ဖြဖြေလး

ညေန ေလးနာရီခဲြျပီးေနျပီ။ … ကိုလတ္တေယာက္ အိမ္ျပန္ရန္ ေဆးရံုေလွကားမၾကီးမွ ဆင္းေတာ့မလို့ဟန္ျပင္ေနစဥ္ ေနာက္ဖက္မွ အသံေလးတခုက ရုတ္တရက္ေပၚလာ၏။ ‘ ဆရာ ျပန္ေတာ့မလို့လား … ဟင္းဟင္းဟင္း .. ‘ ျပန္ေတာ့မလားေမးတာ ဘာမ်ား ရီစရာ ပါေနသည္မသိ။ … ကိုလတ္စိတ္ထဲ နဲနဲ အစာမေၾကျဖစ္သြားမိသည္။ .. လွည့္ၾကည့္စရာမလိုပဲ သိေနသည္။ အသံရွင္ေလး မည္သူဆိုတာ။ … ဘယ္သူရိွရမည္လဲ … သူနာျပုအသစ္ေလး ဂ်ာဂ်ာ ေပါ့။ … သူမက ျမန္မာမဟုတ္ .. ။ တိုင္းရင္းသူေလး .. ။ နာမည္အျပည့္အစံုက အယ္လ္ကြန္ဖန္ဂ်ာ တဲ့ ….. ။ သို့ေပမယ့္ တေဆးရံုလံုးက သူမကို ဂ်ာဂ်ာ လို့ပဲ ေခၚၾကသည္။ … ေတြးၾကည့္လွ်င္ အဓိပၸါယ္က ဘာလိုလိုၾကီး … ။ ကိုလတ္စိတ္ထဲေတာ့ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးလေလာက္က သူတို့ေဆးရံုကို ဒီဆရာမေလး ေရာက္လာျပီး သူတို့၀ါ့ဒ္ထဲေရာက္လာခဲ့ခိ်န္ကစျပီး သူမနာမည္ကို ဂ်ာဂ်ာ လို့ ေခၚလိုက္ရတိုင္း စိတ္ထဲမွာ သူမကို ဘာဂ်ာေပးခ်င္စိတ္ေတြသာ တဖြားဖြားေပၚေပၚလာေနေတာ့ ခက္လွသည္။ … နာမည္အျပည့္အစံုေခၚဘို့ကလဲ ေခၚရခက္လွေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ သူမ်ားေတြေခၚသလို အတိုပဲ ေခၚေနရေတာ့သည္။ ထားပါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ပဲ … ။ အနီွ ဂ်ာဂ်ာသည္ လွတာေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကိုလွသည္။ .. ဆဲြေဆာင္မႈကလည္း ေကာင္းသည္။ .. မ်က္နွာေလးၾကည့္မလား … ျဖူနုေနသည္။ .. မ်က္ခံုးေလးေတြက တန္းတန္းေလး .. ။ နွာတံေလးက ေပၚေပၚ .. ။ တျခားတိုင္းရင္းသူေတြနွင့္မတူပဲ မ်က္ဆံေလးကလဲ နက္နက္ေလး … ။ ပါးျပင္ေလးေတြက ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေတြလို ရဲရဲေလးေတြ … ။ နႈတ္ခမ္းေလးေတြက ဖူးရြေနသည္။ .. ေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးက တဲြတဲြေလး … ။ ေမးေစ့နွစ္ခြေလးအေပၚနားမွ မဲွ့ေလးကေတာ့ သူမမ်က္နွာကို ဆဲြေဆာင္မႈအရိွဆံုး ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးထားသည့္အရာေလးပဲျဖစ္မည္။ … ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ၾကည့္ဦးမလား … ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာမရိွ။ … ငါးေပသံုးလက္မဆိုေသာ အရပ္ေလးက နဲနဲေတာ့ ပုသည္ေျပာလို့ရေပမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့ မိန္းကေလးေတြအတြက္ ၾကည့္ေကာင္းေသာ အရပ္ထဲမွာ ပါေနသည္။ … ခါးေလးက ေသးေသးေလး။

ကိုလတ္ဖတ္ဖူးသည့္ေဆာင္းပါးမ်ားအရ ငါးေပသံုးလက္မရိွေသာ မိန္းကေလးတေယာက္အတြက္ စံခိ်န္မီွ ခါးအတိုင္းက ၂၁ လက္မခဲြ ရိွရမည္ဟု ဖတ္ဖူးသည္။ .. မယ္ေရြးပဲြေတြအေၾကာင္း လိုက္ေလ့လာတုန္းက ဖတ္ဖူးထားတာပါ … ။ ခု ဂ်ာဂ်ာ့ခါးက ၂၁ ေတာင္နဲနဲ ေလ်ာ့ဦးမလားမသိ။ .. ခါး ၂၁ ဆိုလွ်င္ ရင္က ၃၁၊ တင္က ၃၃ အနည္းဆံုးရိွရမည္တဲ့ … ဒါေလာက္ရိွမွ စံမီွမည္။ … ဒီ့ထက္ကြာျခားခ်က္ပိုေလေလ ပိုၾကည့္ေကာင္းေလေလေပါ့ … ။ သို့ေပမယ့္ တခို့် ကြာျခားခ်က္အရမ္းၾကီး မ်ားသြားလြန္းလွ်င္လည္း မဆံ့မျပဲၾကီးလိုျဖစ္ျပီး မ်က္စိထဲ အျမင္ရိုင္းသြားတတ္ျပန္သည္။ … ကိုလတ္ ေပၾကိုးနွင့္ေတာ့ သြားမတိုင္းၾကည့္ဖူးပါ … ဒါေပမယ့္ မ်က္မွန္းအတိုင္းအရေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ ရင္က ၃၂ေလာက္ .. တင္က ၃၃ခဲြ ေလာက္ရိွလိမ့္မည္မွန္း သိေနသည္။ .. မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္သာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့။ .. ထိုခါးကို ေလတိုးရင္ ကို်းမွာ အလြန္စိုးတယ္ဆိုသည့္ ဆရာျမို့မျငိမ္းသီခ်င္းက ဂ်ာဂ်ာ့ကိုမ်ား ၾကည့္ျပီး စပ္ထားသလား ထင္ရသည္။ … မဆံ့မျပဲၾကီးမို်းလည္း ျဖစ္မေန .. သူ့ဟာနွင့္သူ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေလးနွင့္ ၾကည့္လို့ေကာင္းလွသည္။ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ လွသလို ဂ်ာဂ်ာက ၀တ္လိုက္စားလိုက္လွ်င္လည္း ကိုယ္လံုးအလွေပၚေအာင္ အထူး သတိထားျပီး ၀တ္စားပံုရသည္။ .. သူနာျပုဆိုေတာ့ အလုပ္ခိ်န္ဆို ယူနီေဖာင္းပဲ ၀တ္ရသည္ေပါ့။ … ဒါေပမယ့္ မဂ်ာဂ်ာတို့က သူမ်ားေတြလို ယူနီေဖာင္းကို ျဖစ္သလိုမ၀တ္ … ။ ရင္ဖံုးအကၤီ်ေလးဆိုလဲ ျဖူေဖြးဥေနသည္။ … အသားက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကိုယ္ကပ္ အသားမို်းမွ ေရြး၀တ္သည္။ အကၤီ်ကိုဘယ္ေတာ့မွ ပြပြ မ၀တ္ .. ။ တစ္ရစ္ တင္းကပ္ေနေအာင္ ခပ္က်ပ္က်ပ္အျမဲ၀တ္သည္။ တခါတခါ .. ၀ါ့ဒ္ထဲကို ေမထရြန္ၾကီး ေရာင္းလွည့္လာလို့ ဆံုမိလွ်င္ ဂ်ာဂ်ာ့ကို အနားနားကပ္ျပီး တိုးတိုးဆူတတ္တာ .. လက္ေမာင္းကို လိမ္ဆဲြျပီး သတိေပးတတ္တာ ကိုလတ္ သတိထားမိသည္။ ယူနီေဖာင္းနွင့္ဆိုေတာ့ ေအာက္ကေတာ့ ရိုးရိုးေဘာ္လီပဲ၀တ္ရသည္မို့ ဘရာစီယာေတြ ပံုဆန္းေဘာ္လီေတြ ေတာ့ ၀တ္ခြင့္မရိွဘူးေပါ့ …။ သို့ေပမယ့္ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးက ဒါေတြ ကူေနစရာကို မလိုေအာင္ကို ျပီးျပည့္စံုေနျပီးသားျဖစ္သည္။

ကိုလတ္ တခါတခါမ်ားျမင္ေယာင္ၾကည့္မိသည္ .. ။ ဒီလို ကိုယ္လံုးမို်းေလးနွင့္ ဒီလို အသားေပ်ာ့အကၤီ်အျဖူက်ပ္က်ပ္ေလး ေအာက္မွာမ်ားပံုဆန္း ဘရာစီယာေလးနွင့္သာဆို ဘယ္လိုေနမည္မသိ .. လို့ ။ ေတြးၾကည့္ယံုနွင့္ပဲ ဖြားဘက္ေတာ္ကေခါင္းေထာင္ေထာင္ ထလာတတ္လို့ အိမ္သာထဲ ေျပးခဲ့ရသည့္အၾကိမ္ေတြလဲ မနည္းေတာ့။ … ထမီေလးၾကည့္ဦးမလား … ။ သူမ်ားေတြလို ေတြ့ကရာ အသားနွင့္ အနီေရာင္ျဖစ္ ျပီးေရာ ဘယ္ေတာ့မွ မ၀တ္။ .. ဘီဘဲလ္လို အိတံုလို ကိုယ္ေပၚမွာ ေပ်ာ့အိျပီးကပ္ေနမည့္ အသားမို်းမွ အနီေရာင္ရွာျပီး ၀တ္တတ္သည္။ ေဒါက္ေတြဘာေတြ လိုအပ္သလို ေသေသခ်ာခ်ာလဲ တတ္ပံုရသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားအိအိၾကီးေတြေပၚတြင္ ထမီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးက အျမဲလို တသားတည္းကပ္ေနတတ္သည္။ .. ေအာက္မွ ပင္တီ အရစ္ေလးက အထင္းသား …. ။ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္လို့ လိႈင္းေတြထ သြားတိုင္း ျမင္ရသူ အသက္ရႈမွားေလာက္သည္ ဆိုတာမို်း ျဖစ္ေနေတာ့၏။ … အရပ္ကေလးက နည္းနည္းပုသူမို့ တခါတေလ ၀ါ့ဒ္ထဲမွာ ဒရစ္ပုလင္းေတြဘာေတြ ခိ်တ္ရျဖုတ္ရတိုင္း ဒီအတိုင္းမမီွေလေတာ့ ေျခဖ်ားေလးေတြေထာက္ျပီးမ်ား လွမ္းလိုက္ရခိ်န္ေတြဆို ကိုလတ္သာ အနားမွာရိွေနလွ်င္ အလုပ္ထဲက စည္းမ်ဥ္းေတြ ဂုဏ္ေတြေမ့ထားလိုက္ျပီး ေနာက္ကေန သြားျပီးေတာ့သာ ကိုင္ညွစ္ျပစ္လိုက္ခ်င္မိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရတတ္သည္။ ဒီေကာင္မေလး ၀ါ့ဒ္ထဲေရာက္လာေတာ့ ကိုလတ္ ဖန္မလားစိတ္ကူးေသးသည္။အမွန္က မိဂ်ာဂ်ာကလည္း ၀ါ့ဒ္ထဲေရာက္လာကတည္းက လူပို်လူလြတ္ ဇ နွင့္ နာမည္တလံုးနွင့္ကိုလတ္ကို သတိထားမိပံုရပါသည္။ .. နဂိုကလဲ ခပ္သြက္သြက္ျဖစ္ရသည့္အထဲ ကိုလတ္ေရွ့ဆိုလွ်င္ ပိုျပီး အသံေလးက စာ သြားတာ … ေဆးရံုစၾကၤန္ေတြမွာမ်ား ကိုလတ္ေရွ့က သြားမိတာနွင့္ၾကံုလွ်င္ တင္သားၾကီးေတြ ပိုလႈပ္ခါျပီး ေလွ်ာက္ျပတတ္တာ .. တခါတခါ ကိုလတ္ စားပဲြမွာ အလုပ္ထိုင္လုပ္ေနတုန္းမ်ား ကိုလတ္ဆီ လာဘို့ ၾကံုလာလွ်င္ စားပဲြေပၚလက္ေထာက္ျပီး ရင္ကိုေကာ့ တင္ကိုေနာက္ပစ္ျပတတ္တာ .. ကိုလတ္လဲ ေကာင္းေကာင္းသတိထားမိသည္ပဲ … ။

အလုပ္ထဲဆိုေတာ့လဲ ရုတ္တရက္ သြားမစရဲ။ .. စလိုက္လို့ ျဖစ္သြားျပီးလွ်င္ အျပင္ကဟာေလးေတြလို အေရွာင္အတိမ္းလုပ္လို့ လြယ္မည္မဟုတ္။ .. ယူရဘို့ မ်ားသြား လိမ့္မည္။ … ဒီအခိ်န္မွာပဲ မီမီနွင့္ကလဲ မနားတမ္းကို ဆဲြလာျဖစ္ၾကေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ ဂ်ာဂ်ာ့ကို ခနေခါက္ထားလိုက္မိေတာ့သည္ေပါ့။ …မိဂ်ာဂ်ာလို ေကာင္မေလးမို်းက ကိုလတ္ေခါက္ထားေတာ့ေကာ ဒီအတိုင္းေနေနမည္တဲ့လား … ။ သူမ ဟန္ေရးျပသမွ် အရာမထင္ေတာ့ စိတ္က ေပါက္လာသည္။ .. ဒီ လူပို်ဆရာ၀န္ မ်က္စိမ်ား ကန္းေနသလားပင္မသိဟု ေတြးမိတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ … ။ အေျခာက္ေတာ့ မဟုတ္နိုင္ … သူ့သတင္းေတြက ေမႊးလွသည္ပဲ။ .. တေဆးရံုလံုး မၾကားခ်င္မွ အဆံုးရယ္ … ။ သူမကိုေတာ့ အေရးမလုပ္ေပမယ့္ သူေဆးခန္းဖြင့္ ထားသည့္လမ္းထဲမွ ကုလားဆင္ မုဆိုးမေလးနွင့္က်ေတာ့ ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆိုတာ ၾကားလိုက္ရသည့္ေန့က ဂ်ာဂ်ာ မခံခ်င္စိတ္နွင့္ အိပ္လို့ပင္မေပ်ာ္ … ။ ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လွတာ ေတြ့ၾကေသးတာေပါ့ ဟု ဂ်ာဂ်ာ ေတးမွတ္ထားလိုက္သည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနာက္ရက္မ်ားမၾကာခင္ ေနာက္ဆံုးနွစ္ေဆးေက်ာင္းသား ကိုလြင္က ဂ်ာဂ်ာ့ကို ပရိုပို့စ္ လုပ္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ခ်က္ျခင္းကို အေျဖေပးပစ္လိုက္၏ ကိုလတ္ေရွ့မွာ ကိုလြင္နွင့္တဲြသြား တဲြလာ လုပ္ျပရတာ အရသာရိွလွသည္မွတ္သည္ … ။ ကိုလတ္ကေတာ့ လြတ္တဲ့ငါး ၾကီးသည္ ဆိုတာလို နွေမ်ာတသ ျဖစ္ေနရခဲ့ရ၏။ သူ့ေရွ့မွာ ဂ်ာဂ်ာက ဟိုေကာင္ေလးနွင့္တဲြျပေလ သူ့စိတ္ေတြက မခံခ်င္စိတ္နွင့္အတူ နိုးထလာေလေျဖစ္ေနရေတာ့သည္။သို့ေပမယ့္ သူမ ကိုယ္တိုင္လဲ မွန္းခ်က္နွင့္နွမ္းထြက္က မကိုက္ျဖစ္ေနတာ သူမဖာသာပဲ သိသည္။ .. ကိုလတ္ကို အရဲြ့ တိုက္ခ်င္စိတ္နွင့္ အေျဖေပးကာ တဲြပစ္လိုက္ေသာ ေဆးေက်ာင္းသားကိုလြင္က ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္ .. ။ နွစ္ေယာက္သား ခိ်န္းေတြ့ခိ်န္ ကဗ်ာေတြ လာရြတ္ျပလိုျပ လုပ္ေနတတ္သည့္လူမို်း … ။ လူကိုပဲ မထိရက္ သလိုလို မကိုင္ရက္သလိုလိုနွင့္ … ပန္းကေလးနြမ္းသြားမွာစိုးသည္ေတြဘာေတြနွင့္ ဒိုင္ေၾကာင္ေနတတ္သူ ျဖစ္ေနတာ တဲြျပီးမွ သိရေတာ့သည္။ … တဲြျပီးမွေတာ့ မိဂ်ာဂ်ာတို့ ဘာတတ္နိုင္မွာတဲ့လဲေလ …။ တခါတေလ သူတို့သူငယ္ခ်င္းေတြရိွရာ အေဆာင္ကို သြားလည္သည့္အခါမို်း (ဂ်ာဂ်ာကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ျမို့ထဲမွာ မိဘေတြနွင့္ အတူေနသူျဖစ္သည္၊ .. အေဆာင္မွာ မေန) မ်ား .. ဟဲ့ေကာင္မ ညဥ္းဘယ္အဆင့္ ေရာက္ေနျပီလဲ ဘာလဲ နွင့္ အေမးခံရလွ်င္ ဂ်ာဂ်ာ မခိ်ျပံုးေလးသာ ျပံုးေနလိုက္ရသည္ခ်ည္း။ .. ပါးေလး နမ္းယံုထက္ မပိုေသးဘူးဟု အမွန္အတိုင္းေျဖလဲ ယံုၾကမွာမွ မဟုတ္တာေလ။ဒီေန့ညေနေတာ့ ကိုလြင့္ကို ကြ်တ္ေအာင္ခြ်တ္မည္ရယ္လို့ ဂူ်တီဆင္းလွ်င္ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကဘို့ ခိ်န္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ .. သူမလဲ ေဆးရံုအျပီး ကိုလြင္လဲ ေက်ာင္းအျပီး ညေန ၅နာရီပဲြေပါ့။ … ေလွကားမွ ဆင္းေတာ့မည့္ဆဲဆဲ သူမေရွ့မွာ ကိုလတ္ကို ခပ္ေငါင္ေငါင္ၾကီး ေတြ့လိုက္ရသည္မို့ မထိတထိ ကလိသလို ရီသံေလးနွင့္ လွမ္း နႈတ္ဆက္လိုက္မိျခင္းပါ … ။

ကိုလတ္ မ်က္ေမွာင္ၾကံု့ရင္း လွည့္ၾကည့္လိုက္မိ၏။ ဂ်ာဂ်ာ၏ ခ်စ္စဖြယ္ အျပံုးေလးကို ျမင္ရေတာ့ ကိုလတ္မ်က္ခံုးေတြ အလိုလို အတြန့္ေျပသြားသည္။ ဂ်ာဂ်ာက ယူနီေဖာင္း မလဲရေသး .. ။ သို့ေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္း ကက္ပ္ ေလးကိုေတာ့ ျဖုတ္ထားျပီးျပီ။ ကက္ပ္ မပါပဲ ေနာက္တဲြဆံထံုးေလးနွင့္ ျမင္ရတာ ဂ်ာဂ်ာက တမို်းၾကည့္ေကာင္းေန၏။ အစကေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ ဂ်ာဂ်ာ့ရီသံက သူ့ကိုေလွာင္ေနသလိုလို ခံစားရသျဖင့္ စိတ္ခုသလိုလိုျဖစ္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။ .. ဒါေပမယ့္ တကယ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးက အျပစ္ကင္းစင္စြာျဖင့္ ၀င္းပေနသည္။ .. ကိုယ့္ဖာသာ အလိုလို လိပ္ျပာမလံုျဖစ္ေနမိတာပဲ ထင္ပါရဲ့ေလ … ။ ‘ ျပန္ေတာ့မယ္ေလ … ဂ်ာဂ်ာရဲ့။ … ေလးနာရီပဲခဲြျပီးေနမွဟာ .. ။ ဂ်ာဂ်ာေရာ မျပန္ေသးဘူးလား … ‘ ဂ်ာဂ်ာက သူမလက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို လက္ထဲတြင္ ဆုပ္လိုက္ေခ်လိုက္ လွည့္ပါတ္ကစားလိုက္လုပ္ေနသည္ ဒါလဲ မိန္းကေလးတို့ တတ္အပ္ေသာ မာယာေတြထဲမွာ တမို်းပါေလသလားေတာ့ မသိ။ .. ‘ အဟင္း … ဒီေန့ ကိုလြင္နဲ့ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဘို့ ခိ်န္းထားလို့ ဆရာ … ‘ ‘ ေၾသာ္ …. ဒီလိုလား … ။ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေနေတာ့မွာေပါ့ … ‘ ‘ အဟဲ … အိမ္ကို ဒီေန့ ညဂူ်တီက်တယ္လို့ လိွမ့္ထားတယ္ဆရာ။ .. ရုပ္ရွင္ျပီးမွ အေဆာင္က သူငယ္ခ်င္းေတြ အခန္း ျပန္အိပ္မွာ … ‘ ‘ အမယ္ … ညီးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ပညာစံုေနပါ့လား … ‘ လက္ယဥ္ေနေသာ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ေခါင္းေလးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း လွမ္းထုသည္။ ဂ်ာဂ်ာ ေခါင္းေလး ပုသြားကာ လွ်ာေလးတစ္လစ္ျဖစ္သြား၏။ ‘ ကဲကဲ … ဘယ္ရံုမွာလဲ .. ညီးအဆက္နဲ့ ခိ်န္းထားတာ … ။ ခုပဲ ငါးနာရီမတ္တင္းရိွေတာ့မယ္ … ‘ ‘ ပပ၀င္းမွာပါ ဆရာ၊ ဒီေန့ သူက ေဆးရံုၾကီးမွာ အတန္းရိွလို့ ရံုမွာပဲ ဆံုဘို့ခိ်န္းထားၾကတာ … အယ္ .. ဟုတ္ပါရဲ့ နဲနဲေတာင္ ေနာက္က်ေနျပီ .. ‘ ဂ်ာဂ်ာက လက္ပါတ္နာရီေလးကို ေျမွာက္ၾကည့္ရင္း မဲ့တဲ့တဲ့ေလး ျဖစ္သြားသည္။ … အေနာက္ပိုင္းေဆးရံုကေန ျမို့လယ္ ပပ၀င္း ရုပ္ရွင္ရံုကို ဆယ့္ငါးမိနစ္ထဲနွင့္ ေရာက္ဖို့ဆိုတာ သိပ္မလြယ္လွေပ။ … ‘ ဆရာလိုက္ပို့ေပးမယ္ေလ … ဆရာ့ကားကို ဂ်ာဂ်ာ စီးရဲရင္ေပါ့ … ‘ ‘ ေအာင္မယ္ေလး … ကိုယ့္ဆရာကားမ်ား ဘာမစီးရဲစရာရိွလဲ … လိုက္ပို့ေပးမယ္ဆို ေက်းဇူးပါဆရာ … ခနေနာ္ … ဂ်ာဂ်ာ အ၀တ္အျမန္သြားလဲလိုက္ဦးမယ္ … ယူနီေဖာင္းၾကီးနဲ့ ရုပ္ရွင္နဲ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး ‘ ‘ အိုေက … ဆရာ ကားပါကင္ကပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မယ္ … ‘ ‘ ဟုတ္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ဆရာမမ်ား နားေနခန္းဘက္ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားတုန္း ကိုလတ္လဲ ေအာက္ဆင္းလာနွင့္ခဲ့ လိုက္ေတာ့၏။ … ဘာရယ္မဟုတ္ … ပါးစပ္မွ ‘ မင္းရည္းစားေတာင္သိရဲ့လား ‘ … သီခ်င္းေလးကို ေလခြ်န္လာမိလွ်က္သားျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပံုးမိရေသးသည္။ .. ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ကားနားေရာက္လာ၏။ ‘ ေဆာရီးေနာ္ ဆရာ … ပို့ေပးမယ့္သူက တကူးတက ေစာင့္ေနရတယ္၊ .. အားနာလိုက္တာ … ‘ ဖက္ဖူးေရာင္ ၀မ္းဆက္ေလးနွင့္ အလွၾကီးလွေနေသာ ဂ်ာဂ်ာက ကားေပၚေစြ့ကနဲ ၀င္ထိုင္ရင္း ေတာင္းပန္ ေနျပန္သည္။ … ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္သင္းနံ့ေလးက ေရေမႊးနံ့ေလးေတြ မိတ္ကပ္နံ့ေလးေတြနွင့္ ေရာကာ ကားထဲမွာ သင္းကနဲျဖစ္သြား၏။ .. ကိုလတ္ တံေတြးကို အသာ လူမသိသူမသိ ျမိုခ်လိုက္မိသည္။ လြတ္တဲ့ငါး .. ၾကီးသည္ဆိုတာ ဒါမို်းလား မသိ။

ကားေမာင္းကြ်မ္းသေလာက္ ၾကမ္းသူမို့ ပပ၀င္းရံုကို ငါးမိနစ္ေလာက္နွင့္ ေရာက္သြားသည္။ လမ္းတေလွ်ာက္ သူခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းတာကို မ်က္လံုးေလးအ၀ိုင္းသားနွင့္ၾကည့္ရင္း ဘုရားသခင္ … ဟု မၾကာမၾကာ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ပံုေလးက မ်က္စိထဲကကို မထြက္။ ‘ ကဲ .. ေရာက္ျပီ။ .. အခိ်န္မီွပါတယ္ ဟုတ္ … ‘ ‘ အဟင္း .. အခိ်န္မီွတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ လမ္းမွာ ဂ်ာဂ်ာ ဘယ္နွစ္ခါေတာင္ ဘုရားသခင္ကို တ မိတယ္မသိဘူး။ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက ခ်စ္စဖြယ္ေလးျပံုးျပရင္း ကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္ကို တခ်က္ေ၀့ၾကည့္ေတာ့ သူမဘဲ ကိုလြင္ကို အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ့။ … ‘ ဟို … ဆရာ အပန္းမၾကီးရင္ တခုကူညီပါဦးလားရွင္ … ‘ ကိုလတ္က ကားျပန္ထြက္ဖို့ စက္ေတာင္နိႈးေနျပီ။ … စက္ကိုျပန္သတ္လိုက္ရင္း ဘာလဲဆိုေသာ သေဘာ နွင့္ အသာေမးဆတ္ ျပလိုက္မိ၏။ ‘ ဟိုေလ … လက္မွတ္ေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ဆီမွာ ရိွျပီးသားပါ .. ၾကိုတင္ ယူထားတာ။ .. ဒါေပမယ့္ သူက မေရာက္ေသးေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ တေယာက္ထဲ ရံုေအာက္မွာ ေစာင့္ေနရမွာ တမို်းၾကီးျဖစ္ေနလို့ ဆရာမ်ား ခန အတူေစာင့္ေပးလို့ ရမလားလို့ … အားေတာ့နာတယ္ ဆရာရယ္ … ‘ အင္း .. ဒါလဲ ဟုတ္သည္ပဲ။ ဂ်ာဂ်ာ့လို ေဟာ့ေရွာ့တ္ေလးနွင့္ အရမ္းကို မိသည့္ေကာင္မေလးတေယာက္က ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္မွာ ဘယ္လာ တေယာက္ထဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ရပ္ေစာင့္ေနခ်င္ပါ့မလဲ။ .. ခုေတာင္ ရံုေအာက္က လူေတြ(ေယာက်ာ္းေတြ) က ေခၚေတာ တေထာင္အားနွင့္ ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကျပီ။ ‘ ရပါတယ္ဗ်ာ … အားလဲနာတယ္ ခင္လဲခင္တယ္ဆိုတာ ဒါမို်းထင္ပါ့ .. ဟုတ္လား … ‘ ‘ အဟဲ … ေက်းဇူးပါဆရာ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက ရွက္ျပံုးေလးနွင့္ ေခါင္းေလးငံု့သြားသည္။ ကိုလတ္ အိပ္မက္မ်ား မက္ေနသလား ထင္မိသည္။ သူအရင္က မစြမ္းရင္းရိွခဲ့ျပီး အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သူမ်ားလက္ပါသြားေသာ ဂ်ာဂ်ာေလးနွင့္ အတူတူ ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္မွာ မုန့္ေတြ၀ယ္ .. အေအးေတြေသာက္နွင့္ … ျဖစ္ေနရသည္ကိုး။ သူ့ရည္းစားနွင့္အတူၾကည့္ဘို့ ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပဲ သူနွင့္အတူသာၾကည့္ၾကဘို့ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းလိုက္ေလမည္လဲေလ။ … သက္ျပင္းကိုသာ ဂ်ာဂ်ာမသိေအာင္ မၾကာမၾကာ ခိုးျပီး ခ်ေန မိရေတာ့သည္။ အခိ်န္ေတြ တစစ ကုန္သြားျပီ။ ငါးနာရီ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေတာင္ ရိွျပီ … ။ သေကာင့္သား ကိုလြင္ကား မေပၚေရးခ် ေပၚကိုမလာ။ … ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးလဲ ေဒါသနွင့္ ရွက္စိတ္ေတြနွင့္ ရဲတြတ္ေနျပီ။ … မ်က္ဆံနက္နက္ေလးေတြနွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွေသာ မ်က္လံုးေလးေတြတြင္ မ်က္ရည္ေလးေတြပင္ ၀ိုင္းေနျပီ။ ‘ ကဲ … ဂ်ာဂ်ာေရ .. အခိ်န္လဲ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနျပီ … ဘာလုပ္ၾကမလဲ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ့နႈတ္ခမ္းေလးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္နွင့္ စကားသံထြက္မလာ .. ေအးေလ ရွက္ရွာမည္ေပါ့။ … တစိမ္းေယာက်ာ္းတေယာက္ေရွ့မွာမွ ခိ်န္းထားေသာ ရည္းစားက ေရာက္မလာေတာ့ ဘယ္မိန္းကေလးမဆို အရွက္ခဲြခံရသည္လို့ပဲ ယူဆၾကမည္ေပါ့။ … ‘ သူ ဒီလိုခ်ည္းပဲ ဆရာ … ဂ်ာဂ်ာ့ကို ဒါ သက္သက္အရွက္ခဲြတာ … ‘ စကားအဆံုးတြင္ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေလးက တိမ္၀င္သြားျပီး ခပ္တိုးတိုး ရိႈက္သံေလးပင္ ထြက္လာသည္။

မ်က္ရည္ေတြ က်မလာေအာင္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ၾကီးေတြကို တျဖတ္ျဖတ္ခပ္ကာ ထိန္းလိုက္ရ၏။ ‘ ကဲ … ေရာက္လာျပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး ဂ်ာဂ်ာရယ္ … ၀င္ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္ပါ .. ‘ ဂ်ာဂ်ာ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ေလး ျဖစ္သြားသည္။ ‘ အင္း … အိမ္ကိုလဲ ညဂူ်တီ ေျပာထားျပီးမွေတာ့ ျပန္လဲမျပန္ခ်င္တာ အမွန္ပဲ ဆရာရယ္ … ဒါေပမယ့္ ဆရာ ေဆးခန္းထိုင္ဘို့က ရိွေသးတယ္ မဟုတ္လား … ‘ ‘ အို … ေဆးခန္းက အေရးမၾကီးပါဘူးကြာ … ဂ်ာဂ်ာ့ကိုၾကည့္ျပီး ဆရာပါ ၀မ္းနည္းလာလို့ပါ … ‘ ဟုတ္ပါသည္ … ေဆးခန္းတရက္စာ ၀င္ေငြက ဂ်ာဂ်ာ့လို ေကာင္မေလးမို်းနွင့္ ရုပ္ရွင္အတူတဲြၾကည့္ရမည့္ အခြင့္အေရးကို ဆံုးရံႈးခံရေလာက္ေအာင္ေတာ့ မတန္ေရးခ် မတန္ပါ။ … တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ရည္းစားက ခိ်န္းထားတာေတာင္ ေရာက္မလာခိ်န္မွာ မိမိက ေဆးခန္းေတာင္ဖ်က္ျပီး သူမကို အေဖာ္လုပ္ေပးနိုင္သည္ဆိုသည့္သေဘာနွင့္ အမွတ္ယူလိုက္ျခင္းလဲ ျဖစ္ပါသည္။ ‘ ဒီေန့ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ဆရာ့ကို ဒုကၡေတြ တခုျပီး တခုေပးေနမိပါျပီရွင္ … ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိ ေတာ့ပါဘူး … ‘ ‘ ကဲ အမိေရ … ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိရင္လဲ ေျပာမေနနဲ့ေတာ့ .. ။ ရုပ္ရွင္ေတာင္ စေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေလာက္ျပီ။ အထဲ ၀င္ၾကစို့ … ‘ ဒီလိုနွင့္ ကိုလတ္က ဦးေဆာင္ကာ ဂ်ာဂ်ာနွင့္ ၂ေယာက္သား ရံုထဲ ၀င္လာျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေၾသာ္ … ဒီတညေနေလးက သူမကို ဘ၀ တဆစ္ခို်းေျပာင္းေစဘို့ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ဂ်ာဂ်ာေလး လံုး၀ မရိပ္မိခဲ့ရွာပါေပ။ ….. ရံုထဲေရာက္ေတာ့ ရုပ္ရွင္က စျပီးျပေနျပီမို့ မီးေတြမိွတ္ေနျပီ။ ခ်စ္သူစံုတဲြၾကည့္ဘို့ယူထားသည့္ ၾကိုတင္လက္မွတ္ဆိုေတာ့ ခံုေနရာက ဟိုးေနာက္က ဒီစီေနာက္ဆံုးတန္း ေဒါင့္ေလးမွာ … ။ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေမွာင္ထဲမွာ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ သတိထား သြားေနရ၏ အေရးထဲမွ တမင္လုပ္ထာမဟုတ္ပဲနွင့္ကို ေမွာင္ထဲမွာ ဂ်ာဂ်ာနွင့္သူ ကိုယ္လံုးခ်င္း ၂ခါေလာက္ တိုက္မိၾက ေသးသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါး အိအိၾကီးေတြက ကိုလတ္ေပါင္ေတြနွင့္ အိကနဲထိေတာ့ ကိုလတ္ ေမွာင္ထဲမွာ အံကိုသာ တင္းတင္းၾကိတ္ထားမိလိုက္ရသည္ေပါ့။ … ေတာ္ေသးသည္ ေဆးရံုက တန္းလာရတာမို့ ဒီေန့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ၀တ္လာမိလို့သာ … ။ ခံုေနရာေရာက္ေတာ့မွ နွစ္ေယာက္သား ထိုင္ခ်ယင္း အလင္းေရာင္ မပီ၀ိုးတ၀ါးေအာက္မွာ လွမ္းျပံုးျပျဖစ္ ၾကသည္။ .. ခံုေနရာက ေနာက္ဆံုးတန္း၏ ဘယ္ဘက္ေဒါင့္ေလးမွာ။ .. ဂ်ာဂ်ာက နံရံဘက္မွာထိုင္သည္။

ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ညာဘက္မွာ ထိုင္၏။ အနားကပ္လွ်က္ ညာဘက္ သံုးေလးခံုအထိ မည္သူမွ် မရိွ။ .. ေရွ့ကအတန္းမွာလဲ ဟိုးညာဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာသာ စံုတဲြ နွစ္တဲြ သံုးတဲြ အသီးသီးထိုင္ေနၾကသည္။ ကိုလတ္ အသက္ရႈေတြ ျမန္လာရသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနက လံႈ့ေဆာ္ေနသည္မို့လားမသိ၊ .. ကိုလတ္ေကာ ဂ်ာဂ်ာပါ စကားတခြန္းမွ မေျပာမိၾကပဲ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံ ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရသည္ထင္မိသည္။ .. ေမွာင္ထဲမွာ တခါတခါ ရုပ္ရွင္က အလင္းျပကြက္ေတြ ျပလာလို့ အလင္းေရာင္ေလး နဲနဲအားေကာင္းလာတိုင္း အနားပတ္လည္မွ စံုတဲြေတြက အပီပဲြၾကမ္းေနၾကတာ လွမ္းလွမ္းျမင္ေနရသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာေတာ့ ဘယ္လိုေနသည္မသိ၊ .. ကိုလတ္ေတာ့ ရမက္ေဇာေတြ ထလာသည္။ .. ဟိုးအရင္ကတည္းက စိတ္၀င္စားမိလွ်က္သားနွင့္ မရည္ရြယ္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ မနီးစပ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဂ်ာဂ်ာေလးနွင့္ ခုလိုအေျခအေနမို်း ေရာက္ေနရေတာ့ ကိုလတ္ခမ်ာ စိတ္ကို ထိန္းဘို့ အရမ္းခက္ခဲလာေတာ့သည္ေပါ့။ … လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဆရာနွင့္တပည့္ပံုစံမို့ သူမမွာလဲ ရည္းစားရိွေနမွန္းၾကီးသိသိနွင့္ အစပို်းရမွာ နဲနဲေတာ့ အခက္ၾကံုေနရသည္။ … ဂ်ာဂ်ာက်ေတာ့ေကာ … သူမလဲ ေသြးနွင့္ကိုယ္ သားနွင့္ကိုယ္ပဲေလ။ အစကတည္းက ကိုလတ္ကို အထာ ေတြေပးေနခဲ့မိျပီး ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက သူမကိုေတာ့မၾကံပဲ မုဆိုးမေလးနွင့္ သြားျငိမ့္ေနမွန္းသိလိုက္ရလို့သာ စိတ္ဆိုးဆိုးနွင့္ လက္ရိွဘဲကို အရဲြ့တိုက္အေျဖေပးျဖစ္ခဲ့သည္ပဲ … ။ ခုလိုမို်း ဘဲနွင့္နွစ္ပါးၾကည္ၾကဘို့လို့ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မည္ စီစဥ္ထားျပီးကာမွ ဘဲကေပၚမလာလို့ ကိုလတ္နွင့္အတူၾကည့္ျဖစ္ၾကေတာ့ သူမစိတ္ေတြ ဘယ္လိုၾကီးျဖစ္လာမွန္းကို မသိ။ .. ရင္ေတြက မခုန္စဖူး အခုန္ထူးလာသည္။ .. ျပီးေတာ့ လက္ရိွဘဲ ကိုလြင္က ကဗ်ာရူး ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္မို့ တခါမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေပြ့အသပ္အကိုင္အတြယ္ မခံရ ဘူးေလေတာ့ စိတ္ေတြက ဆာေနခဲ့ရသည္ျဖစ္ရာ ကိုလတ္မ်ား ခုေန သူမကို လာဖက္ေလေတာ့မည္လား .. နမ္းျပုမ်ား လာေလေတာ့မွာလား … စသည္ျဖင့္ စိတ္ေတြ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနရေလေတာ့၏။ အခိ်န္ေတြ အေတာ္ေလးၾကာသြားသည္။ … ကိုလတ္က ေမွာင္ထဲတြင္ မ်က္လံုးေဒါင့္ကပ္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ကို အသာခိုးၾကည့္၏။ .. ေကာင္မေလးလဲ စိတ္ေတြ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနမွန္း ကိုလတ္ရိပ္မိသြားသည္။ .. ရိပ္မိမည္ေပါ့၊ ဂ်ာဂ်ာ့အာရံုက ရုပ္ရွင္ထဲမွာကို မရိွ။ .. ဘာေတြ ျပလို့ျပေနမွန္းလဲ သိပံုမရ။ .. ေမွာင္ထဲကိုသာ မ်က္လံုး အေၾကာင္သား ေတြေငးေငးေလး ၾကည့္ေနမိသည္ကိုး ..။ သက္ျပင္းေလးေတြ မသိမသာ ခိုးခိုးခ်ေနတာကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္။ ကိုလတ္ စိတ္ေတြ ပိုဆူလာသည္။ ကံစမ္းမဲေလးေတာ့ နိႈက္ၾကည့္ဦးမွ ဟူေသာ စိတ္က ရုန္းထလာသည္။ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေစေတာ့ … ။ နွစ္ေယာက္ၾကားမွ လက္ရန္းေပၚတင္ထားေသာ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေပၚသို့ ကိုလတ္ သူ့လက္ကို မသိမသာ ထပ္တင္လိုက္သည္။ … ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေတြ ေအးစက္ေနတာ သတိျပုမိသြားျပန္၏။ ဂ်ာဂ်ာက သူမ၏ လက္ကို မရုန္းဖယ္ .. ။ ‘ မလႈပ္ စိတ္တူ ‘ ဆိုေသာ စကားကို ကိုလတ္ သြားသတိရသည္။ ရဲေဆးေတြက ပိုျပီး တက္လာေတာ့၏။

ကိုလတ္ ခါးဆန့္ဆန့္ျပင္ထိုင္လိုက္သည္။ .. အေနအထားျပင္ရင္းမွ လက္ေညာင္းလို့ ဆန့္ရသလိုလိုနွင့္ သူ့ဘယ္လက္ေမာင္းကို ဂ်ာဂ်ာရိွရာ ေဘးခံု ေပၚသို့ အသာဆန့္တင္လိုက္သည္။ … ပထမေတာ့ လြတ္လြတ္ကင္းကင္းတင္ထားျခင္းျဖစ္၏။ ခနေနေတာ့ လက္ကို မသိမသာ ေလွ်ာခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ပုခံုးသားအိအိေလးေတြနွင့္ သူ့လက္ေမာင္းေကာ လက္ဖံ်ကိုပါ ဖိကပ္ထားလိုက္သည္။ … ဂ်ာဂ်ာလဲ ငတံုးမေလးမွ မဟုတ္သည္ပဲေလ။ .. ကိုလတ္ အေနအထားျပင္လိုက္ကတည္းက သတိထားမိေနသည္။ .. ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ခနေနေတာ့ ကိုလတ္လက္ၾကီးက သူမပုခံုးေပၚေရာက္လာေတာ့ ဘာလုပ္ရရင္ေကာင္းမလဲ ခနစဥ္းစားေနမိေသးသည္။ ရုန္းလိုက္ရမလား .. ရန္ေတြ့ျပီး ထြက္သြားလိုက္ရမလား … ။ အို … လက္ရိွဘဲကလဲ အာပလာေကာင္ … ။ ကိုလတ္မွာလဲ လက္ရိွ ဆိုင္သူရိွမေနတာ သူမအသိ။ … သူမ စိတ္ေတြကလဲ မရိုးမရြျဖစ္ေနတာ အမွန္ … ။ ဘာမ်ား ရုန္းရန္ အေၾကာင္းရိွမည္တဲ့လဲေလ … ။ ဂ်ာဂ်ာ အသာပဲျငိမ္ေနမိလိုက္ေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန့္ေတာ့ အေျခအေနက ဒီအတိုင္းျငိမ္သက္ေန၏။ ဂ်ာဂ်ာ အသက္ပင္ ရဲရဲမရႈရဲ … ။ ဘာေတြမ်ား ဆက္ျဖစ္လာဦးမည္လဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နွင့္ ေစာင့္စားေနမိ ရသည္။ … တကိုယ္လံုးလဲ ဖိန္းကနဲ ရိွန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္လာသည္။ တခ်က္တခ်က္ ၾကက္သီးေလးေတြပင္ ထထ သြားရ၏။ … ေအာက္က ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာေလသည္လား မသိ။ .. ေအာက္ခံပင္တီခြဆံုနားမွာ ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္လာတာ ခံစားေနရသည္။ … ေနရ ခက္လိုက္တာေနာ္။ ကိုလတ္ကလဲ အေျခအေနကို တရံမလပ္ အကဲခတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာအေနအထား အေျပာင္းအလဲကို မ်က္လံုးေဒါင့္ကပ္ျပီး ခ်က္ကင္ လုပ္ေနသည္မို့ ပထမေတာ့ သူမမ်က္နွာေလး ေ၀ခဲြမရသည့္ခံစားမႈျဖင့္ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနတာ .. ေနာက္ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ဟန္မို်း ျဖစ္သြားတာ … ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ဖီးလ္ေတြ တက္လာဟန္နွင့္ မ်က္ေတာင္ေလးေတြေမွးျပီး တလႈပ္လႈပ္ တရြရြ ျဖစ္လာတာ .. အကုန္ ကိုလတ္ ျမင္ေနရသည္။ ကံစမ္းမဲေတာ့ ေပါက္ျပီေပါ့ … ။ စားေနၾက ေၾကာင္ဖား ကိုလတ္အဖို့ ဒီအေျခအေနေရာက္လွ်င္ ဘာေတြဘယ္လို ေရွ့ဆက္ရမည္ဆိုတာ စဥ္းစားေနစရာပင္မလို။ အရာရာက သူ့အလိုလို တဆက္တည္း လႈပ္ရွားသြားၾကေလသည္။ ပထမက မသိမသာတင္ထားေသာ ကိုလတ္လက္ေတြက သိသိသာသာပံုစံသို့ေျပာင္းကာ ဂ်ာဂ်ာ့ပုခံုုး လံုးလံုးအိအိေလးေတြကို က်က်နန ဖက္လိုက္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလး တခ်က္တုန္တက္သြားေသာ္လည္း ရုန္းတာေတြ ဘာေတြေတာ့ မလုပ္။ .. ဒီေတာ့ ေနာက္တဆင့္အေနျဖင့္ သူမ၏ ဘယ္လက္ေမာင္းေလးကို ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြက ဆုပ္ညွစ္လာသည္၊ … တရြရြ ပြတ္သပ္ေပးလာသည္။ ဂ်ာဂ်ာ တလူးလူးတလြန့္လြန့္ ျဖစ္လာသည္။ ေခါင္းေလးကိုေတာ့ တအားကို ငံု့ခ်ျပစ္ထားမိ၏။

၀တ္ထားမိသည္က လက္ျပတ္အကၤီ်ေလးမို့ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေမာင္းသားေလးေတြက ကိုလတ္ပြတ္သပ္တာကို အကာအကြယ္မရိွ တိုက္ရိုက္ခံေနၾကရသည္။ ခံစားမႈက နင့္နင့္နဲနဲ ရိွလွသည္။ … ဂ်ာဂ်ာ၏ တုတ္တုတ္ခဲခဲ ေပါင္တံၾကီးနွစ္ေခ်ာင္းက မသိမသာ တလူးလူးတလြန့္လြန့္နွင့္ အခ်င္းခ်င္း ပြတ္ပြတ္ေနၾကတာ ကိုလတ္ အလင္းေရာင္မိွန္မိွန္ထဲတြင္ ျမင္ေနရသည္။ ျဗုန္းဆို ကိုလတ္ ညာလက္က ထိုေပါင္တံၾကီးေတြေပၚ က်ေရာက္လာ၏။ .. အခ်င္းခ်င္း ပြတ္ေနရတာ မၾကည့္ရက္သည့္အလား ဂ်ာဂ်ာ့ေပါင္တံၾကီးနွစ္ခုကို ပြတ္ေပးလာသည္။ .. ကူညီပါရေစ ဆိုတာ ဒါမို်းပဲျဖစ္မည္။ … ‘ အို … ‘ ဂ်ာဂ်ာ့ အာေမဍိတ္ သံေလးက ေျခာက္ကပ္ေနေသာ အာေခါင္ထဲတြင္ တိုးတိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ အာေတြတြင္မက နႈတ္ခမ္းေတြလဲ ပူစပ္ပူေလာင္နွင့္ ေျခာက္ေသြ့ေနေလျပီ။ ေအာက္နႈတ္ခမ္းကို သူမ၏ ေရွ့သြားေလးေတြနွင့္ တအားကိုဖိကိုက္ထားမိေတာ့၏။ ကိုလတ္ပိုဆိုးလာသည္။ .. ဘယ္လက္ေမာင္းကို ပြတ္သပ္ျဖစ္ညွစ္ေပးေနေသာ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ခို်င္းၾကားေလးမွ လိွု်ကာ ဘယ္ဘက္နို့အံုၾကီးကို နိႈက္ဖို့ၾကိုးစားလာၾကသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ အတင္းလက္ေမာင္းကို ဖိကပ္ထား မိ၏။ အပို်ေလးဆိုေတာ့လဲ ရင္ဖိုသည္ေပါ့ … ။ လက္ရိွရည္းစား ကိုလြင္က ဒီနယ္ေျမေတြကို ကူ်းေက်ာ္ ဘူးေသးတာမွ မဟုတ္တာ။ … ‘ အာ့ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ့ နႈတ္မွ လႊတ္ကနဲ အသံေလးထြက္သြားသည္။ ခို်င္းၾကားမွ တိုး၀င္ရန္ လမ္းရွာမရျဖစ္ေနေသာ ကိုလတ္လက္ၾကီးက ျဗုန္းကနဲဆို ပုခံုးေပၚမွေက်ာ္ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ဘယ္ဘက္နို့အံုၾကီးကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္ကိုး … ။ သူမ ဘာလုပ္လိုက္ရမည္မွန္း မသိေသးခင္မွာပင္ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းမ်ားက နို့အံုၾကီးတခုလံုးကို အုပ္စီးမိသြားျပီ။ … အိတုန္သား အကၤီ်ေလးေပၚမွ ဖိအုပ္ကာ ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ ဆုပ္ညွစ္လိုက္ေသာ ကိုလတ္လက္ၾကီးေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့နို့အံုၾကီးက အိကနဲ အိကနဲ မရုန္းသာမဖယ္သာ ခံေနရေတာ့သည္။ … ဒါေတာ့ ကိုလတ္ နဲနဲလြန္ျပီထင္သည္။ .. ‘ အြန့္ .. ဟြန္း … အူး ….. ‘ ကိုလတ္ကို ေရွ့မဆက္ဖို့ ေျပာမည္ရယ္လို့ ဂ်ာဂ်ာ ငံု့ထားေသာေခါင္းေလးကို ေမာ့ျပီး ကိုလတ္ဖက္သို့ အလွည့္လိုက္တြင္ ဒီလိုျဖစ္လာမည္မွန္း ၾကိုတြက္ကာ အသင့္ျပင္ထားေသာ ကိုလတ္မ်က္နွာၾကီးက သူမ မ်က္နွာေလးကို အလိုက္သင့္ပူးကပ္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ ဒီေတာ့ ကိုလတ္နႈတ္ခမ္းေနြးေနြးၾကီးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့နႈတ္ခမ္းအိတဲြတဲြေလးေတြနွင့္ အလိုလို ဂေဟဆက္မိသြားရေတာ့သည္ေပါ့။ .. ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ေျဗာင္းဆန္သြားရခိ်န္မွာပင္ ကိုလတ္က သူမနႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အားအင္အျပည့္ နွင့္ သူ့ပါးစပ္ၾကီးထဲ ပါလာသည္အထိ စုပ္သြင္းယူလိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ထဲမွ မပီမသ ညဥ္းသံေလးေတြပဲ လံွ်ထြက္လာရေတာ့သည္။ တကိုယ္လံုးလဲ အားအင္ေတြ မရိွေတာ့သလို ကိုလတ္ရင္ခြင္ၾကီးထဲ လဲျပိုက် သြားရေတာ့သည္။

ေစာေစာက ဂ်ာဂ်ာ့ဘယ္လက္ေမာင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ ကိုလတ္ဘယ္လက္ၾကီးက သူ့ရင္ခြင္ထဲ လဲျပိုက်လာေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးတခုလံုးကို ေျမြတေကာင္လို သိုင္းဖက္ရစ္ပါတ္ ထားလိုက္သည္။ ညာလက္ကေတာ့ မူလ တာ၀န္ျဖစ္သည့္ ေပါင္တံၾကီးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည့္အလုပ္ကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲပင္ … ။ နႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လို့ အားရေတာ့ ကိုလတ္က သူ့လွ်ာဖ်ားေလးကို ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းလာျပန္သည္။ ပထမေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ နႈတ္ခမ္းကို အတင္းေစ့ထားမိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုလတ္လက္ၾကီးက သူမေပါင္တံနွစ္ခုၾကားထဲ ရုတ္တရက္ ထိုးနိႈက္လိုက္ခိ်န္မွာေတာ့ ပါးစပ္ေလးက အလိုလို ဟေပးလိုက္မိလွ်က္သား ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။ .. ကိုလတ္က သူအလြန္ဖီးလ္လာခဲ့ရေသာ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုးကို အခုမွ စိတ္တိုင္းက် အသံုးခ်ေနေလေတာ့၏ ဘယ္လက္က အေပၚပိုင္းတခုလံုးကို ပိုက္စိပ္တိုက္ေျခမႈန္းေနခိ်န္တြင္ ညာလက္ကေတာ့ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ ေလးနွင့္ ေပါင္တံၾကီးေတြ ေပါင္ၾကားေတြကို ဒလစပ္လိုက္လံပြတ္သပ္ေနသည္။ ထိုင္ခံုနွင့္ညပ္ကာ ပိေန ေသာ မယ္ေတြပင္ရံႈးေလာက္သည့္ တင္သားအိအိၾကီးေတြမွာလဲ ေဘးမဲ့ေပးမခံရရွာပါ။ .. ဘယ္လက္ေကာ ညာလက္ကပါ အဆင္သင့္လွ်င္ သင့္သလို ေအာက္ကိုေလွ်ာခ်လာျပီး အိတုန္သားထမီေလးေပၚကေန တလၾကမ္းပြတ္သပ္လိုက္ ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ ဆိတ္လိုက္ လုပ္ေနေလေတာ့သည္။ ရည္စားနွင့္တုန္းက ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ရေသးသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ကိုလတ္လက္ထဲတြင္ စိစိညက္ညက္ ေက်ေနရေလျပီ။ … ခံလို့လဲေကာင္းသည္ .. နာလဲနာသည္။ ကိုလတ္လွ်ာၾကီးကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့ပါးစပ္ထဲတြင္ ေဒါင့္ေစ့ေလာက္ေအာင္ကို ေလွ်ာက္ထိုးေမႊေနွာက္ေနသည္။ မသိစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္ပင္ ဂ်ာဂ်ာလည္းပဲ ကိုလတ္လွ်ာကို သူမလွ်ာေလးနွင့္ ျပန္ထိုးကလိေပးေနမိသည္။ ‘ အင္း ဟင္းဟင္း …. ျပြတ္ျပြတ္ … အြန္းဟြန္း …. အူးအူး …. ‘ ကိုလတ္က ပဲြၾကမ္းသထက္ ၾကမ္းလာသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့ထမီေလးက ေျပေလ်ာ့ေနျပီမို့ ေအာက္ခံပင္တီေလးက မေပၚ့တေပၚျဖစ္ေနရာ ကိုလတ္၏လက္ၾကီး ေတြက ထို ပင္တီေလးနွင့္ တင္သားအိအိၾကီးေတြၾကားထဲတိုး၀င္ျပီး တင္သားၾကီးေတြကို အရိွအတိုင္းကို ကိုင္ဆုပ္လာသည္။ တခါတခါ ေရွ့ဘက္ဗိုက္သားေလးနွင့္ ပင္တီၾကားထဲသို့ပင္ နယ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ခ်င္ လာေလရာ ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္ေတာ့ပဲ နႈတ္မွ ေအာ္ညဥ္းသံေတြ ထြက္လာရသည္။ သူမနႈတ္ခမ္းေတြက ခုထိ ကိုလတ္နႈတ္ခမ္းေတြေအာက္မွာပင္ ငံုခဲထားခံရဆဲျဖစ္ရာ ပလံုးပေထြးေအာ္သံေတြလို ထြက္လာရေလ၏။ ကိုလတ္က အသံေတြ ျငိမ္သြားေအာင္ နႈတ္ခမ္းကို အားနွင့္ဖိစုပ္ျပစ္သည္။ … သို့ေပမယ့္ အသံေတြက ျငိမ္မသြားပဲ လိႈဏ္သံေပါက္ကာ ပိုက်ယ္လာရသည္။ .. ေဘးနားက အတဲြေတြပင္ သူတို့အလုပ္ကိုရပ္ျပီး ကိုလတ္နွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့အျဖစ္ကို တေစ့တေစာင္းလွမ္းၾကည့္လာၾကတာ ဂ်ာဂ်ာ မ်က္စိေဒါင့္ထဲမွ ျမင္လာရေတာ့ တခုခုေတာ့ လုပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္မိသည္။ .. ဒီအတိုင္းေတာ့ မျဖစ္မွ မျဖစ္ေတာ့ပဲေလ။ .. ‘ ျပြတ္ ….. ‘ ဂ်ာဂ်ာ ေခါင္းေလးကို တအားေစာင္းပစ္ျပီး သူမနႈတ္ခမ္းေတြကို ကိုလတ္၏အနမ္းအစုပ္ေတြေအာက္မွ လြတ္ေအာင္ အားစိုက္ရုန္းလိုက္ေတာ့ နႈတ္ခမ္းခ်င္းကြာသြားသည့္အသံက ရုပ္ရွင္တရံုလံုးပင္ ဟိန္းထြက္ သြားလား မွတ္ရသည္။

ရွက္ဖို့ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ….. ‘ လူ .. လူေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ကုန္ျပီ ဆရာရယ္ … ျပန္ .. ျပန္ၾကရေအာင္ပါေနာ္ … ေနာ္ … ‘ အသက္ကိုမွန္ေအာင္ ထိန္းရႈရင္း အသံတုန္တုန္ေလးနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ ေျပာမိသည္။ .. ရုပ္ရွင္ျပီးမွ မီးေတြလင္းမွ လူေရွ့သူေရွ့မွာ သူမ ဘယ္လိုမ်က္နွာနွင့္ အျပင္ျပန္ထြက္ရပါ့မလဲေလ။ .. ကိုလတ္က သိပ္သေဘာတူခ်င္ပံုမရ .. ။ ခုမွ နမ္းလို့ကိုင္လို့ နိႈက္လို့ ေကာင္းတုန္းမို့ ၀ေသးပံုမေပၚ။ .. ‘ ေနာ္ .. ဆရာ .. ေနာ္လို့ … ။ ျပန္ၾကရေအာင္ပါ ….. ‘ ဂ်ာဂ်ာ ငိုသံပါေလးနွင့္ ေတာင္းပန္ေတာ့မွ ကိုလတ္က မညိတ္ခ်င္ညိတ္ခ်င္နွင့္ ေခါင္းညိတ္သည္။ ေမွာင္ထဲမွာ နွစ္ေယာက္သား လက္ခ်င္းတဲြယင္း ရံုအျပင္ထြက္ေပါက္ဆီ လွမ္းလာခဲ့လိုက္ၾက၏။ ဂ်ာဂ်ာကေတာ့ ေခါင္းကို ၾကမ္းျပင္နွင့္ထိလုမတတ္ ငံု့ထားသည္။ .. ကိုလတ္ကပဲ ဦးေဆာင္ေခၚလာရျခင္း ျဖစ္၏။ .. အျပန္မွာေတာ့ အေျခအေနက မတူေတာ့ျပီမို့ ကိုလတ္ ပညာျပေတာ့သည္။ အ၀င္ တုန္းက မေတာ္တဆ နွစ္ခါေလာက္ ထိမိတိုက္မိခဲ့တာ ေသြးရိုးသားရိုးမွန္း ဂ်ာဂ်ာသိသည္။ သို့ေပမယ့္ အခုက်ေတာ့ ကိုလတ္က တမင္ၾကီးကို ေမွာင္ထဲမွာ မျမင္ရသလိုလိုနွင့္ သူမကိုယ္ေလးကို ၀င္တိုးလိုက္ ပြတ္တိုက္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ .. တခါတခါ လက္ၾကီးေတြက ပီပီျပင္ျပင္ပင္ သူမခါးကိုဖက္လိုက္ ဖင္ဆံုၾကီးကိုပြတ္လိုက္ ကိုင္လိုက္ လုပ္ေနေသးသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ယင္းမို့ အခြင့္မသာေလေတာ့ နို့အံုၾကီးေတြကေတာ့ ခ်မ္းသာရာ ရေနေသးသည္။ .. ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ရံုအျပင္ျမန္ျမန္ေရာက္ဖို့ အဓိကပဲဟုသာ ေတြးကာ ဂ်ာဂ်ာ လိုက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ အျပင္တြင္ ၆နာရီခဲြေလာက္ရိွျပီမို့ ေမွာင္စပို်းေနျပီ။ .. ေဆာင္းဦးေပကိုး ။ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ေတြ ေျမၾကီးနွင့္ထိေနလား ေလထဲတြင္လြင့္ေနလားပင္မသိေတာ့ … ။ ကိုလတ္ ကားနားေရာက္လို့ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ၀ုန္းကနဲအရုပ္ၾကိုးျပတ္ ၀င္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး မ်က္စိ အစံုကို နာနာမိွတ္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။ ကိုလတ္ကိုလဲ မ်က္နွာခ်င္းမဆိုင္ရဲ … ။ ကိုလတ္က ကားစက္နိႈးျပီး ေမာင္းထြက္လာသည္။ ေဆာင္းဦးမို့ မအိုက္ေသာ္လည္း ကိုလတ္က မွန္ေတြအလံုပိတ္ကာ အဲယားကြန္းကို ခပ္နိမ့္နိမ့္ဖြင့္ထား၏။ ေလနုေအးေလးက ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာကို တိုးေနသည္မို့ ေစာေစာက ေမာထားသမွ် အတိုးခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ အေမာ ေျဖေနရေလသည္။ ေတာ္ေသးသည္ … ကိုလတ္က အခုေတာ့ ကားကို ညင္ညင္သာသာပဲ ေမာင္းေနသျဖင့္ ရုပ္ရွင္အလာတုန္းကလို ရင္ေမာမေနရလို့သာပဲ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မိဂ်ာဂ်ာတို့ ေမာရလြန္းလို့ အသက္ပင္ ထြက္သြားေလာက္မည္ ဟု ေတြးေနမိေလသည္။

ကိုယ့္ေဇာနွင့္ကိုယ္မို့ ကိုလတ္ ဘယ္ကိုေမာင္းေနမွန္း ဂ်ာဂ်ာ သတိမထားမိ။ ကားေလးက တုန့္ကနဲ ရပ္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္စိအသာဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ေဆးရံုအေဆာင္ကို ျပန္ပို့ေပးတာ မဟုတ္မွန္း သေဘာေပါက္မိေတာ့သည္။ ဂ်ာဂ်ာ မ်က္လံုးျပူးသြားသည္။ … ကိုလတ္ဖက္ ျပာျပာသလဲ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုလတ္က ခပ္ေအးေအး မထံုတက္ေသး ပံုစံနွင့္။ .. ‘ ဒါ .. ဒါက ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ဆရာ … ‘ ကိုလတ္က နွစ္လိုဘြယ္ ျပံုးျပလိုက္သည္။ ‘ ဒါ ဆရာ့အိမ္ေလ ဂ်ာဂ်ာရဲ့ … ဟိုတုန္းက ဂ်ာဂ်ာပဲ ၾကံုရင္ ၀င္လည္ခ်င္တယ္ဆို … ‘ ‘ အယ္ … အဲဒါက .. အဲဒါက … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ကိုယ့္စကားနွင့္ကိုယ္ ဘာျပန္ေျပာရမည္မွန္းမသိ။ ‘ လာပါ .. ဂ်ာဂ်ာရယ္ … ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္လို့ပါ ေနာ္ .. ေနာ္ ….. ‘ မ်က္နွာနားကပ္ကာ ျပံုးျပေနေသာ ကိုလတ္စကားသံေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ ဘယ္လိုကဘယ္လို ေခါင္းညိတ္ ျပလိုက္မိသည္မသိ။ ကိုလတ္က ေအာက္ အရင္ဆင္းသြားကာ ေျမညီတိုက္ခန္းအ၀င္တံခါး နွစ္ထပ္ကို ေသာ့ဖြင့္ေနသည္။ ေက်ာက္ေျမာင္းဘက္မွ ေျမညီတိုက္ခန္းက်ယ္ေတြ ထံုးစံအတိုင္း ကားကို အထဲတန္းျပီး ေမာင္းသြင္းလို့ ရေအာင္ ဆင္ေျခေလွ်ာေလးေတြ လုပ္ထားသည္မို့ တံခါးေတြ ဖြင့္ျပီးသည္နွင့္ ကိုလတ္က ကားကို အထဲ ေမာင္းသြင္းလာလိုက္၏။ ဂ်ာဂ်ာကေတာ့ ကားေပၚမွမဆင္းျဖစ္ပဲ ေခါင္းေလးငံု့ကာသာ ငူငူေငါင္ေငါင္ၾကီး ထိုင္ေနမိေတာ့သည္။ သူမေတာ့ စိတ္ညိႈ့မ်ား ခံထားရျပီလားမသိဟုပင္ သူမဖာသာ ေတြးေနမိေလ၏။ တိုက္ခန္းထဲ ကားေရာက္သြားေတာ့ ကိုလတ္က ကားေပၚမွဆင္းကာ အခန္းတံခါးေတြ ျပန္ပိတ္သည္။ ကားမွန္ေတြက ခုထိမခ်ရေသးသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ ကိုလတ္နွင့္ပါလာတာ အျပင္လူေတြ သတိထားမိမွာမဟုတ္။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ပဲ ကိုလတ္က ေျမညီတိုက္ခန္းက်ယ္မွာ တမင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ … အေပၚထပ္ေတြဆို ေကာင္မေလးေတြ ပါလာတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္တက္ေနရသည္နွင့္ ရပ္ကြက္ထဲ ေၾကာ္ျငာေမာင္းခတ္သလို ျဖစ္ေနမည္။ .. အခုေတာင္မွ သူ့သတင္းေတြက တရပ္ကြက္လံုးျပန့္ခ်င္ခ်င္ မဟုတ္လား။ … အမွန္က ေအာက္ထပ္ အခန္းက်ယ္ၾကီးမို့ ေဆးခန္းကို အိုးမကြာ အိမ္မကြာ ဖြင့္လွ်င္လဲ ရသည္ပင္ ။ သို့ေပမယ့္ ကိုလတ္က အိမ္ခန္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ေဆးခန္းမဖြင့္ဟု စဲြစဲြျမဲျမဲ ခံယူထားသူျဖစ္သည္။ ‘ လာေလ … ဂ်ာဂ်ာ ဆင္းေလ …. ‘ ကိုလတ္က ခလုပ္ေလးနိွပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ပါ၀ါ၀င္းဒိုး ကားမွန္ေလးက ေလွ်ာက်သြားသည္။ ခုထိေအာင္ ေခါင္းငံု့ကာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာနားကပ္ကာ ကိုလတ္က ခပ္တိုးတိုး ေခၚလိုက္ေလ၏။

ကိုလတ္ ထြက္သက္ေလေလးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးရဲရဲေလးေတြေပၚ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။ ‘ ဆရာ့ အိမ္သားေတြေကာ ဟင္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက မ်က္လႊာေလးပင့္ကာ မရဲတရဲေလး ေမး၏။ ကိုလတ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ျပံုးလိုက္သည္။ ‘ မရွက္ပါနဲ့ ဂ်ာဂ်ာရဲ့ … ဘယ္သူမွကို မရိွပါဘူး … ဆရာက တေယာက္ထဲ ေနတဲ့ဟာကို … ‘ ‘ အို … ဘုရားသခင္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ဘုရားတရ ျပန္ပါျပီ။ .. လိုက္လာမိတာေတာ့ မွားျပီထင္သည္။ ေ၀ခဲြမရေသာ မ်က္နွာေလးနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ ကားေပၚမွမဆင္းျဖစ္ပဲ ကိုလတ္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္။ ‘ အြန့္ ….. ‘ ကိုလတ္က မက်မ္းေၾကျပီးသားမို့ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုတာ နားလည္သည္။ ေစာေစာက အရိွန္ေတြက အခိ်န္နဲနဲၾကာလို့ ဂ်ာဂ်ာေသြးေအးေနမွန္းသိသည္။ .. ေသြးျပန္ပူလာေအာင္ နိႈးေပးမွ အလုပ္ျဖစ္မည္မွန္းလဲ သိသည္။ ဒီေတာ့ ေတြေတြေလး ေမာ့္ၾကည့္ေနသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးဆီ သူ့မ်က္နွာကို ရုတ္တရက္ပူးကပ္ကာ နႈတ္ခမ္းခ်င္း အားရပါးရ ေတ့စုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ နႈတ္ခမ္းခ်င္းခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ထားရင္းနွင့္ ကိုလတ္ေခါင္းက ေနာက္ဆုတ္ကာ ျပန္ေမာ့လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္။ … တဟင္းဟင္း ညဥ္းသံေလးေတြနွင့္အတူ နႈတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္ေနသည့္ စုပ္အား သက္သာလို သက္သာျငား ကိုလတ္ေရြ့လ်ားရာေနာက္ အလိုက္သင့္ပါလာရေတာ့၏။ ေခၚလိုရာကို ရုတ္တရက္မလိုက္ပဲ ျငင္းဆန္ခ်င္ေနသည့္ မိန္းကေလးေတြကို အလိုက္သင့္ပါလာေအာင္ ေခၚသည့္နည္းတမို်းပါပဲ … ။ ခုလဲ ဂ်ာဂ်ာတေယာက္ ကားေအာက္ အလိုလို ဆင္းမိလွ်က္သား ျဖစ္သြားရေတာ့သည္ေပါ့။ … ဂ်ာဂ်ာ သိလိုက္ပါျပီ … သူမဘ၀ ဘယ္သို့ဘယ္ပံုျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုသည္ကို ။ သို့ေပမယ့္ သူမ မေက်နပ္တာက ခုထိ ကိုလတ္က ခ်စ္သည္လို့ေတာင္ တခြန္းမွ ဖြင့္ဟမေျပာေသး။ သူမ အေပါစား ဆန္လြန္းေနျပီလား … ။ ေတြးရင္းေတြးရင္း ၀မ္းနည္းလာသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ကို ငိုခ်ျပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။ ‘ ဟင္ … ဂ်ာဂ်ာ ဘာျဖစ္လို့လဲဟင္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ရိႈက္ၾကီးတငင္ တကယ္ငိုေတာ့ ကိုလတ္ ျပာသြားသည္။ .. သူက ေကာင္မေလးေတြကို သူတို့ကိုယ္တိုင္ လိုလိုခ်င္ခ်င္ရိွေနမွ လုပ္ခ်င္သူျဖစ္၏။ အလိုမတူပါပဲ မတရားက်င့္တာမို်းက် ဘယ္လိုမွ ခံစားလို့ မရ။ .. ထို့ေၾကာင့္ ဂ်ာဂ်ာ အခုလို ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုေတာ့ ေရွ့မဆက္ျဖစ္ပဲ ခနရပ္ကာ ေမးလိုက္ မိျခင္းျဖစ္သည္။ ဂ်ာဂ်ာက မေျဖ။ … ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ယမ္းကာ အားရပါးရ ဆက္ငိုေနသည္။ ကိုလတ္က လႊတ္ေပးလိုက္ျပီမို့ အနားမွ ဆိုဖာတခုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး မနားတမ္းကို ငိုေနမိျခင္းျဖစ္ပါ၏ ကိုလတ္ေခါင္းထဲ အေတြးတခု လက္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။

ရည္းစားရိွသည္ဆိုေပမယ့္ အစိမ္းသက္သက္ေလး။ .. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အေျခအေနေတြက တြန္းပို့လိုက္လို့ မရည္ရြယ္ပါပဲ ခ်က္ျခင္းၾကီး ဇာတ္လမ္းက ဖန္လာရ ေပမယ့္ သူက ခုခိ်န္ထိ သူမကို ခ်စ္တယ္လို့ေတာင္ မေျပာရေသး။ … ဒါေၾကာင့္ ငိုေနတာပဲျဖစ္ရမည္။ ဒါဆိုလွ်င္ေတာ့ အနာသိလွ်င္ ေဆးရိွရမည္ေပါ့။ … ကိုလတ္ က ဂ်ာဂ်ာ ငိုေနေသာ ဆိုဖာနားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ‘ ဂ်ာဂ်ာ …. ‘ ဂ်ာဂ်ာက ေမာ့မၾကည့္။ .. ငိုျမဲဆက္ငိုေနသည္။ ‘ ဂ်ာဂ်ာ … ဆရာ့ကို ၾကည့္ပါဦး။ … ဆရာ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား … ‘ ကိုလတ္က နူးနူးညံ့ညံ့ေလး ေခၚလိုက္ရင္း ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးေလးနွစ္ဖက္ကို လက္နွင့္ အသာအုပ္ကိုင္ကာ ညင္ညင္သာသာေလး ေခါင္းကို ဆဲြေမာ့ယူလိုက္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ့ ရိႈက္သံေလးေတြ နဲနဲ ကဲ်သြား၏။ ‘ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္ … ဆရာ့ကို စိတ္မဆိုးပါဘူး … ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ ဂ်ာဂ်ာ စိတ္ဆိုးမိတာပါ … ‘ ‘ ေၾသာ္ … ဂ်ာဂ်ာ ရယ္ … ‘ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဥေနေသာ မ်က္၀န္းနက္နက္ေလးေတြနွင့္ သူ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးကို ၾကည့္ရင္း ကိုလတ္ရင္ထဲမွာ အရင္တုန္းက တခါမွ မခံစားဘူးေသာ ခံစားမႈတခု ျဖစ္ထြန္းလာသည္။ ဒီေကာင္မေလးကို သူတကယ္ ခ်စ္မိျပီ ထင္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေတြကို ကိုလတ္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိ၏။ ‘ မငိုပါနဲ့ ဂ်ာဂ်ာရယ္ … ဆရာ ဂ်ာဂ်ာ့ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ ….. ‘ ‘ ရွင္ … ‘ ‘ တကယ္ပါ … ဟို ကဗ်ာရူးေကာင္နဲ့ ဂ်ာဂ်ာ မျဖစ္ခင္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့ရတာ … အေျခအေနေတြက မေပးတာနဲ့ ဆရာ ဘာမွမလုပ္ရေသးခင္ ဂ်ာဂ်ာ ဟိုေကာင့္ေနာက္ ပါသြားခဲ့ရတာ .. ။ ခုေတာ့ ပိုင္ရွင္မွန္ လို့ ဆရာ့ဆီ ျပန္ေရာက္လာျပီေပါ့ ခေလးရယ္ …. ‘ ကိုလတ္အသံက ေဆြးျမည့္တုန္ခါေနသည္။ ရုပ္ရွင္သာဆို အကယ္ဒမီ ေရွာ့တ္ ေပါ့။ … အလိုလို ကမွ မဆြတ္ခင္က ညြတ္ခ်င္ေနခဲ့သူ ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ေတာ့ ဒါေလာက္က လိုအပ္ယံုမက ပိုေနပါျပီ။ ဂ်ာဂ်ာ အငိုတိတ္သြားျပီး ကိုလတ္ကို စိန္းစိန္းၾကီး ၾကည့္ေနသည္။ ‘ ဆရာ တကယ္ေျပာတာလား … ‘ ‘ တကယ္ေပါ့ ဂ်ာဂ်ာရဲ့ … ျပီးျပီးေရာ ေျပာျပီး ေနာက္ေန့ေတြက် မေတြ့ရမယ့္ မ်က္နွာေတြမွ မဟုတ္တာ၊ ဂ်ာဂ်ာ့ကို ဆရာတကယ္ လက္ထပ္မွာ … ‘ ‘ သြားပါ … အပိုေတြ ….. ‘ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးက ျပံုးတံု့တံုု့ေလး ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ကိုလတ္ ရင္ဘတ္ကို လက္သီးဆုပ္ေလးေတြနွင့္ ခပ္သာသာေလး လွမ္းထု၏။ ‘ ကဲ … ထဦး .. ။ ငိုထားလိုက္တာ ေပပြေနျပီ … မ်က္နွာေလးဘာေလး သြားသစ္ေခ်ဦး … ‘ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးေလးကို လိမ္ဆဲြရင္း ကားေပၚမွာ က်န္ခဲ့ေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို လွမ္းယူေပးသည္။ ‘ အို … ဆရာ မယူနဲ့ .. ဂ်ာဂ်ာ့ဖာသာ ယူမယ္ … အထဲမွာ ထမီေတြ ပါတယ္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက သူ့ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ကိုလတ္လက္ထဲမွ အတင္းျပန္လုသည္။ ‘ ေၾသာ္ … ဒါေၾကာင့္ အိတ္က ေဖာင္းလွခ်ည္လား ထင္ေနတာ … ဘယ့္နွယ့္ေၾကာင့္ အ၀တ္ေတြအကုန္ ထည့္လာရတာလဲ … တခါတည္းမ်ား ဟိုအေကာင္နဲ့ ခိုးရာလိုက္ဖို့ လုပ္ထားလို့လား … ‘ ကိုလတ္က မ်က္ေမွာင္ၾကီးကံု့်ျပီး မေက်မခ်မ္းေလသံနွင့္ ေမးလာသည္။ ဂ်ာဂ်ာ ခစ္ကနဲ ရီလိုက္မိ၏။ ‘ ဆရာဟာေလ … သ၀န္တိုစရာမရိွ ရွာၾကံ တိုေနတယ္ … နက္ျဖန္ အလုပ္တက္ေတာ့ ၀တ္ဖို့ ယူနီေဖာင္း ေတြပါရွင့္ … သူနဲ့က ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးရွင္ ..ယံုပါ …. ဆရာနဲ့သာ …. ‘ ဂ်ာဂ်ာက စကားမဆက္ေတာ့ပဲ ရုတ္တရက္ရွက္သြားဟန္ျဖင့္ မ်က္နွာေလးရဲတြတ္သြားသည္။ ‘ ဆရာနဲ့က ဘာျဖစ္လဲ … ဆက္ေျပာေလ … ‘ ကိုလတ္က ေခ်ာင္ပိတ္ ေမးသည္။ ‘ ေတာ္ျပီ … မေျပာဘူး … ဆရာ အရမ္းလူလည္က်တယ္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလး လွမ္းထိုးသည္။ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ဇစ္ဖြင့္လိုက္ျပီး အထဲမွ ကရင္ပတ္ဖ္ ဘူးေလးေတြ နႈတ္ခမ္းနီေတာင့္ေလးေတြ ထုတ္ယူသည္။

ကိုလတ္က ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ အသာကဲၾကည့္၏။ ဟုတ္ပါသည္ … ယူနီေဖာင္းေတြကလဲြလို့ တျခားအ၀တ္အစားေတြ မပါပါ။ .. ဂ်ာဂ်ာ သူ့ကို မညာတာ သိလိုက္ရေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္။ ‘ ဟဲ့ … ယူနီေဖာင္းကလဲ တစံုထဲ မကပါလား … ‘ ‘ အို … ဘယ့္နွယ္ေၾကာင့္ ထမီေတြေလွ်ာက္ကိုင္ၾကည့္ေနရတာလဲ .. ဖယ္ပါ ဆရာရဲ့ ..။ ဂ်ာဂ်ာ့အက်င့္က အျမဲတမ္း ယူနီေဖာင္း အပိုတစံုေဆာင္ထားေနက်ပဲေလ .. ဒါမွ မေတာ္တဆ ၀ါ့ဒ္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ေသြးေတြဘာေတြ ေပရင္ ခ်က္ျခင္းလဲစရာ တစံုအသင့္ရိွေနေအာင္လို့ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက ရွင္းျပရင္း ေစာေစာက ငိုထားမိလို့ ေပပြေနသည့္ သူမ အငိုမ်က္နွာေလးကို ျပန္သန့္စင္ဘို့ အိမ္ေနာက္ဖက္ထဲ ၀င္မည္ျပုသည္။ ကိုလတ္ အေတြးတခုေပါက္လာသျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ကို လွမ္းဆဲြထားလိုက္၏။ ‘ ဂ်ာဂ်ာ .. ခန ‘ ‘ ရွင္ … ဘာျဖစ္လို့လဲ ဆရာ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ မ်က္လံုးေလး အ၀ိုင္းသားနွင့္ လွည့္ေမးသည္။ ‘ မ်က္နွာသစ္ရင္းနဲ့ အခုအ၀တ္ေတြကို ယူနီေဖာင္းေလးနဲ့ ျပန္လဲလိုက္ပါလား … ‘ ‘ အို … ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ဆရာရယ္ … ‘ ‘ တကယ္ေျပာတာပါ .. ဂ်ာဂ်ာရဲ့ .. ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးကို ယူနီေဖာင္းေလးနဲ့ အားရပါးရ ၾကည့္ခ်င္လို့’ ‘ ဟြန္း … ပိုကို ပိုတယ္ .. ‘ ဂ်ာဂ်ာ နႈတ္ခမ္းေလးစူ ေျခေလးေဆာင့္ရင္း ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ျပန္လာယူသည္။ ျပီးမွ ေနာက္ေဖးဘက္ ၀င္သြား၏။ နွစ္ေယာက္သား ညစာလဲ မစားရေသး … သို့ေပမယ့္ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ၊ အိမ္မွာ စည္သြပ္ ဗူးေတြ ၾကက္ဥေတြ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြ အမ်ားၾကီး ရိွပါသည္။ .. ဆာမွပဲ ထလုပ္ျပီး စားေတာ့မည္ဟု ကိုလတ္ ေတြးေနမိသည္။ အခိ်န္ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ မသိ။ … အိမ္ေရွ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ေငြလမင္းေလး ရုတ္တရက္ သာ သြားသည္။ ဟုတ္ပါသည္ … ဂ်ာဂ်ာရယ္ေလ .. ။ အျဖူအနီ ယူနီေဖာင္းေလးနွင့္ မ်က္လႊာေလးခ်ကာ မခို့တယို့ေလး ရပ္ေနသည္။ မ်က္နွာသစ္လိုက္ယံုမက မိတ္ကပ္နွင့္ ကရမ္ပတ္ဖ္ပါးပါးေလးပါ ျပန္လိမ္းထားသည္။ ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ သူတလၾကမ္း စုပ္နမ္းလိုက္သျဖင့္ ေဆးသားအကုန္ျပယ္ကုန္ျပီျဖစ္ေသာ နႈတ္ခမ္းအိအိေလးေတြကိုလဲ ပန္းေရာင္နုနုဆိုးေဆးေလးေတြ ျပန္တင္ထားသည္။ ဧည့္ခန္းမီးေခ်ာင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာတေယာက္ အလွၾကီး လွေနေတာ့သည္။ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေသာ ကိုလတ္ မွင္တက္လို့ပင္ သြားရ၏။ ဂ်ာဂ်ာ့ထံုးစံအတိုင္း ရင္ဖံုးအကၤီ်အျဖူေလးက အသားအိအိေလးနွင့္ တင္းရင္းက်ပ္ထုပ္ေနသည္။ အိတံုသား ထမီအနီေလးကေတာ့ ခါးနွင့္ တင္သားအိအိထြားထြားၾကီးေတြေပၚမွာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလး … ။ သံပါတ္ေပးလိုက္ေသာ စက္ရုပ္ၾကီးပမာ ကိုလတ္ ထိုင္ေနရာမွ ေစြ့ကနဲထျပီး ဂ်ာဂ်ာ့အနားေရာက္သြား၏။ ဂ်ာဂ်ာ ေမာ့မၾကည့္ပဲ ကိုလတ္ အနားေရာက္လာတာ သိေနသည္။

ကိုလတ္ အသက္ရႈသံၾကီးေတြက ျပင္း ထန္လြန္းေနသည္ကိုး .. ။ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ကို ေရွ့တည့္တည့္မွ ၾကည့္သည္၊ ေဘးေစာင္းၾကည့္သည္၊ ဂ်ာဂ်ာ အေနခက္လာသည္။ ကိုယ္ေတာ္က ထိုမွ်နွင့္ အားမရေသး .. ။ ေနာက္ဖက္မွ ပတ္ၾကည့္ျပန္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္လာမိသည္။ ကိုလတ္အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ တကိုယ္လံုးမ်ား အရည္ေပ်ာ္က်သြားေတာ့မလား လို့ ထင္မွတ္ခံစားရ၏။ ယူနီေဖာင္းဆိုေပမယ့္ ေဆးရံုမွာမဟုတ္ပဲ အျပင္အ၀တ္အစားေတြခြ်တ္ျပီး လဲလိုက္ျခင္းမို့ အတြင္းခံေတြက မလဲျဖစ္လိုက္ပါ။ .. အဲဒီေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ အကၤီ်အျဖူေလးေအာက္တြင္ ေဆးရံုမွာလို ေဘာ္လီမဟုတ္ပဲ ပံုဆန္း ဘရာစီယာေလးနွင့္ျဖစ္ေနတာ ကိုလတ္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေတြ့လိုက္ရ၏။ အိုး … ဟန္က်ေလစြ။ ဒီလိုေလး ဂ်ာဂ်ာ့ကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည့္ေနခဲ့ရတာ အၾကိမ္ေပါင္းမေရတြက္နိုင္။ ဒီေန့ေတာ့ ကိုလတ္ ကံေကာင္းစြာနွင့္ လိုအင္ဆနၵေတြ ျပည့္၀ ရေလျပီေပါ့။ .. ၾကည့္ပါဦး … ။ အခို်းအစားက်လွေသာ ကိုယ္လံုးေလးေပၚတြင္ အသားအိအိ အကၤီ်ျဖူခပ္ပါးပါးေလးက တင္းရင္းဖိကပ္လို့ ေနသည္။ … ထိုအသား ခပ္ပါးပါးေလးေအာက္တြင္ ပံုဆန္းဘရာစီယာ မွ်င္မွ်င္ေလးက အတန္းလိုက္ေလး။ ဆူျဖိုးေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ အသားဆိုင္ေတြကို ဘရာစီယာၾကိုးမွ်င္ေလးက ခပ္တင္းတင္းစည္းေနွာင္ထားသျဖင့္ အသားေလးေတြ ခို်င့္၀င္ေနတာကိုပင္ အကၤီ်ျဖူေလးကိုထိုးေဖာက္ကာ ကိုလတ္ ျမင္ေနရသည္။ … ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန ကိုလတ္ ၾကည့္ေနတာ ၾကာလြန္းလာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ေနာက္ေက်ာမလံုသလိုခံစား လာရသည္မို့ ကိုလတ္ ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနသလဲလို့ ေနာက္ကို ေခါင္းေလးေစာင္းငဲ့ကာ ျပန္ၾကည့္သည္။ ကိုယ္ေလးကို လိမ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားရသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားၾကီးေတြက အိတံုထမီအနီေလးေအာက္မွ တင္းကနဲ ရုန္းထြက္လာၾကမလိုျဖစ္သြား၏။ ကိုလတ္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ။ ၀ါ့ဒ္ထဲမွာ ဒါမို်းျမင္ရေလတိုင္း မနဲစိတ္ထိန္းထားခဲ့ရသမွ် ခုေတာ့ ကိုလတ္ လြတ္ထြက္သြားရေတာ့သည္။ ‘ အား … ေသျပီဆရာ … ‘ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားအိအိၾကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္လိုက္သည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ ရုတ္တရက္လန့္ကာေအာ္မိသြားရသည္။ အလိုလိုကမွ ရင္ေတြက တုန္ေနခိ်န္မို့ ဖင္ အားရပါးရ အကိုင္ခံလိုက္ရေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ မတ္တပ္ပင္ေကာင္းေကာင္းမရပ္နိုင္ေတာ့။ .. ဒူးေလးေတြ ညႊတ္ကာ ေနာက္ကိုလဲျပိုက်သြားသည္။ .. ကိုလတ္က ေနာက္မွာရပ္ေနခိ်န္ဆိုေတာ့ ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲ အလိုလို ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ကိုလတ္က ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးကို အားရပါးရ ဆီးျပီးဖက္လိုက္သည္။ ေစာေစာကမွ အလွျပန္ျပင္ထားသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးက ေမႊးပံ့်သင္းျမ ေနသည္။ .. ကိုလတ္စိတ္ေတြ မုန္ယိုလာေတာ့သည္။ ဆက္ဒဇင္(ွေိိင်ာ ) လို့ ေခၚၾကသည့္ အၾကမ္းဖက္မႈနွင့္ ကာမဆနၵတဲြျပီး ခံစားလိုသည့္ စိတ္က ကိုလတ္ထံ ရုတ္တရက္အရိွန္အဟုန္ျပင္းစြာ ၀င္ေရာက္လာသည္။ .. ‘ ျဗိ … ျဗိ … ‘ ‘ အား … ဆရာ ဆရာရယ္ … ‘ ဘာမွ မစဥ္းစားနိုင္ခင္မွာပင္ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ ယူနီေဖာင္းအကၤီ်ျဖူေလးကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲြျဖဲျပစ္လိုက္ ေလေတာ့သည္။

ဂ်ာဂ်ာ အလန့္တၾကား ေအာ္မိေတာ့သည္၊ .. ယူနီေဖာင္း အပိုတစံုရိွေသးမွန္း ေျပာမိတာ မွားျပီထင္သည္။ ကိုလတ္ပံုစံက လူစိတ္ေပ်ာက္ေနသလိုျဖစ္လာသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ အလန့္တၾကား ရုန္းမိ၏။ သို့ေပမယ့္ အရာမထင္ေတာ့ .. ။ ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲတြင္ က်က်နန ရစ္ပါတ္ခု်ပ္ေနွာင္ခံထားရျပီမို့ ဘယ္လိုမွ မရုန္းသာေတာ့ပါ။ .. ကိုလတ္ျပုသမွ် နုရေတာ့မည့္ ဂ်ာဂ်ာ ျဖစ္ေနရပါျပီ။ ‘ ျဗိ ျဗိ .. ျဗစ္ျဗစ္ .. ‘ ‘ အား … ေသျပီ ေသျပီ … ဆရာရယ္ သနားပါဦး … ‘ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆဲြျဖဲရင္း လက္ေမာင္းနားေရာက္ေတာ့ အကၤီ်အသားက ရုတ္တရက္ ဆဲြျဖဲမရပဲ တစ္ေနသည္မို့ ကိုလတ္က ပိုျပီး အားစိုက္ကာ ဆဲြျဖဲျပစ္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေမာင္းသား နုနုေလးေတြ ေသြးေျခပင္ဥကုန္ျပီလား မွတ္ရသည္ ..။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္းပန္ေတာင္းပန္ ကိုလတ္ကေတာ့ မရပ္ေရးခ် မရပ္ေတာ့ ..။ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေတြကို မၾကားပဲ ကိုလတ္နားထဲမွာ သူအကၤီ်ဆဲြျဖဲရာက ထြက္လာေသာ တျဗိျဗိ အသံေတြပဲ လႊမ္းမိုးေနသည္။ .. ထိုအသံေတြက သူ့ကို ပိုျပီး မုန္ယိုေအာင္ လုပ္ေပးေနၾကသည္။ ဒီလိုနွင့္ ခနအၾကာတြင္ ဂ်ာဂ်ာ့ယူနီေဖာင္းအကၤီ်အျဖူေလးမွာ အစိတ္စိတ္အမႊာအမႊာ ျဖစ္ကာ ကိုယ္ေပၚမွ ေလွ်ာက် သြားရေတာ့သည္။ .. ‘ အယ္ အယ္ .. ဆရာ ဆရာ .. မလုပ္ပါနဲ့ .. မလုပ္ပါနဲ့ .. ဂ်ာဂ်ာ ခြ်တ္ေပးပါ့မယ္ … ‘ အကၤီ်ကိုေခ်မႈန္းျပီးေတာ့ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ အိတံုထမီေလးကို ကိုင္လာသည္၊ ဆဲြျဖဲမည္ျပင္ လာျပန္သည္။ .. ဒီတခါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ မေနသာေတာ့။ .. ကိုလတ္ ဆဲြမျဖဲခင္ သူမထမီအနီေလးကို ကမန္းကတန္း ခြ်တ္ခ်ေပးလိုက္ရေလသည္။ မဟုတ္ရင္ ဒါေလးလဲ ကိုလတ္လက္ခ်က္မိသြားဦးမွာ။ .. ထမီတကြင္းဆိုလဲ တန္ဘိုးက နဲတာမွ မဟုတ္တာေလ .. ေနာ္ ။ ခုေတာ့ မီးေခ်ာင္းမီးေရာင္ ျဖူျဖူေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး အ၀တ္ဆိုလို့ ေက်ာတန္းဘရာစီယာေလးနွင့္ ေအာက္က ပင္တီအနီေရာင္ေလးပဲ က်န္ေတာ့သည္။ … ကိုလတ္က ခုမွ လူစိတ္ျပန္၀င္လာဟန္နွင့္ သက္ျပင္းၾကီးတခ်က္မႈတ္ထုတ္ကာ ေနာက္နဲနဲဆုတ္လိုက္၏။ ‘ ဆရာရယ္ …. ‘ ဂ်ာဂ်ာ ခပ္တိုးတိုးညဥ္းတြားယံုမွလဲြျပီး ဘာမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါ။ ကိုလတ္က ဘရာစီယာနွင့္ ပင္တီေလးနွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနေသာ ေၾကြရုပ္ေလး ဂ်ာဂ်ာ့ကို အငမ္းမရပင္ စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့မွ ၾကမ္းေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ေလ၏။ သူ့ေခါင္းကို သူ လက္နွစ္ဖက္နွင့္ ခပ္တင္းတင္းဖိညွစ္ရင္း ခါယမ္းပစ္လိုက္သည္။ .. သူ့စိတ္ေတြ ဘာျဖစ္ သြားပါလိမ့္ေနာ္ .. ။ ‘ ဆရာ .. ဆရာ .. ေနလို့ေကာင္းရဲ့လားဟင္ .. ဂ်ာဂ်ာဘာလုပ္ေပးရမလဲ … ‘ အေရးထဲ မိဂ်ာဂ်ာက စိုးရိမ္တၾကီးနွင့္ သူ့ကိုေျပးေပြ့ထူသည္။

အားခ်င္းက မမွ်ေလေတာ့ သူကေတာ့ မတ္တပ္ရပ္မိမလာပဲ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးသာ သူ့ရင္ထဲ လဲျပိုက်လာျပန္၏။ ‘ ျပြတ္ .. အင္း ဟင္းဟင္း .. ‘ အမွတ္မရိွသည့္ မိဂ်ာဂ်ာ .. ။ ခံရတာေတာင္ နဲေသးသည္လို့ သူမဖာသာ ေတြးလိုက္မိသည္။ ကိုလတ္က သူမနႈတ္ခမ္းေတြကို ျပတ္ထြက္မတတ္ ဖမ္းစုပ္ျပစ္လိုက္သည္။ .. တူးပိစ္ကလဲြလို့ တျခားဘာမွ မက်န္ေတာ့သည့္ သူမကိုယ္ေပၚမွ အသားစိုင္ေတြကို မညွာတမ္းျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေနျပန္သည္။ ‘ အား .. ဟာ့ ဟာ့ .. ဆရာ ဆရာ .. ဘာလုပ္တာလဲ ရီွး .. အား .. ‘ ကိုလတ္က သူ၏ ေနာက္ထပ္ဆနၵတခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ပါေလျပီ။ ဂ်ာဂ်ာ့ကို စေတြ့ျပီးကတည္းက သူမနာမည္ကို ဂ်ာဂ်ာလို့ ေခၚလိုက္တိုင္း သူမကို ဘာဂ်ာေပးခ်င္စိတ္ေတြ ထိမ္းမနိုင္သိမ္းမရ ေပၚေပၚလာတတ္သည္ဟု စာရႈသူတို့ ဖတ္ခဲ့ရျပီးျပီ မဟုတ္လား။ … ခုေတာ့ ကိုလတ္ ဆနၵျပည့္၀သြားရေလျပီ။ .. ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးကို ၾကမ္းေပၚ အသာလဲွခ်လိုက္ျပီး ပင္တီအနီေလးေအာက္မွ ေဖာင္းေဖာင္းမို့မို့ ေစာက္ဖုတ္ ေနရာေလးကို ကိုလတ္နႈတ္ခမ္းသားၾကီးေတြက အငမ္းမရ ဖိကပ္ျပီး စုပ္ျပစ္လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ အူေတြ အသဲေတြ ကလီစာေတြ အကုန္ ကိုလတ္စုပ္အားနွင့္ပါသြားျပီလား ထင္လိုက္ရေတာ့သည္။ ဂ်ာဂ်ာ ထြန့္ထြန့္လူးသြားသည္။ … ကိုလတ္ကို အားလဲ နာသည္။ .. ကိုယ္ ေလးစားရင္းစဲြရိွခဲ့ေသာ အလုပ္ထဲက ကိုယ့္ဆရာမို့ မ်က္နွာလဲပူေန မိရသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ ဘာဆိုဘာကိုမွ ဂရုစိုက္သည့္ပံု မရိွေတာ့။ ပင္တီေလးေပၚမွ စုပ္ေနရတာ အားမရသည့္အလား ကိုလတ္က ပင္တီေလးကို ဆဲြျဖဲပစ္လိုက္ျပန္သည္။ ‘ ျဗိ ျဗိ … အိုး … ‘ ပင္တီကေတာ့ ထမီလို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ခြ်တ္ေပးလို့ ရတာမဟုတ္ေလေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ဘာမွ မတတ္နိုင္လိုက္။ မ်က္စိတမိွတ္အတြင္းမွာပင္ ပင္တီေလး စုတ္ျပဲသြားျပီး သူမ ဆီးခံုမို့မို့ေလးနွင့္ ရတနာေရႊၾကုတ္ခံတြင္း၀မွ ေစာက္ဖုတ္ နႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ထင္းကနဲ ၀င္းကနဲ ေပၚထြက္လာရေတာ့သည္။ ကိုလတ္က မ်က္နွာတခုလံုးေမွာက္ခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ ေစာက္ဖုတ္ နႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို သူ့နႈတ္ခမ္းၾကီးေတြနွင့္ဖိကပ္လိုက္ျပီး ဖူးကနဲ ေလတခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းမႈတ္သြင္းလိုက္သည္။ .. ‘ အိုး … မိုင္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ေကာ့ျပန္တက္သြားသည္။ .. တင္ပါးၾကီးက ၾကမ္းျပင္မွ တေပေလာက္ပင္ ေျမာက္တက္သြား၏။ ကိုလတ္နိႈးဆြမႈေၾကာင့္ စိုရဲႊနွင့္ေနေသာ အရည္ေတြက မႈတ္လိုက္သည့္ခပ္ျပင္းျပင္းေလအားနွင့္ လြင့္စင္ကာ ပတ္၀န္းက်င္တခြင္ ျပန့္ထြက္သြားၾကသည္။

‘ အာ့ .. အား … ‘ ေကာ့ေပးထားသလိုျဖစ္ေနသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့ေရႊၾကုတ ေစာက္ဖုတ္အ၀ ေလးကို ကိုလတ္က ပါးစပ္တခုလံုး ဟနိုင္သမွ် ဟကာ ငံုခဲလိုက္ျပီး စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြ ၾကမ္းေပၚ ၀ုန္းကနဲ ျပန္ျပစ္က်၏။ တင္ဆံုသားအိအိၾကီးေတြသာ မရိွလွ်င္ တင္ပါးရိုးေတြပင္ ကို်းေလာက္သည္။ .. မိန္းကေလးေတြ တင္ဆံု အိထြားၾကတာ သဘာ၀တရားက ဒီလိုအခိ်န္မို်းေတြအတြက္ ၾကိုတင္စီမံေပးထားတာပဲ ျဖစ္ရမည္။ .. ခုလဲ ကိုလတ္ ဘာဂ်ာအစြမ္းေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြက ဒလစပ္ခါယမ္းေနလိုက္ ေျမာက္တက္ သြားလိုက္ .. ျပန္ျပစ္က်လာလိုက္ျဖစ္ေနရာ တင္သားၾကီးေတြ အိကနဲ အိကနဲကို ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ နာလို့ နာရမွန္းလဲ မသိ။ .. ဂ်ာဂ်ာတို့ ဘာဂ်ာ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းသိသြားျပီ။ ကိုလတ္က ရိုးရိုး စုပ္ေန မႈတ္ေနရာမွ လွ်ာၾကီးထုတ္ကာ အျပားလိုက္လ်က္လိုက္ .. လွ်ာဖ်ားေလးနွင့္ အစိေလးကို ထိုးေကာ္ဆြလိုက္ .. နႈတ္ခမ္းသားတဖက္စီကို သူ့နႈတ္ခမ္းၾကီးေတြနွင့္ ဖိညွပ္ဆဲြယူလိုက္ လုပ္ေနေလရာ ဂ်ာဂ်ာ ေကာ့ေကာ္ကန္ကား ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ .. အရည္ေတြလဲ ထြက္က်လာလိုက္တာ ကိုလတ္နႈတ္ခမ္းေတြလဲ ေပပြေနျပီ။ .. ဒါနဲ့တင္မရပ္ေသးပဲ ထပ္ထြက္လာေသာအရည္ေတြက ၾကမ္းေပၚမွာ အိုင္ထြန္းလို့ကို ေနျပီ။ .. ဘယ္နွစ္ခီ်ေတာင္ ျပီးကုန္ျပီလဲ မသိေတာ့။ .. ‘ အယ္ .. အယ္ … မလုပ္ပါနဲ့ ဒါေလးေတာ့ … ‘ ေအာက္မွာ ဘာဂ်ာေပးေနရင္းက ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက အေပၚဘက္တေရြ့ေရြ့တက္လာကာ ဘရာစီယာ ေလးကို လွမ္းကိုင္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ျပာျပာသလဲပင္ ေက်ာေလးၾကြျပီး အျမန္ခိ်တ္ျဖုတ္ေပးလိုက္ရသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ဒါေလးလဲ ကိုလတ္က ခ်မ္းသာေပးမွာမဟုတ္။ .. ဆဲြျဖဲျပစ္ေနဦးမွာ။ ခုေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့အေပၚပိုင္းလဲ ဗလာက်င္းသြားျပီ။ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ အေပၚပိုင္းဆီ ေလွ်ာကနဲတက္ လာျပီး အရည္ေတြေပပြေနေသာ နႈတ္ခမ္းၾကီးေတြနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ နို့အံုၾကီးေတြကို အငမ္းမရ စို့လိုက္ျပန္သည္၊ ‘ ျပြတ္ ျပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … ‘ ‘ အား .. အင့္ .. အဟင့္ … ‘ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ တခုမွ ခံရခ်က္ မသက္သာပါလားေနာ္ .. ။ ဂ်ာဂ်ာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေတြးမိသည္။ … ေစာေစာက ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာဂ်ာေပးခံရတာကလဲ တမို်း ခံစားခ်က္ျပင္းထန္သလို အခု အေပၚပိုင္းမွာ နို့စို့ခံရေတာ့လဲ ရင္ထဲက နွလံုးသားေတြပါ ကိုလတ္ဆီ ပါသြားျပီလား ထင္မွတ္မွားရျပန္သည္။ .. ကိုလတ္က ဒလၾကမ္းကို အားမနာတမ္း စို့ေနသည္။ … ဘယ္ဘက္ကိုစို့လွ်င္ ညာ၊ ညာဘက္ကိုစို့လွ်င္ ဘယ္ဘက္နို့အံုကို လက္နွင့္အပီအျပင္ သမ ေသးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ မခံနိုင္ေတာ့ … ။ နို့အံုသားနုနုေလးေတြ နို့သီးေခါင္းေလးေတြ ကိ်န္းစပ္နာက်င္လာရျပီ။ ကိုလတ္စို့သမွ် ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေကာ့ျပီး ခံေနရသည္မို့ ေနာက္ေက်ာေတြလဲ ေညာင္းလွျပီ … ။ ေအာက္မွာလဲ အရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနျပီ။ … ‘ အို … ဆရာရယ္ … စို့လို့ မ၀ေသးဘူးလား … ေတာ္ပါေတာ့ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ ထုတ္ကိုေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ အရင္က သူမေတာင့္တေနခဲ့ရေသာ အထိအေတြ့ေတြက ခုလို တကယ္တမ္း ၾကံုလာရေတာ့ ထင္ထားသည္ထက္ကို ေကာင္းေနေပမယ့္ ကိုလတ္က ၾကမ္းလြန္းေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ မခံနိုင္ျဖစ္လာရျခင္းပါ … ။ ကိုလတ္ စိတ္ဆိုးသြားမွာလဲ စိုးရိမ္ေနမိသည္၊ .. အာရံုေတြ မ်ားလိုက္ ပါဘိေတာ့ ဂ်ာဂ်ာရယ္ … ။ ကိုလတ္က ဒီတခါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့စကားကို နားေထာင္သည္။ နို့စို့ေနတာ ရပ္လိုက္ျပီး ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ေပၚ တကိုယ္လံုးထပ္မိေအာင္ ေလွ်ာကနဲ တက္လာကာ ေနရာေျပာင္းယူလိုက္သည္။

ဂ်ာဂ်ာ့နို့အံုထြားထြားၾကီးေတြက ကိုလတ္ရင္ဘတ္ေအာက္မွာ ျပားကနဲျဖစ္သြားျပီး ေဘးဘက္ကိုပင္ နို့အံုသားေတြ လံွ်က်လာသည္။ မ်က္နွာခ်င္း အအပ္မိတြင္ ကိုလတ္ နႈတ္ခမ္းၾကီးေတြက ခုနကမွနႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး ပါးပါးျပန္တင္ထားသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့နႈတ္ခမ္း အိအိေထြးေထြးေလးေတြကို မလြတ္တမ္းဖမ္းစုပ္ထားလိုက္သည္။ အသာအယာဖြဖြေလး စုပ္နမ္းတာမို်းမဟုတ္ပဲ ပါးစပ္ကို အက်ယ္ဆံုးဟကာ တရိွန္ထိုးစုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းမို့ နႈတ္ခမ္းေဒါင့္နားက မဲွ့နက္ကေလးပင္ ကိုလတ္၏ စုပ္နမ္းသည့္ စက္ကြင္းထဲ ၀င္သြားရသည္။ ကိုလတ္က ဒီမဲွ့နက္ေလးကိုၾကည့္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ကို စဲြလမ္းေနခဲ့ရ သူမို့ မဲွ့နက္ေလးကို လွ်ာထိပ္နွင့္ အသာထိုးကာ ရက္ရက္ေပးေနျပန္သည္။ ခံစားမႈက ထုတ္ေဖာ္ေျပာရန္ ခက္လွေအာင္ကို ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ ထူးျခားဆန္းသစ္လွသည္။ … အရင္ဘဲ ကိုလြင္က ဒီမဲွ့ေလးအေၾကာင္း ကဗ်ာေတြဖဲြ့ျပ တတ္တာကလဲြလို့ ကိုလတ္လို လက္ေတြ့ဆန္ဆန္ မလႈပ္ရွားတတ္ခဲ့။ .. ခုေတာ့ ဒီမဲွ့ေလးက ကိုလတ္နွင့္ က်မွ ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ အဓိပၸါယ္ ပိုရိွသြားရျပီ။ … ကိုလတ္ၾကမ္းသမွ် အံၾကိတ္ခံရင္း ဂ်ာဂ်ာ တလူးလူးတလြန့္လြန့္ ျဖစ္ေနရသည္။ နွစ္ေယာက္သား တကိုယ္လံုး ထပ္ကပ္မိေနသည္မို့ ေအာက္ပိုင္းခ်င္းလည္း ကပ္ေနမိသည္ျဖစ္ရာ ကိုလတ္ လီးတံၾကီးက ဂ်ာဂ်ာ့ဆီးခံုေလးနွင့္ ေပါင္တံျဖိုးျဖိုးနွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ညပ္ေနသည္။ ဒီေတာ့ ဇက္ကိုဖိခု်ပ္ ထားခံရေသာ ေျမြတေကာင္လို ကိုလတ္လီးၾကီးက ေဒါသတၾကီး ရုန္းကန္ေနရာ ဂ်ာဂ်ာ့ခ်က္ေကာင္းေနရာ ေလးေတြကို ေလွ်ာက္ျပီးပြတ္တိုက္ထိုးဆြေနသလိုျဖစ္ေနရသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္ေတာ့။ .. ခံခ်င္လာျပီ။ ‘ ဟင့္ ဟင့္ … လုပ္ပါေတာ့ ဆရာရယ္ … ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္ေတာ့လို့ပါ … ‘ အရွက္ကို ေဘးခိ်တ္ျပီး ဂ်ာဂ်ာေလး ေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ .. ေျပာခ်လိုက္မိျပီးမွ ကိုယ့္စကားကိုယ္ျပန္ရွက္မိေတာ့ မ်က္နွာေလးက ရဲတြတ္သြားသည္။ ကိုလတ္က မ်က္နွာခ်င္းခြာလိုက္ျပီး ေခါင္းေထာင္ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ရွက္မ်က္နွာရဲရဲေလးကို အရသာခံၾကည့္ေန ျပန္၏။ .. ကိုလတ္မ်က္နွာၾကီးက ျပံုးျပံုးၾကီးလုပ္ေနရာ ဂ်ာဂ်ာ သီးမခံနိုင္ေတာ့ပဲ ကိုလတ္နွာေခါင္းၾကီးကို လိမ္ဆဲြ ျပစ္ထည့္လိုက္မိသည္။ .. ‘ အား … နာတယ္ ဂ်ာဂ်ာရဲ့ … ‘ ‘ ေၾသာ္ … သူ့က်ေတာ့ နာတတ္တယ္ … သူမ်ားက်ေတာ့ မနာတတ္တာက်ေနတာပဲ .. ကိုင္လိုက္ညွစ္ လိုက္တာမ်ား ကိုယ္ခ်င္းမစာ … ဟြန္း .. ‘ ‘ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ဂ်ာဂ်ာ ရဲ့ …. ‘ ‘ သြားပါ .. ဆရာ့ကိုေတာ့ ေၾကာက္ေတာင္လာျပီ .. အေတြ့အၾကံုက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စံုထားလဲမသိ’ ဂ်ာဂ်ာ့ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးက ကိုလတ္ရင္ကို ကလိကလိ ျဖစ္ေစသည္။ ‘ အဲလို အေတြ့အၾကံုစံုလို့လဲ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ ဂ်ာဂ်ာ့ကို ရေအာင္ဖန္နိုင္တာေပါ့ … ဟုတ္ဖူးလား .. ‘ ‘ ကဲပါ … ဟုတ္ပါတယ္ .. ဆရာၾကီးရယ္ … လုပ္မွာလဲလုပ္ပါဦး .. ဒီက မိန္းကေလးတန္မဲ့ေတာင္းပန္ ေနရတာ အားနာပါဦး ရွင္ရယ္ … ‘ ‘ ေအာရိုက္ … ‘ ကိုလတ္က ေခါင္းကို ဆတ္ကနဲ တခ်က္ျငိမ့္လိုက္သည္။

ဂ်ာဂ်ာနွင့္သူနွင့္က ရင္ညြန့္ကေန ဟိုးေအာက္အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ဖိကပ္ေနသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခသလံုးေလးေတြကို ကိုလတ္ေျခဖမိုးေတြက ခိ်တ္လိုက္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ကားကားေလးျဖစ္သြားေအာင္ အသာဆဲြျဖဲခ်လိုက္သည္။ ကားထြက္သြားေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ေလးေတြေပၚမွာ ကိုလတ္ ရဲ့ ေျခေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းက အလိုက္သင့္ ဖိကပ္ပါသြားသည္။ .. နွစ္ေယာက္သား အေပၚပိုင္းေတြက ထိကပ္ ေနၾကသလို ေပါင္တံေတြ ေျခေထာက္ေတြက ကားထြက္လွ်က္သား ေတာက္ေလွ်ာက္ ထိကပ္ေနၾကသည္။ ဆီးခံုခ်င္းလဲ ထိကပ္ေနၾကဆဲ။ … ဒီပံုစံက ကိုလတ္အလြန္ နွစ္သက္သည့္  ပံုစံ … ပက္လက္လုပ္တာခ်င္းတူတူ ေလွၾကီးထိုးရိုးရိုးပံုစံထက္ မိန္းကေလးဘက္က ညွစ္အားကိုပိုေကာင္းေစသည့္ အေနအထားမို်းျဖစ္သည္။ ဒူးေထာင္ ေပါင္ကားေပးရမွာ ရွက္တတ္ေသာ မိန္းကေလးေတြ အတြက္လဲ အဆင္ေျပသည္။ .. ထိုအေနအထားအတိုင္း ေနရာယူလိုက္ျပီးသည္နွင့္ ကိုလတ္ ခါးကို အသာၾကြလိုက္သည္။ ေစာေစာက ေပါင္တံေတြၾကားတြင္ ညပ္ေနရေသာ ကိုလတ္ လီးတံၾကီးက ၾကြားၾကြားရြားရြား ေထာင္ထလာ ေလသည္။ .. ကိုလတ္က လက္တဖက္ကိုေအာက္လိွု်ျပီး သူ့လီးၾကီးထိပ္နွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလး အ၀ တည့္သြားေအာင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္။ တည့္ျပီဆိုသည္နွင့္ လက္ျပန္သိမ္းကာ ခါးကိုျပန္ဖိခ်လိုက္ေတာ့၏ ‘ ျဗြတ္ …… ‘ ‘ အား ဟားဟား …. ေသျပီ ေသျပီ .. ‘ ေစာေစာကေတာ့ သူပဲ လုပ္ပါေတာ့ဆိုျပီး တကယ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ေခါင္းကိုခါရမ္းကာ ကိုလတ္ရင္ဘတ္ၾကီးကို အတင္းတြန္းပစ္ေနသည္။ … မိန္းကေလးေတြမ်ား မူယာမာယာကိုမ်ားတယ္ဆိုတာ ဒါမို်းထင္ပါ့ ။ ရည္းစားရိွနွင့္ျပီးသားေပမယ့္ ပါကင္မဖြင့္ရေသးေသာ အပို်ေလးမို့ ဂ်ာဂ်ာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးက တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေနကာ အ၀င္မလြယ္လွပဲ ျဖစ္ေနသည္။ ကိုလတ္လဲ အေျခအေနအရ ခါးကိုအဆံုးဖိမခ်ေသးပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိနဲွ့ကာ သြင္းေနလိုက္၏။ ‘ ျဗိ .. ျဗိ .. ‘ ‘ အား … အား … နာတယ္ .. နာတယ္ ဆရာရဲ့ … ေတာ္ပါေတာ့ … အိုး … ‘ ကိုလတ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲွ့သြင္းေနသျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ ေအာ္ေနသည့္ၾကားမွပဲ ကိုလတ္ လီးတံၾကီးက တြင္းေပါက္ထဲ ေျမြ၀င္သလို တအိအိထိုး၀င္ေနသည္။ .. သို့ေပမယ့္ လမ္းတ၀က္ေလာက္အေရာက္မေတာ့ အထဲမွ အတားအဆီးေလးတခုက ေရွ့ဆက္မတိုးရန္ အာခံေနေလသည္။ .. ေၾသာ္ .. ဂ်ာဂ်ာ အပို်စင္ေလး ရိွေသးတာပဲ .. ေသခ်ာသြားျပီေလ။ ကိုလတ္က ရီႊကနဲ ေလတခ်က္ခြ်န္လိုက္သည္။

ထို့ေနာက္ ခါးကို အသာျပန္မတ္လိုက္ျပီး အံတခ်က္တင္းတင္းၾကိတ္ကာ ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ ဟိုအရင္ကတဲက ေမွ်ာ္မွန္းသိမ္းဆည္းထားခဲ့ရသမွ် အားေတြအင္ေတြကို အကုန္ထုတ္သံုးကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ‘ ျဗစ္ … ေဖာင္း … ‘ အပို်စင္အေမွးေလးက ျဗစ္ကနဲေပါက္ … ျပီးလဲျပီးေရာ အရိွန္နွင့္ထိုး၀င္လာသည့္ ကိုလတ္လီးၾကီးက ဂ်ာဂ်ာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးထိေအာင္ ၀င္သြား .. ဆီးခံုခ်င္းက ေဖာင္းကနဲေဆာင့္မိ … အျဖစ္အပ်က္ေတြက တဆက္တည္း ျဖစ္ပြားသြားသည္။ ဂ်ာဂ်ာ အမယ္ေလး တရန္ပင္ အခိ်န္မရလိုက္ေတာ့။ … ပါးစပ္ေလး အစြမ္းကုန္ဟကာ ေခါင္းေလးေနာက္ျပန္လန္ထြက္သြားစဥ္မွာပင္ ကိုလတ္က ေအာင္လံစိုက္ထူ လိုက္ျပီးသား ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ … ကိုလတ္လီးၾကီး၏ ေက်ာဘက္မွ ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးကလဲ တာ၀န္ေက်စြာျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ့အစိေလးကို ဒလၾကမ္း ပြတ္ဆဲြခ်သြားရာ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထသြားရေတာ့သည္။ … ေၾသာ္ .. လူ့ဘ၀ အရသာဆိုတာ ဒါပါလား ေနာ္ … ။ ေအာင္လံတဆံုးစိုက္ျပီးသည္နွင့္ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ႔လီးကို ျပန္ဆဲြမထုတ္ေသးပဲ ဆက္ကာ ဖိထားသည္။ တအင္းအင္း ညဥ္းသံေလးေတြနွင့္အတူ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ ေပါင္တံနွင့္ဖင္ဆံုၾကီးေတြက တရြရြၾကြတက္ ရုန္းကန္ေနၾကသည္။ ကိုလတ္က ၾကြခြင့္မေပးပဲ အားထည့္ကာ ဇြတ္ဆက္ဖိထားေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ေသြးေတြ ဆူပြက္တက္လာေတာ့သည္။ .. အပို်ေမွးေလးေပါက္သြားလို့ နာဖို့ေတာင္ သတိမရနိုင္ေတာ့။ အထဲက ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေလးေတြက တလႈပ္လႈပ္တရြရြနွင့္ ကိုလတ္လီးၾကီးကို ဆီးၾကိုေထြးေပြ့ထားၾကသည္။ ေသြးထဲသားထဲမွ ဆိမ့္တက္လာေသာ အရသာေတြက ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုးကို ဖံုးလႊမ္းသြားၾကသည္။ … ေၾသာ္ … အလိုးခံရတာ ဒီေလာက္အရသာရိွမွန္းသာၾကိုသိရင္ ဂ်ာဂ်ာတို့ ဒီအရြယ္အထိေအာင္ေတာင္ မေနပဲ အေစာၾကီးကတည္းက ေယာက်ာ္းယူျပစ္လိုက္ျပီးသား ရိွေရာ့မည္။ .. ခုလဲ ေနာက္ေတာ့ မက်ေသး ပါဘူးေလ … အရြယ္က ခုမွ ၂၅ ရိွေသးတာပဲ။ .. ေရွ့ေလွ်ာက္ ဘ၀မွာ တ၀ၾကီး အလိုးခံဘို့ အခိ်န္ေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ပါေသးသည္ေလ … ။ ကိုယ့္အေတြးနွင့္ကိုယ္ ဂ်ာဂ်ာ မပြင့္တပြင့္ေလး ျပံုးလိုက္မိေတာ့ ကိုလတ္က မ်က္ေမွာင္ကံု့်သြားသည္။

သူကျဖင့္ သနားလို့ တအားေတာင္မေဆာင့္ေသးပဲ ခနနွပ္ေပးထားတာကို မေခ်ာက ဘာထင္ေနလဲမသိ .. လို့ ကိုလတ္က ေတြးမိသြားသည္။ ဒီလူ ဒါအကုန္ပါပဲလို့မ်ား ထင္ေနေရာ့သလား မေျပာတတ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ရိွလွတာ ေတြ့ၾကေသးတာေပါ့။ … ကိုလတ္ တလဲြေတြးမိသြားတာက ဂ်ာဂ်ာ့အၾကိုက္ျဖစ္သြားသည္။ ကိုလတ္က ေစာေစာက သနားခ်င္ ညွာခ်င္ေနသည့္စိတ္ေတြကို စြန့္လႊတ္ကာ အသားကုန္ ကံု်း လိုးေတာ့ သည္ကိုး … ။ ဂ်ာဂ်ာကလဲ ဒါမို်ုး အားရပါးရ အလိုးခံခ်င္ေနျပီမို့ ဆနၵနွင့္လက္ေတြ့ တထပ္တည္းက်သြားရ ေလေတာ့သည္ေပါ့။ … ‘ ဖံုး ဖံုး .. ဖတ္ဖတ္ … ‘ ‘ အား အ … အား အ … ‘ ကိုလတ္ေဆာင့္သံ နွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့နႈတ္မွ အလိုလိုပြင့္ထြက္လာေသာ ညဥ္းသံေလးေတြက အခန္းထဲမွာ စည္း၀ါး မွန္မွန္ လြင့္ပံ်ေနသည္။ ပါကင္ဖြင့္ျပီးကာစေလးလဲဲျဖစ္ … ဖေရာ့ခ္  ပံုစံ၏အားသာမႈကလဲ ကူညီေနဆိုေတာ့ ကိုလတ္အတြက္ေတာ့ အထိအေတြ့က ထူးရွယ္ ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေအာက္မွ ဂ်ာဂ်ာ ရဲ့ စိတ္ထစရာ တင္ဆံုၾကီးေတြက ေလေမြ့ယာတခုအလား ျပန္ျပန္ကန္တင္ေပးေနၾကမႈကလည္း အရင္က လိုးခဲ့ဘူးသည့္ ဘယ္မိန္းကေလးေတြနွင့္မွ မတူေအာင္ အရသာထူးလွသည္။ .. ပိန္ပိန္ပါးပါးေလးေတြက ကိုယ္ဟန္ေက်ာ့သေလးဘာေလးနွင့္ ခုလို အရသာမို်းက် ဘယ္လိုမွ မေပးစြမ္းနိုင္တာ ဘယ္သူျငင္းခ်င္ၾက ေသးသည္လဲ … ။ ေၾသာ္ ဒီလို တင္ဆံုၾကီးမို်းနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုျဖုတ္ခြင့္ လိုးခြင့္ၾကံဳတာ သူကား ကုသိုလ္ ထူးေပစြ။ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးက ေအာက္မွာ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ျဖစ္ေနတိုင္း ရင္နွစ္မႊာၾကားမွ နို့အံုအိအိၾကီးေတြကလည္းပဲ တအိအိနွင့္ ကိုလတ္ရင္ဘတ္ကို လာေရာက္ပြတ္သပ္ေနၾကသည္မွာ ကိုလတ္ေတာ့ တညလံုးသာ ဒီလို ေနေနလိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိေတာ့သည္။ … အားျပတ္လို့ ေသခ်င္ ေသသြားပေလ့ေစ ေလ။ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ အလိုးခံလို့ေကာင္းရဲ့လားဟင္ ခံေကာခံနိုင္ရဲ့လား ….. ‘ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ မနားတမ္းေဆာင့္လိုက္ျပီးမွပဲ ကိုလတ္က စကားေမးေဖာ္ရေတာ့သည္။ မခံနိုင္လို့ အသက္ထြက္မည့္သူသာဆို ဘယ္နွစ္ခါေလာက္ ေသျပီးေလာက္ျပီလဲ မသိ။ .. ဂ်ာဂ်ာ့လို အိုးေကာင္းေမာင္းသန္ မို့သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ‘ အား … ရီွး … ေကာင္းတယ္ဆရာ … အလိုးခံနိုင္ပါတယ္ .. ဟို ဟိုေလ … ‘ ဂ်ာဂ်ာက စကားဆက္ရ ခက္ေနသည္။ ‘ ေျပာေလ ဂ်ာဂ်ာရဲ့ .. ‘ ‘ အဟင္း … ဂ်ာဂ်ာ ရွက္လို့ .. ေျပာရမွာ …. ‘ ‘ ေၾသာ္ .. ဂ်ာဂ်ာရယ္ .. ဒီအေျခအေနေရာက္မွမ်ား ရွက္ေနရေသးတယ္ .. ေျပာသာေျပာ .. ‘ ‘ ဟို ဟိုေလ .. ဒီပံုစံနဲ့ အလိုးခံရတာ အားမရသလိုပဲ ဆရာရယ္ … ‘ အလဲ့ … မေရႊေခ်ာက အလာၾကီးပဲ။

ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပါသည္ .. ဒီ ဖေရာ့ခ္ ပံုစံက ေယာက်ာ္းေလးေတြ အတြက္ေတာ့ ညွစ္အားေကာင္းေကာင္းပိုခံစားရသည္။ ေပါင္တံနွင့္ေျခသလံုးေလးေတြ၏ အထိအေတြ့ကိုပါ တျပိုင္တည္း ခံစားရသည္ေရာေၾကာင့္ ပိုဖီးလ္လာေသာ္လည္း မိန္းကေလးေတြအတြက္က်ေတာ့ျဖင့္ အ၀င္မနက္လွသျဖင့္ အထဲမွာ နင့္နင့္နဲနဲ မရိွလွေသာေၾကာင့္ တခို့်မိန္းကေလးေတြက လံုး၀ အားမရ ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္ထန္ေသာ ေသြးသားဆူေသာ ဂ်ာဂ်ာ့လို မိန္းကေလးေတြအတြက္ေတာ့ မထိတထိလိုသာပဲ ျဖစ္ေနရသည္ေပါ့။ … ကဲေလ … ပရိသတ္က ေတာင္းဆိုလာမွေတာ့ ပံုစံေျပာင္းၾကယံုေပါ့။ … ‘ ကဲ … ဒါဆို ပံုစံေျပာင္း လိုးၾကမယ္ … ဟုတ္ျပီလား … ‘ ‘ ဟုတ္ … ‘ ကိုလတ္က သူ့ဟာၾကီးကို ဂ်ာဂ်ာ့အထဲမွ ဇတ္ကနဲ ဆဲြနႈတ္လိုက္၏။ ဂ်ာဂ်ာ့ရင္ထဲ ဟာျပီးက်န္ခဲ့သည္။ … အသာအယာနႈတ္တာမဟုတ္ပဲ ဇတ္ကနဲဆဲြနႈတ္တာဆိုေတာ့ နႈတ္ခမ္းသားေလးေတြေတာင္ အျပင္ကို စိြကနဲ စူထြက္ ပါသြားရျပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ပံုမွန္ေနရာ ျပန္ေရာက္သြားရသည္။ ‘ ကဲ .. ဂ်ာဂ်ာ ခနထဦး … ျပီးေတာ့ ေလးဘက္ေလး ေထာက္ေပး … ‘ ဂ်ာဂ်ာက ေစြ့ကနဲထကာ ေလးဘက္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ေထာက္လိုက္သည္။ ျမန္ျမန္လုပ္မွ .. အထဲမွာေနရတာ ဟာလွျပီ … ။ ‘ အဲ … ဟုတ္ျပီ .. ခါးေလးကို နဲနဲေအာက္နိွမ့္ခ်လိုက္ျပီး တင္ပါးၾကီးေတြကို ေနာက္ကို ေကာ့ထုတ္ေပး ‘ ကိုလတ္က အပီအျပင္ကို လမ္းညႊန္ေနသည္။ လက္ကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လာဖိေပးကာ ပံုစံက် ေအာင္ လုပ္ေပးေနလိုက္ေသးသည္။ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကိုလဲ ေနာက္ကို ဆဲြေကာ့ထုတ္ေပးလိုက္ေသး၏။ ‘ အဲ .. ဟုတ္ျပီ … ရျပီ .. ‘ ဂ်ာဂ်ာ့ပံုစံက ဒီလို စတိုင္လ္ နွင့္လဲ အရမ္းကို ဆဲြေဆာင္အား ေကာင္းေနေလသည္။ ၾကည့္လိုက္ပါဦး … လက္ေလးက ခပ္ယိုင္ယိုင္ေလးေထာက္ထားသည္။ .. ေသးသိမ္ေသာခါးေလးက ခုလိုေလးဘက္ေထာက္ ေနေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ကို ေသးသြယ္သြားသလားထင္ရသည္။ တင္သားကားကားၾကီးေတြကလဲ ပိုျပီး စြင့္တက္လာၾကသည္။ .. ရင္ဘတ္ေအာက္မွာေတာ့ ဗူးစင္မွ ဗူးသီးၾကီးေတြလို နို့ၾကီးနွစ္လံုးက တဲြေလာင္း က်ေနၾကသည္မွာ အသဲယားစရာ … ။ အဲ .. ကိုလတ္ ဒီေလာက္ပဲြၾကမ္းပစ္လိုက္သျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ေခါင္းမွ သူနာျပုေခါင္းေဆာင္း ေလးကေတာ့ ျပုတ္က်ေနျပီးေတာ့ ဆံပင္ေလးေတြလဲ ကလစ္ေတြ ညွပ္ေတြျပုတ္ျပီး ဖရိုဖရဲ ၀ဲက်ေနရသည္ေပါ့ …။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဖရိုဖရဲေလး ျဖစ္ေနတာကိုက တမို်းဆဲြေဆာင္အားတိုးကာ ရမက္ေတြ ပိုထန္စရာ ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ … ဖင္ဆံုၾကီးနွစ္ျခမ္းၾကားမွ ျပူးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ နႈတ္ခမ္းသား ေတြကေတာ့ ကိုလတ္ကို လာလွည့္ပါ လိုးလွည့္ပါ ေဆာ္လွည့္ပါနွင့္ ေခၚေနၾကျပီ။ … ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ ရင္ခုန္စရာ အိုးၾကီးေနာက္မွာ ကပ္ျပီး ဒူးေထာက္ခ်လိုက္၏။ ငယ္ေဖာ္ လီးတံၾကီးက တာ၀န္ကို ဦးလည္မသုန္ ထမ္းရြက္ဖို့ တယမ္းယမ္းနွင့္ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ။ … ကိုလတ္က ျပူးထြက္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ ေစာက္ဖုတ္နႈတ္ခမ္းသားေလးေတြအ၀ကို သူ့လီးၾကီး အသာေတ့လိုက္၏။ ေတာ္ေတာ္နွင့္ ထိုးမသြင္းေသးပဲ ေစာက္ဖုတ္ အ၀မွာတင္ တရြရြပြတ္ကာ လက္ေတြကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြကို အသာအယာ ပြတ္သပ္လိုက္ ညွစ္နယ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ဆံုၾကီး တယမ္းယမ္းျဖစ္လာ ေတာ့သည္။ ျမန္ျမန္မ်ား ၀င္သြားလို ၀င္သြားျငား ကိုလတ္ရိွရာ ေနာက္ဖက္ကို ဖင္ဆံုၾကီးက ဇြတ္တိုး လာသည္။ .. ကိုလတ္က ညစ္က်ယ္က်ယ္ေလး ျပံုးလိုက္မိ၏။ မယ္ခုေမွ်ာ္ .. ဆိုတာ ဒါမို်း ျဖစ္မွာေပါ့။ … ‘ ျဗြတ္ ‘ ‘ အား ………….. ‘ ကိုလတ္က အစာလိုက္ဟပ္သလို တယမ္းယမ္းျဖစ္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ဖင္ဆံုၾကီးကို ဆတ္ကနဲ လက္နွစ္ဖက္နွင့္ အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ယင္း တခိ်န္တည္းမွာပင္ စံခိ်န္လြန္ ကိုလတ္လီးၾကီးက ဂ်ာဂ်ာ့ ပါကင္ဖြင့္ျပီးစ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ အဆံုးထိတိုင္ တဟုန္ထိုး ထိုး၀င္သြားေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္မိသည္။ တင္ပါးၾကီးေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ခါယမ္းထြက္သြား၏။ ‘ အား … ဆရာရယ္ .. အထဲမွာ သားအိမ္ကိုထိုးမိေနျပီ .. အား .. အား … ‘ ဂ်ာဂ်ာ့ဖင္ၾကီးက ရမ္းထြက္သြားေပမယ့္ ကိုလတ္က သူ့ဟာၾကီးကို ကြ်တ္မထြက္သြားေအာင္ အတင္းဖိျပီး ထိုးထည့္ထားေတာ့ အထဲက ဂ်ာဂ်ာ့သားအိမ္ အ၀ေလးကို ကိုလတ္ထိပ္ဖူးၾကီးက ဒလၾကမ္းထိုးဖိနိႈးဆြေပး သလို ျဖစ္သြားရသည္မို့ ဂ်ာဂ်ာ မ်က္ရည္ေတြပင္ လည္တက္လာေအာင္ ထိထိမိမိ ခံစားလိုက္ရသည္။ ေစာေစာကပံုစံနွင့္ အားမရပါဆိုသည့္ မိဂ်ာဂ်ာတေယာက္ အားရယံုမက အီဆိမ့္ျပီးကို တက္သြားရေလျပီ။ ခါးေလးက ပိုညႊတ္က်သြားသည္။ .. ေရွ့မွာေထာက္ထားေသာ လက္ေလးေတြပါ ေခြက်ခ်င္သလိုလို ယိုင္ ထိုးသြားသည္မို့ မ်က္နွာနွင့္ၾကမ္းျပင္မေဆာင့္မိေအာင္ မနဲအားတင္းကာ ျပန္ျပီး မတင္လိုက္ရ၏။ .. ခုလို ဂ်ာဂ်ာ ေခြေခြေလးလဲက်လုလုျဖစ္သြားျပီးမွ အတင္း အားခဲကာ လက္ကေလးေတြေထာက္ျပီး ျပန္ရုန္းထလာပံုက ကိုလတ္မ်က္စိထဲမွာ အလြန္ကိုၾကည့္ေကာင္းသြားရသည္။ ရမက္ေတြ ပိုထန္လာသည္။ သူေျပာလို့ ပံုစံေျပာင္းေပးထားရတာပဲ .. ေခြယိုင္ရံုမကလို့ ပံုလ်က္ပဲ လဲက်က် .. သနားေနစရာ မလို ပါဘူးေလ ဆိုေသာစိတ္ရိုင္းေတြ ၀င္လာသည္။

ကိုလတ္စိတ္ေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ….. ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လက္နွစ္ဖက္လံုးနွင့္ စံုကိုင္ဆဲြထိန္းထားလိုက္သည္။ .. ျပီးေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးအိအိၾကီးေတြ လိႈင္းေလးေတြထကာ တုန္တုန္တက္သြားသည္အထိကို အားရပါးရ ျပစ္ျပစ္ျပီး ေဆာင့္ခ်ေနလိုက္ေတာ့သည္။ .. ပထမေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ငါးရံ့ျပာလူး ခါယမ္းေနေသးသည္။ … သို့ေပမယ့္ ခနၾကာေတာ့ အထာက်သြားျပီး သူမကိုယ္သူမ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းနိုင္သြားသည္။ ေခြလဲက်မည့္ အရိပ္အေယာင္ မရိွေတာ့ … ။ ကိုလတ္ ေဆာင့္ခ်က္နွင့္အညီ စည္းခ်က္က်က် သူမတင္ပါးၾကီးေတြကို ေနာက္ပစ္ပစ္ေပးျပီး တက္ညီ လက္ညီေလးပင္ လႈပ္ရွားေပးလာေလသည္။ ခုမွ ဒီပံုစံနွင့္ အလိုးခံရတာ ဂ်ာဂ်ာ အထာက်သြားျပီ။ အရသာလဲ အၾကီးအက်ယ္ ေတြ့သြားရျပီ။ … ဂ်ာဂ်ာ ေနာက္ေပး ေပးတတ္လာေတာ့ ကိုလတ္လဲ ေဆာင့္ရတာ အရသာပိုေတြ့လာသည္။ တကယ္ပါ … သူအရင္ျဖုတ္ခဲ့ လိုးခဲ့ဘူးသည့္ မိန္းကေလးေတြထက္ကို ဒီဆရာမေလး ဂ်ာဂ်ာ့ဆီမွာ ေျပာျပရ ခက္လွေသာ ဆဲြေဆာင္အား တခုခု ရိွေနတာအမွန္ ။ .. ေနာက္ထပ္ မိန္းမေတြ ရာခီ်လိုးလို့ေကာ ဒီလို စိတ္ပါလက္ပါ ျငိတြယ္မႈမို်း ရမည္ဟု မည္သူ အာမခံနိုင္ပါမည္နည္း။ .. တသက္တာအတြက္ သူမကို အပိုင္ျဖုတ္ခြင့္ လိုးခြင့္လိုင္စင္ရရိွေအာင္ လက္ထပ္ယူလိုက္ေတာ့မည္ဟု ကိုလတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။ ဒီအေတြးေလး ၀င္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုလိုးရတာ ပိုၾကည္နူးစရာေကာင္းလာသည္။ ၾကိုက္ကုန္းတေယာက္ကို လိုးေနရသလိုမို်း မခံစားရေတာ့ပဲ ဘ၀ၾကင္ေဖာ္ေလာင္း ေကာင္မေလးကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး လိုးေနရသလိုျဖစ္လာျပီမို့ ကိုလတ္ခံစားမႈေတြက ပိုမို ဆန္းသစ္လာသည္။ ခံစားမႈေတြ ဆန္းသစ္လာေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလဲ ပိုျပင္းလာသည္။ သုတ္ကလဲ ထြက္ကိုမလာေတာ့။ အခိ်န္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိေတာ့ … ။ ခံေနရေသာ ဂ်ာဂ်ာေတာ့ ေျမာ့ေနေလျပီ။ … ေစာေစာက ကိုလတ္ ဘာဂ်ာေပးထားစဥ္က နွစ္ခီ်သံုးခီ် ျပီးထားျပီးသားမို့ ဒီတခီ်က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နွင့္ေတာ့ မျပီးနိုင္ေသး … ။ ၾကာေတာ့ ဒူးေတြ နာလာျပီ။ ေရွ့မွာေထာက္ထားရေသာ လက္ေလးေတြလဲ ေညာင္းလွျပီ။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ ဘယ္ကမၻာအထိ ကို ဆက္ေဆာင့္ေနဦးေတာ့မည္မသိ။ .. သို့ေပမယ့္ ကိုလတ္က မိန္းမမို်းစံုနွင့္ အေတြ့အၾကံုစံုထားသူမွန္း ဂ်ာဂ်ာ သိေနေတာ့ သူမက်မွ ခံနိုင္ရည္မရိွလို့ အထင္ခံရမွာ တနည္းအားျဖင့္ အထင္ေသးသြားမွာလဲ ဂ်ာဂ်ာ ေၾကာက္သည္။ .. ကိုလတ္စဲြသြားမွ သူမ ဘ၀လဲ ၾကိုက္ကုန္းမျဖစ္ရပဲ တည္တည္တန့္တန့္ ပဲြတက္မယားျဖစ္ခြင့္ရမွာ မဟုတ္လား။ .. ဒီေတာ့လဲ ဂ်ာဂ်ာ့မွာ ကိုလတ္ လိုးသမွ် ေဆာင့္သမွ်ကို အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္ခံယင္း အ၀တ္ပံုၾကီး တခုလို ေပ်ာ့ေခြမက်သြားေအာင္ အစြမ္းကုန္ ေတာင့္ထားရရွာေလေတာ့သည္။ နဖူးဆံစပ္မွာလဲ ေခြ်းဥေလး ေတြပင္ သီးထေနျပီ။ ကိုလတ္ကေတာ့ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို စံုကိုင္ညွစ္ကာထိန္းထားရင္း ေဆာင့္လိုက္၊ .. တခီ်တခီ်က်ျပန္ေတာ့ ဗူးသီးၾကီးေတြလို တဲြေလာင္းက်ကာ ဗရမ္းပတာ ခါယမ္းေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့နို့အံုၾကီးေတြကို ေရွ့ကိုကိုင္းျပီး လွမ္းဆုပ္နယ္လိုက္နွင့္ အပီအျပင္ကို လိုးေနေလေတာ့၏။

တခါတခါက်ျပန္ေတာ့လဲ ဂ်ာဂ်ာ့ေက်ာျပင္ ေဖြးေဖြးေလး ေပၚမွာ အသာေမွာက္ခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ေက်ာေလးနွင့္ သူ့ပါးေတြကပ္ထားရင္း အေမာေျဖသလို လုပ္ကာ အသာေညွာင့္လိုး ေနတတ္ျပန္ေသးသည္။ ခနေလာက္ အဲဒီလို ေညွာင့္လိုးျပီးလို့ သက္လံုျပန္ေကာင္း သြားသည္နွင့္ နဂိုအတိုင္း အသားကုန္ ျပန္ေဆာင့္ လိုးျပန္ေတာ့၏။ ဂ်ာဂ်ာ့မွာသာ နားခြင့္မရ .. အေမာေလးမွ ေျဖခြင့္မရပဲ တလစပ္ကို အလိုးခံေနရေလေတာ့သည္။ … ဒီပံုစံေျပာင္းလိုးတာ နာရီ၀က္ေက်ာ္လာျပီထင္သည္။ .. ဂ်ာဂ်ာလဲ မ်က္လံုးေတြျပာ ေခါင္းေတြ မူးလာျပီ။ ေစာေစာကလို ရင္ခ်င္းအပ္ ေျခေထာက္ေတြကား အေနအထားေလးမွာ အသာနွပ္မေနခဲ့မိတာ မွားလိုက္ေလ ျခင္း လို့ ခုမွ ေနာင္တရမိသည္။ .. သို့ေပမယ့္ ခုခိ်န္မွေတာ့ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ျပီပဲ။ … တျဖည္းျဖည္း ခံရင္းခံရင္းနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ခံစားမႈေတြ ျပန္ျပီး ဆန္းသစ္လာသည္။ .. ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္လာသည္။ အူထဲအသည္းထဲမွ တလိႈက္လိႈက္ ျဖစ္လာသည္။ နို့အံုၾကီးေတြ တင္းထလာျပီး နို့သီးေခါင္းေလးေတြက ကိ်န္းစပ္ကာ ေထာင္မတ္ခြ်န္ေကာ့ လာၾကသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ အသက္ရႈေတြ ပိုျမန္လာသည္။ .. ျပီးေတာ့မည္ ေနာက္တခီ် … ။ ‘ အ .. အား … ဆရာရယ္ .. ျပီးျပီ ျပီးျပီ .. ဂ်ာဂ်ာျပီးျပီ … ေကာင္းလိုက္တာ .. အိုး မိုင္ေဂါ့ဒ္ … ‘ ဂ်ာဂ်ာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ေတြ ဖီြးကနဲ ပန္းထြက္လာသည္။ ကိုလတ္လီးၾကီးနွင့္ ၾကပ္သိပ္ျပည့္ေနသည့္ၾကားထဲမွ အတင္းကို တိုးထြက္စီးက်ကုန္၏။ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေလးက တုန္ယင္စြာအဖ်ားခတ္ရင္း တိမ္၀င္သြားေတာ့သည္။ ဂ်ာဂ်ာ ဘယ္လိုမွ မေတာင့္ထားနိုင္ေတာ့ .. အားေတြအင္ေတြ အကုန္ ကုန္ျပီ။ ကိုလတ္လီးၾကီး တပ္လွ်က္တန္းလန္းနွင့္ပင္ လက္ပစ္ေျခပစ္ကို ဟပ္ထိုးလဲက် သြားရရွာေလေတာ့သည္။ ကိုလတ္လဲ မျပီးေသးေသာ သူ့လီးၾကီးကို ဂ်ာဂ်ာ့အထဲ စိမ္ထားရင္းနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့အေပၚ အသာထပ္လွ်က္ ေမွာက္ခ်ကာ မိွန္းေနလိုက္ေလေတာ့၏။ ခနေနလို့ ဂ်ာဂ်ာ အေမာေျပလွ်င္ေတာ့ ေနာက္တပဲြနဲႊရန္ အဆင္သင့္ျပင္ ေစာင့္စားရင္း ဂ်ာဂ်ာ့ လည္ဂုတ္သား ၀င္း၀င္းေလးေတြကိုသာ ခပ္ဖြဖြေလး ငံုခဲေနလိုက္မိပါေတာ့သတည္း … ျပီးပါျပီ။