အပိုင္းအစ

တစ္ညတာ ဆိုေပမယ့္ အပိုင္း (၁)
က်ေနာ္ ကြန္ျပဴတာ ဆားဗစ္စင္တာ တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းကေပါ့…။ အဲ့ဒီ့မွာ အေဝးသင္တက္ရင္း အလုပ္သင္ အျဖစ္ OJT လာဆင္းတဲ့ ေအာင္ႀကီး ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မင္ခဲ့တယ္။ သၾကၤန္ ႐ုံးပိတ္ရက္ေရာက္ေတာ့ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚမွာ ရွိတဲ့ သူ႔ရဲ့ၿမိဳ႕ ျမန္ေအာင္ ကိုျပန္မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို အလည္လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သၾကၤန္မွာ ဘာအစီအစဥ္မွ လည္းရွိတာမဟုတ္၊ ျမန္ေအာင္ဆိုတာလည္း မေရာက္ဖူးေတာ့ လိုက္မယ္ကြာ ဆိုၿပီး လိုက္သြားျဖစ္တယ္။

ေအာင္ႀကီးရဲ့အေဖနဲ႔ အေမက ကြဲေနတာ ၁ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အိမ္မွာ သူ႔အမရယ္၊ သူ႔အေမရယ္ပဲရွိတယ္။ သူ႔အေမက အသက္ ၄၀ – ၄၅ ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။
က်ေနာ္က ကြန္ျပဴတာျပင္ရတာဆိုေပမယ့္ Customer ေတြနဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံရတာမ်ားေတာ့ လူမႈေရးဆက္ဆံေရးကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ေနၿပီ။ ေရာက္တဲ့ညေနပဲ ေအာင္ႀကီးရဲ့မိသားစုနဲ႔ခင္ခင္မင္မင္ ျဖစ္သြားတယ္။

ေနာက္တေန႔မနက္ ေရခ်ိဳးဖို႔အတြက္ ေရခ်ိဳးခန္းအသြား အဝတ္ေဟာင္းေတာင္းထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိန္းမဝတ္အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ႏွစ္ထည္ေတြ႕တယ္။ အေမနဲ႔ သမီးရဲ့ အတြင္းခံေတြ ျဖစ္မယ္။ တထည္က အသက္ငယ္ငယ္ မိန္းကေလး ေတြ ဝတ္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳး။ အျဖဴေပၚမွာ အစိမ္းေရာက္ ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးေတြ။ ေနာက္တစ္ထည္ကေတာ့ ဇာျဖဴအတြင္းခံ ဆိုဒ္ကခပ္ႀကီးႀကီးပဲ။ အဲ့ဒါက ေအာင္ႀကီးအေမရဲ့ အတြင္းခံျဖစ္မယ္။ က်ေနာ့္မွာ စိတ္စြဲလန္းမူတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါက မိန္းမဝတ္ အတြင္းခံေတြ ေတြ႕ရင္ စိတ္ႂကြလာေရာ။ လူလစ္တယ္ ဆိုလို႔ကေတာ့ ေလၽွာ္ၿပီးသားျဖစ္ျဖစ္၊ မေလၽွာ္ရေသးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခိုးနမ္းတတ္တယ္။ အခုလည္း လူလစ္တယ္ဆိုေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ႏွစ္ထည္ စလုံးကို မ်က္ႏွာမွာအပ္ၿပီး ေမႊးၾကည့္လိုက္တယ္။ အဖုတ္နံေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္း ႐ူပစ္လိုက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ အန္တီႀကီးရဲ့ အတြင္းခံ ပူစီေနရာေလးကို ႏွာေခါင္းထိပ္ကပ္ၿပီး တဝႀကီးကို ႐ူပစ္လိုက္တာ။ ေအာက္က ငပဲႀကီးကလည္း ႐ူလိုက္တာနဲ႔ တင္းခနဲ တင္းခနဲ ႂကြတက္လာေရာ။

အန္တီရဲ့အတြင္းခံကို နမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္စြဲလန္းသြားတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း သူ႔အဖုတ္ကို စိတ္ကူးေနတာ မေဖ်ာက္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သူ႔ကို အီစီကလီလုပ္ၾကည့္တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ခ်ိန္မွာ ဝင္ကူတာမ်ိဳး။ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး သူ႔နားမွာ စကားသြားေျပာတာမ်ိဳး လုပ္ၾကည့္တယ္။ အေျခအေနမေကာင္းဘူးဗ်။ သူကိုသာ က်ေနာ္က စြဲလန္းေနတာ။ သူကေတာ့ အိေျႏၵရရ ပဲေနတယ္။ သားျဖစ္သူရဲ့သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ထက္ပိုၿပီးမဆက္ဆံခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္သူ႔နားမွာ အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး လာလာေနတာကိုေတာ့ ရိပ္မိတယ္ထင္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သၾကၤန္႐ုံးပိတ္ရက္ကုန္ခါနီးလို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ျပန္ရေတာ့မယ္။ မနက္ျဖန္လို႔ ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔လိုေန႔မ်ိဳးမွာ ေအာင္ႀကီးအမက အေရးႀကီးကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ဟသၤာတကိုသြားရမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါကို ေအာင္ႀကီးက ျမန္ေအာင္ကေန ဟသၤာတကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔ေပးရတယ္။ ညေနဘက္က ထြက္သြားလိုက္တာ ညက်ေတာ့ ဖုန္းလာတယ္။ ေအာင္ႀကီးက ေက်ာင္းကသူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕လို႔ မနက္ျဖန္ ကားဂိတ္မဆင္းခင္မွ ျပန္လာမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါသူ႔အေမကို စိတ္ပူမွာစိုးလို႔ ဆိုၿပီးဖုန္းလွမ္းဆက္တာ။

အဲ့ဒီ့ညကေတာ့ အန္တီနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲအိမ္မွာေပါ့။ ညစာစားၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း စကားေျပာျဖစ္တယ္။ သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔ကို သစၥာေဖာက္သြားတဲ့အေၾကာင္း။ ေအာင္ႀကီးက လူငယ္လည္း လူငယ္၊ ေယာက္်ားေလးလည္းျဖစ္ျပန္ေတာ့ အိမ္ကိုသံေယာဇဥ္မရွိတဲ့အေၾကာင္း။ ရန္ကုန္ျပန္ခါနီးေတာင္ အေမနဲ႔မေနပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညသြားအိပ္ေၾကာင္း။ စသျဖင့္ သူ႔စိတ္ထဲခံစားေနရတာေတြကို က်ေနာ့္ကို ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္ေလ။ မိသားစုက သုံးေယာက္ပဲရွိတာ။ သားလုပ္တဲ့သူ ျပန္ခါနီးမွာ သူနဲ႔အတူရွိေစခ်င္မွာေပါ့။ အၾကာႀကီးခြဲေနရဦးမွာေလ။

ေျပာရင္းနဲ႔မ်က္ရည္ေတြက်လာေတာ့ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္း ညစ္လာတယ္။ အေပ်ာ္လာပါတယ္ဆိုမွာ စိတ္ညစ္စရာနဲ႔တိုးေနပါေရာလား။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူစိတ္ေျပာင္းသြားေအာင္လို႔ “အန္တီတို႔ အရင္တုန္းက ရိုက္ထားတဲ့ မိသားစုပုံေတြ ျပပါလား။ က်ေနာ္ၾကည့္ခ်င္လို႔” ဆိုေတာ့ “အဲ့ဒါေတြက အိပ္ခန္းထဲက ဗီဒိုထဲမွာ… ေနဦး။ မင္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို အန္တီသြားယူေပးမယ္” ဆိုၿပီး အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ သူ႔အိပ္ခန္းက တံခါးရွိေပမယ့္ ျမန္မာအိမ္ဆိုေတာ့ တံခါးပိတ္ေနတတ္တဲ့အက်င့္မရွိဘူး။ လိုက္ကာေလးပဲခ်ထားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ဒုန္းဆိုတဲ့အသံ အိပ္ခန္းထဲက ၾကားလိုက္တယ္။ ဘာမ်ားျဖစ္သလဲလို႔ က်ေနာ္ ေျပးဝင္သြားၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဝတ္ေတြ ေအာက္မွာ ထားထားတဲ့ အယ္လ္ဘမ္ကို ဆြဲထုတ္ရင္း အေပၚက စာအုပ္ေတြက ျပဳတ္ၾကလာတာ။ ၾကမ္းေပၚက်ေနတာေတြကို အန္တီက ေကာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဝင္ေကာက္ေပးမလို႔ပါပဲ။

အမွတ္မထင္ပဲ အယ္လ္ဘမ္ တစ္အုပ္ကို သူ႔ကအေကာက္ က်ေနာ္ကလည္း အငုံဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားႏွဖူးျခင္းေဆာင့္မိတာ ခြပ္ခနဲပဲ။ အရွိန္နဲ႔ဆိုေတာ့ သူကေနာက္ကို ဖင္ထို္င္ၾကသြားေရာ။ ငိုအားထက္ရယ္အားဆိုသလိုပါပဲ။ သူကတဟားဟား ရယ္ရင္း “အမယ္ေလးဟဲ့။ ငါမွာ ဝမ္းနည္းေနရတဲ့အထဲ နဖူးပါ ေယာင္ေတာ့မယ္” တဲ့။ မထင္မွတ္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလးေၾကာင့္ ရယ္ေမာရင္း က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးမူ ပိုသြားသလိုပဲ။ ဖင္ထိုင္ခ်ရင္း ႏွဖူးပြတ္ေနတဲ့သူ႔ကို ၾကည့္ရင္း မေမၽွာ္လင့္ထားတာ တစ္ခု က်ေနာ္ လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေက်ာဘက္ကေန သိုင္းၿပီး သူ႔ပုခုံးကို ကိုင္၊ ေခါင္းကို က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ “ဒီည အန္တီ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမယ့္အစား အန္တီ့နားမွာ က်ေနာ္ေနေပးပါရေစ” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ မထူးေတာ့ဘူး။ မနက္ျဖန္ျပန္ရေတာ့မယ္။ ဒီညမွ မလႈပ္ရွားရင္ ေနာက္ေတြ႕ဖို႔ကမလြယ္ဘူး။ ပါးရိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ရင္လည္း တည္းခိုခန္းတစ္ခုကို ဆင္းေျပ႐ုံေပါ့။

ဒါေပမယ့္ သူက်ေနာ့္ကို ပါးမရိုက္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဖက္ထားတာကိုလည္း မ႐ုန္းဘူး။ ညိမ္ညိမ္ေလးပဲေနေနတယ္။ သူ ငိုေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ တသိမ့္သိမ့္ရွိုက္ငိုေနတယ္။  က်ေနာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ သူကိုဖက္ထားရင္း သူ႔ေက်ာကို ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ ခဏအၾကာမွာ ငိုလို႔ဝသြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို တစ္ခ်က္ေဆာင့္တြန္းၿပီး ထလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ဘာမ်ားလုပ္မလဲလို႔ က်ေနာ္လည္း ေမာ့ၾကည့္ေနတုန္း “ထ” ဆိုၿပီးသူ႔လက္ကို ကမ္းေပးတယ္။ “မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတိုက္ ရေအာင္” တဲ့။ က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတယ္။

ေဘစင္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးသူကသြားတိုက္ေနတုန္း က်ေနာ္ သူ႔ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ သူ႔လည္ပင္းေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းရင္ လုံးတင္းတဲ့တင္သားေတြကို က်ေနာ့္ ဆီးခုံနဲ႔ဖိပြတ္ထားတယ္။ သူ႔လည္ပင္းကို နမ္းၿပီး မွန္ထဲကေန သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကလည္း က်ေနာ့္ကို ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။ သူသြားတိုက္ၿပီးသြားေတာ့ သြားပြတ္တံကိုေရးေဆးၿပီး သြားတိုက္ေဆးအသစ္ထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို လွည့္ေပးၿပီး “ေရာ့… တိုက္” တဲ့။

က်ေနာ္ သူမ်ားေတြ သုံးၿပီးသားသြားပြတ္တံကို တစ္ခါမွ မသုံးဖူးဘူး။ သူကေရေဆးၿပီးမွ ေပးတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး။ သြားပြတ္တံကို က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲက ယားက်ိ ယားက်ိျဖစ္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္တဲ့၊ တိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူကက်ေနာ့္မ်က္ႏွာ ေပၚက အမူအရာအေျပာင္းအလဲကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကပထမပိုင္းေတာ့ မၾကဳံဖူးလို႔ ဆန္းေနေပမယ့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ တိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အသားက်သြားၿပီ။ သူက ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို က်ေနာ့္ရင္ဘတ္မွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ခါးကိုသိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ ရင္ဘတ္ကို လာထိတဲ့သူ႔အသားဆိုင္ ႏွစ္လုံးက အိခနဲပါလား။ အားေနတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔တင္ပါးလုံးလုံးက်စ္က်စ္တစ္ျခမ္းကို လက္နဲ႔မရဲတရဲ ညစ္လိုက္မိတယ္။

တစ္ညတာ ဆိုေပမယ့္ ဇတ္သိမ္း

မွန္ထဲက က်ေနာ့္ ပုံရိပ္ကို က်ေနာ္ၾကည့္ရင္း ေတြးမိတယ္။ အခုလိုသြားပြတ္တံ တစ္ေခ်ာင္းထဲ ကို ႏွစ္ေယာက္ အတူတူသုံးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့အခ်စ္စိတ္ေတြ တိုးသြားသလိုပဲ။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္သြားသလိုလည္း ခံစားရတယ္။ သူ႔ကို က်ေနာ္က ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳး လိုသေဘာထားလား သိခ်င္လို႔ သူတမင္လုပ္ခိုင္းလိုက္တာ ျဖစ္မယ္။ မထင္မွတ္တဲ့ အျပဳအမူေလးကလည္း လူႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္းႏွီးမူကို တိုးသြားေစတယ္။

သြားတိုက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အိပ္ခန္းထဲက ျပန္ဝင္လာခ်ိန္မွာ သူက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီနဲ႔ အိပ္ယာေပၚ တက္လွဲေနလိုက္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာတယ္။ အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါကို ရင္ရွားထားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေဘးမွာ လာရပ္တယ္။ က်ေနာ္သူ႔လက္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ဘာက စလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ေတြးေနတုန္းသူက က်ေနာ့္ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္နမ္းခမ္းကို ဖြဖြေလးတစ္ခ်က္နမ္းၿပီး လည္းပင္းကို စုပ္တယ္။ အား… ေသြးေတြ ေႏြးခနဲပန္းထြက္လာမလားထင္ရတယ္။ လည္ပင္းကေန က်ေနာ့္ နို႔တလုံးကို ေျပာင္းၿပီး စို႔တယ္။ သူ႔နမ္းခမ္းနဲ႔ထိတဲ့ေနရာမွန္သမၽွက အရသာရွိေနတာခ်ည္းပဲ။ နို႔တစ္ဖက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ဖက္ကို တဇက္ဇက္နဲ႔ကိုက္ျပန္ေရာ။ က်ေနာ္မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါကို လွမ္းခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ၾကားက အမည္းေရာင္ႀတိဂံပုံေလး လွစ္ခနဲေပၚလာတယ္။ လက္နဲ႔အသာ စမ္းလိုက္ေတာ့ အေမႊးေတြ ၾကားထဲက အသားဆိုင္ေတြက ေႏြးေႏြးေျပာ့ေျပာ့။ က်ေနာ့လက္မွာလည္း အရင္ေတြ စိုလာတယ္။

ဝတ္ထားတဲ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ထဲက ေထာင္မတ္ေနတဲ့ ေမာင္းတံႀကီးကို က်ေနာ္ အျပင္ထုတ္လိုက္တယ္။ လြတ္လပ္သြားေတာ့ ငပဲႀကီးက ေပ်ာ္သြားတဲ့ပုံနဲ႔ ေခါင္းတရမ္းရမ္း။ ဒါကို သူ က ဆြဲကိုင္ၿပီး ညိမ္ေအာင္ထိန္းလိုက္တယ္။ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ေျဖးေျဖးခ်င္းလုပ္ေပးရင္း အရည္ျပားကို ေအာက္ထိ ေရာက္ေအာင္ ဆြဲဆြဲခ်ေပးေတာ့ လူတစ္ကိုယ္လုံး ျဖင္းခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။

ဒုတ္အရင္းနဲ႔ ဥႏွစ္လုံးပါေအာင္ လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚတက္ခြလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူအဖုတ္ဝမွ ေတ့ၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ တဝက္ေလာက္ အဝင္မွာ ထိပ္ဝထိ ျပန္ထုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တအိအိနဲ႔ ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္တာ တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားတဲ့အထိပဲ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ မ်က္စိမွိတ္ထားရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေနလိုက္တာ။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မဟုတ္ပဲ ဖီးလ္ခံရင္းေစာင့္ေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး။ မ်က္လုံးကေမွးၿပီးစင္းထားတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကိုလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သပ္တင္လိုက္ေသးရဲ့။ သူ႔ကို ၾကည့္ေနရင္း က်ေနာ္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ သုတ္ရည္ေတြ ကို သူ႔အဖုတ္အတြင္းထဲထိ ပန္းထည့္လိုက္တယ္။

သူက ေဆာင့္ေနတာကို ရပ္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ရင္း “ၿပီးသြားၿပီလား” လို႔ေမးေတာ့ က်ေနာ္ ဘာေျဖရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ အရမ္းျမန္လြန္းေတာ့ မစြမ္းေဆာင္နိုင္သလို ျဖစ္ၿပီး အိုးတိုးအန္းတမ္းႀကီး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ “မင္းအရင္က မိန္းမေတြနဲ႔ ဆက္ဆံဖူးလား” အရမ္းျမန္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အူရိုင္းမ်ားထင္သြားလားမသိဘူး။ “စိတ္မပူပါနဲ႔… မင္း တို႔နဲ႔ ဒီညလုံး ေနေပးမယ္ ေျပာထားတာပဲ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္” သူက က်ေနာ္ အေနရခက္ေနတာကို သက္သာသြားေအာင္ ေျပာပါတယ္။

ဟုတ္တယ္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ က်ေနာ့္ လီးကို စုပ္ေပးတာ ခံၾကည့္ခ်င္တယ္။ တခါမွ မခံဘူးေတာ့ဘယ္လိုေနမလဲ ေတြးၾကည့္ရင္း စိတ္ေတာင္ ျပန္ထလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုအရင္ ဦးစားေပးရမယ္ေလ။ က်ေနာ္က တစ္ေခါက္ၿပီးထားၿပီးသား။ သူ႔ရဲ့ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ အဖုတ္ထဲကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။ ေခၽြးနံေလးက ေအာက္သိုးသိုးနဲ႔။ ပုတ္ေစာ္နံတာမဟုတ္ဘူး။ တမ်ိဳးပဲ ေျပာရခက္တယ္။ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲက ကိုယ့္ေငြ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာလည္း ပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ေနတယ္။

အေမြးေတြကေတာ့သန္မာပါတယ္။ လၽွာနဲ႔လ်က္လိုက္ရင္ အေမႊးသန္ေတြကို သြားထိတာေၾကာင့္ အသားဆိုင္ကို မထိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အေမႊးေတြကို အေပၚပင့္လိုက္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ အသားေတြကို လၽွာနဲ႔သပ္လိုက္တယ္။ အင္း… အခုလိုက်ေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးပါလား။

က်ေနာ္ျမန္ျမန္ၿပီးသြားလို႔ မစို႔မပို႔ျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့သူ႔ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ က်ေနာ့္မွာ တာဝန္ရွိတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္စိေအာက္မွာ ဟစိဟစိ ျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကိုပါ ျပဳစုဖို႔ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဖင္ဝ ကို လၽွာထိပ္နဲ႔ ထိုးလိုက္႐ုံရွိေသးတယ္ သူတစ္ခ်က္ညီးလိုက္တယ္။ အေပၚကေဆာင့္ေတာ့လည္းမညီး၊ အဖုတ္လ်က္ေပးေတာ့လည္း မညီး ဖင္ဝကို လၽွာထိတာနဲ႔ အသံထြက္လာတာပဲ။ ဖင္ေပါက္အဝိုင္း တေလၽွာက္ကို လၽွာနဲ႔ပတ္ၿပီး ေမႊရင္း လက္ညိဳးကို တံေတြးဆြတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္သစ္စာေလာက္ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ညီးသံေတြက ပိုက်ယ္လာတယ္။

ဘယ္လိုပဲအေတြ႕အၾကဳံရွိရွိေပါ့။ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာဖြဲ႕စည္းပုံေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတူတူပါပဲ။ ခံစားလြယ္တဲ့ ဖင္က်ေတာ့ ဘယ္ခံနိုင္မလဲ အသံထြက္ရၿပီေပါ့။ ဒီထဲကို က်ေနာ့္လီးသာ ထည့္ၾကည့္လိုက္ရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ ေတြးမိေတာ့ ေအာက္က ငပဲႀကီးက ေထာက္ခံတဲအေနနဲ႔ တင္းခနဲ တင္းခနဲ ႏွစ္ခ်က္တိတိ ႂကြတက္ျပတယ္။ သူက က်ေနာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး  “မင္း စိတ္ပါရင္ အဲ့ဒါကို လုပ္လို႔ရတယ္” တဲ့။ ၾကည့္စမ္း အလိုက္သိလိုက္တာ။ က်ေနာ့္ အအိုေတြကို ဒါေၾကာင့္သေဘာက်တာ။ သူတို႔နဲ႔ အတူရွိေနတဲ့သူ ဘာကို လိုခ်င္လဲ ဆိုတာ နားလည္တယ္။ မလိုအပ္ပဲ ရွက္ျပေၾကာက္ျပေနတာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ။

ဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္း သူ႔ကို ဖင္ေထာင္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေနရာေျပာင္းေပးလိုက္တယ္။ သူက ကုတင္ေဘးက ဂ်ယ္ဘူး တစ္ဗူးထုတ္ၿပီး ဖင္ဝမွာသုတ္လိမ္းလိုက္တယ္။ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ ေရွ႕မွာ ေထာက္ထားတဲ့  လက္ႏွစ္ဖက္ ေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ “ရၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းေနာ္”တဲ့။

က်ေနာ္လည္းလီးကို ဖင္ဝမွာေတ့ၿပီး သူ႔ခါးကေနကိုင္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုက္တယ္။ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားၿပီးေတာ့ ဆက္သြင္းလို႔မရေတာ့ဘူး။ အရမ္းၾကပ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္လည္း ထိပ္ဝအထိ ျပန္ထုတ္ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္သြင္း။ သုံးေလးႀကိမ္ေလာက္လုပ္ၿပီး တအိအိနဲ႔ ဖိသြင္းတာ အဆုံးအထိ ဝင္သြားတယ္။ ျပန္မထုတ္ေသးပဲ ခဏေလာက္ညိမ္ေနေတာ့ ဖင္ထဲက လီးက ေသြးေတြ တဒုတ္ဒုတ္ နဲ႔တိုးေနတာ ခံစားရတယ္။ လီးကို ေနရာလပ္ မက်န္ဆြဲဆုပ္ထား သလိုပါပဲ။

အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ႔က်ေနာ္ တစ္ညလုံး နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ႏႊဲျဖစ္ၾကတယ္။ မိုးလင္းခါစမွာ သူ႔က က်ေနာ့ကို ေက်ာေပးၿပီး ေဘးေစာင္းအိပ္ေနေတာ့ အေနာက္ကေန ဒုတ္ႀကီး ထိုးသြင္းထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္ နိုးလာရင္ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ေညႇာင့္လိုက္နဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ။

သူနဲ႔က်ေနာ္ အဲ့ဒီ့တစ္ညပဲ ေတြ႕ၾကတာပါ။ ေနာက္ထပ္ ထက္မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ တစ္ညပဲဆိုေပမယ့္ အေပးအယူတဲ့ၿပီး ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ ည တစ္ညဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။

အသိုက္အျမဳံ အပိုင္း (၁)
က်ေနာ့္နံမည္ ေအာင္ႀကီး ပါ။ အသက္ ၂၀ ရွိပါၿပီ။ လြစၥလမ္းထဲက ကြန္ျပဴတာ Sales & Service ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အသက္ ၁၈ ေလာက္က ဒီဆိုင္မွာ စလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ အထက္အရာရွိအမ်ိဳးသမီးရဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သူမက အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးပါဘူး။ တျခားသူေတြ သူမအေပၚဘယ္လိုခံစားလည္း မသိေပမယ့္ က်ေနာ့္ အတြက္ေတာ့ ျပင္းျပင္းျပၿပ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ မေနနိုင္လြန္းရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ႐ုံးခန္းထဲက သန႔္စင္ခန္းထဲမွာ သူမကိုစိတ္ကူးၿပီး ကိုယ့္လက္နဲ႔ကိုယ္ ေျဖေဖ်ာက္ပစ္ရတယ္။ ဒါမွလည္း က်ေနာ့္ရဲ့ေပါက္ကြဲထြက္မတက္ ျပင္းထန္တဲ့ စိတ္ေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားတာ။ က်ေနာ္ သူမကို ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္ရမလဲမသိဘူး။ သူမက က်ေနာ့္ အထက္အရာရွိ အမ်ိဳးသမီးေလ။ ရာထူးအဆင့္တူတဲ့သူဆိုရင္ ထားပါေတာ့။ အခုေတာ့ ဇတ္လမ္းစဖို႔ကမလြယ္ဘူး။

က်ေနာ္အလုပ္ဝင္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ သူမလက္ထပ္သြားတယ္။ သူမကို ရလိုက္တဲ့ ေယာက္်ားအေပၚ က်ေနာ္ မနာလိုျဖစ္မိတယ္။ လပ္ထပ္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး ကိုယ္ဝန္ရလာေတာ့ ႐ုံးကေန မီးဖြားခြင့္ယူသြားတယ္။ ခြင့္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ သူမမွာ သမီးေလး တစ္ေယာက္ရေနၿပီ။ သူ႔ကေလး ရလ၊ ၈လ ေလာက္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ကိစၥတစ္ခုအတြက္ လာၿပီးတိုင္ပင္ပါတယ္။ သူ႔ေယာကၡမႀကီးနဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ အိမ္ခြဲေနခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေျပာၿပီး အိမ္ခန္းရွာေပးဖို႔ပါ။ က်ေနာ္လည္း အသိထဲက အိမ္ပြဲစားေတြကို ေမးေပးေတာ့ ပြဲစားက က်ေနာ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ေျမာင္းတိုက္ခန္းနဲ႔ ၂ တိုက္ ေက်ာ္မွာ ေစ်းအသင့္အတင့္နဲ႔ တိုက္ခန္း ရမယ္ေျပာတယ္။ သူမလည္း တိုက္ခန္းကို လိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာၾကတာတဲ့ ေနျဖစ္သြားတယ္။

အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရင္းႏွီးမႈေတြပိုလာတယ္။ ႐ုံးပိတ္ရက္ေတြဆို သူတို႔အိမ္ကို အျမဲလိုလို သြားလည္ျဖစ္တယ္။ သူ႔ေယာက္်ားနဲ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏွီးသြားတယ္။ က်ေနာ္ကသူ႔ကို ႀကိတ္ၿပီးမနာလို ျဖစ္ေနေပမယ့္ အျပင္ပန္းက ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ထားေတာ့ သူလည္းမရိပ္မိဘူးေလ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူမအိမ္ေရာက္တိုင္း ကေလးခ်ီထားတဲ့ သူမနားကိုသြားရင္းကေလးကို ဖက္သလိုနဲ႔ သူမရဲ့လက္ေမာင္းေလးေတြကို အျမဲတမ္း ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္မိတယ္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ကေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္ သူရဲ့ ရင္အုံနဲ႔ နီးကပ္သြားတဲ့အခါ ကိုယ္သင္းရနံေလးေတြ ခိုးၿပီး ႐ူရွို္က္မိတယ္။ သူ႔ဆီကေန ကေလးကို ယူၿပီး ခ်ီတဲ့အခ်ိန္တို္င္း ရင္သားေတြကို ပြတ္သပ္မိေအာင္လည္း ႀကိဳးစားပါတယ္။  အဲ့ဒီ့လိုမ ထိကပါးရိကပါး လုပ္တိုင္း က်ေနာ့္ ေပါင္ၾကားက အရာႀကီးက တင္းမာလာပါတယ္။

တစ္ရက္ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား က်ေနာ့္အိမ္ကို ေရာက္လာတယ္။ နယ္ဘက္ကို ခရီးသြားစရာရွိတယ္၊ တလေလာက္ၾကာမွာမို႔ သူ႔ကေလးနဲ႔ မိန္းမကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလို႔ လာမွာတာပါ။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ေယာက္်ား ခရီးသြားတဲ့ေန႔ကစၿပီး သူမဆီသို႔ ေန႔တိုင္းေရာက္ပါတယ္။ သူမအကူအညီ လိုသည္ျဖစ္ေစ မလိုသည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ အျမဲသြားေမးတာပဲ။

တညေတာ့ သူမ တိုက္ခန္းတံခါးေရွ႕ က်ေနာ္ေရာက္သြားတဲ့အခါ တံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္။ ကေလးထိန္းေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ထလာလို႔ ထင္ပါရဲ့၊ အိမ္ေနရင္း ဘေလာက္စ္ အကၤ်ီရင္ဘတ္မွာ အေပၚက်ယ္သီးေတြ ျပဳတ္ေနၿပီး ေရႊရင္မို႔မို႔ကို လွစ္ခနဲျမင္လိုက္ရတယ္။ ေအာက္ကေတာ့ ဒူးေခါင္းဖုံးတဲ့ ဂါဝန္ဝတ္ထားတယ္။ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္လို ဝတ္စားဆင္ရင္ထားတာကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္ငပဲက ေဖာင္းႂကြလာေရာ။ ဒီရက္ပိုင္း သူမအိမ္ကို က်ေနာ္သြားရင္ ပုဆိုးေအာက္မွာ ဘာမွမခံဘဲသြားေတာ့ ပုဆိုးေအာက္က ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို သူျမင္လိုက္တဲ့ပုံပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမေျပာဘဲ လွည့္ထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ္ဧည့္ခန္းထဲက ဆက္တီမွာထိုင္ေနေတာ့ သူကလည္း ခုံမွာ ထိုင္ရင္း ကေလးကို ခ်ီၿပီး နို႔တိုက္ပါတယ္။ ကေလးအေမဆိုေတာ့ လူေရွ႕မေရွာင္ ကေလးကို နို႔တိုက္တာ မဆန္းပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္က တစိမ္းမဟုတ္ဘဲ ဒီအိမ္မွာ အျမဲတမ္း ဝင္ထြက္သြားလာေနတဲ့သူေလ။ အကၤ်ီကို ပင့္လွန္ၿပီး တိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ရင္သားေဖာင္းေဖာင္းေတြကို က်ေနာ္ ျမင္ေနရတယ္။ နို႔သီးေခါင္းေတြက အညိဳေရာင္။ ကေလးက နို႔တစ္ဖက္ကိုငုံခဲရင္း ေနာက္တစ္ဖက္ကို ေဆာ့ကစားေနတာ က်ေနာ္ေတာင္ မနာလိုျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ။

သူမက ကေလးကိုနို႔တိုက္ၿပီးေတာ့ အိပ္ယာထဲသြားထားဖို႔ အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အေနာက္ကေန အသာေလး လိုက္သြားလိုက္တယ္။ သူကေလးကို ျခင္ေထာင္ထဲ ထည့္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာဖိေပးေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ဝတ္ထားတဲ့ အကၤ်ီနဲ႔လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။

အသိုက္အျမဳံ ဇတ္သိမ္း
က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးထားတဲ့ သူ႔ရဲ့ အေနာက္မွာ ရပ္ၿပီး လည္ပင္းကို ထိလိုက္တယ္။ သူက လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္က ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး။ “ေအာင္ႀကီး နင္ဘာလိုလုပ္ေနတာလဲ” သူမက လန႔္ၿပီးေအာ္လိုက္တယ္။ “က်ေနာ္ မမႏြယ္ကို ခ်စ္တယ္” သူ႔ရဲ့ ရင္သားႏွစ္စုံကို ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။

သူမက “နင္ထြက္သြား” လို႔ေအာ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း အခန္းထဲက ေျပးထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာက သူမပါ။ က်ေနာ္ ေျပးခြင့္မေပးနိုင္ဘူး။ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ လည္ပင္းကို အေနာက္ကေန လက္နဲ႔သိုင္းဖက္ၿပီး ဖင္ႏွစ္လုံးေပၚကို က်ေနာ့္ ေပါင္ခြၾကားနဲ႔ထိကပ္လိုက္တယ္။ လည္ပင္းကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ နမ္းလိုက္ရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ရင္သားေတြ အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။

 “မလုပ္ပါနဲ႔… ေအာင္ႀကီးရယ္။ ငါက အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးအေမပါ”  လို႔ေျပာရင္း က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။
“က်ေနာ္ မမႏြယ္ကို စေတြ႕ကတည္းက ခ်စ္ေနမိတာပါ။ မေျပာရဲလို႔ ၿမိဳသိပ္ထားရတာပါ။ မမႏြယ္ခႏၶာကိုယ္ကို က်ေနာ့္အတြက္ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ပဲ ခြင့္ျပဳေပးပါေနာ္”
“ဟင့္အင္း… ဟင့္အင္း… မျဖစ္နိုင္ပါဘူးေအာင္ႀကီးရယ္။ ငါမွာလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ပါ… မသင့္ေတာ္ပါဘူး”
“ဒီေန႔ေတာ့ မမႏြယ္က်ေနာ့္ကို မတားပါနဲ႔ေတာ့။ က်ေနာ့္အလိုကို လိုက္ေလ်ာေပးရင္ မမႏြယ္ဘာအႏၲရာယ္မွ မျဖစ္ေစရဘူး။ မမႏြယ္ျငင္းရင္ေတာ့ က်ေနာ္ မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္ရလိမ့္မယ္” က်ေနာ္သူ႔ကို နည္းနည္း ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ပါတယ္။ သူနည္းနည္းေတာ့လန႔္သြားတဲ့ပုံပဲ။ မိခင္ဆိုေတာ့ ရင္ေသြး အႏၲရယ္အတြက္ပါ စိုးရိမ္မွာေပါ့။

သူ႔ပခုံးေတြကိုင္ရင္း က်ေနာ့္ဘက္ကို ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရင္းနဲ႔ အကၤ်ီရင္ဘတ္ကိုလည္း ဖြင့္ပစ္လိုက္တယ္။ သူကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မဖြင့္ေပးဘဲ တင္းတင္းစိထားတယ္။ က်ေနာ္သူ႔ကို နံရံဘတ္ကို ေက်ာကပ္သြားေအာင္ တြန္းၿပီး စကပ္ေအာက္ကို လက္ႏွိုက္လိုက္တယ္။ သူမက အိမ္ေနရင္းဆိုေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမပါဘူး။ သူမရဲ့ အဖုတ္ေလးေပၚမွာလည္း အေမႊးေတြ ရိတ္ၿပီး အေျပာင္ရွင္းထားတယ္။ က်ေနာ္လက္နဲ႔ သူအဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ဆြေပးေနမိေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြ မပြင့္တစ္ပြင့္ဟၿပီး ညီးသံေလးေတြ ထြက္လာပါတယ္။ ဟလာတဲ့ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း အလစ္မေပးဘဲ စုပ္နမ္းရင္း ေအာက္ကလက္ကို အဖုတ္ထဲ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ခပ္သြက္သြက္  လုပ္ေပးေနလိုက္တယ္။ သူမရဲ့ခပ္တိုးတိုးညီးသံေလးေတြက က်ေနာ့္ကို အားေပးေနသလိုပါပဲ။

က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလည္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ျပန္တုန႔္ျပန္လာပါတယ္။ ဟသြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထဲကို လၽွာထိုးသြင္းရင္း အထဲက လၽွာျခင္း ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေပးလိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္ကေန နို႔ႏွစ္ဖက္စလုံးကို အားရပါးရ ညစ္ပစ္လိုက္မိတယ္။

က်ေနာ္ သူ႔ကိုပခုံးေတြကေန တြန္းရင္း သူတို႔ လင္မယားအိပ္တဲ့ အခန္းကို ဆြဲေခၚသြားေတာ့ “ေတာ္ၿပီ…။ ေအာင္ႀကီး။ ဒီေလာက္လုပ္ရရင္ ေတာ္ေရာေပါ့” တဲ့။ က်ေနာ္ သူ႔စကားေတြကို မၾကားသလိုဘဲ ေနလိုက္တယ္။ အခန္းထဲ ေရာက္ေအာင္သြားရင္း ကုတင္ေပၚတြန္းလွဲလိုက္တယ္။ အေပၚကေနဖိလိုက္ၿပီး အဖုတ္ကို ဆက္နိုက္ေပးရင္း နို႔ႏွစ္လုံးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ စုပ္လိုက္တယ္။

က်ေနာ္ေအာက္ကို ဆင္းၿပီးသူမရဲ့ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ၿပီး ေခါင္းကိုေပါင္ၾကားထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ညႇီစို႔စို႔အနံေလးရတယ္။ အဖုတ္ကို ေအာက္ကေန အေပၚ တစ္ခ်က္ သပ္တင္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ဆတ္ခနဲ စိသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္မရပါဘူး… က်ေနာ့္ ကိုယ္လုံးက သူ႔ေပါင္ၾကားထဲမွာ ခံေနတာေလ။ အစြမ္းျပခ်င္လာတာနဲ႔ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေပၚမွာ လၽွာထိပ္တင္ၿပီး  “၀” လုံးေလးေတြ စတင္ေရးသားပါတယ္။ ဘယ္ကဝိုက္ၿပီး ညာဘက္ေရာက္။ ညာဖက္ကဝိုက္ၿပီး ဘယ္ဘက္ေရာက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ မမႏြယ္က က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ေဆာင့္ဆြဲေတာ့တာပါပဲ။ အသံမထြက္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းပိတ္ၿပီး အင့္… အင္းနဲ႔ ညီးေနသံက ပါးစပ္ကထြက္တာမဟုတ္ဘဲ၊ လည္ေခ်ာင္းက ထြက္လာတဲ့အသံမ်ိဳးဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း ေတာ္ေလာက္ၿပီထင္တာနဲ႔ မႈတ္ေနတာကို ရပ္လိုက္တယ္။ သူေဘးမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း လီးကို သူ႔မ်က္ႏွာနား ကပ္ေပးလိုက္တယ္။ သူလည္း အေတြ႕အၾကဳံ ရွိၿပီးသားပဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေစခ်င္တယ္ဆိုတာကို သိပါတယ္။ ေခါင္းေလးငုံလာတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို လီးထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္စြဲလန္းေနတဲ့ မိန္းမရဲ့ ပါးစပ္ထဲ က်ေနာ့္လီးဝင္ေနတာကို ၾကည့္ရတာ အရမ္းအရသာ ရွိတာပဲ။ သူ႔ကိုလည္း ပိုခ်စ္မိသြားသလို ခံစားရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ မႈတ္ၿပီးမွ က်ေနာ္လည္း ၿပီးခ်င္လာတာနဲ႔ သူ႔ကို အတင္းဆြဲလွဲၿပီး ေပါင္ခြမွာ လီးေတ့ရင္းထိုးသြင္းခ်လိုက္တယ္။ “ဟင့္အင္း… ေအာင္ႀကီး အဲ့ဒါေတာ့မလုပ္နဲ႔ဟာ။ ငါနင့္ကို စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေပးၿပီးၿပီ။ ဒါကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါ” “က်ေနာ့္ကို မတားပါနဲ႔ေတာ့ မမႏြယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္တာအားလုံးကို ခြင့္ျပဳေပးပါ။” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ က်ေနာ္ အတင္းဖိသြင္းပစ္လိုက္တယ္။ အဖုတ္ထဲကို လီးက ခပ္စီးစီး ဝင္သြားတယ္။ ႏွစ္လက္မေလာက္အလိုမွာ ဆက္သြင္းလို႔မရဘူး။ ဒစ္ေခါင္းနားအထိျပန္ထုတ္၊ ၿပီးေတာ့ျပန္သြင္းနဲ႔ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေညႇာင့္ၿပီးမွ အဆုံးထိဝင္သြားတယ္။

အရွိန္နည္းနည္းရလာေတာ့ က်ေနာ္သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေမၽွာ္လိုက္ၿပီး ဒိုက္ထိုးတဲ့ ပုံစံအတိုင္း ေဆာင့္သြင္းေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ “အား… ေအာင္ႀကီး ငါၿပီးခ်င္ေနၿပီထင္တယ္… အား” “က်ေနာ္လည္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ… အရည္ေတြ မမႏြယ္ဗိုက္ထဲကို ထည့္ေပးမယ္။ မမႏြယ္ဗိုက္ႀကီးသြားေအာင္လို႔” “ဟင့္အင္းမထည့္နဲ႔… အျပင္ကို ထုတ္လိုက္။ အထဲမွာ မၿပီးနဲ႔ဟာ” သူကအတင္း႐ုန္းေပမယ့္ က်ေနာ္ကဖိထားေတာ့ ႐ုန္းလို႔မရဘဲ က်ေနာ့္ရဲ့ အရည္ေတြကို လက္ခံယူလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္ေမာသြားလို႔ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ နားေနခ်ိန္မွာ သူတသိမ့္သိမ့္ငိုေနတယ္။ သူ႔မ်က္ရည္ေတြ က်ေနာ့္ပါးေပၚကေန ပါးစပ္ထဲထိ ဝင္လာတယ္။ ငံက်ိက်ိမ်က္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်ရင္း သူ႔ကို ဖြဖြေလးနမ္းၿပီးေခ်ာ့ေမာ့လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္သူ႔ကိုစေတြ႕ထဲက ခ်စ္ေနမိတဲ့အေၾကာင္း၊ သူကိုယ္ဝန္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဟာ အဲ့ဒီ့ကေလးအေဖ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႔အထဲမွာ ၿပီးလိုက္တာပါလို႔ေျပာရင္း ေခ်ာ့ေနပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ႔က်ေနာ္ ၅ ေခါက္ေလာက္ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ အရင္က သူမကို က်ေနာ္စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ေပါ့။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ မမႏြယ္က သူ႔ရဲ့ညီမ တစ္ေယာက္ကို အိမ္မွာေနဖို႔ အေဖာ္ ေခၚထားလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုလည္း သူ႔မွာအေဖာ္ရွိေနၿပီဆိုေတာ့ အရင္လို ေန႔တိုင္းလာစရာမလိုဘူးဆိုၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းပဲ ႏွင္ထုတ္တယ္။ က်ေနာ္ဘယ္လိုမွ အခြင့္မသာေတာ့ပါဘူး။

က်ေနာ္ေတြးမိတာ အဲ့ဒီ့ညက က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာကို သူလက္မခံရင္ သူအသား အနာခံံၿပီး၊ မုဒိမ္းက်င့္ခံရသလို ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္အလိုကို လိုက္ေလ်ာေပးတာေပါ့။ ဒီလို လိုက္ေလ်ာရင္းနဲ႔ သူလည္း ေသြးနဲ႔သားနဲ႔ကိုယ္ ဆိုေတာ့ ကာမဂုဏ္ထဲ ေမ်ာပါလာတာပါပဲ။ သူကအိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ့မိသားစု အသိုက္အျမဳံ အပ်က္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဇာတ္လမ္းကို ဒီမွာတင္ရပ္ေစတဲ့သေဘာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အလဲအလွယ္ အပိုင္း (၁)
“ဒီေန႔ ဆိုင္ပိတ္တယ္မဟုတ္လား… ဘယ္သြားမလို႔လဲ”

အိပ္ခန္းထဲမွ အဝတ္အစားလဲၿပီးထြက္လာေသာ ကိုပီတာကို ဘီဘီကေမးလိုက္ရာ

“ပိတ္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဆိုင္က စက္ေတြမွာ ဘယ္ Motherboard သုံးမလဲဆိုတာကို သြင္းတဲ့ဆိုင္ေတြနဲ႔ ညႇိဖို႔ရွိလို႔”

ဘီဘီ့ဆီသို႔ေလၽွာက္လာရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ဘီဘီက ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း ေရွ႕က စားပြဲေပၚေျခေထာက္တင္ၿပီး ေျခသည္းနီဆိုးေနသည္။

“ေနာက္ၿပီး ေအာင္ႀကီးနဲ႔ လျပည့္က ျမန္ေအာင္သြားေတာ့ ဆိုင္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူးေလ။ မႏြယ္က မီးဖြားခြင့္ယူထားတာဆိုေတာ့… ကိုယ္ ဆိုင္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ သြားၾကည့္ရဦးမယ္။”

ကိုပီတာက အကၤ်ီလက္ၾကယ္သီးတပ္ရန္ ဘီဘီ့ဆီသို႔ လက္ထိုးေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“ဒါနဲ႔ေနပါဦး… ကိုျမတ္သစ္ က ဘာလို႔အလုပ္ထြက္သြားတာလဲ” ဘီဘီက ကိုပီတာ့ အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို တပ္ေပးရင္း ေမးလိုက္ရာ

“သူလည္း သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ရွိမွာေပါ့…”

ကိုပီတာက ေျပာေနရင္းရပ္လိုက္ၿပီး

“ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတယ္ကြာ… ကိုယ့္ဆိုင္မွာ အားအကိုးရဆုံးက သူပဲ” ကိုပီတာက သူ႔ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ ကိုျမတ္သစ္ အလုပ္ထြက္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆက္မေျပာခ်င္တာနဲ႔ စကားကို ျဖတ္လိုက္သည္။

“ဇစ္တပ္ေပးဦး”

အကၤ်ီေအာက္နားေတြကို ေဘာင္းဘီထဲ ထိုးသြင္းရင္း ဇစ္တပ္ခိုင္းဖို႔ ဘီဘီ့ဘက္သို႔ ခါးလွည့္လိုက္သည္။ ဘီဘီက ေဘာင္းဘီဇစ္တပ္ဖို႔ လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့

“ေနဦး… တစ္ခ်က္ေလာက္နမ္းေပးဦး”

ကိုပီတာက ေမးေငါ့ျပေတာ့ ဘီဘီက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး ကိုပီတာ့အတြင္းခံေပၚက မေျပာ့မတင္း အရာႀကီးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္က ေျပာ့ေျပာ့ႀကီးႏွစ္လုံးကို သြားႏွင့္ခပ္သာသာေလး ဖိကိုက္လိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ မေျပာ့မတင္းအရာႀကီးက သိသိသာသာကို တင္းလာသည္။ ဘီဘီက ထိုအရာႀကီးကို လက္ဝါးႏွင့္ခပ္ဆတ္ဆတ္ ရိုက္လိုက္ၿပီး ကိုပီတာ့ကို

“သြားေတာ့… ကဲမေနနဲ႔”

ဟုေျပာလိုက္သည္။ ကိုပီတာက သေဘာက်သြားဟန္နဲ႔ ရယ္ၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္ထြက္သြားသည္။ အခန္းဝမွာအိပ္ေနတဲ့ အယ္ေဇးရွင္းေခြးႀကီးကို “ေဘာ္ဘီ… မင္းမမကို ေကာင္ေကာင္းေစာင့္ေရွာက္ေနာ္” လို႔ ေအာ္ေျပာၿပီး အိမ္ေအာက္ဆင္းသြားသည္။

ကိုပီတာက လြစၥလမ္းတြင္ Moore’s Theroy ဆိုတဲ့ Computer Sales & Service ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။ သူ ၁၀ တန္းၿပီးေတာ့ ပါပါးက အိႏၵိယရွိ သူ႔အမ်ိဳးေတြဆီလႊတ္ၿပီး ေက်ာင္းတတ္ခိုင္းသည္။ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ဒီပလိုမာရေတာ့ ျမန္မာျပည္ျပန္လာခိုင္းၿပီး၊ ဒီေရာက္ေတာ့ ထိုဆိုင္ကိုဖြင့္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူနဲ႔ ဘာသာတူ၊ လူမ်ိဳးတူေသာ ဘီဘီ (ေခၚ) ေဘဘီေက်ာ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးႏွင့္ လက္ထပ္ေပးသည္။

ကိုပီတာသည္ သူ႔ဖခင္ ဦးရာဗင္၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ မလြတ္ေသး။ အေဖစီစဥ္သမၽွကို နာခံေနရတုန္းပင္။ သူကလည္း မနာခံစရာ အေၾကာင္းမရွိေပ။ ပါပါးလုပ္ေပးသမၽွသည္ သူေကာင္းဖို႔အတြက္ခ်ည္းပဲျဖစ္သည္။ ကိုပီတာက စီးပြားရွာတာ ေတာ္သည္။ ေလာင္းကစားဝါသနာမပါ။ အေသာက္အစားကင္းသည္။ ေဆးလိပ္ေတာင္မွ ပ႐ုတ္နံ့သင္းေသာ ေဆးလိပ္မ်ိဳးကို အပ်င္းေၿပ တစ္လိပ္၊ ႏွစ္လိပ္ေလာက္ ေသာက္ၿပီး ပိုတာေတြ ကို သူ႔ဆိုင္က ဝန္ထမ္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ေအာင္ႀကီးတို႔ လျပည့္တို႔ကို ေပးလိုက္ေလ့ရွိသည္။

သို႔ေသာ္ သူႀကိဳက္တာ တစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ အဲ့ဒါကေတာ့ မိန္းမလိုက္စားျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါကိုေတာ့ သူအလြန္ဝါသနာပါသည္။ အခြင့္အေရးရလို႔ကေတာ့ အပ်ိဳ၊ အအို၊ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခား ဘာမွ မေရွာင္။ ေတြ႕ရာအကုန္ အုပ္သည္။ သူသည္ အသားမည္းေသာ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အသားျဖဴအရပ္ျမင့္တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ျဖစ္သည္။ မ်က္လုံးက အညိဳေရာင္ျဖစ္သည္။ အရပ္မွာ ၆ ေပနီးပါးေလာက္ရွိၿပီး က်န္းမာေရးလိုက္စားသျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာထြားက်ိဳင္းသည္။ တစိမ္းတစ္ေယာက္က သူ႔ကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရရင္ နိုင္ငံျခားသား အျဖဴတစ္ေယာက္ လို႔ပင္ ထင္သြားနိုင္သည္။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး၊ ႐ုပ္ရည္ေျပျပစ္သည့္ ကိုပီတာ့ကို အမ်ိဳးသမီးမ်ားကလည္း လိုအပ္ခ်ိန္မွာ အေပးအကမ္း ရက္ေရာတဲ့သူေဌး တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဆက္ဆံၾကသည္။

Moore’s Theroy ဆိုတာ Intel ဥကၠဌႀကီးျဖစ္တဲ့ Gordon Moore ရဲ့ Theory တစ္ခုျဖစ္သည္။ “အီလက္ထေရာနစ္ Chipset မ်ားသည္ ၆ လကို ၂ ဆပိုျမန္လာမည္” ဆိုတဲ့သီအိုရီကို ထုတ္ထားၿပီး ထိုသီအိုရီကလည္း ယေန႔ အခ်ိန္မွာမွန္ကန္ေနသည္။ ကိုပီတာက သူ႔ဆိုင္သည္လည္း စီးပြားဆထက္တပိုး တက္ေစရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ Moore’s Theory ဆိုၿပီးနံမည္ေပးခဲ့သည္။ စီးပြားက ၆ လကို ၂ ဆ တက္ မတက္ေတာ့မသိ… သူေတြ႕ဆုံၿပီး ခ်စ္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကေတာ့ အရင္ကထက္ ၂ ဆမက တိုးလာသည္။ ဒါေပမယ့္ အေဖကိုေတာ့ မမွီေသးေပ။ ပါပါးက အိမ္မွာ တရားဝင္မိန္းမ ေလးေယာက္ယူထားသည္။ စတုတၳမိန္းမက ကိုပီတာနဲ႔ရြယ္တူျဖစ္သည္။ မိန္းမေလးေယာက္အျပင္ သူ႔ရဲ့အလုပ္ထဲက အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ စပြန္ဆာလိုေနေသာ ေမာ္လ္ဒယ္ေပါက္စေလးမ်ား ကိုလည္း ေျခေတာ္တင္လိုက္ေသးသည္။ ကိုပီတာသည္လည္း မ်ားမၾကာခင္ သူ႔ဖခင္ကို မွီလာနိုင္ေပသည္။

ကိုပီတာ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားရပ္လိုက္ၿပီး ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္သည္။ ဆိုင္တံခါးကိုေတာ့ အကုန္မဖြင့္ေတာ့ဘဲ လူတကိုယ္စာ ဝင္ေလာက္႐ုံသာဖြင့္ထားလိုက္သည္။ ဒီေန႔… Silicon Valley ကုပၼဏီမွ မမူယာခင္က သူတို႔ဆိုင္မွသြင္းေသာ Motherboard မ်ားကို ကိုပီတာ့ဆိုင္က PC ေတြမွာ အသုံးျပဳေပးရန္ လာေဆြးေႏြးမည္ျဖစ္သည္။ ကိုပီတာ့ကို Motherboard လာစပ္ေသာ ကုပၼဏီမွာ ႏွစ္ခုသုံးခုေလာက္ရွိသည္။ အားလုံးက တ႐ုတ္ကဝင္တာေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္လို႔ ကြာလတီသိပ္မကြာ၊ ေစ်းလည္းသိပ္မကြာေပ။ မမူယာခင္ရဲ့ Silicon Valley ကုပၼဏီက တစ္ခုသာတာက ပစၥည္းအယူမ်ားသည့္ ေဖာက္သည္မ်ားကို တန္ဖိုးႀကီးလက္ေဆာင္မ်ား ျပန္ေပးခ်င္း၊ နိုင္ငံျခားခရီးစဥ္မ်ား အလည္အပတ္ေခၚျခင္း စသည့္ ေက်းဇူးတုန႔္ျပန္ပြဲ ဆိုၿပီး မၾကာခဏလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ မမူယာခင္တို႔၏ ပစၥည္းကို သုံးရန္ နည္းနည္းပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားသည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုပီတာက ဘယ္က Motherboard ကိုယူမလဲဆိုတာကို မေရြးေသးဘဲ အင္တင္တင္လုပ္ထားသည္။ ယေန႔ေတာ့ မမူယာခင္က သူ႔ Motherboard မ်ားယူဖို႔ကို လာတိုက္တြန္းဦးမည္ျဖစ္သည္။ ကိုပီတာက ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဘာမွလည္းေထြေထြထူးထူ လုပ္စရာမရွိသျဖင့္ ကြန္ျပဴတာဖြင့္ၿပီး အင္တာနက္ထဲမွာ ဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

တစ္နာရီေလာက္အၾကာမွာ ဆိုင္ေရွ႕ကို ကားတစ္စီးထိုးရပ္လာသည္။ Silicon Valley ကုပၼဏီမွ ပစၥည္းပို႔တဲ့ကားျဖစ္သည္။ ကားေခါင္းခန္းထဲတြင္ Marketing Supervisor မမူယာခင္ပါလာသည္။ မမူယာခင္က ကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္ၿပီး သူႏွင့္ပါလာေသာ ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို

“သမီးတို႔ xxxx ဆိုင္ကိုသြားၿပီး ပစၥည္းျပလိုက္။ ၁၀ လုံးနဲ႔ အထက္ယူရင္ ေစ်းထက္ေလ်ာ့ေပးမယ္ ဆိုတာကိုပါ ေျပာလိုက္ေနာ္…။ အမက ကိုပီတာ့ကို Board ကိစၥေျပာလိုက္မယ္”

မမူယာက ကားေပၚမွဆင္းၿပီးေနာက္ သူႏွင့္ပါလာေသာ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာႏွင့္ ခိုင္းစရာရွိတာေတြ ခိုင္းလိုက္သည္။ ထိုေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ကားႏွင့္ျပန္ထြက္သြားေတာ့မွ မမူယာဆိုင္ထဲဝင္လိုက္သည္။ မမူယာခင္ ဝတ္ထားတာက သူတို႔ကုပၼဏီ ယူနီေဖာင္းျဖစ္ေသာ ေယာက္်ားေလးရွပ္ပုံစံအကၤ်ီအျဖဴေရာင္ လက္စက၊ ေကာ္လာက မိန္းမဝတ္ပုံစံ အဝိုင္းႀကီးျဖစ္သည္။ ေအာက္ပိုင္းက ဒူးေခါင္းအထက္ ေပါင္လည္ေလာက္ ရွည္သည့္ မီနီစကတ္အနက္ေရာင္ျဖစ္သည္။ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း ဆိုင္ထဲဝင္ဖို႔ လွမ္းလိုက္ေတာ့ ထိုစကတ္ေလးက ေပါင္အတြင္းသားမ်ားကို လုံျခဳံေအာင္လိုက္မဖုံးနိုင္ေတာ့ဘဲ လွစ္ခနဲ ေပၚထြက္လာသည္။

မမူယာသည္ အသက္၃၀ ႏွင့္၃၅ ၾကားျဖစ္နိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ခႏၶာကပုပုဝဝေလး ျဖစ္သျဖင့္ မူရင္းအသက္ထက္ ပိုငယ္ေနသေယာင္ထင္ရသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ကေလးဆန္သည္။ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစားက အရပ္ရွည္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဆိုလၽွင္ အေနေတာ္လို႔ ေျပာနိုင္ေသာ္လည္း မမူယာက အရပ္ပုသျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ဝတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးရမယ့္ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ မမူယာခင္က လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က အိမ္ေထာင္ျပဳထားေသာ္လည္း ကေလးမယူေသးေပ။ သူ႔ေယာက္်ားက IT သမား တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အိမ္မွာ Computer ကလိလိုက္ အင္တာနက္ထဲက Virtual အသိုင္းအဝိုင္းၾကား ေပ်ာ္ေမြ႕လိုက္နဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနသည္။ မမူယာခင္ကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေသးသည္။

ဒါ့အျပင္မမူယာတြင္ ေငြေၾကးျပႆနာ နည္းနည္းရွိသည္။ သူမသည္ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း သုံးတတ္သူမဟုတ္ေသာ္လည္း အေပါင္းအသင္းမ်ားၿပီး အေပ်ာ္အပါးကို ၀ါသနာပါသျဖင့္ ပိုက္ဆံအကုန္အက်မ်ားသည္။ ပိုက္ဆံလိုတဲ့အခါ ကုပၼဏီေငြထဲက ယူသုံးထားမိၿပီး ေဖာက္သည္မ်ားကို ပစၥည္းအေႂကြးေပးထားလို႔ ပိုက္ဆံမရေသးတာပါ ဆိုၿပီး စာရင္းလိမ္ထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ၾကာလာေတာ့မရေတာ့ေပ။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က မန္ေနဂ်ာက မမူယာကို ေခၚၿပီး ဆိုင္ေတြကို ေပးထားတဲ့ အေႂကြးမ်ားအားလုံးရေအာင္ ျပန္ေတာင္းရမည္ ဟုတာဝန္ေပးလိုက္သည္။ သူယူထားသည့္ ပမာဏမွာ ၁၅ သိန္းေလာက္ရွိသည္။ သူမလက္ေကာင္ ၂ ကြင္းေရာင္းလိုက္ရင္ ၁၀ သိန္းေလာက္ရနိုင္သည္။ က်န္ ၅ သိန္းကို ရွာဖို႔နည္းစဥ္းစားထားသည္။

သူတို႔ကုပၼဏီမွာ ထုံးစံတစ္ခုရွိသည္။ ႏွစ္ကုန္ သၾကၤန္နီးတဲ့အခါမွာ Marketing အေကာင္းဆုံး လုပ္ေပးနိုင္သည့္ သူကို Bonus ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မမူယာခင္ အရင္က Marketing ဆင္းခဲ့တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းေတြက သူ႔႐ုံးက တျခားသူေတြနဲ႔သိပ္မကြာေပ။ သူတို႔ထက္သာေအာင္ အခ်ီႀကီး တစ္ခုေလာက္ ရလိုက္မွ သူဒီ Bonus ကို ရမွာျဖစ္သည္။ ဒါမွလည္း အေႂကြးဆပ္နိုင္မည္။ ကိုပီတာသည္ ပစၥည္းဝယ္လိုအားေကာင္းေသာ ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူ႔ဆိုင္ကသာ မားသားဘုတ္ေတြ ယူမည္ဆိုလၽွင္ ႐ုံးမွာမမူယာခင္ကို ေက်ာ္နိုင္မည့္သူ မရွိေတာ့ဘဲ သူမရဲေစ်းကြက္ရာခိုင္ႏႈန္းက တရွိန္ထိုးတက္သြားၿပီး Bonus ေတြ ရနိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုပီတာ ဘုတ္ေတြ ယူဖို႔ကို လာတိုက္တြန္းရျခင္းျဖစ္သည္။

မမူယာဆိုင္ခန္းထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ ကိုပီတာက လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး

“လာ…မမူယာ၊ အရင္အတိုင္းပဲ လွလို႔၊ ဝလို႔ပါလား” ဟု ရိသဲ့သဲ့စကားနဲ႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္သည္။

“လွတယ္ေျပာလို႔ ေက်းဇူးပါပဲ သူေဌးမင္းရယ္။ ဝတာကေတာ့ အလုပ္နဲ႔ အိမ္၊ အိမ္နဲ႔အလုပ္ ျဖစ္ေနေတာ့ ပင္းပန္းသမၽွ အတိုးခ်ၿပီးစားမိေနတာကိုး”

မမူယာကလည္း သူ႔ရယ့္ျပည့္ျပည့္ဝ၀ ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ ကာကြယ္ေလ့ရွိတဲ့ လက္သုံးစကားနဲ႔ပဲ ျပန္တုန႔္ျပန္လိုက္ၿပီး ကိုပီတာ့စားပြဲေရွ႕က ထိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

“ကဲ… ကိုပီတာ သၾကၤန္ပိတ္ရက္လည္း နီးေနၿပီေနာ္။ သၾကၤန္ၿပီးတာနဲ႔ စက္ေတြ အေရာင္းသြက္မွာလဲ သိရဲ့သားနဲ႔ ဘုတ္ေတြဝယ္ဖို႔ မစဥ္းစားေသးဘူးလား” မမူယာခင္က ေရာက္တာနဲ႔ ခပ္ေလာေလာပင္ စဆြယ္ေတာ့သည္။

“ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ… က်ေနာ့္ကိုလည္း လာစပ္ေနတဲ့ ကုပၼဏီသုံးေလးခု ရွိေတာ့ ဘာကို ေရြးရမယ္မွန္းမသိေသးပါဘူး”

မမူယာခင္ ရင္ထဲမွာ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ ကိုပီတာ တျခားကုပၼဏီကပစၥည္းေတြ ယူလိုက္ၿပီဆိုရင္ သူမ ေရာင္းအားမေကာင္းေတာ့ဘဲ Bonus ရဖို႔ အခြင့္အေရးမရွိနိုင္ေတာ့။ ဒါဆိုရင္ ေငြကြာေနတာေတြကို မဆပ္နိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ တရား႐ုံးေရာက္နိုင္သည္၊ ေထာင္က်နိုင္သည္။ ဒါေတြကို ေတြးမိေတာ့ မ်က္ႏွာပင္ ပ်က္သြားမိသည္။ ကိုပီတာက လူကဲခတ္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္ပီပီ မမူယာခင္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ သာမာန္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ ထက္ပိုမိုတဲ့ အေရာင္းျမႇင့္တင္ ခ်င္စိတ္ေတြ သူမ မွာ ရွိေနတာတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။

“တျခားကုပၼဏီေတြနဲ႔ ကြာလတီတူ၊ ေစ်းတူရင္ေတာင္မွ က်မတို႔က လက္ေဆာင္ေပးတာ၊ နိုင္ငံျခားခရီး အလည္အပတ္လိုက္ပို႔ေပးတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဖူးခက္ကမ္းေျခတို႔ဘာတို႔ အလည္ပို႔ေပးဦးမွာ” မမူယာခင္က ကိုပီတာ့ကို ဆက္လက္ စည္း႐ုံးေနသည္။

“ဟား…ဟား… အဲ့ဒီ့ကမ္းေျခေတြ မမူယာသာ ပါရင္ က်ေနာ္ လိုက္ခ်င္သားဗ်”

ကိုပီတာက စကားကို ရပ္လိုက္ၿပီး မမူယာကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ

“ၾသ.. မမူယာလို႔ အေျပာေကာင္း၊ အဆိုေကာင္းနဲ႔ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာေပါ့လို႔” ဟု မထိတထိ ေျပာလိုက္သည္။

မမူယာခင္သည္ ကိုပီတာအေၾကာင္းကို ၾကားဖူးေနတာၾကာၿပီ။ မိန္းမကိစၥ ဇ ရွိမွန္းသိထားလို႔ စတင္ေတြ႕ခါစက ခပ္ရွိန္ရွိန္ျဖစ္မိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္သူ၊ သေဘာေကာင္းသူတစ္ဦးမွန္း သိသြားသည္။ ကိုပီတာက စားပြဲေပၚက ေဘာပင္ကို လက္ထဲမွာ လည့္ေဆာ့ေနရင္းနဲ႔ ခုံေအာက္က်သြားသည္။ ေဘာပင္ကိုေကာက္ဖို႔ ခုံေအာက္ ငုံလိုက္ရာ

“ဟိုက္”

ခနဲပင္ ျဖစ္သြားသည္။ မမူယာခင္ ထိုင္ေနတာက ေအာက္စလြတ္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပန္းေရာင္ေလးကို လွမ္းျမင္ေနရသည္။ အလယ္ပိုင္းမွာ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ အရာေလးကိုပင္ ၀ိုးတဝါး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေပါင္သားမ်ားက ျဖဴျဖဴ တုတ္တုတ္ျဖစ္ၿပီး၊ အနက္ေရာင္စကတ္ဝတ္ထားလို႔ ပိုၿပီးၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ စားေနၾကေၾကာင္ဖားႀကီး ကိုပီတာသည္ အစာေတြ႕သလို မရိုးမရြျဖစ္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ခုံေအာက္မွာ အၾကာႀကီး ငုံ႔ေနလို႔မေကာင္းတာနဲ႔ ျပန္ထလိုက္ရသည္။

အလဲအလွယ္ အပိုင္း (၂)
“ဒါနဲ႔… မမူယာတို႔စီက တေလာက ယူထားတဲ့ ဘုတ္တစ္ခု ပ်က္ေနတယ္ဗ်။ ဂရန္တီက ၃လေလာက္ က်န္ေသးတယ္။ မမူယာလမ္းၾကဳံယူသြားေပးပါလား။”

ကိုပီတာက ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို စိတ္ထဲက ေဖ်ာက္ၿပီး အလုပ္ကိစၥကို ျပန္ဦးတည္ ေျပာလိုက္သည္။

“ရပါတယ္ရွင္။ က်မ ႐ုံးကို သယ္သြားၿပီး စစ္ၾကည့္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ”

ကိုပီတာက ထိုင္ရာမွ ထၿပီး ပစၥည္းတင္သည့္ စင္အေပၚဆုံးက ဘူးတစ္ခု လွမ္းယူလိုက္သည္။ ကိုပီတာ ထုတ္ေနတဲ့ ဘူးရဲ့ အေပၚမွာက အျခားဘူး သုံးေလးခု ဆင့္ထပ္ထားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုပီတာက အေပၚကဘူးေတြကို ပင့္တင္လိုက္ၿပီး

“မမူယာ ဒီေအာက္က ဘူးကို လာထုတ္ေပးပါလား က်ေနာ္ ဒါေတြပင့္ထားေပးမယ္”

လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးက အေပၚဘူးေတြကို ပင့္ထားရသျဖင့္ မမူယာခင္ကို အကူအညီေတာင္းလိုက္သည္။ မမူယာခင္လည္း ကိုပီတာကို ကူညီေပးရန္ ေလၽွာက္လာသည္။ စင္ေပၚကို လက္လွမ္းလိုက္ေသာ္လည္း သူ႔အရပ္က ပုေနသျဖင့္ မမွီမကမ္းျဖစ္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျမႇာက္ပင့္ထားတဲ့ ကိုပီတာ့ ေအာက္ဝင္ရပ္လိုက္သျဖင့္ ကိုပီတာ့ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနသလိုျဖစ္သြားသည္။ မမူယာခင္၏ ဆံပင္မွ ရွန္ပူနဲ႔သင္းသင္းကို ကိုပီတာ ရႈရွိုက္လိုက္ရသည္။

မမူယာခင္မွာ ထုတ္ရမည့္ ဘူးကို ထိထိမိမိ မမွီဘဲ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးမ်ားႏွင့္ဆြဲယူေနရသည္။ ေျခဖ်ားေထာက္ထားသျဖင့္ ေအာက္ပိုင္းမခိုင္ဘဲ ယိမ္းႏြဲ႕ေနရာ တင္ပါးဖူးဖူးႀကီးမ်ားက ကိုပီတာ့ ေပါင္ရင္းကို သြားေရာက္ပြတ္တိုက္မိေလသည္။ ကိုပီတာကလည္း ေရွာင္ဖယ္ဖို႔ မစဥ္းစားသည့္အျပင္ ပို၍ပင္တိုးကပ္လိုက္ေလသည္။ မမူယာခင္လည္း ကိုပီတာ့အျပဳအမႈကို သတိထားမိေသာ္လည္း ကိုယ့္ရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကို ကူညီေပးနိုင္မယ့္သူျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ အံကိုႀကိတ္ကာ ဘူးကို မရမကဆြဲထုတ္လိုက္သည္။

“ေရာ့… ရၿပီ” မမူယာက လက္ထဲက ဘူးကို ကိုပီတာ့ကိုေပးဖို႔ ေနာက္သို႔လွည့္လိုက္စဥ္ ကိုပီတာက မမူယာခင္ရဲ့ ေနာက္ေက်ာကိုသိုင္းဖက္လိုက္သည္။

“အို… ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ” မမူယာက လန႔္ေအာ္ၿပီး ႐ုန္းထြက္ဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့ ကိုပီတာက

“မမူယာက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ က်ေနာ္ဖက္ထားခ်င္လို႔ပါ။ မမူယာ ဘာေတြ အဆင္မေျပတာရွိလည္း က်ေနာ့္ကို ေျပာျပေလ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အျခင္းျခင္းပဲ က်ေနာ္ကူညီေပးမွာေပါ့”

ကိုပီတာက မမူယာခင္ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ရိပ္မိေနသူပီပီ အစာနဲ႔မၽွားလိုက္သည္။ မမူယာခင္လည္း တစ္ခ်က္ညိမ္သြားသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ကိုပီတာယူမည့္ မားသားဘုတ္မ်ား၊ အေႂကြးမဆပ္နိုင္လၽွင္ ရင္ဆိုင္ရမည့္ တရားတေဘာင္ စသည္တို႔မွာ စိတ္အလ်င္တြင္ ကစင့္ကလ်ား ေျပးလႊားေတြးေတာေနမိသည္။

ကိုပီတာက မမူယာခင္ကို ဖက္ထားရင္းမွ ပါးျခင္းကပ္လိုက္ရင္း ႏွာေခါင္းထိပ္ႏွင့္ခပ္ဖြဖြ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ သူ႔ရင္ဘတ္က်ယ္ႀကီးကလည္း မမူယာခင္ရဲ့ ေက်ာတစ္ခုလုံးကို အုပ္မိုးထားၿပီး ေပါင္ခြၾကား တင္ပါးႏွစ္လုံးေပၚဖိကပ္ထားသည္။ အေျခအေနက ဘာမွန္းမသိေသးေတာ့ လက္လႈပ္ရွားဖို႔ မလြယ္ေသး။ ေတာ္ၾကာ… ကယ္ပါဦး ဆိုၿပီး ထေအာ္ေနမွ သူ ျပႆနာတက္နိုင္သည္။
မမူယာခင္သည္ ကိုပီတာ့ရဲ့အကူအညီ ေပးနိုင္မႈ၊ မန္ေနဂ်ာက ပိုက္ဆံမ်ားတစ္လအတြင္းျပန္ေတာင္းရမည္ ဆိုတဲ့ အမိန႔္ ႏွင့္ အိမ္က လင္ေတာ္ေမာင္ရဲ့ မ်က္ႏွာတို႔ကိုသာ စိတ္ထဲမွာ ေျပးျမင္ေနမိသည္။ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မေဝခြဲတတ္ေတာ့ေပ။ ဘာမွ မလႈပ္ရွားဘဲ ညိမ္ေနေသးသျဖင့္ ကိုပီတာက တစ္ဆင့္တက္ၿပီး မမူယာရဲ့ လည္ပင္းကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္ၿပီး လၽွာထိပ္ႏွင့္သာသာေလး ပြတ္လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က မမူယာရင္ဘတ္ေပၚမွတဆင့္ ပခုံးေတြကို သိုင္းဖတ္လိုက္ရာ လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္က ရင္သားႏွစ္လုံးဆီေပၚကို က်ေရာက္သြားသည္။ ပုံစံက အေႏွာက္ဖက္ကေန စနစ္တက် သိုင္းခ်ဳပ္လိုက္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သည္။

“ကိုပီတာရယ္… ေတာ္ပါေတာ့။ က်မတို႔ အလုပ္ကိစၥပဲ ေျပာရေအာင္” မမူယာခင္ ျငင္းဆန္လိုဟန္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ကလည္း မလြယ္ဘူးေလ။

“အဲ့ဒီ့ကိစၥကို စိတ္ခ်ပါ။ မမူယာသာ က်ေနာ့္ဆႏၵေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္လည္း မမူယာ ကိစၥေတြကို ကူညီေပးမွာပါ” ကိုပီတာက သူလိုခ်င္တာနဲ႔၊ မမူယာလိုအပ္ေနတာကို ဒဲ့တိုးနီးပါးပင္ ညႇိေျပာ ေျပာလိုက္သည္။

မမူယာခင္သည္ သူ ကိုပီတာ့ကို လိုက္ေလ်ာလိုက္ရင္ ႐ုံးကေငြကြာတဲ့ကိစၥအဆင္ေျပသြားနိုင္မည္ကို သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဒါ့အျပင္ ကိုပီတာ့လို ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း လူႀကီးႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္လိုက္ရလ်င္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုၿပီး ရင္ခုန္သြားမိတာလည္း ပါပါသည္။ ကိုပီတာက ညာဘက္လက္ျဖင့္ မမူယာခင္ရဲ့ တင္ပါးတစ္ျခမ္းကို ဖိညစ္ပီး သူ႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကို တဆင့္ထက္တိုး လိုက္ျပန္သည္။ ဒီေလာက္ဆို သူ႔အတြက္ မမူယာက အခြင့္အေရးေပးလိုက္ၿပီဆိုတာကို စားေနၾက ေၾကာင္ဖားႀကီး ကိုပီတာ နားလည္လိုက္သည္။ စကတ္အတိုေလးဆိုေတာ့ သူ႔လက္ေအာက္နည္းနည္း ေရြ႕လိုက္တာနဲ႔ စကတ္ေအာက္ လက္ဝင္သြားသည္။ ေဘာင္းဘီအသားႏုႏုေလးေပၚကေန တင္သားေတြကို ပြတ္သပ္ရတာ အရသာ ရွိလွေပသည္။ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားကို လက္ခလည္မသိမသာတင္ၿပီး ေအာက္မွ အထက္သို႔ ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ မမူယာခင္ ခါးမွာ ယိုင္လွဲေတာ့မည့္ ဟန္ျဖစ္သြားသည္။ ကိုပီတာက မိန္းမက ကိုင္တာ ကၽြမ္းက်င္လွေပသည္။ သူထိလိုက္တဲ့ ပုံစံတိုင္းက မမူယာ အသည္းဘဝင္ခိုက္ေစတာခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။

ေလာေလာဆယ္မွာ သူ႔အႀကိဳက္လုပ္ဖို႔ထက္ မမူယာ သာယာသြားေအာင္ အရင္လုပ္ေပးရမည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူ႔အလွည့္ေရာက္ရမယ္ လို႔ေတြးထားလိုက္သည္။ မမူယာခင္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးႏွစ္ခုစလုံးကို ငုံၿပီးစုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္လိုက္ရာ မမူယာခင္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကိုပီတာ့ေက်ာကို အလိုလိုသိုင္းဖက္လာသည္။ ပြင့္ဟေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းၾကား လၽွာသြင္းၿပီး ပါးေစာင္ တစ္ျခမ္းကို ေမႊလိုက္ေတာ့ မမူယာမွာ ကိုပီတာ့ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေခြလဲလုနီးနီးက်လာသည္။ ကိုပီတာက မမူယာခင္ရဲ့ပခုံးတစ္ဖက္ကို ထိန္းကိုင္ထားေပးရင္းမွ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းလည္း မခြာဘဲ ေပါင္ခြၾကားကို လက္ႏွင့္အုပ္ကိုင္လိုက္ရာ ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕ကို ရလိုက္သည္။

႐ုတ္တရက္ ကိုပီတာက မမူယာေက်ာကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းၿပီး ဒူးေခါက္ခြက္ကို က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေပြ႕လိုက္ရာ မမူယာခင္မွာ ေလထဲသို႔ေစြ႕ခနဲေျမႇာက္တက္သြားသည္။ ထြားက်ိဳင္းၿပီး သန္မာေသာ ကိုပီတာမို႔လို႔သာ မမူယာခင္ကိုယ္လုံးကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး မခ်ီနိုင္စြမ္းရွိျခင္းျဖစ္သည္။ သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ေပါင္ ၁၈၀ ေလာက္ရွိမည့္မမူယာခင္ကို တနင့္တပိုးမရမည္။ ကိုပီတာက မမူယာခင္ကို ခ်ီၿပီး သူ၏ အလုပ္စားပြဲေရွ႕မွ ထိုင္ခုံရွိရာသို႔သြားလိုက္သည္။ ကိုပီတာက ဆုံလည္ခုံေပၚတြင္ထိုင္ၿပီး မမူယာက ကိုပီတာ့ေပါင္ေပၚတြင္ရွိေနသည္။

ပုံစံကေတာ့ ကိုပီတာ့ရင္ခြင္တြင္း မမူယာေရာက္ေနၿပီး ကိုပီတာျပဳသမၽွႏုရေတာ့မည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။ ကိုပီတာက မမူယာရဲ့ ေယာက္်ားေလးပုံစံ ရွပ္အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္လုံးျခင္းျဖဳတ္လိုက္သည္။ မမူယာကေတာ့ ရွက္လို႔ထင္ပါရဲ့ ကိုပီတာ့ရင္ခြင္ထဲသို႔ မ်က္ႏွာဝွက္ထားသည္။ ၾကယ္သီးမ်ား အားလုံးျပဳတ္သြားေတာ့ ေအာက္မွ ရင္သားေဖြးေဖြးမ်ားေပၚလာသည္။ ဘရာစီယာမွာ အနီရဲရဲျဖစ္ၿပီး ေအာက္မွ ျဖဴေဖြးေသာ ရင္သားႏွစ္လုံးမွာ ဘရာစီယာရဲ့ ထိမ္းခ်ဳပ္မႈကို မနာခံဘဲ အျပင္သို႔ လၽွံထြက္ခ်င္ေနၾကဟန္ႏွင့္တူသည္။

ကိုပီတာက ဘရာစီယာကို အေပၚပင့္တင္လိုက္ၿပီး ရင္သားႏွစ္လုံးကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ ရင္သားႏွစ္လုံးမွာ ေရွာက္သီးအလုံးႀကီးႀကီးခန႔္ ရွိသျဖင့္ စို႔ခ်င္သူအႀကိဳက္ အားမနာတမ္းစို႔လို႔ရမည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။ ရင္အုံအေပၚမွာ ထိပ္သီးေလးမ်ားကေတာ့ အညိဳေရာင္ျဖစ္ၿပီး လက္သန္းတဆစ္စာေလာက္ ရွိမည္။ ကိုပီတာက ဘယ္လက္ျဖင့္ေက်ာကိုေပြ႕ထားၿပီး ညာဘက္လက္မက ညာဘက္ နို႔သီးေကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ညာဘက္ လက္သန္းက ဘယ္ဘက္ နို႔သီးေခါင္းကို လည္းေကာင္း သာသာေလး ကုတ္ျခစ္ေပးရာ နို႔သီးေခါင္းမ်ား ေထာင္ႂကြလာသည္။ ဒီေတာ့ ကိုပီတာက မမူယာခင္ရဲ့ ရင္သားေတြထဲ ေခါင္းထည့္ၿပီး ေခါင္းေလးမ်ားကို စတင္စုပ္သည္။ စုတ္ေနရင္းႏွင့္ပင္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပင္တီကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး မုန႔္ေပါင္းလို ေျပာ့အိအိ အသားဆိုင္ေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ မမူယာခင္ရဲ့ညီးသံမ်ားမွာ ၿမိဳင္လာေပသည္။

မမူယာခင္ရဲ့ညီးသံေၾကာင့္ ကိုပီတာ အႀကံတစ္ခုေပၚလာၿပီး နို႔စို႔ေနတာကို မသိမသာရပ္ၿပီး အဖုတ္ကို ကလိျခင္းကို ဆက္လုပ္သည္။ မမူယာမွာ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး အံႀကိတ္ထားေသာ္လည္း ညီးသံမထြက္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုပီတာက အဖုတ္ကို ဆက္မႏွိုက္ေတာ့ဘဲ ရင္သားတစ္အုံလုံးပါေအာင္ ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံခဲလိုက္တာနဲ႔ မမူယာရဲ့ “အ… အား… ” ဆိုတဲ့ အသံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရသည္။
မမူယာရဲ့သာယာမႈအစိတ္အပိုင္းမွာ ရင္သားတြင္ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုပီတာသေဘာေပါက္လိုက္ေလသည္။ မိန္းမေတြက ကိုယ္ခႏၶာသာယာမႈအစိတ္အပိုင္းသည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မတူညီေၾကာင္း အေတြ႕အၾကဳံအရ သိထားသျဖင့္ ကိုပီတာ စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နို႔ႏွစ္လုံးကိုသားအားရပါးရစို႔ၿပီး အဖုတ္ကို သိပ္မျပဳစုပဲ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္သာ ပြတ္သတ္ေပးလိုက္သည္။

ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ႏႈးၿပီးေတာ့ ကိုပီတာက မမူယာကို သူ႔ရဲ့စားပြဲခုံေပၚခ်ီၿပီးတင္လိုက္သည္။ မမူယာက ကိုပီတာ ခရီးဆုံးအထိ သြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားတဲ့အတြက္

“ကိုပီတာ… ဒီမွာေတာ့ မလုပ္နဲ႔ရွင္။ မေကာင္းပါဘူး။”

ကိုပီတာက လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ရပ္လိုက္သည္။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါသည္။ သူရဲ့ဆိုင္က လူမရွိလို႔ ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္ေပမယ့္ တျခားဆိုင္ေတြက ဖြင့္ၾကသည္။ သူနဲ႔ မမူယာခင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတာကို ျမင္ရင္လည္း ျမင္ထားနိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေနရာရာကို ေရႊ႕ဖို႔စဥ္းစားလိုက္ၿပီးမွ…

“ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ။ မမူယာခင္ ႐ုံးကို ျပန္သြားလိုက္ေတာ့။ ညေန ငါးနာရီ႐ုံးဆင္းခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ မမူယာတို႔႐ုံးနားက Super Market ရဲ့ ကားပါကင္ထိုးတဲ့ေနရာမွာ ေစာင့္ေနမယ္။ မမူယာ အဲ့ဒီ့ကိုလာခဲ့။ ဟုတ္ၿပီလား…”

“အင္း” မမူယာခင္က သေဘာတူဟန္နဲ႔ မပြင့္တပြင့္ အသုံျပဳရင္း လက္ခံလိုက္တယ္။

ခဏၾကာေတာ့ မမူယာခင္ရဲ့႐ုံးကား ျပန္ေရာက္လာၿပီး သူတို႔အဖြဲ႕႐ုံးကို ျပန္သြားၾကတယ္။ ကိုပီတာလည္း ဆိုင္ပိတ္ၿပီးေတာ့ ပန္းဆိုးတန္းဘက္သြားၿပီး သူသုံးဖို႔စဥ္းစားထားတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခု ဝယ္သည္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ သူ႔အသိုင္းအဝိုင္းက ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့ လိုခ်င္တာေတြအားလုံးက ပိုက္ဆံရွိရင္ ရသည္။ ဒီေတာ့ သက္လုံေကာင္းဖို႔အတြက္ ေခ်ာကလက္နံ့ေမႊးတဲ့ ေဆးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါဝယ္ၿပီး မမူယာခင္တို႔ ႐ုံးနားက Super Market ကိုသြားတယ္။

အလဲအလွယ္ ဇတ္သိမ္း
ကားရပ္နားတဲ့ေနရာက လူသိပ္မရွိ။ ကားတံခါးကို အလုံပိတ္၍ စက္ႏွိုးၿပီး အဲကြန္းဖြင့္ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ အသင့္ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္တဲ့ အရာကို ရႈရွိုက္လိုက္တယ္။ ကားထဲတြင္ မီးခိုးမ်ား ပ်ံလႊင့္သြားၿပီး ေခ်ာကလက္အနံ့မ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ ကိုပီတာက ဒါေတြကို အျမဲတမ္း သုံးစြဲေလ့မရွိ။ ဒါေပမယ့္ ပြဲၾကမ္းဖို႔လိုလာရင္ေတာ့ အသုံးျပဳေလ့ရွိသည္။ မမူယာခင္က အိမ္ေထာင္သည္၊ ေဘာ္ဒီက ဝဝျပည့္ျပည့္ ဆိုေတာ့ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံနဲ႔ ၿဖိဳလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ခြန္အားျဖည့္တင္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုပီတာ ဘိရွာဖို႔အတြက္ သူ႔ဖုန္းထဲက နံပါတ္ေတြကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အင္းစိန္ ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္း ဘက္က ေဟာ္တယ္တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။ ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ

“ဟဲလို… ကိုပီတာ။ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းလွခ်ည္လားဗ်။ ဘာ လိုအပ္သလဲ”

သူ႔လို လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ဟာ ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာရဲ့ ဖုန္းထဲမွာ မွတ္သားထားၿပီး ရွိေနမယ္ဆိုတာ ကိုပီတာသိထားၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ အဲ့ဒီ့လူရဲ့နံမည္ကို ေမ့ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္

“ဂ်ာႀကီးေရ… တစ္ခန္းေလာက္ရမလားဗ်ာ။ ဒီညေနလာမယ္…” ဆိုၿပီးေတာ့သာ သုံးႏႈန္းလိုက္တယ္။

“… … …”

“ညမအိပ္ဘူး။ ျပန္မွာ”

“… … …”

“အိုေခဗ်ာ… နာရီဝက္ေလာက္ေနရင္ေရာက္မယ္”

ကိုပီတာ အခန္းကိစၥလည္း စီစဥ္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ သီခ်င္းဖြင့္ၿပီး မမူယာခင္အလာကို ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

သိပ္မၾကာခင္ပဲ မမူယာ ေရာက္လာသည္။ ကိုပီတာလည္း အင္းစိန္ေစာ္ဘြားႀကီး ကုန္းဘက္ ေမာင္းခဲ့လိုက္သည္။ ေဟာ္တယ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ကားရပ္ၿပီး ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။ ကိုပီတာက လူကိုမွတ္မိေသာ္လည္း နံမည္ေမ့ေနၿပီ ျဖစ္သည့္ မန္ေနဂ်ာကို ေမးတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာက အသင့္ပင္ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းထုတ္ေပးသည္။ ကိုပီတာက Thanks လို႔ ဘိုဆန္ဆန္ တစ္ခြန္းႏႈတ္ဆက္ၿပီး မမူယာခင္ မျမင္ေအာင္ မန္ေနဂ်ာကို မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပလိုက္သည္။ မန္ေနဂ်ာက ေလွခါးေပၚတက္သြားေသာ မမူယာခင္ရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွကို မ်က္စိစားပြဲ ထိုင္ရင္း နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး လို႔မွတ္ခ်က္ေပးမိသည္။

အိပ္ခန္းထဲေရာက္တဲ့အခါ ကိုပီတာက ကုတင္ေပၚသို႔ပစ္လဲလိုက္သည္။ မမူယာခင္မွာ မလိုက္လာပဲ ရပ္ေနသည္။ သူမသည္ အိမ္ေထာင္ရွင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ အပ်ိဳဘဝမွာ တြဲခဲ့ေသာ ရည္းစားႏွင့္ကတည္းက အပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အေတြ႕ၾကဳံရွိေသာ္လည္း တစိမ္းေယာက္်ား တစ္ေယာက္နဲ႔ အတူအိပ္ဖို႔ကိုေတာ့ ဝန္ေလးမိသည္။ သူမဘာေၾကာင့္ဒီကို လိုက္လာမွန္းကို ျပန္စဥ္းစားလို႔မတတ္ေတာ့။ ဆိုင္ထဲမွာ ႏႈးလိုက္တဲ့ ကိုပီတာ့ရဲ့အထိအေတြ႕ေၾကာင့္လား၊ အေႂကြးကိစၥေျပလည္ခ်င္လို႔လား ေဝခြဲမရေတာ့ေပ။ ႏွစ္ခုစလုံးေၾကာင့္လည္းျဖစ္နိုင္မည္ ထင္သည္။

ကိုပီတာက မမူယာခင္ စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့ပုံကို သတိထားမိသြားၿပီး

“မမူယာ လန္းသြားေအာင္ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္ပါလား”

ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ခဏေလာက္ေနလိုက္ရရင္ သူမရဲ့ လက္ရွိအေျခအေနကို သုံးသပ္နိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ စစျခင္း ေဆာက္ႏွင့္ မထြင္းဘဲ အခ်ိန္ ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မမူယာခင္လည္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ၿပီး စလင္းဘတ္အိပ္ကို ကုတင္ေပၚတင္၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။

အဝတ္အစားမ်ားကို ခၽြတ္ၿပီး ေရပန္းေအာက္ဝင္ရပ္လိုက္သည္။ ဒီကိစၥသာ ေယာက္်ားသိသြားရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ သူ႔ကို ေပါင္းပါ့ဦးမလား… ဒီလာတာကိုေရာ တျခားသူေတြ သိသြားနိုင္သလား… စသည္တို႔ကို စိတ္ရႈပ္စြာ စဥ္းစားမိေနသည္။ ေရပန္းခလုပ္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေအးျမေသာ ေရမ်ားက သူ႔ကိုယ္ခႏၶာေပၚ က်လာသည္။ စီးက်ေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားသည္ ေရႏွင့္ေရာသြားသည္။ မမူယာခင္ ယတိျပတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ အခုလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ အခန္းထဲ ေရာက္ေနၿပီးေတာ့မွ ေနာက္ေၾကာင္းကို မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ ေရွ႕အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ စြန႔္စားလိုက္ေတာ့မယ္ ဟုေတြးမိသည္။ ဝေအာင္ ငိုၿပီးေတာ့မွ ေငြျပန္မေပးနိုင္လို႔ ေထာင္က်ရျခင္းထက္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ခဏတာ အိပ္လိုက္ရျခင္းက အမ်ားသက္သာပါေသးသည္ ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးရင္း ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ေပါက္ထြက္မတတ္ကိုက္ၿပီး နာနာၾကည္းၾကည္းပင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေလသည္။

ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ တဘတ္ႏွင့္စင္ၾကယ္ေအာင္ သုတ္လိုက္သည္။ အဝတ္အစားေတြကိုျပန္မဝတ္ေတာ့။ တပတ္ကိုသာ ရင္လ်ားလိုက္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္လိုက္သည္။ ကိုပီတာက ကုတင္ေပၚလွဲေနရင္းသူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္။ မမူယာခင္က ကိုပီတာ့ကို ရဲရဲတင္းတင္းပင္ ျပန္ၾကည့္ၿပီး ကိုပီတာ့ဆီ ေလၽွာက္လာသည္။ ကိုပီတာက ကုတင္ေပၚတြင္ ေဘးတေစာင္းထိုင္လိုက္ၿပီး

“လာေလ”

လို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ မမူယာကာ ကိုပီတာ ထိုင္ေနတဲ့ေရွ႕မွာ ဝင္ရပ္လိုက္သည္။ သူမရဲ့ ကိုယ္လုံးက ကိုပီတာ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ၾကားေရာက္သြားသည္။ ကိုပီတာက မမူယာ လည္ပင္းကို ဆြဲၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုက မသိမသာ တုန္ေနသည္။ ကိုပီတာက သူစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ ရွိေသာ္လည္း အၾကမ္းပတမ္းမလုပ္ဘဲ ရည္းစားတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုသလိုဆက္ဆံလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခဏအၾကာမွာ မမူယာက ေခါင္းကို ျပန္မတ္ၿပီး ကိုပီတာ့ မ်က္လုံးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ကာ

“မႈတ္ေပးရမလား” ဟု ေျပာလိုက္သည္။

ကိုပီတာ့ မ်က္လုံးထဲတြင္ ့ အံ့ၾသသည့္ အရိပ္အေယာင္ တစ္ခ်က္ေတာ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်က္ျခင္းပဲ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ မမူယာခင္က ကိုပီတာ ထိုင္ေနေသာ ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ကိုပီတာ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီကို ေအာက္ကို ဆြဲခ်ေတာ့ ကိုပီတာက အလိုက္သည့္ပင္ ႂကြေပးလိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚသို႔ အေျမႇာင္းႀကီး တစ္ခု ဖုထြက္ေနသည္။ မမူယာ နည္းနည္းေတာ့ တုံ႔သြားသည္။ သူေတြ႕ဖူးခဲ့တဲ့ ဟာေတြထက္ ႀကီးမားတာေတာ့ အေသအခ်ာပင္။ မမူယာခင္မွ ထိုအရာကိုေတြ႕ေတာ့ ေရကန္ေတြ႕လၽွင္ ခဲလုံးပစ္ေပါက္ခ်င္ေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ လိုပင္ မကိုင္ၾကည့္ဘဲ မေနနိုင္၍ အေပၚမွေအာက္သို႔ အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။

ေအာက္ကိုပြတ္ခ်လိုက္လို႔ ေဘာင္းဘီက ဟသြားၿပီး ထိပ္ေခါင္းအနီေရာင္ေလး ျပဴထြက္လာသည္။ မမူယာက ဒီေအာက္က အရာႀကီးသည္ သူ႔အတြက္ မထူးဆန္းပါ ျမင္ဖူးေနၿပီးသားဟု ေတြးၿပီး ေဘာင္းဘီကို ေအာက္သို႔ဆြဲခ် လိုက္ရာ အထဲမွ အတန္အႀကီး ေငါ့ခနဲ ေထာင္ထြက္လာသည္။ မမူယာလန႔္သြားသည္။ သူမအရင္က ၾကဳံခဲ့ရတာဟာ ဒီလိုမ်ိဳးႀကီးမဟုတ္ေပ။ သူ႔ဘက္ကို ခ်ိန္မထားပဲ ပစၥည္းပိုင္ရွင္၏ ဆီးခုံဘက္ကို ေခါင္းတည္ေနလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ မမူယာက ထိုအတံႀကီးကို ပင့္တင္လိုက္ၿပီး အရင္ဆုံး ဥႏွစ္လုံးကို လၽွာႏွင့္သပ္တင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ အတံႀကီးရဲ့ အရင္းကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုျဖင့္ အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္။ အေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေလၽွာက္ကို ႏႈတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ အထက္မွ ေအာက္သို႔ နမ္းသြားၿပီး ထိပ္ေခါင္းေရာက္ေတာ့မွာ ကြမ္းသီးေခါင္းကို ကို ငုံကာ စုပ္လိုက္သည္။ “ႁပြတ္” ခနဲ အသံထြက္သြားၿပီး အေခ်ာင္းႀကီးက လက္ထဲမွာ အတင္းကို ႐ုန္းကန္လာသည္။

မမူယာခင္မွာ အတန္ၾကာသည္အထိကို ထိုအေခ်ာင္းႀကီး၏ ႐ုန္းကန္တြန္းထိုးမႈမ်ားအား ထိန္းကြပ္ရင္ နမ္းစုတ္ေပးလိုက္သည္။ ကိုပီတာက ေတာ္ေလာက္ၿပီဟု ထင္ေတာ့ မမူယာကို လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္မွ မခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲတင္လိုက္သည္။ တဘတ္ကို စြဲခၽြတ္ၿပီးေတာ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုေဘးသို႔ကားလိုက္သည္။ မမူယာရဲ့ အဖုတ္မွာ အျပားမႀကီးေပ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ခႏၶာဝၿဖိဳးသူတစ္ေယာက္မို႔လို႔ထင္သည္… ေတာ္ေတာ္ကို ေဖာင္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ အဆီစုေနၿပီး ပန္းပြင့္အဖူးကဲ့သူ႔ ဖူးဖူးႀကီးျဖစ္သည္။ ကိုပီတာက အေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ခ်ိန္၍ ထိုးခ်လိုက္သည္။ အေခ်ာင္းႀကီးက တစ္ဝက္ပင္မဝင္ေသး

“အား… မရဘူး။ ေတာ္ေတာ့ မသြင္းနဲ႔ေတာ့” မမူယာမွာ အလန္႔္တၾကားျငင္းဆန္ေလသည္။

ကိုပီတာက ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ ထိုးသြင္းလက္စကို ထပ္ထိုးထည့္သည္။

“ကိုပီတာ… မရဘူး။ ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့”

“ရပါတယ္ မမူယာကလည္း ဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ ဝင္ေနပါၿပီ”

“အာ… ဘာေတာ္ေတာ္ ဝင္ရမွာလည္း ရွင့္ဟာက လူဟာမွ မဟုတ္တာ။ က်မထဲ ထည့္လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး”

“ဟာဗ်ာ… မမူယာလည္း အပ်ိဳေလးမွမဟုတ္တာ။ သြားဖူးလာဖူးေနတာပဲ ရမွာပါ”

ကိုပီတာလည္း ေျပာေနရင္းကပင္ ေနာက္ထပ္ အားစိုက္ၿပီးထိုးသြင္းေလသည္။ မမူယာခင္က ကိုပီတာ့ လက္ေမာင္းမ်ားကို အတင္းတြန္းၿပီး

“က်မက အပ်ိဳမဟုတ္ေပမယ့္ ရွင့္ဟာႀကီးလိုမ်ိဳး ၾကဳံခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး” ဟုေအာ္ေလသည္။

ကိုပီတာက ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ နည္းနည္းျခင္းျပန္ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ႏွင့္ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေညႇာင့္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနသည္။ မမူယာခင္ရဲ့ ရွိုက္သံမွာလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၾကားေနရသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္အၾကာမွာပဲ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဖိသြင္းလိုက္ရာ တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားေလသည္။ အေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး အထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ မမူယာခင္က ကိုပီတာ့ ေက်ာကုန္းမ်ားကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့သည္။ မမူယာရဲ့ အတင္းကို ဖက္ထားလို႔ ကိုပီတာမွာ လႈပ္ရွားခြင့္မရေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္၊ နားရြက္ေလးမ်ားကို ကိုက္လိုက္ျဖင့္ အခ်ိန္ယူေနရသည္။ ခဏေတာ့ ဖက္ထားတဲ့ လက္အရွိန္ ေလ်ာ့လာေတာ့မွ သူ႔ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို စတင္လႈပ္ရွားရေလသည္။

ပထမအခ်ီၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ မမူယာခင္ရဲ့ ပုံစံေျပာင္းသြားသည္။ သူ႔ကို အေပးအယူသေဘာဆန္ဆန္ မျပဳမူေတာ့ဘဲ၊ လက္တြဲေဖာ္ တစ္ေယာက္သဖြယ္ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ လိုလိုလားလား ျဖစ္လာသည္။ ဒုတိယ တစ္ေၾကာင္းသြားရန္ မမူယာခင္ကို ကုတင္ေပၚတြင္ ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ကိုပီတာက ၾကမ္းေအာက္ဆင္းကာ ရပ္လိုက္သည္။ မမူယာခင္က လက္ႏွစ္ဖက္ကေရွ႕ကို ပစ္ထားၿပီး ရင္ဘတ္နဲ႔၊ ပါးတစ္ျခမ္းကို ေမြ႕ယာေပၚ အပ္လိုက္သည္။ ဖင္ကုန္းသည္ ဆိုတာထက္ ဖင္ေထာင္ေပးထားသည္ ဟု ေျပာရင္ ပိုမွန္မည္။ ခါးကိုင္ၿပီးေဆာင့္ဖို႔ကို အေကာင္းဆုံးအေနအထားျဖစ္သည္။

သုံးေခါက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ညကိုးနာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ ႐ုံးမွာကတည္းက လင္ေတာ္ေမာင္ကို ဒီေန႔ည ႐ုံးမွာ အိုတီရွိလို႔ ေနာက္က်မယ္လို႔ ဖုန္းဆက္ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။ ကိုပီတာက သူမ ေနတဲ့ လမ္းထိပ္အထိ လိုက္ပို႔ေပးမည္လို႔ေျပာသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ၿပီးေတာ့ အခန္းအျပင္ထြက္ခါနီးမွာ

“ကဲ… ကိုပီတာ စံပယ္ပန္းေတာ့ ပန္ၿပီးၿပီ။ မားသားဘုတ္ကိစၥကေရာ ဘယ္လိုလဲ”

ကိုပီတာက မမူယာခင္ရဲ့ တင္ပါးတစ္ျခမ္းကို အားနဲ႔ညစ္လိုက္ၿပီး

“သၾကၤန္ၿပီးရင္ အလုံး ၅၀ ပို႔လိုက္ေတာ့” ဟု ေျပာလိုက္ရာ မမူယာခင္ မ်က္ႏွာမွာ ဝင္းပသြားသည္။

ကိုပီတာက ဆက္ၿပီး

“ကိစၥၿပီးၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေမ့မသြားေနာ္။ ေနာက္ အားရင္လည္း ေတြ႕ရေအာင္ေနာ္… မမူယာ”

ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ မမူယာတစ္ေယာက္ တစ္ခါပဲ မွားမလား၊ ကာမဂုဏ္ထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္နစ္ျမႇပ္မလားဆိုတာေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရေပမည္။

ဘီ အေပါင္း ဘီ အပိုင္း (၁)
“ဇစ္တပ္ေပးဦး”
အကၤ်ီေအာက္နားေတြကို ေဘာင္းဘီထဲ ထိုးသြင္းရင္း ဇစ္တပ္ခိုင္းဖို႔ ဘီဘီ့ဘက္သို႔ ခါးလွည့္လိုက္သည္။ ဘီဘီက ေဘာင္းဘီဇစ္တပ္ဖို႔ လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့
“ေနဦး… တစ္ခ်က္ေလာက္နမ္းေပးဦး”
ကိုပီတာက ေမးေငါ့ျပေတာ့ ဘီဘီက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး ကိုပီတာ့အတြင္းခံေပၚက မေျပာ့မတင္း အရာႀကီးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္က ေျပာ့ေျပာ့ႀကီးႏွစ္လုံးကို သြားႏွင့္ခပ္သာသာေလး ဖိကိုက္လိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ မေျပာ့မတင္းအရာႀကီးက သိသိသာသာကို တင္းလာသည္။ ဘီဘီက ထိုအရာႀကီးကို လက္ဝါးႏွင့္ခပ္ဆတ္ဆတ္ ရိုက္လိုက္ၿပီး ကိုပီတာ့ကို
“သြားေတာ့… ကဲမေနနဲ႔”
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ကိုပီတာက သေဘာက်သြားဟန္နဲ႔ ရယ္ၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္ထြက္သြားသည္။ အခန္းဝမွာအိပ္ေနတဲ့ အယ္ေဇးရွင္းေခြးႀကီးကို
“ေဘာ္ဘီ… မင္းမမကို ေကာင္ေကာင္းေစာင့္ေရွာက္ေနာ္”
လို႔ ေအာ္ေျပာၿပီး အိမ္ေအာက္ဆင္းသြားသည္။

ကိုပီတာ အျပင္သြားေတာ့ အိမ္မွာ ဘီဘီတစ္ေယာက္ထဲ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ကိုပီတာကို တစ္ခါတေလ စိတ္ပ်က္မိသည္။ သူ႔ေယာက္်ား မိန္းမေပြတာေတြကို ဘီဘီသိသည္။ ဒါေပမယ့္ဘာမွ မေျပာသာေပ။ သူတို႔ထုံးစံအရ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ မိန္းမအမ်ားႀကီးယူတာကို ေစာဒက တက္ပိုင္ခြင့္မရွိ။ ဒါေပမယ့္ ကိုပီတာ အဲ့ဒီလို အျပင္မွာ ေပြရႈပ္ေနေတာ့ အိမ္က မိန္းမျဖစ္သူအေပၚမွာ စိတ္ပါဝင္စားမႈနည္းလာသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ အလိုရွိရွိ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့မိန္းမ ဆိုေတာ့ ကိုပီတာက ဘီဘီ့ရဲ့ ေက်နပ္တင္းတိမ္ျခင္းကို တခါတရံမွာ ေမ့ေနတတ္သည္။

ေျခသည္းနီမ်ား ေျခာက္သြားတဲ့အခါ ဘီဘီ အိပ္ခန္းထဲဝင္ရန္ ထလိုက္သည္။ ၾကမ္းေပၚတြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ ပစ္ၿပီး အိပ္ေနတဲ့ ေဘာ္ဘီက သူ႔ကို အစာေကၽြးမယ္လို႔ ထင္ၿပီး ဘီဘီ့ဆီ ေျပးလာသည္။

“ေနဦး… ေဘာ္ဘီရယ္၊ မမစိတ္ရႈပ္ေနတယ္။ သြား… သြား…”

ဘီဘီက သူမ ေျခေထာက္ကိုလာနမ္းရင္း အစာေတာင္းေနသည့္ ေဘာ္ဘီေၾကာင့္ ေျခသည္းနီမ်ားပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္ၿပီး ေမာင္းလိုက္သည္။ ေဘာ္ဘီက အစာမရနိုင္မွန္းသိသြားလို႔လား၊ သူ႔သခင္မ စိတ္ရႈပ္ေနတာကို သိလို႔လား မသိေပ။ ဘီဘီနားမွခြာၿပီး ၾကမ္းေပၚတြင္ သြားျပန္ေခြေနလိုက္သည္။

ဘီဘီက အိပ္ခန္းထဲရွိ ဗီရိုထဲတြင္ လုံျခဳံစြာ သိမ္းထားေသာ ဘူးတစ္ဘူးကို ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုပီတာ့ CD အေခြမ်ားထားသည့္ စင္မွ အေခြတခ်ိဳ႕ကို ရွာၾကည့္သည္။ ကိုပီတာစုေဆာင္းထားေသာ အျပာဇတ္လမ္းအေခြေတြက မ်ားလွသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက္်ား၊ မိန္းမအဂၤါေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျပၿပီး၊ ဆက္ဆံပုံေတြကို ေသခ်ာ ရိုက္ထားေသာ အေခြမ်ားျဖစ္သည္။ ဘီဘီက ထိုသို႔ကားေတြကို သေဘာမက်ေပ။ အေရွ႕တိုင္းမင္းသားမင္းသမီးေတြနဲ႔ ရိုက္သည့္ Softcore ဆိုေသာ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ျခင္း ဦးစားေပးတဲ့ ကားေတြကို သေဘာက်သည္။ စိတ္ႀကိဳက္အေခြေရြးလိုက္ၿပီး အခန္းအျပင္ကို ျပန္ထြက္လိုက္သည္။

ဧည့္ခန္းထဲက DVD Player ထဲအေခြထည့္ၿပီး ဖြင့္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာခုံ၏ ေရွ႕တြင္ ေရျမႇပ္ေကာ္ေဇာ အေသးတစ္ခ်ပ္ကို ခင္းၿပီး ထိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္က ထိုင္ခုံကို ေက်ာမွီၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေျခာင္းကို ကားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းထဲကယူလာေသာ ဘူးကို ထုတ္ၿပီး အထဲက Dildo ဟုေခၚသည့္ ေယာက္်ားတန္ဆာပုံစံ အေခ်ာင္းႀကီးကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။
ဒီပစၥည္းသည္ ဘီဘီ့ သူငယ္ခ်င္း မီရွဲလ္က လက္ေဆာင္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ မီရွဲလ္က အဂၤလန္မွာပဲ ေက်ာင္းတတ္ၿပီး အဲ့ဒီ့မွာပဲ အလုပ္ဝင္ေနေသာ ဘီဘီ့ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။ ၈ တန္းေလာက္က သူမရဲ့ အေဒၚႏွင့္လိုက္သြားၿပီး အဂၤလန္မွာ ေက်ာင္းတတ္သည္။ ေက်ာင္းၿပီးသြားေသာ္လည္း ဒီျပန္မလာေတာ့ဘဲ အဲ့ဒီ့နိုင္ငံမွာသာ အေျခခ်သည္။

ဘီဘီ ၁၀ တန္းေအာင္သြားတဲ့ေနာက္ ပါပါးက တကၠသိုလ္မတက္ခိုင္းေတာ့ဘဲ သူ႔အလုပ္ကို ဝင္ကူခိုင္းသည္။ သူတို႔လူမ်ိဳးမ်ားက သမီးျဖစ္သူကို သိပ္မေမၽွာ္လင့္ၾက။ သားကိုသာ လိုခ်င္ၿပီး၊ သားျဖစ္သူကိုပဲ ဦးစားေပးသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုပီတာ နိုင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လူႀကီးျခင္းေတြ႕ဆုံၿပီး ဘီဘီ့ကို ကိုပီတာႏွင့္ေပးစားလိုက္သည္။ လက္ထပ္ၿပီးခါစက ကိုပီတာသည္ သူမအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အခ်ိန္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ဝင္စားမႈနည္းပါးလာသည္။ ဘီဘီ့ရဲ့ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းကို ဦးစားမေပးေတာ့ေပ။

ဒီအေၾကာင္းေတြကို ျပည္ပမွ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ေခတၱျပန္ေရာက္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မီရွဲလ္ကို ရင္ဖြင့္မိသည္။

မီရွဲလ္သည္ ဘီဘီႏွင့္လုံးဝျခားနားသည္။ နိုင္ငံျခားတြင္ ေက်ာင္းေနၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသူျဖစ္သျဖင့္ ပြင့္လင္းရဲတင္းသည္။ ဘီဘီတို႔လို ဘာသာတရားရဲ့ တားျမစ္မႈ၊ မိဘေတြရဲ့ တင္းၾကပ္မႈေတြႏွင့္ ေနရသူေတြ မသိတာ၊ မလုပ္ရဲတာမ်ိဳးေတြကို မီရွဲလ္ က အားလုံးလုပ္ဖူးေနသူျဖစ္သည္။ သူမ ေျပာျပေသာ အခ်စ္ဇတ္လမ္းမ်ားကို နားေထာင္မိတဲ့အခါ ဘီဘီ လန႔္သြားသည္။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္တာကို ထမင္းစားေရေသာက္ေလာက္သာ သေဘာထားသည္။ စြဲစြဲျမဲျမဲတြဲသည့္သူလည္း မရွိ။ စိတ္ပါရင္ ခ်စ္ပစ္လိုက္တာပဲ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ၾကားမိေတာ့ ဘီဘီၾကက္သီးပင္ထမိသည္။

ဒီလိုနိုင္ငံမွာဆိုေတာ္ေသးသည္။ စည္းမ်ဥ္းအလြန္တင္းၾကပ္ေသာ သူတို႔ဘာသာဝင္အမ်ားေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္ေတြမွာဆိုလၽွင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေဖာက္ျပန္တာမိလၽွင္ ေသဒဏ္ေပးမည္မွာ အေသအခ်ာပင္။

ဘီဘီ့ရဲ့ အိမ္ေထာင့္သုခ ေလ်ာ့ပါးေနတာကို မီရွဲလ္က သိသြားတဲ့အခါ ဘီဘီကိုသနားသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမရဲ့ ဗိုက္ဘေရတာပါေသာ Dildo ကို ဘီဘီအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ဘီဘီက

“နင္ဒါႀကီးကို ဘယ္လိုသယ္လာလဲ”

ဟု စပ္စုၾကည့္ေတာ့

“ဒီလိုပဲေပါ့ဟာ။ ေလဆိပ္က ကာစတန္ေကာင္ကို၊ ကိုကိုလို႔ တစ္ခြန္းေခၚလိုက္ရင္ အားလုံးအဆင္ေျပသြားတာပဲ… စိတ္ပါရင္ ေနာက္ရက္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕လို႔ေတာင္ရတယ္”

“ဟယ္… နင္ တကယ္ ခ်ိန္းေတြ႕တာလား”

“ေအးေပါ့ သူတို႔က အေတာင္းအရမ္းက သူေတာင္းစားေတာင္ အေဖေခၚရေပမယ့္၊ ယူနီေဖာင္းအျဖဴနဲ႔ ဆိုရင္ စမတ္ ျဖစ္တယ္ဟ”

ဘီဘီက ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ေငးေနမိေတာ့

“အဟက္… ဟက္.. နင္ကလည္း ျပဴးၾကည့္မေနပါနဲ႔။ ငါ ေနာက္ေနတာပါ… တကယ္မဟုတ္ပါဘူး”

ဘီဘီက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္သာ ခ်လိုက္သည္။ ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာေတာ့ေပ။ မီရွဲလ္က တကယ္လုပ္ခ်င္လဲ လုပ္ပစ္မယ့္ မိန္းမဟု သူမ သိထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူေယာက္်ားတန္ဆာ အတုႀကီးကို ရခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

မနက္က ကိုပီတာက ေဘာင္းဘီဇစ္တပ္ခိုင္းရင္း နမ္းခိုင္းၿပီး ထြက္သြားသျဖင့္ သူမ စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။ ထိုအတုႀကီးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္နမ္းလိုက္ၿပီး ခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ရာ ရာဘာေခ်ာင္းႀကီးက လည္ပတ္ရမ္းခါ လာသည္။ ဘီဘီက တီဗြီထဲမွာ စုံတြဲကို ၾကည့္ရင္း သူမေဘာင္းဘီေပၚမွ အေျမႇာင္းေပၚကို လႈပ္ရမ္းေနသည့္ အေခ်ာင္းႀကီး တင္လိုက္သည္။ ဗိုက္ဘေရတာ၏ တုန္ခါမႈက သူမကို ခံစားမႈအရသာ တစ္မ်ိဳးေပးစြမ္းေလသည္။ ဇတ္ကားထဲမွ မင္းသားက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ နို႔ကို ငုံ႔စို႔လိုက္ေတာ့ ဘီဘီက အကၤ်ီေအာက္မွ လက္လ်ိဳၿပီး သူမနို႔ႏွစ္လုံးကို ညစ္လိုက္သည္။

ေဘာင္းဘီကိုဟၿပီး ဗိုက္ဘေရတာကို အသားႏုေပၚတင္လိုက္ေတာ့ အေခ်ာင္းႀကီးက ႏႈးညံေသာ ပြင့္ဖတ္ေလးမ်ားကို ပြတ္တိုက္ လည္ပတ္သြားသည္။ အစိေလးသည္ တုန္ခါမႈေၾကာင့္ ေထာင္ႂကြလာသည္။ ဘီဘီမေနနိုင္ေတာ့… ဖင္ကိုႂကြၿပီးေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ခပ္ေဝးေဝးကို လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္သြားေတာ့မွ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ကို လႈပ္ရမ္းတုန္ခါေနသည့္ အေခ်ာင္းႀကီးထိပ္ႏွင့္ ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ရာ အရည္မ်ားစိမ့္ထြက္လာသည္။

မ်က္စိေဒါင့္မွာ လွဲအိပ္ေနေသာ ေဘာ္ဘီ့ကို ျမင္လိုက္လို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမခၽြတ္ၿပီး ပစ္လိုက္ေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ႏႈတ္သီးႏွင့္ထိုးၿပီး ရႈရွိုက္ေနသည္။
“ဟိတ္… ေဘာ္ဘီ။ မလုပ္ရဘူး… အဲ့ဒါ ေဆာ့စရာမဟုတ္ဘူး။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန” ဘီဘီက တားျမစ္ေသာ္လည္း မရ။

ေဘာ္ဘီက ေဘာင္းဘီေပၚတြင္ စိုေနေသာ အကြက္မ်ားကို လၽွာႏွင့္ပင္ လ်က္ပစ္လိုက္သည္။ သူမရဲ့ ေဘာင္းဘီကို လၽွာေနလ်က္ေနတဲ့ သတၱဝါကို ၾကည့္ၿပီး ဘီဘီေက်နပ္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ဆက္မတားေတာ့ပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါေစေတာ့ ဆိုၿပီးလႊတ္ထားလိုက္သည္။ တီဗီမွာျပေနတဲ့ ဇတ္လမ္းကလည္း ေကာင္းလာၿပီ။ မင္းသားျဖစ္သူက ကိုရီးယားလား၊ ဂ်ပန္လားမသိ။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာျဖစ္သည္။ သူႏွင့္တြဲဖက္ မင္းသမီးရဲ့ ေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တဲ့ အခန္းမွာ ဘီဘီကိုတိုင္ပင္ ၾကက္သီးထသြားမိသည္။

ဗိုက္ဘေရတာကို ခပ္တင္းတင္းပြတ္ဆြဲမိသည္။ စိတ္ထဲမွာလည္း သူမ အလြန္သေဘာက်သည့္ ေဘာလိဝုဒ္မင္းသား ရွရြတ္ခန္း တစ္ေယာက္ သူမ ေပါင္ၾကား ေခါင္းအပ္ၿပီး ညီမေလးကို နမ္းရွိုက္ေနသည့္ ပုံစံကို စိတ္ကူးယဥ္လိုက္သည္။ သူမရဲ့ ယားယံေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို လ်ာနဲ႔ လ်က္ေပးၿပီး အစိေလးကို လက္ႏွင့္ကလိေပးေနသည္။ အတြင္းသားမ်ားကို လၽွာေစာင္းထက္ထက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးၿပီး ဝလုံးေလးေတြ ၀ိုင္းေအာင္ ေရးေပးေနသည္ ဟုခံစားလိုက္ရသည္။ စိတ္ကူးေရယဥ္ေၾကာတြင္ ေမ်ာပါၿပီး အိပ္မက္မက္ ေနသူပမာ အရာအားလုံးဝိုးတဝါးျဖစ္ေနသည္။

ပူေႏြးေသာလၽွာက သူမရဲ့ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေတြကို အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔သိမ္းၿပီး လ်က္ေနသျဖင့္ ဘီဘီက မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူမရဲ့ အိမ္ေမြးေခြးႀကီး ေဘာ္ဘီက လ်က္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဘီဘီက ႐ုတ္တရက္ဘာလုုပ္ရမွန္းမသိ… ခံစားေနရတဲ့အရသာကလည္း ေကာင္းလြန္းေနသည္။ တိရိစၧာန္တစ္ေကာင္က သူမအဂၤါဇတ္ကို လ်က္ေပးျခင္းသည္ ခံဖူးဖို႔ေနေနသာသာ ေတြးေတာင္မေတြးဖူးေပ။

“အား… ေဘာ္ဘီ… ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ….”

ဘီဘီကသာ ေတြေဝေနေသာ္လည္း ေဘာ္ဘီက ဘာကိုမွမစဥ္းစား။ သူရဲ့လၽွာအရွည္ႀကီးႏွင့္ ေအာက္မွ အထက္သို႔ပင့္လ်က္လိုက္ရာ လၽွာထိပ္က ဖင္ဝကို တစ္ခ်က္ပြတ္ဆြဲသြားမိသည္။

ဘီ အေပါင္း ဘီ ဇတ္သိမ္း
“အ..ဟား”

ဘီဘီရဲ့ ညည္းသံမွ မၽွင္းမၽွင္းေလးထြက္လာသည္။

“ကဲ… ေဘာ္ဘီ။ အခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး။ ငါ ပုံစံေျပာင္းေပးမယ္”

ဘီဘီက ပက္လက္လွန္ေနရာမွ အေနာက္ကဆိုဖာေပၚ ေမွာက္ၿပီး ဖင္ေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ေဘာ္ဘီက ဘီဘီရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ေတြၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး ေလးဘက္ျဖစ္သြားတာနဲ႔ အေနာက္ကိုျပဴထြက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို အလိုက္တသိပင္ လ်က္ပစ္လိုက္သည္။ ေခြးရဲ့လ်ာသည္ လူ႔လၽွာထက္ ပိုရွည္သျဖင့္ တစ္ခ်က္ လ်က္လိုက္တာနဲ႔ အဖုတ္အေျမႇာင္းၾကား ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပြတ္သပ္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဒါ့အျပင္ ေခြးေတြက သာမာန္အခ်ိန္မွာေတာင္ လူ႔လက္ကို လ်က္ေပးျခင္း၊ ေျခကို လ်က္ေပးျခင္း၊ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာသူ ျပန္လ်က္ျခင္း အေလ့အထ ရွိသျဖင့္ လၽွာမွာ သြက္လက္ျမန္ဆန္သည္။ ဘာဂ်ာထဲတြင္ ေခြးဘာဂ်ာမႈတ္ျခင္းက အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ဘာဂ်ာဆိုရင္ေတာ့ မလြယ္။ အဲ့ဒီ့ေကာင္ေတြကေတာ့ လၽွာၾကမ္းလြန္းသျဖင့္ အဖုတ္အသားနီလန္သြားနိုင္သည္။

ေဘာ္ဘီက အဖုတ္ကို လ်က္ေနရင္း ႏႈတ္သီးထိပ္က စအိုဝကို ေတ့ၿပီး ညႇီစို႔စို႔ အနံေလးကို ရႈရွိုက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွာ လၽွာကို ေနရာေျပာင္းၿပီး ဖင္ဝ တစ္ေလၽွာက္ကို “ပလပ္… ပလပ္” ႏွင့္လ်က္ေလေတာ့သည္။

“အား…ဟား….အား”

ဘီဘီမွာ ဖင္ကုန္းေနရမွာ ေက်ာကုန္းႀကီးႂကြတက္လားၿပီး ညည္းညဴသံမ်ား ျပင္းထန္လာသည္။ တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္ ဒီလို ခံစားမႈမ်ိဳးမၾကဳံခဲ့ရဖူးေတာ့ အသိဉာဏ္မွာ လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ မေတြးနိုင္ေတာ့ပဲ ေဘာ္ဘီ့ေခါင္းကို လက္ႏွင့္ေနာက္ျပန္ကိုင္ၿပီး သူမဖင္ႏွင့္ ေဆာင့္ေနမိေတာ့သည္။

ေဘာ္ဘီက သူ႔သခင္မ အမႈအရာမ်ား တက္ႂကြလာတာကိုေတြ႕တာနဲ႔ ေရွ႕ကဆိုဖာေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ လွမ္းတင္ၿပီး ကုန္းေနတဲ့ ဘီဘီ့အေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ သူ႔ရဲ့ နီရဲအာလန္ေနေသာ ဒစ္ႀကီးကို ဖင္ၾကားထဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။

“ဟဲ့… ေဘာ္ဘီ မလုပ္နဲ႔….။ အမေလး… အဲ့ဒီ့ေနရာမဟုတ္ဘူး…ဟဲ့”

ဖင္ဝႏွင့္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို အေခ်ာင္းႀကီးက လာထိုးသျဖင့္ ဘီဘီလန႔္ေအာ္မိသည္။

ဘီဘီမွာ ဒီေလာက္အထိ မရည္ရြယ္ထားသျဖင့္ အတင္း႐ုန္းကန္ ျငင္းဆန္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ မရပါ။ ေဘာ္ဘီက ေပါင္ ၂၀၀ နီးနီးေလးလံႀကီးမားေသာ နိုင္ငံျခားေခြးမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သူသိတာက အခုသူ႔ ေရွ႕မွာ ေလးဘက္ေထာက္ေနတာက သူ႔သခင္မဟုတ္ေတာ့၊ ေခြးမ တစ္ေကာင္လို႔သာ ျမင္ေနမိၿပီ။ ဒါေၾကာင့္မရရေအာင္သြင္းေလသည္။ လည္ေခ်ာင္းမွလည္း “ဂီး” ခနဲမာန္ဖီသံေပးလိုက္ရာ ဘီဘီလန႔္သြားသည္။ ထပ္႐ုန္းလၽွင္ အသိစိတ္ေပ်ာက္ေနေသာ ေဘာ္ဘီက သူမဂုတ္ကို ခဲပစ္မည့္ သေဘာရွိသည္။

အခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူးဟု ေတြးရင္း အေပါက္ေခ်ာ္ၿပီး ဖင္ထဲ မဝင္ေအာင္သာ လွည့္ပတ္ေရွာင္ေနရသည္။ ေဘာ္ဘီဒစ္ႀကီးမွာ လူ႔ပစၥည္းထက္ သိမ္ေသာ္လည္း အရွည္က သာသည္။ ဒါ့အျပင္ ဒစ္ႀကီးက အတံႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ေခါင္းႀကီးသည္။ အဖုတ္ဝကို ေတ့မိသည္ႏွင့္ အရည္မ်ားရဲ့ ေခ်ာေမြ႕မႈေၾကာင့္ အထဲကို “ပလြတ္” ဆိုၿပီးဝင္သြားသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာက္ထားၿပီး ခါးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ စက္ေသနတ္ပစ္သလို တလ်က္စက္ ေဆာင့္သြင္းေလသည္။ သက္လုံက လူထက္ေကာင္းသျဖင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ၾကသြားသည္ မရွိ။ ေအာက္က သူ႔ရဲ့ေခြးမကိုလည္း သနားညႇာတရေကာင္းမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ဘီဘီ ခမ်ာ ေခြးကတက္ေဆာင့္ျခင္းခံရသည့္အျပင္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျပင္းထန္လွသျဖင့္ စပ္ျဖင္းျဖင္းပင္ ျဖစ္လာသည္။ သူမရဲ့ ေခြးက မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းကို ခံရသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္းၿပီးမ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေပၚမွာ ပိေနတဲ့ အေလးခ်ိန္ကို မတြန္းဖယ္နိုင္သျဖင့္ သူေဆာင့္လို႔ဝတဲ့အထိ ညိမ္ေနလိုက္ရသည္။ ေဘာ္ဘီက ၿပီးခါနီးမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္လားၿပီး အတြင္းထဲ ထိေအာင္ သူ႔ရဲ့အရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္ေလသည္။ ဘီဘီ့အဖုတ္အျပင္သို႔စိမ့္ထြက္လားၿပီး ေပါင္တေလၽွာက္ စီးက်လာတဲ့ ေခြးသုတ္ရည္မ်ားမွာ စီးပ်စ္လွေပသည္။ အေခ်ာင္းႀကီး ထုတ္လိုက္ေတာ့ “ဘြက္…” ခနဲ အရည္မ်ား အဖုတ္မွ အန္ထြက္လာသည္။

ေဘာ္ဘီက သူ႔ဆႏၵျပည့္သြားေတာ့မွ ဆိုဖာေပၚေမွာက္အိပ္ရင္း တသိမ့္သိမ့္ရွိုက္ငိုေနသည့္ သူ႔သခင္မ်က္ႏွာကို ေခ်ာ့ေမာ့သည့္ အေနျဖင့္ လ်က္ေပးလိုက္သည္။

“သြားစမ္း… ေခြးတိရိစၧာန္”

ဘီဘီက ယခုမွပင္ အသံထြက္ရဲၿပီး ေဟာက္ထုတ္လိုက္သည္။ ေဘာ္ဘီလည္း တအီအီအသံေပးၿပီးဘီဘီနားမွခြာက သူ႔ရဲ့ ေနရာမွာ သြားေခြေနေလသည္။
ဘီဘီက ေခြးမုဒိမ္းက်င့္တာခံလိုက္ရသျဖင့္ ငိုလို႔မဆုံး။ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးထားဘူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ေခ်ာက္ျခားသြားတာအမွန္ပင္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ သူမအျဖစ္ကိုယ္ ျပန္ေတြးရင္း ရယ္ခ်င္သလို ျဖစ္လာသည္။ ေဘာ္ဘီ့ကိုလည္း စိတ္မဆိုးေတာ့။ ေခြးတစ္ေကာင္ႏွင့္ ႏွစ္ပါးသြားမိသည့္ သူမအျဖစ္ကို ေတြးရင္း တခစ္ခစ္ႏွင့္ ရယ္မိေလသည္။ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ႏွင့္ ဆံပင္မ်ား ေရာေထြး ရႈပ္ယွက္ၿပီး ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္ ငိုလိုက္၊ ရီလိုက္ျဖစ္ေနေသာ ဘီဘီ့ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ကမ်ားေတြ႕လၽွင္ ႐ူးေနၿပီဟု သတ္မွတ္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။