လက္ေဝခံ (ဇာတ္လမ္းရွည္)

“ ခင္မြန္ ”
“ ရွင္..”
“ ဆရာ့ကို စားပြဲေပၚက ဖိုင္ အစိမ္းေလး ကမ္းလိုက္စမ္းပါ ..”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ…”
ခင္မြန္သည္ စားပြဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရာမွထကာ ဆရာဦးစိုးဦးရဲ႕ စားပြဲေရွ႕သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္သည္ ။ခင္မြန္ ေျဖးေျဖးေလး ေလွ်ာက္ေနစဥ္မွာပင္ လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ျဖင့္ တုန္ခါေနေသာ
တင္ပါးႀကီးမ်ားက အ႐ြယ္ႏွင့္ မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားလွသည္ ။
ဆရာဦးစိုးဦးရဲ႕ စားပြဲေပၚမွ ဖိုင္အစိမ္းေလးကို ယူၿပီး ပက္လက္ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ ဆရာ့ထံသို႔ ပတ္ၿပီး ေလ်ာက္လွမ္းသြားသည္ ။ေျခလွမ္းေတြ လွမ္းလိုက္ေလတိုင္း ဝတ္ထားေသာ
ထမိန္ေလးအတြင္းမွ ႐ုန္းကန္ ထႂကြသြားသည့္ခင္မြန္ရဲ႕ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားမွာ ေျဖာင့္တန္းၿပီး တုတ္တုတ္ခဲခဲ ရွိလွသည္ ..။
“ ဆရာ..ဒီမွာ ဖိုင္…”
“ ေအာ္..ေအး..ေအး…”
ဆရာဦးစိုးဦးက ခင္မြန္ ကမ္းေပးေနေသာ ဖိုင္ေလးကို လွမ္းယူလိုက္သည္ ။ ဆရာ့ထံသို႔ ဖိုင္ကိုေပးအၿပီး ခင္မြန္ လွည့္ထြက္လိုက္သည္ ။
“ ေအာ္..ခင္မြန္…”ဆရာ့ ေခၚသံေၾကာင့္ဆရာထိုင္ေနရာဘက္သို႔ ျပန္လွည့္လိုက္သည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ…”
“ ဒီ စာအုပ္ထဲက အခန္း ( ၃ ) နဲ႔ ( ၆ ) ကို ေလ့က်င့္ခန္း ေမးခြန္းေတြ ခ်ည္း ထုတ္ေရးေပးပါအုံး…”
ဆရာဦးစိုးဦးက ဖိုင္ယူေပးရန္ မေျပာခင္က သူဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ကို ဖြင့္ျပသည္ ။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ငုံ႔ၾကည့္ေနေသာ ခင္မြန္၏ လည္ဟိုက္ အက်ၤ ီေၾကာင့္ ရင္သားမ်ားမွာ တဝက္ေလာက္
အေပၚပိုင္းကို ျဖဴစင္ဝင္းႏုဖတ္စြာ ေတြ႕ရသည္ ။ ခင္မြန္က ဆရာျပသည္မ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာ့လက္မွ စာအုပ္ကို
လွမ္းယူကာ သူမ၏စားပြဲသို႔ ျပန္ေလ်ာက္ခဲ့သည္ ။ ၿပီးေတာ့ လုပ္စရာမ်ားကို ဆက္
လုပ္ေနလိုက္သည္ ။
ခင္မြန္သည္ ဆရာဦးစိုးဦး၏ က်ဴရွင္ေက်ာင္းတြင္ စာေရး အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနသည္မွာ ဒီႏွစ္စာသင္ႏွစ္ ..ႏွစ္စထဲက ျဖစ္လို႔ ယခုဆိုလွ်င္ ( ၄ )လ ပင္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္ ။တကၠသိုလ္ အေဝးသင္ တြင္
ဒုတိယႏွစ္ တက္ေနၿပီး တျခားအလုပ္ထက္ ေက်ာင္းစာႏွင့္ နီးစပ္ကာ သြားရလာရ နီးစပ္လြယ္ကူေသာ ဦးစိုးဦး၏ က်ဴရွင္ေက်ာင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ရသည္ကို သူမ ပိုလို႔ ႏွစ္သက္မိ၏ ။
သူမသည္ ယခု အလုပ္ကိုသူမ၏ဘဝမွာ ပထမဆုံး ဝင္ေငြ ရသည့္အလုပ္ ျဖစ္လို႔ ဂ႐ုတစိုက္ ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္၏ ။ ယခု သူမအသက္သည္ ( ၁၉ ) ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္ ။ ဘြဲ႕ရၿပီးပါက ယခုထက္
ဝင္ေငြေကာင္းေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ရရွိ လုပ္ကိုင္ရမည္ ဟုလည္း ယုံၾကည္ထား၏ ။ ခင္မြန္သည္ လုပ္စရာ ရွိေသာ အလုပ္မ်ားကို ႀကိဳးစားၿပီး စိတ္ဝင္တစား လုပ္ကိုင္ေနသည္ ။ ခင္မြန္
အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ မည္မွ်ၾကာသြားသည္ မသိ ။ ေက်ာင္းေရွ႕သို႔ ကားတစီး ရပ္လိုက္သံ ၾကားမွ ေခါင္းကေလး ေမာ့ၿပီး ၾကည့္ျဖစ္၏ ။
တကၠစီကား အျဖဴေလးတစီးသည္ ခင္မြန္တို႔၏ ေက်ာင္းေရွ႕တြင္ ရပ္ကာ ကားေပၚမွ အသက္ (၂၆ ) ႏွစ္ခန႔္ရွိသည့္ လုံးႀကီးေပါက္လွႏွင့္ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ အမ်ိ ုးသမီး တဦး ဆင္းလာၿပီး
တကၠစီကား မွာ ျပန္ထြက္ခြာသြားသည္ ။
တကၠဆီေပၚမွ ဆင္းလာေသာ အမ်ိ ုးသမီးသည္ ခင္မြန္တို႔ ရွိရာသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ လာၿပီးေနာက္ အထဲသို႔ ဝင္လာ၏ ။ဆရာဦးစိုးဦး က ဖတ္လက္စ ဖိုင္ အစိမ္းေလးကိုခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းေထာင္ကာ
ၾကည့္လိုက္၏ ။
“ ဟာ..ၾကည္ျဖဴပါလား..လာထိုင္…”
အမ်ိ ုးသမီးက ဆရာ့ေဘးရွိ ကုလားထိုင္တြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့မွ..“ ကိုကိုစိုး ေက်ာင္းကို မေရာက္ဖူးတာနဲ႔ ၾကည္ျဖဴ တမင္ ေရာက္ေအာင္ လာခဲ့တာပါ…”
သူတို႔ႏွစ္ဦး စကား စတင္ကာ ေျပာလိုက္စဥ္မွာပင္ ခင္မြန္က လက္မွ နာရီေလးကို ၾကည့္လိုက္၏ ။ ညေန ( ၄ ) နာရီ ေက်ာ္ေပၿပီ ။ စားပြဲေပၚရွိ လုပ္လက္စ
စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ေသေသသပ္သပ္ေလး ထပ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ထမင္းခ်ိ ုင့္ေလးကို သူမေဘးရွိ စာစင္ေလးေပၚမွ ယူလိုက္၏ ။
“ ခင္မြန္ ျပန္ခ်င္ ျပန္ေတာ့ေလ …”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ….”
ခင္မြန္က သူမ၏ စလင္းဘက္ေလးကို ေကာက္ၿပီး လြယ္လိုက္ကာ ထမင္းခ်ိ ုင့္ေလး ဆြဲလ်က္ ထြက္လာခဲ့ေတာ့၏ ။
ကားဂိတ္ ၂ဂိတ္မွ်သာ ရွိေသာ သူမ၏ ေနအိမ္ကို ကားမစီးေတာ့ဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ျပန္ခဲ့သည္ ။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ကားေတြ ၾကပ္ေနၿပီ ..။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ ျပန္ေနက်ျဖစ္လို႔ ခင္မြန္
အေလ့အက်င့္ ရေနၿပီ ျဖစ္၏ ။
ခင္မြန္ အိမ္သို႔ ေရာက္ခါနီးမွာပင္ သူမတို႔၏ အိမ္ေရွ႕မွ တကၠစီေလးတစီး ျပန္ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ ခင္မြန္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူမ၏ အမႏွင့္ ခဲအိုတို႔ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ “ ဟင္..မမ ”
“ ဟင္..ခင္မြန္ ျပန္လာၿပီလား …”
“ ဟုတ္ကဲ့..မမတို႔ ဘယ္တုံးက ေရာက္တာလဲ…”
“ အခုတင္ဘဲ..ညီမေလး …”
“ ညီမ ေရခ်ိ ုးလိုက္ဦးမယ္ …”
“ ေအး..ေအး…ခ်ိ ုး…ညီမေလး…”
အိမ္ေရွ႕တြင္ ဦးေလး ျဖစ္သူႏွင့္ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနၾကေသာ အမကို န်ဳတ္ခြန္းဆက္သ စကားမ်ားဆိုလ််က္ အိမ္အတြင္းသို႔ ခင္မြန္ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏ ။ ခဲအို ျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦးကေတာ့ သူမကို မ်က္လုံး
အျပဴးသားျဖင့္ ၾကည့္ေန၏ ။ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြးမွာ ခင္မြန္ထက္ အသက္ ( ၅ ) ႏွစ္မွ် ႀကီး၏ ။ လြန္ခဲ့ေသာ တႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က အမျဖစ္သူမွာ အိမ္ေထာင္က်သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏ ။
ခင္မြန္တို႔မွာ မိဘမ်ား မရွိၾကေတာ့ဘဲ အေမျဖစ္သူ၏ ေမာင္အရင္း ဦးေလး ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ရွိန္ႏွင့္ အတူ ေနထိုင္ ခဲ့ၾကသည္ ။
ဦးေက်ာ္ရွိန္မွာ လူပ်ိ ုႀကီး ျဖစ္ၿပီး အသက္ ( ၄၂ ) ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္၏ ။
အမျဖစ္သူ အိမ္ေထာင္ က်စဥ္က ဦးေလးက သေဘာ မတူခဲ့ေပ ။ခင္ခင္ေထြး၏ ေယာက်္ား ျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦးကို ဦးေလးက ၾကည့္လို႔မရ ျဖစ္ေန၏ ။ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြး အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ( ရ )လ
ခန႔္အထိ အိမ္တြင္ ခင္မြန္တို႔ႏွင့္ အတူေနခဲ့ၿပီး ေနာက္မွအမျဖစ္သူ၏ ေယာက်္ားမွာ
နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕သို႔တာဝန္အရ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားရလို႔ ခင္ခင္ေထြးသည္ သူမ၏ ေယာက်္ားႏွင့္ အတူ လိုက္ပါသြားခဲ့၏ ။
ထိုသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားၿပီး တႏွစ္နီးပါး ၾကာမွ ယခုကဲ့သို႔ျပန္လာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္၏ ။ အမျဖစ္သူသည္ သူမေယာက်္ား ကိုျမင့္ဦး အလုပ္ကိစၥျဖင့္ လာလို႔ သူမပါ လိုက္လာဟန္တူ၏ ။
သူတို႔ လင္မယားတြင္ ကေလး မရရွိၾကေသးပါ ..။ ညီအမခ်င္း တႏွစ္ေလာက္ ကြဲကြာေနခဲ့ၾကစဥ္အတြင္း စာခ်င္းေတာ့ အဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့ၾက၏ ။
ယခုအမျဖစ္သူကို ေတြ႕ရလို႔ဝမ္းသာသြားေသာ္လည္း ခင္မြန္သည အမျဖစ္သူ ထိုင္ေနရာသို႔ သြးၿပီး ဖက္လွဲတကင္းႏုတ္မဆက္ျဖစ္ ..။ အေၾကာင္းမွာ ဦးေလးႏွင့္ စကားထိုင္ေျပာေနလို႔ ျဖစ္၏။
အထူးသျဖင့္ ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦး ရွိေနလို႔ ဆိုလွ်င္ ပိုၿပီး မွန္လိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။
ခင္မြန္သည္ အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ၿပီး ေရလဲ လုံခ်ည္ အပိုတထည္ယူကာ ေရခ်ိ ုးရန္အတြက္ ေနာက္ေဖးဖက္ကို ထြက္လာခဲ့၏ ။
ခင္မြန္တို႔ အိမ္တြင္ ေရခ်ိ ုးခန္း သီးျခား မရွိပါ ။အိမ္၏ အေနာက္ဖက္ မီးဖိုေဆာင္၏ ေဘးတြင္ သြပ္ျပားမ်ား ေထာင္ကာထားေသာ ေနရာတြင္ ေရခ်ိ ုးၾကရ၏ ။ မီးဖိုေဆာင္မွ ေနၿပီး အိမ္ေဘးဖက္သို႔
ထြက္ေသာ တံခါးေပါက္၏ေဘးတြင္ ျဖစ္၏ ။
ေရခ်ိ ုးရန္ေနရာသို႔ အေရာက္တြင္ ခင္မြန္က ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းတြင္ လႊမ္းၿခဳံ လာေသာ သဘက္ကို တန္းေပၚသို႔ တင္လိုက္၏ ။ ျဖဴစင္ ျပည့္တင္းေသာ ခင္မြန္၏ ရင္ဘတ္သား ႏုႏုေလးမ်ားသည္
ေလစိမ္း ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ ၾကက္သီးေလး တခ်က္ ထသြား၏ ။
ခင္မြန္သည္ ေရစည္ထဲမွ ေရကို ခပ္ကာ ဆပ္ျပာျဖင့္ မ်က္ႏွာ သစ္လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့မွ ေရကို တဝႀကီး ခ်ိဳးေလသည္ ။
ေရခ်ိ ုးၿပီးသည္ႏွင့္ အပိုယူလာေသာ လုံခ်ည္ေလးကို လဲ ဝတ္လိုက္ၿပီး ေစာေစာက ယူလာခဲ့ေသာ သဘက္ကိုပင္ ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္းမွာ ပတ္ကာ ေရခ်ိ ုးရာ အခန္းေလးမွ ထြက္ၿပီး မီးဖိုေဆာင္သို႔
ဝင္လာခဲ့၏ ။
ခင္မြန္ မီးဖိုေဆာင္သို႔ အဝင္တြင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲရွိ ေသာက္ေရအိုးစင္တြင္ ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦးမွာ ေရေသာက္ေန၏ ။ ခင္မြန္က မီးဖိုေဆာင္ထဲသို႔ ျဖတ္အေလွ်ာက္ ေရအိုးစင္အနီးသို႔ အေရာက္တြင္
ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦးက ခင္မြန္ကို လွမ္းၿပီး ဆြဲကာ ဖက္လိုက္၏ ။
“ ဟာ..ကိုကိုျမင့္ကလဲ ..ဦးေလးနဲ႔ အမ ျမင္သြားရင္ ဒုကၡပါဘဲ လႊတ္ပါ …”
ခင္မြန္က အားရွိသမွ် ႐ုန္းကန္ေန၏ ။ ကိုျမင့္ဦးကလည္း ခင္မြန္ကို အတင္း ဆြဲဖက္ေနသည္ ။ေယာက်္ားအားကို မယွဥ္ႏိုင္လို႔ ခင္မြန္ ႐ုန္းမ၇ႏိုင္ ျဖစ္ရ၏ ။ထို႔ျပင္ ဆက္ၿပီး ႐ုန္းကန္ေနပါက ဦးေလးႏွင့္
အမျဖစ္သူတို႔ သိသြားမွာ စိုးလို႔ ခင္မြန္မွာ ဆက္ၿပီးေတာ့ အေၾကာက္အကန္ မ႐ုန္းကန္ေတာ့ပါ ။
ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္ အတန္ငယ္ ၿငိမ္သြားၿပီ ဆိုလွ်င္ဘဲ ခင္မြန္၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေလး ဖက္ၿပီး ေရခ်ိ ုးၿပီးစ သန႔္စင္ေနေသာ ခင္မြန္ရဲ႕ ႏုႏုငယ္ငယ္ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးကို အငမ္းမရ
နမ္းပါေတာ့သည္ ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထားခံေနရေသာ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္း ကိုျမင့္ဦးက သူ၏ လက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္လိုက္ေသး၏ ။
ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္၏ ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕ ဆုပ္နယ္တာေတြ ခံရလို႔ခင္မြန္မွာ တကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္းကာ အသက္ရႈမွားကာ ေမာဟိုက္လာ၏ ။ နမ္းလို႔ အားရသြားပုံရေသာ ကိုျမင့္ဦးက သူ၏မ်က္ႏွာကို
ခင္မြန္၏မ်က္ႏွာေလးမွ ခြာလိုက္၏ ။
“ သတိရလိုက္တာ ခင္မြန္ရယ္ …ခင္မြန္ေရာ သတိမရဘူးလားဟင္…”
“ ဘာကို သတိရ ရမွာလဲ..ခင္မြန႔္မွာ ဘာမွ သတိရစရာ မရွိဘူး…”
ခပ္တည္တည္ေလး ေျပာရင္း သူမကို ဖက္ထားသည့္ ျမင့္ဦး၏ ေလ်ာ့ရဲရဲ ျဖစ္သြားေသာ လက္မ်ား ၾကားမွ ႐ုန္းကန္ကာ ျမင့္ဦးကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ထြက္ခဲ့ည္ ။
ခင္မြန္၏ ႏုႏုငယ္ငယ္ မ်က္ႏွာေလးမွာ နီရဲေန၏ ။
သူမ၏ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားထဲတြင္လည္း မ်က္ရည္မ်ား ရီေ၀ ရစ္ဝဲေန၏ ။ မွန္တင္ထားေသာ ခုံပုေလး၏ေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ခ်ထားေသာ ေက်ာက္ျပင္ေလး ရွိရာသို႔ ေရလဲလုံခ်ည္ေလး ရင္လ်ားလွ်က္ပင္
ထိုင္ခ်လိုက္၏ ။ ေက်ာက္ျပင္ေလး၏ေပၚသို႔သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္ၿပီး အနီးရွိ ေရပုလင္းထဲမွ ေရအနည္းငယ္ကို ေက်ာက္ျပင္ေပၚသို႔ ေလာင္းခ်လိုက္၏ ။
ၿပီးေတာ့မွန္တင္ထားေသာ ခုံပုေလးေပၚရွိ သနပ္ခါးတုံးကို ယူၿပီး သနပ္ခါး ေသြးလိုက္၏ ။ သနပ္ခါးေသြးရင္းျဖင့္ ခင္မြန္၏ စိတ္အစဥ္တို႔သည္ လြန္ခဲ့သာ တႏွစ္ခန႔္ကကာလဆီသို႔
အေတြးေရယဥ္ေလးျဖင့္ စီးေမ်ာ လြင့္ပါ သြားေတာ့၏ ။
အိပ္ေမာက်ေနေသာ ခင္မြန္၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္ တခ်က္ တြန႔္သြား၏ ။ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ခြဆုံရွိ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို စိုစုစိစိ အရာတခု လာေရာက္ ထိေတြ႕ေန၏ ။ ၿပီးေတာ့
စးမ၏ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ကို ထိုအရာက ပြတ္တိုက္ေန၏ ။ ခင္မြန္၏ တကိုယ္လုံးသည္ ရွိန္းဖိန္းၿပီး ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္း ထေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ ပြတ္တိုက္ေနေသာ စိုစိုစိစိ အရာသည္ ေစာက္ဖုတ္ႏွတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုကို ထိထိမိမိေလး ပြတ္တိုက္လိုက္၏ ။
“ အင္..အင္…”
မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္ထားေသာ ခင္မြန္႒ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွ ညည္းသံေလး ထြက္ေပၚလာ ၏ ။ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးမွာလည္း သူမ အိပ္ေနေသာ ေခါင္းအုံး ေပၚတြင္ ဘာ္ညာ လွည့္ေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ အစုန္အဆန္ ပြတ္တိုက္ေနေသာ စိုစိစိအရာသည္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ အေပၚနားေလးသို႔ အနညးငယ္ တိုးဝင္လာၿပီး ခင္မြန္၏ ေစာက္စိေလးကို
တခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ေကာ္ ထိုးလိုက္၏ ။
“ အင္း..အင္း..ဟင္း ……”
တကိုယ္လုံး တုန္သြားေသာ ခင္မြန္မွာ ရင္ထဲတြင္ သိမ့္ကနဲ ခံစားလိုက္ရ၏ ။ သူမ၏ ေပါင္ႀကီး ႏွစ္လုံးကိုလည္း ခပ္ကာကားေလး ဆြဲေထာင္လိုက္၏ ။ လက္တဖက္က ခင္မြန္၏
ဖင္သားႀကီးမ်ား ေအာက္ကို ဝင္လာကာ ခင္မြန္၏ ေထြးအိတင္းမာေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေပးေန၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလည္း စိုစိစိအရာက ပြတ္တိုက္လ််က္ပင္ ရွိ၏ ။
ခင္မြန္သည္ သူမ၏ အိပ္ရာေလး ထက္တြင္ ႏိုးတဝက္ ျဖစ္လွ်က္ သိမ့္သိမ့္တုန္ေန၏ ။
သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလး အတြင္းတြင္လည္း ေစာက္ေရေလးမ်ား စိုစြတ္စ ျပဳလာ၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးကို တစုံတခုက ဟတတေလး ၿဖဲလိုက္ၿပီး ေစေစက စိုစိစိအရာသည္ ခင္မြန္
၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို အတင္းပင္ တိုးဝင္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလး၏ အတြင္းသားႏုႏုမ်ားကို ပြတ္ေန၏ ။ ခင္မြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ဆတ္ကနဲ တုန္သြား၏။
“ အ…အ…အင္း…အင္း…“
ခင္မြန္၏ စိတ္ထဲတြင္ မခ်ိတင္ကဲေလး ခံစားေနရၿပီး တိမ္တိုက္မ်ားေပၚတြင္ လြင့္ေမ်ာပါသြားရသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေဝးသည့္ေနရာေရာက္မွ ျဗဳန္းဆို တိမ္တိုက္ႀကီး ေပၚမွ ခင္မြန္သည္
လြင့္စင္ၿပီး က်သြားရသည္ ။
“ အာ..ကြၽတ္..ကြၽတ္ …ကြၽတ္….”
ခင္မြန္သည္ ႏိုးတဝက္ အိပ္မက္မွ ႏိုးလာခဲ့ေလၿပီ …။ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ႏုံးခ်ိလ်က္ ေမာဟိုက္ေန၏ ။
ေလးလံလွေသာ သူမ၏ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားကို အေတာ္ေလး အားယူၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ညအေမွာင္တြင္ အရာဝထၱဳ မ်ားကို သဲကြဲစြာ မျမင္ရေသာ္လည္း သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္
လူတေယာက္၏ ဦးေခါင္း ေရာက္ရွိေနၿပီး ထိုသူသည္ သူ၏ လက္ကို သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ား ေအာက္သို႔ သြင္းကာ သူမ၏ ေထြးအိ လုံးတစ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ား ကို ဆုပ္နယ္ေနၿပီး သူ၏
လ်ာျဖင့္လည္း သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ယက္ေပးေနေၾကာင္းကိုေတာ့ ခင္မြန္ သုံးသပ္သိရွိလိုက္ရပါသည္ ။
႐ုန္းကန္ရန္ စိတ္ကေလး ေပၚလာေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ေလး သိမ့္သိမ့္တုန္လ်က္ ရင္တြင္းတြင္ ေမာဟိုက္ ႏြမ္းနယ္ေနၿပီး တကိုယ္လုံးမွာလည္း အားအင္မ်ား မရွိသလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမတြင္
႐ုန္းကန္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါ ။
ထို႔ျပင္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလး အတြင္းသို႔ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ တိုးဝင္လာေသာ လ်ာသည္ေစာက္ဖုတ္ေလး၏ အတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားကို လိပ္ကာလိပ္ကာ ဆြဲယူေနသျဖင့္ခံစားေနရသည္မွာ
ရွိန္းရွိန္းဖိန္းဖိန္း ျဖင့္ အရသာ ေကာင္းမြန္လွၿပီး သူမ၏ ရင္တြင္းတြင္ ခံစားၿပီးရင္း ခံစားခ်င္ ျဖစ္ေနရေသာေၾကာင့္ ႐ုန္းကန္ခ်င္စိတ္လဲ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလး အတြင္းသို႔ တိုးဝင္ေနသည့္ လ်ာသည္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းသို႔ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေလးမ်ား ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းေလး
ၾကားမွပင္ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို လွ်ာျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးေန၏ ။
“ အ….အ အင္း..ဟင္း..ဟင္း……”
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလး အတြင္းဝယ္ေစာက္ေရေလးမ်ား စို႐ႊဲေနၿပီ ..။ ခင္မြန္၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာလည္း သိမ့္သိမ့္တုန္ကာ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ား ေျမာက္ႂကြလာလိုက္ သူမ၏
ရင္သားေလးမ်ား ေကာ့လာလိုက္ ျဖစ္ေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ဝကိုလည္း ႏႈတ္ခမ္းအစုံက ဖိကပ္ကာ ငုံစုတ္ေနလိုက္ေသး၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးေနသာ လွ်ာသည္ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းမွ
ထြက္လာကာေစာက္ပတ္၀ ထိပ္နားရွိ ေစာက္စိေလးကို ထိထိမိမိေလး ယက္ေပးလိုက္၏ ။ “ အ…အား..ရွီး..ကြၽတ္..ကြၽတ္…ကြၽတ္…….ကြၽတ္….”
ခင္မြန္၏ ေစာက္စိေလးကို တႀကိမ္သာ မဟုတ္ ။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆက္လို႔ ယက္ေပးေန၏ ။ “ အ….အ….အမေလး…ကြၽတ္…ကြၽတ္…”
ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ အိပ္ရာေပၚမွ ေျမာက္ႂကြလာၿပီး ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္ရာေပၚသို႔ ျပန္မက်ေသးဘဲ ေကာ့ေပးထား ၏ ။
ခင္မြန္၏ ဦးေခါင္းေလးမွာ လည္း သူမ၏ ေခါင္းအုံးေလးေပၚတြင္ ဘယ္ညာ လူးပ်ံေန၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလး အတြင္းမွာ ေစာက္ေရမ်ား စို႐ႊဲကာ ေစာက္ပတ္ဝေလးမွပင္ အျပင္ဖက္သို႔
စိမ့္ထြက္ေနၾကၿပီ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေစာက္စိေလးကို ယက္ေပးေနေသာ လ််ာသည္ ယက္ေပးျခင္းမွ ရပ္လိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ အိပ္ရာေပၚမွ လြတ္ခါ ေျမာက္ႂကြထားေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ အိပ္ရာေပၚသို႔ ျပန္က်သြားၾကၿပီး
ခင္မြန္၏ ရင္ထဲတြင္ ဟာသြားရ၏ ။ ေစာက္ပတ္ဝမွ ႏႈတ္ခမ္းတစုံက ေစာက္ပတ္ဝသို႔ ဖိကပ္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ စုတ္လိုက္ရာ စို႐ႊဲကာ စိမ့္ထြက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ေသာ
ခင္မြန႔္ေစာက္ေရေလးမ်ားမွာ ေစာက္ပတ္ဝမွ စုတ္ေပးေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ၾကားဆီသို႔ ေျပးထြက္သြားၾက၏ ။ ခင္မြန္မွာ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ျပန္ႂကြ ပင့္ေကာ့ေပးလိုက္သည္ ။
“ အ…အ…ကြၽတ္ကြၽတ္….”
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ဝေလးတြင္ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိကပ္ကာ စုတ္ေပးေနစဥ္မွာပင္ လွ်ာက ေလ်ာကနဲ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္လာျပန္သည္ ။ ႏုနယ္လွေသာ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားကို လိပ္ကာ
လိပ္ကာ ယူေနျပန္သည္ ။ ေခတၱမွ် ၿငိမ္ေနေသာ ခင္မြန္မွာလူးလြန႔္လာရျပန္သည္ ။
“ အင္း..အင္း..ဟား……အား…”
ဒီတခါတြင္ေတာ့ ခင္မြန္ ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝေလးမွ ဖိကပ္ကာ စုတ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ေစာက္ေါင္းအတြင္းသို႔ ထိုးထည့္ကာ အတြင္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္ဆြဲကာ ယက္ေနသည့္ လွ်ာသည္ လုံး၀
အေနာက္ကို ျပန္မဆုတ္ေတာ့ဘဲ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ ယက္ လိုက္ ဖိကပ္ကာ စုတ္လိုက္ လုပ္ေနၿပီ ..။
ခင္မြန္၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ စုလိုက္ ကားလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေန ၏ ။ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာလည္း ေျမာက္ႂကြလာၾကျပန္ၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးကို ေကာ့ ေပးထားသည္ ။ ခင္မြန္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွာ
တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၾကၿပီး မ်က္လုံးေလးမ်ား မွတ္လ်က္ ဦးေခါင္းသည္ ဘယ္ညာ ရမ္းခါေန ၏ ။
ခင္မြန္၏ လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္သည္လည္း သူမအိပ္ေနရာ အိပ္ရာေပၚမွ အိပ္ရာခင္းေလးကို အတင္းပင္ လုံးေခ် ဆုပ္ကိုင္ထား ၏ ။
“ အ..ကြၽဆ္..ကြၽတ္ ….ရွီး..အား…အင္း…”
တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေသာ သူမ ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွ ညည္းသံေလးမ်ား မ်ိ ုးစုံ ထြက္ေန ၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသို႔ တိုးဝင္ေနေသာ လ််ာသည္ က်ဥ္းက်ပ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္
အတြင္းသားေလးမ်ား ၾကားမွပင္ အတြင္းသို႔ အတင္းတိုးကာ ပိုၿပီး ဝင္လာ ၏ ။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုလည္း ရႏိုင္သေလာက္ ၿဖဲလိုက္တာကို ခင္မြန္ ခံစားလိုက္ရ ၏ ။
“ အ…အ…အ…အင္း…” လို႔ ခင္မြန္ ညည္းတြားလိုက္ ၏ ။
ခင္မြန္ ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းကို အတင္းတိုးကာ ပိုၿပီး ဝင္လာေသာ လ််ာက ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားကို ေစာေစာကထက္ ပိုၿပီး ဖိကာ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ ယက္ေန၏ ။
“ အ…အ….အမေလး…အင္း..အင္း..ဟင္း …..”
ေစာက္ေရမ်ား စိုနစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ခင္မြန္ ၏ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားသည္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္လာကာ သူတို႔ကို ယက္ေနေသာ လ််ာကို ဖ်စ္ညႇစ္လာၾက ၏ ။ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ
ပိုၿပီး ေျမာက္ႂကြလာၾကၿပီး အိပ္ရာေပၚသို႔ ျပန္မက်ေတာ့ ..။
ေစာက္ပတ္ဝကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ အားရပါးရ စုတ္ယူလိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းရွိ လွ်ာကလည္း သူ႔ကို ရစ္ပတ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေနၾကေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားလးမ်ားကို အားၿပိဳင္ ကာ အႏိုင္ႀကဲရင္း
အတင္းပင္ ထိုးေကာ္ကာ ေလး ငါးႀကိမ္မွ် ယက္လိုက္ေတာ့သည္ ။
“ အ…အ…အမေလး…အ…အ…အား……”
ခင္မြန္၏ တကိုယ္လုံးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန႔္သြားၿပီး ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာလည္း သိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ သုံးေလးႀကိမ္မွ် ေကာ့ထိုးသြား ၏ ။
ေစာက္ေခါင္းေလး အတြင္းမွ လွ်ာကို ခင္မြန္၏ သုတ္ေရေလးမ်ားက ပက္ဖ်န္း ထိေတြ႕လာ ၏ ..။
ခဏ ၾကာတဲ့အထိ ခင္မြန္ ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ခါရမ္းေနၿပီးမွ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်သံႏွင့္အတူ ေမြကယာေပၚသို႔ ျပန္က်သြားေတာ့ ၏ ။
ထိုအခါတြင္မွ ခင္မြန္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သြင္းထားေသာ လွ်ာသည္ ျပန္ထြက္သြား ၏ ။ ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ဖိကပ္ကာ စုတ္ေပးေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား လည္း ခြာသြားေလသည္ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ပြစိပြစိ ျဖစ္လ်ာက္ ရွိေနေသးသည္ ။
ထိုေနာက္ ပြစိပြစိ ျဖစ္ေနေသာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ဝေလးကို လွ်ာျဖင့္ အျပာလိုက္
ေလးငါးႀကိမ္ေလာက္ဖိကပ္ကာ ယက္ေပးလိုက္ၿပီးမွ ခင္မြန္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားရွိ ဦးေခါင္းမွာ ဖယ္ခြာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္ ။
ၿပီးေတာ့ ေဖါင္းကား အိေထြးေနေသာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္အုံေလးကို ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးျဖင့္ရႈိက္ကာ နမ္းလိုက္ေသး ၏ ။
ခင္မြန္မွာ ထမိန္ေလး ခါးတြင္ လိပ္ တင္ေနၿပီး သူမ၏ ေအာက္ပိုင္းမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္လွ်က္ေနသည္ ။ အိပ္ရာထက္တြင္ ပက္လက္ေလးလွန္ကာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္လို႔ မွိန္းေန၏ ။
သူမ၏ ေဖါင္းအိေနေသာ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုႏွေခါင္းျဖင့္ ဖိကာပ္ကာ တလွည့္စီ ရႈိက္နမ္း ခံရၿပီးမွ မ်က္လုံးေလးကို အားယူကာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိ ၏ ။
ညအေမွာင္ထုတြင္ ဘာမွ မျမင္ရဘဲ သူမ၏ အနီးအနားတြင္ လည္း မည္သူမွ် မရွိေတာ့ေၾကာင္း ခံစားသိရွိလိုက္ရေတာ့ ၏ ။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ ဆိုလွ်င္ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြးတို႔ သည္ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ကေလးသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ရေတာ့မည္ ျဖစ္လို႔ ညဦးပိုင္းတြင္ အမျဖစ္သူႏွင့္ ဧည့္ခန္းတြင္းမွာ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနၾကသည္ ။
ညကိုးနာရီေလာက္တြင္ ဦးေလးမွာ လမ္းထိပ္ရွိ ဓမၼာ႐ုံသို႔ ထြက္သြားသည္ ။ မနက္ အာ႐ုံဆြမ္း ေလာင္းၿပီးမွ ျပန္လာမည္ ျဖစ္သည္ ။ ထိသို႔ မိုးလင္းခါနီးမွ အၿမဲ ျပန္လာေနက် ျဖစ္သည္ ။
အမ ခင္ခင္ေထြးရဲ႕ ေယာက်္ား ကိုျမင့္ဦးမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ ႐ုံးမွ ျပန္မလာေသး ။ သူေျပာင္းရေတာ့မည္ ျဖစ္လို႔ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ ဒီည ထမင္းစားမည္ဟု အမ ခင္ခင္ေထြးထံ
ဖုန္းဆက္ထားေၾကာင္း သိရ၏ ။
ညဆယ္နာရီခြဲတြင္ ညီအမႏွစ္ေယာက္ တံခါးမ်ား ပိတ္ကာ အသီးသီး အိပ္ရာ ဝင္ခဲ့ၾကသည္ ။ ခင္မြန္ အိပ္ရာထက္တြင္ လွဲေလ်ာင္းေနရင္း အိပ္မေပ်ာ္တေပ်ာ္ အခ်ိန္ေလးတြင္ အိမ္ေရွ႕မွ ခဲအို
ကိုျမင့္ဦး၏ ေခၚသံ သုံးေလးခြန္း ၾကားလိုက္ရ၏ ။ ထိုေနာက္ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြးက ထၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးသံ ကိုျမင့္ဦးႏွင့္ ခင္ခင္ေထြးတို႔ စကားေျပာသံႏွင့္ တံခါး ျပန္ပိတ္သံတို႔ကို ခင္မြန္
အိပ္ရာထက္မွ ၾကားလိုက္ရ ၏ ။
ထိုသို႔ ၾကားရၿပီး ခဏေနမွ ခင္မြန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္ ။
သနပ္ခါး လိမ္းရင္း အတိတ္ကာလေလးဆီသို႔ လြင့္ေမ်ာသြားခဲ့ေသာ ခင္မြန္သည္ သူမ၏ မၾကာေသးေသာ အတိတ္ကာလ အျဖစ္အပ်က္ ခံစားမႈမ်ားကို ေတြးေတာရင္းျဖင့္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ
မာတာတေလး ျဖစ္လာကာ အတြင္းတြင္ ေစာက္ေရေလးမ်ားပင္ စိုစြတ္လာေလသည္ ။
ေစာေစာက ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦး၏ ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈိက္ ဆုပ္နယ္ ခံခဲ့ရေသာ အရွိန္ကေလးကလည္း ရင္ထဲဝယ္ အရွိန္မေသေသးသည့္အတြက္ ခင္မြန္၏ ရင္တြင္းမွာ ကာမဆႏၵစိတ္ေလးမ်ား ျဖစ္ေပၚ ခဲ
စားေနမိရသည္ ။ သနပ္ခါး လိမ္းၿပီးသြားေသာ ခင္မြန္သည္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ျခယ္သလိုက္သည္ ။ အဝတ္အစားလဲ ေခါင္းဖီးကာ အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္ခဲ့သည္ ။
ခင္မြန္တို႔၏ အိမ္မွာ ပ်ဥ္ေထာင္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ ျဖစ္သည္ ။
ၿခံဝန္းႏွင့္လည္း ျဖစ္၏ ။ဒီၿခံႏွင့္ ဒီအိမ္မွာ ခင္မြန္တို႔၏ အေမ့ဖက္မွ ဘိုးဘြားမ်ား ပိုင္ေသာ အိမ္ႏွင့္ ၿခံ ျဖစ္၏ ။ ခင္မြန္၏ မိခင္မွာ ေမာင္ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိခဲ့ၿပီး မိခင္ ကြယ္လြန္သြားၿပီးေနာက္
မိခင္၏ ေမာင္အရင္း ျဖစ္သူ ဦးေလး ဦးေဖတင္က က်န္ခဲ့ေသာ ပစၥည္း ဥစၥာမ်ားႏွင့္အရင္းအႏွီးမ်ားကို ဦးစီးၿပီး ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ကာ ခင္မြန္တို႔ ညီအမကို လူတလုံး သူတလုံး ျဖစ္ေအာင္ ေကြၽးေမြး
ျပဳစုခဲ့တာ ျဖစ္သည္ ။
ခင္မြန္ အသက္ ဆယ္ႏွစ္တြင္ ခင္မြန္၏ မိခင္သည္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္ ။ မိခင္ျဖစ္သူ မကြယ္လြန္ခင္ ႏွစ္ႏွစ္ကပင္ ဖခင္ ျဖစ္သူမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ ။
ခင္မြန္တို႔၏ ႏွစ္ထပ္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီးတြင္ ဦးေလးဦးေဖတင္သည္ အေပၚထပ္တြင္ ေန၏ ။ ခင္မြန္တို႔ ညီအမက အိမ္၏ ေအာက္ထပ္တြင္ ေန၏ ။ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြး၏ အခန္းႏွင့္ ခင္မြန္၏
အိပ္ခန္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္၏ ။
ခင္မြန္တို႔၏ မိသားစုမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ မရွိေသာ္လည္း မခ်ိ ု႔တဲ့ပါ..။ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္ စားႏိုင္ၾက ၏ ။
ခင္မြန္ အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ သူမ၏ အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြး တဦးတည္းသာ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္ ။ ဦးေလးႏွင့္ ခဲအို ကိုျမင့္ဦးတို႔ ရွိမေနၾကပါ ။
“ မမေထြးက ဝလာတယ္ ေနာ္…”
“ အံမယ္..ညီမေလးလဲ လွလာပါတယ္ …”
ညီအမႏွစ္ေယာက္သား ရယ္မိလိုက္ၾကသည္ ။
“ ဒါနဲ႔ ဦးေလးက ေျပာတယ္..ညီမ အလုပ္လုပ္ေနၿပီ ဆို…”
“ ဟုတ္တယ္..မမေထြး..က်ဴရွင္မွာ ေက်ာင္းစာေရး ဝင္လုပ္ေနတယ္ ေလ…”
“ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားၿပီလဲ..ညီမေလးရဲ႕…”
“ ေလးလေလာက္ ရွိၿပီ..မမေထြးရဲ႕ ”
“ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား…”
“ ေျပပါတယ္..မမေထြး..ဒါနဲ႔ မမေထြးတို႔ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕ လား ”
“ ေျပတယ္ဘဲ ေျပာရမွာေပါ့ ညီမရယ္…ဝန္ထမ္း ဆိုတာကေတာ့ ရရစားစားဘဲေပါ့ ..မစုေဆာင္းႏိုင္ေသးပါဘူး…” “ ကဲလာ..မမေထြး..ညီမတို႔ အတူတူ ထမင္း စားၾကရေအာင္ …”
ညီအမႏွစ္ေယာက္ ယွဥ္ၿပီး အိမ္၏ အတြင္းဖက္ရွိ မီးဖိုေဆာင္ ဖက္သို႔ ဝင္ေရာက္သြားၾကသည္ ။
ခင္ခင္ေထြးသည္ ခင္မြန္ထက္ အရပ္ နည္းနည္းေလး ပိုရွည္သည္ ။ ကိုယ္လုံးကေတာ့ ခင္မြန္က အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြးထက္ အခ်ိ ုးအစား ပို က်နသည္ ။
ခင္မြန္က အသား အလတ္စားထဲက ျဖစ္ၿပီး ခင္ခင္ေထြးက ခင္မြန္ထက္ ပိုၿပီး အသားျဖဴသည္ ။ မ်က္ႏွာ အေနအထားကေတာ့ တမ်ိ ုးစီ ေခ်ာၾက၏ ။ ခင္မြန္တို႔ ညီအမ ထမင္းစားအၿပီး အိမ္ေရွ႕သို႔
ေရာက္႐ုံရွိေသးသည္ ။ ပါဘလစ္ကာ ကားေလးတစီးသည္ သူနတို႔၏ အိမ္ေရွ႕သို႔ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။
ခင္မြန္တို႔ ညီအမႏွစ္ေယာက္စလုံး အိမ္ေရွ႕သို႔ ၿပိဳင္တူ ၾကည့္မိလိုက္ၾကသည္ ။ ကားေလးကို ကိုယ္တိုင္ ေမာင္းလာသည့္ အသက္ ၂၆ႏွစ္ခန႔္ရွိ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ အမ်ိ ုးသမီးတဦး
သည ္ကား၏ ေရွ႕ခန္းမွ ဆင္းလာၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္သို႔ ေရာက္လာ၏ ။
“ ဟယ္..ၾကည္ျဖဴပါလား..လာ..လာ…ဘယ္က လွည့္လာတာလဲ..ငါ ဒီမွာ ရွိတာ ဘယ္လိုလုပ္ သိသလဲ…”
ခင္ခင္ေထြးက အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ ေရာက္လာေသာ ဧည့္သည္ အမ်ိ ုးသမီးထံသို႔သြားၿပီး လက္ကို ဖက္လွဲတကင္း ဆြဲကာ အိမ္အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္လာသည္ ။
“ ဒီလို..ခင္ေထြးရဲ႕ ေစာေစာကေလးက ကိုျမင့္ဦးနဲ႔ေတြ႕လို႔ ဒီမွာ ခင္ေထြး ေရာက္ေနတာ သိတာ…သူ႔ဆီကဘဲ ဒီအိမ္လိပ္စာ ရခဲ့တာ ခင္ေထြးရဲ႕…”
ခင္မြန္ ေသခ်ာ မွတ္မိလိုက္ပါၿပီ ။
ညေနက က်ဴရွင္ေက်ာင္းကို ဆရာဦးစိုးဦးထံ လာခဲ့သည့္ အမ်ိ ုးသမီး ျဖစ္သည္ ။ ဟုတ္သည္..ဆရာဦးစိုးဦးက ၾကည္ျဖဴလို႔ ေခၚလိုက္တာ ၾကားခဲ့ရသည္ဘဲ …။
ၾကည္ျဖဴက ကုလားထိုင္တြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း မတ္တပ္ေလး ရပ္ေနသည့္ ခင္မြန္ကို ၾကည့္လ််က္ “ သူက ဘယ္သူလဲ ” ဟု ခင္ခင္ေတြးကို ေမးလိုက္၏။
“ ေအာ္..မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္…သူက ခင္ေထြးရဲ႕ ညီမ ခင္မြန္ေလ ….ခင္မြန္..ဒီအမက မမတို႔ ေနတဲ့ ၿမိဳ႕မွာ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ ရွိတယ္ေလ ..အဲဒီကို လာရင္း မမတို႔နဲ႔ ခင္သြားတာ..
နံမည္က ၾကည္ျဖဴလို႔ ေခၚတယ္ေလ ….”
“ ဟုတ္ကဲ့ မမ…ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ …မမေသာက္ဖို႔ တခုခု သြားလုပ္လိုက္အုံးမယ္…” “ ဟာ..မလုပ္နဲ႔ေတာ့ ..အခုတင္ မမက ထမင္းစားလာတာ..တကယ္ ေျပာတာပါ…”
ၾကည္ျဖဴက အတင္းတားေနသည့္ၾကားမွပင္ ခင္မြန္က “ ဟာ..မရဘူး..ညီမတို႔ဆီ ေရာက္ရင္ နဲနဲေလာက္ေတာ့ ေသာက္မွ ေက်နပ္မယ္…”လို႔ေျပာၿပီး လင္ပန္းေလးတခ်ပ္နဲ႔ အေအးခြက္ တခြက္
တင္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို ျပန္ထြက္ခဲ့သည္ ။ အိမ္ေရွ႕သို႔ ခင္မြန္ ေရာက္ေသာအခါတြင္ ခင္ခင္ေထြးႏွင့္ ၾကည္ျဖဴတို႔မွာ စကားလက္ဆုံက်ေနၾကသည္ ။
“ မမ ..နဲနဲျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္လိုက္ပါအုံး . .”
“ ေအာ္..ေအးေအး..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ညီမေလးရယ္….”
ခင္ခင္ေထြးက “ ခင္မြန္ေရ…ၾကည္ျဖဴက ဒီည သူ႔အိမ္ကို လိုက္အိပ္ဖို႔ ေခၚေနတယ္….အဲဒါ မမ လိုက္သြားဦးမယ္…ကဲ ၾကည္ျဖဴေရ ခင္မြန္နဲ႔ စကားေျပာလိုက္အုံး…ခင္ေထြးေတာ့ ျပင္လိုက္
ဆင္လိုက္အုံးမယ္…”လို႔ ေျပာသည္ ။
ခင္ခင္ေထြး အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေသာအခါ ၾကည္ျဖဴက ခင္မြန႔္ကို စကားဆိုလာ၏ ။ ခင္မြန္ သတိထားမိသည္မွာ ေစာေစာက သူတို႔ ေျပာေနၾကသည့္ ေလသံထက္ တိုး ၏ ။
“ ညေနက ညီမေလးကို ကိုကိုစိုးရဲ႕ ေက်ာင္းမွာ ေတြ႕လိုက္တယ္မွတ္တယ္..”
“ ဟုတ္တယ္..အမ..က်မက ေက်ာင္းစာေရး ဝင္လုပ္ေနတာေလ ..”
“ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၿပီလဲ..ညီမေလး…”
“ အင္း..ေလးလေလာက္ ရွိပါၿပီ..အမ”
“ အမတို႔အိမ္က အမကို ကိုကိုစိုးနဲ႔ ဆက္ဆံတာ မႀကိဳက္ဘူးေလ..အဲဒါေၾကာင့္ ေစာေစာက ခင္ေထြးေရွ႕မွာ ဘာမွ မေျပာတာ…ခင္ေထြးက အိမ္က လူေတြ ေရွ႕မွာ အမွတ္တမဲ့ ေျပာရင္
ခက္မယ္ေလ ..”
“ ဟုတ္ကဲ့ အမ..က်မလဲ မမေထြးကို မေျပာပါဘူး …”
“ ေအး..ေအး..ေက်းဇူးပါဘဲ ညီမေလးရယ္…”
ၾကည္ျဖဴရဲ႕ စကားဆုံးရင္ဘဲ ခင္ခင္ေထြးသည္ သူတို႔အနားသို႔ စလင္းဘက္ေလး လြယ္ကာ ေရာက္လာ၏ ။ “ ကဲ ၾကည္ျဖဴေရ..သြားလို႔ ရၿပီ….”
“ ေအာ္..ေအးေအ..ကဲ..ညီမေလး အမ ျပန္အုံးမယ္…”
“ ဟုတ္ကဲ့ အမ..မမေထြး မရွိလဲ လာလည္လို႔ ရပါတယ္…”
ခင္ခင္ေထြးႏွင့္ ၾကည္ျဖဴတို႔ ကားေလးရဲ႕ ေရွ႕ခန္းမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။ ခင္ခင္ေထြးက ကားျပဴတင္းေပါက္မွ ေခါင္းေလးျပဴကာ “ ကိုကိုျမင့္ ျပန္လာရင္လဲ
အက်ိ ုးအေၾကာင္း ေျပာလိုက္အုံး..ညီမေလး…”လို႔ ရပ္ေနေသာ ခင္မြန္ကို ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
ခင္မြန္က ျပန္ေခါင္းညႇိမ့္အျပတြင္ ကားေလးသည္ ခင္မြန္တို႔ အိမ္ေရွ႕မွ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္ ။ ခင္မြန္ရဲ႕ ရင္တြင္းမွာေတာ့ ေလးလံေနသည္ ။
ခင္မြန္သည္ တံခါးဝတြင္ ခပ္ေတြေတြေလး ရပ္ေနရာမွ အိမ္တြင္းသို႔ လွည့္ဝင္ခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲရွိ ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္လိုက္၏ ။ သူမ၏ စိတ္ကူးအာ႐ုံထဲတြင္ ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦး၏ ႐ုပ္ပုံလႊာ
က ထင္ဟတ္လာ၏ ။ ဒီည ဒီအိမ္ ေအာက္ထပ္တြင္ သူနဲ႔ငါ ႏွစ္ေယာက္ထဲပါလား ဆိုသည့္ အသိက ခင္မြန္၏ အာ႐ုံထဲ ဝင္ေရာက္လာသည္ ဆိုလ််င္ဘဲ ရင္ဝယ္ သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားရ၏ ။
ေစာေစာက သူမ ေရခ်ိ ုးအၿပီး မီးဖိုေဆာင္သို႔ ျဖတ္အလာတြင္ကိုျမင့္ဦးက သူမကို ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈိက္ ဆုပ္နယ္ၿပီး “ သတိမရဘူးလား..ခင္မြန္ရယ္..”ဟု ေမးခဲ့၏ ။
သတိမရဘဲ ေနပါ့မလား ကိုကိုျမင့္ရယ္..ခင္မြန႔္ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ေလးကို တခ်ီ ၿပီးေအာင္ မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ ယက္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုကိုျမင့္ကို ခင္မြန္ သတိမရဘဲ ေနႏိုင္ပါ့မလား ….။
တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ ရပ္တည္ေနရတဲ့ အေနအထားအရ ဆင္ျခင္ၿပီး ေနခဲ့ရတာပါ ….။
ကိုကိုျမင့္တို႔ ေျပာင္းသြား ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခင္မြန္သည္ ကိုကိုျမင့္ကို မၾကာခဏ ဆိုသလိုသတိရခဲ့ရပါတယ္ ..။ ကိုကိုျမင့္ကို သတိရတာနဲ႔ အမွ် ခင္မြန္၏ အေသြးအသားတို႔ကလည္း
ကာမဆႏၵကို ေတာင့္တရစၿမဲပါ ..။
ခင္မြန္ရဲ႕ အေသြးအသားေတြ ဘယ္လိုဘဲ ကာမဆႏၵကို ေတာင့္တေနပါေစ…ဒီဆႏၵကို ျဖည့္စြမ္းဖို႔အတြက္ ခင္မြန္ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ေရျပင္ေလးကို ဂယက္ထေအာင္
လုပ္သြားသူက ကိုကိုျမင့္ပါ ..။ မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္ ေက်ာခိုင္း ထြက္သြားခဲ့တယ္ေလ ..။
ဒါကိုေတာ့ ခင္မြန႔္ရင္ထဲ မေက်နပ္ခဲ့ရတာ အမွန္ပါ ..။
အခုဘဲ ၾကည့္ေလ ။ ကိုကိုျမင့္ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလိုက္တာနဲ႔ ခင္မြန္ရဲ႕ အေသြးအသားတို႔က ကာမဆႏၵကို ေတာင့္တ လိုလားေနရၿပီ ။
ခင္မြန္သည္ ခဲအို ကိုျမင့္ဦးကို ခင္ခင္ေထြး ေခၚသလို ကိုကိုျမင့္ဟု ေခၚခဲ့၏ ။ ကိုျမင့္ဦးသည္ အသားအရည္ နဲနဲညိဳကာ အရပ္မွာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ႏွင့္ ဂင္တိုတို ျဖစ္၏ ။ အသက္ သုံးဆယ္ ေလာက္ ရွိၿပီ ။
ခင္ခင္ေထြးႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီးစ အခ်ိန္ထဲကပင္ ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန႔္ကို မ႐ိုးသားေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ခင္ခင္ေထြး လစ္ရင္ လစ္သလို ၾကည့္ေနတတ္၏ ။
ခင္မြန္ကလည္း မိန္းမသားတို႔၏ သဘာ၀ အရည္အခ်င္း အရ သူမ၏အေပၚတြင္ ကိုျမင့္ဦး မ႐ိုးသားသည္ကို သိေန၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကိုျမင့္ဦးကို ေရွာင္ေနခဲ့သည္ ။ ကိုျမင့္ဦးကလည္း ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလို ထိကပါး ရိကပါး လုပ္ေနခဲ့၏ ။ ၾကာလာေတာ့လည္း ခင္မြန္ချမာ ႐ိုးလာခဲ့ၿပီး တခ်က္တခ်က္ သာယာသလိုပင္ ရင္ထဲတြင္ ခံစားလာခဲ့ရ၏ ။
ခင္မြန္သည္ သူ၏ အေတြးအာ႐ုံကို ျဖတ္လွ်က္ ထိုင္ရာမွ ထလိုက္၏ ။အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းအတြင္းရွိ တိုင္ကပ္နာရီႀကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ( ရ ) နာရီ ခြဲပင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏ ။
ခင္မြန္သည္ အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမ၏ ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ ျပန္ ဝင္ခဲ့သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ မသိစိတ္ေလးျဖင့္ မွန္တင္ထားေသာ ခုံပုေလး ေရွ႕တြင္ ထိုင္လိုက္ကာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို မွန္တြင္ ၾကည့္လွ်က္ မြန္းမံ ခ်ယ္သလိုက္၏ ။
မ်က္ႏွာေလးကို စိတ္တိုင္းက် မြန္းမံခ်ယ္သၿပီး ခဧေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္လာခဲ့ၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္လိုက္၏ ။သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ တစုံတေယာက္ကို ေမွ်ာ္ေနသလို ခံစားေနရ၏ ။ ခင္မြန္သည္ အတန္ငယ္ၾကာေအာင္ ခပ္ေငါင္ေငါင္ေလး ထိုင္ေနၿပီးမွ အိမ္ေရွ႕က လူသံၾကားတာေၾကာင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခဲအိုျဖစ္သူ ကိုျမင့္ဦး ျပန္လာသည္ကို ေတြ႕ရလို႔ ထိုင္ရာမွ ထကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္၏ ။
တံခါးဖြင့္ေနေသာ ခင္မြန္၏ မ်က္ႏွာေလးမွာခပ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ျဖစ္ေနေသာ္လည္းသူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကေတာ့ တုန္ရင္ေနၾကသည္ ။
တံခါးေပါက္မွ ဝင္လာေသာ ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္ကို ဂ႐ုထား မၾကည့္ဘဲ အိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္သြားေတာ့သည္ ။ တံခါးပိတ္ၿပီးေသာအခါ ခင္မြန္သည္အိမ္အတြင္းသို႔ ျပန္ဝင္လာရင္း အမျဖစ္သူ ခင္ခင္
ေထြး မွာသြားသည္ကို သတိရလိုက္မိသည္ ။
ေစာေစာက အိမ္အတြင္းကို ဝင္သြားေသာ ကိုျမင့္ဦး၏အခ်ိ ုးကို ခင္မြန္ သတိထားမိလိုက္၏ ။ သူမစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ နဲနဲ တင္းသြားခဲ့ရ၏ ။ ဒါေပမယ့္ စကားမေျပာခ်င္လို႔ မျဖစ္ပါ ။ အမ ျဖစ္သူ မွာ ထားသည္ကိုေတာ့ ေျပာရလိမ့္မည္ ။
“ ကိုကိုျမင့္..မမေထြးကို မၾကည္ျဖဴ လာေခၚသြားတယ္ ..အဲဒီမွာ ညအိပ္မယ္လို႔ မွာသြားတယ္ …” “ ေအး..ငါသိတယ္ …”
အိမ္ေရွ႕ခန္းမွ လွမ္းေျပာေသာ ခင္မြန္၏ စကားဆုံးေတာ့ အိပ္ခန္းတြင္းမွ ကိုျမင့္ဦးက အသံျပတ္ျဖင့္ ျပန္ေျပာ၏ ။
ကိုျမင့္ဦး၏ အသံကို ၾကားေတာ့ ခင္မြန္၏ စိတ္ထဲ တင္းေနရာကေန ေဒါသစိတ္ေလးပါ စြက္ဖက္လာေတာ့၏ ။ မေျပာမျဖစ္ ဆက္ၿပီး ေျပာရေပဦးမည္ ။
“ ကိုကိုျမင့္..ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ..”
“ မစားရေသးဘူး ..”
“ ဒါဆိုရင္ ခင္မြန္ ထမင္းပြဲ ျပင္ေပးမယ္ ..”
“ ေရခ်ိ ုးလိုက္ဦးမယ္..ေရခ်ိ ုးၿပီးမွ စားမွာ…ငါ့ဖါသာ ထည့္စားမယ္…”
ဒီတခါေတာ့ ခင္မြန္ တကယ္ပင္ ေဒါသ ထြက္သြားရပါၿပီ ။ ခင္မြန္က သူမ၏ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လိုက္၏ ။ ခင္မြန္ကို ဒီလို အခ်ိ ုးမ်ိဳ ုးလုပ္လို႔ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ..ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ကိုကိုျမင့္ရယ္ ..။
စိတ္ထဲမွ ႀကိမ္းလိုက္ၿပီး ခင္မြန္သည္ မီးဖိုေဆာင္ဖက္သို႔ ဝင္လိုက္သည္ ။ မီးဖိုေဆာင္ဖက္ကို ဝင္လာရင္း ခင္မြန္ စဥ္းစားမိ၏ ။ သူမ ေစာေစာက ကိုကိုျမင့္ကို ေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားသည္ မေျပာမျဖစ္ ေျပာလိုက္ရေသာ စကားမ်ားသာ ျဖစ္၏ ။ကိုကိုျမင့္ကေတာ့ သူ႔ကို ေစတနာေတြ ပိုၿပီး တမင္လိုက္ေလ်ာေနတယ္လို႔မ်ား ထင္သြားမလားပါဘဲ ။
မီးဖိုထဲ ေရာက္ေတာ့ ေဟာ့ပလိပ္ကို ဖြင့္ၿပီး ဟင္းခ်ိ ုအိုးကို တင္လိုက္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မီးဖိုေဆာင္၏ ေဘးတံခါးေပါက္မွ တံခါး႐ြက္ကို ဖြင့္ၿပီး ကိုျမင့္ဦး ေရခ်ိ ုးရန္ ထြက္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ၿပီးေတာ့ သူဖြင့္ထြက္သြားေသာ တံခါးကို ခပ္ဟဟေလး ျပန္ၿပီး ပိတ္ထားခဲ့သည္ ။
ခင္မြန္က ဟင္းခ်ိ ု ေႏႊးထားရင္း ထမင္းအိုးကို ပလပ္ျပန္တပ္ကာ အပူေပးထားလိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့ ပန္းကန္စင္မွ ပန္းကန္ သုံးေလးခ်ပ္ကို ယူၿပႌး ေဆားေၾကာရန္အတြက္ မီးဖိုေဆာင္ ေဘးတံခါးကို ဖြင့္ရန္ လက္လွမ္းကိုင္ၿပီးမွ ကိုျမင့္ဦး အျပင္တြင္ ေရခ်ိ ုးေနသည္ကို သတိရသည္ ။ေစာေစာက ကိုျမင့္ဦး ျပန္ပိတ္ထားခဲ့သည့္ တံခါးၾကားမွ အျပင္သို႔ ဘာရယ္မဟုတ္ ၾကည့္လိုက္မိ၏ ။
“ အဲ..ေတာ့…”
ခင္မြန္မွာ မ်က္လုံးေလး ဝိုင္းသြား၏ ။
ကိုျမင့္ဦးသည္ အျပင္ဖက္ရွိ သြပ္ျပားမ်ား ေထာင္ကာထားေသာ ေရခ်ိ ုးရန္ေနရာမွာ ေရခ်ိ ုးေန၏ ။ သြပ္ျပားမ်ားမွာ တျခားဖက္တြင္သာ ကာထားေသာ္လည္း မီးဖိုေဆာင္မွထြက္ေသာ တံခါးဘက္တြင္ေတာ့ ကာမထားပါ ။ အျပင္ဖက္တြင္ ထြန္းထားေသာ ၁၀၀ ဝပ္မီးလုံး၏ အလင္းေရာင္ျဖင့္ ကိုျမင့္ဦးကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရ၏ ။ ကိုျမင့္ဦးမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ေရခ်ိ ုးေနသည္ကို ခင္မြန္ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ သူမ၏ပါးစပ္မွအာေမဋိတ္သံေလး
ထြက္သြားရျခင္းပင္ ျဖစ္၏ ။
ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေရခ်ိ ုးေနေသာ ကိုျမင့္ဦးမွာ ခႏၵာကိုယ္ တခုလုံး ႂကြက္သားမ်ား သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလ်က္ရွိၿပီး သူ၏ေပါင္ရင္းခြဆုံမွာေတာ့ မဲနက္ေနေသာ အေမႊးမ်ားၾကားမွ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ လီးႀကီးမွာ နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ပါ ။ အရွည္ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ႏွင့္လုံးပတ္မွာ က်ပ္လုံးေလာက္ ရွိမည္ ျဖစ္၏ ။တခ်က္ေလာက္ ၾကည့္လိုက္မိေသာ ခင္မြန္မွာ
သူမ၏ မ်က္လုံးမ်ားကို ျမင္ကြင္းမွ ဖယ္ခြာလို႔ မရေတာ့ပါ ။ ခင္မြန္ ေငးလို႔ ၾကည့္ေနမိ၏ ။
ကိုျမင့္ဦး၏ လီးတန္ႀကီးမွာ တရမ္းရမ္းျဖင့္ ရွိေနၿပီး လီးတန္ႀကီးေအာက္ရွိ ဥႀကီးႏွစ္လုံးမွာလည္း လုံးတစ္ေနၿပီး ႀကီးမားလွ၏ ။
ခင္မြန္မွာ ၾကည့္ေနရင္း အာေခါင္မ်ား ေျခာက္လာ၏ ။သူမ၏ အေသြးအသားတို႔သည္လည္း ဆူေဝလာ၏ ။ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းျဖင့္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းတြင္ ယားတားတားေလး
ျဖစ္လာကာ စိုစိစိလည္း ျဖစ္လာ၏ ။
ထိုအခ်ိန္မွာ ကိုျမင့္ဦးသည္ ေရခ်ိ ုးလို႔ ၿပီးသြားလို႔ ပုဆိုးကို လွမ္းယူလိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရသည္မို႔ ခင္မြန္သည တံခါးေပါက္နားမွ ခြာကာ မီးဖိုေဆာင္အတါင္းသို႔ ျပန္ဝင္လာခဲ့ၿပီး သူမကိုင္ထားခဲ့ေသာ ပန္းကန္မ်ားကို ပန္းကန္စင္ေပၚသို႔ ျပန္တင္လိုက္၏ ။ ေဟာ့ပလိပ္ကို ပိတ္ၿပီး ဟင္းခ်ိ ုအိုးကို ခ်လိုက္၏ ။ ထမင္းအိုး ပလပ္ကိုလည္း ျပန္လို႔ ျဖဳတ္လိုက္၏ ။ ထိုအခ်ိန္အတြင္းတြင္ ကိုျမင့္ဦးက မီးဖို
ေဆာင္မွ ျဖတ္ကာ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏ ။
ခင္မြန္က ထမင္းမ်ားခူးခပ္ၿပီး ထမင္းစားပြဲတြင္ တင္ကာ ထမင္းပြဲ ျပင္လိုက္သည္ ။ ခင္မြန္ ထမင္းပြဲ ျပင္အၿပီးတြင္ ကိုျမင့္ဦး ေရာက္လာသျဖင့္ ခင္မြန္က အသာေလး လွည့္ထြက္ခဲ့ၿပီး သူမ၏ အခန္းသို႔ ဝင္ကာ အိပ္ရာေပၚတြင္ လွဲေနလိုက္သည္ ။ ေစာေစာက ခင္မြန္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းက ခင္မြန္၏ အာ႐ုံမွ ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ ။ အိပ္ရာေပၚတြင္ လွဲလိုက္သည္ႏွင့္ခင္မြန္၏ အာ႐ုံ
ထဲသို႔ သူမျမင္လိုက္ရေသာ ကိုျမင့္ဦး၏ လီးႀကီးမွာ ထင္ထင္ရွားရွားပင္ သူမ၏ အာ႐ုံထဲသို႔ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့၏ ။
ဆူေဝေနေသာ ေသြးသားတို႔သည္ပြက္ပြက္ဆူလာၾက၏ ။အတိတ္ကာလက သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလး အယက္ခံခဲ့ရၿပီး သူမ တခ်ီ ၿပီးခဲ့ရတာေတြကိုပါ အာ႐ုံအေတြးထဲ ဝင္ေရာက္လာၿပီး ျပန္လည္ ခံ စားမိသည္ ။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္တြင္းဝယ္ မ႐ိုးမ႐ြျဖင့္ ယားယံလာ၏ ။ ယားယံမႈေလးမ်ား ေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျငားျဖင့္ခင္မြန္သည္ သူမ၏ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားကို ကားကာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ဝတ္ထားေသာ ထမိန္ေပၚမွပင္ လက္ကေလးျဖင့္ ပြတ္ေပးေနမိ၏ ။ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားကိုလည္း မွိတ္ထား၏ ။
သူမ၏ ယားယံမႈ ေဝဒနာမွာ လက္ကေလးႏွင့္ ပြတ္ေပးေနမႈေၾကာင့္ေပ်ာက္လို႔ မသြားဘဲ ပိုပို ဆိုးလာ၏ ။ ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနရင္းမွ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မာခုံးထၿပီး ေဖါင္းကား လာေတာ့၏ ။ ေစာက္ပတ္အတြင္းတြင္လည္း ေစာက္ေရေလးမ်ား စို႐ႊဲလာေတာ့သည္ ။
ခင္မြန္မွာ ခံစားရလြန္းလို႔ နဖူးဆံစပ္တြင္ ေခြၽးေလးမ်ားေတာင္ စို႔လို႔ လာသည္ ။ ထမိန္ၾကားထဲ လက္လွ်ိဳသြင္းကာ အေမႊးေလးမ်ား အအေပၚမွ အုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္ေပးေနမိ၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခင္မြန္၏ ထမိန္ေလးကို တစုံတဦးက ခါးဖက္သို႔ ဆြဲလွန္တင္လိုက္ၿပီး ခင္မြန္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုလည္း ဆြဲကာ ေထာင္လိုက္၏ ။ခင္မြန္ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုျမင့္ ျဖစ္ေန၏။
သူမ ကုန္းထၿပီး ႐ုန္းကန္ရန္ ႀကံစည္လိုက္ေသာ္လည္းထမိန္ေလး လွန္လို႔ ေပၚလာသည့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးအား ကိုကိုျမင့္က သူ၏လက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အတြက္ သူမ ႐ုန္းကန္ရန္ပင္ ေမ့သြားခဲ့ရ၏ ။ အေပၚထပ္တြင္လည္း ဦးေလးက ရွိေနေသး၏ ။
ကိုျမင့္ဦးက ခင္မြန္ အိပ္ေနေသာ ကုတင္ေလး၏ ကုတင္ေစာင္းတြင္တင္ပုလႊဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ခင္မြန္၏ ထမိန္ေလးကို သူမ၏ ခါးဖက္သို႔ ဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးမို႔ေမာက္ေမာက္ေလး ထြကိေပၚလာသည့္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူ၏လက္ျဖင့္အုပ္ကာ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးသည္ ။ခင္မြန္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုလည္း ခပ္ကားကားေလး ျဖစ္ေအာင္ က်န္ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲေထာင္လိုက္၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို အုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္ေပးေနေသာ သူ၏
လက္သည္ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလွာက္ ပြတ္ေပးေနၿပီး ထိပ္နားရွိ ေစာက္စိေလးကိုပါ ပြတ္သပ္ေပးဟည္ ။
“ အ…အ…အင္း…အင္း…”
ခင္မြန္သည္ တခ်က္မွ် တြန႔္သြား၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ ေစာက္ေရမ်ား ႐ႊဲနစ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။ခင္မြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၾကၿပီ ..။ေစာက္ပတ္ေလး၏ အကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္ ပြတ္ေပးၿပီး ေစာက္စိေလးကိုပါ ပြတ္ေပးေနရာက ကိုျမင့္ဦးသည္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းကို ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္၏ ။
“ အင့္..အ…..အ…”
ခင္မြန္မွာ တခ်က္ တြန႔္သြားၿပီး သူ၏ ခါးေလးကို အနည္းငယ္ ေကာ့ေပးလိုက္မိသည္ ။
သူမ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထည့္ထားလိုက္ေသာ လက္ေခ်ာင္းမွာ လႈပ္ရွားလာၿပီး သြင္းခ်ီ ထုတ္ခ်ီျဖင့္ၾကပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းဝယ္ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မို႔ေမာက္ေဖါင္းကား တင္းေျပာင္ေနၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလ်ာက္ ေစာက္ေရေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ေနၾကေပၿပီ ။
တင္းေျပာင္ ေဖါင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ ျဖဴျဖဴေလးသည္ အေမႊးနက္ကေလးမ်ား ၿခံရံလ်က္ အသဲယားဖြယ္ေလး ျဖစ္ေန၏ ။
ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းမွ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းကို ထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ၏အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ တက္သည္ ။ ခင္မြန္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္
ဝင္ထိုင္ကာ သူ၏ လီးႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေလးကို ထိကာ ေတ့လိုက္၏ ။
ခင္မြန္မွာ ဆတ္ကနဲ ျဖစ္သြား၏ ။ ထိပ္တြင္ အေရေလးမ်ား စိုေနေသာ လီးႀကီး၏ ပူပူေႏြးေႏြး ထိေတြ႕မႈ အရသာကို ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွ ထိေတြ႕သိရွိေနသကဲ့သို႔ ေစာက္ပတ္ေလး၏ ႏူးညံ့အိေထြးေသာ ထိေတြ႕မႈ အရသာကို ကိုျမင့္ဦး၏ လီးႀကီးမွ ထိေတြ႕ သိရွိေန၏ ။ ကိုညမင့္ဦးသည္ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ထားေသာ သူ၏ လီး
ႀကီးကို ဒစ္တခုလုံး ဝင္သည္အထိ ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။
“ ဗ်စ္ဗ်စ္..အင့္…အ…..အ….”
ဒစ္ႀကီး ဝင္သြားေသာ လီးႀကီးကို ကိုျမင့္ဦးက ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ခဏေလးၿငိမ္ကာ ျမဳပ္ထားလိုက္ၿပီးမွ လီးတဝက္မွ်ထိ ဝင္ေအာင္ လီးႀကီးကို ထပ္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္ ။
“ ဗ်စ..ဗ်စ္…ဗ်စ္..အ…..အ….”
“ အ..အ..အု…အင္း…အင္း…”
ခင္မြန္သည္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပိုကားထားေပးလိုက္ၿပီး အသက္ေအာင့္သံေလးျဖင့္ ညည္းညဴ ေနရွာသည္ ။
ကိုျမင့္ဦးက သူ၏ လီးႀကီးကို ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလး အတြင္းဝယ္ တဝက္ေလာက္ သြင္းထားၿပီး ဆက္ မသြင္းေသးဘဲ ရပ္ထားကာ ခင္မြန္၏ ရင္ေစ့ဘေလာက္စ္ အက်ၤ ီေလး၏
ရင္ဘတ္မွ ႏွိပ္စိေလးမ်ားကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္၏ ။ ျဖဴေဖြးႏုအိေနသည့္ ခင္မြန္၏ ရင္ဘတ္သားေလးမ်ား ဝင္းလက္စြာ ေပၚထြက္လာ၏ ။
ထို႔ျပင္ တင္းရင္းလုံးဝန္း ျဖဴႏုေနသည့္ ခင္မြန္၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးမွာဘရာစီယာ အနက္ေလးထဲမွ ႐ုန္းကန္ ထြက္ေတာ့မေယာင္ ျဖစ္ေနၿပီး ဘရာစီယာေလး အျပင္သို႔ျပည့္အံကာ ထြက္ေန၏ ။
ကိုျမင့္ဦးသည္ သူ၏ လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး မသြင္းေသးဘဲ ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို ဘရာစီယာ အေပၚမွပင္ ဆုပ္နယ္ေပးေန၏ ။ ခင္မြန္ က ၾကယ္သီး ႏွိပ္စိေလးမ်ား ျပဳတ္ထြက္ၿပီး ျဖစ္ေနေသာ သူမ၏
ရင္ေစ့ ဘေလာက္စအက်ၤ ီေလးကို သူမဖါသာ ေက်ာေလးႂကြၿပီး ခြၽတ္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ေက်ာေနာက္သို႔ သူမ၏ လက္ကေလးကို ထိုးသြင္းကာ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ကေလးကိုပါ
ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလ၏ ။
လက္ေဝခံ ( ၂ )
ထိုေနာက္တြင္ေတာ့…..
ကိုျမင့္ဦးက ခင္မြန္၏ ႏို႔ကေလးမ်ားကို ဘရာစီယာ အေပၚမွ ဆုပ္နယ္ေပးေနရာမွ ခင္မြန္က ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ကေလးကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုျမင့္ဦးက ဘရာစီယာေလးကို
ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလးမ်ား ေပၚမွ ခြာပစ္လိုက္၏ ။ ႏုနယ္ဝင္းမွည့္ၿပီး တင္းရင္းေနေသာ ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလး ႏွစ္လုံးမွာ လႈပ္ခါၿပီး ထြက္ေပၚလာၾကသည္ ။ ခင္မြန္၏ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ နီရဲၿပီးႏို႔ေလးမ်ား
ထိပ္တြင္ နီညိဳေရာင္ အဝန္းအဝိုင္းကေလး၏ အလည္တြင္ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလး ျဖစ္ေန ၏ ။
ကိုျမင့္ဦးက ေပၚထြက္လာေသာ တပ္မက္ဖြယ္ ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလး ႏွစ္လုံးကို ကိုင္တြယ္ျခင္း မျပဳေသးဘဲ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ တဝက္မွ် ဝင္ေနေသာ သူ၏ လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ထုတ္
လိုက္..ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ လုပ္ေပးေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလး အတြင္းဝယ္ ေစာက္ရည္တို႔ ႐ႊဲနစ္ေနၿပီ ျဖစ္ ၏ ။
“ ပလြတ္..ပလြတ္……”
ေအာက္မွ ပက္လက္ကေလး အလိုးခံေနေသာ ခင္မြန္မွာ သူမ၏ ရင္ကေလးကို ေကာ့လို႔ ေကာ့လို႔ ေပးလာ ၏ ။ ထိုအခါတြင္မွ ကိုျမင့္ဦး က ခင္မြန္၏ ႏို႔ကေလးမ်ားကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေပး
လိုက္၏ ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုလည္း သူ၏ လက္ညႇိဳး လက္မတို႔ျဖင့္ ညႇပ္ကာ ေခ်ေပး ၏ ။ ခဏေနေတာ့မွ ေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ တဝက္သာသြင္းၿပီး သြင္းခ်ီ ထုတ္ခ်ီ ျဖင့္ လိုးေပးေနသည္ ။
ထိုေနာက္ သူ၏ လီးႀကီးကို ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တဆုံး ဝင္ေအာင္ ဖိၿပီး သြင္းလိုက္ေတာ့သည္ ။ “ ဗ်စ္ ..ဖြတ္ ..ပလြတ္ ……”
“ အ..အား…အမေလး …ကြၽတ္ ….ကြၽတ္..ကြၽတ္..ကိုကိုျမင့္ရယ္….”
တဆုံး ဝင္သြားေသာ ကိုျမင့္ဦး၏ လီးႀကီးမွာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္ အတြင္းသားေလးမ်ားကို ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ထိေတြ႕လ်က္ ျပည့္ၾကပ္ေန၏ ။
ကိုျမင့္ဦးက သူ၏ လီးႀကီးကို ျပန္ၿပီး မထုတ္ေသးဘဲ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ဖိသိပ္ထားၿပီး ခင္မြန္၏ ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္ကာ ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ တလွည့္စီ စို႔ေပး ၏ ။
ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုလည္း လ်ာျဖင့္ ကလိေပး ၏ ။ ယက္ေပးေန၏ ။
“ ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း..ကိုကိုျမင့္ရယ္ . . .”
ခင္မြန္သည ္ ခံစားရတာ အရသာ ရွိလွၿပီး ေကာင္းလွသျဖင့္ တဟင္းဟင္း ညည္းကာ သူမ၏ လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုျမင့္ဦး၏ ေက်ာျပင္ကိုသိုင္းဖက္ကာ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္ေပးေနမိ၏ ။
ခဏၾကာတဲ့အထိ ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္၏ ႏို႔မ်ားကို စို႔ေပးေနရာ ေစာက္ပတ္ထဲ တဆုံးအထိ သြငိးထားေသာ လီးႀကီးမွာလည္း ဖိကပ္ထားၿပီး မလႈပ္ရွားသျဖင့္ ခင္မြန္ခမ်ာခံစားရ ခ်က္လာၿပီး
ခင္မြန္မွာ သူမ၏ ဖင္ႀကီးမ်ားကို လယ္ညာ လႈပ္ရွားကာ ဖင္တႂကြႂကြ ျဖစ္လာေတာ့ ၏ ။
ထိုအခါတြင္မွ ကိုျမင့္ဦးက ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ တဆုံးသြင္းထားသည့္ သူ၏လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးမွ ခပ္သြက္သြက္ ျပန္သြင္းလိုက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ဆက္ၿပီး ေဆာင့္လိုးေပးေလ၏ ။
“ ဖြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္ ….”
“ အင့္…အင့္….”
“ ဖြတ္..ပလြတ္ ..ဖြတ္ ပလြတ္ ….”
“ အား..ကြၽတ္ကြၽတ္….”
ျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ကာ ဖင္ႂကြကာ ေဆာင့္ေန၏ ။ ခင္မြန္၏ ႏို႔ေလးမ်ားကိုလဲ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ တလွည့္စီ စို႔လိုက္..ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုလဲ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိဆြဲလိုက္..
လ်ာျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေနသည္ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္ ပလြတ္ …..”
ခင္မြန္မွာ ႏို႔စို႔ခံေနတုံး အလိုးပါ ခံေနရလို႔ အလြန္ပင္ အရသာ ေတြ႕ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလဲ မတတ္တတတ္ျဖင့္ ေျမႇာက္ခါ ပင့္ခါႏွင့္ ေကာ့ထိုးေပးေနသည္ ။
“ ဖၤတ..ပလြတ္…ဖြတ္ ပလြတ္….”
“ အိုး…အ….အ….အ….ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုကိုျမင့္ရယ္…..ေဆာင့္…ေဆာင့္စမ္းပါ….အ……….အ…..” “ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္ ပလြတ္ ….”
ေဆာင့္လိုးျခင္း သေဘာကို ခင္မြန္ သိလိုက္ပါၿပီ ။
လီးႀကီးနဲ႔ ေဆာင့္သြင္းကာ လိုးလိုက္တိုင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္သူမ၏ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ား ထိထိမိမိ ျဖစ္သြားကာ အရသာ ရွိလွ၏ ။ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေလ ..
ျပင္းျပင္းထိေလ ပိုၿပီး အအရသာ ရွိေလ ျဖစ္၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္ ပလြတ္ ….”
ကိုျမင့္ဦးသည္ ခင္မြန္၏ က်ဥ္းၾကပ္လွေစာ ေစာက္ပတ္ေလး ကို လိုးရင္းျဖင့္ သူ၏ လီးႀကီးမွာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖင့္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလွေသာေၾကာင့္ ကာမစိတ္မ်ား
ျပင္းထန္သထက္ ျပင္းထန္ လာရေတာ့သည္ ။ ထို႔ျပင္ အလိုးခံေနေသာ ခင္မြန္မွာလည္း အရသာမ်ား ေကာင္းလာၿပီးအားမလို အားမရ ျဖစ္လာသည္ကို သိရလို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို အဆုံးနီးပါး ဆြဲထုတ္
လိုက္..တအားေဆာင့္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးေနေတာ့၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္ …ပလြတ္…”
“ အင့္…အင့္…”
ကိုျမင့္ဦးက သူ၏ လီးႀကီးကို ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးသြင္းၿပီး ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ခင္မြန္ခမ်ာ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျစဖ္ေနရရွာ၏ ။
ခင္မြန္းသည္ ကိုျမင့္ဦး၏ အားမနာတမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကို တေျဖးေျဖး ခံႏိုင္ရည္ ရွိလာၿပီးေနာက္ အဲဒီ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကို သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္ ။
ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္သထက္ ျပင္းထန္လာရသည္ ။
ကိုျမင့္ဦးက ႏို႔စို႔ေပးေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး “ ခင္မြန္..ေကာင္းလားဟင္..” လို႔ ေမးလိုက္၏ ။ “ ေကာင္းတယ္..သိပ္ေကာင္းတာဘဲ ကိုကိုျမင့္ရယ္ ..”
“ ဖြတ္..ပလြတ္ ..ဖြတ္ ပလြတ္ ..”
“ ကိုကို..ေကင္းလားဟင္ …”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္..သိပ္ေကာင္းတာဘဲ ခင္မြန္ရယ္ . . .”
“ ဖြတ္ပလြတ္..ဖြတ္ပလြတ္ …”
ကိုျမင့္ဦးမွာ မေကာင္းဘဲ ရွိပါ့မလား…ခင္မြန္ကို လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာခဲ့ၿပီဘဲ …။
ခင္မြန္၏ ႏို႔မ်ား..ဖင္သားႀကီးမ်ားနဲ႔ မ်က္ႏွာလွလွေလးေတြကို တပ္မက္ခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ ။ ယုတ္စြအဆုံး ကိုျမင့္ဦးသည္ တခါတရံတြင္ သူ၏ မိန္းမ ခင္ခင္ေထြးကို လိုးေနစဥ္မွာပင္ ခင္မြန္ အမွတ္ျဖင့္
လိုးေနခဲ့သည္ ။အခုေတာ့ ခင္မြန္မွာ ျဖဴေဖြးေသာ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလးကို ပက္လက္လွန္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးေနတာကို အားပါးတရ ခံေနသည္ ။ မတတ္တတတ္ႏွင့္ သူမ၏
ဖင္သား ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကို ေျမႇာက္ခါ ႂကြခါျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနေသး၏ ။ “ ဖြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္ …”
“ ကိုကို…ကိုကို…မရပ္နဲ႔…ေဆာင့္…ေဆာင့္ …နာနာေဆာင့္စမ္းပါ …”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္ ….”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္ …..”
ခင္မြန္သည္ ကိုျမင့္ဦး၏ ထိထိမိမိျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္း အီဆိမ့္လာကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ လႈပ္ၿပီး ဖ်စ္ညႇစ္လာၾကၿပီ ျဖစ္၏ ။
“ ဖြတ္ပလြတ္..ဖြတ္ပလြတ္..”
“ အား…အား..အမေလး…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုကိုရယ္…”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္ …”
ကိုျမင့္ဦးသည္ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ရွိလွေသာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးရင္း သူ၏ လီးႀကီးမွာ က်င္တက္လာၿပီ ျဖစ္၏ ။ ထို႔အျပင္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းမွ
အတြင္းသားန်ားမွာလည္း လီးႀကီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ေနသျဖင့္ ဆက္ၿပီး ေအာင့္အီးျခင္း မျပဳႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကိုျမင့္ဦးသည္ သူ႔စိတ္ကို လႊတ္ေပးကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အားကုန္ထုတ္ၿပီး ( ၁၅
)ခ်က္မွ် ေဆာင့္လိုးလိုက္ေတာ့၏ ။
“ ဖြတ္ပလြတ္..ဖြတ္ပလြတ္ ….”
“ အ…အ…..ကိုကို….ကိုကို….ကိုကိုရယ္ ….အမေလး ….ကြၽတ္ကြၽတ္….အင္း…ဟင္း….” “ ခင္..ခင္မြန္ …အ……..အ……..”
ကိုျမင့္ဦးနဲ႔ ခင္မြန္တို႔မွာ ႏွစ္ေယာက္သား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားၾကလွ်က္ သူတို႔၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ခႏၶာကိုယ္ ႏွစ္ခုမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ( ၄ ) ( ၅ )ႀကိမ္မွ် တုန္ခါသြား ၾကၿပီး ၿငိမ္သက္သြား
ၾကေတာ့၏ ။
လက္ခုပ္အတြင္းမွ ျပည့္လ်ံကာလက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားၾကားမွ ယိုစီးက်လာသမွ်ကို ရသမွ် ခံယူေနရသည္ကိုပင္ လက္ေဝခံဟု ေခၚဆိုရမည္ ဆိုပါလွ်င္ ခင္မြန္သည္ သူမအမ ခင္ခင္ေထြး ၏
လက္ေဝခံပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္ ။
အမျဖစ္သူ ခင္ခင္ေထြး ႏွင့္ ကိုျမင့္ဦးတို႔ လင္မယား ျပန္သြားၾကသည္မွာ တပတ္ပင္ ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏ ။
ဒီေန႔ က်ဴရွင္ပိတ္ရက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာဦးစိုးဦးက ဘာသာရပ္အလိုက္ မွတ္စုတို စာအုပ္မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ရွိလို႔ ေက်ာင္းစာေရး ျဖစ္ေသာ သူမကို ယေန႔ ေက်ာင္းသို႔လာရန္ မွာထားသည္။
ခင္မြန္က ေရမိုးခ်ိ ုး အလွျပင္ၿပီး ထမင္းစားကာ က်ဴရွင္ေက်ာင္းသို႔ ထြက္လာခဲ့၏။
ဆရာဦးစိုးဦးက မြန္းလြဲ ( ၁ ) နာရီမွ ေအးေအးေဆးေဆး လာရန္ မွာထားေသာ္လည္း အားလပ္ေနလို႔ ေစာေစာပင္ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ က်ဴရွင္ေက်ာင္းသို႔ သြားရန္ အိမ္မွ ခင္မြန္
ထြက္လာေတာ့ နံနက္ ( ၁၀ ) နာရီခြဲဘဲ ရွိေသး၏ ။ ကားဂိတ္မွာ ေခတၱရပ္ၿပီး ကားေစာင့္ေနရ၏ ။ ( ၅ ) မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ကားရပ္လာၿပီး ကားေပၚသို႔ တိုးတက္ခဲ့၏ ။ ကားေပၚတြင္ ေျခခ်စရာပင္
မရွိ ။ကား၏ တံခါးေပါက္ တည့္တည့္ရွိ တဖက္ျခမ္းသို႔ ကပ္ၿပီး တံခါးေပါက္ကို ေက်ာေပးကာ အေပၚမွ တန္းေလးကို ဆြဲၿပီး ရပ္လိုက္ရသည္။ သူမ၏ေနာက္မွလည္း ခရီးသည္ ငါးဦး..ေျခာက္ဦး
ေလာက္ တက္လာ၏ ။ခင္မြန္၏ ေရွ႕တြင္လည္း ခရီးသည္မ်ား ရွိေနသလို ေနာက္တြင္လည္း ခရီးသည္မ်ား ျပည့္ၾကပ္ေန၏ ။
ကားတံခါးပိတ္ၿပီး ကားစထြက္သည္ ဆိုလ််င္ဘဲ ခင္မြန္၏ ေနာက္ဖက္ ဖင္သားႀကီးသို႔ မာေက်ာေက်ာ အရာတခုက အလ်ားလိုက္ လာၿပီးကပ္၏ ။ ကားၾကပ္လို႔ဘဲ ျဖစ္မည္ဟု ခင္မြန္ အသာၿငိမ္ေန
လိုက္၏ ။ ထို မာေက်ာေက်ာအရာသည္ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးကို ေနာက္မွပိုၿပီး ဖိကပ္လာသည္ ။ ကားေပၚတြင္ ျဖစ္လို႔ ေနာက္သို႔လည္း လွည့္မၾကည့္ရဲပါ ။ ရပ္ေနေသာ ေနရာေျပာင္းၿပီး ရပ္ရေအာင္
လည္း ေျခေထာက္ပင္ ခ်ရန္ မလြယ္ ။ ကားက အရမ္းဘဲ ျပည့္ၾကပ္ေန၏ ။
ဖင္သားႀကီးကို ကပ္ ထားေသာအရာမွာ အစြမ္းကုန္မာေက်ာလာသည္ ။ ခင္မြန္၏ ေက်ာျပင္ေလးကို ေနာက္မွလူက သူ၏ ရင္ဘတ္ျဖင့္ ထိေအာင္ပင္ ဖိကပ္ထား၏ ။ ခင္မြန္ ၿငိမ္ေနလို႔ အတင့္ရဲလာၿပီး
သူမ၏ ဆံပင္စေလးေတြကိုပင္ မေတာ္လို႔ ထိသည့္ပုံစံျဖင့္ တခ်က္တခ်က္ နမ္းေနေသးသည္ ။ ေနာက္မွ မာေက်ာေတာင့္တင္းေနသည့္ အရာႀကီးသည္ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္လုံးၾကား ေနရာသို႔
ေထာက္လို႔ ဖိကပ္လာ၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကားက ေနာက္တဂိတ္သို႔ ရပ္လိုက္သျဖင့္ ခရီးသည္မ်ား လႈပ္ခါသြာ ။ ခင္မြန္လည္း သူမ၏ ကိုယ္ေလး လႈပ္ခါသြားသျဖင့္ ယိုင္လဲ ၿပိဳက်မသြားေစရန္အတြက္ ေဘးတန္းေလးကို
ခါးၫႊတ္ၿပီး ဆြဲလိုက္ရ၏ ။ သူမေနာက္မွ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံး ၾကားသို႔ ေထာက္ကာ ဖိကပ္ထားေသာ မာေတာင္ေနေသာ အရာက ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို မိမိရရ
ဖိေထာက္မိလိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီး ထသြား၏ ။
ကားရပ္လိုက္ေတာ့ ေနာက္ဖက္မွ ခရီးသည္ သုံးေလးဦး တိုးၿပီး ဆင္းေနသျဖင့္ ေနာက္မွလူသည္
အတင္းဖိကပ္လာၿပီး သူ“ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ခပ္ကားကားလုပ္ကာ
ခင္မြန္၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုပင္သူ၏ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ ညႇပ္ၿပီး ထားလိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးတခုလုံးမွာ သူ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားသို႔ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေရာက္သြားရေတာ့၏ ။
ခင္မြန္မွာ တကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းလို႔လာေတာ့၏ ။
ေဒါသစိတ္ႏွင့္ ကာမစိတ္ ႏွစ္ခုစလုံး တၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားလိုက္ရ၏ ။ ကားျပန္ထြက္သြားေသာအခါတြင္သူမကို ညႇပ္ထားသည့္ ထိုသူ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ အနက္ တဖက္က
ခင္မြန္၏ ေပါင္ေလးကို ေပါင္ခ်င္း ပြတ္လာေသး၏ ။ ခင္မြန္က သူမ၏ လုံးတစ္မို႔ေဖါင္းအိစက္ေနသည့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို နည္းနည္းေလးကားလွ်က္ ေနာက္မွလူ၏ မာေတာင္ေနေသာ အရာကို
သူမ၏ဖင္ၾကားသို႔ ပိုၿပီး ဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ၿပီးမွ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ မသိမသာ ျပစ္ကာ ျပန္ၿပီး ဖိကပ္ေပးလိုက္သည္ ။ ေနာက္မွ မာေတာင္ေနေသာ ပစၥည္းႀကီးမွာ ခင္မြန္၏ ဖင္သား
ႀကီးမ်ား ၾကားေနရာတြင္ ရွိေနၿပီး တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးတိုးေနၿပီး တဆတ္ဆတ္လည္း ျဖစ္ေန၏ ။ ခင္မြန္၏ အေသြးအသားတို႔ ဆူေဝလာရေတာ့သည္ ။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကားမွာ ခင္မြန္ဆင္းမည့္ ဂိတ္သို႔ ရပ္လိုက္လို႔ ခင္မြန္ ကားေပၚက ဆင္းရန္ ကားတံခါးေပါက္ ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္ ။ေနာက္မွ လူကလည္း ခင္မြန္၏ ေနာက္သို႔
ဖိကပ္ထားလ်က္ကပင္အလိုက္သင့္လိုက္ၿပီး လွည့္လိုက္လာ၏ ။ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ ပစၥည္း ႀကီးမွာ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဖိကပ္လ်က္ပင္ ရွိ၏ ။
ခင္မြန္က တံခါးဖက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီးေသာ္လည္း ေရွ႕မွ ခရီးသည္မ်ား ဆင္းေနသျဖင့္ ခဏေစာင့္ေနရ၏ ။ သူမ ကားေပၚက ဆင္းလို႔ ရၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ ခင္မြန္က သူမ၏
လက္ကေလးတဖက္ကို ေက်ာေနာက္သို႔ သြင္းလိုက္ၿပီး ခါးမွ သူမ၏ အင္းက်ီေလးကို ဆြဲဆန႔္လိုက္ၿပီးမွ ေနာက္က လူ၏ မာေတာင္ေနေသာ ပစၥည္းႀကီးကို သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္
နာသြားမွာစိုးလို႔ ေျဖေျဖးေလး ပြတ္ၾကည့္ ထိၾကည့္ကာ သူမ၏ လက္ကို ေရွ႕သို႔ လႊဲ ထုတ္လိုက္ၿပီး ကားေပၚမွ ေအာက္ဆင့္ကို နင္းခ်ၿပီး ကားေပၚမွ ဆင္းခဲ့၏ ။
ေနာက္မွ ဖိကပ္ထားေသာ ပစၥည္းႀကီးမွာ နဲနဲေနာေနာႀကီး မဟုတ္ပါ ။ ခင္မြန္ အသဲယားၿပီး ရင္ဖိုသြားရ၏ ။ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ခင္မြန္၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ နီရဲေနၿပီး ခင္မြန္မွာလည္း ခပ္ေမာေမာေလး ျဖစ္ေန၏ ။
လီးဆိုေသာ အခါႏွင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ထိေတြ႕ခဲ့ရဘူးေသာ သူမသည္ လီး၏
လႈိက္ေမာဘြယ္..တပ္မက္ဘြယ္ အီဆိမ့္ဘြယ္ အရသာကို ခံစား သိရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေလေတာ့ ယခုတဖန္ လီးဆိုေသာ အရာ နဲ႔ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံရျပန္ေတာ့ ပုန္းရႈိးးကြယ္ရႈိးေလးပင္ ဆုံေတြ႕ ခဲ့ရေသာ္
လည္း သူဆိုေသာ အသိျဖင့္ ခင္မြန္သည္ ရင္ခုံလႈိက္ေမာ ခံစားေနခဲ့ရေပၿပီ ။
ကားေပၚမွ အဆင္းတြင္ လွည့္ၾကည့္ဖို႔ စဥ္းစားမိေသာ္လည္း ခရီးသည္မ်ား အတက္အဆင္းျဖင့္ ရႈပ္ေထြးေနခဲ့လို႔လွည့္မၾကည့္ခဲ့မိပါ ။ ကားဂိတ္ႏွင့္ လမ္းမီးတိုင္ ( ၄ )တိုင္ မွ်သာ ေဝးေသာ
က်ဴရွင္ေက်ာင္းသို႔ လမ္းေလ်ာက္လာရင္း ခင္မြန္မွာ ေနာက္ေက်ာမလုံသလို ခံစားလာမိရလို႔ သူမ၏ ေနာက္ဖက္သို႔ သမင္လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္မိလိုက္၏ ။
သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေငးစိုက္ကာ ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံတစုံကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့၏ ။ “ ဟင္..ဆရာ….”
ခင္မြန္၏ ေနာက္မွ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို စူးစိုက္စြာ ၾကည့္ေနေသာ သူမွာ ဆရာဦးစိုးဦး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ခင္မြန္မွာ အလန႔္တၾကားေလး ေခၚကာ ႏုတ္
ဆက္လိုက္ၿပီး သူမႏွင့္ ေျခလွမ္း ၃လွမ္းစာသာ ေဝးေတာ့သည့္ ဆရာဦးသိုးဦးကို ရပ္ၿပီး ေစာင့္ေနလိုက္ ၏ ။ သူမ၏ ႏုတ္ဆက္သံ ဆုံးေတာ့ ဆရာဦးစိုးဦးက ခင္မြန္၏ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည္ၾကည္
ႏူးႏူးေလး ာကည့္လ်က္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေလး ၿပဳံးျပလိုက္၏ ။
ခင္မြန္က ဆရာ ဦးစိုးဦးႏွင့္ ယွဥ္မိေသာ အခါတြင္မွ ဆက္ၿပီး ေလွ်ာက္လာခဲ့၏ ။
“ ဆရာ..ဘာနဲ႔ လာတာလဲ…”
“ ခင္မြန္ စီးလာတဲ့ ကားနဲ႔ဘဲေလ…”
“ လူၾကပ္ေနတာနဲ႔ က်မ ဆရာ့ကိုေတာင္ မျမင္မိဘူး…”
“ ခင္မြန္က ဘယ္ျမင္မလဲ . . ကိုယ္က ခင္မြန႔္ေနာက္က ကပ္ရပ္ေနတာကိုး . . ”
“ အို…ရွင္…”
ခင္မြန္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ေလး ျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလွ်ာက္လိုက္၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးက ခင္မြန္ရဲ႕ ေနာက္နားတြင္ခ်န္လ်ာက္ ေျခတလွမ္းစာ အကြာမွ ကပ္ၿပီး ေလ်ာက္လိုက္လာ၏ ။ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလွ်ာက္လိုက္ေသာ အခါတြင္ ခင္မြန္၏ လုံးတစ္ ဝိုင္းစက္ေနေသာ
ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ခါရမ္းၿပီးတုံတုံ တုံတုံ ျဖစ္ေနသည္ကို ဆရာဦးစိုးဦးက တပ္မက္ဖြယ္ ၾကည့္ရင္း တံေတြးတခ်က္ ၿမိဳခ်လိုက္ ၏ ။
ေက်ာင္းတံခါးေရွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးမွာေသာ့ခတ္ထားတာေၾကာင့္ ခင္မြန္သည္ ရပ္လို႔ ေစာင့္ေနရျပန္သည္ ။ ခင္မြန္၏ ရင္ထဲတြင္ သိမ့္သိမ့္ေလး ခုံလ်က္ နီျမန္းေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ေခါင္းေလး
ငုံ႔ကာ ခပ္ေတြေတြေလး ရပ္ၿပီး ေစာင့္ေန၏ ။
ေနာက္မွ ပါလာေသာ ဆရာဦးစိုးဦး က ေက်ာင္းတံခါးမွာ ေသာ့ကို ဖြင့္ၿပီး တံခါး႐ြက္ တ႐ြက္ကို ဖြင့္လိုက္ ၏ ။ ၿပီးေတာ့ တံခါးေဘးသို႔ သူ၏ ခႏၵာကိုယ္ကို နဲနဲ ေ႐ႊ႕လိုက္၏ ။
“ ခင္မြန္..ဝင္ေလ…”
“ ဟုတ္ကဲ့…”
အထဲသို႔ ခင္မြန္ ဝင္ၿပီးသြားေသာအခါ သူပါ ဝင္လိုက္သည္ ။ တံခါးကို ဆြဲပိတ္ကာ အတြင္းမွ မင္းတုံး ထိုးလိုက္၏ ။
စာသင္ခန္းမကို ျဖတ္ကာ ေလ်ာက္သြားေသာ ခင္မြန္က ေနာက္သို႔ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ႐ုံးခန္း ရွိရာဖက္သို႔ ဆက္ကာ ေလ်ာက္သြားေန၏ ။ က်ဴရွင္ေက်ာင္း အေဆာက္အဦးမွာ တထပ္ ျဖစ္ၿပီး
အုတ္ကာ အုတ္ခင္း သြပ္မိုး ျဖစ္၏ ။ အလ်ားေပ ၆၀ အနံ ၂၅ေပမွ် ရွိ၏ ။ မ်က္ႏွာဝမွာ အေဆာက္အဦး၏ အနံ ျဖစ္လို႔ ( ၂၅ ) ေပျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္း စာသင္ခန္း ျဖစ္ ၏ ။
စာသင္ခန္းမွာ အလ်ား ေပ ၄၀မွ် ရွိ၏ ။ ေနာက္ဖက္ ေပ၂၀ကို ကာထားၿပီးေဘးဘက္ နံရံေဘးတြင္ဝင္ေပါက္တခု ျပဳလုပ္ထား၏ ။
ေက်ာင္း႐ုံးခန္း၏ အျခားတဖက္တြင္ အခန္းကာထားၿပီး တံခါး တပ္ဆင္ထားသည္မွာ ဆရာဦးစိုးဦး၏ အိပ္ခန္းပင္ ျဖစ္သည္ ။
႐ုံးခန္းတတြက္းသို႔ ခင္မြန္ေရာက္ေတာ့သူမ၏ စားပြဲရွိကုလားထိုင္ေလးတြင္ ထိုင္လိုက္၏ ။ ေနာက္မွ လိုက္ၿပီး ဝင္လာေသာ ဆရာဦးစိုးဦးက ေရေအးတခြက္ ထည့္ကာ ခင္မြန္ ရွိရာသို႔ ယူလာ၏ ။
“ ခင္မြန္..ေရေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္အုံး…”
ေျဖးညႇင္းစြာ တိုးတိုးေလး ေျပာရင္း သူကိုင္လာေသာ ေရဖန္ခြက္ကို လက္တဖက္ျဖင့္ခင္မြန္ထံသို႔ လွမ္းေပးသည္ ။ ကုလားထိုင္တြင္ ခပ္ေငါင္ေငါင္ေလး ထိုင္ေနေသာ ခင္မြန္က မ်က္လႊာေလး
ပင့္ကာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေရထည့္ထားေသာ ဖန္ခြက္ကို လက္တဖက္ျဖင့္ လွမ္းကိုင္လိုက္၏ ။
ထိုစဥ္တြင္ ဆရာဦးစိုးဦး၏ က်န္ေနတဲ့ လက္တဖက္က ေရဖန္ခြက္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ေသာ ခင္မြန္၏ လက္ကေလးေပၚတြင္ အုပ္ၿပီး တင္လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့ ခင္မြန္၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလး ရွိရာ
ခင္မြန္၏ ပါးစပ္ေလး ရွိရာသို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းပို႔လိုက္၏ ။ ခင္မြန္က ဆရာ၏ လက္ကို ႐ုန္းဖယ္ျခင္း မျပဳဘဲ ေရဖန္ခြက္ထဲမွ ေရကို ကုန္စင္ေအာင္ ေသာက္လိုက္၏ ။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားကို တဖ်တ္ဖ်တ္ခါရင္း ရီေဝေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားျဖင့္ ဆရာဦးစိုးဦးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း ဖန္ခြက္ကို ကိုင္ထားေသာ လက္ကေလးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း
လႊတ္လိုက္ ၏ ။
“ ခဏ နားလိုက္ဦးေနာ္..ခင္မြန္…”
ခင္မြန္က ေခါင္းေလး ညႇိမ့္ျပလိုက္“ ။
ဆရာဦးစိုးဦးသည္ သူ၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြား၏ ။ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လႈပ္ရွားမႈကို ခင္မြန္က မ်က္စိတဆုံး လိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနမိ၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးသည္ အသက္ ၃၅ႏွစ္မွ် ရွိၿပီး အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ျဖစ္သည္ ။ ႐ုပ္ရည္မွာ အမ်ိ ုးသမီးမ်ား က်ေလာက္သည့္ ႐ုပ္ရည္မ်ိ ုး ျဖစ္ၿပီး အသားမွာ ခပ္လတ္လတ္
ျဖစ္သည္ ။ တခ်ိန္က ဆရာဦးစိုးဦးသည္ အိမ္ေထာင္ ရွိခဲ့ဘူးသည္ ဟု ၾကားဖူးခဲ့၏ ။ ထို႔ထက္ ပိုၿပီး ဘာမွ မသိရပါ ။
ဆရာဦးစိုးဦးမွာ အေျပာအဆို ႏူးညံ့ၿပီး သူ၏ ဟန္အမူအရာေတြမွာ သိမ္ေမြ႕၏ ။ သေဘာလဲ ေကာင္း၏ ။ ေစတနာလည္း ေကာင္း၏ ။ ၿပီးေတာ့ ၾကင္နာတတ္၏ ။
ခင္မြန္သည္ ေက်ာ္း႐ုံးခန္းထဲတြင္ တကိုယ္တည္း ထိုင္ရင္း ဆရာဦးစိုးဦးရဲ႕ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနရင္း ေစာေစာက ကားေပၚက အျဖစ္အပ်က္ အေတြ႕အႀကဳံေလးကို စိတ္အာ႐ုံက ေရာက္သြား ၏ ။
သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဖိေထာက္ထားေသာ ပစၥည္းႀကီးသည္ နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ ။ သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ ေျဖးေျဖးေလး ညင္သညစြာ ထိပုတ္ၾကည့္မိေတာ့ သံေခ်ာင္းႀကီးပမာ
မာေက်ာလွၿပီး င႐ုတ္က်ည္ေပြ႕ေလာက္ပင္ ရွိမည္လား မသိ ။
စဥ္းစားမိရင္း ခင္မြန္၏ ရင္ထဲတြင္ ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားကာ သူမ၏ ေသြးသားတို႔သည္လည္း ဆူႂကြကာ ရွိန္းဖိန္း လာသည္ ။
ကားေပၚတြင္ ထိုပစၥည္းႀကီးမွာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းစပ္ေလးကိုပင္ လာၿပီး ဖိေထာက္မိသး၏ ။ ထိုစဥ္ကထဲက ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲတြင္ စိုစိုစြတ္စြတ္ေလး ျဖစ္ေနခဲ့ရာ
ဆက္လို႔လဲ ဆရာဦးစိုးဦး၏ ၾကင္တာမႈမ်ားျဖင့္ ထိေတြ႕ေနရေတာ့ သူမ၏ ေသြးသား အရွိန္က က်မသြားခဲ့ပါ ။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ယခုဆိုလွ်င္ မာလို႔ပင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။
“ ခင္မြန္ေရ..နားၿပီးရင္ ဆရာ့စားပြဲေပၚက ဖိုင္အစိမ္းေလး လာပို႔ေပးပါအုံး . . .”
ဆရာဦးစိုးဦး၏ စကားကို ၾကားလွ်င္ ၾကားရျခင္း ခင္မြန္က ဆတ္ကနဲ ကုလားထိုင္မွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့မွ ခပ္ေထြေထြေလး ျဖစ္သြားကာ ရပ္ေနၿပီးမွ တလွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လွမ္းၿပီး
ဆရာဦးစိုးဦး၏ စားပြဲေပၚမွ ဖိုင္ အစိမ္းေလးကို ယူကာ ဆရာဦးစိုးဦး၏ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ေလးကန္စြာျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ဝင္ေရာက္သြားေတာ့၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးသည္ အိပ္ခန္းအတြင္းတြင္ ရွိေသာ ကုတင္ေစာင္းေပၚမွာ ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ထိုင္ရင္း သူ၏ အင္းက်ီကို ခြၽတ္ကာ တန္းေပၚကို လွမ္း ပစ္တင္လိုက္သည္ကို အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္
လာေသာ ခင္မြန္က ေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ က်ယ္ျပန႔္ေသာ ရင္အုပ္ကားကားႀကီးေပၚတြင္ ဖူထစ္လုံးႂကြေနေသာ ရင္အုပ္ႂကြက္သားႀကီးမ်ားက ျမင္ရသည္ မွာ အသဲယားစရာပင္ …။
အင္းက်ီကို တန္းေပၚသို႔ လွမ္းၿပီး ပစ္တင္ရာတြင္လည္း ဆရာဦးစိုးဦး၏ လက္ေမာင္းႂကြက္သားႀကီးမ်ားမွာ အေျမာင္းလိုက္ ထသြား၏ ။
အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္ၿပီး တံခါးေပါက္၏ အတြင္းဖက္နားတြင္ မတ္တပ္ေလး ရပ္ၿပီး ခပ္ေငးေငးေလး ၾကည့္ေနေသာ ခင္မြန္သည္ သူမ၏ မ်က္လႊာေလးကို ခ်ကာ ေခါင္းေလး ငုံ႔လိုက္၏ ။
သူမ၏ ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေပြ႕ပိုက္ထားေသာဖိုင္အစိမ္းေလးေပၚမွ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ေနၾက၏ ။ညပီးေတာ့ သူမ၏ ရင္တြင္းမွ
ရင္ခုံသံတို႔သည္လည္း တေျဖးေျဖး ျပင္းထန္လာ၏ ။
“ လာေလ..ခင္မြန္..ဝင္ခဲ့ေလ…”
မဝန႔္မရဲျဖင့္ ဆရာဦးစိုးဦး ထိုင္ေနရာ ကုတင္ေစာင္း အနီးသို႔ ခင္မြန္သည္ တေျဖးေျဖး ေလွ်ာက္သြားလိုက္၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦး၏ ေရွ႕တည့္တည့္သို႔ လက္တလွမ္းမွ် မကြာေဝးေတာ့ေသာ ေနရာအထိ တိုးကပ္သြား၏ ။ ၿပီးေတာ့ ရပ္လိုက္၏ ။
သူမ ရပ္လိုက္သည္ ဆိုလွ်င္ဘဲ ဆရာဦးစိုးဦးက လက္တဖက္ျဖင့္ သူမေပြ႕ပိုက္ထားေသာ ဖိုင္ အစိမ္းေလးကို ယူလိုက္ၿပီး ကုတင္ေျခရင္းဖက္တြင္ တင္လိုက္သလို တျခားေသာ လက္ျဖင့္လဲ
တၿပိဳင္တည္းလိုလိုမွာပင္ ခင္မြန္၏ ေသးသိမ္လွေသာ ခါးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ခင္မြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့၏ ။
ခင္မြန္ကလည္း ဆရာဦးစိုးဦး၏ ရင္ခြင္အတြင္းသို႔ အလိုက္သင့္ကေလးပင္ လိုက္ပါလို႔သြား၏ ။
ခင္မြန္သည္ သူမ၏ ေခ်ာေမာႏုဖတ္ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကို အသင့္ပင္ ေမာ့ၿပီး ေပးလိုက္သည္ ။ ေမာ့ေပးလာေသာ ခင္မြန္၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးရွိ ပါးမို႔မို႔ေလးေပၚသို႔
ဆရာဦးစိုးဦး၏ ႏွာေခါင္းက ပါးမို႔မို႔ေလး ခ်ိ ုင့္ဝင္သြားသည္အထိ ဖိကပ္ကာ ရႈိက္ နမ္းလိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ ခ်စ္စရာ ပါးမို႔မို႔ေလး ႏွစ္ဖက္ကို တလွည့္စီ အားရေအာင္ နမ္းၿပီးေတာ့မွ
တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရွာေသာ ခင္မြန္၏ ႏႈတ္ခမ္း လုံးလုံးေလးမ်ားေပၚသို႔ ဆရာဦးစိုးဦး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ဖိကပ္လာၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ လွ်ာျဖင့္လည္း ပြတ္ေပးေသး၏ ။
ခင္မြန္ကလည္း အားက်မခံ ဆရာဦးစိုးဦးကို ျပန္လို႔ ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္စုတ္ေပးလိုက္၏ ။သူတို႔ႏွစ္ဦး လ်ာခ်င္းထိကာ ကလိေပးေန၏ ။
ခင္မြန္၏ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ဖက္ထားေသာ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လက္မ်ားက ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားေပၚသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းကာ လုံးတစ္ဝိုင္းစက္ ဖုထစ္ေနေသာ ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို
ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။
ခင္မြန္ခမ်ာမွာ ကာမစိတ္မ်ား စတင္ ေသာင္းက်န္းလာေတာ့၏ ။ဆူၿပီးသား ေရေႏြးကို မီးျပင္း တိုက္လိုက္သည့္ႏွယ္ ခင္မြန္၏ ေသြးသားတို႔သည္ ပူျပင္း ဆူေဝလာေတာ့၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးသည္လည္း အိစက္ေႏြးေထြး ႏူးညံ့လွေသာ ခင္မြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေပး..ခ်ိဳၿမိန္လွေသာ ခင္မြန္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို နမ္းစုပ္
ေပးေနေတာ့ သူ၏ ရင္တြင္းမွ ရာဂမီးသည္ ျပင္းထန္စြာ ေတာက္ေလာင္ လာေတာ့သည္ ။
ဆရာဦးစိုးဦးက ခင္မြန္၏ ေက်ာျပင္ရွိ အင္းက်ီဇစ္ကေလးကို သူ၏ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲခ်လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့ ခင္မြန္၏ ေနာက္ေက်ာရွိ ဘရာစီယာခ်ိတ္ကေလးကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာေလး
ကို ခြၽတ္ခြာလိုက္ သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ဘရာစီယာေလးကို ကုတင္ ၏ ေျခရင္းဖက္သို႔ ပစ္တင္လိုက္ပါသည္ ။
ဘရာစီယာေလး မရွိေတာ့ေသာ ခင္မြန္၏ ရင္ဘတ္ကေလးဆီသို႔ ဇစ္ျဖဳတ္ထားေသာ ခင္မြန္၏ အင္းက်ီေလး ေအာက္သို႔ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လက္တဖက္က ဝင္ေရာက္သြားကာ ခင္မြန္၏
ရင္သားႏွစ္မႊာကို ဆုပ္နယ္ေပးေနေတာ့၏ ။
ခဏၾကာေတာ့ ခင္မြန္သည္ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဆရာဦးစိုးဦး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ ခြာလိုက္ၿပီး ဆရာဦးစိုးဦးကို ဖက္ထားသည့္ သူမ၏ လက္မ်ားကိုလည္း ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ဇစ္ျပဳတ္ထားေသာ သူမ၏ အင္းက်ီေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ေတာ့၏ ။
ခင္မြန္၏ အင္းက်ီေလး ခြၽတ္ေပးလိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ ဆရာဦးစိုးဦးကလည္း ခင္မြန္၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေနေသာ လက္ျဖင့္ ခင္မြန္၏ ခါးမွ ထမိန္ေလးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့၏ ။
ျဖဴဝင္းမြတ္ေသာ ကိုယ္လုံးေလးမွာ ဘြားကနဲ ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ဆရာဦးစိုးဦးက ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာမြတ္အိစက္ႏူးညံ့ကာ ေႏြေးထြးေနသည့္ ခင္မြန႔္ကိုယ္လုံးေလး ရဲ႕ အထိအေတြ႕က
မိန္းေမာဘြယ္ရာေလးမ်ား ျဖစ္ေပသည္ ။ ခင္မြန္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလး ကို ဆြဲဖက္ၿပီးေနာက္ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး ခင္မြန္ကို ဖက္ထားလ်က္
ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါတြင္ ခင္မြန္သည္ ကုတင္ဘက္ကို ေရာက္သြားၿပီး သူမ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားႏွင့္ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိေန၏ ။
ထိုအခါတြင္ ဆရာဦးစိုးဦး က ခင္မြန္ကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ေစၿပီး ခင္မြန္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားေသာ သူ၏ လက္မ်ားကို ဖယ္လိုက္၏ ။
“ ခင္မြန္…”
“ ရွင္…”
“ ဒီမွာ ၾကည့္ပါအုံး…”
ဆရာဦးစိုးဦးက သူ၏ ခါးပုံစကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံး ခြၽတ္ခ်လိုက္၏ ။
“ အို…”
ဆရာဦးစိုးဦး၏ ပုဆိုးကြင္းလုံးကြၽတ္က်သြားသည္ ဆိုလွ်င္ဘဲ ေငါက္ကနဲ ထြက္ေပၚလာသည့္ ဆရာဦးစိုဦး၏ လီးႀကီးကို ခင္မြန္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ သူမ၏ ဝိုင္းစက္ေသာ
မ်က္လုံးလွလွေလးမ်ား၏ အၾကည့္က ဆရာဦးစိုးဦး၏ လီးႀကီးမွ မခြာႏိုင္ေတာ့ပါ ။ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လီးႀကီးမွာ သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာေက်ာေတာင့္တင္းေနၿပီး ဒစ္ႀကီးမွာ ၿပဲလန္ေန၏ ။
လီးတန္ႀကီး၏ အရွည္မွာ ( ရ )လက္မ ေက်ာ္မည္ ျဖစ္ၿပီး လုံးပတ္မွာလည္း လက္တကိုင္ မဆန႔္ေလာက္ေအာင္ ရွိ၏ ။ လီးႀကီး၏ ပတ္လည္တြင္ အေၾကာမ်ားစြာမွာ ဖုထစ္လုံးႂကြေန၏ ။ လီး
ႀကီး၏ ထိပ္တြင္ အရည္မ်ား စို႐ႊဲကာ လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ ျဖစ္ေနသည္ ။
ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ဝတ္လစ္စလစ္ေလး ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ကာ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လီးႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနေသာ ခင္မြန္သည္ ဆရာဦးစိုးဦး၏ ခါးက္ု သူမ၏
လက္ကေလးတဖက္ျဖင့္ ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ ေတာင့္တင္းႀကီးမားလွေသာ လီးႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ လိုက္မိေတာ့၏ ။
လီးႀကီးကို ခင္မြန္၏ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ အခါတြင္ လီးႀကီး၏ ေတာင့္တင္းသန္မာသည့္ ပူးပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕သည္ သူမ၏ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးမွသည္
ခင္မြန္၏ ႏွလုံးသည္းပြတ္သို႔ တိုင္ေအာင္ ေရာက္လာ၏ ။
ခင္မြန္သည္သူမ၏ လက္အတြင္းမွ လီးႀကီးကို လက္ကေလးျဖင့္ အထက္ေအာက္ စုံဆန္ ပြတ္ေပးလိုက္ ဆုပ္နယ္လိုက္ တခ်က္တခ်က္လည္း လီးႀကီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္ လုပ္ေပးလိုက္၏ ။
ခင္မြန္သည္ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လီးႀကီးကို ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ရင္းျဖင့္ သူမ၏ အေသြးအသားတို႔သည္ ကာမစိတ္ေၾကာင့္ ထႂကြေသာင္းက်န္းလာၾကေတာ့သည္ ။
ဆရာဦးိုးဦးသည္လည္း ခင္မြန္က သူမလက္ဖဝါးႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ သူ၏လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ စိတ္ပါလက္ပါ
ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညႇစ္သည္ကို ခံစားရင္း အခ်ိဳးအစားေျပျပစ္လွၿပီး ဝင္းမြတ္ေနေသာ ဝတ္
လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကိုပါ ေတြ႕ျမင္ ဖက္တြယ္ ထားရလို႔ သူ၏ ရင္တြင္းမွ ရမက္မီးမ်ားမွာ အလ်ံညီးညီး ေတာက္ေလာင္လာရေတာ့သည္ ။
ဆရာဦးစိုးးဦးသည္ ခင္မြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေစာင္းမွာပင္ ကုတင္ကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ကာ လွဲသိပ္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ တြဲေလာင္းေလး ခ်ထားေသာ
သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ၾကားထဲကို ဝင္ကာ မတ္တပ္ ရပ္လိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဖါင္းကားေနၿပီး အေမႊးနက္ကေလးမ်ား
ၿခံရံကာ ေပါင္ကားထားလို႔ ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းဝမွ အတြင္သားေလးမ်ားႏွင့္ ေစာက္ပတ္ဝအကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္တို႔တြင္ ေစာက္ေရတို႔ ႐ႊဲ႐ႊဲ စိုေန၏ ။
ခင္မြန္၏ မ်က္လုံးေလးမ်ား ေမွးမွိတ္သြားၾကသည္ ။
ဆရာဦးစိုးဦး သည္ ထိပ္တြင္ အရည္မ်ား စို႐ႊဲေနသည့္ သူ၏ လီးႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဒသ္တဝက္ေလာက္ ျမဳပ္သည္အထိ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ ေတ့ကာ
သြင္းလိုက္၏ ။ ခင္မြန္၏ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြား၏ ။ ဆရာဦးစိုးဦးက ဆက္မသြင္းဘဲ သူ၏ လီးႀကီးႏွင့္ ခင္မြန္၏ ေစာက္စိေလးကို ထိုးကာ ထိုးကာ ကလိေပးေနျပန္သည္ ။ ခင္မြန္မွာ
အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ မခ်ိမဆန႔္ ျဖစ္ေနသည္ ။
“ ဆရာရယ္..က်မေသလိမ့္မယ္..ဟင့္ဟင့္..ေတာ္ပါေတာ့…”
ခင္မြန္က ငိုသံေလးေႏွာကာ ကတုန္ကရင္ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူ၏လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္ ။
“ ဗ်စ္…”
“ အင့္…”
နာသည္ ဆို႐ုံေလး နာသည္ ။ ဆရာဦးစိုးႀကီးက လီးတန္ႀကီး တဝက္ခန႔္ ဝင္ေအာင္ ထပ္ဖိကာ သြင္းလိုက္သည္ ။ “ ဗ်စ္…ဗ်စ္…ဗ်စ္ ……”
“ အင္းအင္း….အအင့္..ဟင္းဟင္း….”
ခင္မြန္၏ ေသာက္ပတ္ထဲကို လီးႀကီး ဆက္မသြင္းဘဲ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ ခင္မြန္၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲကာ ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ခင္မြန္၏ မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္းကာ ၾကည့္လိုက္၏ ။
ခင္မြန္၏ ေခ်ာေမာလွေသာ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလး တြင္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား စင္းကာ သူ၏မ်က္လုံးေလးမ်ား မွိတ္ထားၾက၏ ။ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားမွ မ်က္ရည္ေလးမ်ားသည္
ပိတ္ကာထားေသာ မ်က္ခြံေလးမ်ား အစသို႔ ေရာက္ရွိလာကာ သူမ၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ႀကီးမ်ားတြင္ ကပ္ညိစိုစြတ္ ေနၾက၏ ။ ခင္မြန္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၿပီး
သူမ၏ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ကိုက္ကာ မာန္တင္းထား ၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးက ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို တဝက္မွ်သာ သြင္းကာ ဆက္မသြင္းေသးဘဲ ခင္မြန္၏ႏို႔မ်ားကို ဆုပ္နယ္ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုလည္း ဖ်စ္ညႇစ္
ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ေပးေန၏ ။ ခဏၾကာေတာ့ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ သူ“ ခါးကို အားျပဳကာ တဝက္မွ်သြင္းထားေသာ လီးႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုက္ကာ ဝိုက္ကာ လႈပ္ရွားေပး၏ ထပ္ၿပီးေတာ့
မသြင္းေသးပါ ။ ခဏေနေတာ့မွ ခင္မြန္၏ ႏို႔မ်ားကို ဆုပ္နယ္ေပးရင္း သူ၏လီးႀကီးိကု စေကာဝိုင္း လႈပ္ရွား ေပးရင္းႏွင့္ တရစ္ခ်င္း ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သြင္းေပး ၏ ။
( မူလီမ်ား ဝက္အူမ်ား စခူမ်ား သြင္းသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏ ။)
ခင္မြန္၏ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားမွာလည္း တေျဖးေျဖး ကားသထက္ ကားလာသည္ ။ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးလာ၏ ။ တရစ္ရစ္ သြင္းေနေသာ လီးႀကီးမွာ
လီးအရင္းသို႔ေရာက္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးမွ် အလိုတြင္ေတာ့ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ အားစိုက္ၿပီး တခ်က္တည္းျဖင့္ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းကို ေဆာင့္ၿပီး တဆုံးထိ သြင္းလိုက္ေတာ့၏ ။
“ ဗ်စ္..ဗ်စ္…”
“ အ…အ…အမေလး…ကြၽတ္…ကြၽတ္…..ဆရာရယ္…..”
ခင္မြန္မွာ ခါးေလးေကာ့သြားၿပီး တသိမ့္သိမ့္ တုန္သြား၏ ။ ဆရာဦးစိုးဦးက လီးႀကီးကို မလႈပ္ရွားေသးဘဲ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲကို တဆုံးထိ ဖိသြင္းထားကာ
သူ၏ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေရွ႕သို႔ ကုန္းၿပီး ခင္မြန္၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တလွည့္စီ စို႔ေပး၏ ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုလည္း လ်ာျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပး၏ ။ တေအာင့္မွ် အၾကာတြင္မွ
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ လီးႀကီးကို တဝက္မွ် ေျဖးေျဖးခ်င္း ထုတ္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္သြင္းေပး၏ ။ ထိုသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း လီးတဝက္မွ်သာ ျပန္ထုတ္လ်က္ ျပန္သြင္းျခင္းကို ဆယ္ႀကိမ္
မွ် လုပ္ေပးၿပီးေသာ အခါတြင္မွ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ သူ၏လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္အတြင္း ဒစ္ျမဳပ္႐ုံသာ ခ်န္ထားၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေလး ျပန္သြင္းကာ လိုးေတာ့၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…”
“ အား…အင့္…အား…”
“ ဖြတ္..ပလြတ္…”
“ ဖြတ္…ပလြတ္…”
“ အင့္…အင့္….”
ကုတင္ေစာင္းနည္းမွာ လီးတဆုံးဝင္ေသာ လိုးနည္း ျဖစ္ၿပီး လိုးေနေသာ ဆရာဦးစိုးဦး၏ လီးႀကီးမွာလည္း ႀကီးမားလွသျဖင့္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းတြင္ သားအိမ္ေခါင္းအထိ ေရာက္သြားကာ သားအိမ္ေခါင္းကို ထိထိသြားလို႔ ခင္မြန္မွာ အသဲခိုက္ခိုက္သြားရ၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္….”
ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ကာလိုးေနေသာ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ ခင္မြန္၏ႏို႔ေလးမ်ားကို စို႔ေပးေနရာမွ သူ၏မ်က္ႏွာကို ခင္မြန္၏ႏို႔ကေလးမ်ားမွ ခြာလိုက္ၿပီး ခါးကို ျပန္မတ္လိုက္၏ ။ ၿပီးေတာ့ အလိုးမပ်က္ေစဘဲ ကုတင္ေစာင္းတြင္ တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ခင္မြန္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲယူကာ ဆန႔္လိုက္ၿပီး သူ၏ ပုခုံးေပၚမွာ တင္လိုက္သည္ ။သူ၏ ခႏၵာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေရွ႕သို႔ ကိုင္းလိုက္ၿပီး ခင္မြန္၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္းဆြဲကာ ဆုပ္နယ္ေပးလွ်ာက္ ဆက္ၿပီး ေဆာင့္လိုးေပးေနေတာ့၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္..ပလြတ္ ”
ခင္မြန္၏ ေျခေထာက္မ်ားသည္ ဆရာဦးစိုးဦး၏ ပုခုံးေပၚကို တင္ထားသျခင့္ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ အေပၚဖက္သို႔ လွန္ကာ ေမာ့ေပးထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနလို႔ ဆရာဦးစိုးဦးမွာ ေဆာင့္လို႔
အေတာ္ပင္ ေကာင္းေနေလ၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္..ဖြတ္..ပလြတ္….”
ဆရာဦးစိုးဦးသည္ ေဆာင့္လိုးေနရင္း သူ၏ ပုခုံးေပၚ တင္ထားေသာ ခင္မြန္၏ ေျခသလုံးသား ဝင္းဝင္းေလးမ်ားကို သူ၏ဦးေခါင္းကို ဘယ္ညာလွည့္လွ်က္ နမ္းရႈိက္လိုက္ေသး ၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္….”
ခင္မြန္၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္ေလးမွာ ေဆာင့္ၿပီး အလိုးခံလိုက္ရတိုင္း တုန္ခါလို႔ သြားရ ၏ ။ သူမ၏ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးမွာလည္း ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ခါခါရမ္းသြားရ၏ ။
ခင္မြန္သည ္ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးတီးေလးျဖင့္ ပက္လက္ကေလး လွန္ကာ အလိုးခံေနရင္း သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ အရသာမ်ား တစထက္တစ ရွိလာရၿပီး ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာေလသည္ ။
“ အင့္..အင့္..ဆရာရယ္…အမေလး….ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာရွင္….ကြၽတ္ကြၽတ္….”
ဆရာဦးစိုးဦးသည္လည္း ကုတင္ေစာင္းတြင္ မတ္တပ္ ရပ္ခါ လိုးေဆာင့္ေနရလို႔အားရကာ က်ဥ္းၾကပ္လွေသာ ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို လိုးေဆာင့္ေနရင္း အရသာေတြ တစထက္ တစ ပိုလာခဲ့၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္….”
“ ကြၽတ္ကြၽတ္… ေကာင္းလိုက္တာ ခင္မြန္ရယ္….”
“ အင္းဟင္း….ႏို႔ေတြကို နာနာေလး ဆြဲစမ္းပါ ….အ….အ….”
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမစိတ္ေတြ တက္ကာ ေကာင္းလာၿပီ ျဖစ္ၿပီး ခင္မြန္၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္ႀကီးမ်ားမွာလည္း ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေျမာက္ကာ ေျမာက္ကာ ႂကြလာ၏ ။
အရသာမ်ား အီဆိမ့္လာေသာ ဆရာဦးစိုးဦးသည္ ခင္မြန္၏ ေျခေထာက္မ်ားကို သူ႔ပုခုံးေပၚ တင္ထားၿပီး ေဆာင့္ရတာ အားမရေတာ့သျဖင့္ ခင္မြန္၏ ေျခေထာက္မ်ားကို သူ၏ ပုခုံးေပၚမွ မယူကာ
ေရွ႕သို႔ တြန္းထားရင္း…“ ခင္မြန္ ေျခေထာက္ေတြကို ဆြဲထား…” လို႔ ေျပာလိုက္၏ ။
“ ဖြတ္..ပလြတ္..”
“အ…အင့္..ေဆာင့္…ေဆာင့္စမ္းပါ…..အမေလး…ေလးေလး…”
ေျခေထာက္ကို အေျပာင္းအလဲ လုပ္ေနရလို႔ေဆာင့္အား ေလွာ့သြားသည္ကို ခင္မြန္က ညည္းခံႏိုင္စြမ္း မရွိလို႔ ဖြင့္ေျပာရသည္ထိပင္ ျဖစ္လာသည္ ။ ဆရာဦးစိုးဦး၏ ပုခုံးေပၚမွ သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေပၚသို႔ ေထာင္ထားၿပီး သူမ၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္လိုက္လို႔ ခင္မြန္၏ ဖင္ႀကီးမ်ားမွာ အိပ္ရာေပၚမွ လြတ္ထြက္ကာ ႂကြတက္လာၿပီး ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ပိုလို႔ ေမာက္တက္လာသည္ ။
သူမ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားထားေပးတာေၾကာင့္ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ၿဖဲေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားရ၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးမွာ ေဆာင့္ရတာ ပိုအားရလာသလို သူ၏ လီးႀကီးမွာလည္း အရသာ ရွိလြန္းလို႔ အီဆိမ့္က်င္တက္လာလာၿပီ ျဖစ္၏ ။
“ ဖြတ္…ပလြတ္…”
ခင္မြန္သည္ ကာမအထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းဖို႔ နီးလာၿပီ ျဖစ္လို႔ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ အီဆိမ့္က်င္ တက္ လာၿပီ ျဖစ္၏ ။
ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားကလည္း ဆရာဦးစိုးဦးရဲ႕ လီးႀကီးကို ရစ္ပတ္ ဖ်စ္ညႇစ္လာၾက၏ ။ “ အ…အ…ဆရာရယ္..အား…အား…..”
“ ခင္မြန္….အ….အ……အ…..အား…..အား….”
ခင္မြန္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ သူ၏ လက္မွ လြတ္ကာ အေပၚသို႔ ေထာင္ေနၿပီ ။ခါရမ္းေနၿပီးမွ ဒူးေကြးၿပီး က်သြားေလ၏ ။ ဆရာဦးစိုးဦးမွာလည္း ခင္မြန္၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို႔ ေမွာက္လ်က္ က်သြားေလေတာ့၏ ။
ခင္မြန္သည္ ဆရာဦးစိုးဦးကို မ်က္ႏွာပူလို႔ က်ဴရွင္ေက်ာင္းကို တပတ္ခန႔္ မသြားဘဲ ေနလိုက္၏ ။
ဒီေန႔က်မွ ဆရာ့ကို သတိရသည္က တေၾကာင္း အလုပ္ရွိရာကို မသြားဘဲ ေနလို႔ မေကာင္းလို႔တေၾကာင္း တို႔ေၾကာင့္ က်ဴရွင္ေက်ာင္း ရွိရာသို႔ ထြက္လာခဲ့ေပသည္ ။
ဆရာႏွင့္ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ႏိုင္ရန္ ညေန ( ၃ ) နာရီ ထိုးၿပီးမွ ခင္မြန္ ထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ကားဂိတ္ေရာက္ ကားေပၚသို႔ တက္လာၿပီးသည္ႏွင့္သူမႏွင့္ ဆရာတို႔ ကားေပၚတြင္ ဆုံရႀကဳံရခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္ၿပီး သတိရေနမိ၏ ။
သူမဆင္းရမည့္ မွတ္တိုင္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ခင္မြန္သည္ ကားေပၚမွ ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္လည္း ဆရာႏွင့္ သူမတို႔ ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည့္ စကားေလးမ်ားကို
ျပန္ၿပီး အမွတ္ရေနမိေသးသည္ ။
ေက်ာင္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လာေသာအခါတြင္ ခင္မြန္၏ ရင္ေလးမ်ား တအား ခုံေနေလၿပီ ။ ေက်ာင္း၏ ဝင္ေပါက္ တံခါးမွာ ပိတ္ထားတာ ေတြ႕ရလို႔ ခင္မြန္ လက္ျဖင့္ တြန္းၾကည့္ေတာ့ အထဲမွ မင္းတုန္း ထိုးမထားဘဲ ပြင့္သြားလို႔ ခင္မြန္ ေက်ာင္းထဲကို ဝင္သြားလိုက္သည္ ။
စာသင္ခန္းမကို ျဖတ္ၿပီး ေလ်ာက္လေသာ ခင္မြန္သည္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ႐ုံးခန္းသို႔ ဝင္သည့္ တံခါးမွာလည္း ဖြင့္ထားေၾကာင္း ေတြ႕ရလို႔ ေနာက္ဖက္ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့သည္ ။
႐ုံးခန္းထဲသို႔ ဝင္မိရင္ဘဲ ဆရာဦးစိုးဦး၏ အိပ္ခန္းထဲမွ စကားေျပာသံတခ်ိဳ႕ မသဲမကြဲ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ခင္မြန္က လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ အိပ္ခန္းတံခါးမွာ ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ကာ ပိတ္ထား၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦး၏ အိပ္ခန္းသို႔ ခင္မြန္ ေျခဖြနင္းကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ဟေနေသာ တံခါးမွ ဆရာဦးစိုးဦး အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ လွမ္းၿပီး ၾကည့္လိုက္၏ ။
“ ဟာ…”
ခင္မြန္ ႏုတ္ဖ်ားမွ အာေမဋိတ္အသံေလး တိုးညႇင္းစြာ ထြက္သြားရသည္ ။
ခင္မြန္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္ကေတာ့ ဆရာဦးစိုးဦး၏ အိပ္ခန္းအတြင္းရွိ ကုတင္၏ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ၾကည္ျဖဴ မွာ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ရပ္လ်က္ ခႏၵာကိုယ္ေရွ႕ပိုင္းက ခါးၫႊတ္ကာ ကုန္းထားၿပီး ကုတင္ေစာင္းတြင္ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာက္ထား၏ ။
ဆရာဦးစိုးဦးက သူမအေနာက္မွ ရပ္ကာ ၾကည္ျဖဴ၏ ေဖြးေဖြးျဖဴေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ား ၾကားမွ ေနာက္သို႔ စူထြက္ေနသည့္ ၾကည္ျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးအတြင္းသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို သြင္းထားၿပီး ၾကည္ျဖဴ၏ ခါးကို ကိုင္ကာ အားပါးတရ လိုးေန၏ ။
“ ဖြတ္ပလြတ္..ဖြတ္ပလြတ္…..”
ဆရာဦးစိုးဦးက ေနာက္မွ ရပ္ကာ ေဆာင့္လိုးေနရင္း ၾကည္ျဖဴ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္း ဆုတ္နယ္ကာ ေနေသး၏ ။
“ ဖြတ္ပလြတ္..ဖြတ္ပလြတ္ …”
ၾကည္ျဖဴ က ဆရာဦးစိုးဦး၏ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ သူမ“ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္သို႔ ျပန္ကာ ေဆာင့္ေပးေနသည္ ။ “ ဖြတ္ပလြတ္ …ဖြတ္ပလြတ္ …”
“ ကိုကိုစိုးရယ္ …အား…အားရေအာင္ ေဆာင့္စမ္းပါ..ၾကည္ျဖဴ႕ကို မညႇာပါနဲ႔…” “ အင္း..ေဆာင့္ပါတယ္..ၾကည္ျဖဴ ရဲ႕…”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္…..”
“ ခ်စ္လိုက္တာ…ကိုကိုစိုးရယ္ . . .”
“ ကိုကို လိုးတာ ေကာင္းလားဟင္….”
“ ေကာင္းလိုက္တာ..ကိုကိုစိုးရယ္….”
“ ဖြတ္…ပလြတ္….”
“ ဖြတ္…ပလြတ္….”
“ ၾကည္ျဖဴ..ကိုကိုစိုးနဲ႔ ျပန္ေပါင္းပါလားဟင္……”
“ အင္း…ေပါင္းခ်င္တာေပါ့…ကိုကိုစိုးရယ္…..အိမ္ကလူႀကီးေတြက ရွိေသးတယ္ေလ …..အ..အ….ေဆာင့္…ေဆာင့္…ေဆာင့္စမ္းပါ…ကိုကိုစိုးရဲ႕….”
“ ဖြတ္ ပလြတ္……ဖြတ္..ပလြတ္……”
ဆရာဦးစိုးဦးက ၾကည္ျဖဴ ၏ ႏို႔ႀကီးမ်ားကို လွမ္းဆြဲၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေန၏ ။ “ ဖြတ္ ပလြတ္..ဖြတ္ ပလြတ္ ….”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္…..”
“ ခ်စ္..ခ်စ္လားဟင္..ကိုကိုစိုး ….”
“ ခ်စ္တယ္…ၾကည္ျဖဴ ရယ္…”
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္ …”
ၾကည္ျဖဴ ၏ ခႏၵာကိုယ္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီး မွာကုတင္ေစာင္းတြင္ ဖင္ကုန္းေပးၿပီး ဆရာဦးစိုးဦး ၏ ေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားကို အားရပါးရ ခံေနသည္ ။
“ ဖြတ္ပလြတ္…ဖြတ္ပလြတ္…”
အိပ္ခန္းတံခါး၀ မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ခင္မြန္သည္အိပ္ခန္းတြင္းမွ ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနရင္း ရင္ထဲတြင္ ဆို႔နင့္ကာ ေၾကကြဲ ခံစားေနရၿပီး သူမရဲ႕ အေသြးအသားေတြ လည္း ဆူေဝကာ
ကာမစိတ္ေတြ ေသာင္းက်န္း လာရေတာ့သည္ ။
ခင္မြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးရဲ႕ အတြင္းမွ ယားယံလာၿပီး အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းျပလာေတာ့ ၏ ။ ထိုသို႔ ၾကည့္ေနရင္း ..
“ အ….ၾကည္ျဖဴ ..ၿပီး….ၿပီးၿပီ ….အမေလးေလး..ကိုကိုစိုးရယ္ ….”
ၾကည္ျဖဴ သည္သူမ၏ ဖင္သား ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားကို ရမ္းခါကာ ကုတင္ေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားေတာ့သည္ ။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ခင္မြန္သည္ တေနရာသို႔ ေခတၱ သြားေနၿပီးမွ ဆရာဦးစိုးဦး ထံသို႔ တေက်ာ့ ျပန္လာေတာ့မည္ ဟု စဥ္းစားရင္း က်ဴရွင္ေက်ာင္း တံခါးဝမွ တဆင့္အျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသတည္း …။
ၿပီးပါ ၿပီ ။