ကိုေရႊဘ၏စြန္႔စားခန္းမ်ား

ႏွင္းေတြကတေျဖာက္ေျဖာက္နဲ.မီးကင္းတဲေခါင္မိုးေပၚက်သံၾကားေနရပီ။
ဒီႏွစ္ေဆာင္းကေတာ္ေတာ္ေလးေအးတာကိုးဗ်။ ကင္းတဲေဘးက ၾကက္ခြပ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ ထင္းတုံးႀကီးႀကီးကိုမီးဖိုထားပီး မီးဖိုေဘးပတ္ပတ္လည္မွာက်ေနာ္တို.ရပ္ကြက္ထဲကလူငယ္ေတြ
၀ိုင္းပတ္ထိုင္ရင္းစကားေျပာေနၾကတာေပါ့။
သာေရးနာေရးမွာသုံးတဲ့ေႂကြရည္သုတ္မတ္ခြက္ကိုယ္စီနဲ.ေရေႏြးၾကမ္းခါးခါးပူပူကိုေသာက္ရင္းစကားဝိုင္းေကာင္းေနၾကတာညဉ့္ေတာင္ေတာ္ေတာ္နက္စျပဳလာပီ။
ေစာေစာပိုင္းက ဂ်ပန္ေခတ္အေတြ.အၾကဳံေတြေျပာျပေနတဲ့လူႀကီးေတြေတာင္ျပန္အိပ္ကုန္ပီ။ က်ေနာ္တို.ခ်ာတိတ္ေတြရယ္၊ လူလတ္ပိုင္းတခ်ိဳ.ရယ္ပဲက်န္ခဲ့ပီးစကားဝိုင္းဆက္ေနၾကတာေပါ့ေလ။
ေရာက္တတ္ရာရာေတြေျပာရင္း တေစၧ၊သရဲအေတြ.အၾကဳံေတြဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ တစ္ေယာက္ပီးတစ္ေယာက္ သူ.ထက္ငါအေတြ.အၾကဳံေတြဖလွယ္ေနၾကတာဇတ္လမ္း
ေတြကစုံလာေရာဗ်။ ဟုတ္တာေတြေရာ၊မဟုတ္တာေတြေရာစုံလာေတာ့ ဘယ္သူမွအေပါ့အပါးသြားခ်င္တာေတာင္မထရဲေတာ့တဲ့အထိျဖစ္လာတယ္။
အထက ေက်ာင္းဝင္းထဲကေက်ာမွာအေပါက္ႀကီးနဲ.ေက်ာေပါက္စစ္သားသရဲတို.၊ ေဗာဓိကုန္းအတက္က ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္အိမ္ပ်က္ႀကီးရွိတဲ့ဝင္းထဲမွာ လျပည့္ညဆိုသီခ်င္းတေအးေအး
နဲ.ထြက္ပီး က ေနတတ္တဲ့ေျခေထာ့က်ိဳးျဖစ္ေနတဲ့အဂၤလိပ္မ..ဘိုမေျခက်ိဳးသရဲတို.၊ ၿဗိတိသၽွေခတ္ကထဲကနာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ကအက်ဥ္းေထာင္ႀကီးရဲ.အုတ္ရိုးေပၚလမ္းတက္
ေလၽွာက္တာျမင္ရတဲ့ ေထာင္ပိုင္ႀကီးကေတာ္သရဲမတို. အဲ့လိုေတြေျပာေနရင္းလူေတြအကုန္လုံးကေနာက္ေက်ာမလုံသလိုျဖစ္ျဖစ္လာေရာ။ ညကလဲေမွာင္ပိန္းလြန္းပီးႏွင္းေတြကလည္းတဖြဲ
ဖြဲက်ေနတာဆိုေတာ့အိမ္ျပန္ဖို.ေတာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲေတြးရင္းစိတ္ပူစျပဳကုန္ပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ…
တဟဲဟဲ.. ရယ္သံနဲ.အတူလူတစ္ေယာက္ မီးဖိုကိုဝိုင္းဖြဲ.ထားတဲ့က်ေနာ္တို.လူစုထဲကိုအတင္းတိုးဝင္လာေတာ့ အားလုံးလန္.ျဖန္.ကုန္တယ္။
နဂိုက သစ္ကိုင္းေလတိုးလို.ေဖ်ာက္ကနဲျမည္ရင္ေတာင္ တုန္တဲ့အထိလန္.ေနၾကတဲ့လူစုထဲ ဝုန္းကနဲဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့စဥ္းစားတာၾကည့္ၾကေတာ့ဗ်ာ။ အလန္.ေျပသြားလို.ေသခ်ာၾကည့္လိုက္
မွ.. က်ေနာ္တို.ရပ္ကြက္ထဲကဇတ္လိုက္ေက်ာ္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ကတၱီပါစနဲ.ခ်ဳပ္ထားတဲ့ေလာင္းကုတ္ရွည္ႀကီးကိုဝတ္လို.၊ဆံပင္ကဂုတ္ေထာက္၊ အသားအရည္ကတ႐ုတ္စပ္မွန္းသိသာေနတယ္။မ်က္လုံးကေမွးေမွးနဲ.အဲ့ဒီေခတ္အခါက အရမ္းေခတ္စားေနတဲ့ ကြန္ဖူးမင္းသား ဘ႐ုစၥလီ႐ုပ္မ်ိဳး။(သူကလည္းမတူတူေအာင္ဂိုက္ဖမ္းေနတာပါ)
စကားေျပာလိုက္ရင္ပါးစပ္ထဲကေရႊသြား၂ေခ်ာင္းကလက္ကနဲလက္ကနဲ ျဖစ္သြားေသးတယ္။ ကိုေရႊဘ!! လို.အားလုံးပါးစပ္ကအသံထြက္သြားၾကတယ္။ သူတဟဲဟဲ ထပ္ရယ္လိုက္ပီး …
ငါေရာက္ေနတာၾကာပီဟ..မင္းတို.ေျပာေနတာေတြအကုန္ရပ္ပီးနားေထာင္ေနတာ.. မင္းတို.သရဲဇတ္လမ္းေတြက အာလူးေတြပါကြာ.. … …
အားလုံးမေက်မနပ္ျဖစ္သြားေပမယ့္ျပန္ေတာ့မေျပာရဲဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကသူက၃၅-၃၆ေလာက္ရွိေနေတာ့လူႀကီးေပါ့ေလ။ ပီးေတာ့ရပ္ကြက္ ကာလသားေခါင္း၊ သေဘာအင္မတန္ေကာင္းသ
ေလာက္လက္ယဥ္တယ္လို.နာမည္ႀကီးကိုး။ အားလုံးတိတ္ေနရတာေပါ့။
မင္းတို.က်တ္တီးကုန္းဆိုတာၾကားဖူးၾကလား၊ၾကဳံဖူးသလား.. ငါေမးမယ္ေျဖၾက !! (အားလုံးတိတ္ေနၾကတယ္)
ညဖက္ကြာရြာတစ္ရြာကိုေရာက္သြားမယ္.. ပြဲေတြလမ္းေတြလုပ္ေနၾကတာေတြ.မယ္..မင္းကဝင္ပီးပြဲေတြၾကည့္..အိမ္တစ္အိမ္မွာတည္းခို..စားေသာက္..အိပ္ေပ်ာ္သြားပီးမနက္ေရာက္ေတာ့
လူသူမနီးတဲ့ေတာထဲက သင္းခ်ိဳင္းတစ္ခုရဲ.အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚမွာမင္းေခြေခြေလးအိပ္ေနတာေတြ.လိမ့္မယ္..
ေအး!! အဲ့ဒါက်တ္တီးကုန္း..ဒါမွမဟုတ္က်တ္ရြာလို.ေခၚတယ္.. ပရေလာကသားေတြရဲ.ေနရာကိုေရာက္သြားတာေပါ့ေလ..
ေနာက္တစ္မ်ိဳးရွိေသးတယ္.. အုတ္ဒေဇာင့္ (ဥစၥာေစာင့္) ဆိုတာ..ဘုရားဌာပနာတို. သိုက္တို.ကိုေစာင့္ရတဲ့အေစာင့္မ်ိဳးကိုေခၚတာ..တန္ခိုးေလးဘာေလးအထိုက္အေလ်ာက္ရွိေတာ့လူ
ေယာင္ဖန္ဆင္းနိုင္တယ္..လူ.ေလာကမွာမေတာ္တဆေတြ.ရေလ့ရွိတယ္….
ကိုေရႊဘေကာ..ေတြ.ဖူးလားဗ် (လူငယ္တစ္ေယာက္ေမးလိုက္သံ)
ဟင္းဟင္း! ေတြ.ဖူး႐ုံတင္ဘယ္ကမလဲတူတူေတာင္အိပ္ဖူးေသးတယ္ဟ…
တူတူအိပ္တယ္ဆိုတာဘယ္လိုအိပ္တာလဲဗ်ာ!!
ဟာ! ဒီသူေတာင္းစားေလးကလည္းအူတူတူနဲ. … တူတူအိပ္တယ္ဆိုတာ.. ငါအဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မေလးဆိုတာေတြ.ဖူး႐ုံတင္မကဘူး.. အုပ္ေတာင္အုပ္ခဲ့တာဟ..၂ခ်ီေတာင္တြယ္ခဲ့တာ..
အားလုံးမယုံသလိုမ်က္နာေပးနဲ.ျဖစ္သြားေပမယ့္ ကိုေရႊဘဆိုတာေနရာတကာႏွံ.စပ္ေနေတာ့ကာဟုတ္မ်ားဟုတ္ေနမလားဆိုပီးဇေဝဇဝါမ်က္နာေလးေတြကိုယ္စီနဲ.ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ပီးေတာ့ဟုတ္
တာမဟုတ္တာအပထား ကိုေရႊဘကေလပစ္ရမယ္ဆို အမူအရာေလးေတြဘာေတြနဲ.ဆိုေတာ့ အညႇီအေဟာက္ဇတ္လမ္းေလးေတြပါမွာပဲဆိုပီး ေမၽွာ္လင့္တႀကီး သူေျပာလာမွာကိုတိတ္တိတ္
ေလးေနပီးေမၽွာ္ေနၾကတာေပါ့။ အားလုံးနားေထာင္ခ်င္ေနၾကတာသိသာေနေတာ့ ကိုေရႊဘ ကခပ္တည္တည္နဲ. ေလာင္းကုတ္ေဘးအိပ္ထဲက စကားဝါတံဆိပ္ေဆးေပါ့လိပ္ကေလးကိုထုတ္ပီး
မီးညႇိရင္းဖြာေနျပန္တယ္(ဟန္လုပ္ပီးဂိုက္ထုတ္ေနတာ)။ ၃-၄ဖြာေလာက္ ဆက္တိုက္ဖြာပီးမွ ေလသံခပ္အုပ္အုပ္နဲ.စကားစေျပာတယ္။
ဒီလိုကြ.. ငါအသက္၂ဝေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့.. က်ားပ်ံမေကာက္ေဆးေပါ့လိပ္ဒိုင္က အဖိုးႀကီးဆုံးေတာ့ အသုဘမွာဖဲဝိုင္းအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေရာဆိုပါေတာ့… … …

ဖဲဝိုင္းကရက္လည္တဲ့ေန.အထိလူစည္ကားခ်က္ကကြာ.. ဟိုးဗမာေျပကေအာက္သားေတြေတာင္တက္လာပီးသူေသကိုယ္ေသေဆာ္ၾကတာေပါ့။ (အသားအေရညိဳေသာလူေတြကိုက်ေနာ္တို.အရပ္တြင္ေအာက္သား သို.မဟုတ္ဗမာေျပသားလို.ေခၚပါတယ္) ငါလည္းဘယ္ေနလိမ့္မလဲရွိတာအကုန္ထုတ္ပီးေဆာ္တာေန.တိုင္းကိုကြဲတာေဟ့။
အိမ္ကလည္းပိုက္ဆံကဖန္လို.မရေတာ့ဘူး။ အတယ္(သူ.အေဖတ႐ုတ္ႀကီး)ကလည္းငါဆိုင္ကပိုက္ဆံေတြခိုးခိုးပီးဖဲခ်ေနတာရိပ္မိေတာ့အလစ္ကိုမေပးဘူးျဖစ္လာေတာ့ ငါ့ရည္းစားအပ်ိဳႀကီးဆီ
ကပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ. ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္(ထိုေခတ္ကေတာ္ေတာ္မ်ားပါသည္)ရယ္၊သူ.ဆြဲႀကိဳးရယ္ယူပီးအသုဘ၆ရက္ေျမာက္ေန.ညမွာထပ္ပီးသြားခ်တာ..မေက်ပြဲေပါ့ေလ။
ဟိုေက်ာင္းဆရာမႀကီးလား.. ကိုေရႊဘရည္းစားက..ေဒၚေနာ္မူေလ ဝတုတ္တုတ္ႀကီး..အသက္ႀကီးေနပီဟီးဟီး (အေၾကာင္းသိတဲ့က်ေနာ္ကဝင္ေနာက္လိုက္တယ္)
ေဟ့ေကာင္!! ဖိုးသက္.. ေအေပးေလး … အဲ့ဒီတုံးကသူ.အသက္က၄၂-၄၃ ပဲရွိေသးတယ္..ပီးေတာ့ခုလိုပုံမဟုတ္ဘူး..ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းလွတပတႀကီး..ခုျပတ္သြားတာၾကာပီ..ေတာ္..
နင့္ပါးစပ္ပိတ္..
ေျပာေနတာေတာင္ဘယ္ေရာက္ကုန္ပီလဲမသိဘူး။ေအး!အဲ့ဒီေန.ကသုံးပုံဖဲကေကာင္းခ်က္ကြာ..ညဦးပိုင္းမွာေတာ္ေတာ္ေလးေထာင္း(နိုင္)ေနတာကြ။၂ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိမယ္။ သိတယ္မလားငါ
တို.ၿမိဳ.သားေတြအေၾကာင္း..ေဘးကေနဇက္ေၾကာဆြဲေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊အရက္ငွဲ.ေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊ကိုေရႊဘကြဆိုပီးမ်က္နာလိုအားရထိုင္ေအာ္ေပးတဲ့ေကာင္နဲ.ဘူဇြာႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့ကြာ။
ဖဲကလည္းနိုင္လူကလည္းစိတ္ႂကြလာေတာ့..အရက္ကိုေတာင္ အာမီရမ္သြားရွာခိုင္းပီးေသာက္ကေရာ။ ဘီအီးေတြ၊မီးေတာက္ေတြလုံးဝမေသာက္ဘူး။ ေငြေသာင္းခ်ီကိုင္ထားတဲ့ေကာင္ကိုး။
အင္း.. ည၁၂နာရီေက်ာ္လာေတာ့ မူးကလည္းမူးေသြးကလည္းႂကြႂကြဆိုေတာ့ တေျဖးေျဖးျပန္ကုန္လာတာေနာက္ဆုံးအပ်ိဳႀကီးဆီကဖန္လာတဲ့ပိုက္ဆံေကာဆြဲႀကိဳးပါကုန္တဲ့အျပင္အိတ္ကပ္
ထဲမွာက်ပ္တန္ေလးတစ္ရြက္ေတာင္မက်န္ေတာ့ဘူးကြာ။ ခုနက ေဘးမွာဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတဲ့သူေတာင္းစားတပည့္တပန္းေတြဆိုတာဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံမက်န္ေတာ့
လို.၀ိုင္းျပင္လည္းေရာက္ေနပီ။ လူကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးေထြေနပီ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ.အသုဘရွင္ဧည့္ခံတဲ့ညလည္စာ ဆန္ျပဳတ္ကေလးေသာက္ပီးျပန္မယ္ေပါ့ေလ။ ဒါနဲ.ေအာက္ထပ္ကို
ဆင္းလာေတာ့ေလွခါးရင္းမွာခၽြတ္ထားတဲ့ငါ့ျမင္းၾကယ္ဖိနပ္မရွိေတာ့ဘူးကြ။ ေတာက္!! ယိုးဒယားျမင္းၾကယ္ဖိနပ္အစစ္ကေလးကြာ။ ပိုပီးေဒါကန္ခ်င္စရာေကာင္းတာက ညာဖက္တစ္ဖက္ထဲ
ေပ်ာက္ေနတာ၊ရွာတာလည္းႏွံ.ေနပီ။ မေတြ.ေလေဒါကန္ေလေပါ့။ ဖဲရႈံးလို.စိတ္ညစ္လာတာဖိနပ္ပါေပ်ာက္ပီးျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေသာက္ထားတဲ့အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ဘယ္ေလာက္ေဒါသ
ထြက္မလဲဆိုတာမင္းတို.ပဲေတြးၾကည့္။ဒါနဲ.ပဲ.. အိမ္ေပၚျပန္တက္ပီး အိမ္ရွင္ဆီကဘန္နီႀကိဳး(ဂုန္ေလၽွာ္ႀကိဳး) ရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာင္းပီး အိမ္ေအာက္ကိုအသာေလးျပန္ဆင္း
ေလွကားရင္းမွာရွိတဲ့ဖိနပ္ေတြအားလုံးကိုညာဖက္ေတြပဲေရြးပီးႀကိဳးနဲ.ထိုင္သီ၊ ကိုယ္မွာလြယ္၊ပုဆိုးျခဳံပီးအသာလစ္ထြက္လာတာေဟ့။
ဘာလုပ္တာလဲ..ကိုေရႊဘဟာက? (ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ထေမးလိုက္သံ)
ဘာလုပ္ရမလဲ..လက္စားေခ်တာေလ..အကုန္ျမစ္ထဲသြားေမၽွာမလို. ခိုးလာတာ၊ ဖဲရိုက္တဲ့လူအတူတူခ်င္းငါကဖဲလဲရႈံးေသးဖိနပ္လည္းတစ္ေယာက္ထဲေပ်ာက္ေတာ့မတရားဘူးထင္လို.
ဟားဟားဟား!! (အားလုံးရယ္သံ)
အဟီး.. မနက္မိုးလင္းရင္ဖဲဝိုင္းကလူမွန္သမၽွ .. ဘယ္ဖက္တစ္ဖက္ပဲရွိတဲ့ဖိနပ္ကိုစီးပီးအိမ္ျပန္ေနတာကိုျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္းငါ့မွာတခြိခြိနဲ.ေပါ့ … …. …
အဲ့ဒီဖိနပ္ေတြရ၀-၈ဝေလာက္ကိုလြယ္ပီးျပန္လာတာ ကမ္းနားလမ္းဖက္ေရာက္လာေရာဆိုပါေတာ့ကြာ။
ကုကၠိဳပင္တန္းအုပ္အုပ္ေတြအဆုံးမွာ ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးရွိတယ္မလား..ေအးအဲ့သည့္ကုန္းေပၚတက္သြားေရာဆိုပါေတာ့။ ပုံမွန္အခ်ိန္ဆိုဘယ္တက္ရဲပါ့မလဲ မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းအဲ့ဒီေနရာ
ကနာမည္ႀကီး။ (ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးမွာျမစ္ေပၚတြင္ေမးတင္ထားေသာ ေစတီပ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားရွိေသာေနရာ၊ တခ်ိန္ကအႀကီးအက်ယ္တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ့ဖူးပီးလူအေတာ္မ်ားမ်ားေသခဲ့သည့္
ေနရာဟုသိၾကသည့္အျပင္လျပည့္ညမ်ားတြင္ေစာင္းတီးေနေသာ ဥစၥာေစာင့္မမ်ားကိုျမင္ရသည္၊ ဘုရားဌာပနာေစာင့္ဘီလူးသဘက္မ်ားဖမ္းစားသည္၊ တေစၧေျခာက္သည္ဟုအလြန္နာမည္
ေက်ာ္ေသာေနရာ)ငါလည္းေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ.ဆိုေတာ့ မေၾကာက္ဘူးဆရာ၊ေလာေလာဆယ္ဒီဖိနပ္ေတြကို ျမစ္ထဲပစ္ဖို.အေရးႀကီးတာလည္းပါတာေပါ့။ ဘုရားကုန္းကသိတဲ့အတိုင္း
ဂ်ာမဏီျခဳံေတြထူေတာ့ ငါလည္းအတင္းတိုးရင္းနဲ.ျမစ္ကမ္းပါးအစြန္းကိုေရာက္သြားေရာဗ်။ ကမ္းပါးအစြန္းက ကုကၠိဳပင္ႀကီးေျခရင္းကေနဖိနပ္အတြဲႀကီး ကိုအားနဲ.ျမစ္ထဲလႊဲပီးပစ္လိုက္တာ
ေရထဲဝုန္းကနဲက်သြားသံၾကားရေတာ့မွျပန္မယ္ဆိုပီး အလွည့္မွာ ေစတီပ်က္ႏွစ္ခုၾကားထဲက အုတ္ခုံႀကီးေပၚမွာ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ထိုင္ေနပါေရာလားဗ်ာ။ အရက္မူး
ေနတာေတာင္ေျပသလိုျဖစ္သြားတယ္ဟ။ ဆံပင္ေတြေတာင္ေထာင္လာသလိုပဲ။ တျခားလမ္းလွည့္ပီးေျပးရေအာင္ကလည္း မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္း ေနာက္မွာကမ္းပါးအျမင့္ႀကီး၊ ေဘး၂ဖက္က
ျခဳံေတြကလည္းတိုးလို.မေပါက္တတ္။ ဒီေစတီငုတ္တိုႏွစ္ခုအလယ္ကေနပဲထြက္လို.ရမွာကို အဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက ပိတ္ပီးထိုင္ေနေတာ့ ငါ့မွာဒူးတဆတ္ဆတ္တုန္ပီး ေၾကာက္လိုက္တာကြာ။

႐ုတ္တရက္ကိုေရႊဘစကားေျပာတာရပ္သြားပီး က်ေနာ့္လက္ထဲကေရေႏြးခြက္ကိုလွမ္းယူပီး တဂြပ္ဂြပ္ေမာ့ေသာက္ေနတယ္။
ဒါသူ.ေသာက္က်င့္ေလ။ အားလုံးစိတ္ဝင္စားမႈျမင့္လာပီဆိုအဲ့လိုပဲ။ ေသာက္ပီးမွေဆးေပါ့လိပ္ကိုဆက္ဖြာေနတယ္။ ဘာမွေတာ့ဆက္မေျပာေသးဘူး။ မီးဖိုေဘးမွာဝိုင္းထိုင္ေနၾကတဲ့လူေတြကလည္း
တိတ္ဆိတ္လို.။ ကိုေရႊဘရဲ. ေလကလည္းသိတယ္မလား။စပီဆိုတာနဲ.အမူအရာေတြဘာေတြနဲ.ေျပာတာကိုး။ ဖဲဝိုင္းကိစၥေတြ၊ဖိနပ္ေတြခိုးပီးလြယ္ယူလာတာေတြေျပာတုံးကတဟီးဟီးနဲ.အားလုံးသ
ေဘာေတြက်ေနရာကခုလိုသည္းထိတ္ရင္ဖိုခန္းေရာက္လာေတာ့အားလုံးၿငိမ္သက္လို.ေပါ့။ ဟိုမွာက ဥစၥာေစာင့္မနဲ.ပက္ပင္းေတြ.ေနပီဆိုတာကိုးဗ်။ ကိုယ္ေတြသာဆိုဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲေတြးရင္း
ေၾကာက္စိတ္ေတြဝင္လာတာဗ်။ ဒီၾကားထဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းထဲမွာေမြးထားတဲ့ ေခြးအုပ္လိုက္ႀကီးကလည္း တစ္ခုခုျမင္လိုက္သလို အူး …ဝူ..ဝူ .. ဆိုပီးအုပ္လိုက္ထအူလိုက္ေတာ့
အားလုံးတုန္ကုန္ေရာ။ ေခြးအူသံေတြတိတ္သြားေတာ့ မီးကင္းတဲရဲ.အမိုးသြပ္ျပားေပၚ ႏွင္းေတြတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနသံကလြဲပီးအကုန္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေရာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွကိုေရႊဘသက္ျပင္း
ခ်သံ ဟင္းကနဲၾကားလိုက္ရပီး စကားဆက္ေျပာတယ္.. … …
ငါမေၾကာက္တတ္တာမင္းတို.သိပါတယ္။ လက္ပံတန္းမွာဘုရားပြဲလုပ္တုံးက အဲ့ဒီရြာက ေကာင္ေတြ၁ဝေယာက္ေလာက္ဓားရွည္ေတြနဲ.၀ိုင္းခုတ္တာငါနဲ.ခ်ီးဗူး၂ေယာက္ထဲဝါးဆစ္ပိတ္ေတြနဲ.
ထြက္မေျပးပဲခံခ်လာတာမင္းတို.သိပီးသားပဲေလ။(ကိုယ္ရည္ေသြးတာဒင္း ဒါေပမယ့္တကယ္လည္းဟုတ္ပါတယ္)ဒါေပမယ့္ခုဟာက မတူဘူး။ သူေသကိုယ္ေသခ်လိုက္ရေအာင္လူမွမဟုတ္တာကိုး။
အေျခေနကလည္းခုနကငါေျပာခဲ့သလိုပဲေျပးေပါက္ရယ္လို.မရွိေတာ့ဘူးဟ။ ေကာင္းကင္မွာလည္းလကေလးမွမသာ၊ၾကယ္ေရာင္ပ်ိဳးပ်ိဳးပ်က္ပ်က္မွာ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့တကယ္ဗ်။
ဥစၥာေစာင့္မဆိုတာ သိသာတယ္။ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်လို.၊ဒါေပမယ့္မင္းတို.ငါတို.ၾကားဖူးသလို အစိမ္းေရာင္ဝတ္စုံေတာ့မဝတ္ထားဘူးဆရာ။ တစ္ကိုယ္လုံးအျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ.ဟ။ ဘုရားစာေတြ
ဘာေတြဆိုတာကလည္းအကုန္ေမ့ကုန္ပီ။ ငါ့အတြင္းခံအင္းက်ီ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေရႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္းဝင္တုံးကရထားတဲ့ အင္းကြက္ခ်ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေလးငါးက်ပ္တန္အျပာေလးကိုသတိရလို.ႏွိုက္
ၾကည့္ေသးတယ္။ သရဲသဘက္နိုင္တယ္လို.ေျပာတာကိုး။ မရွိေတာ့ဘူးဟ..ခုနင္ကဖဲဝိုင္းမွာ ယူပီးဖဲရိုက္ရႈံးပစ္လိုက္တာေနမွာ။ ဒါနဲ.ငါလည္းဝိဉာဥ္အႏႈတ္ခံရမလား၊ သိုက္ေစာင့္ဘီလူးပဲေခၚ
လိုက္မလားဆိုပီးလက္အုပ္ကေလးခ်ီပီးအနားကပ္သြားေရာဆိုပါေတာ့။
ေမာင္ေတာ္!! တဲ့.. … ….
စကားလွမ္းေျပာေတာ့ငါလည္းလန္.သြားတာေပါ့။ ဥစၥာေစာင့္မက အဲ့ဒီ၂ေပခြဲေလာက္ရွိတဲ့အုတ္ခုံေလးေပၚကေနမထပဲေျပာေနတာေဟ့ေကာင္ေရ။ ေမာင္ေတာ္ႏွမေတာ့္ကို မမွတ္မိဘူးလားတဲ့။
ငါလည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ.ဟုတ္ကဲ့မေတြ.တာၾကာလို.ပါဆိုပီးေယာင္ပီးေျပာလိုက္မိေသးတယ္။ အဲ့ဒါကိုအဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက တခစ္ခစ္နဲ.သေဘာေတြက်ေနေသးတယ္ဗ်။ငါလည္းေၾကာက္စိတ္ေတာ့နည္းနည္းေလၽွာ့သြားတယ္ဟ။ ဒါမ်ိဳးကမင္းတို.လည္းၾကားဖူးပါတယ္။ သိုက္အေစာင့္ေတြဘာေတြကသေဘာက်ရင္ေရႊမန္က်ည္းသီးေတာင့္ေတြေပးသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြေလ။ ဒီေတာ့ငါလည္းေၾကာက္ေပမယ့္မီးစင္ၾကည့္ကမယ္ေပါ့။ အနားကိုပိုတိုးကပ္လိုက္
ေတာ့ေဟ့ေကာင္ေရ.. ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးဗ်။ ႏွာတံေလးကခၽြန္ခၽြန္ေလး မ်က္နာကခပ္သြယ္သြယ္ေလးနဲ. မ်က္လုံးဝိုင္းစက္စက္ကေလးနဲ.ဗ်။ ၾကည့္ရတာရွမ္းမကြ။ ေသခ်ာတယ္ရွမ္းဥစၥာေစာင့္မ။ ျပဳံးျပဳံးေလးလုပ္ရင္းထလာပီး … … ….
နန္းၾကာျဖဴေလေမာင္ေတာ္ရဲ. .. ေမာင္ေတာ့္အခ်စ္နန္းၾကာျဖဴ.. ဆိုပီး ငါ့ရင္ခြင္ထဲဝင္လာေရာဗ်။

နန္းၾကာျဖဴဆိုတဲ့ အသံၾကားတာနဲ. က်ေနာ္တို.နားေထာင္ေနတဲ့လူေတြအကုန္လုံးရင္ထိတ္ကုန္တယ္ဗ်။
ဒီလိုေလ.. နန္းၾကာျဖဴဆိုတာ က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.မွာနာမည္မွာအင္မတန္နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ဥစၥာေစာင့္မေလ။ ပါးစပ္ရာဇဝင္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတာေပါ့ေလ။ ၿမိဳ.အဝင္ကေနျမင္းလွည္းငွါးစီးပီးဘုရားငုတ္တို
နားေရာက္ေတာ့ေပ်ာက္သြားတာတို.၊ ညဖက္ဗယာေၾကာ္လိုက္ေရာင္းတဲ့ ကုလားကိုေရႊဒဂၤါးျပားေတြနဲ.ဗယာေၾကာ္ဝယ္စားတာတို.အစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ။ ခင္ဗ်ားတို.ၿမိဳ.ေတြမွာရွိခဲ့ဖူးတဲ့ထူးမျခားနား
ဥစၥာေစာင့္ပုံျပင္ေတြလိုပါပဲ။ တစ္ခုပဲႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ျဖစ္ဖူးတာက.. က်ေနာ္တို.ငယ္ငယ္က တကၠသိုလ္တက္ပီးျပန္လာတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ဗ်ာ၊ အဲ့ဒီေခတ္ကသိတယ္မလား စက္မႈတကၠသိုလ္ဆိုတာ R.I.T တစ္ခုပဲရွိတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့ တစ္ၿမိဳ.လုံးမွာ ထင္ေပၚေနတဲ့ လူငယ္မ်ိဳးေပါ့။ အဲ့ဒီေကာင္က ေခတ္ပညာတတ္ဘာညာဆိုပီး ဘုရားငုတ္တိုနားသြားသြားထိုင္တာ လျပည့္
ညမွာေစာင္းထြက္တီးတဲ့ နန္းၾကာျဖဴနဲ.ႀကိဳက္ေရာဆိုပဲ။ တေျဖးေျဖး လူေတြသတိထားမိလာေတာ့သူ.အိမ္ကလည္းစိုးရိမ္လာတာေပါ့။ ညဖက္ဆိုဘုရားငုတ္တိုဖက္လစ္လစ္သြားတာေလ။ တရက္က်ေတာ့ ညဖက္ႀကီး အဲ့ဒီလူ ဝူးဝူးဝါးဝါးေတြ ေအာ္ရင္းဘုရားငုတ္တိုဖက္ကေျပးလာတာလူေတြဝိုင္းဖမ္းပီးခ်ဳပ္ထားရတယ္။ ပါးစပ္ကလည္းဘာေတြေအာ္လို.ေအာ္မွန္းမသိ။ ေက်ာကရွပ္အင္းက်ီကလည္းစုတ္ျပဲပီး လက္ဝါးရာမဲမဲႀကီး အျပားလိုက္ထင္ေနတယ္ဆိုပဲဗ်။ နန္းၾကာျဖဴဆီ သြားတာအထိန္းေတာ္ ဘီလူးနဲ.ေတြ.သြားတယ္ဘာညာေတာ့ေျပာၾကတာပဲေလ။အဲ့ဒီလူ
လည္းသြက္သြက္ခါေအာင္႐ူးပီး နန္းၾကာျဖဴ ေရ..ဘာညာေတြေလၽွာက္ေအာ္ေတာ့ ေနာက္ဆုံး အခန္းထဲမွာသံႀကိဳးနဲ.ခ်ည္ထားရတဲ့အဆင့္ေရာက္ပီး မစားနိုင္မအိပ္နိုင္နဲ.ေသသြားရွာတယ္။
ခုနားေထာင္ေနတဲ့ဇတ္လမ္းထဲမွာ က်ေနာ္တို.ကိုေရႊဘနဲ. ထိပ္တိုက္တိုးေနပီေကာဗ်။ ထစ္ကနဲဆိုရိုက္မယ္ခုတ္မယ္ဆိုတဲ့တစ္ၿမိဳ.လုံးကရွိန္တဲ့ လူမိုက္နဲ.တစ္ၿမိဳ.လုံးက ေၾကာက္ၾကတဲ့
ဥစၥာေစာင့္မေတြ.ေနပီေလ။ အားလုံးဇတ္ရွိန္တက္ေနပီဗ်ာ။ သက္ျပင္းေလးေတြခိုးခ်ပီး ကိုေရႊဘမ်က္နာကိုအားလုံးေငးပီးနားေထာင္ေနၾကတယ္။ ကိုေရႊဘဆက္ေျပာတယ္… … ….
ငါလည္း၅မိနစ္ေလာက္လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ရဲဘူးဟ..ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနမိတာေပါ့ေလ..
ဥစၥာေစာင့္မလာဖက္ထားတာရယ္..ဘယ္ခ်ိန္အထိန္းေတာ္ဘီလူးထြက္လာပီးငါ့ကို ရိုက္မလဲဆိုပီးလန္.ေနတာရယ္လူကိုေသးပါမတတ္ပဲငါ့ေကာင္ေတြေရ။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ အဲ့ဥစၥာေစာင့္
မကငါ့ကိုဖက္ထားပီး စကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာေတာ့ပဲဟ။ ေမာင္ေတာ္ရယ္..ႏွမေတာ္ကေမာင့္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနတာ ႏွစ္ေတြရာခ်ီေနပါပီဘာညာေတြေပါ့.. ေျပာရင္းငါ့ရင္ဘတ္ေတြကိုဟို
ပြတ္ဒီပြတ္လုပ္စျပဳလာတယ္..ပထမေတာ့ေၾကာက္ေနတာ..ၾကာလာေတာ့ ေအေပးငါလည္းေသာက္က်င့္ကတန္တန္ဆိုေတာ့ -ီး ေတာင္ခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္ဟ..ဟီးဟီး .. ဒါနဲ.မသိမသာေလးေကာင္မ ဖင္ေတြဘာေတြကို ကိုင္ေပးလိုက္ေတာ့.. အမယ္..ေမာင္ေတာ္ေမာင္ေတာ္ဆိုပီး ဖီးလ္ေတာင္တက္ျပလာေတာ့ငါလည္း မထူးဘူးကြာ ဆိုပီးအကုန္ေလၽွာက္ႏွိုက္ဖို.
ႀကိဳးစားေတာ့တာေပါ့။ သူ.ကိုယ္ေပၚ႐ုံထားတဲ့ အဝတ္ျဖဴေအာက္ကို ငါလက္ႏွိုက္ၾကည့္ေတာ့ ဟာ… ေဘာ္လီလည္းမပါဘူးဟ …
ကိုေရႊဘ ဥစၥာေစာင့္မက..ေဘာ္လီဝတ္မလားဗ်!!
ေဟ့ေကာင္!! ငါစကားေျပာေနရင္ျဖတ္မေျပာနဲ. ငါလည္းဘယ္သိမလဲကြ။
ေဘာ္လီျဖစ္ျဖစ္၊ရွင္မီးျဖစ္ျဖစ္ကြာကဲ… ဘာမွအခုအခံမပါတာကိုေျပာခ်င္တာ။ နို.ႀကီးေတြက ေရွာက္ပန္းသီးအငယ္စားေလာက္ရွိတယ္ဟ။ ထြားထြားႀကီးေတြဗ်။ ငါလည္း အကုန္ေလၽွာက္ကိုင္
ပီးသူ.ဝတ္႐ုံျဖဴျဖဴႀကီး ကိုခၽြတ္ပလိုက္ေရာဆိုပါေတာ့။ ေအာက္ကလည္းဘာမွမပါဘူးေဟ့။ ဒီေတာ့ ဖင္တုံးလုံးျဖစ္ေနပီ။ ငါကေတာ့ပုဆိုးကိုစလြယ္သိုင္းပလိုက္တယ္ကြာ ဘာမွမခၽြတ္ဘူး။ ၾကာပါ
တယ္ဆိုပီးေကာင္မကို အုတ္ခုံေပၚတြန္းလွဲလိုက္ပီး သူ. ေ-ာက္ဖုတ္မွာငါ့ -ီး ကိုေတ့ပီးေဆာင့္ခ်ပလိုက္ေတာ့.. အမေလး ေမာင္ေတာ္..ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ..ဆိုပီး ေအာ္တယ္ဗ်။ ဟ..မထင္ရဘူးေနာ့္
ဥစၥာေစာင့္မဆိုေတာ့ တန္ခိုးေတြဘာေတြနဲ.မ်ားအပ်ိဳျပန္လုပ္ထားလားမသိဘူး။ က်ပ္ေနတာပဲသူ.ပစၥည္းကမနည္းကိုသြင္းရတယ္ဆရာ။ ငါလည္းမူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ. အုတ္ခုံေပၚသူ.ကိုပက္
လက္တြန္းတင္ပီး ဒူးေကြးပီးမတ္တပ္ကိုေဆာ္ေတာ့တာေဟ့။ နို.ထြားထြားႀကီးေတြစုံကိုင္ပီး ပိတ္ပိတ္ေဆာင့္တာ.. ဘုရားငုတ္တိုတဝိုက္လုံး ဥစၥာေစာင့္မေအာ္သံကိုဆူညံေနတာပဲဟီးဟီး… …
က်ေနာ္ေျပာသလိုပဲ ကိုေရႊဘကစကားေျပာရင္အမူအရာေလးနဲ.ေျပာေတာ့ …
ခုေျပာေနတဲ့အခါမွာ ကို လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြပါလာပီ။ က်ေနာ္တို.မီးဖိုေဘးမွာခ်ထားတဲ့ ထင္းစည္းႀကီး ကိုတက္ခြပီး သ႐ုပ္ပါေဖာ္ျပေနေတာ့က်ေနာ္တို.နားေထာင္ေနတဲ့လူေတြမွာတံေထြးေတြေတာင္မ်ိဳခ်မိတယ္ဗ်။ သူ.ေလသံကလည္း ပီျပင္တာကိုး ဥစၥာေစာင့္မ ေအာ္သံေတြဘာေတြပါ ေအာ္ျပေနတာ.. ေမာင္
ေတာ္ရဲ.ဘာညာေတြဆိုေတာ့…လူပ်ိဳေပါက္ေလးေတြျဖစ္တဲ့က်ေနာ္တို.မွာဖီးလ္ေတြဘာေတြေတာင္တက္လာတယ္ေလ။
ဒါနဲ.ငါလည္းတစ္ခ်ီပီးသြားေရာဆိုပါေတာ့ကြာ…
အမယ္.. လစ္ဖို.မျပင္နဲ.ဆရာ။ ေကာင္မကငါပီးသြားလို.ပုဆိုးျပင္ဝတ္ေနတာေတာင္ အတင္းလွမ္းဖက္ပီး ႏြဲ.ေနေသးတာဟ။ ေမာင္ေတာ္ေရ..ခ်စ္တယ္ဘာညာနဲ.တတြတ္တြတ္ေျပာေနတုံး။
အမွန္ကငါလည္းလစ္ခ်င္ေနပီ။ ဒါကိုေကာင္မကဝပုံမေပၚေသးဘူး။ ငါ့ပစၥည္းလာကိုင္ပီး -ြင္းထုေပးေနေသးတယ္။ ဟီးဟီး … ဒီေလာက္လာဆြေပးေနေတာ့ ငါလည္းလူငယ္ဘဝဆိုေတာ့ျပန္ထ
လာပီးထပ္ေဆာ္မိျပန္တာေပါ့ကြာ။ ေနာက္တစ္ခ်ီ..အမယ္..
ေလးဘက္ေတာင္ေထာက္ေပးလိုက္ေသးတယ္ဗ်။
မွတ္ထားေရႊဘတဲ့..ဥစၥာေစာင့္မကိုေတာင္ေလးဘက္ေထာက္ပီးဖင္ေထာင္ေဆာ္လာတာဟဲဟဲ။ အရက္ရွိန္ေလးကလည္းပါေတာ့..ေကာင္းလိုက္တာကြာေဆြမ်ိဳးကိုေမ့ကေရာဆိုပါေတာ့။
သူ.အိုးကားကားႀကီးေတြစုံကိုင္ပီး သမပလိုက္တာေဟ့။ ဒုတိယအခ်ီကနည္းနည္းၾကာေတာ့ပီးသြားတာနဲ.လူလဲနည္းနည္းဟိုက္သြားလို. အုတ္ပုံေပၚတက္အိပ္ေနလိုက္တယ္။ဥစၥာေစာင့္မေပါင္
ကိုေခါင္းေလးအုံးလို.ေပါ့။ အင္း..လူလည္းခဏဆိုပီးမွိန္းလိုက္တာ သတိရေတာ့ မိုးစင္စင္လင္းေနပီ။ ဟိုဥစၥာေစာင့္မလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ကမ္းနားလမ္းက လမ္းသြားလမ္းလာေတြကလည္း
ဘုရားငုတ္တိုကုန္းေပၚက ေဝလီေဝလင္းႀကီးဆင္းခ်လာတဲ့ငါ့ကိုတအံ့တၾသႀကီး ၀ိုင္းၾကည့္လို.ေပါ့ေလ။
ကိုေရႊဘဟာက မူးပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာေနမွာပါ !! အိပ္မက္လိုလိုဘာလိုလိုႀကီး..
ခ်ီး!! မဟုတ္ဘူးဟ.. ငါအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေသးေပါက္တာ ငါ့ပစၥည္းထိပ္မွာႀကိမ္းေနတာငါသိတာေပါ့ဟ
ဥစၥာေစာင့္မ ကိုပါကင္ဖြင့္လာတာေသခ်ာတယ္ေဟ့ေကာင္ေရ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဘိုးႀကီးကေညာင္ေနလို. ငါတို.လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ နံျပားေတြဘာေတြဝင္ရိုက္ေနလိုက္ေသးတယ္။
ေန.လည္ေလာက္ၾကမွလင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ဘုရားငုတ္တိုကိုတစ္ခါျပန္ပီး ဟိုရွာဒီရွာ ေလၽွာက္ၾကည့္ေသးတယ္။ တစ္ခုခုမ်ားသဲလြန္စရမလားလို.ေပါ့ေလ။
နန္းၾကာျဖဴတို.ဘာတို.ကမၼည္းထိုးထားတဲ့ အုတ္ဂူအပ်က္ေလးဘာေလးမေတြ.ဘူးလားဗ်?
ေတြ.ဘူးဟ..ေျခရာလက္ရာဘာမွမက်န္တာဟ..
ဒါနဲ.ငါလည္းစိတ္ပ်က္သြားေရာ။ ေနာက္ေန.ေတြလည္းညဖက္သြားသြားပီးေစာင့္ေသးတယ္။
ေၾသာ္! ကိုေရႊဘတို.မ်ား သိုက္ေစာင့္ေတြဘာေတြေတာင္မေၾကာက္ဘူး ႏွာထတာ..ႏွာထတာ..ဟားဟား
ဟီး..မင္းတို.မအုပ္ဖူးလို.ပါေလ..ဒီေလာက္မိုက္တဲ့အဖုတ္ငါေတာ့မၾကဳံဖူးဘူးဆရာ
ဒါပဲလား..ကိုေရႊဘဇတ္လမ္းက??
မဟုတ္ဘူးဟ..ဆက္ရန္က်န္ေသးတယ္..
ဒီလိုပဲငါလည္းတမွိုင္မွိုင္လုပ္ပီး နန္းၾကာျဖဴကိုလြမ္းေနတာ.. တရက္ၾကေတာ့ငါတို.အိမ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာမနက္အာ႐ုဏ္ဆြမ္းကပ္ဖို.ျပင္ေရာေဟ့ … … …. …..

ဆြမ္းကပ္မွာကမနက္ေစာေစာဆိုေတာ့ မုန္.တီသုတ္ေပါ့ေလ။
နက္ဖန္မနက္ကပ္မွာဆိုဒီေန.ညဖက္မွာ အတယ္(သူ.အေဖတ႐ုတ္ႀကီး)ကငါ့ကိုမုန္.ဖတ္ေတြသြားသယ္ခိုင္းေတာ့ငါလည္း ကမ္းနားလမ္းမုန္.တီဖိုကိုႀကိမ္ျခင္းေလးဆြဲပီးထြက္လာခဲ့တာေပါ့။ညဖက္
၈နာရီေလာက္ေပါ့။ မုန္.တီဖိုထဲမွာ မုန္.ဖတ္ေတြခ်ိန္တြယ္၊ပိုက္ဆံလည္းရွင္းပီးျပန္ထြက္ခါနီးက်ေတာ့ မုန္.တီဖိုပိုင္ရွင္ရဲ.သမီးအလတ္မက ေလွခါးကေနေျပးဆင္းလာပီး ေမာင္ေတာ္ရဲ.ေမာင္ေတာ္
ဆိုပီးငါ့ကိုေျပးဖက္ေရာဗ်။ သူ.အေဖအေမေတြကလည္းဝိုင္းဆြဲၾကတာေပါ့ကြာ။႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့ေလ။
ဟာ! နန္းၾကာျဖဴ ဝင္ပူးတာေပါ့.. ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ.. (ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ေရရြတ္လိုက္သံ)
ဟင္းးး!! (ကိုေရႊဘသက္ျပင္းခ်သံ)
ကိုေရႊဘကလည္းညံ့ပါ့ဗ်ာ.. အဲ့လိုဝင္ပူးကပ္ပီးစကားေျပာရင္း .. ဘယ္ေန.ဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ေနရာမွာထပ္ေတြ.မယ္ဆိုပီး ထပ္ဒိတ္လိုက္ရမွာ..
အင္းး!! (စိတ္မပါေသာအသံျဖင့္)
ကိုေရႊဘ..အဲ့ဒီကမ္းနားလမ္းမုန္.တီဖိုက အလတ္မဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္ေလာက္ကဆုံးသြားတဲ့တစ္ေယာက္လားဗ် (က်ေနာ္ဝင္ေမးလိုက္သံ)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ!!
ေရေႏြးေမာ့ေသာက္လိုက္ေနတဲ့က်ေနာ္ဖြီးကနဲျဖစ္သြားပီး တစ္ေယာက္ထဲေအာ္ရယ္ေနမိတယ္။ က်န္တဲ့ခ်ာတိတ္ေတြကအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ.က်ေနာ့္ကိုေမးေငါ့တယ္။ဘာျဖစ္တာလဲေပါ့ေလ။
စိတ္မသက္မသာမ်က္နာနဲ.ကိုေရႊဘက ဆက္ေျပာတယ္။ မင္းတို.ကေတာ့ငယ္ေသးေတာ့ဘယ္မွတ္မိမလဲ။ ဟိုေကာင္ဖိုးသက္ကေတာ့ သိတတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေနပီေျပာျပလိုက္ေတာ့ကြာ။
က်ေနာ္ကမနဲေအာင့္အီးထားရတဲ့အသံနဲ.အားလုံးကိုရွင္းျပေနမိတယ္။
အဲ့ဒီကမ္းနားလမ္းမုန္.တီဖိုကအလတ္မဆိုတာ ေမြးကထဲက က်ပ္မျပည့္ဘူးေလ..ဟားဟား.. ပီးေတာ့လင္တ႐ူးလိုလိုဘာလိုလိုနဲ.ငါတို.ငယ္ငယ္ကၿမိဳ.ထဲမွာ အဝတ္မပါပဲေလၽွာက္ေလၽွာက္
ေျပးေနလို.လိုက္လိုက္ဖမ္းရတဲ့ဟာမ်ိဳးႀကီး။ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကရေျပာတဲ့ကိုေရႊဘ..နန္းၾကာျဖဴက ဆံပင္ဖားလ်ားေလးခ်လို.တဲ့ … ဟိုအ႐ူးမကျဖင့္ဆံပင္ကက်ိဳ.တို.က်ဲတဲ..ေရွာက္ပန္းသီးအ
ငယ္စားေလာက္ရွိတဲ့နို.ႀကီးေတြတဲ့..ဟိုကျဖင့္ပိန္ကပ္ကပ္ႀကီး..ခြိခြိ.. ပီးေတာ့ဘာတဲ့ႏွာတံခၽြန္ခၽြန္ေလးတဲ့ ဟားဟား.. ေမြးရာပါႏွာေခါင္းအထဲကိုခြက္ေနတာေဟ့။ ဘယ္ေလာက္မ်ားမူးေနခဲ့လဲ
မသိဘူးကိုေရႊဘတို.ကေတာ့..ဒီ႐ုပ္ႀကီးကိုမ်ား နန္းၾကာျဖဴဆိုပီးတြယ္ခဲ့ေသးသတဲ့။
ဟားဟားဟားဟား!! !! (အားလုံးပတ္ထုတ္မရေအာင္ရယ္ကုန္ၾကတယ္)
ရယ္သံေတြစဲသြားမွရွက္ဝဲဝဲမ်က္နာနဲ.ကိုေရႊဘဆက္ေျပာတယ္။
စစခ်င္းေတာ့အဲ့ဒီေကာင္မေလွခါးကေနေျပးဖက္တာ ငါလည္းေၾကာင္ေနတာေဟ့။ မင္းတို.ေျပာသလိုပဲ..နန္းၾကာျဖဴမ်ားဝင္ပူးသလားေပါ့.. ဘယ္ဟုတ္မလဲ.. သူ.လက္ေတြကငါ့ေဂြးကိုဖမ္း
ကိုင္ပီးေမာင္ေတာ္ေရ..ေမာင္ေရလို. တစာစာေျပာမွ ဟိုက္! ဒါဟိုေန.ညကငါတြယ္ခဲ့တဲ့ဟာဆိုတာေသခ်ာသြားလို. အတင္း႐ုန္းမုန္.တီဖတ္ျခင္းေလးေျပးေကာက္ကိုင္ပီး လစ္ေတာ့တာေပါ့ကြာ။
လူကိုမွရွက္လိုက္တာ။ မေတာ္တဆဒီေကာင္မ ေျပာတာေတြအဟုတ္ပါဆိုတာ သူ.အိမ္ကလူေတြသိသြားလို.ကေတာ့ ငါ့မွာအ႐ူးမလင္လုပ္ရမယ့္ကိန္းဟ!!
ဟားဟားဟားဟား!! !!
အဲ့ဒီညကသူ.အိမ္ကအလစ္မွာထြက္လာပီး ဘုရားငုတ္တိုမွာလာထိုင္ေနပုံေပၚပါတယ္ကြာ.. ဒီနန္းၾကာျဖဴဆိုတဲ့ကိစၥကလည္း လူတိုင္းေျပာဖူးေတာ့ ဒီအ႐ူးမနန္းၾကာျဖဴဂိုက္ဖမ္းပီး ငါ့ကိုအုပ္
သြားတာေနမွာ.. ….
သူျခဳံထားတဲ့ အဝတ္ျဖဴဆိုတာႀကီးကလည္းေနာက္မွငါျပန္ေတြးမိတာ မုန္.တီစစ္တဲ့အခါဇကာလုပ္တဲ့ အဝတ္စအျဖဴႀကီးပါ..ဒါေၾကာင့္အဲ့ဒီညက ငါ့စိတ္ထဲမွာ ဆန္အပုတ္ခံတဲ့အနံ.ရေနပါလားလို. ဟီးဟီး..
ကမ္းနားလမ္းကိုႏွစ္ေပါက္ေအာင္ျဖတ္သြားျဖတ္လာမလုပ္ရဲေတာ့တာေဟ့…
အားလုံး တဝါးဝါးပြဲက်ေနၾကတာရပ္သြားေတာ့.. က်ေနာ္ကစကားစလိုက္တယ္။ စေျပာလိုက္ရင္ေတာ့အဟုတ္ႀကီး ငါတို.ကိုေရႊဘကေတာ့ေနာက္ဆုံးက်ရင္ အဖ်ားရႉးရႉးသြားတာ။ က်ေနာ္တို.
မွာျဖင့္ဥစၥာေစာင့္မေလးကို တြယ္တဲ့အခန္းေျပာေနတုံးကဖီးလ္ေတြတက္လိုက္ရတယ္။ မမိုက္ပါဘူး.. ဟိုဟာဗ်ာ..အမွန္ကန္ဇတ္လမ္းေလးေျပာျပ။
ကိုေရႊဘနဲ.မမိခ်ိဳေလးတို. ဇတ္လမ္းေလဗ်ာ.. အဲ့ဒါကေတာ့က်ေနာ္တစြန္းတစသိေတာ့ အဖ်ားမရႉးဘူး.. လုပ္ပါဗ်ာကိုေရႊဘ..
ေတာ္ပီကြာ!! မိုးခ်ဳပ္ေနပီျပန္အိပ္ေတာ့မယ္ နားေထာင္ခ်င္ရင္ေနာက္ေန.မွ..
အဲ့လိုေျပာရင္းက်ေနာ္တို.ဇတ္လိုက္ေက်ာ္ကိုေရႊဘထျပန္သြားေရာဗ်။

ကိုေရႊဘႏွင့္မိခ်ိဳေလး

      ဒီေန.ရပ္ကြက္ထိပ္ကမီးကင္းတဲမွာလူေတာ္ေတာ္စည္ကားေနၾကတယ္ဗ်။ ႏွင္းက်သံတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ၾကားထဲမွာ လူငယ္ေတြတ႐ုန္း႐ုန္းပဲ။

ထုံးစံအတိုင္းဖိုထားတဲ့ မီးဖိုႀကီးကိုဝိုင္းထိုင္လို.ပါးစပ္တျပင္ျပင္လုပ္ေနၾကတယ္။ ၃ေခ်ာင္းေထာက္ႏွစ္ခုကိုတန္းထိုးပီးေတာ့ မီးဖိုေပၚမွာအလႉေတြမွာဟင္းရည္လိုက္တဲ့ခ်ိဳင့္အႀကီးႀကီးႏွစ္လုံးကိုတင္
ထားတယ္။ ခ်ိဳင့္အႀကီးႀကီးေတြထဲမွာက်ေနာ္တို.လူငယ္ေတြႀကိဳက္တတ္တဲ့အထူးဟင္းေပါင္းဗ်။ အရပ္ေဒသအလိုက္ရွိၾကတဲ့ရိုးရာအစားအစာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုဗ်.. ဒီေန.ရပ္ကြက္ထဲမွာမဂၤလာေဆာင္
တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က ဗမာေျပႀကီးခ်မ္းသာေနေသးတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ဆိုတာအလၽွံပယ္ေကၽြးတာကိုး။ ထမင္းနဲ.ဟင္းအဝတစ္ၿမိဳ.လုံး မီးခိုးတိတ္ေလဗ်။ ဝက္ကို၁ဝေကာင္၊
ၾကက္အေကာင္၈၀၀၊အဲ့လိုေတြကိုး။ ဟင္းေတြကလည္း၈ေယာက္ထိုင္စားပြဲမွာ ထမင္းပန္းကန္ခ်စရာေနရာမရွိေအာင္စုံလင္ေနတာပဲ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ.. ခုေျပာတဲ့ဟင္းေပါင္းဆိုတာက..မ်က္လုံး
ထဲေပၚေအာင္ေျပာရရင္..မဂၤလာေဆာင္ကူတဲ့လူငယ္ေတြအတြက္..က်န္သမၽွဟင္းေတြေဝစုေပးတယ္။ အစိမ္းေၾကာ္၊ဝက္စတူး၊ေတာက္ေတာက္ေၾကာ္၊ငါးၾကင္းေၾကာ္ခ်က္၊ဝက္သားေပါင္း၊ၾကက္သားနဲ.အာလူး၊ခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္၊ခရမ္းသီး
ဖုတ္ေထာင္းအစရွိသျဖင့္မဂၤလာေဆာင္မွာဧည့္ခံသမၽွကိုေဝစုေပးရတာထုံးစံေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီေဝစုေတြကို မိုးျပဲဒယ္ႀကီးထဲအကုန္သြန္ထည့္ပီး မီးျပင္းျပင္းနဲ.က်ိဳတာကိုဟင္းေပါင္းလို.ေခၚတယ္ဗ်။
ခုမီးဖိုေပၚတင္ထားတာအဲ့ဒါေတြဗ်။ မစားတတ္တဲ့ခင္ဗ်ားတို.အတြက္ေတာ့ ရႊံစရာလို.ထင္ေကာင္းထင္ၾကလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို.အရပ္က လူငယ္ေတြအတြက္ ခုေခတ္ခင္ဗ်ားတို.ႀကိဳက္လွပါေခ်ရဲ.ဆိုတဲ. KFCတို.၊ McDonald: တို.နဲ.ဆယ္ခါျပန္မလဲေသးဘူးဗ်။
ပီးေတာ့ဒီဟင္းေပါင္းဆိုတာ လူငယ္သီးသန္.အတြက္ပဲဗ်။ အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ၊လူႀကီးေတြမပါရဘူးလို. သူ.အလိုလိုကိုသတ္မွတ္ပီးသား။
ဒီေန.ညေတာ့ ေဆာင္းတြင္းႏွင္းေဖြးေဖြးၾကားမွာ ေရေႏြးခါးပူပူေလးရယ္၊ ဟင္းေပါင္းကိုဇလုံေလးေတြကိုယ္စီနဲ.ေလြးဖို.ျပင္ေနၾကလို. အလိုလိုအူျမဴးေနၾကတာေပါ့ေလ။ ကဲ..စၾကစို. ရေနပီဆို
တာနဲ.သူ.ထက္ငါဇလုံေလးေတြ ထိုးခံေနၾကတာ ဆူဒန္ဒုကၡသည္စခန္းမွာဂ်ဳံဆန္ျပဳတ္ရဖို.လုေနၾကသလိုပဲဗ်။
အသားဖတ္မ်ားမ်ားပါတဲ့ဇလုံအျပည့္ဟင္းေပါင္းတစ္ခြက္ ျပင္ပါ နံပါတ္ဝမ္းႀကီးလာေနပါတယ္.. ဆိုတဲ့အသံနဲ.အတူ က်ေနာ္တို.လူအုပ္ထဲလူတစ္ေယာက္ဝင္ထိုင္လိုက္တာျမင္ေတာ့အား
လုံးကဝိုင္းေအာ္ၾကတယ္..
ဟာ!! ကိုေရႊဘ လာၿပီ.. (နံပါတ္ဝမ္းႀကီးဆိုတာ အဲ့ဒီေခတ္ကဘယ္သူ.ကိုေခၚသလဲသိတယ္ေနာ္)
ကဲ..ငါတို.အကိုႀကီးအတြက္လုပ္စမ္းေဟ့..အသားဖတ္မ်ားမ်ား ဟင္းေပါင္းခပ္ပ်စ္ပ်စ္ေလးခတ္ေပးလိုက္စမ္း.. လုပ္လုပ္.. ကိုေရႊဘ..ေရာ့ေရေႏြးေလးအရင္မႈတ္ေသာက္ထား…
သူ.ကိုအားလုံးကပ်ာပ်ာသလဲလုပ္ေပးေနတာကိုၾကည့္ပီးထုံးစံအတိုင္းတဟဲဟဲနဲ. ေရႊသြားတဝင္းဝင္းေပၚေအာင္ရယ္ေန ရင္းကိုေရႊဘတစ္ေယာက္သေဘာေတြက်လို.ေပါ့။
အားလုံးတဟူးဟူးတဟဲဟဲနဲ.ဗိုက္ကားေအာင္စားေသာက္ၾကပီး အိုးေတြခြက္ေတြကို သိမ္ဆည္းပီးမွ ေရေႏြးၾကမ္းမတ္ခြက္ႀကီးေတြကိုယ္စီိကိုင္၊ မဂၤလာေဆာင္ကေဝတဲ့ ဒူးယားစိမ္းေလးေတြ
ကိုယ္စီခဲလို.မီးဖိုေဘးမွာဇိမ္ေတြ.ေနၾကတယ္။နည္းနည္းေလာက္ၾကာမွ ခ်ာတိတ္တစ္ေကာင္ကစကားစတယ္..
ကိုေရႊဘ.. က်ေနာ္တို.ကေလးဘဝကဘယ္ေပ်ာက္သြားတာလဲဗ်.. ျမင္ကိုမျမင္ဖူးခဲ့တာ…
အင္း.. နာမည္သိပ္ႀကီးတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ ေက်ာက္သြားတူးတာဟ..၄-၅ႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္.. (ဒူးယားစိမ္းေလးနဲ.ဇိမ္ယူေနတဲ့ကိုေရႊဘကျပန္ေျဖတယ္)
ကိုေရႊဘၿမိဳ.ကိုျပန္ေရာက္လာေတာ့ .. က်ေနာ္ေတာင္လူပ်ိဳေပါက္ရွိပီေနာ့ (က်ေနာ္ဝင္ေျပာလိုက္တယ္)
ဟုတ္ပါ့.. မင္းတို.ျမစ္ထဲေရခ်ိဳးေနတာ..ငါနဲ.ေတြ.တဲ့ေနက ငါျပန္ေရာက္လာတဲ့ေန.ေပါ့.. ဖိုးသက္ရ !!
ဖြီးးးးး!! (က်ေနာ္ထပီးရီလိုက္လို. ေရေႏြးၾကမ္းေတြသီးကုန္တယ္)
အားလုံးက က်ေနာ့္ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဒီတစ္ခါဘာျဖစ္ျပန္ပီလဲေပါ့။ က်ေနာ္က တခြိခြိလုပ္ေနရင္း အားလုံးကိုလက္ကာျပပီး။
ဟီး.. ခုမန္းေလးမွာပြဲ႐ုံ ပိုင္ရွင္နဲ.ရသြားတဲ့ မမိခ်ိဳေလးနဲ.ကိုေရႊဘရဲ. ဆြတ္ပ်ံ.ဖြယ္အခ်စ္ဇတ္လမ္းက အဲ့ဒီေန.မွာစတာေလ..
ကိုေရႊဘ..ေျပာျပလိုက္ေလဗ်ာ..
ခ်ီး! ေနဦးငါဗိုက္နည္းနည္းတင္းေနတယ္.. အဲ့ဒီဇတ္လမ္းအစက မင္းလည္းေရခ်ိဳးဆိပ္မွာရွိေနတာပဲ.. မင္းအရင္စေျပာျပလိုက္..မင္းမသိတဲ့ေနာက္ပိုင္းဇတ္လမ္းေရာက္မွငါဆက္ေျပာမယ္.
အဲ့လိုေျပာပီးဆရာသမားကဒူးယားစိမ္းေနာက္တစ္လိပ္ေတာင္းပီး ဖြာေနတယ္။
အားလုံးကက်ေနာ့္ကိုစေတာ့ေလဆိုတဲ့အမူအရာေတြနဲ.၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကေတာ့.. က်ေနာ္လည္းျပဳံးစိစိလုပ္ရင္းစေျပာလိုက္တယ္…
မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္း ကိုေရႊဘဆိုတာ အရာရာနဲ.အေၾကာင္းေၾကာင္းမလား…
မိုးတြင္းဆိုရင္ငါတို.ၿမိဳ.ေဘးကျမစ္ကေရေတြအေတာ္တက္လာတာမလား။ ခါတိုင္းဆိုရင္ေရကကမ္းပါးေအာက္ေပ၅၀-၆ဝေလာက္ရွိေနရာက ေနေရတက္လာေတာ့ကမ္းပါးေအာက္ေပ၂၀-၂၅
ေလာက္ပဲျမင့္ေတာ့တာကိုး။ အဲ့ဒီေခတ္က ခုလိုဘုံဘိုင္ေတြ၊ အဝီစိေတြမေပၚေသးေတာ့ကာ..တြင္းေရကိုေသာက္ဖို.သုံးဖို.ေလာက္ပဲတစ္ၿမိဳ.လုံးသုံးၾကပီး၊ လူႀကီးလူငယ္မွန္သမၽွဆိုတာျမစ္ထဲ
ေရခ်ိဳးဆင္းၾကရတာကိုးဟ။ မိုးတြင္းေရတအားတက္လာပီဆို ေရခ်ိဳးဆိပ္ကအဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ ကမ္းနားမွာဟိုးေအာက္ေျပေအာက္ရြာကိုစုန္ဆင္းဖို.လာကပ္ထားတဲ့ဝါးေဖာင္ေတြရွိတယ္။
လူေတြက အဲ့ဒီဝါးေဖာင္ေတြေပၚတက္ပီး ခြက္ကေလးေတြနဲ.ခပ္ခ်ိဳးရတာေပါ့ေလ..ငါတို.ခ်ာတိတ္ေတြက်ေတာ့ ကျမင္းေက်ာကထထရယ္။ အဲ့လိုေရတက္လာတဲ့အခ်ိန္အတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္
ပီးသား။ သူမ်ားရပ္ကြက္ကဓာတ္မီးတိုင္မွာ တိုင္မယိုင္ေအာင္ထိန္းထားတဲ့ လက္ညိဳးအလုံးေလာက္ရွိတဲ့ သံမဏိဝင့္ ႀကိဳးကိုညဖက္သြားပီးျဖဳတ္ခိုး။ ကားတာယာအေဟာင္းတစ္ခုေလာက္..
ဝပ္ေရွာ့ကသြားေတာင္းပီး ဓါးထက္ထက္နဲ. လက္ကိုင္လို.ေကာင္းတဲ့အကြင္းအရြယ္ထိျဖစ္ေအာင္ ၀ိုက္ပီးလွီး။ ျမစ္ကမ္းပါးထိပ္က ျမစ္ဘက္ကိုထိုးထြက္ေနတဲ့ ကုကၠိဳပင္ႀကီးရဲ.အကိုင္းမွာတက္
ပီးေသခ်ာခ်ည္လိုက္ရင္ငါတို.ေဆာ့ကစားစရာ၊ေရထဲကိုဒန္းလႊဲသလိုလႊဲစီးပီးဒိုင္ပင္ပစ္လို.ရတဲ့ ဒိုင္ပင္စင္ရပီေပါ့ေလ။ အရွိန္နဲ.ကမ္းပါးကေနေရထဲကိုလႊဲစီးသြားပီး ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးေရာက္မွ
ေရထဲကိုဒိုင္ပင္ပစ္လိုက္၊ ဂၽြမ္းထိုးခ်လိုက္နဲ. ကျမင္းေက်ာထၾကတာေပါ့ေလ။ ဒီအေလ့အထကငါတို.ၿမိဳ.ရဲ.အစဥ္အဆက္လို.လဲလူႀကီးေတြက ေျပာဖူးတယ္ဟ။ ေရခ်ိဳးဆိပ္လုပ္ထားတဲ့ေဖာင္ေတြ
က ငါတို.ေဆာ့ေနတဲ့ကမ္းပါးေအာက္ ၀ါးတရိုက္ေလာက္မွာေပါ့။
အဲ့ဒီေန.က ငါတို.ခ်ာတိတ္၃-၄ေကာင္ အဲ့လိုကျမင္းေနၾကတာေပါ့။ ေရခ်ိဳးဆိပ္ေဖာင္ေပၚမွာေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက အသက္၂၅ေလာက္(အဲ့ဒီတုံးက)ရွိတဲ့ မမိခ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ထဲထမီရင္
ေခါင္းလ်ားနဲ. အဝတ္ေတြေလၽွာ္ဖြတ္ေနတာ။ တခ်က္တခ်က္ငါတို.ကို ဟဲ့ကေလးေတြ.. ကျမင္းေၾကာကိုထလွေခ်လား.. ဘာညာနဲ.လွမ္းလွမ္းပီးေအာ္ေနေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ…
ငါတို.ေဆာ့ေနတဲ့ကမ္းပါးနား ကို အမွိုက္ပစ္တဲ့တြန္းလွည္းေလးတြန္းပီး ကိုေရႊဘေရာက္လာတာေဟ့။ အင္းက်ီဗလာနဲ. ဝက္ဝံတံဆိပ္ပုဆိုးအဝါကို တိုတိုဝတ္ထားတယ္။ အမွိုက္ေတာင္းေတြျမစ္
ထဲသြန္ပီးတာနဲ.ငါတို.နားလာပီးအာလာရိုက္ေတာ့တာေပါ့.. မင္းတို.ဘယ္သူ.ကေလးေတြလဲဘာညာေတြနဲ.ေပါ့ေလ.. ဟဲဟဲ..ငါတို.ကိုအာရိုက္ေနရင္းေဖာင္ေပၚက မမိခ်ိဳရဲ.ေရစိုစိုထမီရင္ေခါင္း
လ်ားအလွကိုလွမ္းလွမ္းပီးဂလုရင္းေပါ့… … …. … ….

အဲ့လိုငါတို.ကိုအာရိုက္တယ္ဆိုတာကလည္း ငါတို.အေပၚအာ႐ုံရွိပုံမရပါဘူးေလ။ ေဖာင္ေပၚကမမိခ်ိဳေလး မၾကားၾကားေအာင္အသံတစာစာ နဲ.လုပ္ေနတယ္ဟီးဟီး..
ေအေပးေလး!! (ကိုေရႊဘဝင္ဆဲသံ)
သူ.ကိုယ္သူငါတို.ရပ္ကြက္ထဲကတ႐ုတ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က ကိုေရႊဘပါဆိုတာမိတ္ဆက္ရင္း.. ငါတို.ကျမင္းေၾကာထေနတဲ့ကိစၥကိုပါဝင္ပီးစြက္ဖက္လာေရာဗ်။ ဟာ..မင္းတို.ေကာင္ေတြဒိုင္ပင္ပစ္
တာမလွပါဘူး..ငါတို.ေကာင္ေတြငယ္ငယ္ကဆိုဘယ္လိုဘာညာေတြေပါ့ေလ။ ေျပာရင္းနဲ.စိတ္ပါလာတာလား မမိခ်ိဳေလးကလွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနေတာ့ အစြမ္းျပခ်င္တာလားမသိပါဘူး။ သူ.ပုဆိုးအဝါေလးကိုခါးေတာင္းေကာက္က်ိဳက္လိုက္ပီး ကမ္းပါးေပၚမွာမတ္တပ္ရပ္လၽွက္ကေန.. ဟိုင္း!! ဆိုတစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္ပီး ေနာက္ျပန္တစ္ပတ္ဂၽြမ္းခုတ္ျပလိုက္ေသးတယ္။ အမယ္..ဟုတ္
ေတာ့ဟုတ္တယ္ဗ်။ ေနရာေတာင္မေရြ.ဘူးလွလိုက္တဲ့ေနာက္ျပန္တစ္ပတ္ဂၽြမ္းေလး။ ငါတို.ကေရထဲကိုသာဂၽြမ္းထိုးရဲတာ အဲ့လိုႀကီးကေတာ့ ေျမႀကီးေပၚမွာမလုပ္ရဲဘူး..အက်မေတာ္ရင္ဇက္က်ိဳးမဲ့
အေပါက္ေလ။ ေနာက္မွသိရတာ ကိုေရႊဘက သိုင္းေျပာင္းျပန္ဆရာႀကီးကိုး။(ကိုေရႊဘတဟဲဟဲရယ္ေနတယ္)
အင္း..ဒီကထဲက မမိခ်ိဳက ကိုေရႊဘကိုသေဘာက်ခ်င္ေနတာလားေတာ့မသိဘူးေလ.. ငါတို.ေတြ.စကကိုေရႊဘ ေဘာ္ဒီေကာ႐ုပ္ေကာ ကြန္ဖူးမင္းသားဘ႐ုစၥလီ စတိုင္ကိုးဟ။
အဲ့ဒါေဖာင္ေပၚကေန အဝတ္ေတြသာေလၽွာ္ေနတာ အင္းက်ီခၽြတ္၊ပုဆိုးခါးေတာင္းက်ိဳက္ထားတဲ့ ကိုေရႊဘကိုလွမ္းလွမ္း ၾကည့္ေနတာကိုး။ အဲ့လိုေတြ အေျခေနေကာင္းေနေတာ့ကိုေရႊဘက အစြမ္းေတာ္ေတာ္ျပခ်င္လာပုံေပၚတယ္ဟီးဟီး။ သံမဏိဝင့္ႀကိဳးနဲ.လုပ္ထားတဲ့ဒီဒန္းႀကိဳးကိုလႊဲစီး ပီးေလေပၚဝဲ၂ပတ္ဂၽြမ္း ထိုးျပမယ္ဆိုပဲ၊ ေရထဲကိုေနာ္။ မင္းတို.ၾကည့္ထားၾက.. ဘယ္လိုထိုးရ
တယ္ဆိုတာဆိုပီး ေအာ္ပီးေျပာလိုက္ေသးတယ္..မမိခ်ိဳေလးမၾကားၾကားေအာင္ေပါ့ေလ။ အင္း..ဟိုကလည္းလွမ္းၾကည့္ေနပီဆိုေတာ့ ကဲခ်ေပါ့ေလ.. လက္ကိုင္ကြင္းလုပ္ထားတဲ့ ကားတာယာ
ကိုလက္၂ဖက္နဲ.စုံကိုင္.. အရွိန္မ်ားေအာင္ဆိုပီး ငါတို.ခ်ာတိတ္ေတြက သူ.ခါးကိုဖက္ပီး အေနာက္ကိုအားနဲ.ဆြဲေျမႇာက္၊ ပီးမွ ဝမ္း..တူး..သရီး ဆိုပီးတြန္းလႊတ္လိုက္တာေပါ့။
ယားးးး!! ဆိုပီးအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ.ခိုစီးပီး လႊဲသြားတာ.. ကမ္းနဲ.အေဝးဆုံးအျမင့္ဆုံးကိုေရာက္သြားမွ လက္ကိုလႊတ္ပီး ေလေပၚမွာလွည့္ပတ္ပလိုက္တာ ၂-၃ပတ္ေလာက္ဗ်.. လွခ်က္က..
ေနာက္ဂၽြမ္းထိုးတာဒီေလာက္လွတာငါေတာ့မျမင္ဖူးဘူးေဟ့။ ဒါေပမယ့္..ကံမေကာင္းဘူး။ ေရထဲကိုမတ္တပ္ေလးက်သြားရမွာ..ဟိုကားတာယာႀကီးက အရွိန္တအားျပင္းေတာ့ ကိုေရႊဘျပန္က်
လာတဲ့အခ်ိန္ထိ ေလထဲမွာ အကြင္းလိုက္ႀကီးက်န္ေနေတာ့ကာ ေလထဲကေနဂၽြမ္းထိုးပီး ေအာက္က်လာတဲ့ သူ.ကိုယ္လုံးကေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ကားတာယာထဲစြပ္ဆိုတည့္တည့္ဝင္သြားေရာ။
ဂ်ိဳင္းၾကား၂ဖက္နဲ.ကြက္တိခ်ိတ္..ကားယားယားႀကီး ကမ္းပါးကိုအရွိန္နဲ.ျပန္ပါလာတာေဟ့။ ဝီးကနဲ..လႊဲလာတဲ့အရွိန္နဲ.ကမ္းပါးကိုျပန္ကပ္လာေတာ့ ငါတို.ေကာင္ေတြလည္းဟာ.. ဆိုပီးေရွာင္
ရေတာ့တာေပါ့။ အင္း..ကုကၠိဳပင္ ပင္စည္ႀကီးကိုဝင္ေဆာင့္လိုက္တာမ်ား အုတ္နံရံကို ဂ်စ္ကားဝင္ေဆာင့္သလာမွတ္ရတယ္ အုံးးး !! ဆိုပီးအက်ယ္ႀကီးပဲဗ်။ ဝင္ေဆာင့္ပီးတာနဲ.အရွိန္မေသဘူးေလျမစ္ဖက္ကို လည္လည္လည္လည္နဲ.ျပန္လႊဲပါသြားေရာ။ နာရီခ်ိန္သီးလို အရွိန္မေသမခ်င္း လႊဲေနေသးေပမယ့္..ငါတို.ကမ္းပါးေပၚကေန လွမ္းပီးဖမ္းဆြဲ
ဖို.ကိုမမွီေတာ့တာ။ ရပ္သြားေတာ့မွၾကည့္လိုက္ေတာ့..ကိုယ့္ဆရာခမ်ာ ကုကၠိဳကိုင္း အစြန္းေအာက္တည့္တည့္ျမစ္ေရျပင္ေပၚက ေလထဲမွာႀကိဳးတန္းလန္း ကားတာယာကြင္းေလးထဲမွာစြပ္လၽွက္
ကေလး ပုဆိုးကလည္း ဘယ္ခ်ိန္ကၽြတ္က်သြားတယ္မသိဘူး။
ဖင္တုံးလုံးေဂြးတန္းလန္းေလး အဝတ္မပါပဲခ်ိတ္ေနရွာတယ္..ဟားဟား!!
မမိခ်ိဳေလးက ေရထဲကိုေမၽွာလာတဲ့သူ.ပုဆိုးကိုေဖာင္ေပၚကေနဆယ္ေပးေနတယ္။ ငါတို.ေကာင္ေတြကကမ္းပါးေပၚကေန ဗိုက္ႏွိပ္ပီး ရယ္ေနၾကတာခြက္ထိုးခြက္လွန္ေပါ့ေလ။ ေနာက္မွသတိရ
တာနဲ.ႀကိဳးကိုအဲ့လိုအရွိန္ေသသြားတိုင္းလွမ္းဆြဲတဲ့ ခ်ိတ္တပ္ထားတဲ့ဝါးလုံးရွည္နဲ.အသာေလးထိန္းပီး ကမ္းပါးကိုဆြဲယူလိုက္ရတာေပါ့။ ကမ္းပါးေပၚကိုဆြဲတင္ပီးေတာ့ ကိုယ့္ဆရာက မထနိုင္
ရွာဘူးဖင္တုံးလုံးေလး ေျမႀကီးေပၚေခြပီး တအင္းအင္းညည္းေနတာေပါ့။ ဒါနဲ.ငါတို.ခၽြတ္ပုံထားတဲ့ပုဆိုးတစ္ထည္ဝတ္ေပးပီး သူအမွိုက္လာပစ္တဲ့တြန္းလွည္းေပၚတင္ပီး အိမ္ကိုတြန္းပို.လိုက္ရ
တယ္။ သူ.အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူအေဖတ႐ုတ္ႀကီးက ဟာ..မီးေမရိုး ဒီေလာက္ကျမင္းတာ အိမ္ျပန္လာပို.ေသးတယ္..ျမစ္ထဲတခါလဲေမၽွာလိုက္ပါလားတဲ့.. ဟားဟား။
အားလုံးတဟားဟား ဆူညံေနေအာင္ရယ္ေနၾကတာရပ္သြားမွက်ေနာ္ကဆက္ေျပာတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ကိုေရႊဘကၽြတ္က်က်န္ခဲ့တဲ့ သူ.ပုဆိုးေလးက ခုေျပာမယ့္အခ်စ္ဇတ္လမ္းရဲ.အစေပါ့ေလ။ ကဲ..ကိုေရႊဘအလွည့္.. ေျပာေတာ့ဗ်ာ!!
အင္း.. ဖိုးသက္ေျပာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္ပီးေတာ့ ငါလည္းရွက္ပီး အျပင္မွာမိခ်ိဳနဲ.မ်က္နာခ်င္းေတာင္မဆိုင္ရဲေတာ့ဘူးေဟ့…
ဒါေပမယ့္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ငါလည္းျမစ္ထဲကေဖာင္ေပၚေရခ်ိဳးဆင္းေတာ့ ေဖာင္ေပၚမွာ အဝတ္ေလၽွာ္ေနတဲ့မိခ်ိဳနဲ.၂ေယာက္ထဲၾကဳံပါေရာလားကြာ။ လူကလည္းအဲ့ဒီေန.ကညေနေနဝင္
ရီတေရာမွာဘယ္သူမွကိုမရွိပဲရွင္းေနတာကိုးဟ။ ေဖာင္ေပၚမွာ ငါနဲ.မိခ်ိဳနဲ.၂ေယာက္ထဲေပါ့ေလ.. ေမွာင္ကလဲေမွာင္စျပဳလာပီ.. … … … … … …

ခုနက တဟားဟားရယ္ေနတဲ့ပရိတ္သတ္က တိတ္သြားၾကျပန္ပီ။
ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ မွာလူသူရွင္းတဲ့ေရခ်ိဳးဆိပ္မွာ ငါတို.လူနဲ.မိခ်ိဳေလး၂ေယာက္ထဲေဖာင္ေပၚမွာေတြ.ၾကပီေပါ့ေလဆိုပီး မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္း ရင္ဖိုလာၾကပီေပါ့ဗ်ာ။ ထုံးစံအတိုင္းပဲဆရာသမားက စေျပာပီဆိုတာနဲ. အမူအရာေလးေတြနဲ.မာန္ပါပါစေျပာေတာ့မယ့္ပံကိုး။ ေသာက္လက္စ ဒူးယားစိမ္းကိုေတာင္မီးဖိုထဲပစ္ထည့္လိုက္ပီး အဟမ္းဟမ္း..ဆိုပီးလည္ေခ်ာင္းေတြဘာေတြရွင္းလိုက္ေသးတယ္။ပီးမွာ မီးပုံကိုဝိုင္းထိုင္ေနတဲ့ လူေတြကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ စိတ္ဝင္စားမႈ အျပည့္ရွိရလားေပါ့ေလ။အားလုံးကၿငိမ္ပီး
သူ.စကားကိုေမၽွာ္ေနတယ္ဆိုတာေတြ.မွကိုေရႊဘစကားဆက္ေျပာတယ္။
မိခ်ိဳေလးဆိုတာမင္းတို.ထဲကတခ်ိဳ.ေကာင္ေတြမျမင္ဖူးေတာ့ ေျပာျပဦးမယ္။ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ကေလးဟ.. ငါးရံ.ကိုယ္လုံးေလး..ပီးေတာ့အဲ့ဒီအခ်ိန္က အသက္၂၅ေတာင္မျပည့္တျပည့္ဆိုေတာ့
ေရေဆးငါးကစ္ကစ္ေလးေပါ့။ ငါၿမိဳ.ကေနထြက္မသြားခင္တုံးကေတာ့ ငယ္ေသးတာရယ္၊တရပ္ကြက္သားခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ငါသိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး။ ျပန္ေရာက္ပီးအဲ့ဒီေန.ကမွ ေရခ်ိဳးဆိပ္မွာငမ္း
မိေတာ့မွေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဝင္စားလာတာဟ။ ဒီေကာင္မကလည္း ဟိုေန.ကသူ.ေရွ.မွာေဂြးတန္းလန္းျဖစ္ထားေတာ့ လမ္းမွာငါ့မ်က္နာေတြ.တာနဲ.တခြီးခြီးရယ္တတ္ေတာ့ ငါလည္းရွက္တာေပါ့
ေလ။ ဒါေပမယ့္ငါ့အေတြ.အၾကဳံအရေျပာရရင္သူငါ့ကိုစိတ္ဝင္စားမွန္းငါသိပါတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္ကမင္းတို.ခုေခတ္လို ဂစ္တာေလးတေဒါင္ေဒါင္ေခါက္တတ္မွေစာ္ၾကည္တဲ့ေခတ္မဟုတ္ဘူး။(က်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ပီးႏွိပ္လိုက္ေသးတယ္) ဖိုက္တာမွေစာ္ၾကည္တာေဟ့။ တစ္ခုခုဆိုလက္ျမန္ပီး မိုက္တိမိုက္ကန္းဆို ဘယ္လိုေခၚမလဲ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ေခတ္ကိုး။ မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းငါကလည္း နာမည္ႀကီး၊လူတိုင္းသိတဲ့ အျပင္အဲ့ဒီတုံးကလည္း ေဘာ္ဒီကမိန္းမႀကိဳက္ေလ..မယုံရင္ဖိုးသက္ကိုေမးၾကည့္.. …
ဟီးဟီး .. ဟုတ္ပါ့ဟုတ္ပါ့ ဘ႐ုစၥလီပါဆိုေနမွ.. (ကိုယ္ရည္ေသြးမွန္းသိသိႀကီးနဲ.ပင့္ေပးေနရတာ၊ ဆက္ေျပာေအာင္လို.ဒါမွအညႇီအေဟာက္ေလးေတြၾကားရမွာေလ)
ဒါနဲ.ေဖာင္ေပၚကိုခပ္ကုတ္ကုတ္ေလးတက္ပီး မိခ်ိဳနဲ.ေဝးတဲ့အစြန္ကိုသြားပီး ေရကိုခြက္ကေလးနဲ.ခပ္ခ်ိဳးေနတာေပါ့ေလ။ မိခ်ိဳကေတာ့ေလၽွာ္ဖြတ္ေရညႇစ္ပီးတာေတြဇလုံထဲထည့္ေနပီ။ ျပန္ေတာ့
မလိုလိုလုပ္ရင္းငါ့ကိုလွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနတာေပါ့။ လူသူေလးပါးမရွိတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတဲ့မိန္းမနဲ.၂ေယာက္ထဲရွိေနရတဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမလဲမင္းတို.ဖာသာေတြးၾကည့္ေလ။
မိခ်ိဳကေရခ်ိဳးပီးပီေနမွာဟ။ ထမီရင္ေခါင္းလ်ားကို ျပင္ဝတ္ပီး ရင္ဘတ္အေပၚပိုင္းကိုတ႐ုတ္တဘက္နဲ.သိုင္းျခဳံလိုက္ပီး ဇလုံကိုမရင္းမတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ ငါလည္းအသာေလးခိုးၾကည့္
ရင္းဟာျပန္ေတာ့မယ္ သြားပါပီေပါ့ေလ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့.. အဲေလကံဆိုးခ်င္ေတာ့ဝါးေဖာင္ေတြက၂ေပေလာက္စီတစ္တြဲ တြဲခ်ည္ထားတာဆိုေတာ့ အဝတ္ဇလုံႀကီးမပီး ထရပ္လိုက္တဲ့မိခ်ိဳ
ရဲ.ေျခေထာက္တစ္ဖက္က ေျခေခ်ာ္ပီး ေဖာင္၂ခုတြဲထားတဲ့ၾကားထဲကၽြံက်သြားပါေလေရာ။ ဝုန္းဆိုက်သြားတာ.. ငါလွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူ.ေပါင္တံတစ္ဖက္ကေဖာင္၂ခုၾကားထဲညႇပ္ေနပီဟ။
ငါ့ကိုလည္း ေအာ္တယ္.. အမေလး!! ကိုေရႊဘလုပ္ပါဦးရွင္တဲ့..ငါလည္းနဂိုကကိုျပန္မွာစိုးေနပါတယ္ဆိုမွေတာ့ သူ.ဆီေပးသြားတာေပါ့ေလ။ အနားကိုေရာက္သြားပီး ေပါင္အရင္းထိကၽြံေနတဲ့
မိခ်ိဳပုခုံးေလးကိုထိန္းပီးေဖးထားေပးရင္း ရလားမိခ်ိဳေလးဘာညာဆိုပီးသူ.ကိုကူဖို.လုပ္တာေပါ့ေလ။ ခုနက နည္းနည္းေမွာင္ရီပ်ိဳးစဆိုေတာ့လွမ္းမျမင္လိုက္ရလို.ဟ။ အမွန္က သူကၽြံက်တဲ့အခါ
ရင္ေခါင္းလ်ားထားတဲ့ ထမီကကၽြတ္သြားပီ။ ရင္ဘတ္ကိုပတ္ထားတဲ့တဘက္လည္းလြင့္သြားပီး ေကာ့ေကာ္ကံကားႀကီး ညႇပ္ေနတာေပါ့။ ငါလည္း သတိမထားမိပါဘူး။ ညႇပ္ေနတဲ့သူ.ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္း ကိုဆြဲထုတ္ဖို.ကူေပးဖို.ပဲအာ႐ုံေရာက္ေနတာကိုး။ နည္းနည္းေလးေဖာင္၂တြဲကိုေျခေထာက္နဲ.ကန္ပီးခ်ဲ.. ေပါင္ရင္းဂြဆုံနားထိကၽြံေနတာကိုဆြဲႏႈတ္ေပးဖို.
ႀကိဳးစားေတာ့မွသတိထားမိတယ္။ မိခ်ိဳရဲ.ထမီက ခါးအထိေလၽွာက်ေနတာေလ။ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲထုတ္ဖို.ကိုင္ထားတဲ့ငါ့လက္ေမာင္း၂ဖက္ကအိအိေလးပါလားဆိုပီးသတိထားမိလို.
အသာေလးၾကည့္လိုက္မွမိခ်ိဳေလးရဲ. နို.ေတြနဲ.ငါ့တေထာင္ဆစ္ေတြနဲ.ပြတ္မိေနတာကိုး။ သူ.ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေရႊဘေျဖးေျဖးဆြဲေနာ္လို.ေျပာပီး နာလို.လားရွက္လို.လားမသိဘူး။ မ်က္နာ
ကိုတျခားဖက္လႊဲပီး အံႀကိတ္ထားတာေတြ.ရတယ္။ ငါလည္းဘယ္ရမလဲ..ခ်က္ခ်င္းေဖာင္တြဲေတြကိုခြါပလိုက္ပီး ဆြဲထုတ္လို.ရတာကို… မိခ်ိဳေလး ကိုေရႊဘ နည္းနည္းေလးဆြဲထုတ္ၾကည့္မယ္ေနာ္။ နာရင္ေျပာ..ေျခေထာက္ညႇပ္ထားတာ..၀ါးေတြလည္းရွမွာစိုးတယ္ဆိုပီး သူ.ေပါင္လုံးအိအစက္စက္ႀကီးကို ကိုင္ပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲထုတ္ေပးေနတာေပါ့
ေလ။ အဟီး ေပါင္ကိုကိုင္႐ုံလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးဆရာ။ တေတာင္ဆစ္နဲ. သူ.နို.ေတြကိုလည္းဖိဖိပီး ေခ်ရင္းဇိမ္ခံေနလိုက္ေသးတယ္။ အဲ့လိုတစ္ထစ္ခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္ ေပါင္ပြတ္လိုက္
နို.ေတြကိုမထိတထိလုပ္လိုက္နဲ.ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၾကာ လုပ္ေနေတာ့ မိခ်ိဳကလည္းရိပ္မိလာတယ္ဟ။ ကိုေရႊဘ..မိုးဖြဲေလးေတြက်လာပီျမန္ျမန္ဆြဲထုတ္ေပးေတာ့လို. အံႀကိတ္ထားတဲ့ရွက္ေန
တဲ့အသံနဲ.ေျပာလာမွ..ငါလည္းေဖာင္၂ခုကိုဆြဲျဖဲပီး တအားဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့၂ေယာက္လုံး အရွိန္လြန္ပီး ေဖာင္ေပၚမွာပက္လက္လွန္သြားကေရာေဟ့။ မ်က္စိထဲျမင္တယ္ေနာ္… ခါးအထိလွန္
တက္ေနတဲ့ထမီနဲ.ပက္လက္လွန္ေနတဲ့မိခ်ိဳေလးေပၚငါက ဖိမိေနတာဟီးဟီး။ ခ်က္ခ်င္းမထပဲ..ငါလည္းမထူးပါဘူးဆိုပီး.. လူပ်ိဳစကားေျပာပလိုက္တယ္။ မိခ်ိဳေလးနင့္ကိုငါႀကိဳက္တယ္ဟာလို.။
ပက္လက္လွန္ေနတဲ့မိခ်ိဳက.. အာကိုေရႊဘႀကီးမေကာင္းဘူး..ဖယ္ပါရွင္တဲ့။ ဒီလိုအေျခေနမွာ မင္းတို.ဆိုရင္ေကာဖယ္ေပးမလားဟဲဟဲ။

အားလုံးျပန္မေျဖနိုင္ပဲေခါင္းခါျပၾကတယ္။ တံေတြးေတြဘာေတြမ်ိဳခ်ကုန္ပီ။ သိတယ္မလား အကုန္လုံးကလူပ်ိဳေပါက္ အေတြ.အၾကဳံမွမရွိၾကေသးတဲ့အရြယ္ေတြဆိုေတာ့ဖီးလ္ေတြဘာေတြတက္
ေနပီေလ။ ဒီၾကားထဲဆရာသမားရဲ.စကားေျပာျခင္းအတတ္ပညာကလည္း ပီျပင္လြန္းေနေတာ့ ကိုေရႊဘေနရာမွာ ကိုယ္ပဲျဖစ္ေနသလိုလိုခံစားပီး ကတုန္ကယင္ေတြေတာင္ျဖစ္ကုန္တယ္။ မဂၤလာ
ေဆာင္ကအလကားရတဲ့ဒူးယားစိမ္းေတြဖိဖြာတဲ့ေကာင္ကဖြာ၊ ေအးစက္စျပဳေနတဲ့ေရေႏြးၾကမ္းေတြကေယာက္ကတမ္းေမာ့တဲ့ေကာင္ကေမာ့ေတြျဖစ္ေနတာေပါ့။ က်ေနာ္ဆိုရင္ေရေႏြးေသာက္
တာမ်ားသြားလို.ရႉးေပါက္ခ်င္ေနတာေတာင္ေအာင့္ထားတဲ့အထိဇတ္လမ္းက ေကာင္းေနတာကိုးဟီးဟီး။ ေရေႏြးတစ္က်ိဳက္ေလာက္ေမာ့၊ စီးကရက္ေလးနည္းနည္းဖြာပီး ကိုေရႊဘဆက္ေျပာတယ္။
ေမွာင္ရီဝိုးတဝါးေလးမွာ..မိုးတစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ကက်လို.ပက္လက္လွန္ပီး ဝစ္လစ္စလစ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့မိခ်ိဳမ်က္နာဝိုင္းဝိုင္းေလးကို ငါလည္း လက္ေႏွးလို.မျဖစ္ဘူးဟဲ့လို.ကိုယ့္ကိုကိုယ္
သတိေပးရင္း အာဘြားေတြရွလူးပလိုက္တာေပါ့ဟီး။ မိခ်ိဳကေတာ့ နည္းနည္း႐ုန္းတယ္ဟ။ ဒါေပမယ့္ငါ့ဗလႀကီးနဲ.အဖိခံေနရေတာ့ကာဘာမွမတတ္နိုင္ရွာဘူးေပါ့ကြာ။ ေျဖးေျဖးခ်င္းၿငိမ္က်သြားတာ
ေပါ့။ အဲ့ဒီေတာ့မွမင္းတို.အကိုႀကီးရဲ.ပညာခန္းေတြျပရေတာ့တာဟ။ လည္တိုင္ေလးေတြကိုမထိတထိနမ္း၊နမ္းရင္းနဲ.ေအာက္ကိုဆင္းပီး မိခ်ိဳေလးရဲ.နို.သီးေလးေတြကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ.သြားပီးကလိ
ေပးလိုက္ေတာ့.. မိခ်ိဳက.. ကိုေရႊဘ..က်မအေဖနဲ.တိုင္ေျပာမယ္ဆိုပီးတြန္းေတာ့ပဲေဟ့။ ဘယ္ရမလဲကြ.. ငါလည္းမိခ်ိဳေလးရာ..နင့္အေဖငါ့ကိုသတ္ခ်င္သတ္ပါေစငါနင့္ကို ဟိုးနင္ငယ္ငယ္ကထဲက
ႀကိဳက္ေနတာပါဟာဘာညာဆိုပီးေခ်ာ့လိုက္၊ နို.ေတြကိုတစ္ဖက္စီဟိုေျပာင္းဒီေျပာင္းစို.ေပးလိုက္တာ ဟဲဟဲ..ျပန္ၿငိမ္သြားေရာ။ ငါကဒီလို အႏူးအနပ္မွာဆရာႀကီးဆိုတာ မင္းတို.ေနာင္ေတာ္ေတြသိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ငါ့လက္ေတြကိုေအာက္ဖက္ကိုပို.ပီး မိခ်ိဳေလးရဲ. ေ-ာက္ဖုတ္ေလးကိုလက္ခလယ္နဲ.မသိမသာဖတ္ကနဲလွမ္းစမ္းလိုက္ေတာ့
ဟိ..စိုတိုတိုေလးျဖစ္ေနပီဟ။သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္ငါ့ေကာင္ေတြ.. ခံခ်င္အစို၊မခံခ်င္အေျခာက္ဆိုတဲ့ဟာငါမင္းတို.ကိုေျပာဖူးပါတယ္။
ကိုေရႊဘ! ခုနကေဖာင္ေပၚက ေခ်ာ္က်တုံးက သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ေရစိုေနတာေကာမျဖစ္နိုင္ဘူးလား?(ဟားဟားဟား!! အားလုံးပြဲက်သြားတယ္)
ေဟ့ေကာင္..ငါစကားေျပာေနရင္လာျဖတ္ျဖတ္မေျပာပါနဲ.လို.ေျပာထားတယ္မလား။
ေအေပးေလး.. မင္း႐ူးေနလား..ေရစိုတာနဲ. ဟိုဟာစိုတာတူမလားဟ.. အေတြးအေခၚေတြကမေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး..ခ်ီး..ငါေျပာေနတာေတာင္ဖီးလ္ပ်က္တယ္။
ဘယ္ေရာက္ကုန္ပီလဲ..ေအာ..ေအး..ငါလည္းသူ.အဖုတ္ေလးကိုလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ.ရြရြေလးကစားေပးေနလိုက္ေတာ့သူ.လက္၂ဖက္ကငါ့ဆံပင္ကိုစုံကိုင္ပီး .. ကိုေရႊဘႀကီးမေကာင္းဘူး
ဟာ..မိခ်ိဳေနရခက္လိုက္တာ..ဘာညာနဲ.ႏြဲ.လာပီ။ ဘယ္ရမလဲ..ေရႊဘဆိုတာ ေ-ာက္ဖုတ္ေမွာ္ေအာင္ထားတာ၊သိမ္းလီရြာက ရွမ္းဘုန္းႀကီးရဲ.ပီယေဆးေတြဘာေတြတင္ထားတာကိုး။
ကိုေရႊဘခဏေလး!! ဘာေအာင္ထားတယ္?
ေ-ာက္ဖုတ္ေမွာ္ေအာင္တာေလကြာ..(အားလုံးတခြိခြိေတြျဖစ္ကုန္ျပန္တယ္)
ဟ! မင္းတို.ေကာင္ေတြရယ္ေနၾက.. ငါေစာ္ၾကည္လားမၾကည္ဘူးလားမင္းတို.အသိပဲေလ..(ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ဗ်)
ေအးအဲ့ဒါ..ငါခုနကေျပာတဲ့ ရွမ္းဘုန္းႀကီးက ေၾကးစုတ္ႀကီးနဲ.ေပါက္ပီး ပီယေဆးတင္ထားတာ။ ငါခ်ာတိတ္ဘဝက သိမ္းလီရြာဖက္သြားရင္းထိုးလာတာဟ။ လြယ္တယ္မထင္နဲ.ေဆးဖိုး၈ဝဝမရွိ
လို.အိမ္ကငါ့အတယ္(သူ.အေဖ)ရဲ.ရေလးစက္ဘီးႀကီးသြားခိုးေပါင္ပီးလိုက္သြားတာ။ ထိုးတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးငါတစ္ေယာက္ပဲေဆးေအာင္တာ။ ပီယေဆးေအာင္တဲ့ေကာင္ကိုေ-ာက္ဖုတ္ေမွာ္
ေအာင္တယ္လို.ေခၚတယ္ဟီး။ ကဲ..အဲ့အေၾကာင္းေနာက္မွငါေသခ်ာရွင္းျပမယ္။ ဘယ္လိုဘာေတြနဲဲ.ထိုးရလဲဆိုတာေနာက္ေန.မွရွင္းျပမယ္။ ခုဆက္ေျပာရေအာင္..မိခ်ိဳေလးနဲ.ကိစၥ..
အဲ့လိုနဲ.မိခ်ိဳေလးကိုငါကလိေနတာေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနပီေပါ့ေလ။
သူ.အဖုတ္ကိုလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ.ကလိေပးတာ၊မိခ်ိဳကတဟင္းဟင္းတဟင္းဟင္းေတြျဖစ္လာေတာ့..ငါလည္းအိုေက ပီဆိုတာသိလိုက္ပီ။ ဒါနဲ.ငါ့ပုဆိုးကိုေခါင္းကေနေက်ာ္ပီးဆြဲခၽြတ္လိုက္
တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေမွာင္ေနပီဆိုေတာ့ ေဖာင္ေပၚမွာငါတို.ဘာလုပ္ေနေနဘယ္သူမွမျမင္ရဘူးေလ။ ေဖာင္ေပၚပက္လက္လွန္ေနတဲ့မိခ်ိဳေလးရဲ.ေပါင္ၾကားမွာငါလည္းဒူးေထာင္ထိုင္ပီးသူ.
အစိေနရာေလာက္ကိုမွန္းပီး ငါ့ -ီးနဲ.ပြတ္ေပးလိုက္ပီး မိခ်ိဳေကာ့တက္လာေတာ့မွ..ငါ့ဟာကိုသူ. အဖုတ္ဝေလးမွာေတ့ပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းဖိသြင္းလိုက္တယ္။ ဟ.. မဝင္ဘူးကြ..ေတာ္ေတာ့္ကိုၾကပ္
ေနတာ။ ဒါနဲ.ေနရာအေနအထားေလးျပန္ျပင္ပီး ေသခ်ာေလးေတ့ပီးဖိခ်လိုက္ေတာ့မွထိပ္ဒစ္ေလးဝင္သြားတယ္။ထပ္ထည့္လို.ကိုမရေတာ့ေလာက္ေအာင္က်ပ္ေတာက္ေနတာဟ။ မိခ်ိဳေလးက
လည္း..အားးး ကိုေရႊဘဟာႀကီးနဲ.က်မဟာေလးမရဘူးေနမွာ..ေၾကာက္တယ္ေနာ္..ဆိုပီးဇြတ္႐ုန္းလာေတာ့..ငါလည္းနို.ေတြဘာေတြလွမ္းကိုင္ပီးေခ်ာ့ေနရေသးတာေပါ့။ နည္းနည္းေလးျပန္ၿငိမ္
သြားမွမိခ်ိဴေလးရဲ.နို.အုံတင္းတင္းေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာလက္နဲ.စုံကိုင္ပီးေဆာင့္ခ်ဖို.ရြယ္ေနကာမွ.. … … …
မိခ်ိဳေလးးးးးးး …. မိခ်ိဳေလးးးးးးး
ဆိုပီးဓာတ္မီးတဝင္းဝင္းေတြေဖာင္ေပၚကိုထိုးလာေရာ။ သူ.အေဖဦးဖိုးထင္အသံဟ။ မိခ်ိဳျပန္မလာလို.လိုက္လာတာေနမွာ။ ငါလည္းျမန္တယ္ေဟ့..အသာေလးေဖာင္ေပၚကေနေရထဲေလၽွာခ်
လိုက္တာအသံေတာင္မျမည္ဘူး။စြပ္ကနဲဆင္းခ်ပီး ေဖာင္တြဲ၂ခုၾကားထဲ အသာေလးေခါင္းေလးေဖာ္ပီး ပုန္းေနလိုက္တယ္။ မိခ်ိဳေလးလည္းလန္.သြားပီး ျမန္ျမန္ထမီေကာက္ဝတ္… ….
ကမ္းပါးေပၚကေအာ္ေနတဲ့သူ.အေဖကို ရွင္..လာပီအေဖ..မိခ်ိဳဒီမွာဆိုပီးအဝတ္ထည့္ထားတဲ့ဇလုံႀကီးကိုမပီးေျပးသြားပါေလေရာကြာ။ ေအေပး .. ငါလည္းခ်က္ခ်င္းေရထဲကေနမတက္ရဲဘူး..
မိခ်ိဳအေဖဦးဖိုးထင္ဆိုတာ ဓားျပအႀကီးစားလက္ေဟာင္းႀကီး၊ လူေတြဘာေတြသတ္ဖူးတယ္ဆိုေတာ့လန္.ပီးအသာေလးပုန္းေနရင္းေတာ္ေတာ္ၾကာမွျပန္ရဲတာဟ။
ေတာက္!! ကိုေရႊဘဟာကလည္းဗ်ာ..စားရခါနီးမွကပ္ျဖစ္ရတယ္လို. ဖူးးးးး (ခ်ာတိတ္တစ္ေကာင္ကႀကိတ္မနိုင္ခဲရေလသံနဲ.ဝင္ေျပာတယ္)
ေအးေလ..ခင္ဗ်ားဟာကလည္းအျမဲတမ္း အရာရာနဲ.အေၾကာင္းေၾကာင္း..ဒါဆိုဒါပဲလား?
ေနပါဦး..မင္းတို.ေကာင္ေတြကလည္းခုမွအစေလးရွိေသးတာ..ေလာမႀကီးနဲ.ဟဲဟဲ..
ေကာင္းခန္းေလးေတြလာေတာ့မွာမပီးေသးဘူး..ဟုတ္ပီလား? လို.ေျပာပီး ေမာသြားဟန္နဲ.ေရေႏြးေလက်ိဳက္လိုက္ဒူးယားေလးဖြာလိုက္လုပ္ေနျပန္ေရာဗ်။

ဒီလိုနဲ.ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ မိခ်ိဳေလးနဲ.လမ္းမွာမ်က္နာခ်င္းဆိုင္ေတြ.ရင္ ငါ့မွာေတာ့ျပဳံးၿဖီးၿဖီးလုပ္ျပရသေလာက္ သူကေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကိုက္ျပတယ္ဟ။
ေရခ်ိဳးဆိပ္မွာေတြ.ေတာ့လည္း လူေတြကမလစ္ဘူးဆိုေတာ့ အနားကိုကပ္လို.မရတာေလ။ ေနာက္ထပ္တစ္ပတ္ေလာက္အထိဘာမွမထူးျခားဘူးငါ့ေကာင္ေရ။ ငါလည္းသူ.အိမ္ဖက္ကိုမေယာင္မ
လည္သြားသြားလုပ္ၾကည့္တာပဲ။ မိခ်ိဳေလးရဲ.အရိပ္အေယာင္ေတာ့မေတြ.ဘူး သူ.အေဖဦးဖိုးထင္ႀကီးက ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီး ကိုက္ပီးအိမ္ေရွ.မွာထြက္ထြက္ထိုင္ေနတာပဲပက္ပင္းတိုးတိုးေနတာ…
ငါ့ကိုျမင္တိုင္း မ်က္ေမွာင္က်ဳံ.ပီးဘုၾကည့္ ၾကည့္လို.ဟဲဟဲ..ဦးေလးေနေကာင္းလားဘာညာဆိုပီးႏႈတ္ဆက္ပီး ျပန္ျပန္လစ္လာရတယ္။ ငါလည္းအံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ေနပီကြာ.. ဟိုေန.ညကေဖာင္
ေပၚမွာသူ.အေဖသာလာမေခၚဘူးဆိုရင္ပြဲသိမ္းပီ။ အဲ့ေန.ညကဝိုးတဝါးျဖစ္ေနလို.ေသခ်ာသာမျမင္ရတာ.. မိခ်ိဳေလးရဲ. အဖုတ္ကေတာ့ငါ့ဟာထိပ္ဖ်ားေလးေတာင္ဝင္ဖို.အနိုင္နိုင္ဆိုေတာ့ ျပန္ေတြး
မိတိုင္းဂလုဂလုျဖစ္ေနတာရယ္၊ ေနာက္ပိုင္းလင္းလင္းခ်င္းခ်င္းမွာ မိခ်ိဳေလးရဲ.ေဘာ္ဒီကိုေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင့္တင္းစိုျပည္တာကိုျမင္ရေလေလ..ငါ့မွာေရာဂါတက္ေလေလ
ေပါ့ကြာ။
အဲ့လိုေနလာရင္းကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ မိခ်ိဳေလးတို.အဖိုး သူ.အေဖဦးဖိုးထင္ရဲ.အေဖ ဦးမွတ္ႀကီး ေလျဖတ္လို.႐ုတ္တရက္ေလၽွာသြားေရာေဟ့။
မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းဒီလိုနာေရးျဖစ္လာပီဆိုတိုင္း ရပ္ကြက္ကာလသားေခါင္းငါ့လက္ထဲဝကြက္အပ္ရတာေပါ့ေလ။ အေလာင္းေရခ်ိဳး၊အေခါင္းပ်ဥ္စပ္ကစလို. အသုဘဆြမ္းေကၽြးအတြက္ငါတို.
အရပ္ရဲ.ထုံးစံအတိုင္းဖဲဝိုင္းအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ဖို.အတြက္ဖဲသမားႀကီးႀကီးေတြကိုပါ ငါတို.ကဖိတ္ေပးရတာကိုး။ မိခ်ိဳေလးတို.အိမ္က ခု႐ုပ္ရွင္႐ုံေဘးကတ႐ုတ္ေတြဝယ္သြားတဲ့ သရက္ပင္ေတြ
အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ၿခံက်ယ္ႀကီးေလ။ ထုံးစံအတိုင္း သူတို.ပ်ဥ္ေထာင္ႏွစ္ထပ္အိမ္ေရွ.ကၿခံဝိုင္းထဲမွာ ကနားဖ်င္းေတြထိုးပီးအေလာင္းျပင္၊ အဲ့ဒီေဘးမွာ ခုံေတြခ်ပီးဖဲဝိုင္းျပင္၊လိုအပ္တဲ့ေအာက္လင္း
မီးေတြဘာေတြကအစငါပဲအစစအရာရာတာဝန္ယူပီးဆင္ေပးရတာေပါ့ကြာ။
မိခ်ိဳေလးတို.တအိမ္လုံးလည္း ငါကအားလုံးလုပ္ေပးေနေတာ့မ်က္နာသာဝိုင္းေပးေနရတာေပါ့ကြာ။
ေန.စဥ္နဲ.အမၽွအသုဘရႈလာတဲ့လူေတြကို ေကၽြးေမြးဖို.ကအစလိုေလေသးမရွိ စီစဥ္ေနရတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ငါကမိခ်ိဳေလးကိုစကားကိုမေျပာတာ။ ခပ္တည္တည္နဲ.ေနရင္းလုပ္စရာရွိတာလုပ္
ေပးေနတာေပါ့ေလ။ အသုဘ၃-၄ရက္ေလာက္ရွိလာေတာ့မိ္ခ်ိဳအေဖနဲ.အေမတို.အပါအဝင္လူႀကီးေတြက ဖဲဝိုင္းကဆူညံညံအသံေတြေၾကာင့္အိပ္ေရးပ်က္စျပဳလာေတာ့ သူ.ကေလးေတြမိခ်ိဳတို.
ေမာင္ႏွမေတြကို ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးဧည့္ခံေကၽြးေမြးေရးအတြက္အိမ္မွာညဖက္ခ်န္ထားခဲ့ပီး ေျမာက္ပိုင္းကသူတို.အမ်ိဳးအိမ္ေျပာင္းအိပ္တယ္။ ဂြင္ေတာ့မိပီဆိုပီး ငါေတာ့ဝမ္းသာသြားတာေပါ့ေလ။ ငါကလည္းဖဲဝိုင္းကအေကာက္ေတြဘာေတြဆို ခ်က္ခ်င္းမၾကာမၾကာသိမ္းပီး မိခ်ိဳအမလက္ထဲအပ္ေပးတာေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီညက်ေတာ့ မိခ်ိဳအမကိုအေကာက္
ေငြေတြအပ္မလို.လိုက္ရွာတာမေတြ.ဘူးေဟ့။ ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးကြက္လပ္ထဲမွာလဲ တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြရွိေပမယ့္အဲ့ဒီမိခ်ိဳ အမအပ်ိဳႀကီးကိုရွာလို.မေတြ.တာနဲ.ငါလည္းအိမ္ၿခံ
၀ိုင္းအေနာက္ဖက္လွမ္းလွမ္းက အိမ္သာဖက္အေပါ့သြားမလို.ထြက္လာေတာ့ အိမ္သာနားကၾကက္ၿခံလုပ္ထားတဲ့ သက္ကယ္မိုးထားတဲ့တဲေလးေဘးဖက္က အဖီခ်ထားတဲ့ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ
ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္အသံၾကားေတာ့ ဇက္ကေလးပုပီး ၾကက္ၿခံကိုေျပးကပ္ရင္း အသာေလးၿငိမ္နားေထာင္ေနလိုက္ေတာ့ ေယာက်္ားနဲ.မိန္းမစကားေျပာသံလိုလိုခပ္တိုးတိုးၾကားရတယ္ဗ်။
ေသခ်ာျမင္ရေအာင္ဆိုပီး ကပ္သြားလိုက္ေတာ့.. ဟီးဟီး..
မိခ်ိဳအမအပ်ိဳႀကီးနဲ. ငါတို.ရပ္ကြက္ထဲက ဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္တို. ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဟ။ ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ စကားတေျပာေျပာနဲ.တြယ္ေနၾကတာကိုးဟ။
ၾကက္ၿခံထဲက မီးလုံးအလင္းေရာင္က ကာထားတဲ့ဝါးထရံအေပါက္ေတြကေနထိုးထြက္ေနေတာ့ တဖက္ၿခံဖက္ကပ္ေနတဲ့ ေခ်ာင္ကေလးထဲက ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာသူတို.ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္
ေနၾကတာျမင္ေနရတယ္ဟ။ ေအေပးဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္က ေစာ္ႀကီးကိုတစ္တီတူးမိုးေမၽွာ္စတိုင္နဲ.ဗ်င္းေနတာဟ.. ၀ါးကြပ္ပ်စ္ဆိုေတာ့ တကၽြိကၽြိအသံေတြထြက္ေနတာေပါ့။ ဟိုအပ်ိဳႀကီးကဘာအသံမွမထြက္ပဲၿငိမ္ပီးခံေနတာဗ်။ ဒါမွမဟုတ္ ဗိုက္ပူရဲ.ပစၥည္းကေသးလို.ဖီးလ္မတက္တာလားမသိဘူး။ ဒီေကာင့္ဟာကငါတို.အခ်င္းခ်င္း ကင္းေစာင့္ရင္းအႀကီးၿပိဳင္ၾကရင္
အေသးဆုံးဘြဲ.ရထားတာေလဟားဟား။ ဗိုက္ပူကပဲ..ကပဲတဟင္းဟင္း..တဟားဟားေတြအသံထြက္ပီးအသားကုန္စြတ္ၾကဳံးေနတာဟ။ ငါလည္းသူတို.ကိုေခ်ာင္းရင္းဖီးလ္တက္လာတာေပါ့ေလ။ ခဏေလးေနေတာ့ အားး ..ေကာင္းလိုက္တာမမရာဆိုပီး ဗိုက္ပူပီးသြားေရာ။ အပ်ိဳႀကီး အေပၚေမွာက္ရက္ကေလးလွဲပီးဝက္မွိန္းမွိန္းေန
တုံးအပ်ိဳႀကီးက ဝုန္းကနဲထလာပီး ဗိုက္ပူကိုတြန္းခ်လိုက္ရင္း ေလၽွာက်ေနတဲ့ေဘာ္လီေတြ၊ထမီေတြျပန္ဝတ္ေနတယ္။ ဟ..အပ်ိဳႀကီးက လူကသာပိန္တာေနာ့္… နို.ႀကီးေတြကထြားထြားႀကီးေတြ
ငါလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုေခ်ာင္းရင္း -ီး ေတာင္လာပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အပ်ိဳႀကီးက.. ျမင့္ေအာင္ နင္ခ်က္ခ်င္းလိုက္မလာနဲ.လို.ေျပာပီး အိမ္ဖက္ကိုျပန္မလို.လုပ္ေတာ့ ငါလည္းၾကက္ၿခံကေန
ခြာပီး အေမွာင္ထဲကိုရိပ္ကနဲျဖတ္ေျပးရင္း ဖဲဝိုင္းဖက္ကိုလစ္လာတာေပါ့။
၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ မိခ်ိဳအမအပ်ိဳႀကီး အိမ္ထဲဝင္လာတယ္။ ငါလည္းအသာေလးကပ္သြားပီး အမ…ေရာ့အေကာက္ပိုက္ဆံေတြဆိုပီးသူ.လက္ထဲပိုက္ဆံေတြထိုးထည့္ေပးရင္း…
အမဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ..က်ေနာ္လိုက္ရွာေနတာၾကာပီလို.ေျပာေတာ့.. အင္းအဲျဖစ္သြားတယ္။ ေဆးေပါ့လိပ္ေတြကုန္ေတာ့မယ္..ဟိုေကာင္ဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္ကိုသြားဝယ္ခိုင္းမလို.ဒီေကာင့္
ကိုေကာေတြ.မိေသးလားအမလို.ခပ္တည္တည္နဲ.ေမးလိုက္ေတာ့မ်က္နာပ်က္ပီးလွည့္ထြက္သြားတယ္ဟီးဟီး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ညဦးပိုင္းေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ ဒါနဲ.ပဲငါလည္းဖဲဝိုင္းေတြလွည့္ပီး
အေကာက္ေတြဘာေတြပတ္သိမ္းေနတုံးမိခ်ိဳေမာင္ေလးတစ္ေကာက္က ကိုေရႊဘဆိုပီး ေခၚလို.လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ခ်ာတိတ္က ဟိုတစ္ခါျမစ္ဆိပ္မွာငါ ကၽြတ္က်သြားတဲ့ဝက္ဝံပုဆိုးေလး
ကိုငါ့လက္ထဲထိုးေပးေနတယ္.. မမိခ်ိဳေပးလိုက္တာတဲ့။ ဒါနဲ.ငါလည္းဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိခ်ိဳေလးက အိမ္ေပၚတက္တဲ့ေလွခါးရင္းကေနငါ့ကိုျပဳံးစိစိနဲ.ၾကည့္ပီး ပုဆိုးေခါက္ကိုေျဖၾကည့္
ဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္ျပေနတယ္။ ပီးေတာ့တက္သြားေရာ…
ငါလည္း လူရွင္းတဲ့ေနရာသြားပီး မီးအိုးတိုက္ပီးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္ထားတဲ့ငါ့ပုဆိုးေလးကိုျဖန္.ခ်လိုက္ေတာ့.. စာတစ္ေစာင္ထြက္လာတယ္။
ကိုေရႊဘ.. ဧည့္သည္ေတြကိုညလည္စာေကၽြးပီးလို.အမတို.အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္
ၿခံေထာင့္အစြန္က ဂိုေထာင္ထဲမွာေစာင့္ေနပါ
မိခ်ိဳေလး.. … တဲ့

အခ်ိန္ကားနံနက္၂ခ်က္တီးရွိေခ်ပီ။
ကနဖ်င္းထိုးထားေသာ အမိုးေပၚကို မိုးေပါက္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာက်စျပဳလာသည္။ ညဦးပိုင္းက ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနေသာ အသုဘအိမ္ကဖဲဝိုင္းမ်ားလည္း တေျဖးေျဖးတိတ္ဆိတ္စျပဳလာ၏။ အနိုင္ရသျဖင့္
အိမ္ျပန္သူမ်ား၊ တစ္ျပားမွမက်န္ေအာင္ရႈံးနိမ့္သူမ်ား အသုဘရွင္ဧည့္ခံေသာ ညလယ္စာကို စားေသာက္ပီး အိမ္ျပန္သူတခ်ိဳ.ျပန္ၾက၍ တခ်ိဳ.ကား အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းတြင္ပုဆိုးျခဳံကာ အိပ္ေနၾကေလပီ။ ေငြစ
အနည္းငယ္က်န္သူမ်ား အရႈံးျဖင့္အိမ္မျပန္ခ်င္သူတခ်ိဳ႕သာလၽွင္ ဆက္ကစားေနၾကေသာ ဖဲဝိုင္း ၀ိုင္းေျခာက္တစ္ခုဆီမွ ခပ္တိုးတိုးျငင္းခုန္သံၾကားေနရ၏။ ေတာသရက္ပင္ႀကီးမ်ား အုပ္မိုးထားေသာ ၿခံဝင္း
က်ယ္ႀကီး၏ အစြန္ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ရွိေသာ ကားဂိုေထာင္အေဟာင္းႀကီး တစ္ခုေရွ႕တြင္ စိတ္လႈပ္ရွားေနဟန္တူေသာ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေသာလူရြယ္တစ္ေယာက္ သက္ျပင္း
တဟင္းဟင္းခ်ကာ အိမ္မႀကီးဖက္ဆီသို႔ ေမၽွာ္ၾကည့္ေနသည္မွာၾကာေလပီ။
ပုဆိုးတိုတို၊ ဇင္စျဖင့္ခ်ဳပ္ထားေသာရွပ္လက္တိုဝတ္ထားေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ဆံဂုတ္ေထာက္ႏွင့္ အဆိုပါလူရြယ္ကား ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၏ဇတ္လိုက္ေက်ာ္ ကိုေရႊဘတည္း။
ေဆးလိပ္ဖြာခ်င္လြန္းသျဖင့္ ခံတြင္းကားခ်ဥ္လွေခ်ပီ။ ရွပ္အင္းက်ီအိပ္ကပ္ ထဲကေဆးေပါ့လိပ္ကို ေယာင္ယမ္းကာစမ္းမိေသာ္ျငား ေဆးလိပ္မီးရဲရဲလူျမင္လၽွင္ ခက္ရခ်ည္ရဲ့ဟုေတြးေတာကာထုတ္မေသာက္ရဲ။
မိခ်ိဳေလးကားဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မွန္းမသိ၊ေရာက္မလာေသး။ အတူတူတစ္ခန္းထဲ အိပ္ေသာ အမ ျဖစ္သူမလစ္ေသာေၾကာင့္ေပေလာ၊သို႔တည္းမဟုတ္ အခ်စ္ၾကမ္းဟန္တူေသာ ကိုေရႊဘအားစိုးရႊံထိတ္လန႔္ေသာေၾကာင့္ေပၚမလာေတာ့ျခင္းေပေလာ။ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ရွိေသာငါးရံ့ကိုယ္လုံးကေလး၊ ျပဳံးခ်ိဳဟန္မ်က္နာဝိုင္းဝိုင္းေလး၊ မၾကာေသးခင္ရက္မ်ားဆီက ထိေတြ႕ခဲ့ရေသာအိေထြး
ႏူးညံ့ေသာ အသားဆိုင္ကေလးမ်ားအား မ်က္လုံးတြင္း ပုံေဖာ္ၾကည့္ရင္း မိမိကိုယ္ကို ႏြားသိုးေပါက္ႀကီးကဲ့သို႔ ထင္မွတ္မွားကာ “ဝြပ္ထရိန္း..ဘူးဘူး” ဟုရင္ေခါင္းသံျဖင့္ေအာ္မိမတတ္ ရင္ဘတ္ထဲတြင္ဗေလာင္ဆူ စျပဳလာေနေလပီ။
မိုးေပါက္ကေလးမ်ား က်ဆင္းလာမႈက တေျဖးေျဖးမ်ားစျပဳလာေလသည္။
ဂိုေထာင္အေရွ႕ တံခါးမႀကီးအား မွီတြယ္ရင္း ေစာင့္စားေနေသာ ကိုေရႊဘကား စိတ္ပ်က္စျပဳလာေလ၏။ မိခ်ိဳေလးကား ေပၚမလာေတာ့ေပ။ ပူေလာင္ျပင္းျပေနေသာ အခ်စ္စိတ္ႏွင့္အတူယွဥ္တြဲေနေသာ
အညာမိပီ ဆိုေသာအေတြးေၾကာင့္ ကိုေရႊဘ၏ေတာင့္တင္းသန္မာေသာ ရင္အုပ္ကားကား ႀကီးကား ဖားဖိုကဲ့သို႔ႏွိမ့္ခ်ည္ ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနေလပီ။ သည္းခံနိုင္စြမ္းကင္းမဲ့ေလ ေသာအခါ အံကိုသာတင္းတင္း
ႀကိတ္ကာ ဂိုေထာင္တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွ ခြါကာ အိမ္မႀကီးဖက္သို႔ေျခလွမ္းက်ဲ ႀကီးျဖင့္ထြက္ဟန္ျပင္ေလ၏။
အကို!!
ခပ္အုပ္အုပ္လွမ္းေခၚသံၾကားလိုက္ရမွ ကိုေရႊဘ ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္ကာ ခ်ာကနဲလွည့္ၾကည့္မိသည္။ ဂိုေထာင္ႏွင့္ၿခံစည္းရိုးၾကား လူတစ္ကိုယ္စာ ေနရာေလးကေနတိုးထြက္လာေသာ မိခ်ိဳေလးပါကလား။
အုပ္လုံးသိမ္းကာထုံးဖြဲ႕ထားေသာ ဆံႏြယ္မၽွင္စအခ်ိဳ႕ကား မ်က္နာဝိုင္းဝိုင္းေလးေပၚ ကပိုကရိုဝဲက်လၽွက္၊ မ်က္နာေပၚတြင္ မိုးစက္ေပါက္ကေလးမ်ားတြဲလဲခိုေနသျဖင့္ဂိုေထာင္ အေဟာင္းထဲကဝိုးတဝါးထြက္
က်လာေသာ မီးေရာင္ဝါက်င့္က်င့္ေအာက္တြင္ စိုလက္လက္မ်က္နာကေလးျဖင့္ ငိုမဲ့မဲ့ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားေသာ သနားစဖြယ္မိခ်ိဳေလး။
မိခ်ိဳေရာက္ေနတာၾကာလွပီ.. အကို မေရာက္လာခင္ကထဲက.. အကိုေရာက္လာေတာ့ ရွက္ပီး အရမ္းေၾကာက္လြန္းလို႔ ဒီၾကားထဲမွာ ပုပီး ပုန္းေနတာ.. ခုအကိုစိတ္မရွည္ပဲ ျပန္ေတာ့မွာေတြ႕လို႔ …
သနားစဖြယ္တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနေသာ မိခ်ိဳေလးကို ဂ႐ုဏာသက္စြာျဖင့္ ကိုေရႊဘေထြးေပြ႕ထားမိေလသည္။
အကို႔ ကိုမိခ်ိဳမညာပါဘူးေနာ္..
ကိုေရႊဘ၏ရင္စို႔ေလာက္သာသာ ျမင့္ေသာ မိခ်ိဳေလးကား သူသေဘာက်ေသာကာလသားေခါင္းလူမိုက္ႀကီး၏ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးတြင္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးအားအပ္ကာ မူႏြဲ႕ေနရွာ၏။ ညေနကေရမိုးခ်ိဳးပီး
လိမ္းက်ံထားဟန္တူေသာ ရွင္မေတာင္သနပ္ခါးနံ့သင္းသင္းေလးႏွင့္စံပယ္ဆီ အနံ့ေရာစပ္ထားေသာ ေမႊးေတးေတးအနံ့ကေလး၊ အိထြားတစ္ရစ္ေသာကိုယ္လုံးကေလး၏အတင္းမွီတြယ္ထားမႈတို႔ေၾကာင့္
သာယာစျပဳလာေသာ ကိုေရႊဘ၏ ကိုယ္ခႏၶာကား တုံ႔ျပန္စျပဳေလပီ။
အဲ့ေတာ္.. အကို႔ဟာႀကီးကလည္း.. ေၾကာက္ပါတယ္ဆိုေနမွ..
မိခ်ိဳေလး၏ခပ္တိုးတိုးညည္းသံေလးကား အေမွာင္ထုတြင္း ခပ္အုပ္အုပ္ထြက္က်လာသည္။ ကိုေရႊဘ၏ကိုယ္ပိုင္ လက္နက္ဆန္းႀကီးကားအဆမတန္ေထာင္ထကာ ရင္ခ်င္းအပ္ထားေသာ မိခ်ိဳ၏ခ်က္ကေလး တည့္တည့္ေပၚတြင္ ပုဆိုးထမီမ်ားခံေနလၽွက္က ခပ္တင္းတင္းေထာက္မိထားေလပီ။
မိခ်ိဳေလး.. ဂိုေထာင္တံခါးေသာ့ခတ္ထားသလား ..အထဲသြားရေအာင္ေနာ္
ေသာ့ပိတ္ထားတယ္ အကို.. ဟိုဖက္ေဘးထရံေတြကြာက်ေနတာဝင္လို႔ရတယ္ လာ.. မိခ်ိဳလက္ကိုကိုင္ပီးလိုက္ခဲ့..
ၿခံစည္းရိုးႏွင့္ကပ္လၽွက္ ဂိုေထာင္နံရံဖက္အျခမ္း လူတစ္ကိုယ္စာၾကားကေလးထဲ၂ဦးသားတိုးဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ကိုေရႊဘကား ေရွ႕မွဦးေဆာင္ေနေသာ မိခ်ိဳေလး၏ခါးက်င္က်င္ေလးေအာက္မွ တစ္ရစ္လုံး
၀ိုင္းေသာ တင္ပါးအိစက္စက္ေလးအား ႀကိတ္မနိုင္ခဲမရျဖစ္လြန္းမက ျဖစ္ကာ အသာဆုပ္ေခ်လိုက္ရာ..
အာ.. အကိုကြာ ဆိုးတယ္ခဏေလးေနပါဦး
ဟူေသာမိခ်ိဳေလး၏ ညည္းသံခပ္တိုးတိုးျဖင့္ကန႔္ကြက္မႈကို အမႈမထားသည့္အလား က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဂ်ိဳင္းေအာက္မွလၽွိုကာ အိထြားေသာမိခ်ိဳ၏ရင္သားမ်ားေပၚ ေျပးလႊားကစားလိုက္ျပန္သည္။
ကိုယ္ကိုတြန႔္လိမ္ကာ ေရွာင္တိမ္းေနေသာ မိခ်ိဳေလး၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ၄ဝအားမီးသီးဝါက်င့္က်င့္ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္လင္းေနေသာ ဂိုေထာင္ထဲသို႔ ကြာက်ေနေသာထရံေပါက္မွတဆင့္ ၂ဦးသားေရာက္သြားၾကေလသည္။

၀ါက်င့္က်င့္မီးလုံးေလး၏အလင္းေရာင္ကား ဂိုေထာင္ထဲတြင္မပီဝါးတဝါး။
မိခ်ိဳေလး၏ ေရႊရင္အစုံသည္ကား ပုဇြန္ဆိတ္ကေလးလို တဆတ္ဆတ္တုန္ခါလၽွက္ရွိေလပီ။ သာေရးနာေရးမ်ားရွိသျဖင့္ ရပ္ထဲရြာထဲကာလသမီးမ်ား ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾကရင္း အပ်ိဳႀကီးမ်ား၏တီးတိုးစကားဝိုင္းမ်ား
တြင္ နီျမန္းေသာမ်က္နာ ေရငတ္သလိုအာေခါင္ေျခာက္စြာ ျဖင့္နားေထာင္ခဲ့ဖူးေသာ ကာလသားေခါင္း ကိုေရႊဘႀကီး၏ လိင္မႈေရးရာ ကၽြမ္းက်င္ပုံ ဇာတ္လမ္းအဖုံဖုံကို ျပန္သတိရလာမိသျဖင့္ အလိုလိုေမာဟိုက္
သလိုခံစားမိလာေလသည္။
ေတာင့္ေတာင့္ထြားထြား ဆုံေကာင္းလွသည္ဆိုေသာ ေက်ာင္းဆရာမအပ်ိဳႀကီး ေဒၚေနာ္မူ၊ဖင္ေဆာ့သည္ဟုနာမည္ေက်ာ္ေသာ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တစ္ခုလပ္ ေမေမၾကည္(ေခၚ) အၾကည္၊ဘဏ္
စာေရးမ ညိဳညိဳေခ်ာေခ်ာ ဇတ္ဇတ္ၾကဲ ခင္ခင္ေအာင္ အစရွိေသာမိန္းမမ်ား၏ တန္းတန္းစြဲ အလုခံခဲ့ရသည္ဆိုေသာ လိင္မႈေရးရာကၽြမ္းက်င္သူ.. ရပ္ကြက္ထဲက ပါးစပ္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အပ်ိဳေခါင္းမ်ား၏ “ဟင္း…
ေရႊဘနဲ႔သာ တစ္ခါေလာက္အိပ္စမ္းၾကည့္ ဘဝအရသာဘာလဲဆိုတာ တန္းပီးသိသြားမယ္” ဆိုေသာ စကားသံမ်ားကိုျပန္လည္ၾကားေယာင္မိပီး အဆမတန္စိတ္လႈပ္ရွားမိေလပီ။
မိခ်ိဳေလးရာ.. လွလိုက္တာဟယ္!!
အံႀကိတ္ပီး တီးတိုးေရရြတ္ေသာ ကိုေရႊဘ၏ ႀကိတ္မနိုင္ခဲမရ စကားသံေၾကာင့္သတိဝင္လာခ်ိန္တြင္ မိခ်ိဳ၏ အေပၚပိုင္းတစ္ဝက္ေလာက္ကား ဗလာ ျဖစ္စျပဳေခ်ပီ။ ရင္ကြဲအင္းက်ီေလး၏ ႏွိပ္စိမ်ားကား ..
ေထာက္ေတာက္ျမည္ေအာင္ ဆြဲဖြင့္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေလပီ။ သန္မာေသာ ကိုေရႊဘ၏ လက္မ်ားက ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေခၽြးခံေဘာ္လီ နီညိဳ႕ညိဳ႕ေလးကို ခၽြတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း လ်င္ျမန္စြာပင္ ခ်ိတ္ကေလး
မ်ားအျဖဳတ္ခံလိုက္ရေခ်သည္။ ဂိုေထာင္အလယ္တြင္ တုန္တုန္ရီရီ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ မိခ်ိဳေလးကိုလည္းၾကည့္ပါဦး။ ဆံထုံးအက္အက္ကေလး ထုံးထားတဲ့ေအာက္က မ်က္နာဝိုင္းဝိုင္းျဖဴျဖဴေလး၊ေအာက္
က အေပၚပိုင္း ဗလာ အခၽြတ္ခံထားရေတာ့ တုန္ခါေနတဲ့ ေရႊရင္ၿဖိဳးဖ်။ ကိုေရႊဘကား မိခ်ိဳေလး၏ ၀ါဝင္းစိုေျပထြားႀကိဳင္းလွေသာ နို႔အိအိႀကီးေတြအား လုံးဝမထိ မကိုင္ေသး။ ခါးေအာက္ပိုင္းက ထမီအႏြမ္း
ေလးကို အသာအယာဆြဲ ေျဖေန၏။ မိခ်ိဳေလး၏ေျခရင္းတြင္ ဂြင္းလုံးကၽြတ္က်သြားေသာ ထမီေလး။
ဝတ္လစ္ဝလစ္.. ေတာင့္ေတာင့္ျပည့္ျပည့္ မိခ်ိဳေလးကား မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနပီ။ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ကေလး ကတဆင့္ေအာက္ကိုစုန္ဆင္းပီးၾကည့္ေသာ္ အေမႊးနက္နက္ကေလးမ်ားဖုံးအပ္
ေသာ အဖုတ္ကေလးကား ကိုေရႊဘကို စိမ္ေခၚေနဘိအလား။
အို!
အာေမဋိတ္သံကေလး မိခ်ိဳေလးပါးစပ္က ထြက္က်ေလသည္။ အဝတ္အစားမ်ားကို ခပ္ျမန္ျမန္ခၽြတ္ခ်လိုက္ေသာ က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းေသာ ကိုေရႊဘ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ျပတ္ျပတ္သား
သားျမင္ေနရေလပီ။ ထို႔ထက္ဆိုးသည္ကား ဆီးစပ္ေအာက္နားက ထိုးထြက္ေထာင္ထေနေသာ သန္မာထြားက်ိဳင္းလွေသာ မာန္ဖီေနဟန္ လႈပ္ယမ္းေနေသာ လူေျပာမ်ားေသာ ကိုေရႊဘ၏ နာမည္ေက်ာ္၊
ပြဲတိုင္းေက်ာ္၊ တိုက္တိုင္းေအာင္.. လက္နက္ႀကီးေပတကား။
ဘဏ္စာေရးမ အရပ္ျမင့္ျမင့္ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ မခင္ခင္ေအာင္အား ဖင္တုံးလုံးခၽြတ္ကာ ဆံပင္ဆြဲေလးဖက္ေထာက္ပီး မူးမူးႏွင့္အသားကုန္ ေဆာင့္ -ိုး လိုက္လို႔ အဖုတ္ကြဲခဲ့ဖူးတာ ဒါ..ဒါႀကီးေပါ့။
ဘုရားဘုရား..ငါ့ဟာေလးနဲ႔မျဖစ္ဘူးထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ တစ္ခုလပ္မ အၾကည္ လိုရႈပ္ေပြတဲ့ မိန္းမကေတာင္ လူးလွိမ့္ေနေအာင္ အ -ိုး ေကာင္းတာေတာ့္လို႔ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ဖူးတာေလ။
ေက်ာင္းဆရာမ အပ်ိဳႀကီးေဒၚေနာ္မူလို အိုးေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ကိုေတာင္ ဖင္ျပဳတ္က်သြားေအာင္ ရက္ဆက္ -ိုး နိုင္လို႔ ေရႊဘမွေရႊဘ သည္းသည္းလႈပ္ဖူးတယ္ ဆိုတာလည္းၾကားဖူးပီးသား။ ဟိုတေန႔က
ေဖာင္ေပၚမွာ လက္လြန္ေျခလြန္ျဖစ္ခါနီး သူငါ့ကို ကိုင္တြယ္သြားတာကေတာ့ ေမွာ္ဆရာႀကီးလိုပါေနာ္။ ႏူးတာႏွပ္တာနဲ႔တင္ ငါ့အဖုတ္ကေလးအရည္ေတြ စိုရႊဲလို႔။ ပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ညေတြဆို ငါ့မွာ အဖုတ္
ထိပ္ဝေလးကို ဖိသြင္းသြားတဲ့ သူ႔ဟာေႏြးေတးေတးႀကီးကို သတိရလို႔အိပ္ေတာင္မေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့တာမလား။ မိခ်ိဳေလး၏ စိတ္ကား ကေယာင္ကတမ္းဟိုေတြးဒီေတြး ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေန၏။
ကိုေရႊဘ.. မိခ်ိဳအရမ္းေၾကာက္တယ္ေနာ္..တအားမလုပ္ေပးနဲ႔ .. မိခ်ိဳကိုသနားပါေနာ္..ဟင့္ဟင့္
လိင္စိတ္ႂကြမႈနဲ႔ ေၾကာက္စိတ္ေရာႁပြန္းေနေသာ မိခ်ိဳေလး၏အသံတုန္တုန္ေလး ခမ်ာ သနားစဖြယ္။ ကိုေရႊဘကား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ေငါက္ေတာက္ႀကီးကို တဖတ္ဖတ္ျမည္ေအာင္ အထက္..
ေအာက္ လက္ျဖင့္၄-၅ ခ်က္ ေဆာ့ရင္း မိခ်ိဳေလးဆီသို႔တိုးကပ္လာေလသည္။ ရင္ခ်င္း အပ္မိသည္ႏွင့္ မိခ်ိဳ၏ ဗိုက္ေပၚတြင္ အေပၚသို႔ေထာင္လ်က္ ကိုေရႊဘ ၏ႀကီးမားသန္မာလွေသာ လိင္တံႀကီးကား ေႏြး
ကနဲေထာက္ေနမိေလသည္။ မိခ်ိဳ၏နဖူးဝင္းဝင္းေလးကို ကိုေရႊဘအသာေလးဖြဖြနမ္း၏။ ထို႔ေနာက္ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး ဘယ္ညာရြရြ။ လည္တိုင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး တေလၽွာက္စုပ္၏။ လက္၂ဖက္ကားသိမ္လွ
ေသာခါးက်င္က်င္ေလး ေအာက္က ကားစြင့္ေသာ တင္သားအိအိ၂ျခမ္းေပၚတြင္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားလၽွက္ရွိေခ်ပီ။
အင္း.. အကိုရယ္.. ဘယ္လိုနမ္းေပးေနတာလဲ.. မိခ်ိဳရင္ေတြတအားခုန္လာပီရွင္!
ေယာက်္ားႏွင့္ တစ္ခါမွမထိေတြ႕ဖူးေသာ မိခ်ိဳေလးကား ေမွာ္ဆရာႀကီး ကိုေရႊဘ၏ ရင္အုပ္ကားကားႀကီးထဲ မ်က္နာေလးအပ္ကာ ၿငီးတြားစျပဳလာသည္။ ဤတြင္မွ မိခ်ိဳေလး၏ ထြားႀကိဳင္းသန္မာအိစက္
ေသာ နို႔ႀကီး၂လုံးဆီသို႔ လက္ဖဝါးၾကမ္းႀကီးမ်ားအား ေရြ႕ကာ ကစားေလသည္။ ခပ္ရြရြအုပ္ကိုင္ကာ နို႔သီးေခါင္းစူစူႀကီးမ်ားအား တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေပး၏။ တဖက္အားဆုပ္ေခ်ကာ နို႔သီးေခါင္းကိုလက္ညိဳးလက္
မ၂ခုႏွင့္ လွိမ့္ကာကစားေပး၏။
အို..ဟင့္ဟင့္.. ကိုေရႊ…ဘ.. အမေလးေနာ္.. အကိုေရႊဘ..
မိခ်ိဳေလး၏ ခပ္တိုးတိုးစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေအာ္ညည္းသံ အဆုံး ကိုေရႊဘ၏ လက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကား မိခ်ိဳေလးအဖုတ္ဆီသို႔ ဖတ္ကနဲေရာက္ရွိသြားကာ လက္ဖဝါးပက္လက္လွန္အုပ္ကိုင္ပြတ္သတ္လိုက္
ရာ အပ်ိဳရိုင္းေလးခမ်ာ ဓာတ္လိုက္သကဲ့သို႔က်ဥ္တက္သြားရွာေလပီ။
…… ….. …. …….
…… ….. …. …….