October 15, 2024

ဘာနဲ႔အစားထိုးမွာလဲ

ညက တိတ္ဆိတ္လြန္း၍ အေမွာင္က သိပ္သည္းလြန္းေနသည္။ ခ်စ္ထြန္း အပိုင္စားရထားေသာ ကားဂိုေဒါင္၏ ေနာက္ဖက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ၌မူ အျပာေရာင္ မီးပြင္းေလးက လင္းလက္၍ေနသည္။


“ ဒါ အကို႔ အိမ္လားဟင္…”
“ ဟင့္အင္း….ကိုယ္က သူမ်ားဆီမွာ ကပ္ေနရတာ…”
“ အင္း…ေတာ္ေတာ္ ခ်မ္းသာတာပဲ…”
ေကာင္မေလးက စကားတတ္ၿပီး ေဖၚေ႐ႊ၏။ ညဥ့္မယ္ေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ထြန္းက ညလုံးေပါက္ဆြဲလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ မင္း…ကိုယ့္ကို ေစ်းမေျပာရေသးဘူးေနာ္…”
“ ငါးခုေလ…အဲဒီေပါက္ေစ်းပဲ…”
“ အဟဲ…ငါးရာလား…”
“ အဲ…ဟယ္…ငါးေထာင္ေလ ဆရာႀကီးရဲ႕…”
“ ကိုယ္ တကယ္မသိလို႔ပါ…အခုမွ မင္းကို ပထမဆုံး ေခၚမိတာပါ…”
“ သနားလိုက္ရေတာ့မလား…”
“ မသနားပါနဲ႔…ရပါတယ္….သုံးေထာင္ဆို မရဘူးလား…”


“ အလိုေလးေတာ္…ဘာမွတ္လို႔ ေစ်းဆစ္ေနရတာလဲ…တစ္ညလုံး ရွင္နဲ႔ေနရမယ့္ က်မဒုကၡကိုလည္း ထည့္တြက္ အုံး….”
“ ငါးေထာင္ပဲလားကြာ…အဲဒါ…အကုန္ပဲ…”
“ ဟင္း…က်မေတာ့ ဖိတ္စာမွားၿပီထင္တယ္ ဒါနဲ႔ ရွင္တစ္ေယာက္ပဲ လုပ္ရမွာေနာ္…”
“ တစ္ေယာက္ထဲပါ…”
“ အင္း တခ်ိဳ႕က တစ္ေယာက္ထဲဆိုၿပီး ေခၚသြားတာ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေလးငါးေျခာက္ေယာက္ျဖစ္ေရာ ေငြက်ေတာ့ အျပည့္မေပးခ်င္ဘူး…”
“ ကိုယ္က အဲဒီလူယုတ္မာစာရင္းထဲ မပါ ပါဘူး…မနက္ေလးနာရီထိုးတာနဲ႔ မင္း ျပန္ေပါ့…”
“ အနားယူခြင့္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေနာ္…”
“ မေျပာတတ္ဘူး…က်ဳပ္က အေတာ္ထန္ေနတာ…”

“ ဟင္း…ၾကက္သီးေတာင္ ထလာၿပီ…ကဲပါ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနနဲ႔…ရွင့္အဝတ္ေတြ အရင္ခြၽတ္….”
“ မင္း အရင္ခြၽတ္ေပါ့…”
“ ကဲလာ….အကိုက က်မကို ခြၽတ္….က်မက အကို႔ကို ခြၽတ္ေပးမယ္…ဟလား…”
“ ေအာ္…ေငြေၾကးနဲ႔ကာမကို ေရာင္းဝယ္သူေလးေတြမို႔ ဘာဆိုဘာမွ အခက္အခဲမရွိ စင္းလုံးေခ်ာလို႔…”
ခ်စ္ထြန္းက သူမ၏ အေပၚအက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ခံဘရာစီယာကိုပါ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ အ တြင္းမွာ မာတင္း၍ ဖြံ႕ထြားေသာ ျဖဴေဖြး၍ေနသည့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးက ႐ုန္းကန္၍ ထြက္လာသည္။
“ မင္း ဒီအလုပ္ လုပ္တာ ၾကာၿပီလား…”

“ တစ္ႏွစ္ရွိပါၿပီ…”
“ မင္းနာမည္ မေျပာရေသးဘူးထင္တယ္…”
“ အလကားပါ တျခားနာမည္ေတြ ေျပာမွာေပါ့…အပိုေတြ ေျပာမေနပါနဲ႔…”
“ စကားေျပာဖို႔ လြယ္ေအာင္ပါ…”
“ ေမသီ…ပါ ”
“ ေအာ္…ေမသီ အင္း…ဒါနာမည္ေပါ့ေနာ္ ”
“ ဟင္း…ဟင္း…ေသခ်ာပါတယ္…”
ေမသီ၏ မ်က္ႏွာေလးက တေလာကလုံးကို ထီမထင္သလို မ်က္ႏွာေပးေလးႏွင့္ ျဖစ္လင့္ကစား မ်က္လုံးေလးေတြ က ရီေဝ၍ေနသည္။ ႐ႊန္းလဲ့၍ေနသည္။ ေတာက္ပ၍ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ႐ႊန္းလက္စိုေျပ၍ ဖူးလုံးေနသည္။
“ မင္း…ေခ်ာေတာ့ အေတာ္ေခ်ာတယ္…”
“ အကို ႏွေျမာလိုက္တာလို႔ ေျပာမလို႔လား…အပိုေတြ မေျပာေၾကးကြာ…ေမသီ စိတ္ညစ္တယ္…”
ေမသီက ခ်စ္ထြန္း၏ ပုဆိုးစကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပုံခ်လိုက္ေသာအခါတြင္မူ သူမ၏ ပါးစပ္ေလး ဟ သြား သည္။

“ အလိုေလး…ေလး…မနဲမေနာႀကီးပါလားရွင့္…”
ေမသီက ခပ္ငိုက္ငိုက္ႀကီး တြဲက်ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးကို လက္ကေလးႏွင့္ တယုတယေလး ဆြဲမသည္။
“ ႀကီးလိုက္တာဟယ္…ခ်စ္စရာႀကီး….ၾကည့္ပါအုံး…”
ေမသီ၏ လက္ဖဝါးေလးေပၚ၌ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေႁမြေပြးတစ္ေကာင္ႏွယ္ စင္းစင္းႀကီး ၿငိမ္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးထိပ္ဖူးႀကီးမွာ ခပ္ညိဳညိဳျဖင့္ တုတ္ခိုင္လွသည္။
“ မင္း ထဘီခြၽတ္ေပးမယ္ေလ…”
“ အင္း…ခြၽတ္ေလ…က်မေတာ့ေလ အကို႔ဟာႀကီးေတြ႕ၿပီး ျပန္အမ္းခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာၿပီကြယ္…”
ေမသီက မႈိရသူ မ်က္ႏွာမ်ိဳးေလးႏွင့္ ႐ႊန္း႐ႊန္းလဲ့လဲ့ ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဘယ္ညာေျပာင္းကစားရင္း တခါတရံ ေဂြးစိႀကီးကိုပါ ျဖစ္ညႇစ္တတ္သည္။ လေမႊးမ်ား ထူပိန္းေနေသာ ဆီးစပ္မွ ထိုးထြက္လာေသာ လီးတန္ႀကီးသည္ ေဂြးစိႀကီးေအာက္သို႔ပင္ ေရာက္ကာ အေျမာင္းလိုက္ႀကီးျဖစ္၍ေနသည္။ ေမသီက လီးဒစ္ႀကီးကို သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ညႇပ္ကိုင္ကာ ၿဖဲခ်ၿပီး အနီးကပ္ၾကည့္သည္။
“ အကို႔ ဟာႀကီးက ထန္မယ့္ပုံပဲ သိလား…”

“ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္…”
“ ဒစ္နက္တယ္…ထိပ္လုံးၿပီး လုံးပတ္ထြားတယ္…အတန္ထက္ေတာင္ နဲနဲႀကီးေနေသးတယ္ေလ…ဒါမ်ိဳးႀကီးေတြက မိန္းမသုံးေလးေယာက္ကို တၿပိဳင္တည္း လုပ္ႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးအစားေပါ့…”
“ ေပါက္ေပါက္ ရွာ…ရွာ…”
ေျပာလိုက္ၿပီးခ်စ္ထြန္းက ေမသီ၏ ေခါင္းေလးကို မနာေအာင္ထုလိုက္ေသးသည္။
“ ဟုတ္တယ္ အကိုရဲ႕ ေယာက္်ားေတြ တန္ဆာကို ေလ့လာထားမွ ကိုယ္နဲ႔ အေပးအယူလုပ္မယ့္ ေယာက္်ား ဘာ အမ်ိဳးအစားဆိုတာ သိထားရတာေပါ့…”
“ ဟား…မင္းက အေတာ္ရင့္ေနၿပီပဲ…”
ခ်စ္ထြန္းက ေမသီ၏ ေစာက္ပတ္ကို စမ္းရင္းေျပာသည္။ ေမသီက ေပါင္ၾကားထဲ ထိုးႏႈိက္လာေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လက္ကို ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကားေပးလိုက္ရင္း…
“ ေမသီ….ဒီအလုပ္ကို တစ္လမွ တစ္ခါပဲလုပ္တာပါအကို…ၿပီးေတာ့လဲ ေရာဂါရႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးလဲ ေရွာင္ တယ္ေလ….”
“ ေကာင္းပါတယ္ကြာ…”
“ ဟုတ္ပါတယ္….အကိုလည္း ေမသီကို စိတ္သန္႔မွ လုပ္ပါ အကို စိတ္မသန္႔ရင္ အလကား ပိုက္ဆံကုန္ ေနမွာ….”
ခ်စ္ထြန္းက ေၾကးစားမေလး ေမသီကို ေလးစားစြာ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ ေရေမႊးနံ႔က ရင္ထဲအထိ ထိုးေဖာက္ဝင္ ေရာက္သြားသည္။

“ မင္းကို ျမင္ျမင္ခ်င္း…”
“ လိုးခ်င္သြားတယ္ေပါ့…”
“ ဟာကြာ ေမသီကလဲ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာမွာပါ…”
“ သြားစမ္းပါ အကိုရာ…ခ်စ္တယ္ဆိုတာလဲ အနက္ဖြင့္ၿပီး ကာလကုန္ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ လိုးခ်င္တယ္ ဆိုတာပဲ ထြက္လာတာပါ…”
“ မင္းကို အကို အရႈံးေပးလိုက္ၿပီ…”
“ ဒါေပါ့…ဒီလိုပဲျဖစ္ရမယ္ေလ…ဟင္း…”
ေမသီက ခ်စ္ထြန္းလီးထိပ္ဖူးအဝကို လက္ညႇိဳးေလးျဖင့္ ပြတ္ၾကည့္၍ေနသည္။
“ မင္း…ဘယ္ပုံစံကို ႀကိဳက္သလဲ…”
“ အိုး…အကိုက ပိုက္ဆံေပးထားတာပဲ အကိုႀကိဳက္သလိုေျပာေလ ကုန္းေပးရမလား…”
“ ေအး ေကာင္းတယ္….ဖင္ကုန္း….”
“ အကို…ဖင္ထဲေတာ့ မလိုးနဲ႔ေနာ္…အကို…”
“ ေအးပါဟာ…”
“ ေျပာထားရေသးတယ္…အကိုတို႔ ေယာက္်ားေတြက ႏွာေခါင္းေပါက္ေတာင္ ထားခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး…”
“ စကားေျပာလိုက္တာ သာလိကာမေလးရယ္…”
ေမသီက ခစ္ကနဲ တစ္ခ်က္ရယ္သြမ္းရင္း…ေစာေစာက ခ်စ္ထြန္းက ခြၽတ္ေပးမယ္ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း မခြၽတ္ျဖစ္ ေသးသည့္ သူမ၏ ထဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ခ်စ္ထြန္းဖက္သို႔ တစ္ခ်က္လွည့္ျပလိုက္ၿပီး ေကာ့ျပလိုက္သည္။
“ ပစၥည္းလည္း ၾကည့္အုံးေနာ္ အကို…”
ခ်စ္ထြန္းဆီက စကားျပန္မရေတာ့။ ခါးကို ေကာ့ထားသျဖင့္ အန္ထြက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ အသားစိုင္ႀကီးက နဲနဲေႏွာေႏွာႀကီးမဟုတ္…အလယ္ကြဲေၾကာင္းစပ္ၾကားမွ ခပ္ဟဟျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္စိႀကီးက လက္တဆစ္ခန္႔ရွည္ သည္။ ေစာက္ေမႊးအခ်ိဳ႕က ေပါင္ၿခံအထိ ခပ္ပါးပါးရွိသည္။

“ မင္း ဟာႀကီးကလဲ ေသးမွမေသးပဲ ေမသီ…”
“ ဟင္း…ဟင္း…ဒါမထေသးဘူး….သေဘာေပါက္…”
အမေလး ထမ်ားထရင္ေတာ့ ဒါႀကီးအက္ကြဲလာေလမလား မဆိုႏိုင္။ ခ်စ္ထြန္းက ေမသီ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ခပ္႐ြ႐ြ ကိုင္ၾကည့္ကာေနစဥ္…
“ ကဲ…ကိုက္စားမွာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဖယ္ေတာ့…”
ေမသီက ၿငိမ့္ေညာင္းစြာ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၿပီး ခ်စ္ထြန္းေရွ႕၌ဖင္ကို ကားၿပီး ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ေအာက္ေျခ ရွင္းရွင္းႏွင့္ ေစာက္ပတ္ႀကီးက ဖင္ၾကားမွ အေနာက္သို႔ အုံလိုက္ႀကီး ျပဴးထြက္လာသည္။
“ အကိုကလဲ အဟင့္…ဘာလို႔ အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနရတာလဲ လုပ္မယ့္ဟာကို မလုပ္ေသးဘဲနဲ႔…”
ခြၽဲတဲတဲ ႏွာသံေလးႏွင့္ တီးတိုးေျပာလိုက္ေသာ ေမသီ၏ စကားကိုၾကားမွ ခ်စ္ထြန္းက ေမသီ၏ ဖင္ေနာက္နားသို႔ တိုးကပ္ၿပီး ရပ္လိုက္သည္။
ကားဂိုေဒါင္အျပင္ဖက္ တိုက္ႀကီးႏွင့္ ဆက္သြယ္ထားေသာ လူသြားလမ္းေလးအတိုင္း လက္ႏွိပ္မီးေသးေသးေလးျဖင့္ အသုံးျပဳ၍ အရိပ္တစ္ခုက ကားဂိုေဒါင္ဆီသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍လာသည္။ တကယ္ဆို ထိုလက္ႏွိပ္မီးေရာင္ေလးကို ခ်စ္ထြန္းရွိရာ ျပတင္းေပါက္မွ ျမင္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခ်စ္ထြန္း အာ႐ုံက ေမသီ ေစာက္ပတ္ႀကီးေပၚ၌သာ ေရာက္ေနသျဖင့္ မီးေရာင္ ကို သတိမထားမိလိုက္ေခ်။
ေမသီက သူမ၏ႀကီးမားလွေသာ တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးကို ဘယ္ညာယိမ္းႏြဲ႕ရင္း ေဆာ့ကစားေနရာ ေတာင္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ေမသီ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ မထိတထိျဖင့္ ယမ္းခါေနသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေမသီက ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ေအာက္သို႔ လွ်ိဳသြင္းထားၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးႏွင့္ ညႇပ္ခါ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေနသျဖင့္ လီးႀကီးမွာ မခ်င့္မရဲႀကီးျဖစ္လာၿပီး ခ်စ္ထြန္းကိုယ္တိုင္မွာလည္း ရႈးရႈးရွဲရွဲ အသံေတြ ထြက္လာသည္။

“ ခစ္…ခစ္….ခစ္….မာန္ထလာၿပီ…ခစ္ခစ္…”
ခ်စ္ထြန္း၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ေမသီ၏ ဖင္ႀကီးေတြကိုကိုင္ရင္း လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ တဲ့တဲ့ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားေနရင္း ႏွာမႈတ္သံႀကီးက ျပင္းထန္၍လာသည္။ ေမသီက သေဘာက်ၿပီး တခစ္ခစ္ရယ္ရင္းေျပာသည္။
“ နင့္ ဖင္က ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းဟာ…”
“ အိုး….ဝင္ေအာင္လုပ္ေပါ့လို႔…ခစ္…ခစ္…”
ေမသီက ေဆာ့ကစားနည္း တစ္ခုဟူ၍ပင္ သတ္မွတ္ေနသလားမသိပါ။ ခ်စ္ထြန္းကို ေျပာင္စပ္စပ္ေျပာရင္း လီးတန္ ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ မဝင္ေအာင္ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္၎၊ ဘယ္ညာရမ္းခါ၍၎ ေရွာင္တိမ္းေနရာ ခ်စ္ထြန္း ကြၽဲၿမီးတိုလာ သည္။ ခပ္ဖြဖြကိုင္ထားေသာ ေမသီ၏ ခါးေသးေသးေလးကို သူ႔လက္ႀကီးျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ စုံကိုင္ဆုတ္ယူၿပီး ရမ္းခါေနေသာ ဖင္ႀကီးကို ထိန္းခ်ဳပ္လ်က္ ဖင္ၾကားထဲမွ ေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးၾကားသို႔ လီးထိပ္ႀကီးကို မရမက ဇြတ္သြင္းလိုက္သည္။
“ ႁဗြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…”
“ အ…အဟ…ကြၽတ္…ကြၽတ္…အကိုကလဲ တအားပဲ…”
“ နင္က ၿငိမ္ၿငိမ္မွ မေနတာ…”
“ ခ်စ္လို႔ က်ီစားတာပဲ ဟာကို…”
“ ငါက မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ဟ…”
“ အ….ဟင္…အကိုကလဲ ထန္သလားမေမးနဲ႔….အ…အား…ကြၽတ္…ကြၽတ္….ကြၽတ္….အဝင္ၾကမ္းတယ္ကြာ….. အကို႔ လီးထိပ္ဖူးႀကီးက ေတာ္ေတာ္မာတာပဲ ရွီး…အ….”
ေမသီ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕စိုက္ခ်ေနရာ ေမသီကို စကားျပန္မေျပာႏိုင္ေခ်။
“ ျဗစ္…ပလစ္…ျပစ္…ျဗစ္…”
“ ဟား…အား…ရွည္လွ်ားလိုက္တာ အကိုရာ အကို႔ဟာႀကီးက မဆုံးေသးဘူးလား….အိုး…အိုး…ကြၽတ္….ကြၽတ္…. လည္ပင္းမွာေတာင္ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီး ျဖစ္လာၿပီကြာ….”
“ အဆုံးဝင္လား…ေမသီ…”
“ အိ…အ…ဝင္တယ္….ဝင္တယ္…အဆုံးပဲ….အိ…အ….”
ေမသီ၏ ဖင္ႀကီးမွာ မရမ္းႏိုင္ေတာ့၊ မေဆာ့ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ တင္းၾကပ္ေသာ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးတစ္ခု လုံး ျပည့္ၾကပ္သြားေအာင္ပင္ တိုးဝင္ေနဆဲ…။
“ အား…အ….ေနအုံး….ေနအုံး….အမေလး…တအားနာလာၿပီ အကို….ခဏေလး….ခဏေလး….”
“ ဘယ္လိုလုပ္အုံးမလို႔လဲ ေမသီ…”
“ တံေတြးနဲနဲစြတ္မွ ခံႏိုင္မွာ ေနပါအုံး….”
ေမသီက နီရဲေသာ ႏႈတ္ခမ္းစိုစိုေလးၾကားမွ တံေတြးအနည္းငယ္ကို စြတ္ယူၿပီး လီးႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ၾကားသို႔ စိမ့္ ဝင္ေအာင္ လက္ျပန္ကိုင္ၿပီးပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
“ ေျဖးေျဖးေနာ္ အကို….တအားနာရင္ေတာ့ ေမသီ ေအာ္မွာ သိလား…”
“ ေအးပါ…ေပါင္နည္းနည္း ထပ္ကားလိုက္ ဟုတ္ၿပီ….”
အေမွာင္ထုထဲမွ မီးေရာင္ငယ္သည္ ကား႐ုံ၏ ေနာက္ဖက္ အခန္းေဘးတြင္ မွိတ္သြားကာ ၿငိမ္သက္သြားသည္။ အခန္းထဲမွ မပီဝိုးတဝါး စကားအခ်ိဳ႕ၾကားလိုက္ရစဥ္ အရိပ္က ၿငိမ္သက္ခါ အခန္းတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေကာင္မ ေလး တကိုယ္လုံး အဝတ္မရွိ ကုတင္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကုန္းထားေသာေၾကာင့္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက တြဲလြဲ လႈပ္ ရမ္းေနသည္။ ေကာင္မေလး ဖင္နားတြင္ မ်က္ႏွာႀကီး ငုံ႔လ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္က ခါးႏွစ္ဖက္ကို စုံကိုင္ကာ လီးတန္တစ္ဝက္ခန္႔ ဝင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ထြားထြားႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ေနသူက ခ်စ္ထြန္းျဖစ္ေနသည္။
သီတာ ပါးစပ္ေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ အထိတ္တလန္႔ေလး ပိတ္လိုက္မိသည္။
“ နာတယ္…နာတယ္…အကို ေမသီ မခံႏိုင္ဘူး…အကို႔ဟာႀကီးကို တဝက္ပဲ လိုးပါ အကိုရယ္….”
သီတာ နားေတြ ထူပူကုန္သည္။ သီတာသည္ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း သည္လို တျခားမိန္းမ ႏွင့္ ေယာက္်ားတို႔ လိုးေသာျမင္ကြင္းမ်ိဳး တခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့ေခ်။
“ အား….အား….နာပါတယ္ဆိုမွ အဆုံးထိ သြင္းေနျပန္ၿပီ….ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္….”
ေမသီဟုေခၚေသာ မိန္းမငယ္ေလးက သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆက္ခါ ဆက္ခါပြတ္ရင္း ငိုမဲ့မဲ့ေလး ေျပာ ေနလင့္ကစား ခ်စ္ထြန္းက ေမသီ၏ ခါးေသးေသးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္လိုက္ၿပီး သူ၏ ေျပာင္လက္ေနေသာ လီး တန္ႀကီးကို ေမသီ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ပက္က်ိသြားႏႈန္းမ်ိဳးျဖင့္ လိုးသြင္း၍ေနသည္။
“ အမေလး…အ….အီး….ေသပါၿပီေနာ္….ဟင္း….ဟင္း….ေမသီ့ကို သနားပါအုံး အကိုရယ္….”
အသံေလးက တိုးတိုးေလးပဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သီတာ ေကာင္းေကာင္းၾကားေနရသည္။ သီတာ၏ ေျခေတြ လက္ ေတြ ေအးစက္လာသည္။ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းလည္း ျမန္လာေနသည္မို႔ ကိုယ္ပါေရာၿပီး အလိုလိုေမာလာသည္။ နားထင္စပ္မွ ေခြၽးသီးေလးမ်ား စို႔ထြက္လာကာ အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္လာၿပီး တံေတြးေလး ၿမိဳခ်လိုက္ရသည္။
“ ႁဗြတ္….ဘြတ္….”
“ အ…ကြဲၿပီ….ကြဲၿပီ….ဒုကၡပါပဲ ရွီး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….”
ေကာင္မေလး ခါးေလးကုန္းထလာၿပီး သူမ၏ ေစာက္ပတ္ကို ဗိုက္ေအာက္သို႔ သြင္းသည္။ လီးႀကီးက အနည္းငယ္ ျပန္ထြက္လာသည္။
“ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါ ဟ…ဆုံးပဲ ဆုံးေနၿပီ….”
“ မခံႏိုင္ဘူး….မခံႏိုင္ဘူး….ဟူး…ဟူး….ဟူး….”
သီတာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္။ ဒူးေတြ ေကြးၫႊတ္ခ်င္လာသည္။ လေမႊး မဲမဲႀကီးမ်ားက အုံေကာင္းလွၿပီး ညိဳထြားလွစြာေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးကိုလည္း တအံ့တေအာေလး စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိ သည္။
“ အင့္….အင့္….အင့္…အ…အ…”
“ ႁပြတ္…ျဗစ္….ျပစ္…ႁပြတ္….”
ခ်စ္ထြန္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဒလစပ္ေဆာင့္၍ေနရာ ေဂြးစိႀကီးႏွစ္လုံးက ေမသီဆီးခုံအထိ ေကာ့ေကာ့ၿပီး ေဖ်ာက္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ ႐ိုက္သည္။ ႁပြတ္ကနဲ ျပစ္ကနဲ အသံေလးေတြက သုံးေလးခ်က္ ေဆာင့္မွ တစ္ခါထြက္လာတတ္သည္။ ေမသီ ဆိုေသာ ေကာင္မေလးက ကုတင္ေဘာင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးေလးကို စုံမွိတ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ကိုက္လ်က္ ေခါင္းေလးကို ေမာ့ထားရွာသည္။ ေမသီ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံ တင္းတင္းေလးေစ့ထားသည့္ၾကားမွ လည္ေခ်ာင္းသံတအင့္အင့္က ေဆာင့္ေဆာင့္ထြက္လာသည္။ သီတာတစ္ေယာက္ ဘာမွ သတိမရဘဲ ဆက္လက္ေခ်ာင္း ေျမာင္းေနမိေပရာ အားရစရာေကာင္းလွေသာ က်ားက်ားယားယားရွိသည့္ ခ်စ္ထြန္း၏လီးႀကီးက သီတာ၏ ရင္ထဲ၌ အရိပ္ ထင္စြဲက်န္ခဲ့ေပေတာ့သည္။
သီတာဆိုတာက အျခားမဟုတ္ေပ။ ဒီအိမ္၏ အိမ္ႀကီးရွင္ ဦးထူးေက်ာ္၏ ဇနီးျဖစ္သည္။ သမီးတစ္ေယာက္အေမ ျဖစ္ၿပီး အသက္က (၃၂)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဦးထူးေက်ာ္ႏွင့္ သီတာတို႔မွာ ခ်စ္ထြန္း၏ အလုပ္ရွင္ဟုလည္း ေျပာ၍ရသည္။ သူငယ္ခ်င္းဟူ၍လည္း ေျပာ၍ရသည္။ ထူးေက်ာ္ႏွင့္ ခ်စ္ထြန္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သည္။ ထူးေက်ာ္အလုပ္မွန္သမွ်ကို ခ်စ္ထြန္းက အားလုံးဝိုင္းဝန္း၍ လုပ္ေပးခဲ့သည္မွာ ထူးေက်ာ္ အိမ္ေထာင္မက်မွီ ကတည္းကပင္ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ထြန္းက ကားက အစ ေမာင္း၍ေပးသည္။ အရင္က ထူးေက်ာ္ႏွင့္ ခ်စ္ထြန္းတို႔ တိုက္ႀကီးေပၚတြင္ အတူေနခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ ထူးေက်ာ္ အိမ္ေထာင္က်သြားေတာ့ ခ်စ္ထြန္းက ကား႐ုံထဲတြင္ ဆင္း၍ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ (၄)လခန္႔ကေတာ့ ထူးေက်ာ္တစ္ေယာက္ ကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္ကာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရရွာသည္။
သီတာက သူမေရွ႕မွ ျမင္ကြင္းကို စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနေလသည္။ ခ်စ္ထြန္းက အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္၍ -ိုးေနေသာ အခါ ေမသီက သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ စည္းခ်က္ဝါးခ်က္က်က်ေလး ျပန္၍ေဆာင့္ေပးေနသည္။
“ အား….ရွီး….ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္….”
ေမသီက မ်က္ေတာင္ေလး ေမွးၿပီး အစ္တစ္တစ္အသံေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္သံကို ၾကားရေသာအခါ သီတာ၏ စိတ္ထဲမွ ေမသီကို ေနရင္းထိုင္ရင္း အေတာ္ ေစာက္ျမင္ကပ္သြားမိသည္။
“ အခုနကေတာ့ ေသေတာ့မယ့္အတိုင္း…” ဟု စိတ္ထဲမွ မေက်မနပ္ေရ႐ြတ္ေနမိသည္။
“ ထြက္…ထြက္ကုန္ၿပီ ကိုကို….အ….အ…”
“ အင့္….အင့္….အင့္….ကဲကြာ…ကဲကြာ….”
ခ်စ္ထြန္းကလည္း လက္ေမာင္းေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထလာေအာင္ ေမသီ၏ ခါးေလးကို တအားဆုတ္ကိုင္ဆြဲယူၿပီး လီးတန္ႀကီးကို အဆုံးဖိ၍ ေဆာင့္ခ်လိုက္ၿပီး ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးကလည္း ေမသီ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အတင္းဖိကပ္၍ ခ်စ္ထြန္း၏ ကိုယ္ႀကီးသည္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္သြားရေလသည္။
သီတာ ခ်ာကနဲ လွည့္၍ ထြက္ခဲ့သည္။ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ ခ်စ္ထြန္းသည္ သံေခ်ာင္းႀကီးအလားရွိသည့္ ထြားႀကိဳင္းအက္ကြဲ၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ေယာက္်ားပီသသူတစ္ဦးျဖစ္ပါေလလားဟု တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးပင္ ေတြးမိလိုက္ေလေတာ့သည္။


(၂)
ထူးေက်ာ္ ဆုံးၿပီးကတည္းက သီတာတစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္လို မ်က္ရည္ႏွင့္ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေနရွာသည္။ မိခင္ျဖစ္သူ ေန႔စဥ္ ငိုေနသည္မို႔လည္း ရွယ္လီ ေလးခမ်ာ အေခ်ာ့ခံရမည့္အစား သူမ ကပင္ မိခင္ျဖစ္သူ သီတာကို ျပန္၍ ေခ်ာ့ေမာ့ရမလို ျဖစ္ေနသည္။ အဆိုးဆုံးကား သီတာ အရက္ေသာက္တတ္လာ၏။
“ သီတာ…အရက္ေသာက္တတ္လာတာေတာ့ မေကာင္းဘူး…”
“ ေအာ္…ေအာ္….ကိုခ်စ္ထြန္းက က်မကို သတိေပးေဖာ္ရေသးသားပဲ….အဟတ္ဟတ္….”
ဒီေန႔လည္း သီတာ တစ္ေယာက္ ထုံးစံအတိုင္း မူးေနျပန္သည္။
“ က်ေနာ္က ေစတနာနဲ႔ သတိေပးတာပါ သီတာ…”
“ ေစတနာ….ဟလား…သီတာ့ကို ရွင္ဘယ္ေလာက္အထိ နားလည္ထားသလဲ ကိုခ်စ္ထြန္း…”
ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားျဖင့္ သီတာက ခ်စ္ထြန္းကို ခပ္ေငါ့ေငါ့ေမးလိုက္သည္။
“ က်ေနာ္က သီတာတို႔လို ပညာတတ္ တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး သီတာ…ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သီတာ့ကို သနားမိလို႔ ပါ…ေသသူကျပန္ရွင္႐ိုးမွ မရွိတာဘဲ….သီတာ…”
“ အဲဒါေၾကာင့္ က်မ ဒုကၡလွလွေတြ႕တာေပါ့…ဟင္း…ဟင္း…သူ႔ေၾကာင့္ က်မ ဘယ္လိုဒုကၡေတြ ခံစားေနရတယ္ဆိုတာကိုေရာ ရွင္သေဘာေပါက္သလား ကိုခ်စ္ထြန္း…ဟင္…ေျပာစမ္းပါ….”
“ အာ….ေပါက္တာေပါ့….သီတာ….ေပါက္ပါတယ္…လင္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ဆုံးရႈံးရတဲ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ဟာ လုံၿခဳံမႈ အားကိုးမႈေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္တာေပါ့….ဒါပဲေလ…”
“ ဟား….ကိုခ်စ္ထြန္း ရွင္ဟာ က်မထင္တာထက္ ပိုညံ့တယ္….အေတာ္ေလးညံ့တယ္….သိလား….”
“ ဗ်ာ….”
“ မဗ်ာနဲ႔ေလ….သိကၡာေတြ သမာဓိေတြနဲ႔ အရွက္အေၾကာက္ေတြၾကားမွာ က်မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ကာမဆႏၵကို ဘယ္ လိုအစားထိုးရမွာလဲ….”
“ သီတာ…”
ပုံမွန္လည္ပတ္၍ေနေသာ ကမာၻႀကီးသည္ ႐ုတ္ခ်ည္း ရပ္တန္႔၍သြားသည္။ ခ်စ္ထြန္း အလန္႔တၾကား ေအာ္လိုက္ သည္။ သီတာကိုလည္း အံ့ၾသ ႏွေျမာတသစြာေသာ မ်က္လုံးျဖင့္ ၾကည့္သည္။
“ ဟင္း….ဟင္း….ကိုခ်စ္ထြန္း သီတာကို အထင္ေသးသြားၿပီ မဟုတ္လား….ဟင္း….ဟင္း….ဒါပါဘဲ ေလာကႀကီးက သဘာဝရဲ႕ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေျပာဆိုဖို႔ ခြင့္မေပးပါဘူးေလ…..မဟုတ္ဖူးလား….ဒီေတာ့ က်မ ညစ္တယ္…ေဖာက္ျပန္တယ္….တဏွာႀကီးတဲ့ မိန္းမစာရင္းထဲလည္း က်မ မပါခ်င္ဘူး တဏွာႀကီးသူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး….ဒီေတာ့ ေသာက္တယ္ မူးတယ္ မူးေတာ့ ေမ့မယ္ ဒါေၾကာင့္ ေသာက္တယ္….”
သီတာ ခ်စ္ထြန္းကို မေထမ်က္ျမင္ တဲ့တဲ့ၿပဳံးျပၿပီး အရက္ခြက္ကို ေမာ့၍ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ တက္တက္စင္သြား ေသာ အရက္ဖန္ခြက္ထဲသို႔ အရက္ထပ္ျဖည့္ရန္အတြက္ ပုလင္းကို လက္လွမ္းလိုက္ျပန္သည္။
“ ေတာ္ၿပီ….သီတာ….သီတာ လြန္ေနၿပီ…”
ခ်စ္ထြန္းက ျဖဴလႊသြယ္လွ်ေသာ သီတာ၏ လက္ေလးကို ဆတ္ကနဲ အေပၚမွ အုပ္ကိုင္ၿပီး ဟန္႔တားသည္။ သီတာက သူ႔လက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာကို ဆတ္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္သည္။
“ ရွင္….က်မ အသားကို မထိနဲ႔ ကိုခ်စ္ထြန္း….”
“ သီတာ….ထပ္မေသာက္နဲ႔ေလ….”
“ ဒါ က်မ အခြင့္အေရးပါ….ရွင့္ အပူမပါဘူး ”
“ သီတာ့ အတြက္ က်ေနာ္ တားေနရတာပါ….”
“ ဟင္း….ဟင္း….ဟင္း….ကိုခ်စ္ထြန္း ရွင္ဟာ အေတာ္မတရားတဲ့သူဘဲ….ဟင္း….က်မ အရက္ေသာက္တာကို တားတယ္ေနာ္….ဟိုကား႐ုံက အခန္းထဲမွာ ရွင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို တစ္ညလုံးေခၚၿပီး လုပ္ေနတာက်ေတာ့ အဲ့ဒါ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်င့္လား ကိုခ်စ္ထြန္း….”
ခ်စ္ထြန္းက ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ သီတာလက္ေလးကို ကေယာင္ကတမ္းလႊတ္လိုက္မိရင္း ကုန္းထားေသာ ခါးကို ဆန္႔၍ ရပ္လိုက္သည္။
“ ေျပာေလ….ကိုခ်စ္ထြန္း ”
“ က်ေနာ္က ေယာက္်ားေလးပါ သီတာ…”
“ ေအာ္….ေအာ္….ေယာက္်လားေတာ့ ဖာခ်လို႔ရတယ္ မိန္းမက ေယာက္်ားကို ခံခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၾက သလဲဟင္….”
“ ေတာ္ေတာ့ သီတာ….သီတာ သိပ္မူးေနၿပီ….”
ခ်စ္ထြန္း၏ စိတ္ထဲ၌ မၾကာမီ တစုံတရာ အမွားအယြင္းႀကီး မွားယြင္းသြားမည္ကို စိုးရိမ္သြားသည္။ သီတာ ေသာက္မည့္ အရက္ခြက္ကို ခ်စ္ထြန္းက အမွတ္မဲ့လိုျဖင့္ တိုက္ခ်လိုက္သည္။
“ ေယာက္်ားေတြ မူးသလို မိန္းမေတြေရာ မူးလို႔ မရဘူးလား ကိုခ်စ္ထြန္း….ရမ္းလို႔မရဘူးလားဟင္….ကိုယ္လုပ္ခ်င္ တာကို စြပ္ၿပီးလုပ္ပစ္ဖို႔ ေလာကႀကီးက ဘာလို႔ခြင့္မျပဳတာလဲဟင္….”
ေဒါသႏွင့္ ဒယိမ္းဒယိုင္ထရပ္ရင္း ေအာ္ေျပာလိုက္ေသာ သီတာတစ္ေယာက္ ဆိုဖာေပၚသို႔ ဝ႐ုန္းသုန္းကား ျပန္ၿပီးလဲ က်သြားရာ သူမ၏ ခပ္ေရာ့ေရာ့ထဘီေလးက ဖ်တ္ကနဲ ကြၽတ္ၿပီး ေပါင္လည္ထိ ေလွ်ာဆင္းသြား၏။ ဆီးခုံမွ ေမႊးညႇင္းႏုႏုႏွင့္ အိဝင္းမွည့္တင္းေနေသာ တင္ပါးႀကီးအစုံက မိေမြးတိုင္ ဖေမြးတိုင္းျဖစ္ကာ ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္လုံးမ်ားကို ျပဴးက်ယ္သြားေစ သည္။
“ ကိုခ်စ္ထြန္း….”
“ ဗ်ာ….သီတာ….”
“ ရွင္ သီတာကို မသနားဘူးလား ဟင္….”
“ သ..သနားပါတယ္….သီတာ…”
“ က်မကို နားေရာလည္ၿပီလား ဟင္….”
ငိုသံအက္အက္ေလးႏွင့္ ေျပာရင္း သီတာ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္က သူမ၏ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကို ႐ြ႐ႊေလးပြတ္၏။ ဆိုဖာကို ေက်ာမွီထားရင္း အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္လည္း ဝင္းစက္စက္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။
“ ေျပာေလ…ကိုခ်စ္ထြန္း….”
“ နား….နားလည္ပါတယ္….သီတာရယ္…”
ခ်စ္ထြန္း၏ ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ အိအိစိုစို ခႏၶာကိုယ္မယ္ေလး၏ ရာဂခိုးေဝေသာ မ်က္လုံးအစုံကိုပင္ သူရင္မဆိုင္ရဲေပ။ မျဖစ္စဖူး ရင္ခုံသံႀကီးက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး အလိုလိုေနရင္း ရင္ေမာလာသည္။ ေက်ာက္ ႐ုပ္ႀကီးတစ္႐ုပ္ႏွယ္ ေျခစုံရပ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔ဆန္႔ႀကီးခ်ရပ္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ ပုဆိုးၾကားမွ တစုံတရာသည္ ေထာင္၍ထကာ ေရွ႕သို႔ေငါထြက္လာသည္။
သီတာက ဒါကို ျမင္သည္။ ၿပဳံးရိပ္ေလးသန္းေနသည္။ ဗိုက္ေအာက္မွ ေကြးဆင္း ငုံ႔ဝင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးကို အထက္သို႔ေကာ့တင္ပစ္လိုက္ျပန္သည္။ အသားဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းအိစြင့္ကားေနၿပီး ေစာက္ပတ္တစ္ျခမ္းကို လက္ကေလးႏွင့္ မသိမသာဆြဲၿဖဲထားသျဖင့္ ရဲေနေသာ အတြင္းသားနီနီေလးကို ၾကည့္ရင္း ခ်စ္ထြန္း တံေတြးကို ဂလုကနဲ ၿမိဳခ်လိုက္မိေလသည္။
ထိုင္းကနဲ ေထာင္းကနဲ အခ်ဳပ္အထိန္းမရွိ ေထာင္လာေသာ လီးတန္ႀကီးက ပုဆိုးၾကားမွ အ႐ုပ္ဆိုးစြာ ထိုးထြက္လာ ပါေလသည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ ေျခအစုံက မူလီစုပ္ထားသလို မေ႐ြ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကသာ သံလိုက္အား အဆြဲခံရေသာ သံထည္ ႀကီးတစ္ခုလိုေရွ႕သို႔ ငိုက္ငိုက္သြားလိုက္ ျပန္ၿပီး တင္းမတ္လာလိုက္ျဖစ္ေနသည္။
“ ရွင္….က်မကို နားလည္တယ္ဆို….”
အစ္တစ္တစ္ တိုးအက္အက္ အသံေလးက ရွတတေလး တိုးညႇင္းၿငိမ္သက္စြာ ေပၚလာသည္။ ခ်စ္ထြန္းစိုက္ၾကည့္ေန သည့္ ေစာက္ပတ္ေဖြးေဖြးႀကီး၏ အကြဲေၾကာင္းရဲရဲေလးထဲမွ ေစာက္ေစ့နီနီေလး။
“ လာေလ….ကိုခ်စ္ထြန္း…”
သံလိုက္ဆြဲငင္အားထက္ ျပင္းေသာ ဣတၳိယဆြဲငင္အားေၾကာင့္ ခ်စ္ထြန္းသည္ သီတာရွိရာသို႔ ဒ႐ြတ္တိုက္ႀကီး ေ႐ြ႕လ်ားေရာက္ရွိသြားသည္။ သီတာက ခ်စ္ထြန္း၏ ပုဆိုးကို ဆြဲ၍ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ဒိုင္းကနဲ ပုဆိုးၾကားမွ ကန္ထြက္လာ ေသာ ႀကီးမားတင္းေျပာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို သီတာက ေဖာင္းကစ္ျဖဴေဖြး၍ သြယ္လွ်ေနေသာ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္း ေလးမ်ားျဖင့္ အထက္ေအာက္ဆင့္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ၿဖဲခ်လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီး၏ ထိပ္ဖူးႀကီးက ညိဳမဲေနၿပီး အတြင္းပိုင္း ဒစ္ေအာက္ေျခ၌ အနည္းငယ္နီေရာင္သန္းေနသည္။ ဆုတ္ကိုင္ထား ေသာ သီတာ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ အတြင္း၌ လီးႀကီးမွာ လွ်ံထြက္ေနသည္။ တစ္ပတ္ဆုတ္၍ မႏိုင္ေအာင္ လုံးပတ္ႀကီးက ထြားႀကိဳင္းလွသည္။
“ ရွင္ဟာ ေယာက္်ားပီသလြန္းသူ တစ္ေယာက္ပဲ ရွင္…”
သီတာက အသိတရားမဲ့ေသာ ကာမႏြံအတြင္းသို႔ တရစ္ရစ္တိုးဆင္းနစ္ျမဳပ္စျပဳလာသည္။ ႐ႊမ္းစိုနီရဲေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေလးအစုံျဖင့္ လီးတန္ႀကီးကို ငုံလိုက္ကာ အတြင္း၌ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ မထိတထိေလး ကလိ၏။
“ အ…..ကြၽတ္….အင္း….အင္း….အင္း….သီတာရယ္….”
ခ်စ္ထြန္း၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သီတာ၏ ေနာက္ေက်ာမွ ဆိုဖာေက်ာမွီကို ဆတ္ကနဲ လွမ္း၍ ေထာက္လိုက္သည္။ ဆီးခုံႀကီးေပၚ၌ ေထာင္ထေနေသာ လေမႊးႀကီးမ်ားမွာ ရွဲကနဲ ေထာင္ထသြားၿပီး ေထာင္ထ အုံႂကြကုန္သည္။ ေပါင္ၿခံတဝိုက္ သာမက ဖင္ႀကီးမ်ားပါ ၾကက္သီးေလးမ်ား အစီအရီေပၚထြက္လာၾကသည္။ သီတာက ပါးစပ္အတြင္းမွ ဒစ္ႀကီးကို အသာျပန္ ဆုတ္ၿပီး ဒစ္ခ်ိဳင့္ထဲသို႔ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ခပ္ဖိဖိေလး ထိုးဖိကာ ရစ္ဝိုက္ကစားလိုက္ေသာအခါ….
“ အား….အား…..သီတာ….သီတာ….ရယ္….အဟင္း….ဟင္း…..”
ခ်စ္ထြန္း၏ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ဖက္က ေဘးသို႔ ကားသြားၿပီး သီတာ၏ ပါးစပ္ေလးထဲသို႔ လီးကို ဖိသြင္းလိုက္မိ၏။ လက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားမႈေၾကာင့္ လီးႀကီးက သီတာ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ (၂)လက္မခန္႔သာ ဝင္သြား၏။ သီတာက လီး ထိပ္ဖူးႀကီးကို မိမိရရစုပ္ထားၿပီး သူ၏ လွ်ာေလးကို မာက်စ္လွ်က္ ဒစ္ႀကီးကို ဝိုက္၍၎ ထိပ္ဖူးႀကီးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ထိုးလိုက္ လွ်ာျပားျဖင့္ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးသည္။
“ ဟား….အား….အို႔အိုး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..”
ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာႀကီးက မ်က္ႏွာက်က္ဆီသို႔ ေမာ့လိုက္ သီတာလုပ္ေနပုံကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ဂဏာမၿငိမ္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ယက္ေနမိသည္။ လီးတန္ႀကီးကမူလထက္ (၂)ဆခန္႔ ထြားလာၿပီး အံ့ဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ မာေၾကာလာ၏။ အေၾကာမ်ား အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလာသည္။ ခပ္ေမာ့ေမာ့ႀကီး ေထာင္ေနေသာ လီးဒစ္ႀကီးက မီးေခ်ာင္းေရာင္ျဖင့္ တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ပကာ တံေတြးေလးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေျပာင္တင္းလာသည္။
“ ရွင္….ဒီမွာထိုင္ပါလား ကိုခ်စ္ထြန္း…”
သီတာက ခ်စ္ထြန္းကို ေလးေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာႀကီးေပၚ၌ ထိုင္ခိုင္းသည္။ ခ်စ္ထြန္းကလည္း သံပတ္ေပးထားေသာ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပမာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးက ကိုးဆယ္ဒီဂရီ မတ္ေတာင္ၿပီး ေခါင္းေမာ့လွ်က္ရွိသည္။ သီတာက သူမထဘီကို ေျခေထာက္မွ ခြၽတ္ယူၿပီး ဆိုဖာလက္တန္းေပၚသို႔ တင္ထားလိုက္သည္။ ထဘီမရွိေသာ သီတာ၏ ေအာက္ပိုင္းႀကီးက ေယာက္်ားႏွင့္ ေလးလ ေလာက္ေဝးသြားသည့္အခ်ိန္မွာပင္ အားသစ္အင္သစ္ေတြႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးစြင့္ကားလွ်က္ ပိုမိုတင္းေမာက္လွ်က္ရွိေလသည္။ သီတာ၏ ေျခတစ္ဖက္က ခ်စ္ထြန္း၏ ခါးမွ ျဖတ္လွ်က္ ေက်ာ္ခြလိုက္စဥ္ ၾကမ္းရွရွ ေျခဖဝါး ေလးႏွင့္ လီးထိပ္ႀကီးကို တိုက္မိသြားေသးသည္။
“ အို….ကန္ေတာ့….”
သီတာက ႐ုတ္တရက္ ေတာင္းပန္ရင္း ခ်စ္ထြန္း၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ကာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတဲ့တဲ့ေပၚသို႔ ေစာက္ပတ္အဝကိုေတ့ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်သည္။
“ ျဗစ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….ဘလြတ္….”
“ အား….အား….နာတယ္….သိလား….”
ခ်စ္ထြန္းက သီတာ၏ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဇတ္ကနဲ ဆုတ္ကိုင္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ေအာ္လိုက္သည္။ သီတာက ၾကားဟန္မတူ တင္းရင္းျပည့္အင့္စြာ လိုးသြင္းေနေသာ အရသာကို အံေလးႀကိတ္ကာ ခံစားရင္း မ်က္ႏွာကို အေပၚေမာ့ၿပီး ေဂြးစိႏွင့္ ဖင္ႀကီးထိသည္အထိ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။
“ ျဗစ္….ျဗစ္….ဒုတ္….”
“ ေအ့….အင္း…..အင္း….”
သီတာ၏ ဖင္ႀကီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ႂကြတက္သြားသည္။ ရွည္လွ်ားေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းႏုႏုေလးကို မာေၾကာစြာ ထိုးေဆာင့္မိသြားပုံရေလသည္။ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာေရွ႕ဝယ္ အိပဲ့ အိပဲ့ႏွင့္ ရွိေနသည္မို႔ ခ်စ္ထြန္းက သီတာ၏ မက္ေမာဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး အားရပါးရႀကီးစို႔ေနမိသည္။ သီတာ၏ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ ေသြးသားမ်ား စုၿပဳံေပါက္ကြဲသြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အေရမ်ားက ဒလေဟာ ၿပိဳဆင္းလာၾကသည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ မာတင္း မာေၾကာေနေသာ အေၾကာေတြထေနသည့္ လီးတန္ႀကီးကို တစတစ စိုစြတ္ေျပာင္ဝင္းသြားေစသည္။ သီတာက ဇြတ္ကနဲ ဇြတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္တိုင္း လီးႀကီးထိပ္ဖ်ားက အစြမ္းကုန္ ၿပဲကားထားေသာ သီတာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တိုး၍ တိုး၍ သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိပြတ္ကာ ဝင္၍သြားသည္။
သီတာ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားက ေအာက္မွ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ ေပါင္ေပၚသို႔ ထိုင္ခ်မိလွ်က္ပင္ ခ်စ္ထြန္း၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ လွ်ိဳ၍ သီတာ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ႀကဳံး၍ ဖက္လိုက္ကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ရာ သီတာ၏ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကလည္း ခ်စ္ထြန္း၏ ခါးႀကီးကို ခ်ိတ္ကိုင္ညႇပ္လိုက္ကာ သီတာ ခမ်ာ သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးေပၚ၌ ဒန္းစီးေနရသလို ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးပါသြားေလသည္။
“ ဘယ္လို လိုးမလဲဟင္….ကို ”
“ စားပြဲေပၚကို တင္လိုးေပးမယ္ေလ….”
“ အင္….မႀကိဳက္ပါဘူး….”
သီတာက ခ်စ္ထြန္း၏ လည္ပင္းကို ဟီးေလးခိုကာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စူတူတူေလး လုပ္၍ ေျပာသည္။
“ အို…ကဲပါ….ပထမ တစ္ခ်ီေတာ့ ကို ႀကိဳက္သလိုလုပ္….ေနာက္တစ္ခ်ီက်မွ သီတာေျပာသလိုလုပ္….ဒါပဲ….”
ခ်စ္ထြန္းက သူမကို ဒီအတိုင္းပင္ထား၍ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ခါးကို သိုင္းဖက္ကာ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ ေညာင့္ လိုက္သည္။
“ ႁပြတ္…”
“ အင့္….”
“ ကဲပါ….အခုနက အကိုေျပာသလိုပဲ စားပြဲေပၚတင္ၿပီး လုပ္ၾကည့္ လိုးၾကည့္အုံးေလ….”
သီတာ၏ အေျပာႏြဲ႕ႏြဲ႕ တိုးတိုးေလးႏွင့္ သီတာ၏ အၿပဳံးႏုႏုခြၽဲခြၽဲေလးေတြသည္ ခ်စ္ထြန္းကို တင္းတင္းႀကီး ရစ္ပတ္ေနေလ၏….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *