ရက္သမားဆိုသိပ္မုန္းတယ္

ဤပံုျပင္သည္ ေတာရြာေလးတစ္ရြာအား ေနာက္ခံထား၍ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤရြာေလး၌ေနထိုင္ေသာ..ေမာင္ဘိုသန္း..သူ၏သရုပ္သည္ကား အသားမဲသည္။ ရုပ္မေခ်ာ။ ေတာင္႕သည္၊ ေျဖာင္႕သည္၊ ညာဘက္မ်က္ႏွာ၌ အမာရြတ္ၾကီးတစ္ခုရွိသည္။ ဆင္းရဲသည္။ သေဘာထားရုိးသားျဖဴစင္သည္။

ဟိုဟာလား၊ အင္း..သူရဲ႕ေကာင္မေလး မေဆး နဲ႕ေတြ႕တဲ႕ အခါၾကမွ လံုးေစ႕ပတ္ေစ႔ေဖၚျပပါမည္။ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ မေဆး ၏သရုပ္သည္ကား အသားလတ္သည္၊ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ေတာင္႕သည္၊ရုပ္ေခ်ာသည္။ ရြာအေနျဖင္႕ခ်မ္းသာသည္။ စကားေျပာသည္႕အခါမေျပျပစ္။

ဘုိသန္း အေပၚ၌ႏြဲ႕ဆိုး ဆိုးသည္။ အရမ္းလည္းခ်စ္သည္။ ဘိုသန္း အရက္ေသာက္ျပီးဆိုးတဲ႕အခါတိုင္း သိပ္မုန္းဘို႕ေကာင္းတာပဲ..အရက္သမားဆို သိပ္မုန္းတယ္..ဟုညင္သာစြာေျပာတတ္သည္။“ကြ်န္ေတာ္႕မမပုသိမ္သူ.. ေခ်ာပံုရင္ရင္ပံုလွပံုတမူ.. အမ်ားနဲ႕မတူ..အလွဘြဲ႕ယူ..စံပယ္ၾကည္႕ ၾကည္႕ရင္စြဲျငိမယ္တမူ..ခင္မင္စရာလဲေကာင္းလွသူ.. ကြ်န္ေတာ္႕မမ..မမ..ပုသိမ္သူ… ဒန္ဒန္..ဒန္ဒန္..တန္ တန္႕ တန္႕တန္…၏ဒန္တန္……၏” အဲဒီသီခ်င္းကို ဟုိဘက္ယာခင္းထဲမွာ လယ္ထြန္ေနတဲ႕ ကိုဘိုသန္း သီဆိုေနတာပါ။

မေဆး တို႕ယာခင္းန႕ဲကပ္လွ်က္မွာ။ ဒီဘက္ယာခင္းရဲ႕ မန္က်ည္းပင္ထိပ္မွာ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ မေဆး က မန္က်ည္းရြက္ခူးေနမွန္းသိလို႕ သီခ်င္းဆိုအားပိုေကာင္းေနတာပါ။ဥၾသသံ၏ သာယာမူကုိ မမွီပင္မယ္႕၊သူလည္းခ်စ္စရာ အသံရွင္ပါလား၊ ဟု မေဆး ေတြးေနခိုက္…….. “သမီးေရ၊တစ္ခါခ်က္ ႏွစ္ခါခ်က္ ရရင္ ေတာ္ျပီေဟ႕” မေဆး အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေမာသည္။

“အေမက ေတာ္ခုိင္းေန၊ သည္မွာျဖင္႕ တစ္ရြက္မွ မခူးရေသးဘူး” အေမလည္းတုန္႕ျပန္ရယ္ေမာကာ “မသိပါဘူးေအ၊အမ်ားၾကီးခူးလာရင္ ႏြမ္းကုန္ျပီး အလကား ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႕ပါ၊ ဒါျဖင္႕လဲ အေမ ဆူးပုတ္ရြက္ကေလးေတြ ရွာလိုက္အုန္းမယ္” ေျပာေျပာ ဆိုဆုိ ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ မေဆး လည္းကိုင္းဖ်ားသို႕ေရာက္လာေလျပီ။ ျမင္ရခဲေသာ အေပၚစီးျမင္ကြင္းကို တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚၾကီး ေငးလိုက္မိသည္။

ေဟာဟိုက အဖိုးတို႕ယာ၊ ထန္းပင္ေပါက္ကေလးေတြရဲ႕ ဟိုဘက္က ကိုဘိုသန္း တို႕ယာ။ သိမွတ္ျခင္းသည္ပင္ မျပီးစီး။ နင္႕ကနဲ႕ ခံစားရျခင္းက သိမွတ္မူကို မနာလိုစိတ္ျဖင္႕ ေခ်ဖ်က္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ အၾကည္႕ကို မေဆး မရုပ္သိမ္းႏုိင္။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး တြယ္တာ ျငမ္းထူခဲ႕ရေသာ ခ်စ္သူ ခင္သူ ၾကင္သူ။

မေဆး ကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ေမာင္ေလးကိုပါ အလိုိလိုက္သူ။ တစ္ႏွစ္ေသာ္ တင္႕ေတာင္႕တင္႕တယ္ မဂၤလာေဆာင္ႏုိင္ႏုိး၊ ေနာက္ႏွစ္ေသာ္ ယာသီးယာႏွံ ေအာင္ျမင္ဖြံ႕ျဖိဳးႏုိးျဖင္႕ တြယ္တာႏွစ္ရွည္ခဲ႕ရသူ။ တစ္ရြာလံုး တစ္နယ္လံုး သာမက၊ သူႏွင္႕ ကိုဘိုသန္း အေၾကာင္းကို တစ္ေဆြလံုးတစ္မ်ဳိးလုံး သိထားျပီး အေၾကာင္းေတြျဖစ္သည္။

အေမ အေ၀းကိုေရာက္သြားျပီဆိုေသာ အသိျဖင္႕.. “ကိုဘိုသန္း..က်ဳပ္ဒီမွာေတာ႕” ဟု လွမ္းအသံျပဳရင္း အပင္ေပၚမွဆင္းကာ.. မည္သည္႕အရပ္၊ မည္သည္႕ေနရာ၊ မည္သည္႕အခ်ိန္တြင္ ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွလံုးသားက က်က္မွတ္ထားေသာအသံ။

ခ်စ္ရတဲ႕ မေဆး ရဲ႕အသံ။ တခါတည္း လယ္ထြန္တာေတြရပ္ျပီး ဟုိဘက္ ယာခင္းဆီအေျပးအလႊား။ “ေတာ္ႏွယ္ေတာ္။ က်ဳပ္မွာ ေတာ္လာႏုိးႏိုးနဲ႕ ေစာင္႕လိုက္ရတာ။ ေတာ္ကေတာ႕ စိမ္ေျပနေျပ။ အေမ ကဒီဘက္ကို ျပန္မလာေတာ႕ဘူးလုိ႕လဲ ေျပာသြားတယ္ေတာ႕။

” “က်ဳပ္သိပါတယ္ေတာ္၊ အသစ္ေတြ႕လို႕ က်ဳပ္ကို ေမ႕ခ်င္ျပီမဟုတ္လား။” “ေဟာဒီခ်ဳံထဲက ေျမြစိမ္းမီးေျခာက္ကိုက္ျပီး ေသပါေစ၊ ဘိုသန္း ခ်စ္တာ ေဟာဒီတစ္မိုးေအာက္ မွာ ေဆးေဆး တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ ယံုပါ။” ဘိုသန္း ဆိုတာ အရက္ေသာက္မထားလဲ လူရွင္းေနရင္ တြက္တီးတြက္တာ ေျပာတတ္သူပါ။

မိမိစကားကို သေဘာက်ျပီး ဟီး ကနဲ႕အသံထြက္လာေတာ႕.. “ဘာ ဟီး လဲ ေသနာၾကီး” ပါးစပ္က ေသနာၾကီးဆိုျငားလည္း မေဆး မ်က္ႏွာက ျပံဳးေနသည္။ မ်က္လံုးကေလးေတြ ၾကည္ေနသည္။ ဘိုသန္း ျမတ္ႏုိးရေသာ အျပံဳး။

“မေတြ႕ေသးဘူး ေဟာက္တာက အရင္ကိုးဟ” ဘိုသန္း ျပံဳးျပံဳးၾကီးေျပာျပီး မေဆး အားရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးထဲ ဆြဲအသြင္း.. တစ္ဆက္တည္းပင္ အုန္းကနဲ႕ ထုရုိက္သံေပၚလာကာ မေဆး ရုန္းထြက္သည္။ ရွက္မ်က္လံုး ကေလးေ၀႕လိုက္သည္။

“သိပ္ရမ္းကားတာပဲ၊အျမင္ကပ္တယ္” “ခ်စ္တာကိုးဟ” “ေသနာက်” မေဆး ဆဲသည္။ သို႕ေသာ္ ျပံဳးျပီးေနာက္နားဆုတ္ကာ ခပ္ခြါခြါထိုင္သည္။ ဘိုသန္း အဖို႕ သည္ဆဲသံသည္ ပ်ားရည္ထက္ခ်ဳိသည္။

ေငြဆည္းလည္း သံထက္လည္း သာယာသည္။ မေဆး ကိုလဲေငးၾကည္႕ေနရင္း..ရင္ထဲတြင္.. “လွလွေခ်လား မေဆး ရယ္”… “မျမင္ဘူးတာ က်ေနတာဘဲ၊ မ်က္လုံးကု ိ ဒုတ္နဲ႕ထိုးု လိုက္ရမလား” သည္ေတာ႕မွ ဘိုသန္း အသက္ရွုမိေတာ႕သည္။

“ဘာျဖစ္လို႕ သနပ္ခါး လိမ္းလာရတာလဲ” “ေတာ္႕မ်က္လုံးေတြ ကြ်တ္က်ေအာင္လို႕ ေတာ္ေရ႕” ရယ္သံေလးမ်ား ေရႊသစ္ရြက္ ေျပးေရြ႕သည္႕ႏွယ္ လြင္ျမဴးလွ်က္ ဘိုသန္း ရင္ထဲေျပး၀င္လာ၏

“ငါ႕မ်က္စိထဲမွာေတာ႕ နင္သနပ္ခါးမလိမ္းလဲ လွတာပဲဟ၊ ရႊ႕ံေတြေပေနလဲ လွတာပဲ” “ေတာ္ပါ၊အေျပာၾကီးက” “ျပီးေတာ႕ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးမွာ သူမ်ားေတြျမင္သြားရင္ မေကာင္းဘူး” “ညက်မွ ေတြ႕ေနက် အိမ္ေနာက္ေဖးက ထေနာင္းပင္ၾကီးေအာက္မွာေတြ႕မယ္ေနာ္” “ေအးပါ၊မိန္းမရဲ႕” “ေသနာၾကီး၊ တင္စီးအုန္း” မေဆး ၏လက္သီးဆုပ္ကေလးသည္ ေခြ်းရႊဲေနေသာ ရင္အုပ္ေပၚသို႕ အုန္းကနဲ႕မက်၊ ဖုံေပေနေသာ ဘိုသန္း ၏လက္တြင္း ေရာက္သြားသည္။

တျခားအရာကိုသာ မိေအာင္မဖမ္းႏိုင္ ရွိရမည္..မေဆး ကိုဖမ္းရာတြင္ကား က်င္လည္လွသည္။ မေဆး၏ လက္သီးဆုပ္ကို ဖမ္းမိခ်ိန္တြင္ ေျမေပၚသို႕ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေဆာင္႔ဆြဲလိုက္ေသာ အရွိန္ေၾကာင္႕ မေဆး ပါလာလွ်င္ ရင္ခြင္တြင္းသို႕ သြင္းျပီး ေခါင္းငုံ႕ျပီး ျဖစ္ေတာ႔သည္။

“ေတာ္ပါေတာ႕ ကိုရယ္၊ ရြာထဲက ငတာ တို႕ျမင္သြားမွျဖင္႕ သာသာထိုးထိုးေလး ပါးစပ္ ေမာင္းေၾကးနင္းခတ္ေနပါအုန္းမယ္ေတာ္” “ေတာ္႕ ႏြားေတြလဲ ေနပူေနေတာ႕မယ္၊ ညက်မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္” “ဟုတ္သားပဲ ညက်မွ” ဆိုတဲ႕အေတြးနဲ႕..မေဆး ကိုလႊတ္ျပီး ယာခင္းဘက္ျပန္အသြား.. “ကုိ..ညက်ရင္ အရက္ေတြ ေသာက္မလာနဲ႕ေနာ္” “ အရက္သမားဆို သိပ္မုန္းတယ္ “

“ကဲ..မိုးခ်ဳပ္ၾကစို႕” “အာ…အခုမွ ညေနေစာင္းပဲ ရွိေသးတယ္” ခ်စ္ရတဲ႕ မေဆး ကအရက္ေတြ ေသာက္မလာပါနဲ႕ဆိုမွ ဘိုသန္း ကိုသတိေပးလိုက္သလိုျဖစ္ ျပီး ညေနေစာင္းတဲက အရက္ေတြေသာက္ျပီးရဲေဆးတင္ထားသည္။ ရြာလည္က ကိုေက်ာ္ၾကီး ဆီကလဲ မိန္းမကိုင္တြယ္ပံုနည္းေတြ စနစ္တက်ေလ႕လာထားျပီးသား။

ညပိုင္းမွာ မိမိရဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ေတြ႕ျပီး လိုးဘို႕စိတ္ကူးထားရင္ ညေနပိုင္းမွာ မျဖစ္မေန ဂြင္း တစ္ခါေတာ႕ တိုက္သြားဆိုလို႕ ေျပာင္းဖူးခင္းထဲမွာ တိုက္ထားျပီးသား။

ညေနပိုင္းမွာ ဂြင္း တိုက္ထားရင္ ညပိုင္း လိုး လို႕ရွိရင္အခ်ိန္ၾကာၾကာ လိုး ႏုိင္ျပီးေကာင္မေလး ဆဲြသြားေရာဆိုလို႔ပါ။ လိုး တဲ႕အခါမွာလဲ ႏြားသိုးၾကဳိးျပတ္ အတင္းမလိုးဘို႕၊ ေအးေအးေဆးေဆးလိုးဘို႕၊ ႏူးဘို႕ႏွပ္ဘို႕ ကလဲ သင္ခန္းစာျပည္႕စံုျပီးသားဆိုေတာ႕…မိုးခ်ဳပ္တာပဲေကာင္းပါတယ္။

မိုးခ်ဳပ္ခါစ ညီရင္းအကုိ မသိတသိအခ်ိန္ကတဲက ဘိုသန္း မွာျဖင္႕စိတ္ေဆာျပီး ပုဆိုးတစ္ကြင္း အပိုယူ၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး တစ္ခုျဖင္႕ မေဆး နဲ႕ခ်ိန္းထားတဲ႕ ထေနာင္းပင္ ေအာက္ကိုေရာက္ေနပါျပီ။ စိတ္ထဲကလဲ အဆင္သင္႕ပဲေဟ႕ ဆိုျပီးသီခ်င္းေတြေအာ္ဆို ေနမိတယ္။

“ကိုဘိုသန္း က်ဳပ္ကဒီဘက္မွာေတာ႕” “အင္း..ဒီဘက္နားကိုလာခဲ႕..အဲဒီဘက္က ထေနာင္းကုိင္းေျခာက္ဆူးေတြနဲ႕” မေဆး လဲအနားေရာက္ေရာ..အဆင္သင္႕ခင္းထားတဲ႕ ပုဆိုးကြင္းေပၚ ဖက္ျပီးလွဲခ်ကာ ခ်စ္တယ္ ေဆးေဆး ရယ္ေျပာျပီး အတင္းကို ဖက္တယ္။

နမ္းလည္းနမ္းတယ္၊ မေဆး မွာ မလူးသာ မလႊန္႕သာျဖစ္ျပီး.. “ကဲ လိုက္တာ ကိုကိုရယ္” “က်ဳပ္ ကဘယ္ကိုမွ ထြက္မေျပးပါဘူးေတာ႕” ဘိုသန္း မွာေတာ႕အရက္ရွိန္ကေလးကလဲပါ။မေဆး ေျပာတာေတြဘာတစ္ခုမွ နားမ၀င္ဘဲ ထမိန္ၾကားထဲ အတင္းလက္ႏုိက္ကာ မေဆး ရဲ႕ေစာက္ေခါင္းၾကားထဲ လက္ညႇိဳးကိုသြင္းခ်ီ ထုတ္ခ်ီ လုပ္ေပးတဲ႕အခါမွာေတာ႕ မေဆး ခင္ဗ်ာ၏တအင္းအင္းနဲ႕ ကိုကိုရယ္ အဲဒီလိုၾကီး မလုပ္ပါနဲ႕ ဆိုျပီး ဘိုသန္း ရဲ႕ေက်ာျပင္ၾကီးကို သိုင္းဖက္ထားရင္းနဲ႕ အလိုက္သင္႕ ခါးေလးေကာ႕လိုက္၊ရင္ေလးေကာ႕လိုက္နဲ႕ျဖစ္ေနရွာတယ္။

အဲဒီလိုတင္ အားမရေသးတဲ႕ ဘိုသန္း ကေတာ႕ က်န္လက္တစ္ဘက္က မေဆး ရဲ႕ခ်က္နား တ၀ိုက္ညင္သာစြာ ပြတ္သတ္ေပးကာ၊ တဆင္႕တက္ျပီး ႏုိ႕ေတြကို တလွည္႕ဆီ ကိုင္တြယ္ ေပးပါတယ္။ ခံရသူ မေဆး မွာေတာ႕ ေပါင္နားတ၀ုိက္လာျပီးေထာက္ေနတဲ႕ ဘိုသန္း ရဲ႕လက္တစ္ဆုပ္ မကတဲ႕ လီးၾကီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ေဆးေဆး ရယ္ ကိုကို မေနႏိုင္ ေတာ႕လို႕ လိုး ေတာ႕မယ္ေနာ္..

“ေတာ႕ သေဘာပါ ကိုကိုရယ္” “က်ဳပ္လဲ အေမ မႏိုးခင္ ခံခ်င္လွျပီေတာ႕” အေမ မႏိုးခင္ ဆိုတာနဲ႕ ဘိုသန္း လည္းညေနက ကိုေက်ာ္ၾကီး ေပးထားတဲ႕သင္ခန္းစာပါ အဆင္႕မ်ားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အဆင္သင္႕ကားေပးထားတဲ႕ မေဆး ရဲ႕ေပါင္ၾကားကို ဒူးတုတ္ ထိုင္ကာ..မေဆး ရဲ႕ေစာက္ပတ္က်င္းက်င္းေလးထဲကို ေျဖးေျဖးခ်င္း တဆင္႔ျပီးတဆင္႕သူ၏ လီးၾကီးအား ထိုးထည္႕ကာ သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီလုပ္လိုက္..

ခဏနားလိုက္နဲ႕ အထြတ္အထိတ္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအားၾကိဳးမာန္တက္၊ ေအာက္ကသူက ေကာ႕လိုက္ အေပၚကသူက ေစာင္႕လိုက္..စည္းမွန္၀ါးမွန္နဲ႕ လုပ္လိုက္ၾကတာ.. “ကိုကို..က်ဳပ္ျပီးေတာ႕မယ္ေတာ႕”

“ကိုကို လဲျပီးေတာ႕မယ္” “အား..ဟင္႕..အား..ဟင္႕” “အား..အား..အ ာ း “ ဘိုသန္း မွာအားကုန္ေစာင္႕ျပီး လရည္မ်ားအား မေဆး ရဲ႕ေစာက္ပတ္ထဲကို ပန္းထည္႕လိုက္တာ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလံုး ျပည္႕လွ်ံျပီး ေအာက္ကခင္းထားေသာ ပုဆိုးေပၚထိ ေရာက္ရွိ စိုရႊဲသြားပါေတာ႕သည္။ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လြတ္ထြက္သြားမတတ္ ဖက္ထားရင္းနဲ႕.. “ကိုကို ဒီေန႕ အရက္ေတြေသာက္လာတယ္မို႕လား” “နဲနဲေလးပါကြယ္” “ေနာက္ဆိုရင္ လံုး၀မေသာက္ရဘူးေနာ္” “အင္းပါမိန္းမရဲ႕” “ေသနာၾကီး ဆင္းေတာ႕” “အေမႏုိးလိမ္႕မယ္” “က်ဳပ္က အရက္သမားဆိုသိပ္မုန္းတယ္ေတာ႕” ၿပီးး