့္ၿပီးေဆာင့္လိုက္တာ တေဘာက္ေဘာက္ကိုျမည္လို႔ေပါ့။

မေမကလဲဒီတစ္ခ်ီၿပီးရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ့္ေပၚကေန ေဆာင့္ခါတစ္မ်ိဳး ပြတ္ခါတစ္ဖုံ မ်ိဳးစုံေအာင္ စိတ္ႀကိဳက္လိုးေနပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္ကလဲ အားက်မခံ ေအာက္ကေနသူ႔ဖင္ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ကိုင္ေဆာင့္တာဟာျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးေမ့တယ္လို႔ေျပာရမလားဘဲ။ အစထဲကတက္ေနတဲ့ အရွိန္ရယ္ စိတ္တိုင္းက် သူကိုယ္တိုင္ လိုးရတာမို႔ ခဏေနေတာ့ “အားး ေမာင္ မေမၿပီးးးၿပီးေတာ့မယ္” တဲ့ သူ႔ဆီကမက္ေဆ့လဲရေရာ က်ေနာ္လဲေအာက္ကေနမနားတမ္း ပင့္ေဆာင့္ရင္းစိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားတြန႔္လိမ္ေကြးေကာက္လို႔ အေရေတြၿပိဳင္တူပန္းၿပီး ၿပီးဆုံးေစလိုက္တယ္။ မေမလဲ ဟူးးး ဆို႔တဲ့ေလပူေတြမႈတ္ထုတ္ၿပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေပၚပါးေလးတင္လို႔ မွိန္းၿပီးလီးအရသာခံေနသလို က်ေနာ္ကလဲသူ႔ဖင္ႀကီးႏွလုံးကိုဆုပ္ဆုပ္ေပးၿပီး ေစာက္ပတ္အရသာခံေနလိုက္တယ္။ အဲ့အခ်ိန္ မေမကသူ႔ေစာက္ပတ္ထဲကို ေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္လီးကို အထဲကေနစုပ္စုပ္ေပးတာက သုတ္ ေရေတြတစ္စက္မက်န္ေအာင္ ကုန္သလိုဘဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္ပါးစပ္ကမေနႏိုင္ဘဲထြက္သြားတာက “မေမရယ္ မေမေစာက္ပတ္ႀကီးက လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ ” ဆိုေတာ့ “တကယ္လား ”တဲ့ “ညာစရာလိုလို႔လား” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ “ေမာင္ေကာင္းရင္ၿပီးတာပါဘဲ”တဲ့ က်ေနာ္ မေမရဲ႕ပါးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းမိပါေတာ့တယ္။ၿပီးးး