ေဝးေနတာ

ေပ၆ဝ ေပ၁၀ဝ ပတ္လည္ ၿခံဝင္းထဲရွိ အစိမ္းေရာင္ ၄ထပ္ တိုက္ႀကီ၏ ပထမ ထပ္တြင္ ခပ္ျမဴးျမဴး တီးလုံးသံ ေလးႏွင့္ အသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံး ခပ္လွလွ ခါးေသးရင္ခ်ီ မိန္းမေခ်ာေလး တေယာက္ စီးခ်က္ က်က်ေလး ကခုန္ ေန၏။ ” သမီးေရ … ပိုးရတီ … ေက်ာင္း ေနာက္က်မယ္ေနာ္ … ရနာရီ ေက်ာ္ေန ၿပီ ” ” ဟုတ္ … ဒယ္ဒီ ” အခန္းဝမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဖခင္ျဖစ္သူ အသံ ေၾကာင့္ စက္ပိတ္ကာ အက ရပ္ၿပီး အခန္းျပင္ ထြက္လာေတာ့ သည္။ ေအာက္ထပ္ သူမ အိပ္ခန္း ေလးထဲ ေရလဲ ထမိန္ယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ၿပီး အားကစား ဝတ္စုံေလး အား ခြၽတ္ခ်လိဳက္၏။ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးႏွင့္ ပုခုံးသား ျပည့္ျပည့္ ေလးေအာက္ လုံးဝန္း စူထြက္ေနေသာ နို႔အုံထိပ္ နို႔သီးေခါင္း ၂ဖက္မွာ ပန္းေရာင္းသန္းကာ ေပၚသည္ ဆို႐ုံေလးသာ။ က်မ္းမာေရး လိုက္စားသူမို႔ ဗိုက္သား ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးႏွင့္ ဆီးခုံးေပၚမွာ အေမႊးစိမ္းေလးမ်ားမွာ အဖုတ္ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ ခပ္က်ဲက်ဲ ေပါက္ေရာက္ေန၏။ ခါးေသးက်ဥ္ေလးေအာက္ ဝိုင္းစက္ ေကာ့ထြက္ ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ ၂ဖက္မွာ ျမင္သူ လည္ျပန္ ေငးယူရသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲရွိ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ထဲ သူမ ခႏၶာကိုယ္အား တပတ္လွည့္ၾကည့္ကာ အားရ ေက်နပ္မွ ေရခ်ိဳး ေတာ့၏။ ပိုးရတီမွာ အသက္ ၂ဝႏွစ္ထဲ ေရာက္ရွိေနသည္။ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႈးႀကီး ဦးရဲေက်ာ္ ႏွင့္ ေဒါက္တာ ေဒၚဆုရတီ တို႔၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ေလးျဖစ္သည္။ ဦးရဲေက်ာ္မွာ အၿငိမ္းစား ဆိုေသာ္လည္း အသက္ ၅၃ႏွစ္သာ ရွိေသး၏။ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ရွိသျဖင့္ ေဆးပင္စင္ ရရွိ ထားခ်င္းသာ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ား သေဘာတူ ေပးစား ထားသျဖင့္ အသက္ ၈ႏွစ္ေက်ာ္ ငယ္ေသာ ေဒါက္တာ ဆုရတီျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရ၏။ ေဆးပင္စင္ ယူၿပီးသည္ႏွင့္ မိဘအေမႊေပးေသာ ၿခံဝင္ႀကီးထဲ အိမ္ေရွ႕ ေျမအလြတ္ ၿခံကာ ေပ၅ဝ ပတ္လည္ ၄ထပ္တိုက္ႀကီး ေဆာက္ကာ မိသားစုႏွင့္ ေနထိုင္လ်က္ရွိ သည္။ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ မိဘ အေမႊမ်ားႏွင့္ မပူမပင္ ေနရေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ထဲ အထူးကု ေဆးခန္းမ်ား၌ အခ်ိန္ပိုင္းေဆးခန္းထိုင္ကာ စီးပြားရွာ ေနတုန္းပင္။

အသက္၄၅ႏွစ္အ႐ြယ္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မွာလည္း သမီးျဖစ္သူ ပိုးရတီႏွင့္ ညီအမသဖြယ္ ႏုပ်ိဳလွပ ေနၿပီး လွပေသာ ကိုယ္လုံး ပိုင္ရွင္ တေယာက္ျဖစ္၏။ ခုထိ စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွ လုပ္ငန္ရွင္မ်ား ပညာတတ္ အသိုင္း ဝိုင္းမွ ဆရာဝန္ ႀကီးမ်ားက မသိမသာ ပိုးပန္းေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ” တီတီ … တီတီ ” ” သမီးေရ … ေသာ္ေသာ္ … လာေခၚေနၿပီ ” ” ဟုတ္မာမီ … ၿပီးၿပီ … လာၿပီ လာၿပီ ” ပိုးရတီမွာ အစိမ္းေရာင္ ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ေလးျဖင့္ လြယ္အိပ္ အျဖဴေလးလြယ္ကာ သူမအိပ္ခန္း ေလးထဲမွ ထြက္လာခဲ့၏။ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဆုရတီ၏ ဂိုက္လုပ္ေပးမႈ႕ေၾကာင့္ ပိုးရတီ တေယာက္ ယခုခ်ိန္ ဒုတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသူေလး ျဖစ္ေန ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဖခင္ျဖစ္သူ စည္းစနစ္မ်ား ေၾကာင့္လည္း အေပါင္းသင္း နည္းကာ အျပင္ ေလာကတြင္ အေပါင္းသင္း နည္းခဲရ၏။ ဧည့္ခန္းထဲရွိ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္အား ပါးျပင္ တခ်က္ဆီ နမ္းရွိုက္ကာ အိမ္ေရွ႕ ၿပိဳင္ကား အနီေလးဆီ ထြက္ခြာ သြားေတာ့ သည္။ ” သမီးက … ဆုငယ္ငယ္က …… အတိုင္းပဲ ” ” မယ့္ … ကိုႀကီးေနာ္ … ဆု … အဲ႐ြယ္ … သမီးေလာက္ ကိုယ္လုံး မလွပါဘူး ” ” လွတာေပါ့ … ဆုရဲ႕ … ကိုႀကီး အသိဆုံးပါ ” ” အိုရ္ ” ဦးရဲေက်ာ္မွာ စကားေျပာရင္း ေဒၚဆုရတီ ဖင္ႀကီးအား ညွစ္ လိုက္သျဖင့္ ေဒါက္တာဆုရတီ တေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲ႕ ျဖစ္သြားရသည္။ ” ကဲ … ဆီးခ်ိဳ တိုင္းမယ္ … ကိုရဲ … ဆု မရွိတဲ့ အခ်ိန္ လက္ဖက္ရည္ … ခိုး မေသာက္ရဘူးေနာ္ ” ” အင္းပါ … ဆုရဲ႕ ” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ လင္မယား၂ေယာက္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ေရာက္ သြားေတာ့၏။” အားပါး … လွလိုက္တာ သဲရာ … လာတက္ ” ေသာ္တာထြန္း ကိုယ္တိုင္ ကားတံခါး ဖြင့္ေပးကာ အခ်စ္ေတာ္ ပိုးရတီအား ဆီးႀကိဳလိုက္ေတာ့သည္။ ပိုးရတီမွာ ေဆးေက်ာင္းတြင္ ေသာ္တာထြန္းဆိုေသာ တြင္းဘိြဳင္း တေယာက္ျဖင့္ ရင္းႏွီးမိရာမွ အခ်စ္ေတာ္ ဘဝ ေရာက္ခဲ့ ရသည္။ ေသာ္တာထြန္းအား သူငယ္ ခ်င္း မ်ားက ေသာ္ေသာ္ ဟုေခၚသျဖင့္ ပိုးရတီ ကိုယ္တိုင္ ေသာ္ေသာ္ဟု ေခၚရင္း ႏူတ္က်ိဳးေနမိ၏။ ေသာ္ေသာ္မွာ အကို ၁ေယာက္ရွိၿပီး ခ်မ္းသာေသာ မိသားစု အသိုင္းဝိုင္းမွ ေမြးဖြားလာသည္။ ပညာေရး ထူးခြၽန္းသျဖင့္ မိဘမ်ားက အလိုလိုက္ကာ ဖူးဖူး မႈတ္ထားေသာ မိန္းမေခ်ာေလး တစ္ဦးပင္။ ေယာက်ၤား စိတ္ ေပါက္ေနၿပီး အက်ၤ ီလက္ ရွည္ႏွင့္ ပုဆိုးသာ အၿမဲဝတ္ သည္။ ပိုးရတီေလာက္ မေခ်ာေပမယ့္ ရယ္လိုက္တိုင္း ပါးခ်ိဳင့္ေလးမ်ားက မိန္းမေရာ ေယာက်ၤားမ်ားပါ ဆြဲေဆာင္ ထားနိုင္သည္။ တြင္းဘိြဳင္း ဆိုေသာ္လည္း ဖင္မရွိ ရင္မရွိ မဟုတ္ ေပ။ ဒါကိုေတာ့ ပိုးရတီ အသိဆုံးပင္။ အတန္း ထဲ တြင္ ေသာ္ေသာ္ႏွင့္ ပိုးရတီ တို႔မွာ စံျပ ခ်စ္သူ မ်ား အျဖစ္ ေရပန္းစားေနေတာ့၏။ ” ေသာ္ေသာ္ … ညည … ပိုး … ဖုန္းဆက္ရင္ … ေလသံ ေတြ ၾကားေနရတာ … အျပင္ ကားေလွ်ာက္ ေမာင္း ေနတာ မလား ” ” ဟာ … မဟုတ္ပါဘူး … သဲကလည္း … မုန႔္ထြက္ စားတာပါ ” ” ဒါပဲေနာ္ … ပိုး စကား … နားမေထာင္ရင္ … ဆက္ဆံေရး … ရပ္ပစ္မွာ ” ” အမေလး … ေသာ္ေသာ္ ကို … မထားခဲ့ပါနဲ႕ … သဲရယ္ … သဲနဲ႕ … ေဝးရယ္ … ေသာ္ေသာ္ ေသမွာ ” ” ဟြန႔္ … အပိုေတြ ” ကားေလးမွာ လမ္းမႀကီး အတိုင္း ေမာင္းလာရင္း မီးပြိုင့္ ၅ခု ေက်ာ္လာရာ ညာဘက္ ခ်ိဳးလိုက္ ေတာ့၏။

ဆိတ္ၿငိမ္ ရပ္ကြက္ အဝင္စေလး အရိပ္ေကာင္းေသာ သစ္ပင္ ႀကီးမ်ား တည္ရွိေနသည္။ သစ္ပင္ႀကီး တပင္ ေအာက္ ကားရပ္ လိုက္သည္ႏွင့္ ေဘးမွ ကားျပတင္း ေပါက္ ၄ေပါက္စလုံး အလုံပိတ္ကာ ၿပိဳင္ကား ေရွ႕ခန္း ရွိ ထိုင္ခုံေလးမွာ ေနာက္လွန္သြား၏။ ပိုးရတီမွာ ကားေနာက္ခန္း ခုံသို႔ ေျပာင္းထိုင္ကာ ပါတိတ္ အက်ၤ ီ ၾကယ္သီး ေလးမ်ား ျဖဳတ္ကာ ရင္ဖြင့္ရင္း ဘရာစီယာ ကိုင္းေလးအား ပုခုံးေပၚမွ တဖက္ခ်င္း ေအာက္ေလွ်ာ ခ်ပစ္ ေနသည္။ ျဖဴေဖြးလုံးဝန္းေသာ နို႔အုံေလး ထြက္က်လာစဥ္ ေသာ္ေသာ္ တေယာက္ စက္ပိတ္ကာ ကားေနာက္ခန္း ကူးလာခဲ့၏။ ထိုင္ခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ ပိုးရတီ ေပါင္ၾကား ထဲ ဒူးေထာက္ ေနရာယူကာ နို႔အုံထိပ္ ကပ္ေနေသာ နို႔သီး ေခါင္း နီတာရဲေလးအား လွ်ာထိပ္ ေလး ျဖင့္ ထိုးကေလာ္ ကာ ဆြဲစုပ္ေတာ့သည္။ ခ်က္ခ်င္း ပိုးရတီ မ်က္လုံးေလး စင္းက်လာကာ ေသာ္ေသာ့္ ေခါင္းေလးအား ဖမ္းကိုင္ရင္း နို႔အုံေလး ႏွင့္ ဖိကပ္ထားလိုက္၏။ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ မနက္တိုင္း ေသာ္ေသာ္၏ အျပဳစု အယုယေအာက္ ေရာက္ရွိ ခဲ့သည္မွာ ၆လ ေက်ာ္လာခဲ့သည္။ နို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးအား မာခဲလာေအာင္ ၅မိနစ္ခန႔္ စို႔ၿပီးသည္ႏွင့္ ေသာ့္ေသာ့္ ေခါင္းေလးမွာ ေအာက္သို႔ ေ႐ြ႕သြားေတာ့၏။ ထိုခ်ိန္ ပိုးရတီ တေယာက္ ဘရာစီယာ ကိုင္းအား ျပန္တင္ကာ အက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ား ျပန္တပ္ ေနသည္။ ကားေနာက္ခန္ ခုံေပၚ ထိုင္လ်ပ္အေနထားျဖင့္ ေပါင္တန္၂ဖက္ ၿဖဲေပးရာ ေသာ္ေသာ္ တေယာက္ ပိုးရတီ ပါတိတ္ ထမိန္ေအာက္နားစ ေလးအား ေပါင္ရင္းထိ ဆြဲ လွန္ကာ ဒူးအထက္နားမွ စၿပီး လွ်ာအျပားလိုက္ျဖင့္ ေပါင္ၿခံနားထိ တဖက္ၿပီး တဖက္ ယက္ေပးေန၏။ ေပါင္ဂြေလးထဲ အနက္ေရာင္ ဇာအတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေလးထဲမွ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဖါင္းႂကြ လာေတာ့ သည္။ ထိုစဥ္ ပိုးရတီ ညာဘက္လက္ေလးမွာ အတြင္း ခံ ေဘာင္းဘီ ဂြေလးအား ေပါင္ၿခံ တဖက္သို႔ ဆြဲကပ္ ေပးလိုက္၏။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ေဘးကပ္ သည္ ႏွင့္ အေမႊးစိမ္း ပါးပါးေလးမ်ားျဖင့္ ေဖါင္းကား လာေသာ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းဝ ေလးထဲ အရည္ၾကည္မ်ား အိုင္ေနသည္။ေသာ္တာထြန္း ႏူတ္ခမ္း ဖူးဖူး ေလးမွာ ေပါင္ၿခံအား ဆြဲစုပ္ ေနရာ မွ ပိုးနဒီ အဖုတ္ေလးအား ေအာက္မွ အေပၚသို႔ ပင့္ယက္ကာ အစိေလးအား ေတ့စုပ္ ပစ္သည္။ ႏူတ္ခမ္း ခ်င္း စုပ္သလို လွ်ာထိပ္ ေလးျဖင့္ ဝိုင္းလိုက္ ပါးစပ္ထဲ ဆြဲသြင္းစုပ္ရင္း အစိ ထိပ္မွ အဆံေလးအား လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ဖိထိုးေပးျပန္၏။ ” အ ….. အေမ့ …. ေသာ္ေသာ္ရယ္ ” ပိုးရတီ တေယာက္ ေစာက္စိေလးအား အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိ ခံရသျဖင့္ ေသာ္တာထြန္း ေခါင္းအား ေစက္ပတ္ ေလးျဖင့္ ဆြဲကပ္ကာ ေပါင္ႏွင့္ ညွပ္ထား လိုက္ရ သည္။ အစိေလး စုပ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလး ထဲ လွ်ာထိုး သြင္းကာ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ လိုက္ျဖင့္ ခဏ အၾကာ ပိုးရတီ လည္ပင္းေၾကာမ်ား ေထာင္လာကာ ေသာ္တာထြန္း မ်က္ႏွာအား အခ်က္ ၂ဝခန႔္ ဆြဲပြတ္ ရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ ပစ္ ေတာ့၏။ ေသာ္တာထြန္းမွာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ့ပိတ္ကာ ထြက္လာသမွ် ေစာက္ရည္ မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္ ျဖင့္ မ်ိဳခ်ေနသည္။

” အ ….. အ …….. မ …. မ …… မရ …..ေတာ့ …… ဘူး …. ေသာ္ေသာ္ရယ္ ………. အင့္ အင့္ ……..ထြက္ ထြက္ …… ထြက္ ၿပီ ဟာ ….. အမေလးးး ……အဟင့္ ဟင့္ ” ပိုးရတီ ေစာက္ရည္မ်ား ကုန္မွ ေသာ္တာထြန္းမွာ ေစာက္ပတ္ ေလးအား တစ္ရႈးျဖင့္ သန႔္စင္ေပးကာ ကားအျပင္ဘက္ ထြက္ၿပီး ေရသန႔္ဗူးျဖင့္ မ်က္ႏွာ သစ္ပစ္ လိုက္၏။ ကားထဲျပန္ဝင္လာကာ ကားေရွ႕ ခန္းမွ တဘက္တထည္ ယူၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ကာ ကားေလးအား ေဆးေက်ာင္းသို႔ ေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။လက္မွ နာရီကို မသိမသာ ခိုးၾကည့္ရင္း ေဒါက္တာ ဆုရတီ ရင္ခုန္ေနမိသည္။ အခ်ိန္က ည ၈နာရီ ထိုးဖို႔ ၁၅မိနစ္သာ လိုေတာ့၏။ ဒီေန႕ည ခင္ပြန္းျဖစ္သူ သူငယ္ခ်င္း ဦးစိုင္း ေမာင္ တို႔ လင္မယားအား ညစာ ဖိတ္ေကြၽးရန္ စီစဥ္ ထားသည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ေဒါက္တာဆုရတီ ခင္ပြန္း ဦးရဲ ေက်ာ္ႏွင့္ အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။ အရင္ တေခါက္ ဖိတ္ေကြၽးစဥ္ အျဖစ္ပ်က္ေလးအား ေတြးမိရင္း ေဒါက္တာဆုရတီ ရင္ဖိုေနမိ၏။ အရင္တေခါက္ ဦးစိုင္း ေမာင္ တေယာက္ထဲ ေရွာက္ရွိလာ သည္။ ဇနီးသည္မွာ ေယာကၡမ ေနမေကာင္း သျဖင့္ အိမ္မွာ က်န္ရစ္ ေၾကာင္း ေျပာျပေန၏။ ” ငါ့မိန္းမ … မေခၚခဲ့ဘူး ရဲေက်ာ္ေရ … ဘြားေတာ္ ေနမေကာင္းလို႔ကြာ ” ” ေအးပါ … စိုင္းေမာင္ရာ … ငါလည္း က်မ္းမာေရး မေကာင္းတာနဲ႕ … အျပင္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ … မင္းတို႔ဆီ မေရာက္ျဖစ္တာပါ ” ” ငါ သိပါတယ္ … ရဲေက်ာ္ရာ … ကဲ … ငါကေတာ့ အျပင္းပဲ ခ်မွာ … မင္းက ဘီယာပဲေသာက္ ” ေဒါက္တာဆုဝတီမွာ ေဘးမွ အျမည္းလုပ္ေပးရင္း လင္ျဖစ္သူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနေသာ ဦးစိုင္း ေမာင္အား ခိုးၾကည့္ေန၏။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ရွမ္းစပ္မို႔ အသားျဖဳ ဥပဓိ႐ုပ္ သန႔္သန႔္ျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းလ ွသည္။ မ်က္ခုံး ထူထူႀကီးမ်ား ထိစပ္ေနကာ ႏူတ္ခမ္း ေမႊး စိမ္းစိမ္း ငုတ္တိုေလးမ်ားႏွင့္ ရယ္လိုက္တိုင္း သြားတက္ေလးက ေပၚေပၚလာ၏။ စားရင္း ေသာက္ ရင္းျဖင့္ ည ၁၁ ေက်ာ္ ေက်ာ္တြင္ ၂ေယာက္သား မူးေနၾကသည္။ ” ငါ့ … မိန္းမက … ခုထိ ေတာင့္တုန္းေနာ္ … စိုင္းေမာင္ ” ” ဟုတ္ပါတယ္ … ရဲေက်ာ္ရာ … ငါဘာေျပာ လို႔လဲကြာ ” ” ေအး … ငါလည္း ဆီးခ်ိဳဝင္ကတည္းက … မိန္းမနဲ႕ ေကာင္းေကာင္း မေနျဖစ္ေတာ့တာ ” ” အိုးးးး … ကိုႀကီးေနာ္ … သူစိမ္းေတြ ေရွ႕ … ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ” ” ေအ့ … ဒီေကာင္က … သူစိမ္းလား … ဆုရဲ႕ … ကိုႀကီး သူငယ္ခ်င္း အရင္း ေခါက္ေခါက္ပါ ….. ေဂ့ ……… ေဝါ့ ………………… အိ့ ” ” ကြၽတ္ … ကိုႀကီး … မူးေနၿပီ ထင္တယ္ …..ကိုစိုင္းေမာင္ကို …..အားနာလိုက္တာရွင္ ” ” မဟုတ္တာ … မဆုရယ္ … ရဲေက်ာ္က မူးလာရင္ … ဒီတိုင္းပဲ … အရင္ ကတည္းက … အားမနာပါနဲ႕ ” ” ကဲ … ကိုႀကီး …… ထ ……. အိပ္ေတာ့ ေနာ္ ….. အိပ္ခန္းထဲ …… သြားရေအာင္ ” ” ေဂ့ …… ေအ့ ……. ကိုႀကီး ……………… မ မူး ပါ ဘူး ……. ဆုရဲ႕ …..အိ့ …… ေအ့ ……. ေဂ့ ” ဦးရဲေက်ာ္ တေယာက္ မေသာက္တာ ၾကာၿပီျဖစ္သျဖင့္ မူးေနေတာ့သည္။

” အိုရ္ ……… အေရးထဲ ….. မီးက …….. ပ်က္ျပန္ၿပီ ” ေဒါက္တာ ဆုဝတီ တေယာက္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေဘး နား ရပ္ရင္း တြဲေခၚ ေနစဥ္ မီးပ်က္သြားေတာ့၏။ ” ရလား … မဆု ” ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ထရပ္ရင္း အေမွာင္ထဲ ကူထိန္းေပးရာ လက္တဖက္မွာ ေဒါက္ဆုရတီ၏ လုံးဝန္းေသာ နို႔အုံ တဖက္ကို အုပ္ကိုင္မိသြားသည္။ ” အိုရ္ ” မီးပ်က္ေနေသာ္လည္း ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာ ေသာ လ၏အလင္းေရာင္ ေလးျဖင့္ အနီးကပ္ ျမင္ေန ရ၏။ ထိုစဥ္ ဦးရဲေက်ာ္မွာ အလိုက္သင့္ ထရပ္ရင္း ယိမ္းယိုင္ သြား သျဖင့္ ေဒါက္တာဆုရတီမွာ ကမန္း ကတန္း ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ ခ်ိဳင္ၾကားအား လက္လ်ိဳ သြင္းကာ လွမ္းဆြဲလိုက္၏။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာလည္း ေဒါက္တာ ဆုဝတီေနာက္ ေက်ာဘက္မွ ဟန္ခ်က္ ထိန္း သေယာင္ျဖင့္ လြတ္ေနေသာ လက္တဖက္က ခါးေအာက္ သိုင္းဖက္လ်ိဳသြင္းရင္း ေပါင္ဂြေလးအား လက္ဖဝါးႏွင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေဒၚဆုရတီ တေယာက္ လက္၂ဖက္မွာ လင္ျဖစ္သူ ဦးရဲ ေက်ာ္ ခ်ိဳင္းၾကား ညွပ္ေနသျဖင့္ အခက္ေတြ႕ ေနရသည္။ ဖင္ႀကီးမွာ သူစိမ္းေယာက်ၤား ေပါင္ဂြထဲ ခပ္ေႏြးေႏြး အရာ ျဖင့္ ေထာက္ခံထားရ၏။ ထိုစဥ္ ဦးစိုင္ေမာင္၏ အဖုတ္ေပၚ အုပ္ကိုင္ ထားေသာ လက္မွာ ဖိပြတ္ေနသျဖင့္ ကိုယ္လုံး ေလး ဆက္ကနဲ႕ တုန္သြားမိျပန္သည္။ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္း ခံစား မိကာ သာယာသလိုလိုႏွင့္ ရွက္စိတ္ေရာ ေၾကာက္စိတ္ ပါ ဝင္ေရာက္လာေတာ့၏။အဖုတ္ေလး ဖိပြတ္ ေနသည္ကို ဖင္ႀကီးအား ေနာက္ဆုတ္ ေရွာင္ရာ ဦးစိုင္းေမာင္ ေပါင္ဂြအား ကပ္ေပးသလိုျဖစ္ၿပီး ခပ္ေႏြးေႏြး အရာႀကီးမွာ မာထင္လာသည္။ ဖင္ၾကားတည့္ တည့္ လီးျဖင့္ အျမႇောင္းလိုက္ အေထာက္ခံရရင္း အဖုတ္ အား အုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္မွာ ထမိန္အား အေပၚသို႔ ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ဆြဲတင္ေနျပန္၏။ ထမိန္ ေအာက္နား စ ေလး ေပါင္ရင္းအေရာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဂြၾကားထဲ လက္ခလယ္ ထည့္ကာ ေစာက္စိေလးအား ဖိေခ်ေပး ေနေတာ့သည္။အဖုတ္ အက္ကြဲ ေၾကာင္းထဲ လက္ခလယ္ ထိပ္ျဖင့္ ၁၅ခ်က္ခန႔္ အထက္ေအာက္ ဖိဆြဲရင္း ေစာက္ ေခါင္းေပါက္ထဲ ဇြိကနဲ႕ လက္ခလယ္ အား ထိုးထည့္ရာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ခႏၶာကိုယ္ေလး တဆက္ဆက္ တုန္လာေတာ့၏။ လက္ခလယ္ ေလးအား ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား မ်ားက ညွစ္ထားသျဖင့္ အထုတ္အသြင္း လုပ္ရာ ခပ္စီးစီးေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေဒါက္တာ ဆုရတီ တေယာက္ ဦးစိုင္းေမာင္ ၏ အကိုင္အတြယ္ေအာက္ ကင္းကြာေနေသာ ကာမစိတ္ မ်ား ႂကြတက္လာခ်ိန္ ဖ်က္ ကနဲ႕ မီးျပန္လာ သျဖင့္ လူခ်င္း ကြဲကြာ သြား ေတာ့၏္။ လင္ျဖစ္သူ ဦးရဲေက်ာ္အား အိပ္ခန္းထဲ တြဲပို႔ၿပီး ဦးစိုင္းေမာင္မွာလည္း ႏူတ္ဆက္ ျပန္သြား သည္။ ” ေဟာ … ကိုစိုင္းေမာင္တို႔ လာၿပီ … ဆုေရ … ဟင္းရည္ ယူခဲ့လိုက္ေတာ့ … အရက္နဲ႕ … ပူပူ ေႏြးေႏြး ျမည္းရေအာင္ ” ဦးစိုင္းေမာင္မွာ အရင္တေခါက္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ခ်က္ေသာ ငါးေခါင္း ဟင္းရည္အား ေကာင္းတယ္ဟု ခ်ီးက်ဴး ေျပာဆို ထားသျဖင့္ ေဒၚဆုရတီမွာ အေကာင္း ဆုံး ခ်က္ျပဳတ္ ထားလိုက္သည္။

” လာလာ … ကိုစိုင္းေမာင္ေရ … ဒီတေခါက္ မိန္းမေရာ … ပါလာၿပီေပါ့ ” ” ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ … ဒီတေခါက္ သူလည္း အားေနတာနဲ႕ … ေခၚလာခဲ့တာ ” ဦးစိုင္းေမာင္ ဇနီး ေဒၚနန္းသဇင္မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ၏ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္အား မမွီေသာ္လည္း သူေနရာ ႏွင့္ သူေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေသာ မိန္းမေခ်ာ တေယာက္ျဖစ္ ၏။ ဦးစိုင္းေမာင္ႏွင့္ ဦးရဲေက်ာ္မွာ မယားခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးၿပီး ခဏ အၾကာ ေဒၚနန္းသဇင္ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီတို႔အား ဘီယာ ေသာက္ရန္ တိုက္တြန္း ေျပာဆိုေနသည္။ စားရင္း သာက္ရင္း တရိပ္ရိပ္ တက္လာ ေသာ ဘီယာေၾကာင့္ တခဏခ်င္း ေဒၚနန္းသဇင္ႏွင့္ ေဒါက္တာဆုရတီတို႔ ရင္းႏွီး ခင္မင္ သြားကာ ရယ္ရယ္ ေမာေမာ စကားမ်ား ေျပာဆို ေနၾကေတာ့သည္။ ” ခ္ခ္ … မဆု လည္း ဒီလိုပါပဲ … မမနန္းရယ္ ” ” အင္းေလ … ကိုယ္ေတြက မိန္းမသား … ဆိုေတာ့လည္း … ခက္သား ” ေဒၚနန္းသဇင္ႏွင့္ ေဒါက္တာဆုရတီတို႔ အတူ ေသာက္ရင္း စကားေျပာ ေလးလံလာကာ ေဒၚနန္းသဇင္မွာ စားပြဲေပၚ ေခါင္း ငိုက္စိုက္ က်သြား၏။ ” ေဟာ … မမနန္း … မရေတာ့ဘူး … ထင္ ……. ထင္ ……. ေဂ့ … ေဝါ ……..အိ့ ” ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ေဒၚနန္းသဇင္ ေခါင္းစိုက္ သြား သည္ကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာရင္း သူမ ကိုယ္တိုင္ အမ္ခ်င္ လာသျဖင့္ ပါးစပ္အား လက္ျဖင့္ အျမန္ ပိတ္ကာ ထရပ္ လိုက္ ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ခႏၶာကိုယ္မွာ ယိမ္းထိုးေနကာ စားပြဲ ခုန္စြန္းအား လက္တဖက္က အား ျပဳ ကိုင္ထား လိုက္ရ၏။ ” ရလား … ဆု … အမ္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္ … စိုင္းေမာင္ … ဆုေလးကို … မင္းပဲ သန႔္စင္ခန္း လိုက္ ပို႔ေပးလိုက္ပါ … ငါလည္း ထမရေတာ့လို႔ ” ” ေအးပါ … ရဲေက်ာ္ … ငါ လိုက္ပို႔ေပး ပါ့မယ္ ” ” ဒီကေန႕ အိမ္ … အေနာက္တည့္တည့္ … သြား လိုက္ … ေျမာက္ဘက္ေဒါင့္မွာ ” ဦးရဲေက်ာ္ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီအား တြဲကာ အိမ္အေနာက္ဘက္ ေခၚလာရင္း သန႔္စင္ခန္း တံခါးဖြင့္ကာ အထဲသြင္း လိုက္၏။ မ်က္ႏွာသစ္ ေသာ ေဘစင္နား အေရာက္ ေဒၚဆုရတီမွာ ေဘစင္ ေဘာင္၂ဖက္အား လက္၂ ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ တေဝါေဝါ ပ်ိဳ႕ေနေတာ့သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ သန႔္စင္ခန္း တံခါးအား အတြင္းမွ ဂ်က္ထိုးပိတ္ကာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ေနာက္ ေက်ာ ဘက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ ျပန္၏။ ” ရလား … မဆု … ထိန္းမထားနဲ႕ … အမ္ခ်လိဳက္ရင္ အမူး သက္သာသြားမွာ ” ဦးစိုင္းေမာင္ မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ေနာက္ေက်ာ ဘက္မွ ကပ္ရပ္ကာ ပုခုံး အား ႏွပ္ေပးရင္း ေျပာျပ ေနသည္။ ” ဟုတ္ ….. ေဂ့ ……. ေဝါ့ …… ေဝါ့ …… ဖလူး လူးးး ” ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ လက္တကိုင္း အက်ၤ ီအစိမ္း ေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္ ထမိန္စကပ္ ဝတ္ထားရင္း ေဘစင္ ေဘာင္၂ဖက္အား ကိုင္ကာ ခါးၫြတ္ၿပီး အမ္ခ်လိဳက္၏။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ပုခုံးအား ႏွိပ္ေပးရင္း လက္၂ဖက္အား ေအာက္ေ႐ြ႕ကာ ထမိန္စကပ္ အျပင္မွ ေပါင္တန္၂ဖက္ အား ပြတ္ေပးေနသည္။ ေပါင္ပြတ္ရင္း စကပ္ထမိန္ ခ်ိတ္အား ျဖဳတ္ကာ ေျခရင္း ခြၽတ္ခ်ပစ္၏။ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ခါးေအာက္ ပိုင္း ေအးကနဲ႕ ခံစား မိသျဖင့္ အမ္ရင္း တန္းလန္း မ်က္လုံဖြင့္ကာ ေဘစင္ အေပၚရွိ မွန္ခ်က္အား စိုက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာလည္း ထမိန္အား ခြၽက္ကာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျပင္မွ အဖုတ္အား အုပ္ကိုင္ရင္း မ်က္လုံးက မွန္ထဲအေရာက္ အၾကည့္ခ်င္း ဆုံမိၾက၏။ ေဒါက္တာဆုရတီမွာ မွန္ထဲ မ်က္လုံးခ်င္း စိုက္ၾကည့္ ကာ ေခါင္းေလး ရမ္းျပေနသည္။ သို႔ေသာ္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ဂ႐ုမစိုက္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေပၚမွာ အဖုတ္အား လက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ကာ ထိထိမိမိေလး ပြတ္ေခ်ေနေတာ့ ၏။ ေဒါက္တာဆုရတီ မ်က္လုံးေလး ျပဴးရင္း ဒုတိယ အႀကိမ္ ေခါင္းယမ္းျပ လိုက္ျပန္ သည္။ တားမရသည့္ အဆုံး ေဘစင္ ေဘာင္၂ဖက္ အား လက္ျဖင့္ က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ကာ မ်က္လုံး ေလး မွိတ္ထားေတာ့၏။

ေဝးကြာေနေသာ ကာမ အထိေတြ႕ေလးေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မထိန္းနိုင္ ရွာေပ။ တအားအား ညည္းရင္း ေပါင္တန္မ်ား မသိမသာ ၿဖဲကာ ဖင္ႀကီး ရမ္းခါ ေနရသည္။ ” အား ………. အ ……အ ……. အာကြာ ……. အဟင့္ ဟင့္ ” ၅ႀကိမ္ခန႔္ ထိုးအမ္ထား သျဖင့္ အမူးေျပကာ ရမၼက္ စိတ္ ေလး ထႂကြ လာေတာ့၏။ သန႔္စင္ခန္းထဲ သူစိမ္း ေယာက်ၤား ၁ေယာက္ႏွင့္ အနီးကပ္ အတူရွိေနရင္း ေစာက္ပတ္ေလးအား အနိုက္ခံရသျဖင့္ အရသာ ထူးကဲစြာ ခံစားေနရသည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ေဒါက္တာဆုရတီ ကာမစိတ္ ႂကြေန သည္ ကိုၾကည့္ရင္း အတြင္းခံ ေဘာင္ဘီေလးအား ေပါင္လယ္ထိ ဆြဲခ်ကာ ေစာက္စိေလးအား ထိထိမိမိ ဖိေခ် ေပးလိုက္ ျပန္၏။ ညာလက္ျဖင့္ အစိေလးအား ဖိေခ်ကာ ဘယ္လက္ မွ သူ၏ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ကာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီး အား ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ လက္တဖက္အား ဆြဲယူၿပီး လီးေပၚ တင္ေပး ထား၏။ အစိေလးအား ဖိေခ်ရင္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလး သြင္းၿပီး အဝင္အထြက္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေလး လုပ္ေပးျပန္ သည္။ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ဦးစိုင္းေမာင္ လီးအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ရင္း အလိုေလ်ာက္ လက္ ေနာက္ျပန္ ဂြင္ထုေပးေန ေတာ့၏။ ခဏအၾကာ ေဒါက္တာဆုရတီ ဖင္ႀကီး ဆက္ကနဲ႕ ဆက္ကနဲ႕ တုန္ကာ ေခါင္းေလးေမာ့ရင္း ေအာက္ႏူတ္ ခမ္း အား ဖိကိုက္ၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား ေပါင္ၿခံထဲ စီးက်လာေတာ့ သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ လည္း လက္ေခ်ာင္းေလးအား ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ထုတ္ကာ နို႔အုံ အား ျပန္ညွစ္ေပးေန ရွာ၏။ ” အ ..အ …. ထြက္ …….. ထြက္ …… အင့္ ….အမေလး …….. အဟင့္ ဟင့္ …… ထြက္ ကုန္ ၿပီ ………… ဟင့္ဟင့္ ” ေဒါက္တာဆုရတီ လည္ပင္းေၾကာမ်ား ေထာင္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း ဦးစိုင္းေမာင္ လီးႀကီး အား ခပ္တင္းတင္း ဂြင္းထုေပးေနေသးသည္။ ” အားးးးးးး …..ထုထု …..မဆု …… က်ေနာ္လည္း … ၿပီး ….. ၿပီး ………. အ …. အ ……… ၿပီး ေတာ့ မွာ ပါ ……… အားဟား ……. ထြက္ ထြက္ …….. ထြက္ၿပီ……. ထြက္ၿပီ ………အားးးးးး …… ရွီးးးးး ……. ရွီးးးးးးးးး ” ခဏအၾကာ ဦးစိုင္းေမာင္လည္း လရည္မ်ား ပန္းထြက္ ကာ တရွီးရွီး ညည္းေနေတာ့၏။ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ကိုယ္ တပတ္လွည့္ရင္း ၂ေယာက္သား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ကာ အနားယူၿပီး ကိုယ္လက္ သန႔္စင္ကာ ထြက္ခဲ့ လိုက္သည္။

ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ ဦးစိုင္းေမာင္ ဇနီး ေဒၚနန္းသဇင္မွာ တေခါေခါျဖင့္ ေဟာက္သံေပးကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းပင္။ တဖက္ထိုင္ခုံမွ ဦးရဲေက်ာ္အား မေတြ႕မိသျဖင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မ်က္ႏွာေလး ပ်က္ကာ ထိတ္လန႔္ေနမိ၏။ ” မစိုးရိမ္ ပါနဲ႕ … မဆုရယ္ … ခုန … သန႔္စင္ခန္း တံခါး … ေသခ်ာ ပိတ္ထားတာပါ ” ဦးစိုင္းေမာင္ စကားအဆုံး ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ တစုံတခု ေတြးမိရင္း သူမတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္း ဘက္ ေလွ်ာက္ လာခဲ့သည္။ အိပ္ခန္း တံခါး ပြင့္ေန ကာ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္ အိပ္ေနေသာ လင္ ုျဖစ္သူ ဦးရဲေက်ာ္အား ေတြ႕မွ စိတ္ထဲ အပူလုံး က်သြားေတာ့၏။အိပ္ခန္းထဲ ေျခဖြဖြ နင္းလာရင္း သူမ စကပ္ ထမိန္မွာ ေစာက္ရည္မ်ား လရည္မ်ား ေပပြ ေနသျဖင့္ ခြၽတ္ခ်ရင္း အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီပါ ခြၽတ္ ခ်ၿပီး ညဝတ္ ဒူးဖုံး ဂါဝန္ေလး လဲဝတ္ ထားလိုက္ သည္။.ထိုခ်ိန္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ သူ၏ အိမ္မွ ဒါရိုင္ဘာ ေမာင္တူး အား ဖုန္းဆက္ေခၚကာ မယားျဖစ္သူ ေဒၚနန္းသဇင္အား အိမ္ျပန္ ေခၚခိုင္းလိုက္၏။ ” မင္း ……… မမနန္းေတာ့ …… မ်ားၿပီး ေမွာက္သြားၿပီ …… ေမာင္တူးေရ ……… အိမ္ျပန္ ေခၚသြားေတာ့ …… ငါက ………… မနက္မွ ျပန္လာေတာ့မယ္ ” ” ဟုတ္ … ဆရာ … ည ၁ဝနာရီပဲ ရွိေသးတာ … ဆရာ ကေတာ္က … ေမွာက္ၿပီ … ခိခိ ” ထို႔ေနာက့္ ဆရာတျပည့္ ၂ေယာက္ ေဒၚနန္းသဇင္အား တြဲကာ ကားေပၚတင္ၿပီး ေမာင္တူးမွာ ကားစက္နိုး လိုက္ ေတာ့သည္။ ” ဆရာ … က်ေနာ္ သြားၿပီေနာ္ ” ” ေအးေအး … ေမာင္တူး … ေရာ့ ၂ေသာင္း …… ညပိုင္း ဘယ္မွ မထြက္နဲ႕ … စားခ်င္တာ အိမ္မွာပဲ ဝယ္စားလိုက္ ေတာ့ ငါက … မနက္မွ ျပန္လာမွာမို႔ ” တျပည့္ျဖစ္သူ ဒါရိုင္ဘာ ေမာင္တူးအား မုန႔္ဖိုး ၂ေသာင္း ေပးကာ ကားေလး ထြက္သြားမွ ၿခံဝန္း တံခါး ပိတ္ကာ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္ လာခဲ့၏။ ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ စားပြဲေပၚမွ လက္က်န္ အရက္အား ဖန္ခြက္ထဲ ထည့္ကာ အကုန္ ေမာ့ေသာက္လိုက္ ျပန္သည္။ အရက္ကုန္သည္ႏွင့္ ဦးရဲေက်ာ္ ၏ လင္မယား အိပ္ခန္းထဲ ေျခသံလုံေအာင္ နင္းကာ ဝင္လာခဲ့ေတာ့၏။ မိနစ္ ၂ဝခန႔္ အၾကာတြင္ ပိုးရတီ တေယာက္ အခ်စ္ေတာ္ ေလး ေသာ္တာထြန္းျဖင့္ ညပိုင္း အျပင္ထြက္ ေလွ်ာက္ လည္ စားေသာက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာသည္။ ၿခံဝင္း တံခါး ေသာ့ခတ္ရင္း ေလွ်ာလာခဲ့ရာ သူမတို႔ ကားေဘး ကား အနက္ေလး တစီး ရပ္ထားသျဖင့္ မ်က္ေမွာင္ ႀကဳံေနမိ သည္။ ဧည့္သည္ေရာက္ေနသျဖင့္ မိခင္ ဖခင္ မအိပ္ေသး လ်င္ ဆူခံရမည့္ အေရး ေတြးကာ စိတ္ညွစ္သြား၏။

သို႔ေသာ္ ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ သူမ အေတြးမ်ား လြဲသြား ေတာ့သည္။ အရက္နံ႕ ဘီယာနံ႕မ်ား မႊန္ထူေနသျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ ႏွင့္ သူူ၏ မိတ္ေဆြမ်ား ေသာက္စား ထား ေၾကာင္း ရိပ္မိလိုက္၏။ စိတ္ထဲ အပူလုံး က်သြားသည္ႏွင့္ ဆီးပုံးတင္းလာကာ ေသးေပါက္ခ်င္ လာေတာ့သည္။ ျပန္ကာနီး အခ်စ္ေတာ္ ေသာ္တာထြန္းမွာ ကားေပၚတင္ တခ်ီၿပီး ေအာင္ ယက္ေပး ထားသျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္း ထုတ္ခဲ့ရ၏။ ခုမွ ဆီးသြား ခ်င္လာသျဖင့္ ေနာက္ေဖး ဘက္ အျမန္ေလွ်ာက္လာသည္။ မိခင္ဖခင္ လင္မယား အိပ္ခန္းေရွ႕ အျဖတ္ အိပ္ခန္း တံခါးမွာ တထြာခန႔္ ဟေနလ်က္ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ ၾကားမိေသာ္လည္း ေသးတအား ေပါက္ခ်င္ ေနသျဖင့္ သန႔္စင္ခန္းထဲ ဝင္ကာ ေသးေပါက္လိုက္ေတာ့၏။ ျပန္ ထြက္လာစဥ္ မိခင္ဖခင္ လင္မယားခန္းေရွ႕ အေရာက္ ဘာရယ္ မဟုတ္ မ်က္လုံး ကစားၾကည့္မိသည္။ ျမင္ကြင္း ေၾကာင့္ ပိုးရတီ တေယာက္ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန႔္ သြားရသည္။ အိပ္ခန္းထဲ ဖန္ေခ်ာင္းမီး ေအာက္ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ပက္လက္ ေနထားႏွင့္ ေမွာက္အိပ္ေနေသာ ဖခင္ျဖစ္သူ ေခါင္း အား ညာလက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ရင္း မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ညည္းေနရွာသည္။

ေဒါက္တာဆုရတီ ဒူးဖုံး ဂါဝန္ ေလးမွာ ေျခရင္း ပုံေနၿပီး သူမေပါင္ၾကားထဲ အသား ျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ ႏွင့္ သူစိမ္း ေယာက်ၤား တဦးမွာ ကိုယ္လုံးတီး အေနထား ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ ေလးအား ယက္ေပး ေန၏။ တခန္းလုံး တိတ္ဆိတ္ ေနသျဖင့္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား ယက္သံ အစိေလး အား ဆြဲစုပ္သံ တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ အတိုင္းသား ၾကားေန ရ သည္။ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ဘယ္ လက္ မွာ လက္တကိုင္း အက်ၤ ီ ေလးေပၚမွ နို႔အုံေလးအား ညွစ္ေခ်ကာ ဖင္ႀကီး ေကာ့တက္ေနသည္။ ” အားးးးး …….. ရွီးးးးးးးးး …….ကိုစိုင္းရယ္ ….မဆု ………………… ဒီလို အရသာ …..မရတာ … ၾကာပါၿပီ ….အမေလးးးး …… ရွီးးးးးးး …… ကြၽတ္ …. ေကာင္းလိုက္တာရွင္ ” မိခင္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာဆုရတီ ခါးေလး ေကာ့ထိုးကာ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းရင္း ခဏအၾကာမွ ဖင္ႀကီး ကုတင္ေပၚ ဘုတ္ကနဲ႕ ျပန္က်ကာ ၿငိမ္က်သြား၏။ ေဒါက္တာဆုရတီ ေပါင္ၾကားမွ မ်က္ႏွာေပၚ ေစာက္ ရည္ မ်ား ႐ႊဲေနေသာ လူႀကီး ထလာမွ ပိုးရတီ သိရွိ လိုက္ေတာ့ သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြ ဦးစိုင္းေမာင္ ဆိုေသာ လူႀကီးပင္ ျဖစ္၏။ ခုမွ အိမ္ေရွ႕သူမတို႔ ကားေဘးနား ရပ္ထားေသာ ကား အနက္ ေလးမွာ ဦးစိုင္းေမာင္ ကားေလးမွန္း ေတြးမိ တာ့သည္။ ထိုစဥ္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ဒူးေထာက္ လ်က္ အေနထားျဖင့္ ေဒါက္တာဆုရတီ ေခါင္းရင္းနား တိုး ကပ္ကာ ေပါင္ၾကား မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီး အား ၅ခ်က္ ၆ခ်က္ခန႔္ ဂြင္း ထုကာ လက္လြတ္ လိုက္၏။ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ မ်က္ႏွာ ေဘး ရမ္းခါေနေသာ လီးႀကီးအား ဘယ္လက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ ကားထြက္ ေနေသာ ဒစ္ႀကီးအား အငမ္းမရ စုပ္ေပးေတာ့သည္။ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ဒစ္ဖူးအား ဝိုက္ကာ လီးတဝက္ခန႔္ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ကာ တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုပ္ ရင္း လီးအား ကိုင္ထားေသာ လက္အား လြတ္ကာ တြဲက် ေနေသာ လဥမ်ားအား ညွစ္ေပးေနျပန္၏။ ပိုးရတီ တေယာက္ ျမင္ကြင္းမခြာနိင္ပဲ စူးစိုက္ ၾကည့္ေနမိ သည္။ ၾကည့္ရင္း ပိုးရတီ မ်က္ဝန္းေလးထဲ မ်က္ရည္ဥ ေလးမ်ား စီးက်လာ၏။ ဖခင္ျဖစ္သူမွာ က်မ္းမာ ေရး မေကာင္းေတာ့ သျဖင့္ အိမ္ေထာင္ေရး သုခ မေပး စြမ္း နိုင္ေတာ့မွန္း လည္း သိရွိေနသည္။

ဖခင္ျဖစ္သူ လီးထက္ ႀကီးမား တုတ္ခိုင္ေသာ သူစိမ္း ေယာက်ၤား လီး ႀကီးအား မက္မက္ ေမာေမာ စုပ္ေန ေသာ မိခင္ျဖစ္သူအား သနား စိတ္ေလး ဝင္မိျပန္၏။ ” အ …….ရွီးးးးးး ….. ေတာ္ေတာ့ေနာ္ …မဆု …ပါးစပ္ထဲ …. ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ ” ဦးစိုင္းေမာင္ စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ေနာက္ဆုံး တခ်က္ လီးထိပ္အား ပါးခြက္ေအာင္ စုပ္ကာ ပါးစပ္ ထဲမွ ထုတ္ေပး လိုက္ေတာ့သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္ မွာ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ပက္လက္လွန္ေပါင္ကား ထားေသာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ ေနရာယူကာ ေစာက္ပတ္ အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ ဒစ္ျဖင့္ အထက္ ေအာက္ ပြတ္ဆြဲေပးေန၏။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ ထဲ လီးထိပ္ ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္း ပစ္သည္။ေဒါက္တာ ဆုရတီကလည္း အံေလးႀကိတ္ကာ ဦးစိုင္း ေမာင္ လီးႀကီး အဝင္ေခ်ာေအာင္ အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္း သားအား လက္၂ဖက္ျဖင့္ ၿဖဲေပးေန၏။ ” အ ……ျဖည္း …. ျဖည္း ….. ျဖည္းျဖည္းေနာ္ …… ကိုစိုင္း ……အမေလး …….ကြၽတ္ ………မဆု ….. အလိုး မခံတာ……. ၾကာၿပီ ” ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မ်က္ႏွာ ေခ်ာေခ်ာ ေလးအား ၾကည့္ရင္း တခ်က္ခ်င္း ဖိလိုးေပးေနသည္။ ” ရလား …… မဆု ” ” အင္း ” ပုံမွန္ေလး လိုးေနေသာ္လည္း မိခင္ ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဆုရတီ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဦးစိုင္းေမာင္ လီးႀကီးမွာ ျပည့္က်ပ္ေနရင္း ညည္းသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚ လာ ေတာ့၏။ မိခင္ျဖစ္သူ၏ ညည္းသံေၾကာင့္ ပိုးရတီ တေယာက္ ေပါင္ဂြေလးထဲ လက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ကာ လိုက္ပါ ခံစား ေနမိျပန္သည္။

” အ ….အားးးး …… ေကာင္းလာၿပီ ကြာ ……. ျဖည္းျဖည္း ေဆာင့္ၾကည့္ပါ့ လား. ကိုစိုင္း …..အင္းဟင္း ” ေဒါက္တာဆုရတီ စကား ဆုံးသည္ႏွင့္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ကိုယ္လုံးအား ေမွာက္ခ်ရင္း ခ်ိဳင္းေအာက္ လက္လ်ိဳ သြင္းၿပီး ပုခုံး ၂ဖက္အား ဆြဲကာ မနားတမ္း ဆြဲလိုး ေတာ့၏။ ” အားးးးး …..အင့္ ….. အင့္ …. အင့္ … ေကာင္းတယ္ …ေဆာင့္…..ေဆာင့္ ……ကိုစိုင္း …….အ ….ဗ်စ္ …… အားးးး …. ရွီးးးးးးးး ” ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ကာမဆိပ္ တက္ေနေသာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မ်က္ႏွာေလး အနီးကပ္ ၾကည့္ရင္း ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္ သည္အထိ ဆြဲဆြဲ လိုးရာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ႏူတ္ခမ္းမွ တအားအား ညည္းသံေလး ထြက္လာၿပီး အခ်က္၅၀ ေလာက္တြင္ ဦးစိုင္းေမာင္ ေက်ာျပင္အား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ကာ တကိုယ္လုံး တုန္ခါရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ညွစ္ ထုတ္ ေနသည္။ ” အားးးးးးးးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ …. ကိုစိုင္းရယ္ …… ေကာင္းတယ္ …… ေကာင္းတယ္ .. ၿပီးသြားၿပီ …… အားးးး ……. အ … အားးးးးး ” ” မဆု … ေကာင္းလား ” ” အင္း … ေကာင္းတယ္ … ကိုစိုင္းရယ္ … မဆု … ဒီလို အရသာေလး ……… ေဝးေနတာ … ခုမွပဲ …… ျပန္ရေတာ့တယ္ ” ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ဦးစိုင္းေမာင္ ရင္ဘတ္ ေအာက္ တီတီတာတာေလး ေျပာကာ အဖုတ္ထဲမွ မခြၽတ္ ေသး ေသာ လီးႀကီးအား ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား မ်ားျဖင့္ ညွစ္ေပးေနသည္။ ” က်ေနာ္ … ၿပီးေအာင္ လိုးလိုက္မယ္ … ကုန္းေပး ပါ့လား ” ” အာ … ကိုစိုင္းကလည္း … ဒီတိုင္း ဆက္လိုးေလ ” ” က်ေနာ္မိန္းမ ဖင္ထက္ … ပိုေတာင့္တဲ့ … ဖင္ႀကီးကို ၾကည့္လိုး ခ်င္လို႔ပါ … မဆုရယ္ ” ဦးစိုင္းေမာင္ စကားေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ စိတ္ထဲ ဘဝင္ ခိုက္သြားမိ၏။ ” ကိုစိုင္းမိန္းမနဲ႕ … မဆု … ဘယ္သူ႕ကို … လိုးရတာ ပိုေကာင္းလဲ ဟင္ ” ” အမ္ … မဆု ကို … လိုးရတာ … ပိုေကာင္းတာေပါ့ … ေစာက္ပတ္ေလးက နီရဲ ေဖါင္းႂကြေနၿပီး … ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ေလးက … စီးက်ပ္ေနတာ … က်ေနာ္ ၿပီးမွာ ေၾကာက္လို႔ … အာ႐ုံ လြဲၿပီး … လိုးေနရတာ ” ” ဟမ္ … ဘာလို႔ … ၿပီးမွာ ေၾကာက္တာလဲ ” ” လိုးမဝလို႔ေပါ့ … မဆုရယ္ … ၾကာၾကာေလး … လိုးခ်င္ မိတာ ” ” ဟြန႔္ … လူလည္ႀကီး … ေရာ့ …………… အင့္ ” ေဒါက္တာ ဆုရတီ တေယာက္ စိတ္ထဲ ႀကိတ္ ေက်နပ္ ေနကာ မူးေမွာက္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူ ဦးရဲေက်ာ္ ေဘးနား တင္ ေလးဖက္ ကုန္းေပး လိုက္ေတာ့သည္။ ကုန္းၿပီးမွ လင္ေတာ္ေမာင့္ ေဘးထားကာ သူစိမ္း ေယာက်ၤားအား အလိုးခံသည္ အျဖစ္အား ေတြးရင္း စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႕ ခံစား မိေနျပန္၏။

” လိုးေလ … ကိုစိုင္း …… ဘာၾကည့္ ေနတာလည္း ” ” မဆု ဖင္ႀကီးက … တကယ္ဗ်ာ … လိုးဝမွာကို …… မဟုတ္ဖူး “… အာ ….. အဲ ….. အဲ …..အဲဒါ …. ဖင္ေပါက္ …… ရွီးးးးး …အားလားလား …..မ႐ြံ႕ဘူးလား  ရွင္ ” ” မ႐ြံ႕ပါဘူး … ဖင္ဝေလးက .. ပန္းေရာင္ သန္းေနတာ …ခ်စ္စရာေလး မဆု ” ” အိုးးးးး …… ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ …..ဖင္ေပါက္မ်ား ….ခ်စ္ … ခ်စ္ . အ ……………… အားးးးးးး …….ရွီးးးး ….ခ်စ္ …ခ်စ္ ရ တယ္ လို႔ ရွင္ …အမေလးးးးယားတယ္ …ကိုစိုင္းရဲ႕ …. လိုး မွာ ျဖင့္ ….. ျမန္ျမန္ လိုးေတာ့ေနာ္ …အ …. အားးးးးး .. ရွီးးးးး ရွီးးးးးး ” ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ဖင္ေပါက္ေလးႏွင္ ဦးစိုင္းေမာင္ လွ်ာထိပ္ေလး မထိမိရန္ ဖင္ႀကီးအား ေဝ့ကာ ဝိုက္ကာျဖင့္ ေရွာင္ေနရာ မေအာင္ျမင္ေပ။ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ခါးအား လက္၂ ဖက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ ဖင္ဝေလး အား လွ်ာျဖင့္ လိုးေပးလိုက္ေတာ့၏။ ” ေကာင္းလား ……… မဆု ” ” ရွီးးးးး … ေကာင္းတယ္ …….ကိုစိုင္း ရယ္ …. အင္းဟင္း ….လိုး ေပး ပါ ေတာ့ ေနာ္ …မဆု ….. ေစာက္ပတ္ေလး ……..တအား ယားေနပါၿပီ …..အဟင့္ ဟင့္ ” ငိုသံပါေလးျဖင့္ ေတာင္းပန္ကာ ဇြတ္လိုးခိုင္းေနေသာ ေဒါက္တာ ဆုရတီအား ဦးစိုင္းေမာင္ တေယာက္ လီး တဆုံး သြင္းကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးအား ထူပူ ေနေအာင္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ တခ်ီ ၿပီးထားေသာ္လည္း ဖင္ဝေလး ကလိ ခံရသျဖင့္ ကာမစိတ္မ်ား ျပန္လည္ ထႂကြလာကာ ဦးစိုင္းေအာင္ လီးႀကီးအား ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ ေပးေနလိုက္၏။ မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္ျဖင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ မ်က္လုံးေလး မ်ား အေရာင္ေတာက္ေနကာ ဦးစိုင္းေမာင္၏ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္ တုံ႕ျပန္ရင္း လီးအရသာ ခံယူ ေနေတာ့သည္။

လီးႀကီး ဒစ္ဖူးနားထိ ထြက္လာလိုက္ အရင္းထိ ျပန္ဝင္လာ လိုက္ႏွင့္ သူမ ဖင္သားစိုင္ ႀကီးျဖင့္ ဦးစိုင္းေမာင္ ဆီးခုံး ထိရိုက္သံမွာ တဘတ္ဘတ္ ႏွင့္ ဆူညံလာ၏။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ တရစပ္ ဆြဲလိုးရင္း ေနာက္ဆုံး တခ်က္ ဘြတ္ကနဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ကာ လရည္ မ်ား ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ လည္း ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ေႏြးကနဲ႕ ခံစားမိသည္ႏွင့္ လီးတန္ အား ေစာက္ေခါင္း ႂကြက္သားမ်ားျဖင့္ ညွစ္ကာ ေစာက္ ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ပစ္ေတာ့၏။ မိခင္ျဖစ္သူ ဒုတိယ အခ်ီ အၿပီးတြင္ အိပ္ခန္းဝမွာ ေခ်ာင္း ၾကည့္ေနေသာ ပိုးရတီမွာလည္း ထမိန္အျပင္မွ အဖုတ္ ေလးအား လက္ဖဝါးျဖင့္ ခပ္တင္းတင္း ပြတ္ ကာ ေစာက္ရည္မ်ား စီးက် လာ၏။ ေပါင္တန္မ်ား တဆက္ဆက္ တုန္ ကာ ဒူးမ်ား မခိုင္ေတာ့ပဲ ထိုင္ခ် လိုက္ရ ေတာ့သည္…..။

မနက္ ၆နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ ကားဂိုေဒါင္ ထဲမွ ေမာင္း ထြက္သြားေသာ ကားသံေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ လန့္နိုး လာခဲ့၏။ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းၿပီး အိပ္ခန္း ျပတင္း ေပါက္ ေလးမွ ခိုးၾကည့္ရာ သမီးျဖစ္သူ ပိုးရတီမွာ ၿခံဝင္း တံခါးအား ကိုယ္တိုင္ ဆင္းဖြင့္ရင္း ကားေလး ၿခံျပင္သို႔ ထုတ္ကာ တံခါးျပန္စိရင္း ေမာင္းထြက္ သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရ သည္။ ကုတင္နား ျပန္ေလွ်ာက္ လာရာ ဦးစိုင္းေမာင္ မွာ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ပက္လက္အပ္ေန ၿပီး လင္ျဖစ္သူ ဦးရဲေက်ာ္မွာ ခပ္ေကြးေကြး ေလး အိပ္ေပ်ာ္ ေနသည္ ကို ေတြ႕လိုက္မိ၏။ ကုတင္ေစာင္း တင္ပလြဲ ထိုင္ရင္း တညလုံး ထိထိမိမိ လိုးေပးခဲ့ေသာ ဦးစိုင္းေမာင္ ေပါင္ၾကားမွ လီးအား ငုံ႕နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” ႐ႊတ္ ” ” ဟင္ ……အိ ……. အီး ” ဦးစိုင္းေမာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ လီးထိပ္ေလး ေႏြးကနဲ႕ အသားစိုင္ တခု ထိကပ္လာသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ ၾကည့္ရာ ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ လီးအား ကုန္းနမ္း ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။ အီးကနဲ႕ ပ်င္းေက်ာ တခ်က္ဆြဲၿပီး ထထိုင္ ရင္း ေဘးသို႔ အၾကည့္ေ႐ြ႕ရာ ထိတ္ကနဲ႕ ျဖစ္သြားမိသည္။ တညလုံး မူးမူးႏွင့္ သူမ်ား မယားအား လိုးထားရာ ေဘးနား သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ဦးရဲေက်ာ္တေယာက္ ခပ္ေကြးေကြး အိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕မိသျဖင့္ လန့္သြားရ၏။ ” စိုးရိမ္ မေနပါနဲ႕ … ကိုစိုင္းရယ္ … လာ မ်က္ႏွာ သြားသစ္ရေအာင္ … ကိုႀကီးက ပုံမွန္ ၉နာရီေလာက္မွ အိပ္ယာ ထတတ္တာ …… ညက ေသာက္ထားေတာ့ …… ေန႕လည္မွ ……နိုးေတာ့မွာပါ ” ေဒါက္တာ ဆုရတီ စကားေၾကာင့္ ဦးစိုင္းေမာင္ စိတ္ေအး သြားေတာ့သည္။ ” အဲဒါ …… ဘာလုပ္ မလို႔လဲ ” ” ေဘာင္းဘီ ျပန္ဝတ္ …… မလို႔ေလ ” ” ဝတ္မေနနဲ႕ …… လာ …… သမီးလည္း …… အျပင္ ထြက္ သြားၿပီ ………… အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ” ထိုေနာက္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ဦးေဆာင္မႈ႕ျဖင့္ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ ကိုယ္လုံးတီး ကပ္ပါလာရင္း မ်က္ႏွာ သစ္ကာ ကိုယ္လက္ သန့္စင္ၾကသည္။ မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္ကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီး ေပါင္မုန့္ထုတ္ႏွင့္ စေတာ္ပဲရီ ယိုဘူး ယူကာ ထမင္းစားခန္းဘက္ ျပန္ထြက္လာ၏။

ဦးစိုင္းေမာင္ မွာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ဖင္ႀကီးအား ေနာက္မွ ၾကည့္ရင္း လီးႀကီး ေထာက္မတ္လာေတာ့ သည္။ ထမင္း စားခန္းထဲ အေရာက္ စားပြဲခုံေဘးမွ ထိုင္ခုံ အလြတ္မ်ား တြင္ ဝင္ထိုင္ရာ ေဒါက္တာဆုရတီ တေယာက္ ဦးစိုင္း ေမာင္ ေပါင္ၾကားမွ လီးအား ၾကည့္ကာ တခိခိ ရယ္ေမာ ေနျပန္၏။ ” ကိုစိုင္း … ဟာက …… လက္လန္တယ္ …… တညလုံး ေသာင္းက်န္း ထားတာကို …… ခ္ခ္ ခ္ခ္ ” ” မဆု … ဖင္ႀကီး ျမင္ရင္ကို … မေနနိုင္ဘူး … လိုးခ်င္ေနတာ ” ” အမေလး … ခ္ခ္ ” စကားေျပာရင္း ေဒါက္တာ ဆုရတီမွာ ေပါင္မုန့္အား ဓါးအပါးေလးျဖင့္ လွီးကာ တခ်ပ္ၿပီး တခ်ပ္ စေတာ္ဘယ္ရီ ယိုမ်ား သုပ္ကာ ၂ခ်ပ္ပူး ထပ္ထား လိုက္သည္။ ေကာ္ဖီ ကရားေလး မကာ ခြက္အလြတ္ ၂ခြက္ထဲ အျပည့္ ထည့္ ၿပီး ပါမုန့္ယို စားမည္ အလုပ္ ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ ထိုင္ေန ေသာ ဦးစိုင္းေမာင္ ထရပ္လိုက္၏။ ” ခဏ … မဆု ” ဦးစိုင္းေမာင္ အသံေၾကာင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ပါးစပ္ထဲ ပါမုန့္ေလးအား ကိုက္ထားရာမွ ျပန္ထုတ္ လိုက္သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားႏွင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီ လက္မွ ေပါင္မုန့္ အား ယူကာ ထပ္ထား ေသာ ေပါင္မုန့္ ၂ခ်ပ္အား ခြာၿပီး ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္မတ္ ေနေသာ လီးထိပ္အား ညွပ္လိုက္၏။ လက္၂ဖက္ျဖင့္ ေပါင္မုန့္ ၂ခ်ပ္အား ခပ္ဖြဖြ ဖိကိုင္ကာ ေရွ႕တိုး ေနာက္ ဆုတ္ေလး လုပ္လိုက္ျပန္သည္။ ေပါင္မုန့္၂ခ်ပ္ၾကားမွ ဒစ္ႀကီးမွာ ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ျဖင့္ ယိုမ်ား ေပကပ္ လာစဥ္ ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ ေဒါက္တာ ဆုရတီ ပါးစပ္နား ကပ္ ေပးလိုက္၏။ ေဒါက္တာဆုရတီ ေၾကာင္ၾကည့္ ေနရာမွ သေဘာ ေပါက္ ကာ ပါးစပ္နား ထိကပ္လာေသာ ဒစ္ဖူးေပၚမွာ ယိုမ်ားအား တႁပြတ္ႁပြတ္ ဆြဲစုပ္ရင္း မ်ိဳခ်ပစ္ ေတာ့သည္။ ထပ္ခါ ထပ္ခါ လီးထိပ္အား ဆြဲစုပ္ရင္း ေပကပ္လာေသာ ယိုမ်ား အား မ်ိဳခ်လိဳက္ ေပါင္မုန့္ ေလး ကိုက္စားလိုက္ႏွင့္ ၂ခ်ပ္ လုံး ကုန္သြားစဥ္ လီးအရည္ျပား ေပၚမွ ေပကပ္ ေနေသာ ယိုမ်ားအား ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္စုပ္ၿပီး လီးထိပ္အား ဆြဲစုပ္ ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ” အားဟား ………… ရၿပီ ရၿပီ ………… မဆု ………… ဒီတခါ ………… က်ေနာ့္ အလွည့္ ” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဆုရတီအား စားပြဲခုံေပၚ ဒူးေထာင္ ေပါင္ကား အေနထားျဖင့္ ပက္လက္လွန္ တင္ ကာ ယိုသုတ္ထားေသာ ေပါင္မုန့္ ၂ခ်က္အား ယူၿပီး ခြာလိုက္၏။ ေပါက္မုန့္ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွ ကပ္ေနေသာ ယိုမ်ားအား ေဒါက္တာဆုရတီ ေပါင္ဂြမွာ ေစာက္ပတ္ အုံအား သုတ္ကာ လွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ေတာ့ သည္။

ေဒါက္တာဆုရတီ တေယာက္ ေစာက္ပတ္ေလး အား ယိုသုတ္ေပးစဥ္ ေအးကနဲ႕ ျဖစ္ကာ လွ်ာအျပားလိုက္ ပင္ယက္စဥ္ ေႏြးကနဲ႕ မတူညီေသာ ခံစားမႈ႕ ၂ခု တလွည့္ စီ ေျပာင္းၿပီး ခံစားေနရင္း ေစာက္ပတ္အုံေလး ေဖါင္းႂကြ လာၿပီး အရည္ၾကည္မ်ား အိုင္လာရ၏။ ဦးစိုင္းေမာင္မွာ လည္း ေစာက္ပတ္အုံေပၚမွ ယိုမ်ားအား ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ား အား ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ့ကာ ဆြဲစုပ္ မ်ိဳခ်ပစ္ေတာ့သည္။ ” အားးးးး …….အ …………ကိုစိုင္းရယ္ ” ေဒါက္တာဆုရတီ ဖင္ႀကီးႂကြကာ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ပါးစပ္ အား လိုက္ေတ့ ေပးေနရွာ၏။ ထို႔ေနာက္ ၂ဦးသား ပုံစံ မ်ိဳးစုံႏွင့္ ၂ခ်ီဆက္တိုက္ ထမင္း စားခန္းထဲ လိုးကာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း အေမာေျဖ ေနၾက သည္။ အေမာေျပ သည္ႏွင့္ ဧည့္ခန္းဘက္ ထြက္လာကာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားျဖင့္ ဖက္လိုးၾကျပန္သည္။ ဦးရဲေက်ာ္ အိပ္ယာ မနိုးမခ်င္း အိမ္ထဲ ေနရာ အႏွံ႕ အားရပါးရ စိတ္ရွိ တိုင္း လိုးၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္ၾက၏။ ဦးစိုင္းေမာင္ ျပန္ကာနီး ၿခံတံခါး လိုက္ဖြင့္ေပးရင္း ကားေရွ႕ခန္းထဲ ဝင္ကာ ၅မိနစ္ခန့္ လီးစုပ္ေပး လိုက္ရျပန္သည္။ ဦးစိုင္းေမာင္ ကားေလး ထြက္သြားမွ ၿခံတံခါးစိကာ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္ လာေတာ့၏……ျပီး။