နူးဖို့နပ္ဖို့မအား

အသုဘ တစ္ခုတြင္… ဟီး……ေဖေဖနဲ့ေမေမ သမီးတို့ကိုထားခဲ့ၿပီလား။ ဟီး..မမ ေမေမတို့ကိုေခၚပါဦး။ ေမေမ ေဖေဖ ထပါဦး သားတုိ့ကို ေက်ာင္းလိုက္မပို့ေတာ့ဘူးလား။ ေဒၚစန္းတင္မွာ မိမိ၏တူမနဲ့တူနွစ္ေယာက္ကို ဖက္ထားရင္း ညီမေလးေရ၊ ေမာင္ေလး အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည္လား။ ညီမေလးတို့ရဲ့ နင္တို့သားသမီးေတြကို ဒီအတိုင္းထားသြားေတာ့မွာလား။ ရပါတယ္ ညီမေလးတို့ ငါ့တူ၊တူမတို့ကို ငါသားသမီးလို့ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေမြးစားမယ္။ ညီမေလးတို့ ေကာင္းရာသုကတိလားပါေစ။ သားတို့သမီးတို့ အားမငယ္ၾကနဲ့ အရီးတစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္။ ဒါဟာ ဖိုး၈်မ္းရဲ့ ဘ၀အေျပာင္းအလဲတစ္ခုပါ။ ဖိုးဂ်မ္း အသက္၁၀နွစ္သားမွာ မိဘနွစ္ပါးက ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္ျပီးဆံုးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေဒၚျဖစ္သူက မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ့က်န္ခဲ့တဲ့ တူနဲ့တူမတို့ကို ေမြးစားလိုက္သည္။ ေက်ာင္းကိုလည္းဆက္လက္ထားေပးသည္။ ဖိုးဂ်မ္းရဲ့အစ္မနာမည္မွာ မေဠးယဥ္ျဖစ္ၿပီး သူထက္၅နွစ္ႀကီးသည္။ အေဒၚျဖစ္သူေဒၚစန္းတင္မွာလည္း သမီးတစ္ေယာက္ရွီသည္။ သမီးနာမည္မွာ မခင္ၿငိမ္းလတ္ပါ။ မေဠးယဥ္ထက္နွစ္နွစ္ႀကီးသည္။ ဖိုးၾကမ္းကိုေမြးစားစဥ္က ေဒၚစန္းတင္အသက္ ၅၀ရွိၿပီ။ အိမ္ေထာင္နွစ္ဆက္က်ဖူးေပမယ့္ သမီးတစ္ေယာက္သာထြန္းကားခဲ့သည္။ လင္သားဆံုးတာ ၇ႏွစ္ရွိၿပီးမုိ့ သမီးေလးနဲ့သာက်န္ခဲ့သည္။ ခုေတာ့ ညီမျဖစ္သူ ဆံုးေတာ့ က်န္ရွိတဲ့တူနဲ့တူမကို ေမြးစားလိုက္ျခင္းပင္။ အေဒၚက ေမြးစားတာဆိုေပမယ့္ အေဒၚကို အေမလို့မေခၚေပ။ ေခၚေနက် အရီးလို့ နႈတ္က်ိဴးေနၿပီးျဖစ္သည္။ ဖိုးဂ်မ္းလူပ်ိဴေပါက္အရြယ္ကတည္းက ေဂြးထုတတ္ၿပီးျဖစ္သည္။ သူေဂြးထုၿပီးဆိုရင္ အရင္ဦးဆံုးအမွန္းခံရသူကေတာ့ သူ့ကိုအၿမဲအလိုလုိက္သူ အေဒၚ ေဒၚစန္းတင္ပါပဲ။ အေဒၚရဲ့အေခ်ာ့အေမာ့၊အထိအေတြ့ေတြဟာ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ စြဲလမ္းမႈတစ္ခုကိုျဖစ္ေပၚေစတာ ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ သင္တန္းေတြဘာေတြတက္ေပါ့။

အေဒၚက ရုပ္ရည္က်သြားပါၿပီး။ မက်တာက တင္ပါးနွစ္ဖက္သာျဖစ္သည္။ ပါရည္နားရည္ေတြတြန့္သြားၿပီးဆိုေပမယ့္ ဖင္တံုးႀကီးက ႀကီးဆဲပင္။ မႏၱေလးမွာေနၾကသူေတြမို့ သင္တန္းကလည္း သူတို့နဲ့သိပ္မေ၀းပါ။ ဖိုးဂ်မ္းက သင္တန္းကို ဆုိိင္ကယ္နဲ့သြား ညေနျပန္လာ လုပ္သည္။ အေဒၚက ကုန္စံုဆုိင္ႀကီးတစ္ခုဖြင့္ထားသည္မို့ မနက္ဆိုရင္ အစ္မျဖစ္သူ မေဠးယဥ္က ေစ်းသြား၊ မခင္ၿငိမ္းလတ္က ဆိုင္ဖြင့္ၿပီး အေဒၚက ဖိုးဂ်မ္းစားခ်င္တာကို ခ်က္ေရေကြ်းတတ္သည္။ သားဆိုလို့ ဒီတစ္ေယာက္တည္းရွိတာမို့ အလိုလိုက္သည္။ အရီး… ေျပာေစ ဘာဟင္းခ်က္လဲ။ သား ႀကိဳက္တဲ့ စာကေလးေၾကာ္ရယ္၊ ရံုးမတီသီးဟင္းရယ္ ၿပီးေတာ့ ဒါမွတို့ အရီး။ အေဒၚျဖစ္သူစကားမဆံုးေသး အေဒၚကိုအေနာက္ကေနေျပးဖက္ထားသည္။ အေဒၚဖင္အကြဲနွစ္ခုနဲ့ အတြင္းခံကိုအံတုၿပီး ခံုးခံုးႀကီးျဖစ္လာတဲ့ လီးေက်ာရိုးမွာ ထိကပ္ေနသည္။ ပထမ အေဒၚခဏၿငိမ္ေနၿပီးမွ သား..ဖယ္ဦး အရီး လုပ္စရာရွိေသးတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ အရီး ဖိုးဂ်မ္းမွာ အေဒၚနဲ့ခြာလိုက္ၿပီး သား ဘာကူညီေပးရမလဲ မလိုပါဘူး သားရယ္၊ သားက တစ္ခုပဲလုပ္ေပး အရီးခ်က္ေကြ်းတာကို စားရံုပဲ။ ဟုတ္ကဲ့…စားမယ္အရီး..အရီးဘာေကြ်းေကြ်း အမယ္.. အေဒၚက ၿပံဳးလိုက္ၿပီး တူေတာ္ေမာင္ ဖိုး၈်မ္းအတြက္သင္တန္းမွာ စားဖို့ ျပင္ေပးသည္။ အမွန္ေတာ့ စာကေလးေၾကာ္ကို ဖိုးဂ်မ္းက မႀကိဳက္ပါ၊ ေဂြးထုတတ္အခ်ိန္းကစၿပီး ႀကိဳက္သြားတာျဖစ္သည္။ ဖိုးဂ်မ္းလိုခ်င္တာမွန္သမွ် လုပ္ေပးတတ္သျဖင့္ ဖိုးဂ်မ္းမွာ အေဒၚျဖစ္သူကို ႀကိဳက္ၿပီးရင္းႀကိဳက္ျဖစ္ေနသည္။ စကားသာေျပာတာ ဖိုးဂ်မ္းရဲ့မ်က္လံုးကေတာ့ အေဒၚျဖစ္သူရဲ့ ဖင္ကေန မခြာေပ။ ဆိုင္ကိုေတာ့ သမီးႏွစ္ေယာက္က ေရာင္းသည္။ ကုန္ပစၥည္းေတြကုန္သြားရင္ေတာ့ ဖိုးဂ်မ္းက အေဒၚနဲ့အေဖာ္လိုက္ၿပီး ကူ၀ယ္ေပးရသည္။ ဖိုးဂ်မ္းမွာ အေဒၚကို ႀကံဖို့ အားခဲေပမယ့္ အခြင့္မသာေပးသျဖင့္ ၿငိမ္ေနရသည္။ တရက္မွာ အေဒၚျဖစ္သူက သား..နက္ျဖန္အားလား၊ သင္တန္းရွိေသးလား ဘာလို့လဲ အရီး သားကိုဘာခိုင္းစရာရွိလို့လဲ။ ေၾသာ္…သားအားရင္ သားကိုလုိက္ပို့ခိုင္းမလို့၊ နယ္ဘက္မွာ အရီး အလွဴသြားစရာ ရွိတယ္။ ဟုတ္လား အရီး..သားအားပါတယ္။ နက္ျဖန္ သင္တန္းပိတ္တယ္။

ဆရာခရီးသြားေနလို့ ဟုတ္လား အဲဆို အရီးကို လိုက္ပို့ေပးေနာ္ အရီးရယ္..သားကလိုက္ပို့ေပးခ်င္တာပါ ဖိုးဂ်မ္း ေတြးမိသည္။ နယ္ကဆိုေတာ့ ခရီးေ၀းမွာပဲ အရီးကိုႀကံဖို့ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးရတာေပါ့။ ဒီတခါအရီးကို ရေအာင္ႀကံမယ္။ ဒီအခြင့္အေရးကို လက္လြတ္လို့ မျဖစ္ဘူး။ အရီးက ငါ့ကိုခ်စ္တာပဲေလ။ သူငါ့ကို စိတ္ဆိုးမွာမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္မွာက အစ္မတို့ရွိေနလို့သူက အခြင့္မေပးတာေနမယ္။ ေအး..သား ဒါဆိုရင္ေတာ့ အရီး တက္ဆီမေခၚေတာ့ဘူး။ ဟုတ္ကဲ့ အရီး.. မိုးလင္းေတာ့ တူသားႏွစ္ေယာက္ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာသည္။ အလွဴအိမ္ေရာက္ေတာ့ အလာဘသလာဘ စကားေတြေျပာ စားေသာက္ ကိစၥေတြၿပီးတာနဲ့ ခဏနားၿပီးထြက္လာၾကသည္။ အနည္းငယ္ပင္ ေနာက္က်ေနၿပီး။ သား ျမန္ျမန္ေလးေမာင္းေနာ္ ဟုတ္..အရီး အရီးကို ဘယ္လိုႀကံရင္ေကာင္းမလဲ။ အာ..ဟုတ္ၿပီး။ အျမန္ေမာင္းရင္း ဆိုင္ကယ္ကို ေလဘာေလွ်ာ့ၿပီး ရပ္လိုက္သည္။ သား..ဆိုင္ကယ္ ဘာျဖစ္လို့လဲ။ မသိဘူး အရီး ေမာင္းရင္းနဲ့ရပ္သြားတာ ခက္ေတာ့တာပဲ၊ မိုးကေတာ့ ခ်ဴပ္ေတာ့မွာပဲ သား ခဏၾကည့္လိုက္မယ္ ေအး..သား ဆိုင္ကယ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ဖိုးဂ်မ္း ဟိုၾကည့္ဒီးၾကည့္နဲ့ အခ်ိန္ဆြဲေနသည္။ အေဒၚမ်က္နာမွာေတာ့ မိုးခ်ဴပ္မွာစိုးရိမ္ေသာအရိပ္အေရာင္ေတြေတြ့ေနရသည္။ ခဏၾကာေတာ့မွ ရၿပီး အရီး အရီးရဲ့မ်က္နာညိုးေနေတာ့ စိတ္ထဲမေကာင္း ဟုတ္လား ဆိုၿပီး အေဒၚျဖစ္သူမ်က္နာၾကည္လင္သြားသည္။ အဲဆို ျမန္ျမန္ေမာင္းေတာ့သား ျမန္ျမန္ေမာင္းပါဆိုေတာ့မွ ဖိုးဂ်မ္းစိတ္ေလးေနသည္၊ သူ့စိတ္ဆႏၵကိုသူျဖည့္ဆည္းခ်င္သည္။ အခြင့္အေရးကိုလည္း လက္လြတ္မခံခ်င္။ အဲဒါနဲ့ သူေျဖးေျဖးေလးေမာင္းရင္းေျပာသည္ ဆုိင္ကယ္က အရင္လိုမျမန္ေတာ့ဘူး အရီး။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူးဆိုၿပီး ျပင္ဆိုင္ေရာက္ဖို့လိုေသးတဲ့အခိ်န္မွာ သူရပ္လိုက္ျပန္သည္။ ရပ္သြားၿပီးအရီး..သားထပ္စစ္ေဆးၾကည့္မယ္။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး။ အေဒၚက ဆိုင္ကယ္အေၾကာင္းနားမလည္လို့သာ သူရဲရဲလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ခဏဆင္းၾကည့္ၿပီး စတပ္ႀကိဳးကို ခိုျဖဳတ္လိုက္သည္။ ဆီမလိုက္ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ၿပီးမွ သား..စက္ႏိုးၾကည့္မယ္။ မရဘူးအရီး ဟိုနားမွာ ျပင္ဆိုင္ရွိတာပဲေလ၊ အဲဒီကို တြန္းသြားၿပီး ျပင္ၾကမယ္ေလ ေအး..ဟယ္…မတတ္နိုင္ဘူး ေမာင္ဂ်မ္းေရ ေနေတာင္၀င္သြားၿပီး..မိုးခ်ဴပ္ပါၿပီး ဒီတခါ အရီး..စိုးရိမ္တယ္။

စိုးရိမ္တာေပါ့ မိုးခ်ဴပ္တာက အႏၱရာယ္မ်ားတယ္။ သား တစ္ေယာက္လံုးရွိတာကို အရီးရယ္ ဘာစိုးရိမ္စရာရွိလဲ သားရွိေပမယ့္ အႏၱရာယ္က ေျပာလို့မရဘူး စိတ္ခ်ပါ အရီးရယ္ ဘယ္သူမွ အရီးကိုမလုပ္ေစရဘူးအေတြးထဲေတာ့ သားပဲလုပ္မွာလို့ေျပာေနမိတယ္ ဟမ္…ျပင္ဆုိင္ေရာက္ေတာ့ မိုးခ်ဴပ္ၿပီ။ ျပင္သူက ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဟာျဖစ္တာ၊ဒီဟာျဖစ္တာဆိုၿပီး ျဖဳတ္ထားတာေတြကို ျပန္တတ္တာ ကဲ..ရၿပီးဗ်ား ဟုတ္ကဲ့… ရၿပီး အရီး… ရလည္း ဘာထူးမွာလဲသားရယ္။ မုိးပဲခ်ဴပ္ေနၿပီးကို၊ ပံုမွန္ေလးပဲေမာင္းေတာ့ အႏၱရာယ္ရွိတယ္။ ဟုတ္ အရီး ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနရင္း အရီးကို ဘယ္လိုဖန္ရမလဲမသိဘူး။ ေက်ာခံုးမွာ ထိကပ္ေနတဲ့နို့ႀကီးႏွစ္လံုးကို စိတ္ထဲမွာမွန္းဆမိသည္။ အရီးက အရြယ္ရွိတုန္းဆိုရင္ နို့ႀကီးႀကီးမွန္း မွန္းဆမိကာ လီးေတာင္လာသည္။ တခါမွလည္း အတည္ႀကီးမလုပ္ဖူးေတာ့ ဘယ္ကစလို့စရမွန္းမသိ လီးကေတာင္းဆိုေနၿပီး ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေက်းဇူးရွင္မိုးမင္းႀကီးက ဖိုးဂ်မ္းကို သနားသြားလားမသိ မိုးရြာလာသည္။ မိုးရြာလာေတာ့ အ၀တ္ေတြအနည္းငယ္စိုေနပါၿပီး သား…ဟိုထန္းပင္အေအာက္မွာ မိုးခိုရေအာင္၊ မဟုတ္ရင္ အရီးတို့ စိုကုန္လိမ့္မယ္။ ဟုတ္ အရီး… ထန္းပင္ေအာက္မွာ မိုးခိုရင္း အရီးက ခ်မ္းလာသည္၊ ဒီအခ်ိ္န္မွာ ဖိုးဂ်မ္းအတြက္ေတာ့ အခြင့္ေကာင္းပဲ။ အရီးကို ေနာက္ကေနဖက္လိုက္သည္။ အရီးခ်မ္းေနတယ္မလား၊ သားဖက္ထားေပးမယ္ ရတယ္သား မဖက္နဲ့ အရီးေတာင့္ထားနိုင္ပါတယ္။ သားေၾကာင့္အရီး ခုလိုျဖစ္ရတာေလ။ သားသာဆုိင္ကယ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ထားရင္ ခုလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဖက္ထားေပးမယ္။ ပထမ ဖိုးဖြဖြေလး ဖက္ထားၿပီး ေနာက္ေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ့ တင္းလာသည္။ အေဒၚျဖစ္သူမွာ သားက သူ့ကိုအရမ္းခ်စ္လို့ ကူညီတာ ထင္ၿပီး ဘာမွမျငင္းေသး ေနာက္ေတာ့ ဖိုးဂ်မ္းလက္က သူ့နို့အံု နွစ္ဖက္ကို ပြတ္ေနသည္ကို သိရသည္။ သား…ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ သား…အရီးကို ခ်စ္လို့ပါ။ သား…ငါက နင့္အေဒၚေနာ္ ဟုတ္ သားသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားက အဲအေဒၚကိုပဲခ်စ္တာ မျဖစ္ဘူးေနာ္ သား ဖယ္စမ္း… ဖိုးဂ်မ္းက ပိုတင္းၾကပ္စြာ ညာလက္နဲ့ အေဒါ့ကိုပိုက္ထားၿပီး ဘယ္လက္မွာကားအေဒၚရဲ့ထမိန္ကို လန္လိုက္သည္။

ခနေလာက္ ပင္တီေပၚက အေဒၚ့တင္ပါးကို ပြတ္ၿပီး ေနာက္ေတာ့ ပင္တီကိုေစာက္ပဖယ္ကာ လီးကို အေဒၚ့ေစာက္ဖုတ္၀ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ စပမွာကား က်ပ္ေနလို့ အသံေတာင္မျမည္ေပ။ သို့ေပမယ့္ ဖိုးဂ်မ္း လိုးထည့္လိုက္ေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ ဖတ္ကနဲ အသံထြက္လာသည္။ အေဒၚျဖစ္သူ ငိုေနသည္။ ၁၇ႏွစ္ေလာက္ လီးနဲ့မေတြ့ခဲ့ရတဲ့ အေဒါ့စပမွာ က်ံဳ့သြားၿပီးခါမွ လီးနဲ့ေတြ့လို့ နာေနတာလားလဲမသိ။ ကိုယ့္တူက ကအမွားႀကီးကို က်ဴးလြန္ေနလို့ ၀မ္းနည္းတာလားလဲမသိပါ။ ဘာဆိုဘာမွ ဖိုးဂ်မ္းမသိေတာ့ပါ။ ကာမအေမွာက္စိတ္ေတြဖံုးကာ အေဒၚရဲ့စပကို..အားရေအာင္သာ တဖြတ္ဖြတ္ တဖတ္ဖတ္နဲ့လိုးျပစ္သည္။ ငါးမိနစ္ခန့္ၾကာေတာ့ အရီးရဲ့စပလည္းအရည္ေတြရႊမ္းကာ စီးက်လာသည္။ ဟင္း ဟင္း အေဒၚရဲ့ငိုသံေတြ ဆိတ္ၿငိမ္သြားၿပီး ညီးသံေလးထြက္လာသည္။ ဘာရယ္မွန္းမသိ ခုန ေတြးေနမိသည္မွာ “ဖိုးဂ်မ္း ေခြးေကာင္၊ ေခြးစိတ္ေမြးတဲ့အေကာင္ ကိုယ့္အေဒၚကိုေတာင္ ျပန္လိုးတဲ့ ေခြးတိရိစာၦန္ေကာင္” စသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးဆဲေနမိသည္။ ခုေတာ့ ဟင္း ဟင္း သား.. ေကာင္းတယ္လို့ ေျပာမိေတာ့မလုိ့ မိမိႏႈတ္ကို မိမိျပန္ၿပီးထိန္းလိုက္သည္။ ဘာလို့ဆို ခုနပဲစိတ္ထဲမွာ ဆဲခ်င္သလိုဆဲေနသည္မဟုတ္လား။ အ..အ..ဖြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ အရီးတင္ပါးနဲ့ တူသားဆီးခံုတို့ရိုက္ခတ္သံမ်ား ျမန္သထက္ျမန္လာ သည္။ အစက အဖုတ္ထဲ ၀င္သြားေသာလီးမွာ စကားမေျပာတတ္ေတာ္လည္း ခုေတာ့ အေဒါ့ရဲ့ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ အ၀င္အထြက္မ်ား အဆင္ေျပေခ်ာေမြ့ကာ တဖလုလုနဲ့ျမည္ေနသည္။ အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚစန္းတင္မွာလည္း အေကာင္းႀကီးေကာင္းေနသည္မို့ တဟင္းဟင္းနဲ့သာ ညီးေနေတာ့သည္။ ဆယ္ငါးမိနစ္ၾကာသြားေတာ့ အေဒၚလည္း သားေရ အရီး မင္းကို ေခြးလို့ေျပာမိတာ ခုအေဒၚလည္းေခြးစိတ္၀င္ေနၿပီး လြတ္ေကာင္းေနတယ္။ အား…….. ေကာင္းလိုက္တာ အရီးရယ္။ အရီးေရာ ေကာင္းလား ဟြန္း… အေဒၚျဖစ္သူမွာ တူေတာ္ေမာင္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီးေတာ့သာ ၾကည့္လိုက္သည္။ အေဒၚေရာသူပါ ကာမအထဋ္အထိတ္သို့ေရာက္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကို အေဒၚ့ရဲ့စပထဲသို့ ပန္းထုတ္ေလေတာ့သည္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္က ဖိုးဂ်မ္း အသက္နွစ္ဆယ္အရြယ္မွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲအခ်ိန္မွာ အေဒါ့အသက္က ၆၀ျပည့္ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဖိုးဂ်မ္းမွာ မိမိအရမ္းလိုးခ်င္တဲ့ မိမိအေဒၚကို အားရပါးရလိုးလိုက္ရတဲ့အတြက္ အားရကာ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္လွ်က္သာ… ေနာက္ေန့က်ေတာ့ အေဒၚကျဖစ္သူက လံုး၀အကပ္မခံေတာ့ေပ။ ေဒၚစန္းတင္ မိမိကိုယ္ မိမိထိန္းေနျခင္းသာ။ ကာမအရာသာကို ေမ့ပစ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ မိမိစပကို တူေတာ္ေမာင္ေၾကာင့္ တေရးနိုးလာသလိုမ်ိဳး ထိုအရသာကို လႈပ္ရွားေတာင္းတလ်က္သာရွိေတာ့သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ၾကာၾကာမေရွာင္နိုင္ေပ။ တူေတာ္ေမာင္ကိုလည္း ဟန္ေတာင္ၿ႔ပီးပိုးစိုးပက္စက္မေျပာရဲ့။ ကာမအရသာကို လူတခ်ိဳ့က နတ္ဘံုဟုေတာင္တင္စားၾကသည္မွာ လိုေတာင္လိုေလဦးမည္။ ကာမဂုဏ္ရဲ့အရသာဟာ လိုက္စားလွ်င္လိုက္စားသလို စြဲလမ္းေစတတ္သည္။ အသက္ႀကီးလို့ ထိုစိတ္ကုန္ခမ္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ ထိုစိတ္ကိုလိုက္စားပါက အဘြားႀကီးလည္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ ေဒၚစန္းတင္မွာ မိမိစိတ္ကို မိမိသိေနသျဖင့္ တူေတာ္ေမာင္ကို အေ၀းပို့ဖို့ ေတြးေလေတာ့၏။ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး ဒီေကာင္ေလးက ၾကာလာရင္ပိုပိုကဲလာမွာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ့အသားနဲ့ထိရင္ သာယာေနတယ္။ ဒီနွစ္လည္းနွစ္ကုန္ခါနီးၿပီး သူ့သင္တန္းၿပီးတာနဲ့ ငါ့အကို၀မ္းကြဲရွိတဲ့ နိုင္ငံျခားကို ပို့ထားရမွာပဲ..ဟူး အမေလး… အရီး ဘာလို့လန့္ေနတာလဲ။ ေၾသာ္…နင္က အသံမၾကားဘာမၾကားနဲ့ ေနာက္ကလာဖက္တာကိုး။ အရီးက ဘာေတြးေနလည္းမွ မသိတာ။ ေျပာဦး ကြ်န္ေတာ့လီးေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို ေတြးေနတာမလား။ ဖယ္စမ္း..ငါ နင့္ကို အလုပ္လုပ္ခိုင္းမလို့။ ဒီးသင္တန္းၿပီးရင္။ တကယ္လား အရီး။ အဲဆိုရင္ေတာ့ အရီး စပကို သားလြမ္းေနေတာ့မွာပဲ။ ဟဲ့..စကားတိုးတိုးေျပာ နင့္အစ္မေတြ ၾကားသြားရင္ နင့္ကို ငါလုပ္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘူးေနာ္ အိုး…အစ္မတုိ့မၾကားရင္ သားကိုလုပ္ခြင့္ေပးမယ္ေပါ့ အဲ..အဲဒါ အရီးေယာင္သြားလို့။ အရွက္ကြဲမွာကိုေျပာတာ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အရီး ေျပာၿပီးၿပီး ကတိတည္ရမယ္။

လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္လီး အရမ္းေတာင္ေနတယ္ အရီး။ စုပ္ေပးပါလား။ ဒီကေလးေတာ့ အရီး ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္ မမတို့ျပန္မလာခင္ ျမန္ျမန္လုပ္ေပး ခက္ၿပီး မခက္ဘူး လြယ္လြယ္ေလး။ ဒီမွာ သားလီးကို အျပင္ထုတ္ထားၿ႔ပီးသား။ ပါးစပ္ေလးကိုဟ ၿပီးရင္ လီးကို ငံုလိုက္ၿပီး ပေလြေပးရံုေလးပဲ။ ေဒၚစန္းတင္မွာ သူ့တူလီးကိုျမင္ေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုင္လိုက္ၿပီး အားရပါးရစုပ္ကာ ပေလြေပးေနမိသည္။ ပ်ဳ ပ်ဳ..စုပ္ခ်က္ ျမည္သံ စုပ္ေနရင္းခဏၾကာေတာ့ တူေတာ္ေမာင္မွာ မမ မမ ခင္ လို့ေရရြတ္လိုက္လို့ အရီးလည္း ေကာက္ထကာ ဆိုင္တံခါး၀သို့ မ်က္နာမူလိုက္သည္။ အမွန္ေတာ့ သမီးနွစ္ေယာက္က သြားစရာေပၚလာလို့ ဆုိင္ထဲမွာ ေဒၚစန္းတင္က ဆိုင္ေစာင့္ရျခင္းျဖစ္သည္။ တူေတာ္ေမာင္ေရာက္လာေတာ့မွ ဘာညာကြိစိကြစ ျဖစ္ၿပီး သမီးခင္ၿငိမ္းလတ္က ရုတ္တရက္ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ၿငိမ္းလတ္ ၀င္လာေတာ့ တူသားနွစ္ေယာက္မွာ ေဘးခ်င္ယွဥ္လွ်က္… မမ ျပန္လာၿပီလား။ဖိုးဂ်မ္းရဲ့ညာလက္မွာကား အေဒၚျဖစ္သူ ဖင္ကိုႏိႈက္လွ်က္သား.. သူတို့နွစ္ေယာက္ရဲ့ေရွ့မွာ ေရာင္းကုန္ထည့္ထားတဲ့ ဗီဒိုရွိလို့ သူတို့ေအာက္ပိုင္းကို မျမင္ရပါ။ ေအး ေမာင္ေလး။ မမေရာ.. နင့္မမက သူ့ကိစၥနဲ့သူ က်န္ခဲ့တယ္။ ေၾသာ္… ဖိုးၾကမ္းမွာ မမကိုပထုတ္လိုက္ဟုေသာသေဘာနဲ့ အေဒၚျဖစ္သူကို မ်က္စပစ္လိုက္ေတာ့ ဒါနဲ့ သမီး ဦးျမင့္ဆီ အေၾကြးေတာင္းၿပီးၿပီးလား။ ၿပီးၿပီး ေမေမ ဦးလွမိုးေရာ အဲဒါလဲ ၿပီးၿပီး မစန္းၾကည္.. အဲဒါေတာ့ မၿပီးေသးဘူး။ ဟူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ မစန္းၾကည္ကယ္လို့ ဒါနဲ့ အဲဒါက ေမ့ေမ့ကို လာေခ်းတာမလား။ ေအး ဟုတ္တယ္။ သမီး ေမေမ့ကိုယ္စား သြားေတာင္းလိုက္ ဟုတ္…ေၾသာ္..ညေနက်မွ သြားေတာင္းလို့ မရဘူးလား ေမေမ။ မရဘူး အဲဒီ မိန္းမက ခုတေလာ ညေနဘက္္အိမ္မကပ္ဘူး။ ခုသြားေတာင္းလိုက္ ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ ခင္ၿငိမ္းလတ္ ထြက္သြားေတာ့မွ ဖိုးဂ်မ္း သူ့အေဒၚထမိန္ကို အျမန္လန္ၿပီး ပင္တီကိုခြ်တ္ကာ အေဒၚခါးနွစ္ဖက္ကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ အေဒၚက အလိုအေလွ်ာက္ေလးဘက္ကံုးျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးတာနဲ့ စပအ၀ကိုလီးထိတ္ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ အ… ၿပီးတာနဲ့ တရစပ္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

ခိုးစားတာမို့ နူးဖို့နပ္ဖို့ မအားေပ။ လိုးခ်က္ေတြမ်ားလာၿပီး အရွိန္တက္လာမွ ဆုိင္ထဲကို တစ္ေယာက္ေယာက္၀င္လာသည္။ အျမန္ပဲအေဒၚကို အသိေပးၿပီး သူ့အေပၚပိုင္းမွာ အကၤ်ီမခၽြတ္ထားသျဖင့္ ေဘးေစာင္း ဟန္အေနအထားနဲ့ လက္တန္ေထာင္ကို ဗီဒိုေပၚတင္လိုက္ၿပီး မမျပန္လာၿပီးလား အင္း ေမာင္ေလး။ ဒါနဲ့ အရီးေရာ အရီးက အိမ္ထဲမွာ။ အစ္မျဖစ္သူ ၀င္လာမယ္လုပ္ေတာ့။ မ၀င္နဲ့ဦးအစ္မ ဘာျဖစ္လို့လဲ ကြ်န္ေတာ့ကို ေျပာင္းဖူးသၾကားလံုး သြား၀ယ္ေပးပါလား။ စားခ်င္လို့ ဒီမွာေျပာင္းဖူး သၾကားလံုးရွိတယ္ေလ မရွိပါဘူး။ အမာစာပဲရွိတာ အေပ်ာ့စား စာခ်င္တာ ဟဲ..ငါတို့ဆုိင္မွာလည္း အေပ်ာ့စား တင္ေရာင္းပါတယ္။ မရွိေတာ့ဘူး အစ္မရဲ့..ကဲ..သြား၀ယ္ေပးပါဗ်ား။ ကိုယ့္ေမာင္ကို ခ်စ္ရင္။ နင္ကေတာ့ေလ လိုခ်င္ရင္ ဇြတ္ပဲ။ ေအာက္မွာလည္း အေဒၚျဖစ္သူက ေလးဘက္ကုံုးအေနအထားနဲ့ဖင္ကို ေဆာက္ေပးတာမို့ ဖိုးဂ်မ္းမ်က္နာမွာ တစ္မ်ိုးႀကီး တခ်က္တခ်က္ပံုပ်က္ေနသည္။ ဘာလို့လဲ ေမာင္ေလး။ နင့္မ်က္နာက မအီမသာနဲ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူး မိမိ။ ပုရြက္ဆိတ္က ခ်က္တက္တက္ကို လာကိုက္လို့ ျဖစ္ရမယ္ ငါ့ေမာင္က ကဲဗ်ား ျမန္ျမန္သြားစမ္းပါ အစ္မရဲ့ သြားၿပီး သြားၿပီး…တကတည္းမွာပဲ အစ္မျဖစ္သူသြားေတာ့မွ ဖိုးဂ်မ္း ကိုယ့္အေဒၚစပကို အေနာက္ကေန စက္ေသနတ္သဖြတ္ ၾကမ္းသထက္ၾကမ္းေအာင္ လိုးေဆာ္ေတာ့သည္။ မမျပန္လာ အမွီလိုးျခင္းသာ သာ..ေမာင္ဂ်မ္း ၾကမ္းလွခ်ည္လား မၾကမ္းလို့ မရဘူး အရီး။ မိမိတို့ျပန္လာအမီ သားလိုးတာ သားၾကမ္းပံုကလည္း ကိုယ့္အေဒၚကို ဖာသည္မလို လိုးေနသလိုပဲ။ အဲလိုျဖစ္သြားရင္ ခြင့္လြတ္ေနာ္ အရီး အမယ္..မလိုပါဘူး။ နင့္အေဒၚလည္း ဖာသည္မလိုျဖစ္ေနပါၿပီး။ ခုလို သားၾကမ္းတာ အရီးႀကိဳက္တယ္။ ဒီလိုနဲ့ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ တရစပ္လိုးေဆာ္ေတာ့ မၾကာခင္မွာ သုတ္ရည္မ်ား အေဒၚေစာက္ဖုတ္ထဲသ္ို့ ပန္းထည့္ကာ နွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ ရမၼက္ခရီး တဒဂၤေလးၿပီးသြားသည္။ ေနာက္လည္း ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို လို့ျဖင့္ခဲ့ၾကတာမို့ ေဒၚစန္းတင္ဟာ မိမိကိုယ္မိမိထိန္းေက်ာင္းတဲ့အေနနဲ့ တူေတာ္မေမာင္ကို နိုင္ငံျခားသို့ပို့လိုက္သည္။ မသြားခင္ ႏွစ္ရက္အလိုကေတာင္ တည္းခိုခန္း သြားၿပီး တူ၀ရီးနွစ္ေယာက္ တ၀လိုးခဲ့ၾကေသးသည္။

ၿပီးေတာ့မွ ဖိုးဂ်မ္းမွာ မျဖစ္မေနလိုမ်ိဳး ဦးေလးနွစ္၀မ္းကြဲဆီကို အလုပ္သြားရေတာ့သည္။ ဘာရယ္ေၾကာင့္မ်ားမသိ ေဒၚစန္းတင္မွာ သူ့တူႏိုင္ငံျခားေရာက္သြားလို့ ေဝးသြားရင္ ရမၼက္စိတ္ေတြေပ်ာက္သြားမယ္ထင္တာ။ မွန္းခ်က္နဲ့နန္းထြက္မကိုက္ေတာ့ပါ။ ပိုပိုပင္ဆိုးလာသည္။ တူေတာ္ေမာင္သြားတာ သံုးနွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ မိမိအသက္မွာလည္ ၆၃နွစ္ဆိုေတာ့ ဒီရမၼက္အတြက္ ေယာက်္ားယူလိုက္ရင္လည္း သူမ်ားေျပာစရာေတြျဖစ္မွာဆိုေတာ့ လီးအတု၀ယ္ၿပီး တူရဲ့လီးလို့ သေဘာထားကာ အာသာေျဖေနရေတာ့သည္။ သံုးႏွစ္ျပည့္ေတာ့ ဖိုးဂ်မ္းဟာ အေဒၚျဖစ္သူတို့ကို မေျပာဘဲ တိတ္ေလးျပန္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ အေဒၚဆီကိုဖုန္းဆက္ခ်ိန္းသည္။ အရင္တည္းခိုခန္းကိုလာဖို့။ ေဒၚစန္းတင္မွာ တည္းခိုးခန္းမွ အခန္းတခန္းထဲသို့ ၀င္ကာ မတ္တပ္ရပ္ကာၾကည့္ေနတဲ့ တူေလးကို ျမင္ေတာ့ ကုတင္ေပၚသို့ တြန္းလိုက္ၿပီးတက္ခြလိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီး တူေလးရဲ့လီးကို ထုတ္လိုက္သည္။ လီးႀကီးထြက္လာမွ အံၾသစြာနဲ့ မ်က္လံုးပ်ဴးသြားသည္။ ဖိုးဂ်မ္းလီးက အရင္ထက္နွစ္ဆပိုႀကီးၿပီး ေဂၚလီသံုးလံုးေတာင္ထည့္ထားသည္။ သား..သား လီးက ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဘယ္ဟုတ္ေတာ့မလဲ. ဒီလီးက ေလ့က်င့္ထားတဲ့လီး. ေ၀းေအာင္လုပ္တဲ့ အရီးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ကြဲေအာင္ လိုးဖို့ျပန္လာတာ။ အမေလး…လိုးလိုက္စမ္းပါ သားရယ္။ အရီးအဖုတ္ ကြဲခ်င္ကြဲပါေစဆိုၿပီး တူရဲ့လီးကို ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ပါးစပ္မွာ မဆန့္မၿပဲႀကီး။ မဆန့္လည္း ပါးစပ္ကို အက်ယ္ဆံုးဟၿပီး တူျဖစ္သူကို လီးစုပ္ေပးသည္။ ဖိုးဂ်မ္းမွာ အေဒၚျဖစ္သူကို ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးလွ်က္ ဒါမွ ဖိုးဂ်မ္းရဲ့အေဒၚကြလို့ စိတ္ထဲေျပာေနမိသည္။ ဒီလိုနဲ့ အဲဒီေန့ တေန့လံုး ေဒၚစန္းတင္ေပ်ာက္ေနသည္။ အဓိပါယ္မွာ တေန့လံုး တူေတာ္ေမာင္လိုးတာကို ခံလိုက္တာျဖစ္သည္။ ေနာက္ေန့ မိုးလင္းမွ သူ့တူနဲ့ ျပန္လာသည္။ ထိုေန့ကစၿပီး ၅ႏွစ္ၾကာတဲ့ယခုအခ်ိန္​ထိ အဆက္​မျပတ္​ လိုးျဖစ္ၾကသည္။

ဖိုးဂ်မ္းက ဆုိင္ထဲမွာအိပ္တတ္ၿပီး အိမ္ထဲမွာေတာ့ အစ္မႏွစ္ေယာက္က တစ္ခန္း၊ အေဒၚက တစ္ခန္းအိပ္ၾကသည္။ ဖိုးဂ်မ္း ်နထ အေကာင့္သံုးရင္း စာေရးသူကို လာဟိုင္းသည္္။ ေဘာ္ဒါက အင္းစက္လား။ အင္းဆိုေတာ့ ဘာနဲ့အင္းစက္ႀကိဳက္လဲ။ အေမနဲ့ဆိုႀကိဳက္တယ္ လို့ျပန္ေျပာေတာ့မွ သူက အေဒၚနဲ့အင္းစက္ တကယ္ျဖစ္ေနတာလို့ ဖြင့္ဟလာတယ္။ စာေရးသူက အင္းစက္မွ ဖီလင္လာတာဆိုေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ အဲဒီစိတ္လံုး၀ မျဖစ္ေပၚေၾကာင္းေျပာေတာ့ အနားမွာရွိတဲ့ အေမကို မွန္းထုခိုင္းတယ္။ တကယ္လည္း ေမေမ့ကို လက္ေတြ့မွာခံစားလို့ မရေၾကာင္း၊ စာေရးသူမွာ ကိုယ့္ေမေမရဲ့ပံုပန္းသ႑န္ကိုႀကိဳက္သလို ပံုေဖာ္ေရးသားၿပီးဖီးရင္ဖီး၊ အင္းစက္စာဖတ္ရင္ဖတ္ မဟုတ္ရင္ အင္းစက္ ဗီဒီယို ၾကည့္ၿပီးမွန္းထုတာပါလို့ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့အေၾကာင္းကိုေရးေပးပါလားလို့ ေတာင္းဆိုလာတယ္။ ဒါနဲ့ သူ့ျဖစ္ပံုကိုေမးၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ေဘာ္ဒါေရ..အရီးေခၚေနၿပီး ဟုတ္လား..အခ်ိန္ကလည္းညနက္ၿပီဟုတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္သြားလိုက္ဦးမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို့က ဒီလိုညဘက္ဆိုင္ထဲမွာ လိုးေနက်။ ေအး..လုပ္ကြား ႏွစ္ဦး သေဘာတူလို့ကေတာ့ အရီးခြ်တ္ေနၿပီး ေနာက္မွေတြ့မယ္ ဒါပဲ။ ဖိုးဂ်မ္းအေဒၚဟာ ၆၈နွစ္ရွိၿပီ ဒါေပမယ့္ ဖိုးဂ်မ္းေျပာတာကေတာ့ အသက္ႀကီးေလ လိုးလုိ့ေကာင္းေလပဲတဲ့ ဒီလိုနဲ့ ယေန့အခ်ိန္အထိ ဖိုးဂ်မ္းဟာ အလုပ္ကိစၥနဲ့ သြားလာစရာ မရွိရင္ အေဒၚနဲ့ မျမင္ကြယ္ရာမွာ အလိုးမပ်က္တန္းရွိေလေတာ့သည္……ၿပီး။