အခ်စ္သန္႕သန္႕ေလး

ပန္းရိုင္း ေရးသည္

ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ဘဝ ေရွ႕တက္လမ္း အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို လာခဲ့သည္ ။

ေရႊရည္ဝင္းထိန္အတြက္ ဧရာမ စြန႔္စားခန္းႀကီး တခု ျဖစ္သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္သည္ အေဖနဲ႔ အေမ အတန္တန္ တားတဲ့ၾကားက ႀကီးပြားတိုးးတက္ဖို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္ ။ အေမ့ဖက္က ေဆြမ်ိ ုးတေယာက္ရဲ့အိမ္မွာ စေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခဏေနသည္ ။ ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ မရလို႔ အလုပ္ရွာေနတာနဲ႔ တပတ္မက ၾကာသြားသည္ ။ ေဆြမ်ိ ုးအိမ္ကို အားနာတာေၾကာင့္ ဘာရရ လုပ္မည္လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး တဆိုင္ဝင္ တဆိုင္ထြက္ လိုက္ေမးသည္ ။ အလုပ္ေတာင္းသည္ ။ “ စူပါ ဂလုပ္ ” ဆိုတဲ့ စူပါမားကက္ႀကီးမွာ အေရာင္း ဝန္ထမ္း အလုပ္ ရသြားသည္ ။  ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ေတာ့ ရသြားၿပီ

ဆိုၿပီး ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ေပ်ာ္သြားသည္ ။ လက္ရွိ ေနေနတဲ့ ေဆြမ်ိ ုးအိမ္ကိုလည္း ေနခစားခေလး ေပးနိုင္ၿပီမို႔ သိပ္ အားမနာရေတာ့ဘူး ။ အျမန္ဆုံး မိန္းကေလးေဆာင္ တေဆာင္ကို ေျပာင္းေန နိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္က ေတာသူေပမယ့္ အရပ္ေကာင္းသည္ ။ အသားေဖြးသည္ ။ ကိုယ္လုံးကလည္း သိပ္ ေတာင့္ေတာင့္ထယ္ထယ္ႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ ရွိသင့္သေလာက္ ရွိသည္ ။

ေယာက်္ားသားတို႔ မ်က္စိက်စရာ မိန္းမတေယာက္မို႔ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ အႀကီးဆုံးက ျမင္တတ္သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို ကက္ရွာ အလုပ္ကေန ႐ုံးခန္းထဲ ေရႊ႕လိုက္သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ တဆင့္ျမင့္သြားသည္ ။ ႐ုပ္ရည္က ေျပျပစ္ စကားေျပာကလည္း ခ်ိ ုတာမို႔ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို စူပါမားကက္က ဝန္ထမ္းေတြေရာ အုပ္ခ် ုပ္သူေတြေရာ ခင္မင္ၾက ႀကိဳက္ၾကသည္ ။

ဒီစူပါမားကက္ႀကီးကို နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ေနတဲ့ ကုန္သည္ေတြ က ကုန္ပစၥည္းေတြ လာသြင္းၾကလို႔ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ လုပ္ေနတဲ့ ႐ုံးခန္းကို စီးပြားေရးသမားကုန္သည္ေတြဝင္ထြက္ေနၾကတဲ့အထဲ ႐ုပ္သနားကမား နဲ႔ နယ္စပ္က လာတယ္ ဆိုတဲ့ ကိုေရႊသိမ္းမင္း ဆိုတဲ့လူတေယာက္နဲ႔ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ခင္မင္ ရင္းႏွီးသြားသည္ ။ ကိုေရႊသိမ္းမင္းက သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ သေဘာေကာင္း ယဥ္ေက်းတဲ့ လူတေယာက္ပါ ။ စူပါမားကက္ႀကီးကို ထိုင္းဖက္က ကုန္ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြင္းတဲ့ လူတေယာက္ လို႔ မန္ေနဂ်ာေတြက ေျပာျပဖူးသည္ ။

အႀကီးဆုံး မန္ေနဂ်ာနဲ႔လည္း လည္ပင္းဖက္ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ လူမို႔ ဆိုင္ႀကီးတဆိုင္လုံးက ဝန္ထမ္း အလုပ္သမားေတြ က “ ကိုေရႊသိမ္းမင္း ”ကို မသိသူ မရွိ အားလုံးက ခ်စ္ခင္ၾကသည္ ။ သူကလည္းလက္ဖြာသည္ ။ လက္မခက္ဘူး ။ ေပးသည္ ။ ေကၽြးသည္ ။ လူ႔အေက်ာ လူ႔မေနာကို သိသည္ ။ ေပါင္းတတ္သည္ ။ ဝင္တတ္ ထြက္တတ္သည္ ။

 ေရႊရည္ဝင္းထိန္လည္း မၾကာခင္ဘဲ မိန္းမေဆာင္တေဆာင္ကို ေျပာင္းျဖစ္သြားသည္ ။ အခု ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ကမာရြတ္ လွည္းတန္းမွာ ေနသည္ ။

စည္ကား ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ လွည္းတန္းလမ္းမွာ ေနေနရတာကို ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ဂုဏ္ယူသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ေနတဲ့ အေဆာင္မွာက မိန္းကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေနသည္ ။ ေမာ္ဒယ္သင္တန္း

တက္ေနသူေတြ ရွိသလို ေကတီဗီမွာ လုပ္ေနသူေတြလည္း ရွိသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ နဲ႔ မိန္းကေလးေတြ ခင္မင္သြားၾကေတာ့ သတင္းစုံ သိရ ၾကားရ သည္ ။ ေရွ႕တက္လမ္းအတြက္

ဘာသင္တန္းေတြ တက္ရင္ ေကာင္းမလဲ အႀကံဉာဏ္ေတြ ရလာသည္ ။

ကိုေရႊသိမ္းမင္း လည္း စူပါမားကက္ႀကီး တခုလုံးမွာ အလွဆုံး ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို သေဘာက်ၿပီး ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးၿပီး ခင္မင္ေအာင္ “ ဝင္ ”ေလေတာ့သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္း

ထိန္လည္း နယ္က မိဘေတြဆီကို ေငြလည္း ပို႔ခ်င္တာေၾကာင့္ အစစ ေခၽြတာ က်စ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ အခုလို “ ေခၽြ”လာတဲ့ ကိုေရႊသိမ္းမင္းကို ၾကာလာေတာ့ “ ေႂကြ ”လာသည္ ။ သူတို႔ သာမန္ ခင္မင္

မႈထက္ သာတဲ့ ပိုတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြ ျဖစ္လာၾကသည္ ။ ဆိုင္က အလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွာ ကိုေရႊသိမ္းမင္းက လာေစာင့္ေနတတ္သည္ ။ နန္းႀကီးသုတ္ေလး ..ရွမ္း ေခါက္ဆြဲေလး..အတူတူ စားၿပီးမွ

 လွည္းတန္းက အေဆာင္ေအာက္အထိ ကိုေရႊသိမ္းမင္းက ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို လိုက္ပို႔သည္ ။

သံေယာဇဥ္ေတြ တရစ္ၿပီး တရစ္ ခ်ည္ေႏွာင္မိလာၾကေတာ့ ေရႊရည္ဝင္းထန္ နဲ႔ ကိုေရႊသိမ္းမင္းတို႔ ခ်စ္မိသြားၾကသည္ ။ ကိုေရႊသိမ္းမင္းက ခ်စ္ေရးဆို ခ်စ္စကားေျပာလာေသာအခါ ဒီလူႀကီးက သူမ

အတြက္ အားကိုးစရာ အမွီသဟဲ ျပဳစရာ လူတေယာက္လို႔ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ ထင္မိတဲ့အတြက္ သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္လိုက္သည္ ။ ကိုေရႊသိမ္းမင္းသည္ အရမ္း အလိုက္သိတတ္တဲ့ လူတေယာက္ လို႔ ေရႊရည္

ဝင္းထိန္ ထင္မိသည္ ။ အရမ္းသေဘာေကာင္းသည္ ။ အႏွေမ်ာ မရွိ ေပးတတ္ ကမ္းတတ္သည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ အတြက္သာ မကဘူး ။ နယ္က ေရႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ့ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြ

အတြက္လည္း တဖက္နိုင္ငံက ပစၥည္းေတြ ယူလာေပးတတ္သည္ ။ ကိုေရႊသိမ္းမင္း တခါတခါ နယ္စပ္ကို သြားရင္ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ တေယာက္ လြမ္းၿပီး က်န္ရစ္ရသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထန္ သည္ ကိုေရႊ

သိမ္းမင္း တေယာက္ ျမန္ျမန္ ျပန္လာပါေစ ဆုေတာင္းရတာ အေမာ ။ ျပန္လာတဲ့ အခါမွာလည္း တခါ တမ်ိ ုးမက ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို ဆင္သည္ ။ သူ ေျပာေျပာျပတဲ့ တဖက္ကမ္းကိုလည္း ေရႊရည္ဝင္း

ထိန္ စိတ္ဝင္စားလာရသည္ ။ သူက ေနာက္တခါ သြားတဲ့အခါ ေရႊရည္ေလး လိုက္လည္ပါလား..ေရႊရည္ေလးနဲ႔ အကိုနဲ႔ ေစ်းေလ်ာက္ ဝယ္ၾကမယ္..အစားေတြ ဝယ္စားၾကမယ္…အရမ္း ေပ်ာ္စရာပါ

လို႔ ေခၚသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္လည္း အလုပ္က ခြင့္ရရင္ေတာ့ တပတ္ေလာက္ လိုက္လည္ခ်င္လာသည္ ။

မန္ေနဂ်ာႀကီးကို ေမးျမန္း ခြင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ျပဳံးျပဳံးႀကီးနဲ႔ ညည္းက ေရႊသိမ္းမင္းနဲ႔ လိုက္သြားမလို႔ေပါ့ေလ…ရတယ္..ရတယ္..ငါ ခြင့္ျပဳတယ္….လို႔ ခြင့္ေပးသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္း

ထိန္သည္ ခ်စ္သူနဲ႔ အခုလို ညအိပ္ညေန ခရီး လိုက္သြားရင္ သူတို႔ ညိစြန္းကုန္မည္ကို သိသည္ ။ သေဘာေပါက္သည္ ။ ဒီလူ႔ကို သူမ အရမ္း ခ်စ္မိေနၿပီ ။ ယုံလည္း ယုံၾကည္သည္ ။ ပုံအပ္ဖို႔ သူမ

ဝန္မေလးဘူး ဆိုေတာ့ သူေခၚရာကို လိုက္သြားေတာ့သည္ ။

တဖက္ကမ္းကို မကူးၾကခင္ ဒီဖက္ကမ္းမွာ ဟိုတယ္မွာ တည အိပ္ၾကရသည္ ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ လည္း ဒီညေတာ့ျဖင့္ ခ်စ္သူနဲ႔ အဆုံးစြန္အထိ ခစ္ျဖစ္ၾကေတာ့မယ္ လို႔ ထင္ထားသည္ ။

သို႔ေပမယ့္ သူမကသာ ေမၽွာ္လင့္ထားေပမယ့္ ကိုေရႊသိမ္းမင္းက ပါးကေလး ေမႊးေမႊးေပးတာ နဖူးေလး နမ္းတာေလာက္ကေန မပိုဘူး ။ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ သူ႔ကို အားမရလိုက္တာ ။ တကုတင္ထဲ

အတူတူ အိပ္ၾကေပမယ့္ သူ႔ဖက္က စမလာေတာ့ ေရႊရည္ဝင္းထိန္လည္း ျပင္းျပလာတဲ့ စိတ္အဟုန္ေၾကာင့္ သူ႔ကို အတင္းဖက္ သူ႔လက္ေတြကို ဆြဲယူၿပီး သူမ ရင္မို႔မို႔အေပၚကို

တင္ေပးလိုက္သည္ ။ ဒီလိုက်ေတာ့ သေကာင့္သား မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ရင္စိုင္ေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ နယ္ဖတ္ေတာ့တာဘဲ ။ ေထာင္မာေနတဲ့ ေရႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ့ ရင္သီးေလးေတြကိုလည္း သူ႔လက္ေတြ

နဲ႔ ပြတ္သည္ ။ သူ႔လက္ေတြက ေရႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ့ တင္ပါးေတြကိုလည္း ဆုပ္နယ္ ကိုင္တြယ္သည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ဆက္ မတိုးဘဲ အိမ္သာသြားမည္ ဆိုၿပီး အိပ္ရာကေန ထသြားလိုက္သည္ ။ သူ႔

ပုဆိုးၾကားက ေထာင္ထေနတဲ့ သူ႔ဟာႀကီးကို ေရႊရည္ ဖ်တ္ကနဲ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူလည္း ေရႊရည့္လိုဘဲ သဘာဝစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနတယ္ ဆိုတာ သိလိုက္သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူက

အိမ္သာထဲမွာ အၾကာႀကီးဘဲ ၾကာေနခဲ့ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့လည္း ေရႊရည့္ကို ဘာမွ ဆက္ မလုပ္ေတာ့ဘဲ “ အကိုကေလ..ေရႊရည့္ကို လက္ထပ္တဲ့ ညက်မွ အဆုံးစြန္းအထိ ခ်စ္ခ်င္တာ…အကိုက

ေရႊရည့္ကို ခ်စ္တာ တကယ့္ အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလး နဲ႔ ဆိုတာ ျပခ်င္တယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး အိမ္ေရွ႕ဖက္ကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။

ေနာက္တေန႔မွာ တဖက္ကမ္းကို ကူးၾကတယ္ ။ ဆိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လိုက္ျပၿပီး ေရႊရည္တို႔ ဒီဖက္ကမ္းမွာေတာ့ ဟိုတယ္ မွာ မတည္းၾကဘဲ သူ႔အသိမိတ္ေဆြတေယာက္ ရဲ့ အိမ္မွာ

တည္းၾကမယ္ လို႔ သူက ေျပာသည္ ။ သူနဲ႔ ေရႊရည္ အဲဒီ အသိအိမ္ကို ေရာက္သြားေတာ့ မိန္းမႀကီး တေယာက္က လြဲလို႔ ဘယ္သူမွ ရွိမေနဘူး ။ သူ႔ကိုေတာ့ ေရႊရည္ အရမ္း အထင္ႀကီးသြားသည္

။ ေရႊရည့္ကို တကယ့္ ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္တာလို႔လည္း ယုံၾကည္သထက္ ယုံၾကည္သြားရသည္ ။

အိမ္ႀကီးက ႀကီးၿပီး မိန္းမႀကီးကလြဲရင္ ေရႊရည္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ အရမ္း လြတ္လပ္တယ္ လို႔ ခံစားရသည္ ။ ညေနစာကို သူက ဆိုင္ကေန မွာ ေကၽြးသည္ ။ မိန္းမႀကီး

သြားဝယ္လာေပးသည္ ေရႊရည္ ထင္မိတာဘဲ ။ စားစရာေတြနဲ႔ ခပ္ခါးခါး အခ်ိ ုရည္ဘူးေတြ ကို ေသာက္စားၾကၿပီး ေရႊရည္တို႔ ၽႊီဗီ ထိုင္ၾကည့္ၾကသည္ ။ ထိုင္းစကားေျပာေတြမို႔ နားမလည္ၾကေပမယ့္

ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္ ။ ေရႊရည္လည္း အိပ္ငိုက္လာေပမယ့္ သူနဲ႔ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာအိအိႀကီးေပၚမွာ ဖက္တြယ္ၿပီး ေနရတာကို ပိုႀကိဳက္လို႔ အိပ္ခန္းထဲလည္း မေျပာင္းဘဲ ဆိုဖာမွာ

ဘဲ အိပ္ပစ္လိုက္သည္ ။

အိပ္မက္ထဲမွာ ေရႊရည့္လက္ေတြ ေျခေတြကို တုပ္ေႏွာင္ထားတယ္ လို႔ မက္ေတာ့ ေရႊရည္ ႐ုန္းကန္ရင္း ေအာ္ဟစ္မိလိုက္သည္ ။ ဖ်တ္ကနဲ နိုးလာေတာ့ ေခါင္းေတြ အုံေနသည္

။ ေအးစက္စက္ႀကီးလည္း ခံစားရသည္ ။ မ်က္လုံးေတြ ႀကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရႊရည္ အရမ္း တုန္လႈပ္သြားသည္ ။ အိပ္မက္ မဟုတ္ဘဲ တကယ့္ကို ေရႊရည့္ လက္ေတြ ေျခေတြကို

ကားယားႀကီး တုပ္ခ်ည္ထားတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ အို…ေရႊရည့္ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အဝတ္မွ ရွိမေနဘူး ။ ေရႊရည္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး…။ အကို..အကို ဘယ္မွာလဲ….ကိုေရႊသိမ္းမင္း ဘယ္မွာလဲ…။

အို..ေယာက်္ားႀကီးေတြ သုံးေလးေယာက္ေလာက္ ေရႊရည့္ကို ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္ ။ ေရႊရည္လည္း နို႔ေတြေရာ ဖင္ေတြေရာ အကုန္ ေပၚလို႔ ။မီးႀကီးကလည္း ထိန္ထိန္ လင္းေနသည္ ။

“ အကို..အကို…..ကိုေရႊသိမ္းမင္း…” လို႔ ငိုယို ေအာ္ဟစ္ေခၚေတာ့ လူေတြထဲက တ႐ုတ္ကျပား ဘိန္းစားလို ပိန္ကပ္ကပ္နဲ႔ လူႀကီးက ေရႊရည္ဝင္းထိန္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္သည္ ။ “ တ

မေနနဲ႔..နင့္ကို ေရာင္းစားၿပီး ဒီလူ လစ္သြားၿပီ….ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မင္းကို ဒို႔တေတြ ပိုင္သြားၿပီ..မင္းက ဒို႔ရဲ့ ေငြနဲ႔ ဝယ္ထားတဲ့ ေငြဝယ္ကၽြန္ ျဖစ္သြားၿပီ..ဒို႔ ခိုင္းတာကို လုပ္….ဒါဘဲ..” လို႔

ခပ္ထန္ထန္ မာမာ ေျပာလိုက္သည္ ။

လူေတြ အားလုံးက ေရႊရည့္ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ေတြကို စားေတာ့ ၀ါးေတာ့မယ့္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတဲ့ တဏွာခိုးေတြ ေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ ၀ိုင္း ၾကည့္ေနၾကသည္ ။

“ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္..က်မ မိန္းမေကာင္းပါ..က်မကို လႊတ္ေပးပါ….ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္ပါတယ္….”

“ ဒီမွာ ေစာက္ေကာင္မ ပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္း..နင့္ရည္းစားက နင့္ကို မလိုးခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး. နင့္ကို အပ်ိ ုစစ္စစ္ အေနနဲ႔ ေရာင္းသြားေတာ့ သူက ပိုက္ဆံ ပိုရသြားတယ္..သိရဲ့လား..ငါတို႔လည္း နင့္

ကို မလိုးဘူး….ပါကင္ ပြင့္သြားမွာ စိုးလို႔ ပါကင္ အေနနဲ႔ ေစ်းႀကီး တင္ေရာင္းမွာ…နင့္ကို လီးဘဲ စုတ္ခိုင္းမယ္ …”

ေျပာေျပာဆိုဆို ဒီ ဘိန္းစားပုံနဲ႔ လူႀကီးက သူ႔ေဘာင္းဘီပြႀကီးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ . . ။ညိဳေမာင္ ရွည္လ်ားတဲ့ သူ႔လိင္တန္ႀကီးက မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနသည္ ။

“ မင္း လီးစုတ္တာကို ငါတို႔ ဗီဒီယို မွတ္တမ္း တင္ထားမယ္…မင္းကို သုံးေပါက္စလုံးကို လိုးမယ့္ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔အာရပ္ကုလား သူေဌးကို ေရာင္းစားမယ္…..ကဲ ငါတို႔ လီးေတြကို စုတ္ေပးေတာ့..”

အိုး..ေရႊရည္ အျဖစ္ဆိုးလိုက္တာရွင္ ။ ကိုေရႊသိမ္းမင္း ရက္စက္လိုက္တာ ..။ သူ႔ကို  အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလးနဲ႔ ခ်စ္တဲ့ လူ လို႔ ယုံမိတာ အမွားႀကီး မွားသြားၿပီ….။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလးနဲ႔ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ ကိုေရႊသိမ္းမင္း အမည္ခံ ေကာက္တြဲ ( ေခၚ ) ဂ်င္မီ ( ေခၚ ) လူေခြး သည္ နယ္စပ္က လူကုန္ကူးဂိုဏ္းကို မိန္းမပ်ိ ုေလးေတြ လာေရာင္းခ်ေနတဲ့

ပြဲစား တေယာက္ဘဲ ျဖစ္ပါသည္ ။