လဲ့ချို အသက်က ၂၀ကျော်ပြီ ဘော်ဒီ အချိုးအစားကတော့ ယောက်ျားတို့အကြိုက်ပဲပေါ့။ သူမက သူမတကိုယ်လုံးကို ယောက်ျားတွေက ရမက်မီးတောက်မျက်လုံးနဲ့ ဝိုင်းကြည့်ခံရတာမျိုးဆို သူမအရမ်းသဘောကြတယ်။ယောက်ျားတွေရှေ့ဆိုဖင်ကို လိမ်ပီး ဖင်တုံးနှစ်တုံး တုန်ခါနေအောင်ကို ခါပီးကို လမ်းလျှောက်ပြတယ်။ ရည်းစားအတည်တကျမတွဲဘူး။ထည်လဲတွဲတယ်။ကြိုက်ရင် ကုန်းလိုက်တယ်။ပြီးရင်အဆက်ဖြတ်တယ်။ သူမရဲ့ရည်မှန်းချက်က ဆက်ဆီမော်ဒယ်ဖြစ်ချင်တာ။ သူမရဲ့ဘောဒီကိုလည်းထိန်းသိမ်းတယ်။ဂရုစိုက်တယ်။ ခုသူမအလုပ်ကတော့ မိဘပိုက်ဆံနဲ့ ဓာတ်ပုံတွေရိုက်တယ်။ အွန်လိုင်း ပါ်တင်တယ်။ကြေငြာတွေလာအပ်ကြတယ်။
သူမလက်မခံသေးဘူး။ “ဟော လဲ့ချိုရောက်လာပီလား””အင်း ကိုရဲ” “ဒီနေ့ ရှယ်နော် အလန်းဆုံး အမိုက်ဆုံးရိုက်ပေးရမယ် ဆက်ဆီ ဆက်ဆီ ” “ဟုတ်ပါပြီ လဲ့ချိုရယ် ကိုရဲကို ခုထိမယုံသေးဘူးလား””ယုံလို့ အားကိုးနေတာပဲ ကြာရင် အိုးကားမိတော့မယ်””အဟေးဟေး လဲ့ချိုနော် ကိုရဲကို ရင်ခုန်အောင်မလုပ်နဲ့” “လဲ့ချို အဝတ်စားသွားလဲတော့မယ်”ဆိုပီး အဝတ်လဲခန်းဘက်ကိုထွက်ခဲ့တယ်။ ကိုရဲအာသာငမ်းငမ်းနဲ့သေချာလိုက်ကြည့်နေမိတာ သူမဖင်တုံးတွေကိုပါ။ လဲ့ချို ဓာတ်ပုံလာရိုက်တာ အခေါက်ပေါင်းမနည်းတော့ပါဘူး။ ရိုက်တိုင်းလည်း ဆက်ဆီပို့စ် တွပါပဲ။ကိုရဲ ခုထိကြည့်လို့မရိုးနိုင်ပါဘူး။ကိုရဲကလည်း ခေသူမဟုတ်စားဖားကြီးစားပဲ။ လဲ့ချိုကိုလည်း သူကြံစည်နေတယ်။လဲ့ချိုကို သိပ်ပီးချုပ်ဖို့မလိုမှန်းသိတယ်။လဲ့ချိုကိုယ်တိုင်က ရဲတင်းပွင့်လင်းလွန်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုရဲ ဒီတယောက်ကိုတော့ လက်နှေးနေတယ်။ ရေကူးဝတ်စုံနဲ့ ဘော်ဒီအလှကိုရှယ်ပြထားတဲ့ လဲ့ချိုကို ဓာတ်ပုံစရိုက်နေပါပီ။ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန်ကော့တယ် ရင်မော့တယ် ဘော်ဒီကောက်ကြောင်းဖော်တယ်။ကုန်းတယ် ကွတယ်။ ဆက်ဆီပုံစံ မပေးပဲနဲ့တောင် လဲ့ချိုကလိုးချင်စရာပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ ကိုရဲ ရစ်တော့မယ်။ဇာတ်လမ်းစပါတော့မယ်။ “လဲ့ချို စိတ်သိပ်မပါသလိုပဲ အပေါ်နဲ့အောက်က ဖုံးယုံလေးယုံထားတယ်ဆိုပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှုမရှိဘူးဖြစ်နေတယ်” “ဟင် ဟုတ်လား ကိုရဲ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ပြောအုံးလေ” “လဲ့ချို မျက်လုံးတွေ မျက်နှာ အမူအရာတွေလိုနေသေးတယ် လဲ့ချိုကိုကြည့်နေတဲ့သူတွေကို လဲ့ချိုကို ပစ်မှားချင်စိတ်ဖြစ်အောင်လုပ်ရမယ် လဲ့ချိုကလည်း တကယ်လိုအပ်တောင့်တနေတဲ့ပုံ””အာ ကိုရဲနော် ဘာလဲ လဲ့ချိုက အလိုးခံချင်နေတဲ့အမူအရာလုပ်ရမှာလား””အင်း ဟုတ်တယ် လဲ့ချိုကတော့ဒဲ့ပဲဟေ့”၂ယောက်တည်းရှိတာဆိုတဲ့ အသိနဲ့ရော အစကတည်းကရဲတင်းတာကြောင့်လဲ့ချိုပြောထွက်နေတာ။ “လဲ့ချို ခံချင်စိတ် ဘယ်လို စိတ်ထည့်ရမလဲ ကိုရဲ လဲ့ချိုမှ မခံချင်တာ””ကိုရဲလည်း မပြောတတ်တော့ဘူး လဲ့ချိုရေ ဇာတ်ကားကြည့်မလား” “တော်ပါပီ ကြည့်ချင်ပါဘူး ရင်လည်းမခုန်ဘူး” “လဲ့ချို အမွှေးရိတ်ထားသလား” “ရိတ်တယ်” “အဲ့ဒါဆို အမွှေငုပ်တိုလေးတွေထိ ဘောင်းဘီကိုဖော်လိုက်” “ကိုရဲနော် လဲ့ချို အဲ့လိုကြီးတော့ မရိုက်ချင်ဘူး အဖုတ်ပြမှ ဆက်ဆီဖြစ်တာမျိုးမလိုချင်ဘူး” “အင်းပါ မပေါ်တပေါ်လေးက ရင်ခုန်ရမှာ ပေါင်ကား ဒူးထောင် ခါးကော့ လှဲချလိုက် လက်တဖက်က ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်တော့မလိုလုပ် လက်တဖက်က နို့ကိုကိုင်ထား”ဆိုပီး ကိုရဲ အပေါ်စီးက ရိုက်တယ်။
“မျက်နှာ အမူအရာလေးလုပ် အံကြိတ် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက် ကင်မရာကို မကြည့်နဲ့”ကိုရဲပြောသလို လဲ့ချိုလိုက်လုပ်ပေးပါတယ်။ မိုက်တာကမိုက်နေပီ။ “လဲ့ချိုသိပ်မမိုက်သေးဘူး ဘောင်းဘီကို မကိုင်ထားနဲ့တော့ အမွှေးငုပ်တိုလေးတွေထိဖော်ထားလိုက်တော့ လဲ့ချို ဘောင်းဘီပေါ်ကို လက်ချောင်းလေးတွေတင်လိုက် လဲ့ချို ကင်မရာနဲ့ကိုရဲကို ရှိတယ်သဘောမထားနဲ့ ကိုရဲဆက်တိုက်ရိုက်သွားမယ် လဲ့ချို လွတ်လွတ်လပ်လပ်လုပ်”လဲ့ချိုတယောက် စိတ်ထည့်နေရင် အဖုတ်လေးကို ထိယုံကနေ ဖီးဝင်လာပီး စိတ်ပါသွားပီး လက်နဲ့ဖိပွတ်နေမိတယ်။ ပွတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ကိုပွတ်နေရင်း အားမရလို့ ဘောင်းဘီချွတ်မယ်အလုပ်မှာ”ကောင်းတယ် မိုက်တယ် လဲ့ချိုရေ မိုက်သွားပီ ရှယ်ပဲ” “ဟာ လန့်သွားတာပဲကိုရဲရယ်”ကိုရဲ သိသိနဲ့ တမင်လုပ်လိုက်တာပါ။ “တခြား ပုံစံ တွေပြောင်းပါအုံး။လဲ့ချို့ရဲ့ အလှဆုံး ဖင်တုံး၂တုံးအလှအပကို ပြလိုက် လဲ့ချို” “ခွေးကုန်းပါ့ ဟုတ်လား ကိုရဲ ကိုရဲနော် လဲ့ချို စိတ်လွန်သွားရင် ကိုရဲတာဝန်ယူရမှာ” “အဲ့လို တာဝန်မျိုးဆို အစွမ်းကုန်တာဝန်ယူပါရစေ” လဲ့ချို ဖင်ကို အစွမ်းကုန်စွင့်ကားပီးကို အားရပါးရကုန်းပီး ဖင်ကို ထောင်လိုက်တယ်။
အတှငျးခံအောကျက ပွူးဖောငျးနတေဲ့ အဖုတျလေး အကှဲလေးပါထငျးလို့ အရညျတှကေ စို့နသေေးတယျ။ မကြျနှာအမူအရာကလညျး တကယျကို စိတျပါပီး လဲ့ခိြုတယောကျ ဖီးတတျနပေါပွီ။ကိုရဲလညျး သခြော ရှူထောငျ့မြိုးစုံက သခြောရိုကျပီးတဲ့အခါ “လဲ့ခြိုရယျ အရမျးလှတာပဲကှယျ ကိုရဲတောငျ စိတျတှတေမြိုးဖွဈလာပီ” လဲ့ခြိုလညျး ကနှဲ့ကလလြေး ဒူးထောကျပီးထိုငျခရြငျး “ဟငျး ဟငျး ကိုရဲကှာ ကိုရဲပေါငျကွားက ဖောငျးနတော အသညျးယားတယျ” “လဲ့ခြိုရော ဘာထူးလဲ ရှှဲနပေီမဟုတျလား” “အငျး သိရဲ့သားနဲ့ကှာ လာခဲ့တော့ တာဝနျယူတော့”ဆိုပီး လဲ့ခြို မှေ့ယာပေါျလှဲခပြီး အတှငျးခံခြှတျ ပေါငျကား အပေါျဘောျလီပါ ခြှတျပီး အဖူတျလေးကို ပှတျသပျနတေယျ။ အမှှေးကပွောငျရှငျးရိတျထားတယျ။ကိုရဲလညျး မွနျမွနျ လဲ့ခြို ပေါငျကွား ခေါငျးစိုကျ မကြျနှာ အပျပီး လဲ့ခြို အဖုတျကို လြှာကြှေးတော့တာပဲ။ “အား ဟငျး ဟငျး ကိုရဲကတော့ လုပျတတျတယျကှာ လဲ့ခြို အသညျးပါခိုကျတယျ” ကိုရဲလြှာက လဲ့ခြိုရဲ့ အဖုတျ အစိ အဖုတျအတှငျးသားတှကေိုပါ စုပျလိုကျ ယကျလိုကျ မှှနှေောကျနတေော့တယျ။
ကိုရဲ လကျခလယျနဲ့ပါ လဲ့ခြို အဖုတျကို နှိုကျလိုကျရငျး ယကျပေးတော့ “အမယျလေး ကိုရဲရယျ ကောငျးလိုကျတာ ကောငျးတယျကှာ လုပျပေး ယကျပေး နှိုကျပေး စုပျပေးကှာ ” လဲ့ခြို လကျနှဈဖကျနဲ့ ကိုရဲခေါငျးကို ကိုငျပီး ခါးကိုကော့ကော့ပေးနတေယျ။ခဏအကွာမှာ “အူးးး အားး ဟငျး ဟငျး ကောငျးတယျ ကောငျးတယျ အရမျးကောငျးတယျကှာ”ဆိုပီး လဲ့ခြိုပီးသှားတယျ။ကိုရဲလညျး သူ့အဝတျစားတှေ အကုနျခြှတျလိုကျတယျ။ ပီးတော့ လီးကို စှပီး လကျနဲ့ ကိုငျပီး မှိမျးနတေဲ့ လဲ့ခြို ပါးစပျရှေ့တေ့ပေးပီး “လဲ့ခြို ကိုရဲလီးကိုစုပျပေးနောျ ခနပဲ တံတှေးစှတျယုံပဲ””အငျး ပလှတျ ပွှတျ ပွှတျ””ဟူးး အူးး ကောငျးတယျ အေးသှားတာပဲ စုပျစုပျ” လဲ့ခြို ကိုရဲလီးကို အခကြျ ၂၀လောကျစုပျပေးပီးတော့ “လဲ့ခိြု လိုးကွစို့နောျ ” “အငျး လိုးမယျလေ ကိုရဲ ဘယျလိုလိုးခငြျလဲ” “လေးဖကျထောကျ ဖငျကုနျးပေါ့ လဲ့ခြို ရယျ” လဲ့ခြို သှကျသှကျလကျလကျနဲ့ထပီး ဖငျကုနျးပေးတယျ။ ကိုရဲနောကျကနတေေ့ပီးသှငျးလိုကျတယျ။ ဒဈကြောျယုံပဲဝငျသေးတာကို လဲ့ခြို တှနျ့ခနဲ့ဖွဈသှားတယျ။ကိုရဲ လီးတဝကျက လဲ့ခြို အဖုတျထဲမှာပွညျ့နတော ကိုရဲခံစားမိတယျ။”အမယျလေး ကြှတျဈ ကြှတျဈ ကိုရဲရယျ အကွီးကွီးပါလား ဖွေးဖွေးခငြျးပဲသှငျးလိုးနောျ” “အငျးပါ လဲ့ခြိုရယျ အငျ့ အငျ့ “လကျက ဖငျကို ရိုကျလိုကျသေးတယျ။ဖွေးဖွေးခငြျး လီးကို လဲ့ခြိုအဖုတျထဲ လိုးသှငျးရငျး ညှောငျ့လိုးပေးနတေယျ။
လီးတချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ “အူးးး ဖြေးဖြေးချင်း စောင့်လိုးပေး ကိုရဲ ” “အင်း လဲ့ချို လဲ့ချို အဖုတ်က စီးပိုးပီး ကြပ်နေတာပဲ ကိုရဲ တချက်လိုးတိုင်းကို ဖီးရှိတယ် အင့် အင့် ” “ဟင်းဟင်း လဲ့ချိုလည်း အဲ့လိုပဲ ခံရတာကောင်းတယ် လိူးလိုး နာနာလေးစောင့်လိုး ” “အင့် အင့် လဲ့ချိုရယ်” “အား ဟင်း ဟင်း ကောင်းတယ် ကိုရဲ လိူးလိုး” စည်းချက်ကျကျနဲ့ အရှိန်မှန်မှန် မြန်မြန်လိုးရင်း အချက် ၅၀ခန့် စောင့်လိူးအပီး ကိုရဲက “လဲ့ချို အပေါ်က စိတ်ကြိုက်တက်စောင့်ပေး” “အင်း စောင့်မယ် စောင့်မယ်”ဆိုပီး လဲ့ချို လည်း ကိုရဲ ပက်လက်လှန် လီးထောင်ထားတာကို အပေါ်ကနေ ခွပီး အဖူတ်ထဲတေ့ သေချာစောင့်ချပီး စိတ်ရှိလက်ရှိကို စောင့်တော့တယ်။ ညည်းသံတွေ ၂ယောက်လုံး ဆူညံနေပီး အချက် ၇၀လောက် စောင့်အပီး လဲ့ချို တယောက်ပီးသွားတယ်”ဟူးး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ကိုရဲရယ် လဲ့ချိုပီးပီ””အင်း ကိုရဲလည်း ပီးတော့မယ် ကဲ ပက်လက်လှန် ပေါင်းကား”ဆိုပီး ကိုရဲ လီးကိုကိုင်ပီး လဲ့ချိုအဖုတ်ထဲတေ့ပီး အားနဲ့ကို စောင့်လိုးချလိုက်တယ်။ “အားးး အမယ်လေး ကိုရဲရယ် “”အင့် အင့် အင့် ဟူးး အူးး “ကိုရဲ မညှာမတာကို အားရပါးရစောင့်လိုးနေတာ အချက် ၄၀လောက်လဲရောက်ရော သုတ်ရေတွေ လဲ့ချိုအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပီး ပီးလိုက်တယ်။၂ယောက်လုံး ဖက်လျက်ငြိမ်သက်သွားကြတယ်။ မီးလည်း ရုတ်တရက်ပျက်ပီး အမှောင်ကျသွားတယ်။ အမှောင်ထဲမှာ မီးနီလေးလင်းနေတာကို လဲ့ချို သတိမထားမိဘူး။ အဲ့မီးနီလေးကတော့ ကိုရဲရဲ့ကင်မရာက ရိုက်ယူထားလို့လင်းနေတာဖြစ်ပါတယ်။ပြီးး…..