အိမ္ေဖၚ

 ေရႊျပည္သာ
   မီးခြက္ေစ်း

“ ေဒၚအမာညိဳ …”

အိမ္ေဖၚပြဲစား ေဒၚအမာညိဳ  လွည့္ၾကည့္သည္ ။

“ ေအာ္…”

နံမည္ေတာ့ မသိဘူး..။ ေစ်းထဲက မိန္းမ ။ မ်က္မွန္း တန္းမိေနတယ္ ။

“ ေဒၚအမာညိဳ…လူရွာေနတယ္ ၾကားလို႔ ..”

“ ဟုတ္တယ္..အေရးတႀကီး ..လိုေနလို႔..လုပ္ခ်င္တဲ့ လူ ရွိလား ..”

“ က်မ ရြာက မိန္းကေလး တေယာက္ ေရာက္လာလို႔..လစာက ဘယ္ေလာက္လဲ..ဘယ္မွာ လုပ္ရမွာလဲ…အိမ္ေကာင္းလား….”

“ လစာက တလ တသိန္း ..ေဘာက္ေထာ္ဖက္က က သူေဌးအိမ္ တအိမ္ မွာ လုပ္ရမွာ ..ျမန္ျမန္ ရေလ ေကာင္းေလမို႔ လူ ဘယ္ေတာ့ လိုက္ၾကည့္ရမလဲ..”

“ ခုၾကည့္ခ်င္ ခုရတယ္.. ဒီေကာင္မေလးက က်မအိမ္မွာ ရွိေနတာ ..”

“ ေကာင္းၿပီ..က်မ ခုဘဲ လိုက္ၾကည့္လိုက္မယ္ …ရွင္ လိုက္ျပနိုင္တယ္ မဟုတ္လား….”

ေဒၚအမာညိဳ က ဆိုင္းငံ့မေန ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ လိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ရွာခိုင္းတဲ့လူက သူ႔ကို အျမဲ ရွာခိုင္းေနက် ေဖါက္သည္ေတြမို႔ သူတို႔ လူတကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ရေအာင္ ရွာေပးလိုက္ခ်င္တယ္ ။

ဆိုက္ကားနဲ႔ လိုက္သြားလိုက္တယ္ ..။ ဒီမိန္းမရဲ့ အိမ္က သိပ္ေတာ့ မေဝးဘူး ။

ေကာင္မေလးကို ေတြ႕ရၿပီ ..။

အိမ္ေဖၚမလုပ္ဘဲ ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ အလုပ္ သြားေလ်ာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ႐ုပ္ ..။ ႐ုပ္သန႔္တယ္..  ။ ျဖဴျဖဴ ေဖြးေဖြး..ခ်စ္စရာေလး ..။ ကိုယ္လုံးေလးက အခ်ိဳးေျပေျပေလး ..။

“ နံမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ ကေလးမ..”
“ ေဖါေဖါ..”

“ ကရင္လား …”
“ ဟုတ္ကဲ့…”

“ ထမင္းဟင္း ခ်က္တတ္တယ္ မဟုတ္လား..”

ေကာင္မေလးက ေခါင္းညႇိမ့္ျပတယ္ ။ ျခဳံၾကည့္လိုက္ရင္ မဆိုးပါဘူး ။ မ်က္ႏွာေပးေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္ ။ လိုခ်င္ေနတဲ့ သူေဌးအိမ္က ႀကိဳက္မယ့္ ႐ုပ္မ်ိ ုး ..။

“ အိမ္ကေတာ့ သန႔္တယ္..အရမ္း ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးေတြ ..အဲယားကြန္းနဲ႔ ပရာဒိုကားနဲ႔ ေနတဲ့ အိမ္….ဒါနဲ႔ မင္းက ဘယ္ကလဲ..ဘယ္နယ္ ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ..”

“ က်မ တြံေတး ဖက္ကပါ ..”

“ ဘယ္ေတာ့ စဆင္းနိုင္မလဲ…ဒီေန႔ဘဲ လိုက္ခဲ့လို႔ ရမလား …”

“ ရပါတယ္..အခု လိုက္ခဲ့လည္း ရပါတယ္..”

“ေအးေအး  အခု တပါတည္း လိုက္နိုင္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ..ကဲ..ယူစရာ ယူ…လိုက္ခဲ့…”

ေဒၚအမာညိဳ သေဘာက်သြားတယ္ ။ ျမန္ျမန္ ပို႔ေပး ျမန္ျမန္ ပိုက္ဆံ ရတာေပါ့ ။  ေကာင္မေလး က ယူခဲ့စရာ ပစၥည္း မ်ားမ်ားစားစားမပါ ။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလး တလုံး လြယ္ၿပီး ေဒၚအမာညိဳ

နဲ႔ ပါလာတယ္ ။ ေဘာက္ေထာ္က ကိုယ့္ၿခံဝင္းနဲ႔ကိုယ္ ေနၾကတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ တိုက္ႀကီးေတြ တန္းစီေနတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲကို ေရာက္သြားတယ္ ။ လမ္းထိပ္မွာလည္း လုံျခဳံေရး ကင္းတဲနဲ႔

လူႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ဒီလမ္းေလးထဲ ဝင္လာသမၽွ ကားေတြကို သူတို႔က နံပါတ္မွတ္ စာရြက္ေပၚ ေရးခ်ေနၾကတာ ေတြ႕ရတယ္ ။

ေဒၚအမာညိဳက တက္ခ္စီကားေပၚက အဆင္း “ အိမ္ရွင္သူေဌး နံမည္က ဦးေဇာ္ေဇာ္ သူေဌးမက ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္.. တဲ့..မွတ္ထားေနာ္..ေဖါေဖါ ..” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ျမင့္မား ႀကီးမားတဲ့ ၿခံတံခါးႀကီး နား တိုးကပ္သြားတယ္  ။ ၿခံထဲမွာ လူတေယာက္ ရွိေနတယ္ ။ ၿခံေစာင့္ ပုံစံဘဲ ။ ဒီလူက ေဒၚအမာညိဳကို သိေနတယ္ ။

“ အေဒၚႀကီး ..သူေဌးနဲ႔ သူေဌးကေတာ္ မရွိၾကဘူး …မနက္ထဲက သြားၾကၿပီ …”

“ မမိုးသူ ..ေကာ ရွိတယ္ မဟုတ္လား …”

“ အင္း..ရွိတယ္ …”

ဒီလူ ဖြင့္ေပးတဲ့လူတကိုယ္စာ ဝင္ေပါက္ေလးကေန ေဒၚအမာညိဳ နဲ႔ ေဖါေဖါ ဝင္လိုက္ၾကတယ္ ။ ၿခံေစာင့္တဲကေလးေဘးမွာ သံစကာေလွာင္အိမ္နဲ႔ ေခြးႀကီးတေကာင္ ရွိေနတယ္ ..။ ေဖါေဖါ တို႔ ဝင္လာေတာ့ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ထိုးေဟာင္တယ္ ။

“ ကေလးမ ..နင့္မွာ ဖုန္း ရွိသလား …”

“ ဟုတ္..ရွိတယ္ ..”

“ ဖုန္း တခ်ိန္လုံး ေျပာမေနနဲ႔ေနာ္ ..သူေဌးေတြက မႀကိဳက္ဘူး …”

“ ဟုတ္..”

“ မမိုးသူ ဆိုတာက သူေဌး..သူေဌးမတို႔ရဲ့ ေဆြမ်ိ ုးနီးစပ္..အိမ္ကို အစစ တာဝန္ယူေပးတဲ့သူေပါ့..ဒီအိမ္ႀကိးမွာ သူ႔လက္သူ႔ေျခဘဲ ေဖါေဖါ…” လို႔ ေဖါေဖါ ကို ေျပာရင္း တိုက္ႀကီးရဲ့ အေရွ႕တံခါးေပါက္ႀကီးဆီကို ေရာက္သြားပါတယ္ ။

ဧည့္ခန္းမွာ ဖုန္းေျပာေနတဲ့ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ မိန္းမ တေယာက္ကို ေတြ႕ရတယ္ ။

“ အဲဒါ မမိုးသူ ဘဲ..”

အသား ျဖဴျဖဴ  ႐ုပ္သန႔္သန႔္ ကိုယ္လုံးလွလွနဲ႔ဒီမိန္းမက ဒီအိမ္ႀကီးမွာ အေရးပါတဲ့သူ ဆိုဘဲ ။ မမိုးသူ..နံမည္နဲ႔ လူနဲ႔ လိုက္ဖက္တယ္ …။ ေဖါေဖါ စဥ္းစားမိတာပါ ။

ေဒၚအမာညိဳက “ ေဖါေဖါ..ညည္း အေနအစား ေကာင္းမွာပါ …” လို႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ၿပီး တိုက္ႀကီးထဲကို လွမ္းဝင္လိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါ က အေနာက္က ရိုရိုက်ိ ုးက်ိဳးေလး လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။

မမိုးသူက ေဒၚအမာညိဳကို ေတြ႕ေတာ့ ဆိုဖါႀကီးတခုမွာ ထိုင္ဖို႔ လက္နဲ႔ ညႊန္ျပလိုက္ၿပီး ဖုန္းဆက္ေျပာေနတယ္ ။ ေဒၚအမာညိဳနဲ႔ ေဖါေဖါ တို႔ ဧည့္ခန္းက အညိဳေရာင္ သားေရဆိုဖါႀကီးေပၚမွာ

ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္ ။ က်ယ္ဝန္းခန္းနားတဲ့ ဧည့္ခန္းႀကီးကို ေဖါေဖါ တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ သေျပသီးေရာင္ စားပြဲရွည္ႀကီးတလုံးေပၚမွာ အိမ္ရွင္သူေဌး လင္မယားနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ

တံဆိပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ခ်ိတ္ထားတဲ့လူႀကီးေတြ ျပဳံး ၿပီး တြဲယွဥ္ရက္ ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြကို ေထာင္ထားတာေတြ႕ရတယ္ ။

ငါ ဒီ သူေဌးအိမ္ႀကီးမွာ ေနရမွာပါလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစား မိလိုက္တယ္ ။ ေဒၚအမာညိဳ က ဧည့္ခန္း နံရံ တေနရာမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ အသက္ႏွစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္ေလာက္ လူတေယာက္ရဲ့

ဓါတ္ပုံႀကီးကိုေဖါေဖါ ကို ျပတယ္ ။

“ အဲဒါ သူေဌး လင္မယားရဲ့ သား ..ေဖါေဖါ ..နိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတာ ..ေမာင္ဓူဝံေဇာ္ ..တဲ့ ”

ဓူဝံေဇာ္ က ဥပတိ႐ုပ္ေကာင္းေကာင္း..ဇာတ္လိုက္တေယာက္လိုဘဲ ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ။ ေဖါေဖါ ရင္ထဲ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားတယ္..။ ခိခိ ….ဓါတ္ပုံကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းဘဲ ႀကိဳက္သြားသလိုလိုႀကီး…။

မမိုးသူ ဖုန္းေျပာလို႔ ၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚအမာညိဳ နဲ႔ ေဖါေဖါ တို႔ ဆီကို ေရာက္လာတယ္ ။

“ ေဒၚအမာညိဳ..လူရလာၿပီလား ..” လို႔ ေဖါေဖါ ကို ၾကည့္ရင္း ေမးတယ္ ..။

“ ဟုတ္တယ္..မမိုးသူ ..သူေဌးကေတာ္က ျမန္ျမန္ ရွာေပးပါ ဆိုတာနဲ႔ က်မလည္း အပူတျပင္း လိုက္ရွာေပးရတာေပါ့..ဟင္းဟင္း ….”

“ ေက်းဇူးပါဘဲ ေဒၚအမာညိဳ…သူက…”

“ သူက ေဖါေဖါ…ဇာတိက တြံေတး ဖက္က  ..အသက္က ၂၀ ..ထမင္းဟင္းလည္း ခ်က္တတ္တယ္…အစစ စိတ္ခ်ရပါတယ္ …ခိုင္းၾကည့္ပါ..မမိုးသူ ….သေဘာက် ေက်နပ္မွာပါ…”

“ အင္း..အင္း ….႐ုပ္ရည္ေလးကလည္း သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းနဲ႔..မခ်ယ္ရီတို႔ ကိုေဇာ္တို႔ သေဘာက်မွာပါ ….”

“ မမိုးသူတို႔ မႀကိဳက္ရင္ က်မကို ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္..က်မ သူ႔ကို ျပန္လာေခၚသြားမယ္..ခါတိုင္းလိုေပါ့..ဘာမွ အားမနာနဲ႔ …”

“ ဟုတ္ၿပီေလ..သူ႔ကို ထားခဲ့လိုက္ေတာ့ ..”

မမိုးသူက ေဖါေဖါ ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါ သည္ အိမ္ေဖၚ အလုပ္ လာလုပ္ေပမယ့္ ႐ုပ္ရည္ေလးက သာမန္ မဟုတ္ဘူး ။ ရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ မဟုတ္ဘူး ။ ဝင္းဝင္း ထင္းထင္းေလး ။

ေဒၚအမာညိဳ ကို မမိုးသူက ေဖါေဖါ ကို ေခၚလာေပးတဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံေပးေနတာ ေဖါေဖါ ေတြ႕ရတယ္ ။ ေဒၚအမာညိဳက..“ ေကာင္းေကာင္းလုပ္…အစစ စိတ္ခ်မယ္ေနာ္..ငါ့ကို နံမည္ မဖ်က္နဲ႔ ..”

ဘာညာအမွာစကားေတြ ေခၽြ ၿပီး ေဖါေဖါကို ထားခဲ့တယ္ ..။ မမိုးသူက ေဖါေဖါ ေနရမယ့္ အခန္းကို လိုက္ျပတယ္ ။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလး ကို ကုတင္ေလးေပၚ ခ်ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ မမိုးသူနဲ႔

လိုက္သြားရတယ္ ။

မမိုးသူက အိမ္ႀကီး တခုလုံးကို လိုက္ျပတယ္ ။ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ ..။

ၿခံေစာင့္ႀကီး နံမည္က ကိုဖိုးထူး …တဲ့ ။ ဒရိုင္ဘာလည္း ရွိေသးတယ္..သူက ကိုေဇာ္နဲ႔ မခ်ယ္ရီတို႔ နဲ႔အတူ ညေနဘက္က်မွ ျပန္လာလိမ့္မယ္…ဒရိုင္ဘာရဲ့ နံမည္က ခၽြတ္တား ..တဲ့ ။

လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြနဲ႔ စည္းကမ္းေတြ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ မမိုးသူက ေျပာျပတယ္ ။ အဝတ္အစားကို သစ္သစ္လြင္လြင္ သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း အျမဲ ဝတ္ဖို႔..သူ အဝတ္အစား အျမဲ ဝယ္ေပးမယ္…

လို႔ ေျပာတယ္ ။

“ ကဲ..ေဖါေဖါ..ဟင္းခ်က္ၿပ ..မင္း ဘာဟင္းေတြ ခ်က္တတ္လဲ..အခု ခ်က္ျပ…ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား …”

“ ဟုတ္ကဲ့ ျဖစ္ပါတယ္…အမ ..”

ေဖါေဖါ လည္း သူတို႔ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ဘာအသား..ဘာအသီးအရြက္ေတြ ရွိသလဲ ၾကည့္လိုက္ၿပီး အသားဟင္းတအိုး..ဟင္းရြက္ေၾကာ္ တအိုး ခ်က္ျပလိုက္ပါတယ္ ။ မမိုးသူလည္း ခ်က္ထားတာကို လာျမည္းၾကည့္ၿပီး “ ေဖါေဖါ..နင္ ခ်က္တာ မဆိုးဘူး …ကိုေဇာ္နဲ႔ မခ်ယ္ရီတို႔ သေဘာက်ၾကမွာပါ …” လို႔ ေျပာတယ္ ။ မမိုးသူ လက္ခံလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့ လို႔ ေဖါေဖါ စိတ္ထဲမွာ နဲနဲ သက္သာရာရသြားတယ္ ။

“ ေဖါေဖါ ေရ…”

“ ရွင္..အမ ….”

“တခု ထပ္မွာထားရအုံးမယ္…ဟင္းေတြဘာေတြ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးရင္..ေရအျမဲခ်ိ ုးလိုက္..ကိုေဇာ္နဲ႔ မခ်ယ္ရီတို႔က နံနံေစာ္ေစာ္ ညစ္ပတ္တာ မႀကိဳက္ၾကဘူး  …အျမဲ သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းေန …ၾကားလား..”

“ ဟုတ္ကဲ့ပါ…အမ …”

မမိုးသူ က “ ေဖါေဖါ ေရခ်ိဳးရင္ ဒီေရခ်ိဳးခန္းမွာ ခ်ိဳး ” လို႔ ျပထားတဲ့ေဖါေဖါ ေနရတဲ့ အခန္းေလး ေဘးနားက ေရခ်ိ ုးခန္းမွာေဖါေဖါ ေရခ်ိ ုးလိုက္တယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းက အလုံပိတ္မို႔ေဖါေဖါ

 ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္ ။ေဖါေဖါ ဘဝမွာ တခါမွ အခုလို အလုံပိတ္ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲ ေရမခ်ိ ုးဖူးဘူးေလ ။

ဆပ္ျပာေမႊး အေကာင္းစားနဲ႔ေဖါေဖါတကိုယ္လုံးကို ပြတ္တဲ့အခါ ေဖါေဖါ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ကို လည္း ပြတ္သပ္ ေဆးေၾကာရတာေပါ့ ။

အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို ပြတ္သပ္တဲ့အခ်ိန္ ေဖါေဖါရဲ့ သဘာဝစိတ္ေတြ နိုးၾကားလာရတယ္ ။ အပ်ိဳေဖၚဝင္ခါစ အခ်ိန္ထဲက အဖုတ္ယားတဲ့ ကိစၥကို

ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာ ေဖါေဖါလည္း ကိုယ့္ဖါသာ ပြတ္ပြတ္ၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့တယ္ ။ လူသိမွာ စိုးတာနဲ႔ တခါတေလ တအား ယားေပမယ့္ မပြတ္နိုင္ဘူး ။

ဒါေပမယ့္ ေဖါေဖါ ထယ္ႀကီး နဲ႔ ရည္းစား ျဖစ္ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း အဲလို အာသာေျဖဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး  ။

ထယ္ႀကီး ရဲ့ တုတ္လုံးၿပီး ရွည္တဲ့ လီးႀကီး ရွိေနၿပီ ေလ ..။

အခုလည္း အဓိက ေနရာေတြကို ေဖါေဖါရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ထိမိပြတ္မိေတာ့ အဖုတ္က အရမ္းကို ယားလာတယ္ ။ ယားလာေပမယ့္ သူမ်ားအိမ္မွာ အခုမွ အလုပ္ဝင္တာ ဆိုေတာ့ ပြတ္ၿပီး အာသာေျဖရမွာ စိတ္မရဲပါဘူး ..။

စိတ္ကို အတင္း ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးတာကို လက္စသတ္လိုက္တယ္ ။

မမိုးသူက သူေဌးလင္မယား ကို ေဖါေဖါ ကို ျပတယ္ ။

“ ကိုေဇာ္..မခ်ယ္ရီ …ဒါ အိမ္အေဖၚအသစ္ …ေဖါေဖါ တဲ့..လူမ်ိဳ ုးက ကရင္..ဇာတိက တြံေတး ..”

ေဖါေဖါ က ဟင္းခ်က္တတ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ ။ သူေဌး ဦးေဇာ္ေဇာ္က အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ ဆိုေပမယ့္ ပိန္ပိန္ပါးပါး ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ သူ႔အသက္အရြယ္နဲ႔ ႏုသည္လို႔ ေျပာရမည္ ။ သူေဌးကေတာ္ ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္ကေတာ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ဆန႔္က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေတာ္ေတာ့္ကို ဝၿဖိဳး တယ္ ။ သူေဌးလင္မယားက သိပ္ စကားမေျပာပါဘူး..။ ေအး..ေအး..ေကာင္းတယ္..လို႔ဘဲ ေျပာၿပီး

အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္သြားၾကတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါကို မ်က္ႏွာကေန ေျခေထာက္အထိ ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ ၾကည့္သြားတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ေဖါေဖါ သိလိုက္တယ္ ။

သူ႔မ်က္လုံးေတြ ေဖါေဖါ ရင္ဘတ္ေနရာကို ေရာက္ေတာ့ ၾကည့္တာ နဲနဲ ၾကာသြားတယ္ ထင္တာဘဲ ..။ ေဖါေဖါ ရင္ေတြ တုံသြားတယ္ ။

သူေဌးလင္မယား ညေနစာ စားၾကေတာ့ ေဖါေဖါ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းေတြ ျပန္ေႏႊး..ခူးခပ္ ျပင္ဆင္ေပးရတယ္ ။ မမိုးသူက သူေဌးလင္မယားကို ထမင္းစားပြဲမွာ လုပ္ကိုင္ေပးတာ ..။ ေဖါေဖါက

မီးဖိုခန္းထဲကေန လိုတာေတြ လုပ္ေပးရတယ္ ။ သူတို႔ ထမင္းစားေနၾကတာကို ေဖါေဖါ မီးဖိုထဲကေန မျမင္ရေပမယ့္ သူတို႔ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို ၾကားေနရတယ္ ။ ေဖါေဖါ ခ်က္ေပးတဲ့

ဟင္းေတြကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ေရာ မခ်ယ္ရီပါ ႀကိဳက္ၾကတယ္ ဆိုတာ သိရလို႔ ေဖါေဖါ ဝမ္းသာမိတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က မမိုးသူကိုပါ တခါထဲ ဝင္စားလိုက္ မိုးသူ လို႔ ေျပာလိုက္သံကို ၾကားရတယ္ ။ မမိုးသူက “ မစားေသးပါဘူး..ကိုေဇာ္..ခဏၾကာမွ ေဖါေဖါ နဲ႔ မိုးသူ စားမယ္…”လို႔

ျပန္ေျပာလိုက္တာကိုလည္း ၾကားရတယ္ ။ ထမင္းစားၿပီးၾကေတာ့ အခ်ိ ုပြဲအေနနဲ႔ ဆႏြင္းမကင္း နဲ႔ ေက်ာက္ေက်ာ ပုဂံေလးေတြ ေဖါေဖါ ခ်ေပးရတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္တယ္ ။

                အပ်ိဳ ျဖစ္တယ္ ဆိုကထဲက ေယာက်္ားေတြရဲ့ အၾကည့္ကို ခံခဲ့ရလို႔ ေဖါေဖါ ေယာက်္ားေတြ သူ႔ကိုယ္ခႏၵာက ဘယ္ပိုင္းေတြကို ၾကည့္ေနသလဲ ဆိုတာ သိတယ္ ။ သူေဌးဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့မ်က္လုံးေတြက ေဖါေဖါရဲ့ ရင္မို႔မို႔ေတြ အေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၾကာ ေရာက္ေနခဲ့တယ္ ။ မီးဖိုခန္းဖက္ကို ျပန္ေလၽွာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ မမိုးသူက “ ေဖါေဖါ..ဖရဲသီး စိပ္ေလးေတြ လည္း ယူခဲ့အုံး“ လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ “ ဟုတ္ကဲ့…” လို႔ ေျပာရင္း အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေဌးဦးေဇာ္ေဇာ္ က ေဖါေဖါရဲ့ တင္ပါးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က သူ႔ကို သေဘာက်ေနၿပီလား ။ အိမ္ေဖၚေတြကို အလြတ္မေပးတတ္ဘဲ ေျခေတာ္တင္ ၀ါးေနတဲ့ စားေနက် ေၾကာင္ဖါးႀကီး ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္…ဟြန္း …။

 အခ်ိ ုပြဲ စားေနတဲ့ အခ်ိန္ မခ်ယ္ရီက မမိုးသူကို အိမ္သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ဖို႔ေတြ ေျပာေနသံကို ၾကားရတယ္ ။ မမိုးသူက စိတ္ခ်ပါ..မခ်ယ္ရီ..မနက္ဖန္က်ရင္ အကုန္ လုပ္ထားေပးမယ္..

ေဖါေဖါလည္း ရွိေနၿပီ ဆိုေတာ့ မိုးသူနဲ႔ ေဖါေဖါ အကုန္ လုပ္ထားလိုက္မယ္ ..လို႔ ေျပာတယ္ ။

သူေဌးလင္မယား စားၿပီးလို႔ အေပၚထပ္ကို တက္သြားၾကေတာ့ ေဖါေဖါနဲ႔ မမိုးသူ ထမင္းစားၾကသည္ ။ ဟင္းေတြက သူေဌးအိမ္မို႔ လ်ံပယ္တယ္ ။ ဆီျပန္ဟင္းေတြ ..။ ဒါေတြ

အျမဲစားလို႔ကေတာ့ ေဖါေဖါ အခုလို ကိုယ္လုံးလွလွေလး ဟုတ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ။ မမိူးသူက “ ေဖါေဖါ..ဟင္းေတြ ထည့္စား….” လို႔ ေျပာေပမယ့္ ေဖါေဖါ မစားဘူး ။ ၀ိတ္တက္ၿပီး ဝၿဖိဳးလာလို႔ မျဖစ္ဘူး ။ ေဖါေဖါကို မမိုးသူက “ မနက္ဖန္မွာ ကိုေဇာ္နဲ႔ မခ်ယ္ရီတို႔ အိပ္ခန္းေတြ ေရခ်ိ ုးခန္းေတြကို အေသးစိတ္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ၾကမယ္…တလကို တခါေတာ့ ဒိလို သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေလ့ရွိတယ္”

“ ဟုတ္ကဲ့ မမိုးသူ..” လို႔ဘဲ ေဖါေဖါ ေျပာလိုက္ရင္း ထမင္းစားပြဲက ေဆးစရာ ပုဂံခြက္ေယာက္ေတြကို မီးဖိုထဲကို သယ္ခဲ့တယ္ ။

ပုဂံေတြ ေဆးေနတဲ့ အခ်ိန္ မမိုးသူ မီးဖိုခန္းထဲကို လိုက္လာတယ္ ။

“ တခု ေျပာဖို႔ ေမ့ေနလို႔ …ဒီအိမ္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္မွာ တပ္ထားတဲ့ ကင္မရာေတြ အေၾကာင္း …..ကင္မရာေတြကို အိမ္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ တပ္ထားလို႔ အကုန္လုံး ၿခံထဲကို လူဝင္တာ ထြက္တာ မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္ ..ဓါးျပတိုက္တာတို႔ ဝင္ခိုးတာတို႔ ဆိုရင္ ဘယ္သူလုပ္သလဲ ဆိုတာ ကင္မရာေတြကေန အကုန္ ေတြ႕နိုင္တယ္ ….”

“ ဒါ..ဒါေတြကို ဘာလို႔ ေဖါေဖါကို လာေျပာတာလဲ အမရယ္..ေဖါေဖါကို မသကၤာလို႔လားဟင္ …”

“ အို..မဟုတ္ဘူး..အဲလို သေဘာနဲ႔ ေျပာျပတာ မဟုတ္ပါဘူး..ေဖါေဖါ..အမကို အထင္မလြဲပါနဲ႔….ဒီအိမ္ႀကီးမွာ ေနေတာ့မယ့္ လူတိုင္းကို ကင္မရာေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာ ေျပာျပရတယ္ ေဖါေဖါ ..”

                  ======================================================================================

ထယ္ႀကီးသည္ တေခါေခါနဲ႔ ေဟာက္ေနတယ္ ။

တဒုံးဒုံးနဲ႔ တံခါးကို ထုၿပီး “ ထယ္ႀကီး..ထ…ထ….ဒို႔ကို ေစးေထာ္ က လာခဲ့ဖို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္….” လို႔ အိမ္ေရွ႕က ေအာ္ေခၚေနတဲ့ကလိုထူး အသံေၾကာင့္ထယ္ႀကီး နိုးသြားတယ္ ။

ညက ထယ္ႀကီး အမူးေသာက္တာ ။ ကုတင္ေပၚက ေျခအစုံကို ၀ါးၾကမ္းျပင္ေပၚကို အခ် သူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ အဝတ္မဲ့ေနတာ သတိထားမိတယ္ ။ ပုဆိုးက ၾကမ္းေပၚမွာ ေရာက္ေနတယ္ ။

ထယ္ႀကီး ငပဲကလည္း မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ မနက္မိုးလင္းရင္ သူ႔ငပဲက အဲလိုဘဲ အစြမ္းကုန္ အသားကုန္ကို မာေက်ာထြားႀကိဳင္း ေထာင္ထေနတယ္ ။ လတ္တေလာ ေဖါေဖါကလည္း

ရန္ကုန္ကို ေရာက္ေနေတာ့ ထယ္ႀကီး မိန္းမ မခ်ရတာ ၾကာၿပီ ။

             ၾကမ္းေပၚက ပုဆိုးကို ေကာက္ယူၿပီး ျဖစ္သလို စည္းလိုက္တယ္ ။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ေလၽွာက္သြားၿပီး တံခါးကို ဂ်က္ျဖဳတ္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကလိုထူး အိမ္ထဲကို ဝင္လာတယ္ ။

“ ထယ္ႀကီး..မင္းကလဲကြာ..အိပ္လိုက္တာ သိုးေနတယ္..ေနေတာင္ ျမင့္ေနၿပီ..”

“ ဟီး…ငါတို႔ ညက ၀ိုင္းေကာင္းလို႔ကြ…”

“ မင္းလည္း ေဖါေဖါ မရွိတာနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ ေနတာေပါ့ေလ..ဟားဟား..လုပ္..လုပ္ မ်က္ႏွာသစ္ကြာ..ေစးေထာ္အေၾကာင္းလဲ မင္းသိသားဘဲ…”

အင္း..ၾကည့္ရတာ အလုပ္တခုခု လုပ္ရေတာမယ္ ထင္တာဘဲ..”

ထယ္ႀကီး နဲ႔ ကလိုထူး ေတာထဲက ေစးေထာ္ရဲ့ အိမ္ဝိုင္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ သူတို႔အုပ္စု အားလုံးလိုလို ေရာက္လာၾကတာကို လုံးထယ္ ေတြ႕ရတယ္ ။ထယ္ႀကီး ရဲ့ ေခါင္းေတြ ညက အရွိန္ေၾကာင့္တစစ္စစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲေနတယ္ ။ ေစးေထာ္က သူတို႔ အားလုံးကို သူ႔အိမ္ အေနာက္ဖက္က တဲႀကီးထဲကို ေခၚသြားတယ္ ။ သည္တဲႀကီးက သူတို႔ လူစု တိုင္ပင္စရာ စည္းေဝးစရာ ရွိရင္ ေစးေထာ္ သုံးတဲ့ေနရာ ။ တဲႀကီးဆီကို ေစးေထာ္ ဦးေဆာင္တဲ့ သူတို႔အဖြဲ႕ ေလၽွာက္သြားတဲ့ေနာက္ ထယ္ႀကီး ကလိုထူးနဲ႔အတူ လိုက္သြားတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ရဲ့ မီးဖိုခန္းထဲက တရႉ း ရႉ း  အသံေၾကာင့္ ထယ္ႀကီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးဖိုထဲ ဝင္တဲ့ အေပါက္ကေန သူ႔ကို လွမ္းေခၚေနတဲ့ မူေတာကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။

မူေတာက ေစးေထာ္ရဲ့ ညီမ ။

မူေတာ က သူ႔ကို အထာေပးေနတဲ့ ေကာင္မေလး ။ ထယ္ႀကီး လဲ ေစးေထာ္က သူ တို႔ ေခါင္းေဆာင္မို႔ ေစးေထာ္ရဲ့ တဦးတည္းေသာ ညီမေလး မူေတာ ကို အရမ္း သေဘာက်ေပမယ့္ ေစး

ေထာ္ကို လန႔္လို႔ ခပ္ကင္းကင္း ေနေနရတာ ။ မူေတာ ကလည္း ထယ္ႀကီး ေဖါေဖါနဲ႔ ျဖစ္ေနမွန္း မသိဘူး ။ ထယ္ႀကီးကို ေရလာေျမာင္းေပး..အထာေပး ေနတယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး …စည္းေဝး ၿပီးရင္ မူေတာ ဆီကို ခဏ လာအုံးေနာ္..တခါထဲ ျပန္မသြားနဲ႔…”

“ အင္း…လာမယ္…လာမယ္….အင္း…အင္း…”

တဲႀကီး အေပါက္ဝက ကလိုထူးက “ ထယ္ႀကီး…လာ..လာ…” လို႔ လွမ္းေခၚလို႔ တဲႀကီးထဲကို ခအ္သုတ္သုတ္ ဝင္လိုက္သြားရတယ္ ။

တဲႀကီးထဲက စားပြဲရွည္ႀကီး ပတ္ပတ္လည္က ကုလားထိုင္ေတြမွာ သူတို႔ အားလုံး ထိုင္လိုက္ၾကေတာ့ ေစးေထာ္က သူတို႔ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး “ ငါတို႔ အလုပ္တခု လုပ္ဖို႔ ရွိလို႔ မင္းတို႔

အားလုံးကို ေခၚလိုက္တာ …ငါတို႔ အလုပ္ မလုပ္ျဖစ္တာလဲ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ မင္းတို႔လည္း ေသြးေအးေနၾကမွာဘဲ…” လို႔ စေျပာလိုက္တယ္ ။

ထယ္ႀကီးလည္း ေစးေထာ္ ေျပာသလိုဘဲ အလုပ္မလုပ္ရတာ ၾကာလို႔ ဘိုင္ကလဲ ဘာျပတ္သလဲ မေမးနဲ႔ ..ေရခမ္းလြန္းလို႔ ေျခာက္ကပ္ ပတ္ၾကားအက္ေနၿပီ ။ ေစးေထာ္က “ ငါတို႔ ဒီည

အလုပ္လုပ္မယ္ ..လုပ္မယ့္ေနရာက သိပ္ အေဝးႀကီး မဟုတ္ဖူး …ကတုံးေပၚထိပ္ကြက္..သူမ်ား ရွာေဖြထားတာကို ဝင္လုမယ့္ဟာ..ဒို႔လုပ္ရမယ့္ တားဂက္က လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဘဲ…ဒို႔က လူမ်ား

တယ္ ဆိုၿပီး ေပါ့ဆလို႔ေတာ့ မရဘူး….တားဂက္ ျဖစ္တဲ့ ဒီ စိုင္းဟတ္ ဆိုတဲ့ေကာင္မွာ ေသနတ္ရွိတယ္…ေနာက္တခုက သူေနတာ လူမ်ားတဲ့ ရြာလည္မွာ..ဆယ္အိမ္ေခါင္းတို႔ ေက်းရြာ

ကာကြယ္ေရးတို႔ကို သတိထားရမယ္ ..ဒို႔ ေသနတ္ကို လိုမွ သုံးမယ္..ငါ တခု အသစ္အဆန္း ရလာတာ တခု ျပမယ္..ေဟာဒီမွာ ၾကည့္..” လို႔ ေျပာၿပီးေနာက္ စားပြဲေပၚက

ကင္းဘတ္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက တထြာသာသာ ေျပာင္းအနက္ေရာင္ လုံးလုံးရွည္ရွည္ တေခ်ာင္းကို ထုတ္ယူကာ ျပတယ္ ။ သူ႔ခါးမွာ ထိုးထာတဲ့ ပစၥတိုေသနတ္ကို ထုတ္ယူလိုက္တယ္ ။

“ ဒါ ဆိုင္လင္ဆာ အသံတိတ္ေျပာင္း…ကြ..ငါ ဟိုဖက္ကမ္းက ဝယ္လာတာ…ဒီ ပစၥတိုလို ေျပာင္းထိပ္မွာ အရစ္ပါရင္ တပ္လို႔ရတယ္ ..ၾကည့္ၾက..ဒီလို တပ္ရတယ္…”

ေစးေထာ္က အသံတိတ္ေျပာင္းကို တပ္ျပတယ္ ။ သူတို႔ အားလုံး စိတ္ဝင္တစား ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္ ။

“ အသံတိတ္ေျပာင္း ဆိုလို႔ လုံးဝ အသံမထြက္တာေတာ့ မဟုတ္ဖူးကြ..လက္ခုပ္ခပ္ဆတ္ဆတ္ တီးတာေလာက္ေတာ့ ျမည္လိမ့္မယ္…႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေတာ့ ဒုတ္..ဒုတ္ ေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး…အခုဘဲ ငါ မင္းတို႔ကို နမူနာ ပစ္ျပမယ္….”

ေစးေထာ္က ညက်ရင္ ဘယ္သူက ဘာလုပ္မယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းၿပ တယ္ ။ သင္ေပးတယ္ ။ အလုပ္တာဝန္ ခြဲေပးတယ္ ။ ဘာျဖစ္လာရင္ ဘာလုပ္မယ္..ႀကိဳတင္ တိုင္ပင္တယ္ ။ ေစးေထာ္ဟာ ဦးေႏွာက္ေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ဘဲ လို႔ ထယ္ႀကီး စိတ္ထဲက ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိတယ္ ။

ထယ္ႀကီး.. ဒီည အလုပ္တခု လုပ္ရမယ္ ဆိုလို႔ ေပ်ာ္သြားတယ္…။

သိပ္ အႀကီးစားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ အလကား ထိုင္ေနတာထက္စာရင္ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ေလး ရမယ္ ။ ထယ္ႀကီး လည္း အရင္ ဖန္ထားသမၽွ ရွာထားသမၽွ စားသုံးလို႔ ကုန္ေနၿပီ ။ ကလိုထူး ဆီကေတာင္ ဆြဲသုံးေနရတာ ဆိုေတာ့ အခုလို ေစးေထာ္နဲ႔ တပြဲေလာက္ ေဆာ္လိုက္ရင္ ခမ္းေနတဲ့ ေရ ျပန္ျပည့္လာမယ္ ။

ေစးေထာ္က ကြမ္း ၀ါးရင္း ..“ တခု သတိထားရမွာက စိုင္းဟတ္ ဆိုတဲ့ငတိက ဒို႔ကို သိေနတယ္ ..အားလုံး မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ၾကကြာ..တတ္နိုင္ရင္  ဒီငတိ ဒို႔ကို မသိရင္ ပိုေကာင္းတယ္..ရန္ႂကြင္းရန္စ မရွိခ်င္ဘူး…တကယ္လို႔ ဒီေကာင္ ဒို႔ ဘယ္သူေတြ ဆိုတာ သိသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေကာင္ကို ႏုတ္ပိတ္ရမွာဘဲ…..” လို႔ ဆက္ေျပာလိုက္တယ္ ..။

အလုပ္တခု လုပ္ရင္ ေသခ်ာတဲ့ ေစးေထာ္က ညက်ရင္ ဘာလက္နက္ေတြ သုံးမယ္..ဘယ္လို ျပင္ဆင္ပါ လို႔ ေျပာတယ္..။ ေတာ္ေတာ့္ကို ေသခ်ာ ေစ့စပ္တဲ့လူ ..။

ေစးေထာ္ ေျပာခ်င္တာေတြ အကုန္ ေျပာဆိုၿပီးေတာ့ သူတို႔ အဖြဲ႕သားေတြကို ထမင္းေကၽြးတယ္ ။ ေစးေထာ္က အဖြဲ႕ကို သူ႔အိမ္ကို ေခၚတိုင္း ထမင္းကေကၽြ း ေလ့ရွိတယ္ ။ ေစးေထာ္ရဲ့

အေမ ေနာ္ေစး နဲ႔ ညီမ မူေတာ တို႔က ခ်က္တယ္ ။ ဝက္သားဟင္း နဲ႔ သီးစုံပဲဟင္းကို သူတို႔ ၀ိုင္းဆြဲၾကတာ အားရပါးရဘဲ..။ ဝက္သားဟင္းကလည္း ေတာအလႉေတြမွာ ဟိုးတုံးက

ထယ္ႀကီးတို႔ ကေလး ဘဝက စားဖူးခဲ့တဲ့ ဝက္သနီခ်က္ ။ ဝက္သား သုံးထပ္သားတုံးႀကီးေတြက ႏူးအိေနတယ္ ။  မူေတာ က ထယ္ႀကီး ကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ နဲ႔ လုပ္ေနတယ္ ။

ထယ္ႀကီးနဲ႔ လူလစ္ရင္ စကားေျပာခ်င္တဲ့ သေဘာရွိတယ္ ။ ဒါကို ကလိုထူး က ျမင္တယ္ ။ ကလိုထူးက ေတာ္ေတာ့္ကို အကင္းပါးတဲ့ ေကာင္..။ မူေတာ .. မင္းကို တခုခု ေျပာခ်င္ေနတယ္

 လို႔ တိုးတိုး လာကပ္ေျပာတယ္ ။

“ ငါသိတယ္..” လို႔ သူ ကလိုထူးကို ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း စားေနတဲ့ ဇလုံထဲကို သီးစုံပဲဟင္းေတြ ထပ္ေလာင္းထည့္လိုက္ၿပီး အားရပါးရ ဆြဲပစ္လိုက္တယ္ ..။

ေစးေထာ္ က သူ႔ဦးေလး တေယာက္နဲ႔အေရးႀကီး ကိစၥရွိလို႔ ဆိုၿပီး လိုက္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူတို႔လူစုလည္း ထမင္းစားၿပီးသြားၾကလို႔ လူစုခြဲလိုက္လို႔ လူရွင္းသြားေတာ့ သူ မူေတာနဲ႔

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာလို႔ အခြင့္အလမ္း ေကာင္းသြားတယ္ ။  မူေတာက အိမ္ေနာက္ဖက္က ျမင္းေဇာင္းထဲကို လာခဲ့ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ။

 ေစးေထာ္က ျမင္းစီး ၀ါသနာပါတယ္ ။

 ျမင္းႏွစ္ေကာင္ ရွိတယ္ ။ တခါတေလ မူေတာ ျမင္းစီးခ်င္ရင္ ေစးေထာ္က စိတ္မရွည္တဲ့ေကာင္ ဆိုေတာ့ ထယ္ႀကီးကို မူေတာကို ျမင္းစီး သင္ခိုင္းတယ္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း

အျပင္ဘန္းမွာေတာ့ေစးေထာ္ ခိုင္းလို႔ လုပ္ရတဲ့ ပုံ ဖမ္းထားေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္ေနခဲ့တာေပါ့ ။

ထယ္ႀကီး ေဖါေဖါ ကိုေရာ မူေတာကိုေရာ ႏွစ္ခြ ခ်ိန္ေနခဲ့တာကို ကလိုထူးက သိတယ္ ။ ရိပ္မိတယ္ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ ကလိုထူးကလည္း မေခဘူး..။ မဲေဆာက္ဖက္မွာ

 ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိေနတဲ့ေကာင္ ။ ျမဝတီမွာေရာ သံျဖဴ ဇရပ္ ဖက္မွာေရာ မိန္းမေတြ ယူထားတဲ့ေကာင္ ..။ ကလိုထူး က ေဖါေဖါ ကို လုပ္တာေတာ့ ကိစၥ မရွိဘူး..မူေတာကို

လုပ္ရင္ေတာ့ ေစးေထာ္ရဲ့ ညီမ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သတိေတာ့ ထားေပါ့ကြာ လို႔ သတိလာေပးတယ္ ။

ျမင္းအတူတူ စီးၾကတယ္ ဆိုေတာ့ ထိမိကိုင္မိတာေလးေတြ ရွိတယ္ ။ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနတဲ့ အသားအရည္နဲ႔ ႏွာတန္ေပၚေပၚ မ်က္လုံးလွလွနဲ႔ မူေတာဟာ အရပ္လည္း ျမင့္တာေၾကာင့္

အရမ္းလွေနတယ္ လို႔  ထယ္ႀကီး ထင္တယ္ ။ မသိမသာ သူ ခိုးခိုးၾကည့္မိတဲ့ မူေတာရဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာ ကလည္း သိပ္ အႀကီးစားႀကီးေတြ မဟုတ္ၾကေပမယ့္ အေနေတာ္

ဆိုက္ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ မိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီး မွာလည္း ေဖါေဖါကိုလည္း ႀကိဳက္..မူေတာကိုလည္း ႀကိဳက္ ငါးရံ့ ႏွစ္ေကာင္ တၿပိဳင္နက္ ဖမ္းခ်င္ေနတယ္ ။

ကလိုထူးက “ ေမ်ာက္ သစ္ကိုင္းလြတ္ ျဖစ္ေနမယ္ လုံးထယ္..ၾကည့္လဲ လုပ္…” လို႔ ေျပာတယ္ ။ ၾကည့္ရတာ ကလိုထူးက ေဘာ္ဒါ အရင္းအခ်ာေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ မနာလို ျဖစ္ေနတယ္ လို႔

ထယ္ႀကီး ေတြးမိတယ္ ။

မူေတာ စီးတဲ့ ျမင္းႀကီးက ျမင့္တယ္ ။ ျမင္းလွည္း ဆြဲတဲ့ ျမင္းပုပုေလးမ်ိ ုး မဟုတ္ဘူး ။ ေဒါင္ေကာင္းတယ္ ။ မူေတာ ျမင္းေပၚတက္ရင္ ထယ္ႀကီး ကူေပးရတယ္ ။ မူေတာရဲ့ ခါးသိမ္ေလးကို

ကိုင္ရသလို တင္ပါးေတြကို တြန္းတင္ေပးရတာေတြ ရွိတယ္ ။ ထယ္ႀကီး ဒါေတြ လုပ္ေပးရင္ ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္က ၿငိမ္ကုပ္ မေနဘူး..။ ေထာင္းကနဲ မတ္ေထာင္လာတတ္တယ္ ။

သူဝတ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲက နိုးထလာတဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ရဲ့ ပုံႀကီးက အေျမာင္းလိုက္ႀကီး သိသာလြန္းေနတယ္ ။ မူေတာ တေယာက္ ေတြ႕သြားသလားေတာ့ မသိဘူး ။

ျမင္းအတူတူ စီးေနၾကေပမယ့္ သူနဲ႔ မူေတာက ဘာမွ မဟုတ္ၾကဘူး ။ သူ မူေတာနဲ႔ ရည္းစား ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ ။ မူေတာကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနတယ္ ။ တဖက္ကလဲ ေဖါေဖါ ကို သူ

ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာထားမိေနတယ္ ။ အင္း..မူေတာရဲ့ အေျခအေနကလည္း သူ႔ကို လက္ခံမယ့္ သေဘာေတာ့ ျပေနတယ္ ။ ေလ်ာ့တြက္လို႔ေတာ့ မရဘူး ..။

ခဏေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရအုံးမယ္ လို႔ ျမင္းစီးရင္း သူ ေတြးေနမိခဲ့တာ ..။

အခု မူေတာ ျမင္းေဇာင္းမွာ သူ႔ကို ခ်ိန္းၿပီ ..။

ဘာမ်ား ေျပာခ်င္လို႔လည္း မသိဘူး ။ မူေတာသည္ ဒီေန႔ ရွန္သား အျဖဴေရာင္ ဘေလာက္စ္ပြပါေလး နဲ႔ ေအာက္က ကာကီေဘာင္းဘီေလး ဝတ္ထားတယ္ ။ အရမ္းလွေန သန႔္ေနတယ္ ။

မေယာင္မလည္နဲ႔ အိမ္အေနာက္ဖက္က ျမင္းေဇာင္းဘက္ကို သူ ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ျမင္းေဇာင္းထဲကို ဝင္လိုက္တယ္ ။ ေမွာင္ေနတယ္ ။ ျမင္းႏွစ္ေကာင္ရဲ့ ႏွာမႈတ္သံ တခ်က္တခ်က္

ၾကားေနရတယ္ ။

ျမင္းခ်ီးနံ့ေတြလည္း ရေနတယ္ ။

“ ဟိတ္..ရႉး..ရႉး …..”

ျမင္းစာအိတ္ေတြ ထားတဲ့ ေနရာမွာ မူေတာ ရွိေနတယ္ ။ သူ႔ကို လက္ရပ္ျပၿပီး ေခၚတယ္ ။ သူ မူေတာ ရွိေနတဲ့ေနရာကို သြားလိုက္တယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး …လာမယ့္ စေနေန႔ အားလား ..”

“ အင္း..အားတယ္..ခုထိေတာ့..ေနာက္ေတာ့ ဘာအလုပ္ ေပၚလာမလဲေတာ့ မသိဘူး..မူေတာ..”

“ အားရင္ မူေတာနဲ႔ ခဏ လိုက္ခဲ့ပါလား….”

“ ဘယ္ကိုလည္းဟင္…မူေတာ…”

“ က်ိ ုက္ထို ကို..အစက သူငယ္ခ်င္း တေယာက္နဲ႔ သြားဖို႔ ခ်ိန္းထားတာ..အခု အဲ့ သူငယ္ခ်င္းက လုံးဝကို မအားေတာ့လို႔..တေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနလို႔ ကိုထယ္ႀကီး မူေတာနဲ႔

အေဖၚလိုက္ခဲ့မလားလို႔ ေမးၾကည့္တာ…”

“ အင္း..လိုက္ခဲ့မယ္ေလ..ေန႔ခ်င္းျပန္လား …”

“ မဟုတ္ဘူး..တညအိပ္….”

“ အိုေကေလ..လိုက္ခဲ့ေပးမယ္..ဒီအေၾကာင္း ေစးေထာ္ သိလား…”

“ အိုး..ကိုကို႔ကို ေျပာလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ..သူက..ကိုထယ္ႀကီး နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားမယ္ ဆိုရင္ လႊတ္ခ်င္မွ လႊတ္မွာ…”

“ ကား ငွားသြားမွာလား …ကားသမားေတြက ေစးေထာ္ကို လူတိုင္းလိုလို သိၾကတယ္..မူေတာ နဲ႔ ဒို႔နဲ႔ သြားတာ ေစးေထာ္ဆီကို ခ်က္ခ်င္း သတင္းေပါက္ သြားနိုင္တယ္..”

“ ကားငွားသြားမွာ….ဒရိုင္ဘာေတာ့ မပါဘူး..ကားဘဲ ငွားသြားမွာ….အန္တီစန္း သိတယ္ မဟုတ္လား …”

“ သိတယ္…”

“ သူ႔ကားငွားသြားမွာ….ကိုထယ္ႀကီး ေမာင္း နိုင္တယ္ မဟုတ္လား….”

“ ေမာင္းနိုင္ပါတယ္….”

“ အင္း..ဒါျဖင့္လဲ ၿပီးေရာ…လာမယ့္ စေနေန႔ေနာ္..မေမ့နဲ႔အုံး….”

“ အင္း..အင္း..ဒါဘဲ လား…”

“ အင္း..မူေတာ ခ်က္တဲ့ဟင္း ႀကိဳက္လား….”

“ အင္း..အရမ္းေကာင္းတာဘဲ..ဘိုက္ကို တင္းပူေအာင္ စားပစ္လိုက္တာ….”

မူေတာ ရယ္တယ္  ။ အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတာဘဲ လို႔ သူ ထင္တယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ သူ႔ကြန္ျပဴတာ စားပြဲမွာ ထိုင္ေနၿပီး အိမ္ပြဲစား ဖုန္းမို အီးေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးထားတဲ့ အိမ္ပုံေတြကို ၾကည့္ေနတယ္ ။

ပိုေနတဲ့ ေငြေတြကို အိမ္ေတြ ၿခံေတြ ဝယ္ဝယ္ထားခဲ့လို႔ အခ်ိန္နဲနဲ ၾကာလာတဲ့အခါ သူ ေစ်းေကာင္းရၿပီး ေသာက္ေသာက္လဲ ခ်မ္းသာသြားရတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ေတြက

အခ်ိ ုအေခ်ာင္ရနိုင္ေသးတာေတြကိုသူ ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို ဝယ္ေနတုံးဘဲ ။

အိမ္ပုံေတြကို ၾကည့္ေနရာက   ေန႔လည္က သူ႔ေရာင္းရင္း ကိုေစာသူ႔ကို ဘားလမ္းထဲက ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ဆုံလိုက္တုံးက ဓါတ္ပုံျပမယ္ လို႔ ေျပာခဲ့တာကို ဖ်တ္ကနဲ သတိရလိုက္တယ္ ။ အီးေမးမွာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေစာ ပို႔ထားတဲ့ ေမးလ္တခုကို ေတြ႕တယ္ ။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ ဓါတ္ပုံႏွစ္ပုံကို ေတြ႕ရတယ္ ..။ အင္း..မဆိုးေတာ့ မဆိုးပါဘူး …။ကိုေစာက ေက်ာင္းသား ဘဝထဲက သူနဲ႔ ၀ါသနာတူ ကဲေဖၚကဲဖက္ေတြ ..။ ကိုေစာလည္း သူ႔လိုဘဲ  ေအာင္ျမင္တဲ့စီးပြားေရးသမားတေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့ ပိုက္ဆံသုံးနိုင္ၿပီး တပည့္တပန္းေပါမ်ား..အသိုင္းအဝိုင္းႀကီးတယ္ ။ ကိပင္ေလးေတြ ၾကားေပါက္ေလးေတြ စားေသာက္ေနတဲ့လူ ..။ အခု ဓါတ္ပုံၾကတဲ့ အလန္းဇယားေလးက သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းေပးရင္ သူကလည္း ေကာင္းေကာင္း ျပန္ေကၽြးမယ္ ဆိုတာကို ၀ါသနာတူခ်င္း သတင္းေပးတာ ။

ေျခသံၾကားလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုးသူ ျဖစ္ေနတယ္ ။

မိုးသူရဲ့ လက္ထဲမွာ ေကာ္ဖီခြက္တခြက္ ကိုင္လာတယ္ ။ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ နို႔မပါတဲ့ ဘလက္ေကာ္ဖီ ..။

“ ခ်ယ္ရီ အိပ္ၿပီလား….”

“ ဟုတ္..အိပ္ၿပီ ကိုေဇာ္ ….”

ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ စားပြဲေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ လုံျခဳံေရး ကင္မရာေတြရဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ျပသေနတဲ့ ေမာ္နီတာမွန္ခ်ပ္ႀကီးထဲမွာ ၿခံထဲမွာ ၿခံေစာင့္က တုတ္ႀကီးတေခ်ာင္းနဲ႔ ကင္းလွည့္ေနတာကို မိုးသူ ေတြ႕ေန

ရတယ္ ။

ေစာေစာက ခ်ယ္ရီ့အခန္းဖက္ ေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီ့ကို မိုးသူ ႏွိပ္ေပးေနတာ သူ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ။ ခ်ယ္ရီက အဲလို မိုးသူ ႏွိပ္နင္းေပးၿပီးရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္ေလ ..။

ခ်ယ္ရီလည္း အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္လာတဲ့ေနာက္ သူနဲ႔ တအိပ္ရာထဲ မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။ သူက ညနက္အထိ ကြန္ျပဴတာမွာ စာဖတ္တာ မီးႀကီး လင္းေနလို႔ အိပ္လို႔မရဘူး လို႔ အေၾကာင္းျပၿပီး သူ႔

ကို တျခား အခန္းတခန္းမွာ အိပ္ပါ လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူကလည္း ခ်ယ္ရီ ေျပာတာကို လက္ခံပါတယ္ ။ ခ်ယ္ရီက တအား ဝတက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံတာလဲ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။

အဲဒါကိုလည္း သူက စိတ္မပ်က္ပါဘူး ။ သူကလဲ တအား ဝလာတဲ့ ခ်ယ္ရီ့ကို လုပ္ဖို႔ စိတ္မလာေတာ့သလို ဟိုစာ မလုပ္နဲ႔ ဒီဟာ မကိုင္နဲ႔လို႔ ဂ်ီးဂၽြတ္မ်ားေနတဲ့ ခ်ယ္ရီ့ကိုလည္း စိတ္ပ်က္ေနတာေလ ။

ကိုယ့္အခန္းနဲ႔ ကိုယ္ အိပ္ေနၾကတာ ၾကာၿပီ ။

လိင္ကိစၥကေတာ့ ခ်ယ္ရီ ေပးေပး မေပးေပး သူက အျပင္္မွာ ရွာေဖြ စားေသာက္ေနတာပါဘဲ ။ ကိုေစာလို ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း သူ႔မွာ အမ်ားႀကီးဘဲ ။ ေ၈ါက္ရိုက္ရင္းလည္း ၀ါသနာတူ

ေဘာ္ဒါေတြက သတင္းေပးတတ္တယ္..။ ဘယ္ မင္းသမီးေလးကေတာ့ ရတယ္..ဘယ္ အဆိုေတာ္ေလးက လြယ္တယ္..စသျဖင့္ေပါ့…။ ခ်ယ္ရီကလည္း သူ႔ဝါသနာ နဲ႔ သူ..။

လက္ဝတ္ရတာနာေတြ လုပ္ဝတ္..ဝယ္ဝတ္..မႀကိဳက္တာ ျပန္ေရာင္းတာက ခ်ယ္ရီရဲ့ ၀ါသနာ ..။ လတ္တေလာ စတိုးဆိုင္တဆိုင္ လုပ္ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ခ်ယ္ရီက ဟန္ျပေလာက္ဘဲ အဲဒီ

စတိုးဆိုင္ကို သြားထိုင္တာပါ ..။ ခ်ယ္ရီ့မွာက လူရင္းတပည့္ မန္ေနဂ်ာမ တေယာက္ ရွိေနေတာ့ ဒီ ပင္စီ ဆိုတဲ့ မိန္းမကဘဲ အစစ တာဝန္ယူ လုပ္ကို္ငေပးေနတာေလ ..။

မိုးသူက သူ႔ကြန္ျပဴတာ ေမာ္နီတာ အေရွ႕ ေနရာလြတ္မွာ ေကာ္ဖီ မတ္ခြက္ကို ခ်ထားေပးတယ္ ။ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ေကာ္ဖီရနံ့ေၾကာင့္ ေသာက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားတယ္ ။

“ ဟား..ေကာ္ဖီက တယ္ေမႊးပါလား …”

နဲနဲ ျမည္းစမ္းလိုက္တယ္ ။

ေစာေစာက ကိုေစာပို႔ထားတဲ့ မိန္းကေလးရဲ့ ပုံက သူ ျပန္မပိတ္ေသးလို႔ ေမာ္တီတာမွာ ရွိေနဆဲမို႔ မိုးသူ ျမင္သြားတယ္ ။

“ ဟင္..ကိုေဇာ္..အဲဒါ ဘယ္သူလဲဟင္..”

“ ကိုေစာရဲ့ ေကာင္မေလး …”

“ ကိုေစာရဲ့ ေကာင္မေလး ကို ကိုေဇာ္က ဘာလို႔ ၾကည့္ေနတာလဲဟင္….”

မိုးသူက မေက်နပ္သလို မ်က္ႏွာနဲ႔ ေျပာလိုက္လို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္က “ ဟင္းဟင္း..သူျပလို႔ ၾကည့္တာပါ ..ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ..” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး.မိုးသူကို ဖက္လိုက္တယ္ ။

“ ကိုေဇာ္..တျခားမိန္းမ ေတြနဲ႔ လုပ္ေသးလား..”

“ မလုပ္ပါဘူး…လုပ္စရာမွ မလိုတာ…ေဟာဒီ အမိုက္စားေလး ရွိေနတာဘဲဟာ..”

ဖင္ကားကားလုံးလုံးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ရင္း ဦးေဇာ္ေဇာ္က တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္ ။ မိုးသူရဲ့ ဖင္တုံးေတြက ကိုင္လို႔ တအားေကာင္းတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း မိုးသူကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚကို

ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။ ဖင္တုံးေတြက အိေနတယ္ ။ ေပါင္ၾကားက မတ္ေထာင္လာတဲ့ သူ႔လီးႀကီးက မိုးသူ ဖင္ၾကားကို ေထာက္မိေနတယ္ ။

မခ်ယ္ရီ မေပးတာေတြကို မိုးသူက သူ႔ကို သူလိုတိုင္း ေပးတယ္ ။ ကိုယ္လုံး လွၿပီး သြယ္တဲ့ မိုးသူရဲ့ ပစၥည္းေတြက တကယ့္ကို အေကာင္းစားေတြ ။ နို႔ေတြကလည္း သိပ္အႀကီးစားႀကီး မဟုတ္ဘဲ

အေနေတာ္ . ။ကိုင္ေကာင္း႐ုံ ဆိုက္..။ နို႔သီးေခါင္းေတြက အစ လွတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ ။ မိုးသူရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က တကယ္ လွတယ္ ။ မို႔ေဖါင္းၿပီး အကြဲေၾကာင္းႀကီးက ထင္းေနတယ္

။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတယ္ လို႔ ေျပာရမလား..။ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက နီညိဳညိဳေလး .ထူထူေလးေတြ .။ အေမႊးကို လုံးဝလည္း အေျပာင္ မရိပ္ဘဲ တိထား..ညႇပ္ထားတယ္ ..။ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ အနား တဝိုက္မွာ

အေမႊးရွင္းထားၿပီး အေပၚပိုင္းေလးမွာဘဲ တိုတိုေလး ညႇပ္ထားလို႔ သူ သေဘာက်တယ္ ။ မိုးသူက အခ်ိန္မရတဲ့အခါေတြမွာ သူ႔ကို လီးစုတ္ေပးတတ္တယ္ ။ ၿပီးေအာင္ အထိ စုတ္ေပးတာ ။

မိုးသူက ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ လ်ာကစားၿပီး စုတ္ေပးတယ္ ။ ၿပီးေနတဲ့ အခ်ိန္လည္း ဆက္ စုတ္ေပးေနတာ..လရည္ေတြ အကုန္ ပါးစပ္ထဲ ပန္းထုတ္ခိုင္းတယ္..သူ႔လရည္ေတြကို တကြပ္ကြပ္နဲ႔

ၿမိဳခ်ပစ္တတ္တယ္ ။ မိုးသူဟာ အိမ္ကိစၥ အကုန္ကို တာဝန္ယူသလို သူ႔ကာမဆႏၵကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္ ။

ဖင္အိအိႀကီးေတြရဲ့ ၾကားတဲ့တဲ့မွာ ေထာက္မိထားတဲ့ သူ႔လီးႀကီးက ကိုမာေတာင္လာတယ္ ။ မိုးသူ ႏႈတ္ခမ္း ထူထူေလးတစုံကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဖိကပ္ၿပီး စုတ္လိုက္တယ္ ။ မိုးသူကလည္း ျပန္စုတ္တယ္ ။

မိုးသူရဲ့နို႔ႀကီးေတြက ေအာက္ခံ ဘရာစီယာ ခံ ၿပီး ဝတ္မထားလို႔ တုန္ုတုန္ တုန္တုန္နဲ႔ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ နို႔ႀကီးတလုံးကို ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ အိမ္ေနရင္း ဝတ္ ဘေလာက္စ္အကေ ႌအေပၚကဘဲ  ဆုပ္ကိုင္တာ ။

“ ကိုေဇာ္..မိုးသူတို႔ တျခား အခန္းကို သြားလိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမလား ….”

“ ဘာလို႔လဲ ..”

“ မခ်ယ္ရီ အခန္းနဲ႔က ကပ္ေနတယ္ ကိုေဇာ္ ..စိတ္မလုံဘူး..ေတာ္ၾကာ သူ နိုးလာၿပီး လာေနမွ ခက္မယ္…”

“ မနိုးပါဘူး..သူက အိပ္လိုက္ရင္ ဆင္ေအာ္တာေတာင္ နိုးမွာ မဟုတ္ဖူး…”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က မိုးသူရဲ့ ထမိန္ကို ေျဖခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ မိုးသူ ထမိန္ေအာက္မွာ ဘာအတြင္းခံမွ ဝတ္မထားဘူး ။ မိုးသူရဲ့ ဗလာက်င္းသြားတဲ့ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ စိတ္တိုင္းက် ကိုင္တြယ္ၿပီ ။ ေခ်ာမြတ္ ဝင္းျဖဴ အခ်ိ ုးက်တဲ့ ေပါင္တန္ ႏွစ္ဖက္ၾကားကို ဦးေဇာ္ေဇာ့္လက္ဝါးႀကီးက စမ္းေနတယ္ ။ ပြတ္ေနတယ္ ။ မိုးသူေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ့္ရဲ့ အကိုင္ခံေနတယ္ ။ မမိုးသူရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ညႇိုး လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီး ထိုးႏွိုက္ေနတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ပုဆိုးကိုလည္း မိုးသူက ဆြဲေျဖခၽြတ္လိုက္ၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆြဲကိုင္ ဆုပ္ညႇစ္တယ္ ။ လီးႀကီး ထိပ္ေပါက္က အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္က်ေနတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဘယ္လိုေတြ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာ မိုးသူ သိတယ္ ။ လီးထိပ္ ဒစ္ပိုင္းကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးတာကို သူ ႀကိဳက္တယ္ ။ ဒစ္လုံးႀကီးမွာ ေပစိုေနတဲ့ အရည္ၾကည္ေတြကို မိုးသူ စမ္းမိကိုင္မိတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြကလည္း မိုးသူရဲ့ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲကို ေရာက္ေနတယ္ ။ လက္ညႇိုးက စအိုေပါက္ေလးကို ကလိေနတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္က ထြက္လာတဲ့ တဏွာရည္ၾကည္ေတြက စအိုေပါက္ေလးရဲ့ အနားမွာတင္ ရွိေနေတာ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ညႇိုးကလည္း ဒီအရည္ေတြနဲ႔ စိုစြတ္ေနေတာ့ စအိုေပါက္ေလးကို ဒီလက္ညႇိုးနဲ႔ ထိုးကလိေနတယ္ ။

“ အိုး..အို႔..အင္း…”

မိုးသူ ခံစားရတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ အသံမထြက္ဘူး လို႔ ခ်ဳ ုပ္ထားတဲ့ၾကားက အသံ ထြက္ျဖစ္ေအာင္ ထြက္သြားရတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ညႇိုးက စအိုေပါက္ေလးထဲ

ကလိေပးေနတာကိုး ။ မိုးသူ လက္ကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို ကြင္းတိုက္သလို ဆုပ္ကိုင္ ပြတ္ေပးေနတယ္ ။

“ ကိုေဇာ္..စုတ္ေပးမယ္ေနာ္ ….”

          မိုးသူက ဆတ္ကနဲ ေကာ္ေဇာေပၚမွာ ဒူးေလးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လီးထိပ္ဖူးႀကီးကို ငုံပစ္လိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ သည္လီးႀကီးကို မိုးသူ စုတ္ေပးေနက်ပါ ။ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ စုတ္ဖူးတဲ့ သည္အေခ်ာင္းႀကီးကို အခုလည္း လ်ာေလးနဲ႔ သိမ္းသိမ္းယက္ၿပီး စုတ္ေပးေနတယ္ ။ ခ်ယ္ရီ့ဆီက မရနိုင္ေတာ့တဲ့ဟာေတြကို မိုးသူက ေပးေနတဲ့အတြက္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ အိမ္ထဲမွာဘဲ အလုပ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ အျပင္က ေၾကးစားမိန္းမေတြနဲ႔ဆိုရင္ အခန႔္မသင့္တဲ့ တခ်ိန္မွာ “  ေအ ”  ကိုက္နိုင္တယ္  ။ မိုးသူကေတာ့ သူတေယာက္ထဲအတြက္ ဆိုေတာ့ ေအ ကိစၥ စိတ္ေအးရတယ္ ။

ရာဂ အားႀကီးတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ သူ႔ကို လိုေလေသး မရွိ အသုံးေတာ္ခံတဲ့ မိုးသူနဲ႔တင္ တင္းတိမ္ ေက်နပ္မႈ မရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲ အသစ္အဆန္း စားခ်င္လုပ္ခ်င္လို႔ သူ႔အိမ္မွာ ခိုင္းတဲ့

အိမ္ေဖၚမေလးေတြကိုပါ သူ အျမဲ ႀကံစည္သည္ ။ သူ႔အိမ္က အိမ္ေဖၚေကာင္မေလးေတြသည္ သူ႔လက္ခ်က္နဲ႔ လြတ္သူ ရွားသည္ ။ ခ်ယ္ရီကလည္း တကယ္ဘဲ မရိပ္မိတာလား..သူ မေပးနိုင္ မေပးခ်င္ေတာ့တာေတြကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ တေနရာရာကေန ရယူ မွာကို မတားခ်င္တာလားေတာ့ မေျပာတတ္ ။ ခ်ယ္ရီသာလၽွင္ သိမည္ ။

“ ေတာ္ၿပီ …”

မိုးသူ စုတ္တာကို ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ သူ ခံယူေနၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္  အသံ တိုးတိုးနဲ႔ အစုတ္ရပ္ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ မိုးသူ က ေမာ့ၾကည့္ၿပီး “ ကုန္းေပးရမလား ..”လို႔ ေမးတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္  ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ေပးတဲ့ ပုံစံကို အျမဲလို သေဘာ်တာ မိုးသူ သိတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ “ အင္း…” လို႔ ေျဖရင္း မိုးသူ လုံးဝန္းတင္းမာတဲ့ နို႔တလုံးကို ကိုင္ေနတယ္ ။ နို႔သီးေခါင္းေလးက ေထာင္ထေနတယ္ ။ လက္ညႇိုးနဲ႔ လက္မ သုံးၿပီး ဆြဲေခ်ေပးေနတယ္ ။

မိုးသူက ေလးဖက္ေထာက္လိုက္ၿပီး စြင့္ကားတဲ့ သူမ ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေထာင္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဖင္တုံးႀကီးေတြ ခလယ္မွာ နီညိဳညိဳ ခေရပြင့္ေပါက္ေလး နဲ႔ ေဖါင္းျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဖင္တုံးႀကီးေတြကိုေရာ ေစာက္ဖုတ္ကိုေရာ သူ႔လက္ဖဝါးနဲ႔ က်က်နန ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္လိုက္တယ္ ။

“ ကိုေဇာ္…လုပ္မွာ ျဖင့္ လုပ္ကြာ..ေတာ္ၾကာ မခ်ယ္ရီ ထလာမွ အကုန္ ရႈပ္ကုန္မယ္ …”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ဖင္တုံးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္တယ္ ။ လက္ဖဝါးထဲကို တံေတြး ထြတ္ကနဲ ေထြးခ်လိုက္ၿပီး ဒီတံေတြးေတြနဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို သုတ္လိမ္းလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ လီးႀကီးကို ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ အဂၤါစပ္ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို ဖိသြင္း ႏွစ္လိုက္တယ္ ။

“ အိုး…..အင္း….” ဆိုတဲ့အသံေလး မိုးသူရဲ့ပါးစပ္က တိုးတိုး ထြက္သြားတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က မိုးသူဟာ ပစၥည္းေကာင္းေလး ျဖစ္လို႔ သေဘာက်ေပမယ့္ သူ မိုးသူကို စားလာခဲ့တာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ အသစ္အဆန္းေလး စားခ်င္ေနတယ္ ။ အိမ္ေဖၚ အသစ္ေလးကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ျမင္ျမင္ခ်င္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ သေဘာက်သြားတယ္ ။

မိုးသူ ေနရာမွာ ဒီအိမ္ေဖၚအသစ္ေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ အစားထိုးၾကည့္ေနမိတယ္ ။

အိမ္ေဖၚေခ်ာေခ်ာလွလွေလးေတြ ေရာက္လာရင္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဆြဲဆြဲ စားေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ ။

မိုးသူရဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သူ႔လိင္တန္ တဆုံး ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ဆြဲထုတ္တယ္ ။ တဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ တခါ ျပန္ဖိသြင္းထိုးထည့္တယ္ ။

မိုးသူရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က ေကာင္းေနတုံးပါဘဲ ။ ထိုးသြင္း ဆြဲထုတ္လိုက္တိုင္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ မိုးသူကို ဒလစပ္ ေဆာင့္ရင္း အိမ္ေဖၚမ

 အသစ္ေလး ေဖါဖါ ကို မွန္းေနတယ္ ။ ေဖါေဖါ ဆိုတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေတာင့္ေတာင့္ထယ္ထယ္ေလးကို ေဆာင့္ေနတယ္ လို႔ သူ မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ခါ ျမင္ေယာင္ မွန္းေနတယ္ ။

မိုးသူရဲ့ မခ်ဳပ္ထိန္းနိုင္လို႔ ပြင့္အံလာတဲ့ ညည္းသံေလး ထြက္ေပၚလာတယ္ ။ ခ်ယ္ရီ အိပ္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းနဲ႔က ကပ္ေနတယ္ ။ မိုးသူ နို႔ႀကီးတလုံးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး ဖိဖိေဆာင့္လိုက္တာ

အခ်က္ေပါင္း သုံးဆယ္ေလာက္ ရွိေတာ့ မိုးသူ ၿပီးသြားတယ္ ။ သူလည္း ဆက္တိုက္ဆိုသလို ၿပီးသြားတယ္ ။ မိုးသူရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လိင္တန္ကို ဆြဲဆြဲ ယူေနသလို ခံစားခ်က္က

သူ႔ကို တအား ေကာင္းသြားေစလို႔ မထိန္းထားနိုင္ေတာ့ဘူး ။

“ အား..ဟားဟား…..အိုး……အင္း…….”

သုတ္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တယ္ ။ မိုးသူ ေစာက္ပတ္ထဲကို ..။

“ အရမ္းေကာင္းလား..ကိုေဇာ္ ….”

“ အင္း….”

ဒီတခါ ပန္းထည့္လိုက္တဲ့ သုတ္ရည္ေတြကေတာ္ေတာ့္ကို မ်ားတယ္ လို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ထင္တယ္ ။ သုတ္ထြက္ၿပီးသြားေတာ့လည္း ေစာေစာက တအားကိုင္ဆျပ္ နယ္ဖတ္ခဲ့တဲ့ စို႔ခဲ့တဲ့

 မိုး သူနို႔ႀကီးေတြကို သူ မကိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။

ေဖါေဖါ အေစာႀကီး အိပ္ရာက ထတယ္ ။
အလိုလို နိုးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ဖုန္းက ႏွိုးစက္နဲ႔ ထတာ ။ အလုပ္သစ္ ေနရာသစ္မို႔ အိမ္ရွင္ေတြ ၿငိဳ ျငင္မွာကို မလိုလားဘူး ။

မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ မမိုးသူက နံရံက ပလပ္စတစ္ သင္ပုံးေလးမွာ ဒီမနက္ ျပင္ဆင္ ခ်က္ျပဳတ္ရမွာေတြကို ေရးေပးသြားတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ဘယ္လို ေကာ္ဖီ ေသာက္တယ္..မခ်ယ္ရီက

ဘယ္လို လဖက္ရည္ ေသာက္တယ္ ဆိုတာေတြပါ အေသးစိတ္ ေရးထားတယ္ ။

ေဖါေဖါ သူေဌးလင္မယားအတြက္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ အျမန္ လုပ္ကိုင္ ျပင္ဆင္လိုက္တယ္ ။

ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ ပ်င္းမေနၾကဘူး … အိပ္ရာက ေစာေစာထ ဘရိတ္ဖတ္စ္စားၿပီး အလုပ္အသီးသီးကို သြားၾကတယ္လို႔ မမိုးသူက

မေန႔ကထဲက ေဖါေဖါကို ေျပာျပထားတယ္ေလ ။

မမိုးသူ ေျပာျပထားတဲ့အတိုင္း သူေဌးနဲ႔ သူေဌးကေတာ္တို႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္စားဖို႔ ဆင္းလာၾကတာ ေဖါေဖါကလည္း ၀ိရိယရွိရွိနဲ႔ ေစာေစာစီးစီး ထၿပီး လုပ္ကိုင္ျပင္ဆင္ထားလို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါကို ျပဳံးျပႏုတ္ဆက္တယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပါဘဲ ။ သူတို႔ကို ျပင္ဆင္ေပးၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ဘာမ်ား လိုမလဲ..ဘာမ်ား ခိုင္းမလဲ

ဆိုၿပီး ေဖါေဖါ ေစာင့္ၾကည့္ေပးတယ္ ။ မမိုးသူက သူေဌး လင္မယား ခိုင္းလို႔ အေစာႀကီးထဲက တေနရာရာကို ထြက္သြားတယ္ ။

ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေသာက္ၾကၿပီးေတာ့ သူေဌးလင္မယား အိမ္အေပၚထပ္ကို ျပန္တက္သြားၾကတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ပုဂံေတြ ဖန္ခြက္ေတြကို ေဆးေၾကာလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ဘာမွ

မစားရေသးဘူး ။ ဘိုက္ဆာတာနဲ႔ သူေဌးလင္မယား မစားဘဲ က်န္ေနတဲ့ ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေပါင္မုန႔္ကို ပုဂံေဆးတဲ့ေနရာမွာ မတ္တပ္ဘဲ စားလိုက္တယ္ ။ ေစာေစာက သူ႔မိန္းမနဲ႔အတူတူ

ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနရင္း ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို နို႔ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ တပ္မက္တဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ခဲ့တယ္ ။ ဟင္း…ေဖါေဖါလည္း အပ်ိဳေပါက္

ျဖစ္ခါစကထဲက ေယာက်္ားေတြရဲ့ ၾကည့္တာကို ခံခဲ့ရေတာ့ ကိုယ့္ကို ေယာက်္ားတေယာက္က ၾကည့္ရင္ သူ ဘယ္ေနရာေတြကို ၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိေနတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ဟာ

တဏွာႀကီးလြန္းတဲ့ လူတေယာက္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ ။ သူ႔မိန္းမကလည္း တေန႔တျခား ဝဝလာၿပီး တဏွာကိစၥကိုလည္း စိတ္မဝင္စားေတာ့တာလား …။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ သူ႔ကို

သေဘာက်ေနတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီ အိမ္ကေန အရင္ ထြက္သြားတယ္ ။ အထုပ္ တခ်ိဳ႕ကို ေဖါေဖါ ကားထဲကို လိုက္ပို႔ေပးေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီက “ မိုးသူကို မွာထားတယ္..အေပၚထပ္က အခန္းေတြ ရွင္းဖို႔…”

လို႔ ေဖါေဖါမ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲ ေျပာတယ္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့..မမ ” လို႔ေဖါေဖါ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ေဒၚခ်ယ္ရီက ေဖါေဖါကို ျပန္မၾကည့္ေတာ့ဘူး ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကို ၾကည့္ရတာ ေဖါေဖါကို

စကား ေျပာခ်င္ပုံ မရဘူး ။

ယဥ္ေမာင္းကိုဘဲ “ ဆိုင္ကို ေမာင္း..” လို႔ေျပာလိုက္ တယ္ ။ ေဖါေဖါ မီးဖိုခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေပၚထပ္နဲ႔ ဆက္သြယ္တဲ့ အင္တာကြန္း စကားေျပာစက္ေလးကေန “ ေဖါေဖါ

ရွိလား….” လို႔ ေမးလိုက္တဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

မမိုးသူက အင္တာကြန္း ဘယ္လို ေျပာရသလဲ ဆိုတာလည္း မေန႔က ျပေပးထားတယ္ ။ သူေဌးလင္မယားက ဒီ အင္တာကြန္းနဲ႔ ေခၚတတ္ေၾကာင္း မမိုးသူက ေျပာျပထားတယ္ ။ ေဖါေဖါ

အင္တာကြန္း ခလုပ္ကို ႏွိပ္ၿပီး “ ရွိပါတယ္..” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။ “ အေပၚကို ခဏ လာခဲ့..” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အသံ အင္တာကြန္းက ထြက္လာျပန္တယ္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့…”

လို႔ ခလုပ္ကို ႏွိပ္ၿပီး  ေဖါေဖါ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။

အိမ္ႀကီးတခုလုံးမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ေဖါေဖါဘဲ က်န္တဲ့အခ်ိန္ အေပၚထပ္ကို ေဖါေဖါကို ေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဘာအႀကံအစည္နဲ႔မ်ား ေခၚလိုက္တာပါလိမ့္ လို႔ ေဖါေဖါ

 စဥ္းစားရင္း ေလွခါးအတိုင္း အေပၚထပ္ကို တက္သြားလိုက္တယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ကြန္ျပဴတာ စားပြဲ ရွိတဲ့ ႐ုံးခန္းထဲမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ မရွိဘူး ။

သူ..သူ…..ဘယ္မွာလဲ …။

“ ေဖါေဖါ …လာ…လာ…ဒီကို…”

အိုး …သူ႔အိပ္ခန္းထဲက ေခၚတာ ပါလား …။

 ေဖါေဖါလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲကို အရဲစြန႔္ၿပီး ဝင္သြားလိုက္တယ္ ။

ရင္ေတြကေတာ့ တဇတ္ဇတ္ ခုံလြန္းေနတာေပါ့ ။

 ဦးေဇာ္ေဇာ္က ကုတင္ႀကီးရဲ့ နေဘးက မွန္တင္ခုံမွာ မွန္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းဖီးေနတယ္ ။

သူ႔ေဘးက နံရံမွာ  ကင္မရာေတြက ပုံေတြကို ေတြ႕ေနရတဲ့ ေမာ္နီတာႀကီး ရွိေနတယ္ ။ ၿခံေပါက္ဝ..တိုက္ႀကီး အေပါက္ဝ.  အေနာက္ဖက္

ပတ္ပတ္လည္ကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။

“ လာ..ေဖါေဖါ ..ညည္းကို ေမးစရာေတြ ရွိလို႔…..”

ေဖါေဖါ ဦးေဇာ္ေဇာ္ အနားကို တိုးကပ္သြားလိုက္တယ္ ။ အထဲမွာ ေဘာ္လီ ခံ မဝတ္ထားလို႔ ေဖါေဖါ ရင္သားေတြက အထိန္းအကြပ္ မရွိဘူး ။

 တုန္ေနၾကတယ္ ။

“ ဘာေမးမလို႔လဲဟင္ …”

ေဖါေဖါ သူ႔ကို ဘယ္လို ေခၚရမလဲ မသိဘူး  ။ ဆရာ လား…အန္ကယ္လား….ဦးလား ….သူေဌးလား ……။

“ ေဖါေဖါ အေၾကာင္း ….”

“ ဘာသိခ်င္လို႔လဲဟင္..ေမးပါ..ေဖါေဖါ ေျဖပါမယ္…..”

“ ေဖါေဖါ မွာ မိသားစု ရွိလား…အေဖ..အေမ…ညီအကိုေမာင္ႏွမ ….”

“ အေမဘဲ ရွိတယ္ …ေဖါေဖါက တဦးတည္း သမီးပါ ….”

“ ေအာ္..ဟုတ္လား …အေမေကာ ေနေကာင္းရဲ့လား ….”

“ မေကာင္းဘူး ..အေမ့ကို ေဆးကုခ်င္လို႔ ေဖါေဖါ အိမ္ေဖၚလာ လုပ္တာပါ….”

“ ေအာ္…….”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္လိုက္ၿပီး…..“ ေဆးကုဖို႔က ေငြ ဘယ္ေလာက္ လိုလို႔လဲ….” လို႔ ေမးတယ္ ။

“ ေဖါေဖါလည္း အတိအက်ေတာ့ မသိဘူး ..ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ကုန္မယ္ ….”

“ အင္း..ဟုတ္တာေပါ့….ဒါနဲ႔ ေဖါေဖါ ေယာက်္ား ရွိလား…”

“ မရွိဘူး …”

“ ရည္းစားေကာ …”

ေဖါေဖါ စဥ္းစားမေနဘဲ…“ မရွိဘူး….” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။ အဲဒီလို ေျဖသင့္တယ္လို႔ ထင္လို႔ ။

“ ေဖါေဖါက အရမ္းလွတာ..ဘာလို႔ အခုထိ ရည္းစား မရွိတာလဲ…”

ေဖါေဖါ ရွက္သြားတဲ့ အမူအရာနဲ႔ ေခါင္းေလးငုံ႔လိုက္ၿပီး..“ မလွပါဘူး ….” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါ အနားကို

တိုးကပ္လာၿပီး…“ ဘယ့္ႏွယ္ မလွရမွာလဲ….ေဖါေဖါအရမ္းလွတာ …ၾကည့္စမ္း..အသားေလးေတြက ဝင္းဖန႔္ေနတာဘဲ…” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ေဖါေဖါ

လက္ေမာင္းရင္းသားေလးေတြကို အသာ ပြတ္လိုက္တယ္ ။

“ အို …..”

ေဖါေဖါရဲ့ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မ႐ုန္းဖယ္ဘူး ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က သူ႔လက္ကိုလည္း မဖယ္ဘဲ လက္ေမာင္းသားေလးေတြကို

ကိုင္ေနတယ္ ။

“ ေဖါေဖါ…”

“ ရွင္…”

“ ေငြအတြက္..ဟိုေလ..ေဖါေဖါ အေမကို ေဆးကုဖို႔ …မပူနဲ႔ ..ဟုတ္လား…”

“ ဟုတ္ …”

“ ညည္းအတြက္ ငါ အကုန္ တာဝန္ယူေပးမယ္ …”

“ ဟုတ္ …”

“ ညည္းအေပၚ ငါ ေကာင္းရင္ ညည္းကေရာ..ငါ့အေပၚ ျပန္ေကာင္းမယ္ မဟုတ္လားဟင္…ေဖါေဖါ ….”

ေဖါေဖါ ေခါင္းၿငိွမ့္ျပလိုက္တယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ညႇိုးက ေဖါေဖါ လည္တိုင္ကို ဖြဖြေလး ထိၿပီး ေအာက္ဖက္ကို တေရြေရြ႕ ဆင္းလာေနတယ္ ။ ေဖါေဖါ ကိုယ္လုံးေလး စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္

 မသိမသာ တုန္ေနတယ္ ။

“ ညည္း အသားေလးေတြက မႊတ္လိုက္တာ…”

ေဖေဖါရဲ့ ရင္ညြန႔္ေနရာကို သူ႔လက္ညႇိုး ေရာက္လာတယ္ ။ အိမ္ေနရင္း ဝတ္ ဘေလာက္စ္ အႏြမ္းေလးက ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးေတြကို သူ႔လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ဘဲ

တခုၿပီးတခု ျဖဳတ္ပစ္ေနတယ္ ။

ႏွိပ္ၾကယ္သီး သုံးလုံး ျပဳတ္ပြင့္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေဖါေဖါရဲ့ ရင္စိုင္ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းေတြကို တပိုင္းတစ ျမင္ေတြ႕လိုက္တဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ..“ ဘရာစီယာ လည္း

မပါပါလား..” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါက ..“ ဟုတ္..ေလၽွာ္ထားလို႔ …” လို႔ တိုးတိုးေလး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ျပဳံးလိုက္တယ္ ။

ၿပီးေတာ့..“ ေဖါေဖါ နို႔ေတြက တအား လွတယ္ကြာ….” လို႔ ေျပာရင္း သူ႔လက္နဲ႔ နို႔တလုံးကို ဖမ္းဆုပ္နယ္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္

။ ေဖါေဖါလည္း ေၾကာက္လန႔္တၾကားနဲ႔ သူ႔လက္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္ ။ မ်က္လုံးေတြကိုလည္း စုံမွိတ္လိုက္မိတယ္ ။ လက္ဖဝါးႀကီးက ေဖါေဖါ နို႔အုံႀကီး တခုလုံးကို ဆုပ္နယ္ေနၿပီးမွ နို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ စမ္းၿပီး
ကိုင္လိုက္လို႔ ေဖါေဖါ တုန္ခါသြားရတယ္ ။

“ အို ….ဟင့္..ဦးရယ္ ….”

အိုး ..။ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္မနဲ႔ လက္ညႇိုးကို သုံးၿပီး ေခ်ေပးေနတယ္ ။

အာ့…အာ…အာ…..ဟင္း..ဦး..ဦး……။

ေဟာ…ေနာက္ နို႔တလုံးကို နယ္ေနျပန္ၿပီ ။ ဒီတခါေတာ့ ေဖါေဖါ သူ႔ကို တအား ဖက္လိုက္မိတယ္ ။ သူနို႔ေတြကို နယ္ဖတ္ ဆုပ္ကိုင္ေနတာေတြေၾကာင့္ ေဖါေဖါ တအား စိတ္ေတြ ထႂကြေနရတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေဖါေဖါကို သူ႔ကုတင္ဆီကို ေခၚသြားတယ္ ။

ေဖါေဖါ အက် ႌေလးကို သူ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ အေပၚပိုင္း ဗလာ ျဖစ္ေနတာမို႔ နို႔လွလွႀကီး တစုံနဲ႔ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ့ ေဖါေဖါကို ကုတင္ေပၚက ေမြ႕ယာထူထူအိအိ ႀကီးေပၚကို ပက္လက္ လွန္ခ်ၿပီး ေဖါေဖါရဲ့နို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ စို႔လိုက္ နယ္လိုက္ ဆုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေတာ့ ေဖါေဖါလည္း သူ႔အလိုကို လိုက္ရင္း စိတ္ေတြ ထႂကြသထက္ ထႂကြလာရတယ္ ။

ကၽြတ္လုလု ျဖစ္ေနတဲ့ ေဖါေဖါရဲ့ ထမိန္ေလးကို ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေျဖခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါ ကိုယ္လုံးေလးကေန ထမိန္ႏြမ္းေလးကို ဖယ္ခြာပစ္လိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါရဲ့ ခႏၵာကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္ဆိုလို႔ ခ်ည္တမၽွင္ေတာင္ ရွိမေနေတာ့ ။

ဝမ္းပ်ဥ္သား ျဖဴေဖြးေဖြး ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြ နဲ႔ သူတို႔ ခလယ္ဂြဆုံးက အေမႊးပါးပါးႏုႏု ေတြ နဲ႔ ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီး….အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူ ႏွစ္ခ်ပ္ကို စိတ္ေတြ တအား ထႂကြေသာင္းက်န္းစရာ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ ေဖါေဖါရဲ့ ေပါင္တန္ေတြကို လက္နဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲကားပစ္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ယက္ပစ္ဖို႔ ငုံ႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကုတင္ေဘးက ေမာ္နီတာ မွန္ခ်ပ္ႀကီးကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။

ၿခံေစာင့္က ၿခံတံခါးကို ဖြင့္ေနၿပီး သူ႔မိန္းမ မခ်ယ္ရီရဲ့ကား ၿခံထဲ ဝင္လာတာကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ..။

“ ဟင္..ခ်ယ္ရီ..ျပန္လာပါလား…ဘာျဖစ္လို႔လဲ မသိဘူး …..”

ေဖါေဖါလည္း ျပာျပာသလဲ လူးလဲ ထထိုင္လိုက္ပါတယ္ ။

“ ေဖါေဖါ…ငါ ညက်မွ ညည္းအခန္းကို လာခဲ့မယ္..အခုေတာ့ အဝတ္အစားေတြ အျမန္ဝတ္ၿပီး သြားလိုက္အုံး ….”

“ ဟုတ္ကဲ့…ဦး …”

ေဖါေဖါလည္း ထမိန္ကို ကဗ်ာကယာ ေကာက္ယူဝတ္…ဘေလာက္စ္ အႏြမ္းေလးကို ေကာက္ယူဝတ္..ၾကယ္သီးေတြ အျမန္တပ္ၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ မခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားလိုက္ပါတယ္ ။

ဘာေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီ အိမ္ကို ျပန္လာသလဲ မသိဘူး ။

အေမွာင္ထုကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ထယ္ႀကီး…ကလိုထူးတို႔အပါအဝင္ ေစးေထာ္တို႔ အဖြဲ႕သားေတြ သူတို႔ ဦးတည္ထားတဲ့ ပစ္မွတ္ ျဖစ္တဲ့ စိုင္းဟတ္တို႔ အိမ္ကို ခ်ဥ္းကပ္သြားၾကတယ္ ။

ကံကုသိုလ္ က သူတို႔လူစု ဖက္က ရွိေနသလား မဆိုနိုင္ဘူး ။ အေႏွာက္အယွက္ လုံးဝ မရွိဘဲ စိုင္းဟတ္ရဲ့ အိမ္အနားကို ေရာက္သြားၾကတယ္ ။ ကလိုထူးက အိမ္အေနာက္ဖက္က သုံးထစ္ဘဲ

ရွိတဲ့ ေလွခါးေလးအတိုင္း သံတူရြင္းတေခ်ာင္းနဲ႔ တက္သြားတယ္ ။ ေစးေထာ္..ထယ္ႀကီးနဲ႔ အဖြဲ႕သား သုံးေယာက္တို႔က အိမ္ေရွ႕ကေန တံခါးနားကို ခ်ဥ္းကပ္သြားတယ္ ။ အိမ္အထဲက

“ ေဟ့..ဘယ္သူလဲ..ဘာကိစၥလဲ..” လို႔ ေမးလိုက္တဲ့ အသံ ၾကားရတယ္ ။

“ ေက်းရြာ လုံျခဳံေရး အဖြဲ႕ကပါ..ေမးစရာေလး နဲနဲ ရွိလို႔ …”

“ မနက္မွ လာဗ်ာ..ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာမွ လာစရာ မလိုဘူး..”

“ အေရးႀကီးလို႔ပါ…တံခါးဖြင့္ကြာ….မဖြင့္ရင္ ရဲတိုင္မယ္..အေရးယူမယ္ ….”

“ ခင္ဗ်ားတို႔ ထြက္သြား…..ဘာေက်းရြာ လုံျခဳံေရးလဲ…ညာၿဖီးမေနနဲ႔ ….ဓါးျပေတြ…..အတင္း ဝင္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ က်ဳပ္မွာ ေသနတ္ရွိတယ္ …..ပစ္မွာ…”

ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေနာက္ေဖး တံခါးကို ကလိုထူးက သံတူရြင္းနဲ႔ ကလန႔္ဖြင့္ၿပီး ကလိုထူးနဲ႔အဖြဲ႕သား သုံးေယာက္က လက္နက္ေတြနဲ႔ ဝင္သြားၾကတယ္ ။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သဲမဲေနတဲ့ အိမ္ရွင္

စိုင္းဟတ္နဲ႔ ဒါးရွည္ ကိုင္ထားတဲ့သူ႔မယား နန္းမူတို႔ကို ႐ုတ္တရက္ အေနာက္ကေနဝင္ၿပီး တိုက္ခိုက္ၾကတယ္ ။ စိုင္းဟတ္က ေသနတ္ အဆင္သင့္ ကိုင္ထားတာေၾကာင့္ ကလိုထူးတို႔ကို ပစ္ခတ္ဖို႔

ႀကိဳးစားတာေၾကာင့္ကလိုထူးလည္း ေစးေထာ္ရဲ့ အသံတိတ္ေျပာင္း တပ္ထားတဲ့ ပစၥတိုနဲ႔ စိုင္းဟတ္ကို ဦးေအာင္ ပစ္လိုက္တယ္ ။ စိုင္းဟတ္ကို ထိၿပီး စိုင္းဟတ္ လဲက်သြားတဲ့အခ်ိန္ ကလိုထူးနဲ႔

ပါသြားတဲ့ အဖြဲ႕သားတေယာက္က ဓါးတျပင္ျပင္နဲ႔ စိုင္းဟတ္မယား နန္းမူကို ရိုင္ဖယ္ဒင္နဲ႔ ထုခ်လိုက္တယ္ ။

နန္းမူ  ၾကမ္းေပၚကို လဲက်သြားတဲ့အခ်ိန္ ကလိုထူးက အိမ္ိေရွ႕တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္လို႔ ေစးေထာ္.. ထယ္ႀကီးတို႔ ေျပးဝင္လာၾကတယ္ ။ေစးေထာ္က စိုင္းဟတ္ကို

သြားၾကည့္လိုက္ၿပီး..“ ဟား…နဖူးတည့္တည့္ကို မွန္တာဘဲ..ကလိုထူး..မင္း လက္ေျဖာင့္လွခ်ည္လား..” လို႔ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးက အိမ္အေနာက္ထဲက အခန္းဆီကို ခပ္သြက္သြက္

ေျပးဝင္သြားလိုက္တယ္ ။ အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔ မျဖစ္ဘူး ။ စိုင္းဟတ္တို႔ ဆီမွာ ရွိေနတဲ့ပစၥည္းေတြကို ရွာေဖြလိုက္တယ္ ။ ေစးေထာ္က သူတို႔ဆီမွာ ဘာေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို သတင္း အတိအက်

ရထားၿပီးၿပီ မဟုတ္လား ။ သူ အထုပ္ေတြ အိတ္ေတြကို ဖြင့္ရွာေဖြေနတဲ့အခ်ိန္ ေစးေထာ္ ဝင္လာတယ္ ။

“ ထယ္ႀကီး…ေတြ႕လား ….ေတြ႕လား …”

“ မေတြ႕ေသးဘူး ….”

“ ကုတင္ေအာက္ေတြ ရွာကြာ..ဘီဒိုထဲ ဖြင့္ၾကည့္ ….”

ကလိုထူးကပါ ကူ ရွာတယ္ ။

ထယ္ႀကီး… ကုတင္ေအာက္က ပလပ္စတစ္ အထုပ္ေတြ ဆြဲထုတ္ၾကည့္တယ္ ..။

“ ေတြ႕ၿပီ…ဒီမွာ..က်ဳပ္တို႔ လိုခ်င္ေနတာေတြ …..”

ေစးေထာ္ အရမ္း ေပ်ာ္သြားတယ္ ။

“ အိုေကၿပီ..လုံးထယ္..ေက်ာပိုးအိတ္ေတြထဲ ထည့္ကြာ ….”

မ်ားျပားလွတဲ့ ရာဘေဆးျပားထုပ္ေတြကို ရလိုက္လို႔ ေစးေထာ္ ေပ်ာ္ေနတာ …။ ကလိုထူးက အိမ္ေရွ႕ခန္းက နဖူးတည့္တည့္ကို က်ည္ထိမွန္ၿပီး ေသေနတဲ့ စိုင္းဟတ္ရဲ့ လက္ထဲက ပစၥတိုေသနတ္ကို

ယူလိုက္ရင္း စိုင္းဟတ္ရဲ့ မယား နန္းမူကို ဆြဲလွန္ ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ရိုင္ဖယ္ဒင္နဲ႔ ထုတာ ခံလိုက္ရေပမယ့္ ေခါင္းကြဲမသြားဘူး ။ မူးေဝလဲက် သတ္ေမ့သြားတဲ့ ပုံဘဲ ။ နန္းမူ က ျဖဴ ျဖဴေဖြး ေဖြး

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီး ။ စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ ..ထြားအယ္တဲ့ ရင္သားစိုင္ႀကီးေတြနဲ႔မို႔ ကလိုထူး သြားေရ တျမားျမား ျဖစ္သြားတယ္ ။

စိတ္ထဲက ( ေတာက္..လိုးလိုက္ရလို႔ကေတာ့ အီဆိမ့္သြားမယ့္ဟာႀကီး…) လို႔ ေတြးလိုက္ၿပီး ေျပျပဳတ္ေနတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးနဲ႔ ထိုးၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ထမိန္ေအာက္မွာ

ဘာမွ ခံဝတ္မထားတာေၾကာင့္  ျဖဴေဖြးေဖြး ဝမ္းပ်င္သားေတြ နဲ႔ ေပါင္တန္ႏွစ္လုံး ၾကားက အေမႊးမဲမဲေတြနဲ႔ အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

“ ဟား..ေစာက္ပတ္ႀကီး …ခုံးမို႔ေနတာဘဲ …”

ကလိုထူးရဲ့ အသံက တိတ္ဆိတ္ေနလို႔ နဲနဲ က်ယ္သလို ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေစးေထာ္ ၾကားသြားတယ္ ။ “ ဘာလဲ..ဘာလဲ..” လို႔ ေမးရင္း အိမ္ေရွ႕ခန္းကို ေစးေထာ္ ေရာက္လာတယ္ ။ စိုင္းဟတ္ရဲ့

မယား နန္းမူရဲ့ ပိုးစိုးပက္စက္ အေနအထားကို ေစးေထာ္ ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ ကလိုထူးက ေစးေထာ္ ဆူမွာ စိုးလို႔ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကို ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

“ ေဟ့ေကာင္ ကလိုထူး..လီးမို႔ မီးကို ပိတ္လိုက္တာလား..ျပန္ထိုးျပစမ္း…”

ကလိုထူးလည္း မီးနဲ႔ ျပန္ထိုးျပေတာ့ ေစးေထာ္ နန္းမူရဲ့ ေပါင္ေတြ ဖင္ေတြ ေစာက္ဖုတ္ကို ျမင္ရေတာ့ သူလည္း သေဘာက်သြားတယ္ ။ တပ္မက္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ လက္နဲ႔လည္း

လွမ္းကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔လူတေယာက္က အိမ္ေရွ႕ၿခံေပါက္ကေန ေျပးလာတယ္ ။

“ ကားတစီး လာေနတယ္ …ရဲကား ျဖစ္မလား မသိဘူး …..”

အကုန္ ျပာကုန္တယ္ ။ “ အေနာက္ဖက္ေပါက္က ထြက္ၾက..ေက်ာပိုးအိတ္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ သယ္ၾက …..လစ္လစ္…ဒိုး …ဒိုး….”

သူတို႔ အျမန္ ထြက္ၾကတယ္ ။ ေျပးၾကတယ္ ။

သူတို႔ ၿခံအေနာက္ဖက္ ေတာထဲကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ကားတစီး ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး တဝင္းဝင္းနဲ႔ လူတစု ေရာက္လာတယ္ ။ သူတို႔ ထင္ထားသလိုဘဲ ရဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ။

“ ေျပးေျပး..စုရပ္ကို ေျပး..ေနာက္က်တဲ့ ေျခေထာက္ သစၥာေဖါက္ဘဲ..ေျပးၾက …..”

ေစးေထာ္ က အသံအုပ္အုပ္နဲ႔ သူ႔လူေတြကို ေျပာလဲေျပာ သူကိုယ္တိုင္လဲ သုတ္ေျခတင္တယ္ ..။

ေနာက္ ႏွစ္ရက္ အၾကာမွာ ကလိုထူး က ေစးေထာ္ ေခၚေနတယ္..သြားၾကရေအာင္…လို႔ လာေခၚလို႔ ထယ္ႀကီး ကလိုထူးနဲ႔ အတူ ..ေစးေထာ္ဆီကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ေစးေထာ္က သူတို႔ကို

ခါတိုင္းလိုဘဲ အိမ္အေနာက္က တဲႀကီးဆီကို ေခၚသြားၿပီး သူနဲ႔ ကလိုထူးကို ေငြတထုပ္စီ ထုတ္ေပးတယ္ ..။ သိပ္မမ်ားေပမယ့္ လတ္တေလာ ေရခမ္းေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး

အဆင္ေျပသြားတယ္ ။

“ ဟိုညက ငါတို႔လဲ ေျပးေရာ ေရာက္လာတာက ရဲေတြကြ..သူတို႔လည္း သတင္းရလို႔ လာရွာတာ …သူတို႔ ဘာမွ မရလိုက္ဘူး ….”

ေစးေထာ္ က “ ငါ အကြက္အကြင္း ထပ္ရွာထားတယ္ …ထပ္ လုပ္ၾကတာေပါ့ကြာ…တခုဘဲကြ..စိုင္းဟတ္ရဲ့ မယား နန္းမူရဲ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ငါ ျမင္လိုက္ၿပီး ကိုင္လိုက္ၿပီး တအား

စြဲလန္းသြားတယ္  ….ငါ အဲ့ေကာင္မကို လိုးခ်င္ေနတယ္ကြာ…”

ကလိုထူးက “ ေစးေထာ္ …ဒီအေၾကာင္းေတြ ဒီမွာ မေျပာရင္ ေကာင္းမယ္ …” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေစးေထာ္က သူ႔ကို လာဆရာမလုပ္စမ္းနဲ႔ကြာ..ငါ ေျပာခ်င္ေျပာမယ္ ..ဒါ

ငါ့အိမ္ဝိုင္းထဲမွာ..ဘယ္သူ႔ေစာက္ဂ႐ုစိုက္ရမလဲ…လို႔ ဖမ္းေဟာက္လိုက္တယ္ ။ ကလိုထူးလည္း ၿငိမ္ကုတ္သြားတယ္ ။

ေစးေထာ္ က ကလိုထူးကို တဖက္ၿခံက ဖိုးေယာသပ္ဆီကို ေခၚသြားတယ္ ။ ျပစရာ တခု ရွိလို႔ ဆိုၿပီး ..။

ေစးေထာ္ မရွိတုံး ထယ္ႀကီး မူေတာကို အျမန္ သြားေတြ႕လိုက္တယ္ ။

မူေတာက ထယ္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္လို႔ အရမ္း ဝမ္းသာသြားတယ္ ။

“ မူေတာလည္း ကိုထယ္ႀကီးကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ..” လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔ကို မီးဖိုထဲကို ေခၚသြားတယ္ ။ သူေၾကာ္ထားတဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ေတြ ထုတ္ေကၽြးတယ္ ။

“ က်ိဳက္ထို သြားျဖစ္လား ….”

“ သြားျဖစ္တယ္..အန္တီစန္းရဲ့ ကားလဲ ငွားပီးပီ….”

“ ေကာင္းတာေပါ့ မူေတာ..သြားၾက႐ုံဘဲ ….”

“ အင္း….လာမယ့္ စေနေန႔…..”

က်ိဳက္ထိုကို မူေတာ သြားတာ တကယ္တမ္းလည္း ဘာမွ သိပ္ၿပီး အေရးတႀကီး မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ထယ္ႀကီး သိလိုက္တယ္ ။

ဘာေၾကာင့္ လဲ…။

မူေတာ သူနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ တေနရာကို အတူတူ သြားခ်င္လို႔ ထြက္ခ်င္လို႔လား ။ သူ႔ကို အထာေပးတာလား ။ မူေတာနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ အတူတူ သြားရေတာ့မွ မူေတာ ဘယ္ေလာက္ လွသလဲ

လုံးထယ္ ေတြ႕ရတယ္ ။ အသားအရည္က ဝင္းဖန႔္စိုေျပေနတာ ေဖါေဖါထက္ေတာင္ သာတယ္ ။ အရပ္ကလည္း ေဖါေဖါထက္ ျမင့္တယ္ ။ တင္ေတြ ရင္ေတြကေတာ့ ေဖါေဖါနဲ႔ အတူတူေလာက္ဘဲ ။

စိမ္းလဲ့တင္ ဆိုတဲ့ ထမင္းဆိုင္..ဆင္ ဝက္ဝံ ငွက္ကုလားအုပ္ ..သမင္ ..ျမင္း ေတြ ရွိတဲ့ တရိစၲာန္႐ုံ နဲ႔ ဟိုတယ္ သုံးမ်ိဳး တေပါင္းထဲ ဖြင့္ထားတဲ့ ေနရာမွာ မူေတာနဲ႔  ထယ္ႀကီးထမင္း စားၾကတယ္ ။ မူေတာက စိမ္းလဲတင္ မွာ

အတူတူ ေလ်ာက္ၾကည့္ရတာကို သေဘာက်ေနတယ္ ။ ထယ္ႀကီးကို ဆြဲလားကိုင္လား ပုတ္လား ခတ္လား နဲ႔ လုပ္ေနတာေတြကို ထယ္ႀကီး ေက်နပ္ေနမိသလို မူေတာကို ဆြဲၿပီး

နမ္းစုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရိုင္းေတြ ထႂကြလာမိေနတယ္ ။

ငွားလာတဲ့ အန္တီစန္းရဲ့ကားေလးက က်ိဳက္ထိုက မူေတာရဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အိမ္လည္း ေရာက္ေရာ စက္ႏွိုးလို႔ မရေတာ့ဘူး ။ ဝက္ေရွာ့ဆရာ တေယာက္ကို မူေတာရဲ့

သူငယ္ခ်င္းက ေခၚလာေပးတယ္။ ဝပ္ေရွာ့ဆရာက ကား မနက္ဖန္မွ ရမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။

“ ဒီေန႔ ျပန္လို႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူး …မနက္ဖန္မွ ျပန္တာေပါ့ ..ကိုထယ္ႀကီး.ကားကလည္း မနက္ဖန္မွ ျပန္ရမယ္ မဟုတ္လား ……”

“ ဒီည..ဘယ္မွာ အိပ္ၾကမလဲ မူေတာ …”

“ ဟင္းဟင္း.. ဟိုတယ္ ဒါမွ မဟုတ္ တည္းခိုခန္း တခုခု မွာေပါ့..ကိုထယ္ႀကီး….”

 ထယ္ႀကီးရဲ့ ရင္ေတြ တအား အခုံျမန္ေနတယ္ ။ မူေတာနဲ႔ ဒီည ဟိုတယ္မွာ အိပ္ျဖစ္မယ္ ဆိုလို႔ ။ မူပ်က္သြားတဲ့ ထယ္ႀကီးရဲ့ ပုံစံကို မူေတာက ရိပ္မိသလို နဲ႔..

“ ကိုထယ္ႀကီး ..ဟိုတယ္ဖိုးအတြက္ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔..မူေတာမွာ ပိုက္ဆံ ပါပါတယ္…” လို႔ထယ္ႀကီး ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ အဲ…မပူပါဘူး..မူေတာ..ဒို႔မွာလည္း ပိုက္ဆံ ပါပါတယ္…”

ထယ္ႀကီး စိတ္ထဲကေတာ့ မူေတာေရ..ပိုက္ဆံေၾကာင့္ ငါ တုန္လႈပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး..နင္နဲ႔ ဒီည ဘာေတြ ျဖစ္ၾကမလဲ ဆိုတာကို စိတ္ေတြ ေျခာက္ျခားေနတာ …လို႔ ေျပာမိလိုက္တယ္ ။

မူေတာနဲ႔ ထယ္ႀကီး ဒီည တည္းခိုစရာ ဟိုတယ္ သို႔မဟုတ္ တည္းခိုခန္းတခုခု လိုက္ရွာၾကတယ္ ။ အင္း..ေစးေထာ္ဟာ ဒီကိစၥ သိမယ္ ဆိုရင္ သူ ငါ့ကို စိစိညက္ညက္ ေၾကေအာင္

အမႈန႔္ႀကိတ္ပစ္ခ်င္မွာဘဲ …..လို႔ လုံးထယ္ ေတြးေနတယ္ ။

မူေတာနဲ႔ ထယ္ႀကီး ကားသြားကားလာ မရွိတဲ့ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေလၽွာက္လာၾကတယ္ ။ ေနေစာင္းေနၿပီ ။ မၾကာခင္ ေမွာင္ေတာ့မယ္ ။ အရမ္းကို ေခ်ာသန႔္တဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ

လိမ့္ေနရတာက ထယ္ႀကီးကို ရင္ေတြ တုန္ေစတယ္ ။ စိတ္ေတြ တအား ေဖါက္ျပန္ေနတယ္ ။

ေတြ႕ၿပီ ….။

မြန္ျပည္သား ဟိုတယ္ …..တဲ့ ..။

“ မူေတာ ..အခန္း ရနိုင္မလား..ဝင္ စုံစမ္းရေအာင္ ….”

“ မဆိုးပါဘူး..ဟိုတယ္ေလးက …သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတာ့ ရွိသား…”

မူေတာကလည္း ေပ်ာ္ေနပုံဘဲ ..။

ဟိုတယ္ထဲကို ႏွစ္ေယာက္သား ဝင္လိုက္ၾကတယ္ ။

“ အခန္း လိုခ်င္လို႔လားဗ်…”

ဟိုတယ္ ဝန္ထမ္းေလးက ေမးလိုက္တယ္ ။

“ ဟုတ္ပါတယ္…တေယာက္ခန္း ႏွစ္ခန္း ရနိုင္မလား …..”

ေကာင္ေလးက စာအုပ္ႀကီးကို လွန္ေလွာၾကည့္ေနၿပီး..“ တေယာက္ခန္း ႏွစ္ခန္းေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ဗ်……တေယာက္ခန္း တခန္းဘဲ က်န္ေတာ့တယ္…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

ထယ္ႀကီးလည္း မူေတာကို “ ကဲ..မူေတာ …အခန္းက တခန္းဘဲ က်န္တယ္တဲ့ ..ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..တျခား ဟိုတယ္ လိုက္ရွာၾကမလား….” လို႔ တိုင္ပင္သလို ေမးလိုက္တယ္ ။ မူေတာ က

ေမွာင္စပ်ိဳးေနတဲ့ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။

“ က..ကုတင္..က…တလုံးထဲလားဟင္…..” လို႔ ဟိုတယ္ေကာင္တာထဲက ဝန္ထမ္းေလးကို ေမးလိုက္တယ္ ။  “ ဟုတ္တယ္..အမ …တေယာက္ခန္းက ကုတင္ တလုံးထဲ….ဟိုတယ္

အႀကီးစားေတြလို ကုတင္ႏွစ္လုံး မထားေပးဘူး..အခန္းကလည္း က်ဥ္းတယ္ေလ …..”

“ ကိုထယ္ႀကီး..တျခားေတာ့ လိုက္ မရွာေတာ့ပါဘူး…မူေတာတို႔ ဒီမွာဘဲ တည္းလိုက္ၾကရေအာင္လား …”

“ မူေတာ..သေဘာဘဲေလ..တျခား ဟိုတယ္တခုခု လိုက္ရွာမယ္ ဆိုရင္လဲ ရွာပါ…”

“ ဟင့္အင္း…မရွာေတာ့ဘူး…ေမာင္ေလးေရ..မမတို႔ ရွိတဲ့ အဲဒီတေယာက္ခန္းေလးဘဲ ယူမယ္ ….”

“ ဟုတ္ကဲ့ ..အမ…မွတ္ပုံတင္ေလးေတြ ..ပါတယ္ေနာ္ …..”

“ ေအး..ေအး..ပါတယ္ ….”

ဟိုတယ္ အခန္းဆီကို တက္ခဲ့ၾကေတာ့ လုံးထယ္ရဲ့ စိတ္ထဲ ( ငါ တယ္ ကံေကာင္းတဲ့ေကာင္ပါလား….မူေတာလို တကယ့္အလန္းစားေလးနဲ႔ အခန္းတခန္းထဲမွာ ေနရမယ္ …) လို႔

 က်ိတ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ။

ဟိုတယ္ အခန္းေလးက ေတာ္ေတာ္ က်ဥ္းတယ္  ။ ကုတင္ေဘးမွာ စားပြဲေလးတလုံးနဲ႔ ကုလားထိုင္ေလး တလုံး ရွိတယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းနဲ႔ အိမ္သာခန္းေလး ပါတယ္ ။

မူေတာက ကုတင္ေပၚ ထိုင္လိုက္လို႔ ထယ္ႀကီးက ကုလားထိုင္ေလးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ ေနရာေလးက က်ဥ္းလြန္းလို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဒူးေတြက ထိမိေနတယ္ ။

“ ေပ်ာ္လား..ကိုထယ္ႀကီး….”

“ အဲ…အင္း..ေပ်ာ္တာေပါ့ မူေတာ…ဟဲဟဲ…”

“ အခုလို ကိုထယ္ႀကီး နဲ႔ ဟိုတယ္ တခန္းထဲ ကုတင္ တလုံးထဲ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ အိပ္ၾကတာကို ကိုကို႔ကို လုံးဝ မသိေစနဲ႔ေနာ္ …”

“ အာ..စိတ္ခ်..စိတ္ခ်…ဒို႔က သူသိမွာကို ပိုေတာင္ ေၾကာက္ေသးတယ္ …..”

“ ကိုထယ္ႀကီး ရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကလိုထူး ဆိုတဲ့ လူႀကီးကို မေျပာျပနဲ႔ေနာ္..သူႀကီးက စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ အာေခ်ာင္မယ့္ပုံႀကီး …..”

“ ဒို႔ မေျပာပါဘူး..မူေတာရယ္ ….ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဘူး …”

“ မူေတာကေလ..ဘယ္ေယာက်္ားနဲ႔မွ အခုလို သြားဖူးတာ မဟုတ္ဘူး..ကိုထယ္ႀကီး..သိလား ….”

“ အင္း…ဟုတ္လား ….ဒါဆို…ဒို႔နဲ႔ဘဲ သြားတာေပါ့ေနာ္ ….”

“ အင္း…..ဟုတ္တယ္…”

မူေတာက ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး ရွက္ျပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း မူေတာရဲ့ အေျပာအဆို အမူအရာ ဟန္ပန္ေတြက သူ႔ကို လက္ခံၾကည္ျဖဴေနတာေၾကာင့္ ရဲတင္းလာရၿပီး မူေတာေဘးနား

ကို ေရႊ႕ေျပာင္းကာ ထိုင္လိုက္သည္ ။ မူေတာက “ ဟင္..ၾကည့္ပါအုံး..ေစာင္ကလဲ တထည္ထဲရယ္ …ေစာင္တထည္ ထပ္ေတာင္းလို႔ရမလားဟင္ …” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ထယ္ႀကီးလဲ “

သူတို႔ ေပးမယ္ မထင္ဘူး ..ေစာင္တထည္ကို အတူတူ ျခဳံၾကတာေပါ့….” လို႔ ေျပာရင္း မူေတာရဲ့ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။

မူေတာက “ ဟိတ္..ဘာလဲ…” လို႔ ႐ုန္းလိုက္ေပေမယ့္ ထယ္ႀကီးရဲ့ လက္ေတြထဲက လြယ္လြယ္နဲ႔ ႐ုန္းထြက္လို႔ မရဘူး ။ ထယ္ႀကီးက မူေတာ သူ႔ကို လက္ခံတယ္ ဆိုတာ သိေနလို႔ မူေတာကို

တိုးၿပီး တအား ဖက္လိုက္ၿပီး..“ ခ်စ္တယ္ …မူေတာရယ္..မူေတာကို ဒို႔ အရမ္း ခ်စ္တယ္ ….” လို႔ ေျပာရင္း မူေတာရဲ့ နဖူးဝင္းဝင္းေလးကို နမ္းလိုက္တယ္ ။

“ အိုး..ကိုထယ္ႀကီး . . . .”

“  မူေတာ..ဒို႔ကို ျပန္ခ်စ္ပါကြာ…မူေတာ ျပန္ခ်စ္မယ္ မဟုတ္လားဟင္….”

ထယ္ႀကီး က ဖက္လဲတအားဖက္..ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ေမးရင္း မူေတာရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ငုံခဲ ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ။

မူေတာလည္း “ အိုး..ကိုထယ္ႀကီး..ၾကမ္းလိုက္တာ..အဲလို မလုပ္နဲ႔..မူေတာ မႀကိဳက္ဘူး …ခ်စ္ရင္ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕…ညင္ညင္သာသာေလး ဆက္ဆံပါ….” လို႔ ေျပာရင္း ႐ုန္းဖယ္တယ္ ။

ထယ္ႀကီးလည္း ဟိုတယ္အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ နီးနီးကပ္ကပ္မို႔ စိတ္ေတြ မထိန္းနိုင္ဘဲ အတင္းလုပ္မိတာကို မူေတာ စိတ္ဆိုးသြားၿပီ ထင္ၿပီး မူေတာကို ဖက္ထားတဲ့

လက္ေတြကို ေျဖလႊတ္လိုက္တယ္ ။

“ ေဆာရီးဘဲ မူေတာရယ္..ဒို႔ စိတ္ေတြ လြတ္ထြက္သြားတယ္ …စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ ..”

မူေတာက တကယ္ေတာ့ ထယ္ႀကီးကို စိတ္မဆိုးပါဘူး ။ လုံးထယ္နဲ႔ ဒီလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်င္ခဲ့မိလို႔ သည္ခရီးကို မူေတာကိုယ္တိုင္ဘဲ စီစဥ္ခဲ့တာေလ ။ ထယ္ႀကီး ၾကမ္းတာကို

မႀကိဳက္လို႔ ေျပာလိုက္တာ ..။ ထယ္ႀကီးကို စခ်င္တာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကို စူေထာ္လိုက္ၿပီး စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္တယ္ ။

“ မူေတာ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္..ဒို႔ကို ခြင့္လႊတ္ေနာ္…ေနာ္…မူေတာ….”လို႔ ေျခမကိုင္မိ လက္မိကိုင္မိ ျဖစ္ေနတဲ့ ထယ္ႀကီးရဲ့ အမူအရာေတြကို ရယ္ခ်င္မိတာနဲ႔ တဖက္ကို လွည့္လိုက္ရတယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး…”
“ ဗ်ာ..မူေတာ ….     ”

“ မူေတာကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္ ..”
“ ဟာ…ဒါ..ဒါေပါ့ မူေတာရယ္….အရမ္း ခ်စ္တာ….”
“ မူေတာကို လက္ထပ္ ယူမွာလား….”

ထယ္ႀကီး မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားတယ္ ။ သူ ေဖါေဖါကိုလည္း လက္ထပ္ ယူမယ္လို႔ ဂတိေတြ အထပ္ထပ္ ေပးခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဖါေဖါက သူ႔ကို ယုံၾကည္ၿပီး လိုခ်င္တာ အကုန္ ပုံေအာၿပီး ေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား ။ ေဖါေဖါကို ေကာင္းေကာင္း စိတ္ႀကိဳက္ လိုးခဲ့တယ္ ။

အိေျႏၵေရ ဆည္ၿပီး…“ လက္ထပ္ယူမယ္..တသက္လုံး ေပါင္းမယ္….လုပ္ေကၽြးမယ္ ….ယုံပါ ……….မူေတာရယ္ ..မူေတာကို တကယ္ခ်စ္တာ..အရမ္းခ်စ္တာ ..ေမတၱာစစ္နဲ႔….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ႏွစ္လုံးျပဴး ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာပုပ္ထားတဲ့ မူေတာရဲ့ အကို ေစးေထာ္ႀကီးရဲ့ ပုံကို ဖ်တ္ကနဲ ျမင္ေယာင္တယ္ ။ ေထာင္ေနတဲ့ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ေလ်ာ့က်ေပ်ာ့က်သြားတယ္ ။

မူေတာ ေက်နပ္သြားတယ္ ။ လြယ္လြယ္ေပးလိုက္လို႔ သူ႔ကို တန္ဖိုး မထားမွာလည္း မူေတာ ပူတယ္ ။

ထယ္ႀကီး ေစာေစာက တအားဖက္ တအားနမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ပုဆိုးထဲက ဒုတ္ႀကီး မာေထာင္ေငါေနတာကို မူေတာ ေတြ႕တယ္ ။

သူတို႔အိမ္ကို ကိစၥတခုခု ရွိလို႔ လုံးထယ္ လာအိပ္ရင္ ညဖက္ႀကီး အိမ္ေနာက္ဖက္က တဲေဘးက ေရစည္ပိုင္းမွာ ကိုယ္လုံးတုံး ခၽြတ္ၿပီး ေရတဘြမ္းဘြမ္း ခ်ိဳးတဲ့အခါ မူေတာ

တိတ္တဆိတ္ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ဘူးတယ္ ။ က်စ္လစ္သန္မာတဲ့ လုံးထယ္ရဲ့ေယာက်္ားပီသတဲ့ ကိုယ္လုံးနဲ႔ ေပါင္တန္ေတြ ၾကား

က လုံးတုတ္ရွည္လ်ားတဲ့ ေယာက်္ား တန္ဆာႀကီးကို ျမင္ဘူးတယ္ ။ စြဲမက္ခဲ့တယ္ ။ လုံးထယ္ကို အဲဒီထဲက မူေတာ တိတ္တခိုး ခိုက္ေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ေရလာေျမာင္းေပး

အထာခင္းခဲ့တယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး…”
“ ဗ်ာ..မူေတာ …”

“မူေတာကို နမ္းခ်င္လား …”

“ အင္း..နမ္းခ်င္တယ္….ေပး နမ္းမွာလား…”
“ အင္း….နမ္း…ဖြဖြေလး နမ္းေနာ္…ေမတၱာသန႔္သန႔္ေလးနဲ႔…”

“ ဟီး….အင္းအင္း …”

ထယ္ႀကီး မူေတာ နဖူးေဖြးေဖြးေျပာင္ေျပာင္ေလးကို အသာ ထိ႐ုံ နမ္းလိုက္တယ္ ။ မူေတာ ေက်နပ္သြားတယ္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ေထာ္ၿပီး ေရွ႕တိုးေပးလိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း

မူေတာ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ျပန္တယ္ ။

“ ခ်စ္တယ္ကြာ…မူေတာ..သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ ……”

ထယ္ႀကီး ရဲ့ ႂကြက္သား အေျမာင္းလိုက္နဲ႔လက္ေမာင္းအိုးႀကီးေတြကို မူေတာ ပြတ္ၾကည့္ေနတယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး က ဗလ အရမ္းေတာင့္တာဘဲ …”

မူေတာက လက္ေမာင္းေတြကို ပြတ္သပ္ေလေလ ထယ္ႀကီးရဲ့ ေပါင္တန္ေတြၾကားက အတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက တင္းမာမတ္ေတာင္ေနရာက တဆတ္ဆတ္ ထထေထာင္ေနသည္ ။ ထယ္ႀကီး

ကတုန္ကယင္ ျဖစ္ေနသည္ ။ တဏွာစိတ္ေတြ ဖုံးလႊမ္းေနၿပီး လိုရင္းကို တိုက္ရိုက္ သြားလိုက္ခ်င္ေတတယ္ ။ သို႔ေပမယ့္ ေစာေစာက မူေတာက သူၾကမ္းတာကို မႀကိဳက္ဖူး ဆိုေတာ့ ေျဖးေျဖးေလး

နဲ႔ ညိမ့္ညိမ့္ေလးဘဲ ဆက္သြားဖို႔ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနသည္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး…..”

“ မူေတာ ….”

“ ခ်စ္လား..မူေတာကို…”

“ ခ်စ္တာေပါ့ …”

“ တကယ္လား ..ယုံရမွာလား…”

“ တကယ္ပါ မူေတာရယ္..အရမ္းကို ခ်စ္ပါတယ္ …”

“ အိုေက..မူေတာကို တကယ္ ခ်စ္ရင္…ေမတၱာ သန႔္သန႔္ေလးနဲ႔ အိပ္…..ပူေလာင္တဲ့ အခ်စ္ မပါဘဲ ေနနိုင္မလား..မူေတာ သိခ်င္တယ္…”

ထယ္ႀကီး အခက္ေတြ႕ေနသည္ ။ မူေတာကို ေက်ာခိုင္းၿပီး သူအိပ္လိုက္သည္ ။ သူ႔ငပဲႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ တအားကို တင္းမာ ႐ုန္းထေနတယ္ ။

“ ကိုထယ္ႀကီး..ဒီဖက္ လွည့္ေလ..ဘာလို႔ ေက်ာခိုင္းၿပီး အိပ္ေနတာလဲ …”

ထယ္ႀကီး မူေတာဖက္ကို လွည့္ဖို႔ ခက္ေနတယ္ ။ သူ႔ငပဲႀကီးက တအားေတာင္ေနတာကိုး ..။ ေတာ္ၾကာ မူေတာက တဏွာစိတ္နဲ႔ ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာမွာ စိုးလို႔ ..။

“ လွည့္..ဒီဖက္ကို လွည့္…..”

ထယ္ႀကီး မူေတာဖက္ကို လွည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို လ်ာေလး တစ္လစ္ ထုတ္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ မူေတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

“ ဒါႀကီးက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ….”

“ ဟို..ဟိုဒင္း….အဲ…”

မူေတာက သူ႔ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာက ဖုဖုေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ ဖမ္း ဆုပ္လိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္….မာမာႀကီး …ဟြန္း..သူ စိတ္ထေနတာ မဟုတ္လား….ခၽြတ္…ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္……ခၽြတ္ေလ…ခၽြတ္…..”

မူေတာက အတင္း ခၽြတ္ခိုင္းေနလို႔ ထယ္ႀကီး သူ႔ေဘာင္းလီကို ခၽြတ္လိုက္ရတယ္ ။ ဘြယ္ႀကီး ေဘာင္းဘီ ခၽြတ္ေနတာကို မူေတာက အနီးကပ္ စူးစိုက္ ၾကည့္ေနတယ္ ။

ထိပ္ဖူးနီညိဳညိဳႀကီးနဲ႔ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္း ေထာင္ထေနတဲ့ လုံးပတ္တုတ္တုတ္ လေခ်ာင္းႀကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာတယ္ ။

“ အို …အႀကီးႀကီးဘဲ …အမေလး…ေၾကာက္စရာႀကီး …..”

ဒီလို ေျပာလိုက္ေပမယ့္ မူေတာ မ်က္ႏွာေလးက မခို႔တရို႔ေလး ..။ ထယ္ႀကီး မူေတာ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ရေတာ့ အိုေကမယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။

ထယ္ႀကီးက ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာ ။ တကယ္ေတာ့ ထယ္ႀကီးက လူလည္ႀကီး သားသမီးထဲကဘဲေလ ..။ “ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး..မူေတာ အတြက္ပါ…”

“ အိုး..မူေတာက ဘာလုပ္ရမွာလဲလို႔..အဲဒါႀကီးကို…”

ထယ္ႀကီးက မူေတာ လက္ကေလးကု ဆြဲယူက သူ႔လေခ်ာင္းႀကီးေပၚကို တင္ေပးလိုက္တယ္ ..။

“ အိုး…”

“ ကိုင္ဆုပ္ၾကည့္..မူေတာ  ေယာက်္ား လီး  ကို အရင္က တခါမွ မကိုင္ဖူးဘူး မဟုတ္လား …”

“ အင္း..မကိုင္ဖူးဘူး …”

“ ကိုင္ဆုပ္ၾကည့္..စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားရလဲ ေျပာျပ..”

မူေတာက လေခ်ာင္းႀကီးကို ပြတ္သပ္ ကိုင္ဆုပ္ၾကည့္ေနၿပီး “ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္ ..အရမ္းလဲ တုတ္တာဘဲ …”

တကယ္ေတာ့ မူေတာက ထယ္ႀကီး လေခ်ာင္းကို ကိုင္သာ မကိုင္ဖူးတာပါ..အိမ္ထဲကေန ထယ္ႀကီး ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ခၽြတ္ၿပီး ေရခ်ိ ုးတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနက်ပါ ။ ဒါႀကီးကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး

ထယ္ႀကီးကို စိတ္ဝင္စားခဲ့တာ မဟုတ္လား ။ အခုေတာ့ မူေတာ လက္ထဲကို ဒီလေခ်ာင္းႀကီး ေရာက္ေနၿပီ ။

အတန္ႀကီးကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ ပြတ္သပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ မူေတာရဲ့ စိတ္ေတြ တအား ထႂကြ ေသာင္းက်န္းလာရပါတယ္ ။ ထယ္ႀကီး က ေၾကာင္မေန ။ ငိုင္မေန ။ ေငးမေန ေႏွးမေနဘူး ..။

လက္ျမန္ေျချမန္ နဲ႔ မူေတာကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုတ္နမ္းလိုက္တယ္ ။ မူေတာကလည္း လီးႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္ နယ္ဖတ္ေနၿပီး စိတ္ေတြ လာေနတာ ။ မူေတာ နို႔ႀကီးေတြကို အက်္ ီေပၚကဘဲ

ကိုင္ဆုပ္နယ္သလို ဖင္ႀကီးေတြကိုလည္း ပြတ္သပ္တယ္ ။ မူေတာရဲ့ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ပြတ္ကစား ေပးရင္ မူေတာ အဝတ္ေတြကို စခၽြတ္တယ္ ။ သူ႔အက် ႌကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။

ဗလေတာင့္ေတာင့္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ ထယ္ႀကီးကို မူေတာ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တအား ေဖါက္ျပန္တယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြလည္း အရမ္း ေပၚလာတယ္ ။ ေစာက္ဖုတ္ တအား ယားလာတယ္ ။

ထယ္ႀကီး အဝတ္ေတြ ခၽြတ္တာကို မျငင္းဆန္ေတာ့ဘူး ။ မတားေတာ့ဘူး ။ ထယ္ႀကီးကလဲ သူ႔လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ မူေတာ ေစာက္ပတ္ကို ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ေပးရင္း နို႔တလုံးကို

ကိုင္စို႔ေပးလိုက္တယ္ ။

“ အို..ဟင့္ဟင့္ . ..ကိုထယ္ႀကီးရယ္..မူေတာကို တကယ္ ခ်စ္တာမွ ဟုတ္ရဲ့လား..ဒါက္ုဘဲ မူေတာက ပူတာ …”

“ တကယ္ ခ်စ္တာ မူေတာ..မူေတာကို တကယ္ လက္ထပ္ ယူမွာ…”

နို႔ႀကီးတလုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ညႇစ္ရင္း နို႔သီးေခါင္းေလးကို စို႔လိုက္ လ်ာထိပ္နဲ႔ ထိုးလိုက္ လုပ္ေပးေနတယ္ ။ မူေတာ အရမ္း စိတ္ေတြ ထန္သထက္ ထန္လာသည္ ။ ထယ္ႀကီးက

အခ်ိန္ဆြဲတဲ့ လူ မဟုတ္ဘူး ။ မူေတာ ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကားရင္း ေစာက္ပတ္ကို လ်ာနဲ႔ ကုန္းယက္တယ္ ။ ျပတ္ျပတ္ ျပတ္ျပတ္ အသံေတြ ဆူညံလာတယ္ ။ မူေတာ တအား ေအာ္ညည္းတယ္ ။

ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ ေစာက္စိေလးကို ထယ္ႀကီး ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြက ငုံစုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မူေတာ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ခ့းေလး ေကာ့တက္ၿပီး ထယ္ႀကီး လီးႀကီးကို သူ႔အဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းေစခ်င္ၿပီ

။ ထယ္ႀကီးကလဲ မူေတာ လိုလားေနတာကို သိတယ္ ။ မူေတာ ကို အဖုတ္ယက္ေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး မူေတာ ေပါင္တန္ေတြအၾကား သူ႔ကိုယ္ႀကီးကို ေနရာယူလိုက္ၿပီး သူ႔လေခ်ာင္းကို

မူေတာ ေစာက္ဖုတ္ေပါက္ထဲကို  ေတ့စိုက္ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။

“ အင္း…အင္း….အား…..”

အရည္ေတြ စိုရႊဲနစ္ေနတဲ့ မူေတာ ေစာက္ဖုတ္က ထယ္ႀကီးရဲ့ လီးတုတ္ႀကီးကို တအိအိ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ လက္ခံေနတယ္ ။ အတြင္းသား အိအိေတြကို ထိပ္ဖူးႀကီး အတင္းကာေရာႀကီး ပြတ္သပ္ၿပီး

ဝင္လာေတာ့ မူေတာ အရသာထူးေတြ တအားေကာင္းေကာင္း ရေနတယ္ ။

ထယ္ႀကီးက လီးကို ဆက္မသြင္းဘဲ အေနာက္ျပန္ဆုတ္ထုတ္ၿပီး ျပန္သြင္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္တယ္ ။ ပတ္ ပတ္ ဆိုတဲ့ အသံေလးေတြ ထြက္ေနတယ္ ။ မူေတာ ႀကိဳက္ေနတယ္ ။ ထယ္ႀကီး

လိုးထည့္ေနတာေတြကို ႀကိဳက္ေနတယ္ ။ ထယ္ႀကီး တရႉးရႉးနဲ႔ မူေတာကို တပတ္ပတ္နဲ႔ အသြင္းအထုတ္ တိမ္တိမ္ေလးေတြ နဲ႔ လိုးေနတယ္ ။

“ အင္း..အင္း..အင္း…ဟင့္ဟင့္…”

မူေတာ ေယာက်္ားနဲ႔ တခါမွ မလိုးဘူးေပမယ့္ ဏွာႂကြၿပီး ဟိုဟာ ဒီဟာေတြနဲ႔ အာသာေျဖဘူးတယ္ ။ အခုေတာ့ ထယ္ႀကီးရဲ့ လီးစစ္စစ္ နဲ႔ စၾကဳံဘူးရတာဘဲ ..။  လီးစစ္စစ္ရဲ့ အရသာ ကို မူေတာ

 အရမ္း သေဘာေတြ႕ေနတယ္ ။ က်ဥ္းၾကပ္တဲ့ မူေတာ ေစာက္ဖုတ္အိအိေလးကို လိုးရတဲ့အတြက္ ထယ္ႀကီး သိပ္ ၾကာၾကာ မလိုးနိုင္ဘူး..။ အီဆိမ့္ေနေအာင္ကို ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။

သူ႔လေခ်ာင္းကို သားေရကြင္းနဲ႔ ပတ္စည္းထားသလို တင္းၾကပ္ေနတယ္ ..။ ခဏေလးနဲ႔ သုတ္ရည္ေတြ မူေတာ ေစာက္ပတ္ အထဲကို ပန္းထုတ္မိၿပီး ၿပီးသြားရေတာ့တယ္ ။

“ အား…အား…အား……..ေကာင္းလိုက္တာ မူေတာရယ္ …..“

“ မူေတာေရာဘဲ…တအား ေကာင္းသြားတယ္ ….ထယ္ႀကီးရယ္..တကယ္…ရွယ္ဘဲ…..”

မူေတာလဲ ေကာင္း..ထယ္ႀကီးလည္း ေကာင္း..ႏွစ္ေယာက္စလုံး အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ရတာမို႔ သူတို႔ အရမ္း ေက်နပ္ေနၾကတယ္ ။

 ေစးေထာ္ ကလိုထူးရဲ့ အိမ္မွာ အရက္ေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ဟိုညက စိုင္းဟတ္ရဲ့ အိမ္ကို သူတို႔အဖြဲ႕ ဝင္ဝုန္းေတာ့ စိုင္းဟတ္ရဲ့ မယား နန္းမူရဲ့ အဝတ္မဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေတြကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရလို႔ဒီလွလွပပ ပစၥည္းေတြက သူ႔မ်က္လုံးထဲက မထြက္နိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။

“ ကလိုထူး..”

“ ဟုတ္..အကိုေစးေထာ္…”

“ ငါ နန္းမူကို လိုးခ်င္တယ္ကြာ….”

“ အဟင္း…”

“ ဘာအဟင္းလဲ….မင္းက မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာလား….ကလိုထူး..”

“ မဟုတ္ပါဘူး…အကိုေစးေထာ္…..”

ကလိုထူးက အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္သြားတယ္ ..။

“ ကလိုထူး..မင္း ဘယ္ထြက္သြားတာလဲ..ျပန္လာေလကြာ…..”

“ ဆတ္သားေျခာက္ ထပ္သြားယူတာ….လာၿပီ…လာၿပီ …..အကိုေစးေထာ္…..”

ကလိုထူးက ဆတ္သားေျခာက္ ဆီဆမ္း ဇလုံေလးကို ေစးေထာ္ရဲ့ ေရွ႕မွာ လာခ်ေပးတယ္ ။ ေစးေထာ္ ေတာ္ေတာ္ မူးေနၿပီ . ကလိုထူးလည္း အဲ့ညက အျဖစ္အပ်က္ကို တတ္နိုင္ရင္ ေမ့လိုက္ခ်င္တယ္

…ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ စိုင္းဟတ္ကို သူ ပစ္သတ္ခဲ့လို႔ ..။ ဓါးျပတိုက္..ျပန္ေပးဆြဲ အလုပ္ေတြကို ကလိုထူး လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုလို လူတေယာက္ကို ပစ္မသတ္ဖူးေသးဘူး ။  ေစးေထာ္က နန္းမူရဲ့ ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို အဲဒီတုန္းက ေတြ႕လိုက္ရၿပီး အစြဲႀကီး စြဲၿပီး တအားႀကိဳက္ေနတယ္ ။ ခက္ေတာ့ ခက္ေနၿပီ ။

“ ကလိုထူး…..”

“ ဗ်ာ..အကို…”

“ မင္း..ဒီေန႔ စိုင္းဟတ္ရဲ့ ရက္လည္ ဆြမ္းေကၽြးတာ သိလား…..”

“ ဟုတ္…သိတယ္ အကိုေစးေထာ္…”

“ ငါတို႔ နန္းမူဆီ သြားၾကရေအာင္ကြာ……”

“ ဟာ..အကို ျဖစ္ပါ့မလား….တတ္နိုင္ရင္ လၽွိုၿပီး ေနၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ….”

“ ဘယ္သူသိတာ လိုက္လို႔ကြာ…..အဲ့ညက ငါတို႔ မ်က္ႏွာဖုံးေတြ စြပ္ထားၾကတာဘဲ…..”

ကလိုထူး ေစးေထာ္ကို ေၾကာက္ရတယ္ ။ သူ႔ကို မလြန္ဆန္ရဲဘူး ။ တကယ္ေတာ့ သူက ကလိုထူးတို႔ လူစုကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ဘဲ…။

“ လာကြာ…ေျပာေနၾကာတယ္..နန္းမူ အိမ္ကို သြားမယ္….”

ကလိုထူး မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔ စိတ္ညစ္ေနတယ္ ။ ေစးေထာ္က သူထိုင္ေနတဲ့ ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ခ်ထားတဲ့ သူ႔ေသနတ္ကို ေကာက္ယူၿပီး ခါးၾကားမွာ ထိုးလိုက္တယ္ ။ ရွပ္အက် ႌပြပြႀကီးကို အျပင္ထုတ္ ဝတ္ထားလို႔ ေသနတ္ပါတာကိုေတာ့ လူမသိနိုင္ဘူး ။

“ လာကြာ..သြားမယ္….”

ကလိုထူး ကုပ္ကုပ္ေလး လိုက္သြားရေတာ့တယ္ ..။

စိုင္းဟတ္အိမ္မွာ ဆြမ္းေကၽြးလာစားတဲ့ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္ ။ နန္းမူ မ်က္ႏွာညႇိုးညႇိုးေလးနဲ႔ လူေတြကို ဧည့္ခံေနတယ္ ။ ေစးေထာ္နဲ႔ ကလိုထူးက သူတို႔ဟာ စိုင္းဟတ္ရဲ့ မိတ္ေဆြေတြပ..သတင္း ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းဘူး …လို႔ ေျပာၾကတဲ့အခ်ိန္ ေစးေထာ္က နန္းမူရဲ့ တကိုယ္လုံးကို တပ္မက္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္ ။ ကလိုထူးက စာအိတ္ေလးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေငြကို နန္းမူ လက္ထဲကို ထည့္လိုက္တယ္ ။

လူေတြကို ထမင္းဟင္းေတြ လိုက္ထည့္ေပးေနတဲ့ နန္းႏူရဲ့ ခါးေသးေသး ေအာက္က ဖင္ကားကားႀကီးေတြကို စိုက္ေငးရင္း ေစးေထာ္ ပစ္မွားေနတယ္ ။ နန္းမူကို ျဗဳန္းခ်င္ေနတယ္ ။ ျဖဳတ္ခ်င္ေနတယ္ ။
နန္းမူ အိမ္က ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ေစးေထာ္ နန္းမူကို ညဖက္ အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းေခၚၿပီး ေတာထဲမွာ အတင္း ျဗဳန္းပစ္မယ္ လို႔ ႀကံေနတယ္ ။

သူ႔အိမ္လည္း ျပန္ေရာက္ေရာ အျပင္က ျပန္လာတဲ့ ညီမ မူေတာနဲ႔ တိုးတယ္ ။

“ အကို ဘယ္က ျပန္လာလဲ..”

“ ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးက ျပန္လာတာ…နင္ေကာ..ဘယ္က ျပန္လာလဲ..”

“ ေနာ္ပဲတို႔ အိမ္က ….”

ေစးေထာ္က ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ခါးၾကားမွာ ထိုးထားတဲ့ သူ႔ပစၥတိုေသနတ္ကို ထုတ္ယူၿပီး ေဘးက ခုံေလးေပၚမွာ တင္လိုက္တယ္ ။ မူေတာက ေသနတ္ကို ေတြ႕ေတာ့….“ အကို…မူေတာ ေသနတ္ ပစ္တတ္ခ်င္တယ္….သင္ေပးပါလား….” လို႔ ေစးေထာ္ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ဟာ….မူေတာ..နင္ ဘာျဖစ္ေနလဲ..ဘာလို႔ ေသနတ္ ပစ္တတ္ခ်င္ရတာလဲ….ေအးေအးေနစမ္းပါဟာ….”

“အကိုကလည္း..လုပ္ပါ..မူေတာ ပစ္ခ်င္တယ္…..ပစ္တတ္ခ်င္တယ္…….”

“ ငါ မအားဘူး..အင္း…ထယ္ႀကီးကို သင္ခိုင္း…..ကလိုထူး…”

“ ဟုတ္  အကို…”

“ ထယ္ႀကီးကို ေခၚစမ္း..မူေတာကို ေသနတ္ပစ္ သင္ခိုင္းလိုက္….”

“ ဟုတ္အကို ….”

မူေတာ ျပဳံးသြားတယ္ ။

ထယ္ႀကီး နဲ႔ ျမင္းစီးထြက္မယ္…ေသနတ္ပစ္သင္တယ္ ဆိုၿပီး ေတာထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနမယ္…။ ထယ္ႀကီး ကို မူေတာ အရမ္း ခိုက္ေနၿပီ ။ သူလိုးတာ အရမ္းသေဘာက်ေနၿပီ ။ သူ႔လီးႀကီးက တအားတုတ္လဲ တုတ္ ရွည္လည္း ရွည္တယ္ ။ မူေတာကို သူ႔လီးကို စုတ္ခိုင္းလို႔ ခုဆို ေတြ႕တိုင္း စုတ္စုတ္ေပးေနရတယ္ ။ မူေတာက သူ႔လီးကိုစုတ္ သူက မူေတာ ေစာက္ပတ္ကို ယက္တယ္ ။

ဒါေတြကို စဥ္းစား လိုက္တာနဲ႔ ေစာက္ပတ္က ယားတက္လာတယ္ ။

ေဖါေဖါ မမိုးသူနဲ႔ အတူတူ အေပၚထပ္က သူေဌး လင္မယားရဲ့ အိပ္ခန္းေတြကို ရွင္းလင္း သန႔္ရွင္းရတယ္ ။ သူေဌးလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ မအိပ္တာ ေဖါေဖါ သိလိုက္ရတယ္ ။

ပထမ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့အိပ္ခန္းကို ရွင္းၾကရတယ္ ။ ေကာ္ေဇာေတြ ဖုံစုပ္စက္နဲ႔ စုပ္ရတယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္း အိမ္သာ ေဆးေၾကာ တိုက္ခၽြတ္ရတယ္ ။ မမိုးသူဟာ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္နိုင္တယ္

ဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

သူေဌးလင္မယားရဲ့ အိပ္ခန္းေတြ ထဲမွာ အခန္းဝွက္ေတြ ရွိၿပီး မီးခံေသတၱာႀကီးေတြ ရွိေနတာကိုပါ သိလိုက္ရတယ္ ။

မမိုးသူက ေဖါေဖါ  နင္ေတြ႕တာသိတာေတြ စိတ္ထဲမွာဘဲ ထားေနာ္..တျခား ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာျပနဲ႔ ..လို႔ ေျပာတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း “ စိတ္ခ်ပါ ..အမ ..ေဖါေဖါ ကိုယ္နဲ႔

မဆိုင္တာေတြ ေျပာေလ့မရွိပါဘူး …ေဖါေဖါ သစၥာလဲ ရွိတယ္…ကိုယ့္ထမင္းရွင္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာ မေဖါက္ပါဘူး …” လို႔ မမိုးသူကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။  ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အခန္းမွာ

ရာဘာလိင္တန္ေခ်ာင္း အတုႀကီးတေခ်ာင္း က လြဲလို႔ သိပ္ ထူးထူးျခားျခား မေတြ႕ရေပမယ့္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ လိင္ကိစၥ အသားေပး စာအုပ္ေတြ ဒီဗီဒီ ခ်ပ္ေတြ အစုံဘဲ ေတြ႕ရတယ္ ။

မမိုးသူက လိင္ဆက္ဆံတဲ့ ပုံေတြနဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ေဖါေဖါ မေတြ႕ဖူးဘူး ထင္ၿပီး လာျပတယ္ ။ “ ေဖါေဖါ ၾကည့္စမ္း လီးႀကီးေတြ နဲတာႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး..ဖင္ေပါက္ထဲလည္း

ထိုးေနတယ္ဟာ..အမေလး …လန႔္စရာ…”

မမိုးသူ က ေဖါေဖါကိုလည္းၿပ သူလည္း ပုံေတြကို ၾကည့္တယ္ ။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး တပ္ရက္ ပုံေတြ နဲ႔ ေစာက္ပတ္ ယက္ေပးေနတဲ့ ပုံေတြ ..လီးတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီးေတြကို စုတ္ေပးေနတဲ့

ပုံေတြကို ေတြ႕ရၾကည့္ရေတာ့ ေဖါေဖါ စိတ္ေတြ မရိုးမရြ ထႂကြလာရတယ္ ။

မမိုးသူက “ ေဖါေဖါ..ေယက်္ားနဲ႔ ၾကဳံဘူးလား…” လို႔ ေမးတယ္ ။ ေဖါေဖါက “ ဘာၾကဳံတာကို ေမးတာလဲ အမ..” လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့..“ ဟီး….အိပ္ဖူးလား..လိုးဖူးလား…ေမးတာပါ ..” လို႔

ရယ္ၿပီး ေျပာတယ္ ။ ေဖါေဖါ လည္း “ ဟာ..အမကလဲ..ဘာေတြ လာေမးေနမွန္းလဲ မသိဘူး…” လို႔ ရွက္သလိုနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီး အိမ္သာကိုဘဲ ဖိတိုက္ခၽြတ္ေနလိုက္တယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီအခန္းက လိင္တန္အတုႀကီးကို မမိုးသူက ေကာက္ကိုင္ၿပီး ေဖါေဖါရဲ့ ဖင္တုံးေတြကို လာထိုးတယ္ ။

“ အိုး..အေမ့ …လန႔္သြားတာဘဲ …”

“ ၾကည့္စမ္း ေဖါေဖါ လီး အတုႀကီး ..ဒါမ်ိဳး ေဖါေဖါ ျမင္ဘူးလား…”

“ ဟင့္အင္း ..ဒါႀကီးက ဘာလုပ္ဖို႔လဲဟင္..အမ …”

“ ေဖါေဖါကလည္း တကယ္ မသိဘူးလား …ဒါ အာသာေျဖဖို႔ေလ …မိန္းမေတြ စိတ္လာတဲ့အခါ ဟိုထဲကို ဒါနဲ႔ ထိုးၿပီး ေျဖေဖ်ာက္တာေပါ့….”

“ အမေလး..ၾကက္သီးထလိုက္တာ အမ ရယ္..ဒီလိုဘဲ လုပ္ၾကလားဟင္ …”

ေဖါေဖါက ဒါမ်ိဳးေတြကို မသိ မၾကဳံဘူး မၾကားဘူးသလို ဟန္ေဆာင္လိုက္တယ္ ။

“ ေဖါေဖါကလည္း ဒါေတာင္ မသိဘူးလား..ေတာရြာေတြမွာ ဆိုရင္ ခရမ္းသီးေတာင့္ေတြနဲ႔ ထိုးၿပီး အာသာေျဖၾကတာမ်ိဳးေလ ….”

“ အီး ..ရွက္စရာႀကီး အမ ရယ္ ..နားရွက္ပါတယ္..ၾကားရတာ…”

ေဖါေဖါက မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္ၿပီး ရွက္တဲ့ပုံနဲ႔ သူမ နားကို သူမ ပိတ္ဟန္ ျပဳလိုက္တယ္ ။

မမိုးသူက ရယ္တယ္ ။

“ ဒါ..ဒါ..သူေဌးကေတာ္..သုံးတာလားဟင္…”

“ သူ႔အခန္းထဲမွာ ေတြ႕ေတာ့ သူ သုံးလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့..ေဖါေဖါေရ..ငါလည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ ..ဟင္းဟင္း…..”

မမိုးသူက လိင္တန္အတုႀကီးကို သူတို႔ ေတြ႕တဲ့ေနရာမွာ ျပန္ထားလိုက္တယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း မမိုးသူ လိုခ်င္တဲ့ ပုံစံအတိုင္း သူေဌးလင္မယားရဲ့ အခန္းေတြကို ရွင္းလင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။ မိုးသူလည္း ေဖါေဖါ အလုပ္လုပ္တာကို သေဘာက်သြားတယ္ ။ ညေနစာ ခ်က္ျပဳတ္ေတာ့

လည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္တို႔ ဘာစားတတ္လဲ..မမိုးသူဆီက ေမးျမန္းၿပီး ေဖါေဖါလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်က္ထားလိုက္ပါတယ္ ။

ညေနေစာင္းမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ေဒၚခ်ယ္ရီ ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္ ။

မမိုးသူနဲ႔ ေဖါေဖါတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူေဌးလင္မယားကို ညေနစာ ျပင္ဆင္ ေကၽြးၾကတယ္ ။ သူတို႔ ေဖါေဖါ ခ်က္တဲ့ ဟင္းေတြကို သေဘာက်ၾကတယ္ ။ သူတို႔ ထမင္းစားပြဲမွာ စားေနၾကတဲ့အခ်ိန္

ဖုန္းလာတယ္ ။ အိမ္က လိုင္းဖုန္းကို ေခၚတာ ။ မမိုးသူ ေျပးကိုင္လိုက္တယ္ ။ မမိုးသူက ဖုန္းခြက္ကို လက္နဲ႔ ပိတ္ထားၿပီး..“ မခ်ယ္ရီ ..ႀကိဳ႕ကုန္းက ေဒၚစတယ္လာ က သူ႔ဆီမွာ

ပစၥည္းေတြ ေရာက္ေနၿပီ ..မခ်ယ္ရီ လာယူနိုင္မလား…တဲ့ ..လို႔ ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္ကို လာေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္က “ ဟာ..ေရာက္ေနၿပီဆိုရင္ သြားယူမွာေပါ့..စတယ္လာ့ကို လာယူမယ္

လို႔ ေျပာလိုက္..” လို႔ မမိုသူကို ေျပာခိုင္းတယ္ ။ ထမင္းလည္း စားၿပီးေရာ ေဒၚခ်ယ္ရီေဇာ္လည္း မမိုသူကို အေဖၚေခၚၿပီး အိမ္က ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ႀကိဳ႕ကုန္းကို ပစၥည္းေတြ သြားယူတယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း ပုဂံေတြ ေဆးေၾကာေနတဲ့အခ်ိန္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ မီးဖိုခန္းတံခါးေပါက္ဝကို ေရာက္လာၿပီး “ ေဖါေဖါ ..လာ အေပၚထပ္ တက္ရေအာင္ .” လို႔ လာေခၚပါတယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီ အျပင္ထြက္ေနတုံး ေတြ႕ၾကရတယ္ ဆိုတာ ေဖါေဖါလည္း သိတာေၾကာင့္ လက္ကို ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးၿပီးတာနဲ႔ အေပၚထပ္ကို တက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အိပ္ခန္း

ေပါက္ဝကို ေရာက္ေတာ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ သူ႔ ကုတင္ႀကီး ေဘးနားမွာ ရပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

“ လာ..ေဖါေဖါ ..ဒီမွာ ေဖါေဖါ ရဲ့ အေမ ေဆးကုဖို႔ ပိုက္ဆံ ထုတ္ေပးထားတယ္….”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က အညိဳေရာင္ စကၠဴ ထုပ္ႀကီးတထုပ္ကို ေဖါေဖါ လက္ထဲကို ထည့္လိုက္တယ္ ။

“ ေက်း..ေက်းဇူးပါ..ဦး …..”

ေဖါေဖါက လွည့္ထြက္မယ္ ျပင္ေတာ့ “ ေဖါေဖါ ေနအုံးေလ..ဒီေငြထုပ္ကို နင္ ေအာက္ဆင္းတဲ့ အခါက် မွ ယူသြား…အခု နင္ ငါ့ဆီ ခဏ လာအုံး…” လို႔ ေျပာတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ရင္ေတြ အရမ္းကို

 ခုံသြားတယ္ ။ သူ..သူ..သူ ေဖါေဖါကို တခုခု လုပ္ေတာ့မယ္ ….။

“ ေဖါေဖါ….နင္ ငါ လိုခ်င္တာေတြ ေပးမယ္ ဆိုရင္ ဒီထက္မ်ားတဲ့ ေငြေတြ ငါ နင့္ကို ေပးအုံးမယ္..တခုေတာ့ ရွိတယ္ ..နင္ ငါလိုခ်င္တာေတြကို မျငင္းဆန္ရဘူး …ခံရမယ္..ဒါဆိုရင္ ..နင့္ကို ငါ

တကယ့္ကို ကူညီမယ္…နင့္အေမ ေဆးကုတာ တခုထဲတင္ မဟုတ္ဘူး..နင့္ ဘဝကို ေျပာင္းးသြားေအာင္ ငါ လုပ္ေပးနိုင္တယ္ …နင္ ယုံသလား..ေဖါေဖါ…”

“ ယုံပါတယ္….ဦး….”

“ ဒါဆို…လာ…ဒီကိုလာ….”

ေဖါေဖါ သူ႔အနားကို တိုးကပ္သြားလိုက္တယ္ ။

“ နင့္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အားလုံးကို တခု မက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္..ေဖါေဖါ…..”

“ ရွင္…”

“ အခ်ိန္ သိပ္မရဘူး..သူတို႔ ျပန္မလာခင္ နင္ ငါ့ကို အကုန္ ေပးရမွာ….”

အဝတ္အစား အားလုံးကို ခၽြတ္ပစ္ရမွာကို ေဖါေဖါ ေၾကာက္ေန ရွက္ေနတယ္ ။ တခါမွ တစိမ္း ေယာက်္ားေတြ အေရွ႕မွာ ဖင္တုံးလုံး မခၽြတ္ဖူးေသးဘူး ။ ထယ္ႀကီး ကို ေပးလိုးတာက အေမွာင္ထဲမွာ..။

ထမိန္ေလး အသာ လွန္ၿပီး သူလိုးတာ ။ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး မခၽြတ္ရဲပါဘူး ..။

“ ရွက္တယ္..ဦးရယ္….”

“ ဟားဟား..နင္ကလဲ အလုပ္သေဘာဘဲဟာ…ငါက အလကား နင့္ကို ခၽြတ္ခိုင္းတာမွ မဟုတ္တာ…..နင္ လိုခ်င္တဲ့ ေငြ ေပးေနတယ္ေလ..ေနာက္လဲ ထပ္ေပးအုံးမွာ…ငါက နင့္ကို နင္တို႔ရြာမွာ

သြပ္မိုး အုတ္ခံ  ႏွစ္ထပ္ အိမ္တလုံး ခ်က္ခ်င္း ေဆာက္ေပးလိုက္နိုင္တယ္ ဆိုတာ သိရဲ့လား….”

“ သိပါတယ္…ဦး ….”

“ ကဲ..ဒါျဖင့္..ခၽြတ္…အကုန္ ခၽြတ္….ျမန္ျမန္ဟာ…”

ေဖါေဖါလည္း သူ႔အလိုကို လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။ ေဖါေဖါ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစား အားလုံးကို သူ႔ေရွ႕ မီးအလင္းႀကီးေအာက္မွာ ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္ရပါတယ္ ။

ေတာက္ေျပာင္တဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း သူ႔ခါးဝတ္ ပုဆိုးကိုလည္း ကြင္းလုံး ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ ေဖါေဖါ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားသလို သူလဲ

ျဖစ္သြားေအာင္ သူ႔ကိုယ္ အေပၚပိုင္းမွာ ဝတ္ထာားတဲ့ စြပ္က်ယ္ လက္ျပတ္ကိုလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဆက္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။

“ အို ..”

ဖြံ့ထြားတင္းရင္းတဲ့ နို႔ႀကီးေတြက အေပၚကို ဦးေမာ့ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးနဲ႔ တအားႀကီး လွလြန္းေနတယ္ ။ ခါးေသးေသးနဲ႔ စြင့္ေန ကားေနတဲ့ ဖင္စိုင္တုံးႀကီးေတြကလည္း ျဖဴေဖြးဝင္းအိေနတယ္ ။

ေပါင္တန္လွလွေတြ ၾကားက မို႔ေဖါင္းတဲ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးကေတာ့ အလွဆုံးဘဲ လို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္က မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။

“ အေမႊးမရွိပါလား..နင္..အေမႊးကို ရိပ္တာလား..ႏုတ္တလား ….ေဖါေဖါ..”

“ အာ..ဦးကလဲ ဘာေတြ လာေမးေနမွန္း မသိပါဘူး……. ”

“ ငါေမးရင္ ေျဖစမ္း..ငါ့ကို စိတ္ထြက္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ ေဖါေဖါ….”

“ ဟုတ္…ေဖါေဖါ ရိပ္လဲ မရိပ္..ႏုတ္လည္း မႏုတ္ဘူး..နဂိုဘဲ….အေမႊး မေပါက္ဘူး…”

“ ဟား..ေစာက္ကတုံးနဲ႔ လာတိုးေနတာကိုး ….နင္ ဂ်ိဳင္းေမႊးေကာ ေပါက္လား ….”

“ ဂ်ိဳင္း ေမႊးေတာ့ ေပါက္တယ္..ဦး……”

“ နင့္ေစာက္ပတ္ အရမ္း လွတာဘဲ..လာစမ္း..ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ အိပ္လိုက္ ..ေပါင္ေတြကို ျဖဲကားစမ္း….”

ေဖါေဖါလည္း သူခိုင္းတဲ့အတိုင္း ကုတင္ေပၚက ေမြ႕ယာ အိအိႀကီးေပၚမွာ ပက္လက္ လွဲအိပ္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ေတြကို ျဖဲကား ေပးလိုက္ရပါတယ္ ။

ေဖါင္းမို႔တဲ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္သည္ ။

“ ဟင့္..ရွက္တယ္…”

ေဖါေဖါက သူမ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြကို ေစ့လိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္လို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ က “ မရွက္နဲ႔ ေဖါေဖါ …နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ၾကားထဲမွာ အရွက္ ဆိုတာကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္စမ္းဟာ …နင္ လိုတာေတြ ငါ

ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္..ငါလိုတာကိုလည္း နင္ ေပးမယ္ မဟုတ္လား..”လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ေပါင္ေတြကို ေဘး ဖက္ကို တြန္းထားလိုက္သည္ ။

“ ရွက္တာေပါ့လို႔..ဟင့္…”

ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း တဟဲဟဲ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီးေနာက္ ေဖါေဖါရဲ့  ေပါင္တန္ေတြ အၾကားကို ေခါင္းထိုးအပ္လိုက္ၿပီး အရည္ေတြ စိုေနတဲ့ေဖါေဖါရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို လ်ာႀကီးနဲ႔ ယက္ထည့္လိုက္ပါတယ္ ။

“ အို႔..ဦး..ဟင့္ဟင့္..ေစာက္ပတ္ကို ဘာလို႔ ယက္တာလဲ…”

ဦးေဇာ္ေဇာ္ က ဘာမွ ျပန္မေျဖအားဘူး ။ ေစာက္ပတ္ကို ဆက္တိုက္ဘဲ လ်ာႀကီးနဲ႔ တျပတ္ျပတ္ နဲ႔ ဖိဖိ ယက္ပါေတာ့တယ္ ။

“ ဦးရယ္..ေစာက္ပတ္ ဆိုတာ ယက္ရတဲ့ဟာ ဟုတ္လို႔လား ….”

ေဖါေဖါက အရိုးခံ ေတာသူေလးလို ပုံစံနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ဘာမွ ျပန္မေျဖဘူး ။ ေစာက္ပတ္အတြင္းထဲကို သူ႔လ်ာထိပ္ကို ထိုးသြင္းေနတယ္ ။

ေဖါေဖါ.. ဖင္ႀကီးေတြ ခါရမ္း လူးပ်ံၿပီး တအားအား ေအာ္ေနရတယ္ ။ ေဖါေဖါ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ညႇစ္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး ယက္ေနတယ္ ။ ေဖါေဖါ အရမ္းေကာင္း

တအားသေဘာက် ႀကိဳက္ေနတယ္ ။ ေစာက္စိကို စုတ္လိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါ တဆတ္ဆတ္ခါသြားရတယ္ ။ သတိကင္းလြတ္သြားသလိုေတာင္ ျဖစ္သြားရတယ္ ။ ေကာင္းလြန္းလို႔ …။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ က စုတ္ေပးတာ ယက္ေပးတာကို ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လိုက္ၿပီး ..“ ေကာင္းလား..ေဖါေဖါ ..” လို႔ ေမာဟိုက္သံႀကီးနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါလည္း “ အင္း..အင္း..ေကာင္းတယ္..တအား…” လို႔

ေျဖလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါက သူ ဆက္ ယက္မယ္လို႔ ထင္ထားေပမယ့္ သူ ဆက္ မယက္ေပးေတာ့ဘူး ။

သူ႔ခါးက ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီး ေဖါေဖါရဲ့ ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကားလိုက္ၿပီး သူ ေဖါေဖါကို တက္ခြလိုက္တယ္ ။ သူ..သူ…ေဖါေဖါကို လိုးေတာ့မယ္ …။

ေဖါေဖါ သူ႔ေပါင္ၾကားကို လွမ္း ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ နီညိဳညိဳ လီးတန္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ ဒစ္ႀကီးက ျပဲလန္ေနတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ ဒစ္လုံးႀကီး ..။

သူက သူ႔လီးႀကီးကို အရင္းနားကေန ထိန္းကိုင္ၿပီး ေဖါေဖါ ေစာက္ဖုတ္ အဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္ ။ လီးထိပ္ႀကီး လာထိေတ့လိုက္တာက ေဖါေဖါ ကို ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ထသြားေစတယ္ ။

သူ ေဖါေဖါ နို႔တလုံးကို ကိုင္ဆုပ္ၿပီး ေထာင္ထ မာတင္းေနတဲ့ နို႔သီးေလးကို ႁပြတ္ကနဲ စုတ္လိုက္တယ္ ။

“ အို …”

တခ်ိန္ထဲ လိုလိုမွာ သူ႔လီးႀကီးကို ဖိသြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ သူထင္ထားသလို ဘီးက ေစာက္ပတ္ထဲကို မဝင္ဘဲ တစ္ေနတယ္ ။ အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတာေတာင္ လီးႀကီးက တစ္ဆို႔ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။

ၾကပ္တင္းေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲကို သူ မရရေအာင္ သြင္းလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ေဖါေဖါ သိေနတယ္ ။ ထယ္ႀကီး တုံးက ၾကဳံ ၿပီေလ ။ ေယာက်္ားေတြ ကလည္း မိန္းမ ေစာက္ပတ္က အဲလို ၾကပ္ေနမွ

ႀကိဳက္ၾကတာ ..။ သူတို႔ မဝင္ဝင္ေအာင္ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ထိုးသြင္း ထည့္ၾကမွာ ..။ ဒီလို တင္းၾကပ္ေနတဲ့ အထဲကို ဖိဖိသြင္းထည့္တဲ့အခါ သူတို႔အဖို႔လည္း အရသာ ထူးကဲသလို ေဖါေဖါတို႔

မိန္းမေတြအတြက္လည္း အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို လီးေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ ထိုးထိုးသြင္းလိုက္ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္လုပ္လိူက္ လုပ္ေနေတာ့ အရမ္းကို အရသ ထူးကဲရတာေပါ့ရွင္…။

ထယ္ႀကီးနဲ႔ ၾကဳံဘူးတာေတာင္ ေဖါေဖါ ေစာက္ဖုတ္က သူ႔လီးႀကီး ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ မဝင္နိုင္ေအာင္ကို ၾကပ္တစ္ေနတယ္ ။ သူကလည္း မိန္းမလိုးတာ ေနာေၾကေနတဲ့ လူႀကီး ပါ ။ ဖိဖိၿပီး

ထိုးသြင္းတာ ေဖါေဖါလည္း အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းေနရသလို လီးႀကီးလည္း အဆုံး ဝင္သြားၿပီး သူ ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေပးေနတယ္ ။

“ အင္း..အင္း…အား..ဟင္း..ဟင္း…အင္း..”

ေကာင္းလိုက္တာရွင္ …။

ဒီလူႀကီး လီးကလည္း ႀကီး ေတာင္တာကလည္း အရမ္းမာေက်ာ..လိုးလဲ လိုးတတ္တယ္ ။ ထိလိုက္တာ အခ်က္တိုင္း ..။

“ ေကာင္းလား..ေကာင္းလား..” လို႔လည္း ေမးတယ္ ။ ေဖါေဖါကလည္း ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္လို႔ သူ အားရွိေအာင္ ေျဖေပးပါတယ္ ။ တကယ္လည္း တအား ေကာင္းတယ္ေလ ။

လိုးေနတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔လက္တဖက္ကလည္း ေဖါေဖါ ဖင္ေအာက္ကို လက္သြင္းၿပီး ဖင္တုံးေတြကို ကိုင္တယ္ ။ ငုံ႔ၿပီးလည္း ေဖါေဖါ နို႔ေတြကို သူစို႔တယ္ ။

သူ႔လိုးခ်က္ေတြ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ျမန္လာသလို ၾကမ္းလာတယ္ ။

“ အိုေကရဲ့လား..ေဖါေဖါ..” လို႔ သူေမးတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း သူလိုးတာေတြ တအားခိုက္ေနတာ ဆိုေတာ့ ေခါင္းကို တြင္တြင္ ညႇိမ့္ျပရင္း..“ အရမ္းေကာင္းေနတယ္..ဦးရယ္…” လို႔ ျပန္ေျဖေပးရင္း

သူလိုးထည့္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ျပန္ျပန္ေကာ့ပင့္ေပးမိတယ္ ။

ဖြတ္ဖပ္ …ဖြတ္ဖပ္ ဖြတ္ဖပ္ ..ဖြတ္ဖပ္….အား….အား……..ဦးရယ္…..ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ……အို…….အို …..။

သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ေဖါေဖါ ကိုင္ဆုပ္ရင္း သူနဲ႔အတူ လမ္းဆုံးကို တက္လွမ္းမိတဲ့အထိ တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ လိုးလိုက္ရတာ ေကာင္းလည္း ေကာင္းသြားေရာ အသံကုန္ ေအာ္ညည္း လိုက္မိတယ္ ရွင္..။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ က သုတ္ရည္ေတြကို တေဖ်ာေဖ်ာနဲ႔ ေဖါေဖါရဲ့ ေစာ္ေခါင္းထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္လုံးႀကီး ဆတ္ကနဲ တုန္သြားေအာင္ကို ေကာင္းသြားတဲ့ပုံ ..။

“ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္…..ဟူး………”

ေဖါေဖါကေတာ့ စိတ္ထဲက ( ေကာင္းလိုက္တဲ့ လီးႀကီး..လိုးလဲ လိုးနိုင္တဲ့ လူႀကီး…..) လို႔ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္ရွင္ …။

ထယ္ႀကီး ေသနတ္ကို တစစီ ျဖဳတ္ၿပီး တိုက္ခၽြတ္ေနတယ္ ။

ဒါနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနေတာ့ အေရးရယ္ အေၾကာင္းရယ္မွာ ဂ်မ္း မျဖစ္ ေအာင္ အျမဲ တိုက္ခၽြတ္ထားမွ ။

“ ထယ္ႀကီး….ထယ္ႀကီး ….     ”

အိမ္အျပင္က ကလိုထူးရဲ့ ေခၚသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

“ ေဟး..ကလိုထူး..လာေလ ..ဝင္ခဲ့..”

ကလိုထူး မ်က္ႏွာကို ျမင္တာနဲ႔ သတင္းထူး ပါလာတယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ ကလိုထူးက သတင္းထူး သတင္းဦးဆို သိပ္ေျပာျပခ်င္တဲ့ေကာင္

။ ေကာလဟာလ ျဖန႔္ခ်ီတဲ့ေနရာမွာ နံပါတ္ တစ္ ။

“ ဘာထူးလဲ…”

“ ဟ…ထူးလို႔ လာေျပာတာ..လာေခၚတာ..ထယ္ႀကီး..”

“ ဆိုပါအုံး…ဘာေတြမ်ား ထူးသလဲ…”

“ ေစးေထာ္….စိုင္းဟတ္ရဲ့ မယား နန္းမူကို စြဲလန္းေနၿပီး ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးတာကို ငါ့ကို အေဖၚေခၚၿပီး

သြားတယ္ကြာ….ေနာက္ၿပီး နန္းမူကို ဖမ္းၿပီး ေတာထဲမွာ ထားၿပီး က်င့္မလို႔တဲ့..”

“ ဟာ…ေစးေထာ္ကေတာ့ လုပ္ေတာ့မယ္ …ေအးေဆး မေနနိုင္ဘူး….”

“ ေအး..ဟုတ္တယ္..အမႈႀကီးအုံးမယ္ ….     ”

“ အမႈႀကီးတာတင္ ဘယ္ကမလဲ..ဒို႔တေတြပါ သူ႔အမႈတြဲထဲ ပါနိုင္တယ္ကြ..ကလိုထူးရ…မီးခိုး ႂကြက္ေလၽွာက္…”

ေနာက္တခု က ေစးေထာ္က မင္းကို ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္ ..”

“ ဘာအတြက္လဲ..အလုပ္ ေပၚျပန္ၿပီလား …ေကာင္းတာေပါ့ ငါလဲ ေရခန္းလာျပန္ၿပီ…”

“ မေပၚပါဘူး….ထယ္ႀကီး..မင္းကလည္း အသုံးအစြဲ ၾကမ္းလြန္းတယ္ကြာ…ကုလားခပ္တဲ့ေရ ကုလားဖင္ေဆးတာနဲ႔ ကုန္ေရာ ဆိုသလိုႀကီး….”

“ ေျပာေလကြာ..ေစးေထာ္က ဘာအတြက္ ေခၚတာလဲ…”

“ ေျပာမွာပါ…ေစးေထာ္က သူ႔ညီမ မူေတာက ေသနတ္ပစ္ သင္ခ်င္တယ္ ဆိုလို႔ မင္းကို သင္ခိုင္းဖို႔ ေခၚ ခိုင္းလိုက္တာ…”

“ ေဟ…..ဟုတ္လား …”

ထယ္ႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာ ဝင္းပသြားတယ္ ။

“ တကယ္လား……”

“ ဟာ..တကယ္ မဟုတ္ဘဲ ငါက ေျပာပါ့မလား…”

“ ေနပါအုံး..ေစးေထာ္က သူကိုယ္တိုင္ ဘာလို႔ မသင္ေပးနိုင္တာလဲ…”

“ မသိဘူး..မင္းက စိတ္ရွည္တယ္…မင္းကို သြားေခၚလို႔ သူ ေျပာလို႔ ငါလာေခၚတာ…”

ထယ္ႀကီး ရင္ဘတ္ထဲ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္ေနၿပီ ။ ဒိန္းတပ္တပ္..ဒိန္းတပ္တပ္ နဲ႔..။ ေပ်ာ္သြားလို႔ ..။

မူေတာကို က်ိဳက္ထို သြားတုန္းက ျဗဳံးလိုက္ရၿပီးေနာက္ အခြင့္မသာလို႔ ထပ္ မျဗဳံးရေတာ့ဘူး ။

အခုေတာ့ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲ ျပဳတ္က်ၿပီ ။

မူေတာ ကို ေသနတ္ပစ္တာတင္ မကဘူး ..။ ပုေလြသင္တန္းေတြပါ ေပးလိုက္အုံးမည္ လို႔ ေတြးေတာ

ရင္း ပီတိေတြ ျဖာေဝေနတယ္ ။ ဝမ္းသာ လုံး ဆို႔ေနတယ္ ။

“ ကဲ သြားစို႔ ကလိုထူးေရ….ဆရာသမားက ခိုင္းေတာ့လဲ လုပ္ေပးရတာေပါ့ေလ…”

ကလိုထူးက မင္းအေၾကာင္း ငါသိပါတယ္ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ထိုင္ရာက ထတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဖုန္း

ျမည္လာတယ္ ။ ထယ္ႀကီးရဲ့ ဟန္းဖုန္း ..။

အိမ္တံခါးကို အျပင္ကေန ေသာ့ခတ္ေနရင္း ဖုန္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္ ။

“ ဟင္……ေဖါေဖါ ေခၚတာပါလား …”

ပထမ မထူးေတာ့ဘူး စဥ္းစားၿပီးမွာ အလုပ္ကိစၥ ဘာမ်ား ထူးျခားလဲ သိခ်င္တာနဲ႔ ထူးလိုက္တယ္  ။

“ ေဖါေဖါ….”

“ ထယ္ႀကီး….နင္ကလည္း ဖုန္းေတာင္ မဆက္ဘူး…”

“ ငါ မအားလို႔..ေဖါေဖါ..ေစးေထာ္ ခိုင္းထားတာေတြ လုပ္ေနရတာ..အခုေတာင္ သူခိုင္းတာ သြားလုပ္မ
လို႔..”

“ ေအး..ေအး…..နင္ ဒါဘဲ လုပ္ေန..ေတာ္ၾကာ သူ႔ညီမနဲ႔ ညားေနမယ္….ဟြန္း….”

ေဖါေဖါ စကားေၾကာင့္ ထယ္ႀကီး လိပ္ျပာမလုံ ျဖစ္သြားရတယ္ ။

“ ကိစၥ ဘာထူးလဲ..အိုေကလား..ေဖါေဖါ…..”

“ အိုေကပါတယ္ …ဘာမွေတာ့ မထူးေသးပါဘူး…နင္လဲ ရန္ကုန္ လာခဲ့အုံးေလ….”

“ ေအး..ေအး…လာမယ္..လာမယ္….”

“လာရင္ ႀကိဳတင္ ဖုန္းဆက္လိုက္…”

“ ေအးေအး..ဆက္မယ္ …ဆက္မယ္ …”

ထယ္ႀကီး ငါးရံ့ႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ ဖမ္းထားေနၿပီ ။ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလဲ..။ ဘာလုပ္မလဲ…။ မီးစင္

ၾကည့္ကရမွာဘဲ…လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေတြးရင္း ဆိုင္ကယ္ကို စက္ႏွိုးလိုက္တယ္ ။

ထယ္ႀကီး နဲ႔ မူေတာ ျမင္းကိုယ္စီနဲ႔ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္ ။

စိမ္းစိုေနတဲ့ ေတာတန္းေလး တေလၽွာက္ မူေတာ ျမင္းကို အေသာ့ႏွင္ စီးသြားလို႔ ထယ္ႀကီး အေနာက္က မနည္း လိုက္ေနရတယ္ ။ မူေတာသည္ အနက္ေရာင္ အက် ႌပြပြ အနက္ေရာင္ ေခါင္းစည္း

အနက္ေရာင္ ဂါဝန္ကားကားႀကီး ဝတ္ထားတယ္ ။ သားေရအနက္ေရာင္ လည္ရွည္ဖိနပ္နဲ႔ ။ အနက္ေရာင္ မင္းသမီးကေလး တေယာက္ ေတာထဲမွာ ျမင္းကို ဒုန္းဆိုင္း စီးေနတယ္ ။

ထယ္ႀကီးကေတာ့  တံဆိပ္ အမွတ္အသား မပါတဲ့ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္း ကို ဝတ္ထားတယ္ ..။

ထယ္ႀကီးက “ မူေတာ…..ေျဖးေျဖး…..” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ ။ မူေတာ က ထယ္ႀကီး ဘာေအာ္ေအာ္ သူစီးခ်င္သလို စီးးတတ္တယ္ ။ အရင္လည္း ဒီလိုဘဲ ..။

ထယ္ႀကီး တအား ဒုန္းဆိုင္းစီးၿပီး လိုက္တယ္ ။ ေခ်ာင္းေလး အျဖတ္မွာ မူေတာကို မွီလာတယ္ ။

“ မူေတာ….အရွိန္ေလ်ာ့..ေရွ႕မွာ ကင္း ဂိတ္ရွိတယ္ …”

နယ္ေျမလုံျခဳံေရး အဖြဲ႕ေတြရဲ့ ကင္းေတြ ရွိေနေတာ့ မူေတာကို ရပ္ခိုင္းရင္ အရွိန္မ်ားေနလို႔ ျမင္းကို ခ်က္ခ်င္း မရပ္နိုင္မွာ စိုးလို႔ ..။

ဒီနယ္ေျမက လုံျခဳံေရးအဖြဲ႕ေတြအားလုံးက ထယ္ႀကီးကို သိၾကတယ္ ။ ထယ္ႀကီးက အရင္က သူတို႔လို လုံျခဳံေရး လက္နက္ကိုင္ တေယာက္ဘဲ ။ ေစးေထာ္ကိုလည္း လူတိုင္းလို သိၾကတယ္ ။

ကင္းဂိတ္နားက ျဖတ္ေတာ့ တာဝန္က်ေနတဲ့ ေျပာက္ၾကား ယူနီေဖါင္း ဝတ္ထားၿပီး ေမာင္းျပန္ေတြ လြယ္ထားတဲ့ လုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြက ထယ္ႀကီးကို လက္ၿပ ႏုတ္ဆက္တယ္ ။

သူတို႔ရဲ့ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ ျဖဴဆြပ္ ေခ်ာလွလြန္းတဲ့ မူေတာ ဆီမွာ စူးစိုက္ေနၾကတယ္ ဆိုတာ ထယ္ႀကီး သိေနတယ္ ။

ထယ္ႀကီးေက်ာမွာ မူေတာ ပစ္ဖို႔ ပြိဳင့္တူးတူး ရိုင္ဖယ္ေလး လြယ္လာတယ္ ။ သူ႔ဂ်ာကင္အိတ္ထဲမွာလည္း ပြိဳင့္တူးတူး ရွစ္လုံးျပဴး း ေျပာင္းတို ေသနတ္ေလး ပါလာတယ္ ။ မူေတာကို ယမ္းအားေပ်ာ့ေပ်ာ့

နဲ႔ အပစ္သင္ဖို႔ ေစးေထာ္က မွာလိုက္လို႔ ..။

ေစးေထာ္နဲ႔ ထယ္ႀကီးတို႔ အဖြဲ႕ ေသနတ္အပစ္က်င့္ေနက် ေနရာကို ေရာက္လာတယ္ ။ ေတာင္ကုန္း ညီေနာင္ လို႔ သူတို႔ နံမည္ ေပးထားတဲ့ ေတာင္ပူစာ ႏွစ္လုံး ၾကားက ခ်ိဳင့္ဝွမ္းေလးထဲမွာ

ပစ္ဖို႔ ေစးေထာ္က မွာလိုက္လို႔ ..။

ဒီေတာင္ပူစာေလးမွာ သူတို႔ အဖြဲ႕ေတြ ေသနတ္လာလာပစ္က်င့္ေတာ့ ေစးေထာ္က တဲ့ေလး တလုံး ေဆာက္ထားတယ္ ။ မိုးရြာတဲ့အခါ ဒီတဲေလးထဲမွာ မိုးခို နိုင္သလို ထမင္းဟင္းလည္း

ခ်က္စားနိုင္ေအာင္ ေဆာက္ထားတာ ..။

“ ေရာက္ၿပီ မူေတာ….”

မူေတာနဲ႔ ထယ္ႀကီး  ျမင္းေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကတယ္ ။ ေတာေတာင္ စိမ့္စမ္း ရႈခင္းေတြက သာယာလြန္းေနတယ္ ။ ငွက္မ်ိဳးစုံရဲ့ အသံေတြက အပ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။ အရင္ ပစ္ထားတဲ့ က်ည္ဆြအခြံေတြ ေျမႀကီးေပၚမွာ ျပန႔္ၾကဲေနတယ္ ။ မူေတာရဲ့ ဆံပင္ေလးေတြ ေလတိုက္ေနလို႔ လြင့္ပ်ံေနၾကတယ္ ။

“ ကို …”

“ မူေတာ……..မူေတာ….အရမ္း လွတာဘဲ…….”

“ အံမယ္…ဟုတ္လို႔လား…ကိုက သိပ္ ေျမႇာက္တတ္တာဘဲ………မူေတာကေလ…ကိုနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ လြန္းလို႔ ႀကံရ ဖန္ရတာ..သိလား….ဟြန္း..သူကေတာ့ မူေတာကို လာေတာင္ မေတြ႕ဘူး……”

ထယ္ႀကီးက တဲေလး အေရွ႕က ထိုင္ခုံ လုပ္ထားတဲ့ သစ္တုံးႀကီးေပၚ ထိုင္ရင္း မူေတာ ပစ္မယ့္ ေသနတ္ေတြကို က်ည္ျဖည့္ေနတယ္ ။

“ ကို…အားျပင္းတဲ့ ေသနတ္ေကာ မပါဘူးလား…”

“ ပါတယ္..ဒီမွာေလ …”

မူေတာ ေသနတ္ပစ္သင္ဖို႔ တင္ မကဘူး..။ အေရးအေၾကာင္းဆို သုံးနိုင္ေအာင္ သူကိုင္ေနက် ၉မီလီမီတာ ပစၥတိုတလက္ နဲ႔ ေအေက၄၇ အတိုေလး တလက္  ထယ္ႀကီး ယူလာခဲ့တယ္ ။ ေက်ာပိုး

အိတ္ထဲက ပစ္မွတ္အျဖစ္ သုံးဖို႔ ကိုကာကိုလာ နဲ႔ ဘီယာ ဘူးခြံေတြကို ထုတ္တယ္ ။ ေခ်ာင္းစပ္က ခုံတန္းေလးေပၚ တန္းစီ ၿပီး တင္လိုက္တယ္ ။

“ ကို ေရာ ပစ္မွာလား..”

“ ဟင့္အင္း…”

ထယ္ႀကီး ပစ္ခ်င္တာက ေသနတ္ မဟုတ္ဘူး …။

မူေတာ လက္ထဲကို ပြိဳင့္တူးတူး ရိုင္ဖယ္ကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ မူေတာက ရိုင္ဖယ္ကို တဲထရံမွာ ေထာင္လိုက္တယ္ ။

“ ကို..မူေတာ တကယ္ ေသနတ္ပစ္ခ်င္တယ္ ထင္လို႔လား…”

“ မပစ္ခ်င္ဘူးလား…”

“ဟင့္အင္း..မပစ္ခ်င္ဘူး..မူေတာက ဘာလုပ္ခ်င္ေနလဲ သိလား…ကို….”

“ မသိဘူး……”

တကယ္ေတာ့ ထယ္ႀကီး သိတယ္ ။ မသိဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ မူေတာ ေျပာတာကို ၾကားခ်င္လို႔…။

မူေတာက သူ႔နားနားကို ႏႈတ္ခမ္းေလး ထိကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ကို႔ အလိုးကို ခံခ်င္လို႔…..” တဲ့ ။

မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ထပ္ေမးလို႔ မူေတာက လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ လိုက္ထုတယ္ ။

ခ်စ္သူရဲ့ အထုအရိုက္ကို ခံရတာက ထယ္ႀကီးရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲ ရွိန္းဖိန္းဖိန္း ရွိန္းျမၿမ ခံစားလိုက္ရသလိုဘဲ ။ လက္သီးဆုပ္ ျဖဴျဖဴေလးေတြကို သူ႔လက္ႀကီးေတြနဲ႔ ဖမ္းထားလိုက္တယ္ ။

ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ ငုံ ပစ္လိုက္တယ္ ။ မူေတာ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ေမွးစင္းက်သြားတယ္ ။

အိေထြးတဲ့ မူေတာ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုတ္ယူရင္း မူေတာ တင္ပါးစိုင္ေတြကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္တယ္ ။ တဲထဲက ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ မူေတာ ဂါဝန္ပြပြႀကီးကို အေပၚလွန္တင္လိုက္ၿပီး

ပင္တီပါး ေသးမၽွင္မၽွင္ေလးကို ခၽြတ္ယူလိုက္တယ္ ။ စိုထိုင္းထိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ပင္တီေလးကို သူ နမ္း ရႈလိုက္တယ္ ။

“ အို..ကို…ဘာလို႔ ရႉတာလဲကြာ…..မရြံဘူးလား…….”

“ ဟင့္အင္း…”

ထယ္ႀကီးက ေခါင္းလည္း ခါျပတယ္ ။

ေပါင္တန္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြ ခလယ္က ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးက နီညိဳေရာင္ အကြဲေၾကာင္းထူထူႀကီးနဲ႔ လွလြန္းေနတယ္ ။ ထယ္ႀကီး ငုံ႔ယက္လိုက္တယ္ ။ လ်ာျပားႀကီးနဲ႔…။

“ ဟင့္…ကို…မယက္နဲ႔ကြာ….”

“ ဘာလို႔…”

“ နံမယ္…..”

“ ထယ္ႀကီး…”

“ အိုး..ဘယ္သူက ကို႔နံမည္ကို ေမးလို႔လဲ..အနံ့ နံမယ္ လို႔ ေျပာတာ..”

“ မနံပါဘူး..မူေတာက အျမဲ သန႔္ရွင္းေနတာဘဲဟာ….”

“မနံဘူး..ဒီမွာ ၾကည့္…” ဆိုၿပီး ထယ္ႀကီးက မူေတာ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ လိုက္နမ္းလိုက္တယ္ ..။

“ ေျပာေလကဲေလ…ဘဲ…..”

ထယ္ႀကီးက လ်ာျပားႀကီးနဲ႔ ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ပင့္ ယက္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဟိုတခါ ယက္ေပးခဲ့ထဲက မူေတာ ထယ္ႀကီး အယက္ကို စဲံသြားခဲ့တာ ။ ထပ္ၿပီး လိုခ်င္ခဲ့တာ ။ ေစာက္စိေလး

ကို ဖိဖိေကာ္သြားတဲ့ သူ႔လ်ာႀကီးေၾကာင့္ မူေတာမွာ ဖင္တႂကြႂကြနဲ႔ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ဖီလင္ေတြ စြတ္စက္တက္ေနရတယ္ ..။

“ အို….အို…ကို….ကို……သူ…သူ…မူေတာ မေနတတ္ေအာင္ သိပ္ လုပ္တတ္တာဘဲကြာ…အိုး…အိုး……..ေတာ္..ေတာ္ၿပီ……..မယက္နဲ႔ေတာ့…”

“ ဒါဆို ဘာလုပ္ရမွာလဲဟင္..”

“ ကိုေနာ္..သိသားနဲ႔…..”

“ မသိဘူး…ေျပာ.ေျပာ..ဒီ ပါးစပ္ လွလွေလးက ေျပာ…ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ…”

“ ကိုကြာ..သိပ္ ၾကားခ်င္ေနတယ္…ကဲ…လိုးေပး…လိုးေပး….”

မူေတာရဲ့ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနတယ္ ။

မူေတာရဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မကာ သူ႔ပုခုံးေပၚ တင္ရင္း မူေတာရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို သူ႔လီးတန္ႀကီး ထိုးႏွစ္ ဖိသြင္းလိုက္ပါတယ္ ။

“ အိုး……ကို…”

ခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ယားေနၿပီး အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနေပမယ့္ တကယ္တမ္း လီးတုတ္တုတ္နဲ႔ တအားဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ နာက်င္သလိုဘဲ ..။ ထယ္ႀကီးက မူေတာကို ဖိဖိသြင္းေနတယ္ ။

“ အား…အား….အား….”

ထုတ္လိုက္ သြင္းလိုက္ ….။
သြင္းလိုက္..ထုတ္လိုက္….။

ဖြတ္ဖပ္ အသံေတြ ေတာစပ္က တဲကေလးထဲ ဆူညံသြားတယ္ ။ မူေတာရဲ့ ေအာ္ညည္းသံေတြေရာ …။

အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းေတြ..အင္းကနဲ အင္းကနဲ အားယူသံေတြ ေရာ….။ ထယ္ႀကီး အားရပါးရ လိုးတယ္ ။ မူေတာရဲ့ ဆီးစပ္နဲ႔ သူ႔ဆီးခုံ တဖတ္ဖတ္ ရိုက္ခတ္တဲ့ အသံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္

 ထြက္ေနတယ္ ..။

“  အား…အား…ေကာင္းတယ္…ကို…ေကာင္းလိုက္တာ…အား…မူေတာ…ႀကိဳက္တယ္…ႀကိဳက္တယ္…လိုး…လိုး..ကို…တအား…တအားလိုးစမ္းပါ …..”

ဒီအခ်ိန္မွာ ေစးေထာ္က ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားၿပီး နန္းမူရဲ့ ၿခံဝိုင္းထဲမွာ ေရာက္ေနတယ္ ။ နန္းမူကို စြဲလန္းတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ မထိန္းသိမ္းနိုင္ဘဲ နန္းမူကို ေတြ႕ခ်င္ေဇာ္နဲ႔ ေန႔လည္ဖက္

ႀကီး နန္းမူကို လာေခ်ာင္းေနတယ္ ။ နန္းမူကို မရရေအာင္ လိုးမည္ လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ေရာက္လာတာ ..။ အဆင္ေျပရင္ အတင္း ဖမ္းေခၚသြားဖို႔လည္း စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားတယ္ …။

နန္းမူလည္း အိမ္အေနာက္ဖက္က ေရတြင္းမွာ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ ေရထြက္ခ်ိဳးလို႔ ၿပီးသြားတဲ့ အခါ  ေရစိုထမိန္ကို အိမ္ေနရင္း တပတ္ရစ္ ထမိန္ပါးေလးတထည္ နဲ႔ လဲလွယ္ ဝတ္ဆင္လိုက္တယ္ ။

ဒီေန႔ တေန႔လုံး စိတ္ေတြ ေလးေနတယ္ ။ ေသြးမ်ား တိုးသလား …။

ငပိေထာင္းေတြ အစားမ်ားသြားတယ္ ထင္တာဘဲ ..။

အိမ္ထဲကို အဝင္ အေနာက္က လူတေယာက္ လိုက္ဝင္လာၿပီး သူ႔ကို ေဆာင့္တြန္းလိုက္တာ ခံလိုက္ရလို႔ နန္းမူလည္း ေျမႀကီးေပၚကို ပက္လက္လန္ လဲက်သြားရတယ္ ။

အေနာက္က လူက အိမ္ထဲကို ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးကို အတြင္းကေန ပိတ္လိုက္တယ္ ။ နန္းမူ လူးလဲထတယ္ ။

“ အိုး..အား..ရမ္းကား လွခ်ည္လား..နင္ ဘယ္သူလဲ…”

ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ ထပ္ အတြန္း ခံရျပန္တယ္ …။

ဒီလူ က ေျမႀကီးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး လဲက်ေနတဲ့ နန္းမူကိုယ္ေပၚကို ခြစီးတက္လိုက္တယ္ ။

“ အိုး….လႊတ္..လႊတ္…..မလုပ္နဲ႔…”

နန္းမူက သူ႔ကိုယ္ေပၚကို ခြေမွာက္ တက္လာတဲ့ လူႀကီးကို တြန္းဖယ္ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ..။

ဒါေပမယ့္ တက္ခြတဲ့ လူက ဗလေတာင့္ေတာင့္ ထြားထြားႀကီးမို႔ နန္းမူ အားနဲ႔ အဆမတန္ ကြာေနတယ္ ။

“ နင္ ေခြးလို မလုပ္နဲ႔..ဖယ္..ဖယ္စမ္း…..”

ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဒီလူက နန္းမူရဲ့ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ႀကီး တဖက္နဲ႔ဘဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး ထမိန္ရင္လ်ားကို

ဆြဲျဖဳတ္ လိုက္တယ္ ။ အရင္ဆုံး ဘြားကနဲ ေပၚသြားတာက နန္းမူရဲ့ နို႔ႀကီး ႏွစ္လုံး …။

“ အို…”

နို႔သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြက ေထာင္ထြက္ေနတယ္ ။ ထမိန္တခုလုံးကၽြတ္သြားေအာင္ ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

နန္းမူ လည္း “ ကယ္ၾကပါရွင္..မုဒိန္းက်င့္ေနတယ္..” လို႔ ေအာ္လိုက္ေပမယ့္ ဒီလူ႔လက္တဖက္က ပါးစပ္ေပါက္ကို အတင္း လာပိတ္လို႔ ဗလုံးဗေထြး အသံေတြဘဲ ထြက္လာတယ္ ။ ဒီလူက

သူ႔လက္ထဲ တခုလုံး ကၽြတ္ပါလာတဲ့ ထမိန္ေလးနဲ႔ နန္းမူရဲ့ ပါးစပ္ကို ပိတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသလို သူ႔ခါးက ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ပုဆိုး ကၽြတ္သြားတာနဲ႔ ဒီလူရဲ့ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာမွ မရွိ

တန္းလန္းႀကီး ရွိေနတဲ့ လႁပြတ္ႀကီးက တရမ္းရမ္းနဲ႔ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ..။

အို..သူ…သူ…ငါ့ကို အတင္း က်င့္ေတာ့မွာပါလား …..။

နန္းမူ အားကုန္ ႐ုန္းလိုက္ၿပီး သူ႔ရင္ဝကို ေျခေထာက္တဲ့ ေဆာင့္ကန္လိုက္တယ္ ။ ႐ုတ္တရက္ လုပ္လိမ့္မယ္ မထင္ေတာ့ ဒီလူ ပက္လက္ လန္က်သြားတယ္ ။ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတဲ့ နန္းမူ

ဝုန္းကနဲ ထေျပးတယ္ ။ နန္းမူ ကန္တာ ျပင္းေပမယ့္ ဒီလူကလည္း ဗလေတာင့္ေတာင့္ေကာင္ ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ထၿပီး နန္းမူကို မွီရာ ဖမ္းဆြဲတယ္ ။ နန္းႏူ ေျခေထာက္တဖက္ကို

ဖမ္းဆုပ္မိသြားတယ္ ။

“ လႊတ္..လႊတ္..ေခြးႀကီး…ငါ့ကို လႊတ္…….”

အသံကုန္ ေအာ္ဟစ္ရင္း ႐ုန္းကန္တယ္ ။ ဒီလူက နန္းမူကို ျပန္ဆြဲလွဲတယ္ ။ ကိုယ္ေပၚကို ထပ္ တက္ထို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက အတန္ႀကီးက နဲတာႀကီး မဟုတ္ဘူး ။ နီညိဳညိဳအေတာင့္ႀကီး

က ေၾကာက္စရာႀကီး ။ ထိပ္ဖူးႀကီးက အေျမာက္က်ည္ဆံႀကီးတေတာင့္လိုဘဲ ။

“ မေအာ္နဲ႔ေနာ္..ငါ ရိုက္ပစ္လိုက္မွာ….”

သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ဒီလူက ေျပာေပမယ့္ နန္းမူက ေအာ္တာဘဲ ။

“ ကယ္ၾကပါ..မုဒိန္း က်င့္ေနတယ္ …..”

“ ဖ်န္း ….”

“ အား…….”

နန္းမူ မ်က္လုံးထဲ ၾကယ္ေတြ လေတြ ျမင္သြားရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔တုတ္နီညိဳညိဳႀကီး က နန္းမူရဲ့ ေပါင္ၾကားက အခရာမွာ လာေထာက္ေနၿပီ ။

ထပ္ေအာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ဒီလူက နန္းမူ ပါးစပ္ကို လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ လာပိတ္လိုက္တယ္ ။

“ နင့္ကို ငါ လိုးေတာ့မယ္…..နင္ ႐ုန္းကန္ရင္ နင္ဘဲ နာမယ္…အလိုးခံရမယ့္ အတူတူေတာ့ နင္ ေအးေအးေဆးေဆး ခံလိုက္ ..ငါကေတာ့ မရရေအာင္ လိုးမွာ….”

သူ႔အသံႀကီးက နန္းမူကို တကိုယ္လုံး တုန္ခါေအာင္ ထိတ္လန႔္ေစတယ္ ..။ သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီးက နန္းမူရဲ့ အသားႏုတြင္းေပါက္ကို အတင္းႀကီး ဖိသြင္းေနပါၿပီ ..။

“ အား…..အား…….အား…….”

မီးဖိုေခ်ာင္က အလုပ္အားလုံး ၿပီးစီးသြားၿပီ ။
ေနရာတကာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာရွင္းလင္းၿပီးလို႔ ေဖါေဖါလည္း ဖတ္ဖတ္ေမာသြားလို႔ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ ထမင္းစားခန္းၾကားက ထိုင္ခုံေလးမွာ ခဏထိုင္ေနတုံး မမိုးသူ ေဖါေဖါ အနားကို ေရာက္လာတယ္ ။

“ေဖါေဖါေရ….အလုပ္ေတာ့ မ်ားအုံးမယ္ …”

“ ဘာလို႔လဲဟင္..မမိုးသူ ….     ”

“ သူေဌးသား ျပန္လာေတာ့မယ္ေလ …”

“ဟင္..ဟုတ္လား …”

“ဟုတ္တယ္ …သူက တႏွစ္တခါ ျပန္လာတယ္ ..သူက ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွာပါ…ေက်ာင္းၿပီးရင္ ဟိုမွာ ဆက္ေနမလား..ဒီကို ျပန္လာၿပီး သူ႔အေဖရဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို ဆက္ ဦးစီး လုပ္မလား ဆိုတာေတာ့ မသိေသးဘူး….သူျပန္မလာခင္ သူ႔အခန္းကို ေဖါေဖါနဲ႔ ငါနဲ႔ ရွင္းၾကမယ္ သိလား ..သိပ္ေတာ့ရွင္းစရာ မမ်ားပါဘူး..ဖုန္သုတ္႐ုံ..အိပ္ရာခင္း အသစ္ေတြ ကန႔္လန႔္ကာ အသစ္ေတြ လဲေပး႐ုံေလာက္ဘဲ ျဖစ္မွာပါ ..”

“ ဟုတ္ကဲ့ မမိုးသူ ….     ”

“ ကဲ ေဖါေဖါ..ေရမိုးခ်ိဳးေတာ့ေလ….နားေတာ့..နင္လဲ မနက္ အေစာႀကီးထဲက ထၿပီး ဆက္တိုက္ လုပ္ေနရတာ…..”

ေဖါေဖါလည္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့တယ္ ။

ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို အကုန္လုံး ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရပန္းေအာက္ ဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။

တကိုယ္လုံးကို ဆပ္ျပာတိုက္ ပြတ္သပ္ေတာ့ အထူး အေရးႀကီးတဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားက မိန္းမကိုယ္နဲ႔ တင္ပါးေတြ ၾကားက

စအိုေပါက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ ေဆးေၾကာရတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က

 ေဖါေဖါကို လုပ္ဖူးၿပီးသြားၿပီမို႔ အခ်ိန္မေရြး ေခၚလုပ္နိုင္တာေၾကာင့္ သူနဲ႔ လုပ္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ သူက

 အမွတ္မထင္ ကုန္းယက္တဲ့အခါ ဒီေနရာေတြက သန႔္ေနမွ အနံ့ကင္းေနမွ ျဖစ္မယ္ မဟုတ္လား …။

အဂၤါစပ္ကို က်က်နန ေဆးေၾကာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဒီအထဲကို ေယာက်္ားတန္ဆာႀကီး ထိုးသြင္းလိုက္

ခ်င္တဲ့ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြ ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပါက္လာမိရတယ္ ။

ေန႔လည္က လူအလစ္ အလုပ္ပါးေနတုံး ထယ္ႀကီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာရတယ္ ။ ထယ္ႀကီးနဲ႔ မေတြ႕ရတာလည္း

ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာသြားၿပီ ။ သူနဲ႔ အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနတာဘဲ ။ ထယ္ႀကီးကို ရန္ကုန္တက္လာဖို႔ေခၚ

လိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔ အိပ္ခဲ့တာေတြကို ျပန္သတိရၿပီး ခံခ်င္စိတ္ေပၚေပၚလာခဲ့တယ္ ။

ထယ္ႀကီး လုပ္တာနဲ႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ လုပ္တာကို ႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္မိတယ္ ။ ထယ္ႀကီး ရန္ကုန္လာရင္

 တေနရာရာမွာ သြားေတြ႕မယ္ လို႔ စိတ္ကူးတယ္ ။ ဟိုတယ္ အေပါစား တခုခုမွာေပါ့ ။

ဟင္း…..အကြဲေၾကာင္းက ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ေနရင္း စိတ္ေတြ ထႂကြသ

ထက္ ထႂကြလာတယ္ ။ ပြတ္ေလေလ ယားေလေလ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားေလေလ ျဖစ္ေနရတယ္ ။

                        *****************************************************************

နန္းမူလည္း သူ႔ကို ခြမိုးၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကား သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးတန္ႀကီး ဖိသြင္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ ဗလေကာင္ႀကီးကို

 အတင္း ႐ုန္းကန္ တြန္းထိုး ကန္ေက်ာက္ေပမယ့္ အားခ်င္းက မမၽွတဲ့အျပင္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ရိုက္ထည့္လိုက္လို႔ ေခါင္းေတြလည္း မူးေဝသြားရတဲ့

အခ်ိန္ လီးတန္ႀကီးရဲ့ ထိပ္ဖူးႀကီး ျမဳပ္ဝင္လာတယ္ ။

“ အိ..အမေလး ….     မလုပ္..မလုပ္ပါနဲ႔….က်မကို သနားပါ….”

မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူထြားႀကီးက နန္းမူကို “ မေအာ္နဲ႔ေနာ္..ငါ ထပ္ ရိုက္လိုက္ရ..ေသေတာ့မယ္..” လို႔ သူ႔

လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ ရြယ္လိုက္တယ္ ။ နန္းမူလည္း မ်က္လုံးေတြ စုံပိတ္လို႔တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္လ်က္ မ်က္ရည္ေတြ က်ရင္း လူထြားႀကီး လုပ္တာကို

 ခံေနရတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ၿခံထိပ္က လူသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

“ မနန္းမူ…မနန္းမူ …..    ”
“ မနန္းမူ ရွိလား …”

“ ဟာ..လူေတြ လာေနၿပီ …”

လူထြားႀကီး တုန္သြားတယ္ ။

“ ဒါ..ဘယ္သူေတြလဲ…”

“ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးနဲ႔လုံျခဳံေရးေတြ ..”

လူထြားႀကီး နန္းမူ ကိုယ္ေပၚက ခြာလိုက္တယ္ ။ ျမဳပ္ဝင္ေနတဲ့ သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီး နန္းမူ ေစာက္ပတ္ကေန ကၽြတ္သြားတယ္ ။ လူထြားႀကီးက သူနဲ႔အတူ ပါလာခဲ့တဲ့ ကင္းဘတ္အိတ္ေလးထဲက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး နန္းမူကို ျပတယ္ ။

“ နင္ ထမိန္ျပန္ဝတ္..ဟန္မပ်က္ သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာလိုက္ ..ငါ အိပ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနမယ္…နင္ ငါေရာက္
ေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာရင္ ငါ ပစ္သတ္မွာ..ၾကားလား …”

နန္းမူ ေခါင္းညႇိမ့္ျပတယ္ ။ ထမိန္ကို ေကာက္ယူၿပီး ျပန္ရင္လ်ားလိုက္တယ္ ။

( ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ….ေဒါက္ေဒါက္ ….    )

 “ မနန္းမူ….မနန္းမူ ….      ”    

 ဟုတ္ကဲ့..ဘယ္သူေတြလဲ ….    ”

“ က်ဳပ္ စံထြန္းပါ …”

“ ဟုတ္ကဲ့ ဦးစံထြန္း. …လာၿပီ လာၿပီ …”

နန္းမူက တဘက္ေလး ျခဳံၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးတယ္ ။

“ အထဲ မဝင္ေတာ့ပါဘူး..က်ဳပ္တို႔ ေက်းရြာ သာေရးနာေရးအဖြဲ႕က စုေပါင္းၿပီး ခင္ဗ်ားကို အကူေငြ နဲနဲလာေပးတာ …ရြာက လူေတြက

၀ိုင္းဝန္းၾကတဲ့ သေဘာေပါ့ မနန္းမူရယ္ လက္ခံလိုက္ပါ….”

“ ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့…”

နန္းမူသည္ သူ႔ကို မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူထြားႀကီး မုဒိန္းက်င့္ႀကံေနတဲ့အေၾကာင္း ေက်းရြာလူႀကီးေတြကို

ေျပာျပခ်င္ေနတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲက လူထြားႀကီးက ေခ်ာင္းေနေတာ့ သူသိ သူၾကားရင္ ေသနတ္နဲ႔ ထြက္ ပစ္ခတ္မွာကိုလည္း စိုးရိမ္ေနတယ္ ။

ေက်းရြာလူႀကီးေတြကလည္း စကၠဴအိတ္ အညိဳေရာင္နဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေငြေတြကို နန္းမူ လက္ထဲကို ထည့္ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ၾကေတာ့တာဘဲ ..။

သူတို႔လည္း ၿခံဝိုင္းထဲက ျပန္ထြက္သြားေရာ လူထြားႀကီး အိပ္ခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာၿပီး နန္းမူ လက္ကို ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားတယ္ ။

“ က်မကို သနားပါရွင္..က်မလင္က သူမ်ား သတ္လို႔ ေသရတာ မၾကာေသးပါဘူး…ကံဆိုးမ သြားေလရာ

မိုးလိုက္လို႔ရြာ ဆိုသလိုဘဲ က်မ ကံနိမ့္ေလသလား မသိပါဘူး..အီးဟီး…..က်မကို ခ်မ္းသာေပးပါ..ဒီေငြေတြကို ရွင္ ယူသြားလိုက္ပါ…..”

ငိုယိုၿပီး ေစာေစာကေက်းရြာလူႀကီးေတြ လာေပးသြားတဲ့ ေငြထုပ္ကို မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူထြားႀကီး ကို ေပးတယ္  ။

လူထြားႀကီးက ေငြထုပ္ကို မယူဘူး ။

“ ငါ ေငြမလိုဘူး..ငါ နင့္ကို သေဘာက်တာ..နင့္ကို လိုးခ်င္တာ..နင္က တအားလွတယ္…ေတာင့္တယ္..

ေစာက္ဖုတ္လည္း တအား လွတယ္ …လာပါဟာ..ငါ့ကို ေပးလိုးလိုက္ပါ….လိုးေတာ့လဲ နင္ ႀကိဳက္သြားမွာပါ..ငါ နင္ေကာင္းေအာင္

လိုးေပးမွာပါ….”

လူထြားႀကီးက နန္းမူကို ကုတင္ေပၚကို ဆြဲေခၚတယ္ ။

နန္းမူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး..။ သူဆြဲေခၚတဲ့ ကုတင္ေပၚကို သူနဲ႔ အတူ ပါသြားရတယ္ ။

အို..သူ..သူ နန္းမူရဲ့ ရင္လ်ားထားတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီ ။

ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ေပၚလာတဲ့ တင္းမာလုံးဝန္းတဲ့ နန္းမူ နို႔ေတြကို သူ အသာအယာ ကိုင္ပြတ္ တယ္ ။ ေစာေစာကလို အၾကမ္းဖက္

တက္လိုးတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔နို႔သီးေလးေတြကို ေခ်လိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။

သူ႔မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္က ပါးစပ္ေနရာမွာ ကြင္းၿပီး အေပါက္ေဖါက္ထားေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္း ထူထူႀကီးေတြနဲ႔ လ်ာႀကီးတစ္လစ္ကို နန္းမူေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

နန္းမူလဲ မ်က္ႏွာကို တဖက္ကို လႊဲလိုက္ၿပီး မ်က္စိေတြကို စုံမွိတ္ထားလိုက္တယ္ ။

အို …သူ႔ပါးစပ္ႀကီး နန္းမူရဲ့ နို႔သီးေလးတဖက္ကို လာငုံလိုက္တာ သိလိုက္ရတယ္ ။ ဟာ….သူ႔..သူ႔လ်ာက နို႔သီးေလးကို လာတို႔ထိေနတယ္ ။

အို…ယက္ေနတယ္ ။

 သူ႔လက္တဖက္ကလည္း နန္းမူရဲ့ အဖုတ္ေပၚ ေရာက္လာသလို နန္းမူရဲ့ လက္တဖက္ကို သူ ဆြဲယူၿပီး သူ႔ပူေႏြးေႏြး ဒုတ္မာမာႀကီးေပၚကို

တင္ေပးေနတယ္ ။ အိုး…သူ နန္းမူကို ကိုင္ဆုပ္ေစခ်င္ေနတာဘဲ..နန္းမူလည္း မသိေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနေတာ့ သူ႔လက္ႀကီးနဲ႔ နန္းမူလက္ကို

 အုပ္ကိုင္ၿပီး သူ႔အတန္ေခ်ာင္းႀကီးကို ပြတ္ခိုင္းေနတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ နန္းမူလည္း ေသြးနဲ႔ကိုယ္သားနဲ႔ကိုယ္..ေသြးသားဆူၿဖိဳးတဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ ။

လင္ကလဲ ေသသြားၿပီး စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြနဲ႔ဘဲ ဖိစီးေနတဲ့ မုဆိုးမ ပူပူေႏြးေႏြး တေယာက္ပါ ။ ေယာက်္ားတန္ဆာနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသား

မိန္းမတေယာက္ပါ ။ အခုလို လာႏွိုးဆြကလိေနေတာ့ နန္းမူရဲ့ စိတ္ေတြ မသိမသာနဲ႔ ထႂကြလာပါတယ္ ။

သူက နို႔စို႔ေနရာက နို႔သီးေခါင္းေလးကေန ပါးစပ္ကို ခြာလိုက္ၿပီး…“ ကိုင္ေပး..နယ္ေပးေလ …နင္ ႀကိဳက္မွာပါ..ငါ့လီး

မႀကီးဘူးလား….ကိုင္ၾကည့္စမ္း…” လို႔ေျပာလိုက္တယ္ ။ နန္းမူလည္း “ မကိုင္ခ်င္ပါဘူး…” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္မိတယ္ ။

“ ကိုင္ပါဟာ..နင့္ကို ငါတကယ္ ႀကိဳက္တာပါ ..နင့္ကို ငါ ယူခ်င္တယ္ဟာ…”လို႔ သူေျပာတယ္ ။

နန္းမူလည္း..“ အိုး..ယူရေအာင္ ရွင္ ဘယ္သူမွန္းေတာင္ မသိဘဲနဲ႔..ရွင္ ဘာလို႔ ေခါင္းစြပ္ စြပ္ထားရတာ

လဲ ..သတၱိမရွိဘူးလား….ခၽြတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါရွင္ …” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ ေတြေဝသြားပုံရတယ္ ။

ခ်က္ခ်င္းဘဲ စြပ္ထားတဲ့ ေခါင္းစြပ္ကို သူ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

“ ဟင္…..”

နန္းမူကို ေငြလာေပးသြားတဲ့ ဟိုဖက္ရြာက လူႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။

“ နန္းမူ..ငါ နင့္ကို ႀကိဳက္တယ္ဟ..နင့္ကို ငါ ယူခ်င္တယ္ ….    ”

“ အိုး..သူဘဲ ခုန အတင္းတက္လုပ္ၿပီး….မုန္းလိုက္တာ  …”

နန္းမူက သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္တယ္ ။ သူက “ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ဟာ..ငါ နင့္ကို တအား ႀကိဳက္

လို႔ပါ…”

“ အိုး..ႀကိဳက္တာနဲ႔ တက္လုပ္ရသလား……”

“နင္က သိပ္လွတာကိုး….ကိုယ္လုံးကလဲ အပ်ံစား..ေစာက္ပတ္ကလည္း လွမွလွ……”

“ အို..ေစာက္ပတ္ဘဲ လွရတယ္ ရွိေသးတယ္ …ဘယ္လိုလူလဲ….”

သူ နန္းမူ ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းထိုးသြင္းၿပီး လိုက္ နမ္းရႈံ႔လိုက္ေတာ့ နန္းမူလည္း သူ႔ေခါင္းႀကီးကို တြန္း

ပစ္တယ္ ။ မရဘူး ။ နန္းမူ ဖင္တုံးေတြကို အတင္းဖမ္းဆုပ္ၿပီး သူ ေစာက္ပတ္ကို စယက္ေတာ့တာဘဲ ။

“ အို….အို….အာ…..ဟင္း….ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ..ခက္ေတာ့တာဘဲ….အာ…..ဟင္း…….”

ေစာက္ပတ္ အယက္ခံလိုက္ရေတာ့ နန္းမူရဲ့ တကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားရတယ္ ။ ဒါမ်ိဳး လိုခ်င္ေပမယ့္ မရနိုင္ခဲ့ဘူး ေလ ။ လင္ေသသြားေတာ့

ပိုဆိုးၿပီေပါ့ …။ ေစာေစာက သူ အတင္း တက္က်င့္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သာသာေျဖးေျဖး ညင္ညင္သာသာေလး ဆက္ဆံေတာ့ နန္းမူ သူ႔ကို

မ႐ုန္းကန္ေတာ့ဘူး ။ သူယက္ေပးတာေတြကို ၿငိမ္ၿပီး ခံယူေနမိတယ္ ။

သူ႔လ်ာႀကီးက အျပားလိုက္ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို ေအာက္ကေန အေပၚ လွန္တင္ၿပီး ယက္ေပးေနသလို သူ႔လက္တဖက္က နန္းမူရဲ့ နို႔တလုံးကို ဆြဲေပးေနတယ္ ။ သူယက္လိုက္တာေတြက

နန္းမူရဲ့အရသာဖူးေလးကို တခ်ိန္လုံး ထိမိေနတယ္ ။ ထိမိတိုင္း နန္းမူ တုန္တုန္သြားတယ္ ။တကိုယ္လုံးက အေၾကာအခ်င္ေတြ တဖ်င္းဖ်င္း တုန္သြားတယ္ ။ ခံစားရတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ပါးစပ္က

ညည္းျငဴ မိရတယ္ ။ သူနို႔ကို ဆြဲညႇစ္ေနတာကလည္း နန္းမူစိတ္ေတြကို ထႂကြေစတယ္ ။ သူက လ်ာႀကီးနဲ႔ ယက္ေန႐ုံမကဘူး ။ သူ႔လ်ာထိပ္ကို နန္းမူ အဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။

တခါဘူးမွ ဒီလို အဖုတ္အယက္မခံဖူးဘူး ဆိုေတာ့ သူ ယက္တာေတြကို နန္းမူ သေဘာေတြ႕မိတယ္ ။

နန္းမူ လင္ စိုင္းဟတ္က လီးေတာင္ရင္ တက္ဘဲ လိုးတာ ။ တအား တက္လိုး..ခဏနဲ႔ သုတ္ထြက္သြားတတ္တယ္ ။ နန္းမူ ေကာင္းဖို႔ေတြ ဘာေတြ စဥ္းစားတဲ့ လူ မဟုတ္ဘူး ။ နန္းမူလည္း သူနဲ႔ လိုး

ရတာကို အားမရခဲ့ဘူး ။ နန္းမူ ေစာက္ပတ္ကိုလည္း သူရြံတယ္ ။ ယက္ဖို႔ေနေနသာသာ လိုးေနတဲ့အခ်ိန္ အနံ့ေထာင္းကနဲ ထလာသေလး ဘာေလးနဲ႔ သူက စိတ္ဆိုးခ်င္ေသးတာ ။

နန္းမူ ေစာက္ပတ္ထဲကို လ်ာနဲ႔ ထိုးဆြေနေတာ့ နန္းမူ တအား ခံခ်င္လာတယ္ ။ ယက္တာနဲ႔တင္ မလုံေလာက္ေတာ့ဘူး..။ လီးနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ထိုးေဆာင့္မွဘဲ အာသာေျပလိမ့္မယ္ ဆိုေတာ့

သူ႔ကို လိုးေပးေစခ်င္လွၿပီ ။ သူကလည္း အခုမွ ေတြ႕ရတဲ့ လူတစိမ္း ဆိုေတာ့ သူ႔ကို လိုးေပးဖို႔ ေျပာရမွာ ပါးစပ္က မရဲဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလူႀကီးက ေတာ္ေတာ္ ပါးတယ္ ။ နန္းမူ ခံခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာ

သူ သေဘာေပါက္တယ္ ။ နန္းမူကို ခ်စ္ေပးပါရေစ…လို႔ ညဳတုတုအသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစနဲ႔ သူ႔ပုံက မင္းသားႀကီး ဦးဝင္းဦးနဲ႔ေတာ့ မတူဘူး ။ လူၾကမ္း အံ့ေက်ာ္နဲ႔ ပိုတူတယ္ ။

သူ႔ဗလ နဲ႔ သူ႔လီးနဲ႔ လိုက္တယ္ ။ လီးက သိပ္ မရွည္ေပမယ့္ တုတ္တယ္ ။ တုတ္တုတ္ထြားထြား လီးႀကီးက ျမင္တာနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ စိတ္ထ စရာပါဘဲ ..။

သူ႔လီးႀကီးကလည္း ဂူေအာင္းခ်င္လြန္းလို႔ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနတယ္ ။ ထိပ္ေပါက္ကလည္း အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္စီး ယိုက်ေနတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ လည္တဲ့ လူႀကီး ။ အတင္း မုဒိန္းက်င့္ဖို႔

လုပ္ရာကေန နည္းေျပာင္းသြားၿပီး ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ေစာက္ပတ္ယက္ေပးတယ္။ ဒီက ယားလာေတာ့ သူလိုးဖို႔ အလိုလို ေပါင္ျဖဲေပးမိရေတာ့တာေပါ့ ။

နန္းမူလည္း အျပတ္ကို အလိုးခံပစ္လိုက္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး သူ႔ကို ေပါင္ကားေပးလိုက္ေတာ့တယ္ ။

သူ႔လီးက နန္းမူလင္ လီးထက္ ပိုႀကီးတယ္ ။ ဒီေလာက္ အရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနတာေတာင္ တင္းတင္း စီးစီးႀကီး နဲ႔ သူထိုးသြင္းလိုက္တာ အီဆိမ့္သြားတာဘဲ ..။ ဒီလူႀကီးက စစခ်င္း ေျဖးေျဖးနဲ႔

စေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အသားကုန္ ႏႊာေတာ့တာ..တဖန္းဖန္း တဖတ္ဖတ္နဲ႔ တအား ၾကဳံးလိုးေပးတယ္ ။ နန္းမူလည္း တအားႀကိဳက္ၿပီး သူ႔ကို ေအာက္ကေန

ပင့္ေကာ့ေပး..ဖင္ေတြကို ႏွဲ႕ေပးလိုက္တယ္ ။အားနဲ႔ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးတာ ေတာ္ေတာ့္ကို အရသာထူးတယ္ ။ သူ႔ကို နန္းမူ တကယ္ စြဲသြားရတာပါဘဲရွင္ …။

တခ်ီလိုးၿပီး သူ ျပန္သြားမွာေတာင္ နန္းမူ စိုးရိမ္မိၿပီး သူေနာက္ေဖးကို ေသးသြားေပါက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို မျပန္နဲ႔အုံးေနာ္ လို႔ ေျပာမိလိုက္တယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္သား အဝတ္မပါဘဲ လွဲေလ်ာင္းရင္း တ

ေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ပြတ္သပ္ကစားေပးၾကရင္း စိတ္ေတြ ျပန္လာ ျပန္ထၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္ လိုးၾကဖို႔ ျပင္ၾကတယ္ ။ သူက ဘာမွ မေတာင္းဆိုဘဲ သူ႔လီးႀကီးကို က်မ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။

က်မ လင္က ေစာက္ပတ္သာ မယက္တာ လီးကိုေတာ့ စုတ္ခိုင္းတယ္ ။ က်မလည္း လင္ကို လီးစုတ္ေပးခဲ့တာ ကၽြမ္းက်င္ခဲ့တာမို႔ သူ႔လီးကိုလည္း စပါယ္ရွယ္ စုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

ဒီတခါ လိုးၾကေတာ့ သူေတာင္းဆိုတာနဲ႔ က်မလည္း သူ႔အေပၚ တက္ခြၿပီး အေပၚက ေဆာင့္လိုးေပးတာရယ္..ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးတာရယ္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

သူ႔ကို မနက္ေစာေစာက်မွ ထျပန္ဖို႔လည္း နန္းမူ ေျပာလိုက္မိပါတယ္ ။

ထယ္ႀကီး ရန္ကုန္ကို သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတုံး ကလိုထူး ေရာက္လာတယ္ ။

ကလိုထူးသည္ သူတို႔အတြက္ သတင္းျဖန႔္ခ်ီေရးေကာင္ ျဖစ္တယ္ ။

“ ထယ္ႀကီး..သတင္းထူးတယ္…”

“ ဘာလဲ..ငါနဲ႔ မူေတာအေၾကာင္း ေစးေထာ္ သိသြားတာလား …”

“ မဟုတ္ဖူး…ေစးေထာ္…ေစာ္ညိေနၿပီ…..ခိခိခိ…”

“ ဘယ္က ေစာ္လဲ…..”

“ စိုင္းဟတ္ရဲ့ မိန္းမေလ …နန္းမူ …နန္းမူနဲ႔ ေစးေထာ္ ညိေနၿပီ …အခု ညဖက္ဆို နန္းမူအိမ္မွာ သြားသြား

အိပ္..အဲေလ..ျဖဳတ္ေနတာ ..တပတ္ေလာက္ ရွိၿပီ ….    ”

“ ေဟ..ၾကည့္လဲလုပ္အုံး..စိုင္းဟတ္ကို ငါတို႔အဖြဲ႕ ရွင္းပစ္ၿပီး ေငြေတြနဲ႔ ရာဘျပားထုပ္ေတြ ေျဖာင္လိုက္

တာ နန္းမူ သိလို႔က ဒို႔ မလြယ္ဘူး ….     ”

“ ငါလဲ ေျပာလို႔မွ မရတာကြာ..ေစးေထာ္က ဒီေစာ္ကို အရမ္းသေဘာက်ေနတာကြ …ခြိခြိ ..နန္းမူ မသိနီုင္ပါဘူး …တကယ္တမ္း စိုင္းဟတ္ကို

အဲ့ညက ပစ္သတ္တာ ငါကြ….”

“ ေအး….ငါ ရန္ကုန္သြားတာလည္း မူေတာကို မေျပာနဲ႔..ေတာ္ၾကာ သူပါ လိုက္ခ်င္တယ္ လုပ္ေနရင္

ခက္မယ္….”

“ ေအး..ထယ္ႀကီး…မင္း ေမ်ာက္သစ္ကို္င္းလြတ္…ျဖစ္ေနမယ္ေနာ….ၾကည့္လဲလုပ္…”

“ အားလုံး အဆင္ေျပသြားမွာပါကြာ….ကဲ..ငါ့ကို ကားဂိတ္ လိုက္ပို႔အုံး..မင္းဆိုင္ကယ္နဲ႔…”

ထယ္ႀကီးက ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေက်ာမွာ ပိုးလြယ္လိုက္တယ္ ။

ေဖါေဖါ တေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ထားရလို႔ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိပ္ခန္းေလးထဲက ကုတင္ေပၚ ပက္

လက္ကေလး လွဲလိုက္တာနဲ႔ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။

ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသလဲေတာ့ ေဖါေဖါ မသိဘူး …။

သူ႔အသားကို တေယာက္ေယာက္က လာကိုင္လိုက္တာကို သိလိုက္လို႔ ဖ်တ္ကနဲ နိုးသြားရတယ္ ။

“ ဟင္ …”

ကိုင္ေနတာက ေဖါေဖါ ေပါင္ၾကားက ႀကိဂံပုံ ေနရာကို ..။ ထမိန္အေပၚကေန ကိုင္ေနတာ ။ ထမိန္က     ေလ်ာ့ရည္းရည္း ျဖစ္ေနေပမယ့္ကိုယ္မွာ

ဝတ္ထားရက္ဘဲ ရွိေနေသးတယ္ ။

မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ဘယ္သူလဲ မသဲကြဲေသးဘူး ။

“ အို..ဘယ္သူလဲ…”

“ ရႉး..တိုးတိုး..ငါပါ….”

အို……ဦးေဇာ္ေဇာ္…….ဦးေဇာ္ေဇာ္ ….ဘဲ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ က ေဖါေဖါ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ ပြတ္ေနတယ္ ။

“ ဦး….ဘာလို႔ လာတာလဲ ဦးရယ္ ….    မိသြားရင္ မေကာင္းပါဘူးရွင္….”

“ မိစရာ မရွိပါဘူး…..ခ်ယ္ရီေရာ မိုးသူေရာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီ…..ငါနဲ႔ နင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လိုးၾက႐ုံ

ဘဲ ေဖါေဖါ ….   ”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါရဲ့ ကုတင္ေလးေပၚကို လွမ္းတက္လိုက္သလို သူ႔လက္တဖက္က ေျပလုလု ထမိန္ႏြမ္းကေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို အလိုလိုက္ရမယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တာေၾကာင့္ ဘာမွ မေျပာေတာ့

ဘဲ သူလုပ္လိုရာ လုပ္ေစေတာ့ သေဘာနဲ႔ ၿငိမ္ခံေနလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေအာက္ပိုင္းဗလက်င္းသြားတဲ့ ေဖါေဖါ ကို အေမွာင္ထဲမွာ

ၾကည့္ရတာ အားမရလို႔ မီးခလုပ္ကို ႏွိပ္ဖြင့္လိုက္တယ္ ။ မီးေရာင္စူးစူးေၾကာင့္ သူမမ်က္လုံးေလးေတြကို ေမွးရင္း ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာကို

 လက္ကေလးေတြနဲ႔ ကာလိုက္တဲ့ ေဖါေဖါကို ဦးေဇာ္ေဇာ္က “ အံမယ္..ရွက္ေနေသးတာလား…” လို႔ ျပဳံး

ျပဳံးႀကီး ေျပာလိုက္ၿပီး ေဖါေဖါရဲ့ လက္ေတြကို ဖယ္ကာ ေဖါေဖါ ေစာက္ဖုတ္ကို နမ္းရႉဖို႔ လုပ္တယ္ ။

“ အို..ဦး..ဦးက ေစာက္ပတ္ကိုဘဲ အျမဲ ယက္ယက္ေနတယ္ …မရြံဘူးလား …..”

“နင့္ေစာက္ပတ္က သန႔္တာဘဲဥစၥာ….ေဖါေဖါ ဘာလဲ..နင္ မႀကိဳက္ဘူးလား….နင္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးတာေလ ….   ”

“ ဦးကို အားနာလို႔ပါ..ဦး နံမွာစိုးလို႔…”

“ မနံဘူး…ငါႀကိဳက္တယ္..ေစာက္ပတ္ယက္ရတာကို ႀကိဳက္တယ္..နင္ေကာ မေကာင္းဘူးလား …”

“ ေကာင္းပါတယ္..ဦးရယ္ …ေဖါေဖါ ႀကိဳက္လဲ ႀကိဳက္ပါတယ္ ..”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က စကား ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ေစာက္ပတ္ကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ယက္ပါေတာ့တယ္ ။

သူယက္ေနတာက သူ႔အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ ေခြးႀကီး အမဲရိုးျပဳတ္ကို ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားေနတာမ်ိဳးႀကီး။
တျပတ္ျပတ္ တျပဳတ္ျပဳတ္နဲ႔ ။

ေဖါေဖါလည္း တခ်က္တခ်က္ က်င္လြန္းလို႔ အေနာက္ကို ဆုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူက ဖင္ေတြကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ညႇစ္ထိန္းထားတာမို႔ ဆုတ္လို႔မရဘဲ သူယက္သမၽွ ခံေနရတယ္ ။ အစိကို စုတ္တာကေတာ့ အထိဆုံးဘဲ ။ တုန္ခါေနေအာင္ကို ခံရတာ ။ ေကာင္းတာ ..။

ဖိဖိ ယက္ေနရာက ႐ုတ္တရက္ ယက္တာ ရပ္လိုက္ၿပီး ပက္လက္ကေန ေမွာက္ရက္ လွည့္ခိုင္းတယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း သူခိုင္းတဲ့အတိုင္း ေမွာက္ေပးလိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါ ခါးကေန ဆြဲမတယ္ ။ ဖင္ကို ေထာင္ခိုင္းတာ ။ သူ႔လက္မက ေဖါေဖါ အဖုတ္ေပါက္ကို လာစမ္းတယ္ ။ လိုင္းဆြဲတာ…။
 အို႔…။

အဖုတ္ကေန ဖင္ေပါက္ကို ပြတ္ေနတယ္ ။ ေဟာ…။ သူ႔လ်ာႀကီး ေရာက္လာၿပီ ။ ဟာ….အို …ဖင္ေပါက္ေလးကို သူ႔လ်ာထိပ္နဲ႔ ထိုးထိုးၿပီး ဆြေနတယ္ ။

 အိုး….အား…….ဟင့္ဟင့္……ဦး….ဘာ…..ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲဟင္……အင္…အ…..အ……ဦးရယ္……ဖင္ကို ယက္စရာလားလို႔…..အိုး. …..အား…”

“ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား ….    ”

“ဦးရယ္…ဦးကို အားနာလို႔ပါ…..”

သူ ေဖါေဖါ ဖင္ကေန မ်က္ႏွာ ခြာလိုက္တယ္ ။

“ ေဖါေဖါ..ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း …”

သူ႔တုတ္ခိုင္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ျပတယ္ ။
ေဖါေဖါကို ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ခိုင္းတယ္ ။ လီးႀကီးက နဲတာႀကီး မဟုတ္ဘူး ။

“ စုတ္ေပး….”

ေဖါေဖါလည္း သူ႔အမိန႔္ကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္တယ္ ။ ထိပ္ဖူးကားကားႀကီးကို ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။

“ အား…..ဟင္း..စုတ္..စုတ္…စုတ္…..”

ေဖါေဖါ လ်ာနဲ႔ ကစားေပးရင္း စုတ္ေပးေနတယ္ ။

“ ေဂြးစိေတြကို ကိုင္ေပး….ပြတ္ေပး….”

မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားၿပီး ေဖါေဖါ အစုတ္ကို သူခံေနလို႔ ေဖါေဖါရဲ့ အိပ္ခန္း တံခါး ေျဖးေျဖးေလး ပြင့္လာတာကို သူ မသိလိုက္ဘူး …။

“ ကိုေဇာ္ ….     ”

ဦးေဇာ္ေဇာ့္ကိုယ္လုံးႀကီး ဆတ္ကနဲ တုန္သြားတယ္ …။

အခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့သူက “ မိုးသူ ” …။

“ ကိုေဇာ့္ကို ျပဳစုေပးဖို႔ လိုက္ရွာေနတာ ကိုေဇာ္က ဒီေရာက္ေနတာကိုး ..ကိုေဇာ္ မတရားဘူး…မိုးသူကို

က်ေတာ့ မေခၚဘူး…..”

မမိုးသူက ေဖါေဖါ နဲ႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္အနားကို တိုးကပ္လာတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လီးႀကီးကို
အားပါးတရ စုတ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ မမိုးသူ ေရာက္လာလို႔ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတဲ့
အခ်ိန္ မမိုးသူက “ ေဖါေဖါ..နင္ တေယာက္ထဲ မစုတ္နဲ႔ေလဟာ..ငါ့ကိုလဲ ေဝမၽွအုံး . .” လို႔ ေျပာၿပီး ေဖါေဖါေဘးမွာ လာကပ္ၿပီး ေဖါေဖါကိုင္ဆုပ္ထားတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လီးကို သူမလက္ကေလးေတြနဲ႔ လာ
ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ပါေတာ့တယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း မမိုးသူ မသိေအာင္ ေဖါေဖါဆီကို တိတ္တဆိတ္ ဆင္းလာေပမယ့္ အခုလို မမိုသူ ေရာက္လာၿပီး သူနဲ႔ ေဖါေဖါ လုပ္တာကို ပါဝင္ခ်င္တဲ့ ပုံစံ ျပသေသာအခါ သေဘာက်သြားတယ္ ။ မိန္း
မႏွစ္ေယာက္နဲ႔သူ တခါမွ ဒီလို မေနဖူးဘူး ဆိုေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္တခုရသြားလို႔ သေဘာက်သြားပါေတာ့တယ္ ။

မမိုးသူသည္ သူမကိုယ္ေပၚက ညဝတ္အက် ႌကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ျဖစ္သြားရၿပီး ေဖါေဖါနဲ႔ အတူ ဦးေဇာ္ေဇာ္လီးကို စုတ္ေပးယက္ေပးေနတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ဒစ္လုံးႀကီး
ကို မမိုးသူနဲ႔ အတူတူ တခ်ိန္ထဲ လ်ာနဲ႔ ယက္ေနရတယ္ ။

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အစုတ္ခံၿပီးတဲ့ေနာက္ “ ေတာ္ၿပီ….လိုးၾကစို႔….” လို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ေဖါေဖါနဲ႔ မမိုးသူတို႔ လီးစုတ္တာကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၾကရတယ္ ။

ေဖါေဖါနဲ႔ မမိုးသူ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ဘယ္သူ႔ကို အရင္ လိုးမလဲ မသိလို႔ ေဖါေဖါနဲ႔
မမိုးသူတို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဘာေျပာမလဲ နားလဲေထာင္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုလည္း ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါကို တခါဘဲ လိုးဘူးေသးၿပီး မမိုးသူကိုက်ေတာ့ ညတိုင္းလို စိတ္တိုင္းက် လိုးခဲ့ၿပီး
သားမို႔ ေဖါေဖါကို အရင္လိုးခ်င္ေနတယ္ ။ ေဖါေဖါကို ပက္လက္အိပ္ ေပါင္ကား အေနအထားနဲ႔ သူက တက္လိုးၿပီး မမိုးသူက ေဖါေဖါ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဖင္ကုန္းရက္ ေနေပးဖို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ။

ေဖါေဖါကို သူလိုးေနတဲ့အခ်ိန္ မိုးသူရဲ့ ဖင္ကုန္းထားလို႔ ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို သူ ၾကည့္လဲ
ၾကည့္ခ်င္ ယက္လဲ ယက္ခ်င္တဲ့ သေဘာ ..။ သူျဖစ္ေစခ်င္သလိုဘဲ ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကားေပးတဲ့ ေဖါေဖါကို သူ တက္ခြကာ လိုးတယ္ ။ မိုးသူကလည္း သူ႔ေရွ႕မွာ ဖင္ႀကီးေတြ ကုန္းေပးလို႔ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို အနီးကပ္ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ ေဖါေဖါကို လိုးလိုက္ မိုးသူေစာက္ပတ္ကို ရႉလိုက္ ယက္လိုက္နဲ႔ အေတာ့္ကို ဟန္က်ေနတယ္ ။

ေဖါေဖါ ေစာက္ပတ္ကလည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ လိုးရတာ တထစ္ထစ္နဲ႔ တအား ေကာင္းေနတယ္ ။
အခ်က္၁ဝေလာက္ ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုက္ မ်က္ႏွာနား နီးေနတဲ့ မိုးသူရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို လ်ာနဲ႔ယက္
လိုက္ေပါ့ ..။

ေစာက္ပတ္ႏွစ္ခုကို တၿပိဳင္တည္း လိုးရ ယက္ရတာ ဦးေဇာ္ေဇာ္လို တဏွာႀကီးတဲ့လူအတြက္ အရမ္းသ
ေဘာက်စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္ ။

ေနာက္တခါ ပုံစံေျပာင္းေတာ့ ေဖါေဖါကို ဖင္ေထာင္ခိုင္းၿပီး ပက္လက္ေပါင္ျဖဲကားေပးတဲ့ မိုးသူရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို ယက္ခိုင္းတယ္ ။ သူက ေဖါေဖါရဲ့ အေနာက္ကေနရာယူၿပီး ေဖါေဖါ ေစာက္ပတ္ကို လိုးေဆာင့္တယ္ ။

မိန္းမခ်င္း တခါမွ အခုလို မယက္ဖူးေပမယ့္ ေဖါေဖါလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ အလိုအရ သူေက်နပ္ေအာင္
ယက္ေပးရတယ္ ။ မမိုးသူလည္း မိန္းမခ်င္း တခါဘူးမၽွ အယက္မခံဘုးခဲ့ဘူး..။ အခု ေဖါေဖါ ယက္ေပးတာ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ပါ …။

ဦးေဇာ္ေဇာ္ လည္း ေဖါေဖါ ဖင္ေပါက္ကိုေရာ ေစာက္ပတ္ကိုေရာ သူၾကည့္ေနရၿပီး လိုးရတာကို ေက်နပ္
ေနသလို မိုးသူရဲ့ အဖုတ္ႀကီးကို ေဖါေဖါ ယက္ေပးေနတာကိုလည္း ျမင္ရတာ ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ေဖါေဖါရဲ့ခါးသိမ္ေလးကေန ဆြဲကိုင္ၿပီး တဖတ္ဖတ္နဲ႔ လိုးထည့္ေနေလသည္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီ ဒီေန႔ အိမ္ကေန အေစာႀကီး ထြက္တယ္ ။

ခါတိုင္းဆို ေနာက္က်တတ္တဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ က ဒီေန႔ ေစာေစာ ျပင္ဆင္ ဝတ္စားၿပီးလို႔ လင္းခ႐ူစာကား

ႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး အလုပ္ကို ထြက္သြားတာကို မီးဖိုခန္း ျပဴတင္းေပါက္ကေန ေဖါေဖါ ေတြ႕လိုက္လို႔ ( မခ်ယ္ရီ ေစာလွခ်ည္လား…) လို႔

ထင္လိုက္မိတယ္ ။

မေန႔ညက ဦးေဇာ္ေဇာ္ လိုးထားလို႔ ေဖါေဖါ ေစာက္ပတ္ေတြ နာက်င္ က်ိန္းစပ္ေနတယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ကား သူတို႔ ၿခံဝင္းထဲက ထြက္သြားတာနဲ႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ လည္း ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာ
တယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း အခုေလးတင္ဘဲ သူ႔အတြက္ ေကာ္ဖီစက္နဲ႔ ႏွပ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီကို ခြက္ထဲ
ေလာင္းထည့္ၿပီး ထမင္းစား စားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့ သူ႔ေရွ႕ကို ခ်ေပးလိုက္တယ္ ။

“ ေဖါေဖါ..လာအုံး….”

ေဖါေဖါ သူ႔အနားကို ကပ္သြားလိုက္တယ္ ။

“ ညက ေကာင္းလား…”

ေဖါေဖါ ေခါင္းညႇိမ့္ျပလိုက္တယ္ ။

“ အင္း ..ငါလည္း တအား ေကာင္းတယ္ …မိုးသူေကာ..အိပ္ရာ မထေသးဘူးလား ..”

“ အင္း ထတာ မေတြ႕ေသးဘူး …”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါကို လွမ္းဆြဲကာ ဖက္လိုက္တယ္ ။

“ လူေတြ ျမင္ကုန္ပါမယ္ ..မေကာင္းပါဘူး…”

“ ဘယ္သူျမင္မွာ မို႔လဲ …”

ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါ ဖင္တုံးေတြကို လက္ဖဝါးနဲ႔ အုပ္ကိုင္ၿပီး နယ္တယ္ ။

“ နင့္ဖင္ေတြက တအား ေတာင့္တယ္ဟာ…ေတာက္..ငါ ႀကိဳက္တယ္ …”းေ

ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေဖါေဖါရဲ့ စြင့္ကားတဲ့ ဖင္ႀကီးေတြရဲ့ၾကားထဲကို ထိုးႏွိုက္ေနတယ္ ။

“ ဟင့္ဟင့္..ဦး….ဖင္မႏွိုက္နဲ႔ကြာ….”

ေဖါေဖါရဲ့ ညည္းေျပာသံေလးက ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ပိုၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြေစသလား မေျပာတတ္ဘူး ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါေဖါ ဖင္ေပါက္ကို ထပ္ထပ္ ကလိေပးေနတယ္ ။ ေဖါေဖါရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကိုလည္း ေနာက္ လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ဆုပ္တယ္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚခ်ယ္ရီဟာ သူမ ဆိုင္ခန္း ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ တေနရာကို ေရာက္ေနၿပီ ။
မနက္ေစာေစာမို႔ လမ္းေတြက သိပ္မဆိုးေသးဘူး ..။ မပိတ္ေသးဘူး ။

ေဒၚခ်ယ္ရီသည္ သူမပိုင္ စတိုးဆိုင္ရဲ့ ေျမေအာက္ထပ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ကားပါကင္မွာ ကားကို ရပ္လိုက္ၿပီး
အေပၚထပ္က စတိုးဆိုင္ကို တက္ခဲ့တယ္ ။ စတိုးဆိုင္က မနက္ ၁ဝနာရီေက်ာ္မွ ဖြင့္မွာ ။

 ေသာ့လွည့္ဖြင့္ၿပီး ေမွာင္မဲေနတဲ့ စတိုးဆိုင္ထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႔ သူမကို တစုံတေယာက္က အေနာက္ကေန လွမ္း ဖက္လိုက္တာကို ခံရတယ္ ။

“ အို..အေမ့….”

“ ေစာင့္လိုက္ရတာ မမ ရယ္ …” အေနာက္က ဖက္လိုက္တဲ့လူက ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ႀကီးမားတဲ့

 နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားပါးတရ ဆုပ္နယ္ညႇစ္ရင္း ညဳတုတုအသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္ကြာ..မင္းက အျဖစ္သဲလိုက္တာ….”

“ ဟင္း..မမကို မေတြ႕ရတာ ၾကာေနၿပီ …ခၽြတ္…မမ အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္ေတာ့ဗ်ာ…..”

“ ဖုန္းမိုရယ္..မင္းက အဲလို အေျပာေလးေတြ သဲတာေလးေတြနဲ႔ မမကို စြဲေစေနတာ….သိတယ္..မမ သိ
တယ္ …”

“ မမကလည္း က်ေနာ္ မမကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ မမ သိပါတယ္ဗ်ာ..လာ..မမ ေစာက္ဖုတ္

ကို က်ေနာ္ ယက္ေပးမယ္ ….     ”

အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္လိုက္လို႔ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဖုန္းမိုက ဆိုင္အေနာက္ဖက္က

႐ုံးခန္းေလးထဲက စားပြဲေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ လွဲခ်ခိုင္းၿပီး ေပါင္လုံး တုတ္တုတ္ေတြကို ျဖဲကားခိုင္းၿပီး

မို႔ေဖါင္းေနတဲ့ အေမႊးရိပ္ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်ာနဲ႔ ယက္ေပးပါေတာ့တယ္ ..။

ေဒၚခ်ယ္ရီ… ဖုန္းမိုနဲ႔ တိတ္တိတ္ပုန္း ျဖစ္ေနတာ ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္ ရွိေနၿပီ ။

ဖုန္းမိုသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ္စြန္းစြန္း ကားပြဲစား ခ်ာတိတ္ေလးပါ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ကားေတြ လိုက္ရွာဝယ္
ေပးေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ ..။

ေဒၚခ်ယ္ရီတို႔ အိမ္ကို ခဏခဏ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး ..။ မထိတထိ စကားလုံးေလးေတြ တလုံး

သြင္း ႏွစ္လုံးသြင္းနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ တျပဳံလုံး သြင္းေတာ့တာဘဲေလ ။ ဖုန္းမိုက အႀကံသမားေလး ။ ကားပြဲစား လုပ္ေနလို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ႀကီးပြားမွာ

မဟုတ္ဘူး ။

ၾကာကူလီ လုပ္စားတာက အခန႔္မသင့္ရင္ မီလ်ံနာ ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ ။ဝတုတ္တုတ္မို႔ ဘဲေတြက အင္တင္တင္ လုပ္ခ်င္တတ္တဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းမိုက

 ပစ္ဝင္တာ..။ မမ အတြက္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး..စားမဝင္ပါဘူး …႐ူးေနၿပီ ဘာညာကြိကြ..နဲ႔ စိုင္းစိုင္း အိုက္တင္ေတြနဲ႔ ဒိုင္ေၾကာင္ေတြ

ထည့္လိုက္တာ ေဒၚခ်ယ္ရီ ေကာင္ေလးကို စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ ။ ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ က

လည္း သူ႔ကို ၿငီးေငြ႕ၿပီး မလုပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ေကာင္ေလးက နသားပါးရား ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လာ

လုပ္လိုက္ေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ငုတ္ေနတဲ့ ကာမစိတ္ေတြ ျပန္လည္ ထႂကြလာရတာ ။

ဖုန္းမိုက အလည္ ။ မရိပ္မိေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျခဴစားတာ ..။ ေဒၚခ်ယ္ရီကို ေကာင္းေကာင္း မႈတ္ေပးတယ္ ။ ျဖဳတ္ေပးတယ္

။ ေဒၚခ်ယ္ရီကလည္း ေကာင္ေလးကို ခိုက္သြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးက

ၾကည့္ရင္ ခ်ိနဲနဲ႔ ပိန္ေညာင္ေညာင္ ပုံစံေလးေပမယ့္ ခါးက သန္တယ္ ။ ဒုတ္ကလည္း မဆိုးဘူး ။ စံခ်ိန္မွီတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီ သူ႔ကို

သေဘာက်ေနတယ္ ။ သူ႔ကို ေပးေကၽြးၿပီး စိတ္တိုင္းက် လုပ္ခိုင္းလို္က္ၿပီ ..။

ဖုန္းမိုက ေစာက္ပတ္ႀကီးကို တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ယက္လိုက္ တခါတခါမွာ ေစာက္စိကို ရွလြတ္ရွလြတ္နဲ႔ စုပ္

လိုက္လုပ္ေပးေနတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဖုန္းမို ဘာဂ်ာကို အစြဲႀကီး စြဲေနရၿပီ ။ မနက္ အေစာႀကီးထၿပီး

ေရေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိဳးခဲ့ေပးတာ ။ ေကာင္ေလး ေစာက္ပတ္ယက္ေတာ့မွာကို သိလို႔ ဆပ္ျပာအေကာင္း

စားနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာခဲ့တယ္ ။

( အား….အား…..ဟင္ဟင္….အို…..အို…….အမေလး…….အာပါ………ဟင့္ဟင့္….)

ဖုန္းမိုရဲ့ ကလိခ်က္ မ်ိဳးစုံေၾကာင့္ ေဒၚခ်ယ္ရီမွာ ထိုးထိုးထြန႔္ထြန႔္ ဖင္ႀကီးေတြ ေျမာက္ႂကြၿပီး တုန္ခါေန

ရတယ္ ။ ဖုန္းမိုလည္း ေဒၚခ်ယ္ရီက ေငြတြင္းမို႔ သူေငြတြင္းတူးေနသည္ လို႔ စိတ္ထဲမွာ မွတ္ယူၿပီး ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဘာဂ်ာ အျပတ္ကိုင္ေပးေနတာ ..။

“ ေတာ္ေတာ့္ ေမာင္ေလး …မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..မမကို ခ်စ္ပါေတာ့..ခ်စ္ေပးပါေတာ့…”

ေဒၚခ်ယ္ရီ အသံေလး မပီကလာ ပီကလာ နဲ႔ သူမကို လိုးဖို႔ ေတာင္းဆို ေတာင္းခံေနၿပီ ။

ဖုန္းမိုက ေယာက်္ားဖါ လုပ္စားခဲ့ဘူးသူပါ ။ မိန္းမေတြကို ေက်နပ္သြားေအာင္ ျဖဳတ္ေပးခဲ့ဘူးသူ တေယာက္…။ ေဒၚခ်ယ္ရီကို

သူတတ္သမၽွ ေယာက်္ားဖါ ပညာရပ္ေတြနဲ႔ ဆႏၵေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးပါေတာ့တယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ပက္လက္ အလိုးခံေနလို႔ တအားေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းမိုက ဖင္ကုန္းခိုင္းလိုက္လို႔ စိတ္နဲနဲ ညစ္သြားတယ္ ။ ဖုန္းမိုက လီးတန္ႀကီးကို ႁပြတ္ကနဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ျပန္ထုတ္သြားလိုက္လို႔ ေဒၚခ်ယ္ရီ ရင္ထဲ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္ ။

ေစာက္ပတ္က တအား ယားေနဆဲ အခ်ိန္မွာ လီးႀကီး ျပန္ထြက္သြားလို႔ မေက်နပ္ေပမယ့္ ဖုန္းမိုကို အလိုလိုက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အသ္ေၾကာင့္..“ ေအး..ေအး ….” ဆိုၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ လိုက္ၿပီးမွ ဖင္ေတြကို ေထာင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

ဖုန္းမိုလည္း ဖင္ႀကီးေထာင္ ကုန္းေပးေနတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေနတယ္ ။ ဒီေစာက္ပတ္ႀကီးကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ အခုဘဲ မ်က္ႏွာက်က္က မီးကို ဖြင့္လိုက္လို႔ ထိန္လင္းေနတဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ အရည္ေတြ စိုေပေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးက ကာမအရွိန္ေၾကာင့္ ဖူးႂကြ ေဖါင္းမို႔ေနတယ္ ။ ဖင္တုံးႀကီးေတြ ၾကားကေန ျပဴးထြက္ေနတယ္ ။ ခုဘဲ တအား
လိုးေဆာင့္ထားလို႔ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြက ပြင့္ဟေနတယ္ ။ အတြင္းသား နီရဲရဲေတြကိုပါ တစြန္းတစ ျမင္ေနရတယ္ ။

“ လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ကြယ္….မမ ကုန္းထားေပးေနရတာ….”

ေဒၚခ်ယ္ရီသည္ ခံခ်င္လွၿပီ ။ ဖုန္းမိုက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ အေပၚကေအာက္ လိုင္းဆြဲ ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္မွာ ေပက်ံသြားတဲ့ အရည္ေတြကို သူ႔လိင္တန္ထိပ္မွာ သုတ္လိမ္းလိုက္တယ္ ။

“ လိုးမွာေပါ့ မမရယ္..စိတ္ခ်..မမ ေရလည္ေကာင္းေအာင္ က်ေနာ္ လိုးေပးမွာေပါ့…”

ေတာင္မတ္ေနဆဲ သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း လိုလားေနတာႀကီး ဗ်ိကနဲ တိုးဝင္လာလို႔ “ အားအင္းအင္း…” လို႔ အသံထြက္ေအာင္
ညည္းျငဴလိုက္ရင္း ေက်နပ္သြားတယ္ ။ ဖုန္းမိုလည္း သူ႔ဒုတ္ကို ဆက္ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ တထစ္ထစ္ တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ အတန္တုတ္ႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆုံး ဝင္သြားတယ္ ။ “ ေကာင္းလားဟင္..မမ”
လို႔ ေမးလိုက္ၿပီး တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ နို႔ႀကီးကို လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္ ။
“ ေကာင္းတယ္..ေမာင္ေလး …..လိုး..လိုး….ေဆာင့္ပါကြယ္….မမကို တအား ေဆာင့္ေပးစမ္းကြာ….”
“ စိတ္ခ်မမ…က်ေနာ့္ လီးလည္း မမေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးထဲ သြင္းရတာ အီဆိမ့္ေနတာဘဲ….လိုးေပးမယ္…လိုးေပးမယ္ ….မမ …”

တခ်က္ခ်င္း ေျဖးေျဖး အထိုးအထုတ္ လုပ္ေပးေနရာက ဖုန္းမိုလည္း ခပ္သြက္သြက္ ထိုးေဆာင့္ပါေတာ့တယ္ ။

“ အိုး..အင္း..ေကာင္း..ေကာင္းတယ္..အဲလို..အဲလို ….ေဆာင့္…ေဆာင့္ …တအားတအား….ေဆာင့္..တအား…..တအား…..”

ေဒၚခ်ယ္ရီ တအား ေကာင္းေနတယ္ ။ ဖင္ႀကီးေတြကို အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း အရသာေတြ႕ေနတယ္ ။ ဖုန္းမိုရဲ့ အတန္ႀကီးက ဆက္တိုက္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ေပးေနတယ္ ။

တဘြတ္ဘြတ္ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြက ထြက္ေနတယ္ ။ ဆိုင္က အလုပ္သမားေတြ မလာခင္ တဝ အလိုးခံ ရတာ ..။ သူထိုးေဆာင့္ေနတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အဖုတ္ႀကီးနဲ႔ ကပ္ရက္က ဖင္စအိုေပါက္ နီ

ညိဳညိဳႀကီးကို လက္မနဲ႔ ထိုးဆြရင္း ဖုန္းမို ေဒၚခ်ယ္ရီ ဖင္ကို ဖြင့္ဖို႔ စဥ္းစားေနၿပီ ။

“ ေကာင္းလား..မမ…”

“ အရမ္းေကာင္းတယ္…လိုး…လိုး….အသားကုန္လိုးလိုက္..အမေလး….ဟင့္ဟင့္…….”

ေဒၚခ်ယ္ရီ ၿပီးသြားတာနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္းမွာဘဲ ဖုန္းမိုလည္း သုတ္ရည္ေတြ တစစ္စစ္နဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္ ။

ေဒၚခ်ယ္ရီမွာ တအင္းအင္းနဲ႔ ေကာင္းေနဆဲဘဲ …။

ဒီေန႔ ေဒၚခ်ယ္ရီက ဆိုင္မွာ စာရင္းေတြ လုပ္ရမယ္ ဆိုၿပီး အိမ္ကေန အေစာႀကီး ထြက္သြားတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကလည္း အေရးတႀကီး ခ်ိန္းဆိုထားတာ တခု ရွိတယ္ ဆိုၿပီး ေကာ္ဖီတခြက္ ကဗ်ာကရာ ေသာက္ၿပီး ထြက္သြားတယ္ ။ မမိုးသူကို ဒီေန႔ ဘာဟင္းေတြ ခ်က္ရမလဲ ေမးေတာ့ မမိုးသူက
သူတို႔ လင္မယား ဒီေန႔ အိမ္မွာ မစားဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္ ။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံဘဲ ခ်က္ေပါ့ ေဖါေဖါ..လို႔ ေျပာတယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း မမိုးသူကို ေဖါေဖါရဲ့ ေတာက လာလည္တဲ့ အကိုဝမ္းကြဲဆီကို ခဏ သြားေတြ႕ခ်င္တယ္ လို႔ ခြင့္ေတာင္းလိုက္တယ္ ။ မမိုးသူက ေလ်ာေလ်ာလူလ်ဴဘဲ ခြင့္ျပဳတယ္ ။ ဒီေန႔ 
သူေဌးလင္မယားကလည္း အျပင္မွာဘဲ စားၾကမွာတဲ့ ။

ေဖါေဖါလည္း တာေမြဖက္က ဟိုတယ္ အေပါစားေလး တခုမွာ တည္းေနတဲ့ ထယ္ႀကီးနဲ႔ သြားေတြ႕ဖို႔ ေရကို ျမန္ျမန္ခ်ိ ုးလိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးက ေတြ႕ရင္ လိုးေတာ့မွာ ။ ဒါေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္နဲ႔
ဖင္ၾကားေပါင္ၾကားေနရာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႔ ေဆးေၾကာရတယ္ ။

ေဖါေဖါက သားသားနားနားေလး ရွိုးထုတ္ ျပင္ဆင္ၿပီး အိမ္က ထြက္လို႔ မမိုးသူက “ ဟဲ့ ေဖါေဖါ အကို ဝမ္းကြဲမွ ဟုတ္ရဲ့လား…ညည္း ရည္းစားမ်ားလား..” လို႔ ယ္ၿပီး ေနာက္တယ္ ။

ေဖါေဖါလည္း “ မဟုတ္ပါဘူး အမရယ္..အကို ဝမ္းကြဲပါ..” ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာခဲ့တယ္ ။ ဘတ္စ္ကား စီးေနရင္လဲ ၾကာေနမွာမို႔ တက္စီဘဲ တက္စီးလိုက္တယ္ ။
ထယ္ႀကီးက ဟိုတယ္ အေရွ႕ကေန ထြက္ေစာင့္ေနတယ္ ။ထယ္ႀကီးက “ ေဖါေဖါ ဘာစားခဲ့ၿပီးၿပီလဲ..တခုခု သြားစားရေအာင္..” လို႔ ေခၚတယ္ ။ အနီးအနားက “ အိုးရွင္း ” 
ဆိုင္ႀကီးထဲမွာဘဲ ႏွစ္ေယာက္သား ဝယ္စားလိုက္ၾကတယ္ ။
ထယ္ႀကီးက ေါဖေဖါကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး စိုက္ၾကည့္ေနလို႔ ေဖါေဖါလည္း..“ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ…” လို႔ ရန္ေတြ႕လိုက္မိတယ္ ။
ထယ္ႀကီးက “ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးက ပိုုေခ်ာပိုလွ ပိုေတာင့္လာလို႔ေပါ့..ကဲ..ဟိုတယ္အခန္းသြားၾကရေအာင္ …” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေဖါေဖါလည္း သူ႔ကို လက္သီးဆုပ္နဲ႔ ထုရိုက္လိုက္တယ္ ။
“ ထယ္ႀကီး..အရမ္းကဲမေနနဲ႔…”
ထယ္ႀကီးကလည္း ေဖါေဖါနဲ႔ ေတြ႕ရင္ အပီဗ်င္းဖို႔ ျပင္လာတာ ။ ေမာင္းတင္လာတာ ။  ဟိုတယ္ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ထယ္ႀကီးက ေဖါေဖါကို ေရေရလည္လည္ ကိုင္ေတာ့တာဘဲ 
။ ေဖါေဖါကလည္း ပုဆိုးၾကားက ေရွ႕ကို ေငါေငါႀကီး ထိုးထြက္ေနတဲ့  ထယ္ႀကီး ဒုတ္ႀကီးကို လက္နဲ႔ ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ဟိုတယ္ခန္းေလးေတြမွာ ကင္မရာေတြ တပ္ထားနိုင္တယ္ ဆိုတာကို 
သတိမထားေတာ့ ။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ေတြလည္း ရွိနိုင္တယ္ ဆိုတာကို ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးက တဏွာစိတ္ေတြ မိုးမႊန္ေနၿပီ ။ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို အျမန္ဆုံး 
ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။
ကိုယ္လုံးတီးကိုယ္ေတြနဲ႔ ကုတင္ေပၚ တက္လိုက္ၾကၿပီး ေလွႀကီးထိုး ပုံဘဲ ပက္လက္ေပါင္ကား အေပၚက တက္ခြ ပုံစံနဲ႔ တေျဖာင္းေျဖာင္း တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ျဖဳတ္ၾကဆြဲၾကေတာ့တာဘဲ ။
မလုပ္ရတာ ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေဖါေဖါ ေစာက္ဖုတ္ကို လုပ္ရတာ အီဆိမ့္ေနရၿပီး ထယ္ႀကီးလည္း ေဖါေဖါ အလိုက် အသားကုန္ ဒလၾကမ္း ေဆာင့္လုပ္တာေၾကာင့္ ၾကာၾကာ ထိန္းမထားနိုင္ဘဲ 
သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တယ္ ။
“ အား..ဟား..ဟား…..အိုး…ငါ…ငါ ၿပီးသြားၿပီ…ေဖါေဖါ …”
“ ရတယ္..ရတယ္……ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား..ထယ္ႀကီး…..”
“ အရမ္းေကာင္းတာဘဲဟာ…..”
ေဖါေဖါလည္း တကယ္ေတာ့ ထယ္ႀကီးနဲ႔ မလုပ္ရတာ ၾကာေနေပမယ့္ သူေဌးဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ မွန္မွန္ လုပ္ေနရလို႔ အာသာေျပေနရတာ ဆိုေတာ့ သိပ္ စိတ္မထန္လွပါဘူး ။
ဒါေပမယ့္ ထယ္ႀကီးက အရမ္း အလိုးေတာ္တယ္ ။ လီးကလည္း စပါယ္ရွယ္ႀကီးတယ္ ။ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္တာမ်ား ေဖါေဖါ ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားမတတ္ဘဲ …။ ခံလို႔က တအားေကာင္းတယ္ . ။ 
ထယ္ႀကီးနဲ႔တခ်ီလိုးၿပီးခ်ိန္ ထယ္ႀကီးက “ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ ေဖါေဖါ….ဘယ္ေတာ့ေလာက္ အလုပ္စမလဲ..”လို႔ ေမးတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း “ အိုေကၿပီဆိုရင္ ငါ ေျပာမွာေပါ့ ထယ္ႀကီးရယ္..ေနပါအုံး….ဆႏၵမေစာပါနဲ႔ …မၾကာခင္ အိုေကစိုေျပမွာပါ…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါနဲ႔ အလုပ္ကိစၥေတြ တိုင္ပင္ၾကတယ္ ။ ေဖါေဖါရဲ့ ရြာက ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေနာ္ထူး ဖုန္းဆက္ခၽြန္တဲ့ကိစၥ ထယ္ႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ထယ္ႀကီး…နင္ ေစးေထာ္ရဲ့ ညီမ မူေတာနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ဆို..နင္ မညာနဲ႔….”
“ ဟာ..ေဖါေဖါရယ္..နင္ ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ…မဟုတ္မဟတ္ေတြ..မလုပ္နဲ႔..ေတာ္ၾကာ ေစးေထာ္ၾကားသြားရင္ ငါ့လာသတ္ေနမွာ….ေစးေထာ္က သူ႔ႏွမထိ ဓါးၾကည့္ဆိုတဲ့ ေကာင္မ်ိဳး ဆိုတာ နင္လည္းသိသားနဲ႔…”
“ ထယ္ႀကီး..ငါ ခိုင္လုံတဲ့ဆီက ၾကားတာ..နင္ မလိမ္နဲ႔ေနာ္..”
“ မလိမ္ပါဘူး ေဖါေဖါရယ္..နင့္ကို အေခ်ာအလွ ထိပ္ေခါင္တင္ကို ငါရထားၿပီးၿပီဘဲ..ငါ ထပ္ရႈပ္ဖို႔ လိုေသးလို႔လား…နင္ ငါ့ကို စိတ္ခ်စမ္းပါ …”
“ နင္တို႔ ေယာက်္ားေတြက ယုံရတာ မဟုတ္ဘူး…ကြယ္ရာမွာ လီးသရမ္းခ်င္တယ္…ဟြန္း…ငါ့ကို နင္သစၥာေဖါက္လို႔ကေတာ့ နင္ မလြယ္ဘူး …”
“ ေဖါေဖါ..ေပါက္ကရေတြ ေလၽွာက္ ေျပာမေနနဲ႔ဟာ..ကဲ..ကဲ….အခ်ိန္ရွိတုံး တေၾကာင္းေလာက္ ဆြဲလိုက္ၾကအုံးစို႔…”
“ ဟာ….သြား..တဏွာ႐ူး….ဒါဘဲ လုပ္ခ်င္ေနတယ္ …”
ထယ္ႀကီးက ေဖါေဖါ ကိုယ္ေပၚမွာ ျခဳံထားတဲ့ ေစာင္ပါးေလးကို အတင္းႀကီး ဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္ပါတယ္ ။
ျဖဴေဖြးၿပီး အခ်ိဳးက်တဲ့ ေဖါေဖါကို ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္ေတြနဲ႔ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ထယ္ႀကီးရဲ့ လိင္တန္က တမဟုတ္ခ်င္း ထြားတက္လာတယ္ ။ေဖါေဖါကို ပက္လက္လွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေတြ ၾကားထဲကို ေခါင္းအပ္ၿပီး မို႔ေဖါင္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္ ..။
ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူႏွစ္ခ်ပ္ကို လက္ညႇိုးနဲ႔ လက္မကို သုံးၿပီး ဟျဖဲလိုက္ၿပီး သူ႔လ်ာကို အတြင္းကို ထိုးသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါလည္း “ အမေလး…” လို႔ ျမည္တမ္းမိရင္း ကိုယ္ကို အေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ ထယ္ႀကီးလက္ဝါးႀကီးက ဖင္ေအာက္ကို ထိုးသြင္းထားၿပီး ဖင္တုံးကိုဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ခ်ဳပ္ထားတာေၾကာင့္ ဆုတ္ေျပးလို႔မရဘဲ သူ႔လ်ာႀကီး ထိုးသြင္း ကလိတာကို ခံရပါေတာ့တယ္ ။
“ အိုး………..အား……ဟင့္………..”
ထယ္ႀကီးလဲ ေဖါေဖါကို ဘာဂ်ာေကာင္းေကာင္းကိုင္ေပးလိုက္ၿပီး ေဖါေဖါ တအား ခံခ်င္လာရတဲ့အခါ ဒုတိယအခ်ီကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ျဖဳတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ အိမ္ျပန္သြားရတယ္ ။
မူေတာ ထယ္ႀကီး ရန္ကုန္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ တဏွာစိတ္ေတြ တအား ထေနသည္ ။
ထယ္ႀကီး မူေတာကို ေကာင္းေကာင္း နယ္ဖတ္ကိုင္တြယ္ၿပီး ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေပးတဲ့ေနာက္ မူေတာသည္ ထယ္ႀကီးနဲ႔ အျမဲလို ေတြ႕ခ်င္သည္ ။ ထယ္ႀကီး ရဲ့ အကိုင္ကို ခံခ်င္ၿပီး ထယ္ႀကီး ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးတာကိုခံခ်င္သည္ ။ ထယ္ႀကီး ျဖဳတ္တာကို ခံခ်င္သည္ ။
တဏွာစိတ္ ထၿပီေဟ့ဆိုရင္ မူေတာက ကေလးေတြ မုန႔္ဆာရင္ မေနနတတ္ဘဲ ေအာ္ေတာင္းသလိုလည္း ေအာ္ေတာင္းလို႔ မရတာေၾကာင့္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ၿပီး မိမိ လိုအင္ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတယ့္ ထယ္ႀကီးကိုဘဲ တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ေနရသည္ ။
အေရးထဲ အေမက စိုက္ခင္းေတြထဲ သြားၿပီး ေျပာင္းဖူး ခ်ိ ုးခိုင္းေနသည္ ။ခဏ ခဏ ေျပာလြန္းလို႔ စိုက္ခင္းေတြဖက္ကို ထြက္ခဲ့သည္ ။ ေျပာင္းခင္းေတြဖက္ကို ေရာက္ေတာ့ ေတာင္ကမူေလးေပၚက လယ္တဲေလးကို လွမ္းျမင္လိုက္ရေတာ့ ဟိုတေလာက ထယ္ႀကီးနဲ႔ အဲဒီ တဲေလးမွာ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ ခဲ့ၾကတာကို သြားၿပီး ျမင္ေယာင္ သတိရမိလိုက္သည္ ။ ပိုၿပီးေတာ့ တဏွာစိတ္ေတြ ထႂကြၿပီး ေျပာင္းဖူး မခ်ိ ုးခင္ တဲကေလးထဲ ဝင္ၿပီး ကိုယ့္ဖါသာ အာသာေျဖေဖ်ာက္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား လို႔ စဥ္းစားမိလိုက္ၿပီး တဲကေလးဆီကို ေလၽွာက္သြာားလိုက္သည္ ။
မူေတာရဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကား ဂြဆုံက မိန္းမ အဂၤါလည္း ရာဂစိတ္ေတြေၾကာင့္ နဂိုထက္ ေဖါင္းတင္းႂကြကာ တဏွာေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေတြ စီးယိုထြက္ေနသည္ ။
တဲကေလးနားကို ေရာက္လာခ်ိန္ မေမၽွာ္လင့္တဲ့ လူသံသဲ့သဲ့ေတြကို တဲကေလးထဲမွာ ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ဟင္..ဘယ္သူေတြပါလိမ့္ ……။
ေျခသံလုံလုံ နင္းၿပီး တဲကေလးနားကို မူေတာ့ ကပ္သြားလိုက္သည္ ။ 
တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႈသံျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ တအင္အင္ ညည္းျငဴလိုက္တဲ့ အသံေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ၿပီးေတာ့ တဖပ္ဖပ္ နဲ႔ အသံေတြ ..။
ဟင္..ဒါ..ဒါ….ဒါ……တေယာက္ေယာက္ လိုးေနၾကတဲ့ အသံေတြဘဲ ….။ ဘယ္…ဘယ္…ဘယ္သူေတြပါလိမ့္ …။
မူေတာ့ တအား စိတ္ဝင္စားသြားသည္ ။ သိခ်င္သြားသည္ ။
တဲထရံက အေပါက္ေလးေတြကေန တဲအထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေယာက်္ားတေယာက္ နဲ႔ မိန္းမတေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးေတြနဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကတယ္ ။ စစခ်င္း မ်က္ႏွာေတြကို
မျမင္ရဘူး ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေတာ့ အကိုေစးေထာ္ နဲ႔ နန္းမူ ဆိုတဲ့ မိန္းမ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ကိုေစးေထာ္က နန္းမအေပၚက တက္ခြၿပီး အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ေနသည္ ။
မူေတာ့ ၾကည့္ေနတုံးမွာဘဲ ကိုေစးေထာ္က နန္းမူ ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ကာ ေညႇာင့္ထည့္ေနတယ္ ။
နန္းမူက တအင္းအင္း ညည္းသလို တခ်က္ တခ်က္ “ အကို…ေဆာင့္ေဆာင့္..တအားေဆာင့္…ေကာင္းလိုက္တာ အကိုရယ္…” လို႔ တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေျပာရင္း ေအာက္ကေန ဖင္ႀကီးေတြကို 
ဘယ္ညာ ရမ္းခါၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္ ။ ေစးေထာ္က “ နန္းမူ ပုံစံေျပာင္းရေအာင္..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ အျပင္က ေခ်ာင္းေနတဲ့ မူေတာလည္း ေစးေထာ္က ပုံစံအေျပာင္း သူ႔ 
ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို နန္းမူ အဖုတ္ထဲက ဆြဲႏုတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ေတြ စိုလူးေနတဲ့ ေစးေထာ္ရဲ့ လီးတန္ႀကီးကို မူေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာႀကီးကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။

အိုး..အကိုေစးေထာ္ကလည္း ထယ္ႀကီးလိုဘဲ တုတ္ႀကီး ေတာ္ေတာ္ ႀကီးတာဘဲ……။
နန္းမူရဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ တစြပ္စြပ္ တဘြတ္ဘြတ္နဲ႔ ဆက္တိုင္ မနားတမ္း ေဆာင့္သြင္းေနတဲ့ အကိုေစးေထာ္ရဲ့ တကိုယ္လုံး ေခၽြေတြ စိုရႊဲေနသည္ ။
“ အား..အား..အား..ဟင္းဟင္း…..ဖြတ္ဖြတ္…….ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ..အကို..ၿပီး…ၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္…လိုး…လိုး…တအား…တအား……..လိုး…အမေလး….ေကာင္းလိုက္တာ….က်မ..က်မ……..ၿပီး…ၿပီး…ၿပီးသြားၿပီ……အိုး…..အား…….ဟား…..ၿပီးသြားၿပီ……”
နန္းမူ တြန႔္လိန္ကာ ၿပီးဆုံးသြားေပမယ့္ ကိုေစးထာ္က မၿပီးေသးလို႔ နန္းမူကို ဖင္ကုန္းခိုင္းရက္နဲ႔ အေနာက္ကေန ၾကဳံၚ ေဆာ္ေပးေနသည္ ။ ေစးေထာ္ရဲ့ ေဂြးစိႀကီး ႏွစ္လုံးက နန္းမူရဲ့ ဖင္ၾကားကို တဖပ္ဖပ္နဲ႔ ရိုက္ခတ္ေနသည္ ။
“ အကို..အကိုၿပီးေအာင္ လုပ္ေနာ္…ဆက္ဆြဲ..ဆက္ဆြဲ …..”
နန္းမူက သူမ ဖင္ႀကီးေတြကို အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးကာ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေစးေထာ္လည္း အသားကုန္ ဆြဲေတာ့သည္ ။ ဖၤတကနဲ ဘြတ္ကနဲ အသံမ်ိဳးစုံ ထြက္လာသည္ ။
“ အား…အား…အား…….ေကာင္းတယ္..လိုး..လိုး….လိုး….အကို…အား….အား…….”
နန္းမူရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲရင္း တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ၾကဳံးေဆာင့္ေတာ့ရာ မၾကာခင္မွာဘဲ ေစးေထာ္ရဲ့ ဒုတ္တန္ႀကီးထဲက သုတ္ရည္ ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ဆက္တိုက္ ပန္းထြက္လာပါေတာ့သည္ ။
“ အား..ဟားဟား……အမေလးေလး…ေကာင္းလွခ်ည္လား….နန္းမူရယ္….နင့္ေစာက္ပတ္က ေကာင္းလွခ်ည္လား…….”
“ အကို ႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို႔ က်မ ဝမ္းသာပါတယ္ ….”
အျပင္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ မူေတာမွာေတာ့ အထဲက ျမင္ကြင္းေတြကို ေခ်ာင္းရင္း သူမဖါသာ ပြတ္ေနေတာ့ သူတို႔လည္း ၿပီး မူေတာလည္း ၿပီးသြားရသည္ ။
အကိုေစးေထာ္ နဲ႔ နန္းမူ ဆိုတဲ့ မိန္းမ အဝတ္ျပန္မဝတ္ၾကေသးဘဲ ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးေတြ အိပ္ရင္း အေမာေျဖေနၾကေပသည္ ။ မူေတာလည္း ေျပာင္းဖူး ခ်ိဳးဖို႔ အခုမွ သတိရၿပီး တဲ
ကေလးကေန ေျပာင္းခင္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေျပးထြက္သြားပါေတာ့သည္ ။
မူေတာ့ရဲ့ ထမိန္အေနာက္ဖက္ ဖင္ေအာက္တဲ့တဲ့မွာေတာ့ စိုကြက္ေနတဲ့ အရည္ကြက္ႀကီး က ေတြ႕ေနရသည္ ။
ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ဆိုင္ အလုပ္သမားေတြ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာၾကၿပီမို႔ ဖုန္းမို ဆိုင္ကေန ျပန္ခဲ့လိုက္သည္ ။
ဒီမနက္လည္း ေဒၚခ်ယ္ရီကို ႏွစ္ခ်ီေကာင္းေကာင္း လိုးေပးလိုက္သည္ ။ သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ ေဒၚခ်ယ္ရီ ေပးလိုက္တဲ့ ေငြငါးသိန္း ပါလာသည္ ။ အင္း…ဒီလို ဆာေလာင္ေနတဲ့ ေယာက်္ားေတြ စိတ္
မဝင္စားတဲ့ ေစာ္ႀကီးေတြကို ျဖဳတ္ေပးရတာ ကား ဝယ္ေရင္းလုပ္တာထက္ ကိုက္လို႔ ဖုန္းမို သေဘာက်ေနတာ ။ တခုဘဲ ။ တခါတရံ အသားမဲမဲ ကုလားမႀကီး ျဖစ္ေနတတ္သလို တခါတရံက်ေတာ့လဲ 
အသားက ျဖဴေပမယ့္ အဝလြန္ ဖက္တီးႀကီးေတြ ျဖစ္ေနတတ္သည္ ။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ဝရင္ ကိစၥ မရွိဘူး ။ အလြန္အကၽြံ ဝတဲ့ ေစာ္ႀကီးေတြက်ေတာ့ လိုးရတာ ခက္သည္ ။ ဖုန္းမိုကေတာ့ ဒီလိုဟာ ၾကဳံရ
ရင္လည္း သူတို႔ကို လီးေကာင္းေကာင္း စုတ္ခိုင္းၿပီး ပါးစပ္ထဲကို ေညႇာင့္ၿပီး အရသာ ခံယူျမဲ ျဖစ္သည္ ။ အဓိက က ေငြရဖို႔ဘဲ ။
အလု ေဒၚခ်ယ္ရီကို လိုးလိုးေနတာ ေငြရေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ရေနက် ျဖစ္လာေတာ့လည္း နည္းတယ္လို႔ ထင္တာသည္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီက သူ႔လင္ႀကီး သူေဌးရဲ့ ခ်မ္းသာ 
ႂကြယ္ဝပုံေတြကို ေျပာေျပာျပလို႔ ဖုန္းမိုလည္း သူတို႔အိမ္မွာ မီးခံေသတၱာႀကီးေတြနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ မိုးကုတ္ေက်ာက္ေတြ စိန္ေတြ နဲ႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာေတြကို အကုန္သာ ရလိုက္ရင္ ငါေတာ့ 
တသက္လုံး အလုပ္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘဲ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာသြားမွာဘဲ လို႔ ေတြးေနသည္ ။ ခက္တာက ဘယ္လို အရယူမလဲ …။
ဖုန္းမိုသည္ ကားပြဲစားသာ ျဖစ္သည္ ။ သူမ်ားေတြကို လိမ္ညာၿပီး ဘတ္ယူတတ္ေပမယ့္ အိမ္ကို ဝင္ခိုးဖို႔ မလုပ္တတ္ ။ ဒီေလာက္ သူ႔မွာ အစြမ္းအစ မရွိ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ရဲ့ အိမ္ကလည္း ကင္မရာေတြ
ေခြးေတြ ၿခံေစာင့္ေတြက ရွိေနသည္ ။
မီးခံေသတၱာကို ဖြင့္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း မလြယ္ဘူး ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကလည္း မီးခံေသတၱာေတြရဲ့ လွို႔ဝွက္ နံပါတ္ေတြကို သူ႔ကို ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး ။ သူ႔ကို အေပ်ာ္လင္ အျဖစ္ ေငြေလး 
သုံးသိန္း ေပးလိုက္ ငါးသိန္းေပးလိုက္နဲ႔ ေခၚလိုးခိုင္းေနတာ ..။
ထိုင္ေနက် လဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကို ဝင္လိုက္သည္ ။ ဒီလဖက္ရည္ဆိုင္ေလးက ေခတ္မွီဆိုင္ကေလး ။ နိုင္ငံျခားက လာဖြင့္တာ ။ တူညီ ဝတ္စုံေလးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ေရာင္းသည္ ။ 
စားပြဲထိုးသည္ ။ ဖုန္းမို သေဘာက်ေနတာက ဆိုင္မန္ေနဂ်ာမေလး ။ တ႐ုတ္ကျပား မေလး ျဖစ္သည္ ။
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာမေလး ကိုယ္တိုင္ ေကာင္တာမွာ ေရာင္းေနသည္ ။ ျပဳံးခ်ိဳတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာေလး ..။ ေကာ္ဖီနဲ႔ ဟမ္ဘာဂါတလုံး မွာစားေနတုံး သူ႔ေဘာ္ဒါႀကီး မင္းေအာင္ပိုင္ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာ
သည္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္က ကားပြဲစား တင္မက ေက်ာက္ပြဲစား အိမ္ပြဲစား ဘိန္းပြဲစား အကုန္လုပ္သည္ ။ ပိုက္ဆံရရင္ အကုန္လုပ္တဲ့ လူလည္ႀကီး သားသမီးထဲက ျဖစ္သည္ ။
မင္းေအာင္ပိုင္ က “ ဖုန္းမို..မင္း သတင္းေတြ ၾကားေနတယ္ကြ..ဘယ္လိုလဲ ေဒၚခ်ယ္ရီႀကီးကို မင္းဖိေပးေနတာ….မင္း ေတာ္ေတာ္ ဗ်င္းေပးေနလား …အားက်တယ္ကြာ…အဲလို ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီး ကို ဗ်င္း
ရတာ ေလေမြ႕ရာႀကီး စီးေနရသလိုဘဲ ေနမယ္ ….” လို႔ ေျပာလိုက္တာ အသံ က်ယ္သြားလို႔ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာမေလးေတာင္ သူတို႔ဖက္ကို လွည့္ၾကည့္သည္ ။
“ ရႉး..တိုးတိုး…..”
ေဆာရီး..ေဆာရီး..ဟီးဟီး…..”
“ ဖုန္းမို ..မင္းဟာမႀကီးက ေရလည္ ေထာတာေနာ..သူတို႔ ပစၥည္းေတြကို ဘဏ္ မအပ္ဘူးကြ…အိမ္မွာ အကုန္ထားတာ….”
“ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လို သိလဲ….ကို မင္းေအာင္ပိုင္….”
“ သိတာေပါ့..ငါ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အရမ္း လုပ္ခ်င္ေနတာ..အိမ္ထဲကို ဘယ္လို ဝင္ရမွန္း မသိလို႔ ..”
“ ဟင္..သူက ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ..ဝင္ ဓါးျပတိုက္ခ်င္တာလား…”
“ မင္း ဘယ္သူမွ မေျပာနဲ႔ေနာ္..သူက လုပ္ေနက်ေကာင္..ဒါေပမယ့္ တခါမွ သူ အဖမ္းမ ခံရေသးဘူး …နံမည္ပ်က္စာရင္းဝင္ မဟုတ္ေသးဘူးေပါ့ကြာ…..သူက ေသနတ္လဲ ရွိတယ္ ….မင္း နဲ႔သာ အတူ လႈပ္ရွားလိုက္ရင္ ပြေပါက္ဘဲကြ ….မင္းက ေဒၚခ်ယ္ရီ အိမ္ကို ဝင္ထြက္နိုင္တယ္ မဟုတ္လား ….”
“ အင္း..ကား ေရာင္းဖို႔ေတာ့ ခဏ ခဏ ဝင္ထြက္ဖူးပါတယ္..ခက္တာက ကင္မရာေတြ ေခြးေတြ..ၿခံေစာင့္ တေယာက္ ရွိတယ္….”
“ မင္း လုပ္ခ်င္ရင္ ေျပာေလ..ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆက္ေပးမယ္ ..သူက အႀကံလဲ ေကာင္းတယ္….မင္း လုပ္ပါလား…ပိုက္ဆံခ်မ္းသာဖို႔ က အေရးႀကီးတယ္ကြ…”
“ အင္း..ခ်မ္းသာခ်င္တာကေတာ့ အမွန္ဘဲ ….”

ထယ္ႀကီး ရန္ကုန္က ျပန္လာေတာ့ ေစးေထာ္နဲ႔ သြားေတြ႕တယ္ ။ ေစးေထာ္က နန္းမူကို သူ႔ၿခံလုပ္ဖို႔ ဆိုၿပီး ေခၚထားလိုက္ၿပီ ဆိုတာကို ထယ္ႀကီး ေတြ႕ေတာ့ အထူးအေထြေတာ့ မအံ့ၾသပါဘူး ။
တေန႔ ဒီလို ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ ထင္ထားတယ္ ။
“ ထယ္ႀကီး..ဘာထူးလဲကြ..ေဖါေဖါ ဘာေျပာလဲ..အလုပ္ စဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီလား….”
“ နဲနဲ လိုေသးတယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ကိုေစးေထာ္ …မၾကာခင္ေတာ့ လုပ္ျဖစ္မွာပါ ….”
“ မင္းလည္း သိတဲ့အတိုင္းဘဲ ထယ္ႀကီး..ငါတို႔ အရင္လို အလုပ္မေကာင္းဘူးကြ….ေရခန္းလာျပန္ၿပီ..တခုခု လုပ္ၾကမွ ျဖစ္မယ္..ေဖါေဖါရဲ့ အႀကံ ေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ ငါတို႔ ေကာင္းေကာင္း 
ခ်မ္းသာၿပီကြ..ဒါ အႀကီးႀကီးကြ…ဟားဟားဟား…..”
“ ဟုတ္တယ္..ကိုေစးေထာ္….ေဖါေဖါရဲ့ သူေဌးက အရမ္းကို က်ိ်က်ိတက္ ခ်မ္းသာတာ…တဲ့ ..စိန္ေတြ ေက်ာက္ေတြ ေရႊေခ်ာင္းေတြ တင္မကဘူး….အေမရိကန္ေဒၚလာေတြလည္း  အမ်ားႀကီး အိမ္
မွာ ထားတာ တဲ့..အေရးႀကီးတာက ေခြး…ၿခံေစာင့္…စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြ ရွိေနတယ္ ….အဲဒါေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္ျဖတ္မလဲ ဆိုတာကို ေဖါေဖါ ေလ့လာေနတယ္ ….”
“ အင္း..ေဖါေဖါ က ေငြရလိုတာ တခုထဲ မဟုတ္ဖူး ဆိုတာ မင္းလဲ သိသားဘဲ..ထယ္ႀကီး…သူ႔အမ အတြက္ သူေဌးကို လက္စားေျခခ်င္ေနတာ ….”
“ အင္း….အဲဒီ သူေဌးဆိုတဲ့ ေကာင္က လူမွ မဆန္တာ ကိုေစးေထာ္…သူ႔အမ ကို အားရေအာင္ ေဆာ္..ကေလးရသြားေတာ့ လူကုန္ကူးဂိုဏ္းကို ေရာင္းစား ပစ္လိုက္တာ…ေဖါေဖါ အမ ဒီးနာ တကယ့္ကို ဘဝဆိုးသြားခဲ့တယ္ ေလ ….”
“ ေအးေလ..ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ ျဖစ္ေျမာက္ရင္ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေပါ့ကြာ…..ဒီးနာ အတြက္ လက္စားေခ်ခြင့္ ရသြားမွာ ျဖစ္သလို ေငြေၾကးကိစၥလည္း ဒို႔အဖြဲ႕ ဖူလုံသြားမယ္ကြ..ဟီးဟီး…”
“ ဟုတ္တယ္….က်ဳပ္လဲ လုပ္ခ်င္လွၿပီ..ကိုေစးေထာ္….”
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ က ဘယ္သူမွ မရွိဘူး အထင္နဲ႔ ေျပာဆိုေနၾကတာ ေပမယ့္ နန္းမူက အိမ္ေအာက္ကေန နားေထာင္ေနသည္ ။ 
ေစးေထာ္က ေဖါေဖါဆီက သတင္းထူးရင္ ..ဒို႔အဖြဲ႕ ရန္ကုန္ တက္သြားၾကတာေပါ့ ….လို႔ ေျပာသည္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း ေစးေထာ္ဆီက အျပန္ ေတာလမ္းေလးအတိုင္း ဆိုင္ကယ္ စီးလာတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ေရွ႕က လမ္းကေလးမွာ ျမင္းတေကာင္ ဖုန္တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ စီးလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မူေတာ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ ကိုထယ္ႀကီး . . .”
“ ေဟး….မူေတာ..မူေတာ…ဘယ္သြားမလို႔လဲ…..”
“ ကိုထယ္ႀကီး အိမ္ကိုေပါ့..ဟြန္း…ကိုထယ္ႀကီး မေကာင္းဘူး…”
“ ဘာလို႔လဲဟင္..မူေတာ…”
“ မူေတာကို ပစ္ထားတယ္..ဟင္း..စိတ္နာတယ္………”
“ ဟဲဟဲ..မနာပါနဲ႔ မူေတာရယ္..ထယ္ႀကီး အခု ျပန္ေရာက္ပါၿပီ..ကဲ..မူေတာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ..ဘယ္သြားခ်င္လဲ..ထယ္ႀကီး လိုက္ပို႔မယ္ . . . .”
ထယ္ႀကီးလည္း မူေတာကို သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားလိုက္ပါတယ္ ။ သူက တေယာက္ထဲ ေနတယ္ ။ သူ႔အိမ္ကို ကလိုထူးက လြဲၿပီး လူ မလာတတ္ဘူး ။ မူေတာကလည္း ထယ္ႀကီး မရွိလို႔ တအား မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ထယ္ႀကီးရဲ့ အိမ္ကိုလည္း ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ျပတ္လပ္ေနတာကလည္း ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ အဝတ္အစားေတြ အျမန္ ခၽြတ္ပစ္ၾကၿပီး အငမ္းမရ နမ္းၾက စုတ္ၾကၿပီး လိုးၾကေတာ့တာဘဲ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ စကၤာပူကို ခဏ သြားတယ္ ။ဦးေဇာ္ေဇာ္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္တေန႔မွာ ေဒၚခ်ယ္ရီက ဖုန္းမိုကို အိမ္ကို ေခၚလိုက္တယ္ ။ အိမ္ေပၚမွာ လူေတြ မရွိေအာင္ မမိုးသူနဲ႔ ေဖါေဖါကို အလုပ္ႀကိဳးစားလို႔ ေဘာက္ဆူး ဆိုၿပီး ဆံပင္အလွျပင္ဆိုင္မွာ ဆံပင္ လက္သဲ မ်က္ႏွာေပါင္းတင္ သြားလုပ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။ အျပန္မွာ ႐ုပ္ရွင္ဝင္ၾကည့္ၾကၿပီး အစားလည္းဝင္စားၾကဖို႔ ေငြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒရိုင္ဘာ ေရာ ၿခံေစာင့္ေရာ တရက္ေန႔အား ေပးလိုက္တယ္ . ေငြငါးေထာင္စီနဲ႔ ။
ၿခံထဲမွာ ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာဘဲ က်န္တယ္ ။ ဖိုင္ဇာကို သံေလွာင္အိမ္ထဲ သြင္းထားလိုက္တယ္ ။ သတိရွိတဲ့ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြကို ပိတ္လိုက္ဖို႔ မေမ့ဘူး ။ မဟုတ္ရင္ ဖုန္းမို ပုံေတြကို ကင္မရာမွာ ေတြ႕နိုင္မယ္ေလ ..။
မမိုးသူ က ေဒၚခ်ယ္ရီမွာ တခုခု လုပ္စရာ ရွိလိမ့္မယ္ လို႔ သိလိုက္တယ္ ။ လူအားလုံးကို ႏွင္လိုက္တာမို႔ တခုခုေတာ့ တခုခုဘဲ ေပါ့ ..။ 
ဖုန္းမို ေရာက္လာတယ္ ။ ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာက တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ေဟာင္ေပမယ့္ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာမို႔ ဖုန္းမိုကဖိုင္ဇာကို လ်ာထုတ္ မ်က္လုံးကို ျပဴးျပၿပီး “ ဘူး…ထြားထြား….ဟားဟား……” ဆိုၿပီး ေလွာင္ေျပာင္လိုက္တယ္ ။“ ေဟာင္စမ္းကြာ….ေမာၿပီး လဲေသလိုက္….ဟားဟားဟား….”လို႔ ေခြးႀကီးကိုေျပာဆိုေနတဲ့အခ်ိန္ ေဒၚခ်ယ္ရီ ထြက္လာတယ္ ။
“ ေမာင္ ..ေခြးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနတာလား….လာ…လာ…အထဲကို..ဘာစားခဲ့ၿပီးၿပီလဲ ….    ”
ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း အပ်ိဳမေလးတေယာက္လိုဘဲ ႂကြႂကြေလး လွမ္းၿပီး တက္ႂကြေနတယ္ ။ လင္ကလည္း ခရီးသြား..အိမ္ရွိ အလုပ္သမားေတြအားလုံးကိုလည္း ရက္အားေပးလိုက္ၿပီမို႔ သူမ တေယာက္ထဲ ဖုန္းမိုနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႏွစ္ပါးသြားေလး က ႐ုံဘဲေလ ။
ဖုန္းမိုလည္း ကင္မရာစက္ကို ပိတ္ထားတာ သိရေတာ့ အရမ္း ဝမ္းသာသြားတယ္ ။ လူအားလုံးလည္းမရွိ ..ကင္မရာလဲ ပိတ္ထား ေခြးႀကီးကိုလည္း ေလွာင္အိမ္ထဲ ေလွာင္ထား ဆိုေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ တေယာက္ထဲဘဲ ရွိေနတဲ့ ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိ ုးကို အသုံးခ်လိုက္လို႔ကေတာ့ ၿပီးၿပီ….။ ဖုန္းမိုတို႔ တသက္စားမကုန္ေအာင္ ေထာၿပီ ။ ပြၿပီ ။
ဖုန္းမို အႀကံေကာင္း ရသြားၿပီ ..။ေဒၚခ်ယ္ရီက ဖုန္းမိုကို သူမ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားတယ္ ။ ထုံးစံအတိုင္း ဖုန္းမိုက ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဘာဂ်ာကိုင္ေပးရတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီက အလိုက္တသိ သူမအဖုတ္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာထားတာေၾကာင့္ အနံ့အသက္ မဆိုးဘဲ ဖုန္းမိုအဖို႔ အပီအျပင္ မႈတ္ေပးနိုင္ခဲ့တယ္ ။
ေနာက္တခု ဖုန္းမိုအတြက္ သိပ္ေကာင္းသြားတာက ေဒၚခ်ယ္ရီကို ႏွစ္ခ်ီေကာင္း ဆက္တိုက္ ဆြဲေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ေဒၚခ်ယ္ရီ ဝက္မႀကီးတေကာင္လို တေခါေခါနဲ႔ ေဟာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အႀကံသမားေလး ဖုန္းမိုက မီးခံေသတၱာႀကီးေတြကို သြား ေလ့လာနိုင္ခဲ့တယ္ ။
ေနာက္တခ်ီ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ခရီးထြက္ၿပီ ဆိုရင္ ေဒၚခ်ယ္ရီကို အိမ္မွာ လိုးၾကရေအာင္လို႔ သူ ဆြယ္လိုက္ၿပီး မင္းေအာင္ပိုင္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေပါင္းႀကံလိုက္ရင္ ကိစၥျပတ္သြားမည္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကိုေတာ့ မသတ္ပစ္ခ်င္ဘူး ။ မင္းေအာင္ပိုင္ ေျပာတာကေတာ့ ( မသတ္လို႔ မရဘူး…မသတ္ရင္ မင္းလုပ္တယ္ ဆိုတာသူသိေနေတာ့ ရဲကို တိုင္မွာဘဲ..မင္း သတ္ကို သတ္ရမယ္…) တဲ့…။
သူက သူ လူမသတ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာေတာ့ မင္းေအာင္ပိုင္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း လုပ္လိမ့္မည္ လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဘသန႔္တင္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္ ။ ဘသန႔္တင္ရဲ့ ပုံစံကသန္မာထြားႀကိဳင္းၿပီး ေသနတ္လက္နက္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ကၽြမ္းေနတဲ့ ပုံ ရွိတယ္ ။
မင္းေအာင္ပိုင္က သူ ကားေမာင္းေပးမယ္..လို႔ ေျပာတယ္ ။ ဘသန႔္တင္ရယ္…ဖုန္းမိုရယ္..မင္းေအာင္ပိုင္ရယ္…သုံးေယာက္လုပ္ၾကမယ္ လို႔ တိုင္ပင္ထားၾကတာ ..။
ဖုန္းမို တေယာက္ထဲ အႀကံေပါက္သြားတာ မဟုတ္ဘူး ။ ေဖါေဖါလည္း လမ္းေပါက္ ျမင္သြားတယ္ ။ သူကေတာ့ အမဒီးနာကို ရက္စက္ခဲ့တဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ေဆာ္ခ်င္တာ ..။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ပစၥည္းေတြကို ရဖို႔က ဒီနည္းကိုဘဲ သုံးရမွာဘဲ ..။
မမိုးသူနဲ႔ ေဖါေဖါ ညဖက္ေရာက္မွ အိမ္ကို ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။ သူတို႔ ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ၿခံေစာင့္ေရာဒရိုင္ဘာေရာ မရွိၾကဘူး ။ ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာဘဲ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ရွိေနတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီ တေယာက္ထဲ ရွိေနတယ္ ။ ျပဳံးေပ်ာ္ေနတယ္ ။ အင္း..ကင္မရာစက္တခုလုံးကို ပိတ္ထားတယ္ ။ တေယာက္ေယာက္လာတာကို မသိေစခ်င္လို႔ဘဲ…။
အခ်ိန္ကေတာ့ နီးကပ္လာၿပီ ။
ထယ္ႀကီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္တယ္ ။ အဆင္သင့္ျပင္ထားဖို႔..အေရးေတာ္ပုံနီးလာၿပီ…လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဒီၾကားထဲမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဒၚခ်ယ္ရီနဲ႔ မမိုးသူ မရွိၾကရင္ အေပၚထပ္က သူ႔အိပ္ခန္းထဲ ေခၚေခၚဗ်င္းၿပီး ညဖက္ ဆိုရင္ ေဖါေဖါ အခန္းကို ဆင္းလာၿပီး ဗ်င္းတတ္တယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း..“ မေသခင္ လိုးထားအုံးေပါ့….ေခြးေကာင္ႀကီး…ငါ့အမ ဒီးနာေသသလို အေသဆိုးနဲ႔ ေသရေစမယ္…” လို႔ စိတ္ထဲကေန ၾကဳံးဝါးေနခဲ့တယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို အယုံသြင္းေနရေတာ့ သူ႔ငပဲႀကီးကို ႏွတ္ခမ္းေတြ ထူပူေနေအာင္ကို စုတ္စုတ္ေပးေနရၿပီးသူလိုးေဆာင့္သမၽွကိုလည္း စိတ္ပါသလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး “ ေကာင္းလိုက္တာ..” အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာဆိုရင္းခံေနရတယ္ ။ 
ဖုန္းမို လည္း မင္းေအာင္ပိုင္ နဲ႔ မင္းေအာင္ပိုင္ရဲ့သူငယ္ခ်င္း ဘသန႔္တင္ကို ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အိမ္ကို ဝင္ကိုင္ဖို႔ကိစၥ ေသေသခ်ာခ်ာ တိုင္ပင္တယ္ ။ ကားပြဲစားလုပ္ေနလို႔ ခ်မ္းသာလာဖို႔ မလြယ္ဘူး ။ တခ်ီေကာင္း အျပတ္ႏွိပ္လိုက္ၿပီး ေျခရာေဖ်ာက္လိုက္႐ုံဘဲေလ ။
ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဆိုင္မွာ ဖုန္းမိုနဲ႔ ျဖစ္သလို စခန္းသြားၾကရတာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး ေမြ႕ရာထူထူေပၚမွာ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ရတာကို ႏွိုင္းယွဥ္မိၿပီး တတ္နိုင္ရင္ အိမ္မွာဘဲ ဖုန္းမိုနဲ႔လုပ္ခ်င္သြားတယ္ ။ ဖုန္းမိုကို ေဒၚခ်ယ္ရီကဘဲ စၿပီး ေနာက္တခါ အိမ္မွာ ေတြ႕ၾကဦးစို႔လို႔ ေျပာလိုက္တယ္  ။ 
သို႔ေပမယ့္ ဦးေဇာ္ေဇာ္က နိုင္ငံျခား မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ သန္လၽွင္က သူေဆာက္ေနတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး ပေရာဂ်က္ႀကီးဆီကို တေနကုန္ သြားဖို႔ ကိစၥေပၚလာေတာ့ အဲဒီေန႔မွာ ဖုန္းမိုကို အိမ္ေခၚမယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ 
ေဖါေဖါနဲ႔ မမိုးသူတို႔ကိုလည္း အဲဒီေန႔ အရင္တခါလိုဘဲ အျပင္ထြက္ၾက ဆိုၿပီး ေငြႏွစ္ေသာင္း ထုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း ထယ္ႀကီးကို ဖုန္းဆက္ၿပီး အဲဒီေန႔မွာ လာခဲ့ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ။
ထယ္ႀကီးလဲ ေစးေထာ္..ကလိုထူးတို႔ကို အလုပ္ျဖစ္ေတာ့မယ့္အေၾကာင္း သတင္းပို႔လိုက္တယ္ ။ေစးေထာ္က သူ႔မယား ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ နန္းမူကိုလည္း ေဖါေဖါဆီလိုက္သြားတဲ့အခါ ေခၚမယ္ လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ကလိုထူး စိတ္ပ်က္ေနတယ္ ။ ေစးေထာ္လည္း နန္းမူရဲ့ ေယာက်္ား စိုင္းဟတ္ကို သတ္ခဲ့ၿပီး ပစၥည္းေတြ အကုန္ ေျဖာင္လိုက္တာကို ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီး နန္းမူကို ငယ္လင္ငယ္မယားလို အားလုံး တိုင္ပင္ၿပီး ဓါးျပသြားတိုက္မွာကိုပါ ဖြင့္ေျပာေနလို႔ ေတာ္ေတာ္ဘဲ စိတ္ကုန္ေနတယ္ ။
အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ သူ႔လင္ကို သတ္ၿပီး ပစၥည္းေတြ လုယူခဲ့တာ ေစးေထာ္နဲ႔အဖြဲ႕မွန္း သိသြားခဲ့ရင္ အကုန္ ရႈပ္ကုန္မယ္ ။ စိုင္းဟတ္ကို ပစ္ခဲ့တဲ့လူကလည္း သူ ေလ ..။ ထယ္ႀကီးကို ဒီအေၾကာင္းေျပာေတာ့ ထယ္ႀကီးက ေစးေထာ္က သူ႔မေတာ္ရေသးတဲ့ ေယာက္ဖလည္း ျဖစ္ေနေတာ့ “ စိတ္ေလ်ာ့ထားပါ ကလိုထူးရယ္..ဘာမွ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာပါ …ေစးေထာ္ကို တားလို႔မွ မရတာဘဲဟာ…” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေဒၚခ်ယ္ရီ လည္း ဖုန္းမိုနဲ႔ ေတြ႕မယ့္ေန႔မွာ ၿခံေစာင့္ကို ခြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ေခြးႀကီးဖိုင္ဇာကိုလည္းေလွာင္အိမ္ထဲ ထည့္ခဲ့ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ စီစီတီဗီ လုံျခဳံေရး ကင္မရာေတြကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဘဲပိတ္လိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ သံလၽွင္ကို ဒရိုင္ဘာနဲ႔ သြားတာမို႔ ဒရိုင္ဘာကေတာ့ ခြင့္ေပးစရာ မလိုဘူး ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ညဖက္ ညစာစားပြဲၿပီးမွ ျပန္လာတဲ့အခါမွ ဒရိုင္ဘာက ျပန္လာမွာ …။
ေဖါေဖါလည္း အိမ္ေဖၚလာလုပ္ၿပီး ႀကိတ္စုံစမ္းခဲ့တာေတြ ၿပီးဆုံးခါနီးၿပီ ။ ေနာက္ဆုံးခန္းကို ေရာက္ေတာ့မယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း သိခ်င္တာေတြကို အခ်ိန္တိုတို အတြင္း သိလိုက္ရၿပီ ဆိုေတာ့ ဖုန္းမို နဲ႔ေတြ႕ဖို႔လုပ္တဲ့ ရက္ကိုဘဲ သူ႔အႀကံအစည္ကို အေကာင္အထည္ ေဖၚဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာ ..။
ဖုန္းမို ထုံးစံအတိုင္း ေဒၚခ်ယ္ရီတို႔ အိမ္ကို ေရာက္လာတယ္ ။ ထူးဆန္းတာက လမ္းထိပ္မွာ ကားနံပါတ္မွတ္တဲ့ လုံျခဳံေရး ႏွစ္ေယာက္ ဒီေန႔ မေတြ႕ဘူး ။ ေဒၚခ်ယ္ရီ ဘယ္လို ရွင္းထားသလဲ မသိ။
ၿခံတံခါးက ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတယ္ ။ တဏွာရာဂစိတ္ေတြ မႊန္ထြန္ေနတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီသည္ ဖုန္းမိုနဲ႔ ကာမသံဝါသလုပ္ဖို႔ကိုဘဲ စိတ္မ်ားစိတ္ေစာေနၿပီး လုံျခဳံေရးကိုေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပါလား …။
ဖုန္းမို ၿခံထဲ ဝင္လာေတာ့ ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာက တဝုန္းဝုန္း ထေဟာင္တယ္ ။
“ ဟားဟား…မင္းအတြက္ အထူး လက္ေဆာင္ပါတယ္…ေရာ့ေရာ့…..”
ဖုန္းမိုက အိတ္ထဲမွာ အသင့္ထည့္လာတဲ့ ေခ်ာ့ကလက္တုံးေတြကို ေခြးႀကီးအတြက္ ေလွာင္အိမ္ထဲကိုထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဖိုင္ဇာက အငမ္းမရဘဲ စားပစ္လိုက္တယ္ ။
“ ေဟး..ေမာင္..ေရာက္လာၿပီလား ….     ”
ေဒၚခ်ယ္ရီ တိုက္ဝက ဆီးႀကိဳေနတယ္ ။ ဖုန္းမိုလည္း ေျပးဖက္လိုက္တယ္ ။
“ မမ..လြမ္းလိုက္ရတာဗ်ာ…..” ဆိုၿပီး ပါးျပင္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို “ မြ ” “ မြ ” ဆိုၿပီး အာဘြားေတြ ေပးလိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေဖါေဖါ နဲ႔ မမိုးသူတို႔က မမိုးသူသြားခ်င္တဲ့ ဘုရားေပၚကို ေရာက္ေနတယ္ ။ေဖါေဖါက မမိုးသူက ခဏ ဘုရားအာ႐ုံျပဳၿပီး ပုတီးစိပ္ခ်င္တာေၾကာင့္..“ မမ..က်မ ခဏ ဟိုနား သြားလိုက္အုံးမယ္….ျပန္လာမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး အသာ လစ္လာတယ္ ။
ဘုရားေအာက္ကေနဘဲ ဦးေဇာ္ေဇာ္ဆိကို ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ။ အရမ္းကို အေရးႀကီးလို႔ အိမ္ကို ျပန္ခဲ့ပါ..ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဘဲ ကားကို ကိုယ္တိုင္ ေမာင္းလာခဲ့ပါ…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ..။
ၿပီးေတာ့ ေဖါေဖါ တက္စီကား တားၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္ ။

ဖုန္းမို ဒီတခါ ေဒၚခ်ယ္ရီနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ ။ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဒီတခါ စပ္ယွက္တာ ေနာက္ဆုံး ျဖစ္မွာမို႔ ..။ နာရီပိုင္းအတြင္းမွာ ေဒၚခ်ယ္ရီကို သူနဲ႔အေပါင္းအပါေတြက ဘဝတပါးကို ပို႔ပစ္ၾကမွာ မဟုတ္လား ။
မၾကာခင္ မင္းေအာင္ပိုင္ နဲ႔ ဘသန႔္တင္တို႔ လာၾကေတာ့မည္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကို မီးခံေသတၱာေတြကိုဖြင့္ခိုင္းၿပီး ေရႊေတြ စိန္ေတြ မိုးကုတ္ေက်ာက္ေတြ အေမရိကန္ေဒၚလာေတြ အကုန္ ထုတ္ယူမည္ ..ေဒၚခ်ယ္ရီကို ေလၽွာ့ပစ္မည္ …။
“ ေမာင္..မ်က္ႏွာလဲ မေကာင္းပါလား..ဘာျဖစ္လဲ..ေနမေကာင္းဘူးလား….မမ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ…”
သူ႔ကို သတ္ပစ္မယ့္လူကို ေဒၚခ်ယ္ရီက သေဘာေကာင္းေနတယ္ ။ အင္း..ေဆာရီးဘဲဗ်ာ…က်ဳပ္ခ်မ္းသာဖို႔က ပို အေရးႀကီးတယ္ …ေငြလက္ထဲမွာ ရွိရင္ မိန္းမေခ်ာငယ္ငယ္ေလးေတြ တပုံႀကီး ရနိုင္တယ္ေလ..စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ….။
ပါးစပ္ကေတာ့ “ ေကာင္းပါတယ္…မမရယ္..မမကို ေကာင္းေကာင္း ျပဳစုေပးပါရေစ….” လို႔ ေျပာရင္း ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ တင္ပါးထယ္ထယ္ႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ပါတယ္ ။
“ မမလည္း ေမာင့္ကို ေျပာျပစရာ တခု ရွိေသးတယ္ …နိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ မမသား ကျပန္လာေနက်အတိုင္း ျပန္လာမယ္လို႔ လုပ္ၿပီးကာမွ မလာျဖစ္ဘူး …ေက်ာင္းကိစၥ ေပၚလာတယ္ လို႔ ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္…ဘာျဖစ္သလဲေတာ့ မသိပါဘူးကြယ္….”
ေဒၚခ်ယ္ရီက အိပ္ခန္းထဲကို ဦးေဆာင္ၿပီး သြားလိုက္သည္ ။ ဖုန္းမိုက သူ႔အဝတ္အစားေတြကို တခုၿပီးတခု ခၽြတ္ပစ္ေနတယ္ ။ သူ႔ဒုတ္ႀကီးက အေပၚကို မတ္မတ္ မေထာင္ေသးဘဲ ေငါေငါႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ ။
သည္ဒုတ္ႀကီးကို ေဒၚခ်ယ္ရီ အရမ္းကို ခိုက္ေနရတာ ။ ဖုန္းမိုက ဘာဂ်ာလဲအမႈတ္ေကာင္းသလို အလိုးလည္း ေကာင္းတယ္ …စိတ္တိုင္းက် လိုးခိုင္းလို႔ရတယ္ ။ၾကာၾကာဆြဲနိုင္တယ္ …ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီးဘူး..လီးက က်လည္း မက်ဘူး ..တကယ့္ကို အလိုးသမားစစ္စစ္ေလး …။
ဖုန္းမိုက ေဒၚခ်ယ္ရီ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ပစ္တာကို မေစာင့္ဘဲ ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္အိပ္ေစၿပီး ထမိန္ကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္တယ္ ။ အေမႊးရိပ္ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကို ေပါင္တုတ္တုတ္ႀကီးေတြ ၾကားထဲမွာ ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူညိဳညိဳႀကီးေတြက မဟတဟနဲ႔ …။အတြင္းသား နီရဲရဲေလးကို တစြန္းတစ ျမင္ေနရတယ္ ။
ေနာက္ဆုံး မႈတ္ျခင္းအေနနဲ႔ ဖုန္းမို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တဗီးဗီးနဲ႔ စ မႈတ္ပါေတာ့တယ္ ။ တျပတ္ျပတ္အသံေတြ ညည္းသံေတြ ဆူညံသြားရတယ္ ..။ 
ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဖုန္းမိုရဲ့ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖုန္းမိုရဲ့ လ်ာႀကီးအျပားလိုက္နဲ႔ ဖိဖိယက္လိုင္းတိုင္း ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနတယ္ ။ ပါးစပ္ကလည္း မပီမသာ အသံမ်ိ ုးစုံ ေအာ္လိုက္ ညည္းလိုက္နဲ႔ တအိမ္လုံး ႏွစ္ေယာက္ထဲဘဲ ရွိေနလို႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ကာမ အရသာေတြကို ခံယူခံစားလ်က္  ရွိေနတယ္ ။ ဖုန္းမိုလည္း ဒီေနာက္ဆုံး ေတြ႕ဆုံျခင္းမွာ ေဒၚခ်ယ္ရီကို မတ္ဖြင့္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီကို ဖင္ေပါက္ဖြင့္ခ်င္ေနမိတာ ၾကာၿပီ ။ ဘာဂ်ာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ မႈတ္ေပးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းမိုက “ မမ…ဖင္ကုန္းေပးမလား ….” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း..“ ရတယ္ေလ..ေမာင္……..ေမာင့္အတြက္ ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရလုပ္ရပါ..ေမာင္ သိသားနဲ႔….” လို႔ ေျပာၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္ၿပီး တင္ပါးအိအိကားကားႀကီးေတြကို ေကာ့ေထာင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။
ဖုန္းမိုလည္း ဆီေတြ ဘာေတြ မရွိေတာ့ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳေလးေပၚကို သူ႔တံေတြးေတြ တဗ်စ္ဗ်စ္ ေထြးခ်လိုက္တယ္ ။ သူ႔လက္ဖဝါးေပၚကိုလည္း တံေတြး ေထြးထည့္ၿပီး သူ႔ဒုတ္ႀကီးရဲ့ ထိပ္ပိုင္းကို သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဖင္ေထာင္ခိုင္းၿပီး ခ်က္ခ်င္း ထိုးမထည့္ေသးဘဲ ဘာမ်ား လုပ္ေနပါလိမ့္ ဆိုၿပီး ေခါင္းငဲ့ၾကည့္တယ္ ။ “ ေမာင္..လုပ္ေတာ့ေလ..ဘာၾကာေနတာလဲ..” လို႔လည္းဖုန္းမိုကို ေမးလိုက္တယ္ ။ ဖုန္းမိုက သူ႔ဒစ္လုံးကားကားႀကီးကို ဖင္ေပါက္ဝကို ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ “ အေမ့ ” ဆိုၿပီး ေအာ္ရင္း လန႔္ဖ်န႔္သြားတယ္ ။ ေကာင္ေလး ငါ့ဖင္ထဲကို ထည့္ေနပါလား လို႔လည္း သိလိုက္တယ္ ။ သို႔ေပမယ့္ ေကာင္ေလးကို သူ မတားလိုဘူး ။ ေကာင္ေလးကို အရမ္း ခိုက္ေနတယ္ေလ ။ ေကာင္ေလး လုပ္တာဆို ဘာျဖစ္ျဖစ္ ခံမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတာ ။
ဖုန္းမိုရဲ့ ဒစ္ျပဲႀကီး စအိုေပါက္ေလးထဲကို အတင္းႀကီး တိုးဝင္လာေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီ ဖင္ျပဲသြားမွာကို လန႔္ေနတယ္ ။  ဖုန္းမိုကလည္း ဖင္ခ်ဘူးေနတဲ့ လူဆိုေတာ့ အထာကၽြမ္းပါတယ္ ။ ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းတယ္ ။ ျပန္ဆုတ္တယ္ ။ ျပန္ထိုးတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဖင္အလုပ္ မခံဘူးေသးဘူး ။ အခုတခါက ပထမဆုံးဘဲ ။ဒုတ္ႀကီး စအိုေပါက္ထဲကို ပြတ္သပ္ဝင္ေရာက္လာတာက ထူးျခားတဲ့ အရသာတခုဘဲ ..။ တအီးအီးနဲ႔ ညည္းျငဴရင္း ဖုန္းမို ရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို ခံစားၾကည့္ေနမိရတယ္ ။
ဖုန္းမိုလည္း ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဝတုတ္တုတ္ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ျဖဲရင္း ဖင္ေပါက္ထဲ စိုက္ဝင္ေနတဲ့ သူ႔ဒုတ္တန္ညိဳညိဳႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္ရင္း ထပ္ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္ေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ ေအာ္တဲ့ အသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ တိုက္ႀကီးထဲ က်ယ္ေလာင္လွတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေဖါေဖါ ဖုန္းဆက္ ေခၚတဲ့အတြက္ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း သံလၽွင္ကေန သူကိုယ္တိုင္ ကားကို အျမန္ ေမာင္းၿပီး ျပန္လာတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက တက္စီနဲ႔ ျပန္ေျပးလာတဲ့ ေဖါေဖါက အိမ္ကို အရင္ ေရာက္တာပါ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ကား မေရာက္ေသးလို႔ ၿခံဝင္းထဲက ကားဂိုေဒါင္ထဲ ခဏဝင္ပုန္းေနတာ ျဖစ္တယ္ ။ ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာတေကာင္ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ လဲေနတာကိုလည္း ေဖါေဖါ ေတြ႕ရတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က တျခား လူသာ ခုလို ေခၚမယ္ ဆိုရင္ ေမးခြန္းေတြဘဲ တသီႀကီး ေမးၿပီး လြယ္လြယ္နဲ႔ အလုပ္ဖ်က္ၿပီး ျပန္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ေဖါေဖါကေတာ့ သူ႔မယားငယ္ေလး လို ျဖစ္ေနတဲ့ သူ စိတ္ခ်တဲ့ သူမို႔  ယုံလို႔ ျပန္လာခဲ့တာပါ ..။
အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ၿပီး ၿခံေပါက္ဝမွာဘဲ ကားကို ရပ္ၿပီး ၿခံထဲကို ဝင္ခဲ့တယ္ ။ အျမဲ ေသာ့ပိတ္ထားၿပီး ၿခံေစာင့္ရွိတဲ့ သူ႔ၿခံႀကီးဟာ အခုေတာ့ ၿခံတံခါးႀကီးလဲ ပြင့္..ၿခံေစာင့္လည္း မရွိ..ေခြးေလွာင္အိမ္ထဲမွာလည္း ေခြးႀကီး ဖိုင္ဇာတေကာင္ လဲက်ေနတယ္ ။ ေသတာလား အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလားလည္း မသိရ ..။
တိုက္ႀကီးရဲ့ အေရွ႕ဖက္က မဝင္ဘဲ အေနာက္ဖက္ျခမ္းကေန လွည့္ဝင္ဖို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္ စဥ္းစားမိၿပီး အေနာက္ဖက္ကို ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္ ။ မီးဖိုခန္းေဘးက တံခါးက အျပင္က ေသာ့နဲ႔လည္း ဖြင့္ ဝင္လို႔ရတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ သြားေလရာ ယူေဆာင္သြားတတ္တဲ့ ေသာ့တြဲႀကီးထဲမွာ အဲဒီ တံခါးရဲ့ ေသာ့လည္း ပါတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဒီတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ၿပီး ဝင္လိုက္တယ္ ။ တအိမ္လုံး ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အေပၚထပ္က ေအာ္သံ ညည္းျငဴသံေတြကို သူ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
ၾကားတာနဲ႔ ဒါဟာ လိင္ဆက္ဆံေနတဲ့ အသံေတြ ဆိုတာကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္တယ္ ။ တိုက္အေပၚထပ္ကို ေျခဖါ့နင္းၿပီး တက္သြားလိုက္တယ္ ။ အသံေတြက ဇနီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အိပ္ခန္းႀကီးထဲက ထြက္ေပၚလာေနတယ္ ဆိုတာကို ဦးေဇာ္ေဇာ္ သိလိုက္တယ္ ။
ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ( ဟာ..ခ်ယ္ရီ…ခ်ယ္ရီ ….တိတ္တိတ္ပုန္း ေတြ လုပ္ေနၿပီ ……) လို႔ သိလိုက္တယ္ ။ ေဒါသေတြ ဝုန္းကနဲ ထြက္သြားတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက်္ားေတြဟာ ဦးေဇာ္ေဇာ္လိုပါဘဲ ။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ က်ေတာ့ မိန္းမရႈပ္ေပြၾကေပမယ့္ ကိုယ့္မိန္းမ သူမ်ားနဲ႔ ျဖစ္မွာကိုေတာ့ စိုးရိမ္ၾကတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္ႀကီးကုန္းေကာ့ေပးေနတဲ့ ေဒၚခ်ယ္ရီနဲ႔ စအိုေပါက္ထဲကို လိင္တန္ႀကီး ထိုးစိုက္ၿပီး ဖင္တုံးႀကီးေတြကို တဖ်န္းဖ်န္း ရိုက္ႏွက္ေနတဲ့ ကားပြဲစား ဖုန္းမိုကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
ဟား..ဖုန္းမိုဆိုတဲ့ ေခြးသူေတာင္းစား…ငါ့မိန္းမကို တက္လိုးေနတာ ေစာက္ပတ္တင္ မက ဖင္ကိုပါ လိုးေနတယ္..ေခြးမသား..ဂ်ေလဘီ … ။တသားတဆတ္ဆတ္ တုန္ေအာင္ ေဒၚသေတြ ထႂကြေနေပမယ့္ ထူးဆန္းတာက ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကပါ ထြားႀကိဳင္း မာေက်ာ မတ္ေထာင္လာတာပါဘဲ ..။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ဖင္ေပါက္ထဲအသြင္းအထုတ္ လုပ္ေနတဲ့ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ဆီကို ေရာက္ေနတယ္ ..။
တအီးအီးတဟင္းဟင္း ေအာ္ညည္းေနတဲ့ အသံေတြက ေဒၚခ်ယ္ရီ ခံစားေနရတာေတြကို ျပသေနတယ္ ။ နာလို႔ ေအာ္တာေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး…ေကာင္းလို႔ ေအာ္ေနတာဘဲ ျဖစ္မယ္ ….။
“ ဟိတ္…..”
အသံႀကီး ကို ၾကားလိုက္ရလို႔ ေဒၚခ်ယ္ရီေရာ ဖုန္းမိုေရာ လန႔္ဖ်န႔္သြားၾကတယ္ ။
“ ဟင္..ကိုေဇာ္ …” “ အိုး..ဦးေဇာ္ေဇာ္ …..”
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ့ ႏုတ္ဖ်ားက အသံေတြ ထြက္သြားတယ္ ။
ဖုန္းမိုက အေနာက္ဆုတ္လိုက္လို႔ စအိုေပါက္ထဲ တန္းလန္း ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ဒုတ္ႀကီး ပြတ္ကနဲ ကၽြတ္ထြက္လာတယ္ ။
ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ေျပးလာတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ျမင္လိုက္ရလို႔ အားးးးး ဆိုၿပီး စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္လိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ က ဖင္အေျပာင္သား ဒုတ္ႀကီး မတ္လ်က္နဲ႔ ထိတ္လန႔္တၾကား သူ႔ကို ၾကည့္ေန
တဲ့ ဖုန္းမိုရဲ့ မ်က္ႏွာကို သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ လႊဲရိုက္ထည့္လိုက္တယ္ ။
( ေျဖာင္း…)
( အား…..)
ဖုန္းမိုရဲ့ မ်က္စိထဲ ၾကယ္ေတြ လေတြ ေနေတြ ပုဂံျပားပ်ံေတြ  ျမင္သြားရတယ္ ။ ခ်ာကနဲ လည္ၿပီး လဲက်သြားတယ္ ။
“ ေခြးမသား….မယားခိုး …ၾကာကူလီ..သူေတာင္းစား..”
“ ကိုေဇာ္..လြန္မယ္..လြန္မယ္……..”
ေဒၚခ်ယ္ရီက ေအာ္ရင္း ထမိန္မပါ ဖင္အေျပာင္နဲ႔ ကုတင္ေပၚက ထလိုက္တယ္ ။
“ ေကာင္မ….ဖါသည္မ…”
“ ဖ်န္း…ဖ်န္း……”
“ အား……”
ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ လက္ဝါးႀကီးက ေဒၚခ်ယ္ရီ့မ်က္ႏွာကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ က်ေရာက္သြားတယ္ ။
ဖုန္းမိုလည္း ေျပးေပါက္ရွာေနတယ္ ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ကြင္းလိုက္ ပုံက်ေနတဲ့ သူ႔ပုဆိုးေလးကို ေျပးေကာက္ယူ ဝတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔အေနာက္ကေန ဦးေဇာ္ေဇာ္က သစ္သားပန္းပု႐ုပ္ထုနဲ႔ လႊဲရိုက္ခ်
လိုက္တာေၾကာင့္ ဖုန္းမို အသံေတာင္ မထြက္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေမွာက္ရက္ ငိုက္က်သြားပါတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေနာက္တခ်က္ ထပ္ရိုက္ဖို႔ ပန္းပု႐ုပ္ထုကို ေျမႇာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ အိပ္ခန္းထဲကို ေျပးဝင္လာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္က ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို အေနာက္ကေန ဆြဲခ်ဳ ုပ္ထားလိုက္ၾကတယ္ ။
“ မလုပ္နဲ႔….လြန္ကုန္မယ္ ….”
“ ဟာ..မင္း..မင္းတို႔က ဘယ္သူေတြလဲ …..”
ဖုန္းမိုရဲ့ ေဘာ္ဒါေတြ ျဖစ္တဲ့ မင္းေအာင္ပိုင္ နဲ႔ ဘသန႔္တင္ တို႔က ဦးေဇာ္ေဇာ္ လက္ထဲက ပန္းပု႐ုပ္ထုကို လယူလိုက္ၾကၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ထိုးႀကိတ္ရိုက္ႏွက္ၾကေတာ့တာဘဲ ။
ဖုန္းမိုလည္း ေခါင္းကြဲသြားလို႔ ေသြးေတြ စီးယိုက်လာေပမယ့္ မတ္တပ္ ျပန္ရပ္နိုင္တယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို “ ခင္ဗ်ားႀကီး..ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္တဲ့လူႀကီး..က်ဳပ္ ေခါင္းကြဲသြားၿပီ…….” လို႔ ေအာ္ဟစ္ လိုက္တယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီက ဖုန္းကို ေကာက္ယူၿပီး ႏွိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာကို မင္းေအာင္ပိုင္ ေတြ႕သြားလို႔ ေဒၚခ်ယ္ရီဆီကို ေျပးသြားလိုက္ၿပီး ဟန္းဖုန္းကို ဆြဲလုလိုက္တယ္ ။
“ ဘာလုပ္တာလဲ..ေသသြားခ်င္လား….ဖုန္းမို…မင္းေကာင္မႀကီးကို ေမးေတာ့ကြာ..မီးခံေသတၱာေတြ ဘယ္မလဲ ဆိုတာနဲ႔ ဘယ္လို ဖြင့္ရမလဲ ဆိုတာ…”
ဘသန႔္တင္က ဖုန္းမိုကို ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဒၚခ်ယ္ရီလည္း ဒီႏွစ္ေယာက္ဟာ ဖုန္းမိုရဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြ ဆိုတာကို သိသြားရတယ္ ။ 
“ ဖုန္းမို..မင္း အႀကံ ပက္စက္လွခ်ည္လား…မင္း လုပ္ရက္တယ္ကြာ…..”
ဖုန္းမိုက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ေဒၚခ်ယ္ရီနဲ႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္တို႔ကို လက္ေတြ အေနာက္ကို ပူးၿပီး  မင္းေအာင္ပိုင္ ယူလာတဲ့ လက္ထိပ္ ႏွစ္စုံနဲ႔ ခတ္လိုက္တယ္ ။ ဘသန႔္တင္ရဲ့ ညာလက္ထဲမွာ အသံတိတ္
ေျပာင္း တပ္ထားတဲ့ ပစၥတိုမဲမဲႀကီး တလက္ ရွိေနတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ႀကီး လက္ထိပ္ခတ္ရက္ႀကီးနဲ႔ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ ဘသန႔္တင္ကို ေခါင္းနဲ႔ ေျပးတိုက္တယ္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ရင္းနဲ႔ ..။
ဘသန႔္တင္ ယိုင္လဲက်သြားတယ္ ။ သူ႔လက္ထဲက ေသနတ္ထဲက က်ည္ဆံထြက္သြားတယ္ ။ 
“ အား…အမေလး …..”
ဘသန႔္တင္ရဲ့ ေသနတ္ထဲက ထြက္သြားတဲ့ က်ည္ဆံက ေဒၚခ်ယ္ရီ့ကို ထိမွန္သြားတယ္ ။ ေဒၚခ်ယ္ရီ ဝုန္းကနဲ ၾကမ္းျပင္ကို ျပဳတ္က်သြားတယ္ ။
“ ဟာ..ခ်ယ္ရီ….အို….”
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ဖုန္းမိုနဲ႔ မင္းေအာင္ပိုင္က တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ၀ိုင္းရိုက္ၾကတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေခြလဲက်သြားရတယ္ ။ ဖုန္းမိုက ေဒၚခ်ယ္ရီ လဲေနရာကို ေျပးႂသြးၾကည့္တယ္ ။
“ ဟာ…အသက္မရွိေတာ့ဘူး…”
ဘသန႔္တင္က “ ေနာက္လည္း ဒို႔ ရွင္းပစ္မွာဘဲကြာ….အေရးမႀကီးပါဘူး …”လို႔ ဘာမွ မျဖစ္သလို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း လူ႔အသက္ကို တန္ဖိုးမထားဘဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေျပာလိုက္တဲ့ဘသန႔္တင္ ကို တံေတြးနဲ႔ ထြီကနဲ ေထြးလိုက္တယ္ ။
ဖုန္းမိုက “ ဦးေဇာ္ေဇာ္..မီးခံေသတၱာေတြ လိုက္ျပစမ္း..” ဆိုၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အက် ႌစကေန အတင္းဆြဲၿပီး ေခၚလိုက္တယ္ ။
“ မျပဘူးကြာ….ဘာလို႔ ျပရမွာလဲကြ….”

                                                                         *************************************************

ေဖါေဖါလည္း ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ ပုန္းေနရာက ၿခံေပါက္ဝက ကားသံ ၾကားလို႔ ေခါင္းျပဴၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထယ္ႀကီးနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြ ဘျဖစ္ေနလို႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပးထြက္ခဲ့တယ္ ။
“ ေဖါေဖါ…..အိုေကလား….”
“ အိုေကတယ္…လာ…လာ…လာၾက…..”
ထယ္ႀကီး..ကလိုထူး..ေစးေထာ္ နဲ႔ ေစးေထာ္ရဲ့ မယား အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ နန္းမူ …။
ေဖါေဖါက ဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္ႀကီးထဲကို ဝင္ၾကတယ္ ။
ေဖါေဖါရဲ့ အေနာက္က ေစးေထာ္က ကပ္လိုက္တယ္ ။ အဲဒီအေနာက္က နန္းမူ ထယ္ႀကီးနဲ႔ ကလိုထူးတို႔ လိုက္ပါလာတယ္ ။ ေစးေထာ္က တိုက္ထဲ စဝင္တာနဲ႔ သူ႔လြယ္အိတ္ထဲက ေသနတ္ကို ထုတ္လိုက္တယ္ . ။ ေသနတ္က အသံထိန္း ေျပာင္းပို တပ္ၿပီးသား ။ နန္းမူလည္း ေစးေထာ္ လြယ္အိတ္စုတ္ႀကီးထဲက ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေသနတ္ကို ေတြ႕သြားတဲ့အခါ မ်က္ႏွာ အရမ္း ပ်က္သြားတယ္ ။
ဒီေသနတ္ ..။ ဒီ ေသနတ္ကို နန္းမူ ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိေနတယ္ ။ ေသနတ္ေျပာင္းရင္းနားမွာ လူရိုးေခါင္းပုံ အျဖဴေရာင္ေလး ရွိေနတယ္ ။ လင္ျဖစ္တဲ့ စိုင္းဟတ္ကို ပစ္သတ္လိုက္တဲ့ ေသနတ္ ။ ဒါ..ဒါ..ဒါဆို..စိုင္းဟတ္ကို ပစ္သတ္တာ ေစးေထာ္ေပါ့..သူတို႔ အုပ္စုေပါ့….အာ..ဒါဆို …ဒီ..ဒီေကာင္ေတြ……ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ့ ဓါးျပေတြ…ငါ့လင္ကိုလည္း သတ္..ငါ့ကိုလည္း ရေအာင္ယူ…..ေတာက္…”
ေဖါေဖါ ေဘးကေန ကပ္ၿပီး ေသနတ္ကို ေရွ႕ကို တန္းခ်ိန္ၿပီး ေစးေထာ္ ေလွခါးအတိုင္း အေပၚထပ္ကို တက္ေနတယ္ ။ အေပၚထပ္မွာ လူသံေတြ ၾကားရတယ္ ။ ေစးေထာ္ အေပၚကို ေရွ႕ကို အာ႐ုံစိုက္ေနတာေၾကာင့္ နန္းမူ သူ႔အေနာက္ကေန မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ေနတာကို မသိလိုက္ဘူး ။ ထယ္ႀကီးကေတာ့ နန္းမူ မူပ်က္သြားတာကို သိလိုက္တယ္ . ေစးေထာ္ကိုင္ထားတဲ့ ေသနတ္ကို နန္းမူ စိုက္ေငးၾကည့္ေနတာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ ကလိုထူးကေတာ့ အေနာက္ဆုံးကေန အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး လိုက္တာေၾကာင့္ နန္းမူ ဘာျဖစ္သြားလဲ မေတြ႕လိုက္ဘူး ။
အေပၚထပ္ကို ေရာက္ေတာ့ ေဖါေဖါ ေဒၚခ်ယ္ရီရဲ့ အခန္းထဲက လူသံေတြ ၾကားရတယ္ ။
အိပ္ခန္းဖက္ကို ေဖါေဖါ ဦးေဆာင္ၿပီး ကပ္သြားတယ္ ။
ဟင္…
ေဒၚခ်ယ္ရီ ၾကမ္းျပင္မွာ ပိုးစိုးပက္စက္ႀကီး လဲေသေနတယ္ ။
ဖုန္းမိုနဲ႔ ဘသန႔္တင္က မီးခံေသတၱာေတြ ရွိတဲ့ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ရိုက္ႏွက္ ထိုးႀကိတ္ၿပီး မီးခံေသတၱာေတြကို ဖြင့္ခိုင္းေနတယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္က ေဘးကေန ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ထားၿပီး မဖြင့္ရင္ ပစ္မယ္ လို႔ ေျပာေနတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ေခါင္းမွာ ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔ ။ ထို႔အတူ ဖုန္းမို ေခါင္းကလည္း ေသြးေတြ ယိုစီးက်ေနတယ္ ။
“ မီးခံေသတၱာေတြထဲမွာ ဘာမွ မရွိဘူးကြ….” လို႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေအာ္လိုက္တယ္ ။ ဖုန္းမိုနဲ႔ ဘသန႔္တင္တို႔က ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ဝမ္းဘိုက္နဲ႔ ေခါင္းကို ထိုးရိုက္ၾကျပန္တယ္ ။
မင္းေအာင္ပိုင္က “ ဒါျဖင့္ ဘယ္မွာလဲ…ေငြေတြ ေက်ာက္နဲ႔ စိန္ေတြ ဘယ္မွာလဲ…ေျပာ…..ေျပာ..ငါ လုပ္လိုက္ရ နာေတာ့မယ္…”လို႔ ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုမယ္ တကဲကဲ ျဖစ္ေနတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဘသန႔္တင္က အိပ္ခန္း အေပါက္ဝမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေဖါေဖါနဲ႔ ေစးေထာ္တို႔ကို စေတြ႕လိုက္တယ္ ။
“ ေဟး..မင္းတို႔ ဘယ္သူေတြလဲ…”လို႔ေအာ္ရင္း သူ႔လက္ထဲက ေသနတ္နဲ႔ သူတို႔ဖက္ကို ခ်ိန္လိုက္တယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္လည္း ဘသန႔္တင္ ေအာ္လိုက္လို႔ ျခာကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဖါေဖါတို႔ကို ျမင္သြားတယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း ေတြ႕သြားတယ္ ။
“ ေဖါေဖါ ..”
ေဖါေဖါေဘးက ေစးေထာ္က ဘသန႔္တင္ကို စ ပစ္တယ္ ။ ဘသန႔္တင္က ျပန္ပစ္တယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္ကလည္း ေစးေထာ္ကို ပစ္တယ္ ။ သူတို႔ေသနတ္ေတြက အသံတိတ္ေျပာင္းေတြ တပ္ထားတာေၾကာင့္ ေသနတ္သံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္မလာဘူး ။ ေစးေထာ္ ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံက ဘသန႔္တင္ကို ထိသြားတယ္ ။ ဘသန႔္တင္ ပစ္တဲ့ က်ည္ဆံကေတာ့ ေစးေထာ္လက္ကို မွန္သြားတယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္ ပစ္တဲ့က်ည္ဆံက ေစးေထာ္ကို မထိဘူး ။ အေနာက္က နံရံကိုထိတယ္ ။ ထယ္ႀကီး ေျပးလာၿပီး မင္းေအာင္ပိုင္ကို ပစ္ထည့္တယ္ ။ မင္းေအာင္ပိုင္ရဲ့ လည္ပင္းကို ထိၿပီး မင္းေအာင္ပိုင္ လဲက်သြားတယ္ ။ ဖုန္းမိုက ဘသန႔္တင္ လက္ထဲက လြတ္က်တဲ့ ေသနတ္ကို ေျပးေကာက္တယ္ ။ ကလိုထူးက ဖုန္းမိုကို သုံးခ်က္ ပစ္ခတ္ၿပီး ဘဝတပါးကို ပို႔ပစ္လိုက္တယ္ ။ မေသေသးဘဲ လႈပ္ေနတဲ့ ဘသန႔္တင္ကို ထယ္ႀကီးက အနီးကပ္ ထပ္ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္ ။
ဘသန႔္တင္ ..မင္းေအာင္ပိုင္ နဲ႔ ဖုန္းမိုတို႔ အတုံးအ႐ုန္း ေသေနၾကၿပီ ။ ေဖါေဖါက ထယ္ႀကီး လက္ထဲက ေသနတ္ကို ေတာင္းယူလိုက္ၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ခ်ိန္လိုက္တယ္ ။
“ ေခြးသားႀကီး…..နင့္ လွို႔ဝွက္ အခန္းကို ဖြင့္ေပးစမ္း ……”
ေဖါေဖါ လက္ထဲက ေသနတ္ေျပာင္းတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီးက ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ မ်က္ႏွာ တည့္တည့္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ခ်ိန္ရြယ္ထားေနတယ္ ။
“ ေဖါေဖါ..ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲဟာ..နင္ ရက္စက္လွခ်ည္လား…နင္က ငါ့ကို လက္ခံသေဘာက်တယ္ ထင္ေနတာ……..” ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေဖါဖါဆီကို တိုးကပ္လာၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ကလိုထူးက
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ေသနတ္နဲ႔ ထိုးခ်ိန္လိုက္ၿပီး..“ ေရွ႕တိုးမလာနဲ႔..ပစ္လိုက္က္မွာ…” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါက “ ေခြးႀကီး..နင္ ငါ့အမကို သတ္ခဲ့လို႔ ငါ နင့္ကို လက္စားေျခမလို႔..ကဲ..လွို႔ဝွက္အခန္းကို ဖြင့္ေပးစမ္း ….” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ။ ေသနတ္ေျပာင္းကလည္း ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို တန္းခ်ိန္ထားတယ္ ။
“ နင့္အမ..ဟုတ္လား…..နင့္အမက ဘယ္သူလဲ….ငါက သတ္တယ္..ဟုတ္လား……”
“ ဟုတ္တယ္..နင့္ေၾကာင့္ ေသသြားတာ နင္ သတ္တာေပါ့….ငါ့အမက နင္ လိုးလို႔ ဘိုက္ႀကီးသြားတဲ့ ဒီးနာေလ..မွတ္မိၿပီလား..ေခြးႀကီး…”
“ မင္း..မင္းက ဒီးနာရဲ့ ညီမလား……”
“ ဟုတ္တယ္…နင္ လူကုန္ကူးတဲ့ ကုလားေဒးဗစ္ ဆိုတဲ့ လူယုတ္မာကို ေရာင္းစား ပစ္လိုက္လို႔ ကုလားေဒးဗစ္က ယိုးဒယားမွာ ေရာင္းစားလိုက္လို႔ လူ၂ဝဝဝေလာက္ တက္လိုးတာကို ခံရၿပီး ေသသြားတဲ့ ငါ့အမ …ဒီးနာ…..”
“ ငါသတ္တာ မဟုတ္ဘူး..ဘိုက္ႀကီးတာ မွန္တယ္ ….ငါ မသတ္ဘူး …..”
“ ကဲ..လွို႔ဝွက္အခန္းကို ဖြင့္…..ဖြင့္မလား မဖြင့္ဘူးလား……ကဲဟာ….”
ေဖ်ာက္ကနဲ ေသနတ္သံနဲ႔အတူ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ေပါင္တဖက္ကို ေဖါေဖါ ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံ မွန္သြားတယ္ ။
“ အာ…ယာ……..အား……..ဘာ…ဘာလို႔ ပစ္တာလဲ…..အားး…..”
“ လွို႔ဝွက္ တံခါးကို ဖြင့္လို႔ ေျပာတာ ဖြင့္မွ မဖြင့္တာ..ကဲ  ဒီဖက္ေပါင္ ..ကို ထပ္ပစ္မယ္…”
“ မပစ္နဲ႔…ဖြင့္..ဖြင့္ၿပီ……”
ဦးေဇာ္ေဇာ္က အခန္း တခန္း ဆိုတာ လုံးဝ မသိနိုင္တဲ့ လွို႔ဝွက္အခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း သူ႔ေပါင္ကို သူ ဖိၿပီး နာက်င္မႈ ေဝဒနာကို အျပင္းအထန္ ခံစားေနရတယ္ ။
ေဖါေဖါက ထယ္ႀကီးနဲ႔ ကလိုထူးကို “ မီးခံေသတၱာေတြထဲမွာ ဘာမွ အဖိုးတန္တာေတြ သူတို႔ ထည့္မထားဘူး…..ဒီ လွို႔၈ွက္ အခန္းထဲမွာဘဲ အကုန္ထားတာ ….” လို႔ လွည့္ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ လက္ကို ေသနတ္ထိသြားတဲ့ ေစးေထာ္ကို နန္းမူက အဝတ္စတစနဲ႔ စည္းေႏွာင္ေပးေနတယ္ ။ ေစးေထာ္ရဲ့ ေသနတ္ကို နန္းမူက ခါးၾကားထဲကို ေကာက္ထိုးထားလိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါက လွို႔ဝွက္အခန္းေလးထဲက သံဘီဒို တလုံးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေက်ာက္ေတြ စိန္ေတြ ေငြေတြကို ဖြင့္ၾကည့္ေနတယ္ ။
“ ထယ္ႀကီး..ငါတို႔ အဖြဲ႕ ေထာၿပီ…..ငါ အပင္ပန္း ခံရက်ိ ုး နပ္ၿပီ…နင္..နင္ မေပ်ာ္ဘူးဘား……”
“ ေပ်ာ္တာေပါ့ ေဖါေဖါရယ္……ဟားဟားဟား……နင္..နင္ ဒီသူေဌးကို ဘယ္လို လုပ္မွာလဲ…….”
ေဖါေဖါ ေပါင္က ဒါဏ္ရာကို လက္နဲ႔ ဖိၿပီး အလူးအလဲ နာေနတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ဖက္ကို လွည့္လိုက္တယ္ ။ ဦးေဇာ္ေဇာ္က “ နင္…နင္ အကုန္ ယူသြားဟာ..ငါ့ကိုေတာ့ မသတ္ပါနဲ႔ …..”လို႔ ေတာင္းပန္တယ္ ။
ကလိူထူးက “ ေဖါေဖါ..သနားမေနနဲ႔…အကုန္ လက္စ ေဖ်ာက္ပစ္တာ ေကာင္းတယ္ …ဒီေကာင္က ရဲေတြကို နင့္လက္ခ်က္ ဆိုတာ တိုင္မွာဟ …ကဲ နင္လုပ္စရာ မလိုဘူး..ငါ လုပ္ပလိုက္မယ္ …”လို႔ ေျပာရင္း လက္ျမန္ေျချမန္ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကို ပစ္သတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါလည္း တကယ္ေတာ့ ဒီးနာအတြက္ လက္စားေခ်ခ်င္ေနတာပါ ။ လူယုတ္မာတေယာက္ကို ဒီေလာကကေန ထုတ္ဖယ္ပစ္လိုက္တာဘဲ လို႔ ယူဆ လိုက္တယ္ ။
ထယ္ႀကီးက ပစၥည္းေတြ ကို ေသတၱာႀကီးေတြနဲ႔ ထည့္ေနတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေစးေထာ္ နဲ႔ နန္းမူ လွို႔ဝွက္ အခန္းထဲကို ဝင္လာၾကတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္ တိုက္အေပါက္ဝက လူသံ ၾကားလိုက္တယ္ ။ ေဖါေဖါက ေသနတ္ဆြဲကိုင္ၿပီး သြားၾကည့္မယ္ လုပ္ေတာ့ ကလိုထူးက သူ သြားၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုၿပီး ေသနတ္ကိုင္ခ်ိန္ၿပီး ထြက္သြားတယ္ ။
ေစးေထာ္က ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေငြေတြ ရေတာ့မွာ သိလို႔ ဝမ္းသာေနတယ္ ။ အရမ္းကို ဝမ္းသာေနတယ္ လို႔ ေျပာရင္ ပို မွန္မယ္ ။
“ ဟားဟားဟား…နန္းမူေရ..ဒို႔တေတြေတာ့ တသက္ စားမကုန္ေအာင္ ခ်မ္းသာေတာ့မယ္ဟ……ဟားဟားဟား……..”
နန္းမူက သူ ဝမ္းသာသလို ဝမ္းမသာဘူး ။
မ်က္ႏွာထား တည္ေနတယ္ ။ ခါးၾကားထိုးထားတဲ့ ေစးေထာ္ရဲ့ ေသနတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ။
“ ေစးေထာ္ ……”
ေသနတ္ေျပာင္းက ေစးေထာ္ ေခါင္းကို ေတ့ခ်ိန္ထားတယ္ ။
“ ဟင္…နန္းမူ ….ဘာ…ဘာလဲ…….”
 ခါတိုင္း အကို လို႔ ေခၚေနရာကေန ေစးေထာ္လို႔ အသံမာမာ နဲ႔ ေခၚလိုက္လို႔ ေစးေထာ္ ေၾကာင္သြားတယ္…လန႔္သြားတယ္ ….နန္းမူ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ……။
“ ငါ့လင္..စိုင္းဟတ္ကို ဘယ္သူ သတ္တာလဲ..နင္ သတ္တာ မဟုတ္လား…….”
ေစးေထာ္ ဘာေျဖရမွန္း မသိ ။ ေဖါေဖါလည္း ေသနတ္ကိုင္ရက္ႀကီးနဲ႔ “ ဘာေတြ ျဖစ္ၾကတာလဲ…” ဆိုၿပီး သူတို႔အျဖစ္ကို နားမလည္ဘူး ။ ေဖါေဖါက ဒါေတြ ျဖစ္တာ မသိဘူးေလ ..။
“ နန္းမူ..နင္ ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲဟာ……”
“ ေစးေထာ္..ဒီေသနတ္ကို ငါ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိတယ္..လူရိုးေခါင္း အျဖဴေလးနဲ႔ ေသနတ္…..ငါ့လင္ စိုင္းဟတ္ကို ပစ္ခ်လိုက္တုံးက ငါ ျမင္လိုက္တယ္ ….”
“ နန္းမူ..နင္ မေၾကာင္စမ္းနဲ႔..ဒါမ်ိ ုး ေသနတ္ဆိုတာ လူတိုင္း ကိုင္နိုင္တာဘဲ..ဟိုဖက္ကမ္းမွာ အမ်ားႀကီး ဝယ္လို႔ ရတာဘဲဟာ..နင္ကလဲ …..”
“ ေစးေထာ္..လာဘတ္မေနနဲ႔..စိုင္းဟတ္ကို ပစ္သတ္လိုက္တာ..ကလိုထူးလား..မ်က္ႏွာကို အဝတ္အုပ္စည္းထားေပမယ့္ ငါ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကို နဲနဲ ခန႔္မွန္းမိသလိုဘဲ….”
ေစးေထာ္က “ နန္းမူရယ္…ဒါေတြ ေနာက္မွ ေျဖရွင္းၾကရေအာင္လား..အခု ငါတို႔ ေက်ာက္ေတြ စိန္ေတြ ေဒၚလာေငြေတြ တေထာႀကီး ပြေနၿပီ…နင့္ကို ေကာင္းေကာင္း ဆင္နိုင္ ထားနိုင္ပါၿပီဟာ…ကဲ..ေသနတ္ႀကီး ခ်လိုက္ ….”
ေစးေထာ္က နန္းမူ လက္ထဲက ေသနတ္ကို လွမ္း ဆြဲလိုက္တဲ့အခါ နန္းမူက ေဖ်ာက္ကနဲ ပစ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။ ေစးေထာ္ နဖူးကို ေတ့ေထာက္ထားတာမို႔ က်ည္ဆံက နဖူးကေန ေဖါက္ဝင္သြားတယ္ ။ေစးေထာ္ အသံေတာင္ မထြက္နိုင္ဘဲ ေခြ လဲက်သြားတယ္ ။
“ ဟိုက္….” ထယ္ႀကီး ပါးစပ္က အသံ ထြက္သြားတယ္ ။ ေစးေထာ္ ေသသြားတာ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ။ ေဖါေဖါက နန္းမူကို ပစ္တယ္ ။ မထိဘူး..။ 
နန္းမူက ျပန္ပစ္ဖို႔ ခ်ိန္လိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကလိူထူး အခန္းဝကေန နန္းမူကို ဆက္တိုက္ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔ ပစ္ခ်လိုက္တယ္ ။ နန္းမူ လဲက်သြားတယ္ ။
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းတယ္ ။ ေစးေထာ္ေရာ နန္းမူေရာ ေသေနၿပီ ။
ထယ္ႀကီးက စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ ခဏ စဥ္းစားေနၿပီးမွ “ ငါတို႔ ဒိုးၾကရေအာင္..ေစးေထာ္ အေလာင္းကို ငါ တို႔ မသယ္နိုင္ဘူး…..သူ႔အိတ္ေတြ ဘာေတြ ႏွိုက္ၾကည့္..သက္ေသခံ အေထာက္အထား..စာရြက္ မွတ္ပုံတင္….ဘာမွ မက်န္ေစနဲ႔ ….” လို႔ ကလိုထူးနဲ႔ ေဖါေဖါကို ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါက “ မျဖစ္ဖူးထင္တယ္ ထယ္ႀကီး..ေစးေထာ္ နဲ႔ နနးမူ အေလာင္းေတြကို ဒီအိမ္ႀကီးမွာ ထားခဲ့လို႔ မျဖစ္ဖူး..ဒို႔ရြာေတြဆီကို ရဲေတြ လိုက္လာဖို႔ သဲလြန္စ ထားခဲ့သလို ျဖစ္ေနမယ္..ကဲ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေလာင္းေတြကို ဒို႔ သယ္သြားၾကမယ္….ကလိုထူး..ေစာင္ေတြ အိပ္ခန္းထဲက သြားရွာယူခဲ့..ေစာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သြားမယ္ ….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါ ေျပာတာ မွန္ေနလို႔ ကလိုထူးနဲ႔ ထယ္ႀကီး ေစးေထာ္နဲ႔ နန္းမူတို႔ အေလာင္းေတြကို ေစာင္နဲ႔ ပတ္ၿပီး ဂ်စ္ကာ အေနာက္ဖက္ကမွာ တင္လိုက္ၾကတယ္ ။
သူတို႔ တိုက္ေပၚက ဆင္းလာေတာ့ တိုက္အေပါက္ဝမွာ ေသေနတဲ့ မမိုးသူကို ေဖါေဖါ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ “ သူ..သူက ဘယ္လို ေသေနတာလဲ….” လို႔ ေဖါေဖါ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ကလိုထူးက “ ငါ ရွင္းပစ္လိုက္တာ..ေစာေစာက အသံၾကားလို႔ ငါ ဆင္းလာေတာ့ သူနဲ႔ တိုးတယ္….သူက ရဲေခၚဖို႔ ဖုန္း ႏွိပ္ေနတာနဲ႔ ရွင္းပစ္လိုက္ရတယ္….” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ထယ္ႀကီးက သူတို႔ ေမာင္းလာခဲ့တဲ့ ဂ်စ္ကားႀကီးေပၚကို ေသတၱာေတြ တင္လိုက္တယ္ ။
ေဖါေဖါက “  ထယ္ႀကီး အိေျႏၵ မပ်က္ဘဲ ေျဖးေျဖး ေမာင္းထြက္သြား…..အားလုံး ၿပီးသြားၿပီ……. ပုံမွန္ေလး..ေမာင္း….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ထယ္ႀကီးလည္း စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးကားကို ဦးေဇာ္ေဇာ္တို႔ ၿခံဝင္းႀကီးထဲကေန ေမာင္းထြက္လိုက္တယ္ ။
 ထယ္ႀကီးက ခပ္ေဝးေဝး လမ္းမႀကီးကို ေရာက္ေတာ့မွ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ကလိုထူးကို “ ကလိုထူး…ေစးေထာ္ႀကီး ေသသြားၿပီ ဆိုေတာ့ ဒို႔လူစုမွ မင္းက ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ၿပီ..လတ္တေလာေတာ့ ဒို႔အဖြဲ႕ေတြ ေျခရာ ေဖ်ာက္ေနတာ အေကာင္းဆုံးဘဲလို႔ ငါထင္တယ္….” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ကလိုထူးက “ ထယ္ႀကီးရာ..ငါတို႔ ဒီေလာက္ ပစၥည္းေတြ ေငြေတြ ရတာေၾကာင့္ ဘာအဖြဲ႕ဘာဂိုဏ္းမွ မေထာင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြာ….တဖက္ကမ္း တေနရာရာမွာဘဲ ဇာတ္ျမဳပ္ ေနလိုက္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား..ေစးေထာ္ရဲ့ အေမနဲ႔ ညီမကိုေတာ့ ဒို႔ေဝစု ခြဲေပးၾကမယ္ေလ ….” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။
ထယ္ႀကီးကေတာ့ ေဖါေဖါေရာ မူေတာ့ေရာ ငါးရံ့ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းထားတဲ့ ကိစၥကို ရင္ေလးေနတယ္ ။ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ကြာ ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ျပင္းတဲ့ စိတ္ႀကီးတဲ့ ေဖါေဖါ သိသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ဆိုၿပီး စိတ္ေလးေနတာ ..။
ေဖါေဖါက “ ထယ္ႀကီး နဲ႔ ကလိုထူး…..” လို႔ ႐ုတ္တရက္ ေခၚလိုက္လို႔ သူတို႔ ေဖါေဖါဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္ ။
“ ဒီအခ်ိန္က စၿပီး ငါ့ကို ေဖါေဖါ လို႔ မေခၚနဲ႔ေတာ့..ဒီ ကိစၥႀကီးေၾကာင့္ ငါ့နံမည္ ေဖါေဖါ ျဖစ္ခဲ့ရတာ နင္တို႔လဲ အသိဘဲ..အခုက စၿပီး ငါ့ကို အရင္အတိုင္းဘဲ…ငါ့နံမည္အရင္း နန႔္စန္းယဥ္ လို႔ ျပန္ေခၚၾကေတာ့..”လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
ထယ္ႀကီး စိတ္ထဲက “ ဟုတ္ပါၿပီဟာ..နင့္ဇာတ္ နင္ ဒါရိုက္တာ နင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာ..နင္ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ငါတို႔က လိုက္လုပ္ေပးရမွာေပါ့ဟာ..” လို႔ ညည္းလိုက္ပါတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္လည္း သံလၽွင္မွာ အစည္းအေဝးလာတက္တာ အိမ္က ဖုန္းဆက္ေခၚလို႔ ဆိုၿပီးအေရးတႀကီး ကားကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး ျပန္သြားခဲ့တာ ျပန္မလာေတာ့လို႔ သူ႔႐ုံးအဖြဲ႕က မန္ေနဂ်ာ ဦးရစ္ခ်တ္မိုး ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေနတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွိေနၿပီ ။
အစည္းအေဝးမွာက ဂ်ပန္ျပည္က ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမယ့္ လူေတြ လာတာမို႔ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ သိရဲ့သားနဲ႔ အိမ္ျပန္သြားခဲ့တယ္ ။ ျပန္တာ ထားပါေတာ့ ။ ဖုန္းေတာ့ ျပန္ဆက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ။ အခုေတာ့ ဖုန္းလဲ မဆက္ ျပန္လဲ မလာ ။ ဘာမ်ား ျဖစ္ေနသလဲ မသိဘူး ။ဦး ရစ္ခ်တ္မိုးလည္း  ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ကားေမာင္းသူ ခၽြတ္တားကိုဘဲ ႐ုံးကားတစီးကို ေမာင္းခိုင္းၿပီး ဦးေဇာ္ေဇာ္ အိမ္ကို လိုက္သြားလိုက္ပါတယ္ ။
ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ ၿခံဝကို ေရာက္တာနဲ႔ ဒရိုင္ဘာ ခၽြတ္တား က တခုခုေတာ့ မွာဒယြင္းေနၿပီ..ျဖစ္ပ်က္ေနၿပီ ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္တယ္ ။ “ ဆရာ ရစ္ခ်တ္…..တခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ….ၿခံတံခါးႀကီးလဲ ပြင့္ေခြးႀကီးဖိုင္ဇာလည္း လဲေနတယ္….ဒါ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာေတြ မဟုတ္ဖူးဗ်..ဟာ….ကားေတာ့ ရွိေနတယ္…..ဘယ္လို လုပ္မလဲ….”
ဦးရစ္ခ်တ္မိုးနဲ႔ ယာဥ္ေမာင္း ခၽြတ္တားတို႔ တိုက္ႀကီးထဲကို အေရွ႕ေပါက္က စ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ မမိုးသူရဲ့ အေလာင္းကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ဟာ…ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ လုပ္ၾကပါအုံး…ေဒၚမိုးသူ ေသေနၿပီ…”
ခၽြတ္တား လန႔္ဖ်န႔္ၿပီး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ဟိုေျပးလိုက္ ဒီေျပးလိုက္ ျဖစ္သြားတယ္ ။
ရစ္ခ်တ္မိုးလည္း ..“ ဆရာ..ဆရာ..ဆရာဦးေဇာ္ေဇာ္……ဆရာဦးေဇာ္ေဇာ္ ရွိလား….” လို႔ တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ေခးရင္း တိုက္ႀကီးထဲကို ဝင္တယ္ ။ ခၽြတ္တားလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အေနာက္က လိုက္တယ္ ။ ဘာသံမွ မၾကား..တိတ္ဆိတ္လြန္းေနတယ္ ။ “ အေပၚထပ္ တက္ၾကည့္ၾကရေအာင္ ….” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေလွခါးႀကီး အတိုင္း တက္သြားေတာ့ ေလွခါးထိပ္မွာ ေသြးကြက္ေတြ ေတြ႕တယ္ ။ 
“ ဟာ…ဟိုမွာ လူ..လူႏွစ္ေယာက္ လဲေနတယ္..အဲ ေသေနတယ္ ထင္တာဘဲ….”
သူတို႔ ေဒၚခ်ယ္ရီ..ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ အေလာင္းမ်ား အျပင္ လူသုံးေယာက္ရဲ့ အေလာင္းေတြကို ေတြ႕ၾကရတယ္ ။ ခၽြတ္တားက တေယာက္ကို မွတ္မိတယ္ ။ 
“ ဒီလူ….ကားပြဲစား ဖုန္းမို ဆိုတဲ့ လူဗ် ..က်ေနာ္ သိတယ္..ဆရာဦးေဇာ္ေဇာ္ ကားခဏခဏ သူ႔ကို ရွာခိုင္းလို႔ အိမ္ကို လာဘူးတယ္…”
“ ကဲ..ဒို႔ ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားမွဘဲ ခၽြတ္တားေရ…..အမႈေတာ့ ႀကီးၿပီ …..”
ရဲစခန္းက ရဲေတြ အရင္ဆုံး ေရာက္လာၾကတယ္ ။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ ေခၚလိုက္လို႔ အင္းစိန္စီအိုင္ဒီ ( မႈခင္းတပ္ဖြဲ႕ )က ရဲစုံေထာက္ေတြ ထပ္ေရာက္လာၾကတယ္ ။
လူေျခာက္ေယာက္ သတ္ထားၿပီး အိမ္က ေငြေတြ ေက်ာက္ေတြ စိန္ေတြ လဲ လွို႔ဝွက္အခန္းကို ဖြင့္ၿပီး အကုန္ယူသြားတဲ့ အမႈက ေသနတ္သံ လုံးဝ မၾကားၾကဘဲ ပစ္သတ္သြားတာေတြေၾကာင့္ 
ထူးျခားလွတယ္ ။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ၀ါရင့္ စီအိုင္ဒီ ရဲစုံေထာက္ ဦးေအာင္လွသာတို႔ အဖြဲ႕ ေရာက္လာေတာ့ ဒါဟာ အသံတိတ္ေျပာင္း တပ္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြနဲ႔ 
ပစ္ခတ္လို႔ ေသနတ္သံကို ေဘးၿခံေတြကေန မၾကားၾကတာပါ လို႔ ေျပာတယ္ ။ အိမ္မွာ ေနသူ ဆိုလို႔ ၿခံေစာင့္ ကိုဖိုးထူးနဲ႔ ကားေမာင္းသမား ခၽြတ္တားဆို႔ဘဲ အသက္ရွင္ က်န္ရွိတာမို႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕က
 သူတို႔ကို ေမးခြန္းေတြ မ်ိ ုးစုံးေမးျမန္းၾကတယ္ ။
စုံေထာက္ ရဲမႉး ဦးေအာင္လွသာ လည္း ၿခံေစာင့္ ဖိုးထူး..ကားေမာင္းသမား ခၽြတ္တား..မန္ေနဂ်ာဦးရစ္ခ်တ္မိုး တို႔ကို စစ္ေမးၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီအိမ္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ အိမ္ေဖၚမေလး 
မရွိဘဲ ေပ်ာက္ေနတာကို သိရလို႔ ဒီအမႈႀကီးမွာ အိမ္ေဖၚမေလး ပါဝင္ ပတ္သက္ေနမယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနၿပီ လို႔ ေတြးေနတယ္ ။
အိမ္ေဖၚ …။
အိမ္ေဖၚ ေဖါေဖါ ….။
သူ လက္ေထာက္ခ်တာဘဲ ျဖစ္မယ္ …။ 
ကားပြဲစား ဖုန္းမိုရယ္….ကားပြဲစား မင္းေအာင္ပိုင္ရယ္….ဘသန႔္ထူး ဆိုတဲ့လူရယ္က ဓါးၿပ လာတိုက္တာဘဲ ေနမယ္ ။ ဖုန္းမိုနဲ႔ အိမ္ေဖၚ ေဖါေဖါ ဆိုတာက အခ်ိတ္အဆက္ေတြ မ်ားလား ။ စီစီတီဗီ
ကင္မရာေတြရဲ့  Digital Video Recorder ကိုလည္း ခလုပ္ လုံးဝ ပိတ္ထားတယ္ ..။ ေခြးႀကီးကိုလည္း အိပ္ေဆးေကၽြးထားတယ္ ။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားတာေတြ …။
လမ္းထိပ္က လုံျခဳံေရး ႏွစ္ေယာက္ကိုပါ ရဲအေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေခၚထုတ္သြားလို႔ မ်က္မ်င္သက္ေသ မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ပစ္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြရဲ့ က်ည္ခြံေတြကေတာ့ မတူဘူး ။ ေသနတ္ 
အနည္းဆုံး သုံးလက္ကေန ပစ္ခတ္တယ္ လို႔ သိရတယ္ ။ စီအိုင္ဒီ ဓါတ္ခြဲခန္းကေန ထပ္ၿပီး အခ်က္အလက္ေတြ ထြက္လာအုံးမွာပါ ။
ၿခံေစာင့္ ဖိုးထူးရဲ့ အစစ္ခံခ်က္ အရ အိမ္ေဖၚမေလးကို မီးခြက္ေစ်းက အိမ္ေဖၚပြဲစားမႀကီး ေဒၚအမာညိဳက ေခၚလာေပးတာ လို႔ သိရေတာ့ သူ႔လက္ေထာက္ ရဲအုပ္ တင္ပပနိုင္ ကို ေဒၚအမာညိဳ ရွိတဲ့ 
မီးခြက္ေစ်းကို ခ်က္ခ်င္း သူ လႊတ္လိုက္တယ္ ။ ေဒၚအမာညိဳကို ေခၚခဲ့ဖို႔ ..။
ဦးေအာင္လွသာ ဖ်တ္ကနဲ စဥ္းစားမိတာ တခုက ဒီရပ္ကြက္က သူေဌးရပ္ကြက္..အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းေတြ စီတန္းေနတာ ..။
ဒီအိမ္ႀကီးမွာ စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြ တပ္ထားသလို တျခား ေဘးအိမ္ေတြမွာေရာ ဒါမ်ိ ုး ကင္မရာေတြ မတပ္နိုင္ဘူးလား…..ဆိုတဲ့ အေတြး …ဝင္လာတာ ..။
တိုက္ႀကီး ေလွခါးက ေသြးကြက္ေတြ နဲ႔ လက္ေဗြရာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ယူေနတဲ့ သူ႔လက္ေထာက္ေတြကို ေဘးကေန ႀကီးၾကပ္ေနရာက  တိုက္အျပင္ဖက္ကို အေျပးကေလး 
ထြက္သြားလိုက္ပါတယ္ ။ ေဘးက တိုက္ေတြကို ထြက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ သစ္ပင္ ကြယ္ေနလို႔ ၿခံထဲက ထြက္ၾကည့္တယ္ …။ အား..မွန္တယ္ ….။ ေတြ႕ၿပီ….။ ရွိေနတယ္ ။
ေဘးက တိုက္မွာလည္း စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြ တပ္ဆင္ထားတာကို ဦးေအာင္လွသာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းသာသြားတယ္ …။
အဲဒီ ေဘးက တိုက္ကို သူ ခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားတယ္ ။ သူတို႔ရဲ့ ကင္မရာကို ေတာင္းၾကည့္တယ္ ။ 
သူထင္တဲ့အတိုင္းဘဲ ေဘးအိမ္က စီစီတီဗီ ကင္မရာမွာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ တိုက္အေရွ႕နားကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။ လြန္းခဲ့တဲ့ သုံးေလးနာရီက ပုံေတြကို ျပန္စစ္ၾကည့္လိုက္တယ္ 
။ ေဟာ…ေတြ႕ၿပီ..အစိမ္းေရာင္ ဂ်စ္ကား အေဟာင္းႀကီး ေမာင္းထြက္သြားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ လူေတြကိုေတာ့ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရဘူး ။ ဂ်စ္ကား အစိမ္းေရာင္ အေဟာင္းႀကီးကိုေတာ့ ေတြ႕ရ
တယ္ ။ လူသတ္ ဓါးျပေတြရဲ့ ကား ။ နံပါတ္ျပားကိုေတာ့ မေတြ႕ရဘူး ..။ ဒီကားအစိမ္းႀကီးက သဲလြန္စ ဘဲ ။ သူ႔လူတေယာက္ကို ဂ်စ္ကားအစိမ္းေရာင္ကို ယဥ္ထိန္းရဲ မွတ္ပုံတင္မွာ ရွာခိုင္းလိုက္တယ္။
ဒႊီခ်ိန္မွာ သူ လႊတ္ထားတဲ့ ရဲအုပ္တင္ပပနိုင္ ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။ အိမ္ေဖၚပြဲစား ေဒၚအမာညိဳနဲ႔ ..။
ေဒၚအမာညိဳက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနတယ္ ။
“ ခင္ဗ်ား….အိမ္ေဖၚေဖါေဖါ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ဒီအိမ္ကို ေခၚလာေပးတာဆို…”
“ ဟုတ္ပါတယ္…ဆရာ..”
“ ဒီ ေဖါေဖါ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ ရြာက လိပ္စာ ရွိလား….”
“ အဲ..အဲဒါေတာ့ ….မရွိဘူး ဆရာ…..”
“ သူ႔မွတ္ပုံတင္ နံပါတ္ေကာ…..”
“ မ…မ…မရွိ……”
“ သူက ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ရြာကလဲ….”
“ တြံေတးဖက္ကလို႔ ေျပာတာဘဲ …..”
“ ခင္ဗ်ား အတိအက် မသိဘူးလား…..”
“ မသိပါဘူး….ဆရာ……”
“ ခင္ဗ်ားဟာကလည္း ဘာမွ သိတာ မရွိပါလား….ဒါဆို ခင္ဗွား သူနဲ႔ ဘယ္လို အဆက္အသြယ္ရလဲ..”
“ ေစ်းထဲက မိန္းမတေယာက္က ဆက္ေပးတာ…”
“ ဘယ္မိန္းမလဲ..သူ႔နံမည္က …”
“ မသိဘူးဆရာ..ေတြ႕ဖူးေနတဲ့ ေစ်းထဲက မိန္းမ တေယာက္ဘဲ…..”
ရဲေတြ အားလုံးက အိမ္ေဖၚပြဲစား ေဒၚအမာညိဳကို စိတ္ပ်က္တဲ့ ပုံနဲ႔ ၀ိုင္း ၾကည့္ၾကတယ္ ။
ထယ္ႀကီးရဲ့ အိမ္ကို အရင္ဦးဆုံး ျပန္ေရာက္တယ္ ။
ထယ္ႀကီးက ပစၥည္းေသတၱာေတြနဲ႔ ေဖါေဖါကို သူ႔အိမ္မွာ ခ်ထားၿပီး သူနဲ႔ ကလိုထူးက ေစးေထာ္နဲ႔ နန္းမူတို႔ရဲ့ အေလာင္းေတြကို ေျမသြားျမဳပ္မယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္ ။ ေဖါေဖါလည္း သူတို႔ရလာ
တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ဖြင့္စစ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ မီးခံေသတၱာႀကီးေတြ အထဲမွာ ပစၥည္းေတြ ရွိသလိုလိုနဲ႔ တျခား လွို႔ဝွက္အခန္းထဲမွာ ထားထားတဲ့ စိန္တုံးေတြ မိုးကုတ္ေက်ာက္ေတြ 
အေမရိကန္ေဒၚလာေတြ တေထာႀကီးဘဲ ။
လမ္းမွာ ထယ္ႀကီးနဲ႔ ကလိုထူး တိုင္ပင္တယ္ ။ ေစးေထာ္ ေသသြားတဲ့အေၾကာင္းကို မူေတာနဲ႔ ေစးေထာ္ရဲ့ အေမကို ေျပာျပလိုက္မယ္ ဆိုရင္ သူတို႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ 
ငိုယိုၾကမွာရယ္ ေစးေထာ္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္းမြန္ သၿဂိဳလ္ခ်င္ၾကမွာရယ္ေၾကာင့္ ရြာက သိမယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ေသလည္း စပ္စုလာမယ္ ။ ေသနတ္ဒါဏ္ရာနဲ႔ ေသတယ္ ဆိုတာ တနည္းနည္း နဲ႔ 
သိသြားၾကရင္ ရဲေတြ ေရာက္လာမယ္ ။ စစ္ေမးမယ္ ။ ရန္ကုန္က ေျခာက္ေလာင္းၿပိဳင္ အမႈနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကမယ္ ။ သူတို႔ ေထာင္ထဲ ေရာက္သြားမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မူေတာနဲ႔ ေစးေထာ္ အေမကို 
မေျပာဘဲ ေတာထဲ တေနရာမွာဘဲ တိတ္တဆိတ္ ေျမျမဳုပ္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။ 
မူေတာတို႔ ေမးရင္ေတာ့ ေစးေထာ္ စီးပြားေရး လုံးပန္းေနတာနဲ႔ အိမ္ ျပန္မလာနိုင္ေသးဘူး လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေစးေထာ္ ေပးလိုက္တယ္ ဆိုၿပီး သူတို႔ လက္ထဲကို ေငြ မ်ားမ်ားစားစား ေပးလိုက္မယ္ လို႔
လည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။
ေတာနက္နက္ထဲ ဝင္ၿပီး ေျမတူးၾကတယ္ ။ ေစးေထာ္ နဲ႔ နန္းမူ အေလာင္းေတြကို တြင္းနက္နက္ တူးၿပီး ျမႇုပ္လိုက္ၾကတယ္ ။ တြင္းတိမ္ရင္ ေတာေကာင္ေတြ တူးဆြရာက အေလာင္းေတြ 
ျပန္ေပၚလာမွာ စိုးလို႔ ။
အားလုံး ၿပီးစီးေတာ့ ကလိုထူးရဲ့ အိမ္မွာ ေရခ်ိ ုး ေဆးေၾကာ သန႔္စင္ၾကၿပီးမွ ေစးေထာ္ရဲ့ အိမ္ကို သြားလိုက္ၾကတယ္ ။ မူေတာတို႔က ေစးေထာ္က ဒီလိုဘဲ သြားခ်င္ရာ သြားေနက်မို႔ သိပ္လည္း
စိတ္မပူၾကပါဘူး ။ ထယ္ႀကီးကိုသာ မူေတာက ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ။  သူတို႔ သားအမိကို ေငြေတြ ထုတ္ေပးလိုက္လို႔ သူတို႔ ဝမ္းသာၾကတယ္ ။ ေစးေထာ္ ရဲ့ အေမက ငါ့သားႀကီး 
က်န္းမာပါေစ…ဆုေတာင္းေပးေနတယ္ ။
မူေတာကို ေနာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆး ခ်ိန္းေတြ႕ၾကမယ္ လို႔ တီးတိုး ေျပာၿပီး ထယ္ႀကီးက ကလိုထူးကို ေခၚၿပီး ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။
ထယ္ႀကီးရဲ့ အိမ္ကို အျပန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကားေပၚမွာ ေရွ႕ဆက္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာ တိုင္ပင္တယ္ ။ ဒီကားးႀကီးကို အခုဘဲ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္ဖို႔ သူတို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ ဒီကားႀကီး
က ေစးေထာ္ ထိုင္းဖက္မွာ ဝယ္လာတဲ့ ကားႀကီး .။ ခိုးရာပါကား ျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္ ။ ရန္ကုန္ကို သြားေတာ့ နံပါတ္ အတုနဲ႔ သြားလိုက္တာ ..။ ဘယ္လို ေဖ်ာက္ဖ်က္ ပစ္မလဲ…။ ကလိုထူးက သူ႔တာ
ဝန္ထား..ပိပိရိရိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။ ထယ္ႀကီးက ထိုင္းဖက္ကို သူတို႔ ေရွာင္ၾကရေအာင္ ဆိုေတာ့လည္း ကလိုထူးက သေဘာတူတယ္ ။
ကလိုထူးက ထယ္ႀကီးကို သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာ ခ်ထားခဲ့ၿပီး ကားစုတ္ႀကိးကို ဂ်ဳံးဂ်ဳံးဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း နဲ႔ ေမာင္းၿပီး ျပန္သြားတယ္ ။
ေဖါေဖါ ( သို႔မဟုတ္ ) နန႔္စန္းယဥ္ က သူ႔ကို ထမင္းပြဲ ဟင္းပြဲေတြနဲ႔ ဆီးႀကိဳေနတယ္ ။
“ ဟင္….နန႔္စန္းယဥ္..ထမင္းဟင္းေတြ အစုံပါဘဲလား..ခ်က္လိုက္တာလား….”
“ ဟီး..ဘယ္ကလာ…..ရြာထိပ္က မတင့္ထမင္းဆိုင္က ေျပး ဝယ္လိုက္တာ …ကဲ..စားၾကစို႔….”
တကယ္ေတာ့ ထယ္ႀကီး အေလာင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ ဆြဲမ ..တြင္းထဲ ျမဴုပ္ လုပ္ခဲ့ရလို႔ ဘာမွ စားခ်င္စိတ္ မရွိဘူး ။ ေျမတူးရတာလည္း မသက္သာဘူး ..။
ေဖါေဖါ ( နန႔္စန္းယဥ္ ) စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ သူ ထိုင္စားလိုက္ရတယ္ ။ နန္ကစန္းယဥ္က အလိုက္အသိ ထမင္းဆိုင္ကေန အရက္တလုံးလည္း ဆြဲလာေပးတယ္ ။ ေမာေမာနဲ႔ အရက္ကိုေတာ့ 
တပိုင္းေလာက္ ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ပူေနတာက သူ ျပန္ေရာက္ေၾကာင္း သိသြားတဲ့ မူေတာက မနက္ေစာေစာမွာ ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ေပါက္ခ်လာမွာကိုဘဲ ။ 
ထမင္းစားေသာက္ၿပီးေတာ့ နန႔္စန္းယဥ္ က အခ်ိ ုပြဲအျဖစ္ ထညက္ခဲ ေကၽြးတယ္ ။ 
သူက မနက္ေစာေစာ ဟိုဖက္ကမ္းကို သြားၾကမယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ နန႔္စန္းယဥ္က ေျဖးေျဖးေပါ့ သိပ္ ေလာမႀကီးပါနဲ႔ လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူက “ ဒို႔ တလ ႏွစ္လ တန္သည္ ေရွာင္ေနၾကရေအာင္
ရဲေတြဘာေတြက တခုခု နဲ႔ သဲလြန္စ ရၿပီး ဒီကို လိုက္မခ်လာဘူးလို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး..နန႔္….သြားၾကရေအာင္ပါ …”လို႔ အတင္းဘဲ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္ ။
“ ကဲ..ကဲ..ဒီေလာက္ေတာင္ သြားခ်င္ေနရင္လဲ သြးေပါ့..ငါလဲ အဲ့ဖက္မွာ ေစ်းမဝယ္ရတာ ၾကာၿပီ..ဝယ္ခ်င္တာေလးေတြ ရွိတယ္..ထယ္ႀကီး..ကဲ အိပ္ၾကမလား…နင္လဲ ေမာၿပီ….”
ထယ္ႀကီးက စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ “ နင္နဲ႔ ငါနဲ႔လည္း ျပန္ေပါင္းထုပ္ပြဲေပါ့ေနာ…နန႔္….” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း နန႔္စန္းယဥ္ကို ခါးဆြဲ ဖက္လိုက္တယ္ ။
“ ထယ္ႀကီးရယ္..နင့္မလဲ..ဒါဘဲ….” လို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေအာ္လိုက္ေပမယ့္ နန႔္စန္းယဥ္က ထယ္ႀကီး စိတ္ႀကိဳက္ ဒီည အသုံးေတာ္ ခံသြားပါတယ္ ။
“ မီးႀကီး ပိတ္လိုက္ပါ ထယ္ႀကီး ရယ္….” လို႔ ေျပာလည္း ထယ္ႀကီးက မီး မပိတ္ပါ ။ နန႔္စန္းယဥ္ရဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး အခ်ိဳးးအဆက္က်တဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို ဝတ္လစ္စလစ္ ေတြ႕ေနရတာကိုက သူ႔အတြက္
“ အသား ” မဟုတ္လား ..။ နန႔္စန္းယဥ္ကို ဖင္ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ လုပ္ပါေတာ့တယ္ ။ နန႔္စန္းယဥ္ရဲ့ တအားအား ေအာ္သံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညအခ်ိန္မွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္
ေလာင္ႀကီး ထြက္ေပၚေနတယ္ ။ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။  တအား ေဆာင့္ထည့္ေနလို႔ နန႔္စန္းယဥ္ရဲ့ နို႔ႀကီးေတြက တုန္ခါေနၾကတယ္ ။ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုံကိုင္ၿပီး 
ဖင္ကားကားႀကီးေတြၾကားက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ အားနဲ႔ အင္နဲ႔ ေဆာင့္ေဆာင့္ထည့္ေနတယ္ ။
ထယ္ႀကီးက “ ေကာင္းလား..ေကာင္းလား…” လို႔ ေမးတယ္ ။ နန႔္စန္းယဥ္က “ ေကာင္းတယ္….ေကာင္းတယ္…..” လို႔ ေျဖတယ္ ။ ထယ္ႀကီး လက္ဝါးႀကီးက ဖင္တုံးေတြအေပၚကို ဖ်န္းကနဲ
ဖ်န္းကနဲ ရိုက္ထည့္တယ္ ။  ဒီတခါ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လုပ္ရတာ အထူးေကာင္းတယ္ လို႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ထင္မိၾကတယ္ ။ ၿပီးတာလည္း နိုင္ငံျခား အျပာဗီဒီယိုေတြ ထဲကလို ၿပီးခါနီးေလး
မွာ ထယ္ႀကီးက သူ႔ဒုတ္ကို အဖုတ္ထဲက အျမန္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ေပးတဲ့ နန႔္စန္းယဥ္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚကို သုတ္ရည္ေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ၿပီးလိုက္တာ ။
ထယ္ႀကီးက ဒုတိယအခ်ီ ထပ္ ဗ်င္းခ်င္ေသးတယ္ ။ နန႔္စန္းယဥ္က “ ေတာ္ၿပီ ထယ္ႀကီး..မနက္ အေစာႀကီး ဟိုဖက္ကမ္းကို သြားမယ္ဆို..အဲ့က်မွ နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ..ဟင္းဟင္း….ထပ္ ကဲၾကတာေပါ့..”
လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
ထယ္ႀကီးလဲ ျပဳံးျပဳံးႀကီးနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံး နဲ႔ အိမ္ေနာက္ဖက္ ေရခ်ိ ုးခန္းဆီကို ေလၽွာက္သြားတဲ့ ေဖါေဖါ သို႔မဟုတ္ နန႔္စန္းယဥ္ ရဲ့ ဖင္တုံးလွလွေတြကို ေငးၾကည့္ေနပါတယ္ ။

“ တခြက္ ထပ္ေပးအုံး ….     ”
ဘားက ဘားတင္ဒါ ကပၸလီက “ မင္း တအားမူးေနၿပီ..မင္းကို မေရာင္းေတာ့ဘူး…မင္း အိမ္ျပန္ေတာ့”လို႔ ေျပာလို႔ သူ မေက်နပ္ဘူး ။ ကပၸလီကို သူ ရစ္မလို႔ ႀကံေနတယ္ ။ 
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔ကို လာဆြဲေခၚတယ္ ။
သူတို႔လည္း တအား မူးေနၾကတယ္ ။ “ ဓူဝံ..  ….ျပန္ၾကစို႔ကြာ….ဟယ္လင္ကလည္း မင္းနဲ႔ လိုက္ခ်င္ေနတယ္ ..ဟိုမွာ..မင္းကို ေစာင့္ေနတယ္ …” လို႔ ခ်စ္ေသာင္းက သူ႔ကို အတင္းဆြဲေခၚတယ္ ။
ဟယ္လင္ဆိုတဲ့ ေစာ္က သူ႔ကို အထာခင္းေနတာ သူသိတယ္ ။ ၾကည့္ရတာ ေရခန္းေနသလား မသိဘူး ။ ဟယ္လင္က ဓူဝံတို႔ ခ်စ္ေသာင္းတို႔ အတန္းထဲက အတန္းသား ။
ကလပ္ေရွ႕မွာ ဟယ္လင္ သူတို႔ကို ေစာင့္ေနတယ္ ။စီးကရက္တလိပ္ကို ပါးစပ္မွာ တပ္ထားၿပီး မီးျခစ္ေလးတလုံးနဲ႔ မီးညႇိဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ ။ ေလတိုက္ေနလို႔လား..ဒါမွမဟုတ္ ဟယ္လင္ဘဲ သိပ္ မူးေနလို႔လားမသိဘူး …မီးညႇိလို႔ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။
ဟယ္လင္က သူတို႔ကို ေတြ႕သြားေတာ့..“ ဓူဝံ….ဒီည မင္းအခန္းမွာ ငါ လိုက္အိပ္လို႔ ရမလား …” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ..“ ဟာ..ရတာေပါ့..သိပ္ရ….လိုက္ခဲ့….” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဟယ္လင္က မီးျခစ္ကို ထပ္ျခစ္ေနျပန္တယ္ ။
သူ ဟယ္လင့္ပါးစပ္က စီးကရက္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲယူၿပီး အေဝးကို ပစ္လိုက္တယ္ ..။ ဟယ္လင္ကပါးစပ္က “ ဝွပ္ သာဖပ္ခ္ ..ဘာလို႔ ငါ့စီးကရက္ကို ပစ္ပစ္တာလဲ..ဓူဝံ…” လို႔ မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူက “ ငါ့ကားက ေျခာက္ေသာင္းတန္တယ္..ကားထဲမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္ မရွိဘူး ….” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ဟယ္လင္က…“ ဟီး….ေဆာရီး….” ဆိုၿပီး ေလ်ာခ်သြားတယ္ ။ ခ်စ္ေသာင္းက တဟားဟားနဲ႔ ေအာ္ရယ္တယ္ ။
“ ဓူဝံက မူးေပမယ့္ အမူးပါး…..ဟားဟား..သူ႔ကားကိုေတာ့ အထိမခံဘူး. ..” လို႔ ျမန္မာလို ေျပာလိုက္တယ္  ။ 
သူ႔ရဲ့ ၾကက္ေသြးေရာင္ မာစီဒီးကား အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ႀကီး ထဲ စီးကရက္ ေသာက္မွာကို သူ လုံးဝ မလိုလားဘူး ။
ဟယ္လင္က ေရွ႕ခန္းက တက္ၿပီး ခ်စ္ေသာင္းက အေနာက္ခန္းက တက္လိုက္ၾကတယ္ ။ သူကေတာ့ အံခ်င္လို႔ တေဝါ့ေဝါ့နဲ႔ ေရေျမာင္းမွာ အံေနတယ္ ။ အံလို႔ ဝမွကားထဲကို ဝင္တယ္ ။
“ ဓူဝံ..မင္း ေမာင္းလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား …”
“ ျဖစ္တယ္…ငါ အံလိုက္ၿပီ..မမူးေတာ့ဘူး…..”ဟယ္လင္က သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေနတယ္ ။ 
“ ဘာရွာလဲ ဟယ္လင္ ..”
ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္ၿပီး သူ ဟယ္လင့္ကို ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ပိုက္ဆံ..ပိုက္ဆံၾကည့္တာ..ငါ..ဘိုက္ဆာေနလို႔ …”
“ ေတြ႕လား…ပိုက္ဆံ …”
“ ဟင့္အင္း…မေတြ႕ဘူး…ခိခိ….ရွိမွ မရွိတာ …အစထဲက….ဓူဝံ….အစားေကၽြးပါလား ….    ”
“ ရတယ္ေလ…ဘာစားမလဲ..ဒီအခ်ိန္ေတာ့ ဖြင့္တဲ့ဆိုင္က ဘဲေလး ဘဲ ရွိမယ္ …ျဖစ္လား…”
“ ျဖစ္တယ္..တအား ဆာေနတာ…ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ စားမယ္ …”
“ ဒါဆို ဘဲေလးကို သြားမယ္ ….    ”
ဘဲေလးက ဗီယက္နမ္ဆိုင္ ..တညလုံးဖြင့္တယ္ ။ဗီယက္နမ္ဟိုဂီ အသားညႇပ္ ေပါင္မုန႔္ ရသလို ဘုံးေဘာ္ေဟြး လို႔ ေခၚတဲ့ ဗီယက္နမ္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စပ္စပ္လည္း ရတယ္ ။ ဟယ္လင္က ဆံပင္ေရႊဝါေရာင္.. မ်က္လုံးျပာျပာနဲ႔ အေမရိကန္မေလး ေပမယ့္ ဓူဝံတို႔ ခ်စ္ေသာင္းတို႔နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အာရွအစားအစာ အကုန္ စားတတ္ေနၿပီ ။
“ စားခ်င္တာ မွာ စားၾက …” လို႔ သူေျပာရင္း ကားထဲမွာ သူ  ထားထားတဲ့ တရာတန္တထပ္ထဲက တရြက္ကို ထုတ္ယူၿပီး အက် ႌအိတ္ထဲ ထိုးထည့္ကာ ကားထဲက ဆင္းလိုက္တယ္ ။
ခုထိ မူးေနတုံးဘဲ ။ ဘဲေလးဆိုင္ထဲမွာ ရဲတေယာက္ ထိုင္စားေနတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ ဗီယက္နမ္လူမ်ိ ုး ရဲသား…။ ညဂ်ဴတီမွာ ဆာလို႔ လာစားေနပုံရတယ္ ။
“ ခ်စ္ေသာင္း..နဲ႔ ဟယ္လင္ ..အိေျႏၵ မပ်က္ေစနဲ႔..ေတာ္ၾကာ ကားေမာင္းလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ဒီရဲ့ လာေျပာေနအုံးမယ္  …”
သူတို႔ ဒီဆိုင္မွာ ညနက္သန္းေကာင္အခ်ိန္ေတြ လာလာ စားေနက် ျဖစ္တယ္ ။
“ ေက်းဇူးဘဲ ဓူဝံ…..မင္းအခန္းမွာ အိပ္ခြင့္ေပးလို႔လဲ..ေက်းဇူးအထူးဘဲ..ငါ့အခန္းေဖၚက ငါ့ကို ေမာင္းထုတ္ထားလို႔…”“ မင္းက ဘာလုပ္လို႔ သူက ေမာင္းထုတ္တာလဲ ..ဟယ္လင္…”
“ ဟီး..ငါက အခန္းဖိုး မေပးလို႔….”
“ အင္း..လတ္တေလာ မင္း ငါ့အခန္းမွာ လာေနနိုင္ပါတယ္…ဒါေပမယ့္…မင္းလိုရင္ ငါ့ကို ဘာလို႔ မေတာင္းလဲ…ေနာက္ဆို ေတာင္းေပါ့….”ူးပါဘဲ ဓူဝ
“ အို..ေက်းဇူးပါ..ဓူဝံ….မင္းကိူ ငါ ဘယ္လို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး ….     ”
ဟယ္လင္နဲ႔ သူ ခင္မင္တြဲေနၾကတာ ၾကာေပမယ့္ ခုထိ ရည္းစားလဲ မဟုတ္ ။ အိပ္လည္း မအိပ္ရေသး.။
ဒီညေတာ့ အိပ္ျဖစ္မယ္ ထင္တာဘဲ ။ ဟယ္လင္ သူ႔အခန္းမွာ အိပ္မည္တဲ့…။
ခ်စ္ေသာင္းက “ ငါ ဒီည မင္းအခန္းမွာ မအိပ္ေတာ့ဘူး..ငါ့အမ်ိ ုးအိမ္သြားအိပ္မယ္ ဓူဝံ….မင္း ဟယ္လင္ကို ဖိနိုင္ေအာင္….ဟိဟိ.. လို႔ ျမန္မာလို ေျပာလိုက္တယ္ ။
ဓူဝံ သူ႔အခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ဟယ္လင္က ေရဝင္ခ်ိဳးတယ္ ။ သူက ေရခဲေသတၱာထဲက ဘီယာတပုလင္းကို ထုတ္ေသာက္တယ္ ။ ဟယ္လင္ေရခ်ိ ုးၿပီး ထြက္လာေတာ့ သူ႔စြပ္က်ယ္တထည္ကို ဝတ္လာတာေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ စြပ္က်ယ္က ဟယ္လင့္အတြက္ နဲနဲရွည္တယ္ ။ ေပါင္ရင္းေလာက္အထိ ေရာက္တယ္ ။
ေအာက္ကအခုအခံမပါဘဲတထပ္ထဲသတ္ထားတာမို႔ဟယ္လင့္ နို႔အိအိႏွစ္လုံးကိုေရာ နို႔သီးဖုေလးေတြကိုေရာ ေရနဲနဲစိုေနတဲ့စြပ္က်ယ္အသားပါးပါးမွာ ထင္းထင္းႀကီး ျမင္ေနရတယ္ ။
“ ဓူဝံ..ငါခ်ိ ုးၿပီးၿပီ …မင္း ခ်ိဳုးမလား…..”
ဟယ္လင္က ေမးတယ္ ။
“ အင္း..ခ်ိ ုးမယ္….”
ေရခ်ိ ုးခန္းထဲ ဝင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ရွာဝါး ေရပန္းကိုဖြင့္လိုက္တယ္ ။ သူ ေရစခ်ိဳးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး ဟလာတယ္ ။
“ ဓူဝံ….မင္းကို ငါ ဆပ္ျပာတိုက္ ေခ်းတြန္းေးရမလားဟင္ …” လို႔ ေျပာရင္း ဟယ္လင္ ဝင္လာတယ္ ။
“ အင္း..လာေလ ..” လို႔ သူေခၚလိုက္ေတာ့ ဟယ္လင္ သူ႔ဆီကို ေရာက္လာတယ္ ။ ေရပန္းေအာက္မွာဆပ္ျပာရည္ေမႊးေမႊးေတြ ပါတဲ့ ေရျမဳပ္တုံးႀကီးနဲ႔ သူ႔ေက်ာကို စၿပီး ပြတ္တိုက္ေပးတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဟယ္လင့္စြပ္က်ယ္ေလး အကုန္ စိုရႊဲေနၿပီ ။ တင္းမာတဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကို သူ သေဘာက်ေနတယ္ ။ နို႔သီးေလးေတြက ေထာင္ထေနၾကတယ္ ။ သူ ဟယ္လင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကို လွည့္လိုက္တယ္ ။ ဟယ္လင္က သူ႔ရင္ဘတ္နဲ႔ ဝမ္းဘိုက္ကို ေရျမဳပ္တုံးႀကီးနဲ႔ ပြတ္တယ္ ။ သူကဟယ္လင့္နို႔ေတြကို ကိုင္ဆုပ္လိုက္တယ္ ။ ဟယ္လင္ တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာၿပီး ေရျမဳပ္တုံးႀကီးနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္လိုက္တယ္ ။ ဒုတ္ႀကီးက ငိုခ်င္ရဲ့ လက္တို႔ ဆိုသလို ေစာေစာထဲက ေထာင္ခ်င္ေနတာ ။ ဟယ္လင္လည္း ပြတ္သပ္လိုက္ေရာ ပစ္ခါနီး ဒုံးပ်ံႀကီးလို မတ္မတ္ေထာင္သြားေတာ့တာဘဲ ။ ဟယ္လင္က သေဘာက်ၿပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ေအာ္ရယ္ရင္း ဒုံးပ်ံႀကီးကို ဖိဖိၿပီး ပြတ္တိုက္ေတာ့တာဘဲ ။ သူက ဟယ္လင္ ဝတ္ထားတဲ့ စြပ္က်ယ္ကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ 
အိုး ..အရမ္းလွတဲ့ နို႔ႀကီးေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာတယ္ ။ အငမ္းမရ သူစို႔လိုက္မိတယ္ ။ ဟယ္လင္က ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ဟသြားတယ္ ။ မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းသြားတယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကေန အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို ဟယ္လင့္ကို သူဆြဲေခၚသြားသလား ဟယ္လင္က သူ႔ကိုဆြဲေခၚသြားသလားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိဘူး ။ မူးေနတာကိုး ။ ကုတင္ႀကီးေပၚက ေမြ႕ရာထူထူႀကီးေပၚမွာ ဟယ္လင္နဲ႔သူ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခ်စ္တလင္းေခၚ ခ်စ္ျဗဴဟာခင္းလိုက္ၾကတာ တေျဖာင္း ေျဖာင္းဘဲ ။ 
မနက္ခင္းက်ေတာ့ သူ႔အိပ္ရာေဘးက ဖုန္း စက္က မီးမွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္နဲ႔ မက္ေဆ့ခ်္ ရွိေနတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ ညက သူ သတိမထားမိဘူး ။ သူစက္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က သူ႔မိဘေတြရဲ့ေရွ႕ေနႀကီး ဦးေဇာ္ဝင္းထိုက္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္လိုက္ေတာ့ သူ႔မိဘေတြ အသတ္ခံလိုက္ရလို႔ ေသၾကၿပီ တဲ့ ။ အသုဘ ခ်ဖို႔ သူ႔ကို ေစာင့္ေနတယ္ တဲ့..အျမန္ ဖုန္း ျပန္ေခၚပါ…တဲ့ ။
ဟာ….ဟာ….ဟာ…..ဟာ………..။
သူ ကုတင္ေပၚက ဝုန္းကနဲ ခုန္ဆင္းလိုက္တယ္ ။
ကိုယ္တုံးလုံး နဲ႔ ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဟယ္လင္လည္း နိုးလာတယ္ ။ 
“ ဓူဝံ….ဘာျဖစ္လဲဟင္ …”
“ငါ့.ငါ့…….အေဖနဲ႔ အေမ…….ေသၿပီ….တဲ့….”
“ အို……ဘယ္သူေျပာလဲ……”
“ သူတို႔ရဲ့ေရွ႕ေနႀကီး …မက္ေဆ့ခ်္ ခ်န္သြားတာ..ခဏေလး…ငါ ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္အုံးမယ္ ..”
ေရွ႕ေနႀကီးဦးေဇာ္ဝင္းထိုက္ကို ဓူဝံေဇာ္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ ဦးေဇာ္ဝင္းထိုက္က ဓူဝံေဇာ္ရဲ့ အေဖနဲ႔ အေမ ဦးေဇာ္ေဇာ္နဲ႔ ေဒၚခ်ယ္ရီတို႔ ေသနတ္ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔ ေသဆုံးၾကတဲ့အေၾကာင္း..သူတို႔ကို သတ္ၿပီးစိန္ေရႊေက်ာက္နဲ႔ ေငြေတြ ယူသြားတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ အျမန္ျပန္ခဲ့ဖို႔လည္း ေျပာတယ္ ။
“ က်ေနာ္ အျမန္ဆုံး ျပန္လာခဲ့ပါမယ္ အန္ကယ္ …”
ဓူဝံေဇာ္ ၾကားရတဲ့သတင္းကို မယုံနိုင္ဘူး ။ ဒက္ဒီနဲ႔ မာမီ တင္မကဘူး ။ အန္တီမိုးသူပါ ေသသြားၿပီတဲ့ ။ ရက္စက္လိုက္ၾကတာဗ်ာ….။ အန္တီမိုးသူက ဓူဝံေဇာ္ရဲ့ ကာမနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လက္ဦးဆရာမ ပါ ။ဓူဝံေဇာ့္ကို လိင္ဆက္ဆံမႈ ပညာရပ္ေတြကို လက္ထပ္သင္ေပးခဲ့တဲ့မိန္းမ ။
ဓူဝံ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မွာ မမိုးသူက ဓူဝံ ကို အိမ္မွာ ေနေရးစားေရး အစစ လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ေတာ့မမိုးသူနဲ႔ ဓူဝံ ညိခဲ့တယ္ ။ မမိုးသူကအေတြ႕အၾကဳံရွိသူဆိုေတာ့ ဦးေဆာင္တဲ့ ဆရာမႀကီး ..။ ဓူဝံလည္းမမိုးသူနဲ႔ ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံ ရခဲ့တာ ။
ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလဗ်ာ ။ခ်စ္ေသာင္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚ..ေလယာဥ္လက္မွတ္ ဝယ္ၿပီး ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ လုပ္ရတယ္ ။ အခန္းနဲ႔ကားကိုခ်စ္ေသာင္းကိုဘဲ အပ္ခဲ့ရတယ္ ။ ခ်စ္ေသာင္းဘဲ ေလဆိပ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးတယ္ ။
ရန္ကုန္ကို ျပန္ဖို႔ လုပ္ၿပီးမွ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ အေပ်ာ္မက္ၿပီး မျပန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိမိရဲ့ အမွားကို ဓူဝံေဇာ္ ေနာင္တ ရေနတယ္ ။
ေလယာဥ္ေပၚမွာ မ်က္ရည္က် ငိုေႂကြးေနတယ္ ။ ဒက္ဒီနဲ႔ မာမီ…မမိုးသူကို ဘယ္သူေတြ သတ္သြားသလဲ သိခ်င္မိတယ္ ။ တတ္နိုင္ရင္ သူတို႔ကို ျပန္သတ္ခ်င္တယ္ ။ ျပန္ လက္စားေျခခ်င္တယ္ ။
ေရွ႕ေနႀကီး ေျပာျပတာကေတာ့ အိမ္ေဖၚမ က လက္ေထာက္ခ် တာတဲ့။ ေတာက္ ..။ အိမ္ေဖၚ ေဖါေဖါ တဲ့ ။ 
ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ ဒရိုင္ဘာခၽြတ္တားနဲ႔ ၿခံေစာင့္ ကိုဖိုးထူးတို႔ လာေစာင့္ႀကိဳေနတယ္ ။
ေလဆိပ္ကေန အိမ္ကို ေမာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ထဲက ဓူဝံက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အိမ္ေဖၚမ ေဖါေဖါ ဆိုတာဘယ္လိုပုံလဲ..ဘာလဲ ေမးခြန္းေတြ ေမးလာတယ္ ။ သူတို႔တိုက္ႀကီးကို ေရာက္ေတာ့ ေရွ႕ေနႀကီးဦးေဇာ္ဝင္းထိုက္ နဲ႔ သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြ သူ႔ကို ေစာင့္ေနၾကတယ္ ။ အသုဘခ်ဖို႔အစီအစဥ္ေတြေျပာျပၾကတယ္ ။
မိဘေတြနဲ႔ မမိုးသူတို႔ရဲ့ စ်ာပန ကိစၥအၿပီး မၾကာခင္ ဓူဝံနဲ႔ လာေတြ႕ဆုံတာက အင္းစိန္ စီအိုင္ဒီက စုံေထာက္ရဲမႉး ဦးေအာင္လွသာ နဲ႔ ရဲအုပ္တင္ပပနိုင္တို႔ပါ ။
ရဲမႉးဦေအာင္လွသာက “ ကိုဓူဝံေဇာ္….က်ေနာ္တို႔ အမႈကို ေဖၚထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ..စီစီတီဗီကင္မရာက အဲဒီအခင္းျဖစ္ပြားတဲ့ေန႔မွာ ပိတ္ထားေပမယ့္ အရင္ကရိုက္ထားတဲ့ပုံေတြကို ျပန္လွန္ၾကည့္ေတာ့အိမ္ေဖၚေဖါေဖါရဲ့ ပုံကိုလည္း ရလိုက္ပါတယ္…အိမ္ေဖၚေဖါေဖါကို အပူတျပင္း လိုက္လံ စုံစမ္းေနပါတယ္ ..ဓါးျပေတြ သုံးခဲ့တဲ့ ဂ်စ္ကားအစိမ္းေရာင္ကိုလည္း စုံစမ္းေနပါတယ္ …” လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
ဓူဝံေဇာ္လည္း မိဘေတြ ေသဆုံးရလို႔ အလြန္ဘဲ စိတ္ထိခိုက္ ဝမ္းနည္းေနတဲ့ၾကားထဲ ရဲမႉးနဲ႔ ပါလာတဲ့သူ႔လက္ေထာက္ ရဲအုပ္တင္ပပနိုင္က အရမ္းကို ၾကည့္ေကာင္းေနလို႔ မ်က္စိမခြာတမ္း ၾကည့္ရႈေလ့လာေနမိရတယ္ ။
ဓူဝံေဇာ့္ကို သူ႔အေဖရဲ့ ႐ုံးအဖြဲ႕က မန္ေနဂ်ာေတြက ၀ိုင္း အႀကံဉာဏ္ေပးၾက တိုက္တြန္းၾကတာကေတာ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕က လူသတ္ေကာင္ဓါးျပေတြကို လိုက္လံစုံစမ္းတဲ့ေနရာမွာ အေနာက္ကေန ေထာက္ပံ့ဖို႔ ျဖစ္တယ္ ။ သူတို႔ ရွင္းေျပာျပၾကတာက ရဲတပ္ဖြဲ႕မွာ ထူးခၽြန္တဲ့ အမႈလိုက္ စုံေထာက္ေတြ ရွိေပမယ့္ ဘတ္ဂ်က္ မရွိဘူး..သူတို႔က အမႈမွန္ကို ေဖၚထုတ္ခ်င္ၾကေပမယ့္လည္း ကိုယ့္စားရိတ္နဲ႔ကိုယ္ေတာ့ လိုက္မလုပ္နိုင္ၾကဘူး ..သူတို႔ လစာကလည္း သိပ္မွ မရတာ ..ဒီေတာ့ အမႈေပၚေစခ်င္တဲ့ လူက သူတို႔စားရိတ္စားခေတြကို ကူညီပံ့ပိုးမယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္သူတို႔ အလုပ္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ လုပ္နိုင္လိမ့္မယ္ လို႔ ရွင္းျပၾကေတာ့ ဓူဝံေဇာ္ ကလည္း သေဘာေပါက္ လြယ္သူတေယာက္ပါ ။
ရဲမႉးကို သည္တရားခံ လူဆိုးေတြကို အျမန္ဆုံးမိေအာင္ လိုက္ေပးပါ …က်ေနာ္ အစစ စားရိတ္ေတြ ထုတ္ေပးပါမယ္  ..လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
ရဲမႉးက သူကိုယ္တိုင္ ဦးစီး စုံစမ္းစစ္ေဆးတာေတြ လုပ္ေနပါတယ္..သို႔ေပမယ့္ နယ္ကို လိုက္လံစုံစမ္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ သူ႔လက္ေထာက္ ရဲအုပ္တင္ပပနိုင္ကို သူ လႊတ္မယ့္အေၾကာင္း..လိုတဲ့ကားတို႔ စားရိတ္တို႔ ထုတ္ေပးရင္ေတာ့ ပိုခရီးေရာက္တာေပါ့ဗ်ာ….လို႔ ေျပာတယ္ ။
ဓူဝံေဇာ္လည္း ရဲအုပ္တင္ပပနိုင္နဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံမိသြားတယ္ ။ေတာ္ေတာ္ လန္းတဲ့ မိန္းမဘဲ ။ ယူနီေဖါင္း ဝတ္ထားတာ ေတာ္ေတာ့္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ။ အမို႔အေမာက္ အေကြ႕အေကာက္ေတြကလည္း သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အဆင္ေျပေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။
ဓူဝံေဇာ္က ရန္ကုန္မွာ သုံးဖို႔နဲ႔ နယ္ကို ထြက္ဖို႔ ကားႏွစ္စီကို ခ်က္ခ်င္း စီစဥ္ေပးၿပီး စားရိတ္စားခေတြလည္း လိုတာထက္ပိုေအာင္ကို ထုတ္ေပးပါတယ္ ။
မိဘေတြနဲ႔ မမိုးသူကို သတ္ၿပီး ပစၥည္းေတြ ယူသြားတဲ့ လူသတ္ဓါးျပတစုကို မရရေအာင္ ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကၿပီ ။ ဒီလူသတ္ေကာင္ ဓါးျပေတြကို မိမွ ေထာင္ထဲပို႔ၿပီးမွ သူေက်ာင္းတက္ဖို႔ နိုင္ငံျခားကို ျပန္မယ္ လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။

                                                                       ၿပီးပါၿပီ