ေနာက္တစ္ခါ

“ရွဴး……..ဟား” ေလယာဥ္ေပၚက အဆင္းတြင္ ေအးၿမၿပီး လတ္ဆတ္ေသာ ရန္ကုန္ဧ။္ ဒီဇင္ဘာေလကို တဝ ရွဴၿပစ္လိုက္သည္။ ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္မွဳ ေႏွာင့္ေႏွးေသာ ႏိုင္ငံတြင္ ၿဖစ္ေလ့ရိွေသာ လူငယ္သဘာဝ အတုိင္း အမ်ားနည္းတူ စြန္႔စားကာ ၿမဳိ႕ၿပလူေနမွဳ စနစ္ ေရွ႕ေရာက္ေနေသာ ဂ်ပန္တြင္ ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ေလၿပီ။ အခုဆို ေနာင္ရဲ အသက္ ၂၇ ပင္ ၿပည့္ေတာ့မည္။ မိဘမ်ား ဆံုးပါးၿပီးေနာက္ တစ္ေကာင္ၾကြက္ ၿဖစ္ေနေသာ ေနာင္ရဲအဖို႔ လူငယ္ပီပီ တဇြတ္တိုး ထိုးထြက္ကာ ဂ်ပန္တြင္ စကားေၿပာသင္တန္း တက္ရင္း အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ လုပ္ၿဖစ္သည္။ သင္တန္းကာလ တစ္ႏွစ္ၿပီးေသာအခါ work permit visa ဝယ္ၿပီး ဆက္ေနၿဖစ္သည္။ လူငယ္ သဘာဝ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသာက္ေသာက္စားစား ဆိုေသာ္ၿငားလည္း မိန္းမ ကိစၥေတာ့ ရွင္းသည္။ မၿမင္ရေသာ ေရာဂါေတြ အတြက္ ၾကံဳရာ မိန္းမႏွင့္လည္း မၿဖစ္လိုေသာေၾကာင့္ပင္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၆ လ ေလာက္ကမွ facebook မွ တဆင့္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ သိကၽြမ္းခဲ့သည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ သူ႔ထက္ ငယ္သည္။ ၂၃ ႏွစ္၊ သူမသည္လည္း လက္ရွိ ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဂ်ပန္စာကို ေလ့လာေနကာ ဂ်ပန္သို႔ လာရန္ ၾကိဳးပမ္းေနေသာ သူ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ သိလိုသည္မ်ားကို ေနာင္ရဲအား ေမးၿမန္းရမွ တဆင့္ ခင္မင္ရင္းႏီွးၿခင္းသာ။ အတိုခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ခ်စ္သူရည္းစား ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ လူခ်င္းေတြ႕ဆံုရန္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ေလယာဥ္ေပၚမွ ဆင္းကာ လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရး ဌာန ရိွေသာ ပထမထပ္သို႔ အဆင္းတြင္ အေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ရိွေသာ မွန္ခ်ပ္ကာထားသည့္ နံရံၾကီးမွ တဆင့္ အၾကည့္ေတြ ထိုးေဖာက္ကာ လူအုပ္ၾကီးၾကားထဲမွ ခ်စ္သူကို ရွာေဖြၾကည့္လိုက္သည္။ ဖ်တ္ကနဲ ေတြ႔လိုက္ရသည့္ ခ်စ္သူေကာင္မေလးက အလြန္လွပလြန္းေနသည္။ ဝမ္းပိစ္  အက်ီလက္ၿပတ္ အမည္းေရာင္ေလးကို ဝတ္ဆင္ကာ လည္ပင္းတြင္ သူ လက္ေဆာင္အေနႏွင့္ ေပးထားေသာ ပုလဲပုတီး ဆြဲၾကိဳးကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။

မ်က္ႏွာတြင္ မိတ္ကပ္ကို ခပ္ပါးပါးေလး လိမ္းက်ံကာ ခါးေလာက္ရိွေသာ ဆံပင္အမည္းေရာင္ကို ဒီအတိုင္းေလး ခ်ထားကာ ဆံပင္ခြဲေၾကာင္း ညာဘက္တြင္မွ ညာဘက္နားတြင္ အနီရင့္ရင့္ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ၾကီးၾကီးကို ပန္ဆင္ထားသည္။ အလြန္လွပေသာ ခ်စ္သူကို လက္ၿပကာ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္သည္။ သူမကေတာ့ ေခါင္းေလးအသာၿငိမ့္ကာ ၿပံဳးၿပသည္။ သို႔ႏွင့္ အေရွ႕တြင္ တန္းစီေနေသာ လူတန္းၾကီးေနာက္တြင္ ရပ္ကာ ကိုယ့္အလွည့္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ “ေနာက္တစ္ေယာက္” ေခၚသံအၿပီးတြင္ ေနာင္ရဲ ေကာင္တာသို႔ သြားလိုက္သည္။ ကိုယ့္မွာရိွေသာ ပတ္စ္ပို႔စ္စာအုပ္၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ေကာင္တာေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ အခ်က္အလက္မ်ားကို စစ္ေဆးေနေသာ ေကာင္တာမွ အရာရိွကို ၾကည့္ကာ စိတ္ထဲမွ ခ်ီးက်ဴးလိုက္သည္။ တို႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံ တိုးတက္လာတာပဲ။ ထိုသို႔ ေတြးေနစဥ္မွာပင္ “ညီေလး ဂ်ပန္မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေၿပရဲ႕လား” “ေၿပပါတယ္ အကို” “ေအးကြာ ဝမ္းသာပါတယ္.. အကိုတို႔လည္း ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ညီေလးတို႔ေလာက္ အဆင္မေၿပဘူးကြ.. လက္ဖက္ရည္ မတိုက္ခ်င္ဘူးလား ညီေလး” ေစာေစာက အေတြးႏွင့္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေနသည္။ အက်င့္ေတြကေတာ့ မေပ်ာက္ေသးပါလား။ အဆင္ေၿပေအာင္ေတာ့ ေၿပာလိုက္ရသည္။ “တိုက္ခ်င္ပါတယ္..အကိုရာ.. က်ေနာ့္မွာလည္း ပိုက္ဆံ မပါဘူးဗ်.. ဟိုမွာ စီးပြားကပ္ဆိုက္ေနလို႔ အလုပ္ေတြ ရွားၿပီး ေတာ္ေတာ္ရုန္းေနရတယ္.. အခုလည္း ရန္ကုန္မွာ ရိွတဲ့ အေဒၚဆီကို အေမြလာေတာင္းတာ… အေမြရရင္ တိုက္မယ္ဗ်ာ” “ေအးပါကြာ.. ငါက ၿပန္ေပးရမလို ၿဖစ္ေနၿပီ…သြားပါေတာ့” “ေက်းဇူး…အကို” ရန္ကုန္တြင္ တစ္ပတ္ပဲ ေနမယ္ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဝတ္အစားကို နည္းနည္းပဲ အိတ္အေသးတြင္ ထည့္ထားေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ပစၥည္းစစ္ဌာန  ကို ၿဖတ္ကာ ေကာင္မေလးဆီ အၿမန္ေၿပးလာခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေၿပးဖက္ကာ အနမ္းေၿခြလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း လူခ်င္း အခုမွ ေတြ႕ဖူးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ အၿမင္မေတာ္ရာ ၿဖစ္မွာစိုးေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ရိွန္သပ္ကာ ေကာင္မေလးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္သည္။

“ႏြယ္.. အရမ္းလွတယ္” “ေက်းဇူး…ကိုရဲ… ကိုရဲ ကို ဓါတ္ပံုထဲမွာ ၿမင္ဖူးေပမယ့္ အၿပင္မွာ ခန္႔သားပဲ” “ဗိုက္ဆာၿပီလား..ႏြယ္” “မဆာေသးပါဘူး… ဘာၿဖစ္လို႔လဲ..ကိုရဲေကာ ဆာၿပီလား” “ေလယာဥ္ေပၚမွာ စားလာတယ္..မဆာေသးပါဘူး… ႏြယ္က ေၿမွာက္ေၿပာေနလို႔ေလ..” “ခစ္ခစ္… ကိုရဲကေတာ့ လုပ္ၿပီ” “ေဟာဗ်ာ… ဘာမွ မလုပ္ရေသးပါဘူး” “ကိုရဲေနာ္… ဇာတိက ၿပလာၿပီ…အခုမွ စေရာက္ကာစပဲ ရိွေသးတယ္” “ဟားဟား…ဟုတ္တယ္ေနာ္…ေနာက္တစ္ပတ္ဆို ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးမလဲ ေတြးၾကည့္…” “အာ…ကိုရဲ…ေတာ္ၿပီ…မ စနဲ႔ေတာ့” “ဟုတ္ပါၿပီကြာ.. မတ္တပ္ၾကီး စကားေၿပာေနတာ… လာ…ႏြယ္..တစ္ခုခု သြားစားရေအာင္.. အခ်ိန္ရတယ္မလား” “ဟုတ္..ကိုရဲ.. အိမ္ကို ေၿပာလာတယ္…သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ သြားၾကိဳမယ္လို႔” “အိုေခ…ႏြယ္…ဘာစားခ်င္လဲ” “အင္း…အခုမွ ညေန ၄ နာရီေက်ာ္ပဲ ရိွေသးတယ္ဆိုေတာ့ အဆာေၿပပဲ စားရေအာင္ေလ” “ႏြယ္ပဲ..ဦးေဆာင္သြားလိုက္ေနာ္…ကိုက မေရာက္တာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ဆိုေတာ့ ဘာမွ မသိဘူး” “ကိုရဲ ဘယ္မွာတည္းဘို႔ စီစဥ္ထားလဲ” “ႏြယ့္အိမ္မွာေလ” “အာ…ကိုရဲကေတာ့ ေၿပာေတာ့မယ္.. ေပါက္တတ္ကရ” “ဟားဟား…စတာပါကြာ…ႏြယ္ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔လည္း နီးေအာင္..ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ တရုတ္တန္းမွာပဲ တည္းမလားလို႔ေလ” “အင္း…ဒါဆို တရုတ္တန္းမွာပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း မုန္႔ေတြ စားၾကတာေပါ့” သို႔ႏွင့္ တရုတ္တန္းရိွ ေဟာ္တယ္တစ္ခုတြင္ တစ္ပတ္တည္းခိုရန္ စာရင္းသြင္းကာ အထုပ္အပိုးထားၿပီး ေကာင္မေလးႏွင့္ မုန္႔ေလွ်ာက္စားၾကသည္။ ထိုေန႔က ညေန ၇ နာရီခြဲေလာက္တြင္ ေကာင္မေလးကို သူမအိမ္သို႔ ၿပန္ပို႔လိုက္သည္။ ေတြ႕ၾကဦးမွာေပါ့ ေကာင္မေလးရယ္။ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ေကာင္မေလးႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕အႏွံ႔ ေလွ်ာက္လည္ကာ ခ်စ္သူဘဝကို ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးတူးေစခဲ့သည္။ ရုပ္ရွင္လည္း သြားၾကည့္ၿဖစ္တာေပါ့။ ေအးခ်မ္းလြန္းလွေသာ သမၼတ ရုပ္ရွင္ရံုထဲတြင္ ၿပသေနေသာဇာတ္ကားကို လ်စ္လ်ဴရွဳကာ ေနာင္ရဲတို႔ အလုပ္မ်ားခဲ့သည္။ ထိုင္ခံုကေတာ့ အမ်ားသိသည့္ ေနာက္ဆံုးမွ အတြဲခံုပင္ ၿဖစ္သည္။ အရမ္းခ်မ္းေနပံုရေသာ ခ်စ္သူႏြယ့္ကို ဖက္ထားရမွ တဆင့္ အနမ္းမ်ားေၿခြကာ ခ်စ္သူဧ။္ ေရေၿမာင္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးၿဖင့္ အသာတူးေဖာ္ေနမိသည္။

ခ်စ္သူဆီမွ တအင့္အင့္ႏွင့္ တိုးတိတ္ၿငင္သာစြာ ထြက္လာေသာ အသံကလည္း ေနာင္ရဲကို ကာမစိတ္ အၿမင့္ဆံုးသို႔ ေရာက္ေစသည္။ ပင္တီေပၚမွတဆင့္ ပြတ္ေနရာမွ ေပါင္ကို အနည္းငယ္ ကားေစကာ ပင္တီကို မခၽြတ္ေစပဲ ေဘးဘက္မွတြန္းဖယ္ကာ ခ်စ္သူရဲ႕ ညီမေလးကို ဆြေပးလိုက္သည္။ ေၿမာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္ေပးေနရာမွ ထိပ္ပိုင္းမွာ ၿမဳပ္ေနေသာ အစိေလးကို ရွာေဖြၿပီး ကာမခလုတ္ေတြကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ အေပါက္ထဲကိုေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို မထည့္ၿဖစ္ပါ။ ဘုရင္မ သည္ ဘုရင္ႏွင့္သာ ထိုက္တန္သည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ေၿပးတပ္သားႏွင့္ အရင္ ေပးမေတြ႔ပါ။ ခ်စ္သူရဲ႕ ညီမေလးကလည္း တေၿဖးေၿဖး အရည္ရႊဲလာသည္။ ခ်စ္သူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေလးစင္းကာ ေၿခာက္ကပ္လာေသာ ႏွဳတ္ခမ္း ခပ္ဟဟ ထံမွ ၿငီးသံေလးေတြ ခပ္အုပ္အုပ္ ထြက္လာသည္။ ခ်စ္သူလည္ပင္းကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းကာ နား နားသို႔ ကပ္ၿပီး ေၿပာလိုက္သည္။ “ႏြယ္.. အဆင္ေၿပရဲ႕လား” “………အင္း” “ေကာင္းေရာ ေကာင္းလား” မ်က္လံုးေလး အသာဖြင့္ၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း “ဘာေတြ ေမးေနတာလဲကြာ” “မရွက္ပါနဲ႔ ႏြယ္ရယ္.. ကိုတို႔ၾကားမွာ ဘာဆို ဘာမွ မရိွေအာင္ လုပ္ေနတာ…တစ္ခုပဲ ခ်န္ထားမယ္.. သံေယာဇဥ္ ခ်စ္ၿခင္း ဆိုတဲ့ ၾကိဳးေလးပဲ” “ကိုရဲေနာ္…ေတာ္ေတာ္ ေၿပာတတ္တယ္…လူလည္” ေနာင္ရဲ လက္ကေတာ့ လွဳပ္ရွားၿမဲပါ။ ေကာင္မေလးကလည္း ခံစားၿမဲပါ။ “ေၿဖဦးေလ…ေကာင္းလားလို႔” “ဟုတ္….” ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ပင္ ၿပန္ေၿဖသည္။ ေနာင္ရဲလည္း ဆက္မေမးေတာ့ပဲ ညီမေလးကို ပြတ္သပ္ေနေသာ လက္ အရိွန္ကို ၿမွင့္လိုက္သည္။ ေၿခာက္ကပ္ေနေသာ ခ်စ္သူႏွဳတ္ခမ္းကို အနမ္းမ်ားႏွင့္ စိုစြတ္ေစလိုက္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိမရပါ။ သူတို႔လည္း သူတို႔ဘာသာ အခ်စ္ကမာၻ တည္ေဆာင္ေနမည္မွာ အမွန္ပင္။ တေအာင့္ၾကာေသာ္ ခ်စ္သူရဲ႕ လက္ဖဝါးႏုႏုက ေနာင္ရဲ ေပါင္ခြၾကားသို႔ လာဆုတ္ကုိင္သည္။ အသာညွစ္သည္။ ခပ္ဖြဖြ ကိုင္သည္။ ေဘာင္းဘီမွ ဇစ္ကို ဆြဲခ်ကာ ညီေလးကို အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီၾကားမွ လွ်ိဳကာ ခပ္သာသာေလး ညွစ္သည္။ သိပ္မၾကာေခ်။ ခ်စ္သူက တကိုယ္လံုး တုန္တက္ကာ အၿမင့္ဆံုးမွ ခုန္ဆင္းသြားသည္။ ခ်စ္သူ ၿပီးသြားတာကို ၾကည့္ၿပီး ခ်စ္သူႏွဖူးသို႔ အနမ္းေပးလိုက္သည္။ ကိုယ္ေန ကိုယ္ထား အက်ီေတြ ၿပန္ၿပင္ကာ ခ်စ္သူေခါင္းေလးကို ရင္ခြင္ထဲသို႔ ၿပန္သြင္းလိုက္သည္။

“ေကာင္းလား…ႏြယ္” “ဟုတ္..” “ကိုရဲေကာ…” “ကိုက ဘာမွ မွ မလုပ္တာ..ဘာမွ မၿဖစ္ဘူးေလ” “ႏြယ္…ဘာၿပန္လုပ္ေပးရမလဲဟင္..” “ရတယ္..ႏြယ္…မလုပ္နဲ႔” “ေသခ်ာလို႔လား…” “အင္း….ဒါေပမယ့္…” ရင္ခြင္မွာ ေခါင္းမီွေနေသာ ေကာင္မေလး ေမးေစ့ကို အသာေမာ့ခိုင္းကာ မ်က္ဝန္းလွလွေလးကို ၾကည့္ၿပီး “ကိုနဲ႔… လိုက္ခဲ့ကြာ… ႏြယ့္ကို ခ်စ္ခ်င္တယ္” “အခုလည္း ခ်စ္ေနတာပဲကို..” “မဟုတ္ဘူးေလ…ႏြယ္နဲ႔ ကိုနဲ႔ တစ္စိတ္ထဲ တစ္ကိုယ္ထဲ တစ္သားထဲ ၿဖစ္ခ်င္တာ..” “ကိုရဲ သေဘာပါရွင္” သို႔ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ အၿပီးတြင္ ဟိုတယ္သို႔ အေၿပးႏွင္ေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးကို အိမ္ၿပန္ပို႔ရန္ ၁ နာရီေလာက္ အခ်ိန္ရသၿဖင့္ အလ်င္မလိုေပမယ့္ ေႏွးလို႔လည္း မၿဖစ္ေပ။ ဟိုတယ္သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေကာင္မေလးက ခဏဟု ဆိုကာ သန္႔စင္ခန္းသို႔ ဝင္သြားသည္။ ေနာင္ရဲလည္း အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲေနသည္။ ေကာင္မေလးက ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာကာ ေဘးသို႔ ဝင္အိပ္သည္။ ေနာင္ရဲႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ပဲ တဘက္ေစာင္း အိပ္ေနသည္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာသည္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ေကာင္မေလး ကိုယ္လံုးကို အသာေလး ဆြဲလွည့္ကာ တိတ္ဆိတ္မွဳကို ေနာင္ရဲ ၿဖဳိခြဲလိုက္သည္။ “ခ်စ္တယ္…ႏြယ္ရယ္” “ႏြယ္လည္း ကိုရဲ ကို ခ်စ္ပါတယ္” “ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္လဲ” “ကိုရဲကလည္း ကိုရဲနဲ႔ အခုလို လိုက္လာတာ ကိုရဲ ကို ခ်စ္လို႔ေပါ့” “ေက်းဇူးပါ ႏြယ္” “ႏြယ့္ကို အထင္မေသးရဘူးေနာ္…ကိုရဲ ကို တအားခ်စ္လို႔ ႏြယ့္ဘဝကို ေပးမွာ” “တအားခ်စ္တာပဲ ႏြယ္ရယ္” ႏြယ့္ ႏွဳတ္ခမ္းပါးကို အနမ္းစပ်ဳိးလိုက္သည္။ အနမ္းေတြကို အသားက်စၿပဳလာေသာ ႏြယ္က တုံ႔ၿပန္အနမ္းေတြ ေပးသည္။ ေနာင္ရဲ လက္တစ္ဘက္က ေကာင္မေလးပုခံုးကို လွ်ိဳကာဖက္လိုက္ၿပီး က်န္တစ္ဘက္က အက်ီေပၚမွေနကာ ရင္သားေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ီမ်ားကို ခၽြတ္ေစကာ ခပ္ထြားထြား ႏို႔ ၂ လံုးကို ေခ်ေပးေနေတာ့သည္။ ဘယ္ဘက္မွသည္ ညာဘက္၊ ညာဘက္မွသည္ ဘယ္ဘက္ ေၿပာင္းကာ ေခ်ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏို႔သီးေခါင္း တစ္ဘက္ကို ငံုစုပ္လိုက္သည္။ က်န္တစ္ဘက္ကိုလည္း အအားမေပးပါ။ လက္ညွိဳး လက္မႏွင့္ အသာအယာ ပြတ္ေခ်ေပးသည္။

ထိုသို႔လုပ္ေနရင္းမွ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ ေကာင္မေလး ဗိုက္သားေလးမ်ားကို ပြတ္ၿပီးဆင္းကာ ပင္တီဘက္သို႔ ေရာက္လာသည္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ပင္တီကို ခၽြတ္ေစကာ လက္ႏွင့္ အသာအုပ္ၿပီး ပြတ္ေပးေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးဆီမွလည္း တအင္းအင္း အသံေတြ တေၿဖးေၿဖး က်ယ္ေလာင္လာသည္။ တရစပ္ နမ္းေနေသာ ႏွဳတ္ခမ္းတို႔ကို ခဏရပ္ကာ ေကာင္မေလး ေပါင္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာမူလိုက္သည္။ ညီမေလးက အရည္ေတြႏွင့္ ေတာက္ေၿပာင္ရႊန္းလဲ့ေနသည္။ အေမႊးေတြကလည္း မထူမပါး ခပ္ပါးပါးရယ္။ ပန္းေရာင္ႏုႏုသန္းေနေသာ အေပါက္ဝႏွဳတ္ခမ္းသားကို အသာၿဖဲကာ အေစ့ကို ရွာလိုက္သည္။ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ အသာထိုးဆြကာ လွ်ာကို အထက္ေအာက္ လွဳပ္ရွားလိုက္သည္။ တၿပတ္ၿပတ္ အသံႏွင့္အတူ ေကာင္မေလးဆီမွ တအားအား ေအာ္သံပါ စည္းခ်က္က်က် ထြက္လာသည္။ ဖင္အနည္းငယ္ ၾကြလာကာ စည္းခ်က္အလိုက္ လွဳပ္ရွားလာသည္။ “ကိုရဲ…ႏြယ္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး…လုပ္ေပးပါေတာ့” “ေကာင္းလား…ႏြယ္” “တအားေကာင္းလို႔ ခက္ေနတာ…ၿမန္ၿမန္လုပ္ေတာ့ကြာ” အခုခ်ိန္ထိ အဝတ္အစား ဘာမွ မခၽြတ္ရေသးေသာ ေနာင္ရဲ လွ်ပ္တၿပတ္အတြင္း အၿမန္ ခၽြတ္လိုက္သည္။ ခုဏက ဟိုတယ္ၿပန္ကာစတြင္ ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးထံမွ မွာထားေသာ ကြန္ဒံုးကို ေဖာက္လိုက္သည္။ အေတြ႕အၾကံဳ မရိွေသာ္လည္း ေအာကားမ်ားၾကည့္ထားေသာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာ့ ေဖာက္တတ္သည္။ ၿမင္ဖူးထားသည့္အတိုင္း ကြန္ဒံုးကို ထိပ္ဖ်ားေလးကို ဖိကာ ညီေလးကို စြပ္လိုက္သည္။ အဆံုးထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ မခံစားဖူးလို႔လား မသိ။ ညီေလးကို ခပ္တင္းတင္း ၿဖစ္ေစသည္။ ေနာင္ရဲ လုပ္သမွ်ကို ၾကည့္ေနေသာ ေကာင္မေလးကို လွမ္းေၿပာလိုက္သည္။ “ကို ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္” ေကာင္မေလးက မ်က္လံုးမိွတ္ၿပကာ ခြင့္ၿပဳလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကားေနေသာ ေပါင္ကို အသာကိုင္ၿဖဲကာ ညီေလးေခါင္းတိုးရန္ အေပါက္ ရွာရေတာ့သည္။ အေၿမွာင္းတစ္ေလွ်ာက္ကို အေခ်ာင္းလိုက္ ပြတ္သပ္ရင္း အေပါက္ဝကို မွန္းဆကာ ညီေလးႏွင့္ ခပ္ဆဆ ထိုးလိုက္သည္။ ထိုးလို႔ မရ။ အေပါက္ေပ်ာက္ေနသည္။ ေသခ်ာေအာင္ အေပါက္ဝကို တစ္ခါ ၿဖဲၾကည့္ကာ စိတ္ႏွင့္ မွတ္သားလိုက္သည္။ အေစ့ေလးရဲ႕ ေအာက္မွာ အေပါက္ တစ္ေပါက္ရိွတယ္။

အဲ့ဒါ ေသးေပါက္သည့္အေပါက္။ ထိုအေပါက္မွတဆင့္ ေအာက္သို႔ အတန္ငယ္မွ်တြင္ အေပါက္ ေယာင္ေယာင္ တစ္ခု ရိွသည္။ ထိုေနရာပင္ ၿဖစ္မည္။ ညီေလးကို အရင္းမွ ကိုင္ကာ အေစ့ကို ခ်ိန္လိုက္သည္။ တေၿဖးေၿဖး ေအာက္သို႔ ဆင္းလာကာ အေပါက္ဝဟု ထင္ေသာ ေနရာကို ၿပန္ထိုးထည့္ၾကည့္သည္။ ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ေတာ့ ရွက္လို႔ ထင္မည္ မ်က္စိမိွတ္ထားသည္။ လုပ္စရာ ရိွတာကို ဆက္လုပ္လိုက္သည္။ ထိုးထည့္သည္။ မဝင္။ ညီေလးက ခပ္တင္းတင္း ၿဖစ္လာသည္။ ကြန္ဒံုးစြပ္ထားသည့္ အရိွန္အၿပင္ တင္ပါး၊ ခါးတို႔ လွဳပ္ရွားမွဳေၾကာင့္ တင္းရင္းလာသလို ခံစားရသည္။ အေပါက္ဝက ကိုယ့္အေရွ႕မွာ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ၿဖစ္ေနသည္။ စိတ္ၿပန္တင္းကာ ျပန္ထည့္သည္။ “အ..အ…အား” ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္ထားေသာ အၿဖစ္အပ်က္။ ညီေလးဆီမွ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ အရည္ေတြ ကြန္ဒံုးထဲသို႔ ထြက္လာသည္။ သြားၿပီ။ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ၿပီ။ အသံၾကားေသာေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ကာ ေကာင္မေလးက လွမ္းေမးသည္။ “ကိုရဲ..ဘာၿဖစ္တာလဲ” “ၿပီးသြားလို႔…ႏြယ္….ကို မထိန္းႏိုင္လို႔ ထြက္သြားတာ” အားတံု႔အားနာ ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ ၿပန္ေၿဖလိုက္သည္။ “ဟင္…ကိုရဲကလည္း…လုပ္ေတာ့ မလုပ္ရေသးဘူး” “ေဆာရီးပါ…ႏြယ္…ကို ပထမဆံုးလုပ္တာဆုိေတာ့ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ ၿဖစ္သြားတယ္” “ရပါတယ္…ကိုရဲ…ႏြယ္လည္း စိတ္ေတြ လွဳပ္ရွားေနတာ” “ေနာက္တစ္ေခါက္ေပါ့…ႏြယ္” “ဟင္…လုပ္ဦးမလုိ႔လား” “ညီေလး ၿပန္ႏိုးလာရင္ေလ” “ခစ္ခစ္…ဟုတ္ပါၿပီ” ထို႔ေနက သူတို႔ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ လုပ္လိုက္သည္။ ပထမတစ္ၾကိမ္ ၿပီးထားေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း စိတ္ကလည္း တင္းထားေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း အေပါက္ဝကို ရွာေတြ႕ကာ အဆံုးထိ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ရက္မ်ားမွာေတာ့ အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဘယ္မွ မသြားေတာ့ပဲ အခ်စ္ၿမဳိ႕ကို ပနက္ရိုက္ ေၿမကြက္ခ်ေနလိုက္သည္။ တစ္ပတ္ၿပည့္လို႔ အၿပန္မွာေတာ့ ေလဆိပ္တြင္ ခ်စ္သူက မွာသည္။ “ကိုရဲ…ေနာက္တစ္ခါ ၿပန္လာရင္ မိုးမရြာပဲ မိုးကာဝတ္ၾကီးနဲ႔ မငိုနဲ႔ေနာ္…ခစ္ခစ္” …ၿပီးပါၿပီ..။