ကၽြန္ ေတာ္ ေလာင္ ကီး ပါ

ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္က… ငပဲ။လိင္တန္ဆာ ဆိုရင္လဲမမွားဘူးေပါ့။ဒါေပမယ့္ လီးလို႔လဲ ေခၚၾကျပန္တယ္။ ေနာက္ထပ္လဲ အေခၚအေဝၚ ေလးငါးဆယ္မကရွိပါေသးတယ္။ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကိဳက္သလို လြတ္လပ္စြာ တင္စားျပီး ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးဘူး။ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ စရိုက္က်တဲ့ေကာင္ဗ်။ နဲနဲလဲ ၾကြေစာင္းေစာင္းႏိုင္တယ္။ဒါမို႔ ငပဲဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ အလိုက္ဖက္ဆံုးလို႔ထင္တာပဲ။ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာ့စ္ရဲ့နာမည္က ေမာင္ဟိတ္ ။ သူက ႏုဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘဝတစ္ေလ်ာက္လံုး အၾကိမ္ၾကိမ္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့ေပမယ့္ ေဘာ့စ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္တြဲမျဖဳတ္ခဲ့ပါဘူး။ ေဘာ့စ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဘာ့စ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္က အခက္အခဲမ်ဳိးစံုကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူရင္ဆိုင္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြမဟုတ္လား။ကၽြန္ေတာ္မွာမ်က္လံုးတစ္လံုးပဲပါလို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတာ့သိပ္မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ ခန္႔ညားတဲ့ေကာင္မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ သိေနတယ္။ကၽြန္ေတာ့္မွာက်စ္လစ္မာေက်ာ ခြ်န္ထက္တဲ့ ေခါင္းရွိတယ္။ လည္ပင္းက တိုတိုတုတ္တုတ္။ ရွည္လ်ားေျဖာင့္စင္းတဲ့ ကိုယ္လံုးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာ သတိစြဲျပီး ခပ္မတ္မတ္ရပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္၆လက္မခြဲေလာက္ေတာ့ရွည္တယ္။

ဒီပါတ္ဝန္းက်င္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရွည္ဆံုးလို႔ထင္တာပဲ။ အဲဒီအတြက္လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြားမိတယ္။ငပဲခ်င္းတူတူ ရွည္တဲ့ေကာင္ကတိုတဲ့ေကာင္ထက္ ပိုျပီး ေပၚျပဴလာ ျဖစ္တယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္ၾကားထားတယ္ေလ။ကၽြန္ေတာ့္မွာ အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လဲရွိေသးတယ္။ ဥညီေနာင္။ ေရႊဥနဲ႔ ေငြဥေပါ့။ ဒီႏွစ္ေကာင္ကကၽြန္ေတာ့္ေအာက္မွာအဖီထိုးျပီး ေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ဆက္ဆံေရးက သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ အမ်ားၾကီး မွီတည္တယ္။အလြန္ေအးတဲ့ ေဆာင္းညေတြဆို ကၽြန္ေတာ့္အနားကို ဒီႏွစ္ေကာင္ တြန္႔လိပ္ျပီးကပ္လာတယ္္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အတူတူ တိုးေဝွ႔ပူးကပ္ျပီး အေအးဒဏ္ကိုကာကြယ္ၾကတယ္။ဒါမွ သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတာ။ ပူတဲ့အခါဆိုရင္ေတာ့ ဒီႏွစ္ေကာင္က ဖင္ေခါင္းဆိုတဲ့ ေကာင္နား ေရာက္သြားတယ္။ ေအးတာကိုပိုၾကိဳက္တယ္လို႔ ဥညီေနာင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမဲ ေျပာတယ္။ ေမာင္ဖင္ေခါင္းက ဥညီေနာင္ရဲ့ ဟိုဘက္ ျခမ္းမွာေနတယ္။ ဖင္ေခါင္းဆိုတဲ့ ေကာင္ကို ဘယ္သူမွ မၾကိဳက္ၾကဘူး။ တကယ္ေျပာတာ။ဖင္ေခါင္းနား ဘယ္သူမွ မကပ္ခ်င္ၾကဘူး။ ၾကက္ဥဟင္းတို႔ ဒညင္းသီးတို႔ ေဘာ့စ္ စားတဲ့ေန႔ဆို အဆိုးဆံုးေပါ့ဗ်ာ။

တခါတစ္ေလဆို အဲ့ဒီဖင္ေခါင္းကို တစ္ျခားေနရာ ေျပာင္းသြားေစခ်င္မိတယ္။ဒီေကာင့္ အလုပ္အကိုင္ကို ကၽြန္ေတာ့္ ပါးစပ္ကေန ေျပာမထြက္ပါဘူးဗ်ာ။ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ားမွာ ဖင္ေခါင္းတစ္ခု ပိုင္ထားတယ္ဆိိုရင္ေတာ့ ဒီေကာင့္အေၾကာင္း ခင္ဗ်ားလဲ သိမွာေပါ့။ ေတာ္ျပီဗ်ာ ဒီေကာင့္အေၾကာင္း ေျပာရတာ ပါးစပ္သနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ မိသားစုေလးမွာ အေနေအးတဲ့တစ္ေကာင္ ရွိေသးတယ္ဗ်ာ့။ဒီေကာင္က အထဲမွာ ပုန္းေနတာ။ နာမည္က ဂလင္းတဲ့။ သုတ္ရည္ ေပါင္းစပ္ဂလင္း ပရိုစတိတ္ေပါ့ဗ်ာ။အဲေကာင္က လူေအးလူေကာင္းဗ်။ ျပီးေတာ့အရမ္းအလုပ္ ၾကိဳးစားတယ္။ သူ႔ရဲ့အဓိကအလုပ္က ဥညီေနာင္ရဲ့ ဂိုေထာင္ထဲက သုတ္လို႔ေခၚတဲ့ အျဖဴေရာင္ မလိုင္ႏွစ္ေတြကိုကၽြန္ေတာ့္ဆီ ထိိန္းညွိျပီး ၾကားခံပို႔ေပးရတာဗ်။သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ ကုမၸဏီဖြင့္ထားတယ္ ဆိုပါေတာ့။ဂလင္းကဥညီေနာင္ဆီက သုတ္ေတြနဲ႔ တျခားဂလင္းေတြဆီက အရည္ေတြကို ေပါင္းစပ္ျပီးကၽြန္ေတာ့္ဆီ ကုန္ေခ်ာျပန္ပို႔တာေပါ့။ကဲ အခု ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ ဇာတ္ေၾကာင္း ခင္ဗ်ားတို႔ကို နဲနဲ ေျပာျပဦးမယ္ဗ်ဳိ႔။ ေဘာ့စ္လူပ်ဳိေပါက္တုန္းကဆို ကၽြန္ေတာ့္မွာ တစ္ေန႔ကို ႏွစ္ၾကိမ္ သံုးၾကိမ္ေလာက္ အရိုက္ခံရတာဗ် ။ အရိုက္ခံရျပီဆိုတာနဲ႔ ဥညီေနာင္ဆီကသုတ္ေတြကို အျမန္ ပို႔ဖို႔ မွာရတယ္။ဒီမလိုင္ေကာင္ေတြအျပင္မထြက္မခ်င္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ အရိုက္ခံရတာသုတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြကလဲ ေတာ္ေတာ္ညစ္စုပ္တဲ့ ေကာင္ေတြပါဗ်ာ။ ေဘာ့စ္မွာတစ္ရူးအသင့္မရွိရင္ ပါတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး ဒီေကာင္ေတြေၾကာင့္အက်ီးတန္ကုန္တယ္။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ျပသနာမရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္က ဒီမလိုင္ေကာင္ေတြကို လႊတ္ထုတ္ေပးယံုပဲေလ။ ဒီတာဝန္ကိုကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မပ်က္ကြက္ခဲ့ပါဘူး။ ေဘာ့စ္ရဲ့ စီမံကိန္းအတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ဝတၱရားေၾကျပီမို႔ ေနာက္ဆက္တြဲကိစၥ သူ႔ဖာသူ ရွင္းလိမ့္မယ္။အဲဒီလို ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာ အရိုက္ခံရျပီးေတာ့မွ ေနာက္ဆံုး ဖုတ္ဖုတ္ဆိုတဲ့ ဟာေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကစားခြင့္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပထမဆံုး ကစားေဖာ္ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကမိန္းမရႊင္တစ္ေရာက္ရဲ့ ေပါင္ၾကားမွာ ေနတယ္။ ေကာင္မေလးက မဆိုးပါဘူး။ ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္။သူေလးက သေဘာေကာင္းျပီး ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ေလး။ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဖက္ထားေပးတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္မိနစ္ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ကစားျပီးေတာ့ဥညီေနာင္ဆီ ပစၥည္းပို႔ဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္ရတယ္။ သုတ္ေတြ အျပင္ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးလိုက္ေတာ့ ေဘာ့စ္ရဲ့ စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္တဲ့ အသံကိုခင္ဗ်ားတို႔ေတာင္ ၾကားလိုက္ရမလားပဲ။သူ႔ဘဝမွာလက္သီးဆုပ္ထဲမဟုတ္ဘဲ တျခားေနရာကိုပထမဆံုး အေနနဲ႔ထုတ္ခြင့္ရလိုက္တာေလ။ ေနာက္ထပ္ ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ေဘာ့စ္ရဲ့ ေအာ္သံေတြကို ပိုျပီး စူးရွက်ယ္ေလာင္လာတယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ ဖ်ားေနျပီေလ။ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေခါင္းေတာင္မေထာင္ႏိုင္ပဲတအိန္အိန္နဲ႔ ျငီးျငဴေနမိတယ္။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေတာ့မယ္လို႔ေတာင္ ထင္မိတာဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေနာက္အလုပ္တစ္ခုလို႔ ေျပာရမယ့္ ေရထုတ္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္မယ္ၾကံလိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေအာ္ေနရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ပါးစပ္ေပါက္မရွိေတာ့ဘူးေလ။

ဒါဟို ဖုတ္ဖုတ္ဆိုတဲ့ ေကာင္မရဲ့ လက္ခ်က္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္။ဒီအက်င့္ယုတ္ ဖုတ္ဖုတ္ဆိုတဲ့ ေခြးမနဲ႔ ေနာက္ထပ္ မေတြ႔ခ်င္ မဆံုခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေဘာ့စ္က ေဒါက္တာ့ဆီသြားျပီး ပင္နီစလင္လို႔ေခၚတဲ့ဟာ တင္ပါးထဲ သြင္းတယ္။တစ္ပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေဘာ့စ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ ျပန္ျပီး က်န္းမာလာတယ္။ ေဘာ့စ္ ေကာင္းေကာင္း မွတ္သြားျပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကထင္ထားတာ။ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်ာ ဖုတ္ဖုတ္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ျပီး မိတ္ဆတ္ေပးျပန္တယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီအၾကိမ္ေတြမွာေတာ့ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့ကို မိုးကာေလး ဝတ္ဝတ္ေပးတယ္ဗ်။ အဲဒီမိုးကာကို ကြန္ဒံုးလို႔လဲ ေခၚၾကေသးတယ္။ အဲဒီေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းကေန ေျခေထာက္အထိဖံုးပစ္တယ္။ပထမတစ္ခါ မိုးကာဝတ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ေနတာဗ်။ကၽြန္ေတာ့္မွာ အသက္ရႈရခက္ျပီး မြန္းက်ပ္ေနတာပဲ။ဒါေပမယ့္ အသက္ေအာင့္ထားျပီး ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဘာ့စ္က ကြန္ဒံုးလိုမ်ဳိး စိတ္ခ်ရတဲ့ ကစားနည္းတစ္ခု ကၽြန္တာ့္ကို ေပးကစားေသးတယ္ဗ်ာ့။ မႈတ္ျခင္း အႏုပညာလို႔ တင္စားျပီး ေခၚၾကတဲ့ဟာေလ။ အစတုန္းက အဲတာကို ကေလးေတြပူေဖာင္းထဲ ေလမႈတ္ထည့္သလို ဖူး ဖူး ဖူး နဲ႔ မႈတ္တာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကထင္ေနတာဗ်။ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ။ တစ္ကယ္က စုပ္တာဗ် စုပ္တာ။ ေဘာ့စ္က ျပည့္တန္ဆာမေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲ ပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သြင္းလိုက္တယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့တစ္ကယ္ ေသပါျပီကြာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ဟစ္မိတယ္။

ဒီေခြးမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုက္စားေတာ့မွာပဲလို႔ ေတြးျပီး ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာက စဥ္းစားၾကည့္ဦးေလဗ်ာ။ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ ခြ်န္ေနတဲ့ဓါးထက္ထက္ေတြက အေပၚေရာေအာက္ပါဝန္းရံထားရင္ခင္ဗ်ားေကာ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ။ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ဒူးတုန္ေအာင္ ေၾကာက္ေနမွာ မဟုတ္လား။ မိနစ္အနည္းငယ္ ၾကာေတာ့မွပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုက္မစားဖူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဒီကစားနည္းကို ၾကိဳက္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လွ်ာက ေႏြးေထြး ႏူးညံ့ေနတာပဲ။ကၽြန္ေတာ့္ တစ္ကိုယ္လံုး တံေတြးေတြ ရႊဲရႊဲစိုလာတာကိုေတာ့ နဲနဲ သည္းခံေပးရတာေပါ့။မႈတ္ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးသာ ၾကက္သြန္ျဖဴတို႔ ၾကက္သြန္နီတို႔ မစားထားဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီကစားနည္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွာပါ။ တစ္ခါမွ မကစားဖူးတဲ့ ကစားနည္းဆိုေတာ့ဥညီေနာင္ဆီက ေအာ္ဒါမွာရမွာလား မမွာရဘူးလား ဆိုတာကို ေဝခြဲမရျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီညီေနာင္ကဘလူးေဘာ ျပသနာနဲ႔ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႔ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာတည္းညည္းျငဴေနတာ။အဲတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ခြင့္ျပဳခ်က္မယူပဲမလိုင္ေတြ တင္ပို႔လာတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴျပစ္ျပစ္အႏွစ္ေတြလည္ေခ်ာင္းထဲ ခုန္ဆင္းသြားတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အၾကမ္းပတမ္း ဆြဲထုတ္တာကိုခံလိုက္ရတယ္။မထိမ္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ႏို႔လို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ ပ်ဳိ႔အန္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေဘာ့စ္ကေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့က်ိမ္္ဆဲတာကို ခံေနရတာေပါ့။ ပါးစပ္ထဲ ထုတ္ရင္ ေစ်းတမ်ဳိးတဲ့။ ေနာက္ဆံုး ပိုက္ဆံထုတ္ေပးလိုက္မွပဲ ပါးစပ္ပိတ္သြားေတာ့တယ္။

ေဘာ့စ္လဲ အေတြ႔အၾကံဳအသစ္ကေနသင္ခန္းစာထပ္ရသြားျပန္ျပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။အဲဒီ အခ်ိန္ေတြတုန္းက ဘလူးျပသနာနဲ႔ ဥညီေနာင္က အျမဲညည္းတြား ေနတတ္တယ္ သူတို႔ ဂိုေထာင္ေတြထဲမွာမလိုင္ေတြက ျပည့္လွ်ံေနတယ္။ ဂိုေထာင္နဲ႔ မဆံေတာ့ ဘလူးနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကတယ္။သနားစရာေကာင္းတဲ့ဥညီေနာင္ခမ်ာဖူးေယာင္ျပီး ေအာင့္တဲ့ေဝဒနာကို မၾကာခန ခံစားရတတ္တယ္။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ႏွက္ျပီး အဲဒီျပသနာကို ေျဖရွင္းေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတေလမွာေတာ့ ေဘာ့စ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခဳိက္ အိပ္ေနတုန္း အဲဒီလူဆိုးညီေနာင္က ခြင့္ျပဳခ်က္မယူပဲ မလိုင္ေတြကို ခိုးခိုးျပီး သြန္ခ်တတ္တယ္။ ျပစ္ခြ်ဲေစးကပ္ျပီး အိပ္ယာက ႏိုးလာရတာကို ကၽြန္ေတာ္မႏွစ္သက္ဘူး။ ေဘာ့စ္လဲမၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဥညီေနာင္ကေတာ့ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရီရင္း ေက်နပ္ေနတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုရိုက္လိုက္။တခါတေလ ေငြနဲ႔ေျဖရွင္းလိုက္။ကကေလးေတြေမာင္းလိုက္န႔ဲ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။ ႏုဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေဘာ့စ္နဲ႔ ေတြ႔ျပီး ေနာက္မွာေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ ေျပာင္းလဲသြားရျပန္တယ္။မဂၤလာေဆာင္အခန္းအနား ေတာက္ေလ်ာက္ ပါကင္အသစ္ ဖုတ္ဖုတ္ေလးနဲ႔ ကစားရေတာ့မွာကို သိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အသင့္အေနအထား ေမာင္းခ်ိန္ျပီး မတ္မတ္ရပ္သတိဆြဲ ထားလိုက္တယ္။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို သက္သာ ဆိုတဲ့ အမိန္႔ေပးေပမည့္ ကၽြန္ေတာ္က မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။

ကဲ အခု ေဘာ့စ္နဲ႔ ႏုတို႔ ခရီးတစ္ခု ထြက္ၾကပါတယ္။ ဟန္နီးမြန္းလို႔ေခၚတဲ့ ပ်ားရည္ဆမ္းေပါ့။ပထမေန႔ကေတာ့ တကယ့္ကို မိုက္တာဗ်ဳိ႔။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ႏုရဲ့ ညီမေလးနဲ႔ စျပီး မိတ္ဆတ္ေပးလိုက္တယ္။ ႏုရဲ့ညီမေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ၾကိဳက္သြားတယ္။ အသဲခိုက္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။ ေကာင္မေလးက အရမ္းလွျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုလိုလားလားနဲ႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ၾကီး ေပြ႔ဖက္ထားတယ္။ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းမုန္းတဲ့ ကြန္ဒံုးဆိုတဲ့ မိုးကာကို မဝတ္ရေတာ့ ပိုတိုးလို႔ ေက်နပ္မိတယ္။အရမ္း ဂြတ္တယ္ဗ်ာ။ ဒုတိယေန႔ကေတာ့ ပထမေန႔ေလာက္ ေပ်ာ္စရာ သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို အိုဗာတိုင္း ဇြတ္ဆင္းခိုင္းတယ္။ ႏုရဲ့ ညီမေလးနဲ႔ မကစားပဲ အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဘာ့စ္က အတင္းရိုက္ႏႈိးတယ္။ ေဘာ့စ္ရဲ့ ႏုၾကီးက ‘ေမာင္ သြင္းေပးဦးေလကြာ’ လို႔ ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလး ေျပာလိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေၾကာက္လန္႔ျပီး ေနစရာမရွိျဖစ္ေနတယ္။တတိယေန႔ကေတာ့ တကယ့္ ဒိန္းဂ်ားပဲဗ်ဳိ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းပင္ပန္းေနျပီ။အဲဒီ့အျပင္ ဥညီေနာင္နဲ႔ဂလင္းကလဲညည္းညဴလာတယ္။ ဥညီေနာင္က ဂိုေထာင္ထဲမွာ မလိုင္ေတြကုန္ေနျပီတဲ့။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးမွာ ေဘာ့စ္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ ႏုၾကီးတို႔က တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုက္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုရိုက္ရိုက္ကၽြန္ေတာ္မတ္မတ္ မရပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႏုၾကီးရဲ့ ‘ေမာင္က ဒါအကုန္ပဲလား’ ဆိုတဲ့ ခနဲ႔တဲ့တဲ့အသံကိုၾကားရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္အားယူေနတုန္း ေဘာ့စ္က လက္ေခ်ာင္းနဲ႔တစ္မ်ဳိး လွ်ာနဲ႔တစ္သြယ္ ၾကိဳးစား ျဖည့္ဆီးေပးေနတယ္။ ဒါ ေဘာ့စ္ရဲ့ သိကၡာကိုပထမဆံုးအျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ခ်ဖူးလိုက္ခ်င္းပါ။ ေဆာရီးပါ ေဘာ့စ္။ဟန္းနီးမြန္းမွာ ေနာက္ထပ္ ထိန္႔လန္႔စရာတစ္ခုနဲ႔လဲ ကၽြန္ေတာ္ ၾကံဳလိုက္ရေသးတယ္။ ေဘာ့စ္ကသူ႔ႏုၾကီးရဲ့ ဖင္ေခါင္းထဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုထည့္ပါရေစလို႔ အပူကပ္ေနသံကို ၾကားလိုက္မိေတာ့ ေခါင္းနားပန္းၾကီးသြားရတယ္။ ႏုၾကီးက လက္မခံမွပဲ ကၽြန္ေတာ္လဲ စိတ္သက္သာရာ ရသြားေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖင္ေခါင္းထဲဝင္လို႔ရတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ တကယ့္ကို ေျခာက္ျခားသြားတယ္။ ဖင္ေခါင္းဆိုတာကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္လမ္းတည္းသားခ်င္းေတြ မဟုတ္လား။ ဖင္ေခါင္းအေၾကာင္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိေနသည္။ တကယ္လို႔ ႏုၾကီးရဲ့ ဖင္ေခါင္းသာ ေဘာ့စ္ရဲ့ ဖင္ေခါင္းလိုမ်ဳိးပဲဆိုရင္ အဲေကာင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မပတ္သတ္ခ်င္ဘူး။ ႏုၾကီးက ျငင္းဆန္ေပမယ့္ တကယ္လို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးက အဲဒီေန႔ကတည္းကကၽြန္ေတာ့္ကိုအျမဲေျခာက္လွန္႔ေနေတာ့တယ္။ ဟန္းနီးမြန္းျပီးေတာ့ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို မရိုက္ေတာ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ္ ႏုရဲ့ညီမေလးနဲ႔ ေန႔တိုင္း ကစားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူက အရမ္းလိုက္ဖက္ညီတယ္။ ေကာင္မေလးကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းျပီး ဟာသေတြလဲ ေျပာတတ္တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ႏုရဲ့ညီမေလးက ေဘာ့စ္နဲ႔ ႏုၾကီးတို႔ ကေလးေလးလုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္လို႔ ေျပာတယ္။အဲဒီေတာ့မွပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အဓိကတာဝန္က ဘာဆိုတာကို နားလည္လိုက္မိတယ္။

ေကာင္မေလးကသုတ္ရည္ဆိုတာ ကေလးေလးလုပ္တဲ့ မ်ဳိးေစ့ဆိုတာကိုလဲ ရွင္းျပတယ္။ ငါ ေတာ္ေတာ္ ဒူတဲ့ေကာင္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ မလိုင္ေတြ တန္နဲ႔ခ်ီျပီး ထုတ္ျပီးေတာ့မွ ဒီေကာင္ေတြအေၾကာင္း သိလိုက္ရလို႔ေလ။ ဟုတ္တယ္… ေဘာ့စ္နဲ႔ ႏုၾကီးက ကေလးအရမ္းလိုခ်င္ေနၾကျပီ။သူတို႔ ပလန္ဆြဲၾကတယ္။နားစြန္နားဖ်ား ၾကားမိသေလာက္ေတာ့ သူတို႔ကအခ်ိန္ဇယားခ်ျပီး ကာမ ဆက္ဆံၾကမွာဆိုပဲ။ ႏုၾကီး မ်ဳိးဥ ဥတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေရြးျပီး ေသခ်ာလုပ္ၾကမွာတဲ့။အဲဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေလာကငရဲ စလာပါေတာ့တယ္။ တစ္လကို ႏွစ္ရက္ ဒါမွမဟုတ္ သံုးရက္ေလာက္ေပါ့။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္ပစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတာလို႔ေတာင္ထင္ရတယ္။ ဥညီေနာင္ကလဲ အဲဒီရက္ေတြကို မၾကိဳက္ၾကဘူး။ ေဘာ့စ္က ဥညီေနာင္ ဘလူးျပသနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္လာရတဲ့အထိ သံုးေလးငါးရက္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပစ္ထားတယ္။ ျပီးမွ မလိုင္ေတြ အကုန္ အန္ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ထိ ႏုရဲ့ညီမေလးနဲ႔ ကစားခိုင္းတယ္။ သူတို႔ရဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ မေအာင္မခ်င္းကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဥညီေနာင္ရယ္ ဂလင္းရယ္အရမ္း အလုပ္မ်ားခဲ့ရတယ္။တစ္မနက္ ေဘာ့စ္ရဲ့ ‘ငါ..ကြ’ လို႔ ၾကံဳးဝါးသံၾကားရမွပဲကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုေလး ဒီအခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္းေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေန ျပီေလ။ ႏုရဲ့ ဥေလး အေကာင္မေပါက္မခ်င္းကၽြန္ေတာ္ အားလပ္ရက္ ရျပီလို႔ သိလိုက္ရတယ္။

အစကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။ဒါေပမယ့္ ရက္ေလးေတြ ၾကာလာေတာ့ အရင္က အတူတူကစားခဲ့ၾကတဲ့ ႏုရဲ့ ညီမေလးနဲ႔ တျခားဖုတ္ဖုတ္ေတြကို အရမ္းလြမ္းလာတယ္။ ေဘာ့စ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ျပန္ရိုက္လာတယ္။ တစ္ညေနေတာ့ ေဘာ့စ္က အလုပ္ခန္းထဲမွာသူ႔ရဲ့ အတြင္းေရးမႈးမေလး ဆိုတာနဲ႔ စကားေျပာေနၾကတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔ေျပာေနတဲ့စကားေတြကိုကၽြန္ေတာ္သံသယ ျဖစ္လာတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းကို တျဖည္းျဖည္းေမာ့ျပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မထိခလုပ္ ထိခလုပ္ေတြ ေျပာေနၾကတာကိုနားစြင့္မိတယ္။ ေဘာ့စ္ရဲ့ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ ပုန္းေနရလို႔ ဘာမွေတာ့ မျမင္ရပါဘူး။ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ေျပာသမွ်ကို ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ခံစားနားလည္ေနတယ္။အဲဒီေကာင္မေလးရဲ့ တဏွာတြန္သံေတြေၾကာင့္ခနအၾကာမွာကၽြန္ေတာ္ သတိဆြဲျပီးသား ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ ဇစ္ဆြဲခ်သံၾကားရေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ျမန္ျမန္ ခုန္ထြက္ျပီး ေဘာ့စ္ရဲ့ ပါတနာအသစ္ကို ေလ့လာၾကည့္လိုက္တယ္။အိုး ဒီတစ္ေယာက္က အိမ္က ဟာၾကီးထက္ အမ်ားၾကီး ပိုမိတယ္။ အတြင္းေရးမႈးမေလးကသူ႔ရဲ့ စိုစြတ္ေႏြးေထြးတဲ့ ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲယူလိုက္တယ္။ ဒီေကာင္မေလးရဲ့ မႈတ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္ ၾကံဳဖူးသမွ်ထဲေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အမႈတ္မခံရတာလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီေလ။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝအတြက္ အေတြ႔အၾကံဳအသစ္ တစ္ခုနဲ႔ ထပ္ၾကံဳရေတာ့တာပဲ။

အဲဒီ အတြင္းေရးမႈးမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကိုလည္ေခ်ာင္းထဲထိအတင္းမ်ဳိခ်ေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ထျပီးခုန္မိေတာ့မတက္ ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္။သူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ေျခကို ဇြတ္ဖမ္းဆုပ္္ထားလို႔ခံရပိုခက္တယ္။ကၽြန္ေတာ့္ကို လည္ပင္းညွစ္သတ္ ေနတာမ်ားလားလို႔ေတာင္ ထင္ေရာင္ထင္မွား ျဖစ္မိေသးတယ္။ဒါေပမယ့္ ေဘာ့စ္ကေတာ့ ဒါကို ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္ပံုရတယ္။အားရွီး.ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္’ ဆိုတဲ့ သူ႔ေအာ္သံကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကားေနရတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ဥညီေနာင္ဆီ ျမန္ျမန္ အခ်က္ျပလိုက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးက မလိုင္ေတြကို တစ္စက္မွ မက်န္ေအာင္ငတ္ၾကီးက်ျပီး အကုန္ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္။ခနနားျပီး ေနာက္ေတာ့ အတြင္းေရးမႈးမလို႔ဆိုသူေလးရဲ့ ညီမေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကစားခြင့္ရတယ္။ အရမ္းမိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ေပ်ာ္စရာေတြ ဆက္တိုက္လာပါေတာ့တယ္။ ဖုုတ္ဖုတ္ အသစ္ေလးနဲ႔ကစားခြင့္ ဒါမွမဟုတ္ ေႏြးေထြးတဲ့ ပါးစပ္ေလးထဲ ေရစိမ္ခြင့္ကို တစ္ပါတ္တစ္ခါေလာက္ကၽြန္ေတာ္ျပန္ရလာတယ္။ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေမ့ေပ်ာက္ထားတဲ့ အရာကို ေဘာ့စ္က သယ္လာပါေတာ့တယ္။တစ္ရက္ရက္မွာ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖင္ေခါင္းနဲ႔ ကစားခိုင္းမွာ ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာထားတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ မွတ္မိဦးမယ္ ထင္တယ္။ အိမ္နီးခ်င္း ဖင္ေခါင္းကို ကၽြန္ေတာ္ မၾကိဳက္ဘူး မႏွစ္သက္ဘူး အရမ္းရြံတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖုတ္ဖုတ္ေလးထဲက ရုတ္တရတ္ ဆြဲထုတ္ျပီး ေအာက္ဘက္ကို ႏွိမ့္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ‘အကိုၾကီး မီးဖင္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်ေနာ္’ဆိုတဲ့ အတြင္းေရးမႈးမေလးရဲ့ အသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္ မူးေမ့ လဲက်မလို ျဖစ္သြားတယ္။ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အသက္ကိုေအာင့္ျပီး မ်က္လံုးကို မွိတ္ထားလိုက္တယ္။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည့္ပဲလို႔ သေဘာထားလိုက္ရေတာ့တယ္။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို ေကာင္မေလးရဲ့ ဖင္ဝထဲ အတင္းကာေရာ ထိုးထည့္ေနတယ္။ အရမ္းၾကပ္လြန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ေခါင္း ေတာ္ေတာ္က်ိမ္းသြားတယ္။တူနဲ႔ထုေနသလိုပဲ။ မူးေနာက္ရီေဝသြားတယ္။ သတိျပန္လည္လာေတာ့ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ ဖင္ေခါင္းထဲ ေရာက္ေနျပီေလ။ ေဘာ့စ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရွ႔တိုးေနာက္ငင္လုပ္တယ္။

မၾကာခင္ပဲ ဖုတ္ဖုတ္ထက္ဖင္ေခါင္း နဲ႔ကစားရတာ ပိုေကာင္းသလိုလိုပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္လာမိတယ္။ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး လံုျခံဳေႏြးေထြးေနတယ္။ ေဘာ့စ္ကအရွိန္တင္လိုက္ေတာ့ဥညီေနာင္ကို အသင့္ျပင္ထားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုးမွ ေရကာတာကိုခ်ဳိးခ်လိုက္ဖို႔ ဥညီေနာက္ဆီအခ်က္လွမ္းျပလိုက္တယ္။အရသာသိသြားလို႔ မတ္မတ္ရပ္ဖို႔ ထပ္ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔အဖို႔ ေတာ္ေတာ္ပန္းသြားျပီ။ ေရွ႔ကို ခရီးဆက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ႏုရဲ့ ဥေလး အေကာင္ေပါက္လာျပီးေတာ့လဲ တစ္လခြဲေလာက္လက္ေရွာင္ရမယ္လို႔ ေျပာေနသံေတြ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားေနရတယ္။ ေဘာ့စ္က ႏုေလးကို ဖ်ားေယာင္းသိမ္းသြင္းေနတယ္။အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖင္ေခါင္းနဲ႔ ကစားဖို႔လဲ မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး။ဘာေတြ ေရွ႔ဆက္ျဖစ္ဦးမယ္ဆိုတာကိုလဲ ေတြးမေနေတာ့ပါဘူး။ ႏုနဲ႔ေဘာ့စ္တို႔ ဘယ္လိုေတြ ႏွစ္ပါးသြားၾကဦးမယ္ ဆိုတာကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ အရိုက္မခံရဖို႔နဲ႔ ေဘာ့စ္ခိုင္းသမွ် တာဝန္ေက်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ကိုပဲကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ အေလးထားပါတယ္။အိုေကေဘာ့စ္ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းတင္ထားလိုက္ျပီ။ ျပီးပါျပီ