နမ္းခြင့္ရေပမဲ့…ပန္းပြင့္ဘဝကိုညႇာတာတယ္..

န္ခဲ့ေသာ…၄..ႏွစ္က….။

ေတာက္..မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ့မိန္းမပဲ…။ငါတစ္သက္လုံးအထင္ႀကီးခဲ့တာေတြ…ေလးစားေပးခဲ့တာေတြ..ဘာမွမပက္သက္ေတာ့ေပမဲ့၊တစ္ခ်ိန္တုန္းက….၂ႏွစ္ခြဲတိတိ
ခ်စ္ခဲ့ၿပီး…၆လတိတိေပါင္းခဲ့ဖူးတာေတြနဲ႔..ငါ…မင္းကို…..မင္းမို႔ေျပာထြက္ရက္တယ္ကြာ..ေအးေလ…မင္းကဒီအခ်ိန္မွာေျပာအားရွိၿပီေပါ့ကြာ…။ရပါတယ္…
သႏၲာ…ရပါတယ္…။မင္းသိေအာင္တစ္ခုေတာ့ေျပာလိုက္မယ္….မွတ္ထား….မွတ္သြားလိုက္…။ငါလမ္းေဘးကေကာင္မဟုတ္ဘူးကြ…ေၾကာင္ၾကာၾကာေရမငုတ္ပါဘူး..။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မင္းနဲ႔ငါ…ျပန္ဆုံခဲ့ရင္..ခုမင္းမ်က္ႏွာအေပၚက…အျပဳံး…ေအးခုလိုပဲ..ျပဳံးနိုင္ပါေစ..။မင္းနဲ႔ငါ…ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..သႏၲာ..ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..။

လက္ရွိ..၂၀၁၂…။

“ဟန္နီလား”…..”အင္း.ဟုတ္တယ္”..”ကိုခုပဲျပန္ေရာက္တာ.ေလ..။မဟုတ္ဘူး…ကိုေမးလ္လွမ္းပို႔ထားလိုက္ေသးတယ္ေလ…မရဘူးလား..။မေန႔ညကမွ…ကိုေသေသခ်ာခ်ာကို..ပို႔ေပးထားတာ…။အင္း…ကိုညေနလာႀကိဳမယ္ေလ…အလုပ္ကို…ဟုတ္လား…။စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔..ခ်စ္ရယ္…ညေနက်ရင္.ဟန္နီႀကိဳက္တဲ့…ေၾကးအိုးသြားေသာက္မယ္ေလ…ေနာ္..။အင္း..အင္း..အာဘြား..ေနာ္..အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား”.။

“ဟြန႔္…ကိုကဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳမေျပာဘူး..အျမဲအဲလိုပဲ..၊ဘာလဲ..ဘယ္သူေတြလာႀကိဳခိုင္းလို႔လဲ..”
ခ်စ္သူေလးက..မ်က္ႏွာေလး..စူပုပြပြ..လုပ္ရင္း…မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလာသည္..။
ေက်ာ္ခန႔္…အသာယာပင္ျပဳံးလိုက္မိသည္…။
“မဟုတ္ပါဘူး..ဟန္နီရယ္.မာမီတို႔လာႀကိဳတာပါ။..ကိုတို႔အလုပ္က..သိတဲ့အတိုင္းပဲ…ဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳေျပာလို႔မွ..မရတာ.”
“ခုေတာင္…မန္ေနဂ်ာကို…ငါေရာက္ေနတာ..၂ လခြဲရွိေနၿပီေနာ္…မင္း…ခု..ငါေအာက္ေသြးေတြအရမ္းတိုးေနၿပီ…မင္းဘယ္လိုတာဝန္ယူမွာလဲ..ေျပာလိုက္မွ..၊ဒီေကာင္..မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ႔..လႊတ္လိုက္တာ..ဟန္နီရဲ့..”
“ကိုေနာ္….သူဒါပဲ.ေတြးေန…”
ဟန္နီစံ….အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ခ်စ္သူေလး၊….မ်က္ႏွာေလး…ရဲကနဲျဖစ္သြားရင္း..သူ႔လက္ေမာင္းကို..လက္သည္း..ခၽြန္ေလးမ်ားျဖင့္..အသာဆြဲဆိတ္သည္..။
သူခ်စ္သူေလးကို..စခ်င္လာသျဖင့္…
“ဟာ…ဒါဆို..ဟန္နီက…မေတြးဘူးေပါ့…၊..g talk မွာ..skype..မွာက်ေတာ့..ကို႔ကိုေရာ…ကို႔ညီေလးကိုေရာ..လြမ္းလွၿပီဆိုတာ..ဘယ္သူလဲ..ကဲေျပာ..”
နဂိုကမွ..ပန္းဆီေရာင္သမ္းေနေသာ..မ်က္ႏွာေလးမွာ..ပိုၿပီးစေတာ္ဘယ္ရီေရာင္..ဆန္ဆန္.ရင့္သြားရင္း..
“ဟာ…ကို..ကလည္း.ကြာ…ဆိုင္ႀကီးမွာ..သူမ်ားေတြၾကားသြားဦးမယ္..”.
.ဟု..အရွက္သည္းစြာ..ဆိုလာသျဖင့္..သူ႔မွာ..ရင္ထဲမွာ..လၽွပ္စစ္ဓါတ္တစ္ခု.ျဖတ္စီးသြားလိုက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။
သူဒီေကာင္မေလးကို..တစ္ကယ္ခ်စ္ပါသည္..။ဟုတ္ပါသည္…အတိုင္းအဆမရွိကို..ခ်စ္မိပါသည္..။ဘယ္ေတာ့မွ..ေနာက္ထပ္ျဖစ္မလာနိုင္ေတာ့ဟု..ထင္ခဲ့ေသာအခ်စ္တစ္ခု.၊ဒီေကာင္မေလးနဲ႔စေတြ႕စဥ္အခ်ိန္ကထဲက…ယခင္က..အထင္အျမင္မ်ား..မွားယြင္းသြားခဲ့ေၾကာင္း..သူရင္ခုန္စြာလက္ခံခဲ့မိသည္။
ဘဝတြင္..တစ္ခ်ိန္က..အမဲစက္ရွိခဲ့ဖူးေသာ..သူလိုလူကို..မည္သည့့္အျပစ္တင္ျခင္းမ်ား..အနိုင္ယူဗိုလ္က်ျခင္းမ်ား..ကင္းစင္စြာျဖင့္..ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို..
အျမဲျဖဴစင္စြာျဖင့္..ဘဝတစ္ခုလုံး..လက္မထပ္ရေသးပဲ..ရဲရဲရင့္ရင့္…ပုံအပ္ေပးခဲ့ေသာ..ခ်စ္သူေလးမို႔လည္း..သူအတိုင္းဆမရွိ..ျမတ္နိုးမိပါသည္။
ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ..ခ်စ္သူေလးႏွင့္ဆုံဆည္းေပးခဲ့ေသာ…ကံတရားကိုလည္း..သူေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ဟုတ္သည္ေလ…ကံဆိုတာ..ထူးဆန္းတဲ့အရာ
မဟုတ္လား..။သူကေတာ့…သူ႔ေလာက္ကံေကာင္းသူမရွိဟုသာ..ယူဆေနခဲ့သည္..။ဒါေပမဲ့…ကံဆိုတာဘယ္သူျမင္နိုင္မွာမို႔လို႔လည္း..။

“အား….ကို..ေတာ္ေတာ့ကြာေနာ္…ဟန္နီမခံနိုင္ေတာ့ဘူး…ခ်စ္ေပးေတာ့ကြာေနာ္…”
ဒီေန႔..ခ်စ္သူေလး.ကိုခြင့္ယူခိုင္းလိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ…သူ႔မွာအခ်ိန္က..သိပ္မရ..အလုပ္က…၃ ပတ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္..ဆိုေပမဲ့..သူတို႔လို..service engineer..ေတြအဖို႔က.အေရးႀကီးလာလၽွင္ႀကီးလာသလို..ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိ..။ျငင္းလည္း..မျငင္းရက္…။အလုပ္က..လည္း.ေတာ္႐ုံျဖင့္မေခၚပါ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ရသမၽွအခ်ိန္ေလးကို..ခ်စ္သူေလးကိုသာ..သူေပးဆပ္ခ်င္သည္ေလ..။
“ကို..ေတာ္ၿပီလို႔…အရမ္းယားလာၿပီ..မခံနိုင္ေတာ့ဘူးကိုရဲ့”
ခ်စ္သူေလးက..ေအးစက္ေသာ…ဟိုတယ္အဲကြန္းခန္းထဲမွာ..သူ႔ကို..ေခၽြးေလးမ်ားျပန္ကာ..ေျပာလာသျဖင့္..သူလည္း..ခ်စ္သူေလး..ေပါင္ၾကားထဲ…ေရငုပ္ေနရာမွ..ထၿပီး…
“အင္း..ဒါဆိုဟန္နီ..ေပါင္ေလး..ကားလိုက္ေနာ္..”
သူ..ခ်စ္သူေလးဧ။္…မလိုင္ႏွစ္ေရာင္..ေပါင္ေလး.၂ ခုၾကားထဲဝင္ၿပီး..ေနရာယူရင္း..
ညီေလးဧ။္.ထိပ္ဖူးႏွင့္..အသာ..ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ပြင့္လႊာဖတ္ေလး…၂ခုၾကား..အသာယာပြတ္ဆြဲလိုက္သည္..။မဟုတ္လၽွင္..ဝတ္ရည္ေလးမ်ားမထြက္ပဲ..ခ်စ္သူေလးပြန္းရွသြားမွာကို..စိုးရိမ္မိသည္ေလ..။
“အင္း…အင္း…အ..အ…ကို..ထည့္ေတာ့ေလ…ကြာ..”
“အင္းပါ…မီးနာသြားမွာစိုးလို႔ပါ..”
“ရတယ္..ကို..ထည့္ေတာ့…”
မီးစိမ္းျပၿပီဆိုမွေတာ့…သူ..အသာပင္.တံခ်ဴကို…ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ဝတ္ရည္.လွိုင္ေခါင္းေလး…ထဲ..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။
“အားေကာင္းတယ္ကြာ….ကို..ရာ..ကိုညီေလးက..ပိုမ်ားႀကီးလာသလား…မသိဘူး၊ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ”
“အား…အဲလိုေမႊရင္ပိုထိတယ္ကြာ….ကိုက..အရမ္းခ်စ္တတ္တာပဲ..ကြာ”
သူအသာေလး..ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း.၁ဝခ်က္.၁၅ခ်က္ေလာက္လုပ္ရင္း..တစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္…ဆတ္ကနဲဖိသြင္းလိုက္သည္.။
“အ…ရွီး…ကိုရာ…ရင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားသလားပဲ…ကြာ”
“ရွီး…ရွီး…ေကာင္းတယ္…ကိုရယ္ေဆာင့္ေပးပါ…ေဆာင့္..ေဆာင့္…အ…အ…”ဟု..ျမည္တမ္းရင္း…ခ်စ္သူေလးၿပီးသြားၿပီဟု…သူသိလိုက္သည္..။ေခတၱအရွိန္ကိုအသာ..ခ်ေပးကာ..အသာပင္သူ..ဝတ္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနသာ..လွိုင္ေခါင္းေလးအတြင္း..ညီေတာ္ေမာင္ကို..စိမ္ထားရင္း…သူစို႔လြန္းသျဖင့္..ပန္းေသြးေရာင္မွ..ပတၱျမားညိဳေရာင္ေပါက္ကာစ..ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ…နို႔သီးထိပ္ေခါင္းေလးကို…အသာလၽွာေလးျဖင့္ေမႊေနာက္ကစားေနလိုက္သည္..။
“ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရာ..ကိုမၿပီးေသးဘူးမွတ္လား…ၿပီးေအာင္ခ်စ္လိုက္ေနာ္..ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ..”
သူခ်စ္မိေသာအေၾကာင္းမ်ားထဲတြင္လည္း..ဒီတစ္ခ်က္လည္း..အပါအဝင္ျဖစ္သည္..။လူေရွ႕တြင္သာ…ျမန္မာမိန္းကေလး..ပီပီ..အရွက္သည္းတတ္ေသာ္လည္း…ခုလိုႏွစ္ေယာက္ထဲ.ရွိခ်ိန္တြင္..ေတာ့..ပြင့္လင္းစြာဆက္ဆံတတ္သည္။သူ႔အေနႏွင့္လည္း.ဒါကိုသေဘာက်သည္..။လြယ္လြယ္ႏွင့္ေတာ့မရ..သူေတာ္ေတာ္ကို..စည္း႐ုံးယူခဲ့
ရသည္..။
“အင္း..ဟန္နီေဘးကို..ေစာင္းလိုက္ပါလား…”
“ဒီလိုလား..”.တစ္ဘက္သို႔ခါးေလးကို..လိမ္ကာေစာင္းလိုက္ရင္း..သူ႔ကိုလွည့္ေမးလာသည့္ခ်စ္သူေလးကို..သူျမတ္နိုးစြာ..ပါးေလးကိုအသာနမ္းရင္း…
ေပါင္ေလး၂ ဘက္ကို.အသာေနာက္မွ..ဟလိုက္ကာ..သူ႔ညီေလးကို…အသာေလး..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။
“အား….စီးေနတာပဲကြာ…ဟန္နီ့ဟာေလးက..”
သူအသာပင္ကပ္ၿပီး..ေညႇာင့္ေပးေနရာမွ…တစ္ဆုံးဆြဲထုတ္ၿပီး..တစ္ဆုံးျပန္ထည့္ေသာနည္းျဖင့္..ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
“ေဖါင္း..ဖတ္…ေဖါင္း…ဖတ္…စြိ..စြိ.ႁပြတ္.ၿပိ..”
ခ်စ္သူေလးလည္း..ခါးေလး…လိမ္ကာ..တစ္ေစာင္းေလး…ေနရာမွ..တင္ေလး..ကိုအေနာက္သို႔..ပိုၿပီး..ပစ္လာရင္း..
“အ..အ…ရွီး.ရွီး..ေကာင္းတယ္ကို…ေကာင္းလာၿပီ…ေဆာင့္..ေပးပါ..ေဆာင့္..ေပး.”
သူလည္း…အရွိန္ကို..ျမႇင့္တင္လိုက္ရင္း…
“ေကာင္းတယ္ကြာ…ခ်စ္ရာ….ဟန္နီအဖုတ္ေလးက…အရမ္းညႇစ္ထားတယ္ကြာ…”
“အ..ထိတယ္ကို…ထိတယ္ကြာ…”သူအဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနရင္း..တေစာင္းအေနထားမွ..ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို..ဆြဲစုပ္လိုက္ရင္း…အနီးကပ္တိုက္စစ္အေနျဖင့္..
ကပ္ေဆာင့္ရာ…အထဲမွ..တထုတ္ထုတ္ျဖင့္…ထိပ္ကို..လာထိရာ…မွ
“အား….အား…ထြက္ကုန္ၿပီကိုုရ….ထြက္ကုန္ၿပီ…ဟု”
တြန႔္လိမ္စြာ..ၿပီးသြားေသာခ်စ္သူေလးကို…ၾကည့္ရင္း…ပခုံးေလး..ႏွစ္ဖက္ကို..ကိုင္ကာ..ေဆာင့္ရင္း…၂လခြဲစာ..ေအာင္းထားေသာ…သုတ္ေရ..ေႏြးေႏြးမ်ားကို..ပန္းထုတ္လိုက္မိေတာ့သည္..။

“ဟန္ေန…ေန႔တိုင္းေတြ႕ခ်င္တာမင္းရဲ့မ်က္ႏွာေလး…ေန႔တိုင္းၾကားခ်င္တာမင္းရဲ့အသံေလး….ေဟး..”

အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေသာ..ဖုန္းသံေၾကာင့္..သူမ်က္စိမွိတ္ထားရင္း…လက္က..ဖုန္းရွိနိုင္မည့္..အသံၾကားရာေနရာကို..လိုက္စမ္းေနမိသည္..။
“ဟဲလို”..”ဟုတ္ကဲ့..ေျပာပါ..ေက်ာ္ခန႔္ေျပာေနပါတယ္..”

မေန႔ကခ်စ္ရသူေလးႏွင့္..အသကုန္ကဲထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္..သူတိုက္ခန္းကို..ည.ေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္သည္။ေရာက္တာႏွင့္..အဝတ္အစားေတာင္..ျဖစ္သလိုလဲၿပီး..အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ကာ..ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။

“ေဟ့ေရာင္…ကိုခန႔္…ငါ..ေက်ာ္ျမင့္ကြ..”

“မင္း..ေရာက္ေနတယ္လို႔…အန္တီတို႔ေျပာလို႔…ငါဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တာ..”

“မင္းေတာ္ေတာ္ေနနိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ….ငါ့ဆီေတာင္ဖုန္းဆက္ေဖၚမရဘူး..”စသည္ျဖင့္…ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေတာ့ရာ…၊သူ႔မွာ..မဖြင့္ခ်င္ေသာ..မ်က္လုံးကို.အတင္းအားယူကာဖြင့္ၿပီး..ကုတင္ေပၚမွထထိုင္လိုက္ရသည္။

“ေဟ့ေကာင္…ေအေပး..ေစာစာစီးစီး…သူမ်ားအိပ္ခ်ိန္ကို..က်က္သေရယုတ္လိုက္တာကြာ.၊ငွက္ဆိုးထိုးသံနဲ႔.”

သူႏွင့္ေက်ာ္ျမင့္တို႔က..သူတို႔..ဆယ္တန္းထဲက..တူတူ..၊ေနာက္..သူမာမီတို႔.ရွိရာ..us.သို႔လိုက္သြားၿပီး..M.I.T တြင္..ေက်ာင္းသြားတက္သည့္အခ်ိန္က်ေတာ့လည္း
သေကာင့္သားက…သူ႔ေမြးစားအေမ..သူ႔အေဒၚအရင္းရွိရာ..u.s သို႔.မၾကာခဏလာလည္ရင္း..သံေယာဇဥ္မျပတ္ခဲ့ေသာငယ္သူငယ္ခ်င္း…အရင္းေခါက္ေခါက္..။
ဒီေကာင့္..အက်င့္ကတစ္မ်ိဳး..သူလည္း..ဆယ္တန္းတုန္းက..အမွတ္ေကာင္းၿပီး..u.sတြင္သူႏွင့္အတူေက်ာင္းတက္နိုင္ေသာ္လည္း..သူကျမန္မာျပည္ကိုမခြဲနို္င္ဟုဆိုကာေက်ာင္းလာမတက္ခဲ့။

ခုလက္ရွိ..သူက..စလုံးမွ engineering company တစ္ခုတြင္..senior service engineer အျဖစ္.လုပ္ေနခ်ိန္တြင္..ေက်ာ္ျမင့္က..ရန္ကုန္တြင္.architect ျဖင့္ၿပီးကာ..ကိုယ္ပိုင္.ေဆာက္လုပ္ေရးကုပၼဏီခပ္ေသးေသးတစ္ခုေထာင္ထားၿပီး..သူကိုယ္တိုင္ဝင္က်ဲေနၿပီ..။
“ေဟ့ေကာင္..ေမာင္ခန႔္..မင္းထၿပီလား..ခု…”..ဟာ..ေသေတာ့မွာပဲ..သူသိလိုက္ၿပီ..ဒီေကာင္..သူ႔တိုက္ခန္းနားေရာက္ေနေလာက္ၿပီ..ဟု
သူမနိုးမျခင္း…ေႏွာင့္ယွက္ေနမွာေသခ်ာသည္..။

“ေအး…ေဟ့ေကာင္ေရ…ငါ..ထေနၿပီကြ..မင္းလာၾကည့္ပါလား…ေဘာင္းဘီေတာင္ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္.သိလား..” ဟု..သူလည္း..ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ေျပာလိုက္ရာ
ထင္သည့္အတိုင္း…
“!@$#$&##$….” ဖုန္းထဲမွ..သူ႔ကို..ဆဲေနေတာ့သည္။သူလည္း..မေနနို္င္စြာ..ျဖင့္..တခစ္ခစ္…ရီလိုက္ရင္း..(ကိုဟိတ္.ခဏယူသုံးလိုက္တယ္ေနာ္..ဟိ)
“ေအးပါ..ေယာက္ဖရယ္…ငါကမင္းကိုခ်စ္လို႔စတာပါ..မင္းကလည္း..ေစာေစာစီးစီး..ကြာ.မဂၤလာမရွိ..”

“ခုမင္းဘယ္မွာလဲ…တိုက္ေအာက္ေရာက္ၿပီလား..ငါတံခါးဖြင့္ထားတယ္..တက္လာခဲ့..ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးထားမယ္..ok..” ဟုေခ်ာ့လိုက္ေတာ့မွ..သေကာင့္သားက
မေက်မနပ္ေလသံျဖင့္..
“ေတာ္ၿပီ..ငါေအာက္ကေစာင့္ေနမယ္..ၿပီးရင္စိတ္တိုင္းက်..သြားရေအာင္..မင္းျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ့..ဟု” ျပန္ေျပာေဖာ္ရေတာ့သည္။

သူလည္းကမန္းကတန္း..မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ၿပီး.ေက်ာ္ျမင့္အတြက္ဝယ္လာသည့္.arrow shirt ထည့္ထားသည့္အိတ္ကိုယူ.levis 501 နက္ျပာေရာင္တစ္ထည္ႏွင့္.dieselတီရွပ္တစ္ထည္..ၿပီးစလြယ္ေကာက္စြပ္ကာ..ဆံပင္တစ္ခ်က္.ႏွစ္ခ်က္ခန႔္.သပ္ၿပီး..ေျပးဆင္းလိုက္သည္။မဟုတ္က..ေက်းဇူးရွင္.ေယာက္က်ားတန္မဲ့စကားနာထိုးေနမည္ကိုစိုးရိမ္ရေလသည္.။

ေအာက္ေရာက္သည္ႏွင့္..မ်က္ႏွာကို..ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးကာ..အျဖဴေရာင္..mark-2 ေဘးတြင္ရပ္ကာသူ႔ေစာင့္ေနေသာ..ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းအား.သူ႔အတြက္ဝယ္လာေသာ
လက္ေဆာင္အိတ္ေျမႇာက္ျပလိုက္ေတာ့မွ..ငနဲသားမ်က္ႏွာက..ေခါက္ခ်ိဳးေျပေလေတာ့သည္..။

“ဟင္း..ဟင္း..ဒီလိုက်ေတာ့လည္း..တပည့္ႀကီးကေတာ္သားပဲ..ဆရာ့အတြက္..ေတာ့မေမ့ရွာဘူးပဲ.” ဟု..ေက်နပ္ေသာ..မ်က္ႏွာျဖင့္ေျပာေဖာ္ရေတာ့သည္။
သူလည္း.”လစ္ရေအာင္ေလကြာ..ငါဗိုက္ဆာေနၿပီကြ..ၾကက္သားပလာတာစားခ်င္တာနဲ႔..အေတာ္ပဲ..”ဟု..ေျပာလိုက္ရာ..

“ခ်ီးဗိုက္ဆာပါလား..ဟင္..မင္းေစာေစာကက်ေတာ့..ေသေနတာေလ…၊ထေတာင္မထဘူးမွတ္လား..ခုမွဘာဆာတာလဲ”…ဘာလဲႏွင့္စက္သနတ္ပစ္သလိုေျပာေလေတာ့သည္။

သူလည္းျပန္ဖက္ေျပာမေနေတာ့ပဲ…S-3 ေလးထုတ္..နားတြင္နားက်ပ္ထုတ္တပ္ကာ…သီခ်င္းဖြင့္နားေထာင္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

“ကဲေရာက္ၿပီ ဆရာေကာင္ .. ဆင္းေတာ့.”
ေက်ာ္ျမင့္.. သူ႔လက္ေမာင္းကို ကိုင္ၿပီးေျပာေတာ့မွသူမ်က္လုံးပိတ္ထားရာမွဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။သီခ်င္းနားေထာင္ရင္းသူေမွးကနဲျဖစ္သြားမိသည္ကိုး။
ဆိုင္ေရွ႕မွာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းမေျပာင္းလဲပဲကားမ်ားစြာရပ္ထားတာေတြ႕ရသည္။တစ္ခါတစ္ခါ သူစဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ျမန္မာျပည္ကလူေတြ ကိုဆင္းရဲၾကသည္သာေျပာတာ ခုလိုဆိုင္ေတြရယ္၊ဘီယာဆိုင္ေတြရယ္၊မွာေတာ့ လူစည္ကားျမဲစည္ကားလၽွက္ပဲဟု။
“ေဟ့ေကာင္” “ဆင္းေလကြာ” ေက်ာ္ျမင့္စိတ္မရွည္စြာထပ္ေျပာေတာ့မွ
“ေအးပါကြာ..ေယာက္ဖကလည္း စိတ္ႀကီးပဲ” ဟုျပန္ေျပာရင္း သူလည္းကားေပၚမွဆင္းကာဆိုင္ထဲဝင္လာလိုက္သည္။

“ငါကေတာ့ၾကက္သားပလာတာ..မင္းေရာ..” ဟုသူေက်ာ္ျမင့္ကိုေမးလိုက္မွ
“ငါ ေတာ့လဘၠက္ရည္ပဲေသာက္ေတာ့မယ္..” ဟုေျပာရင္းတဆက္တည္း “ညီေလး.. RUBY တစ္ဘူးပါေပးကြာ”ဟုလွမ္းမွာေနသည္။
သူလည္းေရေႏြးငွဲ႕ရင္းႏွင့္မွ
“ေယာက္ဖ.. မင္း.. ေအာင္ဝင္းစိုးတို႔၊ေက်ာ္လင္းတို႔နဲ႔ေရာေတြ႕ျဖစ္ေသးလား” ဟုသူသတိတရေမးလိုက္သည္။
“အင္း.. ေတြ႕ျဖစ္ပါတယ္။ဒီတေလာမေတြ႕တာေတာ့နည္းနည္းၾကာေနၿပီ”ဟု သူငွဲ႕ေပးထားေသာေရေႏြးကိုမႈတ္ေသာက္ရင္းျနဲ႔့န္ေျဖသည္။
ဒီလိုပဲ၊ဒီေကာင့္အက်င့္ကေတာ့.. ေမးတစ္ခြန္း၊ေျဖတစ္ခြန္းဆိုတာ။
သူစိတ္မရွည္စြာျဖင့္ “ေဟ့ေရာင္.. ဆက္ေျပာေလကြာ၊သူတို႔ဘာေတြလုပ္ေနၾကလဲ” ဟုေမးမွ
ေသာက္လက္စေရေႏြးခြက္ကို ခ်ၿပီး”အင္း.. ေအာင္ဝင္းစိုးက ခု ျမဴးဇစ္ပရိုဂ်ဴဆာ လုပ္ေနတယ္၊ဟိုေကာင္ေက်ာ္လင္းကေတာ့ ခုသူ႔ကားေတြကို ကိုယ္ပိုင္စတူဒီယို တစ္ခုဖြင့္ထားၿပီးေရာင္းေနတယ္။၂ေယာက္လုံးအဆင္ေျပတယ္။ငါေျပာထားၿပီးၿပီ။မင္းကိုလည္း သူတို႔၂ေယာက္လုံးေတြ႕ခ်င္ေနၾကတယ္၊ကဲ ဘာမ်ားသိခ်င္ေသးလဲ”
ဟု စိတ္မရွည္ေသာေလသံႏွင့္ျပန္ေျဖေဖာ္ရေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာထားသည္မ်ားေရာက္လာသည္ႏွင့္စကားစျပတ္သြားေတာ့သည္။
သူလည္းစားေသာက္ၿပီး ruby တစ္လိပ္မီးညႇိလိုက္သည္။ေက်ာ္ျမင့္ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း လဘၠက္ရည္ကို ဇိမ္ဆြဲေသာက္ေနရာမွ
“ကိုခန႔္ ငါမင္းကိုေျပာစရာတစ္ခုရွိတယ္၊ေျပာသင့္လားမေျပာသင့္လားစဥ္းစားေနတာ” ဟုေျပာလာသည္။
သူလည္း..စီးကရက္ကို တစ္ခ်က္ရွိုက္လိုက္ရင္းမွ
“ေအး.. ေအး မင္းစဥ္းစားၿပီးရင္ေျပာေလကြာေနာ္”ဟု ရြဲ႕လိုက္ရာ
သူ႔ကိုမ်က္လုံးျပဴးၾကည့္ရင္းမွ
“ေဟ့ေကာင္ ငါအေကာင္းေျပာေနတာ၊မင္းကိစၥကြ..မင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥ” ငါ့လာရြဲ႕မေနနဲ႔ဟုေျပာလာသျဖင့္
“ဘာ.. ဘယ္လို၊ငါနဲ႔ဆိုင္တယ္ဟုတ္လား ေပါက္ကရငါမေန႔၊တေန႔ကမွျပန္ေရာက္တာ ဘာကိစၥလဲ”ဟုျပန္ေမးလိုက္မွ
“အင္း..ဟုတ္ပါတယ္ေလ.. မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူးေျပာလည္းရပါတယ္”ဟုေျပာလာရာ၊သူလည္းစိတ္မရွည္စြာျဖင့္
“ေယာက္ဖ၊မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ငါနားလည္ေအာင္မင္းမေျပာတတ္ဘူးလားဟု”ေျပာလိုက္မွ
ေက်ာ္ျမင့္လည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္းမွ
“ကိုခန႔္၊မင္း သႏၲာ့ကိုသတိရေသးလား၊သႏၲာေလ.. ပန္းပြင့္သႏၲာ ေပါ့ကြာ”

သူ ရင္ထဲဖ်င္းကနဲ၊ဒါမွမဟုတ္ တစ္ကိုယ္လုံးမွာရွိေသာေသြးမ်ားပြက္ပြက္ဆူလာသလို၊အမတန္ေအးခဲေသာ ေရခဲေငြ႕ပါေသာေလကို ႐ုတ္တရက္ရႈလိုက္ရသလိုခံစားလိုက္ရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ.(၇) ႏွစ္ခန႔္က..

အိပ္မက္ေတြကို..
အေရခြံလဲလို႔ရရင္ေကာင္းမယ္။
ဒါမွ..
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
သူတို႔အသက္ရွင္နိုင္ၾကမွာေပါ့…။
တစ္ခ်ိဳ႕အခ်ိန္မွာ
နိုးၾကားေနရတာေကာင္းေပမဲ့..
တစ္ခ်ိဳ႕အေျခေနမွာ
အိပ္မက္…မက္ေနရတာ
ပိုေကာင္းပါတယ္….။
ငါဟာ….
ၾကယ္ေတြကိုထမ္းၿပီး
လာလမ္းကို…
ျပန္မလွည့္ခ်င္သူပါ…။ (ေနေနာ္..ႏွင္းစက္ကႀကိဳး)

“ဖတ္..ဖတ္..ႁပြတ္.စြတ္…ၿပိ..အင္း…အင္း…”

“အား..အား..”
“အ…အ..ေကာင္းတယ္ကြာ..”

“ေနေရာင္…ယူကအရမ္းေတာ္တယ္ကြာ..”

“ေဆာင့္..ေဆာင့္..အင္း…’

“နာနာေလး..ေဆာင့္…”

“ဟုတ္တယ္..အဲလို…မ်ိဳး..”

“အ…အ….”

“အဆင္ေျပလား..ယမင္း….ကိုယ္လုပ္ေပးတာ..”

သူ..အီမိုေကဆန္ဆန္..ဆံပင္တစ္ျခမ္းေစာင္းႏွင့္..စုလွိုင္ႏွင္း..ဆံပင္ပုံစံဟု..ေခတ္စားေနေသာ..ေအာက္နားတြင္အတို၊ရွည္မညီညဳပ္ထားသည့္..ဆံပင္ပုံစံႏွင့္
ယမင္းေရႊဇင္ ဟုေခၚေသာ..အလန္းေလးကို..စည္းခ်က္ညိညီေစာင့္ေပးေနရင္းမွ….ဆံပင္ေလးကို..သပ္တင္ေပးရင္း..ေမးလိုက္သည္။
“အ….အ….အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ…”
“ျပင္းျပင္းေလး…လိုးေပးကြာ..ေနာ္..ေနေရာင္..”
ေတာင္းဆိုသည့္သူက..ေတာင္းဆိုလာမွေတာ့…သူလည္း…စည္းခ်က္ကို..ျမႇင့္တင္လိုက္သည္..။
ခါးက်င္က်င္ေလး..ႏွစ္ဖက္ကို..ေသခ်ာဆြဲကိုင္လိုက္ရင္း…
“ယမင္း…နာရင္ေျပာေနာ္ကိုယ့္ကို…”ဟု..အားေပးလိုက္ရင္း…
ဒစ္ဖ်ားနား..ေရာက္သည္ထိ…ဆြဲထုတ္..ဥျမဳတ္သြားေလာက္ေအာင္ထိ..ေဆာင့္သြင္းသည့္နည္းျဖင့္..ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း..စိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။

“ေဖါင္း..ေဖါင္း..ေဖါင္း..ႁပြက္..ႁပြတ္…”

“အင့္…အင့္…ဖန္းဖန္း…အ..အား…”

“အ..ေဆာင့္ပါ….ေဆာင့္ေပးပါ…ေနရယ္…တို႔..စပ္ပပ္..ကြဲခ်င္ကြဲပါေစ…”

“ေဆာင့္…ေဆာင့္…အု…အု…အု..ထိတယ္..ဟင့္..ထိတယ္ကြာ…”

ယမင္းတစ္ေယာက္…အသံေတာင္ထြက္မလာနိုင္ေတာ့ပဲ…ေခါင္းအုန္း..ႏွင့္မ်က္ႏွာအပ္ကာ..ဘာေတြမွန္းမသိ..ပလုံးပေထြး..ေရရြတ္ေနတာ့သည္..။
ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ၿပီးသြားမွန္းလည္းမသိေတာ့…အဖုတ္မွ..အရည္မ်ားလည္း…ထြက္ရလြန္းလို႔..ေပါင္ၿခံမွစီးက်ကာ..ေမႊ႕ရာတစ္ခုလုံးလည္း.ရႊဲနစ္ေနၿပီ..။
ေအာ္ရလြန္းလို႔လည္း..လည္ေခ်ာင္းထဲမွအသံေတာင္ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ..။

သူလည္း….လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး..အတြင္းမွ..တစစ္စစ္ႏွင့္…ခေလာက္ခံရေသာ..ဘီယာဘူးကဲ့သို႔ဆူတက္လာေနသည္ကို…ေဆာင့္ေနရင္း…သတိထားမိသည္..။
“ဖန္း…ဖန္း…ေဖါက္…ေဖါက္..စြိ..စြိ..”

သူေဆာင့္ေနတုန္းမွာပင္…

“ဟား…အြန္း…အ…အ…ၿပီး…..ၿပီ…အား..တို႔…ထြက္ကုန္…ၿပီ…အ…အ..”

ဟု..လည္ပင္းညဳစ္ခံရသလို..အသံျဖင့္..ေအာ္ရင္း..ေပါင္သားေလးမ်ား..တဆတ္ဆတ္တုန္…ကာ..တြန႔္လိန္ရင္း..ၿပီးသြားေလသည္.။
သူလည္း…အရွိန္ကိုအနည္းငယ္ထပ္ျမႇင့္လိုက္ရင္း….

“ေဖါင္း…ေဖါင္း…ႁပြတ္..ႁပြတ္..စီး…စြီး.စြိ…”

ေလးဘက္ေထာက္အေနအထားမွ…ေမွာက္ရက္ျဖစ္သြားေသာ..ယမင္းဧ။္ေက်ာေလးေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ရင္း…သုက္မ်ားကို.တထုတ္ထုတ္ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္..။

ေခၽြးေစးမ်ားျဖင့္…ေမာေနေသာ..ယမင္းလည္း..ေမွာက္ရက္မွ..ပက္လက္အေနထားသို႔ေျပာင္းလိုက္ရင္း…

“အရမ္းေကာင္းတာပဲ..ေနရယ္. ၊ေကာင္မေလးေတြဒါေၾကာင့္ယူ႔ကိုခိုက္ေနတာျဖစ္မယ္ ” ဟုပက္လက္လွန္ရင္းမွ..ေျပာလာသည္။
“ဟက္..ဟက္..ေပါက္ကရေတြကြာ.. ယမင္းကလည္း.. ” ဟုျပန္ေျပာရင္းသူနသယ္စပ္မွစိးက်ေနေသာေခၽြးေစးေလးမ်ားကို၊သူယုယစြာသုတ္ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္။
“ဟုတ္တယ္ ေနေရာင္ရဲ့ ယူကအ-ိုးသန္သလိုခုလိုၾကင္နာတတ္တာေတြေၾကာင့္.. ျဖစ္မွာေပါ့” ဟုျပန္ေျပာလာသည္။
သူလည္းဘာမွျပန္မေျပေနေတာ့ပဲ ယမင္းနဖူးေလးမ်ားႏွင့္နားရြက္ဖ်ားေလးမ်ားကိုသာနမ္းေနလိုက္သည္။သူ အျမဲအၾကင္နာျဖင့္သာဆက္ဆံတတ္ပါသည္..။မိန္းကေလးဆိုတာ အားႏြဲ႕တဲ့အမ်ိဳးမဟုတ္လား။

“ေအာ္.. ေမ့ေနလိုက္တာ ေနေရာင္.. ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာ တို႔ေမြးေန႔ရွိတယ္ေနာ္ သိလား။ယူလာရမယ္ေနာ္၊ယူ႔ကို.. အလန္းေလးေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေလ..ဘယ္လိုလဲ”
ဟု မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာထားျဖင့္ေမးလာသည္။
သူလည္း.. ဒါမ်ိဳးရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္ပြဲေတြဝါသနာမပါေသာ္လည္း.. ယမင္းဧ။္ဒုတိယဝါက်ကို အနည္းငယ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။
ဒီၾကားထဲ ေလာေလာဆယ္လည္းဘာမွအလုပ္မရွိေသးသျဖင့္သေဘာတူလိုက္သည္။
“အခ်ိန္က.. “
“ည. ရနာရီ..တိတိ ေနေရာင္..”

———————————–။————————–

“ေဟ့ေကာင္..ေက်ာ္ခန႔္.. ” အနားမွ ေအာ္လိုက္သည့္ ေက်ာ္ျမအသံေၾကာင့္သူ..အတိတ္မွ.. လက္ရွိအခ်ိန္သို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။
“ဟာ… ဘာလဲကြာ.. ေယာက္ဖ မင္းကလည္း အလန႔္တၾကား.”
“ဘာကြ ” ဟုေဒါသတႀကီးျဖင့္သူ႔ကိုမ်က္လုံးႀကီးျပဴးၾကည့္ရင္းေမးလာေသာ.. သေကာင့္သားကို ၾကည့္ရင္း..
“ဟဲ.ဟဲ.ေဆာရီးကြာ.. ငါနည္းနည္းအေတြးလြန္သြားလို႔ပါ..သယ္ရင္းကလဲ..ေျပာေလ..ေျပာ.မင္းဘာေျပာမလို႔လဲ” ဟုမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရင္းသူေမးလိုက္သည္။
ျပဴးေနေသာမ်က္လုံးမွာ.. ထိုအခါပိုက်ယ္သြားရင္း…
“ေဟ့ေကာင္..ေက်ာ္ခန႔္..မင္း..မင္း.. ငါ့ကိုလာေျပာင္ေနတာလား.. ငါေမးေနတာကြမင္းကို..” ဟု..ေဒါသတႀကီးျဖင့္.. ေျပာလာေတာ့သည္။

သူလည္း.. အေျပးလႊားစဥ္းစားလိုက္ရင္း..
“ေအာ္.. ေအးပါ”ဟု ေျပာရင္း “မင္းေမးတာ.. သႏၲာကိစၥမွတ္လား” ဟု ခပ္တည္တည္ႏွင့္ရႊီးလိုက္ေတာ့မွ.
“ေအးေလ..မင္းသူ႔ကိုသတိရေသးလားခု” ဟုထပ္ေမးလာေတာ့မွ
သူလည္းသက္ျပင္းတစ္ခ်က္အသာခ်ရင္း..
“အင္း.. မွန္တဲ့အတိုင္းဝန္ခံရရင္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလတိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြရွိခဲ့ရင္ေတာ့၊သတိရမိပါတယ္၊မင္းကဘာလို႔.. လာေမးေနရတာလဲ”ဟုေမးရင္း
သူလည္းအနည္းငယ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။

ဟုတ္သည္ေလ.. သူတို႔ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္မွာ.. လူတစ္ေယာက္၊ဒါမွမဟုတ္ဘဝတစ္ခုကိုေျပာင္းလဲဖို႔.. ေကာင္းေကာင္းလုံေလာက္သည္မဟုတ္ပါလား။
“အင္း.. ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေလာက္က.. သႏၲာ ငါ့ဆီေရာက္လာတယ္ကြ..၊မင္းကိုေမးတယ္.. ဘယ္မွာလဲတဲ့
ငါလည္း.. ဒီမိန္းမ ကိုေ-ာက္ျမင္ကပ္တာနဲ႔မသိဘူး၊ေနာက္.. ဟန္နီစံနဲ႔မင္းနဲ႔ၾကားမွာလည္း.. စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔.. ငါမေျပာလိုက္ဘူး။”
ဟုေျပာလာေလသည္။

သူေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ဘာလဲ..ဒီမိန္းမ.. သူ႔သိကၡာ၊သူ႔မာန၊သူ႔အရွက္တရား၊.. အိုအားလုံးပါပဲ..မာမီႏွင့္ဒက္ဒီေရာ. ဒီမိန္းမေၾကာင့္
အမ်ားႀကီးေပးဆပ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ..။ခုမွဘာလုပ္ဖို႔ေပၚလာတာလဲ..ဒီမိန္းမ..။

သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္အေနျဖင့္..ေက်ာ္ျမလုံးဝမလြန္ေခ်။ ဟုတ္ပါသည္..ဒီေကာင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ဒီဇတ္လမ္းမွာ.. အမ်ားႀကီးပက္သက္ခဲ့ရဖူးသည္ပဲ။
“အင္းေလ.. ထားလိုက္ပါ..မင္းမွန္ပါတယ္သူယ္ခ်င္း. ကဲျပန္ၾကရေအာင္..၊ငါ့ကို.. ငါ့အခန္းပဲျပန္ပို႔ေပးကြာ..ေနာ္..ညက်မွ..မင္းရယ္၊ငါရယ္ ဟိုေကာင္၂ ေကာင္နဲ႔
ဆုံရေအာင္..၊မင္း.သူတို႔၂ေယာက္ကို.. တစ္ခ်က္ေလာက္ခ်ိန္းေပးၿပီး..ညေနငါ့ကိုလာေခၚေလကြာေနာ္..” ဟုသူေျပာလိုက္ရာ..ေက်ာ္ျမလည္း..ေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္း
“ေအးေလ.. ငါလည္းမင္းကိုပို႔ၿပီး၊႐ုံးသြားလိုက္မယ္..မင္းနားလိုက္ပါဦး..ညေနမွငါလာေခၚလိုက္မယ္”ဟုေျပာရင္း.၂ေယာက္သားျပန္ခဲ့ၾကေတာ့သည္..။

ငါမငိုဘူး။
ဒါေပမဲ့
ႏွလုံးသားမွာ
ဘီလူးဝင္ပူးတယ္။

လက္သည္းခၽြန္မ်ားနဲ႔
ေမွာ္ဆရာက
ငါ့ႏွလုံးသားကို
ရင္ဘတ္ကေနဆြဲခြါတယ္
နာက်င္ေပမဲ့
ငါမငိုဘူးကြယ္။

ငါ့ရဲ့ဝိညာဥ္မွာ
ပန္းႏွင္းဆီေတြ အျပာလြင္ဆုံးပြင့္
ငါ့ရြက္တိုင္ကို အျမင့္မားဆုံးလႊင့္ထူမယ္။

ေဟး… ပင္လယ္
ေဟး… လွဲအိိပ္ေနတဲ့ပင္လယ္
ခုထစမ္း
သင့္ဆီငါလာတယ္။
(တာရာမင္းေဝ..ပန္းေခတ္ကလမင္း)

သူရဲ့.. audi x-6 တံခါးႏွစ္ေပါက္ပါ.. မိုးျပာေရာင္ရင့္ရင့္ sport type ၿပိဳင္ကားကို.. အသင့္ဖြင့္ထားေသာၿခံတံခါးဝမွေကြ႕ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္.. လုံျခဳံေရးဂိတ္ေစာင့္
မွေျပးလာၿပီး..

“ဟာကိုေလး.. ေနာက္မွာပြဲစေနၿပီ..။ကားေသာ့ထားခဲ့လိုက္က်ေနာ္.. ပါကင္ထိုးထားလိုက္မယ္” ဟုသူ႔ကိုေျပာလာသျဖင့္.. သူလည္းေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္ရင္း..
တံခါးကိုဖြင့္ကာထြက္ရင္း.. မီးေရာင္စုံပ်ိဳးျပက္လက္ေနသည့္.. တိုက္ေနာက္ဘက္သို႔ေလၽွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။

သူေနာက္ဘက္ေရာက္သည္ႏွင့္မ်က္စိကို.. ေဘးဘယ္ညာေဝ့ဝဲၾကည့္ရင္း.. ကစားလိုက္ရာ.. တိုက္ေနာက္ဘက္.. အိုလံပစ္စတိုင္.. ေရကူးကန္ေဘး..ဘယ္ညာ
ျ္မက္ခင္းျပင္ေပၚတြင္.. အေရာင္အေသြးစုံစြာျဖင့္..လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ေနၾကၿပီကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..။

သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ၊ညာက္လက္ကိုႏွိုက္ရင္း.. ဘားေကာင္တာရွိရာသို႔လမ္းေလၽွာက္သြားလိုက္သည္..။ထိုစဥ္..။

“ေဟး… ေနေရာင္.. ယူေနာက္က်တယ္ကြာ၊တို႔ယူ႔ကို..ေမၽွာ္ေနတာလြန္ခဲ့တဲ့.. တစ္နာရီထဲကပဲ.” ဟု.. ေျပာရင္း.သူ႔လက္ေမာင္းကိုတြဲလာသည့္ယမင္းကို..ျပဳံးျပရင္း..
“HAPPY BIRTHDAY ယမင္း..ဟု..” ႏုတ္ဆက္လိုက္သည္..။

” THANK YOU ပါ.ေနေရာင္”

“ေရာ့.. ယမင္း.. ဒီမွာယူ႔အတြက္.. ဘက္ေဒးပရဲဆင့္..” ဟုေျပာရင္း..သူ႔လက္ထဲမွ နက္ျပာေရာင္.. ကတၱီပါဘူးေလးကို..လွမ္းေပးလိုက္သည္။
” ၀ိုး… ေနရယ္..ယူကေတာ့အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ..” ဟုေျပာရင္း… မွဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။

” အိုး.. ေန.. ေန.. ဒါ.. ဒါ.. ဘယ္လဂ်ီယံ ကတ္(cut).. virgo နဲ႔လုပ္ထားတာမွတ္လား..”
“ေနေရာင္ရယ္.. ယူကေတာ့ဒါေၾကာင့္လည္း.. ေကာင္မေလးေတြေႂကြေနတာျဖစ္မယ္”.. ဟု.သူေပးေသာ.. စိန္ရင္ထိုးေလးကို..ကိုင္ၾကည့္ရင္း..စိတ္လႈပ္ရွားစြာ
ေျပာလာသည့္.. ယမင္းကို..သူျပဳံးၾကည့္ရင္း…

“အင္း.. ယမင္းႀကိဳက္လား..၊ယမင္းႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္.. တို႔ေပးရႀကိဳးနပ္တာေပါ့.” ဟု.ေျပာလိုက္ရာ

“ဟာ.. ေနကလဲ.. ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ..၊တို႔..မာမီကို..ပူဆာေနတာၾကာၿပီ..ေစ်းႀကီးေသးတယ္ဆိုၿပီး.. ေျပာေနလို႔..”

“ေအာ္.. ယမင္းရယ္.ေစ်းကအဓိကမဟုတ္ပါဘူး..၊ယူႀကိဳက္နိုင္တယ္လို႔.ထင္လို႔တို႔.. သူငယ္ျခင္းကိုလွမ္းမွာလိုက္တာပါ..”

“ဟင္း.. ဟင္း.. သိတယ္ေလ.အဲဒါေၾကာင့္လည္း.. တို႔ယူ႔ကို. စြဲေနရတာေပါ့.၊ယူပြဲၿပီးတဲ့ထိ.ေနရမယ္ေနာ္.. ဒီေလာက္သိတတ္တဲ့၊ယူ႔ကိုဒို႔ကလည္း.. ျပန္တာဝန္ေက်ရမွာေပါ့” ဟု သူ႔နား.နားကပ္ကာ.. စေတာ္ဘယ္ရီနံ့သင္းပ်ံ႕ေနသာ.. ႏုတ္ခမ္းမွထြက္ေသာေလသံျဖင့္ေျပာလာရာ..

ေအာက္မွ.. ညီေတာ္ေမာင္က.. ေျဖာင္းကနဲ.. ကန္ထလာသျဖင့္..သူလည္း.
“ကဲ..ေမြးေန႔ရွင္..ခုတို႔ဗိုက္ဆာေနၿပီ.. တစ္ခုခုေတာ့အရင္ေကၽြးပါဦး” ဟုခပ္ရႊတ္ရႊတ္ေျပာလိုက္မွ..

“oh ! so sorry ပါ.ေနရယ္.လာ၊တို႔ ဘူေဖးေကာင္တာကိုလိုက္ပို႔မယ္” ဟုေျပာရင္း..ေရွ႕မွ.. သမင္မေျခလွမ္းျဖင့္ဦးေဆာင္ထြက္သြားရာ.. သူလည္းယမင္းဧ။္
ေပါင္လည္ေလာက္.. ထိေရာက္ေနေသာ..စကပ္အျဖဴေရာင္ေအာက္မွ.. လုံးဝန္းေသာ..စစ္ကိုင္းအိုး..ကို.ၾကည့္ရင္း.. ေနာက္မွလိုက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
(ကိုဟိတ္.. ခဏယူသုံးလိုက္တယ္ေနာ္..ဟက္.. ဟက္)

တစ္ကယ္ေတာ့..သူ႔ဘဝတြင္.လမင္းဆိုသည္မွာ..အျမဲေကာင္းကင္တြင္ထြန္းလင္းေနသည္ကိုသာေတြ႕ခဲ့ဘူးပါသည္။
ဒါေပမဲ့…ဒီညမွာေတာ့..ၿခံေထာင့္ဧ။္ညာဘက္ေထာင့္စြန္းစြန္းမွာ…မ်က္လုံးေထာင့္မွာရိပ္ကနဲလွမ္းအျမင္…တစ္ၿခံလုံးမီးေရာင္စုံမ်ား..အေရာင္အေသြးစုံေသာ
ပန္းပြင့္ေလးမ်ား..အားလုံး…ခဏမၽွအေမွာင္က်သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္..။

ထိုေနာက္႐ုပ္ရွင္ထဲမွအေႏွးျပကြက္လို..စိတ္ထဲမွာတစ္စုံတစ္ရာက.. သူ႔ကိုညိဳ႕ယူလိုက္သလို..ေျခလွမ္းမ်ားက…ထိုလမင္းတစ္စင္းထြန္းေနေသာစားပြဲဝိုင္းရွိရာ
တေရြ႕ေရြ႕အိပ္မက္တစ္ခုထဲလမ္းေလၽွာက္ေနသလို..ေရႊ႕လၽွားသြားမိသည္။စားပြဲအနီးအေရာက္..ျဖတ္ကနဲ..မ်က္ဝန္းတစ္စုံကပင့္ၾကည့္သည္ဆို႐ုံေလး၊
သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီး… ဘာစကား၊ဘာခြင့္မွမေတာင္းမိပဲ..ထိုင္လိုက္မိသည္ကိုမသိလိုက္။

ငုံ႔ထားေသာေခါင္းကလည္း..ေရွ႕မွခ်ထားေသာအေအးခြက္ကိုသာၾကည့္ေနၿပီး..ထပ္ၿပီးေမာ့မၾကည့္လာေတာ့…။
“ေဟး…ေနေရာင္..ယူကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲလို႔”
ယမင္းဧ။္အသံၾကားမွစိတ္ႏွင့္လူႏွင့္ျပန္ကပ္သြားမိသည္။ယမင္းက.. ေကာ့ေတးႏွစ္ခြက္ကိုင္ကာသူတို႔ဝိုင္းဆီေရာက္လာသည္။
“ေအာ္.. ယူက..ပန္းပြင့္ဆီေရာက္ေနတာကိုး…ဟင္း.ဟင္း..”
ထပ္မံၿပီး..ဒုတိယအႀကိမ္..ျဖတ္ကနဲေဝ့ၾကည့္လာေသာမ်က္ဝန္းကို..သူျမင္ခြင့္ရလိုက္သည္။
အျပာေရာင္..လုံးဝၾကည္လင္ေနေသာမ်က္သားအျပာေရာင္..တစ္စုံႏွင့္လိုက္ဖက္လွေသာ..မဟူရာေရာင္မ်က္ဆံ..အားလုံံးရင္ထဲေအးကနဲျဖစ္သြားသည္ကိုေတာ့
စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔..မကပ္ပဲေနသည့္ၾကားမွ.. သတိထားမိလိုက္သည္။

“ေန.. ဒါ..ပန္းပြင့္တဲ့..နာမည္အျပည့္အစုံက..ပန္းပြင့္သႏၲာ..တဲ့..”
“ပန္းပြင့္… ဒါ..ေနေရာင္တဲ့.. ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္..တဲ့”
မည္သူမၽွမေတာင္းဆိုပဲ.. ဝင္ေရာက္မိ္တ္ဆက္ေပးေသာ.. ယမင္းကိုပထမဦးဆုံးအႀကိမ္သူေက်းဇူးတင္မိသြားသည္။
သူေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္မိသလား..။ျပဳံးပဲျပလိုက္မိသလား.. သတိမထားမိလိုက္..။
ေသခ်ာတာကေတာ့..ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္အျခမ္းမွ..ေသြးေတြတထိတ္ထိတ္ခုန္ေနတာေတာ့ေသခ်ာသည္။

“ပန္းပြင့္..တဲ့လား..”
မိတ္ဆက္လိုက္တာလား…ဒါမွမဟုတ္ေမးလိုက္တာလား..မေသခ်ာလိုက္။
“ရွစ္” သူ.. ဘာသာခပ္တိုးတိုးဆဲလိုက္မိသည္။
သတိထားစမ္းပါ.ေက်ာ္ခန႔္ရာ၊မင္း..သူငယ္ႏွပ္စားေလးမွ.. မဟုတ္ေတာ့တာပဲ။ခုမွမိန္းမ.. ျမင္ဖူးတာက်ေနတာပဲ။
ကိုယ့္ဘာသာ..စိတ္ထဲမွက်ိတ္ေျပာရင္း…
“ဟုတ္ကဲ့..သိရတာဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ..”ဟုေျပာရင္း..ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္မိသည္။
ဟုတ္သည္ေလ..သူလက္ကမ္းၿပီးမိတ္ဆက္တာတို႔ဘာတို႔မလုပ္ခ်င္ပါ။အထူးသျဖင့္..ျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္လက္ခံခ်င္မွလက္ခံမည္။
လက္မခံပါက..သူအူေၾကာင္ေၾကာင္အျဖစ္မခံနိုင္ပါ။
တစ္ဆက္တည္း..သူကိုယ့္ဘာသာေတြးလိုက္မိသည္။မဆိုး..ဒီေလာက္ဆိုကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သြားၿပီဟု..။

စူးကနဲ.အၾကည့္တစ္ခ်က္ေရာက္လာတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။အမတန္လွပေသာ.. ႏုတ္ခမ္းေလးမွဘာစကားမွေတာ့ထြက္မလာခဲ့။
“ယမင္း.. ငါျပန္ေတာ့မယ္..၊ေရာက္ေနတာလည္း..ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ။မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ။ happy birthday ျဖစ္ပါေစ..”
ခ်ိဳသာသည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း..အနည္းငယ္မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနသည္ကို..သူသတိထားမိလိုက္သည္။
ထပ္ေတြးမိလိုက္သည္မွာ.. ဟာ.. ဒီမိန္းမ.. ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာေတာင္.. ငါ့ကိုမႏုတ္ဆက္ပါလား.. လုံးဝအဖက္မလုပ္တဲ့သေဘာေပါ့..ဟု
ရင္ထဲေအာင့္ကနဲျဖစ္သြားေအာင္ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္ဖ်င္းကနဲ.. မာနကေသြးမ်ားကိုဆူေဝလာေစသည္။
ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့..ကြာ..ဒါမ်ိဳးမွ..ေက်ာ္ခန႔္တို႔ကလည္း..ႀကိဳက္တာ။
“ဟာ..ျပန္ေတာ့မလို႔လား..တစ္ေယာက္ထဲ..ကၽြန္ေတာ္ျပန္ပို႔ေပးရမလား..”ဟု..ရြဲ႕ခ်င္ေသာစိတ္တစ္ဝက္၊ရင္ထဲမွတစ္ကယ္ျဖစ္ေသာ.. ေစတနာတစ္ဝက္ႏွင့္
သူေမးလိုက္မိသည္။
ထပ္မံၿပီး..မလိုလားေသာ..အၾကည့္စူးစူးႏွင့္အတူ..
“မလိုပါဘူး.. တကၠစီေတြမွ..တစ္ပုံႀကီး..ရွင့္ၾကည့္ရတာ.. သိပ္အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြေပါမ်ားေနတယ္နဲ႔တူတယ္၊အဲဒါဆိုလည္း..လူေတြအက်ိဳးရွိတာေတြလုပ္ေပါ့
က်မအတြက္.. ေတာ့မလိုပါဘူး”ဟု..မဲ့သလို၊ေလွာင္သလို.အျပဳံးႏွင့္။
ပထမဆုံးအႀကိမ္.. ထြက္က်လာေသာရွည္လၽွားေသာဝါက်ႏွင့္အတူ၊မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ရိုက္လိုက္သလို.. ပူကနဲခံစားလိုက္ရသည္။
သူလက္သီး.. ကိုတင္းကနဲဆုပ္လိုက္မိသည္။သူတစ္ခုခု.. ျပန္ေျပာမည္ျပဳစဥ္.. သူမက.. လွပစြာပင္ ယမင္းႏုတ္ဆက္သံကိုေတာင္မေစာင့္ပဲ..ထြက္သြားခဲ့
ၿပီျဖစ္သည္။

“ဟင္း..ဟင္း..ေနေရာင္..ယူခံလိုက္ရၿပီမွတ္လား.”ဟု..စာနာသလို၊ကလိသလိုရီသံႏွင့္အတူ..ေျပာလာေသာယမင္းဧ။္အသံကိုလည္း.သူသတိမထားေတာ့။
သူသတိထားမိလိုက္သည္က..သူ႔ရင္ထဲတြင္..ဒီမိန္းမထြက္သြားခ်ိန္.. ရင္ဘတ္ထဲမွတစ္စုံတစ္ခုထြက္က်သြားသလို၊တစ္စုံတစ္ခုပဲ.. ရင္ဘတ္ထဲခုန္ဝင္လာသလို၊
မတူညီေသာခံစားမႈ၂ခုျဖစ္ထြန္းသည္ကိုေတာ့သတိထားမိလိုက္သည္..။

ထပ္ၿပီး..သတိထားမိလိုက္သည္က..၊(ေငြေတြ၊အခ်ိန္ေတြ..ေပါမ်ားေနရင္.ဆိုတဲ့စကား..)ေသခ်ာၿပီ..ဒီမိန္းမ..သူ႔ကိုေသေသခ်ာခ်ာကို..သိေနရမည္။
မဟုတ္ရင္.. ၾကားဖူးေနရမည္..ျဖစ္သည္။ထိုသို႔.. ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္..ေစာေစာကေနာက္က်ိသြားေသာစိတ္က..အနည္းငယ္ျပန္လည္ၾကည္လင္လာသလို
ခံစားလိုက္ရသည္။တစ္ခ်က္လည္း.. သူညာဘက္ႏုတ္ခမ္းကိုတြန႔္ရင္းျပဳံးလိုက္မိသည္။
ပန္းပြင့္သႏၲာ..တဲ့လား.. ဟင္း..ဟင္း..
စိတ္ထဲမွသေဘာက်စြာေတြးလိုက္မိသည္။ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္ႏွင့္..ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့။

သူအေတြးလြန္ေနရင္းမွ..အနည္းငယ္ဗိုက္ဆာလာေနသည္ကိုသတိရလာေသာေၾကာင့္..မေရာက္ျဖစ္လိုက္ေသးသည့္၊ဘူေဖးေကာင္တာရွိရာသို႔ထသြားလိုက္သည္။ဒီေလာက္..ဧည့္သည္မ်ားတာေတာင္..အစားအေသာက္မ်ားကအလၽွံပယ္က်န္ေနေသးသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။အင္းေပါ့ေလ..ဒီေလာက္ကေတာ့..ယမင္းတို႔ကဘယ္စာဖြဲ႕မွာလဲ။ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ကုန္က်မည္ဟု..သူသိသည္။
“ေဟ့..ေန..ခုမွစားမလို႔လား..စားႏွင့္ေနာ္..တို႔..ဟိုတယ္..service အဖြဲ႕ကိုေငြသြားရွင္းေပးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္၊ဗိုက္ေတာ့သိပ္တင္းမေနေစနဲ႔ဦး..သိလား”ဟုေျပာရင္းသူ႔ကို..မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပကာထြက္သြားသည့္ယမင္းကို.. သူျပဳံးၾကည့္ေနလိုက္သည္။သူဗိုက္ထဲကဆာေသာ္လည္း..စိတ္မပါစြာႏွင့္ထည့္လာေသာ..broccoli.. အနည္းငယ္ႏွင့္..lamb chop ကိုစိတ္မဝင္စားစြာႏွင့္..စားေနရင္းမွေခါင္းထဲသို႔ေစာေစာက.. ဟိုမိန္းမေျပာသြားေသာ..စကားတို႔ကို..သတိရေနမိသည္။ဘာတဲ့..အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြပိုေနသတဲ့လား..သူစားေနရင္းမွမဲ့ျပဳံးျပဳံးလိုက္မိသည္။
“ဟိတ္..ဆရာႀကီး..ဘာေတြသေဘာက်ေနလဲ”ဟုေျပာရင္းမွ..သူငွဲ႕ထားေသာ..၀ိုင္ခြက္ကို..ယူေသာက္ေနေသာယမင္းကို..သူေငးၾကည့္ေနမိသည္။”အမေလး..ေမာလိုက္တာ..ေနရယ္၊ခုမွပဲအေမာေျပသြားေတာ့တယ္”ဟုသူ႔ကိုၾကည့္ရင္း.. ေျပာလာေသာယမင္းကို..ၾကည့္ရင္း..ေတြးေနမိသည္။
တစ္ကယ္ဆို..ယမင္းႏွင့္သူက..လက္တြဲမယ္ဆိုရင္..ဘာမွေျပာစရာမလိုသလို၊ဘယ္သူမွလည္း.. ကန႔္ကြက္မည့္သူမရွိ။ယမင္း..တို႔မိဘေတြႏွင့္သူ႔မိဘေတြက.. ငယ္ေပါင္း၊စီးပြားဖက္ေတြမဟုတ္ေပမဲ့.. ႏွစ္အိမ္တစ္အိမ္ဝင္ထြက္ေနသူေတြ။ယမင္း အေဖႏွင့္သူ႔အေဖဆို.. ဆုံျဖစ္တိုင္း..ယခင္က..ေဂါက္ဖ္.. ၇ိုက္ေနၾက။တိုင္ပင္ေနၾက..။ယခု..သူ႔မာမီႏွင့္ဒက္ဒီက..ယူအက္စ္မွာအလုပ္ကိစၥေၾကာင့္သြားေနရသလို၊ယမင္းမိဘေတြကလည္း..ၾသဇီမွာ.. ပန္းခ်ီ၊ပန္းပု.. စေသာ..လက္မႈပညာဆိုင္ေတြ..သြားေရာက္ဖြင့္ထားတာသူသိသည္။ဒီျပင္လုပ္ငန္းခြဲေတြအမ်ားႀကီးရွိမွန္းလည္း..သူသိထားသည္။ဒါေပမဲ့.. ဒီထက္ပိုၿပီး.. သူေသခ်ာသိသည္က..ယမင္းကိုသူဘယ္လိုမွရင္မခုန္ျခင္းပင္။သူႏွင့္ယမင္းအေနထားက..အေနာက္နိုင္ငံမ်ားမွာလို..လိင္ဆက္ဆံဖက္သူငယ္ခ်င္း အေနထားမ်ိဳးသာျဖစ္ေနသည္။ယမင္းလည္း.. သူ႔လိုပဲဟုသူယုံၾကည္သည္။
“ေဟ့..ဟာ..လူကိုဘလိုင္းႀကီးၾကည့္ၿပီး..ဘာစကားမွလည္း.မေျပာပါလား.. “
ယမင္းေျပာမွပင္.. သူအေတြးလြန္သြားသည္ကို.. သိလိုက္သည္။သူယမင္းလက္ထဲမွ.. ၀ိုင္ခြက္ကို..ဆြဲယူေမာ့ေသာက္ရင္း..
“မဟုတ္ပါဘူး.. ယမင္းကအရမ္းလွေနလို႔ေငးေနမိတာပါကြာ”
“ဟ..ဟ.. ေပၚတင္ႀကီးလာေျမႇာက္ေနပါလား..” ဟုႏုတ္ခမ္းေလးကိုခ်စ္စဖြယ္ဟရင္း..သူ႔ကိုေလွာင္ေနသည့္ယမင္းကို.. သူဘာမွမေျပာပဲေငးသာၾကည့္ေနလိုက္သည္။
“အားလုံးလဲျပန္သြားၿပီ.. အရမ္းလည္း..ညီးစီစီႀကီးျဖစ္ေနလို႔..ေရကူးမလား..ေန” ဟုသူ႔ကို.. ၾကည့္ရင္း.. ေမးလာသည့္ယမင္းကို..သူေငးေနရင္း..မွ
“အင္း.. ကူးေလ ယမင္း.. တို႔ေစာင့္ေပးမယ္ေလ.. “ဟုျပန္ေျပာလိုက္ရာခ်စ္စဖြယ္မ်က္ေစာင္းေလးထိုးရင္းမွ
“အိုး..ဒါေတာ့ယူေျပာမွလား.. တူတူကူးရေအာင္လို႔ေျပာတာကို..” ဟု ႏုတ္ခမ္းကိုေထာ္ရင္းေျပာရင္း.. ထိုင္ရာမွထကာ သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းကာထြက္သြားေသာယမင္းဧ။္အကာကြယ္မရွိေသာ ေနာက္ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးကိုၾကည့္ရင္း.. သူလည္း.. ထလိုက္သြားေတာ့သည္။
ေရကူးကန္ေဘးရွိ (dead chair) တစ္ခုေပၚတြင္သူဝင္လွဲရင္းမွ ေနာက္ထပ္ပုလင္းထဲမွလက္က်န္ဝိုင္အနည္းငယ္ကို သူဖန္ခြက္ထဲငွဲ႕ထည့္ရင္း..ယမင္းကိုၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ .. ယမင္းက အက် ႌေတာင္ခၽြတ္ၿပီးသြား၍စကပ္ကိုေတာင္ ကုန္းကာခၽြတ္ခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။
သူအနည္းငယ္.. ရင္ခုန္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးေနၾကေပမဲ့.. ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးခံစားလိုက္ရသည္။ေတြးေနခိုက္မွာပင္.. သူမက ေရထဲသို႔ လွပစြာဒိုက္ဗင္ထိုးခ်သြားၿပီျဖစ္သည္..။
တစ္ဘက္ကမ္းသို႔အေရာက္တြင္..ပက္လက္လွန္ကာ၊ဒီဘက္ကမ္းသို႔ျပန္ကူးလာေနသည္ကို.. ေတြ႕ရခ်ိန္တြင္..သူအာေခါင္ေတြေျခာက္ကာ.. ေရငတ္သလိုျဖစ္လာသျဖင့္လက္ထဲမွ ၀ိုင္လက္က်န္ကို. တစ္ခ်က္ထဲေကာက္ေမာ့လိုက္ကာ.. သူ႔အက် ႌေတြေဘာင္းဘီေတြ.. အကုန္ခၽြတ္လိုက္မိသည္။ထိုေနာက္.. ေရထဲသို႔ဒိုက္ဗင္ထိုးဆင္းလိုက္သည္..၊ေအးျမေသာလည္း၊ေႏြးေထြးသည္ဟုစိတ္ထဲခံစားလိုက္ရသည့္ေရဧ။္အထိေတြ႕ေၾကာင့္..ညစ္ညဴးေနသာသူ႔စိတ္မ်ား အနည္းငယ္ၾကည္လင္လာသလို..ျဖစ္လာသည္။သူယမင္းဆီသို႔.. လက္ပစ္ကူးသြားလိုက္သည္။
“ခစ္.. ခစ္..ေျပာသားပဲ.ေရထဲလိုက္မလာနဲ႔လို႔..”ဟု ေျပာရင္း..သူ႔ကိုေလွာင္ေနသည့္..ယမင္းကိုအနားအေရာက္တြင္ဆတ္ကနဲေပြ႕လိုက္ၿပီး..ခ်ိဳျမေသာႏုတ္ခမ္းေလးကိုအားႏွင့္ငုံကာဆြဲစုပ္လိုက္သည္။
“အြန္း..အြန္း..ဖ႐ူး..ဟြန္း..”သူစကားေျပာခြင့္မေပးခ်င္ေတာ့ပါ.။သူ႔ၾကမ္းတမ္းမႈႏွင့္ ထပ္တူပင္ သူမကလည္းမြတ္သိပ္စြာတုံ႔ျပန္လာေလသည္။သူနမ္းေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က ဘယ္ဘက္နို႔တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ညႇစ္ရင္း..ညာဘက္လက္က ေအာက္ဘက္ ပင္တီေလးထဲေလၽွာကနဲ တိုးဝင္ကာ အေမြးစုစုေလးေအာက္မွ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ.လက္ခလယ္ကို အေျမႇာင္းလိုက္ပြတ္လိုက္သည္။
သူမလက္ကလည္း..သူ႔ကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ရင္း..နမ္းေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ေဘာင္းဘီထဲတိုးဝင္လာသည္။ထိုေနာက္…သူ႔ဒစ္.. လိုင္းတစ္လၽွာက္လက္မေလးႏွင့္ေဝ့ဝိုက္ပြတ္သပ္ရင္း..က်န္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကလည္း.. ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကစားေနေတာ့သည္။ထိုစဥ္.. ယမင္းကနမ္းေနရင္းမွျဖတ္ကနဲခြါလိုက္ၿပီး..ဆတ္ကနဲေရထဲသို႔ငုပ္သြားသည္။ေနာက္… သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ကို သူသိလိုက္သည္.။ေနာက္ထပ္… ေအးျမေသာေရထဲမွာပင္..သူ႔အတန္တစ္ခ်ာင္းလုံး..ေႏြးေထြးသြားသည္ကိုခံစားလိုက္ရသည္။
“အား..အ..အ “သူမခံနိုင္စြာပင္ ႏုတ္မွထုတ္ကာညည္းမိသည္.။ေနာက္.. ဝဲဂယက္တစ္ခုလို အားပါေသာျပင္းထန္ေသာ စုပ္စြဲမႈဧ။္ေနာက္တြင္ သူ႔အတန္ႀကီးမွသုတ္မ်ား..အရွိန္ဟုန္ျပင္းစြာထြက္သြားသည္ကို..သိလိုက္သည္။
“ဗြမ္း.. ဖူး.. ေကာင္းလားဟင္ ေန..”ဟုေမးလာသည့္ သူမကို သူအနမ္းျဖင့္တုန႔္ျပန္လိုက္သည္။အနည္းငယ္ ငံက်ိခါးသက္ေသာ အရသာကို သူခံစားမိသည္။ျပသာနာမရွိပါ… သူမရြံပါ.. သူမေတာင္သူ႔ကို ဒီေလာက္ဂ႐ုစိုက္ေပးသည္ပဲ။
သူ လည္းေရထဲသို႔ငုပ္မည္ျပဳစဥ္..ဖ်တ္ကနဲသူ႔လက္ကိုဖမ္းဆြဲထားလိုက္ၿပီး..”ဟင့္အင္း..ေန.တို႔နည္းနည္းခ်မ္းေနၿပီ..အေပၚ က တို႔အခန္းကိုသြားရေအာင္ေနာ္..”ဟုေျပာလာသျဖင့္.. သူေခါင္းကိုဆတ္ကနဲၿငိမ့္ၿပီး..ေစြ႕ကနဲ ပခုံးေပၚေရထဲမွာေကာက္ထမ္းလိုက္ၿပီး.. သူမအိပ္ခန္းဆီသို႔တက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့…ျပင္းထန္ေသာ..ေဆာင့္ခ်က္အသံမ်ား..တအား အား ညည္းညဴသံမ်ားႏွင့္အတူ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ျဖတ္ကနဲလန႔္အနိုး..တြင္ သူ႔ေဘးတြင္ ဝတ္လစ္စလစ္အိပ္ေပ်ာ္ေနသာယမင္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း.ေစာင္ကိုျခဳံေပးရင္း.. သူအဝတ္အစားမ်ားဝတ္ကာျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
သူလုံးဝမေက်နပ္ပါ…။ငယ္ငယ္ေလးထဲကေန..ခု ၂၃ ႏွစ္ထဲေရာက္သည့္အခ်ိန္ထိ…ဘယ္ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ကိုမွ..မပက္သက္ဘူးခဲ့သလို၊ပက္သက္လာနိုင္သမၽွကိုလည္း..ေဝးေဝးမွေရွာင္ခဲ့သည္။
ပန္းပြင့္သႏၲာ…ဆိုေသာသူမဘဝအတြက္…ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ဆိုသည္မွာ၊ဒါမွမဟုတ္.. ေယာက္က်ားေတြဆိုသည္မွာ..ေဝးေဝးမွသာ..ေရွာင္ရွားစရာ..ဒါမွမဟုတ္ အႏၲာရယ္တစ္ခုအေနျဖင့္သာသေဘာထားခဲ့သည္။
ေမေမတို႔၊တီတီတို႔…ဘြားဘြားတို႔..ကိုလည္း..ဒီတစ္သက္…ဘယ္ေယာက္က်ားမွ..ပက္သက္စရာမရွိဟု..အျမဲေႂကြးေၾကာ္ခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။မွတ္မွတ္ရ၇…ယမင္း.ရဲ့ေမြးေန႔ကို..သူမသြားျဖစ္ခဲ့လၽွင္.ယခုလို..ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို…သူမအခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး..ေတြးေနမိမည္မဟုတ္။
အဲဒီေမြးေန႔…တုန္းကလည္း..တမင္ကို..လူေတြ..အထူးသျဖင့္.. ေယာက္က်ားေတြႏွင့္ မပက္သက္ခ်င္သျဖင့္.. လူအရွင္းဆုံးစားပြဲမွာေရြးထိုင္ေနခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
အဲဒီေယာက္က်ား..ေမြးေန႔ပြဲကို..ဝင္လာကတည္းက..သူျမင္ပါသည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္..ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိေသာ၊ဂ်စ္ကန္ကန္နိုင္ေသာမ်က္ႏွာေပးႏွင့္လိုက္ဖက္လွစြာပင္..ျမင့္မားေသာအရပ္အေမာင္း..ကိုပိုင္ဆိုင္ေသာထို..ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္..ဆိုေသာေယာက္က်ားကို..စဝင္လာကတည္းကသူသတိထားမိပါသည္။သူမ.ေဘးဝိုင္းမွ.မိန္းကေလး..ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား…ရဲ့..တြတ္ထိုးသံမ်ား..ေၾကာင့္လည္း..ဒီေယာက္က်ား..ဘယ္သူဆိုတာသူသိပါသည္။ေတာ္ေတာ္ကို…ဘဝင္ျမင့္မဲ့..ပုံစံဟုလည္း..ရင္ထဲမွမွတ္ခ်က္ခ်မိခဲ့သည္။
သူမဝိုင္းတြင္လာထိုင္ကတည္းက..ထျပန္သြားဖို႔ေကာင္းပါသည္။ဒါေပမဲ့.. တစ္စုံတစ္ခုက..သူမကိုဆြဲေဆာင္ထားသလို၊သူမ..ေျခလွမ္းတို႔ရဲ့သစၥာေဖာက္ျခင္းကို..ခံခဲ့ရသည္ႏွယ္..သူမထြက္မသြားျဖစ္ခဲ့။
ဒီေယာက္က်ား..သူမဝိုင္းတြင္လာထိုင္ကထဲက…ေဘးမွ.စူးစမ္းေသာမ်က္လုံးမ်ား..၊အမူအရာမ်ားေၾကာင့္..သူမထျပန္ဖို႔..ယမင္းကိုႏုတ္ဆက္လိုက္ခ်ိန္မွာ..ျပန္ပို႔ေပးဖို႔လာေျပာစဥ္..သူမဧ။္တုန႔္ျပန္မႈေၾကာင့္…ေယာက္က်ားတန္မဲ့..ရဲတြတ္သြားေသာမ်က္ႏွာ..ေနာက္..မခံခ်င္ျဖစ္သြားပုံရေသာအမူအရာ..အားလုံးကို..ယခုထိသူမ..အေသးစိတ္မွတ္မိေနေသးသည္..။
ထိုေနာက္..ယမင္းရဲ့..ပိုင္စိုးပိုင္နင္းအမူအရာ..(ကၽြတ္)..ေသေတာ့မွာပဲ…ငါဘာလို႔..ဒီေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို..ေခါင္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ..။
မ်က္ခုံးထူထူေအာက္မွ..အမတန္ၾကည္လင္ေသာမ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္..ထိုေယာက္က်ား.ဟာ..ေခ်ာသည္ဟုေျပာ၍မရေပမဲ့..အမတန္..(maleness)ျဖစ္ေၾကာင္းကို..ေတာ့သူမ..မလိုလားစြာပင္အသိမွတ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
ဒါေၾကာင့္လည္း..ဟိုေန႔ကမိန္းကေလးေတြ..သဲသဲလႈပ္ျဖစ္ေနၾကတာေနမွာေပါ့။
ဟာ…မစဥ္းစားပါဘူးဆိုမွ..ေခါင္းထဲထပ္ေရာက္လာေနပါလား..ဟုေတြးရင္း..ေနာက္တစ္ပတ္အတြက္..ကေလးေတြကို..သင္ဖို႔..picture dictionaryစာအုပ္ကိုဆြဲယူလိုက္မိသည္။မေတြးေတာ့ပါဘူးဆိုမွ…ေယာက္က်ားတန္မဲ့..ဘယ္ဘက္နားမွာ..black.diamond.ထင္သည္..နားကပ္တစ္ဖက္ကလည္း.တပ္ထားလိုက္ေသးသည္..။ေတာ္ေတာ္လွခ်င္တဲ့ေယာက္က်ား…ဟု..ႏုတ္ခမ္းကို..မဲ့လိုက္မိရင္း..မွ..နားကပ္တပ္သည့္ေယာက္က်ားမ်ားကိုအမတန္ၾကည့္မရခဲ့ေသာ..သူမသည္..ဒီေယာက္က်ားကေတာ့ႁခြင္းခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း..စိတ္ထဲမွလက္ခံလိုက္ရသည္။
ေအာ္…ပန္းပြင့္ရယ္..နင္လည္း…ကိုယ့္ရဲ့..စံေတြ..ပ်က္စီးေတာ့မွာလား…။ေယာက္က်ားေတြဟာ..တစ္ေယာက္မွေကာင္းတာရွိတာမွမဟုတ္တာ၊ဒီျပင္မၾကည့္နဲ႔..ကိုယ့္အေဖအရင္းေခါက္ေခါက္ကိုပဲၾကည့္…။အမတန္ခ်စ္လွပါသည္..ဟုဆိုၿပီး..အတင္း..လက္ထပ္ယူခဲ့ေသာ..ေမေမကိုေတာင္ပစ္သြားၿပီးယခု..ေနာက္မိန္းမႏွင့္..ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီးေနတာပဲမဟုတ္လား..ဟု..ကိုယ့္ကိုကိုယ္..သတိေပးရင္းမွ..ယိုင္နဲ႔သြားေသာ..စိတ္မ်ားကို..ျပန္လည္စုစည္း..ယူလိုက္မိသည္။Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx/\xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx“ခ်ီးယားစ္”..ဟု..ၿပိဳင္တူ..ေျပာၾကရင္းမွ..ခြက္ေလးခြက္..တစ္ၿပိဳင္တည္း..ကုန္ေအာင္.ေမာ့လိုက္ၾကသည္။
“ကဲ..ဆရာသမား..ေျပာစမ္းပါဦး..မင္းက..ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး..ငါတို႔နဲ႔..အဆက္သြယ္ျဖတ္ထားရတာလဲ..မင္း..ငါတို႔ေက်နပ္ေအာင္ရွင္းဒီကိစၥကို”ဟုေျပာရင္း…ေက်ာ္လင္းက..ကုန္သြားေသာ..စည္ဘီယာခြက္ကို..ခ်ရင္းမွသူ႔ကိုေမးလာသည္။
“ဟုတ္တယ္…ဟုတ္တယ္..ေဟ့ေကာင္..မင္း..ငါတို႔..မင္းဆရာႏွစ္ေယာက္..ေက်နပ္ေအာင္ရွင္း..”ဟု..ေအာင္ဝင္းစိုးကလည္း..ဝင္ေျပာလာသည္။
ေက်ာ္ျမကေတာ့..ဘာမွဝင္မေျပာပဲ…ကိုက္လန္ေၾကာ္တစ္ဖတ္ကို..တူျဖင့္..လွမ္းယူရင္း..သူတို႔ကို..ၾကည့္ရင္း..ျပဳံးေနသည္။
သူလည္း..ကုန္သြားေသာ..စည္ခြက္ကို..စားပြဲေပၚခ်ရင္း..စားပြဲထိုးေလးကို..လက္သုံးေခ်ာင္းလွမ္းေထာင္ျပရင္းမွ…
“ေအးပါကြာ…ေအးပါ..ငါမင္းတို႔ေက်နပ္ေအာင္ရွင္းျပပါမယ္…ေအးေဆးေပါ့..ခုေလာေလာဆယ္..အရွိန္ေလးထပ္တင္လိုက္ၾကတာေပါ့..ခုမွ..ညေန..၆ နာရီပဲရွိေသးတာပဲ..ေစာပါေသးတယ္..မဟုတ္ဘူးလား…”ဟု..ေျပာေတာ့မွ..ႏွစ္ေကာင္သား..အင္တင္တင္ပုံစံျဖင့္..ၿငိမ္သြားေတာ့သည္။
“ကဲ..သယ္ရင္းတို႔..ဘာထပ္မွာဦးမလဲ..ဒီဝိုင္းကိုငါရွင္းမွာပါ..လိုတာထပ္မွာ” ဟုသူထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ..အစားသမား…ေက်ာ္လင္းက..“စိတ္ခ်၊ေဟ့ေကာင္..မွာဦးမွာ..မင္းကိုဆုံးမဦးမွာ..စိတ္မပူနဲ႔..” ဟု..ျပန္ေျပာေဖာ္ရေလသည္။
အေသာက္သမား..ေအာင္ဝင္းစိုးကေတာ့…သူ႔ထုံးစံအတိုင္း..ဒုတိယခြက္ကုန္လို႔..တတိယခြက္ေတာင္လွမ္းမွာေနၿပီျဖစ္သည္။
ဟိုေကာင္ေက်ာ္ျမကေတာ့…ၾကည့္ရတာ..ဒီညမွာ..သူ႔ကို..ဒီႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဟု..လႊတ္ထားၿပီး..ပြဲၾကည့္ပုရိတ္သတ္လုပ္မည့္ပုံ..ရွိသည္။သူတို႔..၄ေယာက္ခုလို..အတူတူမဆုံျဖစ္ၾကသည္မွာ..၁၀ စုႏွစ္တစ္ခု..နီးနီးရွိၿပီဟုသူထင္သည္။
သူဟိုမိန္းမနဲ႔…ျပသာနာေတြျဖစ္ေနတုန္းကလည္း..ေက်ာ္လင္းက..နယ္ေတြမွာ..ေအာက္ဒိုးေတြထြက္ေရးေနတုန္း၊ေအာင္ဝင္းစိုး..ကလည္း သူႏွင့္ေသခ်ာမဆုံျဖစ္ခဲ့…။ထိုစဥ္တုန္းက..ေက်ာ္ျမတစ္ေယာက္သာ..သူ႔ျပသာနာ..အလုံးစုံနီးပါးကို..ပါဝင္ပက္သက္ခဲ့သည္ပဲမဟုတ္လား။
သူတို႔..၄ေယာက္က..ခင္တာေတာ့..သာမာန္သူငယ္ခ်င္းေတြထက္..ပိုပါသည္။ဒါေတာ့ေသခ်ာပါသည္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္..ဘယ္ေလာက္ပဲအေနေဝးေဝး…မိန္းမကေလးေတြလို…ဖြဲ႕ႏြဲ႕မေျပာၾကသည္ကလြဲလၽွင္..အားလုံး..အျမဲရင္ထဲမွာ..ခိုင္မာေသာ..ခင္မင္မႈႏွင့္သံေယာဇဥ္ရွိၾကတာကေတာ့ေသခ်ာပါသည္။
“ကဲ…ေဟ့ေကာင္..ေနေရာင္..လုပ္ေလကြာ..မင္းပဲအရွိန္ေလးတင္မယ္ဆို..ခ်ေလ..”ဟု..ေအာင္ဝင္းစိုးက..ေျပာလာသည္တြင္..သူလည္း..တစ္ဝက္ေလာက္က်န္ေသာ..ခြက္ကို..တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့လိုက္သည္။
“လုပ္ပါဦး..ေနေရာင္..မင္း..လြန္ခဲ့တဲ့..ရႏွစ္ေလာက္ကေန..ခုခ်ိန္ထိ..ျဖစ္ခဲ့တာေတြ..တစ္လုံးမက်န္..ငါတို႔ကို..ရွင္းျပပါဦး..ေနာက္..ငါတို႔..၂ေယာက္နဲ႔အဆက္သြယ္ျပတ္သြားရတဲ့..အေၾကာင္းရင္း..ေလး..”ဟု..ေက်ာ္လင္းက…ေျပာလာသည္တြင္..
“အင္း…မင္းတို႔..၂ေယာက္နဲ႔က..တမင္အဆက္သြယ္ျပတ္တာ၊ျဖတ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ငါ..မင္းတို႔အေၾကာင္းကို..ေက်ာ္ျမနဲ႔..အဆက္သြယ္ရတိုင္း..အျမဲေမးပါတယ္၊ဒီမွာ..ဒီေကာင္..ေရွ႕မွာငုတ္တုတ္ႀကီး..မင္းတို႔ေမးၾကည့္ပါ၊”
“အဲ..အဆက္သြယ္..မလုပ္ျဖစ္တာကေတာ့..ငါက..ဟိုသြားလိုက္ဒီသြားလိုက္နဲ႔..ကြာ..၊ၿပီးေတာ့..အလုပ္ကမပင္ပန္းေပမဲ့.၊ေခါင္းစားေတာ့..လူကဘာမွကို..မလုပ္နိုင္ေအာင္ကိုျဖစ္ေနတာ၊ငါ..ဟန္နီ့ေတာင္..တစ္ပတ္မွ..တစ္ရက္ေလာက္ပဲ..ဖုန္းမနည္းဆက္ရတာ”ဟု..ရွည္လၽွားစြာ..ရွင္းျပလိုက္မွ၂ေယာက္သားအနည္းငယ္ေက်နပ္..သြားဟန္ျဖင့္..ေခါင္းညိတ္ေနေလသည္။
“လြန္ခဲ့တဲ့..ရႏွစ္က..ကိစၥကို..ရွင္းျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့…ငါ..ဒီစည္ေလာက္နဲ႔..ရမွာမဟုတ္ဘူး..အျပင္း..ကစ္မွရလိမ့္မယ္။မင္း..တို႔ကနားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့..ငါ့ကိုဝိုင္းကူၾကေပါ့..မေကာင္းဘူးလား.”
“ဟာ..ေဟ့ေကာင္..ေတြ..မင္းတို႔ကြဲျပဲေနဦးမယ္ေနာ္၊ငါ..မင္းတို႔ကိုထမ္းမပို႔နိုင္ဘူးေနာ္..”ဟု..ေက်ာ္ျမက..အလန႔္တၾကား..ထေျပာလာရာ
“စိတ္ခ်ပါ..ေယာက္ဖရာ..ငါတို႔အရွိန္နဲနဲေလး..ထပ္တင္ယုံပါ..၊မင္းလည္း…ခ်ေလကြာေနာ္..”ဟု..သူေျပာလိုက္ရာ
“ဟာ..ေတာ္ေတာ္…ငါအျပင္းမေသာက္နိုင္ဘူး.၊မင္းတို႔ဘာသာ..ေသာက္ၾက..မူး႐ူးေအာင္ေတာ့မေသာက္နဲ႔…ဒါပဲ.”ဟု..စိတ္မပါလက္မပါ..သေဘာတူညီခ်က္ရသျဖင့္…သူလည္း..၀ိတ္တာေလးကို..”ညီေလး..ကိုယ္တို႔ကို..ခ်ီးဗက္စ္အရက္ တစ္လုံး..ခြက္..၃ခြက္.ေရသန႔္တစ္ဗူး၊ေရခဲတစ္ပြဲ..ေပး..ကြာ”ဟုလွမ္းမွာရင္း…“ဒီလိုကြ…”…