အခ်ိဳအေခ်ာင္

ကိုခင္ေဇာ္ထြန္းသည္ မိန္းမမသိေအာင္ ဘဏ္တြင္ အေကာင့္သစ္တစ္ခုဖြင့္၍ ေငြကို ႀကိတ္စုထားသည္။ လက္ရွိမိန္းမကို သူႀကိဳက္လွသည္ မဟုတ္ဘဲ အိမ္က ေပးစားသျဖင့္ ယူထားရသည္။ မလွ၍ေတာ့ မဟုတ္။ သူ႔႐ုပ္သူ႔ရည္နဲ႔ခ်ိန္၍ သူမိဘမ်ားက လက္ရွိမိန္းမနဲ႔ ေပးစားထားသည္။ သူနဲ႔ညား၍ ခုဆိုလ်င္ ကေလးသုံးေယာက္ပင္ ရၿပီျဖစ္ၿပီး အႀကီးဆုံးသမီးေလးပင္ တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ခက္သည္က ညစာငတ္လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ကိုခင္ေဇာ္ထြန္းလို အသက္ ၄၀ အ႐ြယ္ ေယာက္်ားတေယာက္အတြက္ ခုအခ်ိန္က ပိုထန္သည္။ ပိုထန္ခ်ိန္ မိန္းမက ခြဲအိပ္ဖို႔ေျပာၿပီး သူလည္း သေဘာမတူေသးဘဲ ခြဲအိပ္ေလသည္။ ထိုအခါ သူ႔မွာ ခက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို ငွါးထားသည္။ ထိုတိုက္ခန္းထဲတြင္ အပိုပစၥည္းေတြေတာ့ သိပ္မရွိ။ ဘီယာထည့္ဖို႔ ေရခဲေသတၱာ၊ ကုတင္တစ္လုံး ဆက္တီတစ္လုံးႏွင့္ စားဖိုေဆာင္သုံးပစၥည္းနည္းနည္းသာ ရွိသည္။ တခါခါ ဤေနရာသို႔လာ၍ ဘီယာကို တစ္ေယာက္တည္း ေသာက္တတ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ သူ အထီးက်န္လာသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္လိုလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေငြႀကိတ္စုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ကို အပ္ေနက်လစာကို အပ္ေနက်အတိုင္း အပ္ၿပီး အျပင္မွ ရွာ၍ ရေသာေငြကိုသာလ်င္ စုထားေသာေၾကာင့္ ခုမွ ၁၅ သိန္းေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးသည္။ ထိုေငြျဖင့္ တိတ္တိတ္ပုန္းမယားေလးတေယာက္ေလာက္ ယူရေအာင္လည္း အဆင္မေျပေသးေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဘးဘီသိလို႔လည္း မေကာင္းသျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ႀကံသည္။ ႀကံပင္ ႀကံစည္ျငားေသာ္လည္း ဘယ္လိုမွ အႀကံမထြက္။ သို႔ႏွင့္ တေန႔ အိမ္တြင္ ညစာစားရင္း မိန္းမက ေျပာသည္။

“ရွင့္သမီးက Facebook အရမ္းသုံးေနတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိသုံးလဲဆိုရင္ သူ႔တစ္ေယာက္တည္း အေကာင့္ ႏွစ္ခု သုံးခုနဲ႔ေနာ္”သမီးလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။“ကဲ ဒါဆို ေဖေဖဖုန္းခဏသိမ္းထားမယ္ သမီး၊ ေဖေဖ မသုံးဘူးေနာ္ စက္ပိတ္လိုက္၊ သမီးစာေမးပြဲေအာင္မွ ဆက္သုံး၊ အဲခါက်ရင္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ဖုန္းဝယ္ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား”“ဒါေပမယ့္ ေဖေဖ ကတိတည္ရမယ္ေနာ္”“အင္းပါ သမီးရယ္၊ စိတ္ခ်ပါ၊ သမီးေဖေဖပါ”ထိုည ခ်က္ခ်င္းပင္ ကိုခင္ေဇာ္ထြန္းတစ္ေယာက္ ဖုန္းကို ေလ့လာသည္။ Facebook တြင္ အေကာင့္ ႏွစ္ခု သုံးခုဖြင့္နည္းမ်ား ရွာဖတ္သည္။ ကံေကာင္းစြာပင္ အေကာင့္တုသုံးနည္းကို သူေတြ႕သြားသည္။ အေကာင့္တုဖြင့္ဖြင့္ၿပီးခ်င္း သူခ်က္ခ်င္းပင္ မိန္းကေလးလွလွမ်ားကို လိုက္၍ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္ေတာင္းသည္။ မိန္းကေလးလွလွအေကာင့္မ်ားကို ရွာသည္။ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးမ်ား ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္မ်ား အေကာင့္ကို လိုက္အက္သည္။ အန္တီမမႀကီးမ်ား ထမီေျဗာင္အနက္ေရာင္ႀကိဳက္သူမ်ား အိုးႀကီးအိုးငယ္ အိုးေပါင္းစုံ စသည့္ ဆက္ဆီစာမ်က္ႏွာမ်ားကို လိုက္အက္သည္။ တခ်ိဳ႕စာမ်က္ႏွာက မန္းေလးသူနဲ႔ ဒိတ္ေပးမယ္ ေမာ္လၿမိဳင္သူနဲ႔ ခ်ိတ္ေပးမယ္ စသျဖင့္ ျဖစ္ေနျပန္သည္။ သူလည္း တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ စမ္းၾကည့္သည္။ မဟုတ္သည္က မ်ားသည္။ ဤတြင္ တကယ့္ ဆယ္လီမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ရွာရင္း ရွာရင္း ေကာင္မေလးတေယာက္ေတြ႕သည္။ အညာသူမထင္သည္။ အသားက မည္းသည္။ အရပ္အေမာင္းကေတာ့ ေတာင္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္၊ ႐ုပ္ရည္ကလည္း တကယ့္ ႐ြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ။ သို႔ေသာ္ သူမတင္ထားေသာ ပုံမ်ားေအာက္တြင္ေတာ့ အရမ္းလွတယ္ စသျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးသည့္ စာမ်ားပါသည္။ ထို႔အတူ အမ်ားဆုံးပါလာသည္က သူမကို စိန္ေခၚသည့္ စာမ်ားျဖစ္သည္။

“ဖင္ႀကီး လိုးလိုက္ရရင္ ၁၂ ခ်ီ ၁၂ ေမာင္လည္း လီးေတာင္တာ ရပ္မယ္ မထင္ဘူး”“ဖင္ႀကီး လိုးခ်င္တယ္”“ဖင္ကို လိုးလိုက္ရရင္ေတာ့ အေရခြံေတြလန္သြားမယ္”“တေနကုန္ လိုးေပးမယ္”“လိုးလိုက္ရရင္ စီးပိုင္ေနမွာ”စသျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေျပာထားသည္။ ပိုစ့္ပိုင္ရွင္ေကာင္မေလးက ထိုမန႔္မ်ားကို မဖ်က္။ တခ်ိဳ႕မန႔္ေတြကိုပင္ ရီပလိုင္း ျပန္ထားေသးသည္။ အ႐ြဳံးမရွိသျဖင့္ ခင္ေဇာ္ထြန္းက အက္လိုက္သည္။ တဖက္က ခ်က္ခ်င္းလက္ခံသည္။“ဟိုင္း ကိေလး”“ဟိုင္း ဘြိဳင္းလား ဂဲလ္လား”“မင္းကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ ဘြိဳင္းပါ”“အဲလိုလာေျပာတဲ့ ဘြိဳင္းေတြက အမ်ားႀကီး”စသျဖင့္ အရင္ဆုံးရင္းႏွီးေအာင္ လုပ္ထားသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ရင္းႏွီးလာေတာ့ ေကာင္မေလးက အတန္းပညာအားျဖင့္ မူလတန္းအဆင့္တြင္သာ ရွိသလို အလုပ္မ်ိဳးစုံ လုပ္ေသာ္လည္း လက္ေၾကာတင္းပုံေတာ့ မရ။ ေငြကလည္း အသုံးအျဖဳန္းႀကီးပုံရသည္။

“ဖုန္းေဘမရွိဘူးလား”“တကယ္လည္း မထည့္ေပးဘဲနဲ႔”စသျဖင့္ စလာသည္။ သူကလည္း ေဘလ္မ်ား ထည့္ေပးသည္။“ကိုႀကီးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္”“ခ်စ္ရင္ အျပင္မွာ လက္ေတြ႕လာခ်စ္ပါလား”“ေၾကာက္တယ္”“ကိေလးလိုခ်င္တာ အကုန္ျဖစ္ေစရမယ္ ကိေလးကို တိုက္ခန္းတစ္ခန္းေပးထားမယ္၊ တစ္ကိုလည္း လစာအေနနဲ႔ တသိန္းေပးမယ္၊ စားတာ ေသာက္တာ အဝတ္အစားအကုန္ဆင္ေပးမယ္ေလ”“ဟုတ္ဘဲနဲ႔”“ကိမွ ၿမိဳ႕တက္မလာဘဲနဲ႔ ကိုႀကီးက ဘယ္လို သက္ေသျပမွာလဲကြာ”“အိမ္ကို ဘယ္လိုေျပာခဲ့ရမလဲ”“ၿမိဳ႕ေပၚအလုပ္တက္ရွာတယ္လို႔ ေျပာေပါ့ ကိေလးရဲ႕”“ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္”“ကိေလး နက္ဖန္ ကားဂိတ္ကို ကိုႀကီး ပိုက္ဆံ ၃ ေသာင္းလြြဲေပးလိုက္မယ္၊ ၿမိဳ႕တက္ဖို႔ ကားခ”“ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔”“တကယ္ပါ ကိေလးရယ္၊ ကိေလးကို ကိုႀကီး တကယ္ခ်စ္လို႔ ကိေလးဘဝ တကယ္ေကာင္းစားေစခ်င္လို႔ပါ၊ တက္လာခဲ့ေနာ္”တဖက္က လိုင္းေအာဖ့္သြားသည္။ နက္ဖန္ ကိေလးထံဖုန္းဆက္၍ မွတ္ပုံတင္နံပါတ္ေတာင္းသည္။

တကယ္ေပးလာသည္။ သူေငြသုံးေသာင္းကို ကားဂိတ္ကေန ကိုယ္တိုင္သြားလြြဲလိုက္သည္။ နည္းနည္းေတာ့ စြန႔္စားရက်ိဳးနပ္သည္။ ကိေလးတို႔႐ြာမွ လင္ခ်ိဳးၿမိဳ႕သို႔ ကား ငါးနာရီစီးရရာ မနက္ကိုးနာရီက စီးလာေသာ္ ႏွစ္နာရီကားႀကီးကြင္းသို႔ေရာက္သည္။ သူ႔တိုက္ခန္းသို႔ တကၠစီျဖင့္ ငွါးလာရာ ညေန ေလးနာရီထိုးလုလုတြင္ ေရာက္လာသည္။ ႏြမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာ ထမိန္နဲ႔ အက်ႌလက္ျပတ္ဝတ္ထားသည္။ ဆံပင္ကို နည္းနည္းထုံး၍ ႏွစ္ဖက္ခြဲခ်ထားသည္။ ပါးေပၚတြင္ သနပ္ခါးဘဲၾကား လူးလာသည္။ ဖုန္းေပၚမွာ ၾကည့္ဖူးသည္ထက္ အျပင္တြင္ အသားပိုမဲသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းက ပန္းေရာင္သန္းခ်င္ေသာ္လည္း သူမ၏ မည္းလွေသာ အသားေၾကာင့္ ႏြဳတ္ခမ္းပင္ ပန္းေရာင္မသန္းခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ အဝတ္ထုတ္ကို ပုဆိုးႏြမ္းတစ္ထည္ျဖင့္ ထုပ္လာသည္။ ကိေလးမွာ ေခါင္းႀကီး ငုံ႔ထားသည္။ မဝံ့မရဲအေနအထားလည္း ေပၚေနသည္။

“လာ”ဖ်တ္ခနဲ ကိေလးလက္ကို လွမ္းဆြဲကာ တိုက္ခန္းသို႔ ေခၚလိုက္သည္။ ကိေလး ယက္ကန္ကန္ေလး ပါလာသည္။ တိုက္ခန္းေသာ့ဖြင့္ေတာ့ ကိေလးခမ်ာ မ်က္ရည္ဝဲတဲတဲေလး ျဖစ္ေနသည္။“ေၾကာက္ေနလားကိေလး”သူေျပာကာမွ မ်က္ရည္ေတာက္ခနဲ ေတာက္ခနဲ က်လာသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ခါးကေန ျဖတ္ခနဲ ဖက္ကာ ကိေလးကို တိုက္ခန္းထဲေခၚသည္။“က က် က်မ ဟိုလို မိန္းကေလး မဟုတ္ဘူးေနာ္”“ကိုႀကီး သေဘာေပါက္ပါတယ္ ကိေလးရဲ႕ လာထိုင္ ေအးေဆးထိုင္”ကိေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္သည္။ သူ႔တြင္ ဆက္တီခုံတစ္ခုံသာ ရွိသည္။ သူ ဆက္တီခုံေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ ဆက္တီကလည္း တေယာက္ထိုင္ျဖစ္သည္။“လာ လိုက္ျပေပးမယ္”ေခၚကာ အိပ္ခန္း၊ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာ၊ မီးဖိုေဆာင္စသည္ကို ျပေပးသည္။ မီးဖိုေဆာင္တြင္ ေရခဲေသတၱာႏွင့္ ခ်က္စရာက အမ်ားအျပားရွိေနသည္။ မေန႔ကတည္းက သူေသခ်ာဝယ္ထည့္ထားသည္။“ဘယ္မွ မသြားနဲ႔ေနာ္ ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ ကိုႀကီး အိမ္ျပန္လိုက္ဦးမယ္”“ဟင္ ဒါကိုႀကီး အိမ္မဟုတ္ဘူးလား”“ဒါက ကိေလးေနမယ္ဆိုရင္ ကိေလးအတြက္ ဝယ္ေပးထားတာ”“ကိုႀကီးအိမ္က ဘယ္နားလဲဟင္”“ၿမိဳ႕ထဲအေဝးႀကီးမွာ ကိေလးရဲ႕”“ကိုႀကီးမွာ မိန္းမရွိလား”“အင္း”ခင္ေဇာ္ထြန္းက စိတ္မပါသလိုေျဖသည္။

“ကိုႀကီးမိန္းမသိလား”ခင္ေဇာ္ထြန္း အသာေခါင္းခါသည္။ ခင္ေလးေခါင္းငုံ႔ေနသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက “ေရာ့” ဆိုကာ ဂစ္ ၆၀ ေလာက္ ဖူးကားအျပည့္ပါသည့္ ဖုန္းကို ေပးခဲ့သည္။ စိတ္ခ်ရေအာင္ အျပင္ဘက္ကပါ ေသာ့ခတ္ခဲ့သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းတေယာက္ ရင္ခုန္စြာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။“ေဖႀကီးျပန္လာတယ္”သမီးအလတ္မေလးက ႏြဳတ္ဆက္သည္။ အလတ္မက ၈ တန္းတက္ေနသည္။“ေအး သမီးေရ အလုပ္နည္းနည္းပါးတာနဲ႔ ျပန္လာတယ္”“ေဖႀကီး ဒီည အိမ္မွာ အိပ္မွာလား”“အင္းေပါ့ သမီးရဲ႕”ခင္ေဇာ္ထြန္း ႏွစ္ည သုံးညျခားမွ တစ္ႀကိမ္ အိမ္ျပန္အိပ္သည့္ အက်င့္ကို က်င့္ေနသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ အိမ္ျပန္လာျခင္းက နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းသည္။ ညေရာက္ေတာ့ သူ ကိေလးကို ခ်က္သည္။ ကိေလးက“ကိုႀကီး ဘာေတြ ေပးခဲ့မွန္း မသိဘူး”ဟုသာေျပာသည္။“ကိုယ္ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးနည္းနည္းထြက္ဦးမယ္ မိန္းမ”ေနာက္တေန႔မနက္တြင္ သူ႔မိန္းမကို သူခ်က္ခ်င္း ႏြဳတ္ဆက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိေလးရွိရာတိုက္ခန္းသို႔ တကၠစီျဖင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ကိေလးထံေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းခ်က္ၿပီး စားၿပီးေသာက္ၿပီးျဖစ္သည့္ ေနာက္ အလွပါ ျပင္ၿပီးျဖစ္ေနသည္။ ႐ြာတြင္ အသစ္ဆုံးျဖစ္ဟန္ရွိသည့္ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းထမိန္နဲ႔ အက်ႌကို လဲထားသည္။ အလွျပင္ထားသည္ ဆိုေသာ္လည္း သနပ္ခါးဘဲၾကား လူးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အသားမည္းသူ ျဖစ္သျဖင့္ မ်က္ႏွာသာမက လည္ပင္မ်ား လက္ေမာင္းမ်ားကိုပါ သနပ္ခါးလူးထားသည္။

“ကိုႀကီး က်မေရခ်ိဳးတာ ဆပ္ျပာမေတြ႕ဘူး”“ဟုတ္လား ဒါဆို ဆပ္ျပာ မတိုက္လိုက္ရဘူးေပါ့”“အင္း”ခင္ေဇာ္ထြန္းမွ ကိေလးကို ေရခ်ိဳးခန္းေခၚကာ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္နဲ႔ ဆပ္ျပာဗူးမ်ားကို ျပေပးသည္။ မဖြင့္တတ္သျဖင့္ ဖြင့္ျပရေသးသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိေလးကို အိပ္ခန္းထဲ သူေခၚလိုက္သည္။“ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ျဖစ္လား”“ဟင့္အင္း ၾကည့္ရဲဘူး”“တကယ္ မၾကည့္ဘူးလား”“ၾကည့္ရဲဘူး ေၾကာက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေတြက ရွက္လည္းမရွက္ၾကဘူး၊ အဲလိုႀကီးေတာ့ ““ဖုန္းေပးေလကိေလး အတူၾကည့္ရေအာင္”“ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း”“ၾကည့္မယ္ေလ ကိေလးရဲ႕”“ကိုႀကီး ကိေလးကို ဘယ္လို သေဘာထားတာလဲဟင္”ကုတင္ေပၚတြင္ အတူတူထိုင္ေနျငား ကိေလးက မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ေမးသည္။“ကိုႀကီးက ကိေလးကို သားမွတ္မွတ္ မယားမွတ္မွတ္ေပါင္းမွာပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကိေလးကို ကိုႀကီး တိုက္ခန္းအပ္ထားတာေပါ့”“ကိုႀကီးမိန္းမေကာ”“အဲအေၾကာင္း မေမးပါနဲ႔ကြာေနာ္”ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးကို ဗြီဒီယိုၾကည့္ရန္ ထပ္ျမဴဆြယ္သည္။ ကိေလးက ျငင္းေသာ္လည္း သူက အႏိုင္ႏိုင္ျပသည္။ ထိုင္းနဲ႔အေမရိကန္ဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္သည္။ သိေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထိုင္းမက မည္းမည္း အေမရိကန္ပစၥည္းကႀကီးႀကီး ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ဘဲေတြက ထိုင္းမေစာက္ဖုတ္ကို လုံးဝမလ်က္၊ စစခ်င္း ထိုင္းမက ဘဲႀကီးလီးကို နည္းစုံေအာင္စုပ္သည္။ လီးစုပ္ခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ ၿပီးလ်င္ ထိုင္းမက ပက္လက္တမ်ိဳး ကုန္း၍တဖုံ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ခံသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ လရည္ကို ၿမိဳခ်သည္။

“ေကာင္းလား ကိေလး”ကိေလးခမ်ာ သူ႔ကို မဝံ့မရဲၾကည့္သည္။“ကိေလးကို အဲလိုမလုပ္ခိုင္းနဲ႔ေနာ္”“ကိေလးေၾကာက္လို႔လား”“႐ြံစရာႀကီး”ေတာသူပီပီ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာသည္။ ေနာက္တကားဆက္လာေနသည္ကို ဖုန္းကို ခ်လိုက္သည္။ ကိေလးပခုံးကို အသာဖက္လိုက္သည္။ ကိေလးေခါင္းငုံ႔သည္။ ကိေလးက ဆံပင္တခ်ိဳ႕ကို ေနာက္တြင္ စည္းထားသည္။ ဆံပင္တခ်ိဳ႕ကလည္း ေရွ႕တြင္က်ေနသည္။ သူက ဆံပင္မ်ားကို သပ္တင္သည္။ ပါးကို အသာနမ္းသည္။ ကိေလးက က်ဳံ႕က်ဳံ႕ကေလး ေနေနသည္။ ခါးကိုဖက္ကာ လက္ကို နည္းနည္းဆြဲဖယ္သည္။ ပါးကို နမ္းရင္း ႏို႔ကို ႏႈိက္သည္။ ကိေလးက အသာတၾကည္ပါးကို ဘယ္ညာလွည့္ေပးသည္။ သူက တဖက္ၿပီး တဖက္နမ္းသည္။ အက်ႌကို ေအာက္ထဲကေန ပင့္လိုက္သည္။ ကိေလးက ရွက္၍လည္း မသိ။ သူမအက်ႌစကို သူမ ျပန္ဆြဲခ်သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူက ရေအာင္ပင့္သည္။ ကိေလး မျငင္းေတာ့။ ကိေလးႏို႔က ခုမွ ဖူးေယာင္ကာစ ရွိေသးသည္။ ပန္းသီးလုံးပမာဏသာ ရွိေသးသည္။ ေဘာ္လီကလည္း အၾကမ္းစား ေဘာ္လီ ျဖစ္ေနသည္။ ကိုင္ရတာ မာေတာက္ေတာက္ ျဖစ္ေနသည္။ အစျဖစ္ေနေသးသည္မို႔ ေဘာ္လီေပၚကေန ဖိကိုင္သည္။ ေနာက္က်ရင္ ေဘာ္လီမ်ိဳးစုံဝယ္ေပးမယ္။ ဆက္စီေဘာ္လီမ်ားသာ ဝယ္ေပးၿပီး အခ်ိန္ပိုင္းသာ ဝတ္ခိုင္းမည္ စဥ္းစားသည္။ သူက ကိေလးေဘာ္လီကေန ႏို႔ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ကိေလးႏြဳတ္ခမ္းဖ်ားကို နမ္းသည္။ ကိေလးက အသာေနာက္ဆုတ္သည္။ သူက မရမက လိုက္နမ္းသည္။ ကိေလး အထက္ႏြဳတ္ခမ္းသားကို နမ္းမိသည္။ အထက္ႏြဳတ္ခမ္းကို ဖိဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ သူကိေလးေနာက္ကေန ေန၍ ကိေလးႏို႔ကိုေပြ႕ကာ ကိုင္သည္။ ကိေလးနား႐ြက္မ်ားကို နမ္းသည္။ ကိေလးက နည္းနည္းညည္းလာသည္။

“အက်ႌခြၽတ္ေပးေလ ကိေလး”သူ အသာေလး ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။ ကိေလးခမ်ာ အက်ႌခြၽတ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားေနသည္။ သုံးမိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ကိေလးခြၽတ္သည္။ ကိေလးအက်ႌကို ယူ၍ သူနမ္းသည္။ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးနံ႔ေလး သင္းေနသည္။ မည္းတုံးေနေသာ ကိေလးေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း သူ႔လီးကေတာ့ မာထန္လာသည္။ သူကိေလးကို ေနာက္ကေန ဖက္ကာ ႏို႔ကို ပင့္ကိုင္သည္။ နား႐ြက္ဖ်ားကို နမ္းသည္။ ပါးကို နမ္းသည္။ ကိေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္လိုက္သည္။

“ေဘာ္လီလည္း ခြၽတ္ေပးဦးေလ ကိေလး”ကိေလးက ေနာက္ကို လက္လ်ိဳသည္။ ခ်ိန္ကို ေထာက္ခနဲ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ကိေလး အၿပီးခြၽတ္မေပး။ ခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္႐ုံသာ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ သူက ပခုံးမွေန၍ ေဘာ္လီႀကိဳးကို အသာကိုင္ကာ ခြၽတ္သည္။ ကိေလး အလိုက္သင့္ေနေပးသည္။“ကိေလးကို အရမ္းခ်စ္တာပဲကြာ”ေျပာလည္းေျပာ နမ္းလည္း နမ္းသည္။ ႏို႔ကိုလည္း ကိုင္သည္။ ေအာက္ကေန ပင့္ကိုင္ကာ ႏို႔ကို သပ္ကစားသည္။ အုံႀကီးကို ပြတ္သပ္သည္။ ႏို႔သီးဖ်ားကို ကိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိေလးေပါင္ကို အသာေလး ဆြဲကားသည္။ ကိေလးကားေပးသည္။ သူက ထမိန္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေပၚကေန ေပါင္ၾကားထဲကို ပြတ္သပ္သည္။ ကိေလးက သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္သည္။ ေပါင္ၾကားကိုလည္း ၾကည့္သည္။

“ကိုႀကီးကို မခြၽတ္ေပးေတာ့ဘူးလား ကိေလးရဲ႕”သူက ကိေလးလက္ကို ခါးၾကား ထိုးသိပ္ထည့္ထားေသာ ထမိန္စေပၚတင္သည္။ ကိေလးက ထမိန္ကို ခြၽတ္ခ်င္သလို မခြၽတ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနသည္။ သူကလည္း ဘာမွမေျပာ။ ပါးကိုသာနမ္းကာ ႏို႔ကိုသာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ကိေလး ထမိန္စကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ထမိန္ေျပေလ်ာ့သြားသည္။ ထမိန္စကို အသာဟ၍ အတြင္းဘက္ကို လွမ္းၾကည့္သည္။ အဝါႏုႏုေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ပင္တီကိုေတြ႕ရသည္။ သူ ထမိန္စကို အသာေျဖခ်သည္။ ေနာက္ ကိေလးလက္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။ ကိေလးက ထမိန္ကို ခြၽတ္သည္။ ပင္တီေလးသာ က်န္သည္။ ပင္တီေပၚကေန ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္သည္။ ကိေလးက ခဏခဏ ေပါင္ခ်င္းကပ္သည္။ ေပါင္ခ်င္းကပ္တိုင္း သူက ျပန္ခြာသည္။ ေနာက္ကေန ဖက္ထားရင္း ကိေလးလက္ကို ခဏခဏဖယ္ရသည္။ ကိေလးကလက္ျဖင့္ ခဏခဏ သူ႔လက္ကို ဖယ္သည္။ ကိေလးခမ်ာ ရွက္ေနရွာသည္။ ခုမွ အသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးေသာ္လည္း ေတာသူပီပီ အရွက္တရားရွိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္က ေဖာင္းအိေနသည္။ ေစာက္ရည္ကလည္း နည္းနည္းခ်င္း စိုစိုလာသည္။ ပင္တီကို အသာေလး စုကိုင္ကာ ဖယ္လိုက္သည္။ ေစာက္ေမြးႏုႏုမ်ား ပါးပါးေလးေပါက္ေနသည္။ သူက ပင္တီကို ဘယ္ညာ ဖယ္ကစားသည္။ ကိေလးကို ကုတင္ေခါင္းရင္း ေခါင္းအုံးတြင္ အုံးခိုင္းကာ ပင္တီကို အသာခြၽတ္လိုက္သည္။ ကိေလးတေယာက္ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြားသည္။

“ကိေလး ကိုႀကီးကို မတ္တပ္ထၿပီး အိုးကို ျပပါလားဟင္”“ရွက္တယ္”“ျပပါ ကိေလးရဲ႕၊ ကိေလးအိုးကို အင္တာနက္ေပၚကေန ၾကည့္ရတာ အားမရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ထမိန္ေအာက္ကေနပဲ ခန႔္မွန္းၾကည့္ရတာ အားမရဘူး၊ ခုလို ခြၽတ္ၿပီး အိုးကို လွည့္ျပပါလား ေနာ္”ကိေလးထသည္။ ကုတင္ေအာက္ဆင္းကာ မတ္တပ္ရပ္သည္။ ၿပီးေနာက္ အိုးကို အသာေလး လွည့္ျပသည္။ အိုးက ထမိန္မပါလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို ႀကီးသည္။ လုံးက်စ္ေနသည္။ သူက ကုတင္ေပၚ ေျခကား၍ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားထဲ ကိေလးကို ဆြဲသြင္းသည္။ ကိေလးအရပ္လိုက္ပါလာသည္။ ကိေလးအိုးကို အသာပြတ္သပ္သည္။ ေတာင့္တင္းေနသည္။“အိုးက အရမ္းလွတာပဲ ကိေလးတို႔႐ြာမွာ ကိေလးအလွဆုံးပဲ ျဖစ္မယ္”မိန္းကေလးတို႔မည္သည္ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ေျမႇာက္ေပးလ်င္ အေသႀကိဳက္တတ္သူ ျဖစ္ရာ ကိေလးတေယာက္ နည္းနည္းေျမာက္သြားဟန္ရွိသည္။ အိုးကို ကိုင္ရင္း တဖက္က ေစာက္ဖုတ္ကို အထက္ေအာက္ ပြတ္ၾကည့္သည္။ ေစာက္ပတ္အသားခ်ည္းခ်ည္းကို ပြတ္သည္။ ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းကို မထိ။ ကိေလး ၾကက္သီးေမြးညႇင္းပင္ ထသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းတေယာက္ ကိေလး၏ အပ်ိဳစင္ဘဝကို သူ႔လီးနဲ႔သာ ယူခ်င္သည္။ လက္ဖ်ားနဲ႔ပင္ ကိေလးအပ်ိဳစင္ဘဝကို မပြန္းပဲ့ေစခ်င္ပါ။ တကိုယ္လုံးမည္းသဲေနသည့္ အသားအေရကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ္လည္း ဖင္ကလွသည္။ အသက္ငယ္ေသာ္လည္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ဖန္ေတာင့္သည္။ ၿပီးေတာ့ အပ်ိဳစင္။

“ထိုင္ခ်လိုက္ကိေလး”ကိေလး သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ထိုင္ခ်သည္။ ကိေလးကို ၾကည့္ခိုင္းထားၿပီး သူေဘာင္းဘီခါးပါတ္ျဖဳတ္သည္။ ၾကယ္သီးျဖဳတ္သည္။ ၿပီးလ်င္ ခါးတဝက္ခြၽတ္ခ်သည္။ အတြင္းခံက ေဖာင္းေနသည္။ ကိေလးလက္ကို ယူ၍ အတြင္းခံေပၚတင္သည္။“ကိုႀကီးကို ခ်စ္လားကိေလး”“ဟုတ္”“ျပည့္ျပည့္စုံစုံေျဖေပးေလ ကိေလးရဲ႕”“ခ်စ္တယ္”“နည္းနည္းျဖည့္ဦး”“ကိုႀကီးကို ခ်စ္တယ္”“ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲ”“အမ်ားႀကီး”“ကိုႀကီးက အမ်ားႀကီး မလိုခ်င္ဘူး”ကိေလးက သူ႔လီးေပၚ လက္တင္ရင္း သူ႔ကို ၾကည့္သည္။ သူက ကိေလးေမးေစ့ကို လွမ္းဆြဲကိုင္လိုက္သည္။“ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲသိလား”“ဟ ဟင့္အင္း”“ေယာက္်ားေလးက မိန္းကေလးကို ခ်စ္ရင္ လိုးခ်င္တာ၊ မိန္းကေလးက ေယာက္်ားေလးကို ခ်စ္ရင္ ခံခ်င္တာ၊ အဲဒါကို အခ်စ္လို႔ေခၚတယ္ ကိေလးရဲ႕”“ဟုတ္”“ဒါဆို ကိုႀကီးက ဘာလို႔ ကိေလးကို ခ်စ္လဲ”ကိေလး မေျဖပါ။

“ကိေလး ေျဖတာ ၾကားခ်င္တယ္ကြာ”“ကိုႀကီး ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိေလးကို လိုးခ်င္လို႔”“ဒါဆို ကိေလးကိုႀကီးကို ခ်စ္တာကေကာ”“ဟင့္အင္း သိဘူး”ခင္ေဇာ္ထြန္းက စကားေျပာေနေသာ္လည္း သူ႔လီးကို ကိေလးအား ကိုင္ခိုင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း ကိေလးလက္ကို ထပ္ကိုင္ထားကာ လီးကိုပြတ္ထားခိုင္းသည္။“ကိေလးက ကိုႀကီးလိုးတာ ခံခ်င္လို႔ ကိုႀကီးကို ခ်စ္တာ မဟုတ္လား”“သိပါဘူးဆို”“ၾကည့္စမ္း ကေလးမေလး ရွက္ေနတယ္”“ခစ္ ခစ္ ခစ္”ကိေလးရယ္သည္။“ကိုႀကီးကို ခ်စ္ရင္ ကိုႀကီးလီးကို အရင္စုပ္ေနာ္ကိေလး”ကိေလး အသာေခါင္းညိတ္သည္။ ေနာက္ဆုံး အခ်စ္ဆိုတာ ဤေနရာတြင္ဆုံးသည္။ ကိေလးလီးကို ေကာင္းေကာင္း မစုပ္တတ္ေသးေသာ္လည္း တတ္သလို စုပ္ေပးသည္။ ခဏခဏ ေနာက္ဆုတ္သည္။ လ်ာနဲ႔ လ်က္သည္။ ျပန္ဆုတ္သည္။ ႏြဳတ္ခမ္းနဲ႔ငုံသည္။ ျပန္ဆုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူကိေလးကို ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အိပ္ခိုင္းသည္။ ကိေလး ကုတင္ေပၚအိပ္သည္။ ကုတင္စြန္းသို႔ သူဆြဲလာလိုက္သည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားသည္။ ကိေလးကို ၾကည့္ခိုင္းထားသည္။ သူက ကိေလး ဆီးခုံေပၚ လီးတင္လိုက္သည္။ ကိေလး ဆတ္ခနဲတခ်က္တြန႔္သြားသည္။ သူသာသာေလး ေလ်ာခ်ကာ ကိေလး အဖုတ္ထဲ သူ႔လီးကိုထိုးထည့္လိုက္သည္။

“အု”ကိေလးအပ်ိဳစင္ဘဝအဆုံးသတ္သြားသည္။ သူကိေလးကို ပက္လက္ထား၍ ေပါင္ကိုဆြဲကားကာ လီးကို တဆုံးထည့္သည္။ ကိေလးေအာ္သည္။ မ်က္ရည္မ်ားလည္း က်သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းမွာ သူ႔မိန္းမနဲ႔ မအိပ္ရသည္မွာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေနၿပီမို႔ တရစပ္ဆြဲသည္။ ကိေလးဗိုက္သားမ်ား လြဳပ္ေနသည္။ ကိေလးႏို႔မ်ား ေသးေသာ္လည္း ခါေနသည္။ ကိေလးက သူမေစာက္ဖုတ္ကို ျပန္ျပန္ငုံ႔ၾကည့္သည္။ မ်က္ရည္လည္း စိုေနသည္။ ေအာ္လည္းေအာ္သည္။ ထို႔ေနာက္ခင္ေဇာ္ထြန္းသည္ ကိေလးကို တေစာင္းလိုးသည္။ တေစာင္းၿပီး ပက္လက္ျပန္လိုးသည္။ ခဏတြင္ ကိေလးၿပီးသြားသည္။ သူလီးကို အသာထုတ္လိုက္သည္။ ေမာေနေသာ ကိေလးကို ၾကည့္သည္။ ကိေလးမွာ ပက္လက္ကေလး ေမာေနသည္။ သူကိေလးေပၚကေန ကိေလးကို ဖိအိပ္လိုက္သည္။ ကိေလးျပန္ဖက္သည္။ ကိေလးႏို႔ကို သူျပန္စစုပ္သည္။ ကိေလး အသာၿပဳံးျပသည္။ ကိေလးကိုနည္းနည္းျပန္ႏူးကာ ထပ္လိုးသည္။ လိုးရင္း ကိေလးထပ္ၿပီးျပန္သည္။ သူက​ေတာ့ သူ႔မိန္းမကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလိုးလာသူမို႔ လရည္ကို ဘယ္လိုထိန္းရမည္သိသည္။ ထိုေန႔ သူတို႔ေန႔လည္စာပင္ သတိမထားမိ။ ကိေလးကို တေနကုန္ ျဖဳတ္သည္။ ကိေလးမွာ ငယ္လည္းငယ္ ေသြးသားလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးစခ်ိန္မို႔ ခင္ေဇာ္ထြန္းေမြးေသာ တဏွာမီးေတာက္မ်ား တဟုတ္ဟုတ္ ေတာက္လာသည္။

ညေနစာကို အျပင္ထြက္စားသည္။ ၿပီးေနာက္ ေရွာ့ပင္ေမာလ္တစ္ခုဝင္ကာ ကိေလးအတြက္ အဝတ္အစား နည္းနည္းပါးပါး ဝယ္သည္။ ဂါဝန္စကဒ္ပါသည္။ စေတာ့ကင္ပါသည္။ ဇာေဘာ္လီနဲ႔ ဇာပင္တီပါသည္။ ပါးလ်လ် အက်ႌမ်ားပါသည္။ တိုနန႔္နန႔္ စကဒ္မ်ားပါသည္။“ကိုႀကီးဝယ္ေပးတာေတြက ကိေလး မဝတ္ရဲပါဘူး”“ခုဝတ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး ကိေလးရဲ႕”တိုက္ခန္းထဲျပန္ေရာက္လာသည္။ သူကိေလးကို ဖူးကားမ်ား ျပသည္။ နက္ဖန္က်လ်င္ သူတီဗြီႀကီးႀကီး တစ္လုံးဝယ္ဖို႔ စိတ္ကူးသည္။ ၄၈ လက္မျဖစ္ျဖစ္ လက္မ ၆၀ ျဖစ္ျဖစ္ ဝယ္မည္။ ေလးလက္မက်ယ္ေသာ ဖုန္းထဲၾကည့္ရတာ အားမရ။ မင္မိုရီမ်ားမ်ားနဲ႔ စတစ္မ်ားဝယ္မည္။ ႐ုံးကြန္ပ်ဴတာတြင္ ဇာတ္ကားမ်ား ခိုးေဒါင္းၿပီး ထည့္ထားေပးမည္။

“သူတို႔ မ႐ြံဘူးလား မသိဘူးေနာ္ ကိုႀကီး”ဖူးကားထဲမွ ဖူးမင္းသမီးမ်ား အၿပီးတြင္ လရည္ေသာက္ေသာက္ၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္း ကိေလးက ေျပာသည္။“ကိေလးေကာ မစမ္းၾကည့္ခ်င္ဘူးလား”“ဟင့္အင္းေနာ္ ကိေလးမလုပ္ဘူးသိလား”အသားမည္းသည့္ ေတာသူမေလးက လရည္စားဖို႔က်မွ လာ႐ြံေနသည္။ ရပါသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေကြၽးရမည္။ ေလာရမည့္ ကိစၥမဟုတ္။ ေလာေလာဆယ္ ေစာက္ဖုတ္ကိုသာ သူလိုးေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အကုန္ၿပီးထည့္ေပးသည္။ ခဏခဏ ၿပီးထည့္လို႔ အဆင္မေျပ။ နက္ဖန္က်လ်င္ေတာ့ ေဆးခန္းသြား ေဆးထိုးခိုင္းထားရမည္။ မေတာ္တေရာ္ ကေလးေတြ ဘာေတြ ရသြားလို႔ မျဖစ္။ သူ စီစဥ္ရမည့္အလုပ္မ်ား စီစဥ္ၿပီး ကိေလးကို ပန္းသြားေအာင္ ထပ္ဆြဲသည္။ ကိေလးလည္းပန္း သူလည္းပန္းကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ ၉ နာရီခြဲမွ ႏိုးသည္။ ကိေလးကို ၾကည့္ေတာ့ အိပ္ယာတြင္မရွိ။ သူမ်က္ႏွာသြားသစ္ ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္သည္။ ကိေလးက မနက္စာပင္ ျပင္ၿပီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။

“ကိေလး”“မနက္စာ မစားခင္ေလး”မီးဖိုေခ်ာင္ၾကမ္းျပင္တြင္ ကိေလးကို တစ္ခ်ီဆြဲလိုက္သည္။ ၿပီးမွ မနက္စာစားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေငြထုတ္ေလး ပိုက္ကာ ကိေလးနဲ႔ အျပင္ထြက္သည္။ ကိေလးကို အလွျပင္ဆိုင္ပို႔ခဲ့သည္။“ကိေလး အလွျပင္ေနပုံေလး အင္တာနက္ေပၚ တင္လိုက္ေနာ္ ဒါမွ ကိေလး႐ြာက ကိေလးကို အဆင္ေျပတယ္လို႔ သိရေအာင္”ကိေလးကို အလွျပင္ဆိုင္တြင္ထားၿပီးေနာက္ သူေစ်းဝယ္ထြက္သည္။ ေခြးလည္ပတ္ပါသည္။ သံႀကိဳးပါသည္။ ေမွာင္ခိုဆိုင္သြား၍ လီးတုေတြဝယ္သည္။ ဂ်ယ္ေတြဝယ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုလုံးမ်ား ႏွင္တံမ်ား ယုန္ေမြးမ်ားႏွင့္အတူ ႀကိဳးေခြေတြလည္းဝယ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သုံးလို႔ ရဦးမည္ မဟုတ္။ ႏွစ္လ သုံးလေလာက္ ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ လိုးဦးမည္။ ထိုလအတြင္း လီးစုပ္ျခင္း လရည္စားျခင္း ဖင္ခံျခင္း ကိုယ္တိုင္တက္ေဆာင့္ျခင္းစသည့္နည္းမ်ားအျပင္ အၾကမ္းဆုံးနည္းလမ္းမ်ားလည္း သုံးရမည္။ ၾကမ္းတာေတြ နမ္းတာေတြ ႐ိုးလာမွ မ႐ိုးေအာင္နည္းလမ္းတမ်ိဳးတိုး၍ အပိုင္ခ်ည္မည္။ ထို႔အတူ လိုးကားမ်ား ျပေပးသည့္အခါတြင္လည္း ေစာက္ဖုတ္ယက္တာ တစ္ခန္းမွ မပါေစရ။ လီးစုပ္တာ လရည္ေသာက္တာ ကုန္းတာ ဖင္ခံတာမ်ားမ်ားပါသည့္ ဇာတ္ကားမ်ားကိုသာ ျပေပးမည္။ တီဗြီႀကီးဝယ္ စတစ္ဝယ္သည္။ စတစ္ဝယ္ေတာ့ ဖုန္းဆိုင္မွ ဝန္ထမ္းမိန္းကေလးက ဇာတ္ကားေတြ ထည့္ေပးရမလား အစ္ကိုဟုေမးသည္။

“ငါက လူပ်ိဳႀကီးကြ တေယာက္တည္းေနတာ ဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေတြၾကည့္လို႔ရတဲ့ ကားမ်ိဳးရွိရင္ ထည့္ေပးပါလား”“ကိုးရီးယား ၁၂၈ ဂစ္ကို ငါးေသာင္း၊ ထိုင္း ၁၂၈ ဂစ္ကို ေလးေသာင္းခြဲ၊ ဂ်ပန္ ၁၂၈ ဂစ္ကို ေျခာက္ေသာင္း အေနာက္တိုင္းဆိုရင္ေတာ့ သုံးေသာင္းအစ္ကို၊ စတစ္ပါ တစ္ခါတည္းေပးတယ္”“ဂ်ပန္နဲ႔ ထိုင္းနဲ႔ေပးကြာ”ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ပါလားဟုပင္ ေတြးမိသည္။ ကိုးရီးယားလည္း ပိုပိုလိုလို ဝယ္ခဲ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အလွျပင္ဆိုင္သို႔သြား၍ ကိေလးကို ႀကိဳသည္။ ဆိုင္က နည္းနည္းေကာင္း၍လားမသိ။ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ၾကည့္ရ ႐ြဳရအဆင္ေျပသလိုလိုရွိသည္။ အသားမည္းသူကို ဘယ္လိုျပင္ရမည္မွန္း ဆိုင္က ေကာင္းေကာင္းသိပုံရသည္။ ဆိုးထားသည့္ ႏြဳတ္ခမ္းနီမ်ား တင္ထားသည့္မိတ္ကပ္မ်ားက ကိေလးမွာ နဂိုကလည္း အကိတ္ႀကီးျဖစ္ရာ ဝိုင္းၾကည့္တာ ခံရသည္။ ဘာေျပာေျပာ ဘဲတကာဝိုင္းၾကည့္ရသည့္ ကိုယ့္အကိတ္ေလးကို ပါကင္ေဖာက္ခြင့္ရသည့္အျပင္ အခ်ိဳအေခ်ာင္အပိုင္ရသည့္အတြက္လည္း ခင္ေဇာ္ထြန္းတေယာက္ ႀကိတ္ဝမ္းသာေနသည္။ တကၠစီေပၚတြင္ ကားဆရာမျမင္ေအာင္ ကိေလးအိုးကို ပြတ္သည္။ ကိေလးလက္ကို သူေပါင္ၾကားေပၚတင္ထားသည္။ သူကိေလးကို ၾကည့္သည္။ ကိေလးက မ်က္ေစာင္းလွလွေလးေတြ ထိုးသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ တကၠစီဆရာျပန္သည္ႏွင့္ တံခါးခ်က္ခ်လိုက္သည္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ စိုက္ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္။ ၿပီးေနာက္ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းသည္။ သူ႔အနမ္းမ်ားကို ကိေလးေကာင္းေကာင္း ခံေပးတတ္ၿပီျဖစ္သည္။ သူလ်ာထိုးထည့္လ်င္ လ်င္ကို စုပ္ေပးသည္။ သူျပန္စုပ္ေတာ့လည္း လ်ာထိုးထည့္ေပးလာၿပီ ျဖစ္သည္။ လည္တိုင္မ်ား နား႐ြက္မ်ားနမ္းေတာ့ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ေနရာစုံနမ္းႏိုင္ေအာင္ ေနေပးတတ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ အတတ္ျမန္သည့္ ေကာင္မေလးျဖစ္သည္။ သူက ရင္ၫြြန႔္မ်ားကို နမ္းသည္ႏွင့္ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေပးတတ္ၿပီ ျဖစ္သည္။

“ကိုႀကီးနဲ႔ေနရင္ ေဘာ္လီ မဝတ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္”“အင္းပါ ကိုႀကီးရဲ႕”သူ႔စကားကိုလည္း နားေထာင္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ အျပင္သြားသျဖင့္ ေဘာ္လီဝတ္ထားသည္။ အက်ႌခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ေဘာ္လီကို လက္ဖ်ားျဖင့္ ခတ္ကစားသည္။ ခါးကို ဖက္ကာ ပခုံးမ်ားကို နမ္းစုပ္သည္။ ကိေလးက ေဘာ္လီကို အလိုက္တသိျဖဳတ္သည္။ ကိေလးႏို႔ကို ကိုင္ၿပီး ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းစုပ္သည္။ တဖက္က ကိေလး၏ ကိတ္လွစြာေသာ အိုးကို ပြတ္သည္။ ျမင္႐ုံနဲ႔ပင္ လီးေတာင္ႏိုင္ေသာ ကိေလးအိုးက ကိုင္လိုက္ေတာ့လည္း လီးက တဆတ္ဆတ္ထလာသည္။“ကိေလး အိုးကဘာလို႔အဲေလာက္ ေကာင္းရတာလဲကြာ”သူေမးဖူးသည္။“သိဘူးေလ သူ႔ဟာသူ ေကာင္းေနတာ”“ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ ကိေလးအိုးကို လိုးခ်င္တယ္လို႔ စာေရးေတာ့ ကိေလးဘယ္လိုခံစားရလဲ”“ဟိ”ကိေလးက လက္ညိဳးေလးကိုက္သည္။“ကိေလး အိုးေကာင္းလို႔လားမသိဘူး၊ လိုးရတာ အီဆိမ့္ေနတာပဲ အိမ္က ဟာမနဲ႔ တျခားစီ”“ကိုႀကီးႀကိဳက္ရင္ ကိေလးေက်နပ္ပါတယ္”သည္မနက္ ေမာနင္းလိုးေလး ဆြဲေပးအၿပီးသူေျပာေတာ့ ကိေလးက အသာတၾကည္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ခုလည္း အသာတၾကည္ပင္ သူ႔အလိုကို လိုက္ေလ်ာေနၿပီ။ ဤအတိုင္းသာဆိုလ်င္ ကိေလးကို သူ႔အႀကိဳက္ဆြယ္ဖို႔ သိပ္မခက္ေလာက္ဟု ထင္သည္။ သူလည္း ကိေလးကို သုံးရက္ေလာက္လိုးၿပီး အထာေလးနဲ႔ အသာပစ္ထားလိုက္သည္။ သုံးရက္ေလာက္ ပုံမွန္အိမ္ျပန္သည္။ ႐ုံးတက္သည္။

“ကိေလး အရမ္းလြမ္းေနၿပီ ကိုႀကီး”စာပို႔လာသည္။ သူက အလုပ္နည္းနည္းမ်ားေနလို႔ေနာ္ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ထားေနာ္ ဟုစာျပန္သည္။ ေလးရက္ေျမာက္မနက္ သူေစာေစာစီးစီး ကိေလးဆီ ေရာက္သည္။“သူမ်ား အရမ္းလြမ္းေနတာကို ပစ္ထားတယ္”“ကိုႀကီးက ပိုလြမ္းတယ္ ကိေလးရဲ႕”“လာ”ကိေလးက သူ႔လက္ကို ဆြဲသည္။ သူက ကိေလးလက္ကို ျပန္ဆြဲသည္။ ကိေလးသူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လာသည္။“ကိေလး ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား”သူ ကိေလးပါးမ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္း ေမးသည္။ ကိေလး အသာေခါင္းညိတ္သည္။“ဒါဆို ကိုႀကီးကို ကိေလးပါးစပ္နဲ႔ တခ်ီၿပီးေအာင္ စုပ္ေပးပါလားဟင္”ကိေလးဘာမွ ျပန္ေျပာမေနဘဲ သူခိုင္းသည့္အတိုင္း သူ႔ကို ပါးစပ္နဲ႔တခ်ီၿပီးေပးရွာသည္။ ကိေလးမွာ သူ႔လီးကို စုပ္ရင္း ႏို႔ေတြကို ျပန္ႏႈိက္သည္။ အဖုတ္ကိုလည္း ပြတ္သည္။ ၿပီးသည့္အခါ ပါးစပ္ထဲၿပီးထည့္လိုက္သည္။

“႐ြံေသးလား”ကိေလးက လရည္မ်ားကို မ်က္စိမွတ္ၿမိဳခ်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ေမးလိုက္သည္။ ကိေလးက ပါးစပ္ဟျပရင္း ၿပဳံးသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္ သူ႔လရည္မ်ား မရွိေတာ့။“အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ ဒီေန႔ေတာ့ ကိအဖုတ္ေလးက်ိန္းစပ္သြားေအာင္ လိုးမယ္ေနာ္”“အဝတ္ထမဝတ္ေၾကး ထမင္းထမစားေၾကးေနာ္”စိန္ေခၚလ်င္ တိမ္ေပၚထိတက္ရန္ ဝန္မေလးေသာ ေယာက္်ားမ်ားအတြက္ မိန္းကေလးတေယာက္က ဤကဲ့သို႔ စိန္ေခၚမြဳကို ခင္ေဇာ္ထြန္းတေယာက္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ညင္းရမည္လဲေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေန႔ ကိေလးကို ကုတင္ေပၚက မဆင္းစတမ္းလိုးပလိုက္သည္။ ႏွစ္ခ်ီေလာက္သာ ေစာက္ဖုတ္ထဲၿပီးထည့္ၿပီး ရွစ္ခ်ီေလာက္က ပါးစပ္နဲ႔မ်က္ႏွာေပၚ ၿပီးထည့္ေပးသည္။ ကိေလးကို သုံးရက္ေလာက္ပစ္ထားလိုက္ရာ လီးေကာင္းေကာင္းစုပ္တတ္သြားသလို လရည္ကိုလည္း ရဲရဲေသာက္ရဲသြားေလသည္။

“ကိုႀကီး အရမ္းလိုးႏိုင္တာပဲေနာ္”“မႀကိဳက္ဘူးလား”“ခစ္ ခစ္”“အခုၿပီးလည္း ကိေလးအိုးကို ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ လီးက ခ်က္ခ်င္းျပန္ေတာင္တာ ကိရဲ႕”“ခစ္ ခစ္”ရယ္ေနေသာ ကိေလးကို ထိုည ေကာင္းေကာင္းထပ္ဆြဲသည္။ ေနာက္ေန႔ ႐ုံးတက္သည္။ ၿပီးလ်င္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ကိေလးကို ပစ္ထားသည္။ ပါးစပ္ကိုခ်ည္းလိုးသည့္ ဂ်ပန္ကားမ်ားႏွင့္ လရည္ေကာင္းေကာင္းစားသည့္ ဂ်ပန္ကားမ်ားကိုလည္း ေပးခဲ့သည္။“ကိေလး ဘာလုပ္ေနလဲ”“ကိုႀကီးမွ မလာတာ အိပ္ေနတာေပါ့”“မအိပ္နဲ႔ေလ ကိုႀကီးေပးထားတဲ့ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ေန”“ၾကည့္ခ်င္ပါဘူး၊ ၾကည့္ရင္ တေယာက္တည္း မေနတတ္ဘူး”“ကိုႀကီးလည္း ကိေလးကို အရမ္းလြမ္းေနတာ ကိေလးအဖုတ္ပုံေလးေတြ မက္ဆင္ဂ်ာကေန ပို႔ေပးပါလား၊ ကိုႀကီးအလြမ္းေျပ ကြင္းထုခ်င္လို႔”“ကိုႀကီးလြမ္းေနရင္ေတာ့ ပို႔ေပးမယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ကိုႀကီးလရည္ေတြ ႏွေျမာစရာ ျဖစ္ကုန္မေပါ့လို႔”“ကိေလး”“ရွင့္”“ကိုႀကီး ကိေလးဖင္ကို လိုးခ်င္ရင္ေရာ ေပးမွာလား”“ခိ ခိ”ကိေလးရယ္သာ ရယ္သည္။ အေျခအေနက ေကာင္းေနသျဖင့္ ခင္ေဇာ္ထြန္းတစ္ေယာက္ ထိုည အိမ္မျပန္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

“အ အ အကိုႀကီး အ အ”ခင္ေဇာ္ထြန္းက သုံးလေလာက္ၾကာမွ သူ႔သံႀကိဳးမ်ား လီးတုမ်ားသုံးရမည္ထင္ေသာ္လည္း တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္မ်သာ ရွိေသးခ်ိန္တြင္ ကိေလးမွာ သူ႔အမိန႔္အတိုင္းအျပင္ လိုးေလေလ ထန္ေလေလ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ဆက္စ္တြိဳင္းျဖင့္ပင္ ေကာင္းေကာင္း ကစားေပးခြင့္ရခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။“ကိေလး”“ရွင္ ကိုႀကီး”“ကိေလး ပါးစပ္ထဲ ေသးေပါက္ထည့္ခ်င္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိေလးကို ေသာက္ေစခ်င္တယ္”“တကယ္ႀကီးလား”သူ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိေလးက အိမ္သာခန္းထဲ ဒူးတုပ္ထိုင္ေပးသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးဆံပင္မ်ားကို နဖူးမွ ေျပာေနေအာင္ သပ္တင္သည္။ ကိေလးပါးစပ္ကို ဆြဲဟသည္။ ကိေလးကို လ်ာထုတ္ခိုင္းသည္။ ကိေလးလ်ာကို စုပ္နမ္းသည္။ ကိေလးက ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ သူက အသာ မတ္တပ္ရပ္သည္။ နည္းနည္းလွမ္းလွမ္းကေန ေသးစေပါက္သည္။ ကိေလးကို ခဏခဏလိုးၿပီး ကိေလးမ်က္ႏွာေပၚ လရည္ခဏခဏလြတ္ခ် ကိေလးကို ခဏခဏ လရည္မ်ားေသာက္ခိုင္းထားေသာ္လည္း ေသးထြက္လာဖို႔မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနသည္။

“ျဖစ္”ေသးက ပန္းထြက္သည္။ တစ္ခ်က္ကေလးသာ ပန္းထြက္သည္။ ကိေလးပါးစပ္ထဲမေရာက္ ရင္ဘတ္ေပၚသာ ေရာက္သည္။ ကိေလးရယ္သည္။ သူနည္းနည္း ေရွ႕တိုးသည္။ ေသးေနာက္တခ်က္ ထပ္ပန္းထြက္သည္။ ပါးစပ္နဲ႔မတည့္ပဲ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ပန္းမိသည္။ ကိေလးရယ္ျပန္သည္။ ကိေလးက သူ႔ေသးရည္ျဖင့္ မ်က္ႏွာသစ္သည္။ ေနာက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လ်က္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးနဖူးေပၚက ဆံပင္ကို သပ္တင္သည္။ ေခါင္းကို ေမာ့ေအာင္ဖိလိုက္သည္။ ကိေလးကလည္း ပါးစပ္ဟေပးသည္။ ေသးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔မထြက္။ ကိေလးက ေမာ့ၾကည့္သည္။ သူလည္း ကိေလးႏြဳတ္ခမ္းဝနဲ႔နီးနီးလီးကို ေတ့ထားလိုက္သည္။ ကိေလးက လီးကို စုပ္လိုက္သည္။ သူလည္း လြတ္ထားလိုက္သည္။ ကိေလးက ပါးစပ္ျဖင့္ ကြင္းထုသည္။ သူကလည္း ခဏထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ကိေလးေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္နဲ႔ လက္သူႂကြယ္ထည့္လိုက္သည္။ ကိေလးပခုံးကို တဖက္ကဖိၿပီး ကိေလးေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေမြြသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးထိုးသည္။ ထိုးရင္း ေစာက္ရည္မ်ား တျဗန္းျဗန္းထြက္က်သည္။ ကိေလးလည္း တုန္ေနသည္။ သူမတ္တပ္ျပန္ရပ္သည္။ ကိေလးက ေမာေနသည္။

“ေသးအကုန္ေသာက္ေနာ္ ကိေလး”ကိေလးက ေခါင္းညိတ္သည္။ ေခါင္းေမာ့ကာ ပါးစပ္ဟထားေပးသည္။ သူက လီးကို ႏြဳတ္ခမ္းဝနဲ႔နီးနီးထားသည္။“ရွစ္”ေသးနည္းနည္းပန္းထြက္သည္။ ကိေလးပါးစပ္ထဲ အကုန္ဝင္သည္။ ကိေလး ေသာက္ခ်သည္။ ပါးစပ္ျပန္ဟသည္။ သူ ထပ္ေပါက္ခ်သည္။ ကိေလးပါးစပ္ထဲ အကုန္ဝင္ျပန္သည္။ ကိေလးက ပါးစပ္ပိတ္ကာ အကုန္ၿမိဳခ်သည္။ သူ ေသးမကုန္မခ်င္း ကိေလးပါးစပ္ထဲ အကုန္ေပါက္ခ်သည္။ ကိေလးကလည္း အကုန္ေသာက္သည္။“အရသာ ရွိလား ကိေလး”“အင္း”“ထပ္ေသာက္မလား”“က်န္လည္း မက်န္ေတာ့ဘဲနဲ႔”“ဟုတ္ဘူးေလ ဒီတစ္ခါ ကိေလးရဲ႕ ေသး”“အြန္”သူက အနီးရွိ ေရခ်ိဳးခြက္ကို ယူလိုက္သည္။ ကိေလးက မတ္တပ္ရပ္သည္။ ကိေလးခြက္ယူကာ ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္၍ ေသးေပါက္သည္။ သူမလည္း ေသးေတာ္ေတာ္နဲ႔မထြက္။ သူက ဗိုလ္ထိုင္ေပၚ ထိုင္ကာ ကိေလးလက္ထဲမွ ခြက္ကို ယူ၍ ကိုင္ေပးသည္။

“ကန္ ကန္ေတာ့ေနာ္”ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲၿပဲေနေအာင္ အလိုးခံထားေသာ္လည္း သူ႔ေရွ႕ေသးေပါက္ဖို႔က်မွ လာကန္ေတာ့ေနေသးသည္။ ေတာသူမကေတာ့ တကယ္ေတာ့သူမပီပီပင္။“ဦးသုံးႀကိမ္ခ်ၿပီး ကန္ေတာ့ေလ ကိေလးရဲ႕”သူက ဗိုလ္ထိုင္အိမ္သာေပၚ ေပါင္ကား၍ လီးႀကီးတန္းလန္းနဲ႔ထိုင္သည္။ ကိေလးက တကယ္ဦးသုံးႀကိမ္ ခ်၍ကန္ေတာ့ေလသည္။ သူေသးနည္းနည္းထပ္ေပါက္ခ်င္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသးအက်န္ေလးကို ကိေလးေခါင္းအား နင္းထားလိုက္ၿပီး ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ေပါက္ခ်သည္။“ကိုႀကီးကလည္း ကန္ေတာ့ေနတာကို”“ကိေလးအျပစ္မရွိေအာင္ လုပ္ေပးတာေလ”ကိေလး ထပ္ရပ္သည္။ ေပါင္နည္းနည္းကားသည္။ သူႏွင့္ေနသည့္ ႏွစ္ႏွစ္ကာလအတြင္း သူပက္ပက္စက္စက္ လိုးခဲ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္သည္ ၿပဲအာမေန ဖူးက်စ္ေနေသးသည္ကိုလည္း သူေတြ႕ရသည္။ အ႐ြယ္တက္တုန္းမို႔လား အိုးေကာင္း၍လား မသိ။ ေစာက္ဖုတ္က အရာပင္မယြင္းသလို ရွိသည္။ ကိေလးက ေရခ်ိဳးခြက္ထဲ ေသးေပါက္ခ်သည္။ ေသးက ေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။ ေရခ်ိဳးခြက္ႀကီး ျပည့္လုနီးပါး ျဖစ္သြားသည္။ သူကိေလးေဘးကေန အသာထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးလ်င္ ကိေလးကိုယ္တိုင္ ေပါက္ထားေသာ ေသးကို ကိေလးအား နည္းနည္းခ်င္းစီ ေသာက္ခိုင္းသည္။ ေသးျဖင့္ ပလုပ္က်င္းေသာက္သည္။ ခေလာက္၍ ေသာက္သည္။ လက္က်န္နည္းနည္းကို မ်က္ႏွာေပၚနည္းနည္း သြန္ခ်သည္။ ေခါင္းေပၚနည္းနည္းသြန္ခ်သည္။

ခင္ေဇာ္ထြန္းသည္ ကိေလးကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးလာရင္း ခုေတာ့ နည္းနည္းညည္းေငြ႕လာသည္။“ကိေလး”“ကိုႀကီး”“ကိေလးလည္း အိမ္ကို တစ္လ တစ္လ ေငြေတြ တသိန္း တသိန္းပို႔ေနတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အလုပ္လည္း ဗန္းျပ လုပ္ျပေနတယ္ဆိုေတာ့ ကိေလးနဲ႔အတူ လာလုပ္ခ်င္တဲ့သူမ်ား မရွိဘူးလားကြာ”“တစ္ေယာက္ေလာက္ ေခၚလိုက္ပါလား ကိေလးရဲ႕ အေဖာ္ရတာေပါ့”“ကိုႀကီး ကိေလးကို လိုးလို႔ဝၿပီမလား ဟြန္း”“လိုးလို႔ဝတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူးကြာ၊ လိုးလို႔ဝသြားရင္ ကိုႀကီးမိန္းမနဲ႔တင္ ဝၿပီေပါ့၊ ကိေလးကို ဘယ္ေခၚပါ့မလဲ၊ ခုက ကိေလးလည္း အခ်င္းခ်င္းနည္းေတြ ကိုႀကီးကလည္း ႏွစ္ေယာက္တြဲလိုးတာေတြ လုပ္ခ်င္တယ္ေလ”“အင္းပါ”ကိေလးက သေဘာမတူခ်င္ တူခ်င္ ေခါင္းညိတ္သည္။ ကိေလးစိတ္ပါလာေအာင္ သူကိေလးကို ေကာင္းေကာင္းေလး ဆြဲေပးလိုက္သည္။  ေနာက္တေန႔သ၌ သူနဲ႔ ကိေလးတို႔ ေအးခင္ဆိုသည့္ ႐ြာသူေလးတေယာက္ကို ကားဂိတ္တြင္ သြားႀကိဳသည္။ ေအးခင္က ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေသးေသးသြယ္သြယ္ရွိသည္။ အသားေဖြးသည္။ အရပ္ကလည္း ကိေလးထက္ နည္းနည္းပုသည္။ အိုးကေတာ့ အသင့္အတင့္ရွိသည္။ ဆံပင္က ေက်ာအထိ ရွည္သည္။ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ မ်က္ႏွာက ေလးေထာင့္မက်တက်ေလးနဲ႔ လွတီးလွတေလး ျဖစ္သည္။ ေန႔လည္စာကို အျပင္တြင္ စားေသာက္ၾကၿပီး ေအးခင္အတြက္ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဝယ္ေပးသည္။ ေအးခင္က နည္းနည္းပါးပါး ဝတ္တတ္ စားတတ္အဆင့္တြင္ရွိသည္။

“ေအးခင္ ဘာလုပ္ရမလဲဟင္”အိမ္ေရာက္ေတာ့ နားနားေနေန ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ေအးခင္က ေမးသည္။“ခစ္”ကိေလးက ရယ္သည္။ ကိေလးထၿပီး အဝတ္ခြၽတ္သည္။ လည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ ပတ္သည္။ လည္ပတ္တြင္ သံႀကိဳးဆြဲသည္။ ထိုႀကိဳးစကို ကိုခင္ေဇာ္ထြန္းအား ေပးသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက သံႀကိဳးကို ဆြဲ၍ ကိေလးကို ကုတင္ေပၚ အိပ္ခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ သူကိုယ္တိုင္ အဝတ္ခြၽတ္သည္။ ကိေလးအေပၚမိုးေန၍ ကိေလးႏို႔မ်ားကို စို႔သည္။ ကိေလးကို ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ကိေလးကို လိုးသည္။ ကိေလးက ၿပဳံး၍ အလိုးခံရင္း ေအးခင္ကို ၾကည့္သည္။ သူမဖင္ကိုလည္း ျဖန္းခနဲ ျပန္႐ိုက္သည္။ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ၿပီး ဖင္ကို ၿဖဲေပးသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေစာက္ဖုတ္ထဲကေန လီးထုတ္၍ ကိေလးဖင္ကို ထပ္လိုးသည္။ ကိေလးက ၿပဳံးၿပီး ဖင္ခံသည္။ ေအးခင္ကိုလည္း ရယ္ျပသည္။“လာ ေအးခင္”ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကုတင္ေဘးတြင္ ရပ္သည္။ ကိေလးက ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ရပ္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္း၏ လီးႀကီးကို ကိုင္သည္။ ကြင္းတိုက္သည္။

“လာေလ ေအးခင္ နင့္အလုပ္က ဒါပဲ”ေအးခင္မွာ မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ ျဖစ္ေနသည္။“ငါ အဲအလုပ္မလုပ္ဘူး၊ ငါ အဲအစားထဲက မဟုတ္ဘူး၊ ငါျပန္မယ္”ကိေလးက လီးကို တခ်က္စုပ္သည္။“နင္ ဘယ္လိုလုပ္ျပန္မွာလဲ နင့္အတြက္ ျပန္လမ္း မရွိေတာ့ဘူး”ေျပာလည္းေျပာ ကိေလးက ထလာကာ ေခြးလည္ပတ္တစ္ခု ယူ၍ ေအးခင္လည္ပင္းတြင္ ပတ္ေပးသည္။ ေအးခင္ျငင္းေတာ့ ျငင္းေသာ္လည္း ကိေလးကို မႏိုင္သလို ရွိေတာ့လည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ အပတ္ခံရသည္။ ကိေလးက သူလည္ပင္းမွ သံႀကိဳးအစြန္းကို ယူ၍ ေအးခင္လည္ပင္းတြင္ တြဲခ်ည္လိုက္သည္။ ကိေလးသည္ သံႀကိဳးကို တိုေအာင္ ဆြဲလိုက္သည္။ ေအးခင္က မပါ့ခ်င္ ပါခ်င္နဲ႔ ပါလာသည္။ သံႀကိဳးက တိုေတာ့ ကိေလးထိုင္ခ်လိုက္ရာ ေအးခင္လည္း လိုက္ထိုင္ခ်ရသည္။“ငါ ငါ”ေအးခင္ ဘာေျပာရမွန္း မသိ။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေအးခင္ဆံပင္မ်ားကို ပြတ္သပ္သည္။ ကိေလးက လီးစုပ္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေအးခင္ဆံပင္ကို သပ္ကစားရင္း ေခါင္းကို ေပါင္ရင္းနားဆြဲကပ္သည္။ ကိေလးက လီးကိုကိုင္ကာ ထိပ္ကို စုပ္သည္။ လ်ာနဲ႔ လ်က္သည္။ ထိပ္ကို အဝိုင္းလိုက္ လ်က္သည္။ စုပ္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးေခါင္းကို အသာဖယ္လိုက္သည္။ လီးကို အသာေလး ေအးခင္ဘက္ လွည့္ေပးလိုက္သည္။

ေအးခင္သည္ လီးက ႏြဳတ္ခမ္းဝေရာက္လာေတာ့ လန႔္ကာ ေနာက္နည္းနည္းဆုတ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ခင္ေဇာ္ထြန္းက လည္ဂုတ္ကေန အသာေလး ဖိကိုင္ထားသည္။ လီးက ႏြဳတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့ေနသည္။ ေအးခင္ ႏြဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းလည္း ဖိအားမေပးဘဲၾကည့္ေနသည္။ ကိေလးက ခင္ေဇာ္ထြန္းေပါင္ကို လ်က္ေနသည္။ ေအးခင္မွာ လီးႀကီးကို ၾကည့္ရင္း လန႔္လည္းလန႔္ ရွက္လည္းရွက္ ျဖစ္ေနသည္။ လက္သီးကို တင္းတင္းက်စ္က်စ္ဆုပ္ထားသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းကို ေမာ့ၾကည့္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းကလည္း ငုံ႔ၾကည့္ေနသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေအးခင္လက္တဖက္ကို ဆြဲယူကာ လက္ေကာက္ဝတ္ကိုကိုင္လ်က္ လီးနားထားလိုက္သည္။ ေအးခင္က လက္သီးဆုပ္ထားသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းကလည္း လီးနားကပ္ထားသည္။ ေအးခင္ လက္ကို အသာျဖည္လိုက္သည္။ လီးကို ကိုင္သည္။ လီးက လက္တဆုပ္စာပင္ ႀကီးသည္။

“သူငယ္ခ်င္းကို ကြင္းတိုက္နည္း သင္ေပးလိုက္ပါဦး”ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးေခါင္းကို ပုတ္ရင္း ေျပာသည္။ ကိေလးက ေအးခင္လက္ေပၚ ထပ္ကိုင္၍ လီးကို  ကြင္းတိုက္ျပသည္။“စုပ္လိုက္ေလ ေအးခင္ရဲ႕ ပါးစပ္ဟ ငါထည့္ေပးမယ္”ကိေလးက ေျပာသည္။ ေအးခင္ ပါးစပ္ကို မပြင့္တပြင့္ဟသည္။ ကိေလးက ေအးခင္လက္ေပၚထပ္ကိုင္၍ လီးကို ေအးခင္ပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ ႏြဳတ္ခမ္းသား အိအိေလးလီးနဲ႔ စထိသည္။ အသက္အားျဖင့္ ၁၅ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည့္ ေအးခင္တေယာက္ လီးကို စစခ်င္း ႏြဳတ္ခမ္းနဲ႔ မိတ္ဆက္ခံရသည္။ ေအးခင္ အသာေလး ငုံလိုက္သည္။ ထိပ္ကို စုပ္သည္။ ကိေလးက ၾကည့္ေနရင္း ေအးခင္လက္ကို ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ ေအးခင္က လီးထိပ္ကို စုပ္ရင္း လီးကို ကြင္းတိုက္သည္။ ကိေလးလက္လြတ္လိုက္သည္။ လီးအနံ႔အသက္မ်ား ေအးခင္ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာသည္။ ေအးခင္ အန္လုလု ျဖစ္လာသည္။

“အဟြတ္ ဟြတ္ ဟြတ္ ဂလု”တံေတြးကို အတင္းၿမိဳခ်ရသည္။ လီးစုပ္ရင္း ကိေလးကိုလည္း ၾကည့္သည္။ ကိေလးက ၿပဳံးေနသည္။ ေအးခင္ လီးစုပ္တတ္စ ျပဳလာသည္။ ကိေလးက လီးအရင္းကို လ်က္သည္။ လေမြးမ်ားကို စုပ္သည္။ ေအးခင္က ေတာက္ေလ်ာက္ စုပ္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေအးခင္ႏို႔ကို လွမ္းကိုင္သည္။ ေက်ာကို ပြတ္သပ္သည္။ လွ်ာထုတ္ၿပီး လွ်ာထပ္ေပၚ လီးတင္ကာ ကြင္းထုသည္။ ကိေလးက ၾကည့္ေနသည္။ ေအးခင္ကထိပ္တစ္ခုလုံးကို ငုံလိုက္သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက လီးအသာဆြဲဖယ္၍ လီးကို ကိေလးမ်က္ႏွာနား အပ္သည္။ ကိေလးလီးစုပ္သည္။ ကိေလးမွာ ပါးမ်ား ခ်ိဳင့္ဝင္ေအာင္ စုပ္သည္။

“ေအးခင္”“ဟုတ္”“ႀကိဳက္လား”“…..”“ကြင္းတိုက္ေပးပါဦး ကိေလးပါးစပ္ထဲကို”ေအးခင္ ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ ကိေလးက ပါးစပ္ အသာဟထားသည္။ လီးေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္လာသည္။ လရည္မ်ား ကိေလးပါးစပ္ထဲ တျဗစ္ျဗစ္ဝင္သည္။ ေအးခင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ႐ြဳံ႕မဲ့သြားသည္။ ကိေလး လွ်ာေပၚ လရည္မ်ား ေဖြးအိေနသည္။ ကိေလးက အကုန္ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ေအးခင္ ထေျပးသည္။ သို႔ေသာ္ လည္ပင္းမွ သံႀကိဳးကိုကိေလးက ဆြဲထားသည္။ အေဝးမေျပးႏိုင္။ ေအးခင္မွာ ေခါင္းငုံ႔လ်က္ အန္သည္။“နင့္အလုပ္က ကိုႀကီးရဲ႕ တတိယမယားလုပ္ေပးရမယ့္အလုပ္ပဲ”“ငါ ငါ မလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ငါ ငါျပန္မယ္”ေအးခင္ ေျပာသာ ေျပာရသည္။ အလုပ္ျဖစ္မည္ မထင္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက သူမကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလဲသည္။ ေနာက္ကေန ထမီကို လွန္သည္။ ကိေလးက ကူညီသည္။ ကိေလးက အိုးကို ၿဖဲေပးသည္။ တံေတြးေထြးခ်သည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေနာက္ကေန ဒူးေထာက္လိုက္သည္။“အြန္”ေအးခင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ခင္ေဇာ္ထြန္းလီးႀကီး ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္း ေဆာင့္သည္။

“အိုး အေမ့ န နာတယ္ အ အ အ”ခင္ေဇာ္ထြန္းက ေအးခင္ေအာ္သံကို နားေထာင္ရင္း ေဆာင့္လိုးသည္။ လိုးရင္းလည္း ကိေလးဖင္ကို ႏႈိက္သည္။ ေအးခင္က ဒူးေထာက္ကုန္းခံသည္။ လိုးခ်က္မ်ားကလည္း ထန္သည္။ တစ္နာရီနီးပါးၾကာသျဖင့္ ေအးခင္မွာ ေတာင့္လို႔ေနသည္။ မလြဳပ္ရဲသလိုလည္း ျဖစ္ေနသည္။ ေကာင္းသလိုလို မေကာင္းသလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံး မတတ္ႏိုင္သျဖင့္ ေဘးတေစာင္း လဲက်သြားသည္။ ခင္ေဇာ္ထြန္းက ကိေလးပါးစပ္ထဲ ၿပီးထည့္လိုက္သည္။ ကိေလးက လရည္ကို ေအးခင္ပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္သည္။ ေအးခင္မွာ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ရသည္။ဤသို႔ျဖင့္ ခင္ေဇာ္ထြန္းသည္ ကိေလးနဲ႔ ေအးခင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးသည္။ သို႔ေသာ္ ခင္ေဇာ္ထြန္းမွာ ေအးခင္ကို ကိုယ္ဝန္တားေဆး ထိုးမေပးမိလိုက္။ ထိုအခ်က္က သူ႔အတြက္ အႀကီးအက်ယ္ မီးေတာက္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္သည့္ ေဆးခန္း စုံစမ္းသည္။ ေဝးေဝးမွတစ္ခါ လီးရည္ထည့္ေသာ္လည္း ကိုယ္ဝန္က ကပ္ရလိုက္ေသးသည္။

“လာေအးခင္နဲ႔ ကိေလး ေစ်းဝယ္ထြက္ရေအာင္”ဆိုကာ ခင္ေဇာ္ထြန္းတစ္ေယာက္ ကိေလးေကာ ေအးခင္ကို အျပင္ေခၚသည္။ ထို႔ေနာက္ ကုန္တိုက္တစ္ခုတြင္ အလွျပင္ခန္းမသို႔ ပို႔သည္။ အျပင္တြင္ ေစာင့္ေနမည္ ဆိုၿပီး အိမ္ခန္းျပန္လာကာ အိမ္ခန္းကို ေသာ့ခတ္ ျပန္အပ္၍ မိမိကိုယ္ကို မိမိ စာရင္း ေဖ်ာက္လိုက္သည္။ သူ႔နာမည္ရင္းမ်ား သူ႔အလုပ္ဌာနမ်ားႏွင့္ သူ႔အိမ္မ်ားကို ကိေလးႏွင့္ ေအးခင္အား မိတ္ဆက္ေပးမထားျခင္း၏ အဓိက ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သူ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္လိုက္သည္။“ညီမေလးတို႔ အလွျပင္ခ ေပးဦးေလ”“ရွင့္ ဦးေလးႀကီးေပးၿပီမဟုတ္လား”“ခုနက တကၠစီဆရာလား၊ သူက ညီမေလးတို႔ကို ပို႔ၿပီး ျပန္သြားၿပီေလ”“ငင့္”အလွျပင္ဆိုင္မွ အေျခာက္ႀကီးက လက္ျဖန႔္ေတာင္းေနသည္။ ကိေလးနဲ႔ ေအးခင္တို႔က တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၾကသည္။“ဖုန္း ဖုန္းဆက္ခ်င္တယ္”အေျခာက္ႀကီးက ဘာမွ မေျပာဘဲ လက္ျဖန႔္ေတာင္းေနၿမဲေတာင္းေနသည္။

“က်ယ္ က်ယ္မတို႔မွ ပ  ပို  ပိ ပိုက္ဆံ ဆံ မ မ မပါဘူး ဘူး ရွင့္”“ဒါမ်ိဳးေတြ အန္တိုေနၿပီေနာ္ လာမလုပ္နဲ႔ ေပးပိုက္ဆံ”“ငင္”ကိေလးနဲ႔ ေအးခင္မွာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္သြားသည္။ ေတာသူေလးႏွစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕ေရာက္လာသည္။ အိမ္ခန္းတစ္ခန္းထဲ အထည့္ခံရသည္။ ထိုအိမ္ထဲတြင္ ဖာသယ္မလုပ္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ၿမိဳ႕ထဲ အစြန႔္ပစ္ ခံရသည္။ လက္ထဲ ဘာမွ ပါမလာ။ အေျခာက္မႀကီးက သူမတို႔ကို အကဲခတ္ေနရာမွ တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္လာဟန္ရွိသည္။“နင္တို႔ေတြ သူမ်ားမယားငယ္လုပ္လာတာမဟုတ္လား”ကိေလးနဲ႔ ေအးခင္ ေခါင္းငုံ႔ေနသည္။ အေျခာက္မႀကီးက ကိေလး ေမးေစ့ကို ကိုင္၍ မ်က္ႏွာဆြဲေမာ့သည္။“႐ုပ္ရည္ကေတာ့ ႐ြက္ၾကမ္းေရႀကိဳပဲ၊ ၾကည့္ရတာ ဟိုလူက နင့္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကို သေဘာက်ပုံပဲ”ထို႔ေနာက္ ေအးခင္ကို ၾကည့္သည္။

“အေခ်ာင္ရတဲ့ ႐ုပ္ေတြပဲ နင္တို႔႐ုပ္ေတြက”ဆိုကာ သူမတို႔လက္ကို ဆြဲ၍ အလွျပင္ခန္းထဲ ျပန္ေခၚဝင္သည္။ အခန္းတစ္ခုထဲ သူမတို႔ကို ေသာ့ခတ္လိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းညေရာက္လာသည္။ သူမတို႔ကို ေခၚထုတ္သည္။ အလြန္က်ဥ္းေသာ အခန္းတစ္ခုအတြင္း ကိေလးကို ထားသည္။ ေျခေထာက္တြင္ သံေျခက်င္းခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အိပ္ခန္းအလယ္တြင္ ရွိသည့္ ငုတ္နဲ႔ တြဲ၍ သူမကို ခ်ဳပ္လိုက္သည္။ ေအးခင္ကိုလည္း တစ္ခန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္။ အခန္းက ငါးေပေလာက္သာ က်ယ္ၿပီး အရွည္အားျဖင့္ ရွစ္ေပေလာက္သာ ရွိသည္။ အခန္းေထာင့္တြင္ အိမ္သာ တစ္လုံးရွိသည္။ ထိုေထာင့္တြင္ ခုံတစ္လုံးရွိသည္။ ခုံက အရွည္။ ထိုခုံေပၚတြင္ ေခြးလည္ပတ္မ်ား ၾကာပြတ္မ်ားနဲ႔အတူ အျခား သူမျမင္ဖူးေသာ လီးတုမ်ား ေဘာလုံးမ်ား ဒုတ္ေခ်ာင္းမ်ား မ်ိဳးစုံတင္ထားသည္။ ေဘးတြင္ ႏွစ္ေပက်ယ္ေသာ အိပ္ယာတစ္ခုရွိသည္။ ထိုင္ခုံတစ္လုံး ရွိသည္။

“ငါ့အေႂကြး မေက်မခ်င္း နင္ ဒီထဲမွာ နင့္ဟာနဲ႔ ငါ့အေႂကြးဆပ္ရမယ္”ကိေလး ဘာမွ မေျပာႏိုင္။ ဘာမွလည္း မေျပာတတ္။ ေၾကာက္ကလည္းေၾကာက္ေနသည္။ ဗိုက္ကလည္းဆာ ေရလည္းဆာ လူလည္း ႏြမ္းရိရိျဖစ္ေနသည္။“နင္ တစ္ခုမွတ္ထားရမွာကနင့္အလုပ္က အၿမဲတမ္း အလွျပင္ေနရမယ္ နားလည္လား”ဆိုကာ အေျခာက္မႀကီးက တံခါးကို ဂ်ိမ္းခနဲပိတ္လိုက္သည္။ ကိေလးမွာ တကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္။“ေဂ်ာက္ ကေလာက္”ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ တံခါးပြင့္လာသည္။ လူေကာင္ေသးေသး အရပ္အေမာင္း ပုျပတ္ျပတ္ အက်ည္းတန္ေသာ လူတေယာက္ ဝင္လာသည္။“မဲလိုက္တဲ့ အသား”သူမကို ခ်ီးက်ဴးသည္။ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနေသာ သူမထံ လာကာ သူ႔ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျဖဳတ္သည္။ လူေကာင္ေသးသေလာက္ လီးက မေသး။ လီးက ဘုေတြ ထစ္ေတြကလည္း စုံေနသည္။

“ကိုင္ေတာ့ေလ ကြင္းတိုက္ နားမလည္ဘူးလား”လီးကို ေကာ့ေပးရင္း ေျပာသည္။ ကိေလး မရဲတရဲကိုင္သည္။ သူစိမ္းတေယာက္လီးကို စကိုင္ရျပန္သည္။ ဦးခင္ေဇာ္ထြန္းလီးက တမ်ိဳး။ သည္လူပုေလး လီးကတမ်ိဳး။ ကိေလး ေခါင္းငုံ႔ကာ လီးကို ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ လူပုေလးက သူမေခါင္းကို ကိုင္၍ ေမာ့သည္။ သူမ ေမာ့ၾကည့္ရသည္။ လီးနဲ႔ လူနဲ႔ လားလားမွ မလိုက္ဖက္။ လူပုသေလာက္ လီးက ႀကီးလည္းႀကီး ရွည္လည္းရွည္သည္။ ကိေလးမွာ ခင္ေဇာ္ထြန္းက အႀကိမ္ႀကိမ္လိုး အႀကိမ္ႀကိမ္သမထားဖူးသျဖင့္ လီးကို သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္။ လူကို ေၾကာက္ေနသည္။ လူပုေလးက သူမလည္ပင္းကေနကိုင္၍ လီးကို သူမပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ သူမ ပါးစပ္ ဟေပးလိုက္သည္။ လီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ သူမ ေတာ္ေတာ္ဟရသည္။ သူမ လီးကို စုပ္ရင္း ကြင္းထုေပးသည္။ လူပုေလးက လီးကို အျပင္နည္းနည္းထုတ္သည္။ သူမက လီးထိပ္ကို လွ်ာနဲ႔ လ်က္ေပးသည္။ ကိေလးက လႁပြတ္ကို ပင့္ကိုင္ၿပီး လီးကို ပါးစပ္နဲ႔ ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ လီးကို စုပ္လည္းစုပ္ ကြင္းလည္းတိုက္ လုပ္ေပးသည္။“ကုန္း”ကိေလးက ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးသည္။ လူပုေလးက ေနာက္ကေန သူမထမိန္ကို လွန္ကာ အိုးကို ၾကည့္သည္။“နင့္အိုးက ေယာက္်ားတိုင္းကို ဆြဲေဆာင္တဲ့ အိုးပဲ”သူမအိုးကို ဆုပ္ကိုင္ ကစားရင္း ေျပာသည္။

“ေဆာင့္လိုက္ရရင္ေတာ့ အီဆိမ့္ေနမွာ”လူပုေလးက ေျပာလည္းေျပာ ကိေလး အိုးကိုလည္း ၿဖဲကားေလသည္။ ကိေလးကလည္း ခံဖူးေနက်မို႔ လိုးေကာင္းရန္ အလိုက္သင့္ ကားေပးသည္။ “ေတာ္တယ္” ဟုလူပုေလးေျပာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လူပုေလး လီးေႏြးစိစိႀကီး တျဖည္းျဖည္းျမဳပ္ဝင္လာသည္။ လူပုေလးက သူမခါးကိုကိုင္၍ ေဆာင့္လိုးသည္။ လီးက တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ကာ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္သည္။ ကိေလးလည္း ေနာက္ကို တခ်က္ခ်က္ ျပန္ၾကည့္သည္။ လူပုေလးကလည္း သူမကို ၾကည့္ရင္းလိုးသည္။ လိုးတာက မနားတမ္းလိုးသည္။ လူပုေလးက ခါးကို မကိုင္ေတာ့ဘဲ ဆက္လိုးသည္။ လူပုေလး လိုးရင္း လီးကို အျပင္ထုတ္သည္။ ေနာက္ သူမအိုးကို ၾကည့္ကာ ၿဖဲသည္။ ၿပီးလ်င္ ထပ္လိုးသည္။ လိုးရင္း လီးခဏျပန္ထုတ္သည္။ ထပ္ေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္က ျမန္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္သံမ်ား ဆူညံေနသည္။ လိုးရင္း သူမကို တြန္းလွဲခ်သည္။ သူမ ေမွာက္လ်က္ အိပ္သည္။ အေပၚကေန ဖိကာ ဆက္လိုးရင္း သူမပါးကို ကိုင္သည္။ သူမပါးကို နမ္းေသာ္လည္း မမီသျဖင့္ လီးခြၽတ္ကာ သူမပါးကို နမ္းသည္။ ေနာက္ လီးျဖင့္ သူမပါးကို ထိုးသည္။ သူမ ပါးစဟေပးသည္။ လူပုေလးက သူမပါးစပ္ကို လိုးသည္။ လိုးရင္း လူပုေလး အိပ္ခ်သည္။ သူမက အေပၚကေန တက္သည္။ လူပုေလးကို ခြထိုင္ကာ အေပၚကေန လိုးခ်သည္။ ကိေလးအိုးမ်ား အိခနဲ အိခနဲ လူပုေလးေပါင္ကို ဖိခ်သည္။ အေပၚကေန ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာအထိ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေသာအခါ လူပုေလး ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္။ လူပုေလး ၿပီးေတာ့ အဝတ္ျပန္ဝတ္ကာ အျပင္ထြက္သြားသည္။ ၿပီးမွ တြန႔္လိမ္ေနေသာ စတီးပန္းကန္တြင္ ထမင္းႏွင့္ ၾကက္သားတစ္တုံးကို လာခ်သည္။ ခပ္ညစ္ညစ္ ေသာက္ေရသန႔္တစ္ဗူးလာေပးသည္။ ကိေလးမွာ ဆာဆာနဲ႔ စားၿပီးေနာက္ ပင္ပန္းသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။“ထ ထ ဒီအခ်ိန္ထိ နင္အိပ္ေနရသလား အလွျပင္”အေသပိတ္ထားေသာ မွန္အေနာက္ ျပတင္းမွ အလင္းေရာင္ နည္းနည္းေလး ရခ်ိန္ သူမ အႏိုးခံရသည္။ အိမ္သာေဘးရွိအင္တုံမွ ဖင္ေဆးရန္ထားသည့္ ေရကို ခ်ိဳးရသည္။ မိတ္ကပ္တစ္ဗူးနဲ႔ သနပ္ခါးတစ္ဗူးရွိသည္။ ခပ္ညံ့ညံ့ႏြဳတ္ခမ္းနီဗူးရွိသည္။ သူမ အလွျပင္သင့္သေလာက္ ျပင္လိုက္သည္။

လူတစ္ေယာက္ သူမ အခန္းထဲဝင္လာသည္။ ထိုလူက သူမကို ၾကည့္ရင္း ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္သည္။ လီးက ေတာင္ေနသည္။ ထိုလူက သူမနားလာရပ္သျဖင့္ သူမ လီးစုပ္ေပးလိုက္သည္။ လီးစုပ္ရင္း အဝတ္မ်ား ခြၽတ္သည္။“နင္ ဖင္ခံဖူးလား”ကိေလး ေခါင္းညိတ္သည္။“အသစ္ကလည္း ဖင္ခံဖူးတာပဲ”ဆိုကာ ထိုလူက သူမဖင္ကို အရင္လိုးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို ေနာက္မွလိုးသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္။ ထိုလူက သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲၿပီးထည့္သည္။ သူမ အဝတ္ျပန္ဝတ္သည္။ အဝတ္ပင္ မၿပီးေသး လူတေယာက္ ထပ္ေရာက္လာသည္။ ထိုလူက  သူမကို အကုန္းလိုက္ ေနခိုင္းကာ လိုးသည္။ လူမလည္း ကုန္းဆို ကုန္းေပးရသည္။ ထိုလူၿပီးသြားေတာ့ မၾကာခင္ ေနာက္တေယာက္ ထပ္ဝင္လာသည္။ တတိယလူကလည္း ဖင္ခ်သည္။ ထိုလူကေတာ့ လီးကို ခဏခဏ စုပ္ခိုင္းသည္။ ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲ ၿပီးခ်သြားသည္။ သူမ လရည္မ်ား စားၿပီးေတာ့ ထိုလူထြက္သြားသည္။ ေနာက္တေယာက္ ထပ္ဝင္လာသည္။ သူမတြင္ အခ်န္မရွိ။ အခါမသိ။ လူက တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ဝင္လာသည္။ သူမ ေသးေပါက္ခ်ိန္ နားခ်ိန္ပင္မရ။ ေန႔လည္စာ စားဖို႔ဆိုေဝး။ လီးရည္ကိုသာ စားရသည္။ ေသာက္စရာ မရွိသျဖင့္ ဖင္ေဆးသည့္ အင္တုံထဲမွ ေရကို ေျပးေသာက္ရသည္။ ညေနမွ ထမင္းတနပ္လာေကြၽးသည္။ ထမင္းေကြၽးၿပီး လူပုေလးက တခါ လာလိုးျပန္ေသးသည္။ တေန႔လုံး သူမ လူေပါင္း ၃၆ ေယာက္လိုးတာ ခံရသည္။

ကိေလးပိန္လာသည္။ ထမင္းက တေန႔မွ တစ္နပ္ ႏွစ္နပ္သာ စားရသည္။ အလိုးခံရတာက အနည္းဆုံး လူ ၂၀ ေက်ာ္သည္။ ေစာက္ဖုတ္မ်ား က်ိန္းစပ္ေနသည္။“ေတာင္း ေတာင္းပန္ ပန္ပါတယ္ က်ယ္ က်ယ္မ ေစာက္ ေစာက္ပတ္ အရမ္းက်ိန္းေနလို႔ပါ”“က်ိန္းေနရင္လည္း ေအာ္ေပါ့ကြာ”ဆိုကာ လိုးသည့္လူရွိသည္။ ဖင္ေတြလည္း နာလွသည္။ ပါးစပ္ကလည္း လီးပူပင္ မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘယ္ေယာက္်ားမွ သူမကို သနားသြားသည္ဟု မရွိ။ ၁၅ ရက္ေလာက္အထိ သူမနည္းနည္းပါးပါး မွတ္ထားေသးသည္။ တစ္လေလာက္က်ေတာ့ သူမ မမွတ္မိေတာ့။ ႏွစ္လေလာက္က်ေတာ့ ကိေလးမွာ ယဲ့ယဲ့သာ က်န္သည္။ ႏို႔ေတြလည္း အကိုင္ခံရလြန္းသျဖင့္ အိတြဲက်ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ၿပဲလန္ေနသည္။ ဖင္ကလည္း တစ္လက္မေလာက္က အၿမဲပြင့္ေနသည္။

တေန႔မနက္ သူမ ေစာေစာထသည္။ အလွျပင္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္သူမွ ဝင္လာျခင္း မရွိ။ အျပင္ဘက္တြင္လည္း တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သူမလည္း နာေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို ၾကည့္ရင္း မထိရဲေလာက္ေအာင္ က်ဥ္စပ္ေနသည္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ အခန္းတခါး ေခါက္သံၾကားရသည္။“လူရွိလား”“ရွိ ရွိပါတယ္”အျပင္မွ ေမးသံနဲ႔အတူ တံခါးပြင့္လာသည္။ ရဲသားတစ္ေယာက္ တံခါးမွ ဝင္လာသည္။“မိန္းကေလး စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္ဆရာ”ကိေလး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို မသိမသာ အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ အားလုံး လက္ထိပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ အေျခာက္မႀကီးေကာ လူပုေလးပါ လက္ထိပ္ႏွင့္ေတြ႕ရသည္။ မိန္းကေလးမ်ားက သူမလို ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္မ်ားခ်ည္းျဖစ္သည္။ အားလုံးလည္း သူမလို ေတာသူခ်ည္းမ်ား ျဖစ္ဟန္ရွိသည္။ အလုပ္ရလိုရျငား ၿမိဳ႕တက္လာသည္။ ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ လူလိမ္နဲ႔ေတြ႕သည္။ ထို႔ေနာက္ ဖာခန္းေရာက္ၾကသည္။ အယုံလြယ္သည့္ ေတာသူမ်ားအျပစ္လား လူလည္ၿမိဳ႕သားမ်ား အျပစ္လား မေျပာတတ္။ ထို႔အတူ သူမ ဘဝကို ဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမည္လည္း မေျပာတတ္ေတာ့ ……… ၿပီးပါၿပီ။