​ႏွင္း​ဆီ​ေရာင္​လႊမ္း​ေသာ ​ခ်စ္​ဇာတ္​လမ္း​မ်ား

ဒီ​ေန႔​က ​ႏွင္း​ဆီ​နဲ႔ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ခ်စ္​သူ​တို႔ ​ဒု​တိ​ယ​အ​ႀကိမ္ ​ခ်ိန္း​ၿပီး​ေတြ႕​တဲ့​ေန႔​ေပါ့။ ​သူ​က ​ႏွင္း​ဆီ
​ပ​ထ​မ​ဆုံး​ခ်စ္​ခဲ့​ရ​သူ​ေပါ့။ ​ရင္​ေတြ​က​လည္း ​ခုန္​ေန​လိုက္​တာ။ ​သူ​နဲ႔​ႏွင္း​ဆီ ​ပ​ထ​မ​ဆုံး​အ​ႀကိမ္ ​ခ်ိန္း​ေတြ႕​ခဲ့​တဲ့​ေန​ရာ​က ​က်ဴ​ရွင္​မွာ​ေလ။ ​တစ္​ေယာက္​နဲ႔​တစ္​ေယာက္​က ​အ​ရွက္​လြန္​ေန​ၾက​ၿပီး ​စ​ကား​ေတာင္ ​ေလ​လုံး​ကြဲ​ေအာင္ ​မ​ေျပာ​ျဖစ္​ခဲ့​ၾက​ပါ​ဘူး။ ​အ​ခု​တစ္​ႀကိမ္​ေတာ့ ​သူ​က​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​က်ဴ​ရွင္​မ​တက္​နဲ႔​လို႔ ​ေျပာ​တာ​နဲ႔ ​ကၽြန္​မ​လည္း ​သ​ေဘာ​တူ​ခဲ့​တယ္​ေလ။ ​သူ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​က်ဴ​ရွင္​ရွိ​တဲ့​လမ္း​ထိပ္​မွာ ​ေစာင့္​ေန​ခဲ့​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​လည္း ​ကား​ေပၚ​က​ဆင္း​ၿပီး​တာ​နဲ႔ ​သူ​ရွိ​ရာ​ကို ​တန္း​ၿပီး​ထြက္​လာ​ခဲ့​တယ္။ ​သူ​က ​ကၽြန္​က​မ​ကို ​ျပဳံး​ၿပီး​လွမ္း​ၾကည့္​ေန​ေလ​ရဲ့။ ​အဲ​ဒီ​ခ်ိန္​ထိ
​ႏွင္း​ဆီ​တို႔​ႏွစ္​ေယာက္ ​လက္​ခ်င္း​ေတာင္​မ​ကိုင္​ျဖစ္​ၾက ​ေသး​ပါ​ဘူး။

‘​ဘယ္​သြား​ခ်င္​လဲ’
‘​သူ႔​သ​ေဘာ​ပဲ​ေလ. . . ​အင္း..​တစ္​ေန​ရာ​ရာ​သြား​စား​ၾက​ရင္​ေကာင္း​မ​လား’
‘​ေကာင္း​ၿပီ​ေလ ​သူ႔​ဆ​ႏၵ​အ​တိုင္း​ေပါ့’​ဆို​ၿပီး ​ေျပာ​ရင္း​နဲ႔ ​သူ႔​ရဲ့​ကား​ေပၚ​တက္​ၿပီး ​လ​ဘက္​ရည္​ဆိုင္​တစ္​ဆိုက္​ဘက္​ကို ​ဦး​တည္​ေမာင္း​ခဲ့​ၾက​တယ္။ ​ေျပာ​ရင္း​ယုံ​ၾက​ပါ့​မ​လား။ ​အဲ​ဒီ​အ​ခ်ိန္ ​ထိ ​ႏွင္း​ဆီ​တို႔​ႏွစ္​ေယာက္ ​တစ္​ေယာက္​နဲ႔​တစ္​ေယာက္ ​ဘယ္​လို​ခ်စ္​သူ ​နာမ္​စား​မ်ိဳး​ေခၚ​ရ​မယ္ ​ဆို​တာ​ေတာင္ ​မ​သိ​ၾက​ေသး​ဘူး။ ‘‘​ကို​ကို ​လို႔​ေခၚ​ရ​မ​လား၊ ​ေမာင္​ေမာင္ ​လို႔…’’။ ​နာ​မည္​ေတြ​ကို​ပဲ ​ေခၚ​ေျပာ​ေန​ၾက​တာ​ေပါ့။ ​ကား​ေမာင္း​ေန​တဲ့​သူ႔​ကို​ၾကည့္​ရင္း ​ႏွင္း​ဆီ​နဲ႔​ေလ်ာက္​သြား​ရ​လု႔ ​သူ႔​စိတ္​ေတြ ​အ​ရမ္း​လႈပ္​ရွား​ေပ်ာ္​ရြ​ငွ္​ေန​တယ္​ဆို​တာ​ကို ​ႏွင္း​ဆီ ​ခံ​စား​ရ​မိ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​လား။ ​အင္း… ​ကၽြန္​မ​လည္း ​အ​ရမ္း​ကို ​စိတ္​လႈပ္​ရွား​ေန​မိ​တယ္။ ​ကား​ေမာင္း​ေန​တဲ့​တစ္​ေလ်ာက္​လုံး​မွာ ​ႏွင္း​ဆီ​တို႔ ​ႏွစ္​ေယာက္​လုံး ​စ​ကား​ကို​မ​ေျပာ​ျဖစ္​ၾက​ဘူး။ ​ႏွစ္​ေယာက္​လုံး ​အ​ရမ္း​ရွက္​ေန​ၾက​လို႔​ေပါ့။

‘​သူ ​ဗိုလ္​ေအာင္​ေက်ာ္​လမ္း​ေပၚ​က ွ​ငူ​လ​န​မ ​ဥ​ေု ​ေဃ္​န ​ကို​သြား​ဘူး​လား’
‘​ဟင့္​အင္း‘ ​အိမ္​က​ေန​အ​ျမဲ​တ​ေစ​က်ဴ​ရွင္​လိုက္​ပို႔​ေပး​ေန​ၿပီး ​သူ​ငယ္​ခ်င္း​ေတြ​နဲ႔​လည္း ​အ​ျပင္​ထြက္​လည္​ခြ​င့္ ​မ်ား​မ်ား​စား​စား ​မ​ရွိ​ဘဲ ​ဘယ္​မွ​ကို​မ​သြား​ျဖစ္ ​မ​ေရာက္​ျဖစ္​ခဲ့​တဲ့ ​ႏွင္း​ဆီ​အ​ဖိ့ ​သူ​ေမး​တဲ့​ေန​ရာ​ကို​လည္း ​သိ​နိုင္​စ​ရာ​မ​ရွိ​တာ ​မ​ဆန္း​ပါ​ဘူး။
ွ​ငူ​လ​န​မ ​ဥ​ေု ​ေဃ္​န ​ရဲ့​ေရွ႕​မွာ ​ကား​ကို​ရပ္။ ​ကား​ေပၚ​က​ဆင္း​ၿပီး​ေတာ့ ​ဆိုင္​ရဲ့ ​လြတ္​ေန႔​တဲ့ ​စား​ပြဲ​တစ္​လုံး​မွာ ​ထိုင္​လိုက္​ၾက​တယ္။ ​ဃ​သု​န ​ႏွစ္​ဘူး​မွာ​တယ္။ ​မွာ​ၿပီး​တာ​နဲ႔​စား​ပြဲ​ထိုး​ေကာင္​ေလး​က
‘​အစ္​ကို​တို႔ ​သီး​သန႔္​ခန္း​ယူ​မ​လား’
‘​သူ​ယူ​ခ်င္​လား’
‘​သူ႔​သ​ေဘာ​ဘဲ​ေလ’​လို႔ ​ႏွင္း​ဆီ​က ​ျပန္​ေျဖ​ၿပီး​တာ​နဲ႔ ​သူ​က ​စား​ပြဲ​ထိုး​ေကာင္​ေလး​ကို. .
‘​ေအး. . ​ယူ​မယ္​ေလ’ ​အ​ခန္း​ေလး​က ​ပုံ​မွန္​စား​ေသာက္​ဆိုင္​သီး​သန႔္​ခန္း​ေလး​ပါ​ပဲ။ ​ေရာက္​တတ္​ရာ​ရာ ​စ​ကား​ေတြ ​ခ​ဏ​တစ္​ျဖဳတ္ ​ေျပာ​ျဖစ္​ၾက​တယ္။ ​ၿပီး​ေတာ… ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​ဘယ္​ေလာက္​ခ်စ္​တယ္​ဆို​တဲ့ ​အ​ေၾကာင္း၊ ​ႏွင္း​ဆီ​ဆီ​က ​အ​ေျဖ​ကို ​ဘယ္​ေလာက္​ေတာင္ ​စိတ္​လႈပ္​ရွား​စြာ​နဲ႔ ​ေစာင့္​ရ​တယ္​ဆို​တဲ့​အ​ေၾကာင္း​ေတြ​ကို ​သူ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​ေျပာ​ျပ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရင္​ေတြ​ေလ ​ခုန္​ေန​လိုက္​တာ​အ​ရမ္း​ပဲ။ ​ကိုယ့္​ကို​ကိုယ္​ေတာင္ ​မ​ထိန္း​နိုင္​ဘူး​လို႔ ​ထင္​ရ​တယ္။ ​ထူ​ပူ​ေန​တဲ့ ​အဲ​ဒီ​အ​ခ်ိန္​ေလး​မွာ​ပဲ ​သူ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ပါး​ကို ​နမ္း​လိုက္​တယ္
​ဆို​တာ​ကို     ​သိ​လိုက္​ရ​တယ္။     ​အ​ရမ္း​ကို     ​ရွက္​ၿပီး​မြ​ႏွ္​ထူ​သြား​တာ​ဘဲ။     ​ေတာ္​ပါ​ေသး​ရဲ့။
​သီး​သန႔္​ခန္း​ေလး​ထဲ​မွာ ​ႏွင္း​ဆီ​တို႔ ​ႏွစ္​ေယာက္​တည္း​ရွိ​ေပ​လို႔။
‘…’ ​အ​ေတြး​ေလး​မ​ဆုံး​လိုက္​ခင္​မွာ​ပဲ ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​ကို ​လာ​ၿပီး​ထိ​ကပ္​တာ​ကို ​သိ​လိုက္​ရ​တယ္။ ​ဘယ္​လို​ျပန္​တုန႔္​ျပန္​ရ​မယ္​ဆို​တာ​ကို ​မ​သိ​ဘူး ​ျဖစ္​ေန​တယ္။ ​သူ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​ကို ​စုတ္​ယူ​နမ္း​ရႈပ္​လိုက္​ၿပီး ​သူ​ရဲ့​လၽွာ​က ​ႏႈတ္​ခမ္း​သား​ေတြ​ကို ​လာ​ထိ​တယ္​ဆို​တာ​ကို ​ခံ​စား​သိ​ေလး​နဲ႔ ​သိ​လိုက္​တယ္။ ​ဘယ္​လို​တုန႔္​ျပန္​ရ​မယ္​ဆို​တာ ​ဦး​ေႏွာက္​က ​စဥ္း​စား​ေန​တုန္း ​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​က​ပဲ ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​ကို ​အ​လို​အ​ေလ်ာက္ ​ျပန္​လည္ ​စုပ္​နမ္း​ေန​တယ္​ဆို​တာ​ကို ​သိ​လိုက္​ရ​တယ္။ ​သူ​ရဲ့​လၽွာ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ပါး​စပ္​ထဲ​ကို
​ထိုး​ဝင္​ေမႊ​ေႏွာက္​ေန​တာ​ကို ​ခံ​စား​ရ​ျပန္​ေရာ။ ​အ​ဆုံး​မ​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ​နဲ႔​သူ ​လၽွာ​ခ်င္း​ေရာ​ယွက္ ​နမ္း​ရႈပ္​ၾက​တယ္။ ‘​အို . . .’ ​အ​ရမ္း​ကို​ရွက္​မိ​ပါ​တယ္။  ​ကၽြန္​မ​ခံ​စား​ေန​ရ​တာ​ကို ​ေျပာ​မ​ျပ​တတ္ ​ေအာင္​ပါ​ပဲ။ ​တစ္​ခ်ိန္​တည္း​မွာ​ပဲ ​သူ႔​ရဲ့​လက္​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​ရွပ္​အ​က်ႌ​အ​ေပၚ​ပိုင္း​ကို ​ေရာက္​လာ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​နို႔​ေတြ​ကို ​လွမ္း​ကိုင္​ၿပီး ​သာ​သာ​ေလး​ဖ်စ္​ညႇစ္​နယ္​ေပး​ေန​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​သူ႔​ကို​စ​နမ္း​က​တည္း​က ​ခံ​စား​ေန​ရ​တာ​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး။ ​ခံ​စား​ရ​မႈ​က ​အ​ခု​ပို​တိုး . .​လာ​တယ္။ ‘​အ. .​ဟ. .’။ ​ဒီ​လို​မ်ိဳး ​တစ္​ခါ​မွ​ကို ​မ​ခံ​စား​ခဲ့​ရ​ဘူး။ ​အ​ခု​အ​ခ်ိန္​ထိ ​ႏွင္း​ဆီ​ခံ​စား​ခဲ့​ရ​တာ​ကို ​အ​တိ​အ​က် ​ျပန္​ကို​ေျပာ​မ​ၿပ ​တတ္​ပါ​ဘူး​ရွင္။ ​ထူး​ထူး​ျခား​ျခား​ခံ​စား​ခဲ့​ရ​တာ​ကို​ေတာ့ ​အ​မွတ္​ရ​ေန​ဆဲ​ပါ။ ​သူ႔​ကို
‘​ေတာ္​ၿပီ. ​ရပ္​ေတာ့’ ​လို႔​ေျပာ​ခ်င္​ေပ​မဲ့ ​ခြန္​အား​ေတြ​မ​ရွိ​သ​လို​မ်ိဳး​ခံ​စား​ရ​လို႔ ​ေျပာ​မ​ထြက္​ခဲ့​ပါ​ဘူး။

‘​အိုး. . ​ေတာ္​ၿပီ​ဆို. . ​ရပ္​ပါ​ေတာ့’
‘​ဟင့္​အင္း . . ​မ​ရပ္​လိုက္​ပါ​နဲ႔​ရွင္​ရယ္’ ​လို႔ ​စိတ္​ထဲ​မွ ​ေျပာ​ေန​မိ​ရင္း ​ရင္​ထဲ​မွာ ​ခံ​စား​ေန​ရ​တာ​ေတြ ​သက္​သာ​လို​သက္​သာ​ျငား ​သူ႔​ကို​ပဲ ​အ​ႀကိမ္​ႀကိမ္​ဖိ​နမ္း​လိုက္​မိ​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​ရင္​ထဲ​မွာ​ခံ​စား​မႈ​ေတြ​က ​ပို​ပို​ဆိုး​လာ​တယ္။ ​က​တုံ​က​ယင္​နဲ႔ ​တစ္​ကိုယ္​လုံး ​ရွိမ္း​တိမ္း​ဖိန္း​တိမ္း​ေတြ ​ျဖစ္​လာ​တယ္။
‘​အဲ​ဒါ ​ခ်စ္​အ​ရ​သာ​လား​ဟင္’ ‘​ဒါ​ေၾကာင့္​လူ​ေတြ​ခ်စ္​ေန​ၾက​တာ​လား’ . . .
​ႏွင္း​ဆီ​နို႔​ေလး​ေတြ​ကို ​သူ႔​လက္​ေတြ​ရဲ့​ညႇစ္​နယ္​မႈ​ေတြ​က ​တ​ျဖည္း​ျဖည္း​ပို​ၾကမ္း​လာ​တယ္။ ​လက္​ေတြ​က ​နို႔​ကို ​ညႇစ္​နယ္​ေန​ေပ​မဲ့ ​သူ​အ​နမ္း​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​ေပၚ​က ​မ​စဲ​ဘူး။ ​သူ​လၽွာ​ႀကီး​က ​ပါး​စပ္​ထဲ​မွာ ​ပယ္​ပယ္​နယ္​နယ္​ဝင္​ေရာက္​ဗိုလ္​က်​ေန​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​လၽွာ​ကို ​အ​တင္း​လိုက္​ဖမ္း​ေန​တယ္​ေလ။ ​လ်ာ​ခ်င္း​လိုက္​တမ္း​ေျပး​တမ္း​က​စား​ေန​ၾက​တယ္​လို႔ ​ေျပာ​ရင္​ရ​မ​လား။ ​ေသ​ခ်ာ​တာ​တစ္​ခု​က​ေတာ့ ​က​မ႓ာ​ႀကီး​ရဲ့​အ​ျပင္​ဘက္​ကို ​ေရာက္​ေန​သ​လို​ပါ​ပဲ။ ‘​အိုး . .’ ​ႏွင္း​ဆီ​လည္း ​အား​က်​မ​ခံ ​သ​လၽွာ​ကို ​ျပန္​လိုက္​ထိ။ ​နို႔​ေပၚ​က​လက္​ေတြ​က​လည္း ​အ​ဆက္​မ​ျပတ္​ကို ​လႈပ္​ရွား။
​ႏွင္း​ဆီ​စိတ္​ေတြ​လည္း ​အ​ရမ္း​ကို​လႈပ္​ရွား၊ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​အ​တြင္း​ခံ​ေဘာင္း​ဘီ​ေလး​မွာ​လည္း ​စို​စိ​စိ​နဲ႔​ျဖစ္။ ​ဘာ​ျဖစ္​လို႔​ျဖစ္​ေန​မွန္း​ကို ​စဥ္း​စား​ဖို႔ ​အ​ခ်ိန္​မ​ရွိ​သ​လို​ပါ​ပဲ​ရွင္။ ‘​ဟင့္​အင္း​ကြာ . . ​မ​လုပ္​ပါ​နဲ႔’ ​လို႔​ေျပာ​ခ်င္
​ေပ​မဲ့ ​သူ​ကို​ေျပာ​လို႔​မ​ရ​နိုင္​ဘူး​ဆို​တာ​ကို ​သိ​ေန​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ရွပ္​အ​က်ႌ ​ၾကယ္​သီး​ေတြ​ကို ​သူ​ျဖဳတ္​လိုက္​ျပန္​ၿပီ။ ​ဘ​ရာ​ဇီ​ယာ​ေလး​နဲ႔ ​မ​ႏွင္း​ဆီ​ေပါ့။ ​နို႔​ေတြ​ကို ​ဘ​ရာ​အ​ေပၚ​က​ေန​ငုံ​ခဲ​ၿပီး​စုပ္​ယူ ​တယ္။
’​အ. ​ဟင့္. .​အား…’ ​ႏွင္း​ဆီ​ပါး​စပ္​က ​ၿငီး​ျငဴ​သံ​ေလး​ေတြ​ထြက္​က်​လာ​တယ္။ ​ဒီ​လို​အ​ရ​သာ​မ်ိဳး ​တစ္​ခါ​မွ​ကို ​မ​ခံ​စား​ခဲ့​ရ​ဘူး​ပါ​ဘူး။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​ဘ​ရာ​ဇီ​ယာ​ႀကိဳး​ေတြ​ကို ​ပု​ခုံး​ေပၚ​က​ေလ်ာ​ခၽြတ္​ေန​တာ​ကို ​သိ​လိုက္​ရ​ျပန္​တယ္။ ​သူ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​အ​တင္း​အ​ၾကပ္​တိုး​ဖက္​ၿပီး ​ဘ​ရာ​ဇီ​ယာ​ကို ​ေအာင္​ျမင္​စြာ​နဲ႔ ​ခၽြတ္​လိုက္​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​သူ​ေရွ႕​မွာ ​အ​ေပၚ​ပိုင္း​ဝတ္​လစ္​စ​လစ္​နဲ႔ ​မ​ႏွင္း​ဆီ​ေလး​ေပါ့။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​နို႔​သီး​ေခါင္း ​နီ​နီ​ေလး​ကို ​သူ​က ​စုပ္​ယူ​ငုံ​ခဲ​လိုက္​ၿပီး ​လက္​တစ္​ဘက္​က ​လြတ္​ေန​တဲ့ ​နို႔​တစ္​လုံး​ကို ​ပြတ္​သပ္ ​ေဆာ့​က​စား​ေန​တယ္​ေလ။ ‘​အိုး. . ​အား. ​လား. ​လား’ ​သူ​က ​အ​ရမ္း​ရမ္း​ကို ​မ​ရပ္​တမ္း ​အ​ၾကမ္း​ပ​တမ္း​ကို ​စုပ္​ယူ​ေန​တာ​ပါ​ပဲ။ ​အ​စုပ္​ေကာင္း​လြန္း​လို႔ ​နို႔​သီး​ေခါင္း​ေလး​ေတြ​က ​ေတာင္​ၿပီး​မာ​လာ​ၾက​တယ္။
​ႏွင္း​ဆီ​ေလ ​ရွက္​လိုက္​တာ . . . ‘​ေက်း​ဇူး​ျပဳ​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​မ​ၾကည့္​ပါ​နဲ႔​ရွင္​ရယ္’ ​မ​ပူ​ပါ​နဲ႔။ ​သူ​မွာ ​အ​လုပ္​ေတြ​မ်ား​လို႔ ​တ​ကယ္​ပဲ ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​မ​ၾကည့္​နိုင္​အား​ပါ​ဘူး။ ​သူ႔​လက္​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​စ​ကတ္​ေအာက္​ကို​ေရာက္​လာ​ျပန္​တယ္။ ​ၿပီး​ေတာ့ ​အ​တြင္း​ခံ ​ေဘာင္း​ဘီ​ေလး​ကို ​လာ​စမ္း​တယ္။
‘​စို​ရႊဲ​ေန​ပါ​လား’ ​လို႔ ​သူ​က ​ျငင္​ျငင္​သာ​သာ​ေလး​ေျပာ​တယ္။ ​တ​ကယ့္​ကို​တိုး​တိုး​ေလး. . .။ ​ႏွင္း​ဆီ​ေလ ​ရွက္​ရ​လို႔ ​လဲ​ေသ​ေတာ့​မယ္​အ​တိုင္း​ပဲ။
‘​ေတာ္​ၿပီ​ကြာ. .​မ​လုပ္​နဲ႔​ေတာ့​ေနာ္’ ​လို႔​ေျပာ​ေပ​မဲ့ ​ဘာ​မွ​ကို​စ​ကား​ျပန္​မ​ရ​ပဲ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​အ​ဖိုး​တန္​ပ​စၥည္း​ေလး​ကို ​ထိ​ဖို႔ ​သူ႔​လက္​ေတြ​က ​လႈပ္​ရွား​ေန​ၾက​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​သူ႔​လက္​ညႇိုး (​ႏွင္း​ဆီ​အ​ထင္​ေနာ္)​နဲ႔ ​ႏွင္း​ဆီ​ေလး​ကို ​အ​ထက္​ေအာက္​ပြတ္​သပ္​ေပး​ေန​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ ​ဘယ္​လို​မွ​ကို
​မ​ခံ​ရပ္​နိုင္​ေတာ့​ပါ​ဘူး​ရွင္​ရယ္။
‘​အိုး . . ​အား. .  ​ေကာင္း​လိုက္​တာ.. ​ေကာင္း​တယ္. . ​အား . ​ဟင့္ ​အင့္ ​အ.’ ​ရင္​ထဲ​မွာ ​တစ္​ဆို႔​ဆို႔​ႀကီး​ျဖစ္​ၿပီး ​မြန္း​ၾကပ္​လာ​တယ္။ ​တစ္​ခု​ခု​ဆာင့္​တက္​လာ​သ​လို​ပဲ။ ​တင္း​တင္း​ၾကပ္​ၾကပ္​ႀကီး။
​ရင္​ထဲ​မွာ ​တင္း​ၾကပ္​ေန​တဲ့​အ​တြက္ ​တစ္​ခု​ခု​ကို ​စ​ႏြ ့္​ထုတ္​ပစ္​ခ်င္​ေန​မိ​တယ္။ ​တစ္​ခ်ိဳ႕​ေျပာ​တာ​ေတာ့ ​ၿပီး​တယ္​လို႔ ​ၾကား​ဘူး​တယ္။ ​အင္း ​အဲ​ဒါ​ဆို​ရင္ ‘​အား. .​အင္း .. ​ႏွင္း​ဆီ​ၿပီး​ခ်င္.’ ​သူ႔​လက္​ေခ်ာင္း​နဲ႔​ပြတ္​ေပး​ရင္း​နဲ႔​တင္ ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ခါ​ၿပီး​သြား​ၿပီ​ေလ။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​သူ႔​လက္​ေတြ​က ​မ​ရပ္​ေသး ​ပါ​ဘူး . . .
​ႏွင္း​ဆီ​ၿပီး​သြား​တာ​ကို     ​သူ​သိ​ပုံ​ရ​ပါ​တယ္။     ​သူ႔​လက္​ေတြ​ကို     ​ႏွင္း​ဆီ​အ​တင္း​ဆြဲ​ယူ​ၿပီး ​ဖိ​ကပ္​ထား​မိ​တာ​ကိုး။ ​မီး​ေတာင္​ႀကီး​တစ္​ခု ​ရင္​ဘတ္​ထဲ​က​ေန ​လြင့္​စင္​ေပါက္​ကြဲ​သြား​သ​လို​ပါ​လား။ ​ဒီ​လို​ခံ​စား​မႈ​မ်ိဳး​ကို ​ဘယ္​သူ​ဆီ​က​မွ ​ဘယ္​တုန္း​က​မွ ​မ​ရ​ဘူး​ခဲ့​ပါ​ဘူး​ရွင္​ရယ္။ ​ရင္​ထဲ​မွာ ​ဘာ​ေတြ​ျဖစ္​ေန​တယ္​ဆို​တာ​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​မ​စဥ္း​စား​တတ္​ေအာင္​ပါ​ပဲ။ ​ေသ​ခ်ာ​တာ​တစ္​ခု​က​ေတာ့
​အ​ရမ္း​ကို ​အ​သည္း​ခိုက္​မိ​ေအာင္​ေကာင္း​တာ​ပါ​ပဲ​ရွင္။
​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​ပါး​စပ္​ခ်င္း​လာ​နမ္း​ျပန္​တယ္။ ​ႏႈတ္​ခမ္း​သား​ေတြ​ကို ​စုပ္​ယူ​ၿပီး​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​လည္​တိုင္​ေက်ာ့​ေက်ာ့​ေလး​ဆီ​ကို ​ဦး​တည္​ျပန္​တယ္။ ​တစ္​ခါ ​ပါး​စပ္​ကို​နမ္း​ၿပီး ​လ်ာ​ခ်င္း​စုတ္​ယူ​ျပန္​တယ္။ ​ခ်စ္​သူ​လၽွာ​စစ္​ပြဲ​ေလး ​တစ္​ခု​ခင္း​ျဖစ္​ၾက​ေသး​တယ္။ ​သူ​နဲ႔​အဲ​ဒီ​လို ​ေန​ရ​တာ​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​ေပ်ာ္​ရြ​ငွ္​ၾကည္​ႏူး​မိ​ပါ​တယ္။ ​လၽွာ​စစ္​ပြဲ​ေလး​ျဖစ္​ေန​တုန္း ​သူ႔​လက္​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​အ​ဖိုး​တန္​ပ​စၥည္း​ေလး​ေပၚ​က​ေန ​ဖယ္​ခြာ​သြား​တယ္။
    ‘​အ     ​အ.     ​အား’     ​ရင္​ထဲ​မွာ     ​ျဖတ္​က​နဲ​က်င္​သ​လို​ျဖစ္​သြား​တယ္။     ​ဒါ​ေပ​မဲ့
​ၾကာ​ၾကာ​ႀကီး​မ​ခံ​စား​လိုက္​ရ​ပါ​ဘူး ​လၽွာ​ခ်င္း​စစ္​ခင္း​ေန​တာ​ေၾကာင့္​ေပါ့။ ​သူ႔​လက္​က​ေလး​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​အ​ဆီ​မ​ရွိ​တဲ့ ​ဗိုက္​က​ေလး​ေပၚ၊ ​ရင္​ဘတ္​က​ေန. . . ​နို႔​သီး​ေလး​ကို ​ဆြဲ​ယူ​လိုက္​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​ျဖည္း​ျဖည္း​ေလး​ႏွိပ္​နယ္​ေပး​ရင္း ​သူ႔​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​နဲ႔ ​နို႔​သီး​ေခါင္း​ေလး​ကို ​ေဆာ့​က​စား​ေန​တယ္
​ေလ။
‘​အ. .​အို . . ​ဟင့္​အင္ . ​အ. .​အ​ဟ ​အား’ ‘​ဘာ​ထပ္​လုပ္​ေန​တာ​ပါ​လိမ့္’ ​ရင္​ထဲ​မွာ
​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး​ျပန္​ခံ​စား​လာ​ရ​ျပန္​ၿပီ။ ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​နဲ႔ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ႏွာ​ေခါင္း​နဲ႔ ​ႏွာ​ဖူး​ကို ​ဖြ​ဖြ​ေလး​နမ္း​တာ​ကို
​သိ​လိုက္​တယ္။ ​သူ႔​ရဲ့​ျငင္​သာ​ၿပီး​သိမ္​ေမြ႕​တဲ့​အ​ျပဳ​အ​မူ​ေတြ​ရယ္၊ ​ရင္​ထဲ​မွာ​ေဖာ္​မ​ျပ​တတ္​ေအာင္ ​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး ​ခံ​စား​ရ​တာ​ေတြ​ရယ္​ကို ​အ​ရမ္း​ကို​ၾကည္​ႏူး​ေက်​နပ္​ေပ်ာ္​ရြ​ငွ္​မိ​ရ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​လည္​တိုင္​ကို ​ႏႈတ္​ခမ္း​နဲ႔​နမ္း​ၿပီး ​လည္​တိုင္​တစ္​ေလ်ာက္​လ်က္​လ်က္​ၿပီး ​ဆင္း​သြား​လိုက္​တာ ​နို႔​သီး​ေလး​ေတြ​ဆီ​ကို ​ေရာက္​တဲ့​အ​ထိ​ေပါ့။ ​နို႔​သီး​ေခါင္း​ေလး​ကို ​နမ္း​ၿပီး ​လ်က္​ေပး​ေန​ျပန္​ပါ​တယ္။ ​နို႔​သီး​ေခါင္း​ေလး​ကို ​ပါး​စပ္​နဲ႔​စုပ္​ယူ​ေတာ့ ​ေႏြး​ေႏြး​ေလး​နဲ႔ ​ေကာင္း​လိုက္​တာ။ ‘​အ​ေမ့. . ​အား’ ​ပါး​စပ္​ထဲ​မွာ​တင္ ​လၽွာ​နဲ႔​လ်က္​ေန​ျပန္​ၿပီ။ ​လ်က္​ၿပီး​ေတာ့ ​စုတ္​ယူ။ ​စုပ္​လိုက္ ​လ်က္​လိုက္​နဲ႔ ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ကိုယ္​လုံး​ကို ​တုန္​ယင္​လာ​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​တ​ဆက္​တည္း​မွာ​ပဲ​သိ​လိုက္​တာ​က ​သူ​အ​မိန႔္​ေတြ​ကို ​မ​လြန္​ဆန္​နိုင္ ​ေတာ့​တဲ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ခန္​ဓာ​ကိုယ္ . . . ​ေၾသာ္ ​သူ​ျပဳ​သ​မၽွ​ႏု​ရ​ေတာ့​မွာ​ပါ​လား​ရွင္​ရယ္။ ​သူ႔​လက္​တစ္​ဘက္​က ​ႏွင္း​ဆီ​ပ​စၥည္း​ေလး​ရွိ​ရာ​ကို​ဦး​တည္​လာ​ၿပီး ​ဆုပ္​ကိုင္​ထား​လိုက္​ပါ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ ​အ​ရည္​ေတြ​နဲ႔​စို​ရြဲ​တွာ​ကို ​သူ​သိ​သြား​ျပန္​ပါ​ၿပီ။ ​ၿပီး​ေတာ့ . . ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​ေမြး​ရာ​ပါ​အ​ေၾကာင္း​ေလး ​ထဲ​ဆီ​ကို ​တစ္​ခု​ခု​ဝင္​လာ​သ​လို​မ်ိဳး . . . ‘​အိုး . . ​အ​ေမ့’။ ​သူ႔​လက္​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​ထိုး​သြင္း​ေန​တာ ​ကိုး။
‘​အား. ​ရွီး . .​ရွီး . . ​နာ​လိုက္​တာ’
‘​ေကာင္း​သြား​မွာ​ပါ . . ​ခ​ဏ​ေလး​ေန​ရင္​မ​နာ​ေတာ့​ဘူး​ေနာ္’ ​လို႔​သူ​က​ေျပာ​ၿပီး ​ထိုး​သြင္း​ေန​တာ​ကို ​ရပ္​လိုက္​ေပ​မဲ့ ​တစ္​ခု​ခု​ဝင္​ေန​သ​လို​မ်ိဳး​ခံ​စား​ရ​တာ ​အ​ေန​ရ​ခက္​ပါ​တယ္​ရွင္။ ​ထိုး​သြင္း​ထား​တဲ့ ​သူ႔​လက္​ေခ်ာင္း​ကို ​ေရွ႕​တိုး​ေနာက္​ဆုတ္​လုပ္​ျပန္​တယ္​ေလ။
‘​အား. .​အ​ေမ့. .​ဟား ​အား’ ​တစ္​ခ်ိန္​တည္း​မွာ​ပဲ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ခန္​ဓာ​ကိုယ္​ေလး​ေပၚ​မွာ ​ခံ​စား​မႈ​သုံး​မ်ိဳး​ကို ​ရ​ေန​တယ္။ ​နို႔​ေတြ​ကို​လက္​နဲ႔​ပြတ္​သပ္​ဆုပ္​နယ္​ေန​ရာ​က​ေန၊ ​ႏႈတ္​ခမ္း​ခ်င္း​စု​ပ ္ ​လ်ာ​ခ်င္း​စစ္​ခင္း​ေန​ရာ​က​ေန၊ ​ၿပီး​ေတာ့ ​ေအာက္​ပိုင္း​ေန​ရာ​ေလး​က​ေန​ေပါ့ . .‘​အိုး ​တ​ကယ့္​ကို ​ေျပာ​မ​ျပ​တတ္​ေအာင္​ပါ​ပဲ’ ​ေကာင္း​လိုက္​တာ။
‘​အ . . ​အာ.. ​အ​ဟား. .​အား . .​အိုး’ ​တစ္​ကိုယ္​လုံး​လႈပ္​ခါ​ေန​တယ္။ ​ဘာ​ေတြ​ျဖစ္​ေန​မွန္း​ကို ​မ​သိ​ေအာင္​ပါ​ပဲ။ ​ႏွင္း​ဆီ​ေလ ​သူ႔​ေခါင္း​ေတြ​ေရာ၊ ​ထိုင္​ခုံ​ဆို​ဖာ​ေတြ​ေရာ ​ေတြ႕​ရာ​ဆြဲ​ယူ​ေန​တယ္။ ​ေလ​ထဲ​မွာ​လြင့္​ေန​သ​လို ​မ်ိဳး​ဆို​တာ​မ်ား​လား။  ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ခန္​ဓာ​ကိုယ္​ေလး​တစ္​ေလ်ာက္​ေရြ႕​လ်ား​ေန​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ဗိုက္​သား ​ခ်ပ္​ခ်ပ္​ေလး​ေတြ ​အ​ေပၚ​မွာ ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​အ​နမ္း​ေတြ​က ​ေျပး​လႊား​ခုန္​ေပါက္​ေဆာ့​က​စား​ေန​ေလ​ရဲ့။ ​ေနာက္​ေတာ့. . . ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ႏူး​ည့ံ​မို႔​ေမာက္​ေန​တဲ့ ​အ​ဖိုး​တန္​ပ​စၥည္း​ေလး​ေပၚ​ကို ​ေရာက္​လာ​တာ​ကို ​သိ​လိုက္​ရ​တယ္။ ​ရွက္​လြန္း​လို႔ ​အ​ရမ္း​ကို​ထူ​ပူ​သြား​ရင္း​နဲ႔ . . ‘​သူ ​ႏွင္း​ဆီ ​ဟာ​ေလး​ကို ​နမ္း​ေတာ့​မ​လို႔​လား’​ဆို​တဲ့ ​အ​ေတြး​ေလး​ေတာင္ ​မ​ဆုံး​ေသး​ဘူး. . ‘​အို ​သူ ​သူ ​တစ္​ကယ္​ကို ​နမ္း​ေန​ပါ​လား. . .’ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​အ​ေမႊး​ေလး​ေတြ​နဲ႔​ထူ​ထပ္​ေန​တဲ့ ​မို႔​ေမာက္​ေဖာင္း​ျြ​က​ေန​တဲ့ ​တစ္​ဝိုက္​ကို ​သူ​နမ္း​ေန​ပါ​ေတာ့​တယ္.. ​ရွက္​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ကိုယ္​လုံး ​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး​ျဖစ္​လာ​တယ္။ ​သူ႔​လက္​ေတြ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ခန္​ဓာ​ကိုယ္​ေလး​တစ္​ခု​လုံး​ကို ​ပြတ္​သပ္​ေပး​ရင္း​နဲ႔ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​နို႔​သီး​ေလး​ကို ​ေရာက္​လာ​ၿပီး ​အ​သာ​အ​ယာ ​နယ္​ေပး​ေန​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​လက္​ညႇိုး​နဲ႔​လက္​မ​ေလး​ကို​သုံး​ၿပီး
​ထိပ္​သီး​ေခါင္း​ေလး​ေတြ​ကို ​ျဖည္း​ျဖည္း​ခ်င္း​ပြတ္​လိပ္​ေပး​ေန​ျပန္​တယ္။ ​ေအာက္​ႏႈတ္​ခမ္း​အ​ကြဲ​ေၾကာင္း ​ေလး​ထဲ​ကို ​သူ႔​လ်ာ​ႀကီး​ထည့္​လိုက္​တယ္​ဆို​တာ​ကို​သိ​လိုက္​ရ​ျပန္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​အ​တြင္း​ႏႈတ္​ခမ္း ​သား​ေလး​ေတြ​က​တစ္​ဆင့္ ​သူ႔​လ်ာ​ႀကီး​ရဲ့​ပူ​ေႏြး​စြတ္​စို​ေန​မႈ​ေတြ​ကို ​ခံ​စား​မိ​ျပန္​တယ္။ ​ႏႈတ္​ခမ္း​သား ​အ​ထက္​နဲ႔​ေအာက္​ကို ​လ်က္​ေပး​ေန​တာ​ကို ​ခံ​လိုက္​ရ​ေတာ့ . . ’​အ..​အ.​အား. . ​ရွီး. .​အား..’ ​လက္​တစ္​ဖက္​က ​ထိုင္​ခုံ​က ​ဆို​ဖာ​ကို​ညႇစ္​မိ​ၿပီး​ေတာ ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​အ​ျခား​လက္​တစ္​ဖက္​က ​သူ႔​ေခါင္း​ကို ​ဆြဲ​ကိုင္​မိ​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​ဘာ​နဲ႔​မွ​မ​တူ​တဲ့​ခံ​စား​မ​မႈ ်ိဳး​ကို ​ခံ​စား​မိ​ေန​တဲ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ခန္​ဓာ​ကိုယ္​ေလး ​နတ္​ပူး​သ​လို ​တုန္​တုန္​လႈပ္​လႈပ္​ျဖစ္​လာ​တယ္။ ​မ​ေအာ္​မိ​ေအာင္ ​တ​အား​တင္း​ထား​ရ​တယ္​ေလ။
​ဘယ္​လို​မွ ​ထိန္း​ခ်ဳပ္​နိုင္​စြမ္း​မ​ရွိ​တဲ့ ​အ​ဆုံး​မ​ေတာ့ . . .‘​အိုး . . ​အား..​ရွီး.​ရွီး. .​ဟ​ဟ​ဟား . .​အိုး’
​အ​သံ​တစ္​ခ်ိဳ႕ ​ထြက္​က်​လာ​တယ္။ ​ထက္​ေအာက္​ပြတ္​သပ္​ေပး​ရာ​က​ေန ​အ​ထဲ​ဝင္​လာ​တဲ့ ​သူ႔​လ်ာ​ႀကီး​နဲ႔ ​ေမႊ​ေႏွာက္​ထိုး​က​လိ​ေန​တာ​လိုက္​တာ. . . ‘​အား . .. ​အ​ေမ့ . .​ေကာင္း ​အ.’ ​ဘာ​မွန္း​ေတာ့​မ​သိ​ဘူး။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​စိတ္​ထဲ​မွာ ​တစ္​ခု​ခု​လို​သ​လို​ခံ​စား​လိုက္​မိ​တယ္။ ​အဲ​လို​ႏွင္း​ဆီ ​တစ္​ခု​ခု​လို​အပ္​ပါ​တယ္​ဆို​တဲ့​ခ​ဏ​မွာ​ပဲ ​သူ​က​လည္း ​လ်ာ​နဲ႔​စုပ္​ယက္​ေပး​ေန​ျခင္း​ကို​ရပ္​လိုက္​တယ္​ေလ။ ​ဘယ္​လို​ေျပာ​ရ​မွန္း​ေတာင္​မ​သိ​ေတာ့​ဘူး။ ​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​ကို ​သူ​ျပန္​နမ္း​တယ္။ ​ရွပ္​အ​က်ႌ​နဲ႔ ​ေဘာင္း​ဘီ​ေတြ​ကို ​သူ​ခၽြတ္​ျပစ္​ေန​တာ​သ​တိ​ထား​လိုက္​မိ​တယ္။ ​ေအာက္​ခံ​ေဘာင္း​ဘီ​ကို​ခၽြတ္​ေတာ့ ​အ​နမ္း​ခံ​ေန​ရ​တဲ့​ၾကား​က ​ေခ်ာင္း​ၾကည့္​မိ​ေတာ့ ​ေတာင့္​တင္း​ၿပီး​မာ​ထန္​ေန​တဲ့ ​သူ႔​ရဲ့ ​ဖို​အ​ဂၤါ ​လိင္​တံ​ႀကီး​ကို ​ေတြ႕​လိုက္​ရ​တယ္။ ​တစ္​ဦး​တည္း​ေသာ​သ​မီး​ျဖစ္​တဲ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ဘယ္​မွာ​လာ​ၿပီး ​ေယာ​က်္ား​အ​ဂၤါ​အ​ေၾကာင္း ​ဘယ္​လို​လုပ္ ​သိ​မွာ​လဲ။ ​ေတာင့္​တင္း​ႀကီး​ထြား​တဲ့ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​ကို ​ေတြ႕​ရ​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ ​နည္း​နည္း​ေတာ့​လန႔္​သြား​မိ​တယ္။ ​ခန္​ဓာ​ကိုယ္ ​ဗ​လာ​က်င္း​နဲ႔​တဲ့ ​ႏွင္း​ဆီ​နဲ႔​သူ ​ကိုယ္​ခန္​ဓာ​ခ်င္း​ေရာ ​ေအာက္​ပိုင္း​ခ်င္း​ေရာ ​အ​ကာ​အ​ကြယ္​မ​ရွိ ​ထိ​ေတြ႕​ေန​ၾက​တဲ့ ​အ​ရ​သာ​ကို ​ခံ​စား​ရ ​မိ​တယ္။ ​သူ​နဲ႔​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈတ္​ခမ္း​ခ်င္း​နမ္း​ေန​တုန္း ​သူ႔​လက္​တစ္​ဖက္​က ​သူ႔​ဟာ​ကို​ကိုင္​ၿပီး ​ထိပ္​နဲ႔ ​အ​ကြဲ​ေၾကာင္း​ေလး​တစ္​ေလ်ာက္ ​ထက္​ေအာက္​ပြတ္​က​စား​ေန​တယ္။ ‘​အိုး..​အင္း.. ​ေကာင္း​လိုက္​တာ’ ​ႏွင္း​ဆီ​ဘယ္​လို​မွ​ကို ​မ​ေန​နိုင္​ေတာ့​ဘူး။ ​တစ္​ခု​ခု​ကို ​အ​ရမ္း​လို​ခ်င္​လာ​တယ္​လို႔​ခံ​စား​ရ​တယ္။ ​ဘာ​ကို​လို​ခ်င္​မွန္း​လဲ​မ​သိ​ဘူး။ ​တစ္​ခု​ခု​လို​ေန​တာ​က​ေတာ့​က်ိန္း​ေသ​ပါ​ပဲ​ရွင္။ ​သူ႔​ဟာ​နဲ႔ ​အ​ထက္​ေအာက္ ​က​လိ​ေပး​ေန​တာ​ကို ​ရပ္​လိုက္​ရင္း၊
‘​မီး​ေလး . . ​ကိုယ့္​ဟာ​ႀကီး​ကို ​မီး​ေလး​ထဲ ​ထည့္​လိုက္​ရ​ေတာ့​မ​လား​ဟင္’ ​ဆို​ၿပီး ​တိုး​တိုး​ေလး ​လာ​ေမး​တယ္။
‘​အာ. . ​ဘာ​ေတြ​လာ​ေမး​ေန​မွန္း​လဲ​မ​သိ​ဘူး​ကြာ’. ​ဆို​ၿပီး ​တ​ကယ့္​ကို​တိုး​တိုး​ေလး​ရွက္​ရြံ့​စြာ​နဲ႔ ​ျပန္​ေျပာ​မိ​တယ္။
‘​မီး​ေလး ​လို​ခ်င္​ေန​တယ္​ဆို​တာ ​သိ​ပါ​တယ္​ကြာ’
‘​ေတာ္​ၿပီ​ကြာ.. ​အဲ​လို​မ​ေျပာ​ပါ​နဲ႔​ဆို’
‘​အိုး ​အဲ​ဒါ​ဆို​ရင္ ​ေဆာ​ရီး​ေနာ္’ ​ဆို​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​ႏႈမ္း​ခမ္း​ေတြ ​ရွိ​ရာ​ကို ​သူ​ကုန္း​နမ္း​လိုက္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီး​ေပါင္​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​သူ​က​ေဘး​ကို​ကား​ထုတ္​ၿပီး ​ေနာက္​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို​ေတာ့ ​သူ႔​ပု​ခုန္း​ေပၚ​တင္ ​လိုက္​တယ္​ေလ။ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ဟာ​ေလး​ကို​လာ​ထိ​ေန​တာ​ကို ​သိ​လိုက္​တယ္။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​ခု​န​တုန္း​က​လို ​ထက္​ေအာက္​ပြတ္​ေပး​ေန​တာ​မ​ဟုတ္​ဘဲ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​က ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး​ထဲ​ကို ​တြန္း​ထိုး​ဝင္​ေရာက္​လာ​ေတာ့​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေတာင့္​တင္း​သြား​ၿပီး ​ရင္​ခုန္​သံ​ေတြ​က ​ဗုံ​တီး​ကုန္​ၾက​တယ္။ ​ျဖည္း​ျဖည္း​ခ်င္း​ထိုး​ဝင္​လာ​ေန​တာ​ကို ​ခံ​စား​သိ​ေန​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး​ထဲ​မွာ ​တ​အား​ကို ​ျပည့္​ၾကပ္​တင္း​ေန​တယ္။ ​ဒါ​ေတာင္ ​ထိပ္​ပိုင္း​ပဲ​ရွိ​ေသး​ၿပီး ​ဆက္​ဝင္​လာ​မယ္​ဆို​တာ​သိ​ေန ​တယ္။ ​သူ​ထပ္​ၿပီး ​ထိုး​ထည့္​လိုက္​တယ္။
    ‘​အား…​အ..​အား’     ​နာ​လြန္း​လို႔     ​ႏွင္း​ဆီ​ေအာ္​လိုက္​မိ​တယ္​ဆို​ရင္​ပဲ     ​သူ႔​လက္​တစ္​ဖက္
​ႏွင္း​ဆီ​ပါး​စပ္​ဆီ​ကို ​လာ​အုပ္​ၿပီး . .
‘​မီး​ေလး​ေအာ္​တာ​နဲ႔ ​တ​ျခား​လူ​ေတြ ​ကိုယ္​တို႔​ဘာ​လုပ္​ေန​တယ္​ဆို​တာ ​သိ​ကုန္​ၾက​မယ္​ေလ’
​ႏွင္း​ဆီ​အ​ေတာ္​လည္း​လန႔္​သြား​တယ္။ ​ငါ​တို႔​လူ​ေတြ​ရွိ​တဲ့ ​စား​ေသာက္​ဆိုင္​ထဲ​မွာ​ပဲ ​ဆို​တာ​ကို ​သ​တိ​ရ​လိုက္​မိ​လို႔​ေလ။ ​နာ​လြန္း​လို႔​ေအာ္​မိ​သြား​တာ​ပါ။ ​မ်က္​ရည္​ေတြ​က ​မ်က္​ဝန္း​အိမ္​က​ေန​လိမ့္ ​ဆင္း​လာ​တယ္။ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​က ​ဝင္​လိုက္​ထြက္​လိုက္​နဲ႔​ေပါ့။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​အ​ဆုံး​ထိ​မ​ဝင္​ေသး​ဘူး​ေလ။ ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး​ထဲ​က ​အ​ရည္​ေလး​ေတြ​စိမ့္​ထြက္​လာ​သ​လို​ခံ​စား​ရ​ၿပီး ​တင္း​ၾကပ္​မြန္း​သိပ္​ေန​တဲ့ ​အာ​သီ ​သ​ေတြ ​အ​နည္း​ငယ္​ေျပ​ေလ်ာ့​လာ​သ​လို​မ်ိဳး​ခံ​စား​ရ​မိ​တယ္။ ​အ​ထဲ​မွာ ​စို​ရႊဲ​ေခ်ာ​ေမြ႕​လာ​ေတာ့ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ထဲ​ကို ​ပို​ဝင္​လာ​တယ္​ေလ။
‘​အား  . .​အ​ေမ့ . . ​နာ​တယ္. .​နာ​တယ္ . . ’ ​လို႔​ေအာ္​လိုက္​ေပ​မဲ့ ​သူ႔​လ​ကန္ ဲ့ ​ပိတ္​ထား​မႈ​ေၾကာင့္ ​အ​ျပင္​ကို ​အ​က်ယ္​ႀကီး​ထြက္​မ​လာ​ပါ​ဘူး။
‘​အား.  . ​အ. ​ဟုတ္ .​တယ္ ​မီး​ေလး​က ​အ​ရမ္း​ကို​ၾကပ္​ေန​တာ​ပဲ​ကြာ’ ​သူ​က​ၿငီး​ျငဴ​သံ​တစ္​ဝက္​နဲ႔​ျပန္​ေျဖ​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ေတာ္​ေတာ္​ေလး​ရွက္​သြား​တယ္။ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး ​က​လည္း ​ပို​ပို​တိုး​ဝင္​လာ​တယ္။
‘​မီး​ေလး ​အ​ဆုံး​ထိ​ဝင္​သြား​ၿပီ’
‘​ဘာ​ျဖစ္​တယ္’ ​အ​ရမ္း​နာ​က​လည္း​နာ ​တစ္​ခ်က္​ေဆာင့္​လိုက္​တိုင္း​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး​ခံ​စား​ေန​ရ​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ ​သူ​ေျပာ​တာ​ကို ​ေကာင္း​ေကာင္း​မ​ၾကား​လိုက္​မိ​ဘူး။
‘​လီး​ႀကီး​အ​ဆုံး​ထိ​ဝင္​သြား​ၿပီ’ ​ဆို​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​တစ္​အား​ေဆာင့္​သြင္း​ပါ​ေတာ့​တယ္။
‘​အား. .​အား. .​အာ. ​ဟား’ ​ေဆာင့္​ခ်က္​ေတြ​က​လည္း ​အ​ရမ္း​ကို​ၾကမ္း​လာ​တယ္။
​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​မ်ိဳး​ႀကီး​ခံ​စား​လာ​ရ​ျပန္​တယ္။ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး ​အ​ဆုံး​ထိ​ဝင္​သြား​ရင္ ​ဆီး​သြား​ခ်င္ ​သ​လို​မ်ိဳး (​အ​နီး​စပ္​ဆုံး​ေျပာ​တာ​ေနာ္) ​ျဖစ္​လာ​တယ္။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​ခံ​လို႔​ေကာင္း​တယ္။ ​အ​သံ​မ​ထြက္ ​မိ​ေအာင္ ​အ​တတ္​နိုင္​ဆုံး​ထိန္း​ပါ​တယ္။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့​လဲ . . ‘​အိ ..​အ.​အိ..​ဟား’
​ႏွင္း​ဆီ​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​ေဘး​ကို​ကား​ၿပီး ​ေဆာင့္​ျပန္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ကိုယ္​လုံး​ကို ​သူ​လုပ္​ခ်င္​သ​လို​လုပ္​ေန​ေတာ့​တာ​ပါ​ပဲ။ ​ေနာက္​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​လုံး​ကို​ကိုင္​ၿပီး ​မိုး​ေပၚ​ေထာင္ ​ျပန္​တယ္။ ​ဘာ​ပုံ​ျဖစ္​လို႔​ျဖစ္​ေန​မွန္း​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​မ​သိ​ပါ​ဘူး။ ​တစ္​ျခား​က​မ႓ာ​တစ္​ခု​မွာ ​ေရာက္​ေန​သ​လို ​မ်ိဳး​ျဖစ္​ေန​တယ္။ ‘​အိုး. .​ေကာင္း​တယ္​ကြာ..​မီး​ေလး..​အ​ရမ္း​ကို​ေကာင္း​လိုက္​တာ​ကြာ. .’​ဆို​ၿပီး  ​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​ျဖည္း​ျဖည္း​ခ်င္း​ေဆာင့္​လိုက္ ​ျမန္​ျမန္​ေဆာင့္​လိုက္​နဲ႔​ေပါ့။ ​တစ္​ခ်က္​ေဆာင့္​လိုက္​တိုင္း ​ႏွင္း​ဆီ​က​ေတာ့ ​ေလ​ထဲ​မွာဝဲ​ပ်ံ​ေန​ေတာ့​တယ္။ ​အဲ​လို​မိ​နစ္​အ​နည္း​ငယ္​ေဆာင့္​ၿပီး ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​တစ္​ေခ်ာင္း​လုံး​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​ထဲ​က​ေန ​ဆြဲ​ထုတ္​လိုက္​တယ္။
‘​အ​အ​အ​အား..’
​ႏွင္း​ဆီ​အ​ရမ္း​နာ​သြား​ၿပီး ​တစ္​ခု​ခု​လို​ေန​ေသး​တယ္​ဆို​တာ​ကို ​ခံ​စား​ရ​မိ​တယ္။ ​ဘယ္​လို​ေျပာ
​ရ​မ​လဲ ​မ​သိ​ဘူး။ ​တစ္​ခု​ခု​လို​ေန​တာ​ေတ့ာ​အ​မွန္​ပါ​ပဲ။ ​ႏွင္း​ဆီ​ကို​သူ​က​ႏႈတ္​ခမ္း​ခ်င္း​နမ္း​စုပ္​ျပန္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး​ထဲ​က​ေန ​စိမ့္​ၿပီး​ယား​သ​လို​ျြ​က​သ​လို​ျဖစ္​ၿပီး ​တစ္​ခု​ခု​လို​သ​လို​ခံ​စား​လာ​ရ​တယ္​လို႔ ​ထင္​လိုက္​တယ္။ ​လွဲ​ေန​တဲ့​ႏွင္း​ဆီ​ကို​ဆို​ဖာ​ခုံ​ေပၚ​က​ေန​ဆြဲ​မ​လိုက္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ကိုယ္​လုံး ​ကိုင္​ရိုက္​ထား​သ​လို​ပါ​ပဲ။ ​ေပ်ာ့​ေခြ​ႏြမ္း​လ်​ၿပီး ​အား​အင္​ခ်ိ​နဲ႔​ေန​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​က ​ေလး​ဘက္​ကုန္း​ေန​ဖို႔ ​သူ​က​ျပင္​ေပး​ေန​တယ္။ ​ေနာက္​မွ​ဒီ​ပုံ​စံ​က ​ေခြး-ိုး​ပုံ​စံ​မ်ိဳး​ဆို​တာ​ႏွင္း​ဆီ​သိ​ရ​တယ္။ ​အဲ​လို​ႀကီး​ေန​ရ​တာ ​ႏွင္း​ဆီ​ရွက္​ေပ​မဲ့ (​ႏွင္း​ဆီ​ေခြး​ျဖစ္​သြား​လို႔​ေလ)၊ ​ဘယ္​လို​မွ ​ျငင္း​ဆန္​နိုင္​စြမ္း​မ​ရွိ​ပါ​ဘူး။ ​အဲ​ဒီ​ခ်ိန္​မွာ ​ႏွင္း​ဆီ​ရင္​ထဲ​က​ဆ​ႏၵ​ေတြ​ျပည့္ဝ​ဖို႔​ဆို​ရင္ ​ဘာ​ပဲ​လုပ္​ရ​လုပ္​ရ​ဆို​သ​လို​မ်ိဳး​ျဖစ္​ေန​လို႔​ေပါ့။ ​သူ႔​အ​လို​က် ​အ​လြယ္​တ​ကူ​ကို ​လိုက္​ေလ်ာ​ေန​မိ​ေတာ့​တာ​ပါ​ပဲ။ ​ေလး​ဘက္​ေထာက္​လ်က္​နဲ႔ ​ေစာင့္​ေမၽွာ္​ေန​ရ​ေတာ့
​တာ​ေပါ့။ ​ရွက္​ျခင္း၊ ​ေၾကာက္​ျခင္း၊ ​လို​ျခင္း​ျခင္း​စ​တဲ့ ​ခံ​စား​မႈ​ေပါင္း​စုံ​ကို ​ျြ​ပတ္​သိပ္​ၿပီ​ခံ​စား​ေန​ရ​တယ္။ ​ဘာ​လို႔ ​ငါ ​အဲ​ဒီ​ေလာက္​ေတာင္ ​လိုက္​ေလ်ာ​ေန​လည္း​ဆို​ၿပီး ​ေတြး​ေန​မိ​တယ္။ ​ေတြး​ေန​တုန္း ​ႏွင္း​ဆီ​ေနာက္​ဘက္​က​ေန​ၿပီး ​ပု​ခုံး​ေတြ​ဆီ​ကို ​လွမ္း​ကိုင္​လိုက္​တယ္။ ​ၿပီး​ေတာ့ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​ကို ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး​ထဲ ​ထိုး​သြင္း​လိုက္​တာ​ကို ​ခံ​လိုက္​ရ​တယ္။ ​သိပ္​အ​နာ​ႀကီး​မ​ဟုတ္​ေတာ့ ​ေပ​မဲ့ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး ​အ​ဝင္​အ​ထြက္​အ​တိုင္း​မွာ ​ႏွင္း​ဆီ​ပါး​စပ္​က​ေန ​အ​သံ​ေတြ​ထြက္​က်​လာ​တယ္။
‘​အား. .​အ..​အ .​အား.​ရွီး….​အာ.​ရွီး​ဟာ .​ဟား.  .’ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​က​လည္း ​အ​ဆုံး​ထိ​ကို​ဝင္​ဝင္​ေန​တယ္။ ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​ဝင္​လာ​တိုင္း ​ခု​န ​ခံ​စား​ေန​ရ​တဲ့ ​ဆီး​သြား​ခ်င္​သ​လို​မ်ိဳး ​ခံ​စား​မႈ​က ​ပို​ၿပီး​ျပ​ငး္ ​ထန္​လာ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ပ​ခုန္း​ႏွစ္​ဖက္​ကို​ကိုင္​ၿပီး ​သူ႔​ဟာ​ႀကီး​ကို ​အ​ဆုံး​ထိ ​ေဆာင့္​ေဆာင့္​သြင္း​ေန​တ​ေယ္ ​လ။ ​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​တုန္​ယင္​ေန​ၿပီး​ေတာ့ ​သူ႔​တိုး​တိုး​ေလး​ေအာ္​ၿငီး​ေန​တာ​ကို​လည္း ​သ​တိ​ထား​မိ​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​လည္း ​အ​သံ​ကို​အ​တတ္​နိုင္​ဆုံး ​ထိန္း​ၿပီး ​တိုး​တိုး​ေလး​ၿငီး​ျငဴ​ေန​မိ​တယ္။
‘​အား ..​မီး​ေလး..​ေကာင္း​တယ္​ကြာ..​တ​ကယ္​ပဲ. .​ရွီး. .​အား ..​ဟား’
‘​ဟင့္​အင့္ .​ရွီး. .​အား​အား. .​အ.​အ.​ဟား. .​ရွီး​အား’
​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေရာ၊ ​အ​ဖိုး​တန္​ပ​စၥည္း​ေလး​ပါ ​ေရွ႕​တိုး​ေနာက္​ငင္​နဲ႔ ​အ​ရမ္း​ကို ​လႈပ္​ရမ္း ​ေန​ပါ​ေတာ့​တယ္။ ​သူ​မ​ေဆာင့္​ခင္​မွာ​ပဲ ​ႏွင္း​ဆီ​က ​ကုန္း​ကုန္း​ၿပီး​ေပး​ေနာက္​ကို ​ေကာ့​ထိုး​ေပး​ေန ​မိ​တယ္​ေလ။ ​အဲ​လို​လုပ္​ေပး​မိ​တာ​ကို ​ရွက္​ေပ​မဲ့​လည္း​မ​တတ္​နိုင္​ပါ​ဘူး။ ​ႏွင္း​ဆီ​က ​ႀကိဳက္​တာ​ကိုး။ ​သူ႔​လက္​ေတြ​က​လည္း ​ႏွင္း​ဆီ​တစ္​ကိုယ္​လုံး​မွာ ​ပြတ္​သပ္​ေဆာ့​က​စား​ေန​ၾက​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ
​ဖင္​ႀကီး​ကို​ပြတ္​ေပး​လိုက္ ​ဆုပ္​နယ္​လိုက္၊ ​နို႔​သီး​ေခါင္း​ေလး​ေတြ​ကို ​နယ္​ေပး​လိုက္​နဲ႔​ေပါ့။
​ႏွင္း​ဆီ ​နတ္​ျပည္​ေရာက္​ေန​တယ္။
​ႏွင္း​ဆီ​ကို​လွဲ​ခ်​ခိုင္း​ျပန္​တယ္။ ​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို​မ​ၿပီး ​သူ႔​ပု​ခုံး​ေပၚ​ကို​မ​တင္​တယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ဖင္​ႀကီး​ေျမာက္​ျြ​က​ေန​တယ္​လို႔​ထင္​မိ​တယ္။ ​ဘာ​လုပ္​အုံး​မ​လဲ​မ​သိ​ဘူး​ဆို​ၿပီး​စပ္​စု​ေန​မိ​တယ္။ ​ဒီ​တစ္​ေခါက္​ေတာ့ ​အ​သြင္း​အ​ထုတ္​ကို ​သူ​က​ျဖည္း​ျဖည္း​ေလး​လုပ္​ေန​တယ္။ ​အ​ဝင္​တစ္​ခါ ​အ​ထြက္​တစ္​ခါ​တိုင္း ​ေကာင္း​လိုက္​တဲ့ ​အ​ရ​သာ​ကို​ခံ​စား​ေန​မိ​တယ္။ ​အ​ဝင္​အ​ထြက္ ​အ​ႀကိမ္​တိုင္း​မွာ
​ႏွင္း​ဆီ​ကို ​ဆီး​သြား​ေစ​ခ်င္​သ​လို​မ်ိဳး​ကို​ျဖစ္​ေစ​တယ္။
‘​ခ်စ္​ေလး . . ​ခံ​ရ​တာ​ေကာင္း​လား​ဟင္’
‘​မ​သိ​ဘူး’ . .​ႏွင္း​ဆီ​ရွက္​လြန္း​လို႔​ေျပာ​မ​ထြက္​ေပ​မဲ့ . . ​အ​သံ​ေတြ​က​ထြက္​က်​လာ​တယ္။
‘.​ရွီး. .​အား​အား. .​အ.​အ.​ဟား. .​ရွီး​အား’
‘​ဘာ​လို႔ ​ကိယ္​ကို​လိမ္​ေျပာ​ရ​တာ​လဲ​ကြာ‘
‘​ဘယ္​မွာ​လိမ္​ေျပာ​လို႔​လဲ’
‘​ခ်စ္​ေလး ​ခံ​လို႔​ေကာင္း​တာ​သိ​ေန​တာ​ပဲ​ကိုး’
‘​သြား. . .​ဘာ​မွန္း​လဲ​မ​သိ​ဘူး.’
​ႏွင္း​ဆီ​ရွက္​ရွက္​နဲ႔​ေအာ္​မိ​သ​လို ​ကိုယ့္​ကို​ကိုယ္ ​အ​သံ​မ​ထြက္​ေအာင္ ​မ​ထိန္း​နိုင္​လို႔​လည္း ​အ​ျပစ္​တင္​မိ​တယ္။
‘​ခ်စ္​ေလး ​ေသး​ေပါက္​ခ်င္​ေန​တယ္​မ​ဟုတ္​လား’
‘၊ ၊ ၊ ​ဘယ္​လို​လုပ္​သိ​လဲ​ဟင္’
‘​ဂ်ီ-​စ​ေပါ့​လို႔​ေခၚ​တဲ့​ေန​ရာ​ကို ​ကိုယ္​က​သြား​သြား​ထိ​ေအာင္​လုပ္​ေန​တာ​ကိုး’ ​တ​ကယ္​ေတာ့ ​ဂ်ီ-​စ​ေပါ့​လို႔​ေခၚ​တဲ့​ေန​ရာ​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ေတြ​ဆီ​မွာ​ရွိ​မွန္း ​ႏွင္း​ဆီ​သိ​ပါ​တယ္။ ​ဘာ​အ​တြက္​နဲ႔ ​ဘယ္​လို​အ​သုံး​ဝင္​လဲ​ဆို​တာ​သာ​မ​သိ​တာ​ပါ။ ​အ​ခု​ေတာ့​ႏွင္း​ဆီ ​ေသ​ခ်ာ​သိ​သြား​ၿပီ –
​ႏွင္း​ဆီ​ကို​နတ္​ျပည္​ပို႔​ေပး​တဲ့​ေန​ရာ​ေပါ့။
‘ . . ​အား. .​အာ.​အ ​အ ​အိုး ​အို. .​ရွီး. .​အား​အား. .​အ.​အ.​ဟား ​အား’ ​သူ​ခပ္​ျပင္း​ျပင္း​ေဆာင့္​ေလ ​ႏွင္း​ဆီ​က​ေတာ့​ပို​ၿပီး​ေတာ့​ကို ​အ​သံ​ထြက္​ခ်င္​ေလ​ျဖစ္​လာ​တယ္။ ​အဲ​ဒီ​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့​ကိုယ္​ေလး​က​တုန္​ခါ​သြား​ၿပီး ​မီး​ေတာင္​အ​ေသး​စား​ေလး​တစ္​ခု ​ခန္​ဓာ​ကိုယ္​ထဲ​မွာ ​ေပါက္​ထြက္​သ​လို​မ်ိဳး​ခံ​စား​လိုက္​ရ​ၿပီး . ​စိတ္​ေတြ​ကို​လြ​တွ္​ေပး​လိုက္​မိ​တယ္။ ​အ​ရမ္း​ကို​လြတ္​လပ္​ေပါ့္​ပါး​သြား​ၿပီး ​မ​ၾကာ​ခင္​မွာ​ပဲ ​သူ႔​ရဲ့​ဟာ​ႀကီး​က​ေန ​အ​ရည္​တစ္​ခ်ိဳ႕ ​ႏွင္း​ဆီ​ဟာ​ေလး ​ထဲ​ကို ​ပန္း​ထုတ္​တာ​ကို​ခံ​စား​ရ​တယ္။ ​ၿပီး​ေတာ့​သူ႔​ဟာ​ကို​ဆြဲ​ထုတ္​လိုက္​ၿပီး ​ႏွင္း​ဆီ​တို႔​ႏွစ္​ေယာက္ ​တစ္​ေယာက္​နဲ႔​တစ္​ေယာက္ ​ဖက္​ထား​လိုက္​ၾက​တယ္။ ​ပင္​ပန္း​လိုက္​တာ။ ​ႏွင္း​ဆီ​ကို​သူ ​နမ္း​ျပန္​တယ္။
​ၿပီး​ေတာ့ ​တင္း​တင္း​က်ပ္​က်ပ္​ႀကီး​ဖက္​ထား​လိုက္​တယ္။
​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​သိပ္​မ​ၾကာ​ခင္​မွာ​ျဖစ္​လာ​မယ့္ ​တစ္​စုံ​တစ္​ခု​ကို​ေတြး​ၿပီး​ႏွင္း​ဆီ​စိုး​ရိမ္း​ပူ​ပန္​မိ​လိုက္​တယ္။

 ​တ​ကိုယ္​လုံး ​ဓါတ္​လိုက္​သ​လို ​ခံ​စား​ရ​ၿပီး​မွာ​ေတာ့ ​ေအာက္​ပိုင္း​က​ပူ​က​နဲ​ခံ​စား​လိုက္ ​ရ​သ​လို ​သူ​က​လည္း ​ကိုယ့္​ကိုယ္​ေပၚ​ကို ​ျဖည္း​ျဖည္း​ေလး​ေမွာက္​ခ်​လိုက္​တယ္။ ​ဘာ​စ​ကား​မွ
​မ​ေျပာ​ပဲ​ၿငိမ္​ေန​မိ​တယ္။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​သူ​ေကာ ​ကိုယ္​ေရာ ​ေအာက္​ပိုင္း​မွာ ​ထိ​ကပ္​ထား​တုံး​ပဲ။
​ႏွင္း​ဆီ​တ​ကိုယ္​လုံး​ကိုင္​ရိုက္​ထား​သ​လို​ပဲ ​တ​ကိုယ္​လုံး​နာ​ေန​တယ္ ​မ​ရည္​ရြယ္​ပဲ​မ်က္​ရည္​ေတြ ​ပါး​ေပၚ​မွာ​လာ​တယ္။ ​မွား​သြား​ၿပီ​လား။ ​ေၾကာက္​လည္း​ေၾကာက္​သ​လို ​ရင္​ထဲ​က​လည္း ​ႀကိဳက္​သ​လို ​ျဖစ္​ေန​သည္။ ​သူ​က​ေတာ့ ​ကိုယ့္​အ​ေပၚ​မုာ . . .
​ကိုယ္​အ​ေတြး​နဲ႔​ကိုယ္​ေမ်ာ​ေန​တုံး ​ပါး​ေပၚ​ကို ​သူ႔​အ​နမ္း​ေတြ​ေျြ​က​က်​လာ​သည္။ ​သူ႔​အ​နမ္း ​ေတြ​က ​ေႏြး​ေထြး​ေန​သည္။ ​တ​ေယာက္​ထဲ​နမ္း​ေန​တဲ့ ​သူ႔​ကို​ကိုယ့္​ႏႉတ္​ခမ္း​ေတြ​က ​အ​လိုက္​သင့္ ​တုန႔္​ျပန္​လိုက္​တယ္။ ​သူ႔​ႏႈတ္​ခမ္း​ေတြ​က ​ပါး​ေပၚ​က​ေန ​ကိုယ္​ႏႈတ္​ခမ္း​ဆီ​ကို​ကူး​လာ​ၿပီး ​တ​ေယာက္​နဲ႔​တ​ေယာက္ ​အ​နမ္း​တိုက္​ပြဲ​ေလး ​ဆင္​ႏႊဲ​ေန​ၾက​တယ္။
‘​သိပ္​ခ်စ္​တယ္​ေမာင္​ရယ္’ ​သူ​ေကာ ​ကိုယ္​ေကာ ​အ​နမ္း​ေၾကာ​ထဲ​မွာ​နစ္​ေမ်ာ​ေန​တာ ​အ​ခ်ိန္​ဘယ္​ေလာက္​ၾကာ​သြား​လည္း ​သ​တိ​မ​ထား​မိ​ေပ​မယ့္     ​ကိုယ္​သ​တိ​ထား​မိ​ခ်ိန္​မာွ ​ေတာ့     ​သူ႔​လက္​ေတြ​က     ​ကိုယ့္​တ​ကိုယ္​လုံး
​ေျပး​လႊား​ေန​ၿပီ။
‘​ေမာင္​ရာ . .​ေတာ္​ေတာ့​ကြာ. . .​ေနာ္၊ ​ခ်စ္​ျပန္​ခ်င္​ၿပီ’
‘​ခ​ဏ​ေလး​ပါ​ခ်စ္​ရာ။ ​ကဲ ​ေမာင္​ေမး​မယ္၊ ​ခ်စ္​ေကာ​မ​ႀကိဳက္​ဘူး​လား။’
‘​မ​သိ​ဘူး​ကြာ၊ ​ဘာ​ေတြ​လာ​ေမး​ေန​တာ​လဲ။’
‘​ႀကိဳက္​ပါ​တယ္. . . ​ဟုတ္​တယ္​ဟုတ္’
‘​ရွက္​စ​ရာ​ေတြ​လာ​မ​ေမး​နဲ႔​ကြာ….​ေတာ္​ၿပီ’
‘​ဟိတ္’ ‘​ကိုယ့္​ကို​ၾကည့္​ပါ​အုံး​ကြ’ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​မ်က္​ႏွာ​တ​ဖက္​လွည့္​ထား​ရာ​မွ     ​ေမာင့္​ကို​ၾကည့္​မိ​လိုက္​သည္။     ​ေမာင့္​ကို ​ခ်စ္​မိ​တာ​လည္း ​သိပ္​ေတာ့​ထူး​ဆန္း​လွ​တာ​မ​ဟုတ္ ​ေမာင့္​မွာ​သူ​မ​တူ​တဲ့​ဆြဲ​ေဆာင္​အား​ရွိ​တဲ့ ​မ်က္​လုံး ​တစ္​စုံ​ရယ္။ ​ခ်စ္​ဖို႔​အ​ရမ္း​ေကာင္း​တဲ့ ​ႏႈတ္​ခမ္း​တစ္​စုံ​ရယ္။ ‘​အိုး. . .​ေမာင္..​ခ်စ္​ကို​စိတ္​ပါ​ေအာင္​လုပ္​ျပန္​ၿပီ​ကြာ’
​ေမာင္​ရဲ့​မ​ႀကီး​မ​ေသး​လိင္​တံ​က ​ႏွင္း​ဆီ​ရဲ့ ​ေအာက္​ႏႈတ္​ခမ္း​သား​ကို ​အ​ထက္​ေအာက္ ​ဆုန္​ကာ​ဆန္​ကာ​ပြတ္​ေပး​ေန​တယ္။
​တစ္​ခ်က္​တစ္​ခ်က္​ပြတ္​လိုက္​တိုင္း  ​ပြတ္​လိုက္​တိုင္း​မွာ ​ရင္​ထဲ​မွာ​လွပ္​ခ​နဲ​လွပ္​ခ​နဲ။ ​မ​ရည္​ရြယ္​ပဲ​ႏွင့္ ​ေအာက္​က​ေန​ေပါင္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​အ​လိုက္​သင့္​ေလး​ကား​ေပး​မိ​ေန​ပါ​လား။ ​ေမာင့္​ရဲ့​ႏွိုး​ဆြ​မႈ​က ​တ​ကိုယ္​လုံး​မွာ​ရွိ​တဲ့ ​ေသြး​သား​ေတြ​ကို ​ျြ​ကြ​လာ​ေအာင္ ​ဆြဲ​ေဆာင္​ေန​သည္။ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​လည္း​အ​ေသြး​နဲ႔​အ​သား​နဲ႔​လူ​ပဲ​ေမာင္​ရယ္။ ​ဘာ​သား​နဲ႔​ထု​ထား​တာ​မို႔​လဲ။ ​တ​ျဖည္း​ျဖည္း​နဲ႔ ​ေမာင့္​အ​လို​ကို​လိုက္​ေန​မိ​တယ္။
‘​တီ….​တီ…​တီ….​တီ……’
​ေမာင့္​ရဲ့​အ​နမ္း​ေၾကာ​မွာ​ေျမာ​ေန​တုံး ​လြယ္​အိတ္​ထဲ​မွာ​ရွိ​တဲ့ ​ဖုန္း​က ​ထ​ျမည္​ေန​သည္။ ​ေမာင္​က​ေတာ့ ​စိတ္​ထဲ​က​ေန ​ဖုန္း​ကို​က်ိန္​ဆဲ​ေန​မွာ​ေသ​ခ်ာ​သည္။ ​ဘာ​လို႔​လဲ​ဆို​ေတာ့ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ ​ကိုယ္​တိုင္​လည္း ​ဒီ​လို​ပဲ​က်ိန္​ဆဲ​မိ​တာ​ပဲ​ေလ။ ​ဖုန္း​ဘဲလ္​သံ​ကို​ေမာင္​နဲ႔ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​က​အ​တူ​တူ​ထား​ေတာ့ ​ဘယ္​သူ႔​ဖုန္း​လာ​မွန္း ​႐ုတ္​တ​ရက္​မ​သိ။ ​ေမာင္​က​ဖုန္း​ရွာ​ဖို႔ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​ေပၚ​က​ဆင္း​လိုက္​ၿပီး ​အ​က်ႌ​ပုံ​နား ​သြား​ကာ ​သူ႔​ဖုန္း​ကို​ထုတ္​ၾကည့္​သည္။ ​ေမာင္​ေတာ့ ​ဘယ္​လို​ေန​မွန္း​မ​သိ​ေပ​မဲ့ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​ရင္​ထဲ ​မွာ​ေတာ့ ​ဟာ​တာ​တာ​ႀကီး​ျဖစ္​ေန​တယ္။ ​ေမာင္​က​ေတာ့ ​သူ႔​အ​ေမ​နဲ႔​ဖုန္း​ေျပာ​ေန​ဆဲ။ ​ဖုန္း​ေျပာ​ၿပီး​ေတာ့ ​ေမာင္​က​ႏွင္း​ဆီ​ကို
‘​ခ်စ္​ေလး. . ​ေမာင့္​အ​ေမ​ေခၚ​ေန​လို႔​ကြာ ​ေမာင္​သြား​ခ်င္​ၿပီ။’
‘​ဒါ​ဆို​လည္း ​သြား​မယ္​ေလ​ေမာင္​ရဲ့’ ​ေၾသာ္​ေမာင္​ရယ္။ ​ႏွင္း​ဆီ​ရင္​ထဲ​မွာ ​ဘာ​ေတြ​ျဖစ္​ေန​တယ္​ဆို​တာ​ကို​ေတာ့ ​ဂ​႐ု​မ​စိုက္​ေတာ့ ​ဘူး​လား ​ေမာင္​ရယ္။ ​ေမာင္​က ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​အ​ေပၚ ​အ​ေတာ္​မ်ား​မ်ား​ေကာင္း​လွ​သည္။ ​ကိုယ္​က်င့္​တ​ရား​အ​ပိုင္း ​ေျပာ​ရ​ရင္​လည္း ​စိတ္​ပူ​စ​ရာ​မ​ရွိ။ ​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​ဒီ​ခ်စ္​တဲ့​သုံး​ေလး​လ​မွာ​ေတာ့ ​ေမာင့္​အ​ေမ​က ​အ​ျမဲ​လို
​ဝင္​ရႈပ္​ေန​တတ္​သည္။ ​ေကာ္​ဖီ​ေသာက္​ေန​ရင္း​နဲ႔​လည္း ​ေမာင့္​အ​ေမ​ဖုန္း​လာ​လို႔ ​ထ​ေျပး​ရ​တာ​လည္း
​ရွိ​သ​လို     ​သြား​ဖို႔​ေျပာ​ထား​ၿပီး​မွ     ​ဖ်က္​လိုက္​ရ​တာ​ေတြ​လည္း     ​မ​နည္း​ေတာ့။     ​ၾကာ​လာ​ေတာ့
​ဒီ​အ​ေၾကာင္း​နဲ႔​ပဲ ​စ​ကား​ေတြ​မ်ား​လာ​ၾက​သည္။
​ဒါ​ေပ​မဲ့ ​ေမာင့္​ဘက္​က​ေတာ့ ​သူ႔​အ​ေမ​ကို​တန္​ဖိုး​ထား​တာ​က​ေတာ့ ​မ​ေလၽွာ့။  ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​တိုင္​မွာ​လည္း ​အ​ေဖ​ေရာ​အ​ေမ​ေရာ​ရွိ​ေပ​မဲ့ ​သူ​နဲ႔​ပတ္​သက္​လာ​ရင္ ​အ​ရာ​ရာ​ကို ​ရင္​ဆိုင္​ဖို႔​ဆုံး​ျဖတ္​ထား​ခဲ့​သည္။ ​အ​ခု​က်​ေတာ့ ​ေမာင့္​လုပ္​ပုံ​ေတြ​က ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​ကိုယ္​တိုင္​က
​မ​ေန​နိုင္​မ​ထိုင္​နိုင္ ​တစ္​ခ်ိန္​လုံး​ေတြ႕​ခ်င္​သ​လို​မ်ိဳး ​ျဖစ္​ေန​သည္။
​ခ်စ္​ေတာ့​လည္း ​သည္း​ညည္း​ခံ​ရ​တယ္​ေလ။
​ရည္း​စား​သက္​တမ္း​သာ ​ေျခာက္​လ​သာ​ရွိ​သြား​သည္  ​သုံး​ေလး​နာ​ရီ​ေလၽွာက္​လည္​တာ
​လက္​ခ်ိဳး​ေရ​လို႔​ရ​သည္။ ​အ​ၾကာ​ဆုံး​ဆို​လို႔ ​ရွင္​တို႔​ကို​ေရး​ျပ​တဲ့​အ​ျဖစ္​အ​ပ်က္​က​အ​ၾကာ​ဆုံး။
​ဒီ​လို​နဲ႔ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​နိုင္​ငံ​ျခား​မွာ ​ေက်ာင္း​တက္​ဖို႔​ျဖစ္​လာ​သည္။
​ေမာင္​နဲ႔​အ​ျဖစ္​ေတြ​က​ဒီ​မွာ​ၿပီး​သြား​ေပ​မဲ့ ​ေနာက္​အ​ျဖစ္​အ​ေတြ​ေကာ ​သိ​ခ်င္​ၾက​ေသး​လား။ ​ရွင္​တို႔​သိ​ခ်င္​ရင္ ​ဆက္​ေျပာ​မယ္​ေလ။
​ဒီ​လို​နဲ႔​ပဲ ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​နိုင္​ငံ​ျခား​သြား​ရ​မဲ့ ​အ​ခ်ိန္​က ​နီး​လာ​သည္။ ​ကိုယ့္​အ​လုပ္​နဲ႔​ကိုယ္​ရႈပ္​ေန​တာ​မို႔ ​ေမာင္​နဲ႔​ေတြ​ဖို႔​မ​ေျပာ​ႏွင့္။ ​ဖုန္း​ေတာင္​မ​ေျပာ​အား။ ​ထင္​ထား​သည့္​အ​တိုင္း ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီ​ဖုန္း​မ​ဆက္​မ​ခ်င္း ​ကိုယ္​ေတာ္​ေခ်ာ​က​လည္း​မ​ဆက္။ ​သြား​ရ​ေတာ့​မွာ​မို႔​လို႔​လည္း ​ေျပာ​မ​ေန​ခ်င္​ေတာ့။
​ဒီ​လို​နဲ႔​ပဲ​ခ်စ္​ႏွင္း​ဆီိ​သြား​မဲ့​ည​မွ​ဖုန္း​ေျပာ​ျဖစ္​သည္။ ​ေရွး​လူ​ႀကီး ​စ​ကား​မ်ား​လြဲ​တယ္​မ​ရွိ။ ​ငယ္​ခ်စ္​ကို ​ဘယ္​ေတာ့​မွ​မ​ေမ့​ဆို​တာ။
​ဘယ္​ေလာက္​ပဲ​ကိုယ့္​အ​ေပၚ​ဆိုး​ပါ​ေစ ​သူ႔​အ​သံ​ေလး​ၾကား​ရ​လိုက္​တာ​ႏွင့္ ​ဆိုး​တာ​ေတြ ​ဘယ္​ကို​ေမ့​သြား​ၿပီ​လည္း ​မ​သိ​ေတာ့။ ​ရန္​ေတြ႕​မယ့္​စ​ကား​ေတြ​လည္း ​ဘယ္​ဆီ​ကို​လြင့္​သြား​မွန္း​မ​သိ။ ​ဖုန္း​ေျပာ​ၿပီး​သိပ္​မ​ၾကာ​ေသး​ခင္ ​အ​ခ်ိန္​မွာ​ပဲ ​သူ​ဖုန္း​ဆက္​တဲ့ ​အ​ေျဖ​ကို​သိ​လိုက္​ရ​ၿပီ။
‘​ခ်စ္. .​ေမာင္​မ​နက္​ျဖန္​မ​အား​လို႔​မ​လိုက္​ပို႔​နိုင္​ဘူး​ကြာ။ ​ေမာင့္​ကို​ခြင့္​လြ​တွ္​ေနာ္။’
‘​ေမာင္​က ​ဘာ​လို႔​မ​အား​တာ​လဲ​ဟင္’
‘​ေမာင့္​မွာ ​အ​ေရး​တ​ႀကီး​သြား​စ​ရာ​ေလး ​ေပၚ​လာ​လို႔​ပါ​ခ်စ္​ရာ။’
‘​ဒီ​မယ္​ေမာင္။ ​အ​ခု​ေမာင္​လိုက္​ပို႔​ရ​မွာ ​ေမာင္​ရဲ့​ရည္း​စား​ဆို​တာ ​သ​တိ​မွ​ထား​မိ​ရဲ့​လား။’
‘​သိ​ပါ​တယ္​ကြာ။ ​ဒါ​ေၾကာင့္​မို႔​လည္း ​ေမာင္​ေတာင္း​ပန္​ေန​တာ​ေပါ့။’
‘​ေမာင့္​ရဲ့​ေတာင္း​ပန္​မႈ​က ​ဘာ​မွ​အ​ရာ​မ​ေရာက္​တာ​သိ​ရဲ့​လား​ေမာင္။’
‘​ကဲ . .​ဒါ​ဆို​အ​ရာ​ေရာက္​ေအာင္ ​ေမာင္​ဘာ​လုပ္​ေပး​ရ​မ​လဲ။’
‘​ဘာ​လုပ္​ေပး​ရ​မ​လဲ ​ဟုတ္​လား။ ​ေမာင္​လုပ္​ေပး​နိုင္​ရင္ ​အ​ခု​လို ​စ​ကား​မ်ား​စ​ရာ​ေတာင္
​မ​လို​ဘူး ​ေမာင္။ ​ေတာ္​ပါ​ၿပီ​ေမာင္ ​ဖုန္း​ခ်​လိုက္​ပါ​ေတာ့။ ​သြား​ခါ​နီး​လာ​ခါ​နီး ​ခ်စ္​မ​ငို​ပါ​ရ​ေစ​နဲ႔။’
‘​သ​ေဘာ​ပဲ​ေလ။’
‘​စ​ကား​အ​ဆုံး​မွာ​ေတာ့ ​တစ္​ဘက္​က ​ဖုန္း​ခ်​သံ​ကို ​ပီ​ပီ​သ​သ​ၾကား​လိုက္​ရ​သည္။’
​မ​ငို​နဲ႔​ႏွင္း​ဆီ။ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​အ​တြက္​နဲ႔ ​မ​ငို​နဲ႔။SHARE