ပလတ္စတစ္ပန္း

ဥယ်ာဥ္မႉး စိတ္ကူးလြဲခဲ့တယ္
သူပန္းပ်ိဳးခဲ့တယ္
ေမႊးရနံ့ကို ေမၽွာ္မွန္းပီးေတာ့ေပါ့….
ဒါေပမယ့္
သူဂ႐ုတစိုက္ တယုတယ ျပဳစုခဲ့တာ…
ပလတ္စတစ္ ပန္းေလး ျဖစ္ေနေတာ့…..

ေလာင္း… ေလာင္း… ေလာင္းလိုက္ပါ ရႊဲေအာင္ေလာင္းလိုက္ပါ… ပက္ ပက္ ပက္လိုက္ပါ ညီမေလးေတြလဲပါ….

က်ီစားတာလား…… က်ီစားရင္စိတ္ဆိုးမလား…

သီခ်င္းသံမ်ားႏွင့္အတူ လူေတြသည္လဲ စည္းခ်က္ညီ လိုက္ပါစီးေမ်ာေနၾကသည္။ ကိုကို တစ္ေယာက္ မ႑ပ္ ေပၚမွ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကေသာ လူေတြကို ၾကည့္ကာ စိတ္တြင္းမွာ အလိုလို ေပ်ာ္လာသည္။
ဒီမ႑ပ္ေပၚမွာ သူ႔တစ္ေယာက္တည္း လက္ထဲမွာ ဘီယာခြက္ကိုင္ကာ ထိုင္ေနရင္း လမ္းမေပၚမွ ေပ်ာ္ေနေသာ လူမ်ားကို ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္… ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္စိမ္းေရာင္ ဝီလီဂ်စ္ေလးတစ္စင္း
မ႑ပ္ နံေဘးကပ္ရပ္လ်က္ ကားေပၚမွ ေရစိုအဝတ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အလွမ်ားကို အားရပါးရ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ မိန္းကေလးမ်ား ဆင္းလာၾကသည္။ ကိုကိုလဲ တပ္ထားေသာ ေနကာမ်က္မွန္ေအာက္မွပင္
အလွအပမ်ားကို ရႈစားေနစဥ္ ….

”အ…..”
“ဟဲ့ ဟဲ့ ႏွင္းသက္ နင္ရရဲ့လား”

ကားေပၚမွ အဆင္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ကာ ေခ်ာ္လဲေတာ့သည္။ ကိုကိုတစ္ေယာက္ မ႑ပ္ေပၚမွ ေျပးဆင္းကာ ေကာင္မေလးကို တြဲေပးလိုက္သည္..

“ရလား ႏွင္းသက္..”
“ဟင္…. ရတယ္ ေက်းဇူးပဲ”
“မူးေနတယ္နဲ႔တူတယ္ေနာ္.. လာ ဒီနားမွာ ခဏလာထိုင္လိုက္ပါလား…”
“ဟုတ္ … ဒါနဲ႔ တို႔နာမည္ ဘယ္လိုသိလဲ..”
“သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚတာ ၾကားလိုက္တယ္ေလ.. ကိုယ့္နာမည္က ကိုကိုပါ”
“အဟဲ မိုက္တယ္ေနာ္ နာမည္က… ခစ္ခစ္ ကိုကို ဆိုေတာ့လဲ ကိုကိုေပါ့ေလ”

အင္း…. ဒီေကာင္မေလး မူးပီး အာသြက္လၽွာသြက္ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္မယ္ … ေတာ္႐ုံဆိုလၽွင္ ကိုကို႔နာမည္က မိန္းကေလးေတြ သိပ္မေခၚခ်င္ၾကေသာ နာမည္ျဖစ္သည္..
သို႔ေပမယ့္ ဒီေကာင္မေလးက ေတာ့ သာသာယာယာပဲ ကိုကို ပဲေခၚမယ္တဲ့.. ေကာင္မေလးကို တြဲကာ မ႑ပ္ေနာက္မွ ထိုင္ခုံေလးတြင္ ေနရာခ်ေပးကာ ကိုကိုလဲ ေဘးနားမွာ ဝင္ထိုင္မိသည္…
ေကာင္မေလးရဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ မ႑ပ္ေပၚေရာက္ကာ ကဲေနၾကၿပီျဖစ္မယ္… ဒီေကာင္မေလးတစ္ေယာက္သာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္ပီး ဘယ္လိုမူးလာသည္ေတာ့မသိ မ်က္စိေတာင္ မဖြင့္နိုင္ေတာ့
သၾကၤန္ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္အရ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ကူညီေဖးမျခင္းက အျပစ္မဟုတ္လို႔ ကိုကိုသည္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနေသာ ေကာင္မေလးရဲ့ ေခါင္းကို တည့္မတ္ေပးကာ
သူ႔ပုခုံးတစ္ဖက္ကို အခေၾကးေငြ မယူပဲ ငွားလိုက္သည္။ ကိုကို သူ႔ပုခုံးကိုမွီကာ အိပ္ေနေသာ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္မိသည္… မ်က္ႏွာေလးက ေရစက္ေလးေတြ သီးလ်က္ ဝင္းပေနသည္….
မ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းေလးမွာ…. အယ္ကိုေဟာလ္အရွိန္.. ေနအပူရွိန္ေၾကာင့္ နီျမန္းျမန္းေလး ျဖစ္ေနသည္က တစ္မ်ိဳးခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။ ပုခုံးေက်ာ္ေက်ာ္ေလးသာရွိေသာ ဆံပင္စင္းစင္းေလးေတြကို
ေနကာမ်က္မွန္ႏွင့္ ပင့္သိမ္းထားေသာ မ်က္ႏွာေလးက ရွင္းေနျပန္သည္။.. အသားအေရက ျဖဴသည္မဟုတ္ ၀ါညက္ညက္ေလး…. မယ္ဗမာ ကိုယ္လုံးလို ကိုယ္လုံးဖြံ့ဖြံ့ေလးကို အက် ႌ က်ပ္က်ပ္.. ေဘာင္းဘီ က်ပ္က်ပ္ထဲ
အတင္းဖြက္ထားေသာ္လည္း ေပၚလြင္လြန္းျပန္သည္။ ေဟာ… သူမခ်မ္းေနသည္လား မသိ…. ကိုယ္လုံးေလး တုန္လာသလိုပါလား… ကိုကို ထိုင္ခုံေဘးနားမွာရွိတဲ့ သူ႔တဘက္ အနီေရာင္ကိုယူကာ
ေကာင္မေလး ကိုယ္ေပၚလႊမ္းျခဳံေပးပီး ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားမိသည္…. အင္း နိုးလာရင္ေတာ့ ဘာေျပာမလဲမသိ…
ကိုကိုတစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးကို ဖက္ထားရင္းပင္… မ်က္စိမူးေနာက္မတတ္ ကဲေနၾကေသာ လမ္းမေပၚႏွင့္ မ႑ပ္ေပၚမွ လူမ်ားကို ၾကည့္ေနခ်ိန္…

“အင္း…”

လူးလြန႔္လာေသာ ကိုယ္လုံးေလး

“နိုးလာၿပီလား ႏွင္းသက္”
“ဟင္ … ဟုတ္…. ေၾသာ္ … ကိုကို ဟုတ္လားမသိဘူး နာမည္က “
“ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကိုပါ… “
“အဟဲ နည္းနည္းမူးသြားတယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္နဲ႔တူတယ္”
“အင္း ခဏ”
“ေက်းဇူးေနာ္… ေစာင့္ေနေပးတဲ့အတြက္”
“ရပါတယ္ ႏွင္းသက္ ဗိုက္မဆာဘူးလား တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္ေလ ကိုယ္ဗိုက္ဆာေနၿပီ..”
“အင္း…. ဒါဆို သြားစားမယ္ ႏွင္းသက္လဲ နည္းနည္းဆာတယ္ ႏွင္းသက္ေကၽြးမယ္ေလ…”

ဒီလိုႏွင့္ ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အနီးအနားမွ ဆိုင္ေသးေသးေလးတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ အစားအေသာက္မ်ားမွာယူၿပီး စကားေျပာကာ ေနာက္ရက္မ်ား ေတြ႕ၾကရန္
ဖုန္းနံပါတ္ လဲကာ မ႑ပ္သို႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ မ႑ပ္သို႔ေရာက္ေသာ္ ႏွင္းသက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ျပန္ေတာ့မည္ ဆိုကာ ႏွင္းသက္ကို ေခၚၿပီး ျပန္သြားၾကသည္။
ကိုကိုသည္ ကားေပၚတက္ခါနီး သူ႔ကို မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပကာ လၽွာထုတ္ေျပာင္ျပသြားခဲ့ေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ရင္ဘတ္ထဲေခၚထည့္ရင္း အိမ္ျပန္လမ္းေပၚမွာ
ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ား စဥ္းစားလာမိေတာ့သည္။

ကိုကို အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၈ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ… သူငယ္ခ်င္းမ်ားက မျပန္ေသးပဲ ကားေပၚမွ လက္က်န္မ်ားျဖတ္ရင္း ၿမိဳ႕ထဲ ကားေလၽွာက္ေမာင္းေနၾကေသာေၾကာင့္ ေနာက္က်ေလၿပီ…
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ခ်မ္းေနၿပီ… ေတာ္ေသးတယ္ သၾကၤန္ေရက လူနဲ႔တည့္ကာ ေတာ္႐ုံမဖ်ားတတ္လို႔ … ကမန္းကတမ္း ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ ေရေလာင္းခ်ိဳးပီး အမူးလဲနည္းနည္းေျပသြားကာ
ဗိုက္ဆာသလိုလို ျဖစ္လာလို႔ ထမင္းစားခန္းထဲ ရွိတာ လွန္ေလာရွာေဖြ စားေသာက္ကာ အခန္းထဲ ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္…

အာမီရမ္ အာမီရမ္ ေအ့ …ေအ့ ….. ဝီခ်ကီ ဝီခ်ကီ .. ေအ့. …… ေအ့ ….. ထန္းရည္နဲ႔ ဘီယာလဲ ရဒယ္ … လဲသြားရင္ထူေပးမလား ….

ဖုန္းသံျမည္လာလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မသိေသာ နံပါတ္တစ္ခု… (ဟိဟိ ဖုန္းျမည္သံက အခ်စ္တကၠသိုလ္က Ringtone ကို ကိုယ့္ဘာသာ အသံသြင္းကာ လုပ္ထားတာ ၀ါကာ ၀ါကာ သီခ်င္းသံစဥ္)
ဘယ္သူလဲ မသိဘူး နာရီၾကည့္ေတာ့ ကိုးနာရီေက်ာ္ေနၿပီ…

“ဟယ္လို”
“ဟယ္လို”

ေလလွိုင္းထဲမွ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းလာေသာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ အသံေလး… အိုး…….. ဒီအသံေလးကို မွတ္မိတာေပါ့ ေန႔လည္က ေကာင္မေလး ႏွင္းသက္….

“အင္း ႏွင္းသက္ေျပာေလ…”
“ဟယ္ ႏွင္းသက္မွန္း ဘယ္လိုသိလဲ…”
“ႏွင္းသက္အသံကို မွတ္မိတယ္ေလ…”
“အံမယ္ ပိုၿပီ ေန႔လည္က ဖုန္းနံပါတ္ ေပးထားတာ မွတ္မိလို႔မဟုတ္လား”
“မဟုတ္ပါဘူး ႏွင္းသက္ရယ္ နံပါတ္က တစ္ေခါက္ပဲ ၾကည့္ပီး.. ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည့္လိုက္တာပါ ျပန္ေတာင္ မၾကည့္ရေသးဘူး”
“ဟြန႔္…. ဒါဆို ကိုကိုက ႏွင္းသက္ဆီ ဖုန္းမဆက္ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား ေတာ္ၿပီ သြား……. မဆက္ေတာ့ဘူး”
“အာ……… မဟုတ္ပါဘူး ခုေလးတင္ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားပီးလို႔ အခန္းထဲေရာက္တာပါ ေစာနက ထမင္းစားရင္းနဲ႔ေတာင္ ႏွင္းသက္ကို သတိရေနတာ ဟဲဟဲ
ထမင္းစားပီးမွ ဖုန္းဆက္မလို႔ ႏွင္းသက္က ဦးသြားတာ”
“ခုမွ….”
“တကယ္ပါ ႏွင္းသက္ရယ္ ႏွင္းသက္ျပန္သြားၿပီကတည္းက ႏွင္းသက္ပုံရိပ္ေလးက ကိုယ့္ဆီမွာ တစ္ပါတည္း ပါလာပီးသားပါ..”
“ဟိတ္ လူႀကီး ဟိုး…………စေတာ့ ႏွင္းသက္ ပ်င္းလို႔ ဖုန္းဆက္တာ.. တစ္ျခားဟာေျပာရေအာင္…… ေနာ္… ႏွင္းသက္ စိတ္ညစ္စရာေလးေတြ ရွိလို႔
ကိုကို႔ကို ေျပာျပမယ္ေလ.”
“အင္း ေျပာေလ”
“ႏွင္းသက္ အသည္းကြဲေနတယ္ ကိုကိုရယ္……”

ထိုညက ႏွင္းသက္နဲ႔ ကိုကို စကားေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္… ႏွင္းသက္က အသည္းကြဲေနတယ္တဲ့ ထို႔ေၾကာင့္ ဘီယာႏွင့္ ၀ိုင္ ေသာက္ကာ မူးလာတာတဲ့ သူ႔ေကာင္ေလးႏွင့္သူ အဆင္မေျပျဖစ္လာတဲ့
အေၾကာင္းမ်ားကို ကိုကို႔ကို လာေျပာျပေနသည္…. ႏွင္းသက္က ခု ဒုတိယႏွစ္တက္ေနတဲ့ေကာင္မေလး ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ပီးခါစ ရင္ခုန္သံေတြ အရွိန္ရခါစမို႔ထင္ပါရဲ့…. ကိုကိုက ၂၀ စြန္းခါစ ရင္ခုန္သံကို ထိန္းနိုင္ၿပီလို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ခ်ိန္… ႏွင္းသက္ေျပာတာက ကိုကိုက ေခ်ာတယ္တဲ့ … ကိုကိုကအရပ္မျမင့္ပါ… ငါးေပ ၆ လက္မ ခန႔္သာ ရွိပါသည္… သို႔ေသာ္ အရပ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္.. စိုေျပေသာ
အသားအရည္ႏွင့္ ေတြ႕သည့္သူတိုင္း အေျဖာင့္ဆြဲထားလားဟုေမးၾကရေအာင္ ေျဖာင့္စင္းေနေသာ ဆံပင္ စင္းစင္းတို႔က ကိုကို႔ကို မိန္းကေလးတို႔ စိတ္ဝင္စားေအာင္ ကူညီေပးေနၾကသည္ေလ..
ထိုညက ႏွင္းသက္က သူ႔ေကာင္ေလးက သူ႔အေပၚအနိုင္က်င့္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တိုင္း ကိုကိုခမ်ာ ကိုယ့္ညီမအရင္း အနိုင္က်င့္ခံရသလိုပင္ ဆတ္ဆတ္ခါ နာက်င္ခဲ့သည္… ႏွင္းသက္ကို အားေပးစကားေျပာရင္း
ႏွင္းသက္ဆီမွာ ငိုရွိုက္သံစြက္သည့္ စကားလုံးမ်ားၾကားရတိုင္း ႏွင္းသက္ဆိုေသာ ေကာင္မေလး ကိုကို႔ရင္ထဲ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်ည္းနင္းဝင္ေရာက္လာၿပီကို ကိုကိုသိခဲ့သည္….

…

ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ ညဘက္ေရာက္တိုင္း ရင္ခုန္သံခ်င္း ဖလွယ္ခဲ့ၾကသည္.. ေလလွိုင္းေလးမွ တစ္ဆင့္ပင္ ႏွင္းသက္နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္…
အျပင္မွာေတြ႕ဖို႔ေျပာတိုင္းႏွင္းသက္ ေရွာင္ဖယ္ေနသည္… အျပင္မထြက္ခ်င္ဟု အေၾကာင္းျပက ျငင္းခဲ့သည္… ညတိုင္းဖုန္းေျပာရင္း ႏွင္းသက္ရဲ့ ဒဏ္ရာကို ကိုကိုကုစားေပးခဲ့သည္မွာ ခုဆို တစ္လပင္ ေက်ာ္လာၿပီ…

အာမီရမ္ အာမီရမ္ ေအ့ …ေအ့ ….. ဝီခ်ကီ ဝီခ်ကီ .. ေအ့. …… ေအ့ ….. ထန္းရည္နဲ႔ ဘီယာလဲ ရဒယ္ … လဲသြားရင္ထူေပးမလား ….

“ႏွင္းသက္နံပါတ္…”

“ဟယ္လို ႏွင္းသက္ “
“ကိုကို နက္ျဖန္ ႏွင္းသက္ ေမြးေန႔ ဘုရားသြားမယ္ လိုက္ပို႔မလား…”
“အာ……..ရတာေပါ့…. ဘယ္အခ်ိန္သြားမလဲ”
“မနက္ ၆ နာရီေလာက္သြားမယ္ေလ ကိုကို နဝေဒးလမ္းသိတယ္ဟုတ္ အဲ့ဒီေရွ႕မွာေစာင့္ေနာ္ ႏွင္းသက္လာခဲ့မယ္…”
“အိုေက နက္ျဖန္ ၆ နာရီေနာ္”
“မနက္ေနာ္ ကိုကို ညနဲ႔ မွားေနဦးမယ္ “
“ေအးပါ ကိုယ္သိပါတယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့”
“ဘိုင့္ဘိုင္”
“တာ့တာ”

ကိုကိုတစ္ေယာက္ ႏွိုးစက္ေပးထားေသာ နာရီကို ျပန္ပိတ္ၿပီး အိပ္လိုက္မိၿပီ….
နိုးလာေတာ့ နာရီၾကည့္လိုက္မိသည္က ၆ နာရီထိုးရန္ နာရီဝက္သာလိုေတာ့သည္… အိပ္ယာမွ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲထၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲကာ ကမန္းကတန္းပင္ ကားယူကာ အိမ္မွ ထြက္လာခဲ့သည္…
လမ္းေရာက္မွ ႏွင္းသက္အတြက္ ဝယ္ထားေသာ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေမ့ခဲ့ၿပီ….. ဟာ………. ကြိဳင္ပဲ မတတ္နိုင္…
နဝေဒးလမ္းထိပ္တြင္ ကားရပ္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့…. ေတြ႕ပါၿပီ… (အခ်ိန္မီေလးပဲ)
ကိုကို႔ ရင္ထဲက နတ္သမီးေလး… အျဖဴေရာင္တြင္ အစိမ္းေရာင္ ပန္းခ်ည္မ်ားထိုးကာ…
တ႐ုတ္သိုင္းကားထဲမွ န၈ါးမယ္ လို လွပေနေသာ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ေလၽွာက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးက ကိုကို အရမ္းခ်စ္မိေနတဲ့ ႏွင္းသက္တဲ့လားကြယ္…..

“လာ ႏွင္းသက္ ” ေျပာေျပာဆိုဆို ကားေရွ႕ခန္းတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္… အသာအယာပင္ အိစက္စက္ ကိုယ္ေလးကို ကားကူရွင္ေပၚ ပစ္ထိုင္လို္က္သည္။
“ဘယ္သြားမလဲ”
“……. ဘုရားသြားမယ္ေလ”
“အိုေက”

ဘုရားေပၚတြင္ ႏွင္းသက္ကို ဘာစကားမွ မေျပာေသးပဲ ပန္းႏွင့္ ဆြမ္းေတာ္ပြဲ ကိုင္ကာ နံေဘးမွ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပင္ လိုက္လာမိသည္…
စေနနံေထာင့္တြင္ ဘုရားမီးပူေဇာ္ ဆြမ္းေတာ္ပြဲကပ္ ပန္း ကို ကိုကိုကပ္ေပးလိုက္ကာ… ပုံပုံကေလးထိုင္ကာ ဝတ္ျပဳေနေသာ ႏွင္းသက္ကို နံေဘးမွာ ထိုင္ေစာင့္ရင္း
ထြက္ျပဴစေနေရာင္ေအာက္မွ လွပတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးလႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔ ဘုရားဝတ္ျပဳေနတာ မ်က္ေတာင္ပင္ မခတ္နိုင္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္…. (ငရဲႀကီးေတာ့မွာပဲ)
အတန္ၾကာ ဘုရားဝတ္ျပဳၿပီးသည္ေနာက္…. ႏွင္းသက္ လႈပ္ရွားလာမွ ကိုကိုလဲ ကမန္းကတန္း အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္…
ဘုရားဝတ္ျပဳအၿပီး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚတြင္ လမ္းေလၽွာက္ရင္း ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ကာ ကိုကို ရင္ထဲမွ စကားလုံးက အျပင္သို႔ အမွတ္မထင္လႊတ္ခနဲ႔

“ခ်စ္လိုက္တာ ႏွင္းသက္ရယ္…….”

တိုးတိုးေလးမွ တိုးတိုးေလး….. သို႔ေသာ္ ႏွင္းသက္ၾကားသြားသည္ ထင့္ မ်က္ႏွာေလး ျပဳံးေယာင္ေယာင္ေလးႏွင့္ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ကာ ျပန္လွည့္သြားသည္

“ကိုကို ျပန္ၾကရေအာင္ ႏွင္းသက္ည က်ရင္ ဖုနး္ဆက္လိုက္မယ္ “
“ဟင္ ျပန္ေတာ့မလို႔လား ခ်က္ခ်င္းႀကီး”
“အင္း အိမ္မွာ ေမေမနဲ႔ေဖေဖ့ကို ကန္ေတာ့ရဦးမယ္ေလ…”
“အင္း……”

“ ေထာင္ … ေထာင္ …. ေထာင္ ေထာင့္ …. ေထာင္ …….. ေထာင္ ….. ေထာင္ …. ေထာင္ေထာင့္ …. ေထာင္ …. ၾကပ္ႀကီး ( တပ္ၾကပ္ႀကီး ) အုန္းကၽြန္း ေရးလဲ ေအာင္ျမင္ …..
ၾကပ္ႀကီး ပီဒီအက္ဖ္ လုပ္လဲ ေအာင္ျမင္ …. ၾကပ္ႀကီး ဖိုရမ္စုံေအာင္ ေရာက္ခဲ့သည္ …. ေက်ာင္းမွာပဲ ေပ်ာ္သည္ …… ျပန္ပီ ……. ”

ဖုန္း Ring Tone ခ်ိန္းလိုက္တာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ… အရင္ Ring Tone က သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကိဳက္လို႔ ယူထားလိုက္ေတာ့ တီးလုံးေတြ တူေနလို႔ ေရႊစင္ရတနာေရႊဆိုင္ တီးလုံးအလိုက္ျဖင့္
အသစ္ျပန္ဖန္တီးပီး လုပ္ထားတာ ျဖစ္သည္… (ဟိဟိ) ;D ;D
ႏွင္းသက္ဆီမွျဖစ္ပါေစ… ႏွင္းသက္ေခၚတာ ျဖစ္ပါေစ….ဟာ ႏွင္းသက္ဆီမွ မဟုတ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီက ျဖစ္ေနသည္… ဘာညာသာရကာ ခဏပဲေျပာပီး ဗိုက္နာလို႔
တြိဳင္းလက္ဝင္ခ်င္သည္ ေျပာၿပီးစကားျဖတ္ကာ ဖုန္းခ်လိုက္သည္.. ႏွင္းသက္ေခၚလို႔ ဖုန္းမအားျဖစ္ေနရင္ ေနာက္မေခၚေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေနာ့ အိပ္ယာေပၚလွဲကာ ဖုန္းကိုကလိေနရင္း…

“ ေထာင္ … ေထာင္ …. ေထာင္ ေထာင့္ …. ေထာင္ …….. ေထာင္ ….. ေထာင္ …. ေထာင္ေထာင့္ …. ေထာင္ …. ၾကပ္ႀကီး ( တပ္ၾကပ္ႀကီး ) အုန္းကၽြန္း ေရးလဲ ေအာင္ျမင္ …..
ၾကပ္ႀကီး ပီဒီအက္ဖ္ လုပ္လဲ ေအာင္ျမင္ …. ၾကပ္ႀကီး ဖိုရမ္စုံေအာင္ ေရာက္ခဲ့သည္ …. ေက်ာင္းမွာပဲ ေပ်ာ္သည္ …… ျပန္ပီ ……. ”

ဖုန္းစကရင္တြင္ ေပၚလာတာ ၿငိမ္းေအးလြန္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလး မနက္က ႏွင္းသက္ ဘုရားဝတ္ျပဳေနခ်ိန္တြင္ ေနေရာင္ေလးႏွင့္အရမ္းလွလြန္းေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ပုံရိုက္ယူထားမိတာ….
“ဟယ္လို”
“ကိုကို ဘာလုပ္”
“ႏွင္းသက္ဖုန္းဆက္မယ္ဆိုလို႔ ေစာင့္ေနတာေလ”
“ဟုတ္လဲ ဟုတ္ပဲနဲ႔”
“ေၾသာ္ တကယ္ပါဆို…”
“အင္းပါ ယုံပါတယ္ ကိုကို ဒီေန႔ ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ကို ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ ”
“ရပါတယ္ႏွင္းသက္ရယ္”
“အဟင္း တကယ္ပါ ႏွင္းသက္ရဲ့ စိတ္ကို ေပ်ာ္ေအာင္လဲႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္ စိတ္ဒဏ္ရာကိုလဲ ေမ့နိုင္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့တယ္
ကိုကိုက တကယ့္ကို ႏွင္းသက္စိတ္ထဲမွာ အားကိုးရာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ရခဲ့သလိုပါပဲ”
“အစ္ကိုတဲ့လား ႏွင္းသက္ရယ္…….”
“ႏွင္းသက္ေျပာတာ မၿပီးေသးဘူးေနာ္ ကိုကို ….. ကိုကို မနက္က ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ပီး ဘာေျပာလိုက္တာလဲ”
“ဟဲဟဲ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးႏွင္းသက္ရဲ့”
“ကိုကို ေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘူးလား ဘာေျပာလိုက္လဲဆိုတာ ျပန္မေျပာရဲဘူးလား”
“မဟုတ္ပါဘူး ႏွင္းသက္ရယ္ ႏွင္းသက္စိတ္ဆိုးသြားမွာ စိုးလို႔ပါ”
“မနက္ က ႏွင္းသက္ ဘုရားရွိခိုးရင္း ငါးပါးသီလလုံေအာင္ထိန္းမယ္လို႔ သစၥာျပဳထားတယ္ ဒီေန႔ လူေတြကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္
ထားမယ္လို႔လဲ စိတ္ကူးထားတယ္ေလ”
“အင္း………ႏွင္းသက္………… ႏွင္းသက္ကို ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တယ္ ႏွင္းသက္ရယ္….”
“ကိုကို ခုခ်ိန္ကေနစၿပီး ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ရဲ့ နာမည္ ကို ႏွစ္လုံးကေန တစ္လုံးတည္းပဲ ကိုလို႔ေခၚေတာ့မယ္ေနာ္”
“တကယ္ …. တကယ္လား ႏွင္းသက္ ႏွင္းသက္ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေပါ့ေနာ္”
“ေျပာရဦးမွာလား ကို ရယ္…..”
“ကိုယ္ အရမ္းၾကားခ်င္တယ္ ႏွင္းသက္ရယ္ ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ တစ္ခြန္းေလာက္ေျပာပါလား”
“ႏွင္းသက္ေမြးေန႔မွာ အားလုံးကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမယ္ဆိုေတာ့လဲ……
ႏွင္းသက္ ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ကိုရယ္ ဒါပဲေနာ္ ကိုအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ ႏွင္းသက္လဲ အိပ္ေတာ့မယ္”

အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးႏွင့္ ေျပာကာ ဖုန္းခ်သြားေသာ္လည္း ကိုကို တစ္ေယာက္ ဖုန္းကိုကိုင္ကာ အိပ္ယာေပၚတြင္ ျပဳံးျပဳံးႀကီး အတိတ္ေမ့ေနေတာ့သည္… ကိုကို တစ္ေယာက္ ရညး္စား မထားဘူးတာလဲ မဟုတ္ ရည္းစားထားဖူးပါသည္…. သို႔ေသာ္ ထားဖူးသည္မွာ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သည္… ထိုတစ္ေယာက္ႏွင့္လဲ ဘာဆိုဘာမွ မဘာလိုက္ရပင္ လက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မကိုင္ဖူးလိုက္…. ခုေတာ့ ႏွင္းသက္ရဲ့ အၾကည့္ ႏွင္းသက္ရဲ့ အမူအယာ ႏွင္းသက္ရဲ့ အေျပာခ်ိဳခ်ိဳေလးတြင္ ကိုကိုတစ္ေယာက္ အတိတ္ေမ့ရေခ်ၿပီ…..

ထိုညက ကိုကို အိပ္မက္ထဲတြင္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ကုလားကားထဲကလိုလဲ တြဲကၾကသည္… အံမယ္ သီခ်င္းေတြဆိုပီး ကၾကတာ မိုက္သား….

မနက္ေစာေစာနိုးလာေသာ ကိုကို အသစ္စက္စက္ျဖစ္ထားေသာ ခ်စ္သူေလးထံ ခ်စ္သဝဏ္လႊာေလးပို႔ရန္ ဖုန္းကိုယူကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္သူအသစ္စက္စက္ေလးက
သူ႔ထက္ဝိရိယ ေကာင္းစြာ မနက္ ၆ နာရီေလာက္ကတည္းက ကိုကိုထံ

“Morning ko…. I Love you
Hnin thet”

ဆိုတဲ့ စာတိုေလးက ေရာက္ႏွင့္ၿပီ…. ကိုကို ျပဳံးလိုက္မိသည္… ရင္ေတြ ခုန္လွခ်ည္လား ကိုကိုရယ္ မင္းက ၿမိီးေကာင္ေပါက္ (၁၆) ႏွစ္သားလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔….

“I Love You Hnin….
Ko”

ကိုကို စာကို တိုတိုေလးပဲ ေရးကာ ျပန္ပို႔လိုက္သည္… ပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲကာ ၀ါသနာပါရာ ဖြင့္ထားေသာ ဓါတ္ပုံဆိုင္ေလးသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္…. ကိုကို က ဓါတ္ပုံ၊ဗီဒီယို အက္ဒစ္တင္း ၀ါသနာပါေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ပုံဆိုင္ ေသးေသးေလးဖြင့္ထားသည္… ဓါတ္ပုံဆိုင္ဆိုေသာ္လည္း စာစီ၊စာရိုက္၊ဒီဇိုင္းဆြဲ အကုန္လုပ္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ဆိုင္ကေလးက ရႈပ္ပြေနသည္…ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အပ္ထားေသာ ဒီဇိုင္းမ်ား ဆြဲရင္းႏွင့္ပင္ ႏွင္းသက္ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သတိရမိေနကာဆြဲေနေသာ ဒီဇိုင္းမွာလဲ ဘာပုံေပါက္လို႔ ဘာပုံေပါက္ေနမွန္းပင္ မသိေတာ့…. ကိုကို ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွ ခြါကာ ႏွင္းသက္ရဲ့ နံပါတ္ကေလးမ်ားႏွိပ္ကာ ေခၚလိုက္သည္….

“ႏွင္းသက္”
“ကို ”
“အရမ္းသတိရတယ္ကြာ”
“အံမယ္ ပိုၿပီ…. ”
“ဟုတ္တယ္ ခုေတာင္ အလုပ္လုပ္ေနတာ အလုပ္လုပ္လို႔မရဘူး ႏွင္းသက္ကို အရမ္းသတိရေနလို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ”
“ကိုက ဓါတ္ပုံဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ဆို ဘယ္နားမွာလဲ ”
“ဘာလုပ္မလို႔လဲ ”
“ေျပာျပပါ ”
“………….. အဲ့ဒီမွာေလ”
“အင္း ဒါဆိုလဲ ၿပီးေရာ.. ကို အလုပ္ထဲမွာခဏေလး စိတ္ႏွစ္ၿပီးလုပ္လိုက္ေနာ္ ႏွင္းသက္ကိုခ်စ္တယ္ဟုတ္”
“ခ်စ္တာေပါ့ ႏွင္းသက္ရာ ”
“ဒါဆို အလုပ္လုပ္ေတာ့ ဒါပဲေနာ္ အိမ္မွာဆိုေတာ့ ဖုန္းေျပာရတာ သိပ္မေကာင္းဘူး ဘိုင့္”

ကိုကို ႏႈတ္ဆက္စကားပင္ မေျပာလိုက္ရ ႏွင္းသက္ ဖုန္းခ်သြားသည္…. ႏွင္းသက္ စကားအတိုင္းပင္ အလုပ္ထဲ စိတ္ႏွစ္ထားလိုက္မိသည္…. အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ… အလုပ္ခဏရပ္ကာ အင္တာနက္မွ ဒီဇိုင္းမ်ား ဓါတ္ပုံ အယူအဆကေလးမ်ား လိုက္ၾကည့္မိေနခ်ိန္တြင္ ဆိုင္မွ အကူေကာင္ေလးမွ

“ဆရာ ဓါတ္ပုံ ရိုက္မလို႔တဲ့ အလွပုံ”
“ေအး ေအး အထဲေခၚလိုက္”

အထဲဝင္လာေသာ ေကာင္မေလးမ်ားကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ကိုကို အံ့ၾသသြားသည္…. ႏွင္းသက္ႏွင့္ သူမ သူငယ္ခ်င္းဟု ထင္ရေသာ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္…ႏွင္းသက္ က ႐ုပ္တည္ေလးႏွင့္ျပဳံးလဲ မၿပ ရီလဲမၿပ ႏႈတ္ေတာင္မဆက္ ကိုကို ဘာေျပာရမွန္း မသိခ်ိန္တြင္.. ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းမွ

“ႏွင္းသက္ရာ နင္ကလဲ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တာလဲ ဒီေရာက္မွ ဓါတ္ပုံရိုက္ခ်င္ရတာလဲ”
“ဟာ ….. နင္ကလဲ ဓါတ္ပုံရိုက္တာပဲ သူ႔ဘာသာ သူဘယ္အခ်ိန္ပဲ ရိုက္ခ်င္ခ်င္ေပါ့ဟာ နင္မရိုက္ခ်င္မရိုက္နဲ႔ေလမိုးမိုး နင္ရိုက္မယ္မဟုတ္လား…. ဆိုင္ေရွ႕မွာ ခ်စ္သုေဝပုံကပ္ထားတာ မေတြ႕ဘူးလား
ဘယ္ေလာက္လွလဲငါတို႔ရိုက္လို႔ ခ်စ္သုေဝထက္လွသြားရင္ ငါတို႔ပုံကပ္ခ်င္ကပ္မွာေပါ့ နင္ပဲ ေမာ္ဒယ္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆို ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား အစ္ကို…. သမီးတို႔ ပုံကပ္မယ္ဟုတ္”

ကိုကို တစ္ေယာက္ ေယာင္ကန္းကန္းႏွင့္ ေခါင္းညိတ္မိသလား ေခါင္းခါမိသလား မေျပာတတ္ ၾကည့္ရတာ ႏွင္းသက္က ကိုကိုႏွင့္ သူမအေၾကာင္းကို သူမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား သိေစခ်င္ပုံမေပၚ သူမသူငယ္ခ်င္းမ်ားအား မလွိမ့္တစ္ပတ္ႏွင့္ ဆိုင္ကို ေခၚလာပုံရသည္…. ကိုကို ရင္ထဲၾကည္ႏူးမိသြားသည္.. သူက ႏွင္းသက္ကို အရမ္းသတိရတယ္ ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ႏွင္းသက္မွ သူ႔ထံကို လာျခင္းပင္….
ထိုေန႔က ႏွင္းသက္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ဓါတ္ပုံမ်ားရိုက္ေပးကာ…. ထိုအထဲကမွ ႏွင္းသက္တစ္ေယာက္တည္းပုံမ်ားကို ပညာစုံသုံးကာ ကြက္ရိုက္ယူထားလိုက္သည္…..
ညေန…..

“ဟာ…. ဆရာ… ဒီေန႔ ဆရာ ေကာင္မေလးအလန္းေလးေတြဓါတ္ပုံရိုက္ေပးလိုက္လို႔ ေမွာ္ဝင္သြားတယ္ျဖစ္မယ္ ဆရာ့ဒီဇိုင္းေတြ အလန္းေတြပါလား…..”

တပည့္ေက်ာ္ရဲ့ မွတ္ခ်က္စကားပါေပ….ကိုကို ဘာမွ မေျပာ ….ျပဳံးသာေနလိုက္သည္… အခ်စ္ရဲ့ စြမ္းပကားဟုေတာ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဖတ္္ဖူးသည္ ဟုတ္မည္ထင္ပါတယ္…
မနက္က အလုပ္လုပ္တုန္းက ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ.. ႏွင္းသက္ တို႔ ဓါတ္ပုံလာရိုက္ၿပီးမွပင္ အလုပ္လုပ္ရတာ စ်ာန္ဝင္ေတာ့သည္… အင္း ႏွင္းသက္တို႔ ဓါတ္ပုံေလးေတြ လွေအာင္ ျပဳျပင္ဦးမွပဲ
ကြန္ပ်ဴတာထဲမွ ပုံမ်ား ဖြင့္ကာ ဓါတ္ပုံမ်ား လိုသလို ျပင္ေနစဥ္ နံေဘးမွ တပည့္ေလးက ထိုင္ၾကည့္ကာ ပညာသင္ေနသည္… ကိုကို ေဘးမွ တပည့္ေလးကို ၾကည့္ကာ

“ဟေယာင္ မင္းမျပန္ေသးဘူးလား”
“ဗ်ာ….. အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ေလဆရာ”
“ျပန္ရင္ျပန္ေတာ့ကြာ ငါလဲ ျပန္ေတာ့မယ္”
“အင္….. တစ္ညႇိုးႀကီးပဲ”

သို႔ေသာ္ ေစာေစာျပန္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ တပည့္ေက်ာ္လဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အထုပ္ေကာက္ဆြဲပီး ထြက္သြားေတာ့မွပင္ ကိုကို ႏွင္းသက္ ဓါတ္ပုံေလးကို အနီးကပ္ဆြဲၾကည့္ကာ တစ္စိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေတာ့သည္
တပည့္ေက်ာ္ရွိေနလၽွင္ျဖင့္ ဒီလို ၾကည့္လို႔မေကာင္းဘူးေလ… ခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစ္ဝႀကီး ေငးလို႔ ရေလၿပီ…. ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ တစ္ေယာက္ပုံ တစ္ပိုင္းပုံ မ်က္ႏွာခ်ည္းသက္သက္ ပုံမ်ားကို
ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည့္လို႔ရတဲ့အရြယ္မ်ားထုတ္ကာ တယုတယပိုက္ဆံအိတ္ထဲထည့္ယူၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ေတာ့သည္…. အိမ္ျပန္ေရာက္မွ အိပ္ယာေပၚမွာ ႏွင္းသက္ရဲ့ ဓါတ္ပုံေလးၾကည့္ပီး စိတ္ကူးယဥ္ေတာ့မည္…
ကိုကို ႏွင္းသက္ပုံေလး ထုတ္ၾကည့္ စကားေတြေျပာကာ ဓါတ္ပုံထဲမွ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းအပ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္…………..

ဒီလိုႏွင့္ ရည္းစားဦး ေန႔ရက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဖုန္ုးေျပာျခင္းႏွင့္ပင္ အလြမ္းေျဖေနရသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ႏွင့္ အျပင္မွာေတြ႕ရန္ေျပာေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္…
ႏွင္းသက္အျပင္ထြက္မရလို႔ပါဟူေသာ အေျဖကိုသာ ရသည္… ခ်စ္သူသက္တမ္း တစ္လေက်ာ္လာခ်ိန္ဝယ္ တစ္ရက္တြင္ ႏွင္းသက္ဖုန္းဆက္လာသည္။ စတိတ္ရွိုးရွိသည္.. ႏွင္းသက္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း သြားၾကည့္မည္
ကိုကို လိုက္မွာလားတဲ့ … ကိုကိုက ဒီအခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေနတာ ဘယ္ေန႔ဘယ္အခ်ိန္သြားမွာလဲ လိုက္မယ္ ဆိုေတာ့ ႏွင္းသက္က သြားမယ္ရက္ မနက္ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္တဲ့..
စိတ္ကူးႏွင့္႐ူးကာ စိတ္ကူးယဥ္ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္လာေသာ မနက္တစ္ရက္ ႏွင္းသက္က ဒီညေနသြားၾကမယ္ ဆိုပီး စတိတ္ရွိုးလုပ္မည့္ ေဘာလုံးကြင္းေရွ႕တြင္ ခ်ိန္းလိုက္သည္။
ကိုကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္လို႔အေကာင္းဆုံးျဖစ္မည့္ အဝတ္အထည္ေပါင္းမ်ားစြာကိုေမႊေႏွာက္ရွာေဖြကာ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ဆုံမည့္ေနရာတြင္ အေစာႀကီးႀကိဳသြားေစာင့္ေနမိသည္… စိတ္ေစာေနတာကိုး..
မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ခ်စ္သူေလးႏွင့္ ေတြ႕ရမည္ေလ…
နာရီဝက္ခန႔္ေစာင့္ၿပီးသည္ေနာက္တြင္ ႏွင္းသက္ဆီက ဖုန္းလာသည္… သူတို႔ေရာက္ေနၿပီ… အေအးဆိုင္ကိုလာခဲ့ပါဆိုေသာေၾကာင့္ ကားေလာ့ခ္ခ်ကာ ႏွင္းသက္ေျပာေသာ အေအးဆိုင္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
အေအးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ႏွင္းသက္အျပင္ ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ သူတို႔ရဲ့ ဘဲဟု ထင္ရေသာ ခပ္လန္းလန္း ဒီဇိုင္းဆန္းႏွင့္ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ပါေတြ႕သည္…
ႏွင္းသက္ေဘးနားတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေလးကို တစ္ရွိုက္မက္မက္ ၾကည့္ေနမိသည္…. ေၾသာ္…. သူအရင္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ဝင္းပပ မ်က္ႏွာေလး မဟုတ္ပါလား..
မိတ္ကပ္ေတြ လိုင္နာေတြ ပါးနီေတြ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြနဲ႔ ေကာ္ပတ္႐ုပ္မေလး မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနရသလိုပါလား… အရင္က ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေလးက ဘာမွ မလိမ္းမခ်ယ္ထားေသာ သနပ္ခါးေရက်ဲေလးႏွင့္မ်က္ႏွာေလးပါ..
အင္းေလ ဒီမ်က္ႏွာက လွတယ္ဆို… ဟိုမ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာေလးေပါ့…. ေခတ္စနစ္နဲ႔ ညီစြာ ဝတ္ထားသည္က ဂါဝန္လိုလို အက် ႌ အရွည္က ေပါင္လည္ေလာက္ေရာက္သည္… ေအာက္မွာက
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ က်ပ္က်ပ္ကို လည္ရွည္ေဒါက္ဖိနပ္ႏွင့္ တြဲဝတ္ထားသည္က ႂကြႂကြရြရြေလးႏွင့္ လွပေနသည္…

“ကိုကို ႏွင္းသက္လွလား”
“အင္း…. လွတယ္”
“တကယ္….. ကိုကို ဒါက ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းေတြ ဟိုဘက္က သူတို႔ ဘဲေတြ ဟဲ့ ဒါက ငါ့ကိုကို … သူတို႔နာမည္မိတ္ဆက္မေပးေတာ့ဘူးေနာ္ ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းလို႔ပဲ မွတ္ထားလိုက္ေတာ့…”
“ေအးပါကြာ….”

အေအးဆိုင္ေလးတြင္ စကားေျပာရင္း စတိတ္ရွိုး စေသာအခါ ေဘာလုံးကြင္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္… ခုံမ်ားရွိေသာ္လည္း ႏွင္းသက္တို႔ ေနာက္တြင္သာ မတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ခ်င္သည္ ဆိုေသာေၾကာင့္
အေနာက္တြင္သာ မတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ၾကေတာ့သည္… စတိတ္ရွိုးၾကည့္ၾကေတာ့ ကိုကိုက ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနေသာ ႏွင္းသက္ ပုခုံးေလးကို ကိုင္ကာၾကည့္ေနမိသည္… ေဘးနားမွ ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းအတြဲမ်ားကေတာ့
ခါးမ်ားကို ေနာက္မွ အသီးသီး သိုင္းဖက္ကာ ဟုတ္ေနၾကသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ကို သူတို႔လိုပင္ ေနာက္မွ ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ခ်င္ေသာ္လည္း မရဲပါ… ႏွင္းသက္စိတ္ဆိုးသြားမွာေၾကာက္သည္။
သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ႏွစ္ပုဒ္ခန႔္ လိုက္ေအာ္ပီးေတာ့ ႏွင္းသက္က ကိုကို႔ကို လည္ျပန္ေမာ့ၾကည့္ကာ လၽွာထုတ္ေျပာင္ျပသည္. ပီးေတာ့ ကိုကို႔လက္ကို ပုခုံးေပၚမွေျပာင္းကာ ခါးကို ဖက္လို႔ရေအာင္ ေနရာေျပာင္းေပးသည္…
ကိုကို ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္… စတိတ္ရွိုးမွ ေဘ့စ္ ထုသည့္အသံလား ကိုယ့္ရင္ခုန္သံလားဟုပင္ ျပန္မဆန္းစစ္နိုင္… ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးအိအိေလးက ခုေတာ့ ကိုကို႔ ရင္ခြင္ထဲမွာ… ႏွင္းသက္ရဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီက်ပ္က်ပ္
ေအာက္က တင္သားလုံးက်စ္က်စ္ေလးသည္ ကိုကို႔ကိုယ္ႏွင့္လာကပ္ေနသည္… ကိုကိုအာေတြ ေျခာက္လာသည္… ကိုယ္ကို မသိမသာေလး ေနာက္သို႔ ရို႔ထားမိသည္…
ဒီလို စည္းခ်က္ေအာက္မွာ ကိုကိုတစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီ…. ေႏြးေထြးတဲ့ ခ်စ္သူကိုယ္ အိအိေထြးေလးကို ဖက္ထားရင္းႏွင့္ပင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ နားသယ္စပ္ေလးကို နမ္းလိုက္ေတာ့
ႏွင္းသက္က …

“ကိုကို အျပင္ထြက္ရေအာင္ ႏွင္းသက္ေညာင္းၿပီ…”
“အင္း သြားမယ္ေလ… သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ”
“ရတယ္ ထားလိုက္ စတိတ္ရွိုးၿပီးေတာ့မွ ရွာမေတြ႕ရင္ ဖုန္းဆက္လိမ့္မယ္”
“ဒါဆိုလဲၿပီးေရာ လာ…”

ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ လူေတြၾကားမွ တိုးကာ ေဝွ႕ကာႏွင့္ပင္ အျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။

“ဘယ္သြားမလဲ ႏွင္းသက္ အေအးေသာက္မလား”
“ေညာင္းတယ္ကိုကိုရယ္ ၿပီးေတာ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ မ်က္စိရႈပ္တယ္ ေအးေအးေဆးေဆး စကားသြားေျပာၾကမယ္ေလ”
“ေကာင္းတယ္… လာ ကားက ဟိုးနားမွာ ရပ္ထားတာ”

ကိုကို ကားေမာင္းရင္းပင္ စကားေျပာလို႔ ေကာင္းမည့္ ေနရာရွာရင္းေဖြရင္း ၿမိဳ႕ေလးကို ပတ္ကာ စီးဆင္းေနေသာ ျမစ္ရဲ့ နံေဘးနား ကားကို ရပ္လိုက္သည္… ေမွာင္ရိပ္နည္းနည္းက်တဲ့ေနရာေပါ့…
ညရဲ့ မွိန္ပ်ပ် လေရာင္ေအာက္မွာ ျမစ္ျပင္ရဲ့ တစ္လက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ေရရဲ့ အေရာင္ကို ၾကည့္ကာ ကိုကို စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည္ႏူးေနတုန္း…

“ကိုကို အဲ့မွာ အဲ့လိုပဲ ရပ္ေနမွာလား ႏွင္းသက္ကို ဘာစကားမွမေျပာေတာ့ဘူးလား”
“အဲ့…. ဟုတ္ပါဘူး ႏွင္းသက္ရဲ့ ေလေကာင္းေလသန႔္ေလးရႈၾကည့္ေနတာ ဟီး..”
“ဟြန႔္ ေျပာကို မေျပာခ်င္ဘူး.. ကိုကို ရည္းစားထားဖူးလား”
“ထားဖူးတာေပါ့… အမ်ားႀကီးပဲ”
“ဘယ္ႏွေယာက္လဲ”

အမွန္မွာ တစ္ေယာက္တည္းသာ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ထားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း

“သုံးေယာက္ ေက်ာင္းတက္တုန္းက ဟဲဟဲ လာ စကားေျပာမယ္ ကိုယ္ ႏွင္းသက္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာ… ခုမွ ေတြ႕ရေတာ့တယ္ ႏွင္းသက္ရယ္”

ကိုကို ကားေနာက္ခန္းထဲ ႏွင္းသက္ကို ဝင္ထိုင္ေစကာ ေဘးနားဝင္ထိုင္ရင္း ခၽြဲေတာ့သည္…ကိုကို ႏွင္းသက္ကို ဖက္ခ်င္ေသာ္လည္း မဝံ့မရဲျဖစ္ေနစဥ္ပင္ ႏွင္းသက္မွ ရင္ခြင္ထဲ မွီငဲ့လာေသာေၾကာင့္
အလိုက္သင့္ေလး ေဖးမကာ ဖက္ထားလိုက္သည္…ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္ တြတ္တီးတြတ္တာ စကားမ်ားေျပာရင္း ကိုကိုႏွင္းသက္ ပါးေလးကို နမ္းလိုက္သည္… ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းအပ္ထားတဲ့ ႏွင္းသက္က
ကိုကို ရင္ေတြခုန္ေနတယ္ ဒုတ္ဒုတ္ ဒုတ္ဒုတ္ တဲ့ ႏွင္းသက္ၾကားေနရတယ္ ေျပာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ရီမိေသးသည္…ကိုကို ဖက္ထားေသာ လက္ကို ေျဖေလ်ာ့ရင္း ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲေမာ့လိုက္ေတာ့
ႏွင္းသက္မ်က္ဝန္းတို႔က ရီေဝေနသလို အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ ကိုကို ေခါင္းကို တစ္ျဖည္းျဖည္းငုံ႔ကာ ႏွင္းသက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္… ႏွင္းသက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ေႏြးေထြးလိုက္တာ…
ဖြင့္ဟလာေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းရင္းပင္ ကိုကို ႏွင္းသက္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားသည္… ႏွင္းသက္လဲ ကိုကို႔ကို ဖက္ထားသည္… ကိုကို ရဲ့ အနမ္းေတြ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေပၚ မိုးရြာသလို ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္
က်ေနစဥ္… ႏွင္းသက္ ကိုကိုႏွင့္ခြာလိုက္ပီး..

“ကိုကို ရည္းစားထားဖူးတာ ဟုတ္လို႔လား”
“ဟုတ္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲ”
“ႏွင္းသက္ မယုံပါဘူး ကိုကို ရည္းစားမထားဖူးဘူး…ႏွင္းသက္သိတာေပါ့ ႏွင္းသက္ ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီးထားဖူးတာ”
“ေျပာေလ ဘာေၾကာင့္လဲ”
“ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္ကိုလဲ မကိုင္ရဲဘူး စတိတ္ရွိုးမွာလဲ ႏွင္းသက္ကို မဖက္ရဲဘူး နမ္းလဲ မနမ္းရဲဘူး ခု ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းတာလဲ မနမ္းတတ္ဘူးေလ… ခစ္ခစ္”
“အမ္…. “

ကိုကို ဘာေျပာရမွန္းမသိ ဆြံ့အသြားသည္… ႏွင္းသက္သည္ ရည္းစားထားျခင္းတြင္ အေတြ႕အၾကဳံရွိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္.. ႏွင္းသက္ႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္စကတည္းကပင္ ထိုအေၾကာင္းမ်ားကို
ႏွင္းသက္မွ ေျပာျပထားသည္… သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းသိမ္းခဲ့သည္… ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းသည့္အဆင့္ထက္ မည္သူမွ ပိုလို႔မရဟုေျပာသည္… အဲ့လို ပြင့္လင္းေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
ကိုကို ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္သည္.. အရာရာအားလုံးကိုလဲ ခြင့္လႊတ္ထားသူျဖစ္သည္။

“ဒါဆို အေတြ႕အၾကဳံရွိေၾကာင္းျပရတာေပါ့ လာထား……”

ထိုစဥ္မွာပင္ ႏွင္းသက္ဖုန္းျမည္လာသည္…. ဖြင့္နားေထာင္လိုက္ေသာ ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္း စတိတ္ရွိုးၿပီးၿပီ ျပန္မယ္တဲ့

“ကိုကို…ႏွင္းသက္ ေက်ာင္းသြားအပ္ရမယ္ သိလား”
“ဟုတ္လား ႏွင္းသက္ခု ဘယ္ႏွစ္လဲ”
“တတိယႏွစ္ သြားအပ္မွာ ……….ၿမိဳ႕မွာ ကိုကိုလိုက္မလား”
“တကယ္လား လိုက္မယ္ေလ. ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ”
“တစ္ရက္ေပါ့ ဒီေန႔သြားမယ္ဆို နက္ျဖန္ျပန္လာမယ္ေလ..”
“အင္း…လိုက္မယ္..”
“ဟိုေရာက္ေတာ့ ႏွင္းသက္က ဘယ္မွာသြားေနမွာလဲ”
“သြားေနစရာလားကိုရယ္ ကိုတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာ ကို႔အနားမွာပဲေနမွာေပါ့…”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ႏွင္းသက္ရယ္”
“ႏွင္းသက္လဲ ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္”
“ကိုက ႏွင္းသက္ကို ပိုခ်စ္တာ”
“အံမယ္ ႏွင္းသက္ကသာ ပိုတာပါ”
“ဒါဆို ႏွင္းသက္ကို တစ္ခုေမးမယ္ ကိုက ႏွင္းသက္ရည္းစားစကားေျပာတာလား ႏွင္းသက္က ကို႔ကို ရည္းစားစကားေျပာတာလား”
“ကိုက ေျပာတာေပါ့”
“ဟားဟား အဲ့ဒါ အေျဖပဲ ရည္းစားစကားအရင္စေျပာတဲ့သူက အရင္ခ်စ္တာ အဲ့ေတာ့ အနည္းဆုံး ႏွင္းသက္ ခ်က္ျခင္းအေျဖျပန္ေပးရင္ေတာ့ ကိုက အရင္ခ်စ္ေတာ့ ပိုၿပီးခ်စ္တာ”
“ႏွင္းသက္က ကို ရည္းစားစကားမေျပာခင္ကတည္းက ႀကိတ္ခိုက္ေနတာေလ ဟဲဟဲ “
“ဒါဆို ႏွင္းသက္ ကို႔ကို ဘယ္မွာစေတြ႕လဲဖူးလဲေျပာ”
“ကို ႏွင္းသက္ျပဳတ္က်လို႔ လာတြဲတုန္းကေပါ့”
“ဟဲဟဲ ကိုက ႏွင္းသက္မျပဳတ္က်ခင္ကတည္းက ေတြ႕ပီ ခ်စ္သြားတာ”
“အာ……………… သြားကြာ….. မခ်စ္ေတာ့ဘူး ကိုကိုလူလည္… သူမ်ားကို အနိုင္ေပးရမွာ အနိုင္လဲ မေပးဘူး”
“ေဟ့ တစ္ျခားေနရာေတြသာ အနိုင္ေပးခ်င္ေပးမယ္ ခ်စ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ အနိုင္မေပးနိုင္ဘူး “

ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႕ကာ ႏွင္းသက္ကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနမ္းလိုက္သည္…

“ႏွင္းသက္ “
“ရွင္..”
“လိမၼာလိုက္တာကြယ္”
“ခစ္”
“ႏွင္းသက္ အရင္က ရည္းစားေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ မ်ားခဲ့ မ်ားခဲ့ အရင္ကအေၾကာင္းေတြ ကိုယ္မသိခ်င္ဘူး အရင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုး ခု ကို႔ကို ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
လိမၼာရင္ ကိုယ္ေပ်ာ္ပါတယ္ လိမ္လိမ္မာမာ ေနေနာ္ႏွင္းသက္”
“အင္းေပါ့ ကိုရယ္ ႏွင္းသက္မွာက အားကိုးစရာ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္လုံးရွိေနၿပီပဲ … ကို ႏွင္းသက္တို႔ လာတာလဲ ၾကာၿပီ… ျပန္ၾကရေအာင္.. ႏွင္းသက္ကားလက္မွတ္ဝယ္ရင္
ကို႔အတြက္ တစ္ေစာင္ပိုျဖတ္ထားလိုက္မယ္ေနာ္”
“ကပ္လ်က္ေနာ္”
“ေအးပါ သိပါတယ္ဆို…”

ေျပာေျပာဆိုဆို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလာေသာ ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ရင္း ကိုကို အသဲယားလာေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာဖူးဖူးေလးကိုကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္…
ႏွင္းသက္အလိုက္သင့္ျပန္နမ္းပါသည္…ႏွင္းသက္ရဲ့ ေက်ာျပင္ေျပေျပေလးကို သိုင္းဖက္ ပြတ္သက္ရင္း မြတ္သိပ္စြာ အနမ္းေတြ ေႁခြခ်မိသည္…. ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ကို တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားမိသည္။
ကိုကို ရင္ဘတ္ခ်င္းအပ္ထားသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ႏူးညံ့အိေထြးေသာ အထိအေတြ႕မ်ားကို ခံစားေနရသည္… ကိုကို႔လက္မ်ား ထိုေနရာမ်ားသို႔ ေရႊ႕ခ်င္ေသာ္လည္း မေရႊ႕ရဲပါ.. လက္မရဲျခင္းပင္
ထိုေနရာသို႔ လက္ေရႊ႕လၽွွင္ ႏွင္းသက္ခြင့္ျပဳမည္ ဘာမွ မေျပာမည္မွန္းသိေသာ္လည္း ကိုကို ဘယ္လိုမွမရဲ…. ကိတ္စမရွိပါ..အႀကံရွိပါသည္… ခုမကိုင္ရလို႔ ဘာမွမျဖစ္ပါ…
ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ႏွင္းသက္ ေက်ာင္းကိစၥႏွင့္ ခရီးသြားမွ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေအးေဆး လႈပ္ရွားမည္…. ႏွစ္ေယာက္သား အလြမ္းသယ္မဆုံးျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္….

“ဘုန္း… “
“ဟ ဘာလဲဟ”

ကိုကို ကားတံခါးဖြင့္ဆင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမစ္နံေဘး ေျမကြက္လပ္တြင္ ေဘာ္လုံးကစားေနေသာ ကေလးမ်ား၊ ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ ညေနခင္းေလးကို ျမစ္ကမ္းနံေဘး လာၾကည္ႏူးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုကို႔ကားက စေတကာ အမဲေတြကပ္ထားေသာေၾကာင့္ ကားထဲကို မျမင္ရ မွန္ကိုကပ္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္အရိပ္ပဲ ကိုယ္ျပန္ျမင္ရမွာမို႔ ကားထဲ စိတ္ႀကိဳက္ ၾကည္ႏူးေနျခင္းျဖစ္သည္… ၾကည့္ရတာ
ေအေဘးေလးေတြ လာေခ်ာင္းလို႔ မရလို႔ ေႏွာက္ယွက္ျခင္းျဖစ္မည္… ကေလးေတြၾကည့္ေတာ့ စပ္ျဖဲျဖဲႏွင့္ ဟင္းဟင္း ေႁမြမွန္းသိေအာင္ လၽွာထုတ္ျပလိုက္ဦးမွပဲ
ကိုကို ကားေဘးမွ ေဘာလုံးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေကာင္ေလးေတြဘက္ ကန္ေပးသလိုလိုႏွင့္ ျမစ္ထဲ ကန္ခ်ေပးလိုက္သည္….

“ဟာ…… ေဆာရီးကြာ ေျခေခ်ာ္သြားတယ္…”

မွတ္ကေရာ ေျပာေျပာဆိုဆို ကားေပၚတက္ကာ ေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္…ႏွင္းသက္မွ” ေတာ္ေတာ္တတ္နိုင္တဲ့လူ ကေလးေတြနဲ႔ဖက္ၿပီး “တဲ့ ကေလးေတြ ဘာလုပ္လို႔ဖက္ရမလဲ ဖက္မယ့္ဖက္ ႏွင္းသက္ကိုဖက္မွာေပါ့

ေလေအးစက္ဖြင့္ထားေသာ ကားႀကီးက ညအေမွာင္ကို မီးထိုးကာ ေမာင္းႏွင္ေနသည္…နံေဘးနားဝယ္ သူ႔ပုခုံးေလးမွီကာ အိပ္ေနေသာ ႏွင္းသက္ကို ေဖးမက မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အႀကီးစားကို ႏွစ္ေယာက္လုံေအာင္
ျပင္ျခဳံလိုက္သည္.. ဒီေန႔ည ႏွင္းသက္က ေက်ာင္းသြားအပ္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ လိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္… ႏွင္းသက္မိဘတို႔က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မျပန္ ကားထြက္မွ ျပန္ေသာေၾကာင့္ ကိုကို ကားကြင္း အျပင္စပ္နားတြင္
သြားေစာင့္ကာ တက္လိုက္လာရသည္… ေဆာင္းတြင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပင္မွာေအးေနမည္… ကားထဲကလဲ အဲကြန္း ဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ စိမ့္ေနသည္… ျခဳံတဘက္ထဲမွ ႏွင္းသက္ကိုယ္ေလးကေတာ့ေႏြးေထြးေနသည္…
ႏွင္းသက္ဆီက အေႏြးဓါတ္ေတြ သူ႔ကိုယ္ထဲ ကူးစက္လာသလိုပင္ ကိုကိုလဲ ေႏြးေထြးေနပါသည္… ႏွင္းသက္ကို ဖက္ထားရင္းပင္ စိတ္က မေကာင္းေသာအႀကံအစည္မ်ားေတြးေတာလာသည္…
ဟိုေရာက္ရင္ ဟိုတယ္ခန္းတစ္ခန္းယူ… ႏွင္းသက္ ေက်ာင္းအပ္တဲ့ကိစၥပီးရင္ ….. ဟား ဟား ဟား…. ေတြးရင္းႏွင့္ အားမရေသာေၾကာင့္ ႏွင္းသက္ကိုယ္လုံးေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက နိုးပီး သူ႔မ်က္ႏွာေမာ့ၾကည့္ေနသည္မသိ

“ကိုကို ဘာေတြ ျပဳံးေနတာလဲႏွင္းသက္ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ…”
“ေၾသာ္ ဒီလိုပါပဲ ႏွင္းသက္နဲ႔လာရတာ ေပ်ာ္လို႔ပါ..”
“တကယ္ေနာ္ ႏွင္းသက္ ကားမူးလို႔ ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္”

ကိုကို ေမၽွာ္လင့္ေနတဲ့ မနက္ကို ေရာက္လာပါၿပီ…. ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ အိတ္ေလးကိုယ္စီလြယ္လ်က္ မနက္စာ စားေသာက္ၿပီး… ေက်ာင္းကိစၥထြက္ခဲ့သည္… ေက်ာင္းအပ္တာ လိုက္လုပ္ေပးရင္းႏွင့္ပင္
အဆိုင္းမန႔္ ထုတ္တာႏွင့္ စာအုပ္ေတြ ထုတ္တာႏွင့္ ေန႔လည္ျဖစ္သြားၿပီ…. အားလုံးပီးစီးေတာ့ ေန႔လည္ ႏွစ္နာရီထိုးေတာ့မည္… ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္ ေက်ာင္းကန္တင္းတြင္ပင္ ျဖစ္သလို စားေသာက္ရင္း

“ကဲ ႏွင္းသက္ ေန႔လည္ေတာင္ေစာင္းၿပီး အားလုံးပီးပီ မဟုတ္လား”
“အင္း ၿပီးၿပီေလ… သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ ခဏသြားဦးမယ္”
“ဟာ မၿပီးေသးဘူးလား…”
“အာ.. ကိုကလဲ ခဏပဲကို ႏွင္းသက္လာမွာသူသိတယ္ သြားမွေကာင္းမွာေပါ့…”
“ဒါဆိုလဲ ျမန္ျမန္သြားကြာ ကိုယ္ပင္ပန္းေနၿပီနားခ်င္ၿပီ ဘယ္မွာသြားနားမွာလဲ “
“ဒီလိုလုပ္ေလ.. ကိုစုံစမ္းၿပီး စီစဥ္ထားလိုက္ ႏွင္းသက္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေတြ႕ပီးရင္ သူ႔ကို တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သြားအိပ္မယ္ေျပာပီး ထြက္ခဲ့မယ္”
“ဒါဆိုလဲ ၿပီးေရာ… ကို ဒီအထုပ္ေတြ ယူသြားရမလား”
“မယူနဲ႔ ဒါေတြပါ ႏွငး္သက္ယူသြားမယ္”

ကိုကို ႏွင္းသက္ႏွင့္လမ္းခြဲၿပီး… ဟိုတယ္သြား ႏွစ္ေယာက္ခန္းစုံစမ္းၿပီး အခန္းတြင္း ဝင္နားေနလိုက္သည္… ထိုစဥ္

“ ေထာင္ … ေထာင္ …. ေထာင္ ေထာင့္ …. ေထာင္ …….. ေထာင္ ….. ေထာင္ …. ေထာင္ေထာင့္ …. ေထာင္ …. ၾကပ္ႀကီး ( တပ္ၾကပ္ႀကီး ) အုန္းကၽြန္း ေရးလဲ ေအာင္ျမင္ …..
ၾကပ္ႀကီး ပီဒီအက္ဖ္ လုပ္လဲ ေအာင္ျမင္ …. ၾကပ္ႀကီး ဖိုရမ္စုံေအာင္ ေရာက္ခဲ့သည္ …. ေက်ာင္းမွာပဲ ေပ်ာ္သည္ …… ျပန္ပီ ……. ”

ဖုန္းျမည္လာေသာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္

“ႏွင္းသက္ ေျပာ ၿပီးၿပီးလား”
“ေအး …. သူငယ္ခ်င္းေရ ငါနင့္နဲ႔လာအိမ္ေတာ့ဘူးဟာ ဒီမွာ ရတီက အတင္းဆြဲထားတယ္ သူနဲ႔ပဲ အိပ္တဲ့”
“ဟမ္… ဒီမွာ ႏွစ္ေယာက္ခန္းယူထားၿပီးၿပီးေလ.. ႏွင္းသက္ကလဲ”
“ငါလဲ ဒီမွာ ရတီကို ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရဘူးဟာ ငါ့ပိုက္ဆံအိတ္ေတြေရာ ပစၥည္းေတြ အကုန္သိမ္းထားလိုက္ပီး… “
“မနက္ကိစၥ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ျပန္ဖို႔ကိုေလ… ဟာကြာ… မရဘူး ႏွင္းသက္ ရေအာင္ထြက္လာခဲ့”
“ေဆာရီးကြာ သူငယ္ခ်င္း ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါပဲေနာ္… တီ………………………………”

ေျပာရင္းဆိုရင္း ဖုန္းခ်သြားေတာ့ ကိုကို အခန္းထဲမွ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္က်ယ္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း…….

“အား………….ဝလူး ဝလူး… ဂူး………ဟား………..”

ကိုကို ခဏ႐ူးသြားျခင္းပင္……….

ကားတစ္စီးတည္းစီး ထိုင္ခုံကပ္လ်က္ထိုင္. တဘက္ တစ္ထည္တည္း အတူျခဳံပီး စကားမေျပာတာကေတာ့ အေတာ္ဆိုးပါသည္။
မေန႔ညက ကိစၥကို ႏွာမႊန္ကာ ကိုကိုက ဒီေန႔မနက္မွ ကားေပၚေရာက္သည္အထိ ႏွင္းသက္ကို စကားဟက္ဟက္ပက္ပက္မေျပာ ေျပာစရာရွိတာေျပာ လုပ္ေပးစရာရွိတာသာလုပ္ေပးၿပီး
စိတ္ေကာက္ျပေနလိုက္သည္။ ႏွင္းသက္ကလဲ ကိုကို စိတ္ေကာက္မွန္းသိကာ.. အေရးတယူလုပ္ၿပီး ျပန္ေခ်ာ့မေန ဒီအတိုင္းပစ္ထားသည္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့လဲ သူ႔ဘာသာသူအိပ္ေနသည္။
ကိုကိုတစ္ေယာက္သာ ဘာလုပ္ရမည္မသိပဲ ေယာင္ေပေပျဖစ္ေနသည္။ မထူးပါဘူးေလ.. သူေတာင္ ကိုယ့္ကို စကားေရာေဖာေရာေလး ျပန္မေျပာေတာ့လဲ ကိုယ္လဲ အိပ္တာေပါ့ အိပ္ေရးေတာင္ဝေသးတယ္…

ေက်ာင္းသြားအပ္ၿပီး ျပန္လာကတည္းက ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္ အေခၚမေျပာမရွိတာ ယခုဆိုလၽွင္ တစ္ပါတ္ေတာင္ ရွိၿပီ.. ကိုကို ႏွင္းသက္ကို အရမ္းသတိရကာ အရမ္းလြမ္းေနသည္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကေလးဆန္တယ္ဟုလဲ ထင္မိသည္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လဲ ဟုတ္ေနသည္… ရည္းစားက ရည္းစားတစ္က႑၊ အတူမအိပ္လို႔ ကိုကို စကားမေျပာတာက တစ္က႑ျဖစ္သည္။
ႏွင္းသက္ သူ႔ဘာသာသူ အိပ္ခ်င္အိပ္မည္ မအိပ္ခ်င္ေနမည္.. ဘာမွေျပာပိုင္ခြင့္မရွိ. သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ပင္။ ကိုကို သူ႔ဘာသာသူ ေကာက္ခ်က္ခ်ကာ ေျဖသိမ့္ရင္း ႏွင္းသက္ဆီ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပကာ
ဖုန္းဆက္ရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနမိသည္။ ဟုတ္ၿပီ… ဟိုတစ္ေခါက္က ႏွင္းသက္ေျပာဖူးသည္။ ကိုကို အင္တာနက္သုံးေနတာေတြ႕ေတာ့ သူလဲ သုံးမည္. သူ႔ကို ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္ဖြင့္ေပးဟုေျပာထားသည္။
ကိုကို မလုပ္ေပးျဖစ္ေသး.. ခုလုပ္ေပးၿပီ.. ဖုန္းဆက္လိုက္မည္။

“ႏွင္းသက္”
“အင္း ေျပာ”
“ဟိုေလ.. ဟိုတစ္ေခါက္ ႏွင္းသက္ ေျပာထားတယ္ေလ ဂ်ီေမးလ္အေကာင့္ဖြင့္ေပးဆိုတာ အခု လုပ္ေပးၿပီးၿပီးသိလား”
“ဟယ္………..ဟုတ္လား ေပ်ာ္လိုက္တာ.. ေပး”
“အင္း မွတ္ထားေနာ္ အေကာင့္နာမည္က …………………. ပတ္စ္ေဝ့ါက …………….”
“အင္း ရၿပီ ရၿပီ…ခုဝင္ၾကည့္မယ္ေနာ္”
“ဝင္ၾကည့္ ၿပီးရင္ ကိုယ္နဲ႔ စကားေျပာမယ္ “
“ေဟး………….. တာ့တာ”

ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုရႊင္ျမဴးစြာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ဖုန္းခ်သြားေတာ့ ကိုကို ျပဳံးမိသည္။ ေတာ္ေသးတယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရသြားလို႔။ ကိုကို ႏွင္းသက္ႏွင့္ အၾကာႀကီး မခြဲနိုင္ပါ။
ကိုကို ကြန္ျပဴတာ စကရင္ေပၚမွ ႏွင္းသက္ရဲ့ အေကာင့္ေလး စိမ္းလာမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ႏွင္းသက္အေကာင့္လုပ္ၿပီးကတည္းက ကိုကို သူ႔အေကာင့္ကို အင္ဗိုက္လုပ္ကာ အဆပ္…. လုပ္ပီးသားမို႔
ႏွင္းသက္ အြန္လိုင္းေပၚ ေရာက္လာလၽွင္ သူသိမည္ျဖစ္သည္။ ခဏအၾကာ ႏွင္းသက္ အေကာင့္ေလး စိမ္းလာေသာေၾကာင့္ လွမ္းႏႈတ္ဆက္ရင္း… အလြမ္းေတြ ဖြင့္ခ်ေတာ့သည္။

ကိုကို အြန္လိုင္းတြင္ အလြမ္းသယ္လို႔ မဝေတာ့… ေတြ႕ခ်င္သည္ဆိုကာ ပူဆာၿပီ.. ႏွင္းသက္သည္လည္း ကိုကိုႏွင့္ မေတြ႕ စကားမေျပာျဖစ္သည္မွာ တစ္ပါတ္ခန႔္ရွိၿပီမို႔ သတိရေသာေၾကာင့္ေတြ႕ၾကရန္ ခ်ိန္းေလၿပီ..

“ကိုကို ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ေပါ့”
“ခ်စ္တာေပါ့ ႏွင္းသက္ရယ္ ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္”
“ဒါဆို ေက်ာင္းအပ္ၿပီးျပန္လာတုန္းက ႏွင္းသက္ကို ဘာလို႔ စိတ္ေကာက္ေနလဲ”
“ဟဲဟဲ ဟိုေလ ႏွင္းသက္မ်ား ေခ်ာ့မလားလို႔ “
“ေခ်ာ့စရာလား ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ၿပီး..စိတ္ေကာက္ရတယ္လို႔”
“ႏွင္းသက္မႀကိဳက္ရင္ မေကာက္ေတာ့ပါဘူး ႏွင္းသက္ ေတြ႕ၾကရေအာင္ကြယ္”
“အင္း… ကိုကို ႏွင္းသက္အိမ္ လာရဲလား”
“လာရဲပါတယ္ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ အိမ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေတာ့မို႔လား”
“ဟာ မဟုတ္ပါဘူး လာရဲရင္ ည ကိုးနာရီေလာက္ အိမ္ေနာက္ေဖး ၿခံထဲ ဝင္လာခဲ့ ႏွင္းသက္ေစာင့္ေနမယ္”
“တကယ္လား “
“အင္း ဒါပဲေနာ္ တာ့တာ ၾကာေနၿပီ..”
“အိုေက တာ့တာ”

ကိုကို ေပ်ာ္သြားသည္။ ညရယ္ ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေတာ့… ႏွင္းသက္နဲ႔ ေတြ႕ရမည္ေလ…
ကိုကို ႏွင္းသက္ၿခံေရွ႕အနားသို႔ ည ရွစ္နာရီေလာက္ကတည္းက ေရာက္ေနသည္။ လာခဲ့မည္သာ ေျပာရသည္ ဘယ္လို ၿခံထဲ ဝင္ရမည္ကို မသိေသး… ၿခံေရွ႕ ကားျဖတ္ေမာင္းရင္း အေျခအေနၾကည့္ဦးမွ…
အင္း လမ္းသြားလမ္းလာ နည္းနည္းရွင္းတယ္ဆိုေတာ့ ၿခံေထာင့္နားကေန ၿခံထဲ ဝင္လို႔ ရမည္ထင္သည္။ ႏွင္းသက္က ၿခံထဲ ေခြးရွိသည္ေတာ့မေျပာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္ သြားမည္… ႏွင္းသက္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္သည္ေလ
ကိုးနာရီထိုးရန္ ၁၅ မိနစ္ခန႔္အလိုတြင္ ကိုကို ကားကို ႏွစ္လမ္းေက်ာ္မွ စားေသာက္ဆိုင္နားရပ္ကာ လမ္းေလၽွာက္ခဲ့လိုက္သည္။ ႏွင္းသက္ ၿခံေရွ႕အေရာက္တြင္ လမ္းရဲ့ ဘယ္ညာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူရွင္းေနသည္။
အိုေက… ကိုကို ၿခံစည္းရိုးတိုင္မ်ားကို ေက်ာ္ကာ ၿခံတြငး္သို႔ ခုန္ခ်လိုက္သည္… အသံပင္မထြက္… ေျခကို ဖြနင္းရင္း ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ၿခံေနာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္းေရႊ႕ခဲ့သည္။
ၿခံေထာင့္သစ္ပင္အေမွာင္ရိပ္ခိုရင္း ၾကည့္ေနစဥ္ အိမ္ေနာက္ေဖး တံခါးေလး ေျဖးညႇငး္စြာပြင့္လာသည္။ အိမ္ထဲမွ ထြက္လာသည္က ကိုကိုသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ႏွင္းသက္ ။

“ႏွင္းသက္ “
“အင္……. ကိုကို ဟယ္ တစ္ကယ္ေရာက္လာတယ္ မထင္ဘူး.. ဘယ္လိုဝင္လာလဲ”
“ၿခံစည္းရိုးေက်ာ္ဝင္လာတာ”
“ခစ္ခစ္ “
“လြမ္းလိုက္တာ ႏွင္းသက္ရယ္”
“အံမယ္ အလြမ္းမသယ္နဲ႔ လာ လာ”

ႏွင္းသက္ ၿခံေဘးနားသို႔ ေခၚသြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ ေမွာင္ရိပ္က်ပါေပသည္။ စကၠဴပန္းျခဳံေအာက္မွာကား ဒန္းေသးေသးေလး… ဒန္းေသးေသးေလးတြင္ ႏွစ္ေယာက္အတူထိုင္မိသည္။

“ႏွင္းသက္ အေဖတို႔ မဆင္းလာဘူးလား”
“ဟင့္အင္း မဆင္းလာဘူး”
“ႏွင္းသက္ေပ်ာက္ေနရင္ မသိဘူးလား”
“အိမ္ေပၚက လွမ္းေအာ္လိမ့္မယ္ အဲ့ခါ တက္သြားလိုက္မယ္”
“အင္းအင္း”

ကိုကို ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးေလး ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ေအးျမေနေသာ ေဆာင္းႏွင္းျမဴေတြၾကားမွာ ခ်စ္သူကိုယ္လုံးေလး ဖက္ထားရသည္မွာ ေႏြးေထြးလိုက္ပါဘိ
ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ပူးကပ္သြားသည္။ တီတီတာတာ စကားေတြမဆိုအား.. ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းဖိကပ္ကား မြတ္သိပ္စြာ နမ္းေနမိသည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ အိစက္လိုက္တာ…
ကိုကို ႏွငး္သက္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းရင္းမွ ပုခုံးကို ဖက္ထားေသာ လက္မ်ား ေလၽွာ့ခ်ၿပီး ေအာက္သို႔ ေရြ႕လာသည္။ ညဝတ္အက်ီ ၤပါးပါးေလးသာ ဝတ္ထားေသာ ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးေလးကို
ေႁမြတစ္ေကာင္လို ရစ္ပတ္လာေခ်ၿပီ.. ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းေနေသာ ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ႏွင္းသက္ အငမ္းမရ စုပ္ကာ နမ္းေနသည္။ ပါးစပ္မွလဲ ၿငိီးသံ ပါးလ်လ်ေလး ထြက္ေနသည္။
ကိုကို႔လက္မ်ားက ႏွင္းသက္ရဲ့ ရင္အုံေပၚသို႔ အလိုလို ေရာက္လာသည္။ ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ ကို အတင္းဖက္ထားသည္။ ကိုကို ရင္ေတြအရမ္းခုန္ကာ ႏွင္းသက္ နို႔အုံ တင္းတင္းေလးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေနသည္။
ႏွင္းသက္ကား ညအိပ္ခါနီးမို႔ထင့္ အက်ီ ၤေအာက္တြင္ ဘရာဇီယာ မဝတ္လာပါ.. အက်ီ ၤတစ္ထပ္ခံထားလ်က္နဲ႔ပင္ ႏူးညံ့ ေသာ အထိေတြ႕ကို ကိုကို ခံစားေနရသည္.. ကိုကို႔လက္မ်ားကို အက်ီ ၤေအာက္သို႔ ေရႊ႕လိုက္သည္။
ေခ်ာေမြ႕ေသာ အသားအေရကို ခံစားရသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္း အေပၚတိုးေရြ႕လာေတာ့ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ ရင္ေတြခုန္ေနေသာ ရင္သားႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးကို စတင္ ကိုင္တြယ္မိေတာ့သည္။
ႏွင္းသက္ နို႔ေလးမ်ားက လက္တစ္ဝါးအုပ္စာခန႔္ ရွိသည္။ တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ရွိလွသည္။ ကိုကို ဂ်ဳံနယ္သလို ပြတ္သပ္နယ္ေခ်ရင္း နို႔သီးေခါငး္ေလးမ်ားကို ကိုင္တြယ္ၾကည့္မိေတာ့ နို႔သီးေခါင္းက ခုမွ စူတူတူ ေလးျဖစ္စ ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ကိုကို လက္ညႇိုး၊လက္မကို အသုံးျပဳကာ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ ပါးစပ္မွ တစ္အင္းအင္း ႏွင့္ ၿငိီးတြားသံ မ်ားထြက္လာသည္။
ကိုကို႔ ႏႈတ္ခမ္းကို လဲ အငမ္းမရ လိုက္နမ္းေနသည္။ လက္မ်ားကား ကိုကို လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ ရင္ကို ေကာ့ထားသည္။ ကိုကို တစ္ေယာက္ ႏွင္းသက္ မ်က္ႏွာအႏွံ့ အနမး္ေတြပ်ိဳးလိုက္
နို႔မ်ားကို ဆုပ္ေခ်ရင္း ေက်ာျပင္ေျပေျပေလးကို ပြတ္သပ္ရင္းႏွင့္ ႏွင္းသက္ အက်ီ ကႋဳ လွန္လိုက္သည္… လေရာင္ မပီဝိုးတဝါးေအာက္မွာ ႏွင္းသက္ရဲ့ ျဖဴေဖြးေသာ ေရႊရင္အစုံကို ျမင္ေတြ႕ခ်ိန္
ကိုကို အာေခါင္မ်ားေျခာက္ကပ္သြားသည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ငုံစုပ္ရန္ ေခါင္းငုံ႔လိုက္သည္။

“ႏွင္းသက္ေရ………… ဘယ္မွာလဲ”
“ရွင္ ……… အေမ လာၿပီ…”

ခိုးစားရေသာ အသီးပိုခ်ိဳမွန္း ကိုကို သိသြားၿပီးေနာက္ ..ႏွင္းသက္အိမ္ေနာက္ေဖးမွ ဒါန္းေလးသည္ ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ႏွစ္ေယာက္သားအတြက္ ညဘက္ ခ်ိန္းေတြ႕ရာ ေနရာေလးျဖစ္လာသည္။
တစ္ပါတ္လၽွင္ သုံးရက္ခန႔္ အျမဲ ခ်ိန္းေတြ႕တတ္ၾကၿပီ.. ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕လၽွင္ ကိုကိုဘက္မွ တစ္ျဖည္းျဖည္း တိုက္စစ္ဆင္လာရာ.. ခုဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ခမ်ာ ညဘက္ ကိုကိုႏွင့္ေတြ႕ရန္
ၿခံထဲဆင္းလာပါက အက်ီ ၤေအာက္တြင္ ဘရာဇီယာ ႏွင့္ ပင္တီေတာင္ မဝတ္လာျဖစ္ေတာ့ေပ။ စကပ္တို. အက်ီ ၤဖားဖားေလးမ်ားျဖင့္ ဆင္းလာတတ္ေနၿပီ.
ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕လၽွင္ ကိုကိုမွာ အနမ္းေတြေႁခြ ဖီးလ္တက္လာၿပီဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ရဲ့မ်ားကို နို႔မ်ားကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ အက်ီေအာက္မွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္ေနေသာ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို
အက်ီ လၤွန္ကာလဲ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္ေနတတ္ၿပီ… နို႔သီးေလးမ်ားမာလာပါက တစ္ဆင့္တက္ကာ ႏွင္းသက္ရဲ့ ဗိုက္ေျပေျပေလးမ်ားမွ တစ္ျဖည္းျဖည္းဆင္းကာ…ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးဆီသို႔လဲ
အလည္သြားတတ္ေနၿပီ… ႏွင္းသက္ႏႈတ္ဖ်ားမွာ တ ဟင္း ဟင္းႏွင့္ ၿငီးသံေလးမ်ားထြက္ေနၿပီဆိုလၽွင္ ဆီးခုံမို႔မို႔ေပၚမွ အေမႊးေရးေရးပါးပါးေလးမ်ားကို ျဖတ္ကာ ညီမေလးအဝမွာ စိုစြတ္မႈမ်ားကို
အလိုအေလ်ာက္လဲ ကိုကိုခံစားတတ္လာသည္. ထိုအခ်ိန္ဆိုပါက ကိုကိုသည္ ႏွင္းသက္ညီမေလးကို လက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ေတာ့သည္.. ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားၾကားမွ အေစ့ေသးေသးေလးကို လက္တစ္ဖက္တည္းမွ
လက္ေခ်ာင္းေလးငါးေခ်ာင္းရဲ့ အကူအညီနဲ႔ ရွာရသည္မွာ ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွသည္။ ေတြ႕လၽွင္ ထိုအေစ့ေလးကို လက္ညႇိုးေလးႏွင့္ ဖိကာ ပြတ္သပ္လၽွင္ ႏွင္းသက္မွာ မေနနိုင္ေတာ့
တစ္အားၿငိီးကာ ကိုကို႔ကို ဖက္တြယ္လာေတာ့သည္.. ကိုကို တစ္ဆင့္တက္ကာ လက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းတည္းကို ႏွင္းသက္ညီမေလးထဲ ထည့္ေတာ့ အစပထမတြင္ ႏွင္းသက္ ျငင္းေသာ္လည္း
ခုေတာ့ မျငင္းေတာ့ၿပီ… ေတြ႕လၽွင္ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္အလိုကို တစ္ေယာက္လိုက္တတ္လာၿပီ… ႏွင္းသက္ကို ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေနခ်ိန္ ႏွင္းသက္လဲ ကိုကို႔ညီေလးကို ျပန္လည္ကိုင္တြယ္ေပးတတ္သည္..
အရင္က ကိုကိုႏွင္းသက္ဆီ ဂ်င္းေဘာင္းဘီမ်ားျဖင့္ လာတတ္ေသာ္လည္း ခုဆိုလၽွင္ လုပ္ရကိုင္ရလြယ္မည့္ေဘာင္းဘီမ်ိဳး ေရြးဝတ္လာသည္။
တစ္ေခါက္က ပုဆိုးႏွင့္လာဖူးသည္. သို႔ေသာ္ အျပန္ၿခံစည္းရိုးေက်ာ္ေသာ္အခါ အျပင္ဘက္ လူအရိပ္အခ်ည္ၾကည့္ကာ ကမန္းကတန္းခုန္ခ်ရတတ္သည္မို႔ ပုဆိုးၿငိကာ ျပဲဖူးသည္..
ထိုအခ်ိန္မွစကာ ကိုကိုေနာက္တစ္ေခါက္ ပုဆိုးမဝတ္လာေတာ့.. လုပ္ရကိုင္ရ လြယ္ေသာ္လည္း ျပန္ပါက မလြယ္ . မေတာ္လၽွင္ ဇက္ေတာင္ က်ိဳးနိုင္သည္။
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စေပါ့ကြာတား ေဘာင္းဘီတိုမ်ားျဖင့္ လာတတ္သည္။ အတြငး္ခံပင္ ဝတ္မလာ ။
ျပန္ခါနီး ၿခံအျပင္ႏွင့္အတြင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အလြမ္းသယ္လို႔ မဝနိုင္ေအာင္ပင္. ႏွင္းသက္ဆီမွ ျပန္လာလၽွင္ ကိုကို႔ ညာဘက္လက္မ်ားမွာ အျမဲ ေစးကပ္ေနသည္။
ႏွင္းသက္ ခ်စ္သက္ေသမ်ားပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။

ကိုကို ေရွ႕ဆက္ရန္ႀကိဳးစားဖူးေသးသည္. အဆင္မေျပပါ.ႏွင္းသက္ႏွင့္လဲ ႏွစ္ကိုယ္တူ ၾကည္ျဖဴပါေသာ္ျငား ပါတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဒါန္းကလဲ လႈပ္စိ လႈပ္စိ ျဖစ္ေနလို႔ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပ.
ကိုကိုလဲ ပြဲဦးထြက္ အဆင္မေျပတာမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ အတူေနရန္ ကိစၥ ခဏရပ္ထားလိုက္သည္။ အႀကံအစည္ရွိပါသည္ေလ..
အတူမေနရေသာ္လည္း ႏွင္းသက္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ဒါန္းေပၚတြင္ထိုင္ေစၿပီး.. ႏွင္းသက္ ေပါင္ၾကားေခါင္းအပ္ကာ ကိုကို ႏွင္းသက္ညီမေလးကို နမ္းေပးသည္။
အေမႊးေရးေရးပါးပါးေလးမို႔ မရႈပ္ပါ… သန႔္စင္ေဆးရည္မ်ားသုံးေသာ ႏွင္းသက္ ညီမေလးသည္ အန႔ံတစ္မ်ိဳးေလး ရွိသည္။ ထိုအနံ့ေလးကို ကိုကိုႀကိဳက္သည္။ ေမႊးတာလဲ မဟုတ္ နံ့တာလဲ မဟုတ္ေသာ အနံ့ေလးျဖစ္သည္။
ကိုကို ႏွင္းသက္ညီမေလးကို ပထမဆုံး စနမ္းေပးေသာ ညကို သတိရေနေသးသည္။

———-×××××××———–×××××××———–×××××××————

“ႏွင္းသက္ရယ္ အရမ္းခ်စ္တာပဲ”
“ႏွင္းသက္လဲ ခ်စ္တယ္ကိုကိုရယ္”
“တကယ္လား”
“တကယ္ခ်စ္လို႔ ခု ကိုကို လုပ္ေနတာေတြ ခြင့္ျပဳတာေပါ့ကြယ္ မခ်စ္ရင္ ဘယ္သူက ေပးကိုင္မွာလဲ”
“ဒါဆို တကယ္ခ်စ္တယ္ေပါ့.. တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္ ကို နမ္းေပးမယ္ေလ”
“နမ္းတာပဲ ခုေရာ မနမ္းလို႔လား နမ္းလြန္းလို႔ ႏွင္းသက္ ႏွႈတ္ခမ္းေတာင္ ေထာ္ေနၿပီ..”
“အဲ့ဒါမဟုတ္ဘူးေလ ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးကိုေျပာတာ”
“အို………မဟုတ္တာ… ကိုကိုကလဲ”
“အာ…. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ႏွင္းသက္ကလဲ ေနာ္ နမ္းေပးမယ္”

ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုကို ဒါန္းေလးေပၚမွ ဆင္းလိုက္ကာ ေျမျပင္ေပၚဝယ္ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ႏွင္းသက္မွာ ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ကာ ဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္တိုေလးကိုအတင္းဆြဲကာ
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစိေနေအာင္ ထိုင္မိသည္။ ကိုကိုကေတာ့ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ကိစၥကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေရွ႕ဆက္ရန္သာ ရွိသည္ဟု ေတြးထားၿပီး.. ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အသာအယာ စုပ္ယူနမ္းလိုက္သည္။ နမ္းရင္း နမ္းရင္းႏွင့္ အရွိန္ပါလာေတာ့ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္မ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ပင္ အလိုလိုကားသြားသည္… ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ စကပ္ေလးကို ဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့
ႏွင္းသက္ဘာမွ မသိခ်င္ေတာ့ေပ.. မ်က္စိအစုံကိုသာ ေမွးမွိတ္ရင္း ကိုယ္ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာမည့္ မၾကဳံဖူးေသးသည့္ ၾကဳံလာမည့္ အေတြ႕အထိမ်ားကို ေမၽွာ္လင့္လိုက္သည္။ ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းမွ
ဖယ္ခြါကာ… စကၠဴပန္းျခဳံေအာက္က လေရာင္ရဲ့ မပီဝိုးတဝါး အလင္းရိပ္ေအာက္မွ ေရးေရးျမင္ရေသာ ႏွင္းသက္ညီမေလးဆီသို႔ ငုံ႔ခ်လိုက္သည္။
လက္မ်ားျဖင့္ အေမႊးေရးေရးမ်ားကို ဖယ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္သည္။ စိုစိစိျဖစ္ေနေသာ ေႏြးေထြးသည့္ ခံစားမႈက ရင္ခုန္ယစ္မူးဖြယ္… ကိုကို နမ္းေနရသည္မွ အဆင္မေျပသလိုျဖစ္ေနသည္။
ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္မ်ားကို ပိုကားကာ ဒါန္းေပၚတင္လိုက္သည္။ ထိုအခါမွ ညီမေလးခမ်ာ ပိုၿပီးလြတ္လပ္သြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ျဖဲကာ ျပဴထြက္လာေသာ အေစ့ေလးကို လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္တို႔လိုက္ေတာ့
ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားသည္။ ညီမေလးေပၚ ႏႈတ္ခမ္းကို အပ္ကာ အေစ့ကို သြားမ်ားျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ကိုကို႔ ဆံပင္မ်ားကို လာေရာက္ဆြဲကိုင္ေတာ့သည္။
ကိုကို လၽွာကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႏွင္းသက္ကို ျပဳစုေတာ့သည္။ အေစ့ေလးကို လၽွာဖ်ားျဖင့္ လ်က္လိုက္ … ေအာက္မွ တြင္းဝဆီသို႔ လၽွာကို ရနိုင္သေလာက္ ထိုးထည့္လိုက္လုပ္ေနေတာ့သည္။
ႏွင္းသက္မွာ ဒါန္းေပၚတြင္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကားလ်က္ ကိုကို႔ေခါင္းမွ ဆံပင္မ်ားကို ဆြဲကိုင္လ်က္ ႏွင့္ပင္ အရသာထူးကို ခံစားေနေတာ့သည္။
အေစ့ေလးကို စုပ္ရင္း ေအာက္မွ တြင္းဝကို လက္ညႇိုးထည့္ကာ အတြင္းအထြက္ လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ႏွင္းသက္ညီမေလးအတြင္းမွ အရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာကာ ေပါင္မ်ား တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း ႏွင္းသက္ ပီးသြားေတာ့သည္။
ကိုကို မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလဲ ေပပြေနၿပီ…. အရည္မ်ားရႊဲကာ ေျပာင္လက္ေနေသာ ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ႏွင္းသက္ စုပ္နမ္းရင္း ကိုကို႔ရင္ခြင္ဝယ္ မွီထားကာ မွိန္းေနေတာ့သည္။

တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ က်ဴရွင္သြားတက္ရေတာ့မည္။ အေဝးသင္အတြက္ သြားတက္တာလို႔ ေျပာသည္။ ဒီမွာ တက္လို႔မရဘူးလားဆိုေတာ့ မရတဲ့။ ဟိုမွာပဲ တက္ရမည္။ အေဆာင္ေနမည္ ဆိုေတာ့လဲ
သြားေပါ့ေလ။ လိုက္ပို႔လို႔လဲမရ၊ ႏွင္းသက္ရဲ့ အိမ္က လိုက္ပို႔မည္။ အေဆာင္ေတြ ဘာေတြ အပ္ခဲ့ေပးမည္တဲ့။ ကိုကို ေဆြးေတာ့သည္။ မရရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ကပ္သပ္ေတြ႕ၾကရင္း အလြမ္းသယ္ၾကရၿပီ။
အရင္လို ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕သည့္အခ်ိန္တြင္ အလုပ္ပင္မရႈပ္အားေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္ကာ တတြတ္တြတ္ မွာတမ္းေႁခြေနၾကသည္။ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ဖို႔။ သတိရဖို႔၊ ဖုန္းဆက္ဖို႔
ေလၽွာက္မလည္ဖို႔၊ က်ဴရွင္ၿပီးတာႏွင့္ ကိုကို႔ဆီ အျမန္ဆုံးျပန္လာဖို႔၊ မွာတမ္းမွာ ေႁခြလို႔မဆုံးနိုင္ … မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္းလုပ္ျပေနေသာ ႏွင္းသက္ကို ခ်စ္လို႔မဝနိုင္… အသံတိုးတိုးေလးႏွင့္
ႏွင္းသက္ကို ေန႔တိုင္းသတိရေနာ္.. မေမ့သြားနဲ႔ေနာ္တဲ့ … ကိုကို ရင္ထဲမွာ မေကာင္း… သြားမွာက တစ္လေလာက္သာ ၾကာမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္ ကိႏၷရီ၊ ကိႏၷရာမ်ားလို ႏွစ္ေပါင္း ခုႏွစ္ရာေလာက္
ခြဲရမတတ္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ႏွင္းသက္ က်ဴရွင္သြားတက္မည့္ မနက္တြင္ပင္ မနက္အေစာႀကီး ကိုကို႔ ဓါတ္ပုံဆိုင္ေလးသို႔လာကာ လာႏႈတ္ဆက္သြားသည္။

“ကိုကို ႏွင္းသက္သြားေတာ့မယ္။ ဟိုေရာက္တာနဲ႔ ဖုန္းလိုက္မယ္ေနာ္၊ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္သိလား၊ ကိုကို႔ကို ႏွင္းသက္အရမ္းခ်စ္တယ္”

ပါးျပင္တစ္ဖက္ကို ဖြဖြနမ္းကာ အေျပးထြက္သြားေသာ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည့္ကာ ကိုကို သက္ျပင္းေမာကို ဟူး ခနဲ မႈတ္ထုတ္လိုက္မိသည္ထင့္
ဆိုင္တြင္ ဆက္ထိုင္ေနေသာ္လည္း အလုပ္ထဲ စိတ္မပါ. တပည့္ေက်ာ္ကို ေခၚကာ ဆိုင္ပိတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး. သူ႔ကိုလဲ ေပးျပန္လိုက္သည္။ ဆိုင္ထဲတြင္ ကိုကိုတစ္ေယာက္တည္း ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ ထိုင္ငိုင္ေနသည္။
ႏွင္းသက္နဲ႔ ခ်စ္သူစျဖစ္ၿပီးကတည္းက စီးကရက္ကို ျဖတ္ထားေသာ္လည္း … အခုေတာ့ ေဆးလိပ္တစ္ဘူးဝယ္ကာ ထိုင္ဖြာရင္း ႏွင္းသက္ပုံဖြင့္ထားေသာ စကရင္ ကိုၾကည့္.. ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ား
စဥ္းစားေနမိသည္။ ႏွင္းသက္နဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတစ္ေလၽွာက္တြင္ ေပ်ာ္စရာမ်ားလဲ ၾကဳံဖူးသလို စိတ္ညစ္စရာမ်ားလဲ ၾကဳံခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ကိုကို စိတ္ညစ္စရာမ်ားကို ခ်စ္သည့္စိတ္ျဖင့္သာ ေဖ်ာက္ကြယ္တတ္စျမဲ။ ႏွင္းသက္သည္ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ ကေလးဆန္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို႔ ဟန္ႏွင့္ပန္ႏွင့္
လုပ္တတ္ေသာ္လည္း ကိုကို႔မ်က္လုံးထဲတြင္ ခ်စ္စရာ ညီမငယ္ေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ ျမင္ေနေတာ့ ျပဳံးမိသည္။ ထိုသို႔အခါမ်ိဳးတြင္ ႏွင္းသက္သည္ ခ်က္ခ်င္း ကေလးတစ္ေယာက္လို
ျပန္ျဖစ္သြားျပန္သည္။ စိတ္ေကာက္ ၊ ေျခေထာက္ေဆာင့္၊ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ကာ စိတ္ဆိုးျပတတ္သည္။ ကိုကို႔မွာ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ စိတ္မညစ္ တစ္ဟားဟားႏွင့္သာ ေအာ္ရယ္တတ္သည္။
တစ္ကယ္စိတ္မေကာက္မွန္းသိတာကိုး…. ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေလးေတာ့ ျပန္ေခ်ာ့ေပးရသည္။ မိန္းကေလး သဘာဝမို႔ အေခ်ာ့ခံခ်င္သည္ေလ။
ငယ္ေတာ့လဲ ဆိုးႏြဲ႕ခ်င္သည္။ ကိုကိုကလဲ အငယ္တစ္ေယာက္လိုပင္ ဥိီးစားေပးသည္မို႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္သူဘဝေလးက ေပ်ာ္စရာေလးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ခဲ့သည္သာ။

———-×××××××———–××××××××———–×××××××××————××××××××————-××××××××

ကိုကို အလုပ္လုပ္ရင္း ဂ်ီေတာ့ခ္ဖြင့္ထားမိသည္မို႔ စကရင္ေအာက္ညာဘက္ေထာင့္နားေလးမွ တက္လာေတာ့ ခ်က္ေဘာက္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေပ်ာ္သြားသည္။
ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူေလး … ႏွင္းသက္ ဟိုကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းသာ ဖုန္းဆက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အဆက္အသြယ္မရသည္မွာ သုံးရက္ခန႔္ရွိၿပီ.. ႏွင္းသက္ ဖုန္းက အိမ္တြင္ ထားခဲ့သည္မို႔ ဖုန္းဆက္လို႔လဲမရဘူးေလ.

“ကိုကို “
“ႏွင္းသက္ ဘယ္ကေန အြန္လိုင္းတက္လာတာလဲ”
“အခ်ိန္မရဘူး ကိုကိုရယ္ ႏွင္းသက္ က်ဴရွင္အခ်ိန္က အျပည့္ပဲ သိလား ခု ထမင္းထြက္စားတုန္း သတိရလို႔ တက္လာတာ”
“ဖုန္းဆက္လိုက္ေပါ့ကြယ္”
“ဖုန္းလိုင္းက အစုတ္ႀကီးကို”
“ကို ႏွင္းသက္အသံေလး ၾကားခ်င္ေသးတယ္ေလ”
“ေအးပါ ေနာက္ အေဆာင္ျပန္ေရာက္ရင္ ဆက္လိုက္ပါ့မယ္ ေနာ္ ခု အရမ္းသတိရလို႔ လာၾကည့္ၾကည့္တာ ဘာလုပ္ေနလဲ”
“အလုပ္လုပ္ေနတာပါ ႏွင္းသက္ရယ္ “
“ဂ်ီေတာ့ခ္ႀကီးဖြင့္ပီးေတာ့ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ က်ဴေနလားမသိဘူး မွန္မွန္ေျပာ”
“မဟုတ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းဖြင့္ထားတာပါ…အလုပ္လုပ္ေနတာ”
“ပီးေရာ ပီးေရာ ေနာက္မွ ညေနဖုန္းဆက္မယ္ ရစ္မယ္ ခု က်ဴရွင္ျပန္သြားလိုက္ဦးမယ္”

ေျပာေျပာဆိုဆို လိုင္းေအာက္သြားသည္။ ၾကည့္ရတာ က်ဴရွင္အခ်ိန္ေတြ ဆက္ေနသည္လားမသိ… သို႔ေသာ္ဘာပဲေျပာေျပာ ခဏေျပာရလဲ ခဏေပမို႔ အလြမ္းေျပပါသည္။
ညေနေရာက္ေတာ့ ကိုကို ဆိုင္ေစာေစာပိတ္ကာ အိမ္ျပန္လာကာ ႏွင္းသက္ဖုန္းဆက္မည့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနမိသည္။
အခ်ိန္ေတြက တစ္ေရြ႕ေရြ႕ ကုန္လာၿပီ။

5:30…..
6:00…..
6:30…..
6:45…..

(၇) နာရီထိုးရန္ 10 မိနစ္အလိုမွပင္ ဖုန္းလာသည္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးရဲ့ ကုတ္နဲ႔မို႔ ႏွင္းသက္ပင္ျဖစ္ရမည္။

“ဟယ္လို ကိုကို”
“ႏွင္းသက္လား”
“အင္း…..”
“ၾကာလိုက္တာ ႏွင္းသက္ရာ ညေနကတည္းကေစာင့္ေနတာ ခုမွဘာလို႔ဆက္တာလဲ မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနၿပီ”
“က်ဴရွင္ပီးလဲ ေနာက္က်တယ္ေလ. ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထမင္းထြက္စားတာ စားၿပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္တာေပါ့”
“ထမင္းက ဒီအခ်ိန္ႀကီးထြက္စားတယ္ အေဆာင္ဘယ္အခ်ိန္ျပန္မလဲ. “
“ခဏေနျပန္မွာပါကိုကိုရယ္”
“သူငယ္ခ်င္းေတြက ေယာက်ာ္းေလးပါလား”
“ပါတယ္ ႏွစ္ေယာက္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ”
“ေၾသာ္..”
“အံမယ္ အသံက ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”
“မသိဘူးေလ သူငယ္ခ်င္းေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ ထမင္းစားေနေတာ့ ကို႔ကိုမ်ား ေမ့ေနလားလို႔ပါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာ”
“မဟုတ္ပါဘူးကိုရယ္ ႏွင္းသက္စိတ္ထဲမွာ ကို႔ေလာက္ဘယ္သူမွ မေခ်ာဘူး… သိလား”
“ထားပါေလ ခု ထမင္းစားပီးပီးမွတ္လား အေဆာင္ေစာေစာျပန္ေနာ္…”
“……………….”
“………………”
“.’………………”

ကိုကို ႏွင္းသက္ စကားဆက္ေျပေနေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္ မေကာင္းေပ… စိုးရိမ္သလိုလို ဝမ္းနည္းသလိုလို သာျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေယာက်ာ္းေလး သူငယ္ခ်ငး္ႏွစ္ေယာက္၊ ေခ်ာေခ်ာေလး
ထမင္းထြက္စားေနသည္။ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားေရာ ပါရဲ့လား၊ ၿပီးရင္အေဆာင္ျပန္မွာလား ဟိုေကာင္ေလးေတြ လိုက္ပို႔မွာေပါ့… က်ဴရွင္လဲ အတူတူသြားၾကမွာပဲ
စသျဖင့္…
စသျဖင့္…
အေတြးေတြ ခ်ာခ်ာလည္ကာ ကိုကို ည အိပ္မေပ်ာ္…………………

ႏွင္းသက္ က်ဴရွင္က ျပန္လာၿပီး ႏွစ္ပါတ္ခန႔္ အၾကာတြင္ ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသြားျပန္တက္ရျပန္သည္။ ကိုကို ခမ်ာ အလြမ္းေတြ အတိုးခ်မယ္ေတာင္ မႀကံရေသး တစ္ေခါက္ျပန္ခြဲရျပန္ၿပီ…
ေက်ာင္းသြားျပန္မတက္ခင္ ျပန္ေရာက္လာသည့္ ႏွစ္ပါတ္တာ ကာလကလဲ ဘာမွ မၾကာလိုက္သည့္အျပင္ ေကာင္းေကာင္းပင္မေတြ႕ရ။ အရင္လို ညဘက္ သြားေတြ႕ခ်င္ေသာ္လည္း
စာေတြက်က္ေနရသည္ ဆင္းလာလို႔မရဟုဆိုကာ အရင္လို ၾကာၾကာလဲ မေတြ႕ရ။ ႏွစ္ခါလား သုံးခါလား ဒီေလာက္ပဲ သြားေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဖုန္းဆက္လၽွင္လဲ ခဏသာ ဆက္ရသည္။ ၾကာၾကာမေျပာရ။
ႏွင္းသက္ က်ဴရွင္သြားတက္ၿပီးျပန္လာကတည္းက နည္းနည္းေျပာင္းလဲသြားသလိုပင္။ ကိုကို စိတ္မ်ားမတည္ၿငိမ္။ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္။ ႏွင္းသက္တစ္ေယာက္ က်ဴရွင္သြားတက္ရင္းမ်ား
ရည္းစားရသြားလို႔လား။ သူ သူမ ကို မစြန႔္လႊတ္နိုင္။ တစ္ဘဝလုံးစာ ရည္ရြယ္ထားျခငး္ျဖစ္သည္။ ႏွင္းသက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္လဲ ဆိုသည္မွာ ကိုကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသိဆုံးျဖစ္သည္။
စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး အလုပ္ထဲသို႔ စိတ္ႏွစ္ထားလိုက္သည္။ အလုပ္ထဲ စိတ္ပါဝင္စားလို႔မရေအာင္ ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ား ကိုကို႔အေတြးထဲမွာ စိုးမိုးထားသည္။
ႏွင္းသက္ ေက်ာင္းသြားျပန္တက္ကတည္းက ကိုကို႔ဆီကို ဖုန္းမဆက္သည္မွာ တစ္ပါတ္ခန႔္ရွိေနၿပီ။ အြန္လိုင္းတြင္လဲ မေတြ႕။

ကိုကို႔ အေတြးစိတ္ကူးမ်ားကို ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ေစာေစာမွာပင္ ႏွင္းသက္က ဖုန္းဆက္ျခင္းႏွင့္ ေခ်ဖ်က္လိုက္သည္။ ေက်ာင္းသို႔မနက္ေစာေစာသြားရသည္။ ညေနမွျပန္ေရာက္ကာ..ထမင္းေတာင္အျပင္မထြက္စား
အေဆာင္သို႔ ဝယ္လာကာ အေဆာင္မွာပင္စားသည္။ ၿပီးတာႏွင့္ စာမ်ား စက်က္ရေတာ့သည္။ ညေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွ အိပ္ရသည္တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းလဲ ဖုန္းဆက္မည္မဟုတ္တဲ့။ အေရးႀကီးမွသာဆက္မယ္တဲ့
ဘာမွ စိတ္မပူရန္ႏွင့္ ကိုကို႔ကို အရမး္လြမ္းေၾကာင္း အိပ္မက္မက္ေၾကာင္းေျပာသည္။ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ရန္ေျပာသည္။ ေနာက္ဆုံးစကားေလးၾကားရေတာ့ ကိုကိုအရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။
ဖုန္းဆက္ရန္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ေသာ္လည္း ညဘက္ ညဘက္ စာက်က္ခ်ိန္ သတိရေသာေၾကာင့္ ကိုကို႔ထံ စာေရးထားသည္တဲ့။ စာပို႔ထားသည္ ေျပာသည္။ ဓါတ္ပုံေလး ထည့္ေပးထားသည္။
စာဖတ္ ဓါတ္ပုံၾကည့္ရင္း အလြမ္းေျဖထားတဲ့။ စာေမးပြဲနားနီးရင္ ဖုန္းတစ္ေခါက္ထပ္ဆက္မယ္ဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားသည္။

ကိုကို ႏွင္းသက္ဆီမွာ ဖုန္းလာေသာေၾကာင့္ ေနရထိုင္ရသည္မွာ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ႏွင္းသက္ဆီမွ ဖုန္းလာၿပီး ႏွစ္ရက္ခန႔္အၾကာတြင္ ႏွင္းသက္ေရးထားေသာ စာႏွင့္ ဓါတ္ပုံေရာက္လာသည္။

ကိုေရ……
အရမ္းလြမ္းတယ္ကြယ္။ ကိုေရာ ႏွင္းသက္ကို သတိရရဲ့လား။ ၾကည့္ရတာ ႏွင္းသက္ကို စိတ္ဆိုးေနတယ္ထင္တယ္။ ဖုန္းလဲ မဆက္ အဆက္အသြယ္လဲ မလုပ္လို႔ ဆိုၿပီး
စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ကိုရယ္။ ႏွင္းသက္ မွာ ဖုန္းဆက္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္မရွိတာ တကယ္ပါ။ အရမ္းပင္ပန္းတာပဲ။ မနက္အေစာႀကီး ေက်ာင္းသြားရတယ္။ ညေနမွ အတန္းေတြကၿပီးတယ္
အရင္လို က်ဴရွင္တက္တုန္းကလိုမ်ိဳး လိုက္ေတာင္ မလည္ရပါဘူးကြယ္။ တကယ္ပါ။ စာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ တစ္အားက်က္ရတာ။ ထမင္းလဲ ေက်ာင္းကျပန္လာရင္းနဲ႔ တစ္ခါတည္းဝယ္လာၿပီး
အေဆာင္မွာပဲ စားရတယ္။ အေဆာင္နဲ႔ ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းနဲ႔အေဆာင္ပဲ သြားျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးဆိုလို႔ ကို႔ကို သတိမရတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္. ကို႔ကို အရမ္းသတိရတယ္။
ႏွင္းသက္ ျပန္လာတုန္းကလဲ ကိုနဲ႔ သိပ္မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ဘူးေလ။ ႏွင္းသက္ကို နားလည္ေပးပါကြယ္ ေနာ္… ကိုက လိမၼာပါတယ္။
ႏွင္းသက္ ဓါတ္ပုံေလး ထည့္ေပးလိုက္တယ္.. လွတယ္ဟုတ္.. ဟဲဟဲ ၾကည့္ၾကည့္ ကိုျပဳံးေနၿပီ… သိတာေပါ့ ကိုႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာကို
ခုေလ ႏွင္းသက္ ပန္ဒါေလး ျဖစ္ေနၿပီးသိလား .. အိပ္တာလဲ မမွန္.. စာေတြ အရမ္းက်က္ရေတာ့ မ်က္ကြင္းေတြညိဳပီး ပန္ဒါေလးျဖစ္ေနတာ..
ကို တစ္ခုေျပာစရာရွိတယ္သိလား။ ႏွင္းသက္ စာေမးပြဲေတြ ေျဖပီးရင္ အိမ္ကို ခ်က္ခ်င္းမျပန္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လိုက္လည္မယ္ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ၾကာမယ္ေျပာထားတယ္
ကို ႏွင္းသက္ဆီ လာမလားဟင္။ ကိုနဲ႔ ႏွင္းသက္လိုက္လည္ၾကမယ္ေလ…
ေၾသာ္….. အလုပ္ေတြ မအားဘူးဟုတ္လား … အင္းေလ မလာခ်င္ရင္လဲ ပီးေရာ… ႏွင္းသက္ သူငယ္ခ်ငး္ေတြနဲ႔ပဲ လိုက္လည္ေတာ့မယ္…

                                                                                                                   ဒါပဲေနာ္
                                                                                                           ကို႔ရဲ့ အခ်စ္ဆုံးေလး
                                                                                                                   ႏွင္းသက္

ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ စာကို ဖတ္ကာ အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။ စာ ေလးေစာင္ပါလာေသာ္လည္း ဒီစာကို ဖတ္ရတာ အေပ်ာ္ဆုံးျဖစ္ေနသည္။
စာထဲတြင္ စာေမးပြဲ ဘယ္ေန႔ ေျဖရမလဲ ဘယ္ေန႔ၿပီးမလဲဆိုတာေတာ့ မပါေသး… ဒီလကုန္ေလာက္ျဖစ္နိုင္သည္။ ဟားဟား ဒီလကုန္လၽွင္ ႏွင္းသက္ဆီ လိုက္သြားမည္။ လိုက္လည္မည္။
စာႏွင့္အတူပါလာေသာ္ ဓါတ္ပုံေလးကိ ၾကည့္ကာ တစ္ဝႀကီးနမ္းပစ္လိုက္သည္။ ယခုေတာ့ ဓါတ္ပုံေလးကို နမ္းထားဦးမယ္… ေတြ႕ေတာ့မွသာ လူကို အရွင္လတ္လတ္ ပါးေတြ ခ်ိဳင့္သြားေအာင္
နမ္းပစ္လိုက္မည္…

———-×××××××××—————×××××××××————-×××××××××—————-××××××××—————-×××××××××××

“ဟယ္လို ကို…”
“ႏွင္းသက္လား”
“အင္း … ကို ဘာလုပ္ေနလဲ”
“ႏွင္းသက္ ကို သတိရေနတာေပါ့ကြာ”
“ခစ္ သူမ်ားစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေျပာတတ္တယ္ ခု စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မယ္ေလ… သိလား ကို “
“စာေတြ ရပီးလား”
“ရၿပီ… ၂၃ ရက္ေန႔ေျဖရမယ္ ၃၁ ရက္ေန႔ ၿပီးမယ္ “
“ဟုတ္လား အေတာ္ပဲ ၃၀ ရက္ေန႔ ည ကိုယ္ ႏွင္းသက္ဆီလာခဲ့မယ္ေလ.ေနာ္..”
“လာမယ္ေပါ့ “
“လာမွာေပါ့ လိုက္လည္မယ္ေလ”
“ဘယ္မွာေနမလဲ ကို”
“ဟိုတယ္မွာေပါ့.”
“အင္း ႏွင္းသက္အေဆာင္မွာလာေခၚေပါ့ မနက္”
“အား……. ဘယ္ရမလဲ ႏွင္းသက္လဲ ကိုနဲ႔လိုက္ေနေပါ့”
“ဟာ….. မေနခ်င္ပါဘူး ရွက္စရာႀကီး..”
“အံမယ္ ရွက္တယ္ေပါ့… ကိုက ႏွင္းသက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ႏွင္းသက္ရဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကို သတိရေနတာ ညီမေလးကိုလဲ အရမ္းသတိရတယ္ “
“ဟာ ဘာေတြ ေျပာေနမွန္းလဲ မသိဘူး.. ေတာ္ၿပီကြာ လာမယ္မဟုတ္လား အေဆာင္ေနရာေျပာျပထားမယ္”
“………………..”
“………………..”
“………………..”

ႏွင္းသက္ေရ………………….. ႏွင္းသက္ဆီကို ကိုယ္လာၿပီေဟ့………………..

ကိုကို မနက္အေစာႀကီးေရာက္သည္။ ေရာက္ကတည္းက အခန္းသြားယူထားလိုက္သည္။ အခန္းကေလးက ေကာင္းသည္။ ဘန္ဂလို ေလးျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းႏွင့္ ေနရထိုင္ရသည္မွ သန႔္သည္။
ႏွစ္ေယာက္ခန္းျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္က်ယ္ႀကီးကလဲ ကိုကို႔ကို စိန္ေခၚေနသည္။ ဒီအိပ္ယာႀကီးေပၚတြင္ ညေရာက္ပါက ႏွင္းသက္ႏွင့္ ခ်စ္ဗ်ဴဟာ စစ္တလင္းခင္းရမည္။
ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ တိုင္ပင္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ စာေမးပြဲၿပီးလၽွင္ ၿပီးသည့္ေန႔တြင္ပင္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ကိုကို ကားဂိတ္တြင္ ခ်ိန္းထားသည္။ ႏွင္းသက္က ညကတည္း အဝတ္အစား သိမ္းဆည္းစရာရွိသည္မ်ား
သိမ္းထားမည္။ စာေမးပြဲၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ျပန္မည္ေျပာကာ ကားဂိတ္သို႔ဆင္းမည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ ကိုကိုႏွင့္ ဟဲဟဲ…..။
ခဏေလာက္ေတာ့ အိပ္ထားမွ ျဖစ္မည္။ တစ္ညလုံးကားေမာင္းလာခဲ့ရေသာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးကိုင္ရိုက္ထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ ဇက္ေၾကာေတြလဲ တက္ေနေသာေၾကာင့္
ေရေႏြးေလးစပ္ကာ စိမ္ၿပီးခ်ိဳးလိုက္သည္။ နာရီဝက္ခန႔္ ေရေႏြးႏွင့္ စိမ္ၿပီးေသာအခါ ကိုယ္လက္အေညာင္းအညာမ်ား ေျပေလ်ာ့ကာ အိပ္ခ်င္လာသည္။
မနက္စာ မွာစားၿပီး… တစ္ေရးတစ္ေမာအိပ္လိုက္သည္။ ေန႔လည္ (၁၁) နာရီခန႔္ ႏွိုးဖို႔လဲ ေကာင္တာတြင္ မွာထားလိုက္သည္။ သြားႀကိဳရမည္ေလ။

ေန႔လည္ (၁ဝး၄၅) တြင္ ေကာင္တာမွ ဖုန္းႏွင့္ႏွိုးေသာ္ေၾကာင့္ အိပ္ရာက နိုးလာတာႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ကာ ႏွင္းသက္ကို ႀကိဳရန္ အေဝးေျပးသို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
အေဝးေျပးသို႔ေရာက္လၽွင္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာတြင္ ကားရပ္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ႏွင္းသက္ စာေမးပြဲေျဖနိုင္ရဲ့လားမသိ။ ေျဖနိုင္ဖို႔အေရးႀကီးသည္။
ဒါမွသာ စိတ္လက္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးႏွင့္ ေပ်ာ္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။

တစ္နာရီခန႔္ ေစာင့္ၿပီးလၽွင္

အငွားကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ႏွင္းသက္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ အိတ္ႏွစ္လုံးႏွင့္ ပုံစံက ခရီးသြားမည့္ပုံ။ ကိုကို ကားထဲမွ ထြက္ကာ ႏွင္းသက္ဆီကို ေလၽွာက္သြားလိုက္သည။္
ႏွင္းသက္ကို ေခၚကာႏွစ္ေယာက္သား ကားႏွင့္ပင္ အခန္းယူထားေသာ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ ကားကို ဘန္ဂလိုေလးေတြအထိ ေမာင္းယူသြားနိုင္ေသာ္ေၾကာင့္ အဆင္ေျပသည္။
ႏွင္းသက္ကို ကားႏွင့္တစ္ခါတည္း အခန္းေရွ႕ထိ ေခၚသြားလိုက္သည္။ အခန္းထဲသို႔ အိတ္မ်ားကို သယ္ကာ ေနရာခ်ၿပီးေတာ့ ႏွင္းသက္ကို ကိုကိုၾကည့္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ရွိုးတို႔ရွန႔္တန႔္ေတာ့ ျဖစ္မေနပါ. ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ အေတြ႕အၾကဳံက ရွိသင့္သေလာက္ေတာ့ အစပ်ိဳးမိသားမို႔ ေနသာထိုင္သာေတာ့ျဖစ္သည္။

“ႏွင္းသက္ ေရခ်ိဳးမလား ေရခ်ိဳးရင္ ခ်ိဳးလိုက္ေလ”
“အင္း ေကာင္းတယ္ ေလာေလာဆယ္ ဗိုက္ဆာတယ္ ဘာမွ မစားရေသးဘူး”
“ဒါဆို ဒီလိုလုပ္ ကို စားေသာက္ခန္းမွာ စားစရာေတြ မွာထားမယ္ ႏွင္းသက္ ေရခ်ိဳးလိုက္ ၿပီးရင္ သြားစားၾကမယ္”
“ေကာင္းတယ္”

ႏွင္းသက္ ေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းတြင္းမွ မွန္တင္ခုံေရွ႕သြားကာ အဝတ္လဲပါေတာ့သည္။ ကိုကို မွန္တင္ခုံေရွ႕မွ ခုံတြင္ထိုင္ကာ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

“ဘာလဲ မျမင္ဖူးဘူးလား”
“ဟင့္အင္း.”
“တကယ္မျမင္ဖူးဘူးေပါ့.. ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္မဟုတ္”
“အဲ့ဒါက ႐ုပ္ရွင္ေလ ဒါက ႏွင္းသက္”
“ညဘက္ ၿခံထဲမွာ ေတြ႕တာကေရာ”
“အဲ့ဒါက ေမွာင္တယ္ “

သို႔ေသာ္ ကိုကို ဘာမွ မျမင္လိုက္ရ အဝတ္လဲသည္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ တဘက္အႀကီးယူကာ ဘယ္လိုလဲသည္မသိ နည္းနည္း တစ္စြန္းတစ္စႏွင့္သာ ေက်နပ္လိုက္ရသည္။

“ျမင္လား “
“မျမင္ဘူး “
“သြား ဟင္းသြားမွာေပးေနာ္ ဗိုက္ဆာၿပီ”

ေအးေလ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ ညက်ရင္ေတြ႕မယ္ ကိုကိုေတးထားကာ စားေသာက္စရာမ်ားမွာရန္ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး စားေသာက္စရာမ်ား မွာထားလိုက္သည္။ နာရီဝက္ခန႔္ အၾကာ ႏွင္းသက္ေရခ်ိဳးခန္း အတြင္းမွ
ထြက္လာသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ မိန္းကေလးတစ္ဦးကို ခုမွပင္ စေတြ႕ဖူးေသာ ကိုကို ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္သြားသည္။ ေရစက္ကေလးမ်ားသီးေနေသာ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာေလး ျမင္ရသည္မွာ သၾကၤန္ကို ျပန္အမွတ္ရမိသည္။
မွန္တင္ခုံဝယ္ ထိုင္ကာ ေရသုတ္ေနေသာ ႏွင္းသက္ကို ကိုကို ေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ အသားေလးေတြက ေအးစက္စက္ႏွင့္ ေရစက္သီးေနေသာ ပါးမို႔မို႔ေလးကို နမ္းရသည္မွာ လတ္ဆတ္လြန္းလွသည္။
ႏွင္းသက္ မွန္ထဲမွ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ကာ အသာအယာပင္ အလိုက္သင့္ မ်က္ႏွာေလးကို ေစာင္းငဲ့ကာ ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းမွ အနမ္းမ်ားကို သူမ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးျဖင့္ ႀကိဳလိုက္သည္။
ႏွင္းသက္ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ကာနမ္းေနေသာ ကိုကို႔မ်က္ႏွာမွ ႏွင္းသက္ခြါကာ ႏွင္းသက္အဝတ္အစားလဲၿပီး ထမင္းသြားစားရေအာင္တဲ့။ မခ်င့္မရဲ လႊတ္ေပးလိုက္ရေသာ ကိုကို႔ကို ႏွင္းသက္
အဝတ္အစားလဲရင္း တမင္ပင္ မေပါ့္တေပၚလွစ္ျပရင္း က်ီစယ္ေနသည္။ ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္ ထမင္းစားေသာက္ၿပီးခ်ိန္ ေန႔လည္ ၂ နာရီေက်ာ္ေလၿပီ။ ႏွင္းသက္ ဘုရားသြားဖူးခ်င္သည္။
စာေမးပြဲေျဖနိုင္ေသာ္လည္း ဘုရားတြင္ ဆုေတာင္းခ်င္ေသးသည္။ လိုက္လည္ခ်င္သည္ဆိုေသာ္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ညေနခင္းအခ်ိန္မ်ားကို ဘုရားသြား၊ ၿမိဳ႕ထဲလိုက္လည္ ညေနေစာင္း
ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ၿပီး ဟိုတယ္သို႔ျပန္လာေတာ့ ည (၇) နာရီ။ အခန္းတြင္း အဝတ္အစားလဲၿပီး အိပ္ယာက်ယ္ေပၚသို႔ ကိုကို႔ကို ၾကည့္ေနေသာ္ ႏွင္းသက္ကို သြားေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။
ဘာစကားတစ္ခြန္းမၽွမဆိုျဖစ္ပဲ ႏွင္းသက္နံေဘးနား ေျဖးညႇင္းညင္သာစြာ ဝင္လွဲၿပီး နဖူးေလးကို ငုံနမ္းလိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္မ်က္လုံးေလးမ်ား အလိုလို ေမွးစင္းသြားသည္။
ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားကို စုပ္နမ္းလို္က္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား ပြင့္ဟလာကာ ကိုကို႔ ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို လက္ေလးမ်ားျဖင့္ သိုင္းဖက္လာေတာ့သည္။
ကိုကိုရဲ့ အနမ္းမ်ားသည္ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာျပင္သာမက လည္ပင္းရင္ညြန႔္မ်ားထိေအာင္ က်ဆင္းလာေတာ့သည္။ ကိုကို႔လက္မ်ားက ႏွင္းသက္ရဲ့ ရင္သားလုံးလုံးေလးမ်ားကို ဘရာဇီယာကိုခၽြတ္ကာ
လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ ရင္ႏွစ္မႊာမွာ ကိုကို႔ မ်က္စိေရွ႕သို႔ လြတ္လပ္စြာ ပြင့္အံက်လာသည္။ ကိုကို ညာဘက္လက္ျဖင့္ ႏွင္းသက္ ရဲ့ ရင္သားတစ္ဖက္ကို ဆုပ္ေခ်ရင္း တစ္ဖက္မွလဲ
ရင္သားမ်ားကို အငမ္းမရ စို႔ပစ္လိုက္သည္။ တစ္ႁပြတ္ႁပြတ္မည္ေအာင္ စို႔ေနေသာ ကိုကို႔ရဲ့ေခါင္းကို ႏွင္းသက္လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လာေရာက္ ပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။ ရင္အစုံကို ေကာ့ထိုးကာ
တစ္ဟင္းဟင္း ၿငီးျငဴေနေသာ ႏွင္းသက္ရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ကိုကို သြားျဖင့္ဖြဖြကိုက္ရင္း ေဆာ့ေနသည္။ ႏွင္းသက္သည္ ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လည္စုပ္နမ္းရင္း လက္မ်ားက
ကိုကို႔ညီေလးဆီသို႔ ေရာက္လာသည္။ ညဝတ္ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ထိုးေဖာက္မတတ္ မတ္ေထာင္ကာ တင္းေနေသာ ကိုကို႔ညီေလးကို ႏွင္းသက္ ေဘာင္းဘီၾကားမွ ထုတ္ယူလိုက္သည္။
အျပင္သို႔ေရာက္လာေသာ ညီေတာ္ေမာင္မွာ နီရဲေျပာင္လက္ကာ ေပါက္ကြဲမတတ္တင္းမာေနသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ အဝတ္အစားမ်ားကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။
ႏွင္းသက္လဲ ခၽြတ္ရလြယ္ေအာင္ အလိုက္တသင့္ ကူခၽြတ္ေပးရင္း ကိုကို႔အက်ီ ၤမ်ားကိုပါ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည။္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ စိတ္ထဲတြင္ ဘာမွ မသိၾကေတာ့ ယခုအခ်ိန္တြင္ စူးစိုက္ထားေသာ
အာ႐ုံတစ္ခုသာ ရွိေတာ့သည္။ ကိုကို အဝတ္အစားမ်ားကၽြတ္သြားေသာ ႏွင္းသက္ကို အိပ္ယာေပၚသို႔ တြန္းလွဲကာ ေပါင္ၾကားအတြင္း ဝင္ကာ ႏွင္းသက္ရဲ့ အဖုတ္ေလးကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။
အေမႊးေရးေရးေလးမ်ားေထာင္ေနေသာ ႏွင္းသက္ အဖုတ္ကေလးမွာ ကိုကို လၽွာဖ်ားေအာက္ဝယ္ နီရဲ စိုလက္လာသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ အစိကေလးကို လၽွာဖ်ားေလးျဖင့္ လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့
ႏွင္းသက္ အိပ္ယာေပၚမွ ႂကြတက္လာသည္။ ေပါင္မ်ားမွာ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ အစိကေလးကို ကိုကို အေပၚေအာက္သြားၾကားထဲ ထည့္ကာ လၽွာျဖင့္ကပ္ရင္း
စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ေခါင္းကို ဆြဲကိုင္ကာ အတင္းဖိကပ္ထားေတာ့သည္။

“ကိုရယ္ ႏွင္းသက္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး မနမ္းပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္”

ႏွင္းသက္ရဲ့ အဖုတ္ကေလးမွ ခြာကာ သူမရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားလိုက္သည္။ သြယ္လ် ျဖဴဝင္းေသာ ေပါင္တံတစ္ေလၽွာက္ ကိုကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ကာ အဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္ အသာအယာျဖဲလိုက္သည္။
သူမ အဖုတ္ဝေလးတြင္ ကိုကို ညီေလးကို ဖိေတ့လိုက္သည္။ ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ဝန္းအစုံကို ေမွးမွိတ္ထားရင္ ကိုယ္တြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာမည့္ အရာကို ေစာင့္စားေနဟန္။
ကိုကို ဒုတ္ကို ေခါင္းမွ ကိုင္ကာ သူမ အဖုတ္ေလးတြင္းသို႔ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ေစးက်ပ္လွေသာ အဖုတ္ကေလးမွ ႀကီးမားတင္းကားေသာ ဒုတ္္ကို ခ်က္ခ်င္းလက္မခံနိုင္ပါ။ ၾကပ္သိပ္ေနသည္။
ကိုကို ႏွင္းသက္ ေပါင္မ်ားကို ပိုၿပီးျဖဲကားလိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ဒုတ္ကို ေသခ်ာေတ့ကာ သူမ အဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္ အသာအယာျဖဲရင္း ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ကိုကို႔ဒုတ္မွာ တစ္ျဖည္းျဖည္း ႏွင္းသက္အဖုတ္တြင္းသို႔
တိုးဝင္သြားသည္။ ေခါင္း ျမဳပ္သြားၿပီေနာက္. ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုကိုက္ကာ အံႀကိတ္ထားသည္။ ကိုကို ဒုတ္ကို ေခါင္းျမဳပ္႐ုံေလးထားရင္း အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္သည္။
တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ပင္ တိုးဝင္သြားရာ ယခုဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ အဖုတ္တြင္းသို႔ ကိုကို ဒုတ္တစ္ဝက္ခန႔္ ဝင္ေရာက္ေနပီးျဖစ္သည္။ ႏွင္းသက္ဆီမွလဲ ၿငိီးသံေလးထြက္ကာ စစခ်င္းလို တင္းမထားေတာ့ေပ။
ႏွင္းသက္ရဲ့့ အဖုတ္တြင္းမွ အရည္မ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာရာ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပေနၿပီမို႔ ကိုကို ႏွင္းသက္ ပုခုံးေလးကို ဖိကာ သူမအဖုတ္အတြင္းသို႔ ဒုတ္ကို အဆုံးထိ ဖိထည့္လိုက္သည္။
တင္းက်ပ္ေစးပိုင္ေသာ တြင္းသို႔ ဝင္သြားေသာ ဒုတ္မွာ အေရျပားမ်ားဆြဲလွန္ခံရသကဲ့သို႔ နာက်င္လွသည္။ ႏွင္းသက္သည္ အား……. ဟု အသံတစ္ခ်က္ထြက္လာကာ ႀကိတ္ေနေတာ့သည္။
ကိုကိုရဲ့ ဒုတ္မွာ ႏွင္းသက္အဖုတ္တြင္း အဆုံးထိ ဝင္သြားေလၿပီ.. ကိုကို ခဏနားကာ ႏွင္းသက္ကို နမ္းလိုက္သည္။ ထိုမွ တစ္ျဖည္းျဖည္း ျပန္လႈပ္ရွားရင္း အဝင္အထြက္လုပ္ေတာ့သည္။
ႏွင္းသက္လဲ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရွိန္ရလာကာ ေအာက္မွာ ျပန္ျပန္ေကာ့ပင့္ေပးေနသည္။ ကိုကို စစခ်င္းမို႔ ညႇာကာ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေသာ္လည္း အရွိန္ရလာေသာအခါ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္ေတာ့သည္။
အခန္းတြင္းဝယ္ အသက္ရႈသံ တစ္ဖတ္ဖတ္ျမည္သံမ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ျပင္းထန္လာေတာ့သည္။ ေစးက်ပ္လွေသာ အဖုတ္ကေလးကို လုပ္ေနရသည္မို႔ ကိုကို ဖီးလ္မွာသူမတူေအာင္ေကာင္းလွသည္။
အခ်က္ငါးဆယ္ခန႔္ခပ္မွန္မွန္ႏွင့္ ျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္ဝယ္ ႏွင္းသက္မွ ၿငီးျငဴသံမ်ား ျပင္းထန္လာကာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးႏွင့္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လုပ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုေတာ့သည္။
ကိုကို အရွိန္ျမင့္တင္ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္အခ်က္ငါးဆယ္ခန႔္ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္ဝယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေျခေထာက္မ်ားႏွင့္ လက္မ်ားသည္ ကိုကို႔ကို ကုတ္တြယ္လာရင္း ေက်ာျပင္မ်ားကိုကုတ္ကာ
ကိုယ္ခႏၵာတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။ ကိုကိုလဲ ဆက္တိုက္ ဆယ္ခ်က္ခန႔္ေဆာင့္ၿပီး သုတ္ရည္ ပူပူမ်ားကို ႏွင္းသက္ကိုယ္တြင္းသို႔ ပန္းထုတ္ရင္း
ႏွင္းသက္ကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်ကာ အသက္ကို လုရႈေနရေတာ့သည္။

ျပတင္းတံခါးမွ လိုက္ကာကိုျဖတ္ကာ ဝင္လာေသာ ေနျခည္ႏုႏုရဲ့ အလင္းတန္းႏွင့္အတူ ကိုကို အိပ္ယာမွ နိုးလာသည္။ သူ႔ လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုံးကာ ဖက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ႏွင္းသက္မ်က္ႏွာက
ဆံႏြယ္ဖရိုဖရဲႏွင့္ တစ္မ်ိဳးေလးခ်စ္စရာေကာင္းသည္ထင္သည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ဘက္လွည့္ကာ မ်က္ႏွာေပၚဝယ္ အုပ္က်ေနေသာ ဆံႏြယ္အခ်ိဳ႕ကိုသပ္တင္ေပးကာ နဖူးျပင္ကို ဖြဖြ နမ္းလိုက္သည္။
ညတုန္းက ခ်စ္ပြဲဝင္ၾကတာ (၁) နာရီခန႔္မွ အိပ္ျဖစ္သည္ထင္သည္။ (၁) နာရီမွ အိပ္ေသာ္လည္း နံနက္ (၄) နာရီခန႔္ တစ္ေရးနိုးတြင္ လင္းဆြဲေလး တစ္ေခါက္ဆြဲလိုက္ေသးသည္။
ႏွစ္ေယာက္သားငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ဆူၿဖိဳးသည့္အရြယ္ဆိုေတာ့လဲ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါနိုင္ၾကသည္။ ညက တစ္ညလုံး ပုံစံမ်ိဳးစုံႏွင့္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ဆက္ဆံထားေသာ္လည္း မနက္အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္းတြင္
ကိုကိုရဲ့ ညီေတာ္ေမာင္က မတ္ေနျပန္သည္။ ႏွင္းသက္ကိုေတာ့ မႏွိုးခ်င္ေသးေပ။ ညတုံးက တစ္ညလုံး တိုက္ပြဲဝင္ရာတြင္ ခံစစ္အေနအထားမို႔ သူလဲပင္ပန္းေနမည္ေလ အိပ္ပါေစ…
ကိုကို အိပ္ယာေပၚ ျပန္လွဲကာ သူ႔ကိုဖက္ထားေသာ ႏွင္းသက္ကိုယ္ေလးကို ျပန္ဖက္ရင္းညက အေၾကာင္းမ်ားျပန္စဥ္းစားကာ ျပဳံးေနမိသည္။

“ကိုကို ဘာေတြျပဳံးေနတာလဲ”
“ႏွင္းသက္ နိုးလာၿပီလား”
“အင္း…… အိပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ”
“ပင္ပန္းသြားတယ္ျဖစ္မယ္ ဟဲဟဲ”
“စာေမးပြဲလဲၿပီးၿပီ.. ကို႔အနားမွာလဲ ေနရတယ္ ႏွင္းသက္အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ”

စကားေျပာကာ ကိုယ္အေနအထားေရြ႕ေသာေၾကာင့္ ကိုကို႔ကို ဖက္ထားေသာ ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္မ်ားက ကိုကို႔ညီေလးကို သြားထိမိသည္။

“ဟယ္…..ၾကည့္စမ္း ကို ကေတာ့ လြန္တယ္ေဟ့ မနက္အေစာႀကီး ျပန္ေထာင္ေနျပန္ၿပီ”
“ဟဲဟဲ …. ညီမေလးကို လြမ္းလို႔တဲ့ ေခါင္းေထာင္ၿပီးလိုက္ရွာေနတာ..”
“ေတာ္ၿပီကြာ… တစ္ညလုံးလဲ မအိပ္ဘူး ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး ထ… မ်က္ႏွာသစ္ ေရခ်ိဳး မနက္စာစားၿပီး လိုက္လည္ရေအာင္”

ကိုကို အိပ္ယာထဲ ခဏလွဲၿပီးမွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ လိုက္ဝင္သြားလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝယ္ ေရပန္းေအာက္မွ ကိုယ္တုံးလုံးေလးႏွင့္ ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ကာ ကိုကိုလဲ ႏွင္းသက္ဆိီတိုးဝင္လိုက္ရင္
ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ႏွင္းသက္အနမ္းမခံပါ။

“အာပုတ္ႀကီးနဲ႔ သြားတိုက္ဦး လစ္”
“ဟဲဟဲ”

ကိုကို ကမန္းကတန္း မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီး ေရပန္းေအာက္ ျပန္လာေတာ့ ႏွင္းသက္က ဆပ္ျပာတိုက္ေနၿပီ။ ကိုကို ႏွင္းသက္ဆီမွာ shower gel ယူကာ ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးေလးကို ဆပ္ျပာျမဳပ္မ်ားျဖင့္
ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ဆပ္ျပာတိုက္ရင္းႏွင့္ ႏွင္းသက္ကို အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ ဂုတ္သားေလးကို ဖြဖြ နမ္းလိုက္သည္။ အေနာက္ဘက္သို႔ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး လွည့္လာေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားကို
စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ လက္မ်ားကလဲ သူမရဲ့ နို႔မ်ားကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနသည္။ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား မာလာေသာအခါ လက္ညႇိုးလက္မႏွင့္ ဖိညႇစ္ကာ ကစားေနမိသည္။ အေနာက္သို႔ ေကာ့ေနေသာ ႏွင္းသက္ရဲ့
တင္ပါးၾကားတြင္ ကိုကို႔ညီေတာ္ေမာင္က ေနရာယူထားသည္။ အေနာက္မွေနကာ ႏွင္းသက္ကို ကပ္တြန္းရင္း လက္မ်ားကို သူမ ညီမေလးဆီသို႔ ပို႔လိုက္သည္။ သူမလဲ စိတ္ပါေနၿပီျဖစ္သည္။
ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္နမ္းရင္ လက္မ်ားက ေျပာင္းျပန္သိုင္းဖက္လာသည္။ ေရပန္းမွ က်လာေသာ ေရစက္ေႏြးမ်ားေအာက္မွ လူသားႏွစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္ေနၿပီ။ ကိုကို ႏွင္းသက္ ကို သူ႔ဘက္ ဆြဲလွည့္ကာ နို႔မ်ားကို
အငမ္းမရ စို႔လိုက္သည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္မ်ားကလဲ သူ႔ညီေလးကို လာကိုင္ကာ ပုံမွန္လႈပ္ရွားလာသည္။ ကိုကို ေရပန္းကို ပိတ္ကာ ႏွင္းသက္ကို ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းျပင္ေပၚဝယ္လွဲခ်ကာ ေနရာယူလိုက္သည္။
ညီေတာ္ေမာင္မွာ ေထာင္မတ္ေနပီးျဖစ္သည္။ သူမ ညီမေလးမွာလဲ အရည္ေလးမ်ား စို႔ကာ ညီေလးကို ဧည့္ခံရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ညီမေလးကိုယ္တြင္းသို႔ အလည္ပို႔လိုက္သည္။
ညက တစ္ညလုံး ဝင္ေရာက္လည္ပတ္ပီးသားျဖစ္သည္မို႔ မခက္ခဲပဲ ဝင္ေရာက္သြားသည္။ ေစးက်ပ္ပိုင္နိုင္ေသာ အထိအေတြ႕တို႔ကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္သြားေသာ ခံစားမႈက ကိုကို႔ ဒုတ္မွတစ္ဆင့္
ရင္သို႔ ေရာက္လာသည္။ ကိုကို စိတ္မ်ားမွာ တင္းက်ပ္လွသည္မို႔ ဒုတ္ကို သူမ အဖုတ္ေလးအတြင္း ခပ္ထန္ထန္ေလး ေဆာင့္ခ်ျခင္းႏွင့္ ေပါက္ကြဲေနသည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ ေဆာင့္ၿပီးေသာ္
ကိုကို႔ ဒူးေခါင္းနာလာသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ကို ေပြ႕ကာ မ်က္ႏွာသစ္ေသာ ေဘစင္ေပၚ သူမကိုယ္လုံးေလးကို တင္လိုက္သည္။ တင္ပါးကို အစြန္းသို႔ ေရႊ႕ယူကာ လိုသလို ျပင္လိုက္ေသာ အေနအထားက
စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္လာသည္။ ကိုကို႔ႏွႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းကာ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ထားေသာ သူမရဲ့ ခါးကို ျပန္ဖက္ကာ မတ္တပ္ရပ္ႏွင့္ပင္ အားရပါးရေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။
အေနာက္ဘက္ မွန္ထဲမွ ျပန္ျမင္ေနရေသာ ကိုယ့္အရိပ္ကို ျပန္ၾကည့္ကာ ကိုကို အားပိုပါလာသည္။ ႏွင္းသက္လဲ ကိုကိုရဲ့ ခါးကို ျပန္ကိုင္ကာ သူ႔ရဲ့ ေဆာင့္အားကို ထပ္ကူေပးသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းဝယ္
ကိုကိုရဲ့ ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏႈတ္မွထြက္လာေသာ ၿငီးျငဴသံမ်ားအျပင္ ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခုမွ ထိခတ္ကာ ေပၚထြက္လာေသာ တစ္ဖတ္ဖတ္အသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနသည္။
သူမ အဖုတ္အတြင္း နံရံမ်ားမွ ကိုကို ညီေလးကို ညႇစ္စ ျပဳလာသည္။ ႏွင္းသက္ၿပီးေတာ့မည္။ ေဆာင့္ေနသည့္ အားကို ပိုမိုထည့္ကာ အားရပါးရေဆာင့္ေနလိုက္သည္။

“အား…….. ကိုေရ… ႏွင္းသက္ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနတယ္”
“ခပ္ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါ… အား……ရွီး…”
“အင့္ အင့္ အင့္…. ဖတ္ … ဖတ္”

ကိုကို အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ အားရပါးရေဆာင့္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ကာမဘုံရဲ့ အထြတ္အထိပ္ ခံစားမႈကို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္တြယ္ရင္း ခံစားေနမိသည္။

အတန္ၾကာ အနားယူၿပီးသည့္ေနာက္တြင္.. သူမကိုေဘစင္ေပၚမွ ေပြ႕ခ်ီကာ ခ်ေပးေသာ ကိုကိုရဲ့ ေျခေထာက္ေတြက မခိုင္ခ်င္…
ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ နံနက္စာစားရန္ မွာလိုက္သည္။

“ဟယ္လို reception ကပါရွင္”
“ဟုတ္ကဲ့ အခန္း ၁၀၁ ကို ဘရိတ္ဖတ္စ္ ပို႔ေပးပါခင္ဗ်ာ”
“ဘာပို႔ေပးရမလဲ..ရွင္”
“လိေမၼာ္ဂ်ဳ႕စ္ နဲ႔ ယူရိုပီယံ ႏွစ္ေယာက္စာ..”

အားျပတ္သြားၿပီေလ. အားျပန္ျဖည့္ရေတာ့မည္။

ကိုကို ႏွင္းသက္ကို သြားျပန္ႀကိဳလာသည္မွာ သုံးရက္ခန႔္ရွိၿပီ။ ျပန္ေရာက္ခါစတြင္ ကိုကိုမွာ လြန္ခဲ့ေသာရက္မ်ားမွ ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ားက မေမ့နိုင္စရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားပင္။
ျပန္ေရာက္ခါစတြင္ ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ခ်စ္မဝနိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။ ဖုန္းဆက္သည္။ ဖုန္းထဲတြင္လဲ ထိုအေၾကာင္းမ်ား ေျပာလို႔မဆုံးနိုင္ေအာင္။ ဖုန္းမဆက္ပါက အြန္လိုင္းတြင္ တက္ေျပာၾကသည္။
ထိုမၽွအထိ ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္သည္းၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုကို ခရီးတစ္ခု ထြက္ရန္ေပၚလာသည္။ ႏွင္းသက္ကိုေျပာျပေတာ့ လြမ္းေလာက္ေအာင္ ခၽြဲျပျပန္ၿပီ။
ကိုကို႔ခမ်ာ မခြဲနိုင္မခြါရက္ ခ်စ္ရသူ ခ်စ္သူေလးအား အနမ္းမ်ားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ရင္းပင္ ခရီးထြက္ခဲ့ရသည္။ ထိုခရီးမွာ တစ္လခန႔္ၾကာျမင့္မည္မို႔ လြမ္းစရာ ခရီးပင္။
ခရီးထြက္စဥ္ ဖုန္းအဆက္အသြယ္လုပ္ေသာ္လည္း ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ မေမၽွာ္လင့္ထားေသာ မယုံၾကည္နိုင္ေသာ သတင္းက ကိုကို႔ကိုေစာင့္ႀကိဳေနသည္။

—————-xxxxxxxxxx—————xxxxxxxxxxx—————-xxxxxxxxx————-xxxxxxxxx————–xxxxxxxxxx

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ရက္ခန႔္အၾကာတြင္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဖုန္းဆက္ေခၚသည္။ သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ ေမြးေန႔ကို ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ လုပ္မည္မို႔ လာခဲ့ရန္ေခၚသည္။
ကိုကိုမွာ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးကတည္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနသည္။ ႏွင္းသက္သည္ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္။
မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆိုလၽွင္ ေတြ႕ရန္မေျပာႏွင့္ စကားေျပာသည္ပင္မႀကိဳက္။ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ ေယာက်ာ္းေလး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ပင္ တစ္ခါတစ္ေလ အျပင္ထြက္မရ…
စိိတ္ေကာက္သည္။ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ခ်စ္သူ ျဖစ္စတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာေနခ်ိန္တြင္ ကိုကို႔ သူ႔ငယ္ခ်င္းဆီမွ ဖုန္းလာသည္။ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း။
ခဏစကားေျပာၿပီး ဖုန္းပိတ္ကာ ႏွင္းသက္ႏွင့္စကားျပန္ေျပာေတာ့ ။ ဘယ္သူလဲဟု ေမးလာေသာေၾကာင့္ သေဘာရိုးႏွင့္ပင္ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းဆီမွ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေသာအခါတြင္ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ စိတ္ေကာက္ေတာ့သည္။
ဘယ္လိုမွ ေခ်ာ့မရၿပီ။ စကားေျပာလၽွင္ စကားေတာ့ျပန္ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုဂလန႔္သာေျပာေသာေၾကာင့္ လက္ေလၽွာ့ကာ အိမ္ျပန္ပို႔လိုက္သည္။
ေနာက္ပိုင္း ရာဇသံထုတ္သည္။ ေယာက်ာ္းေလး သူငယ္ခ်င္း၊ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ မေတြ႕ရ မသြားရ။ ကိုကိုကလဲ ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ႏွင္းသက္ေျပာသမၽွ လိုက္နာသည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား လာေခၚလၽွင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပကာ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေလၿပီ။

ယခုေတာ့ ကိုကို ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ႏွင္းသက္မရွိ။ ဘုရားဖူးထြက္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္လဲ မေတြ႕သည္မွာ ၾကာၿပီမို႔..ညေနဘက္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေပမို႔ ၀ိုင္းေျပာၾကေတာ့သည္။

“လာပါၿပီ လာပါၿပီ… ေပၚေတာ္မူ ေအာက္သြားမရွိတဲ့ေကာင္ႀကီး”
“ဟဲ့ ေနမင္း နင္ကလဲ အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔ဟာ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း”
“မဟုတ္ပါဘူး စု ရာ ငါက ဒီေကာင့္ကို ေျပာခ်င္ေနတာၾကၿပီ… မေနနိုင္လြန္းလို႔”

သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဘာေျပာသည္ကို မသိ။ သို႔ေသာ ္ႏွင္းသက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔အျမင္မၾကည္လင္သည္ကို သိသည္မို႔ ခပ္မဆိတ္သာ ေနလိုက္သည္။

“စု… ေရာ့ ငါ့ေမြးေန႔လက္ေဆာင္”
“ေက်းဇူး ကိုကို ငါ့စိတ္ထင္ နင္မလာဘူးေတာင္ ထင္ထားတာ”
“လာမွာပါဟာ…. “
“လာေတာ့လဲ ေကာင္းတာေပါ့ ငါတို႔က ဒီေကာင့္အခ်စ္ႀကီး မေဟသီ က လာခြင့္ပိတ္ထားလို႔ မလာဘူးထင္တာ ခုက ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ေပးလာလို႔လား ေနာက္ျပသနာ တက္ေနဦးမယ္ေနာ္”
“ေအးေဆးပါကြာ… သူမေပးလာတာ မဟုတ္ပါဘူး ငါကိုယ္တိုင္လဲ အလုပ္မအားလို႔ပါ…”
“ကိုကို မင္းေကာင္မေလးနဲ႔ အဆင္ေျပလား”
“ေျပပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“သူငယ္ခ်င္း စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႔ကြာ ငါတို႔ ၾကားတာေတြက မေကာင္းဘူးေနာ္ မင္းေကာင္မေလးသတင္းက”
“ေအး ဟုတ္တယ္ကိုကို နင္ ခရီးထြက္သြားတဲ့ တစ္လမွာ သတင္းျပန္ၾကားတာက သိပ္မမိုက္ဘူး”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဟ ဘာသတင္းလဲ ငါလဲ ဘာမွ မသိပါလား.. ဖုန္းအျမဲဆက္ေနတာပဲ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္”
“ေအးေလကြာ ဖုန္းဆက္တာက ဖုန္းဆက္တာပဲ သူဘာျဖစ္လဲ မင္းကို ေျပာျပမလား ေျပာရင္လဲ ငါရိုင္းတယ္ျဖစ္မယ္ ကိုကို ဟေယာင္ မင္းကို ေအာက္သြားမရွိတဲ့ေကာင္လို႔ေျပာတာ”
“ဟေယာင္ ေနမင္း ေျပာစရာရွိတာေျပာကြာ ပလႅင္ခံၿပီး ငါ့ႏွိပ္ကြပ္မေနနဲ႔”
“မင္းမသိရင္ေျပာျပမယ္ မင္းခရီးထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဒီမွာ မင္းေကာင္မေလး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲသြားတြဲလာလုပ္ေနတယ္ မင္းသိလား”
“ဘယ္ကေကာင္ေလးလဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းလား”
“ငါတို႔လဲ ေတြ႕ေတာ့ အဲ့လိုထင္တာပဲ ဒါေပမယ့္ တစ္ပါတ္ေလာက္ပဲ ေတြ႕ၿပီး ဟိုေကာင္ေလးမေတြ႕ေတာ့လို႔ စုံစမး္ၾကည့္လိုက္တာ မင္းေကာင္မေလးေက်ာင္းသြားတက္တုန္းက ရည္းစား လိုက္လာတယ္လို႔ ၾကားတယ္”
“ဟုတ္ရဲ့လားကြာ မင္းကလဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားလား လာလည္တာ ျဖစ္မွာေပါ့ ေနာက္ၿပီး ဟိုကို ငါသြားႀကိဳခဲ့တာပဲ “
“ဒါကေတာ့ မင္းအပိုင္းေလကြာ.. ငါတို႔က ျပန္ၾကားတဲ့သတင္း ေျပာျပတယ္ ေနာက္ၿပီး မင္းေကာင္မေလးက အရင္ကတည္းက ရည္းစားမ်ားခဲ့တာမို႔ မင္း မခံရေအာင္ေျပာျပေနတာ”
“ငါက ဘာမွ ခံရစရာမရွိပါဘူးကြာ ေယာက်ာ္းေလးပဲ…”
“ဟဲ့ ကိုကိုရဲ့ ေယာက်ာ္းေလးေပမယ့္လဲ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း အလိမ္မခံရဖို႔ ေျပာျပေနတာဟဲ့ ေသာက္ေကာင္ရဲ့ ငါေျပာျပမယ္ ကိုကို နင္တို႔ ငါတို႔ဆိုတာ ငယ္ငယ္ကတည္းက လည္ပင္းဖက္ေပါင္းလာတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒါေပမဲ့ ေမဦး ရန္ကုန္ေရာက္သြားေတာ့ ငါတို႔သြားလည္ျဖစ္လား ခုမွ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ေမဦးရန္ကုန္ေရာက္တာ သုံးႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ.. ငါတို႔နဲ႔ဆို ဘယ္ေလာက္မွ မေဝးဘူး
ခု နင့္ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းက ဒီေလာက္ခရီးအေဝးႀကီး လာလည္တယ္ဆိုတာကို နင့္ဘာသာနင္ စဥ္းစားဖို႔ ေျပာျပတာ ကိုကိုေရ….. ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္စဥ္းစား မိန္းကေလးခ်င္းေျပာရတာ မေကာင္းဘူး”
“ေနပါဦးဟာ…. မင္းတို႔ကလဲ ငါ့ကို ဝိုင္းေျပာေနၾကာတာ ေရပက္မဝင္ဘူး ခုက စုရဲ့ ေမြးေန႔ဆို စုစိတ္ညစ္ေနဦးမယ္”
“ဒီမွာ ကိုကို ငါဘာမွ စိတ္ညစ္စရာမရွိဘူး ခု ငါ့ေမြးေန႔ဆိုတာလဲ ေျပာရရင္အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ နင့္ကိုဒီအတိုင္းေခၚလို႔ မရမွာစိုးလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အကုန္စုံရေအာင္ ေခါင္းစဥ္တပ္တာ သိၿပီလား”
“ဟုတ္ပါၿပီ သူငယ္ခ်င္းတို႔ရာ မင္းတို႔ ေစတနာ ငါနားလည္ပါတယ္ … ငါ ေသခ်ာေမးျမန္းပါဦးမယ္ ခုေတာ့ စုေမြးေန႔ကို ငါတို႔ ျပန္မဆုံျဖစ္တာ ၾကာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျဖတ္သန္းရေအာင္”

ကိုကို အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စဥ္းစားေနမိသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား….
ျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိ.. မရွိ.. ကိုကိုကေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဟု ထင္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ကိုကို ႏွင္းသက္ႏွင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးကတည္းက အဆက္အသြယ္ျပတ္ရသည္မို႔ ႏွင္းသက္အေပၚမၾကည္လင္ၾက
ရသည့္အေျခအေနအေပၚမူတည္ကာ ႏွင္းသက္ကို အထင္လြဲေနတာ ျဖစ္ရမည္။ သူငယ္ခ်ငး္မ်ားျဖစ္သည္မို႔လဲ သူတို႔ကိုလဲ အျပစ္မတင္ခ်င္။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းစားသည္သာ ကိုယ္ျမင္ခ်င္ၾကသည္မဟုတ္လား
ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ႏွင္းသက္ရဲ့ အေျခအေန ဒါက သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းသိသည့္ အေျခအေနမို႔။ ဒီအေျခအေနမွာ ႏွင္းသက္ ဒီလိုမ်ိဳး ဘယ္လိုနည္းႏွင့္မွ မလုပ္နိုင္ဟု ကိုကိုယုံၾကည္ထားသည္။

“ကိုကို “
“ဗ်ာ ေမေမ”
“လာ ထိုင္ဦး သား သားကို ေျပာစရာရွိတယ္ “
“ဟုတ္ကဲ့”

ကိုကို ေကာ္ဖီခြက္ကို ဆက္တီစားပြဲေပၚတင္ကာ ေမေမ့ေဘးနား ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေမေမဘာေျပာစရာ ရွိလို႔လဲဆိုတာ စဥ္းစားမိသည္။

“သား ေကာင္မေလး အေၾကာင္း ေမေမသိခ်င္တယ္ သား”
“ဘာအေၾကာင္းလဲ ေမေမ”
“ေမေမ့ကို သားရည္းစားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မေျပာဖူးဘူး ခု ေမေမသိခ်င္တယ္”

ကိုကို ေမေမ့ကို ႏွင္းသက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပလိုက္သည္။ ခ်န္ထားရမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ခ်န္ထားကာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံပင္ေျပာျပလိုက္သည္။ ကိုကိုအေနႏွင့္ ႏွင္းသက္ကို လက္ထပ္ဖို႔အထိ
ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္းကိိုပါ ေမေမ့ကိုေျပာျပလိုက္သည္။

“ကိုကို သားကို မင္းေဖေဖမရွိေတာ့ကတည္းက ေမေမတစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာ။ သားကို ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔အတူ ကိုယ္တိုင္ဆုံးျဖတ္ခြင့္ေပးထားတယ္
သားကို ေမေမ အႀကံေပးတာပဲ ရွိတယ္။ ဘယ္ဟာကိုေတာ့ လုပ္ဆိုပီး မခိုင္းတာ မင္းသိပါတယ္။ ခုလဲ သားကို အႀကံေပးခ်င္တယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ေမေမ”
“သားက သားရဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းကို မေျပာျပေပမဲ့…”
“အခ်ိန္မတိုင္ေသးလို႔ပါေမေမ”
“ေမေမစကားေျပာေနရင္… ျဖတ္မေျပာနဲ႔လို႔ ဘယ္ႏွခါေျပာထားရမလဲ ကိုကို”
“……”
“ေအး… သားေကာင္မေလးအေၾကာင္းေတြကို ေမေမ စုံစမ္းသင့္သေလာက္စုံစမ္းခဲ့တယ္ ဘယ္သူဘယ္ဝါသမီး ဆိုတာက အစေပါ့ သိလာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကေတာ့ ေမေမမႀကိဳက္ဘူး…
ေမေမ့သားမို႔ ေမေမ ခ်ီးမြမ္းေျပာတာမဟုတ္ဘူး.. မင္းအခုခ်ိန္ထိ ရည္းစားဘယ္ႏွစ္ေယာက္ထားခဲ့ဖူးလဲ မင္းက ေယာက်ာ္းေလးေနာ္
ဟိုက မိန္းကေလး ဒါမဲ့ သူမင္းနဲ႔ ရည္းစားမျဖစ္ခင္ မင္းအေရွ႕မွာ ရည္းစားဘယ္ႏွစ္ေယာက္ထားခဲ့လဲ သားသိမွာေပါ့.. “
“အဲ့ဒါေတြ သူျပင္လိုက္ပါၿပီ ေမေမ သားလဲ သူ႔ကိုေျပာထားၿပီးပါၿပီ”
“မင္းကသာ ေျပာထားၿပီ ေျပာတယ္ ခု သူေက်ာင္းသြားတက္တုန္းက ရခဲ့တဲ့ ရည္းစားေကာင္ေလးက ဒီကို ေရာက္လာတယ္ လိုက္လာတယ္ဆို”
“ေမေမ့ကို ဘယ္သူေျပာလဲ”
“ဘယ္သူေျပာေျပာေလ ေမေမစုံစမ္းလို႔ သိတယ္ဆို သား ဘာေျပာမလဲ”
“အဲ့ဒါက ဒီလိုပဲေျပာၾကတာပါေမေမ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး”
“ေကာင္းၿပီေလ သားကို ေမေမက စိုးရိမ္လို႔ေျပာတာပါ.. ငါ့သား လူေတြအေျပာခံရမွာစိုးလို႔… သားဘဝ သားေလၽွာက္လွမ္းရမွာပါ…”
“ဟုတ္ကဲ့ သားနားလည္ပါတယ္ ေမေမ သားေမးၾကည့္ပါဦးမယ္”
“ကဲ ဆိုင္သြားမယ္ မဟုတ္လား ေနာက္က်ေနဦးမယ္ သြားေတာ့”

ကိုကို ေကာ္ဖီခြက္ပင္ မယူခဲ့ေတာ့… စိတ္ထဲတြင္ ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိေနသည္။ ဆိုင္သို႔ထြက္သာလာခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္က မပါ။ သို႔ေၾကာင့္ တပည့္ေက်ာ္ႏွင့္ပင္ ဆိုင္ကို ထားခဲ့ကာ အျပင္ထြက္ခဲ့သည္။
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္… ျမစ္ကမ္းနားသြားကာ ေအးေအးလူလူ သြားထိုင္ကာ ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ား ျပန္လည္စဥ္းစားေနမိသည္။ ဘယ္လိုပင္ ေတြးေတြး ကိုကို႔ေခါင္းထဲတြင္ ႏွင္းသက္သည္ အျပစ္မရွိ
ေမေမႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ားကို တစ္စိတ္ကို တစ္အိတ္လုပ္ကာ ေျပာေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆေနမိသည္။

ကိုကိုအတြက္ မယုံၾကည္နိုင္စရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ႏွင္းသက္ဘုရားဖူးမွ ျပန္လာခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပြားေတာ့သည္။
ႏွင္းသက္ျပန္ေရာက္သည္ကို သိလၽွင္သိခ်င္း ႏွင္းသက္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္သည္။ ပထမရက္ပိုင္းမ်ားတြင္ ဖုန္းဆက္ရေသာ္လည္း.ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ ႏွင္းသက္ဖုန္းဆက္လိုက္လၽွင္
မအားေနသည္က မ်ားသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားသည္ ယခင္က ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္တို႔ ညဘက္ မဆုံျဖစ္လၽွင္ ဖုန္းဆက္ေနၾကအခ်ိန္မ်ား… ထိုအခ်ိန္သည္ ႏွင္းသက္လဲ အိပ္ယာထဲေရာက္ေနၿပီမို႔
ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို႔ရသည္။ အခု ကိုကို ဖုန္းဆက္လိုက္လၽွင္ ႏွင္းသက္ဖုန္းသည္ မအားပါ။ နာရီဝက္ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္မွ ျပန္အားတတ္သည္။ ကိုကို က မည္သူႏွင့္ ေျပာေနလဲဟုေမးလၽွင္
သူငယ္ခ်င္းဖုန္းဆက္လို႔ ေျပာေနသည္တဲ့ ဒိေလာက္ၾကာလားဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ဖုန္းခ်သြားလၽွင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ဆီက ဖုန္းဆက္ဝင္လာေသာ္ေၾကာင့္ ဆက္ေျပာရသည္ဆိုေသာ အေျဖသာရသည္။
ထိုအေၾကာင္းမ်ား ဆက္ေျပာ ဆက္ေမးလၽွင္လည္း ႏွင္းသက္ စိတ္ေကာက္ကာ ဖုန္းခ်သြားတတ္ေသာေၾကာင့္ ကိုကိုခမ်ာ သိပ္မေျပာရဲျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာသလို
ျဖစ္ေနၿပီလားဟု သံသယအေတြးက စဝင္လာေနၿပီျဖစ္သည္။

ကိုကို တစ္ရက္တြင္ အလုပ္တြင္ထိုင္ရင္း အားေနေသာေၾကာင့္ အီးေမးလ္မ်ားျပန္စစ္ေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏွင္းသက္ အေကာင့္ေလး လိုင္းေပၚတက္လာသည္။
ကိုကို ခ်က္ျခင္းမေခၚမိ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ႏွင္းသက္ဘက္ကလဲ စာမတက္လာေသာေၾကာင့္ ကိုကိုသာ စေမးလိုက္ေတာ့သည္။

• ႏွင္းသက္ ဘာလုပ္ေနလဲ
• ကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်က္ေနတာ
• ကို႔ကိုေတာင္ မေခၚဘူးေပါ့
• မဟုတ္ပါဘူး ကိုမအားဘူးထင္လို႔ပါ
• အားတယ္ ကိုနဲ႔ပဲေျပာ
• အင္းပါ အင္းပါ

အင္းပါဆိုေသာ္လည္း ကိုကို႔ဘက္က စာတစ္ေၾကာင္းတက္သြားၿပီး ေနာက္ ႏွင္းသက္ဘက္က စာျပန္လာရန္မွာ ၾကာလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို ႏွင္းသက္အီးေမးလ္ကို ဖြင့္လိုက္သည္။
ကံေကာင္းပါသည္။ ႏွင္းသက္ပတ္စ္ေဝါ့ မခ်ိန္းထားသည္မို႔ အီးေမးလ္က ဝင္သြားသည္။ အီးေမးလ္အတြင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခားမရွိ ဂ်ီအေကာင့္တြင္ကား နာမည္ေတြမ်ားလွသည္။
ခ်က္ေလာ့ဂ္ကို ဖြင့္ကာၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ကိုကို႔ မ်က္လုံးမ်ားျပာေဝသြားေတာ့သည္။
ခ်က္ေလာ့ဂ္တြင္ ႏွင္းသက္ ခ်က္ထားသည္မ်ားက ႏွင္းသက္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာသလိုပင္ ေက်ာင္းသြားတက္ရင္း ရည္းစားအသစ္ရခဲ့သည္။ ေကာင္ေလး ႏွင္းသက္ဆီ လိုက္လာသည့္အေၾကာင္းမ်ား
ကိုကို ခ်က္ေလာ့ဂ္ကိုၾကည့္ကာ ေဒါသမ်ားထြက္လာသည္။ လက္ရွိခ်က္ေနသည္မွာလဲ ထိုေကာင္ေလးႏွင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ကိုကို ခ်က္ေလာ့ဂ္မ်ားကို ကူးကာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ႏွင္းသက္ကို ဂ်ီေတာ့ခ္တြင္ ျပလိုက္သည္။
ႏွင္းသက္ ဘက္မွ ဘာမွ ျပန္မတက္လာသည့္အျပင္ ခဏအေနတြင္ ေလာ့ဂ္ေအာက္ပါလုပ္သြားေတာ့သည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ဖုန္းကို ဆက္ေတာ့လဲ ႏွင္းသက္ ဖုန္းပိတ္ထားသည္။ ကိုကို ဘာလုပ္ရမလဲ
ရင္ထဲတြင္ ပူေလာင္ေနသည္။

ေတာက္ လုပ္ရက္လိုက္ေလျခင္းကြာ ကိုယ့္မွာေတာ့ ခ်စ္လိုက္ရတာ… သူကေတာ့ ရည္းစားအသစ္ႏွင့္ေပ်ာ္ျမဴးေနသည္။ နားမလည္နိုင္သည္မွာ ေက်ာင္းသြားႀကိဳခ်ိန္တြင္ ကိုကိုႏွင့္ပင္ ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ရည္တူ ခဲ့ၾကေသးသည္။
ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္း ဖုန္းဆက္မရ… အိမ္သို႔လိုက္သြားလၽွင္ရေသာ္လည္း မလိုက္သြားခ်င္.. ယခုအခ်ိန္တြင္ ကိုကို႔ေဒါသက ေနရာမေရြးအခ်ိန္မေရြး ေပါက္ကြဲသြားနိုင္သည္။
သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာသည့္ ေအာက္သြားမရွိသည့္ေကာင္ဆိုတာ တစ္ကယ္ပင္ျဖစ္ေနၿပီလား…..

ကိုကို တစ္ညလုံးဖုန္းေခၚသည္မွာ မရ၊ ဖုန္းပိတ္ထားသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ေယာက္ယက္ခတ္ကာ ပူေလာင္ေနေသာ္လည္း ကိုကို ဘာျဖစ္ေနသည္ကို မည္သူမၽွ မသိေစရ။
တစ္မိနစ္တစ္ခါ၊ ႏွစ္မိနစ္တစ္ခါ၊ ငါးမိနစ္တစ္ခါႏွင့္ ဖုန္းေခၚေနသည္မွာ ည (၁၁) နာရီခန႔္တြင္ ဖုန္းေခၚလို႔ရသြားသည္။ ဖုန္းဝင္ေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မကိုင္။
သုံးႀကိမ္ေျမာက္တြင္ ဖုန္းကိုင္သည္။ ႏွင္းသက္ဘက္မွ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ကိုကို တရစပ္ ေျပာခ်င္ရာမ်ားကို မနားတမ္းေျပာေတာ့သည္။

“ႏွင္းသက္ ဘာလို႔ဖုန္းပိတ္ထားတာလဲ ဘာလဲ ကိုယ္ ဖုန္းေခၚမွာေၾကာက္လို႔လား ဟားဟား ေအးေပါ့ေလ အျပစ္လုပ္ထားတဲ့သူဆိုေတာ့လဲ ေၾကာက္မွာေပါ့
ရင္မဆိုင္ရဲရင္ သတၱိမရွိရင္ နဂိုကတည္းက ကိုယ့္ကို အဆက္အသြယ္ျဖတ္ၿပီးမွ လုပ္ပါလား။ ခုေတာ့ မင္းက ဘာလဲ ငါ့ကို လွိမ့္ခ်င္တိုင္းလွိမ့္လို႔ရတယ္ဆိုပီးေတာ့ လုပ္တာလား”
“မဟုတ္ပါဘူး”
“ဘာမဟုတ္တာလဲ …….. မင္းကြာ လုပ္ရက္တယ္ ငါ့မွာေတာ့ မင္းကို ခ်စ္လိုက္ရတာ}
“ႏွင္းသက္လဲ ကို႔ကို ခ်စ္တာပဲ”
“ဘာခ်စ္တာလဲကြာ…….ေတာ္စမ္းပါ.. မင္းခ်စ္တာကို ငါေတာ္ေတာ္အံ့ၾသတယ္…”
“ႏွင္းသက္ ကို႔ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ”
“မင္းငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ဟိုေကာင္က ဘာလဲ ေျပာ… မင္းက ငါ့ကိုေတာ့ ႏြားမရႊံ့ပိတ္ဖို႔လား ဟင္……….. ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာတာေတာင္ ငါက မင္းဘက္က ကာကြယ္ခဲ့တာ ငါအ႐ူးပဲကြ”
“ကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ႏွင္းသက္ကို ဘယ္ႏွစ္ခါ အေကာင္းေျပာဖူးလို႔လဲ”
“ေအး အေကာင္းေျပာရေအာင္ေရာ မင္းက ေကာင္းေအာင္ေနလို႔လား”
“ႏွင္းသက္ဘာလုပ္လို႔လဲ”
“ဟ မင္းကပဲ ငါ့ကို ဘာလုပ္လဲ ျပန္ေမးရေသးတယ္ဟုတ္လား မင္းဘာလုပ္လဲ မင္းမသိဘူးလား “
“နဂိုကတည္းက ႏွင္းသက္က အဲ့လိုပဲ ေနတတ္တာ ကိုသိတာပဲ”
“ေအး ငါသိတယ္ေလ ဒါေပမယ့္ မင္းငါ့ကို ဘာကတိေပးခဲ့လဲ အရင္လို မေနေတာ့ပါဘူး ငါ့စိတ္ႀကိဳက္မင္းေနပါ့မယ္ လိမၼာပါ့မယ္လို႔မင္းေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား”
“ေတာ္ပါေတာ့ ကိုကိုရယ္ ကဲ ဒါဆို ခု ကိုကို ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲေျပာ ႏွင္းသက္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ႏွင္းသက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသေပးရမလား”
“ဟားဟား မလုပ္ပါနဲ႔ လုပ္စရာမလိုပါဘူးဗ်ာ… မင္းဘာသာမင္းေသတာ ငါ အမႈပတ္မခံနိုင္ဘူး ဒီမွာႏွင္းသက္ တြဲေပးတဲ့လက္ကို မင္းက ပုတ္ထုတ္ေတာ့လဲ မင္းထိုက္နဲ႔မင္းကံပဲ
မင္းက မင္းေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းကို မင္းေလၽွာက္ခ်င္ေတာ့ ငါလဲ မင္းကိုတြဲမေခၚေတာ့ဘူး ငါ ငါ့ဘာသာပဲ ေအးေဆးေနေတာ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား”
“ကိုကို ဆိုလိုခ်င္တာက ႏွင္းသက္နဲ႔ လမ္းခြဲမယ္ အဲ့လိုလား”
“မင္းသေဘာေပါက္ရင္ၿပီးတာပဲေလ…”
“ေကာင္းၿပီေလ.. ကိုကို က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ပါ ႏွင္းသက္ ဒီတစ္ခုေတာ့ မွာပါရေစ..”
“မလိုပါဘူး ငါ့စိတ္နဲ႔ငါ့ကိုယ္ပါ ကဲ တာ့တာ မင္းဘဝ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးပါေစလို႔ေတာ့ ငါဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္”

ကိုကို ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေရတစ္ဝုန္းဝုန္းေလာင္းခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္။ ရင္ထဲမွာေပါ့သြားေအာင္ သီခ်င္းမ်ားေအာ္ဆိုကာ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေသာ္လည္း
စိတ္ထဲမွာေပါ့မသြား ရင္ထဲတြင္ တင္းၾကပ္ေနတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ အိပ္ရာထဲလွဲကာ မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ထားေသာ္လည္း အိပ္မေပ်ာ္။ အရင္ကဆိုလၽွင္ အလုပ္ထဲမွ ပင္ပန္းလာသည္မ်ားႏွင့္ အိမ္ေရာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးၿပီးသည္ႏွင့္
လူက ေပါ့ပါးကာ အိပ္ေပ်ာ္စျမဲ၊ ခုေတာ့ မ်က္လုံးမ်ားက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ အေတြးထဲမွာ ႏွင္းသက္ပုံရိပ္မ်ားေပၚလာသည္။ ေခါင္းထဲမွ အတင္းေမာင္းထုတ္ပစ္ေသာ္လည္းမရ။
အမွန္ဆိုလၽွင္ ကိုကို ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္သည္။ အဆုံးရႈံးမခံနိုင္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ပင္ ၾကဳံေတြ႕လာပါေစ. ရင္ဆိုင္ကာ ဘဝတစ္ခုထူေထာင္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသား။
ထို႔ေၾကာင့္ႏွင္းသက္ကို နဂိုကတည္းက ေျပာထားသည္။ အရင္အက်င့္ေဟာင္းမ်ားျပင္ကာ တတ္နိုင္သမၽွ လိမ္လိမ္မာမာေနပါဟု ေျပာထားသည္။
သို႔ေသာ္ ယခုေတာ့ နဂိုဗီဇသည္ ျပန္ေပၚလာၿပီျဖစ္သည္။ ကိုကို ဘယ္လိုမွ မယုံနိုင္သည္ကား ေက်ာင္းသြားႀကိဳစဥ္ကပင္ သူတို႔ ႏွစ္ဦး၏ အျဖစ္အပ်က္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးရွိခဲ့တာေတာင္
ႏွင္းသက္ ဒီလိုလုပ္သည္ကို ကိုကို ဘယ္လိုမွ မယုံၾကည္နိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္အေၾကာင္းမ်ားေတြးရင္း မ်က္ဝန္းမ်က္ရည္စတို႔ စီးက်လာသည္။
စိတ္ထဲတြင္ ႏွစ္ဦးသား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဘဝတစ္ခု တည္ေဆာက္နိုင္ခဲ့မည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း ႏွင္းသက္က အားလုံးကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

xxxxxxxxxx—————xxxxxxxxx————xxxxxxxxxxxx—————xxxxxxxxxxx—————–xxxxxxxxxxxxx—————-xxxxxxxxxxxxx

ခုဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ကိုကို ျပတ္ေတာက္သြားသည္မွာ တစ္ပါတ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။
အြန္လိုင္းေပၚမွ ႏွင္းသက္အေကာင့္ကိုလဲ ကိုကို ဖ်က္ပစ္လိုက္သည္။ ဖုန္းထဲမွ ႏွင္းသက္နံပါတ္လဲ ဖ်က္ပစ္လိုက္သည္။
ကြန္ပ်ဴတာအတြင္းမွ ႏွင္းသက္ပုံမ်ားကို ဖ်က္ရန္ႀကံစည္ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္၊ ကိုကို႔ ႏွလုံးသားက လက္မခံ။ ညဘက္ ညဘက္ဆိုလၽွင္ ႏွင္းသက္ထံ ဖုန္းဆက္ရန္ ႀကိဳးစားမိသည္မွာ ခဏ ခဏပင္
သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေတြးကာ မဆက္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းထားနိုင္ခဲ့သည္။ ကိုကို စိတ္ထဲတြင္ သူ႔ထံ ဖုန္းဆက္ကာ မေတာင္းပန္ေသာ ႏွင္းသက္ကို အရမ္းအံ့ၾသမိသည္။
ေနနိုင္လိုက္တာ… သူမ တကယ္ပင္ သူ႔ကို မခ်စ္လို႔လား။ ရည္းစားျဖစ္စဘဝတြင္ေတာ့ စသလို ေနာက္သလိုႏွင့္ႏွင္းသက္ေျပာဖူးသည္။
သူမ ကိုကို႔ကို တစ္ကယ္မခ်စ္ပါတဲ့။ အသည္းကြဲခ်ိန္ အစားထိုးသည့္အေနႏွင့္ ခ်စ္ခဲ့တာဟုဆိုသည္။ ကိုကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားေသာအခါ သူမျပန္ေခ်ာ့သည္။
ယခုေတာ့ တစ္ကယ္ခ်စ္သြားၿပီဆိုသည္။ ကိုကို႔ရဲ့အျပဳအမူ၊ ဂ႐ုစိုက္မႈေလးေတြကို သူမအရမ္းခ်စ္တယ္ဟု ဆိုသည္။
သူမတစ္ကယ္ခ်စ္သည္ဆိုလၽွင္ ဖုန္းဆက္ကာ ေတာင္းပန္သင့္သည္ထင္သည္။ တစ္ပါတ္ခန႔္ၾကာခဲ့ေသာ အခ်ိန္တြင္ ကိုကို ႏွင္းသက္ကို အရမ္းသတိရေနေလသည္။
တစ္ညတြင္မူ….
ကိုကို႔ဖုန္းသံမည္လာသည္…. အခ်ိန္က ည (၁)နာရီ….ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာမည္မေပၚေသာ နံပါတ္တစ္ခု
နံပါတ္တစ္ခုဟုဆိုေသာ္လည္း ကိုကို အျမဲတမ္းအလြတ္ရေနေသာ နံပါတ္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္
ကိုကို ကိုင္ရင္းေကာင္းမလား မကိုင္ရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတုန္းမွာပင္ ဖုန္းျပန္က်သြားသည္။
ေနာက္တစ္ခါ ထပ္လာသည္။
မကိုင္ျဖစ္။
ျပန္က်သြားသည္။
ေနာက္တစ္ခါ ထပ္လာသည္။
ေလးခါေျမာက္တြင္ေတာ့ ကိုကို ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ မထူး…..၊ ဟိုဘက္ကလဲ ဖုန္းမထူး
ႏွစ္ဘက္စလုံး ဖုနး္ကိုင္ထားစဥ္တြင္….. ကိုကို႔နားစည္အတြင္းသို႔ ဖုန္းစပီကာမွ တစ္ဆင့္ ခပ္တိုးတိုးေလး ဝင္လာေသာ သီခ်င္းသံေလးတစ္ခု

အယ္လ္ဆိုင္းဇီ ရဲ့ ေရစီးေၾကာင္းသံေယာဇဥ္…

မျပတ္ေသးဘူး………. ေရစီးေၾကာင္းေလးအား ဓါးနဲ႔ျဖတ္ ျပတ္ပါ့မလား ျဖတ္မရဘူး ဒီလို သံေယာဇဥ္ေတြ

ႏွစ္ကိုယ္တူအေဝး… လူခ်င္းေတြ႕ၾကဖို႔ ခဲယဥ္းလဲ အေတြးေလးထဲ အျမဲတမ္းေတြ႕ ဒီလို သံေယာဇဥ္ေတြ ……… ျဖတ္ဖို႔ခက္တယ္ေလ

ကိုကို မ်က္ဝန္းမ်ားမွိတ္ထားကာ နားစည္အတြင္း လာေရာက္ရိုက္ခတ္ေသာ သံစဥ္တြင္ လိုက္ပါစီးေမ်ာေနမိသည္။ ဒီသီခ်င္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္နားေထာင္ဖူးခဲ့ေသာ္လည္း
ယခုတစ္ႀကိမ္ေလာက္ ရင္ထဲစိမ့္ဝင္သည္မရွိ… နားေထာင္ရင္း မ်က္ဝန္းမ်ား ေမွးမွိတ္ထားရင္းႏွင့္ပင္ ဟိုအရင္တစ္ခ်ိန္မွ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည့္ေန႔ရက္မ်ား၊ တြယ္ေႏွာင္ခဲ့ဖူးသည့္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးမ်ားကို ျပန္ျမန္ေယာင္လာသည္။
နားထင္တစ္ေလၽွာက္ျဖတ္သန္းစီးဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္စက္တို႔သည္ ေခါင္းအုံးအတြင္း စိမ့္ဝင္သလိုပင္ သီခ်င္းမွ ေပးလာသည့္ ခံစားခ်က္မ်ားသည္ ကိုကို႔ရင္တြင္းသို႔ စိမ့္ဝင္လာသည္။
သီခ်င္းၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္ ဘာစကားသံမွ ႏွင္းသက္ဘက္မွ မထြက္လာ။ ကိုကို ၾကားေနရသည္က တိုးတိုးကေလး ရွိုက္ငိုေနသည့္ ရွိုက္သံ သဲ့သဲ့ေလးသာ။ ကိုကို႔ႏွလုံးသားမ်ားကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ညႇစ္ထားသလိုပင္
ရင္တြင္းမြန္းၾကပ္လာသည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္ဟု ေခၚေသာ္လည္း ႏွင္းသက္ ျပန္မထူး… ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ေခၚေသာ္လည္းမထူး…။

တူ………..
တူ………..
တူ………..

ဖုန္းက်သြားၿပီ။ ကိုကို ဖုန္းကို နားတြင္ကပ္ရင္း ဆက္နားေထာင္ေနမိသည္။ ဖုန္းမွ ဖုန္းလိုင္းက်သြားသံ တစ္တူတူသာျမည္ေနေသာ္လည္း ကိုကိုစိတ္ထဲတြင္ ႏွင္းသက္မွ စကားေတြ အမ်ားႀကီး လာေျပာေနသလို ခံစားရသည္။
အိပ္ယာေပၚမွ ထကာ အခန္းတြင္းကြန္ပ်ဴတာေရွ႕တြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာအတြင္းမွ တစ္ခ်ိန္က ႏွစ္ေယာက္သားဓါတ္ပုံမ်ားကို ျပန္ၾကည့္သည္။ တစ္ဖန္… ကူးထားေသာ ခ်က္ေလာ့ဂ္မ်ားကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့
စိတ္ထဲတြင္ တင္းခနဲ ျပန္လည္တင္းမာလာသည္။ ျပန္လည္ေျပာင္းညြတ္ခ်င္ေနေသာ. ျပန္လည္သတိရခ်င္ေနေသာ စိတ္မ်ားကို နာက်ည္းေသာစိတ္မ်ားက ျပန္လည္အစိုးရသြားသည္။

ကိုကို ဒီေန႔အလုပ္သို႔မသြားပဲ ကားတစ္စီးႏွင့္ ေလၽွာက္သြားေနလိုက္သည္။ ပန္းၿခံ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ုံ၊ ေစ်းဝယ္စင္တာ.. တစ္ခုၿပီးတစ္ခု သြားကာ ဗိုက္ဆာလာရင္ ၾကဳံရာတြင္ ဝင္စားလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ မသိစိတ္က ေစခိုင္းေနေသာ ေနရာမ်ားသည္ ႏွင္းသက္ႏွင့္ အတူတူ သြားခဲ့ဖူးသည့္ ေနရာမ်ားသာ.. ကိုကိုရဲ့ သိစိတ္အတြင္းတြင္ ႏွင္းသက္ကို မုန္းသည္။ နာက်ည္းသည္။ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားသည္။ေနာက္ထပ္မေတြ႕ခ်င္။
မသိစိတ္အတြင္းတြင္မူ ႏွင္းသက္ကို သတိရစိတ္မ်ားေၾကာင့္ ထိုေနရာမ်ားကို သြားေနသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာ္လည္း ႏွင္းသက္ဆီမွ ဖုန္းလာမည့္အခ်ိန္ကို မသိမသာေမၽွာ္ေနမိသည္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ရသည္မွာ ပင္ပန္းလြန္းလွသည္။ ဟိုအေၾကာင္းၿပ သည္အေၾကာင္းျပကာ အခ်ိန္မ်ားမကုန္ကုန္ေအာင္ အတင္းလုပ္ေနမိသည္။
ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ ဖုန္းတုန္ခါမႈႏွင့္ လန႔္နိုးသြားသည္။ လန႔္နိုးသြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဖုန္းကိုယူကာ ဖြင့္ၿပီး နားႏွင့္ကပ္ပီးသား ….
မေန႔ညကကဲ့သို႔ပင္ ေရစီးေၾကာင္းသံေယာဇဥ္ သီခ်င္းသံ ခပ္တိုးတိုးေလးက နားထဲဝင္လာသည္။ သီခ်င္းဆုံးသည္အထိ ဘာမွမေျပာပဲ အသာၿငိမ္နားေထာင္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းဆုံးသြားခ်ိန္တြင္
တစ္ဘက္မွ သက္ျပင္းခ်သံခပ္တိုးတိုးႏွင့္အတူ ႏွင္းသက္ရဲ့ အသံခပ္အစ္အစ္ေလး ေပၚလာသည္။ ငိုထားသည္ထင့္….

“ကို……..
ကို အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘူးေနာ္… ႏွင္းသက္သိတယ္… ဖုန္းမခ်နဲ႔ေနာ္ ႏွင္းသက္ေျပာတာေလးေတြကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲ နားေထာင္ေပးပါလားကိုရယ္..
သီခ်င္းေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္. သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကို ဘယ္လိုျဖတ္ျဖတ္မျပတ္ဘူးတဲ့.. ႏွင္းသက္ဘက္က ကို႔အေပၚမွာထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကလဲ အဲ့လိုပဲထင္ပါတယ္
ႏွင္းသက္ေလ ဒီရက္ပိုင္းမွာ အမ်ားႀကီးျပန္စဥ္းစားမိတယ္သိလား.. ငါ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္မိသလဲ ဆိုပီးေတာ့ေပါ့..
ကိုေျပာသလိုပါပဲ ႏွင္းသက္ရဲ့ အက်င့္ ဗီဇ ေၾကာင့္လို႔ထင္တယ္. ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ မစြန႔္လႊတ္နိုင္ဘူးသိလား
ဒီတစ္ေယာက္ကလဲ ႏွင္းသက္ ခ်စ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး. ႏွင္းသက္ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ သူနဲ႔ေတြ႕တယ္ သူက ႏွင္းသက္ကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုေတာ့ ႏွင္းသက္လဲ ျပန္စိတ္ကစားလိုက္မိတယ္
အီစီကလီသေဘာမ်ိဳးပါပဲ ကိုရယ္.. ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္လို႔လဲ မထင္ဘူး. သူလဲ ဒီအထိ လိုက္လာမယ္လို႔ မထင္ဘူးေလ. အားလုံးက ေအးေအးေဆးေဆးၿပီးဆုံးသြားမယ္ ထင္ထားေပမယ့္
ကိုက ဒီအေၾကာင္းေတြ သိသြားေတာ့ႏွင္းသက္အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္ ကို႔ကိုလဲ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ မသိဘူး. ကိုေျပာတာေတြကို ျပန္ေျပာစရာစကားလုံးလဲ ႏွင္းသက္မွာ မရွိဘူး
ေအးေလ.. ႏွင္းသက္ကိုယ္တိုင္က အမွားေတြ လုပ္မိခဲ့တာကိုး. ႏွင္းသက္မွားသြားပါတယ္. ႏွင္းသက္ကို ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ မေျပာရဲဘူး. ဒါေပမယ့္ ေျပာခ်င္တယ္ ကို႔ဆီက ႏွင္းသက္ကို ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို အရမ္းေမၽွာ္လင့္မိတယ္
ခုမွ ႏွင္းသက္ ကို႔ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာေတြ သိလာတယ္ ကို႔ကိုခ်စ္လို႔လဲ ႏွင္းသက္ကိုယ္ကို ႏွင္းသက္ ကို႔ကို ေပးခဲ့တာေပါ့.
ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ အမွားလုပ္မိတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး ႏွင္းသက္ကို ႏွင္းသက္ကို ျပန္ခ်စ္ပါ ကိုရယ္ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ႏွင္းသက္ကို ပစ္မထားပါနဲ႔
ကိုမရွိပဲ ႏွင္းသက္ ဘယ္လိုမွ မေနနိုင္ဘူး.. ကို႔ကိုအရမ္းလြမ္းတယ္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြကို အရမ္းသတိရတယ္. ႏွင္းသက္လိမၼာပါေတာ့မယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ႏွင္းသက္မွားေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚက
ျပန္ဆြဲတင္ေပးပါ..ႏွင္းသက္ ကို႔လက္ကို ျပန္အားကိုးပါရေစ. ျပန္ဆုပ္ကိုင္ပါရေစ “

ကိုကို နားေထာင္ရင္းႏွင့္ ငိုေနမိသည္။ သူလဲ ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္ပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သည္ဆိုသည္မွာ သူကိုယ္တိုင္အသိဆုံးမို႔ သူလဲ မစြန႔္လႊတ္နိုင္ပါ.. ဒါေပမယ့္ ႏွင္းသက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက အရမ္းလြန္သည္။

“ဒီမွာ ႏွင္းသက္”
“ကို ေျပာပါ ႏွငး္သက္နားေထာင္ေနတယ္”
“မင္းလုပ္ရပ္ေတြကို မင္းသိရဲ့လား မင္းဘာလုပ္လိုက္လဲဆိုတာကိုေရာ မင္းသိလား”
“သိပါတယ္ အရမ္းမွားသြားပါတယ္ မလုပ္သင့္ဘူးဆိုတာကို ႏွင္းသက္သိသြားၿပီ”
“မင္းက သိ႐ုံတင္ သိတာ ငါက ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲ . ငါက မင္းကို အမ်ားႀကီးကာကြယ္ထားေပးတာေလကြာ. ခုေတာ့ ခုတာ့ မင္းက”
“ေျပာပါ ကိုရယ္ “
“ခု ငါက မင္းကို ခြင့္လႊတ္ၿပီပဲထား မင္းက ၿခံခုန္ဖူးသြားၿပီေလ ေနာက္လဲ မင္းဒီလို လုပ္ဦးမွာပဲ မင္းဒီလိုမလုပ္ဘူးလို႔ မေျပာနိုင္ဘူး”
“မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ႏွင္းသက္ကတိေပးပါတယ္ “
“ဟားဟား မင္းကတိေပးတာကို ငါေၾကာက္တယ္ မင္းက ကတိတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ေပးၿပီးလြယ္လြယ္ေမ့ပစ္တဲ့ မိန္းကေလးပဲ”
“ခု ႏွင္းသက္အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ.. မယုံရင္ ကို ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါ.. ႏွင္းသက္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနျပပါ့မယ္”
“မင္းဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနနိုင္မွာမို႔လဲ. အရင္ကလဲ မင္းဒီလိုပဲ ေျပာတာပဲ ၿပီးေတာ့လဲ ဒုံရင္းက ဒုံရင္းပါပဲ”
“ခု တစ္ကယ္ေျပာတာပါ ကိုေစာင့္ၾကည့္ပါ ႏွင္းသက္ေျပာင္းလဲတာေတြ ျမင္မွ ကိုလက္ခံပါ.. ဒါေပမယ့္ ႏွင္းသက္ကိုေတာ့ မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္… ေနာ္ ကို”
“ေတာ္ပါၿပီ ႏွင္းသက္ရယ္ ေၾကာက္သြားပါၿပီ”
“ကို႔ကို ႏွင္းသက္သက္ေသျပမယ္ေလ.. ခုႏွင္းသက္က အရင္ႏွငး္သက္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ကို႔ရဲ့ အခ်စ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔ အသစ္ျပန္တည္ေဆာက္မယ့္ ႏွင္းသက္ပါ ကိုရယ္ေနာ္”
“ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ယုံၾကည္ရမလဲ တစ္လ လား ႏွစ္လ လား ေျခာက္လ လား ဘာမွ မသိနိုင္ဘူးေလ ႏွင္းသက္ရဲ့ စိတ္ကို ကို အစိုးရတာမွ မဟုတ္ပဲ”
“တစ္သက္လုံး ယုံရမွာပါ “
“ကိုယ္ ႏွင္းသက္ကို ျပန္ခ်စ္ရမွာကို အရမ္းေၾကာက္တယ္ ေနာင္တ ထပ္မရခ်င္ေတာ့ဘူး ထပ္လဲ မနာက်င္ခ်င္ေတာ့ဘူး”
“ထပ္မနာက်င္ေစရပါဘူး ႏွင္းသက္ကတိေပးပါတယ္…”
“ကိုယုံၾကည္ခ်င္ပါတယ္…”
“ကို ဖုန္းမဆက္တဲ့ရက္ေတြမွာ ႏွင္းသက္ဘယ္ေလာက္အထီးက်န္လဲဆိုတာ ကို မသိပါဘူး ကိုရယ္”
“ႏွင္းသက္ ေကာင္ေလး ရွိတာပဲ သူ႔ဆက္ခိုင္းေပါ့”
“သူ႔မွ ႏွင္းသက္မခ်စ္ပဲ ကိုရယ္ ႏွင္းသက္ခ်စ္တာ ကိုတစ္ေယာက္တည္းပါ”
“ခုေတာ့ ကို လဲ ပုံျပင္ႀကိဳက္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီလား မသိဘူးေနာ္..”
“ကိုကလဲ…”
“ကို.. ကို … ႏွင္းသက္ေမြးေန႔ေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္”
“အင္း”
“ဘာလက္ေဆာင္ေပးမွာလဲဟင္”
“မသိဘူး… “
“တစ္ခုခုေပးေနာ္… တန္ဖိုးႀကီးဖို႔ မလိုပါဘူး အမွတ္တရေလး ျဖစ္ေအာင္လို႔ “
“ေနာက္က်ေနၿပီ ႏွင္းသက္ အိပ္ေတာ့ေလ.. အိပ္ေရးပ်က္ေနမယ္ ကိုလဲ အိပ္ေတာ့မယ္”
“အင္း ကိုလဲ အိပ္ေတာ့ေနာ္… တာ့တာ.. အိပ္မက္ထဲမွာ ေတြ႕မယ္ေနာ္ ကို႔ကို လြမ္းလို႔ … ကစ္စ္စ္စ္စ္စ္စ္”

ဒီရက္ပိုင္း ကိုကို႔ စိတ္ေတြ ျပန္လည္လန္းဆန္းလာသည္မွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အရင္ရက္ေတြဆီက ထိုင္းမွိုင္းေနေသာစိတ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းေသာ ေန႔ရက္မ်ားႏွင့္
ယခု လန္းဆန္းစြာျဖတ္သန္းေနရေသာ ေန႔ရက္မ်ားက ဘာမွမဆိုင္… အရာရာကို အေကာင္းျမင္သည့္စိတ္မ်ားျဖင့္ၾကည့္သည္။ အရင္က အခ်ိန္တိုင္း အဆူခံ အဆဲခံေနရေသာ
တပည့္ေက်ာ္မွာလဲ အခုေတာ့ ကိုကိုစိတ္ေက်နပ္ေစတာေလးမ်ား လုပ္ေပးမိလၽွင္ မုန႔္ဖိုးေတြဘာေတြေတာင္ရတတ္သည္ဆိုေတာ့ အရာရာက အဆင္ေျပေနသည္။
ကိုကို ႏွင္းသက္ႏွင့္ ျပန္လည္ဆက္သြယ္က အဆင္ေျပေနသည့္အေၾကာင္းကို မည္သူမွေပးမသိ။ အားလုံးကို လၽွို႔ဝွက္ထားသည္။ မိခင္ျဖစ္သူမွစကာ သူငယ္ခ်င္းေတြအဆုံး
ႏွင္းသက္ကို မၾကည္လင္သည့္အၾကည့္မ်ားႏွင့္သာ ၾကည့္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမ်ား ကိုယ့္ခ်စ္သူကို မေကာင္းေျပာတာ
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး နားေထာင္နိုင္သူ ရွိလို႔လဲ။ ဒါေၾကာင့္ကိုကိုလဲ အားလုံးကို ဘာမၽွမေျပာသည့္အျပင္ အားလုံးကိုပါ ေရွာင္ေနလိုက္သည္။
ေတြ႕လၽွင္ေမးလၽွင္ေျပာေနပါက လိမ္သည္ျဖစ္ေစဦးၾကာၾကာမလိမ္နိုင္ဟု ကိုကိုထင္ေသာေၾကာင့္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ပါ အတတ္နိုင္ဆုံး မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ပဲေနသည္။

ဒီလိုႏွင့္ပင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေမြးေန႔သို႔ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္။ ကိုကို ႏွင္းသက္အတြက္ ဘာလက္ေဆာင္ေပးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားေနသည္မွာ ၾကာေပၿပီ။
ဒီေန႔ေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ဆိုင္အတြက္ ဓါတ္ပုံထုတ္မည့္ ဓါတ္ပုံစကၠဴမ်ားသြားဝယ္ရင္း အက်ီ တၤြင္ စေတကာ သေဘာမ်ိဳးကပ္လို႔ရသည့္ ဓါတ္ပုံစကၠဴထြက္သည္ဆို၍ စမ္းဝယ္လာခဲ့သည္။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အစမ္းဝယ္လာေသာ ဖိုတိုေပပါကို စမ္းကာ ထုတ္ၾကည့္သည္။ မဆိုး ဆိုင္မ်ားတြင္တင္ေရာင္းေသာအက်ီ စၤေတကာေလာက္နီးနီးထြက္ေသာေၾကာင့္
အက်ီ ၤအျဖဴေျဗာင္ႏွစ္ထည္သြားဝယ္ကာ ႏွင္းသက္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တြဲရိုက္ထားသည့္ ဓါတ္ပုံတစ္ပုံကို စေတကာလုပ္ၿပီး အက်ီ ဆၤင္တူေလး လုပ္လိုက္သည္။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္
ေပးရမည္။ ေနာက္ရက္တြင္ နာရီဆင္တူေလး တစ္စုံသြားဝယ္ကာ အက်ီ ေလၤးႏွင့္အတူ ထားလိုက္သည္။ နာရီႏွင့္ အက်ီ ၤေလးေပးရမည္။ နာရီဆင္တူ အက်ီ ဆၤင္တူေလးႏွင့္
ဟဲဟဲ ေတာ္ေတာ္လိုက္ဖက္မည့္ စုံတြဲပဲ အျပင္ေတြဘာေတြေလၽွာက္လည္ရင္ ဆင္တူဝတ္ပီးထြက္ရမယ္။

ည….
“ႏွင္းသက္”
“ကို”
“နက္ျဖန္ဆို ႏွင္းသက္ေမြးေန႔ေရာက္ပီေနာ္”
“အင္း “
“ကို ႏွင္းသက္အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဝယ္ထားပီးပီး သိလား”
“ဟုတ္လား ဘာဝယ္ထားလဲ”
“အဲ့ဒီေန႔က်ရင္ ၾကည့္ေလ.. အရမ္းမိုက္တယ္သိလား”
“ေစ်းႀကီးတာေတြ မဝယ္ပါနဲ႔ ကိုရယ္ ပိုက္ဆံကုန္တယ္”
“အံမယ္ သိပါတယ္ ႏွင္းသက္နဲ႔ ကို အတူေနဖို႔ ပိုက္ဆံစုခိုင္းဦးမယ္ မဟုတ္လား ကိုစုထားပါတယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့”
“အဟင္း ကိုကလဲ ႏွင္းသက္က ပိုက္ဆံကုန္မွာစိုးလို႔ေျပာတာပါ”
“ဟုတ္ပါၿပီ ဆရာမရယ္ “
“အဲ့ဒီေန႔က်ရင္ အိမ္ေနာက္ဘက္လာခဲ့ေလ..ေနာ္ ကို”
“အင္း “
“ေၾသာ္ ေမ့ေတာ့မလို႔ ဘတ္ေဒးကိတ္ေလးပါ လုပ္ေပးပါလားေနာ္… ႏွင္းသက္ ကိတ္ စားခ်င္တယ္”
“အာ….. ၾကည့္စမ္း ကိုေမ့ေနတာ လက္ေဆာင္အတြက္ပဲ လုပ္ေနေတာ့ ဘတ္ေဒးကိတ္ကို ေမ့သြားတယ္ “
“အင္း….အႀကီးႀကီး မဟုတ္ဘူးေနာ္ ေသးေသးေလးပဲ ကိုနဲ႔ ႏွင္းသက္ ႏွစ္ေယာက္စားလို႔ ရရင္ ရၿပီ”
“အိုေက… ဒီည ၁၂ ေက်ာ္တဲ့အထိ စကားေျပာမယ္ေနာ္ ၿပီးရင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေမြးေန႔ မွာ ႏွင္းသက္အတြက္ ပထမဆုံး ဘတ္ေဒးဝွစ္ လုပ္ေပးမယ္”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုရယ္”
“ကိုလဲ ႏွင္းသက္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ႏွင္းသက္ လိမၼာပါေတာ့ေနာ္… သိလား”
“စိတ္ခ်ပါကိုရယ္ ႏွင္းသက္အရမ္းေၾကာက္သြားပါၿပီ… ကို႔ကို ႏွင္းသက္မခြဲနိုင္ဘူးဆိုတာ သိသြားၿပီ ကိုလဲ ႏွင္းသက္ကို မခြဲနိုင္ဘူးဟုတ္”
“အလည္မေလး… ေအးေပါ့ ႏွင္းသက္ကို ကို႔တစ္ဘဝလုံးအတြက္ ခ်စ္တာပါ”

ကိုကို ထိုညက ၁ နာရီေလာက္မွပင္ အိပ္ရသည္။ ၁၂ ေက်ာ္ခ်ိန္တြင္ ႏွင္းသက္အတြက္ ဘတ္ေဒးဝွစ္ ႏွင့္ ဘတ္ေဒးကစ္စ္စ္ ေလးေပးကာ အိပ္ခိုင္းလိုက္ရသည္။

ကိုကို ေနာက္တစ္ရက္မနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ကိတ္ဆိုင္ကိုေျပးကာ ဘတ္ေဒးကိတ္ ေသးေသးေလးတစ္လုံးကို အသဲအသန္မွာယူရေတာ့သည္။
ညေနအမွီလုပ္ခိုင္းကာ… ညေနေရာက္သည္ႏွင့္ ကိတ္ကိုသြားယူကာ ဆိုင္တြင္ ျပန္ထားထားလိုက္သည္။ အိမ္ကိုယူသြားလို႔ မျဖစ္။ ေမေမေတြ႕သြားပါက ေမးေနဦးမည္။
မိခင္ေမြးေန႔တြင္ ေမြးေန႔ကိတ္တစ္ခါမွမလုပ္ေပးဖူးေသာ သားအလိမၼာေလးက မစိတ္တက္ကာ မႊန္ထူေနသည္ကို ကိုကို မေတြးမိေတာ့ေပ။

ည ကိုးနာရီခန႔္တြင္ ကိုကို ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီးႏွင္းသက္ႏွင့္ ေမြးေန႔ပါတီေလးလုပ္ရန္ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
ဆိုင္တြင္ ကိတ္ဝင္ယူကာႏွင္းသက္ဆီေရာက္ေတာ့ ဆယ္နာရီပင္ ထိုးလုၿပီ။ ကားကို ရပ္ေနက်ေနရာေလးတြင္ပင္ ရပ္ကာ ႏွင္းသက္တို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
ထိုင္ေနက် ခုံေလးတြင္ ခ်စ္ရေသာ ခ်စ္သူေလး ႏွင္းသက္က ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ကာ ကိုကို႔ကိုေစာင့္ေနသည္။

“ကိုရယ္ ၾကာလိုက္တာ ႏွင္းသက္ေရာက္ေနတာ ၾကာလွၿပီ”
“အင္း ကိတ္ဝင္ယူေနတာနဲ႔ နည္းနည္းၾကာသြားတယ္ ဟတ္ပီးဘတ္ေဒး ႏွင္းသက္”
“ေက်းဇူး ကိုကို လာ ေမြးေန႔ကိတ္ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းမယ္”
“ဟင္ ႏွင္းသက္ ေဖေဖတို႔ ေတြ႕သြားဦးမယ္”
“စိတ္ခ် ဆရာႀကီး ညေန ႏွင္းသက္အတြက္ သူတို႔ ေမြးေန႔ လုပ္ေပးကတည္းက သူတို႔စားတဲ့ ထဲမွာ အိပ္ေဆး နည္းနည္းစီထည့္ထားပီးသား ဟိဟိ”
“ဟာ ငရဲႀကီးဦးမယ္ “
“အင္….. ဒါမွ ႏွင္းသက္နဲ႔ ကိုကို ေမြးေန႔ ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္လို႔ ရမွာေလ”

“happy birthday to you…
…………….
……………
…………..”

ႏွင္းသက္ႏွင့္ကိုကို ကိတ္ကိုု တစ္ေယာက္တစ္ဇြန္းစီခြန႔္ေကၽြးရင္း စကားေလးတီတီတာတာေျပာဆိုရင္း ႏွင္းသက္မွ

“ကိုကို ဒီည မျပန္နဲ႔ေနာ္ ႏွင္းသက္နဲ႔ေန သိလား”
“ဟင္ ဒီမွာ တစ္ညလုံးလား”
“ဒီမွာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ႏွင္းသက္ အခန္းထဲ လိုက္ခဲ့ေလ”
“အခန္းထဲ ျဖစ္ပါ့မလား”
“ျဖစ္တာေပါ့ ျဖစ္လို႔ ေခၚတာေပါ့ ကိုကိုရဲ ့ မလိုက္ခ်င္ဘူးလား”
“မဟုတ္ပါဘူး စိုးရိမ္လို႔ပါ”
“လာပါ ကိုကိုရဲ့ မနက္ က်မွ အေစာႀကီးထျပန္ေပါ့ “
“……..”
“အိုေကေလ…. “
“လာ ႏွင္းသက္ေနာက္လိုက္ခဲ့”

ဒီလိုႏွင့္ ကိုကို ႏွင္းသက္လက္ကေလးကို ကိုင္ရင္း ႏွင္းသက္တို႔ အိမ္ထဲသို႔…………….

”လာ ကိုကို တိုးတိုးေနာ္”
“အင္း”

ႏွစ္ေယာက္သား ေနာက္ေဖးအိမ္တံခါးျဖည္းျဖည္းဖြင့္ၿပီး ေျခဖြနင္းကာ အိမ္ထဲသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းလာသည္။ သူမ်ားအိမ္တြင္း ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ဝင္ရသည္မွာ ပထမဆုံးမို႔လို႔ ကိုကို ရင္ေတြ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္။
ႏွင္းသက္ကေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္မသိ။ ကိုကိုကေတာ့ ေျခေတြလက္ေတြတုန္ကာ ဒူးမ်ား မခိုင္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ႏွင္းသက္အခန္းနားသို႔ေရာက္လာေလၿပီ။ ႏွင္းသက္က အခန္းတြင္း
ဝင္ရန္ အခ်က္ျပကာ အိမ္ေရွ႕ဘက္သို႔ ထြက္သြားသည္။ ကိုကိုလဲ ဘာဘာညာညာ မစဥ္းစားနိုင္ေတာ့ပဲ အခန္းတြင္းသို႔ ေျခဖြနင္းကာ ဝင္လိုက္ေတာ့သည္။

အခန္းတြင္းဝယ္ ညအိပ္မီး မွိန္ပ်ပ်ေလးထြန္းထားသည္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့အခန္း ကိုယ္ခ်စ္ရသူရဲ့ အခန္းမို႔ ေၾကာက္ေနသည့္ၾကားကပင္ အခန္းတြင္းလွည့္ပါတ္စပ္စုလိုက္ေသးသည္။
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ အိပ္ခန္းပီပီ ရွင္းလင္းသပ္ရပ္ေနသည္။ အခန္းတြင္းဝယ္္ မွန္တင္ခုံတစ္ခုံ၊ မွန္တင္ခုံေဘးနားဝယ္ ဇာျခင္ေထာင္ပါးေလး ေထာင္ထားေသာ ကုတင္ေလး၊ အခန္းေထာင့္ဝယ္
အဝတ္ထည့္သည့္ဘီရိုႏွင့္ ဘီရိုနံေဘးဝယ္ အဝတ္လွန္းသည့္စင္တစ္စင္ ။ ကိုကို ကုတင္ေပၚတက္ထိုင္ၿပီး ႏွင္းသက္ကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္… အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ႏွင္းသက္မလာေသး။
ႏွင္းသက္ကလဲ ဘာလုပ္ေနသည္မသိ ကိုကိုရင္ေတြတုန္လာသည္။ မထူးေတာ့ အိပ္ရာေပၚအိပ္ကာ ေစာင္ကို ေခါင္းၿမိီးျခဳံထားရင္း ဘုရားစာရြတ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

ေဟာ္ အခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားတယ္ ကုတင္သံ တေရြ႕ေရြ႕တိုးကပ္လာေသာ ေျခသံ ကိုကို ရင္ေတြခုန္လာျပန္သည္။ ႏွင္းသက္လား ဒါမွမဟုတ္ အိမ္သားတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားလား
ကုတင္ေပၚ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တက္ထိုင္လိုက္သည့္ ခံစားမႈႏွင့္အတူ ကိုကို ျခဳံထားေသာ ေစာင္ကို ဆြဲယူျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ ကိုကို မ်က္လုံးမ်ားကို မရဲတရဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေတာ္ေသးသည္ ႏွင္းသက္…

“ႏွင္းသက္ရာ ၾကာလိုက္တာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ သည္မွာ ကိုက ရင္ေတြခုန္လြန္းလို႔ေသေတာ့မယ္ ေၾကာက္လို႔”
“အိမ္ေရွ႕သြားၿပီး လိုက္ၾကည့္ေနတာ ေနာက္ေဖေဖတို႔အေျခအေနလဲ သြားအကဲခတ္တာ ခဏေလးပါ”
“ဟုတ္လို႔လား အၾကာႀကီးပဲ”
“ၾကည့္ပါဦး ေခၽြးေတြလဲျပန္လို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္တယ္ေပါ့ေလ”
“အာ ေၾကာက္တာေပါ့”

ႏွင္းသက္ ကိုကို ေဘးနားဝင္လွဲအိပ္ကာ ကိုကိုလက္ေမာင္းကိုေခါင္းအုံးရင္း ကိုကို႔ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ ကိုက္ိုလဲ ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးေလးကို အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားရင္း
ႏွစ္ေယာက္သား စကားတိုးတိုးေျပာရင္း အေတြ႕အၾကဳံသစ္ဝယ္ယစ္မူးေနၾကေတာ့သည္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း အိပ္ယာတစ္ခုတည္းဝယ္အိပ္ေနေတာ့လဲ
ကိုကိုရဲ့ လိင္စိတ္မ်ားက ႂကြတက္လာျပန္သည္။ ႏွင္းသက္ကို ဖက္ထားရငး္မွ ႏွင္းသက္နဖူးေလးနမ္းလိုက္ ပါးေလးနမ္းလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေနသည္။ လက္မ်ားကလဲ အၿငိမ္မေန
ညအိပ္ဂါဝန္ပါးေလးသာ ဝတ္ထားေသာ ႏွင္းသက္တစ္ကိုယ္လုံးအႏွံ့လက္မ်ားက တရြရြ ေျပးလႊားေနသည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ငုံနမ္းလိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ကလဲ
အလိုက္သင့္ပင္ ႏွႈတ္ခမ္းမ်ားကိုဟကာ ျပန္နမ္းလိုက္သည္။ အေပၚတြင္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ လၽွာမ်ားက စစ္ခင္းေနသလို ကိုကို႔လက္မ်ားကလဲ ႏွင္းသက္ ကိုယ္လုံးေပၚဝယ္ နယ္ေျမသစ္မ်ား ရွာေဖြေနသည္။
ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ နို႔အုံမ်ားကို ဆုပ္ညႇစ္နယ္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီးသံေလးပါးပါးထြက္လာသည္။ ေပါင္အတြင္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္း ဂါဝန္ကိုလွန္တင္လိုက္သည္။
မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္ဝယ္ ႏွင္းသက္ကိုယ္လုံးေလးက ခုေတာ့ အဝတ္မဲ့သြားေလၿပီ… ကိုကိုလဲ အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ အက်ီ ၤႏွင့္ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။

ကိုကို ႏွင္းသက္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းေနရာမွ တစ္ျဖည္းျဖည္းေအာက္ဆင္းလာကာ ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ အေမႊးပါးပါးေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားေသာ ႏွင္းသက္ ညီမေလးသည္
စိုစြတ္စြာ ေစာင့္ႀကိဳလ်က္ရွိသည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္ေလးမ်ားကို အသာကားကာ ပိပိအကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလၽွာက္ လၽွာႏွင့္ တို႔ထိက လၽွက္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ေက်ာေလးမ်ားပင္ ေကာ့လာေတာ့သည္။
ပိပိေဖာင္းေဖာင္းေလးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားႏွင့္ျဖဲကာ အစိေလးကို စုပ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္သားမ်ားပင္လႈပ္ခါလာသည္။ ကိုကို လၽွာကို အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ အေပၚေအာက္
လၽွက္လိုက္ အေပါက္ေလးထဲ ေရာက္သေလာက္ ထိုးထည့္ေနခ်ိန္ဝယ္ ႏွင္းသက္လဲ တစ္အီးအီးႏွင့္ညီးကာ ကိုကို ဆံပင္မ်ားကို ထိုးဖြေနေတာ့သည္။

“ကိုရယ္ အား…………… ေကာင္းလိုက္တာ….. ႏွင္းသက္ဘယ္လိုမွ မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး”

ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ ပိပိေလးကို နမ္းေပးလ်က္ႏွင့္ပင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ကာမပန္းတိုင္ဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။
ကိုကို မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလဲ ႏွင္းသက္ညီမေလးမွ ေပးေသာ အခ်စ္ရည္မ်ားႏွင့္ေပပြေနၿပီ… ႏွင္းသက္ အိပ္ေနရာမွ ထကာ ကိုကိုမ်က္ႏွာမွာေပေနေသာ အရည္မ်ားကိုလက္ႏွင့္သုတ္ရင္း

“အရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုရယ္ လာခု ႏွင္းသက္အလွည့္ ” ဟုဆိုကာ ကိုကို႔ကို လွဲအိပ္ေစၿပီး ေပါက္ကြဲမတတ္ေထာင္မတ္ေနေသာ ကိုကို႔ညီေတာ္ေမာင္ကို ငုံ႔ကာ စုပ္ေတာ့သည္။

ထိပ္ဖူးေလးကို လၽွာႏွင့္ပတ္ကာ စုပ္သည္။ အေၾကာေျမာင္းေျမာင္းထေနေသာ အေခ်ာင္းတေလၽွာက္ လၽွာႏွင့္လ်က္ကာ ငုံကာ စုပ္သည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ ႏွႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ အဝင္အထြက္ျပဳေနေသာ
ညီေတာ္ေမာင္ကို ၾကည့္ကာ ကိုကိုလဲ ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ကို ခံစားေနေတာ့သည္။ ႏွင္းသက္သည္ ဥမ်ားပါမက်န္ ငုံကာစုပ္ရင္း ကိုကို႔ကိုျပဳစုေနေတာ့သည္။
ကိုကိုခမ်ာ ၾကာလၽွင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ပါးစပ္တြင္းပင္ ၿပီးသြားမွာစိုးသည္မို႔ ႏွင္းသက္ရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို အေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္သည္။

“ႏွင္းသက္ရယ္ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၾကာေန ၿပီးသြားလို႔ အတူမေနလိုက္ရပဲ ျဖစ္ေနဥိီးမယ္ ကိုတို႔ အတူတူေနၾကရေအာင္ေနာ္”

ႏွင္းသက္ အေပၚမွ ခြထားေစၿပီး ကိုကိုေထာင္မတ္ေနေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို ပိပိေလးႏွင့္ေတ့လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္ကာ အလိုက္သင့္ေလးပဲ ဖိကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ေရွ႕တြင္ တစ္ခ်ီၿပီးထားၿပီမို႔ ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးဝယ္ ရႊဲေနေသာ အရည္မ်ားကအဝင္လြယ္ေအာင္ ကူညီေပးေနသည္။ မေအာင္းရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ဂူေလးအတြင္းသို႔ ဝင္သြားေသာ
ကိုကိုညီေတာ္ေမာင္ကေတာ့ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးပင္ ခံစားေနရသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္းကပင္ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ႏွင္းသက္ အေပၚက ေဆာင့္ေနေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားသည္
အားပါလာသည္။ အခန္းတြင္းဝယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့ တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ကိုကို႔ေပါင္တို႔ ရိုက္ခတ္မိေသာအသံ တစ္ဖတ္ဖတ္ ျမည္သံကို မက်ယ္ရေအာင္ထိန္းရင္း အတူတူေနရသည္ခံစားခ်က္က ဘာႏွင့္မွ မတူ။
ႏွင္းသက္ ေမာကာ ခဏနားခ်ိန္ဝယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့ကိုယ္ကို အေပၚမွပင္ ထားကာ ကိုကိုေအာက္မွ ပင့္ကာေဆာင့္သည္။

“အား…… ေကာင္းလိုက္တာ ႏွင္းသက္ရယ္ အင့္ အင့္ ရွီး”
“ကိုကို လုပ္ေနာ္ ႏွင္းသက္ကို မညႇာနဲ႔ သိလား ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ အား …. ေကာင္းတယ္”

ႏွင္းသက္ ကိုကို႔ကို ဖက္တြယ္ရင္း တိုးတိုးႀကိတ္ကာ ညီးရင္းေျပာသည္။
ကိုကိုေအာက္မွ ေဆာင့္ေနရသည္မွာ ေညာင္းလာေတာ့ ပုံစံေျပာာင္းသည္။ ႏွင္းသက္ကို ေအာက္မွာျပန္ထားကာ အေပၚမွ တက္ကာျပန္ေနသည္။
စိတ္ရွိလက္ရွိမေနနိုင္ေသာ္လည္း ကပ္ကာ ေညႇာင့္သည္။ ႏွင္းသက္လဲ ေအာက္မွ ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးရင္း ကိုကို႔ကို ကူညီေပးသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္မင္မွန္မွန္ႏွင့္ ခ်ီတက္ေနၾကသည္မွာ
ပန္းတိုင္ပင္ ေရာက္လုနီးလာေလၿပီ….

“ကို ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပး ႏွင္းသက္ၿပီးေတာ့မယ္ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ… အား ……… ဘယ္လိုႀကီးလဲ ကိုရယ္”
“အင္း ကိုလဲ ေကာင္းတယ္ ၿပီးေတာ့မယ္ ျမန္ျမန္ အားရပါးရလုပ္ခ်င္တယ္ ႏွင္းသက္ရယ္ အသံထြက္မွာေၾကာက္လို႔”
“လုပ္ကြာ ထြက္လဲထြက္ပေစေတာ့…. ျမန္ျမန္ေလးေနာ္..”
“အင္း…. “

ကိုကို ႏွင္းသက္ရဲ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပုခုံးေပၚတင္ ကုတင္ကို လက္ေထာက္ရင္း ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးအတြင္းသို႔ အားရပါးရေဆာင့္ေတာ့သည္။
တစ္ဖတ္ဖတ္ ျမည္သံမ်ားန်င့္အတူ ႏွင္းသက္ရဲ့ ေျခေထာက္မ်ားေတာင့္တင္းလာသည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္မ်ားက ကိုကို လက္ေမာင္းမ်ားကို အားႏွင့္ညႇစ္လာေတာ့သည္။
ႏွင္းသက္ၿပီးေတာ့မယ္ ဆိုသည့္အသိႏွင့္ အတူ ကိုကိုရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ပိုမို ျမန္ဆက္သြက္လက္လာသည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္ဝယ္ ႏွင္းသက္ရဲ့ညီမေလးမွ
ညႇစ္လာသည့္ခံစားခ်က္ႏွင့္အတူ ကိုကို႔လက္ေမာင္းမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ႏွင္းသက္လက္မ်ား ေျပေလ်ာ့သြားသည္။ ႏွင္းသက္ၿပီးသြားေလၿပီ…
ကိုကိုလဲထိန္းထားသမၽွ သုက္ရည္ပူေႏြးေႏြးမ်ားကို ႏွင္းသက္ရဲ့ ညီမေလးအတြင္းသို႔ ပက္ျဖန္းရင္း ႏွင္းသက္ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

“ေမာသြားၿပီလား”
“……….”

ကိုကို စကားပင္ျပန္မေျပာနိုင္…. ထိုညက ပုံစံမ်ိဳးစုံႏွင့္ သုံးခါေလာက္ထပ္လုပ္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။ မနက္မိုးမလင္းခင္ ေလးနာရီခန႔္တြင္ေတာ့ ကိုကိုတစ္ေယာက္ ႏွင္းသက္အိမ္ထဲမွ
တိတ္တိတ္ကေလး ႏုန္းေခြကာ ျပန္ခိုးထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

မနက္ခင္း ေစာေစာဖြင့္ေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ တစ္ညလုံး ေသာင္းက်န္းထားေသာေၾကာင့္ ႏုန္းခ်ိေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာကိုအထိုင္ခ်ၿပီး ဟာေနေသာ ဝမ္းကိုျပန္ျဖည့္ရသည္။
တစ္ညလုံးလဲ ဆာလိုက္ေသာေရ…. ေသာက္စရာမရွိ…လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္မွပင္ လက္ဖက္ရည္မမွာေသးခင္ ေရသန႔္တစ္ဗူးမွာၿပီးေသာက္ခ်ရသည္။ ကုန္ခန္းေနေသာ ေရဓါတ္လဲျပန္ျဖည့္ရေသးသည္။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ထလာေတာ့ မနက္ေစာေစာအာ႐ုံတက္ ေနျခည္ႏုႏုေအာက္မွာ လူတိုင္းက စိတ္သစ္ မနက္သစ္ဝယ္ တက္ႂကြ လန္းဆန္းစြာ လႈပ္ရွားေနၾကၿပီ။
ကိုကိုကေတာ့ ႏုန္းေခြေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာကို အနိုင္နိုင္သယ္ရင္း အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။

အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းပင္ ဘုရားခန္းမွ ဘုရားရွိခိုးၿပီးထြက္လာေသာ ေမေမႏွင့္ဆုံသည္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္သည္မွာ ၾကာၿပီ။ ကိုကိုက ေရွာင္ဖယ္ေနသည္ေလ။
ဒီေန႔ေတာ့ သားအမိႏွစ္ဦးသား မနက္စာစားရန္ ေမေမေခၚေသာေၾကာင့္ ထမင္းစားခန္းထဲလိုက္ဝင္ခဲ့ေသာ္လည္း ကိုကို႔စိတ္က အိပ္ယာကိုသာ တမ္းတေနမိသည္။ အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီေလ. အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီ
ကိုကို အရမ္းႀကိဳက္ေသာ ထမင္းေၾကာ္ ကို ေမေမထည့္ေကၽြးေသာ္လည္း ကိုကိုမစားနိုင္။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္သာေသာက္သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီးလို႔သာေျပာလိုက္သည္။

“သား ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ ညကလဲ ျပန္မအိပ္ဘူး”
“ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ သားညက ဆိုင္မွာအိပ္တယ္ ဒီဇိုင္းနည္းနည္းလုပ္ဖို႔ရွိလို႔”
“ေမေမနဲ႔ မနက္လဲမေတြ႕ ညလဲမေတြ႕ေအာင္ အလုပ္ေတြ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုေတာ့ ငါ့သား မိန္းမယူေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္”

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အစီအစဥ္ဆြဲထားသည္က ႏွင္းသက္ေက်ာင္းၿပီးလၽွင္ ႏွစ္ဦးသား အရင္ ႐ုံးတက္လက္မွတ္ထိုးမည္။ ၿပီးလၽွင္ ပိုက္ဆံနည္းနည္းစုၿပီးတာႏွင့္ လူႀကီးေတြကိုေျပာျပမည္ဟု ေတြးထားသည္။
အခုေတာ့ ေမေမက ေျပာလာသည္မို႔ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မလုံကာ ပ်ာပ်ာသလဲပင္ ျပန္ျငင္းလိုက္မိသည္။

“မဟုတ္ပါဘူးေမေမ သားအခုတေလာ အလုပ္က်လို႔ပါ”
“အဟင္းဟင္း င့ါသားရယ္ ေမေမကလဲစတာပါ ေမေမ့ကိုလုပ္ေကၽြးဥိးမယ္ဆို မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တာေပါ့ ဟဲဟဲ “
“ဒါနဲ႔ သား ရဲ့ ေကာင္မေလးေရာ”
“ဒီလိုပါပဲေမေမ “
“မင္းစိတ္နဲ႔ မင္းကိုယ္ပါ မင္းကိုလဲ ေမေမလြတ္လပ္ခြင့္အျပည့္ေပးထားပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သား အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးမမွားဖို႔ ေမေမ သတိေပးတာပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ သားအရမ္းပင္ပနး္ေနလို႔ အိပ္ေတာ့မယ္ ေမေမ ေနာ္”

ကိုကို အိမ္ခန္း အေပၚထပ္သို႔ တက္လာရင္း နဂိုကတည္းကပင္ပန္းေသာစိတ္က ပို၍ ညစ္သြားသည္။ အိပ္ယာေပၚလွဲအိပ္ရင္း ဘာကိုမွ မစဥ္းစားပဲ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္သည္။

xxxxxxxx————-xxxxxxxxxxxx————-xxxxxxxxxx————–xxxxxxxxxxxx————xxxxxxxxxxxx————

ဗိုက္ဘေရးရွင္းသာ လုပ္ထားေသာ ဖုနး္က ေခါင္းအုံးနားတြင္ တဒီးဒီး ႏွင့္တုန္ခါလာေသာေၾကာင့္ ကိုကို အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ နိုးလာသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းသက္

“ဟယ္လို”
“ဟိတ္ အိပ္ေနတုန္းပဲလား ၁ နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မယ္ ထမင္းထမစားဘူးလား”
“အင္း …. “
“ေတာ္ေတာ္ပင္ပနး္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ဒီမွာ ႏွင္းသက္ဆို တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ ျပန္မေမွးရေသးဘူး မိုးလင္းကတည္းက အေမတို႔ကို ကူေနရတယ္ ေတာက္ေလၽွာက္ပဲ “
“အင္း ေန႔လည္ခဏျပန္မွိန္းလိုက္ေလ ႏွင္းသက္လဲ ပင္ပနး္ေနမွာေပါ့”
“ဒီမွာ တစ္ညလုံး သူ႔ကိုလဲ ျပဳစုရေသးတယ္ အိပ္လဲ မအိပ္ရဘူး မနက္က်ေတာ့လဲ အိမ္အလုပ္ေတြ ၀ိုင္းလုပ္နဲ႔ ေသေတာ့မယ္”
“အံမယ္ ႏွင္းသက္ပဲ ေမြးေန႔လုပ္ၿပီးေတာ့”
“ေမြးေန႔ပဲလုပ္တာေလ ဒီက သနားလို႔ သူ႔ကို အိမ္မွာအိပ္လို႔ေခၚတာ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ဘူး တစ္ညလုံးဘာေတြ လုပ္မွန္းမသိဘူး”
“အလဲ့လဲ့ ေကာင္မေလးက ရိုးတယ္ ၾကည့္စမ္း ဘာလုပ္မွန္း မသိဘူးေပါ့ေလ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးတာေလ… ဟီးဟီး “
“ေတာ္ပါ မနက္က အေမေတာင္ေျပာေနတယ္ ညက အေစာႀကီးပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္တဲ့ ႏွင္းသက္ကိုလဲ ၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္ နင့္ပုံက ဘာျဖစ္ေနတာလဲတဲ့ ဟိဟိ “
“ဘာေျပာလိုက္လဲ”
“ဘာမွ မေျပာဘူး ညက အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာလိုက္တယ္ ထေတာ့ ထေတာ့ ငပ်င္းႀကီး အဲ့လိုပ်င္းေနရင္ ႏွင္းသက္ ကို႔ကို မယူေတာ့ဘူးေနာ္”
“မပ်င္းပါဘူးကြာ.. ထပါၿပီ… ထပါၿပီ”
“ဘာထတာလဲ သူထရင္ ဒီကေၾကာက္တယ္”
“လူလဲ ထၿပီ ညီေလးလဲ ထၿပီ ဟဲဟဲ “
“ေတာ္ ေတာ္ နားရွက္စရာေတြ ႏွင္းသက္ ခဏ ဝင္အိပ္လိုက္ဦးမယ္ တာ့တာ”
“တာ့တာ ႏွင္းသက္ အရမ္းခ်စ္တယ္ ညက်ရင္ ေတြ႕မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ တာ့တာ”

ကိုကို ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ဆိုင္သို႔ထြက္ခဲ့သည္။ အလုပ္ေတြ လုပ္ရဦးမည္ေလ… ပိုက္ဆံရွာရမည္. မနက္ကေမေမေျပာေသာ စကားမ်ားကို ျပန္ၾကားေယာင္ကာ စိတ္ထဲဝယ္ မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ခဏသာ…. အဆိပ္တက္ကာ မႊန္ေနသည္မို႔ အလုပ္သာ ဖိလုပ္ေနမိသည္။

ည (၇) နာရီခန႔္တြင္ ႏွင္းသက္ဆီမွ ဖုန္းလာသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဖုန္းေျပာၿပီးခ်ိန္ဝယ္ ကိုကိုက ႏွင္းသက္ဆီဝယ္ ညလာေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းဆိုလိုက္သည္။
ညအခ်ိန္ဝယ္ ႏွစ္ဦးသား အရင္ခုံတန္းေလးတြင္ စကားမ်ားေျပာရာမွ ညဉ့္နက္ခ်ိန္တြင္ ကိုကို အိမ္မျပန္ျဖစ္ပဲ ႏွင္းသက္ရဲ့ အခန္းေလးတြင္းပင္ ဝင္ေရာက္အိပ္စက္ျဖစ္ေတာ့သည္။

က်ေနာ္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ့္ရဲ့ ေရးလက္စ ဇာတ္လမ္းေလး ႏွစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ တိမ္လႊာၾကားက ပန္းဝတ္ရည္နဲ႔ ပလတ္စတစ္ပန္းကို
ရပ္ထားျဖစ္ပါတယ္။ ခုေတာ့ မအားတဲ့ၾကားကပဲ ဒီႏွစ္ပုဒ္လုံးကို ၿပီးေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးေရးသြားမွာပါ… မအားတဲ့ၾကားက ေရးမွျဖစ္လို႔
ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းျဖစ္ခဲ့ရင္ သည္းခံၿပီးဖတ္ရႈေပးေနတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္အားလုံးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္…
ပထမဆုံးေရးသားတဲ့ လက္ရာမို႔လို႔ မေကာင္းရင္လဲ ႀကိဳးစားၿပီး အားေပးၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံရင္း

ကိုကို လက္ေမာင္းဝယ္ေခါင္းအုံးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ႏွင္းသက္ကို ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းေမာ တစ္ခု မသိမသာေလး ခ်လိုက္သည္။
အခု ကိုကိုေရာက္ေနသည္က ႏွင္းသက္အိပ္ယာ ႏွင္းသက္အိမ္ခန္း အတြင္းတြင္… ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္တို႔ အဆင့္တက္ကာ အရင္က ၿခံဝင္း ခုံတန္းေလးမွ
အိမ္ခန္းအတြင္းဝယ္ ဝင္ေရာက္အိပ္စက္ေနသည္မွာ အခ်ိန္အတန္ငယ္ၾကာခဲ့ေလၿပီ… ကိုကို အေတြးထဲဝယ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာေသာစကား ေမေမေျပာတဲ့
သားကို အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးမမွားေစခ်င္ဘူးဆိုသည္မ်ားက အထပ္ထပ္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနသည္။

ႏွင္းသက္က ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ သို႔ေပမယ့္ ဇြတ္တရြတ္လုပ္ခ်င္သည္။ စိတ္က အရမ္းမ်ားသည္။ နားလည္နိုင္စြမ္းမရွိ။ ကိုကိုေျပာျပသည္မ်ားကို နားလည္ေသာလည္း
ဘုန္းႀကီးတေစၧကို ဘုရားစားရြတ္ေနသလိုပင္ျဖစ္ေနသည္။ ေျပာ ဆုံးမလၽွင္လည္း ေျပာတုန္း ဆုံးမတုန္းခဏသာ နားေထာင္ၿပီး ၿပီး သူလုပ္ခ်င္တာမ်ားကို လုပ္သည္။
ကိုကို သိသြားလၽွင္ မ်က္ရည္ေလး စမ္းစမ္းႏွင့္ေတာင္းပန္တတ္သည္။ ကိုကိုကလဲ ခ်စ္ေသာမိန္းကေလး ရည္ရြယ္ထားသူမို႔ စိတ္ဆိုးတုန္းခဏသာ ၿပီးလၽွင္ ျပန္ေျပလည္သြားသည္သာ။

ခုေတာ့ ကိုကို စဥ္းစားရေခ်ၿပီ… ႏွစ္ဦးသားရည္မွန္းထားသည့္ကာလက မၾကာခင္ အခ်ိန္မွာ ေရာက္လာေတာ့မည္။
ႏွင္းသက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ စဥ္းစားေနရသည္။ အခ်ိန္တန္လၽွင္ ၿငိမ္သက္သြားမည္လို႔ ကိုကို ယုံၾကည္ထားပါသည္။

“ကို…..”
“ဟင္… ႏွင္းသက္ နိုးလာၿပီလား”
“အင္း နိုးေနတာ ၾကာၿပီ.. ကို သက္ျပင္းေတြခ်ၿပီး ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ”
“ဒီလိုပါပဲ ႏွင္းသက္ရယ္ “
“မဟုတ္ပါဘူး ကို စိတ္ညစ္စရာေတြရွိတယ္နဲ႔ တူတယ္ ႏွင္းသက္ကိုေျပာျပေလ ႏွင္းသက္လဲ ၀ိုင္းကူညီၿပီး ေျဖရွင္းေပးမွာေပါ့”

ပါးျပင္ကို ဖြဖြနမ္းကာ ေျပာလာေသာ ႏွင္းသက္ကို ကိုကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေလး ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။

“အင္း ေျပာရင္ ႏွင္းသက္စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္… ခု ကိုယ္စဥ္းစားေနတာ ႏွင္းသက္ က ကိုယ္ရွိေနသားနဲ႔ ရည္းစားထားတယ္
သူမ်ားေတြ အျမင္မွာ ရည္းစားမ်ားတဲ့ မိန္းကေလးလို႔ ျမင္ေနတာေတြ စဥ္းစားေနတာပါ”
“ကို ရယ္ ႏွင္းသက္ လိမၼာေနပါၿပီေလ ကို႔ကို ႏွင္းသက္ကတိေပးထားၿပီးသားပါ”
“အင္း… ကိုေရာ ႏွင္းသက္ေရာ လိမၼာရေတာ့မယ္ေလ… ေနာက္ဆို ကိုနဲ႔ ႏွင္းသက္က ဘဝတစ္ခုကို ထူေထာင္ၾကေတာ့မွာ”
“ႏွင္းသက္ နားလည္ပါတယ္ ကိုရယ္ “
“အင္း ကိုနဲ႔ ႏွင္းသက္က ခု အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ သမီးရည္းစားေပါ့ ဒါေပမယ့္ ကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္က်ေတာ့ သမီးရည္းစားဘဝ မဟုတ္ပဲ
လင္မယားဘဝလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္ေလ… အဲ့ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သစၥာရွိၾကရေတာ့မွာေပါ့ကြယ္”
“နားလည္ပါတယ္ ကိုကို ဆရာႀကီးရယ္ ႏွင္းသက္ကို မယုံဘူးလားေျပာ”
“မယုံဘူး လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေလ…. ႏွစ္ေယာက္လုံး ေစာင့္ထိန္းရမွာကို ေျပာတာပါ”
“အင္းပါ အင္းပါ”

ႏွင္းသက္ သည္ ကိုကို လက္ေမာင္းဝယ္ ေခါင္းအုံးအိပ္ေနရာမွ ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။
ကိုကို အေမွာင္တြင္းမွပင္ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ အထိအေတြ႕ကို ရရွိလိုက္သည္။ ဒါေတြက အလြတ္ရေနေသာ ႏွင္းသက္ရဲ့ အထိအေတြ႕မ်ားပင္
သားေကာင္နံ့ရလာေသာ ညီေတာ္ေမာင္သည္လည္း တင္းမာလာေခ်ၿပီ…
ကိုကို လွဲအိပ္ရင္းပင္ ႏွင္းသက္ရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ့ မြတ္သိပ္စြာနမ္းလိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ တစ္ေယာက္အလိုက္ တစ္ေယာက္သိပီးသားမို႔
ေထြေထြထူးထူးေျပာေနစရာ ေနရာယူေနစရာ မလိုေတာ့… အလိုက္သင့္ပင္ ေရြ႕လ်ားရင္း အင္းဂ်ီ ေဘာင္းဘီမ်ား မရွိၾကေတာ့
ႏွင္းသက္က အိမ္ေနရင္း ညဝတ္အင္းဂ်ီနဲ႔မို႔ ပိုေတာင္လြယ္ကူေနေသးသည္။ အခုအခံ မဝတ္ထားေသာ အင္းဂ်ီပါးေအာက္မွ မို႔ေမာက္ေသာ အဝိုက္အဝန္းမ်ားမွာ
မခၽြတ္ခင္က ေပၚခ်င္ေနၿပီေလ…
ကိုကို လက္မ်ားက အလိုအေလ်ာက္ပင္ ႏွင္းသက္ကိုယ္ေပၚဝယ္ ပြတ္သပ္ေျပးလႊားေနသည္။
တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေအာက္သို႔ ေလၽွာဆင္းလာေသာကိုကို႔ကို ႏွင္းသက္ အသာအယာပင္ ေနရာယူလြယ္ေစရန္ ေပါင္မ်ားကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ကားလိုက္ေလသည္။
…………….

“လာေလ ႏွင္းသက္”
“အင္း ေၾကာက္လို႔
“လာပါ ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔ ကို႔ ေမေမက သေဘာေကာင္းတယ္ “
“ဒါေပမယ့္ ေၾကာက္တာကိုး”

ဒီေန႔ ႏွင္းသက္ကို ကိုကို ေဆြျပမ်ိဳးျပသေဘာမ်ိဳး ေမေမႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးရန္ ေခၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွင္းသက္က လာခ်င္ေသာ္လည္း မေတာ္ရေသးသည့္
ေယာကၡမႏွင့္ ဆုံေတြ႕ရန္ ေၾကာက္ေနေသးလို႔ မနည္းေခၚလာရတယ္။ ကိုကို ေမေမ့ကိုႀကိဳမေျပာထား။ ႀကိဳေျပာထားလၽွင္ ေမေမက ဘာျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုစီစဥ္ထားတာမ်ိဳးေတြ
လုပ္မွာစိုးလို႔ ႐ုတ္တရက္ေခၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါမွသာ ေမေမက ႏွင္းသက္အေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားသလဲႏွင့္ ႏွင္းသက္နဲ႔ ေမေမရဲ့ အရွိအတိုင္းဆက္ဆံေရးကို
ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။

“လာထိုင္ ႏွင္းသက္ ကို ေမေမ့ကို သြားေခၚဦးမယ္”
“အငး္ ျမန္ျမန္ျပန္လာေနာ္ ကို ႏွင္းသက္ ေၾကာက္တယ္”
“ေအးပါ”

ကိုကို အိမ္ေနာက္ေဖး မီးဖိုခန္းတြင္း ေမေမ့ကို ဝင္ၾကည့္ေတာ့ အဆင္သင့္ပင္ ေမေမ မီးဖိုခန္းရွင္းေနသည္ႏွင့္ ေတြ႕ေသာေၾကာင့္

“ေမေမ”
“ေၾသာ္ သား ဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္လဲ ေန႔လည္ဘက္ႀကီး ဘာလာျပန္လုပ္လဲသား”
“မဟုတ္ဘူး ေမေမ့ကို သားျပစရာရွိလို႔ ျပန္လာတာ”
“ဘာလဲ ျပစမ္း ထူးထူးျခားျခားပါလား”
“လာ ေမေမ ဧည့္ခန္းမွာ”

ကိုကို ေမေမ့လက္ကို ဆြဲၿပီး ဧည့္ခန္းသို႔ ေခၚလာခဲ့ေလသည္။ ဧည့္ခန္းသို႔အေရာက္ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနေသာ ႏွင္းသက္ကိုျမင္ေတာ့
ေမေမ့ေျခလွမ္းမ်ား တုန႔္ခနဲ႔ရပ္သြားသည္။ စူးစမ္းေသာအၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လာေသာ ေမေမ့မ်က္ဝန္းမ်ားကို ကိုကို နားလည္သည္။

“သားခ်စ္သူ ႏွင္းသက္တဲ့ ေမေမ ေမေမ့ကိုသားေျပာျပတဲ့ ႏွင္းသက္ေလ”
“ေၾသာ္ “
“ႏွင္းသက္ ဒါ ကို႔ ေမေမ”
“ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ သမီးႏွင္းသက္ပါ”
“ေၾသာ္ေအး ကိုကိုကေတာ့ အန္တီ့ကို ေျပာဖူးပါတယ္ ခုမွ သမီးကို ျမင္ဖူးတာ သမီးက ခ်စ္စရာေလးပဲ”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္တီ”

ကိုကို စကားေျပာေနၾကတဲ့ သမီးေယာကၡမ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အရိပ္အကဲကို ၾကည့္ေတာ့ ေအးေဆးအိုေကေနသည္မို႔ ေနာက္ေဖးသို႔ မသိမသာ ထထြက္လာခဲ့သည္။
ေမေမႏွင့္ ႏွင္းသက္ေသာက္ရန္ အေအး တစ္ခုခု စီစဥ္ေပးလိုက္ဦးမည္။ ကိုကို မီးဖိုခန္းထဲ ဟိုလွန္ ဒီေလွာ ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနခ်ိန္တြင္ပင္

“သား ဘာလုပ္ေနလဲ”
“ေၾသာ္ ေမေမ ဟိုေလ ေမေမတို႔ ေသာက္ရေအာင္ ဘာလုပ္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲ ၾကည့္ေနတာ”
“အံမယ္ေလး ငါ့သားရယ္ ေတာ္ပါ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္ ဘာမွ မေသာက္ေတာ့ဘူး သားေရာ ႏွင္းသက္ေရာ ထမင္းစားသြားေလ”
“ဟုတ္ ေမေမ စားသြားမယ္ “
“သားကလဲ ေခၚလာမယ္ဆိုလဲ ႀကိဳေျပာေပါ့ ေမေမ တစ္ခုခု စီစဥ္ထားလို႔ ရတာေပါ့ ခု ထမင္းေကၽြးမယ္ဆိုမွ ဟင္းလဲ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာမရွိဘူး”
“ရပါတယ္ ေမေမ သားကတမင္ ဒီလိုျဖစ္ေစခ်င္လို႔ လုပ္လိုက္တာပါ “
“သြား ေကာင္မေလး ေရွ႕မွာ တစ္ေယာက္တည္းေၾကာင္ေနလိမ့္မယ္”

ကိုကို ေရွ႕ခန္း ျပန္ထြက္လာၿပီး ႏွင္းသက္နံေဘးဝယ္ထိုင္ခ်ိန္

“ကို ကို႔ေမေမေရာ “
“ကို႔ေမေမဆိုေတာ့ ႏွင္းသက္ေမေမျဖစ္လာမယ့္သူေလ”
“အင္းပါ ဘယ္သြားလဲ ႏွင္းသက္ကိုေတာ့ ခဏထိုင္ဦး ကို႔ကို သြားၾကည့္မယ္ေျပာတာပဲ”
“ေနာက္ေဖးမွာ ထမင္းစားဖို႔ စီစဥ္ေနမွာေပါ့”
“ႏွင္းသက္သြားကူလိုက္မယ္ေလ”
“ကိုက်ေတာ့ေရာ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာေပါ့”
“ကို႔အိမ္ပဲ ကိုတစ္ေယာက္တည္းေနေပါ့ “

ေျပာေျပာဆိုဆို ႏွင္းသက္တစ္ေယာက္ အိမ္ေနာက္ေဖးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေတာ့သည္။ ကိုကို ဧည့္ခန္းထဲတစ္ေယာက္တညး္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ က်န္ခဲ့သည္။
ယခင္က ကိုယ့္အိမ္ႏွင့္ ကိုယ္ ေနခ်င္သလို ေနခဲ့ေသာ အိမ္က ခုေတာ့ ဘယ္နားေနလို႔ ေနရမည္မသိ ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ ဟိုေလၽွာက္ဒီေလၽွာက္ မီးဖိုခန္းထဲက ႏွစ္ေယာက္
အဆင္မွေျပရဲ့လား သြားေခ်ာင္းလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တီဗြီဖြင့္ၿပီး လိုင္းက လာေနေသာ တင္းနစ္ပြဲထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဝင္ဘယ္လ္ဒန္ အိုးပင္း ဖိုင္နယ္
ဂ်ိဳကိုဗစ္ႏွင့္ နာဒယ္တို႔ရဲ့ ပြဲကလဲ ေကာင္းလွသည္။ ၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ အားလုံးကိုေမ့ကာ အားေပးေနမိသည္။ ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ၾကာသြားသည္မသိ။
ကိုကို နံေဘးဝင္ထိုင္ကာ ထမင္းစားရန္လာေခၚေသာ ႏွင္းသက္ကို ေတြ႕မွပင္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။

“ကို လာေလ ထမင္းစားရေအာင္ ကို႔ေမေမ ေခၚခိုင္းတယ္ “
“အား……….. ေမ့ေတာင္ေမ့သြားတယ္ ဘယ္ႏွစ္နာရီေတာင္ ရွိသြားၿပီလဲ”
“ဆယ့္ႏွစ္နာရီထိုးေတာ့မယ္ေလ”
“အင္း ခုမွ ဗိုက္ေတာင္ ဆာလာသလိုပဲ ဘယ္လိုလဲ ႏွင္းသက္ ေမေမနဲ႔ အဆင္ေျပရဲ့လား”
“ခစ္ခစ္ ကို႔ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း မသိလို႔ ေမးတာလား ေအးေဆးပါ…”
“အင္း အဆင္ေျပရင္ ၿပီးတာပါပဲ ႏွင္းသက္ရယ္ ေမေမက စိတ္ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား”
“ႏွင္းသက္နဲ႔ အိုေကတယ္”
“လာ ထမင္းသြားစားရေအာင္”

ေန႔လည္စာ ထမင္းဝိုင္းတြင္ အဆင္ေျပေနေသာ ႏွငး္သက္ႏွင့္ ေမေမ့ကို ၾကည့္ကာ ကိုကို စိတ္ခ်မ္းသာရပါသည။္

“သား ကိုကို”
“ဗ်ာ ေမေမ”
“သားေန႔လည္က သားေကာင္မေလးကို ေခၚလာတယ္ဆိုေတာ့ သားက သူ႔ကို လက္ထပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီၿပီေပါ့ “
“ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ သားဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသားပါ…”
“အင္း ေကာင္မေလးက ဆိုးေတာ့ မဆိုးပါဘူး လိမၼာေရးျခား ရွိမယ့္ပုံ လူႀကီးေတြကို ေပါင္းတတ္ပုံပါပဲ ဒါေပမယ့္ သားရယ္ သူ႔မွာသာ”
“ဟင့္အင္း ေမေမ သူ႔ဘာသာ သူအရင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုး ခုခ်ိန္မွာ သူလိမၼာေနၿပီပဲ သားသူ႔ကို ခ်စ္တယ္… “
“ဟင္း…..”

မ်က္ႏွာမေကာင္းပဲ ထသြားေသာ ေမေမ့ကို ၾကည့္ၿပီး ကိုကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကိုကိုလဲ ဘာမွ မတတ္နိုင္ပါ… ဘာလို႔ဆို ႏွင္းသက္ကို ကိုကိုခ်စ္သည္။ ႏွင္းသက္ကိုလဲ ကိုကို မွာထားၿပီးသားျဖစ္လို႔ ႏွငး္သက္လဲ နားလည္နိုင္မည္ထင္ပါသည္။
ကိုကိုႏွင့္ႏွင္းသက္ အတူတူဆုံဆည္းမည့္ရက္ေတြက ဘယ္ေလာက္မွ မလိုေတာ့၊
ဒီေန႔ရက္ေတြ ေရာက္လာဖို႔ကို ကိုကိုေစာင့္ေနရတာ ၾကာလြန္းလွသည္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကိုကိုလဲ ႏွင္းသက္ရဲ့ စိတ္ကို သိပ္အစိုးရသည္ မဟုတ္၊ သူ႔စိတ္က ခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ဒီေန႔ လိမၼာေနေပမယ့္ ေနာက္ရက္က်ရင္ ေသာင္းက်န္းလၽွင္ ေသာင္းက်န္းတတ္သည္။

ႏွင္းသက္ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္….

“ႏွင္းသက္”
“ကိုကို ႏွင္းသက္ ကို႔ဆီက ဖုနး္ေမၽွာ္ေနတာ”
“ဟုတ္လား ကိုလဲ ႏွင္းသက္ဆီ ဆက္မလို႔ ေမေမနဲ႔ စကားေျပာေနလို႔”
“အင္း… ႏွင္းသက္လဲ ေမးခ်င္လို႔ ကို႔ ေမေမ ဘာေျပာေသးလဲလို႔”
“အဟဲ ႏွင္းသက္က ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္တဲ့…. လိမၼာတယ္တဲ့”

ကိုကို လိမ္လိုက္ၿပီ… ေမေမ ေျပာတာေတြသာ ႏွင္းသက္ကို ေျပာလိုက္ရင္ ႏွင္းသက္စိတ္ေကာင္းမွာ မဟုတ္။မတတ္နိုင္ဘူးကြာ။ တစ္ဘက္က ကိုယ့္ရဲ့ ေမြးသမိခင္ ၊ တစ္ဖက္ကလဲ အသက္ေလာက္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူ။ တကယ္ေတာ့ ေမေမသည္ ကိုကို႔ကို မေျပာနိုင္လို႔သာ လႊတ္ေပးထားသည့္ပုံ၊သူ႔သားကိုေတာ့ ဒီလိုမိန္းကေလးႏွင့္ သေဘာတူပုံ မေပၚ။

xxxxx——-xxxxxx——xxxxxxx

ကံၾကမၼာဇာတ္ဆရာသည္ မ်က္လွည့္ျပကြက္တစ္ကြက္ႏွင့္ အတူ ကိုကိုႏွင့္ ႏွင္းသက္တို႔ရဲ့ ၾကားထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။

ကိုကို အလုပ္ကိစၥျဖင့္ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းသို႔ ခရီးထြက္ရန္ ေပၚလာသည္။ ကိုကို မသြားခ်င္ပါ၊ ျဖစ္နိုင္ရင္ ႏွင္းသက္အနားမွာသာ ေနခ်င္သည္။ သူမႏွင့္ ေဝးေဝးကို မသြားခ်င္။ အျမန္ဆုံးနီးစပ္ခ်င္ေနၿပီ။

“ႏွင္းသက္ ကိုယ္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးထြက္ရမယ္”
“ဟုတ္လား ဘယ္ကိုသြားမွာလဲဟင္”
“ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္းကို”
“ဟုတ္လား ေပ်ာ္စရာႀကီး ႏွင္းသက္လဲ လိုက္ခ်င္တယ္”
“တကယ္လား ဒါဆို ကိုယ္တို႔ လက္မွတ္ထိုးလိုက္မယ္ေလ. ၿပီးရင္ ေမေမတို႔ကို ျပၿပီးႏွင္းသက္လဲ ကိုယ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့လို႔ ရတာေပါ့”
“ဟာ…. အဲ့လိုႀကီးေတာ့ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ေနာက္ၿပီးႏွင္းသက္ ခုမွ ေက်ာင္းၿပီးထားတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေသးတယ္”
“ကိုယ္နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးရင္လဲ ႏွင္းသက္ ခုေနသလို ေနလို႔ ရေနတာပဲ “
“အာ မသိဘူးကြာ. ေသခ်ာတာကေတာ့ ႏွင္းသက္လက္မထပ္ခ်င္ေသးဘူး “
“ႏွင္းသက္ ကိုယ့္ကို ေျပာေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ လက္ထပ္မယ္ဆို”
“အဲ့ဒါက အရင္က ခု လက္မထပ္ခ်င္ေသးဘူး ဘာလဲ ကိုက ႏွင္းသက္ကို စိတ္ဆိုးတာလား”
“စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ေပမယ့္ ႏွင္းသက္က ခုပဲ မုန႔္စိမး္ေပါင္း၊ ခုပဲ မုန႔္ကၽြဲသည္း လုပ္ေနတာကိုး”
“ေတာ္ၿပီကြာ ဆက္ေျပာေနရင္ ႏွင္းသက္နဲ႔ ကို စကားမ်ားေတာ့မယ္။ ခု ကိုေျပာခ်င္တာက ကိုခရီးသြားမယ္မဟုတ္လား
ရၿပီ၊ ႏွင္းသက္သိၿပီ”
“…..”

ကိုကို ဘာမွ မတတ္နိုင္ပါ။ အလိုမတူပဲ အတင္းအဓမၼလက္ထပ္လို႔ မရေတာ့လဲ ကိုကို လက္ေလၽွာ့ၿပီးသာ ေနာက္ဆံငင္လ်က္ႏွင့္ ခရီးထြက္ခဲ့ရသည္။ ဟိုေရာက္မွပဲ ဖုန္းဆက္ေတာ့မည္ေလ။

ကိုကို ခရီးစဥ္အစပိုင္းတြင္ အဆင္ေျပေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ အဆင္မေျပမႈေတြ မ်ားလာသည္။ အဆင္မေျပသည္မ်ားမွာ ကိုယ္ဘက္က မွန္ရဲ့သားႏွင့္
တစ္ဘက္သား အထင္လြဲမႈေတြ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္မႈေတြ မ်ားလာသည္။ သို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ေနေသာ္လည္း မရ။
တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကေတာ့ အျမဲ ျဖစ္သည္။ အဆင္မေျပမႈေတြ မ်ားလာေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာ မေပ်ာ္ေတာ့။ တိုင္ပင္ေဖာ္မရွိ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္လဲ
အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနသည္မွာ (ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားသည္မွာ) ကာလအတန္ၾကာၿပီမို႔ သူတို႔ ကိုလဲ မတိုင္ပင္ခ်င္။
အခက္အခဲ ၾကဳံမွ သူတို႔ကို ဆက္သြယ္သည္ဟု ေျပာလာမည္ေလ။ စကားနာထိုးမည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ သူတို႔ မႏွစ္သက္တဲ့ ႏွင္းသက္အေၾကာင္းေတြပါ
စကားနာထိုးလိမ့္မည္မို႔ မဆက္ခ်င္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏွင္းသက္ဆီသာ ဆက္ျဖစ္သည္။

လြမ္းလြန္းအားႀကီးလို႔သာ ဖုန္းဆက္လိုက္မိသည္။ မယ္မင္းႀကီးမက ဟက္ဟက္ပက္ပက္မရွိ။ ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းလဲေနျပန္ၿပီလဲ ႏွင္းသက္ရယ္ ငါ့ရင္ေတြ ေမာရပါလား။

               xxxxxxx-------xxxxxxxx---------xxxxxxxx

အခ်ိန္တန္ေတာ့ အိမ္ျပန္ရေခ်ၿပီ။
ကိုကို တစ္လခန႔္ ၿမိဳ႕ကေလးႏွင့္ေဝးကြာခဲ့သည္။ ဒီၿမိဳ႕ကေလးမွာ သူခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလး၊ သူခ်စ္တဲ့ ေမေမ၊ သူခင္တြယ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိသည္။ ဒီၿမိဳ႕ကေလးကို သူခ်စ္သည္။ အခုေတာ့ သူခ်စ္တဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးကို ျပန္လာခဲ့ရၿပီေလ။

သူျပန္လာတာကို ေမေမ့ကိုလဲ မေျပာ၊ ႏွင္းသက္ကိုလဲ မေျပာ အားလုံးကို အံ့ၾသသြားေစခ်င္သည္။ ကိုကို ၿမိဳ႕ကေလးထဲသို႔
ကားကို ေျဖးေျဖးေမာင္းဝင္လာခဲ့ရင္းမွ စိးကရက္ကုန္ေနသည္ကို သတိရသြားသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လၽွင္ ပင္ပန္းလာသည္မို႔ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးလၽွင္ တစ္ခါတည္းအခန္းထဲဝင္ၿပိး နားေတာ့မွာမို႔၊ စီးကရက္ေသာက္ခ်င္လာလၽွင္ တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္ေနရမည္။
တစ္ခါတည္းဝယ္သြားေတာ့မည္။ အေတာ္ပင္ ေရွ႕နားမွာက စတိုးဆိုင္ရွိသည္မို႔ ကားကို စတိုးဆိုင္ ပါကင္ထိုးရန္ လမ္းေၾကာ ယူလိုက္သည္တြင္ ကိုကို႔ကားနံေဘးသို႔ ကပ္လ်က္ေက်ာ္သြားေသာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး၊ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသြားေသာ ေကာင္ကေလးခါးကို ဖက္သြားတာက ႏွင္းသက္မ်ားလား… ႐ုတ္တရက္မို႔ ဆိုင္ကယ္ကလဲ ျမန္ေနသည္မို႔ မေသခ်ာလိုက္။

ဘာမွ မစဥ္းစားခ်င္ဘာ…. အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနေသာ ေခါင္းကို ရွင္းထုတ္ရင္း အိမ္သို႔သာ ျပန္ခဲ့လိုက္သည္။ ၿခံထဲသို႔ ကားကို ေကြ႕ဝင္ရင္း ေမေမ့ကို ၿခံဝင္းေလးထဲ မ်က္စိေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမေမကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ပနး္အိုးမ်ားႏွင့္သာ သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့

“ဟယ္….. သား ကိုကို ၾကည့္စမ္း ျပန္လာမယ္လဲ မေျပာပဲ ဒီမွာ အေမလုပ္တဲ့သူက ေမၽွာ္ေနတာ “
“ဟားဟားဟား ခု သားျပန္လာေတာ့ ေမေမေပ်ာ္သြားတယ္မဟုတ္လား… ေမေမေပ်ာ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ခ်င္လို႔”
“သား ဘာမွ မေျပာပဲ ျပန္လာတာ ခုေတာ့ သားေမာလာသမၽွေတြ အားလုံး ေမေမျပဳံးေနတဲ့ မ်က္ႏွာျမင္ယုံနဲ႔ အကုန္ေပ်ာက္”
“ငါ့သား စကားေတြတတ္ေနတယ္ ဟင္… လာခၽြဲေနတယ္ ဟုတ္လား”
“မဟုတ္ပါဘူးေမေမရယ္ တကယ္ေျပာတာ ဘာဟင္းခ်က္လဲ ေမေမ သားဗိုက္ဆာၿပီ”
“ငါ့သားအႀကိဳက္ေပါ့.. ငါးဆုပ္ရယ္ သစ္ေတာ္သီးငါးပိေထာင္းရယ္ တို႔စရာရယ္၊ ပဲနီေလးၾကာဆံဟင္းခ်ိဳေလးရယ္”
“ဟား….. မိုက္တယ္ ေမေမက သားအႀကိဳက္ေတြ ဒီေန႔က်မွ ခ်က္ထားတာလား”

ေမေမဘာမွမေျပာ… ျပဳံးၿပီးသာ သားခ်စ္ရဲ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနသည္။ သားျဖစ္သူ ခရီးထြက္သြားၿပီ တစ္ပါတ္အၾကာကတည္းက သားႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေတြခ်က္ကာ သားျဖစ္သူ ျပန္လာမဲ့ရက္ေတြကို ေမၽွာ္ေနတာကို ကိုကိုကေတာ့မသိ။ သူေျပာခ်င္တာမ်ား ေျပာၿပီး အိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့သည္။

“တူ…..တူ….တူ….တူ”
“ဟယ္လို”
“ႏွင္းသက္”
“ကို ျပန္မလာေသးဘူးလား ၾကာလိုက္တာကြာ”
“ကို ခု ဘယ္က ေျပာေနတယ္ ထင္လို႔လဲ “
“ဘယ္ကေျပာမလဲ ဟိုကပဲေပါ့”
“ကိုယ္ ခု ျပန္ေရာက္ေနၿပီ… “
“ဟယ္ တစ္ကယ္”
“အင္း တစ္ကယ္ေပါ့.. ခု ကိုယ္ ႏွင္းသက္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္”
“အာ…. ကို ကလဲ ျပန္လာမယ္ဆို ႀကိဳေျပာေပါ့… ဒီေန႔ ႏွင္းသက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လိုက္လည္ထားေတာ့ ျပန္ထြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး…”
“ဘယ္ေတြ သြားလို႔လဲ”
“ဒီလိုပဲေပါ့ လိုက္လည္တာေပါ့… “

ႏွင္းသက္ အသံက ျမဴးရႊင္ေနသည္။ ႏွင္းသက္ေပ်ာ္ေနတာ သိရေတာ့ ကိုကို ေန႔လည္က ကိစၥေမးဖို႔ရာ မေမးျဖစ္ေတာ့။ ႏွင္းသက္ကိုယ္တိုင္ကလဲ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ သြားလည္သည္ ေျပာလာေသာေၾကာင့္ ေန႔လည္က ေတြ႕တာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ပင္ ျဖစ္မည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္
ႏွင္းသက္ ကိုကို ကို ဆက္ဆံသည္မ်ားက အိုဗာ ျဖစ္ေနသည္။ ႏွင္းသက္ရဲ့ မ်က္လုံးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ၾကည့္ၿပီး စကားေျပာလၽွင္ ႏွင္းသက္မ်က္လုံးမ်ားကို လႊဲလႊဲသြားသည္မွာ
ခဏ ခဏ။ ၄င္းမွာ အျပစ္ရွိထားလို႔ မ်က္လုံးခ်င္း မဆုံရဲေသာ သူမ်ားရဲ့ အေနအထားျဖစ္သည္။ ကိုကို ကိုယ္တိုင္လဲ ႏွစ္ေတြ အၾကာႀကီး ရင္းႏွီးကာ ခ်စ္ခဲ့သူမို႔
သူ႔ခ်စ္သူ ႏွင္းသက္ရဲ့ ပ်က္ယြင္းေနေသာ အမူအယာမ်ားကို သတိထားမိလာသည္။

ကိုကို သူမရွိသည့္ကာလတြင္ ႏွင္းသက္ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ သိေအာင္ ႀကိဳးစားစုံစမ္းေသာ္လည္း မသိရ။ သူပင္ အစိုးရိမ္လြန္ေလသလား….
တစ္ရက္တြင္ ႏွင္းသက္ ကိုကို ရွိရာ ဆိုင္သို႔ ေရာက္လာသည္။

“ကို “
“ေဟ”
“ႏွင္းသက္တို႔ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ရေအာင္ကြာ… ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ရတာ ၾကာၿပီ”
“ေအး ဟုတ္သားပဲေနာ္… ေကာင္းတယ္ ကိုယ္လဲ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတာ ေခါင္းေတြေနာက္ေနတယ္ သြားၾကည့္မယ္ေလ”
“ေဟး…………. လာ သြားမယ္ ဒီေန႔ ႐ုံတင္တဲ့ကား ေကာင္းတယ္”
“အာ ႏွင္းသက္ကလဲ ကိုယ္ ခုခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္သြားလို႔ ရဦးမလဲကြယ္။ အားတဲ့တစ္ရက္ သြားၾကည့္မယ္ေလေနာ္”
“………”

ေကာင္မေလး စိတ္ေကာက္သြားေခ်ၿပီ… မ်က္ႏွာ စူပုတ္ပုတ္ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လုံးေရွ႕သြားကာ ဂိမ္းသြားေဆာ့ေနေတာ့သည္။
ကိုကိုလဲ ေခ်ာ့ခ်င္ေပမယ့္ လတ္တေလာ ခ်ိန္းထားသည့္ အလုပ္ေတြ မ်ားေနသည္မို႔ သြားမေခ်ာ့အားေသး. အလုပ္ဘက္ကိုသာ အာ႐ုံျပန္စိုက္လိုက္သည္။
ႏွင္းသက္သည္ တစ္ခါတစ္ေလ အားေနလၽွင္ ယခုလိုပင္ ကိုကိုဓါတ္ပုံဆိုင္ေလးသို႔လာကာ လာလာ ကူတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုကိုႏွင့္အတူ ညေနဆိုင္သိမ္းၿပီး
မုန႔္စားၿပီးမွ ျပန္တတ္သလို၊ တစ္ခါတစ္ေလက်လၽွင္လဲ သူ႔ဘာသာသူ ပ်င္းသည္ဆိုကာ ျပန္တတ္သည္မို႔ ကိုကိုလဲ ပစ္ထားလိုက္သည္။
႐ုပ္ရွင္လိုက္မျပလို႔ စိတ္ေကာက္သတဲ့၊ ကေလးလဲ မဟုတ္၊ မနက္ျဖန္သန္ဘက္ခါပဲ ကိုကိုႏွင့္လက္ထပ္ေတာ့မည္။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ လူႀကီး၊
တစ္ခါတစ္ေလလဲ သူပဲ ကေလး လုပ္တတ္သည္။

           xxxxxxx-------xxxxxxxx--------xxxxxxxxx---------xxxxxxxxx

ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပြါးၿပီး ရက္သတၱပါတ္ တစ္ပါတ္ခန႔္ၾကာၿပီးေနာက္

ကိုကို အလုပ္လုပ္ေနေသာ ထိုင္ခုံအေနာက္သို႔ လူရိပ္တစ္ရိပ္ေရာက္ရွိလာသည္။ လွည့္မၾကည့္ပဲ သိလိုက္သည္က ႏွင္းသက္… ခ်စ္သူရဲ့ အေငြ႕အသက္မို႔ သိသည္ပင္။
လုပ္ေနေသာ အလုပ္ကို ေခတၱရပ္ကာ ခုံကိုလွည့္လိုက္ေတာ့။ အိုး ေခတ္ဆန္ဆန္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ တီရွပ္ခပ္ပြပြကို ခါးတြင္ သားေရပင္ျဖင့္စည္းထားသည္။ ဂ်င္းပန္ ခပ္က်ပ္က်ပ္က လွပေသာ ကိုယ္လုံးေလးရဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းကို အတိအက်ေဖာ္ျပထားသည္။ လြယ္ႀကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔ အိတ္ေသးေသးေလး စလြယ္သိုင္းလြယ္ကာ ဆံႏြယ္တို႔ကို ေဘးတစ္ျခမ္းစည္းထားေသာ ဒီဇိုင္းေလးႏွင့္က သူခ်စ္ရတဲ့ ႏွင္းသက္တဲ့လား။

“ဟ လန္းလွခ်ည္လား ဒီဇိုင္းက “
“အင္း…. လန္းရမယ္ေလ… ကို႔ ခ်စ္ပဲဟာ ဟဲဟဲ”
“ေအးပါ ေအးပါ”
“ဘာလဲ လန္းတာ မႀကိဳက္ဘူးေပါ့ ဒါဆို ပုံတုံးတုံးပဲ ေနလိုက္မယ္ေလ”
“မဟုတ္ပါဘူး ဒီေလာက္လန္းေနတာ ဘယ္သြားမလို႔လဲ”
“ကို႔ဆိုင္ကိုပဲ လာတာပါ လန္းထားတာက ကို႔ဆိုင္ ပိုလွသြားေအာင္ေလ မလွဘူးလား….”
“ဟ ဒီေန႔ေတာ့ ကိုယ့္ဆိုင္က ပိုက္ဆံပုံး လၽွံမယ္နဲ႔ တူတယ္”
“ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ ကို မအားေသးဘူးလား ႐ုပ္ရွင္သြားက်ိမယ္ေလ… ကားေတာင္ခ်ိန္းေတာ့မယ္”
“လုပ္ၿပီ ႏွင္းသက္ကလဲ ဒီေန႔ေတာ့ မသြားေတာ့ဘူး နက္ျဖန္က်ရင္ တစ္ေနကုန္ လိုက္လည္မယ္ကြာ ဆိုင္ပိတ္ၿပီး ေနာ္”
“တကယ္ေနာ္…. “
“ႏွစ္ကယ္”
“ေယး………………………..”

ေျပာေျပာဆိုဆို ဆိုင္ထဲ ခုန္ေပါက္ကကာ ကိုကိုပါးကို ရႊတ္ခနဲလာနမ္းသည္။ ဓါတ္ပုံမ်ားကို အယ္လ္ဘမ္ထဲ ထည့္ေနေသာ တပည့္ေက်ာ္ကေတာ့ မထူးဆန္းေသာ ျမင္ကြင္းျပဳံးၿပီးသာ ၾကည့္ေနသည္။

ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ ႏွင္းသက္ ပန္းကန္မ်ားကို ေနာက္သို႔ သြားပို႔ခ်ိန္ ကိုကို ဘာရယ္မဟုတ္
အိတ္ကေလးကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ အိတ္ကေလးအတြင္းဝယ္၊ ပိုက္ဆံအခ်ိဳ႕ရယ္ ဖုန္းရယ္၊ တစ္ရႉးထုပ္ေသးေသးေလးရယ္၊ မွန္ေသးေသးေလးရယ္၊ ႏႈတ္ခမ္းနီရယ္။ ကိုကိုဆိုင္လာတာ ႏႈတ္ခမ္းနီက ဘာလုပ္ဖို႔လဲ။
ေနာက္ေဖးမွ ျပန္လာေသာ ႏွင္းသက္က
“ဟိတ္ ဘာေတြ ေမႊေနလဲ”
“ဟဲ ၾကည့္ၾကည့္တာ ဘာရွိလဲလို႔”
“ဘာေတြ႕လဲ”
“ႏႈတ္ခမ္းနီက ဘာလို႔လဲ “
“ဘာလုပ္ရမလဲ ပ်က္သြားရင္ ျပန္ဆိုးဖို႔ေပါ့ ဒါမ်ား”

ထိုစဥ္ ႏွင္းသက္ဖုန္းလာေသာေၾကာင့္ ဟိုေလၽွာက္ဒီေလၽွာက္ႏွင့္ စကားေျပာအၿပီးတြင္

“ကို ႏွင္းသက္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚလို႔ ခဏသြားခ်င္တယ္”
“ဟမ္ လုပ္ၿပီ ဘယ္သြားမလို႔လဲ “
“မသိဘူး လိုက္လည္မလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့”
“ေအးေလ.. သြားေလ သြားေပါ့”
“ကို မေပးသြားရင္ ႏွင္းသက္ မသြားပါဘူး”

ကိုကိုစိတ္ကိုသိေနသည့္ ႏွင္းသက္က ေပးမသြားလၽွင္ မသြားဘူးဆိုကာ ႏြဲ႕ပါသည္။

“သြားပါ ေပးသြားတယ္”
“ၾကည့္႐ုပ္ႀကီးက ရီျပ”

ကိုကို မရယ္ခ်င္ ရယ္ခ်င္ႏွင့္ ရယ္ျပကာ ႏွင္းသက္ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာသို႔ လိုက္ပို႔ကာ ဆိုင္သို႔ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေသာ္လည္း အလုပ္လုပ္ရသည္မွာ စိတ္မေျဖာင့္။ အေတြးထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။ အလုပ္လုပ္ေနရင္း နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄ နာရီပင္ ေက်ာ္လာေလၿပီ။
ဘယ္ေတြေရာက္ေနသည္မသိ။ ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္မယ္ ျပန္မယ္ဆိုရင္ တစ္ခါတည္းေခၚၿပီး ျပန္ရေအာင္။

“တူ…တူ……တူ…..တူ….”

ဖုန္းဝင္ေသာ္လည္း မကိုင္၊ ကိုကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ႏွင့္ ဆက္တိုက္ေခၚေသာ္လည္း မကိုင္၊
ကိုကိုစိတ္ထဲဝယ္သံသယဝင္လာသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဖုန္းမကိုင္တာလဲ၊ အရင္ကဆို ဘယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဘယ္ပဲေရာက္ေနေန ဖုနး္ေခၚလၽွင္ကိုင္သည္။
အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ဆက္စပ္ေတြးေတာၾကည့္ကာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်လိုက္သည္။

ညေန (၅း၄၅)

႐ုပ္ရွင္႐ုံအတြင္းမွ လူမ်ား တစ္ဖြဲဖြဲ ျပန္ထြက္လာၾကေနၿပီ။ ကိုကို ႐ုပ္ရွင္႐ုံေပါက္မွ ထြက္လာသူမ်ားကို မလြတ္တမ္းလိုက္ၾကည့္ေနသည္။ လူမ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္း ထြက္လာၾကသည္မွာ
တစ္ဝက္ခန႔္အေရာက္တြင္ သူ မွတ္မိေနေသာ ပုံရိပ္ေလး တစ္ခု ကိုကို ျမင္ကြင္းထဲ ဝင္ေရာက္လာသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ လူမမွားနိုင္ပါ။ ဘာလို႔ဆို ေန႔လည္ကမွ ျမင္ထားေသာ
ဒီဇိုင္း၊ ဝတ္ထားေသာ အဝတ္အစားမ်ားျဖစ္ေနသည္ေၾကာင့္ပင္။ သို႔ေသာ္ ကြာျခားသည္က ထိုပုံရိပ္ကေလးသည္ နံေဘးမွ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ့
လက္ေမာင္းကို တြဲခိုထားသည္။ မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးရႊင္ေနသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ကာ ကိုကို ရင္ေတြ ပြင့္ထြက္မတတ္ ႏွလုံးခုန္ျမန္လာသည္။ အသားေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ဒူးမ်ား မခိုင္ခ်င္ပင္ ျဖစ္လာသည္။ ေသခ်ာေအာင္ အထပ္ထပ္ အခါခါ ၾကည့္သည္။ ေသခ်ာသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါေလသလား ေဘးနားၾကည့္လိုက္ေတာ့
မည္သူမွ မပါ၊ တစ္ေလာကလုံးတြင္ သူတို႔ ႏွစ္ဦးတည္းသာ ရွိသည့္အထင္ ။ ကိုကို တစ္ျဖည္းျဖည္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕သို႔ လူမ်ားကို တိုးေဝွ႕ရင္း တိုးကပ္လာလိုက္သည္။
စိတ္ထဲတြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုမွာ ခိုင္မာေနၿပီးသား …

ကိုကို အေတြးထဲတြင္ သူ႔ကို သနားစရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္လို ၾကည့္ေသာ သူငယ္ခ်ငး္မ်ားရဲ့ အၾကည့္
သားျဖစ္သူကို မေျပာနိုင္လို႔ လႊတ္ထားရတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ဝမ္းနည္းတဲ့ အၾကည့္
သူ႔ကို လွည့္ခ်င္သလို လွည့္ခဲ့တဲ့ ႏွင္းသက္ရဲက အၾကည့္မ်ား

ကိုကို လက္မွ ပါတ္ထားတဲ့ ႏွင္းသက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးထားေသာ နာရီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္

“ႏွင္းသက္”
“ဟင္ ကိုကို”
“ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ပါ “
“ဟိုေလ…. ဟို”
“ဘာမွ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ “

ႏွင္းသက္ရဲ့ လက္ထဲသို႔ သူမ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးထားခဲ့ေသာ နာရီေလးကို ထည့္ေပးခဲ့ကာ လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
လူေတြအျမင္မွာေတာ့ နာရီေလးတစ္လုံးပင္။ သို႔ေသာ္ ထိုနာရီေလးႏွင့္အတူ. ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား၊ ယုံၾကည္မႈ၊ ဘဝတစ္ခု၊ ႏွလုံးသားတစ္စုံ
မုန္းတီးမႈ အားလုံး အာားလုံးပါသြားသည္ကိုေတာ့……

ဥယ်ာဥ္မႉး စိတ္ကူးလြဲခဲ့တယ္
သူပန္းပ်ိဳးခဲ့တယ္
ေမႊးရနံ့ကို ေမၽွာ္မွန္းပီးေတာ့ေပါ့….
ဒါေပမယ့္
သူဂ႐ုတစိုက္ တယုတယ ျပဳစုခဲ့တာ…
ပလတ္စတစ္ ပန္းေလး ျဖစ္ေနေတာ့…..

ၿပီးပါၿပီ…..

အဟတ္ ခုေတာ့ ငါလြတ္လပ္သြားပီေပါ့
မင္းနဲ႔ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မယ္ေနာ္….. အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ ငါဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္
ေပ်ာ္ခဲ့ရသလို ငိုခဲ့ရတဲ့ ညေတြလဲ ရွိခဲ့တယ္…. ျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြ အားလုံးကို မင္းကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႔ ငါ အေမွာင္ခ်ေပးခဲ့တယ္
ဒါေတြကို မင္းသိရဲ့နဲ႔ မင္းမျပင္ခဲ့ဘူး….. မင္းကို ျပင္ဆင္ဖို႔အခ်ိန္ေတြ ငါ ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ ေပးခဲ့တယ္…. မဲျပာပုဆိုးဇာတ္လမ္းကို မင္းက ခုံမင္ေနတုန္းပဲကိုး
လမ္းမွားလို႔ေတာ့မေျပာပါဘူး…..
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရပီးျဖစ္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ မေလၽွာက္သင့္တဲ့လမ္းကို မေလၽွာက္ရေအာင္ တြဲေခၚတဲ့လက္ကို
မင္းပုတ္ထုတ္ခဲ့တယ္….. အဟား ဟား….. ငါက ႏြားတစ္ေကာင္နီးနီး ျဖစ္လုေနၿပီဆိုတာ သိရက္နဲ႔ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ငါ့မိဘ ေမာင္ႏွမ ေတြအားလုံးနဲ႔ဆန႔္က်င္ပီး
ပုတ္ထုတ္ေနတဲ့မင္းရဲ့ လက္ကို ငါ အတင္းအမိအရဖမ္းပီး ဆြဲတင္ေနတယ္ ….. အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာ မင္းရင့္က်က္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာေတာ့
ငါ့ကို ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေပးခဲ့တယ္ မွားခဲ့ပါၿပီဆိုၿပီ…. ငါမင္းကို ျပဳံးျပေနေပမယ့္ ငါ့စိတ္ထဲမွာ သံသယဆိုတဲ့ မႊားေကာင္တစ္ေကာင္ ခိုဝင္သြားၿပီ
ေခြးၿမိီးေကာက္က်ည္ေတာက္စြပ္ဆိုတာ ခုေတာ့ငါနားလည္သြားပါၿပီ…. လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ ပါစင္နယ္ကို ငါ မဝင္စြက္ဖက္တတ္ဘူး
ပရိုက္ဗိတ္စီ ထားသင့္တယ္ဆိုတာကို ငါသိတယ္…. ဒါေပမယ့္ မင္းရဲ့ဖုန္းထဲက မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ဖုန္းရီေကာ့ေတြ ၾကည့္ပီးခ်ိန္မွာ…..

အဟတ္ ဟတ္ ….. ငါမေန႔ကပဲ လြတ္လပ္သြားခဲ့တယ္…….