March 29, 2024

ကြဲပေလ့ေစ ေမာင္မထုတ္နဲ႔

အသက္ ( ၁၈ ) ႏွစ္အ႐ြယ္ ေခ်ာေမာလွပ ၊ ေတာင့္တင္းျဖဴဝင္း ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဗင္ကားအျဖဴေလး၏ ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္၍ ကူရွင္ေပၚ တင္ပါးလႊဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲ၍ တင္လိုက္သည္..။ ေပါင္လည္ေလာက္နီးနီးသို႔ပင္ တိုကပ္ေနေသာ စကပ္တိုေလးအနားက ဝဲခနဲ လန္တက္သြားသည္..။ “ ေကာင္မေလး……အေတာ္လွလာတာပဲ…….” ဒ႐ိုင္ဘာခုံတြင္ ထိုင္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က ႏြယ္နီလႈိင္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္..။

သူမ ကားတံခါးကို ဂ်ိဳင္းခနဲ ဆြဲပိတ္လိုက္ေတာ့မွ ကိုေက်ာ္စိန္၏ အၾကည့္က သူမထံမွ လႊဲ၍ ေရွ႕တူ႐ူသို႔ လွည့္လိုက္သည္…။ “ ေမာင္းေတာ့…..ဦးေလး………” “ ဘယ္ကို ဝင္ဦးမလဲ….ႏြယ္နီ…” “ အင္း…..မရွိေတာ့ပါဘူး..အိမ္ကိုပဲ ျပန္တာေပါ့……” ႏြယ္နီလႈိင္ စဥ္းစဥ္းစားစားႏွင့္ ေတြးေတြးဆဆေလး ေျပာသည္..။ ၿပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကိုေက်ာ္စိန္ ရွိရာဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ျပန္သည္..။ “ ေအာ္….ေမ့လို႔….ဟို ….ဒယ္ဒီ မွာခဲ့တဲ့ ကိစၥ လုပ္ရဦးမယ္….ဦးေလး….၊ ပန္းရံသမားေတြ ဆင္းခိုင္းဖို႔ေလ……” “ အင္း….ခုပဲ အဲဒီဖက္ကို တစ္ခါတည္း လွည့္ဝင္လိုက္မယ္…အစ္ကိုႀကီးက ဒီတစ္ေခါက္ ၾကာမယ္နဲ႔
တူတယ္…..” “ ဟုတ္တယ္….ဦးေလး….ဒက္ဒီနဲ႔ မာမီက မာမီ့တူမ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ မႏၲေလးက ျပန္မွာဆိုေတာ့ တစ္လနီးပါးေလာက္ ၾကာလိမ့္မယ္နဲ႔ တူတယ္…” “ ႏြယ္နီ႔ အန္တီေလးက အိမ္မွာ လာေနေပးမွာေပါ့…..” “ ဟုတ္တယ္…ဦးေလး…သူလာၿပီး မေနလဲ ႏြယ္နီ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိတယ္…အိမ္မွာ ေခၚထားလိုက္႐ုံပဲ… အန္တီေလးက ဒက္ဒီ့ညီမဆိုေပမယ့္ ဖေအတူ မေအကြဲ ညီမေလ…ဆိုးလို႔ အိမ္က ပစ္ထားတာ… ျပန္ေခၚတာေတာင္ တစ္ႏွစ္ မျပည့္ေသးဘူး ” “ အရင္တစ္ေခါက္ အစ္ကိုႀကီးတို႔သြားတုန္း မာလာခိုင္ ဒီမွာ လာေနေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ…”

“ ဒီမွာကေတာ့ ခဏပဲ လာေနတာေလ…ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ့အိမ္လဲျဖစ္ ႏြယ္နီကလဲ ရွိေတာ့ သူၿငိမ္ေနတာေပါ့…. ၊ ဒါေပမယ့္ အန္တီေလးက ႏြယ္နီ႔အေပၚေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…” “အရင္တစ္ခါကလို ညေနက်ရင္ မာလာခိုင္ကို ဦးေလး သြားေခၚေပးရဦးမလား….” “ အန္တီေလးက ဖုန္းဆက္ထားတယ္….ညေနက်ရင္ သူ႔ဖာသာပဲ လာခဲ့မယ္တဲ့..ဦးေလး…သြားေခၚဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး…..” “ အင္း……အင္း……” ကိုေက်ာ္စိန္ႏွင့္ ႏြယ္နီလႈိင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား စကားစျပတ္သြားၾကသည္..။ စကားေျပာရင္း မာလာခိုင္၏ အေၾကာင္း ပါလာေတာ့ ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲ ေႏြးသြားမိသည္..။ အသက္ (၃၀) ေလာက္ပင္ ရွိေသးေသာ မာလာခိုင္၏ အလွက အသက္ ( ၄၀ ) ေက်ာ္ လူပ်ိဳႀကီး ကိုေက်ာ္စိန္၏ ရင္ကို စြဲၿငိေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္..။ ဒါေပမယ့္ မာလာခိုင္က သူ႔အလုပ္ရွင္ အစ္ကိုႀကီး ဦးထြန္းခိုင္၏ ညီမျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ေနာက္ၿပီး မာလာခိုင္က ေခသူမဟုတ္..။ ဒီအသက္အ႐ြယ္ႏွင့္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ ရခဲ့ဖူးၿပီးၿပီ..။ မာလာခိုင္၏ ပထမ ေယာက္်ားက သူမတို႔အိမ္မွ ဒ႐ိုင္ဘာျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ေယာက္်ားက ထိုဒ႐ိုင္ဘာ၏ ညီအရင္း ျဖစ္ေလသည္..။ ဒါေတြေၾကာင့္လည္း သူမကို မိသားစုတစ္ခုလုံးက ဖယ္က်င္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဒီလို အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မာလာခိုင္အား ကိုေက်ာ္စိန္ လက္ေရွာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာ္စိန္ဆိုတာကလည္း ေခသူမွ မဟုတ္တာ..။

လူပ်ိဳႀကီးေတြ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းက
ႏွစ္ရပ္ရွိသည္..။ ႏုံလြန္းလ်င္လည္း လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္တတ္သည္..။ လည္လြန္းလ်င္လည္း လူပ်ိဳႀကီ ျဖစ္တတ္သည္.။ ကိုေက်ာ္စိန္က ဒုတိယအမ်ိဳးအစားထဲက ..၊ လည္လြန္း၍ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ရသူတစ္ေယာက္ပင္…။ ေမာင္းလာေသာ ကားေလး လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ တရိပ္ရိပ္ေျပးလႊားေမာင္းႏွင္၍ လာရင္း တစ္ေနရာအေရာက္ ေဆာက္လက္စ တိုက္ႀကီးတစ္လုံး၏ ေရွ႕တြင္ ထိုးရပ္လိုက္သည္..။ ၿပီး…ကားဟြန္းသံ ႏွစ္ခါေလာက္ ေပးလိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ ေဆာက္လက္စ တိုက္ႀကီးဆီမွ လူတစ္ေယာက္ သူတို႔ကားေလးရွိရာသို႔ ဦးတည္၍ ေျပးထြက္လာသည္..။ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ကိုယ္လုံးက တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ျဖင့္ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီဟု ခန္႔မွန္းရသည့္ ထိုသူက သူတို႔၏ ရပ္ထားေသာ ကာေလးေဘးသို႔ အေရာက္ ရပ္လိုက္သည္..။ ကားတံခါး မွန္အား ကိုေက်ာ္စိန္က ခ်လိုက္သည္..။ ထိုနည္းတူ ႏြယ္နီလႈိင္ကလည္း သူမဖက္ရွိ ကားတံခါးမွန္ကို ခ်လိုက္ၿပီး လက္ထဲမွ ပီေကဗူး အခြံေလးကို အျပင္သို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္သည္..။

“ ကိုခင္ေအး….ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္ လာဆင္းလို႔ရၿပီ…. ပစၥည္းေတြ အစုံေရာက္ေနၿပီ…၊ ဘိလပ္ေျမက မနက္ေရာက္မယ္…၊ အစ္ကိုႀကီးက ကားဂိုေဒါင္ကို တစ္လအတြင္း အၿပီးလုပ္ေပးဖို႔ မွာသြားတယ္…” “ ဒီမွာကလည္း အလုပ္က မျပတ္ေသးဘူး….” “ အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ မနက္ျဖန္ စၿပီးလုပ္ဖို႔ မွာသြားတာပဲ…ဘယ့္ႏွယ့္လဲ…ဆင္းႏိုင္ပါ့မလား……” “ မနက္ျဖန္ေတာ့ ဆင္းႏိုင္ဦးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး…နဲ႔တူတယ္….” “ မျဖစ္ဘူး…အစ္ကိုႀကီးက ခင္ဗ်ားတို႔ မလုပ္ႏိုင္ရင္ တျခားလူကို ေခၚခိုင္းဖို႔ မွာထားတယ္…” “ ထြီ……..” တိုးလည္း မတိုး က်ယ္လည္း မက်ယ္ ၊ သာမန္မွ်ေသာ အသံျဖင့္ ႏြယ္နီ တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးလိုက္သည္..။ ၿပီး…သူမစိတ္ထဲမွလည္း…“ ဟင္း…သူကမ်ား..” ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး မာတင္းခက္ထန္သြားရသည္..။ “ ေကာင္းၿပီေလ….မနက္ျဖန္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔…သန္ဘက္ခါ လာၿပီး ဆင္းေပးပါ့မယ္….” “ လာျဖစ္ေအာင္ေတာ့ လာခဲ့ ကိုခင္ေအး…ကဲ..ဒါဆို က်ဳပ္တို႔လဲ သြားမယ္
အင္း…..” စကားလည္း ဆုံးေရာ ေမာင္းထြက္သြားသည့္ ကားေလးကို ၾကည့္ရင္း ပန္းရံဆရာ ကိုခင္ေအး ၿပဳံးလိုက္မိသည္..။ ကားေပၚမွ ေကာင္မေလး အေတာ္လွ၍ သူစကားေျပာရင္း ေငးၾကည့္လိုက္မိသည္..။ ဒါကို ေကာင္မေလးက မတူမတန္သလိုပုံနဲ႔ ထြီ ခနဲ တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးလိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ဒီလိုပါပဲ..ဒါမ်ိဳးေလးေတြက ဟင္း…မေတြ႕ေသးလို႔ပါ…၊ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီကျဖင့္ ဘာမွ မျဖစ္ေသး..၊ သူတို႔က တဖ်န္းဖ်န္း ၿပီးေနတတ္တာေလးေတြ…ဟုေတြးရင္း ခင္ေအးသည္ ရပ္ေနရာမွ လွည့္ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္..။

—————————x———————–x—————————- မနက္ မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိန္က ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီး ႏြယ္နီ ႏွင့္ မာလာခိုင္တို႔ တူဝရီးကို ေဈးသို႔ ပို႔ေပးရသည္..။ ေဈးတြင္ စားေသာက္ဝယ္ျခမ္းၿပီး ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ ႏြယ္နီအား က်ဴရွင္သို႔ ဝင္ပို႔ခဲ့ၿပီး မာလာခိုင္ကို အိမ္သို႔ျပန္ပို႔ေပးရသည္..။ ကားေပၚမွ ႏြယ္နီ ဆင္းသြားသည္ႏွင့္ မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ ေရွ႕ခန္းသို႔ ေျပာင္း၍ ထိုင္သည္..။ ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ရနံ႔ေလးမ်ားက ကိုေက်ာ္စိန္အား တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕လာသည္..။ မာလာခိုင္၏ ေတာင့္တင္းတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားက လုံးတစ္ေနၿပီး ၊ အက်ႌထဲမွ တိုးထြက္ေတာ့မေယာင္ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားက ကိုေက်ာ္စိန္၏ မ်က္စိေရွ႕ဝယ္ အလွျပေနသလို ျဖစ္ေနသည္..။ စကားမရွိ စကားရွာ၍ ေျပာရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားက ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ဘရိတ္ကို နင္းလိုက္မိသည္အထိ စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေစသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ သက္ျပင္းေတြ အခါခါ ခ်ရင္း ကားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္၍ ေမာင္းႏွင္လာခဲ့ရသည္..။ အိမ္ျပန္အေရာက္ ကားကို ၿခံဝင္းထဲ ေကြ႕ဝင္လိုက္ေတာ့ ပန္းရံမ်ား ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ကားဝင္လာတာ ျမင္ရသည္ႏွင့္ ခင္ေအးက ေပၚတီကို ေအာက္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ထလာသည္..။ ကားရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ မာလာခိုင္က ေဈးျခင္းေတာင္း ဆြဲ၍ ကားေပၚမွ ဆင္းကာ အိမ္ေသာ့ကို ဖြင့္ ဝင္သြားသည္..။ ကားေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအး၏ မ်က္လုံးမ်ားက မာလာခိုင္၏ ေနာက္သို႔ ပါ၍ သြားသည္..။ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေပ..။ ကိုေက်ာ္စိန္၏ စိတ္ထဲ ခပ္တင္းတင္း ျဖစ္၍ သြားရသည္..။

“ ကိုေက်ာ္စိန္…ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ စဆင္းမယ္..” “ အင္း
ျမင္ကြင္းမွ မာလာခိုင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ ခင္ေအးက ကိုေက်ာ္စိန္ဖက္ကို လွည့္၍ ေျပာသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္က စိတ္မပါသလို အင္း လိုက္ရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ ပန္းရံမ်ားကို ၾကည့္လိုက္သည္..။ “ ဟင္….မင္းနဲ႔မွ သုံးေယာက္ထဲလား…..” “ ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ ဟိုစြပ္က်ယ္ဝတ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆင္းမွာ..၊ ရွပ္အက်ႌ နဲ႔ ေကာင္က ဟိုဖက္ဆိုက္ထဲ လႊတ္လိုက္ရမွာ..၊ သုံးေလးရက္ေလာက္ ေနမွ ဒီမွာ အကုန္လာဆင္းမယ္..၊ က်ေနာ့္လူအားကေတာ့ ခင္ဗ်ားသိတဲ့ အတိုင္းပဲ…” “ ေအးေလ…. ဒီေန႔စဆင္းရင္ ၿပီးတာပဲ…ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာ အစ္ကိုႀကီးက မင္းကို ေျပာထားၿပီးၿပီ မဟုတ္လား….” “ ေျပာထားၿပီးပါ ၿပီ…” “ ကဲ….ဒါဆိုလဲ…စလုပ္ေတာ့….” စကားစကိုျဖတ္၍ ကိုေက်ာ္စိန္ တိုက္ထဲ ဝင္လာခဲ့ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္၍ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကို ယူကာ ဖတ္ေနသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္၏ စိတ္က ဂ်ာနယ္ထဲသို႔ ေရာက္၍ မသြား ၊ မာလာခိုင္ ထံသို႔သာ ေရာက္ေနသည္..။ ဂ်ာနယ္ကို ၾကာၾကာမဖတ္ႏိုင္..။ မာလာခိုင္ကို ေတြ႕ျမင္ခ်င္စိတ္က ျပင္းျပလာ၍ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ေလးပင္စြာ ခ်၍ ကိုေက်ာ္စိန္ ထရပ္လိုက္သည္..။ “ အိုး….ကိုေက်ာ္စိန္ႀကီးကလဲ…အသံမေပး ဘာမေပးနဲ႔…၊ ဒီမွာ အဝတ္လဲေနတာ…..” ထမီကို ရင္လ်ားရန္ လက္ႏွင့္ စုကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္ေသာ မာလာခိုင္၏ ေဖြးေဖြးႏုႏု ႏို႔အုံႏွစ္လုံးက ႏို႔သီးထိပ္ေလးမွ လြဲ၍ အတိုင္းသား ျမင္ေနရသည္..။ မာလာခိုင္က အဝတ္လဲတာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ မဟုတ္ပဲ မီးဖိုထဲတြင္ ျဖစ္ေနသည္ကို ကိုေက်ာ္စိန္ မစဥ္းစားတတ္…။ လက္တစ္ကမ္း အကြာတြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ မာလာခိုင္၏ ရင္သားအိအိမ်ား အလွတြင္သာ စြဲၿငိေနသည္..။ ၿဗဳံးခနဲ ကိုေက်ာ္စိန္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ အံအားသင့္သြားလို႔လား မေျပာတတ္..။ ထမီကို ခုခ်ိန္ထိ ရင္လ်ား မဝတ္ေသး..။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္၍ ေၾကာင္ၾကည့္ေနၿပီးမွ မာလာခိုင္က မ်က္လႊာခ်ကာ ထမီကို ဝတ္ရန္ ျဖန္႔လိုက္သည္..။ ေအာက္ဖက္ကို ေလွ်ာက်သြားေသာ ထမီ အေပၚနားစက ႏို႔ႏွစ္လုံး လွစ္ဟျပလိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္.. “ အို….အာ့….မလုပ္နဲ႔….မလုပ္နဲ႔……အား….ကို….ကိုေက်ာ္စိန္ႀကီးေနာ္…အိုအို…မလုပ္နဲ႔…ေနာ္
မလုပ္နဲ႔…လို႔..” အိမ္တြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိသည္ဟူေသာ အသိႏွင့္ မာလာခိုင္၏ အက်င့္စ႐ိုက္ကို သိထားေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က မာလာခိုင္၏ ခါးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အားယူဆြဲေပြ႕ရင္း ႏို႔တစ္ဖက္ကို ငုံံ့၍ စုပ္လိုက္သည္..။ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္သြားေသာ မာလာခိုင္က အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ႏႈတ္မွ တားေနေသာ္လည္း ကိုေက်ာ္စိန္က အေရးမစိုက္ေတာ့ပါ..။ မာလာခိုင္ကလည္း အသည္းအသန္ ႐ုန္းကန္ျခင္း မျပဳ..။ က်န္ႏို႔တစ္ဖက္အား ကိုေက်ာ္စိန္က လက္ျဖင့္ ညႇစ္၍ နယ္သည္..။ တင္းေနေသာ ႏို႔အုံလုံးလုံးႀကီးေတြက ကိုင္ရတာ အရသာ ေတြ႕လွသည္..။ ထမီစကို ကိုင္ထားေသာ သူမလက္ႏွစ္ဖက္က တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ဖက္သို႔ နိမ့္ဆင္းလာသည္..။ “ အိုရွင္……ေတာ္….ေတာ္ပါေတာ့….ေတာ္ၿပီ…က်မကို လႊတ္ပါ….ေတာ့….ရွင္….” မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ရင္ ေျပာေနေသာ မာလာခိုင္၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ ၿပဳံးေယာင္သမ္းရင္း နီျမန္းေနသည္ကိုေတာ့ ကိုေက်ာ္စိန္ မျမင္..။ ႏို႔ကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီး စို႔ေနသည္..။ တစ္လုံးၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္လုံးကို ေျပာင္း၍ စို႔ျပန္သည္..။ “ အို…..မလုပ္နဲ႔…..ေတာ္ပါေတာ့…ဆို….ဟင့္…ကြၽတ္….အ………အား….” မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ မာလာခိုင္၏ ဒူးဆစ္ေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္..။ ၫႊတ္၍ က်ခ်င္လာသည္..။ လူပ်ိဳႀကီးသာ ေျပာရတယ္…၊ ႏို႔စို႔တာက ပညာသားပါလွသည္..။ ႏို႔သီးကို တအားငုံစုပ္ရင္း လွ်ာထိပ္ႏွင့္ မ်ား ေကာ္ေကာ္ထိုးလိုက္တာ မာလာခိုင္ ရင္ေခါင္းထဲအထိ ၾကပ္ၾကပ္သြားရသည္..။ မ်က္ေစ့ကို စုံမွိတ္ထားေသာ မာလာခိုင္၏ လက္ထဲမွ ထမီစက လြတ္က်ခ်င္လာသည္..။ တေျဖးေျဖး ေလွ်ာက်သြားေသာ ထမီစေၾကာင့္ လစ္ဟာသြားေသာ သူမ၏ ေက်ာျပင္ ျပည့္ျပည့္ေလးကို ခါးတြင္ ဖက္ထားသည့္ ကိုေက်ာ္စိန္၏ လက္မ်ားက ေ႐ြ႕လ်ား ေလွ်ာတိုက္၍ ပြတ္သပ္ေပးသည္..။ ၿပီး …က်န္လက္တစ္ဖက္ကပါ သူမ၏ ေနာက္ေက်ာသို႔ ေရာက္လာၿပီး ကားစြင့္မို႔ေမာက္ေနေသာ တင္ပါးႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္သည္..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ကာ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္ေနၾကသည္..။ ပ်ျြတ္ခနဲ ျမည္သံႏွင့္ အတူ ကိုေက်ာ္စိန္က ႏို႔ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပင္ သူ၏ လက္မ်ားကိုလည္း မာလာခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚမွ ဖယ္လိုက္သည္..။ အဟင္း…..ဆိုတဲ့ သက္ျပင္းခ်သံေလးကို ျပဳလ်က္ မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ ထမီ စြန္ေတာင္ဆြဲလ်က္သား အိပ္ခန္းထဲ ေျပးဝင္သြားသည္..။ သူမ၏ ေနာက္ေက်ာမွ ေလွ်ာက်ေနေသာ ထမီက အိပ္ခန္းထဲသို႔ ခပ္သြက္သြက္ ေျပးဝင္သြားေသာ မာလာခိုင္၏ တသိမ့္သိမ့္ တုန္ခါသြားသည့္ တင္သားအိအိႀကီးမ်ားကို အတိုင္းသားနီးပါး လွစ္ေဖာ္၍ ေနသည္
သူမ၏ ေနာက္ဖက္မွ ကိုေက်ာ္စိန္ လိုက္လာသည္..။ အိပ္ခန္းထဲ အေရာက္ မာလာခိုင္က ကုတင္ေပၚက အိပ္ယာထက္သို႔ သူမ၏ ကိုယ္လုံးကို ဝုန္းခနဲ ပင္ လွဲ၍ အခ် အနားသို႔ ေရာက္လာေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က သူမ၏ ကိုယ္ေပၚကို ငုံ႔၍ ဖက္ရင္း ကုတင္ေစာင္းသို႔ ဒူးေထာက္ကာ တက္လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ မာလာခိုင္၏ ခါးေစာင္းသို႔ ဖိေထာက္မိလိုက္ေသာ အရာက ေသးေသးေကြးေကြး မဟုတ္လွဟု သိလိုက္ရေသာ မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲ တဒိန္းဒိန္း ေနေအာင္ပင္ ခုန္လို႔သြားရေလသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္က အိပ္ယာထက္တြင္ တေစာင္းလွဲေနေသာ မာလာခိုင္ကို ပက္လက္ဆြဲ၍ လွန္လိုက္သည္..။ မာလာခိုင္ ဘာစကားမွ မဆိုေတာ့…၊ မ်က္လုံးေတြကို စုံမွိတ္ထားရင္း မ်က္လုံးမ်ား အေပၚ၌ သူမ၏ လက္ဖ်ံတစ္ဖက္ကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္၍ တင္ထားလိုက္သည္..။ တရႉရႉး တရွဲရွဲျဖင့္ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းထန္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲေထာင္၍ ထမီကို ခါးသို႔ လွန္တင္လိုက္သည္..။ မာလာခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ရွိေသာ တစ္ထည္တည္းေသာ ထမီေလးမွာ ခါးႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္ေပၚတြင္ ပုံလ်က္သား …။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေဖြးေဖြးႏု၍ တင္းရင္း ဝင္းမႊတ္ေနသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္က ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး တံေတြးကို တစ္ခ်က္မ်ိဳခ်ရင္း ပုဆိုးကို ေျဖခ်လိုက္သည္..။ တန္းမတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ထိပ္ႀကီးနီရဲကာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္..။ တင္ထားေသာ လက္ေအာက္မွ မ်က္လုံးကို ခပ္ေမွးေမွးေလး ဖြင့္ကာ ၾကည့္ေနေသာ မာလာခိုင္ စအိုေလးကိုပင္ တစ္ခ်က္ ရႈံ႕လိုက္မိသည္..။ လီးထိပ္ဝေလးမွ အရည္ၾကည္ေလးေတြပင္ စိမ့္၍ ထြက္ေနသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္က သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္၍ ဒူးေထာက္လ်က္ ေရွ႕သို႔ တိုးလိုက္သည္..။ မာလာခိုင္ ခိုးၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို ျပန္၍ မွိတ္ခ်လိုက္သည္..။ “ ကိုေက်ာ္စိန္……..ကိုေက်ာ္စိန္…..ဗ်ိဳ႕….ကိုေက်ာ္စိန္…..” အိမ္ေရွ႕မွ ေခၚလိုက္ေသာ ခင္ေအး၏ အသံ..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားၾကသည္..။ “ ကိုေက်ာ္စိန္…ကိုေက်ာ္စိန္….” ေခၚသံက ဧည့္ခန္းထဲသို႔ပင္ ေရာက္၍ လာသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ ကမန္းကတန္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ ပုဆိုးကို ျပင္ဝတ္ရင္း အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ မာလာခိုင္၏ ထံမွ ေတာက္ေခါက္လိုက္သံကိုေတာ့ ေရွ႕သို႔ အာ႐ုံေရာက္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ မၾကားလိုက္ရေပ..။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ရပ္ေနေသာ ခင္ေအးႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိန္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္မိသည္..။ “ ဘာလဲ…..ကိုခင္ေအး…ဒီမွာ အိမ္သာတက္ေနတာ…..” “ ဟဲ…….ဟဲ
ကိုေက်ာ္စိန္ကို ၾကည့္၍ ခင္ေအး ရယ္လိုက္သည္..။ ၿပီးမွ…. “ ဘိလပ္ေျမ မေရာက္ေသးဘူး…အဲဒါ ေပးပါဦး…..” “ ဟင္……” ခက္ၿပီ….ဘိလပ္ေျမဆိုင္၏ ဖုန္းနံပါတ္အား ကိုေက်ာ္စိန္ မသိ..၊ ႏြယ္နီလႈိင္သာ သိသည္..။ ဆိုင္သို႔ ကားျဖင့္ အေရာက္သြား၍ ေျပာ႐ုံသာ ရွိသည္..။ ပုဆိုးထဲမွ လီးကလည္း ေတာင္ေနတာမွ တဆတ္ဆတ္ ခါေနသည္..။ ဘိလပ္ေျမ မေရာက္၍ ပန္းရံသမားမ်ား ျပန္သြားရတာကို အစ္ကိုႀကီး ျပန္လာ၍ သိသြားလ်င္ ကိုေက်ာ္စိန္ ဆက္၍ မေတြးေတာ့…။ လက္ပတ္နာရီကို ေျမႇာက္၍ ၾကည့္သည္..။ မနက္ ၈ နာရီခြဲၿပီ..။ ကိုေက်ာ္စိန္ ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားသည္..။ ၉ နာရီခြဲကို ႏြယ္နီလႈိင္အား သြား၍ ေခၚရအုံးမည္..။ သူ မာလာခိုင္ႏွင့္ ေတြ႕ဖို႔ မလြယ္ေတာ့..။ ဘိလပ္ေျမဆိုင္ ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခုခ်က္ခ်င္း ပို႔ရန္ေျပာ၍ ႏြယ္နီလႈိင္ကို တစ္ခါတည္း တန္း၍ သြားေခၚရန္သာ ရွိေတာ့သည္..။ “ ဟင္း………ခုပဲ က်ဳပ္သြားလိုက္မယ္….” “ ဟဲ..ဟဲ……..” တဟဲဟဲ ရယ္၍ ရယ္ႀကဲႀကဲ လုပ္ေနေသာ ခင္ေအးကို နားမလည္ႏိုင္စြာျဖင့္ တခ်က္ ေခါင္းငဲ့၍ ၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူပင္ အိမ္ထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္..။ ———————x——————————x———————–မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ သည္းမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ညစ္သြားမိရသည္..။ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္သြားေသာ ကိုေက်ာ္စိန္၏ ေက်ာျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေတာက္တစ္ခ်က္ ေခါက္လိုက္မိသည္..။ သူမ စိတ္ထဲမွာ အလိုးခံခ်င္သည့္ စိတ္ဆႏၵေတြက ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္ေပၚလို႔ေနသည္..။ အေတာ္ပင္ ခံစားရခက္ေနသည္..။ မာေက်ာေသာ အရာဝတၳဳ တစ္ခုခုကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထိုးထည့္ခ်င္ေနသည္..။ အိပ္ယာထက္တြင္ လူးလွိမ့္ရင္း ခါးတြင္ ပတ္၍ ပုံေနေသာ ထမီကို စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္..။ မာလာခိုင္၏ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔ ေရာက္သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို စမ္းလိုက္သည္..။ အေမႊးထူထူျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္..။ အဆမတန္ ခုံးထေနသည္..။ ႐ႊဲနစ္ေအာင္ ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္မ်ားကိုလည္း စိုခနဲ စမ္းမိလိုက္သည္..။ လက္မထိပ္ေလးႏွင့္
ေစာက္ေစ့ကေလးကို ပြတ္ရင္း လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထိုးထည့္ရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ ဒီလို လုပ္လို႔မျဖစ္..။ အပ်ိဳျဖစ္ကထဲက သူမ၏ စိတ္ဆႏၵကို ဘယ္ေသာအခါမွ လက္ျဖင့္ မေျဖေဖ်ာက္ခဲ့…။ သိမ္းသြင္း၍ လီးအစစ္ျဖင့္သာ ဆႏၵျဖည့္ခဲ့သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္..။ မာလာခိုင္ ေစာက္ဖုတ္ေပၚမွ လက္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး…သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္..။ ထိုအခိုက္ ပူေႏြးမာေက်ာေသာ အရာတစ္ခုက သူမ၏ ေပါင္ရင္းေဘးဖက္သို႔ လာ၍ ထိေတြ႕သည္..။ ျဖတ္ခနဲ ျဖစ္သြားရင္း မာလာခိုင္ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္..။ “ ဟင္…ရွင္…….ရွင္………” မာလာခိုင္ အံ့ၾသထိတ္လန္႔စြာျဖင့္ ထထိုင္မိမတတ္ ျဖစ္သြားသည္..။ သူေတြ႕လိုက္ရသည္က ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ပန္းရံဆရာ ခင္ေအးပင္ ျဖစ္သည္..။ အလုပ္ၾကမ္း သမားပီပီ သန္မာက်စ္လ်စ္ ဖုထစ္ေသာ ခင္ေအး၏ အဝတ္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေတြ႕လိုက္ေသာ မာလာခိုင္အား တဒဂၤ ၿငိမ္သက္သြားေစသည္..။ “ မင္းေလး…..သိပ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား…မင္း မႀကဳံဖူးေသးတဲ့ အရသာမ်ိဳး ခံစားရေအာင္ ကိုယ္လုပ္ေပးပါ့မယ္…၊ ကိုယ့္လီးႀကီးကို ၾကည့္ပါအုံး……” လူပုံႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ျငင္သာသည့္ စကားသံအဆုံး စိတ္ညႇိဳ႕ခံထားရသူပမာ မာလာခိုင္၏ အၾကည့္က ခင္ေအး၏ လီးႀကီးဆီသို႔ ေရာက္၍ သြားသည္..။ ျပဴးေနသည့္ ေဂၚလီႀကီး ငါးလုံး လီးေပၚတြင္ ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ ႏွစ္လုံး ေအာက္တြင္ တစ္လုံး ၊ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ တလုံးစီ..။ ၿပဲလန္တန္းမတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ခင္ေအးက တဆတ္ဆတ္ လုပ္ျပသည္..။ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မာလာခိုင္တစ္ေယာက္ ခါးေလးေကာ့တက္မတတ္ စအိုဝကို ရႈံ႕ရႈံ႕သြင္းမိေနရင္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ ထပ္၍ စိမ့္ထြက္လာသည္..။ ခင္ေအး ငုံ႔၍ မာလာခိုင္၏ ကိုယ္လုံးကို ေပြ႕၍ မယူလိုက္သည္..။ ခင္ေအး လက္ထဲ ေစြ႕ခနဲ ပါသြားေသာ မာလာခိုင္က ခင္ေအး ကိုၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလး ၾကည့္လိုက္သည္..။ မိန္းမမ်ားသည္ သူတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာအား ေယာက္်ားက ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ခ်ီမေပြ႕ယူတာကို ၾကည္ႏူးလိုလားစြာ ခံခ်င္ၾကသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္..။ ခင္ေအးက မာလာခိုင္အား ကုတင္ေပၚ ကန္႔လန္႔ျဖတ္၍ တင္လိုက္သည္..။ ကုတင္ေစာင္း လိုးနည္းျဖင့္ လိုးေတာ့မည္ကို သိလိုက္ေသာ မာလာခိုင္က သူမ၏ တင္သားကားကားႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ အသားက်ေအာင္ ျပဳျပင္ေနရာယူရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကို ကားလိုက္သည္..။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို မက္ေမာစြာ ၾကည့္ရင္း ခင္ေအး ေရွ႕သို႔ တိုးလာကာ စို႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ သူ႔လီးဒစ္ႀကီးကို ျမဳပ္ေအာင္ ထိုး၍ အသြင္း မာလာခိုင္က တြဲေလာင္းခ်ထားေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို မယူ၍ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဖေနာင့္ႏွင့္ နင္း ေပါင္ကိုကားကာ သူမ၏ တင္ပါးႀကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ေအာက္မွ ပင့္ကာ ေကာ့ထိုးပစ္လိုက္သည္
ႁပြတ္….ျဗစ္……..ျဖစ္……..ႁပြတ္……….ဖြတ္………” “ အား………ဟင္း………..” ခံခ်င္လြန္းေနေသာ မာလာခိုင္က ေအာက္မွ ေကာ့၍ ပင့္တင္ကာ ေျခာက္ခါ ခုနစ္ခါေလာက္ လိုးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ တဒဂၤ စိတ္ေက်နပ္သြားပုံျဖင့္ ခင္ေအးကို မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္.။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကုတင္ေဘးတြင္ မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ ခင္ေအး၏ ခါးကို လွမ္းခ်ိတ္ကာ ဆြဲယူလိုက္သည္..။ မာလာခိုင္က ေအာက္မွ ပင့္၍ လိုးအၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ေမြ႕ယာေပၚျပန္၍ အခ် တဝက္သာသာ ကြၽတ္၍ ထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို ခင္ေအးက မာလာခိုင္ သူ႔ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ခ်ိတ္၍အဆြဲ လီးကိုပါ တပါတည္း လိုက္လိုးသြင္းသည္..။ “ အ……….အ…..အ…အား….ဟင္း ဟင္း…..” မာလာခိုင္ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ ေခါင္းေလးေမာ့၍ တက္သြားသည္..။ လီးကိုသြင္းတာက ေျဖးေျဖးေလး..။ ဒါေပမယ့္ ေဂၚလီငါးလုံး၏ ဒဏ္က မေသးလွ..။ ၿပီး လီးႀကီးကလည္း သံေခ်ာင္းႀကီးအလား မာေက်ာလြန္းလွသည္..။ ေစာေစာက ရမၼက္ေဇာေၾကာင့္သာ အာသာငမ္းငမ္း ျဖင့္ ပင့္လိုးခဲ့ေပမယ့္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေက်နပ္သြားရေသာ္လည္း ခုလို ထိထိမိမိ မရွိလွ..။ အပ်ိဳလည္း မဟုတ္ ၊ ေယာက္်ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္လင့္ကစား မာလာခိုင္မွာ အပ်ိဳစင္ေလးပမာ တစ္ကိုယ္လုံး အသားေတြ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ တုန္ေနၿပီး သြင္းလိုက္ေသာ လီးက တဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလို ခင္ေအးက အားျဖင့္ ေဆာင့္၍ တဆုံးသြင္းခ်လိုက္သည္..။ “ ျဗစ္…ဖြတ္…..အ…အမေလး….အ…..ဟင္းဟင္း….လုပ္ လုပ္….ဆက္ေဆာင့္..အမေလး…..ေလး…..” လီးအေပၚဖက္ အရင္းနားရွိ ေဂၚလီႀကီးက ေထာင္တက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ကေလးကို အားျဖင့္ ေဆာင့္ကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းနားသို႔ ဖိသိပ္လိုက္သည္..။ ေကာ့ခနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ျဖစ္ကာ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က ခင္ေအး၏ လက္ေမာင္းေတြကို မမွီမကမ္း လွမ္း၍ ဆြဲဆုတ္လိုက္မိသည္..။ ဒီလို ႏုနယ္ေခ်ာေမာ လွပလြန္းေသာ မိန္းမမ်ိဳးကို မလိုးဖူးေသးေသာ ခင္ေအးကလည္း မညႇာေတာ့ပါ…။ မာလာခိုင္၏ ေဖြးႏုေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးႏွင့္ ဆြဲကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္၍ စိတ္ရွိတိုင္း ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္..။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္……..ဘြတ္….အား……အမေလး..အစ္ကိုရဲ႕…အမေလး…ေလး..ဟင္းဟင္း……… ေကာင္းလွခ်ည္လား….ေနာ္……အင္း…..အင္း
တအားေဆာင့္ေနသည့္ၾကားမွ အားမရႏိုင္ျဖစ္လာရေသာ မာလာခိုင္က သူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ခင္ေအး၏ ခါးမွ ဖယ္၍ မိုးေပၚသို႔ေထာင္လိုက္သည္..။ “ ႁပြတ္…ဖြတ္….ႁပြတ္…..ဘြတ္….အ….ဟင္း….ဟင္း…..အိ….အီး…….အ……” မာလာခိုင္၏ ေထာင္ထားေသာ ေျခႏွစ္ဖက္က ရမ္းခါ၍ ေနသည္..။ မာလာခိုင္ မ်က္လုံး မပြင့္ေတာ့.။ ခင္ေအး၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေလွ်ာ့မသြားသည့္ အျပင္ ပို၍ ျပင္းထန္သြက္လက္လာသည္..။ မၾကာလွေသာ အခ်ိန္တြင္ေတာ့…… “ ႁပြတ္……..ပလြတ္..ႁပြတ္……..ဖြတ္……ဖတ္…..” “ အား…အ…….အမေလး..အို…အို…….အမေလး. ..ေလး.အား…..ၿပီး…….ၿပီး……… အိုး…..ေကာင္း……..ေကာင္း……အင့္………အင့္….” မာလာခိုင္၏ တင္သားႀကီး ကုတင္ေစာင္းမွ လြတ္ထြက္သြားသည္အထိ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာၿပီး အေရေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ခင္ေအးလည္း မၾကာခင္ ကိုေက်ာ္စိန္ ျပန္လာေတာ့မည္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြလည္း ရွိေသးတာပဲ ဟု ေတြးကာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ရင္း ေရွ႕သို႔ငုံ႔၍ မာလာခိုင္ကို ႀကဳံးၿပီး ဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့သည္..။ —————————-x————————–x———————“ အန္တီေလး…..ေနေကာင္းရဲ႕လား……” ေငြစကၠဴ တစ္ထပ္ကို ကိုင္၍ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ႏြယ္နီက မီးဖိုခန္းဝင္ေပါက္နားတြင္ ရပ္လ်က္ ခႏၶာကိုယ္ ေလးပင္စြာျဖင့္ မလႈပ္ခ်င္လႈပ္ခ်င္ လႈပ္ရွား ခ်က္ျပဳတ္ေနေသာ မာလာခိုင္ကို ေမးလိုက္သည္..။ “ ေကာင္းပါတယ္….ႏြယ္နီရဲ႕…ညက အိပ္ေရးပ်က္လို႔ ႏုံးေနလို႔ပါ….” ေျဖမိေျဖရာ ေျဖလိုက္သည္..။ “ အင္း………” ရပ္ေနရာမွ ႏြယ္နီ လွည့္ထြက္မည္ အလုပ္…မာလာခိုင္၏ အသံက ထပ္၍ ထြက္ေပၚလာျပန္သည္
ေအာ္…ဒါနဲ႔……ႏြယ္နီ..ညက်ရင္ တို႔မိန္းမသားႏွစ္ေယာက္ထဲ အဲဒါ ဦးေက်ာ္စိန္ႀကီးကို လာအိပ္ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလားလို႔….” “ ေကာင္းသားပဲ…အန္တီေလးရဲ႕…ႏြယ္နီ ေျပာလိုက္ပါ့မယ္….” လွည့္ထြက္လာေသာ ႏြယ္နီ ဧည့္ခန္းထဲ အေရာက္ ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စိန္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ “ ဦးေလး..“ “ ေဟ…..” “ ဒီမွာ…ပန္းရံဆရာကို ႀကိဳေပးထားဖို႔ ေငြ သုံးေသာင္း..” “ ေအာ္……ေအးေအး..သမီး….” ေငြကိုလွမ္းယူရင္း ကိုေက်ာ္စိန္၏ မ်က္လုံးအစုံက အိမ္ေနရင္း စကပ္တိုေလးျဖင့္ လွခ်င္တိုင္း လွေနေသာ ႏြယ္နီ႔ တစ္ကိုယ္လုံးကို ခပ္ရဲရဲ ၾကည့္လိုက္သည္..။ မနက္က မာလာခိုင္ႏွင့္ အစပ်ိဳးခဲ့ေသာ ကိစၥက ကိုေက်ာ္စိန္အား အေတာ္ ဒုကၡ ေပးေနသည္..။ လီးက က်တယ္ကို မရွိ…။ “ ေနာက္ၿပီး…အန္တီေလးက ေျပာတယ္….ဦးေလးကို ညက်ရင္ အိမ္မွာ လာအိပ္ေပးပါတဲ့…” “ အင္း….အိပ္ေပးမယ္……….” ကိုေက်ာ္စိန္ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္သြားသည္..။ “ ဒါနဲ႔…ႏြယ္နီ…မာလာခိုင္ကို ဦးေလး လိုက္ပို႔ေပး၇မွာလား….” “ ခါတိုင္းေတာ့….သူအိမ္ျပန္ရင္ သူ႔ဖာသာ ေမာင္းသြားတာပဲ…ညေန သူျပန္လာမွ ကားကို ျပန္ယူလာမွာေပါ့…ၿပီးေတာ့ ႏြယ္နီလဲ ဘယ္မွ သြားစရာ မရွိေတာ့ပါဘူး….” ကိုေက်ာ္စိန္ တစ္ေနကုန္ အားလပ္သြားၿပီ…။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ လွည့္ထြက္သြားေသာ ႏြယ္နီ စိတ္ထဲ…. “ ဒီေန႔….ဒီလူႀကီး အၾကည့္က ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး
ဟုေတြးၿပီး…ႏႈတ္ခမ္းေလး စူလိုက္မိသည္..။ ———————x————————–x——————— ေရခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီး မာလာခိုင္ ကားကိုယူ၍ သူမအိမ္သို႔ ျပန္သြားေခ်ၿပီ..။ ဦးေက်ာ္စိန္က အိမ္ေရွ႕တိုက္ ပန္းၿခံေအာက္တြင္ ရွိေသာ ခုံတန္းလ်ားေပၚ၌ အိပ္ေနသည္..။ အိပ္ယာေပၚ လွဲ၍ မဂၢဇင္း ဖတ္ေနေသာ ႏြယ္နီ တစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းထံ ဖုန္းဆက္ရန္း သတိရသျဖင့္ စာအုပ္ကို ပိတ္၍ ထထိုင္လိုက္သည္..။ ထိုအခါ အိမ္ေဘး ပန္းၿခဳံေဘးမွ လႈပ္ခနဲ ေတြ႕၍ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္..။ “ အို……..” ႏြယ္နီ အသက္ရႉရပ္မေလာက္ ျဖစ္ရင္း မ်က္လုံးေလး ဝိုင္းသြားရသည္..။ ၿပီးေတာ့ ျမင္ရေသာအရာကို တစိုက္မတ္မတ္ ၾကည့္ရင္း ေျဖးညႇင္းစြာ ထ၍ မွန္တံခါးမ်ား ပိတ္ထားသည့္ ျပဴတင္းေပါက္နားသို႔ တိုးကပ္လာသည္..။ သူမ ျမင္ေနရသည္က ဧရာမ ေယာက္်ားတန္ဆာႀကီး ….၊ ထိပ္ႀကီးက နီရဲ ၿပဲလန္ေနၿပီး လီးႀကီးအေပၚပတ္လည္တြင္ အဖုအဖုႀကီးေတြ သီးထေနသည္..။ လီးႀကီးက သာမန္အေနအထား မဟုတ္ပဲ ေထာင္မတ္ေနတာမွ….ေရွ႕တည့္တည့္သို႔ တန္းတန္းႀကီး….။ ၾကည့္ေနေသာ ႏြယ္နီ တစ္ကိုယ္လုံး ႏြမ္းနယ္သလိုျဖစ္လာၿပီး တုန္တုန္ရင္ရင္ ျဖစ္၍လာသည္..။ “ ၾကည့္ရတာ…ဟို ခင္ေအး ဆိုတဲ့ လူႀကီးပဲ….ေတာ္ေသးတယ္…လူႀကီးမ်က္ႏွာက ပန္း႐ုံနဲ႔ ကြယ္ေနလို႔ ငါ့ကို မျမင္ရဘူး…” ၾကည့္ရင္း ႏြယ္နီ၏ မိန္းမအဂၤါေလးထဲမွ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခံစား၍ လာရေလသည္..။ “ ငါ…..ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူး…” အရွက္တရား…၊ မိန္းမသား အိေျႏၵျဖင့္ ဖိသိပ္ထားခဲ့ေသာ သူမ၏ ေသြးသားတို႔က ကာမဆႏၵတို႔ တြန္းကန္ပြင့္ထြက္လာၾကေလၿပီ…။ ၿပဲလန္၍ အစြမ္းကုန္ ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက အၿငိမ္မေန..၊ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ လႈပ္၍အသြား ႏြယ္နီ အသက္ရႉမ်ားပင္ ၾကပ္လာၿပီး ရင္ထဲတြင္ နင့္ခနဲ နင့္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားရသည္..။ “ ေစာေစာက ငါအိပ္ယာေပၚမွာ လွဲၿပီး စာဖတ္ေနတုန္း ေပါင္ကိုေထာင္ၿပီး ခ်ိတ္ထားေသာ့ စကပ္က ခါးေပၚ လန္က်ၿပီး ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာမွ မရွိဘူး..၊ သူ…ငါ့ကို လာေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ငါ့ဟာေလးကို ေတြ႕ၿပီး ဒီလို ျဖစ္ေနတာမ်ားလား
အို….အို……..” ႏြယ္နီ သိမ့္သိမ့္တုန္သြားရျပန္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွလည္း ဘာေတြမွန္းမသိ… ညႇစ္ထုတ္လိုက္မိသလို…။ နဂိုကမွ ၿပဲေနသည့္လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္၍ ထပ္ကာ ၿဖဲခ်ေနသည္..။ ႏြယ္နီ မေနႏိုင္ေတာ့..။ စကပ္ေလးေအာက္သို႔ လက္လွ်ိဳလိုက္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို ကိုင္စမ္းလိုက္မိသည္..။ သူမက အိမ္မွာေနရင္းမို႔ ဘာေအာက္ခံကိုမွ မဝတ္တတ္…။ “ ဟင္….” သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလး တစ္ခုလုံး အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ခုံးထ မာေက်ာေနၿပီး အရည္ေတြကလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားပင္ စို႐ႊဲေနေအာင္ ထြက္က်ေနသည္..။ အရည္ေတြကလည္း လက္နဲ႔ ထိမိလိုက္ေတာ့ ခြၽဲက်ိေစးထန္း ေနသည္..။ လီးၿပဲႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ႏွင့္ဖိဖိၿပီး ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ပြတ္တိုက္ပစ္လိုက္သည္..။ “ အို….အိုး….အေမ့……” အိုး……ေကာင္းလွခ်ည္လား…….၊ အရသာ ရွိလိုက္တာပါလား..။ စိတ္ထဲ နဲနဲ ေက်နပ္သြားသည္..။ “ ဟင္…ကြၽတ္…..” ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနေသာ ဟိုလူႀကီး ထိုင္ေနရာမွ အထ သူမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိၿပီး လူႀကီးက ၿပဳံးျပ၍ လွည့္ထြက္သြားသည္..။ “ ငါ့ႏွယ္…..ေနာ္……ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္တာပဲ…..” တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားေသာ ႏြယ္နီ တစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚသို႔ ဝုန္းခနဲ ပစ္လွဲခ်လိုက္မိေလေတာ့သည္..။ ———————–x——————————x————————– “ ဟာ….ကိုခင္ေအး…ျပန္ေတာ့မလို႔လား…..” “ ဟုတ္တယ္…ကိုေက်ာ္စိန္…ဒီေန႔ ခင္ဗ်ားက ေငြထုတ္ေပးထားေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ျပဳစုရအုံးမယ္
ဟာ……..ရပါတယ္….ဗ်ာ…..” “ ကဲ…မင္းျပန္ေတာ့…….” ကိုခင္ေအးက သူ႔တပည့္ေကာင္ေလးကို လွည့္၍ ေျပာလိုက္သည္..။ “ ဟုတ္ကဲ့..ဆရာ…..” “ လာဗ်ာ…ကိုေက်ာ္စိန္..ဆိုင္က လမ္းေထာင့္တင္ ရွိတာပဲ…လိုက္ခဲ့ဗ်ာ…” “ အဲ….ခဏေလး….ေနာ္……” ကိုေက်ာ္စိန္က အိမ္ထဲဝင္၍ ဧည့္ခန္းထဲ၌ ရပ္လိုက္သည္..။ “ ႏြယ္နီေရ….ဦးေလး အျပင္ ခဏ သြားလိုက္အုံးမယ္……” “ ဟုတ္……” ႏြယ္နီ၏ တုံ႔ျပန္သံအဆုံး ကိုေက်ာ္စိန္သည္ ခင္ေအးႏွင့္ အတူ လမ္းထိပ္ရွိ စားေသာက္ဆိုင္သို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသည္..။ —————————x————————–x——————-ေမွာက္လ်က္ အိပ္ေနလို႔လဲ ခံစားခ်က္ ေဝဒနာက မေပ်ာက္..။ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေတာ့လည္း ေဝဒနာက မထူျခား..။ ႏြယ္နီ စိတ္ညစ္မိသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံး ေနမထိ ထိုင္မသာျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္ တစ္ခုခု လိုေနသလို ပင္ ျဖစ္ေနရသည္..။ စိတ္ကူးတစ္ခုရ၍ ႏြယ္နီ လွဲေနရာမွ ထ၍ သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာၿပီး ဒက္ဒီတို႔ အိပ္ခန္းကို ဖြင့္၍ ဝင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ စားပြဲအံဆြဲမ်ားတြင္ ဟိုရွာဒီရွာလုပ္ရင္း စီဒီေခြ တစ္ခ်ပ္ကို ဆြဲယူ၍ စက္တြင္ထည့္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္..။ အေခြက အျပာကား .။ ဒီအေခြ ရွိတယ္ဆိုတာ အရင္က ဒက္ဒီတို႔အခန္း ရွင္းေပးရင္း ေတြ႕လို႔ စမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ..။ ေကာင္းလိုက္သည့္ ဇာတ္ကား..။ ဇာတ္လမ္းလည္း ဆုံးေရာ ႏြယ္နီ ေစာက္ဖုတ္ေလးလဲ ႐ႊဲနစ္လို႔ေနသည္.။ ၿပီးေတာ့ ခံစားေနရသည့္ ေဝဒနာကလည္း မသက္သာသည့္အျပင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုးလာသည္..။ ႏြယ္နီ အေခြကို သူ႔ ေနရာသူ ျပန္ထားရင္း စားပြဲေပၚတြင္ ဝီစကီ ပုလင္း ေရသန္႔ဗူးႏွင့္ ဖန္ခြက္တို႔
အဆင္သင့္ ေတြ႕လိုက္သည္..။ မူးမူး ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ေကာင္းမည္ဟု ေတြးမိကာ ဝီစကီ ႏွစ္ပက္နီးနီး ေလာက္ထည့္၍ ေရႏွင့္ ေရာၿပီး ေသာက္ပစ္လိုက္သည္..။ အရင္က တစ္ခါႏွစ္ခါေလာက္ ျမည္းစမ္းေသာက္ၾကည့္ဖူးသည္..။ ခုေလာက္ေတာ့ မမ်ားေပ…။ ႏြယ္နီ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အူ႐ိုင္းေလး ျဖစ္၍ အရက္ရွိန္ အေတာ္တက္လာသည္..။ သူမ ကိုယ္ေပၚရွိ အဝတ္အစား အားလုံးကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဗလာက်င္းေနေသာ ကိုယ္လုံးကို မွန္ေရွ႕တြင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကြ၍ ကားၿပီး ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိသည္..။ အို….သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွ အရည္ေလးေတြ ေအာက္သို႔ အမွ်င္ေလးေတြတန္းကာ တြဲေလာင္းေလး ထြက္က်လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ သူမ ဆူေဝေနေသာ ေသြးသားဆႏၵကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေတာ့ပါ..။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကို လက္ညႇိဳးလက္မတို႔ျဖင့္ ဖိ၍ ဟလိုက္သည္..။ နီရဲေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝေလးတြင္ မန္က်ည္းေစ့ေလာက္ရွိေသာ ေစာက္ေစ့ကေလးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္ကို မွန္ထဲတြင္ အတိုင္းသား ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္..။ ထိုခဏတြင္ ႏြယ္နီ၏ စိတ္အာ႐ုံတြင္ ေစာေစာပိုင္းက သူမေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ လီးၿပဲႀကီးကို သတိရမိသြားၿပီး မ်က္လုံးေလး မွိတ္ကာ စိတ္မွန္းျဖင့္ လီးႀကီးကို ျမင္ေယာင္ကာ ေစာက္ပတ္ဝေလးကို လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးမ်ားျဖင့္ လွည့္ပြတ္ေပးေနမိသည္..။ အို….အရသာ….ရွိလွေပမယ့္…..အားမရခ်င္…။ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ….။ ႏြယ္နီ မွန္ေရွ႕မွ လွည့္ထြက္ခဲ့ၿပီး ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္လိုက္သည္…။ ၿပီးေတာ့ ပက္လက္လွန္ခ်ကာ ေပါင္ကား၍ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ပြတ္၍ ကလိမိသည္..။ ႏြယ္နီသည္ နဂိုက ထႂကြေနေသာ ရမၼက္စိတ္ကို လက္ျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္ရင္း အျပာကားကို ၾကည့္ခဲ့ၿပီး အရက္ကိုပါ ေသာက္လိုက္မိေလေတာ့ သူမ၏ ရာဂစိတ္ေတြက အဆမတန္ပင္ ထႂကြလာ႐ုံမက အရွက္တရားပင္ မရွိေတာ့သေလာက္ နီးနီး ျဖစ္လို႔ေနပါၿပီ..။ “ ဟင္း………ဟင္း..အင့္….အင္း…….” ပြတ္ရင္း ေစာက္ေစ့ကေလးကို ထိမိေတာ့ က်င္ဆိမ့္တက္သြားသည္..။ ဒီေတာ့ ေစာက္ေစ့ကို ဖိ၍ ပြတ္သည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲကို တစုံတခု ထိုးထည့္ခ်င္ေသာ စိတ္ေတြကလည္း ျပင္းျပထက္သန္လို႔ လာရသည္..။ မွိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးထဲတြင္ေတာ့ သူမေတြ႕ခဲ့သည့္ လီးႀကီးကို အာ႐ုံ မျပတ္ေပ..။ “ အင္း..ဟင္း..ဟင္း…..ရွီး……အ….” “ ကြၽီ..” အိပ္ခန္းတံခါး ပြင့္သြားသံ ၾကားသျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲကို လွမ္းဝင္လာေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ တစ္ေန႔လုံး မၿငိမ္းႏိုင္တဲ့မီး အရက္ပါ ထပ္ေသာက္လာလိုက္ေတာ့
ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ရဲဝံ့၍ ေနပါၿပီ..။ အိပ္ခန္းထဲမွ ၿငီးသံ သဲ့သဲ့ ၾကားရ၍ တံခါးကို ဟၾကည့္လိုက္ရာ ႏြယ္နီတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ကိုေက်ာ္စိန္ ခ်က္ခ်င္းပင္ အခန္းထဲသို႔ လွစ္ခနဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္..။ “ ဟင္……….ဦးေလး…….” ႏြယ္နီ မ်က္လုံးေလးေတြ ဝိုင္းသြားရစဥ္ ကိုေက်ာ္စိန္က အခန္းထဲ အေရာက္ မတ္တတ္ရပ္၍ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္..။ “ အို……..” တန္းမတ္ေနေသာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖင့္ လီးတန္မဲမဲႀကီးက ၿပဲလန္၍ေတာ့ မေန ..။ ေစာေစာက လီးႀကီးထက္ေတာ့ ႀကီးသည္..။ ရွည္သည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္က အသားျဖဴေပမယ့္ လီးႀကီးက မဲမဲႀကီး..။ ကိုေက်ာ္စိန္ ေရွ႕သို႔ လွမ္းလိုက္ရင္း သူ႔အက်ႌကိုပါ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္..။ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားေပၿပီ..။ ႏြယ္နီ လူးလဲထလိုက္ၿပီး သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ ဒူးေထာက္၍ ထိုင္လိုက္သည္..။ ေရွ႕သို႔ လွမ္းလာေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ သူမႏွင့္ လက္တစ္ကမ္း အကြာသို႔ ေရာက္လာသည္..။ “ ေန…ေနအုံး…..ဦးေလး…..” ကိုေက်ာ္စိန္ ရပ္လိုက္သည္..။ ႏြယ္နီက အိပ္ယာေပၚတြင္ပင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေနာက္သို႔ ျပန္၍ ေထာက္ကာ လီးႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ခလယ္ ထိုးထည့္ကာ ကလိသည္..။ “ ဟို….ဦးေလးဟာ ႀကီးကို….ၿဖဲ…..ၿဖဲလိုက္…..” ကိုေက်ာ္စိန္႔လီးက ထိပ္ဝေပၚ႐ုံသာ ရွိေသာ လီးငုံမ်ိဳး ျဖစ္သည္.။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ လီးကို ကိုေက်ာ္စိန္က လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ထိပ္ဖ်ားမွ အရည္ျပားကို ဒစ္ႀကီးေပၚေအာင္ ဆြဲလွန္ခ်လိုက္ေတာ့ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ႏြယ္နီ၏ လက္ခလယ္က ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ပို၍ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျဖင့္ အသြင္းအထုတ္ လုပ္လာသည္..။ “ အင္း…ဟင္း…….အင့္….အင္း……” အနီးကပ္ ေတြ႕ေနရေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ မေနႏိုင္ေတာ့
ႏြယ္နီေလး…..သမီး ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဦးေလး လီးႀကီး ထည့္လိုက္ရင္ ဒီထက္ ပိုေကာင္းမွာ ..သမီးရဲ႕.” “ ထည့္….ထည့္ေလ….လာ..လာ….” ႏြယ္နီက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္းဆြဲေခၚသည္..။ ေရွ႕သို႔ တိုးကပ္လာၿပီး ကိုေက်ာ္စိန္က ကုတင္ေပၚမွ ႏြယ္နီကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လွဲေစၿပီး သူမ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ပုခုံးတဖက္စီ တြင္တင္ကာ လီးထိပ္ကို စို႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ေတ့ကပ္လိုက္သည္..။ “ သြင္း……သြင္း ေတာ့ ေလ……” “ ျဗစ္….ျဗစ္……ဖြတ္….အား……..အီး…အား…..အေမ့….အီး….” စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က လီးကို အဆုံးဝင္ေအာင္ တစ္ခ်က္တည္းေဆာင့္၍ သြင္းခ်လိုက္သည္..။ ႏြယ္နီတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရွာသည္..။ ကိုေက်ာ္စိန္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္..။ မဆန္႔မၿပဲျဖင့္ လီးႀကီးတဆုံးဝင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလး အဝမွ ေသြးစီးေၾကာင္းေလး ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ လက္လွမ္း၍ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ်ေပးလိုက္သည္..။ “ လုပ္…..လုပ္ေလ…ဦးေလးရ…..အ..အမေလး..ေလး….” “ ႏြယ္နီေလး….အင္း..အင္း…..ေကာင္းလား..” ေသြးထြက္ေနမွန္း သိ၍ နာက်င္မႈ သက္သာေအာင္ အေဆာင့္ရပ္ၿပီး ႏို႔ေတြကို ကလိေပးေနရာမွ ေမးလိုက္သည္.။ “ အင္း……ဟင္း…..လုပ္….လုပ္..နာနာေလး…ေကာင္း…ေကာင္းတယ္……..ေဆာင့္ေပးပါ….အား… အင့္…..အေမ့…….တအားေဆာင့္ေပးပါ…..” “ အ…အား…..ေဆာင့္စမ္းပါ…ဦးေလးရဲ႕ ..ဘာလဲ..အားမရွိဘူးလား….ကြၽတ္…ကြၽတ္….အင့္..ဟင့္…….” ကိုေက်ာ္စိန္ သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဖိညႇစ္ဆြဲကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္..။ “ ျဗစ္……..ဘြတ္……ပလြတ္…….ဖြတ္…..ျဗစ္……အား…….အင္း……အင့္………အ..အေမ့
အား.အိ…..အ…..” ႏြယ္နီ ခါးေလး ေကာ့တက္ကာ ေခါင္ေလး ဘယ္ညာရမ္းခါရင္း တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္..။ မၿပီးေသးေသာ ကိုေက်ာ္စိန္က အရွိန္ကို ေလွ်ာ့၍ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးသည္..။ ႏြယ္နီ အာသာေျပေသးပုံမရ..။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ တလႈပ္လႈပ္ တ႐ြ႐ြျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ ဆုပ္နယ္ေပးေနသလို ..။ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေပးေနရာမွ ခဏအၾကာ ေနာက္တစ္ခ်ီအတြက္ အၿပီးလိုးရန္ အိုင္ထြန္း႐ႊဲနစ္ေနၿပီး ေခ်ာ္ခြၽတ္ခြၽတ္ ျဖစ္ေနေသာ အရည္မ်ားကို သုတ္ေပးရန္ ရည္႐ြယ္၍ ကိုေက်ာ္စိန္ လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္သည္..။ “ အိုး….မထုတ္…..မထုတ္နဲ႔ေလ…လုပ္….လုပ္…လုပ္ေလ… ဦးေလးကလဲ..ကြၽတ္..ေျပာလိုက္ရတာေနာ္…..ဟင့္ဟင့္…..” “ လိုးပါ့မယ္..ႏြယ္နီရဲ႕…ေတာ္ၾကာ ႏြယ္နီေလးကသာ နာတယ္ ေတာ္ၿပီ မေျပာနဲ႔…” “ အံမာ….ဦးေလးကလား…ႏြယ္နီ ခံႏိုင္ေအာင္ ခံမယ္….စိန္လိုက္..ေလ….ဦးေလး တစ္ညလုံး လိုးေပးမလား..ဦးေလး အားကုန္သာ လုပ္…ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပေလ့ေစ…ဦးေလးဟာႀကီးသာ မထုတ္ပစ္နဲ႔….ႏြယ္နီ ေအာင့္ၿပီး ခံႏိုင္ေအာင္ ခံမယ္…..” ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ၿပဳံးလိုက္ၾကကာ ဒစ္ေပၚသည္အထိ အျပင္သို႔ေရာက္ေနေသာ လီးႀကီးကို ျဗစ္ခနဲ တဆုံး ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့ ႏြယ္နီေလးမွာ အင့္ခနဲ အသံေလးထြက္ကာ ဟင္းခနဲ သက္ျပင္းေလးခ်၍ မ်က္လုံးေလး ႏွစ္လုံးကို မွိတ္ခ်လိုက္ပါေလေတာ့သတည္း….။———————–x————–

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *