လူၾကီးသမီး

ခ်ိန္က ၁၉၈၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ..။

ေနရာက ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း တေနရာ …။

မၾကာခင္ ေမွာင္ေတာ့မည္ ။

ျမဴေတြဆိုင္းေနတဲ့ ေတာင္ေၾကာႀကီး တေလၽွာက္ မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ၾကည့္ေနတုံး ဆရာႀကီးေမာင္လုံး သူ႔ေဘးကို ေရာက္လာသည္ ။ ဆရာႀကီးေမာင္လုံးရဲ့ လက္ထဲမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ မတ္ခြက္တခြက္ ပါလာသည္ ။ “ ဗိုလ္ႀကီး ..ေရေႏြး”
လို႔ ေျပာရင္း သူ႔ကို မတ္ခြက္ ကမ္းေပးသည္ ။

ကတုတ္က်င္းေတြ ထဲမွာ ရဲေဘာ္ေလးေတြ ၿငိမ္ေနသည္ ။သူတို႔လည္း သူ႔လိုဘဲ စခန္းကုန္း ေအာက္က ေတာတန္းေတြကို
စူးစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္ ။ ေနဝင္ၿပီး အေမွာင္ထု လႊမ္းလာတာနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ အင္အားခ်င္း အဆမတန္ကြာတဲ့ ရန္သူေတြ သူ
တို႔ကို အလုံးအရင္းနဲ႔ လာတိုက္ခိုက္ၾကေတာ့မွာကို သိေနလို႔။ စြန႔္စြန႔္စားစား တိုက္ပြဲဝင္ၾကရေတာ့မည္ မဟုတ္လား ။

“ ဆရာေမာင္လုံး…ဒီညေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ က်ေနာ္တို႔ကို အေသအလဲ ေဆာ္လိမ့္မယ္ဗ်..ရထားတဲ့ သတင္းအရ သူတို႔ကို
အေနာက္ဖက္က စစ္ကူပို႔လိုက္တာေတြ ေရာက္လာၿပီ ဆိုေတာ့ အင္အားေကာင္းေကာင္း နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ စခန္းကုန္းကို တက္သိမ္းမွာ ေသခ်ာတယ္ …ေကာင္ေလးေတြ စိတ္ဓါတ္ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ….”

“ ဟိုဖက္ေတာင္ကုန္းက ဗိုလ္ႀကီးသက္ထြန္းတိို႔ တပ္စုတစုလုံး က်သြားတာ သူတို႔သိေတာ့ မလြယ္မွန္းေတာ့ သိတာေပါ့
ဗိုလ္ႀကီး…..”

“ စစ္ကူေတာ့ ေတာင္းထားတာဘဲ …ဆရာေမာင္လုံး …သူတို႔ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စခန္းလဲ ႀကံ့ႀကံ့ခံထားဖို႔ မလြယ္ဘူး…”  

ေန႔လည္တုံးက သူနဲ႔ သူ႔လူေတြ ခံစစ္အတြက္ အႀကီးအက်ယ္ အလုပ္မ်ားခဲ့ၾကသည္ ။ သူတို႔ စခန္းေပၚကို ရန္သူေတြ
လြယ္လင့္တကူ တက္မလာနိုင္ေအာင္ ၀ါးခၽြန္ေတြ စိုက္ျမႇ့ုပ္..စည္းရိုးေတြ အထပ္ထပ္ကာ..မိုင္းေတြ ျမႇုပ္…ရန္သူဝင္လာနိုင္မယ့္
လမ္းေၾကာင္းေတြကို ေလ့လာၿပီး ကတုတ္က်င္းေတြ ဆက္သြယ္ေရး တူးေျမာင္းေတြ တူး..မၾကာခင္ ၾကဳံလာမယ့္ ညတိုက္ပြဲ
အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္ ။

ပစ္လို႔ မနိုင္ေအာင္ လူအင္အား မ်ားျပားလွတဲ့ ရန္သူသည္ ဖုတ္ဝင္တဲ့ ဖုတ္ေကာင္ေတြလို ဒလစပ္ ပစ္ခတ္ေနတဲ့ၾကားက
တက္ျမဲတက္ၿပီး “ လူေရလွိုင္းႀကီး ”ေတြနဲ႔ သူတို႔ကို ၀ါးၿမိဳ ဖုံးလႊမ္းသြားခဲ့လို႔ သူတို႔ရဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဖက္ေတြ အမ်ားႀကီး က်ဆုံး
ခဲ့ရၿပီ ။ အေမွာင္ထုကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ဒီည ရန္သူတပ္ေတြ လာတိုက္ၾကမွာ အေသအခ်ာဘဲ ။ ရန္သူ လာမယ္မွန္း သိ
ေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ေပးလိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလိုသာ ေနာက္ဆုတ္ေပးရရင္ ဒီေကာင္ေတြ တနိုင္ငံလုံးကို
၀ါးၿမိဳသြားေတာ့မွာေပါ့ ။ ငါတို႔ေျမကို တလက္မမွ အထိမခံဘူး..အျပဳတ္ႏွံပစ္ၾကရမယ္ လို႔ ရဲေဘာ္ေတြကို သူ ေျပာသည္ ။
ရဲေဘာ္ေတြကလဲ သူနဲ႔ ထပ္တူဘဲ အသက္ေပးၿပီး တိုက္မည္ လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၾကသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကို တားဆီးတဲ့ ခံစစ္သည္ တရားေသာ စစ္ပြဲျဖစ္လို႔ ကိုယ့္နိုင္ငံကို ကိုယ္ ကာကြယ္ရင္း ေသရတာ ျမတ္သည္ လို႔ သူတို႔ စိတ္မွာ ခံယူထား
သည္ ။

စခန္းေပၚကို တက္လာမယ့္ရန္သူကို တက္မလာနိုင္ေအာင္ အတားအဆီးေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ လုပ္႐ုံမကဘူး ။ က်ည္ကပ္
ေတြ အားလုံး က်ည္ျဖည့္သြင္း..ေသနတ္လက္နက္ေတြကို တိုက္ခၽြတ္အသင့္ျပင္ရသည္ ။

ဒီစခန္းကို သူတို႔ လာတိုက္တာ ေလးႀကိမ္ရွိၿပီ ။ တခါတခါ လာတိုက္တိုင္း သူ႔ရဲေဘာ္ေတြ က်ခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သူတို႔စခန္း
မွာ လူေတာ္ေတာ္ နည္းေနၿပီ ။ လူအင္အားသုံးၿပီး သူတို႔ကို အျပဳတ္ေဆာ္ေနတဲ့ ရန္သူေတြသည္ ပစ္ခတ္လို႔ မနိုင္ေအာင္ကို
မ်ားလွသည္ ။ အခုလဲ သူတို႔စခန္းကုန္းကို အဖက္ဖက္ကေန ၀ိုင္းထားသည္ ။ ရဲေဘာ္ေတြ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ စစ္ကူလာ
ေတာ့မယ့္အေၾကာင္း..ေတာင့္ခံၿပီး တိုက္ဖို႔ သူေျပာထားသည္ ။ ရန္သူေတြသည္ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ သူတို႔ကို လက္နက္ခ်ဖို႔
ေျပာေနသည္ ။ ၀ါဒျဖန႔္စကားလုံးမ်ားသည္ နားၾကားျပင္းကပ္စရာေကာင္းလွသည္ ။ က်ည္ဆံကို ေခၽြတာေနရတာေၾကာင့္ အ
သာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္ေနရသည္ ။ ျဖစ္နိုင္ရင္ အသံတိတ္သြားေအာင္ ေလာင္ျခာနဲ႔ လွမ္း ထုပစ္ခ်င္သည္ ။ သူတို႔ တကယ္တက္လာမွ အနီးကပ္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပစ္ၾကရမည္ ။

ေမွာင္တာနဲ႔ တက္လာၾကမယ့္ ရန္သူေတြကို ခံတိုက္ဖို႔ တေနကုန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္ ။ ရန္သူ လာမယ့္လမ္းေၾကာင္းေတြကို
ႀကိဳတင္ စဥ္းစားၿပီး စက္လတ္ႏွစ္လက္ကို ဘန္ကာေတြထဲမွာ ဆင္ထားခိုင္းသည္ ။

 တိုက္ပြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကဳံ ၿပီးခဲ့တာမို႔ ရန္သူရဲ့ တိုက္ကြက္ေတြကို သူတို႔ သိထားၿပီ ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္က ရန္သူသည္ အလုံးအရင္းနဲ႔ လူအင္အား သုံးၿပီး သူတို႔ စခန္း၃ခု ကို ဝင္တိုက္သည္ ။ တဖက္ကေတာင္ကုန္းေတြက စခန္းႏွစ္ခု က်သြားသည္ ။ သူတို႔ စခန္းကိုလဲ လက္နက္ႀကီးေတြ ဖိပစ္ၿပီး တက္သိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။

ခုထိေတာ့ ႀကံ့ႀကံ့ခံေနတုံးဘဲ ။ အက်အဆုံးမ်ားခဲ့သည္ ။ ဒီညေကာ ဘယ္လိုလဲ ..။ စစ္ကူစစ္ေၾကာင္းေတြ အခ်ိန္မွီ မေရာက္
လာခဲ့ရင္ သူတို႔ေကာ တင္းခံထားနိုင္ပါ့မလား …။

လြယ္လုံက်န္ဖက္ဆီက အေျမာက္သံေတြ သဲ့သဲ့ ၾကားေနၾကရသည္ ။
ရန္သူေတြသည္ အဲဒီဖက္ေတြမွာလည္း ထိုးစစ္ေတြ ဆင္ေနၿပီ ဆိုတာ သိနိုင္သည္ ။ မိမိတို႔ ေလေၾကာင္းက ရန္သူတပ္ေတြ
ကို ဗုံးၾကဲတိုက္ခိုက္ၾကသလို ရန္သူေတြကလည္း ေလယာဥ္ပစ္လက္နက္ေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ၾကေၾကာင္း လည္း သတင္းၾကားရသည္ ။

   ေျခသံ တရွပ္ရွပ္ေၾကာင့္ သူ နိုးသည္ ။
ေဆးေသာက္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ထင္တာဘဲ ။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အျပဳံးေလးနဲ႔ “ ဗိုလ္ႀကီး…နိုးၿပီလား …” လို႔ ေမးလိုက္တဲ့ သူနာျပဳမေလးကို ေတြ႕ရသည္ ။ သူ ဒီ ေဆး႐ုံႀကီးကို ေရာက္ေနတာ ဆယ္ရက္တိတိ ရွိၿပီ ။ ျပင္းထန္လွတဲ့တိုက္ပြဲသည္ သူတို႔ ထင္ထားသလိုဘဲ ျဖစ္ခဲ့သည္ ။ ရွိသမၽွအင္အားနဲ႔ စြမ္းစြမ္းတမံ ခုခံ ခုႈၾကသည္ ။ သူ႔လူေတြ အကုန္နီးပါး က်ဆုံးကုန္ၾကရသလို သူ႔ကိုယ္မွာလည္း ရန္သူ႔ က်ည္ဆံေတြ ထိမွန္သည္ ။ ရန္သူရဲ့ လက္ပစ္ဗုံးေတြေၾကာင့္ သူရွိေနတဲ့
ဘန္ကာၿပိဳက်ပ်က္စီးၿပီး သူ႔အေပၚကို ပိသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ စစ္ကူတပ္ေတြ ေရာက္လာလို႔ သူ႔ကို အခ်ိန္မွီ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔
ဒီေဆး႐ုံႀကီးကို ပို႔ေပးနိုင္ခဲ့ၾကသည္ ။ သူနဲ႔အတူ သူ႔ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္လဲ ပါသည္ ။ ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ေျခေထာက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ရေၾကာင္း သူသတိရလာခ်ိန္ သိခဲ့ရသည္ ။ အံကိုႀကိတ္ ..လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း သူ႔မ်က္လုံးေတြက မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္ ။

တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ေကာင္းၿပီး အားကိုးရတဲ့ ဆရာႀကီးေမာင္လုံး က်ဆုံးသြားရတာကို ႏွေျမာလို႔ မဆုံးဘူး ။ ဆရာႀကီးေမာင္လုံး
ကို မ်က္စိထဲမွာ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိေနသည္ ။

ရန္သူကို သူ ေနျပန္ေကာင္းတာနဲ႔ ျပန္လည္ရင္ဆိုင္မည္ လို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့မိသည္ ။  ကံအားေလ်ာ္စြာ သူသည္ ေဆး႐ုံကို အခ်ိန္မွီေရာက္ခဲ့ရတာ
ေၾကာင့္ အသက္မဆုံးရႈံးရေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ ကုသအနားယူရမည္ လို႔ ဒီေဆး႐ုံႀကီးက ဆရာဝန္ေတြက
ေျပာသည္ ။

ကိုယ့္ဖက္က စစ္သည္ေတြ အမ်ားႀကီး အသက္စေတးေနရတဲ့ သည္ စစ္ေျမျပင္ကို အျမန္ဆုံး ျပန္သြားၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခ်င္တဲ့
စိတ္ေတြေၾကာင့္ ဆရာဝန္နဲ႔ သူနာျပဳေတြ စကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္ၿပီး အျမန္သက္သာေပ်ာက္ကင္းဖို႔ သူႀကိဳး
စားသည္ ။

သူ ဒါဏ္ရာရၿပီး ေဆး႐ုံ မွာ ေရာက္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေရႊေရး သိသြားၿပီး သူ႔ဆီကို လိုက္လာသည္ ။
ေရႊေရးသည္ သူ႔ကို စစ္တပ္ထဲဝင္တာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန႔္ကြက္ခဲ့သူမို႔ အခုလို ထိခိုက္ဒါဏ္ရာ ရလာတဲ့အခါ ေရႊေရး
အတြက္ သူ႔ကို အျပစ္တင္ဖို႔ အခ်က္တခ်က္ တိုးလာသည္ ။

“ ငါမေျပာဘူးလား…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္ …နင့္ကို ငါ အတန္တန္တားခဲ့သားဘဲ..နင္ ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ငါနဲ႔ အတူတူ
ငါတို႔မိဘလက္ငုတ္လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ပါလို႔…ကဲ..မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ဟာ…နင္ ေဆး႐ုံက ဆင္းရင္ စစ္တပ္က
ထြက္လိုက္..ငါနဲ႔ဘဲ အလုပ္လာလုပ္….” လို႔ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေျပာေတာ့တာဘဲ ။

ေရႊေရး တင္မကဘူး ။ ေရႊေရးရဲ့ မိဘေတြကပါ သူ႔ကို စစ္တပ္က ထြက္လိုက္ဖို႔ ေျပာၾကသည္ ။ ေရႊေရးနဲ႔ သူ႔ကို သူ႔ဖက္ကေရာ ေရႊေရးဖက္ကပါ လက္ထပ္ေစခ်င္ၾကၿပီ လို႔ ေရႊေရးက သူ႔ကို ေျပာသည္ ။ သူေရွ႕တန္းမွာ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္တိုက္ တိုက္ေနရတာေၾကာင့္ ေရႊေရးနဲ႔ လက္မထပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး ။ သူ ေရႊေရးကို လက္ထပ္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႔ရဲေဘာ္ရဲဖက္ေတြနဲ႔အတူ က်ဴ း
ေက်ာ္ဝင္ေရာက္ေနတဲ့ ရန္သူေတြကို တားဆီးတြန္းလွန္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ေရႊေရးကို အရင္မလိုဖို႔ ေျပာမိသည္ ။

ေရႊေရးက သူ႔ကို “ နင္ ငါ့ကို တကယ္ မခ်စ္ပါဘူး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္ ..နင္ခ်စ္တာ နင့္အလုပ္..နင့္ရဲေဘာ္ေတြ ဆိုတာ

ကို ငါ သေဘာေပါက္ၿပီ …နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး …” လို႔ ေျပာၿပီး ရန္ကုန္ကို ျပန္သြားသည္ ။

ေဆး႐ုံေပၚမွာ ပက္လက္လွဲေနရတဲ့အခ်ိန္ ေရႊေရး စိတ္ေကာက္သြားတာကို သူ လိုက္မေခ်ာ့နိုင္ဘူး ။

ေရႊေရးက ျပန္သြားခါနီး “ နင္ ငါ့ကို ရိုးသြားလို႔ ငါ့ကို လက္ထပ္ဖို႔ အခ်ိန္ဆြဲခဲ့တာလား ထင္ေအာင္ေက်ာ္…” လို႔ ေမးသည္ ။

“ ဟာ…ေရႊေရးရယ္ ..ဘယ္လို ေျပာလိုက္တာလဲ ..နင့္ကို ဘာလို႔ ငါက ရိုးရမွာလဲ..နင့္ကို ငါ မၾကာခင္ လက္ထပ္မွာ…” လို႔ သူ ျပန္ေျပာသည္ ။

“ ေတာ္ပါဟာ…နင္ ငါ့ကို တကယ္ မခ်စ္ပါဘူး …”

ေရႊေရး သူ႔ကို ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားလိုက္သည္ ။

စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထားရသည္ ။ မထားလို႔လည္း မရဘူး ။ ကိုယ္က ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔ ေဆး႐ုံတက္ေနရတာ ..။

ေနာက္မွဘဲ ေရႊေရးကို သြားေခ်ာ့ေတာ့မည္ ။

ေဆး႐ုံက ဆင္းၿပီး သူ ျပန္ေနေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ သူျပန္သြားခ်င္တဲ့ ေရွ႕တန္း စစ္စခန္းေတြ ဆီကို သူ ျပန္မေရာက္ေတာ့ ။

သူ႔ကို ရန္ကုန္စစ္႐ုံးခ်ဳုပ္မွာဘဲ ထား ထားသည္ ။ တိုက္ပြဲႀကီးေတြ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ နယ္ျခားစစ္စခန္းေတြ ဆီကို သူျပန္သြားခ်င္

ေနသည္ ။ အထက္လူႀကီးေတြက ခြင့္မျပဳဘူး ။

အထက္အမိန႔္ကို နာခံေနက် စစ္သည္တေယာက္မို႔ ထားရာေန ေစရာသြား..တာဝန္ေပးတာကို လုပ္ရေတာ့မည္ ။

စေနေန႔ ေန႔လည္ …။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း ..။

ရန္ကုန္..။

ေစ်းအေနာက္ဖက္တန္း တေနရာ ..။

၀ါယာလက္စက္ ပါတဲ့ တိုင္ေထာင္ထားတဲ့ မိုးျပာေရာင္ မာဇဒါ၁၃၀၀ စေတရွင္ဝက္ဂြန္ကားေလး ထဲကေန သူ ထြက္လိုက္သည္ ။ ကားထဲမွာ အရပ္ဝတ္နဲ႔ ယာဥ္ေမာင္း တပ္ၾကပ္ဖိုးထူး

က်န္ခဲ့သည္ ။

သူ႔ကားအေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တဲ့ ကားအမဲေရာင္ႀကီးထဲက ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ဆင္းလာသည္ ။ သူ႔ဖက္ကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္လိုက္တာ သူေတြ႕သည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ သူ႔ကို ျပဳံးျပလိုက္သလားေတာ့ သူ ေသေသခ်ာခ်ာ မေတြ႕လိုက္ဘူး ။ ေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္စိလ်င္လ်င္နဲ႔ ၾကည့္ေနရလို႔ ..။

ေစ်း႐ုံႀကီးထဲကို အိေျႏၵ ရရ လွမ္းေလ်ာက္သြားတဲ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ အေနာက္က သူလိုက္သြားသည္ ။

တမင္တကာ ၾကည့္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ ခါးေအာက္က အလွအပေတြရဲ့ တုန္ခါလႈပ္

တာကို သူေတြ႕လိုက္ရလို႔ မ်က္လုံးလႊဲလိုက္ရသည္ ။

တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းကားကားေတြမွာ ပင္တီအရာေလး ကိုပါ သူေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္ ။

အလုပ္ လုပ္စရာရွိရင္ ပီပီျပင္ျပင္လုပ္တတ္လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ သူ႔ပင္ကိုယ္ဗီဇ အတိုင္း အလုပ္ခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားတတ္ဘဲ

အလုပ္ကိုဘဲ အာ႐ုံစူးစိုက္ထားသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ မေတာ္တဆ ၾကည့္မိလိုက္တာေတြေတာ့ ရွိတတ္တာေပါ့ ။

ဟင္း…လွလိုက္တဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ …။

 ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ လုံျခဳံေရးကို သူ တာဝန္ယူထားရသည္  ။

 ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္သည္ အေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ရဲ့ ဇနီး ျဖစ္သည္ ။ သူမရဲ့ အနီးကပ္ လုံျခဳံေရး တာဝန္ခံ အရာရွိ ျဖစ္လာတဲ့ သူသည္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ သြားေလရာကို အေနာက္က

တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ရသည္ ။ ဒါ သူ႔အလုပ္ ..။

သူ အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့သူက ျဖဴေဖြးလွပတဲ့ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ မို႔ ဒီအလွအပေတြကို မျမင္ခ်င္လဲ ျမင္ေနရ မေတြ႕ခ်င္လဲ ေတြ႕ေနရသည္ ။        

အလုပ္ဟူသမၽွ ဂုဏ္ရွိစြဘဲ..တဲ့။ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္မွာ ရန္သူနဲ႔ အေသအေၾကတိုက္ခိုက္ရမွ အလုပ္လုပ္တာ

 မဟုတ္ဘူး..က်ရာတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကရမည္ လို႔ အထက္လူႀကီးက သူ႔ကို မိန႔္ေခၽြခဲ့သည္ ။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရ

ရင္ သူ ဒီတာဝန္ကို စိတ္ထဲမွာ မႀကိဳက္ဘူး ။  ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနရၿပီး ေရွ႕တန္းမွာလို အေနအစားမဆင္းရဲ အသက္အႏၲရာယ္ မရွိ

ဘဲ သန႔္သန႔္ေလး ေနရေပမယ့္ သူ မႀကိဳက္ဘူး ။ သို႔ေပမယ့္ အလုပ္ဟာ အလုပ္မို႔ သူ မျငင္းသာဘူး ။

သူသည္ ပထမ စစခ်င္းမွာ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ လုံျခဳံေရး တာဝန္ခံ ဆိုၿပီး အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ႀကီးရဲ့ ေနအိမ္ကို ေရာက္လာရတာ

မဟုတ္ဘူး ။ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ႀကီး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ ႐ုံးအဖြဲ႕အေနနဲ႔ တာဝန္ေပးအပ္တာကို ခံရတာ ။

သူေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ေျမေအာက္ အၾကမ္းဖက္ ရန္သူေတြရဲ့လႈပ္ရွားမႈ သတင္းဆိုးေတြေၾကာင့္ လိုအပ္လာလို႔ အေရး

ႀကီး ဗီအိုင္ပီေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ မိသားစုေတြကို အနီးကပ္ လုံျခဳံေရး ေပးဖို႔ လိုအပ္လာလို႔ …။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ နဲ႔ အနီးတဝိုက္ကို ဗီအိုင္ပီ ကေတာ္ နဲ႔ သားသမီးေတြ ထြက္ၾကသြားၾကရင္ သူနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က အေနာက္က

လိုက္ၾကရသည္ ။ မလိုအပ္ဘူး ထင္တဲ့ေနရာေတြ ဆိုရင္ သူတေယာက္ထဲ လိုက္သည္ ။ ညေရးညတာ နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပင္ နဲ႔ နယ္

ေတြကို သြားရင္ေတာ့ အဖြဲ႕နဲ႔ လိုက္သည္ ။

မေန႔က ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က သူ႔ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အိမ္ကို သြားလည္ေတာ့ သူ

 လဲ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ လိုက္ရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္လို ရာထူးႀကီးျမင့္တဲ့

ဗီအိုင္ပီလိုလူႀကီးတေယာက္နဲ႔ အေၾကာင္းမပါဘဲ စီးပြားေရးသမားႀကီးတေယာက္နဲ႔ ရခဲ့ၿပီး လင္ျဖစ္သူနဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ

 လုပ္ကိုင္ခဲ့ရာက ပြေပါက္တိုးၿပီး က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာခဲ့တဲ့ မိန္းမတေယာက္လဲျဖစ္သည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ ေယာက်္ား ရဲ့

ေစာင္မမႈေတြေၾကာင့္အခုလို အရမ္းႀကီးပြားတိုးတက္သြားတာလို႔ အျပင္ေလာကမွာ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို ၾကားေနသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္သည္ အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳေနတဲ့ တ႐ုပ္ကျပားမ ျဖစ္သည္ ။ အိမ္မွာ ေရကူးကန္ရွိၿပီး ေန႔တိုင္းလို ေရ

ကူး..တင္းနစ္ရိုက္တာေၾကာင့္ ဒီလို ေတာင့္တင္း အခ်ိဳးက်ေနသလားမသိဘူး ။

သူ႔ကို စစခ်င္း ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ လုံျခဳံေရးကို တာဝန္ယူဖို႔ တာဝန္ေပးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔ကို ေျခဆုံး

ေခါင္းဆုံး ၾကည့္ၿပီး…“ ေရႊျဖဴ ..ယူ႔ ေဘာ္ဒီဂတ္က တကယ္မိုက္တယ္ …သူ႔ကို ဘယ္သူေရြးလိုက္တာလဲ..  ယူ႔ေယာက်္ား

လား..ယူလား …” လို႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို ေမးလိုက္တာ သူ ၾကားခဲ့ရသည္ ။

ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး…“ မဟုတ္ရပါဘူး..ေအမီရယ္ …ကိုယ္ သိေတာင္ မသိပါဘူး ..အိမ္မွာ

အစစ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ ကဘဲ စီစဥ္တာပါ …” လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့သည္ ။

မေန႔က ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္သည္ ေဒၚေအမီသြင္တို႔ အိမ္မွာ ေရကူးသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္နဲ႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္တို႔ ေရကူးဝတ္စုံေတြနဲ႔ ေရကူးေနတဲ့အခ်ိန္ မလွမ္းကမ္းမွာ သူရွိေနရလို႔ သူတို႔ရဲ့ ရွိုက္ႀကီး

ဖိုငယ္အသြယ္သြယ္ကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ေရာ ေဒၚေအမီသြင္ေရာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတြက

ေယာက်္ားေတြ သြားေရယိုစရာ အခ်ိဳးက်ေတာင့္တင္းလြန္းၾကတာေၾကာင့္ သူသည္ မၾကည့္မိေအာင္ မ်က္လုံးလႊဲဖယ္ထားေန

ရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္နဲ႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္တို႔က ေရကူးကန္နေဘးမွာ ထိုင္ကာ အေဖ်ာ္ယမကာ ေသာက္သုံးရင္း သူ႔ကို

 လွမ္းေခၚၿပီး စကားေျပာတတ္သလို ခိုင္းလဲ ခိုင္းတတ္သည္ ။

ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ ေဒၚေအမီသြင္တို႔ရဲ့ ေပါင္တန္ျဖဴ ျဖဴ ေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ သူ႔စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားမိရတာ အရမ္းဘဲ ။ ေရကူးဝတ္စုံထဲက လ်ံထြက္

ေနတဲ့ ရင္သားထြားထြားေတြက တင္းမာေနၾကဆဲ ဆိုတာကိုလည္း ေတြ႕ေနရသည္ ။

ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ လက္ႏွိုက္ခါ ရပ္ေနရင္း ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ ေဒၚေအမီသြင္တို႔ကို မၾကည့္မိေအာင္ မ်က္ႏွာကို တဖက္ကို

လႊဲထားတဲ့အခ်ိန္  “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ …” လို႔ ေခၚလိုက္တဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။

“ မမကို လိုးရွင္း လိမ္းေပးပါလားကြယ္ ….     ”

အင္း..ခက္ေတာ့ေနၿပီ ။ နေဘးမွာ ဒရင္းဘက္နဲ႔ ထိုင္ေနတဲ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကလည္း သူ႔ကို ျပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနသည္ ။

သူမ သူငယ္ခ်င္းကို လုပ္ေပးလိုက္ပါ လို႔ ပါးစပ္က မေျပာေပမယ့္ လုပ္ေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာ ရွိေနသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္

ရဲ့ ေက်ာျပင္နဲ႔ ေပါင္တန္ေတြကို လိုးရွင္း လိမ္းေပးေနရင္း ေခ်ာမႊတ္ၿပီး အိစက္ေနတဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ကိုယ္လုံး အထိအေတြ႕

ေတြေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြ နိုးႂကြလာရသည္ ။

ဟူး ….      ။

ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ေစ်းဝယ္တာကို ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း မေန႔က ေရကူးကန္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရတာေတြကို

ျပန္လည္ စဥ္းစားေနမိသည္ ။  ေဒၚေအမီသြင္သည္ ေခတ္မွီရဲတင္းၿပီး နိုင္ငံျခားဆန္ဆန္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေနတတ္သူျဖစ္ၿပီး

လင္ျဖစ္သူ စီးပြားေရးသမားႀကီးကလည္း ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ အေနမ်ားၿပီး ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးတဲ့ ဇနီးသည္ေခ်ာေခ်ာ ကို ပစ္

ပယ္ထားသလိုႀကီးမို႔ ေဒၚေအမီသြင္သည္  ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနသလား မသိဘူး ။

“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …”

သူ႔အေတြးေတြကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ အသံက ျဖတ္ေတာက္ ပစ္လိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္…မမ …”

“ မမတို႔ တခုခု စားရေအာင္ကြယ္ ..”

“ ဟုတ္မမ…ဘာစားခ်င္လဲဟင္ ….     ”

“ ဦးႂကြိ..ဆီခ်က္ …”

“ ဟုတ္…မမ…”

“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ စား…”

“ မစားေတာ့ပါဘူး…မမ…”

“ အာ..မဟုတ္တာဘဲ..လာ..မမနဲ႔ အတူတူ ထိုင္စား…”

ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲ မွာၿပီး ထိုင္ေနတုံး…“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …ဆရာမင္းေထြး ..ခြင့္သြားမယ္ ၾကားတယ္ ..သူမရွိတဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းကို ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ဘဲ တာဝန္ယူေစခ်င္တယ္ …”

လို႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ေျပာလိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္ ..မမ…စိတ္ခ်ပါ…”

ေရႊနန္းဘုံ ဆိုတာက ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္တို႔ရဲ့ တဦးတည္းေသာ သမီးေခ်ာကေလး ..ပါ ..။

ေရႊနန္းဘုံ ကို အနီးကပ္ လိုက္လံေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လုံျခဳံေရး တာဝန္ခံ တပ္ၾကပ္ႀကီးမင္းေထြး ခြင့္ယူေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကို ေရႊနန္း

ဘုံရဲ့ လုံျခဳံေရး အရာရွိအျဖစ္ လုပ္ဖို႔ ေျပာေနျခင္း ..။

“ ေရႊနန္းဘုံ ” နဲ႔ သူ ဆုံဘူးပါသည္ ။

သူတို႔အိမ္မွာ အျမဲလို ရွိေနရတာေၾကာင့္ ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ ဆုံရ တိုးရသည္ ။ မာနတခြဲသားနဲ႔ လူႀကီးသမီး သည္ သူမအေမ လိုဘဲ

ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က အရမ္းလွသည္ ။ ေတာင့္သည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မၾကည့္ရဲဘူး ။ ေတာ္ၾကာ သူ႔အေဖနဲ႔ တိုင္

လို႔ အလုပ္ျပဳတ္ အခ် ုပ္ခံေနရမည္ ။

“ ေရႊနန္းဘုံ” သည္   မိဘဂုဏ္ရွိန္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ဘုံဖ်ားေရာက္ေနသူ မာနခဲကေလး ျဖစ္သည္ ။ အေဖအေမ ရဲ့

 လက္ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူ ဝန္ထမ္းေတြကို မတူမတန္ဘူးလို႔ သေဘာထား ဆက္ဆံေနသူေလး ပါ ။ ဆရာမင္းေထြးက စကားၾကဳံရင္း ေရႊနန္းဘုံ ဘယ္လို ဆိုးတယ္

ကဲတယ္ဆိုတာေတြ ေျပာျပဘူးသည္ ။

ေလသံေအးေအးေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔စကားေျပာတဲ့ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ က ေရႊနန္းဘုံ နဲ႔ သူ႔ကို မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။

“ ေရႊနန္း..ဒါက ဗိုလ္ႀကီးထင္ေအာင္ေက်ာ္…ဆရာမင္းေထြး ရြာျပန္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းကို စီက႐ူရတီ ဒီေတးလ္ လုပ္ေပးမွာ…”

ေရႊနန္းဘုံသည္ သူ႔ကို တခ်က္ စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ထမင္းခ်က္ ဆရာေသာင္းတို႔လင္မယား ျပင္ဆင္ထားေပးတဲ့ မနက္စာ ကို

စားေနသည္ ။

အင္း..နံမည္ကိုက ေရႊနန္းဘုံဘဲေလ ..။ လတ္တေလာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ အေျခအေနအရ သူကေလးသည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူ

မထင္တာလဲ မဆန္းလွဘူး ။

ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က သူ႔ကို မီးဖိုခန္းထဲကေန အိမ္ အေနာက္ဖက္ကို ေခၚထုတ္လာၿပီး ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြ ေျပာျပသည္ ။

အဓိကကေတာ့ ေရႊနန္းဘုံကို အလိုလိုက္ဖို႔ ..။ ေရႊနန္းဘုံကို သတိထား ဆက္ဆံဖို႔ ။ သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းႀကီးလဲ မလုပ္

ဖို႔ ။ ေရႊနန္းဘုံသည္ ရည္းစား ထည္လဲတြဲတဲ့ ေကာင္မေလးမို႔ တခါတခါ ဆရာမင္းေထြးကို..“ က်မနဲ႔ မလိုက္နဲ႔..ေနခဲ့..” လို႔

ေလသံမာမာ အသံျပတ္ျပတ္နဲ႔ ေျပာဆိုလို႔ ဆရာမင္းေထြးမျခာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ေခါင္းကုတ္ခါ က်န္ခဲ့ရေၾကာင္း သူ႔ကို

ေျပာျပသည္ ။

“ သူ႔စကား နားေထာင္ၿပီး သူနဲ႔ ထပ္ခ်ပ္ မလိုက္ျပန္ရင္လဲ တခုခု မလိုလားအပ္တာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ကြဲမွာ…ဒီေတာ့ ေႁမြမေသ တုတ္

မက်ိဳးေပါ့..အဲ..ရွဉ့္လဲေလၽွာက္သာ ပ်ားလဲစြဲသာ…ေျပာမလား…အေျခအေန အရေပါ့…မီးစင္သာ ၾကည့္ကေပေတာ့ ဗိုလ္ႀကီး”

တဲ့ …။

ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္သည္ ေရႊနန္းဘုံတို႔ အိမ္မွာ လိုအပ္တာကို အကုန္အစုံ လုပ္ကိုင္စီမံေနတဲ့လူမို႔ သူတို႔အထာကို ေကာင္း

ေကာင္း သိနားလည္ေနသည္ ။

ေရႊနန္းဘုံ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားၿပီးသြားၿပီ ။

ႏႈတ္ခမ္းထူျပဲျပဲေလးမွာ ေပေနတဲ့ ဆီေတြကို လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ သုတ္ၿပီး ထိုင္ရာက ထသည္ ။

ထမင္းစား စားပြဲႀကီးေပၚက စလင္းဘက္ ကို ေကာက္ကိုင္သည္ ။

“ ေဒၚသန္း ….   ”

“ ရွန္…ေရႊနန္းေလး …”

ဆရာေမာင္ေသာင္းရဲ့ မိန္းမ ေဒၚသန္း အေျပးကေလး ေရာက္လာသည္ ။

“ အျပင္သြားအုံးမယ္ …ဟို ဗိုလ္ႀကီးအသစ္ကို ေျပာလိုက္..“ ဘြန္ဂို ” နဲ႔ မလိုက္နဲ႔…ေရႊနန္းနဲ႔ သူတေယာက္ထဲဘဲ လိုက္ခဲ့ဖို႔”

“ ဟုတ္ကဲ့..ေရႊနန္း …”

ဘြန္ဂို ဆိုတာက လုံျခဳံေရး လိုက္သူေတြရဲ့ အျပာေရာင္ မာဇဒါ စေတရွင္ဝက္ဂြန္း ကား ကို ေခၚတာ …။

ေရႊနန္းဘုံသည္ သူမကို မိဘေတြက ဝယ္ေပးထားတဲ့ တိုယိုတာ ကလိုလာကား အျဖဴေလးဆီကို ေလၽွာက္သြားသည္ ။

သူ ေရႊနန္းဘုံ အေနာက္က ခပ္ျမန္ျမန္ လိုက္သြားရသည္ ။

ေဒၚသန္း လာေျပာလို႔ ဘြန္ဂိုနဲ႔ လိုက္ဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ သူ က်န္တဲ့ သူ႔အဖြဲ႕ဝင္ေတြကို “ အုပ္စုလိုက္ မလိုက္နဲ႔တဲ့..စက္ဖြင့္

ထား..လိုရင္ ေခၚလိုက္မယ္ …” လို႔ ေျပာရင္း အိမ္ေဘးကေန ေရႊနန္းဘုံကားေလးဆီကို သူအျမန္သြားလိုက္ရတာ ..။

သူ ကားေပၚထိုင္..တံခါးပိတ္လိုက္တာနဲ႔ ေရႊနန္းဘုံက ကားကို ေမာင္းထြက္သည္ ။

ၿခံဝမွာ ဂ်ီသရီးေသနတ္ကို ဘယ္ျမႇင့္အေနအထားနဲ႔ လြယ္ကိုင္ထားရင္း ကင္းတာဝန္က်ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေမာင္ဝိုင္း ရွိေနသည္ ။

ရဲေဘာ္ေမာင္ဝိုင္းက ၿခံတံခါးကို ဖြင့္ေပးသည္ ။

ၿခံဝင္းထဲက တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လိုက္တဲ့ ေရႊဘုံနန္းသည္ ၿခံဝင္းအျပင္က လမ္းမက ကားတစီးနဲ႔ တိုက္မိခမန္း ျဖစ္သြား

သည္ ။

မ်က္ႏွာတင္းလွတဲ့ မိန္းမေခ်ာေလးသည္ လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ..။ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမာင္းေနသည္ ။

ေရႊနန္းဘုံ က သူ႔ကို မၾကည့္ဘဲ…“ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေစ်းဝယ္ထြက္မလို႔….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

အိုး …    ။

ေရႊနန္းဘုံ ေမာင္းတာ အရွိန္မ်ားလြန္းလို႔ မီးပြိဳင့္မွာ မီးနီတဲ့အခ်ိန္ ရပ္လို႔ မရဘူး..။ မီးနီ ျဖတ္မိသြားသည္ ။

မီးပြိဳင့္တဖက္က အျဖဴေရာင္ဝတ္ ရဲတေယာက္က ကားလမ္းမေပၚထြက္ၿပီး တားသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံ မရပ္ခ်င္ရပ္ခ်င္နဲ႔ ရပ္လိုက္

သည္ ။

“ လာရႈပ္ေနၿပီ…သူ ေျပာလိုက္အုံး..”

ေရႊနန္းဘုံက မ်က္ႏွာေလးမဲ့ၿပီး ေျပာသည္ ။

ယာဥ္ထိန္းရဲေတြက အစိုးရ ဗီအိုင္ပီေတြ စီးတဲ့ ကားအမဲႀကီးေတြ ကို ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ကားအျဖစ္ သုံးေနတဲ့ မာဇဒါ ၁၃၀၀ စီဒင္ေတြ..မာဇဒါ ၃၂၃ကားေတြ ဆိုရင္ေတာ့ မတားရဲၾက ..။

အခု ေရႊနန္းဘုံ ေမာင္းလာတာက သူမကိုယ္ပိုင္ ကိုရိုလာကားေလးမို႔ လူႀကီးသမီးမွန္း မသိလို႔ တားလိုက္တာပါ …။

သူ ယာဥ္ထိန္းရဲသားကို သူဘယ္သူဆိုတာနဲ႔ ေရႊနန္းဘုံက ဘယ္သူ႔သမီးဆိုတာ ေျပာျပလိုက္သည္ ။

ျပာျပာသလဲ သူတို႔ကို သြားခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့ ရဲသားေလးကို သူလက္ျပႏုတ္ဆက္လိုက္သည္ ။

ေရႊဘုံနန္းသည္ ေရႊေတာင္ၾကားလမ္းထဲက အိမ္တအိမ္ကို သြားသည္ ။

ေရႊဘုံနန္းရဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေဒလီယာဝင္းထြန္း ရဲ့ အိမ္ျဖစ္သည္ ။

ေဒလီယာဝင္းထြန္း က တိုက္အေပါက္ဝ က ထြက္ေစာင့္ေနသည္ ။

ေဒလီယာဝင္းထြန္းေရွ႕ကို ေရႊနန္းဘုံရဲ့ ကားေလး ထိုးရပ္လိုက္ေသာအခါ ေဒလီယာဝင္းထြန္း က “ ေဟး ..ေရႊနန္း…..” လို႔

လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ၿပီး ကားဆီကို ေျပးလာသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံက ကားေပၚက ဆင္းသည္ ။ ေဒလီယာဝင္းထြန္းကို ေျပးဖက္

လိုက္သည္ ။ “ ေဒလီယာ….ယူ ဒီတခါ ယူေကသြားတာ ၾကာလိုက္တာ…ဒို႔ ယူ႔ကို တအားလြမ္းေနတယ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္

တဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို ေဒလီယာဝင္းထြန္းက သူမ အဂၤလန္က ဝယ္လာတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးသည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ တိုက္ထဲက ေဒလီယာဝင္းထြန္းရဲ့ အေဖနဲ႔ အေမ ထြက္လာသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံကို “ သမီးေလးက ေခ်ာလိုက္တာ..

အိမ္ထဲဝင္ပါအုံး..ဘာစားမလဲ ….      ဘာေသာက္မလဲ…” နဲ႔ ျပာျပာသလဲ ေမးၾကသည္ ။

“ မဝင္ေတာ့ဘူး အန္ကယ္နဲ႔ အန္တီ…ေရႊနန္းတို႔ ေရွာ့ပင္သြားၾကမလို႔…” လို႔ ေရႊနန္းဘုံက ေျပာလိုက္သည္ ။

ေဒလီယာဝင္းထြန္းရဲ့ မိဘေတြက ေရႊနန္းဘုံကို အသားကုန္ ဖါးေနၾကတာကို ေတြ႕ေနရသည္ ။

ေရႊေရး စိတ္မေပ်ာ္ဘူး ။

အလုပ္ေတြသာ လုပ္ေနရတယ္…စိတ္က မေပ်ာ္ဘူး ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေၾကာင့္….။

ထင္ေအာင္ေက်ာ့္အေၾကာင္းကိုဘဲ သြားသြား စဥ္းစားေနမိသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္ တိုက္ပြဲမွာ ဒါဏ္ရာရလို႔ နယ္စပ္က ေဆး႐ုံတခုမွာ ေရာက္ေနတယ္ လို႔ သတင္းရရခ်င္း ေရႊေရး အရမ္း

စိတ္ပူသြားမိခဲ့သည္ ။

အလုပ္ေတြကို အန္တီထား နဲ႔ လႊဲခဲ့ၿပီး ေရႊေရး သူရွိတဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္ အစြန္အဖ်ားက ေဆး႐ုံကို အျမန္လိုက္သြားမိသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ ေရႊေရးလြင္လြင္ က ငယ္ငယ္ကေလးထဲက ကစားေဖၚ..ေက်ာင္းသြားေဖၚ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ့္မိဘေတြနဲ႔ ေရႊေရးရဲ့ မိဘေတြက အိမ္ခ်င္းကပ္ရက္ ျဖစ္သလို အရမ္းကို ခင္မင္ခ်စ္ၾကတဲ့ လူေတြ ..။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ ေရႊေရးက ကစားဖက္..ေက်ာင္းသြားေဖၚေတြမို႔ တေယာက္အေၾကာင္းကို တေယာက္က အကုန္အစုံ သိ

ၾကတဲ့ လူေတြ ..။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ ေရႊေရးက အရမ္းကို ပူးပူးကပ္ကပ္ ေနခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ အပ်ိဳေဖၚ

လူပ်ိဳေဖၚ ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ကို ေရာက္လာေတာ့ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ေရႊေရး

 အရမ္းလွလာတဲ့အေၾကာင္း..ကိုယ္လုံးက တကယ့္ အပ်ိဳမတေယာက္လို ေျပာင္းသြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည္ ။ ဒီေတာ့

 ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ ေရႊေရးကို သတိထားၾကည့္မိသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာၾကသလိုဘဲ ေရႊေရးသည္ တကယ့္ကို

 တေသြးတေမြး စိုေျပေတာင့္တင္းလာတာ သူေတြ႕ရသည္ ။

ေရႊေရးသည္ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားပါလား ..။

 ေရႊေရး ရင္သားေတြ တအားထြားႀကီးလာသလို ခါးသိမ္သိမ္ေလးနဲ႔ တင္ပါးႀကီးေတြကလည္း စြင့္ကားထြက္လာသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ ဘိုဘိုမင္းက “ မင္း ေရႊေရးကို ႀကိဳက္လား….ေက်ာင္းက ေကာင္ေတြက ေရႊေရးကို

 အရမ္းႀကိဳက္ေနၾကတာကြ..သူမ်ား လက္ထဲ ပါသြားအုံးမယ္ …မင္းႀကိဳက္ရင္ ေရႊေရးကို ဖြင့္ေျပာပါလား….”လို႔ တိုက္တြန္းေလ

သည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္က “ ငါ ေရႊေရးကို ႀကိဳက္လို႔မရဘူးကြ..ငါ့ညီမ တေယာက္လိုဘဲ သေဘာထားလို႔ရတယ္ ….” လို႔ ခပ္ေအးေအး ျပန္ေျပာခဲ့သည္ ။ ဘိုဘိုမင္း က “ ဒါဆို ငါ ေရႊေရးလြင္

လြင္ကို ႀကိဳက္လို႔ ရမလား..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..” လို႔ စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ ေနာက္ေျပာင္လိုက္ေသာအခါ ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ ဘိုဘိုမင္းကို ဆြဲထိုးေတာ့မတတ္ ေဒါသထြက္ စိတ္ဆိုးသြားခဲ့သည္ ။

ဘိုဘိုမင္းလဲ “ ငါေနာက္တာပါကြာ..မင္းရဲ့ စိတ္ကို စမ္းသပ္ခ်င္လို႔ပါ…” လို႔ ျပန္ေျပာၿပီး ေတာင္းပန္ေလသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ တကယ္တမ္း ေရႊေရးလြင္လြင္ကို သူမ်ား ႀကိဳက္သြား ရသြားမွာကိုေတာ့ အရမ္းစိတ္ေတြ ပူလာမိခဲ့သည္ ။

ေရႊေရးလြင္လြင္ လဲ အပ်ိ ုျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ အရင္ေလာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ မေနျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ သူနဲ႔ ေတြ႕ရရင္ ရင္ခုံသလိုလိုႀကီး ။ သူက ေရႊေရးရင္ဘတ္ကိုလဲ တအား

 ၾကည့္တာဘဲ …။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ့ မရိုးသားေတာ့တဲ့ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ေရႊေရးလြင္လြင္လည္း မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဘဲ အျမဲ တတြဲတြဲ လုပ္လာၿပီး ထင္ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႔

ခပ္တန္းတန္း ျဖစ္လာသည္ ။

သို႔ေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ သူတို႔မိဘေတြရဲ့ ျမန္မာျပည္အႏွံ့ အတူတူ ဘုရားဖူးထြက္တဲ့ ခရီးစဥ္ေၾကာင့္ ျပန္ၿပီး နီးစပ္သြားၾကသည္ ။ မႏၲေလး…ပုဂံေညာင္ဦး..ပုပၸါး ..စစ္ကိုင္း

ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ငယ္ငယ္ကလိုဘဲ တတြဲတြဲ ျပန္ျဖစ္လာၾကသည္ ။ မိဘလူႀကီးေတြ အလစ္မွာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္က ေရႊေရး ကို တအားဖက္ တအားနမ္း ပစ္ခဲ့သည္ ။ ေရႊေရးကို ခ်စ္တယ္

လို႔လဲ ေျပာသည္ ။ ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္ပါဟာ..လို႔လဲ ေျပာသည္ ။ ေရႊေရးလဲ သူ႔ကို သံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ့ၿပီး သူကလြဲၿပီး တျခားေယာက်္ားေလးေတြကို ႀကိဳက္လို႔မရဘူး ဆိုေတာ့ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္

လို႔ အေျဖေပးခဲ့မိသည္ ။

ဒါေတြကို ျပန္စဥ္းစားရင္း ေရႊေရး သူ႔ကို စိတ္ဆိုးမိသည္ ။

ဟြန္း ….ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ကို မုန္းတီးေနမိသည္ ။

ေရႊေရး နဲ႔ သူ ရည္းစား ျဖစ္ၾကေတာ့ အိမ္ျခင္းကလည္း ကပ္ရက္မို႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္ ။ လူႀကီးေတြ အျပင္သြားေနၾကတဲ့အခ်ိန္ သူနဲ႔ ေရႊေရး ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္ ။

သူက ေရႊေရးကို ေတြ႕ရင္ တအား ဖက္ဖက္ နမ္းတတ္သည္ ။ ေနာက္ၿပီး ေရႊေရးရဲ့ တအားထြားရဲ့ ရင္သားစိုင္ေတြကို သူကိုင္သည္ ။ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္သည္ ။

ေရႊေရးလဲ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေရႊေရးရဲ့ ရင္သားေတြကို သူ႔ကို ကိုင္ခြင့္ေပးမိသည္ ။

သူ အရမ္းကဲ အရမ္းဆိုးသည္ ။ ေရႊေရး ရင္သားေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ နဲ႔ ငုံခဲၿပီး စို႔သည္ ။

အို..ငါ ဘာေတြ ျပန္ေတြးေနမိပါလိမ့္ ….။

ပြဲ႐ုံကို သြားဖို႔ အေရးႀကီးေနခဲ့ေပမယ့္ ထင္ေအာင္ေက်ာ့္အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားေနမိတာနဲ႔ ေရခ်ိ ုးဖို႔ကို မခ်ိ ုးျဖစ္ေသး ..။

ေရႊေရးလြင္လြင္ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္ပါသည္ ။

အစည္းအတား အထိန္းအကြပ္ မရွိေတာ့တဲ့ ရင္သားႀကီးေတြက တုန္တုန္ တုန္တုန္  နဲ႔ ..။

မွန္ကာထားတဲ့ ေရခ်ိ ုးတဲ့ ေနရာေလးထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး ရွားဝါးေရပန္းကို ဖြင့္လိုက္သည္ ။ တခါတခါ ဒီရင္သားစိုင္ထြားထြားေတြေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္မိသည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက ေက်ာင္းမွာ ေယာက်္ားေလးေတြက ( ရင္ေလးတယ္..ခင္ေလးရယ္ …) လို႔ မၾကားတၾကား ေစာင္းၿပီး စၾကတယ္ ။ ခ်ိ ုခ်ိ ုေအာင္ …လို႔လဲ ေခၚၾကသည္ ။ ဟြန္ း….ထင္ေအာင္ေက်ာ္ စို႔လြန္းလား မသိဘူး …။

နို႔သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြက စူထြက္ေနၾကသည္ ။ ဟင္း …နားလည္မႈ မရွိတဲ့ ထင္ေအာင္ေက်ာ့္ကို မုန္းတီးေနမိသည္ ။

သူဆြထားၿပီး ပစ္ထားရက္တယ္..ေကာင္စုတ္…။  ေရခ်ိ ုးရင္း တကိုယ္လုံး အႏွံ့ ဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ပြတ္တိုက္ရင္း စစ္သြားတိုက္ၿပီး လေပါင္းမ်ားစြာ ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို စိတ္ေတြ ဆိုးေနမိသည္ ။ ေပါင္ၾကားက ပတ္ၾကားအက္ကို ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္သပ္သန႔္စင္ေတာ့ စိတ္ေတြ ထလာသည္ ။ မရတာ ၾကာေနတဲ့ ကာမ ဆက္ဆံမႈကို ေတာင့္တမိလာသည္ ။ ပြတ္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက အဲဒီေနရာကေန မခြာခ်င္ေတာ့ ။ မခြာနိုင္ေတာ့ဘူး..။ ဖိဖိၿပီး ပြတ္ေနမိရသည္ ။

ဟြန္း ..စိတ္နာတယ္ ..။
လိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္ သူက အနားမွာ မရွိဘူး ..။ ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ သူ႔အေခ်ာင္းႀကီးကို ဖ်တ္ကနဲ ျမင္ေယာင္မိ သတိရမိျပန္သည္ ။
သူ႔ေလာက္ တဏွာႀကီးတာလည္း သူဘဲ..။ ေရွ႕တန္းမွာ ဘယ္လိုမ်ား ေျဖရွင္းေနလဲ မသိဘူး ..။ ကြင္းဘဲ လွိမ့္တိုက္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ….။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လုပ္တာေတြကို ျပန္သတိရၿပီး မ်က္စိပိတ္ထားရင္း ဖိဖိ ပြတ္ေနမိသည္ ။ တင္းမာၿပီး ေထာင္ထေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း သူတို႔ကို ေခ်ေပး ပြတ္ေပးေစခ်င္ေနၾက
ၿပီ ။ လက္တဖက္နဲ႔ အဖုတ္ကို ကလိ..က်န္တဲ့လက္တဖက္နဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္ လက္ညႇိုးနဲ႔ လက္မ သုံးၿပီး ေခ်ေပးလိုက္ လုပ္မိရၿပီ ။ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေတြ
က ရြစိထ ယားေနသည္ ။ အဖုတ္အတြင္းကလည္း လွိုက္လွိုက္ၿပီး ယားလြန္းသည္ ။

ပြတ္သည္။ ဖိပြတ္သည္ ။ တအားတအား..ပြတ္သည္ ။

“ အင္..အင္…အင္..ဟင့္ဟင့္ဟင့္ …အား….အား…ဟင္း….ဟင္း….အ…..အ…..အ….အ….အ….အ…အ…..အိုး…အိုး….ဟင္း . . .”

အစိကို တအားပြတ္ေခ်ရင္း ဝက္သားေပါက္ေလးတေကာင္ ေအာ္ညည္းသလို တအီအီ ညည္းေအာ္ရင္း ကာမပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။

“ ဟင္း ………”

ပြဲ႐ုံကို သြားမလို႔ လုပ္ေနခ်ိန္ ၿမိဳ႕ထဲက ဆိုင္က သူလာမွ ျဖစ္မည္ ဆိုလို႔ ၿမိဳ႕ထဲကို အရင္ေျပးရသည္ ။

မိဘလက္ငုတ္ ဆိုင္ေတြ ပြဲ႐ုံေတြကို ဦးစီး လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ ေရႊေရးလြင္လြင္သည္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို အားကိုးလို႔ မရလို႔ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေနတာပါ ..။ သူသာ ေရႊေရးကို လက္ထပ္ၿပီး

ေရႊေရးနဲ႔ အတူတူ အလုပ္လာလုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ …။

အခုေတာ့ တေယာက္ထဲ ျခာျခာလည္ေနသည္ ။ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမတို႔က နိုင္ငံျခားမွာ ေပ်ာ္ေနသည္ ။

ဆိုင္ကေန ကမ္းနားလမ္းအတိုင္း ပြဲ႐ုံရွိတဲ့ ၾကည့္ျမင္တိုင္ဖက္ကို ခပ္သြက္သြက္ ေမာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ လမ္းရဲ့ ညာဖက္က ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ျမင္လိုက္ရလို႔

ေရႊေရး ကားဘရိတ္ေပၚကို ေျခေထာက္ အလိုလို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ေနပါလား ..။ ဒါေတာင္ ေရႊေရးဆီလည္း ေပၚမလာဘူး…။ ဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္ဘူး …။

အိုး …သူတေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး ..။ မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ ..။ ဖင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ မိန္းကေလးနဲ႔ ရယ္ေမာေျပာဆိုေနရင္း ေရႊဘဲဆိုင္ထဲ ဝင္သြားေနသည္ ။

ေတာက္…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …ငါ့ကို သစၥာေဖါက္ၿပီ ….။

ေရႊေရး ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ကား ဆက္မေမာင္းနိုင္ေတာ့ ..။

လမ္းေဘးကို ထိုးရပ္လိုက္ရသည္ ။

မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ ထိန္းလို႔မရဘဲ က်ဆင္းလာသည္ ။

သူ..သူ..လုပ္ရက္တယ္ …တျခားေကာင္မ နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ကို လာစားေနတယ္ …။ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာလဲ မသိရဘူး ။

ငါထင္သားဘဲ…သူ..သူ….ငါ့ကို ရိုးသြားလို႔ တျခားတေယာက္ ကို ထပ္ႀကံေနတာဘဲ ျဖစ္မယ္ …အင္းေပါ့ေလ …ငါကလဲ ငါ ..သူ႔ကို ယုံစားမိလို႔ တကိုယ္လုံး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ပုံအပ္မိ

တာကိုး..အင္း..ေယာက်္ားေတြမ်ား..ငါးစိမ္းျမင္လို႔ ငါးကင္ပစ္ …တရြာတက်ီေဆာက္တဲ့ဟာေတြ..ဟြန္း….။

တအား ငိုေနမိရသည္ ။

“ အမ..အမ…..ဘာျဖစ္လဲဟင္..က်ေနာ္ ဘာကူညီလို႔ ရမလဲ….”

အျဖဴ ေရာင္ဝတ္ ယာဥ္ထိန္းရဲတေယာက္ လာေမးေနတာ …။

“ ရွင္ ကူညီနိုင္မယ္ မထင္ဘူး ….”

“ ဗ်ာ ….”

“ ဟုတ္တယ္….က်မ အရမ္း စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနတယ္ …”

ေရႊနန္းဘုံ အျပင္ထြက္မယ့္ အခ်ိန္ နဲနဲ ေစာေနေသးလို႔ အိမ္ေဖၚမေလး လာေပးတဲ့ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ရင္း သတင္းစာ ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ရဲေဘာ္တေယာက္ ေရာက္လာသည္ ။

“ ဗိုလ္ႀကီး …မေရႊနန္းဘုံက ေခၚခိုင္းလိုက္ပါတယ္ …”

ေရႊနန္းဘုံသည္ ထမင္းစားခန္းႀကီး ထဲမွာ တေယာက္ထဲ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနသည္ ။

သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး…“ ေကာ္ဖီေသာက္မလား …” လို႔ ေမးသည္ ။ “ ေသာက္ၿပီးၿပီ ..ေရႊနန္းဘုံ…ဘာလုပ္ေပးရမလဲ …ေခၚတယ္ဆိုလို႔….” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့

“ ဒီေန႔ ေရႊနန္း..သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ နဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ …ကိုဟိုဒင္း…အဲ..ကိုထင္အာင္ေက်ာ္ ….ေနာက္ကားတစီးနဲ႔ မလိုက္ဘဲ ေရႊနန္းကားနဲ႔ဘဲ လိုက္ပါလား …”

“ အိုေက …ေရႊနန္း …”

ေရႊနန္းဘုံ သြားတဲ့ေနရာက ကမၻာေအးလမ္းမႀကီး နဲ႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေထာင့္က ဖူဆန္း တ႐ုပ္ဘုံေက်ာင္း စားေသာက္ဆိုင္…။

“ ေရႊနန္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စားခ်င္တယ္ …ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ တေနရာရာမွာ တထုထုမွာစားေနလိုက္ေနာ္ …”

ေရႊနန္းဘုံက ႀကိဳေစာင့္ေနတဲ့ လူငယ္တေယာက္ကို လက္လွမ္းျပရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ “ အိုေက ” လို႔ဘဲ ေျပာရတာေပါ့ ..။

ေရႊနန္းဘုံကို လွမ္း ျမင္သာတဲ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စားပြဲတလုံးမွာ ထိုင္လိုက္သည္ ။

စားပြဲထိုးေလး ေရာက္လာသည္ ။

“ ဘာစားမလဲ ဆရာ….”

“ မစားေသးဘူးကြာ..ေနာက္မွ..မွာမယ္ …အၾကမ္းတအိုးသာ ခ် …”

ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးကေတာ့ တေယာက္လက္ကို တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ေျပာေနသည္ ။

သူတို႔ကို အေသအခ်ာႀကီး ၾကည့္ေနရင္လည္း ေရႊနန္းဘုံက ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ မသိမသာ တခ်က္တခ်က္ ၾကည့္ရင္း ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ဆက္ဖတ္ေနသည္ ။

“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …..”

အေနာက္က ေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။

ဟင္ ….ငယ္ငယ္တုံးက အတန္းေဖၚ မီမီလွိုင္ နဲ႔ ေရႊေရးလြင္လြင္ …။

မီမီလွိုင္ေရာ ေရႊေရး ေကာ မ်က္ႏွာေတြက မေက်နပ္ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ ပုံေတြနဲ႔မို႔..“ မီမီလွိုင္..ဘာျဖစ္လာလဲ…” လို႔ သူေမးလိုက္သည္ ။

ေရႊေရးကေတာ့ မ်က္ႏွာနီျမန္းေနၿပီး သူ႔ကို အရမ္း မုန္းတီးေနတဲ့ ပုံစံနဲ႔….။

“ နင္ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ နင္ အသိဆုံးေနမွာေပါ့ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ….”

“ ငါက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ….”

“ နင္ ေရႊေရးကို ဘာေၾကာင့္ မဆက္သြယ္တာလဲ..နင္ ေရွ႕တန္းက ျပန္ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ မဟုတ္လား ….”

မီမီလွိုင္က ရန္စြယ္ေငါေငါနဲ႔ ရန္ေထာင္ေနသည္ ။

ေရႊေရးကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး သူ႔ကို ေက်ာခိုင္းထားသည္ ။

“ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ၾကပါအုံး..ဘာစားမလဲ…ငါမွာလိုက္မယ္ …”

“ မစားခ်င္ပါဘူး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..နင္…ေရႊေရးကို သစၥာေဖါက္တဲ့ကိစၥ..ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းအားလုံးက မေက်နပ္ၾကဘူး….စန္းစန္းတင့္တို႔ မူယာတို႔ကလည္း နင့္ကို ရွာၿပီး ၀ိုင္းဆဲ

ၾကမလို႔ လုပ္ေနတာ…ဘာျဖစ္တာလဲဟာ..ေရႊေရးက နင့္ကို ဒီေလာက္ ခ်စ္တာ..နင္က ဘာလို႔ ေရႊေရးကို ခ်န္ခဲ့ခ်င္တာလဲ….”

“ ဟာ..ငါ ဘာလုပ္လို႔လဲ..ငါ့ကို ေဆး႐ုံမွာ ေရႊေရး လာေတြ႕တုံးက ေရႊေရးက စိတ္ဆိုးသြားလို႔ ငါ လဲ ေခ်ာ့ဖို႔ဟာ အရွိန္ယူေနဆဲဟ..ငါ့အလုပ္ေတြကလဲ မ်ားေနတာ….ငါ သစၥာမေဖါက္

ပါဘူး….”

ေရႊေရးက ေက်ာခိုင္းေနရာက လွည့္လာၿပီး…“ ဘာသစၥာမေဖါက္တာလဲ..ငါ့မ်က္စိနဲ႔ တပ္အပ္ ျမင္တာ…ေကာင္စုတ္…မညာနဲ႔..” လို႔ အသံတုန္တုန္ နဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

“ ဘာျမင္တာလဲ ေရႊေရးရယ္….နင္ ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ…”

“ ဟြန္း….ေျပာင္လိမ္ခ်င္ေနတယ္ ….နင္ ေစာ္တေယာက္ နဲ႔ ေရႊဘဲထဲ ဝင္သြားတာ ငါ ျမင္လိုက္တယ္…”

“ ေအာ္..ဟာ…အဲဒါ ငါ အလုပ္လုပ္ေနတာ…အင္း..နင္ အထင္လြဲေနၿပီ…ေရႊေရး….”

သူ ခ်က္ခ်င္း မွတ္မိလိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံ ဘဲကင္စားခ်င္တယ္ ဆိုလို႔ သူ ကမ္းနားလမ္းေပၚက ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ကို လိုက္ပို႔တုံးက ေတြ႕လိုက္တာ ျဖစ္မည္ ..။

“ အမေလး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္…မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ကို စုံတြဲခုတ္ သြားတာ အလုပ္လုပ္တာလား…ဘာအလုပ္လဲ…နင္က စစ္ဗိုလ္တေယာက္ပါ..နင့္အလုပ္

က ေရွ႕တန္းမွာ စစ္သြားတိုက္ရတာ ဟဲ့…ေရႊဘဲမွာ ဘာအလုပ္မ်ား ရွိလို႔လဲ ….”

မီမီလွိုင္က ဝင္စြာေနတာ …။

“ နင္တို႔ဟာက မရွိတာထက္ မသိတာခက္…ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ…မသိရင္လဲ ေမးၾက..အရမ္းေလ်ာက္ ေျပာဆိုမေနၾကနဲ႔…ငါရွင္းျပမယ္ …..အဲဒါ ငါ အလုပ္လုပ္ေနတာ..ငါ့ကို ေဆး႐ုံက

ဆင္းၿပီး ေရွ႕တန္းကို ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘဲ လူႀကီးအိမ္ လုံျခဳံေရး တာဝန္ ေပးထားလို႔…“

“ ဘာ..လူႀကီးအိမ္..ဟုတ္လား ….”

“ ဟုတ္တယ္..အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ အိမ္မွာ ငါ့ကို တြဲထားတယ္ ….ဗီအိုင္ပီ လုံျခဳံေရးေပါ့ဟာ…နင္ေတြ႕လိုက္တာက ဗီအိုင္ပီရဲ့ သမီး…..သူ႔ကို ငါ သြားေလရာ

လိုက္ေပးေနရတာ..ေဘာ္ဒီဂတ္ ေပါ့….”

“ တကယ္ ဟုတ္လို႔လား ….”

“ ဟုတ္မွ သိပ္ဟုတ္..အခုလဲ ငါ တာဝန္နဲ႔ဘဲ..ေဟာဟိုမွာ ၾကည့္လိုက္..ဘဲနဲ႔ ထိုင္စကားေျပာေနတာ အဲဒီ ဗီအိုင္ပီ ရဲ့ သမီးဘဲ….”

မီမီလွိုင္ေကာ ေရႊေရးလြင္လြင္ေကာ သူ ေမးေငါ့ျပရာကို ၾကည့္လိုက္ၾကသည္ ။

မီမီလွိုင္က “ ေရႊေရး..နင္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႔ ေတြ႕လိုက္တယ္ ဆိုတာ အဲဒီေစာ္လား…”

“ အင္း..ဟုတ္တယ္ ….”

ေရႊေရးက ေျဖသည္ ။

ေရႊေရး နဲ႔ မီမီလွိုင္တို႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တခစ္ခစ္နဲ႔ စကားေျပာရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို ေသေသခ်ာခ်ာ အကဲခတ္ ၾကည့္ၾကသည္ ။

“ နင္က အျမဲ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနရတာလား …”

“ အင္း..အမွန္က ေနာက္ကားတစီးနဲ႔ အဖြဲ႕နဲ႔ လိုက္ရတာဟ…သူက ဘဲနဲ႔ ေတြ႕မွာေၾကာင့္ ငါ တေယာက္ထဲ လိုက္ဖို႔ ေျပာလို႔….”

မီမီလွိုင္က “ ကဲ ဒါျဖင့္ နင္ ရန္ကုန္ ေရာက္ေနတာ ေရႊေရးကို ဘာလို႔ မဆက္သြယ္လဲ..” လို႔ ေမးျပန္သည္ ။

“ ငါလဲ လူႀကီးအိမ္မွာ လုပ္ေနရလို႔ မအားလို႔ပါဟာ…နင္တို႔ ငါ့ကို အထင္လြဲၾကတာပါ..ငါ သစၥာ မေဖါက္ပါဘူး…ေရႊေရးကိုလည္း ျပန္ေခ်ာ့မလို႔ပါ….ေရႊေရး..ငါ့ကို

စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ဟာ….”

ေရႊေရးရဲ့ လက္ကေလးကို လွမ္းကိုင္ဖို႔ လုပ္ေပမယ့္ ေရႊေရးက လက္ကို ႐ုတ္လိုက္သည္ ။

သူ႔ကို ေရႊေရးက ႏႈတ္ခမ္းစူ မ်က္ေစာင္း ထိုးေနဆဲဘဲ ..။

မီမီလွိုင္က “ ကဲ..ဒါဆိုရင္ ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေတြ စုၿပီး စားပြဲ က်င္းပၾကမယ္..နင္ လာခဲ့….ငါ နင့္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ ..” လို႔ ေျပာသည္ ။

“ ေကာင္းၿပီ မီလွိုင္..ငါ လာခဲ့မယ္…ေရႊေရး..စိတ္ေျပပါေတာ့ဟာ….”

“ ေျပဘူး…”

ေရႊေရးက မ်က္ႏွာကို တဖက္ကို လွည့္ထားၿပီး ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ေစာေစာကေလာက္ မျပင္းထန္ေတာ့တာမို႔ သူ နဲနဲေတာ့ စိတ္ေကာက္ေျပၿပီ လို႔ ယူဆမိသည္ ။

မီမီလွိုင္က “ ကဲ နင့္ ေဘာ္ဒီဂတ္ အလုပ္ နင္ ဆက္လုပ္လိုက္အုံး..ငါတို႔ သြားေတာ့မယ္….” လို႔ ႏုတ္ဆက္သည္ ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႔ ေရႊနန္းဘုံတို႔ ထိုင္ေနတဲ့ ဖက္ကို သူ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။

“ ဟာ..ေရႊနန္းဘုံ..စားပြဲမွာ မရွိေတာ့ဘူး ……”

သူ ေရႊေရးနဲ႔ မီမီလွိုင္တို႔နဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းဘုံ လစ္သြားၿပီ ….။

သူ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ပူ အလုပ္မ်ားၿပီ ။

ေရႊနန္းဘုံ ဘဲနဲ႔ ဒိုးသြားၿပီ …။

ဒါေၾကာင့္ ေရႊနန္းဘုံကို အရင္က စီက႐ူရတီ ဒီေတးလ္ လိုက္ၾကရသူေတြက “ မလြယ္ဘူး ..” လို႔ ညည္းၾကတာကိုး ။

ေရႊနန္းဘုံ နဲ႔ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ေကာင္ေလး က အင္းလ်ားၿမိဳင္ မွာ ေနတဲ့ “ ထက္အာကာျမင့္ ” ဆိုတာ သိရသည္ ။ ထက္အာကာျမင့္ သည္ နိုင္ငံျခားသေဘၤာသား ဆိုတာနဲ႔ သူ႔အေဖ

က ေရႊနန္းဘုံရဲ့ အေဖေလာက္ မျမင့္မားေပမယ့္ ဌာနတခုက ဦးေဆာင္ညႊန္မႉး တေယာက္ ဆိုတာကိုလည္း သိရသည္ ။

အင္းလ်ားၿမိဳင္က ထက္အာကာျမင့္တို႔ ၿခံဝင္းႀကီး အျပင္ကို သူနဲ႔အဖြဲ႕သားေတြ ေရာက္သြားၾကတဲ့အခါ ေရႊနန္းဘုံရဲ့ကားေလးကို ၿခံဝင္းထဲမွာ ေတြ႕ၾကရသည္ ။

ေနာင္ဆိုရင္ ေရႊနန္းဘုံ ေခၚလို႔ သူတေယာက္ထဲ လိုက္သြားခဲ့ရရင္ေတာင္ အေနာက္က အဖြဲ႕သားတခ်ိ ု႔ကို ကားတစီးနဲ႔ လိုက္ဖို႔ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က သူတို႔ကို ညႊန္ၾကားေတာ့သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံသည္ ထက္အာကာျမင့္ အိမ္ထဲကေန ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ထြက္မလာဘူး ။

အင္း…ငါလဲ ကေလးထိန္း ျဖစ္ေနပါလား …။

ဒါက စိတ္ထဲမွာ ေတြးလိုက္တာပါ ။

သူ႔တိုက္ခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူသည္ နံမည္မွာ ေရႊပါတဲ့ မိန္းမႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ၾကဳံဆုံ ဆက္ဆံေနရပါလား ဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံ ဆိုတဲ့ “ လူႀကီးသမီး ” ရယ္…ငယ္ငယ္ထဲက ခ်စ္သူ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ “ ေရႊေရးလြင္လြင္ ” ရယ္ …။

တေနကုန္ စိတ္အိုက္ခဲ့ရသမၽွ ေရေအးေအးနဲ႔ ေရခ်ိ ုး…ေရခဲေသတၱာထဲက “ ျမန္မာဘီယာ” ေအးေအးစက္စက္ ကို ထုတ္ ေမာ့သည္ ။ တခုခု ၀ါးစရာ ရွာေတာ့ ေျမပဲေလွာ္ထုပ္ ေတြ႕သည္ ။

ေျမပဲဆံ နဲနဲကို ပါးစပ္ထဲ ပစ္ထည့္ ၀ါးေနခိုက္ ဖုန္းက အသံျမည္လာသည္ ။

သည္ တိုက္ခန္းမွာ သူေနတယ္သာ ဆိုရသည္ ။ ည ျပန္အိပ္႐ုံေလာက္ဘဲေလ ..။ အခုလဲ လူႀကီးအိမ္က ေခၚျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ့ …..။

“ အမိန႔္ရွိပါ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ပါ …”

“ ဟဲ့..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ငါပါ….”

မီမီလွိုင္ …။

“ ေအး..ေျပာ…မီလွိုင္….”

“ ငါ လိုက္ လူစုၾကည့္တာ ဒီတနဂၤေႏြေန႔ အိုေကတယ္..ဒို႔တေတြ တေနရာရာမွာ စုၾကမယ္..ေလွာ္ကားျဖစ္ျဖစ္…သြားၿပီး ပစ္ကနစ္ေပါ့ဟာ…စားၾကေပ်ာ္ၾကမယ္….နင္ ပါမွ လုပ္မွာ…”

“ မီလွိုင္..ငါက ငါ့ကိုယ္ငါ ပိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ….လူႀကီးနားမွာ လုပ္ေနရတယ္ ဆိုတာ ငါေျပာထားသားဘဲ ….”

“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..မရဘူးဟာ..နင္ ပါရမယ္….ေရႊေရး ကို နင္ ပစ္ထားေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ…အခုပြဲကလည္း နင္နဲ႔ ေရႊေရးကို ျပန္ေပါင္းထုပ္ေပးတဲ့ ပြဲ…ငါတို႔ အားလုံးက နင့္ကို ေရႊေရးနဲ႔

ျပန္ အဆင္ေျပေစခ်င္ၾကတယ္..နင္တို႔ လက္ထပ္လိုက္ၾကတာကို ငါတို႔ ျမင္ခ်င္ေတြ႕ခ်င္ၾကတယ္ဟဲ့ ….”

“ ေအး…ငါ ႀကိဳးစားမယ္..မီလွိုင္ ….”

“ မႀကိဳးစားနဲ႔ …လာခဲ့..ခုထဲက ခြင့္ယူထားေပါ့ဟာ…..နင္ကလဲ….”

မီလွိုင္ကေတာ့ ဇြတ္ႀကီးဘဲ…။ ငယ္ငယ္ကလိုဘဲ အာက်ယ္ေနဆဲဘဲ …။

“ နင့္ကို ေရႊေရးက စိတ္ေျပသြားၿပီ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္….ဟီး….သူက နင္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ…ဟိတ္..ငါေျပာျပတယ္ လို႔လဲ သြားေျပာမေနနဲ႔အုံး ….”

မီလွိုင့္စကားေၾကာင့္ ေရႊေရး နဲ႔ ျပန္အဆင္ေျပရမွာကို သူ ဝမ္းသာမိသည္ ။ သို႔ေသာ္ စစ္တပ္က အတင္း ထြက္ခိုင္းၿပီး ပြဲ႐ုံေတြ ဆိုင္ေတြ ဦးစီးခိုင္းမွာကိုေတာ့ သူ မႀကိဳက္ဘူး ။

မီမီလွိုင္ ဖုန္းခ်သြားအၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘီယာတလုံး ထပ္ထုတ္ယူေနတုံးမွာဘဲ ဖုန္းထပ္ျမည္လာျပန္သည္ ။

မီလွိုင္ ထပ္ေခၚတာမ်ားလား …။

“ အမိန႔္ရွိပါ..ထင္ေအာာင္ေက်ာ္ ပါ ….”

“ ခိခိခိ ….”

ရယ္သံ ကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဘယ္သူပါလိမ့္ …။ ေရႊနန္းဘုံမ်ားလား ….။

“ ဟိတ္….ဗိုလ္ႀကီး …..ေပ်ာက္လွခ်ည္လား …..”

ေအာ္..ေဒၚေအမီသြင္ ….။

ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ ေဘာ္ဒါအရင္းအျခာ ေဒၚေအမီသြင္ ….။

သူ႔အေနျဖင့္ စိန္နားကပ္ေရာင္နဲ႔ ပါးေျပာင္ေနေသာ ေဒၚေအမီသြင္တို႔ကိုလည္း ေလးစားရပါသည္ ။ ျပာျပာသလဲ လုပ္ရပါသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က …“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္….အားလား ….” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။

“ အခုလား….ေဒၚေအမီသြင္…အားပါတယ္….”

“ ဘာလုပ္ေနလဲ…”

“ အဟဲ..ဘီယာ ထိုင္ေသာက္ေနတယ္ ….”

“ ဟြန္း..ၾကည့္စမ္း…အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီး လုပ္ေနတယ္ေပါ့ေလ..ဒို႔ေတြကိုေတာ့ သူမေခၚဘူး….”

“ ေခၚပါတယ္….ေဒၚေအမီသြင္….အဟဲ…”

“ ေဟ့..ေဒၚေအမီသြင္..ေဒၚေအမီသြင္နဲ႔..တစိမ္းဆန္လိုက္တာကြာ….ေအမီလို႔ဘဲ ေခၚစမ္းပါ….”

“ ဟုတ္…မမေအမီ …”

သူ ဒီလို ေခၚလိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္ ရယ္သည္ ။ သေဘာက်သြားသည္ ။

“ အားရင္ မမဆီကို ခဏ လာခဲ့ပါလား…မမကို တေနရာ ကားေမာင္းပို႔ေပးမလား…”

“ ဟုတ္..ရပါတယ္…မမ…..”

သူ အဝတ္အစားလဲၿပီး ေဒၚေအမီသြင့္ဆီကို ထြက္ခဲ့သည္ ။ သူရထားတဲ့  တပတ္ရစ္ မာဇဒါဂ်စ္ အစိမ္းေရာင္ကားနဲ႔ ….။

ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔ကို ဆိုင္တဆိုင္မွာ လာေခၚခိုင္းတာ …။

ေက်ာက္ကုန္းရပ္ကြက္ထဲက စားေသာက္ဆိုင္ တဆိုင္ ျဖစ္သည္ ။ သူေရာက္သြားေတာ့ အဆင္သင့္ အေပါက္ဝမွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

“ သူ ျမန္သားဘဲ ….”

ေဒၚေအမီသြင္ ကားေပၚ လွမ္း တက္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ သူမပါးစပ္က အရက္နံ့ေတြ ေထာင္းကနဲ ရလိုက္သည္ ။

“ ဟိတ္..သူနဲ႔ တေနရာရာမွာ တခုခုသြား စားခ်င္တယ္ …..”

“ မမ ဒီဆိုင္မွာ မစားခဲ့ရေသးဘူးလား ….”

“ အင္း..မစားရေသးဘူး..ေသာက္ဘဲ ေသာက္တာ…ဟင္းဟင္း…ဘာလဲ…သူက မမကို မေကၽြးခ်င္လို႔လား …”

“ မဟုတ္ပါဘူး….မမ….ေကၽြးခ်င္ပါတယ္ …..”

“ အင္း..ဒါဆို….မမကို ဘယ္ဆိုင္ ေခၚသြားမွာလဲ….”

“ မမႀကိဳက္တဲ့ ဆိုင္ကို သြားပါ….”

“ အင္း…..မမႀကိဳက္တာ…..ဆိုရင္…အင္း……ကိုးမိုင္က နဝရတ္ကိုးသြယ္…ကို သြားမလား ….”

“ သြားေလ…မမ….”

ေဒၚေရႊစင္သန႔္ မ်က္ႏွာနဲ႔ သူ႔ေဘာ္ဒါ ေဒၚေအမီသြင္ ကို ဖါးထားရမည္ ။

နဝရတ္ကိုးသြယ္ ..သည္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ ၿခံႀကီးထဲ ဖြင့္ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ျဖစ္သည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က ခန္းမက်ယ္ႀကီးထဲမွာ လူေတြ မ်ားလြန္းၿပီး သူ႔ကို သိတဲ့လူေတြလဲ အမ်ားႀကီး ပါနိုင္တာေၾကာင့္ သီးသန႔္ခန္းတခန္းကို သြားၾကရေအာင္ လို႔ သူ႔ကို ေျပာသည္ ။

နဝရတ္ကိုးသြယ္ မွာ သီးသန႔္ခန္းေတြ အမ်ားႀကီး စီစဥ္ထားေပးတာမို႔ သူနဲ႔ ေဒၚေအမီသြင္တို႔ သီးသန႔္ခန္းတခန္း ရသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က မာတီးနီး ေသာက္ခ်င္သည္ လို႔ ေျပာသည္ ။

စားပြဲထိုးေလးကို မာတီးနီးနဲ႔ ဒိန္ခဲတုံး..စပ်စ္သီး ေတြ မွာလိုက္သည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က ညဳတုတုနဲ႔ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး….“ ေက်ာ္နဲ႔ အခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်င္ေနမိတာ ေက်ာ္နဲ႔ စေတြ႕ကထဲကပါဘဲကြာ …..” လို႔ ေျပာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္

သည္ သူ႔ကို “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ ” လို႔ ေခၚေနရာက “ ေက်ာ္ ” လို႔ ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုလိုက္တာကိုလည္း သတိျပဳမိလိုက္သည္ ။

သူ႔လက္ေမာင္းကို အက် ႌ အေပၚကေန လက္သဲေလးေတြနဲ႔ ကုတ္ျခစ္ လိုက္တာကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပညာခန္းတခန္း ျဖစ္လိမ့္မည္ ..။

“ မမေယာက်္ား….အခု ယူအက္စ္မွာ ေလ …ၾကာအုံးမွာ ….သူကလည္း မရွိ …မင္းတို႔ မမ.. ေရႊျဖဴသန႔္ကလည္း မရွိနဲ႔ မမမွာ တေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနရတာ….”

ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္သည္ လူႀကီးနဲ႔အတူ နို္င္ငံျခားကို လိုက္ပါသြားသည္ ။

မာတီးနီး တပုလင္းကို ဒိန္ခဲဝါ၀ါ အတုံးကေလးေတြ နဲ႔ စပ်စ္သီး အစိမ္းေရာင္ေလးေတြနဲ႔ ျမည္းၾကသည္ ။

လြတ္လပ္တဲ့ သီးသန႔္ အခန္းထဲမွာမို႔ ေဒၚေအမီသင္က ေတာ္ေတာ့္ကို ရဲတင္းသည္ ။ “ ေက်ာ္ ….မမကို ခင္လားဟင္ …” ဆိုၿပီး သူ႔အနားကို အတင္း တိုးကပ္လာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္

ဆီက တန္ဖိုးႀကီး ေရႊေမႊးအနံ့က သူ႔ကို ျမႇဴဆြယ္ေနသည္ ။ဟိုက္လြန္းတဲ့ အက် ႌေၾကာင့္ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ရင္စိုင္ျဖဴျဖဴ ေတြကို တဝက္ေလာက္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္ ။

“ ေမးေနတယ္ေလ..ေက်ာ္….မမကို ခင္လားလို႔…”

“ ခင္ပါတယ္…မမ….”

“ မမ သိပ္ အထီးက်န္ဆန္တာဘဲ ေက်ာ္ရယ္ ….မမ…..မမ ေလ ….တေယာက္ထဲ ကြန္လြန္ခဲ့ရတဲ့ ညေတြ မ်ားခဲ့ရတယ္ကြာ..မမ ေယာက်္ားက ဘန္ေကာက္မွာ စေမာလ္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေန

တဲ့အခ်ိန္ မမကေတာ့ တေယာက္ထဲ…သိလား ..ဟြန္း …..ကံၾကမၼာက သိပ္ ရက္စက္တာဘဲ ….”

ေဒၚေအမီသြင္သည္ သူ႔အနားကို တိုးကပ္လာၿပီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ဝင္လိုက္ၿပီ …။

“ မမကို ဖက္ထားေပးပါလား ေက်ာ္ ….”

အလိုက္သင့္ ဖက္ထားေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ သူ႔ကို ဖက္ထားတဲ့ လက္က လက္သဲေတြက သူ႔ေက်ာျပင္ကို ျခစ္ကုတ္ေတာ့တာဘဲ …။

“ ေက်ာ္ ….မမကို နမ္းစမ္းပါကြာ….”

ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲေတြက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဆီကို တိုးကပ္လာသည္ ။

ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္မိသြားၾကၿပီ ….။

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လ်ာေလးက သူ႔ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ရွိၿပီး အၿငိမ္မေနဘူး …။

တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လဲ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္မိေနၾကသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္တဖက္ကို ပြတ္ေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို

ပြတ္သပ္မိေနသည္ ။

“ ေက်ာ္ရယ္ ….မမ ေပ်ာ္လိုက္တာ….ေက်ာ္ဟာ မမ ဘဝကိုစိုေျပေစမယ့္ သူတေယာက္ ဆိုတာ မမ ယုံၾကည္တယ္ ….”

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လက္က သူ႔ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာကို ေရာက္သြားသည္ ။

သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးလို မာေက်ာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔လက္နက္ႀကီးကို ထိကိုင္ ပြတ္သပ္လိုက္တဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ မ်က္ႏွာသည္ ျပင္းထန္တဲ့ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ နီရဲေနသလို စေတာ္ဘ

ယ္ရီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးေဆး ဆိုးထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္း ထူျပဲျပဲေတြကလည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။

(  ေက်ာ္…ေက်ာ့္ဟာက အႀကီးႀကီးဘဲကြယ္ ….မမ ထင္ေတာ့ ထင္သား….ေက်ာ့္ကိုေလ …မမ  ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းထဲက စိတ္ဝင္စားခဲ့တာ …..)

ေဒၚေအမီသြင္သည္ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေျပာေနသလို သူမရဲ့ လက္ေတြကလည္း ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ်ေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ အဆင္ေျပေစဖို႔ ဖင္ကိုႂကြေပး

ၿပီး သူ႔ေဘာင္းဘီကို ေအာက္ကို ေလ်ာခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္လည္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က ထႂကြေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကို ဖ်စ္ညႇစ္ ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။

( လွလိုက္တဲ့ ဟာႀကီး ကြယ္ ….ဟင္းဟင္း …..)

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ေနတာေတြေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြ ထိန္းလို႔ မရေတာ့ ..။ သူမ ဝတ္ထားတဲ့ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့့ ပြပြ အက် ႌ ေအာက္ကေန လက္လွိုသြင္းလိုက္

ၿပီး ရင္သားေတြကို စမ္းလိုက္မိသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က သူက တုန႔္ျပန္ကိုင္တြယ္လာတာကို ေက်နပ္သလို ျပဳံးလိုက္ၿပီး  ဘရာစီယာကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္ ။ မာတင္းေထာင္ေနတဲ့

ႏု႔သီးေခါင္း အဖုေလးေတြကို စမ္းမိလိုက္လို႔ လက္မနဲ႔ ဖိဖိ ပြတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားျပန္သည္ ။ ေစာေစာကလိုဘဲ ဖင္ႂကြေပး

ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္ ။

နီညိဳညိဳ  အတန္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ႀကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က (  အမေလး…ႀကီးလိုက္တာ..မမ လင္ႀကီးရဲ့ ဟာနဲ႔ တျခားစီဘဲ….) လို႔ အံ့ၾသစြာနဲ႔ ေျပာလိုက္

ရင္း သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို  အငမ္းမရဘဲ ဆြဲကိုင္လိုက္သည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ျပင္းထန္လြန္းေနတဲ့ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ သတိမမူေၾက

တာ့ ။ သီးသန႔္ခန္းေလးထဲမွာ လြတ္လပ္ေနလို႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေနၾကေပမယ့္ ဆိုင္က ဝန္ထမ္း စားပြဲထိုးေတြ အခ်ိန္မေရြး အေၾကာင္းတခုခုနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာနိုင္သည္ေလ ။

ေဒၚေအမီသြင္က လိင္တန္ထိပ္ပိုင္း အထစ္ႀကီးကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ဆူၿဖိဳးတဲ့ နို႔လွလွႀကီးေတြကို အားရပါးရဘဲ ဆုပ္နယ္ေနမိသည္ ။

( မမ……နမ္းေပးရမလားဟင္ ……)

တုန္ခါေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ သူ႔ကို ေမးလိုက္တာေၾကာင့္…( ဟုတ္…မမ…..) လို႔ ျပန္ေျဖမိသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ ပုေလြမႈတ္ေပးေတာ့မွာကို သိလိုက္တာနဲ႔ မာေက်ာ ေတာင္မ

တ္ၿပီးသား သူ႔လိင္တန္သည္ ပိုမိုႀကီးထြား သန္မာလာသလို ထင္လိုက္ရသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြက လိင္တန္ကို ငုံလိုက္ၿပီ ….။

ေဒၚေအမီသြင္သည္ အေတြ႕အၾကဳံ မရွိတဲ့ အပ်ိ ု ဖ်န္း အရိုင္းေလး တေယာက္ မဟုတ္ဘဲ ၀ါရးင့္ ကၽြမ္းက်င္ေနတဲ့ ကေတာ္ႀကီး တေယာက္မို႔ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းကို လွလွပပႀကီး စုတ္ေ

ပး ပါၿပီ ..။

( အိုး…မမရယ္…ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ……)

လိင္တန္ အရင္းပိုင္းကို လက္တဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အားရပါးရ စုပ္ေနတဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကိုလည္း သူက စိတ္ႀကိဳက္ ကိုင္တြယ္ေနမိရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လ်ာက

သူ႔လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းကို ဖိဖိ ကလိေပးေနသည္ ။ ကၽြမ္းလိုက္တဲ့ ပုေလြ ….။

တအားကို စိတ္ေတြ ထႂကြ ..အရသာကလည္း ေကာင္းလွတာေၾကာင့္ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို  ျပန္လည္ ထိုးေညႇာင့္ေပးေနမသည္ ။

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ သီးသန႔္အခန္းေလးထဲ တခ်က္တခ်က္ ႁပြတ္ႁပြတ္ ျပတ္ျပတ္ အသံေတြ ၾကားေနရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လက္တဖက္က သူ႔ေဂြးဥႏွစ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေပးေနသ

ည္  ။

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ထမိန္က ေျပကၽြတ္ေနသည္ ။ နို႔ႀကီးေတြကို အားရေအာင္ နယ္ဖတ္ၿပီးေနၿပီမို႔ ေျပေနတဲ့ ထမိန္ထဲ လက္သြင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကို စမ္းလိုက္သည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔လက္ ဝင္သာေအာင္ သူမေပါင္တန္ေတြကို ကားေပးလိုက္သည္ ။  ေပါင္ၾကားက အေမႊးေလးေတြကို စမ္းမိလိုက္တာေၾကာင့္ ေဒၚေအမီသြင္သည္ ထမီေအာက္

မွာ ဘာမွ ခံမဝတ္ထားဘူးဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ ေဖါင္းမို႔တဲ့ ဆီးခုံႀကီးသည္ အေရေတြနဲ႔ စိုစိုရႊဲေနသည္  ။

အကြဲေၾကာင္း အဖုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ဖြဖြေလး စမ္းၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚေအမီသြင္ကလည္း သူ႔လိင္တန္ကို အားရပါးရကို စုတ္ေနသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အဖုတ္ အတြင္းသားေတြက ႏူးညံ့လွသည္ ။ အေရေတြ ရႊဲေနတာေၾကာင့္ သူ႔လက္ညႇိုးက အခက္အခဲ မရွိလွဘဲ အဖုတ္ထဲကို တိုးဝင္သြားနိုင္သည္ ။ လိင္ေခ်ာင္း

ကို စုတ္ေနတဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ မ်က္လုံးေတြ ေမွးမွိတ္သြားတာ သူ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

အဖုတ္ထဲ ဝင္ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔ လက္ညႇိုးက အၿငိမ္မေနဘဲ ေမႊေႏွာက္ေပးေနသလို လိင္တန္ကို စုတ္ေနတာကလည္း ပိုပို ျမန္ဆန္လာသည္ ။

( အား…အား…….ေကာင္းလိုက္တာ ….မမရယ္ …..)

ေဒၚေအမီသြင္ အစြမ္းကုန္ ပညာေတြ ျပသေနၿပီ …။

အိုး..တအားေကာင္းသြားတယ္ …။ အား…အား…..ဒီအတိုင္း ဆိုရင္ မလြယ္ဘူး …။ ေကာင္းလြန္းေနၿပီ …။ အိုး…မမ…..မမ……ေရေရလည္လည္ ကလိေပးေနတယ္…….။

( မမ….မမ….ေတာ္ၿပီ….က်ေနာ္…က်ေနာ္….တအား…ေကာင္းေနၿပီ…..)

သူ႔ လိင္ေခ်ာင္းကို ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲက ျပန္ထုတ္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ ေဒၚေအမီသြင္က ခြင့္မျပဳဘူး ..။ ထုတ္ခြင့္ မေပးတဲ့အျပင္ ဖိဖိ စုပ္ေပးလိုက္သည္ ။

( အားးးးး………)

မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး …။ သုတ္ေရေတြ တျပဳံႀကီး ပန္းထြက္သြားသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာလည္း ေဒၚေအမီသြင္က ဆက္ စုပ္ေနတုံးဘဲ ….။

ေကာင္းခ်က္က ရာႏႈန္းျပည့္ဘဲ…။ ေယာင္ယမ္းၿပီး ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ေခါင္းကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိရသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္သည္ သုတ္ေရေတြကို ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

( ေကာင္းသြားလား ေက်ာ္ ….)

( အင္း…တရမ္းေကာင္းတာဘဲ…မမ ရယ္ ….)

( ေက်ာ္ေကာင္းေအာင္ မမ အျမဲ လုပ္ေပးမယ္ သိလား …..)

ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ကိုယ္လုံးကို ဆြဲ ဖက္ထားလိုက္မိသည္ ။

သူ႔ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ေဒၚေအမီသြင္ကို သူကလည္း ေကာင္းတာေတြ ျပန္လုပ္ေပးအုံးမည္ လို႔ သူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနသည္ ။

ခါတိုင္းလို ထမင္းေၾကာ္တို႔ ၾကက္ဥေၾကာ္တို႔ မဟုတ္ဘူး ။

ပါးပါးလွီးေပးထားတဲ့ ပန္းသီးစိပ္ေလးေတြ ရယ္..သေဘၤာသီး စိပ္ေလးေတြရယ္…..အိမ္မွာ ညႇစ္တဲ့လိမ္ေမာ္ရည္ တခြက္ရယ္ ….။

ေရႊနန္းဘုံ ပိန္ခ်င္ေနသည္ ။ ၀ိတ္ခ်ေနသည္ ။ ထက္အာကာမိုးျမင့္ နဲ႔ ညိေနတဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းဘုံ ကိုယ္လုံး လွခ်င္သည္ ။ ထက္အာကာမိုးျမင့္က ပိန္သည္ ။ ဘိုက္ခ်ပ္သည္ ။

အခုလည္း ထက္အာကာမိုးျမင့္နဲ႔ သြားေတြ႕မလို႔ …။

ညက သူနဲ႔ ဖုန္း အၾကာႀကီး ေျပာၾကသည္ ။ ထက္အာကာျမင့္က ဒီေန႔ ေတြ႕ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုသည္ ။

ေရႊနန္းဘုံကလည္း သူနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေနတာပါဘဲ ..။ လက္သြက္တဲ့ ထက္အာကာျမင့္ ရဲ့ အဖက္အေပြ႕ေတြ အကိုင္အတြယ္ေတြမွာ ေရႊနန္းဘုံ သာယာေနမိတာ ၾကာၿပီ ..။

ဒီေန႔ ေတြ႕မွာက အျပင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။ အျပင္မွာ ေတြ႕ၾကရင္ လူေတြ ၀ိုင္းၾကည့္တာ ခံရသည္ ။ ထက္အာကာျမင့္က အရပ္ျမင့္ျမင့္ ပိန္ခ်ပ္ခ်ပ္ အသာျဖဴျဖဴ နဲ႔ ဝတ္တာစားတာက

လည္း နိုင္ငံျခား အေခါက္ေခါက္ ထြက္ေနတဲ့ သေဘၤာသား တေယာက္မို႔ သားနား သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ ထက္အာကာျမင့္တို႔ တြဲသြားရင္ လူေတြက ႐ုပ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြမ်ားလား ဆိုၿပီး ၀ိုင္းအုံၾကည့္ၾကသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံကလည္း အေနာက္က ကားတစီး

နဲ႔ လုံျခဳံေရးလိုက္ပါၾကတဲ့ လူေတြ နဲ႔ ဆိုေတာ့ မလြတ္မလပ္ ျဖစ္ၾကရသည္ ။

ညက ထက္အာကာျမင့္က ေျပာသည္ ။ သူ႔အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး…..တဲ့ ..။

ထက္အာကာျမင့္ရဲ့ အေဖ နဲ႔ အေမ က အထက္ျမန္မာျပည္ကို သြားေနၾကသည္ …တဲ့…။

ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ သူနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိမ္မွာဘဲ ေတြ႕ၾကရေအာင္……တဲ့…။ ေရႊနန္းဘုံက သေဘာတူသည္ ။ သူ႔အနမ္းေတြ အကိုင္ေတြကို ေရႊနန္းဘုံ ေတာင့္တလိုလားေနမိ

သည္ မဟုတ္လား ….။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ မနက္ ေစာေစာ ေရႊနန္းဘုံ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ ကိုယ္လက္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ ေရခ်ိ ုးသည္ ။ တကိုယ္လုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္တိုက္ၿပီး သန႔္စင္

သည္ ။ သူ ကိုင္တဲ့အခါ မနံေစဖို႔….။

ဘရိတ္ဖတ္စ္ကိုလည္း ၀ိတ္တက္ေစတဲ့ဟာေတြ မစားေတာ့..။ မစားေတာ့တာ ၾကာပါၿပီ ..။ ထက္အာကာျမင့္နဲ႔ စ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ အခ်ိန္ထဲကပါ…။

( ကား အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါၿပီ…မမေလး ….)

အိမ္ေဖၚမေလး ေနာ္ေဖြး လာေျပာလို႔ ထမင္းစား စားပြဲႀကီးက ထလိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံတို႔ အိမ္မွာ ေရႊနန္းဘုံကို လူတိုင္းက ဖူးဖူးမႈတ္ထားၾကတာ ..။ ေရႊနန္းဘုံကို ဒက္ဒီ မာမီတို႔က တအားခ်စ္ၿပီး တအား အလိုလိုက္ၾကတာကို အိမ္သားေတြ အိမ္ေစေတြက

သိၾကလို႔ ။

တိုက္ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ အဝါေရာင္ မာဇဒါ၃၂၃ကားေလးရဲ့ ေပၚမွာ ယဥ္ေမာင္း ဆရာသိန္းဆိုင္ အဆင္သင့္ ကားစက္ႏွိုးၿပီးသား နဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနတာကို ေတြ႕ရသည္ ။

ဒီကား အေနာက္မွာေတာ့ မာဇဒါ ၁၃၀၀ ဗင္ကားျပာေလး က ရွိေနသည္ ။

ဗိုလ္ႀကီး ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ အဖြဲ႕က ကားထဲမွာ ရွိေနသည္ ။

ဒီမာဇဒါ၁၃၀၀ အျပာေလးကို ေမာင္းသူက တပ္ၾကပ္ခင္ညိဳ ..။ ဒီခင္ညိဳကို ေရႊနန္း နဲနဲမွ ၾကည့္လို႔ မရဘူး …။ ခင္ညိဳ႕မ်က္လုံးေတြက ရိုင္းသည္ ။ အၾကည့္ေတြက ရဲလြန္းသည္ ။

ခင္ညိဳ႕အၾကည့္ေတြက တဏွာ အခိုးေအငြ႕ေတြ ဖုံးေနသည္ ။ ေရႊနန္းလုံရဲ့ တင္ပါးေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ ေရႊနန္းဘုံ ေတြ႕သည္ ။ သူသည္ ေရႊနန္းဘုံကို ျပစ္မွားေနတယ္

 ဆိုတာ ေရႊနန္းဘုံ သိသည္ ။

ဒီ ခင္ညိဳသည္ ရာဇဝတ္အိုးကို တုတ္နဲ႔ ထိုးခ်င္ေနတဲ့လူ …။

ေရႊနန္းဘုံ တိုင္လိုက္ရင္ ခင္ညိဳ သြားခ်ီး ယိုးဒယားက ကသြားလိမ့္မည္ ..။ မ်က္ႏွာအားရ နဲ႔ ၀ိုင္း ဗ်င္းၾကမယ့္ အရာရွိေတြက တပုံႀကီး …။

ခက္တာက ေရႊနန္းဘုံက သူ႔အျပစ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပဖို႔က ခက္သည္ ။ ခင္ညိဳက ေရႊနန္း ဖင္ေတြကို ၾကည့္သည္ လို႔ တိုင္ရတာက သိပ္ မခိုင္လုံလို႔ ..။

ဟင္း…တေန႔ေန႔ေတာ့  ဒီႏွာဘူးကို တိုင္မယ္ …။

( ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ..ေရႊနန္း ….)

( ကိုထက္တို႔ အိမ္ ….)

( ဗိုလ္ႀကီးတို႔..အျပင္မွာဘဲ ေစာင့္..ေရႊနန္း …လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာခ်င္လို႔ …..)

ေရႊနန္းဘုံ က ကားျပာေလးထဲက ထြက္လာတဲ့ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို လွမ္း ေျပာလိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ၿခံထဲကို ဝင္သြားသည္ ။

ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း ဘာမွ မတတ္နိုင္ ..။ ေနဆိုေတာ့လဲ ေန႐ုံေပါ့ ..။ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ ဆီကိုေတာ့ အေၾကာင္း ၾကားလိုက္သည္ ။ ေရႊနန္းဘုံ သူတို႔ကို ၿခံထဲ အဝင္မခံတဲ့အေၾကာင္း

စက္နဲ႔ အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံကို ထက္အာကာျမင့္က အိမ္ထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ဆီးႀကိဳ ေပြ႕ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ စုတ္နမ္းလိုက္သည္ ။

ေရႊနန္းဘုံကလည္း အငမ္းမရ ျပန္လည္ စုတ္ယူနမ္းလိုက္သည္ ။

( ကိုထက္….အိမ္ကလူေတြ အားလုံးကို ရွင္းထားတယ္ မဟုတ္လား ….}

( ဒါေပါ့….သူတို႔ကို ရက္နား ေပးလိုက္တယ္ …..ဒါမွ ေရႊနန္း နဲ႔ ကိုထက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ််ာ္နိုင္မယ္ ေလ…}

( အက္စ္ေကာ့ ေတြကိုေတာ့ ၿခံထဲ မဝင္ခိုင္းဘဲ အျပင္မွာဘဲ ေစာင့္ေနခိုင္းလိုက္တယ္ …..)

( ေကာင္းတယ္…ေရႊနန္း …..)

ထက္အာကာျမင့္က ေရႊနန္းကို လက္ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚေဆာင္သြားလိုက္သည္ ။

( ဟိတ္..ကိုထက္..ေရႊနန္းကို ဘယ္ေခၚသြားမလို႔လဲ ….အိပ္ခန္းႀကီးလား ….)

( ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္ပါ ေရႊနန္းရယ္ …..)

ေလေအးစက္ ( အဲယားကြန္း ) က ေအးစိမ့္ေနသည္ ။

ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီး က ေရႊနန္းဘုံကို ရင္ေတြ တုန္ ေစသည္ ။ ကိုထက္ ငါ့ကို အစြန္းဆုံး အထိမ်ား ခ်စ္ပစ္ေတာ့မလား မသိဘူး …..ဆိုတဲ့ စိတ္က ေရႊနန္းဘုံ ကို ၾကက္သီးေတြ

ဖ်န္းကနဲ ထသြားေစသည္ ။

( ကိုထက္ …ေရႊနန္း ေၾကာက္တယ္ …)

( ခ်စ္တာဟာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး..ေရႊနန္းရယ္ ….ကိုထက္က ေရႊနန္းကို အရမ္း ခ်စ္ေနတာ မသိဘူးလား …)

( တကယ္ ဟုတ္လို႔လား …..)

( တကယ္ေပါ့..လာ..သက္ေသျပမယ္ …)

( အိုး..ေၾကာက္ပါတယ္ဆို …..)

ကိုထက္ရဲ့ အနမ္းေတြက သဲသဲမဲမဲ ဘဲ ….။

ေရႊနန္းရဲ့ လည္တိုင္ကို သူ တအား စုတ္နမ္းေတ့ ေရႊနန္း အသဲတယားယားနဲ႔ စိတ္ေတြ မတရားႀကီး ထႂကြလာရသည္ ။

( ကိုထက္ရယ္…အင္ဟင္ …..)

ကိုထက္ရဲ့ လက္ဖဝါးႀကီး တဖက္က ေရႊနန္းရဲ့ စြင့္အားတဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ ေရႊနန္းကလည္း အရင္ သူနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕တိုင္း သူက ေရႊနန္းရဲ့ အတြင္းခံ ပင္တီကို

ခၽြတ္ခၽြတ္ေနလို႔ ဒီတခါေတာ့ သူ အခက္အခဲ မရွိရေအာင္ အိမ္က ထြက္ကထဲက ပင္တီ ကို ဝတ္မလာခဲ့ဘူး ..။ ေရႊနန္း ပင္တီ မပါတာကို ကိုထက္ကလည္း သတိျပဳမိဟန္တူသည္ ။

ေရႊနန္း ဝတ္လာတဲ့ ဆဲဗ္းေဒးအသား ထမိန္ အနက္ကေလးကို ေျဖခၽြတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။ ထမိန္စ ေျပသြားေတာ့ ထမိန္အထဲကို လက္ႏွိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားက မိန္းမအဂၤါကို စမ္းသည္ ။

ကိုထက္ရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက တရြရြနဲ႔ ေရႊနန္းရဲ့ မိန္းမ အဂၤါစပ္အေပၚမွာ ပြတ္ေပးေနသည္ ။

( အို…..ဟင္း………)

ေရႊနန္း စိတ္ေတြ တအား ထႂကြသထက္ ထႂကြလာသည္ ။

အရည္ေတြက စိုစိုရႊဲေနၿပီ ….။

ကိုထက္က ေရႊနန္းဘုံရဲ့ လက္တဖက္ကို ဆြဲယူကာ ေျပက်ေနတဲ့ သူ႔ပုဆိုးထဲကို ပို႔ေပးလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ဖ်န္းကနဲ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရသည္ ။ ကိုထက္ရဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး အတန္ေခ်ာင္းႀကီးကို စမ္းမိလိုက္လို႔ ..။
ေရႊနန္း လက္ကို ဒီမာမာအေခ်ာင္းႀကီးဆီကေန ျပန္႐ုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ ကိုထက္က သူ႔လက္နဲ႔ ေရႊနန္းရဲ့ လက္ကို အုပ္ကိုင္ထားလို႔ ဖယ္လို႔မရဘဲ ဒီပူေႏြးေႏြး အတန္ႀကီးကို 
ထိထားကိုင္ထားေနရသည္ ။ ေရႊနန္းလဲ တကယ္ေတာ့ ဒီလို အေတြ႕အၾကဳံကို လိုခ်င္ေနမိတာပါ ..။ ကိုယ့္ကို အထင္အျမင္ေသးမွာကို စိုးလို႔ ဟန္ေဆာင္ ႐ုန္းကန္ေနရတာ…။
“ အရမ္းကို တင္းၾကပ္ေနတယ္..ေရႊနန္းရယ္…ကိုယ့္ဟာႀကီးကို ဆုပ္ေပးစမ္းပါ….”
“ ကိုုထက္ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးဘဲ..ေရႊနန္း ေၾကာက္တယ္ကြာ…”
“ မေၾကာက္နဲ႔ ေရႊနန္း..ခ်စ္သူ ဘဝမွာ ဒါေတြက အျမဲ လုပ္ေနက် သဘာဝ ဘဲ..လူေတြ စခဲ့တဲ့ ကမၻာဦးအစ အခ်ိန္ကထဲက လူေယာက်္ားနဲ႔ လူမိန္းမ ဒီလိုေတြ လုပ္လာခဲ့ၾကလို႔ လူဦးေရ တိုးပြား
လာၾကရတာ…ကိုထက္တို႔ မိဘေတြ အဖိုးအဖြားေတြလည္း ဒီလိုဘဲ ခ်စ္ခဲ့ၾက ေပါင္းဖက္ခဲ့ၾကလို႔ ကိုထက္တို႔ လူျဖစ္လာၾကရတာဘဲ ေလ …”
“ အို..ေရႊနန္းေတာ့ ကေလး ရသြားမွာကို ေၾကာက္မိတယ္ ….”
“ ကေလး မရေစရပါဘူး ..ကိုထက္ တာဝန္ယူပါတယ္…”
“ တကယ္လား …ကိုထက္..”
“ တကယ္ေပါ့ ေရႊနန္းရယ္..ေရာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုပ္ထား..ဒီေခါင္းပိုင္း ကို နယ္ေပး..ေရႊနန္း လက္ကေလး နဲ႔ ေခ်နယ္ေပး…”
“ အိုး…အထစ္ႀကီး…..”
“ ဟုတ္တယ္…ေရႊနန္းအထဲကို ထိုးထည့္ခ်စ္ေပးမယ့္ ဒစ္ႀကီးေပါ့ ….”
“ အို..ဟင့္..ကိုထက္က ဘာေတြ ေျပာေနမွန္း မသိပါဘူး…ေရႊနန္း ရွက္တယ္…”
“ မရွက္နဲ႔..နယ္ေပး..ဒစ္လုံးႀကိးကို နယ္ေပး….အင္း..အင္း….ေရႊနန္း လုပ္တာ တအားေကာင္းတာဘဲ….အင္း..ဟုတ္ၿပီ..နယ္…နယ္…နယ္ေပး…”
ေရႊနန္းလည္း ကိုထက္ရဲ့ တုတ္တုတ္ခဲခဲ အတန္ေခ်ာင္းႀကီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ ဆုပ္နယ္ေပးေနမိသည္ ။ ကိုထက္ကလည္း ေရႊနန္း အဂၤါစပ္ကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ထိုးသြင္း ကလိေပးသည္ ။ 
အေရေတြ ေပလူးရႊဲေနတာေၾကာင့္ ကိုထက္ လက္ညႇိုးက ေရႊနန္း အဂၤါစပ္ထဲကို တိုးဝင္လို႔ ရေနသည္ ။ ကိုထက္ က ေရႊနန္းကို ပက္လက္လွဲခိုင္းၿပီး ေရႊနန္းရဲ့ ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းထိုးဝင္ 
မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္ ။
“ ကိုထက္..ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္..”
“ ကိုထက္ ေရႊနန္းကို နမ္းေပးမလို႔…”
“ အို႔..အယ့္ေနရာကို နမ္းရလို႔လား..ကိုထက္ မရြံဘူးလား…”
“ နမ္းရတယ္….သမီးရီးစားေတြ ခ်စ္သူေတြ နမ္းၾကတယ္..ကဲ..ကိုထက္ နမ္းေပးမယ္..ခံၾကည့္..ေရႊနန္း ႀကိဳက္မွာပါ…”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုထက္က ေရႊနန္းရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔လ်ာႀကီး ထုတ္ၿပီး ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ေကာ္ ယက္လိုက္ပါသည္ ။
“ အိုး..ဟင့္….”
ေရႊနန္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားသည္ ။
ေရႊနန္းသည္ ကိုထက္ကို ဟန္ေဆာင္ကာ ေမးခဲ့ျခင္းပါ ..။ ေစာက္ပတ္ယက္ျခင္း ( သို႔မဟုတ္ ) ဘာဂ်ာကိုင္ျခင္းကို ေရႊနန္း သိၿပီးသားပါ ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲက အျပာ ဗီဒီယိုကားေတြကို အခါခါ 
အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္ဖူးထားသူမို႔ ဘာဂ်ာကိုင္တာ ဘာလဲ ဆိုတာကို သိၿပီးသား ပါ …။
ဒီလို ဘာဂ်ာကိုင္ခံရတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံကို ခံဘူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီကလည္း သိခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္လို႔ ဘာဂ်ာမႈတ္ ခံခ်င္ေနခဲ့သူ ျဖစ္သည္ ။
အဂၤလိပ္ဘာသာစကား သင္တန္း အတူတူ တက္ခဲ့တဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံ စစ္သံမႉးရဲ့ သမီး နာနာ က ဘာဂ်ာမႈတ္တာ ခံရတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ခေရေစ့တြင္းက် ေဖါက္သည္ခ် ေျပာျပခဲ့လို႔ ေရႊနန္းလည္း 
ဘာဂ်ာကိုင္တာကို ခံခ်င္ေနမိခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ …။
ကိုထက္က လ်ာျပားႀကီးနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း စုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီ ယက္ေပးေနသည္ ။
“ အို..ဟင္….အို…ဟင္….အိုး…ဟင္း…ဟင္း…ဟင္း…….ကိုထက္ရယ္..ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲဟင္ ……”
ကိုထက္က စကားျပန္မေျပာအားဘူး ..။
ေရႊနန္း အဖုတ္ကို ယက္ေပးေနသည္ ။ ေရႊနန္းလည္း ဒီေနရာ တဝိုက္ကို ေရနဲ႔ေရာ ဆပ္ျပာနဲ႔ေရာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာခဲ့လို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္ လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနမိရင္း ကိုထက္ 
ယက္သမၽွကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူေနမိရပါသည္ ..။

ေရႊေရးလြင္လြင္..မီမီလွိုင္တို႔ နဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖို႔ ကားကို ေလွာ္ကားကန္ဖက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းေနရင္း ေရႊေရးလြင္လြင္နဲ႔ ေတြ႕ၾကရင္  ေရႊေရးလြင္လြင္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ဖို႔ စဥ္းစားလာခဲ့သည္ ။
မီမီလွိုင္ ကမကထ လုပ္ၿပီး ဖုန္းလိုက္ဆက္..လူစုစည္းခဲ့လို႔ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကို စုစည္းမိသည္ ။ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြ ခ်က္သူက ခ်က္ ေအာ္ဒါမွာတဲ့လူက မွာနဲ႔ မိတ္ဆုံ
စားပြဲ ျဖစ္ေျမာက္လာလို႔ ဆက္ဆက္ လာခဲ့ဖို႔ မီမီလွိုင္ သူ႔ဆီကို ခဏ ခဏ ဆက္သည္ ။
သူ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာကို ေရာက္ၿပီး ေရႊေရးလြင္လြင္ နဲ႔ တေျဖးေျဖးကင္းကြာခဲ့ၿပီး ျပတ္သလို ျဖစ္ခဲ့ရေပမယ့္ ေရႊေရးနဲ႔ သူ ဘာမွ ရန္ျဖစ္တာ စိတ္ဆိုးတာ မျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး ..။ အေနေဝးၿပီး 
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေဝးသြားခဲ့ၾကတာ ..။ ဒါဏ္ရာရၿပီး ေဆး႐ုံတက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေရႊေရး သူ႔ကို လာေတြ႕သည့္အခ်ိန္ ေရႊေရးက သူ႔ကို တပ္ထဲက ထြက္ခိုင္းခဲ့ေတာ့ သူက 
မထြက္နိုင္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့သည္ ။ ေရႊေရး စိတ္ဆိုးသြားခဲ့သည္ ။
ေရႊေရးလြင္လြင္ နဲ႔ သူ အႀကိမ္ႀကိမ္ ညားခဲ့ၾကတာေတြ ကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြ ပူေႏြး ထႂကြလာရသည္ ။
လင္မယား ဘဝမွာ အရွက္ကုန္ၾကသည္ ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ လင္မယားလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အစြန္းဆုံး အထိ ခ်စ္ခဲ့ အိပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေရႊေရးလြင္လြင္ နဲ႔ သူ႔အၾကားမွာ အရွက္ကုန္ခဲ့ၾကသည္ 
လို႔ ေျပာရမည္ ..။ လူမရွိတဲ့ ေရႊေရးတို႔ ၿခံႀကိးထဲ သူတို႔ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတဲ့အခါ အခါခါ လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ၾကရင္ အဝတ္အစားေတြ အကုန္ ခၽြတ္ပစ္ၿပီး ကိုယ္တုံးလုံးေတြနဲ႔ တဝႀကီး
မီးကုန္ယမ္းကုန္ စပ္ရွက္ခဲ့ၾကတာ ..။ ပုံစံ အမ်ိ ုးမ်ိ ုး ေျပာင္းၿပီး အပီအျပင္ စပ္ရွက္ခဲ့ၾကလို႔ တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ မရွက္ၾကေတာ့ဘူး ..။ ေရႊေရးကလည္း သူမလိုခ်င္တာေတြကို 
ပြင္ကပြင့္လင္းလင္း ေတာင္းဆို ေတာင္းခံတတ္သလို သူကလည္း ေရႊေရး လိုခ်င္တာေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကိး ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္ ။
ေရႊေရး နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့ အရင္တုံးကလို ဘဝမ်ိ ုး ျပန္ေရာက္ခ်င္မိသြားရသည္ ။ ေရႊေရးကို စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ျပန္ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ေရႊေရးနဲ႔ ဟိုတုံးကလိုဘဲ 
ပြဲၾကမ္းၾကရရင္ ေကာင္းမည္ လို႔ စိတ္ရိုင္းအေတြးရိုင္းေတြ ဝင္ေနမိသည္ ။
သည္ကို လာဖို႔ ခြင့္ မနည္း ေတာင္းခဲ့ရသည္ ။
ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က လူစားထိုးစရာ မရွိလို႔ သြားခြင့္မေပးနိုင္ဘူး လို႔ သူ႔ကို ျငင္းဆန္လို႔ ေတာ္ေတာ့္ကို ခက္ခဲ့တာ ..။
ေရႊနန္းဘုံ ရဲ့ လုံျခဳံေရးအတြက္ အေနာက္က လိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ့္ကို ခက္သည္ ။ ေရႊနန္းဘုံ ရီးစားနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့အခါ သူတို႔ကို ၿခံထဲ ဝင္ခြင့္ မျပဳခဲ့လို႔ ေရႊနန္းဘုံ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနတာကို
မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ တားဖို႔ ဆီးဖို႔ေတာ္ေတာ့္ကို ခက္ခဲသည္ ။ 
သူမရီးစား ကိုထက္ နဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕အၿပီး ေမာပန္းေခြေလ်ာ့ကာ ကားေပၚ ျပန္လိုက္ပါလာတဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို သူၾကည့္ၿပီး “ အင္း..ေကာင္မေလးေတာ့ ေရေရလည္လည္ အျဖဳတ္ခံလာၿပီ ” လို႔ သူ႔စိတ္ထဲ
 သိလိုက္သည္ ။
ေဟာ..မိတ္ဆုံစားပြဲ ရွိရာကို သူ ေရာက္လာၿပီ ..။ ေရႊနန္းဘုံအေၾကာင္းကို ေတြးေတာလာတာေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားသည္ ။
သူ႔ကားေမာင္းဝင္လာတာကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေရႊေရးလြင္လြင္ နဲ႔ မီမီလွိုင္တို႔ကို သူ ေတြ႕ရသည္ ။
“ ဟား..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လာၿပီဟ…”
မီမီလွိုငိ နဲ႔ ေရႊေရး အနားမွာ စားစရာေတြ ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ေနတဲ့ စိန္ေအာင္ႀကီးရဲ့ အသံၾသၾသႀကီးနဲ႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံကို အားလုံး ၾကားၾကသည္ ။
သူ႔ကားဆီကို ေလ်ာက္လာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းေနဖက္ေတြကို ႏုတ္ဆက္ရင္း ကားေပၚက ဆင္းလိုက္သည္ ။
သူ႔အေၾကာင္းကို ၾကားထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔ကို “ လူႀကီးအိမ္ ” ေရာက္ေနတာ ဘယ္လိုလဲ လို႔ ၀ိုင္းေမးၾကသည္ ။ သူက ျပန္ေျဖနိုင္သေလာက္ ျပန္ေျဖၿပီး မီမီလွိုင္ နဲ႔ ေရႊေရးတို႔ အနားကို 
သြားလိုက္သည္ ။ မီမီလွိုင္က သူ႔ကို ေရႊေရးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထားခဲ့ၿပီး ေရွာင္ေပးသြားခဲ့လို႔ ေရႊေရးကို သူ ျပန္ ေခ်ာ့ျဖစ္သြားသည္ ..။ ေရႊေရးကလည္း သူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုပ္ခ်င္တဲ့ သေဘာရွိေၾကာင္း 
သူ သိလိုက္သည္ ။
ေရႊေရးနဲ႔ သူ ျပန္ေျပလည္မိၾကတာနဲ႔ မိန္းမသဘာဝ အရ ေရႊေရးက သူ႔ကို မာန္မဲ ဆူပူေတာ့တာဘဲ ..။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..နင့္ရဲ့ လူႀကီးသမီး နဲ႔ နင္ ဘယ္ေလာက္အဆင့္အထိ ရင္းႏွီးေနၾကၿပီလဲ…” လို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းစူကာ ေမးေတာ့တာဘဲ ..။
“ ဘယ္လိုအဆင့္မွ မဟုတ္ပါဘူး..ေရႊေရးရယ္…သူတို႔ ခိုင္းတာကို လုပ္ေနရတာပါ…” လို႔ သူေျဖေပမယ့္ ေရႊေရးက မေက်နပ္လွဘူး ..။
“ ဟြန္း..ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ကို ႏွစ္ေယာက္ထဲ လိုက္ပို႔ခိုင္းတာလား..ထမင္း လက္ဆုံ စားၾကတယ္ေပါ့ေလ..ဟုတ္လား….”
“ ႏွစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ပါဘူး ေရႊေရးရယ္..ရဲေဘာ္ေတြ ကားတစီးအျပည့္ ပါပါတယ္….” လို႔ သူက ျပန္ေျဖသည္ ..။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..နင္က ေထာက္လွမ္းေရး လား..” လို႔ လည္း ေမးျပန္သည္ ..။
“ဘာလို႔ ေမးတာလဲ..နင္ ဘာၾကားလို႔လဲ ေရႊေရး..”
“ ေအာ္..ေထာက္လွမ္းေရး ဆိုတာေတြကို လူေတြက အေသမုန္းေနၾကတာဟဲ့..နင့္ကို လူမုန္း မမ်ားေစခ်င္လို႔…တေန႔က်ရင္ နင္ လူထုရဲ့ ဆုံးမတာကို မခံရေစခ်င္လို႔….”
ေရႊေရးလြင္လြင္ရဲ့ တပ္က ထြက္ဖို႔ ေျပာတာေတြကို သူ အထပ္ထပ္ ၾကားရျပန္သည္ ..။
မိတ္ဆုံစားပြဲေန႔က ေရႊေရးနဲ႔ သူ ျပန္ေပါင္းထုပ္တဲ့ပြဲကေလး ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ၾကလို႔ အခု ေရႊေရး နဲ႔ သူ ခ်စ္သူေတြ ျပန္ျဖစ္ေနၾကၿပီ  ….။
“ ေရႊေရး….”
“ ဘာတုန္း..”
“ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ အရင္တုန္းကလိုဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပန္ေတြ႕ၾကရေအာင္ဟာ…”
“ ဟြန္း ..အခုမွ လာလုပ္ေနတယ္..နင္ ငါ့ကို ပစ္ထားတာ အၾကာႀကီးဘဲ…”
“ ေရႊေရးကလဲဟာ..စိတ္ကလဲ နာေနတုံးဘဲ…ခြင့္လႊတ္ၿပီး ခ်စ္မယ္ဆို…”
“ ေတာ္ပါ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္..ငါ့ကို နင္ ရိုးအီသြားၿပီး အဆက္ျဖတ္တာ မဟုတ္လား….ငါးစိမ္းျမင္လို႔ ငါးကင္ ပစ္တာ မဟုတ္လား ….”
“ မဟုတ္ပါဘူးဟာ..နင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးမအီပါဘူး..နင္က ဒီေလာက္ လွတာ..ေတာင့္တာလဲ အရမ္း…”
“ ေတာ္စမ္းဟာ..ငါေလ..နင့္ကို စိတ္နာေနတုန္းဘဲ…”
“ မနာပါနဲ႔ေတာ့ဟာ..နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ အရင္လို ျပန္ခ်စ္ၾကရေအာင္ …”
ေရႊေရးေက်နပ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ၾကာေအာင္ ျပန္ေခ်ာ့ခဲ့ရသည္ ။ သူနဲ႔ ေရႊေရး သူအခုေနတဲ့ တိုက္ခန္းမွာ ေတြ႕ၾကဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ၾကသည္ ။
ေရႊေရး အခုလို ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ၾကဖို႔ သေဘာတူလက္ခံလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ ။ ေရႊေရးက ေတြ႕မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အရမ္း ဝမ္းသာသြားရသည္ ။
ေရႊေရးမလာခင္ ညက အခန္းရွင္းရသည္ ။ ညစ္ပတ္ ရႈပ္ပြေနရင္ ေရႊေရး စိတ္ဆိုးၿပီး ျပန္သြားမွာ စိုးလို႔ ။
ေရႊေရး စားဖို႔ မုန႔္ေျပးဝယ္ထားရေသးသည္ ။ 
မနက္ေစာေစာ ေရထခ်ိဳးေတာ့ တကိုယ္လုံးကို ဆပ္ျပာတိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေပါင္ၾကားနဲ႔ ဖြားဖက္ေတာ္ေနရာေတြက်ဳ အထူး  ေဆးေၾကာပြတ္တိုက္သည္ ။ မေတာ္လို႔ ဒီေန႔ ေရႊေရးနဲ႔ ဟိုဒင္း ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေရႊေရးက နံေစာ္ ညစ္ပတ္ေနတယ္လို႔ အျပစ္တင္မွာ စိုးလို႔ ။ ရည္းစား ဘဝက ေရႊေရးနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတာ တေနကုန္ အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ ေရမခ်ိဳးခဲ့ရ ။ ေရႊေရးနဲ႔ ဖက္ရင္း နမ္းရင္း တဆင့္ၿပီးတဆင့္တက္လာၾကၿပီး ေရႊေရးက “ နမ္းေပးရမလားဟင္..” လို႔ ေမးရင္း သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ရင္း ပါးစပ္နဲ႔ ငုံဖို႔ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ ဖြားဖက္ေတာ္က ေရမေဆးရေသးလို႔ နံေစာ္ညစ္ပတ္တာနဲ႔ၾကဳံသြားရသည္ ။ ေရႊေရးက နမ္းမေပးေတာ့ဘူး ။ နင္ သိပ္ညစ္ပတ္တယ္ဟာ..လီးလဲ မေဆးဘူး..လို႔ ေျပာၿပီး အိမ္ျပန္မယ္..ျပန္မယ္ လုပ္ေတာ့တာဘဲေလ ..။
ဒီေန႔မနက္ေတာ့ က်က်နန ႏွိုက္ႏွိုက္ခၽြတ္ခၽြတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာထားလိုက္တယ္ ..။ ေရႊေရး မႈတ္တဲ့အခါ အနံ့အသက္နဲ႔ ေခ်းေတြ ဘာေတြ မရွိေနေအာင္ ။အင္း..တြက္ေရးကေတာ့ စက္သူေဌး..ဘဲ..။ ေနာက္မွ တြက္ၾကည့္..စက္မရွိ ျဖစ္ေနမလား မသိဘူး ဆိုၿပီး ျပဳံးမိရတယ္ ..။
ေရႊေရးလာရင္ စားဖို႔ သစ္သီးေတြ မုန႔္ေတၤ ျပင္ဆင္ေနတုံး ေရႊေရး ဖုန္းဆက္တယ္ ။ သူ ထြက္လာၿပီ…တဲ့ ။ ေရႊေရး လာေတာ့မယ္ ေသခ်ာသြားေတာ့ ေပါင္ၾကားထဲက ငတိက အလိုက္ကန္းဆိုး မသိဘဲ ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္လာတယ္ ။
ေရႊေရး ကားကို ျပဴတင္းေပါက္ကေန ေမၽွာ္ေစာင့္ေနမိတယ္ ။ စိတ္ေကာက္တာကို ျပန္ေခ်ာ့ ျပန္ေပါင္းထုပ္ရတဲ့ အရသာက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ထူးျခားတယ္ ။ေဟာ..ေရႊေရးရဲ့ ကား ေရာက္လာၿပီ ။ တိုက္ေအာက္ကို ေျပးဆင္းၿပီး ႀကိဳလိုက္တယ္ ။
ေရႊေရးက ကားျပဴတင္းေပါက္ကေန လွမ္းေအာ္ေခၚတယ္ ။“ ဟဲ့..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လာစမ္း…အထုပ္ေတြ ၀ိုင္းသယ္….”တဲ့ ။ ေရႊေရးရဲ့ အေျပာအဆို အမူအရာေတြက ကဗ်ာမဆန္႐ုံတင္မကဘူး ။  ဖီလင္ျပယ္စရာႀကီး …။သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြ ေခၚၾကသလို ကိုကို..ေမာင္ေမာင္ မေခၚတဲ့အျပင္ ခပ္ေငါက္ေါက္ ေဟာက္တတ္တာကို ေျပာတာပါ ။ တကယ္ေတာ့လဲ ဖီလင္ မျပယ္ပါဘူး ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေရႊေရးရဲ့မို႔ေမာက္တဲ့ ရင္ထြားထြားေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေႏြးကနဲ အရွိန္တက္သြားရတယ္ ။
ေရႊေရးက ရင္ေတြတင္ ထြားတာ မဟုတ္ဘူး..တင္ပါးႀကီးေတြကလည္း ပထမတန္းစား ဆိုတာ တိုက္ေပၚကို တက္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ ေရႊေရးရဲ့ အေနာက္က လိုက္လို႔ ေရႊေရး တင္ပါးေတြ ဟိုတုန္းကထက္ပိုကားထြားလာတာ သတိျပဳမိရတယ္ ။
“ ငါက လာၾကည့္တာဟ ..နင္က စစိဗိုလ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား သားသားနားနား ေနသလဲလို႔..တိုက္က မဆိုးပါဘူး..သန႔္သားဘဲ…”
ေရႊေရးက တိုက္ေလွခါးကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာပါ ။
အခန္းထဲလဲ ေရာက္ေရာ ေရႊေရးတေယာက္ ဟိုအခန္းဝင္ၾကည့္..ဒီအခန္းဝင္ၾကည့္ စပ္စုပါေတာ့တယ္ ။
“ နင္..လူႀကီးသမီးကို နင့္အခန္း ေခၚဘူးလား..”
“ အာ..ေရႊေရးရယ္..ဘာေတြ ေလ်ာက္ေမးေနတာလဲ..သူတို႔က လာမလား..လာပါ့မလား..နင္ကလဲ..”
“ အံမာ…သူတို႔က ဘာသားဲ့ ထုထားတာမို႔လဲ..သူတို႔လဲ လူေတြ ဘဲေလ..ဟြန္း….”
ေရႊေရးသည္ စကားေျပာရတာ မလြယ္ဘူး ။ အထအန လဲ ေကာက္တတ္သလို စိတ္ကလဲ တအား တိုသည္ ။ ေရႊေရးက အိပ္ခန္းထဲကိုေတာ့ မဝင္ဘူး ။ အေပါက္ဝကဘဲ အထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္။
“ အဟီး..ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း နင္က သန႔္ရွင္းသားဘဲ..အင္း…နင့္အခန္းက မိုက္တယ္..မိုက္တယ္ …”
“ ဘာစားမလဲ ေရႊေရး..ဆႏြင္းမကင္းလဲ ဝယ္ထားတယ္ ..အုန္းနို႔ေက်ာက္ေက်ာေရာ….”
“ နင္က ေတာ္ေတာ္ အလိုက္သိသားဘဲ…”
ျပဳံးၿပီး ရႊန္းရႊန္းစားစား ၾကည့္ေနတဲ့ ေရႊေရးကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာၿပီး ခါးသိမ္ေလးကေန ဆြဲေပြ႕ဖက္ပစ္လိုက္မိပါေတာ့တယ္ ..။
“ ဟဲ့..ဟဲ့..ဘာလုပ္တာလဲ…အို…အို…ထင္ေအာင္ေက်ာ္…ေကာင္စုတ္…”
ေရႊေရး ဆူဆဲေနတဲ့ စြာေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ငုံခဲၿပီး စုတ္ပစ္လိုက္မိတယ္ ။ ခဏ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ ေရႊေရး သူ႔ရင္ဘတ္ေတြကို တြန္းပစ္ၿပီး ႐ုန္းဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။ သူက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားလိုက္တယ္ ။ “ ေရႊေရး..ျပန္နမ္းေလ..” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေနာက္ထပ္တခါ စုတ္နမ္းလိုက္မိျပန္တယ္ ။ ဒီတခါမွာေတာ့ ေရႊေရး မ႐ုန္းကန္ေတာ့ဘဲ နမ္းတာကို ခံေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့ မနမ္းဘူး ..။ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြက စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ အေပၚကို ေရာက္သြားတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ေရႊေရးနဲ႔က တကယ့္ကို နည္းစုံလမ္းကုန္ကို လုပ္ခဲ့ၿပီးၾကတာပါ ။ ေသြးေအးသြားခဲ့တာေၾကာင့္ ျပန္ေႏႊြးေနရတဲ့ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ တထစ္ၿပီး တထစ္ ျပစေနရတယ္ေလ ..။
တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ပြတ္သပ္ရာက ဆုပ္နယ္ကိုင္ညႇစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရႊေရး ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပန္တုန႔္ျပန္ စုတ္နမ္းလာလို႔ ဝမ္းသာသြားမိတယ္ ။ေရႊေရး စိတ္ပါလာၿပီ ။ ျပတ္လပ္ေနတာေၾကာင့္ ေရႊေရးလဲ ေတာင့္တလိုလားမွာဘဲ လို႔ တြက္ဆလိုက္တယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့ ထမိန္စကို ေျဖျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ ေရႊေရးက သူ႔လက္ကို ဖယ္ပစ္တယ္ ။
“ ဟိတ္…ကဲလိုက္တာ ..”“ ခ်စ္ၾကရေအာင္..ေရႊေရးရယ္ …”“ အဝတ္ေတြ ေက်ကုန္မယ္..ဒီကေန အလုပ္ကို ဆက္သြားရမွာ…”“ ဒီေန႔ အလုပ္ မသြားပါနဲ႔ေတာ့ ေရႊေရးရယ္…ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ေနၾကရေအာင္ပါ..”“ မရဘူး..အလုပ္ေတြ မ်ားေနတယ္ …”“ ဒါဆိုရင္..”“ကဲ..လာ..လာ အထဲ သြားရေအာင္…”
ဝမ္းသာအားရ ေရႊေရးနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ၾကတယ္ ။
“ သြား..ကုတင္ေပၚတက္..မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ထား….”
ေရႊေရး ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ကုတင္ေပၚတက္လွဲ မ်က္လုံးေတြကို စုံမွိတ္ထားလိုက္တယ္ ။
အင္း..ေရႊေရး ဘာလုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာကို စိတ္ထဲမွာ သိေနသလိုလိုဘဲ ။ေရႊေရးလဲ သူနဲ႔ ကြဲကြာေနတာ ၾကာလို႔ သူ႔အကိုင္အတြယ္ အထိအေတြ႕ သူ “ ခ်စ္ ”ေပးတာေတြနဲ႔ ကင္းကြာေနခဲ့ရတာ ၾကာလို႔ ဒါေတြကို ျပန္သတိရ လိုလား ေတာင့္တမိခဲ့ရတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ ။
သူက ေတြ႕ခ်င္တာ အရမ္းဘဲ..ေတြ႕ၾကရေအာင္လို႔ ေျပာလာေတာ့ ေရႊေရးလဲ ေခါင္းညႇိမ့္လိုက္တယ္ ။ သူ႔အေျပာကို ေရႊေရးက ေစာင့္ေနတာေလ ..။ ဒီကလဲ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ တပိုင္းေသေနတာ ။
သူ႔အခန္းေပၚကို ေရာက္ကထဲက သူေတာ့ မၾကာခင္ ဇာတ္လမ္း စေတာ့မွာ ဆိုၿပီး ေရႊေရး ရင္ေတြ ခုံေနတာ အရမ္းဘဲ ။ အရင္တုံးက ျဖစ္ခဲ့လုပ္ခဲ့တာေတြ ကို ျမင္ေယာင္ သတိရေတာ့ သူေတာ့ ဒီေန႔ ငါ့ေပါင္ာကားကို တအားႀကီး ယက္ေပးေတာ့မွာဘဲ ဆိုၿပီး ေရႊေရးစိတ္ေတြ နိုးႂကြ ေဖါက္ျပန္လာတာ အရမ္းဘဲ ။
သူလဲ ေရႊေရးကို စဖက္ စနမ္းေရာ ေရႊေရး တအား စိတ္ေတြ ျဖစ္လို႔ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္မွာ အေရေတြ ထိန္းလို႔မရေအာင္ စိမ့္ယိုတာ ရႊဲရႊဲစိုေန႐ုံမကဘူး..ေပါင္ၿခံကိုပါ စီးက်လာတဲ့ အထိဘဲ ။
သူက ထမိန္ကို ဆြဲေျဖေတာ့ ေရႊေရးလဲ အလုပ္ကို ျပန္သြားရမွာမို႔ အဝတ္ေတြ မေက်ခ်င္ဘူးလို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ငယ္ငယ္က ခ်ိန္းၾကတဲ့အခါ အဝတ္ေတြ ေက်ၿပီး အိမ္ညပန္ရင္ အေမတို႔ မသကၤာ ျဖစ္မွာ စိုးလို႔ သူ႔ကို ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ေပးခဲ့ဘူးတယ္ ။ ဒါေတြကို သူ သတိရမယ္လို႔ ထင္တာဘဲ ။ ဒါဆိုရင္ အခုလဲ ေရႊေရး သူ႔ကို ကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ေပး ေတာ့မယ္ ဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္ေလာက္မယ္ ထင္တယဘဲ ။
သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို အတူတူ ဝင္လိုက္ၾကေတာ့ သူ႔ကုတင္ႀကီးနဲ႔ ေမြ႕ယာခင္းထူထူေတြကို ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ စိတ္ေတြက ဟုန္းကနဲ ထႂကြ လာတယ္ ။ ဒီကုတင္ႀကီးေပၚမွာ တဖန္းဖန္း တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ႀကိတ္ၾကေတာ့မွာကို သိေနလို႔ ။ အတြင္းထဲက လွိုက္လွိုက္ၿပီး ယားေနတဲ့ ေရႊေရးရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို သူ႔လီးတန္ႀကီးနဲ႔ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေဆာင့္ေပးေတာ့မယ္ မဟုတ္လား ။
သူ႔ကို ကုတင္ေပၚ လွဲၿပီး မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။ သူကလဲ အထက္အရာရွိရဲ့ အမိန႔္ကို နာခံတဲ့ စစ္သားေလးတေယာက္လိုဘဲ ေရႊေရး ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္တယ္ ။ ေရႊေရးလဲ သူ႔ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္ၿပီ ။ သူ႔ကို ေရႊေရး ခ်စ္တယ္ ။ သူနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး အရင္တုံးကလိုဘဲ လိုးပစ္လိုက္မယ္ ။
ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ေရႊေရး တခုၿပီး တခု ခၽြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူမ်ား ေရႊေရးဖက္ကို ခိုးေခ်ာင္းၾကည့္ေနေလမလား ဆိုၿပီး သူ႔ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ မ်က္လုံးေတြ 
စုံမွိတ္ၿပီး ေရႊေရးကို ေစာင့္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ေနာက္ဆုံး က်န္တဲ့ ေရႊေရးရဲ့ ဇာနားကြပ္ အတြင္းခံ ပင္တီေလးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေရႊေရး ကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္ဆိုလို႔ 
ခ်ည္တမ််င္ေတာင္ မက်န္ေတာ့ဘူး ။ သူအိပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ကုတင္ဖက္ကို ေရႊေရး ေျခေဖါ့နင္းၿပီး တိုးကပ္သြားလိုက္တယ္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ ေရႊေရး ဘာအဆန္းထြင္မလဲ သိလိုေနတယ္ ။ မျပဳံးမိေအာင္ သတိထားေနရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို အိအိေထြးေထြးအသားစိုင္ႀကီး လာထိကပ္တယ္ ။ခ်က္ခ်င္းဘဲ သိလိုက္တယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့ ဆူၿဖိဳးေအာင္ျမင္တဲ့ ရင္သားစိုင္ႀကီးေတြ ဆိုတာ ..။
မ်က္ႏွယေပၚကို ဘယ္ညာ ေရႊ႕လ်ား ပြတ္သပ္ေနေတာ့ မာတင္းတဲ့ အသားဖု နို႔သီးေခါင္းေလး ႏွာေခါင္းကို ထိပြတ္သြားတာ ခံလိုက္ရလို႔ စိတ္ေတြ တအား ထိုးႂကြတက္လာရတယ္ ။ ဒီနို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံစို႔လိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ေရႊေရးရဲ့ တခိခိ ရယ္သံေလး ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
“ ႀကိဳက္လား..” လို႔ ေရႊေရး ေမးတဲ့အသံၾကားလိုက္ရတယ္ ။
“ အင္း…ႀကိဳက္တယ္..အရမ္း..” လို႔ သူေျဖလိုက္တယ္ ။ ေရႊေရးက “ မ်က္လုံး မဖြင့္နဲ႔အုံး…” လို႔ ေျပာရင္း သူ႔နို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို ပါးစပ္နား လာကပ္ေပးလို႔ အငမ္းမရဘဲ စို႔လိုက္မိတယ္ ..။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေပါင္ၾကားက ငပဲဒုတ္က တအားကို မာေက်ာေတာင္မတ္ေနတယ္ ။ နို႔သီးေခါင္းမာမာေလးေနာက္တဖက္ကို  လာတိုးကပ္ေပးျပန္လို႔ အားရပါးရ စို႔ေနမိတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ဒုတ္ကို ေရႊေရး လက္ကေလး တဖက္က ဖြဖြေလး လာကိုင္လိုက္တာ သူ သိလိုက္ရတယ္ ။ ပုဆိုးကို ေျဖခ်ေပးလိုက္တယ္ ။ 
“ ဟယ္..ႀကီးလွခ်ည္လား..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..နင္ တခုခုမ်ား လုပ္ထားသလား …” လို႔ ေမးလိုက္လို႔ ျပာျပာသလဲ..“ ငါ ဘာမွ လုပ္မထားပါဘူး…ေရႊေရးရယ္..သဘာဝအတိုင္းပါဘဲ အရင္လိုပါဘဲ…” လို႔ သူေျဖလိုက္တယ္ ..။ ေရႊေရး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက အတန္ထိပ္ပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္သပ္ေနတယ္ ။ “ ႀကိဳက္လား..” လို႔ သူ႔ကို ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ ေရႊေရးက “ အင္း..ႀကိဳက္တယ္” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္ ။
နို႔သီးေတြကို တဝစို႔လိုက္ခ်ိန္ လက္ေတြကလဲ ေအာင္ျမင္လွတဲ့ နို႔ႀကီးေတြကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္ေနတယ္ ။ ေရႊေရးလဲ နို႔ေတြကို အေနာက္ညပန္ဆုတ္သြားျပန္လို႔ ဒီတခါေတာ့ ဘာလာအုံးမလဲလို႔ မွန္းဆမိတယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးမ်ား မ်က္ႏွာကို လာပြတ္ဖိေလမလား လို႔လည္း စိတ္ကူးယဥ္မိလိုက္တယ္ ။ ရည္းစား ဘဝတုံးက ေရႊေရးကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းဘူးတယ္ ။ ေရႊေရးရဲက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ ေကာင္းေကာင္း ယက္ေပး..စုတ္ေပး…ခဲ့တာ အမွတ္ရတယ္ ..။ သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ လိုင္းဆြဲသလို ပြတ္တိုက္ေပးတာကို ေရႊေရး အရမ္းသေဘာက်ခဲ့ဘူးတယ္ ..။ တခါတေလ ေရႊေရးက “ နင့္ႏွာေခါင္းနဲ႔ လိုးေပးတာ ငါ အရမ္းႀကိဳက္တယ္..” လို႔ တိုးတိုးေလး နားနားကပ္ၿပီး လာေျပာဘူးတယ္ ။
ထင္ထားတာနဲ႔ တကယ့္လက္ေတြ႕ မတူဘူး ။ မ်က္ႏွာေပၚကို ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လာမပြတ္ဘဲ ေရႊေရးက သူ႔အတန္ေခ်ာင္းကို လက္တဖက္နဲ႔ အရင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးၾကား ငုံခဲလိုက္လို႔ပါ ။သူ႔ အတန္ေခ်ာင္း ထိပ္ပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီးတခုလုံး ေရႊေရးရဲ့ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေရႊေရးရဲ့လ်ာက ဒစ္လုံးႀကီးတခုလုံးကို ပတ္ခ်ာလည္ ကလိေပးလိုက္လို႔ သူ တြန႔္ကနဲ တုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေရႊေရးက သူမလက္ကေလးနဲ႔ သူ႔လက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ဆူၿဖိဳးလုံးဝန္းတဲ့ ရင္စိုင္ေတြ အေပၚကို တင္ေပးတယ္ ။ သူမ ရင္သားႀကီးေတြကို ကိုင္ေစခ်င္တဲ့သေဘာ ဆိုတာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ သေဘာေပါက္ နားလည္လိုက္တယ္ ။ 
ေရႊေရး နို႔ႀကီးေတြက မေတြ႕ၾကတာ ၾကာလို႔လား မသိဘူး ..။ အရင္ထက္ေတာင္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲ။တင္းမာၿပီး ေထာင္ထေနတဲ့ နို႔သီး ေလးေတြကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္လိုက္..နို႔အုံႀကီး တခုလုံးကို ကိုင္ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္ ေရႊေရးက သူ႔အတန္ထိပ္က အေပါက္ေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႔ ကလိေပး ထိုးေပးလို႔ တုံက်င္တဲ့ အရသာထူးကို သူခံစားလိုက္ရတယ္ ..။ ေရႊေရးလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ကလိေပးေနၿပီးမွ အတန္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ စုတ္လိုက္ လ်ာနဲ႔ကစားလိုက္ လုပ္ေပးပါေတာ့တယ္ ..။
“ အား….ပါးပါး…အိုး….ဟိုးဟိုး….”
ထိလြန္းအားႀကီးလို႔ အသံထြက္ၿပီး ညည္းျငဴမိရတယ္ …။ေရႊေရးက စုတ္ေနရာက ေမာ့ၾကည့္တယ္ ..။ သူစုတ္ေပးတာ ထိေရာက္တာကို ေတြ႕ရလို႔ ေက်နပ္ေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ..။
ေရႊေရး လက္တဖက္ကလည္း ေဂြးဥမ်ားကို ဖြဖြေလး ကိုင္ဆုပ္ေပးလိုက္..ေဂြးဥေတြေအာက္ကေန ဖင္ၾကားကို ပြတ္ေပးလိုက္ ..လုပ္ေပးေနတယ္ ။ အတန္ေခ်ာင္း တဆုံး အရင္းနားအထိ ငုံငုံစုတ္ေပးေနတဲ့ ေရႊေရးက ထင္ေအာင္ေက်ာ့္အေမႊးမ်ားနဲ႔ သူမႏွာေခါင္း ထိမိေနလို႔ စုတ္ေနတာကို ရပ္..အတန္ေခ်ာင္းကို ပါးစပ္ထဲက ထုတ္လိုက္ၿပီး “ ေဟ့..ယူ႔လေမႊးေတြ ညႇပ္အုံးကြာ…ရွည္ေနၿပီ….”လို႔မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္တယ္ ..။ 
“ အင္း..အင္း…..ညႇပ္မယ္….ညႇပ္မယ္…” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေရႊေရး အတန္ေခ်ာင္းကို ျပန္စုတ္ေပးျပန္တယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့ အစုတ္ကို မခံရတာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ အရမ္း ခံလို႔ေကာင္းေနတယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့နို႔လွလွႀကီးေတြကိုလည္း တအား စို႔ခ်င္လာတယ္ ။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္ညႇိုးနဲ႔လက္မၾကားေခ်ေနမိတယ္ ..။ တခ်က္တခ်က္ စုတ္တာ ေကာင္းလြန္းလို႔..“ အား…အင္း…အိုး…” နဲ႔ ညည္းတြားမိရတယ္ ။ ေရႊေရးက လ်ာကို တအားသုံးၿပီး မႈတ္တာ ..။ ေရႊေရး မႈတ္ေပးလို႔ သူ ခဏခဏ ေရႊေရး ပါးစပ္ထဲမွာ ၿပီးခဲ့ဘူးတယ္ ..။
ထူးကဲတဲ့ အရသာကို မ်က္လုံးစုံပိတ္ၿပီး ခံေနမိလိုက္ စုတ္တာ ရပ္သြားတယ္ ..။
“ ဟိတ္…ဇိမ္ခံေနလိုက္တာ..သူမ်ားကိုလည္း လုပ္ေပးအုံး…”
ေရႊေရး အမႈတ္ရပ္သြားၿပီ..။ဒီတခါ ေရႊေရးကို သူက မႈတ္ေပးတဲ့ အလွည့္..။ ပက္လက္အိပ္ေပးတဲ့ ေရႊေရးရဲ့ေပါင္ၾကားကို ေခါင္းထိုးအပ္လိုက္တယ္ ။ ေရႊေရး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အရင္လိုဘဲ ၾကည့္ေကာင္းေနတယ္ ။ ေရႊေရးက ႏႈတ္ခမ္းထူ ပါးစပ္ျပဲသလို ေစာက္ဖုတ္လည္း ႀကီးတယ္ ..။ မို႔ေဖါင္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းႀကီးက နီညိဳညိဳႀကီး ထင္းေနတယ္ ..။ အရင္ဆုံး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ခ်စ္စနိုးနဲ႔ နမ္းရႈံ႔ လိုက္တယ္ ..။ ဒီလို စနမ္းကတည္းက ေရႊေရး တအင္းအင္းနဲ႔ ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ေျခေထာက္ေတြ ေထာင္လိုက္ ခ်လိုက္ လုပ္လာတယ္ ..။ အကြဲေၾကာင္းႀကီးကို ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ေကာ္ၿပီး လ်ာ အျပားလိုက္နဲ႔ စယက္ေပးလိုက္တယ္ ..။ “ အိုး…” ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လည္း ေရႊေရးက ေစတနာထားၿပီး ပုေလြ အေကာင္းစား မႈတ္ေပးသလို ေရႊေရးကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း မႈတ္ေပးခ်င္လို႔ ေရႊေရး ေကာင္းလိမ့္မယ္ ထင္တာေတြ အကုန္ လုပ္ေပးေတာ့တာဘဲ ..။ ေရႊေရးက အစိႀကီးတယ္ ..။ အစိက စိတ္ထေနလို႔ ေထာင္ေနတယ္ ..။ ႂကြေနတယ္။ အစိကို လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက..လ်ာထိပ္နဲ႔ တို႔ထိ ကလိလိုက္ လုပ္ေပးသလို လက္ေတြကို ဆန႔္ထုတ္ၿပီးနို႔ႀကီးေတြကို ကိုင္ဆုပ္ေပးတယ္ ..။ ေရႊေရး အသံစုံ ညည္းၿပီး ဖင္ႀကီးေတၤ တႂကြႂကြ နဲ႔ အရသာေတြ႕ေနတယ္ ..။ တဟင္းတဟင္း….နဲ႔ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနတယ္ ..။
ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လ်ာနဲ႔ ထိုးသြင္းေတာ့ ေရႊေရး သူ႔လက္ေတြကို တအား ဆုပ္ကိုင္ၿပီး…“ အား…ဟား…အား…..အမေလး….အိုး……ငါ…ငါ….မရေတာ့ဘူး…ငါ့ကို လိုးပါေတာ့…” လို႔ ေျပာလာတယ္ ။ ဒါေပမယ့္သူက ယက္လို႔ ကလိလို႔ ေကာင္းတုံးမို႔ ရပ္လိုက္လို႔ မရဘဲ ဆက္ ယက္ေနတယ္ ။
“ ေတာ္ေတာ့္ဆို….ငါ့အထဲက တအားယားေနတယ္ဟာ..လိုးပါေတာ့….”လို႔ ေရႊေရး ေျပာၿပီး သူ႔နဖူးကိုတြန္းတယ္ ..။ 
ေရႊေရးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ကာမစိတ္ေတြ ထႂကြေနတဲ့ အရွိန္နဲ႔ အရမ္းကို ေဖါင္းႂကြ ခုံးေမာက္ေနတယ္ ..။
ေလွႀကီးထိုး ပုံစံနဲ႔ဘဲ ေရႊေရးကို အားရပါးရ စပ္ယွက္ပစ္လိုက္တယ္ ..။ ေရႊေရးက တအား စိတ္ေတြ ထေန ျပင္းထန္ေနေတာ့ ေအာက္ကေနေပမယ့္ တဆတ္ဆတ္နဲ႔ ဖင္ႀကီးေတြ ေကာ့ေပးလိုက္ ေဝ့လိုက္ဝိုက္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း“လိုး….လိုး….လိုးစမ္းပါဟာ…တအားေဆာင့္ေပး..ေဆာင့္..အားမနာနဲ႔..ေဆာင့္..အင္း..အင္း…..အိုး…ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္….လိုး….လိုး……” ဆိုၿပီး တတြတ္တြတ္ ဆက္တိုက္ ေျပာဆိုေနပါတယ္ …။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ အားကုန္ ေဆာင့္ထည့္ေပးတယ္ ..။ အခ်က္ေပါင္း သုံးဆယ္ေလာက္ မနားတမ္းေဆာင့္ထည့္ေပးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ ေရႊေရး ေကာ့လန္ၿပီး တုန္ခါၿပီး အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းသြားတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္ ..။ ေရႊေရးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားအိအိေတြက သူ႔အတန္ေခ်ာင္းကို တအား ဖ်စ္ညႇစ္ ဆြဲယူေနၾကတာ သူလည္း ဆက္ ထိန္းမထားနိုင္ေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ တအား ပန္းထြက္ခါ ၿပီးဆုံးျခင္းကို ေရာက္ရတယ္ ..။ ေခၽြးေတြက တကိုယ္လုံး ရႊဲေနတယ္ ။ စိတ္ရွိလက္ရွိ လုပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေဘးတေစာင္းေလး လွဲေခြသြားတဲ့ ေရႊေရးရဲ့ ေဘးမွာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ပက္လက္ လွဲေနလိုက္တယ္ ..။ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ ေရႊေရး သူ႔ဖက္ကို လွည့္လာတယ္ ။
“ ဟိတ္..ယူ တအား အားသန္တာဘဲ….ေကာင္းလိုက္တာ…ေရႊေရး သုံးခါေတာင္ ၿပီးတယ္ …”ေရႊေရးေလသံေလးက တိုးတိုးေလး ..။ခုထိ ထမိန္ မကပ္ေသးလို႔ ေရႊေရးရဲ့ တပ္မက္စရာ ဆူႂကြေကာ့ထြက္ေနတဲ့ ရင္သားစိုင္ႀကီးေတြကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။
“ ေရႊေရး အဖုတ္ကလည္း မေတြ႕ၾကတာ ၾကာလို႔ တအား ျပန္ၾကပ္ေနတယ္ ..”“ ခစ္ခစ္ ..ဟုတ္လား …ေရႊေရးလဲ တအား ထိတာ..ယူ႔ဟာႀကီးက အရင္ကထက္မ်ား ပိုႀကီးလာသလား ထင္မိရတယ္ …”
ထင္ေအာင္ေက်ာ္ က ေရႊေရးလြင္လြင္ရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္ ။
“ ဟိတ္..ယားတယ္…လုပ္နဲ႔…”“ ေရႊေရး ကိုယ္လုံးက အရမ္းလွတာဘဲ…ေရႊေရးကို လိုက္ဖန္တဲ့ဘဲေတြ အမ်ားႀကီးဘဲလား…”“ ဘာလဲ..ယူက ပစ္တုံးက ပစ္ထားၿပီး လာ သဝန္တိုေနတာလား…..”“ မပစ္ထားပါဘူး..ေရႊေရးရယ္ ….     ေရႊေရးကို အရမ္း ခ်စ္တဲ့ဥစၥာ….”“ ေတာ္ပါ..အပိုေတြ…”“ ခ်စ္တယ္ …ေရႊေရးကေရာ ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား ..”“ အင္း ..”
ေရႊေရး က ကုတင္ေပၚက ထလိုက္သည္ ။
“ ေရသြားေဆးလိုက္အုံးမယ္ကြာ…”
ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို ေလၽွာက္သြားတဲ့ ေရႊေရးရဲ့ ေနာက္ပိုင္း အလွအပေတြကို သူ ၾကည့္ရင္း..ေရႊေရးလို လွပေတာင့္တင္းတဲ့ မိန္းမတေယာက္ကို စိတ္ႀကိဳက္ သူလိုးရတာ အေတာ္ ကံထူးတယ္လို႔ဆိုရမယ္ လို႔ သူ ေတြးလိုက္မိသည္ ။
ေရႊေရး အေနာက္ကို သူ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
အလုပ္ကို သြားမယ္ လို႔ ေျပာေနခဲ့တဲ့ ေရႊေရးလည္း ထင္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ တခ်ီၿပီး ေနာက္တခ်ီ ထပ္ခါ ထပ္ခါ လုပ္ျဖစ္ၾကကာ ကာမႏြံထဲက ႐ုန္းထြက္လို႔ မရခဲ့ ။ အလုပ္ကို မသြားျဖစ္ေတာ့ပါ ။ ဖုန္းနဲ႔သူ႔တပည့္မ တေယာက္ကို တာဝန္ေတြ လႊဲရေတာ့သည္ ။

ညေန ငါးနာရီ ေက်ာ္ၿပီ ။ေရႊနန္းဘုံ ကိုထက္ ၿခံထဲက လွမ္းထြက္လာေတာ့ ၿခံအျပင္ ကားအျပာေလးထဲမွာ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ ကို ေတြ႕ရတယ္ ။ သူက စာအုပ္တအုပ္ ကို ဖတ္ေနတယ္ ။ ေရႊနန္းဘုံလည္း ထြက္လာတာ သူျမင္ေရာ ကားကို စက္ႏွိုုးလိုက္တယ္ ။
ေရႊနန္းဘုံ တကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိေနတယ္ ။ဒီေန႔ မနက္ ဆယ့္တနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ထဲက ကိုထက္ အိမ္ကို ေရႊနန္း လာတာ ..။ကိုထက္နဲ႔ ေရႊနန္း အခု ေတြ႕တိုင္း ေရေရလည္လည္ “ အခ်စ္လြန္ ”ျဖစ္ေနၾကၿပီ ။ ညဖက္ေတာင္ ကိုထက္နဲ႔ဖုန္းေျပာၾကရင္း စိတ္ေတြက ျပန္ထန္လာၾကၿပီး ေတြ႕ခ်င္ၾကျပန္ေရာ ..။
ဒီေန႔လည္း ကိုထက္နဲ႔ ဘယ္်ႏွစ္ခ်ီမွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ..။ ပုံစံ အမ်ိ ုးမ်ိ ုးနဲ႔ အခ်စ္ေတြ လြန္ ျဖစ္ၾကတယ္ ..။ ေရႊနန္း အရမ္းေမာ အရမ္း ပင္ပန္း ႏြမ္းသြားတယ္ ။ ေပါင္ၾကားက အဖုတ္လဲ က်ိန္းစပ္ နာက်င္သြားတယ္ ။ ပါးစပ္..ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္း ထူပူေနတယ္ ..။ ကိုထက္ လီးကို စုတ္ေပးရတာ..ခဏခဏဘဲေလ ..။ သူက ေရႊနန္း ပါးစပ္ကိုလည္း ေညႇာင့္ထည့္ေသးတယ္ ။ ကိုထက္လည္း ဖလက္ျပၿပီး အိပ္က်န္ခဲ့တယ္ ..။
ေရႊနန္း သတိထားမိတာက ကိုထက္က ေရႊနန္းကို လုပ္ခ်င္ေနတဲ့အခ်ိန္ မလုပ္ရေသးခင္မွာ ခ်စ္တယ္ လြမ္းတယ္ စုံေနေအာင္ တတြတ္တြတ္ နဲ႔ ခၽြဲျပေပမယ့္ လုပ္လဲၿပီး သုတ္ရည္လဲ ထြက္ၿပီးေရာ ေရႊနန္းကို လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ အခုလဲ ေရႊနန္း ျပန္မွာေတာင္ ဘာမွ မႏုတ္ဆက္ဘူး။ သူ႔ဖါသာအိပ္ေနတယ္ ။
ဟြန္း..ေယာက်္ားေတြမ်ား..မရခင္ တမ်ိ ုး..ရၿပီးေတာ့ တမ်ိ ုး ..။
ကားထဲေရာက္ေတာ့ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္က “ ဘယ္ကို ေမာင္းရမလဲ ..ေရႊနန္း..” လို႔ ေမးတယ္ ။ ဒီလူႀကီး..ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္ရွည္တယ္ ။ မနက္ ဆယ့္တစ္နာရီထဲက ကားထဲမွာ ထိုင္ေစာင့္ေပးတာတခ်က္မွ မ်က္ႏွာ မပ်က္ဘူး ..။ အခုလည္း ျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံး နဲ႔….။
“ တေန႔လုံး ေစာင့္ရတာ မပင္ပန္းဘူးလား..ဘာမွလဲ မစားရေသးဘူး ထင္တယ္…”“ စားၿပီးၿပီ …ေရႊနန္း ..”“ ဟင္..ဘာစားလဲ..ဆိုင္မွာ သြား စားတာလား….”“ မဟုတ္ဘူး…တိုဟူးသုတ္ အထမ္းသည္ လာလို႔ ဝယ္စားလိုက္တာ …”“ ဟုတ္ဘား…ေရႊနန္းလည္း စားခ်င္လိုက္တာ….”
အဲလို ျဖစ္သလို ေနတတ္..ရွိတာနဲ႔ ႀကံဖန္လုပ္တတ္ၿပီး ပဲမမ်ားတဲ့ သူ႔ကို ေရႊနန္း ခင္မိသြားတယ္ ။
ေရႊနန္း ကိုထက္နဲ႔ လာလာခ်ိန္းေတြ႕ ျဖဳတ္တာေတြကိုလည္း ဒက္ဒီဲနၾက မာမီ့ကို သူျပန္မေျပာဘူး ။
သူတေယာက္ထဲဘဲ လုံျခဳံေရး လိုက္ပါလို႔ ေျပာတာကိုလည္း ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးခဲ့တယ္ ေလ ..။

ေရႊနန္းဘုံ အျပင္ထြက္တာ တေနကုန္ လိုက္ခဲ့အၿပီး သူတို႔အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘိုက္ထဲက တဂြီဂြီေအာ္ေနတယ္ ။ ဆာလြန္းလို႔ မီးဖိုထဲကို ေျပးရတယ္ ။ 
ဆရာေမာင္ေသာင္းက “ ဗိုလ္ႀကီး….ထမင္း စားမလားဟင္ …အမဲသားဟင္း ရွိတယ္…” လို႔ ေမးတယ္ ။ သူ႔မိန္းမ မသန္းက ျပာျပာသလဲ ထမင္းပြဲ ျပင္တယ္ ။ ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ အျပင္ထြက္ရတာ တခါတေလ ဘာမွ စားခ်ိန္ မရဘူး ။ ထမင္းစားေနတုံး ရဲေဘာ္တေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ေတြ႕ခ်င္လို႔ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္ လို႔ လာေျပာတယ္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ဘယ္မွာလဲ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ၿခံထဲမွာလို႔ ေျပာတယ္ ။ ကဗ်ာကရာ ေရေအးတခြက္ ေမာ့ေသာက္ၿပီး ၿခံထဲကို ဆင္းခဲ့တယ္ ။
ၿခံက အက်ယ္ႀကီး ..။ ၿခံအေနာက္ဖက္မွာ သစ္ခြပန္းေတြ စိုက္ထားတဲ့ မွန္အမိုး မွန္အကာနဲ႔ မွန္အိမ္ေလး ရွိတယ္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ အျမဲလို ရွိေနတတ္တဲ့ ေနရာေပါ့ ..။ မွန္အိမ္ေလးကို ေရာက္ေတာ့ သစ္ခြပင္ေတြကို ၾကည့္ေနတဲ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို သူ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..လာပါအုံး….အမေလး….မေတြ႕ရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားၿပိလဲ….”“ မမ ေခၚတယ္ ဆိုလို႔ ..”“ ေအးေလ..မင္းနဲ႔ မမ မေတြ႕ရတာ ၾကာေနၿပီ…ဘယ္လိုလဲ..ေရႊနန္း နဲ႔ သြားရလာရတာ အိုေကရဲ့လားမင္းကို ေတာ္ေတာ္မွ ေႏွာက္ယွက္ရဲ့လား…မလြယ္ဘူး…..သမီးတေယာက္ထဲ ရွိေပလို႔ဘဲကြယ္…ဟင္းဟင္း…..”
“ အိုေကပါတယ္…မမ….အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္ …”
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ မ်က္ႏွာက ျပဳံးစိစိ ျဖစ္လာတယ္ ။ 
“ ေမးရအုံမယ္ ..ထင္ေအာင္ေက်ာ့္ကို…”
“ ေမးပါ မမ..ဘာလဲဟင္..”
“ မင္းနဲ႔ မမ သူငယ္ခ်င္း ေအမီသြင္ ..က ဘယ္လိုတုံး…”
ေဒၚေအမီသြင္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို ဘာေတြမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီလဲ မသိဘူး ။
ဘာေျဖရမွန္း မသိလို႔ မေျဖဘဲ ေနေနတဲ့အခ်ိန္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ေအမီသြင္..နိုင္ငံျခား ခရီးက ျပန္
ေရာက္လာတယ္ ..သူက မင္းမွ မင္း ျဖစ္ေနတယ္…မမလည္း ထူးဆန္းေနတယ္ ..သူ ဘာေၾကာင့္ မင္းနဲ႔
ေတြ႕ခ်င္ေနလဲ…ဘာေၾကာင့္ မင္းနံမည္ကို တဖြဖြ ေျပာေနသလဲ မမသိခ်င္လို႔ပါ…” လို႔ သူ႔ကို
 စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ရဲ့ အမူအရာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေအမီသြင္နဲ႔ သူနဲ႔ ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို သိေနတဲ့ ပုံပါ ..။
“ မမ ေအမီသြင္ က သူ႔ကို ကူညီခဲ့လို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္….”
“ ဒါေပါ့..ဒါေပါ့..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရယ္..ေအမီသြင္ရဲ့ ေယာက်္ားႀကီးက အသက္ႀကီးၿပီ မဟုတ္လား….ဒီေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားႀကီး လုပ္မေပးနိုင္တာေတြကို ထင္ေအာင္ေက်ာ္က လုပ္ကိုင္ေပးေတာ့ ေအမီက ေက်းဇူး အရမ္းတင္ေနမွာေပါ့ေလ..ဟင္းဟင္း….”
သူ မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနတာကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ေတြ႕လို႔ ျဖစ္မည္ ။
“ ဘာမွ မစိုးရိမ္းပါနဲ႔ကြာ..မမ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာပါဘူး..မမ…ကိုကို႔ကိုလည္း မေျပာဘူး…” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …”
“ ဟုတ္ကဲ့ မမ …”
“ သြားရေအာင္ကြယ္..ေအမီ့အိမ္ကို..မမ ကို လိုက္ပို႔…”
“ ဟုတ္ကဲ့..မမ…”
ၿခံေနာက္ကေန အိမ္ႀကီးေဘးက လမ္းကေလး အတိုင္း အိမ္ေရွ႕ဖက္က ကားဆီကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔အတူတူ ေလ်ာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၿခံထဲကို ေရွ႕မီးႀကီးေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ မာဇဒါ ၁၃၀၀ ဝက္ဂြန္း ေလးဝင္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အေနာက္က ကားမဲႀကီး ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ဝင္လာတာလည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ ဟင္…ကိုကို ျပန္လာၿပီ….”
 ကားျပာေလး က ဆင္ဝင္အေပါက္ ကို ေက်ာ္ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက ႏွင္းဆီပင္တန္းေတြ အနားမွာ သြားရပ္လိုက္ၿပီး ကားမဲႀကီးကေတာ့ အိမ္ေရွ႕ အေပါက္ဝ တည့္တည့္ မွာ ရပ္ဆိုက္လိုက္သည္ ။
ျပဳံးၿပီး ဆင္းလာတဲ့ အဖိုးႀကီးကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလ်ာက္သြားကာ ႏုတ္ဆက္သည္ ။အဖိုးႀကီးက “ ကိုကို တို႔ ရွမ္းျပည္ဖက္ ခရီးထြက္ၾကမယ္ ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။ “ ဟုတ္လား..ေကာင္းတာေပါ့..ကိုကို…” လို႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ျပန္ေျပာတယ္ ။
ထင္ေအာင္ေက်ာ္လဲ အဖိုးႀကီးကို အေလးျပဳလိုက္တယ္ ။
“ ေဟး..မင္းကို လြန္းေမာင္ ေျပာၿပီးၿပီလား…”“ မေျပာေသးပါဘူး ..အဘ..”“ ေအး..ဟင္းဟင္း….မင္းကို ပရိုမိုးရွင္း ေပးလိုက္ၿပီကြ..”
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ဟယ္..ထင္ေအာင္ေက်ာ္….ဝမ္းသာစရာဘဲ..ေကာင္းလိုက္တာ…ဗိုလ္မႉး ျဖစ္ၿပီေပါ့”လို႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပာလိုက္သည္ ။ အဖိုးႀကီးက အိမ္ထဲဝင္ဖို႔ လုပ္သည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ကိုကို…မီး ေအမီ့အိမ္ ခဏ သြားအုံးမယ္..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းမယ္..” လို႔ ေျပာသည္ ။
အဖိုးႀကီးက..“ ေအးေအး..” လို႔ ေျပာၿပီး အိမ္ထဲ ဝင္သြားသည္ ။
“ ကဲ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..သြားစို႔….”ထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ အနီးကပ္ လုံျခဳံေရးအရာရွိအျဖစ္ ရွမ္းျပည္ကို ေရႊနန္းဘုံတို႔ မိသားစုနဲ႔ လိုက္ပါသြားရသည္ ။ ေဖၚကာဖရင္းရွစ္ပ္ အထူးေလယာဥ္ေပၚမွာ ဗီအိုင္ပီ မိသားစု ..ကိုယ္ေရးအရာရွိတေယာက္ နဲ႔ သူ ဘဲ ပါသည္ ။
သူသည္ အရပ္ဝတ္နဲ႔ ျဖစ္ေပမယ့္ ခါးမွာ ပြိဳင့္ဖိုးဖိုက္ ပစၥတိုကို အိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ထားၿပီး လက္ထဲမွာေတာ့အူဇီစက္ေသနတ္ေလး တလက္ကို ကိုင္လာခဲ့သည္ ။
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ေရာ ..ေရႊနန္းဘုံေရာ ပါၾကသည္ ။ ဒီကို ထြက္မလာခင္က ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အိမ္ကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို လိုက္ပို႔ခဲ့ရသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္သည္ နိုင္ငံျခားက ျပန္ေရာက္တာမို႔သူ႔အတြက္လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ပါလာသည္ ။ အခု ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ေယာက်္ား က ေလာနိုင္ငံကို ထြက္သြားလို႔ အိမ္မွာ မရွိျပန္ဘူး ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္..ေဒၚေအမီသြင္တို႔နဲ႔ ညေနစာ အတူတူ ထိုင္စားရင္း ဘီယာနဲ႔၀ိုင္ ေသာက္ၾကေတာ့ သုံးေယာက္သား အာသြက္လ်ာသြက္ ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ေရခ်ိ ုးခန္း ခဏဝင္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကို တိုးတိုးေလး..“ ဟိတ္…ေရႊျဖဴ႕ကို မင္းနဲ႔ဒို႔ ျဖစ္ပ်က္တာေတြ အကုန္ ေျပာျပလိုက္တယ္…” လို႔ ေျပာလို႔ “ ဟာ..ဘာလို႔ ေျပာလိုက္တာလဲ မမရယ္..” လို႔ သူ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က “ရပါတယ္…ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔ ေရႊျဖဴနဲ႔ မမက ဒီလိုဘဲ ဆီးခရက္ေတြ တိုင္ပင္ေနၾက..ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ က ဘယ္ေတာ့မွ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သစၥာမေဖါက္ဘူး….ခိခိ…ေရႊျဖဴက မင္းနဲ႔ ဒို႔ ျဖစ္ခဲ့တာကို အရမ္း စိတ္ဝင္စားတယ္ သိလား.ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြက အမ်ားႀကီး…သူက အေသးစိတ္ကို ေမးတာ..မမကလည္း အေသးစိတ္ကို ျပန္ေျပာျပလိုက္တာေပါ့…” လို႔ ေျပာသည္ ။
“ မမရယ္…ဘာေတြမ်ား အေသးစိတ္လိုက္တာဘဲဗ်ာ…” လို႔ သူ ညည္းသလို ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က “ အကုန္ေပါ့..မင္းရဲ့ ဟိုဒင္းရဲ့ ဆိုက္တို႔..မင္း အမႈတ္ေကာင္းတာတို႔..” လို႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ျပန္ေရာက္လာသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္က ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ အနားမွာ မရွိတာနဲ႔ သူ႔ကို ပြတ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္သည္ ။ သူ႔ဖင္ကိုလဲညႇစ္သည္ ။ ဖင္ၾကားထဲကိုလဲ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္ဆြဲသည္ ။ အဲလိုေတါ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ တခစ္ခစ္နဲ႔။ ေဒၚေအမီသြင္ ေတာ္ေတာ္ ထန္ေနပုံရသည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္အလစ္မွာ တိုးတိုးေလး…“ ေရႊျဖဴလဲ ဆာေနတယ္ သိလား..မင္း ဖန္လိုက္ရင္ရမွာေသခ်ာတယ္…” လို႔ ေျပာသည္ ။“ ဟာ..မလုပ္ပါနဲ႔..မမရယ္…ငရဲႀကီး..မင္းဒါဏ္သင့္ေနပါ့မယ္….မလုပ္ေကာင္းပါဘူး….” လို႔ သူေျပာလိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္က “ ဟြန္း..ဒို႔ကို လုပ္တာက်ေတာ့ ငရဲမႀကီးဘူးေပါ့ေလ…ဒို႔ကလည္း လင္ႀကီးငုတ္တုတ္နဲ႔ပါ…” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးကာ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အိမ္က အျပန္လမ္းမွာ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ရွမ္းျပည္သြားရင္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လိုက္ခဲ့ေနာ္…” လို႔ ေျပာလို႔..“ ဟုတ္ကဲ့..လိုက္ပါမယ္..မမ…” လို႔ သူေျဖသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံအတြက္ေရႊပုဇြန္က ဖါလူဒါ ဝယ္ခ်င္သည္ ဆိုလို႔ သူ ေရႊပုဇြန္ကို ေမာင္းရသည္ ။ 
ေရႊပုဇြန္ဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ့ “ မမလဲ တခုခုထိုင္စားခ်င္သား..” လို႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ေျပာလို႔ ဆိုင္ထဲကို ဝင္ခဲ့ၾကသည္ ။
လူႀကီး လုံျခဳံေရး တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ သူ အျမဲ သတိရွိသည္ ။ ဆိုင္ထဲပတ္ဝန္းက်င္ကို သူအျမဲ ၾကည့္သည္ ။ ေပါ့ဆလို႔ မရ ။ ေျမေပၚေျမေအာက္ ရန္သူဆိုတာေတြကအခ်ိန္မေရြး ေပၚလာနိုင္သည္ ။ “ လူနဲ႔ လက္နက္ မကြာေစရ ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္အတိုင္း သူ႔မွာေသနတ္ အျမဲပါသည္ ။ ပါရသည္ ။
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က အိုက္စ္ခရင္းမ္ စားရင္း သူ႔ကို ၿမိဳ႕သစ္မွာ သူတို႔မိသားစုအတြက္ တိုက္တလုံး ေဆာက္ဖို႔ လုပ္ေနတာ သိၿပီးၿပီလား ..လို႔ ေမးသည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့မမ.သိပါတယ္..” လို႔ သူေျဖသည္ ။
ေရႊနန္းဘုံအတြက္ ဝယ္လာတဲ့ ဖါလူဒါအထုပ္ ဆြဲရင္း ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ဝင္ဖို႔ ကားတံခါးကို သူ ဖြင့္ေပးသည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ကိုကို႔ကို ထင္ေအာင္ေက်ာ့္ ပရိုမိုးရွင္း အတြက္ မမ အျမဲ သတိေပးေပးတာ သိလား…” လို႔ သူ႔ကို အျပန္လမ္းမွာ ေျပာသည္ ။“ သိုင္းက်ဴးပါ.မမ ” လို႔ သူေျပာေတာ့..“ မင္းက မမတို႔မိသားစုဝင္လို ျဖစ္ေနၿပီး သိပ္လဲ အလိုက္သိ အလုပ္လဲ လုပ္ေတာ့ ခ်ီးျမႇင့္ရမွာေပါ့ကြယ္…” လို႔ ေျပာသည္ ။
သိမ့္ကနဲ ေလယာဥ္ဘီးနဲ႔ ေျပးလမ္း ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ သူ႔အေတြးေတြ ျပတ္ေတာက္သြားသည္ ။ဟဲဟိုးေလေယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းၿပီ ။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ႀကီးမားခန္းနားတဲ့ ဧည့္ရိပ္သာႀကီးမွာ ေရႊနန္းဘုံတို႔ မိသားစုေတြအတြက္ တည္းခိုဖို႔ ျပင္ဆင္ထားသည္ . ။ ေရႊနန္းဘုံရဲ့ အေဖ “ အဘ ” ကေတာ့ ေရာက္ကတည္းက ေတြ႕ဆုံစရာ လူႀကီးေတြ က တန္းစီေနတာေၾကာင့္ မအားလပ္ေတာ့ဘူး ။ သူ႔ကို သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ေရးအရာရွိကအစစ လုပ္ကိုင္ေပးေနသလို ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကလည္း ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ ေရႊနန္းဘုံတို႔ သြားလိုရာ လုပ္ခ်င္တာ အားလုံးကို စီစဥ္လုပ္ကိုင္ေပးရမွာျဖစ္သည္ ။
ေရႊနန္းုံသည္ တကယ္ေတာ့ ဒီ ခရီးစဥ္ကို မလိုက္ခ်င္ဘူး ။ အေဖက လိုက္ရမည္ လို႔ တခ်က္လႊတ္အမိန႔္ ထုတ္လို႔သာ မတတ္သာဘဲ လိုက္ခဲ့ရတာ ။ သူမ အေနနဲ႔ကေတာ့ မိဘေတြ ခရီးသြားေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုထက္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခ်င္တာေပါ့ ..။ မလိုက္ခ်င္ဘဲ လိုက္လာရလို႔ ေရႊနန္းဘုံ စိတ္က သိပ္ မၾကည္လင္ဘူး ။ ဟိုဟာေတာင္းဆို ဒီဟာေတာင္းဆိုနဲ႔ ..။
ဧည့္ရိပ္သာ အေပါက္ဝမွာ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ ေရႊနန္းဘုံတို႔ “ အင္းေလးကန္ ” နဲ႔ “ ဟိုပုန္းေရထြက္”ကို လည္ပတ္ဖို႔ လုံျခဳံေရး အစီအစဥ္ေတြကို ေတာင္ႀကီး စစ္ဌာနခ်ဳပ္က အရာရွိနဲ႔ တိုင္ပင္ေနခိုက္..ေရႊနန္းဘုံက ..“ မီးရဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ မပါခဲ့ဘူး…..ဘယ္လို လုပ္မလဲ…”ာနခ်ဳပ္က လလိလိုလို႔ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ႏႈတ္ခမ္းေလး စူေထာ္ၿပီး လာေျပာသည္ ။
“ ဒို႔ အခုဘဲ ေတာင္ႀကီးေစ်းက ေျပးဝယ္လိုက္မယ္..ေရႊနန္း..ဘာအမ်ိ ုးအစားလဲ..”“ ဟြန္း…ဒီမွာ ရမွာ မဟုတ္ဘူး….မီးစားေနက် ေခ်ာ့ကလက္က အဂၤလန္ က လာတာ….”“ သြားရွာၾကည့္ေပးမယ္ေလ…ရန္ကုန္ကိုလည္း ေနာက္ေလယာဥ္နဲ႔ ပို႔ေပးဖို႔ ဗိိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ကို ဖုန္း ဆက္လိုက္မယ္…အခုဘဲ ဒို႔ ေစ်းကိုသြားလိုက္မယ္ ..”
လက္ထဲက လမ္းေလ်ာက္စကားေျပာစက္နဲ႔ “ အျပင္သြားဖို႔ ကား လိုတယ္..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ႏွစ္မိနစ္အတြင္း ပက္ထရိုနစ္ဆန္း ဂ်စ္ အသစ္တစီး ဆင္ဝင္ေအာက္ကို ထိုးဆိုက္လာသည္ ။
“ ေရႊနန္း..ဒို႔ သြား ရွာမယ္..ဘာအမ်ိ ုးအစားလဲ ဟင္..”ေရႊနန္းဘုံက ေခ်ာ့ကလက္ နံမည္ကို မေျပာဘဲ “ ေရႊနန္းလဲ လိုက္မယ္ ..” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေစာေစာက သူတေယာက္ထဲ ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ထြက္မလို႔ လုပ္ထားေပမယ့္ ေရႊနန္းဘုံလည္း ပါမွာမို႔ လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္သုံးေယာက္ ကို ကားေနာက္ခန္းမွာတင္ၿပီး ေခၚခဲ့လိုက္သည္ ။
ေတာင္ႀကီးေစ်းမွာ ေရႊနန္းဘုံ သူလိုခ်င္တဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ ခၽြတ္စြပ္ အတိအက်ကို မရေပမယ့္ တျခားမုန႔္ေတြ နဲ႔ အဝတ္အထည္ေတြ ဝယ္ရတာေၾကာင္က ေပ်ာ္သြားသည္ ။ မ်က္ႏွာေလး      ၾကည္လင္ဝင္းပသြားသည္ ။
ေစ်းလဲ ဝယ္ၿပီးေရာ ေရႊနန္းဘုံက “ ဘိုက္ဆာတယ္…” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ သူ႔ကို ေျပာသည္ ။“ ရတယ္ေလ…ဧည့္ရိပ္သာမွာ စာစရာေတြ အစုံဘဲ…အဲဒီမွာ စားမလား…အျပင္ဆိုင္မွာစားမလား…” လို႔  ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေမးလိုက္သည္ ။
“ အျပင္ဆိုင္မွာဘဲ စားမယ္ …”ေရႊနန္းဘုံ ေရာက္ခါစကလို မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေပ်ာ္လာတာ ေတြ႕ရလို႔ သူ ဝမ္းသာမိၿပီး ေရႊနန္းဘုံ စားခ်င္တဲ့ ရွမ္းဆိုင္တဆိုင္ကိုေခၚသြားလိုက္သည္ ။ 
ေရႊနန္းဘုံက စားစရာေတြကို တို႔ကနန္းဆိတ္ကနန္းဘဲ စားတာပါ ။ စိတ္ရွိသေလာက္သာ သူစားရင္လဲသူ႔ကိုယ္ႀကီး ပုတ္ေလာက္ ျဖစ္ေနမွာဘဲေလ ။ လူႀကီးမိသားစုမို႔ အစားအစာေတြက အျမဲလို အလ်ံအပယ္ဘဲေလ ..။

ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ ထိုင္စားေနၾကတဲ့အခ်ိန္ “ ေဟး..သူငယ္ခ်င္း…..ဟား..ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာလိုက္တာ..မင္းဒီကို လာလည္တာလား…အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီလား….အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါအုံး….” လို႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပးလာႏုတ္ဆက္တဲ့အပတ္စဥ္တခုထဲ ဆင္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ထိန္လင္းေနာင္က ေရႊနန္းဘုံကိုသူ႔ရည္းစား ဒါမွမဟုတ္ မိန္းမလို႔ ထင္ေနသည္ ။ 
ထိန္လင္းေနာင္ကို ေရႊနန္းဘုံဟာ သူ႔လူႀကီးရဲ့ သမီး ဆိုတာ ရွင္းျပလိုက္ရသည္ ။ ထိန္လင္းေနာင္လည္းလူႀကီးစမီး ျဖစ္ေနလို႔ လန႔္သြားးၿပီး ေဆာရီး သုံးခါေလာက္ ေျပာၿပီး ႏုတ္ဆက္ခါ လစ္သြားသည္ ။
ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ ဧည့္ရိပ္သာကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က စစ္ဌာနခ်ဳပ္က လူႀကီးကေတာ္ေတြနဲ႔ပါသြားေၾကာင္း ဧည့္ရိပ္သာ တာဝန္ခံ ဗိုလ္ႀကီးက ေျပာျပသည္ ။ အဖိုးႀကီးကေတ့ Golf ကြင္းမွာ လို႔သိလိုက္ရသည္ ။ 
ေရႊႊနန္းဘုံရဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္နဲ႔ ေရာက္လာသည္ ။ အေပၚထပ္မွာ ရွိေနတဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို ေခ်ာ့ကလက္ေပးဖို႔ သူ အေပၚထပ္ကို ေလွခါးႀကီးကေန တက္သြားလိုက္သည္ ။
“ ေရႊနန္းဘုံ….”
“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ …”
အိပ္ခန္းထဲက ထြက္လာတဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို သူ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ဒိန္းကနဲက တကိုယ္လုံး တုန္သြားသည္ ။ေရႊနန္းဘုံသည္ အေပၚပိုင္းမွာ ရင္စည္းအနက္..ေအာက္ပိုင္းမွာ အသားကပ္ အားကစားေဘာင္းဘီရွည္နဲ႔ အားကစားလုပ္ေနရာက ထြက္လာပုံရသည္ ။ လုံးဝန္းတဲ့ ေရႊနန္းဘုံရဲ့ ရင္သားစိုင္ႏွစ္မႊာက ရင္စည္း အနက္ေလးအထက္က လ်ံထြက္ေနသည္ ။ ဝမ္းပ်ဥ္သားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးရွပ္ရွပ္ေလးကိုလည္္းအသဲယားစရာေတြ႕ေနရသည္ ။ အသားကပ္ေဘာင္းဘီက ကိုယ္လုံးေတြကို အရွိကို အရွိအတိုင္း ျပသေနသလို မို႔ ေပါင္တန္လွလွေတြနဲ႔အဲဒီၾကားက မို႔ေဖါင္းေနတာႀကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕ေနရလို႔ သူ႔စိတ္ေတြ ဂေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္ကုန္ရတာပါ ။ ေရႊနန္းဘုံက သူ႔အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ လက္တဖက္နဲ႔ ရင္စိုင္ေတြကို ကာလိုက္သည္ ။ က်န္တဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ သူ ကမ္းေပးတဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ အထုပ္ကို လွမ္းယူသည္ ။
“ ေရႊနန္း..ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲဟင္..သြားခ်င္တာ ရွိရင္ ဒို႔ကို ေျပာေပါ့..”“ အင္း..ခုထိေတာ့ ဘာမွ မရွိပါဘူး…..ရွိမယ္လဲ မထင္ပါဘူး.. သိုင္းက႐ူးေနာ္..ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္…ဟီး..ေလ့က်င့္ခန္း ဆက္ လုပ္လိုက္အုံးမယ္…”
ေရႊနန္းဘုံ အိပ္ခန္းထဲကို ျပန္ဝင္သြားသည္ ။ သူ႔ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေလၽွာက္သြားတဲ့ ေရႊနန္းဘုံကို သူၾကည့္မိျပန္သည္ ။ ေသးက်ဥ္တဲ့ ခါးေလး ေအာက္က ၀ိုင္းစက္စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက အေပၚေအာက္ ယိမ္းလႈပ္သြားတာ အရမ္းကို တပ္မက္စရာ ေကာင္းလွသည္ ။အေမတူသမီး လို႔ စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္ ။
လႈပ္ရွားသြားခဲ့ေသာ စိတ္ေတြနဲ႔ ေအာက္ထပ္ကို ျပန္ဆင္းခဲ့သည္ ။ “ ကိုထက္ ” ဆိုတဲ့လူနဲ႔ လူမရွိတဲ့ အိမ္ထဲ အၾကာႀကီး ခ်ိန္းေတြ႕ေတြ႕ေနတာ ဒီလို ေတာင့္တင္း အခ်ိဳးက်တဲ့ ကိုယ္လုံးနဲ႔ ေရႊနန္းကို ကိုထက္က ထိုင္ၿပီး အလွၾကည့္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး လို႔လည္း ေတြးမိသည္ ။ တခါတခါ ေရႊနန္း ကိုထက္နဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီးလို႔ အျပန္က်ရင္ ႏြမ္းနယ္ေပ်ာ့ေခြေနတာ သူသတိထားမိသည္ ။ ကိုထက္ ကေကာင္းေကာင္း ျဖဳတ္ေပးလိုက္ပုံရသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံသာ ဝတ္လစ္စလစ္ ဆိုရင္ ဘယလိုေနမလဲ လို႔လည္း စး ေတြးလိုက္မိျပန္သည္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြ ထႂကြလာမႈေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီေအာက္က သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ငကဲ လည္း တင္းလာသည္ ။ ေခါင္းႂကြေထာင္လာသည္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အဖိုးႀကီးနဲ႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္တို႔ပါလာတဲ့ကားႀကီး ဧည့္ရိပ္သာ ေရွ႕ေပါက္မွာ ထိုးဆိုက္လာသည္ ။ တဏွာစိတ္ေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေလးေျပးထြက္သြားလိုက္ရသည္ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေရ..ရန္ကုန္ကို အေရးတႀကီး ျပန္ရမယ္ကြ..အေရးေပၚကိစၥ ရွိလိို႔..ေရႊနန္းက ဒီမွာေလၽွာက္လည္ခ်င္ေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ရင္ဘဲ လိုက္ပို႔လိုက္ေတာ့…ကိုယ္ေတာ့ ခုခ်က္ခ်င္းဘဲျပန္ရမယ္ …” လို႔ အဖိုးႀကီးက ေျပာသည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကလည္း..“ မမလည္း ျပန္လိုက္သြားမယ္..ေရႊနန္း ေနခဲ့ခ်င္ရင္ေတာ့ ေနခဲ့ပေစ…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ဘဲ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ေပါ့ကြယ္ …” လို႔ ေျပာသည္ ။ ေရႊနန္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ရမွာကို သူစိတ္ေလးမိသည္ ။ ေရႊနန္းနဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ေနရတာ မလြယ္ဘူး ။ ခုနေလးတင္ကေတာင္ ေရႊနန္းရဲ့ ကိုယ္လုံး အခ်ိဳးအဆက္ေတြကို အသားကပ္ ေဘာင္းဘီ နဲ႔ ေတြ႕ရတာ စိတ္ေတြ ဟုန္းကနဲ ထႂကြၿပီး ေဖါက္ျပန္နိုးႂကြမိခဲ့သည္ မဟုတ္လား ။
ေရႊနန္းက သူ မေနခဲ့ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ သူ႔မိဘေတြကို ေျပာတာေၾကာင့္ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ အားလုံး ဟဲဟိုးေလယာဥ္ကြင္းကို ျပန္ဆင္းခဲ့ၾကေတာ့ ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ သူနဲ႔က ကားတစီးနဲ႔ စီးရေတာ့ သူ႔အနားကို ကပ္ၿပီး…“ ကိုထက္နဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်င္ေနၿပီ…ရန္ကုန္ ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ဆီ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ လိုက္ ပို႔ေပးေနာ္ ..” လို႔ ေရႊနန္းဘုံက ေျပာသည္ ။
ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေတာ့ ေရႊနန္းဘုံက ေလယာဥ္ေပၚမွာကတည္းက အေမျဖစ္တဲ့ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို ရန္ကုန္ေရာက္တာနဲ႔ သူ တေနရာကို သြားစရာ ရွိလို႔ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းခ်င္တယ္လို႔ ေျပာထားၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရႊနန္းဘုံသြားဖို႔ ကားသီးသန႔္တစီးသည္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ အသင့္ ရွိေနေပသည္ ။ မိဘေတြရဲ့ ကားမဲႀကီး ေလ်ာကနဲ ထြက္သြားေတာ့ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီ အေလးျပဳကာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကို ေရႊနန္းဘုံက လက္ေမာင္းကို ပုတ္ကာ “ လုပ္ပါ..ျမန္ျမန္…သြားၾကရေအာင္…” လို႔ ေျပာသည္ ။ သူသည္ အသင့္ရွိေနတဲ့ မာဇဒါ၃၂၃ ကားဝါေလးနဲ႔ ေရႊနန္းဘုံကို လိုက္ပို႔ရပါသည္ ။သြားခ်င္ေနတဲ့ ကိုထက္ရဲ့ အိမ္ကို လိုက္ပို႔ရပါသည္ ။
ကိုထက္ရဲ့ ၿခံကို ေရာက္ေတာ့ ေရႊနန္းဘုံက ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ကို “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..ေရႊနန္း ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ …ေအးေဆးသာ ေစာင့္..တခုခုသြားစားခ်င္လည္း စားေပါ့”လို႔ ေျပာၿပီး ၿခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္ဝင္ေတာ့ ၿခံတံခါး ေသာ့ပိတ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ ဟာ…ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး…ဟြန္း..ကိုထက္တေယာက္ ဘယ္မ်ားသြားေနသလဲ မသိဘူး ..”
ေရႊနန္းဘုံ ကိုထက္နဲ႔ တအား ေတြ႕ခ်င္ေနပုံရသည္ ။
ၿခံေရွ႕မွာ ေစာင့္ၾကသည္ ။
ေလယာဥ္ေပၚမွာလည္း တပည့္ေတြက အစားအေသာက္ေတြ ေကၽြးလို႔ ေရႊနန္းဘုံရဲ့ မိဘႏွစ္ပါးက စားၾကေပမယ့္ ေရႊနန္းဘုံက မစားဘဲ အိပ္ဘဲေနခဲ့ေတာ့ အခု ေရႊနန္းဘုံ ဆာေနၿပီ ။
“ ဆာလိုက္တာ..” လို႔ တီးတိုးေလး သူမဖါသာ ေျပာလိုက္တာကို နားပါးတဲ့ သူ ၾကားပါသည္ ။
“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္…”
“ ေရႊနန္း …”
“ ေရႊနန္း ဘိုက္ဆာတယ္…”
“ ေရႊနန္း ဘာစားမလဲ….ဘယ္မွာ စားခ်င္လဲ..သြားမယ္ေလ ..”
“ အင္း.စဥ္းစားအုံးမယ္..ဒီအနားတဝိုက္မွာ ဘာဆိုင္ေကာင္းလဲ….”
ေရႊနန္းရဲ့ အမိန႔္ကို သူ ငံ့လင့္ေစာင့္စားေနသည္ ။
“အင္းလ်ားလိတ္ က ေက်ာက္ပုဇြန္နဲ႔ ေထာပတ္ စားခ်င္တယ္ ..”
“ ဟုတ္ၿပီ…အင္းလ်ားလိတ္…သြားလိုက္မယ္….”
ကိုထက္ အိမ္နားက ကိတ္မုန႔္တိုက္ တခုကေန အင္းလ်ားကန္ဟိုတယ္ကို လွမ္း ဖုန္းဆက္လိူက္ပါသည္ ။ မန္ေနဂ်ာေတြ က သူ႔ကို သိေနသည္ ။ လူႀကီးေတြ ထမင္းစားပြဲေတြအတြက္ သူက ဖုန္းဆက္ေနက် ျဖစ္လို႔ ..။ ေရႊနန္းအတြက္ သူမစားခ်င္ေနတဲ့ ေက်ာက္ပုဇြန္ထုပ္ႀကီးကို ႀကိဳတင္ မွာၾကားထားလိုက္သည္ ။
အင္းလ်ားကန္ ဟိုတယ္ဝင္း ထဲကို ဝင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေရႊနန္းဘုံက ႐ုတ္တရက္…“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..ျပန္ေကြ႕..ျပန္ေကြ႕…” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္လို႔ ဘရိတ္ေပၚ ေျခတင္လိုက္ရသည္ ။
“ ဘာျဖစ္လဲ…ေရႊနန္း . . ”
“ ဟိုကား ေနာက္ကို လိုက္ ..ဟိုကား..ဟိုကား…..”
တိုယိုတာ စပရင္တာ ရွဲေဇာင္း အျဖဴေလး ..။ ကိုထက္ရဲ့ ကားေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ကိုထက္ရဲ့ အိမ္က ကားေတြနဲ႔ အဲဒီကားေတြရဲ့နံပါတ္ျပားေတြကို သူအကုန္ သိသည္ ။ွ
“ လိုက္..လိုက္..ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ ….     ျမန္ျမန္ေလး ..လိုက္ပါ …မွီေအာင္ လိုက္ပါ …”
အရွိန္ကိုျမႇင့္တင္လိုက္သည္ ။ ေရွ႕မွာ လမ္းဆုံလမ္းခြ ..။ မီးပြိဳင့္ ရွိသည္ ။
ေရွ႕က စပရင္တာက ခပ္ျမန္ျမန္နဲ႔ မီးစိမ္းေနတဲ့ မီးပြိဳင့္ကို ျဖတ္ လမ္းဆုံကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားသည္ ။ကားေရွ႕မီးႀကီးကို တေထာက္ေထာက္နဲ႔ အေထာင္အခ်လုပ္ၿပီး မီးပြိဳင့္လမ္းဆုံကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ သူျဖတ္ေက်ာ္သည္ ။ ယဥ္ထိန္းရဲက သူတို႔ ကားေတြကို သိသည္ ။ သူ႔ကို အေလးျပဳလိုက္တာ ဖ်တ္ကနဲေတြ႕လိုက္သည္ ။
ေရွ႕က စပရင္တာကို တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းမႀကီးေပၚမွာ မွီသည္ ။
“ ေက်ာ္လိုက္..ေက်ာ္လိုက္..”
ေရႊနန္း အမိန႔္အတိုင္း စပရင္တာအျဖဴကို ေက်ာ္လိုက္ေတာ့ ေဘးခ်င္းယွဥ္မိေနတဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းကကားေမာင္းတဲ့လူနဲ႔ ေဘးကထိုင္တဲ့ မိန္းမကို ေသေသခ်ာခ်ာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လည္း ၾကည့္လို္က္ေတာ့ ကိုထက္နဲ႔ မိန္းမတေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ 
မိုင္းဗုံးတလုံးေတာ့ ေပါက္ကြဲေတာ့မည္ ဆိုတာကို ထင္ေအာင္ေက်ာ္ သိလိုက္သည္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ မ်က္လုံးေတြ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနသည္ ။ ကိုထက္ကလည္း တရွိန္ထိုး ေက်ာ္တက္လာတဲ့သူတို႔ကားဖက္ကိုၾကည့္ေတာ့ ေရႊနန္းနဲ႔ သူ႔ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ အရွိန္ေလၽွာ့သြားသည္ ။
“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..သူ႔ကို ရပ္ခိုင္းလိုက္ …”
ေရႊနန္းက တုန္ခါေနတဲ့ အသံနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုထက္ကို လမ္းေဘးကို ခ်ရပ္လိုက္ ဖို႔ သူ လက္နဲ႔ျပလိုက္သည္ ။ ကိုထက္ကား အရွိန္ေလၽွာ့ၿပီး လမ္းေဘးမွာ ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကားကိုလည္း ကိုထက္ကားရဲ့ အေရွ႕မွာ သူ ရပ္လိုက္သည္ ။
ကားရပ္လိုက္တာနဲ႔ ေရႊနန္းက ကိုထက္ကားဆီကို ဆင္းေျပးသြားတာေၾကာင့္ သူလည္း ေျပာလိုက္သြားရသည္ ။ 
“ ကို..ကိုထက္..ဒါဘာလဲ..သူ…သူက ဘယ္သူလဲ….”

ကိုထက္က ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ေရႊနန္းဘုံကို “ သူက ကိုယ့္ရဲ့ ကာစင္ ပါ ..သူ႔ကို အိမ္လိုက္ပို႔မလို႔…”လို႔ ခပ္တိုးတိုး ရွင္းျပသည္ ။ ေရႊနန္းဘုံက “ ဘာကာစင္လဲ..ဘဂၤလားကာစင္လား..အင္းယားလိတ္ထဲက ထက္လာတာ မေတြ႕ဘူးထင္လား…နင္..လူလိမ္ လူညာ…နင္ ကြယ္ရာမွာ ေဖါက္ျပန္တယ္..ငါ ရွမ္းျပည္မွာ ၁ဝရက္ေလာက္ ၾကာမယ္ ေျပာခဲ့လို႔ နင္ ငါ မရွိဘူး ဆိုၿပီး ကြယ္ရာမွာ ေဖါက္ျပန္တာသစၥာမဲ့တာေပါ့ေလ …” လို႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေျပာဆိုရင္း ကိုထက္ ပါးကို ျဖန္းကနဲ ရိုက္ထည့္သည္ ။ ကားထဲက မိန္းမ ဆင္းလာသည္ ။ ဒီမိန္းမက ကိုထက္ ထက္ အသက္ႀကီးပုံရသည္ ။အရပ္ပုေပမယ့္ ရင္သားေတြက တအားႀကီးထြားလြန္းေနသည္ ။ 
 ဒီမိန္းမက“ ေဟ့..မင္းဘာလို႔ သူ႔ကို ရိုက္တာလဲ..မင္းက ဘယ္သူလဲ…” လို႔ ေရႊနန္းဘုံကို ေမးသည္ ။ေရႊနန္းဘုံးက “ အံမာ…နင္က ငါ့ကို ေမးေနတယ္..ငါကသာ နင့္ကို ေမးရမွာ..နင္က ဘယ္သူလဲ..ကိုထက္နဲ႔ ဘယ္လို ပတ္သက္လဲ….” လို႔ ျပန္ေအာ္သည္ ။
သည္မိန္းမက “ ကိုထက္က ငါ့ခ်စ္သူ..နင္နဲ႔က ဘာဆိုင္လို႔လဲ..” လို႔ ေရႊနန္းဘုံကို ေအာ္ေျပာေတာ့ေရႊနန္းဘုံက သည္မိန္းမရဲ့ ပါးကို ျဖန္းကနဲ ရိုက္ထည့္လိုက္ျပန္သည္ ။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ခံလိုက္ရေပမယ့္ ဒီမိန္းမက ေရႊနန္းဘုံကို ျပန္ရိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ၾကားကို သူ ဝင္လိုက္သည္ ။ ေရႊနန္းဘုံကို ရိုက္မယ့္လက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကို ရိုက္မိသည္ ။
“ ဟိ္တ္..ေနာက္ဆုတ္ …မလုပ္နဲ႔….”
မဆြဲလို႔ မျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း ေရႊနန္းဘုံကို ဆြဲရေတာ့သည္ ။
“ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္….ေရႊနန္းကို ဆြဲမယ့္အစား ဒီသစၥာေဖါက္တဲ့ေကာင္ကို ပိတ္ကန္ပစ္လိုက္..ဟိုဟာမကိုလည္း နားရင္းရိုက္လိုက္…”
ေရႊနန္းသည္ ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္သည္ ။ သူ ေရႊနန္းကို ကားဆီကို ဖက္ခ်ဳပ္ၿပီး ေခၚသြားသည္ ။
ေရႊနန္း ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း သူ႔ေနာက္ကို ပါလာသည္ ။
ေရႊနန္းရဲ့ ရင္စိုင္အိအိေတြနဲ႔သူ႔လက္ေတြ ရင္ဘတ္ေတြ ထိမိကိုင္မိပြတ္မိရသလို ေရအနန္းက ႐ုန္းကန္ တာေၾကာင့္ ေရႊနန္းရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကိုလည္း ထိမိကိုင္မိကုန္သည္ ။
ကိုထက္နဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးလဲ ကားေပၚျပန္တက္ကာ ေမာင္းထြက္သြားသည္ ။ေရႊနန္းဘုံမွာေတာ့ ရည္းစားျဖစ္သူက သစၥာမဲ့တာကို အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္ ။
“ ကိုထက္..ေစာက္႐ူး..ေခြးမသား…..သူ႔ကိုေတာ့ ငါက ခ်စ္လိုက္ရတာ…သူက ေခြး…ေခြးဘဲ..သူ႔ကိုသတ္ပစ္ခ်င္တယ္……အီး…ဟီး………..ဟီး……..”
ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း သူ႔ကို ဖက္ၿပီး ငိုေနတဲ့ ေရႊနန္းကို ျပန္ဖက္ၿပီး ေခ်ာ့ရသည္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားေတြနဲ႔ ထိမိေနတာကိုေတာ့ သူ အေတာ့္ကို ရင္ခုံသည္ ။ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသည္ ။
ေရႊနန္းဘုံ ငိုတာမွ မရပ္မနား ငိုသည္ ။“ အသဲေတြ ကြဲေၾကကုန္ၿပီ…” လို႔ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေရရြတ္ေနသည္ ။“ ကိုထက္ ” ကို သူကအပ်ိ ုစင္ပန္းကို ေပးလိုက္တာ..သူ႔ကို ဘာလုပ္လုပ္ ေရႊနန္းက ၾကည္ျဖဴခဲ့တာ..ပီေကလို စိတ္တိုင္းက် ၀ါးၿပီး ေထြးထုတ္သြားတာ..ဒီေကာင္..ေတာက္…မေက်နပ္ဘူး….မေက်ဘူး…..”
ေရႊနန္းက သူ႔ကို “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..ေရႊနန္းအတြက္ ကိုထက္ကို တခုခု လုပ္ေပးပါလား…ေရႊနန္းအတြက္ သူ႔ကို တခုခု လက္စားေခ်ေပးပါလားဟင္ …” လို႔ ေျပာသည္ ။
“ လက္စားေခ်တာ မေကာင္းပါဘူး..ေရႊနန္းရယ္…သူမေကာင္းရင္ သူ႔ကို ကိုယ့္ဘဝထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ေပါ့…ေယာက်္ားေတြ ေပါပါတယ္…ေရႊနန္း တေန႔မွာ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့ သစၥာရွိတဲ့ ေယာက်္ား တေယာက္ ထပ္ေတြ႕လာမွာ ေသခ်ာပါတယ္ …” လို႔ ေျဖာင့္ဖ် ေပမယ့္လည္း မရဘဲ အိမ္မျပန္ဘူး..တေနရာကို သြားမယ္ လုပ္ေနသည္ ။ 
ေရႊနန္း စိတ္သက္သာေစဖို႔ သူ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ။ အင္းယားလိတ္ဟိုတယ္ကို သူတိုက ျပန္ေရာက္သြားၾကသည္ ။ ဟင္းေတြ မွာထားတယ္ ဆိုေတာ့ သြားစားရမယ့္ တာဝန္ရွိေနသည္ ။ ေရႊနန္း အိ္မ္သာဝင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္ . ေရႊနန္း အိမ္ကို မျပန္ဘူး လုပ္ေနတာကို ေျပာျပလိုက္သည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ေရႊနန္းကို ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လံ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ…..” လို႔ မွာသည္ ။ ေရႊနန္းသည္ ေစာေစာက စားခ်င္တယ္ လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ပုဇြန္ထုပ္ႀကီးကို နဲနဲေတာင္ မထိမတို႔ေတာ့ဘဲ မာတီနီ ၀ိုင္ေတြကိုဘဲ တခြက္ၿပီး တခြက္ မွာေသာက္ေနေတာ့သည္  ။ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း ေရွ႕တန္းမွာ စစ္တိုက္ေနရာကေန ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ကေလးလာထိန္းေနရတဲ့ သူ႔ဘဝကို ျပန္ေတြးမိေနသည္ ။
ေရႊနန္းဘုံ မူးၿပီး အိမ္ျပန္သည္ ။ ထင္ေေအာင္ေက်ာ္လည္း ေရႊနန္းဘုံကို အိမ္အကူ အိမ္ေဖၚေတြက သူမ အိပ္ခန္းထဲကို တြဲေခၚသြားၿပီးကာမွ အိမ္ျပန္ရသည္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေရခ်ိ ုးလိုက္သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းက ျပန္အထြက္မွာ ဖုန္းလာသည္ ။ ေရႊေရးလြင္လြင္ေခၚတာ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ဘာေတြ ျဖစ္ေနလဲ….”“ အလုပ္မ်ားေနတယ္…ေရႊေရးေရ….”“ ဘာအလုပ္မ်ားတာနဲ႔ ေကာင္မေလးနဲ႔ အင္းယားလိတ္ဟိုတယ္မွာ အရက္ထိုင္ေသာက္တာလား…”“ ေရႊေရး..ဘယ္လိုသိတာလဲ..ဘယ္သူေျပာလဲ…”“ အိုး…ေျပာတဲ့လူ ရွွိတာေပါ့..ဘယ္သူေျပာလဲက အေရးမႀကီးပါဘူး ..အဓိက က ဟုတ္လား မဟုတ္လား နင္ေျဖ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …”“ ဟုတ္တယ္..ေရႊေရး..ဒါေပမယ့္ နင္ ထင္သလို အေပ်ာ္ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး .ငါ အလုပ္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတာ …ငါ ့အလုပ္ ..အထက္က အမိန႔္ေပးရင္ ငါ အလုပ္ အမ်ိ ုးမ်ိဳးပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ရတယ္..ေရႊေရး …”“ နင္က ဒါဘဲ..ေျပာလိုက္ရင္ အလုပ္ အလုပ္နဲ႔ နင္ ဏွာေသာင္းက်န္းေနတာ ငါ မသိရင္ ခက္မယ္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္….”ေရႊေရး ဖုန္းခ်သြားသည္ ။ သူ ျပန္ေခၚသည္ ။ ေရႊေရး ဖုန္းထူးေပမယ့္ “ နင္နဲ႔ ငါ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး..” လို႔ ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္ ။
စိတ္ေရာ လူေရ ပင္ပမ္းတာေၾကာင့္ ေရႊေရးကို မနက္ဖန္က်မွ သြားေခ်ာ့ေတာ့မယ္ လို႔ သူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္ ။ ေရႊေရးဆီကိုလည္း သူ ဖုန္းထပ္ မေခၚေတာ့ ။

ေနာက္တေန႔ မနက္မွာ နိုးေနေပမယ့္ အိပ္ရာထဲက သူ မထြက္ခ်င္လို႔ ဆက္အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္း လာလို႔ ကုတင္ေဘး ကပ္ရက္ စားပြဲေပၚက ဖုန္းကို လွမ္းေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လားဟင္ …”
“ ဟုတ္ကဲ့…မမ  ”
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ..ေခၚတာ ….။ 
“ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေရ..နိုးၿပီလား..ေစာေစာစီးစီး ေခၚရတာေတာ့ အားနာတယ္ကြယ္…ဒါေပမယ့္ ေရႊနန္း အိမ္က တေယာက္ထဲ ထြက္သြားလို႔..မမတို႔ စိတ္ပူေနၾကတယ္ …ထင္ေအာင္ေက်ာ္လိုက္ရွာေပးပါအုံးကြယ္….ဒီေကာင္မေလး ညလဲ မအိပ္ဘူး..ငိုလိုက္တာလည္း အရမ္းဘဲ…”
“ ဟုတ္ကဲ့မမ..က်ေနာ္ အခုဘဲ လိုက္ရွာပါမယ္ …”
“ သူ ဘာျဖစ္တာလဲ..ရီးစားနဲ႔ ကြဲတာလား….”
“ ဟုတ္ပါတယ္..မမ…အဲဒီ သေဘာေပါ့…”
“ ေအး..မင္းက သူ ဘယ္ေတြ သြားနိုင္သလဲ ပိုသိမယ္..လူလိုရင္ ကားလိုရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္…”
“ ဟုတ္ကဲ့…မမ….ေရႊနန္းက ကား နဲ႔ ထြက္သြားတာလား…”
“ ဟုတ္တယ္…သရီးတူးသရီး နဲ႔ ထြက္သြားတာ….”
“ က်ေနာ္ အျမန္ဆုံး လိုက္ရွာမယ္..မမ…စိတ္ခ်ပါ….”
“ ေအးေအး..ထူးျခားရင္…ေတြ႕ရင္ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ပါကြယ္ …”
“ ဟုတ္ကဲ့ ..မမ…”
အိပ္ရာက ခ်က္ခ်င္းထ..မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ေရခ်ိ ုးလိုက္ရတယ္ ။
ေရႊေရးဆီ သြားေခ်ာ့မယ့္ အစီအစဥ္ ပ်က္သြားၿပီ ။ ေရႊနန္းကို လိုက္ရွာဖို႔ သူ႔ကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က
တာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ မဟုတ္လား…။
အိမ္က မထြက္ခင္ “ ေရႊေရး ” ကို ဖုန္းထပ္ ေခၚၾကည့္ေသးသည္ ။  ေရႊေရး မကိုင္ဘူး ။
အရင္ဆုံး ေရႊနန္း ခ်ိန္းေတြ႕ေနက် “ ကိုထက္ ” တို႔ ၿခံကို သူ လိုက္သြားၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေရႊနန္း
ရဲ့ အရိပ္အေရာင္ကို မေတြ႕ဘူး ။ ကိုထက္ကို ေခၚေမးလိုက္ေတာ့လည္း ကိုထက္က ေရႊနန္း မလာ
ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ ။ ေရႊနန္း နဲ႔ တြဲတာမ်ားတဲ့ ေဒလီယာဝင္းထြန္း ကို သတိရလိုက္သည္ ။
ေဒလီယာဝင္းထြန္း အိမ္ကို သူ ေရာက္သြားသည္ ။
ေဒလီယာဝင္းထြန္းက ေရႊနန္းဘုံ သူ႔ဆီကို ေရက္မလာဘူး လို႔ ေျပာသည္ .။ သူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို
ဖုန္းဆက္ၿပီး ေမးေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႔ေရွ႕မွာဘဲ ဖုန္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေတြကို ဆက္ေပးသည္ ။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေရႊနန္း အလုံလမ္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ ပါတီမွာ ေရာက္ေနတယ္ လို႔ 
သတင္းေပးတယ္ ။ သူ လိပ္စာေမးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဘဲ လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီး ထဲမွာ
ကားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရပ္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ ၿခံေစာင့္က တံခါး ဖြင့္မေပးလို႔ သူ
 ဘာေကာင္လဲ ဆိုတကို နဲနဲ မာမာ ေျပာလိုက္ေတာ့  ျပာျပာသလဲ တံခါးဖြင့္ေပးတယ္ ။ တိုက္ႀကီးထဲကို
ဝင္ဖို႔လည္း ၿခံေပါက္ဝကလိုဘဲ တံခါးေစာင့္ကို ခပ္မာမာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္မွ ဝင္ခြင့္
ရတယ္ ။ အထဲမွာ ေမွာင္ေနတယ္ ။ တံခါးေပါက္ေတြ..ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ကန႔္လန႔္ကာေတြ
 ခ်ထားတယ္ ။ ဆူဆူညံညံ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း သီခ်င္းသံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ထိုးထိုးထြန႔္ထြန႔္နဲ႔ ခုုန္ေပါက္ၿပီး ကေနၾကတယ္ ။
အေမွာင္ထဲမွာ ခုန္ေပါက္ကေနတဲ့ လူငယ္ေတြထဲ ေရႊနန္း ပါမလား ေသေသခ်ာခ်ာ လိုက္ၾကည့္တယ္ ။
မေတြ႕ဘူး..။ စားေသာက္စရာေတြ ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာေတာ့ မီးလင္းေနတယ္ ။ အဲဒီအခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ စားေနတဲ့ ေကာင္ေလး..ေကာင္မေလးေတြကို ေတြ႕ရတယ္ ။
“ ေရႊနန္းဘုံ သိလား…”
ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ သူ႔ကို မသိသလို မေထမဲ့ျမင္ပုံစံေတြနဲ႔ တဖက္ကို လွည့္ေနၾကေပမယ့္ ေကာင္မေလး တေယာက္ကေတာ့ “ သိတယ္..” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္ ။ “ သူ ဘယ္မွာလဲ…” လို႔ ထပ္ေမး
ေတာ့ ေဘးက ေကာင္ေလးတေယာက္က “ ေျဖမေနနဲ႔..ဘာဘဲႀကီးလဲ မသိဘူး…” လို႔ တားလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးက ေျဖပါတယ္ ။ “ အေပၚဆုံးထပ္ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚမွာ ရွိတယ္ …” လို႔
 ေျဖတယ္ ။ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚကို ဘယ္လိုသြားရသလဲေတာ့ သူ ထပ္မေမးေတာ့ပါဘူး..။ သူ႔ဖါသာ ရေအာင္ ရွာတယ္ ။ အေပၚဆုံးတပ္ကို ေရာက္ေတာ့ ေရႊနန္းကို ခုံရည္တလုံးေပၚမွာ ေခြေခြေလး
 အိပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔ေဘးမွာက ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ သ႐ုပ္ပ်က္ ဝတ္စားထားတဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ ရွိေနတယ္ ။
“ ေရႊနန္း …ဘာျဖစ္လဲ….”
ေကာင္ေလးကို ေမးလိုက္ေတာ့ “ အရက္မူးသြားတာေပါ့…” လို႔ ေျဖတယ္ ။ သူေရႊေရးကို ႏွိုးၾကည့္တယ္ ..။ ေရႊေရး သတိရွိေပမယ့္ အင္းအဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ့္ကို မူးေနတယ္ ။
သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့..“ ေရႊနန္း ျပန္ခ်င္တယ္…” လို႔ ေျပာတယ္ ..။
သူ ေရႊနန္းကို မထူတယ္ ..။ တြဲဖက္ၿပီး ေအာက္ကို ဆင္း..ကားေပၚတင္တယ္ ။ ကားေပၚမွာလည္း
ေရႊနန္း မ်က္လုံး မဖြင့္နိုင္ဘဲ ေခြေနတယ္ ။ အရက္နံ့ေတြ နံေဟာင္ေနတယ္ ။ ပါးစပ္က “ အိမ္ကို
ေတာ့ မျပန္ဘူး…ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ့္အိမ္ကို ေမာင္း….” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေရႊနန္း ဘာေျပာေျပာ သူ ေရႊနန္းကို သူတို႔အိမ္ကို ျပန္ေခၚသြားဖို႔ လုပ္တယ္ ။ ေရႊနန္းတို႔အိမ္ဖက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ 
ေရႊနန္း. မ်က္လုံးပြင့္လာၿပီး….“ ေရေသာက္ခ်င္တယ္…..ေရေပးပါ….” လို႔ ေျပာတယ္ …။
ေပးစရာ ေရကလည္း မရွိဘူး..။ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာ အနီးအနားကို ၾကည့္ေတာ့ ဘဖက္ရည္ဆိုင္ေလး တဆိုင္ ေတြ႕တယ္ ။ ကားထိုးရပ္ၿပီး ဆင္းၾကည့္တယ္ ။ ေရေတာ့ မရဘူး..။ စပတ္ကလင္ ရ
တာနဲ႔ ေရႊနန္းကို တိုက္တယ္ ။ ေရႊနန္းပုံက ေတာ္ေတာ့္ကို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ဘဲ ။ ဝတ္ထားတဲ့ ထမိန္ ကလည္း ေျပကၽြတ္လို႔ ..။ “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..အကိုက ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ….” လို႔ သူ႔ကို ေမးလို႔
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေရႊနန္း…” လို႔ သူျပန္ေမးလိုက္တယ္ ..။
“ အိမ္မျပန္ခ်င္ပါဘူး လို႔ ေျပာတဲ့ဟာကို အိမ္နား ေရာက္ေနၿပီေလ….” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေရႊနန္း သတိေတာ့ ရွိသား..။ဘယ္နားေရာက္ေနလဲ ဆိုတာ သိေနတယ္ …လမ္းကိုမွတ္မိေနတယ္….ဒါဆို
ရင္ေတာ့ သိပ္မဆိုးပါဘူး…လို႔ စိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။
“ ကားျပန္လွည့္…အကို႔အခန္းကို သြားမယ္ …”

ေရႊနန္းက မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ အိုေက..အိုေက….ျပန္လွည့္မယ္….”
ေရႊနန္း အမိန႔္အတိုင္း သူ ေရႊနန္းကို သူ႔တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားလိုက္ပါတယ္ ။
တိုက္ခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ေရႊနန္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ။လူေတြ ျမင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔ကို တမ်ိ ုးထင္ၾကမွာဘဲ ။ မတတ္နိုင္ဘူး..။ ေရႊနန္းကို ေရာက္ၿပီ…တိုက္ခန္းေပၚ တက္ၾကရေအာင္..လို႔ ေျပာရတယ္ ။ ႏွိုးရတယ္ ..။
ေရႊနန္းဘုံ နိုးလာတယ္ ။ “ ေရႊနန္း ဒီလိုပုံနဲ႔ အိမ္ မျပန္ခ်င္ဘူးေလ ..ဒါေၾကာင့္ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ့ တိုက္ခန္းမွာ ခဏ ေနခ်င္လို႔…ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား…” လို႔ ေမးပါတယ္ ။ အရက္အမူးလြန္လို႔ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနေပမယ့္ ေရႊနန္းဘုံဟာ တအားလွေနဆဲပါဘဲလို႔ သူ႔စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။
တိုက္ခန္းေပၚကို ေရႊနန္းဘုံ သူ႔ပုခုံးကိုမွီ..သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္လို႔ တက္ခဲ့ပါတယ္ ။ေဘးတိုက္ခန္းေတြကေတာ့ သူနဲ႔ ေရႊနန္းဘုံတို႔ကို ရီးစား စုံတြဲေတြလို႔ ထင္ၾကမွာပါ ။
တိုက္ခန္းထဲကို ေရာက္ၾကေတာ့ ေရႊနန္းကို ဧည့္ခန္းေလးက ဆိုဖါထိုင္ခုံေတြမွာ ထိုင္ခိုင္းပါတယ္ ။သံပုရာသီး ေတြ ရွိေနတာ သတိရၿပီး သံပုရာေရခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးတခြက္ ေရႊနန္းအတြက္ သူေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေရႊနန္းက မ်က္လုံး မွိတ္ၿပီး အိပ္ေနလို႔ ႏွိုးရတယ္ ။ ေရႊနန္းက ရႈံ႔မဲ့ၿပီး သံပုရာေရကို ယူေသာက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့“ ေရႊနန္း..ေရခ်ိ ုးခ်င္တယ္…ေရခ်ိ ုးလို႔ ရမလားဟင္…” လို႔ ေမးတယ္ ။“ ရတာေပါ့..ရတယ္…ေရႊနန္း..ခု ခ်ိ ုးမလား….”လို႔ သူျပန္ေျဖရင္း ေရႊနန္းအတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ထုတ္ေပးၿပီး ေရခ်ိ ုးခန္းထဲမွာ ဆပ္ျပာ ရွိမရွိ ၾကည့္ေပးတယ္ ။   
“ ရၿပီ.ေရႊနန္း..ေရခ်ိဳးလို႔ရၿပီ..”
“ အိုေက..ဒါဆို ေရႊနန္း ေရခ်ိ ုးလိုက္အုံးမယ္ …”
ေရႊနန္း ေရခ်ိ ုးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ဖုန္း ျမည္လာပါတယ္ ။ အို..ေရႊနန္းအတြက္ စိတ္ပူလို႔ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္တို႔ ဖုန္းေခၚၿပီ ထင္တယ္ ။ ဘယ္လို ေျဖရမလဲ..။ ေရႊနန္း သူ႔တိုက္ခန္းမွာ ေရခ်ိ ုးေနပါတယ္ လို႔တတ္နိုင္ရင္ မေျဖခ်င္ဘူး ။
ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ သူထင္ထားသလို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ မဟုတ္ဘဲ မထင္ထားတဲ့ ေရႊေရး ျဖစ္ေနတယ္ ။
“ ဟိတ္…ဘာလုပ္ေနလဲ…”“ ေရႊေရး…..ဟိုေလ..ဒို႔..တီဗီ ၾကည့္ေနတယ္….ဟင္းဟင္း…”“သူ႔ကို မုန္းလို႔ ေမ့လို႔ မရဘူးကြာ..ခက္တယ္…သိလား….ဟင္း..”“ ဝမ္းသာလိုက္တာ ေရႊေရးရယ္….ေရႊေရး ဒို႔ကိုခြင့္လႊတ္လို႔…”“ဒီမွာ…တခုေျပာမယ္…အလုပ္ထြက္ဖို႔ အျမန္ လုပ္ပါ.. ေရႊေရးကို ခ်စ္ရင္ ေရႊေရးစကားကို နားေထာင္”“ ဘာလို႔ အလုပ္ထြက္ခိုင္းေနတာလဲ ေရႊေရးရယ္…ဒို႔က ရာထူးေတာင္ တက္ၿပီ….”“ ဟင္..ဟုတ္လား….ေအးေလ…နင္က အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့လူဘဲ…လူႀကီးကလည္း ႀကိဳက္မွာေပါ့ေလ..ငါကေတာ့ အျပင္စီးပြားေရးဘဲ လုပ္ေစခ်င္တယ္ …မင္းခစား ကမ္းနားသစ္ပင္ေလဟာ…ကိုယ္ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို ကိုယ္ ႀကိဳမသိနိုင္တဲ့ဟာ….”“ ေရႊေရး..ဒို႔၂ေယာက္ ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕ၾကမယ္ ဆိုတာသာ ေျပာ….”“ ဘာလုပ္ဖို႔ ေတြ႕မွာလဲ..ခုလဲ ဖုန္းေျပာေနတာဘဲ…”“ နင္ကလဲ သိသားနဲ႔ဟာ…ေရႊေရးကလည္း…”“ ဟြန္း…မသိပါဘူး…”“ ကဲ..ကဲ..ဒီ ညေန ေတြ႕ၾကရေအာင္…”“ ေအး..ဖုန္းဆက္ၾကည့္..ငါ အားမအား မသိေသးဘူး …”
ေရႊေရး ဖုန္းခ်သြားပါသည္ ။
အင္း..ငါလည္း ေရႊနန္း နဲ႔ ေရႊေရး ၾကားထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ဘူး….ေရႊနန္းကိုလည္း သူ႔အိမ္ကို အျမန္ျပန္ပို႔ဖို႔ လုပ္ရမယ္ ..လို႔ စိတ္ကူးႀကံဆေနဆဲ ေရခ်ိ ုးခန္း တံခါး ပြင့္လာသည္ ။
ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႔ ေခါင္းက ေရစိုေနတာကို သုတ္ရင္း ထြက္လာတဲ့ ေရႊနန္း ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ပုခုံးသား လုံးလုံးဝင္းဝင္းေလးေတြ ရင္ဘတ္ ဝင္းဝင္းေလး အေပၚပိုင္းေတြကို သူျမင္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားမိရသည္ ။
“ ေရခ်ိ ုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာ….အမူးနဲနဲ ေျပသြားသလိုဘဲ….”“ သံပုရာေရ ေသာက္အုံးမလား..ေရႊနန္း …”“ မေသာက္ေတာ့ဘူး…တခု လုပ္ေပးမလား….”“ တခု မကဘူး..လုပ္ေပးမယ္….ဘာလုပ္ေပးရမလဲ…”“ ေရႊနန္းကို မဆတ္ခ်္ လုပ္ေပးမလား….”“ အင္း..ရတယ္ေလ …ရတယ္…” လို႔ ေျပာတဲ့ သူ႔အသံေတြ မူမွန္ရဲ့လား..။ တုန္ခါေနသလား…။
“ လာ..အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္မွာ လုပ္ေပးမယ္ …”
ေရႊနန္းနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ၾကတာနဲ႔ သူ႔စိတ္ေတြ ယိမ္းယိုင္ကုန္ၿပီ ။ေရႊနန္းကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလိုနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္အိပ္လိုက္တယ္ ။ တင္ကားကားလုံးလုံးေတြကသိသိသာသာ ခုံးေမာက္ေနသည္ ။
ေရႊနန္းေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ပုခုံးေလးေတြကို အသာ စႏွိပ္ေပးလိုက္သည္ ။“ အားေလးထည့္ၿပီး ႏွိပ္ကြာ..ေပ်ာ့လြန္းတယ္…”“ ေရႊနန္း နာသြားမွာ စိုးလို႔ပါ….”
ေရႊနန္းက ဟိုေနရာ..ဒီေနရာ နဲ႔ သူႏွိပ္ေစခ်င္တဲ့ ကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေျပာသည္ ။ သူကလည္းေရႊနန္း စိတ္ႀကိဳက္ ႏွိပ္ေပးေနသည္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက လက္နက္ကေတာ့ တအားထႂကြေနသည္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ ကိုယ္လုံးေလးေတြကို ဒီေလာက္ ကိုင္ေနရေတာ့ မႂကြဘဲ ဘယ္ေနေတာ့မလဲ ။
“ ေပါင္ကိုႏွိပ္ပါအုံး…”ခက္ေတာ့ ခက္ေနၿပီ ။ ေပါင္တန္လုံးလုံးေတြကို ႏွိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တခါတခါ လက္က တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ထိမိသြားသည္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြက တအား ထႂကြေဖါက္ျပန္ေနၿပီ ။
“ အကို….”“ ဟင္..ေရႊနန္း….”“ ေရႊနန္း လွလားဟင္….”“ လွတယ္..ေရႊနန္း…”သူ႔အသံေတြ တုန္ခါေနတာကို သူကဖါသာ သတိျပဳမိသည္ ။
“ မ်က္ႏွာ လွတာလား..ကိုယ္လုံး လွတာလား….”သူေျဖရမွာ နဲနဲ တုန႔္ေႏွးသြားသလိုဘဲ…။“ ႏွစ္ခုလုံး လွတယ္…ေရႊနန္း….”“ ေရႊနန္း ခါးကို ႏွိပ္ေပးအုံး……”ေသးက်ဥ္တဲ့ ထြာဆိုင္ခါးေလးကို ႏွိပ္ေပးေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက တင္ပါးႀကီးကို ထိမိျပန္သည္ ။
“ ေရႊနန္း  ဖင္ေတာင့္ေသးရဲ့လားဟင္..”
အိုး….ေရႊနန္း ေမးခြန္းကို သူေျဖရမွာ ခက္ေနသည္ ။
“ ေမးေနတယ္ေလ….ဖင္ေတာင့္ေသးရဲ့လားလို႔…”
“ ေတာင့္..ေတာင့္တယ္….”
“ ကိုထက္နဲ႔ ျဖစ္လိုက္လို႔ ဖင္မ်ား ေလ်ာသြားသလားလို႔..ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေပးပါလား…”
“ မေလ်ာပါဘူး….ေရႊနန္း..လွတယ္….”
“ ႏွိပ္ေပး…..”
ဘယ္ေနရာလို႔ မေျပာလို႔ ဘယ္ကို ႏွိပ္ေပးရမွန္း သူမသိဘူး ..။
ခါးေလးကိုဘဲ ထပ္ဖိႏွိပ္ေပးလိုက္သည္ ။
“ “ ေအာက္ကိုဆင္းအုံး….ဖင္ကို ႏွိပ္ေပး….”
ေရႊနန္းေတာ့ ဆိုးၿပီ ။ ေရႊနန္း ဆိုးတာက သူ႔အတြက္ ေကာင္းတာ ျဖစ္ၿပီ ထင္သည္ ။
စြင့္ကားတင္းအိေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို သူ ကိုင္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။ ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္က ေငါက္ကနဲ ေထာင္သြားသည္ ။ ပိုၿပီး တင္းမာသထက္ တင္းမာလာသည္ ။
ေရႊနန္း တအင္းအင္းနဲ႔ အသံထြက္လာသည္ ။ ဘယ္လိုမွ စိတ္ထိန္းလို႔ မရေတာ့ဘူး…။ ေရႊနန္းရဲ့တင္ပါးႀကီးေတြ ၾကားထဲကို သူ စမ္းလိုက္သည္ ။ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္စမ္းသည္ ။
“ ႀကိဳက္လား….ေရႊနန္း ဖင္ေတြကို ႀကိဳက္လား…”
“ အင္း..ႀကိဳက္တယ္ ….    အရမ္းလွတာဘဲ…““ ဟုတ္လို႔လား…..မေလ်ာေသးဘူးလား…”“ ဟင့္အင္း…မေလၽွာပါဘူး….အရမ္းေတာင့္တယ္…..”
တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို စိတ္တိုင္းက် ကိုင္ညႇစ္ေနမိရသည္ ။ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ …။
ေရႊနန္းရဲ့ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ တခုခုကို ရွာေဖြေနသလို တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔။ဖြားဖက္ေတာ္က ပိုပို တင္းလာသည္ ။ ေရႊနန္းလက္က မၾကာခင္ သြားလိုတဲ့ေနရာကို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။ ဖြားဖက္ေတာ္ေပၚကို ေရႊနန္းရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ စမ္းမိသည္ ။ ထိုးထြက္ေနတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေဘာင္းဘီေပၚကေန ေရႊနန္း ကိုင္ပြတ္ၾကည့္ေနသည္ ။
“ အႀကီးႀကီး ပါလား..အကိုရယ္ …ဟင္း….”
“ ျပ……ေရႊနန္းကို အကို႔ဟာ ျပ…..”
ေရႊနန္းသည္ သူ႔ေဘာင္းဘီကကို ခါးပတ္ကို ဆၤြဲခၽြတ္သည္ ။ဇစ္ကို ဆြဲခ်သည္ ။ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်သည္ ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက ေငါထြက္ေနတာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ခစ္ကနဲ ရယ္သည္ ။ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေဘးတဖက္တခ်က္္ကေန ကိုင္ၿပီး ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ ။ဒုံးလက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ ပစ္ရန္ အဆင္သင့္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။ေရႊနန္းက သူ႔လက္ကေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။
“ ဟီး..ပူပူေႏြးေႏြးႀကီး…..ေရႊနန္း နမ္းေပးရမလားဟင္….”“ အင္း….”
ေရႊနန္းသည္ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို စၿပီး ငုံစုတ္ေပးသည္ ။ အား……ေရႊနန္း လ်ာေလးက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးရဲ့ ထိပ္က အေပါက္ေလးကို ကလိေပးလိုက္လို႔ သူ႔တကိုယ္လုံး တြန႔္သြားရေအာင္အရသာ ထူးသြားရသည္ ။ ေရႊနန္းသည္ ပုေလြမႈတ္ ေတာ္ေတာ္ ကၽြမ္းတာကို သူသိလိုက္ရသည္ ။သူေခါင္းထဲမွာ ဒီေလာက္ ပုေလြေကာင္းၿပီး အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာကုန္းေပးတဲ့ လွလည္းလွ ေတာင့္လဲေတာင့္တဲ့ ေရႊနန္းကို ဘာလို႔ သူ႔ဘဲ ကိုထက္က သစၥာေဖါက္ပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားမိလိုက္သည္ ။ တဏွာစိတ္ ဖုံးလႊမ္းေနတာေၾကာင့္ ေရွ႕ကို ဘာျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာကို မေတြးေတာ့ဘဲ ေရႊနန္းဘုံကို အပီျဖဳတ္ဖို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ ..။
ေရႊနန္းသည္ အားရပါးရ လီးကို စုတ္ေပးေနတာ တခါတခါ ပြပ္..ပြပ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္ထြက္လာသည္ ။ အိုး…ဟား…..အား…….ေကာင္းလိုက္တာ ေရႊနန္းရယ္ ….လို႔ သူ႔ပါးစပ္က အသံထြက္ ညည္းမိရသည္ ။ေရႊနန္းက လက္တဖက္နဲ႔ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ အရင္းပိုင္းကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ စုတ္ေပးေနၿပီး က်န္တဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ သူ႔လက္ကို ဆြဲကိုင္ၿပီး သူမ ေပါင္ၾကားဆီကို ပို႔ေပးသည္ ။ သေဘာကေတာ့ေစာက္ပတ္ကို ကိုင္..ဆိုတဲ့သေဘာ ..။
မို႔ေဖါင္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထမိန္ အေပၚကေန ကိုင္လိုက္သည္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြက ဝုန္းကနဲ ထသြားရၿပီး “ ေရႊနန္း..အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ပါလား…” လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္ ။ ေရႊနန္းေရာ သူေရာ စုတ္တဲ့ကိစၥကို ရပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္ ။ အဝတ္မပါကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားတဲ့ သူနဲ႔ ေရႊနန္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိၾကသည္ ။ေရႊနန္းက အကိုက အဝတ္မပါဘဲ အရမ္း ၾကည့္ေကာင္းတာဘဲ ဆက္စီ ဘဲ..လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ေရႊနန္းကို “ ေရႊနန္းကလည္း အရမ္းကို လွတာဘဲ….ေရႊနန္းကိုလည္း ဒို႔ နမ္းလို႔ရမလာဟင္…”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေရႊနန္းလည္း သူ႔ကို အဖုတ္ယက္ခ်င္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ေပါင္ကား ကာ ထိုင္ေပးသည္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က ခုံးမို႔ၿပီး အႀကီးႀကီးဘဲ ..။ တဏွာအရွိန္ေၾကာင့္မ်ား ပို ေဖါင္းခုံးေနေလသလား မသိဘူး ..။
အေမႊးပါးပါးေလးေတြ ရွိေနေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြရဲ့အနီးအနား ေနရာေတြမွာေတာ့ ရွင္းထားတာကို သတိထားမိသည္ ။
ေရႊနန္း ေပါင္ျဖဴျဖဴေတြ ၾကားထဲ ေခါင္းအပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို နမ္းရႈံ႔မိသည္ ။ အေရေတြ စိုရႊဲေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်ာနဲ႔ စယက္တဲ့အခ်ိန္ ေရႊနန္းက “ မရြံဘူးလား အကိုရယ္..အရည္ေတြ ရႊဲေနတယ္…” လို႔ ညည္းသလို ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူယက္တာေတြကို မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းၿပီး အရသာခံေနသည္ ။ “ အင္း…အင္…အင္း..အင္……” နဲ႔လည္း ညည္းျငဴေနသည္ ။
တခ်ိန္လုံး ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ အတူတူ သြားလာေနခဲ့ရၿပီး သူ႔ရဲ့ အလွအပေတြကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕တိတ္တခိုး ခိုးၾကည့္ေနခဲ့ရတာ အခုေတာ့ သူသည္ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကို ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးေနရတာကလည္း အိပ္မက္တခုလို မယုံနိုင္စရာေတြ ျဖစ္သြားတာပါဘဲ ။
ေစာက္စိေလးက ေထာင္ျပဴးထြက္ေနသည္ ။ လ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ မထိတထိ တို႔ထိလိုက္ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးေတာ့ ေရႊနန္း သေဘာက်သည္ ။ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္လာသည္ ။ လက္နဲ႔ နို႔ႀကီးတလုံးကို လွမ္း ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ တင္းမာလုံးဝန္းေနတဲ့ အရသာက ေကာင္းလြန္းလို႔ နို႔ႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဘဲ ဆုပ္နယ္ေနမိသလို နို႔သီးေခါင္းမာမာေလးကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္သပ္မိရသည္ ။
ေစာက္ဖုတ္ကို စိတ္တိုင္းက် စုတ္ယက္ေပးလိုက္သည္ ။ ေရႊနန္းလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ သူ႔ေခါင္းကို တြန္းလိုက္ၿပီး….“ ေရႊနန္း..လိုခ်င္ၿပီကြာ…..လုပ္ပါေတာ့…” လို႔ ဖီလင္တက္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရႊနန္းရဲ့ ေဖါင္းႂကြမို႔ေမာက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေန မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္သည္ ။သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ ဘာဂ်ာ အျပင္းအထန္ ကိုင္ထားလို႔ ထူအမ္းေနသည္ ။ ေရႊနန္းကိုယ္ေပၚကို သူတက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ဒူးေတြက အလိုလို ေရႊနန္းရဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို ေဘးကို တြန္းပို႔လိုက္မိၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးသည္ ေရႊနန္းရဲ့ ေပါင္ၾကားထဲမွာ ေရာက္ရွိေနရာယူၿပီး ျဖစ္သြားသည္ ။ တနည္းဆိုရေသာ္ ေရႊနန္းသည္ ေပါင္ျဖဲကားရက္ အေနအထား နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ ။
ေရႊနန္းသည္ သူက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ရဲ့ အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ကို ပြတ္တိုက္လိုက္တဲ့အခါမွာ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားၿပီး..“ အို..ဟာဟာ…..အင္ဟင္…” လို႔ညည္းလိုက္သည္ ။ ေကြးညႊတ္လွပတဲ့ ေရႊနန္းရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ပြင့္ဟသြားသည္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ေစာက္ဖုတ္က စိုေပေနတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ရဲ့ ေခါင္းပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီး စိုလူးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္သူသည္ ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ထဲ ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။
“ အို႔…အင့္အင့္…အမေလး …”
အိုအိႏူးည့ံတဲ့အထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားတဲ့ အထိအေတြ႕က ထူးကဲလွသည္ ။
ဒစ္လုံးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားေတာ့ ေရႊနန္းရဲ့ ညည္းသံေလး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို သူမလက္ေတြနဲ႔ ဖမ္းဆုပ္ညႇစ္လိုက္သည္ ။
အရည္ေတြက တအား ရႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ စိုအိေႏြးေထြးတဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ဒစ္လုံးႀကီး ျမဳပ္ဝင္သြားသည္ ။ ေရႊနန္းသည္ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ၿပီး ေခါင္းကိုေမာ့ထားေနသည္ ။ သူ အဆင္ေျပ
ေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ဆက္ထိုးသြင္းသည္ ။ အိစက္ေခ်ာေနေပမယ့္ တင္းၾကပ္ေနတဲ့ အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္တိုက္ရင္း တထစ္ထစ္နဲ႔ အတြင္းကို 
တိုးဝင္သြားတဲ့သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ရလိုက္တဲ့ထူးျခားလွတဲ့ အရသာေၾကာင့္သူ႔စိတ္ေတြ ျပင္းထန္ သထက္ ျပင္းဖန္လာရသည္ ။  ေနာက္ကို နဲနဲျပန္ဆုတ္ၿပီး ထပ္ဖိသြင္းထည့္လိုက္မိျပန္သည္ ။ 
ဒီတခါေတာ့ ဖြားဖက္ေတာ္ ဒုတ္ အဆုံးထိ ေရာက္သြားေအာင္ သြင္းလိုက္သည္ ။
“ အကို….ေရႊနန္းကို ႀကိဳက္လားဟင္ ….”
“ ႀကိဳက္တယ္..ေရႊနန္း …”
“ ေရႊနန္းလည္း အကို႔ကို ႀကိဳက္တယ္ …အကို အားမနာနဲ႔ေနာ္..ေရႊနန္းကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လုပ္ ..”
ေရႊနန္းထဲကို တခ်က္ခ်င္း သူေဆာင့္ထည့္ေပးသည္ ။ ေရႊနန္းလည္း တအင္းအင္းနဲ႔ သူမတင္ပါးႀကီးေတြကို ေအာက္မွ ေကာ့ေပးသည္ ။ တင္ပါးႀကီးေတြကို ႏွဲ႕လိုက္ ၀ိုက္လိုက္ လုပ္ေပးသည္  ။
ကိုထက္နဲ႔ အေတြ႕အၾကဳံရၿပီးမို႔ ကၽြမ္းေနတာဘဲ လို႔ သူသိလိုက္သည္ ။
“ အင္း..အင္း….ေကာင္းတယ္အကို….လုပ္..လုပ္ …”
အရည္ေတြ အရမ္းလိုက္လြန္းတာေၾကာင့္ ေဆာင့္ထည့္တဲ့အခ်ိန္ ဖြတ္ဖြတ္ ဖပ္ဖပ္ အသံဘလံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ေရႊနန္းက ျမန္ေစခ်င္လာတာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ သြက္သြက္ 
ထိုးေဆာင့္ေပးလိုက္သည္ ။ တခ်က္တခ်က္ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လိင္တန္ သြတ္သြင္း ပြတ္တိုက္တဲ့ေနရာက ေလအန္သံ ဘြပ္ ဘြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာေတာ့ အရွိန္ေကာင္းေကာင္း 
လုပ္ေနဆဲ ေရႊနန္းရဲ့ ရယ္သံေလး တခိခိကို ၾကားရသည္ ။
ေအာက္က ေရႊနန္းက တအားပင့္တအားေကာ့ေပးေနတာေတြ ပိုျမန္လာသလို ေရႊနန္း ေအာ္ညည္းသံေတြ ကို က်ယ္လာေတာ့ ေရႊနန္းတအားအရွိန္တက္ေနၿပီဆိုတာသူသိလာေတာ့ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္သည္ .
“ အား…အား..အား……အို..အို…အို…အင္းအင္းအင္း……..အားအား…..”
ေရႊနန္း ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါၿပီး တြန႔္လိန္ကာ လမ္းဆုံး ၿပီးျခင္းကို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။
“ အကိုရယ္…ေကာင္းလိုက္တာ..အကိုေရာ ေကာင္းလားဟင္…..”“ အင္း…အရမ္းေကာင္းတယ္ ….    ”
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ကုတင္ေပၚမွာ ယွဥ္တြဲကာ နားေနလိုက္ၾကၿပီး ေရႊနန္းကို အိမ္ျပန္ၾကမလားလို႔ သူ ေမးလိုက္ေတာ့ ေရႊနန္းက အကိုနဲ႔ ေနရတာ မဝေသးဘူးကြာ..   …ေရႊနန္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူး….” လို႔ ေျပာလို႔ ေနာက္တႀကိမ္ ေနာက္တေၾကာင္း ထပ္ဆြဲေပးရအုံးမယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။“ မမာမေတာင္ဘဲ ဒီအတိုင္းေနတာေတာင္ အရမ္းတုတ္တာဘဲ…ရွည္လည္း ရွည္တယ္…”ေရႊနန္းက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို က်က်နန ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ကာ ဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ေဆးေၾကာေပးရင္း ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
ေရႊနန္း လက္ကေလးနဲ႔ ကိုင္တြယ္တဲ့အခါ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္သည္ ေငါက္ကနဲ ထေထာင္လာသည္ ။ေရႊနန္းက သေဘာက်စြာနဲ႔ ရယ္ေမာရင္း ဖြားဖက္ေတာ္ကို လက္နဲ႔ ကြင္းတိုက္သလို ေရွ႕နဲ႔ေနာက္ပြတ္တိုက္ေပးသည္ ။ ဖြားဖက္ေတာ္လည္း ႐ုတ္ခ်ည္း ျပန္လည္ရွည္ထြက္ ႀကီးထြားလာရျပန္သည္ ။
ဒုတိယအခ်ီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္ ။ ေရႊနန္းကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းကာ အေကာင္းဆုံး ဆြဲေပးလိုက္သည္ ။ ဒီ ဒုတိယအခ်ီမွာ သူသုံးခ်ီ ေတာင္ ၿပီးတယ္ လို႔ ေရႊနန္းက ေျပာတယ္ ။ေရႊနန္းရဲ့ ဖင္ကားကားႀကီးေတြကို ဖင္ေထာင္ကုန္းတဲ့ ပုံစံနဲ႔ လုပ္ရရင္ ေကာင္းမွာဘဲ လို႔ သူ စိတ္ကူးရလို႔ “ ေလးဘက္ကုန္းေပးမလား ေရႊနန္း..” လို႔ သူ ေမးလိုက္သည္ ။ေရႊနန္းက ၾကည္ျဖဴစြာဘဲ သူ လိုလားသလို ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးသည္ ။ေရႊနန္းရဲ့ ဖင္ႀကီးေတြ ေအာက္ဖက္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ျပဴးျပဴးႀကီး ထြက္ေနသည္ ။ ဒီလို လိုးရတာကို သူ သေဘာက်တာက ေစာက္ဖုတ္ထဲ သူ႔ဒုတ္ ဝင္ထြက္တာကို ၾကည့္လို႔ရလို႔.. ။ ဖင္ေပါက္ေလးကိုလည္း ၾကည့္ၿပီး သူ ကလိခ်င္လာသည္ ။ ေရႊနန္းဖင္ကို ေတာင္းလိုးဖို႔လည္း သူ စိတ္ထဲမွာ ႀကံစည္ထားလိုက္သည္ ။
စအိုေပါက္ေလးကို သူ႔လက္မနဲ႔ ဖိဖိေခ်ပြတ္ရင္း အက်င့္လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။ တခ်ိန္မွာ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ထိုးႏွစ္မည္ ။ 
ဒုတိယအခ်ီက စိမ္ေျပနေၿပ လိုးတဲ့ ပြဲဘဲ ..။ သူေရာ ေရႊနန္းေရာ ေခၽြးေတြ တုတ္တုတ္ရႊဲၾကရသည္ ။
ေရႊနန္းကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားလိုက္သည္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္လည္း သမီးျပန္ေရာက္လာလို႔ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ ။ သူ႔ကီု ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လာေျပာတယ္ ။ သူျပန္ခါနီးမွာ ေရႊနန္းကလဲ“ အကို႔ကို ေရႊနန္း ေက်းဇူးတင္တယ္ ..” လို႔ လာေျပာတယ္ ။
ဘာအတြက္ ေက်းဇူးတင္တာလဲ…။ေရႊနန္းရဲ့ ၿပီတီတီ ရီေဝတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္တဲ့ အဓိပၸါယ္က သူ႔ကို ႏွစ္ခ်ီေကာင္း ျဖဳတ္ေပးတာနဲ႔ ဘာဂ်ာ အၾကာႀကီး ကိုင္ေပးတာေၾကာင့္..ဆိုတဲ့ သေဘာ ..။

ေရႊနန္းတို႔အိမ္က ျပန္လာၿပီး ေရအျမန္ခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲရတယ္ ။ အဝတ္အစား လဲေနတုံးဘဲ ဖုန္းလာတယ္ ။ ေရႊေရးလြင္လြင္ ေခၚတာ ။  ေရႊေရးက “ မလာေသးဘူးလား….” လို႔ ခပ္မာမာေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တာ ခံရတယ္ ။ 
“ လာၿပီ..လာၿပီ..ေရႊေရးေရ….ခုထြက္လာၿပီ….”
ေရႊႏွစ္ေရႊ ၾကားမွာ ေျပးလႊားေနရသည္ ။ ေရႊနန္းကို ခုေလးတင္ ႏွစ္ခ်ီေကာင္း ျဖဳတ္ေပးခဲ့ၿပီး မၾကာခင္မွာ ေရႊေရးကို ျဖဳတ္ေပးရဦးမည္ ။ 

ေရႊေရး သည္ သူ႔ကို သူ ဝယ္ထားတဲ့ ႀကိဳ႕ကုန္းက တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ တိုက္ခန္း အသစ္ကို ျပခ်င္လို႔ ဆိုၿပီး ။ တိုက္ခန္းအသစ္ကိုလည္းေရာက္ေရာ အခန္းထဲကို ေျခတလွမ္း စဝင္လိုက္တာနဲ႔ေရႊေရးနဲ႔ သူ အငမ္းမရ ဘဲ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဖက္တြယ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္စုတ္မိၾကတယ္။
တိုက္ခန္း အသစ္ခ်ပ္ခြတ္ဆိုေတာ့ ဘာခုံဘာကုလားထိုင္ ဘာဆိုဘာမွ မရွိဘူး ။အုတ္နံရံကို မွီၿပီး ေရအေရးႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြကို တအား စုတ္ရင္း ေရႊေရး နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း  ဝတ္ထားတဲ့ အက် ႌ ေပၚကေနဘဲ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္မိတယ္ .။ ေရႊေရးက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး “ ဟိတ္အက် ႌေတြ ေက်ကုန္မယ္ကြာ…ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ တဏွာထန္ေနသလား…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
တဏွာ မထန္ဘဲ ခပ္ေအးေအး ေနျပန္ရင္လဲ ေရႊေရးက “ လူႀကီးသမီးနဲ႔မ်ား ခိုးစားေနၾကသလား..ေရႊေရးကိုေတာင္ စိတ္မလာေတာ့ဘူး မဟုတ္လား…” လို႔ ေျပာမွာ..။ “  ကဲ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..လိုးခ်င္ရင္လဲအဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္..ဘာလဲ ..ခၽြတ္ေပးရအုံးမွာလား….” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခပ္သြက္သြက္ဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ရတယ္ ။  ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ေခ်ာင္းကေတာ့ ေရႊေရးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အခန္းထဲ ေရာက္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ မတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီေလ ။လိင္တန္ႀကီး ေတာင္မတ္လ်က္ ရွိေနတဲ့ သူ႔ကို ေရႊေရးက သေဘာက်စြာနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး “ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ယူကေတာ့ ဒို႔ကို လိုးဖို႔ အျမဲ အဆင္သင့္ အဲဗားရယ္ဒီ ျဖစ္ေနတဲ့ အလိုးသမားခ်စ္သူဘဲေပါ့ေနာ္..” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ လိင္တန္ေခ်ာင္းက ဘာလာေတာ့မည္ ဆိုတာကို ႀကိဳသိေနသလား မသိပါဘူး ။ ေရႊေရးရဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ကပ္ကပ္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လႈပ္သြားတယ္ ။
ေရႊေရးက ဒစ္လုံးႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ဖပ္ကနဲ ပုတ္လိုက္ၿပီး..“ နင့္ကို ငါလြမ္းေနတယ္ သိလား..” လို႔ ခပ္တိိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ လိင္တန္ အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္ ။ ပုေလြကိုင္ေပးေတာ့မွာမိို႔ လိင္တန္ေခ်ာင္းက ပိုထြားပိုႀကီး ပိုရွည္လာသလိုဘဲ ။ ကာမ အရသာထူးေတြ ရေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တဲ့ စိတ္ေတြက အဆုံးစြန္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထႂကြလာရတာေၾကာင့္ပါ ..။
အရင္ဆုံး လိင္တန္ထိပ္ဖ်ားကို ႁပြတ္ကနဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ နမ္းလိုက္တဲ့ ေရႊေရးဟာ တကယ္ဘဲ သည္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို သတိရ တမ္းတ လြမ္းေနတဲ့ ပုံပါ ။ လိင္တန္ႀကီးကလည္း အေၾကာေတြ ထင္းေထာင္ထေနတယ္ ။ ထိပ္ေပါက္ကလည္း အရည္ေလးေတြ ယိုစီး က်ေနတယ္ ။ ဒီ အရည္ေလးေတြကို ေရႊေရးက လ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္လိုက္တယ္ ။ “ ယူ႔လီးႀကီးက အရင္ထက္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲကြာ….”းေတြ
တကယ္ေတာ့ ေရႊေရး စုတ္ေပးတာကို ခံခ်င္လွၿပီ ။ ေရႊေရးက တို႔ထိ တို႔ထိေလးေတြ လုပ္ေနသည္ ။ေဂြးစိႏွစ္လုံးကိုလည္း ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ေနျပန္သည္ ။ သည္လို အခ်ိန္ဆြဲၿပီး မထိတထိ ကစားေနေလေလစိတ္ေတြက တအားကို ထႂကြလာေလေလ ပါ ။
ေရႊေရးက အက် ႌကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ဘရာစီယာ ျဖဴျဖဴေလးက နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို မနိုင္မနင္း ခ်ဳပ္ထားေနသည္ ။ နို႔ႀကီးေတြက ဘရာစီယာရဲ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေအာက္က အတင္းႀကီး ႐ုန္းကန္ထြက္ခ်င္ေနၾကသလိုဘဲ ။ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ေလးကို ေရႊေရး လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ျဖဳတ္ခြာပစ္လိုက္တယ္ ။ေကာ့ခၽြန္ၿဖိဳးေမာက္တဲ့ နို႔ႀကီးေတြက အခ်ဳပ္ေႏွာင္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္လို႔ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြားနဲ႔ေခါင္းေမာ့ေနၾကတယ္ ။ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်ၿပီး အငမ္းမရဘဲ နို႔သီးနီညိဳညိဳေလးတဖက္ကို စို႔မိရတယ္။
“ ေဟ့..ေနအုံးကြာ..လီးကို အရင္ စုတ္ေပးအုံးမယ္ …”
ေရႊေရးက သူ႔ကို မတ္တပ္ ျပန္ရပ္ခိုင္းတယ္ ။ ေရႊေရးသည္ ပုေလြပညာစြမ္းေတြ ျပပါေတာ့တယ္ ။ေရႊေရးရဲ့ လ်ာေလးက ဒစ္လုံးၾကားကို ယက္ေပးေနတယ္ . ထိပ္ပိုင္းကို အရင္ ကလိေနတယ္ ။ သူအရမ္း ထိလို႔ေရႊေရး ေခါင္းေလးကို ေယာင္ယမ္းၿပီး ကိုင္မိရတယ္ ။ႏုတ္ကလည္း အသံေတြ ညည္းမိရတယ္ ။ လိင္တန္ အရင္းပိုင္းအထိ ေရာက္ေအာင္ ငုံငုံဆြဲၿပီး စုတ္ေပးေနတယ္ ။ လိင္တန္ တေခ်ာင္းလုံး ေရႊေရး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ ။ ေရႊေရးရဲ့ အစုတ္မွာဘယ္ေလာက္ထိ အရသာ ထူးကဲ နစ္ေမ်ာေနမိသလဲ မသိဘူး ။ ေရႊေရး အစုတ္ရပ္ လိင္တန္ကို ပါးစပ္ကေန ခၽြတ္ဖယ္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိတယ္ ။ ေရႊေရးက “ ေတာ္ၿပီေနာ္…လိုးၾကစို႔..” လို႔တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္လို႔ ဒီ သံမံတလင္းၾကမ္းမွာဘဲ ဆြဲၾကရမယ္ လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။
ေရႊေရးက..“ အို..ဒီမွာ မျဖစ္ပါဘူး..အိပ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္..” လို႔ ေျပာၿပီးသူ႔လက္ကို ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားပါတယ္ ။
အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဖ်ာတခ်ပ္ နဲ႔ ေမြ႕ရာလိပ္တလိပ္ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ေရႊေရးက ထမိန္ကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ အတါင္းခံ ပင္တီ မပါလို႔ ထမိန္ ခၽြတ္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားတာ ဝင္းဝင္းျဖဴျဖဴ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အခုဘဲ အစုတ္ေကာင္းေကာင္း ခံထားရလို႔တအားလိုးခ်င္ေနတဲ့ လီးကလည္း တဆတ္ဆတ္ခါေနၿပီ ။
ေရႊေရးနဲ႔ ေလွႀကီးထိုးဘဲ အျမန္ ဆြဲလိုက္ၾကတယ္ ။ ေရႊေရးကလည္း ထန္ သူကလည္း ထန္ ဆြဲလိုက္ၾကတာ တေဖါင္းေဖါင္းဘဲ ။ အေရေတြကလည္း လိုက္ေတာ့ တဖြပ္ဖြပ္ တဘြပ္ဘြပ္ အသံေတြကို ဆူညံသြားရတာ..။ ေရႊေရးကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မို႔ တအား ေအာ္တယ္ ။ ညည္းတယ္ ။ၿပီးခါနီး အရွိန္နအား တက္လာတဲ့အခါ ေရႊေရးလည္း….“ လိုး..လိုး..တအားလိုး…ဘာလဲ..အားမရွိဘူးလား..လိုးစမ္းပါ..ေဆာင့္ေဆာင့္..တအားေဆာင့္ထည့္….” လို႔ ေအာ္ပါတယ္ ။ ငယ္ငယ္က ခိုးဖတ္ခဲ့ရတဲ့အျပာစာအုပ္ေတြထဲကလိုဘဲ လို႔ အမွတ္ရလိုက္တယ္ ။ ေရႊေရး ေကာင္းေစဖို႔ စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ သူေတာင္းဆိုသလို ျပင္းျပင္းနဲ႔ ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပါတယ္ ။
ေရႊေရးလည္း ဖင္ႀကီးေတြ ေကာ့ေပးလိုက္ စေကာဝိုင္း ေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေခၽြးေတြ စိုစိုရႊဲေနၾကၿပီ ..။  ဆက္တိုက္ ၾကဳံးလိုးေနတာ ..။ ေရႊေရး ေစာက္ပတ္ကလည္း သူ႔လီးကို ညႇစ္ယူဆြဲေနသလို အရသာ က ထိမိ ေကာင္းလွတယ္ ။
“ အမေလး..ေကာင္းေကာင္း..ေကာင္းေနၿပီ..အို..ေဆာင့္ေဆာင့္…အာ..အား…အား….အား…အိုး….ၿပီးၿပီ….အား….ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ….ေဆာင့္…ေဆာင့္ မရပ္လိုက္နဲ႔..အေသေဆာင့္……….”
ေရႊေရး တတြတ္တြတ္ ညည္းေအာ္ရင္း သူ႔ကို တအား ဖက္ညႇစ္ၿပီး “ ၿပီး ” သြားပါတယ္ ။ သူလည္းသုတ္ရည္ေတြ တစစ္စစ္ နဲ႔ အမ်ားႀကီး ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ေရႊေရးနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္း ဆိုသလိုဘဲ ၿပီးဆုံးျခင္းကို ေရာက္ရွိသြားရပါေတာ့တယ္ ။ ေရႊေရးက သူ႔လီးကို အဖုတ္ထဲက ထုတ္ခြင့္မျပဳဘူး ။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဆက္ ထား စိမ္ထားခိုင္းတယ္ ။
“ နင္ တကယ္လိုးနိုင္တဲ့ေကာင္ဘဲ…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …ငါ..ငါ ႀကိဳက္တယ္….” လို႔ ေရႊေရး မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ေျပာလိုက္တယ္ ။“ နင့္ေစာက္ပတ္ကလည္း တအား လိုးလို႔ေကာင္းတာဘဲ ေရႊေရးရယ္ ..ငါ့လီးကို ရစ္ပတ္ဆြဲ.ူေနသလိုဘဲ….ေမၽွာ့္ပါတဲ့ ေစာက္ပတ္ ဆိုတာမ်ိ ုး ျဖစ္မယ္ …” လို႔ သူကလည္းေရႊေရးကို ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
.“ အဲဒါ အလိုလို ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး…ငါ ညႇစ္ညႇစ္ေပးလို႔ ဟဲ့..နင္ႀကိဳက္ရင္ ငါ အျမဲ အဲလို 
ညႇစ္ေပးမယ္ …နင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုလို႔ ငါ ဝမ္းသာပါတယ္ …” လို႔ ေရႊေရးက  ေျပာပါတယ္ ။

အနည္းဆုံးေတာ့ ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ေရႊေရးနဲ႔ ဆြဲျဖစ္မွာပါဘဲ ..။
ေရႊေရးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ႂကြက္သားေတြ ညႇစ္ေပးျခင္းက သူ႔ကို အရသာ အရမ္းထူးကဲေစသည္ ။ထိုးေဆာင့္လိုက္တိုင္း ၾကပ္တည္းစီးပိုင္တဲ့ အရသာကို ရရွိသည္ ။ ၾကာၾကာ ဆက္မလိုးနိုင္ဘဲ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္ခါ ၿပီးျခင္းကို ေရာက္သြားခ်င္သည္ ။
ေရႊေရးက ကုတင္ေပၚက ဆင္းသည္ ။
“ ငါ ေရခ်ိ ုးလိုက္အုံးမယ္…”“ ငါလည္း နင္နဲ႔ အတူတူ ေရခ်ိ ုးခ်င္တယ္…”“ အို..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ေအးေဆး ေနစမ္းပါဟာ…ငါ ေအးေဆး ခ်ိ ုးပါရေစ…”
ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေရခ်ိ ုးခန္းဆီကို ေရႊေရး ေလၽွာက္သြားတာကို ကုတင္ေပၚက ၾကည့္ေနမိသည္ ။ေရႊေရးရဲ့ ဖင္တုံးႀကီးေတြက တုန္ခါ လႈပ္ေနတာကို ေတြ႕ရတာ သူ႔ဒုတ္ေတာင္ ျပန္မာသြားသလိုဘဲ..။
ေရႊေရး ေနာက္ကို သူ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
ေရခ်ိ ုးခန္းက ပိတ္မထားဘူး ။ သူဝင္သြားေတာ့ ေရႊေရးသည္ ေရပန္းေအာက္မွာ သူ႔ကိုယ္လုံးေတြကိုသူ႔ဖါသာ ပြတ္တိုက္ရင္း ေရခ်ိ ုးေနသည္ ။
“ ဟိတ္..ဘာလို႔ လာတာလဲ..”“ ေရႊေရးနဲ႔ အတူတူ ခ်ိ ုးခ်င္လို႔..”
“ နင္ သိပ္ကဲတာဘဲကြာ….”
ေရႊေရးအနား ပူးကပ္ၿပီး ေရႊေရး ဖင္တုံးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။
“ အိုး ..ေဟး….”

                     *******************************************************
ေနာက္တေန႔ မနက္ ၁ဝနာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ..။
“ မမတို႔က ထင္ေအာင္ေက်ာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ သေဘာက်တယ္..သံေယာဇဥ္ျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုတာထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း သိမွာပါ..ဒါေပမယ့္ေလ..မမတို႔မိသားစု အတြက္ထက္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ့ ေရွ႕ တိုးတက္ေရးက အေရးႀကီးေသးတယ္ေလ..မမတို႔ မိသားစု နဲ႔ ေနတာထက္ အေရးႀကီးတဲ့တျခား တာဝန္တခုခုကို လုပ္ရင္ မင္းအတြက္ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ မင္းတို႔ “ အဘ ”က မမကို ေျပာျပတယ္..”
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ကားေမာင္းေနတဲ့ သူ႔ကို ေျပာပါတယ္ ။
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က သူ႔ကို ကားေမာင္းခိုင္းလို႔ ဒီေန႔ မနက္ သူတို႔အိမ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လိုက္ေမာင္းေပးရပါတယ္ ။ ေရႊနန္းဘုံကေတာ့ မနိုးေသးပါဘူး ။ အိပ္ေနတုံး ..။ သူ႔ေနရာမွာ အစားထိုးမယ့္ အရာရွိေလးတေယာက္ ေရာက္ေနၿပီ ။ သူက စစ္႐ုံးခ်ဳပ္ကို ေျပာင္းရမယ္ ။
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က ၿမိဳ႕သစ္မွာ ေဆာက္ေနတဲ့ သူတို႔ တိုက္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းတာ ။တိုက္က ေတာ္ေတာ္ၿပီးေနၿပီ ။ တိုက္ကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ အတူတူ လိုက္ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ေအမီကလည္း မင္းကိုအကူအညီတခု ေတာင္းစရာ ရွိလို႔တဲ့…ေအမီ့ဆီကို သြားလိုက္ပါအုံး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္…” လို႔ ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္တယ္ ။“ ဟုတ္ကဲ့..မမ ” လို႔ သူေျဖလိုက္တယ္ ။
ေဒၚရႊျဖဴသန႔္က ဒီတိုက္က အဘ အနားယူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေနဖို႔လို႔ ေျပာျပၿပီး ေရႊနန္းဘုံအတြက္လည္းသူတို႔မိဘေတြ ေပးခဲ့တဲ့ ေျမကြက္တကြက္ ရွိေသးတယ္ ..ေရႊနန္း အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါ ေနဖို႔ အိမ္ေဆာက္ေပးဖို႔စဥ္းစားေနတယ္ လို႔ ေျပာျပတယ္ . .။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ တိုက္ေရွ႕ကို ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ရဲ့ကား ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ကဘဲ ဒီတိုက္ကို အစစ တာဝန္ယူၿပီး ေဆာက္ေနတာပါ ။
ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က တိုက္ၿပီးစီးတဲ့ အေျခအေနေတြကို ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ကို ရွင္းျပၿပီး “ အထူးဆိုင္ ” ကေန ပစၥည္းေတြ သူထုတ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတယ္ ။  အထူးဆိုင္ ဆိုတာက လူႀကီးမိသားစုေတြဘဲ ဝယ္နိုင္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ ဆိုင္ပါ ။ 
ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္လည္း အခုလထဲ မဂၤလာေဆာင္ေတြ တက္ေရာက္ဖို႔ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနတာကိုသတိရသြားၿပီး မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ေတြ ဝယ္ရမယ္ …ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ကို အထူးဆိုင္ကို သြားရေအာင္လား..လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။“ ဟုတ္ကဲ့..မမ…..က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ပါမယ္ …” လို႔ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္က “ ဒါဆို..မမ..ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ရဲ့ ကားနဲ႔ လိုက္သြားလိုက္မယ္…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ေရ..ေအမီ့ဆီကို အခုဘဲ သြားလိုက္ပါလား..ကြယ္…” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။သူေျဖရတာက “ ဟုတ္ကဲ့…မမ…” ပါဘဲ ။
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ အိမ္ကို သူေရာက္သြားတယ္ ။ သူ႔အကူအညီကို လိုေနတယ္ ဆိုကထဲက ဘာအကူအညီလည္း ဆိုတာ သူသိလိုက္ၿပီးသား ။
အိမ္ေဖၚမေလး တေယာက္က ၿခံတံခါး လာဖြင့္ေပးတယ္ ။
“ ေဒၚေအမီသြင္ …ရွိလား …”“ ရွိပါတယ္…ရွင့္…”
တိုက္ႀကီးတခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။
သူ ဧည့္ခန္းႀကီးထဲ ေလၽွာက္ဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္ အေပၚထပ္ ေလွခါးကေန ဆင္းလာတယ္  ။“ အမေလး..ေပၚေတာ္မူႀကီး….မမ အေပၚ စိမ္းကားေနတာေပါ့ေလ….”
ေဒၚေအမီသြင္သည္ ခပ္ပါးပါး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပိတ္သားနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက် ႌပြပြေလးကို ဝတ္ထားတာ အတြင္းမွာ ဘရာစီယာ မပါတာေၾကာင့္ ရင္စိုင္ႀကီး ႏွစ္လုံးကို ၀ိုးတိုး ၀ါးတား ေတြ႕ေနရတယ္ ။ လမ္းေလၽွာက္လိုက္တိုင္း ဒီရင္သားေတြက တုန္တုန္သြားေနတယ္ ။
“ မမလည္း တေယာက္ထဲ အရမ္းပ်င္းတာဘဲ…မမ ေယာက်္ားက နိုင္ငံျခား ထြက္သြားျပန္ၿပီ ….     မမလည္းမင္းကို အကူအညီေတာင္းမလို႔ …”“ ဟုတ္ကဲ့..မမ…က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္…”
မခို႔တရို႔ နဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔နားနားကို ႏႈတ္ခမ္းကို ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး“ မင္း ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆိုတာ မင္း သိပါတယ္ကြယ္…မမ တအား လိုခ်င္ေနတယ္ ..ဟိုတခါကလိုဘဲ..ေပါ့….” လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။
ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းတဲ့ မိန္းမေခ်ာႀကီးကို အလိုျဖည့္ေပးဖို႔ တာဝန္က်ေရာက္လာၿပီ ။အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕စတမ္း ..။
“ ဟုတ္ကဲ့မမ…မမ လိုအပ္ေနတာေတြ က်ေနာ္ အကုန္ လုပ္ေပးမယ္…မမ…” လို႔ သူေျပာလိုက္တယ္ ။ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔လက္ကို ဆြဲၿပီး အေပၚထပ္ကို တက္သည္ ။ မၾကာခင္ အလုပ္ေတြ မ်ားေတာ့မွာ သိေနတဲ့ လက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္လာသည္ ။ ပစ္ရန္ အသင့္ အေနအထားေပါ့ ..။  
အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခါ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔ခါးကို လာဖက္တယ္ ။ “ မင္းကို ဒို႔က လြမ္းေနတာ သိလား….ဟင္း…ဘာလို႔ ဒို႔ဆီ မလာတာလဲ..ဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္ဘူး”ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။ ေရႊေရး..ေရႊနန္းတို႔ကို အိပ္ရတာနဲ႔မတူတာက ေရႊေရး..ေရႊနန္းတို႔က အပ်ိဳ..အိမ္ေထာင္ မရွိသူေတြ..ဒီေစာ္ႀကီးကေတာ့ လင္ရွိ မိန္းမတေယာက္ ။ သူ႔လင္ႀကီးက အခ်ိန္မေရြး ျပန္ေရာက္ခ်လာနိုင္သည္ ။
လိုလားေတာင့္တေနတဲ့သူကို လုပ္ရတာေတာ့ ေကာင္းသည္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က ကုတင္ေဘးနားကဘီဒိုေလးေပၚက အေကာင္းစား ဝစ္စကီပုလင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ေတြဆီကို ေလၽွာက္သြားလိုက္ၿပီး ဖန္ခြက္ႏွစ္ခြက္ထဲကို ဝစ္စကီ ေလာင္းထည့္သည္ ။ သူ႔ဆီကို ျပန္ေလၽွာက္လာၿပီး ဖန္ခြက္တခြက္ကို ကမ္းေပးသည္ ။ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။
“ မင္း ေရႊျဖဴ႕ကိုေကာ နဲနဲ စမ္းမၾကည့္ဘူးလား…”“ မမ က က်ေနာ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနတာကို မၾကည့္ခ်င္ဘူးထင္တယ္…ဟင္းဟင္း..”“ ေရႊျဖဴလဲ မမလိုဘဲ အဖိုးႀကီး ယူထားတာ ..မမသိတာေပါ့ကြယ္..သူလည္း ဆာေနတယ္ ဆိုတာ..”
ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လက္က သူ႔ေပါင္အလည္က ဖြားဖက္ေတာ္ လက္နက္ဆီကို ေရာက္ေနၿပီ ။ ေဘာင္းဘီအေပၚကေန ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္ေနသည္ ။ လက္နက္ကလည္း တအားကို ႂကြေနၿပီ ။
ေဒၚေအမီသြင္ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခၽြတ္ပစ္ေနသည္ ။
သူလဲ ကုတင္ေဘးမွာ ထရပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ ။
စိုေျပေတာင့္တင္းတဲ့ ျဖဴဝင္းၿပီး ပစၥည္းေကာင္းတဲ့ မိန္းမေခ်ာႀကီးရဲ့ ကိုယ္လုံးတီးအလွအပေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ သူ႔စိတ္ေတြ ထႂကြသထက္ ထႂကြလာရသည္ ။
မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ကို ေဒၚေအမီသြင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၿပီး လက္နဲ႔ ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။
“ တကယ့္ကို အားရစရာႀကီးကြယ္ ….မမေလ….လီးေသးၿပီး မေတာင္နိုင္တဲ့ မမရဲ့ လင္ႀကီးနဲ႔ ေပါင္းေနရတာ တကယ့္ ေလာက ငရဲဘဲ….အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြ မ်ားခဲ့ၿပီေလ …ဒါေၾကာင့္ မမေလ..မင္းကို အကူအညီ ေတာင္းရတာေပါ့…”
ေျပာေနရင္း ေဒၚေအမီသြင္သည္ လိင္တန္ကို ပြတ္သပ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေနပါသည္ ။
“ မင္းက လီးႀကီး႐ုံမကဘူး..လိုးလဲ လိုးတတ္..လိုးနိုင္တယ္ေလ ..မင္းနဲ႔ တခါ ၾကဳံၿပီးတဲ့ေနာက္ မမေလ..မင္းကို စြဲသြားတယ္..မင္းကို ေတာင့္တမိတယ္..တမ္းတမိတယ္….ကြာ….”
ေဒၚေအမီသြင္သည္ လိင္တန္ရဲ့ ထိပ္ပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စနမ္းလိုက္ၿပီး..အရင္းပိုင္းကေနအဖ်ားပိုင္းထိ လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ ။
“ ဟင္း…ႀကိဳက္တယ္ကြာ….”
ထိပ္ဖ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းထူထူအိအိေတြနဲ႔ ႁပြတ္ကနဲ ငုံကာ စုတ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တာပါ ။ သူကလည္းေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ နို႔ထြားထြားႀကီး ႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ ကိုင္မိရသည္ ။ နို႔ႀကီးေတြက နဲနဲ တြဲက်ေနေပမယ့္ တင္းမာလုံးဝန္းၿပီး ကိုင္ဆုပ္လို႔ ေကာင္းတုံးပါဘဲ…။ နို႔သီးေခါင္းအညိဳေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးတလုံးကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မာတင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ သည္အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္သည္ သူ႔လိင္တန္ကို အားရပါးရဘဲ စုတ္ေနပါၿပီ ။
ေရႊေရး အစုတ္ေကာင္းလွၿပီ သူထင္တာ ေဒၚေအမီသြင္က ပိုလို႔ ေတာ္ေနသည္ ။ စုတ္တာေတြ ေကာင္္းလြန္းလို႔ တကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားရၿပီး ႏုတ္ဖ်ားက တအီးအီး ညည္းမိရသည္ ။လ်ာေလးနဲ႔ ပတ္ျခာလွည့္ၿပီး ကစားေပးတာ ဘယ္သူခံနိုင္မလဲ ..။ သုတ္ရည္ေတြ ႁပြတ္ကနဲ ပန္းထြက္သြားခါနီးကိုျဖစ္သြားသည္ ။ မနည္း စိတ္ထိန္းလိုက္ရသည္ ။
မျဖစ္ေသးပါဘူး..သူ႔ကိုလည္း ေကာင္းေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးအုံးမွပါ…ဆိုၿပီး ေဒၚေအမီသြင္ကို စုတ္တာ ရပ္လိုက္ဖို႔ သူေျပာလိုက္သည္ ။
“ ဘာလို႔ ရပ္ခိုင္းတာလည္းဟင္…” “ မမ စုတ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ..က်ေနာ္ ရပ္ခိုင္းရတာက မမကို က်ေနာ္ ယက္ေပးခ်င္လို႔ပါ..မမကို က်ေနာ္ မႈတ္ေပးပါရေစ …”“ ဟင့္အင္း…မယက္ပါနဲ႔….ရတယ္..ရတယ္…..”“ လာပါမမရယ္….လွဲအိပ္လိုက္ ..မမ ကို ေကာင္းေစခ်င္တယ္…မမ တအား ေကာင္းေအာင္ က်ေနာ္မႈတ္ေပးမယ္ …”
ေဒၚေအမီသြင္က ပက္လက္လွဲခ်လိုက္တဲ့အခါ သူက ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကား လိုက္တဲ့အခါ ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ သူ႔လိင္တန္က အစြမ္းကုန္ တင္းမာ ႀကီးထြားလာတယ္ ။ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ေပါင္ၾကားကို သူ႔မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္ၿပီး ထူထူအမ္းအမ္း ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကို လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္တင္ကာ ယက္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္…“ အို..ဟိုဟို..အား…အ….” ဆိုၿပီး တုန္ခါသြားၿပီး သူမေပါင္တန္ေတြကို ေစ့ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူက ေပါင္တန္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ျဖဲကားထားတာမို႔ ေစ့လို႔မရဘူး ။ သူ႔လ်ာက ဆက္တိုက္ဘဲ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဖိဖိ ယက္ေပးေနၿပီ ..။“ အို….အား…ဟင္…အား…အ….အ……အင္ဟင္……အာ…အာ……”ေဒၚေအမီသြင္ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။“ ေတာ္..ေတာ္ၿပီ…အား…အမေလး..မမ..မမ….မခံနိုင္ေတာ့ဘူး…..အီး….”
ေဒၚေအမီသြင္ ဘယ္ေလာက္ ရပ္ခိုင္းရပ္ခိုင္း သူက ဆက္ ယက္တုံးဘဲ ..။ ေဒၚေအမီသြင္ တကိုယ္လုံး တုန္ခါ ခါးေကာ့ ေခါင္းရမ္းၿပီး  “ ၿပီး ”သြားရတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ သူ ယက္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေန ခြာလိုက္တယ္ ။
“ မင္း..မင္း..အရမ္း လုပ္တတ္တာဘဲ ..”ေဒၚေအမီသြင္ ဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ႏႈတ္ခမ္းထူထူျပဲျပဲေတြ အနားကို သူ႔လိင္တန္ႀကီး ေတ့ေပးလိုက္လို႔ ..။ ေဒၚေအမီသြင္ ဖမ္းငုံကာ စုတ္လိုက္လို႔ ..။
သူ႔လိင္တန္က ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲမွာ အျပည့္အသိပ္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း ယက္ေပးခဲ့လို႔ တုန႔္ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ သူ႔လိင္တန္ကို ေစတနာပါပါနဲ႔ စုတ္ေပးေနတယ္ ။
လ်ာနဲ႔ ကလိေပးလြန္းလို႔ တခ်က္တခ်က္ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ လကတဖက္က သူ႔ေ၈ြးစိႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ေခ်နယ္ေပးေနတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ စုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူကလည္း လိင္တန္ကို ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြ အထဲကို ဖိဖိ ထိုးေညႇာင့္မိတယ္ ။ေဒၚေအမီသြင္က ေဂြးစိေတြကို ဆုပ္နယ္ေနတဲ့ လက္ကို ေဂြးစိေတြ ေအာက္ဖက္ကို ပြတ္သပ္ ကုတ္ျခစ္ေပးေနရင္း လိင္ေခ်ာင္းကို တအား စုတ္..သူကလည္း ထိုးေညႇာင့္ေတာ့ မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔တကိုယ္လုံးက အေၾကာအခ်င္ေတြ အီဆိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းလြန္းသြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ  ေဒၚေအမီသြင္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္မိရတယ္ ။
ေဒၚေအမီသြင္လည္း ပါးစပ္ထဲ ျပည့္လၽွံသြားတဲ့ သုတ္ရည္ေတြကို တကြပ္ကြပ္နဲ႔ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။
“ ေကာင္းလားဟင္..မမ စုတ္ေပးတာ ….”
“ အင္း..အရမ္း ေကာင္းတာဘဲ …”
 ေရခ်ိ ုးခန္းဆီကို ေလၽွာက္သြားတဲ့ သူ႔ကို ေဒၚေအမီသြင္က “ မမကို တဝႀကီး ခ်စ္ေပးရအုံးမွာေနာ္ ….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ အင္း…ဒါေပါ့ မမ ..မမကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ ခ်စ္ေပးၿပီးမွ က်ေနာ္ ျပန္မွာ …။
တကယ္ေတာ့ သူ ေဒၚေအမီသြင္ကို ဒီလို လုပ္ေပးေနတာေတြက  ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္အတြက္ ပါ ..။ ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ခိုင္းတာ ဆိုရင္ သူ ဘာမဆို လုပ္ေပးမွာ ေလ ..။
အလုပ္ေျပာင္းရတဲ့အတြက္ ေရႊန္းဘုံနဲ႔ေရာ ေရႊေရးလြင္လြင္နဲ႔ေရာ မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ေနရာသစ္ ေဘာ့စ္အသစ္နဲ႔ အသားက်ေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနရတယ္ ။ေနရာသစ္က အတူတူ အလုပ္လုပ္တဲ့ အရာရွိေတြနဲ႔ ေ၈ါက္ အတူတူ ရိုက္ျဖစ္တယ္ ။ အရင္တုံးက လူႀကီးအိမ္မွာ တာဝန္ခ်ထား ခံရေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မပိုင္ဘူး ။ အခုေတာ့ စေန တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ေဂါက္ရိုက္ တင္းနစ္ရိုက္ နဲ႔ ဟန္က်ေနတာ ..။
ေဂါက္ရိုက္ၿပီး အျပန္ ကိုးမိုင္ဖက္က ဆိုင္တဆိုင္မွာ တဝိုင္းစားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ၾကတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာ ေရႊေရးကို လူတေယာက္နဲ႔ ထိုင္စားေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ေရႊေရးက လွမ္းေခၚလို႔သူ သူတို႔ စားပြဲကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။ေရႊေရးက သူနဲ႔ အတူတူ ထိုင္ေနတဲ့ လူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ သူ႔လိုဘဲ စီးပြားေရး လုပ္တဲ့ ကိုေဇာ္ဝိတ္..သူ႔ကို အျမဲ ဂ႐ုစိုက္တယ္..သူ႔မိဘေတြကလည္း ကိုေဇာ္ဝိတ္နဲ႔ သေဘာတူေနတယ္လို႔ ေျပာၿပ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ကိုေဇာ္ဝိတ္ ဆိုတဲ့ လူကလည္း သေဘာေကာင္းပုံရပါတယ္ ။ ေရႊေရးကေတာ့ သူနဲ႔ အသြင္တူတဲ့ လူကို ရွာသြားၿပီ ။  ကိုယ့္ေစာ္ တျခား လူ လက္ထဲ ေရာက္သြားတာကို စိတ္ထဲမွာေတာ့ သိပ္ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူကကို အခ်ိန္မွ မေပးနိုင္ဘဲေလ ။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရႊေရးအတြက္ သူ ဝမ္းသာပါတယ္ ။
ဒီေန႔ အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ခါနီး ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္ ဖုန္းဆက္တယ္ ။ သတိရတဲ့အေၾကာင္း..အားရင္ အိမ္လာခဲ့ပါအုံး …ေျပာတယ္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ေရခ်ိ ုးၿပီးခါစမွာဘဲ ဖုန္းလာလို႔ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေရႊနန္းဘုံ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေရႊနန္းက “ ရာထူးတိုးလို႔ ဘဝင္ျမင့္ေနၿပီလား..ဆရာႀကီး..” လို႔ စတယ္ ။ ေနာက္တယ္ ။ “ ေရႊနန္းကို မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ဘူးလား..သတိမရဘူးလား..” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္..ေရႊနန္းရယ္ …ေရႊနန္း အတြက္ ဆိုရင္ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးမယ့္လူပါ..တခုခု ခိုင္းစရာ ရွိရင္ ေခၚသာ ေခၚလိုက္”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ “ အခု ခိုင္းမယ္..လာမလား..” လို႔ တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာၿပီး ေျပာတယ္ ။ လာမယ္ေလ..ဘယ္ကို လာရမလဲ ” လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕သစ္က တိုက္ ၿပီးသြားၿပီ..အခုေတာ့ ဆရာေအးေက်ာ္ ( သူတို႔ အိမ္မွာ ဘာဘာညာညာ လုပ္ကိုင္ေပးတဲ့ လူ )ကို အေစာင့္အျဖစ္ ထားထားတယ္ …အဲဒီကို လာခဲ့မလား…” လို႔ ေမးတယ္ ။“ လာခဲ့မယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ေရႊနန္း နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ ၿမိဳ႕သစ္က တိုက္သစ္ ဆီကို သူ သြားလိုက္တယ္ ။
ေရႊနန္း တေယာက္ထဲ ေစာင့္ေနတယ္ ။ အက္စေကာ့ လိုက္တဲ့လူ တေကာင္တျမည္းမွ မေတြ႕ဘူး ။ တိုက္ကို ေစာင့္ေပးတဲ့ ဆရာေအးေက်ာ္လည္း မေတြ႕ဘူး ။ ေရႊနန္း အားလုံးကို ဖယ္ရွားထားပုံရတယ္ ။ တိုက္အေပၚထပ္ကို လိုက္ျပတယ္ ။ အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္ ။ “ ရွင္ဘုရင့္ပုဆိုး ပိုးခ်ည္း ” ဆိုသလိုေပါ့ ။ လူႀကီး ေဆာက္တဲ့ တိုက္ဆိုေတာ့လည္း သစ္ အေကာင္းစားေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ား သုံးထားတာကိုး ။ ကၽြန္းသား အကြက္လွလွနဲ႔ နံရံေတြက လွမွလွ ..။
“ ေကာင္းလား …”“ အင္း..အရမ္းေကာင္းတာဘဲ…”သူက ေရႊနန္းရဲ့ ခါးေသးေသး ေအာက္က တင္ပါးစြင့္စြင့္ကားကားေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ ..။“ အိုး..ဘာၾကည့္ေနတာလဲ..သူေနာ္…”
“ တကယ္ဘဲ ေရႊနန္းကို သတိရပါတယ္ …”“ ဘာလို႔ ဖုန္း မဆက္တာလဲလို႔..”“ ေၾကာက္လို႔..စိတ္ဆိုးမွာ စိုးလို႔..”“ အံမာ..အပိုေတြ…ခိခိ …တကယ္ေၾကာက္လား ….”“ အင္း..”“ ခိုင္းတာ လုပ္မလား..”“ အင္း လုပ္မယ္..ခိုင္းေလ ….”သူ႔နားနားကို ႏႈတ္ခမ္းေလး တိုးကပ္ၿပီး..တိုးတိုးေလး..“ ခ်စ္ေပး..” လို႔ ေျပာပါတယ္ ။
ၾကက္သီးေတြ ထၿပီး ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္ က ဝုန္းကနဲ နိုးၾကား လာရတယ္ ။“ အင္း..ဘယ္အခန္းသြားၾကမလဲ…”“ လာ…လာ…”
ေရႊနန္းက အိပ္ခန္းတခန္းကို ေခၚသြားပါတယ္ …။  ဒီ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကုတင္အသစ္တလုံးနဲ႔ အိပ္ရာခင္းအျဖဴေရာင္ ခင္းထားတဲ့ ေရျမဳပ္ေမြ႕ရာႀကီးကို ခင္းက်င္းထားတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ 
အိပ္ခန္းထဲကို လွမ္း ဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔ ဒုတ္က အရမ္းကို မာေက်ာေတာင္မတ္လာတယ္ ..။
ေရႊနန္းက သူ႔ကို သိုင္းဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စ စုတ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔လက္ေတြက ခါးကို ဖက္ထားတာကို ေရႊနန္းက သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး တင္ပါးေတြဆီကို ပို႔ေပးလိုက္တယ္ ။ စြင့္အားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ေတာ့ ေအာက္မွာ ဘာမွ ခံ ဝတ္မထားဘူး ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ စိတ္ရိုင္းေတြက မႊန္ထြန္ ျပင္းထန္လြန္းလို႔ ဘာကိုမွ မသိေတာ့ဘူး ။ ေရႊနန္းကို ျဖဳတ္ဖို႔ တခုဘဲ သိေတာ့တယ္ ..။ ေရႊနန္းကလည္း သူ႔ေပါင္ၾကားေနရာကို လက္ကေလးနဲ႔ စမ္းလိုက္တယ္ ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအကြာ..“ ဟင္း..ေတာင္ေနၿပီ..” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ..။ ေရႊနန္း ဒုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္တယ္ ..။ၿပိဳင္တူလို ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ပစ္ၾကတယ္ ။ ေရႊနန္း ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားတာနဲ႔ လုံးဝန္းတင္းမာတဲ့ ရင္စိုင္ေတြကို သူ အငမ္းမရဘဲ စို႔ပစ္မိတယ္ ။  ဆုပ္နယ္မိတယ္ ။
ေရႊနန္း အခ်ိ ုးအဆက္က တအား မိုက္ေနတယ္ ။ ရင္သားစိုင္ေတြက တင္းမာ ေကာ့ေထာင္ေနၾကတယ္ ။ မေတြ႕ၾကတာ ၾကာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္က ပို ၾကည့္ေကာင္းလာသလိုဘဲ ။
စြင့္ကားတဲ့ ေရႊနန္းရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကိုလည္း အားရပါးရကို နယ္ပစ္တယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မေတြ႕တာ မလုပ္တာ ၾကာလို႔ အရမ္းကို အငမ္းမရ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ။ ေရႊနန္းကလည္း သူ႔လိင္တန္ႀကီးကိုေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္တိုက္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚကို လဲက်သြားၾကတယ္ ။ သူက ေရႊနန္းကိုယ္ေပၚကို ေရာက္သြားတယ္ ။
ရင္စိုင္တဖက္က ရင္သီးမာမာေလးကို ငုံဟတ္ၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စို႔လိုက္ရင္း ေပါင္တန္ေတြကို လက္နဲ႔ ေဘးကို တြန္းပို႔လိုက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္နဲ႔ ေရႊနန္းရဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ေတ့လိုက္တယ္ ။ စိုစြတ္ႏူးည့ံတဲ့အဂၤါစပ္ႀကီးနဲ႔ လိင္တန္ထိပ္ဖူး ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြက ထိန္းမရေအာင္ ထႂကြ သြားရတယ္ ။ေရႊနန္းက သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို တအား ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ။
လိင္တန္ကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ တထစ္ထစ္နဲ႔ တင္းၾကပ္တဲ့ အဂၤါစပ္ေပါက္ထဲကို တိုးဝင္သြားတယ္  ။ ေရႊနန္းလည္း “ အိုး…..အီး….” လို႔ ညည္းျငဴလိုက္ၿပီး ခါးေလးေကာ့သြားတယ္ ။ သူ႔လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေရႊနန္းရဲ့ လက္က လက္သဲေတြက သူ႔လက္ေမာင္းသားထဲကို စူးနစ္ဝင္သြားတာကိုလည္း ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ 
သူ႔လိင္တန္ကို အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ။ သူ႔လိင္တန္တခုလုံး ေရႊနန္းရဲ့ ကိုယ္ထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီ ။ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေတာ့ ေရႊနန္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ တင္ပါးႀကီးေတြ လႈပ္ခါလာတယ္ ။ ေရႊနန္းရဲ့ ရင္စိုင္ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ဖင္ကို ေကာ့ၿပီး သူလုပ္ေတာ့ ေရႊနန္း တအားႀကိဳက္ၿပီး ေအာက္ကေန ျပန္ တုန႔္ျပန္ေတာ့တာဘဲ ..။
ေရႊနန္းဟာ ေတာ္ေတာ္ ေအာက္ေပးေကာင္းတဲ့ မိန္းမတေယာက္ဘဲလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။ ေရႊနန္းကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းကို ေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္ ေကာ့ပင့္ေပးလိုက္ လုပ္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းလြန္းလာလို႔ၿပီးခါနီး ျဖစ္ျဖစ္သြားရတယ္ ။ ဒီလို ေမႊ႕ရမ္း ေကာ့ပင့္ေပးေနေတာ့ ရင္စိုင္ႀကီးေတြက တုန္ခါ လႈပ္ေနၾကတယ္ ။ ေရႊနန္းက “ နို႔ေတြကို ကိုင္ေပး…” လို႔ ေျပာလို႔ သူ႔ရင္သားစိုင္ တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ ေဆာင့္ေပးအၿပီး ေရႊနန္းက “ ပုံစံေျပာင္းရေအာင္..” လို႔ ေျပာလို႔ ေဆာင့္ေပးေနတာေတြကို ရပ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ေရႊနန္းက ပါးစပ္က ဘာမွ မေျပာေပမယ့္ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးလိုက္တယ္ ။တင္ပါးျဖဴျဖဴႀကီးေတြရဲ့ အေနာက္ကို သူ ေနရာ ဝင္ယူလိုက္တယ္ ။ စအိုေပါက္ နီညိဳညိဳေလးရဲ့ ေအာက္က  အဂၤါစပ္ႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြနဲ႔ အေရေတြ စိုေျပာင္လို႔ ေျပး ယက္ခ်င္စရာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔လိင္တန္နဲ႔ ထိုးသြင္း စပ္ယွက္ရမယ့္အစား ကုန္းၿပီး လ်ာနဲ႔ ယက္ပစ္လိုက္မိတယ္ ။
“ အို႔…မယက္နဲ႔ေတာ့ေလ ..အကို…လိုး…လိုးပါ…..ေရႊနန္း လိုခ်င္လွၿပီ…..”
“ စိတ္ခ်..စိတ္ခ်…..အကို လိုးမွာ…..ေကာင္းေကာင္းကို လိုးေပးမယ္ .”
အဂၤါစပ္ႀကီး အဝမွာ လိင္တန္ကို ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ..။
“ အို႔…အေမ့…ေျဖးေျဖး…..”
တခ်က္ခ်င္း မွန္မွန္ေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္လိုက္တယ္ ။ ေရႊနန္း ဖင္ႀကီး ေထာင္ေပးၿပီး မ်က္လုံးေလးမွိတ္ထားတယ္ ။ ေရႊနန္း အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႔လိင္တန္ တစြပ္စြပ္ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ဝင္သြားလိုက္ ျပန္ထြက္လာလိုက္ ျဖစ္ေနတာကို သူ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ လိင္တန္ကတင္ အရသာ ရွိေနတာ မဟုတ္ဘဲ ဒါကို ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလည္း အရသာ ရွိေနတယ္ ။ 
“ အင္းဟင္း..အင္းဟင္း……..အင္း……အင္း……..”
ေရႊနန္း ရဲ့ ခါးသိမ္ေလးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ၿပီး အားနဲ႔ ေဆာင့္ေပးေနတယ္ ။ စိုစိုစီးစီး ၾကပ္တည္းတဲ့ အဂၤါစပ္ေပါက္ထဲ ထိုးေဆာင့္ေနတာေတြက တစြပ္စြပ္ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ညံလာတယ္ ။
“ အား….အမေလး…ေဆာင့္..ေဆာင့္…ေဆာင့္……တအား…တအား…..ေဆာင့္…ဟိ…အား…..ဟင့္…..ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္…..ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..”

သူေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေရႊနန္းရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တုန္ခါသြားတယ္ ။ အသားခ်င္း ထိရိုက္သံေတြကလည္း တဖတ္ဖတ္ နဲ႔ ထြက္ေပၚေနတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔အေနာက္ အခန္းဝက ေျခသံလိုလို ၾကားလိုက္မိလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ လုပ္ေနတာကို ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေဒၚေရႊစင္သန႔္ကို မေမၽွာ္လင့္ဘဲေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။
“ ဟာ…မာမီ……….”ေရႊနန္းကို ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ပုံစံနဲ႔ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဂ်က္ခ်မထားတဲ့ တံခါးကို ဖြင့္ၿပီးေဒၚေရႊစင္သန႔္ ဝင္လာတာ ..။
သူလွည့္ၾကည့္လိုက္သလိုဘဲ ေရႊနန္းကလည္း ေခါင္းေလးငဲ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မာမီကို ျမင္တယ္ ။ ေရႊနန္း အဂၤါစပ္ထဲ တန္းလန္း တပ္ရက္ သူ႔လိင္တန္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အရည္ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲေတြ နဲ႔ စိုလူးေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ မတ္ေတာင္ရက္သား ထြက္လာတယ္ ။ 
ေဒၚေရႊစင္သန႔္က လက္သီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္..မ်က္ႏွာနီရဲတြတ္ၿပီး မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ၾကည့္ေနတယ္။ ဘာမွ မေျပာဘူး ။ ေရႊနန္းနဲ႔ သူ အဝတ္အစားေတြ အျမန္ ေကာက္ယူ ဝတ္လိုက္ၾကတယ္ ။
“ ေရႊနန္းဘုံ….လာ…..”
ေဒၚေရႊစင္သန႔္ ေရႊနန္းဘုံရဲ့ လက္ကို ဆြဲၿပီး အခန္းထဲက ထြက္..ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားတယ္ ။
ေဒၚေရႊစင္သန႔္ ေရာက္လာတာကို လုံးဝ မသိလိုက္ဘူး ။ ကားသံလည္း မၾကားလိုက္ဘူး ။ ကာမကိစၥလုပ္ေနလို႔ရွိရင္ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္မိေတာ့ဘူး..မသိေတာ့ဘူး..လို႔ သိဘူး ၾကားဘူးတာ တကယ့္ကိုမွန္ေနတာဘဲ ..။
မိုးမီးေတာ့ ေလာင္ေတာ့မယ္ ။အဖိုးႀကီး သိရင္ ပါးရိုက္မလား..ေျခေထာက္နဲ႔ ပိတ္ကန္မလား မသိဘူး ။
အိမ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ဖုန္းဆက္လာတာကို ေစာင့္ေနမိတယ္ ။ ညသန္းေကာင္အထိ ဘယ္သူမ် ဖုန္းဆက္ မလာဘူး  ။ ဟူး….ျဖစ္သမၽွ ရင္ဆိုင္႐ုံေပါ့ ။ မနက္ဖန္မနက္ အလုပ္ေရာက္ရင္ ဖမ္းဘဲ ခ် ုပ္ ခံရမလားဒါမွမဟုတ္ ႏုတ္ထြက္စာ တင္ခိုင္းေလမလား..ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြနဲ႔ တညလုံး အိပ္လို႔မရဘူး ။
မထူးဘူး ဆိုၿပီး ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ သူ႔ကို လက္ဆက္ေပးေလမလား လို႔ အရင္တုံးက ေတြ႕ဖူးခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေဟာင္းေတြ ကို သတိရၿပီး ေတြးမိတယ္ ။ မနက္က်ေတာ့လည္း ပုံမွန္..ဘာမွ မထူးျခားတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ အလုပ္မွာလည္း တေန႔လုံး စိတ္ေသာက ေရာက္ေနရတယ္ ။ 
ညေန အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး အဝတ္အစား ခၽြတ္ေနတုံး ဖုန္းလာတယ္ ။စိတ္ထဲမွာ ဒုန္းကနဲ အသံျမည္သြားတယ္ ..။
လာၿပီ …။ဘာစီရင္ခ်က္ ခ်မလဲ သိရေတာ့မယ္ …။
“ အမိန႔္ရွိပါ..ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ပါ…..”“ ဟိတ္….ဒို႔ပါ..ေအမီသြင္  ….      ”ေဒၚေအမီသြင္ ေခၚတာ ..။ 
“ ဘယ္လိုလဲ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …မင္း လီး သရမ္းလွခ်ည္လား….”“ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိလို႔ ဘာမွ မေျပာမိဘူး ။
“ မင္းကြာ…ေရႊစင့္ကို လုပ္ခိုင္းတာ ေရႊျဖဴ႕သမီး သြားလုပ္တယ္ ..ခုေတာ့ ခက္ကုန္တာေပါ့…ေရႊစင္ မင္းကို စိတ္ဆိုးေနတယ္ …      …မင္းတို႔ ကို လုပ္ေနရင္း …တန္းလန္းႀကီး…မိတာဆို ….      ”
“ ဟုတ္တယ္……မမ ”
“ ေရႊျဖဴက အဖိုးႀကီးကိုေတာ့ မေျပာဘူးကြ…..အဲ……ခုထိ မေျပာေသးဘူး…..ေရႊနန္းဘုံကိုေတာ့ဆူဆဲၿပီးအျပင္ထြက္ခြင့္ ပိတ္တာေပါ့ေလ….”
“ မင္းက မမ နဲ႔ ဒီေလာက္ “ ေန ” ရတာကို အားမရဘူးလား …ကေလးမေလးကို သြား စားတယ္…ခိခိ ….  ”
“ ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ ထင္လဲဟင္…မမ….”
“ ၾကည့္ရတာ ေရႊျဖဴက မင္းကို စိတ္ဆိုးေပမယ့္ ဒုကၡလည္း မေရာက္ေစခ်င္ဘူး …သိတယ္ မႈတ္လား..
အဖိုးႀကီး က ဘာမွ မလုပ္ခိုင္းေတာင္..“ မ်က္ႏွာအားရ ” ေအာက္က လူေတြက ၀ိုင္း “ သမ ” မွာကြ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္…မမ….”
“ ထူးျခားရင္..မမ မင္းဆီ ဖုန္းဆက္မယ္ …အင္း..မင္းနဲ႔လည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ …လတ္တေလာ မမ လင္ႀကီး ျပန္ေရာက္ေနတယ္…. မမနဲ႔ မင္း တေနရာရာမွာ ေတြ႕မွရမယ္ ….     အင္းေလ..မင္းလည္း စိတ္ေတြ
ပူေနမယ္ ဆိုတာ မမ သိပါတယ္ …ကဲ..ကဲ..ဘာမွ မပူနဲ႔…မမလည္း ေရႊျဖဴ႕ကို ၀ိုင္း ေျပာေပးပါမယ္ ..”
ေဒၚေအမီသြင္ ၀ိုင္းေျပာလို႔လား …“ အဘ ” ကို မတိုင္လို႔လား …ဘာေၾကာင့္လည္းေတာ့ မသိဘူး …ေရႊနန္းဘုံတို႔ အိမ္က ဘာမွ မဆက္သြယ္လာဘူး ။ 

ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အၾကာ ပဲခူးရိုးမေတာင္ေျခက ရြာတရြာ အနားမွာ သူ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြ
နဲ႔ အမဲလိုက္ သြားျဖစ္တယ္ ။ သားေကာင္ေတြကလည္း လူေတြ ပစ္ခတ္ ေထာင္ဖမ္းတာေတြ မ်ားလို႔အနီးအနားမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ပစ္လို႔ မရေတာ့ဘူး ။
စခန္းခ်တဲ့ ေတာထဲက တဲကေလးမွာ သူတို႔ အိမ္က ပါလာတဲ့ စားစရာေတြ နဲ႔ အရက္နဲ႔ ျမည္းၾက
တယ္ ။ ဗိုလ္ႀကီး မင္းကိုလတ္ က “ အကိုႀကီး…အဘ ရဲ့ သမီးေစ့စပ္တာ သိတယ္ေနာ္ ..” လို႔ ေျပာလို႔ အံ့ၾသသြားရတယ္ ။
“ အကိုႀကီးက မသိဘူးလား..သတင္းစာထဲမွာ ပါတယ္ေလ …”
“ မေတြ႕လိုက္မိဘူး….ကိုယ္က သတင္းစာ သိပ္ မဖတ္ျဖစ္ဘူး….”
“ အကိုႀကီး သိမယ္ မွတ္လို႔…”
“ ဘယ္သူနဲ႔လဲ…”
“ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္ရဲ့ သား …အကိုႀကီး ….    ”
“ အဟီး….က်ေနာ္တို႔က အဘသမီးနဲ႔ အကိုႀကီးနဲ႔က တပူးပူးတတြဲတြဲ ေတြ႕ေတြ႕ေနေတာ့ အကိုႀကိးနဲ႔မ်ားလားလို႔ ထင္တာ….”
ေရႊနန္းဘုံ ေစ့စပ္လိုက္တာ သူ မသိလိုက္ပါ ။ 
လက္ထပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူ သိရတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္က ႀကိဳတင္ၿပီး ေျပာျပတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့သတင္းစားထဲမွာလည္း သူ ေတြ႕ရတယ္ ..။

                          ******************************************************

၂၀၁၅ခုႏွစ္ ေမလဆန္း …။ထိုင္းနိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ …။JOY  နိုက္ကလပ္ …။

“ ေရႊနန္းဘုံတို႔ ေရႊေရးလြင္လြင္တို႔နဲ႔ အန္ကယ္လ္ ထပ္ ေတြ႕ျဖစ္ေသးလား ..အဲ..ဟိုေလ..ထပ္ေကာ ဝုန္း ျဖစ္ေသးလား …..    ”
ေဆြလွိုင္ဝင္း က အရက္ကို အရသာခံ ေသာက္ေနတဲ့ ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို ေမးလိုက္တယ္ ။
ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္က “ အင္း…ေရႊေရး နဲ႔ကေတာ့ အန္ကယ္လ္နဲ႔ ထပ္ မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူးကြ….
ခုန ေျပာလက္စကို ဆက္ေျပာရရင္…ေရႊနန္းဘုံ လက္ထပ္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ…တိုင္းျပည္တခုလုံးက ျပည္သူလူထုေတြ အုံႂကြ ဆႏၵၿပ တဲ့ အေရးအခင္းေတြ ျဖစ္လာတယ္ ..၈၈ခုႏွစ္ေလ …အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေခတ္ေတြ ေျပာင္းလာၿပီး ကုမၸဏီေတြ ဖြင့္ခြင့္ 
လုပ္ခြင့္ ေပးလာေတာ့ ေရႊနန္းဘုံလည္း ကုမၸဏီလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ျဖစ္ေတာ့တာဘဲ .. ေရႊနန္းဘုံနဲ႔ကေတာ့ ေတြ႕ျဖစ္တယ္ …အခု အန္ကယ္ လုပ္ေနတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြက ေရႊနန္းဘုံေၾကာင့္ ရခဲ့တာ လို႔လည္း ေျပာနိုင္တာေပါ့ …. 
    ဝုန္း…အဲ…ဟိုဒင္းဒီဒင္းေတာ့ မလုပ္ျဖစ္ၾကေတာ့ပါဘူး ..သူလဲ ေယာက်္ားနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီေလ …” လို႔ ေျပာျပပါတယ္ ။
ေဆြလွိုင္ဝင္းနဲ႔ ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္သည္ အလုပ္တခုကို အတူတူတြဲလုပ္ရင္း အရမ္း ရင္းႏွီးသြားခဲ့တယ္ 
။ အတူတူေန အတူတူစား တကယ့္ကို ခင္မင္သြားၾကတယ္  ။ ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္ဟာ စစ္မႈထမ္းတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေဆြလွိုင္္ဝင္း သိထားတယ္ ။
အရက္ အတူတူ အျမဲ ေသာက္ျဖစ္ၾကေတာ့ တေန႔မွာ ေဆြလွိုင္ဝင္းက ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္ကို သူ ငယ္ငယ္က အေတြ႕အၾကဳံေတြ ေျပာျပဖို႔ ေတာင္းဆိုေတာ့ ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္ကသူ႔ဘဝ အေတြ႕အၾကဳံေလးေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ ။
ယခုတိုင္ လူလြတ္တေယာက္ ဘဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ဦးထင္ေအာင္ေက်ာ္ဟာ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္ျဖဴေနသည့္တိုင္ လူငယ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ေဆြလွိုင္ဝင္းတို႔နဲ႔ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က ဆြိဳင္းေကာင္းဘြိဳင္ ..နာနာ…ပတ္ပုန္း စတဲ့နိုက္ကလပ္ေတြ 
ရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ ေပ်ာ္တုန္း ကဲတုန္း ဆြဲတုန္း ျဖဳတ္တုန္း ျဖစ္ပါတယ္ ။

“ အန္ကယ္လ္ ..ေဒၚေရႊျဖဴသန႔္နဲ႔ေကာ ေနာက္ပိုင္း ထပ္ ဆုံျဖစ္ေသးလားဟင္..”
“ ေရႊနန္းဘုံ လက္ထပ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း အန္ကယ္နဲ႔ ထပ္ မဆုံေတာ့ဘူးကြ…”
“ ေဒၚေအမီသြင္ နဲ႔ေကာ ထပ္ ဆြဲျဖစ္ေသးလား …”
“ ဟီး…အင္း…အဲဒီအခ်ိန္တုံးက ………သူနဲ႔ေတာ့ တခါ ႏွစ္ခါ ထပ္ ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္ …”
“ ေဒၚေအမီသြင္နဲ႔ ဆြဲတဲ့ ဟာေလးေတြ “ ဒီေတးလ္..အေသးစိတ္ေလးေတြ” လုပ္ပါအုံး ..အန္ကယ္လ္..”
“ ေအးေဆးေပါ့ကြာ..ေနာက္ေတာ့ ေျပာျပတာေပါ့..ဒီညေတာ့ ဒီမၽွဘဲကြာ….ဟီး…ဟိုမွာ..ေကာင္မေလးေစာင့္ေနတယ္ ….     ”