March 29, 2024

Room No 305 (ဘီဒီအက္စ္အမ္ )

   အလုပ္ဆင္းေတာ့ ၅ နာရီ ထိုးပီ။ ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ပါပါး နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းထားသည္။ ပုံမွန္ေသာၾကာေန႔ဆို ၄ခြဲ ႀကိဳဆင္း ေလ့ရွိေသာ္လည္း ဒီေန႔ ႐ုံးအလုပ္ေတြေၾကာင့္ ေနာက္က်ေနပီ။ အခ်ိန္တိက်လြန္းေသာ Papa ေဒါသကို သိ၍ အျမန္ထြက္လာရသည္။
   အလြတ္ရေနေသာ အခန္းနံပတ္က 305 ။ ၁၅မိနစ္ ပင္ ေနာကိက်ေန၍ ပါပါး မႀကိဳက္ေသာ ဓာတ္ေလွကား အလြယ္စီး၍သာ ၃လႊာသို႔ေရာက္ခဲ့ပီ။ ခ်ိ ု႔အလုပ္က ဘဏ္စယေရး။ အလုပ္ အရ အလွ ုပ္အရွားနည္းသည္ထင္တယ္ ၂၀ မေက်ာ္ခင္က အဆီမရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာ အဆီအနည္းငယ္စုလာပီျဖစ္သည္။ နဂို ကပင္ ဆူၿဖိ ုးေသာရင္မို႔ေမာက္ေမာက္ က ယခုဆို ခါးတို အက်ႌ နဲ႔ အလုံးအထည္ ေပၚလြင္စြာ လွေနပါလိမ့္မည္။ ပါပါးက က်န္းမာေရး လိုက္စားသူပီပီ ခ်ိ ုဝလာသည္ကို မႀကိဳက္ေပ။ အဲ့ေၾကာင့္ သူ႔ကြန္ဒိုကို လာတိုင္း ႐ိုး႐ိုးေလွကားကသာ တက္ဖို႔မွာထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ မိနစ္ပိုင္း ေနာက္က်ရင္ပင္ ေဒါသႀကီးတတ္လြန္းလို႔ ပါပါးေၾကာင့္ စည္းကမ္းေဖာက္ကာ ဓာတ္ေလွကား သုံးလိုက္မိသည္။ ပါပါးသိမည္မထင္ပါ ။

  အလြတ္ရေနေသာ password ေလးကို စဥ္းစားစရာမလိုပဲ screen ေပၚတင္လိုက္သည္နဲ႔ ဂ်က္ခနဲ တံခါးပြင့္သြားသည္။ Aircon ရဲ႕ အေအးဓာတ္နဲ႔အတူ ပါပါး အႀကိဳက္ဆုံး စံပယ္နံ႔က အခန္းဝကပင္ ေမႊးေနသည္။ ပါပါးဆိုတာ ခ်ိ ုရဲ႕ ခ်စိသူပါ။ ဘီဒီအက္စ္အမ္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားမွာ ဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေပါ့။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္သူပါ ။ အသားညိဳညိဳ အရပ္ အလယ္အလတ္  နဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေပါ့။
   အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္ကာ ဝရံတာ မွာ ေရခ်ိ ုးခန္းဝတ္အက်ႌနဲ႔ ေသာက္လက္စ အရက္ခြက္ကို ေဘးခ်ကာ ေဆးလိပ္တို ကို ဖြာေနတဲ့ ပါပါး ဆီသြားလိုက္ပါသည္။

ခ်ိ ု = ပါပါး ေရာက္ေနတာၾကာပီလား မြ
ခ်ိ ုႏွ ုတ္ဆက္စကားကို မျပန္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေဒါသအရိပ္အေရာင္မ်ား လႊမ္းေနေသာ ပါပါး။
ခ်ိ ုဆက္ေမးမိသည္။
ခ်ိ ု= ပါပါး ခ်ိ ုေနာက္က်လို႔စိတ္တိုေနတာလား ဟင္။ ခ်ိ ုက ဒီေန႔ အလုပ္က လခ် ုပ္စာရင္း အပ္ရလို႔ ပါပါးရယ္ ေနာ္ ။
ပါပါး က ေသာက္လက္စ ေဆးလိပ္တိုေတာ့ ျပာခြက္ထဲ မီးၫႊန္႔ခ်ိ ုးလိုက္သည္။ လက္ေမာင္းက ခ်ိ ုကိုင္ထားတဲ့လက္ကို ဆြဲကာ အခန္းဘက္ ေခၚလာသည္၊ ထို႔ေနာက္ ဘီဒီအင္စ္အမ္ ပစၥည္းမ်ားစနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားေသာ play room ထဲ ဆြဲေခၚလာသည္။
.. . အခန္းထဲရွိ တခုထဲေသာ ထိုင္ခုံေပၚ ပါပါးထိုင္လိုက္ပီး ထိုင္ခုံေရွ႕တြင္ ခ်ိ ု႔က မတ္တပ္အေနအထားျဖင့္။
ပါပါး= ခြၽတ္စမ္း မင္းအဝတ္ေတြ ။


ခ်ိ ု=ပါပါးကလည္း ခ်ိ ု႔႐ုံးက ျပန္မလႊတ္လို႔ပါ ဆို
ပါပါး= ငါက ခြၽတိဆိုခြၽတ္ စကားမရွည္နဲ႔
ခ်ိ ု မလြန္ဆန္ႏိုင္ပါ ။ ထဘီ ကို တျဖည္းျဖည္းခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ႌ က ၾကည္စိ ေတြကို ျဖ ုတ္ခ်ေနမိသည္။ ယခုလို အခိုက္အတန္႔မ်ိ ုးဟာ ပါပါးနဲ႔ေတြ႕တိုင္းႀကဳံေနက်ေပမယ့္ ခ်ိ ု႔အတြက္ ရွက္ေၾကာက္ေနဆဲပါ။
ပါပါး= ထဘီ ရယ္ အက်ႌရယ္ပဲ မဟုတ္ဘူး အကုန္ခြၽတ္။
ခ်ိ ု က နာခံသည့္ သေဘာနဲ႔ ဆက္လက္ ခြၽတ္ေနမိသည္ ။ ဆီးခုံေမႊးေရးေရး ေလး က အသားျဖ ူျဖ ူၾကားမွ ေပၚထြက္ေနသည္၊ အညိ ုေရာင္ အသီးေလးမ်ားက မိုေမာက္ေနသည့္ ရင္ဘက္ ထိပ္ပိုင္းမွာ ဆူေနေပသည္။
ပါပါး= ေပါင္ကားထား စမ္း ။ မင္းကို အမိနိ႔မနာခံ တဲ့အတြက္ အျပစ္ေပးရမယ္ ။


Room No 305 (ဘီဒီအက္စ္အမ္) အပိုင္း ၂


ပါပါး= လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပူးပီး ေရွ႕ကို ထုတ္ထား
အပစ္လုပ္ထားမိသူမို႔ ပါပါး အမိနိ႔အတိုင္းနာခံေနမိသည္။
. ပါပါးက အခန္းထဲရွိ ႀကိဳးအမ်ိ ုးအစား ၅မ်ိ ုးထဲက နံပတ္ ၃ ကို ယူလာပီး ခ်ိ ု႔လက္ကို ပူးခ်ည္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႀကိဳး ၏ အျခားအစြန္းစ ကိုမ်က္ႏွာက်က္ ထုတ္တန္းရွိ သံကြင္း ထဲသို႔ ထည့္လိုက္ပီး ခ်ည္လိုက္သည္။ ခ်ိ ု႔လက္ႏွစ္ဖက္လုံး အေပၚ ေျမႇာက္ကာ ႀကိဳးတုပ္ထားသျဖင့္ နဂိုကပင္ ဆူၿဖိ ုးေနေသာ ရင္မႊာႏွစ္စုံက ပို၍ပင္ ႐ုပ္လုံးေပၚလာေတာ့ေပသည္။
. ပါပါးက နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ႀကိမ္လုံးမ်ားထဲမွ နံပါတ္၆ႀကိမ္လုံးကို ယူကာ ေလထဲတြင္ အစမ္း႐ိုက္ၾကည့္ေနေပသည္။ ထို ဝွီ ဝွီ ဆိုေသာအသံမ်ားသည္ ခ်ိ ု႔ ႏွလုံးခုံသံမ်ားကို အရွိန္တင္ေပးေနေပသည္။
ပါပါး= မင္း ဒီေန႔ဘယ္ႏွမိနစ္ ေနာက္က်လဲ ေျဖစမ္း
ခ်ိ ု = ၁၅ မိနစ္ပါ ပါပါး ခ်ိ ုအလုပ္ က စာရင္းခ် ုပ္ေနလို႔ရလို႔ပါ ပါပါး
႐ႊမ္း …
ခ်ိ ု = အား ပါပါး
ပါပါး= မင္းကို မေမးတာေျဖရင္ အပစ္ထပ္ေပးတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္ေနာ္
၁၅မိနစ္ေနာက္က် တာအတြက္ ဘယ္ႏွခ်က္အပစ္ေပးခံရမလဲ ေျပာစမ္း
ခ်ိ ု=၁၅ ခ်က္ပါ ပါပါး
ပါပါး = ေအး မွန္တယ္
ပါပါးက ကားထားေသာခ်ိ ုေပါင္ၾကား ထဲကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ပြတ္ကာ မိနိးမအဂါၤႏွ ုတ္ခမ္း ၾကားထဲမွာ ေရွ႕တို းေနာပ္ဆုတ္လုပ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္က ဖက္ကာ ခ်ိ ုႏို႔အုံ ကို ဆြဲကိုင္ပီး ေခ်ေနသည္။ က်န္တစ္ဖက္က မိန္းမအဂါကႋု ပြတ္ေနသည္။ သားေရလက္အိတ္ ဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ မိန္းမအဂါၤ တစ္ေလွ်ာက္ ယားလာကာ ရင္ေတြပါ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲေနေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာရပ္ကာ ႏို႔သီေခါင္းကို လက္ညိဳး လက္မ ႏွစ္ေခ်ာင္းထဲျဖင့္ ဆြဲလိုက္သည္။ အလြတ္မေပးပဲ ဆြဲေနေသာေၾကာင့္ ခ်ိ ုနာက်င္လာသည္။


ခ်ိ ု ။ ပါပါး နာတယ္ အားးး ပါပါး?


Room No 305 (တတိယပိုင္း)
ပါပါး = ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း မေအာ္နဲ႔
ထိုသို႔ဆိုရင္း ပါပါးက နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ခါးပတ္မ်ားစြာထဲမွ အသားေရာင္စိုေျပာင္ ေနေသာ ခါးပတ္ကို ယူ၍ ထက္ဝက္ေခါက္လိုက္ပီး သံကြင္းဘက္ အစကို လက္ႏွင့္စုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ တခါမွ မ႐ိုက္ခံဖူးသည့္ ခါးပတ္ျဖစ္၍ ခ်ိ ု႔ရင္ေတြ ခုန္ေနမိတာေတာ့ ညာမရေပ။
ပါပါး= ကဲ စမယ္ ဘာေၾကာင့္အပစ္ေပးတယ္ဆိုတာ သိလား ခ်ိ ု
ခ်ိ ုအလွ်င္အျမန္ စဥ္းစားေနမိေသာ္လည္း ေခါင္းထဲ ဘလာ သက္သက္သာ ။
ပါပါး= ကဲ မသိခ်င္အုန္း အေျဖ မရမခ်င္း ေမးတခြန္းဆို တစ္ခ်က္ တီးမယ္
ခ်ိ ု =အားးးး အေမ့
အားပါပါ လြဲ႐ိုက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ခ်ိ ုတင္ပါးထက္မွာ အနီေရာင္ အလွ်ိ ုးရာႀကီးေပၚလာပီး အသားကပါ ေဖာင္းႂကြလာပီ။ အေမ့ဟူေသာ အာေမဒိတ္ အသံနဲ႔အတူ ခ်ိ ုတကိုလုံး ပူထူသြားပီး ေခြၽးမ်ားပင္ စိုလာသလိုလို ျဖစ္လာသည္။
မိမိအပစ္ကို မသိလိုက္မိျခင္းက ခ်ိ ု႔အတြက္ ဒုတိယ အလွ်ိ ုးရာ ကို တင္ပါးမွာ ထပ္ေပးခံလိုက္ရျခင္းပင္။ ေနာက္တတိယ တခ်က္
ပါပါး= ကဲကြာ ကဲကြာ (ျဖန္း ျဖန္း) ငါ့ စကားကိူ ေခါင္းထဲ မမွတ္ထားခ်င္အုန္း
မိခ်ိ ု နင့္ေနာက္တခ်က္ မ႐ိုက္ခံရခင္ စဥ္းစားစမ္း
မ်က္ရည္ပင္ ဝဲစျပ ုလာပီမို႔ ထပ္မနာက်ဥ္ခ်င္ေတာ့ပါ ။ အလ်င္အျမန္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခ်ိ ုသတိတခ်က္ရလိုက္သည္
ခ်ိ ု= ခ်ိ ု ခ်ိ ု ဓာတ္ေလွကားစီးလာမိတာပါ. ပါပါး ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္ ခ်ိ ုမွားပါတယ္. ခြင့္လႊတ္ပါ ပါပါး
ပါပါး= ကဲ အဲ့ေတာ့ ေနာက္က်တာ ၁၅ ခ်က္ ၊ ဓာတ္ေလွကားစီးလာတာ ၁၀ ခ်က္ ေပါင္း ၂၅ ။ ဘာ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးအုန္းမလဲ
ခ်ိ ု= မေပးေတာ့ပါဘူးရွင္. ပါပါး ေပးသမွ် အပစ္ဒဏ္ ခံယူပါ့မယ္ အီးး ဟီးး
ခႏၶာကိုယ္ နာက်င္မွ ုေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားတသြင္သြင္က်လာကာ ငိုမိေတာ့သည္
ပါပါး= အသံမထြက္နဲ႔ နင့္အပစ္နဲ႔နင္ပဲ လိမၼာရင္ ငါဘယ္လို ဆုခ်လဲ နင့္အသိပဲ ။ ကဲ စေရမယ္ အသံထြက္ေရ ။ တစ္ခ်က္႐ိုက္ပီးရင္ တစ္ခ်က္ပါ သခင္ႀကီး လို႔ေအာ္ ၾကားလား ငါမမွတ္ႏိုင္ဘူး မွတ္ဖို႔လည္း မအားဘူး။ ကဲ စပီး ျဖန္း
ခ်ိ ု= တစ္ခ်က္ပါ သခင္ႀကီး ??
ပါပါး = ကဲကြာ ျဖန္း
ခ်ိ ု= အားး ပါပါး အီး ဟီးး ဟီးး. ႏွစ္….. ႏွစ္ခ်က္ပါ သခင္ႀကီး
ပါပါး = မလွ ုပ္နဲ႔ ပိုနာမယ္ေနာ္ မလိမၼာခ်င္အုန္း ကဲကြာ
ခ်ိ ု တက္ုလုံး တုန္လာပီး ေခြၽးစီးမ်ားပါ ျပန္လာသည္ ။
ခ်ိ ု= သုံးခ်က္ပါ သခင္ႀကီး အီးး ဟီးး ဟီးး
ပါပါး= မတ္မတ္ရပ္စမ္း မိခ်ိ ု ငါ ေဒါသမထြက္ခ်င္ဘူး
ခ်ိ ု= အားး ခ်ိ ုမွားပါပီ ပါပါးရယ္ ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္ ခ်ိ ုမွားပါတယ္
?
?
?
?
ခ်ိ ု = ၂၀ ခ်က္ပါ သခင္ႀကီး အီးး ဟီးး ေၾကာက္ပါပီ ပါပါးရယ္ ခ်ိ ုကို သနားပါေနာ္ အီးးး. ဟီးးး ေနာက္အပစ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ ပါပါးရယ္
႐ႊမ္း ေခြၽးစိုခႏၶကိုယ္ကို ႐ိုက္ေနေသာေၾကာင့္ ခါးပတ္လည္း ေခြၽးနဲ႔ေပါင္းပီး ၾကာပြတ္ကို ေရစြတ္႐ိုက္သလို တခ်က္ ဆို တခ်က္မွန္း သိသိ အလူးအလဲ ခံေနရသည္။ ဘဏ္ဝန္းထမ္း အလွပေဂး ခင္ခ်ိ ုႏြယ္ တင္ပါးလည္း အလွ်ိ ုးရာ ပလပြနဲ႔ နီရဲကာ ေသြးေျခပင္ ဥေနေပသည္။ ေနာက္ ဆုံးငါးခ်က္သည္ ခ်ိ ုရဲ႕ ေပါင္သားမ်ားကို ႀကိမ္လုံးျဖင့္ ႐ိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။.
ပါပါး= ကဲ ဘယ္ေလာက္ေရာက္ပီလား မိခ်ိ ု
ခ်ိ ု= ႏွစ္ ဆ ယ့္ ငါး ပါ သခင္ႀကီး (ပလုံးပေထြး)
ပါပါး= ကဲ ေတာ္တယ္ ေဘဘီေရ ပါပါး ကို ရက္စက္တ္မထင္ပါနဲ႔ကြာ။ ပါပါး က ကိုယ့္ခ်စ္သူက က္ိုယ့္စကားနားမေထာင္ရင္ အလိုလိုေဒါသ ထိန္းမရတာကြ။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ကြာ


Room No 305 ဇာတ္သိမ္းပိုင္း
ေမာဟိုက္ပင္ပန္းေနတာတစ္ေၾကာင္း ၊ ခႏၶာကိုယ္က နာက်င္မွာေတြက တစ္ေၾကာင္း ခ်ိ ုေခါင္းပင္မေထာင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ပါပါးးက ခ်ိ ုကို ခ်ီထားတဲ့ ႀကိဳးကို အနည္းငယ္ ျဖည္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ဒူးေထာက္က်သြားသည္အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ႀကိဳးကိုျပန္ခ်ည္ထားလိုက္သည္ ဒူးေထာက္ လက္ေျမႇာက္အေန အထား အတိုင္း ေခါင္း ငိုက္စိုက္က်ေနသည္။
ပါပါး= ကဲ ေဘဘီ ကို လိမၼာတဲ့အတြက္ ဆုခ်မယ္
ထိုသို႔ဆိုရင္း ပါပါးက သူ႔ပစၥည္းကို မ်က္ႏွာနားေတ့ေပးသည္။ ပါပါးက ခ်ိ ု႔မ်က္ႏွာကို ဆြဲမကာ ပါးစပ္ထဲ လက္ထည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေပသြားသည့္ သားေရ ေတြနဲ႔ ေပ်ာ့ေနေသးသည့္ သူ႔ပစၥည္းကို ေရွတိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေနသည္၊
ပါပါး = ေဘဘီ ပါးစပ္ဟထား ကိုယ့္က္ု စုပ္ေပးစမ္း လိမၼာတယ္
ခ်ိ ုပါးစပ္ေလး ဟေပးမိသည္။ အရွည္ ၈လက္မ ခန္႔ လုံးပတ္ ၅ လက္မ ရွိေသာ ျဖ ူျဖ ူအေခ်ာင္းႀကီးက ခ်ိ ုပါးစပ္ထဲ တလုံးတခဲ ဝင္လာပီး လည္ေခ်ာင္းမွာ လက္ေထာက္ေနသည္။ သို႔ေသာ္အဆုံးထိ မဝင္ေသး။ ပါပါး က သူ႔ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္စကၠန္႔ပင္မျခား ျပန္ဝင္လာကာ လည္ေခ်ာင္းထဲ ကို အဆံ့မၿပဲ ေစာင့္ဝင္ပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ ခ်ိ ု လက္က တုတ္ေႏွာင္ခံထားရ၍ လွ ုပ္၍ ပင္မရပါ ။ မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲတက္လာကာ အသက္ရွ ူ ပင္ ၾကပ္သြားသည္။ စကၠန္႔မလပ္. ျပန္ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ပါပါးပစၥည္း လွ ုပ္ရွားေနသည္။ တံေတြးပင္ ၿမိ ုခ် ဖို႔အခ်ိန္မရွိေအာင္ ပါပါးက အလုပ္ေပးထားသည္။ တံေတြးမ်ားက ပါးစပ္အတြင္း ျပည့္သိပ္ကာပါပါးပစၥည္း ျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္း
ခ်ိ ုရင္ဘတ္ေတြေပၚအဆက္မျပတ္က်လာေပေတာ့သည္။ အာ့အား အု အု ခ႐ူး ခ႐ူး
ပါပါး ကေတာ့ မ်က္စိမွတ္၍ ႏွ ုတ္ခမ္းကိုက္ထားပီး ခ်ိ ုဆံပင္ဆြဲကာ အရပ္မနား အရသာခံေနပီ။ ခ်ိ ု ပါးစပ္တခုလုံး ထုံက်င္လာကာ အသံရွ ုၾကပ္လာေသာေၾကာင့္အတင္းရႈန္းမိသည္။ ပါပါး က ရပ္လိုက္သည္။ ပီးေတာ့ ခ်ိ ု႔ေရွ႕မွာ ငုတ္တုပ္ထိုင္ကာသားေရေတြ ႐ႊဲ ခ်ိ ု႔ႏို႔ေတြကို ၾကည့္ေနသည္။
ပါပါး= လွလိုက္တာ ေဘဘီရယ္ မင္း ပါပါးကို ထားမသြားရဘူးေနာ္
မင္းဟာ ပါပါးရဲ႕ အပိုင္ပဲ
ညာဘက္ ႏို႔အုံကို သားေရလက္အိပ္စြပ္ထားေသာ လက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္ ။ အျခားလက္တစ္လက္က အျခားႏို႔ရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းကို ေခ်ေပးေနသည္။
ခ်ိ ု= ပါပါးရယ္ အား ဟာ ဟာ ပါပါးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ ပါပါးရယ္
ထို႔ေနာက္ ပါပါး က ခ်ိ ု႔ေနာက္ဘက္သို႔ေရာက္သြားသည္။ Vibrater ကို သြားယူကာ ခ်ိ ုေနာက္ဘက္မွ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္သည္။
ပါပါး = ေပါင္ကားထား ေဘဘီ နတ္ျပည္သြားၾကစို႔
ေနာက္ကေန ခ်ိ ု႔မိန္းမအဂါၤ ကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးသည္။ထို႔ေနာက္ vibrater. ကို သုံးကာ အရသာဖုေလးကို တုန္ခါေစေတာ့သည္။ ေပါင္ႀကီးကားပီး ခ်ိ ုလႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ျဖစ္လာသည္။ ခ်ိ ုဖင္ႂကြက္သားေတြလည္း ရွံ ုလိုက္ ပြလိုက္နဲ႔ vibrater ရဲ႕အရသာ ကို ခံယူေနသည္။ ပါပါးက ခ်ိ ုပန္းဖူးေလးရဲ႕အတြင္းကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသြင္းလိုက္ပီး vibrater ကို အရသာဖု ေပၚ တင္ေပးထားသည္။ ခ်ိ ု မခံစားႏိုင္ေတာ့ ပါ ။ အရမ္းကို ေကာင္းလြန္းေနသည္။
ခ်ိ ု=ပါပါး ရယ္ ခ်ိ ုမရေတာ့ဘူး ထြက္ခြင့္ ျပ ုပါေနာ္ ပါပါးေနာ္
အား ဟားဟား အမေလး ပါပါးရယ္
ခ်ိ ု႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ေလွ်ာက္ အေၾကာေတြ တစ္ေလွ်ာက္ အရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားလိုက္ရသည္။ တကယ့္နတ္ျပည္ပါပဲ ။ ခ်ိ ုအားကုန္သြားသည္ထင္၏ မလွ ုပ္ခ်င္သလို ႏုံးခ်ိသြားသည္။ ပါပါး က ႀကိဳးကို ခ်ည္ေပးကာ သဘက္တစ္ထည္လာၿခဳံေပးသည္။ သံပုရာ တစ္ခြက္ ခ်ိ ုထံ လွမ္းေပးသည္ႏွင့္ ခ်ိ ုအငမ္းမရေသာက္ေနမိသည္။ ပါပါး က ခ်ိ ုကို ဖက္လိုက္ပီး ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားသည္။ ဆံပင္ေလးေတြကို နမ္းကာ. ေဘဘီရယ္ ခ်စ္လိုက္တာကြာ မြ??

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *