March 19, 2024

“ေန႔တိုင္းလုပ္ရင္ခံမွာလား”

ဦးေမာင္ ဆုံးသြားၿပီ ဆိုေသာသတင္းအား သူၾကားၾကားခ်င္းမယုံနိုင္ေသးေပ။ သူနယ္သို့ ဦးေကာင္း ေစလႊတ္ေသာ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ သြားေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဦးေမာင္သူ၏ အိမ္တြင္မူးလဲၿပီး ဆုံးပါးသြားၿပီ ဆိုေသာ သတင္းကို ဖုန္းဆက္ေျပာသျဖင့္ သိရွိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ ဦးေမာင္ဆုံးၿပီ ဆိုေသာ သတင္း သူ႔ထံဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာေသာသူက ဦးေမာင္ဇနီး ေဒၚေကသီထြန္း ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနသည္။ သူ ယုံပင္ မယုံနိုင္။ ေျပာရလၽွင္ သူ အခုထိမယုံနိုင္ေသး။ မိုးထက္ေမာင္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ကား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူ၊ အသက္ (၅၀) ခန္႔ရွိၿပီး ႐ုပ္ကလည္း ေျဖာင့္သည္။ သေဘာကလည္း ေကာင္းသျဖင့္ လူတိုင္းက ခင္ၾကသည္။ သူ႔ဇနီး ေဒၚေကသီထြန္းကား အသက္(၄၀)ခန္႔၊ အသားျဖဴျဖဴ၊ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ မသိလၽွင္ (၃၀) ေလာက္ဟု ထင္ရ ေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳသည္။ သူကား နယ္ၿမိဳ့ေလးမွ မိမရွိ ဖမရွိ တစ္ေကာင္ႂကြက္။ (၁၀) တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ တက္မည့္ႏွစ္တြင္ အေဖ ဆုံးသြားခဲ့သည္။

အေမက သူ ငယ္စဥ္ေတာင္ေၾကး ကေလးဘ၀ကတည္းက ဆုံးၿပီ။ သူပင္ မမွတ္မိေတာ့။ ဒီလိုနဲ႔ ၾကဳံရာက်ပန္းလုပ္ၿပီး ဘ၀ကို႐ုန္းကန္ေနစဥ္။ တစ္ေန႔ သူ႔ဘ၀ ေျပာင္းခဲ့၏။ ညဖက္ ကုန္ထမ္းၿပီး ျပန္လာစဥ္ သူတို့ၿမိဳ့ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ျဖတ္သြားရင္း ကားလမ္းမွာ ကားပ်က္ေနေသာ ဦးေမာင္ကို ေဆးသမား လူငယ္ေလး (၃) ဦးမွ လုယက္ရန္ ႀကိဳးစားေနသည္ကို သူက ကူညီခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဦးေမာင္က သူ႔ကို ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးၿပီး ၿမိဳ့ကို ေခၚသြားခဲ့တယ္။ သူ႔ လုပ္ငန္းေတြမွာ သူ႔ကိုယ္စား တာ၀န္ယူ လုပ္ကိုင္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တယ္။ သားသမီး မရွိတဲ့ ဦးေမာင္တို့လင္မယားဟာ သူ႔ကို သူတို့မိသားစုရဲ့ ညီအရင္း၊ ေမာင္အရင္းသဖြယ္ သေဘာထားၿပီး အေရးႀကီးကိစၥေတြမွာ တိုင္ပင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုလည္း ဦးေမာင္က သူတို့အိမ္မွာပဲ ေခၚထားခဲ့တယ္။ ဦးေမာင္က မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ သူ႔ကို မိတ္ဆက္ေပးရင္ေတာင္မွ သူ႔ကို ဥိးေမာင္က သူ႔နယ္က တစ္၀မ္းကြဲညီလို့ပဲ ေျပာတယ္ေလ။ ျဖစ္ရေလ။ ကိုႀကီး ဦးေမာင္ရယ္။ သူ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း သူတည္းေနတဲ့ တည္းခိုခန္းကအခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ေတြကို ေအးေအး ထားၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဦးေမာင္ကို သိပ္ခ်စ္ၿပီး သူ႔ကို ေမာင္တစ္ေယာက္လို ခင္တြယ္ေနရွာတဲ့ မမေကသီထြန္းရဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္ရင္း စိတ္ပူသြားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို့ သူနယ္ကေန ညတြင္းခ်င္းပဲ ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

. ကိုႀကီးေရ ကိုႀကီးသိပ္ခ်စ္တဲ့ ကိုႀကီးညီေရာက္လာၿပီေလ။ ဟင့္ဟင့္။ အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ျခင္း မမေကသီထြန္းက ၀မ္းနည္းသံနဲ႔ ငိုလိုက္ပါတယ္။ သူ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေမာင္ရဲ့ အေလာင္းကို ေျမခ်ၿပီးေနပါၿပီ။ သူလာတဲ့လမ္းမွာ ေရႀကီးၿပီး တံတားေတြ က်ိဳးေနတာေၾကာင့္ ဦးေမာင္အေလာင္းကို ျမင္ေတာင္ မျမင္လိုက္ရပါဘူး။ သူ႔ရင္ထဲမွာ ငိုခ်င္ေပမဲ့ သူငိုရင္ ဦးေမာင္မိန္းမ မမေကသီထြန္းက ပို၀မ္းနည္းမယ္ ဆိုတာသိလို့ မငိုမိေအာင္ ထိန္းထားပါတယ္။ “ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲမမ” “ေမာင္ေလးရယ္ နင့္ကိုႀကီးကေလ။ ဆုံးမဲ့မနက္က အလုပ္သြားမယ္ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာတာနဲ႔ တံခါးသြားဖြင့္ ၾကည့္ေတာ့ မင္းကိုႀကီး လဲေနတာ ေတြ႕တယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ ေဆး႐ုံကို ပို့ၾကတယ္။ သူက သတိလည္လာေသးတယ္။ မင္းကို တစ္ခုခုမွာခ်င္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ မင္းနာမည္ပဲေခၚေနတာ။ ၿပိးေတာ့။ ဟင့္ဟင့္” မမေကသီကား စကား ဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့။ ကိုယ္လုံးေလးကိုလွုပ္ခါၿပီး ငိုေတာ့သည္။ (၂) ဦးေမာင္ရဲ့ နာေရးကိစၥေတြကို စီစဥ္ရ၊ တစ္ဖက္ကလည္း ဦးေမာင္ရဲ့ မျပတ္ေသးတဲ့ အလုပ္ေတြက ဦးေမာင္ မရွိေတာ့ သူပဲ လုပ္ေပးရတယ္။ .မမေကသီမွာကလည္း အေဖအေမေတြက မရွိၾကေတာ့သလို ဦးေမာင္မွာကလည္း ငယ္ကတည္းက မိဘမဲ့ဆိုေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတြက မရွိပါဘူး။ မမေကသီ အေနနဲ႔ကလည္း ဦးေမာင္ရဲ့လုပ္ငန္းေတြကို မသိပါဘူး။ နားလည္း မလည္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကုမၸဏီကို သူကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး ဆက္လက္ လုပ္ေပးေနရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ မမေကသီအိမ္မွာ ဆက္ေနျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူ ကုမၸဏီကိစၥနဲ႔ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ကို စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ခ်ိန္းထားရင္း ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ သူ႔ဘ၀မွာ မထင္မွတ္တာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က သူက ဖုန္းပြတ္ေနတာပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ခန္းက အေသာက္ဝုိင္းက စကားေျပာသံ တစ္ခ်ိဳ့က သူ႔နားထဲ ေရာက္လာပါတယ္။ .ေန႔ခင္းဘက္ လူရွင္းေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့ အတိုင္းသား ၾကား ေနရတာေပါ့ေလ။ “ဟိုေလကြာ။ မိုးထက္ေမာင္ကုမၸဏီက လင္းထက္ ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကို ေျပာတာလား” ဟိုက္ေရာ။ သူ႔နာမည္ ပါလာသျဖင့္ ဘာေတြလဲဟဆိုၿပီး သူ ဆက္နားေထာင္ေန၏။ “အင္းေလ ေကာင္ေလးက ႐ုပ္ကလည္း ေျဖာင့္တယ္။ ၿပိးေတာ့ လုပ္ငန္းလည္း ကၽြမ္းတယ္။ ငါေတာ့ ထင္တယ္။ ေဒၚေကသီထြန္းကမ်ား ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ ၿငိေနတာမ်ားလား” “ဟ။ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မွာေပါ့ဟ။ ေကသီထြန္းက အရြယ္ကလည္း ရွိေသး။ ကိုေမာင္ႀကီးကလည္း ဆုံးေတာ့ အားကိုးခ်င္ရွာမွာေပါ့ေလ။ ဟုတ္ဖူးလား။ ဟားဟားဟား” သူ ေဒါသပင္ ေထာင္းကနဲ ျဖစ္သြား၏ ဘယ္သူေတြမွန္းကို မသိ။ .ေစာ္ေစာ္ကားကားပင္။ သူနဲ႔ မမေကသီ ရိုးရိုးသားသား ေနတာကိုပင္ သြားပုတ္ေလလြင့္ ေျပာခ်င္ေနၾက၏။ ခက္တာဘဲ။ “ကိုလင္းထက္” သူ႔ေရွ႕သို့ ခ်ိန္းထားေသာ ဧည့္သည္ ေရာက္လာၿပီ။ ခုနက ကိစၥကို ေမ့သြားေတာ့သည္။ “ကဲထိုင္ဗ်ာ။ အကိုတစ္ခုခုမွာ။ ( ) က ေနရာက အဆင္ေျပတယ္ အဲ့ေနရာကို၀ယ္ၿပီး—–”

(၃) အိမ္ေရွ႕ကို ကားျပန္ေရာက္ေတာ့ မမေကသီထြန္းကား ၿခံထဲတြင္။ “တီတီ” “မေအးေရ နင့္ကိုေလးျပန္လာၿပီ။ တံခါးဖြင့္လိုက္” အိမ္ေဖာ္မေလးမိေအးကား တံခါးကို လာဖြင့္ေပးသည္။ “ကဲေမာင္ေလး။ ေရအရင္ခ်ိဳးမလား။ ထမင္းအရင္စားမလား” “ကၽြန္ေတာ္ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္” “ကဲ ေဒၚေလးျမေရ ထမင္း သြားျပင္ ထားလိုက္ေတာ့။ ေမာင္ေလး ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထမင္း အဆင္သင့္ စားလို့ရေအာင္။ ဒီေန႔ငါ့ေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ ပုဇြန္ထုပ္ခ်က္ထားတယ္” မမရဲ့ သြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြက သူ႔လက္ေမာင္းကို ကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္တာပါ။ ခါတိုင္း သူ႔အေနနဲ႔ မမက ဒီလိုပဲ သူျပန္လာတိုင္း ခုလိုတစ္ခါတစ္ရံ သူမ ေမာင္အရင္းလို သေဘာထားၿပီး လက္ေမာင္းကို ဒီလိုခ်ိတ္တတ္ေပမဲ့ ဒီေန႔ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေန႔လည္က ဆိုင္ထဲက ၾကားခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ၾကားေယာင္ရင္း သူ႔ ႏွလုံးခုန္သံက ျမန္လာသလိုလို။ မမဟာ ျမန္မာဆန္ဆန္ အျပာေရာင္ေပၚမွာ အျဖဴပြင့္ေလးေတြပါတဲ့ ရင္ဖုံးနဲ႔ ထမိန္ကို ၀မ္းဆက္ တြဲ၀တ္ထားတာပါ။ ခါးလည္ေလာက္ ရွိတဲ့ ဆံပင္ေတြကို ထုံး ထားတာေၾကာင့္ လည္တိုင္ ျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ ဂုတ္သား ၀င္း၀င္း ေလးေတြကို ျမင္ေနရပါတယ္။ ခါးက သိမ္ၿပီး တင္းရင္းလ်တဲ့ တင္သားေတြေၾကာင့္ မသိတဲ့သူက အပ်ိဳလို့ ထင္မိၾကမွာပဲ။ အင္း။ ငါ မႀကံေကာင္းမစည္ရာ ဘာေတြ ေတြးေနပါလိမ့္။ ကိုယ့္ ေက်းဇူးရွင္ကို ဟူေသာ အသိ ၀င္လာခ်ိန္တြင္ အာေခါင္က ေျခာက္သလိုလို ေရငတ္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနတာ သတိထားမိ၏။

(၄) ေကသီကား ေမြ႕ယာေပၚတြင္ တလူးလြန္႔လြန္႔ျဖင့္ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသးေပ။ ညေနက ေမာင္ ၾကည့္ေသာ အၾကည့္ေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေနသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူမက ေမာင့္ လက္ေမာင္းေတြကို သြားကိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေမာင့္ အသက္ရွုသံေတြ ျပင္းေနတာ သိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမ ဂုတ္ျဖဴျဖဴေလးကို အၾကာႀကီးပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ စိတ္ၾကည္ႏူးမိတယ္။ ေမာင္ရယ္။ မမ အခ်စ္ေတြကို မင္းေလး မသိဘူးေနာ္။ ေမာင္က ေအးစက္စက္နဲ႔။ ကိုယ့္ ေက်းဇူးရွင္ရဲ့ ဇနီးဆိုၿပီး ထိန္းေနတာမ်ားလား။ ဒါက ျပစ္မွားတာ မဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ့။ နင့္ ကိုႀကီးက ဆုံးသြားတာ ၾကာၿပိေလ။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိေရာ့မယ္။ ဒါမွမဟုတ္အပ်ိဳမဟုတ္လို့ စိတ္ မ၀င္စားတာလား ေမာင္ရယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္သူမ်ား ရွိေနလို့လား။ ေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ရင္ေမာလာသည္။ မမေကသီထြန္း တစ္ေယာက္တည္း အခန္းထဲမွာ အေတြူးကမၻာထဲ ခ်ာခ်ာလည္ရင္း အိပ္မေပ်ာ္နိုင္သလို တစ္ဖက္မွာလည္း လင္းထက္မွာလည္း အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မမေကသီထြန္းကို ျမင္ေယာင္ ေနသလို ကိုႀကီးဦးေမာင္ကိုလည္း သတိ ရရ လာတာမို့ အဲ့ညကသူတို့ ႏွစ္ေယာက္လုံး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး။ အိပ္ယာ ထဲမွာ အိပ္မရတဲ့ လင္းထက္ တစ္ေယာက္ဟာ အာေခါင္ ေျခာက္ၿပီး ေရငတ္သလိုလို ျဖစ္ခ်င္ ေနတာေၾကာင့္ ၀ရံတာဘက္ကို ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ စီးကရက္ဘူးထဲက စီးကရက္ တစ္လိပ္ကို ထုတ္ေသာက္ ေနပါတယ္။

စီးကရက္တစ္လိပ္ ကုန္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ ေနၿပီး အခန္းဘက္ကို ျပန္ထြက္ခဲ့တယ္။ မမေကသီထြန္းအခန္းေရွ႕ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အခန္းထဲက မီးလင္းေနတာေၾကာင့္ မမတစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွာ မီးမပိတ္မိဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ထင္ တယ္ ဟုေတြးမိတယ္။ သူ႔ေျခလွမ္းေတြ တန္႔သြားၿပီး အခန္းဘက္ကို အမွတ္မထင္ၾကည့္မိတဲ့ အခါမွာေတာ့ တံခါးက အနည္းငယ္ ဟ ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ “အခန္းေရွ႕က ေမာင္ေလးလား” “ဗ်ာ ဟုတ္” “အိပ္မေပ်ာ္ဘူးထင္တယ္။ ေနဦးမမထြက္လာခဲ့ဦးမယ္ ၿခံထဲဆင္းၿပီးလမ္းေလၽွာက္ရေအာင္” (၂)မိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ေနတဲ့အခါမွာ မမေကသီထြန္းဟာ အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အိပ္ယာထဲက ထလာတာမို့ မမမ်က္ႏွာေလးဟာ ပင္ကို အတိုင္းေလးပါပဲ။ ဆံပင္ေလးေတြက အနည္းငယ္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနၿပီး ည၀တ္ ပိုးေပ်ာ့၀တ္စုံကို ၀တ္ထားတာေၾကာင့္ မမရဲ့ ကိုယ္လုံးအလွေတြ ေကာက္ေၾကာင္းေတြက အတိုင္းသားပါပဲ။ အပ်ိဳေတြထက္ပင္ ေတာင့္ၿပီး လွပ လွပါတယ္။ ဒါကို အသက္(၄၀)လို့ေျပာ ဘယ္သူက ယုံမွာတုန္း။ ၃၀ႏွစ္ေလာက္သာ ထင္ေနရ၏။ အာေခါင္ေျခာက္သလိုလို ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္ကို မသိမသာ လြဲထား လိုက္ပါတယ္။ (၅) ေကသီထြန္းဟာ လင္းထက္နဲ႔အတူ ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့ပါ တယ္။ အခ်ိန္က ည(၁)နာရီေလာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာေနတဲ့ ေဒၚျမနဲ႔မိေအးတို့က အိပ္ကုန္ပါၿပီ ဒါေၾကာင့္ အသံ မၾကားေအာင္ ေျခေဖာ့ၿပီး ဆင္းလာၾကပါ တယ္။ အေနာက္ဘက္ တံခါးကေန ထြက္လာၾကၿပီး ၿခံထဲမွာ လမ္းေလၽွာက္ၾကပါ တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ညဖက္ဆိုေတာ့ ေခြးေတြက အုပ္စုလိုက္ အူၾကပါ တယ္။

“အူ ဝူး ဝူး…” ေၾကာက္လို့ထင္ တယ္။ မမေကသီထြန္းဟာ လင္းထက္ရဲ့ လက္ေမာင္းကို သူမလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး “ေမာင္ေလး မမေၾကာက္ တယ္။ ” “မေၾကာက္ပါနဲ႔ မမရယ္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတဲ့ဟာ” ၿခံထဲက ပန္း႐ုံနံေဘးက ခုံတန္းေလးမွာ သူတို့ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ၿပီး “ေမာင္ေလးရယ္ နင့္ကိုႀကီး မရွိေတာ့ ဘျဝကီးကေျခာက္ေသြ႕သြားသလိုပဲ နင္ေရာ ရည္းစားေလး ဘာေလး မရွိဘူးလား မမအတြက္ ေယာင္းမေခ်ာေလး တစ္ေယာက္ေလာက္ ရွာေပး စကားေျပာေဖာ္မရွိဘူး” “ဟင္း အမေမာင္က စြံမွမစြံတာ” “အံမယ္ ေလၽွာက္ေျပာ ငါ့ေမာင္ကိုႀကိဳက္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ငါ့ေမာင္က ႐ုပ္က ေျဖာင့္ေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက ေႂကြမွာပဲ ဟိုေန႔က ငါ့ေမာင္နဲ႔ အမ ေစ်း၀ယ္ သြားေတာ ေမာင္ေလးသာ သတိမထားမိတာ ေစ်းထဲက ေကာင္မေလးေတြက ငါ့ေမာင္ကို ၾကည့္ၾကည့္ ေနၾကတာ အမေတာင္ အူတို တယ္။ ဟြန္း” “အံမယ္ ျဖစ္ရ တယ္။ အမကိုလည္း ေစ်းထဲက ေကာင္ေလးေတြေရာ လူႀကိးေတြေရာ မ်က္လုံး ကၽြတ္မတတ္ ေငးေနၾကတာ ေဒါသေတာင္ ထြက္ တယ္။ ” “ငါ့ေမာင္ကေပါက္တတ္ကရေျပာေရာ့မယ္ ခ္ခ္” မမေကသီကား သူ႔ပုခုံးကို လွမ္းကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ဟန္ အေနအထား ပ်က္သြားေသာေၾကာင့္ သူ႔ဘက္ကို ယိုင္သြားသျဖင့္ ဖမ္းထိန္း လိုက္ရ တယ္။ မမေကသိရဲ့ ရင္ညႊန္႔ေလးက သူ႔ရင္ဘတ္ကိုပင္ မထိတထိျဖစ္သြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ တဒုတ္ဒုတ္ ျဖစ္သြားတာေပါ့ ေက်းဇူးရွင္ ျဖစ္ေနလို့သာေပါ့ နို့မို့ဆို ဟူး (၆) “ခ်ီးယားစ္” “ကဲ ကိုလင္းထက္ေရ အလုပ္ကိစၥေတြပဲ ေျပာေနတာ ဒီတစ္ေခါေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့” ဦးေဇာ္ေအာင္ကား ေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ ဦးေဇာ္ေအာင္တို့ကုမၸဏီသို့ အခက္အခဲ ရွိခ်ိန္တြင္ သူ ပံ့ပိုး ေပးထားခဲ့ရာမွ ယခုအခါ လုပ္ငန္းမ်ားမွ ေငြျပန္ေပၚခ်ိန္ ေရာက္လာသျဖင့္ ေန႔လည္က သူ႔႐ုံးခန္းသို့လာၿပီး ညေနေစာင္း လာေခၚမယ္ ဟုေျပာကာ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္တြင္ လာေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။ စင္တင္တစ္ခုသို့ ေရာက္ရွိေနျခင္းျဖစ္၏။ ဦးေဇာ္ေအာင္က ခုနက စင္တင္မွ ေကာင္မေလးကို ပန္းကုံး သြားစြပ္ၿပီး ဆင္းလာျခင္း ျဖစ္သည္။ “ကိုလင္းထက္က ဒါမ်ိဳးေတြစိတ္မ၀င္စားဘူးလား” သူေခါင္းယမ္းျပမိသည္။

“ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ အေပ်ာ္ပါ အိမ္မွာက ၾကင္သူနဲ႔ သားနဲ႔သမီးက ရွိေသး တယ္ေလ ခင္ဗ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳသင့္ၿပီေနာ္ ကိုလင္းထက္ စီးပြားေရးကလည္း ေအာင္ျမင္ ႐ုပ္ကလည္း ေျဖာင့္ တယ္။ ေယာကၤ်ားခ်င္းေတာင္ သိ တယ္။ ” “ဟာ ခင္ဗ်ားကလည္း ေနာက္ေန ျပန္ၿပီ” “ေနာက္တာ မဟုတ္ဖူး ကိုလင္းထက္ရဲ့ ေၾသာ္ သိၿပီသိၿပီ ခင္ဗ်ားမွာ ေကသီ တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတာပဲ ဟက္ဟက္” “ဗ်ာ မေျပာေကာင္းတာဗ်ာ သူက ကၽြန္ေတာ့္ ေက်းဇူးရွင္ ကိုႀကိးရဲ့ ” “ကိုေမာင္က ဆုံးၿပီေလဗ်ာ ေကသီက ကၽြန္ေတာ္တို့သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီး ကိုလင္းထက္ရဲ့ ေက်ာင္းေနဘက္ေတြ ေက်ာင္းတုန္းကလည္းလွ အခုလည္း လွတုန္း ကၽြန္ေတာ္တို့နဲ႔ အသက္တူ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားထက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ႀကီးမွာ မထင္ရဘူး (၃၀)ေလာက္လို့ပဲ ထင္ရ တယ္။. ခုထိ ေနာက္အိမ္ေထာင္ မျပဳေသးတာတာၾကည့္ ကိုေမာင္ဆုံးတာ (၂)ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ ခင္ဗ်ား ေစာင့္ေနတာေနမွာ” “မဟုတ္တာဗ်ာ” “ဟုတ္တယ္။ ကိုလင္းထက္ေရ သူက ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ သူဇာနဲ႔ ေဘာ္ဒါေတြ ခင္ဗ်ား ႐ုံးသြားတဲအခ်ိန္ဆို လာလည္ပါ့ဗ်ာ သူဇာဆီကို ခင္ဗ်ား အေၾကာင္း ေျပာလိုက္တာမွ က်ဳပ္လည္း သူတို့ခ်င္းေျပာတာ ခိုးနားေထာင္လို့ၾကားတာ ဗ်ိဳ ဟက္ဟက္” လင္းထက္ကား အျပန္လမ္းတြင္ ေပ်ာ္သလိုလိုျဖစ္ေန၏။ ကားေမာင္းရင္းပင္ ေပ်ာ္ေနသည္။ မမေကသီ၏။ အေၾကာင္းကိုေတာ့သိရၿပီ။ ဦးေဇာ္ေအာင္က “ကိုလင္းထက္ေရ မေမ့နဲ႔ေနာ္” ဟု သူ႔ပုခုံးကို လက္ျဖင့္ပုတ္ရင္း သူ႔အိမ္ေရွ႕ထိ လိုက္ပို့ရင္းေျပာသြား၏။ ၿခံေရွ႕တြင္ကား မမေကသီတစ္ေယာက္ ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ ေဒၚျမတို့ မိေအးတို့ကား အိပ္ၿပီထင္ တယ္။ ၿခံတံခါးကို လာဖြင့္ေပးသည္။

“ဟာ မမဒီအခ်ိန္ထိ ဘာလို့ေစာင့္ေနတာလဲ ကၽြန္ေတာ္ၿခံတံခါးေသာ့တစ္ေခ်ာင္းအပိုရွိ တယ္ေလ” “ဟူး ငါ့ေမာင္ကို စိတ္ပူလို့ပါကြယ္ လာထမင္းစားရေအာင္” “မမ မစားရေသးဘူးလား” “ဟင့္အင္း ငါ့ေမာင္မွျပန္မလာတာ” သူ႔အေနႏွင့္လည္း ဆိုင္မွာ ေသာက္တာကမ်ားၿပီး အစာကသိပ္မစားခဲ့သျဖင့္ ဆာသလို ျဖစ္ေနသည္။ ကားေပၚက အဆင္းမွာ သိပ္ပင္မဟန္နိုင္။ မမေကသီက “ဟြန္း လူဆိုးေလး ေသာက္ခဲ့တာ မ်ားၿပီ ကဲကဲ အမပုခုံးကို တြဲလိုက္” မမေကသီက သူ႔ကို သူမ ပုခုံးေပၚ လက္တင္ၿပီး တြဲေခၚ၏။ ယိုင္နဲ႔ေနေသာ ေျခေထာက္မ်ားက မဟန္ခ်င္။ ဒါနဲ႔ သူမကို ဖက္ထားသလို ျဖစ္ေန၏။ အိစက္ေနေသာ မမ၏ ဂုတ္သားေလးမ်ားကို ဖက္ထားၿပီး မမ၏ ရင္ညႊန္႔ကသူ႔ေက်ာကို ကပ္ေန၏။ “ကဲကဲ ေကာင္ဆိုးေလးကေတာ့မူးေနၿပီ လာ” သူမက သံပုရာသီးတစ္လုံးကို ခြဲၿပီးအရည္မ်ားကို နားထဲေလာင္းခ်ေပးၿပီး တစ္လုံးျဖင့္ နားထင္ကို လွိမ့္ေပး၏။ ေတာ္ေတာ္ေလး အမူးေျပသြား၏။ “မမကၽြန္ေတာ္ေျပာစရာရွိ တယ္” “ဘာလဲေမာင္ေလးရဲ့” ေကသီက သံပုရာေရေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္ေဖ်ာ္ေနစဥ္ လင္းထက္က ေျပာေသာေၾကာင့္ ေမးလိုက္၏။ “ဟိုေလ ဒိေန႔ေမာင္ေလး ဘာေၾကာင့္ ေသာက္လာလဲ သိလား” “ေျပာေလ ေမာင္ေလးရဲ့” မမေကသီကား တစ္ဖက္သို့ လွည့္ၿပီး သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ေနသျဖင့္ မသိ။ “ဒီေန႔ေကာင္မေလးဆီကအေျဖရလာ တယ္” (၇) ေကသီ ရင္ထဲမွာ ဒုတ္ခနဲ ျဖစ္သြား၏။ သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္တာပင္ ရပ္သြား၏။ ၀မ္းနည္းစိတ္မ်ားက တလိပ္လိပ္ တက္လာ၏။ “ဘယ္ကလဲ ေမာင္ေလးရဲ့ ငါ့ေမာင္ ေရြးထားတာေတာ့ ေခ်ာမွာပါ” အသံကို ထိန္းရင္း ေျပာေသာ္လည္း အနည္းငယ္တုန္ခါေန၏။ “ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ အမနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေလ” “အင္းေလ အမေယာင္းမေလးကို ၾကည့္ရတာေပါ့ အမအတြက္လည္း အေဖာ္ရၿပီ” ေကသီကား ၀မ္းနည္းမွုကို မထိန္းနိုင္ေတာ့။ မ်က္ႏွာက ၿပီုေတာ့မည့္မိုးလို ျဖစ္ေနၿပီ။ လင္းထက္ ျမင္သြားမွာလည္း စိုးသည္။ ဒါေၾကာင့္ “ေၾသာ္ အမ ၿခံတံခါးေသာ့ မခတ္ခဲ့ရေသးဘူး သြားခတ္ လိုက္ဦးမယ္” ဟုဆိုကာ တစ္ဖက္သို့ အျမန္လွည့္ၿပီး ၿခံထဲသို့ သြက္သြက္ ေလၽွာက္ခဲ့၏။ မ်က္ရည္မ်ားက မထိန္းနိုင္ေတာ့။ “ရက္စက္ တယ္ ေမာင္ရယ္” လင္းထက္ကား မမေကသီေနာက္မွ အသာ လိုက္ခဲ့၏။ ၿခံတံခါးနားကို မွီရင္း ငိုေနေသာ မမေကသီကား သူ႔ကိုမျမင္။ သူက မမေကသီအေနာက္မွ သြားၿပီး မမေကသီခါးကို လွမ္းဖက္ၿပီး ဆြဲလွည့္ လိုက္သည္။

႐ုတ္တရက္ ဖက္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေကသီ လွန္႔သြား၏။ ေနာက္ကို ၾကည့္ေတာ့ လင္းထက္ မ်က္ႏွာကျပဳံးစိစိနဲ႔ “မမ ၀မ္းနည္းသြားလား မမစိတ္ကိုစမ္းၾကည့္တာ မမကိုခ်စ္ တယ္ ေကာင္မေလး ဆိုတာ မမကို ေျပာတာ” ေကသီကား ခုနက ၀မ္းနည္းတာေပ်ာက္သြား၏။ ၀မ္းသာသျဖင့္ မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးသြားသည္။ အို ရွက္လြန္း သျဖင့္ မ်က္ႏွာကို လင္းထက္ရင္ခြင္ထဲ ဖြတ္ထား လိုက္ေတာ့သည္။ “မ်က္ႏွာေမာ့ပါဦး မမရဲ့ ရွက္ပါ တယ္ေနာ္ မမတစ္ေယာက္ စတာကို မသိဘူး ၀မ္းနည္း သြားလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္က ကိုေဇာ္ေအာင္ေျပာျပလို့ မမ သူ႔မိန္းမ မသူဇာအိမ္ အလည္သြားရင္ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း မသူဇာကို ေျပာျပဦးမယ္” “အို ရွက္လိုက္တာ သူဇာကေတာ့ သြားမွရန္ကို ေတြ႕ဦးမယ္ အစုတ္ပလုပ္မ” ေကသီကား ရွက္လြန္းသျဖင့္ မ်က္ႏွာပင္မေဖာ္နိုင္။ အပ်ိဳဖ်န္းေလးလို ျဖစ္ေနသည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ သူဇာဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမကို ေနာက္တစ္ခါ သြားလည္မွ လက္ေဆာင္ ေကာင္းေကာင္းေတြ ၀ယ္ေပး လိုက္ဦးမည္ဟု ေတြးေန ေလေတာ့သည္။ (၈) “ကဲ ကိုလင္းထက္ေရ သြားၿပီဗ်ိဳ့” အိမ္ ေပါက္၀ထိ သူ႔ကို လိုက္ပို့ၿပီး ကိုေဇာ္ေအာင္တို့ ျပန္သြားၾကၿပီ။ ခါတိုင္း ဒီလိုျပန္ေနက် ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေန႔အဖို့ေတာ့ စိတ္ထဲမွ တထိတ္ထိတ္ ခုန္ေန၏။ မနက္ခင္းက မဂၤလာဆြမ္းေကၽြး၊ ႐ုံးတက္လက္မွတ္ထိုးၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္းတြင္ ကိုေဇာ္ေအာင္တို့ အုပ္စုက ခဲဖိုးဆိုၿပီး သတို့သား ကိုယ္တိုင္ လိုက္တိုက္ရမည္ ဆိုသျဖင့္။ “ေမာင္လင္းထက္ေရ ေကသီက လာခဲ့ေတာ့တဲ့ လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ ေဖာက္ၾကည့္ရေအာင္ ဆိုလား” ေဒၚျမမ်က္ႏွာကလည္း ျပဳံးစိစိ သူပင္ ရွက္သလို ျဖစ္သြားသည္။
ခါတိုင္း အိမ္ အေပၚထပ္ကို တက္လၽွင္ သြက္သြက္လက္လက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုက ေျခေထာက္မ်ားပင္ အနည္းငယ္ တုန္ေနသည္။ အိမ္ အေပၚထပ္က မမရဲ့ အခန္းထဲမွ ျပင္ဆင္ထားေသာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွ မမေကသီကား ေစာင့္ေနေရာ့မည္။ ခါတိုင္း ေမာင္ႏွမလို သေဘာထားၿပီး ေနခဲ့စဥ္က ဘာမွမျဖစ္။ ယခု လင္မယားလို ေနရေတာ့မည္ဆိုေတာ့။ “မမကၽြန္ေတာ္ျပန္လာၿပီ” “၀င္ခဲ့ေလေမာင္” ေမာင္တဲ့ အေခၚက ေျပာင္းသြားၿပီ။ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိသည္။ မမက ညအိပ္၀တ္စုံ ၀တ္ထားသျဖင့္ ရင္သားေလးမ်ားပင္ ေပၚေနသည္။ ေျခသလုံးေလးမ်ားက ဆင္စြယ္လိုပင္ ေျဖာင့္စင္းေန၏။ မမက ေခါင္းကို ငုံ႔ေန၏။ ရွက္သည္ ထင္သည္။ သူ မမပါးကို ရြတ္ကနဲ႔ နမ္းလိုက္သည္။ “အိုေမာင္ရယ္” ေကသီက ခ်စ္ေသာ ေမာင္၏ အနမ္းကို အနမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ျပန္လည္ တုန္႔ျပန္လိုက္၏။ ေမာင့္ကို ကုတင္ေပၚဖက္ရင္း လွဲခ်လိုက္သည္။ သူမအေနျဖင့္ အေတြ႕အၾကဳံ ရွိၿပီးသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေမာင့္လို လူပ်ိဳရိုင္းေလးကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ရမည္ကို သိေနသည္။
သူမကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး ပညာကုန္ သင္ေပးခြင့္ကို ပိုင္ပိုင္ႀကီး ရၿပီေလ။ ည၀တ္စုံကို ခၽြတ္လိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့ သူမတစ္ကိုယ္လုံး မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ျဖစ္သြား၏။ ေမာင့္ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး အေပၚမွ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ကာ တစ္ဖက္မွ ေမာင့္ပုဆိုးကို ေလၽွာခ်လိုက္၏။ ေမာင့္ရဲ့ပစၥည္းကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေမာင့္ပါးစပ္မွပင္ အဟင္းဟင္း အသံထြက္လာ၏။ “ေမာင္ ေမာင့္ညာဖက္လက္က မမခါးကိုကိုင္ထား တစ္ဖက္ကမမနို့ေတြကိုကိုင္ ငါ့ေမာင္ကို သင္ေပးေတာ့မယ္ ခ္ခ္” မမေကသီ၏ ကိုယ္လုံး အလွကား အခန္းထဲမွာ မီးထြန္းထားသျဖင့္ လင္းထက္အဖို့ အျပည့္အ၀ ျမင္ရေတာ့သည္။ မမနို့ႏွစ္လုံးကား ပန္းေရာင္ေျပးေနၿပီး ဆံပင္မ်ားက နို့အေပၚ ဝဲက်ေနသျဖင့္ သူ႔ငပဲကား မာေတာင္ေနေအာင္ပင္ ျဖစ္လာ၏။ မိန္းမႏွင့္ သူ ဘယ္လို လုပ္ရမွန္းမသိ။ မမေကသီ ခိုင္းသည့္အတိုင္း သူ႔ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ခြထားေသာ မမေကသီ၏ နို့ကို တစ္ဖက္က ညစ္ၿပီး နို့သီးေလးကို ေခ်ေပးေန၏။ မမေကသီ၏ စြင့္ကားေနေသာတင္သားမ်ားကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္လိုက္ေသာအခါ မမေကသီက ဖင္ကို အနည္းငယ္ ႂကြကာ သူ႔လီးကို ဘယ္လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ လိုက္၏။ သူ႔လီးကား ငရံ့အရွင္တစ္ေကာင္ ငါးျမႇားခ်ိပ္မွာ မိေနသလို တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနၿပီး အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ ေနၿပီျဖစ္သည္။ “ခ္ခ္ ေမာင့္ေကာင္ေလးကလည္း ေမာင့္လို လူဆိုးေလးပဲေနာ္ ၾကည့္ ထိန္းမရခ်င္ဘူး ဒီေတာ့ ၿငိမ္သြားေအာင္” မမေကသီကား မထင္ရ။ တစ္ခါ အိုၿပီးသားမို့လား မသိ။ အေျပာအဆိုေတြက ရဲတင္းလွ၏။ ေကသီအဖို့မွာေတာ့ ခ်စ္ေသာေမာင္၏ ေကာင္ေလးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး အဖုတ္၀တြင္ ေတ့ကာ ထိပ္ဖ်ားေလးကို ပြတ္ဆြဲေပးေန၏။ ေမာင့္ထံမွ အသက္ရွုသံေတြ ျပင္းလာသည္။
ေမာင့္လီးက ဆုံးသြားသာ သူ႔ကိုႀကီးလီးထက္ ႀကီးသည္။ သူမလက္ထဲတြင္ပင္ ခန္႔မွန္း ၅လက္မေက်ာ္ ၆လက္မနီးနီးဟု ထင္သည္။ က်ပ္လုံးခန္႔ တုတ္သည္။ လူပ်ိဳေလးမွန္းေတာ့ သိသာသည္။ လီးထိပ္မွာ အေရျပားေလးေတြပင္ ဖုံးေနေသး၏။ ခ်စ္လွစြာေသာ ေမာင့္ရဲ့ လီးကိုကိုင္ကာ သူမအဖုတ္ထဲသို့ သူမကိုယ္တိုင္ ကိုင္ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြင္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ ေမာင္မ်က္လုံးေတြ မွိတ္သြား၏။ ေအာက္မွ ေကာ့ကာ တက္လာတာကို ေတြ႕၏။ လက္တစ္ဖက္က ခါးကို ကိုင္ထားရာမွ ေနာက္နို့တစ္လုံးေပၚ လက္ ကိုင္လိုက္သျဖင့္ နို့ႏွလုံးစလုံးကို ေမာင္ ညစ္လာတာကို သတိထားမိသည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ေပၚ ခပ္ဖြဖြေထာက္ရင္း အဖုတ္ထဲစိုက္ထားေသာ လီးကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေပး ေနလိုက္၏။ လူပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမို့ ထင္သည္။ လီးကေတာ့ သံေခ်ာင္းသဖြယ္ မာေနၿပီး အဖုတ္ထဲမွာ က်ပ္ေနသည္။ “ဖြတ္ဖြတ္ ပလြတ္ပလြတ္” ေမာင့္ လဥႏွင့္ သူမဆီးခုံ ရိုက္သံက စည္းခ်က္မွန္မွန္ အခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္။ သူမ ေစာက္ေခါင္ထဲမွ ထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားႏွင့္ ေမာင့္လီးထိပ္မွ ေရွ႕ေျပးထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား ေပါင္းကာ အသံ ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ လင္းထက္ကားေအာက္မွေနၿပီး သူ၏ လူပ်ိဳစစ္စစ္လီးေလး မမ၏ အဖုတ္ထဲစိုက္၀င္သြားခ်ိန္တြင္ ခံစားရေသာ အရသာကိုေတာ့ သူ႔တစ္သက္ မေမ့နိုင္ေတာ့တာအမွန္။ ခ်စ္လွစြာေသာ မမ၏ ဦးေဆာင္မွု ေအာက္မွာ သူမိန္းေမာေနသည္။ ကိုေဇာ္ေအာင္က ဘက္ခ်လာနိုက္ သြားလုပ္စဥ္ သူ႔အရက္ထဲမွာ ေဆးတစ္မ်ိဳး ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဘာေဆးမွန္းေတာ့မသိ အဲ့လိုလုပ္ရင္ၾကာ တယ္။ ခြန္အားအျပည့္ပဲ ဟုေျပာသည္။ သူလည္း ေသာက္ခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ထင္သည္။ သူ မထြက္နိုင္ေသး မမလို ဝါရင့္သမားက သူ႔ကို ဦးေဆာင္မွာပဲ ဟုေျပာလိုက္တာ တကယ္မွန္သည္။
မမကား ကိုႀကီးႏွင့္ ကေလးမရခဲ့သျဖင့္ထင္သည္။ မမ အေပါက္ေလးက အပ်ိဳလို က်ဥ္းေနသည္။ သူ႔၏ အေၾကာ တၿပီုင္းၿပိဳင္းႏွင့္ ေထာင္ထ ေနေသာ လီးႀကီးက မမ ေစာက္ေခါင္း ၾကပ္ၾကပ္ေလးထဲ ၀င္သြားေသာအခ်ိန္တြင္ မမ၏ ပန္းႏုေရာင္ ေစာက္ပတ္ ႏွစ္ျခမ္းက သူ႔လီးကို ညႇပ္ညႇပ္ၿပီး ဆြဲယူေနသည္။ အခ်က္ ေလးငါးဆယ္ခန္႔ ေဆာင့္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူ႔လီး ထိပ္ဖ်ားက က်ဥ္လာသလို မမေကသီ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း ပိုသြက္လာ၏။ ႁပြတ္ႁပြတ္ဘုတ္ဘုတ္ အားအား အင္းအင္းဟင္းဟင္း။ ညဥ္းသံမ်ား ၿပီုင္တူ ထြက္လာၿပီး မမေကသီကား ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသလို သူ႔လီးထဲမွ လေရမ်ားကို ခ်စ္လွစြာေတာ မမ၏ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသို့ ပန္းထုတ္ လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေကသီကား တစ္ခ်ီထြက္ၿပီးေနာက္ အနည္းငယ္ ေမာသြားသည္။ လင္းထက္ကို ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ၿပီး နမ္းလိုက္ၿပီး “ေမာင့္ကို မမသိပ္ခ်စ္တာဘဲ သိလား” “ေမာင္လည္း မကို အရမ္းခ်စ္ တယ္။ ကိုႀကီးမရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးကိုယ္စား မမဘ၀ကို ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ ရတဲ့အတြက္လည္း အရမ္းေပ်ာ္ တယ္။” “ဟြန္း ေစာင့္ေရွာက္တာႀကီးကလည္းေနာ္ ခ္ခ္” “ဘာလဲ မမကမႀကိဳက္လို့လား” “ဟင္းေမာင္ေနာ္” မမေကသီကား အနည္းငယ္ ရွက္သြားသည္။ “အဟဲ ကၽြန္ေတာ္က စတာပါ မမကို” “သိပါ တယ္ ေမာင္ရယ္” “ဟင္းေျပာမို့သာ ေျပာရတာပါ မမက အိုၿပီးသား ဆိုေတာ့ ငါ့ေမာင္က ပစ္သြားမွာကို မမစိုးရိမ္မိ တယ္။ ငါ့ေမာင္ကလူပ်ိဳေလ ၿပီးေတာ့ ႐ုပ္ကလည္း ေခ်ာေတာ ေကာင္မေလးေတြက စိတ္၀င္စား ၾကတယ္။” ဒီလို ေျပာလာေတာ့ မမေကသီကို လင္းထက္သနားမိသည္။
မမေကသီကား အားငယ္ ေနရွာသူပင္။ “အိုမမရယ္ ဒါမ်ိဳးစကား ေနာက္ မေျပာပါနဲ႔” “ကၽြန္ေတာ္ မမကိုခ်စ္လို့ လက္ထပ္ခဲ့တာပဲ မမေကသီက အရမ္းလွေတာ့ မမကို ဆုံးရွုံးရမွာကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္ခဲ့တာ မမကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ပစ္မသြားဘူး သိလား” ဒီလို ေျပာလာေတာ့လည္း ေကသီရင္ထဲ ၾကည္ႏူး သြားတာေပါ့။ ေၾသာ္ ခ်စ္ရတဲ့ေမာင္ရယ္ မင္းကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရတာနဲ႔တင္ မမဘ၀က ေသေပ်ာ္ပါၿပီဟု ရင္ထဲကေန ေျပာေနမိ တယ္။ ထိုသို့ေျပာေနတဲ့့့့့့့့ အခ်ိန္မွာတင္ ေကသီရဲ့ပါးကို ေမာင္က နမ္းေန တယ္။ အို လည္ဂုတ္သားေလးေတြကိုပါ လိုက္နမ္းေနေတာ့ ေကသီ အေနရ ခက္လာျပန္ တယ္။ ေမာင္ အင္းဟင္းဟင္း ။ လင္းထက္က လည္ဂုတ္ကေန ေလၽွာဆင္းၿပီး ေကသီရဲ့နို့ေတြကို စို့ေပးေနပါ တယ္။ ေကသီရဲ့ ျဖဴ၀င္းၿပီး ပန္းေရာင္ ေျပးေနတဲ့ နို့သီးထိပ္ေလးေတြကို စုပ္ေပး ေနတာေၾကာင့္ ေကသီ တစ္ေယာက္ ခါးခ်ိဳး ခံရတဲ့ ေႁမြတစ္ေကာင္လို တြန္႔လိမ္ ေနပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗိုက္သား ျဖဴျဖဴ၀င္း၀င္း ေလးေတြကို လိုက္နမ္း ေနပါ တယ္။ “အို ေမာင္ယား တယ္။ ခိခိ” လင္းထက္လည္း မမေကသီရဲ့ ေရႊေရာင္အေမြးႏုေလးေတြနဲ႔ လိမ္ေကာက္ေနတဲ့ ရတနာေလးကို မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မမေကသီက သူ႔ေခါင္းကို တြန္းလိုက္ပါတယ္။ “အို ေမာင္မလုပ္နဲ႔ ေမာင္ ဘုန္းနိမ့္ ကုန္လိုက္မယ္ မမငရဲႀကီးကုန္မယ္” “အို မမကလည္း ခ်စ္လို့ လုပ္ေပးတဲ့ဟာကို” ေကသီရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားပါ တယ္။ ကိုေမာင္တုန္းကေတာင္ တစ္ခါမွ သူမကို ဘာဂ်ာ မမွုတ္ေပးဘူးပါဘူး သူ႔ေမြးစားညီ လင္းထက္နဲ႔မွ ခံစားရေတာ့တယ္။ လင္းထက္လဲ ခ်စ္လွစြာေသာ မမေကသီရဲ့ ပိပိေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ၿပီး ေသခ်ာမွုတ္ေပးပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြက ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ျမင္ေနက်ေပမဲ့ အခုမွ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခြင့္ ရတာပါ။.
“ရွီး အ အ ေမာင္ ယား တယ္။ မလုပ္နဲ႔ေတာ့ မမမခံနိုင္ဘူး ေမာင့္ဟာန လုပ္ေပးေတာ့” လင္းထက္ မွုတ္တာနားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔လီးကလည္း အစြမ္းကုန္ ေထာင္ေနပါၿပီ။ မမေကသီက “ဒီတစ္ခါပုံစံ ေျပာင္းရေအာင္ေမာင္ ေမာင္ ကုတင္ေအာင္ဆင္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ မမက ကုတင္ေပၚ ကုန္းေပးထားမယ္” လင္းထက္ ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ မမေကသီက ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ ေထာက္ေပးထားပါ တယ္။ မမေကသီက လင္းထက္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူမ ခါးကို ကိုင္ခိုင္းထားပါ တယ္။ “ေမာင္ ဒါမွစည္းခ်က္ညီမွာ ေမာင္ သြက္သြက္စိတ္ႀကိဳက္လုပ္လို့ရမွာ” မမေကသီရဲ့ ကုန္းထားတဲ့ဖင္က လုံး၀န္းေနတာပါ ခါးက သိမ္တဲ့အတြက္ တင္ပါးေတြက စြင့္ၿပီးကားထြက္ၿပီး ရမက္ႂကြစရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒါကို အအိုပါလို့ တစ္ျခားသူျမင္ရင္ ယုံမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ေကသီကား ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ေထာက္ အေနအထားၿပီး ေမာင္က မတ္တပ္ ရပ္ထားတာမို့ ေမာင့္ရဲ့လီးဟာ ေကသီကုန္းထားတဲ့ အဖုတ္နဲ႔ တန္း ေနတာပါ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမာင္က လုပ္တာကၽြမ္းက်င္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေမာင့္လီးကို ေကသီရဲ့ ေနာက္မွျပဴထြက္ေနတဲ့အဖုတ္ေလးကို ထိုးထည့္ လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေကသီရဲ့ ပန္းေရာင္အဖုတ္ ႏွစ္ျခမ္းက ဟသြားၿပီး ေမာင့္လီးကို ေကသီက ညစ္ေပး ေနသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေမာင့္ အဖို့လဲ တဟင္းဟင္း ျဖစ္ေနပါ တယ္။ “ေမာင္ ေဆာင့္ေတာ့ေလ” လင္းထက္ဟာ မမေကသီရဲ့ ခါးကိုကိုင္ၿပီး သူ႔ လီးေလးကို မမေကသီ အဖုတ္ထဲ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္လာပါ တယ္။ ပထမေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေလး လုပ္ေနတာမုိ့ ေမာင္ မမကိုမညႇာပါနဲ႔ ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ လို့ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာ လင္းထက္ဟာ မမေကသီခါးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္ပါေတာ့ တယ္။
ဘြတ္ဘြတ္ဘတ္ဘတ္ ။ အားဟင္း အိုအိုး မမေကသီဟာ ႏွုတ္ခမ္းကို ျပတ္လုမတတ္ ကိုက္ထားၿပီး လင္းထက္ရဲ့ ေဆာင့္ေပးတာကို အားရပါးရ ခံေနပါ တယ္။ ဟြန္း သူ႔အကိုႀကီးထက္ ေဆာင့္အား ေကာင္းတယ္။ ျမန္ေနတာပဲ လို့ ေတြးမိ တယ္။ လင္းထက္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မမေကသီထံမွ တအင္းအင္းညည္းသံေတြ ထြက္ေပၚေနသလို သူ႔ ဥေတြဟာ မမေကသီရဲ့ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို သြားသြားရိုက္ပါ တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ဥနဲ႔ဖင္နဲ႔ ရိုက္သံကလည္း တစ္ဘတ္ဘတ္နဲ႔ ထြက္ေပၚေနသလို ကုတင္ႀကီးကလည္း တက်ီက်ီနဲ႔ အသံထြက္ ေနပါ တယ္။ မမေကသီရဲ့ အဖုတ္ေလးထဲက ေသြးေၾကာမၽွင္ေလးေတြဟာ လင္းထက္ လိင္တံႀကိးကို ညႇစ္ညႇစ္ ေပးေနတာေၾကာင့္ လင္းထက္ အဖို့ေတာ့ နတ္ျပည္ ေရာက္သလိုေပါ့။ သူ႔အေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကဆို မမေကသီကို ဒီလိုလုပ္ဖို့မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္မိန္းမ ဆိုၿပီး စိတ္နဲ႔ေတာင္ ပစ္မွားခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးဦးေမာင္ ဆုံးသြားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္တဲ့ သူတို့ေမာင္ႏွမဟာ စိတ္ေတြေဖာက္ျပန္လာၿပီး ဘဂၤလားေမာင္ႏွမ ျဖစ္သြားၾကတာေပါ့။ ေကသီကလည္း အရြယ္ေကာင္းမုဆိုးမ။ လင္းထက္ကလည္း လူပ်ိဳရိုင္းေလး။ သံေယာဇဥ္အခံကလည္းရွိ ဆိုေတာ့ လင္မယား ျဖစ္သြားၾကတာ မဆန္းပါဘူးေလ။ လင္းထက္က ေနာက္ထပ္ အခ်က္(၃၀)ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွ မမေကသီအဖုတ္က သူ႔လီးကို အတင္းညစ္ထုတ္ၿပီး မမေကသီရဲ့ ညႇစ္အားက ေလၽွာသြားၿပီး သူမရဲ့အဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြ ထြက္လာသလို လင္းထက္ လီးထဲမွလည္း လေရေတြ ပန္းထြက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ ကုတင္ေပၚကို ထပ္လ်က္သား လဲက် သြားၾကပါေတာ့ တယ္။ (၉) မနက္ခင္းေလးမွာ ေကသီဟာ အရင္နိုးလာခဲ့ပါတယ္။
ေဘးမွာ ေမာင္ကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနၿပီး မ်က္ႏွာေလးက အျပစ္ကင္းစင္ေနပါတယ္။ မနက္ (၄)နာရီေလာက္မွာ ေမာင္က တစ္ခါထပ္လုပ္တာကို ေတြးမိၿပီး ေကသီ ျပဳံးလိုက္မိ တယ္။ အ႐ူးေလးကို အမဲသားေကၽြးမိသလိုပဲ။ ဟင္း လူဆိုးေလး ။ ေမာင့္ရဲ့နဖူးေလးကို ေကသီက ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ၿပီး ေမာင္မနိုးေအာင္ အိပ္ယာမွ အသာ ထလာခဲ့ပါ တယ္။ ေအာက္မွာ အိမ္ကထမင္းခ်က္ ေဒၚျမနဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလး မိေအးတို့ကေတာ့ နိုးေနပါၿပီ။ “ေဒၚေလးျမေရ ေမာင့္အတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီးဓါတ္ဘူးထဲထည့္ထားလိုက္ေတာ။ မိေအးေရ နင့္အကို အတြက္ ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခ်ပ္ မီးကင္ၿပီး ၾကက္ဥႏွလုံး မက်က္တက်က္ေၾကာ္ထားေနာ္” ေကသီကား တစာစာ မွာေနပါတယ္။ “ဟင္းဟင္း အျဖစ္သဲေနလိုက္တာသမီးရယ္ ႀကီးျမသိပါ တယ္။ ေမာင္လင္းထက္ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တန္းလည္း မသိဘူး ရွက္လိုက္တာ” ေကသီတစ္ေယာက္ညကအျဖစ္ကိုစဥ္းစားမိၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ မ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲက ထြက္ခဲ့ တယ္။ ညက အရွက္ကုန္ခဲ့ေပမဲ့ မနက္ေရာက္ေတာ့ ရွက္တာေပါ့လို့။ “ခ္ခ္ ေကသီေရ ခလုပ္လဲ တိုက္ေနဦးမယ္” ေဒၚေလးျမက ဒါေတာင္လွမ္းစျဖစ္ေအာင္ စလိုက္ပါေသး တယ္။ ကိုႀကီးနဲ႔ မဂၤလာ ေဆာင္ခဲ့တုန္းကေတာင္ မရွက္ဖူးပါဘူး ကိုႀကီးဆုံးလို့ သူ႔ေမြးစားညီ လင္းထက္နဲ႔ယူမွပဲ သူမ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ ညကအျဖစ္ေတြကို စဥ္းစားမိရင္း ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာမွာ ထိုင္ရင္းစဥ္းစားေနတာ။ အို ရွက္လိုက္တာ ညကသူမအရွက္နည္းခဲ့ေပမဲ့ အခုက်ေတာ့ ရွက္ေသြးေလးေတြ တက္ေနသည္။
တကယ္ေတာ့ ေမာင့္ကို သူမ ခ်စ္လြန္းလို့ ျဖစ္ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ အပ်ိဳမဟုတ္ေပမဲ့ သူမခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို လင္းထက္ကို ပုံအပ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္လည္း အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္မိ တယ္။ “ေျပာပါေစ လူေတြ ဝုိင္းေျပာပါေစ သိပ္ခ်စ္လြန္းလို့ ေမာင့္ေနာက္လိုက္ခဲ့မယ္ ကၽြန္မကို ေမာင္သက္ဆုံးတိုင္ မဆုံးတဲ့ အခ်စ္နဲ႔ အျမဲတမ္းခ်စ္ေနပါ” ဖုန္းသံေၾကာင့္ အေတြး ၀င္ေနေသာေကသီ လန္႔သြားသည္။ “ေစာေစာစီးစီးဘယ္သူပါလိမ့္” သူမသူငယ္ခ်င္းသူဇာဆီက။ ဟင္း ေနာက္ေတာ့မယ္။ မကိုင္မခ်င္းေခၚမွာ သိတာေၾကာင့္ “ဟဲလို သူဇာ ေကာင္မစုတ္ လန္႔သြားတာပဲ ေျပာ ေစာေစာစီးစီး” “အမေလးဟဲ့ ေခၚမိတာကိုက ငါ့အမွား ျဖစ္ရ တယ္တကယ္ပဲ နင္မ်ား ဂိုးသြင္း ခံေနရတုန္းလား လို့ ဟဲ” “အိုရွက္လိုက္တာ” သူဇာကျပန္ေအာ္တာေၾကာင့္ သူမရွက္သြား ေသးသည္။ “ဘယ္လိုလဲ ညက နင့္ေမာင္ေလး ဂိုးသြင္းေကာင္းရဲ့လား” “အို ရွက္ တယ္” “အံမယ္ နင္ကပဲရွက္ရတယ္ ရွိေသး။ မသကာနင့္ ေမာင္ေလးက ရွက္တယ္ဆို ေတာ္ေသး။ ေကာင္မေနာ္။ နင့္အေၾကာင္း ငါသိတယ္ ဟင္းဟင္း” “နင္က ရြတတနဲ႔ အိုကလည္း အိုၿပီးသား ဆိုေတာ့ နင့္ေမာင္ေလးကို လက္ကုန္ သင္ေပးလိုက္ရဲ့လား” သူဇာ အေျပာေတြေၾကာင့္ ေကသီလည္း ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္ “ဟုတ္ တယ္။ ေကာင္မေရဟုတ္ တယ္။ ငါ့ခ်စ္ေသာ ေမာင္ေလးကေတာ့ ေပ်ာ့ဖတ္သြားတာပဲ” “ဒါနဲ႔ နင့္ေပါင္ေတြ တင္ပါးေတြ ေရာနာေနေရာ ဆိုပါေတာ့” “ဟင္း သူဇာေနာ္ ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ရွက္တယ္။ ရွက္ တယ္။ နင့္အိမ္ လာလည္မွ ေမးေတာ့ သိၿပီလား” ဟုဆိုကာ ေကသီဖုန္းကို ခ်လိုက္ပါေတာ့ တယ္။
လင္းထက္ နိုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွ မမ အခန္းထဲမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး ညကမမနဲ႔ ခ်စ္တမ္း ကစားတာမ်ားလို့ ကိုယ္ေတြ နည္းနည္းနာေန တယ္။ ဒါနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ဖို့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့အခါမွာ မမကေရခ်ိဳးၿပီးစ သဘက္ေလးနဲ႔ သူမဆံပင္ေတြကို ျပဴတင္းေပါက္နားမွာ သုတ္ေနတာေၾကာင့္ သူလာတာ သတိမထားမိပါဘူး။ မမေကသီဟာ ထမိန္ရင္လ်ားေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္သြားပါ တယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း မမေကသီေနာက္ဖက္ကေနသြားၿပီး မမေကသီရဲ့ ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေနာက္ကေန ဖက္ လိုက္ပါတယ္။ “အို အေမ့ ေမာင္ရယ္ လန္႔သြားတာပဲ” “ညကေတာ့ မလန္႔ဘူးေနာ္” မမေကသီ မ်က္ႏွာေလး ရဲသြားပါ တယ္။ “သြား လူဆိုးေလး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး မ်က္ႏွာ သစ္ေခ်ေတာ” သူလည္း မမေကသီနဖူးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ပါတယ္။ မမေကသီက “ေမာင္ ေကာ္ဖီေသာက္ဖို့ ျပင္ေပးထားၿပီးၿပီ ၿပီးေတာ့ ေမာင္႐ုံးသြားရင္၀တ္ဖို့ ပုဆိုးနဲ႔အကၤ်ီနဲ႔ အခန္းထဲက အ၀တ္စင္ေပၚမွာ မီးပူထိုးၿပီး ျဖန္႔ေပး ထားတယ္။” “ဟုတ္ပါၿပီမမရယ္ ဒါေၾကာင့္ မမကိုခ်စ္တာ သိလား” “သြား အာပုတ္ေစာ္နံ တယ္။” ေကသီက ဒီလိုသာ ေျပာေနတာပါ ခ်စ္ေသာေမာင္ရဲ့ ေပြ႕ဖက္မွုကို အျမဲတမ္း ခံခ်င္ေနတာပါ ေမာင္ရယ္ဟု စိတ္ထဲမွ တိုးတိုးေလး ေျပာေနမိပါ တယ္။
(၁၀) သူဇာကား ၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ ဖီးလ္တက္ေနသည္။ ေန႔လည္က ေကသီ လာလည္သြားသည္။ ေကသီႏွင့္သူမကား ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ေျပာမနာဆိုမလာေတြေလ။ ဟိုေန႔က ေကသီနဲ႔ သူ႔အရင္ေယာကၤ်ား ကိုႀကီးေမာင္တို့ ညီေမာင္ ေကသီ ဘဂၤလားေမာင္ေလး လင္းထက္နဲ႔ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳသြားေသာ ေကသီက သူမ မဂၤလားဦးညက အခန္းထဲမွာ သူ႔ေမာင္ မသိေအာင္ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚမွာ ဖုန္းကိုတိပ္နဲ႔ကပ္ၿပီး ရိုက္ထားတာ တဲ့ေလ။ မီးအလင္းေရာင္ကလည္း ထင္းေနတာေၾကာင့္ သူမတို့လင္မယား ဘယ္လို လုပ္သည္ ဆိုတာကို သူဇာကို လာႂကြား သြားခ်င္းျဖစ္သည္။ သူဇာအဖို့ လင္းထက္က ေကသီကို လုပ္ပုံေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူမပင္ ေကသီေနရာမွာ အစားထိုး ၀င္ခ်င္စိတ္ေတြ အရွင္လတ္လတ္ ျဖစ္ေပၚသြားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းထဲသို့ ဖိုင္ကိုကူးထားၿပီး ျပန္ၾကည့္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူမ သားႏွင့္သမီးက ေက်ာင္းသြားၾကၿပီ။ ကိုေဇာ္ေအာင္ကလည္း ယခုႏွစ္ပိုင္းမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္သက္ ၾကာလာ ေသာေၾကာင့္လားမသိ။ ညအိပ္ရင္ေတာင္ မလုပ္ျဖစ္တဲ့ ရက္ေတြက မ်ားေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္မို့ သူမမွာကလည္း အသက္(၄၀)ခန္႔ ေသြးသား ဆူၿဖိဳးဆဲအရြယ္ ဆိုေတာ့ ဒီလို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ရိုက္ထားတာကို ျမင္ေတာ့ ကာမစိတ္ေတြ ထႂကြလာသည္။ သူမ စိတ္ထဲကေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ သူ႔ေယာကၤ်ား ကိုေဇာ္ေအာင္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ လင္းထက္နဲ႔ အလုပ္ခံခ်င္ေနတာ ျဖစ္သည္။ ေကသီကို ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ေဆာ္ေသာအခန္းမွာ အေပၚမွ ရိုက္ထားသျဖင့္ ေကသီအေပါက္ထဲကို လင္းထက္ရဲ့ ပစၥည္းႀကီး ၀င္ေနတာကို ေတြ႕ေနရေတာ့ ၾကည့္႐ုံနဲ႔ပင္ လင္းထက္ပစၥည္းက သူမေယာကၤ်ား ကိုေဇာ္ေအာင္ထက္ ႀကီးတာကို ေတြ႕ေနရသည္။
သူဇာ ေနမေကာင္းဘူးၾကားသျဖင့္ ေကသီကား သူဇာအိမ္ကို သြားေသာအခါ အေပၚထပ္မွာဟု ဆိုသျဖင့္ အိမ္အေပၚထပ္ တက္ခဲ့သည္။ ကိုေဇာ္ေအာင္က အလုပ္သြားၿပီေနမွာ မိန္းမ ေနမေကာင္းတာေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့လူပဲ။ “သူဇာေရ သူဇာ” “၀င္ခဲ့ေတာ့ ေကသီေရ” အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းမ သူဇာက ေခြေခြေလးလဲေနသည္။ “နင္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းသူဇာ ေဆးခန္း မသြားဘူးလား” “အင္း ငါမေျပာခ်င္ပါဘူးဟာ ငါ့ေရာဂါက ေဆးထိုးလည္း ေပ်ာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး” ေကသီကား အံၾသသြားသည္။ “နင္ကလည္း စိတ္ဓါတ္က်တဲ့ စကားေတြမေျပာပါနဲ႔ ကဲ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ေျပာ ငါကူညီနိုင္ရင္ ကူညီမွာေပါ့” သူဇာကား မ်က္ႏွာေလး ၀င္းလက္ သြားၿပီး “နင္ တကယ္ကူညီမွာလား ေကသီ” “တကယ္ပါ ငါကတိေပး တယ္” “အဲ့ဒါဆိုရင္ ငါေျပာပါ့မယ္ဟာ” “အဓိက တရားခံက နင္ပဲေကသီ နင္ေလ လင္းထက္နဲ႔ မဂၤလာဦးညက ရိုက္ထားတဲ့ ဗြီဒီယိုဖိုင္ကို ငါ ၾကည့္ၿပီး ကတည္းကေလ ငါ ငါေလ နင့္ေမာင္ကို xxx ျဖစ္သြား တယ္။ ငါမေနနိုင္ဘူးဟာ ႐ူးလိမ့္မယ္။ ဟင့္ဟင့္ အီးဟီးဟီး နင္မကူညီနိုင္ပါဘူး ေကသီရယ္ ငါဆိုလည္း နင့္ေနရာမွာ ဒီလိုပဲျဖစ္မွာပါ” သူဇာကား မ်က္ရည္ေတြ တလိမ့္လိမ့္ က်ဆင္းလာကာ ငိုေတာ့သည္။ ေကသီကား သူငယ္ခ်င္းမ သူဇာကို ေတာ္ေတာ္ သနားသြားသည္။ “တိတ္ပါ သူဇာရယ္ ျဖစ္တတ္ပါ တယ္။ နင္စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္ ျဖစ္ရေလငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္ ငါ့အျပစ္ပါ သူဇာရယ္ တိတ္တိတ္ ငါကူညီပါ့မယ္ ငါေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္သလို နင္ကလည္း အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းေလဟာ ေမာင္က ငါ့ကိုသစၥာေဖာက္ၿပီး တစ္ျခားမိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ဒါေၾကာင့္ ငါႀကံပါ့မယ္” ေကသီကား သူဇာကိုဖက္ၿပီး ေခ်ာ့ေမာ့ ေနေလေတာ့သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေမာင့္ကို ႏွေမၽွာေပမဲ့ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့ သူမ သူငယ္ခ်င္းကို ကူညီမယ္လို့ ဆုံးျဖတ္ လိုက္ေတာ့သည္။
(၁၁) လင္းထက္ တစ္ေယာက္ေတာ့ျဖင့္ အခက္ေတြ႕ေခ်ၿပီ။ သူ႔ရဲ့ခ်စ္လွစြာေသာ မမေကသီကား တစ္ညတြင္ သူ႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္း အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္။ ၾကားခါစ ယုံပင္မယုံနိုင္။ ကိုေဇာ္ေအာင္ကလည္း သူ႔မိတ္ေဆြ။ ေဒၚသူဇာကို ထင္ပင္မထင္ထားမိ။ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သူ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ မမေကသီမွ ေျပာသျဖင့္သာ သူယုံ၏။ မမေကသီကေတာ့ သူ႔ကို ေမာင့္သေဘာပါ ေမာင္ရယ္ ဒါေပမဲ့ မမဆႏၵကေတာ့ ကူညီေစခ်င္တယ္ ဟုေျပာ၏။ ဒါေပမဲ့ သူ မမေကသီကို သစၥာမေဖာက္ခ်င္ပါ။ မမေကသီက သူဇာက သနားစရာပါ ေမာင္ရယ္ ဟူေသာ စကားက မထြက္သည္အျပင္ မမေကသီ မ်က္ႏွာေလး ညိဳးေနတာေၾကာင့္ သူ႔အေနျဖင့္ ကူညီမယ္ လို့ ေျပာခဲ့သည္။ ေျပာမယ္သာ ေျပာရသာ မသူဇာကလည္း ေတာ္ေတာ္လွသည္။ ကေလး(၂)ေယာက္အေမလို့သာ ေျပာသည္။ ဖင္က မက် တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွ ဆိုတာမ်ိဳး ထင္သည္။ ကိုေဇာ္ေအာင္က အျပင္မွာ ေနတာမ်ားေတာ့ သူ႔မိန္းမကို ဂ႐ုမစိုက္ဖူး ထင္တယ္။ ေနာက္ဆုံး ေကသီကိုယ္တိုင္ စီစဥ္ေပးမွုျဖင့္ သူႏွင့္သူဇာ တည္းခိုခန္းတစ္ခုမွာ ခ်ိန္းခဲ့ၾကသည္။ သူဇာက ကိုေဇာ္ေအာင္ကို တစ္ျခားၿမိဳ့ သြားလည္မည္ဟု ေျပာခဲ့ၿပီး ၿမိဳ့စြန္က တိုက္ခန္းမွာ ခ်ိန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္။ တံခါး ေခါက္သံေၾကာင့္ သူဇာရင္ေတြ တဒုံးဒုံးခုန္လာသည္။ လင္းထက္ လာၿပီထင္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေကသီကို လုပ္သလို သူမကို လုပ္ေတာ့မည္ကို ေတြးၿပီး သူမအဖုတ္ေလးထဲမွာပင္ ေတြးယုံႏွင့္ ရြစိစိျဖစ္လာသည္။ လင္းထက္ကား အခန္းထဲသို့လွမ္း၀င္လိုက္ေတာ့ သူဇာက အခန္းတံခါးကို လွမ္းပိတ္လိုက္သည္။ သူဇာကား ဘာစကားမွ မေျပာပဲ သူ႔ကို ရင္ဘတ္ျခင္းေတ့ၿပီး ပုဆိုးကို လွမ္းဆြဲခၽြတ္လိုသည္။ သူကလည္း အားက်မခံသူဇာ၏။ အကၤ်ီကို လွမ္းခၽြတ္လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မသူဇာကို ကိုေဇာ္ေအာင္မိန္းမ ဆိုတာ ေမ့ေနၿပီ။ မသူဇာကား မမေကသီလို ႐ုပ္သိပ္မေခ်ာေပမဲ့ မမေကသီ နီးနီးေလာက္ လွတာေတာ့အမွန္။ ကေလးေမြးခဲ့ၿပီးသူမို့ ထင္သည္။ နို့ႏွစ္လုံးေပၚတြင္ နို့သီးညိဳတိုတိုေလးမ်ားက ေထာင္ထေနသည္။ ဖင္ႀကီးကလည္း မသူဇာက မမေကသီထက္ ႀကီးသည္။ သူ႔ရဲ့ လိင္တံႀကီးကို မသူဇာက လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညစ္လိုက္သည္။ အအား သူမခံနိုင္။ ခ်က္ခ်င္းကို ငပဲက ေထာင္မတ္ လာသည္။ သူဇာက လင္းထက္ကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲလိုက္သည္။
လင္းထက္ရဲ့ လီးႀကီးကား သူမေကသီဆီက ရခဲ့ေသာ ဗြီဒီယိုထဲကထက္ႀကီးေနၿပီး ဒစ္လည္း ျပဳတ္ေနၿပီ ေကသီ၏။ သင္ၾကားျပသမွု ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ထင္သည္။ “ေမာင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မမ မင္းကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္” လင္းထက္က မသူဇာ ဘာလုပ္မည္ကို မသိ။ သူဇာကား လင္းထက္၏။ ေျခာက္လက္မနီးနီး ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ လိင္တံႀကီးကို ႏွုတ္ခမ္းထိပ္တြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္မြာၾကားသို့ သြင္းလိုက္သည္။ လင္းထက္ရဲ့လိင္တံႀကီးကား သူမ၏ နီေထြးေသာ ႏွုတ္ခမ္းထဲသို့ ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္တြင္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ခ်စ္လွစြာေသာ လင္းထက္ရဲ့လီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူဇာကား စိတ္ပါလက္ပါ ျပဳစုေနသည္။ လင္းထက္ကား မ်က္လုံးႀကီးေမးၿပီး သူဇာရဲ့ ဆံပင္ၾကားကို လက္ကေလးထိုးဖြၿပီး ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူဇာကား လင္းထက္ရဲ့ လီးဒစ္ကို ပတ္ပတ္လည္ လၽွာေလးနဲ႔ ေဝ့၀ိုက္ၿပီး လွည့္ပတ္ ယက္ေပးတာေၾကာင့္ လင္းထက္ကား ေဆြမ်ိဳး ေမ့သြားသည္။ စီစဥ္ေပးေသာ မမေကသီကိုပင္ ေက်းဇူး တင္မိသြားသည္။ ေနာက္ဆုံး လီးထဲမွ သုတ္ရည္ေတြပင္ မထိန္းနိုင္ မသိမ္းနိုင္ျဖစ္ၿပီး ပန္းထြက္ ကုန္ေတာ့သည္။ မသူဇာက သူ႔ေဘးမွာ ယွဥ္လွဲတဲ့အခ်ိန္မွာ မသူဇာရဲ့ နို့သီး ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြကို လၽွာနဲ႔ ေဝ့၀ိုက္ၿပီး သူက ယက္ေပးသလို လက္တစ္ဖက္ကလည္း နို့သီးတစ္လုံးကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္မ ညႇပ္ၿပီး ေခ်ေပးေနပါတယ္။
အို ေမာင့္ အ အ သူဇာကား တအီးအီးတအားအား ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူလည္း ထပ္ၿပီး သူဇာရဲ့ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္လးကို လၽွာနဲ႔အျပားလိုက္ ယက္တင္လိုက္တဲ့အခါမွာ အင္း ဟင္းဟင္း ခိခိ ယား တယ္။ ေမာင္ရဲ့ ရပ္ပါေတာ့ အိုးအိုး သူ႔ေခါင္းကို အတင္းတြန္းထုတ္ေပမဲ့ သူက သူဇာေပါင္ကို ဖိၿပီး အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို (၅)မိနစ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ယက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူဇာက အင္းအင္းအားအား ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ဟစ္ရင္း တစ္ခ်ိ ၿပီးသြားပါတယ္။ အို ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ။ လင္းထက္ကား မသူဇာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔လီးက ႐ုန္းႂကြလာပါ တယ္။ မသူဇာကို ပညာ နည္းနည္းျပမွပါ။ “ကဲ မမ ပက္လက္လွန္ၿပီး ခါးေအာက္ႂကြလိုက္” လင္းထက္က မသူဇာရဲ့ ခါးေအာက္ကို တျခားကုတင္ေပၚက ေခါင္းဦးႏွစ္လုံးကို ခံလိုက္ပါတယ္။ သူဇာအဖို့ ပက္လက္ အေနအထားမွာ ခါးေအာက္မွာ ေခါင္းအုံးႏွစ္လုံး ဆင့္ခံ ထားတဲ့အတြက္ ေခါင္းက ေအာက္ေရာက္ေနၿပီး ခါးက ေကာ့ထားသလို ျဖစ္ေနပါ တယ္။ လင္းထက္က သူမေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး သူ႔လီးနဲ႔ သူမေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ (၅)မိနစ္ခန္႔ ပြတ္ေပးလိုက္တာန သူဇာဟာ အလိုးခံခ်င္လို့ ယြလာပါတယ္။ လင္းထက္က သူမကိုညဥ္းေနတာပါ။ အင္းဟင္းဟင္း လုပ္ပါေတာ့ေမာင္ရယ္ မမကို သနားပါ လုပ္ပါေတာ့ ေတာင္းပန္ပါ တယ္။ လင္းထက္လည္း မသူဇာရဲ့ အဖုတ္၀ကို လီးနဲ႔ ေသခ်ာခ်ိန္ၿပီး ေဆာင့္သြင္း လိုက္ပါ တယ္။ လင္းထက္ရဲ့လိင္တံႀကီးဟာ အဖုတ္ထဲ အရွိန္နဲ႔ တိုး၀င္သြားၿပီး ျဗစ္ ဘုတ္ဘုတ္ အင့္အင္ အအ ေမာင္ မမ အဖုတ္ေလးေတာ့ ကြဲၿပီထင္ပါတယ္။ လင္းထက္က ဒါဆို ထုတ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ လင္းထက္ကား မသူဇာကို လိုးရတာ ႀကိဳက္သြားပါၿပီ။ ကိုေဇာ္ေအာင္က ပစ္ထားေပမဲ့ သူမပစ္ထားပါဘူး ဒါေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း လုပ္ရေအာင္ႀကံေတ့ာတာပါ။
“ကၽြန္ေတာ္ ေန႔တိုင္းလုပ္ရင္ခံမွာလား” “အိုေမာင္ရယ္ လုပ္ပါမမကို မင္းခ်ခ်င္ရင္ေနာက္ေရာေန႔တိုင္းခ်” “အင္းအင္း ဘြတ္ဘြတ္ ေဖာက္ေဖာက္” “အား အင္း” ေခါင္းအုံး ခံထားၿပီး ခါးေကာ့ ေနတာေၾကာင့္ လင္းထက္ရဲ့ အေပၚစီးက ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းကို သူဇာ ရက္ရက္စက္စက္ ခံေနရပါ တယ္။ လင္းထက္ အဖို့လည္း မသူဇာကို လုပ္ရတာကို ႀကိဳက္သြားပါၿပီ။ သူဇာကလည္း ေစာက္ပတ္ထဲကို လင္းထက္ လီးကို ျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္း ဖင္ရွုံ႔ရွုံ႔လိုက္တာေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြက လင္းထက္ရဲ့လီးကို ညႇစ္ညႇစ္ေပးၿပီး လိုးရတာ အရမ္းကို ေကာင္းေစပါ တယ္။ ဖြတ္ဖြတ္ဘတ္ဘတ္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး၀င္သံထြက္သံေတြက အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လင္းထက္ဟာ လေရေတြကို သူဇာ့သားအိမ္ထဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူဇာလည္း သူမအဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားကို စီးက်လာရာ သူမဖင္၀အထိပင္ ထိုအရည္မ်ားက လိမ့္ဆင္းသြားၿပီး သူမအဖုတ္ထဲ လီးတပ္ရက္ တန္းလန္းႏွင့္ပင္ သူဇာကိုယ္ေပၚသို့ ေမွာက္က် သြားေလေတာ့သည္။
(၁၂) တစ္ပတ္ခန္႔ သူဇာကား လင္းထက္၏ လိုးျခင္းကို ေန႔ေရာညပါ ကုန္းလို့ အားရသြားေသာ အခါ သူမအိမ္သို့ ခရီးမွ ျပန္လာသေယာင္ျပဳကာ ျပန္သြားသည္။ ေကသီကား သူမခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း၏ ႏွလုံးသားေရာဂါကို သူမခ်စ္ေသာေမာင္မွ ကုစားေပးနိုင္သျဖင့္ ေက်နပ္သြားသည္။ သူမခ်စ္ေသာေမာင္ကား သူမအေပၚ သစၥာရွိေသာ္လည္း သူမသူငယ္ခ်င္း၏ စိတ္ေရာဂါကို ကုနိုင္သျဖင့္ ေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ သူမခ်စ္ေသာ ေမာင္အတြက္ သားေလးတစ္ေယာက္ ေမြးေပးခဲ့သည္။ ထိုသား၏ စရိုက္မွာ ကိုႀကီးေမာင္ႏွင့္ တူသည္။ ၿပီးေတာ့ လင္းထက္ႏွင့္ သူမကလည္း အရမ္းခ်စ္ၾကသည္။ ကေလးကလည္း လင္းထက္ကို သူမထက္ပိုခ်စ္သည္ဟု ထင္မိသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ တည္းခိုခန္းတြင္ သူမ စီမံမွုေၾကာင့္ မသူဇာကို သူခ်စ္ေသာ မမဆႏၵအရ သြားၿပီး လိုးေပးခဲ့ေသာ လင္းထက္သည္ သူဇာကို စြဲသြားသျဖင့္ေနာက္ မမေကသီႏွင့္ ကိုေဇာ္ေအာင္ မသိေအာင္ ခဏခဏ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူဇာမွာ သူခ်စ္ေသာ ေမာင္အတြက္ သားေလးတစ္ေယာက္ ရခဲ့သည္။ ကိုေဇာ္ေအာင္ကား လင္းထက္ သူ႔သားကိုခ်ီလၽွင္ ကေလးခ်စ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ခ်ီတယ္လို့ ထင္မိေပမဲ့ သူဇာကေတာ့ ကေလးကိုခ်ီတိုင္း ျပဳံးစိစိျဖစ္ေနတာကို သူသတိမထားမိပါ )
ၿပီးပါၿပီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *