ဆရာႀကီးစိန္

ဆရာႀကီးစိန္ ဆိုလွ်င္ မသိသူမရွိသေလာက္ပင္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ေပ်ာက္ေစဆရာႀကီးၿဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး ဟုသာေခၚေနရေသာလည္း အသက္မွာ(၃၄)ႏွစ္ခန္႕ သာရွိေသးသည္။ အရပ္ရွည္ရွည္၊ ဗလေကာင္းေကာင္း၊ အသားညိဳညိဳၿဖစ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးစစ မဟာနဖူးၿဖင့္ ခန္႕ထည္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ သူသည္ တစ္ခ်ိန္က ဘိုးေတာ္ႀကီးတစ္ဦး၏ေနာက္တြင္ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ရင္း ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီလိုက္ပါခဲ့ရာမွ ေပ်ာက္ေစအတတ္ကို တတ္ေၿမာက္လာၿခင္းၿဖစ္သည္။ သူ၏ အမည္ရင္းမွာ ဂ်င္ေအာင္ၿဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္သားၿဖစ္ေလသည္။ သူ၏ဆရာ ဘိုးေတာ္ႀကီးမွာ ဘယ္ေရာက္လို့ ဘယ္ေတာင္တက္သြားသည္မသိ၊ ဂ်င္ေအာင္ ကေတာ့သူ့ဝမ္းသူေက်ာင္းကာ ဆရာႀကီးတစ္ဆူၿဖစ္၍ပင္ေနေတာ့သည္။ ယခုလည္း ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ၿမိဳ့ႀကီးတစ္ၿမိဳ့ႏွင့္မနီးမေဝး ေက်းရြာႀကီးတစ္ရြာႏွင့္ တစ္ေခၚေလာက္ေဝးေသာ ေတာင္ကုန္းေလး တြင္ ခိုင္ခန့္ေသာတဲႀကီးတစ္လံုး ေဆာက္ကာ သတၱဝါမ်ားကို ကယ္မေနေလသည္။ သူ၏ တဲနန္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ေဝဒနာသည္မ်ား တည္းခိုႏိူင္ရန္ တဲ (၄)(၅) လံုးေဆာက္ထားေသးသည္။ ဆရာႀကီး .. ဆရာႀကီး ရဲ့တပည့္မတစ္ဦး နာမက်န္းၿဖစ္ေနလို့ပါ .. သူ၏တဲနန္းေတာ္ႀကီးအတြင္းသို့ ခပ္ရို့ရို့ဝင္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦး ဆရာႀကီးစိန္ သည္ မွိတ္၍ထားေသာ သူ့မ်က္လံုးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အသက္(၂၅) ႏွစ္အရြယ္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားေၿပၿပစ္ေသာ မိန္းကေလးငယ္တစ္ဦးကို ေတြ့လိုက္ရသည္။

ဆရာႀကီးစိန္ က သူ၏အေရွ့တြင္ရွိေသာ မိန္းခေလး၏တစ္ကိုယ္လံုးကို သိမ္းႀကံဳးၿပီးႀကည့္ေနရာ မိန္းမငယ္သည္ ဆရာႀကီး၏ စူးရွေသာအႀကည့္မ်ားကို မခံႏိူင္သည့္အတြက္ သူမ၏ေခါင္းမွာ ငံု့ကာသြားေလသည္။ လူမမာ က ဘယ္မွာတုန္းကြဲ႕ .. ဟိုဖက္က တဲမွာပါ ဆရာႀကီး .. ဒါနဲ႕ ကေလးမနံမည္ ဘယ္လိုေခၚတုန္း .. အၿမင့္ လို့ေခၚပါတယ္ ဆရာႀကီး .. အိမ္း .. ေရွ့ကသြားေပေတာ့ကြဲ့ .. ဆရာႀကီး လိုက္ႀကည့္ေပးပါ့မယ္ .. အၿမင့္ သည္ ဆရာႀကီး၏ေရွ့မွ လူမမာရွိရာတဲဆီသို့ ထြက္သြားေတာ့ရာ ဆရာႀကီးစိန္ လည္း အၿမင့္ ၏ေနာက္မွကပ္လိုက္သြားရင္း တံုကနဲ တံုကနဲ ၿဖစ္ေနသည့္ အၿမင့္ ၏တင္သားႀကီးမ်ားကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ ကသိုဏ္းရႈကာလိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ကဲ .. ဘယ္လိုၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ဆရာႀကီး ကိုေၿပာလိုက္ႀကပါဦး .. အၿမင့္ ဆိုေသာ မိန္းခေလးကတိုက္တြန္းလိုက္ရာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ဘယ္လိုၿဖစ္တယ္မသိပါဘူး .. ဗိုက္ေအာင့္တယ္ဆိုၿပီး ေအာ္ေနလို့ပါ ဆရာႀကီး .. ထိုသို့ေၿပာၿပီးေနာက္ ဆရာႀကီး ထိုင္ရန္ လူမမာအနားတြင္ ဖ်ာခင္းေပးလိုက္ႀကသည္။ လူမမာ မွာ အၿမင့္ ႏွင့္ အသက္မတိမ္းမယိမ္း ဟုခန့္မွန္းရၿပီး တစ္ခါတစ္ခါ အမေလး ဟုေအာ္ရင္း ရင္ေကာ့ကာတက္သြားသည္အထိေဝဒနာခံစားေနရၿပီး မ်က္ရည္မ်ားပင္စီးက်လ်က္ရွိသည္ကိုေတြရသည္။

ကိုင္း ကိုင္း .. ဆရာႀကီး ကိုေရတစ္ခြက္ေလာက္ ေပးႀကစမ္း .. ဆရာႀကီး သည္ ေရတစ္ခြက္ေတာင္းလိုက္ၿပီး လူမမာ ကို အကဲခတ္ရာတြင္ ေလထိုးေသာ ေဝဒနာတစ္ရပ္ ရွိမည္ဟုခန့္မွန္းလိုက္သည္။ ကဲ ကဲ .. ဘယ္သူမွ မႏွိပ္ႀကနဲ့ေတာ့ .. ဒီေတာင္ကုန္းက ဥစၥာေစာင့္ ကိုလူပ်ိဳ ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကိုး ကြဲ႕ .. ဘာမွမပူႀကပါနဲ့ .. အခုပဲ ေပ်ာက္ေစရမယ္ .. ဟုေၿပာလိုက္ၿပီး သူ၏ေယာဂီေရာင္ေဆးလြယ္အိတ္အတြင္းမွ ေဆးလံုး(၃)လံုးကိုထုတ္ကာ မိန္းမတစ္ဦးယူလာေသာေရႏွင့္ေရာကာ တိုက္လိုက္ေလသည္။ ေဆးတိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးစိန္က ကဲ .. လူမမာ ကို အခန္းထဲသြင္းႀကစမ္း .. ဆရာႀကီးစိန္ ေၿပာသည့္အတိုင္းပင္ လူမမာ မိန္းခေလးအား တဲႀကီးအတြင္းရွိ အခန္ထဲသို့ ဆြဲ၍သြင္းလိုက္ၿပီး ေစာင္မ်ား (၃)ထပ္ကာေပးရေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အခန္းၿပင္တြင္ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားထြန္းလ်က္ မန္းမႈတ္လ်က္ရွိသည္။ အတြင္းခန္းထဲတြင္ လူမမာ မွာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လူးလြန္႕၍ သည္းသံမ်ားထြက္ေပၚေနဆဲၿဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ လူမမာ ရွင္မ်ား ယူလာေပးထားေသာ ေရသံုးခြက္ထဲမွ တစ္ခြက္ကိုယူ၍ ေဆးေသတၱာ အိတ္တြင္းမွ တစ္ထြာသာသာရွိေသာ ပုလင္းငယ္ငယ္အတြင္းမွ အရည္အနည္းငယ္ကို ထိုခြက္ထဲသို့ေလာင္းထည့္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ထိုေရခြက္ကို အတန္ႀကာေအာင္မန္းမႈတ္ၿပီးေနာက္ လူနာ အားတိုက္ရန္ ေပးလိုက္ေလသည္။

လူမမာ သည္ ၿငိမ္ကာက်သြားေလ၏။ ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္ေလးသာလွ်င္ ခပ္မႈန္မႈန္လင္းေနသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ကားယခုထက္တိုင္ လူမမာ ရွိရာအတြင္းခန္းတြင္းသို့ မဝင္ေသးေပ။ တဲႀကီးအတြင္မွ ပရိသတ္မ်ားကည္း ၿပန္သူၿပန္ အိပ္သူက အိပ္ကာသြားခဲ့ေပၿပီ။ လူမမာ မိန္းကေလးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မိန္းမႀကီးႏွစ္ဦးသာလွ်င္ စိုးရိမ္မကင္းသည့္ အမူအယာႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ႀကသည္။ ကဲ အေဒၚႀကီးႏွစ္ေယာက္ .. ဒီကိုလာပါဦး .. ဆရာႀကီးစိန္ က ခပ္ထန္ထန္ေၿပာလိုက္ရာ အေဒၚႀကီးႏွစ္ေယာက္သည္ ထိုင္ရာမွထ၍ ဆရာႀကီးအနားသို့ေရာက္လာခဲ့သည္။ ကဲ .. ခင္ဗ်ားတို့ ႏွစ္ေယာက္ ဒီဖေယာင္းတိုင္မီးမၿငိမ္းေအာင္ေစာင့္ႀကည့္ေန၊ က်ဳပ္အခန္းထဲကိုဝင္ၿပီးမေကာင္းဆိုးဝါးေကာင္ကို တရားၿပလိုက္ဦးမယ္ .. အထဲကို ဘယ္သူမွ မဝင္ေစနဲ့ေနာ္… ေသေသခ်ာခ်ာေစာင့္ႀကည့္ေနႀကေနာ္ .. အထဲကဘာသံႀကားႀကား မစိုးရိမ္နဲ့ ၊ ဝင္မလာနဲ့ .. ဟုတ္ၿပီလား .. ဟုတ္ကဲ့ ဆရာႀကီး .. ဟုတ္ကဲ့ပါ .. အိမ္း .. က်ဳပ္မွာသလိုမလုပ္ရင္ေတာ့ စည္းေပါက္ၿပီး လူမမာ အသက္ကိုေတာင္စိုးရိမ္ရတယ္ .. ေႀသာ္ .. ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာႀကီး .. စိတ္ခ်ပါ .. ဆရာႀကီးမွာတဲ့အတိုင္းလုပ္ပါ့မယ္ .. ကြ်န္မ သမီးေလးကိုသာေကာင္းေအာင္ကုသေပးပါ ဆရာႀကီး.. အိမ္း .. ဒါကေတာ့ ဆရာႀကီး တာဝန္သာထား .. ေၿပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ လူမမာ ၏အခန္းအတြင္းသို့ဝင္ခဲ့ေလသည္။

အထဲသို့ေရာက္ေသာ္ လူမမာ မိန္းခေလး ကားပက္လက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ေစာေစာက သူတိုက္လိုက္ေသာ ေဆး(၃)လံုးမွာ ပရေဆးဆိုင္မ်ားတြင္ အလြယ္တကူဝယ္၍ရေသာ ေလကြဲေဆးၿဖစ္ၿပီး ဒုတိယတိုက္လိုက္ေသာအရည္မွာ အရက္ၿဖစ္သည္။ အခန္းထဲတြင္ လက္ဆြဲမွန္အိမ္ႏွစ္လံုးေႀကာင့္ အေတာ္ပင္လင္းေန၏။ အဟမ္း ..ခုခ်ိန္ကစၿပီး ငါ့သမီးေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ႀကေသာ ေဝမာတိက အမည္ရေသာ နတ္မ်ိဳး၊ ဘုမၼစိုးႏွင့္ ကုမၻာန္ဘီလူးတို့ .. ဆရာအမိန္႕ေပးသည္ .. ယခုမႀကာခင္ထြက္ေစ .. ေရွာင္ေစ .. သင္တို့တေတြကို ယခုတစ္ႀကိမ္ ေနာက္ဆံုးဆရာသတိေပးၿခင္းၿဖစ္သည္ .. ၿပီးေနာက္ သူ၏ေဆးလြယ္အိတ္ကို ခြ်တ္ကာ ေဘးတြင္ခ်ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပက္လက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မိန္းခေလးကို စူးစိုက္ကာ ႀကည့္ေနေလသည္။ မိန္းခေလး၏ ကိုယ္ေနကိုယ္ဟန္မွာေတာင့္တင္း ဖြံၿဖိဳးၿပီး ရင္သားမ်ားကား ၿဖိဳးေမာက္ေနသလို တင္သားမ်ားႀကေတာ့ တင္းကားစြင့္အယ္ေနသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္သူမ၏ ရင္သားမ်ားကို အက်ႌေပၚမွပင္ ဖ်စ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္သူမ၏အက်ႌက်ယ္သီးမ်ားကိုၿဖဳတ္ၿပီးေနာက္ ေဘာလီခ်ိတ္မ်ားကိုလည္း ၿဖဳတ္ကာ ေဘာ္လီကို မိန္းခေလး၏ကိုယ္ေပၚမွ ခြါလိုက္ေလသည္။ သူမ၏ၿဖဴေဖြးႏူအုေနေသာ ႏို့ေလးႏွစ္လံုးမွာ အကာအကြယ္မဲ့စြာထြက္ေပၚလာေလသည္။ သူမ ၏ႏို့သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ ေၿပာင္းဖူးေစ့သာသာခန့္ရွိၿပီး ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ေလးရွိေနသည္။

ဆရာႀကီးစိန္ သည္ တပ္မက္စိတ္မ်ားက ဒိုင္းကနဲသူ့ကိုလာေဆာင့္သၿဖင့္ ကုန္းကာႏို့ကိုစို့ေလေတာ့သည္။ အင္ .. အင့္ .. မိန္းခေလး၏ ကိုယ္လံုးကေလးမွာတြန့္သြားၿပီး မသဲမကြဲအသံမ်ားသည္လည္း ႏႈတ္မွထြက္လာသည္။ ရမၼက္စိတ္မ်ား ၿပင္းထန္ေနေသာ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူမ၏ထမီေလးကိုပါ ခါးဆီသို့ ဆြဲလွန္ကာတင္လိုက္ေလသည္။ ေတာင့္တင္းလွေသာ ေပါင္တံႀကီးႏွစ္လံုးကား ၿဖဴေဖြးၿပီး စင္းေန၏။ ၿပီးေတာ့ေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားမွ ၿပည့္ၿပည့္ေလးႏွင့္ မို့ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးကလဲ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုေစ့ကာ နီက်င္က်င္အေမႊးေလးမ်ားေပါက္ေနသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လက္ကသူမ၏ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္ စုန္ကာဆန္ကာၿဖင့္ ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးေနၿပီး အရသာခံယူေနသည္။ ဆရာႀကီး၏လက္မ်ားသည္ ေပါင္ေပၚမွလက္ကို ေစာကပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေစ့ေစ့ေလးေနရာသို့ဖိကပ္ကာပြတ္ေပးလိုက္ေသာအခါ မိန္းခေလး၏ကိုယ္လံုးေလးသည္ ဆတ္ ကနဲတစ္ခ်က္တုန္သြားေလသည္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းခေလး ၏ႏႈတ္မွ ခပ္တိုးတိုး မပီမသ ေရရြတ္သံမ်ားထြက္လာၿပီး ေပါင္တံမ်ားမွာလည္း ေၿမာက္ႀကြႀကြေလးၿဖစ္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ႕အက်ႌကိုမခြ်တ္ေတာ့ပဲ ပုဆိုးကိုခြ်တ္ၿပီးေနာက္ မိန္းခေလး၏ ေၿခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ဒူးေကြးကာေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိန္းခေလး၏ေပါင္ႀကားသိုဝင္ကာ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏အကြဲေႀကာင္းေလးတြင္ေတ့ကာ အသာအယာဖိၿပီးသြင္းလိုက္သည္။

အမေလး .. အို .. ဆ..ရာ..ႀကီး .. ဘယ္လိုလုပ္ .. အ.မ.ေလး .. အို .. ဟင္း ဟင္း .. မိန္းခေလး သည္ မ်က္လံုးပြင့္ကာ ႏိူးလာသၿဖင့္ တဝက္မွ်သာက်န္ေတာ့ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ဆတ္ကနဲထိုးသြင္းလိုက္ရာ မိန္းခေလး၏ေက်ာၿပင္ေလးေကာ့တက္သြားေလေတာ့သည္။ သူမ၏လက္ကေလးႏွစ္ဖက္သည္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ရင္ဘတ္ကို ေအာက္မွေနကာဆီးတြန္းထားေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ကလည္း ဘာကိုမွ မစိုးရိမ္ေတာ့ဘဲ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ဆက္ကာေဆာင့္ေပးေနသည္။ ဆရာႀကီး အတင့္ရဲ ရသည့္အႀကာင္းမွာ သူ့လီးတန္ကို မိန္းခေလး၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို့ ထိုးသြင္းစဥ္ကတည္းကပင္ က်ိခြ်ဲခြ်ဲ အရည္ႀကည္မ်ားႏွင့္ ေတြ့ထိကာသိလိုက္ရေသာေႀကာင့္ၿဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ကလည္းမရပ္မနားပဲ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးေနေတာ့ရာ မိန္းခေလးခမ်ာ ၿငင္းဆန္ေသာစကားကိုဆိုရန္ ပင္သတိမရေတာ့ပဲ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနသည္။ မိန္းမက်မ္းေက်ေသာ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏ေဆာင့္အားမ်ားကို တိုးၿမွင့္ကာ သူ၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို မိန္းခေလးကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္ သူမ၏အိေထြးလွေသာ ကိုယ္လံုးေလးကို တင္းႀကပ္စြာဖက္လိုက္ၿပီး ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ၿဖင့္ တလႈပ္လႈပ္ၿဖစ္ကာေနေသာ သူမ၏ႏို့ႏွစ္လံုးကို ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္ စို့ရင္း ဖင္ေၿမွာက္ကာ ေျမွာက္ကာ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ ေအာက္မွ မိန္းခေလးသည္လည္း တဟင္းဟင္းၿဖစ္လာၿပီး သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေကာ့ကာလွန္ကာၿဖင့္ စည္းခ်က္က်က်ၿပန္လည္တုန္႕ၿပန္ကာလာေနသည္။ ဆရာႀကီး၏ထြားႀကိဳင္းလွေသာ လိင္တန္ႀကီးသည္ သူမ၏အေခါင္းအတြင္းဝယ္ ထိထိမိမိႀကီး ပြတ္ေဆာင့္လ်က္ရွိေနရာ သူမ၏အတြင္းနံရံတို့မွ အီဆိမ့္ကာထြက္လာေသာအရည္တို့သည္ တပြက္ပြက္ၿဖင့္ တသြင္သြင္ထြက္က်ေလေတာ့သည္။

မခ်ိတင္ကဲၿဖစ္လာသည္ထင့္ .. မိန္းခေလး သည္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထားေသာသူမ၏ေၿခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆရာႀကီး၏သန္မာလွေသာေပါင္ႀကီးမ်ားဆီသို႕ ခ်ိတ္ကာတင္လိုက္ သည္။ ထိုသို့ခ်ိတ္လိုက္ၿပီးေသာအခါတြင္ ဆရာႀကီးသည္မိန္းကေလး၏ကိုယ္ေပၚမွ ႀကြကာ သူမ၏ကိုယ္လံုးေဘးတစ္ဖက္ဆီတြင္ လက္ေထာက္ၿပီး ႀကံဳးကာႀကံဳးကာလိုးေလသည္။ ေအာက္မွ မိန္းခေလးသည္လည္း အင္း ဟင္း .. အင္းဟင္း ဆိုေသာအသံေလးႏွင့္ အတူ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးသည္ တထြန့္ထြန့္လူးၿပီး တဆတ္ဆတ္ခါသြားရေသာအခ်ိန္မွာပင္ ဆရာႀကီး၏ခါးႀကီးသည္လည္း ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ တုန္ကာ ဆရာႀကီ၏ကိုယ္လံုးႀကီးသည္ မိန္းခေလးဆီသို႕ ေမွာက္ကာက်သြားေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သည္ ကာမေရယဥ္ေႀကာတြင္ေမ်ာေနရာမွ လြန့္လူးလာၿပီးေနာက္ .. မိန္းခေလး နံမည္ဘယ္လိုေခၚသလဲ ကြယ့္ .. အတင့္ လို့ေခၚပါတယ္ ဆရာႀကီး .. အၿမင့္ နဲ့ဘာေတာ္လဲ ကြယ့္ .. သူငယ္ခ်င္းပါ ဆရာႀကီး .. ေနာက္ေန့လည္း ဆရာႀကီးဆီလာဦးေနာ္ .. ဒီတစ္ခါတြင္ေတာ့ မိန္းခေလး သည္ စကားၿဖင့္ၿပန္လည္ကာမေၿပာေတာ့ပဲ မႈန္ၿပၿပအလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ဆရာႀကီးအား ရႊန္းရႊန္းစားစားႀကည့္ၿပီး ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ၿငိမ့္ၿပလိုက္ ေလေတာ့သည္။ ညဥ့္သည္အေတာ္ေလးနက္လာခဲ့ၿပီ။ဧည့္ပရိသတ္မ်ားလည္း စဲသြားခဲ့ၿပီ။ ဆရာႀကီးစိန္ ၏တဲနန္းတြင္လည္း လူရွင္းသေလာက္ၿဖစ္သြားခဲ့ေပၿပီ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္အိပ္ယာဝင္ရန္ သူ၏ဓါတ္ခန္းဟုေခၚသည့္ အိပ္ခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီး သူ၏ေနာက္ဖက္ ေမွာင္ရိပ္ထဲမွ ခပ္တိုးတိုးေခၚသံ ႀကားလိုက္ရသၿဖင့္ လန္႕သြားေသာဆရာႀကီးစိန္ သည္ အိေၿႏၵဆည္ကာ ေနာက္ဖက္သို့လွည့္ႀကည့္လိုက္သည္။ ေဟာ .. အၿမင့္ ပါလား .. ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာႀကီး .. အခန္းဝတြင္ရပ္ရင္း ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ အားလွမ္းကာအကဲခတ္လိုက္ေလသည္။ အၿမင့္သည္ သာမန္မဟုတ္ဘဲ တစ္မ်ိဳးေလးၿဖစ္ကာ ေခါင္းေလးငံု႕ေနသည္ကိုေတြ့ရသည္။ ေၿပာေလ အၿမင့္ .. ဆရာႀကီး ကိုဘာမ်ားေၿပာခ်င္လို့လည္းကြဲ႕ .. ဟိုေလ .. ကြ်န္မလဲ ဗိုက္ထဲက ေအာင့္ေနလို့ပါ ဆရာႀကီး .. အၿမင့္ ၏အသံသည္ စေၿပာကတည္းက ခပ္အုပ္အုပ္ၿဖစ္ေနၿပီး ဆရာႀကီးစိန္ သည္လည္း အၿမင့္ ကဲ့သို့ပင္ ခပ္အုပ္အုပ္ၿပန္ေၿပာေနသည္။ ကဲ .. ဒါဆိုလည္း အထဲကိုဝင္ေလ အၿမင့္ ရဲ့ .. အၿမင့္ သည္သူမ၏ ေခါင္းေလးကိုေမာ့ကာ ေဘးဆီသို့ မ်က္လံုးေလးတစ္ခ်က္ေဝ့လိုက္ၿပီး ဆရာႀကီး၏ဓါတ္ခန္းထဲသို့ ဝင္လိုက္သည္။ အၿမင့္ အတြင္းသို့ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အခန္းအတြင္းသို့လွမ္းဝင္လိုက္ကာ တံခါးအားပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဂ်က္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အခန္းအတြင္းတြင္ ထြန္းထားေသာ လက္ဆြဲမီးအိမ္၏မီးစာကိုၿမွင့္လိုက္ရာ အခန္းအတြင္းတြင္ အတန္အသင့္ လင္းသြားေလသည္။

ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္အား လွမ္းႀကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ အၿမင့္ မွာ ခပ္ေတြေတြေလး ရပ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ လက္ဆြဲမီးအိမ္၏ အလင္းေအာက္တြင္သာရွိေနေသာ္လည္း အၿမင့္ ၏အသားအရည္သည္ ၿဖဴဝင္းကာေနသည္။ ထို့အၿပင္ အၿမင့္ ၏ ပါးၿပင္ႏွစ္ဖက္သည္ သိသိသာသာကိုပင္ နီၿမန္းေနသည္ကို ဆရာႀကီးစိန္ ၿမင္လိုက္ရေလသည္။ ကဲလာ အၿမင့္ … ဒီမွာထိုင္ .. ဆရာႀကီးစိန္ ၏ဓါတ္ခန္းဟုေခၚေသာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ကုလားထိုင္မရွိသၿဖင့္ သူမကို ကုတင္ေစာင္း၌ထိုင္ခိုင္းလိုက္ရာ အၿမင့္ သည္မဝံ့မရဲၿဖင့္ ေတာသစ္မ်ားၿဖင့္ရိုက္ထားေသာ ကုတင္ေပၚရွိ ေမႊ့ယာေစာင္းတြင္ ေၿခတြဲေလာင္းခ်ကာထိုက္လိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူအၿမဲတမ္းလိုလို လြယ္ထားေသာ ေဆးလြယ္အိတ္ကို ေခါင္းရင္းဖက္ရွိ စင္ေပၚသြားကာတင္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ အၿမင့္ ထိုင္ေနေသာ ကုတင္ဆီသို့ၿပန္ေလ်ာက္လာကာ ကဲ အၿမင့္ .. အိပ္ယာေပၚကို လွဲလိုက္ .. ဆရာႀကီးစိန္ ၏စကားအတိုင္းပင္ အၿမင့္ သည္ အိပ္ယာေပၚလက္တစ္ဖက္ေထာက္ရင္း သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္၏အနားသို႕တိုးကပ္သြားၿပီးေနာက္ ပက္လက္လွဲကာေနေသာ အၿမင့္ ၏ တစ္ကိုယ္လံုးကိုသိမ္းႀကံဳးကာအာသာငမ္းငမ္းၿဖင့္ ႀကည့္လိုက္ ေလသည္။ အေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးပဲ ဟု စိတ္ထဲမွက်ိတ္ကာ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေသးသည္။ အၿမင့္ ၏ ရင္သားမ်ား ႏွင့္ တင္သားမ်ားသည္ အတင့္ ထက္ပင္ ပိုမို မို႕ေမာက္ကာကားစြင့္ေနႀကသည္ကိုလည္း သတိၿပဳမိလိုက္ေသးသည္။

ကဲ .. ဘယ္ေနရာက ေအာင့္တာလဲကြယ့္ .. အၿမင့္ သည္ သူမ၏လက္ေလးတစ္ဖက္ၿဖင့္ ဆီးခံုအထက္နားဆီသို့ မဝံ့မရဲေထာက္ကာ ဒီ..ဒီနားကပါ ဆရာႀကီး .. ေအးဟုတ္ၿပီ .. ဆရာႀကီးစိန္ နဲ့ ေတြ့ရင္ေပ်ာက္ရေစမေပါ့ကြယ္ .. ေၿပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အိပ္ယာေဘးနားရွိ ေရတေကာင္းထဲမွ ေရအနည္းငယ္ကို ဖန္ခြက္ထဲသို့ထည့္ကာ သူ၏ေဆးလြယ္အိတ္ရွိေသာ ေနရာသို့ထသြားေလသည္။ ထို့ေနာက္ ေဆးလြယ္အိတ္ထဲရွိ ပုလင္းၿပားထဲမွ အရည္လက္တစ္လံုးခန့္ကို အခုနကဖန္ခြက္ထဲသို့ၿဖည့္ကာ အၿမင့္ ဆီသို့ယူလာခဲ့သည္။ ကဲ .. ထလိုက္ဦး အၿမင့္ .. ေဆးေသာက္ရေအာင္ .. အၿမင့္ သည္လူးလဲ၍ထလိုက္ရာ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏လက္တစ္ဖက္ၿဖင့္ ခပ္ရဲရဲပင္ အၿမင့္ ၏ပခံုးေလးကိုလွမ္းဖက္လ်က္ ထူေပးလိုက္သည္။ အၿမင့္ သည္ ဖန္ခြက္ထဲရွိစပ္ထားေသာေဆးကို တၿဖည္းၿဖည္းကုန္ေအာင္ ေသာက္ၿပီးေသာအခါ ၿပန္လွဲေနလိုက္ဦး ကြဲ့ .. ဟုဆိုကာ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ၏ကိုယ္ကေလးကို အသာဖက္လ်က္ အိပ္ယာေပၚကူကာ လွဲေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖန္ခြက္အား အနီးရွိစားပြဲေပၚၿပန္တင္လ်က္ အၿမင့္ ၏ အနီးသို့ ပိုမိုတိုးကပ္ေအာင္ သြားလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏လက္ဖဝါးကို အၿမင့္၏ဝမ္းဗိုက္ရွပ္ရွပ္ ေလးေပၚ တင္လိုက္ေသာအခါ အၿမင့္ မွာ တြန့္ကနဲတစ္ခ်က္ၿဖစ္သြားသည္။

ထို့ေနာက္တြင္မေတာ့ အၿမင့္ သည္ သူမ၏ မ်က္လံုးမ်ားကိုမွတ္လိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ၏ဝမ္းပ်ဥ္းသားကို ဘယ္မွညာသို့၄င္း ၊ အထက္မွေအာက္သို့၄င္း ေၿဖးညွင္းစြာ ပြတ္သပ္၍တစ္မ်ိဳး၊ ခပ္ဖြဖြဆုပ္နယ္ကာတစ္ဖံုၿဖင့္ သူ၏ေဆးကုသၿခင္းအမႈကိုၿပဳေလသည္။ အၿမင့္ ၏မ်က္လံုးအစံုသည္ကား မွိတ္လ်က္၊ သို့ေသာ္ သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးသည္ကား မသိမသာ တုန္ယင္လ်က္။ ထို့ေနာက္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏လက္အစံုကို ၿဖည္းညင္းစြာပင္ ေအာက္ဖက္ဆီသို႕ ေလ်ာခ်ကာ ဆီးခံုေလးကို ပြတ္သပ္လိုက္ေသာအခါတြင္ အၿမင့္ သည္ ႀကက္သီးတၿဖန္းၿဖန္းထရင္း တစ္ကိုယ္လံုးပူေႏြးကာ ရွိန္း၍ ဖိန္း၍ လာေနၿပီၿဖစ္သည္။ အၿမင့္ ၏သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူ အတင့္ သည္ သူမႏွင့္ ဆရာႀကီးတို့ ေဆးကုသပံုအေႀကာင္းကို ထိုညေနကပင္ ခေရေစ့တြင္းက် အၿမင့္ ထံသို့ၿပန္လည္ေဖါက္သည္ခ်ၿပီးၿဖစ္သည္။ အၿမင့္ ေရာ အတင့္ ပါ အသက္(၂၂) ႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသးၿပီး ေသြးသားဆူၿဖိဳးသည့္ အရြယ္ေကာင္းမ်ားၿဖစ္ႀကေလသည္။ ညေနကတည္းက အတင့္ ၏ကိုယ္ေတြ့ၿဖစ္အင္မ်ားကို နားေထာင္ၿပီးေသာအခါ အၿမင့္ ၏စိတ္ထဲတြင္ ေသြးသားေတာင့္တလ်က္ ရမၼက္ဆႏၵ မ်ား ခ်ိဳးႏွိမ္၍မရေလာက္ေအာင္ ေပၚလာရေလသည္။ ထို့ေႀကာင့္ လူေျခတိတ္ခ်ိန္တြင္ အရဲစြန္႕ကာ ဆရာႀကီးစိန္ ထံသို့ အေရာက္လာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အြန္ း .. အို အေမ့ …ဟူေသာ အသံတို့ႏွင့္ အၿမင့္ ၏အေတြးတို့ ၿပတ္သြားရလ်က္ သူမ၏တစ္ကိုယ္လံုး သိသိသာသာပင္တုန္ခါကာသြားေလသည္။

ဆရာႀကီးစိန္ ရယ္ေလ၊ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို အၿမင့္၏ေပါင္ရင္းႏွစ္ခုႀကားသို႕ ထည့္ကာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကို ဖြဖြေလးပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးေနၿပီေကာ။ အၿမင့္ ၏ အို အေမ့ ဟူေသာစကားအဆံုးတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ထိုင္ေနရာမွ သူ၏တစ္ကိုယ္လံုးကို ကုတင္ေပၚတက္ကာ အၿမင့္ ၏ကိုယ္လံုးေလးကိုႀကံဳးကာဖက္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လက္တစ္ဖက္သည္ ထမီစေလးကိုဆြဲကာခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ တို႕ေနာက္ ဆရာႀကီးစိန္၏မ်က္ႏွာသည္ အၿမင့္၏မ်က္ႏွာဆီသို့တိုးကပ္သြားကာ သူမ၏နီတ်ာရဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ငံုခဲကာနမ္းလိုက္သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လက္ကား ဝက္ၿမီးကဲ့သို့ပင္ အၿငိမ္မေနပါ၊ၿပည့္ၿဖိဳးဝင္းဝါေနေသာ အၿမင့္ ၏ေပါင္တံႀကီးမ်ားကို ေလ်ာတိုက္ပြတ္ေပးရင္း ေပါင္သားႀကီးမ်းကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ကာေပးေနသည္။ အၿမင့္ ခမ်ာမေတာ့ ေမာေမာပန္းပန္းေလးၿဖစ္ကာ ရင္ထဲတြင္လိႈက္ဖိုလ်က္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူစုပ္နမ္းေနေသာ အၿမင့္ ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအား မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္ၿဖင့္ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ထကာထိုင္လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ အၿမင့္ ၏အက်ႌ က်ယ္သီးမ်ားအား တစ္လံုးခ်င္းၿဖဳတ္ကာေနသည္။ က်ယ္သီးမ်ားအကုန္စံုေအာင္ၿဖဳတ္ၿပီးေသာအခါတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အက်ႌအား အၿမင့္ ၏ကိုယ္ေပၚမွခြါလိုက္ေလသည္။

အၿမင့္ ၏ ရင္အစံုသည္ စည္းေႏွာင္ထားေသာ ေဘာ္လီအက်ႌကို ေဖါက္ထြက္ေတာ့မည့္အလား နိမ့္တံုၿမင့္တံု ရွိေနေလသည္။ အၿမင့္ ၏ အသက္ရႈသံတို႕သည္ တိုေတာင္းကာ ၿမန္ ေနၿပီၿဖစ္ေသာေႀကာင့္ နိမ့္တံုၿမင့္တံု ၿဖစ္ေနေသာ ရင္အစံုသည္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏စိတ္ အစံုကို အစြန္းသို့ တြန္းပို့ေနေပၿပီ။ ရမၼက္ေဇာကပ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူၿမင္ခ်င္လွၿပီၿဖစ္ေသာ အၿမင့္ ၏ရင္သားႏွစ္မႊာ အား ေဘာ္လီတည္းဟူေသာ အတားအဆီးေႀကာင့္ အၿပည့္အဝ မၿမင္ရသၿဖင့္ တုန္ယင္ေနေသာ သူ၏လက္အစံုၿဖင့္ အၿမင့္ ၏ေဘာ္လီ အား အငမ္းမရ ဆြဲကာခြ်တ္ေလေတာ့သည္။သူမ၏ႏို့သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ ပန္းဆီေရာင္သန္းလ်က္ စိတ္ထေနၿပီၿဖစ္ေသာေႀကာင့္ ရင္အံုေပၚမွ စူကာထြက္ေနေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ဘယ္လိုမွစိတ္ထိန္းၿခင္းငွာ မတတ္ႏိူင္ေတာ့သၿဖင့္ အၿမင့္ ၏ ႏို့အံုတစ္အံုလံုးကို ပါးစပ္ၿဖင့္ငံုကာ ႏို့အံု၏အရင္းသားမ်ားအား သူ၏သြားမ်ားၿဖင့္ ့ မနာက်င္ေစရေအာင္ တဇိဇိၿဖင့္ကိုက္ေတာ့သည္။ ထို့ေနာက္တြင္ စူထြက္ေနေသာ အၿမင့္ ၏သႏၱာေရာင္ႏို့သီးေခါင္းတစ္ဖက္အား ပါးစပ္တြင္းသို့ငံုကာ အတြင္းမွေန၍ လွ်ာၿဖင့္ ႏို့သီးေခါင္းထိပ္အား ဖိခ်ေပးလိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ သူ၏လွ်ာကိုေတာင့္လ်က္ ႏို့သီးေခါင္းအား ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္ယက္ေလေတာ့သည္ ထို့အၿပင္ ႏႈတ္ကလည္း အို .. ဟင္း ဟင္း ဟင္း .. ဟင္း ဟင္း ဟင္း … ၿဖင့္ ငွက္ဖ်ားတက္ေသာ သူကဲသို့ အဆက္မၿပတ္သည္းညဴကာေနေလသည္။ အၿမင့္ လက္တို့သည္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ဂုတ္ပိုးကို သူမ၏လက္မ်ားၿဖင့္သိုင္းဖက္လ်က္ ႏို့အံုမ်ားကိုေကာ့ကာေကာ့ကာၿဖင့္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ ပါးစပ္အတြင္းသို့ စိတ္တိုင္းက်ပြဲေတာ္ တည္ႏိူင္ရန္ထိုးထည့္ေပးေနေလသည္။ ထိုခဏမွာပင္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လက္သည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အံုေလးကို အုပ္ကာကိုင္လိုက္ေသာအခါတြင္ အၿမင့္ ၏ဗိုက္ေႀကာကေလးမ်ားသည့္ ရံႈ့ကာသြားၿပီး သူမ၏သြယ္ေပ်ာင္းကာ စင္းေနေသာ ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းသည္ ေထာင္တက္သြားေလသည္။

အဟင့္ဟင့္ ဟင့္ … ဆရာႀကီး ရယ္ .. ဟြန္း .. အၿမင့္ သည္ ေအာက္မွေနကာ ႏွာတြန္ေနေသာမသံၿဖင့္ ဆရာႀကီးစိန္ အား တက္လုပ္ရန္ အခ်က္ေပးေနၿပီၿဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ေပ်ာက္ေစအတတ္ကို တတ္ကြ်မ္းသလို ကာမမႈတြင္လည္း တစ္ဖက္ကမ္းခတ္သူၿဖစ္ရကား အလ်င္မလိုေခ်။ သူ၏ လက္မ်ားကို အၿမင့္၏အေခါင္းအတြင္းသို့ ထိုးသြင္းလ်က္ အၿမင့္ ၏ ရသာဖူး ေခၚ ေစာက္ေစ့ ေလးအားရွာေဖြလ်က္ရွိသည္။ သိပ္မႀကာပါေခ် ေရြးေစ့ခန့္ရွိေသာ စူတူတူ အငုတ္ေလးအား စမ္းမိေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ထိုအငုတ္ေလးအား သူ၏လက္ခလယ္ၿဖင့္ မထိတထိကလိေလေတာ့သည္။ အၿမင့္ အဖို့မွာကား တိမ္ေပၚတြင္ ေလဟုန္စီးေနရသလို စိတ္မ်ားသည္ တလြင့္လြင့္ၿဖစ္လ်က္ ကာမစိတ္မ်ား သည္ ဒီေရကဲ့သို့ တရိပ္ရိပ္ တိုးကာလာေနရေပၿပီ။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ကား အၿမင့္ ၏ ႏို့မ်ားကို စို့လိုက္ စုပ္လိုက္ၿဖင့္၄င္း၊ လက္ခလယ္ၿဖင့္ ရသာဖူး အားကလိ၍၄င္း၊ သူ၏လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းအား အၿမင့္ အေခါင္းအတြင္းသို့ ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္ၿပဳၿပီး ေစာက္ရည္ခ်ဴၿခင္းၿဖင့္၄င္း၊ ကာမခလုတ္မ်ားကို တစ္ဆင့္ၿခင္းဖြင့္ေနေလသည္။ ဆရာႀကီး ရယ္ .. အၿမင့္ မွာ အရမ္းကိုၿဖစ္ေနရပါၿပီ .. လုပ္တတ္လိုက္တာေနာ္ .. ဟု အၿမင့္ ကေအာက္မွေနညဳသံေလးၿဖင့္ ထပ္မံကာ အခ်က္ေပးလာၿပန္ၿပီ။ ထိုအခါ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို အၿမင့္ ၏ႏို့မ်ားဆီမွခြါကာ လွ်ာကိုခႊ်န္ေအာင္ၿပဳလ်က္ အၿမင့္ ၏ခ်က္ရွိရာသို့ တၿဖည္းၿဖည္းဆြဲကာႏွိမ့္သြားေလသည္။

အၿမင့္ အဖို့မွာကား အရသာထူးလွသၿဖင့္ မိန္းေမာမတတ္ၿဖစ္ေနၿပီ ၿဖစ္သည္။ ရင္ခုန္သံမ်ားသည္ တဒိန္းဒိန္းၿမည္လ်က္ အေၿမွာက္မ်ားေဖါက္ေနသည္ႏွယ္။ .. အသံမ်ားသည္လည္း ႏႈတ္ဖ်ားမွပင္မထြက္ႏိူင္ေတာ့၊ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာပင္ တအစ္အစ္ၿဖင့္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္သူ၏လွ်ာခႊ်န္ၿဖင့္ အၿမင့္ ၏ ႏႈတ္ခမ္းေစာင္းေလးမ်ားအား ထိုးေလေသာအခါ အၿမင့္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားသည္ ေမႊ့ယာေပၚတြင္ မေနႏိူင္ေတာ့ဘဲ ေလထဲသို့ေၿမာက္ကာတက္လာေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ နံေစာင္းမွ သည္ အၿမင့္ ၏ေပါင္ရင္းဆီသို့ စက္ဝိုင္းဝိုင္းသကဲ့သို့ သူ၏လွ်ာၿဖင့္ ယက္ေပးကာေနၿပန္သည္။ အို .. အဟင့္ဟင့္ ဟင့္ .. ဆရာႀကီးစိန္ ရယ္ေလ … သူမရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို သူ့ပါးစပ္ထဲကေလေတြနဲ့ မႈတ္ေပးေနေလရဲ့ … ပူေႏြးေဖါင္းႀကြေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေအးေသာေလအဟုန္ က လာဟပ္ေသာအခါတြင္ အၿမင့္ တစ္ခါမွမႀကံဳဖူးသည့္ အရသာထူးကို ခံစားလိုက္ရသည့္အတြက္ ရုးမတတ္ခံစားလိုက္ရသည္။ ေဟာ လုပ္ၿပန္ၿပီ၊ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ပူေႏြးေနေသာ လွ်ာသည္ အၿပားလိုက္ႀကီး အၿမင့္၏အကြဲေႀကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ အထက္မွေအာက္သို့ယက္ေပးၿပန္ၿပီ၊ ထိုမွတဖန္ အၿမင့္ ၏အဖုတ္ကို အသာၿဖဲလ်က္ အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားအား သူ၏ပါးစပ္တြင္းသို့တရႈးရႈးၿဖင့္ စုပ္ယူကာေနေလသည္။ အၿမင့္ သည္မည္သို့ၿဖစ္လာသည္ မသိ၊ ဆရာႀကီး၏ေခါင္းအား သူမ၏ေပါင္မ်ားၿဖင့္ညွပ္ေလေတာ့သည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ကား လားလားမွ်မေလွ်ာ့သည့္အၿပင္ အၿမင့္ ၏ ရသာဖူး အားလွ်ာခႊ်န္ၿဖင့္ထိုးကာ အခုအခါတြင္ ပဲႀကီးေစ့အရြယ္ခန့္အထိ ႀကီးလာၿပီၿဖစ္ေသာ အၿမင့္ ၏ ရသာဖူး အား တရႈးရႈးၿဖင့္ စုပ္ေလေတာ့သည္။ အၿမင့္ ၏စြင့္ကားကာ တင္းေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားသည္ ေကာ့ကာတက္လာသည္၊ အၿမင့္ ေပါင္မ်ားၿဖင့္ညွပ္ခံထားရသည့္အတြက္ ဆရာႀကီး၏ေခါင္းမွာကား အၿမင့္၏အဖုတ္ႏွင့္ တစ္သားတည္းကပ္လ်က္ ပို၍ပင္အလုပ္ၿဖစ္ေနေသးသည္။

ဆရာႀကီး … ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္ .. အၿမင့္ အူေတြအသည္းေတြ ဂြ်မ္းပစ္လိုက္သလိုၿဖစ္ေနၿပီ .. အၿမင့္ သည္ တုန္ယင္လိႈက္လွဲေသာအသံေလးၿဖင့္ တတိယေၿမာက္ေၿပာလာေသာအခါတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ေပၚမွဆတ္ကနဲခြါလိုက္ၿပီး သူ၏အဝတ္အစားမ်ားကိုခြ်တ္ေနေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္ အၿမင့္ သည္ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးအား တစ္ဖက္သို့ေစာင္းၿပီး လွဲေနလိုက္သည္။ အဝတ္အစားမ်ား ကုန္ေအာင္ခြ်တ္ၿပီးသြားေသာအခါတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ၏ေဘးတြင္ဝင္လွဲလိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ေနာက္မွဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အၿမင့္ ၏အေပၚေပါင္လံုးကိုမကာ သူ၏ေပါင္တစ္လံုးကို ဟသြားေသာ အၿမင့္ ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားသို့ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္တြင္ အၿမင့္ ၏အေပၚေပါင္ကို ေကြးေစ၍ ရင္ဘတ္ဆီသို့ တြန္းတင္လိုက္ေတာ့သည္။ ပံုစံကားပုဇြန္တုပ္ေကြးၿဖစ္သြားၿပီမို့ အၿမင့္ ၏ေစာက္ပတ္ သည္ ဆရာႀကီးစိန္ ရွိရာဖက္သို့ ခပ္ၿပဴၿပဴေလးထြက္လာသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို လက္မႏွင့္လက္ညိႈးႀကားတြင္ကိုင္ၿပီး အၿမင့္ ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားဆီသို့ ေတ့ကာေထာက္လိုက္ၿပီး အၿမင့္ ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသို့ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္ေလသည္။ ၿပြတ္ .. စလြိ .. ဖြတ္ .. ရႈး .. အရည္မ်ားၿဖင့္ စိုရႊဲေနေသာေႀကာင့္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏လီးတန္သည္ အနည္းငယ္ေလ်ာေလ်ာရႈရႈၿဖင့္ အၿမင့္ ၏ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသို့ တစ္ဝက္ခန္႕ ဝင္သြားေလသည္။ဆရာႀကီးစိန္ သည္ လီးတန္ထိပ္ဖ်ားမွ သူ၏တစ္ကိုယ္လံုးသို့ ဆိမ့္ကာတက္သြားေသာ အရသာ ကိုခံစားလိုက္ရေလသည္။

ဆရာႀကီး၏ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ၿပင္းထန္လွသည့္ ကာမမီးကို ဓါတ္ဆီ ႏွင့္ဖ်န္းေပးသကဲ့သို့ၿဖစ္ေနေလသည္။ ထို့ေႀကာင့္လည္း ဆရာႀကီးစိန္ သည္ စအိုေႀကာကိုရံႈ့လ်က္ အသက္ကိုေအာင့္ကာ အၿပင္းထန္ဆံုးေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားၿဖင့္ အၿမင့္ အားလိုးေဆာ္ေလေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္အရွိန္မ်ားကား ၿပင္းထန္လြန္းလွသည့္အတြက္ အၿမင့္ သည္ ကုတင္တစ္ဖက္စြန္းသို့ တၿဖည္းၿဖည္းေရြ့သြားေလသည္။ ထို့ေႀကာင့္ အၿမင့္ သည္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ေပါင္ကို လက္ၿပန္ကိုင္လ်က္ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေကာ့၍၄င္း၊ ခါးေလးကို ႏြဲ့ကာယိမ္းကာတြန္းကာၿဖင့္၄င္း ဆရာႀကီးစိန္ ႏွင့္အတူ ကာမသမုဒၵရာကိုတက္ညီလက္ညီၿဖင့္ ကူးခတ္ေလေတာ့သည္။ စြိ .. ၿဗြိ ၿဗြိ .. ေဖါင္း .. ဒုတ္ .. အို .. အို .. ဒုန္း ဒုန္ း .. ဘလြတ္ … စြပ္စြပ္ .. ကြ်ိကြ်ိ .. အင္း ကြ်တ္ကြ်တ္ကြ်တ္ … ေဖါင္း .. အို .. ဗြ်တ္ ဘြိ ဘြိ .. ဘလြတ္ .. ဘလြတ္ .. ဘလူ ဆ..ဆ..ရာႀကီး .. အသံေတြ.. အရမ္း..ထ ထ ထြက္ေနတယ္ … ထိုသို့ အၿမင့္ က အရွက္သည္းစြာၿဖင့္ေၿပာလာေသာအခါတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ေရွ့ဖက္သို့ အနည္းငယ္ေမွာက္ေပးလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ၏ ခါးေလးကို တၿဖည္းၿဖည္းဆြဲလ်က္ ထလိုက္ေတာ့ရာ အၿမင့္ ကလည္းအလိုက္သင့္ေလးလိုက္ပါေပးသၿဖင့္ ေလးဖက္ေထာက္အေနအထားသို့ေရာက္သြားေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ကေတာ့ အၿမင့္ ၏ေနာက္တြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ အက်အနေနရာယူလိုက္သည္။ အၿမင့္ ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသို့ ထိုးသြင္းထားေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ လံုးဝကြ်တ္သြားေသးသည္မဟုတ္ဘဲ ဒစ္ႀကီးနားထိကြ်တ္ထြက္ကာ အၿမင့္ ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးအား ကန့္လန့္ႀကီးထိုးသလို ၿဖစ္ေနေလသည္။

ဆရာႀကီးစိန္ သည္ ၿပဴတစ္ကာဝိုင္းစက္ေနေသာ အၿမင့္ ၏ဖင္သားၿဖဴၿဖဴတင္းတင္းႀကီးမ်ားကို အားပါးတရဆုပ္နယ္လ်က္ အေတြ႕အရသာကို ၿမိန္ယွက္စြာခံစားေနေလသည္။ အတန္ႀကာသည္ အထိ လီးတန္ကို ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္မလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲစိမ္ထားသၿဖင့္ အားမလိုအားမရၿဖစ္လာေသာ အၿမင့္ သည္ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လႈပ္ရမ္း၍၄င္း ၊ ေရွ့တိုးေနာက္ငင္လုပ္၍၄င္း ၊ ႏႈတ္မွလည္း ဟင့္ .. ဆရာႀကီး .. ၿမင့္ ေလ ၿမင့္ .. အဟင့္ဟင့္ဟင့္ … မေနတတ္ေတာ့ဖူး ..အမယ္ေလ ေလး … ဟင့္ . ႀကည့္ပါလားလို့ .. ဘာၿဖစ္လို့ အခ်ိန္ေတြဆြဲေနရတာလည္း ဆရာႀကီးရယ္ .. ဟုဆိုကာ လိုးေပးၿခင္းအမႈကိုၿပဳရန္ တစာစာေတာင္းေနေလသည္။ အၿမင့္ ၏စကားအဆံုးတြင္ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ သူမ၏ခါးေလးကို လက္ၿဖင့္ဆြဲကာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္တန္းလန္းႀကီးၿဖစ္ေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေၿမထိုးပင့္ေကာ္ နည္းၿဖင့္ေကာ့ကာ ေဆာင့္၍ သြင္းလိုက္ေသာအခါတြင္ အၿမင့္၏ေခါင္းေလးသည္ ေနာက္သို့လန္သြာၿပီး ၿပင္းထန္လွေသာ အရွိန္ၿဖင့္ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ဆီးစပ္က လာထိမိေသာေႀကာင့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာလည္း တုန္တုန္ၿဖင့္ လႈပ္ရွားသြားေလသည္။ ထို့ေနာက္တြင္မေတာ့ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္၏ခါးေသးေသးေလးကို လက္ၿဖင့္အားပါးတရ ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ဆင့္ကာ ဆင့္ကာ လိုးေနေတာ့ရာ အၿမင့္ ၏ဖင္ကိုေကာ့ကာ ေအာက္သို့စိုက္ထားေသာ ကိုယ္လံုးေလးသည္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ ေရွ့သို့တိုးသြားေလသည္။

ရွီး .. ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာႀကီး ရယ္.. အဲဒီ့လို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလးေဆာင့္ေပးပါ .. ထိလိုက္တာေနာ္ .. အားဟာ .. အိုး ဟို .. ၿပင္းၿပင္းေလးထပ္ေဆာင့္ေပးပါဦး .. ထိုသို့ပါးစပ္ကလည္းေၿပာ သူမ၏ဖင္သားၿဖဴၿဖဴတစ္တစ္ႀကီးမ်ားကိုလည္း ေနာက္သို့ေကာ့ကာေကာ့ကာ ေပးရင္း အၿမင့္ သည္အားပါးတရအလိုးခံေနသည္။ ေနာက္ဖက္သို့ လက္တစ္လံုးသာသာခန့္ စူကာထြက္ေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီး သည္လည္း ဆရာႀကီးစိန္ ၏လီးတန္ႀကီးက ေဆာင့္ကာအသြင္းလိုက္တြင္ အထဲသို့ခြက္ကာဝင္သြားရသလို လီးတန္ႀကီးၿပန္ထုတ္လိုက္ေသာအခါတြင္လည္း ေစာက္ပတ္ႏွတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုသည္လည္း လိပ္ကာလိပ္ကာၿဖင့္က်ပ္သည္း ကာပါလာေလသည္။ ဆရာႀကီးစိန္ ၏အသက္ရႈသံမ်ားကား တရႈးတရွဲရွဲၿဖင့္ၿဖစ္လာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကားအလြန္တရာမွပင္ ၿမန္ကာလာေနၿပန္ၿပီ။ အၿမင့္ သည္လည္း ကုတင္ေပၚတြင္လက္ဖဝါး ႏွစ္ဖက္ယွက္ကာထားလ်က္ ထိုယွက္ထားေသာလက္ေပၚတြင္ သူမ၏မ်က္ႏွာကိုအပ္လ်က္ မ်က္လံုးအစံုကိုမွိတ္ကာ မွိန္းခံေနေလသည္။ မႀကာပါေခ်၊ ဆရာႀကီးစိန္ သည္ အၿမင့္ ၏ခါးကိုအသားကုန္ဖက္လ်က္ သူ၏ခါးကိုေကာ့ကာ ေကာ့ကာ တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ၿဖင့္ သူ၏သုတ္ရည္မ်ားကိုပန္းထည့္ေပးလိုက္သည္။ အၿမင့္ သည္လည္း သူမ၏ဖင္ႀကီးမ်ားကို အစြမ္းကုန္ေကာ့ကာ ဆရာႀကီးစိန္ ၏ဆီးစပ္ဆီသို့ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားအား အတင္းဖိကပ္ရင္း ခါးမ်ားကို ဘယ္ညာေဝ့ကာဝိုက္ကာၿဖင့္ ေပါင္မ်ားသည္လည္း တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ကာမ၏အထြတ္အထိပ္ၿဖစ္ေသာ ၿပီးဆံုးၿခင္းသို့ ၿပိဳင္တူလိုပင္ ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။ .ၿပီးပါၿပီ