March 29, 2024

တညလုံးအားပါးတရ

မိန္းမငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ထမိန္ ရင္လၽွားျဖင့္ အဝတ္ ေလၽွာ္ဖြတ္ေနသည္။ သူမသည္ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးကာစ။ အပ်ိဳေပၚ ဝင္စ ျဖစ္လင့္ကစား၊ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ဖြံ့ထြားလွသည္။ သူမ အသက္ 10 ႏွစ္ မျပည့္မွီကပင္ မိဘႏွစ္ပါးစလုံး ဆုံးပါး သြားသျဖင့္ အေဒၚ တစ္ဝမ္းကြဲ ျဖစ္သူမွ ေခၚယူ ေမြးစားထားသည္။ အေဒၚ ျဖစ္သူ၏ လင္မယားမွာလည္း လက္လုပ္ လက္စားမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္း မေနခဲ့ရေပ။ ငယ္စဥ္ကပင္ အျခားသူမ်ား၏ လက္တို လက္ေတာင္း ခိုင္းသည္မ်ား လုပ္ကိုင္ရင္း အေဒၚျဖစ္သူအား တစ္ဖက္ တစ္လွမ္းမွ ေက်းဇူး စပ္ေပးခဲ့သည္။ ပန္းရံ၊ လမ္းလုပ္၊ စသျဖင့္ ၾကဳံရာ က်ပန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနေလာင္ထားသျဖင့္ ညိဳေသာ အသားအရည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဖြံ့ထြား က်စ္လစ္လွသည္။ သူမ နာမည္က သူသူ။ အဝတ္အစားမ်ား ရိုက္ ေလၽွာ္လိုက္တိုင္း လွုပ္ရမ္းသြားသည့္ ေရစိုေနေသာ ထမိန္ ပါးပါး ေအာက္မွ တင္ ကားကား ႀကီးမ်ားကို အငမ္းမရ ၾကည့္ရင္း တံေတြး မ်ိဳခ်ေနသူ တစ္ေယာက္ ရွိသည္။

သူသူ႔ အေဒၚ မေႏွာင္း၏ ေယာက္်ား ညိဳထြန္း ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဒီေကာင္မေလး ဒီေလာက္ လွသည္ကို သတိ မျပဳမိ။ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဖြံ့ထြားလာေသာ ခႏၶာကိုယ္ အရွိုက္ အဟိုက္မ်ားက ညိဳထြန္းအား ညႇို့ယူေနေလၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ 8 ႏွစ္ခန္႔က ဒီေကာင္မေလးအား မေႏွာင္း အိမ္သို့ ေခၚလာခ်ိန္တြင္ မႏွစ္မ်ိဳ့ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အခါတြင္ က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနသည္။ ညိဳထြန္း ေရခ်ိဳးကန္အနီး ကပ္သြားကာ “သူသူ ဦး ဘာကူလုပ္ေပးရမလည္း အဟဲ” ဦးညိဳထြန္း၏ အသံ ႐ုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရ၍ သူသူ လန္႔ကာ ေနာက္လွည့္ ၾကည့္သည္။ သူမ ခႏၶာကိုယ္အား ဝါး စားမတက္ အနီးကပ္ၾကည့္ေနေသာ ဦးညိဳထြန္း၏ တဏွာ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ဆုံမိသည္။ ဦးညိဳထြန္း၏ အၾကည့္ေတြက ရင္လၽွားထားသည့္ ထမိန္ ေအာက္မွ ႐ုံးႂကြေနေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာက မခြါေပ။ သူသူ ရင္ဘက္အား လက္ျဖင့္ ရွပ္ကာလၽွက္ “အို ဦးညိဳ ရတယ္ မလိုပါဘူး” “ေအာ္ ေအးေအး သူသူ လိုအပ္ရင္ ေျပာေနာ။ ဦးညိဳက သူသူ ပင္ပန္းေနတာ မၾကည့္ရက္လို့ အဟဲ” “ရတယ္ ရတယ္ မလိုဘူး ဦးညိဳ” “ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပါဘဲေလ ဟဲဟဲဟဲ”။

သူမအား ဝါးစားမတက္ ၾကည့္ကာ တဟဲဟဲျဖင့္ လွည့္ထြက္သြားသည္။ ထိုေတာ့မွ သူသူ သက္ျပင္း ခ်နိုင္သည္။ေရခ်ိဳးအၿပီးတြင္ အေဒၚလည္း ျပန္မလာေသး၍ သူသူ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း ေမဦး ထံသို့ ထြက္ခဲ့သည္။ ေမဦး ဆိုသည္မွာလည္း ႏြမ္းပါးသည့္ မိသားစုအား သူမႏွင့္အတူ က်ပန္း လုပ္ရင္း ရွာေဖြ ေပးေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ဒီရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြက ပါးသျဖင့္ အေဒၚကိုလည္း ပိုက္စံ မအပ္နိုင္သည္က တမ်ိဳး၊ ဦးညိဳထြန္း၏ ရိတိတိ အျပဳအမူမ်ားကို ေရွာင္ေနရ သည္က တမ်ိဳးေၾကာင့္ သူသူ စိတ္ညစ္ေနသည္။ ေမဦးတို့အိမ္ ေရာက္ေသာ္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကားတစ္စီး ရပ္ထားသည္ကို ေတြ႕သည္။ အိမ္ထဲမွ ေခတ္ဆန္ဆန္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ထြက္လာကာ ေမဦးအား ႏွုတ္ဆတ္ၿပီး ကာေပၚ တက္ကာ ကားေမာင္း၍ ထြက္သြားသည္။ “ေမဦး” “ဟယ္ သူသူ လာ အိမ္ေပၚတက္” “အန္တီေရာ သက္သာလား” “ဒီလိုပါဘဲဟာ တေရွာင္ေရွာင္နဲ႔” “ဒါနဲ႔ ေနပါဦး ေစာနက ဘယ္သူလည္း”အဲ့ဒါ အရင္က ဟိုဘက္ ရပ္ကြက္မွာ ေနတဲ့ မေဆြ ေလ၊ အေမ့ တူမ တစ္ဝမ္းကြဲေပါ့၊ နင္ သိပါတယ္ဟာ” “ဟယ္ မေဆြ ဟုတ္လား သူက ဘယ္လိုက ဘယ္လို ကားေတြ ဘာေတြနဲ႔ ျဖစ္သြားရတာလည္း”။

“အင္းးးး သူ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုမွာ အဆိုေတာ္ လုပ္ေနတာေလ။အခုေတာ့ အဲ့ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရဲ့ မယားငယ္ ျဖစ္ၿပီး ေထာေနတာ” “ဒါနဲ႔ ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလည္း” “ငါ့ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆိုလို့ ေဆးဖိုးေလး လာေပးရင္းနဲ႔ လာတာ၊ ငါ့ကိုလည္း အဲ့ ဆိုင္မွာ လုပ္မလားတဲ့၊ အဲ့ဒီမွာလုပ္ရင္ ဝင္ေငြ ေကာင္းတယ္ တဲ့” “အဲ့ဒီေတာ့ နင္က” “ေအးေလ အခုရက္ပိုင္း အလုပ္မွ မရွိတာ၊ ငါလည္း လုပ္မယ္ ေျပာလိုက္တာေပါ့” “ဟယ္ နင္ကလည္း ငါ့က် ေျပာမေပးဘူး” “ေအးပါ သူသူရယ္ ငါ အရင္ လုပ္ၾကည့္လို့ အစဥ္ေျပရင္ နင့္ကို ေျပာေပးမယ္ စိတ္ခ်” “ေကာင္မ နင္ အစဥ္ေျပရင္ ငါ့ကို မေမ့နဲ႔ေနာ္” “စိတ္ခ် သူသူေရ စိတ္ခ်၊ နင္သာ သီခ်င္းအဆို က်င့္ထား” ေမဦး အလုပ္ဝင္သည္မွာ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ႏွစ္ပတ္ အတြင္းလည္း သိသိသာသာ ေျပာင္းလည္းလာသည္။ အလုပ္ စဝင္ကာစ အလုပ္မွ ႀကိဳထုပ္ ေငြျဖင့္ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ား အဝတ္ အစားမ်ား ဝယ္ကာ အလွျပင္ထား၍ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ညပိုင္း ဆယ္ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ရသည္က လြဲ၍ ေငြေရး ေၾကးေရးလည္း အရင္ကထက္ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္လည္ လာသည္။

“သူသူေရ ငါတို့ဆိုင္က လူ အသစ္ေတြ ထပ္ေခၚမွာ၊ နင္ လုပ္မွာလား” “ေအး လုပ္ျခင္တယ္ဟာ၊ ဒါနဲ႔ ဘာေတြ လုပ္ရတာလည္း” “ေအာ္ နင္ကလည္း၊ စဥ္ေပၚတက္ၿပီး သီခ်င္းဆို႐ုံေလးရယ္။နင္ ဆိုတာ သေဘာက်ပီး ပန္းကုန္း ဆြတ္တဲ့ ဧည့္သည္နား သြား ထိုင္ေပး႐ုံေလးရယ္ ဒါဘဲ” “အဲ့ဒါဆို ငါ လုပ္မယ္ဟာ” “ေအးပါ ဒါဆို မနက္ဖန္ နင္ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့” “ေအးေအး ေက်းဇူးပါ ေမဦးရယ္” သူသူ႔ ရင္ထဲ အေပ်ာ္ေတြ ျပည့္ေန၏။ သူမ အလုပ္လုပ္ရင္း အေဒၚ့ မိသားစုအား ေထာက္ပန္႔မည္။ ၿပီးလၽွင္ သူမ ဘဝ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္မည္။ ဒါဆိုလၽွင္ သူမအား က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနေသာ ဦးညိဳထြန္း၏ လက္မွ လြတ္ကင္းမည္။ သူသူ စင္တင္ ေတးဂီတ၌ အလုပ္ ဝင္ကာစ အခက္အခဲ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့သည္။ မီးေရာင္ ေအာက္၌ လူအမ်ားေရွ႕ သီခ်င္း တက္ဆိုရာတြင္ အစပိုင္း ထစ္ထစ္ ေငါ့ေငါ့ ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစဥ္ ေျပသြားသည္။ ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ထိုင္၍ စကားေျပာရာတြင္လည္း အစပိုင္းတြင္ ခက္ခဲခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ေျပာဆိုဖန္ မ်ားလာေတာ့ အစဥ္ေျပလာ၏။

သူသူ အလုပ္ဝင္ၿပီး တစ္ လခန္႔ အၾကာတြင္ ဆိုင္သို့ ေရာက္ေရာင္ျခင္း မန္ေနဂ်ာ ေခၚသျဖင့္ ေမဦး မန္ေနဂ်ာ့ အခန္းသို့ သြားခဲ့သည္။ သူသူတို့ကေတာ့ အလွ ျပင္ကာ သီခ်င္းဆိုရန္ ျပင္စဥ္ေနၾကသည္။ တစ္ နာရီခန္႔ ၾကာေသာ္ ေမဦး မန္ေနဂ်ာ့ အခန္းမွ ေခါင္းငိုက္စိုက္၍ ထြက္လာသည္။”ေမဦး မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းဘူး ဘာျဖစ္လို့လည္း” “ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သူသူရယ္၊ ငါ ဒီေန႔ည အိမ္ျပန္ျဖစ္ျခင္မွ ျပန္လိမ့္မယ္၊ မနက္က်ရင္ အေမ့ကို ဒီပိုက္စံနဲ႔ ေဆးခန္း ပို့ေပးဟာ” “ဟင္…. ေမဦး အန္တီ ဘာျဖစ္လို့လည္း၊ ၿပီးေတာ့ နင္က ဘာ လုပ္မလို့ အိမ္မျပန္ျဖစ္မွာလည္း” ေမဦး မ်က္ဝန္းထဲမွ မ်က္ရည္ အခ်ိဳ့ က်လာသည္။ ေမဦး ခ်က္ျခင္း ျပဳံးကာ “ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး သူသူ၊ ငါ ေျပာတဲ့ အတိုင္း လုပ္ေပးပါေနာ္ သူငယ္ခ်င္း” ေမဦး သူသူ႔ လက္ထဲ ပိုက္စံ တအုပ္ ထဲ့ေပးကာ ဆိုင္ အေနာက္ဘက္သို့ ေျပးဝင္သြားသည္။ သူသူ ေျပးလိုက္မည္ အလုပ္ “ယခုတဖန္ ေဖ်ာ္ေျဖမည့္ ေတးသံရွင္ ကေတာ့ သူသူ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္မ်ားးး” “ရႊီးးးး ေျဖာင္းေျဖာင္းးးေျဖာင္းးေျဖာင္းး” သူသူ စတိတ္ စဥ္ေပၚသို့ တက္ခဲ့ရသည္။

ေမဦးတစ္ေယာက္ အေမ့ မ်က္ႏွာအား ျမင္ေယာင္ရင္း တက္ဆီ ကား ေခၚေဆာင္ရာသို့ လိုက္ခဲ့သည္။ “နင့္ အေမကို ေဆးကုဖို့ ပိုက္စံ လိုတယ္ေလ။ နင့္ အေမကို မသနားဘူးလား၊ နင့္ရဲ့ အပ်ိဳစဥ္ ဘဝေလး ဒီတစ္ည ေပးစပ္႐ုံနဲ႔ နင့္အေမကို ေဆးကုဖို့ ပိုက္စံ လုံေလာက္ၿပီ” မေဆြ၏ စကားမ်ား ၾကားေယာင္ရင္း မ်က္စိကို မွိတ္လိုက္ရာ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ား က်လာသည္။”ကၽြီ” ကားရပ္လိုက္သည့္ အသံ ၾကားမွ ေမဦး သတိဝင္ကာ ေဘးဘီကို ၾကည့္မိသည္။ မီး ထိန္ထိန္ လင္းေနသည့္ တိုက္ တစ္လုံး ေရွ႕တြင္ ကားရပ္ထားသည္။ ကား တံခါးအား တစ္ေယာက္ ဖြင့္ေပးသျဖင့္ ေမဦး ကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ တံခါး ဖြင့္ေပးသူ ေနာက္သို့ ေမဦး အသက္ မဲ့စြာ လိုက္ခဲ့သည္။ “ပါလာၿပီလား ကြ” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာႀကီး” “ဟားးးး အေခ်ာေလးဘဲကြ အိုေက မင္းတို့ တာဝန္ေက်တယ္” “ေက်းဇူးပါ ဆရာႀကီး၊ ကဲ ေကာင္မေလး ငါတို့ ဆရာႀကီး စိတ္တိုင္းက် ျပဳစုေပးလိုက္ေနာ” အခန္း အက်ယ္ႀကီး တစ္ခုထဲတြင္ ေမဦးႏွင့္ ထို လူႀကီး ႏွစ္ဦးသာ က်န္ခဲ့သည္။ “လာေလ ေကာင္မေလး ဒီမွာ ထိုင္” ဆိုင္ထဲတြင္ အျခား အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ထိုင္ေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း။

ယခုကဲ့သို့ ႏွစ္ဦးတည္း ထိုင္ရမည့္အေရး ေမဦး တြန္႔ေနသည္။ သို့ေသာ္ သူမ ဒီအထိ လိုက္လာသည့္ အေၾကာင္းမွာ ဘာေၾကာင့္ဟု ျပန္ေတြးမိခ်ိန္ ထို လူႀကီး နံေဘးတြင္ ထိုင္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနသည္။ “ေရာ့ ဒါေလး ေသာက္လိုက္” ေမဦး လက္ထဲ ေရာက္လာေသာ ဖန္ခြက္အား တစ္ခ်က္ ၾကည့္ကာ ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ “ဟားးးး” ရင္ထဲ ပူ ဆင္းသြားသည္။လူႀကီးက သူမ ပုခုံးအား သိုင္းဖက္ရင္း ေနာက္ တစ္ခြက္ ထပ္တိုက္သည္။ ေမဦး ေမာ့ခ်လိုက္ျပန္သည္။ သူမ ေခါင္းထဲ ရီေဝေဝ ျဖစ္ကာ မ်က္လုံး အျမင္မ်ား ေဝဝါးလာသည္။ ထို လူႀကီးက သူမအား ဖက္ထားရင္း ျပဳံးျပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ႏွာမွာ ႏွစ္ထပ္ ျဖစ္ေနသည္။ ေမဦး မူးသြားၿပီ။ သူမ ခႏၶာကိုယ္ ေလထဲ ေျမႇာက္သြားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္ ေက်ာျပင္က အိစက္ ညက္ေညာေသာ အထိအေတြ႕ကို ခံစားမိသည္။ သူမ ေမြ႕ယာေပၚ ေရာက္သြားၿပီ။ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့ ပုရြက္စိတ္မ်ား တက္ေနသကဲ့သို့ ခံစားရသည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ အေပၚကို ေျမာက္လိုက္ က်လိုက္ ျဖစ္သြားသည္။ တကိုယ္လုံး ေအးစက္ေသာ အဲကြန္း ၏ အထိအေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရသည္။

ေမဦး ကိုယ္ေပၚ၌ အဝတ္အစားမ်ား မရွိေတာ့ေပ။ လူႀကီးက ေမဦး၏ နို့အုံအား လက္ျဖင့္ ဖိေခ် ပြတ္သပ္ေန၏။ “ဟားးးး နို့ေလးေတြက တင္းေနတာဘဲ” ေမဦး ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားသည္။ ထို လူႀကီး ေခ် ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ဖိေခ်ေနရာ ေမဦး နာက်င္သြားသျဖင့္ မ်က္ႏွာ ရွုံ႔မဲ့သြားသည္။ လူႀကီး၏ လက္မ်ားက နို့အုံအား ေခ်လိုက္၊ ခႏၶာကိုယ္အား ပြတ္လိုက္ျဖင့္ ေမဦး မွာ နာက်င္ ခံခက္ ရွိလွသည္။လက္က တေျဖးေျဖးျဖင့္ ေပါင္သား၊ တင္ပါး မ်ားအား ပြတ္သပ္ရင္း ေစာက္ပတ္ေလးသို့ ေရာက္ရွိလာသည္။ ပါးစပ္က နို့သီးေခါင္းအား စို့ရင္း လက္ညိဳးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးအား ပြတ္သပ္ေနသည္။ အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မို့မို့ ေဖါင္းေဖါင္း ေလးျဖင့္ ကိုင္လို့ ေကာင္းလွသည္။ လက္ညိဳးအား ေစာက္ပတ္ထဲ မထိုးေသးဘဲ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္သပ္ ေပးေနသည္။ အပ်ိဳ ျဖစ္ကတည္းက ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္၏ အထိအေတြ႕ကို အခံစားဖူးေသးေသာ ေမဦး တစ္ေယာက္ ထို လူႀကီး၏ အကိုင္အတြယ္တြင္ မိန္းေမာ လာသည္။ ပါးစပ္ေလးဟ၊ ေခါင္း ေမာ့၍ တဟင္းဟင္း ညည္းညဴ ေန၏။

ေစာက္စိအား ကလိေပးေနခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ ခန္႔ ၾကာေသာ္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ား ပစ္ခၽြဲခၽြဲႏွင့္ စိမ့္ ထြက္လာသည္။ ခါးကို မသိမသာ ေကာ့ေကာ့ လာသည္။ လူႀကီး သေဘာက်စြာ ျပဳံးမိသည္။ အပ်ိဳစင္ တစ္ေယာက္အား စိတ္တိုင္းက် ႏွိုးစြၿပီး သူ ၾကမ္းျခင္သလို ၾကမ္းေတာ့မည္ကို ေကာင္မေလး မသိရွာေပ။ “အအအ ဟင္းးး ကၽြတ္စ္” လိုျခင္သည့္ အေနအထားသို့ ေရာက္ရွိလာသည္။ အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ကာ ေကာင္မေလး ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္သည္။ ထို လူႀကီး၏ လီး အား ေမဦး ျမင္လိုက္လၽွင္ လန္႔ျဖန္႔ကာ အမူးပင္ ေျပသြားနိုင္သည္။သို့ေသာ္ အရက္ မူးေနေသာ ေမဦး တစ္ေယာက္ လူႀကီး၏ အကိုင္အတြယ္မ်ားေၾကာင့္ မ်က္လုံး ေမွးစင္းကာ လူႀကီး၏ လီးကို မျမင္နိုင္ေတာ့။ လီးႀကီး၏ လုံးပတ္မွာ ေမဦး လက္ဖ်ံခန္႔ တုတ္၍ ေျခာက္လက္မ ခန္႔ ရွည္လၽွားသည္။ လီး ဒစ္သည္လည္း ေဂါက္သီးလုံးခန္႔ ရွိသည္။ ထိုလူႀကီး၏ နာမည္ကား ဦးတိုက္ေမာင္း။ အသက္က ငါးဆယ္ ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိေသာ္လည္း အႏု အရြ ဖူးသစ္စေလးမ်ားကိုသာ ေငြ ပုံေပးၿပီး စားေနသျဖင့္ ႏုပ်ိဳ သန္စြမ္းေနသည္။

သူ၏ လီး ဒစ္ျဖင့္ ေမဦး ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးအား အထက္ ေအာက္ ပြတ္တိုက္ရင္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေစာက္စိေလးအား ခလုပ္တိုက္မိသည္။ သူမ အလိုးခံရေတာ့မည္၊ အပ်ိဳရည္ ပ်က္ေတာ့မည္ ဟူေသာ အသိစိတ္၊ သူမ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေယာက္်ား တစ္ေယာက္၏ လီးျဖင့္ ထိေတြ႕ေနသည္ ဟူေသာ စိတ္၊ မၾကာမီ ထို လီးက သူမ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေတာ့မည္ ဆိုေသာ စိတ္မ်ားျဖင့္ ေမဦးတစ္ေယာက္ စိတ္လွုပ္ရွားကာ ေစာက္ပတ္ထဲ ယားက်ိ ယားက်ိျဖင့္ အရည္က်ည္မ်ား စိမ့္စိမ့္ ထြက္လာသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးဒစ္အား ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ “အ… ” ေမဦး ေခါင္းေမာ့၊ လက္သီး စုပ္ကာ အံႀကိတ္လိုက္ၿပီး လီးႀကီး တိုးဝင္လာမည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနမိသည္။သူမ၏ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ ေလေပၚ ေျမာက္သြားကာ ဦးတိုက္ေမာင္း ပုခုံးထက္ ေရာက္သြားသည္။ ေစာက္ပတ္ အကြဲေလး ဟ လာသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေစာက္စိေလးအား လက္မျဖင့္ ပြတ္ ခါ ေပးလိုက္ရာ “အအအ အဟင့္” ေမဦး ဖင္ေလး ႂကြလာသည္။ လီးဒစ္အား တံေတြး သုပ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ အေပါက္တြင္ ေတ့၍ ခါးကို ဆက္ကနဲ ဖိခ်လိုက္သည္။

အင့္…. အားးးး အေမေရ့ ေစာက္ပတ္ထဲ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာေသာ ေျပာေခ်ာေခ်ာ မာေတာင္ေတာင္ အရာေၾကာင့္ ေမဦး လန္႔၍ ေအာ္သည္။ လီးဒစ္ ျမဳပ္႐ုံသာ ဝင္ေသးသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ထပ္၍ ဖိတိုးလိုက္သည္။ “အားးးးးဟားးးဟားးး” လီးႏွင့္ တႀကိမ္မၽွ မေတြ႕ဘူးေသးေသာ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ လီး ဒစ္အား ခ်က္ျခင္း အဝင္မခံဘဲ တားစီးထားသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ျပဳံးလိုက္သည္။ မၾကာခင္ သူ လိုျခင္ ၾကားျခင္ေသာ မိန္းမငယ္ေလး တစ္ဦး၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံကို ၾကားရေတာ့မည္။ လီး ဒစ္ကလည္း ေစာက္ပတ္ အေပါက္တြင္ ေတ့မိေနၿပီ။ ေမဦး၏ ေျခေထာက္မ်ားအား ေမဦး မ်က္ႏွာႏွင့္ ထိခါနီးအထိ ကိုယ္ကို ကိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခါး အားကို သုံးကာ ဖိခ်လိုက္သည္။အင့္ …အားးးးး အမေလးးး ေလ နာတယ္ နာတယ္ မရဘူးးး အီး ဟီးဟီးဟီးးးးးး” ေမဦး ထိုလူႀကီး ရင္ဘက္မ်ားအား တြန္းကာ ေအာ္ေနသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲ သုံးပုံ တစ္ပုံခန္႔သာ ဝင္ေသးသည္။ လီး အဝင္ လမ္းေၾကာင္း တည့္သြားသျဖင့္ ဦးတိုက္ေမာင္း ေနာက္တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး လိုး ထဲ့လိုက္သည္။

အင့္… ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး နာတယ္ နာတယ္ ေမဦး ေခါင္း ခါရမ္းကာ မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ရင္း ငိုညည္းေနသည္။ လီးႀကီးမွာ အပ်ိဳေမွးအား ရက္စက္စြာ ထိုးခြဲရင္း သားအိမ္ေခါင္းထိ ေရာက္သြားသည္။ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေစာက္ပတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားလည္း အနည္းငယ္ ကြဲသြားသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ္ကာ အားရပါးရ ျပန္ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။ “ဗၽြတ္ ဗၽြတ္ ဗၽြတ္ ဗ်ိ အူးးးးးး အေမရဲ့ နာတယ နာတယ္ အီးဟီးဟီးဟီး” ေမဦး ဖင္ႀကီးအား ေကာ့ ရမ္းကာ ေအာ္ဟစ္ ႐ုံးကန္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လာေသာ လီးႀကီးမွာ ညႇာတာမွု မရွိေပ။ ေသာက္ထားေသာ အရက္ အရွိန္ ေပ်ာက္ကာ ေခၽြးစီးမ်ား က်လာသည္။ “အမေလးေလ အေမရဲ့” ေမဦး ေအာ္သံ ၾကားရေလ လိုးရတာ အရသာ ရွိေလျဖင့္ ဦးတိုက္ေမာင္း မညႇာမတာ လိုးေနရာ လီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေမဦး ေစာက္ပတ္မွ ထြက္ေသာ ေသြးမ်ား နီျမန္းေနသည္။လီးႀကီး ေစာင့္ ဝင္လာတိုင္း ေမဦးမွာ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ကမၻာ ပ်က္မတက္ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း မွာျဖင့္ အရသာ ေတြ႕လို့။

ဟားးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကြာ” ထို တစ္ညလုံး ေမဦး နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴရင္း ဦးတိုက္ေမာင္း၏ စိတ္တိုင္းက် လိုးျခင္းကို လွိမ့္ ခံေနရသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း တစ္ညလုံး လိုးထား၍ ေမဦး ေန႔လည္ ဆယ့္တစ္ ခန္႔မွ ထနိုင္သည္။ ေစာက္ပတ္ တခုလုံး ထူပူ ႀကိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနသည္။ ေမဦး တစ္ေယာက္ ဦးတိုက္ေမာင္း စီစဥ္ေပးေသာ တက္ဆီ ျဖင့္ လက္ထဲတြင္ ဦးတိုက္ေမာင္း ေနာက္ထပ္ ေပးလိုက္ေသာ ပိုက္စံအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္ကိုင္လၽွက္ အိမ္သို့ ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္ လူ အမ်ား စုေဝးေနၾကသည္။ “ဟင္ ဘာ ဘာလုပ္ေနၾကတာလည္း” “ေမဦး နင္ ဘယ္ေတြ သြားေနတာလည္း၊ နင့္ အေမ မရွိေတာ့ဘူး” “ရွင္ အေမ အေမ ဘာျဖစ္တယ္” ေမဦး အိမ္ေရွ႕မွ လူမ်ား၏ စကားကို နားမေထာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ အိမ္ေပၚ ေျပးတက္ခဲ့သည္။ ဘုရားစဥ္ ေရွ႕တြင္ ေဆာင္ျခဳံထားေသာ မိခင္၏ အေလာင္း၊ ၿပီးလၽွင္ တရွုံ႔ရွုံ႔ ငိုေႂကြးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ သူသူ။ “သူသူ ငါ့အေမ ဘာျဖစ္ ဘာျဖစ္” သူသူ မေဦးအား ထဖက်ကာ “အီးဟီးဟီး ေမဦးေရ မေန႔က ငါ ဆိုင္က အေစာႀကီး ျပန္လာပီး နင့္ အေမကို ေဆးခန္း ပို့ဖို့ လုပ္တာ။

ငါ ေရာက္ေတာ့ နင့္ အေမ ဆုံးဘီ ေမဦးရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” “ဘာ..သူသူ… အေမ…. အေမ….”မိခင္၏ ရက္လည္ ၿပီးမွ ေမဦး အလုပ္ ျပန္ဆင္းျဖစ္သည္။သူသူလည္း နာေရး ကိစၥ တေလၽွာက္လုံး ေမဦးအား ကူညီ လုပ္ကိုင္ ေပးခဲ့သည္။ ေမဦး မိခင္ႀကီး တိမ္းပါးသြားသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာင္ငယ္ႏွင့္ ညီမငယ္၏ တာဝန္က ေမဦး ပုခုံးေပၚ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ သူတို့ေလးေတြ ပညာတက္ ျဖစ္ဖို့ ေမဦး တာဝန္ ျဖစ္သြားသည္။ သို့ပါ၍ ေမဦးတစ္ေယာက္ ကေလးေတြ ပညာေရးအတြက္ ပိုက္စံ ရွာရမည္။ “ေမဦး ဒီေန႔ ည လိုက္မလား” “ဘယ္ေလာက္ ရမွာလည္း ဂ်ာႀကီး” ” ေဖာရိမ္း ေတြဟ၊ ဦးတိုက္ေမာင္းရဲ့ ပါတနာ ေတြ၊ ပါကင္ မဟုတ္ရင္ ပါကင္ အက် သန္႔သန္႔ ေလး ရွာေပး ဆိုလို့ နင့္ကို ေမးၾကည့္တာ” ” ေဖာရိမ္နာ ေတြ ဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လည္း” “ႏွစ္ေယာက္ သုံးေယာက္ ေပါ့ဟာ” ေမဦး တစ္ခ်က္ စဥ္းစားသည္။ ေဖာရိမ္နာ ေတြ ဆို၍ လန္႔မိသည္။ သို့ေသာ္ မိမိအား ပါကင္ ဖြင့္ထားသည့္ ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီး ထက္ေတာ့ ႀကီးစရာ မရွိေလာက္ဟု ထင္မိသည္။

“ဘယ္ေလာက္ ရမွာလည္း” “ပါကင္ ဆို ငါး ပုံး၊ ပါကင္ မဟုတ္ေပရင္ သံုး ပုံးတဲ့၊ သူတို့ ေက်နပ္ရင္ ထပ္ေပးလိမ့္မယ္” “လိုက္မယ္ ဂ်ာႀကီးရာ” “အိုေက ေလ၊ အဲ့ဒါဆို မနက္ဖန္ မနက္ပိုင္း ဆိုင္ကို လာခဲ့၊ ငါ့ အတြက္ေတာ့ တန္းပါစန္႔ ေပါ့” “ေပးရမွာေပါ့ ဂ်ာႀကီးရယ္” ေမဦး ေရခ်ိဳးၿပီး ကိုး ခန္႔ ဆိုင္သို့ ထြက္ခဲ့သည္။ သူသူ အားလည္း သြားစရာ ရွိ၍ ဟု မွာၾကားခဲ့သည္။ ဆိုင္သို့ ေရာက္ၿပီး နာရီဝက္ခန္႔ အၾကာတြင္ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ဦး ေရာက္လာသည္။ဦးတိုက္ေမာင္းက ေမဦးကို ေတြ႕ေသာ အခါ သူ အားရပါးရ ပါကင္ ဖြင့္ခဲ့ေသာ မိန္းကေလး ျဖစ္ေန၍ သေဘာက်သြားသည္။ ေကတီဗြီ တစ္ခန္း ယူကာ ႏွစ္နာရီ ခန္႔ သီခ်င္းဆို ဘီယာ ေသာက္က်သည္။ ဆယ့္ႏွစ္ ထိုးေသာ္ ေကတီဗြီ က်သင့္ေငြႏွင့္ ေမဦး အတြက္ပါ မန္ေနဂ်ာထံ ရွင္းခဲ့ၿပီး ေမဦးအား ဖိုက္ စတား အဆင့္ရွိ ေဟာ္တယ္ ႀကီး တစ္ခုသို့ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ေမဦး ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီးအား အနည္းငယ္ လန္႔ေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ က ပါကင္ ဖြင့္စဥ္ မညႇာအတာ အလိုးခံထားရသည္ေလ။ ဦးတိုက္ေမာင္းတို့ သုံးဦး ဘီယာ ေသာက္ရင္း တဟီးဟီး တဟားဟားျဖင့္ စကား ေျပာဆိုေနၾကသည္။ အဂၤလိပ္လို ေျပာေနၾကသျဖင့္ ေမဦး နားမလည္ေပ။

သို့ေသာ္ သူမအား ၾကည့္ၿပီး ေျပာေနသျဖင့္ သူမ အေၾကာင္း ေျပာမွန္းေတာ့ နားလည္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦးအား ဘီယာ ခြက္ ကမ္းေပးသျဖင့္ လွမ္းယူကာ ေမာ့လိုက္သည္။ ေမဦး ဘီယာ ႏွစ္ခြက္ခန္႔ ေသာက္ၿပီးေသာ္ “ခ်ာတိတ္ေရ၊ မင္းကို သူတို့က သေဘာက်ေနၾကတယ္၊ စၾကစို့ တဲ့” ဦးတိုက္ေမာင္း ေဖာရိမ္း ႏွစ္ဦးအား တစ္စုံတစ္ခု ေျပာလိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသား လက္မမ်ား ေထာင္ကာ ေမဦး၏ ေဘး တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီတြင္ ဝင္ ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ တစ္ေယာက္က ေမဦး ပုခုံးအား ဖက္၍ မ်က္ႏွာကို သူ႔ဘက္ ဆြဲ လွည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္မ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္၊ နို့အုံကို အကၤ်ီ အေပၚမွ ကိုင္တြယ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ တစ္ေယာက္က ေမဦး ႏွုတ္ခမ္းမ်ားအား စုပ္နမ္းေနစဥ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ကာ ထမိန္ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ဆြဲခၽြတ္ လိုက္သည္။ ေမဦးလည္း အလိုက္သင့္ ေပါင္ ကားေပးလိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ေနေသာ တစ္ေယာက္က ဦးတိုက္ေမာင္းဖက္ လွည့္ေျပာလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ ေမဦး ေစာက္ပတ္ေလးအား လက္ျဖင့္ ျဖဲကာ လၽွာျဖင့္ လၽွက္လိုက္သည္။

ပါးစပ္ထဲ ဝင္ေမႊေနေသာ လၽွာအား ျပန္ ကလိေပးေနသည့္ ေမဦး ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားသည္။ ျပန္ ကလိေပးေသာ ေမဦး၏ လၽွာအား စုပ္ယူ ခံလိုက္ရသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ေစာက္ပတ္ထဲ လၽွာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္၊ ေစာက္စိေလးအား စုပ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနရာ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အြန္းးးးး အူးးးးးး” ေမဦး ခါးေတြ၊ ရင္ေတြ ေကာ့လန္ေနသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ထိုင္ရာမွ ထလာကာ ေမဦး၏ အကၤ်ီအား ရင္ညြန္႔အထိ ပင့္တင္ လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေဘာ္လီ ဂ်ိတ္ မ်ားကို ျဖဳတ္လိုက္ရာ ဟင္းခ်ိဳပန္းကန္ အေသးခန္႔ လုံးဝန္း မာက်စ္ေသာ နို့ မ်ား ေပၚလာသည္။ နို့ တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ေခ်ကာ က်န္ တစ္ဖက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ စို့လိုက္သည္။ေစာက္ပတ္ လၽွက္ေနရင္း လက္ညႇိုးက ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးေမႊေနရာ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အူးးး အားးး ရွီးးး ဟားးးးးးးး” အမ်ိဳးသား သုံးေယာက္၏ ပါးစပ္စုပ္၊ နို့ ကလိ၊ ေစာက္ပတ္ ကလိျခင္းကို တၿပိဳင္နက္တည္း ခံရသျဖင့္ ေမဦး ၾကာရွည္စြာ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ထြက္ကာ တခ်ီ ၿပီးသြားရသည္။ “ကဲ ခ်ာတိတ္ေရ၊ မင္းအလွည့္” ဦးတိုက္ေမာင္း ေျပာရင္း အဝတ္အစား မ်ားကိုခၽြတ္လိုက္သည္။

သူတို့ လီးမ်ားကို စုပ္ေပးရမည္မွန္း ေမဦး သိလိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္ပါ အဝတ္မ်ားကို ခၽြတ္လိုက္ရာ “အို အမေလးေလ ဖုရား ဖုရား” ေမဦး လန္႔သြားသည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္၏ လီးမ်ားမွာ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ အရြယ္တူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေမဦး လိုက္လာမိတာ မွားၿပီဟု ေတြးမိသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးတစ္ေခ်ာင္းထဲကိုပင္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ခဲ့ရသည္။ လီး သုံးေခ်ာင္းဆိုလၽွင္ သူမ ခံနိုင္ပါ့မလား မသိေပ။ သို့ေသာ္ ပိုက္စံလည္း ယူၿပီးမွ မထူးေတာ့ၿပီ။ မတ္တပ္ ရပ္ေနေသာ သုံးဦးအၾကား ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္သည္။ ေရွးဦးစြာ သူမ ေစာက္ပတ္အား လၽွက္ေပးေသာ သူ၏ လီးကို လက္ျဖင့္ မရဲတရဲ ကိုင္လိုက္သည္။ မာေတာင္၍ ေနေသာ လီးႀကီးမွာ လက္ျဖင့္ မစုပ္မိေပ။ လီး အရည္ျပားအား လက္ျဖင့္ ဆြဲလိုက္ရာ နီရဲ၍ အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္ေနေသာ ဒစ္ ျပဲျပဲႀကီး ေပၚလာသည္။လီး ဒစ္အား ႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္လိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း အရသာ ေတြ႕သြားသည္။” အမ်ိဳးသား သုံးဦး၏ လီးမ်ားကို ဆယ္မီနစ္ ခန္႔စီ စုပ္ေပးၿပီးေသာ္ “ကဲ ခ်ာတိတ္၊ ကုတင္ေပၚ သြားစို့” ေမဦး ေမႊ႕ယာေပၚတြင္ ပတ္လပ္လွန္ ေပါင္ကား ေပးထားလိုက္သည္။

ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ကာ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးေပၚ ထမ္း တင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္အား ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့ကာ ခါးကို ဖိခ်လိုက္သည္။ အားးးး အေမရဲ့ ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္” အရည္မ်ား ရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး မဆန္႔မျပဲ တိုးဝင္သြားသည္။ ေမဦး လက္ႏွစ္ဖက္က ေမြ႕ယာခင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုတ္ကိုင္ထားသည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ “အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ ဒုတ္ အီးးဟီးဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ အမေလးေလ ဟားးး” ေမဦး အံႀကိတ္ခံ၍ မရေတာ့။ လီး ဒစ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား မ်ားအား အရွိန္ျပင္းစြာ ပြတ္တိုက္ရင္း သားအိမ္ေခါင္းသို့ သြားေစာင့္သည္။ မ်က္ရည္ပင္ ဝဲသြား၏။ လီးကို အဆုံးထိ ျပန္ထုတ္ကာ အရွိန္ျပင္းစြာ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္ျပန္သည္။ ေျဖးေျဖး လုပ္ပါရွင္ အီးဟီးဟီးဟီး” ေမဦး ေတာင္းပန္သည္ကို ေဖာရိမ္း နားမလည္ေပ။ နားလည္လၽွင္ပင္ ညႇာမည့္ပုံ မေပၚ။ “အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်ိဗ်ိ အားးဟားးးဟားးးး” တစ္ခ်က္ျခင္း အားရပါးရ ေစာင့္ လိုးေနရင္း ဆယ့္ငါးမိနစ္ ခန္႔ ၾကာေသာ္ လီး အထုပ္ အသြင္း သြပ္လာသည္။

ေမဦးလည္း ေမြ႕ယာေပၚတြင္ လူးလိမ့္ ခံေနရသည္။ အားးလားးလားး အမေလးေလ ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေဖာရိမ္း ၏ လီးမွ သုပ္ရည္မ်ား ေမဦး ဗိုက္ေပၚ ပန္းထုပ္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ ဆင္းသြားသည္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေမႊ႕ယာေပၚ တက္လာကာ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ တန္းထဲ့၍ အားရပါးရ ေစာင့္ လိုးေတာ့သည္။အားးး အမေလးေလ ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး ေမဦး ဆံပင္မ်ား ခါရမ္းေနသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ တစ္ေယာက္က ကုတင္ေပၚမွ လိုးပြဲကို ဘီယာ ေသာက္ရင္း ၾကည့္ေနသည္။ လိုးခ်က္ ေတြက ျပင္းထန္လွသည္။ လီးႀကီး ဆြဲထုပ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား ရဲရဲမ်ား လီးတြင္ ကပ္ပါလာ သကဲ့သို့ လီး ျပန္ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္တိုင္း အတြင္းသို့ အျမဳံလိုက္ က်ဳံ႕ဝင္သြားသည္။ ေမဦး၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံေလးကလည္း ရမၼက္ စိတ္ကို ပိုမို နိုးႂကြေစသည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္ လိုးၿပီးေသာ္ ေမဦးတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္တြင္ ဗိုက္ကို ႏွိပ္၍ လူးလွိမ့္ေနသည္။ “ကဲ ခ်ာတိတ္ ေလးဘက္ ကုန္းလိုက္” ေမဦး ေလးဘက္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦး ခါးအား ဖိ လိုက္ရာ ဦးေခါင္းမွာ ေမႊ႕ယာေပၚ ကပ္သြားၿပီး ဖင္ႀကီး ေကာ့သြားသည္။

ေမဦး ဖင္အား ကားယား ခြကာ ျပဲ အာလာေသာ ေစာက္ပတ္တြင္ လီးဒစ္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေမဦး ခါးအား လက္ျဖင့္ စုံကိုင္၍ အရွိန္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ထဲ့လိုပ္သည္။အူးးးဟူးးဟူးးးဟူးး” ေမဦး ေခါင္းေထာင္သြားကာ မ်က္ႏွာ ရွုံ႔မဲ့သြာသည္။ လိုးခ်က္တိုင္းက သားအိမ္အား ထိမိလြန္းသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။ အားးလားးလားးလားး ရွီးး ဦးတိုက္ေမာင္း လိုးၿပီးေသာ္ ေမဦး ေမႊ႕ယာေပၚ ေမွာက္လၽွက္ က်သြားသည္။ နားထဲမွ ေလမ်ား ထြက္ကာ သတိ လစ္ျခင္သလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ေမဦးအား ေခတၱ အနားေပးလိုက္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း တို့လည္း ဘီယာ ေသာက္ရင္း နားလိုက္သည္။ နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာေသာ္ ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္ ေမႊ႕ယာေပၚ တက္လာသည္။ ေမွာက္လၽွက္ ျဖစ္ေနေသာ ေမဦးအား ခြလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ သူ႔လီးကို တံေတြး စြတ္လိုက္ၿပီး ေမဦး ဖင္ႏွစ္ျခမ္း ကို လက္ျဖင့္ ျဖဲလိုက္သည္။ ေပၚထြက္လာေသာ စအိုေပါက္အား တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ၿပီး လီး ဒစ္ကို ေတ့လိုက္သည္။ ဖင္ လိုးခံရေတာ့မည္ကို သိသျဖင့္ ေမဦး လူးလည္း ထသည္။ မရေတာ့ အားးးး နာတယ္ နာတယ္” တံေတြး စြတ္ထားသျဖင့္ လီး ဒစ္က စအိုေပါက္ထဲ ဝင္သြားသည္။

ထပ္ ဖိခ်လိုက္သည္။အားးးး မရဘူးး မရဘူးးး အားးး” ေမဦး ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေတာ့သည္။ ေမဦး ႐ုံးေလ လီးမွာ ဖင္ေပါက္ထဲ ႏွဲ႕ ဝင္ေလ ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆုံးတြင္အားးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အမေလးေလ ဖင္ကြဲပါၿပီ အီးဟီးဟီးဟီး” လီး တစ္ဆုံး ဖင္ေခါင္းထဲ ဝင္သြားၿပီ။ ေမဦးလည္း နာက်င္လြန္း၍ မည္ကဲ့သို့ ေအာ္ညည္းရမည္ကိုပင္ မသိေတာ့။ အမေလးး အေမရဲ့ အအအအ အီးဟီးဟီးဟီးဟီး” တစ္ေယာက္ လိုးၿပီး၍ ဖင္ထဲမွ လီးႀကီး ကၽြတ္ထြက္သြားခ်ိန္ ေနာက္ လီး တစ္ေခ်ာင္းက တန္း ဝင္လာသည္။”ဗၽြတ္ဗၽြတ္ ဗလြတ္ဗြတ္ အားးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” ဖင္ခံရတဲ့အရသာကိုလည္း အလြန္ႀကိဳက္မိသည္ ေမႊ႕ယာခင္းတြင္ ေမဦး မ်က္ရည္မ်ား ဆိုရႊဲေနၿပီ။ ခ်က္ျခင္း အသက္ထြက္ ခ်င္စိတ္ပင္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ေကာင္းလည္းအလြန္ေကာင္းေနေလသည္ “အားးး ရွီးးး ဦးတိုက္ေမာင္း လီးဒစ္ကို တံေတြးစြပ္ကာ ေမဦး ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။

ဗ်ိဗ်ိ ဗၽြတ္ဗၽြတ္ အမေလးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီးႀကီး ေမဦး ဖင္ေခါင္းထဲ အဆုံးထိ ဝင္သြားခ်ိန္ လီး တပ္လၽွက္ပင္ ေမဦးအား ဆြဲမကာ သူ႔ ကိုယ္ေပၚ၌ ပတ္လပ္ တင္လိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္က ေမဦး ေစာက္ပတ္အား လီး ေတ့ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။အားးးးးဟားးးးဟားးးး အေမေရ ဗ်ိဗ်ိ ဗၽြတ္ဗၽြတ္ အား” လိုးပါ……က်မဖင္ကို ေဆာင့္လိုးေပးပါ ဦးတိုက္ေမာင္းတို့ သုံးေယာက္ ေမဦးအား ပါးစပ္၊ ဖင္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္ သုံးေပါက္စလုံး ညႇပ္၍ လိုးၾကေတာ့သည္။ တေနကုန္ တညလုံး မညႇာတန္း အားရပါးရ အလိုးခံေနရသျဖင့္ ေမဦးခမ်ာ မိုးလင္းခါနီးတြင္ အသံပင္ မထြက္နိုင္ေတာ့။ လူလည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ က်န္ကာ သတိပင္ လစ္သလိုလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ထိုေန႔က ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦးအား ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ သိန္း ထပ္ေပးသည္။ ေမဦးလည္း ဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ ကြဲသြားသျဖင့္ တစ္ပတ္ခန္႔ အလုပ္ နားလိုက္ရေလေတာ့သည္ …..ျပီးပါျပီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *