ေယာက္်ား မယူခင္ အ၀ ၾကည့္ ထား

ည… အားလံုး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ ခင္ဖုဏ္းသည္ မ်က္လံုးေၾကာင္၍ေန၏။ အိပ္မရေသာ္အေၾကာင္းအရင္း ကလည္း ရွိေနသည္ မဟုတ္ပါလား…… ကိုယ့္အေပၚမွာလည္း တာ၀န္တစ္ခု ရွိေနၿပီေကာ….. ေသခ်ာပါသည္….. သို.ေသာ္ ထိုတာ၀န္သည္ လူသိရွင္ၾကားမၿဖစ္စေကာင္းေသာတာ၀န္…. အစ္မေတာ္ ေစာကလ်ာ ေပးအပ္ထားေသာအထူးတာ၀န္ဟုဆိုရမည္။

ခင္ဖုဏ္းသည္စင္စစ္ ေက်းေတာသူမေလးသာၿဖစ္၏။ အားလံုးကို ခင္ဖုဏ္းေၾကာက္ပါသည္၊ ေလးစားရပါသည္၊ ထိုင္ဆုိထိုင္၊ ထဆိုထရေသာခင္ဖုဏ္းၿဖစ္ပါသည္။ မည္သို.ၿဖစ္ေစကာမူ ခင္ဖုဏ္းတစ္ေယာက္ မိမိဘ၀ကိုမိမိေက်နပ္ပါသည္။ ခင္ဖုဏ္း၏ရုပ္ရည္ကား ေတာႏွင့္မတန္ေလေသာေၾကာင့္လားမသိ၊ သို.တည္းမဟုတ္ နန္းထိုက္ေလေသာေၾကာင့္ေလလားမသိ၊ မေမွ်ာ္မွန္းရဲေသာ ေရႊနန္းေတာ္အရပ္ဆီသို.ေရာက္ခဲ.ရပါၿပီ။

ဒူ..ဒူ..ဒူ..ဒူ တစ္ခ်က္ၿခင္းတီးခတ္လိုက္ေသာ ေရႊဗဟိုရ္စည္ သံကိုနားစြင့္မိေတာ့ (၁၀) ခ်က္ေတာင္တီးၿပီေကာ…….. ခင္ဖုဏ္းသည္အိပ္ရာမွ လူးလဲထကာတံခါးကိုအသာဖြင့္၍ထြက္ခဲ့၏။ ထို.ေနာက္ မမေစာကလ်ာ ရွိေသာအေဆာင္ဖက္ဆီသို. အေရြ.ေရြ.ခ်ဥ္းကပ္ကာသြားေန၏။ ရွမ္းၿပည္မွႂကြေရာက္လာသည့္ ယခုတေလာ ႏိူင္ငံေတာ္ၿပည္အေရးကလည္း ေကာင္းလွသည္မဟုတ္….. ဘ၀ရွင္မင္းၾတားၿကီး၏ က်န္းမာေရးကလည္းမေကာင္း….. အစြမ္းထက္ေသာေတာေၾကာင္တို.ကလည္း ပုန္ကန္ထႂ ြသည္မွ်အထိေတာ့ခင္ဖုဏ္းသိထား၏ႁ ြ သို.ေသာ္ သည္ကိစ္ၥ ခင္ဖုဏ္းႏွင့္မဆိုင္ပါ။

ခင္ဖုဏ္းအေနႏွင့္ သည္ေရႊနန္းေတာ္ၿကီးအတြင္းမွာ ကိုယ့္ကိုခ်ီးၿမွင့္ေၿမွာက္စားသူတို. အၿငိဳညင္မခံရဖို.သာၿဖစ္သည္။ ခင္ဖုဏ္းသည္ အေမွာင္ကိုတိုးလွ်က္ မမ၏အေဆာင္ေတာ္သို. တေရြ.ေရြ.ခ်ဥ္းကပ္ခဲ.၏။ ထိုစဥ္….. ခင္ဖုဏ္းကိုယ္အား သန္မာေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ား၏ဆုပ္ကိုင္သိမ္းပိုက္ၿခင္းကိုခံလုိက္ရ၏။ မင္း…..ဘယ္သူလဲ……. ထိုသူက ခင္ဖုဏ္း၏ရင္၀သို. ဓါးေၿမွာင္ကိုရင္၀သို.ခ်ိန္ရြယ္ရင္းေမးလုိက္၏။ ခင္ဖုဏ္း ရင္ထိတ္လိုက္သည္မွာ အသားမ်ားပင္တုန္လို…. အသံထြက္ဖို.ဆိုသည္မွာ ေ၀လာေ၀း…… ေၿပာ…မင္းဘယ္သူလဲ….. ထိုသူက ေနရာေရႊ.၍ ထပ္မံၿဖစ္ညွစ္လိုက္ေသာအခါ ခင္ဖုဏ္း၏ ေရႊရင္အစံုကိုဖိမိလ်က္သားၿဖစ္သြားရသည္။

ထုိသူ၏လက္အစံုသည္ ခင္ဖုဏ္းထံမွ ရုတ္ခ်ည္းဖယ္ခြါသြားၿပီးေနာက္ လေရာင္မွိန္မွိန္၌ ခင္ဖုဏ္းမ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း…. ဟင္…လုံမပ်ိဳပါလား…. မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲ…. ညအခ်ိန္မေတာ္ၿကီးထြက္လာပံုေထာက္ေတာ့ မင္းသူလွ်ိဳလား…. ထိုကဲ.သို.ေမးၿပီးေနာက္ ခင္ဖုဏ္းဆီမွအေၿဖမရသၿဖင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို ခါးမွပိုင္ႏိူင္စြာမကာ မလွမ္းမကမ္းရွိပန္းရုံေအာက္သို.ေခ ြားေလ၏။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္လုံးအႏွံ.၌ လက္နက္ (သို.မဟုတ္) စာခၽြန္ေတာ္ ပါ မပါ ရွာေဖြေလ၏။ သူ၏လက္မ်ားသည္ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ေႏြးေထြးေနသည္ဟု ခင္ဖုဏ္းထင္၏။ အထူးသၿဖင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာ၊ တင္ပါးအကဲြႏွစ္ခုအၾကားအထိေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ရွာ၏။

အာဂရဲမက္ပါတကား…….. ယခုအခ်ိန္ထိ ခင္ဖုဏ္းစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုရဲေသး….. သူကလည္းထပ္တလဲလဲ ေမးေန၏။ ခင္ဖုဏ္းသာအမွန္ကိုထြက္ဆိုလွ်င္ မိမိသာမက မမေစာကလ်ာ၏ ဂုဏ္ရည္ေတာ္ကိုထိခိုက္မည္မဟုတ္ပါေလာ…. ရဲမက္ဆီမွေသရည္နံ.ကို စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခင္ဖုဏ္းရေန၏။ သူသတ္လွ်င္လည္း ေသလိုက္ရုံပ… ခင္ဖုဏ္း ထိုသို.ပင္ခံယူထား၏။ သို.ေသာ္ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ ရင္လႊမ္းကိုယ္၀တ္ကို သာ ဓဗ်ိဓကနဲ ေဆာင့္ဆဲြလိုက္၏။ စုတ္ၿပဲသြားေသာ ရင္လႊမ္းအ၀တ္ကလည္း ည၀တ္အပါးစားေပမို. သူ.လက္ထဲ၌ ႏုကာ၊အိကာ ေနမည္ပ……. ခင္ဖုဏ္းစကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုေလသည္ကို စိတ္မရွည္ၿပီထင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို ကိုင္လႈပ္လွ်က္သား တသြင္သြင္ေမးရင္းမွ ရင္၀တ္အလႊမ္းကို ထပ္မံဆုတ္ဆဲြၿခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။

အတြင္းခံရင္စည္းသဘက္ကို မ၀တ္ခဲ့သည္မုိ. ၀ိုင္းစက္အိမို.ေနေသာ ခင္ဖုဏ္း၏ရင္သားႏွစ္ဖက္မွ ဗလာက်င္းခဲ.ရၿပီတည္း…. တာ၀န္သည္ တာ၀န္သာၿဖစ္သည္။ ယခုကိစ္ၥသည္ကား ေသြးသားကိစ္ၥ… ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ေရႊရင္အစံုကို နယ္ကာ လွိမ့္ကာၿဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေန၏။ ခင္ဖုဏ္းအနည္းငယ္အေၾကာက္ေၿပသြားသည္… ယေန.ညအဖို.ေတာ့ ခင္ဖုဏ္းမေသႏိူင္ေသး…. ရဲမက္သည္ကား အာေခါင္ေတြေၿခာက္ကာ ရင္ပူလာဟန္ရွိ၏။

တစစၿဖင့္ အသက္ရႈသံမွာလည္္း ၿမန္လာ၏။ အေပါင္းအသင္းတို.၏ ဇြတ္တရြတ္တိုက္တြန္းမႈၿဖင့္ ေသာက္သံုးမိသည့္ ယစ္ေရႊရည္ကလည္းတန္ခိုးၿပလာၿပီထင့္ ရင္ခြင္တြင္းသို.ေရာက္ေနေသာ မိန္းကေလးကို အဓ္ၶမပင္ေပြ.ဖက္လိုက္ကာ သူမ၏ရင္သားအစံုကို လူးလိွမ့္ဆုတ္နယ္ေပးေန၏၊ ေသခ်ာသည္ကား လုံမငယ္သည္ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းခံၿခင္းၿပဳမည္မဟုတ္ေပ။ သူမသည္ လွ်ိဳ.၀ွက္ခ်က္တစ္ခုၿဖင့္ ဤေနရာသို. ေရာက္ခဲြသည္မွာေသခ်ာ၏။

ကင္းတာ၀န္က်ရဲမက္တို.သည္လည္းေသရည္လြန္ကာ အိပ္ေမာက်ကုန္ၾကေပၿပီ။ ဤပန္းရုံေအာက္၌ မိမိႏွင့္သူမႏွစ္ဦးတည္းသာ…ရဲမက္သည္ ပစ္ၥက္ၡအေၿခအေနကို ေက်နပ္သြားကာ စေနတစ္ခိုင္ကို ပါးစပ္ၿဖင့္ငံုလိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္က သူငယ္မ ခါးတစ္ဖက္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ၿဖင့္ ခါးစည္းအ၀တ္ကိုေၿဖေလ်ာ့လုိက္ရာ သူငယ္မ၏ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလံုးဗလာက်င္းသြား၏။ အို…ေမာင္ၿကီး….. ပထမဦးဆံုးထြက္လာေသာ စကားသံၿဖစ္၏။ ရဲမက္က ခင္ဖုဏ္းတစ္ကိုယ္လံုးေစြ.ကနဲေပြ.ခ်ီကာ ပန္းရုံ၏တစ္ဖက္ရွိ တန္းလ်ားခံုတန္းဆီသို.သြား၏။ သူ.ကိုယ္ထက္၌ ခင္ဖုဏ္းအား သူငယ္ေပြ. ေပြ.ကာ အငမ္းမရနမ္းရႈိက္ေလေတာ့သည္။

ရဲမက္ကနမ္းလွ်က္သားပင္ သူမ၏ အိစက္သြယ္ေပ်ာင္းေသာ ဆင္စြယ္ပမာ ေပါင္လံုးအစံုကို စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ရြရြေလးပြတ္သပ္ေနၿပန္သည္…. ခင္ဖုဏ္း ယားလွပါတယ္ေမာင္ၿကီး……… စိတ္ထဲမွာသာ ၿမည္တမ္းတမိ၏…… သူ.လက္ၾကမ္းၾကမ္းၿကီးေတြက ခင္ဖုဏ္းေပါင္ရင္းခြဆံုမွာအဆံုးသတ္သြား၏။ ခင္ဖုဏ္းေပါင္ႏွစ္လံုးကိုတင္းတင္းေစ့ထားပါေသာ္လည္း ရဲမက္ကသူ၏လက္၀ါးေစာင္းကို သံလ်က္ပမာၿပဳၿပီး ထိုးခဲြေန၏။

ထို.ေနာက္တြင္ကား မသိမသာ တစတစ ကြာဟသြားေသာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္ခြဆံုကို မြမြကေလးပြတ္သပ္ေနၿပန္၏။ ခင္ဖုဏ္း၏ အိစက္တင္းကားလွေသာ တင္သားၿကီးႏွစ္ခုလည္း ဘယ္ညာ လူးရပါသည္။ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ အပိ်ဳစင္ရတနာ ေလးကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၿဖင့္ခပ္သြက္သြက္ ကလိလိုက္ရာ စိုစြတ္ေသာအရည္ၾကည္တုိ.ရွိၿပီးၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဆစ္စာမွ်အတြင္းသို.၀င္သြားေလ၏။

ယားလွပါတယ္ရွင္… လႊတ္ပါေမာင္ၿကီးရယ္…. ရဲမက္သည္ကား ဘာကိုမွဂရုၿပူဟန္မၿပပါ… ခင္ဖုဏ္း၏စုတ္ၿပဲသြားေသာ အေပၚ၀တ္ကို ခပ္ၿမန္ၿမန္ဆဲြခ်လိုက္ကာ ခင္ဖုဏ္းကို ခံုရွည္ေပၚအလ်ားလိုက္ခ်လိုက္၏။ ထို.ေနာက္သူ၏အ၀တ္ကို ပင့္လွန္ကာခၽြတ္လိုက္သည္ကို လေရာင္ေမွာင္ေမွာင္ေအာက္၌ၿမင္လိုက္ရ၏။ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ကို လက္ေနာက္ၿပစ္ၿပီးေထာက္ထားေသာပုံစံသို.ၿဖစ္ေအာင္ၿပဳၿပ င္လုိက္၏။

ခင္ဖုဏ္း၏ ဒူးႏွစ္ဖက္သည္ အေမာေၿဖေနေသာ အဖုိးအိုတစ္ဦးပမာ ေကြးေကြးေလးေထာက္လွ်က္အေနအထားၿဖစ္ကာ.. တန္းလွ်ားခံုကအတန္ငယ္ၿမင့္ေလသည္မုိ. သူကခါးကိုင္းၿပီး ခင္ဖုဏ္းအေနာက္တည့္တည့္က ရပ္ေလေသာအခါ သူ၏ေယာက်ၤားတန္ဆာႏွင့္ ခင္ဖုဏ္း၏ ရတနာေရႊစင္ကေလး တည့္တည့္ၿကီးရင္ဆိုင္ေတြ.ၾကၿပီပေကာ… ၿမန္ဆန္သြက္လက္လွသည့္ ရဲမက္ပါတကားဟု ခင္ဖုဏ္းေတြးေနစဥ္မွာပင္ ရဲမက္က ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္းကို စိတ္ၿကိဳက္ထိေတြ.ပြတ္သပ္ကာ သူ၏ထိပ္ဖူးႏွင့္ သူမ၏ ခပ္ႏုႏုရတနာပန္းပြင့္အ၀ကို အတည့္ခ်ိန္ကာ သြတ္သြင္းလုိက္၏။

လက္သံုးဆစ္ခန္. စိြ ကနဲ၀င္သြားသည္ဟု ခင္ဖုဏ္းစိတ္ထဲကသိလုိက္၏။ အာ.လာ.လာ. အေမ့.. ႏွစ္မငယ္ နာက်င္သြားစ….. ရဲမက္ကေမး၏။ ခင္ဖုဏ္းၿပန္မေၿဖႏိူင္ပါ အင့္.အင္း.အ..အ… ဟု ုၿကိတ္၍သာၿငီးတြားေနမိ၏။ သူ၏ထိပ္ဖူးကိုဆက္၍မသြင္းေသးသမို.သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ႏုိ.မဟုတ္ပါက ခင္ဖုဏ္းပန္းပြင့္ေလးကဲြသြားမည္ထင္၏။ ရဲမက္ ေၿခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတ္ၿပီး ထိပ္ဖူးကိုအသာေလးႏႈတ္လိုက္၏။ တစ္ဖန္ေရွ.သို.ဆက္ၿပီးသြင္းၿပန္ပါ၏။ ေစာေစာကထက္ပိုၿပီး၀င္သြားေသာ္လည္း သူ.ဟာၿကီးက အကုန္၀င္ေသးဟန္မတူပါ။ အင္း….ဟင္းဟင္…ကၽြတ္ကၽြတ္….မယ္မယ္ဖုရား… ဟုၿငီးမိ၏။

သိပ္နာေနသလား ႏွစ္မငယ္…..ဟုဆိုကာ ရဲမက္က တစ္ေက်ာ့ၿပန္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရွာပါသည္။ ၿပလြတ္ ဟုအသံၿမည္ကာ သူ.ပစ္ၥည္းၿကီး ကၽြတ္ထြက္သြားသည္မို. ခင္ဖုဏ္းရင္ထဲ ဟာတာတာ ၿဖစ္ကာက်န္ခဲ.ရ၏။ ႏွစ္မကဖိုသတ္ၲ ၀ါနဲ.အေတြ.မရွိခဲ.ေသးဘူးထင္ပါ့…. နာေနမွာေပါ့… ကိုင္း လာ လာ….ဟုဆိုကာ ခင္ဖုဏ္းအားေပြ.ခ်ီလ်က္ အနီးရွိၿမက္ခင္းေပၚသို႔ အသာအယာခ်လုိက္ေလ၏။ တစ္ဖန္ ရဲမက္သည္ သူ၏ခါး၀တ္ပုဆိုးကိုၿဖန္.ခင္း၍ ခင္ဖုဏ္းအားလွဲသိပ္လိုက္ေလသည္။ ခင္ဖုဏ္းပက္လက္အေနအထားၿဖစ္သြားေသာအခါ ဒူးႏွစ္ဖက္အားေထာင္ေစ၍ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို.၀င္ထိုင္လိုက္၏။ၿပီးေနာက္ ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ႏႈတ္ခမ္းးႏွစ္လႊာအား စုတ္နမ္းလိုက္ေလသည္။ ရင္ထဲလႈိက္ကနဲဖိုသြားကာ ခင္ဖုဏ္း၏ကိေလသာစိတ္တို.ပိုမိုပြင့္လန္းလာသလိုခံစားလ ုိက္ရ၏။

ရဲမက္သည္ ခင္ဖုဏ္း၏ ဂုတ္သား၊ ရင္သားႏွစ္မႊာ၊ ၀မ္းဗိုက္ၿပင္သားတို.ကိုဆက္တိုက္ဆိုသလို လွ်ာၿဖင့္ကလိၿပီးသူ၏ေမတ္ၲာကိုၿပေလ၏။ တစ္ဖန္ဆက္ၿပီး ခင္ဖုဏ္း၏ ဆီးစပ္ကိုလွ်ာၿဖင့္ကလိေသာ္ကား….. အို….မဟုတ္တာ….ေမာင္ၿကီးဘုန္းေလ်ာ့ကုန္ပါ့မယ္… ဟု ခင္ဖုဏ္းဆိုေလေသာ္ တဟဲဟဲ ၿဖင့္ ေရႊေဘာ္ေတာ္က်သြားကာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ႏွစ္လံုးကို အနည္းငယ္ဟၿဖဲလ်က္ သူ.ထိပ္ဖူးၿဖင့္ ေပါင္ရင္းဆံုရွိ လုိဏ္ေခါင္း၀သို. ဒုတိယအၿကိမ္ ေအာင္းရန္ၿကံေလၿပန္သည္။

ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာအေတြ.က ခြဆံုတြင္ ဟိုထိဒီထိၿဖင့္ ခင္ဖုဏ္းခမ်ာ ယားကိ်ယားက်ိၿဖစ္ရၿပန္သည္။ သူ.ထိပ္ဖူးက ခင္ဖုဏ္းကုိေခ်ာ္၍ေခ်ာ္၍ထိေန၏၊ သူသိပ္မူးေနလို.လား မသိတတ္ၿပီ…ခင္ဖုဏ္းကလက္ၿဖင့္ သူ.ထိပ္ဖူးကို ဖတ္ကနဲရွာေဖြဆုပ္ကုိင္ကာ သူမ၏၀တ္မႈံအစု တည္ရာ ႏႈတ္ခမ္းသားအ၀ႏွင့္ ေတ့ဆိုင္ေပးလုိက္ေသာအခါ ဓၿပြတ္ဓ ကနဲတစ္ခ်က္အသံေပးၿပီး ဂမူးရႈးထိုး၀င္သြားပါေတာ့သည္။

အား ဟ…..အင္းအင္း…ဟင္း ရဲမက္သည္ သည္တစ္ခါေတာ့ၿဖင့္ ညွာေတာ့ဟန္ မၿပေတာ့ပါ၊ သူ.ထိပ္ဖူးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ပင္ သြင္းၿခင္း၊ႏႈတ္ၿခင္း အမႈကိုဆက္ကာဆက္ကာၿပဳမူေနေတာ့သည္။ အခ်က္ေပါင္း ၂၀ ပင္ေက်ာ္သြာၿပီထင္၏… ခင္ဖုဏ္း၏တင္ပါးၿကီးနွစ္ဖက္သည္ ၿမက္ခင္းထူထူအတြင္းသို. အိကာအိကာ ႏွင့္၀င္သြားေလ၏။

ႏွစ္မငယ္…ေမာင္ၿကီးအရင္းကပ္သည္အထိၿမႈပ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္… ေရာ..ခက္ေခ်ၿပီ…မဆံုးေသးဘူးလား…. ခင္ဖုဏ္းစိတ္ထဲမွ ေမးေနမိ၏။ သူက ခင္ဖုဏ္းအထဲေရာက္ေနသမွ်တန္ဆာကို မွ်င္းမွ်င္းေလးဆဲြထုတ္ကာ မွ်င္းမွ်င္းေလးပင္သြင္းလုိက္ၿပန္သည္။ ထုိသို. သံုးေလးၿကိမ္လုပ္ၿပီးေသာ္ အ၀သို.တိုင္ေအာင္ဆဲြႏႈတ္ကာ ေခတ္ၲမွ်နားေနလိုက္၏။ ထို.ေနာက္ ခင္ဖုဏ္း၏ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ ဆုပ္မိေလာက္သည္အထိ အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ.ထိပ္ဖူးကို ၿမွားတစ္စင္းၿပစ္လိုက္သည့္အလား အားကုန္စိုက္ကာႏွစ္လုိက္ပါေတာ့သည္။

ခင္ဖုဏ္း၏ အံုအရင္းႏွင့္သူ့အံုအရင္းတုိ.ခပ္ၿပင္းၿပင္းေဆာင့္မိသည့္အခ် ိန္တြင္ ရင္ထဲေအာင့္သြားကာ မီးပြင့္မတတ္ၿဖစ္သြားရေခ်ၿပီ။ မယ္မယ္ဖုရား… ဟု ဒုတိယအၿကိမ္ၿမည္တမ္းရၿပန္၏။ သူကား အဆံုးတိုင္၀င္သြားေသာမွ်ားတံကို တစ္ဖန္ႏႈတ္ကာ တစ္ဖန္စိုက္သည္… တစ္ဖန္စိုက္ကာ တစ္ဖန္ႏႈတ္သည္။

ေမာင္ၿကီး..ေမာင္ၿကီး… ခင္ဖုဏ္းအင္မတန္မွ ႏွစ္ၿခိဳက္ရပါသရွင္… ခပ္သြက္သြက္ေလးၿပဳေတာ္မူပါ ေမာင္ၿကီးရွင့္… အား..ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္…. ကာမေဇာ အဟုန္ၿဖင့္ အားမာန္ပါပါ သံ၀ါသ ၿပဳေနေသာ ရဲမက္တစ္ေယာက္ ကာမမူး၊ ေသရည္မူးေနသည့္ၾကားမွပင္ ဆတ္ကနဲၿဖစ္သြား၏။ ခင္ဖုဏ္း ဆိုပါတကား… ခင္ဖုဏ္း…ခင္ဖုဏ္း…ဟုတ္ပါစ မွန္ပါတယ္…ေမာင္ၿကီး… ထိပ္ထားရဲ.အပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းလား ႏွစ္မငယ္….. ဟုတ္ပါတယ္ရွင္…. ခင္ဖုဏ္း အေနခက္လွပါသရွင္…. ခပ္သြက္သြက္ကေလးသာၿပဳေတာ္မူပါ… ဟင္း…အား အား…ကၽြတ္ ကၽြတ္….. ေကာင္းလွပါသည္ ေမာင္ၿကီးရွင္…. ခင္ဖုဏ္းသည္ အသံတုန္တုန္ယင္ယင္ေလးၿဖင့္ေတာင္းဆိုမိေန၏။

မရွက္ႏိူင္ေတာ့ပါ။ ခင္ဖုဏ္း ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနၿပီ… ဗေလာင္ဆူကာ ေနၿပီမဟုတ္ပါေလာ…ရဲမက္သည္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ထိပ္ထား၏အပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းကို ဖႆၿဖင့္လြန္ၾကဴးခြင့္ရသည့္အတြက္ ေစာေစာကထက္ ႏွစ္ဆတိုးေပ်ာ္ၿမဴးကာ ခင္ဖုဏ္း၏အိေထြး မို.ေဖါင္းေသာ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာကို ခပ္တင္းတင္းဆဲြကာၿဖင့္ အားကုန္သြန္ၿပီးလႈပ္ရွားေလေတာ့သည္။ ခင္ဖုဏ္းကလည္း မိုးမၿမင္ ေလမၿမင္၊ ရဲမက္ကလည္း ၾကယ္မၿမင္ လမၿမင္၊ ႏွစ္ဦးစလံုး ကိေလသာအေမွာင္ဖံုးလႊမ္းကာ ဘာကိုမွအမႈမထားႏိူင္ေတာ့ဘဲ ေမထုန္သံ၀ါသ အမႈကိုအဆံုးစြန္အရည္လွ်ံသည္အထိ တ၀ၿကီးစားသံုးလိုက္ၾကေလသည္။ ခင္ဖုဏ္း သည္သူမအေပၚတြင္ ေမွးေနေသာကိုယ္လံုးၿကီးကိုတြန္းေရႊ.ပါေသာ္လည္း မေရြ.သၿဖင့္ ကိုယ္ကိုႂကြပါအုန္းရ်င့္… ခင္ဖုဏ္း ပင္ပန္းႏြမ္္းလ်လို.ပါ ခဏႀကြပါဦးရ်င့္… ထိုသို.ဆိုလိုက္မွ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္ထက္မွေဘးသို.လဲွခ်လိုက္ေလသည္။

ေမာင္ၿကီးပင္ပန္းသြားၿပီထင္ပါ့…. ေမာင္ၿကီးရဲ.အမည္ကို အခြင့္ရရင္သိခ်င္ပါတယ္… ဗလမင္းထင္…ဟု ရဲမက္ကဆိုလုိက္ေလသည္။ ထို.ေနာက္ ဗလမင္းထင္ကအပ်ိဳေတာ္ ခင္ဖုဏ္းကို ေပြ.ထူကာ ပန္းစင္ေအာက္ရွိ ခံုတန္းေပၚ ေခၚ သြားေလသည္။

သူမ၏စုတ္ၿပဲသြားေသာ အေပၚ၀တ္ကို ၿပန္၀တ္ေပးပါေသာ္လည္း ရင္သားႏွစ္မႊာကို မလံုၿခံဳေစေတာ့ပါ။ ႏွစ္မငယ္…အရွက္သည္းေနၿပီလား… ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင္ၿကီး… ႏို. ေအာက္၀တ္စကဘယ္မွာပါလိမ့္…. ရွာေတြ.ေသာအခါ ခင္ဖုဏ္းကို မတ္တပ္ရပ္ေစလ်က္ သူကိုယ္တိုင္၀တ္ေပးမည္ၿပဳ၏။ ေမွာင္ေနေသာည၌ပင္ ခင္ဖုဏ္း၏ ဆင္စြယ္ေရာင္ပမာ ၿဖဴအုအု ေပါင္းႏွစ္လံုးကား ေထြးေထြးအိအိၿကီးထင္ေန၏။

သူက အ၀တ္ကိုၿပစ္ခ်ၿပန္ကာ ခင္ဖုဏ္းကိုေပြ.ပိုက္လိုက္၏။ ႏွစ္ဦးစလံုးေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္သာရွိေနေသး၏။ သူ၏ထိပ္ဖူးကား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ခင္ဖုဏ္း၏ေပါင္ရင္းကို ထိကာေနေခ်ၿပီ…ခက္ေခ်ၿပီေကာ…. ခင္ဖုဏ္း၏ ေပါင္တံတစ္ေလ်ာက္တြင္ ႏွစ္ဦးသားအေပ်ာ္ၾကဴးၿပီးအံထြက္ခဲ့ေသာ အရည္တို. ေပပြလ်က္ရွိေနေသးလ်က္ပင္။ သူက ခင္ဖုဏ္းကို ဖြဖြနမ္းလိုက္ၿပန္သည္။ ၿပီးေသာ္အိအိမို.မို. ၿဖင့္ ကားကားစြင့္ရွိလွေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုၿဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ကာ စိတ္ဆႏ္ၵမကုန္ေသးေၾကာင္းၿပသေနပါသည္။ ခင္ဖုဏ္း စိတ္ေတြၿပန္လည္ႏိူးၾကား လာရၿပီေကာရွင္..တဏွာမီးလွ်ံက ၿပန္လည္ထၾကြလာေခ်ၿပီ။ ခင္ဖုဏ္းကို ၿပန္ခြင့္ၿပဳပါေတာ့…ဟု ဆိုလိုက္ရေသာ္လည္း အမွန္မေတာ့ သူၿပဳသမွ်ကိုႏုခ်င္ပါေသးသည္။

အိမ္း….ဟုတ္ပါသေကာ္….ေမာင္ၿကီးမတရားက်ေနၿပီ….သို.ေပမဲ့လည္း မၿပန္ခင္ေလး တစ္ၿကိမ္ေလာက္ေတာ့ လြန္ခ်င္ပါေသးသည္ႏွမငယ္… ေမာင္ၿကီးစိတ္ေတာ္မကုန္ေသးရင္လည္း ခပ္သြက္သြက္ကေလးသာ လြန္လိုက္ပါေတာ့… ႏွစ္မေတာ္မွာ အခ်ိန္ကိုငဲ့ရသူမို.ပါ….. ခင္ဖုဏ္းေၿပာေၿပာဆိုဆို ဗလမင္းထင္ ၏လိင္တံထိပ္ဖူး၀ကိုကိုယ္တုိင္ကိုင္ကာ သူမ၏ပန္းငံုအဖူး၀ႏွင့္ ေတ့ဆိုင္ေပးလုိက္ၿပန္သည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ဗလမင္းထင္၏ထိပ္ဖုူးကား ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္တြင္းသို. အရွိန္ၿဖင့္၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပန္ေခ်ၿပီ။ ခင္ဖုဏ္း၏ကိုယ္လံုးေလးသည္ ဗလ၏အားပါ လွေသာ္ၿပဳခ်က္ေၾကာင့္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္ကာေနေလေတာ့သည္။

အတန္ၾကာမွ် မတ္တတ္ရပ္ကာ သံ၀ါသ ၿပဳေနၾကေသာ္လည္း ဗလမင္းထင္ ကားအဆံုးမသတ္ႏိူင္ေသး… ထို.ေၾကာင့္ပင္ ဗလမင္းထင္သည္ ခင္ဖုဏ္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေက်ာေပးအေနအထားၿဖစ္ေအာင္ၿပဳလိုက္ေလသည္။ ခင္ဖုဏ္း ကခါးကိုညႊတ္လိုက္ရာ သူမ၏ၿဖိဳးအိေသာဖင္အိးုၿကီး ႏွစ္လုံးမွာမို.ခုန္းကာတက္လာေလသည္။

ဗလသည္ ၀င္းမႊတ္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွ ၿပဴမို.ႏုအက္ေနေသာ အရည္ရႊမ္းရႊမ္းပန္းဖူးထဲသို. ထိပ္ဖူးကို အားကုန္ထိုးၿပီး ႏွစ္ၿမႈပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးေသာ္ ခင္ဖုဏ္း၏သြယ္ႏုေသာ ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ၿဖင့္ၿဖစ္ညွစ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အညွာတာမဲ.စြာထင္တုိင္းၿပဳပါေလေတာ့သည္။ ခင္ဖုဏ္းလည္းအတိုင္းထက္အလြန္ ခံစားေနရပါသည္။ သို.ေပမဲ. ခင္ဖုဏ္းေၿပာမၿပႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ေက်နပ္ကာေန၏။ စိတ္ထဲမွာ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ၍ မရႏိူင္ေလာက္ေအာင္ၿဖစ္ရၿပန္ေခ်ၿပီ။ ေမာင္ၿကီး၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကား အၿပီးတိုင္ၿပဳမူေတာ့မည့္အလား မနားတမ္းပင္အားပါလွေခ်၏၊ လ်င္ၿမန္လြန္းလွေခ်၏။

ခင္ဖုဏ္း ဒုတိယအၿကိမ္ေၿမာက္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ ေလဟာနယ္ထဲသို.ေမ်ာပါသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ေမာင္ၿကီးသည္လည္းေႏြးေထြးလွေသာ္၀တ္ရည္တို.ကို လႊတ္ထုတ္လုိက္ေလရာ ခင္ဖုဏ္းလည္း ေနာက္တစ္ၿကိမ္ေသာက္သံုးလိုက္ရၿပန္ေလသည္။ အီဆိမ့္ခ်ိဳၿမိန္လွပါသည္ ေမာင္ၿကီးရွင့္…. ဟုခင္ဖုဏ္းစိတ္တြင္းမွၿမည္တမ္းေနမိေတာ့သည္၊ ၿပီးပါၿပီ ။