ထြန္းေက်ာ္ အိပ္ယာမွႏိူးေတာ့ တစ္အိမ္လုံးတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရွိသည္။ သူသည္ အိပ္ယာမွႏိူးႏိူးျခင္း
ေရခ်ိဳးလိုက္လ်င္ေကာင္းမည္ဟုေတြးကာ အက်ႌကိုခြၽတ္၊ သဘက္တစ္ထည္ကို ပုခုံးေပၚ တင္၍အိပ္ခန္းထဲမွထြက္ခဲ့ေလသည္။
ေရခ်ိဳးခန္းသို႔သြားရန္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွျဖတ္အထြက္တြင္ ထြန္းေက်ာ္ မီးဖိုေဆာင္ထဲသို႔ ေဝ့ကာၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း
မည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရ။ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ေရခ်ိဳးခန္း သို႔ဝင္ကာ ေရကိုတစ္ဝႀကီးခ်ိဳးလိုက္သည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔အိပ္ခန္းထဲသို႔ျပန္ဝင္ကာ အ၀တ္အစားလဲလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူဒီအိမ္ကိုေရာက္တိုင္း
လုပ္ေနက်ျဖစ္သည့္ ထမင္းစားခန္းဆီသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ မည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရေပမယ့္ သူအတြက္ စားစရာတစ္ခုခုေတာ့
စီစဥ္ထားၿမဲျဖစ္သည္။
သူ ထမင္းစားခန္းအတြင္းသို႔လွမ္းအ၀င္လိုက္တြင္ ထမင္းစား စားပြဲေဘးတြင္ရပ္ေနေသာ လွလွမြန္ က ထြန္းေက်ာ္
၀င္လာရာဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ကာ သူ႔ကိုၿပဳံးျပလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးသည္
တစ္ဖက္သို႔ျပန္လွည့္ကာသြားေလသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ကိုေနာက္ေက်ာေပးကာ ရပ္ေနေသာ လွလွမြန္ ၏ေနာက္ေက်ာျပင္အလွသည္ နံက္အိပ္ယာမွႏိူးစ
လန္းဆန္းကာေနေသာ သူ႔ေသြးသားမ်ားကို သြက္လက္စြာလႈပ္ရွားေစသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ၏ေနာက္ဖက္(၄)(၅)
ေပအကြာသို႔ အေရာက္တြင္ ေရွ႕ဆက္မသြားေတာ့ဘဲ လွလွမြန္ ၏ေနာက္ေက်ာအလွကိုသာ စူးစူးနစ္နစ္
ေငးကာၾကည့္ေနေလသည္။
ေက်ာလည္ေလာက္ရွိလိမ့္မည္ဟုထင္ရေသာ ဆံပင္ေလးမ်ားကို လွလွမြန္ သည္ အရင္းမွဆံညႇပ္ျဖင့္ စုကာစည္းထားေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဖြးကာႏုေနေသာ ဂုတ္ပိုးေလသည္ ဆံႏြယ္စေလးမ်ားျဖင့္ မခ်င့္မရဲျဖစ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လွေနေလသည္။
ထို႔ျပင္လည္း သူမ၀တ္ထားေသာ နက္ျပာေရာင္ အက်ႌလက္ျပတ္ ၏တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ရွိ လက္ေပါက္အနားစေလးမ်ားဆီမွ
သူမ၏ပုခုံးသားႏွစ္ဖက္သည္ ၀င္းဝါကာ ျပည့္ျပည့္ေဖါင္းေဖါင္းေလးျဖစ္ေနသည္။ ပုခုံးစြန္းဆီမွသည္
အိအိေဖါင္းေဖါင္းေလးျဖစ္ကာ သြယ္ဆင္းသြားေသာသူမ၏ ၀င္းဝါေသာလက္ေမာင္းသားမ်ားေပၚ တြင္လိမ္းထားေသာ
သနပ္ခါး အစင္းေလးေတြမွာ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ေပၚ လြင္ေနသည္။
တစ္ထြာမွ်ေလာက္သာရွိလိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ လွလွမြန္ ၏ခါးေသးေသးေလးသည္ ႏြဲ႕ေႏွာင္း၍ေနၿပီး အျပာရင့္ေရာင္ေအာင္ခံေပၚ
တြင္ အ၀ါႏွင့္အစိမ္းႏုေရာင္အပြင့္စက္ေလးမ်ားပုံေဖၚ ထသားေသာထမီေလး၏ေအာက္မွ ေဖါင္းတင္း၍ေနေသာ
သူမ၏တင္ပါးသားႀကီးမ်ားမွာ လုံးတစ္လွပလြန္းေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလးသက္ပ်င္းခ်လိုက္ေလသည္။
သူရပ္ကာၾကည့္ေနသည္ကို လွလွမြန္ သည္မသိပဲေနမည္မဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာေနျခင္းျဖစ္မည္ဟု
ထြန္းေက်ာ္ ေတြးလိုက္သည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ေနာက္ဖက္ဆီသို႔ ေျခလွမ္းႏွစ္လွမ္းခန႔္အသာလွမ္းလိုက္သည္။ လွလွမြန္ ဆီမွပ်ံ႕လႊင့္လာေသာ
ေမႊးရနံ႔မ်ားသည္ သူ၏ဘ၀င္ကို ဆြဲလႈပ္သကဲသို႔ရွိေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ေနာက္ဖက္သို႔ ပိုမိုကာ
တိုးကပ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ဆီးစပ္ႏွင့္ တင္းကားေနေသာ လွလွမြန္ ၏ ဖင္သားႀကီးတို႔မွာ
တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ထိလုမခန္း နီးကပ္သြားေခ်ေလၿပီ။
ျပဴတင္းေပါက္မွ တိုးေဝွ႔ျဖတ္သန္းလာေသာ ေလျပည္ေလေအးေလးသည္ ထမင္းစားခန္းဆီသို႔ျဖတ္သန္း၍၀င္ေရာက္လာသည္။
လွလွမြန္ ၏ႏုညက္ကာဝင္းေနေသာ ဂုတ္သားေလးေပၚ မွ တြန႔္တြန႔္ေခြေခြေလးျဖစ္ေနေသာ ဆံႏြယ္မ်ားသည္
ဘယ္ညာယိမ္းထိုး၍လူးလိမ့္ကာသြားၾကသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ႏွစ္ဖက္သည္ ေျမာက္ကာတက္လာၿပီး အိေဖါင္းကာေနေသာ လွလွမြန္ ၏ ပုခုံးစြန္းႏွစ္ဖက္ကို မရဲတရဲ ႏွင့္
ေသြးတိုးစမ္းသလို ဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ေလးမွာပင္ လွလွမြန္ သည္ သူမ၏ခါးေလးကို အနည္းငယ္
ၫႊတ္လိုက္ၿပီး ေရွ႕စားပြဲေပၚ မွေကာ္ဖီကရားကို လွမ္းယူလိုက္ေသာအခါတြင္ သူမ ၏ လုံးလုံးတစ္တစ္ ဖင္သားႀကီးမ်ားသည္
ထြန္းေက်ာ္ ၏ေပါင္ရင္းဂြဆုံကိုျဖတ္ကနဲဖိကပ္မိေလသည္။
ၿပီးေနာက္ ေကာ္ဖီကရား လက္တြင္းသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သူမ၏ခါးကိုျပန္ဆန႔္လိုက္ရာ လွလွမြန္ ၏တင္သားႀကီးမ်ားႏွင့္
ထြန္းေက်ာ္ ၏ေပါင္ရင္းသို႔သည္ ခဏမွ်ကင္းကြာေတာ့မလိုျဖစ္သြားေသာ္လည္း ထြန္းေက်ာ္ ၏ခါးက
အသာေကာ့ကာလိုက္သြားသျဖင့္ ေစာေစာကလိုပင္ ဖိကပ္ေနသည့္အေနအထားအတိုင္း မပ်က္မယြင္းရွိေနေလသည္။
လွလွမြန္ သည္ လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာ ေကာ္ဖီကရားထဲရွိ ေကာ္ဖီမ်ားကို စားပြဲေပၚ တြင္ရွိေသာ ေကာ္ဖီပန္းကန္ထဲသို႔
ထည့္လိုက္သည္။ ကရား ကိုကိုင္ထားေသာ လွလွမြန္ ၏လက္မ်ားသည္တုန္ယင္လ်က္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏ႏွာေခါင္းေပါက္မွ
ရႈးကနဲရႈးကနဲ ထြက္လာေသာ ေလမ်ား သည္ လွလွမြန္ ၏ဂုတ္သားႏုႏုေလးေပၚ သို႔ လာ၍ ထိေနၾကသည္။ ၿပီးေတာ့
သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ မာေတာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေပါင္ၾကားမွ သူ႔လီးတန္ႀကီး က ပုဆိုးတြင္းမွေနၿပီး
လုံးတစ္ကာေဖါင္းႂကြေနေသာ လွလွမြန္ ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဖိကပ္ထိေနၿပီျဖစ္သည္။
ကိုထြန္းေက်ာ္ … ေကာ္ဖီေသာက္ေတာ့ေလ ..
လွလွမြန္ သည္ အသံကိုထိန္းၿပီးေျပာေသာ္လည္း ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေသာ သူမ၏အသံေလးအဆုံးတြင္လႈပ္ခါ
၍ေနသည္။ ထိုသို႔ေျပာရင္း လွလွမြန္ သည္ သူမ၏ကိုယ္ကို ျဖတ္ကနဲလွည့္လိုက္ရာ ထြန္းေက်ာ္
၏ရင္ခြင္အတြင္းသို႔လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ သူ႔ကိုသူ သတိမထားမိလိုက္စဥ္မွာပင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
လွလွမြန္ ၏ပါးေဖါင္းေဖါင္းေလးကို ႐ႊတ္ကနဲေနေအာင္နမ္းလိုက္သည္။
အို .. ကိုထြန္းေက်ာ္ ..
လွလွမြန္ သည္ တုန္လႈပ္စြာေရ႐ြတ္လိုက္ရင္း သူမ ၏ကိုယ္လုံးေလးကို လူးလူးလြန႔္လြန႔္ တိုးထြက္လိုက္ေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္
၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း သူမကိုလႊတ္ေပးလိုက္မိေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏ရင္ခြင္အတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္သြားသည္ႏွင့္
ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးသဖြယ္ အေျပးတစ္ပိုင္းျဖင့္ထြက္သြားေသာ လွလွမြန္ ၏ တုန္ခါ ၍သြားၾကေသာ
တင္သားဆိုင္ႀကီးေတြကို မ်က္စိကြၽတ္က်မတတ္ ၾကည့္ရင္း ထြန္းေက်ာ္ သည္ ကုလားထိုင္တြင္ဝင္ထိုင္ကာ သက္ျပင္းအခါခါ
ခ်ေနမိေတာ့သည္။
လွလွမြန္ သည္ အသက္(၂၂)ွႏွစ္မွ်သာရွိေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ ၏ဆရာဦးေမာင္ႀကီး ၏
ဒုတိယဇနီးလည္းျဖစ္သည္။ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ပထမဇနီး ေဒၚေငြသိန္း မွာလြန္ခဲ့ေသာ (၃)ႏွစ္ခန႔္ကပင္
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ သစ္ကုန္သည္ သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး
အသက္(၅၅)ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ေဒၚေငြသိန္း ႏွင့္ ေမြးဖြါးခဲ့ေသာ သမီးတစ္ေယာက္၊ သားတစ္ေယာက္ ရွိၿပီး သမီႀကီးျဖစ္သူ
ခင္ခင္စိန္ သည္ အသက္(၃၃) ႏွစ္ခန႔္ရွိ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီး၊ ေက်ာင္းဆရာမ အလုပ္ လုပ္ကာ
ဖခင္ျဖစ္သူ၏အိမ္တြင္အတူေနေလသည္။ သားျဖစ္သူ ခင္ေဇာ္ သည္ အသက္(၂၉) ႏွစ္ခန႔္ရွိ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္ၿပီး
အိမ္ခြဲကာေနသည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀)ႏွစ္ခန႔္က ဦးေမာင္ႀကီး ၏သစ္စက္တြင္ သစ္စက္စာေရး ၀င္လုပ္ခဲ့ရာမွ ယခုအခါဆိုလွ်င္
ဦးေမာင္ႀကီး ၏ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္ အထိယုံၾကည္ကိုးစား တာဝန္ေပးအပ္ျခင္း ခံေနရၿပီျဖစ္သည္။
ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ထြန္းေက်ာ္ အလုပ္ဝင္ၿပီး သိပ္မၾကာမီတြင္ ဦးေမာင္ႀကီး စီးပြါးတက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္
ပါးရည္နပ္ရည္လည္းရွိ၊ စာရင္းဇယားလည္းႏိူင္၊ ဆက္ဆံေရးလည္းေကာင္းသျဖင့္ ဦးေမာင္ႀကီး အဖို႔မွာကား
ကိုယ္ပြါးတစ္ေယာက္ရသကဲသို႔ျဖစ္ကာ တစ္ေယာက္အားမွသည္ ႏွစ္ေယာက္အားျဖစ္လ်က္ သူ၏လုပ္ငန္းမ်ား
ပိုမိုသြက္လက္ေအာင္ျမင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္ဆိုလွ်င္ လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုလုံးကို ထြန္းေက်ာ္ ကပင္ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ လူပ်ိဳလူလြတ္လည္းျဖစ္ျပန္ေတာ့
ေတာင္ငူသစ္စက္ထဲတြင္သာပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ အေသးတစ္လုံးေဆာက္ကာ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ယခု ေတာင္ငူ မွသစ္မ်ားကို
ရန္ကုန္သို႔ လာပို႔ရင္း ဦးေမာင္ႀကီး ၏အိမ္တြင္တည္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ (၂) ႏွစ္ေက်ာ္ခန႔္က အလုံရွိသစ္စက္တြင္ စာေရးမတစ္ဦးလိုအပ္လ်က္ရွိသျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
သူႏွင့္သိကြၽမ္းေသာ လွလွမြန္ ႏွင့္စကားစပ္မိရာမွ သူမကလဲ အလုပ္လိုခ်င္သည္ဆိုသျဖင့္ ဦးေမာင္ႀကီး ၏သစ္စက္တြင္
အလုပ္သြင္းေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ လွလွမြန္ ႏွင့္ အေနနီးစပ္ကာ တစ္ပင္လဲမူ
တစ္ပင္ထူ ဆိုသည့္စကားအတိုင္း လွလွမြန္ ကိုလက္ထပ္ကာယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သားႏွင့္ သမီးျဖစ္သူကလည္း
ကန႔္ကြက္ျခင္းအလ်င္းမရွိဘဲ လွလွမြန္ ကိုၾကည္ျဖဴစြာပင္လက္ခံခဲ့သည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ ဦးေမာင္ႀကီး ၏အလုပ္ကိစၥမ်ားကို သစၥာရွိရွိ ႀကိဳးပန္းကာေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္ကိုသိသည့္အတြက္
ဦးေမာင္ႀကီး ကလည္း ထြန္းေက်ာ္ ကိုေျမႇက္စားကာ မိသားစုဝင္ တစ္ဦးကဲသို႔ပင္ လက္ခံဆက္ဆံခဲ့သည္။
အိမ္ေရွ႕တြင္ထိုးရပ္လိုက္ေသာ ကားသံေၾကာင့္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနေသာ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူထိုင္ေနေသာ
ဆက္တီကုလားထိုင္မွထကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ဆီသို႔သြားကာ သံဘာဂ်ာတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေလသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး
သည္ကားထဲမွထြက္လာေသာအခါတြင္ ထြန္းေက်ာ္ ၏အေနာက္နားတြင္ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနသည္မသိေသာ လွလွမြန္
သည္ ထြန္းေက်ာ္ အားျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ ဦးေမာင္ႀကီး ၏လက္တြင္းမွ အိတ္ကိုသြားယူလိုက္ေလသည္။ ထိုအခိုက္မွာပင္
ဦးဦးေက်ာ္ ဟူေသာကေလးအသံေလးကိုၾကားလိုက္သျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ခင္ေဇာ္၏(၄)ႏွစ္သမီး မ်ိဳးမ်ိဳးေဇာ္
ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ကေလးမထံေလွ်ာက္သြားလိုက္ေလသည္။ မ်ိဳးမ်ိဳးေဇာ္ သည္ ကားေပၚ မွခုန္ဆင္းလိုက္သည္။
သမီး ကတစ္ေယာက္တည္းလာတာလား ..
ေမေမ လည္းပါတယ္ .. ဦးဦးေက်ာ္ ရဲ႕ ..
ကေလး ၏စကားေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ လွမ္းၾကည့္လိုက္စဥ္မွာပင္ ခင္ေဇာ္ ၏ဇနီး သူဇာ သည္ ပစၥည္းေတြတစ္ပုံတစ္ပင္ျဖင့္
ကားေပၚ မွဆင္းလာေလသည္။
ကိုထြန္းေက်ာ္ ေရ .. ၀ိုင္းကူယူေပးပါဦး ..
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာေပြ႕လာေသာ ပစၥည္းထုတ္မ်ားကိုလွမ္းကာယူလိုက္သည္။
ဦးဦးေက်ာ္
မ်ိဳးမ်ိဳးေဇာ္ ၏ေခၚ သံေၾကာင့္ သူမဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္မ်ားသည္
ပစၥည္းမ်ားကိုလွမ္းေပြ႕ပိုက္ယူလိုက္ရင္း သူဇာ ၏ရင္သားႏွစ္မႊာကိုလည္း မေတာ္တဆပင္ က်က်နနႀကီးဆုပ္ကိုင္မိေလသည္။
ဘာလဲ .. သမီးရဲ႕ ..
သမီးကို ကန္ေတာ္ႀကီး လိုက္ပို႔ရမယ္ေနာ္ ..
ေအးပါ .. သမီးရဲ႕ ..
ထြန္းေက်ာ္ က သူဇာ ဆီမွ ပစၥည္းမ်ားကို ပိုင္ပိုင္ႏိူင္ႏိူင္ ေပြ႕လိုက္ၿပီးေနာက္ သူဇာ ၏မ်က္ႏွာကိုလွမ္းၾကည့္ကာ
အကဲခတ္လိုက္ေလသည္။ သူဇာ ၏မ်က္ႏွာေလးသည္ သိသိသာသာကိုပင္ ပန္းႏုေရာင္ သန္းေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ
အာ႐ုံေျပာင္းသြားေစရန္ ထြန္းေက်ာ္ က
ကိုခင္ေဇာ္ ေရာ မပါဖူးလား သူဇာ ..
မပါလာဘူး ကိုထြန္းေက်ာ္ .. အေရာင္းအ၀ယ္နဲ႔ မႏၲေလးဖက္ကိုခရီးထြက္သြားတာ (၁၅) ရက္ေလာက္ရွိေနၿပီ။
အိမ္မွာလည္းသားအမိ ႏွစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနတုန္း ေဖေဖကလည္းဒီေန႔ေရာက္လာတာနဲ႔ အေတာ္ပဲဆိုၿပီးလိုက္လာၾကတာ …
သူတို႔အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔လွမ္း၍အ၀င္မွာပင္
ေမာင္ထြန္းေက်ာ္
ခင္ဗ်ာ
မင္းရန္ကုန္ ေနခဲ့လိုက္ဦးကြာ .. ငါမနက္ဖန္ရထားနဲ႔ ေတာင္ငူ သြားလိုက္ဦးမယ္၊ ဟိုကမိတ္ေဆြေတြ
ေဆြမ်ိဳးေတြလည္းမေတြ႕ရတာၾကာၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးဘုရားတန္ေဆာင္း ေဆာက္ၿပီးလႉဖို႔ရည္႐ြယ္ထားတာၾကာၿပီ။
ငါတစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္နဲ႔တူတယ္။ မင္းလည္း နားနားေနေန ဒီမွာေနခဲ့ဦးကြယ္။ ငါ လွလွမြန္
ကိုေတာ့ထားခဲ့မယ္ .. ဒါမွ အလုံသစ္စက္မွာ မင္းအေဖၚ ရမွာ .. ၿဗဳံးကနဲဆိုေတာ့ မင္းလဲသူရွိေနေတာ့ ပိုၿပီး
အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ကြယ္ ..
ဟုတ္ကဲ့
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဦးေမာင္ႀကီး သည္အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ လွလွမြန္ ႏွင့္အတူဝင္သြားေလသည္။
ည(၁၀)နာရီ မထိုးမီကပင္အိမ္သူအိမ္သားအသီးသီးသည္ မိမိတို႔၏အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္သြားၾကၿပီျဖစ္သည္။
တစ္အိမ္လုံးသည္ တျဖည္းျဖည္းၿငိမ္သြားၿပီး ပိတ္ထားေသာျပဴတင္းေပါက္တံခါးရွိ မွန္ခ်ပ္မ်ားကိုေလတိုးသည့္အသံမ်ားမွလြဲၿပီး
တိတ္ဆိတ္ကာေနေလသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ သဘာသ၀တရားႏွင့္ဆန႔္က်င္ၿပီး လႈပ္ရွားေနေသာ လူသားႏွစ္ဦးကေတာ့
အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီးအတြင္းရွိ ဦးေမာင္ႀကီး ႏွင့္ လွလွမြန္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ မနက္ေစာေစာ ခရီးထြက္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ဦးေမာင္ႀကီး
သည္ ဇနီးေခ်ာေခ်ာငယ္ငယ္ေလး ျဖင့္ ခ်စ္ရည္လူးလ်က္ ရိကၡာယူေနသည္။
ဦးေမာင္ႀကီး ႏွင့္ လွလွမြန္ တို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးကိုယ္ေပၚ တြင္ အ၀တ္အစားဟူသမွ် ဘာမွ်မကပ္ၾကေပ၊ ကုတင္ေပၚ
တြင္ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ လွလွမြန္ ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ကိုယ္လုံးတီးႀကီးေပၚ သို႔ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ညိဳညိဳတုတ္တုတ္
ကိုယ္လုံးႀကီးကေမွာက္၍ထားၿပီး ေျခေထာက္မ်ားကား ေအာက္ကေမႊ႕ယာကို အားယူကာ ဖင္ႀကီးေျမႇာက္ကာႏွိမ့္ကာျဖင့္
အားပါးတရပင္လိုးေနသည္။
ဘြတ္ .. ႁဗြတ္ .. ပလြတ္ .. ပလပ္ .. ႁပြတ္ .. ရႈး အား ..
ဟင္း ဟင္း .. အကိုႀကီးရယ္ .. ဒီထက္ပိုၿပီးေဆာင့္ေပးပါဦး ..
မပီမသေျပာလိုက္ေသာ လွလွမြန္ ၏စကားအဆုံးတြင္ ဦးေမာင္ႀကီးကခပ္သြက္သြက္ပင္ေဆာင့္ကာလိုးေပးလိုက္သည္။
ေက်နပ္အားရျဖစ္သြားရေသာ လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴေလးက ေကာ့ကနဲေကာ့ကနဲ တက္သြားသည္။(၁၀)
ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးသြားေသာအခါတြင္ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွ အားမပါေတာ့ဘဲ တျဖည္းျဖည္း
အရွိန္ေလ်ာ့လာသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး ၿပီးခါနီးၿပီဆိုသည္ကို လွလွမြန္ တစ္ေယာက္နားလည္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ
သူမအဖို႔မွာကား အခုမွ အရွိန္ေကာင္းၿပီး အရသာတက္ေနဆဲျဖစ္သည္။
အင္း ဟင္း .. အ အ ကို ႀကီ .. ထိန္းထား ဦး … က် က် မ နည္းနည္း လိုေသးတယ္ ..
အင္း အို႔ ဟား … ေတာင့္ထားဦး ..
ဘြတ္ .. ပလစ္တစ္တစ္ … ေဖါင္း ဒုတ္ .. အို .. စြိ ပလြတ္ …
အို .. အကိုႀကီး ရယ္ .. အို အို .. ဟြန္း
ဦးေမာင္ႀကီး ၏လီးတန္ႀကီး သည္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲတြင္ တဆတ္ဆတ္ တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ကာ သုတ္ရည္မ်ားကို
ေငါ့ေငါ့ကနဲပန္းထုတ္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ လွလွမြန္ ၏မွိတ္ထားေသာမ်က္ခမ္းစပ္မ်ားတြင္
မ်က္ရည္ေလးမ်ားစိမ့္ကာထြက္လာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အေပၚ မွ ဦးေမာင္ႀကီး အဖို႔မူ ထိုမ်က္ရည္မ်ားကိုမျမင္ႏိူင္ဘဲ
တရႈးရႈးတရွဲရွဲ ျဖင့္ ဖါးဖိုႀကီးကဲသို႔ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္ ႀကိဳးစားကာ အသက္ရႈေနရေလသည္။ လွလွမြန္ ကေတာ့
သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚ တြင္ ေမွာက္ခ်ထားၿပီး မွိန္းေနေသာ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ကိုယ္လုံးႀကီးအားတင္းၾကပ္စြာ
ဖက္ေပးထားရင္း သူမ၏ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးက ဦးေမာင္ႀကီး ၏ေက်ာျပင္ႀကီးေပၚ တြင္ ေ႐ြ႕ကာလ်ားကာျဖင့္
ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။
ဦးေမာင္ႀကီး သည္ခဏမွ် လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုဖက္ကာ ဇိမ္ယူေနၿပီးေနာက္ ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီျဖစ္ေသာ
သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ကာ သူမ၏ေဘးဖက္သို႔ ပက္လက္လွန္ကာလွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေျခရင္းဖက္ရွိ
သူ၏ပုဆိုးႏွင့္အက်ႌကို ဆြဲ၍၀တ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေမႊ႕ယာေပၚ သို႔ျပန္လွဲကာထိုးအိပ္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လွလွမြန္ မွာ
သူမ၏ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကိုပိတ္၍ထားၿပီး သူမ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ေကာ့ခ်ည္၊ ေကြးခ်ည္၊ ဆန႔္ခ်ည္ျဖင့္
ဆန႔္တငန႔္ငန႔္ျဖစ္ကာေနေလသည္။ဦးေမာင္ႀကီး ႏွင့္ သူမတို႔ သည္လိုကာမစပ္ယွက္ၾကသည့္အခါတိုင္းလိုလိုပင္ လွလွမြန္
သည္ လမ္းတစ္ဝက္တြင္ပင္ တို႔လို႔တန္းလန္းျဖင့္က်န္ခဲ့ကာ ကာမဆႏၵမျပည့္ဝဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္ကမ်ားၿပီျဖစ္သည္။ ဟိုး
ညားကာစကေတာ့ နဲနဲေတာ္ေသးသည္ဟုဆိုေသးသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ သမီးထက္ပင္ငယ္ေသာ ဇနီးေခ်ာေခ်ာေလး ကို
မႊန္ထြန္ေနေသာ ကာမအရွိန္ျဖင့္ တစ္ခ်ီမကလိုးခဲ့သည္။ မိန္းမႏွင့္ျပတ္ေနတာကလဲ ထိုအခ်ိန္က(၂)ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿပီဆိုေတာ့
ဦးေမာင္ႀကီး မ်ားကျပည့္ၿဖိဳးၿပီးသစ္လြင္ေနသည္။ ဒီေတာ့လည္း ဦးေမာင္ႀကီးစိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါခဲ့သည္။ လွလွမြန္
အေနႏွင့္လည္း ဦးေမာင္ႀကီး ကတစ္ခ်ီၿပီးသြားေသာလည္း သူမအေနႏွင့္ကာမၿပီးေသးေခ်။ သို႔ေသာ္ ဦးေမာင္ႀကီး ဒုတိယအခ်ီ
လိုးေသာအခါတြင္ သူမ၏ဆႏၵတို႔ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ကာ ၿပီးခဲ့ရသည္။ သည္လို ကာလမ်ားကေတာ့
သိပ္ၿပီးၾကာရွည္မခံခဲ့ပါ၊ (၂) လ ေလာက္မမွ်သာျဖစ္သည္။ သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ဦးေမာင္ႀကီး သည္
တစ္ပတ္လွ်င္တစ္ခါေလာက္သာလိုးႏိူင္ေတာ့သည္။
ဒီေတာ့ အသက္(၂၂)ႏွစ္သာရွိေသးေသာ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳကာ ေသြးသားဆူၿဖိဳးေသာ လွလွမြန္ သည္
သူမဆႏၵမျပည့္ဝခဲ့ရသည့္ကာမေဝဒနာကို က်ိတ္မွိတ္မ်ိဳသိပ္ကာ ခံစားေနခဲ့ရသည္။ ခုလည္း ဦးေမာင္ႀကီး သည္ တေခါေခါျဖင့္
သူမ၏ေဘးတြင္အိပ္ေမာက်ေနၿပီျဖစ္သည္။ လွလွမြန္ သည္ ကုတင္ေပၚ မွလူးလဲထကာ ကုတင္ေျခရင္းရွိ သူမ၏
ထမီကိုေကာက္စြပ္ၿပီးေတာ့ရင္လွ်ားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမကိုယ္ကို သန႔္စင္ရန္ ေနာက္ဖက္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
လာရင္းႏွင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ အိပ္ခန္းကို ေက်ာ္သြားၿပီးမွ တဖန္ ျပန္လွည့္ကာ အိပ္ခန္းတံခါးကိုအသာတြန္းလိုက္သည္။
အထဲက ဂ်က္ခ်ထားသည္ကိုသိလိုက္ရသျဖင့္ ျပန္လွည့္ကာ အထြက္တြင္ေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ ၏ေဟာက္သံမ်ားက သူမကို
က်ီစယ္ေနသလိုလို။
ဦးေမာင္ႀကီး သည္မနက္ေစာေစာရထားျဖင့္ ေတာင္ငူသို႔ ခရီးထြက္သားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ တစ္ေနကုန္ပင္ အလုံသစ္စက္တြင္ လွလွမြန္ ႏွင့္အတူရွိေနၿပီး လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို
ကူညီကာေနေလသည္။ ဒါေပမဲ့ ထြန္းေက်ာ္ ၏စိတ္ကေတာ့မေျပာင္း၊ သူ၏စိတ္မ်ားကား လွလွမြန္ ထံတြင္သာရွိေနသည္။
စိတ္ထင္လို႔ပဲလားေတာ့မသိ၊ ဒီေန႔ သူ႔ ကို လွလွမြန္ ဆက္ဆံပုံသည္ ပိုမိုပြင့္လင္းကာ ရဲတင္းေနသလိုလို။ ထြန္းေက်ာ္
ေတြးေနမိသည္မွာ မေန႔ကထမင္းစားခန္းထဲတြင္ လွလွမြန္ ကိုအပီအျပင္ ကိုင္ၿပီး နမ္းခဲ့ေသာ္လည္း လွလွမြန္ သည္
အေက်ာက္အကန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ျခင္းမရွိသျဖင့္ လုပ္လွ်င္ရႏိူင္သည္ဟု။ သို႔ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္ အေတြးအာ႐ုံမ်ားက သင့္ေတာ္ျခင္း
ရွိ္ မရွိ ကို စဥ္းစားကာ ေတြေဝေနစဥ္ …
အကို ထြန္းေက်ာ္ ..
ဟင္ ..
ထြန္းေက်ာ္ သည္ အရွည္ေပ(၂၀)ခန႔္စီရွိ သစ္ခြဲသားပုံၾကားတြင္ ခြဲသားဆိုဒ္မ်ားကို အၾကမ္းအဖ်င္းတြက္ေနစဥ္တြင္ ေခၚသံ
ၾကားသျဖင့္ လွည့္အၾကည့္တြင္ သူ႔ေနာက္နားတြင္ ၿပဳံးၿပဳံးေလးရပ္ေနေသာ လွလွမြန္ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ေစာေစာကတင္ သူမအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနတုန္းရွိေသး အခုခ်က္ခ်င္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္သူ႔ေရွ႕သို႔ လွလွမြန္
ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ေဘးတစ္ဝိုက္ကို မ်က္စိေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ျခားမည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရ။ ထို႔အျပင္
ျမင့္မားလွေသာ သစ္ခြဲသားပုံႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ဦးအားလႊမ္းၿခဳံေပးထားသလိုေတာင္ျဖစ္ေနေသး သည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ ဘာကိုမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပါ၊ ..
လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဆတ္ကနဲသူ႔ရင္ခြင္အတြင္းသို႔ေရာက္ေအာင္ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမမ်က္ႏွာအႏွံ႔
အငမ္းမရနမ္းေလေတာ့သည္။ လွလွမြန္ ကလည္း မ်က္လႊာေလးခ်ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို
အလိုက္သင့္ေမာ့ေပးထားေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ မ်က္ႏွာမွသည္ တစ္ဆင့္တက္ကာ လုံးလုံးဖူးကာ အာေနေသာ
လွလွမြန္ ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲစုပ္ၿပီးနမ္းေလေတာ့သည္။
လွလွမြန္ ၏ ကိုယ္လုံးေလးသည္ တစ္ခ်က္မွ်တြန႔္တက္သြားၿပီးေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္လုံးႀကီးအား
တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ လွလွမြန္ ၏တုန႔္ျပန္ေသာအနမ္းမ်ားက ထြန္းေက်ာ္
၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဆီသို႔ က်ေရာက္လာသည္။ တစ္ေျဖးေျဖးႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္းရွိ ေသြးသားမ်ားသည္
တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္းျဖစ္ကာ ထႂကြလာေနၿပီျဖစ္သည္။ အတန္ၾကာသည့္ အနမ္းသံသရာအဆုံးဝယ္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
စုပ္နမ္းေနေသာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခြါလိုက္ၿပီးေနာက္ ေနာက္သို႔ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္ေလသည္။ လွလွမြန္ သည္
နားလည္ရခက္စြာျဖင့္ သူမ၏လက္မ်ားကို ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ေပၚ မွဖယ္ခြါလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ထြန္းေက်ာ္
၏ညာဖက္ဖက္သည္ လွလွမြန္ ၏ေပါင္ရင္းဆီသို႔ လွမ္းလိုက္ေသာအခါတြင္မွ လွလွမြန္ သည္ ကေသာကေမ်ာ
မ်က္လႊာခ်လိုက္ၿပီး ေက်နပ္ၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္ သူမမ်က္ႏွာေပၚ တြင္ ေပၚ လာေလသည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔လက္ဖ၀ါးျဖင့္ လွလွမြန္ ၏ေစာက္ဖုတ္ကိုထိကပ္လိုက္သည္။ လွလွမြန္ ၏ခါးသည္
ဆတ္ကနဲတြန႔္သြားရာ ေစာက္ဖုတ္ ႏွင့္လက္ဖ၀ါးသည္ ယခုအခါ ပီပီျပင္ျပင္ႀကီးကိုထိကပ္မိေတာ့သည္။ ထမီအေပၚ
မွကိုင္ရသည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အလြန္တစ္ရာမွပင္ ႏူးညံ့ကာအိေဖါင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးေၾကာင့္ လွလွမြန္
စိတ္ပါေနၿပီဆိုသည္ကို ထြန္းေက်ာ္ သိလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္ သူ႔လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုပ္လိုက္နယ္လိုက္
ကလိေပးေနေတာ့သည္။ လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လုံးေလး သည္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္သြားရသျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
သူ၏ဘယ္လက္ျဖင့္ လွလွမြန္ ၏ပခုံးေလးအားျငင္သာစြာဖက္ၿပီးထိန္းေပးလိုက္သည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္မ်ားသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အား ဆုတ္နယ္ဖ်စ္ညႇစ္႐ုံသာမက
သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔လက္ဖ်ားထိုးသြင္းကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္ေပးေနၿပီျဖစ္သည္။ လွလွမြန္ ေပါင္ႏွစ္လုံး သည္
တျဖည္းျဖည္း ဟ သည္ထက္ ဟ လာေနၿပီး သူမ၏အဖုတ္ကို သိသိသာသာပင္ ထြန္းေက်ာ္
၏လက္ဆီသို႔ဖိကပ္ေပးထားသည္။ လွလွမြန္ သည္ ဟင္း ကနဲ သက္ျပင္းကို တိုးတိုးေလးခ်လိုက္ၿပီးေနာက္
အကို ထြန္းေက်ာ္ .. လူေတြျမင္ကုန္ဦးမယ္ေနာ္ ..
ဟုတိုးတိုးေလးသတိေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လွလွမြန္ ေဘးဘီအားအတန္ၾကာေအာင္ အကဲခတ္လိုက္ၿပီး ထြန္းေက်ာ္
၏ကိုယ္ကိုလွမ္းကာဖက္လိုက္ၿပီး သူမေမးေစ့ေလးကို ထြန္းေက်ာ္ ၏ပခုံးထက္တြင္ေမွးကာ မ်က္လုံးမ်ားကို စုံမွိတ္ၿပီး
စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေစာင့္ေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ထမီေလးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းမတင္လာရာ
ျဖဴေဖြးအုေနေသာ သလုံးသား၊ ေျဖာင့္စင္းက်စ္လစ္ေသာ ေပါင္တံ တို႔မွာ ၀င္းဝင္းပပ ေပၚ ထြက္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္
သည္ လွလွမြန္ ၏ထမီကို ခါးသို႔ေရာက္သည္အထိ လွန္တင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ပင္တီအနီေရာင္ေလး သည္
ျဖဴေသာအသားႏွင့္ဟပ္လ်က္ ကားစြင့္တင္းအိေသာ တင္သားတို႔ကိုမလုံတလုံသာဖုံးႏိူင္ေလသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္တို႔သည္လ်င္ျမန္စြာပင္ လွလွမြန္ ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ပင္တီေပၚ မွေနကာ
ပြတ္နယ္ဆုပ္ကိုင္ေပးေတာ့သည္။ ဖင္သားတို႔ႏွင့္တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕ခြင့္မရေသာေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္
၏ပင္တီမ်ားကိုအတြင္းသို႔လိပ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ တြင္ လွလွမြန္ ၏အယ္ေနသာဖင္သားတို႔မွာ
၀င္းဝင္းေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ထြက္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ တင္းကားကာ အိစက္လွေသာ လွလွမြန္ ၏ဖင္တုံးႀကီးမ်ားကို
အရသာခံကာ ျဖည္းညႇင္းစြာပင္ ပြတ္ေတာ့သည္။ သူ၏ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ငပဲ သည္လည္း လွလွမြန္ ၏ အဖုတ္အေပၚ
နားကို ပင္တီေပၚ မွေထာက္မိေနၿပီျဖစ္သည္။ ပုဆိုးႏွင့္ပင္တီ ခံေနေသာ္လည္း အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္ေသာ ငပဲ သည္
ေငါ့ကနဲ ေငါ့ကနဲ အတင္း႐ုန္းေနေလရာ လွလွမြန္ အဖို႔အႀကိဳက္ေတြဴေနရေလသည္။
ထြန္ေက်ာ္ သည္ သူ၏လက္မ်ားကို တင္သားဆီေပၚ မွ အေရွ႕ဖက္ေစာက္ဖုတ္ရွိရာသို႔လွမ္းလိုက္သည္။ အေရွ႕ဖက္တြင္လည္း
ပင္တီကို အတြင္းသို႔လိပ္လိုက္ျပန္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ပင္တီလိပ္ထားသျဖင့္ မေပါ့္ တေပၚ ျဖစ္ေနေသာ လွလွမြန္
၏ေစာက္ဖုတ္ ကို လက္ခလယ္ျဖင့္ အသာကလိေလသည္။ လွလွမြန္ ၏ဒူးမ်ားသည္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့၊ လူကို မ႐ြ
႐ြေအာင္လုပ္ေနသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏အပြတ္အသပ္ အေခ်ာ့အျမႇဳမ်ားေၾကာင့္ အဖုတ္မွာလည္း စိုစြတ္စြတ္ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ အခုခ်ိန္
သူမ အလိုလား အေတာင့္တဆုံးမွာ ထြန္းေက်ာ္ ၏ေထာင္မတ္ကာ တုတ္ရွည္ေနေသာ လီး၊ သူမ ၏အဖုတ္အေပၚ ဖက္ ကို
ပူေႏြးစြာျဖင့္ ဖိေထာက္ထားေသာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာ လီး၊ သို႔ေသာ္ မိန္းမသားလည္းျဖစ္သည့္အျပင္ ထြန္းေက်ာ္ ႏွင့္
အလုပ္ရွင္လို ျဖစ္ေနရသည္မို႔ ပါးစပ္ကထုတ္မေျပာသာပဲ စိတ္ထဲမွသာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနမိရေတာ့သည္။ ..
ဒါေပမဲ့လည္း ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွင့္ ကလိေနသျဖင့္ အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ အာသာေျပ
သလိုျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ကို ဖိကာမွီလိုက္ရင္း ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားႏိူင္ရန္
သူမ၏ေပါင္မ်ားကို ကြကာကားေပးလိုက္သည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ခလယ္သည္ သူမ၏အေခါင္းထဲသို႔ျဖည္ညင္းစြာဝင္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔လက္ကို
ထုတ္ခ်ည္ သြင္းခ်ည္ျဖင့္ လႈပ္ေပးလိုက္ေသာအခါတြင္ အရည္ၾကည္တို႔သည္ စိုစိစိျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ခလယ္တြင္
ကပ္ပါလာသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ၏လက္မႏွင့္ ေစာက္ေစ့ကိုရွာေလသည္။ ဘုထေနေသာ အငုတ္ေလးကို ေတြ႕ေသာအခါ
သူလက္မႏွင့္လက္ညႇိဳးၾကားတြင္ ထားကာ ျဖည္းညႇင္းစြာပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ လွလွမြန္ သည္ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္တုန္ေနၿပီး
သူမ၏ႏႈတ္မွလည္း မသဲမကြဲ တီးတိုးေရ႐ြတ္သံမ်ားထြက္ေပးေနသည္။ သူမ၏လက္တစ္ဖက္ သည္ သူမ ႏွင့္
ထြန္းေက်ာ္အၾကားတြင္ရွိေသာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးဆီသို႔လွမ္းလိုက္ေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ၏ႏူးညံ့လွေသာ
အေတြ႕ကို ပုဆိုးခံေနေသာ္လည္း ေကာင္းစြာခံစားလိုက္ရသည္။ လွလွမြန္ အဖို႔လည္း လီးႀကီး၏ပူေႏြးေနေသာဓါတ္ ကို
ပုဆိုးေပၚမွအုပ္ကိုင္ထားရေသာ္လည္း သိေနသည့္အျပင္ သူမလက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေင့ါကနဲ ေငါ့ကနဲ
ေတာင္ကာေနရာ သူမ၏စိတ္အစုံကိုပိုမိုႂကြေစေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အျခားတစ္ေယာက္၏အဂၤါကို
အျခားတစ္ေယာက္ကဆြေပးရင္းအရွိန္ေတာ္ေတာ္ရလာေနၾကၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏အသက္ရႈသံမ်ားသည္ တရႈးရႈးျဖင့္
ျပင္းထန္လာၾကသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔လက္မ်ားကို လွလွမြန္ဆီမွ ခဏဖယ္ကာ သူ႔လုံခ်ည္ကို
ကြင္းလုံးကြၽတ္ခြၽတ္ခ်ရန္အတြက္ ခါးပုံစကိုျဖည္ရန္အလုပ္ ..
ဆရာထြန္း … ဆရာထြန္း ..
ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ေခၚ သံတစ္ခုက သစ္ခြဲသားမ်ားအပုံတစ္ဖက္မွထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
လုံခ်ည္ကိုျပန္ျပင္ဝတ္လိုက္ၿပီး ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔ ငပဲ ကိုလည္း ၿငိမ္က်သြားေစရန္ အတင္းပင္လက္ျဖင့္
ခ်ိဳးႏွိမ္ေနရသည္။ လွလွမြန္ သည္လည္း လိပ္ေနေသာ သူမ၏ပင္တီကိုျပန္ျပင္ရန္ပင္ အခ်ိန္မရေတာ့သျဖင့္
ခါးအထိလန္တက္ေနေသာ သူမ၏ထမီကို အလ်င္အျမန္ပင္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ သူမသည္ ကတုံကယင္ျဖစ္ကာ
မ်က္လုံးအျပဳးသားႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အသံခပ္တိုးတိုးျဖင့္
အကို အရင္ ထြက္ေတြ႕လိုက္မယ္ .. ဒီမွာပဲေနခဲ့ၿပီး အရိပ္အခ်ည္ၾကည့္ၿပီးမွ ထြက္လာခဲ့ေနာ္ …
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သစ္ပုံၾကားမွ ထြက္လိုက္ေသာအခါတြင္ သစ္စက္မွအလုပ္သမားေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဆရာ .. သစ္ဝယ္မယ့္လူေတြေရာက္ေနတယ္ ..
ေအး ေအး ဟုတ္ၿပီ .. သြားၾကတာေပါ့ကြာ ..
ဟုေျပာရင္း ၀ယ္သူဆီသို႔ ထြန္းေက်ာ္ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
ထြန္းေက်ာ္ ႏွင့္ လွလွမြန္ တို႔ ကံဆိုးသည္ဟုပင္ ေျပာရမည္။ ထိုေန႔က်မွာပင္ ၀ယ္သူမ်ားလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္
ေရာ လွလွမြန္ ေရာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။
ညေနပိုင္း အလုပ္သိမ္းခါနီးတြင္ သစ္စက္သို႔ နယ္မွလာေသာ သစ္ကုန္သယ္မ်ား ေရာက္လာၾကသည္။ ရင္းႏွီးေနေသာ
လုပ္ငန္းရွင္မ်ားျဖစ္ေနသျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ ညစာလိုက္ေကြၽးဖို႔ျဖစ္လာျပန္သည္။ သို.ျဖစ္၍ ဆိုင္သိမ္းၿပီးေနာက္ လွလွမြန္ သည္
အိမ္သို႔ျပန္ကာ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ကုန္သယ္မ်ားႏွင့္ အတူ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုတြင္ ေသာက္စားကာျဖင့္ ဧည့္ခံခဲ့သည္။
ယခု ထြန္းေက်ာ္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည(၁၀)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ တစ္အိမ္လုံးေမွာင္မည္းေနေသာ္လည္း
ဧည့္ခန္းမီးလင္းေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ သူ႔အားေစာင့္ေနသည္ကိုသိလိုက္ရသည္။
အျဖစ္ႏိုင္ဆုံးကေတာ့ လွလွမြန္ ပင္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သံဘာဂ်ာတံခါး တြင္ ခတ္ထားေသာေသာ့ခေလာက္ကို ကို
ခပ္ျဖည္းျဖည္းပင္ ဘာဂ်ာတံခါးႏွင့္႐ိုက္လ်က္ သူေရာက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဧည့္ခန္းတြင္းရွိေစာင့္ေနသူအားသိေစလိုက္သည္။
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ လာၿပီ လာၿပီ ဟု ခပ္အုပ္အုပ္ျပန္ေျဖလိုက္ေသာအသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
တံခါးဆီသို႔ေသာ့လာဖြင္းေပးသူမွာ လွလွမြန္ မဟုတ္ဘဲ ဦးေမာင္ႀကီး ၏သမီးအႀကီးဆုံး အပ်ိဳႀကီးဆရာမ
မခင္စိန္ျဖစ္ေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
မည္သို႔မွ်မေျပာဘဲ တံခါးေဘာင္ကိုကိုင္ကာ အိမ္တြင္းသို႔ လွမ္းဝင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေသာက္ထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္
ေဘာင္ကိုကိုင္ထားေသာ္လည္း ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ႀကီးသည္ ယိမ္းကာယိုင္ကာျဖစ္ေနသည္။
အို .. အို ..
ခင္ခင္စိန္ သည္ သူမ၏မ်က္စိေရွ႕တြင္ ယိမ္းထိုးေနေသာ ထြန္းေက်ာ္ ကိုမည္သို႔လုပ္ေပးရမည္မသိသျဖင့္ ခပ္အုပ္အုပ္
ေအာ္ကာၾကည့္ေနသည္။ တခဏမွာပင္ ခင္ခင္စိန္ ၏လက္သည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
အနည္းငယ္ထိန္းေပးလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ဆီမွ ခပ္သင္းသင္းပ်ံ႕လႊင့္လာေသာ အရက္နံ႔ေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္
ႏွာေခါင္းရႈံလိုက္မိသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အတြင္းတံခါးေဘာင္ကိုကိုင္ကာ ရပ္ေနဆဲ။ အိမ္ခန္းအတြင္းသို႔
ဆက္ကာေလ်ာက္သြားမည့္ဟန္မျပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္ သည္ တံခါးကိုပိတ္ကာ ေသာ့မ်ားကိုေသခ်ာစြာခတ္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ ကိုတြဲၿပီး ဧည့္ခန္းဘက္သို႔ေလ်ာက္လာခဲ့သည္။ ထိုသို႔သြားရင္း ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္သည္
လဲက်ေတာ့မတတ္ ယိုင္ကနဲျဖစ္သြားရာ ခင္ခင္စိန္ သည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ကို အတင္းပင္ဆြဲထားရသည္။ ထိုအခါ
ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္သည္ ခင္ခင္စိန္ဖက္သို႔ အလိုက္သင့္ျပန္ပါလာၿပီး ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္တစ္ဖက္သည္ ခင္ခင္စိန္ ၏
ခါးေလးကိုဆြဲယူကာဖက္လိုက္ေလသည္။ ခင္ခင္စိန္ ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ ဆတ္ ကနဲ တုန္သြားေလသည္။
မ ..မ စိန္ .. ေဆာ ေဆာ ရီးေနာ္ ..
အင္း .. အင္း ..
ျမန္ျမန္ အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ေရာက္လ်င္ၿပီးေရာ ဟု သေဘာပိုက္ကာ ခင္ခင္စိန္ သည္ ထြန္းေက်ာ္
၏ကိုယ္ႀကီးကိုေအာင့္အည္းကာတြဲၿပီး သူ႔အိပ္ခန္းရွိရာဖက္သို႔ ခပ္သြက္သြက္လွမ္းေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏အိပ္ခန္း
တံခါးကိုဖြင့္ၿပီးေနာက္ အိပ္ခန္းမီးခလုတ္ကို ခင္ခင္စိန္လက္ႏွင့္စမ္းေနစဥ္မွာပင္ သန္လွေသာ တံခါးပတၱာေၾကာင့္
အိပ္ခန္းတံခါးသည္ျပန္ပိတ္သြားေလသည္။ မူးသာမူးေနေသာ္လည္း သေကာင့္သား ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္မ်ားသည္
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ တံခါးအားဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ ခင္ခင္စိန္ကား ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို မသိေသး။ အေမွာင္ထဲတြင္
အိပ္ခန္းမီးခလုတ္ကိုသာ လက္ျဖင့္စမ္းကာရွာေနဆဲ။ ခလုတ္ ကိုရွာေတြ႕ၿပီး မီးဖြင့္ၿပီးေသာအခါတြင္ ခင္ခင္စိန္
၏လက္တို႔သည္ ထြန္းေက်ာ္ ထံသို႔ျပန္ေရာက္လာၿပီး တဖန္ျပန္တြဲကာ ေရွ႕မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိေသာ
ကုတင္ဆီသို႔ပို႔ေပးေလသည္။
ကုတင္ေဘးကိုကပ္မိေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ကုတင္ေပၚ သို႔လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္သည္
ခင္ခင္စိန္ ၏ခါးကိုဖက္ထားၿမဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္ ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္လည္း ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ေပၚ
သို႔ေမွာက္၍က်လာေလသည္။
ဟင္ .. အို .. ဘယ္လို …
မွန္ပါသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ပဲ ခင္ခင္စိန္ ၏ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ဆြဲယူကာစုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီး
ခင္ခင္စိန္ ၏ရင္ထဲတြင္တုန္ခါသြားရေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ႐ုန္းကုန္ရန္ သတိဝင္လာၿပီး ႐ုန္းေသာ္လည္း သန္မာလွေသာ
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္မ်ားၾကားဝယ္ စပါးႀကီးေႁမြ၏ ရစ္ပတ္ျခင္းကိုခံရေသာ သားေကာင္ကဲ့သို႔ ႐ုန္း၍မလြတ္ႏိူင္ေတာ့ေခ်။
ထို႔ျပင္ သူမက ႐ုန္းေလေလ ပုဆိုးတြင္းမွ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ပူေႏြးကာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးသည္ သူမ၏ ဆီးစပ္
ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အုံ တစ္ခုလုံးအႏွံ႔ကို ပိုၿပီးထိေတြ႕ေလေလ ျဖစ္ေနသည္။ တစ္ခါမွ မႀကဳံဖူးေသာ အေတြ႕ေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္
သည္ ဒိန္းတလိန္းတိန္း နတ္ဖမ္းခံရသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားၿပီး ရင္ထဲတြင္ ႏုံးခ်ိကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းၿငိမ္က်သြားေလသည္။
မိန္းမက်မ္းေက်ေသာ ထြန္းေအာင္ သိလိုက္ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္ ၏ကိုယ္ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ သူ႔လက္မ်ားကို
ခင္ခင္စိန္ ၏တင္ဆုံႀကီးရွိရာသို႔ေ႐ႊ႕ကာ ျဖည္းျဖည္းတဖုံ အနည္းငယ္ အားစိုက္ကာတစ္မ်ိဳးျဖင့္ ဆုပ္ကာလည္းေကာင္း၊
နယ္ကာလည္းေကာင္း၊ ဖ်စ္ကာညႇစ္ကာျဖင့္လည္းေကာင္း ခင္ခင္စိန္ ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို သုံးသပ္ကိုင္တြယ္ရင္း
ကာမခလုတ္ကိုစဖြင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ခင္ခင္စိန္ ၏အသက္ရႈသံမ်ားသည္လည္း ျပင္းထန္လာေနၿပီ။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ခင္ခင္စိန္
၏ကိုယ္လုံးေလးကိုပက္လက္လွန္ကာ အိပ္ယာေပၚ သို႔လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ တစ္ၿပိဳက္နက္တည္းလိုပင္ သူမ၏ထမီကို
ဆြဲလွန္ကာတင္လိုက္သည္။
ေမာင္ ေမာင္ထြန္း .. မလုပ္ရဘူး .. အို .. ဟာ .. ဟင့္ ဟင့္ ..
ခင္ခင္စိန္ ၏ထမီလန္တက္သြားစဥ္မွာပင္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္အုံေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။
ထူထူထပ္ထပ္ျဖစ္ေနေသာ အေမႊးေတြေအာက္မွာရွိလင့္ကစား သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ သည္ ေဖါင္းကား ကာ ႏူးညံ့ေနသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ညႇိဳးဖ်ားေလးက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ အဖ်ားေလးမွ်သာထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး
ေစာက္ေစ့ရွိမည္ဟုထင္ရေသာ ေနရာနားသို႔ မွန္းဆၿပီး လက္ညႇိဳးကို ေကာ္တင္လိုက္ေလသည္။
အေမ့ .. ဟင့္ .. ကြၽတ္ ကြၽတ္ ..
ခင္ခင္စိန္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါသြားရေလသည္။ မတုန္ ခံႏိူင္႐ိုးလား၊ ရသာဖူး ဆိုသည္မွာ
မိန္းမတို႔၏ကာမတံခါးကိုဖြင့္ရန္ အထြဋ္အေခါင္အခ်ဳပ္ ပင္မဟုတ္ေလာ။ ထြန္းေက်ာ္ ဆက္ၿပီးကလိေလေသာအခါတြင္
ေစာက္ရည္မ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေခါင္းဝတြင္ စိုစြတ္ကာလာေနသည္။ ခင္ခင္စိန္ ၏ ရသာဖူး သည္
ပတၱျမားေသြးေရာင္ျဖင့္ ယခုဆိုလွ်င္ သိသိသာသာႀကီးကိုပင္ စူထြက္ကာလာေနသည္။ မေနႏိူင္ေတာ့ေသာ ထြန္းေက်ာ္ သည္
ထို ေငါက္ေတာက္ေလးျဖစ္ေနေသာ အစိကို သူ၏ပါးစပ္ျဖင့္ငုံကာ အသာအယာစုပ္သြင္းလိုက္ေသသည္။
ရႈး ရွလူး ရွလူး … အို အို … အား ..
ခင္ခင္စိန္ တစ္ေယာက္ျဖတ္ျဖတ္လူးကာ မ်က္လုံးထဲတြင္မီးပြင့္သြားေလသည္။ ဆရာမပီပီ အရွက္အေၾကာက္ႀကီးမားလွေပရာ
ထြန္းေက်ာ္ ၏လုပ္ရပ္သည္ သူမစိတ္ကူးႏွင့္ေတာင္ေတြးမၾကည့္ခဲ့ဖူးေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း အတင္းပင္ကုန္း႐ုံးထကာ
ေမာင္ထြန္း .. ငရဲေတြႀကီးကုန္ပါ့မယ္ကြယ္ .. ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီအခုရပ္ ..
အပ်ိဳႀကီးက အေၾကာက္အကန္ေျပာလာေသာအခါတြင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ပါးစပ္နားသို႔ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာ ၀က္သားတုံး
ႀကီးမစားလိုက္ရပဲ လြတ္သြားမည္စိုးသျဖင့္ သူးပါးစပ္ကို သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ဆီမွခြါၿပီးေနာက္ ခင္ခင္စိန္ ကို ကုတင္ေပၚ
သို႔ေျဖးညႇင္းစြာျပန္တြန္းၿပီးလွဲလိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ စိုစြတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ခင္စိန္ ၏အေခါင္းအတြင္းသို႔
သူ၏လီးႀကီးကိုေျဖးညႇင္းစြာျဖင့္ ဒစ္ျမဳပ္ယုံ သြင္းလိုက္ေလသည္။ ပူေႏြးၿပီးမာေတာင္ေနေသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏လီးႀကီးထိပ္မွ
ခေမာက္ပုံစံေအာ္လံၿပဲဒစ္ႀကီးသည္ အရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ကာ ႏူးညံ့ေခ်ာေမႊ႕ေနေသာ ခင္ခင္စိန္၏ ရဲပေတာင္းခတ္ေနသာ
ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ျဖည္းညႇင္းစြာပြတ္တိုက္ၿပီးဝင္သြားေလသည္။
အင္ .. ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ .. အြန္း ..
ခင္ခင္စိန္ အရမ္းကို ငံ့လင့္ေနမိၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တတ္ႏိူင္သမွ်ကားကာ ေနာက္ထပ္ဝင္လာမည့္
ပူေႏြးေသာအေခ်ာင္းကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ ခက္ေနသည္ကား ထြန္းေက်ာ္။ သူ၏ဒစ္ျမဳပ္ယုံသြင္းထားေသာလီးကို
ဆက္မထည့္ပဲ ဒီအတိုင္းပင္စိမ္ထားသည္။ ၿပီးေတာ့သူ႔လက္ေတြက ခင္ခင္စိန္ ၏အက်ႌက်ယ္သီးမ်ားကို ဇိမ္ဆြဲကာ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖဳတ္ေနေလသည္။ ေအာက္မွေနၿပီး ေတာ္ေတာ္ခံစားေနရၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ခင္စိန္ သည္ စိတ္မရွည္ႏိူင္စြာျဖင့္
၀ိုင္းကူညီၿပီးခြၽတ္ေပးေနေလသည္။ ဖြံ႕ထြားဆူၿဖိဳးေလေသာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးသည္
ျဖဴေဖြးဝင္းပစြာထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ လီးဒစ္ကို စိမ္ထားရင္းပင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ခင္ခင္စိန္ ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို
ဆုတ္နယ္ကာ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားပါမက်န္ သူ၏ လက္မ ႏွင့္ လက္ညႇိဳးၾကားတြင္လွိမ့္ေခ်ကာေပးေနေလသည္။
လီးတန္ႀကီးကိုကားထပ္သြင္းျခင္းမရွိပဲ တေငါ့ေငါ့ျဖစ္သြားေအာင္ ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲေတာင္ေပးလိုက္သည္။ ခင္ခင္စိန္
၏ေစာက္ေခါင္းတြင္းမွ အရည္ၾကည္တို႔ကား ေရတံခြန္စီးသကဲ့သို႔ တသြင္သြင္ထြက္က်လာေလသည္။
ခင္ခင္စိန္ ကားအေတာ္ေလးကိုပင္ ခံစားရခက္ေနေခ်ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေအာက္မွေနကာ တဟင္းဟင္း တအင္းအင္း
လုပ္ကာ အသံေနအသံထားျဖင့္ လုပ္ရန္အခ်က္ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္ ကမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
ႏို႔ႀကီးမ်ားႏွင့္သာနပမ္းလုံးေနသည္။ မည္သို႔မွ် ေတာင့္မခံႏိူင္ေတာ့သည့္အဆုံးမေတာ့
ေမာင္ထြန္း .. အင္း ဟင္း ဟင္း .. မမ ကို ထပ္ၿပီးမႏွိပ္စက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ … လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေတာ့ေလကြယ္ ..
ထိုကဲ့သို႔ ခင္ခင္စိန္ သည္ မပီဝါးတ၀ါး ႏႈတ္မွဖြင့္ဆိုကာေတာင္းဆိုပါေသာ္လည္း မရ။ ထြန္းေက်ာ္ သည္
ခဏမွ်ၾကာသည္အထိ ေနၿမဲအတိုင္းဆက္လုပ္ေနရာ ခင္ခင္စိန္ သည္ ေက်ာေလးေကာ့တက္လာလိုက္၊
ခါးေလးေကာ့တက္လာလိုက္ျဖင့္ အရမ္းေဟာ့ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူမ ၏စင္းေသာေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း အၿငိမ္မေနႏိူင္ေတာ့ပဲ
စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လိုးခ်က္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ကာေနေပၿပီ။
ဗ်စ္ .. ပတစ္ ပတစ္ .. စြတ္ ဖြပ္ .. အမေလး ေလး ဟင္း ဟင္း ဟင္း .. ဘုန္း ..
ထြန္းေက်ာ္ သည္ က်န္ေနေသာလီးတန္ႀကီးကို တစ္ခါတည္းေဆာင့္ကာ အဆုံးထိသြင္းခ်လိုက္ေလသည္။ ေအာက္မွေနေသာ
ခင္ခင္စိန္ ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ လဒစ္ ႏွင့္ သူမ ၏ သားအိမ္အ၀ တို႔ တိုက္မိေလေသာအခါတြင္ သူမ ၏
ဖင္သားႀကီးမ်ား သည္ အိပ္ယာေပၚ မွ တစ္ေတာင္ခန႔္ႂကြသြားၿပီးေနာက္ ဘုန္း ကနဲ ေမႊ႕ယာေပၚ သို႔ျပန္က်သြားျခင္းျဖစ္သည္။
ေစာက္ေခါင္း ထဲတြင္က်ဥ္ၿပီးစိမ့္တက္လာသည္မွာလည္း ပု႐ြက္ဆိတ္ တစ္ေသာင္းခန႔္ သူမ၏အဖုတ္အတြင္းသို႔
တ႐ြ႐ြစီတန္းၿပီးျဖတ္သန္းသြားသည့္ႏွယ္ ခံစားေနရသည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစုလိုက္ၿပီး သူ၏ညာဖက္ပခုံးေပၚ သို႔အလိုက္သင့္
တင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ခင္ခင္စိန္ ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသည္ ပူးသြားၿပီး သူမ၏ေပါင္မ်ားကိုလည္း
ေစ့သလိုျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ခင္စိန္ ၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္လည္း ေစ့သြားၿပီး အတြင္း အျပင္
ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား သည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လီးတန္ႀကီး ကိုရစ္ပတ္ငုံထားသလိုျဖစ္သြားေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္
အပ်ိဳးႀကီမမ ၏ တင္းက်ပ္စီးပိုင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ညႇစ္အားေၾကာင့္ ေမးေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္လာကာ
အံကိုႀကိတ္ထားရေလသည္။
ဇြိ .. စြပ္ .. ဖုန္း .. အို အြန္း ..
ဗလစ္ .. ဗ်ိ .. ပလပ္ .. ဖုန္း .. အား
ပလစ္ .. ပလစ္ .. ရွီး အား ဟား .. ဖုန္း
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ႔ပခုံးေပၚ တင္ထားေသာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ေပါင္မ်ားကို လက္နစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လ်က္
ခါးအားကိုသုံးကာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ၾကပ္ေသာ္လည္း အရည္ၾကည္မ်ားေၾကာင့္ ပိုးသားကဲ့သို႔ ႏူးညံ့ေခ်ာေမႊ႕ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္
အတြင္းသို႔ လိုးေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုပ္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားသည္ ေစ့ထားေသာေၾကာင့္ သူ၏ လီးလုံးပတ္လည္ကို
ညႇစ္ထားသလိုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ မွာ အင္မတန္မွထူးကဲလွေသာ ကာမဂုဏ္ အာ႐ုံကို ခံစားေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
သူ႔ခါးအားကို သုံးကာအားပါးေဆာင့္ေလေသာအခါတြင္ သူ၏ ဆီးစပ္ ႏွင့္ ေစ့ထားေသာခင္ခင္စိန္ ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းတို႔
႐ိုက္မိသံမွာ တဖုန္းဖုန္းျမည္ ေနၿပီး၊ အိုင္ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ လီးထြက္ လုပ္ေလတိုင္း
ထြက္လာေသာ တဇြိဇြိ၊ တဗ်ိဗ်ိ အသံမ်ား သည္ ႏွစ္ေယာက္လုံး၏ စိတ္ကိုပိုထန္ေစေလသည္။ ထိုသို႔ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ဆီးစပ္
သည္ ခင္ခင္စိန္ ေစ့ထားေသာ ေပါင္ရင္းတို႔ ထိ႐ိုက္မိေသာအခါတြင္ ျဖဴေဖြးကာ ဆူၿဖိဴးမို႔ေမာက္ေနေသာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ႏို႔
ႏွစ္လုံးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ေမးေစ့ ရွိရာသို႔ အိကနဲအိကနဲ ဆန္တက္သြားၾကေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔
ႏို႔ ႏွစ္လုံး တတုန္တုန္ျဖစ္ေနသည္ကိုျမင္ရေသာ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ပိုမို ႏွာကန္လာကာ ခင္ခင္စိန္ ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို
သူ၏လက္ဖ၀ါး ႏွစ္ခုအတြင္းသို႔ မက္ေမာစြာ စုံကိုင္ၿပီးေနာက္ ႀကဳံးကာႀကဳံးကာ လိုးေလေတာ့သည္။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ ေႏွးရာမွျမန္၊ ျမန္ရာမွျပင္း၊ ျပင္းရာမွ ေလးဖ်ဥ္းတြဲ႕တြဲ႕ စသည္ျဖင့္ စည္းခ်က္မ်ားကို
အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီးလိုးေလေသာအခါ ခင္ခင္စိန္ ၏ေခါင္းမ်ားသည္ ခ်ာခ်ာလည္ကာ မူးေမ့ေတာ့မတတ္ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံ
၏ဖမ္းစားျခင္းကိုခံရေလသည္။ သူမ၏အသက္ရႈသံမ်ားကား ျပင္းထန္ပုံမွာ တစ္မိုင္ခရီးကို မနားတမ္း
တရၾကမ္းေျပးလာေသာသူကဲ့သို႔ပင္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏လိုးပုံလိုးနည္းမွာေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ သူမအဖုတ္အတြင္းမွ
အရည္ၾကည္တို႔သည္ တရေဟာပင္ထပ္မံကာထြက္လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လီးအ၀င္အထြက္
စိတ္လာသည္ႏွင့္အမွ် အဂၤလိပ္လို (ႉကမစငညႇါသညိ ) မ်ားသည္ အခန္းထဲတြင္ ပဲ့တင္ထပ္ကာေနေတာ့သည္။
ခင္ခင္စိန္ သည္ သူမ၏ဖင္ကို တတ္ႏိူင္သမွ်ေလထဲသို႔ေျမႇာက္ထားၿပီး ထြန္းေက်ာ္ ၏မီးပြင့္မတတ္လိုးေဆာ္ခ်က္မ်ားကို
အားပါးတရခံယူေနရင္း မည္သို႔ျဖစ္လာသည္မသိ၊ သူမ၏ကိုယ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ရာ သည္ အျပင္သို႔ထြက္ခ်င္ေနသည္။
အားပါးတရေဆာင့္ေနေသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏ လီးတန္ႀကီး သည္ ေဖါင္ကားတင္းလာၿပီး ကာမေသြးမ်ား ဦးေႏွာက္အတြင္းသို႔
ဒလၾကမ္း စီးဝင္သည့္အတြက္ မ်က္ရည္မ်ားထြက္မတတ္ခံစားေနရေသာဒဏ္ကို မခံႏိူင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္
တစ္ကိုယ္လုံးရွိအားမ်ားကိုညႇစ္ကာ အံကိုဖ်စ္ဖ်စ္မည္ေအာင္ႀကိတ္ရင္း ၁၅ ခ်က္မွ်ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါတြင္
အမေလး ေလး .. ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္ ထြန္း .. အို ဟင္ ဟင္ … အြန္ အြန္ အို အို အား ..
ဟု ခင္ခင္စိန္ သည္ တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္လာၿပီး သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္း အတြင္းႏွင့္အျပင္နံရံမ်ားပါ ရႈံကာပြကာျဖင့္
လက္မ်ားသည္လည္း အိပ္ယာခင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္း သူမ၏ဆီးစပ္ ကို ထြန္းေက်ာ္ ၏ ဆီးစပ္
ရွိရာသို႔ဖိကပ္လိုက္ၿပီး ေကာ့ကာေကာ့ကာျဖင့္ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ေရာက္သြားေလသည္။ သူမ ၏ ေစာက္ဖုတ္ နံရံမ်ားသည္
ရႈံကာပြကာျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ လီးတန္ပတ္လည္တစ္ေလ်ာက္ကို ညႇစ္ေနေသာအခါတြင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္လည္း ခင္ခင္စိန္
ေပါင္မ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သိုင္းဖက္ရင္း သူ၏ ခါးကိုေကာ့ကာ ပူေႏြးပ်စ္ေထြးေသာ သုတ္ရည္ပူမ်ားကို ခင္ခင္စိန္ ၏
ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ တေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ပန္းထုတ္ေနေတာ့သည္။
ညေနသစ္စက္ပိတ္ေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ သစ္ကုန္သယ္မ်ားႏွင့္ညစာေကြၽးရန္ပါသြားသျဖင့္ လွလွမြန္
တစ္ေယာက္တည္းအိမ္သို႔ျပန္သြားခဲ့သည္။ တစ္ညေနလုံး ထြန္းေက်ာ္ ကိုေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ္လည္း ည(၉) နာရီထိုးသည္အထိ
ထြန္းေက်ာ္ ျပန္မလာေသးသျဖင့္ အိပ္ယာေပၚ သို႔တက္လွဲေနလိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္မေတာ့ မမစိန္ သည္ ထုံးစံအတိုင္းပင္
ေက်ာင္းသားမ်ား၏ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္မ်ားကို အမွတ္ဖ်က္ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။
လွလွမြန္ သည္ အိပ္ယာေပၚ တြင္လွဲေနရင္း ေန႔ခင္းဖက္ကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္ေျပာင္းကာစဥ္းစားေနမိသည္။ ေန႔ခင္းက
သူမ၏ေန႔စဥ္ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနခဲ့ရေသာ ဆႏၵမ်ားျပည့္ဝခါနီးမွ အေျခအေနအရ ပ်က္ျပားသြားခဲ့ရသည္ကို
သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ ယခုထက္ထိ တႏုံႏုံ ႏွင့္ မခ်င့္မရဲျဖစ္လ်က္ပင္ရွိေနေသးသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏လိင္တန္ႀကီးသည္ တကယ့္ကိုစံခ်ိန္မီလွသည္။ ဟိုတစ္ေန႔ နံက္ပိုင္း ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ သူမကို ထြန္းေက်ာ္
ကေနာက္ဖက္မွေန၍ ဖက္လိုက္စဥ္က(သူမကလည္း မိမိရရ ဖိကပ္ေပးလိုက္စဥ္) ထိေတြ႕လိုက္ရေသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏လိင္တန္၊
တစ္ဖန္ ေန႔လည္ကသစ္စက္ထဲတြင္ သူမ ၏လက္ျဖင့္ မိမိရရ ပြတ္သပ္ေပးခဲ့ေသာ ငပဲေခ်ာင္းႀကီးသည္
နည္းနည္းေနာေနာႀကီးမဟုတ္။ သူမ စိတ္ထင္ (၇)လက္မေလာက္ေတာ့ရွိမည္။ မာလိုက္သည္မွာလည္း
သံေခ်ာင္းအလားမွတ္ရသည္။ တစ္ကယ့္ကိုမက္ေလာက္တဲ့ ဟာႀကီးပါလား။ လွလွမြန္ တစ္ေယာက္ ေတြးေလေလ
စိတ္ပိုလႈပ္ရွားေလေလ။ သက္ပ်င္းေမာမ်ားကို ခ်လိုက္ရသည္မွာလည္း ခဏခဏ။ စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူမ
ေစာက္ပတ္အတြင္းတြင္ ႐ြစိ႐ြစိ ျဖစ္လာၿပီး အစြမ္းကုန္ ခံခ်င္စိတ္တို႔ေပၚ လာသည္မွာလည္း ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔မရေအာင္ပင္။
ဒီလို လီးတန္မ်ိဳး ႏွင့္ ႀကဳံခ်င္စမ္းလြန္းလွပါဘိ။ ေဟာ ခ်ရျပန္ၿပီသက္ပ်င္းေမာ ေနာက္တစ္ခ်က္။
အိပ္ယာေပၚ တြင္လွဲေနရာမွ လွလွမြန္ သည္ ထကာကုတင္ေပၚ မွဆင္းလိုက္ၿပီး သူမ၏အ၀တ္အစားမ်ားအားလုံးကို
ခြၽတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းတံခါးအတြင္းဖက္မွ ထိုးထားေသာ ဂလန႔္ကို ျဖဳတ္ကာ အိပ္ယာေပၚ တြင္ျပန္လွဲလိုက္ၿပီး
ထြန္းေက်ာ္ တစ္ေယာက္ ဒီတစ္ညေတာ့ သူမ၏အခန္းသို႔လာမည္ဟု အေသအခ်ာတြက္လိုက္ကာ အနားရွိေစာင္ကို ကိုယ္ေပၚ
တြင္လႊမ္းလိုက္ၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ျပစ္လိုက္ေလသည္။
ထ ထ ထ ထ ထ ထ ထ ထ ထ ထ ထ
ညက ခင္ခင္စိန္တစ္ေယာက္ ထြန္းေက်ာ္ ၏အခန္းမွျပန္ထြက္လာေတာ့ မနက္(၂)နာရီ ပင္ထိုးၿပီးေနၿပီ။ ထြန္းေက်ာ္ သည္
ခင္ခင္စိန္ ကိုညက(၃)ခ်ီတိတိဆြဲျပစ္လိုက္သည္။ ဆက္တိုက္လိုးျခင္းမဟုတ္ပဲ နားကာ
အေသအခ်ာႏႈးႏွပ္ကာလိုးျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ခင္စိန္ ျပန္သြားၿပီးမၾကာမီမွာပင္ ထြန္းေက်ာ္ လည္း
ေမာပန္းကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
မနက္ ထြန္းေက်ာ္ ႏိူးလာေတာ့(၉) နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မည္။ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ေနာက္ေဖးသို႔ထြက္လာေသာအခါတြင္
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ သူဇာ ကိုေတြ႕လိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ကိုေတြ႕လိုက္ေသာအခါ သူဇာ
ကၿပဳံးျပကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
မ်ိဳးမ်ိဳး ေရာ သူဇာ
မမစိန္ ေက်ာင္းဆီပါသြားတယ္ ကိုထြန္းေက်ာ္
ေၾသာ္ ကိုထြန္းေက်ာ္ .. လွလွမြန္ ကမွာသြားတယ္ .. သစ္စက္ကို သြားႏွင့္ၿပီတဲ့ .. ကိုထြန္းေက်ာ္ ေအးေအးေဆးေဆးမွသာ
လိုက္လာခဲ့ပါတဲ့..
ဟုတ္ကဲ့ ..
ကိုထြန္းေက်ာ္ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ မနက္စာစားဖို႔ သူဇာ အသင့္ျပင္ထားလိုက္မယ္ေနာ္ ..
ေက်းဇူးပါပဲ သူဇာ ေရ
ထြန္းေက်ာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္သည္အထိ တစ္မ်ိဳးေလးလွကာ စြဲေဆာင္မႈရွိလွေသာ သူဇာ
၏႐ုပ္သြင္ေလးကိုျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ခါေသးရင္ခ်ီကာ တင္ကား ေနပုံေလးကို ကစြဲမက္စရာေကာင္းလွသည္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္
ၿပီး ျဖဴေဖြးေသာအသားအရည္ေၾကာင့္ ဆြဲေဆာင္မႈအားက ပိုၿပီးရွိလာသည္။ ဒီမနက္တြင္ေတာ့ သနပ္ခါးေရႀကဲကို
ပါးကြက္က်ားေလးကြက္ထားေလေတာ့ မို႔မို႔ေဖါင္းေနေသာ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကဴၾကဴေမႊးခ်င္စရာ ေကာင္းလြန္းပါဘိ။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာ ၏အလွအပမ်ားကိုေတြးကာ စိတ္မ်ားႂကြလာၿပီး သူဇာ့ အေပၚ တြင္တပ္မက္စိတ္တို႔ ပိုမိုလာခဲ့သည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ အ၀တ္အစားလဲကာ ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ ထြန္းေက်ာ္ ၀င္လာေသာအခါ သူဇာ ကိုမေတြ႕ရေတာ့ေခ်။
ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာ အသင့္ျပင္ထားေပးေသာ ၾကက္သားဟင္း ႏွင့္ပလာတာ ကို ေကာ္ဖီႏွင့္ ေမွ်ာၿပီးစားလိုက္သည္မွာ
ကုန္သေလာက္ပင္ရွိေတာ့မည္၊ ယခုထက္ထိ သူဇာ့ အရိပ္အေယာင္ကိုမျမင္ရေသး။ ထြန္းေက်ာ္ သည္
စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ား ကို မီးဖိုေခ်ာင္ရွိ ေဘစင္ ေပၚ သို႔တင္ထားေပးခဲ့သည္။ ၿပီးေနာက္
ဧည့္ခန္းဖက္သို႔ထြက္အလာ သူဇာ တို႔ သားအမိ အတြက္ေပးထားေသာ အခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ တံခါးသည္
အနည္းငယ္ဟေနသျဖင့္ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေျခလွမ္းလိုက္မိသည္။ ဟေနေသာ တံခါးၾကားမွ
အိပ္ခန္းထဲသို႔လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ မွာရင္ထဲတြင္
ဒိန္းကနဲျဖစ္သြားရေလသည္။
သူဇာ သည္ ကုတင္ေပၚ တြင္ပက္လက္လွန္၍ေနၿပီး သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းတြင္ အ၀တ္မရွိဘဲ ျဖဴေဖြးေသာ
ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးဆစ္ေနရာမွေနၿပီး ေကြးကာေထာင္ထားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္တစ္ဖက္က
ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ထည့္ကာ လက္ညႇိဳးကို သူမ ၏အေခါင္းအတြင္းသို႔ထိုးကာသြင္းထားၿပီး ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ျဖင့္
လုပ္ကာေနသည္။
သူဇာ ၏ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ေက်ာက္ပြဲစား ခင္ေမာင္ ခရီးထြက္သြားသည္မွာ (၂)ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ အိပ္ယာႏွင့္
ေဝးေနသည္မွာ အတန္ၾကာသြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ သူဇာ တစ္ေယာက္ ကာမဆႏၵမ်ား ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္ေနပုံရသည္။
ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဟိုတစ္ေန႔က သူဇာ ၏ရင္ႏွစ္မႊာကို မေတာ္တဆ ဆုပ္နယ္မိသလိုျဖစ္သြားသည္ ကိုအစျပဳကာ သူဇာ
သည္ယခုလိုလုပ္ကာ သူ႔ကိုမ်ားျမႇဳဆြယ္ေနတာလား ဟု ထြန္းေက်ာ္ စဥ္းစားေနမိသည္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဇာ ကိုရေအာင္ခ်စ္ေတာ့မည္ ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လ်က္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ထြန္းေက်ာ္
လွမ္းကာဝင္လိုက္သည္။ တစ္အိမ္လုံးတြင္ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိသျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အိပ္ခန္းတံခါးကို ဂ်က္မထိုးေတာ့ပဲ
ေစ့႐ုံသာေစ့ထားခဲ့သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ကုတင္ေဘးသို႔ေရာက္လာသည္အထိ သူဇာ မသိေသး။ သူမ၏မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကိုမွိတ္ကာ
လက္ညႇိဳးျဖင့္ေစာက္ေခါက္းအတြင္း ခပ္သြက္သြက္ ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနဆဲ။
တစ္ထပ္တည္းသာ ၀တ္ထားေသာ သူမ ၏ ရင္ေစ့အက်ႌ သည္ အေပၚ ႏွိပ္သီး ႏွစ္လုံးခန႔္ျပဳတ္ထြက္ေနသျဖင့္
၀င္းမြတ္ကာေနေသာ သူမ ၏ စေနႏွစ္ခိုင္ သည္ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ ျပဴတစ္ကာထြက္ေနသည္။ လက္ညႇိဳးျဖင့္
ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ လုပ္ေနေသာ သူမ ၏ ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ မွာ အေတာ္ပင္ေဖါင္းကားကာေနၿပီ။ ထို႔အျပင္ အေမႊးအမွင္
တစ္ပင္မွ မရွိသျဖင့္ အဆီတ၀င္းဝင္း ဆိုသကဲ့သို႔ ၀င္းအိကာေနသည္။
ၿပီးေတာ့ ထူးထူးျခားျခား စြဲမက္စရာေကာင္းေနတာကေတာ့ အကြဲေၾကာင္းေလးအတြင္းမွ တစ္လက္မ၏ ေလးပုံတစ္ပုံခန႔္
အျပင္ဖက္သို႔ ေငါက္ေတာက္ေလးထြက္ေနေသာ သူမ ၏ ပတၱျမားေသြးေရာင္သန္းေနေသာ ရသာဖူး ေခၚ နီတာရဲ
ေစာက္ေစ့ေလးပင္ျဖစ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ဦးစြာ သူ၏ အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ သူ၏
ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ေသာအခါတြင္ သူ၏ငပဲေခ်ာင္း သည္ တေငါ့ေငါ့ျဖင့္ အစာစားရေတာ့မည္ကို သိေနသည့္အလား
ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးထူးစြာ ေထာင္မတ္ေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူဇာ ရွိရာ ကုတင္ေပၚ သို႔လွမ္းတက္လိုက္ေသာအခါ
အို .. ကိုထြန္းေက်ာ္ ..
လန႔္သြားသျဖင့္ သူဇာ သည္ ထထိုင္မည့္ပုံျဖင့္လူးလဲကာထလိုက္ပါေသးသာည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ထြန္းေက်ာ္ သည္
သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုဖက္ကာ သူ၏ ကိုယ္လုံးႀကီးျဖင့္ ဖိခ်လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ သူမ ၏
ရင္ေစ့အက်ႌတြင္တပ္လ်က္က်န္ေနေသာ ႏွိပ္ေစ့မ်ားကို တစ္ခ်က္တည္းဆြဲကာ ျဖဳတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ သူဇာ
၏အက်ႌရင္ပတ္လည္း အပြင့္၊ ထြန္းေက်ာ္ ၏အငမ္းမရျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာႀကီးကလည္း သူမ ၏ စေနႏွစ္ခိုင္ဆီသို႔အက်ပင္
ကို ကိုထြန္းေက်ာ္ .. မေတာ္ပါဖူးရွင္ .. မ မ လုပ္ပါနဲ႔ … အင္း
သူဇာ သည္ အသံေလးတုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ ျငင္းဆန္ပါေသာ္လည္း သူမ ၏ကိုယ္လုံးေလးကား လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖင့္ သူမ ၏
ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို ပင့္ကာတင္ေပးေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ပထမတစ္လုံးကို ငုံကာစို႔သည္။ တစ္လုံးၿပီးေတာ့
ေနာက္တစ္လုံးကို ဆက္ကာစို႔ေပးျပန္သည္။ နဂိုကပင္ ခပ္ေထာင္ေထာင္ေလးျဖစ္ေနေသာ သူဇာ ၏ ႏို႔သီးေလးမ်ားသည္
မို႔ကာ ေကာ့ခြၽန္တက္လာသျဖင့္ ပိုၿပီးမက္ေမာစရာေကာင္းလာေသာေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာ
၏ျဖဴေဖြးေဖါင္းအိေနေသာ ႏို႔အုံသားေလးမ်ားကို ပတ္ပတ္လည္ အႏွံ႔ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ဖိဆြဲလိုက္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ထိုးလိုက္
ယက္ေပးလိုက္ျဖင့္ သူ၏ ခ်စ္ျခင္းအမႈကိုတျဖည္းျဖည္းလႈပ္ရွားေနေလသည္။
ေျပာ၍မရသျဖင့္လား သို႔မဟုတ္ မေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ ကာမစိတ္မ်ားဖုံးလႊမ္းလာေသာေၾကာင့္ပင္လားမသိပါ၊ သူဇာ
၏ႏႈတ္ဖ်ားဆီမွ ျငင္းပယ္သံမ်ားဆက္လက္မထြက္လာေတာ့ပဲ မ်က္လုံးမ်ားသည္ စင္းကာက်သြားေလသည္။
ႏို႔အုံးေလးႏွစ္ခုကို ေနရာအႏွံ႔နမ္းၿပီးသြားေသာအခါတြင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာ ၏နံေစာင္းတစ္ေလ်ာက္အား
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ဖိလိုက္ ဆြဲလိုက္ႏွင့္ ဆက္ကာနမ္းေပးေနျပန္သည္။ သူဇာ ကား ငါးဖယ္ျပန္လူးသကဲ့သို႔ တတြန႔္တြန႔္ျဖင့္
မည္သို႔မွ်အၿငိမ္မေနႏိူင္ေတာ့ေခ်။ ထို႔အတူပင္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ခႏၶာကိုယ္တြင္းတြင္လည္း ရမၼက္ေသြးမ်ားျဖင့္ ဗေလာင္ဆူကာ
လာေနၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ခါးဆန႔္ကာ အိပ္ယာေပၚ တြင္ထကာထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူဇာ ၏
ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ အား အကဲခပ္သလိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုေဖါင္းမို႔ေနသည္ကိုေတြ႕ရၿပီး အ၀တြင္လည္း
ခ်စ္ေရွ႕ေျပးအရည္မ်ား လည္း ဟီးေလးခိုေနသည္။
ထိုသို႔ ထြန္းေက်ာ္ စိုက္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ သူဇာ သည္ သူမရင္ပတ္တစ္ခုလုံး ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေသာ္လည္း
ဖုံးကြယ္ရန္မႀကိဳးစားသည့္အျပင္ သူမ ၏ အက်ႌကိုခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ထြန္းေက်ာ္
ကိုေက်ာေပးကာတစ္ေစာင္းေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ သူဇာ ၏ဖင္းသားအိအိႀကီးမ်ား သည္
ေဖါင္းတစ္ကာ မို႔ေမာက္သြားၾကၿပီး ထြန္းေက်ာ္ ကိုမ်က္စျပစ္ေနသေယာင္ေယာင္။ ဒီလို ဖိတ္ေခၚ ေနေသာ
ဖင္သားႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ရင္ထဲတြင္ ဖ်င္း ကနဲျဖစ္သြားရၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ထြန္းေက်ာ္ သည္
ဖင္သားအိအိႀကီးမ်ားဆီသို႔ သူ၏ ႏွာေခါင္းကိုႏွစ္ကာ ေနရာအႏွံ႔နမ္းရႈိက္ရင္း သူ႔လက္မ်ားျဖင့္လည္း အငမ္းမရပင္
ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ကာ ကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္ေလေတာ့သည္။
ၿပီးေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူဇာ ၏အေပၚ ဖက္ေျခေထာက္ကို မယူလိုက္ၿပီး ဒူးကိုေကြးေစကာ သူဇာ
၏ပုခုံးဆီသို႔တြန္းကာတင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚ တြင္ ဆန႔္ထားေသာ သူဇာ ၏ေပါင္ကိုခြကာ
ဒူးေထာက္ကာထိုင္လိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းဆိုသလိုပင္ စူမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနေသာ သူမ ၏ အကြဲေၾကာင္းႏွစ္ခုအၾကားရွိ
ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုထဲသို႔ သူ၏လိင္တန္ႀကီးကို တရစ္ခ်င္းႏွဲ႔ကာသြင္းေလေတာ့သည္။ ထိုသို႔သြင္းရင္း
တစ္ဆုံးထိဝင္သြားေသာအခါ ကုတင္ေပၚ တြင္ ဆန႔္ထားေသာ သူဇာ ၏ေျခေထာက္ကို ဒူးေခါက္ေကြးမွကိုင္ကာ သူဇာ ၏
ပခုံးဆီသို႔ထပ္မံကာတြန္းတင္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခါ သူဇာ ၏တင္သားႀကီးမ်ား သည္ပိုမိုကာႂကြတက္လာၿပီး ထြန္းေက်ာ္
သည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ေနရာျပန္ယူလိုက္သည္။ ဖါးစီးငါးစီးဆိုသည္မွာ ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးကို ေခၚပုံရေလသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူဇာ သည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ေအာက္ဖက္တြင္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူမ၏ပခုံးမ်ားဆီသို႔ေရာက္ေအာင္
တြန္းတင္ျခင္းခံထားရသျဖင့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားသည္ အိပ္ယာေပၚ မွႂကြတက္လ်က္ သူမ ၏ ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ လမ္းေၾကာင္းမွာ
အစြမ္းကုန္ ပြင့္အာလ်က္ရွိသည္။ အေပၚ တြင္ရွိေသာ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ သူဇာ
၏ေပါင္ရင္းႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ေပါင္မ်ားျဖင့္ဖိလ်က္ ေျမေအာက္စိုက္ထိုး နည္းျဖင့္ သူ၏ ငပဲႀကီးျဖင့္ ဖိကာဖိကာထိုးသြင္းေလေတာ့
ႏွစ္ေယာက္စလုံး မႀကဳံဖူးေအာင္ထူးကဲလွသည့္ အရသာကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ခံစားရေလသည္။
ထြန္းေက်ာ္ ၏အားျပင္းလွေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူဇာ ၏ တင္သားမ်ား ႏွင့္ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းတစ္ေလ်ာက္ရွိ
အသားစိုင္မ်ားသည္ အိကနဲ အိကနဲ တုန္ခါသြားၾကေလသည္။ ထိုသို႔ ေဆာင့္လိုးေနရင္း ႏွင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္တစ္ဖက္ က
သူမ ၏ မို႔ေမာက္ကာႂကြတက္ေနေသာ ရင္အစုံကိုလွမ္းကာ ဆြဲကိုင္ ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ေပါင္တံအရင္းအတြင္းသားမ်ား ႏွင့္
တင္သားအိအိႀကီးမ်ားကိုလည္း ဆုပ္နယ္လိုက္ အသာအယာပြတ္သပ္ေပးလိုက္ျဖင့္ မအားရေအာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္။
သူဇာ အဖို႔အရသာရွိလိုက္သည္မွာ တစ္ကိုယ္လုံးပင္ အီဆိမ့္ေနေအာင္ေကာင္းလွေပသည္။ သူမ ၏ ႏွလုံးသည္လည္း
ခုန္လိုက္သည္မွာ ရင္ပတ္တစ္ခုလုံးပြင့္ထြက္မတတ္ေတာ့ပင္။ ထြန္းေက်ာ္ အဖို႔မွာလည္း သူမ၏တင္သားႀကီးမ်ားႏွင့္
ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို စိတ္တိုင္းက် ကိုင္တြယ္သုံးသပ္ခြင့္ရေနသျဖင့္ ကာမေသြးမ်ားတစ္ကိုယ္လုံးသို႔ အရွိန္အဟုန္မျပတ္စီးလ်က္
ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာလည္း ပိုမိုနက္ရႈိင္းအားပါလာေလသည္။ ထိုသို႔အရွိန္အဟုန္မျပတ္ေဆာင့္ေနရာမွ ထြန္းေက်ာ္ ႐ုတ္တရက္
ရပ္တန႔္လိုက္ေသာအခါ သူဇာ မွာ နားမလည္ႏိူင္ေအာင္ျဖစ္သြားရသည္။
သူဇာ .. ခါးကိုလိမ္ၿပီးဘယ္ဖက္ကို ေစာင္းလိုက္ပါလား ..
ထြန္းေက်ာ္ေျပာသည့္အတိုင္း သူဇာ သည္ သူမ၏ကိုယ္ကို ဘယ္ဖက္သို႔ေစာင္းလိုက္ေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္ ကလည္း
အလိုက္သင့္ပင္ သူမ၏ ညာဖက္ေျခေထာက္ကို ဘယ္ဖက္ေပါင္ေပၚ သို႔ ထိန္းကိုင္ကာ ထပ္ေပးလိုက္သည္။ သူဇာ
၏အေနအထားသည္ ပုစြန္ထုပ္ေကြးကဲ့သို႔ျဖစ္သြားေခ်ေလၿပီ။ ထို႔ေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ၏လိင္တန္ႀကီးကို
တင္သားမ်ားေနာက္မွ မသြင္းဘဲ အဖုတ္တည့္တည့္မွ လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ သူဇာ ၏
ေပါင္မ်ားသည္တစ္ေစာင္းအေနအထားျဖင့္ ထပ္လ်က္ရွိေနေသာေၾကာင့္ သူမ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားသည္ ထြန္းေက်ာ္ ၏
လိင္တန္ႀကီးကို စည္းစည္းပိုင္ပိုင္ျဖင့္ ရစ္ပတ္ဖ်စ္ညႇစ္ေပးသလိုျဖစ္သြားေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ အတြက္ အလြန္မွပင္
စည္းစိမ္ထူးလွသလို သူဇာ အဖို႔မွာလည္း ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏ ပူေႏြးမာေတာင့္ေနေသာ
လိင္တန္ႀကီး၏ပြတ္တိုက္ဝင္ထြက္ေနမႈကို ပိုၿပီးပီပီျပင္ျပင္ ခံစားရေလသည္။ ထို႔ျပင္ ထြန္းေက်ာ္
တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္ေလတိုင္း သူမ ၏ ရသာဖူးေလးကို က်က်နနပင္ ထိမိေလရာ အလိုးခံေနရေသာ သူဇာ ၏
ကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး တစ္ခုလုံးမွာ ကာမေဇာအဟုန္ေၾကာင့္ ပန္းႏုေရာင္ပင္မကေတာ့ပဲ နီျမန္းေနရရွာေခ်ၿပီ။
မၾကာလိုက္ပါေခ်၊ သူဇာ တစ္ေယာက္ သူမ ၏ေဖါင္းကားေနေသာ တင္သားႀကီးမ်ား ေရွ႕ေနာက္ေဘးဘယ္ညာ လူးကာ
တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္လ်က္ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ေရာက္ေလသည္။ သူဇာ ၏ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ လည္း
တင္းၾကပ္စြာျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လိင္တန္ကို ေရဘ၀ဲစုပ္ခြက္မ်ားစုပ္သကဲ့သို႔ စုပ္ယူေလေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္ သည္
သုတ္ရည္မ်ားသာမက တစ္ကိုယ္လုံးလွည့္ပတ္ေနေသာ သူ၏ေသြးမ်ားပင္ သူ႔လိင္တန္မွထြက္သြားဘိသကဲ့သို႔ ခံစားရလ်က္
ကာမ၏အထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သတည္း။
ၿပီးပါၿပီ