“” ခ်စ္ၿပီးမွ​ေတာ့ လိုးၿပီ​ေပါ့ “”

         ျမသာ

“ဆရာ လုပ္ခိုင္းထားတဲ့ အဝင္အထြက္ စာရင္းေတြပါခင္ဗ်ာ”
“ေအးကြာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို ခိုင္းမွပဲ စိတ္ခ်ရတယ္ကြာ ႐ုံးဆင္းေတာ့မွာမလား ျပန္ ျပန္”
ေက်နပ္စြာ ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုေနေသာ ဖိုင္းနိုက္မန္ေနဂ်ာကို ႏွုတ္ဆက္ကာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ ႐ုံးခန္းမွထြက္လာခဲ့သည္။
“ကိုေက်ာ္ ျပန္ၿပီလားဗ်”
“ေအး ညီေလးေရျပန္ၿပီ”
“လက္ဖက္ရည္ေလး ဘာေလးေသာက္ပါဦး အကိုရဲ့”
“ေနာက္ေန႔မွကြာ ဒီေန႔ အိမ္မွာ လုပ္စရာေလးေတြရွိလို့ကြ”
႐ုံးမွအိမ္အျပန္တြင္ အိမ္အတြက္ ေရပိုက္ေခါင္းလဲဖို့နဲ႔ မီးေခ်ာင္းခ်ဳပ္လဲရန္ လၽွပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္ႏွင့္ ပိုက္ဆိုင္သို့ ဝင္ကာ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားဝယ္ယူ၍ ျပန္လာခဲ့သည္။

“သားျပန္ေရာက္ၿပီလား”
“ဟုတ္ အန္တီငယ္ ပိုက္ေခါင္းလဲဖို့ေရာ ခ်ဳပ္လဲဖို့ပါ သားဝယ္လာခဲ့တယ္”
“ေအး ေကာင္းတယ္သား ျမန္ျမန္သာ လဲလိုက္ကြယ္”
ေက်ာ္ထက္ေအာင္ အခန္းထဲဝင္ကာ အကၤ်ီလဲလိုက္သည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က စီးပြားေရးျဖင့္ ဘြဲ႕ရသူတစ္ဦးျဖစ္ကာ ကုမၼဏီတစ္ခုတြင္ စီနီယာ စာရင္းကိုင္ ရာထူးျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ အေမက သူဆယ္တန္းေျဖၿပီးကာစတြင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ကာ အေဖကေတာ့ သူတကၠသိုလ္ တက္ေနဆဲမွာပင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
အေဖက စီးပြားေရးလဲ အဆင္မေျပ အသဲေရာဂါလဲ ျဖစ္ေနေသာ နယ္မွသူ႔ညီကို မိသားစုလိုက္ အိမ္သို့ေခၚယူကာ ေထာက္ပံ့ထားခဲ့သည္။ အေဖဆုံးေတာ့ ဦးေလးမိသားစုမွာ သူ႔အတြက္ အစစအရာရာ အေဖာ္အဖက္ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ အေဖက ကားအေရာင္းအဝယ္သမားျဖစ္ကာ ေနေနေသာတိုက္ခန္းအျပင္ အပိုတိုက္ခန္း သုံးခန္းႏွင့္ ဘဏ္မွာ ေငြမ်ားအပ္ႏွံထားခဲ့ေပးခဲ့သည္။ ပိုင္ဆိုင္မွုအားလုံးကို သူ႔နာမည္ျဖင့္ မဆုံးခင္ကထဲက လြဲေပးသြားခဲ့သျဖင့္ အဆင္ေျပခဲ့ေလသည္။

အေဖဆုံးၿပီး တစ္လအၾကာတြင္ ဦးေလးျဖစ္သူမွာလည္း အေဖ့စိတ္ျဖင့္ ဆုံးပါးခဲ့ေတာ့သည္။ ဦးေလးဆုံးၿပီးေတာ့ ဦးေလးမိန္းမ အန္တီျမတ္သူဇာႏွင့္ သမီျဖစ္သူ ျမတ္နႏၵာတို့ ေနေရးအတြက္ စကားေျပာစရာ ျဖစ္လာသည္။
သို့ေသာ္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ဘယ္မွမေျပာင္းေစပဲ သူ႔အိမ္မွာပင္ ဆက္ေနေစကာ ညီမျဖစ္သူ ပညာေရးအတြက္ကိုပါ အားလုံး တာဝန္ယူေပးခဲ့သည္။ အသက္၃၈ႏွစ္ရြယ္ ျမတ္သူဇာႏွင့္ ကေလးသာသာ ရွိေသးေသာ ျမတ္နႏၵာတို့အတြက္ အေျခမပ်က္ အိေျႏၵရရ ေနထိုင္နိုင္ခဲ့ေလသည္။ ေနလာခဲ့သည္မွာ သုံးေလးႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ကာ ျမတ္နႏၵာပင္ ႏွစ္တန္းသို့ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
အပိုတိုက္ခန္းသုံးခန္းကို အငွါးခ်ထား၍ ရေသာလချဖင့္ပင္ သူတို့သုံးေယာက္ စားစရိတ္အတြက္ လုံေလာက္ေလသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က တတ္သည့္ပညာ အလကားမျဖစ္ရေအာင္ အလုပ္လုပ္ျခင္းျဖစ္ကာ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း ေနတတ္သူ မဟုတ္သျဖင့္လည္း ပိုင္ဆိုင္မွုမ်ား တိုးပြားလာခဲ့သည္။

အဝတ္အစားလဲၿပီးေနာက္ လဲစရာ ျပင္စရာမ်ားလုပ္ရန္ လက္နက္ကိရိယာ တန္ဆာပလာမ်ားယူကာ လုပ္ငန္းစေလေတာ့သည္။ ေရတံခါးပိတ္ကာ ေရယိုေနေသာ ပိုက္ေခါင္းကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ပိုက္ေခါင္းအသစ္ကို အရစ္တိပ္အနည္းငယ္ပတ္ခါ တပ္လိုက္ေလသည္။ မီးဖိုခန္းက မီးေခ်ာင္းခ်ဳပ္ လဲရန္အတြက္ ခုံယူလာခဲ့သည။ ခုံေပၚတက္ကာ မီးေခ်ာင္းအိမ္လိုက္ ျဖဳတ္လိုက္ေလသည္။ ခ်ဳပ္အေဟာင္းျဖဳတ္ကာ ခ်ဳပ္အသစ္လဲေနတုန္း အန္တီျမတ္သူဇာဝင္လာသည္။
“သားရရဲ့လား”
“ဟုတ္ရၿပီ အန္တီငယ္ အခု ခ်ဳပ္လဲၿပီး ျပန္တပ္႐ုံပါပဲ”
“ေအးေအး အန္တီငယ္ ထမင္းအိုး တည္လိုက္ဦးမယ္”
“ဟုတ္ အန္တီငယ္ ညီမေလး ျပန္မလာေသးဘူးေနာ္”
“ေအး စာေမးပြဲရွိလို့တဲ့ အခ်ိန္ပို ေခၚထားတယ္ ခနေနမွ သြားႀကိဳရမွာ”
အန္တီငယ္က ေျပာရင္း ဆန္ေဆးေနသည္။ သူလည္း ခ်ဳပ္လဲၿပီး မီးေခ်ာင္းျပန္တပ္ရန္ ခုံေပၚတက္လိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မီးေခ်ာင္းအိမ္ကို မ်က္ႏွာက်က္တြင္ ကပ္ကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ စကူဆြဲေနတုန္း ခါးဆီမွ ဇတ္ခနဲ႔ ပုဆိုးက ဂြင္းလုံးပုံကာ ကၽြတ္က်ေလေတာ့သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ခံဝတ္ေလ့မရွိေသာ သူ႔အတြက္ တကယ့္ပြဲပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

“ဟာ ၾကာ”
“ဟင္”
ဆန္ေဆးၿပီး ထမင္အိုးခ်ိတ္ရန္ လွည့္လာေသာ အန္တီငယ္ကလည္း အံအားသင့္ကာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ ေပါင္ၾကားထဲမွ ဆင္အန္ငွက္ေပ်ာသီးက အေလးျပဳရေလာက္ေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ ညိဳညိဳႀကီးက ထင္းထင္းႀကီး ထြက္ေပၚေနသည္။ ပထဆုံး သတိဝင္လာသူက အန္တီငယ္ ျဖစ္သည္။
“သား မီးေခ်ာင္းႀကီး အန္တီငယ့္ကို လွမ္းေပးထားလိုက္”
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ထမင္းအိုးခ်ၿပီး ထိုင္ခုံေျခရင္းမွ အေပၚေမာ့ၾကည့္ကာ လက္လွမ္းေပးေနသည္။ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကိုလည္း အနီးကပ္ ျမင္ေနရေလသည္။ သူ႔က မီးေခ်ာင္းကို လွမ္းေပးကာ ေက်ာက္လွည့္ႏွင့္ စကူကိုပါ လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ေနာက္မွ ပုဆိုးေကာက္ဝတ္ကာ မီးေခ်ာင္း ျပန္ယူ၍ တပ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ကိုယ္လုံးကေတာ့ ထူပူေနကာ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
––––––––––––––
ျမတ္သူဇာ တစ္ေယာက္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို ေတြ႕ရတိုင္း ရွက္တာလိုလို မ်က္ႏွာပူတာလိုလို ခံစားေနရသည္။ အလုပ္သာ လုပ္ေနရေသာ္လည္း စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္ျဖစ္ေနသည္။
ေက်ာ္ထက္ေအာင္က လူပုံက ရည္မြန္ခန္႔ညားက ႐ုပ္ရည္ရွင္းသန္႔သလို လီးကလည္း စံခ်ိန္စံညြန္းထက္ကို သာလြန္လွသည္။ ထိုင္ဝမ္ေျပာင္းဖူးလို ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ႀကီး တစ္ခါျမင္႐ုံျဖင့္ စိတ္ထဲစြဲေနေတာ့သည္။ သြားေလသူ ခင္ပြန္း ဇင္ေအာင္ေတာင္ သူ႔ကိုမမွီ။ ပီးေတာ့ ဇင္ေအာင္က တက္ၿပီးထြက္တာမ်ားသည္။ ေလးလက္မသာသာ ေတာင့္တင္းမွုမရွိေသာ ဇင္ေအာင္၏ စြမ္းေဆာင္မွုမ်ားက ျမတ္သူဇာအဖို့ ႏူးႏွပ္႐ုံသာရွိခဲ့သည္။ ထိုအေျခအေနကိုသိေသာ ဇင္ေအာင္ကလည္း ေဆးဝါးမ်ား အကူညီယူ၍ လိုးေလသည္။ သို့ေသာ္ ေဆးသုံးပါမ်ားလာေတာ့ လူထိကာ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ့ယြင္းလာသည္။ ေနာက္ဆုံး အသဲထိကာ အသဲေရာဂါျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေရာဂါျဖစ္လာေတာ့ လူမမာျပဳစုျခင္းဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္အာက္ဝယ္ လိင္မွုကိစၥက ငုပ္လၽွိုးေပ်ာက္ကြယ္ေနေလသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ လီးႀကီးျမင္လိုက္ရေတာ့ ငုပ္လၽွိုးေနေသာ ရာဂမီးမ်ားက ေလာင္ၿမိဳက္ကာ စိတ္ဒုကၡ ေပးေလေတာ့သည္။

အသက္ကငယ္ငယ္ အသားျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ဗလေတာင့္ေတာင့္ ေယာက္်ားပီသလွေသာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို ေတြ႕ေနရသည္မွာ ယခင္က ဘာခံစားမွုမွ မရွိေပမယ့္ ယခုအခါမွာေတာ့ တႏုံ႔ႏုံ႔ခံစားေနရသည္။ ထိုခံစားမွုမ်ားအျပင္ စိုးရိမ္မွုတစ္ခုကို ေတြးမိသည့္အခါမွာေတာ့ ျမတ္သူဇာသည္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို ပိုင္ဆိုင္ရမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ပိုင္ဆိုင္ေအာင္မလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းသာေနပါက ေက်ာ္ထက္ေအာင္ အိမ္ေထာင္က်ခ်ိန္ဝယ္ သူတို့ သားအမိႏွစ္ေယာက္သည္ အေျခပ်က္ကာ လက္မဲ့ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
အသက္သည္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ရလာၿပီျဖစ္ေသာ ျမတ္သူဇာသည္ အသက္ႀကီးလာခဲ့ေသာ္လည္း မပ်က္စီးေသးပါ။ ငယ္ရြယ္စဥ္ထဲက သူမ၏ အလွအပမ်ားေၾကာင့္ ျမတ္သူဇာကို ေတြ႕ေလသမၽွ ပုရိသအေပါင္းတို့မွာ ပ်ားပိတုန္းမ်ားပမာ တရစ္ဝဲဝဲျဖင့္ ရွိခဲ့ၾကသည္။ ၀င္းဝါေသာ ေရႊဝါေရာင္ အသားအရည္ေလးႏွင့္ အရပ္အျမင့္က
၅ ေပ ၁၀ လက္မေလာက္ရွိၿပီး အရပ္အျမင့္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြေသာ လွပေတာင့္တင္းသည့္ အခ်ိဳးအစား က်နလွေသာ ကိုယ္လုံးပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသည့္ အခ်ိန္တြင္လည္း က်န္းမာေရးကို အထူးပင္ ဂ႐ုစိုက္ကာ လက္လွမ္းမွီသမၽွ ကာယအလွ
ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ ျမတ္သူဇာသည္ သူမ၏ အလွအပမ်ားႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ထိန္သိမ္းထားနိုင္ခဲ့ေလသည္။

ျမတ္သူဇာသည္ လက္ရွိအခ်ိန္ဝယ္
အဂၤါစုံလင္စြာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ပြင့္ေနသည့္ ပန္းတစ္ပြင့္ႏွယ္ ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ျဖင့္ လွပတင့္တယ္ေနေသာ္လည္း သူမ၏ အျပင္အဆင္ အေနထိုင္ ရိုးရွင္းမွုေၾကာင့္ သိပ္မေပၚလြင္လွပါ။ သူမကိုယ္တိုင္ကလည္း ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ေနရန္ မလိုေတာ့ဟု ခံယူထားမိ၍လည္း ျဖစ္ေပသည္။
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ေနဖို့ရာက လိုအပ္လာေလၿပီ။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ အလုပ္ျပန္လာခါနီးအခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းရန္.သနပ္ခါးေသြးေနတုန္းမွာပင္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ ျပန္ေရာက္လာေသာ အသံၾကားလိုက္ရသည္။ သနပ္ခါလိမ္းေနတုန္း မွန္ထဲရွိျမင္ကြင္းတြင္ အခန္းဝဆီမွ ရိပ္ခနဲ႔ လွုပ္ရွားမွုတစ္ခု သတိျပဳမိခ်ိန္တြင္ ျမတ္သူဇာတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွ က်ိတ္ျပဳံးလိုက္မိေလသည္။

ရင္လၽွားထားေသာ ေရသႏုတ္ထမိန္ကို ေျဖခ်လိုက္သည္။ မွန္ထဲတြင္ သူမ၏ ျဖဴေဖြးတင္းရင္းေသာ ရင္ႏွစ္မႊာအစုံက ထင္းထင္းႀကီး ေပၚေနေတာ့သည္။ ေခ်ာင္းေနေသာ ေကာင္ေလး မရိုးမယြျဖစ္မွာ အေသခ်ာပင္ျဖစ္သည္။ လည္ပင္းေတြ ရင္ဘတ္ေတြကို ခနၾကာ အခ်ိန္ဆြဲလိမ္းၿပီးမွ ထရပ္လိုက္သည္။
ေရသႏုတ္ထမိန္ ဂြင္းလုံးပုံကာ သူမက ကိုယ္လုံးတီျဖင့္ ရပ္လ်က္သားျဖစ္ေလသည္။ မွန္ဗီရိုေရွ႕ကို အသာေျဖးညင္းစြာ ႂကြႂကြယြယြေလး ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္။ ဗီရိုမွန္ကို ေက်ာေပးခါ ေနာက္ျပန္လွည့္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ တကယ္က သူမ၏ ေရွ႕ပိုင္း ခႏၶာကိုယ္ အလွအပမ်ားကို ေက်ာ္ထက္ေအာင္ ျမင္ေစလို၍ျဖစ္သည္။
သူမ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ပါသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာ ၾကည့္ေနရင္း စိတ္လွုပ္ရွားလာကာ လီးေတာင္လာသည္။ သူက တမင္ေခ်ာင္းၾကည့္တာမဟုတ္။ အလုပ္ကျပန္လာၿပီး စာအုပ္သြားငွါးရန္ ျပန္အထြက္မွာ အန္တီငယ့္အခန္းတံခါး ဟေနတာကို အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္မိရာမွာ အန္တီငယ္ သနပ္ခါးလိမ္းေနသည္ ေတြ႕ကာ ခဏရပ္ၾကည့္မိျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
အန္တီငယ္က အကၤ်ီထုတ္ဝတ္ေနၿပီျဖစ္၍ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာ ေတာင္ေနေသာလီးကို ျပန္က်ေစရန္ စိတ္ထိန္းကာ စာအုပ္ဆိုင္သို့ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။
––––––––––––––
စာအုပ္ဆိုင္အေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့လည္း ေတာင္ေနေသာ လီးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္မက်။
စာအုပ္ဆိုင္မွ မနန္းေဖြးေဖြးေအာင္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ နန္းေဖြးေဖြးေအာင္ဆိုတာ စာအုပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ကိုဇင္ေဌး၏ မိန္းမျဖစ္သည္။ ကိုဇင္ေဌးက ႀကီးမွဝက္သက္ေပါက္ကာ သူေမြးမွ သူ႔သမီးအရြယ္သာရွိေသာ နန္းေဖြးေဖြးေအာင္ကို ေဆးေပးၿမီးယူအျဖစ္ ယူလိုက္သည္။ ယူၿပီး ေလးငါးႏွစ္ၾကာေသာအခါ ကိုဇင္ေဌးတစ္ေယာက္ ေလျဖတ္ကာ အိပ္ယာထဲ လဲေနေတာ့သည္။ ကိုဇင္ေဌး မလုပ္နိုင္ေတာ့ မမေဖြးကပဲ အစစအရာရာ လုပ္ရေတာ့သည္။
ရွမ္းမျဖစ္၍ အသာျဖဴျဖဴ ႐ုပ္ကေလးကလည္း ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ဖင္ေတြရင္ေတြက မႀကီးေသာ္လည္း က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိေသာ မမေဖြးကို ၾကားကား ဝင္ဆြဲခ်င္သူမ်ား ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထုနဲ႔ေဒးရွိသည္။ စာအုပ္ဆိုင္က ကိုဇင္ေဌး ထိုင္တုန္းကထက္ ပို၍အငွါးသြက္လာသည္။ သို့ေသာ္ မမေဖြးက အေနတည္သည္။ လူတိုင္းႏွင့္မေရာ။
သို့ေသာ္ သူ႔ကိုက် သိသိသာသာကို ေရာသည္။ သိတဲ့သူေတြက ဆြဲစိပစ္ဖို့ေျမာက္ေပးၾကသည္။ တစ္ဖက္က ေရလာေစခ်င္၍ ေျမာင္းအက်ယ္ႀကီး ေပးပါေသာ္လည္း ေရကိုဖြင့္ခ်ဖို့ရာ မဖြင့္ရဲ မဖြင့္တတ္ ျဖစ္ေနသည္မွာ ဂြက်လွသည္။ ယခု အန္တီငယ္က ဒုကၡေပးလိုက္၍ လွုပ္ရွားေနေသာ စိတ္ကိုထိန္းရင္း ေတြးမိေတြးရာ ေတြးကာ ေလၽွာက္လွမ္းလာခဲ့သည္။ ပတ္ဝန္က်င္ သတိျပဳလိုက္ေတာ့ စာအုပ္ဆိုင္ေရွ႕ ေရာက္ေနၿပီ။
ဆိုင္ထဲ လွမ္းဝင္ကာ အပ္မည့္စာအုပ္ကို စားပြဲေပၚတင္ရင္း မမေဖြးကို လွမ္းႏွုတ္ဆက္လိုက္သည္။ မမေဖြးက စာအုပ္စင္ေပၚကို စာအုပ္မ်ား ျပန္တင္ စီေနသည္။
“မမ”
“ကိုထက္ ေစာတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ မမ ေနာက္က်ရင္ လူမ်ားလို့”
“လူဘယ္ေလာက္မ်ာမ်ား မမက မင္းဆို အရင္လုပ္ေပးတာပါေနာ္”
“ဟုတ္ သိပါတယ္မမ”
“ေရာ့ဒီမွာ ရွင္မအသစ္ထြက္တယ္ ယူသြားလိုက္ေတာ့ မင္းအတြက္ ေသခ်ာဖယ္ထားတာ ဘယ္သူမွ မယူရေသးဘူး”
မမေဖြးက အေရလဲ့ကာ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ မ်က္လုံးရြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္ စိုက္ၾကည့္ရင္း လွမ္းေပးလိုက္ေလသည္။ စာအုပ္နာမည္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ခုန္သြားမိသည္။ နာမည္က “ရွင့္ကိုခ်စ္တယ္” စာအုပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ျပန္အေမာ့တြင္ ျပဳံးစိ ျပဳံးစိျဖင့္ သူ႔ကိုၾကည့္ေနေသာ မမေဖြးကို ျမင္လိုက္ရေလသည္။
“ဟင္း ဟင္း မင္းေလးကေရာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲဟင္”
မ်က္စခ်ီ၍ ၾကာၾကည့္ေလးၾကည့္ကာ ေလးသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ေမးၿပီး ေနာက္လွည့္ကာ သူမ၏ လုံးက်စ္ေသာ ဖင္ေလးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္းတုန္ခါေစလ်က္ စာအုပ္စင္အကြယ္ အိမ္ေနာက္သို့ ဝင္သြားေလသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ စိတ္ထဲတင္းခနဲ႔ျဖစ္ကာ မမေဖြးေနာက္သို့ လိုက္ဝင္လာခဲ့သည္။ စာအုပ္စင္ေနာက္တြင္ ေက်ာေပးေနေသာ မမေဖြးကို ဇတ္ခနဲ႔ ဆြဲလွည့္ကာ ပုရိသအေပါင္း အေရေပ်ာ္ေစေသာ ႏွုတ္ခမ္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးအား ဖိကပ္ကာ နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေနာက္ျပႆနာ ေနာက္ရွင္း ေနာက္ဆုံး မုဒိန္းမွုကလြဲ ဘာမွမရွိ ရလၽွင္အျမတ္ဟု သေဘာထားကာ အရဲစြန္႔လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထင္မွတ္မထားေအာင္ပင္ မမေဖြးက တုံ႔ျပန္နမ္းလာသည္။ နမ္းတာကလည္း တကယ့္ျပင္းျပင္းရွရွ မက္မက္ေမာေမာ ရွိလွသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ ေနာက္ထပ္ ကံထူးတာက မာန္ဖီေထာင္ထေနေသာ သူ၏ လီးႀကီးကို မမေဖြးက သူမ၏ လက္ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးျဖင့္ ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ကာ ဂြင္းတိုက္ကစားေပးေနသည္။ သူကလည္း မမေဖြး၏ က်စ္လစ္တင္းအိေသာ ဖင္မ်ားကို အားမနာတမ္း ကိုင္တြယ္ရင္ နမ္းေနမိသည္။
“ျျပတ္”
အနမ္းရွည္ႀကီး အဆုံးမွာေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းခြာသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ မမေဖြးက စတင္ကာ
“သူသိပ္ၾကမ္းတာပဲ လူဆိုးေလး”
“မမက လြတာကိုး”
ဟုေျပာကာ ထပ္နမ္းရန္ တိုးလာေသာ သူ႔ကို မမေဖြးက လက္ျဖင့္တြန္းထားရင္း
“ေတာ္ၿပီ လူေတြေရာက္လာဦးမယ္”
“ေရာက္ေရာက္ မရဘူးမမရာ”
“မရလဲ ရလိုက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ ေန႔လည္က်ရင္ အားလား”
“မမအတြက္ဆို အခ်ိန္ျပည့္အားတယ္”
“မနက္ျဖန္ေန႔လည္ မမေျပာတဲ့ လိပ္စာအတိုင္းလာခဲ့ အခုလိပ္စာေရးေပးလိုက္မယ္ အဲ့ေတာ့မွ မင္းေလး သေဘာရွိ”
“အိုေက စိန္လိုက္ေလ မမ”
လူခ်င္းခြဲၿပီး ဆိုင္ေရွ႕ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ၿပီးၿပီးခ်င္း စာအုပ္ငွါးသူမ်ား ဝင္လာ၍ ႏွစ္ေယာက္သား သက္ျပင္းက်ိတ္ခ်မိသည္။ ထက္ေအာင္လည္း စာအုပ္ကိုယူကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ လမ္းမွာ စာအုပ္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ စာအုပ္ၾကားမွာ ညႇပ္ေပးလိုက္ေသာ စာရြက္ေသးေသးေလးေပၚ၌ လိပ္စာႏွင့္ ဟိုတယ္နာမည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။
အိမ္သို့ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာ အန္တီငယ့္ကိုျမင္ၿပီး တမ်ိဳးရင္ခုန္ရျပန္သည္။ အနက္ေရာင္ ဆြဲသားလက္ျပတ္ အကၤ်ီႏွင့္ စေတာ့ကင္ အနီေရာင္ကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ အန္တီငယ္သည္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ မ်က္လုံးထဲဝယ္ အရမ္းဆက္ဆီက်ေနသည္။ အားမနာတမ္း စိုက္ၾကည့္ကာ
“အန္တီငယ္က ဒီေန႔အရမ္းလွတယ္ဗ်ာ”
ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ အန္တီငယ္က မပြင့္တပြင့္ျပဳံးရင္း
“သားက ဘာစားခ်င္လို့လဲကြယ္ အန္တီငယ္ျဖင့္ မိုးေပၚေတာင္ ေျမာက္ခ်င္လာၿပီ”
“တကယ္ေျပာတာပါ အန္တီငယ္ရဲ့”
“အင္းပါ တစ္ရက္ရက္က်မွ သားစားခ်င္တာ အန္တီငယ္ ေကၽြးပါ့မယ္ကြာ အခု ညီမေလးကို သြားႀကိဳလိုက္ဦးမယ္ေနာ္”
ဟုေျပာကာ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။ အန္တီငယ့္ေနာက္ပိုင္းအလွကို ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းႀကီးသာ ခ်မိေတာ့သည္။
“ဟင္း”
============= ခုတင္ေပၚအိပ္ေနရင္း စာသာဖတ္ေနရေသာ္လည္း စာထဲစိတ္မေရာက္ အေတြးထဲဝယ္ မမေဖြးႏွင့္ အန္တီငယ္တို့ကိုသာ တဝဲလယ္လယ္ ျမင္ေနရသည္။ အိမ္ေရွ႕ဆီမွ အသံၾကားရ၍ အန္တီငယ္ ျပန္လာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္။ အန္တီငယ့္အေၾကာင္း စဥ္းစားမိေသာအခါ အန္တီငယ့္ကို ျမင္ခဲ့ရေသာ ပုံစံမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာကာ စိတ္ကထိန္းမရေတာ့။ တင္းေနေသာစိတ္မ်ား ေျဖေလ်ာ့ရန္ ငါးဦးေကာ္မတီထိုင္ကာ ေဂြကိုင္ဂြင္းထုမိေတာ့သည္။ မ်က္စိမွိတ္ ဂြင္းထုေနရင္း ထူးျခားေသာ အာ႐ုံံခံစားမိလာေသာေၾကာင့္ မ်က္စိဖြင့္လိုက္ေသာအခါ လွုပ္ရွားေနေသာ လက္မ်ား အလိုလိုရပ္တန္႔သြားမိသည္။ ဘယ္ခ်ိန္က ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ အန္တီငယ္က ခုတင္ေဘးမွရပ္ကာ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေတြးေနမိေသာ စိတ္ကူးယဥ္အေတြးမ်ား ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္သည္။ ေရခ်ိန္ကိုက္ေနတုန္း အမူးေျပကာ ေပ်ာက္ကုန္သလိုမ်ိဳး ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ လီးကိုင္ကာ အန္တီငယ့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ “ဟင္း ဒီေကာင္ေလးေတာ့ေနာ္ အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္ေနတာ ဒီမွာ မင္းအကၤ်ီ မီးပူတိုက္ၿပီးသားေတြ ကိစၥၿပီးမွသိမ္းေတာ့” ဟုေျပာကာ ေတာင့္တင္းေသာ သူ႔ဖင္မ်ားကို တုန္ခါေစလ်က္ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာေတာ့ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ျဖင့္ ဖီးလ္ေအာက္သြားေတာ့သည္။ ~~~~~~~~~~~_
“မဂၤလာပါရွင္”
“ညီမေရ အကို ေက်ာ္ထက္ေအာင္ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္ ငျမတ္ေရ ဒီအကို့ကို အခန္း(၉၉)ကို လိုက္ပို့ေပးလိုက္ပါ”
“က်ေနာ့္ေနာက္က လိုက္ခဲ့ပါဗ်ာ”
ေကာင္ေလးကေျပာကာ ေရွ႕ကေန လမ္းျပေပးသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ အလုပ္ကို ခြင့္ယူလိုက္ကာ တစ္နာရီအေရာက္ ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယထပ္သို့ ေရာက္ေသာအခါ
“ဒီအခန္းပါအကို”
ဟုေျပာကာ ထြက္သြားေလသည္။ အခန္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ေအးခနဲ႔ျဖစ္ကာ အဲယားကြန္း ဖြင့္ထားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ အခန္းထဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုတင္ေပၚတြင္ တင္ပါးလြဲထိုင္ေနေသာ မမေဖြးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မမေဖြးက ရွပ္အကၤ်ီ လက္ရွည္ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ဝတ္ထားသည္။ အခန္းထဲ သူဝင္လာေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ကာ ဆီးႀကိဳေနသည္။
သူက စကားေျပာမေနေတာ့ပဲ မမေဖြးကို အသာေပြ႕ဖက္ကာ မမေဖြး၏ ႏွုတ္ခမ္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးအား စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ မမေဖြး၏ တုံ႔ျပန္မွုကာ ျပင္းထန္သည္။ သူ႔ကို ခပ္တင္းတင္း ျပန္ဖက္ကာ အငမ္းမရ ျပန္နမ္းသည္။ နမ္းေနရင္း သူက မမေဖြး၏ အကၤ်ီကိုခၽြတ္ေတာ့ မမေဖြးကလဲ သူ႔အကၤ်ီ ျပန္ခၽြတ္ေပးေနသည္။
ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုလုံး အဝတ္မဲ့သြားေသာအခါ သူက မမကို ခုတင္ေပၚသို့ တြန္းလွဲလိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္ မမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားသို့ မ်က္ႏွာအပ္ကာ အမြးအျမႇင္မရွိ ရွင္းသန္႔ကာ စိခရက္ ေရေမႊးနံ့ သင္းပ်ံ႕ေနေသာ မမေစာက္ပတ္ႀကီးအား လၽွာျဖင့္ အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ပါေတာ့သည္။ မမေဖြး၏ ေပါင္ၾကားကို စိခရက္
ေရေမႊးစြတ္ထားေသာ အျဖစ္က ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကို စိတ္ထဲမွ ေက်နပ္ေစသလို ပို၍လည္း စိတ္ႂကြလာေစသည္။ မမေဖြး၏ ကိုရီးယားကားထဲက ေကာင္မေလးမ်ား ၿငီးသလို ၿငီးသံေလးမ်ားကလည္း စည္းခ်က္ညီညီ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
“အင္ အင္ အာ အာ အာ အာ အင္ အင္ အင္ ဟင္ အင္ “
သူက ေစတနာထားကာ စိတ္ပါလက္ပါ ဘာဂ်ာမွုတ္ေပးေနသည္။ မမလည္း တစ္ကိုယ္လုံး ခါယမ္းေနကာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနသည္။ ေစာက္ေရမ်ားက အိုင္ထြန္းေနသည္။ ဒီအခ်ိန္သည္ လိုးရန္အသင့္ေတာ္ဆုံးအခ်ိန္ ျဖစ္ေၾကာင္း စာေတြ႕ဗဟုသုတမွ သိရွိသည့္အတြက္ မမ ေပါင္ၾကားမွ သူ႔မ်က္ႏွာကို အသာခြာကာ ထလိုက္ေလသည္။
“အင္း ေကာင္းေနပါတယ္ဆိုမွ ေမာင္ကကြာ”
“မမ ပိုေကာင္းေအာင္ လိုးေပးမလို့”
ဟုဆိုကာ မမ ေစာက္ပတ္ဝမွာ လီးႀကီးကို အသာေတ့လိုက္သည္။ မမ ကိုယ္ေလး တစ္ခ်က္တုန္ကာ မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းသြားေလသည္။ သူက ခါးကို အသာေရွ႕တိုးေတာ့ လီးႀကီးက မမ ေစာက္ပတ္ေလးကို ျဖဲ၍ဝင္လာသည္။ စိုရြဲေနေသာ ေစာက္ေရမ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္လမ္းေၾကာင္းကေတာ့ ေျဖာင့္ျဖဴးေနေလသည္။ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသာထိုးသြင္းေတာ့ လီးတဆုံးဝင္ကာ ဆီးခုံခ်င္း ပူးကပ္ေနေတာ့သည္။
ေက်ာ္ထက္ေအာင္က အသာၿငိမ္၍ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းပဲ နမ္းေနရာ ေအာက္က မမေဖြးမွာ မရိုးမယြျဖစ္ၿပီး ေကာ့ေပးလာသည္။ ထိုအခါ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ကိုယ္ခႏၶာ အသာႂကြကာ ခါးအားျပင္းျပင္းျဖင့္ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ လီးကႀကီးႀကီး ခါးအားသန္သန္ျဖင့္ အလိုးခံရေတာ့ မမေဖြးတစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးကို ေမ့သြားေအာင္ ေကာင္းေနသည္။ အသံထြက္ ၿငီးျငဴဖို့ကို မနဲအားယူရသည္။
“အ ..အ ….အာ ….အို အ အ အို အာ အအ”
လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး အျပည့္အသိပ္ပင္ ထိခ်က္ကလည္း အျပည့္။ ငတ္ခဲ့ရသမၽွ အခုမွ အတိုးခ် စားရေတာ့သည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို အားထဲ့ေဆာင့္ရင္း နို့အုံမ်ားကို ညစ္ဆြဲသည္။ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကိုလည္း စုပ္သည္။ ထို့ေနာက္ ပခုံးသားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကာ လိုးသည္။ ေမြ႕ယာကို လက္ေထာက္ၿပီး ကိုယ္လုံးခ်င္းခြာ၍ လိုးသည္။ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ လိုးျခင္းျဖစ္ရကား နန္းေဖြးေဖြးေအာင္မွာ ရင္ပြင့္မတတ္ အလိုးခံရေလသည္။
အသက္ရွုခ်ိန္မရေအာင္ လိုးခ်က္စိတ္စိတ္ျဖင့္ အလိုးခံေနရသည့္ ၾကားကပင္ သူမက ေအာက္မွ ဖင္ေကာ့ေပးျခင္း၊ ေက်ာ္ထက္ေအာင္၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို အငမ္းမရ ျပန္လည္စုပ္ယူျခင္းမ်ားကို လုပ္ေပးေနသည္။ အရွိန္တက္လာေသာ အခ်စ္ေရတမံသည္ ေဆာင့္ခ်က္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေသာအခါဝယ္ ၿပိဳင္တူျပည့္လၽွံကာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို့ ေရာက္ရွိၾကေလသည္။
ေစာက္ပတ္ထဲ လီးတဆုံးထဲ့ကာ လေရမ်ား အပန္းခံရသည္မွာ မမေဖြးအဖို့ ဘာႏွင့္မွ မလဲနိုင္ေသာ စည္းစိမ္ျဖစ္သလို ၿပီးဆုံး၍ လေရထြက္သည့္အခ်ိန္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားက ဆြဲစုပ္ခံထားရသည္မွာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္အဖို့ တစ္သက္မွာတစ္ခါ ၾကဳံေတြ႕ရေသာ အရသာေကာင္း ျဖစ္ေလသည္။ အေရေတြ ေပါင္းစပ္သြားရသည့္နည္းတူ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ကာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ယခင္ထက္ပို၍ နားလည္သြားၾကေတာ့သည္ဟု ခံစားမိၾကသည္။
ထိုေန႔က တစ္ညေနလုံး ခ်စ္ပြဲဝင္ၾကသည္။ မမေဖြးက ပုံစံမ်ိဳးစုံ သူ႔ကိုသင္ေပးသလို သူကလည္း သင္ေပးသမၽွ အမွီ လိုက္နိုင္သည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္အတြက္ ပို၍ေက်နပ္စရာေကာင္းသည္က မမေဖြးက သူ႔အား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြမပါပဲ ဘာေႏွာင္ႀကိဳးမွ မထားပဲေနဖို့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာသည္။ သူကလည္း ေသြးသားေတာင့္တလို့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ကူညီေပးေသာ ဆက္စ္ပါတနာေတြ အေနနဲ႔ပဲ ေနသြားၾကရန္ သေဘာတူလိုက္ေလသည္။ တစ္ေနကုန္ အားရပါးရ ခ်စ္ပြဲဆင္ၿပီးေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းခြဲကာ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။
~~~~~~~
ဒီရက္ေတြမွာ ျမတ္သူဇာတစ္ေယာက္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္ ရည္းစားပူထက္ဆိုးေသာ လီးပူမိေနသည္ဟုပဲ ဆိုရေပေတာ့မည္။ ဘာလုပ္လုပ္ အလုပ္သာ လုပ္ေနေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွာ စြဲေနသည္ကား ေက်ာ္ထက္ေအာင္၏ လီးႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ ဟိုတစ္ေန႔ညေနက ေက်ာ္ထက္ေအာင္ အလုပ္ေနာက္က်မွ ျပန္လာသည္။ ယခုလည္း သမီးက်ဴရွင္ပို့ခဲၿပီး အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲရွိေနခိုက္ စိတ္ထလာေတာ့သည္။ ထႂကြေနေသာစိတ္မ်ား ၿငိမ္သက္ေစရန္ အခန္းထဲဝင္ကာ ထမိန္ခၽြတ္၍ ေတာင္ေနေသာ ေစာက္စိအားပြတ္ကာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အာသာျဖေနမိသည္။ မ်က္စိမွိတ္ကာ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားရွိ အစိကိုပြတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က လက္ညိဳး လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ လီးႀကီးကို ျမင္ေယာင္ရင္း လီးႀကီးအမွတ္ျဖင့္ စုပ္ေနသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ထားကာ တစ္ေယာက္ထဲ ေဟာ့ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္သည္ အလုပ္မွ ျပန္ေရာက္လာေလသည္။ အိမ္ထဲသို့ ဝင္လာေသာအခါ လူကမရွိ အန္တီငယ့္အခန္းေရွ႕ ေရာက္ေသာအခါ ေအာက္ပိုင္း ဗလာက်င္းလ်က္ ရာဂမီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ အန္တီငယ့္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။ အဆင္သင့္ေနေသာ အေျခအေနကို ျမင္ရသည့္ေနာက္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္ တစ္ေယာက္ သိပ္စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ အကၤ်ီ လုံခ်ည္ ခၽြတ္လိုက္ကာ အန္တီငယ့္အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္ေလသည္။
ခ်ဲထားေသာ အန္တီငယ့္ေပါင္ၾကားတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ေစာက္စိပြတ္ေနေသာ အန္တီငယ့္လက္ကို ဆြဲဖယ္လိုက္ကာ အန္တီငယ့္ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး လၽွာျဖင့္ အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ပါေတာ့သည္။ ျမတ္သူဇာမွာ ႐ုတ္တရက္ သူမ၏လက္ကို ဆြဲဖယ္ခံလိုက္ရေတာ့ အလန္႔တၾကား ျဖစ္သြားေလသည္။ သို့ေသာ္ ေစာက္ပတ္ကို အယက္ခံလိုက္ရေသာအခါ ၿငိမ္းလုနီးနီး ရာဂမီးမ်ားက ျပန္လည္ ေတာက္ေလာင္လာေတာ့သည္။
ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ေစာက္စိကို လၽွာျဖင့္ယက္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို့ လက္ညိဳး ဖင္ထဲသို့ လက္ခလယ္ထဲ့ၿပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ ကစားေပးသည္။ ေစာက္စိအယက္ခံရၿပီး ေစာက္ပတ္ႏွင့္ဖင္ တၿပိဳင္ထဲ ကလိခံရေသာ ျမတ္သူဇာမွာေတာ့ ေလာကႀကီးကိုေမ့ကာ ေကာ့ပ်ံေနေလသည္။ ေစာက္စိဆီမွ စိမ့္က်ဥ္ေသာ အရသာ ခံစားေနရခ်ိန္တြင္ ေစာက္ပတ္ထဲရွိ လက္ညိဳးက ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနၿပီး ဖင္ထဲရွိ လက္ခလယ္ကလဲ ပြတ္ထိုးေပးေနရာ ခါတိုင္းထက္ ပိုေကာင္းေနသည္။ ပါးစပ္ထဲမွာရွိေသာ လက္ကိုလဲ အားရပါးရ စုပ္ေနမိသည္။ ေကာင္းလြန္းမက ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ခဏေလးျဖင့္ ႏွစ္ခ်ီခန္ၿပီးသြားေခ်ၿပီ။ ယခု တတိယအႀကိမ္ အရွိန္ျပန္တက္လာေသာအခါ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က လိုးရန္အတြက္ ထလိုက္ေတာ့သည္။ ျမတ္သူဇာမွာ အရွိန္ပ်က္သြားသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ကာ ၾကည့္မိေလသည္။
“ဟင့္ ဟင့္ သား ဘာလို့ရပ္လိုက္တာလဲ ဟင္”
“အန္တီငယ့္ကို လိုးမလို့ေလ ခံမွာလား သားလိုးေပးတာ ခံမွာလား”
ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ေျပာလဲေျပာ လီးႀကီးကိုလဲ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္ေလသည္။ ျမတ္သူဇာမွာ ေစာက္ေရေတာက္ေတာက္က်ကာ စိတ္ထေနသည့္အခ်ိန္တြင္ အထိအေတြ႕ေကာင္းေသာ လီးႀကီးျဖင့္ အေတ့ခံလိုက္ရေသာအခါ တစ္ကိုယ္လုံး ကတုန္ကယင္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ စကားပင္ မေျပာနိုင္ ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
ထိုအခါ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ေစာက္ပတ္ထဲသို့ လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ အသြင္းအထုတ္ အသာလုပ္ကာ ေညႇာင့္ေပးေနရင္း အန္တီငယ္၏ အေပၚအကၤ်ီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးတဆုံးဝင္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ အန္တီငယ္၏ နို့ႏွစ္လုံးကိုဆြဲကာ တဖန္းဖန္း ေဆာင့္လိုးေလသည္။ အန္တီငယ္၏ ႏွုတ္ခမ္းသားမ်ားကို ဆြဲစုပ္နမ္းေပးသည္။ နို့သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ေခ်ေပးသည္။ အန္တီငယ္ကလည္း အားက်မခံ ေျခႏွစ္ဖက္ကို ခါးသိုင္းခ်ိတ္က ေအာက္ကေန ေကာ့ေပးျခင္း၊ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ ေက်ာ္ထက္ေအာင္၏ လီးႀကီးအား ညႇပ္ဆြဲေပးျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးေလသည္။ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အခ်စ္ပြဲႀကီးကို ဆင္ႏႊဲၾကေလရာ အန္တီငယ့္ ၿငီးျငဴသံမ်ား တဖန္းဖန္း ေဆာင့္သံမ်ားျဖင့္ စည္ေဝေနေလသည္။
“အ…အ…သား…အန္…တီ…အား…အ ဟင္း…ငယ္…ဟင္း…ေကာင္း…ေကာင္း…ေကာင္း”
အန္တီငယ္မွာ တစ္ကိုယ္လုံး တြန္႔လိမ္လူးလြန္႔ ေကာ့ပ်ံကာ မၿငိမ္သက္နိုင္ပဲ လွုပ္ရွားလ်က္ရွိသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနသည္။ တစ္ပတ္အတြင္း မမေဖြးကိုေရာ အန္တီငယ့္ကိုပါ လိုးရသည္မွာ အင္မတန္ကံေကာင္းသည္ဟု ေတြးထင္မိသည္။ ခနၾကာေသာအခါ အန္တီငယ္က ၿပီးခါနီးၿပီဟု ေျပာလာရာ သူက ႏွစ္ဆတို၍ တစ္ကိုယ္လုံး အားကုန္သုံးကာ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ အစပထမ အားကုန္မသုံးေသးပဲ ၿပီးခါနီးမွ တက္ကုန္ရြက္ကုန္ ဖြင့္ျခင္းသည္ အလိုးခံရသည့္ မိန္းမအဖို့ ေကာင္းသည္သာမက ဆြဲလန္းေစသည္ဟု မမေဖြးက သင္ေပးခဲ့ေလသည္။
“အ…အ…သား…အန္…တီ…အား…အ ဟင္း…ငယ္…ၿပီး…ေကာင္း…ၿပီး…ေကာင္း…နီး…အ…ၿပီးခါ…နီး..ေကာင္း”
အားကုန္သုံး ေဆာင့္ေနရာ သူေဆာင့္လိုက္တိုင္း အန္တီငယ့္ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အင့္ခနဲ႔ ေနေအာင္ တစ္ကိုယ္လုံး လွုပ္ခါသြားေလသည္။ မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔၏ လီးတစ္ခုလုံးအား ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက ညႇစ္ဆြဲကာ တစ္ကိုယ္လုံး ဆန္႔တငင္ငင္ျဖစ္ရင္း အန္တီငယ္တစ္ေယာက္ ၿပီးဆုံးသြားေတာ့သည္။ သူက မရပ္ေသးပဲ ဆက္ေဆာင့္ေပးေနရာ ခနအၾကာတြင္ အန္တီငယ့္ ေစာက္ပတ္ထဲသို့ သူ၏လီးႀကီးမွ လေရမ်ား တထုတ္ထုတ္ပန္းထဲ့ကာ ၿပီးသြားေလသည္။
အန္တီငယ့္ကိုယ္ေပၚေမွာက္ကာ ခန အနားယူေနမိသည္။ အတန္ၾကာမွ ထ၍ အန္တီငယ့္ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ အန္တီငယ္ကလဲ အလိုက္သင့္ ျပန္နမ္းေလသည္။ အားရေအာင္နမ္းၿပီးမွ ႏွုတ္ခမ္းျခင္း ခြာလိုက္သည္။
“လူဆိုးေလး သူမ်ားကို အတင္းတက္လိုးတယ္”
“လိုး႐ုံတင္မကဘူး မဂၤလာပါေဆာင္ဦးမွာ မမေရ”
“အန္တီငယ္က အသက္ႀကီးပါၿပီကြာ”
“ႀကီးႀကီးဗ်ာ မမကို လက္ထပ္ယူမွာ လက္ထပ္ခြင့္ေပးပါ မမရယ္”
“ဇြတ္ပါလားကြယ္”
“မရဘူး မမကို ခ်စ္ခဲ့ၿပီးၿပီ”
“အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲ အခုလဲ ခ်စ္လို့ရတာပဲဟာကို”
“ခ်စ္ၿပီးမွေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ရတယ္မမေရ”
ေက်ာ္ထက္ေအာင္က ေျပာလဲေျပာ ျမတ္သူဇာကို ပခုံေပၚေကာင္ထမ္းကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို့ ထြက္လာေလသည္။ ျမတ္သူဇာမွာ ေက်ာ္ထက္ေအာင္က သူ႔ကို အမွန္တကယ္ တန္ဖိုးထားသည့္အတြက္ေရာ ေနာင္ေရးပါ စိတ္ခ်ရသည့္အတြက္ပါ ေက်နပ္ကာ ပီတိျဖစ္ေနမိသည္။ ေက်ာ္ထက္ေအာင္မွာလဲ မမျမတ္ကို ထမ္းရင္း မမျမတ္ႏွင့္ မမေဖြးတို့ကို တၿပိဳင္ထဲ လိုးရန္ ႀကံရမည္ဟု ေတြးကာ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနေတာ့ေလသည္။