ေဒၚနွင္းျဖဴ

ႏွင္းျဖဴမည္မွ်ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မသိ။ ႏိုးလာလွ်င္ သူမဘယ္ေရာက္ေနသလဲဆိုသည္ကို မနည္းစဥ္းစားလိုက္ရသည္။ ကိုယ္တံုးလံုးျဖစ္ေနေသာ ႏွင္းျဖဴ၏ ဖင္လံုးျဖဴျဖဴၾကီးမ်ား ႏွင့္ ေက်ာျပင္တစ္ခုလံုး ေအးစက္ေသာ ေက်ာက္စားပဲြ၏ အထိအေတြ႕ကို ခံစားလိုက္မိသည္။

ေက်ာက္စားပဲြေပၚတြင္ ႏွင္းျဖဴကို လက္ကားယား ေျခကားယား ခါးပတ္ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ ပက္လက္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္။ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ေက်ာက္စားပဲြေခါင္းရင္းရွိ ေျခေထာက္တံမ်ားတြင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရာ ေခါင္းကို လံုး၀ လႈပ္မရသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနသည္။

မ်က္စိႏွစ္လံုးကို အ၀တ္မည္းျဖင့္ စည္းေႏွာင္ထားသည္။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခါးပတ္ႏွင့္ ခ်ည္ျပီး ဆဲြျဖဲထားရာ ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ၾကီးေတြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ ေဖာင္းကားျပီး ျပဲဟေနေတာ့သည္။

ေအးစက္ေနေသာ အက်ဥ္းခန္းထဲတြင္ အသံလံုး၀တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ေနေရာင္မ၀င္ေသာ အခန္းမွာ ေအးစက္ေနသည္။ ကိုယ္တံုးလံုး ဖင္တံုးလံုးႏွင့္ ေက်ာက္စားပဲြေပၚတြင္ ပက္လက္ရွိေနေသာ ႏွင္းျဖဴမွာ ခ်မ္းလြန္းသျဖင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္မတတ္ျဖစ္ေနရွာသည္။ ထုိစဥ္မွာပင္ ေက်ာက္သားတံခါးၾကီး ကြ်ီကနဲပြင့္လာသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

အသံမွာ ႏွင္းျဖဴ၏ ကားထားေသာ ေစာက္ဖုတ္တည့္တည့္မွ ထြက္လာရာ ႏွင္းျဖဴမွာ ဆတ္ကနဲ လန္႔သြားျပီး ျပဲကားပြင့္ဟေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ပိတ္လို ပိတ္ျငား ရႈံ႕တြရႈံ႕တြ လုပ္ေနမိသည္။ တံခါးမွ လူတစ္ေယာက္၀င္လာေသာ ေျခသံကို ၾကားရသည္။

ေျခသံမွာ ေလးလံျပီး ရွပ္တိုက္လာေသာ အသံမ်ဳိးျဖစ္ရာ လူေကာင္ၾကီးၾကီး ေယာက်္ားၾကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ႏွင္းျဖဴ ခန္႔မွန္းလိုက္မိသည္။ ေျခသံက ႏွင္းျဖဴေဘးနားအထိေရာက္လာျပီး ေက်ာက္ကုတင္ေဘးတြင္ ရပ္တန္႔သြားသည္။

ႏွင္းျဖဴခမ်ာ ေၾကာက္လြန္း၍ အသက္ပင္မရွဴႏိုင္ပဲ ေအာင့္ထားရာ ေဖာင္းကားၾကီးမားလွေသာ ႏို႔အံုျဖဴျဖဴၾကီးေတြမွာ ပိုျပီးေမာက္တက္ေနသေယာင္ထင္ရသည္။

ဖတ္ကနဲ အသံၾကားရျပီး ႏွင္းျဖဴ၏ ႏို႔အံုၾကီးေတြေပၚမွ ပူကနဲျဖစ္သြားသည္။ အင္း ကနဲ ညည္းညဴလိုက္မိသည္။ ေျခသံရွင္လူၾကီးမွာ လက္ထဲမွ ဖေယာင္းတိုင္ျဖင့္ ႏွင္းျဖဴ၏ ႏို႔လံုးၾကီးေတြေပၚမွာ ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ႏွင္းျဖဴ၏ ႏို႔အံုၾကီးေတြ တသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ ရုန္းကန္ေနမိရွာသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြေပၚ တည့္တည့္ ဖေယာင္းစက္မ်ားကို စိမ္ေျပနေျပခ်ေနသည္။ ဖေယာင္းတိုင္ကို တျဖည္းျဖည္း ေအာက္သို႔ေရႊ႕လာရာ ေစာက္ဖုတ္နားေရာက္လာသည္။ ေစာက္စိတည့္တည့္ကို ဖေယာင္းစက္ ႏွစ္စက္ခန္႔ က်သြားသည္။ ႏွင္းျဖဴ၏ မ်က္လံုးမ်ားမွ မ်က္ရည္ေတြေတြစီးက်လာသည္။

ဖေယာင္းရည္မ်ားက ေစာက္စိေပၚတြင္ အဖတ္အဖတ္ပင္ ျဖစ္ကာ ဖံုးအုပ္သြားသည္။ ႏွင္းျဖဴ ေအာ္ခ်င္ေသာ္လည္း ပါးစပ္ထဲတြင္ ပင္ေပါင္ေဘာလံုးကို ထည့္ျပီး အ၀တ္ျဖင့္စီးထားရာ ေအာ္မရဘဲညည္းသာညည္းေနရရွာသည္။

ဖေယာင္းစက္ခ်သူ လူထြားၾကီးသည္ ႏွင္းျဖဴ၏ အနားမွ ခြာသြားသံၾကားလိုက္ရသည္။ နံရံတြင္ ကပ္ထားေသာ ၾကာပြတ္ရွည္ၾကီးကို ျဖဳတ္ယူျပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဒရြတ္တိုက္ ဆဲြလာသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲ ရႊမ္းကနဲ ႏွင္းျဖဴ၏ အ၀တ္မဲ့ေသာ ကိုယ္လံုးေလးကို အၾကင္နာကင္းစြာ ပိတ္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ပထမ ဒုတိယ ၾကာပြတ္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွင္းျဖဴ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔က်ေရာက္လာသည္။

ႏွင္းျဖဴ၏ လွပ ျဖဴေဖြးေသာ ကိုယ္လံုးႏုႏုေလးမွာ ၾကာပြတ္ အရႈိးရာ ဗလပြႏွင့္ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီလာေတာ့သည္။ တကိုယ္လံုးမွာလည္း တီေကာင္ကို ဆားတို႔သလို တြန္႔တြန္႔လူးေနရွာေတာ့သည္။

အားရေအာင္ ရိုက္ႏွက္ျပီးလွ်င္ လူၾကမ္းၾကီးသည္ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာမူရာဆီမွ စက္ခံုၾကီးတစ္လံုးကို ႏွင္းျဖဴ၏ ေပါင္ခြၾကားကို တြန္းယူလာသံၾကားရသည္။ စက္ခံုၾကီး၏ အလည္မွ ရာဘာတုတ္တံၾကီးကို ႏွင္းျဖဴ၏ ကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး၏ အ၀တြင္ ေတ့လိုက္သည္။

စက္ခလုတ္မ်ားကို ဖြင့္လိုက္ရာ ရာဘာတုတ္တံၾကီးသည္ လီးတန္ၾကီးပမာ ႏွင္းျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ျပီး အသားကုန္လိုးေလေတာ့သည္။

ႏွင္းျဖဴမွာ ေစာက္ေခါင္း၀ကို ဖင္လံုးၾကြက္သားအားေလးေတြစုျပီး အသားကုန္ ညွစ္ပိတ္ပါေသာ္လည္း ရာဘာတုတ္ၾကီး၏ထိပ္တြင္ ေခ်ာဆီသုတ္ထားေသာေၾကာင့္ အတံၾကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ေလွ်ာကနဲေလွ်ာကနဲ ၀င္၀င္သြားေတာ့သည္။

ၾကာပြတ္ျဖင့္ အရိုက္ခံရေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျပီး ေမ့ေမ်ာလုျဖစ္ေနရာမွ ရာဘာတုတ္ၾကီးႏွင့္ အဆက္မျပတ္အလိုးခံရသျဖင့္ ႏွင္းျဖဴ၏ ကိုယ္ခႏၶာမွာ တမ်ဳိးျဖစ္လာသည္။

မိန္းမဆိုသည္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အေခ်ာင္းထည့္ျပီး သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္လွ်င္ ေကာင္းလာသည္မွာ သဘာ၀ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ႏွင္းျဖဴမွာလည္း ကိုယ္လံုးေအာက္ပိုင္း ၀မ္းဗိုက္ေအာက္ပိုင္းနားဆီမွ ကာမခံစားမႈက နာက်င္မႈႏွင့္အတူ ေရာယွက္ျပီး တလိပ္လိပ္ထလာသည္။သို႔ေသာ္လူယုတ္မာၾကီးမွာႏွင္းျဖဴကိုသာယာခြင့္မေပးေပ။

ႏွင္းျဖဴ၏ ႏို႔အံုဆီမွ စူးကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ အပ္ႏွင့္ အထိုးခံရသလို နာက်င္မႈမ်ဳိးျဖစ္သည္။ အမွန္မွာလည္း ေယာက်္ားၾကီးက ႏွင္းျဖဴ၏ႏို႔ေတြကို အပ္ႏွင့္ ဆြကာ ထိုးစိုက္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ရာဘာေခ်ာင္းၾကီးက ေစာက္ဖုတ္ကို တစ္ခ်က္လိုးတိုင္း ႏို႔အံုၾကီးေတြ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို အပ္ႏွင့္ တစ္ခ်က္စီ စည္းခ်က္က်စြာ ထိုးဆြေနသည္။

ေစာက္ဖုတ္ဆီမွ ကာမစည္းစိမ္ႏွင့္ ႏို႔ႏွစ္လံုးဆီမွ နာက်င္စူးရွခံရခက္မႈတို႔မွာ စည္းခ်က္က်က် တျပိဳင္တည္း ေပၚထြက္ေနသည္။ ႏွင္းျဖဴတစ္ေယာက္ ခံစားခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ တကုိယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္လံုးႏွင့္ ႏို႔အံုႏွစ္လံုးဆီမွ အနီရင့္ေရာင္ ေသြးစက္မ်ားစီးက်လာသလို ေစာက္ေခါင္းထဲမွလည္း ေစာက္ရည္ ပ်စ္ခဲြ်ခြ်ဲေတြ ဒလေဟာ ထြက္က်လာေတာ့သည္။

ရုတ္တရက္ ႏွင္းျဖဴ၏ လည္ပင္းသားေလးမ်ားေပၚသို႔ လူသန္ၾကီးကလက္ၾကမ္းၾကီးမ်ားျဖင့္ အုပ္ျပီး ဖမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ႏွင္းျဖဴ အသက္၀ေအာင္ မရွဴႏိုင္မီမွာပင္ လက္ၾကမ္းၾကီးမ်ားက ႏွင္းျဖဴ၏ လည္မ်ဳိေလးကို ရက္စက္စြာ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္ေတာ့သည္။ ႏွင္းျဖဴအသက္လံုး၀ရွဴမရေတာ့သည္အထိ ဖ်စ္ညွစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူၾကီးမွာ လည္ပင္းညွစ္ေနေသာ လက္တစ္ဘက္ကို ဖယ္လိုက္သည္။

ႏွင္းျဖဴ ၾကိဳးစားျပီး အသက္ရွဴၾကည့္ေသာ္လည္း လက္တစ္ဘက္တည္းျဖင့္ ညွစ္ထားရံုျဖင့္ လည္မ်ဳိတစ္ခုလံုးကို ပိတ္ဆို႔ထားႏိုင္သည္ကို ခံစားေနရသည္။ လူသန္ၾကီးမွာ က်န္လက္တစ္ဘက္ျဖင့္ ႏွင္းျဖဴ၏ ဒဏ္ရာလႊမ္းေနေသာ ေစာက္စိေလးကို လက္မ လက္ညွဳိးသံုးကာ ဆဲြညွစ္လိုက္ျပန္သည္။ ႏွင္းျဖဴတကိုယ္လံုးမွ အေၾကာေတြ လွ်ပ္စီးလက္သလို ျဖစ္သြားသည္။

ရင္ဘတ္ေပၚမွ ႏို႔အံုၾကီးႏွစ္လံုးမွာ ေနာက္ဆံုးမေသခင္ ၀င္ေလရလိုရျငား လႈိင္းထသလို လႈပ္ရွားျပီး ဆန္႔တငင္ငင္ျဖင့္ အသက္ရွဴဖို႔ၾကိဳးစားေနဆဲမွာ အညွစ္ခံရေသာ ေစာက္စိဆီမွ အျပင္းထန္ဆံုးကာမခံစားမႈေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ခဲြ်ပ်စ္ပ်စ္ေစာက္ရည္ေတြမွာ ေရပိုက္ေပါက္သလို ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ ထြက္က်လာေတာ့သည္။

ႏွင္းျဖဴ၏ ေသြးသံရဲရဲႏွင့္ ကိုယ္တံုးလံုးျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာ ေလထဲသို႔ လြင့္တက္သြားသလို ထင္မွတ္လိုက္မိသည္။ ဘ၀မကူးမီ ကာမစည္းစိမ္ကို ေပးလိုက္ေသာ ေစာက္စိေလးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ႏွင္းျဖဴစိတ္ကူးႏွင့္ ေက်းဇူးတင္လိုက္မိေသးသည္။

ႏွင္းျဖဴတစ္ေယာက္ တကုိယ္လံုးတြင္ ခံစားမႈအၾကီးဆံုး ေစာက္စိေလးကို ျပားကပ္ေၾကမြသြားေအာင္ လက္ၾကမ္းၾကီးျဖင့္ ဖိေခ်သည္ကို ခံရင္း ဖင္ေခါင္း ေပါင္ျခံၾကြက္သားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါျပီး အရည္ေတြ ထြက္က်ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အ၀ေလးကို ဖုုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္ႏွင့္ တရႈံ႕ရံႈ႕တပြပြလုပ္ရင္း ဘ၀မွာ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ျပီးႏိုင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနဆဲမွာ လူၾကမ္းၾကီးက သူ၏ လက္ေခ်ာင္းၾကီးေတြကို ႏွင္းျဖဴလည္မ်ဳိေလးေပၚမွ ရုတ္တရက္ ဖယ္ေပးလိုက္သည့္အျပင္ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားေသာ ေဘာလံုးႏွင့္အ၀တ္တို႔ကိုပါေျဖေပးလိုက္ေလရာအားးးးးးးးးးရႈိက္သြင္းလိုက္ေသာေလမွာ ပါးစပ္မွ၀င္သြားျပီး ေစာက္ေခါင္းမွ ျပန္ထြက္သြားသလို ႏွင္းျဖဴ ထင္မွတ္လိုက္မိသည္။ ႏွင္းျဖဴ၏ ေအာက္ပိုင္း ေစာက္ဖုတ္ေနရာမွ ေဘာလံုးေပါက္သလို ေပါက္ထြက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

တကယ္လည္း ေရေဘာလံုးၾကီးေဖာင္းကနဲ ေပါက္ထြက္သြားသလို ႏွင္းျဖဴ၏ ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေစာက္ရည္ေတြမွာ ပ်စ္ကနဲ ပ်စ္ကနဲ မျပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာပန္းထြက္ေနေသးသည္။ ေစာက္ရည္ေတြ ကုန္သြားလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေသးေတြက တရွဴးရွဴး ေပါက္က်လာျပန္သည္။

ႏွင္းျဖဴတကိုယ္လံုး ေပ်ာ့ဖတ္ျပီး အေသေကာင္လို အားယုတ္က်သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာလည္း ေဖာင္းကားေနရာမွ ျပဲလန္ျပီး ျပာႏွမ္းကာ တျဖည္းျဖည္း ညွဳိးက်သြားသည္။ ႏွင္းျဖဴ၏ အသိစိတ္၀ိညာဥ္မွာ သူမ၏ ေသြးသံရဲရဲ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးကို တျဖည္းျဖည္း စြန္႔ခြာသြားေတာ့သည္။

ႏွင္းျဖဴျပန္ႏိုးလာလွ်င္ ခ်ည္ထားေသာ ၾကိဳးေတြ မရွိေတာ့တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သန္႔ရွင္းေနေသာ အိပ္ရာျဖဴျဖဴေပၚတြင္ သက္သာစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ကိုယ္ေပၚတြင္ ည၀တ္စံု အျဖဴေလးကို ၀တ္ထားသည္။

အက်ႌေအာက္တြင္ ပတ္တီးျဖဴျဖဴမ်ား တကိုယ္လံုးလိုလို စည္းထားသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ႏွင္းျဖဴ အိပ္ရာမွ ေျခလႊဲကာ ထိုင္လိုက္သည္။ ကုတင္ေဘး စားပဲြေပၚတြင္ ေဆးပုလင္းတစ္ပုလင္းကို ေတြ႕ရသည္။

ေမာ္ဖင္း ဟု ေရးထားေသာ ပုလင္းထဲမွ ေဆးတလံုးကို ေမာ့လိုက္သည္။ ျပီးလွ်င္ ေျခရင္းမွ အျပင္သြားသည့္ ၀တ္စံုကို ထျပီး၀တ္လိုက္သည္။ လက္ဆဲြအိတ္ကို ယူသည္။ အိတ္ထဲမွာ ေဒၚလာရာတန္အထပ္လိုက္ကိုယူျပီး စားပဲြေပၚတင္လိုက္သည္။ ျပီးလွ်င္ အိတ္ကို လြယ္ျပီး အခန္းထဲမွ ထြက္လိုက္သည္။ အခန္း၀တြင္ လူထြားၾကီးတစ္ေယာက္ေစာင့္ေနသည္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဒၚႏွင္းျဖဴ။ ေနာက္လည္း လာအားေပးပါဦး